Strategia urbanistyczna dla centrum Słupska mierząca się z problemem uzależnienia mieszkańców od ogrzewania węglem, złym stanem technicznym budynków mieszkalnych należących do miasta, marginalizacją biednych społeczności i bezrobociem. Strategia proponuje wyznaczenie drugorzędnych ciągów pieszych przez kwartały, stworzenie społecznej infrastruktury (np. społecznych warsztatów naprawczych, farm miejskich, laboratoriów/warsztatów recyclingu), stopniową redystrybucję ogródków działkowych w taki sposób, aby mogły być używane przez szerszą społeczność, stworzenie sieci produkcji biogazu, wykorzystującą odpady organiczne i włączoną do miejskiego systemu ogrzewania. Strategia ma na celu stworzenie i wzmocnienie społecznego kapitału, wspieranie kolektywnego działania i ewolucję miejskiego modelu ekonomicznego w kierunku przeciwnym do neoliberalnego wzorca.