Point of Design No 12

No 12

WWW.POINTOFDESIGN.PL

JESIEŃ/ZIMA 2019

ISSN: 2353-9224 CENA 100 zł ( w tym VAT)

Guide to Metropolitan Living

UPDATE

ADAPT

EXPRESS

TRANSFORM

EVOLVE

dytorial Drodzy Czytelnicy, Jesienno-zimowe wydanie Point of Design obfituje w prezentację wielkich postaci świata designu i architektury oraz ich poglądów na rzeczywistość, przyszłość i wartość jaką tworzą nowe formy myśli twórczej.

Zatroskani stanem planety i zbliżającą się wizją jej końca, przedstawiamy pomysły Michele de Lucchi na eko edukację i zwiększenie wrażliwości na otaczający nas świat. Earth Stations, włoskiego architekta, to wizjonerski obraz różnorodnych struktur, które płynnie wtapiają się w lokalny krajobraz odwzorowując charakterystyczny klimat. Ich integralność z naturą jest symbolicznym apelem o szacunek dla Ziemi i odwrócenie roli człowieka, z podporządkowującego na podporządkowanego.

W podobnym duchu rzeźbił otoczenie Isamu Noguchi, którego pierwsze projekty zagospodarowania przestrzeni publicznej utorowały drogę do rozwoju małej architektury, jako części naturalnego środowiska. W czasach typizacji tworzył eksperymentalne formy wykorzystujące zastane ukształtowanie terenu, które często przyjmowały surrealistyczny obraz skoncentrowany wokół zabawy.

Kiedy Noguchi pracował nad eksploracją designu przestrzennego, Aldo Cibic walczył z funkcjonalizmem Bauhausu. Współzałożyciel legendarnej Grupy Memphis, w wywiadzie dla magazynu, mówi o przywracaniu duszy przedmiotom poprzez bardziej poetycki styl, wykraczający poza walory stricte użytkowe. Estetyka, zdaniem Cibica, ma za zadanie znaleźć odpowiedzi na problemy współczesności.

Architektura w wydaniu Snøhetta, także wydaje się koncentrować na zagadnieniu związku człowieka z naturą. Najnowszy projekt podwodnej restauracji Under, łączy dwa światy – podwodny i naziemny, umożliwiając gościom doświadczyć potęgi natury wody i wiatru.

Ekspresja miejsca i formy to de facto esencja designu i architektury zdaniem Massimo Castagna, dyrektora artystycznego luksusowej marki Henge. Przezwyciężenie niewolnictwa formy i powrót do naturalnych, szlachetnych materiałów, jego zdaniem, mogą przynieść zaskakujące efekty znacznie podnoszące jakość doświadczenia produktu. Ludzki pierwiastek wpleciony w historię mebla, lampy czy innej formy dekoracyjnej pozwala powrócić do korzeni, poczuć szczerość designu i jego wartość złożoną z materii, kreacji i rękodzieła.

Nasze dążenie do swobody i prawdziwości każe szukać miejsc, które w najbardziej naturalny sposób pozwalają poczuć domowy klimat i z melancholią odtworzyć wspomnienia z dzieciństwa. Massimo Bottura dzieli się swoimi wspomnieniami z babcinej kuchni, zapraszając gości do Casa Maria Luigia, w której oferuje tradycyjną włoską gościnność i pierwiastek własnej, prywatnej tożsamości, pod dachem XVIII wiecznej willi w wiejskim stylu Emilia Romana.

Na tle ważnych i złożonych tematów, zapoznamy Was także z szeregiem nowości z dziedziny architektury, designu, sztuki, mody i technologii, które w istotny sposób zmieniają przyszłość projektowania i sposób życia ich użytkowników.

Zapraszam do lektury.

Redaktor naczelna

Spis treści Transform

Express

Adapt

22

60

86

Redefinicja przyszłości

88

Mathieu Lehanneur

90

Retro design

92

Filozofia stylu

95

Woda w centrum uwagi

Casa Maria Luigia Włoska gościnność

w wydaniu Massimo Bottury

26

64

Iluzja przestrzeni

34 Under

66

– podwodne doświadczenie kulinarne

42

46

50

68

Nowoczesna wizja kamieniołomu wg Esrawe Studio Między klasyką a nowoczesnością

Aldo Cibic – od Memphis do estetycznych rozwiązań przyszłości Sztuka zaangażowana – eco totemy Massimo Castagna W poszukiwaniu ekspresji

Z wizytą u Paolo Tormeny i Isabelli Genovese

76

Transparency metters

82

Na kulturalnej mapie Europy

Isamu Noguchi rzeźbiarz przestrzeni

52 Autoban

W duchu Malediwów

s. 76

s. 86

s. 26

Redaktor Naczelna Agnieszka Bzdyra agnieszka.bzdyra@pointofdesign.com.pl Dyrektor Artystyczny Łukasz Kwasiborski lukasz.kwasiborski@pointofdesign.com.pl

Update

Evolve

100

Sztuka według Gaggenau cz. 2

118

102

Design news

116

Total look w kolekcji ernestrust

120

Zespół Redakcyjny Anna Rułka-Jabłczyńska anna.rulka-jablczynska@pointofdesign.com.pl Magdalena Jurczuk magda.jurczuk@pointofdesign.com.pl Artur Maciorowski artur.maciorowski@pointofdesign.com.pl Julita Pytel julita.pytel@pointofdesign.com.pl

Michele de Lucchi – nowa wizja świata

Redakcja Serwisu Online Aleksandra Słup-Ostrawska aleksandra.slup@pointofdesign.com.pl

The Earth Stations – nowa rola architektury wg Michele de Lucchi

Reklama reklama@pointofdesign.com.pl tel.: +48 784 979 960

122 Retrofuturyzm

– redefinicja procesu renowacji

Projekt i skład www.kreacja.co

126

Najpiękniejsze lotnisko świata

Korekta eKorekta24.pl

131

Elektryczny luksus w drodze

Druk Poligrafia Janusz Nowak Sp. z o.o.

134

Ecosystem luksusowej garderoby

136

Rekomendacje Point of Design

Wydawca eCode Group LTD Unit 4E Enterprise Court Farfield Park S63 5DB Rotherham England

Redakcja ul. Ogrodowa 9 05-500 Mysiadło tel.: +48 784 979 960 kontakt@pointofdesign.pl www.pointofdesign.pl

s. 102

Publikacja jest chroniona przepisami prawa autorskiego. Wykonywanie kserokopii lub powielanie inną metodą oraz rozpowszechnianie bez zgody Wydawcy w całości lub części jest zabronione i podlega odpowiedzialności karnej.

s. 126

Redakcja nie odpowiada za treść ogłoszeń.

Sylwetka sportowca ukształtowana przez 71 lat treningu.

Nowe Porsche Cayenne Coupé. Stworzone z osiągów.

W zależności od wariantu i wersji zużycie paliwa w cyklu mieszanym od 11,8 l/100 km do 12,7 l/100 km, emisja CO2 od 268 g/km do 289 g/km (dane na podstawie świadectw homologacji typu). Zużycie paliwa i emisja CO2 zostało określone zgodnie z procedurą WLTP. O szczegóły zapytaj Autoryzowanego Dealera Marki Porsche lub sprawdź na stronie https://www.vw-group.pl.

NATUZZI.PL

KENDO SOFA – DESIGN MANZONI & TAPINASSI KENDO COFFEE TABLE – DESIGN MANZONI & TAPINASSI KENDO SIDE TABLE – DESIGN MANZONI & TAPINASSI VICO TABLE LAMP – DESIGN VICTOR VASILEV RIFLESSO RUG – DESIGN NATUZZI KENDO DINING TABLE – DESIGN MANZONI & TAPINASSI MAMA CHAIR – DESIGN NATUZZI

Exist to Create

B A N G & O LU F S E N W I L A N ÓW U L . K L I M C Z A K A 1 , 0 2 - 7 9 7 WA R S Z AWA T E L . 2 2 1 6 1 5 4 5 0 I E M A I L W I L A N OW @ B E O S TO R E S .CO M

BEOVISION HARMONY Poznaj najnowsz y telewizor, k tór y porusza zmysł y.

Doświadcz magii bezkompromisowego dźwięku, obrazu i designu. bang-olufsen.com

AUTHORISED DEALER

SHOWROOM UL. KRUCZA 24/26, 00-526 WARSZAWA IDEAMM@IDEAMM.PL - WWW.IDEAMM.PL

GRANVILLE SEATING SYSTEM | CHRISTOPHE DELCOURT DESIGN TAPE ARMCHAIRS | NENDO DESIGN

MINOTTI.COM

TOPS ON TOP Przedstawiamy Cindy Crawford i Silestone® Eternal Noir

A product designed by Cosentino® Dowiedz się więcej na cosentino.com Odwiedź nas w mediach społecznościowych: F T ô COSENTINO POLSKA T: +48 22 307 32 66 / e-mail: info.pl@cosentino.com

TRANSFORM INTERIOR

Casa Maria Luigia Włoska gościnność w wydaniu Massimo Bottury.

Szef kuchni i właściciel Osteria Francescana, nagrodzonej trzema gwiazdkami Michelin i dwukrotnie utytułowanej najlepszą restauracją na świecie.

22 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Casa Maria Luigia jest niczym galeria mieszcząca klasyki designu i różnorodne estetyki.

Przestronne sypialnie zaaranżowane w hotelowym stylu pozwalają wygodnie wypocząć po kulinarnej przygodzie i rozmarzyć się nad kolejnymi smakowymi doznaniami, jakie przyniesie kolejny dzień.

TRANSFORM INTERIOR

Trzygwiazdkowa Osteria Francescana prowadzona od 1995 roku przez Massimo Botturę cieszy się niegasnącą popularnością. Sam szef kuchni także urósł do rangi celebryty, co także przysparza rosnącą kolejkę spragnionych kulinarnej przygody gości z całego świata.

Wrodzona włoska gościnność, a także radość z gotowania i wymyślania cuccina italiana na nowo, zaprowadziły Massimo Baturę i jego życiową i biznesową partnerkę Larę Gilmore aż do XVIII wiecznej posiadłości w regionie Emilia Romana.

Tu, kilka miesięcy temu, powstał alternatywny świat do modeńskiej osterii, w którym włoski tandem dzieli z przybyszami wszystko to, co najlepsze.

Casa Maria Luigia to willa w wiejskim stylu z obszernym ogrodem, typowa dla tej części Włoch – swojska, a zarazem wyrafinowana.

Uroku miejscu dodaje unikalna atmosfera zaaranżowana utalentowanymi dłońmi projektanta wnętrz, łącząca wyszukaną mieszankę mebli vintage i współczesnych, sygnowanych znakomitymi metkami “made in Italy”. Kolekcję mebli uzupełnia pokaźny zbiór sztuki, który świadczy o otwartości właścicieli na różnorodne estetyki i kreatywne kierunki.

Przeszklony portyk, główny hol z sufitem zdobionym kolorowymi malowidłami, przytulna strefa lounge czy nawet otwarta kuchnia, to

wszystko otwiera zaskakująco szerokie spektrum delektowania się miejscem i panującym tu duchem dolce vita.

Wychodząc na zewnątrz do przestrzennego ogrodu, można cieszyć się nie tylko basenem czy kortem tenisowym, ale przede wszystkim zajrzeć do ogrodu warzywnego szefa kuchni.

Dziewięciodaniowe menu degustacyjne w znacznej mierze opiera się na lokalnie uprawianych warzywach. W swej prostocie kryje wyrafinowanie na miarę trzech gwiazdek Michelin.

To nowe, ekscytujące doświadczenie kulinarnego świata Massimo Bottury przybliża jego wizję przyjemności w wersji luksusowej. Tu luksusem jest szczerość miejsca i odkrywanie prywatnej tożsamości jednego z najwybitniejszych szefów kuchni na świecie, często obecnego wśród gości, w ogrodzie czy pochylonego nad kolejnym autorskim daniem.

I choć czas oczekiwania na stolik czy pokój w Casa Maria Luigia może zniechęcać, bez wątpienia warto przeżyć tą przygodę w pełnej jej złożoności form i odsłon

24 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

ATELIER MESMETRIC Gdynia · GALERIA WNETRZA Wroclaw · IDEA MM Warszawa · METAFORMA Kracow · RECAMIÈRE Warszawa www.baxter.it

Iluzja przestrzeni Miejsca takie jak Saint Tropez charakteryzuje specyficzna architektura śródziemnomorskiej riviery, podporządkowanej luksusowemu wypoczynkowi w zaciszu lasów piniowych i złocistych plaż.

Nowoczesna klasyka od Minotti złożyła się na elegancką aranżację wystroju przestronnej strefy dziennej.

TRANSFORM INTERIOR

Studio architektoniczne SAOTA podjęło próbę interpretacji tego dobrze ugruntowanego stylu, ujmując przestrzeń i formę w nowoczesne ramy korespondujące z miejscem i stylem życia typowym dla tej części Francji.

Punktem wyjściowym architektonicznej wizji stał się mięsisty las piniowy górujący nad otoczeniem. W jego otulającą zieleń należało wpisać nowoczesną bryłę, starając się zmaksymalizować percepcję przestrzeni. Kluczem do realizacji tego celu okazały się hojnie rozpościerające się zewnętrzne tarasy, o ledwie zaznaczonej granicy między wnętrzem a zewnętrzem domu.

Dwa prostokątne skrzydła okalają centralny dziedziniec z basenem. To właśnie w nich kryją się sypialnie właścicieli, a cała przestrzeń pod nimi na poziomie zero przeznaczona jest na kuchnię i jadalnię. Do głównej sypialni prowadzą dedykowane schody wprost z dwupoziomowej strefy lounge.

Strefa dzienna i przeznaczona na rozrywkę mieści się w środkowej

części domu. Wysokie na dwa poziomy okna uwypuklają wrażenie przestronności i wprowadzają sporą dawkę naturalnego światła do środka. Światło załamuje się na falowanym dachu, który stanowi intrygujący element dekoracyjny bryły i intensyfikuje gabaryty salonu.

Dach zbudowany jest z surowych, drewnianych belek, które są subtelnym nawiązaniem do drzew piniowych otaczających dom.

Stanowi on wyrazisty element kontrastujący zdyscyplinowaną geometrię bryły budynku, ale także odgrywa istotną rolę strukturalną bryły, umożliwiając rezygnację z kolumn podtrzymujących sufit.

Dom zwrócony jest w kierunku naturalnego tarasowego zejścia zbocza góry, przez co obiektywnie została powiększona przestrzeń przynależąca bezpośrednio do domu.

To kolejny z zabiegów maksymalizacji skali i objętości, podobnie jak przesuwane szklane ściany zacierające granice między domem a ogrodem.

28 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

simple is beautiful

Layers

by Defne Koz Available at 3F Studio / 9 Design / 12 Chairs / Archetic /

Centrum Architekta / Decoroom / Heban / Interium / Innovakcja / Living Story / Niuans Studio / S-Line Studio / Spensen

TRANSFORM INTERIOR

Do domu prowadzą tarasowe schody, które wiją się w górę wzgórza.

One także zatopiono w zieleni, by nadać bardziej neutralny charakter. Niepozorna z zewnątrz bryła stopniowo odsłania swój urok w miarę pokonywania kolejnych barier chroniących prywatność właścicieli posesji.

30 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Ograniczona paleta barw wzmaga poczucie dyscypliny stylistycznej.

Nawet basen, którego dno schodkami przechodzi w strefę relaksu, potęguje głębię w uskoku regularnej bryły budynku.

Od wschodniej strony architektura budynku jest jakby bardziej nieśmiała. Ledwie niewielkie okna otwierają się na widok ulicy, a platformy chodnika pływają pośród zieleni ogrodu, prowadząc do bogato urządzonych wnętrz. Ten zabieg architektoniczny kreuje poczucie prywatności, ale także napięcie związane z odkrywaniem kolejnych stref domu.

Ciężkie ściany falują ponad ziemią w tej współczesnej interpretacji tradycyjnej typologii lokalnej architektury.

Tuż po przekroczeniu progu, świetlista przestrzeń salonu stanowi

element miłego zaskoczenia. To rodzaj otwartej galerii, z wydzielonymi strefami, w których światło kreuje najróżniejsze klimaty. Widok ogrodu i zieleni piniowego lasu stanowi tło dla kontrastowo zestawionych materiałów wykończeniowych. Betonowy sufit, czarny marmur i całkiem jasny trawertyn sąsiadują ze sobą, tworząc pełną ekspresji przestrzeń z bogactwem doznań wizualnych i sensorycznych.

Klasyczna paleta barw kontynuowana jest także na meblach i tkaninach we wnętrzu. Szlachetne szarości, jasne beże, złamana biel i czerń w najróżniejszych odcieniach i fakturach ulokowały się na eleganckich meblach włoskiej marki Minotti

Spójna wizja estetyczna przenika wszystkie wnętrza domu, od strefy dziennej, po prywatne sypialnie.

GREGOR SEATING SYSTEM— VINCENT VAN DUYSEN HUBERT COFFEE TABLES— VINCENT VAN DUYSEN ATTICO COFFEE TABLE— NICOLA GALLIZIA PANNA COTTA COFFEE TABLE— RON GILAD STRIPE CARPET— VINCENT VAN DUYSEN

BIELANY WROCŁAWSKIE GALERIA WNE˛ TRZA SP. Z O.O. UL. SZWEDZKA 5A KATOWICE STUDIO ESTIMA ALEJA ROŹDZIEŃSKIEGO 188 KRAKÓW METAFORMA UL. WROCŁAWSKA 28 SOPOT INTERSTYLE ARMII KRAJOWEJ 120 WARSZAWA 3F STUDIO UL. KONWIKTORSKA 7 WARSZAWA IDEA MM UL. KRUCZA 24/26

#MolteniGroup

UPDATE TECHNOLOGY

Under

podwodne doświa

34 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

TRANSFORM PLACES

dczenie kulinarne

Biuro architektoniczne Snøhetta podjęło udaną probę zmierzenia się z żywiołem wody. Skutek – powstała pierwsza podwodna restauracja w Europie, której inżynierski i architektoniczny kunszt zwrócił uwagę całego świata.

35 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

UPDATE TECHNOLOGY

Kolorystyczne inspiracje zaczerpnięto wprost z morskich głębi, czyniąc wnętrza jeszcze bardziej autentycznymi dla swej nietypowej lokalizacji.

36 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

TRANSFORM PLACES

Wysunięta na południowe wybrzeże Norwegii restauracja Under stanowi ciekawostkę nie tylko kulinarną, ale także interesujący obiekt służący obserwacji podwodnego życia. Tutaj spotykają się północne I południowe prądy wywołujące silne sztormy, te same wody urodzajne są w bioróżnorodne formy podwodnego życia.

W języku norweskim “under” oznacza zarówno “pod” jak również “cud”.

Ten dualizm znaczeniowy idealnie pasuje do 34.metrowego monolitu, na wpół zanurzonego w wodzie, na głębokości pięciu metrów pod powierzchnią. Struktura budowli integruje środowisko morskie ze skalistym otoczeniem. Jej betonowy blok imituje sztuczne zbocze, jakby wygładzone falami uderzającymi o jego brzeg.

zespół kucharzy z najlepszych restauracji wyróżnionych gwiazdkami Michelina. Nad spójnością wrażeń smakowych czuwa Nicolai Ellitsgaard – szef słynnej restauracji Måltid z Kristiansand.

Under jest rodzajem eksperymentu, przesuwania granic możliwych do wyznaczenia przez architekta, mówi Kjetil Trædal Thorsen, architekt i założyciel Snøhetta.

Ten nowy punkt na mapie Europy stanowi nieoczekiwaną kombinację wyzwań, determinujących fizyczne miejsce człowieka w środowisku naturalnym.

W tym miejscu można znaleźć się zarówno nad wodą, jak również na morskim dnie, gdzieś pomiędzy lądem a morzem. To całkiem nowa perspektywa patrzenia na świat.

Półmetrowej grubości ściany wytrzymują ciśnienie wody I są odporne na trudne warunki atmosferyczne panujące w tej części Norwegii.

Masywne okna, niczym peryskop pozwalają zajrzeć wgłąb morza, bez względu na szalejący sztorm czy wiatr i delektować się lokalnymi produktami wykwintnie skomponowanymi przez międzynarodowy

Warunki pogodowe ulegają tu zmianie kilkakrotnie w ciągu doby, co dodatkowo wzmaga wrażenie potęgi żywiołów. Spokój przynoszą ciepłe wnętrza, w których dominuje szczotkowany jesion i miękkie tekstylia, gdzieniegdzie przełamane chłodną stalą schodów i mosiężnych poręczy.

37 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

TRANSFORM PLACES

Ciepła i przyjazna atmosfera wewnątrz restauracji wzmaga poczucie tajemniczości i dziwności tej przestrzeni.

Metaforyczne zagłębianie się w morską odchłań zostało zobrazowane zróżnicowanymi tonacjami barw, które ciemnieją wraz z przemieszczaniem się na niższe poziomy budynku znajdujące się pod poziomem morza.

Zaprojektowane specjalnie do tego miejsca tekstylne panele akustyczne stanowią referencję do koloru zachodzącego nad oceanem słońca. Paleta barw została wprost przeniesiona z naturalnego nadmorskiego krajobrazu; rozpościera się od delikatnego różu, przez intensywny koralowy i wreszcie zielony morski oraz głęboki niebieski imitujący nocne niebo.

Zaskoczenie spotyka gości na poziomie baru i półpiętra, w tych miejscach budynek styka się z morzem, a wertykalne okno prowadzi od poziomu nad wodą, aż do dna morskiego. Okno jest odzwierciedleniem konwergencji morza i powietrza, w którym najlepiej widać z jaką intensywnością tańczy północny wiatr na powierzchni tafli wody.

Na dnie morskim zlokalizowano jadalnię dla czterdziestu gości, która także otwiera się na podwodne piękno horyzontalnym oknem o szerokości jedenastu metrów i długości blisko trzech i pół metra. To żywy teatr, nieustannie odgrywający nowe sceny, dopasowane do pory dnia i energii wiatru.

Aby móc w pełni podziwiać podwodnych bohaterów i zminimalizować

refleksy światła na dużej tafli szkła, wnętrze wyposażono w wyrafinowany system świetlny aż 380 ledowych lamp zainstalowanych w panelach sufitowych. Dają one subtelne, ale skoncentrowane światło, które znakomicie uzupełnia atmosferę tego nietypowego miejsca. Otaczające restaurację dno morskie służy za wyjątkowej urody „ogródek” zamieszkiwany przez różnorodne ryby zwabione sztucznym światłem zamontowanym dookoła budynku.

Restaurację wypełniają różnorodne materiały wykończeniowe, które posłużyły do nadania wyjątkowego charakteru podwodnej przestrzeni, jak również zbudowania napięcia towarzyszącego schodzeniu w głąb morza. Wnętrze okalają drewniane elementy o nieco surowej strukturze, by stopniowo łagodnieć wraz z docieraniem do serca budowli. Zarówno drewno wykorzystane do stworzenia paneli ściennych i podłóg, jak również krzesła będące głównym artefaktem Under, zostały wykonane lokalnie przy użyciu tradycyjnych metod, co stanowi spójny element całościowego założenia architektów Snøhetta.

Under to rodzaj solidnej betonowej struktury stworzonej z myślą o przyszłości, w której bezkompromisowo potraktowano naturalne piękno, podkreślając wszystkie jego cechy.

Kulinarna filozofia restauracji jest ściśle związana z samym budynkiem.

Tak samo jak on, oparta jest o lokalne produkty, owoce fauny i flory

Specjalnością restauracji są zaskakujące kompozycje smakowe, złożone z lokalnie występujących ryb i owoców morza.

38 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Bryła budynku, mimo iż stanowi obcy element na brzegu Morza Północnego, nie razi swą innością. Jest jak gigantyczna skała oszlifowana przez uderzające w nią fale.

TRANSFORM PLACES

norweskiego Lindesnes. Owoce morza, muszle i wreszcie dziczyzna stanowią bazę menu Under. Aby ograniczyć negatywny wpływ na środowisko, zespół kucharzy na bieżąco opracowuje nowe przepisy na dania przygotowane z gatunków ryb i skorupiaków nieintencjonalnie złapanych w rybackie sieci. Kolejną ciekawostką dla smakoszy są składniki niezwykle rzadko serwowane w jakichkolwiek innych restauracjach.

Szef kuchni Nicolai Ellitsgaard z odwagą sięga po pełną różnorodność składników oferowanych przez Morze Północne. Na talerz trafiają pijawki, małże mahoniowe, ogórecznik wodny i lokalna jagnięcina.

Wiedzę kucharzy zasilają lokalni biologowie morscy, którzy dostarczają informacji na temat tego, kiedy i gdzie łowić poszczególne gatunki oraz które z nich nadają się do spożycia.

Under to historia kontrastów; kontrastów między tym co jest nad, a co pod, pomiędzy niebem i pod wodą. Kontrastów pomiędzy ciepłym jesionowym drewnem we wnętrzach, a surową fasadą betonowej bryły. One wszystkie składają się na metaforę kontrastów życia, chropowatości i delikatności, brutalności i czułości, burzy i ciszy

40 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Architektoniczny koncept Under opiera się na grze kontrastów, które przeniesione na płaszczyznę życia stanowią jego fascynującą metaforę.

Nowoczesna wizja kamieniołomu wg Esrawe Studio W Meksykańskiej Guadalajarze Esrawe Studio snuje architektoniczną opowieść o istocie i naturze kamienia naturalnego, wracając do źródeł jego pochodzenia.

42 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

TRANSFORM ARCHITECTURE

Kamieniołom w wymiarze fizycznym i wizualnym stanowi ewidencję wpływu człowieka na naturę. Jest to ciągle zmieniający się świat, bez specjalnych intencji rzeźbionych form i ścian, które przybierają dziwną, acz intrygującą odsłonę geologicznych warstw Ziemi.

Manufakturowy obraz organicznej architektury powstałej jako skutek poszukiwania rzadkich materiałów naturalnych na powrót wiedzie do początków procesu, które zapoczątkowały ich powstanie.

Takie rozważania nad naturą kamienia i architektoniczną przestrzenią kamieniołomu zasiliły koncept bryły budynku stworzonego przez Esrawe Studio na zlecenie Grupo Arca.

Niewielki otwór w monolitycznej fasadzie prowadzi wprost do Agory.

Jest to centralny punkt, wyłom w kamieniołomie, który siłą charakteru może konkurować ze swym naturalnym odnośnikiem. To początek podróży w stylu muzeograficznym, poprzez kolejne hale wystawowe po brzegi wypełnione zróżnicowanymi materiałami wydobytymi z wnętrza Ziemi. Odchodzą one promieniście od centralnej Agory tworząc dynamiczne i wszechstronne doświadczenie.

Koncepcja siedziby firmy Arca – producenta kamieni naturalnych, daleka jest od tradycyjnego miejsca sprzedaży. Podporządkowana jest raczej promocji edukacji i rozumienia sposobu w jaki architektura, design, sztuka i kultura rodzą się zarówno w Meksyku, jak również na całym świecie. To rodzaj platformy stymulującej dialog i pozyskiwanie

Wszystkie próbki kamieni opatrzono QR kodem pozwalającym bliżej poznać walory i specyfikę materiału.

43 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

TRANSFORM ARCHITECTURE

wiedzy, baza kształtująca relacje ze społeczeństwem, partnerami i klientami, a także narzędzie do promocji kreatywnej i kulturalnej ekspresji Meksyku.

Budynek, fizycznie I funkcjonalnie, dzieli się na dwa odrębne światy.

Dwie oddzielne bryły, ale jednak zależne od siebie: świat kamieniołomu w którym mieszczą się Agora, Design Center, cafeteria i pokój o zróżnicowanej funkcjonalności, oraz magazyn, jako zamknięcie całego procesu doświadczania tego tajemniczego świata.

Magazyn jest przejrzysty i neutralny w wyrazie. To rodzaj tła dla kamieni, którego związki wiodą aż do początków procesu powstania tak zróżnicowanych form czyli do lasu, od którego wszystko się zaczęło.

Technologia w budynku odgrywa żywą rolę, pozwalając na interakcję mobilnych urządzeń z materiałami opatrzonymi w QR kody prowadzące wprost do obszernych opisów i szczegółowych informacji o wybranym materiale, a także informacjach handlowych. To także inteligentny krok w kierunku tworzenia bazy zainteresowań poszczególnych klientów i zachowań zakupowych

44 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

TRANSFORM ARCHITECTURE

Sztucznie skomponowany przez architektów kamieniołom swą siłą ekspresji z powodzeniem może konkurować ze swym naturalnym odpowiednikiem.

45 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

TRANSFORM PLACES

Między klasyką a nowoczesnością Zawieszone w świecie kontrastów i nieoczywistych zwrotów akcji, balansujące między komercyjną placówką a muzeum, między nowym a starym – taki jest kod estetyczny butiku luksusowej marki Delvaux zaprojektowany przez studio Vudafieri-Saverino Partners.

46 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Stare mury ciągle uwodzą swą świetnością i bogactwem, widocznymi w idealnie zachowanych boazeriach, monumentalnych schodach i solidnych gabarytach przestrzeni.

Delvaux to najstarsza na świecie marka wyrobów skórzanych, założona w Belgii w 1829 roku. Niedawno w centrum Brukseli pojawił się jej nowy showroom “Le 27”, którego wnętrza zostały zaprojektowane przez mediolańskie studio Vudafieri-Saverino Partners. Ten team architektów niejednokrotnie udowodnił, że rozumie świat luksusu jak nikt inny.

Historyczne wnętrza, w których zwykle lokowane są wizje architektów stanowią już naturalne tło dla wysmakowanego, lekkiego stylu, w jakim tworzą.

Majestatyczna kamienica przy Boulevard de Waterloo, luksusowej dzielnicy mieszczącej wiele światowych marek, kryje coś więcej niż komercyjną przestrzeń ekspozycyjną. To unikalne środowisko łączące savoi faire kolekcji marki Delvaux ze wspaniałościami belgijskiego wzornictwa, dzieł sztuki i ceramiki. Pod tym adresem mieszka galeria sztuki będąca w procesie ciągłej ewolucji.

Studio Vudafieri-Saverino Partners stworzyło już ponad czterdzieści butików Devaux na całym świecie, z których każdy prezentuje odmienne, fascynujące oblicze. Filozofia ekspozycji firmowych

produktów znalazła swój kulminacyjny punkt właśnie w “Le 27”, łączac dziedzictwo i nowoczesną ekspresję w jedną spójną opowieść o luksusie.

Arkadowe wejście otwiera wnętrza imponującej niegdyś prywatnej willi.

Podzielona na dwie kondygnacje przestrzeń zachowała swą oryginalną strukturę, z bogato zdobionymi ścianami, lustrami, medalionami i freskami, dawniej zdobiącymi pokoje zamożnych właścicieli.

Czterometrowej wysokości ściany nadają wrażenie przestronności i jasności, wydobywając na pierwszy plan meble i elementy dekoracyjne wykonane z ciemnego drewna, marmuru i metalu.

Od sporych rozmiarów dawnej recepcji, na górne piętro wiodą monumentalne drewniane schody. Ich bogactwo i szlachetna uroda została dodatkowo podkreślona art decowskim świetlikiem zainstalowanym w dachu budynku. Ocalenie tych historycznych wnętrz i ich reinterpretacja awangardowym językiem designu zaowocowały powstaniem wyrafinowanych detali, które balansując na przeciwległych biegunach stylistycznych tworzą nową jakość projektu. Współczesne

pokoje stanowią interpretację i zarazem celebrację wczesnego okresu modernizmu, który odcisnął swe piętno na XX wiecznej kulturze belgijskiego wzornictwa i sztuki. Interakcja modułowych elementów łączących rygorystyczne geometryczne formy i trompe l’oeil tworzy dobrze zorganizowane i racjonalne tło do prezentacji firmowych toreb i akcesoriów. Ścienne wystawy nawiązują do abstrakcyjnych obrazów Mondriana i spuścizny grupy artystycznej De Stijl.

Klasyczne formy zostały zbalansowane wertykalnymi jasnoszarymi przesłonami, których zadaniem jest zamierzone zakłócenie wypracowanej symetrii. Wszelkie meble służące ekspozycji produktów Delvaux stanowią kombinację minimalistycznych i jednocześnie asymetrycznych kształtów. Ich prostota została uszlachetniona ekskluzywnymi materiałami – polerowanym niklem i marmurem, tradycyjnie używanymi w przemyśle meblowym w zdobnym okresie art-deco.

Współistnienie klasyki i nowoczesności, porządku i nieładu, zasad i ich braku, stanowi założenie projektowe mediolańskich architektów.

Ta feeria kontrastów odzwierciedla filozofię stylu Delvaux, łączącą elegancję ze skrajnie nowoczesnymi i kolorowymi edycjami prezentowanymi w ramach poszczególnych kolekcji.

Obok autorskiego wystroju wnętrz Vudafieri-Saverino Partners, znalazły się także klasyki belgijskiego wzornictwa, stworzone przez takie sławy jak: Jules Wabbes, Pieter de Bruyne, Renaat Braem, Emiel Verannema.

Wszystkie pochodzą z limitowanych edycji, rzadkich i unikalnych, których nie powstydziłoby się żadne muzeum designu.

Klasyki obcują z kreacjami współczesnych belgijskich designerów: Nathalie Dewez, Alaina Berteau i Bena Stormsa, jak również międzynarodowych postaci, w tym Gino Sarfattiego słynącego z projektów oświetlenia. Kuliste kształty rozświetlające przestrzeń nawiązują do Atomium – belgijskiego ikonicznego pawilonu zaprezentowanego w 1958 roku podczas Wystawy Światowej w Brukseli.

Butik jest jednak nie tylko domem dla luksusowych wyrobów skórzanych i wyszukanego designu, to także galeria sztuki. Na pierwszy rzut oka, ściany zdobi kolekcja antycznych obrazów. Ale przy dokładniejszym wpatrzeniu się jest to seria fotografii autorstwa argentyńskiej artystki Riminy Ressi. Utrzymane w stylu post-neoflamandzkim łączą artefakty życia codziennego z modnym kiczem. To kolejny nieoczekiwany zwrot estetyczny i radosna iluzja puszczająca do widza oczko. Całości wystroju dopełnia dwudziestowieczna belgijska ceramika, której barwa odgrywa wiodącą rolę dla jej odbioru. Podobnie jak barwione skóry Delvaux, ona także komunikuje się za pomocą koloru.

Maison “Le 27” to prawdziwe miejsce spotkania, dialogu i odkrywania.

To muzeum w niekończącym się procesie ewolucji i samodoskonalenia swej kolekcji

TRANSFORM PLACES

Feeria stylistycznych kontrastów stanowi znaki rozpoznawcze zarówno mediolańskich architektów, jak również belgijskiego producenta luksusowych wyrobów skórzanych.

49 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Isamu Noguchi rzeźbiarz przestrzeni Isamu Noguchi był projektantem i architektem krajobrazu japońskiego pochodzenia.

Bawił się małą architekturą, której formy bardziej przypominały rzeźby, niż zwyczajne urządzenia, do wspinania się, zjeżdżania i skakania. Ciekawe kształty miały być bodźcem do kreatywnej zabawy. Jego koncepcje cechowały się powiązaniem z przyrodą tak, by plac zabaw nie był całkowicie wyodrębnionym elementem środowiska naturalnego, ale jego integralną składową.

TRANSFORM ARCHITECTURE

Kreatywna wizja świata Isamu Noguchiego daleko wykraczała poza indywidualne doświadczenia wynikające z samego procesu tworzenia rzeźb czy designu. Obejmowała szerokie spektrum realiów przestrzeni publicznej, a w szczególności placów zabaw i miejsc spędzania wolnego czasu.

Wielość wariacji konceptualnego wykorzystania naturalnego ukształtowania terenu złożyła się na pełną kolekcję modeli „Contoured Playground” powstałą w 1941 roku, a aktualnie prezentowaną w The Noguchi Museum w nowojorskim Queens.

Jak wiele innych projektów placów zabaw, te także nie zostały zrealizowane, ale archiwalne fotografie wskazują na wysoki poziom ich zaawansowania, zwieńczony modelami 60x60 cm. Większość modeli posiadała także propozycje pomysłowego wyposażenia, które plasowały ten rodzaj małej architektury niemal w kolejnym tysiącleciu, ze swą lekkością, nowoczesnością i wyobrażeniem o sposobach aktywności na świeżym powietrzu.

Eksperymenty nad różnorodnymi formami przestrzennymi, w czasach wszechobecnej typizacji wydawały się wręcz surrealistyczne. Autorskie koncepcje swobodnie interpretujące otaczający krajobraz były

pozbawione sztywnych, ograniczających zasad – były to pierwsze próby oswajania przestrzeni.

Noguchi prowadził nieustanna eksplorację designu przestrzennego.

W ramach tej praktyki zaprojektował m.in. ogrody Connecticut General Life Insurance Company (1956-57), które faktycznie zostały zrealizowane, jak również miejsce pamięci poświęcone Buddzie (1957) w New Delhi w Indiach i wodny taras w atrium Sogetsu Flower Arranging School (1977-78), który spotkał się z akceptacją inwestorów.

Jego wiara w to, że rzeźba posiada zdolność manipulowania sposobem w jaki doświadczamy przestrzeni była niezachwiana. Swój pogląd obrazowo opisywał przykładem skały i przestrzeni pomiędzy nią a człowiekiem, która miała przekładać się na sposób komunikowania pomiędzy obiektem a odbiorcą i określać jakość kontemplacji możliwej przy zachowaniu odpowiedniej skali.

Po latach, nadal widać wizjonerstwo w tych projektach, a prekursorsko wytyczony kierunek zagospodarowania przestrzeni miejskiej wydaje się dopiero od kilku lat dochodzić do głosu, dając wyraz swobodzie i spontaniczności

Makiety projektów Noguchiego przywodzą na myśl kosmiczny krajobraz. W rzeczywistości są odzwierciedleniem naturalnego ukształtowania terenu i próbą oswajania przestrzeni.

51 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

TRANSFORM PLACES

Autoban

w duchu Malediwów

52 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Tradycja budowlana Malediwów widoczna jest w formie i użytych materiałach. Jej podporządkowana o wszelkie kolejne decyzje projektowe.

Wyspa Muravandhoo to cud natury północnych Malediwów, na której studio projektowe Autoban zrealizowało kolejny niestandardowy projekt pokazując bogate spektrum swoich możliwości. Łącząc sztukę, architekturę i rzemiosło zaprezentowało najbardziej udane formy spotkania natury i designu pod względem praktyczności i estetyki.

Joali, to nowy projekt Gürallara, którego celem jest poprawa jakości życia i wniesienie nowych wartości do życia jednostek w różnych obszarach, poprzez akumulację kultury i stworzenie wyjątkowej historii miejsca. Wyspa stanowi idealne środowisko z legendarnym jasnoniebieskim morzem i białymi piaszczystymi plażami.

Stambulskie studio projektowe Autoban, zrealizowało niektóre elementy architektoniczne projektu Joali i stworzyło projekt wnętrza, wskazujący na unikalne zrozumienie między wnętrzem i zewnętrzem oraz architekturą. Joali nadaje nowe znaczenie życiu na wyspie dzięki nieograniczonemu i dynamicznemu doświadczeniu oraz wnosi element nowości poprzez wyjątkową historię, snutą na bazie architektury w lokalnym stylu.

Joali to kompleks składający się z 73 luksusowych willi na lądzie i nad wodą, z których każda ma niepowtarzalną historię i obiecuje gościom bajkową podróż. Tutejsze restauracje łączą najsmaczniejsze smaki kuchni świata i przedstawiają je tak, jakby były naturalną częścią

środowiska wyspy.

Joali to doświadczenie w kobiecym stylu, z intelektem i delikatną dojrzałością. Jest wyrafinowane i wieloaspektowe, przesycone historiami z podróży i opowieścią usnutą na podstawie wszystkich doświadczeń materializujących się pod żywą i swobodną postacią. Łączy sztukę, architekturę i rzemiosło oraz prezentuje najbardziej udane formy spotkania natury i designu pod względem praktyczności i estetyki. Połączenie „Maldivian Shed”, klasycznej typologii konstrukcji Malediwów, z życiową filozofią tubylców i stworzenie unikalnego postrzegania przestrzeni jest główną zasadą całego podejścia projektowego.

Typowa malediwska konstrukcja dachu wita przybywających na wyspę. Autoban przedstawia gościom abstrakcyjne i niepowtarzalne formy w duchu Malediwów, pobierając i energetyzując tę typową ​​ konstrukcję dachu, jako bezpośredni rezultat ich eksperymentalnego i przyszłościowego podejścia do projektowania. Fakt, że wszystkie formy

Natura wnika do wnętrz pozwalając rozkoszować się swą obfitością.

TRANSFORM PLACES

55 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Nowoczesna reinterpretacja wyspiarskiej klasyki została ujęta w formę zwyczajowo używanych barw i materiałów.

na wyspie mają zewnętrzną warstwę, która jest zgodna z naturalną florą, oraz że przestrzenie stworzone wewnątrz tej warstwy są zarówno wyjątkowe, jak i mają integralną estetykę wnętrza, jest godne uwagi, jako jedna z najważniejszych cech tego projektu. Materiały użyte w konstrukcjach, a także techniki produkcji, przenoszą ducha Malediwów do współczesności.

Cały system dachu, który został zaplanowany jako podium, posiada drewnianą strukturę i został powleczony drewnianą warstwą.

Klasyczny dach malediwski łączy się z formą fali, aby uzyskać wygląd przypominający rzeźbę. Molo w pewnym momencie pokazuje drzwi wejściowe wyspy w tej nieoczekiwanej formie.

Wielowarstwowy system konstrukcji rozpoczyna się przy drzwiach wejściowych willi. Wejście wita gości rzemieślniczo obrobionym drewnem i bogatymi, „haftowanymi” kolumnami. Betonowe kolumny, inspirowane pracami Brancusiego, wzmacniają wrażenie wstępowania do wyjątkowego świata.

W ramach kobiecej tożsamości Joali, płynne przejścia zaczynają się od boku konstrukcji i kontynuują zaokrąglone rogi, nadając strukturze miękki charakter. Naturalny warkocz zastosowany na dachu zapewnia piękny wertykalny przepływ w dół konstrukcji. Szeroka paleta kolorów

stosowana na wielorakich powierzchniach składa się z różnych odcieni kokosa, co jest jedną z charakterystycznych cech wyspy. Jej DNA można odczytać z naturalnych kolorów w strukturze, jasnego beżu i delikatnych odcieni brązu.

Materiał Terazzo zastosowany na wszystkich powierzchniach podłogowych integruje postrzeganie zewnętrznej i wewnętrznej konstrukcji. Wszystkie powierzchnie stanowią płynnie przenikające się tło, złożone z systemów warstw w postaci ręcznie rzeźbionych drewnianych paneli. Wnętrze zostało pomyślane jako odzież, która zwiększa bogactwo i głębię w wielowarstwowym systemie konstrukcji.

Warstwa ta zaczyna się od podłogi i przechodzi do wysokości konstrukcji dachu w sposób fragmentaryczny, a wszystkie mechaniczne elementy są ukryte za dobrze przemyślaną zasłoną. Ręcznie rzeźbione drewniane panele oddzielające przestrzenie tworzą wizualne bogactwo, dzięki unikalnym wzorom nawiązującym do rzemieślniczej kultury wyspy.

Mistrzostwo Autoban, koncentrujące się na szczegółach mebli przejawia się we wszystkich formach zaprojektowanych specjalnie do tego projektu. Podobnie, jak wszystkie inne decyzje projektowe,

56 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

TRANSFORM PLACES

wystrój wnętrz stanowi odbicie tradycji wyspy i jej kultury. Filozofia projektowania polegająca na przetwarzaniu egzotycznych materiałów, takich jak bambus czy skorupa orzecha kokosowego, zapewnia ciepło przestrzeni i stanowi gwarancję unikalności formy.

Wielowarstwowe podejście projektowe Autoban przenika także na zewnątrz przytulnych willi. Restauracja Ana została podzielona na wewnętrzne podwórka. Jej poszczególne strefy, kuchnia, winiarnia i tzw. zimna kuchnia, zostały oddzielone szkłem, a w niektórych punktach drewnianymi liczydłami, stanowiącymi atrakcyjną wizualnie przesłonę.

Bar Bellini, znajdujący się w części restauracji, został całkowicie zaprojektowany w stylu włoskim. Stąd obecne jasnozielone odcienie powtarzające się we wzorze mozaiki i paneli podłogowych.

Przestrzeń spa wita gości okrągłym wejściem, kontynuując spiralne kształty, w głąb poszczególnych pokoi do relaksu.

Studio projektowe Autoban uchwyciło egzotycznego ducha Malediwów i wyspową kulturę, stosując unikalne detale i z szacunkiem traktując lokalne rzemiosło oraz jego ponadczasowe piękno. Joali to naturalny raj, pełen słońca, przypominający o wartości prostego życia w zgodzie z żywiołami

Prostota nabiera luksusowego charakteru w miejscach takich jak to.

Tu nadrzędną wartością jest bliskość natury i możliwość doświadczania jej wszystkimi zmysłami.

57 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Ażurowe przesłony w postaci wertykalnych liczydeł stanowią pomysłowe rozwiązanie architektoniczne i dekoracyjne zarazem.

Turkus wody i soczysta zieleń stanowią tło dla niemal neutralnych barw mebli i tekstyliów.

NOWA GENERACJA 7000

PERFEKCJA ZDEFINIOWANA NA NOWO W W W. M I E L E . P L / G E N E R A C J A 7 0 0 0 #LifeBeyondOrdinary

EXPRESS INTERVIEW

Aldo Cibic od Memphis do estetycznych rozwiązań przyszłości

60 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EXPRESS INTERVIEW /DESIGN

Redaktor naczelna Agnieszka Bzdyra rozmawia ze współtwórcą grupy Memphis – Aldo Cibicem o designie, jako odpowiedzi na problemy współczesności.

Agnieszka Bzdyra: Razem z Ettore Sottsassem powołaliście do życia grupę Memphis. Złożona stylistyka, od kiczu, przez art déco aż do pop-artu – czy by to pop-modernistyczny eksperyment? Co chcieliście osiągnąć wprowadzając ten nowy, kolorowy styl?

Aldo Cibic: Próbowaliśmy zmienić świat - i śmiem twierdzić, że nam się udało. Wystarczy pomyśleć o nowo otwartym Museo del Design Italiano na Triennale di Milano: jest ono podzielone na dwie części, przed Memphis i po Memphis.

Zarówno Ty, jak i Sottsass oraz Mendini byliście bardzo radykalni w swoich decyzjach projektowych. Czy czuliście wtedy, że design potrzebuje nowych standardów by odrodzić się na nowo i stać się mniej sformalizowany?

Zasadniczo chodziło o to, aby wyjść z funkcjonalizmu Bauhausu i stworzyć bardziej zmysłowy projekt.

Wiele współczesnych projektów powiela estetykę Memphis. Co o tym sądzisz? Czy to dobry czas na taki powrót do przeszłości?

Myślę, że ten powrót jest dość formalny: dotyczy idei swobodnego

używania kolorów i kształtów, która reprezentuje jeden z możliwych stylów tego, co widzisz dookoła.

W tym roku w Mediolanie prezentowałeś „Aesthetics of vitality”. Co ta wystawa mówi o ewolucji języka designu?

Patrząc wstecz i patrząc w przyszłość, myślę, że zawsze staram się robić coś poza stylem, coś, co sprawi przyjemność oglądającym, co może przynieść poetycki sens i radość. Zawsze mam nadzieję, że przedmiot może mieć duszę, która utrzymuje go przy życiu na zawsze ...

Chwilę przed śmiercią Alessandro Mendiniego Twoje studio projektowe zostało utytułowane przez magazyn Domus jedną ze 100 najlepszych firm na świecie. Jak znaczące było to wyróżnienie dla Ciebie?

Redaktorzy Domus, Alessandro Mendini i Joseph Grima, rozpoczęli dyskurs na rzecz praktyk pokazujących, że możliwe jest, iż architektura społeczna naprawdę rozkwitnie w przyszłości. Jestem zaszczycony za to uznanie i docenienie mojego wkładu w tą dziedzinę.

Mediolański apartament Aldo Cibica urządzony w minimalistycznym stylu z charakterystycznymi elementami autorskiego designu.

61 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EXPRESS INTERVIEW /DESIGN

Wielu mistrzów designu wywodzących się z tzw. „starej szkoły” narzeka na hiperkonkurencyjność współczesnego świata designu zamiast nieść nowe wartości, znaczenia, doświadczenia. Jak Ty oceniasz stan i rolę designu?

W dzisiejszych czasach uważam za niedorzeczne myślenie o hiperkonkurencyjności, jako problemie, który dotyka świat projektowania. Przed nami przyszłość, którą trzeba napisać od nowa i nie jest to jedna dyscyplina, która może dać na to odpowiedź. Jest to więc tylko moment, w którym ludzie z różnych dyscyplin muszą połączyć wysiłki i starać się jak najlepiej spełnić swoje zadania.

Mówiłeś, że Mediolan obecnie to wygodny klub dla designerów.

W czym zatem tkwi esencja kreatywności dzisiaj?

Kreatywność współcześnie, jak powiedziałem wcześniej, polega na znajdywaniu nowej estetyki, która sprosta wyzwaniom naszej przyszłości.

Jaki jest kierunek designu? Jak Twoim zdaniem będzie on ewoluował?

Z mojego punktu widzenia sądzę, że nieprzewidywalne skojarzenia z różnych dziedzin zaprowadzą do estetyki, która będzie odpowiedzią na współczesne problemy. To będzie rodzaj estetycznej polemiki na polu wyzwań, jakie wykreuje zmieniający się świat.

Dziękuję za rozmowę

Estetyka Cibica łączy różnorakie nurty stylistyczne, stanowiąc eklektyczną mieszankę z pogranicza art-deco i modnego kiczu.

62 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

TRANSFORM INTERIOR

63 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Sztuka zaangażowana – eco totemy Po raz kolejny sztuka przemawia w sytuacji, kiedy inne narzędzia nie radzą sobie ze skalą problemu, w tym wypadku biodegradacją planety. Wizualny język kolorowych miejskich rzeźb niesie statystyczny i naukowy przekaz o powadze zjawiska jakim jest zanieczyszczenie i rabunkowa gospodarka zasobami naturalnymi Ziemi.

EXPRESS ART

Polska artystka wizualna, Alicja Biała, w symboliczny sposób wykorzystała formy totemów, które ręcznie ozdobiła w charakterystyczny dla niej wzór i jaskrawe kolory. Totem niegdyś był łącznikiem między człowiekiem a mitycznym światem przodków, którzy wywodzili się z natury. Dziś także łączy się z naturą, ale tylko po to, by uzmysłowić jak bardzo zakłóciliśmy harmonię dzikiej przyrody i jej zasobów.

Kolejny szczyt klimatyczny COP24 w Katowicach, ustami brytyjskiego naukowca Davida Attenborougha uzmysłowił smutny fakt – Ziemia umiera.

Instalacja Alicji Białej i Iwo Borkowicza dosadnie uzmysławia dynamikę tego procesu i najbardziej newralgiczne obszary, których równowaga została zachwiana zbyt brutalnie.

Wycinka drzew, zanieczyszczenie powietrza, eksploatacja łowisk, zużycie wody w procesach produkcji żywności, produkcja plastiku czy wymieranie dzikich zwierząt to tematy ujęte w kolorową, ale jedynie pozornie optymistyczną instalację artystyczną.

Każdy z sześciu totemów dotyczy innego zagadnienia. Na obiektach umieszczono kody QR - po zeskanowaniu na smartphonie wyświetlą się odniesienia do badań naukowych i raportów, na podstawie których powstała rzeźba. Sztuka miesza się z nauką i statystyką

Poszczególne elementy totemów obrazują skalę negatywnego wpływu na środowisko wybranych przez artystkę czynników - wytworów człowieka.

65 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Massimo Castagna W poszukiwaniu ekspresji.

Massimo Castagna, dyrektor kreatywny Henge, w rozmowie z redaktor naczelną Agnieszką Bzdyra, opowiada o wadze materiału w procesie kreacji nowego produktu i grze kontrastów, jako nowoczesnym sposobie ekspresji współczesnych wnętrz.

Agnieszka Bzdyra: Ukończyłeś studia architektoniczne na Politechnice w Mediolanie na przełomie lat 70. i 80. Był to czas, kiedy królowało podejście multidyscyplinarne, humanistyczne, nieograniczone skalą projektu… W jaki sposób ten rodzaj edukacji ukształtował Cię jako designera?

Massimo Castagna: Miałem zaszczyt studiować z Zanuso i Castiglionim, wraz z nimi ukończyłem Cini Boeri. Rzeczywiście, był to okres wystaw „od łyżki do miasta”. I chociaż specjalizacja prowadzi do dogłębnej znajomości określonego tematu, tam nauczono mnie patrzeć na rzeczy w całości i dostrzegać ich złożoność poprzez pryzmat ludzi i ich potrzeb, które zawsze znajdowały się w centrum zainteresowania.

Przezwyciężyłem nawyki, wizjonerstwo często odkładałem na bok,

a marzenia zostawiałem dla samego siebie. Wszyscy wielcy mistrzowie przeszłości właśnie w ten sposób pozostawili swój ślad w historii designu. Ich zdolność do oderwania się od ograniczeń i wyprzedzenie czasu, w którym tworzyli by znaleźć rozwiązania zgodne z osobistą wizją i stawić czoła problemom technicznym w zależności od projektu, świadczyły o wielkim profesjonalizmie i de facto były głównym zadaniem dla architektów.

Kiedyś powiedziałeś: „design to nie jest ćwiczenie ze stylu”. Czym zatem jest dla Ciebie?

Moja rodzina pracowała z Osvaldo Borsanim, w czasach, kiedy koncepcja i termin „design” jeszcze nie istniały. Ja natomiast współpracowałem z Lodovico Acerbisem, który jest niewątpliwie

EXPRESS INTERVIEW /DESIGN

jednym z ojców włoskiego designu. Moje korzenie w tej dziedzinie sięgają daleko.

Dzisiejszy design wydaje się być wetknięty w cokolwiek, a samo pojęcie jest mocno nadużywane i nie zawsze odpowiada pierwotnej koncepcji. Prawdopodobnie w dzisiejszym świecie wzornictwa meblowego chodzi bardziej o styl niż o projekt, żywa jest tendencja do ubierania mebli, nadawania im atrakcyjnego kształtu, wskutek czego powstają podobne produkty w zależności od ich zastosowania komercyjnego. Uważam, że temat jest znacznie bardziej złożony, wykracza poza formę i jej korespondencję ze stylem. To, co powinno być brane pod uwagę to ekspresja. Ekspresja rozumiana jako funkcjonalność zgodna z naszymi bieżącymi potrzebami, potrzebami współczesnego życia oraz z jego przemianami kulturowymi. Aby powstał innowacyjny produkt niezbędne są badania materiałów, procesów i technologii.

On wytyczają przyszłą drogę i wprowadzają nową jakość.

W swojej pracy używasz naturalnych materiałów. Czy to element identyfikujący Cię jako designera czy jakiś inny powód stoi za tym wyborem?

Uważam, że konieczne jest przezwyciężenie niewolnictwa formy, praca z materiałami poprzez zastosowanie rzemieślniczej obróbki może przynieść bardzo wysoki poziom ekspresji z interesującymi wynikami. Ponadto każdy naturalny materiał, w opozycji do syntetycznego, dobrze się starzeje, uwydatnia swe piękno pokrywając się patyną czasu, wzmacnia swoją ekspresyjną moc.

Materiały zawsze stanowią sedno procesu projektowego dla Ciebie. Czy to oznacza, że projektowanie produktu zaczynasz właśnie od wyboru materiału, a później przychodzi forma?

Czasami materiał jest źródłem inspiracji, innym razem należy zacząć od funkcji, która wywodzi się z potrzeb domu, nad którym pracuję. Do celu może także prowadzić hipoteza formy często sugerowana przez sztukę lub cokolwiek innego co może zainspirować. W zasadzie nie ma stałych zasad, ale bezwzględnie materiał jest zawsze istotnym elementem przepisu na udany design.

Pracując na stanowisku dyrektora artystycznego marki Henge musisz się mierzyć z problemem ograniczonej dostępności rzadkich materiałów, jak chociażby kamienia użytego w projekcie stołu Synapses. Co dzieje się, kiedy źródło materiału wyczerpuje się? Czy zmiana kamienia oznacza zmianę konceptu produktu czy żyje on dalej w pięknej formie ubranej w nowe szaty?

Za każdym razem, gdy myślimy o tym, jak dany produkt może osiągnąć maksymalną ekspresję, wprowadzamy produkty Henge do świata galerii sztuki. Ich wyłączność i niepowtarzalność są cennymi elementami handlowymi. W projekcie stołu Synapses użyliśmy prążkowanego onyksu o niezwykłej urodzie, bardzo rzadkiego i dostępnego dla bardzo ograniczonej ilości egzemplarzy produktu. Byłoby nielogiczne wpływanie na dostępność materiału i tym samym zmniejszanie wyrazistej wartości i wytrzymałości produktu. Oczywiście stół można wykonać stosując gamę kamieni Henge, ale tylko z tym onyksem efekt jest tak spektakularny.

Zaledwie kilka lat wystarczyło by Henge stał się ikonicznym włoskim brandem. Czy wraz z rosnącym popytem na produkty firmy planowany jest proces industrializacji produkcji?

Henge wymyślił wizjonerski projekt, który wpłynął na trendy rynkowe. Jest to projekt odważny, który narodził się z analizy tego, co chcieliśmy mieć w naszym domu, a nie z badań rynku. Ku naszemu zaskoczeniu wiele osób na świecie miało te same pragnienia, to one pozwoliły na szybki rozwój marki. Henge jako marka zbudował swą pozycję realizując koncepcję produkcji opartą na pracy małych warsztatów rzemieślniczych. Każdy z nich gwarantuje doskonałość w swojej dziedzinie, opartą o wartość rąk i doświadczenia oraz długą tradycję. Henge nie jest i nigdy nie będzie produktem przemysłowym, jest prawdziwym produktem Made in Italy.

Uprzemysłowienie procesów produkcji oznaczałoby zaprzeczenie powodu, dla którego powstała marka.

Jesteś daleki od definiowania stylu Henge.

Co zatem stoi za DNA tej marki?

67 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Styl Henge nie jest z góry ustalony, jest wynikiem ciągłych prac badawczych i reinterpretacji, ewolucji i wrażliwości projektantów. Jest to kryterium pracy, które zrodziło Henge i jest prawdziwym DNA firmy.

To szczególne podejście do koncepcji kolekcji marki bierze się z idei domu jako miejsca kontrastów, różnych bytów i wielorakich funkcjonalności. Czy możesz rozwinąć ten wątek i powiedzieć, jak Ty rozumiesz współczesny interior design?

Mówiąc o modzie, Tom Ford powiedział, że czerpie ona inspiracje z przestrzeni i czasów, z miejsc i epok oraz że sposób, w jaki różne elementy są interpretowane i mieszane dzisiaj, sprawia, że jest ​​ współczesna. Moda często łączy ze sobą pozornie niepasujące elementy z niewiarygodnymi efektami i poczuciem współczesności. Myślę, że ważne jest, aby unikać wszelkiego manieryzmu i formalizmu, współczesne życie jest nieformalne i osobiste, proces twórczy w projektowaniu domu nie różni się od podejścia do mody, zabawy z powinowactwami i przeciwieństwami.

Gra kontrastów jest bardzo nowoczesnym sposobem myślenia o wnętrzu domu, dzięki którym jest on żywy i dynamiczny.

Twierdzisz, że współczesne domy są identyczne wszędzie na świecie, że są to białe kubiki bez tożsamości. Jak chciałbyś by wyglądały?

Każde miejsce, każdy dom, ma swoją duszę, którą należy szanować i interpretować. Tak samo każdy klient ma swój osobisty styl życia, w którym łączy elementy przynoszące różne rezultaty. Na jednym biegunie są klienci ze świadomością własnego stereotypowego myślenia i postępowania, na drugim architekci ze swym powtarzalnym i charakterystycznym stylem. Wśród wielkich współczesnych architektów uważam, że Renzo Piano ma niezwykłą umiejętność interpretowania projektów całkowicie od siebie odmiennych.

Realizacje w Berlinie, Nowej Kaledonii, Paryżu czy Genui i wielu innych miejscach, są za każdym razem wyjątkowe, precyzyjnie łącząc się z miejscem, czasem i klientem w zaskakujący sposób.

Dziękuję za rozmowę

Z wizytą u Paolo Tormeny i Isabelli Genovese Stary spichlerz stał się domem i nietypową wizytówką marki Henge. Miejsce to dzieli funkcje mieszkalne z czysto biznesowymi, pozwalając klientom w naturalnych warunkach doświadczać unikalnej stylistyki i filozofii produktów włoskich rzemieślników.

EXPRESS INTERVIEW

70 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EXPRESS INTERIOR DESIGN

Na brzegu rzeki Soligo, pośród wzgórz północnego Treviso, gdzie rosną winorośla z których produkuje się prosecco, znajduje się XVII-wieczny spichlerz, którego poddasze zdobione drewnem przyciąga uwagę. I wcale nie wiek przekształconego domu zadziwia podglądających - prawie wszystko w tej wiosce ma kilkaset lat - ale widok przez okna świecącego stada świateł w kształcie pięciokąta, unoszących się jak UFO pod starym sufitem.

Dom należy do Paolo Tormena, dyrektora generalnego włoskiego producenta mebli Henge i jego towarzyszki życia, architektki marki, Isabelli Genovese. Aby przekształcić

starą mansardę we współczesne mieszkanie, Massimo Castagna, dyrektor artystyczny Henge, zastosował rzemieślniczą, opartą na materiałach estetykę marki do każdego detalu i zakątka przestrzeni życiowej, od szerokich drzwi wejściowych otoczonych mosiądzem, po listwy wycinanych laserowo drewnianych podłóg, a także ukrytych szczegółów, takich jak niestandardowe kosze na śmieci i srebrne uchwyty z utlenionego żelaza. Szafa na ubrania i pralnia są ukryte za drzwiami pokrytymi deskami z polerowanego mosiądzu.

Rzeźby z marmuru i metalu - jedne z niewielu elementów, które nie zostały stworzone przez Henge, ale przez takich artystów jak

Sara Ricciardi, Fausto Salvi i Lara Bohinc idealnie pasują do odlewanych mosiężnych i brązowych stolików, na których stoją.

Za wyspą kuchenną, pięciometrowym fasetowanym monolitem z marmuru cappuccino, oryginalne, łukowate okna na poddaszu wychodzą wprost na dziesiątki starych dachów z terakoty. Przy stole bankietowym o długości pięciu metrów, zbudowanym ze skamieniałego dębu, stoją krzesła z mosiądzu wyściełane nubukiem. „Najważniejsze dla nas było to, by naszym domem nie był kolejny nijaki budynek” – mówi Tormena. Zaczęli więc tworzenie

Uwagę przykuwają rzemieślniczo obrobione, szlachetne materiały.

71 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EXPRESS INTERVIEW /DESIGN

Geometryczna bryła kuchennej wyspy kryje wszystkie sprzęty i utensylia, dzięki czemu cała uwaga skierowana jest na jej lekko surowy urok.

swojego domu od dziwnie ukształtowanego spichlerza w starym stylu. „Współczesne domy w każdej części świata są identyczne - wszystkie są białymi sześcianami. Ale we Włoszech wciąż mamy wiele historycznych budowli - mówi Castagna. „Bardziej interesujące jest dla nas ponowne zinterpretowanie własnych tradycji, aby były one aktualne w dzisiejszych czasach”.

Dom, to de facto strych o otwartym planie, w pewnym sensie przekształcona przestrzeń przemysłowa, ale taka, w której przemysł istniał cztery wieki temu. Tu mieścił się magazyn wykonany ze sztukaterii i ociosanych drzew. Spadzisty dach jest wizualnym kamieniem węgielnym mieszkania, którego przestrzeń nie jest łamana przez wewnętrzne ściany. Mała sypialnia jest osłonięta do połowy ścianą oraz własnym niskim, dwuspadowym sufitem. Pozostałą część przestronnej przestrzeni na poddaszu przeznaczono na jadalnię i strefę odpoczynku. Właśnie tutaj, dwie monolityczne wyspy kuchenne dzielą autorytarnie przestrzeń. W drugiej części, skórzana sofa o odcieniu atramentu biegnie na całej długości salonu, a przy niej

własny, mniejszym okrągły stół wykonany z granitowej płyty marinace, w kolorze popiołu. Takie zagospodarowanie przestrzeni stwarza dużo miejsca na bycie ze znajomymi - podkreśla Tormena.

Projekt Henge definiuje tutaj wszystko, więc rezydencja stała się także swego rodzaju eksperymentalnym showroomem, w którym klienci mogą zjeść posiłek z założycielami marki przy wygodnym, długim stole. W planach jest dalsza rozbudowa domu o mieszczące się poniżej kondygnacje, z zamiarem przekształcenia je w sypialnie dla gości.

Celem jest zaoferowanie pełnego doświadczenia marki Henge w naturalnie żywym środowisku. Ale zanim to miejsce stało się częściowo showroomem firmowym, było (i pozostaje) domem - domem, który musi być zarówno piękny, jak i funkcjonalny. Żyjąc w otoczeniu własnych dzieł, właściciele wspominają historię ich rozwoju, wciąż widzą szkice i niechlujne prototypy, które je zrodziły.

Teraz to dojrzałe projekty, wyrafinowane i balansujące na pograniczu sztuki

72 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Dom przenika tradycja i nowoczesność zarazem.

Równowaga pomiędzy formą, materiałem a miejscem wydaje się być uchwycona w idealnym momencie, pozwalającym poczuć prawdziwie włoski klimat pełen niuansów i wyrafinowanej gry znaczeń.

EXPRESS DESIGN

Transparency metters 76 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Transparencja dla duetu projektowego z Como, Dragi Obradovic i Aurela K. Basedowa ma podwójne znaczenie. Jest to transformacja i wspólne przejście pewnej drogi w stronę dojrzałego designu, ale także fizyczna przejrzystość użytych materiałów: odlewów żywicznych, szkła, pleksi…

Intrygujący zestaw form, barw i materiałów ma swoje wielowątkowe źródło. Czerpie zarówno z minimalistycznych prostych rozwiązań, jak również retro-futurystycznego eksperymentalnego designu Space Age i wielobarwnych odsłon Optical Art. Wspólna wizja złożyła się na genialną syntezę różnych wpływów stylistycznych, by dać poczatek całkiem nowej kolekcji w 100% ręcznie wykonanej w atelier w Como.

Krzesła, fotele, stoły, oświetlenie, regały na książki i biurka urbane zostały w szlachetne kolorowe żywice, bronz, mosiądz czy szklane odlewy. W tej kolekcji czuć indywidualizm form i serce projektantów.

Potęga transparencji została ponownie zinterpretowana by rozświetlać, odbijać światło, przetwarzać kształty i wreszcie zniekształcać je, w zamierzony przez Dragę i Aurela sposób.

Kolekcja, jest symbolem ewolucji duetu jako designerów i artystów.

Kompleksowe ujęcie projektu, od opracowania nowych procesów obróbki materiałów i ręcznego stworzenia z nich całkiem nowych obiektów, stanowi o wartości kolekcji i poszczególnych jej składowych.

Transformation matters to także wyraz radości z możliwości realizacji niestandardowych projektów przez ponad dekadę współpracy, m.in. dla marek takich jak Baxter, Wall&Deco czy Anthropologie

EXPRESS DESIGN

Błyszczące, odbijające światło powierzchnie charakterystyczne dla ery Space Age wnoszą powiew świeżości do form bogato czerpiących z wzornictwa XX wieku.

78 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EXPRESS ARCHITECTURE

Architektura czerpiąca z tradycji

Farma Nithurst, projekt: Adam Richards.

Tegoroczny konkurs architektoniczny RIBA House of the Year 2019 wyłonił pretendentów do nagrody głównej, których wiedza i umiejętności idą w parze z poszanowaniem tradycji, dziedzictwa kulturowego i naturalnych walorów krajobrazu. Architekci sięgnęli do korzeni, rzeźbiąc swe nowoczesne budowle na kształt dawnych farm i zwykłych domów mieszkalnych – takich jak setki lat temu.

Bajkowa farma Adama Richardsa Farma Nithurst znalazła się na liście RIBA House of the Year 2019 za sprawą projektu domu rodzinnego architekta Adama Richardsa. Forma budowli nawiązuje do architektury z XVIII wieku, otaczającej przyrody scenerii Parku Narodowego South Downs w Sussex oraz twórczości rosyjskiego filmowca Tarkowskiego.

Nithurst, położona pośród wzgórz parku narodowego South Downs w hrabstwie Sussex, wygląda niemal jak z bajki. Nie tylko - niezaprzeczalnie - marzycielska naturalna sceneria, która inspiruje takie uczucia, ale także nowo wybudowany dom, są dalekie od zwykłego wiejskiego klimatu. Dom jest niezwykły, ale dziwnie znajomy, przywołujący w głowie obrazy wieżyczek zamkowych i romańskich katedr.

Jego powstanie było odpowiednio romantyczne i pełne mocnych odniesień kulturowych. „W pobliżu znajduje się XVIII-wieczna wieża, którą można zobaczyć z górnych okien domu, więc stanowiła naturalne nawiązanie dla architekta. „Pod względem kontekstu, lasy wokół przedstawiają świat chaosu, a południowa elewacja domu przedstawia obraz porządku”, mówi Richards. Dalsze odniesienia, wyjaśnia, obejmują zarówno formalną architekturę architekta pałacu Blenheim, Sir Johna Vanbrugh, jak i „Rezydencje zmarłych” Paula Nasha (południowa fasada domu wyraźnie wskazuje na formalne ustalenia w obrazie) i rosyjskiego reżysera Andrieja Tarkowskiego.

Wykonana z betonu konstrukcyjnego z grubą ceglaną skórą i czarnym cynkowym dachem, konstrukcja ma schodkową bryłę z wyraźnymi łukowymi oknami, które dodają dramatyzmu i wprowadzają poczucie ruchu do projektu. Zarys ten przypomina również wzgórza wokół budynku, dzięki czemu idealnie wpasowuje się w miękkie, liściaste otoczenie. Wewnątrz nieoczekiwanie skromne drzwi boczne (które w rzeczywistości są głównym wejściem do domu) otwierają się na wysokie sufity, które tworzą atmosferę katedry w głównych częściach mieszkalnych.

79 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EXPRESS ARCHITECTURE

Czarny dom na wyspie Skye Architekci Dualchas znaleźli się na tegorocznej liście RIBA House of the Year dzięki połączeniu nowoczesności z architekturą ludową Highlands w skalistym, nadmorskim krajobrazie. Nazwa Dualchas oznacza dla „dziedzictwa kulturowego” stanowiąc punkt wyjścia dla wszystkich decyzji architektonicznych, skoncentrowanych wokół udoskonalania nowoczesnego podejścia do tradycyjnego języka góralskiej tradycji budowlanej. Tamtejszy krajobraz powoli gromadzi coraz więcej form zaprojektowanych przez Dualchas - schludne, zredagowane geometryczne kształty oparte na tradycyjnych lokalnych odpowiednikach i starannie umieszczone w przestrzeni stanowią zapowiedź ważnej zmiany w podejściu do formy budynku.

Ich najnowszy projekt mieszkaniowy, Czarny Dom w Armadale na Wyspie Skye, który został zakwalifikowany do RIBA House of the Year 2019, mówi właśnie w tym języku. Budynek jest prawdopodobnie jednym z najbardziej radykalnie prostych i wrażliwych projektów Dualchas - opisanym przez architektów jako „dwukondygnacyjne pudełko” pokryte drewnem, umieszczone w „naturalnym zagłębieniu w zatoce”. Nie było to jednak łatwe lądowanie, architekci szczycą się wrażliwością na dramatyczną, ale wymagającą topografię Highland. Jego przemyślane położenie - schowane w skalistym zagłębieniu blisko brzegu wody, służy zmniejszeniu profilu domu w krajobrazie, a jednocześnie łączy mieszkańców z morzem za pomocą dramatycznego wspornika. Od planu wnętrza po formę zewnętrzną, prostota domu jeszcze bardziej podkreśla jego rzeźbiarski charakter. Podejście to wydaje się jako wolumin jednopiętrowy.

Następnie, po wejściu do wąskiego holu, przestrzeń się rozwija, odsłaniając bibliotekę podwójnej wysokości i oświetloną z góry klatkę schodową.

Rygorystyczne stosowanie czystych prostokątnych form, ściśle ograniczona paleta kolorów i materiałów oraz konsekwentna czystość minimalistycznych detali, które zostały wzbogacone o sztukę i artefakty właścicieli, są przekonujące. To spokojny, zachęcający i wyjątkowy dom, który ma szansę na tegoroczną nagrodę.

Czarny Dom, projekt: Dualchas.

80 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EXPRESS ARCHITECTURE

Nowoczesne rekolekcje Foster Lomas Sartfell Retreat położony jest na płytkim zboczu wzgórza na wyspie Man, a jego tradycyjne, krystaliczne ściany tworzą ciągłość z otaczającym krajobrazem i sugerują silne poczucie trwałości i miejsca. W rzeczywistości jest to dom londyńskiej firmy Foster Lomas, będący wynikiem długiego procesu planowania oraz jeszcze bardziej dogłębnego i obszernego programu przywracania i ulepszania istniejącego krajobrazu i różnorodności biologicznej.

Odbicie istniejącego budynku, znanego lokalnie jako Cloud 9, jest ustawione nieco niżej w dół wzgórza i połączone skromnym przeszklonym łącznikiem.

Chmura 9 została uwzględniona w projekcie i całkowicie odnowiona, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, podczas gdy nowy budynek jest zdefiniowany przez grube, krystaliczne ściany - o głębokości do 620 mm - które chronią wnętrze przed nieco ostrym klimatem. Długa seria okien wstęgowych w głównej przestrzeni mieszkalnej jest osadzona głęboko w kamieniu, minimalizując upał, ale jednocześnie pozwalając, aby niskie zimowe słońce zalało przestrzeń.

Foster Lomas dołożył wszelkich starań, aby połączyć tradycyjny materiał z drobiazgowymi wykończeniami, a pozbawione ram szkło zapewnia niezakłócony widok na krajobraz wyspy. Ściany zewnętrzne zostały zbudowane ręcznie, z miejscowego kamienia. Z czasem dom wtopi się w krajobraz, gdy rośliny i porosty połączą się z kamieniem i okryją jego ściany, iluminując otaczający krajobraz

Sartfell Retreat, projekt: Foster Lomas.

81 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EXPRESS EVENTS

Na kulturalnej mapie Europy Original Bauhaus Co to jest oryginał? Nowa ekspozycja w całkiem nowy sposób bada zagadnienie oryginalnego wzornictwa Bauhausu. „Original Bauhaus”, nie jest zorganizowana chronologicznie ani historycznie, obraca się wokół 14 studiów przypadków (po jednym na każdy rok krótkiego istnienia ruchu w Niemczech w latach 1919–1933) i analizuje je poprzez dotychczas niewidzialne materiały, zarówno oryginały, jak i reprodukcje, a także nowe dzieła sztuki autorstwa takich designerów jak Thomas Ruff i Thomas Demand. „Reprodukcje, reedycje i przeróbki sprawiły, że Bauhaus jest najbardziej wpływową szkołą architektury, designu i sztuki XX wieku”, wyjaśnia kurator wystawy Nina Wiedemeyer. Łącząc je wszystkie razem, wystawa sprytnie nasuwa pytanie: co to jest oryginał?

Miejsce: Berlinische Galerie, Berlin Czas: do 27 stycznia 2020

Utopia Wystawa jest hołdem dla radykalnego dziedzictwa okresu od połowy lat 40. do lat 70. XX wieku.

Powojenne, faszystowskie Włochy przeżyły rewolucję kulturalną.

Przebudzenie polityczne wynikające z lat dyktatury doprowadziło do twórczego renesansu, zmieniając krajobraz kulturowy kraju na zawsze. Podczas gdy artyści sztuki povera, od końca lat 60. XX wieku, świętowali powrót do prostych i niekonwencjonalnych materiałów, przypadkowo radykalny ruch projektowy zaproponował nowe sposoby życia, wzmacniając pokolenie architektów, którzy byli krytyczni wobec tradycyjnych metod planowania.

Na wystawie Utopia zamienia Tornabuoni Art w Paryżu w salon intymnych rozmów między największymi powojennymi włoskimi artystami i architektami. Charles Zana tworzy nieoczekiwany dialog 17 artystów z 17 projektantami i architektami, tworząc mise-en-scène wymyślonych scenariuszy, w których Giorgio De Chirico zaprzyjaźnia się z Ettore Sottsassem, a Lucio Fontana medytuje z Carlo Mollino. Niezależnie od tego, czy łączy je podobna wrażliwość estetyczna, obawy filozoficzne, czy wspólne słownictwo, duety włoskie znoszą granice między sztuką a designem, aby ujawnić wspólne podejście, które nadało tej epoce nadzieję.

Miejsce: TornabuoniArt, Paryż, Francja Czas:18 paźniernika – 21 grudnia 2019

82 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Gauguin Portraits W schyłkowej fazie swojej kariery Gauguin namalował liczne portrety, z których około 50 zostanie pokazanych na pierwszej wystawie, skupiającej się na odejściu Impresjonisty w kierunku do symbolizmu. Spektakl zawiera wiele portretów tej samej osoby wraz z serią autoportretów przedstawiających artystę pod różnymi postaciami. Wśród nich jest portret samego Gauguina jako Chrystusa w Ogrodzie Oliwnym (1889).

Miejsce: National Gallery, London, Wielka Brytania Czas: 7 października 2019 – 26 stycznia 2020

Charlotte Perriand W październiku Fondation Louis Vuitton poświęca wszystkie 11 galerii, obejmujących cztery piętra zaprojektowanego przez Franka Gehry’ego budynku w paryskiej Bois de Boulogne, pionierskiej francuskiej architekturze i projektantce Charlotte Perriand. Spośród 180 projektów i 180 dzieł 17 różnych artystów, zaczerpniętych z archiwów Charlotte Perriand, ale także od prywatnych kolekcjonerów, międzynarodowych muzeów i włoskiej marki mebli Cassina, wystawa rzuca światło na wyjątkową kobietę, która zdefiniowała zupełnie nowy sposób życia i opowiada o ewolucji do współczesnego społeczeństwa.

Wystawy i wnętrza zaprojektowane przez Perriand zostały zmontowane zgodnie z jej dokładnymi specyfikacjami. Jej przełomowe rurowe chromowane meble, stworzone obok Le Corbusiera i Pierre’a Jeanneret, a później, niezależnie zaprojektowane elementy z drewna i bambusa, ożywają w oryginalnym kontekście. Perriand lubiła zestawiać swoje dzieła z dziełami sztuki takich jak Fernand Léger, Pablo Picasso, Hans Hartung i Alexander Calder, a one również zostały pieczołowicie pozyskane, aby odtworzyć zamierzone wystawy.

Rekonstrukcje rozpoczynają się w mieszkaniu Perriand w Saint-Sulpice od 1927 r., a następnie w Salonie w Automne w 1929 r. i La Maison du Jeune Homme, pokazanym na Wystawie Światowej w Brukseli w 1935 r. Dalsze reprodukcje obejmują Refuge Tonneau, schronisko górskie zaprojektowane w 1938 roku przez Jeanneret i od tego czasu będące pod pieczą Cassiny; pokoje Maison du Mexique i domy studenckie Maison de la Tunisie w 1952 r .; oraz Maison de Thé, zaprojektowany w 1993 roku dla Unesco. Będzie także obecna jej Maison au Bord de L’eau z 1934 r., odtworzona w 2013 r. przez Louisa Vuittona z okazji Design Miami, a teraz zaprezentowana na zewnątrz Fundacji.

Miejsce: Fondation Louis Vuitton, Paryż, Francja Czas: 2 października 2019 – 4 lutego 2020 Rebecca Horn: Theatre of Metamorphoses W swojej prowokacyjnej karierze, niemiecka artystka Rebecca Horn, bada antagonistyczne sprzeczności leżące u podstaw naszego życia: przedmiot i podmiot, ciało i maszyna, człowiek i zwierzę, pożądanie i przemoc. Ta wystawa obejmuje ponad pięćdziesięcioletni dorobek badający rolę transformacji.

Pokaz siostrzany Body Fantasies w Museum Tinguely w Bazylei analizuje jej użycie maszyn i struktur kinetycznych, koncentrując się na sposobie, w jaki wykorzystuje materiały i przedmioty fetyszowe, takie jak wachlarze, pióra i szpilki i poddaje je ciągłej zmianie.

Miejsce: Centre Pompidou Metz, Metz Czas: do 13 stycznia 2020

EXPRESS EVENTS

Bric Wystawa BRIC to oda Nathalie Du Pasquier do skromnej cegły. I choć artystka porzuciła w 1987 roku design na rzecz malarstwa, nadal czyni małe wycieczki do przeszłości projektowej.

Naturalność jej podróży znajduje odzwierciedlenie w jej najnowszej wystawie „BRIC”, niedawno otwartej w siedzibie marki ceramicznej Mutina we włoskiej Modenie. Cegła jest istotnym elementem strukturalnym w historii ludzkości i powracającym motywem dla członków grupy Memphis. Tutaj jest punktem wyjścia dla instalacji, która jest jednocześnie marzycielska i bezpretensjonalna.

Siedem dużych rzeźb zamieszkuje centrum wystawowe MUT, gdzie skromna cegła jest centralnym punktem instalacji Du Pasquier. MUT, mieszczący się w budynku przemysłowym zaprojektowanym przez zmarłego Angelo Mangiarottiego w latach 70., to wypełniona światłem kostka szkła i cementu. Dzięki umiejętnościom i zręczności krupiera artysta używa kształtu i faktury, brył i pustek, wysokości i skali, aby wychwalać zdecydowaną normalność cegły i celebrować ją jako kamień węgielny architektury. „BRIC” to instalacja site-specific, a same prace zacierają granice między architekturą a rzeźbą. Czy są to małe wieże czy duże cokoły? Czy mogą to być totemy - a może nawet domy?

Są to panoramiczne punkty widokowe, które pokazują nam spojrzenie artysty na świat i przypominają o potrzebie wyzwolenia myśli, która jest spójna, ludzka, analogiczna i pozytywna.

Miejsce: MUT Mutina Headquarters, Fiorano Modenese, Włochy Czas: 19 czerwca 2020

Olafur Eliasson 16 lat od stworzenia sztucznego słońca w Hali Turbin (pod hasłem „The Weather Project”) Olafur Eliasson powraca do Tate Modern. Nie z jednym dziełem, lecz prawie z całym dorobkiem. Na retrospektywie duńsko-islandzkiego artysty znajdą się instalacje eksplorujące zależności między światłem, kolorem a przestrzenią. Panujące w nich warunki umożliwiają widzom prześledzenie własnego aktu percepcyjnego. Wykorzystując wodę, powietrze, ziemię oraz syntetyki i technologię, prace Eliassona naśladują zjawiska oraz procesy zachodzące w przyrodzie. Jednak fascynacja żywiołami i fenomenem natury nie służy wyłącznie kreowaniu impresjonistycznych efektów.

Przyjmuje często wymowę społeczno - ekologiczną. Sztuka Eliassona to nie tyle sensoryczne widowisko, ile polityczny apel. W 1998 roku artysta wlał fluoresceinę do jednej z islandzkich rzek, by zwrócić uwagę mieszkańców na ich najbliższe otoczenie. W ubiegłym roku postawił przed Tate Modern ponad tonowe bloki lodu, które – w skutek globalnego ocieplenia – oderwały się od grenlandzkich lodowców.

Miesce: Tate Modern, Londyn, Wielka Brytania Czas: 11 lipca 2019 – 5 stycznia 2020

84 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EXPRESS EVENTS

Michael Rakowitz: The Invisible Enemy Should Not Exist W 2006 roku Michael Rakowitz rozpoczął projekt „Niewidzialny wróg nie powinien istnieć”, aby odtworzyć ponad 7 000 archeologicznych artefaktów zrabowanych z Muzeum Iraku podczas wojny lub zniszczonych w innych miejscach na świecie. Jednym z nich był Lamassu - skrzydlate bóstwo. Strzegł Bramy Nergal przy wejściu do starożytnego asyryjskiego miasta Niniwa, w pobliżu współczesnego Mosulu w Iraku, w ok. 700 r.p.n.e. do 2015 roku, kiedy został zniszczony przez ISIS. Lamassu, który miał taki sam ślad jak Czwarty Cokół, jest wykonany z pustych puszek. Odbudowa Lamassu oznacza, że może ​​ on symbolicznie być strażnikiem przeszłości, teraźniejszości i przyszłości miasta. Napis na Lamassu brzmi: „Sennacherib, król świata, król Asyrii, zbudował na nowo wewnętrzną i zewnętrzną ścianę Niniwy i wzniósł na wysokość gór”.

Miejsce: The Fourth Plinth, Londyn, Wielka Brytania Czas: 28 marca 2018 – 28 marca 2020

Leonardo da Vinci W 500. rocznicę śmierci Leonarda da Vinci, w Amboise w Dolinie Loary, Luwr oddaje hołd florenckiemu mistrzowi wyjątkową wystawą. Prezentowanych jest pięć największych dzieł Leonarda i 22 rysunki (prawie jedna trzecia całego jego dorobku).

Miejsce: The Louvre, Paryż, Francja Czas: 24 października 2019 – 24 lutego 2020

S/Oggetti parziali Manipulowane, rozdarte na kawałki, zniszczone, a następnie ponownie ułożone elementy porcelany i ceramiki przedstawiają liczne wariacje twarzy Liny Cavalieri, znajdując nowe życie by stać się czymś innym. Kreatywność i wyobraźnia są podstawowymi narzędziami zrozumienia, nieodłącznie związanymi z wolnością, mówi artysta Carlo Dell’Acqua.

Miejsce: Sklep Fornasetti, Mediolan, Włochy Czas: do 16 listopada 2019

85 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

ADAPT DESIGN

Redefinicja

Współczesne i zarazem z przeszłymi konotacjami, krawiecki kunszt i augmented reality, publiczne ale jednocześnie prywatne.

86 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

przyszłości Te sprzeczne charakterystyki przenikają się w sposób niemal organiczny w projekcie Club Unseen prezentowanym podczas Salone del Mobile przez Studiopepe. Kreatywny duet w osobach Arianny Lelli Mami i Chiary Di Pinto wraz z zespołem architektów i projektantów wnętrz osiągnął całkiem nową jakość wrażeń, jakie mogą towarzyszyć doświadczaniu nowocześnie zaprojektowanych wnętrz.

Club Unseen to rodzaj ekskluzywnego schronienia przed chaosem towarzyszącym największym targom designu na świecie. To sekretne miejsce oferujące wytchnienie i spokój niezbędne do pobudzenia kreatywnych myśli. Przestrzeń o relaksującej i niezobowiązującej atmosferze, w której realizowana jest innowacyjna wizja gościnności. Otwartość klubu została zinterpretowana w taki sposób, by maksymalnie pobudzać zmysły i trafiać do serca odwiedzających.

Dawny magazyn z końca dziewiętnastego wieku, w którym sklepienie i industrialne elementy przypominają o jego przeszłości, snuje ekscytującą, artystyczną opowieść zaprawioną mieszanką produktów zaprojektowanych przez Studiopepe, specjalnie stworzonych do przestrzeni do relaksu, w których z koktajlem w ręku przychodzi refleksja o nowej wizji interior designu.

Ten wyrafinowany dialog przeciwieństw obejmujących rzeczywisty świat i doświadczenie post-cyfrowe stanowi mądrą i jednocześnie zmysłową interpretację potrzeb i funkcji współczesnych i przyszłych wnętrz

Dialog przeciwieństw stanowi zmysłową interpretację potrzeb współczesnych i przyszłych wnętrz.

M AT H I E U LEHANNEUR – architektura zakorzeniona w tradycji i środowisku

ADAPT ARCHITECTURE

Kościół Saint Hilaire w Melle to arcydzieło nowoczesnej myśli projektowej, oddające hołd romańskiej tradycji budowlanej – jej geometrii i harmonii.

Stare mury i monumentalne kolumny wzniesione z jasnego kamienia połączyły się w spójną całość ze współczesną wizją ołtarza i baptysterium.

Przywykliśmy do pewnej doniosłej atmosfery miejsc religijnych, w których bogactwo wnętrz przypomina o boskości i wyjątkowości.

Okazuje się, że sprowadzenia wnętrza kościoła do minimum niezbędnych form wynikających z funkcji obiektu wcale nie stanowi zamachu na powagę miejsca, a wręcz sprzyja skupieniu w kojących wzrok ujęciach jasnej i klarownej przestrzeni.

Mathieu Lehanneur, francuski artysta i designer, w perfekcyjny sposób uchwycił związek między liturgicznymi kodami i symbolicznymi znaczeniami poszczególnych stref wnętrza kościoła.

Ta pozorna skromność wnętrza Saint Hilaire świadczy o pewnym dualizmie symboliki pokory i jednocześnie boskości.

Białe namibijskie marmury kreują monumentalne mineralne bloki swym wyglądem nawiązujące do osadowych formacji skalnych.

Elementy liturgiczne – ołtarz i ambona zostały wykonane z alabastru kolorem nawiązującego do oryginalnych kamieni dźwigających ściany kościoła. Całościowy efekt wizualny opiera się na prostocie i czystości.

Geologiczna spójność zastosowanych materiałów podkreśla piękno romańskiej geometrii i stylu.

Podium baptysterium wykonane z mineralnych bloków w sposób szczególny sygnalizuje płynne przejścia pomiędzy wiekowymi kamieniami a nowymi formami wnętrza. Woda z baptysterium zdaje się spływać niczym podziemna rzeka odsłonięta w posadzce kościoła.

To kolejny rodzaj symbolicznego łącznika budynku ze środowiskiem.

Warstwowe ułożenie elementów postumentu ołtarza wiedzie myśli w stronę map obrazujących ukształtowanie terenu. To jedno z podstawowych założeń architekta, któremu zależało na wpisaniu budynku w krajobraz. Pomysł na wyeksponowanie poczucia nierozerwalności z otoczeniem, ziemią, środowiskiem stanowi przykład architektury integrującej się symbiotycznie z miejscem, w którym powstaje. To powrót do korzeni i przypomnienie o wartości jaką jest naturalne środowisko samo w sobie.

Podjęta gra pomiędzy zastaną, a nową konstrukcją kreuje zasadniczą różnicę pomiędzy celebracją a kongregacją wiary

89 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Retro design Master mix – tak można określić projekty, które z tradycji designu zaczerpnęły to, co najlepsze. Łącząc stylistykę vintage z najnowocześniejszymi technologiami wniosły pierwiastek nostalgii połowy minionego wieku do dynamicznej przyszłości. Ciągle żywa i modna estetyka retro znajduje swoje świeże interpretacje wśród najbardziej kultowych marek.

Elektryzujący styl: MINI Cooper SE Jest rok 1959, Muzeum Guggenheima w Nowym Jorku, projektu Franka Lloyda Wrighta, zostało właśnie ukończone. Lalka Barbie debiutuje na półkach sklepowych, a Londyn właśnie zaczyna swój „swing”. Ciepło technologii zaczyna się rozgrzewać: otworzył się pierwszy odcinek autostrady M1 z Londynu do Birmingham, a wczesna iteracja poduszkowca rozpoczyna testy na południowym wybrzeżu.

W tym samym czasie powstaje ponadczasowa, dynamiczna synergia pożądania i nowoczesności, optymizmu i popkultury - nadchodzącego zeitgeist z lat 60 – kultowe MINI w uroczej formie miejskiego autka. Zaprojektowane przez Aleca Issigonisa, niedrogie, naprawdę bezklasowe i wyjątkowo jednopłciowe MINI zmieniło nie tylko sposób podróżowania, ale także sposób myślenia i zachowania.

Dzięki pomysłowej konstrukcji MINI na zewnątrz i nowatorskiemu bocznemu zawieszeniu silnika, zwolniło miejsce dla czterech osób.

MINI było traktowane jak gokart i mogło być zaparkowane niemalże na znaczku pocztowym. Jego radosna innowacja określała wiek młodzieńczy i pokazała młodym właścicielom, że bycie za kierownicą może być czymś nowym i innym, zwanym… zabawą.

Po latach ten kultowy model przeszedł kolejną metamorfozę by wkroczyć w XXI wiek wersją w pełni elektryczną.

Impatia – zaprasza do pokera Unootto to reinterpretacja tradycyjnego, profesjonalnego stołu pokerowego. To stylowa i wyrafinowana konstrukcja ze szkła, inspirowana klasycznym szlifem diamentu.

Ośmiokątny stół składa się z ramy okalającej blat pokryty skórą Alcantara, dźwigany przez genialnie wyważone nogi. Włoski producent luksusowych stołów do gier Impatia, od lat ucieleśnia kreatywność i talent projektowy, łącząc tradycje włoskiego designu, sztuki i rzemiosła. Nowoczesne projekty nawiązują do klasyków, pozwalając cieszyć się starymi grami towarzyskimi w bardziej nowoczesnych realiach.

ADAPT DESIGN

Gucci Grip – nowy, stary styl Nowy zegarek Gucci Grip oddaje hołd stylowi vintage, zachowując swój ponad płciowy charakter. To genialne połączenie stuletniego projektu horologicznego. Inspirowany luksusowymi zegarkami sportowymi z lat 70., zyskał kwadratową tarczę z okrągłymi krawędziami stanowiącymi charakterystyczne elementy epoki czasu, z których zaczerpnął wzornictwo. Mieszanka wykończeń, szczotkowanego i polerowanego metalu, stanowi radosny hołd dla projektu Gérald Genta „Royal Oak” z 1970 roku opracowanego dla Audemars Piguet. Tarczę natomiast przypisać można austriackiemu zegarmistrzowi Josefowi Pallweberowi, który opatentował swój nowoczesny „cyfrowy” model po wystawie w 1883 roku. Minęło dużo czasu, ale w 2019 roku, w rękach Alessandro Michele Gucciego, czasomierz mody ostatecznie przekształcił się w luksusowy zegarek z własną kulturą projektową, która odnosi największe sukcesy.

The Vintage Hotel & Spa – zatrzymany czas Dołączając do The Lumiares, Lizbona Vintage Hotel & Spa, właśnie wyłonił się z metamorfozy za sprawą Quiet Studios.

Wzorując się na imienniku posiadłości, projektanci stworzyli zaktualizowaną estetykę vintage, ubierając czyste, zakrzywione i modernistyczne linie budynku mieszanką oryginalnych mebli z połowy wieku i specjalnie wykonanymi na zamówienie reprodukcjami. Pięćdziesiąt sześć pokoi kryje wzornicze arcydzieła z minionych dekad. Krzesła duńskich projektantów Kai Kristiansen, Poula Cadoviusa lub Erika Bucha, „siedzą” obok znanych marek portugalskich, takich jak zastawa stołowa Costa Nova, ołówki od Viarco czy przybory toaletowe Claus Porto, a nawet retro pasty do zębów od Couto. Nawet hotelowa restauracja Blue, a w niej szef kuchni João Silva, serwuje dania portugalskie, w otoczeniu inspirowanym wybrzeżem Algarve w stylu lat 50. XX wieku. Gdzieindziej śmiały portret portugalskiej piosenkarki fado, autorstwa artystki Margaridy Fleming, zajmuje miejsce za barem, a w holu wisi mosiężno-srebrny telefon komórkowy niemieckiego studia Lappalainen, zainspirowany twórczością Aleksandra Caldera. Wszechobecne retrospekcje z portugalskiej historii sztuki i designu wypełniają przestrzeń, przenosząc gości niczym wehikuł czasu siedemdziesiąt lat wstecz

91 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Filozofia stylu Kolorowe i eklektyczne, rygorystyczne i eleganckie, klasyczne i tradycyjne, nowoczesne i stylowe… Definicje ograniczają kreatywność, podczas gdy wolny umysł określa przedmiot po prostu jako unikalny. Witamy w świecie Baxtera.

ADAPT DESIGN

Baxter nieustannie opowiada historię pełną różnych niuansów charakteryzujących eklektyczne i heterogeniczne kolekcje każdego sezonu. Połączenie tradycyjnej mądrości tkwiącej w doświadczeniu rzemieślników z regionu Toskanii i Veneto, z artystycznym ujęciem kolorów i traktowaniem materiałów, wykracza poza pojęcie produkcji przedmiotu użytkowego. To wyrafinowana gra detali, często tocząca się na planie ekskluzywnie wyprawionej skóry – głównej gwiazdy wszystkich kolekcji włoskiego producenta.

Pradawne techniki obróbki skóry, w połączeniu z nowoczesną wizją starannie wyselekcjonowanych designerów, pozwalają w niestandardowy sposób spojrzeć na ten powszechnie używany materiał. Jakość, delikatność, grubość, sposób impregnacji i koloryzacji to wszystko tajemnice ściśle strzeżone przez markę, a przekazywane z ust do ust przez kolejne pokolenia rzemieślników ręcznie wytwarzających skórzane meble Baxtera.

W DNA luksusowej włoskiej marki tkwi głęboko zakorzeniona pasja do skrupulatnie dopracowanego piękna jako nośnika emocji - sedna każdej kreacji Baxtera. Na bazie tradycyjnych wartości rodziny, rzemiosła, przywiązania do regionu i kultywowania zapomnianych dawnych umiejętności powstała piękna opowieść Made in Italy, która oferuje coś więcej niż produkt; oferuje indywidualny i ponadczasowy styl. Styl definiowany w kategoriach dzieła sztuki, zamiast spodziewanych aspektów funkcjonalnych i estetycznych.

Roberto Lazzeroni ma zakodowaną miłość do sztuki i piękna, co przekłada na zmysłowe projekty mebli, tworząc dla najbardziej luksusowych marek, w tym Baxtera.

„Nie wiesz, dokąd zmierzasz, jeśli nie wiesz skąd pochodzisz” – ta dewiza przyświeca marce zbudowanej na solidnych korzeniach kulturalnych, interpolujących historię do przestrzeni współczesności.

Uwaga skoncentrowana na manualnej zręczności i atencji jaką zostaje otoczony klient to wyjątek w industrialnym, bezosobowym świecie.

Wydaje się, że Baxterowi udało się osiągnąć szczyt indywidualizacji produktu na tle masowego rynku tożsamych przedmiotów pod każdą szerokością geograficzną, czy próbach masowej kastomizacji. Marka zachowuje niezwykle rozpoznawalny styl, opierający się upływowi czasu i tymczasowym modom.

93 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

ADAPT DESIGN

Analizując artystyczną wartość całych kolekcji i pojedynczych jej elementów nietrudno zrozumieć fenomen tej wyjątkowości. Jej nośnikiem są designerzy/artyści/wizjonerzy, których pomysły wykraczają poza stereotypowe postrzeganie kanapy, stołu czy fotela.

Draga&Aurel, Roberto Lazzeroni, Piero Lissoni, Marco Milisich, Paola Navone, Federico Peri, Hagit Pincovici, Pietro Russo, Antonino Sciortino, Studio Pepe, Matteo Thun i Antonio Rodriguez w pełni zrozumieli ideę i istotę odmienności marki, proponując ikoniczne formy przez lata budzące wielkie emocje.

Produkcja oparta o ręczne rzemiosło, zaprawione artystycznym wkładem człowieka – designera i rzemieślnika, oferuje unikalną jakość i niepowtarzalność każdego jednego produktu. To doświadczenie obcowania z ocalonym dla potomnych cennym tradycyjnym rzemiosłem, z artyzmem na światowym poziomie i stylem. Stylem tak wyjątkowym, że nieznajdującym tradycyjnej definicji, poza zwięzłym określeniem – unikalny

Charakterystyczne dla Baxtera bogactwo faktur i materiałów zapewnia złożone doznanie haptyczne. Nieoczywiste materiały znajdują zastosowanie w nieoczywistych formach.

94 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

ADAPT TRENDS

Woda

w centrum uwagi Życie od zawsze toczy się wokół wody, dlatego tak wiele uwagi poświęcają jej architekci i designerzy wszelkich kategorii. Ubrana w piękne formy staje się źródłem luksusowego relaksu nawet w domowym zaciszu.

Synteza łazienkowych konwencji wg Patrici Urquioli Najnowszy projekt Patrici Urquioli dla włoskiej marki Agape czerpie inspiracje z architektury dużej skali.

Dwie równoległe szyny biegnące wzdłuż ściany tworzą linearną podstawę dla umywalki i akcesoriów.

Choć umywalka Rigo posiada wiele swych odsłon, bezwględnie ta z bogato żyłowanego marmuru stanowi efektowny punkt skupiający uwagę. Swobodnie aranżowane kontenery i tace pozwalają na demokratyczne zaaranżowanie miejsc, w których ulokowane zostaną łazienkowe kosmetyki. Drewniane tło, anodyzowane aluminium i marmur są nośnikami ekskluzywnego pierwiastka, który nieodłącznie wiąże się z marką Agape.

Minimalistyczny system Rigo jest w pewnym sensie syntezą współczesnego konwencjonalnego środowiska prywatnej łazienki.

95 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

ADAPT TRENDS

Antyczne zasady symetrii i harmonii Salon kąpielowy projektu Nicolasa Schuybroeka jest jak antyczna łaźnia rzymska. Klasycystyczny ład, starannie wyważone proporcje i ciężkie kamienne ławy, wanny i umywalki wykonane z szarego trawertynu są reminiscencja czasów, kiedy łazienka była luksusem dla wybranych. Bogate materiały wykończeniowe – kamień naturalny, patynowany bronz, szczotkowany jesion i surowe wykończenia wskazują na szlachetność tej wysmakowanej przestrzeni. Nicolas Schuybroek pokazuje tym projektem w jaki sposób monochromatyczna paleta barw i symetria mogą wzmagać intensywność doznań w odbiorze nawet tak niewielkiej przestrzeni jak łazienka.

96 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Happy D.2 Plus. Kształt, kolor i komfort.

Aktualne trendy połączone w jednej nowej serii łazienkowej: kultowy design o harmonijnie zaokrąglonych kształtach. Antracyt Mat w wyrafinowanym połączeniu lub wyrazistym kontraście. Jasne lub ciemne odcienie drewna, satynowe matowe wykończenia, delikatnie wysuwane szuflady, bez uchwytów z systemem samodomykania i wewnętrznym oświetleniem. Projekt sieger design.

Odwiedź www.duravit.pl i pro.duravit.pl, aby uzyskać więcej informacji.

Wellbeing wg Antonio Citterio Londyński hotel Bvlgari zaskakuje rozmachem, z jakim architekci potraktowali zagadnienie wellbeing. Oprócz tradycyjnego luksusu, z jakim kojarzy się włoski brand zadbali o wyrafinowaną przestrzeń, która koi zmysły i pozwala delektować się stonowaną przestrzenią – wyjątkowym dobrem w realiach wielkiej metropolii.

Obszerny basen i spa zajmują aż dwie kondygnacje hotelu. We wnętrzach króluje klasyczny design w wydaniu włoskich marek meblowych – Flexform i B&B Italia. W strefie spa kamienne okładziny ścienne i parawanowe łóżka nawiązują do klimatu plaży, a turkus wody wiedzie myśli w stronę egzotycznych kierunków.

Ten szlachetny sznyt, hotel zawdzięcza talentowi Antonio Citterio, który zaprojektował wszystkie trzy obiekty sygnowane logo Bvlgari: w Tokyo, Mediolanie i Londynie.

Modelowanie głębi Prostota, linearność oraz woda, połączone w jedno przez Claesson Koivisto Rune studio, tworzą nowy dodatek do neoklasycystycznej posiadłości, z końca XIX wieku. Oddzielone od głównego budynku mieszkalnego spa, to geometryczna konstrukcja, wykończona białymi kafelkami, układanymi na ukos. Spa składa się z basenu krytego, na zimę oraz odkrytego, na lato. Przestrzenie basenowe połączone są prostą konstrukcją, mieszczącą letnią kuchnię oraz jadalnię. Połyskujący dach budynku został także utrzymany w minimalistycznym stylu. Elewacja zdaje się być przedłużeniem podłogi. Do wyłożenia obydwu elementów użyto drewna oraz białych kafli o wzorze chevron, charakterystycznym dla tradycyjnego francuskiego parkietu. Specyficzne ich ułożenie na poszczególnym stopniach basenowych schodów podkreśla kaskadową formę basenu.

UPDATE DESIGN NEWS

Precyzja kreuje emocje Sieger Design słynie z wyrazistych form, w jakie ubiera produkty marek premium dla których projektuje. Seria Viu dla Duravit to prezentacja awangardowych form ujętych w precyzyjny finalny produkt.

Estatyka kolekcji Viu na nowo definiuje stylistyczne standardy wyposażenia łazienki. Dystyngowana i zarazem o wielu twarzach, płynnie łączy ponadczasową klasykę z futurystyczną wizją tego rodzaju produktów. Organiczne i zarazem ergonomiczne kształty wanny czynią ją centralnym punktem łazienki, z charakterystyczną metalową ramą okalającą wszystkie cztery boki.

Reinterpretacja klasyki i nadanie wannie charakteru wolnostojącego mebla wytycza przyszły kierunek, w jakim będzie podążać łazienkowy interior design

99 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Sztuka według Gaggenau cz. 2 Gaggenau od lat wyznacza kierunki rozwoju w kategorii luksusowego sprzętu AGD. 336 lat historii i doświadczenia ukształtowało kulinarny rodzaj sztuki, przenikający z profesjonalnych kuchni do domowych.

Urządzenia Gaggenau, to dzieła sztuki użytkowej, dla których stylistyczną inspiracją była artystyczna szkoła Bauhausu: poczynając od stworzonego pod koniec lat 60. ubiegłego wieku logo marki, aż po proste i oszczędne linie wzornicze. Gaggenau zawdzięcza swój wyrafinowany styl klasycznemu modernizmowi, który nie tylko wpłynął na estetykę urządzeń, ale przede wszystkim uplasował ich funkcjonalność na szczycie priorytetów procesu tworzenia designu.

Już w 1956 roku marka, za sprawą Georga von Blanqueta, przejęła rolę prekursora trendów w zakresie wyposażenia kuchni. Wtedy po raz pierwszy pojawiły się urządzenia do zabudowy: piekarnik montowany na wysokości oczu, samodzielnie montowana płyta grzewcza czy urządzenia wentylacyjne.

Projektowanie w Gaggenau postrzegane jest jako dziedzina sztuki.

Sztuki, której narodziny zaczynają się od określenia funkcjonalności, rozumianej jako bezawaryjne działanie na najwyższym poziomie użyteczności. Przekraczanie granic kanonów wzorniczych i innowacyjne koncepcje stanowią o wyrazistej tożsamości Gaggenau. Ta jednak nierozerwalnie wiąże się z realnymi korzyściami, jakie zastosowane rozwiązania niosą dla domowego szefa kuchni.

Aż 813 spośród 840 procesów koniecznych do montażu chłodziarek jest wykonywanych nieautomatycznie, a kultowe piekarniki od ponad 30 lat w dużej części są składane ręcznie. Nawet kamienie do pieczenia zyskują ręcznie wytłoczony napis.

100 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

ADVERTORIAL

Witek Iwański, ambasador marki Gaggenau w Polsce.

Witek Iwański, ambasador marki, od lat tworzy wyjątkowe dzieła kulinarne w oparciu o sprzęt Gaggenau.

Sprzęt Gaggenau, możliwości, jakie oferuje są źródłem niekończących się inspiracji do tworzenia arcydzieł równych tym, które wychodzą spod ręki kulinarnych mistrzów, jak chociażby Witka Iwańskiego, ambasadora marki od 2015 roku.

W procesie produkcji widać szacunek dla kunsztu rzemiosła - jest ono dla marki równie ważne, jak ponad trzysta lat temu.

W Gaggenau, technologia XXI wieku współistnieje w harmonii z tradycyjnym rzemiosłem. Współczesność z historią. Piękno z funkcjonalnością. Klasyka z awangardą. Technika z człowiekiem

UPDATE DESIGN NEWS

102 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Design news Moda, design i architektura zawsze stanowiły odzwierciedlenie bieżących nastrojów społecznych i przemawiały wrażliwym językiem formy i koloru.

Aktualnie uwagę projektantów przykuwają globalne niepokoje i rozłamy struktur gwarantujących stabilność Europy. Równolegle z nimi, designerzy przemawiają w imię poszanowania planety, ograniczenia konsumpcjonizmu i zwrócenia oczu w stronę geniuszu natury, z której nieustannie czerpiemy inspiracje.

Bjarke Ingels eksperymentuje z architekturą i infrastrukturą We wrześniu, norweskie muzeum Kistefos zyskało nowy pawilon The Twist, będący jednocześnie galerią i mostem. Jego architektoniczna, skręcona forma prezentuje idealne połączenie industrialnego charakteru miejsca ze sztuką współczesną. Dawna firma celulozowa w 1996 roku przekształciła się muzeum sztuki współczesnej i plenerową galerię rzeźb prezentującą dzieła czołowych międzynarodowych artystów, takich jak Anish Kapoor, Fernando Botero i Marc Quinn. The Twist sam w sobie stanowi efektowną formę rzeźbiarską. Projektant Bjarke Ingels zdradził, że pawilon w Jevnaker to jego pierwszy eksperyment z infrastrukturą społeczną: budynkiem, który służy jako most, lub instytucją kultury, która służy jako element infrastruktury. Przy jego tworzeniu architektów zafascynował dramatyczny krajobraz Kistefos - kręta rzeka, zalesione brzegi rzeki i stroma topografia. Stąd też skręcona forma pawilonu.

Azteckie kapłanku w stylu Bauhausu na wybiegu Ricka Owensa Najnowsza kolekcja Owensa, na sezon wiosna-lato 2020, inspirowana jest meksykańskim kinem i legendami Bauhausu – Anni i Josefem, którzy po odwiedzeniu stanowiska archeologicznego w Meksyku stworzyli serię prostych, modernistycznych prac opartych na tym, co znaleźli archeolodzy. To z kolei wpłynęło w dużej mierze na kolekcję Ricka Owensa, co widać na sukienkach z dzianiny i w sznurowaniu, pojawiającym się w serii ponadwymiarowych i przesadzonych kurtek bomber. Odważne użycie koloru kolekcja zawdzięcza wpływom meksykańskiego architekta Luisa Barragána, laureata Nagrody Pritzkera w 1980 roku. Pokazowi towarzyszyły fruwające mydlane bąbelki, które jak twierdzi Owens nadały wydarzeniu „bukoliczną lekkość, którą kojarzy mu się z Meksykiem, który kiedyś znał”.

Artystyczny protest Kathleen Ryan Artystka stworzyła niezwykłą serię zgniłych rzeźb, które przypominają owoce w naturalnej skali. Ten dziwny temat jest rodzajem protestu i krytyki wobec nadmiernej konsumpcji. Ryan zachęca do zweryfikowania prawdziwej wartości kupowanych towarów i ich niezbędnością. Zepsute owoce symbolizują wszystko to, co marnuje się w niewyobrażalnej skali, a de facto stanowi cenną wartość w biedniejszych rejonach świata.

Owoce ubrane w kamienie szlachetne z daleka wyglądają bardzo naturalistycznie. Ten dysonans między wyobrażeniem a rzeczywistością stanowi główny wątek serii owocowych dzieł.

UPDATE DESIGN NEWS

Symbioza architektury i natury wg Edoardo Tresoldi We włoskiej dolinie Trentino, w parku rzeźby Arte Sella, od 33 lat przyroda i sztuka poszukują nowych form interakcji dzięki pracom znanych artystów i architektów o międzynarodowej renomie takich jak: Michele De Lucchi, Ettore Sottsass, Giuliano Mauri, Eduardo Souto de Moura, Kengo Kuma i Atsushi Kitagawara.

We wrześniu dołączyła do nich Simbiosi, Edoardo Tresoldiego, włoskiego rzeźbiarza i scenografa, znanego z zachwycających rzeźb wykonanych z metalowej siatki.

Instalacje Tresoldiego, koncentrujące się na empirycznym postrzeganiu przestrzeni i relacji z elementami krajobrazu, ewoluują w Simbiosi poprzez rzeźbiarskie i emocjonalne wzajemne przenikanie się architektury i natury. Simbiosi jest punktem zwrotnym w ewolucji włoskiego artysty: po raz pierwszy Tresoldi hybrydyzuje przezroczystość nieobecnej materii, wyrażoną przez siatkę drucianą, z materialnością lokalnych kamieni.

5 metrowa rzeźba całkowicie otwarta na niebo tworzy przestrzeń odpoczynku i kontemplacji, ruinę zawieszoną między architekturą, przyrodą i czasoprzestrzenią. Dzieło wydaje się podważać siłę grawitacji, niczym zawieszone ciało, które lewituje między świadomością a nieświadomością, między światem materialnym a niematerialnym. Żywy organizm, przepuszczalny, ale intymny: emocjonalny kanał komunikacji z naturą.

Jubilerska obróbka przestrzeni wg Ute Decker Ute Decker to londyńska artystka-jubilerka, znana ze swojej minimalistycznej, ale odważnej rzeźbiarskiej sztuki jubilerskiej. Jej innowacyjna metoda rzeźbienia, gięcia i skręcania złota i srebra w celu stworzenia potężnej i wyrazistej trójwymiarowej „poezji geometrycznej” wywołała znaczne poruszenie na scenie biżuterii w 2009 roku. Od tego czasu jej unikalne i limitowane edycje stanowią przedmioty kolekcjonerskie.

Dzięki wpływom tak różnorodnym, jak sztuka plemienna i minimalizm filozofii Zen, użycie podstawowych kształtów, czystych linii, wykwintnych faktur powierzchni i obróbka pustej przestrzeni nadaje jej pracom siłę, zaznaczając tym samym swą kruchą obecność.

105 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Ispiracje z kosmosu w najnowszej kolekcji Agape Postmodernistyczne kształty kolekcji luster i akcesoriów łazienkowych marki Agape podkreślają rzeźbiarski aspekt gładkiego marmuru, jakby wyrzeźbionego przez wodę. Przedmioty z gamy Constellation, zaprojektowane przez Studiopepe, są przeznaczone nie tylko do łazienki.

Ich zaokrąglone kształty, wycięte z mocnych lustrzanych powierzchni z mosiężnymi zamknięciami, przyciągają wzrok i zwracają uwagę na aspekt funkcjonalny łazienki, ale równie idealne sprawdzają się w innych częściach domu, gdy zdobią biurko lub regał. Ich szlachetne materiały, biały marmur Carrara i czarny – Marquina, nadają im charakter luksusowego gadżetu lub niemal statusu rzeźby.

Księżycowe odbicie od Agape Kontynuację myśli inspiracyjnej stanowią okrągłe lustra ścienne wzorowane na fazach księżyca. Okrągła tafla lustra, uzupełniona o lupę na metalowym drążku pozwala regulować ją w różnych pozycjach niemal idealnie odwzorowując ruchy Księżyca wokół Ziemi. Revolving moon to druga z serii akcesoriów opracowana przez Pepestudio dla włoskiej marki Agape.

Tory kolejowe wzorem dla stolika Rail, marki Baxter Włoski projektant Federico Peri sięgnął po zaskakujące skojarzenie krzyżujących się torowisk i przeniósł je wprost na luksusowy stolik kawowy stworzony dla marki Baxter.Marmurowe „szyny” umocowane są mosiężnymi złączkami, a ich multiplikacja tworzy bardzo charakterystyczny i zarazem atrakcyjny wizualnie efekt. Po raz kolejny Baxter balansuje na granicy formy użytkowej i sztuki dekoracyjnej.

UPDATE DESIGN NEWS

Co czyni modę istotną – zastanawia się Balenciaga Dyrektor artystyczny domu mody Balenciaga potrafi wprowadzić publiczność w stan gotowości poprzez inteligentne przeniesienie politycznych problemów na arenę mody. Tło dla wiosennej kolekcji Balenciagi stanowi parlament lub rodzaj zgromadzenia zwołanego w celu omówienia tematów „ubiorów władzy i mundurów modowych”.

Studium społeczno-projektowe dotyczące struktury dzisiejszych zasad ubioru często miało kolor zbliżony do niebieskiej flagi UE. Program modowego dyskursu otworzyli starsi delegaci, ubrani w surowe, anonimowe i identyczne stroje – tzw. korporacyjny dress code. Kim byli?

W celu ich odróżnienia na kieszeniach na piersi umieszczono haftowane naszywki, dwa dyski podzielone na dwie części logo Balenciaga konstrukcja podobna do wzoru Mastercard.

Złudzenia optyczne kreowane przez architekturę Little shelter to mały hotel o fasadzie z drewnianych i poliwęglanowych gontów, które ułożonych jak rybie łuski tworzą wodoszczelną płaszczyzną architektoniczną.

To rodzaj hołdu złożonego lokalnej architekturze ze współczesnym pierwiastkiem, ale także zakorzenionym w starej tajskiej tradycji budowlanej. Projekt powstał w Architecture Co. w Bangkoku.

107 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

UPDATE DESIGN NEWS

Sztuka na rzecz pokoju na świecie Biuro architektoniczne Snøhetta zaprojektowało instalację, która jest obecnie prezentowana w siedzibie ONZ w Nowym Jorku jako symbol dyplomacji i dialogu. Rzeźba na zamówienie Centrum Pokojowej Nagrody Nobla jest zatytułowana „Najlepsza broń”, po historycznym cytacie Nelsona Mandeli: „Najlepsza broń to usiąść i porozmawiać”. Instalacja stanowi hołd dla dawnych laureatów Pokojowej Nagrody Nobla i ich wysiłków na rzecz zbliżenia ludzi w celu znalezienia skutecznych rozwiązań dla pokoju.

108 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Rekonstrukcja Notre Dame wg Studio Fuksas Massimiliano i Doriana Fuksas zaprojektowali kryształowy symbol delikatności historii i duchowości. Pod postacią szklanego dachu i iglicy Katedry Notre Dame, które spłonęły w kwietniowym pożarze, architekci proponują stworzenie rodzaju paryskiej latarni, niosącej nadzieję dla przyszłości. Szklany dach wypełniony światłem nawiązuje do niematerialnej natury Boga. Jasna poświata w ciemną noc jest jak drogowskaz dla zagubionych, zarówno w sensie dosłownym, jak również duchowym.

Współczesna forma sklepienia katedry stanowi rodzaj dialogu między tym co stare, a nowe.

Tiffany & Co. z pierwszą kolekcją męskiej biżuterii Audrey Hepburn uwieczniła amerykańskiego luksusowego jubilera w filmie „Śniadanie u Tiffany’ego”, na podstawie powieści Trumana Capote’a. Tiffany & Co. i jego charakterystyczny niebieski kolor stał się odtąd symbolem najwyższego wyrafinowania i elegancji dla kobiet na całym świecie. Teraz także mężczyźni mogą doświadczyć tego uczucia dzięki kolekcji obejmującej: biżuterię, akcesoria, sprzęt barowy, przedmioty domowe, gry i wiele innych.

W odróżnieniu od kobiecych odpowiedników w męskiej kolekcji nie ma kultowej twarzy ani postaci. Idea kolekcji ucieleśnienia ducha współczesnego człowieka; kogoś kto jest odważny i pewny siebie, swobodny, ale wyrafinowany i stylowy, arbiter z wyczuciem jakości.

UPDATE DESIGN NEWS

BIG projektuje kulturalne centrum w Bordeaux MECA (Maison de l’Économie Créative et de la Culture) multidyscyplinarne centrum kulturalne pojawiło się na mapie Bordeaux za sprawą BIG (Bjarke Ingels Group) i paryskiej agencji Freaks. Budynek uosabia zaangażowanie we współczesną twórczość, od sztuki, przez performance aż po literaturę.

Ten parametrycznie zaprojektowany budynek charakteryzuje się wyrazistym stylem BIG. Piksele kwadratowych okien na elewacji mają za zadanie kontrolować ilość wpadającego światła do pomieszczeń.

Z kolei biura ukrywają liczbę pięter i w ten sposób powstaje poczucie przejrzystości. Natomiast scena teatru charakteryzuje się czarnym tłem w kształcie kostki i rzędami siedzeń, które zazwyczaj ukryte pod podłogą, pojawiają się podczas występów. Monumentalny wymiar projektu o formie asymetrycznego łuku, w sposób typowy dla BIG łączy dwie niezależne funkcje. Jest zarazem schronieniem dla zbiorów centrum, ale także służy zwiedzającym, którzy mogą korzystać z rampy by przemierzać MECA bez wchodzenia do środka.

110 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Kolekcja COS inspirowana Bauhausem Prostota to słowo klucz w przypadku skandynawskiej marki COS. W kolekcji Bauhaus, projektanci Christophe Copin i Nicole Bischofer oprócz minimalizmu i puryzmu form opierają się o wyrafinowane krawieckie rzemiosło sprowadzone niemal do architektonicznego kunsztu.

Mimo iż marka COS liczy sobie jedynie 12 lat, to właśnie jej dotychczasowy dorobek posłużył za bazę do stworzenia kolekcji w 100. rocznicę Bauhausu. Zmiana proporcji i materiałów pozwoliła na dostosowanie przeszłych projektów do wymogów współczesnej mody.

Od samego początku pryncypia projektowe ukształtowane w ramach niemieckiej szkoły designu przyświecały każdej kolekcji COS. Kapsułowa kolekcja odkrywa archiwalne projekty, kierując uwagę miłośników mody na formę i funkcję. To nowy rodzaj sztuki ubierania się, pozbawiony dekoracyjności, która mogłaby zakłócać funkcjonalność. Geometryczne kształty sfotografowane na tle szkoły Dessau podkreślają utylitarny charakter ubrania, nie intelektualny ani statusowy, ale właśnie sprowadzony do swej pierwotnej funkcji.

Kolekcja dostępna jest w sklepach COS od listopada 2019.

Od molo do sofy Dock B&B Italia Włoski architekt Piero Lissoni stworzył modułowy system sof dla B&B Italia, który można zmienić za pomocą 84 różnych elementów.

Nazwę Dock zawdzięcza skojarzeniom z molo.

Konstrukcja sofy oparta jest na solidnej drewnianej platformie, do której można przymocować poduszki, podłokietniki i różne stoliki pomocnicze. „Dok to miejsce, oaza życia, w którym można się zrelaksować, gotowe platformy, na których można budować wyspy o nieokreślonych kształtach lub formalne sofy… To fraktal, który powtarza się w różnych skalach. Myślałem o prostocie i sympatii do otomanów w stylu wschodnim i przetransponowałem je do współczesnego świata”, wyjaśnia Lissoni.

Latające spodki Kwic od Axo Light Kolekcja lamp Kwic od Axo Light uwodzi prostotą form a zarazem wyrafinowaniem. Lekkie jak zawieszone w powietrzu spodki, stalowe lub aluminiowe podstawy, unoszą owalny klosz z dmuchanego szkła opalowego. Projekt: Serge & Robert Cornelissen.

Geometria w szkle wg Karima Rashida Kolekcja zaprojektowana przez Karima Rashida, wyprodukowana przez KROSNO Glass S.A. nawiązuje do założeń świętej geometrii, myśli, której źródła sięgają starożytności i którą w syntetyczny sposób można określić jako próbę odnalezienia klucza do zrozumienia budowy wszechświata.

W myśl założeń systemu matrycę stworzenia można sprowadzić do wzorów formowanych z okręgu, linii i trójkąta. I to na nich skomponował swoją autorską linię naczyń Karim Rashim, nie bez przyczyny nazywając kolekcję SAKRED.

UPDATE DESIGN NEWS

Sztuka tworzenia dywanu wg CC tapis Abstrakcyjny styl i zabawa kolorami brytyjskiej projektantki Faye Toogood zostały przeniesione wprost na nową kolekcję dywanów CC Tapis.

Sześć nowych wzorów dywanów stanowi rodzaj eksploracji nowych stylów bez wyraźnych granic.

Nad formą funkcjonalną nadrzędna jest malarska estetyka, ukazująca swobodny styl twórczego procesu.

Toogood analizuje procesy majsterkowania, a ich poszczególne techniki, w postaci chociażby szwów graficznych, przenosi wprost na płaszczyzny dywanów. Dywany są osobliwie zróżnicowane, a wspólny mianownik dla nich stanowi styl kolażu i rękodzieło.

Not Vital – architekt, nie-architekt Seria budynków Vitala rozsiana jest po całym świecie w absurdalnie odległych lokalizacjach. Czy to wynik przemyślanej strategii czy szaleństwa-ciężko stwierdzić. Faktem jest natomiast, że budynki nie są przeznaczone do zamieszkania. Są to raczej ćwiczenia z fantazji i architektoniczne eksperymenty. Vital, jako artysta konceptualny, tworzy miejsca do wędrowania, umożliwia rozkoszowanie się czystą eskapistyczną radością. To z pewnością jeden z czynników napędzający szwajcarskiego artystę podczas procesu twórczego.

Vital ukuł swój własny termin, aby opisać to, co robi. „Scarch” to połączenie rzeźby i architektury, na podobnej zasadzie jak robili to Zaha Hadid czy Frank Gehry. On idzie krok dalej, u niego rzeźba sięga architektury, a nie odwrotnie, co jest znacznie powszechniejsze.

Dom do oglądania „Trzy wulkany” jest prawdopodobnie najbardziej kompletnym wyrazem jego hybrydowej praktyki

113 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Total look

w kolekcji ernestrust Kolekcja R3LX to kompleksowe podejście do kreowania spójnego stylu w całym domu.

I choć sercem kompozycyjnego zamysłu jest kuchnia, jej estetyka rozprzestrzenia się na salon, garderobę, a nawet łazienkę.

Spójne wzornictwo stanowi o sile kolekcji, której charakterystycznymi elementami są marmurowe dekory i metaliczne, lakierowane uchwyty, które mienią się złotem na tle efektownych brył mebli.

Uwagę przykuwają detale wykończenia, które jak zwykle w kategorii dóbr premium determinują wyrafinowanie i wyjątkową jakość. Obudowy szafek precyzyjnie ścięte i połączone pod kątem, płynnie łączą się z marmurowym blatem. Meblowe konstrukcje lewitują na odbijających złote refleksy metalicznych listwach, które odcinają solidną konstrukcję od podłogi. To zabieg zarówno estetyczny, co jednocześnie wagi architektonicznej, równoważący ciężar poprzez przeciwstawienie lekkości monumentalnym formom z marmuru.

Nowa kolekcja mebli ernestrust to nie tylko forma zewnętrzna, zadbano także o przyjemny odbiór po zajrzeniu do wnętrza. Szuflady wyściełane miękkim welurem ozdobiono logo firmy, dodatkowo podświetlając

ADVERTORIAL

całość ze względów tak funkcjonalnych, co estetycznych. Niektóre szafki zyskały złote lustrzane plecy również odbijające ciepłe światło automatycznie włączane po otwarciu drzwiczek.

Nowa odsłona mebli ernestrust to synonim elegancji, materializujący się w bogatych materiałach i klasycznych, wyrafinowanych proporcjach.

Black Brownie to kolor przewodni kolekcji, oscylujący w tonacjach brązu i czerni. Lakierowana powłoka dodaje dodatkowej głębi i stanowi idealne tło dla złotych elementów stanowiących finishing touch kolekcji. Widoczne żyłowanie modyfikowanego forniru sprawia, że meble są bardziej naturalne w odbiorze. Kontynuacją opowieści jest czarny marmur z białymi żyłkami uformowany przez naturę w tak

przemyślany sposób, że od lat stanowi ponadczasowy synonim elegancji i klasycznego szyku.

Równolegle z wyrafinowanym wzornictwem komfort i przyjemność gotowania gwarantują najnowsze rozwiązania technologiczne od Miele. W kuchni ernestrust zastosowano płytę indukcyjną TwoInOne, wzbogaconą o zintegrowany wyciąg nablatowy. To dodatkowe ułatwienie aranżacyjne i funkcjonalne, pozwalające na zachowanie swobody w projektowaniu przestrzeni kuchennej i zarazem wydajnie równoważące funkcję z piękną formą.

Kolejnym krokiem w stronę wygody jest piekarnik Miele z szeregiem intuicyjnych rozwiązań pozwalających osiągnąć kulinarne efekty na miarę wybitnego szefa kuchni. Kawa, z najcichszego na rynku, samoczyszczącego ekspresu, zawsze smakuje wyjątkowo dzięki możliwości zastosowania aż trzech rodzajów ziaren i AromaticSystemFresh, który definiuje jej intensywny aromat.

Najnowszej kolekcji Miele przyświeca motto „life beyond ordinary”, które najlepiej definiuje oferowaną jakość i styl niemieckiego producenta premium.

Przechodząc z przestrzeni kuchni do garderoby odnosi się wrażenie wejścia do butikowego świata, w którym zawartość szaf efektowanie wyeksponowana zachęca do zabawy modą. Ażurowe konstrukcje, przeszklenia i duża ilość światła jawi się jako otwarta i lekka. To bardzo nowoczesne rozwiązanie coraz częściej spotykane w przestronnych i eleganckich garderobach. Moduł szafy uzupełnia wolnostojąca komoda z przeszklonym blatem, odsłaniająca swą cenną zawartość bez konieczności otwierania szuflady. Jest niczym jubilerska gablota, z funkcjonalnym podziałem na liczne przegrody, w całości wyściełane welurem, na którym spoczywa biżuteria pani domu. Uzupełnieniem jest piękna toaletka z wygodnym siedziskiem, przywodząca na myśl wystrój profesjonalnej garderoby.

W tak zaaranżowanych przestrzeniach pozostaje smakować drobne przyjemności. Smakowity posiłek, towarzyskie spotkanie wokół centralnie zlokalizowanej wyspy, przyjemność komponowania stroju, dbałość o piękne lustrzane odbicie – na pozór proste, ale jakże ważne elementy naszego dobrostanu i poczucia zadowolenia

117 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Michele de Lucchi nowa wizja świata

EVOLVE INTERVIEW / ARCHITECTURE

Jeden z największych włoskich architektów, Michele De Lucchi, w rozmowie z redaktor naczelną Agnieszką Bzdyra, opowiada o eksperymentach architektonicznych, które mają szansę wpłynąć na losy planety wyniszczonej ekspansywnym konsumpcjonizmem.

Agnieszka Bzdyra: Kiedyś powiedziałeś, że powodem dla którego zostałeś architektem był rysunek. Dlaczego rysowanie jest dla Ciebie tak ważne?

Michele De Lucchi: Rysunek jest najbardziej normalną, a nawet najbardziej pierwotną formą reprezentującą rzeczywistość.

Przede wszystkim wizualizuje to, co jeszcze nie istnieje, wizje które architekt, artysta i projektant mają nadzieję zrealizować fizycznie. Być może dlatego tak bardzo uwielbiam rysować; dzięki rysowaniu wyobraźnia rozwija się i wzbogaca.

Dlaczego komunikowanie jest elementem scalającym człowieka ze środowiskiem?

W jaki sposób architektura i design komunikują się w Twoim świecie?

Człowiek jest zwierzęciem społecznym, stosunki między ludźmi są fundamentalne dla rozwoju. To dzięki nim, przez wieki i tysiąclecia, stworzyliśmy wielką cywilizację.

Te związki są napędzane komunikacją lub wręcz projektowanie. Architektura także jest rodzajem komunikacji: komunikuje ambicje lepszego świata, komunikuje cechy struktur społecznych, komunikuje ewolucję wiedzy, technologii, smaku i zwyczajów.

Jako członek grupy Memphis sięgnąłeś po ekstremalne środki by osiągnąć rozwój intelektualny. Czy to jedyna droga do rozwoju designera?

Wszystko jest jednocześnie namacalne i niematerialne. My, ludzie, nadajemy znaczenie rzeczom i często znaczenie to ma większą wartość niż sam przedmiot.

Naszą rolą jako projektantów jest nie tylko

wpływanie na świat przedmiotów, ale przede wszystkim nadanie im znaczenia i wartości, które czynią je godnymi istnienia. To świadczy o dojrzałości designera.

Wolność, brak zasad i demokratyczne podejście to obowiązkowy zestaw składowych dla Twoich eksperymentów.

Gdzie chcesz dotrzeć eksperymentując i na jakie pytanie szukasz odpowiedzi?

Nie ma procesu ewolucyjnego, który nie wymagałby eksperymentowania. My sami jako ludzie niestrudzenie prowadzimy eksperymenty we wszystkich dziedzinach.

Eksperymenty wymagają odwagi i wprowadzają pierwiastek niepewności.

Nawet chodząc musimy ważyć każdy kolejny krok by przywrócić równowagę ciału wprowadzonemu w ruch. W świecie designu i architektury jest tak wiele rzeczy, których już nie postrzegamy zgodnie z konwencją, a ponieważ nam się opatrzyły zgubiliśmy po drodze wiele emocji i znaczeń, które niosą.

Trzeba przełamać skorupę by je odkryć na nowo.

Postrzegasz design jako formę medytacji.

Jaki stan ducha oferujesz poprzez własne projekty?

Projektowanie ma przede wszystkim na celu zakwalifikowanie własnego istnienia i istnienia innych poprzez obiekty i przestrzenie, których używamy i w których funkcjonujemy. Świadomość tej przynależności często znika z ludzkiego umysłu, w tym miejscu medytacja może pozwolić odnaleźć się w przestrzeni.

119 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Twój najnowszy projekt “Earth Stations” rozwija się kreując aktywną architekturę i całkiem nowe środowiska połączone z naturą. Czy to rodzaj architektonicznej odpowiedzi na pytanie, które zadają sobe wszyscy: jak ocalić planetę?

Stacje Ziemi, podobnie jak wiele wizjonerskich projektów na całym świecie, mają za zadanie przynajmniej stawić czoła, jeśli nie rozwiążą wielkich problemów współczesności, które napotykamy na co dzień. To wyraz troski o nadwyrężoną przez człowieka naturę, zniszczoną przez konsumpcję w bezmyślnym galopie rozwoju. Architektura odgrywa rolę w rozwiązywaniu problemów klimatycznych, nie tylko poprzez tworzenie bardziej ekologicznych domów i kontrolę konsumpcji, ale także poprzez zwiększanie wrażliwości na te zagrożenia i zachęcanie do zachowań życiowych w poszanowaniu zasobów naturalnych. W końcu środowisko jest największym wychowawcą, a jako architekt często powtarzam żartobliwie do pewnego stopnia: „Uważaj, aby nie chodzić do złych miejsc!”.

Czy zamierzasz kontynuować swoją pracę nad serią projektów stacji?

Tworzę nowe stacje Earth poświęcone edukacji. Uważam, że powinniśmy dużo więcej zainwestować w nowy rodzaj edukacji, który wykorzystuje wiedzę naukową, potencjał technologiczny, swobodę zachowania i ambicję oczekiwań, które mamy dziś bardzo wybujałe.

Dziękuję za rozmowę

EVOLVE ARCHITECTURE

The Earth Stations nowa rola architektury wg Michele de Lucchi

120 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Znaczenie architektury zmienia się, a tradycyjne typologie budynków przestają wystarczać i zaspokajać współczesne potrzeby. Większość budynków, od dawna nie jest w stanie zakomunikować wartości i jakości budynku, ponieważ sukces projektu architektonicznego nie jest już mierzony czystą satysfakcją z zaspokojonych potrzeb funkcjonalnych.

Pojawił się nowy, nie do końca sprecyzowany pierwiastek, który stał się niezbędny do zainteresowania ludzi daną budowlą i doświadczania jej jako konstrukcji architektonicznej w pełnym wymiarze. Funkcjonalność stała się normą, ewidentną cechą, tak oczywistą, że niemal pomijaną w charakterystyce projektu.

Problem niepełności projektu architektonicznego pojawił się na początku w budynkach hotelowych. Sam pokój hotelowy nie wystarczył, by dany hotel mógł być wybrany z długiej listy obiektów o podobnych parametrach. Od tego zaczął się wyścig wartości dodanych.

Spośród wszystkich atrakcji najbardziej pociągająca okazała się natura – naturalny krajobraz i klimat. Im bardziej ekstremalny, tym lepiej. Hotel, stał się zatem miejscem doświadczania natury w sposób wcześniej niespotykany. Na tej kanwie zrodziła się koncepcja Świątyń Natury (z ang.

Temples of Nature) – symbolicznych budowli służących celebracji natury, w jej najbardziej niezwykłych odsłonach.

Prerogatywem stało się uniknięcie inwazyjnej infrastruktury dróg, parkingów, stacji kolejowych umożliwiających korzystanie z tychże Świątyń. Konwencjonalna koncepcja funkcji architektonicznej musiała ewoluować, przy czym równolegle z nią pojawiła się potrzeba architektury symbolizującej.

Earth Stations, zrodzone w głowie włoskiego mistrza Michele de Lucchi, były konceptem obejmującym i rozwijającym wizję Temples of Nature. Stały się wizjonerskimi obrazami zasilającymi statyczną kreację architektoniczną. Nazwa została zaczerpnieta od tradycyjnego porządku ludzkiej podróży – stacji z której wyrusza się ku miejscu przeznaczenia.

Nie ulega watpliwości, że najważniejszą obecnie destynacją jest sama planeta Ziemia, jako żródło wiedzy oraz miejsce wymagające pilnej ochrony.

Earth Stations to nie są punkty z których człowiek przemieszcza się poza atmosferę ziemską, na Marsa czy Księżyc. To miejsca na Ziemi i o niej samej. Efektywne ulokowanie konceptu stacji wymagało sięgnięcia po dobrze znane architektoniczne typologie i rozwinięcia ich zgodnie z ideą Temples of Nature.

Projekt służy ponownemu przemyśleniu znaczenia nowo powstających budynków, zgodnie z ewolucją stylu życia wywołanego technologią cyfrową i sztuczną inteligencją. To także pomysł na przestrzeń do budowy ludzkich relacji, dbałości o ciało, umysł i kreatywność jednostki – potrzeby zepchnięte na drugi plan codziennej bieżączki

Retrofuturyzm - redefinicja procesu renowacji

EVOLVE ART

Z połączenia ikonicznej współczesnej architektury ze starożytnymi budowlami w Iranie powstało całkiem nowe zjawisko, które projektant Mohammad Hassan Forouzanfar określił jako retrofuturyzm.

Fotomontaż to jego sposób na przenikanie się światów dawnego i współczesnego, tego co stare i nowe, drogie ze względu na materiały i designerów a cenne z przyczyn historyczo-kulturowych.

To swego rodzaju nietypowy pomysł na przywrócenie zabytkowym obiektom dawnej świetności, dzięki ingerencji światowej sławy architektów. W swoich pracach posłużył się realizacjami Zahy Hadid, Normana Fostera i Daniela Libeskinda. Irańskie pałace i zamki z prowincji Fars, Sistan i Beludżystan, a także Chuzestan i Kaszan zyskały nową jakość dzięki retrofuturystycznej wizji ich konserwacji. Jest to dość eklektyczna mieszanka stylów, pełna sprzeczności, tak jak przeszłość Iranu i zachodnia teraźniejszość.

Mimo tych nieco dziwnych połączeń, Retrofuturyzm Forouzanfara

stanowi intrygującą kombinację materiałów, stylów i epok.

Efektowne zestawienia przedstawiają współczesne budynki wydobywające się z pustynnego krajobrazu. Chłodne bryły szkła i metalu wyłaniają się i otaczają historyczne kamienne budowle.

W istocie Retrofuturyzm przedstawia nową definicję renowacji. Takiej, która zapewnia krytyczne i awangardowe spojrzenie na irańskie zabytki architektoniczne.

Innym ciekawym projektem irańskiego projektanta, w ramach programu Retrofuturyzm, było stworzenie serii przedstawień zjawiskowych wież. Te koronkowe budowle zostały umiejscowione przez autora na istniejących, niskich tradycyjnych budynkach. Znalazły się wśród nich

123 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EVOLVE ART

Twierdze warowne z których wyłaniają się strzeliste współczesne bryły budzą pewien estetyczny dysonans, ale są też podstawą do refleksji nad tym, jak powinna wyglądać renowacja zabytkowych miejsc.

meczety, place, pałace oraz ogrody. Tradycyjna, historyczna zabudowa Iranu jest z powodu braku odpowiedniej technologii dość niska.

Forouzanfar stworzył harmonijne wyższe piętra, wpisując je w budynek, dzięki zachowaniu symetrii i powtórzeniu rytmu nisz i kolumn.

W ten sposób oddał piękno pierwotnych obiektów, jednocześnie dodając im jeszcze więcej uroku

124 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EVOLVE ART

Zaskakujące połączenia antycznych ruin i budowli z hiper nowoczesnymi materiałami i formami, nadają nową wartość temu co stare i temu co nowe.

125 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EVOLVE ARCHITECTURE

126 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Najpiękniejsze lotnisko świata Morficzna architektura to znak rozpoznawczy Zaha Hadid Architects. Jako zespół projektowy kontynuują wizję irańskiej architekt, która jako jedna z niewielu wybiła się w męskim świecie wielkiej skali projektów.

Wykreowała charakterystyczny styl, którego nie da się pomylić z żadnym innym.

Organiczne struktury dominuję gigantyczną przestrzeń lotniska, nadając jej zarazem bardziej ludzki wymiar.

EVOLVE ARCHITECTURE

Nowo otwarty supernowoczesny terminal w Pekinie, ma szansę zyskać status nie tylko największego, ale także najpiękniejszego lotniska na świecie.

Lotnisko Daxing zostało zaprojektowane przez Zaha Hadid Architects.

Pierwsze plany terminalu zrodziły się w głowie irańskiej architektki, a po jej śmierci prace nad rozwojem koncepcji kontynuował zespół kierowany przez Patrika Schumachera.

700 000 metrów kwadratowych powierzchni lotniska cechuje silny pierwiastek stylistyczny Hadid. Ona jako pierwsza zaczęła na szeroką skalę stosować elementy morficzne, które złagodziły chłodny odbiór wielu przestrzeni publicznych.

Centralny dziedziniec to prawdopodobnie najbardziej interesujące miejsce lotniska, od którego promieniście rozchodzą się szklane terminale tworząc kształt rozgwiazdy. Kształt ten jest inspirowany

tradycjami chińskiej architektury, po którą nie zawahali się sięgnąć amerykańscy architekci.

Konstrukcja terminalu to funkcjonalne i intuicyjne dzieło, które mimo czterech poziomów pozwala na łatwe dotarcie do wybranej strefy odlotów, przylotów czy w kierunku dziedzińca.

Jasne, przeszklone przestrzenie otulone organicznymi kształtami konstrukcji sprawiają wrażenie przestronnych. To jednak podwójna gra interesów – wrażenie skali oraz pozyskiwanie energii słonecznej do zasilania całego obiektu przyświecały architektom. Scentralizowany system ogrzewania z odzyskiwaniem ciepła wspierany jest przez naziemną pompę ciepła. To, obok systemu zbierania i filtrowania wody deszczowej, zaledwie jedno z wielu nowoczesnych rozwiązań technologicznych w duchu eko

128 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Przestrzeń lotniska przypomina podwodny świat rafy koralowej sprowadzony do jednej neutralnej barwy.

Gigantycznych rozmiarów muszle kryją 700 000 metrów kwadratowych lotniska.

EVOLVE ARCHITECTURE

Kolumny dźwigające ażurową konstrukcję dachu są niczym otwierające się ukwiały chwytające dryfujący w wodzie pokarm.

130 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EVOLVE TECHNOLOGY

Elektryczny luksus w drodze Segment aut luksusowych stawia wyraźny nacisk na rozwój modeli elektrycznych.

W ostatnim czasie pojawiło się kilka fascynujących nowości, które uwodzą nie tylko mocą silników, ale także bezkompromisowym designem i jakością detali.

Mercedes-Benz Vision EQS Koncepcyjna limuzyna od Mercedesa o futurystycznej nazwie Vision EQS otwiera nową platformę elektrycznych modeli niemieckiej marki. Choć jest to pierwszy z modeli tego typu, nadzieje związane z powodzeniem eko wizji są duże. Mają doprowadzić koncern Daimler do całkowitej neutralności pod względem emisji CO2 do 2039 roku.

Zapoczątkowana kilka lat temu stylistyka określana jako „cicha ale wyrafinowana” znajduje swą kontynuację także w modelach elektrycznych Mercedesa. Proste i czyste linie pod którymi kryje się spora elektryczna moc, to obietnica jaką składa Gorden Wagner, szef designu Mercedesa.

131 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Porsche Taycan Porsche jest co najmniej jeden krok przed Mercedesem jeżeli chodzi o doświadczenie z elektrycznymi pojazdami. Podczas tegorocznych targów w Genewie zaprezentował czteroosobowego Taycana, którego można kupić już teraz. Znakomitym poprzednikiem był model z 2015 roku Mission E. Wnętrza Taycana charakteryzuje nowoczesny design i pozbawiony ramki ekran kokpitu ze specjalną powłoka zapobiegającą odbijaniu się światła. Taycan ma silnik o mocy 600 KM zapewniający sprint do setki w 3,5 s oraz prędkość maksymalną na poziomie 250 km/h. Maksymalny zasięg na jednym ładowaniu to około 450 km, co stanowi o całkiem komfortowej podróży poza miasto.

Wydaje się, że model ten jest bezpośrednią konkurencję dla Tesli, a cenowo atrakcyjną alternatywą dla hybrydowego Cayenne’a.

BMW Vision M Next Mimo iż ten model elektrycznego BMW prezentowano już przed targami we Frankfurcie, okazał się absolutnym hitem całej imprezy. Jego sylwetka, jakby przykucnięta, o zaznaczonych kątach i dobrze zbilansowanych proporcjach budzi emocje.

Dodatkowe wrażenie robi całkiem nowa interpretacje firmowego grilla i dynamiczne, diagonalne przejścia w tonacji lakieru.

EVOLVE TECHNOLOGY

Pinifarina Battista Pininfarina to stary, włoski dom projektowy, który zasłynął kultowymi modelami Ferrari powstałymi w XX wieku. Teraz posiada swoją młodszą siostrę o całkiem nowym obliczu, skoncentrowaną na segmencie aut elektrycznych i bez emisji dwutlenku węgla.

Premierowo Pinifarina prezentuje najszybszy, w pełni elektryczny, samochód świata – Battistę o mocy 1900 koni mechanicznych.

Bentley EXP 12 Speed 6e Bentley dołącza do swoich luksusowych konkurentów elektrycznych modelem koncepcyjnym EXP 12 Speed 6e EV, który w znacznej mierze technologicznie będzie zbliżony do Porsche Mission E. Jednak urok tego auta leży gdzie indziej. To bezkompromisowa jakość i wyrafinowanie widoczne w stylistyce nadwozia i ociekającym luksusem wnętrzu

133 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

EVOLVE DESIGN

Ecosystem luksusowej garderoby Piękna forma ubrana w eleganckie materiały i napędzana dodatkowo technologią XXI wieku – Internet of Things. To zaskakujący opis luksusowej garderoby włoskiej marki Molteni&C, która uwodzi urodą, wspomaganą sporą dawką praktycznych rozwiązań.

Projekt Gliss Master włoskiej marki Molteni&C to bardzo udane połączenie prostych form, ekskluzywnych materiałów i zaawansowanych technologii. Ambitny pomysł dyrektora kreatywnego marki, Vincenta Van Duysena, ewoluował do postaci pełnego ekosystemu szaf, wysp i kontenerów, z których każdy może być w pełni kastomizowany.

Eleganckie i zarazem wyrafinowane wersje pozbawione drzwi przekształcają wnętrze w gustowne garderoby, których przemyślana przestrzeń do przechowywania ubrań, butów i dodatków zaskakuje porządkiem i harmonią. Staranna forma idzie w parze z urodą kolorów i materiałów wykończeniowych – jakościowych lakierów, aluminium, szkła, drewna czy nawet ekologicznej skóry powlekającej drzwi lub półki.

Najmocniejszą stroną Gliss Master jest jej pragmatyczność. Najróżniejsze elementy garderoby znajdują swoje miejsce na wieszakach, starannie wymierzonych półkach i szufladach, czy przegrodach na drobne akcesoria. Najnowsza odsłona tego złożonego produktu łączy szafę, stanowiącą element dzielący przestrzeń z garderobą, pozwalającą zagłębić się w wewnętrzny świat ubrań i dodatków.

134 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Jest jak domowe sanktuarium, spokojne i wygodne, pozwalające ogarnąć wzrokiem przestrzeń i poczuć kojące wrażenie panowania nad otoczeniem i jego zawartością.

Zmysły dodatkowo koją przyćmione światło i perfumowane przestrzenie garderoby.

Awangardowe rozwiązania gwarantujące zdrowe i bezpieczne środowisko dla ubrań, pozbawione bakterii i alergenów to kolejna, rzadko spotykana wartość, jaką oferuje Molteni&C swoim klientom. Wystarczy sięgnąć po dedykowaną aplikację AIRCUB, by zdalnie, przy użyciu smartphone’a sterować jakością powietrza wewnątrz szafy, czy garderoby.

Zaawansowane technologicznie drzwi zostały wzbogacone nowym mechanizmem otwierania, nazwanym Sistema7. Horyzontalnie przesuwane, cienkie skrzydła pozwalają na bezgłośne otwarcie dowolnej części szafy, czyniąc każdą jej część dostępną i wygodną w użyciu. Nowy system Gliss został pomyślany o aranżacji narożnych części pomieszczeń, dotychczas trudnych do zagospodarowania gotowymi modułami.

Lekka i elegancka konstrukcja wskazuje na mistrzowskie potraktowanie tematu przechowywania przez markę Molteni&C. Ponadczasowy styl i jakość wykończenia stanowią gwarancję długiej i fascynującej przygody z modą, dla której tłem będzie włoskie wzornictwo klasy premium

EVOLVE NEWS

Rekomendacje Point of Design

Neil, MDF Italia, projekt: Jean Marie Massaud Neil to arcydzieło rzemieślnicze od MDF Italia. Ręcznie pleciona linia jest bohaterem projektu wszechstronnego i niezwykle harmonijnego w formie i stylu fotela. Uwagę przyciąga drobny szczegół – kontrastowy, wewnętrzny ścieg krzyżykowy, który dodaje charakteru do ogólnego wyglądu mebla. Jego ziarnista faktura ubrana w pięć różnych kolorów obleczonych na lekkim niklowym stelażu czyni go niezwykle efektownym i zarazem nowoczesnym elementem wnętrza lub zewnętrza. Neutralna paleta barw wyjątkowo prezentuje się w miejscach publicznych i prywatnych ogrodach.

136 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Modulor, Rimadesio Systemy modułowe Modulor na nowo kwalifikują przestrzeń, stwarzając nowoczesne i wyjątkowo estetyczne możliwości jej podziału lub nadania charakteru czystym powierzchniom ścian. Elastyczne architektonicznie moduły pozwalają tworzyć uporządkowane lub złożone geometrie i na dowolnej zasadzie ustawiać półki, szafki i witryny zintegrowane z Modulorem. Szeroka i ekskluzywna gama materiałów wykończeniowych, od boazerii aż po miękkiej konsystencji tkaniny, sprawia, że system posiada niemal nieograniczoną funkcjonalność pod względem zastosowania w przestrzeni. Zharmonizowane formy geometryczne porządkują wizualnie przestrzeń, nadając jej rytm i wyrazisty charakter.

EVOLVE NEWS

Perfumy Celine, projekt: Hedi Slimane Celine wprowadza na rynek kolekcję perfum zaprojektowaną przez dyrektora kreatywnego Hedi Slimane. Kolekcja Celine haute zawiera 11 zapachów - w tym roku wydanych zostanie dziewięć zapachów, z których dwa ostatnie trafią na rynek w 2020 roku. Każdy z nich pochodzi z „dziennika zapachowego Slimane’a”, destylując osobistą chwilę lub wspomnienie w szczególny zapach. Perfumy mają uniseksowy charakter i zostały luźno pogrupowanie na dzienne i wieczorowe.

Na dzień opracowano osiem woni: Parade, Saint-Germain-des-Prés, Dans Paris, Cologne Française, La Peau Nue, Eau de Californie, Bois Dormant i Rimbaud. Na wieczór wkrótce pojawią się trzy zapachy: Black Tie, Gad i Nightclubbing. Wyraźny klasycyzm i dysonans wyrafinowania Paryża są kluczem do kolekcji, a wysoce osobisty charakter każdego zapachu ma na celu uderzenie podobnego, emocjonalnego akordu użytkownika.

Prada Catwalk, autor: Susannah Frankel, wydawnictwo: Thames and Hudson Założona jako luksusowy dom z galanterią skórzaną w 1913 roku w Mediolanie, Prada wkroczyła na rynek modowy, kiedy Miuccia Prada objęła stery rodzinnej firmy w 1979 roku. Po początkowym skupieniu się wyłącznie na akcesoriach, zaprezentowała pierwszą kolekcję mody w 1988 roku. Wkrótce przekształciła firmę w jedną z najbardziej wpływowych marek luksusowych na świecie, dzięki głęboko osobistemu, wyrafinowanemu i subtelnie wywrotowemu podejściu. Publikacja „Prada catwalk” rozpoczyna się zwięzłą historią domu mody, a następnie krótkim profilem biograficznym Miuccii Prady, przed zbadaniem samych zbiorów, uporządkowanych chronologicznie. Każda kolekcja została przedstawiona krótkim tekstem przedstawiającym jej wpływy oraz zilustrowanym starannie dobranymi zdjęciami z wybiegów, które pokazują setki spektakularnych ubrań, detali, akcesoriów, stylizacji i scenografii - i, oczywiście, najlepszych modelek, które je nosiły od Naomi Campbell i Gisele Bundchen do Kate Moss i Kai Gerber.

138 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Skull, Jan Kath, projekt: Jan Kath Mała jaskółka wolności, kotwica lojalności, róża miłości i czaszka przemijania ... Wiele tatuaży od dawna było prawdziwymi klasykami, które od wieków były interpretowane w kółko, ale mogą mieć bardzo osobiste i wielkiej wagi znaczenie dla każdej noszącej je osoby. W kolekcji Skulls Jan Kath łączy motywy body artu z klasycznymi orientalnymi wzorami dywanów.

Podobnie jak tajne wiadomości, często rozpoznawane na pierwszy rzut oka lub z pewnej odległości w widoku z góry, on także przemyca je wplecione w supełki dywanu.

Wykonane z tybetańskiej wełny i chińskiego jedwabiu, wszystkie zostały wykonane ręcznie i są niepowtarzalne w tym wymiarze.

Max Mara, kolekcja jesień/zima 2019 Tej jesieni Max Mara serwuje sporą dawkę koloru, nazywając kolekcję koloroterapeutyczną. Energia kobaltu, chłodna moc wody czy promienisty żółty zdominowały wybiegi włoskiej marki słynącej z klasycznej, stonowanej elegancji.

Qubit, MDF Italia, projekt: Victor Vasilev Qubit: nazwa, która jest hołdem dla teorii kwantowej i jej jednostki miary, została użyczona półce na książki o rygorystycznej, ale oryginalnej i urzekającej geometrii.

Victor Vasilev, jego twórca, opracował płynną sekwencję dla tego rozwiązania wyposażenia, którego rytm jest przekazywany poprzez powtarzanie poszczególnych modułów.

Tak więc rygor i modułowość, porządek i silna osobowość, elastyczność i precyzja przeplatają się w tym nowym meblu do przechowywania, które może być używane w wielu przestrzeniach domowych - od części dziennej do nocnej - zarówno jako przegroda,

ale także jako samodzielny „totem”, prawdziwa „mikroarchitektura”. „Projekt wywodzi się ze złożoności okresu, w którym żyjemy. Wiele punktów widzenia jest często obecnych w naszym codziennym życiu ”- mówi projektant. Stąd wszechstronność tego wielofunkcyjnego magazynu, dostępnego w trzech wysokościach, proponowanego w kolorze białym z czarnymi jesionowymi przegrodami lub w kolorze antracytowej szarości ze złotymi lakierowanymi przegrodami. Dzięki ostrym i płynnym liniom Qubit bardzo dobrze reprezentuje elegancki i innowacyjny styl MDF Italia.

EVOLVE NEWS

Jaime Hayon kreuje oświetlenie dla Parachilna ABALLS, projektu Jaime Hayona, łączy światowej klasy umiejętności rzemieślnicze z tradycyjnym kunsztem ręcznie dmuchanego szkła. Ceramika i szkło są połączone polerowanym mosiężnym pierścieniem, wykonanym z tego samego materiału co dźwignia sterująca ściemniacza. Kolekcja ABALLS obejmuje żyrandol, lampy wiszące dostępne w trzech różnych rozmiarach oraz lampy stołowe dostępne w dwóch rozmiarach. Żyrandol prezentuje złotą galwanizowaną lub białą, lakierowaną na czarno stalową strukturę, pasującą do kolorów ceramicznych brył.

24 dyfuzory z dmuchanego szkła uzupełniają oprawę. Rezultatem jest zestaw silnie dekoracyjnych przedmiotów, które wytwarzają ciepłe światło i mogą być stosowane w środowisku domowym, a także w projektach kontraktowych.

Kolekcja Aquatic od Hermès Wzór szalika Hermès, francuskiego artysty Annie Faivre z 1992 r., został ponownie wykorzystany jako inspiracja do stworzenia szklanej mozaiki najnowszego zegarka Arceau Grands Fonds. Oparta na charakterystycznej okrągłej obudowie Arceau, subtelna sylwetka jest idealnym tłem dla bogatego koloru projektu Faivre. Renderowany w tesserae z mikro szkła, ciętego i wypalanego, a następnie starannie umieszczone na tarczy stanowi małe dzieło sztuki.

Sportowy jacht od Lexusa Sklasyfikowany jako „jacht sportowy”, LY 650 jest większy niż standardowa łódź motorowa. Elegancki, mocny i wygodny to główne charakterystyki pierwszej łodzi sygnowanej logo Lexus. Wydajny system prowadzenia łodzi jest zaprogramowany tak, aby zapewniał optymalną, a nie najszybszą, prędkość. Łódź jest zupełnie odrębnym bytem, bez dosłownych przeniesień samochódłódź, mimo drobnych nawiązań w postaci charakterystycznych szwów na niektórych panelach drzwi. Lexus zlecił produkcję jachtu włoskiej firmie Marquis Yachts. Wyzwanie polegało na połączeniu włoskich i japońskich filozofii projektowania. Nie było to tak niezgodne, jak można by przypuszczać: Dan Lenard, projektant wnętrz w Nuvolari Lenard, uważał, że japoński minimalizm dobrze łączy się z czystszym, subtelnym podejściem do kultury włoskiej.

Stonowana paleta neutralnych bieli, kremów i szarości oraz drewniane panele ścienne z forniru zapewniają kojące doświadczenie spokoju.

Wszystkie urządzenia zostały ukryte, aby wyglądać jak najbardziej domowo i minimalistycznie. U podstaw projektowania Lexusa leży ich filozofia „L-finezji” oparta na japońskiej gościnności i estetyce. Krótki opis brzmiał: „ruch bez ruchu”, więc zakrzywione linie są przyjazne i zapraszające do morskiej przygody.

140 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Vortice – łazienkowa rzeźba od antoniolupi Siła i energia emanujące z samej istoty materii i znajdujące w wodzie swą kontynuację, zapewniające dobre samopoczucie i komfort. Nowy projekt będący częścią badań nad tematyką współczesnej materii, analizuje złożony dialog między bezruchem a dynamizmem, między solidnością a lekkością, między rzeczywistością a wyglądem. Vortice to nowy wolnostojący marmurowy zlew Carrara zaprojektowany przez Paolo Uliana dla antoniolupi. W Vortice materia kształtuje się dzięki ludzkiej myśli i zastosowaniu zaawansowanych technologii przetwarzania.

Projekt, wyraża interakcję między naturą, człowiekiem i maszyną. Wir powstaje z ziemi, a raczej z kamieniołomu, kiedy wydobywany jest marmurowy blok. Ma małą podstawę i rozwija się w górę poprzez ruch obrotowy, generując płyn i geometrie faliste zaakcentowane przez unikalne żyły i plastyczne zachowanie materiału.

Rezultatem jest ikoniczny obraz z silnym ładunkiem ekspresyjnym, który staje się punktem podparcia przestrzeni. Poruszający obraz, który łączy człowieka i naturę, inspirując do naśladowania najbardziej spektakularnych zjawisk i przywrócenia rytuału oczyszczenia do pierwotnych form.

Oprócz wody, która zawsze była w centrum każdego projektu antoniolupi, powietrze jest drugim wielkim bohaterem Vortice. Powietrze, które jest reprezentowane w zlewie przez wyraźne wrażenie lekkości i fluktuacji. Vortice to zlew o rzeźbiarskiej, ale lekkiej obecności, to domowa mikroarchitektura, która nawiązuje kształtem i proporcjami do nowych wież, które przekształcają metropolie świata. To także symbol wyjątkowości i typowego włoskiego know-how, ponieważ wywodzi się z materiału, który napisał strony historii świata i znajduje w twórczości antoniolupi swą kontynuację łączącą klasycyzm i nowoczesność.

Wypoczynek w stylu Westside od Poliform Westside to system polimorficzny, który zmienia wrażenia z życia i wspólnego relaksu. Grupa modułów, która dzięki zgrabnej grze kombinacji przedstawia się jako mała prywatna wyspa o klasycznej konfiguracji kątowej lub szerokiej, zdekonstruowanej, formuje przyjemną modułową kanapę. Wyrażenie absolutnego komfortu, pasuje do każdego kontekstu: od mieszkań po miejsca publiczne.

Poduszki i siedziska oparte o cienką ale solidną drewnianą bazę tworzą naprzemiennie oparcie i podłokietniki. Wysoce charakterystyczne akcesoria sprawiają, że ten rozległy system jest symbolem sprytnej alchemii między Poliform i Jean-Marie Massaud. To bezkonkurencyjne połączenie wygody, elegancji i ponadczasowości

Zdjęcia Okładka Projekt Draga&Aurel, Transparency metters , autor: Riccardo Gasperoni Casa Maria Luigia s.22-24: źródło: serwis prasowy Massimo Bottura Iluzja przestrzeni s.26 - 32: wnętrza Saota, autor: Adam Letch Under - podwodne doświadczenie kulinarne s.34 - 40: projekt Snøhetta, autor: Ivar Kvaal Nowoczesna wizja kamieniołomu s.42-45: architektura i wnętrza, autor: Cesar Bejar i Jaime Navarro Między klasyką a nowoczesnością s.46-49: wnętrza Delvaux, autor: Santi Caleca Isamu Noguchi – rzeźbiarz przestrzeni s.50-51: modele i portret, autor: Nicholas Knight Autoban. W duchu Malediwów s.52-58: wnętrze hotelu Joali, autor: Ibrahim Ozbunar Aldo Cibic - wywiad s.60-62: portret i wnętrza, autor: Helenio Barbetta Sztuka zaangażowana – eco totemy s.64-65: prace autorstwa Alicji Białej, serwis prasowy: Alicja Biała Massimo Castagna. W poszukiwaniu ekspresji s.66-67: portret Massimo Castagna, źródło: serwis prasowy Henge Z wizytą u Paolo Tormeny i Isabelli Genovese s.68-73: wnętrza domu właścicieli Henge, źródło: serwis preasowy Henge Transparency metters s.76-78: projekt Draga&Aurel, Transparency metters, autor: Riccardo Gasperoni Architektura czerpiąca z tradycji s.79: Farma Nithurst, projekt: Adam

Richards, źródło: serwis prasowy Adam Richards s.80: Czarny Dom, projekt: Dualchas, źródło: serwis prasowy Dualchas s.81: Sartfell Retreat, projekt: Foster Lomas, źródło: serwis prasowy Foster Lomas Na kulturalnej mapie Europy s.82: elementy wystawy Original Bauhaus, serwis prasowy: Berlinische Galerie s.82: element wystawy Utopia, serwis prasowy: TornabuoniArt s.83: element wystawy Charlotte Perriand, serwis prasowy: Louis Vuitton Fondation s.83: element wystawy Gauguin Portraits, serwis prasowy: National Gallery s.83: element wystawy Rebecca Horn, serwis prasowy: Centrum Pompidou s.84: element wystawy Bric, serwis prasowy: Muttina s.84: element wystawy Olafur Elliason, serwis prasowy: Tate Modern s.85: element wystawy Michael Rakowitz, źródło: wikimedia s.85: element wystawy Leonardo da Vinci, serwis prasowy: Luwr s.85: element wystawy S/Oggetti parziali, serwis prasowy: Fornasetti Redefinicja przyszłości s.86-87: klub Unseen, autor: Andrea Ferrari I Guseppe Dinnella Mathieu Lehanneur – architektura zakorzeniona w tradycji i środowisku s.88-89: wnętrza kościoła Saint Hilaire, serwis prasowy: Mathieu Lehanneur Retro design s. 90: MINI cooper SE, serwis prasowy: BMW Group s. 90: projekt Impatia, serwis prasowy: Impatia s. 91: zegarek Gucci, serwis prasowy: Gucci s. 91: wnętrza hotelu The Vintage, serwis prasowy: The Vintage Hotel&Spa

prasowy: Agape s.96: salon kąpielowy Nicolasa Schuybroeka, serwis prasowy: Nicolas Schuybroek s.98: wnętrza hotelu Bvlgari Londyn, serwis prasowy: Bvlgari s.98: projekt domu Claesson Koivisto Rune studio, serwis prasowy: Claesson Koivisto Rune studio s.99: kolekcja Duravit projektu Sieger Design, serwis prasowy: Duravit

serwis prasowy: Michele de Lucchi studio

Design news s.102: projekt Twist studia BIG, źródło: BIG s.104: elementy kolekcji Ricka Owensa, serwis prasowy: Rick Owens s.104: rzeźby Kathleen Ryan, serwis prasowy: Kathleen Ryan s.105: instalacja artystyczna Edoardo Tresoldi , serwis prasowy: Edoardo Tresoldi s.105: elementy kolekcji Ute Decker, serwis prasowy: Ute Decker s.106: elementy kolekcji Constellation od Agape, serwis prasowy: Agape s.106: stoliki Rail od Baxter, serwis prasowy: Baxter s.107: elementy kolekcji Balenciaga ss 2020, serwis prasowy: Balenciaga s.107: hotel Little Shelter, serwis prasowy: Architecture Co. s.108: rzeźba Snøhetta, serwis prasowy: Snøhetta s.109: projekt dachu Notre Dame, serwis prasowy: Studio Fuksas s.109: męska kolekcja Tiffany&Co., serwis prasowy: Tiffany&Co. s.110: projekt MECA, studio BIG, serwis prasowy: BIG s.111: kolekcja COS., serwis prasowy: COS s.111: sofa Dock od B&B Italia, serwis prasowy: B&B Italia s.112: lampy Kwic od Axo Light, serwis prasowy: Axo Light s.112: kolekcja Sacred Karima Rashida, serwis prasowy: Krosno Design s.113: kolekcja Faye TooGood dla CC Tapis, serwis prasowy: CC Tapis s.113: projekt Not Vital, serwis prasowy: Not Vital

Elektryczny luksus w drodze s.131: Porsche Taycan, serwis prasowy: Porsche s.131: Mercedes Benz Vision EQS, serwis prasowy: Mercedes s.132: Porsche Taycan, serwis prasowy: Porsche s.132: MBW Vision M Next, serwis prasowy: BMW Group s.133: Pinifarina Battista, serwis prasowy: Pinifarina s.133: Bentley EXP 12 Speed 6e, serwis prasowy: Bentley

Filozofia stylu s.92-94: elementy kolekcji Baxter, serwis prasowy: Baxter

Michele de Lucchi – nowa wizja świata s.118-119: portret Michele de Lucchi, autor: Giovanni Gastel

Woda w centrum uwagi s.95: kolekcja Rigo, Agape, serwis

The Earth Stations s.120- 121: projekty Michele de Lucchi,

142 – Point of Design – Jesień/Zima 2019

Retrofuturyzm s.122-125: projekty Mohammad Hassan Forouzanfar, źródło: Mohammad Hassan Forouzanfar Najpiękniejsze lotnisko świata s.126-130: wnętrza lotniska Daxing, serwis prasowy: ZHA Architects

Ekosystem luksusowej garderoby s.134-135: system szaf Gliss Master od Molteni, serwis prasowy: Molteni&C Rekomendacje Point of Design s.136: fotel Neil, MDF Italia, serwis prasowy: MDF Italia s.137: system Modulor, Rimadesio, serwis prasowy: Rimadesio s.138: kolekcja zapachów Celine, serwis prasowy: Celine s.138: okładka księżki Prada Catwalk, źródło: Wydawnictwo Thames and Hudson s. 139: dywan Skull, Jan Kath, serwis prasowy: Jan Kath s. 139: elementy kolekcji MaxMara fw 2019, serwis prasowy: MaxMara s. 139: moduły Qubit, MDF Italia, serwis prasowy: MDF Italia s. 140: lampy Aballs, Parachilna, serwis prasowy: Parachilna s. 139: zegarek Hermès, serwis prasowy: Hermès s. 139: jacht Lexus, serwis prasowy: Lexus s. 139: zegarek Hermès, serwis prasowy: Hermès s. 140: umywalka antoniolupi, serwis prasowy: antoniolupi s. 140: zegarek Hermès, serwis prasowy: Hermès s. 140: sofa Westside od Poliform, serwis prasowy: Poliform

Guide to www.pointofdesign.pl

Metropolitan Living

MAGAZYN

SH O W R O O M

ONLINE