ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΔΗΜΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΧΑΪΑΣ ΠΛΕΚΟΥΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ «ΜΑΛΛΙΑ ΚΟΥΒΑΡΙΑ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ Κ.ΑΧΑΪΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ
Οι ιδέες για να αλλάξει ένας τόπος χρειάζονται πολλούς
ΠΟΛΙΤΕΙΑ / ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ, ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΧΑΪΑΣ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
3 4 5
#1
editorial
ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΥΡΑ
Γιώργος Γρηγ. Αθανασόπουλος και Δημήτρης Στεμπίλης
Με τη ματιά του Τάκη Καμπέρου ...
6
ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΣΟΥΔΕΝΙΩΤΩΝ
7
ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΔΗΜΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΧΑΪΑΣ Ι. Πόρτες
9
ΠΩΣ Ο ΔΗΜΟΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΧΑΪΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΚΑΙ ΕΜΨΥΧΩΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
11
Κώστας Παπαπαγιαννόπουλος και η Ελένη Σιμώνη
Νίκη Ράλλη και ο Ιωάννης Μόσχος
Παναγιώτης Ανδρ. Κουνάβης Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗ
Ανδρέας Μαχαίρας .
12
ΣΠΑΤΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ, Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ
Φάνης Ζαχαράτος .
14
ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΧΜΗ ΤΟΥ ΔΟΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
15
ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ Κ.ΑΧΑΪΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ
Παναγιώτης Ρέκκας Τάσος Γιακουμής .
16
ΠΛΕΚΟΥΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ «ΜΑΛΛΙΑ - ΚΟΥΒΑΡΙΑ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ
17
ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ
Θεανώ Κοντούλη.
Παναγιώτης Ανδρ. Κουνάβης .
14
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΧΑΪΚΗ
Κώστας Στεργιώτης
politeiamag@gmail.com
Πολιτεία
Ένα ψηφιοποιημένο περιοδικό, που μπορείτε να το δείτε και να το διαβάσετε στον υπολογιστή σας. Μπορείτε να το αποθηκεύσετε ή να το αναπαράγετε σε ψηφιακή και έντυπη μορφή. Οποιαδήποτε αναπαραγωγή της ύλης του περιοδικού, είναι ελεύθερη με μοναδική υποχρέωση, την αναφορά στην πηγή με σύνδεσμο (link) και τον συντάκτη του κάθε κειμένου. Η αναδημοσίευση για κερδοσκοπικούς σκοπούς επιτρέπεται μόνο μετά από σχετική άδεια της συντακτικής ομάδας.
ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ Κουνάβης Παναγιώτης Μαχαίρα Δήμητρα Ράλλη Νίκη Στεμπίλης Δημήτρης
@PoliteiaMag
ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ Τακόπουλος Ανδρέας
politeiamag.blogspot.gr
2
Όταν
αποφασίσαμε για το εγχείρημα που βλέπετε στην οθόνη του υπολογιστή σας γνωρίζαμε πολύ καλά ότι στα νερά που θελήσαμε να βουτήξουμε, κρύβονται δυσκολίες οι οποίες ξεπερνούν τις δυνατότητές μας τεχνικά και οικονομικά. Ξεκινήσαμε μέσα από το διαδίκτυο, να ανταλλάσουμε ιδέες και προτάσεις για το περιεχόμενο και τη μορφή αυτής της ηλεκτρονικής έκδοσης. Μας πήρε κάμποσες ημέρες και ώρες μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή όμως μέρα με τη ημέρα ανακαλύπταμε δυνατότητες και ιδέες που μας έβαζαν καινούργιες προκλήσεις. Εκείνο που μας έδωσε ώθηση για την υλοποίηση του εγχειρήματος μας ήταν η ταχύτητα με την οποία οι υπογράφοντες αυτής της πρώτης προσπάθειας ανταποκρίθηκαν.
Αυτό
θέλουμε να το κάνουμε με έναν ιδιαίτερο τρόπο.
Το
διαδίκτυο ως μέσο διακίνησης ιδεών τα τελευταία χρόνια, άλλαξε τον τρόπο μετάδοσης της ειδησιογραφίας και των ιδεών. Η χρήση πολυμέσων, τα κινητά τηλέφωνα και τα κοινωνικά δίκτυα, μετέβαλαν χρονικά τη μετάδοση μιας είδησης και έδωσαν τη δυνατότητα η πληροφορία να μεταδίδεται σε μηδενικό χρόνο. Δεκάδες πληροφορίες καθημερινά στοιβάζονται στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή μας.
Η ροή της πληροφορίας ακόμα και για μικρής κλίμακας γεγονότα και περιστατικά αλλά και
τρόπους-γι’αυτό θα μιλήσουμε σύντομα και μετά τις συστάσεις μας- που θα δίνει και τη δυνατότητα στο χρήστη του διαδικτύου τις ιδέες αυτές να τις αναπαράγει, να τις τυπώσει και να συμμετέχει σε αυτή τη προσπάθεια. Η κρίση που βιώνουμε συνέτριψε αντιλήψεις και πρακτικές, του παρελθόντος στη χώρα, η αναπαραγωγή τους δεν μπορεί πλέον να αποτελέσει το όχημα εκείνο που θα μας οδηγήσει στην έξοδο από αυτό που βιώνουμε σήμερα. Αν δεν αναζητήσουμε ανήσυχα μυαλά και ανήσυχες ιδέες δεν πρόκειται να βρούμε το δρόμο εκείνο που θα οδηγήσει τον τόπο μας στη θέση που του αξίζει αλλά και γιατί,
Ξεκινάμε
σήμερα και όχι τυχαία, με μία ασυνέχεια στη θεματολογία του πρώτου μας ηλεκτρονικού τεύχους. Είναι ασυνέχεια, γιατί η θεματολογία του προέκυψε χωρίς προγραμματισμό και κλισέ, αλλά με διάθεση ο καθένας να αποτυπώσει τις σκέψεις του και αυτό που του αρέσει να κάνει. Να εκφραστούν απόψεις και ιδέες για τον τόπο μας, τους ανθρώπους του, τις ανάγκες τους.
Tο αναφέρουμε αυτό γιατί στην περιοχή μας υπάρχει ένα ενεργό δυναμικό ανθρώπων και ιδεών που εμείς πιστεύουμε πως μπορεί να δημιουργήσει και να εκφραστεί και την ανάγκη αυτή θέλουμε να την ανιχνεύσουμε.
Η
προσπάθειά η δική μας, είναι αυτές τις σκέψεις να μπορέσουμε να τις βάλουμε σε μια ακολουθία τέτοια ώστε η Δυτική Αχαΐα να μπορέσει να βγει στο προσκήνιο και να ακολουθήσει το κάλεσμα των καιρών, να φτιάξει την «πολιτεία» της. Να προβάλλουμε ιδέες, ανθρώπους, προβλήματα και διεκδικήσεις με τη Δυτική Αχαΐα ως σημείο αναφοράς.
Σε
μια εποχή που η ζωή μας τα τελευταία χρόνια στη χώρα έχει αλλάξει δραματικά, θα συμφωνήσουμε με τον Δημήτρη και τον Γιώργο(σελ4) πως ¨Ο τόπος μας κάτω από αυτές τις συνθήκες, έχει ανάγκη από ιδέες και από ανθρώπους που τον αγαπούν να μιλήσουν γι’ αυτόν και μπορούν να προσθέσουν μια ψηφίδα για τη δημιουργία της νέας εικόνας, αυτής που θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις του μέλλοντος¨. Αυτός είναι και ο στόχος της προσπάθειας που ξεκινάμε.
Tέτσης Παναγιώτης 1925 Καφενείο, 1957. Λάδι σε μουσαμά , 162 x 208 εκ. Εθνική πινακοθήκη
για μεγάλα θέματα, αποκτά ταχύτητες πολύ υψηλές. Αυτό πολλές φορές δεν αφήνει περιθώρια για αξιολόγηση και προβληματισμό, σκεφτήκαμε πως ένα εγχείρημα σαν αυτό που έχετε στην οθόνη σας μπορεί να αποτελέσει μια στάση σε αυτές τις “μεταφορές” πληροφοριών.
Oι ιδέες για να αλλάξει ένας τόπος χρειάζονται πολλούς.
Η συντακτική ομάδα
Να υπάρξει ένα σημείο αναφοράς,μια κυψέλη ιδεών για τον τόπο μας που θα είναι τροφή για σκέψη και θα δημιουργεί προϋποθέσεις για δράση και συντονισμό, με στόχευση η Δυτική Αχαΐα να συναντήσει το μέλλον που της ανήκει. Ένα δικτυακό τόπο, όπου θα υπάρχει η δυνατότητα για διάλογο και προβληματισμό με πολλούς 3
ΚΑΘΡΕΦΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΘΥΡΑ
Γιώργος Αθανασόπουλος Δημήτρης Στεμπίλης
Όταν ξεκίνησαν να γράφονται οι παρακάτω γραμμές και να μορφοποιούμε τις ιδέες μας σε κείμενο δεν μπορούσαμε να φανταστούμε τι θα συνέβαινε σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα και την πρωτεύουσά της, το Παρίσι, σύμβολο του Διαφωτισμού και της υπεράσπισης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Θα μας πείτε τι σχέση έχουν όλα αυτά με τη μικρή μας πόλη
μπορούσες να τον γνωρίσεις λόγω των αποστάσεων και μικρός γιατί περικλειόταν στην μικρή σου κοινωνία, ενώ σήμερα είναι μεγάλος λόγω του υπερπληθυσμού και των πληροφοριών που διατίθενται αλλά και μικρός γιατί η τεχνολογία μάς φέρνει πιο κοντά σε μέρη και σε ανθρώπους που δεν θα μπορούσαμε τους προηγούμενους αιώνες. Σε αυτό τον αλλαγμένο κόσμο η μετακίνηση, η μετανάστευση, εσωτερική ή εξωτερική σηματοδοτεί πολλές φορές το υπόλοιπο της ζωής μας.
Ένα από τα πιο εύκολα και συνάμα πιο δύσκολα, πράγματα είναι η απόφαση να φύγεις από τον τόπο που γεννήθηκες είτε αυτό υπαγορεύθηκε από τις ανάγκες της ζωής είτε από προσωπικές φιλοδοξίες. Εύκολο γιατί όταν αφήνεις μια επαρχιακή κωμόπολη της δεκαετίας του '80 ξεφεύγεις από ένα περισσότερο ασφυκτικό κοινωνικό πλαίσιο με λιγότερες ευκαιρίες για δράση και δημιουργία
σημαιοφόρους, τα τύμπανα, τους παραστάτες και τους υπόλοιπους, ο «Βάρναλης», οι εκδρομές στην Επίδαυρο, οι διαμαρτυρίες για το εργοστάσιο του «Σοφού», οι πρωτόγνωρες πορείες για το Πολυτεχνείο, η αλάνα, το μπαζ και πολλά άλλα, που δεν χωρούν για να απαριθμήσουμε ή που ξεχνάμε, αλλά προ πάντων οι φιλίες και οι δεσμοί διαμόρφωσαν ένα μεγάλο μέρος της νοοτροπίας μας και μας έθεσαν τις βάσεις για το μέλλον. Κι όλα αυτά σε μια πόλη που ένιωθες εμπιστοσύνη για το διπλανό σου παρά την παρουσία σε πολλές περιπτώσεις ενός κουτσομπολίστικου επαρχιωτισμού.
Συνεπώς, μια από τις πιο γλυκόπικρες γεύσεις στη ζωή είναι αυτή από το "νόστιμον ήμαρ", όπως έχει διατυπωθεί στα ομηρικά έπη, από την επιστροφή δηλαδή στην πατρίδα, όχι τη μεγάλη, αλλά τη μικρή, σ' αυτήν που όπως έγραφε και ο Εμπειρίκος για τη δική του, την Άνδρο, δεν έχεις λόγους να κρυφτείς, ξεγυμνώνεσαι... Ανήκουμε σε αυτούς που έφυγαν αλλά ξαναγυρνούν προσπαθώντας να πατήσουν στα ίχνη του παρελθόντος –όλα αυτά που προαναφέραμε–, να μεταφέρουν το παρόν τους και να μιλήσουν για το μέλλον τους.
Η Αχαγιά και ευρύτερα η Δυτική Αχαΐα
Ίσως ο πιο αναγνωρίσιμος πίνακας του μεγάλου Καταλανού Ισπανού ζωγράφου Salvador Dali(1904-1989), "Η εμμονή της μνήμης", που έγινε το 1931 και σήμερα βρίσκεται στο Gala-Salvador Dali Foundation / Artists Rights Society (ARS) Museum, στη Νέα Υόρκη
και την ευρύτερη περιοχή της. Κι όμως μεγάλη: αφού ό,τι συμβαίνει γύρω μας σε αυτόν τον καινούριο, δύσκολο και πολυπολικό κόσμο έχει άμεσες επιπτώσεις σε όλους μας.Είναι ζητήματα ταυτότητας, αυτοπροσδιορισμού, εικόνας και εξωστρέφειας ή, δυστυχώς, εσωστρέφειας.
Ο μεγάλος ιστορικός του 20ου αιώνα Eric Hobsbawm είχε γράψει ότι ο κόσμος παλιότερα ήταν πολύ μεγάλος γιατί δεν
και δύσκολο γιατί αναγκάζεσαι να αποχωριστείς το κοινωνικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσες όπου νιώθεις μεγαλύτερη ζεστασιά και ασφάλεια. Το σχολείο, η πλατεία με το περίπτερο του «Μούστου» και το καφενείο του Καραβασίλη, τα ματς της Αχαϊκής στη Β’ Εθνική, τα «γηπεδάκια» των παιδικών μας χρόνων με τα «επικά» παιχνίδια «πρώτο-δεύτερο», το Καρναβάλι, η Αχαγιά ’82, τα σφαιριστήρια, το θερινό σινεμά, η «Βαρβάρα με τον Σπύρο» στην παραλία, η Μπούκα, η Sta-Gio, η «Ράχη», οι παρελάσεις με τους
βιώνουν κι αυτές όπως όλη η ελληνική επικράτεια και οι Έλληνες πολίτες τις συνέπειες της βαριάς οικονομικής κρίσης που τείνει, αν δεν έχει ήδη γίνει, να καταλήξει σε βαριά ανθρωπιστική. Ο τόπος μας κάτω από αυτές τις συνθήκες έχει ανάγκη από ιδέες, από ανθρώπους που την αγαπούν και δεν τη βλέπουν σαν τσιφλίκι που τους την κληροδότησε η ιστορία. Αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν τόσο μέσα στο πλαίσιό της όσο και έξω από αυτό. Γιατί "ο τόπος είναι οι άνθρωποι". Αυτοί που δεν θα ιδιοποιούνται το μέλλον του επειδή απλά και μόνο μένουν εκεί αλλά ούτε κι αυτοί που θα έρχονται απ' έξω σαν "ινστρούκτορες" για να διαδώσουν την "οικουμενική" και "πρωτευουσιάνικη" "σοφία" τους. Χρειάζονται να μιλήσουν όλοι αυτοί, εξωστρεφείς και σιωπηλοί, που μπορούν να προσθέσουν μια ψηφίδα για τη δημιουργία της νέας εικόνας, αυτής που θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις του μέλλοντος. Μας έχουν μάθει τελευταία να αποχαυνωνόμαστε σ’ ένα διαρκές παρόν χωρίς μέλλον, που η επιβίωση από φυσική αναγκαιότητα έγινε αυτοσκοπός. Το παρελθόν και οι δεσμοί που μας κληροδότησε ξεχνιούνται και για το αύριο κουβέντα – μόνον το επώδυνο σήμερα. Χρειάζεται, λοιπόν, μια φυγή προς τα εμπρός.
Κάποτε, πάει περισσότερο από μια δεκαετία, ο 4
τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωστής Στεφανόπουλος, είχε προσκληθεί στην πρωτεύουσα ενός νομού της Στερεάς Ελλάδας, κοντά στην Αττική. Στην ομιλία του προς τους τοπικούς άρχοντες και τον κόσμο, σχολίασε με άκρως επικριτικό τρόπο την εικόνα της εισόδου της πόλης .
Με τη ματιά του Τάκη Καμπέρου ...
Όσο κι αν εξέπληξε δυσάρεστα τους παρισταμένους γιατί τους θύμισε "οικεία κακά", που θα έλεγαν και οι αρχαίοι Αθηναίοι, ο κ. Στεφανόπουλος τους είχε προσφέρει το πρώτο βήμα για να δουν την εικόνα τους, αυτή που δημιούργησαν και που ίσως θα ήθελαν να αλλάξουν. Αν, δε, ακολουθήσουμε και τη συμβουλή που δίνει ο κάθε γονιός στο παιδί του, ότι "η πρώτη εικόνα μετράει πολύ", τότε καταλαβαίνουμε τη σημασία της είτε το εκστομίζει ο πρώτος πολίτης της χώρας είτε οι καθημερινοί απλοί άνθρωποι. Στα δικά μας, τρανή απόδειξη η διοργάνωση της "λευκής νύχτας" που η πόλη άλλαξε πρόσωπο χωρίς αυτοκίνητα στα πεζοδρόμια και σκουπίδια. Το θέμα, λοιπόν, είναι να μην αποτελέσει απλώς την εξαίρεση, σε έναν τόπο απαράμιλλου φυσικού κάλλους και ζωντανού ανθρώπινου δυναμικού όπως η Αχαγιά μας και η περιοχή μας.
Σε αυτό το πρώτο κείμενό μας θελήσαμε λοιπόν να βάλουμε στο κοινό τραπέζι της αχαγιώτικης δημόσιας σφαίρας μερικές σκέψεις μας που δεν προέρχονται αφ' υψηλού αλλά μέσα από τις εμπειρίες μας και τις ανάγκες μας.
Αναλογιζόμενοι όλα τα παραπάνω και πολλά άλλα που δεν έχουμε σκεφτεί και πιθανόν να έχουν σκεφτεί άλλοι ή που δεν χωρούσαν στο πλαίσιο αυτού του άρθρου, οφείλουμε, όλοι, να δούμε τον τόπο μας σαν τον καθρέφτη της πραγματικής ζωής μας και σαν το παράθυρο στο κοινό μας μέλλον... Δύο ετεροδημότες ΥΓ: Όταν κάτι νέο γεννιέται, αυτοί που το εμπνεύστηκαν, το σχεδίασαν και το έφεραν εις πέρας είναι προσηλωμένοι στην αρτιότητα και στο βέλτιστο αισθητικό αποτέλεσμα. Σε εμάς, τους υπόλοιπους, που μας δόθηκε η δυνατότητα και μας έγινε η τιμή να συμμετάσχουμε σε αυτή την προσπάθεια εναπόκειται η επίδειξη στοιχειώδους αξιοπιστίας και ενός «ερασιτεχνικού επαγγελματισμού», για να μην προδώσουμε το εγχείρημα. Καλή Επιτυχία στην «Πολιτεία»!!!
Ο Τάκης Καμπέρος είναι δάσκαλος στο 3ο Δημοτικό Σχολείο Κάτω Αχαΐας.
5
ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΟΠΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΡΕΥΝΑ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΩΝ ΣΟΥΔΕΝΙΩΤΩΝ μετακίνησης μπορεί σε μεγάλο βαθμό να κατανοήσει και τις συνθήκες.
Το Ινστιτούτο Τοπικής Ιστορίας με πολυετή
ΕΛΕΝΗ ΣΙΜΩΝΗ ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πολύς λόγος έχει γίνει στο παρελθόν για την καταγωγή των Σουδενιωτών από την Ήπειρο και συγκεκριμένα από τα Άνω και Κάτω Πεδινά των Ζαγοροχωρίων, που η παλαιότερη ονομασία τους ήταν Άνω και Κάτω Σουδενά. Οι Σουδενιώτες της Πελοποννήσου και της Ηπείρου, στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, είχαν μάλιστα ανταλλάξει επισκέψεις και η υποδοχή των θεωρούμενων ως «συμπατριωτών» έγινε με πανηγυρικό τρόπο. Πενήντα περίπου χρόνια μετά, ο φιλοπρόοδος Σύλλογος Σουδενιωτών με πρωτοβουλία του
προέδρου του κ. Βασιλείου Ζαφειρακόπουλου ανέθεσε στο Ινστιτούτο Τοπικής Ιστορίας τη διερεύνηση αυτού του θέματος.
Τα βασικά ερωτήματα που τίθενται είναι τα παρακάτω: Είναι όντως οι Σουδενιώτες από την Ήπειρο; Πότε και γιατί δημιουργήθηκαν τα Σουδενά της Πελοποννήσου; Και έπειτα, κάτω από ποιες συνθήκες έγινε μια δεύτερη μετακίνηση από τα Καλάβρυτα προς τα παραλιακά μέρη της Πάτρας και δημιουργήθηκαν οι νεότεροι οικισμοί Λουσικά και Άνω Σουδεναίιικα;
Πολλοί οικισμοί της πατρίδας μας έχουν προκύψει από μετακινήσεις πληθυσμών από άλλες περιοχές, συνήθως λιγότερο ευνοημένες. Οι μετακινήσεις αυτές άλλοτε είναι καλά τεκμηριωμένες και άλλοτε στηρίζονται στην παράδοση. Στην πρώτη περίπτωση είναι γνωστός και ο χρόνος της μετακίνησης και οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε. Στη δεύτερη περίπτωση μπορεί τίποτα από αυτά να μην είναι γνωστό. Πάντως, αν γνωρίζει κανείς το χρόνο
εμπειρία στη μελέτη της τοπικής ιστορίας και με ένα επιτελείο συνεργατών έχει ήδη ολοκληρώσει το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας. Οι κύριοι στόχοι είναι: α) να καταγραφούν όλα τα σχετικά με το θέμα δεδομένα από αρχεία και προφορικές μαρτυρίες, β) να συμπληρωθούν τα παραπάνω δεδομένα με παρατηρήσεις στο τοπίο των οικισμών και γ) να συνταχθούν κείμενα με βάση τα αποτελέσματα της μελέτης.
Στη διάρκεια της έρευνας, το Ινστιτούτο πήρε συνεντεύξεις από κατοίκους των Λουσικών και Άνω Σουδεναιίκων στα πεδινά μέρη της Αχαΐας με σκοπό να καταγράψει λεπτομέρειες των μετακινήσεων από τα ορεινά κατά το 19ο αιώνα, καθώς και στοιχεία της καθημερινότητας και των εθίμων τους. Η έρευνα συνεχίστηκε στα χωριά Άνω και Κάτω Λουσοί των Καλαβρύτων.
Πραγματοποιήθηκαν και εκεί συνεντεύξεις, καταγράφηκαν τοπωνύμια και επώνυμα, έγιναν παρατηρήσεις επί της αρχιτεκτονικής των οικισμών και συντάχθηκαν οδοιπορικά. Με τα στοιχεία που είχαν ήδη συγκεντρωθεί η ομάδα επισκέφθηκε τα Άνω και Κάτω Πεδινά στο Ζαγόρι της Ηπείρου και εφάρμοσε την ίδια μέθοδο καταγραφής. Και στις δύο περιπτώσεις, δηλαδή στους Λουσούς και στα Πεδινά, οι ερευνητές είχαν την ευκαιρία να δουν και να μελετήσουν με κάθε λεπτομέρεια πολλά από τα σπίτια των κατοίκων και να συνομιλήσουν με τους ιδιοκτήτες τους. Η εμπιστοσύνη που μας επέδειξαν και η φιλόξενη διάθεση με την οποία μας υποδέχθηκαν, διευκόλυνε το έργο μας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο το Ινστιτούτο σε μικρό χρονικό διάστημα και με εντατική εργασία δημιούργησε ένα πλούσιο αρχείο από σχέδια, φωτογραφίες και ηχητικά ντοκουμέντα, τα οποία είναι πολύτιμα για την κατανόηση της τοπικής ιστορίας.
Η μελέτη συνεχίστηκε με επίσκεψη στα οθωμανικά αρχεία στην Κωνσταντινούπολη. Οι Οθωμανοί, που τους αποκαλούσαμε «απολίτιστους», κρατούσαν λεπτομερή απογραφικά στοιχεία για φορολογικούς λόγους, τα οποία είναι ιδιαίτερα πολύτιμα σε μας τους ιστορικούς γιατί περιέχουν ονόματα χωριών και επώνυμα οικογενειών, καθώς και στοιχεία για τη σύνθεση του πληθυσμού από τον 15ο έως τον 18ο αιώνα. Πράγματι ο εντοπισμός και η ανάγνωση αυτών των αρχείων ανέδειξε πολλές λεπτομέρειες του παραδοσιακού βίου των οικισμών που μας ενδιαφέρουν στην Πελοπόννησο και στην Ήπειρο και των μικρών δορυφόρων τους
(π.χ. Σιγούνι, Χαμάκου κ.ά.). Μεγάλο ενδιαφέρον είχε η καταγραφή επιθέτων των κατοίκων και οι ασχολίες τους.
Περισσότερο σημαντικό και από την ανίχνευση πιθανών σχέσεων και ομοιοτήτων που συνδέουν τα χωριά των δύο διαφορετικών και αρκετά μακρινών περιοχών μεταξύ τους είναι το ότι υπάρχει ζωντανή η επιθυμία των κατοίκων να «βουτήξουν» στην ιστορία του τόπου τους, των οικογενειών τους ή της γειτονιάς τους ξεθάβοντας παλιά έγγραφα, ξεθωριασμένες φωτογραφίες και παραγκωνισμένες αναμνήσεις. Αναρωτιούνται με μεγάλη περιέργεια, αν το όνομα της οικογένειά τους βρίσκεται στα αρχεία του 1462 ή σε εκείνα του 1520 και ενθουσιάζονται όταν ανακαλύπτουν ότι και αυτοί συμβάλλουν στο γράψιμο της ιστορίας τους.
Η μελέτη αναμένεται να είναι έτοιμη στις αρχές της επόμενης χρονιάς, οπότε θα έχουν οι ερευνητές την ευκαιρία και την τιμή να την παρουσιάσουν στην κρίση του κοινού. Πρέπει να αναφέρουμε εδώ ότι τα έξοδα διαμονής και διατροφής των μελετητών καλύφθηκαν από τους τοπικούς πολιτιστικούς συλλόγους, τους οποίους ευχαριστούμε θερμά και από αυτήν τη θέση.
Το Ινστιτούτο Τοπικής Ιστορίας (Ι.Τ.Ι) ιδρύθηκε από ερευνητές με εμπειρία στη μελέτη και αποτύπωση του πολιτισμικού και φυσικού τοπίου που συμμετέχουν ενεργά από το 1989 σε ανάλογα προγράμματα επιστημονικών φορέων (Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Ομάδα Αρχαιολογίας του Τοπίου, Έγχρωμον, Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων Υγροτόπων κ.ά.). Πιο συγκεκριμένα, το Ινστιτούτο Τοπικής Ιστορίας έχει ως αντικείμενο ενασχόλησης την ιστορία, την αρχαιολογία, το περιβάλλον, τον πολιτισμό και τη γεωπληροφορική. Τα μέλη του έχουν ασχοληθεί με τη διαχρονική πολιτισμική και περιβαλλοντική έρευνα, τη μελέτη των τοπικών κοινωνιών, τη δημοσίευση επιστημονικών εργασιών, την εκπόνηση μελετών και παροχή συμβουλών, τη δημιουργία ψηφιακών βάσεων δεδομένων και την ψηφιακή απεικόνιση, την παρουσίαση των πορισμάτων στο ευρύ κοινό και την εκπαίδευση – επιμόρφωση πάνω στα θέματα αυτά. http://www.insti.gr/
6
ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΙ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΧΩΡΟΙ ΔΗΜΟΥ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΧΑΪΑΣ Ι. Πόρτες
Νίκη Ράλλη – Ιωάννης Μόσχος Αρχαιολόγοι
Ο αρχαιολογικός χώρος των Πορτών βρίσκεται στην ορεινή Δυμαία χώρα, στο νότιο τμήμα του Σανταμεριάνικου όρους, που οι αρχαίοι ονόμαζαν Σκόλλι. Ο σκόλλυς κατά τον Ησύχιο Αλεξανδρέα είναι η «κορυφὴ ἡ
χαράδρες των οποίων δημιουργούν έντονες σκιάσεις, παρόμοιες προς κυματιζόμενους πλοκάμους κόμης. Ανάλογο είναι το τοπωνύμιο Τούφες που φέρει μία από τις κορυφές του Παναχαϊκού. Οι κορυφές του βουνού είναι ελεύθερες από όλες τις πλευρές, καθώς ορθώνεται μακριά από το μεγάλο ορεινό όγκο του Ερύμανθου και σε αρκετά μεγαλύτερο ύψος από τις μακρόστενες λοφοσειρές του Κομποβουνίου και της Μόβρης.
και Πορταϊκό ή Πορτοβούνι, αποτελούσε στην αρχαιότητα στρατηγικό κομβικό σημείο, από το οποίο περνούσε υποχρεωτικά ένας βασικός χερσαίος άξονας, που σε τοπικό επίπεδο συνέδεε τη βόρεια Ηλεία με τη δυτική Αχαΐα. Αποτελούσε, όμως, τμήμα ενός ευρύτερου δικτύου, που βρισκόταν σε πλήρη χρήση τουλάχιστον από τη μυκηναϊκή περίοδο και εξασφάλιζε την επικοινωνία της Κεντρικής και της Στερεάς Ελλάδας με τη δυτική Πελοπόννησο, μέσω του Κορινθιακού κόλπου.
Αυτή η γεωμορφολογική παράθεση των
των χερσαίων διαδρομών και των ορεινών περασμάτων ήταν η βασική αιτία της εγκατάστασης ανθρώπινων ομάδων από τα προϊστορικά χρόνια. Παρότι η περιοχή είναι ορεινή, ο χερσαίος άξονας και οι διακλαδώσεις του απομάκρυναν την απομόνωση. Τα ευρήματα της ανασκαφής πιστοποιούν ότι οι κάτοικοι είχαν πρόσβαση σε φορτία πλοίων που έφταναν στα λιμάνια της δυτικής Αχαΐας και της Ηλείας, ενώ και χερσαίες επαφές με την κεντρική Στερεά Ελλάδα είναι επιβεβαιωμένες ήδη από την ανακτορική περίοδο (μέσα 15ου αι. π.Χ.). Έμμεσες σχέσεις με την Κεντρική Μεσόγειο και την Ιταλική Χερσόνησο έως την περιοχή του Βένετο κατά τη μετα-ανακτορική περίοδο (12ος και α΄ μισό 11ου αι. π.Χ.), τοποθετούν τις Πόρτες στο χάρτη της Μεταλλουργικής Κοινής και αποκρυσταλλώνουν διαχρονικά την αξία των χερσαίων δρόμων, ως την αφετηρία ή ως την ευνοϊκή προϋπόθεση της αναζήτησης σχέσεων και επαφών με τον υπόλοιπο γνωστό κόσμο και ολόκληρη τη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου.
ορεινών όγκων της δυτικής Αχαΐας έχει ως αποτέλεσμα η Σκόλλις να είναι ορατή από τα παράλια της βορειοδυτικής Πελοποννήσου και της ορατή από τα παράλια της βορειοδυτικής Πελοποννήσου και της Αιτωλίας και από το κεντρικό Ιόνιο. Επομένως, το βουνό αποτελεί
Αυτή ακριβώς η αξία του χώρου στον έλεγχο
Ο προϊστορικός οικισμός βρίσκεται περίπου
1. Ο αρχαιολογικός χώρος των Πορτών. Σε πρώτο πλάνο το προϊστορικό νεκροταφείο, στο βάθος ο οικισμός. καταλελειμμένη τῶν τριχῶν». Όμως, το βουνό είναι βραχώδες και δεν διατηρεί βλάστηση, ώστε μάλλον η ονομασία αποδόθηκε κατ’ ευφημισμό. Είναι εξίσου πιθανό το όνομα να αποδίδει τη μακρόθεν όψη των κορυφών, οι βαθιές
το εξαιρετικό διακριτό τμήμα της γεωγραφικής περιοχής και η παρουσία του εκεί πρέπει να είχε διαχρονικά ιδιαίτερη σημασία στην αναγνωρισιμότητά της.
Το νότιο άκρο του βουνού, που ονομάζεται
1.500μ. νοτίως του σύγχρονου οικισμού των Πορτών και γειτονεύει με την πηγή του Κεφαλόβρυσου, από την οποία έχει πάρει το όνομά της ολόκληρη η περιοχή. Εκτείνεται πλησίον της πηγής και περιορίζεται στα ανατολικά από το λόφο του προϊστορικού νεκροταφείου, καταλαμβάνοντας επάλληλα μακρόστενα άνδηρα. Είναι τειχισμένος από την αδύνατη ανατολική του πλευρά, αφού στις υπόλοιπες υπάρχει φυσική οχύρωση. Το πλούσιο νεκροταφείο του οικισμού εντοπίστηκε το 1993 και ανασκάφθηκε περιοδικά έως το 2003. Καταλαμβάνει έναν ολόκληρο επιμήκη χαμηλό λόφο, που διατηρεί το μικροτοπωνύμιο Μυλοκατάρραχο. Ο λόφος χρησιμοποιήθηκε αδιάκοπα ως νεκροταφείο σε όλη τη μυκηναϊκή περίοδο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να διασώζονται στοιχεία ολόκληρης της εξέλιξης της μυκηναϊκής ταφικής αρχιτεκτονικής και των ταφικών εθίμων, καθώς εντοπίστηκαν όλοι σχεδόν οι τύποι μυκηναϊκών τάφων. Στην πρώιμη μυκηναϊκή περίοδο (17ος-16ος αι. 7
την προσέγγιση του χαρακτήρα της μυκηναϊκής εγκατάστασης. Ως προς τα αρχιτεκτονικά τους χαρακτηριστικά, οι κατηφορικοί δρόμοι που οδηγούν στους υπόγειους θαλάμους έχουν μικρό σχετικά μήκος, τα στόμια των εισόδων είναι χαμηλά και οι θάλαμοι είναι αποκλειστικά κυκλικοί και σπανιότερα πεταλόσχημοι με μέτριες διαστάσεις. Από τα ταφικά έθιμα ξεχωρίζουν μερικές ταφές σε πλακοσκεπείς λάκκους, η εκτεταμένη χρήση φορείων ή κλινών για την εναπόθεση των νεκρών, η τοποθέτηση δισκοειδών και άλλων σημάτων στην είσοδο ή την κορυφή των τάφων κ.ά.
Το έτος 1994, δεύτερο χρόνο των ανασκαφών π.Χ.) ιδρύθηκαν στην κορυφή του λόφου δύο κυκλικοί τύμβοι με λίθινη περίβολο, η οποία συγκρατούσε τον τεχνητό γήλοφο. Οι τύμβοι περικλείουν και καλύπτουν υπόγειους κτιστούς θαλάμους με ορθογώνια κάτοψη, που έχουν είσοδο στη μία στενή πλευρά και λίθινη στέγη από βαριές καλυπτήριες πλάκες. Άλλοι παρόμοιοι τάφοι ιδρύθηκαν σε συστάδες ή μεμονωμένοι στο κορυφαίο άνδηρο του λόφου και έως το άκρο του αυχένα στα δυτικά.
Η χρήση αυτού του τύπου των μνημείων εντός των τύμβων διήρκεσε περιστασιακά έως και τον 13ο αι. π.Χ., οπότε εγκαταλείφθηκαν οριστικά τα τυμβικά έθιμα. Ορισμένοι μεμονωμένοι, όμως, κτιστοί θάλαμοι διατηρήθηκαν από τους ιδιοκτήτες τους σε χρήση έως και τον 12ο αι. Την ίδια περίοδο και ενώ είχαν ήδη διαμορφωθεί οι τύμβοι, στο λόφο του νεκροταφείου κατασκευάστηκαν και δύο θολωτοί τάφοι, μνημεία που σχετίζονται με την τοπική εξουσία. Στην αρχή των ανακτορικών χρόνων (15ος αι. π.Χ.) τα ιδιαίτερα αυτά μνημεία συλήθηκαν και κατέρρευσαν. Επάνω στις επιχώσεις τους και με το πεσμένο οικοδομικό υλικό θεμελιώθηκαν μερικοί κτιστοί κιβωτιόσχημοι τάφοι, ενώ την ίδια περίοδο ορισμένοι του ίδιου τύπου εισήχθησαν στην επιφάνεια των τύμβων. Η χρήση αυτών των τάφων διήρκεσε έως και τον 13ο αι. π.Χ.
στο προϊστορικό νεκροταφείο των Πορτών, εντοπίστηκε και ερευνήθηκε ασύλητος θαλαμωτός τάφος, στον οποίο είχε κηδευτεί με τιμές ένας αξιωματούχος και πολεμιστής του οικισμού. Ο επιφανής νεκρός ασκούσε εν ζωή διοικητικές και στρατιωτικές εξουσίες, περίπου λίγο μετά από τα μέσα του 12ου αι. π.Χ. Εκτός από τα κεραμικά του κτερίσματα και μία χάλκινη φιάλη, το νεκρό συνόδευαν βαρύτιμα επιθετικά και αμυντικά όπλα: ένα μακρύ ξίφος κοπής ιταλικής τυπολογίας μαζί με τη φθαρτή θήκη του, η λόγχη και το μαχαίρι του, ένα ζεύγος χάλκινων επικνημίδων με συρμάτινες δέστρες και ένα σπάνιο χαλκεπένδυτο ψάθινο κράνος,
παρόμοιο με αυτά των Λαών της Θαλάσσης, όλα κατασκευασμένα τοπικά με κυπριακό χαλκό. Η ταφή αυτή, μία από τις σημαντικότερες του μυκηναϊκού κόσμου του 12ου αι., βοήθησε στην προσέγγιση των κοινωνικών και πολιτικών δομών σε τοπικό επίπεδο.Το προϊστορικό νεκροταφείο και ο οικισμός των Πορτών αποτελούν επισκέψιμο και οργανωμένο αρχαιολογικό χώρο σε έκταση 42 στρεμμάτων, υπό την εποπτεία της
Εφορείας Αρχαιοτήτων Αχαΐας. Υπάρχουν εγκαταστάσεις εξυπηρέτησης κοινού, διαδρομές κίνησης επισκεπτών, εποπτικό υλικό, πληροφοριακός οδηγός και λοιπές υποδομές, που εξασφαλίζουν την άνετη και εποικοδομητική επίσκεψη στο χώρο.
Βιβλιογραφία Ι. Μόσχος, Αχαΐα. Ιστορικό και αρχαιολογικό περίγραμμα. Προϊστορικοί χρόνοι, στο Α.Γ. Βλαχόπουλος (επιμ.), Αρχαιολογία. Πελοπόννησος, εκδ. Μέλισσα, Αθήνα 2012. Λ. Κολώνας, Δίκτυο επισκέψιμων μυκηναϊκών οικισμών και νεκροταφείων επαρχίας Πατρών. Χαλανδρίτσα, Καταρράκτης, Μιτόπολη, Σπαλιαρέικα, Ελαιοχώρι, Πόρτες, Αθήνα 2008. Ι. Μόσχος, Οι Μυκηναίοι στην Αχαΐα, Εταιρία Μελετών Μυκηναϊκής Αχαΐας, Φαίδιμος 1, Πάτρα 2007. I. Moschos, Prehistoric Tumuli at Portes in Achaea. First Preliminary Report, Proceedings of the Danish Institute at Athens III, 2000, 9–49. Λ. Κολώνας, Μυκηναϊκές εγκαταστάσεις στην ορεινή Δυμαία Χώρα, στο A.Δ. Ριζάκης (επιμ.), Αχαϊκό Τοπίο ΙΙ: Δύμη και Δυμαία Χώρα, Πρακτικά του Διεθνούς Συνεδρίου «ΔυμαίαΒουπρασία, Κάτω Αχαΐα, 6-8 Οκτωβρίου 1995, Μελετήματα 29, Αθήνα 2000, 93–98.
Από την αρχή της ανακτορικής περιόδου κατασκευάζονται οι πρώτοι λαξευτοί θαλαμοειδείς τάφοι, που σταδιακά καταλαμβάνουν ολόκληρο το λόφο. Η πυκνότητά τους είναι τόσο μεγάλη, ώστε διαφαίνεται προσπάθεια εξαντλητικής εκμετάλλευσης του διαθέσιμου μαλακού πετρώματος και του χώρου, αλλά προδίδει και τη μεγάλη αύξηση του πληθυσμού. Οι λαξευτοί τάφοι χρησιμοποιούνται αδιάκοπα έως το τέλος των μυκηναϊκών χρόνων, όταν το νεκροταφείο εγκαταλείπεται οριστικά (μέσα 11ου αι. π.Χ.). Τα υπόγεια αυτά μνημεία είναι επίσης οικογενειακά και φιλοξενούσαν πολλαπλές ταφές. Η ανασκαφική έρευνα έχει φέρει στο φως 28 τάφους, τα ευρήματα των οποίων επέτρεψαν 8
ΠΩΣ Ο ΔΗΜΟΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΑΧΑΪΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΚΑΙ ΕΜΨΥΧΩΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ Σήμερα ο τόπος μας
βρίσκεται στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης. Οι παραγωγικές τάξεις της Δυτικής Αχαΐας που δραστηριοποιούνται στη γεωργία, την κτηνοτροφία, τη μεταποίηση, το εμπόριο, τις υπηρεσίες, βρίσκονται σε πλήρη απόγνωση και αδυνατούννα ανταποκριθούν στις στοιχειώδεις οικογενειακές τους υποχρεώσεις. Το αυξημένο κόστος παραγωγής, οι χαμηλές τιμές στα προϊόντα, η έλλειψη ρευστότητας,η απειλή πλειστηριασμώναλλά και τα χρέη επιβίωσης που τρέχουν και αυξάνονται εξαιτίας των πολιτικών που εφαρμόζονται, τείνουν να αναιρέσουν κάθε δυνατότητα ανάκαμψης της περιοχής. Η Αυτοδιοικητική Κίνηση Δυτικής Αχαΐας Α.ΚΙ.Δ.Α. πιστεύει πως η παραγωγική ανασυγκρότηση και η ανάπτυξή της περιοχής, προϋποθέτουν την ενεργή συμβολή του Δήμου Δυτικής Αχαΐας, προκειμένου ο τόπος μας να ανακτήσει τις δυνατότητές του. Επιπλέον, για να αποκτήσει ταυτότητα ανταγωνιστική, απαιτούνται συγκεκριμένες παρεμβάσεις μέσα από ένα πλαίσιο δράσεων και στόχων, με τη συμμετοχή των φορέων της περιοχής και της κοινωνίας στη διαμόρφωσή τους και τη διεκδίκησή τους. Ο Δήμος μας σήμερα καλείται να σηκώσει το βάρος της αλληλεγγύης προς τους οικονομικά ασθενέστερους και να οργανώσει κοινωνικές δομές με διαφάνεια και αντικειμενικότητα, μακριά από πελατειακές πρακτικές. Η διατήρηση, η ανάκτηση και η σφυρηλάτηση της κοινωνικής συνοχής στις τοπικές κοινωνίες πρέπει να αποτελεί σήμερα καθημερινό του μέλημα.
Στο επίκεντρο της πολιτικής του Δήμου μας, όπως και κάθε Δήμου στη χώρα, πρέπει να βρίσκεται ο άνθρωπος και οι ανάγκες του, η αύξηση της απασχόλησης, η υπεράσπιση του περιβάλλοντος σε συνδυασμό ένα νέο παραγωγικό πρότυπο το οποίο θα δώσει ταυτότητα στα προϊόντα της περιοχής, μέσω πιστοποιήσεων, συστημάτων ποιότητας και εκπαίδευσης των παραγωγών, με σύνδεση τουρισμού και αγροτικής οικονομίας. Επομένως, η συμβολή του Δήμου μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα στη δημιουργία μόνιμου δικτύου ενημέρωσης, εκπαίδευσης και κατάρτισης των παραγωγών (σε συνεργασία με υπηρεσίες ,περιφέρεια, υπουργεία και επιμελητήρια), που ως βασικό στόχο θα έχει την σταθερή και χρονικά προγραμματισμένη οργάνωση σεμιναρίων σχετικών με τεχνικές παραγωγής, με ειδικευμένους επιστήμονες που θα
ενημερώνουν τους παραγωγούς σχετικά με τα εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα.
Η αξιοποίηση σε αυτή τη κατεύθυνση του ντόπιου επιστημονικού δυναμικού μπορεί να βάλει φραγμό στην μετανάστευσή του. Τέλος, η ανάπτυξη Θερμοκοιτίδων καινοτόμων επιχειρήσεων που θα έχουν σχέση με την τυποποίηση και την εξαγωγή των ντόπιων προϊόντων μας μπορούν να δώσουν φτερά στα προϊόντα της περιοχής.
Αράξου, το οποίο πρέπει εκτός από επιβατικό να γίνει και εμπορικό αεροδρόμιο, μαζί με την ολοκλήρωση της εθνικής οδού Πάτρας-Πύργου (με νότια χάραξη για το τμήμα (ΒραχναίκαΚάτω Αχαΐα) και με την κατασκευή μιας σύγχρονης σιδηροδρομικής γραμμής Αθήνα Καλαμάτας που θα έχει σύνδεση με τη Βιομηχανική περιοχή και τον Άραξο, ώστε να διακινούνται ταχύτατα και με ασφάλεια άνθρωποι και εμπορεύματα, αποτελούν μια δέσμη έργων που όσο καθυστερούν να υλοποιηθούν, τόσο οδηγείται η Δυτική Αχαΐα σε μαρασμό. Μαζί με τα παραπάνω, η προστασία του Πείρου ποταμού από τη ρύπανση και ο διαρκής αγώνας για την απορρύπανση του Πατραϊκού κόλπου θα αναβαθμίσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Η πλούσια ιστορία του τόπου, μας
Βασικό εργαλείο ώστε
η Δυτική Αχαΐα να βρεθεί σε τροχιά ανάπτυξης είναι ανάπτυξη των υποδομών της. Η υδροδότηση του κάμπου μας από το φράγμα του Πηνειού που θα αναγεννήσει τη διψασμένη για άρδευση περιοχή μας, η
κληρονόμησε μοναδικά αρχαιολογικά μνημεία, το τείχος των Δυμαίων, τα αρχαιολογικά ευρήματα των Πορτών, τα Μυκηναϊκά νεκροταφεία (Κόμη, Σπαλιαρέικα) κ.α, επιβάλλουν την ανάγκη προβολής τους και την δυνατότητα επισκεψιμότητάς τους όλο τον χρόνο. Μαζί με την ανάδειξη της ιστορίας της ιστορίας της αρχαίας Δύμης και της Ωλενίας, μπορούν να πιστοποιήσουν την ανάγκη ενός μικρού αρχαιολογικού μουσείου στην πόλη της Κάτω Αχαΐας, όπου σε συνδυασμό με τις φυσικές ομορφιές της περιοχής, όπως είναι το
σύνδεση και η άμεση υδροδότηση με το Φράγμα του Πείρου που θα δώσει λύση στα χρόνια προβλήματα ύδρευσης των τοπικών διαμερισμάτων, η επέκταση του προαστιακού σιδηροδρόμου μέχρι την πόλη της Κάτω Αχαΐας και η σύνδεση με το Αεροδρόμιο του
δάσος της Στροφυλιάς, η λιμνοθάλασσα του Κοτυχίου, οι παραλίες μας και το όμορφο τοπίο της ενδοχώρας της Δυτικής Αχαΐας σε συνδυασμό και με την ανάπτυξη του αγροτουρισμού, μπορούν να κάνουν την περιοχή μας ελκυστική για τους Έλληνες και 9
ξένους επισκέπτες 365 ημέρες το χρόνο.
Η παράταξή μας με την παρουσία της στα Δημοτικά πράγματα του Δήμου μας διεκδικεί την ανάπτυξη που έχει ανάγκη η περιοχή μας, δίνοντας έμφαση σε έναν πρωτογενή τομέα, που θα δίνει χώρο στην ανάπτυξη της χειροτεχνίας και της βιοτεχνίας με εξειδικευμένο τρόπο, έχοντας στον νου μας την οργάνωση των τοπικών κοινοτήτων με τρόπο τέτοιο, ώστε να κρατούν τους κάτοικους στον τόπο τους, ιδιαίτερα τους νέους. Στην ανάδειξη των προβλημάτων της καθημερινότητας με στόχο την οργάνωση της πόλης της Κάτω Αχαΐας, το εμπορικό και διοικητικό κέντρο του Δήμου μας, σε σύγχρονη πόλη, (τώρα μάλιστα που ολοκληρώνονται και τα έργα ανάπλασης του εμπορικού και ιστορικού κέντρου), χωρίς να αναιρείται η ισομερής ανάπτυξη σε όλη την επικράτεια του Δήμου Δυτικής Αχαΐας.
αντισταθούμε στην ανθρωπιστική καταστροφή που ζει η χώρα. Δεν μπορεί τίποτα να υλοποιηθεί σωστά αν δεν υπερασπιστούμε τα δημόσια αγαθά, τη γη, το νερό, το περιβάλλον. Προϋπόθεση για την ανάπτυξη της Δυτικής Αχαΐας είναι η Ορθολογική Αξιοποίηση Πόρων και Δομών με βασικότερο πόρο της κοινωνίας το ανθρώπινο δυναμικό.
Κουνάβης Παναγιώτης Δημοτικός σύμβουλος & Eπικεφαλής της Δημοτικής παράταξης Αυτοδιοικητική Κίνηση Δυτικής Αχαΐας Α.ΚΙ.Δ.Α.
Σε αυτό το πνεύμα, άλλωστε, καταθέσαμε πρόσφατα ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο προτάσεων για την μελέτη του χωροταξικού
Οι εκτάσεις στην παραλία της Κάτω Αχαΐας που το ΤΑΙΠΕΔ έχει στο πρόγραμμα εκποίησης και η πρόταση της Α.ΚΙ.Δ.Α. Με την παραχώρηση τους σε επενδυτές οι μικρές παράπλευρες ιδιοκτησίες αναπόφευκτα θα ενσωματωθούν σε επιχειρηματικά πλάνα εταιριών real estate. Προτείνουμε ως παράταξη στο ΣΧΟΟΑΠ Δύμης, τον χαρακτηρισμό της χρήσης τους ως χώρων θεματικού πάρκου αναψυχής – τουρισμού – αθλητισμού – πολιτισμού – εκθέσεων και βιοκλιματικής γειτονιάς, στο οποίο θα αναπτύσσονται οι εξής επί μέρους χρήσεις σε συνδυασμό με δίκτυο πεζοδρόμων – ποδηλατοδρόμου και πλατωμάτων ψυχαγωγίας και αθλητισμού. Αυτό μπορεί να γίνει παράλληλα με την κατοχύρωση του καταφυγίου των ΑΛΥΚΩΝ (εκκρεμεί η κατοχύρωση του) και προτείνουμε να γίνει Πρότυπο Αλιευτικό Καταφύγιο. Οι χώρο αυτοί θα μπορούσαν με παρέμβαση του Δήμου Δυτικής Αχαΐας να αποτελέσουν: 1.Χώροι Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου, σε συνδυασμό με χώρους πρασίνου. (Να Περιέχουν αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων, συνεδρίων, ανοικτό θέατρο και κινηματογράφο κ.α 2.Δήμοτικοί χώροι, Χώροι Πρότυπης Βιοκλιματικής Γειτονιάς, με αυτοτελείς κατοικίες μικρού μεγέθους που μπορούν να λειτουργούν ως μόνιμες η και παραθεριστικές κατοικίες ή και μελλοντικά, ως ξενώνες εξυπηρέτησης οργανωμένου συνεδριακού τουρισμού, που θα οργανώνεται στον χώρο του προτεινόμενου Οικολογικό πάρκο, χώρος πρασίνου-περιπάτου-περιβαλλοντικής ευαισθησίας, προστασίας και ανάπτυξης του βιοτόπου στις εκβολές του πείρου, όπου εξασφαλίζεται η παθητική και ενεργητική ψυχαγωγία, μέσα στην φύση.
σχεδιασμού της Δύμης, που αυτόν τον καιρό εκπονείται. Τέλος οι παρεμβάσεις μας στο θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων στη διαδικασία του νέου περιφερειακού σχεδιασμού στοχεύουν στην ανακύκλωση στην πηγή, προκειμένου η ποιότητα ζωής των κατοίκων να βρεθεί σε υψηλά επίπεδα. Η διαφύλαξη της δημόσιας περιουσίας που βρίσκεται στα όρια του Δήμου μας για εμάς είναι θέμα που τη δημοτική αρχή πρέπει να την απασχολήσει στο άμεσο μέλλον, για το λόγο αυτό προτείναμε ο Δήμος Δυτικής Αχαΐας να την περιφρουρήσει. Για την παραλία της Κάτω Αχαΐας, για παράδειγμα, όπου εκποιούνται δύο εκτάσεις μέσω ΤΑΙΠΕΔ, συνολικής έκτασης περίπου 230 στρεμμάτων, εμείς προτείναμε οι εκτάσεις αυτές να χαρακτηριστούν ως χώροι θεματικού πάρκου αναψυχής τουρισμού – αθλητισμού – πολιτισμού – εκθέσεων και βιοκλιματικής γειτονιάς, με ξενώνες εξυπηρέτησης οργανωμένου συνεδριακού τουρισμού, χώροι δηλαδή που θα αποφέρουν έσοδα το Δήμο και θέσεις εργασίας στην περιοχή. Γνωρίζουμε πως όλα τα παραπάνω δεν μπορούν να γίνουν πράξη αν δεν υπερασπιστούμε την κοινωνία και δεν να
3. Χώροι Ελεύθερης ζώνης παραλίας – ακτής κολύμβησης, με καφέ – αναψυκτήρια – εστιατόρια σε καθορισμένες θέσεις, σε συνδυασμό με χώρους υπαίθριας αναψυχής, περιπάτου, χώρους πρασίνου και ήπιες αθλητικές εγκαταστάσεις. Χώροι δηλαδή που θα αποφέρουν έσοδα το Δήμο και θέσεις εργασίας στην περιοχή.
Το ΤΑΙΠΕΔ έχει ήδη σε πρόγραμμα εκποίησης δυο εκτάσεις στα όρια της παραλίας της Κάτω Αχαΐας.
Πρόκειται για τα οικόπεδα με χαρακτηρισμό ΑΒΚ 827,έκτασης 130 στρ και ΑΒΚ 7με έκταση 97,5 στρ.
10
Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΣ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗ Η
Ανδρέας Μαχαίρας
Η εμφάνιση του γραπτού λόγου άλλαξε μια για πάντα τη πορεία της ανθρωπότητας. Οπωσδήποτε όπως κάθε νέα ιδέα ή εφεύρεση δε βρήκε μόνο αποδέκτες. Ο γραπτός λόγος μάλλον επιβλήθηκε από την ανάγκη των κοινωνιών να καταγράφουν τα λογιστικά τους, παρά από την ανάγκη των ποιητών να δημιουργούν τέχνη. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι την γραφή στους ανθρώπους, την δώρισε ο ίδιος θεός που τους έδωσε τα τυχερά παιχνίδια και συγκεκριμένα τα ζάρια. Ο δικός μας, ο Σωκράτης, πίστευε ότι η γραφή μάλλον μας κάνει πνευματικά μαλθακούς παρά οξυδερκείς. Έτσι ως ειρωνεία της ιστορίας, ο Πλάτων έγραψε για τον Σωκράτη και έτσι τον έδεσε για πάντα στο άρμα του πολιτισμού μας.
πρώτη μεγάλη αλλαγή στην ιστορία της αφήγησης έγινε με την εμφάνιση της γραφής. Μετά την γραφή μπορούμε πλέον να μεταφέρουμε την εξιστόρησή μας ίδια και απαράλαχτη σε όλο τον κόσμο που ξέρει να διαβάζει. Το κοινό αλλάζει δυναμικά, αλλά χάνει τη δυνατότητα της άμεσης αλληλοεπίδρασης με τον αφηγητή. Αργότερα με την τυπογραφία, το ραδιόφωνο, την τηλεόραση και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές η αφήγηση αποκτά διάφορες μορφές και το κάθε μέσο προσαρμόζει τις ιστορίες που έχουμε να πούμε σε ολοένα και διαφορετικά μοτίβο.
Σήμερα
στον ηλεκτρονικό κόσμο έρχεται το PUBBUH. Δημιουργούμε μια νέα πρόταση που θέλει να σας δώσει μια νέα ευκαιρία σε εσάς και σε αυτά που έχετε να πείτε. Απευθυνόμαστε σε όλους όσοι θέλουν να φτιάξουν το δικό τους ηλεκτρονικό βιβλίο. Καθηγητές, δάσκαλοι, καλλιτέχνες, ιστοριογράφοι, επιστήμονες, εκδότες περιοδικών, εφημερίδων και γενικά όλοι όσοι έχουν περιεχόμενο αξίας μπορούν πλέον δημιουργήσουν τα δικά τους ηλεκτρονικά, διαδραστικά βιβλία, περιοδικά. Με πολύ απλές και εύκολες διαδικασίες
Όλα αφορούν την αφήγηση. Το πώς θα πεις την ιστορία σου, εξαρτάται πολύ από τα αφηγηματικά μέσα που σου δίνονται. Ακόμα περισσότερο τα πάντα είναι ιστορίες.
Αυτή τη στιγμή, εσείς διαβάζετε μια ιστορία. Την ιστορία της γέννησης μιας ιδέας και το πώς γίνεται πράξη. Αυτή την ιδέα την ονομάσαμε PUBBUH και θέλουμε να ταράξουμε τα νερά των εκδοτών, δημιουργώντας μια νέα εμπειρία στην αφήγηση. Το όνομα προέρχεται από ένα παιχνίδισμα του «publication hub» και πραγματικά δημιουργούμε ένα δίκτυο ανθρώπων που αλληλοεπιδρά με ένα δίκτυο εκδόσεων.
Η
ιστορία της «αφήγησης» ξεκινά από τη στιγμή που ανακαλύπτουμε την ομιλία. Η γλώσσα που μας έδωσαν οι παππούδες μας είναι το πρώτο εργαλείο που έχουμε προκειμένου να διηγηθούμε. Χαρακτηριστικό της προφορικής εξιστόρησης είναι ότι ο ομιλητής απευθύνεται ταυτόχρονα σε πολλούς και μπορεί να δεχτεί διάφορες παρεμβάσεις από αυτούς. Αυτή η αλληλοεπίδραση του αφηγητή με το πλήθος, τον κάνει να προσαρμόζει δυναμικά το λόγο του ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του συγκεκριμένου ακροατηρίου.
μπορείτε να προσθέσετε στα βιβλία σας βίντεο, slide shows, χάρτες, σημειώσεις, τρισδιάστατες απεικονίσεις, ήχους. Μπορείτε να συνδέσετε την έκδοσή σας με άλλες εκδόσεις, να επιτρέψετε ή όχι στους αναγνώστες σας να δημιουργούν σχόλια ή και συζητήσεις.
χρόνο κάτω από την προστασία της Θερμοκοιτίδας Νεοφυών Επιχειρήσεων Αθήνας (ΘΕΑ) που έχει ιδρύσει το ΕΒΕΑ. Είμαστε μέλη του BIZSPARK της Microsoft και έχουμε ήδη παρουσιάσει την επιχειρηματική μας πρόταση σε μεγάλες εταιρείες στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Έχουμε ως στόχο το 2016 να έχουμε πρόσβαση σε ποιοτικό περιεχόμενο από όλο τον κόσμο. Στόχος μας είναι μέχρι το 2020 να είμαστε μια διεθνώς αναγνωρισμένη εταιρεία στη διεπιχειρηματική έκδοση (B2B PUBLISHING). Είμαστε διαρκώς σε αναζήτηση συνεργασιών και νέων ιδεών που θα μπορούσαν να μας κάνουν καλύτερους. Με αυτή την έννοια αυτό που διαβάζετε τώρα είναι και ένα κάλεσμα για όποιον ενδιαφέρεται να έχουμε οποιαδήποτε συνεργασία. Το web site μας είναι https://www.pubbuh.com. Για οποιαδήποτε πληροφορία ή απορία μπορείτε να επικοινωνήσετε απευθείας μαζί μου στο email: andreas@pubbuh.com θα ήταν ιδιαίτερη χαρά μας να μοιραστούμε τις ανησυχίες σας.
Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στη συγκυρία. Ζούμε μια μεγάλη και πολυεπίπεδη κρίση. Δεν έχει τόσο σημασία πως την αξιολογεί ο καθένας μας όσο το ότι έχει επηρεάσει τις ζωές μας και τις ζωές των παιδιών μας μια και καλή. Εμείς στο PUBBUH πιστεύουμε ότι η πορεία της χώρας αλλά και του καθενός μας προς την έξοδο από την κρίση έχει ταυτόχρονα ένα μοναχικό και ένα συλλογικό βίωμα. Μόνοι μας θα πάρουμε τις αποφάσεις μας για το πώς και με τι εφόδια θα διαβούμε το τέλμα της κρίσης. Τότε είναι που θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε. Από αυτή την κρίση κανείς δε μπορεί να βγει μόνος του όπως και κανείς δε μπορεί να μείνει αδρανής. Αυτό αν θέλετε ήταν και το βαθύτερο κίνητρό μας. Να δημιουργήσουμε κάτι που θα μπορούσε να δώσει δυνατότητες σε πολλούς. Έτσι φτιάξαμε την διαδικτυακή πλατφόρμα ηλεκτρονικών εκδόσεων PUBBUH. Έτσι ανακαλύψαμε μέσα μας δυναμικές δημιουργικές δυνάμεις που σίγουρα έχετε και εσείς. Μήπως ήρθε η ώρα να συνεργαστούμε
Έπειτα αφού έχετε ολοκληρώσει το προϊόν σας μπορείτε να το διακινείτε στο αναγνωστικό κοινό μέσω του καταστήματός μας ή αν επιθυμείτε να δημιουργήσετε εντελώς δικά σας καταστήματα οπουδήποτε στο διαδίκτυο.
Η
ιδέα αναπτύχθηκε από ανθρώπους που έχουν μεγάλη εμπειρία στο χώρο των εκδόσεων. Λειτουργούμε ήδη εδώ και ένα 11
ΣΠΑΤΑΛΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ, Η ΜΑΣΤΙΓΑ ΤΩΝ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΩΝ ΧΩΡΩΝ ποσοστό τους (ανεπτυγμένες οικονομίες). Παρατηρούμε λοιπόν ότι το μεγαλύτερο μέρος σπατάλης τροφίμων οφείλεται (αθροιστικά) στα νοικοκυριά και στις υπηρεσίες catering και ανέρχεται στο 56%.
Επίσης, μπορούμε να αναφέρουμε το υψηλό
Ζαχαράτος Φάνης Οικονομολόγος, BSc, ΜΒΑ
Στις σύγχρονες αναπτυγμένες κοινωνίες πολλά από τα προϊόντα που γεμίζουν το «καλάθι της νοικοκυράς» δεν καταναλώνονται ποτέ. Περίπου 1.300.000.000 τόνοι βρώσιμου υλικού σπαταλούνται σε όλο τον κόσμο κάθε χρόνο, ποσό που αντιστοιχεί στο ένα τρίτο της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων. Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε πετάξει στα σκουπίδια χθεσινό φαγητό, έχουμε αναρωτηθεί τι γίνεται με τις τεράστιες μερίδες των εστιατορίων που δεν μπορούμε να καταναλώσουμε ή αν το φαγητό που περισσεύει από τα catering στις διάφορες εκδηλώσεις καταλήγει στους κάδους σκουπιδιών. Αυτές οι τρείς παραπάνω πρακτικές αποτελούν πραγματικότητα και είναι πολύ ανησυχητικές.
Το πρόβλημα της απόρριψης τροφίμων, τα οποία είναι κατάλληλα για κατανάλωση, στα σκουπίδια ονομάζεται σπατάλη τροφίμων (food waste) και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα για τις σύγχρονες κοινωνίες με οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντολογικές συνέπειες και προεκτάσεις. Με σκοπό την ανάδειξη του σπουδαίου αυτού προβλήματος και την ευαισθητοποίηση του καταναλωτικού κοινού η ευρωπαϊκή επιτροπή ανακήρυξε το έτος 2014 «ευρωπαϊκό έτος για την καταπολέμηση της σπατάλης τροφίμων».
Σχετικά με τα αίτια του προβλήματος μπορούμε να αναφέρουμε ότι ποικίλουν ανάλογα την κουλτούρα της χώρας, τις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούν σε αυτή αλλά και βάσει του είδους του τροφίμου. Σε γενικές γραμμές η σπατάλη των τροφίμων που συντελείται στις ανεπτυγμένες οικονομίες οφείλεται στην ανικανότητα των αλυσίδων εμπορίας, στα υποανάπτυκτα κανάλια διανομής των επιχειρήσεων, στα «αισθητικά» πρότυπα που θέτουν οι μεγάλες αλυσίδες super market καθώς και στις λανθασμένες καταναλωτικές συνήθειες και πρακτικές στο νοικοκυριό. Στο παρακάτω σχήμα βλέπουμε τους τομείς της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων που συμμετέχουν στη σπατάλη των τροφίμων και το αντίστοιχο
τιμές των τροφίμων οι οποίες συνδέονται με τις δυνάμεις της προσφοράς και της ζήτησης. Σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς η έλλειψη των τροφίμων θα οδηγήσει σε αύξηση των τιμών τους (αν οι υπόλοιποι παράγοντες που επηρεάζουν την προσφορά και τη ζήτηση παραμείνουν αμετάβλητοι, ceteris paribus), γεγονός που πλήττει κυρίως την τσέπη των οικονομικά ασθενέστερων.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω το φαινόμενο της σπατάλης των τροφίμων έχει κοινωνικές, οικονομικές και περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις.
Ξεκινώντας με τις κοινωνικές επιπτώσεις αναφέρουμε ότι τη στιγμή που το 1/3 των τροφίμων που παράγονται καταλήγουν στα σκουπίδια, 868.000.000 άνθρωποι παγκοσμίως δεν μπορούν να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες για τροφή, ενώ η ποσότητα τροφίμων που σπαταλείται θα μπορούσε να καλύψει τέσσερις φορές τις επισιτιστικές τους ανάγκες (FAO, 2011, Global Food Losses and Food Waste- extend, causes and prevention). Στην Ευρώπη σύμφωνα με στοιχεία της ευρωπαϊκής επιτροπής το 50% των τροφίμων σπαταλιέται από super market εστιατόρια και νοικοκυριά ενώ την ίδια στιγμή 79.000.000 ευρωπαίοι πολίτες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας και 16.000.000 ευρωπαίοι συμπολίτες μας εξαρτώνται άμεσα από την επισιτιστική βοήθεια που προσφέρουν φιλανθρωπικά ιδρύματα (European Commission, Preparatory Study on Food Waste Across EU27, 2010). Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι η καταπολέμηση της σπατάλης των τροφίμων παίζει κυρίαρχο ρόλο στον αγώνα ενάντια στην πείνα.
Σχετικά με τις οικονομικές επιπτώσεις του προβλήματος της σπατάλης των τροφίμων παρακάτω θα παρουσιασθούν διάφορες προσεγγίσεις του ζητήματος.
Ένας τρόπος με τον οποίο μπορεί να μετρηθεί ο οικονομικός αντίκτυπος της σπατάλης των τροφίμων αναφέρεται στο κόστος παραγωγής τους, δηλαδή στους οικονομικούς πόρους που είναι απαραίτητοι για την παραγωγή των τροφίμων που τελικά δεν καταναλώνονται. Ως εκ τούτου οι οικονομικές επιπτώσεις θα μπορούσαν να προσδιορισθούν ως "η αξία που χάνεται κατά τη σπατάλη".
κόστος διαχείρισης των αποβλήτων δεδομένων των τεράστιων ποσοτήτων βρώσιμων τροφίμων που τελικά απορρίπτονται. Σε αυτές τις δαπάνες περιλαμβάνονται η συντήρηση των χώρων υγειονομικής ταφής, το κόστος μεταφοράς, το κόστος συντήρησης μηχανών και μηχανολογικού εξοπλισμού κ.λπ.
Το συνολικό κόστος της σπατάλης τροφίμων σε παγκόσμια κλίμακα για το έτος 2007, με βάση τις τιμές παραγωγού 2009, ανήλθε περίπου σε 750.000.000.000 αμερικάνικα δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί περίπου στο Εθνικό Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) της Τουρκίας ή της Ελβετίας για το 2011 (GDP of countries, UNstats, FAO).
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι σπατάλη τροφίμων σημαίνει σπατάλη χρημάτων σε όλα τα επίπεδα και σε όλο το μήκος της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων.
Τέλος, αναφορικά με τις περιβαλλοντολογικές επιπτώσεις αναφέρουμε ότι η σπατάλη τροφίμων συνδέεται άμεσα με τη σπατάλη πολύτιμων φυσικών πόρων, όπως είναι η γη, το νερό, τα θρεπτικά συστατικά και η ενέργεια. Για παράδειγμα, η ποσότητα του νερού που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ή την επεξεργασία του ρυζιού, σπαταλιέται εάν το τελικό προϊόν "χαθεί". Η βασική περιβαλλοντολογική επίπτωση του προβλήματος της σπατάλης των τροφίμων είναι η εκπομπή αερίων (μεθάνιο, διοξείδιο του άνθρακα κ.α.) τα οποία επιδεινώνουν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και προκαλούν σοβαρές κλιματολογικές μεταβολές και αλλαγές στη βιοποικιλότητα. Σε αυτό το σημείο θα αναφέρουμε μόνο ότι το 2007 οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, σε παγκόσμιο επίπεδο, που οφείλονται στη σπατάλη τροφίμων εκτιμήθηκαν σε 3,3 τόνους, ποσό υπερδιπλάσιο εκείνου που προήλθε από τις οδικές μεταφορές στις ΗΠΑ κατά το 2010!
Τι μπορούμε να κάνουμε όμως για να μειώσουμε τη σπατάλη τροφίμων; Υπάρχουν αρκετές δράσεις που μπορούμε να αναπτύξουμε με σκοπό τη μείωση της σπατάλης τροφίμων. Βάσει της πυραμίδας διαχείρισης αποβλήτων (Σχήμα 1.7) βλέπουμε ότι στην πρώτη θέση βρίσκεται η πρόληψη. Σε αυτό το στάδιο περιλαμβάνονται:
Μια δεύτερη προσέγγιση έχει να κάνει με τις 12
- η καλύτερη εκπαίδευση και ενημέρωση των καταναλωτών και των εμπλεκομένων φορέων, - η ορθή επισήμανση στις συσκευασίες των τροφίμων ώστε να αποφεύγεται η σύγχυση που προκαλείται στους καταναλωτές ανάμεσα στις ημερομηνίες "ανάλωση έως" και λήξης, - μεγαλύτερη ποικιλία στις συσκευασίες τροφίμων ώστε οι καταναλωτές να αγοράζουν τις ποσότητες που μπορούν να καταναλώσουν, - η χρήση λίστας για τα ψώνια στα super markets ώστε να αγοράζουμε τα προϊόντα και τις ποσότητες που πραγματικά έχουμε ανάγκη, - ο προγραμματισμός των γευμάτων της επόμενης εβδομάδας, - η προετοιμασία μερίδων φαγητού που μπορούμε να καταναλώσουμε, -η προσφορά τροφίμων σε άπορους πολίτες.
Περνώντας στο στάδιο της ανακύκλωσης θα αναφερθούμε στη διαδικασία της κομποστοποίησης. Λιπασματοποίηση ή κομποστοποίηση είναι η αερόβια βιολογική διαδικασία αποικοδόμησης και σταθεροποίησης των οργανικών υλικών μέσω μικροβιακών πληθυσμών. Το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας είναι τα οργανικά υλικά (φύλλα, κλαδιά και υπολείμματα τροφίμων) να μετατρέπονται σε πλούσιο φυσικό λίπασμα γνωστό ως κομπόστ. Έχει υπολογισθεί ότι το 35% των οικιακών απορριμμάτων μπορούν να κομποστοποιηθούν. Η διαδικασία της κομποστοποίησης για την ανακύκλωση των οργανικών αποβλήτων πρέπει να προτιμάται από οποιαδήποτε άλλη μέθοδο και περιλαμβάνει τα εξής στάδια: 1) κομποστοποίηση στην πηγή, 2) κομποστοποίηση σε πράσινα σημεία ανά γειτονιά, 3) κομποστοποίηση σε επίπεδο
www.wikipedia.com δήμου και 4) κομποστοποίηση σε επίπεδο περιφέρειας. Γίνεται αντιληπτό ότι οι λόγοι που καθιστούν την κομποστοποίηση ως βασική και απαραίτητη μέθοδο για τη σωστή διαχείριση των οργανικών αποβλήτων σχετίζονται με το τρίπτυχο "περιβάλλον, κοινωνία, οικονομία“.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν, ότι το πρόβλημα της σπατάλης των τροφίμων είναι τεραστίων διαστάσεων και απαιτεί την εξαιρετική προσοχή όλων των εμπλεκόμενων φορέων στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων. Οι Έλληνες πολίτες είναι ευαισθητοποιημένοι απέναντι στα περιβαλλοντολογικά προβλήματα, όμως στο συγκεκριμένο ζήτημα παρατηρείται έλλειμμα ενημέρωσης. Επίσης, στην ελληνική πολιτεία υπάρχει έλλειψη υποδομών ανακύκλωσης καθώς και απουσία όλων των απαραίτητων ενεργειών για την ενημέρωση των πολιτών και των επιχειρήσεων. Η πολιτεία θα πρέπει να
αναπτύξει κίνητρα με στόχο την υιοθέτηση "πράσινων συμπεριφορών" δίνοντας πρώτη το παρόν στη μάχη ενάντια στη σπατάλη των τροφίμων. Παρόλα αυτά ο καθένας μπορεί να υιοθετήσει φιλικότερες προς το περιβάλλον συμπεριφορές, υιοθετώντας κάποιες από τις παραπάνω πρακτικές που αναφέρθηκαν με τελικό στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, τη βοήθεια των συνανθρώπων μας αλλά και την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής μας.
ενδεικτική βιβλιογραφία: Ζαχαράτος Θεοφάνης, (2014). Αιτίες και παράγοντες δημιουργίας σπατάλης τροφίμων (food waste). Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία, Πανεπιστήμιο Πάτρας, Πάτρα
13
ΟΙ ΝΕΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΙΧΜΗ ΤΟΥ ΔΟΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΔΥΣΚΟΛΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ηλεκτρολόγου καιυδραυλικού για παράδειγμα απαιτείται εκπαίδευση, πιστοποίηση γνώσεων και άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, στον αγροτικό τομέα δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι νέοι αγρότες
Παναγιώτης Ρέκκας
του 2009, εκπαιδευτήκαν και μετά από 5 χρόνια τους είπαν πως να καλλιεργήσουν. Σε μια χώρα με 6% νέους αγρότες και με 65%
Πρόεδρος της Ένωσης Νέων Αγροτών Αχαΐας*
Μπροστά στην πολυετή κυβερνητική αδιαφορία και τις επιπτώσεις των μνημονίων, η μικρομεσαία πρωτογενής παραγωγή – οι γεωργοί, οι κτηνοτρόφοι, οι μελισσοκόμοι, θα πρέπει να αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος στην δύσκολη προσπάθεια για την ενδογενή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Όμως απουσιάζει ο σωστός προσανατολισμός.
Η σύσταση και η λειτουργία
συνεταιρισμών πρέπει να αποκτήσει νέο ουσιαστικό και αποτελεσματικό περιεχόμενο. Να μπορούν οι νέοι αγρότες, να έχουν όλα εκείνα τα εφόδια της πληροφορίας και επικοινωνίας που τους αφορούν, γύρω από τις εξελίξεις στον κλάδο τους και τη παραγωγής τους.
Μέσα στα χρόνια των μνημονίων, η Να
πρωτογενής παραγωγή ήταν η μόνη που δεν μείωσε την απασχόληση ενώ αύξησε το ποσοστό συμμετοχής της στο ΑΕΠ! Με την εμφάνιση της κρίσης, οι αγροί άρχισαν να προσελκύουν νέο κόσμο από τις πόλεις που μπροστά στο φάσμα της ανεργίας και της φτώχειας, βρήκε ξανά στη γη τη δυνατότητα να παράγει και να επιβιώσει.
αγρότες πάνω από 55 χρονών, δημιουργείται το εύλογο ερώτημα: όταν σε 10 χρόνια που θα φύγουν από το επάγγελμα οι άνω των 55 ετών, ποιος θα ταΐσει τη χώρα;
δημιουργούν αποτελεσματικά, δημιουργικά, ανταγωνιστικά. Να διεκδικούν συλλογικά.Απαιτείται ο σχεδιασμός εκείνος ο οποίος, θα επιτρέψει στη νέα γενιά να εισέλθει στην αγροτική παραγωγή με όρους ανταγωνιστικούς.
Η επιλογή από ένα νέο να ασκήσει το
Η διπλή και άδικη φορολόγηση των χωραφιών
Oι συνθήκες όμως για τους νέους αγρότες και
επάγγελμα του αγρότη δεν είναι απλά μια επαγγελματική επιλογή, η αγροτική εργασία είναι τρόπος ζωής.
Δυτικής Αχαΐας δεν είναι οι ιδανικότερες.
μας, το κλίμα αβεβαιότητας, με τη πολιτική προπαγάνδα για τους αγρότες να διαιωνίζεται και συν το χρόνο να χειροτερεύει, η έλλειψη συμμετοχής των νέων για τη καθοριστική διαμόρφωση των θεμάτων τους, διστυχώς δεν δημιουργούν θετικές σκέψεις για το μέλλον τους.
Τέλος, η άρδευση του κάμπου της Δυτικής Αχαΐας από το φράγμα του Πηνειού, είναι ένα έργο που θα αναζωογονήσει τον κάμπο μας και θα δώσει ώθηση στην κτηνοτροφία και την αγροτική παραγωγή της Δυτικής Αχαΐας, ένα αίτημα χρόνων που απαιτεί υλοποίηση χωρίς αναβολές. *Ο Παναγιώτης Ρέκκας αποφάσισε πριν μερικά χρόνια να δημιουργήσει στο τόπο του. Σήμερα έχει μαζί με τον αδελφό του κτηνοτροφική μονάδα στα Καραίικα Αχαΐας.
Μέσα σε ένα περιβάλλον που η ανάπτυξη του πρωτόγεννους τομέα είναι επιτακτική για την ανάπτυξη της χώρας το αγροτικό επάγγελμα μετά από 5 χρόνια δεν είναι επαρκώς προσδιορισμένο.
Ενώ στον αστικό χώρο τα επαγγέλματα είναι 8ωρης και 5νθημερης απασχόλησης, τα αγροτικά επαγγέλματα απαιτούν διαθεσιμότητα 24ωρη και 7ημερη (πχ.κτηνοτρόφος).
Ενώ για την άσκηση επαγγέλματος του 14
ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ Κ.ΑΧΑΙΑΣ ΚΑΙ Η ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑ λειτουργεί τρία χρόνια τώρα και το ακτινολογικό πνέει τα λοίσθια λόγω παλαιότητας και έλλειψης προσωπικού. Χωρίς τη συνδρομή των γιατρών των Περιφερειακών Ιατρείων, δε μπορεί να λειτουργήσει σε τακτική βάση το ΚΥ παρά μόνο σε εφημερία.
Για το 2016 δεν προβλέπεται οικονομική Τάσος Γιακουμής Γιατρός του ΚΥ Κ. Αχαΐας, πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αχαΐας
Γίναμε όλοι μάρτυρες την τελευταία περίοδο ενός σήριαλ δυσλειτουργίας στα Κέντρα Υγείας -και δει στην Αχαγιά- που καταδεικνύει με τον πιο έντονο τρόπο την κατάσταση που έχει περιέλθει η υγεία στην πατρίδα μας μετά από πέντε χρόνια μνημονίων και έξι χρόνια αναστολής προσλήψεων.
Από την ψήφιση του νόμου Γεωργιάδη, που “πετούσε” στην κυριολεξία τα Κέντρα Υγείας και τις μονάδες του ΠΕΔΥ στις πόλεις στη δικαιοδοσία της Υγειονομικής Περιφέρειας, αρχές του 2015 άρχισαν τα προβλήματα να πληθαίνουν: απλήρωτες εφημερίες γιατρών και υπερωριών εργαζομένων λόγω ανεπαρκούς κονδυλίου και ανικανότητας των υπηρεσιών της ΥΠΕ να τις εκκαθαρίσει, αδυναμία σωστού εφοδιασμού σε αναλώσιμα και υγειονομικά υλικά και δυσλειτουργία στην τεχνική κάλυψη για τον ίδιο λόγο. Αποτέλεσμα η συνεχής έλλειψη υλικών: από μελάνι, χαρτί μέχρι επιδέσμους, συσκευές ορών και ότι μπορούμε να φανταστούμε κάθε φορά.
ενίσχυση της Πρωτοβάθμιας ούτε προσλήψεις. Αυτό αυτόματα σημαίνει ότι τα προβλήματα υποστελέχωσης θα ενταθούν και η εικόνα θα χειροτερεύσει. Την ίδια στιγμή, η Κυβέρνηση ευαγγελίζεται άλλη μία “Μεταρρύθμιση” με νομοσχέδιο αρχές του χρόνου που δε θα υπάρχουν πόροι για να εφαρμοστεί.
Ήδη με τις πολιτικές διάλυσης της Πρωτοβάθμιας, έχουν στην κυριολεξία κλείσει οι υπηρεσίες των πολυιατρείων του ΙΚΑ και άλλων ταμείων στις μεγάλες πόλεις και έχει εκχωρηθεί -με ακριβό αντίτιμο για το κράτος και τους πολίτες- η παρακολούθηση ασθενών στον ιδιωτικό τομέα.
Η κατάσταση είναι οριακή. Βρισκόμαστε στο σημείο που έχει περιοριστεί η ποσότητα και η ποιότητα παροχής των υπηρεσιών υγείας και κινδυνεύει η λειτουργία κέντρων υγείας, κλινικών και νοσοκομείων ολόκληρων. Την ίδια στιγμή, από το 3ο μνημόνιο που ψήφισαν ομοθυμαδόν κυβέρνηση και αντιπολίτευση το καλοκαίρι, προβλέπεται μέσα στο 2016 η αξιολόγηση των δομών με προοπτική είτε το κλείσιμο είτε την περαιτέρω εκχώρηση στον ιδιωτικό τομέα.
Αν αυτό συνδυαστεί με το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων ιδίως των
συνταξιούχων και των νέων ανθρώπων, η πρόσβαση στις δημόσιες δομές, τις τσακισμένες από τα μνημόνια, θα περιοριστεί δραματικά.
Είμαστε στο σημείο που οι τοπικές κοινωνίες πρέπει να υπερασπιστούν με σθένος τη δημόσια περιουσία τους: τα σχολειά τους, τα κέντρα υγείας τους, τις υπηρεσίες τους που κλείνουν ενόσω συγκεντροποιείται η λειτουργία τους (δημόσια ταμεία, ειρηνοδικεία κοκ). Το παράδειγμα της εμπλοκής των Δημάρχων της Αχαΐας στην κινητοποίηση των γιατρών των Κέντρων Υγείας την προηγούμενη περίοδο, αν και δεν είχε συνέχεια, δείχνει το δρόμο για την πορεία αναστροφής της απαξίωσης του δημόσιου χώρου.
Κτιριακή αναβάθμιση, στελέχωση, εφοδιασμός και ένα άλλο μοντέλο λειτουργίας που να απαντά στις σύγχρονες προκλήσεις και να μην είναι προσκολλημένο σε δόγματα και συνήθειες του παρελθόντος, με συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας, των συλλόγων, των κινήσεων πολιτών στον καθορισμό των υγειονομικών αναγκών και της πρόληψης ασθενειών.
Κι ένα άλλο παράδειγμα από τους λειτουργούς του, με στάση αλληλεγγύης στους πληθυσμούς που εισπράττουν τα αποτελέσματα της κρίσης χρόνια τώρα.
Το Κέντρο Υγείας Κ. Αχαΐας πρέπει να ξαναβρεί το ρόλο του και να ενισχυθεί για να συνεχίσει να καλύπτει υγειονομικά την περιοχή.
Η κατάσταση ποτέ δεν ήταν η καλύτερη που μπορούσε να υπάρχει. Οι πιστώσεις όμως για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας την τελευταία τριετία έχουν περιοριστεί στο μισό και η “διοικητική αυτοτέλεια” που της παραχωρήθηκε το 2014, την έχει ωθήσει στην ανυποληψία.
Λίγα λόγια για το ΚΥ Κ. Αχαΐας: κτιριακή υποδομή που προσιδιάζει σε κάτι άλλο. Στην κυριολεξία δεν έχει προστεθεί ένα καρφί από την ίδρυσή του το 1987. Δεν αντικαταστάθηκαν οι γιατροί που έφυγαν με σύνταξη, έκλεισε το φυσικοθεραπευτήριο και περιορίστηκε δραματικά η λειτουργία του οδοντιατρείου. Έχουν περιοριστεί οι επισκέψεις συγκεκριμένων ειδικοτήτων από το Γενικό Νοσοκομείο Πατρών λόγω συνταξιοδοτήσεων. Το εργαστήριο δε 15
ΠΛΕΚΟΥΜΕ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ «ΜΑΛΛΙΑ - ΚΟΥΒΑΡΙΑ» ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ Δεν δέχονται χρήματα και δεν είναι ΜΚΟ. Είναι απλοί και καθημερινοί άνθρωποι που έστησαν ένα δίκτυο με απλές και νοικοκυρεμένες κινήσεις, κάτι που για την κρατική μηχανή πολλές φορές φαντάζει αδύνατο. Βρίσκονται και επικοινωνούν μεταξύ τους –άλλωστε η επικοινωνία είναι πολύ εύκολη στις μέρες μας– γνωρίζονται και συζητάνε και δένονται σε κάτι που ίσως να μπορέσει να πάει κι ένα βήμα παρακάτω.
Θεανώ Κοντούλη
Όταν μου προτάθηκε να γράψω ένα κείμενο για την αλληλεγγύη, με αφορμή αυτή τη νέα προσπάθεια που ξεκινά με το περιοδικό «Πολιτεία», αντιμετώπισα ένα τεράστιο πρόβλημα. Είναι τόσες πολλές και σημαντικές οι δομές αλληλεγγύης που δεν ήξερα σε ποιαν να δώσω προτεραιότητα. Έγραφα κι έσκιζα μια ολόκληρη μέρα και κάποια στιγμή είπα «μπερδεύτηκα» και ο πρώτος συνειρμός ήταν ένα κουβάρι... Το αποφάσισα, θα γράψω για το «πλέκουμε αλληλεγγύη».
είναι τυχερά , το χέρι του γονιού τους ή κάποιου συγγενή.
Μην σας περάσει από το μυαλό ότι είναι μια ομάδα αργόσχολων γυναικών που πήραν βελόνες νήματα και βελονάκια να κάνουν μια φιλανθρωπία για την σωτηρία της ψυχής τους. Οι γυναίκες που πλέκουν σ' αυτήv την ομάδα είναι όλων των ηλικιών και όλες
Είμαι
κι εγώ μέλος αυτής της ομάδας και παρούσα σε όποια τέτοια δομή μπορώ και κάθε φορά με απασχολεί το ίδιο πάντα ερώτημα: η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας απέναντι στη βία και τον παραλογισμό, θα βρούμε όμως κι έναν τρόπο να την χρησιμοποιήσουμε σαν τέτοιο:
Πριν από ένα μήνα –πάνω κάτω– μια φωτογραφία από την Ισπανία που έδειχνε γυναίκες να πλέκουν για τους πρόσφυγες έκανε τον γύρο του κόσμου μέσα από το διαδίκτυο. Μια γυναίκα από την Θεσσαλονίκη, η Ρένα Ακριτίδου, σκέφτηκε «γιατί όχι κι εμείς;» Κινήθηκε γρήγορα, μίλησε με τις φίλες της , έκανε μια ομάδα στο facebook , https://www.facebook.com/groups/16202286 18231329/?fref=ts και μέσα σε ελάχιστο χρόνο κατάφερε η ομάδα να έχει 1.700 μέλη, τα περισσότερα ενεργά.Σε λιγότερο από μήνα τη γνώριζε όλη η χώρα.
Απλά και γρήγορα χωρίστηκαν υποομάδες ανά γεωγραφική περιοχή και κάθε ομάδα διαχειρίζεται την διακίνηση των πλεκτών της ώστε να φτάνουν γρήγορα εκεί που υπάρχει ανάγκη.Πολλά από τα μέλη βρίσκονται και δουλεύουν μαζί σκουφιά, κασκόλ, γάντια. Ό,τι μπορεί να ζεστάνει τα κρύα κορμάκια και αν είναι δυνατόν και λίγο τις ψυχές των παιδιών, που αντί να παίζουν, να πηγαίνουν σχολείο, να κοιμούνται και να ονειρεύονται μέσα στην ασφάλεια του παιδικού δωματίου τους και την αγκαλιά της μάνας τους , περπατάνε χιλιόμετρα ολόκληρα, μπαίνουν βίαια σε μια βάρκα ενός δουλεμπόρου, που αρμενίζει στα πολλές φορές φουρτουνιασμένα νερά του Αιγαίου για να γλυτώσουν από τις βόμβες και τις σφαγές, με μοναδική αποσκευή τους, αν
δουλεύουν σκληρά και δαπανούν πολύ χρόνο γι αυτό τον σκοπό.
Όσοι δεν έχουν χρόνο ή δεν ξέρουν να
Ίσως να έχω απάντηση την επόμενη φορά…
πλέκουν προσφέρουν τις πρώτες ύλες, όλοι έχουν κάτι να κάνουν γι΄αυτόν το σημαντικό σκοπό. 16
ΕΡΜΗΝΕΥΟΝΤΑΣ ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΟΘΟΝΗ
Παναγιώτης Κουνάβης To Μάρτιο του 1919 ο Μουσολίνι βαφτίζει το κίνημά του φασιστικό, σε μία συγκέντρωση των οπαδών του στο Μιλάνο. Ένα γεγονός που θα σηματοδοτήσει την αρχή μιας πορείας με πανευρωπαϊκές διαστάσεις, αλλά και τραγικές συνέπειες για τους λαούς. Ήταν η ιδεολογία που έπλασε τη σκοτεινή πλευρά της Ευρωπαϊκής ηπείρου, που σε συνδυασμό με την αποτυχία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης και την άνοδο των ναζί στην εξουσία, αιματοκύλισε τον κόσμο με εκατομμύρια θύματα. Με τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο φασισμός μπορεί να νικήθηκε, αλλά δεν πέθανε. Τα τελευταία χρόνια, η άνοδός του μαζί με την οικονομική κρίση είναι γεγονός, το «αυγό του φιδιού» εκκολάπτεται και σκάει όταν οι συνθήκες το επιτρέπουν.
Μπορεί η μεγάλη αντιφασιστική νίκη των λαών με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου να οικοδόμησε μία Ευρώπη με κατακτήσεις και δικαιώματα για τους λαούς της, όμως, η οικονομική κρίση που ξέσπασε στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας και οι πολιτικές που εφαρμόζονται για την αντιμετώπισή της, οδηγούν στην αφαίρεση αυτών των κατακτήσεων στο όνομα της επίλυσής της. Θα μπορέσουν οι λαοί να ανακτήσουν τις κατακτήσεις τους; Φτάνει η ιστορική μνήμη μόνο να αποτρέψει εξελίξεις, που θα οδηγήσουν στην επάνοδο του φασισμού και την επικράτηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας; Τι μπορεί να αναχαιτίσει την άνοδο της ακροδεξιάς σε μία σειρά από χώρες όπως στην Ουκρανία, στη Γαλλία και στη χώρα μας; Η συζήτηση έχει ανοίξει ούτως ή άλλως.
Η μάχη ενάντια στο φασισμό περνά υποχρεωτικά από την ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος. Ως προϊόν της κρίσης και της παρακμής του καπιταλισμού, ο σύγχρονος φασισμός πλήττει πρώτα απ’ όλα τα πιο ευάλωτα τμήματα της εργατικής τάξης. Οι εργαζόμενοι και οι λαοί αν δεν κατανοήσουν το παρελθόν, δεν θα μπορέσουν να αποτρέψουν την αφαίρεση ιστορικών κατακτήσεών τους και την αναβίωση φαντασμάτων. Ο φασισμός αποκτά υπόβαθρο όταν υπάρχει αβεβαιότητα, δυσαρέσκεια και σιωπή, όταν στα προβλήματα, που δήθεν
απαντά, απουσιάζει η ιδεολογία και υπάρχει άρνηση των πνευματικών αξιών. Η τέχνη έχει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της συνείδησης, είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας και της ανθρώπινης δραστηριότητας που αποτελούν με τη σειρά τους το ερέθισμα του καλλιτέχνη. Τι πιστεύετε πως είναι ο καλλιτέχνης; Ρώτησαν κάποτε τον Pablo Picasso; «Ένας ανόητος ο οποίος έχει απλά μάτια αν είναι ζωγράφος ή αυτιά αν είναι μουσικός; Αντίθετα, την ίδια στιγμή είναι ένα πολιτικό ον, το οποίο διαρκώς ανταποκρίνεται σε σπαραξικάρδια, φλογερά ή χαρούμενα γεγονότα και απέναντι στα οποία παίρνει θέση με ποικίλους τρόπους. Όχι, η ζωγραφική δεν γίνεται για να διακοσμεί διαμερίσματα. Είναι ένα εργαλείο πολέμου για να επιτίθεται, αλλά και να αμύνεται ενάντια στον εχθρό».
Η έβδομη τέχνη όπως είναι φυσικό, δεν θα μπορούσε να σταθεί απαθής στο φαινόμενο του φασισμού και να μην προσπαθήσει να το αποτυπώσει και να το σχολιάσει με το δικό της τρόπο. Άλλωστε η ομιλία του Τσάρλι Τσάπλιν στην ταινία «Ο μεγάλος δικτάτωρ» σίγουρα σήμερα θα μπορούσε να εκφωνηθεί ξανά με τα ίδια λόγια: ......" Στο όνομα της δημοκρατίας, ας χρησιμοποιήσουμε αυτή τη δύναμη, ας ενωθούμε! Ας αγωνιστούμε για ένα
τις υποσχέσεις! Να ελευθερώσουμε το λαό, να σπάσουμε τους εθνικούς φραγμούς, να καταργήσουμε την πλεονεξία, το μίσος και τη μισαλλοδοξία. Ας αγωνιστούμε για ένα κόσμο δικαίου, όπου η επιστήμη και η πρόοδος θα φέρουν ευτυχία σε όλους! "........
Οι προτάσεις που ακολουθούν δεν φιλοδοξούν, ασφαλώς, να αποτελέσουν πλήρη κατάλογο ταινιών που διαπραγματεύονται το φασισμό. Είναι ταινίες λίγο πολύ γνωστές στο ευρύτερο κοινό και μπορούν να αποτελέσουν την αφορμή για συζήτηση και προβληματισμό. Πάνω απ όλα, διαπραγματεύονται ένα θέμα με το οποίο η κάμερα ασχολήθηκε πάρα πολλές φορές και είναι αδύνατον να τις καταγράψουμε όλες. Η διαδρομή αυτή προσπαθεί να επισημάνει την οπτική γωνία, από την οποία βλέπει κάθε δημιουργός το θέμα του να δείξει τη μεγάλη ποικιλία των προσεγγίσεων και την εμφάνιση του φασισμού σε διάφορες χρονικές περιόδους και σε διαφορετικές χώρες.
Guernica Pablo Picasso Ο πίνακας παρουσιάστηκε στη Διεθνή Έκθεση του Παρισιού την ίδια χρονιά και αρχικά εισέπραξε αρνητικές κριτικές. Ύστερα, όμως, αναγνωρίστηκε η καλλιτεχνική του αξία και μάλιστα έγινε σύμβολο του αγώνα των δημοκρατών ενάντια στο φασισμό.
καινούργιο κόσμο, με ευκαιρίες και δουλειά για όλους, μέλλον για τους νέους, ασφάλεια για τους ηλικιωμένους. Με αυτές τις υποσχέσεις, οι αγροίκοι πήραν την εξουσία. Αλλά είπαν ψέμματα! Δεν κράτησαν το λόγο τους! Ποτέ δεν θα το κάνουν! Οι δικτάτορες ελευθερώνουν τον εαυτό τους, αλλά υποδουλώνουν το λαό. Ο αγώνας μας είναι να κάνουμε πράξη αυτές 17
Ο Μεγάλος Δικτάτορας, 1940. Ασπρόμαυρη, διάρκεια 127', Τσάρλι Τσάπλιν. «Ο Μεγάλος δικτάτωρ» (1940) είναι η πρώτη ομιλούσα και ηχητική ταινία του Τσάπλιν, δεκατρία χρόνια μετά την εισαγωγή του ήχου στις ταινίες.Πολιτική σάτιρα για την άνοδο του Χίτλερ και του ναζισμού. Η ταινία απαγορεύτηκε από τους Χίτλερ, Μουσολίνι και Φράνκο, ενώ ήταν υποψήφια για 5 βραβεία όσκαρ.Η σκηνή με τον Τσάπλιν χορεύει μπαλέτο με την υδρόγειο θεωρείται σήμερα μια από τις σημαντικότερες στιγμές της κινηματογραφικής ιστορίας. Η ομιλία του κεντρικού ήρωα στο τέλος της ταινίας, μνημονεύεται για το ανθρωπιστικό της μήνυμα. Η παραγωγή της ταινίας ξεκίνησε το 1937, όταν ακόμα δεν υπήρχαν πολλοί που πίστευαν πως ο ναζισμός συνιστούσε απειλή, ενώ το φιλμ κυκλοφόρησε το 1940, λίγο πριν η Αμερική μπει στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Όταν κυκλοφόρησε η ταινία, ο Χίτλερ απαγόρευσε την προβολή της σε όλες τις κατεχόμενες χώρες. Στις 15 Οκτωβρίου του 1940 έγινε η πρεμιέρα της ταινίας. ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ON LINE: http://www.dailymotion.com/video/xelwo6_o%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CF%82%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%84%CE%AC%CF%84%CF%89%CF%81_shortfilms
"El laberinto del fauno"-“ Pan's Labyrinth”- Ο λαβύρινθος του Πάνα, 2006. Διάρκεια 120". Γκιγιέρμο ντελ Τόρο,Ισπανία. Ισπανία, 1944: το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου. Η Κάρμεν, που πρόσφατα ξαναπαντρεύτηκε, μετακομίζει με την κόρη της Οφηλία, στο σπίτι του καινούριου της συζύγου Βιντάλ, λοχαγοὐ στον στρατό του δικτάτορα Φράνκο. Μην μπορώντας να αντέξει εύκολα την καινούρια της ζωή, το νεαρό κορίτσι ψάχνει να βρει καταφύγιο σε έναν μυστηριώδη λαβύρινθο, που ανακαλύπτει δίπλα στο νέο της σπίτι. Ο Πάνας, ο φρουρός του, ένα μαγικό πλάσμα, της αποκαλύπτει ότι είναι η χαμένη από καιρό πριγκίπισσα του μυθικού αυτού βασιλείου. Για να βρει την αλήθεια, η Οφηλία πρέπει να φέρει εις πέρας τρεις επικίνδυνες αποστολές, αποστολές που δεν μοιάζουν σε τίποτα με ότι έχει αντιμετωπίσει ως τώρα στη ζωή της. Λάτρης και δεξιοτέχνης του φανταστικού είδους ο Γκιγιέρμο ντελ Τόρο υπογράφει ένα παραμύθι αυστηρά για μεγάλους και διαστρέφει την αθώα "Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων", με φόντο την σπαραγμένη από τον εμφύλιο Ισπανία του '40.Πολιτική αλληγορία με τη φαντασμαγορία των ειδικών εφέ με τη μοναδική αποτύπωση του ντελ Τόρο. Παίζουν: Σέρζι Λοπέζ, Αριαντνα Τζιλ, Νταγκ Τζόουνς, Ιβάνα Μπακουέρο Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=RbffV5LZfZI
«Ρώμη, Ανοχύρωτη Πόλη», 1945. Διάρκεια: 103', Ρομπέρτο Ροσελίνι, Ιταλία. Ταινία του «ιταλικού νεορεαλισμού. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Άννα Μανιάνι, Άλντο Φαμπρίτσι και Μαρτσέλο Παλιέρο και πραγματεύεται την περίοδο της γερμανικής κατοχής της Ρώμης το 1944. Η ταινία κέρδισε βραβεία σε πολλές κινηματογραφικές διοργανώσεις και έλαβε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Σεναρίου. Ρώμη 1944. Η πόλη είναι υπό γερμανική κατοχή και οι πολίτες της βιώνουν τη βάρβαρη συμπεριφορά των Γερμανών. Οι Γερμανοί αναζητούν έναν Ιταλό, τον Τζόρτζιο Μανφρέντι (Μαρτσέλο Παλιέρο), με την υποψία ότι είναι μέλος μιας ομάδας της Αντίστασης. Εκείνος ζητά βοήθεια από το φίλο του Φραντσέσκο (Φραντσέσκο Γκραντζάκετ), που πρόκειται να παντρευτεί τη χήρα Πίνα (Άννα Μανιάνι). Η Πίνα κι ο ιερέας Δον Πιέτρο Πελεγκρίνι (Άλντο Φαμπρίτσι) προσπαθούν να βοηθήσουν τον Τζόρτζιο να φύγει από την πόλη το συντομότερο δυνατόν με νέα ταυτότητα. Παράλληλα η Πίνα ετοιμάζεται να παντρευτεί τον Φραντσέσκο την αμέσως επόμενη μέρα, όταν κάποιο πρόσωπο από το περιβάλλον του Τζόρτζιο δίνει πληροφορίες στους Γερμανούς βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές όλων. Το φιλμ του Ροσελίνι γυρίστηκε στους δρόμους της ρημαγμένης από τον πόλεμο Ρώμης και τους ηθοποιούς πλαισίωναν αληθινά πρόσωπα, τα οποία είχαν υποφέρει από τη λαίλαπα του πολέμου. Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=c1P1JRSJT6Q
18
La Voz Dormida- Η κοιμωμένη φωνή.,2011.Διάρκεια: 128', Benito Zambrano,Ισπανία. Η ιστορία δυο αδελφών στην Ισπανία του Φράνκο, αμέσως μετά το τέλος του Εμφυλίου. Η μια έγκυος, πίσω από τα κάγκελα, η άλλη μόλις έφθασε στην Μαδρίτη για να προσφέρει όση βοήθεια μπορεί στην κρατούμενη. Η Hortensia ακλόνητη με τα πιστεύω της, η Pepita ουδέτερη και αμέτοχη, προσπαθεί να περνά απαρατήρητη. Όταν όμως ο πόλεμος έχει σταματήσει, αλλά ο αγώνας συνεχίζεται, όλοι υποχρεωτικά συμμετέχουν σε αυτόν. Σκηνοθέτης: Benito Zambrano Ηθοποιοί: Inma Cuesta, María León, Marc Clotet Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=LhyxDiBbQKI
«Αμήν», 2002. Διάρκεια: 130',Kώστας Γαβράς. Η ταινία βασίζεται στην ιστορία του χημικού Κούρτ Γκερστάιν (Ούλριχ Τουκούρ), υπαρκτό πρόσωπο και αξιωματικός των Ες-Ες που προσπάθησε αποτυχημένα να ευαισθητοποιήσει την Καθολική Εκκλησία σχετικά με το Ολοκαύτωμα. Ενώ προμήθευε τα στρατόπεδα συγκέντρωσης με το φονικό Zyklon B, ταυτόχρονα κατήγγειλε τα εγκλήματα, ενημερώνοντας τον Πάπα Πίο ΙΒ΄, ρισκάροντας έτσι την ασφάλειά του ίδιου και της οικογένειάς του. Στις προσπάθειές του αυτές βρήκε βοήθεια από το νεαρό Ιησουίτη Ρικάρντο Φοντάνα (Ματιέ Κασσοβίτς). Έγχρωμη Γαλλο-γερμανική ταινία, σκηνοθεσία Κώστας Γαβράς με τους: Ούλριχ Τουκούρ, Ματιέ Κασοβίτς, Ούλριχ Μίχε, Μισέλ Ντισοσουά, Ίον Καραμίτρου Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=McEkNCpTOKs
The Boy in the Striped Pyjamas-Το Αγόρι Πίσω από το Συρματόπλεγμα,2008. Διάρκεια: 94', Mark Herman Η ταινία μάς μεταφέρει στην περίοδο του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, όταν ο Χίτλερ και ο γερμανικός στρατός προσπαθούσαν να φτιάξουν το έθνος της "Αρίας φυλής". Ο Μπρούνο είναι ένα 8χρονο αγόρι που ζει με τον πατέρα του, υψηλόβαθμο αξιωματικό του γερμανικού στρατού, τη μητέρα και την αδερφή του. Ένα παιδί σαν όλα της ηλικίας του, που του αρέσει να παίζει με τους φίλους του και να εξερευνά τον κόσμο. Ο πατέρας ανακοινώνει στην οικογένεια ότι πρέπει να αλλάξουν τόπο να ζουν γιατί αυτό επιβάλλει η δουλειά του. Στο καινούριο σπίτι στην εξοχή, ο Μπρούνο, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις της μητέρας του, αποφασίζει να ανακαλύψει την περιπέτεια στο γειτονικό δάσος. Εκεί, πίσω από ένα συρματόπλεγμα, συναντά ένα αγόρι στην ηλικία του, τον Σμούλ, και μια φιλία γεννιέται, με απρόβλεπτες όμως συνέπειες, ιδιαίτερα με το σκληρό και απάνθρωπο φινάλε της ταινίας. Παρότι δεν γίνεται αναφορά στο ποιό είναι το συγκεκριμένο στρατόπεδο, καταλαβαίνουμε πως πρόκειται για το διαβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης Εβραίων, το Άουσβιτς. Η κτηνωδία του Ναζισμού και η γενοκτονία των Εβραίων ξεδιπλώνεται μέσα από την ιστορία της φιλίας δυο μικρών παιδιών. Μια ιστορία για το Ολοκαύτωμα και τις σχέσεις των ανθρώπων μέσα στον παραλογισμό του πολέμου, βασισμένη στο βιβλίο του Τζον Μπόιν. Ηθοποιοί: Rupert Friend, David Thewlis, Asa Butterfield, Vera Farmiga, David Hayman, Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=uUqG5GvH00c
19
Μια ξεχωριστή μέρα-Una Giornata Particolare,1973. Διάρκεια: 110'. Ετόρε Σκόλα, Ιταλία. Μια καταπιεσμένη νοικοκυρά κι ένας κατατρεγμένος ομοφυλόφιλος βρίσκουν ένα σημείο επαφής στην Ιταλία του Μουσολίνι. Συγκλονιστική ταινία γύρω από την κοινωνική και πολιτική καταπίεση του ατόμου σ' ένα φασιστικό καθεστώς. Ρώμη 1938 ,ο Χίτλερ επισκέπτεται το Μουσολίνι και οι Ιταλοί ετοιμάζονται πυρετωδώς για το μεγάλο γεγονός και την υποδοχή. Γυναίκες, άντρες και παιδιά βάζουν τα καλά τους, ολόκληρη η Ιταλία απλώνει σημαίες πλουμιστές συμμαχικές και φασιστικές. Σε μια εργατική πολυκατοικία δύο άνθρωποι, οι μόνοι που έμειναν εκεί, εκείνη την ημέρα, συναντιούνται τυχαία και ζουν μαζί σχεδόν μια μέρα. Σκηνές γεμάτες ανθρώπινα αισθήματα, πλημμυρισμένες από πάθη, απωθημένα, ορμές και μια τελική και σιωπηρή γαλήνη. Μαρτσέλο Μαστρογιάννι, Σοφία Λόρεν Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=Unnh0mH4V9A
Das Experiment-Το πείραμα, 2001. Διάρκεια: 114' Oliver Hirschbiegel,Γερμανία. Ο γερμανός σκηνοθέτης Οliver Ηirschbiegel γνώρισε την επιτυχία με το εξαιρετικό ψυχολογικό θρίλερ του «Το πείραμα»,θέτοντας στο στόχαστρο τη σχέση κρατούμενου-δεσμοφύλακα, μέσα από ένα πείραμα ανθρώπινης συμπεριφοράς. Το σενάριο βασίζεται στο μυθιστόρημα του Mario Giordano και έχει ως αφετηρία το πραγματικό αντίστοιχο πείραμα, το «Stanford Prison Experiment» που είχε πραγματοποιηθεί στις ΗΠΑ, τη δεκαετία του ’70. Τα «πειραματόζωα» χωρίζονται σε κρατούμενους και δεσμοφύλακες, υπό τη συνεχή παρακολούθηση της επιστημονικής ομάδας. Σύντομα η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο και οι συμμετέχοντες παρεκτρέπονται σε φασιστικές συμπεριφορές. Ηθοποιοί: Moritz Bleibtreu, Christian Berkel, Oliver Stokowski, Fatih Akin Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=5cmCkE63EeY
Das Weisse Band-H λευκή κορδέλα , σκηνοθεσία Μίκαελ Χάνεκε 2009. Διάρκεια: 144΄ ΧΩΡΑ: Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία, Ιταλία (ασπρόμαυρη). Το 1913 μια σειρά από παράξενα γεγονότα αναστατώνουν την καθημερινότητα ενός αγροτικού χωριού της Βόρειας Γερμανίας. Εικόνες που δημιουργούν με τον καλύτερο τρόπο την καταπιεστική ατμόσφαιρα, με τον σκηνοθέτη να καταγράφει με εξονυχιστική λεπτομέρεια τα διάφορα μικρά, επικίνδυνα γεγονότα, που αρχίζουν να προκαλούνται στην αυταρχική, αγροτική κοινωνία της περιοχής, κοινωνία όπου τα παιδιά κουβαλούν στους ώμους τους τα κρίματα των γονιών τους: το στημένο «ατύχημα», την κακοποίηση ενός διανοητικά καθυστερημένου μαθητή, την κακοποίηση ενός άλλου εξαιτίας μιας σφυρίχτρας, το κάψιμο μιας αποθήκης και άλλα. Θαυμάσιες εικόνες, γυρισμένες σε μαυρόασπρο φιλμ (έξοχη φωτογραφία είναι του Κρίστιαν Μπέργκερ) με ένταση και ρυθμό. Ηθοποιοί: Ούλριχ Τουκούρ, Σούζανε Λόταρ, Κρίστιαν Φρίντελ Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=2aaapMYGBJs
Ο Αληθινός Φασισμός (Μιχαήλ Ρομ).Ιστορικό ντοκιμαντέρ,1965 Διάρκεια: 130'.Ασπρόμαυρη. Ιστορικό ντοκιμαντέρ ενός χαρακτηριστικού εκπροσώπου του σοβιετικού σινεμά και του σοσιαλιστικού ρεαλισμού. Εστιάζει κυρίως στην κοινωνιολογική και ψυχολογική σημειολογία του ναζιστικού φαινομένου. Από το αρχειακό υλικό του ίδιου του ναζισμού αναλύονται οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε προκειμένου να μαζικοποιήσει εντελώς τον άνθρωπο, να εξαφανίσει εντελώς τις ηθικές αναστολές του και πώς οι μάζα- άνθρωποι πλέον έγιναν ικανοί για κάθε έγκλημα, μέχρι τα ολοκαυτώματα και τις γενοκτονίες.
https://www.youtube.com/watch?v=pWCUmSK-MFk
20
Ο Πιανίστας,2002. Διάρκεια: 148΄,Ρόμαν Πολάνσκι. Πολωνία, 1939. Ένας κορυφαίος Πολωνοεβραίος πιανίστας βρίσκεται έγκλειστος στο γκέτο της Βαρσοβίας. Αποφεύγοντας, για καλή του τύχη, την μοιραία μεταφορά σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, κρύβεται στα ερείπια της βομβαρδισμένης πόλης και χάρη στις προπολεμικές γνωριμίες του, σε μια ομάδα αντιστασιακών, αλλά κυρίως χάρη στη βοήθεια ενός μουσικόφιλου γερμανού αξιωματικού, κατορθώνει να επιβιώσει... Ο Πιανίστας είναι μια κινηματογραφική μεταφορά της ομώνυμης αυτοβιογραφίας του Εβραίου Πολωνού μουσικού, Βλαντισλάβ Σπίλμαν. Σκηνοθεσία: Ρόμαν Πολάνσκι Σενάριο: Ρόναλντ Χάρντγουντ Παίζουν: Έντριεν Μπρόντυ, Τόμας Κρέτσμαν, Φρανκ Φίνλεϋ, Μωρίν Λίπμαν, Εμίλια Φοξ Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=u_jE7-6Uv7E
Tο κύμα -Die Welle 2008.Διάρκεια:110'.Ντένις Γκάνσελ, Γερμανία. Όταν συνειδητοποιεί, ότι οι παραδοσιακές μέθοδοι διδασκαλίας της Ιστορίας, προκαλούν ανία στους μαθητές του, ένας νεαρός καθηγητής, προτείνει την εφαρμογή ενός ιδιότυπου πειράματος, που προβλέπει συγκρότηση μιας ελίτ με μυστικούς κώδικες, σκληρή πειθαρχία και υψηλούς στόχους. Οι μαθητές θα οδηγήσουν το πείραμα σε απόλυτη επιτυχία και χωρίς να το καταλάβουν, θα αρχίσουν να υποκύπτουν στο φασιστικό τρόπο σκέψης ενώ και ο ίδιος ο καθηγητής αρχίζει να απολαμβάνει το ρόλο του απόλυτου αρχηγού… Ο φασισμός γιγαντώθηκε επειδή υπήρχαν σχιζοφρενείς ή άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα μόνο; Η συλλογικότητα είναι επιβεβλημένη όταν εξυπηρετεί κοινωνικά απελευθερωτικά οράματα που μάχονται την καταπίεση; Ερωτήματα που ζητούν απάντηση μετά τη θέαση της ταινίας. Σκηνοθεσία Ντένις Γκάνσελ με τους: Γιούργκεν Φόγκελ, Φρέντερικ Λάου, Μαξ Ρίμελτ, Τζένιφερ Ούλριχ Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=p-C8ZLd7atk
American History X -Μαθήματα αμερικανικής ιστορίας,1998. Διάρκεια: 119’, Τόνι Κέι. Η ταινία «Μαθήματα Αμερικάνικης Ιστορίας» αφηγείται τη ζωή δύο αδερφών. Και οι δύο είναι λαμπροί και χαρισματικοί μαθητές, αλλά ο Ντέρεκ, μετά τη δολοφονία του πατέρα του από έναν μαύρο έμπορο ναρκωτικών, προσχωρεί σε ένα νεο-ναζιστικό κίνημα. Το μίσος που τον έχει κυριεύσει τον οδηγεί στο να σκοτώσει δύο μαύρους, μέλη συμμορίας, που προσπαθούσαν να του κλέψουν το φορτηγάκι του και καταδικάζεται σε τρία χρόνια φυλάκισης για ανθρωποκτονία εν βρασμώ ψυχής. Η ιστορία προβάλλει πως ο Ντάνι επηρεάζεται από τις πράξεις και την ιδεολογία του μεγαλύτερου αδερφού του και πως ο Ντέρεκ, ριζικά αλλαγμένος από τις εμπειρίες του στη φυλακή, προσπαθεί να αποτρέψει τον αδερφό του από τα ίδια λάθη που έκανε αυτός στο παρελθόν. H υποκρισία των ΗΠΑ, που ενώ από τη μια μεριά ευαγγελίζονται τις αρχές της ελευθερίας και της ισότητας σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου καταδικάζοντας οποιαδήποτε καταπάτηση τους, από την άλλη αποφασίζουν στο όνομα της τελειότητας που αντιπροσωπεύουν, να κλείνουν τα μάτια σε φαινόμενα μισαλλοδοξίας που λαμβάνουν χώρα στην καρδιά της αμερικανικής κοινωνίας αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο. Παίζουν: Έντουαρντ Νόρτον, Έντουαρντ Φερλόγκ Trailer:https://www.youtube.com/watch?v=JsPW6Fj3BUI
Πηγές: http://www.imdb.com/ , https://el.wikipedia.org , http://tvxs.gr/, http://www.athinorama.gr/,
21
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΧΑΪΚΗ Μπορεί η Αχαϊκή στη φετινή ποδοσφαιρική περίοδο να αγωνίζεται στην Α’ κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος και οι φίλοι της να ανυπομονούν να την ξαναδούν στις Εθνικές κατηγορίες, όμως η πραγματική επιστροφή στο μέλλον, ξεκίνησε τη φετινή σεζόν για την ιστορική ομάδα. Η διοίκηση αποφάσισε να κάνει ουσιαστική δουλειά με τμήματα υποδομών, ρίχνοντας μεγάλο βάρος στην προσπάθεια για την ανάδειξη ποδοσφαιρικών ταλέντων, τα οποία στο μέλλον θα στελεχώσουν την πρώτη ομάδα της. Στο ποδοσφαιρικό εργαστήρι που έχει στηθεί, διδάσκονται το άθλημα περίπου 100 παιδιά από 6 μέχρι 16 ετών.
Παράλληλα, η διοίκηση στόχο έχει μέσα από τις ακαδημίες να προσφέρει στους μικρούς φίλους του ποδοσφαίρου, σωστή εκμάθηση του αθλήματος, αξιοποίηση των ικανοτήτων & δεξιοτήτων τους, την πειθαρχία, την καλλιέργεια ομαδικού πνεύματος, της άμιλλας και της φιλίας, ώστε κίνητρο και στόχο να αποτελεί η συμμετοχή, ώστε να είναι το ποδόσφαιρο παιχνίδι & διασκέδαση για την ευχαρίστησή τους.
Ένα επιτελείο ειδικευμένων προπονητών, καθοδηγεί ποδοσφαιρικά τμήματα παίδων, προπαίδων, τζούνιορ, προτζούνιορ και μίνι ,με υπεύθυνο εγγράφων το μέλος της διοίκησης Κώστα Στεργιώτη και υπεύθυνο των ακαδημιών τον Φίλιππα Σχοινά. Προπονητές είναι οι: Άγγελος Κίκινας, Γιώργος Αγγελόπουλος, Νίκος Τσολόπουλος και προπονητής τερματοφυλάκων ο Μπούνιας Παναγιώτης.
Τέλος, η κατασκευή του βοηθητικού γηπέδου στο αθλητικό κέντρο της Κάτω Αχαΐας, είναι για τη διοίκηση θέμα άμεσης προτεραιότητας. Η αποπεράτωση του θα αποσυμφορήσει το γήπεδο της Αχαϊκής και θα δώσει ώθηση στην ανάπτυξη του αθλήματος στην περιοχή.
Κώστας Στεργιώτης
Φωτογραφίες από: http://westcity.gr/ και https://www.facebook.com/andreas.maxairas
22
ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΕΥΧΟΣ 24 – 02 - 2016