Metodolojik Sorunlar

Çünkü insan beyninin yapısı ve fonksiyonu da dahil olmak üzere davranışın biyolojik yönlerini ölçmek için yetenek hızla ilerliyor ve davranışın biyolojik temellerini anlamak psikolojik çalışmanın giderek artan önemli bir çizgisidir.

Nöron Sinir Sisteminin Yapıtaşıdır

Öğrenme Hedefleri: 1- Nöronun yapısını ve fonksiyonlarını tanımlayın. 2- Nöronlar arasındaki ve içindeki iletişim yollarının şemasını çizin. 3- Temel nörotransmitterlerin üçünü listeleyin ve işlevlerini açıklayın. Sinir sistemi nöronlar olarak bilinen 100 milyardan fazla hücreden oluşur. Bir nöron sinir sistemi içindeki bir hücredir. Nöronlar üç ana bölümden oluşmaktadır. i. Hücre çekirdeğinde bulunan ve hücreyi hayatta tutan bir hücre gövdesi ya da soma hücresi. ii. Diğer hücrelerden gelen bilgileri toplayan ve bilgileri soma hücresine ileten dendritin olarak bilinen lif gibi kollara ayrılan bir ağaç. iii. Diğer nöronların bilgiyi doğru hücre gövdesinden uzağa ileten akson olarak bilinen uzun ve parçalı lif. Bazı nöronlar, dendritlerin yüzlercesine ve hatta binlercesine sahiptir. Bu dendritler diğer hücrelerin binlercesinden bilgiyi almak için hücreye izin vererek dallara ayrılabilirler. Aksonlar da özelleştirilmiştir ve omurilikten eller ya da ayaklardaki kaslara mesajları gönderenlerin bazıları çok uzun olabilir. Hatta bu uzunluk bir kaç metreye kadar olabilir. Onların iletişim hızını arttırmak için ve elektrik yükünü diğer nöronlar ile kısa devre yapmasını durdurmak için aksonlar genellikle bir miyelin kılıfı tarafından çevrelenir. Miyelin kılıfı bir nöronun akson çevresindeki yağ dokusu katmanıdır ve elektrik sinyalinin daha hızlı aktarımını sağlar. Aksonlar sona doğru genişlerler ve her dalın ucunda bir uç düğmesi vardır.

Elektriği ve Kimyasalları Kullanarak İletişim Kuran Nöronlar

Sinir sistemi bir elektrokimyasal süreci kullanarak çalışır. Bir elektrik yükü nöronların kendisi aracılığıyla hareket eder ve kimyasalların nöronlar arasındaki bilgiyi iletmeleri için kullanılırlar. Nöron içinde bir sinyal dendritler tarafından alındığında, bir elektrik sinyali şeklinde soma’ya iletilir ve eğer bu sinyal yeterince güçlüyse önce akson’a ve sonra da uç düğmelere geçebilir. Eğer sinyal uç düğmelere ulaşırsa sinaps olarak bilinen hücreler arasındaki boşluklar üstünden diğer nöronlarla iletişime geçen nörotransmitterler olarak bilinen kimyasalların yayılmasını sağlamak için bildirilirler.

Nörotransmitterler: Vücudun Kimyasal İleticileri

Sinirsel sinyaller sadece nöron içindeki elektrik yükleri vasıtasıyla hareket etmezler. Aynı zamanda nöronlar arasındaki kimyasal iletim vasıtasıyla da hareket ederler. Nöronlar sinaps olarak bilinen birleşim yerleri tarafından ayrılırlar. Sinaps dikkate değer bir fonksiyon sağlar. Çünkü onlar komşu hücrelerde birçok dendritler ile iletişim kurmak için her aksona izin verir. Bir nöronun diğer binlerce nöronla sinaptik bağlantıları olabildiği için, sinir sistemindeki nöronlar arasındaki iletişim bağlantıları oldukça gelişmiş bir iletişim istemine izin verir. Elektriksel impulslar eylem potansiyelinden akson sonuna ulaştığında sinaps içindeki nörotransmitterleri serbest bırakmak için uç düğmelere sinyal verir. Bir nörotransmitter nöronlar arasındaki sinapsların üzerinden sinyalleri ileten bir kimyasaldır. Nörotransmitterler bir nöronun uç düğmesi ve diğer nöronların dendritleri arasındaki sinaptik boşluk üzerinden hareket ederler. Ayrıca farklı uç düğmeler farklı nörotransmitterler salgılarlar ve farklı dendritler özellikle farklı nörotsansmitterlere duyarlıdırlar. Dendritler şayet alıcı nöron üzerindeki alıcı bölgeye yerleştirmek için doğru biçimdeyse nörotransmitterleri içine alacaktır. Bu nedenle alıcı bölge ve nörotransmitterler genellikle bir kilit ve anahtara benzetilirler. Nörotransmitterler, alıcı nöronlar üzerinde reseptörler tarafından kabul edildiği zaman, etkileri uyarıcı ya da engelleyici olabilir. Ayrıca eğer alıcı nöronun birden fazla nörotransmitteri kabul etmesi mümkünse, daha sonra bu her birinin uyarıcısından ve inhibitör işlemlerinden etkilenecektir. Alıcı bölge tarafından kabul edilmeyen nörotransmitterler nöronun sonraki potansiyel uyarılması için sırayla sinapstan uzaklaştırılmalıdır. Bu süreç enzimler tarafından nörotransmitterlerin dağılması yoluyla kısmen gerçekleşir ve geri alım yoluyla bu süreç nöron yangınlarından sonra tekrar bırakılarak hazır olur. Vücutta üretilen 100’den fazla kimyasal madde nörotransmitterler olarak tespit edilmiştir ve bu maddeler duygu, kavrama ve davranış üzerinde geniş ve derin bir etkiye sahiptir. Nörotransmitterler, bizim kas eylemimiz ve hareketimizin yanısıra iştahımızı ve hafıza ve duygularımızı da düzenler. Tıbbi nedenler ya da eğlence için yutmamız gereken ilaçlar, bizim düşüncelerimizi, hislerimizi ve davranışlarımızı etkilemek için nörotransmitterler gibi rol oynar. Antagonist, belli bir nörotransmitter için benzer kimyasal özelliklere sahip olan bir ilaçtır ve böylece nörotransmitterin etkilerini taklit eder. Bir agonist kullanıldığı zaman nörotransmitterin daha da hazır olmuş gibi davranarak nöronu uyarmak için dendritler içindeki alıcı bölgelere bağlanır. Bir örnek olarak; kokain, nörotransmitter dopamin için bir agonisttir. Çünkü dopamin nöronlar tarafından serbest bırakıldığında zevk duygularını üretir. Bu yutulduğu zaman kokaine benzer duygular yaratır. Bir antagonist bir nörotransmitterin normal etkisini durduran veya azaltan bir ilaçtır. Bir