Een nieuw bestaan in Denemarken

Kim Kortlever, Hessel Rood en zoon Gijs gingen anderhalf jaar geleden hun dromen achterna en emigreerden naar hun favoriete vakantieland: Denemarken. In Middelfart, een knusse havenstad zo’n zeshonderd kilometer ‘verderop’, hebben zij inmiddels een nieuw bestaan opgebouwd. Wij spraken met Kim en Hessel over het ontstaan van deze droom, het leren van de Deense taal, het verschil tussen wonen in Denemarken en Nederland en meer!

Kim vertelt: “Ik ben geboren en getogen in Holten, de familie van mijn moeder komt hier vandaan. Ik was altijd erg op Holten gericht, waar ik mijn vriendinnen had en aan waterpolo deed. In mijn studententijd bleef ik ‘gewoon’ in Holten wonen.” Hessel vult aan: “Ik kom zelf niet uit Holten, maar uit Lochem, waar mijn ouders vroeger een boerderij hadden. Ook heb ik nog een tijdje in Nijverdal gewoond, vanwege de korfbalsport. Het niveau lag daar wat hoger.”

Eerste contact

De twee kwamen elkaar voor het eerst tegen bij een concert van De Dijk in Lucky. Kim: “Tijdens onze jeugd zijn we beiden veel in Dieka en Bill’s Bar geweest, maar gek genoeg liepen we elkaar daar nooit tegen het lijf. Na onze eerste ontmoeting in Lucky kwamen we elkaar weer tegen op de Larense Kermis, en zo ontstond het contact. We gingen samenwonen en in 2008 kochten we uiteindelijk een woning aan het Mossinkserf, waar onze zoon Gijs ook is geboren. Hier hebben we altijd met heel veel plezier gewoond.”

Vakantieland… of meer dan dat?

Jarenlang ging het gezin op vakantie naar Denemarken. Hessel: “We huurden altijd een mooi huisje in de duinen aan de kant van de Noordzee. We waren enorm gesteld op de rust en ruimte die daar is. In die tijd heb ik wel eens gezegd dat ik ook wel in Denemarken zou willen wonen en werken.” Kim vult lachend aan: “Mijn eerste reactie was: ‘Ja, dag! En al onze vrienden en familie dan?’ We bleven erover dromen en toen kwam corona om de hoek kijken. Toen we niet meer naar Denemarken konden, gingen we het toch wel heel erg missen.”

Hessel vertelt verder: “We zeiden tegen onszelf: ‘als het echt onze droom is, wat is er dan voor nodig om die te realiseren?’ We hebben goed nagedacht over ons toekomstperspectief, maar ook dat van Gijs. Dat het schoolsysteem in Denemarken beter aansluit bij hem, heeft ook bijgedragen aan onze keuze. Op een gegeven moment hebben we de knoop doorgehakt. Gijs was 11 jaar en dat leek ons een goede leeftijd om te emigreren. Onze gedachte was: als het niet lukt, kunnen we altijd nog weer terug.”

Sport als verbindende factor

En zo geschiedde: na de verkoop van hun huis en het vinden van een baan, begon het avontuur. Het gezin verhuisde naar Middelfart, een karakteristieke havenstad op het eiland Funen. Hessel vertelt: “Het bevalt hier goed, we zijn erg blij met onze keuze! We zijn vooral verrast door de vriendelijkheid en de behulpzaamheid van alle Denen. Er zijn heel veel mensen die ons op weg hebben geholpen. We waren de eerste maanden heel erg op elkaar aangewezen. Een nieuw leven opbouwen en een nieuwe taal leren kostte tijd en energie. Dit heeft ons als gezin sterker gemaakt en ons veel gebracht.”

Kim haakt hierop in: “Hessel en ik zijn beiden sportief aangelegd. Dat heeft ons geholpen bij het leggen van nieuwe contacten. Zo zag ik bij een supermarkt een paar keer een groep hardlopers verzamelen. Ik ben er toen op afgestapt en heb gevraagd of ik een keer mee mocht hardlopen. Ik werd gelijk in de groep opgenomen. Voor mij voelde dat echt als een warm bad. Het familiegevoel dat in Holten heerst, voelen wij hier nu weer in het verenigingsleven. Inmiddels zijn we beiden lid van de plaatselijke triathlonvereniging en geeft Hessel daar spinninglessen. Iets wat hij eerder bij Vital Centre in Raalte ook al deed. Daarnaast hebben we wat vrienden die we geregeld zien.”

Passie voor de boerderij

Ook Gijs moest even wennen aan het nieuwe bestaan in Denemarken. Kim vertelt: “Gijs was in Nederland echt een ‘buitenkind’, altijd op pad met klasgenootjes. We verhuisden in oktober. Dan is het hier al vroeg donker, waardoor zijn klasgenoten na school snel naar huis gingen. Dat was wel even wennen. Inmiddels heeft hij veel leuke contacten en onderneemt hij van alles.”

Het schoolsysteem in Denemarken past goed bij Gijs, aldus Kim: “Het is veel meer gericht op ervarend leren. Gijs heeft de Deense taallessen inmiddels afgerond en het basisniveau behaald. Er is minder prestatiedruk voor de kinderen; het belangrijkste is dat zij goed in hun vel zitten. De nadruk wordt hier gelegd op samenwerken met elkaar. Dit bevalt Gijs heel goed, hij gaat met plezier naar school.”

Waar Hessel en Kim hun droom achterna gingen door te emigreren, heeft ook Gijs een grote passie: werken op een boerderij. Hessel vertelt: “Vijf minuten bij ons vandaan staat een grote boerderij met melkkoeien. Toen we vroegen of Gijs daar mee mocht helpen, waren zij gelijk enthousiast! Het is een hele vriendelijke familie en Gijs is met open armen ontvangen. Ook heeft hij hier goed Deens leren spreken.” Kim lacht: “Soms schaamt hij zich voor mij als ik Deens probeer te praten. Het klinkt dan nergens naar in zijn oren.”

De taalschool

Kim: “Gijs heeft de taal snel opgepikt op school en Hessel spreekt dagelijks Deens met collega’s. Ik ben zelf vorig jaar gestart op een taalschool, waar ik drie dagdelen per week te vinden ben. Nieuwe mensen ontmoeten, kennismaken met nieuwe culturen en het feit dat iedereen zijn eigen verhaal heeft, is erg interessant. Mijn lerares komt bijvoorbeeld uit Spanje en is voor de liefde naar Denemarken gekomen. Omdat ik veel tijd doorbreng met mijn klasgenoten, zijn er fijne vriendschappen ontstaan. We spreken regelmatig af buiten schooltijden en proberen samen leuke dingen te ondernemen.”

Minder hard rennen

Hessel werkt als projectingenieur bij een Deens bedrijf. Op zijn werk merkt hij een duidelijk verschil tussen de Deense en Nederlandse cultuur. “Denen zijn heel sociaal, het zijn lieve mensen. Het tempo ligt hier net even wat lager. In Nederland is iedereen altijd druk, waardoor je veel aan het rennen bent. Dat is hier echt een stuk minder, wat me eigenlijk wel goed bevalt. Ook werken er een paar Nederlanders bij ons, die je er zo tussenuit pikt: ze zijn een stukje luidruchtiger dan de bescheiden Denen”, lacht hij.

“Daarnaast is de balans tussen werk en gezin hier een stuk beter, waardoor we meer tijd hebben voor elkaar. Het is hier bijvoorbeeld heel normaal om je werk af te bellen wanneer je kind ziek is”, vertelt Kim. “De rust en de ruimte die we hier hebben, vinden we het mooist. We zitten op anderhalve kilometer van de zee. Ook heeft de omgeving wel wat weg van de Sallandse Heuvelrug, maar dan een stuk groter en met echte heuvels. De mooie groene omgeving in combinatie met de zee is prachtig, en het spotten van zeehonden en walvissen is geweldig. Middelfart is een redelijk grote stad, maar het voelt ‘dorps’ aan. De mensen hier hebben wat voor een ander over en iedereen groet elkaar. Eigenlijk net als in Holten dus!”

Als vanouds

Als je een nieuw bestaan opbouwt in het buitenland, laat je logischerwijs ook dingen achter. Kim vertelt: “We hebben niet echt heimwee naar Holten zelf, het zijn vooral vrienden en familie waar je behoefte aan hebt. Als iemand een moeilijke tijd doormaakt, is het lastig dat je diegene geen knuffel kunt geven. Ook werkte ik in Nederland bij een leuke organisatie als gezinshulpverlener, vooral mijn lieve collega’s en het werken in twee fantastische teams mis ik soms. Ik hoop dat ik hier ook weer in een soortgelijke functie aan de slag kan, maar daar is mijn Deens nog niet goed genoeg voor.”

Hessel vult aan: "Gelukkig komen we nog wel twee á drie weekenden per jaar terug. Dan huren we een fijn huis net buiten Holten. Dit jaar doen we ook weer samen mee aan de Triathlon. Het is heel prettig om vrienden en familie dan weer te zien. Je merkt dan ook echt dat een sterke band behouden blijft; het is gelijk weer als vanouds. Als we nu bezoek krijgen van vrienden of familie, is het echt leuk om ons nieuwe leven en onze nieuwe woonomgeving te laten zien. Je pakt de draad zo weer op samen. Dat is wel heel bijzonder om elke keer te ervaren.”

Volg je hart

Als we Kim en Hessel vragen of ze nog advies hebben voor gezinnen die een soortgelijke stap overwegen, hoeven ze niet lang na te denken. “We hebben de afgelopen twee jaar meer geleerd dan in veel jaren hiervoor en het is heel leuk om dit samen als gezin te ervaren. Zorg ervoor dat je goed voorbereid bent en een realistisch plan hebt, dat maakt het een stuk makkelijker”, aldus Hessel. “Als je van binnen voelt dat het een goede stap is voor jou en je gezin, doe het dan gewoon! Als je het niet probeert, weet je nooit wat het je kan brengen. Dus als het je droom is: ga die droom dan achterna!”, sluit Kim af.