2 minute read

Hardenberg en kunst gaan goed samen

Een verbond in kunst

Hardenberg en kunst gaan goed samen

De beste plek – die bestaat niet, toonde kunstenaar Wapke Feenstra in 2007 al aan met haar gelijknamige project in Hardenberg. Dat inwoners vele locaties voor de titel nomineerden laat wel zien dat het in de gemeente goed toeven is. Feenstra maakte van haar zoektocht een boek, waarin ze de omgeving toont maar vooral ook waarom mensen juist daar leven, wonen, werken of te gast zijn.

Het project van Feenstra is een goed voorbeeld van de opdrachten die de gemeente Hardenberg in de loop der jaren aan kunstenaars heeft verstrekt. “We hebben daarin best een traditie”, aldus wethouder Gitta Luiten (kunst en cultuur). Wat niet meteen betekent dat iedere Hardenberger evenveel met kunst heeft, zoals ze aantekent, maar een voedingsbodem is er zeker.

In 2008 blies kunstenaar Arnoud Holleman bijvoorbeeld de herinnering aan de grote stadsbrand van 1708 nieuw leven in. Meer recent maakten verschillende kunstenaars - van Maria Roosen tot Martijn Sandberg - werk voor het gebouw van LOC+: het Hardenbergse brandpunt van onderwijs, cultuur, zorg en welzijn. Op de website van de gemeente is een uitgebreid overzicht te vinden van alle kunst in de openbare ruimte in elke kern.

Geen wonder dat Hardenberg ook blij is met Kunstwegen. Met zeker tien kunstwerken op haar grondgebied (inclusief Gramsbergen) is de gemeente een hotspot in de route. Gitta Luiten: “Kunstwegen is een heel mooie samenwerking langs de hele Vecht, waardoor ook een verbond is ontstaan tussen Nederland en Duitsland. Een route bovendien waarin kunst en natuur elkaar versterken. De selectie kunstwerken is sterk, niet alleen in de manier waarop ze zich verhouden tot hun plek en de rivier, maar ook tot elkaar. Je wordt nieuwsgierig gemaakt; uitgenodigd om steeds verder te kijken.”

Verrassing

Dat ervoer ze ook zelf, toen ze zich na haar afscheid in 2011 als directeur van de Mondriaan Stichting (nu Mondriaan Fonds) in de omgeving vestigde. Dat ze Kunstwegen in haar ‘achtertuin’ aantrof was een verrassing. “Sindsdien verken ik af en toe een stukje, wandelend of varend. En ooit ga ik de route nog eens helemaal afleggen. Ik verheug me vooral op het voor mij nog onbekende Duitse deel, waar ook de dichtheid aan kunstwerken nog groter is.” Hardenberg gelooft in kunst, ook om de binding van inwoners en bezoekers met de gemeente te versterken. Maar de kunst daarvoor concreet inzetten? Dan zou je haar onderschatten, meent Luiten. “Kunst kan een heleboel effecten hebben, maar die zijn het sterkst wanneer je de kunst gewoon haar werk laat doen. Kunst biedt van zichzelf schoonheid, troost en saamhorigheid. Dat is de kracht van kunst.” \

“We zetten kunst niet in, maar laten de kunst gewoon haar werk doen.”

This article is from: