CORONA
ORGANISATIE De corona-crisisorganisatie van Ons Tweede Thuis draait sinds november weer op volle toeren. We doen er alles aan binnen onze eigen invloed om het risico op besmetting zo laag mogelijk te houden. En als er wel besmettingen zijn, dan moet de zorg en begeleiding doorgaan. En dat lukt. Doordat we slim samenwerken met elkaar en gebruikmaken van elkaars talenten en inzet. Charissa, Gertjan en Karin zijn de regiomanagers van Ons Tweede Thuis en delen hun ervaringen hierover. De corona-crisisorganisatie in het kort De crisisorganisatie bestaat uit de stuurgroep en verschillende werkgroepen, gericht op testen, boosterprik en mobiliteit. Deze organisatie ondersteunt de locaties.
Roel de Bruijn staat als bestuurder naast de stuurgroep en gaat regelmatig in gesprek met de diverse klankbordgroepen om zo samen de corona-koers te toetsen. En de locaties hebben nauw contact met de locatieraden en overleggen in geval van een corona-uitbraak. Met elkaar praten en elkaar goed informeren is zo belangrijk.
08 | Ons Tweede Thuis & MAG A Z IN E JI J
IK
Charissa de Ruijter regiomanager Amstelveen, Aalsmeer en Amstelland
Wij hebben veel geleerd in eerdere coronagolven en zetten die lessen nu meteen om in daden. Woorden die ik vind passen bij het hier en nu zijn: stoer en kwetsbaar. Zo maak ik een diepe buiging voor de ‘superhands’, collega’s die hulp bieden op locaties in nood. Je moet het toch naar durven om op een corona-besmette locatie te werken. Niet bekend met cliënten en collega’s en je gaat er gewoon voor...wow. Daarnaast vragen we echt veel van iedereen. In mijn rol (samen met de andere managers) vragen we steeds aan mensen om in het hol van de leeuw te werken. Dat doet wat met je kwetsbaarheid. De een moet het durven om te blijven vragen en de ander blijft maar doorgaan en geven. Daar zit toch ook een grens aan. Ik heb geen oplossing, het helpt wel om hierover te praten en deze ervaringen te delen. Van de week sprak ik nog een begeleider, ze had zelf corona gehad en liep letterlijk te hijgen. Even op adem komen, zei ze. En om de 4 uur even pauze houden. Dan redde ze het wel. Ze was er wel voor de cliënten. Ja, dat is toch stoer. Ik sta dan best veraf, maar wil aan alle mensen mijn steun geven en dankjewel zeggen voor hun hartverwarmende inzet.
