Ik lach hier de helft van de dag

'Ik lach van de dag'

hier de helft van de dag'

Dit artikel is eerder verschenen in het Brabants Dagblad van vrijdag 8 april. De tweede Bossche opvang voor verslaafden met psychische problemen is probleemloos van start gegaan. Met Resa Rewartour als eerste van de dertig bewoners. Het levensverhaal van Resa Rewartour is vermoedelijk exemplarisch voor de meeste hostelbewoners in Den Bosch: veel vallen, opstaan en weer doorgaan. En evenmin de rust om langer stil te staan, zoals Herman van Veen zong. Als een repeterend machinegeweer. De onrust bij Resa Rewartour begon in Iran toen het gezin moest vluchten voor de vijandige ayatollahs. Resa was een jaar of 16. Zijn angstige vlucht eindigde uiteindelijk via verschillende landen in een azc in Drenthe. Heeswijk-City Resa, bijna 40 jaar oud nu, vertelt trots dat hij eind vorige eeuw nog een klein café had in HeeswijkDinther, door hem consequent HeeswijkCity genoemd. Het werd door een brand verwoest. Hoe Resa op straat belandde, blijft wat onduidelijk. Hij raakte in ieder geval ook gewond door een aanval met een mes door 'een vriendin'. Uiteindelijk verbleef hij met zware psychische klachten in verschillende psychiatrische ziekenhuizen. "Ik heb een alcoholverslaving en ik zie geesten", vertelt Resa openhartig in zijn studio aan de Zuiderparkweg. Daar heeft hij zojuist de nacht doorgebracht, als eerste bewoner van het tweede Bossche hostel. “Ik was wel om een uur of 4 wakker, maar dat ben ik gewend. Ik heb jaren bij Weener XL gewerkt en bij PostNL."

Goede geesten

De geesten zijn hem gelukkig de laatste jaren goedgezind. Het zijn nu vooral goede geesten, zegt Resa en wijst naar een ervan op de kast. Relatieve rust vond hij de laatste jaren in Rosmalen, waar hij met twee anderen begeleid woonde. Maar met zijn chronische alcoholverslaving is het prettiger om in een hostel te zijn. “Omdat we hier de verslaving in combinatie met zijn psychische problemen kunnen begeleiden", zegt Rosa Neve, een van zijn begeleiders. Resa is blij met wat hij vrijheid noemt. En hij kan hier gitaar spelen zoveel als hij wil, in gedachten zelfs met Jimmy Rosenberg. In tegenstelling tot het eerste hostel aan de Van Broeckhovenlaan krijgen de bewoners van Hostel Zwanenhuis aan de Zuiderparkweg geen aparte slaapkamer meer. “Voor veel mensen is dat toch te veel ruimte. Ze gebruiken het vooral als opslag voor van alles en nog wat", zegt Maaike Huiberts, die met Lex de Groot coördinator is van beide Bossche hostels. De slaap/woonkamer biedt nog voldoende ruimte voor eigen spullen. Voor Resa zijn dat veel religieuze attributen: twee iconen uit Griekenland, Jozef- en Maria-beeltenissen. Deze ochtend is hij al in de Mariakapel van de Sint-Jan geweest om een kaarsje op te steken. “Ook voor jou", zegt hij tegen begeleider Rosa. “Ik heb een gratis kaarsje gebruikt", klinkt het met een bulderende lach.

Witte wijn

Tijdens het gesprek nipt Resa een paar keer aan de fles met witte wijn naast hem. Rosa wijst hem vriendelijk terecht: dat mag niet als er begeleiders op de kamers zijn. Dat is een van de afspraken waaraan bewoners zich moeten houden. “Maar ze mogen hier ook zijn wie ze zijn", zegt Huiberts. “Met alles wat ze meenemen. Dus ook hun drugs- en alcoholgebruik. We bieden ze hier zoveel mogelijk stabiliteit. Ze komen hier vanuit een overlevingsstand. Kunnen soms niet eens op een bed slapen omdat ze jaren op straat hebben geleefd. Ze zijn dus heel alert, hun vertrouwen winnen is niet makkelijk, dat duurt soms jaren. Met intensieve begeleiding leren ze voor zichzelf te zorgen en beter om te gaan met hun

psychische kwetsbaarheid of verslaving." Drugs- en drankgebruik, het zijn vooral deze aspecten die de komst van hostels naar Den Bosch jarenlang een gevoelig onderwerp maakten. Zo erg zelfs dat in 2008 het onderkomen voor een mogelijke opvang in de Kruiskamp in brand werd gestoken. Het hostel aan de Broeckhovenlaan bewijst nu al jaren dat het wel samen kan gaan. Dat Zuid een hostel zou krijgen, is al heel lang bekend. In het begin was er nog sprake van vijf hostels in de stad, maar dat is er nooit meer van gekomen. Zelf over de noodzaak van een tweede opvang is nog getwijfeld. “Die is echt wel nodig, want er zijn mensen die al een jaar op een plek in een hostel wachten", weet De Groot. De beheergroep in Zuid bestaat ook al geruime tijd. Voorzitter Erik Vermathen: “De groep is vanaf het begin heel constructief geweest en dat is heel prettig." Huiberts beaamt dat. “Het heeft allemaal heel lang geduurd, maar we hebben echt heel goed samengewerkt met de buurt en hebben veel contact gehad met de beheergroep." “Wat mensen in Zuid kunnen verwachten? Ze gaan hier een groep kleurrijke mensen zien, dat is zeker", zegt Huiberts. “Een aantal ervan zit in de parken met een blik bier. Ja, onze bewoners zullen af en toe schreeuwen en tekeergaan. Maar de ervaring is dat wijkbewoners vaak niet eens in de gaten hebben dat er hostelbewoners zijn." Bewoners halen flessen wijn of blikken bier in de supermarkt. En dealers? “Die gaan hier niet voor de deur staan. Dat ligt ook vast in afspraken gemaakt in de beheergroep. Maar we zullen zeker enige interactie gaan zien, want ze moeten toch aan hun gerief komen. Als we hier bewoners betrappen in de brandgang, dan moeten ze een week uit het hostel. En we bellen altijd de politie. Wij zijn hier als begeleiding 24/7 bereikbaar en het lukt meestal wel om het samen te regelen. Mijn advies: kom ook eens een kop koffie drinken hier, dan ben je met elkaar echte buren." Het glas halfvol dus. Ook bij coördinator Lex de Groot: “Het is soms best heftig hoor. Maar ik lach hier minstens de helft van de dag."

Bewoners mogen hier zijn wie ze zijn, met alles wat ze meenemen Maaike Huiberts, coördinator

Kijkmomenten voor de in gebruik name Zwanenhuis druk bezocht

Voor de komst van de eerste bewoners, konden buurtbewoners en samenwerkingspartners op vrijdag 1 april een kijkje komen nemen in het 'Zwanenhuis', het hostel aan de Zuiderparkweg in 's-Hertogenbosch. Van deze mogelijkheid werd volop gebruik gemaakt. Ongeveer 200 buurtbewoners kwamen kennismaken met het zorgteam en werden rondgeleid in het nieuwe gebouw. Ook een afvaardiging van de beheergroep was aanwezig. Vanaf 4 april namen de eerste cliënten hun intrek in het Zwanenhuis. Naar verwachting zijn we hier in de loop van mei met 30 bewoners compleet. Later dit jaar wordt het Zwanenhuis officieel geopend. Onze bewoners zijn mensen met een psychische aandoening en een verslaving. Door hun problemen is zelfstandig wonen voor hen, tijdelijk of langdurig, niet mogelijk, omdat ze de grip op het leven kwijt zijn en steeds verder verwijderd raken van de maatschappij. Het Zwanenhuis geeft hun de grip op het leven en een plekje in de maatschappij terug. Ze krijgen hier een rustige en veilige plek om te wonen en hulp om hun leven weer op de rit te krijgen. Door middel van 24-uurs-zorg en intensieve begeleiding leren bewoners hoe ze voor zichzelf kunnen zorgen en hoe ze beter kunnen omgaan met hun psychische kwetsbaarheid of verslaving. Daarbij is ook aandacht voor de leefomgeving in de buurt. Zo werken we samen toe naar een inclusieve samenleving. In de zorg die in het Zwanenhuis wordt geboden, werken Reinier van Arkel en Novadic-Kentron nauw samen. Woningcorporatie Zayaz, Novadic-Kentron, gemeente 's-Hertogenbosch en Reinier van Arkel hebben intensief samengewerkt in de realisatie van het Zwanenhuis en het naastgelegen appartementencomplex. Naast het Zwanenhuis is er nog een hostel aan de Van Broeckhovenlaan. In de beheergroep van het Zwanenhuis bestaande uit omwonenden en gemeente 's-Hertogenbosch, po-litie, Farent, stadstoezicht, Zayaz, Novadic-Kentron en Reinier van Arkel, zijn afspraken gemaakt over veiligheid en beheersbaarheid voor alle bewoners in een gebied rond het hostel. In een beheerplan zijn deze afspraken vastgelegd. Zo kunnen we het wonen voor iedereen zo prettig mogelijk maken.