NR 91 november 2017 / najaar
Dia: “Born in the fifties, discovered who I was in the sixties, found my identity in the seventies, got rid of it in the eighties, survived the nineties, found my true self and became a buddhist in the zero's� 1
8
10
CANAL PARADE
Column
De redactie
Saskia
Wil je helpen met organiseren?
POEDELEN ONDER HET NOORDERLICHT
foto omslag: Hannah van Herk
2
12
18
Blubportret Column
Eldad
14
Reneé
GESPOT OP HET NET
Blubportret Monique
3
22
26 IK GA MAAR NIET SNELLER Jos Om moedeloos van te worden.
BUITENWATER ZWEMMEN Rudolf
Een aantal zeer fraaie weergaven van de zwemroutes van afgelopen zomer.
29 IK GA MAAR NIET SNELLER Trainy ... ... geeft raad
4
32
34 In gesprek met...
TRAINING
Dia
Jan V
Simon
Een paar impressies vanuit het zwembad
Toen ze een jaar of 14 was begon ze gedichten te schrijven en daar is ze eigenlijk nooit mee opgehouden.
5
46 Zwemtechniek Dia
48 Zwemmen in de kunst Rudolf
52
poco loco Rene
6
Heb je zin om te reageren, ,klik dan hier:
7
CANAL PARADE‌ Het is alweer enige tijd geleden dat GSA met een boot mee voer in de Canal Parade tijdens de Pride. Op de ALV is gevraagd of er het komende jaar niet weer een boot kon mee varen en het bestuur heeft toegezegd zich te informeren over het animo voor een boot. Is er enige animo? Vanaf januari 2018 kunnen verenigingen zich inschrijven met een uitgebreid plan. Dit plan wordt gekeurd door een commissie van wijze mensen aangewezen vanuit de Amsterdam Pride. Zijn er kandidaten die dit willen verzorgen? Reken op een heleboel uren die je nodig hebt om alles te organiseren. Voel je hier iets voor en denk je dat jij en je team dit allemaal kunnen verwezenlijken neem contact op met: communicatie@gayswimamsterdam.nl Dus als jouw plan vooral is op een boot te staan en te zwaaien naar de mensenmassa op de kant is dat niet genoeg, er zijn mensen nodig die plannen maken en die de kar willen trekken. Ben jij zo iemand? Laat van je horen.
8
Denk bij organiseren aan: • • • • • • • • • • • • •
Plan maken Plan indienen Aanwezig zijn als de namen bekend worden gemaakt van de boten die mee mogen doen Mensen enthousiasmeren op de boot te komen staan Boot huren DJ huren Choreografie maken Muziek uit kiezen Iedereen een paar keer samen laten komen om Het Dansje in te studeren Boot versieren Zorgen voor eten en drinken op de boot En alles wat verder nog geregeld moet worden
9
Column Poedelen onder het noorderlicht Ja, het is ellendig. IJsland, dat slechts zo'n 300.000 inwoners telt, gaat naar het WK Voetbal. En wij, met onze rijke voetbaltraditie, mogen vanaf de bank toekijken. Maar er is nog een gebied waarop de IJslanders ons het nakijken geven. Want IJsland kent een uiterst rijke zwembadcultuur. Ieder gehucht, hoe klein ook, heeft namelijk een zwembad. Alleen al de hoofdstad Reykjavik telt maar liefst zeventien zwembaden. Hoe komen de IJslanders zo zwemgek? Dat heeft te maken met de geologie van het eiland. Met de schier onuitputtelijke geotermale bronnen is het een koud kunstje om 10
verwarmde zwembad temperatuur van het net wat hoger dan wi dat betekent wel de I jaar door in de open zwemmen. Het maak de weinige sporten, d tijdens de lange donk in de open lucht kunn Niet dat er alleen ma worden getrokken. St van de vele IJslandse op dat je de banen w worden vaak voor jez
Waar de rest van de uithangt? In de enorm alle zwembaden heb zwembad is voor de een plek om te sporte gelegenheid om te so uurtje in een hot tub hele sociale leven va aan je voorbijtrekken de glijbaan, moeders bijkletsen met andere pierenbad. Wat bij on IJsland het zwembad Alle reden dus om bij IJsland ook eens een
den aan te leggen. De water in de baden ligt j gewend zijn, maar IJslanders het hele lucht kunnen kt zwemmen een van die de IJslanders ook kere wintermaanden nen beoefenen. aar driftig baantjes terker nog, als je een e baden bezoekt valt waar getraind kan zelf hebt.
zwembadgangers me hot tubs die vrijwel ben. Want het IJslanders niet alleen en maar vooral een ocializen. Als je een gaat liggen, zie je het an een wijk of dorp . Tieners die flirten bij s met kinderen die e moeders in het ns de kroeg is, is in d. j een bezoek aan n van de vele
zwembaden aan te doen. En dan hebben ze ook nog allerlei snufjes die het leven van de zwemmer veraangenamen. Van minicentrifuges die je badpak droogslingeren tot speciale parkeerplaatsen voor de kinderwagen waar je kind veilig ligt terwijl jij je baantjes trekt. En als je echt mazzel hebt, kun je in het warme water van de hot tub wegdromen terwijl zich boven je hoofd het Noorderlicht laat zien... 2-0 voor IJsland dus.
Saskia
11
Blubportret Eldad What is your idea of perfect happiness? The Platonic Academy What is your favorite journey? To walk naked in the desert. What is the trait you most deplore in yourself? That I force myself to overcome my difficulties (except of understanding how to swim breaststroke) What do you most dislike about your appearance? My ears – they are different one from the other What is your greatest regret? Too personal. When and where were you happiest? During teaching What is your current state of mind? Irritation, I need to start to write the article, I'm postponing it too much. 12
If you could change one thing about yourself, what would it be? It is a stupid question, if I change something in myself I would not be me. Where would you most like to live? It is a hard question in my life now. I can answer it negatively: I wouldn't like to go back to Israel. What is you most treasured possession? My wife – Dorin What do you regard as the lowest depth of misery? I don't understand the question. Which living person do you admire most? To admire is stupid. What is your most marked characteristic? I tend to criticise everything; however, I have good words for other people What is the quality you most like in a man and in a woman? I try to avoid dividing into masculine and feminine qualities, and if there is something like that is probably result of oppression. I can speak about the qualities of this particular woman and this particular man. However, I'm jealous that only women can have a baby. What is your motto? “… Know from where you came, and to where you are going, and before Whom you are destined to give an account and a reckoning....” (Pirkei Avot 3:3) 13
Blubportret Monique Sinds wanneer zwem je? Op mijn 8ste ben ik lid geworden van de zwemclub in Uithoorn en daar heb ik tot mijn 12e gezwommen. Daarna ben ik overgestapt naar Oceanus Aalsmeer en heb daar tot mijn 23ste gezwommen en gewaterpoloëd. Wanneer was je eerste training bij GSA? Mijn allereerste training was in 1995 in het ‘oude’ Jan van Galenbad met koepel en heel koud water. Ja, na ongeveer 10 jaar niet te hebben gezwommen begon het toch weer te kriebelen en toen ik een advertentie van GSA in de Opzij las waarin leden werden gezocht, heb ik mij aangemeld. Ik weet nog dat ik op de eerste training hartelijk werd verwelkomd door onder andere Dia. Je bent een aantal jaren geen lid geweest van GSA, waar heb je gezwommen? In 2012 ben ik overgestapt naar Upstream in de hoop en verwachting dat ik nog sneller zou kunnen gaan zwemmen. Dat bleek niet zo uit te pakken als gedacht, ik kwam met een 14
vervelende schouderblessure te zitten die lang heeft aangehouden. Ook bleek het logistiek gezien, we wonen in Krommenie en drie keer week de parkeerautomaten spekken om te kunnen trainen in het Marnixbad, niet vol te houden. Ik ging minder trainen en toen mijn vrouw van Upstream naar GSA ging, was het voor ons praktischer om samen naar Amsterdam te gaan en dan naar GSA, dus vanaf begin dit jaar ben ik weer GSA-lid. Wat is voor jou volmaakt geluk? Volmaakt geluk is nogal wat, geluk voor mij is als ik samen met dierbaren leuke dingen kan doen.
15
Wat is je favoriete reis? Ik hou van kamperen en deze zomer hebben we in de Franse Alpen gekampeerd en hebben voor het eerst bergwandelingen gemaakt, dat was mooi en voor herhaling vatbaar. De afwisseling van bewegen (in de natuur), af en toe een stad bezoeken en cultuur snuiven is mijn favoriet. Welke karaktertrek vind je het meest irritant van jezelf? Ongeduldig zijn. Met welk deel van je uiterlijk ben je het minst en het meest tevreden? Ik ben best wel tevreden met mijzelf. Waarvan heb je het meeste spijt? Tot dusver nergens van. Wanneer en waar was je het gelukkigst? Een van de gelukkigste momenten was dat ik Tynke tegenkwam in de Vivelavie 24 jaar geleden. Je mag ĂŠĂŠn ding aan je zelf veranderen, wat zou dat zijn? Ik zou wel eens een dag man willen zijn. Gewoon om eens mee te maken hoe dat voelt, hoe een man denkt en doet. Waar zou je willen wonen? Ik zou wel een periode in een warm land willen wonen.
16
Wat is je dierbaarste bezit? Heb ik niet meer. Jaren was dat mijn rijbewijs omdat het mij een gevoel van vrijheid gaf. Dat gevoel is er nog steeds, alleen het autorijden is minder leuk geworden. Welke mensen bewonder je? Mensen die ondanks vele tegenslagen doorgaan en zoveel mogelijk uit het leven willen halen. Wat is je meest typerende eigenschap? Goed kunnen luisteren. Welke eigenschap waardeer je het meest in een man en welke in een vrouw? Er zijn meerdere eigenschappen die ik waardeer in zowel mannen als vrouwen, er is er geen een die eruit springt. Wat is je motto? Geniet van het leven het duurt maar even.
17
Column Gespot op het net Voor deze editie vonden we op het net de pagina www.mijnlevenalslesbo.nl. Hierop blogt recreatief zwemster & ZZP’er Renée Blik op humoristische wijze over alledaagse onderwerpen als gender-issues, verliefdheid, uit de kast komen, kerststress, homozwemmen en de Canal Pride. Blogs met haar op de tanden, maar ook vol met zelfspot. Haar motto is: lach om de wereld, te beginnen om jezelf. Als voorproefje in dit Blubblad de blog ‘gay zwemmen’ en in de volgende editie ‘Canal Pride-boot’.
18
Gay zwemmen Na de fantastische Gay Games in Amsterdam in 1998 zocht ik een nieuwe leuke sport om me op te storten. In Amsterdam had ik meegedaan aan stijldansen, maar mijn danspartner en ik waren wel even klaar met vier keer per week aan elkaar sjorren in een achteraf-Sjonnie-en-Anitaoefenzaaltje. Bovendien zaten we met onze hockey- en voetbalbenen vrijwel aan het plafond van onze so you think you can dance-mogelijkheden. Wat nu? Een hockeyelftal oprichten met kekke roze rokjes? Leuk, maar een hoop gedoe omdat je minstens met z’n elven moet rokken. Bowlen? Oók leuk, maar dan moet je wèl je bowlingbal helemaal meezeulen en door de vliegveldsecurity zien te rollen. Gelukkig bracht een boek uit de bibliotheek over zwemmen uitkomst. Dat belichtte niet alleen unieke zwemvoordelen voor je
spieren, gewrichten en conditie, maar beloofde als klap op de vuurpijl ook nog eens een uitmuntend seksleven! Dat lieten mijn vrouw en ik ons geen tweede keer vertellen, dus wij werden pronto lid van een plaatselijke homozwemvereniging. En daar sta je dan, net als klein meisje vroeger, zenuwachtig in zo’n galmende tegeldoos. Na compleet genegeerd te zijn in de dames-kleedkamer – wat dat betreft waren deze vermeende seksgodinnen net gewone lesbische stervelingen – moesten we het koude water in om 50 meter naar de overkant te zwemmen. Doe ik wel even, dacht ik nog. Ik had als kind immers overuren gemaakt in het zwembad. De techniek verleer je inderdaad niet, maar na 30 meter werd pijnlijk duidelijk dat mijn conditie daarentegen verdwenen was als water in een doucheputje. Een vreemde meneer klapperde ons met zijn kunstgebit allerlei 19
opdrachten toe vanaf de badrand. De meest bizarre bewegingen moesten we met onze armen en benen maken. Hoe meer ledematen ik uit het water flapperde, hoe harder ik zonk. Elke volgende training ging ik met een bonzend hart tegemoet. Wat zouden we vandaag moeten doen? Ga ik het volhouden? Zouden de dames in de kleedkamer vandaag wèl het woord tot ons richten? Zou ik de trainer dit keer kunnen verstaan? Hé! Een andere trainer aan de badrand. In de gevangenis zeg je? Iets met kinderen? Tsjonge… Een vervanger voor een paar weken, oké! Nou ja, en zo ging mijn conditie week voor week vooruit. Ik durfde zelfs aan een eerste wedstrijd mee te doen. En daarna was ik verkocht. En dat uitmuntende seksleven? Misschien bedoelde de auteur de voortplantingsdrift van de zwemchemicaliën op mijn huid of het seksleven van de inmiddels teruggekeerde 20
trainer. Zelf viel ik in elk geval lange tijd na elke zwemsessie in een comateuze slaap, nog voordat ik kon bedenken wat voor lekker hapje mijn vrouw eigenlijk is. En was ik niet aan het slapen, dan moest ik wel boodschappen doen om bij te eten, want de kilo’s vlógen er af. Tegelijkertijd gebeurden er ook andere eigenaardige dingen. Ik kreeg spieren op plekken waarvan ik niet eens wist dat ze er zaten! Waar voorheen een diep gat onder mijn arm het okselscheren bemoeilijkte, manifesteerde zich nu een almaar uitdijende bult. En na een pittige schoolslagtraining leerde ik dat je daarbij je liezen gebruikt. Ze waren bij mij zó stijf en pijnlijk dat ik me noodgedwongen drie dagen lang op mijn bureaustoel door mijn huis heb moeten rollen. En ook dat is niet per se goed voor je seksleven.
Reneé
21
LOS ARTIKEL
22
Een aantal zeer fraaie weergaven van de zwemroutes van afgelopen zomer. Wedstrijden en trianingen in de IJssel, rond Pampus, in de Gaasperplad, in het Flevobad‌. Het zijn ware kunstwerkjes.
23
24
25
Ik ga maar niet sneller
in mijzelf zegt: ‘Tja, h helemaal zwemmen.’ maar dit is ook ook e Boek ik geen vooruitg genoeg zwem, of zwe toch geen progressie
Al jaren vegeteer ik in Het Marnix zo’n beetje in baan 3. Op zich heb ik daar niet veel over te klagen. Immers: baan 3 staat al jaar en dag bekend als verreweg de leukste baan. Als anderen het in hun baan even niet meer zien zitten, vangen we ze altijd liefdevol op. Net als in het echte leven, vangen we er in baan 3 wel eens te veel gelijk op en dan wordt het een beetje spannend. Lukt het de nieuwkomers om een fijne, ongedwongen doch prestatievolle training te hebben met oog voor de baangenoten en een grapje op zijn tijd. In de regel lukt dit wel want in baan 3 stikt het van de integratiezwemmers.
Nou ben ik toevallig zwemtrainer en hebb eenmaal hoort, daar Nu is het natuurlijk ni in zo’n overleg een b persoonlijke zwempro breng. Maar, in dit ge worstelen meer zwem probleem. Al vinden z probleem. Vind ik ook van GSA zijn allemaa mensen, dus het orga overleg valt niet mee was er wel, maar ik n vraag dan maar voor afwezigheid. Of ik ee gekregen als ik er we weet ik natuurlijk niet wilt verbeteren, moet week komen trainen met rusttijden, zwemt kwam het op neer.
Maar goed daar wil ik het helemaal niet over hebben. Ik vegeteer dus al jaren in die leuke baan en boek maar geen vooruitgang. Ex-baan genoten reageren op mijn probleem met een snik in hun stem: ‘Jij zit tenminste nog in baan 3.’ Hoe lief ook bedoeld, gaat het een beetje langs mijn punt heen. Anderen en ook dat stemmetje 26
hoe vaak kom je dan ’ Jaaa, dat is wel zo, een kip-ei-probleem. gang omdat ik niet em ik minder omdat ik e zie?
ook een van de ben we, zoals dat nu ook een overleg bij. iet de bedoeling dat ik eetje mijn oblemen ter tafel eval gelukkig voor mij, mmers met mijn zij dat zelf hun k goed. Zwemtrainers al drukbezette aniseren van zo’n . Kortom, het overleg niet. Dus besloot ik de te leggen in mijn n ander antwoord had el bij was geweest, t. ‘Als je je snelheid t je drie keer in de en het schema volgen tempo enzo,’ daar
In eerste instantie dacht ik: logisch. Het is precies wat dat stemmetje bij mij van binnen ook zegt en toch knaagt er iets. Betekent dit dat je het eigenlijk wel kan vergeten als je maar twee keer komt zwemmen? En…. Misschien nog wel belangrijker mijn ervaringen met een andere sport, laat zien dat ik na jaren ineens wel vooruitgang boek door, inderdaad, speciale trainingsprogramma’s. Nu fitness ik wel vier en soms 5 keer in de week. Logisch dat ik daar wel vorderingen maak, maar ik ben juist meer gaan trainen, omdat toen ik dat twee keer in de week deed ook vooruitgang maakte. En juist dat was een stimulans om vaker te gaan tot het in de ogen van velen absurde aantal van 5. Voordat anderen schamper opmerkten of ik weer eens kwam zwemmen, deed ik dat ook twee keer in de week, maar van 3 of 4 keer in de week is het nooit gekomen, want sneller wilde het maar niet. Vooruitgang is altijd prettig. Vooral als je elke vijf/zes weken op zo’n geavanceerde weegschaal gaat staan die weergeeft dat je vet rondom je middel, je organen, je armen en benen weer verder is afgenomen en je spiermassa op al die plekken (nou ja, niet rond je organen natuurlijk) is toegenomen. Een prettig gevoel als er weer wat veren 27
tussen je sportbroekje zijn gestoken. Maar met zwemmen blijft het zoals onze oosterburen zeggen tote Hose. Niks geen seconden er af bij de sprint. Nada, nichts, zero. Om moedeloos van te worden. In mijn zoektocht naar een antwoord, zag ik dat fitness en zwemmen elkaar niet in de weg zitten. Het versterkt elkaar juist, mits je niet doortraint tot je een Michelinmannetje bent. De snelheid met zwemmen komt in de regel voor 80 procent van je armen en 20 procent van je benen. En die train ik ook uitgebreid in de gym net als mijn buikspieren en lage rug- en bilspieren. Om in fitnesstermen te blijven, goed voor je core, wat weer goed is voor je kracht en stabiliteit in het water. In het zwembad blijft de uitbetaling alleen achterwege. Nou ja mijn probleem is nu wel duidelijk. En terwijl ik dit schrijf constateer dat ik zelf de oplossing niet heb, richt ik mij gewoon tot alle zwemmers (niet alleen uit baan 3 reageren). Misschien moet het wel een rubriek worden zoiets als ‘Lieve trainy’. Iedereen kan dan zijn of haar wijsheid insturen. Wetenschappelijk bewezen hoeft het allemaal niet te zijn: Als het in de praktijk maar werkt. (in hoopvolle afwachting van jullie tips)
Jos 28
Wil je re Klik h
Lieve Jos, Fijn dat je het zo naar je zin hebt in baan 3. Ik kan me voorstellen dat dat op zichzelf al goede motivatie is om te komen zwemmen. En als ik het goed begrijp, zou je nog vaker de gang naar het zwembad maken als je meer vooruitgang ervaart. Dus hoe zit dat nou, waarom ga je niet sneller?
ageren?
ier:
Herinner je je nog dat je net met zwemmen begon? Voor mij geldt, dat ik nauwelijks 50 meter kon volhouden. Het eerste jaar ging ik enorm vooruit, daarna werd het een stuk lastiger om die steile verbetercurve vast te houden. De gemakkelijkste en grootste techniekverbeteringen had ik mij eigen gemaakt, en mijn zwemconditie ging van nul naar een heel goed niveau. Om vanuit daar nog een stap verder te verbeteren is een stuk moeilijker. Sowieso is het algemene beeld dat zwemmers na hun 45ste geen progressie meer maken in snelheid, tenzij zij een grote techniekverbetering weten te realiseren. Algemeen geldt dat hoe ouder je wordt, hoe vaker je moet trainen om een beetje op niveau te blijven. De vergelijking met de sportschool kan ik niet trekken, daar is deze trainy geen expert op. Ik kan je wel vertellen dat zwemmen een vrij technische en ingewikkelde bezigheid is. 29
Als we ons even beperken tot de fysieke kant van trainen, dan zijn er vijf factoren die bepalend zijn voor een goede prestatie: uithoudingsvermogen, kracht, coรถrdinatie (techniek), snelheid en lenigheid. Om beter te worden, moet je dus aan deze vijf factoren werken. Ik vermoed dat dit iets complexer is dan het trainen van je spieren in de sportschool. Het trainingsjaar en de trainingen zelf zijn gebaseerd op trainingsleer en inzichten vanuit het masterzwemmen. Al vijf factoren komen aan bod in de zwemtrainingen. Door op verschillende intensiteiten te trainen, verbetert je algemene hart-longconditie, het uithoudingsvermogen en kracht van je korte en lange spiervezels. Door techniekoefeningen verbetert de coordinatie van je zwemslag. Met start-trainingen kun je je reactiesnelheid trainen. Door sprints en lactaattrainingen verbetert je snelheid. Dat gaat moeilijker als je ouder wordt, omdat de elasticiteit van je longen afneemt. Dus je levert vooral in op de afstanden waar je hard en veel moet in- en uitademen. Lenigheid is het moeilijkst trainbaar, en vaak leveren we daar het meest op in als we ouder worden. Maar ook lenigheid kun je bijhouden en zelf aftakeling verbeteren. In sportschool heb je minder last van deze in longelasticiteit en lenigheid.
30
Mijn tip aan alle zwem willen worden:
1. Trainen is discipli je dan aan de opdrac snelheid en de rusttijd overslaan, tussendoo plassen, te lang pauz of sneller zwemmen d in de slipstream van d zwemmen, doe je he ing teniet. Je bent da bewegen, maar je bo je twee keer per wee neemt elke training e tijdens de zwemkern, feitelijk nul keer gewe verbeteren van je sne in de sportschool de houdt en na vijf herha pauze neemt. Oh, en vakantie gaat, dan kos twee weken voor je w
2. Rek & strek. Als je sportschool gaat, krijg zwemkracht (als je te zwemspecifiek je spie Tegelijkertijd worden en dat helpt niet bij g in het water. Je kunt door ook vaker te gaa bijvoorbeeld yoga te
mmers die sneller
ne. Als je traint, houd cht, inclusief de den. Met een rondje or even gaan ze nemen, langzamer dan is opgegeven en de zwemmer voor je t effect van de trainan lekker aan het ouwt niets op. Dus als k komt trainen en je een soort pauze , dan heb je die week erkt aan het elheid. Het is alsof je gewichten gelijk alingen telkens even n als je een week op st het daarna minimaal weer op niveau bent.
e veel naar de g je meer enminste eren traint). je ook spieren korter, goede doorstrekking dat compenseren an zwemmen of door doen.
3. Zwemmen is een denksport. Doe de techniekoefeningen consequent, ook als het te moeilijk lijkt. Vraag de trainer of een medezwemmer om feedback. Werk bewust aan je verbeterpunten. Je weet vaak zelf wel wat beter kan, besteedt daar elke training aandacht aan. Ga ook af en toe eens thuis voor de spiegel staan en oefen op het droge de juiste techniek. 4. Monkey see, monkey do. Kijk naar goede zwemmers: kijk bijvoorbeeld naar zwemtournooien op tv, kijk naar de snelle zwemmers bij onze eigen club of bij een wedstrijd. Of zoek een filmpje op you tube. Dat geeft niet alleen inspiratie, maar door anderen goed te zien zwemmen, blijk je zelf vaak ook te verbeteren. 5. Test jezelf. Doe regelmatig mee aan wedstrijden: dat stimuleert je prestaties en motiveert om te trainen. Je ziet meteen of je sneller gaat dan vorige keer en het is bovendien gezellig. 6. Ga ervoor. Ga eens een paar maanden consequent drie keer week zwemmen (en hou bij hoe vaak je echt gaat!), met volledige opvolging van in ieder geval tip 1. Je zal zien dat het beter gaat. Zo niet, wend je dan nogmaals tot deze lieve Trainy voor persoonlijke tips.
trainy 31
Training foto’s
32
Jan V.
33
In gesprek met... Dia
Door Simon van Veen
Paspoort Naam: Geboorte datum: Beroep: Partner: Lid sinds: Woonplaats:
34
Dia Huizinga (Annettje Dia) 2 juni 1954 schrijver geen 1 februari 1995 Amsterdam
“Born in the fifties, discovered who I was in the sixties, found my identity in the seventies, got rid of it in the eighties, survived the nineties, found my true self and became a buddhist in the zero's.”
Born in the fifties ... “Ik heb van mijn 2de tot mijn 3de in Indonesie gewoond. We woonden op Sumatra in Medan. Ik kan me herinneren dat er altijd een bloot jongetje liep in de kampong en dat ik daar voor het eerst kennis heb gemaakt met het zwembad. De eerste keer zag ik allerlei mensen zwemmmen en dacht ik: 'Goh dat wil ik ook'. En toen ben ik het water in gesprongen, maar ik kon natuurlijk niet zwemmen. En mijn moeder zag twee kindervoetjes en heeft me er toen uitgehaald. Ik weet dat mijn moeder zei: 'dat moet je niet doen, dat kan je niet.' En ik had zoiets van hoezo niet? Ik zie andere mensen het doen, dan kan ik het ook.” Dia's vader had daar een baan gekregen als directeur van een Nederlandse HBS. Indonesië was onafhankelijk geworden, maar er waren nog wel Nederlandse scholen waar ook Indonesische kinderen op zaten. “Op een gegeven moment, ik was 3 jaar, merkte ik een hele omslag. Mensen waren eerst aardig en lief tegen ons en toen werden de mensen heel naar. En dat begreep ik helemaal niet.” Ze vroeg aan haar ouders wat er aan de hand was maar die vertelden niets over de politionele acties die aan de gang waren. Van de een op de andere dag waren Nederlanders niet meer welkom. Haar vader werd 35
gearresteerd en de rest van het gezin vluchtte naar Nederland. “En ik vond het helemaal niks. Ik vond het hier koud.” Ze kwamen terug in Hoogeveen, want daar hadden haar ouders gewoond. Na een maand of twee kwam haar vader ook terug en kreeg hij een baan in Hilversum. Haar vader gaf Nederlands. Ik vraag Dia of hij haar inspiratie is voor haar schrijverschap? “Niet alleen mijn vader, maar ook mijn moeder. Mijn vader was een geheime dichter: een dicht liefhebber. Het was niet iets wat mannen deden. Mijn vader kocht van alle Nederlands schrijvers de eerste drukken. Hij was een progressief man. Mijn moeder schreef kleine stukjes in de zondagsschoolbode.” Dia heeft op een streng gereformeerde lagere school gezeten wat ze vreselijk vond. Vervolgens kwam ze terecht op een christelijk lyceum.
36
Discovered who I was in the sixties ... Daar gaf haar vader ook les. Maar ze wilde niet deugen, ze wilde niet leren, ze was rebels. Na wat omzwervingen kwam ze terecht op de MMS, de Middelbare Meisjes School. “Iets ergers voor een lesbiëne in de dop is er niet. Verschrikkelijk. Vreselijke meisjes. Ik werd er ontzettend gepest, omdat ik niet een meisje was zoals zij: een meisje uit het Gooi. Het waren natuurlijk keurige meisjes uit het Gooi. Ze waren zo hypocriet daar kon ik helemaal niet tegen. Ik wilde toen niet meer naar school. Ik ben toch naar de Mulo gegaan, omdat mijn vader het belangrijk vond dat ik een opleiding had. En daarna heb ik ook de Havo gedaan. En dat was wel heel leuk.” 37
Op het internet lees ik over de eerste ontmoeting van Dia met Melanie Safka. (http://www.melaniesafka.com/). Zij speelt een belangrijke rol in het leven van Dia. Op een avond keek ze naar een programma van Willem Duys op de televisie en Willem Duys zei: 'Ja, dit zangeresje komt uit New York en zij zingt over liefde tussen mensen.' “En toen zag ik Melanie. In die tijd ging ik vaak naar televisieprogramma's en radioprogramma's in Hilversum, als publiek. En daar heb ik haar ook ontmoet. Ik vond haar een leuk iemand en heel toegangelijk. Toen is mijn liefde voor Melanie ontstaan.”
Found my identity in the seventies ... Op haar 18de is Dia het huis uitgegaan en verhuisde naar Amsterdam. “Ik was radikaal lesbisch geworden. Ik wilde niks met mannen te maken hebben, ik was lesbisch separatistisch. Ik praatte amper met mannen, ik las geen mannen meer, want ik was natuurlijk opgevoed in de jaren 60 en ik had alleen maar mannelijk docenten, alle boeken die ik las waren alleen maar van mannen. Vrouwen waren zo ondergeschoven. Je kon als vrouw ook niet alleen naar een cafe, want dan kwam er een man naast je zitten en vroeg: 'wat doe je hier zo alleen?' Dus ik had schoon genoeg van mannen en ik wilde er helemaal niets mee te maken hebben. Ik stortte me helemaal in de lesbische wereld. En het was heel goed mogelijk om zònder mannen te leven.” Hoe oud was je toen? 38
“Ik denk 21, 22 of zo.” Was je toen al helemaal uit de kast? “Ik sprong uit de kast en ik werd radicaal lesbisch!” Dat was wel een hele schok voor je ouders? “Die hadden dat helemaal niet in de gaten. Die snapten dat toch niet. Ik was gewoon radicaal lesbisch en ik vond het heerlijk.”
Got rid of it in the eighties ... “Ik was niet meer radicaal lesbisch. Ik had niet meer de behoefte om mezelf op die manier te definieren. Ik was gewoon lesbisch en het was niet meer: dit is mijn identiteit. Ik dacht ik ben gewoon wie ik ben, ik druk mezelf uit zoals ik ben. Misschien ben ik wel een dichter, of misschien ben ik wel een zangeres, dus ik wist het niet meer zo goed.” Als kind zat Dia al verhaaltjes te schrijven. Toen ze een jaar of 14 was begon ze gedichten te schrijven en daar is ze eigenlijk nooit mee opgehouden. “In de punk periode was het allemaal niet zo heel erg belangrijk dat 39
je goed een instrument kon bespelen, of dat je heel erg goed ergens in was. Het was belangrijker dat je jezelf uitdrukte. Mijn vriendinnen wisten dat ik gedichten schreef en de ene speelde piano en de ander was een fantastisch percussionist en zij zeiden tegen mij: 'zullen we iets gaan doen met ons drieen?' En zo zijn we gaan optreden en we noemden ons: Drieklankpoezie .” Hoe zag je er dan uit als Punker? “Ik had een leren jack aan, ik had mijn haar niet echt asymmetrisch, maar ik had het wel heel kort geschoren en in verschillende kleuren. Ik was echt een ruig type.”
Survived the nineties ... Dia had een heel goede relatie met haar ouders. Haar vader kreeg op zijn 40ste al de ziekte van Parkinson. Dia was toen 14 jaar. Die ziekte heeft heel lang geduurd. En het was moelijk om te zien dat hij steeds minder kon. Haar moeder verzorgde haar vader. Haar moeder werd steeds dunner. In het begin vond ze dat niet zo erg, maar het werd steeds erger. “Mijn moeder werd helemaal niet serieus genomen door haar huisarts en die zei alsmaar tegen haar: 'Nee, mevrouw er is niks aan de hand met u, u maakt zich zorgen om uw man, bekommert u zich nu maar om uw man.'. Nou ja dat ging maar zo door. En op gegeven moment belde mijn moeder me op en zei 'Hallo met Saffraantje' Ik zeg 'Hoezo?' , 'Ik ben helemaal geel!'. 'Helemaal geel?' Ik ben onmiddellijk naar haar toegegaan. Ze zag er verschrikkelijk uit, heel zwak. Ik heb de huisarts gebeld en ik zei tegen die man: 'Er is niks aan de hand 40
met mijn moeder? Moet u nu eens kijken hoe ze er uitziet, je kan toch niet zeggen dat er niets aan de hand is? ' Dokter: 'Nee, nee.' Mijn moeder bleek alvleesklierkanker te hebben. Ze had nog maar heel kort te leven. Mijn leven is toen helemaal omgegooid.� Dia werkte destijds bij MVS Radio als eindredacteur, ze stopte daarmee en ging haar moeder verzorgen. Haar vader ging naar een bejaardentehuis, want dat ging niet meer. “Mijn moeder ging dood en ik ben gewoon geflipt. Mijn vader is vrij snel erna ook overleden, ik heb hem ook begeleid naar de dood. Ik had een hele lieve moeder, ik had een hele grappige vader. Het was gewoon een afschuwelijke tijd. Ik ben in
41
een hele zware depressie geraakt. Ik ben gaan werken als chauffeur, maar dat heb ik niet lang volgehouden, want na een jaar ging het mis. Ik had, nu zouden ze het een burn-out noemen, toen noemden ze het niks. Ik heb ontslag genomen. De huisarts zei je moet iets aan sport gaan doen, want ik lag alleen maar in bed. Maar ik had nog nooit gesport. Als kind was ik best wel goed in sport op school. Maar nadat ik van school was gekomen, heb ik daarna nooit meer gesport. Bedenk een sport die je leuk vindt: 'Ik vind geen enkele sport leuk' en ik herinnerde me dat ik toen ik uiteindelijk zwemmen had geleerd ik dat best wel leuk vond.” Zo begon ze met zwemmen in het Marnixbad. Maar ze wilde een doel hebben en dat werden de Gay Games in Amsterdam. Samen met een vriendin ging ze zwemmen bij Tijgertje, wat heel goed ging. Vanuit deze zwemgroep is uiteindelijk GSA geboren. “Dus zo ben ik dus gaan zwemmen, naar aanleiding van mijn depressie. En dat heeft me geholpen.”
Found my true self and became a buddhist in the zero's. “Ik ben altijd een zoeker geweest. Ik ben een tijdje christelijk geweest, dat kon ik toch niet volhouden je mag daar niet lesbisch zijn, want dat is tegennatuurlijk dat was niks voor mij. Daarna heb ik verschillende dingen gedaan.” Uiteindelijk kwam Dia terecht bij het Nichiren-Boeddhisme (https://www.sginl.org/). Daar had ze al kennis meegemaakt in de jaren 80. Een vriendin nodigde haar uit 42
om mee te gaan naar het centrum dat toen in Zeist was. De basis van deze stroming is het chanten van de Lotus Sutra: 'Nam myoho renge kyo'. “Ik vond het helemaal te gek. Ik vond het fantastisch klinken. En toen dacht ik dit ga ik ook doen.” Bij dit boeddhisme zeggen ze dat je overal voor kunt chanten, voor een liefde, voor een auto, voor sex. Het lijkt een beetje simpel, maar Dia ging het toch proberen. Melanie's muziek was weer terug in haar leven en nu wilde ze de vriendin worden van Melanie. Dus werd dit haar doel om te chanten. Tegen een vriendin zei ze dat ze het toch niet geloven kon. Dat maakte niets uit, zei de vriendin. Dus heeft ze drie maanden elke dag 1 uur gechant. Ze vond het chanten zo prettig dat ze lid is geworden van de organisatie. Een jaar later belde de man van Melanie haar op dat zij naar Nederland zou komen en dat ze een tourmanager zochten. Dia wilde dit zelf wel proberen. “Ik dacht toen: nu belt hij me op dan moet ik niet zeggen van jammer dat gaat niet. Ik kan je niet verder helpen, dan moet ik dat meteen vastpakken. Dit was in 2004, het was in Europa en ik had dit nog nooit eerder gedaan. Ik ben daar heel hard voor gaan chanten, elke dag. Misschien is ze in het echt wel helemaal niet zo leuk, dan moet ik daar maar mee om zien te gaan. Ik heb het dus gedaan en ik had dus gechant dat ik háár vriendin zou worden. Voor mij was ze al een vriendin omdat ik van haar muziek hield.” Toen ze Melanie van Schiphol ophaalde en naar België reed dacht ze nu gaat het gebeuren. Maar na dag 1 nog niets. “De tweede dag gingen we ergens eten en daarna window shoppen en toen hebben we vreselijk gelachen. Vanaf dat 43
moment was het gewoon dikke mik.” Dia is na de Europese tour naar Amerika gegaan en heeft daar ook met haar rond getourd. Ik heb nog een laatste vraag over het chanten: “Wat doet het met jou? Wat gebeurt er met je? ” “Ik vind het chanten heel fijn. En het leert je focussen. Het effect is dat ik me ook beter kan focussen in het dagelijks leven. En het geeft mij gewoon een heel fijn gevoel. En niet altijd, want er komt ook best veel los, de meeste mensen willen daar voor weglopen. Dat zou ik misschien ook wel willen, maar ik heb met mezelf afgesproken, we gaan hier zitten en ik doe dit. Laat het er maar zijn. En laat het maar komen. Want als het niet komt en het zit er toch, dan is het ook niet fijn.” Dit was het verhaal van Dia. Zoals ik iedere keer schrijf mocht je meer willen weten, spreek haar aan tijdens de training. Want er is nog veel meer over haar te vertellen. Ik vond het zelf een heel mooi gesprek.
Simon
44
45
zwemtechniek De vlinderkick met de benen komt bij elk keerpunt van alle slagen te pas. Bij de schoolslag doe je 1 vlinderkick en bij alle andere slagen kun je meerdere vlinderkicks doen. Als je je dit goed aanleert scheelt dat reuze in je tijden. Kijk hier naar hoe je jezelf dat goed kunt aanleren. Gewoon proberen.
Dia
https://youtu.be/Wsa1ct5FpqA 46
https://www.youtube.com/watch?v=0neV-dwl_XIhttps:// www.youtube.com/watch?v=0neV-dwl_XI
https://www.youtube.com/ watch?time_continue=17&v=TPO4MCBQIaM 47
Zwemmen in de kunst Carole Feuerman
Carole Feuerman
48
Andre Gelpke
André Kertész 49
Jane Hamblenton
diver on yellow / Katherine Bradford 50
Mรกria Svarbovรก
swimmers / Deak Wooten collection 51
poco loco crema de aguacate ...een romige avocadosoep IngrediĂŤnten 1 liter groentebouillon 2 rijpe avocado's zout en peper naar smaak 1/4 liter slagroom peterselie
52
Voorbereiden Pel de avocado’s en schep het vruchtvlees eruit.
Bereiden Breng de bouillon aan de kook. Maal de stukken avocado in een elektrische mengbeker tot een smeuĂŻge puree door er steeds een scheutje bouillon aan toe te voegen. Roer de avocadopuree door de bouillon. Voeg zout en peper toe. Laat de soep nog vijf minuten zacht pruttelen. Roer vlak voor het opdienen de room door de soep en garneer met peterselie.
Rene
53
COLOFON Jaargang (20), nr 91, november 2017 Clubblad van de zwemvereniging Gay Swim Amsterdam Opgericht (23 januari 1997) BESTUUR Rudolf Post - voorzitter Romke van der Wal - penningmeester Kees Bakker - secretaris Ruud Endenburg - zwemmen, wtc Dia Huizinga - communicatie Marianne Ynsen - triatlon en buitenwater zwemmen REDACTIE Dia Huizinga Rudolf Post Simon van Veen VORMGEVING RenĂŠ Peerdeman
54