Blubblad 94 by Redactie GSA

“Een nieuw begin.” 1

TEN SLOTTE… Dia, Simon enRudolf & René

Gevonden op Het BlubBlad wordt internet Dia

12 Love swim

opgeheven!

Jos

Hannah van Herk

Blubportret Blubportret Simon van Veen Kristina 44 32 In gesprek met... Rudolf Simon van Veen

Trainy

48 Zwemmen in de kunst Rudolf

52 poco loco poco loco René 3

TEN SLOTTE… Het ziet ernaar uit dat dit de laatste aﬂevering van het GSA Blubblad zal

zijn. Bijna honderd uitgaven. Het begon natuurlijk als papieren clubblad vol mededelingen over komende wedstrijden, aanwijzingen van trainers en trainingsdata. Al deze bladen zijn bewaard en opgeslagen in het homo archief van de IHLA in de centrale OBA in Amsterdam. Sinds 2012 is het Blubblad online te vinden (Issue.com). De inhoud is veranderd. Door de sociale media als Facebook, Appen etc. is de prak sche, jdsgebonden informa e niet meer terug te vinden in het blad. Daarvoor in de plaats verschijnen er stukken ter lering ende vermaak: zwem technische ps, portre en van leden en fantas sche uitgebreide interviews door Simon etc. En natuurlijk veel kleuren foto’s (let wel, de papieren versie was al jd zwart/wit). De redac e hee echter gemerkt dat de drang tot het lezen van het blad is afgenomen. Op een enkele reac e na krijgen wij nauwelijks respons. Wordt het überhaupt wel gelezen en bekeken? Het lijkt erop dat er geen behoe e meer is aan een eigen clubblad. Daarom hee deze redac e besloten te stoppen. Dia, Simon en Rudolf & René

Geef hier je reac Geef hier je reac ee

mailto: mailto: blubblad@gayswimamsterdam.nl blubblad@gayswimamsterdam.nl

Gevonden op internet Er zijn erg veel zwemscholen op het Internet waar je in theorie, van alles kunt leren over zwemmen. Hoe je hoofd te houden bij de vlinderslag zoals ik de vorige keer liet zien. Jonge mensen, vaak kampioenen in hun slag doen ons voor hoe wij moeten zwemmen, knauwend Amerikaans voorziet ons van commentaar of een sloom klinkende Australische stem vertelt. Soms kun je betalen om meer ps te krijgen, vaak willen ze dat je je abonneert. Ook op Instagram wemelt het van de zwemscholen. Als je Swim intoetst kom je entallen tegen, op Instagram verkopen ze je graag T‐shirts met plaatjes die mij totaal niet aanspreken maar misschien wel als je 13 bent. Misschien zoek je graag zelf, zoals ik, maar misschien vind je het ook wel makkelijk als ik je mijn absolute topfavoriet vertel. Dat is SwimGym, h ps://www.instagram.com/swimgym_com

SwimGym is van de Nederlandse Johan Kenkhuis. Hij hee op de Wibautstraat een zwemschool met twee banen van vij ig meter waar soms zwemmers van GSA meer leren en waar je de hele dag door kunt trainen. Swimgym maakt fantas sche ﬁlmpjes en met een simpele uitleg vertellen ze alle kneepjes van het zwemmen. Ze doen vaak één aspect per week, vorige week legden ze alles uit over het maken van een goed keerpunt, dit gebeurt met eenvoudige en leesbare teksten. Ook hebben ze de rubriek ‘Vraag het de coach’ (in het Engels Ask the coach want ze zijn Interna onaal) waarin je jouw vraag kunt stellen en die misschien beantwoord wordt. Swimgym gee niet alleen goede adviezen en uitstekende ps maar ze hebben ook humor. Misschien een humor die alleen grappig is voor Nederlanders? Ik moet er in ieder geval om lachen. h ps://www.instagram.com/p/B0ssBXLFzfP/

Dia

Het BlubBlad wordt opgeheven! De redac e hee

het nog niet bekend gemaakt, maar uit welingelichte kringen heb ik begrepen dat de redac e van ons clubblad er de brui aan wil geven. Niet omdat er moet worden bezuinigd: het gaat (ﬁnancieel) goed met de club, maar vanwege gebrek aan respons van de leden. In het maken van een blad gaat een hoop werk zi en. Voordat je gaat vergaderen heb je als redac elid al het nodige denkwerk verricht terwijl je onder de douche stond of bijvoorbeeld op de wc zat. Tijdens de redac evergadering moeten al deze spinsels in een mal worden geperst wat uiteindelijk de opzet van het nieuwe blad vormt. Vervolgens moeten auteurs worden benaderd, interviews worden uitgezet en gehouden, er moet worden geschreven, achter de broek aan worden gezeten en gelezen, gecorrigeerd, gepast en gemeten en de hele boel worden opgemaakt. Met een druk op de knop komt het vervolgens bij jullie in je mailbox en dan……….is het oorverdovend s l. Geen mailtje met een uitgebreid commentaar, geen reac e bij de geïnterviewden die een deel van hun leven met hun zwemmaatjes hebben gedeeld, nee zelfs geen opgestoken duimpje als reac e of laten we eens gek doen: een virtuele klapzoen. Nee, gewoon niks. Na zoveel jaren bovenstaand proces te hebben doorlopen, ontstaat bij de redac e vertwijfeling: wordt het wel gelezen? En zo ja, vinden ze het dan wel leuk? En doen we al dit werk eigenlijk niet voor de kat zijn …? Het lijkt wel een beetje op een hele menselijke reac e. Even voor de duidelijkheid: ik maak als regelma ge stukjesschrijver geen onderdeel uit van de redac e en of de redac e mij dit schrijven in dank 8

afneemt, weet ik ook niet. We heb ik in mijn loopbaan regelma g in redac es van bladen gezeten of gaf ik er zelf leiding aan. En al dat geschrijf leverede meestal geen enkele reac e op, nada. Behalve als er volgens sommigen, ja soms volgens de geïnterviewde zelf iets stond wat niet klopte. Dan stroomde de mailbox vol of rinkelde de telefoon. Iemand uitspraken laten doen over een hele bevolkingsgroep, een stad of een deel van het land deed het meestal ook goed. De redac e zou dat eens kunnen uitproberen. Deze keer hebben we een interview met de hoer van de club bijvoorbeeld of dit keer hebben we een portret van Jos die 85 is. Iemand laten zeggen ik kom uit: pak em beet Sint willibrord het dorp van de messentrekkers of natuurlijk zijn er geen mannelijke homoseksuele topvoetballers want homo’s vinden het veel leuker om hun haren te knippen, kan ook werken. Zo zijn er nog wel meer varia es te bedenken. Maar even serieus: het zou natuurlijk wel al te gek zijn als de redac e zulke noodgrepen zou moeten uitvoeren om één simpel ding te bereiken. BESTE ZWEMMERS LAAT DE REDACTIE AF EN TOE WAT HOREN. Of, en dat kan natuurlijk ook: beste redac e ik vind het harts kke goed wat jullie doen maar ik lees het blad inderdaad nooit. Niet leuk, maar je gee daarmee wel een duidelijke rich ng aan. Zelf denk ik dat het met de waardering van ons Blubblad wel meevalt. Leden lezen natuurlijk niet alles, maar bladeren het blad door en blijven even hangen bij een verhaaltje of een interview dat hen interesseert. Tegen de redac eleden zou ik willen zeggen: schijven is nu eenmaal een ondankbare taak. Als je het goed doet, hoor je niks doe je een keertje iets fout dan valt iedereen over je heen. Natuurlijk kan er een zekere sleetsheid ontstaan als je al jaren in de redac e zit. Je hebt gewoon geen zin meer om weer iets te verzinnen of je bent inmiddels wel een beetje door je ideeën heen. Dat lijkt me niet meer dan logisch. Maar er zijn vast wel enthousiaste zwemmers die de redac e willen komen versterken of het stokje willen overnemen. Iedereen komt graag zwemmen, maar de club is wel van de leden en die moeten de club als geheel ook draaiende houden. Dus heb je nog nooit iets gedaan of al een jdje 9

geleden, dan heb je nu de kans om in het reine te komen met je slechte geweten: kom de redac e versterken! Deze geheel zelf bedachte oproep geldt natuurlijk ook voor al die leuke nieuwe leden die we de laatste jd erbij hebben gekregen. Bij GSA hoef je niet jarenlang lid te zijn voordat je een bijdrage aan de club mag leveren: Dat mag meteen! Ik weet zeker dat de redac e jullie met open armen ontvangt en van elke reac e zal spinnen van genot.

Jos

Geef hier je reac Geef hier je reac ee

mailto: mailto: blubblad@gayswimamsterdam.nl blubblad@gayswimamsterdam.nl

Love swim

foto's: HannahÂ vanHerk

Blubportret Simon van Veen Wat is voor jou volmaakt geluk? Volmaakt geluk ervaar ik wanneer ik samen val met mezelf. Het betekent dat alle beperkingen die ik mezelf bewust of onbewust opleg er dan even niet zijn. Wat is je favoriete reis? Mijn favoriete reis heb ik 15 jaar geleden gemaakt. Ik heb toen een sabba cal van twee jaar genomen en ik ben rond de wereld gaan reizen (le erlijk een rondje rond wereld gemaakt). Welke karaktertrek vind je het meest irritant in jezelf? Dat ik toch vaak gelijk wil hebben. Wanneer en waar was je het gelukkigst? Ik heb jdens mijn eerste wandelvakan e in Schotland in 1998 op het eiland Sky een bijzondere ervaring gehad jdens het wandelen. We wandelden terug van een hele mooie plek en ik had het gevoel alsof ik zweefde. Ik was niet vermoeid en het lopen ging heel licht en ik voelde me geweldig! 24

Wat is je huidige gemoedstoestand? Ik ben op weg naar een vredig gevoel. Je mag één ding aan jezelf veranderen. Wat zou dat zijn? Meer haar. Waar zou je willen wonen? Ik woon prima waar ik nu woon in Amsterdam. Ik heb niet echt een speciale plek. Wat ik belangrijk vind is dat ik me in mijn woonplek pre g voel. Er zijn wel twee andere plekken waar ik me zou kunnen voorstellen om te wonen, dat is Sydney in Australië en San ago in Chili. Ik vond dat heel pre ge steden om te verblijven. Wat is je dierbaarste bezit? Mijn boeken, met name spirituele boeken. Ik heb er vele en met name de eerste die ik kocht toen ik 15 jaar was. Wat is het dieptepunt van ellende? Het dieptepunt van ellende is dat je denkt dat het waar is. Welke mensen bewonder je? Ik vind Nelson Mandela nog steeds één van de meest bewonderenswaardige mensen. Eén van zijn uitspraken is toen iemand hem vroeg of hij de mensen, die hem zijn gevangenschap hadden aangedaan, haa e. En toen zei hij: nee, dat doe ik niet, want als ik dat wel zou doen, dan zou ik nog steeds gevangen zijn. Wat is je meest typerende eigenschap? Gestructureerd zijn. Ik hou wel van orde en structuur. Het is ook wel een deel van mijn werk.

Welke eigenschap waardeer je het meest in een man en welke in een vrouw? Als we het over fysieke eigenschappen hebben dan kan ik een mooie kont bij een man erg waarderen :‐). Vrouwen met hele karakteris eke gezichten met een wijze uitstraling kan ik waarderen. Verder waardeer ik eerlijkheid en integriteit zowel bij mannen als vrouwen. Wat is je motto? Kies opnieuw. Tijdens mijn wereldreis werd me zo duidelijk dat: soms heb je een plan om ergens naar toe te gaan en dat lukt dan niet, dan kan je bij de pakken gaan neer zi en, of je kiest opnieuw en gaat een andere kant op, no problem. En dat kun je overal op toepassen.

Blubportret Kristina

Wat is voor jou volmaakt geluk? Vertrouwelijkheden, een gezond lichaam vol energie, (waarschuwing: cliché) liefde, en natuurlijk ‐ zwemmen! Wat is je favoriete reis? De reis naar mijn oma; niet zo zeer om de plek zelf, maar naar iemand toe gaan die belangrijk voor mij was, er waren zowel bekende elementen als de mogelijkheid tot avontuur en de mooie natuur. Haar huis lag in een oud melkhuis naast het meer Dellen (Zweden). 28

Welke karaktertrek vind je het meest irritant in jezelf? Mijn zwakte voor suiker. Met welk deel van je uiterlijk ben je het minst en het meest tevreden? Het meest met de vorm van mijn lichaam, het minst met mijn huid die te gevoelig en dun is. Waarvan heb je het meeste spijt? Ik vind spijt niet nu g. Ik verlang liever, of leer hoe het beter kan. Ik los graag problemen op en kijk liever vooruit dan terug. Wanneer en waar was je het gelukkigst? Er zijn veel momenten van geluk. Ik leef vaak in het moment als het gebeurt, wat gedeeltelijk zen is, ook vergeet ik gewoon snel, vaak wordt het meest recente als belangrijker gezien dan misschien terecht is. Een recente herinnering was met mijn liefde op een heuvel. Het was nacht in het Zuiden van Frankrijk, wij waren bloot in de donkerste nacht op een naturistcamping. De warmte van de lucht, de heldere sterrenhemel en de persoon met wie ik er was, het was heel mooi. Wat is je huidige gemoedstoestand? Twijfelend over het leven. Het gevoel dat jd te snel om is. Je mag één ding aan jezelf veranderen. Wat zou dat zijn? Ik zou de hormoonbalans corrigeren met domino‐eﬀecten zoals beter concentra e, moediger worden, in een betere condi e, liever, blijer, en meer extravert. Waar zou je willen wonen? Als het over klimaat gaat, Canarische eilanden. Qua natuur (onder andere), Zweden. Wat mensen betre zijn er heel veel plekken. Qua toegankelijkheid en compromis is Amsterdam best OK. 29

Wat is je dierbaarste bezit? Ben niet zo materialis sch, maar mijn dekbed van kameel is eentje. Wat is het dieptepunt van ellende? Boeien, mental of anders. Het gevoel om gevangen te zijn door jezelf of anderen. Ik ben veel voor vrijheid en minder van dwang. Welke mensen bewonder je? Mensen die een betere wereld willen creëren. Wat is je meest typerende eigenschap? Duurt te lang om hier goed over na te denken. Eentje zou technische probleemoplosser zijn. Ik doe het goed en snel bij andere, maar ik zit zelf te kloten. Dat is een ander verhaal... Welke eigenschap waardeer je het meest in een man en welke in een vrouw? Geslachtsdelen zijn niet zo zeer een factor wat ik waardeer of niet. Eigenschappen die ik waardeer zijn posi eve energie, loyaliteit, behulpzaamheid en bescheidenheid. Wat is je motto? Ik heb er twee; “Be water” en “Postpone judgement”. De eerste is van Bruce Lee en helpt wanneer iets in het leven met fric e en moeite gebeurt. De tweede werkt een beetje hetzelfde als vervelende klusjes thuis die je liever morgen doet. Hetzelfde uitstel is mogelijk om toe te passen aan het oordelen over anderen.

In gesprek met... Rudolf

Door Simon van Veen

“Er valt zeker geen gat.”

Rudolf Post: Voorzi er Naam:

Rudolf Post

Geboortedatu m: 6 april 195 5 Beroep: Mobie le Kapper Lid sinds: sep tem

ber 1999

Woonplaats: Amsterdam

Deze keer een gesprek met onze voorzi

er Rudolf Post. De reden is dat Rudolf bij de volgende ALV afscheid neemt als voorzi er (en trainer) van de vereniging en het leek mij wel een goed moment om een beetje terug te kijken op het voorzi erschap van Rudolf en wat het voor hem hee be‐ tekend. We zi en samen in de gezamenlijke keuken van de woongroep van 5 mannen waar Rudolf al zo'n der g jaar woont vlakbij de Wallen. Ik heb 33

net zijn prach ge dakterras mogen bewonderen vol met planten en bloemen waar Rudolf de zorg voor draagt. Maar niet alleen hee hij de zorg voor zijn dakterras hij hee in totaal 8 jaar in zijn rol als voorzi er de zorg voor onze vereniging gehad. Hoe is dat precies in zijn werk gegaan? “In 1998 waren de Gay games in Amsterdam en ik dacht wat fantas sch, dat wil ik nog een keer meemaken, maar dan wil ik wel ac ef als sporter meedoen. Maar ja, wat kan ik nu aan sport en wat vind ik leuk? Als kind speelde ik heel veel in het zwembad in mijn dorp (Groenlo), zo'n natuurzwembad met heel vies water waar de ra en langs de rand liepen. Ik dacht, ik ga zwemmen, maar ik kon het helemaal niet, behalve dan een beetje huisvrouwen schoolslag. Dus heb ik gezocht naar een Gay zwemclub. En zo kwam ik bij GSA terecht. Ik heb toen voor het eerst mee gezwommen in de zomer van 1999 in het Mirandabad. Ik vond het een verschrikkelijke club. Ik kwam eraan en iedereen stond in groepjes bij elkaar en ze negeerde me gewoon. Zelfs de toenmalige secretaris, waar ik contact mee had die negeerde mij ook. Ik dacht 'Jeetje wat een stelletje zeikerds zijn dat'. De enige die mij toen aansprak was Dia, want die was toen ook al bij de vereniging. Ik vond het in het begin geen leuke club, maar ik wilde naar Sydney, dus ik dacht: 'Zoek het maar uit, ik wil leren zwemmen'. Het hee mij wel geleerd dat als je in het bestuur zit en er komt een nieuw lid, dat dat voor die persoon best wel spannend is. Zeker in een nichtenomgeving, waar de keurmeesters bij wijze van spreken om de hoek staan. Dan is het toch belangrijk om mensen zich op hun gemak te laten voelen.” Rudolf is vervolgens met een aantal GSA's afgereisd naar Sydney voor de Gay Games. Eén van Rudolf 's klanten was des jds hoofdredacteur van de VPRO gids en die had Rudolf gevraagd of hij een online blog wilde bijhouden jdens de Gay Games voor de VPRO. “Dat was best ingewikkeld des jds, dat heb ik gedaan en daar heb ik ook 34

geld voor gekregen. Het was heel erg leuk. Ik kon nog helemaal niet goed zwemmen, maar ik heb de 1500 meter gezwommen, waar ik heel trots op was. Ik was eigenlijk het meeste trots, niet zozeer op de presta e, maar dat ik op het startblok stond. Dan moet je je voorstellen dat je daar staat in het olympisch stadion en dan word je omgeroepen: 'In lane 4: Rudolf Post, The Netherlands'. En dan zwaai je even en dan sta je alleen nog maar op het startblok. Alleen daarom al! Ik hoefde helemaal niet meer te zwemmen. Ik vond dat al geweldig! Ik heb daar allerlei andere sporten bezocht en daar ook verslag van gedaan. Vandaar dat ik op de cover van de VPRO gids stond.” Rudolf is twee keer voorzi er geweest, de eerste 3 jaar van 2008 tot 2011 en de tweede keer van 2014 tot nu.

“De eerst paar jaar dat ik lid was, had ik er helemaal geen idee van dat er zoiets als een bestuur bestond. Je bent met zulke andere dingen bezig. Het geworstel met het ademhalen. Ik had me er helemaal niet in verdiept, want dat moet je je ook realiseren: als je al lang bij de club zit weet je alle ins en outs, maar als je net komt kijken dan 'Who cares'. Als je maar kunt zwemmen dan vind ik het wel goed. Je werd ook niet bestookt met allerlei mails toenter jd. Dus je wist ook niet zo veel. Het BlubBlad was nog een papieren ding. Ik ben toen wel na een aantal jaren bij het BlubBlad begonnen. En ik werd door de toenmalige voorzi er gevraagd: 'Zou jij geen voorzi er willen worden?'. Dat gaan we niet doen, dacht ik. Dat is helemaal niks voor mij. Hij hee het drie keer gevraagd in de loop der maanden. Hmm, hij zal er blijkbaar wat in zien. En toen ben ik een keertje meegegaan naar een vergadering. Ik vond het best wel moeilijk. Waterpolo was er nog bij en dat is toch een andere club, een ander soort mensen. De chemie binnen het bestuur van toen is een heel andere dan nu. Ik vond het best wel pi g. En na drie jaar was ik op.” Waarom ben je dan toch drie jaar later weer opnieuw voorzitter geworden? “In die drie jaar hebben we drie verschillende voorzi ers gehad en er zijn allerlei dingen gebeurd binnen die besturen. Ik had er wel ideeën over wat ik er allemaal niet goed aan vond gaan en wat ze hadden laten liggen. Vanuit mijn ervaring die ik daarvoor had en het feit dat ik een beetje een inzicht had hoe de tussenbesturen werkten, dacht ik: 'Ik ga het gewoon nog een keer doen en mij hoef je niet meer in te werken'. Nu met een duidelijker bewustzijn wat ik belangrijk vind. Ik heb een aantal dingen teruggebracht. De vergaderingen waren een en al gezelligheid: samen eten en dan vergaderen en alcohol erbij. Daar heb ik helemaal geen zin in. Ik ga alles heel zakelijk en kort doen. Een vriend van mij hee een kantoor op het KNSM eiland. Daar hebben we de eerste twee jaar vergaderd met gewoon koﬃe en thee en een koekje. Dat is het dan, klok er bij, acht uur beginnen en en uur klaar. Want je hoe niet meteen vrienden te worden. In de loop van de jaren is het wel een beetje 36

veranderd in de zin van dat we nu wel bij elkaar vergaderen, maar niet met eten en alcohol achteraf als de vergadering klaar is als men dat wil. Ik vind het belangrijk dat de leden van het bestuur kijken en luisteren naar de mensen in de club. Wat is er aan de hand? Je moet de mensen die wat doen voor de club, waarderen. Mensen willen gezien worden. Mensen op hun gemak stellen en dat ze zich thuis voelen.” Wat zijn je belangrijkste verdiensten voor GSA? “Ja dat weet ik niet, dat moeten anderen maar vertellen.” Hoe is het dan bijvoorbeeld gegaan met de afscheiding van de Waterpolo groep? “Het waterpolo bestuurslid kwam nogal plompverloren met de mededeling: we gaan weg. De verdienste van het bestuur is dan: 'Okay jongens, no problem'. Ze hebben nog wat geld meegekregen, wat nog van hun was. En dat was dat. Je zou het natuurlijk ook veel problema scher kunnen aanpakken. En allerlei gesprekken kunnen voeren over het waarom en wat hebben we verkeerd gedaan? Maar daar had ik dan helemaal geen zin in. Want het is net als bij een scheiding, als de een zegt: ik ga weg. Ja, sorry, ga maar weg. In zoverre is het een verdienste dat het heel soepel is verlopen. En iedereen van het bestuur was het ermee eens. Wat mijn verdienste dan is: ik haal dan heel diep adem en ik hoor het aan en denk: 'Oké... We gaan eens overleggen, we nemen het mee, we gaan er nog een nachtje over slapen. En dan gaan we eens kijken hoe we daar op gaan reageren. Deze manier van aanpakken is wel iets wat ik de afgelopen jaren heb geleerd. Want er gebeurt van alles. Ik probeer het vooral niet op de spits te drijven, rus g te blijven, kijken en luisteren, een nachtje over slapen. Ook denk ik vaak: jongens, het is maar een zwemclub. We hoeven de wereld niet te veranderen. Waar hebben we het over. Dat is dan wel een soort, niet zozeer een verdienste, als wel een eigenschap die ik heb ontwikkeld en waarvan ik voor mezelf vind dat het werkt.” 37

Hoeveel tijd ben je eigenlijk kwijt met het voorzitterschap? “Dat is verschillend, maar uiteindelijk ben je er elke dag mee bezig. Sommige dingen gaan rou neus, soms ben je er wel langer mee bezig, als je allerlei ontmoe ngen hebt, zoals met de KNZB (Koninklijke Nederlandse Zwembond), of met het landelijk overleg van homozwemclubs. De afgelopen dagen ben ik bijvoorbeeld bezig geweest met een cursus in het Flevobad die heet 'Preparing for disaster'. Dat is voor mensen die in open water zwemmen en ps zullen krijgen wat te doen bij kramp, badmuts weg, brilletje weg, et cetera. Er komt iemand uit Ro erdam een speciale cursus geven. En ik heb dan geregeld dat hij komt. En we gaan daar ook alle Love‐swimmers voor uitnodigen. Er wordt dagelijks een beroep op je gedaan. Bijna elke dag krijg ik wel een app‐je of een email en niet alleen van bestuursleden, maar ook van gewone leden. Er is al jd wat te doen, maar dat geldt voor alle bestuursleden. Ik ben dan wel voorzi er, een soort aanspreekpunt en ik moet af en toe een knoop doorhakken. Uiteindelijk en dat klinkt misschien een beetje so , maar eigenlijk is iedereen een beetje voorzi er. Iedereen vertegenwoordigt de club. Er is wel een arbeidsverdeling binnen het bestuur en er zijn ook heel veel overlappen. Als iemand de club ergens anders moet vertegenwoordigen en het is niks voor mij dan gaat iemand anders. Het is niet zo dat jij moet dit of jij moet dat. Want en dat geldt voor alle bestuursfunc es, behalve misschien ﬁnanciën, je hoe niet alles te kunnen als bestuurslid.” Je vertelde net over de verschillende overleggen die je hebt zoals het landelijk overleg met homozwemclubs, wat wordt daar dan zoal besproken? “Daar wordt besproken wat de perikelen zijn binnen de clubs, wat er wel goed gaat en niet goed gaat. Onze verhouding tot de KNZB, die nu gelukkig eindelijk eens gaat verbeteren. Dat de KNZB nu eindelijk ook vindt dat homozwemclubs aandacht verdienen. Wat daarvoor eigenlijk nooit zo was.” 38

Hoe uit zich dit dan zo meteen? Zij komen straks bij de 'Pride in the Park' en nemen een KNZB vlag mee. En de KNZB doet ook mee met de Love Swim, als groep. En ze willen ook vaker overleg. Voor hun is het een heel nieuw terrein dat er ook nog andere clubs zijn dan clubs voor kinderen en professionele sporters. Daartussen in hebben ze eigenlijk niets, laat staan dat ze voor homoverenigingen iets hebben. Dat vonden ze al jd een beetje raar. Het landelijk overleg organiseert ook het ONGZ (Open Nederlands Gay Zwemkampioenschap). Dit is een ini a ef van deze landelijke samenwerking, wat eens in de twee jaar wordt georganiseerd door één van de clubs. De laatste keer dat GSA dit hee georganiseerd is 10 jaar geleden. Dus op een gegeven moment kom je weer aan de beurt. Ik zag er wel tegenop, omdat het heel veel werk is. Maar op een gegeven moment toch gezegd: laten we het gewoon doen.” 39

Als je nu kijkt wat je hebt gedaan de afgelopen vijf jaar als voorzitter en er komt zo meteen een nieuwe voorzitter, wat voor advies heb je dan voor die nieuwe voorzitter? “Wat ik wel heel belangrijk vind is de posi e van de vrouw binnen de club. We hebben twee vrouwen in het bestuur, Dia en Marianne. En we hebben best veel vrouwelijke leden, een kwart ongeveer. Ik vind het belangrijk dat ze vertegenwoordigd worden en dat er aandacht voor is. Mannelijke homo's willen nog wel eens zeggen: 'Ach vrouwen …'.” Waarom vind je dat belangrijk? “Ik vind de sfeer wat meer uitgebalanceerd.” Wat gebeurt er dan met teveel mannen? “Die kunnen soms een beetje doorslaan, ontze end nichterig gedoe. Mannen en vrouwen bij elkaar is evenwich ger. En dat een vrouw kan zeggen: 'stel je even niet zo aan', en zo. Ik kan het misschien niet zo goed uitleggen, maar ik vind het ﬁjn dat ze erbij zi en en dat er ook genoeg aandacht voor is.” Hebben vrouwen bij het zwemmen andere dingen nodig dan mannen? “Nee, behalve dan dat lesbische vrouwen niet zo gediend zijn van avances van mannen en die krijgen ze van ons niet. Dat is voor hun ook pre ger. Ik geloof niet dat ze speciﬁek iets anders nodig hebben. Maar bijvoorbeeld bij de ONGZ hadden we twee mannelijke fotografen en ze hadden even pauze en ik vroeg ze: 'Denken jullie er ook aan vrouwen te fotograferen? Want er waren heel veel vrouwen.' 'Oh, helemaal vergeten', Want ze zien alleen maar prach ge mooie mannen.” Bij de Love Swim is er wel een vrouwelijke fotograaf. “Ja, dat is nu juist het verschil. In die zin vind ik het wel belangrijk om daar aandacht aan te blijven besteden. Wij (de mannen) zijn alleen bezig met andere mannen. En ik kan het ze ook niet kwalijk nemen maar je moet er 40

wel even bijblijven.” We zouden bij dergelijke evenementen gewoon een mannelijke en een vrouwelijke fotograaf moeten hebben? “Ja, dat zou een oplossing kunnen zijn”. Hoe belangrijk is het voor jou om lid van een gay vereniging te zijn? “Ja dat is zeker belangrijk voor mij. In het verleden heb ik meegedaan met toernooien, zeg maar de hetero toernooien. Ik vind de sfeer daar zo anders en zo – en dat is misschien kort door de bocht – zo hetero, dat is niet mijn wereld. Dat je je al jd als een soort buitenstaander voelt, of jezelf heel snel buiten plaatst omdat je dat nu eenmaal gewend bent in die dominante wereld. En dat is gewoon niet ﬁjn. Het is zo pre g dat je gewoon op je gemak kan voelen met jezelf. Een grappig voorbeeld van jaren geleden: ik gaf op de vrijdag training en daar waren ook waterpoloërs van de zwemvereniging Dolﬁjn aan de andere kant van de brug. En op gegeven moment houden die eerder op en zien we allemaal prach ge jongens in rode zwembroekjes. Iedereen stond aan de kant te luisteren naar wat ik zou gaan zeggen en ik zie al die hoofden van de mannen de andere kant omdraaien. En ik moest zo ontze end lachen. En ik riep: 'Jongens, hallo, hallo.'; 'Oh, sorry'. Dat vind ik harts kke leuk, dat dat gewoon kan. En dat zou je in een andere omgeving s ekem doen, of zou het überhaupt niet worden opgemerkt, of als het opgemerkt wordt dan schaam je je misschien en nu schoten we met z'n allen in de lach. Je voelt je meer thuis. Want die zelfde vraag kregen we bij de KNZB ook, waarom een aparte homozwemclub? En daar heb ik hetzelfde verhaal verteld.” Begrepen ze het? “Voor hun was het nieuw. Het is hun wereld niet. Die hetero wereld – om het maar weer even kort door de bocht te zeggen – of zich presenteert als hetero wereld, dat is het water waar die vis in zwemt. Ze hebben geen idee dat dit er ook nog is. Als homo heb je toch heel snel het idee, hier moet ik van wegblijven of ik hou mijn mond maar. Je cijfert jezelf sneller weg. Laten anderen zich nu maar een beetje ongemakkelijk voelen. Ze hebben al een hele wereld voor zichzelf waar ze op terug kunnen vallen. En waar kunnen 41

wij op terugvallen, op een homokroeg of zo? Daarom vind ik het heel legi em om een homozwemclub te hebben.” Een heel ander onderwerp. Jij bent degene die altijd de kunstrubriek in het BlubBlad vult. Dus mijn vraag is wat betekent kunst voor jou? “Ik weet niet wat het precies betekent, laat ik het zo stellen: ik heb kunst mijn hele leven lang al interessant gevonden. Ik kom niet uit een kunstzinnig gezin, mijn ouders hadden een speelgoedwinkel. Ik heb vroeger een galerie gehad samen met anderen in Nijmegen. En ik had ook wel naar de kunstacademie gewild maar ik durfde er niet eens zelf aan te denken of dat pad überhaupt uit te s ppelen. Elk jaar koop ik wel iets. En sinds een jaar heb ik nu ook een atelier. Ik ben met papier bezig en ben heel veel aan het knippen en plakken met vlakken en kleuren. Het is harts kke leuk en ik doe het bijna elke dag. Ik heb nog geen idee waar het naar toe gaat. Ik moet er nog in groeien en ik word er gelukkig van als ik het doe en als er iets af is. Dat vind ik voorlopig al heel wat. Het verrast mezelf ook, het gaat vooral om vormen en kleuren. Ik ben best wel iemand die vindt dat iets er mooi uit moet zien. Ik heb geen zin om de lelijkheid van de wereld te laten zien. Ik vind dit zelf ook wel een grappige ontwikkeling. En dat is ook één van de redenen dat het voorzi erschap nu wel genoeg is want het neemt net zoveel jd in beslag. Dus als het voorzi erschap eindigt valt er zeker geen gat. 42

Simon

Hoofd, schouders, knie en teen, knie en teen Beste Trainy, Regelmatig zie ik zwemmers langs de kant heftig hun armen heen en weer zwaaien waarbij het wel lijkt of ze uit de kom moeten. Is dat wel goed? Is het niet beter om je koude spieren rustig op te warmen voordat je het water in gaat? Of misschien zelfs pas in het water zelf?

Beste zwemmer, Wat fijn dat je dat aan Trainy vraagt: een goede aanleiding om iedereen uit de droom te helpen: een goede warming‐up begint voor je in het water springt. En enthousiast zwaaien hoort daarbij. Ga toch fietsen! Vooral als je geen jonge god meer bent, is het verstandig je lichaam op te warmen vóór je in het water springt. Het liefst ga je dus op de fiets naar het zwembad: de doorbloeiding in je spieren komt op gang en je hart gaat alvast wat harder pompen. Zo bereid je je lichaam in algemene zin voor op de inspanning die gaat komen. Vanuit rust opeens iets gaan doen, is namelijk niet gemakkelijk. Dit weet je trouwens al: als je eenmaal op de bank zit, kom daar dan maar weer eens vanaf! Zwaaien met die armen Op kant maak je warming‐up dan wat specifieker: je kan de doorbloeding in de spieren die je straks gaat gebruiken op gang brengen. Je spieren werken het beste bij een temperatuur van ongeveer 37 graden, terwijl je arm‐ en beenspieren in rust een temperatuur van 34 graden hebben. Het 44

hee ook zin om je pezen en gewrichten soepel maken. Dé oefening voor zwemmers is het armenzwaaien. Dat ziet er al snel heﬁger uit dan het is, maar kan doorgaans geen kwaad: je doet alles met je eigen gewicht. Je mag lekker los gaan, maar rus g aan is ook prima. Net wat voor jou het beste voelt. Algemeen wordt aangenomen dat dit blessures voorkomt, hoewel er wisselend bewijs voor is. Hoofd‐schouders‐knie‐en‐teensetje Hier de belangrijkste warming‐up oefeningen die ik je aanraad om op de kant te doen: • Het dri ige, vervaarlijke zwaaien met de armen, warmt de grote spieren op die je straks nodig hebt en maakt je schouders soepeler. Dat verbetert de overhaal jdens het zwemmen. Molenwiek een keer of en, zowel naar voren als naar achteren. • Rol je schouders rus g van voren naar achteren: eerst kleine beweging, dan wat groter. Dit versoepelt straks je overhaal en het roteren en maakt je rug los voor de vlinderslag. • Je kan wat met je heupen draaien, de salsa doen, of een strekking maken die je liezen rekt. Dat helpt straks bij benen van de borstcrawl. • Voor de schoolslag open je de heupen door je knie op te llen en been en je been opzij te draaien. • Je knieen even losdraaien kan ook pre g zijn voor de schoolslag: voeten en knieen bij elkaar en dan kleine rondjes draaien met je knieen. • Last but not least: je enkels! Dit gaat je beenslag zo’n goed doen, dat je wenste dat je dit eerder had geweten. Draai je voeten een keer of en rond, beide kanten op. Straks met soepele en losse enkels zwemmen, daar zit de truuk. • Bonusoefening: je nek rekken door even je hoofd beide kanten opzij en naar voren en achteren te leggen. Dan lig je straks meer ontspannen in het water. • Plus: je eigen aanvullende oefeningen voor dat deel van je lijf dat het nodig hee . Bijvoorbeeld de oefening die de fysio je hee gegeven voor die ene blessure. 45

Warming‐up in het water Tijdens het inzwemmen maak je de spieren warm, die je gaat gebruiken in de training. Dit is de meest speciﬁeke warming‐up: je verbetert nu ook de doorbloeding in de kleinere spieren die je jdens de verschillende zwemslagen gebruikt. Dat is pas echt eﬀecief als je al lekker warm bent en de grotere spieren al goed zijn doorbloedt door de warming‐up die je deed voordat je het koude water insprong. Jaaaa! Wat een heerlijke oefeningen allemaal, je kan vast niet kan wachten tot de volgende training om het allemaal uit te proberen.

Trainy

Zwemmen

Bathers/Pablo Picasso

blexbolex 48

in de kunst

c.furguson

falling together/ nicholas stedman 49

fane hambleton/ swimming ﬁelds

gabriel garbow 50

panama swimming club/ Niall McDiarmid

yisrael dror hemed

Rudolf

pocoÂ loco

Serveer het gerecht met gesnipperde ui en Parmezaanse kaas.

bak de tortillaâ&#x20AC;&#x203A;s

Wentel de gebakken tortillaâ&#x20AC;&#x203A;s door de salsa.

Schep ze over in een schaal

gestoofde tortilla‛s in rode paprikasalsa Ingrediënten rode paprikasalsa 2 eetlepels olijfolie 4 tor llas Parmezaanse kaas ½ ui

het recept voor de rode paprikasalsa vind je op de volgende bladzijden.

Voorbereiden Bereid de rode paprikasalsa, of maak deze warm als je de salsa al gemaakt hebt. Snipper de ui.

enchiladas Bereiden Doe een eetlepel olie in een koekenpan en bak de tor lla’s één voor één aan beide zijden, tot ze knapperig zijn. Laat ze op keukenpapier uitlekken. Voeg wat water toe aan de rode paprikasalsa als de salsa te droog is. Wentel de gebakken tor lla’s door de salsa. Schep de tor lla's over in een schaal. Serveer het gerecht met de gesnipperde ui en Parmezaanse kaas.

rode paprikasalsa Ingrediënten 2 rode paprika’s 1 blik tomatenstukjes (400 g) 1 ui 1 teentje knoﬂook 1 theelepel sambak oelek 1 eetlepel olijfolie 1 eetlepel tomatenpuree 1 mespunt laurierpoeder zout en vers gemalen peper 2 eieren 1 bekertje crème fraîche (1/8 ltr)

Voorbereiden Snij de paprika’s, ui en knoﬂook in stukken. Klop de crème fraîche en de eieren door elkaar.

Maak deze salsa van tevoren klaar

Bereiden Maal de paprika, tomatenstukjes, ui, knoﬂook, sambal en het laurierpoeder in een blender tot een glad mengsel. Bak de tomatenpuree even op in een eetlepel olijfolie in een hapjespan. Voeg daarna het paprika‐mengsel uit de blender toe. Schep regelma g om en ga door totdat de puree dik geworden is. Houd een spatdeksel bij de hand. Voeg vers gemalen peper en eventueel zout toe. Roer het crème fraîche/eieren‐mengsel door de puree.

... ga door totdat de puree

... en roer de crème fraîche

dik geworden is,

door de puree.

René 57

COLOFON Jaargang (21), nr 94, augustus 2019 Clubblad van de zwemvereniging Gay Swim Amsterdam Opgericht (23 januari 1997) BESTUUR Rudolf Post voorzitter Romke van der Wal penningmeester Kees Bakker secretaris Ruud Endenburg zwemmen, wtc Dia Huizinga communicatie Marianne Ynsen triatlon en buitenwater zwemmen REDACTIE Dia Huizinga Rudolf Post Simon van Veen