25Â mei 1
6
8
Correos
LoveSwim
Jos
20
22
De vlinderslag
Transman
Dia
Renée Blik
42
46
Rust is de beste training
Trainy 2
Zwemmen in de kunst Rudolf
12
16
Blubportret Koen
Blubportret Miek
24
28
Training
In gesprek met... Tynke van Schaik
foto's: H. van Herk
54 poco loco René 3
4
5
E lke 2 jaar organiseert een Gay zwemclub een nationaal zwem kampioenschap. Het is inmiddels een traditie geworden. Tien jaar
geleden deed GSA dat voor het laatst en nu anno 2019 organiseren we het weer. Zaterdag 25 mei 2019 Je kunt je nu inschrijven: https://gayswimamsterdam.nl/ongz De Open Nederlandse Gay Zwemkampioenschappen. Alle Gay zwemverenigingen in Nederland en Buitenland worden uitgenodigd mee te doen. En omdat het de Open Kampioenschappen zijn staat het open voor iedereen. De wedstrijd vindt plaats in het Sloterparkbad. Er is elektronische tijdwaarneming en mogelijkheid van in- en uitzwemmen. Na het zwemmen gaan we lekker eten in de grote kantine van het bad. Het wordt vooral heel gezellig. Omdat we graag willen dat zoveel mogelijk GSA’ers zich inschrijven hebben we besloten de leden die niet in het bezit zijn van een start bewijs (dat is nodig vanwege de officiële KNZB status van de wedstrijd) deze licentie op kosten van en door de club zal worden verstrekt. Schrijf je in, geef je op. We willen ons als vereniging met een zo groot mogelijke groep presenteren. Zo zetten we Gay Swim Amsterdam op de kaart. Het GSA bestuur 6
https://gayswimamsterdam.nl/ongz
7
LoveSwim viert met jullie 5 jarig jubileum De oliebollensmaak is net weggewerkt, maar Dia en ik zijn al weer
druk bezig met LoveSwim. Dit jaar wordt het op vrijdag 2 augustus de vijfde keer dat dit zwemfestijn wordt gehouden. Tijd om even achterom te kijken en vooruit natuurlijk.
Het idee van LoveSwim is in de auto geboren door Stacey, Dia en mijzelf. Alle drie deden we de trainersopleiding in, of all places, Wormerveer. Zo kom je nog eens ergens. Niet dat we nu van die pure stadskinderen zijn, maar je komt alleen maar in Wormerveer als je er iets te doen hebt. Goed dat hadden we dus. Eén van de onderdelen van de cursus was een activiteit voor je club organiseren. De meeste medecursisten schreven een stukkie in het clubblad of als ze heel wild deden een barbecue voor de club. Dat vonden we niks. Wij wilden iets echt leuks doen (Er is natuurlijk niks mis met het schrijven van een stukkie voor het clubblad). Tegelijkertijd dook een fanatiek clubje buitenzwemmers overal het Amsterdamse water in. Stacey en ik en aanvankelijk een derde persoon, die bij de waterkant toch besloot om niet mee te zwemmen en de historische woorden sprak ‘je denkt toch niet dat ik in die moddersloot duik,’ leek het spannend om van de Hermitage, door de sluizen voor Carré, langs het Amstelhotel naar de Berlagebrug te zwemmen. Foto’s van ons gaan nog steeds de hele wereld over. 8
Daar zwommen Stacey en ik. Tussen de hoponn-hopoff-boot bij de Hermitage richting de sluizen waar een sluiswachter stond te roepen dat we daar niet mochten zwemmen. Althans dat denk ik, want we hadden ineens heel veel water in onze oren. Bij het Amstelhotel maakte we een korte stop en geinden we met de bediening of er al een tafel klaar stond voor ons. Onder de brug van de Ceintuurbaan door, voorbij roeivereniging De Hoop, langs verbaasde woonbootbewoners die ineens stemmen hoorden van een kant die ze niet gewend waren. Deze lange tocht was eenmalig, maar de route tussen roeivereniging De Hoop en roeicentrum Berlagebrug werd een constante van ons drieën. Waarom organiseren we als activiteit geen zwemwedstijd in de Amstel, werd er in de auto naar Wormerveer opgeworpen.
Maar goed, je bent niet voor niks pot of nicht geworden. En zo is het begonnen. Beide roei-verenigingen reageerden zeer enthousiast. Dat was binnen. De eigen club was een beetje ander verhaal. Van begin af aan was een aantal bestuursleden zeer enthousiast. Maar de toenmalige penningmeester zag er niets in. Want GSA moest in het begin wel garant staan voor het geval het een flop zou worden. Meer dan twintig deelnemers zouden het er volgens de penningmeester niet worden. Maar goed, je bent niet voor niks pot of nicht geworden. Een beetje tegenwerking was ons niet vreemd en met gepaste middelen vochten we terug. Het resultaat was dat de eerste editie van LoveSwim 120 deelnemers had en een succes werd en de penningmeester vertrok. Sindsdien is het eigenlijk alleen maar beter gegaan met het afgelopen jaar een waanzinnig record. Maar liefst 250 deelnemers doken in het water. Nu zagen Dia en ik wel 9
aankomen dat het druk zou worden, maar zó druk. En we vreesden dat de steiger van de roeivereniging het niet aan zou kunnen. Het klinkt misschien raar, maar Dia en ik waren zowaar een beetje zenuwachtig. Nergens voor nodig zo bleek. Onze geweldige vrijwilligers liepen gewoon nog een stapje harder. Achteraf kunnen we concluderen dat 400 deelnemers ook met gemak gaat. Niet dat dat ons streven is. Van iedereen die ons van commentaar voorziet, schroom niet om dat te doen!, horen we dat LoveSwim zo leuk is omdat er zo’n vrolijke ongedwongen sfeer heerst. Daar zorgen we met elkaar voor: deelnemers, vrijwilligers en Dia en Ik. Dus er is wel ergens een limiet, maar die hebben we nog niet bereikt. Van de vijfde editie proberen we nog iets specialers te maken. Het
10
lijkt ons leuk om LoveSwim te laten openen door een hot shot, boegbeeld, of BN’er. We hebben ideeën maar staan zeer open voor jullie suggesties. Ken je iemand, heb je connecties of gewoon een goed idee volgens jou, benader ons. Waarschijnlijk hebben we de komend editie ook een echt wedstrijdonderdeel met serieuze prijzen. Dat laten we jullie nog weten want het wordt teamwork en daarvoor kun je oefenen. Binnenkort komt ook de vernieuwde website - ja het is wel 2019- in de lucht en gaan we jullie bestoken (een beetje hoor) met nieuwtjes, foto’s uit de oude doos, en oproepjes voor ideeën en voor als je wilt meehelpen aan dit leukste festijn van de Amsterdam Gaypride. Want voor diegenen die het nog niet hebben mogen ervaren….Dia en ik staan open voor van alles en als het niet te dol is (tot nog toe niet) dat doen we het gewoon. Op naar 2 augustus 2019 maar daarvoor nog effe een lekkere lente, de Nederlandse Gay Zwemkampioenschappen (al heten ze geloof ik anders) en veel buitenzwemplezier.
Jos
11
Blubportret Koen
Wat is voor jou volmaakt geluk? Voor mij is volmaakt geluk het kunnen zijn wie jij als individu bent en de acceptatie daarvan van ieder om je heen. Wat is je favoriete reis? Mijn favoriete reis tot nu toe is mijn tripje door de Verenigde Staten van vorig jaar. Door een maandje helemaal alleen rond te trekken heb ik geleerd om veel assertiever te worden en ben ik erachter gekomen dat ik heel makkelijk nieuwe contacten leg. Daarnaast was het ook gewoon heerlijk om even lekker zonder reispartner de plannen te verzinnen en ik heb de meest gave dingen daar gezien en meegemaakt! Welke karaktertrek vind je het meest irritant in jezelf? Ik ben niet doortastend genoeg, althans, niet altijd. Het mag af en toe nog wel wat assertiever. 12
Met welk deel van je uiterlijk ben je het meest en het minst tevreden? Waar ik erg trots op ben zijn mijn ogen. Ik hoor vaak dat ik van die mooie blauwe kijkers heb. Het minst tevreden ben ik met mijn kleine lengte. Ik had best wat langer willen zijn, straalt wat meer power uit toch haha. Waarvan heb je de meeste spijt? Ook al ben ik nog jong, soms denk ik dat ik van de afgelopen jaren wel iets meer had mogen genieten. Meer voor mezelf kiezen in plaats van voor een ander. Wanneer en waar was je het gelukkigst? Dit is een moeilijke vraag… maar ik denk vorig jaar vorig jaar op de gaypride, samen met m’n nieuwe vent op een boot door de grachten varen en door iedereen aan de kant toegejuicht worden, alsof ze er allemaal voor jou staan. Dat was een moment dat ik nooit meer zal vergeten. Je mag één ding aan jezelf veranderen. Wat zou dat zijn? Mijn gehoor. Of mijn aandacht en concentratie. Ik weet nog niet precies waar het in zit maar ik heb vaak moeite om me te concentreren op een 1 op 1 gesprek als er veel rumoer op de achtergrond is. Ik versta er dan gewoon geen hol van. Waar zou je willen wonen? Het liefst in Amsterdam. Ik hou van deze stad. Op mijn 17e ben ik hiernaar toe verhuisd en daar heb ik nog nooit spijt van gehad. Mijn tweede huis? Een wijnhuis in de Chianti-streek in Italië. En iedereen is welkom om een wijnproeverij mee te doen ;) Wat is je dierbaarste bezit? Ik ben erg materialistisch ingesteld, vind het leuk om dingen en gadgets te verzamelen. Ik zou er echter wel zonder kunnen. Mijn dierbaarste bezitten zijn eerder mijn beste vrienden, die wil ik voor 13
geen goud kwijt! Welke mensen bewonder je? Al het personeel wat ik tegenkom in de zorgsector. Iedereen die met mensen werkt, zowel ziek als gezond. De onuitputbare energie die je ziet bij de verzorging en behandeling van patiënten; daar heb ik heel veel respect voor en ik denk dat heel veel mensen daarvan kunnen leren. Uiteindelijk leven we allemaal met elkaar, hoe individueel we ook zijn. Elkaar helpen waar nodig is mijns inziens essentieel als we nog een tijdje met elkaar door willen gaan. Wat is je meest typerende eigenschap? Mijn vrolijkheid en enthousiasme. Als ik me eenmaal bij iemand of in een groep thuis voel, komt mijn gekke vrolijke kant omhoog. Welke eigenschap waardeer je het meest in een man en welke in een vrouw? In zowel een man als vrouw: een goed luisterend oor en aandacht voor de ander. Wat is je motto? Een belangrijke les die ik ooit van een patiënt heb geleerd is: geluk duurt maar even, verdriet achtervolgt je voor het leven. Probeer daarom zoveel mogelijk van alles op je pad te genieten, kies bewust, en streef je geluk na. Probeer een balans te vinden tussen al het negatieve en positieve in de wereld.
14
15
Blubportret Miek
Wat is voor jou volmaakt geluk? Wakker worden op een zeilboot in een Caraïbische baai en dan – plons! – het heldere blauwe water in. Wat is je favoriete reis? Ik heb twee keer in Namibië door de woestijn gefietst, door de Kalahari en door de Namib. Er zijn zoveel kleuren zand in die onmetelijke leegte dat ook al die kilometers rechtuit waarbij je achterwiel niet telkens wegglipt, geen moment vervelen. Welke karaktertrek vind je het meest irritant in jezelf? Dat ik altijd denk beter te weten hoe je álle vuile vaat in de afwasmachine krijgt.
16
Met welk deel van je uiterlijk ben je het minst en het meest tevreden? Tja, dat vragen ze me ook bij de winkel in Utrecht waar ik me eens in de zoveel tijd meld voor een personal shopping – ik heb nergens zo’n hekel aan als aan kleren kopen. En dan zeg ik dat ik dat een lastige vraag vind. Waarvan heb je het meeste spijt? Is dit een vraag naar wat ik anders zou doen als het leven opnieuw begint? Ik ben eigenlijk nogal tevreden met wat het mij tot nu toe heeft gebracht. Maar zou ik opnieuw beginnen, dan zou ik een studie kiezen die mogelijkheden biedt om ook buiten Nederland werkzaam te zijn. Om de wereld te verkennen moet je het niet van Nederlands recht hebben. Wanneer en waar was je het gelukkigst? Oef. Volgens mij ben ik elke dag gelukkig om te wonen in een land waarin ik mag zijn die ik ben! Maar meer romantisch: juli 2017 in Windhoek, het weerzien met de vrouw van mijn dromen. Wat is je huidige gemoedstoestand? Het beantwoorden van deze vragen leidt tot diepe overpeinzingen. Je mag één ding aan jezelf veranderen. Wat zou dat zijn? Een complete verbouwing zou een uitdaging zijn… Maar één klein dingetje? Laat maar. Waar zou je willen wonen? Als ik het kon betalen, was ik allang naar Terschelling verhuisd. Maar dan heb ik wel een pied-à-terre in Amsterdam nodig, om door de week mijn werk te kunnen bereiken. En natuurlijk om te kunnen blijven zwemmen… ;) 17
Wat is je dierbaarste bezit? Ik hecht niet zo aan spullen. Al kan ik heel blij worden van een nieuwe rugzak (net aangeschaft voor een trekking door Lapland) of van mijn triatlonhorloge met een nieuwe training erin. Wat me echt dierbaar is, is een gezond – en afkloppen: blessurevrij – lijf. Wat is het dieptepunt van ellende? De ellende buitelt in het binnenlandse en buitenlandse nieuws over elkaar heen. Maar wel heel erg zijn de politici die met droge ogen durven te beweren dat we het in de vluchtingenproblematiek goed doen met ‘opvang in de regio’. De omstandigheden in de kampen zijn afschuwelijk! Welke mensen bewonder je? Mensen die hebben durven doen waar ik niet dapper genoeg voor zou zijn geweest. Bijvoorbeeld Rosa Parks die bleef zitten in de bus. Wat is je meest typerende eigenschap? Ik ben van de nuance. Laat iemand anders maar zeggen wat er bij mij in positieve of in negatieve zin heel erg uitspringt. Loop ik wel het risico dat wordt gezegd dat ik bij tijd en wijle zo ongelooflijk eigenwijs ben. Welke eigenschap waardeer je het meest in een man en welke in een vrouw? Oprechtheid, maakt niet uit of je man of vrouw bent. Wat is je motto? Beweeg! En dan bedoel ik: met lijf én geest.
18
19
De Vlinderslag: de mooiste slag. Wie zucht er niet even van verlangen bij het woord Vlinderslag. We willen toch allemaal deze slag beheersen? Gaan door het water als een dolfijn, één baan, twee banen, drie banen en misschien wel vier en dan uithijgen aan de kant en niet kapot zijn maar trots. Bij GSA zijn er een paar mensen die de vlinderslag zwemmen. We kijken er jaloers naar. Die beweging, die souplesse en we proberen het na te doen. Gelukkig trainen we geregeld de techniek van de vlinderslag en heb je inmiddels begrepen dat het heel belangrijk is eerst je hoofd in het water te doen en daarna pas je handen en armen. Hoe belangrijk dat is kun je zien in het filmpje waar Mark Tuil me op attent maakte. Het gaat er niet alleen om dat je hoofd als eerste het water raakt maar ook dat je actief met je hoofd een beweging maakt: met kracht je kin naar je borst. Het maakt het nog zwaarder dan het al is maar je zult je snelheid verhogen. Want zoals het met alles is moet je oefenen oefenen en oefenen. Kijk naar het filmpje hieronder. Hier worden twee Amerikaanse Vlinderslagkampioenen getoond, waarvan Kelsi de gebruikelijke hoofdbeweging maakt en de andere kampioen Amanda haar hoofd met kracht beweegt.
20
Zie hoe Amanda veel sneller gaat https://youtu.be/EdhYWJEyojs
Als je moeite hebt met het Engels kun je de ondertiteling aan zetten, dat doe ik altijd, zodat ik kan zien en lezen wat er gebeurt. Een paar woorden die ik heb opgezocht en die belangrijk zijn: Velocity + Snelheid Potrude – inspanning En dan zijn we niet alleen jaloers op hoe er gezwommen wordt maar ook waar en op het zwembad. The Race Club zit in Florida en ze organiseren zwemkampen. Misschien iets voor een GSA delegatie? https://theraceclub.com/
Dia 21
Column TRANSMAN Onlangs logeerde een maandlang de NieuwZeelandse ex-vriendin van mijn vrouw bij ons. Eigenlijk ex-ex-vriendin, want Marianne gaat nu door het leven als Matt. Daar waren dan wel de nodige hormoonkuren en operaties voor nodig. Matt is, plat gezegd, nogal ‘goed geslaagd’. Je zou zonder enige voorkennis niet op het idee komen dat hij als vrouw het leven is begonnen. Matt is een beetje nerdy, sociale man, met een droge humor. Hij is leidinggevende op een bouwplaats en is tijdens zijn logeerpartij niet weg te slaan bij zijn iPad, waarop hij continu foto’s van vrienden en familie bekijkt. Hij houdt van zijn biertje en zit graag aan de keukentafel om over gevoelens te praten. Als man vind ik hem nog leuker dan als vrouw. ‘Iets’ zat nooit helemaal op z’n plek. Maar lekker in je vel zitten maakt een ieder tot een fijner persoon. Als ex-vrouw bezit Matt eigenschappen die hem zeer begeerlijk maken voor heterovrouwen. Hij is dan ook nooit zonder partner. Zeker in het macho-land waar Matt woont is een man die uit zichzelf de afwas doet een ‘million dollar catch’. Het leukste vind ik als mijn nieuwe maatje 22
Matt zijn visie op mann hij smakelijk over het ha bewoordingen “The bat op de bouwplaats waar typeringen zijn raak en iemand die kosten noch gespaard om er zelf éé hij tussen beide seksen gezelschap van heterov ander’. In zijn voormalig vriendinnenclubje hoort Een deel hiervan heeft geëxcommuniceerd. En homo´s voor Matt ook n aantrekkelijke vrienden fysiek nergens meer aa denken (flinke spieren, kalend) is hij qua karak ‘vrouwelijk’. Aangezien brengt hem nog verder ‘geaccepteerde man’ zi spontaan haar brede le schenken – één van ha voor mij als afrodisiac w
maar te bevestigen dat het hem erg nichterig stond. Ik heb nog nooit zo snel een potentieel cadeau zijn weg weer terug zien vinden. Blijven de heteromannen nog over. In die ‘scene’ kan Matt nu makkelijk rondlopen, maar er helemaal bij horen blijft lastig. Hij is, volgens hemzelf, simpelweg de onderlinge codes niet voldoende machtig. Op latere leeftijd leer je die niet zomaar even bij. Zo is de basis van een mannenvriendschap voor hem nog een mysterie, want: “Ze praten niet met elkaar!”. Er zijn ook andere ongemakken: na het sporten sta je in een volle mannenkleedkamer en “Daar stinkt het vreselijk” Al begrijpt hij nu veel beter het onmogelijke gedrag van sommige puberjongens. Zo kreeg hij tijdens zijn sekseovergang vele hormonen toegediend. Emotioneel voelde hij jarenlang helemaal niets; andermans gevoelens konden hem geen zier schelen. Wel zat hij boordevol tomeloze energie en was hij “easely aroused”. Al met al lijken wij mensen een mix van onze hormoonhuishouding, conditionering via opvoeding en ervaring. Aangezien de overgang al aan de hormoonpoort van mijn lief en mij rammelt, kunnen wij hier in huis ook nog heel wat avonturen beleven. In het ergste geval kan ik altijd nog een hééle lange vakantie boeken naar Nieuw-Zeeland, naar de keukentafel van mijn buddy Matt. Om over gevoelens te praten.
nen ontvouwt. Zo vertelt aantjesgedrag – in zijn ttle of the penisses” – r hij werkt. Zijn komisch. En dat voor h moeite heeft én te worden. Toch blijft n instaan. In een vrouwen blijft hij ‘de ge lesbische t hij er niet meer bij. hem zelfs als verrader n bij de mannen zijn niet de meest nkring. Hoewel zijn an een vrouw doet baardgroei, licht kter best nog worden voor homo van het concept ijn. Toen mijn lief hem eren armband wilde Like Share aar accessoires die werkt – hoefde ik alleen
Reneé Blik 23
TRAINING
24
25
26
foto's: Hannah van Herk
27
In gesprek met... Tynke van Schaik Door Simon van Veen
“Ik heb er een wereld bij gekregen in het geloof, ik heb hem niet ingeruild voor wat ik had, mijn wereld is juist verbreed.”
28
Tynke van Schaik: De Speurneus Paspoort Naam:
Tynke van Schaik Geboortedatum:
28 december 1969 Beroep:
Haptonoom Partner:
Monique Dijkstra Lid sinds:
2012 Woonplaats:
Krommenie
29
W
anneer je Tynke van Schaik googlet op internet kom je aardig wat hits tegen. Naast dat ze zelf veel verhalen op internet zet met name op Facebook, kom je ook een aantal interviews van haar tegen: geschreven, maar ook in beeld en geluid. Dus toen ik op woensdag 2 januari 2019 bij Tynke aankwam had ik het gevoel dat ik al heel wat van haar wist. Een kleine geschiedenis. Ze komt uit een gezin met drie kinderen waarvan zij een nakomertje is. Ze heeft twee broers. Ze was op haar veertiende al tante. Haar moeder is vorig jaar overleden. Ze woont al 18 jaar in een eengezinswoning in Krommenie. Ze is al 25 jaar samen met Monique. Ze zwemt ongeveer zes jaar bij GSA, met een kort uitstapje naar Upstream. We hebben in het gesprek over vijf dingen gesproken, haar werk als haptonoom, haar geloofsbeleving, de interviews die ze heeft gegeven, homoseksualiteit en illustreren. 9 juli 2008 is een moment in het leven van Tynke dat een aantal grote veranderingen in gang gezet heeft. Het was de dag dat een collega van haar bij de politie tijdens haar dienst werd doodgeschoten. Dit had een crisis (Post Traumatische Stress) tot gevolg bij Tynke en leidde ertoe dat ze zich begon af te vragen wat is de zin hiervan, wat is de zin van het leven? En het leidde haar uiteindelijk weg van de politie en tot een nieuw zelfstandig beroep als Haptonoom. Ik ben met name geïnteresseerd in waar de vraag 'wat is de zin van het leven' haar naar toe geleid heeft? Zoals Tynke ook in de verschillende interviews aangeeft, heeft ze op een gegeven moment een bijbel gekocht en is ze daar in beginnen te lezen. En waarom de bijbel en geen ander zelfhulpboek wist ze eigenlijk ook niet. Ze las daarin een stuk over de wijnstok en de ranken (Johannes 15 voor de liefhebbers) en ze ervoer dit als: “Dit is zo waar! Ik ben geen losstaand individu, dat zinloos ronddraait in het niets. Ik ben verbonden aan iets wat groter is en wij zijn allemaal aan elkaar verbonden.” (Uit het interview van het Nederlands Dagblad (ND), een krant met Christelijke signatuur).
30
Ze kwam bij een geloofsgemeenschap terecht waar ze gedoopt werd. Maar al snel bleek dat er addertje onder het gras zat, want ze moest daar nu ook haar homoseksualiteit loslaten, je mocht het wel zijn maar niet doen en ook: “Die geloofsgemeenschap was niet zo van: kennis is macht. Hoe onwetender de leden hoe meer macht de voorganger heeft. Die waren dus niet zo dol op mijn gesnuffel. Want dat kon het gezag nog wel eens ondermijnen.” Maar dit stopte haar zoektocht niet. “Het ND interview ga ik nooit meer doen, want als je op tv of radio bent dan ben ìk aan het woord. Maar in zo'n krant zijn het de woorden van die journalist met een bepaalde signatuur en een bepaald belang. Ik dacht toen ik het interview las: ben ik dit? Ik vroeg 't aan Monique en die zei ook er klopt helemaal niets van. Uiteindelijk met wat compromissen is het gepubliceerd. Toen dacht ik dat doe ik niet meer, maar met de NRC (ze is in december geïnterviewd door de NRC, dit is nog niet gepubliceerd: SV) dacht ik, dat is zo ruim dat gaan ze niet alleen vastpinnen op geloof. Alhoewel ze dit rete interessant vinden. Maar dit is vanuit een andere insteek een meer nieuwsgierige houding. Waar draait het nu voor jou om op dit moment in je leven? “Mijn levenshouding ligt helemaal open. De studie theologie is heel belangrijk, die ben ik begonnen in september en dat is een heel nieuwe wereld waar ik instap. Dat doe ik bij De Vrijzinnige. Dat is heel erg … vrij. Het komt voort uit de Vrijzinnig Protestanten. Ook de VPRO komt daaruit voort. Er zitten meer atheïsten bij mij in de studentengroep dan gelovigen. Het is het bestuderen van allerlei monotheïstische godsdiensten. Je wordt opgeleid tot vrijzinnig of algemeen geestelijk werker. Voor mij is het belangrijk dat ik me niet wil vastpinnen op allerlei leerstellingen die een kerk heeft. Dit doe ik ook om te kunnen bepalen: waar sta ik nou?” Wat bedoel je met waar sta ik nu? “Er zijn natuurlijk niet veel mensen die op latere leeftijd denken wat 31
zal ik eens met geloof gaan doen? En ik ben ook niet opgegroeid in een traditie. Wat heel fijn is, maar wat er ook voor zorgt dat je een soort plaatsbepaling wilt hebben van welke traditie ligt mij het meest. Maar dan moet je daar wel kennis van hebben. Ik weet bijvoorbeeld heel weinig van het katholiek geloof. Dat krijg ik nu wel: kerkgeschiedenis, filosofie. Het gaat natuurlijk over mezelf, van wat vind ik daar nu van, ben ik het daar mee eens of niet? Mijn identiteit is natuurlijk al helemaal gevormd, maar qua denken is deze studie wel een verruiming: díe wereld is er ook nog.
Als je haptonomisch zou leren zwemmen dan ben je veel meer bezig met hoe drijf ik in het water, hoe voelt dat aan, dat water, hoe kan ik me zo geruisloos mogelijk voortbewegen dat ik bijna één ben met het water en hoe geniet ik hiervan. ”Hoe verhoudt zich dit tot de haptonomie? “Haptonomie komt uit het Humanisme voort en is echt mensgericht. De grondbeginselen lijken heel erg op het christendom maar dat mag je niet zeggen, want daar zijn ze allergisch voor. Je kunt niet iets wat buiten de mens is erbij betrekken. Dus met supervisie heb ik daar ook een soort botsing mee. Als ik bedenk dat een mens van nature goed is, stel ik wel de vraag van moet het allemaal uit mij komen? Ben ik nu degene die de ander de hele tijd loopt te genezen of te begeleiden of spreek ik gewoon iets gemeenschappelijks aan? Denk 32
aan die wijnstok en de rank. Spreek ik dus dat gemeenschappelijke aan en komt daardoor iemand tot heelheid. Of ben ik nu maar heel symptomatisch bezig en zit het allemaal in mijn handen en in mijn begeleiding en als ik er niet zou zijn dan zouden ze niet genezen? Mensen merken niet aan mij als therapeut dat ik gelovig ben, dat heeft er helemaal niets mee te maken. Terwijl ik nu, omdat ik ben gaan geloven, denk: spreken we niet een gemeenschappelijk verlangen aan van de mens om een affectieve relatie aan te gaan, zich te verbinden met andere mensen en dat dáár de heelheid in zit? Met dit soort teksten hoef ik niet aan te komen in de supervisie.” Maar goed, dit is niet wat ze in haar werk vertelt aan haar cliënten; ze zit daar natuurlijk wel als haarzelf. “En natuurlijk zit ik daar niet iemand te bekeren, want dat denken mensen dan. Dat komt omdat ze uit een traditie komen en kerk verwarren met geloof. Dat zijn al twee heel verschillende dingen. Er komt een allergie tevoorschijn. Of ze zijn bang dat je op het vlak van 'boom knuffelen' komt, want het zit in die alternatieve hoek, het is geen empirische wetenschap. Het is heel lastig te toetsen wat het doet. Er zijn nu wel studies op een afdeling Cardiologie om te zien hoe verpleegkundigen middels lichamelijk contact het herstel beter kunnen laten verlopen.” Hoe ben je tot de haptonomie gekomen? “Het ligt heel voor de hand omdat ik heel lichamelijk en lijfelijk ben. Politie is dat ook, achter boeven aanhollen en zo. Ik ben ook sportmasseur. Dus het lichamelijke ligt mij. Ik had er ooit iets over gelezen en bedacht dat ik daar meer over wilde weten.” Door de veranderingen bij de politie wilde ze een nieuwe opleiding gaan doen die haar ook een grote mate van zelfstandigheid bood. De opleiding van de kunstacademie die ze had gedaan, bood te weinig mogelijkheden waar je op terug kon vallen, dus werd het een vierjarige HBO studie haptonomie.
33
34
Wat doet een haptonoom precies? “Hoe jij je representeert in de wereld is wie jij bent. Dat doe je middels je mimiek en non verbale communicatie. Als dat niet één op één is met wie jij bent dan ontstaan er problemen. Cognitieve therapie neemt de insteek via het hoofd en haptonomie neemt de insteek via het lichaam. Door de aanpassingscultuur: dat zijn alle regels waar je aan hebt te voldoen als kind, is er een splitsing ontstaan wie jij werkelijk bent en hoe jij je nu verhoudt tot de buitenwereld. De haptonomie neemt het lichaam als input en probeert dan weer te zoeken wat het best bij jou past en probeert dit dan in te passen (niet aan te passen) in je eigenheid. Bijvoorbeeld een burn-out probleem,
Als je het over haptonomie hebt dan past dat meer op GSA. is een aanpassingscultuurprobleem, te veel 'ja' zeggen, want je bent bang voor je baan, of je baas etc. Je lichaam gaat zich verzetten en daar reageer je niet op en op een gegeven moment is het te ver.” Ten aanzien van sporten en haptonomie zegt ze het volgende. “Ik begeleid ook jongens die hardlopen, die bijvoorbeeld een marathon willen lopen en die heel erg op tijd trainen. Wat je nu bij de haptonomie leert is om niet op tijd te trainen maar te letten op vermoeidheidsklachten van je lichaam en het zo op te bouwen. Dus dat is een andere insteek: dus dat je niet een soort slavendrijver bent van je eigen lichaam. En dat kan je met zwemmen ook, dat je lekker zwemt, dat je lekker water pakt. Wat maakt het dan uit hoeveel meter je hebt gezwommen? Maar wedstrijden doen is zoals het in de maatschappij gaat: doelen halen en dan vergeet je helemaal dat je over je grenzen gaat. Als je haptonomisch zou leren zwemmen dan ben je veel meer bezig met hoe drijf ik in het water, hoe voelt dat aan dat water, hoe kan ik me zo geruisloos mogelijk voortbewegen dat ik bijna één ben met het water en hoe geniet ik hiervan. En dat is een hele andere manier van zwemmen dan op tijd. Ik heb wel eens gedacht zou het niet leuk zijn om een workshop hierover te geven.” 35
Hoe lang ben je al bij GSA? “Monique zit al vanaf het begin bij GSA en toen ben ik een keer in Berlijn mee geweest met een toernooi. Ik zat altijd op de tribune. Ze kwamen toen een dame tekort. Ik ben toen in november 2012 lid geworden en moest meteen in februari in Wenen een wedstrijd zwem men. Dat was wel heel snel. Maar op gegeven moment wilde Monique naar Upstream, want daar zaten snelle zwemmers. En we hebben één auto, dus toen kwam ik daar bij Upstream als beginnend zwemmer. Er is daar een heel andere mentaliteit, totaal niet bij mij passend. Toen zei ik: 'ik ga weer terug' en toen moest Monique van lieverlee ook weer terug. Als je het over haptonomie hebt dan past dat meer op GSA dan op Upstream, want dat is uiterlijk vertoon en prestaties, dat heeft een heel ander smaakje.” Is het voor jou essentieel om op een homoclub te zitten en niet op een algemene? “Ja, omdat je op kleine gebieden in je leven zoekt naar een saamhorigheid in je minderheid. Ik ben nu het Jodendom aan het bestuderen, even een zijsprong. Heel interessant en het is natuurlijk een minderheid, altijd geweest en het heeft zoveel parallellen. Want zij gaan hun identiteit heel sterk bepalen op het moment dat zij vervolgd worden. Pas als er druk van buitenaf komt dan heeft men de neiging om lid te worden van specifieke joodse verenigingen. een joodse krant etc. En ik vroeg me af als ik nu vervolgd zou worden of de druk wordt erger, zou ik dan sterker de behoefte hebben om me meer bij homoclubs aan te sluiten. Nu is GSA een klein onderdeel van mijn leven. Ik woon hier in, zeg maar een soort vinex wijk, met 2,1 kinderen en er wonen hier maar twee homostellen. Het is hier één en al, hoe zeg je dat, hetero. Wij zijn natuurlijk wel door een ander proces heen gegaan en dat hoef je niet uit te spreken bij de vereniging en dat is fijn.” Zijn er situaties waar jou geloof helemaal geen rol speelt? “Ik vergeet het sowieso heel vaak. Bijvoorbeeld om te gaan bidden zit niet in mijn systeem. Ik vergeet dat: 'Oh je kunt ook nog bidden, of je kunt ook nog naar de kerk met kerst of zo'. Ik word er wel aan herin36
37
nerd nu omdat ik veel mensen in mijn Facebook omgeving heb die het geloof als beroep hebben. Het ligt niet vooraan. Die andere blik op de wereld speelt natuurlijk wel door alles heen. Maar je kunt ook zeggen dat dat door de haptonomie komt.” Tynke vertelt op facebook dat een aantal vriendinnen nogal heftig reageerden op haar geloof.
Het is voor mij essentieel om op een homoclub te zitten omdat ik op kleine gebieden in mijn leven zoek naar een saamhorigheid in mijn minderheid. Hoe gaat ze daar nu mee om? “Ik hou mijn mond, omdat je er toch niet uitkomt. Als je vanuit een pijnlijke bril naar dingen kijkt, dan is het lastig om iets moois te zien. Ik ben zelf niet-gelovig opgevoed. Dus ik heb die geschiedenis niet die zij hebben meegemaakt en de pijn die zij gevoeld hebben. Ik heb nooit hoeven nadenken over mijn geaardheid, totdat ik uit de kast kwam. Toen ik tot geloof kwam werd het ineens een probleem. Aan de ene kant zegt de kerk jou moeten we niet en aan de andere kant zeggen homo's: 'Wat! Ben je gek geworden. Je gaat toch niet bij zo'n organisatie, die ons zoveel pijn heeft gedaan.' Het is een beetje zoeken. En wat ik al zei: geloof en kerk zijn twee verschillende dingen.” “Mijn moeder is in 2018 overleden en dat was een seculiere crematie. Ik denk dan: waar gaat die ziel nu heen? Kan ik haar nog aanspreken? Ik ben daar dan heel erg mee bezig. Dan wil ik haar toch een goede vaart mee geven. En toen heb ik een eigen ritueel bedacht. We weten het allemaal niet en misschien heb ik het helemaal bij het verkeerde eind, maar voor mij heb ik dan toch die ziel uitgezwaaid.” 38
“Of ik me moet schamen voor mijn geloof? Het is een eigenlijk een tweede keer uit de kast komen. Als ik boeddhist ben dan kan ik dat zo vertellen, geen probleem. Als je in een psychologen praktijk een Boeddhabeeld ziet staan is er niks aan de hand, maar als je daar een christus beeld ziet staan dan is het hek van de dam, dat kan allemaal niet. Ik voel aan dat het moeilijk is, dus daarom doe ik er voorzichtig mee. Maar eigenlijk is het van de zotte, dat dat moet. Ik val andere mensen daar verder niet mee lastig, ik heb geen bekeringsdrang. Ik ben nog zoekende om me bij een geloofsgemeenschap aan te sluiten. Ik ben daar nog niet helemaal uit. Ik ben degene die gelooft, maar het is niet mijn identiteit. Ik ben niet de groep waar ik bij hoor. Dat is heel lastig om aan anderen uit te leggen. Ik heb er een wereld bij gekregen in het geloof ik heb hem niet ingeruild voor wat ik had. Mijn wereld is verbreed. Je kijkt vanuit een ander perspectief” Wanneer je op de Facebook pagina van Tynke kijkt zie je heel veel illustraties die ze zelf gemaakt heeft. “Illustreren is eigenlijk het belangrijkste in mijn leven. Ik heb de kunstacademie gedaan en heb daar verder niets mee gedaan. Er zijn toen andere dingen als de politie en de haptonomie gekomen. Ik ben altijd bezig met andere mensen. Hulpverlenen tot ik er bij neerval. Als ik niks meer zou hebben dan zou ik tekenen. Want dat is toch wel echt de kern. Alleen daar is heel moeilijk geld in te verdienen en nu pas sinds dit jaar door die interviews, word ik gevraagd voor sites om te tekenen en krijg ik nu betaalde klussen. Je wordt er niet rijk van, maar ik denk dat is toch wel leuk. Ik moet die roestige vaardigheden weer uit de kast trekken. Als je vraagt wie ik echt ben, dan is dat het. Zo'n manier van uitdrukken. En schrijven komt er nu ook een beetje bij. En als oefening schrijf ik heel veel (zie Facebook en haar blog). 39
En wellicht komt hier ook iets uit te voorschijn.” Toen ik haar vroeg hoe haar Biografie zou moeten heten zij ze: de speurneus. Dat was ze als politieagente en nu als haar werk als haptonoom speuren naar hoe ze een cliënt kan helpen en speuren
op haar weg naar zingeving. Ik ging heel erg geïnspireerd weg na het interview. Mocht je nog meer willen weten, spreek Tynke aan bij het zwemmen. Ik heb hieronder nog een aantal links naar interviews en websites van Tynke toegevoegd. De illustraties zijn van Tynke
Simon 40
De Nachtzoen 6 maart 2018 00:55 Link: https://www.npostart.nl/VPWON_1288282 (TV uitzending) Ook radio uitzending “Nog even zondag – op zondag 15 april 2018. website: https://www.nporadio5.nl/nogevenzondag/ gemist/uitzending/574662/0-3-2018 (Radio uitzending) Facebook: Tynke van Schaik http://haptact.blogspot.com (Haptonomie blog).
41
Rust is de beste training Beste Trainy, ust? r l e e z s s g in de ain in e w n e g ij e m t a w g a a Wa z ig, ik d o n t ie n t a d is ij m V r d rzwemmen. p aining, hoe bet , nietwa ? Hoe me met s
Beste doorzwemmer, Ja, het lijkt zo logisch: als je sneller wilt zwemmen, dan moet je in elke training zo hard mogelijk zwemmen en zo min mogelijk pauze houden. Maar dat blijkt niet te kloppen. Maar hoe werkt het dan wel? De GSA-trainingen zijn door het seizoen zo opgebouwd dat je aan het einde van het seizoen op een prestatiepiek zit. Dit jaar is die piek gepland op de Open Gay Nederlandse Zwemkampioenschappen, 25 mei. Om dan op je best te zijn, moet je verschillende spiervezels en energiesystemen trainen. Soms door heel hard te zwemmen, soms juist door heel rustig te zwemmen. Het is feitelijk een slimme mix van officieel vier factoren.
42
Trainy denkt eigenlijk dat er vijf factoren zijn, die heel gezellig optellen tot TAART: 1. 2. 3. 4. 5.
het Tempo waarin je zwemt (zoals 60%, 80% of 100%) het Aantal herhalingen dat je van een oefening zwemt (bijvoorbeeld 2x, 4x of 10x) de Afstand die je zwemt (denk aan 50m, 200m of 1500m) de hoeveelheid Rust die je neemt. (bijvoorbeeld 10, 30 of 60 seconden) het plezier en de motivatie binnen het Team. Ja, deze is van Trainy :).
Een fijn zwemteam kan de impact van de eerste vier factoren enorm versterken. Trainy is groot fan van het Nederlandse schaatsen en dit seizoen blijkt 1 ploeg veel beter te presteren dan de andere. Alle ploegen werken met prestatiepieken (net zoals GSA), dus daar zit het verschil niet. Het geheime ingredient is de sfeer en support in het team. Nou ja, zo geheim is het niet, want het plezier en de teamspirit spat ervan af. Iets dat je niet direct verwacht bij zo’n individuele sport. Maar eerst terug naar de rust: de hoeveelheid rust bepaalt dus wat je traint. Neem je teveel of te weinig rust, dan heb een je een stuk minder effect van de training. Een paar praktijkvoorbeelden: Aeroob 1 (A1) oftewel basic endurance: 10 x 100 op 60%, met 10 sec rust. Ja, als je dit zwemt dan voelt de rust als overbodig: na 5 seconden ben je wel weer klaar voor de volgende 100 meter. En misschien hoef je wel helemaal geen rust: gewoon die 1000 meter achter elkaar doorzwemmen! Maar de pauze is hier wel degelijk belangrijk: met deze rust kun je telkens het tempo weer goed oppakken. Als je minder rust neemt of doorzwemt, zul je zien dat je in de loop van de kilometer langzamer gaat zwemmen. Dat is niet de bedoeling. Bovendien kun je de pauze gebruiken om weer even te bedenken op 43
welke technische punten je wilt focussen in de 100 meter die voor je ligt. Je boekt dus meer vooruitgang als je 10x100 of 5x200 met rust neemt, dan wanneer je altijd maar 1000 meter achter elkaar zwemt. Aeroob 2 (A2) oftewel threshold endurance: 8 x 100 op 80%, 15 sec rust. Je zwemt hier echt wat harder, en je hebt net genoeg rust om vol goede moed van start te gaan met de volgende 100 meter. Neem niet meer: dan ben je te uitgerust en zit je niet voldoende tegen de drempel aan. Neem ook niet minder: dan ben je namelijk over de drempel heen aan het gaan, en dat is niet A2 maar A3. Fervent doorzwemmen heeft trouwens al snel tot gevolg dat vrijwel alles op A2 zit. Je traint dan constant hetzelfde, wat ten koste gaat van het trainingsresultaat: je echte snelheid komt er dan bijvoorbeeld niet uit. Aeroob 3 (A3) oftewel overload endurance: 5 x 100 op 85/90%, 25 sec rust. Dit is hard werken. De rust lijkt op het eerste gezicht lang, maar je moet enorm je best doen om na elke 100 meter het tempo vast te houden. Dit is een uitputtingstraining. Als je voelt dat je minder rust nodig hebt, dan heb je niet hard genoeg gezwommen! Lactaatproductie (LP) oftewel anaeroob 2: 4 x 50 op 95 of 100% met 90 of 120 seconden rust. Ff knallen en dan lekker aan de kant hangen. Zoveel pauze voelt voor veel zwemmers als zonde van de tijd. In werkelijkheid is deze training het meest belangrijk, vooral voor sprinters. Bij het zwemmen verzuur je, maar de rust is zo lang dat je volledig hersteld bent om de volgende 50 meter weer op volle snelheid te zwemmen. Je traint zo het vermogen van je lichaam om te herstellen van de melkzuurshock. Omdat deze lange pauze voor sommigen bijna ondraaglijk lang is of zwemmers te koud worden, wordt deze rust soms verstopt in actief herstel: in plaats van 2 minuten aan de kant hangen, is dan de opdracht om 50 meter heel rustig te zwemmen. HEEL RUSTIG! 44
Lactaattolerantie (LT) oftewel anaeroob 1: 4 x 25 op 100% met 5 of 10 seconden rust. Als je het goed doet, doet dit pijn. Als je weer moet starten voor de volgende baan op 100%, zijn je armen en benen nog zwaar, vol met melkzuur. En dat is precies wat je moet trainen: het vermogen van je spieren om met die lactaat om te gaan. De korte rust wordt gebruikt om weer op te laden voor de 100% die komt. Neem dus ook die rust en concentreer je op de komende baan, want het vergt mentale kracht om die pijngrens op te zoeken. Ga niet blind achter je voorganger aan. Stop even bewust, focus en vertrek. Sprint, ook wel powersprint genaamd, meestal 10-15 meter op 100%, bijvoorbeeld 50 meter op 60%, met keerpunt op 100%. Je traint hier je fosfaatbatterij, dat is het energiesysteem dat je helpt om vanuit rust in actie te komen. Ook hierbij hoort veel rust: de fosfaatbatterij moet eerst opgeladen worden voor je die weer kan leegtrekken en dat duurt 45 tot 120 seconden. Het herstel is vaak actief, gevolgd door een korte rust. Zwem je bij dit actieve herstel toch lekker stevig door en neem je de rust niet, dan is je batterij nog leeg en heeft de powersprint weinig effect. Dan nog even terug naar het Team: daarin schuilt de laatste reden om je netjes aan de voorgeschreven rustpauze te houden. Net als schaatsen is zwemmen qua trainen eigenlijk een teamsport, met elkaar train je beter dan alleen. Daar hoort ook een gezamenlijke trainingsdiscipline bij. Geef elkaar in de baan het goede voorbeeld: hou je aan de rust, of je nu snel of langzaam gaat in de baan. Ben je veel sneller klaar dan de rest, zwem dan gewoon nog een keertje op en neer, zodat niemand zich opgejaagd hoeft te voelen en je weer samen met plezier aan de volgende set kunt beginnen. Dus, lieve doorzwemmer, Trainy wil maar zeggen dat goed trainen een combinatie is van inspanning én rust.
Trainy 45
Zwemmen in de kunst adult swim Lorraine Sorlet
breathing underwater Isabel Emrich
46
Cooper Koch Whitney Hayes
float Sol Undurraga
47
Gerard Boersma
japanese students wait for swimming lesson 1927 Kiyoshi Sakamoto
48
l. Stewart
Sonia Sabnani
49
sun city Peter Granser
Zhang Peilli
50
Rudolf
51
ensalada de naranjas
52
poco loco
sinaasappelsalade
53
ensalada de naranjas Ingrediënten Voor de salade 1 sinaasappel 2 bosuitjes 1 zakje sla zwarte olijven
Voor de dressing ½ kop olijfolie ¼ kop azijn 1 theelepel suiker ½ theelepel zout ¼ theelepel chilipoeder
sinaasappelsalade Voorbereiden Schil de sinaasappel en snij deze in plakjes. Snij de bosuitjes in ringetjes. Bereiden Bedek de bodem van een schaal met stukjes sla. Leg daarop de sinaasappelschij es en strooi uiringetjes erover. Leg de olijven daaromheen. Meng de ingrediënten voor de dressing goed door elkaar. Schenk de dressing vlak voor het opdienen over de salade.
René
COLOFON Jaargang (22), nr 93, januari 2019 Clubblad van de zwemvereniging Gay Swim Amsterdam Opgericht (23 januari 1997) BESTUUR Rudolf Post voorzitter Romke van der Wal penningmeester Kees Bakker secretaris Ruud Endenburg zwemmen, wtc Dia Huizinga communicatie Marianne Ynsen triatlon en buitenwater zwemmen REDACTIE Dia Huizinga Rudolf Post Simon van Veen VORMGEVING René Peerdeman
56