NR 89 december 2016 / WINTER
AnneMarie: “De belangrijkste functie van de trainer is om te motiveren.� 1
8
10 Blubportret
Hoezo happy new year
Julian Stefano
13
De Redactie
Laat iedereen maar weten dat gays bestaan en zo heten. Want dat bestaan is niet zo vanzelfsprekend gezien de politieke, populistische ontwikkelingen in Europa en Amerika.
Blubportret Liz
2
16
18
Column
Deze keer een veer
2.5 bij 25 of 50
Paul
Dia
GSA floreert en dat hebben de dames en heren bestuursleden toch maar mooi voor elkaar gekregen!
“...lesbo’s doen veel samen, en komen al op de tweede date met een verhuiswagen voorrijden...”
3
20
24
Verslag
Training
Frankfurt
begin december 2016
-
De jongens van GSA waren niet alleen met z’n velen maar hebben ook prima gezwommen.
4
met foto’s van Jan Veldhuis
28
40
In gesprek met ...
Column
AnneMarie
Einde van een tijdperk
Simon
Jos
“Terugkijkend hebben al mijn vriendinnen op enig moment in die middelbare schooltijd eigenlijk wel een vriendje gehad. Alleen ik niet.�
Check It was een van de vijf stuk voor stuk geweldige documentaires die op de speciale Queer Day van de IDFA werd gedraaid.
5
46
50
Zwemtechniek
Zwemmen in de kunst
Dia
6
Rudolf
56 Activiteiten agenda 7 januari 16:00 Nieuwjaarsborrel Saarein 28 januari Diner en Borrel 11 maart Wat gaan we doen?
Uit de Mexicaanse keuken
poco loco Rene
22 april Fietsen langs de Amstel 10 juni Fluisterboot / Midgetgolf 8 juli BBQ @ thePark
Deze keer een wel heel gemakkelijk recept. Als sluitstuk van het viergangenmenu (zie de voorgaande drie nummers) een zoet toetje.
7
HOEZO HAPPY NEW YEAR LGBTIQ of LGBTI+ Lesbian, Gay, Bisexuel, Trans, Intersex, Question (even googlen)
Jaren geleden bij de opening van de GayGames in Montreal hoorde ik bij de toespraken voortdurend in elke zin “lgbt community”. Ik werd er hondsdol van, vond het lachwekkend en hoorde ook niet meer wat er werkelijk werd gezegd. Vast allemaal goedbedoeld, maar waarom moet iedere groep, iedere voorkeur steeds vermeld worden? Dit jaar hoorde ik dat op de vergaderingen van IGLA Europe tot huilens toe vertegenwoordigers van verschillende groepen eisten ook vermeld te worden. Nu spreken we dus van lgbtiq. Dan denk ik: we noemen alles weer Gay (in de betekenis van vrolijk en zorgeloos) of Pride. In 2016 zou dat mogelijk moeten zijn in de westerse wereld en in ieder geval in Nederland. We zijn gewoon “Pride”. Of niet soms?
8
Amsterdam vindt van wel. Gay Pride 2016 heet dan EuroPride 2016. Gay Sportdag mocht niet zo heten anders geen subsidie, dus heet het nu Pride and Sport dag. Noemen we Gay Swim Amsterdam dan voortaan Pride Swim Amsterdam? Dan wringt het ineens. Ik ben blij dat onze club GSA heet. Lees het stuk van Jos in dit nummer. LGBTQ is ook prima. Laat iedereen maar weten dat ze bestaan en zo heten. Want dat bestaan is niet zo vanzelfsprekend gezien de politieke, populistische ontwikkelingen in Europa en Amerika. Zeker, we zijn trots op de G van GSA. Gay zijn binnen GSA is zorgeloos en plezierig. Nu daar buiten nog. Voel je thuis in 2017. Voel je thuis bij GSA in 2017. De Redactie, Dia, Simon, Rudolf en Rene (vormgever)
9
Blubportret Julian Stefano Wat is voor jou volmaakt geluk? Volmaakt geluk bestaat niet echt voor mijn gevoel. Persoonlijk is voor mij de benadering van het ideaalbeeld geen maatschappelijke en financiële onzekerheden te hebben en ernaast veel geliefden en vrienden om me heen te hebben. Daarnaast zou ik ook ooit een kind willen krijgen en opvoeden.
Wat is je favoriete reis? Ik heb al veel gezien en moet nog veel zien. Het leukste waar ik tot nu toe ben geweest, was de Dominicaanse Republiek. Op dit moment staan Zuid-Amerika (Colombia voorop) en Tibet bovenaan m’n bucketlist. Welke karaktertrek vind je het meest irritant in jezelf? Ik ben heel erg goed in het uitstellen van dingen, waardoor m’n dagelijkse planning erg warrig wordt.
10
Met welk deel van je uiterlijk ben je het minst en het meest tevreden? Het minst tevreden ben ik met mijn aanleg m.b.t. het opbouwen van spiermassa, voornamelijk als ik kijk naar m’n kuiten! Het meest tevreden ben ik over mijn etnische uiterlijk, want 9/ 10 keer wordt het fout ingeschat. Waarvan heb je het meeste spijt? Spijt heb ik meestal maar een dag van iets. Ik had bijvoorbeeld een andere studie kunnen kiezen, maar dan had ik niet de vrienden gehad die ik nu heb en was ik niet zo ver gekomen (persoonlijke ontwikkeling, bepaalde keuzes) als dat ik nu ben. Wanneer en waar was je het gelukkigst? Op dit moment, ik heb zo’n beetje al mijn doelen gerealiseerd die ik mezelf heb voorgelegd voordat ik hier in Amsterdam kwam wonen bijna 3.5 jaar geleden. Wat is je huidige gemoedstoestand? Relaxed en onbevreesd. Je mag één ding aan jezelf veranderen. Wat zou dat zijn? Ik blink nergens in uit, ik zou graag ergens een natuurlijk talent voor willen hebben. Waar zou je willen wonen? Als ik binnen Nederland kijk, zou het voor mij de Plantagebuurt zijn in Amsterdam. Buiten Nederland kies ik voor een plaats waar ik al ben geweest, dat is dan Londen of Berlijn.
11
Wat is je dierbaarste bezit? Moeilijke vraag, materieel heb ik dat niet, want alles is vervangbaar. Ik denk dan toch mijn Nederlandse identiteit, er gaan daardoor zoveel deuren voor je open. Wat is het dieptepunt van ellende? Toen ik dacht dat ik een staande ovatie kreeg toen ik uit de kast kwam bij m’n ouders, maar dat dat in werkelijkheid precies het tegenovergestelde was. Welke mensen bewonder je? M’n beste vrienden, die hebben me meer (en ik hen) bijgebracht op het gebied van levenservaring dan ik dat ooit op school zou doen. Wat is je meest typerende eigenschap? Ik heb er eigenlijk twee. Ik ben vaak te laat (door m’n uitstellende gedrag) en daarnaast als ik iets anders wil in m’n leven, druk ik het ook door zonder concessies te doen. Welke eigenschap waardeer je het meest in een man en welke in een vrouw? Mannen zijn meestal zo direct dat ik zelf ook direct weet waar ik aan toe ben. De meeste vrouwen die ik heb ontmoet, bezitten onbevooroordeelde liefde en zachtaardigheid. Wat is je motto? Live your life en vind hierin de juiste balans.
12
Blubportret Liz
Wat is voor jou volmaakt geluk? Thuis bij de brandende houtkachel, met mijn Lief genietend van een vers gezette kop thee. Wat is je favoriete reis? Moeilijk kiezentussen: 1)Kano varen tussen de ijsbergen van noord west Groenland. 2)De Altai het zuidelijkste puntje van SiberiĂŤ: Dagen lopend door een ongerept wonderschone natuur. Aankomen aan de voet van de gletsjer van De Beluga. Stram en stijf van de nachtelijke kou, wakker worden. Terwijl je de ijskoude berglucht inademt en dan opgewarmd worden door de zon. (Hoort ook bij volmaakt geluk Welke karaktertrek vind je het meest irritant in jezelf? Eigenwijs zijn en dan doordrammen, dat kan heel irritant zijn. (vooral voor anderen).
13
Met welk deel van je uiterlijk ben je het minst en het meest tevreden? Ben wel tevreden met mijn uiterlijk. Zou ook wel lastig zijn als ik nu nog niet aan mezelf gewend zou zijn en van alles zou willen veranderen. Waarvan heb je het meeste spijt? Geen idee, zal wel verdringing zijn. Maar spijt gevoelens zijn vaak zo zinloos. Wanneer en waar was je het gelukkigst? Op 6 april 1991, op het Kalverlaantje. Onder een prachtige sterren hemel voor het eerst hand in hand fietsend met mijn Lief. (Dat is ze nog steeds). Wat is je huidige gemoedstoestand? Word wel vrolijk van al deze vragen. Ben opgewekt van aard. Je mag ĂŠĂŠn ding aan jezelf veranderen. Wat zou dat zijn? Denk dat ik constant verander, ben nu echt wel iemand anders dan 10 jaar geleden. Ik zou dat boven beschreven irritante karaktertrekje wel kwijt willen. En dan altijd eigenwijs op een aardige manier willen zijn Waar zou je willen wonen? Gewoon waar ik nu woon: Op een schip in de Amstel. Waar elke dag zwanen aan het raam tikken om dat ze brood willen. Wat is je dierbaarste bezit? Mijn vrouw en kinderen
14
Wat is het dieptepunt van ellende? In een rijk land leven, en dan net doen of we het allemaal heel naar en ellendig hebben. Welke mensen bewonder je? Mensen met een combinatie van wijsheid en humor en die daarmee verschillen overbruggen. Natuurlijk ook mensen die boeken schrijven, muziek maken, films maken. Én stratenmakers die onverstoorbaar door werken terwijl er honderd Amsterdamse fietsers zich niets aantrekken van de verkeersborden. Wat is je meest typerende eigenschap? Een onverwoestbaar geloof in liefde Welke eigenschap waardeer je het meest in een man en welke in een vrouw? Bij mannen als spierkracht gepaard gaat met flink wat élégance, en bij vrouwen als élégance gepaard gaat met een lekkere dosis stoerheid. Wat is je motto? Ga op reis en praat met vreemden. (Kan trouwens ook uitstekend in je eigen stad). Groetjes Liz
15
Deze keer een veer Als amateur filosoof vraag ik mij altijd van alles af. Zoals bijvoorbeeld de redenen die mensen hebben om iets te besturen. Een land, een bedrijf of een vereniging. Je doet het nooit goed, iedereen heeft altijd iets te zeuren en je ligt constant onder het vergrootglas. Het geeft veel werk en veel gedoe. Terwijl je ook gewoon iets leuks zou kunnen doen. Naar de bioscoop, een biertje drinken of zwemmen natuurlijk. Natuurlijk, in veel gevallen zijn geld en macht voor de hand liggende motieven. Vooral bij het besturen van een land of een bedrijf. Het ego van de mens wil gevoed worden! Het besturen van een vereniging levert echter meestal geen rooie cent op. Eerder soms het tegendeel. En macht? Ook niet. Als je het niet goed doet vertrekken de leden voor je het in de gaten hebt. Ik kan niet in de ziel kijken van de bestuursleden van onze GSA. Waarom doen zij het, al dat gedoe op hun nek nemen? Zich uitsloven en dan toch met lede ogen toezien hoe een deel van de club op eigen benen gaat staan. Allemaal gedoe! 16
Wel kan ik, zoals onlangs op de ledenvergadering gebeurde, de feiten zien. Het aantal leden is toegenomen. De centen zijn op orde. Het aantal zwem- en gezelligheidsactiviteiten groeit. De brandjes van de afgelopen jaren zijn geblust en er was applaus. OkĂŠ, het zal zal toch wellicht een beetje hun ego zijn dat gevoed wordt. Maar het is vooral ook goed voor de club. GSA floreert en dat hebben de dames en heren bestuursleden toch maar mooi voor elkaar gekregen! Ik doe het niet zo vaak, complimenten geven. Maar deze veer mogen ze achter in hun zwembroek steken. Ga zo door enne: een bekend sportmotto: never change a winning team ?? Paul
17
2.5 bij 25 of 50 Bij GSA zwemmen mensen tussen de 19 en 67, de meeste van ons zijn homo of lesbisch, er zitten misschien een paar bi’s tussen die nog in de kast zitten en we hebben ook een hele kleine minderheid hetero’s. We zijn een homozwemvereniging en homo’s hebben we dan ook in overvloed. En ook die homo’s komen in allerlei soorten, er zijn een paar nichten als een paard, er zijn een paar valse nichten, er zijn er aan wie je het niet ziet, sommige zijn er trots op dat ze het zijn, anderen zijn het gewoon. Misschien omdat ik zelf lesbisch ben zie ik niet zoveel verschil tussen de lesbiennes, we hebben een aantal stelletjes die samen zwemmen, (lesbo’s doen veel samen, en komen al op de tweede date met een verhuiswagen voorrijden- lesbohumor) we hebben niet echt superstoere vrouwen onder ons hoewel ik mezelf wel als stoer beschouw vind ik mezelf toch geen manwijf. Al deze mensen, al deze volwassen mensen delen een paar keer per week water: 2.5 meter in de breedte en 50 of 25 meter in de lengte, respectievelijk 125 m2 of 62,5 m2 en daar lig je dan in met zes andere mensen, soms meer, vaker minder. En hoe ga je daarmee om?
18
Een paar tips: Als je je ergert aan iemand uit je baan spreek die persoon erop aan. Niet meteen in het water want als je je kapot ergert kun je beter naar een andere baan gaan en je woede in je zwemmen stoppen, het z.g. ‘je woede eruitzwemmen’, maar neem contact op, stuur een berichtje en spreek af voor het zwemmen en praat erover. Lukt het je niet, is er geen verandering spreek dan een trainer aan of iemand van het bestuur. Dan gaan jullie waarschijnlijk met z’n 3-en praten.... Ik zwem al twintig jaar bij GSA en heb af en toe gedoe met een andere zwemmer, als ik er met die persoon over heb gesproken kan ik er weer even tegen en is de lucht geklaard. In het zwemboekje dat uitgereikt wordt aan alle nieuwe leden staan onder het kopje Zwemetiquette 9 regels vermeld. Ik voeg er graag nog twee aan toe: 1. Poets je tanden. Soms ruikt iemand niet fris uit zijn of haar mond en die persoon wil jij niet zijn. 2. Als je net uit je werkt komt of je hebt hard gefietst en je hebt gezweet douche vooraf (sowieso altijd fris). En verder kunnen we overal samen uitkomen en niet alleen uit het water. Dia Huizinga
19
FRANKFURT
De jongens van GSA waren niet alleen met z’n velen maar hebben ook prima gezwommen. !Een karrevracht aan medailles! Na ‘Praag’ het grootste buitenlandse team. Voor sommigen een debuut voor anderen een makkie. Nieuwe persoonlijke records. En soms ook gewoon een opluchting omdat het allemaal ‘goed’ ging.
20
21
22
23
Training begin december 2016 met foto’s van Jan Veldhuis
24
25
26
27
In gesprek met... AnneMarie Door Simon van Veen
Paspoort Naam: Geboorte datum: Lid GSA sinds: Beroep: Partner: Woonplaats:
28
AnneMarie Smit 13 mei 1967 1 september 2000 Consultant Yolanda Amsterdam
“Terugkijkend hebben al mijn vriendinnen op enig moment in die middelbare schooltijd eigenlijk wel een vriendje gehad. Alleen ik niet.” Schatert het uit. “Dat had ik me helemaal niet gerealiseerd.” Deze keer een interview met een van onze trainsters: AnneMarie Smit. Samen met haar vriendin Yolanda zijn zij verantwoordelijk voor onze trainingen. Van het maken van een jaarplan tot de training-A4-tjes die elke training tegen de badrand worden aangeplakt. Om klokslag 8 uur 's avonds bel ik aan bij hun huis niet ver van de Magere Brug. De deur wordt van boven af opengemaakt en ik stap de hal in en loop de trap omhoog door roze-rode wanden omgeven naar de tweede verdieping. “Dit noemen wij het geboortekanaal” lacht AnneMarie. In de modern ingerichte keuken neem ik plaats aan een mooie grote ovale tafel. De dictafoon op de tafel en het gesprek kan beginnen. AnneMarie is geboren in Kerkrade. Haar ouders woonden daar min of meer toevallig. Ze heeft daar 2 jaar gewoond en daarna zijn ze naar Afrika vertrokken. Daar heeft ze haar vroege jeugd doorgebracht, zo'n 3 à 3,5 jaar. Haar vader zat in de weg- en waterbouw. Hij bouwde daar met name steigers en havens. Daarna weer terug naar Nederland, eerst in Hillegom en later in Koudekerk aan de Rijn. Haar middelbare schooltijd bracht ze door op een Christelijk Lyceum in Alphen aan de Rijn. Aan die tijd heeft ze goede herinneringen. Het was één van de betere middelbare scholen in Alphen. Daarom ging 29
AnneMarie er naar toe. “Ik trof het dat we een hele leuke klas hadden met elkaar. We organiseerden van alles, we gingen samen op kamp. Niet door de school georganiseerd, maar door ons zelf. Ik zie nog steeds wel een aantal mensen uit die periode, waaronder één van mijn beste vriendinnen.” Ik vraag AnneMarie of ze toen al uit de kast was. “Nee, ik had zo wel wat vermoedens, maar ik was er verder niet mee bezig. Ik vond jongens ook leuk. Ik had twee vriendinnen. Mijn beste vriendin, daar was ik helemaal dol op. Daar heb ik net zolang achteraan gelopen totdat we vriendinnen werden. En er ging wel eens door mijn hoofd: ik ben zo blij haar weer te zien, klopt dit wel?” Lacht. “Maar daar ging ik verder niet over nadenken. Ik herinner me toen we met z'n drieën in bed lagen en dat het bed schuin liep, ik dan altijd naar Sandra toe rolde. Dan moest ik maar niet zeggen dat ik dat best wel lekker vond. Dat soort dingen realiseerde ik me wel, maar het was niet allemaal heel bewust.” AnneMarie heeft toen ze studeerde aan de Erasmus Universiteit haar eerste vriendin ontmoet. En toen voelde ze: dit klopt voor mij en dat was mooi. Dat het zo lang heeft geduurd, heeft niets te maken met dat ze het onderdrukte of zoiets. Ze realiseerde zich pas achteraf wat er was gebeurd: “Ik vond mezelf heel normaal en de groep (middelbare school) was ook heel gezellig. Ik dacht dat niemand een vriendje had destijds. Ik had een hele goede vriend waar ik het heel leuk mee had en die werd opeens verliefd op mij. Dat vond ik vreselijk. Ik schrok me het apelazerus. Dat wilde ik natuurlijk helemaal niet. Terugkijkend hebben 30
al mijn vriendinnen op enig moment in die middelbare schooltijd eigenlijk wel een vriendje gehad. Alleen ik niet.” Schatert het uit. “Dat had ik me helemaal niet gerealiseerd. Als je wat ouder bent is het waarschijnlijk ook makkelijker. Je bent vaak zelf degene die het er het meeste mee zit en er moeilijk over doet.” Begin dit jaar is de vader van AnneMarie overleden na complicaties bij een op zich goed verlopen operatie. Dat was best heftig met name omdat haar vader nog heel actief was en haar moeder die Alzheimer heeft, verzorgde. Dat betekende dat zij en haar broer naast de verwerking van het verdriet tegelijk de mantelzorg voor haar moeder op hun schouders 31
moesten nemen. “Ik heb besloten om dat gewoon te doen. Een case manager regelt allerlei dingen voor ons; we hebben de thuiszorg voor de structuur; die komen 2 keer per dag als wij er niet zijn en genoeg mensen in de omgeving. En het is belangrijk om te zien of dit duurzaam vol te houden is. En zo niet, dan moeten we minder gaan doen, want het is niet de bedoeling dat we er aan onder doorgaan. Het is een grote ontdekkingstocht en leerproces om je eigen emoties ook te managen. Mijn doel is dat mijn moeder zelfvertrouwen krijgt en houdt, dat we het gezellig hebben met elkaar. Maar sommige dingen moeten wel gebeuren en dat is bij iemand met alzheimer een uitdaging om dat goed te laten verlopen.” Omdat AnneMarie mantelzorgt, werkt ze nu 20 uur als zelfstandige en laat ze zich inhuren door KPMG. Ze helpt daar met het opzetten van een adviespraktijk op het gebied van wet en regelgeving voor de financiële sector. “Het is een mooie advies-propositie. Wet en regel32
geving veranderen constant. Ik doe met name de financiële sector. Ik ben niet overal expert in, maar ik heb bij de toezichthouder (DNB) gewerkt, dus ik kan goed vertellen hoe de toezichthouder tegen de dingen aankijkt.” Het verhaal hoe AnneMarie bij GSA is terecht gekomen begint eigenlijk een paar jaar eerder met de Gay Games van 1998 in Amsterdam. Het had nog niets met water te maken, maar alles met dansen, stijldansen wel te verstaan. Dat stijldansen begon in het COC met een vriendin. Ze wilden beide heel graag meedoen met de Gay Games. De partner van die vriendin wilde niet dansen en toen besloten ze om zich samen in te schrijven voor stijldansen. Hiervoor zijn ze samen op dansles gegaan. Daar heeft AnneMarie Yolanda leren kennen. Maar omdat AnneMarie al een danspartner had en Yolanda ook, hebben ze dat niet veranderd. En dat was ook wel beter zo. “En het was fantastisch! Het was de eerste keer dat de Gay Games in Amsterdam waren en het was voor 33
heel veel mensen emotioneel, je mocht dansen met degene, waarmee je wílde dansen. De wedstrijden werden gehouden in sporthallen Zuid, die hadden ze heel mooi aangekleed, met hele grote kroonluchters en er waren 2 grote dansruimtes en heel veel mensen konden komen kijken. Dat was echt genieten. Het openingsgala was al volop aan de gang toen wij binnen kwamen. Wij gingen de cha-cha- cha doen in onze Rietveld pakjes. Wij kwamen de vloer op en binnen 2 seconden alle pers als een bal van licht om ons heen.” Lacht. “We waren helemaal niet zo goed, ook niet heel slecht, we zagen er gewoon leuk uit. En toen stonden we in het Parool!” Na de Gay Games wilden AnneMarie en Yolanda dit nog een keer ervaren. Het besluit werd genomen om ook naar Sydney te gaan. “We wisten nog niet met welke sport. Stijldansen dat wilden we niet meer. We hebben allebei vroeger gehockeyd. Maar dan heb je wel meer mensen nodig en dan krijg je natuurlijk weer gezeik in dat team. We dachten: dat moeten we niet hebben. Dan zijn 34
we te afhankelijk van anderen mensen. Straks gaat dat niet door.” Toen viel de keuze op zwemmen. Yolanda had vroeger gezwommen, AnneMarie wel voor de fun maar niet bij een zwemclub. Ze gingen kijken bij GSA. En dat beviel heel goed. Ze hadden natuurlijk maar één doel en dat was Sydney. Beiden zijn nogal competitief ingesteld: “We hadden naar de uitslagen gekeken van Amsterdam. Want we zagen al dat je veel zwemnummers hebt. Je hebt heel veel kansen, maar je moet het wel een beetje slim aanpakken. We wisten nog helemaal niet wat we konden en vrij snel nadat we waren begonnen met zwemmen, hadden we bedacht welke nummers we wilden gaan zwemmen in Sydney. Want dat waren de nummers waar heel weinig mensen aan deelnamen. Je moet geen borstcrawl doen, want dat doen heel veel mensen. Het werd de 200m wisselslag, 400m wisselslag, 200m vlinderslag, want daar doet bijna niemand aan mee. We hadden het zo verdeeld: Yolanda zou de vlinder doen en ik de 400 wisselslag. Maar goed, toen gingen we zwemmen en bleek dat ik goed was in rugslag en Yolanda was goed in schoolslag. Uiteindelijk is het iets anders gegaan en het vlinderen was natuurlijk killing, dat hebben we uiteindelijk helemaal niet gedaan.” In Sydney hebben ze heel veel medailles gewonnen. “Die hele week hadden we allebei 1 nummer op een dag. Het stond de hele week in het teken van zwemmen, warming up, eten en rusten. Het was geweldig om mee te maken. Je snapt ook veel beter wat het is om topsport te bedrijven, niet dat je dat 35
doet, je leeft wel zo. En daarna, toen het eenmaal was afgelopen, hebben we nog gefeest en er ook nog een vakantie aan vastgeknoopt.� Zo is AnneMarie het zwembad ingerold. En van het een komt het ander, want Yolanda stelde voor om de trainersopleiding te gaan doen bij de KNZB. En dat hebben ze ook gedaan. Ze zijn daar best fanatiek mee aan de slag gegaan. Die eerste cursus ging met name over zwemtechniek, daarna hebben ze nog een vervolgcursus gedaan die over trainingsleer ging. “Trainingsleer is: hoe kan ik er voor zorgen door trainen mezelf te verbeteren. Het is niet de vraag: hoe kan ik mezelf door techniek verbeteren, maar hoe kan ik zo trainen dat ik beter word. Om een voorbeeld te 36
geven: als jij elke dag 10 baantjes zwemt, dan ga je in het begin omhoog en daarna gebeurt er niets meer. Je moet dat anders doen, wil je jezelf blijven verbeteren. Hoe bouw je een training op, maar ook: hoe maak je periodes. De trainingen die jij ziet, die maak ik. We maken elk jaar een jaarplan en in dat jaarplan heb je 3 of 4 periodes en elke periode eindigt met een piek (SV: zie ook het boekje dat Yolanda en AnneMarie voor GSA hebben geschreven). In de vervolgcursus hebben we geleerd, hoe je zo'n jaarplan maakt. Het was wel Yolanda die daar veel aan trok. Zij had daar wel de lead in. Daardoor hebben we heel veel geleerd, want ons jaarplan is van een goed niveau. Dat merk je als je bij de KNZB opleidingen hebt en dat soort dingen bespreekt dan zijn mensen onder de indruk dat een kleine club toch zo'n plan heeft. Hoe sta jij als trainer langs de kant van het zwembad, wat zie jij als jouw belangrijkste taak? “De belangrijkste functie van de trainer is om te motiveren. Het helpt wel als jij kijkt als trainer, dan doen mensen toch iets beter hun best. Zeker als je ze een aanwijzing hebt gegeven. Je blijft even kijken hoe het gaat. Als je ziet dat dingen helpen of als je ziet dat mensen bereid zijn om iets anders te proberen, is dat natuurlijk hartstikke leuk. Weet je, mensen komen zwemmen om verschillende redenen, sommige willen heel graag goed leren zwemmen en willen ook graag iets horen, anderen willen met rust gelaten worden en die willen gewoon lekker zwemmen. Dat is niet altijd makkelijk in te schatten en dat kan per persoon ook verschillend zijn, de een of de andere keer. Ik vind over het algemeen dat mensen heel positief reageren. Het gaat ook over hoe je het zegt. Mensen komen hier om plezier te hebben in het zwemmen. De trainer is er om te zorgen dat mensen daadwerkelijk dat plezier ook hebben.� 37
Heb je ook het idee dat je daarin gewaardeerd wordt in hoe je het doet. Krijg je genoeg feedback? “Ja, mensen zijn altijd heel aardig, en inlevend en er zijn altijd mensen die je bedanken na de training. En heel veel mensen die nog even naar je toe komen, en zeggen: goh, het was een lekker training vanavond, of ik vond het wel heel zwaar. Maar nooit vervelend.� Aan het eind gekomen van dit interview wil ik AnneMarie bedanken voor haar tijd en enthousiasme. Mocht je nog vragen hebben aan AnneMarie dan weet je haar te vinden in of om het zwembad.
Simon
38
39
Einde van een tijdperk Wat doe je als homo, transgender, lesbo, travo of queer als je in elkaar wordt geslagen? Meestal niets, want als individu ben je in de regel machteloos. Zelfs als je je mannetje of vrouwtje, of alles daar tussenin, kunt staan, overvalt geweld je bijna altijd. Voor een groep zwarte LGBT’ers was vijf jaar geleden de maat vol. Zij besloten een heuse gang op te richten onder de naam Check It, en terug te slaan en te vechten. Onder het moto: wie een van ons aanvalt, kan rekenen op een tegenaanval. Resultaat was dat het aantal geweldsmisdrijven tegen de LGBTgemeenschap aanzienlijk is afgenomen. Plaats van de gebeurtenis was Washington DC, letterlijk om de hoek van het Witte Huis. Check It was een van de vijf stuk voor stuk geweldige documentaires die op de speciale Queer Day van de IDFA werd gedraaid. De IDFA is inmiddels voorbij en niets is misschien wel zo vervelend als om een recensie te lezen over iets waar je niet meer naar toe kan. Maar omdat ik op deze dag in een vrijwel uitverkochte Eye geen 40
enkele GSA’er heb gezien, is dit stukje in ieder geval voor iedere lezer vol nieuwe informatie en spoort het jullie hopelijk aan om volgend jaar wel te gaan. Ik blijf nog even in Amerika. Afwezige ouders (drugs of gewoon verdwenen), ouders die hun kinderen niet accepteren wanneer ze vertellen dat ze homo, lesbo, transgender of queer zijn, worden op een leeftijd van 12/13 op straat gezet. Zoek het maar uit en dat op een leeftijd dat je alles in de wereld nog moet ontdekken en je daar steun en liefde van je ouders bij nodig hebt.
Uganda, First Pride. Let wel: in Uganda staat de doodstraf op Homosexualiteit. 41
De straat en een beroep als ‘sekswerker’ is meestal de enige manier om te overleven, al duurt het gemiddelde leven niet erg lang. Vanuit de gemeenschap zelf zijn er Houses opgezet. Aan het hoofd van een House staat een ‘vader’ en ‘moeder’ die de boel bestieren. De verschillende Houses gaan elkaar te lijf met dansbattles. Dat is ook waar het bij die Houses omdraait: dansen en express yourself. Inderdaad Madonna haalde haar inspiratie daar vandaan. Inmiddels zijn er ook diverse Houses in Nederland, of beter gezegd Amsterdam. House of Vineyard was de eerste en inmiddels zijn er nog een stuk of vier opgericht, waaronder The House of Hopelezz en The House of Trash. Vorig jaar verzorgden ze wervelende optredens tijdens Loveball in Paradiso (jaarlijks op 1 december) en op Milkshake afgelopen zomer. Tot nu toe kon de beweging, dat is het inmiddels, op steun van de regering in Washington rekenen maar er is weinig verbeeldingskracht voor nodig om te voorspellen wat er van die steun overblijft onder de regering-Trump.
42
Ok maar dat is Amerika, daarbuiten zal het toch wel meevallen? Ik neem jullie mee naar Afrika, Oeganda om precies te zijn. “Tolerantie is erg belangrijk”, zegt de minister die daar in dat land over gaat, “maar 95 procent van de bevolking wil geen homoseksualiteit”, en bij gayrights gaat het niet om ‘humanrights, maar humanwrongs’. Ook in dat land speelde Amerika een belangrijke rol door zich uit te spreken tegen anti-homo-wetten in Oeganda. Niemand verwacht dat Trump hetzelfde zal doen. Laten we het nog een beetje dichterbij halen. Ook als in Frankrijk Le Pen niet als president wordt gekozen, heeft de andere rechtse kandidaat welliswaar toegezegd het homohuwelijk niet te zullen terugdraaien, maar wel adoptie door homo’s en lesbo’s te zullen verbieden. Bij de oosterburen ligt Angela Merkel zo onder vuur van de rechterflank, dat ze het wel uit haar hoofd zal laten om het homohuwelijk in Duitsland in te voeren. En dat brengt ons naar ons eigen land. Wilders neemt geen stelling tegen homo’s en lesbo’s, al is het maar omdat hij op die manier de
43
moslimsgemeenschap om de oren kan slaan met hun vermeende anti-homohouding. Van een partij die grossiert in het verbieden van boeken, etnische minderheden op de korrel neemt en uitspraken van rechters bijvoorbaat zegt naast zich neer te leggen, hebben LGBT’ers niets te verwachten. Vroeg of laat zullen ook zij onder vuur komen te liggen. Een somber verhaal? Absoluut. De tijd dat het er voor LGBT’ers in de wereld stap voor stap beter uit komt te zien, ligt voorlopig achter ons. In Amerika zijn ze inmiddels uitgehuild en weten ze dat de LGBT-community er weer alleen voor staat. Ook in Nederland verwacht ik meer tegenwind voor LGBT’ers en zal de ‘eigen gemeenschap’ belangrijker worden. Nog even terug naar Queer Day van IDFA. In ‘Who is gonna love me now’, worstelt een in Londen wonende Israelische jood met de vooroordelen van zijn familie die in Israel wonen. Vooroordelen tegen zijn homoseksualiteit en zijn HIV-status. Op de vraag van zijn vader waarom hij in Londen bij een Gay mannenkoor zingt en niet bij een ‘gewoon’ koor antwoordt hij: “omdat ik op mijn koor zeker weet dat ik niet met zulke bullshit aan vooroordelen word geconfronteerd als die van jou”. Een mooi antwoord als er aan ons 44
wordt gevraagd waarom we bij Gay Swim Amsterdam zwemmen. Maar volgende jaar wel naar de Queer Day van de Idfa gaan!
https://www.facebook.com/pg/kikithefilm/ videos/?ref=page_internal
Een vredig 2017
Jos
45
zwemtechniek Een paar bijzondere en zware oefeningen om sterke benen te krijgen. Ook voor beginners! ;) Maar echt zwaar!
* Over drijfkracht van je benen. Serieuze oefeningen. https://youtu.be/K4gXjneFXuI
* Hoe de traagheid van slome benen te bestrijden https://youtu.be/reVjS6UBhg0
46
* Je benen omhoog werken https://youtu.be/l4WOIFXimkw
47
Borstcrawl GoSwim https://youtu.be/p4QlMP_--vs?list=PLOECSiU
Je hand zover mogelijk strekken
https://youtu.be/e4iO34K1Ufo
Stabiel in het water ligge 48
https://youtu.be/TYqQJtc
Uit het water komen na je duik
Sb1IGwOIzzlYSESwpuPXotG4Ce
n
irqQ?list=PLOECSiUSb1IGwOIzzlYSESwpuPXotG4Ce
49
Zwemmen in de kunst
andre gelpke 50
andrea koporova
david hockney/munich olympics poster, '72 51
de zwemmer/bruno vekemans
52
irma gruenholz joseph christian leyendecker/study of a swimmer
53
poolside, karan singh
54
de Duiker (brons) / Anita Bastiaans
stian hole/el final del verano 55
poco loco leche quemada (gecarameliseerde melk)
IngrediĂŤnten 1 blik gecondenseerde melk 1 spuitbus met slagroom
56
Voorbereiden Dit kun je het beste een dag van tevoren doen. Verwarm het (gesloten) blik gecondenseerde melk drie uur au bain marie in een pan met rustig kokend water. De melk is in deze tijd gecarameliseerd tot een pudding. Laat deze helemaal afkoelen voordat je het blik opent.
Bereiden Je hoeft alleen maar het blik te openen, en op te scheppen. Kinderen willen er altijd een toef slagroom bovenop. Waren de vorige recepten zo gezond en zelfs vegetarisch, voor dit recept kan ik niet instaan. Rene
57
COLOFON Jaargang (19), nr 89, 1 december 2016 Clubblad van de zwemvereniging Gay Swim Amsterdam Opgericht (23 januari 1997) BESTUUR Rudolf Post - voorzitter Romke van der Wal - penningmeester Kees Bakker - secretaris Ruud Endenburg - zwemmen, wtc Dia Huizinga - communicatie Marianne Ynsen - triatlon en buitenwater zwemmen REDACTIE
Dia Huizinga Rudolf Post Simon van Veen VORMGEVING RenĂŠ Peerdeman
Villa Romana del Casale in Piazza Armerina 58