TITEL: The Lost Continent of MU AUTEUR: James Churchward UITGEVER: Coronet Communications, N.Y./USA
HET VERZONKEN CONTINENT MU HOOFDSTUK 3 HET LAND WAAR DE MENS OP AARDE KWAM Met Mu hebben we zonder enige twijfel de plek gevonden waar de mens voor het eerst op aarde verscheen. Vele documenten bewijzen dat dit land de Bijbelse Tuin van Eden is; en ze bewijzen dat Mu ten westen lag van Amerika en ten oosten van Azi毛, en daarom in de Stille Oceaan (Pacific). De gegevens die ik heb onderzocht laten 贸贸k zien dat het moederland in de Stille Oceaan lag; veel van deze gegevens bestaan uit overblijfselen van het verzonken continent. Op delen daarvan die niet onder de zeespiegel verdwenen, staan nog steeds de resten van tempels, standbeelden en gewijde symbolen. Die inscripties verklaren dat deze herinneringen aan een verdwenen ras zijn oorsprong vonden in Mu. De echtheid van de restanten wordt op alle mogelijke manieren bevestigd: door geschreven documenten, door inscripties, door gebruiken, door taal en tenslotte door tradities.
Figuur 1. De geografische ligging van Mu.
Ik heb met onweerlegbare bewijzen de plaats aangegeven van deze voorhistorische beschaving. Veel van de bewijzen worden geleverd door stenen tempels, stenen monumenten, stenen beelden, gehakte en bewerkte stenen die klaar lagen om verscheept te worden en de groeven waar de stenen vandaan kwamen. In deze groeven zijn onafgemaakte standbeelden gevonden en omdat deze ontdekkingen op de Zuidelijke Zee Eilanden zijn gedaan, bewijzen ze zonder enige twijfel dat die eilanden eens deel uitmaakten van het verzonken continent.
De beschrijvingen en gegevens die zijn gebaseerd op de veronderstelde ouderdom van het Troano Manuscript bevestigen dat het land Mu bestond aan de uiterste grens van historische (= beschreven) tijden, dat wil zeggen: zo’n 12.000 tot 12.500 jaar geleden. Uitgaande van de eilanden waarop restanten en tradities zijn gevonden, heb ik een landkaart geschetst die aangeeft waar Mu in de Stille Oceaan moet hebben gelegen. Er is niets bekend over een westelijke of een noordelijke kustlijn. Uit verschillende verslagen blijkt dat dit continent bestond uit drie afzonderlijke delen, van elkaar gescheiden door smalle zeestraten of kanalen, maar waarom of hoe deze scheidingen door de natuur werden veroorzaakt is niet bekend, behalve misschien een Egyptisch hiëroglief dat drie lang smalle landstroken laat zien die van oost naar west lopen. Om velerlei redenen denk ik dat het belangrijkste land tot veel noordelijker doorliep dan wordt getoond. Ik heb het Paaseiland aangegeven als de meest zuidelijke grens, Tonga-tabu als de zuidwestelijke grens, de Ladrones als de noordoostelijke grens, Hawaii in het noorden en geen noordoostelijke grens. Ik heb vele grote baaien en estuaria getekend, omdat documenten laten zien dat het land een laagvlakte was, zonder bergen. Omdat het land laag en heuvelachtig was, met onmetelijke vlaktes, zal het waarschijnlijk een kustlijn hebben gehad zoals ik heb getekend. Zowel het Troano Manuscript als de Codex Cortesianus spreken over het land Mu als het land van de heuvels of ‘aardwallen’. Het Griekse verslag spreekt van ‘vlaktes’. Ik ben ervan overtuigd dat alledrie de verslagen juist zijn, want ten tijde van de overstroming waren er nog geen bergen. De vulkanische activiteiten die Mu onder de golven deden verdwijnen waren het begin van het ontstaan van gebergtes. Waar we pieken en land boven water vinden, met onweerlegbaaar bewijs van continentale oorsprong, zijn we er zeer zeker van dat deze pieken delen of resten zijn van een continent. Deze stukjes land zijn kleine eilanden bevolkt door wilden. Ze liggen duizenden mijlen weg van enig vasteland en zijn daardoor het sterkst mogelijke bewijs, sterker dan welk document, inscriptie of traditie, dat er in voorhistorische tijden een continent lag en dat dit continent was bevolkt met zeer beschaafde menselijke wezens. De oude inscripties en restanten op de Zuidelijke Zee Eilanden laten ons zien dat de mens was geschapen als een geciviliseerd wezen. Hij werd geschapen met kennis van zijn eigen ziel en geloofde in en aanbad God. Dit wordt onthuld door de aanwezigheid van bepaalde figuren die werden gebruikt als gewijd symbool die de mens in het algemeen in een minder ontwikkelde intellektuele staat nodig heeft om zijn gedachten uit te drukken. Als we echter duizenden jaren na zijn komst op aarde die mens weerzien, zien we dat hij dan in een verlichte en geciviliseerde staat verkeert; dat was al meer dan 50.000 jaar geleden! Bepaalde archeologen hebben in hun artikelen het onderwerp Mu zijdelings besproken, maar omdat ze niet de moeite namen de verschillende documenten te onderzoeken en aan de hand daarvan eenvoudige conclusies te trekken, wordt het nu tijd dat lezers die geïnteresseerd zijn in de eerste verschijning van de mens op aarde goed geïnformeerd worden over een aantal vaststaande feiten, aan het licht gekomen door eigen zorgvuldig onderzoek. Schliemann, die slechts twee documenten onderzocht, het Troano Manuscript en het Lhasa Document, beweert dat Atlantis het land Mu was. Deze documenten verklaren helemaal niet dat Mu en Atlantis één en dezelfde waren; het is een gissing van Schliemann. Andere documenten die hij had kunnen raadplegen zouden hem pijnlijk duidelijk hebben gemaakt dat het land Mu ten westen van Amerika lag en niet ten oosten ervan, de locatie van Atlantis. Wel werden Atlantis en Mu gelijktijdig vernietigd door vulkanische uitbarstingen. De wetenschap heeft dat bewezen, twijfel is uitgesloten. Le Plongeon bracht de theorie naar voren, dat Midden-Amerika het ‘’Land in het Westen’’ was en daarom Mu. Hij baseerde zijn conclusies op de omtrek van het land rond de Caribische Zee, maar vergat compleet dat alle verslagen over het feit dat de ‘Landen van het Westen’ waren vernietigd en gezonken, terwijl Midden-Amerika tot op heden boven water uitsteekt. Mogelijk ontstonden deze foute redenaties door het feit dat in bepaalde documenten Europa en Amerika kunnen worden verwisseld. Zoals bij de verwijzing van de oude Griekse filosoof: “Het Land achter de Zee – het Saturnus Continent”. Het Saturnus Continent was een van de oude namen voor Atlantis.
De Landen van het Westen in het Egyptische Dodenboek
Figuur 2. Landkaart van Mu.
Het preciese verschil tussen de documenten is: de Landen van het Westen van Amerika en het Land achter de Zee van Europa. De schrijver van het Griekse geschrift wilde duidelijk vergissingen vermijden, omdat hij zijn verklaring over het Land achter de Zee nader aanduidde door het de naam het Saturnus Continent te geven, dat een andere naam voor Atlantis was. Dit is toch duidelijk genoeg. Het Troan Manuscript plaatst het wegzinken van het land Mu ongeveer 12.500 jaar geleden. (Ik denk dat 12.000 jaar nauwkeuriger is.)
Deze cijfers zijn een benadering, omdat de juiste datum van het Manuscript niet bekend is. Souchis, de hogepriester van de tempel van Saïs, vertelde aan Solon dat Atlantis 11.500 jaar daarvoor was weggezonken en dat de doorgang naar het Land van het Westen daardoor geblokkeerd was. Zij die hebben geschreven over het land Mu, hebben de belangrijkste restanten van het voorhistorische continent niet bestudeerd, namelijk de ruïnes op de Zuidelijke Zee Eilanden en de inscripties op de muren van de Tempel van de Heilige Mysteries in Uxmal, Yucatan, waarbij de verbazingwekkende tradities op de Zuidelijke Zee Eilanden moeten worden gevoegd. Overblijfselen op die eilanden, ondersteund door geschriften en tradities, laten zien dat de bewoners, ondanks hun huidige half-verwilderde toestand, niet altijd zo waren; het staat vast dat ze de afstammelingen zijn van hoogbeschaafde voorvaderen. Als we naar hun tegenwoordige omstandigheden kijken, is het overduidelijk dat lang geleden, in de prehistorie, hun voorvaderen een grote ramp is overkomen. In hun angstvallig vasthouden aan de apentheorie, hebben geleerden geprobeerd te bewijzen, dat de mens niet eerder ten tonele kwam dan in het begin van het Pleistoceen. Toch is er slechts een kleine speldeprik voor nodig om deze wetenschappelijke zeepbel uiteen te laten spatten. Resten van mensachtigen zijn gevonden in grindbedden in Europa die zijn gevormd door rivieren tijdens de laatste magnetische ramp, de geologische IJstijd, een gebeurtenis die het eind van het Plioceen kenmerkt. Mexico’s bovenstad werd gebouwd voordat de bergen omhoog kwamen, in het begin van het Pleistoceen. Haar benedenstad werd tientallen duizenden jaren daarvoor gebouwd, ver terug in het Tertiair. Dit feit wordt nog versterkt door de scheur in de Capitool Heuvel in Smyrna, Klein-Azië. Wetenschappers hebben altijd geprobeerd vast te houden aan de theorie dat de blanke rassen hun oorsprong vonden in Azië; maar ze hebben er nog steeds geen bewijs voor kunnen vinden; geen enkel document of beschrijving. Hun conclusies zijn slechts veronderstellingen. In dit boek wil ik een poging ondernemen te onderzoeken waar hun oorsprong ligt en hen volgen op hun tocht naar Europa. Een van de verrassende ontdekkingen is dat bewoners van de Polynesische eilandengroep van de Zuidelijke Zee Eilanden een blank ras zijn. Het is een buitengewoon knap volk, hetgeen overeenkomt met de blanke rassen op aarde. Zoals ik heb aangetoond, laten de documenten zien dat de mens zonder twijfel op deze aarde verscheen in het land Mu en de Polynesische eilanden zijn de uitstekende punten van het noodlottige continent. Documenten laten ook zien dat Mexico en Midden-Amerika werden gekoloniseerd door het bewoners van Mu. Tradities ondersteunen het feit dat deze eerste koloniseerders van Mu blond-blanke mensen waren en dat deze blond-blanke mensen uit dat land werden verdreven door een ander blank ras met donkerder kenmerken: dat de blond-blanke mensen in hun schepen zeilden naar een land ver weg, in de richting van de opkomende zon, naar het oosten, en zich daar vestigden in het noordelijke deel van Europa, het Scandinavië van
nu. Het wordt ook duidelijk door deze documenten dat zuidelijk Europa, Klein-Azië, en noordelijk Afrika werden gekoloniseerd door het bruinogige ras, de Mayax, Midden-Amerika en Atlantis.
Figuur 3. De waaier van Prinses Arawali.
Figuur 4. Artefact van de Marquesans.
Als we na de blanke Polynesiërs één van de bruine rassen bezoeken die we verder westelijk vinden, in Micronesië, dan vinden we zowel blanke als bruine rassen. Ze tonen gelijkenis met de mooiste Griekse bronzen beelden. Van de Fiji’s, een donker ras, wordt beweerd, dat ze het intelligentst zijn van alle eilanders. Op een foto die ik bezit, staat een lid van een donker ras, Arawali, een inboorlinge van het Arorai Eiland uit de Gilbert Groep, dat ongeveer 4000 mijl ten zuidwesten van Hawaii ligt. De foto toont een meisje met een prachtig gevormd gezicht met een prettige en zachtaardige uitdrukking. Ze is de dochter van de Koning van het Arorai Eiland. Men zegt van haar dat ‘ze een bijzonder aardige en lieflijke vrouw is, maar opvliegend en erg jaloers, en verder heel waardig ondanks haar armzalige omgeving’. Arawali’s hoofd en gezicht hebben de kenmerken van een hoge beschaving, hoewel haar kleding van een wilde is. Arme Arawali! Ze behoort tot een groep menseneters, maar, vreemd genoeg, heeft ze zelf nooit ‘langvarken’, de verhullende naam die de inboorlingen geven aan mensenvlees, geproefd. In haar hand heeft ze een waaier, het ornament van het koninklijke wapen van Mu, het Keizerrijk van de Zon. Er is nog nooit een document gevonden waarop gewag wordt gemaakt van wilden vóór de ondergang van Mu. Dus waarom degradeerde zo’n schitterend mensenras als de voorvaderen van de Zuidelijk Zee Eilanden tot kannibalen? Ons verhaal van de grote ramp die het eerste ras overkwam, beantwoordt dit vraagstuk. Figuur 5. Artefact van de Paumoto Eilanden. Vogelsymbolen van de Schepper. De vogel als symbool voor de Scheppende Eigenschap van de Godheid schijnt het meest belangrijke symbool daarvoor te zijn geweest onder de volken die het noordoostelijk deel van het Moederland bewoonden. Het vogelsymbool was bekend tot ver voorbij Hawaii. Zonder twijfel werd het beschouwd als een heilig symbool onder alle volkeren van het Moederland, hoewel niet altijd het meest favoriete. Er zijn veel getuigenissen over heilige vogels in alle oosterse landen, in Egypte, Babylonië en oud-Mexico, zoals te zien op Niven’s Mexicaanse Stenen Tabletten. En zelfs nu leeft het nog steeds voort onder de Noord-Amerikaanse indianen die het de Dondervogel noemen. De Indiaanse legende vertelt dat ‘bliksem flikkert uit zijn ogen en donderslagen klinken tijdens het bewegen van zijn vleugels; en ook dat ‘regen komt uit een meer dat midden op de rug van de Dondervogel’ ligt.
Niven’s Mexicaanse Vogel Tabletten. Tussen Niven’s collectie van 2600 oude stenen tabletten, bevinden zich ongeveer 30 waarop vogels zijn afgebeeld. Ik heb er drie geselecteerd die representatief zijn voor de rest. Deze vogels zijn symbolen voor de Schepper, zoals erbij staat geschreven in het oude esoterische, numerieke schrift. Ze zijn getekend door een onbekend Uighur volk, daar de Uighurvorm voor de tekens, lijnen of strepen is gebruikt. Dit wordt bevestigd door de tekening van de ogen die het Uighur patroon voor het teken voor de Zon en het monotheïstische symbool voor de God volgt. Figuur 6. Mexicaanse Vogel Tabletten. De centrale figuur, nr. 1086, houdt de hiëratische letter H vast. Het alfabetische symbool voor de Scheppende Krachten. In Hawaii bestaat een legende die vertelt, dat: “Een grote vogel uit de hemel kwam en een ei in zee legde. Het ei barstte open en daar kwam Hawaii uit”. Daaruit mogen we opmaken, dat het Vogel Symbool voor de Schepper door de oude bewoners van Hawaii werd gebruikt. Seb, de Egyptische Vogel. Temidden van het Egyptische Pantheon vinden we een god die naar een vogel is vernoemd, een gans. De gans is de heilige vogel die genoemd wordt in oriëntaalse legendes. Opper-Egypte werd gekoloniseerd vanuit India. Seb werd ‘de vader van de goden’ genoemd, ‘de drager van de goden’, enzovoorts. Seb is de Egyptische naam voor een bepaald soort gans die als een symbool in de haartooi werd gedragen. Seb werd de ‘grote snateraar’ die een aards ei legde waaruit de wereld voortkwam; en daarom ook het menselijk lichaam. Er is geschreven: ‘’Ik bescherm het ei van de grote Snateraar. Als ik goed gedij, gedijt het ook goed, als ik leef, dan leeft het ook, als ik adem, dan ademt het ook’’ (Dodenboek). Hier wordt duidelijk getoond, dat de vogel Seb een symbool voor de Scheppende Krachten was, de Grote Primaire Vier. Figuur 7. Seb.
Figuur 7. Noord-Amerikaans Indiaans Tablet: de vernietiging van Mu.
Noord-Amerikaanse Indiaanse Tablet Voorstellende de Vernietiging van Mu. Dit tablet komt van de Nootka Indianen, die leefden aan de westkust van het Vancouver Eiland in Brits Colombia, Canada, Terwijl er wel honderden beschrijvingen zijn die verhalen van de ondergang van Mu en verscheidene samengestelde symbolen die de tekeningen in de oude Maya geschriften vormen, zoals het Troana Manuscript, de Borian Codex en de Codex Cortesianus, heb ik over de hele wereld verspreid slecht twee tabletten of tekeningen gevonden die de manier van vernietiging laten zien. Ten eerste de Egyptische en nu deze Noord-Amerikaans Indiaanse. Er is echter een kenmerkend verschil tussen deze twee. De Egyptische laat Mu zien terwijl het in een afgrond van vuur glijdt; de Noord-Amerikaans Indiaanse vertelt van de wateren die over haar heenspoelden en haar verzwolgen. Twee fases van de
algemene beschrijving van haar vernietiging. Beide zijn dus juist. Hoewel de twee volkeren zo ver verwijderd van elkaar liggen, wisten beide de wetenschappelijke oorzaak van Mu’s vernietiging. Veel van de symbolen op het Indiaanse tablet zijn hetzelfde als die gebruikt werden in Mu; andere zijn afwijkend. De belangrijkste verandering ten opzichte van de geschriften uit Mu is het symbool dat door de indianen wordt gebruikt om water te symboliseren. In het Naga, Uighur, Karian en Amerikaans Maya, werd een niet-versierde slang gebruikt, die Khanab heette. Haar lichaam werd meestal weergegeven door golvende lijnen, die de rollende golven van de oceaan voorstellen. Deze oude indianen zijn echter verder gegaan dan hun zuidelijke buren: ze hebben de wateren verdeeld in oceanen, waarvoor ze de allergrootste vis als symbool gebruikten en kleinere wateren, waarvoor ze de golvende slang als symbool gebruikten. Hun symbool voor de oceanen is de Orca (Killer Whale). Dit symbool wordt onder vele van de indiaanse stammen in het noordwesten gevonden. Het had kennelijk een gemeenschappelijke oorsprong. Het werd waarschijnlijk de ‘killer’ genoemd omdat het zovele miljoenen mensen van het volk van Mu heeft verzwolgen. Het tablet is verdeeld in die figuren: een slang, een vogel en een vis. Bovenaan: De Slang. Deze slang heeft een pluim van veren op zijn kop; het is daarom een versierde slang. Het is de bekende tekening van Quetzalcoatl, de gevederde slang van de noordelijke volken van het Moederland. Een versierde slang is onder de oude beschavingen altijd het symbool geweest voor God als Schepper en Zijn Scheppingen: de Zeven Bevelen, zoals staat beschreven in de Boeken van de Gouden Eeuw. In het midden van de voorstelling staat een gewone vogel die de indianen de Dondervogel noemen; de Dondervogel-legende komt in alle legendes van de Indianen van het noordwesten voor. In Mu zien we dat vogels werden gebruikt in de noordelijke delen om de Heilige Vier te symboliseren, de Vier Grote Primaire en Scheppende Krachten, de uitvoerders van de zeven bevelen van de Schepper. Deze vogelsymbolen moeten in het Moederland veel zijn gebruikt; we vinden ze in Hawaii, de Stille Oceaan, Niven’s tabletten uit Mexico, in Egypte de god Seb en door de hele oriënt heen. Naast vogels werden vaak kruizen gebruikt om de Heilige Vier uit te beelden. Te oordelen naar wat er allemaal te voorschijn is gekomen, werden kruizen overal gebruikt. Al 70.000 jaar geleden verschijnt het kruis in de Heilige Geschriften als het symbool van de Vier Scheppende Krachten. Onderaan: de derde figuur is een grote vis, de Orca (Killer Whale). De Noord-Amerikaanse Indianen zijn het enige volk die een vis gebruiken om water te symboliseren. Het is een heel natuurlijk symbool. Het verbaast me dat niet alle volkeren het een belangrijke plaats hebben gegeven. De Dondervogel die de Grote Krachten symboliseert staat in de tekening op de Orca (de oceaan), met zijn klauw diep in de rug van de Orca. Dit laat zien dat de wateren onder heerschappij staan van de Krachten. De walvis is dood, stil, omdat zijn nek is gebroken door de Krachten; daardoor kan hij niet meer doden. De ramp heeft zich voltrokken. Dit wordt getoond door de Magnetische Krachten die van de vleugel van de Dondervogel vallen en een inkeping vormen.
Figuur 8.
Verklaring van figuur 8. 1. De ogen van de walvis worden gevormd door twee vierkanten binnen elkaar, waarbinnen een massieve derde die de pupil vormt. De twee buitenste symboliseren moeder en land, het Moederland. De massieve pupil symboliseert duisternis, er schijnt geen zon. Dit, in combinatie met de gebroken nek en de inkeping, leest als: het Moederland is in de afgond van de duisternis gestort. Op Niven’s Mexicaanse tablet nr. 1430 staat een exact evenbeeld van zo’n oog. Nu is het oncijferen eenvoudig. We moeten alleen rekening houden met het algemene gebruik van de symbolen in het Moederland en de meeste koloniën. 2. Door water wordt iets naar de keel van de walvis gestort. 3. Aan het eind van de bek is een keel met een doorgang naar het centrum Achter de keel ligt symbool nr. 4, de hiëratische letter U uit het alfabet van het Moederland. (4.) De esoterische betekenis van deze letter is een afgrond. We zien nu dat het Moederland diep in het water verdween, 5. Direct achter de afgrond volgen vier balken, een van de manieren om getallen te noteren. Vier balken betekent het getal vier. Vier was het numerieke symbool voor de Heilige Vier, de Vier Grote Scheppende Krachten. 6. Op de ruggengraat van de vis liggen vier schijven; een ander populaire manier om het getal vier te schrijven. 7. Boven de ruggengraat vijf balken, het getal vijf, het symbool voor de volledige Godheid, de Schepper en zijn Vier Grote Scheppende Krachten. Dit tablet benadrukt dat het Moederland indirect werd vernietigd door de Vier Scheppende Krachten, een feit dat in alle verslagen over de vernietiging van Mu wordt genoemd. Legende. De Schepper verlangde de vernietiging van het Moederland van de Mens. De Vier Grote Krachten, de uitvoerders van de bevelen van de Schepper, veroorzaakten de ondergang van het land. Naast de tekens op de Nevada Stenen over Mu, hebben we hier een puur Amerikaans relaas over haar ondergang. Amerika heeft meer documenten over het verre verleden dan de rest van de wereld bij elkaar. Deze verslagen zijn zeer oud. Een Totempaal uit Alaska. Deze totempaal komt van de Haidan Indianen van de Queen Charlotte Eilanden in Alaska. De stam staat bekend als de Kwa Ma Kolas. Een van de oude hoofdmannen verklaarde de symbolen op deze paal als volgt: ”De verwrongen figuur dat de totempaal bekroont, is de Dondervogel, de vertegenwoordiger van de Schepper 1. De bliksem is het knipperen van zijn scherpe ogen, de donderslag het bewegen van zijn vleugels. Regen is het morsen van water uit een reusachtig meer op zijn gigantische rug 2. De klauwen van de Dondervogel grijpen vast in de flank van de Orca” 3. De Haidan Hoofdman, het oudste levende lid van de stam, verklaarde: “Ten tijde van de grote overstroming, was de Gehelmde Man 3a de leider van de hele mensheid en zeer geliefd door de Dondervogel, de Dondergod en alle andere goden. Toen deze zondvloed over de aarde rolde, vreesden de goden voor het leven van de Gehelmde Man (steel-headed man), die ze veranderden in een gehelmde zalm” 4. “Tijdens de overstroming leefde de getransformeerde leider van de mensheid in de wateren van de Nimpkish Rivier. Hij verzamelde balken en planken voor zijn onderkomen, maar hij had niet genoeg kracht over om het gebouw op te richten” 5. “Toen verscheen de Dondervogel met veel geraas voor de Gehelmde Man, tilde zijn goddelijke masker op en onthulde een menselijk gezicht aan de Gehelmde Man. ‘Ik ben even menselijk als jij’, zei de vogel, ‘en ik zal het timmerhout voor je meenemen. Ik blijf hier bij je om je stam te helpen vormen en om je te beschermen.’ Toen wiekte hij viermaal met zijn vleugels en er verscheen een groep gewapende krijgers. Samen met de Gehelmde Man waren zij de kern, waaruit het Haidan-volk ontsproot” 6. De andere symbolen op deze totempaal vertellen het verhaal van de ‘Krijger Prinses’, een tweehoofdig monster uit zee en de legende van de Walvis en de Zeeleeuw.
De Walvis en de Zeeleeuw. “De Zeeleeuw hielp een krijger om zijn vrouw te redden van de Orca, toen hijzelf door de Orca werd geveld. Hij werd gered en teruggegeven aan zijn familie door Kolus, de beschermgod van zijn stam. De Zeeleeuw werd een lid van de stam en trouwde met de ‘Krijger Prinses’, de dochter van de Gehelmde Man 7. Opmerking. De Algonkin Indianen kennen een legende, zoals verteld door John Ballou in zijn Oahspe, over de Zondvloed en de ondergang van Mu, Pan genaamd. Deze legende bestaat in feite uit twee legendes in één. “De Algonkin Indianen werden gewaarschuwd voor de Zondvloed en bouwden schepen om te ontsnappen. Zeker 138 schepen voeren weg van het Continent Pan”. Direct daarna volgt: “Op diezelfde dag werden de poorten van de hemel en de aarde opengezet”. “En de aarde schudde en de regens vielen in stromen en luid gerommel (aardbevingen) kwam vanuit de vloer van de wereld. En de draaikolk sloot zich en ziedaar, de aarde brak in stukken! Een machtig continent werd van zijn fundering losgerukt en de vuren van de aarde brachten vlammen en wolken voort met luid geraas. En het land schudde heen en weer als een schip op zee. En weer was de hele aarde een draaikolk en door die krachten zonk het land onder de wateren om nooit meer terug te komen”. 1. De Dondergod wordt hier getoond als het symbool voor de Vier Grote Creatieve Krachten, die voortkomen uit de Schepper. Dit symbool vinden we ook onder vele Noord-Amerikaanse Indianen, speciaal die uit het noordwesten. Vogels als symbool voor de Vier Scheppende Krachten vinden we op veel van Niven’s Mexicaanse Tabletten. Ze verschijnen ook bij de Egyptenaren als hun oude god Seb. De Dondervogel verschijnt in de 130 oudste legendes van de Noord-Amerikaanse Indianen. Dit laat samen met de Mexicaanse en Egyptische voorbeelden zien dat het een gezamenlijke oorsprong heeft, en die oorsprong is Mu. 2. Bliksem wordt veroorzaakt door de activiteiten van de Vier Grote Primaire Krachten. Niet slecht voor de Roodhuiden. 3. De Orca (Killer Whale). De Orca was het symbool van de Noord-Amerikaanse Indianen voor de oceaan. De meeste van de tien volkeren van Mu gebruikten een onversierde slang als symbool voor alle wateren inclusief de oceanen. 3a. De Gehelmde Man. Ongeveer halverwege de totempaal staat een mensfiguur, de Gehelmde Man, de legendarische stichter van het Haidan Volk. In zijn hand houdt hij een lans waarmee hij de Orca doorsteekt. 4. Hier zien we een mythe die in de oorspronkelijke legende is opgenomen; de Gehelmde Zalm was een naam, die 200 jaar geleden onbekend was bij de Indianen. Omdat er een uitgestrekte watervlakte lag tussen Alaska en Mu, kwamen de voorvaderen van de Haidans zonder twijfel met een boot, ze konden er niet naar toe zwemmen. In de oriënt bestaan vele symbolische inscripties die de Kinderen van Mu laten zien als vissen die het Moederland verlaten en over het wateroppervlak springen. 5. Hier valt een leemte in de legende. Er wordt niet getoond hoe de Gehelmde Man weer mens werd. 6. In deze zin staat veel dat mythisch is. Zonder twijfel slaat het op de groep krijgers die van Mu kwam. De legende verhaalt ook niet over de komst van vrouwen. Hoe kon de stam groeien zonder vrouwen? De Zondvloed. Hier wordt gerept van een overstroming, maar er zijn niet genoeg gegevens om te zeggen of het de Laatste Magnetische Catastrofe was of een Vulkanische Catastrofe veroorzaakt door het zinken van Mu, of door de vorming van gasbellen in dit gebied. Overstromingen werden door vele Noord-Amerikaanse Volkeren gemeld. 7. De Zeeleeuw was zonder twijfel een mens of een stam wiens totem een zeeleeuw was. In oude tijden was het heel gewoon om iemand bij de naam van zijn totem te noemen. Toen de Gehelmde Man alle volkeren regeerde, was hij ongetwijfeld hun symbool voor Mu. Mu regeerde de hele wereld en werd De Grote Regeerder genoemd (Codex Cortesianus en Mexicaans Tablet).