TITEL: The Lost Continent of MU AUTEUR: James Churchward UITGEVER: Coronet Communications, N.Y./USA HET VERZONKEN CONTINENT MU HOOFDSTUK 10
AMERIKA TUSSEN OUDE BESCHAVINGEN Twee van de interessantste vragen die zowel leek als wetenschapper tegenwoordig bezighouden zijn: Waar verscheen de mens voor het eerst op aarde en hoe lang is dat geleden. De eerste vraag kan ik beantwoorden en daarvoor redelijke bewijzen aandragen, die bestaan uit geschreven documenten, inscripties op historische ruïnes, en geologische verschijnselen. De tweede vraag kan nu niet, en misschien wel nooit, worden beantwoord. Want de gegevens en de bewijzen daarvan liggen op de bodem van onze diepste oceaan. Misschien dat er met het uitgraven van de ruïnes van de oude Hindu Rishi stadstempels een complete kopie van ‘De Zeven Heilige Geïnspireerde Geschriften van Mu’ wordt gevonden. Het zevende boek of hoofdstuk vertelt het verhaal en geeft de gschiedenis weer van de mens vanaf zijn verschijnen op aarde. Er is een bijbelse verklaring die zegt dat de mens voor het eerst in de Hof van Eden op aarde verscheen. Maar waar die lag weten we niet precies. Ik blijf volhouden dat de bijbelse Hof van Eden de Egyptische Landen van het Westen waren, het Mayaland van Kui en het Moederland van de Hindi. Nu ga ik de wereld rond op zoek naar geschreven gegevens die de vroege mens in vele landen heeft nagelaten. Ze tonen onbetwistbaar de geografische ligging aan van Mu. Ik begin bij de USA omdat Noord-Amerika en Oost-Azië de twee landen zijn waar de mens zich het eerst vestigde vanuit het Moederland. Bij hun opwinding over de ontdekking van oude menselijke botten, zoals van Neanderthalers, Piltdowner en de Heidelbergman, hebben zowel in Amerika als in Europa de wetenschappers volledig de overblijfselen van de vroege mens in Noord-Amerika over het hoofd gezien. De Europese overblijfselen waren door de abmormale vormen van hun schedels duidelijk van idioten en gedegenereerden. Zij waren zonder twijfel uitgestotenen van ontwikkelde gemeenschappen. Uit de Valmiki, druïdische geschriften, de Popo Vuh en andere oude geschriften weten we dat zulke personen het woud werden ingedreven om daar te leven en te steven als dieren. Uit veel oude teksten blijkt dat de gewone manier om lijken op te ruimen de crematie was, zodat er geen enkel spoor van de beenderen overbleef. Alleen een paar botten van een mens geven geen inzicht in de graad van beschaving of de manier van leven – maar zijn werken doen dat wel. Er zijn maar weinig menselijke beenderen van de vroege mens, maar er zijn vele werkstukken. Alle wetenschappers die opgewonden waren over de vondst van oude botten in Europa zijn het er over eens dat ze uit het Pleistoceen stammen, dat is na de geologische IJstijd. Tienduizenden jaren voordat deze idioten en gedegenereerden in Europa leefden, waren de Noordamerikanen al beschaafd en experts in kunsten en wetenschappen. Egypte kreeg toevallig wetenschappelijke aandacht door de bewering dat Egypte de moeder van de beschaving was, terwijl er vele oude documenten zijn die vertellen dat de Egyptische grond eerst werd betreden door kolonisten uit Amerika en India en dat deze kolonisten ‘kennis en beschaving uit het Moederland meebrachten’. Veel van deze documenten waren door de Egyptenaren zelf geschreven. Zoals Schliemann heeft aangetoond, verloederde de Egyptische beschaving door het verlies aan ondersteuning van het Moederland. De evolutieleer heeft stevig vat op onze wetenschappers; een theorie die onmogelijk en onhoudbaar is in het licht van De Heilige en Geïnspireerde Geschriften van Mu. Die vertellen ons wat het leven is, hoe het ontstond en vertellen over de krachten die het besturen. Hoewel het meer dan 50.000 jaar geleden is geschreven, leert het ons over de aard van de kracht die onze wetenschappers ‘elektron’ noemen, zijn oorsprong, hoe het werkt, wat het doet en zijn uiteindelijke aard.