INTERVIEW
Tekst: Arjan Klaver Fotografie: Nico Brons
MELANCHOLISCHE FLAMENCOPOP ALS ULTIEME UITLAATKLEP Wat het muzikale werk van ELLE, de alter ego van Eline Vaarzon Morel, zo bijzonder maakt is dat deze jonge singer/songwriter de flamenco samensmelt met een van de bronnen ervan: Arabische klankpatronen. “Dit is het genre waarin ik al mijn emoties het beste kan overbrengen op het publiek.”
D
it zegt Eline terwijl de huiskat Pepe in de huiskamer spint als een uiting van tevredenheid. Door de coronacrisis is het even geleden dat ze optrad. Gelukkig is de 21-jarige dochter van flamencogitarist en – docent aan het conservatorium in Amsterdam, Eric Vaarzon Morel, nog niet afhankelijk van de gages. Vorig jaar startte zij een opleiding op Codarts in Rotterdam op de afdeling singer/ songwriting. “Elke week moet ik een song schrijven”, steekt ze van wal. “Natuurlijk
44
NESSELANDELiving
zitten er nummers bij die ik op enig moment kan gebruiken voor mijn eerste CD of de playlist van Spotify. Voorlopig concentreer ik me op mijn eerste single die vermoedelijk Tiempo gaat heten.” Het genre waarin Eline zich beweegt noemt zij zelf alternatieve pop met flamenco-invloeden. “Via een omweg ben ik tot deze keuze gekomen. Tijdens de middelbare school heb ik zanglessen gevolgd op het Dutch School of Populair Music in Amsterdam. De kans dat je daar gevraagd wordt om tussen de bedrijven door in een
