COLUMN
Tekst: Yvonne Stoevelaar Fotografie: René Egbring
TERUG NAAR KANTOOR … EN NU?
D
e eerste stappen om deels terug te gaan naar kantoor zijn bij de meeste mensen gezet. Na 1,5 jaar werken aan de keukentafel of op zolder gaan velen weer 1 of 2 dagen per week naar hun werk of maken weer live zakelijke afspraken. Wat mij bezighield is wat we aantrekken. Door corona hebben we massaal ons pak, onze das of onze hakken in de kast laten staan en zijn daar joggingbroeken of op z’n minst broeken met stretch en sneakers voor in de plaats gekomen. Ook verruilden velen hun overhemd voor een polo of T-shirt. Blijven we deze nu dragen na corona? Komt dat pak de kast weer uit? Passen we nog in onze hakken? Zijn we tot de conclusie gekomen dat het eigenlijk niets uitmaakt wat we aantrekken? Naar mijn mening is dit laatste zeker niet het geval en blijft het goed om na te denken wat we aantrekken. Wat ik wel denk is dat daar waar het “gewoon” was om “strak in het pak” naar kantoor te gaan, het geaccepteerder is geworden om het meer van de gelegenheid en het type afspraak te laten afhangen. En ja, uiteraard is wat je draagt altijd contextafhankelijk. Op vakantie draag je echt iets anders dan op je werk. Maar neem nu de recente brainstorm van onder andere Rutte, Kaag en Hoekstra. Allen zeer casual gekleed. Logisch wellicht aan de ene kant, maar op social media was het zo’n beetje het enige waar het over ging. En dat is nu wat je niet moet hebben natuurlijk. Je communiceert tenslotte altijd, ook visueel en zeker met zo’n positie. Iedereen had het over het Superdry T-shirt met wijde mouwen van Wopke Hoekstra wat hem een zeer jongensachtige uitstraling gaf. Of hij met papa Mark en mama Sigrid op pad was las ik op twitter. Niet handig als lijsttrekker van het CDA.
YVONNE STOEVELAAR (1966) VAN HET IMAGOBUREAU HELPT MENSEN ZICH ZOWEL PRIVÉ ALS ZAKELIJK OPTIMAAL TE PRESENTEREN EN HET BESTE VAN ZICHZELF TE LATEN ZIEN. T. 06-41476988 ZIE WWW.HETIMAGOBUREAU.NL
Dus contextafhankelijk prima, maar ook na Corona blijven er een aantal algemeenheden of automatismen in ons systeem bestaan, deze zijn na Corona niet plots veranderd. En ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik voel me in een gesprek toch echt anders als ik netjes ben opgemaakt en iets professioneels aantrek dan dat ik in mijn joggingpak en slippers zit. En ja, ook tijdens een telefoongesprek. Voor mij is het een manier om in mijn professionele rol te stappen. Zo associëren we rechte en gestroomlijnde vormen met sneller, doelgerichter, krachtiger enz. Denk aan een overhemd versus een T-shirt, een broek met vorm versus een joggingbroek. Ronde vormen en zachte materialen associëren we met toegankelijk, benaderbaar, aaibaar, vriendelijk enz. maar minder met doelgericht en krachtig. Denk aan een vest versus een jasje, maar ook een grof jasje versus een jasje/pak van gladde stof. Een print is minder formeel dan effen, lichte kleuren bij elkaar tonenzachter dan kleuren met een hoog contrast en heldere kleuren trekken meer de aandacht dan gedempte, vergrijsde kleuren. Denk aan de prachtige outfit van Maxima op Prinsjesdag. Helder blauw en rood maakten haar enorm zichtbaar en gaven haar een krachtige uitstraling. Het bloemmotief en de top gaven het ook wat toegankelijks en speels. Dus ja, blijf ook na Corona nadenken over wat je aantrekt, wat jij nodig hebt en waar je voor staat, wat je van jezelf wilt laten zien. Hoe kan jouw kleding jouw ondersteunen en bijdragen aan de boodschap waar je voor staat! En dat het minder formeel wordt daar ben ik van overtuigd. Maar bedenk dat je in werksetting altijd professionaliteit wilt uitstralen, dat is niet persé hetzelfde als zakelijk of zeer formeel. Zoek bij een spijkerbroek de combi met een overhemd of blouse bijvoorbeeld en let op je schoenen; En wellicht kunnen die nette sneakers best onder een jurk of pak/combi bij een minder formele bijeenkomst. Deze column schreef ik in een leuke koffietent in Gouda. Ook hier zaten mensen te vergaderen/werken. Ze droegen nette, redelijk informele maar wel professionele kleding. Bedenk dat je ook in dit soort settings “aan het werk” bent en mensen kunnen opvangen waar je werkt/wat je doet. Niet goed of fout, maar blijf er, misschien wel meer dan 1,5 jaar geleden goed over nadenken, omdat werk en privé meer in elkaar zijn gaan overlopen.
50
ZOETERMEERLiving
