RifRaf januari 2012

ROC K ‘N ’ RO LL HOGESCHOO L Voor veel mensen is het de ultieme droom om te werken ‘in de muziek’, een dynamische, trendgevoelige en competitieve wereld met tal van uitdagingen. Het is dus niet onverstandig om je goed voor te bereiden als je een carrière in de muziek ambieert. In Nederland zijn de Pop- en rockopleidingen al niet meer op één hand te tellen. In België zijn ze nog op één vinger te tellen. Sinds 2008 biedt PHL music, het muziekdepartement van de Provinciale Hogeschool Limburg in Hasselt, professionele Bacheloropleidingen aan in Muziek, Muziektechniek én Muziekmanagement. Alle afstudeerrichtingen zijn geschreven op maat van de wereld waarin je terecht komt: innoverend met een gezonde zin voor experiment en verkenning, en met beide voeten in de praktijk onder begeleiding van professionals en ervaringsdeskundigen.

Als student Muziek zal je met je instrument (zang, gitaar, basgitaar, drums, toetsen of elektronica) dagelijks in de weer zijn om te zorgen dat je de blues, rock, punk, funk, metal, reggae, hiphop, new wave, nu wave, elektropop, ... onder de knie hebt. Maar natuurlijk staat je eigen inbreng centraal.

We geven je ruimte en de juiste coaching om als creatieve popmuzikant tijdens en na je studie je eigen weg te zoeken. n PHLmusic ka perkt slechts een be ten toelaten aantal studen il je deze W r. jaa r pe n, dan moet te ar st opleiding t stellen aa id nd je je ka Meer info rt! aa m voor eind t doet da je e over ho site vind je op de www.phl.be

Als student Muziektechniek ga je met de bands uit de opleiding aan de slag in opnames en/of live-versterking. Daarnaast leer je alles over de principes van geluid en geluidstechniek, het opzetten van opnameen livesettings en maak je je de “cockpit” eigen. We maken van jou niet zomaar een ‘technieker’: we leiden je op tot een muziektechnicus met een eigen idee, die – in samenspraak met de muzikanten – weet hoe zij iets willen laten klinken, en dat ook kan realiseren.

Als student Muziekmanagement zal je je permanent verdiepen in de manier van aanpak, profileringen, promotie en communicatie, marketing en design.

We geven je inzicht in management en ondernemerschap en sleutelen aan je communicatieve vaardigheden. En via uitgebreid projectmatig werken krijg je voldoende kansen om van de praktijk te proeven en tijdens je studies jouw plaats in de sektor veilig te stellen.

experience music differently

THURSDAY 16.02.12

mogwai TOM SMITH (EDITORS) daan agnes obel joan as police woman

fi rst a i d k i t RO S C O E o s ca r a n d t h e wo lF

FRIDAY 17.02.12

2manydjs (live) Laurent Garnier lbs ETIENNE DE CRECY (dj) M83 (LIVe) MoDeSeLeKToR (live) T H E T OX I C AV E N G E R ( l i v e ) m r n ô ( l i v e ) at ta r ! ( d j )

R av i n g g e o r g e

to u r & tax i s b ru ss els WWW.piasnites.com

RELEASE: 13.02 INCL. ‘WHISTLING’ AND ‘YEAR OF THE RAT’ PRODUCED BY NIEK, BENT & REINHARD FROM DAS POP & THE HICKEY UNDERWORLD MIXED BY DAVE SARDY (BARKMARKET, HELMET, NINE INCH NAILS, …) (dj)

LIVE:

10/02 – TRIX, ANTWERPEN 11/02 – ROTOWN, ROTTERDAM (NL) 12/02 – PARADISO, AMSTERDAM (NL) 17/02 – NOUVEAU CASINO, PARIS (FR) 18/02 – DE KREUN, KORTRIJK 19/02 – CACTUS, BRUGGE 22/02 – AB, BRUSSEL (SOLD OUT) 23/02 – HET DEPOT, LEUVEN 25/02 – DE CASINO, SINT NIKLAAS 26/02 – VOORUIT, GENT THEHICKEYUNDERWORLD.COM - PIASRECORDINGS.COMW

232

© Joren Van Utterbeeck the

jaargang 23 • feb 2012

04 Kükl 05 The Maccabees 06 First Aid Kit 07 Sharon Van Etten homegrown 08 09 10 12 13 14

Ansatz Der Maschine Bed Rugs The Hickey Underworld Kapitan Korsakov Little Trouble Kids (on cd)

22 Earteam 34 Compiled 34 Viewmaster

hickey underworld

De anti-rockhelden van The Hickey Underworld doen het allemaal lekker eigenwijs. Zo namen ze rustig de tijd om, na hun Humo’s Rock Rally-overwinning in 2006, aan hun debuut te werken en lieten ons nog eens bijna drie jaar wachten op de opvolger, ‘I’m Under The House, I’m Dying’ (release 13 februari). Was het titelloze debuut een plakkerige homp rauw vlees in het aangezicht van de platte popcultuur, dan is deze opvolger een licht gesauteerde filet mignon.

Er is nog voldoende rauwheid aanwezig, maar de smaak is een pak verfijnder. De heren zijn immers zélf fijnproevers en zo larderen ze hun oerriffs met in het ijle zwevende pizzicatogitaren en ander psychedelisch fraais. Sjieke plaat!

36 Agenda – Festivals, Gigs & Parties 34 Free Stuff

© Charlie De Keersmaecker bed

rugs

© Neil Krug first

aid kit

Colofon www.rifraf.be jaargang 23 nr. 232 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf maart: uit op 01 maart

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 15 feb

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 17 feb

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, peter de lobel, marc demeyere, Michiel Denys, Ward Dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, frederik jaques, maïté lê van, robin looyen, Sofie Nys, filip polfliet, Jana Poppelaars, sofie pype, toon staes, joachim van waes, joris vanden broeck, pieter verheyden, bram vermeersch, oliver willems

fotografie rob walbers cover: Joren Van Utterbeeck layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Anderlecht

abonnementen info : agenda.rifraf@skynet.be 13 euro (1 jaargang: 10 nrs) adressen buitenland: 25 euro (1 jaargang: 10 nrs) rek.nr: 320-0133796-06 met vermelding van naam & adres U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

(Selected by Kurt Overbergh)

10

Mark Lanegan Band ‘The Gravedigger’s Song’ (Beggars Banquet)

ZAT 25 FEBRUARI

Reeds geloste track uit het gloednieuwe upcoming Lanegan-album ‘Blues Funeral’. Een instant klassieker volgens insiders en meteen het eerste album sinds zijn piece of art ‘Bubblegum’ uit ’04. Deze voorloper is alvast een verschroeiende moederneuker! Fun fact: op Lanegans site staat dat hij op 3 maart in de Antwerpse Twix (!) speelt. Wordt smullen!

My Best Friend ‘Higher Palms’ ( Warp Records)

SUPPORT: BED RUGS

1ste single van‘In Ghostlike Fading’, het upcoming Warp-debuut van dit New Yorkse quintet. ‘Higher Palms’ is een mooie, epische en hypnotiserende track.

Denk Tame Impala meets Spiritualized.

Diagrams ‘Black Light’ (Full Time Hobby)

DIN 13 MAART

Nieuwe band van ex-Tunng-gezicht Sam Genders. Quasi perfecte Sujan Stevens-pop met elektronica-effecten, synth bass en low-key funk grooves die doen denken aan de leftfield pop van Hot Chip en Metronomy.

Alkerdeel ‘Hessepikn’ + ‘Du Levande’ (wereld weide web) Black metal uit West-Vlaanderen. Twee teasers uit het nieuwe Alkerdeel-album ‘Morinde’ (met mooi artwork!) dat eind deze maand verschijnt. Voor fans van Wolves In The Throne Room, Darkthrone en Mount Eerie.

CLUBSHOW “FUNKY MUSIC FOR FUNKY PEOPLE!”

K.T.A.O.A.B.C. ‘Various Tracks’ (zealrecords)

ZAT 3 MAART / BILLY

THE KILL (B)

WOE 22 FEBRUARI / HUMBLE WOE 7 MAART / BLACK

GRUMBLE (B)

CASSETTE (B)

Reeds gehoord: nieuwe songs uit de komende boreling ‘Weltuntergangsstimmung’ van Kiss The Anus Of A Black Cat. De donkere bezwerende folk maakt hier plaats voor (new) wave. Wij zijn fan!

Azelea Banks ‘NEEDSUMLUV’ (wereld weidse web) Progressive r&b lazen we ergens over een van de stemmen die gaan doorbreken in 2012. Denk MIA en veel vuilbefferij.

El Rego Et Ses Commandos (Daptone Records) The house of funk en soul - Daptone Records - stelt nooit teleur. Mooie compilatie met hardcover bookcase van deze Afrikaanse soul- en afrofunkheld met een selectie vintage tracks uit de jaren ’60-’70.

Jacaszek MAA 20 FEBRUARI / THE COOKERS (USA) MET BILLY HART, DOUG WEISS, …

DON 8 MAART / ALTO MADNESS (UK, NL) MET PETER KING, BENJAMIN HERMAN, …

DON 22 MAART / JEREMY PELT MET JEREMY PELT, JD ALLEN, ...

GROUP (USA)

DON 26 APRIL / AKA MOON (B) MET FABRIZIO CASSOL, STÉPHANE GALLAND, …

‘Glimmer’ Magistrale Poolse elektro-akoestische pracht. Denk Max Richter maar vooral onaardse schoonheid.

Fennesz + Sakamoto ‘Flumina’ (2cd, Touch) Het elektronica-label Touch bestaat 30 jaar en dat zal u geweten hebben.

Rond de jaarwisseling kwam nog deze dubbellaar en unieke ontmoeting tussen twee grootheden uit. Klaar voor een celebrale trip van twee uur?

Vladislav Delay ‘Vantaa’ (Raster_Noton) Alweer straffe en warme dub met een abstracte techno-ondertoon zoals we van de Fin Sasu Ripatti gewoon zijn.

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE * Liefst te beluisteren bij een Mont Des Cats (7,6%, amber) een bier uit een trappistenklooster te Godewaersvelde (Noord Frankrijk). Enkel daar te bekomen. En nope, dit is niet de 8ste trappist, want niet gebrouwen binnen de kloostermuren. * Een selectie uit Kükl (met favoriete tracks, commentaar en live-proeverij) is maandelijks te beluisteren via FM Brussel (98,8 of www.fmbrussel.be) in het programma Mute.

T e k s t: Pa s c a l N o s e n z e o

T e k s t: E l m o L ê v a n

05

“We hebben een boek geschreven zonder hoofdstukken. Eén dat zichzelf leest, in één simpele ruk.” Daarmee is nagenoeg alles verteld. ‘Given To The Wild’ voelt aan als een sprong in het onbekende. Het is de meest gewaagde stap die The Maccabees konden zetten, maar meteen de opwindendste zet van hun drie langspelers. Het viertal gooide zijn tierelantijntjes overboord, degradeerde het poppy stadiongeluid en begon terug vanaf nul. Ze ontsnapten net op tijd door een mystieke achterpoort die toegang geeft tot een muzikale hemel. ‘Given To The Wild’ is de ruwe diamant van een potentiële wereldband.

Waar plaatsen jullie ‘Given To The Wild’ tussen de vorige twee platen?

Felix White: (gitaar) “Op de hoogste trede van de ladder. Deze keer wisten we veel vroeger waar we naartoe gingen, zowel op gebied van productie als het geluid dat we wilden creëren. We beseften bijvoorbeeld al snel dat we voor de eerste keer zouden klinken als een échte band. Het is gedaan met simpele gitaarsongs.

We wilden excentrieker te werk gaan met geluiden, blijven experimenteren tot het goed aanvoelde.”

Was het onwennig om voor de eerste keer met z’n vieren in dezelfde kamer te schrijven?

Felix: “Ja, maar het voelde evengoed comfortabel aan. Een idee ontstond door iets in te spelen in de studio en daar verder op te werken. We hebben steen per steen aan dit album gebouwd. Het duurde vrij lang voor een song compleet afgewerkt was. ‘Given To The Wild’ heeft ons geleerd om anders met muziek om te gaan. We gaven onszelf meer ruimte, waardoor we natuurlijker gingen werken. Dat misten we vroeger tijdens de opnames.”

Vertrouwen op zelfkritiek

Is ‘Given To The Wild’ de start van een nieuw hoofdstuk?

Felix: “Een nieuwe start misschien niet. Tijdens het schrijfproces van de vorige twee albums waren we in een zoektocht naar eigenheid in onze muziek verzeild geraakt. We hebben na drie langspelers nog niet het gevoel dat we een origineel album hebben gemaakt.”

Orlando Weeks: (zang) “We wachten nog steeds op het moment dat we in koor zeggen: “Dít is The Maccabees.” Het is overigens geen ramp dat we dat tot op heden niet hebben bereikt. Maar op dit moment is ‘Given To The Wild’ het hoogst mogelijke. Twee jaar geleden was het onmogelijk om een gelijkaardig album te maken. Het verschil met toen is enorm.”

Wat is er allemaal veranderd?

Orlando: “We hebben meer geduld en zelfvertrouwen in de manier waarop we spelen en songs schrijven. Verder is ons muzikaal inzicht gegroeid door de plaat zelf te producen, mede doordat we in onze eigen studio werkten. Dat leerde ons om muziek op een andere manier te benaderen, en we gunden de band meer vrijheid. Felix’ haar is ook enorm lang geworden.”

Wil je nu zeggen dat jullie volwassen zijn geworden?

Orlando: (snel) “Volwassen? Neen, we zijn gewoon twee jaar ouder. Wanneer iemand mij vertelt dat ik volwassen ben geworden, moet ik die persoon altijd even tegenspreken. Ik verschil nauwelijks met vroeger en heb nog altijd dezelfde visie op het leven als drie jaar geleden. Ik ben verstandiger geworden, dat wel. Misschien vertolkt zich dat naar de plaat.”

Moest deze plaat verschillen van het oude werk? Met de release van ‘Wall Of Arms’ zeiden jullie dat het essentiële van The Maccabees behouden moest worden.

Felix: “’Given To The Wild’ moést anders klinken en we beseften al snel dat we de goede richting uitgingen. De manier waarop we met melodieën omspringen en onze gitaartechniek is enigszins behouden, maar voor de rest hebben we grote stappen gezet.”

Orlando: “Een album afwerken, betekent voor mij een hoofdstuk afsluiten. Die elementen van vroeger moeten er dus niet inzitten wat mij betreft. Elke plaat staat voor een bepaalde periode, elk album heeft zijn eigen karaktertrekken. Iemand die ons nu pas ontdekt gaat niet eerst onze vorige albums beluisteren vooraleer ‘Given To The Wild’ te kopen. Over onze vorige platen gesproken. Ik haat het om naar de oude songs te luisteren. Ik kan mijn eigen stem niet uitstaan.”

In hoeverre staan er nog liefdesteksten op ‘Given To The Wild’? Op debuut ‘Colour It In’ stond liefde centraal.

Orlando: “Toen we nieuwe nummers begonnen te schrijven, heb ik beslist om niet steeds terug te vallen op liefdesbreuken. Ik bekijk mijn leefwereld enigszins anders sinds we terugkwamen van onze vorige tournee. Mijn vrienden waren getrouwd, kochten huizen

en kregen kinderen. Ik heb mij afgevraagd wat dat betekent en hoe dat invloed heeft op mijn eigen leven. Het is best angstaanjagend eigenlijk. (kijkt naar Felix) Ik zou durven zeggen dat iedereen rondom mij geslaagd is in het leven. Het lijkt wel of ik alleen achterblijf. Maar ik ben wel gelukkig hoe het nu is.”

Wat betekent ‘Given To The Wild’ eigenlijk voor jullie?

Orlando: “Dit was onze grote test. We wilden het schrijfproces veranderen, maar bovenal een écht album maken. De dertien nummers moeten aanvoelen als een geheel, we hebben er nooit bij stilgestaan hoe we dit live gaan brengen. Ik ben voldaan wanneer we in de studio iets afwerken, veel meer dan tijdens een concert. Optredens zijn het leuke aspect van het muzikantenleven, de opnames zijn de beloning voor het harde werk.”

Hoe lang duurde het om alle hoofden in dezelfde richting te krijgen?

Felix: “Iedereen was meteen klaar voor vernieuwing. Eigenlijk moesten we veel vroeger op deze manier werken. Nu heeft iedereen evenveel bijgedragen aan de plaat, terwijl we met de vorige platen elk ons eigen ding deden. De drummer moet niet enkel drummen, maar hij bepaalt mee hoe het geheel klinkt. Iedereen luisterde naar elkaar, zo werkte het voordien niet. ‘Given To The Wild’ is het boek waar we gezamenlijk aan hebben geschreven in plaats van ieder zijn eigen hoofdstuk. Ik ben er trots op en het leest ontzettend vlot.

Maar het komt pas écht over wanneer je het album in één keer beluistert.”

Zijn jullie nu voldaan?

Orlando: “Zeker, maar de voorbije twee jaren waren vermoeiend en stresserend. Het duurde té lang. We moesten telkens gitaarlijnen opnieuw inspelen en alles tot in de puntjes juist krijgen. De plaat is net voor de deadline afgewerkt, spannender kon het haast niet worden.”

Felix: “We zijn oprecht trots op ‘Given To The Wild’. Het is ons kind, meer dan bij ‘Colour It In’ of ‘Wall Of Arms’. Het voelde intens aan. Voor de eerste keer zag je dat de hele band een uitstekende plaat wilde afleveren. Elk klein detail werd tot op het bot uitgespit, over elke noot had iemand een opmerking klaarliggen. Er kwam geen einde aan, het moest perfect zijn.”

Het klinkt best frustrerend.

Felix: “Zo was het ook. We hebben hoogtes en laagtes gehad. Als je een nummer niet meteen kunt afwerken of je hebt het gevoel dat er iets ontbreekt, begin je te twijfelen. Zo bleef het maar aanslepen. We zochten constant naar een evenwicht, maar er overheerste steeds weer twijfel in onze hoofden omdat we nooit zeker wisten of het wel goed was.”

Hoe bepaalden jullie wat een goed nummer is? Jullie hebben de nieuwe songs nooit op een publiek uitgetest voordat de plaat afgewerkt was.

Orlando: “We probeerden met ‘Given To The Wild’ een verhaal te brengen, zonder dat de reacties van een publiek ons zouden afleiden. We hebben bij het schrijven geen grenzen opgesteld. Er staan bijvoorbeeld songs op de plaat die we live niet kunnen spelen, maar ze maken het album wél beter. Het is een risico geweest – misschien egoïstisch ten opzichte van de fans –, maar elk bandlid had een tweetal vrienden aan wie we het album toevertrouwden.

Ze hebben geen muzikale achtergrond, maar hielpen ons met hun commentaar verder. We vertrouwden ook op onze zelfkritiek. Elk klein detail moest aan onze perfectionistische eisen voldoen. We voelen nu wel aan wat goed is en wat niet.”

on stage 9 februari: Botanique, Brussel

The Maccabees ‘Given To The Wild’ Fiction/Cooperative Music/V2 Records

Jarenlang huppelden The Maccabees nodeloos achter de rest aan. Hoe opwekkend het springerige ‘Colour It In’ of het ambitieuze ‘Wall Of Arms’ ook mochten zijn, de band bleef steeds verscholen in de schaduw van de concurrerende indiepop.

Puberpuisten zijn echter tijdelijk en ook schuchterheid verdwijnt met de jaren.

Op brute wijze getuigt ‘Pelican’ dat The Maccabees hun tweede adem heeft gevonden. Epische gitaren versterken de heuse geluidsmuren die worden gebouwd. Maar het kan ook ingetogen en bijgevolg bloedmooi: ‘Child of ‘Forever I’ve Known’ laten de sprankelende gitaarlijnen en synthwalmen voor zich spreken, en maken woorden bijkomstig. ‘Given To The Wild’ slaat over nagenoeg de hele lijn met verstomming, net zoals ‘Heave’ ons op dromerige wijze bij het nekvel grijpt en belet tegen te stribbelen. The Maccabees zijn een potentiële wereldband geworden: even onweerstaanbaar als Foals, zo beklijvend als de tristesse van The Antlers. ‘Given To The Wild’ moet van begin tot einde worden afgespeeld, zónder een pauze. Met een krop in de keel. (elv)

06

T e k s t: H u g u e s M a k a b a N t o t o i f o t o : n e i l k r u g

Amper 15 en 18 waren de zusjes Söderberg toen ze met hun debuut ’The Big Black & The Blue’ vriend en vijand verrasten. Dit album was doorweekt met beeldschone folkliedjes die een soort van heimelijke intimiteit opriepen en verbaasden door een volwassen lyrische subtiliteit. Ondertussen zijn we twee jaar verder en hebben de meisjes getourd met hun muzikale helden, Fleet Foxes, en een tweede plaat, ‘The Lion’s Roar’, opgenomen onder het toeziend oog van producer en multiinstrumentalist Mike Mogis, onder meer bekend van Monsters Of Folk en Bright Eyes. Spreken van een tweede, moeilijke plaat doen ze echter niet. “We hebben het onszelf niet onnodig moeilijk gemaakt”, aldus Johanna Söderberg.

Het is geen geheim dat Bright Eyes één van de bands is die jullie inspireerde om zelf muziek te gaan maken. Wat voor een gevoel geeft het om samen te werken met mensen waar je al zo lang naar opkijkt?

Johanna Söderberg: “We hadden nooit gedacht dat we Mike Mogis zover zouden krijgen om onze plaat te producen. Tegen al onze verwachtingen in ging dat behoorlijk gemakkelijk. Na een optreden van Monsters Of Folk in Stockholm zochten wij hen backstage op en gaven we hen onze eerst cd. We waren beiden ontzettend zenuwachtig, omdat we dachten dat ze er niet naar zouden luisteren. Een jaar later liepen we hen terug tegen het lijf tijdens Austin City Limits, een showcasefestival in Texas, en zeiden ze dat ze plaat goed vonden. Mike wilde de plaat producen.”

Klara Söderberg: “Het was een meisjesdroom die werkelijkheid werd. Met Bright Eyes samenwerken, staat al jaren op onze verlanglijst. Dat was mijn ultieme doel toen ik gitaar begon te spelen. Het is dan ook waanzinnig dat het ons gelukt is. We hadden voor geen geld nee kunnen zeggen toen hij aanbood om onze plaat op te nemen. (lacht) Mike maakte het gemakkelijk voor ons. Hij begreep volledig welke richting we wilden uitgaan en wat we precies wilden doen met onze samenzang en teksten. We maakten ons dan ook geen zorgen, omdat we zijn werk altijd al geapprecieerd hebben.”

van elkaar, ongeacht of we omringd zijn door mensen of niet. Die eenzaamheid in het midden van allerlei moderne communicatiemiddelen verontrust ons.”

Het tourleven is op dat vlak ook geen lachertje.

Johanna: “Per definitie ervaren we dat, maar daar tegenover staat dat we kunnen doen wat we graag doen, namelijk muziek spelen. Dat maakt het de moeite waard, ondanks dat het niet altijd gemakkelijk is. Door erover te schrijven, maken we die eenzaamheid draaglijk.”

Toch gaat er een zekere hoopvolheid uit van de plaat. Is dat een gevoel dat jullie ook proberen te evoceren?

Klara: “We zien in muziek een soort van therapie die toeverlaat brengt op moeilijke momenten.

Iemand horen zingen over hoe verschrikkelijk zijn of haar leven is, geeft een gevoel van geborgenheid en troost, omdat je weet dat iemand anders hetzelfde voelt. Eens dat besef er is, ontstaat een zekere verbondenheid met die muziek. Daaruit kan je kracht en hoop putten.”

Verbondenheid was allicht ook wat een geëmotioneerde Patti Smith gevoeld moet hebben toen jullie ‘Dancing Barefoot’ speelden tijdens de Polar Music Award 2011.

Johanna: “Dat moment was surreëel. ‘Dancing Barefoot’ spelen, was een vanzelfsprekende keuze voor ons. We kennen het nummer door en door omdat onze ouders haar muziek zo vaak draaiden toen we opgroeiden, maar ook omdat het een liedje is dat voor ons veel betekenis heeft. Patti Smith is een prachtige vrouw waar we al zolang naar opkijken. Dat we haar konden ontroeren door dat nummer te spelen, was inspirerend en schonk ons een nieuw soort zelfvertrouwen. Het gaf ons het gevoel dat we wellicht iets van haar in onszelf meedragen.”

De twee platen die jullie op jullie actief hebben, beslaan twee periodes in jullie levens. Toen ’The Big Black & The Blue’ uitkwam waren jullie nog tienermeisjes.

Vandaag zijn jullie jongedames. Hoe verliep die overgang van de puberteit naar de volwassenheid?

Klara: “Met het ouder worden, zijn onze liedjes ook persoonlijker geworden omdat we op een punt zijn waar we onszelf beter kennen en aanvaard hebben. Het is ook gemakkelijker omdat we meer ervaringen hebben waarover we kunnen schrijven. Toen we nog tieners waren hadden we niet zoveel persoonlijke ervaringen, waardoor we eerder verhalen vertelden die ons op een bepaalde manier raakten. Dat element is er nog altijd, maar wordt nu aangelengd met onze eigen verhalen. Daarnaast is ook ons zelfvertrouwen enorm gegroeid omdat we ondertussen ook al zoveel optredens gedaan hebben. We durven meer dan vroeger.”

Het laatste nummer, ‘King Of The World’, heeft met zijn warme, exotische sound alles van een memorabele afsluiter. Hoe kwam die song met Conor Oberst tot stand?

Klara: “‘King Of The World’ was het laatste liedje dat we schreven, ongeveer een week voordat we naar Omaha vertrokken. Het was toen nog een onafgewerkt nummer, waar we bovendien nog geen harmonieën voor hadden bedacht. We namen het gewoon op en vertrokken er mee naar de studio. Daar werkten we het nummer volledig uit. Oorspronkelijk ging ik het derde vers ook zingen, maar we spraken met Conor en besloten dat dit nummer ideaal was om samen iets te doen. Het is een lied waar we enorm trots op zijn. Om hem met zoveel overgave te horen op één van onze songs is dan ook een ontzettend mooi compliment.”

Terugblikkend op jullie parcours, blijft het verbazingwekkend hoeveel jullie al bereikt hebben als jonge artiesten. Wat willen jullie nog doodgraag doen in de komende jaren?

Klara: “Het is inderdaad gek hoeveel dromen we hebben zien uitkomen de afgelopen jaren. Daar zijn we enorm dankbaar voor. Het lijkt alsof alles kan gebeuren.”

Johanna: “We hebben beslist nog veel dromen die we koesteren. Zo is The Late Night Show with David Letterman een plek waar we zeker nog willen optreden. Daarnaast zouden we het fantastisch vinden om ooit een plaat op te nemen samen met Jack White. We willen ook nog eens met Fleet Foxes zingen, maar ook met Leonard Cohen of Bob Dylan voordat het te laat is.” (lachend)

We maken eenzaamheid draaglijk

Voor de opname reisden jullie af naar Omaha, Nebraska. Hoe was het om ver van huis een album op te nemen?

Johanna: “Onze eerste cd namen we thuis op in mijn kamer met enkel een micro en een computer. Ditmaal zaten we aan de andere kant van de wereld in een gigantische studio met andere muzikanten en alle professionele uitrusting die je je maar kan bedenken. Een wereld van verschil. Ik denk dat we vooral een andere houding innamen. De eerste plaat namen we op toen we tijd hadden, tussen het huiswerk door en tijdens weekends en schoolvakanties.”

Klara: “Ditmaal konden we ons een maand lang focussen op het maken van een album.

Het was een werkwijze die zijn vruchten afwierp. We konden ons ononderbroken laten meeslepen door de muziek.”

Hielp het dat jullie vader meespeelde op de plaat?

Klara: “Onze vader speelt met ons sinds dat we onze eerste demo’s opnamen. We waren dan ook blij dat hij meekon gaan. We hadden de keuze om met een bassist uit Omaha te werken die al de liedjes nog moest aanleren of met onze vader die al onze songs al kende.

De keuze was snel gemaakt.” (lachend) Hebben jullie ouders een invloed gehad op jullie muzieksmaak?

Johanna: “Toen wij jonger waren, luisterden zij vooral naar punk, new wave en bands zoals Velvet Underground, Lou Reed, Patti Smith, T-Rex, Television. Artiesten die we zelf ook geweldig vinden, maar onze eerste muzikale ontdekkingen en voorliefde liggen bij country en folk. Genres waar zij tegenwoordig ook naar luisteren, dus het is eigenlijk andersom. Wij hebben hen eerder beïnvloed.”

De titel van de plaat, ‘The Lion’s Roar’, contrasteert met het soort muziek dat jullie maken. Welke betekenis schuilt er achter?

Johanna: “We wilden een titel die het uiten van emoties op een betekenisvolle manier kon uitbeelden. Een brullende leeuw uit op zijn manier een bepaalde emotie. Hij stuurt een waarschuwing uit en dat is precies wat dit album is. We waarschuwen onszelf en de wereld voor onze moderne manier van omgaan met elkaar. Namelijk steeds geïsoleerder

on stage 16 februari: [PIAS] Nites @ Tour & Taxis, Brussel (w/ Mogwai, Tom Smith

(Editors), Agnes Obel, Daan, Joan As Police Woman…)

First Aid Kit ‘The Lion’s Roar’ Wichita/PIAS

“I’m a goddamn coward but then again, so are you”, jammert Klara Söderberg in ’The Lion’s Roar’, de titeltrack van de tweede langspeler van First Aid Kit. Een met tristesse overgoten bekentenis, die uitdijt in een adembenemende ballade gesterkt door stompende drums en subtiele blazers. Jawel, kleine meisjes worden groot. Onder de vleugels van Mike Mogis (Monsters Of Folk, Bright Eyes) ontluikt een nieuw stukje onaangeroerd potentieel van het Zweedse folk-duo, dat ditmaal kon rekenen op de steun van een volledige band voor de opnames van de plaat.

Dat het intieme minimalisme van ’The Big Black & The Blue’ ditmaal plaats moet maken voor een grotere variëteit aan klanken is dan ook een prima compromis want songs zoals ‘Emmylou’, waarin de meisjes hun muzikale helden bezingen, of het dansbare ‘King Of The World’ moeten het hebben van hun lijvigheid. Niets te vrezen dus, First Aid Kit is nog steeds dat tweetal dat met ontwapenende tederheid harten verovert. (hmn)

T e k s t: B r a m V e r m e e r sTekst: c h © Bram d u s dVermeersch in conden

07 09 11

“I feel lucky, I have really talented, beautiful friends”, bekent Sharon Van Etten. De zangeres uit Brooklyn is een poulain van Kyp Malone (TV On The Radio); ze leende haar stem aan het album ‘Hospice’ van The Antlers; en Justin Vernon (Bon Iver) en Aaron Dessner (The National) coverden haar ‘Love More’. Nieuwe pakkende muziekjes van de artieste met de aangrijpende stem vallen te ontdekken op het derde studio-album ‘Tramp’: een productie van Aaron Dessner waarop gastrollen zijn weggelegd voor Zach ‘Beirut’ Condon (“his voice is so classic”), Matt Barrick (The Walkmen), Jenn Wasner (Wye Oak) en Thomas Bartlett (Doveman).

Sharon Van Etten

Als kind was ze nogal into musicals en koesterde ze de droom om op Broadway te belanden. Dat het niet zover is gekomen, betreurt Sharon Van Etten allerminst als we haar ontmoeten in AB Café.

Sharon Van Etten: “Ik zou het niet erg vinden Liza Minnelli te zijn. (Begint liederlijk te zingen, bvm) Nee, serieus, ik ben toch wel tevreden dat ik niet te zien ben in Broadwaymusicals. Ik ben blij met de keuze die ik heb gemaakt. Ik kan haast niet geloven dat ik platen mag uitbrengen. Ik ben pas laat beginnen gitaar spelen. Vroeger had ik me wel al aan viool, klarinet en piano gewaagd. Maar dat klonk nooit echt goed. Ik probeerde vooral te veel. En dan faal je. Zingen ging me gemakkelijker af. Ik zat in het kinderkoor The Mini Singers en later, op de middelbare school, heb ik heel veel plezier beleefd toen we met The Magicals klassieke stukken zongen. Verschillende a capella stemmen op elkaar afstemmen en horen dat alles samen klinkt: een heel fijn gevoel.”

Dat is het voordeel van een studio. Gitaar en stem vormden de basis van de plaat en daarna was er altijd ruimte voor experiment. De arrangementen zijn grotendeels de verdienste van Aaron. Zijn broer Bryce (ook groepslid van The National, bvm) heeft de strijkerspartijen geschreven. Instrumentatie is niet mijn sterkste punt. Ik slaag er wel in mezelf beter te editen op tekstueel vlak. Ik schrijf niet langer louter voor mezelf. Ik probeer songs te schrijven waarmee mensen zich emotioneel kunnen identificeren. Zonder dat het te treurig wordt.”

“It’s great to be sad”, heb je nochtans ooit gezegd.

Sharon: “Ja, dat klopt. Huilen kan deugd doen. We zijn nu eenmaal mensen.

Je mag je al eens wat minder voelen. Maar je moet er leren mee omgaan. Je mag je niet in zelfmedelijden wentelen. ‘Tramp’ mocht in geen geval een deprimerende plaat met trage, triestige songs zijn. Ik wou net veel verschillende tempo’s. De nieuwe songs zijn heel positief in vergelijking met vroeger.”

Je eerste plaat was een schuchter relaas van een gebroken relatie.

Op je tweede album was je, naar eigen zeggen, vooral op zoek naar jezelf.

Is alles nu meer in balans?

Sharon: “Ik word beter als songschrijver en ik geloof meer dan ooit in mijn stem.

Ik heb geen schrik om de zangeres van de songs te zijn. De inkleding schuift daarom soms wat dieper in de mix. Het zijn nog steeds de melodieën die de aandacht trekken. Schrik dat de songs te uiteenlopend klinken, heb ik niet.

Ik speel geen apart genre. I feel stronger. Mijn zelfvertrouwen is nooit eerder zo groot geweest. Ik ben verlost van depressiviteit en ik ben in het reine met vroegere relaties.

Dat is één van de terugkerende thema’s van het album: maak komaf met de fouten die je hebt begaan in het verleden. Laat het los en move on. De persoon die je nu bent is het resultaat van goede en slechte ervaringen. We maken allemaal fouten.

Wees gelukkig met jezelf. Anders blijf je alles herkauwen. En wat de liefde betreft: je kan iemand niet dwingen van je te houden. Je doet gewoon wat je kan. Dat is het verhaal van de plaat.”

Komaf maken met de fouten uit het verleden Het vocale aspect blijft ook op ‘Tramp’ heel belangrijk maar er is wel een muzikale evolutie te merken in de drie albums die je tot dusver hebt opgenomen: van kaal tot meer ingekleed.

Sharon: ”Al mijn songs draaien rond mijn stem ongeacht je nu drums hoort of niet. Maar ik wil niet langer gezien worden al een pure folky singer-songwriter. Er zijn ongetwijfeld mensen ontgoocheld dat ik nu met een band speel maar dat zijn de folkies. Er is niets mis met folk, hoor. Ik wil alleen niet altijd dezelfde plaat maken. Evolutie is belangrijk.

Ik kan nu meer de vinger leggen op wat ik doe maar dat betekent niet dat ik mijn sound ook wil omschrijven. I don’t ever wanna have a sound. Als ik aan songs werk zeg ik nooit dat ik zus of zo wil klinken. Ik hou van veel verschillende muziekjes. Ik ben een schizofrene schrijfster. Voor mijn drie albums heb ik ook telkens met een andere producer gewerkt. ‘Because I Was In Love’, mijn eerste album, heb ik opgenomen met Greg Weeks van Espers. Ik had toen schrik van te veel instrumentatie. Kwestie dat ik de songs ook nog live op mijn eentje kon spelen. Greg is me daarin gevolgd en hield de productie minimaal. Toen ik ‘epic’, mijn tweede plaat, opnam met Brian McTear wist ik niet zo goed wat ik wilde maar ik was me er wel van bewust dat ik een band nodig had. Fleetwood Mac: dat was de basisvibe. Ik was geobsedeerd door die groep en ik vind het nog steeds een fantastische band. Het is popmuziek maar de teksten snijden in de ziel. Zelfbeklag is het niet maar toch verwoorden ze het gevoel dat je gekwetst bent omdat je je zwak voelt.” ‘epic’ zie je, naar eigen zeggen, als een kleine plaat met een episch kantje.

Hoe kijk je naar ‘Tramp’?

Sharon: “Het is een direct album. Groots zonder echt pop te klinken. Dat hadden we er van kunnen maken maar we wilden het écht houden. ‘Tramp’ is een natuurlijke plaat.

Sommige orkestraties zijn breder dan op mijn vorige platen. Toen we dat merkten hebben we de sound weer wat kleiner gemaakt. Een rockklank mocht maar het moest ook iets kaals hebben. Niet dat ik als hem klink maar ik heb veel naar John Cale geluisterd. Mijn favoriete albums van John Cale zijn ‘Fear’, ‘Paris 1919’ en ‘Slow Dazzle’: drie platen die compleet anders klinken. En toch is het allemaal coherent. Je hoort het wanneer een song door John Cale geschreven is. Dat wil ik ook ontwikkelen. Alle songs mogen verschillend klinken maar het geheel moet wel steek houden: dat hou ik altijd in mijn achterhoofd. Als ik hoor dat de productie het overneemt en we te hard proberen, is er iets fouts. Ik wil vooral mezelf zijn. “ Hoe belangrijk was producer Aaron Dessner in die optiek?

Sharon: “De nieuwe plaat: dat is vooral het resultaat van zijn en mijn werk. Aaron heeft me gestimuleerd om op een subtiele manier eens andere dingen te proberen. Als je solo speelt, strum je vaak op dezelfde manier omdat je qua ritme op jezelf bent aangewezen.

In de studio hoeft dat niet en kan je elk nummer op een andere manier starten.

on stage 3 maart: Botanique (Rotonde), Brussel

Sharon Van Etten ‘Tramp’ Jagjaguwar/Konkurrent

Sharon Van Etten heeft niet alleen een karakteristieke, indringende stem met een rijk register. Ze verstaat ook de kunst zich te omringen met de juiste mensen. Met dank aan producer Aaron Dessner (The National) is ‘Tramp’ met voorsprong de beste plaat van Van Etten. De sound is opengetrokken, het muzikale kader is gevarieerd en de smaakvolle arrangementen staan niet in de weg van de songs en de melodieën.

Voeg daar de assistentie bij van leden van The Walkmen, Wye Oak en Doveman én de kenmerkende vocale bijdragen van Zach Condon (Beirut) en je hebt een veelzijdige singer-songwriterplaat. Pittig en ingetogen, doortastend en dromerig, breekbaar maar niet krachteloos. Mooi ingekleurd en soms met een wat donkere inslag (check ‘Serpents’). Te koesteren door iedereen die ook Cat Power een warm hart toedraagt. (bvm)

08

homegrown

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i f o t o : l i g h t f r e e z e r

Het kan nooit kwaad jezelf opnieuw uit te vinden. Dat bewijst altviolist/geluidstechnicus/componist Mathijs Bertel met het derde album van z’n Ansatz Der Maschine, een in oorsprong abstracte indietronica-act die nu is uitgegroeid tot een achtkoppige liveband. ‘Heat’ is mede dankzij de stem van Renée Sys en de vocale gastbijdragen van Anton Walgrave, Stefan Huber aka Vinz en David Bovée van Think Of One de meest toegankelijke maar daarom niet minder interessante plaat van Ansatz Der Maschine.

“Niets is wat het lijkt in de wereld van Ansatz Der Maschine”, aldus Mathijs Bertel. “Je hebt de plaat maar live creëren we een heel andere wereld.” Het bewijs: een zinnenprikkelende try out in De Kreun in Kortrijk. Samen met Renée, drie blazers, de drummer van The Bony King Of Nowhere, De Kreunprogrammator Tom Vangheluwe (gitaar) en Radio 1-presentator Wouter Mattelin (lapsteel) zet Bertel een dynamische, door visuals vergezelde trip neer die aantoont dat de groep klaar is voor de concertreeks.

Enkele dagen eerder had RifRaf in Vooruit in Gent een gesprek met het brein van de groep.

Mathijs Bertel: ”Ansatz Der Maschine heeft nu meer geloofwaardigheid. Ik zal echter nooit muziek maken voor een ongelooflijk groot mainstream publiek. Dat zit niet in mij. Ik kan dat ook niet. ‘Heat’ is wel veel toegankelijker dan de vorige platen. Zonder elitair te willen klinken: het blijft muziek waarover is nagedacht en waar je als luisteraar een inspanning moet voor doen. ‘Heat’ is een groeiplaat. Een luisteralbum. De plaat werkt het best als je ’s avonds alleen in de auto zit. Begrijp ik mijn eigen plaat? Ik denk het wel. Mijn visie is: een album is een spraakgebrek. Je wil iets wil vertellen aan je lief of aan een vriend maar je weet niet hoe je het gezegd moet krijgen dus maak je er maar een liedje over. Ik heb nu voor het eerst teksten geschreven. Heel moeilijk was dat. Een hel.

Ik ben eigenlijk heel slecht in Engels. (lacht) Het was een uitdaging. Ik heb me er mee geamuseerd maar het was ook heel moeilijk. Vroeger lette ik bijna nooit op de teksten als ik naar muziek luisterde.

Ik heb de schoonheid van teksten pas ontdekt dankzij Spinvis. Hij heeft me betoverd toen ik hem eens solo zag optreden. Zijn teksten zijn geweldig.”

al over iemand die sterft. Een fascinatie? Wellicht omdat ik zelf heel graag leef en wil blijven genieten van het leven. En misschien ook omdat ik me heel goed voel en me altijd wil inleven hoe het moet zijn om me heel slecht te voelen. (lacht) “In ieder geval: ik vind het heel cool als mooie muziek verschillende betekenisvolle lagen heeft. En romanpersonages als José Arcadia Buendia en Aga Djan (de centrale figuur in Het Huis Van De Moskee van Kader Abdolah) intrigeren me. Als je die boeken leest, merk je dat de schrijvers niet anders konden dan hun verhaal vertellen. Anders zouden ze het niet overleven. Ze schrijven heel intens en meeslepend. Het gaat er mij ook om wat er me in de hedendaagse maatschappij bezig houdt. Ik wou iets meer maatschappelijke visie in de muziek van Ansatz Der Maschine steken.

Vroeger deed ik dat totaal niet. Ik maakte instrumentale muziek. Er was niets expliciet. Ik vind het als muzikant belangrijk dat je toch een beetje zegt waarvoor je staat. Ik mis dat in de Vlaamse rock. Daan heeft een politieke protestsong geschreven. Dat is cool. Het gebeurt veel te weinig. Mijn plaat is ook behoorlijk braaf maar ik heb het stuk voor stuk over maatschappelijke thema’s en personages die voor mij wel van betekenis zijn in het dagelijkse leven. Ik vind het belangrijk dat te kunnen delen met mensen.”

De dood, een spraakgebrek en kleine beestjes

‘Five’ is een eerbetoon aan Mark Linkous. Zit er iets van Sparklehorse in de plaat?

Mathijs: “Dat hoop ik wel. De sound van zijn platen is de max. Zijn muziek bewijst dat iets moois ook heel kapot kan klinken. Ergens is er een link met de stoorzendertjes die ik in mijn muziek steek.

De imitatie van kleine beestjes, bijvoorbeeld. Zo relativeer je een nummer. Mark Linkous deed dat ook: zijn nummers zijn lief en schoon maar hij gaf er altijd een touch aan opdat het niet melig maar wel eerlijk zou klinken. Let op, ik wou deze keer niet als een sound wizard of een geluidsfreak gecatalogeerd worden. Ik ben graag bezig met geluid, daar wil ik niet negatief over doen, maar ik luister naar veel verschillende soorten muziek: flamenco, klassieke muziek, 16 Horsepower. Het werk van Thierry Robin vind ik ook zo mooi. Net omdat ik die muziek niet begrijp. Eigenlijk luister ik heel veel naar muziek met vocalen. Na twee instrumentale platen voelde ik de noodzaak om ook eens zo’n verhaal te vertellen. En ook omdat ik het wat gemakkelijk vond om mezelf weg te steken achter een buffer van instrumentale muziek. Altijd klankeffectjes, dit en dat. Ik wou gewoon iets in the face maken voor de luisteraar. Voor hetzelfde geld doe ik later weer iets compleet anders, iets donker fatalistisch.

Ik vind het tof iedere keer iets anders te proberen. Nu moest sfeer het oergevoel zijn.”

Opvallend: alle songs - op ‘Earth’ na, waarvoor Renée de tekst schreef - zijn opgedragen aan mensen uit het echte leven en roman- en filmfiguren. José Arcadia Buendia, bijvoorbeeld, een personage uit Honderd Jaar Eenzaamheid van Gabriel García Márquez.

Mathijs: ”De bijbel van de romans. Niet gemakkelijk maar wel een fantastisch boek. José Arcadia Buendia is de stamvader van de familie Buendia. Hij sterft in het begin van het verhaal maar blijft daarna verder leven als een geest en is heel eenzaam nu hij dood is. Vandaar een nummer als ‘A Never Ending Blues’. Het is zo opgebouwd met een valse stop in het midden en een fade out dat het kan blijven duren als je het op repeat zet. Het nummer gaat over een personage dat aan zijn dochter of zoon zegt: “ik ga sterven, het is nu aan jou, maak er iets tofs van.” Er zit weemoed in.

Blues, hè. Bij mij gaat het precies vaak over de dood. De eerste vier zinnen van de plaat gaan ook

Ansatz

Je hebt ook ‘Le Vent Polaire’ geschreven voor de 94-jarige verzetsheld Stéphane Hessel, tevens de schrijver van het pamflet Indignez-Vous!.

Mathijs: “Ik heb zijn essay gelezen. Zijn visie is cool maar het is vooral de man zelf die me boeit. Hij is stokoud maar hij heeft nog altijd de energie om zich maatschappelijk te engageren. Nu is alles veel individualistischer.

Veel gepensioneerden zeggen: “Het is aan de jongeren, ik wil me op mijn gemak bezig houden”. Zo zou het niet mogen zijn. Iederen die nu leeft, heeft een aandeel in de maatschappij en moet daar actief over nadenken.

Of mensen murw geslagen zijn? “In de tweede wereldoorlog zaten we in het verzet en wisten we waarvoor we moesten strijden”, schrijft Hissel in zijn boekje. Nu is het veel moeilijker te benoemen waarvoor je moet opkomen.

Desalniettemin moet je er wel over blijven nadenken. Ik zeg niet dat mijn visie de wereld gaat redden. Het is gewoon spijtig dat er zo veel onverschilligheid is. Ik vind dat heel erg. Ik pleit zelf schuldig: ik zou ook meer moeten doen.

Nu goed, ‘Le Vent Polaire’ gaat over de politieke crisis. Er zijn zeker problemen.

Dat ga ik niet in het belachelijke trekken. Brussel is een heikel punt maar soms worden de problemen tot in het absurde getrokken. Het draait vooral om geld.

Als je dat op de spits drijft, onderbelicht je het feit dat er heel veel Waals-Vlaams vermengde families zijn. Ik heb zelf tot mijn achttiende in Wallonië (Moeskroen, bvm) gewoond en de families van mijn grootouders aan beide kanten zijn compleet Waals-Vlaams verweven. Haha, dit is hier precies een politiek interview. Politiek is slechts één facet van de plaat.” (lacht) Nog even het personage van acteur John Goodman in Barton Fink van The Coen Brothers belichten dan. ‘The Fatal Heat Slump’ is opgedragen aan Charlie Meadows aka Madman Mundt.

Mathijs: “Een heel fascinerende figuur. De ganse film zweet hij: “It’s damned hot. Can you feel the heat?” De scene waarin hij met zijn gun in de gang staat, is geweldig. En als hij begint te branden steekt hij alles in de fik. Een heel mooi filmisch beeld. Vandaar dat de plaat ‘Heat’ heet.”

on stage 26 januari: Handelsbeurs, Gent (w/ Loney Dear) 18 februari: STUK, Leuven (w/ Nils Frahm) 26 februari: Trix, Antwerpen 9 maart: N9, Eeklo

Ansatz Der Maschine ‘Heat’ N.E.W.S

Veel beter dan het Ushuaia-gevoel van Zen FM: ‘Heat’, het derde album van Ansatz Der Maschine. Een verfijnde, dynamische, sfeervolle en filmische plaat waarop de muziek altijd vergezeld lijkt te zijn door dromerige landschappen. Nieuw in Ansatz-land zijn de stemmen.

Renée Sys (ze brengt op 20 februari een debuutplaat uit) levert fluisterende en zacht fluwelen zangpartijen en ook de gastbijdragen van David Bovée (het in het Frans gezongen ‘Le Vent Polaire’), Anton Walgrave (‘February 11th’) en Stefan Huber (‘A Never Ending Blues’) zijn een verrijking voor de songscapes van Mathijs Bertel. De muziek? Een gedoseerde mix van warme (ambient) elektronica, kamermuziekorkestraties, folk, Oosterse wereldmuzieksfeertjes en melancholisch/triomfantelijke blazersarrangementen. Mooi werk. Perfect op maat van Radio 1 en Klara denkt/hoopt (bvm).

Der Maschine

09

homegrown

T e k s t: E l m o L ê v a n © I p h y g e n i a D u b o i s

Broken Glass Heroes zijn nauwelijks gestopt of er staat al een opvolger te trippelen om de arena te betreden.

De psychedelische sixtiespop van Bed Rugs is echter nóg aanstekelijker. Flarden van The Beatles, Grandaddy en Tame Impala echoën op eerste langspeler ‘8th Cloud’, die Pascal Deweze als producer voor zijn rekening heeft genomen.

Begin februari staat het viertal als poulain van Tim Vanhamel op de bühne van de Ancienne Belgique. Een reden te meer voor de heren om de ambities niet onder stoelen of banken te steken. Het is een kwestie van tijd vooraleer Bed Rugs als een oorwurm bij het grote publiek binnendringt.

Tot enkele jaren geleden gingen jullie als The Porn Bloopers door het leven. Is het niet vreemd om alles overboord te gooien en onder een nieuwe naam te beginnen?

Noah Melis: (drums) “Dat ging vrij organisch. We hebben altijd graag naar popmuziek geluisterd, enkel Arne (Omloop, bassist, elv.) houdt voornamelijk van harde muziek.

Toen hij voor drie maanden in het buitenland zat, zijn wij snel popsongs beginnen schrijven. Bij zijn terugkomst had hij geen andere keuze meer.”

Stijn Boels: (zang, gitaar) “Er is niet echt over nagedacht, we hebben enkel onze songstructuur wat aangepast. We waren het beu om constant te riffen. Met Bed Rugs liggen er ook veel meer mogelijkheden. De songs op ‘8th Cloud’ zijn volwassen, Bed Rugs is véél beter dan The Porn Bloopers.”

Noah: “De veranderingen hebben ook economische voordelen. Vroeger versleet ik drie paar drumstokken per optreden, nu gebruik ik al een half jaar hetzelfde paar.” (lacht) Stijn: “Het is dus uit besparingsoverwegingen dat we popmuziek zijn beginnen maken.”

Noah: “De Belgische John Lennon, zeg het maar.”

Stijn: “Nee, ik wilde geen naam noemen. Hij is gewoon iemand dat elk genre aankan, net als Mauro Pawlowski. Pascal kan een song schrijven van begin tot einde en hij herkent blindelings wat goed of minder goed is. Hij heeft ook al zoveel ervaring opgedaan.”

Noah: “We zochten in de eerste plaats een grotere Beatlefan dan ons als producer.

Die hebben we met Pascal gevonden.”

Het verschil tussen de demo van ‘What Does It Mean?’ en de afgewerkte versie is enorm.

Is dat de verdienste van Pascal Deweze?

Stijn: “Pascal heeft dat in ons losgeweekt. Hij herkent de goede elementen en stelt voor om daar op verder te bouwen. En zo blijft het duren. Hij gaat op zoek naar hoe wij een song kunnen verbeteren op onze eigen manier.”

Noah: “We hebben bijvoorbeeld lang gesukkeld met ‘Dream On’. Hij heeft ons toen aangeraden om het zelf uit te zoeken. We zijn beginnen spelen en drie uur later was de song afgewerkt. In de toekomst willen we eerder die kant uitgaan.

We hebben onlangs een nieuw nummer geschreven, en het mag gezegd: we zijn duidelijk betere songschrijvers geworden.”

Wanneer wisten jullie dat jullie richting psychedelische pop wilden gaan?

Stijn: “Bij mijn geboorte.” (lacht) Noah: “In mijn geval was dat echt zo. Toen ik drie jaar was, kende ik bijna alle nummers van The Beatles omdat mijn moeder die mij met de pollepel had meegegeven. Het is gewoon een genre dat ons interesseert en blijft boeien. Onze favoriete bands klinken ook psychedelisch.”

Stijn: “We hebben nooit beslist om die richting uit te gaan. We luisterden nu eenmaal veel naar psychedelische popmuziek. Je absorbeert bepaalde elementen en probeert er automatisch een eigen ding van te maken.”

Hoe gaat Bed Rugs zich onderscheiden van de rest?

Noah: “Op internationaal vlak zijn we niet origineel, maar binnen België wel. We kunnen een opvallende band worden omdat geen enkele andere groep hier dezelfde muziek maakt.”

Stijn: “Daar moeten we misbruik van maken.”

Vindt Pascal Deweze jullie een goede band? Is dat belangrijk voor een producer?

Noah: “Ik denk niet dat hij fan is van alles wat hij opneemt. Alhoewel, hij kan daar kieskeurig in zijn. Vorig jaar hebben we met oudjaar een concert gegeven om middernacht. Pascal was toen aanwezig en bleek niet meteen onder de indruk. Blijkbaar heeft hij nadien in de auto tegen zijn vrouw gezegd dat hij niet wist wat hij met ons moest aanvangen.”

Stijn: “We hadden toen veel bier gedronken. Of neen, die avond was er cava.”

Noah: “Toegegeven, het optreden was slecht. Achteraf is hij wel komen zeggen dat onze plaat misschien wel de beste is die hij de afgelopen jaren heeft geproducet.”

Stijn: (serieus) “Zeg dat niet. Alleen hij mag zoiets zeggen.”

Noah: “Ik herhaal gewoon zijn woorden. Hij was verrast, ik zal het zo zeggen.”

Stijn: “Maar we waren zelf ook verrast van ‘8th Cloud’. Shit, we hebben een goede plaat gemaakt.”

Het is opmerkelijk dat Stijn zich voornamelijk eerder schuchter opstelt, terwijl Noah steeds optimistisch is.

Stijn: “Morgen is dat waarschijnlijk omgekeerd, dan ben ik overenthousiast. We houden elkaar met z’n vieren in evenwicht, eigenlijk zijn wij één geheel. We moeten elkaar motiveren en wakker houden. En regelmatig uitdagen, dat ook.”

Noah: “Bed Rugs is vergelijkbaar met een relatie.”

Stijn: “Een ingewikkelde relatie.”

Shit, we hebben een goede plaat gemaakt

Broken Glass Heroes introduceerden vorig jaar de sixtiespop terug in België.

Het moet een opluchting zijn om te zien dat zoiets hier ook werkt.

Noah: “Misschien hebben ze hun succes wel te danken aan hun uitstraling. Ik ben blij dat ze met Broken Glass Heroes het publiek hebben warm gemaakt voor sixties. Dat hoor je zelden bij Belgische bands, voornamelijk eighties en nineties komen de laatste tijd terug.”

Stijn: “Het is een trend om een nostalgische sound in nummers te verwerken, maar dat was ons doel niet. We wisten in ons hoofd waar we naartoe wilden en die elementen uit de jaren zestig hoorden daar nu eenmaal bij.”

In hoeverre geloven jullie in de slaagkansen van de band?

Noah: “Dat hangt ervan af hoe frequent we op de radio worden gedraaid. Veel mensen zijn gewoontebeestjes. Als ze ons regelmatig horen of zien, vergroot de kans op een doorbraak.”

Stijn: “We zijn echt héél ambitieus, we zien het dan ook groot. Blijkbaar zijn er interessante mensen die in ons geloven. Daar willen we misbruik van maken en onze kans grijpen. Als we nog meer moeite in de band steken dan nu, kunnen we er alleen maar voordeel uit halen.”

Noah: “Tegenwoordig bereiken we mensen van overal. The Porn Bloopers hadden enkel een freaky fan in Los Angeles. Nu komen we zelfs op Amerikaanse en Zwitserse blogs.”

Stijn: “Het is eenvoudig: we moeten op concerten kei hard ass kicken, dan ligt de weg open.”

De lat ligt duidelijk hoog. Komt er veel druk bij kijken?

Noah: “Het voelt niet aan als druk. Ik kan mij geen leven voorstellen zonder muziek.

Ik word wakker en kijk meteen of er bandgerelateerde e-mails zijn binnengekomen.

Ook recensies lezen vind ik fantastisch, zelfs al is het negatieve commentaar.

We hebben al doodsbedreigingen gekregen op YouTube, maar dat is geweldig, toch? Onze videoclip wordt tenminste bekeken. Ze mogen nog duizend keer zeggen dat ik homo ben en moet doodvallen.”

Zijn jullie nu goede songschrijvers geworden?

Noah: “Het is onbedenkelijk hoeveel Pascal Deweze ons heeft bijgeleerd. We wisten wel hoe we een song moesten schrijven qua structuur, maar hij perfectioneert alles wat we doen.”

Stijn: “We vroegen er expliciet naar om onze songs te veranderen. Hij stelde wijzigingen voor waar wij op verder werkten. Pascal is gewoon de Belgische…” (denkt na)

on stage 4 februari: De Waterput, Bergen Op Zoom (NL) 6 februari: De Poulains @ AB, Brussel 8 februari: Beursschouwburg, Brussel 10 februari: We Are Open @ Trix, Antwerpen (w/ The Hickey Underworld, Brokaw/O’Malley Duo, Drums Are For Parades…)

23 februari: Het Depot, Leuven

(w/ The Hickey Underworld) 25 februari: De Casino, Sint-Niklaas (w/ The Hickey Underworld) 17 maart: De Zwerver, Leffinge 30 maart: Charlatan, Gent 31 maart: Arenberg, Antwerpen 13 april: Schil On Stage, Schilde 14 april: Muziekodroom, Hasselt 31 april: Rock Berchem, Berchem

Bed Rugs ‘8th Cloud’ Waste My Records/Munich

Indiepop in overvloed, maar slechts weinigen reiken met hun debuutplaat aan de knieën van Bed Rugs. En het is al even zeldzaam dat een Belgische band op verbluffende wijze een brug weet te slaan tussen psychedelica en radiovriendelijke popsongs. Het is de verdienste van Bed Rugs dat op ‘8th Cloud’ een resem helden (lees: The Beatles, Beach Boys, Grandaddy en Tame Impala) fijnmaalt om ze vervolgens in eenzelfde vorm te gieten. Zo getuigen de overvloedige echo’s in ‘Dream On’, de song die sixties terug zo aanstekelijk maakt als zoetigheden, terwijl ‘Trees’ even doet vergeten dat Broken Glass Heroes onlangs een gelijkaardige formule succesvol uitvoerde. ‘8th Cloud’ voelt nostalgisch aan, balancerend tussen de zweverigheid van de honderden effecten en strakke indierock. Met verve hult de band gierende riffs, zeemzoete zanglijnen en een ruiswalm in een klassevol maatpak. Noteer: Bed Rugs is klaar voor het grote werk. (elv)

10

homegrown

T e k s t: B o o t s

De anti-rockhelden van The Hickey Underworld doen het allemaal lekker eigenwijs. Zo namen ze rustig de tijd om na hun Humo’s Rock Rally-overwinning in 2006 aan hun debuut te werken en lieten ons nog eens bijna drie jaar wachten op de opvolger, ‘I’m Under The House, I’m Dying’ (release 13 februari). Een ijzersterke plaat trouwens waarop de rauwe noise een stevige pop- en psychedelica-injectie krijgt. Reden genoeg om de heren Faltakh en Govaerts op te zoeken in hun repetitielokaal in Trix.

The Hickey

Underworld

Hondentraining en Japanse horrorsprookjes Proficiat met de tweede kleine. Is de bevalling een beetje vlot verlopen?

Younes Faltakh: (zang/gitaar) ”We hebben er pakweg een jaar aan geschreven en in ongeveer tien dagen alles opgenomen. We waren dus redelijk goed voorbereid.”

Het album klinkt alvast verrassend poppy met een nogal psychedelische inslag. De jaren 70 ontdekt?

Younes: ”We hebben altijd wel geweten dat de jaren 70 bestonden natuurlijk, maar we wilden de sound wat opentrekken en hebben dus nogal wat midi-keyboards en fluiten gebruikt. ‘Martian’s Cave’ heb ik bijvoorbeeld in ‘t hols van de nacht, na een zeer bevreemdende droom, openomen en is uiteindelijk dikker aangekleed op de plaat gekomen. We hadden een versie met ons vieren klaar, maar Niek en Reinhard (Das Pop, producers van de plaat) waren er nogal nogal fel tegen gekant. Uiteindelijk hadden ze gelijk en zijn we vertrokken van die demo. Dat is productie denk ik, het kader recht hangen van op een afstand.”

Jonas Govaerts: (gitaar) “Younes heeft voor deze plaat véél meer thuis geschreven met z’n laptop. We vonden het dan ook wel cool om sommige van die sounds op de plaat te laten belanden. Bij de vorige plaat kwamen de nummers meestal tot stand in het repetitiehok.”

Gaat dan ook de computer mee het podium op?

Younes: ”Het zal live in ieder geval zonder fluiten zijn. We gaan sommige songs in een gewijzigde versie spelen en het zal er soms ook wel harder aan toe gaan dan op de plaat.”

Jonas: ”Ons debuut was ook meer een live-plaat, terwijl dat de nieuweling toch naar een luisterplaat neigt.”

Younes: (verontwaardigd) “Luisterplaat? Toch nog vrij hard hoor, sommige mensen vinden het zelfs een aanval.”

Jonas: ”Ja oké, maar ‹t is géén liveplaat. Wat we overigens wél gaan doen, is de samenzang live brengen. Tijdens de opnames heeft Younes al de stemmen gedaan, maar daar zijn we nu op aan het repeteren met de hele band.”

Younes: (lacht) “En dat betekend nogal intensief repeteren want de anderen kunnen écht niet zingen. Jimmy (drums) is nog de beste zanger onder hen. Hij kan zelfs een lage C aan, maar wil niet zingen. Helaas.”

Uitgekiende marketing Wie is overigens de lolbroek in de band? De bio en jullie berichten op myspace destijds waren behoorlijk hilarisch.

Jonas: ”Dat ben ik vooral, in samenspraak met de anderen. Ach, het is gewoon wat lol trappen en staat ook volledig los van de muziek. Je wil ook niet de zoveelste ophemelende kutbio schrijven.”

Younes: “Maar nee, eigenlijk is dat gewoon uitgekiende marketing van onzentwege. De plaat komt ook uit op 13 februari als een soort van pré-Valentijnsgeschenk. Marketing die recht naar het hart van de consument gaat.”

Valt het hekelen van andere bands daar dan ook onder? Want in tegenstelling tot de gangbare norm zijn jullie niet altijd zo collegiaal.

Jonas: ”Ik mag dat niet meer van Younes.”

Younes: ”Je wordt gewoon oud, ja. Ach, het is ook steeds gericht naar dezelfde bands en ik krijg als zanger altijd de volle lading en de scheve blikken natuurlijk.”

Jonas: (lacht) “We doen het enkel met bands die meer verdienen dan wij, maar dat is eigenlijk iederéén. We moeten misschien gaan rappen. Rappers dissen andere bands namelijk constant en die mogen dat blijkbaar. Voor rockers is het not done.”

Hoe rijmen jullie die humor met het duistere kantje in de muziek?

Jonas: “Stoort je dat?“ Younes: “Dat ben ik dan vooral, ik ben nogal serieus.”

Jonas: ”We zijn daar overigens niet de enige in. Tool is ook een band die toch niet als grappig bekend staat, maar wel humoristische fotoboeken uitgeeft. Dat moet overigens perfect kunnen. Misschien maakt het de muziek zelfs sterker als niet alles in hetzelfde serieuze sfeertje baadt.”

Younes: “Of andersom, een groep als Ween, die als grappig te boek staat en muzikaal soms hartverscheurend uit de hoek komt.”

Visueel zijn jullie daar ook mee bezig. Er zit nogal wat verval in jullie clips zoals in die van ‘Future Words’ en ‘Blonde Fire’ bijvoorbeeld. Ik neem aan dat Jonas het visuele brein van de groep is omdat hij zelf regisseur is?

Jonas: “Dat was de trip van het moment van de regisseur Joe Vanhoutteghem. We willen hem overigens opnieuw vragen, dus laten we hopen dat hij RifRaf leest. Maar de nieuwe clips hoeven niet per se duister te zijn. We denken nu aan kleurrijk en psychedelisch, om eens een andere sfeer te creëren dan degene die al in de muziek aanwezig is. Ik regisseer overigens de Hickey-clips niet. De nieuwe hoes heeft Younes gemaakt, alsook het scenario voor de clip die we voor ‘The Frog’ willen gaan maken.”

Younes: “Ik ben fotografisch nogal geïnspireerd door Charlie White en Jeff Wall: zéér beeldend, ongelooflijk sterk en ook véél humor. (laat een foto zien van een gedrocht op een toilet) Vooral onze album-hoes is nogal in die stijl. ‘The Frog’ zal de tweede clip voor de plaat worden. We zullen hem waarschijnlijk Coen Brothers-gewijs samen regisseren.”

Hoe belangrijk zijn beelden eigenlijk voor een groep als The Hickey Underworld ?

Younes: “Beelden zijn enorm belangrijk. We hebben alle vier een grafische opleiding achter de rug. Jimmy en ik hebben elkaar zelfs leren kennen op de academie. Ik heb er altijd van gehouden hoe een platenhoes die extra factor kan zijn die je binnentrekt in het universum van een groep, hoe de kleuren of zelfs de geur van de inkt het beeld en gemoed van die muziek vormt. Heb recentelijk Hausu gezien van regisseur Obayashi, een Japans horrorsprookje uit 1977. Zo speels en inventief en vooral verfrissend als je het vergelijkt met de hedendaagse beeldcultuur. Die kwinkslag proberen we ook in onze vormgeving te stoppen. Met wisselend succes uiteraard.”

Duizend honden Jullie zijn zelf ook regelmatige concertgangers en nachtraven. Wie of wat heeft jullie recent nog van de sokken geblazen?

Younes: ”Er is véél straffe muziek tegenwoordig, maar ik vergeet ook snel. Greg Dulli z’n solo-performance is wel blijven hangen en de dromerige pop van Beach House

11 vond ik ook zéér goed. Die band zag ik vorig jaar in AB. Thuis luister ik overigens graag naar D’Angelo. Hij heeft net ‘Black Hole Sun’ van Soundgarden gecoverd, met Pino Palladino op bas, écht super. ” Yorgos Tsakiridis (bas) (komt binnen gewaaid en roept) “Mastodon ! En The Rott Childs natuurlijk!”

Jonas: “Mastodon ja, de meest poppy metalband ever. De laatste goeie show die ik zag was The Entrance Band. Danzig was ook wel lachen. Op plaat The Wipers uiteraard, die ons toch minstens tot één song inspireerden. En de nieuwe single van Kapitan Korsakov, goed refrein, zéér ‹Bleach›. (richt zich tot Younes en Yorgos) Maar jullie zijn toch ook naar Cesar Milan, de beroemde hondentrainer, in het Sportpaleis gaan kijken? Hij traint duizend honden tegelijk. Alle bandleden hebben trouwens honden, behalve ik. Maar misschien moeten we nog wat over de plaat vertellen in plaats van de bullshit er rond?“ Younes: ”Euh ja, er staan 11 nummers op en ze duurt ongeveer 40 minuten. Er staat ook een hidden track op, met keyboards, van toen we een jaar of vijftien waren - beetje gay en very nineties.”

En dan nu zoveel mogelijk optreden zeker?

Jonas: “Inderdaad, we hebben er behoorlijk veel goesting in. We beginnen alvast met een clubtoer.”

Yorgos: “Het zou tof zijn om wat meer festivals te gaan doen. Niet noodzakelijk de grote, maar de fijne, alternatieve, kleinere broertjes.”

Younes: ”Ik wil wel terug naar Engeland, ik vond dat vorige keer wel leuk”.

Mijn bronnen spreken anders van Engeland als “the European musicians nightmare”.

Younes: ”Tja, als ze je daar niet kennen moet je jezelf wel extra bewijzen natuurlijk”.

Jonas: “Je moet ook wel wennen aan het feit dat je backstage catering, zoals wij die hier kennen, op je buik kan schrijven. Je mag al blij zijn als er volk komt opdagen.”

Volk zal tijdens de komende clubtoer alvast géén probleem vormen. Ik zag dat het zéér onderschatte In-Kata mag openen in AB? Jonas: ”Dat is tegelijk raar en cool, want toen ze nog onder de naam Exhausted opereerden en cassettes maakten met véél wacky slapbassen, waren die gasten onze voorbeelden. We keken naar hen op en nu zijn zij ons voorprogramma.”

Zo gaat dat in de rock-’n-roll zeker? Nog iets interessants te melden aan onze lezers ?”

Jonas: “Ja, ik had bijna op je plaats gezeten. Ik heb vroeger nog gesolliciteerd bij RifRaf en ze hebben me niet aangenomen.”

Dat foutje zullen we melden op de redactie hoor. Maar je bent alsnog redelijk goed terechtgekomen, lijkt me.

on stage 10 februari: We Are O’pen @ Trix, Antwerpen (w/ Brokaw/O’Malley Duo,

Drums Are For Parades, Bed Rugs…)

18 februari: De Kreun, Korktrijk (w/ Deadsets, dj Steven H) 19 februari: Cactus Club @ MaZ, Brugge (w/ Nightwitches) 22 februari: AB, Brussel (w/ In-Kata) - sold out 23 februari: Het Depot, Leuven 25 februrai: De Casino, Sint-Niklaas (w/ Bed Rugs) 26 februari: Vooruit, Gent (w/ Nightwitches)

The Hickey Underworld ‘I’m Under The House, I’m Dying’ PIAS Recordings

Was het titelloze debuut een plakkerige homp rauw vlees in het aangezicht van de platte popcultuur, dan is deze opvolger een licht gesauteerde filet mignon. Er is nog voldoende rauwheid aanwezig, maar de smaak is een pak verfijnder. Yep, de Hickeys hebben een fucking popplaat gemaakt. Is dat een slechte zaak?

Nope, want het zijn zelf fijnproevers dus larderen ze hun oerriffs met in het ijle zwevende pizzicato-gitaren en ander psychedelisch fraais. Jimmy Wouters mag nog wel als een razende te keer gaan op z’n drumset, in de productie gaat hij net als Michael Shack onherroepelijk door de compressor of krijgt brushes aangereikt. Younes Faltakh gorgelt nog steeds op melodieuze wijze met een cocktail van ijzervijlsel en nitraten, in ‘The Frog’ en het zich langzaam voortslepende ‘Martian’s Cave’ haalt hij voorzichtig de honingpot boven en doet watertanden. Uiteraard worden er nog vuisten in onze richting gebald maar ze worden al eens voorafgegaan door fluwelen handschoenen die over Keith Emmerson-toetsen glijden, met een Oosterweelverbinding in staat van ontbinding tot gevolg. Sjieke plaat! (boo) Release: 13 februari

12

homegrown

T e k s t: J a n a P o pp e l a a r s

Het noisy Kapitan Korsakov uit Gent schudt ons door elkaar met het tweede album, ‘Stuff & Such’.

Dat de heren niet bang zijn van een stevige portie distortion wisten we al, de band verrast deze keer ook met een handvol akoestische songs. Dat maakt ons nieuwsgierig natuurlijk! De drie gasten speelden zo ongeveer in alle jeugdhuizen en schimmelcafés in België, maar ook tijdens 20 Jaar RifRaf in ’t Cultuurcentrum van Mechelen, in de AB en op Pukkelpop. Ze hopen op tour te gaan in het buitenland, maar eerst wil RifRaf hen nog enkele vragen stellen.

Op de vorige plaat stond een occasioneel akoestisch nummertje, maar op de nieuwe opvallend meer. Vanwaar komt die ommekeer?

Pieter-Paul: ”Voor mij is het niet echt een ommekeer. De akoestische nummers hadden gewoon nog niet op plaat gestaan. Voor mij is muziek iets wat een verlengstuk kan zijn van je emoties. Ik heb nu eenmaal niet één emotie dus ik vind het logisch dat er verschillende soorten nummers op het album staan. Het maakt de plaat wel anders omdat die puur muzikaal breder is, eclectischer dan de vorige.”

Op facebook hebben jullie een 2200 fans. ben je daar tevreden over of zou je dit aantal graag zien stijgen?

Pieter-Paul: ”Ik vind dat wel goed, maar hoe meer hoe beter natuurlijk. We merken wel dat we een vaste fanbase hebben.Vorig jaar hebben we gespeeld op een festivalletje in Machelen dat georganiseerd was door mensen die ons al lang volgen.

Daar was een bende zware fans. Allemaal heel leuke mensen die ook bijvoorbeeld zelf filmen om ons te helpen. Zo heeft iemand meegewerkt aan de clip van ‘Cozy Bleeders’. Een aantal van die fans zijn dus zeer toegewijd en dankbaar.

“Anton Coene is een vriend die veel live-foto’s neemt van ons. In het boekje van de nieuwe cd staan er enkele. Er zijn al regelmatig fotografen meegeweest naar concerten, maar Anton slaagt erin om de sfeer goed te capteren.”

(lacht) Men moet nu in ieder geval niet denken dat het een vast aspect van de live-show is geworden. Ik vind het namelijk redelijk saai als er een verwachtingspatroon gecreëerd wordt. In de beginperiode van de band werd er wel eens met instrumenten gesmeten. Dat gebeurde maar zelden, maar na een tijd werd het een verwachting. Niet leuk, een optreden van ons is geen verzoekjesshow.”

In de clip van het nummer ‘Christmas Abortion’ zijn jullie gekleed als yuppies. Dat zou je, op zijn zachts gezegd, niet echt associëren met Kapitan Korsakov.

Pieter-Paul: “Inderdaad. Het is trouwens een nummer dat uiteindelijk niet op de plaat is verschenen. Het werd dus niet speciaal voor kerstmis geschreven. In de clip zijn foto’s gemonteerd van ons gekleed en geschminkt als yuppies die gaan dineren. Gewoon voor de lol hebben we ons zo gekleed en door Gent gelopen. We voelden ons er ongelooflijk ongemakkelijk bij, want het is allesbehalve onze dagelijkse kleding. Opvallend was dat niemand opkeek. Spijtig genoeg lopen er veel van die mongolen rond. Het is blijkbaar standaard geworden, of alleszins acceptabel.”

Wat is jullie favoriete plaats/setting om op te treden?

Pieter-Paul: “Vorige zomer hebben we op een festival gespeeld in Estland, in een groot park met veel bomen, bruggetjes en beekjes. Puur van setting was dat de coolste plek waar we ooit hebben opgetreden. Een kerel huurt dat park elk jaar af voor zijn verjaardag en organiseert er dan een festival. Sinds twee jaar kennen mensen ons dus in Estland en dat is wel fijn, omdat we voor de rest enkel nog maar in België en Nederland hebben getourd.”

Wat zou de ideale situatie zijn voor Kapitan Korsakov?

Pieter-Paul: “Veel op tour kunnen gaan, genoeg geld hebben om rond te komen en niet te bekend zijn. Dat zou ik ideaal vinden.

Zoals Sonic Youth in de jaren 80: twee maanden optreden, wat geld overhouden en niet overal herkend worden.”

Als yuppie-mongolen door Gent lopen

on stage

Als je even door jullie foto’s gaat op facebook, kom je wel wat gestoorde dingen tegen: zo staat jullie logo in iemands rug gekerfd. Is dat iemand van Kapitan Korsakov?

Pieter-Paul: “Nee, dat is de zanger van Cloon. we zaten een keer op cafe en hij zei dat hij het wel sjiek zou vinden om ons logo op zijn lijf te hebben. We hebben dus afgesproken en een vriendin, Eva, heeft dat logo in zijn rug gekerfd met een mes. Dat moet ongetwijfeld veel pijn hebben gedaan. Maximiliaan Dierickx - die ook al de clips voor ‘Cozy Bleeders’ en ‘Cancer’ maakte - heeft dat gefilmd en Genthology maakte foto’s.”

Nog een opvallende foto is die van een optreden in Zoersel, waar jullie nu ongetwijfeld in het geheugen staan gegrift. Toen stond je op het podium met enkel witte sokken aan en een witte t-shirt. Wat is daar het verhaal achter?

Pieter-Paul: “Op onze rider staat er onder andere witte t-shirts en witte sokken, om na het optreden iets droog te hebben om aan te trekken. Aangenaam, maar zeker geen eis. We hadden dat eigenlijk nog nooit gekregen, maar in Zoersel lag het mooi klaar.

Ik dacht dat het wel grappig zou zijn om enkel daarin op te treden. Dat lokt natuurlijk wel reactie uit bij de mensen, maar ik weet niet of het voor ons iets heeft opleverd.

27 januari: Vooruit, Gent (w/ Rape Blossoms, DJ Mauro) 11 februari: We Are O’pen @ Trix, Antwerpen (w/ Maxon Blewitt, Rones, Superlijm, Little Trouble Kids,

Blaudzun, Birds That Change Colour…)

3 maart: Cactus Club @ MAZ, Brugge (w/ Transcoder, Maze) 10 maart: Backdoor Rock, Avelgem 16 maart: Muziekodroom, Hasselt 31 maart: Fik Deluxe, Wuustwezel 26 april: AB, Brussel 28 april: JOC, Ieper

Kapitan Korsakov ‘Stuff & Such’ KKK Records/Rough Trade

De gestoorde intro ‘Introllop’ - met obligate distortion, crazy drums en reverse gegil - zou een perfecte soundtrack voor als je prikkeldraad door iemand zijn aars zou trekken. De mannen van Kapitan Korsakov deinsen er niet voor terug om opschudding te veroorzaken (zie interview). Met ‘Stuff & Such’ hopen ze hun rauwe rock ook door de strot van menig buitenlander te duwen, in de vorm van tegendraadse riffs, hoekige drums en duivelse melodiëen (‘Don’t Believe The Hope’). De Gentenaars gaan er op ‘Stuff & Such’ weer stevig tegenaan (‘Quicksand Surfer’) en ook single ‘Cancer’ is een klepper, die de radio echter goed zal kunnen verdragen. Des te verrassender zijn dan ook de akoestische nummers. Het op het eerste zicht lieflijke ‘Smile And Stay Friends’ met pianoriedeltje en de banjo op ‘Lest My Waterbreak’ tonen aan hoe veelzijdig de groep kan zijn. (jp)

13

homegrown

T e k s t: J o r i s V a n d e n B r o e c k © M . H o o r n a e r t

Kijk eens aan! Het bandje dat nooit echt van plan was een bandje te zijn, laat staan een plaat te maken, heeft zowaar een tweede langspeler klaar, die lichtjes geweldig bevonden wordt. Op café! Met Little Trouble Kids!

Alwaar Eline Adam en Thomas Werbrouck zo nu en dan hun groepsnaam waarmaken, met een uitspraak waarvan ze nét iets te laat beseffen dat ze hem beter niet hadden gedaan. Die impulsiviteit maakt het duo uiterst charmant om waar te nemen, zeker omdat je je nooit helemaal van de indruk kan doen dat ze je in de maling aan het nemen zijn. “We moeten daar echt beter op letten”, vertelt Eline Adam. “Thomas had een tijdje geleden een interview op Studio Brussel, waar hij iets gezegd had over Rock Werchter dat niet helemaal positief was. “Dat passeert wel”, dachten we. Amai.” (lacht) Over festivals gesproken: het duo is net terug van het showcasefestival Eurosonic Noorderslag in Nederland. Een ervaring, zoveel is zeker. Zij het dan eentje die maar op matig enthousiasme kan rekenen.

Thomas Werbrouck: “Hoe het was? Speciaal. (lacht) Op zich is het niet zo plezant om als band op een showcasefestival te moeten spelen. Je beseft dat iedereen die daar staat aan het checken is of je iets bent waar geld in zit. Op zich maakt je dat niet nerveuzer, je wil gewoon altijd een goed optreden doen. En dat is het plezantste als er wat sfeer is. Maar met mensen uit de muziekbusiness krijg je geen sfeer.”

Hoe ziet jullie eigen wereld er uit?

Eline: “Alles is mousse.”

Die eigen wereld, is dat het ‘Adventureland’?

Eline: “Ja! Dat is goed. Dat is wat ik wil zeggen! Het is een soort pretpark. Al gaan we zelf niet zo veel naar pretparken. Het is meer het idee: Thomas en Eline op avontuur in de wondere muziekwereld en dan komt Eline thuis en zegt: het is hier toch ook wel fijn. Zoiets.”

Jullie zitten echt wel in die rol van buitenbeentje in de muziek?

Eline: “Ik heb dat niet enkel in de muziekwereld. Aan de unief had ik ook het gevoel: wat is dat hier? Iedereen is aan het vechten om te proberen een doctoraat in te dienen en elkaar te beconcurreren. What the fuck? Ik kwam gewoon studeren en dat was het.”

Ook een buitenbeetjes-aspect is die stompbox.

Thomas: “Dat is ook een beetje gegroeid. Toen we begonnen, was iedereen er tegen. Het is wel oké wat je doet, maar zou je er geen drum bijnemen? Maar wij wilden geen drum en geloofden dat dit kon werken. Het grappige is dat de meningen begonnen te veranderen

Op avontuur in de wondere muziekwereld

Zo hebben we een mooie kop voor boven dit stuk.

Eline Adam: (vergoelijkend) ”Het is anders dan in een jeugdhuis. Soms heb je daar polonaises. Dat is toch wel een streefdoel.”

Thomas: “Clubs zijn ook anders. Daar vind je de iets meer kritische muziekfan. Op zich is dat ook fijn, dan moet je werken om je publiek te winnen. Al gaan we van nature een beetje die richting uit, denk ik. Als band hebben we nu een rare positie. Ik denk dat de muziekvolgers ons kennen, maar het grote publiek nog niet. We krijgen wel vertrouwen van programmatoren.”

Er zit een heel poppy kant aan jullie muziek. Is dat groot publiek mogelijk?

Eline: “Moest er opeens een megahit uit die plaat voortkomen, zou ik dat fijn vinden.

Maar het is geen doel. Tijdens de opnames hebben we daar dan ook geen rekening mee gehouden.”

Thomas: “Soms is zelfs het tegendeel waar. Dat we aan het mixen zijn en denken: nog eens aan dit knopje draaien. Dan weet je dat als we daar aan blijven draaien, we niet opgepikt zullen worden, maar het klinkt tegelijk wel megagoed, dus doen we het toch.”

Eline: “Je kan trouwens toch niet anticiperen op radio.”

Thomas: “Als je product goed is, volgt het publiek wel.”

Eline: “Of niet.”

Thomas: “Dan hebben we tenminste onze ziel niet verkocht.” (lacht) Hoe is deze plaat eigenlijk tot stand gekomen?

Thomas: “We zijn redelijk snel na de eerste aan het nieuwe album beginnen werken.

Dat debuut is er namelijk toevallig gekomen.”

Eline: “Het ging van: whoaaa, we doen dat. En plots kwam dat album uit en stonden we daar: wow, we hebben een plaat gemaakt. Een accidentje. Omdat we heel veel nieuw materiaal hadden, zijn we nu een week met Micha van Virmin Twins en Jan, onze vaste technieker, in de Ardennen gaan opnemen.”

Thomas: “Micha producet heel veel. Hij heeft The Sore Losers gedaan, The Rott Childs. Een in de gaten te houden producer. In een ongeveer lege studio heeft hij al zijn materiaal gezet en wij hebben daar, op enkele overdubs na, alles live ingespeeld.

In zeven dagen was de plaat klaar.”

Hoe vinden jullie zelf dat Little Trouble Kids geëvolueerd zijn? Want de nieuwe plaat geeft, na enkele luisterbeurten, een militante indruk.

Thomas: ”Dat is interessant. Er zit wel iets in, zo nu en dan klinkt het strijdvaardig.”

Eline: “Een paar nummers gaan over onszelf, twee mensen die volledig toevallig in de muziekwereld terecht komen en hoe we daar op reageren.”

En hoe is jullie reactie?

Eline: “Er zijn veel ego’s en veel mensen. Het is een kleine wereld en iedereen kent iedereen. Er is concurrentie, maar tegelijk toch een scene. Gedoe. Gedoe. (lacht) We waren vroeger gewoon studenten en kwamen niet veel buiten, beetje wereldvreemd.

En dan kom je opeens met Tim (Vanhamel, pikte de band op, nvdr) overal.”

Thomas: “De hipste feestjes eerst. En dan voel je dat dat niet is waar we thuishoren.

Maar we amuseerden ons daar wel altijd hoor.”

Eline: “Maar op een antropologische manier.”

Er zit in de muziek van Little Trouble Kids een kwaadheid die recht uit jaren 90-rock lijkt te komen.

Eline: “We zijn allebei opgegroeid met een veel oudere broer. Want zelf komen we eigenlijk uit de periode van de nu-metal.”

Thomas: “Dat is waar. Toen wij zestien waren...”

Eline: “...was er een muzikale leegte die werd ingevuld door oudere broers die de grunge hadden meegemaakt. Plus, West-Vlaanderen loopt ook een beetje achter.”

Thomas: “De muziek in Torhout was echt hard. Heel veel metal. Er zijn veel bikerscafés, veertigers die... (onderbreekt zichzelf) shit, het wordt te erg. (begint zichzelf voor het hoofd te slaan) Stop met bashen!”

Dat mag allemaal hoor. En jullie wonen nu toch in Gent?

Eline: “Ja, maar geen kwaad woord over Torhout. Of ze komen allemaal achter ons aan.”

Hoe zien jullie de nieuwe plaat eigenlijk? Want ze lijkt op een of andere manier poppy, maar tegelijk ook helemaal niet.

Thomas: “Het is (denkt) een soort...” (denkt nog harder) Eline: (in één adem) “Vrijwaring van onze eigen wereld ten opzichte van de buitenwereld.”

naarmate andere muzikanten ons begonnen goed te keuren. Toen Tim zei dat het geweldig klonk, was het plots; “ah, die stompbox, dat zou ik ook wel willen doen.” Geen idee of we echt navolging hebben gekregen, maar blijkbaar lopen er wel enkelen met plannen rond.”

Eline: “Het is ook niet zo moeilijk.”

Is het niet vooral ongelooflijk vermoeiend?

Eline: ”Ja. Maar drummen is ook vermoeiend. Ik heb wel keigespierde kuiten ondertussen.

En de cellulitis is ook verdwenen. (lacht) Neen, ik vind het wel leuk dat je iets fysiek ziet gebeuren op het podium. Als band moet je ook je muziek beleven en die stompbox is bijna een oerkracht.”

Thomas: “Het is bovendien de meest economische manier om met een band te toeren.

Alles kan in één auto, er kan zelfs nog een klankman bij. Super voor het milieu. Al hebben we onszelf, met deze plaat, uitgebreid met een loopstation. We wilden wat meer dynamiek leggen in wat we doen én wel eens iets nieuws proberen. Niet wéér een nieuw nummer met wéér drie akkoorden en die stompbox.”

on stage 4 februari: 4AD, Diksmuide (w/ Falling Man) 10 februai: AB, Brussel (w/ Sista Flex) 11 februari: We Are O’pen @ Trix,

Antwerpen (w/ Kapitan

Korsakov, Maxon Blewitt,

Rones, Superlijm, …)

17 februari: Muziekodroom, Hasselt 18 februari: Charlatan, Gent 10 maart: Cactus, Brugge (w/ Ping Pong Tactics) 13 april: Nijdrop, Opwijk

Little Trouble Kids ‘Adventureland’ PIAS

Een nieuw avontuur van Eline en Thomas! Laat je twaalf nummers lang meenemen naar een zotte wereld waarin dreiging en fluffyness hand in hand gaan. Verwacht geen radicale vernieuwing, maar wel de vertrouwde, basic aanpak van het duo, die in dit geval ietwat meer gekanaliseerd op plaat gezwierd wordt. Daardoor klinkt opener ‘Left Right Left’ bijzonder in your face, komt de groovy kant van Little Trouble Kids naar boven in ‘Anyways’ en sluiten grimmigheid en glamour een dodelijk pakt in ‘Glamorama’.

Gevoelige oortjes worden met ‘Druken Eyeball’ een semi-akoestisch rustpunt gegund, een aanpak waarmee Little Trouble Kids succesvol hun vertrouwde pad verlaten. En dat bevestigt dat dit geen one trick pony is, en dat het beste mogelijk nog moet komen. (jvb)

Little Trouble Kids

14

homegrown (on cd ) Babils

Dan San

‘QTAB’

‘Domino’

Eigen Beheer

JauneOrange/PIAS

Het is alweer van 2007 geleden dat het Brusselse avant-gardecollectief Babils nog eens in dit blad opdook. We hadden het toen over een “intense geluidssoep”. Anno 2012 blijft die beschrijving zijn waarde houden voor ‘QTAB’, een 45 minuten durende improvisatie die achteloos tussen ambient, extatische psychedelica, klassiek, jazz, krautrock, noise en zelfs psychfolk slalomt. Zot en heerlijk gerief! U wilt ook wel eens proeven? Snel mailen naar babilscontact@mail.be want er zijn maar 150 exemplaren van deze onwereldse schijfjes in omloop. (eb)

De band speelde al in het voorprogramma van Beirut en Bat For Lashes en de ep ‘Pillow’ had iets. De Luikse band Dan San gaat muzikaal echter meer dan een bank vooruit met ‘Domino’. Een nimmer oubollig folky debuutalbum (de Fleet Foxes-factor) met geslaagde meerstemmigheid (denk een beetje aan Midlake), een zachte vibe (Kings Of Convenience-sfeertjes), uitgekiende arrangementen en sobere percussie. Mooi werk van onze Waalse vrienden. (bvm)

Dans Dans ‘Dans Dans’, vinyl+cd

Bali Murphy ‘La Déroute’ Sam Records/AMG

Door de taalbarrière blijven heel wat Franstalige pareltjes onder de radar in Vlaanderen. Neem nu de Brusselse groep Bali Murphy.

Van bij de oprichting slaagt dit gezelschap er in om een steeds uitgebreidere fanbasis te blijven boeien. Live maar ook met cd’s als ‘L’Homme Descend Du Tram’ (2005) en ‘Poussière’ (2008). Voor ‘La Déroute’ opteerden de vijf heren ervoor om Kris Dane (Ghinzu, dEUS) de rol van producer toe te vertrouwen. Het resultaat is verrassend ingetogen. Minder (folk)rock en wereldmuziek maar eerder gesublimeerde intimiteit. De invloeden van Manu Chao en Les Têtes Raides zijn bijna verdwenen. De groep treedt nu vooral in het spoor van zingende poëten als Gerard Manset en Yves Simon met duidelijke knipogen naar Georges Brassens en Jacques Dutronc.

In de teksten vinden we nog altijd de filosofische gedrevenheid van in het begin. Bali Murphy biedt geen oplossingen maar stelt wel de juiste vragen en maakt een aantal rake opmerkingen. Hoog tijd dat deze groep ook in het Vlaamse landgedeelte de nodige aandacht krijgt. Te ontdekken op 16 februari in het Koninklijk Circus. (gtb)

Bestov

Het ruikt niet naar een eindexamen van een conservatorium-combo en zelfbevredigende showing-off-muziekjes van jazzcatpuristen hoor je gelukkig ook niet. Het debuutalbum van Dans Dans (een vinyl only release met bijgevoegde cd) is vooral een heel artistiek en dynamisch live on tape opgenomen werkstukje van drie rasmuzikanten die buiten de lijnen durven kleuren. Gitarist Bert Dockx (Flying Horseman), bassist Fred Jacques (Lyenn) en drummer Steven Cassiers (Dez Mona) vormen samen een superband die zich naast een zelfgeschreven compositie ook waagt aan levendige bewerkingen (psychelische jazz met een scheut blues) van werk van Sun Ra (‘El Is A Sound Of Joy’, ‘Lanquidity’), Thelonious Monk (‘Freedom Suite’), Sonny Rollins (‘Misterioso’) én Nick Drake: de Dans Dans-versie van ‘River Man’ mag naast die van Brad Mehldau staan. Goed gedaan, heren. (bvm)

Pauwel De Meyer ‘What Do They Do With Boys Like Us’ Eigen Beheer

The Band Of Willies ‘Revolution’ Eigen Beheer

Eerst even vooraf: de vier gasten van The Band Of Willies kunnen spelen. En ze zijn er ook in geslaagd om in eigen beheer een plaat te maken die niet klinkt alsof hij opgenomen is in een windtunnel. Nu nog afleveren om afleggertjes te spelen en we zijn er. ‘Coming Home’ klinkt immers als Red Hot Chili Peppers met saxofoon, meermaals duiken echo’s van The Black Keys op en één maal werd (oh horror) een solo waargenomen (in een verder best draaglijk ‘Red Eyed Lady’) die van Mark Knopfler afkomstig kon zijn. Hier zit véél potentieel in, maar een eerste voorwaarde om dat te verzilveren, is het vinden van een eigen smoel. (jvb)

Codasync ‘Akronise’, ep Grovgast Enterprises

We vroegen ons al af waar de nieuwe Codasync bleef, want sinds het debuut ‘Mows Arred’ uit 2008 leverden Antwerpens interessantste instrumentalen elk jaar een release af. Deze op de valreep van 2011 uitgebrachte 4-track ep, verschuift daarom naar de eerste RifRaf van 2012.

De band wist op voorgaande releases steeds verrassend uit de cd-speler te komen mits veranderingen in geluid én aanpak. ‘Akronise’ opent met wederom een nieuw geluid; de sequence, met daarover een killer drumgroove, méér moet dat dikwijls niet zijn, dat heeft Trans-Am al bewezen. In ‘Fredbout Lackmaes’ (waar blijven ze die titels halen) komen dan de eerste vertrouwde gitaren en psychedelica bovendrijven die ‘Snacycod’ zo kenmerkte. Nu we toch patronen aan het zoeken zijn, 4 platen, 4 songs die ernaar kunnen refereren. Hebben de Codasync-leden ons een beknopt overzicht van hun fascinerende leefwereld willen voorschotelen? Dan kijken we nu al uit naar de logischerwijs dit jaar nog te verschijnen vijfde plaat, gewoon al om te zien hoe deze saga zich verderzet. (boo)

Support acts van Devendra Banhart, The Veils, Tom Brosseau, Scott Matthew, Allo Darlin en The Bony King Of Nowhere waren goed voor de naambekendheid, ‘Will There Be Enough Wind To Set Sail’ was een geslaagde ep en nu is er het ingehouden debuutalbum ‘What Do They Do With Boys Like Us’. Een treurwilgplaatje met spaarzame arrangementen waarvoor iemand ooit het begrip lofi heeft uitgevonden. Soms wat tranerig maar sowieso een puur werkstukje voor wie net als (bvm) vindt dat de laatste plaat van Bright Eyes een sof was.

Dirty Vicky ‘The Never Ending Album: Roadkill’ Eigen Beheer

Dirty Vicky combineert enkele goed bedachte en uitgewerkte concepten. Al de muziek wervelt rond de imaginaire muze, Dirty Vicky, een kruising tussen een circusfreak en een pornoster. Een beetje een Hot Marijke avant la lettre. Daarnaast bundelt de band al de songs die het maakt, in een op iTunes gestationeerd album. Dat album groeit stelselmatig, zeker nu de boys er opnieuw 5 lappen rootsrock tegenaan gooien. Rootsrock is een wat te enge term om deze southernrock-achtige combinatie van rock, blues, folk, circusmuziek en wriemelende, rusteloze gitaarriffs te benoemen. Live zijn ze blijkbaar ook de moeite! (dg)

Falling Man ‘Hordes Of The Battered’, ep el NEGOCITO Records

Schuimbekkende rochels en snedige smerigheid. Daarmee associëren we de debuut-ep van Falling Man, de Gentse band rond Sam Louwyck (de windman uit Tom Barmans film Any Way The Wind Blows die ook te zien was in Rundskop). ‘Hordes Of The Battered’ werd conform de geest van de compromisloze muziek live opgenomen in de alternatieve muziektempel 4AD en vervolgens in Eindhoven geproducet en gemixt door twee survivors die het klappen van de zweep kennen: Peter Van Elderen (Peter Pan Speedrock) en voormalig Rollins Band-lid Theo ‘Von Rock’ Van Eenbergen, die ook al samenwerkte met Urban Dance Squad, Sonic Youth en Tool. Vettig en prettig. Play loud! (bvm)

Cowboys & Aliens ‘Sandpaper Blues Knockout’ Dice Industries

Een stonerlegende, dat is Cowboys & Aliens in bepaalde WestVlaamse milieus. Tot ze er vijf jaar geleden genoeg van hadden.

Maar zie, hier staat de band opnieuw met vier groovende, luide liedjes die lieden die al hun Kyuss-platen uitgeleend hebben zonder nog te weten aan wie, mogelijks zullen kunnen pruimen. Wie die platen echter niét uitgeleend heeft, kan beter Kyuss nog eens van stal halen. Want zoals het cliché het wil, het origineel is altijd net iets beter. (jvb)

Hadron Highway ‘Hadron Highway’, ep Eigen Beheer

Deze band brengt een kleine twintig minuten indrukwekkende donkere rockmuziek.

Hadron Highway weet wel weg met de drie gitaren, er wordt een behoorlijk effectieve wall of sound opgetrokken. De invloeden die de bandleden aanhalen, zoals Tool, Queens Of The Stone Age, Fugazi en Nine Inch Nails, worden niet simpelweg verknipt en als puzzelstukjes aaneengelijmd. Ze worden verwerkt in een authentiek klinkend geheel dat hier lekker sleept, daar lekker rockt en dus over het algemeen lekker te noemen is. (dg)

FNAC BRENGT HET MIM TOT LEVEN! 3 MAART 2012 - MUSEUM NIGHT FEVER Muziekinstrumentenmuseum, Kunstberg 2, Brussel

¬

¬

¬

¬20u30 APPLAUSE EN 22u00 SIO 23u30 SX

¬

¬

¬

Fnac City 2, Nieuwstraat 123/140, 1000 Brussel Fnac Toison d’Or, Guldenvlieslaan 17A, 1050 Elsene Info op www.fnacagenda.be

01_adv_rifraf DEF.indd 1

17/01/12 11:14

16

homegrown (on cd ) Helium Horse Fly ‘Fishing For Ghosts’, ep Eigen beheer

De zwart-wit foto op de cover van ‘Fishing For Ghosts’ verklapt al heel wat van de inhoud. De duistere sfeer wordt treffend samengevat op de coverflap. Deze ep van het Luikse viertal bevat een verzameling gotische progrock, overgoten met de dramatische stem van zangeres Marie Billy. Muzikaal doet Helium Horse Fly een poging om tempowisselingen en progressieve melodieën te versmelten. Helaas is die mengeling te vaak een soepje, waarbij drums en gitaarlijnen schots en scheef tegen elkaar lijken te botsen en het hysterische geschreeuw van de frontvrouw soms pijn doet aan de oren. Een eigen sound heeft Helium Horse Fly wel, maar ‘Fishing For Ghosts’ is te vaak een eclectische rommelboel met licht- en (vooral) dieptepunten. (dw)

Mad About Mountains ‘Mad About Mountains’ Zealrecords

De frontman van Krakow zit niet stil nu het even windstil is rond de Belgische Low. Een release van z’n puike southern rockband The Brothers Deere was ook een optie maar in afwachting is er alvast een heel mooi, als Mad About Mountains vermomd, solo-album. De rode draad: door reverb vergezelde americana waarin echo’s van Neil Young, Iron & Wine, Calexico en Will Johnson (South San Gabriel) weerklinken. Opgenomen met Micha Volders van Vermin Twins en met bijdragen van ondermeer Gianni Marzo (Isbells, Marble Sounds), Myrthe Luyten (Astronaute) en Stijn Persoons (Krakow, The Brothers Deere). Te koesteren ingetogenheid. (bvm)

The Minority Print ‘Down Memory Lane’, ep Eigen Beheer

Horses On Fire ‘Horses On Fire’ V2 Records

Zo nu en dan is recenseren verbazend gemakkelijk. Je zet een plaat op en noteert vervolgens zorgvuldig de uitspraken van huisgenoten en/of bezoekers. Goed, dat is gemakzuchtig, maar soms is die aanpak nu eenmaal de meest gepaste, zoals bleek tijdens het afspelen van dit titelloze debuut, toen ondermeer deze quotes te rapen vielen: “Net Triggerfinger light.” “Elke keer als je die plaat draait, maakt God een oude bluesneger dood in de Mississippi.” “Kunnen we alleen naar ‘I Miss To Hate You’ luisteren en doen of de rest niet bestaat?” “Ik hoop dat mijn kinderen die cd nooit in de kast vinden.” “Ik weet dat het stormt, maar mag ik alsjeblief buiten gaan spelen?” Daar heeft (jvb) nu eens niks op aan te vullen.

Hush Hush ‘Hush Hush’, ep Eigen Beheer

Niet te verwarren met het gelijknamige nummer van The Pussycat Dolls. Hush Hush is vooral de bronzen medaille van het provinciale rockconcours Oost.Best! Een band uit Sint-Niklaas bestaande uit een zanger met een uitstekende grofkorrelige stem en muzikanten (ziedaar, Sean van Nailpin op drums!) die degelijk werk afleveren. Dé killersong en een hoogst eigen smoel (’t mag minder gewoontjes klinken) horen we echter nog niet op deze ep van Hush Hush. (bvm)

Influenz ‘Crawl Home’ Eigen Beheer

Influenz is geen hiphop-crew zoals de naam doet vermoeden, maar een rocktrio uit de kempen. Ze gooien wat garagerock, psychobilly, bluesrock en andere donkere en harde rockvarianten bij elkaar voor een stevige powertrip. Het klinkt allemaal nog een beetje ongeleid en richtingloos, maar de gasten weten van aanpakken, dus dat komt allemaal wel goed. (dg)

Deze piepjonge band uit Sint-Niklaas vertoont best wat kwaliteiten. De heren spelen geen deathmetal, punkrock of hardcore, wat meestal het geval is bij beginnende bandjes. Maar ze durven er enthousiast invliegen met powerrock die doet denken aan Danko Jones, Triggerfinger of Monster Magnet. De sterke stem van de zanger is met name een pluspunt, alsook de ietwat kitscherige, maar toch vette gitaarsolo’s. Drie knappe songs, The Minority Print is een bandje om in de gaten te houden. (dg)

Neon Electronics ‘Keylogger’ Dancedelic D/LC Music

Het bijzonder productieve ebm-project laat alweer een nieuw studioalbum op ons los. De beats zijn opnieuw even hoekig als stevig, de Sisters Of Mercy-achtige gitaren werden weer aan boord gehesen (het prima openingsnummer bevat trouwens een riedel die wel heel erg aan ‘Alice’ doet denken) en de typerende vocals van Dirk Da Davo mochten natuurlijk ook niet ontbreken. ‘Keylogger’ bevat genoeg behoorlijke electro om de fans (en dat zijn er nog altijd heel wat) blij te maken; de gastbijdrages van een stel jonge honden en van van halfgod Jean-Marie Aerts (on acid begot) en de cover van ‘The Fear In My Heart’ (Luc Van Acker) zullen ook geen kwaad doen. (mb)

pIE p. KLEIN ‘Vitrinevrienden’ Eigen Beheer

Op de vraag of humor thuis hoort in muziek, antwoordt pIE p. KLEIN wellicht volmondig ja. Met als aanvulling dat muziek ook theater is.

Om maar te zeggen: ‘Vitrinevrienden’, de derde plaat van pie, MC Big Bolle, Willem II, sexy Jan en sexy Kevin is een speelse cabaret-patchakapop-skapunk-wereldmuziek-gimmick die mikt op de irritatie-detector van wie niets heeft met de Nederlandstalige strapatsen van Hugo Matthysen, De Nieuwe Snaar en - godbetert Bart Peeters. Of hoe een studentikoos feestplaatje ook flauw gedoe met een beperkte houdbaarheidsdatum kan zijn. (bvm)

Rebounce ‘Nightronic’, ep AudioSize/Alter Records

Kings Of Belgium ‘Trés Fort’ Off Records

Zéér misleidende bandnaam en eigenlijk niet écht helemaal geschikt voor deze homegrown-sectie; een nieuw project met Zweeds drumwonder Morgan Ägren - in december nog in RifRaf met de ‘Blixt’-plaat waarop hij samenwerkt met Bill Laswell én vooral bekend als één van de laatste Zappa-drummers. Maar we moesten een keuze maken en aangezien drijvende kracht achter deze release toch weer de immer fabuleuze Belg Pierre Vervloesem is (u moét hem kennen van wijlen X-Legged Sally, F.E.S , z’n producerswerk voor dEUS en ook z’n compleet onderschatte John Barry tribute-cd) dan hebben we eigenlijk géén andere keuze. Vervloesem speelt op deze cd voornamelijk bas en ontpopt zich tot de vaderlandse Les Claypool. Aan de zijde van Ägren en gitarist Gil Mortio geeft dat virtuoos vuurwerk alom, én een te koesteren plaatje voor wie houdt van instrumentale gekte met dolgedraaide ritmes doorspekt met intrigerende soundscapes. Leopold, Boudewijn én Albert mogen trots zijn op hun troonopvolgers en (boo) gelooft opeens wéér in de monarchie, long live the Kings !

Zeer te pruimen ep voor wie te vinden is voor de nodige dosis neurotische clicks en synths, gedragen door rechttoe rechtaan beats. Opener ‘Threesum’ roept herinneringen op van vroege T. Raumschmiere, door de mangel gehaald met de orchestrale synths van Orbital, terwijl de opgenaaide bleeps van ‘Obliteration’ en de roboteske mayhem van ‘Ginger’ niet zouden misstaan tijdens een nachtje Dourfestival: vuil en hard, maar verdomme lekker!

Afsluiter ‘Hypersense’ zet de ingeslagen weg gewoon verder, en laat ons dan ook watertandend achter, wachtend op een full album en al zeker uitkijkend naar een affiche met de naam Rebounce. Onze dwangbuis is alvast besteld! (mc)

Silicon Ballet ‘Utopia’ Rainboot

De bandleden van het Waalse Showstar laten de meezingrefreintjes even voor wat ze zijn. Voor hun zijproject Silicon Ballet namen ze een quartet strijkers onder de arm en krijgen keyboards en elektronica de nodige ruimte. “Tim Burton-esque” lazen we ergen over single ‘Sunglasses’, en daar is wel iets van aan. Wij vonden vooral opener ‘Victory’ de moeite. Benieuwd of dit een zijproject blijft. (rl)

18

homegrown (on cd ) The Smoking Dog ‘Tales From The Hound’ Eigen Beheer

The Smoking Dog liefst niet verwarren met The Smoking Dogs, Wilfred The Pot Smoking Dog of ‘The Smocking Dogs’ van Metallica. The Smoking Dog is afkomstig uit onze eigen contreien en dit is een tweede ep. Vijf instrumentale nummers gedrenkt in een geschiedenis van (garage)rock en surf. Door de energieke inzet in het verlengde van Triggerfinger, Black Box Revelation en The Imperial Crowns (van wie de band al ooit het voorprogramma mocht verzorgen) maar toch net anders mede door de Hammond-klanken. De cover van Ennio Morricone’s ‘The Good, The Bad & The Ugly’ past perfect in het geheel. Even dromen en hopen dat dit kleinood eveneens op vinyl uitkomt. (gtb)

The Soon Yis ‘The Soon Yis’, ep Eigen Beheer

De productie van Pascal Deweze klopt en de drie liedjes smaken naar meer. De Gentse groep The Soon Yis (wellicht een knipoog naar SoonYi Preven, de vijfendertig jaar jongere vrouw van Woody Allen) schrijft catchy songs met heldere vocalen (thanks Suzy Outlaw!) die klinken als een frisse, gedreven mix van Magnapop en Best Coast. (bvm)

Het Zesde Metaal ‘Ploegsteert’ Een writer’s block. Wannes Cappelle, bezieler van Het Zesde Metaal, kent het fenomeen maar zag het licht in IJsland (de thuishaven van zijn schoonfamilie) en besloot samen met producer Robin Aerts de opvolger van debuut ‘Akattemets’ uit 2008 op te nemen. Cultuurkapel De Schaduw in Ardooie deed dienst als studio, mooi volk als o.a. Tom Pintens, Filip Wauters, Frans Grapperhaus, Bert Huysentruyt en Gregory Frateur (Dez Mona) kwam langs en ‘Ploegsteert’ is een dynamische plaat die donkerder en veel directer klinkt dan Het Zesde Metaal anno 2008. De vergelijking met Willem Vermandere is omwille van het West-Vlaamse dialect en het verhalende aspect misschien snel gemaakt maar Cappelle bedient zich toch van een eigen, hedendaags idioom waarin naast rustige vertelsels ook ruimte is voor emotionele diepgang en weerbarstige outro’s. Alleen al op basis van de hommage aan Frank Vandenbroucke (het titelnummer) en intense topsongs als ‘Last Van U’, ‘Ier Bie Oes’ en ‘Benauwd’ een must have, deze ‘Ploegsteert’. (bvm)

Zita Swoon Group ‘Wait For Me’ Crammed Discs/PIAS

Speedball Jr ‘Treble In Paradise’ Green Cookie Records

Jawel, ze bestaan nog! Vijf jaar hebben ze ons laten wachten, maar het Gents surfabilly-combo heeft het nog altijd in de vingers, knieën en kloten: vanaf opener en titeltrack laat Speedball Jr horen dat het zich onderscheidt van het doorsnee surfbandje. Dit is aanstekelijke zooi, die je meeneemt van Californische stranden tot de goorste kroegen (check ‘Swimming With The Sharks’). Verheven kunst? Ui-ter-aard niet. Ontucht opwekkende, aanstekelijke songs? In overvloed! (jvb)

Straw Dogs ‘Bubblegum Heartache’ Pulp Records

De verdienstelijke productie van Luc Crabbe (Betty Goes Green, Telstar) ten spijt is het vierde album van de Brusselse-Halse-Leeuwse groep Straw Dogs (vernoemd naar een film met Dustin Hoffman uit ’71) geen voltreffer. Het knullige Engels van frontman Hans Van Campenhout is de stoorzender van dienst die te veel de aandacht wegtrekt van de (sporadisch bluesy) poprock. (bvm)

Dat de muzikale ziel van Stef Kamil Carlens wel eens gitzwart zou kunnen zijn, kon je al horen in de doorleefde blues van A Band of in de swingende funk van Zita Swoon. Verwonderlijk is het dus niet dat hij ooit in de the heart of darkness zelf, Burkina Faso in dit geval, zou terechtkomen om zijn muzikale honger te stillen. Hier liet Carlens zich onderdompelen in tradities die de griots, traditionele verhalenvertellers uit West-Afrika in stand trachten te houden. In deze omgeving gaat Zita Swoon Group een kruisbestuiving aan met zangeres Awa Démé en balafonspeler Mamadou Diabaté. De balafon, een houten xylofoon, en de krachtige en energieke stem van Démé versmelten moeiteloos in de sound van Zita Swoon Group. ‘Wait For Me’ is het 12 songs tellende verslag van deze muzikale samenwerking. Songs die handelen over het wel en vooral veel wee van de bevolking van Burkina Faso zijn met veel wederzijds respect tot stand gekomen en klinken ondanks de onderwerpen opvallend positief. Een flinke portie Afrikaanse joie de vivre is in de songs geslopen. Gelukkig is de inbreng van Zita Swoon eigenzinnig genoeg om het niet tot een pure wereldmuziekplaat te laten uitmonden. Na de muziek voor het dansproject ‘Dancing With The Sound Hobbyist’ opnieuw een geslaagd project voor Zita Swoon Group .(ow)

V/A ‘Soundtrack Van De Demerbroeken’ Majestic/Munich Records

Merdan Taplak ‘In It For The Honey’ Hasret

We vallen meteen met de deur in huis: ‘In It For The Honey’ is een meer dan aardige debuutplaat en bevestigt wat al lang geweten was, namelijk dat Antwerpenaar met Turkse roots Merdan Taplak momenteel één van de meest interessante producers uit binnen- en buitenland is. Het eerste bewijs daarvan is ‘Join The Circle’, met strakke vocals van Fat Jon, dat klinkt als een track die The Chemical Brothers vergeten waren te maken. Een paar tracks verder in ‘J.I.M.S.’ is het spelen met bigbeat stuff à la Plump DJ’s of Stanton Warriors, terwijl de seks afdruipt van ’Pussy For Free’ (denk discoglitch die schippert tussen Symian Mobile Disco en Gonzales). Slechts nu en dan blijft een goed idee in de startblokken steken - de hiphopbeat op de titeltrack draagt niet genoeg, maar dan nog…

Persoonlijke favorieten zijn ‘Goofy Groove’, dat is samengesteld door een fijnmazig net van stijlen, sounds en beats en tegelijk echt lekker uit de boxen komt knallen en het knetterende ‘Booty Trap’. Het lijkt wel of Taplak op elk van de 12 nummers een ander stukje van zijn muzikale invloeden (van dub tot grime, electro, techno en ver daar buiten) prijsgeeft en als een volleerd meester naar zijn hand zet. Feestje, daar in de AB op 18 februari? You bet! (mc)

De Demerbroeken is een stukje natuur in de regio Scherpenheuvel-Zichem. Het was eveneens de thuishaven van een aantal opmerkelijke volkse figuren uit de boeken van Ernest Claes. Onder hen De Witte, stroper Wannes Raps en Pastoor Munte. Lennaert Maes (Lenny & De Wespen) en Andries Boone (Ballroomquartet) vonden op hun beurt inspiratie in deze pastorale wereld en schreven/componeerden/arrangeerden een cd met als rode draad weemoed en nostalgie. Om het geheel de nodige couleur locale te geven met het juiste sepia retrotintje haalden ze er een paar notoire gasten bij.

Onder hen niemand minder dan Jan De Wilde (perfecte casting in dergelijke omgeving) en verder nog o.a. Jasper Hautekiet, Dree Peremans, Stefan Bracaval en zelfs Guy Swinnen. ‘Soundtrack Van De Demerbroeken’ is een fijnzinnig werkstukje boordevol intimistische folkpop met subtiele arrangementen van multi-instrumentalist Dries Boone. Americana op zijn Vlaams en dat is hier als compliment bedoeld. De foto’s in het cd-boekje verlenen het geheel een aangepaste meerwaarde. (gtb)

Liesa Van der Aa ‘Troops’ Rockoco/Ber tus

Liesa Van der Aa is een naam om dubbel te onderstrepen, of nog beter: te fluoresceren. ‘Troops’, haar debuutalbum, zou een muzikaal spookhuis kunnen zijn. Soms angstaanjagend, dan weer opwekkend met een griezelige ondertoon. Maar de solo-artieste weet in de eerste plaats geen seconde te vervelen. Van der Aa’s klassieke wegen kruisen die van het experiment: bevreemdend hoe de dreigende viool in ‘Lou’ klassieke arrangementen aan popmuziek koppelt, maar het werkt wél.

Telkens opnieuw creëert ze een breed klankenpalet met behulp van haar viool, die dient als een hele muziekcatalogus. ‘Troops’ is een reden om te dagdromen, het excuus om voor vijftig minuten ver weg van de reële wereld zijn. Liesa Van der Aa zou als de heks van de Belgische popmuziek kunnen worden beschouwd. Maar dan wel omwille van de betovering. (elv)

She Sells Seashells http://vi.be/shesellsseashells Het uitspreken van de groepsnaam is om een knobbel van in je tong te krijgen, maar de tongue twister weerhoudt dit Gentse vijftal er niet van om leuke deuntjes te schrijven. De drie nummers op vi.be zijn afkomstig van de - tevens gratis van het net te plukken -‘Zeveneken EP’. Genoemd naar het gelijknamige dorpscafé in Oostakker. She Sells Seashells klinkt erg fris in de oren. Het licht funky toetsenspel en de uitgekiende gitaarpartijen vormen een vertrouwd geheel zonder ongeïnspireerd aan te voelen, integendeel... She Sells Seashells heeft zich meester gemaakt van een heel eigen mix aan funk, soul, popmuziek en progressieve harmoniëring.

Zwoel, speels en uiterst charmant. (dw)

BoguS (foto: Jeroen Vanneste - Wannabes)

“Bogus staat voor power folk & jazz op sax en gitaar. Eigen composities gekruid met heel wat improvisatie.” vi.be/bogusmusic

PoPPunt trakteert Poppunt werd op 12 april 2011 officieel tien jaar oud. Dat laten we niet zomaar passeren, wel in tegendeel. We proberen iedere dag om het leven van muzikanten, dj’s en producers interessanter te maken, en gedurende tien maanden doen we daar een schep bovenop.

Poppunt trakteert namelijk sinds juni 2011 t.e.m. maart 2012 iedere maand op een cadeau die aanstormend talent vooruit helpt. Naast een professionele fotoshoot wonnen deze bands een rechtstreeks ticket voor een plaatsje in RifRaf. Drie bands werden uit andere inzendingen gekozen door de grafici van Milk & Cookies.

Feline & Mr.B (foto: Stijn Van Minnebruggen - Wannabes)

“Who needs wings!”

Mi Se lk le & Ct Co ie ok ieS

vi.be/FelineAndMisterB

She SellS SeaShellS (foto: stino)

“Wij hebben ook nog een gitarist, maar die is ros.”

Mi Se lk leC & C ti oo e kie S

vi.be/shesellsseashells

hear, hear! (a Cheer) (foto: Tomas Verheyen)

“Hear, hear! (a cheer) is een one man’s band onder leiding van Tomas Verheyen die momenteel de laatste hand legt aan zijn -op de slaapkamer in elkaar geknutselde- debuutcd” vi.be/hearhearacheer

the PuMS (foto: Tom Verbruggen - Genthology)

“Binnenkort komt er een nieuwe opname met een extra bandlid, hou ons dus in de gaten ;)” vi.be/thepums

Sue Me Charlie (foto: Tom Verbruggen - Genthology)

“Sue Me Charlie resideert in hartje Antwerpen en brengt verfijnde, eigentijdse pop.” vi.be/suemecharlie

JiM Berengier (foto: Jeroen Vanneste - Wannabes)

“Wanted dead or alive: superdrummer en -bassist regio Gent, Deinze of Kortrijk voor zomerfestivals.” vi.be/JimBerengier

the SkarMinkelS (foto: Jasper Lemmens)

“Skankin’ Feet! The Skarminkels steken jullie feestje in de fik!” vi.be/Skarminkels

Mi Se lk leC & C ti oo e kie S

the Pilot light (foto: Stijn Van Minnebruggen - Wannabes)

“The Pilot Light balanceert op de grens tussen alternatieve indie rock en nineties powerpop. Mid tempo ritmesectie, prominente gitaarrifs en plakkende vocale hooks waar PRITT iets van leren kan.” vi.be/thepilotlightbe

VeCa eleCtrik (foto: Jokko - Wannabes)

“Veca Electrik brengt een nostalgische terugblik op de vrouwelijke grungepop uit de nineties. De vergelijking met Hole, The Breeders, Throwing Muses, Veruca Salt is niet veraf.” vi.be/Vecaelectrik

22

Earteam Gonjasufi ‘MU.ZZ.LE’ Warp/V2 Records

Volgens voorspellingen van de maya’s zal de wereld vergaan in 2012: binnen dit en enkele maanden klapt de hele planeet, inclusief de Taj Mahal en de keuken van Jeroen Meus, onherroepelijk ineen. De door u zo teerbeminde RifRaf-redactie wordt verzwolgen door kolkende maalstromen, het vrijgevochten flietertje van Manneke Pis wordt weggevreten door de zwaveldampen die opstijgen uit de roodhete lava. Niet dat Gonjasufi ons niet waarschuwde: sinds zijn debuut van vorig jaar, ‘A Sufi And A Killer’, lijkt de apocalyps plots heel dichtbij. Half high, half wijsgeer – althans dat is wat zijn naam ons doet geloven – schotelt deze bebaarde yogi ons andermaal een dampend stoofpotje voor met een mélange van hip/triphop, Oosterse mystiek en de vervormde klankgolven van een verdwaalde ruimtekapsule.

‘MU.ZZ.LE’ staat voor muilkorf: Gonjasufi aka Sumach Ecks is kwaad op de wereld. “They’re killing in the name of me,” sneert hij. Maar door dat onwaarschijnlijk geniale stemgeluid klinkt die frustratie tegelijk ook teder en melancholisch. Aanschouw en bemin deze profetische zonderling. (mvm)

A Place To Bury Strangers ‘Onwards To The Wall’, ep Dead Oceans/Konkurrent

Het New Yorkse A Place To Bury Strangers wordt iets te veel geframed als een extreem luide band.

Dat is inderdaad zo, maar het is niet enkel en alleen een loeihard klinkende band. Soms vergeet men dat A Place To Bury Strangers ook songs heeft. Op deze nieuwe ep staan er alweer enkele sterke exemplaren.

De ingrediënten van de band zijn bekend: A Place To Bury Strangers klinkt als The Jesus And Mary Chain op coke en superversterkers.

Veel evolutie zit er voorlopig nog niet in de sound van de band, maar het begint nog lang niet te vervelen. We wachten graag op het nog dit jaar te verschijnen nieuwe album. Leuk tussendoortje. (dm)

Ambarchi & Brinkmann ‘The Mortimer Trap’ Black Truffle Records

Hoezo, ontoegankelijk? Fans van Oren Ambarchi zullen er niet van opschrikken, liefhebbers van de minimale beats van Thomas Brinkmann misschien wel, maar ‘The Mortimer Trap’ is één lange drone van een dikke zeventig minuten. Of zoiets wel vol te houden valt? Het is te zeggen, Ambarchi doet het eerste halfuur duidelijk zijn zin met het diepe, soms harde gedreun dat door de geluidsmuur wringt, daarna komen de uitgebeende ritmes van Brinkmann meer aan bod. Langzaam drijft er een patroon naar boven tussen het geruis en het gezoem, na verloop van tijd sleurt ’The Mortimer Trap’ je mee in een verrekt meeslepend spel met klank en ritme. Dit is gewoon elektronische psychedelica, puur en simpel. (ts)

Sandy Barber ‘The Best Is Yet To Come’ BBE Records/V2 Records

Terwijl de helft van het muziekjournaille nu al weken aan een stuk staat te roepen dat 2012 het jaar van de soul wordt omdat - de overigens erg getalenteerde - Michael Kiwanuka een dikke radiohit te pakken heeft, zien we bij kwaliteitshuizen als het Londense BBE Records toch al enkele jaren een hernieuwde aandacht voor soul en disco. Heeft het met de vinyl-hype te maken of is het een Europese richtlijn waar we niet van op de hoogte zijn; feit is dat we om de oren geslagen worden met compilaties en heruitgaven allerhande. Sandy Barbers debuut uit 1977, ‘The Best Is Yet To Come’, past in die lange rij hopeloos vergeten platen met kleurrijke hoezen die vaak al snel na hun release bedekt raakten onder een veelzeggend laagje stof.

Niet meteen opgedolven 18-karaats goud, deze BBE-release, maar Barbers aanstekelij-

ke disco-soul valt best wel te pruimen: stevige four-to-the-floor, leuke percussie, blazers, groovy gitaren en de overtuigende vocale partijen van Sandy zelf. (mvm)

naar Fleet Foxes geluisterd, jongens, maar de uitvoering is minder eigenzinnig en te veel op safe gespeeld qua radiovriendelijkheid. Te weinig gedurfde ersatzmuziek. (bvm)

Big Deal

Cage & Aviary

‘Lights Out’

‘Migration’

Mute Records/PIAS

Internasjonal/PIAS

Of de 18-jarige Alice Costelloe en de 29-jarige Kacey Underwood het nu met elkaar doen of niet: feit is dat ze aan een vleugje geheimzinnige romantiek en elk een gitaar genoeg hebben om een leuke plaat bij elkaar te schrijven. Nochtans is de eerste helft van ‘Lights Out’ even doorbijten. ‘Distant Neigborhood’ trapt nog sterk af, maar in andere nummers missen we extra body.

Drums, bijvoorbeeld. Of een iets minder eentonige samenzang. Maar als alle puzzelstukjes op zijn plaats vallen, hangt er wel degelijk magie in de lucht: ’Visions’, ‘Seraphine’ en ‘Pi’ zorgen voor een ijzersterk einde. (rl)

Een groep die vernoemd is naar the world’s only weekly newspaper dedicated to bird keeping zorgt om te beginnen voor verwarrende Google-momenten. Dat gezegd zijnde heeft C&A (of is dat ook verwarrend?) duidelijk een voorliefde voor Giorgio Moroder, 80s electronica à la Jan Hammer en de soundtrack van Beverly Hills Cop (een remake van Miami Vice waarbij Crockett en Tubbs worden opgezadeld met een wise-cracking agent uit Detroit Hollywood, je kan mijn contactinfo bij de redactie opvragen!) De term kitsch is kortom de rode draad in deze, op het label van Prins Thomas uitgebrachte ‘Migration’. Filmsoundtracks, foute krautrock, pornodisco, falsettostemmetjes en tracks die nog het meest doen denken aan Wham in dub (!), het zit er allemaal in. Bizar, maar intrigerend debuut. (mb)

The Big Pink ‘Future This’ 4AD/Beggars Banquet

Het is altijd fijn als een artiest, die in eer en geweten muziek maakt, de landelijke radiogolven verovert. We hopen dat zo’n lot voor The Big Pink weggelegd is. Het Londense electrorockduo heeft namelijk een heel persoonlijke sound die makkelijk zijn mannetje kan staan tussen de ladrockbands die de alternatieve radio’s beheersen. De wall of sound uit het debuut heeft plaats gemaakt voor een verzorgde en doordachte sound.

Daarmee is The Big Pink z’n eigenheid echter niet kwijt geraakt. De effecten, samples en drumcomputers van voormalige industrialpunker Robbie Furze zijn er nog steeds, zij het in een iets subtielere vorm. Het songmateriaal is er zeker op vooruit gegaan.

De tracks zijn stuk voor stuk eerlijke popsongs die zich snel in de hoofden van vele tieners zullen nestelen, kortom: alles wat wij van britpop verwachten. Gelukkig blijft The Big Pink een buitenbeentje in het genre.

Wedden dat u over enkele weken de refreinen van ‘Stay Gold’ of ‘Hit The Ground’ uit het hoofd kan zingen? (dm)

Boy & Bear ‘Moonfire’ Coop/V2 Records

Album of the year, best group, breakthrough artist album, best adult alternative Album, breakthrough artist single for ‘Feeding Line’: Boy & Bear won vijf Aria Awards (de Australische Grammy Awards) in eigen land maar zorgt, ondanks bij momenten uitstekende songs, voor goedkoop epigonisme op debuut ‘Moonfire’ (release 13 februari). Goed

Canyons Of Static ‘Farewell Shadows’ Oxide Tones

Canyons Of Static is nog maar eens een nieuwe postrockband. Het goede nieuws is dat de leden met ‘Farewell Shadows’ een verzameling sterke nummers in huis hebben, zeer sterke zelf. De intensiteit druipt van elke noot. Minder is dat ze overduidelijk schatplichtig zijn aan bands als Mogwai en Explosions In The Sky. Nog geen uitgesproken eigen smoel dus. Wie daar geen bezwaar tegen maakt, moet dit plaatje dus vooral checken. (eb)

Deckard ‘For A Better Tomorrow’, 2lp/ digital Equinox Records

Als de evil twin brother van DJ Shadow, zo en niet anders zouden wij Deckard omschrijven. Neem bijvoorbeeld ‘Head Off’, de eigenzinnige opener van ‘For A Better Tomorrow’, waarbij een akoestische gitaar en krakende stemsample nadrukkelijk tegen kurkdroge drumpatronen aanschurken en de geest van ‘Entroducing’, Shadows magnum opus, meer dan nadrukkelijk komt bovendrijven. Enerzijds steelt de producer dus als de raven, maar anderzijds voegt Deckard gelukkig genoeg eigen ingrediënten toe zodat zijn muziek nooit als tweederangs DJ Shadow overkomt. Want de producer mag al zijn tracks dan wel op afgemeten drumklanken stoelen, hij flikkert er ten gepaste tijde rauwe samples en kapotte keyboards tussen waardoor van het geheel zowel een film noir-achtige sfeer als een relaxte vibe afstraalt. Schizofrene plaat. (wd)

© Tim Saccenti

Die Antwoord ‘Tension’ Zef Recordz/V2 Records

Als RifRaf Pitchfork-gewijs punten zou geven, beloonden wij de Zuid-Afrikaanse heren van Die Antwoord alvast met een dikke 9 voor hun amusementswaarde. Met volslagen idiote raps, glitchy elektronica en gepitchte, in absurd mock patois gehulde zangpartijen, behoort ’Tension’ alvast tot één van de grappigste experimenten van de afgelopen maanden.

Quoteren wij het geflipte drietal daarentegen op muzikale inventiviteit en kwaliteit, dan komen we helaas uit bij een heel andere score.

Want de soepele tracks mogen dan wel een lekkere flow bezitten, het is verdomd moeilijk om de geinige muziek au sérieux te nemen - zelfs de hoogtepunten op ‘Tension’ weten jammer genoeg nooit het niveau van een doordachte gimmick te overstijgen. Even snel en efficiënt als op de lachspieren, werkt deze plaat dan ook op de zenuwen. Geslaagd, maar met de hakken over de sloot. (wd)

Ani DiFranco ‘Which Side Are You On?’ Righteous Babe Records

Het was alweer 3 jaar geleden dat we nog getrakteerd werden op een nieuwe plaat van Ani DiFranco. Een eeuwigheid als je weet dat ze in de jaren ’90 jaarlijks een plaat uitbracht. Zelfs na een 20-jarige carrière met bijna evenveel album blijft haar politieke ongenoegen een belangrijke bron van inspiratie.

Dit werd dan vertaald in furieuze folk, waarbij haar akoestisceh gitaar bepalend was voor haar geluid. De felheid van de muziek is wat afgenomen. Heeft het te maken met de tendinitis waarvan ze aan haar polsen last kreeg?

Waarschijnlijk wel, maar het heeft zeker te maken met het meer gevarieerde geluid dat ze nu presenteert. Jazz- en soulinvloeden vinden steeds meer hun weg in het repertoire van DiFranco. En als ze het over joints roken heeft, sluipt er een streepje reggae in de song. Al bij al geen slechte evolutie. Muzikaal tilt ze haar sound een niveautje hoger en klinkt het meteen een stuk toegankelijker. (ow)

DJ Food ‘The Search Engine’ Ninja Tune/PIAS

Het is alweer 11 jaar geleden dat Strictly Kev als DJ Food een plaat uitbracht en laten we de spanning - en het ultieme cliché - maar meteen uit de weg ruimen: ‘The Search Engine’ is mjam.

Daverende beats, bakken samples, vette drums en dito gitaren, heel wat prima ideeën en vooral een stel afwisselende en vooral aanstekelijke nummers. En dan zijn er nog de gastbijdrages: JG Thirlwell (Foetus), 2econd Class Citizen, een zichzelf coverende Matt Johnson (The The), Dr Rubberfunk, DK (Solid Steel) en Natural Self, ze passeren allemaal de revue. Het enige dat sommige luisteraars zou kunnen storen is het ont-

21

01.02

24.02 I SCHOOL IS COOL, BRNS, CAPE COAST RADIO, KISS & DRIVE, HOQUETS (AB) 25.02 I CUSTOMS, BIRDS THAT CHANGE COLOUR, ZOFT, LOVE LIKE BIRDS, DAN SAN (BOTA)

11.02 | DE MENS PLAYS ‘DE MENS’ 17.02 | LUC VAN ACKER PLAYS ‘THE SHIP’ 15.03 | WIM MERTENS PLAYS ‘STRUGGLE FOR PLEASURE’ 16.03 | WIM MERTENS PLAYS ‘STRUGGLE FOR PLEASURE’ 10.05 | DE PUTA MADRE PLAYS ‘UNE BALL DANS LA TETE’ 26.01 I ASKING ALEXANDRIA + BLESS THE FALL + CHELSEA GRIN 27.01 I BJORN BERGE + LEWIS FLOYD HENRY 28.01 I LONEY DEAR + CHARLES FRAIL 29.01 I AMATORSKI & FILM 31.01 I RADICAL FACE + BENJAMIN FRANCIS LEFTWICH 01.02 I S.C.U.M. 02.02 I MEGAFAUN + GEPPETTO & THE WHALES 02.02 I GABRIEL RIOS - SOLO 03.02 I GABRIEL RIOS - PIANO, PERCUSSION & MORE + CHRYSTA BELL 04.02 I HANS LIBERG 04.02 I PERIPHERY + BEAR 05.02 I URBAN TRAD final + 08.02 | TRIANGLE LABEL NIGHT FEAT. BALAM ACAB + oOoOO + HOLY OTHER 09.02 I RODRIGO LEAO & CINEMA ENSEMBLE 09.02 I MINNEAPOLIS, MON AMOUR: HOWLER + MAN MADE 10.02 I FRANK BOEIJEN 10.02 I COCA COLA SESSIONS: LITTLE TROUBLE KIDS + SISTA FLEX 12.02 I NADA SURF + WATERS 12.02 I LINDI ORTEGA & BAND 13.02 I GROUPLOVE + BOSCO DELREY 15+16.02 I GOTYE 16.02 I ROOSBEEF + HET ZESDE METAAL 18.02 I MERDAN TAPLAK 19.02 I IALMA + BAGAD DE LORIENT 22.02 I C.W. STONEKING + GEMMA RAY 22.02 I THE HICKEY UNDERWORLD + IN-KATA 23.02 I SHARON JONES & THE DAP-KINGS 23.02 I COCA COLA SESSIONS: SUPERLIJM + JFJ 25.02 I RANDY NEWMAN 25.02 I DAWES + ROBERT ELLIS 27.02 I TRIBES 28.02 I RISE AGAINST + ARCHITECTS + TOUCHÉ AMORÉ 01.03 I CITIZEN COPE 01.03 I KATHLEEN EDWARDS & BAND + HANNAH GEORGAS

02.02 03.02

04.02

05.02 06.02 08.02 09.02 09.02 11.02 11.02 12.02 12.02 13.02 15.02

FASTLANE CANDIES Be, TAÏFUN Be, GAËTAN STREEL Be, KISS & DRIVE Be, PALE GREY Be KOMAH Be, THE LINK Be, THE K. Be, EXUVIATED Be, DRIVING DEAD GIRL Be APPLAUSE Be, KUPID KIDS Be, V.O. Be, NOA MOON Be, CRAZY LADY MADRID Be DYNAMIC BE, KAER Be, UMAN Be, SQUEAKY LOBSTER Be, GLŸPH Be, ANTILUX Be, CONCERT DEBOUT Be, CUPP CAVE Be, COMPUPHONIC Be, MËLAN Be, VEENCE HANAO Be, SCYLLA Be, AMUTE Be, JOY AS A TOY Be, ZOFT Be PIERRE LAPOINTE ca «seul au piano» • coprod. Ubu PIERRE LAPOINTE ca «seul au piano» • coprod. Ubu HANNI EL KHATIB Us • SOLD OUT THE MACCABEES Gb + WE ARE AUGUSTINES Us VINCENT LIBEN Be nieuwe CD CLAP YOUR HANDS SAY YEAH ! Us + MEURSAULT Gb • SOLD OUT

16.02

THE REAL TUESDAY WELD Gb AZARI & III Ca I BREAK HORSES Se KINA GRANNIS Us LE PEUPLE DE L’HERBE Fr BALIMURPHY Be nieuwe CD • coprod. Un Soir Autour du

16.02 16.02 21.02 22.02 23.02 24.02

ALDEBERT Fr BOOM BIP Us ACTIVE CHILD Us tUnE-YaRdS Us + CATERPILLARMEN Is KURT VILE & THE VIOLATORS Us PULLED APART BY HORSES Gb + TURBOWOLF Gb

Monde • Koninklijk Circus

24.02

@ AB : KISS & DRIVE Be, CAPE COAST RADIO Be, BRNS Be, SCHOOL IS COOL Be, HOQUETS Be

25.02

@ BOTA : LOVE LIKE BIRDS Be, ZOFT Be, BIRDS THAT CHANGE COLOUR Be, CUSTOMS Be, DAN SAN Be

26.02 27.02 28.02 28.02 01.03 01.03 03.03 03.03 04.03 07.03 08.03 08.03 09.03 09.03 10.03 13.03 16.03

DRY THE RIVER Gb YOUTH LAGOON Us + HALF ASLEEP Be • SOLD OUT THE LOCOS E ST. VINCENT Us • SOLD OUT SKIP THE USE Fr BIG DEAL Us + ALT-J Gb BURAKA SOM SISTEMA Pt • SOLD OUT SHARON VAN ETTEN Us CHAIRLIFT Us + o F F LOVE D WU LYF Gb • SOLD OUT ANDREW BIRD Us • Koninklijk Circus MEGAPHONIC THRIFT No LAMBCHOP Us + CORTNEY TIDWEL Us TEAM ME No + UNO MØLLER Us CASS McCOMBS Us THOMAS DYBDHAL No ELLIOTT MURPHY Us

…MEER CONCERTEN OP

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

24

Earteam Mark Lanegan Band ‘Blues Funeral’ Beggars Banquet

Na acht jaar van samenwerkingen en collaboraties ligt er eindelijk opnieuw een album van Mark Lanegan Band in de winkel.Wat Lanegan allemaal uitgespookt heeft tijdens die jaren, zullen we vast nooit helemaal weten, maar wat het ook was, het heeft diepe groeven doorheen ‘Blues Funeral’ getrokken. De nieuwe plaat is bijvoorbeeld, meer nog dan ‘s mans werk met Soulsavers, doorspekt met religieuze beelden. Maar ook de voorliefde voor subtiele elektronica heeft zijn weg gevonden naar het werk van Lanegan: surfen ‘Gray Goes Black’ en ‘Harborview Hospital’ (dat perfect van The Twilight Singers had kunnen komen) nog op een mix van subtiele feedback en een bezwerende synthklank op de achtergrond, dan komt tijdens ‘Ode To Sad Disco’ (de titel geeft behoorlijk veel weg) een wel heel andere kant van Mark Lanegan bovendrijven: eentje die gretig Heli Hlodverssons ‘Sad Disco’ sampelt. Liefhebbers van de old school Mark Lanegan Band zullen dan weer meer hun gading vinden bij de donderende drums en heftige gitaren van ‘The Gravedigger’s Song’ en ‘Riot In My House’. Net als ‘Bubblegum’ is dit een uiterst gevarieerde, maar eveneens zéér indrukwekkende plaat geworden, eentje die het acht jaar wachten waard bleek te zijn. (jvb)

breken van een lijn. Maar goed, concept en visie zijn tenslotte twee heel aparte dingen en DJ Food beschikt wel degelijk over dat laatste.

Vrijheid, blijheid, smakelijkheid! (mb)

Doctor L ‘The Great Depression’ Comet/Dizzyness

In de jaren stillekes maakte deze Frans-Ierse dokter forure in de abstract hiphop-scene tot hij een tiental jaar geleden afrobeat ontdekte. Hij deed sindsdien o.a. de productie voor twee platen van Tony Allen (de drummer van Fela Kuti). Dit album is een verplichte aanschaf, en niet alleen omdat de Amerikaanse helden van Antibalas, Tony Allen (natuurlijk) en een stel mindere, maar even getalenteerde goden er op staan te blinken. Dat helpt natuurlijk, maar de man komt ook met zijn eigen vaardigheden uitstekend uit de hoek. Het resultaat is een leuk en afwisselend plaatje, met een mix van afrobeat, highlife, hiphop, dub en zelfs een een soort cover van ‘A Family Affair’. Een en ander klinkt soms misschien net iets te proper, maar al bij al een sterke, interessante en soms zelfs poëtische plaat. Let op mijn woorden: afrobeat gaat de wereld veroveren. (mb)

The Dustaphonics ‘Party Girl’, lp KingAling Records

Een hoes met sexy heupwiegende dames, titels als ‘Showman Twang Tiki Gods’, ‘Catwoman’s Strut’ en ‘Burlesque Queen’ (een nummer van Tura Satana, de rondborstige vixen die indertijd furore maakte in de films van Russ Meyer), The Dustaphonics weten hoe ze de aandacht moeten trekken. Terecht blijkt na beluistering van deze lp die twee plaatkanten puur dynamiet bevat. De groep grossiert namelijk in een ongeremde mix van surf, rock-‘n-roll, blues, soul en garagerock. Alsof The Champs en The Surfing Safaris een restyling deden om een plaatsje te bemachtigen op een verzamelaar uit de reeks ‘Las Vegas Grind’. De Corvettes (model Sting Ray uit de 60’s natuurlijk) scheuren in volle snelheid door de luidsprekers regelrecht naar spraakmakende feestjes. Luister naar de openingstrack en kijk naar het filmpje van ‘Party Girl’ via YouTube. Kay Elizabeth zorgt af en toe voor aangepaste vocalen terwijl de groep zelf met de juiste twang door dit jukeboxmateriaal raast. Producer (en gitarist) was niemand minder dan Healer Selecta wiens releases op Freestyle Records al menig feestje in lichterlaaie zetten. Met covers van The Sonics en Howlin’ Wolf! 2012 wordt een uitstekend vinyljaar! (gtb)

Zeeland afkomstige producer Julien Dyne, klinkt alsof er twee platen terzelfdertijd uit onze cd-speler knallen. Op ‘Glimpse’ last Dyne tot reepjes en snippers verknipte hiphopbeats en rinkelende blieps immers naadloos aan elkaar tot flonkerende tracks die uitstekend gedijen onder de koptelefoon. Met elke luisterbeurt ontdekken wij op ‘Glimpse’ bovendien nieuwe nuances, gaande van ondefinieerbaar gekletter, onderkoelde clicks & cuts tot geruis dat stevig knipoogt naar oude vinylplaten. Op het eerste gehoor doet het geheel zeer eclectisch aan, maar niets is minder waar: alle tracks zijn namelijk opgebouwd uit een in balans gehouden groove, die zowel retro als futuristisch klinkt. Warm aanbevolen. (wd)

Matt Elliott ‘The Broken Man’ Ici d’ailleurs

Op basis van de songtitel ‘If Anyone Ever Tells Me That “It’s Better To Have Loved And Lost Than To Have Never Loved At All” I Will Stab Them In The Face’ mag het duidelijk zijn dat Matt Elliott, voorheen bekend als Third Eye Foundation, niet aan de feestdis zit. Op ‘The Broken Man’ hoor je een soortement Leonard Cohen die wonden likt en songs inkleedt met een meditatieve Spaanse gitaar, psychedelische sferen en een verstilde piano. Niet voor dagelijks gebruik maar wel schoon in de sector intieme muziek. (bvm)

Enter Shikari ‘A Flash Flood Of Colour’ Ambush Realit y/PIAS

terugkeer naar de eerste twee albums, maar dan met een flinke injectie filmmuziek gaande van Bernstein tot Willy Wonka en een dosis foute funk en ongerepte synth-rock. Concreet: The Beach Boys versus XTC, gekoppeld aan Britse branie, art.rock en prog met een opgewekt karakter. Fijn plaatje. (bvm)

Fluxion ‘Traces’ Echocord/Kompak t/N.E.W.S.

Het Deense Echocord-label, een instituut inzake elektronische dub, pakt uit met een verse wolk langzaam verdampende beats. Twee jaar na z’n uitstekende album ‘Perfused’, komt Fluxion aanwaaien met ‘Traces’, langspeler nummer zes alweer van de hand van Konstantinos Soublis, de man achter Fluxion.

Het album klinkt alvast een tikkie verscheidener dan we van ‘m gewoon zijn. Je moet namelijk weten: in dit genre klinkt ongeveer alles hetzelfde, behalve als je knetterstoned bent. En dan nog! Desalniettemin blaast Fluxion zichzelf op ‘Traces’ nieuw leven in middels zorgvuldig ingebrachte kruimels behoedzaam dansbare house (‘Desert Nights’), techno van de ouwe school (‘Motion 3’) of een handvol schaars-subtiele blieps (het geweldige ‘Stations’). Ook een absolute meerwaarde: de toaster-vocals van de in 1999 overleden Dennis Brown op ‘No Man Is An Island’. Niets dan goed nieuws uit het benevelde land van galm & ruis. (fp)

Burnt Friedman ‘Bokoboko’ Nonplace

Toen het Britse Enter Shikari op de proppen kwam met de ruw ineen gestoken collage van post-hardcore screamo, rap en electro, waren het nog echte tieners. Daarom werden de heren niet geheel serieus genomen buiten het punkrock/hardcorewereldje.

Ze waren dat bandje dat harde muziek afwisselde met videogame-muziekjes. Een groepje hardcore-tieners met een gimmick. Dat is nu wel een ander verhaal. Op hun derde plaat ‘A Flash Flood Of Colour’, horen we een eclectisch geheel, een resultaat van koppig vasthouden aan ideeën die stilaan tot wasdom kwamen. Enter Shikari is nu een harde, scherpere versie van The Streets, een gewoonweg meer opwindende en dynamische variant van Linkin Park en een interessante screamo-hardcoreband die durft gebruik maken van meezingmelodieën. Harde rock, hardcore, electronica, ambient, boze teksten met een boodschap en een karrevracht humor, dat is Enter Shikari! (dg)

Alweer een verrassend plaatje van Burnt Friedman - als de omschrijving verrassend überhaupt nog wel, euh, verrassend is bij deze veelzijdige Duitser. In de volledige Friedman-discografie (en ja, die is best groot) leunt Bokoboko nog het meeste aan bij de recente ’Secret Rhythms’-collabs met Can-drummer Jaki Liebezeit: ritmisch, bezwerend, en vooral erg exotisch. Het klinkt alsof Friedman een klein uur lang zowat op alles klopt wat maar geluid kan maken, van potten en pannen tot orgels en gitaren, en het resultaat is een pak aanstekelijker dan je zou verwachten. Misschien ligt dat aan de band die het album voller doet klinken dan je van een techneut zou verwachten, maar dit is dus meer dan oké. Ons hoogtepunt: de uitgerekte stuitertrack ‘Uzu’, een digitale trip van tien minuten richting het nabije Oosten.

Krautrock, nicht wahr? (ts)

Julien Dyne

Field Music

Future Of The Left

‘Glimpse’

‘Plumb’

‘Polymers Are Forever’

BBE/V2 Records

Memphis Industries/Munich

Xtra Mile Recordings/Munich

Technisch gezien is het onmogelijk, maar ‘Glimpse’, de nieuwe worp van de uit Nieuw-

Zelf zien de tweelingbroers David en Peter Brewis de vierde worp van Field Music als een

Deze zes songs op ‘Polymers Are Forever’ zijn een voorloper van de volledige cd die in de

© Sam Holden

loop van 2012 uit zal komen. Andy Falkous was blijkbaar zo opgewonden om zijn nieuw materiaal aan de wereld te tonen dat hij als het ware prematuur dit plaatje ejaculeerde.

Wat kun je verwachten? Vettigheid, in vitriool gedompelde humor, smoezelige gitaren, vuige elektronica en soms een Mclusky-achtige uitbarsting. Opvallend is dat die loudness for loudness-sake attitude die Falkous bij Mclusky en bij de vorige Future Of The Left-albums toepaste, nu wat op de achtergrond geraakt is.

Er is meer ruimte voor de melodieën, die toch nog steeds behoorlijk verknipt en achter de noise weggemoffeld zit. Er is ook meer ruimte voor rustpunten en opbouw, maar al bij al blijft Falkous trouw aan wat hij al jaren predikt. Van Future Of The Left kun je wat leren, je moet er wel af en toe een belediging bij kunnen verdragen. (dg)

Gangrene ‘Vodka & Ayahuasca’ Decon/V2 Records

Debuteren deed Gangrene (The Alchemist en Oh No, de broer van Madlib) met ‘Gutter Water’, de opvolger krijgt de titel ‘Vodka & Ayahuasca’ aangemeten: ’t is eens iets anders dan het onvermijdelijke dieet van champagne & cocaïne, waarop de Amerikaanse doorsnee rapper vandaag lijkt te overleven. De ongebruikelijke cocktail die het duo brouwt, sluit alvast nauw aan bij de muziek die wordt voortgebracht: geen goedkoop gepoch en voorspelbare mainstream rap, maar in ruis gedompelde hiphopbeats en zompige blazers zetten de toon voor een geflipte waggelplaat.

Gangrene drapeert gedrogeerde bespiegelingen over synth-loops en nonchalante baspartijen en tekent daarmee voor een plaat met een (fragiele) eigen smoel - geen overgeproducete muziek, maar tegendraadse, mellow hiphop die hier en daar doet denken aan de Stones Throw-stal. Ook de hoes is de moeite waard: een psychedelisch schilderij dat - net zoals de muziek - aanzet tot freaken. Iemand nog een glaasje? (wd)

Laura Gibson ‘La Grande’ Cit y Slang/Konkurrent

Rustig voortkabbelende folk- en countrysongs zijn het handelsmerk van Laura Gibson.

Met ‘La Grande’ komt daar geen verandering in. Ze stopt haar lieflijke melodieën in feeërieke arrangementen die de plaat een dromerige sfeer meegeven. Soms roept ze zo zelfs verre herinneringen aan de jaren ‘30 en ‘40 op (‘The Rushing Dark’). In die verbeeldingskracht schuilt de sterkte en aantrekkelijkheid van de plaat. Op zich is ‘La Grande’ een rustig voortkabbelend eindje muziek zonder hoorbare hoogtepunten, pas bij een tweede

VR 27/01 ∞ SONG

JANE BIRKIN SINGS SERGE GAINSBOURG

ZA 28/01 ∞ SONG

BUURMAN

ZA 3/03 ∞ FUNK / COMEDY / LITERAIR VR 3/02 ∞ POP / SONG

SUNDAY BELL RINGERS + SENNE GUNS DUBBELCONCERT

‘NUFF SAID

MET BOB MACLAREN (PRESENTATOR - NZ), BRZZVLL (HUISBAND - B), MAGNUS BETNÉR (COMEDIAN - S), AMIR SULAIMAN (DICHTER - VS) & HARRY GLOTZBACH (COMEDIAN - NL)

VR 10/02 ∞ MUZIEKSHOW

VR 20/04 ∞ BLUES

KRAAKPAND 6.2

MET MAXON BLEWITT, THE REAL TUESDAY WELD, KILL IT KID & ANTON WALGRAVE

THE JOHN OATES BLUES BAND

ZO 12/02 ∞ POP / BLUES

KITTY, DAISY & LEWIS I.S.M. DEMOCRAZY

ZA 28/04 ∞ MUZIEKSHOW

WO 15/02 ∞ FLAMENCO

ALFONSO LOSA

WO 14/03 ∞ SONG

THOMAS DYBDAHL

I.S.M. DEMOCRAZY

LIEVEN TAVERNIER

(CD-VOORSTELLING)

+ DE HELD

DUBBELCONCERT

GAVIN FRIDAY

MET BLACK CASSETTE, CAPE COAST RADIO, EEFJE DE VISSER, MONOGOLD & MYRDDIN HANDELSBEURS CONCERTZAAL KOUTER 29, 9000 GENT TICKETS: UITBUREAU GENT KAMMERSTRAAT 19 | 09 265 91 65 WWW.HANDELSBEURS.BE

DO 16/02 ∞ SONG

ZA 18/02 ∞ SONG

KRAAKPAND 6.3

WO 21/03 ∞ ROOTS / SONG

LEON RUSSELL

22 26

Earteam Shearwater ‘Animal Life’ Sub Pop/Konkurrent

Na de Island Arc-trilogie (de cd’s ‘Palo Santo’, ‘Rook’ en ‘The Golden Archipelago’) gooit Shearwater het nu over een andere boeg. Een overstap naar een andere platenfirma (Sub Pop), een toer met Sharon Van Etten en de afwezigheid van strijkers en glockenspiel op de nieuwe, inmiddels achtste studioplaat kenmerken de nieuwe fase in het bestaan van de band. Diep in Jonathan Meiburg zit er echter nog altijd een Roger-Waters-art.rocker verscholen die grootse en meeslepende muziek schrijft die ook linken heeft met de creatieve koers van David Byrne (Talking Heads). Zo ambitieus, lyrisch, gedreven, gepassioneerd en intens is Shearwater nog altijd, ook al wordt er, los van de zachte tracks, meer en anders gerockt op ‘Animal Life’. De epische mix van Peter Katis (The National, Interpol, Jonsi, Frightened Rabbit) verhoogt de draaibaarheid en Shearwater blijft vooral een te volgen indie-band met een arsenaal aan nieuwe sterke songs. (bvm)

luisterbeurt openbaart zich een boeiende en afwisselend rist knappe songs. (eb)

Liz Green ‘O, Devotion’ PIAS

In de Britse pers wordt ze al bewierookt als de nieuwe ster aan het vrouwelijke singer-songwritersfirmament. Deze jongedame heeft in elk geval een aantal interessante troeven in huis. Vooreerst is er de stem.

Net iets minder koel dan Antony Hegarty maar eveneens in een heel apart register. En dan is er nog de semi-akoestische folkomlijsting die perfect haar vocalen accentueert. Met deze ‘O, Devotion’ lijkt het of we in een underground club belanden van de Rive Gauche in het Parijs van eind jaren vijftig waar Kurt Weill muzikaal directeur is. Volgens de beelden op YouTube voegt ze daar op het podium nog een portie blues aan toe. De nieuwe femme fatale die ophef maakt op ‘All Tomorrow’s Parties’? De toekomst zal het uitwijzen.

Ondertussen sowieso een aanrader voor fans van Bon Iver en Nico. (gtb)

Harmonious Thelonious

voortgestuwd door jachtige synths en postpunkbeats en er is experiment in overvloed.

Toch zat er meer in dit album. Twee korte vormexperimentjes onder de naam ‘Your Songs Have Nice Tits’ en ‘Poop Shadows’ verstoren de samenhang van de plaat. We hebben ook de indruk dat Holloys een rasechte liveband is en de opnameruimte eerder schuwen, de plaat klinkt niet volledig af. Een gemiste kans. (dm)

Howler ‘America Give Up’ Rough Trade/Konkurrent

Leek Howler vorig jaar met zijn ep ‘This One’s Different’ zichzelf tussen aanstekelijke nozems als Lovvers en Harlem te positioneren, dan blijkt vandaag dat de titel van die ep meer betekenisvol was dan toen vermoed kon worden. Op eerste langspeler ‘America Give Up’ doet het vijftal uit Minneapolis immers net iets te hard zijn best om te klinken als de nieuwe Strokes, wat resulteert in een verwaterde versie van Arctic Monkeys, iets waar (jvb) niet op zit te wachten.

RM Hubbert ‘Thirteen Lost & Found’ Chemical Underground/Konkurrent

White-ass/elektronische interpretatie van de afrobeat, overtuigend neergezet door de Duitser Stefan Schwander aka Harmonious Thelonious. Op z’n eerdere, meer dan prima releases bekwaamde hij zich al in ragfijn patchwork van repetitieve drums, bezwerende conga’s en inheemse psychedelica, Helemaal in het verlengde van die aanpak situeert zich ook ‘Listen’, Thelonious’ nieuwe album. En luisteren doen we. ‘s Mans vakmanschap is indrukwekkend, je zou amper geloven dat dit spul Made in Germany is.

Want zo authentiek en rootsy klinkt ‘t wel degelijk. Met kudos natuurlijk voor Konono No. 1, Tony Allen en Fela Kuti, de founding father van de afrobeat. (fp)

Tweede soloplaat van de heer Hubbert en ditmaal nodigde hij heel wat gasten uit. Dus echt helemaal solo is dat dan ook weer niet.

Maar eigenlijk is het net goed zo. Door de diverse pluimage van de genodigden steekt dit album qua variatie goed af tegenover zijn debuut waarop flamencogitaar gekruist werd met melancholische folk. Zo legt Aidan Moffat (Arab Strap) zijn ziel in ‘Car Song’.

Verder wordt mans flamencogitaar uitgespeeld tegen banjo (het weemoedige ‘Gus Am Bris An Latha’), piano (‘Sandwalks’) en de droefgeestige klaagzang van Alasdair Roberts (het wondermooie ‘The False Bride’).

‘Thirteen Lost & Found’ is dan ook een geslaagde tweede die nog steeds baadt in het soort melancholie dat enkel uit Schotland lijkt te kunnen komen. Een heerlijk schijfje troost, een prachtige plaat. (eb)

Holloys

Hunters

‘Sunslungs’

‘Hands On Fire’

Konkurrent

Cargo

Holloys is van het soort bands die we in de toekomst zullen associëren met muziekacts die de jaren na 2010 gekleurd hebben. Net als zoals Yeasayer en tUnE-yArDs is Holloys namelijk zeer muzikaal en eclectisch georiënteerd. Er zijn geen taboes meer: electronica en Afrikaanse ritmes worden schroomvrij gekoppeld aan indiemelodieën die van TV On The Radio hadden kunnen zijn. Zelf beweren de mannen van Holloys overigens sterk beïnvloed te zijn geweest door PIL en Fela Kuti. Maar zoals eerder aangegeven is dit bijzonder moderne muziek. De songs worden

Hunters? De naam is niet bijster origineel, de muziek evenmin. Maar toch: ‘Hands On Fire’ is die nijdige trap die je in films ziet, wanneer iemand - zoals dat om een of andere reden heet - een lesje geleerd wordt, dé trap die uitgedeeld wordt als het slachtoffer kermend op de grond ligt en ten onrechte denkt dat het voorbij is. Aauw! Inderdaad.

Vijf keer knal in het gezicht, dat is wat dit aan jonge Ramones, Blondie, Yeah Yeah Yeahs en Big Nils refererende gezelschap doet. Heftig, zeer heftig, maar toch beluisterbaar. Puik! Capice? (jvb)

‘Listen’ Italic/Kompak t/N.E.W.S.

© Ghost Camera © Greg Szeto

Islet ‘Illuminated People’ Shape/Turnstile

Het Welshe Islet staat voor noisepop waarin percussie en verwrongen ritmes een belangrijke rol spelen. De hang naar avant-gardistische plotwendingen maakt ‘Illuminated People’ niet altijd een hapklare brok, maar wie dit losbandige stel een aandachtig paar oren leent, ontdekt speelse (‘Entwined Pines’ en ‘Funicular’) en soms ingetogen nummers (‘Filia’, ‘What We Do Wrong’ en het epische ‘A Warrior Who Longs To Grow Herbs’) die teren op sterke melodieën. Afgezien van wat vullers een boeiend plaatje. (eb)

Jazzanova – V/A ‘Upside Down’ K7!/V2 Records

Verzamelaartje met remixes van het tot nader order nog altijd fantastische Jazzanova.

Aangezien de heren zelf ook gretige vingertjes hebben, staan er ook een paar eigen reximes op, afgewisseld met bijdrages van o.a. Mr Scruff, Midnight Marauders, AtJazz, Motor City Drum Ensemble en Soldiers Of House. Sommige tracks zijn eerder gedateerd clubgerief - denk aan die shakende schoudertjes - terwijl andere de tand des tijds beter hebben doorstaan. Leuke verzamelaar, maar toch vooral voer voor de fans. (mb)

Lamb ‘Live At Koko’ ‘Live At The Paradiso’, dvd Ber tus

We krijgen maar liefst twee live-plaatjes van het vorig jaar herrezen Lamb geserveerd, ééntje op cd, ééntje op dvd. Misschien een béétje overkill, maar goed. ‘Live At Koko’ (cd) is al wat ouder en bevat geen extraatjes, ‘Live At The Paradiso’ (dvd) is recenter en pakt bovendien uit met interviews, een streepje vers materiaal en zowaar foto’s van het publiek (voor de echte die hards met een vergrootglas?). De opnamekwaliteit is prima en de twee plaatjes vullen elkaar inhoudelijk mooi aan (al staan de hits ‘Gabriel’ en ‘Gorecki’ natuurlijk op beiden te blinken). Leuk gerief voor de fans kortom, de aanschaf van een vergrootglas is optioneel. (mb)

Lamchop ‘Mr. M’ Cit y Slang/Konkurrent

De prijs van de meest sierlijke instrumentale intro van de maand gaat naar ‘If Not I’ll Just Die’, de opener van de nieuwe Lambchop waarin opperlam Kurt Wagner zich verder ook laat betrappen op een vloekende “I don’t know what the fuck they talk about”. Verder veel business as usual op het elfde album van de

groep uit Nashville, zij het heel mooie ingetogen alt.countrysoul-business op kamertemperatuur. Mooi ook omdat ‘Mr. M’ (release: 20 februari) een eresaluut is aan Vic Chesnutt: Lambchop was in een ver verleden even de backing band van de betreurde singersongwriter die eind 2009 zelfmoord pleegde.

De hommage siert de band en anno 2012 is alles op zijn plaats op muzikaal vlak. Wagner croont zachtjes zijn raadselachtige teksten op een plaat die het werk is van een volwassen band met een eigen sound, fijnbesnaarde orkestraties en een oog voor zachte beheersing van subtiele details. Leve ‘Mr. M’. (bvm)

James Levy & The Blood Red Rose ‘Pray To Be Free’ Heavenly/Coop/V2 Records

Voor James Levy was waarschijnlijk een bestaan in de marge weggelegd als Allison Pierce niet op het toneel was verschenen.

Niet alleen zijn haar vocale bijdragen op ‘Pray To Be Free’ outstanding, maar ook liet zij Levys songs horen aan Guy Berryman (bassist Coldplay). Overtuigd van het potentieel van de songs bood Berryman aan de productie voor zijn rekening te nemen. Songs over de dood, relaties of over de dood van relaties, worden gepresenteerd als melodieuze ballades, opgesmukt met fluwelen strijkers en frivole koperblazers. We horen invloeden van The Beautiful South en de meer sinistere trekjes lijken meer te neigen naar Isobel Campbell & Mark Lanegan. ‘Pray To Be Free’ mag dan ook als een sfeervol en geslaagd project geklasseerd worden. (ow)

Lindstrom ‘Six Cups Of Rebel’ Feedelit y/Smalltown Supersound/Konkurrent

Met de heerlijke doorbraaksingle ‘I Feel Space’ (2005) schonk Hans-Peter Lindstrom – samen met maatje Prins Thomas – de wereld een spacy update van Donna Summers ‘I Feel Love’. Twee classics voor de prijs van één, en sindsdien gaat ‘t gestaag crescendo met de carrière van Lindstrom. De sympathieke Noor doet onveranderd stug z’n eigen ding.

Bijwijlen is dat een heel eind buitengaats, weg van die hele italic disco-hype. Nochtans staat Lindstrom geseind als één van de moderne peetvaders van het genre, maar dat zal ‘m op ‘Six Cups Of Rebel’ een dikke chorizo wezen. Op het zeven tracks tellende album gaat de obligate disco bijvoorbeeld aan het bakkeleien met semi-klassiek, ter hoogte van de statige, maar beatloze openingstrack ‘No Release’. En op afsluiter ‘Hina’ gaat Lindstrom resoluut voor een retro-scifi-soundtrack-feel.

Onderweg is het druk schipperen tussen opgefokte funk, drammerige house en experimentele extravaganza allerhande. Tegelijk fluctueert ook het resultaat van niet onaardig (‘Call Me Anytime’) tot hoogst twijfelachtig (‘De Javu’ en ‘Magik’) en zelfs ronduit onuitstaan-

Z

18

Mostly Other People Do The Killing (USA) Peter Evans, John Irabagon, Moppa Elliott & Kevin Shea V

22 21:00 elektronica/triphop /visuals Adomas & the Mittens S.H.O.W. D beursschouwburg.be

februari

RAPhAEl sAADiQ 11.03 ancienne belgique - bru hEAThER NOVA 18.03 vooruit - gent ANOUK 24.03 sportpaleis - antwerpen “to get her together”

20:30 elektro-akoestisch Q-02 concert Rhodri Davies, Eliane Radigue & John Butcher D

beursschouwburg

ChARliE wiNsTON 26.03 ancienne belgique - bru jONAThAN jEREMiAh 01.04 ancienne belgique - bru

23 februari

Z

D

februari

20:30 jazz, JustJAZZit Brussels EARR plays A Snare is a Bell (BE) Eric Thielemans & Friends (F/USA/GB)

februari

februari

W

RODRiGO y GAbRiElA 26.02 koninklijk circus - bru AND ThE C.U.b.A.

20:30 Jazz, JustJAZZit Brussels Le Bonheur (FR/BE) Jean-Yves Evrard, Eric Thielemans & Sébastien Boisseau

20:30 jazz, JustJAZZit Brussels SOUND–INTIM–ATIONS Klanksuggesties (BE) Luc Mishalle, Maggie Nicols, Els Vandeweyer & Fred Van Hove

Support act : MindleSS Behavior Main Support : angel

shARON jONEs 23.02 ancienne belgique - bru AND ThE DAP-KiNGs

17

16

20:30 jazz, JustJAZZit Brussels Craig Taborn (US) solo aNoo (FIN / B) S.H.O.W

W

NiCOlE sChERziNGER 13.02 ancienne belgique - bru

februari

15

21:00 indie / rock / CD release Bed Rugs 8th Cloud’ S.H.O.W.

februari

februari

W

20:30 folk / indie 100% Sweden ft.

Jennie Abrahamson The Forest & The Trees SoundBits, Monthly Sounds of the Underground In samenwerking met Vk* concerts

EMEli sANDÉ 02.04 koninklijk circus - bru DRAKE 07.04 vorst nationaal ( club ) - bru “cluB paradiSe tour”

sTEVE AOKi 09.04 vooruit - gent februari

1

21:00 pop / rock / cover Expats S.H.O.W.

CONCERTAGENDA

8

4

concerts

blACK bOX REVElATiON 10.04 ancienne belgique - bru sold out 11.04 ancienne belgique - bru 08.05 vooruit - gent

NiGhTwish 16.04 vorst nationaal - bru “iMaginaeruM world tour 2012-2013” opening act : eklipSe Support : Battle BeaSt + Special gueSt

sKRillEX 26.04 lotto arena - antwerpen RyAN ADAMs 02.05 kon. elisabethzaal - antwerpen bAND Of sKUlls 03.05 ancienne belgique - bru CœUR DE PiRATE 06.05 koninklijk circus - bru fOsTER ThE PEOPlE 06.05 ancienne belgique - bru lMfAO 09.05 vorst nationaal ( club ) - bru jUDAs PRiEsT 23.05 lotto arena - antwerpen “epitaph tour”

wERChTER bOUTiQ UE PREsENTs

METAlliCA 28.05 festivalpark - werchter MAC MillER 29.05 ancienne belgique - bru “the Blue Slide park tour”

CAMillE 30.05 koninklijk circus - bru ROCK wERChTER 2012 28.06>01.07 festivalpark - werchter Met o.a. pearl JaM, red hot chili pepperS,

JuStice & Florence + the Machine

DEEP PURPlE 03.12 vorst nationaal - bru Wil je graag op de hoogte blijven van onze concerten, schrijf je dan snel in op de LIVE NATION WEEKLY en ontvang wekelijks een update van de meest interessante concerten en maak kans op leuke extra’s.

WEET MEER VIA

TICKETS : WWW.PROXIMUSGOFORMUSIC.BE 0900 2 60 60 * ( 0,5 EURO / MiN iNCl. bTw ) * NIET VAN TOEPASSING OP CONCERTEN DIE PLAATSVINDEN IN DE ANCIENNE BELGIQUE

24 28

Earteam

21 © Cindy Frey

Speech Debelle

‘Freedom Of Speech’ Big Dada/PIAS

Wordt 2012 het jaar van de female rap? De sterren staan alvast gunstig. De lesbische producer Syd Tha Kid gooit momenteel hoge ogen met het in future hiphop gedrenkte ‘The Internet’, later dit jaar dropt de reeds suf gehypte Azealia Banks haar debuutplaat en de cheeky Speech Debelle heeft met ‘Freedom Of Speech’ zopas haar tweede, uitstekende album uit. Geduld is een mooie deugd, weet ook Debelle want maar liefst drie jaar liet de Zuid-Londense rapster haar fans wachten op nieuw werk. De oorzaak? Hoogstwaarschijnlijk het syndroom van de moeilijke tweede, na het met superlatieven overladen ‘Speech Therapy’, waarmee Speech Debelle in 2009 de Mercury Prize wegkaapte voor de neus van Kasabian, La Roux en Bat For Lashes. Wat meteen opvalt: de weerbarstige grime van weleer is volledig ingeruild voor een poppy geluid met alledaagse arrangementen. Zijn wel intact gebleven: de in een Londens patois gehulde, soulvolle stem van de rapster én haar doordringende, relevante teksten waarmee Debelle zich ontpopt tot een Lady Sovereign mét inhoud. Met ‘Blaze Up A Fire’ bewijst Speech Debelle alvast dat ze de vinger aan de (Britse) pols houdt: ’t is een song die de rapster enkele maanden voor de Londense rellen neerpende en die de opkomende malaise akelig treffend voorspelt. Artiesten met een mening én een vooruitziende blik: ze zijn dun gezaaid. Sluit Speech Debellen dan ook in uw hart. (wd)

baar (‘Quiet Place To Live’). Not everybody’s cup of tea, deze ‘Six Cups Of Rebel’. (fp)

Mario & Vidis ‘Changed’ Silence Music

Wie schetst onze verbazing toen we bij een eerste luistersessie van Mario & Vidis’ debuutalbum ‘Changed’ een ruim bemeten portie mijldiepe & vloeibare beats voor de kiezen kregen? Volbloed minimale house is schaars goed geworden, als een schriel mannetje amper nog het omarmen waard, bang dat-ie helemaal zou breken. Sinds de quasi-drooglegging in West-Europa, zorgen Rusland en de Oost-Europese staten voor een voedzaam oorlogsrantsoen minimale beats, onder auspiciën van onder meer Robert Babicz, Korablove, SCSI-9 en Popof. In de Baltische staten schraapten Mario Basanov en z’n maa tje Vidis al een leefbare sterrenstatus bij elkaar, maar op de rest van de Euraziatische plaat wilde de lijm nog niet pakken. Volslagen onterecht, want het eerste volwaardige album van de Litouwse elektronische trots beschikt over voldoende potentieel om ook bij ons gensters te slaan. Ronduit betoverend zijn bijvoorbeeld ‘Plastic People’, ‘You Are Here’ en ‘Test’, waar Mario & Vidis telkens tot aan de liezen waden in loom overhellende bassen, schichtige clicks en een dichte wolk vol gelukzalige trance en waterige breaks. Ons ding, quoi. (fp)

Mensenkinderen ‘Het Land Dat Ooit Vol Veel Eerbied Zong’ Volkoren

Bas Van Nienes, de zanger van het electropopduo Anderson, bezingt het Nederland van zijn jeugd op het debuut van zijn alter ego Mensenkinderen. Het resultaat: aan Sufjan Stevens en Loney Dear verwante zachtmelancholische nostalgie die muzikaal uitmondt in het dromerige knutselland van Spinvis. Mooi en op een goede manier draaibaar. (bvm)

The Micronaut ‘Friedfisch’ Acker Records

Een uur flitst voorbij. Zestig minuten verdonkeremaand. Zomaar, foetsie. Het overkwam ons gelijktijdig met het beluisteren van ‘Friedfisch’, een plaatje van The Micronaut. Het desbetreffende uurtje was er één van het middelmatige soort. Geen ellende gekend, honger noch ontbering. De toevoer van water & elektriciteit bleef constant. Maar verder niets dat het onthouden waard lijkt. The Micronaut knutselt mooie dingen met beats - halfstep, meldt z’n biografie.

Wat ons betreft lijkt ‘t op een behoorlijk accurate copycat van Apparat, al dan niet inclusief z’n samenwerkingen met Ellen Allien of Moderat.

Een kopie is zelden of nooit beter dan het origineel, een draak van een cliché van een vlieger die helaas ook opgaat voor The Micronaut. (fp)

Mighty Sparrow ‘Sparromania!’

Strut/V2 Records

Mighty Sparrow is een levende legende. Hij werd in 1935 geboren in een piepklein vissersdorpje in Trinidad en zou twee decennia later uitgroeien tot de absolute king of calypso. Net zoals dat geldt voor de hele muzikale goudmijn die de Caraïben heet, is ook calypso het resultaat van creoolcultuur: een mix van talen, culturen en ritmes.

Calypso is bij uitstek carnavalsmuziek, en terwijl de Afrikaanse roots, afkomstig van de zwarte ingevoerde slaven, overduidelijk zijn, heeft het ook zijn wortels in Europese muzikale tradities die terug zouden gaan tot de Middeleeuwse troubadours. De vroegste calypsodeuntjes dateren van 1910-1920, maar het genre werd vooral vanaf de jaren 50 gigantisch populair: hits van latino’s met ronkende namen als Attila The Hun, Roaring Lion en Lord Invader deden Amerikaanse en Europese dansvloeren vollopen. En dus ook Mighty Sparrow, vooral gekend om z’n zachte, zoete stem en z’n gevatte en vaak ook politieke teksten - van gebroken harten tot slavernij en president Kennedy. Enkele van z’n allergrootste hits staan niet op deze compilatie, maar dat kan de pret niet drukken!

Geweldig stukje geschiedenis! (mvm)

Milagres ‘Glowing Mouth’ Memphis Industries/Munich

Zanger en songsmid Kyle Wilson kneedde aan ‘Glowing Mouth’, het tweede album van Milagres, toen hij enkele maanden revalideerde van een val tijdens een bergbeklimming. Het resultaat is een zorgvuldig geknutseld pakketje dromerige popnummers, voornamelijk vertrekkend uit een piano- of synthlijn en getypeerd door de alomtegenwoordige stem van Wilson. De wat barokke arrangementen en klanken, die zorgvuldig op de juiste plaats werden geplaatst binnen elk afzonderlijk nummer, dragen bij tot een dramatisch gevoel, wat soms doel treft, maar nog vaker wringt met de intiemere nummers.

‘Glowing Mouth’ is zo’n plaat die gaatjes opvult. Deze ligt ergens tussen Grizzly Bear en Elbow, maar kan nooit echt tippen aan de voorbeelden. Titeltrack ‘Glowing Mouth’ weet nog het meest te boeien, dankzij de zwoele funkinput. Verre van een slechte plaat, maar zeker niet eentje die lang blijft hangen. (dw)

Mr. Chop ‘Switched On’

Kashmere Stage Band ‘Texas Thunder Soul 1968-1974’, 2cd+dvd Now Again/Stones Throw/V2 Records

De Engelse Mr. Chop is een multi-instrumentale purist: digitale instrumenten of opname-apparatuur komen zijn studio niet in.

‘Switched On’ werd een tribuut aan de Moog, het draaien aan knopjes en het lekker analoog rammen op instrumenten allerhande.

Leuk plaatje met veel funky blips en beeps vergelijkbaar met Beastie Boys, maar door het eindeloos gegoochel met de oscillatorfunctie neigt je vinger al snel richting de fastforwardknop.

Van een heel ander kaliber is de dubbelcd/dvd van Kashmere Stage Band. Deze Amerikaanse highschool bigband uit de jaren ‘70 bracht op een unieke manier soul en jazz en was daarmee een van de meest succesvolle highschool bigbands uit de Amerikaanse geschiedenis. De tieners van Kashemre Stage Band brachten in totaal een 4-tal platen uit en daaruit selecteerde Now Again 28 nummers aangevuld met een dvd met een korte documentaire en live-opname. Ongelofelijk wat deze 16-jarigen uit hun mouw schudden op ‘Texas Thunder Soul 1968-1974’. Een verzameling van een sterk staaltje bigband-muziek en ook de documentaire en live-opname zijn maximaal genietbaar. Aanrader! (pn)

Nada Surf ‘The Stars Are Indifferent To Astronomy’ Konkurrent

“It’s never too late for teenage dreams…”, klinkt het in ‘Teenage Dreams’. Hoopt Nada Surf nog eens op een hit als ‘Popular’ uit ’96? Feit is dat de leden na 15 jaar en 6 platen, nog steeds de aanstekelijke en bij tijden potige gitaarpop als handelsmerk hanteren. Gooi hier nog wat jeugdige weltschmerz bij en je hebt een soundtrack voor de emotionele rollercoaster waar teenagers wel eens mee dreigen te worstelen. Hoewel de line-up nooit veranderd is, kreeg Nada Surf een handje toegestoken van Doug Gillard (Guided By Voices) en Martin Wenk (Calexico). Maar ook dit zorgt niet voor een nieuwe ‘Popular’. En hoewel ‘Clear Eye Clouded’, ‘When I Was Young’ en ‘Teenage Dreams’ uitstekende songs zijn, zullen de dromen voorlopig nog niet uitkomen voor Nada Surf. (ow)

New World Generation ‘New World Generation’, 2cd

Atomic forest ‘Obsession ‘77’

Now Again/Stones Throw/V2 Records

New World Generation was een zijproject van Phil Morrison, bassist bij de jazzband Stark Reality. Begin jaren ‘80 brachten de heren in eigen beheer een ep uit en daarna stierven ze een stille dood. Now Again, het soul- en funklabel van Stones Throw, kwam ze toevallig weer op het spoor kwam en besloot de ep samen met een heleboel extra nummers te remasteren. Het resultaat werd een dubbelaar die al snel afdrijft naar middelmatige soul

en helemaal niet de voltreffer die je van Now Again verwacht.

Gelukkig biedt de re-release van ‘Obsession ‘77’ van Atomic Forest nog wat weerwerk.

Atomic Forest brengt psychedelische rock en funk uit het India van de jaren ‘70. Inderdaad, ook India had een psychedelische rockscene, maar dat verwondert waarschijnlijk niemand. Covers van Jeff Beck, The Beatles, Jimi Hendrix en het magistrale The Godfather Theme maar ook de originele nummers klinken volledig zoals het hoort. Het bizarre aan de plaat is dat je je niet moet verwachten aan sitars, shehnai’s of tabla’s. Alles klinkt alsof het van een Westerse topband komt en dat is wat (pn) betreft niet betreurenswaardig!

Party Catani ‘Lowfistication’ Cock Rock Disco/Cargo UK/Stars & Heroes

Punk electro met een take no prisoners attitude.

Opener ‘Wake Up’ is een zeer toepasselijke titel voor het 12 tracks durende pak slaag dat deze plaat biedt.

Verwacht dus niet te veel subtiliteiten, maar anderzijds: de lol en de slimmigheidjes die terloops passeren in de vele goedgekozen voice-samples verraden dat je het allemaal met wat zout mag nemen. Het liefst wordt dat zout geconsumeerd met tequila en citroen, bij voorkeur in combinatie met nog wat hallucinogenen en wat pep, want de muziek heeft nog het meest weg van de soundtrack van Fear And Loathing in Ibiza, mocht Hunter S. Thomposon 25 jaar later zijn geboren.

Velen zullen het er niet mee eens zijn, maar wij vinden dit plaatje heerlijke fun! (mc)

Pentatones ‘The Devil’s Hand’ Lebensfreunde

Het Duitse Pentatones pakt uit met sterke en afwisselende songs, een prima zangeres en een sfeervolle, op-hol-geslagen-thermostaat-productie, inclusief flinke brokken elektronica, jazz en pop. Of ook wel: waar Compost Records, Warp en Moloko elkaar ontmoeten. Af en toe klinken ze misschien iets te geaffecteerd, maar het titelnummer alleen al zou de groep in de annalen moeten katapulteren. We hebben een hit,dames en heren! (mb)

Pepe Deluxé ‘Queen Of The Wave’ Catskills

‘An Esoteric Pop Opera In Three Parts’ kreeg ‘Queen Of The Wave’ als ondertitel mee. En daar is geen woord van gelogen. Bezielers

Earteam cultuurcentrum Hasselt

02

LAÏS & MAANDACHT SONGS WE EMBRACE vrijdag 9 maart 2012

09 03

THE MESSIEURS BLUES JEAN-MARIE AERTS FILIP CASTEELS & PATRICK RIGUELLE

zaterdag 7 april 2012

07 04

METAAL PAASKABAAL 4 MET O.A. TORTURERAMA DICTATED (NL) CHRISTIAN MISTRESS (US)

www.develinx.be

Piano_anders #2

vrijdag 24 februari 2012

24

Maak nu gebruik van deze speciale aanbieding en neem een jaarabonnement voor het introductietarief van slechts € 30,- (i.p.v € 45,-). Vul de bon in!

Of ga naar www.gonzocircus.com/abonnement voor een abonnement met welkomstgeschenk of een proefabonnement. www.gonzocircus.com

Naam Adres

E-mail

20 u — euro 18/16,5

zazie von einem anderen stern

a Winged victory for the sullen Jan sWerts niet te missen voor liefhebbers van Wim mertens, erik satie, arvo Pärt, ludovico einaudi, Jóhann Jóhannsson, olafur arnalds, nils frahm…

RIRAF ad feb 2012 piano anders.indd 1

see you at c-mine februari - maart

01.02 18.02 23.02 02.03 12.03 13.03 30.03

Opsturen naar: Virtumedia Postbus 595 3700 AN Zeist

Lady Linn The Bony King of nowhere & friends anoo / BLacKie & The oohoos yevgueni John caLe The waTerBoys The hicKey underworLd

Coming:

13-14.04 C-mine Jazz Festival Tania Maria, MuLaTu asTaTKe, yuKo, saM aMidon Trio, MonTy aLexander, Mauro (dJ seT), more names tbc

Ja, ik wil een jaarabonnement voor het introductietarief van € 30,- (i.p.v. € 45,-)

Land

za 25 feb 2012

TickeTs & info concerTen: www.ccha.be

Terwijl hypecats zich blind staren op het speuren naar de nieuwste sensaties, weet Gonzo (circus) al bijna 20 jaar vernieuwende muziek en cultuur naar waarde te schatten. In woord, beeld en geluid: elke twee maanden vind je bij Gonzo (circus) de gratis en onafhankelijk samengestelde Mind The Gap-cd.

PC + Gemeente

25

09.05

marCus miller

www.c-minecultuurcentrum.be

21/12/11 09:53

26 30

Earteam Trent Reznor/Atticus Ross ‘The Girl With The Dragon Tattoo OST’, 3cd Mute/PIAS

Dat Trent Reznor ooit in Hollywood zou eindigen, is nu ook weer niet zo verrassend. De man wendde zijn klankenpalet al aan voor Lost Highway van David Lynch, voor One Hour Photo (waarvan Reznors soundtrack nooit verscheen) en voor The Social Network, samen met Atticus Ross. The Girl With The Dragon Tattoo van David Fincher lijkt geknipt voor de Nine Inch Nails-man. Fans van het instrumentale Ghost-project van de band zullen opgetogen zijn met de dreigende, venijnig sluipende ambiance die Ross en Reznor op deze driedubbelaar creëren. Alsof een ijskoude hand in slowmotion naar je keel reikt.

Akkoord, dit is in de eerste plaats uiterst functionele muziek – nogal wiedes bij een soundtrack! – die los van de filmbeelden nu en dan een tikkeltje te new age-achtig aandoet. Het is pas wanneer de dik aangezette keyboards van Reznor door de klankvegen breekt dat je op het puntje van je stoel zit. Zo zou het met industriële walmen dooraderde ‘You’re Here’ niet hebben misstaan op ‘The Downward Spiral’ van Nine Inch Nails en doet ‘Pinned And Mounted’ aan als het catatonische broertje van ‘I’m Looking Forward To Joining You, Finally’ uit ‘The Fragile’. ‘Hidden In The Snow’ zou met zijn prepared piano dan weer een afdankertje van Otomo Yoshihide kunnen zijn en bij het elektro-akoestische klankenspel van ‘The Heretic’ denken we aan klassieke glitch-elektronica van platenlabels zoals Noble. Fans van songs met kop en staart zijn er aan voor de moeite. Zij krijgen alleen het middelmatige ‘Is Your Love Strong Enough’ van Reznors project How To Destroy Angels op hun bord en de fantastische Led Zep-cover ‘Immigrant Song’ met Karen O. van Yeah Yeah Yeahs op vocals. Soundtrackfanaten, kopen die hap. Nine Inch Nails-fans, downloaden die ene song! (svs)

van Pepe Deluxé, Jari Salo (aka James Spectrum) en Paul Malmström, lieten zich inspireren door de 19de eeuwse sciencefiction roman A Dweller Of Two Planets om een groots opgezette sound te creëren. In een auditieve kathedraal, zeg maar een Sagrada Familia, werden 1001 ideeën en stijlen verwerkt. Retro-electro beats, sixties psychedelica, seventies progrock, verschroeiende surf, en als ultieme uitspatting: 2 minuten muziek gespeeld op The Stalacpipe Organ uit de The Luray Caves. Het koste Pepe Deluxé 6 jaar voorbereidingstijd om dit stukje muziek op ’s werelds grootste instrument opgenomen te krijgen. Overdaad schaadt, zegt het spreekwoord maar niet in het geval van Pepe Deluxé. Het is plezierig verdwalen in het tegelijkertijd retro en futuristische geluid van ‘Queen Of The Wave’. (ow)

Plug ‘Back On Time’ Ninja Tune/PIAS

Halverwege de jaren ‘90 bracht knopjesgod Luke Vibert onder de naam Plug het briljante - en met momenten hilarische - ‘Drum ‘n’ Bass For Papa’ uit. Deze ‘Back On Time’ bevat een lading onuitgegeven materiaal uit die periode. Lezers die nu de frase ah, een verzameling overschotjes! ter hand nemen, kennen duidelijk meneer Vibert niet en worden dan ook onverwijld met hun mp3-speler naar een bijzonder onherbergzame gletsjer gestuurd voor herbronning. Met momenten hoor je weliswaar dat het hier opnames uit de 90s betreft, maar dat wordt meer dan goedgemaakt door een heleboel originele, vaak van de pot gerukte luisterpret en de occasionele daverdreun. Lekker! (mb)

Porcelain Raft ‘Strange Weekend’ Secretly Canadian/Konkurrent

De bio van Porcelain Raft-frontman Mauro Remiddi leest als een Kuifje-avontuur.

Remiddi is afkomstig uit Rome, componeerde muziek voor een kortfilm en een tapdansshow (!) in Broadway. Daarnaast tourde hij rond met een gipsy-orkest en in 1992 herinterpreteerde hij traditionele NoordKoreaanse muziek tijdens een verblijf in het land. Maar wat ben je met die bio? Niks.

Zijn soloproject Porcelain Raft klinkt zelfs geen klein beetje als alles wat opgesomd wordt. Porcelain Raft is dreampop in de stijl van genre-iconen Cocteau Twins en Ride.

Remiddi beschikt over een androgyne stem die een bezwerende combinatie vormt met de ijle synths en subtiele gitaarlicks die van Johnny Marr hadden kunnen zijn. We spreken hier uiteraard niet over de meest originele sound in jaren, maar de songs stáán er echt en zijn interessant genoeg om ons te blijven boeien. We vermoeden zelfs dat ‘Strange Weekend’ een onvervalste groeier is. (dm)

Portico Quartet ‘Portico Quartet’ Real World

Daar waar de band met de vorige cd nog net onder de noemer alternatieve jazz geplaatst kon worden, kiest Portico Quartet nu resoluut voor de wereld van ambient en atmosferische soundscapes. Muziek uit een onbekende kosmos als het ware, deels in het verlengde van Tangerine Dream en Vangelis (periode ‘Albedo 0.39’) maar ook duidelijk aansluitend bij het minimalisme van Philip Glass en Steve Reich en de filmische werelden van The Cinematic Orchestra. De zeldzame aanknopingspunten met het eigen jazzverleden zijn mooi meegenomen. Electro acoustics op zijn best. Alleszins een intrigerend werkstuk dat doet uitkijken naar de komende optredens (15 februari in De Bijloke en 2 maart in De Roma). (gtb)

Povarono ‘Tchernovik’ Denovali Records

Denovali Records overstelpt de redactie met verse plaatjes, spijtig genoeg van zeer wisselvallige kwaliteit. ‘Tchernovik’ van het anonieme Russische collectief Povarono is een van de mindere albums in de catalogus.

Obscure jazz, Russische ondertoon en een scheut post-klassiek pianowerk. Theoretisch gezien een interessante combinatie, in de realiteit een aaneenschakeling van clichés en slecht uitgebalanceerde ingrediënten.

Skippen dus. (eb)

Prinzhorn Dance School ‘Clay Class’ DFA/V2 Records

In 2007 kwam DFA op de proppen met een merkwaardige release: het titelloze debuut van Prinzhorn Dance School was géén dance, géén funk en géén disco. Wat was het wel?

Geen mens die het weet. Prinzhorn Dance School bracht erg minimale postpunk. Een soort kruising tussen The Fall en conceptuele kunst. Het album werd bejubeld en bespuwd, maar Prinzhorn Dance School is nog niet dood: nu verschijnt ‘Clay Class’ en op dat album blijft het duo koppig verder doen. Het moet gezegd worden: de sound is iets anders.

Het is sappiger geworden en af en toe kan je zelfs de contouren van een volwaardige popsong ontwaren. Het blijft echter een zeer lastige brok repetitieve muziek. Het wordt beter met enkele luisterbeurten, maar het blijft een opgave om de rit uit te zitten. Verwarrende release alweer. “Opdracht volbracht”, zullen ze bij Prinzhorn Dance School denken. (dm)

Pulled Apart By Horses ‘Tough Love’ Transgressive Records/V2 Records

Puike door Gil Norton (Pixies, Foo Fighters...) geproduceerde in your face

Britse scream-core met genoeg melodie om de term poppy te verdienen. Af en toe gaan de heren trouwens écht over naar een gemakkelijk in het oor liggende 4/4 rocker, en daar hangt nu juist dat verdacht geurtje.

Het klinkt allemaal nét iets te glad, te beredeneerd én vooral gekopieerd. Flarden At The Drive In, Silent Front (zonder hun échte edge), Refused (zonder experimenteerdrang) en zelfs een verkapte ‘Stay Away’riff van Nirvana. Was (boo) nog altijd een teenager, hij zou misschien ook in de intelligent opgestelde marketingval trappen, maar nu zitten we vooral met een kanjer van een been there & done that (better)-gevoel.

Raffertie ‘Mass Appeal’, ep Ninja Tune/PIAS

Laat niet graag in zijn kaarten kijken, de Brit Raffertie. Zijn intrigerende ep ‘Mass Apeal’ maakt alleszins niet duidelijk welke muzikale richting de producer in de toekomst wil inslaan. Zijn tracks schipperen vlotjes tussen techno, house, wonky en hiphop waardoor puristen de producer makkelijkheidshalve zouden kunnen afdoen als een opportunistische artiest zonder eigen smoel. Wat er ook van zij: zolang Raffertie die onderkoelde sfeer weet aan te houden en zijn beats dromerige kronkels in onze hersenkamer trekken, hoort u ons niet klagen. (wd)

Rodrigo Y Gabriela And C.U.B.A ‘Area 52’ Ruby works/PIAS

Dit moet je gehoord hebben om te geloven: Rodrigo Y Gabriela die een samenwerking aangaan met een dozijn Cubaanse muzikanten (die gemakkelijkheidshalve de naam C.U.B.A. meekrijgen) en daarmee negen oude nummers in een nieuw jasje steken. Wat voor jasje? Denk een goedkoop hotelorkest uit Torremolinos dat bekende deuntjes een massatoerisme-vriendelijke behandeling geeft in een poging de avond zo gesjellig mogelijk te laten verlopen. Klinkt eng?

‘Area 52’ klinkt nog veel enger en is derhalve enkel bedoeld voor de durvers. (jvb)

The Soft Hills ‘The Bird Is Coming Down To Earth’ Tapete Records/Sonic Rendezvous

De indie band The Soft Hills komt uit Seattle, laat zich inspireren door Red House Painters en Grizzly Bear en op durft op ‘The Bird Is Coming Down To Earth’ (het derde album van het viertal) dromerige, psychedelische sfeertjes opentrekken met meer noisy

gitaarwerk. Knappe (in echo badende) samenzang en dito productie van Matt Brown (zie ook Trespassers William, Lucinda Williams…). (bvm)

Radical Face ‘Family Tree: The Roots’ Net t werk Music Group

Bezig baasje, die Ben Cooper. De artiest uit Florida is niet alleen lid van Electric President, Iron Orchestra en Mother’s Basement. Hij heeft ook het plan opgevat om onder zijn dekmantel Radical Face een trilogie over de fictieve 19de eeuwse, in een spookhuis levende Northcotes-familie uit te brengen. ‘Branches’ en ‘Relatives’ zouden moeten volgen en deel 1 (‘The Roots’) is alvast lyrische solovlijt van een innemend mooi niveau genre The Shins en Sufjan Stevens. Sober maar ergens ook hemels plaatje. (bvm)

Charlene Soraia ‘Moonchild’ V2 Records

Charlene Soraia is een graduate aan de befaamde BRIT-school. Behalve het aan Kate Nash schatplichtige ‘Bipolar’ is daar echter weinig van te merken. ‘Moonchild’ is eerder jazzy popmuziek met een zelfs psychedelische kant. Opener ‘When We Were Five’ trapt bijvoorbeeld af met een flinke 6,5 minuten die doen denken aan Pink Floyd. Qua stemgeluid is Charlene Soraia dan weer het blanke zusje van Norah Jones: ‘Daffodils’ en vooral ‘Meadow Child’ zijn lieftallige songs met een scherp kantje. Straffe madam. (rl)

John Talabot ‘Fin’ Permanent Vacation/N.E.W.S.

Z’n echte naam blijft voorlopig een goed bewaard geheim, maar laat dat de pret niet drukken. John Talabot scoorde al eerder (bescheiden) hits in het clubcircuit, met onder meer ‘Afrika’, ‘Families’ en ‘Sunshine’ – veelvuldig onder de naald gemikt door onder meer James Holden.

Debuutalbum ‘Fin’ is een eerste volwaardig kenningsmakingspakket met Talabot. Z’n muziek wordt al ‘ns geboekstaafd als etno-house, een even gemakzuchtige als ontoereikende oplossing om het beestje een naam te geven. Multicultureel verantwoorde disco met een hoek af, zou anders ook niet misstaan. Vast staat dat de man uit Barcelona er met ‘Fin’ een geraffineerde, gevarieerde én bijzonder kleurrijke smaak op nahoudt. De intrigerende opener ‘Depak Ine’ – met samples van dieren uit het moeras – zet de luisteraar aanvankelijk op het verkeerde been, wegens een stuk donkerder

DO 2 FEB

LADY LINN

AND HER MAGNIFICENT SEVEN

ZA 11 FEB

BELLOWHEAD

VR 24 FEB

JAN SWERTS ROPS, SNARE ET LES AUTRES vs REBIRTH::COECTIVE JOS KNAEPEN - THE JAZZMAN EXPO BELFUSION & GREYBIG BANDREVEREND LE ENS MAARTEN DECOMBEL TRIO R T WE ELTOFT & SCHWARZ DUO WIIAM H KER CAT TOREN TRIO

WWW.DESPIL.BE ROESELARE

Scène de musiques actuelles

TOURCOING

Unity

vr 03 02

AmAtorski (kort)film

za 18 02

Yevgueni

za 18 02

unitY: Pura Vida feat.

Congo Ashanti Roy, King Shiloh feat.

Earl Sixteen, Giraffe Soundsystem …

ZwAre metAlen feat. za 25 02 Stijn Meuris, Tom Pintens, Gregory Frateur… za 26 03

isbells + mAd About mountAins

vr 27 04

greAt lAke swimmers

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

JANV. FÉV.

2012

03.02 Joakim + Pan Aurora (Gratuit Abonné 4X4) 09.02 Les Nuits de l'Alligator : Kitty, Daisy & Lewis + Lindi Ortega + Oh! Tiger Mountain 11.02 Play@Home#3 : Forest Sessions #3 + Soft Crayon 15.02 SBTRKT + Karin Park 16.02 Tune-Yards + Blouse 21.02 Les Nuits de l'Alligator : Hanni El Khatib + Coming Soon +33(0)3 20 70 10 00 www.legrandmix.com LES PRODUITS DE L'ÉPICERIE

32

Earteam Wiley ‘Evolve Or Be Extinct’ PIAS

In Groot-Brittannië is Wiley zowat een halfgod, maar over het kanaal wist de rapper tot nu toe weinig potten te breken: rot van het talent, maar minder commercieel en charismatisch dan Dizzee Rascal en Roots Manuva, die andere twee grime-adepten. ‘Evolve Or Be Extinct’ luidt de titel van zijn nieuwste worp, en dus vreesden wij even voor een plaat vol vrolijke party bangers, de formule waarmee Dizzee Rascal zich twee jaar geleden ongegeneerd de mainstream in katapulteerde. Het siert Wiley dan ook dat hij op ‘Evolve Or Be Extinct’ grotendeels trouw blijft aan het oude grimerecept waarbij paranoïde beats zich door hyperventilerende klankeffecten wurmen en diepe bassen de agressieve toon zetten. Alleen met het aan ‘Bonkers’ schatplichtige ‘Boom Blast’ mikt Wiley voluit op de charts: ’t is wat ons betreft de enige sof op deze uitstekende plaat, waarmee Wiley bewijst dat evolueren niet gelijk hoeft te staan aan complete sell-out. Eat that, Dizzee! (wd)

dan de rest van de plaat. Toch is de toon gezet: John Talabot ontpopt zich tot een meester-laagjesbouwer, uiterst zorgvuldig, à rato van een tergend trage 110 beats per minuut. Onze kop eraf wanneer tracks als ‘Destiny’, ‘Journeys’ niet ergens – eerder vroeg dan laat – in de hitlijsten opduiken. (fp)

Carl Taylor ‘True Faith’ EPM Music

Detroit-veteraan Carl Taylor mag dan niet de naam en faam hebben van pakweg een Jeff Mills of Robert Hood, hij heeft zeker de nodige credits verzameld met z’n doorgaans redelijk stevige en donkere beats, al wist hij in het verleden even makkelijk de love vibes te beroeren met dikwijls prima georkestreerde, melodische stuff. Beide stijlen komen elkaar tegen op deze ‘True Faith’, een plaat die vanaf de eerste noten van opener ‘Lost Memories’ weet te overtuigen. Niet te veel nadenken en analyseren is ‘s mans motto, en dat pakt bijzonder goed uit. Een goeie sound en een droge, warme beat, veel meer is er echt niet nodig om een stel fijne en lekker aanvoelende tracks bijeen te knutselen.

Zelfs bij nogal slome old school electro-dingetjes of spaced out tracks (waar wij doorgaans snel doorheen skippen) als ‘Only U’ en ‘Chordal Link’, pakt de mayonaise. Het lekker loosgaan wordt dan weer bewaard voor stampers als ‘Edge Of Forever’ en het bommetje ‘Orbit’, waardoor je ook een minder geslaagd experiment als ‘Guiding Light’ met de mantel der liefde bedekt. Uw aandacht kortom meer dan waard! (mc)

Team Me ‘To The Treetops!’

Hanne Hukkelberg ‘Featherbrain’ Propeller Recordings

Twee Noorse bezienswaardigheden in één. Tijd dus voor feest! Toevallig is Team Me daar net heel erg goed in. Het vrolijke zestal speelt progressieve indiepop met het enthousiasme van een springend konijn op de plein. Laag voor laag wordt een breed klankenpalet gecreëerd.

Groots, mooi sprankelend en zwaar euforisch.

Wanneer de sfeer-o-meter richting melancholie wijst (in ‘Favorite Ghost’ en ‘Looking Thru The Eyes Of Sir David Brewster’) wordt daar dan toch weer een rijke gitaarfinale aan gebreid, of een speelse “Hurray!” in verwerkt.

In het thuisland wordt ‘To The Treetops!’ als een van de beste Noorse debuutplaten ooit gezien. Alvast een reden te meer om dit

knappe album een kans te geven.

Onmogelijk om hier niet vrolijk van te worden...

Minder vrolijk gaat het er aan toe bij Hanne Hukkelberg. De Noorse nachtegale trekt een intieme sfeer op die dreigt, je meesleept en je vaak bij de keel grijpt. De experimenteerdrift met lofi-geluidjes en de combinatie van akoestische instrumenten en digitale elektronica staat de fluwelen stem van Hukkelberg niet in de weg en draagt bij tot het intrigerende totaalplaatje. Het mag allemaal al eens kraken en haperen (zie de snerpende interlude ‘Sms’), wat het vrije, onbezonnen karakter voedt, maar toch staat elk klankje op de juiste plaats om zo het rijke palet aan emoties ten volle tot zijn recht te laten komen. Een klein kunstwerkje dus, waarin Hanne Hukkelberg bewijst dat ze stilaan zonder schroom naast die andere Scandinavische popgodin, Björk, mag geplaatst worden. (dw)

Tellison ‘The Wages Of Fear’ Naim Edge/Rough Trade

Dit is een beetje een moeilijke. Voor hetzelfde geld ligt hier een corporate, overgeproducet plaatje op, een bandje dat ontworpen werd om een net-iets-ouder-dan-het-Joepie-publiek te plezieren. De promo-foto’s doen het ergste vermoeden, alsook de typisch Britse praatjes op de bio. Maar eigenlijk is ‘The Wages Of Fear’ best te pruimen. Het is een beetje bonton geworden om alles wat riekt naar emo af te kraken, terwijl er toch heel wat interessante plaatjes voortkwamen uit het genre. Dat de marketeers erop sprongen en het geheel van hartepijn verlichtende punky poprock ditties volkomen uit de context wisten te rukken, is ook niet de fout van The Get Up Kids, Taking Back Sunday, Jimmy Eat World, Sensefield, Embrace, etc. Daarom deze eerlijke kans voor Tellison. Want ja, het is gewoon een leuk plaatje met invloeden van alle hierboven genoemde bands en ingrediënten zoals al aangegeven. ‘The Wages Of Fear’ is de ideale plaat voor fans van Fall Out Boy, The Promise Ring, Panic At The Disco, ... Niet geheel origineel, maar zeker niet onverdienstelijk. (dg)

Trailer Trash Tracys ‘Ester’ Domino/Munich

Beste lezer, laat je voor een keer niet afschrikken door deze ongelukkig gekozen bandnaam. Trailer Trash Tracys zijn geen rammelrockduo, maar misschien wel de een van de eerste indierocksensaties van 2012. Net als The Pains Of Being Pure At Heart experimenteert Trailer Trash Tracys met de sound van shoegazevoorbeelden My Bloody Valentine en Cocteau Twins.

“Alweer zo’n hipster shoegazeband?”, zal u

© Spencer Murphy

misschien denken. Niet geheel onterecht, maar Trailer Trash Tracys heeft een te leuke sound om hen daarom links te laten liggen.

Het gekende dreampoprecept wordt namelijk bijgekruid met de Badalamenti-sound uit de cultserie Twin Peaks. Bovendien staan op ‘Ester’ muzikale arrangementen die de gruizige shoegazesound makkelijk overstijgen op vlak van avontuurlijkheid. Als we het Londense viertal mogen geloven hebben ze zelfs een dierenkoor (!) opgetrommeld.

Een grap denken we, maar het is soms erg moeilijk om het instrumentarium te ontleden. ‘Ester’ blijft voorlopig onze winter kleuren, en misschien zelfs het volledige jaar.

Een ontdekking! (dm)

Tribes ‘Baby’ V2 Records

Alweer een veelbelovende Britse gitaarband.

Maar deze keer is het overduidelijk een lightversie. ‘Baby’ is grofweg een combinatie van de gitaren van The Pixies (‘Sappho’) met het Britpop-gevoel van Razorlight (‘Halfway Home’) of The Fratellis (‘When My Day Comes’). Met ‘We Were Children’ en ‘Sappho’ heeft Tribes wel enkele songs in huis die het tot op de festivalwei kunnen schoppen. Maar een eigen smoel is iets te veel gevraagd. De tribute-songs aan Ou Est Le Swimming Poolzanger Charles Haddon zijn sympathiek, maar ook niet meer dan dat. Jammer. (rl)

Mark Van Hoen ‘The Revenant Diary’

Tyme. x Tujiko ‘GYU’, 2lp Éditions Mégo/Dense

Mégo neemt een stap terug in de tijd, maar blaas het stof nog niet van de grammofoon: de nieuwe albums van Mark Van Hoen en Tyme. x Tujiko zijn van het strafste dat we deze maand gehoord hebben. Mark Van Hoen is misschien wel het bekendste van Seefeel, de drone/ elektronica wizards die vorig jaar hun comeback maakten op Warp. Solo is de man al iets minder toegankelijk, maar ’The Revenant Diar’y ontvouwt als een hallucinante droom: flarden van soundscapes met vage stemmen op de achtergrond, af en toe een dwars ritme dat de boel draagt, en vooral veel gelaagde drones. Spookachtig, zoals Seefeel op lsd, maar dan met minder elektronica. Misschien hoor je op deze plaat nog wel het meest dat Van Hoen ooit nog met Slowdive samenwerkte, als je bij Slowdive tenminste de zang, de drum en de

gitaren wegdenkt.

Toeters, bellen, en fluorescerende kauwgomballen, Tujiko Noriko laat opnieuw van zich horen! Deze samenwerking met medeJapanner Tyme is de zonnigste plaat die we ooit van haar hebben gehoord, en dat werkt verassend aanstekelijk. Als vanouds krijgt ook op ‘GYU’ de stem van Noriko de hoofdrol, maar die wordt dit keer gedragen door vrolijke, ritmische elektronica. Dat hoeft daarom nog geen discotheekvoer te zijn, dromerige tracks als ‘Heart Koorasete’ en het minimalistische popnummer ‘Vacation Of God’ zijn eerder iets voor een luie voormiddag. Toch is dit een album met een glimlach, en probeer die maar eens te onderdrukken bij ‘Slow Motion,’ of het aanstekelijke ‘From A Spring’. Een blije terugkeer na vier stille jaren! (ts)

We Have Band ‘Ternion’ Naïve/PIAS

Met ‘Ternion’ levert We Have Band een puike opvolger af van debuut ‘WHB’ uit 2010.

Waar ‘WHB’ vooral los uit de pols geschud en ruw-spontaan overkwam, klinkt ‘Ternion’ iets minder spontaan een meer weldoordacht, wat zich vertaalt in veel sterkere melodieën en leuke details in de nummers. De muziek bestaat nog steeds uit een mix van heerlijk lopende elektronica, hier en daar gitaar en samenzang tussen de drie bandleden, maar het totaalpakket is merkbaar van hogere kwaliteit dan voordien. We Have Band doet het op deze tweede worp rustiger aan dan de eclectische hyperactiviteit van op het debuut en klinkt ook merkbaar minder digitaal. De band slaagt er op ‘Ternion’ in enerzijds succesfactoren van op dat debuut, zoals de samenzang en variatie tussen de nummers, te behouden, en anderzijds de eenvoud - die voor een debuut nog aanvaardbaar was - te ruilen voor onderhoudende popmuziek van een hoger niveau. Check zeker ‘Shift’, ‘Watertight’ en ‘Where Are Your People?’ (sn)

Zëro ‘Hungry Dogs (In The Backyard) Ici d’Ailleurs/Differant/Rough Trade

Het Franse Zëro komt aandraven met een derde album dat bol staat van clevere poprock. Doordachte hooks, mentholfrisse synths én een sound die past in deze tijden.

Toch worden onze gevoelens voor een stuk naar de jaren zeventig gezogen. Zijn het de fuzzy gitaarriffs, de soms naar Phil Lynott neigende vocalen of de licht psychedelische sfeer waarin de songs durven baden? Een combinatie van dit alles wellicht, maar een band die het voor elkaar krijgt om het beste van 4 decennia rock in één album te pakken, heeft bij (boo) altijd een streepje voor. Van zëro tot hëro dus.

01.02

LittLe troubLe Kids Cd-reLease 08.03

Lady Linn & Her MagnifiCent seven 15.03

yevgueni 17.03

Cuba antwerpen indoor festivaL Contrabando feat. Jes没s aLeMany

31.03

bed rugs 06.04

gregory frateur & tiJs deLbeKe steMMen op god

30.04

saLLie ford & tHe sound outside + Lee & tHe Lovedaddies Arenberg | Openluchttheater Arenbergstraat 28 | 2000 Antwerpen ticket@arenbergschouwburg.be

22 34

compiled

V/A ‘Chimes Of Freedom: The Songs Of Bob Dylan Honoring 50 Years Of Amnesty International’, 4cd Universal

Om de trieste 50ste verjaardag van Amnesty International in de kijker te zetten, wist Universal meer dan 50 artiesten bereid om evenveel Bob Dylan songs te coveren. Dit leverde een compilatie met 4 cd’s op waarvan je op z’n minst kan zeggen dat hij generatie- en genre overschrijdend is. Zo is de jongste artiest, Miley Cyrus, slechts 19 en de oudste, Pete Seeger al 92. Andere vaststelling is de verscheidenheid aan muziekstijlen die op deze compilatie zijn terecht gekomen.

Van rock, rap, pop, country, jazz, blues… de songs van Dylan weten blijkbaar elk genre te overleven. De lijst van artiesten die aan dit project meewerkten, oogt even divers als indrukwekkend. Puristen zullen met het adagium “nobody sings Dylan like Dylan afkomen.

Maar als zij de laatste jaren his bobness nog aan het werk hoorden, zullen zij moeten toegeven dat Dylan zijn tijdloze repertoire in de vernieling aan het neuzelen is. ‘Chimes Of Freedom’ maakt Dylans oeuvre nog net iets meer onsterfelijk. (ow)

V/A ‘Pop Ambient 2012’ Kompak t/N.E.W.S.

Minimal verwelkt, techno verandert en elektro vergaat, maar ambient blijft altijd bestaan.

En zo komt ’t dat het Keulse Kompakt-label sinds 2001 elk nieuw jaar inzet met een fonkelnieuwe ‘Pop Ambient’. Editie 2012 is eindelijk nog ‘ns een grand cru, met vette tranen van ruis en toetsen van stiltes-die-er-geenzijn. Labelpatron Wolfgang Voigt, onder z’n monniker Gas ook bekend als oudstrijder binnen het genre, geeft present met een vleug besmuikte tango. Marsen Jules en Loops Of Your Heart (alter ego van The Field) doen ’t Four Tet-gewijs met verstild/verknipte jazz en miniatuurtjes-elektronica. Maar de echte helden van het minimale, diepdonkere mysterie op deze ‘Pop Ambient’ heten Bvdub, Triola en Mohn met z’n sensationele ‘Manifesto’ – een glazen deur ten huize (fp) huiverde voluit mee met de bas. En nochtans hadden we ‘t volume op fluisterniveau. Ongehoord!

V/A - Butane ‘Litlle Helpers Mixed: Volume One’ Lit tle Helpers

Geen compil als zovele andere, want uit 43 tracks van de Little Helpers-catalogues distil-

leert Butane 14 nieuwe tracks. Butane puurt veel uit eigen materiaal, maar ook o.a. Mr Bizz, Kai Limberger, Limo en Beaner worden mee in het bad getrokken. Het blijft daardoor ook wel allemaal in dezelfde midtempo techno-feel, en mankeert daardoor naar onze goesting echte uitschieters. Wij hebben respect voor de skills van Butane om dit huzarenstukje in elkaar te draaien, maar hij had gerust de teugels een keertje mogen lossen. (mc).

V/A - Grandchaos ‘Refuge’ Urgence Disk Records

Met zijn onvervalste eighties electro-stijl was Tcheleskov Ivanovitch als helft van Ivanovitch DLO mee verantwoordelijk voor de elektronische genesis in ons Belgenland. Zo veel jaren later staat hij nog steeds met beide benen in de scene en laat hij z’n werk een beurt geven door gelijkgestemde zielen als SA42, Tech Nomader, Equitant en NTRSN. 21ste-eeuwse nostalgie voor de een, anachronistisch voor de ander en (mc) zit daar ergens tussen in.

V/A - Delta Funktionen ‘Inertia. Resisting Routine‘ Ann Aimee/Delsin records

Een pittige en zeer geslaagde verzamelaar met veel midtempo techno, niet zelden een zeer te pruimen industrial randje eraan.

Sasaha Rydell zet met z‘n ‘Rainy Days’ direct de donkere toon, om via Ozka al na drie tracks tot een eerste orgelpunt te komen.

De dark side wordt dan eventjes losgelaten om met een ruime bocht wat meer spielerei in te lassen. De hotsende Dopplereffectjes in Skudges ‘Pollution’ doen ons opnieuw instemmend knikken en vanaf dan zijn we helemaal mee met oerdegelijke tracks van o.m.

Marcellus, Sigha en Mike Dehnert. Het eerste feestje van 2012 is een feit! (mc)

V/A - Octave One ‘Revisited (Here There And Beyond)’ 430 West Records

20 jaar in de bizznizz meedraaien, als label is het weinigen gegeven. 430 West Records viert dat feestje in stijl door enkele van de meest opgemerkte tracks of artiesten die ooit bij hen de revue passeerden een make-over te geven, waarbij de Burden broers van Octave One zelf achter de draaitafels gaan staan, maar ook anderen groten der aarde (Ken Ishi!

Alter Ego! Luke Slater!...), elk in hun eigen stijl voor een verrassend en gevarieerd overzicht zorgen van all things techno. (mc)

2 x The Horrors-duoticket 23 februari @ Effenaar, Eindhoven (NL) In juli stonden ze op de RifRafcover, in december speelden ze in AB, en op 23 februari live on stage in de Effenaar: The Horrors! Deze band komt trouwens elke plaat met een nieuw geluid aanzetten.

Op het recentste album, ‘Skying’, klinken de heren als een donkere variant op jaren tachtig pop. Maar daar is niets mis mee, de songs zijn immers catchy, betoverend, een beetje bevreemdend en – vooral – meeslepend. Ga dat dus uitchecken, daar in Eindhoven.

En dat kan helemaal gratis. We mogen immers 2 duotickets weggeven. Mailen maar! En surf eens naar www.effenaar.nl voor een hele resem fijne gigs.

Filip.rifraf@skynet.be – subject: The Horrors

3 x Cloud Control-duoticket 23 februari @ Trix, Antwerpen De Australische band Cloud Control viel al op als voorprogramma van Local Natives, The Temper Trap en Vampire Weekend. De mooie zangharmonieën, speelse popmelodieën en folkpop met een scheut psychedelica zijn het handelskenmerk. Ook in België kreeg debuutplaat ‘Bliss Release’ trouwens zeer lovende recensies.

Wil je checken of Cloud Control al die mooie woorden effectief waard is? Zak dan op 23 februari af naar Trix.

En mail snel voor een gratis duoticket! Op www.trixonline.be kan je trouwens o.a. een fijne clip van de band bekijken.

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Coud Control

5 x ‘t Hof Van Commerce-duoticket (try out) 25 februari @ Zaal Nova, Nazareth Jawel, ‘t Hof Van Commerce brengt eind februari een nieuw album uit en gaat terug optreden. Op 25 februari vindt er in Zaal Nova in Nazareth een try out plaats. Wil je eens kijken hoe Buyse, Kowlier en DJ 4T4 de nieuwe show voorbereiden? Voor 12(vvk)/14(adk) euro bij je erbij, maar als je even mailt dan kan je er misschien gratis in. We mogen van organisator vzw Popallure immers 5 duotickets weggeven. You know the drill.

En check www.popallure.be voor meer info.

Filip.rifraf@skynet.be – subject: ’t Hof Van Commerce

ANTON WALGRAVE TOUR DE FLANDRES DATES ON WWW.ANTONWALGRAVE.COM

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

Admiral Freebee 25.01 29.01 03.02 04.02 07.02 16.02 17.02 17.02 18.02

HENRY ROLLINS THE BEAT GHOSTPOET, UPHIGH COLLECTIVE, LeFtO VOORRONDE HUMO’S ROCK RALLY RICH ROBINSON (THE BLACK CROWES) DE HELDEN VAN MORGEN GAVIN FRIDAY BORGORE, KOAN SOUND, GEMINI, AKS, SYNDAESIA SKREAM, BLAWAN, BREACH,

23.02 24.02 25.02 08.03 12.03 14.03 16.03 19.03 18.04 19.04 27.04 03.05 04.05 15.05 29.05

THE HICKEY UNDERWORLD ADAM COHEN THE SUBWAYS CAMO&KROOKED TOWER OF POWER EARTH, MOUNT EERIE TALIB KWELI LEE FIELDS & THE EXPRESSIONS WILLOW ‘T HOF VAN COMMERCE THE STRANGLERS ★UITVERKOCHT★ SOUND OF STEREO THE SELECTER LUKA BLOOM MUDHONEY

‘SOLO’

27/01 CC Kortrijk 02/02 CC Zwaneberg, Heist-o/d-Berg 17/02 CC De Steiger, Menen 23/02 Vooruit, Gent 02/03 Stadsschouwburg, Brugge 23/03 CC Belgica, Dendermonde

Arquettes

11/02 Fools Factory, Affligem

Baloji

10/02 JH Zenith, Dendermonde 01/03 Kultuurkaffee, Brussel

PHONETICS VS MEZZDUB, ALECTRIC VS ILLAMENT, ED&KIM, MOPHITO

Customs

03/02 The Boxz, Heist-op-den-Berg 25/02 AB BOTA @ Botanique, Bxl 09/03 On Air Studio, Mons 17/03 Novarock, Kortrijk

De Held

16/02 Handelsbeurs, Gent 03/03 De Zwerver, Leffinge

Gabriel Rios

02/02 AB, Brussel - SOLO 03/02 AB, Brussel

‘t Hof van Commerce 17/03 Novarock, Kortrijk 21/03 AB, Brussel

Johnny Berlin

11/02 JH XL, Herk-de-stad

Joy Wellboy MUZIEK

CENTRUM

HET DEPOT

03/03 Live it Up @ Joc Wijland, Puurs Kapucijnenvoer 47

LEUVEN

T I C K E T S W W W. H E T D E P O T. B E • I N F O @ H E T D E P O T. B E • B I L B O L E U V E N • F N A C

MUZIEK IN STUK kunstencentrum naamsestraat 96 • leuven TICKET@STUK.BE • 016 320 320 • WWW.STUK.BE

THE ME IN YOU [cd-voorstelling] 16/2 SCROOBIUS PIP + B. DOLAN * 17/2 RUSTIE + DEMDIKE STARE * 9/2

18/2 BUGGE WESSELTOFT &

HENRIK SCHWARZ *

18/2 NILS FRAHM + ANSATZ DER MASCHINE * 23/2 PHANTOGRAM + SUPPORT [p’tit labo] * 8/3

LIESA VAN DER AA + LOVE LIKE BIRDS

21/3 ISBELLS + RENÉE [cd-voorstelling] 23/3 ISBELLS + MAD ABOUT MOUNTAINS [cd-voorstelling] 26/4 ANTON WALGRAVE + REENA RIOT [p’tit labo] 28/4 MOTORPSYCHO + SUPPORT

* labo nights [artefact | kulturama]

@musicatstuk

groups/musicatstuk

SCHRIJF JE VIA WWW.STUK.BE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF

Lady Linn

& Her Magnificent 7

28/01 CC De Herbakker, Eeklo 01/02 C-Mine cultuurcentrum, Genk 02/02 CC De Spil, Roeselare 03/02 CC De Meent, Alsemberg 04/02 Cultuurhuis De Leest, Izegem 08/02 CC Ter Vesten, Beveren 10/02 CC Het Perron, Ieper 14/02 NTGent 18/02 CC Casino, Koksijde 23/02 CC Belgica, Dendermonde 24/02 GC Den Egger, Scherpenheuvel 28/02 CC Mechelen 03/03 CC Mol 06/03 CC Hasselt ... more dates: www.busker.be

School is Cool

03/02 De Posthoorn, Hamont-Achel 10/02 De Roma, Borgerhout 24/02 AB BOTA @ AB, Brussel 17/03 Novarock, Kortrijk

Sherman

24/02 Klankkast @ JC Waregem

Sioen

08/03 KVS, Brussel 17/03 Novarock, Kortrijk

The Bony King of Nowhere 18/02 C-Mine cultuurcentrum, Genk 02/03 Vooruit, Gent

Yevgueni

‘WELKENRAEDT’

02/02 CC Kortrijk 04/02 GC De Zandloper, Wemmel 08/02 NTGent 10/02 CC Ter Vesten, Beveren 16/02 CC ‘t Aambeeld, Aartselaar 18/02 De Warande, Turnhout 24/02 30CC, Leuven 25/02 CC De Meent, Alsemberg 02/03 C-Mine cultuurcentrum, Genk 09/03 CC De Steiger, Menen 10/03 CC Sint-Niklaas ... more dates: www.busker.be

More bands, info & dates: BUSKER.BE

36 We Are O’pen 10 & 11 februari, Trix Antwerpen Ondertussen een zeer fijne traditie, We Are O’pen in Trix. Ook nu weer een heleboel Belgische talent en enkele buitenlandse acts voor een klein prijsje. Op vrijdag kan je in de Bar en Club terecht voor heerlijks van The Hickey Underworld, Brokaw/O’Malley Duo, Drums Are For Parades, Bed Rugs, In-Kata, To The Bone, Star Club West en Humble Flirt. Op zaterdag kan je naast de Bar en Club zelfs ook in Foyer genieten van eigenzinnige bands als Kapitan Korsakov, Sir Yes Sir, Maxon Blewitt, Rones, Superlijm, Little Trouble Kids, Blaudzun, Birds That Change Colour, BRNS, Ping Pong Tactics, Dans Dans en V.O. Indrukwekkende line-up, beide dagen!

Op vrijdag 10 februari betaal je 13(vvk)/16(adk) euro, op zaterdag 7(vvk)/10(adk) euro. Een combiticket kost in vvk amper 16 euro. Surf naar www.trixonline.be voor dit en nog veel meer.

Breaking Waves 16 feb, 11 en 13 april Cactus, Brugge Cactus lanceert Breaking Waves, een nieuwe concertreeks die grasduint in de broeierige onderbuik van de muziekscene. Drie concerten zijn er voorlopig in die reeks geprogrammeerd.

Ontdek op 16 februari Hidden Orchestra (uk), op 11 april The Samuel Jackson Five (no) en op 13 april CALLmeKAT (dk). Voor amper 5(vvk)/8(adk) euro kan je die concerten bijwonen. En met de nieuwe Cactus Prikkaart (een kortingskaart die amper 10 euro kost) kom je er bij deze concerten zelfs gratis in. Diezefde kaart biedt je trouwens ook 2 euro korting op alle Cactusconcerten, je kan er bovendien online mee reserveren en zo bespaar je reservatiekosten. Meer weten? www.cactusmusic.be beantwoordt al je vragen!

[PIAS] Nites 16 & 17 februari Tour & Taxis, Brussel

zaterdag 28 januari Les Transardentes: Boyz Noize, Birdy Nam Nam, Cassius, Simian Mobile Disco dj set, DJ Fresh, Noisia, Sub Focus dj set, Dirtyphonics, Modestep, Breakage, Annie Mac, Nina Kraviz, Riva Starr, Max Cooper, The Japanese Popstars, Sigma, TWR72, Foreign Beggars, Arnaud Rebotini, NT89, Moonlight Matters, Kastor & Dice, Mickey, Spoek Mathambo, Bad Dancer, Laurenzinho, Dubtimus Soundsystem, Karl M @ Halles des Foires Coronmeuse, Liège, lestransardentes.be Loney Dear, Charles Frail @ AB, Brussel, livenation.be Opendeur: Sous-Couche, … @ De Centrale, Gent Radio Ultra Modern @ CC, Mechelen Lady Linn & Her Magnificent 7 @ CC De Herbakker, Eeklo Zware Metalen @ CC De Werft, Geel, ccddewerft.be Gary Beck, Martinez, Dezz Terquez, Ken & Davy, Koen, Pierre, Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be Buurman @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Thierry Crommen 4tet @ Kulturzentrum Jünglingshaus, Eupen, kk-eupen.be Sunday Bell Ringers, Cape Coast Radio @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.be Bjørn Berge @ N9, Eeklo, n9.be Mira @ Rataplan, Borgerhout, rataplanvzw.be Radio Panic Party: Beticiclopp, Les Terrils, DJ Pierre Elitair, DJ Snooba, Athome, Stel-R @ Recyclart, Brussel Gay Beast, Child Abuse, DJ Naughty Natan, DJ’s Die Hard 3 @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Sights And Sounds, Constants, Musht @ Sojo, Kessel-Lo, funtimerecords.com Aeroplane, BRNS, Great Mountain Fire, Vive la Fête DJ set, The Bony King Of Nowhere @ De Warande, Turnhout

zondag 29 januari Amatorski @ AB, Brussel, abconcerts.be Dans Dans @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Erkan Ogur & Derya Türkan @ De Centrale, Gent The Beat @ Het Depot, Leuven hetdepot.be A Pale Horse Named Death, Blood Runs Deep @ Trix, Antwerpen, heartbreaktunes.com Gym Class Heroes, Badi @ VK*, Brussel, vkconcerts.be

maandag 30 januari The Golden Glows & Roland @ CC Ha, Hasselt, ccha.be aNoo @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Henry Floyd Lewis @ Café Video, Gent, cafevideo.be

dinsdag 31 januari UB 40; Benjamin Francis Leftwich @ AB, Brussel Justice @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

woensdag 01 februari Pro Pulse: Pale Grey, Taïfun, Kiss & Drive, Fastlane Candies, Gaëtan Streel @ Botanique, Brussel, botanique.be Live From Buena Vista; S.C.U.M. @ AB, Brussel Little Trouble Kids @ Arenberg, Antwerpen Expats @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ C-Mine, Genk The Limousines, The Sounds, Kids At The Bar @ VK*, Bxl We Are Animal @ Café Video, Gent, cafevideo.be GZA, Rauw en Onbesproken; Inwolves, aNoo, Maja Ratkje & Poing @ Vooruit, Gent, vooruit.be Random Recipe @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

donderdag 02 februari

M83 Derde editie alweer van [PIAS] Nites in Tour & Taxis én nu ook gekoppeld aan 30 jaar [PIAS].

Twee dagen, twee podia en een hele resem zeer diverse artiesten, zo gaan ze het daar in Brussel vieren. Op donderdag 16 februari komen de popen rockbands aan bod, de dag nadien shake je je een bekkenfractuur op de vetste beats. Wie komt er dan? Op donderdag 16 februari op de affiche: Mogwai, Tom Smith (Editors), Agnes Obel, Daan, Joan As Police Woman, First Aid Kit, Oscar & The Wolf en Roscoe. Vrijdag is ‘t dansen geblazen met 2 Manydj’s (live), Laurent Garnier lbs Feat. Benjamin Ripper & Scan X, Modeselektor (live), Etienne De Crécy (dj), M83 (live), Mr Nô (live), The Toxic Avenger (live), Attar! (dj), Raving Georges (dj). Voor een dagticket hoest je 35 euro op, voor 60 euro ben je er 2 dagen op rij bij. Nog meer weten? Eén adres: www.piasnites.com.

Pro Pulse: Driving Dead Girl, The Link, Exuviated, Komah, The K. @ Botanique, Brussel, botanique.be Megafaun, Geppetto & The Whales; Gabriel Rios @ AB, Brussel, abconcerts.be Amatorksi & film @ Cactus Club@ MaZ, Brugge Moony @ Café Kunstemaecker, Steenkerke, facebook.com/ stinstage aNoo, Beurghs & Van Garsse @ De Casino, Sint-Niklaas Zware Metalen @ CC De Kruisboog, Tienen Admiral Freebee @ CC Zwaneberg, Heist-op-den-Berg Lady Linn & Her Magnificent 7 @ CC De Spil, Roeselare Yevgueni @ CK*, Kortrijk, cultuurcentrumkortrijk.be House Grand Cru, Solomun, Maxim Lany, Nathaniel @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Curved Air @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Ghostpoet @ Trix, Antwerpen, trixonline.be DJ Krush, Mister Critical @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Christian Fennesz, Kamilya Jubran, Arifa @ Vooruit, Gent Savina Yannatou & Primavera en Salonico @ Zuiderpershuis, Antwerpen, zuiderpershuis.be Ben Howard @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

gigs& parties feb 12

Tail Dragger & Rockin’ Johnny, Giles Robson & Band @ CC Cité Culture, Brussel, citeculture.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ CC De Meent, Alsemberg Zware Metalen @ CC De Werf, Aalst GHostpoet, Uphigh Collective, Lefto @ Het Depot, Leuven Sunday Bell Ringers, Senne Guns @ Ha’, Gent Origin, Psycroptic, Leng Tch’e, Slaughtery @ Magasin4, Bxl PJDS aka Beulzak, Anton Walgrave @ N9, Eeklo, n9.be School Is Cool @ De Posthoorn, Hamont-Achel Anaïs Gabaut, Mister Diagonal, DJ’s Chloé, Mister Chazam, Tortoli & Arbatax @ Recyclart, Brussel, recyclart.be TV Centraal startfestijn @ Scheld’apen, Antwerpen Cobra, Hot Stuffs @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Four Year Strong, This Time Next Year, A Loss For Words @ Trix, Antwerpen, heartbreaktunes.com DJ Eskondo, Exodarap, DJ Vince, Nanaka, Dope D.O.D., Radical XP @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Wild Flag, Teddiedrum, Urbanus @ Vooruit, Gent, vooruit.be Amatorksi @ De Warande, Turnhout, warande.be Shaka Ponk @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Joakim, Pan Aurora @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr

zaterdag 04 februari Pro Pulse: Glÿph, Squeaky Lobster, Compuphonic, Ssaliva, Concert Debout, Antilux, Zoft, Joy As A Toy, Amute, Uman, Scylla, Kaer, Veence Hanao, Dynamic, Maëlan @ Botanique, Brussel, botanique.be Little Trouble Kids, Falling Man @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Periphery, Bear; Hans Liberg @ AB, Brussel, abconcerts.be 100% Sweden ft Jennie Abrahamson, The Forest & The Trees @ Beursschouwburg, Brussel, vkconcerts.be Zware Metalen @ CC De Breughel, Bree Yevgueni @ GC De Zandloper, Wemmel, dezandloper.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ Cultuurhuis De Leest, Izegem, deleest.be Luc De Vos @ DOK, Gent, democrazy.be Pan Pot, Pierre, Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be Charles Gayle Trio @ Hnita Hoeve, Heist o/d Berg, noirdenoir@hotmail.be Emika @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Demented Are Go, Frantic Flintstones @ JH Nootuitgang, Edegem The Montesas, Gigolos In Retirement, Louis Katorz, Danny Flo, Cherry Shakewell, DJ Boni, Ungawa @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Kelpe, Funckarma, Le-Belge-Electrod, Squeaky Lobster, Spongemagnet, Sagat, DJ Umbrelladelika @ Recyclart, Bxl We Came As Romans, Alesana @ Trix, Antwerpen Yevgueni @ De Zandloper, Wemmel, dezandloper.be Brzzvll ft Stijn, Ghana Funk @ Zuiderpershuis, Antwerpen The Year Punk Broke met DJ Lode @ De Zwerver, Leffinge La Dispute, Former Thieves, Fake Off @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Joanthan Wilson @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Battant, Saso @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

zondag 05 februari Urban Trad final+ @ AB, Brussel, abconcerts.be Pierre Lapointe @ +06/02-Botanique, Brussel, botanique.be Io Earth @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Thin Lizzy; Jonathan Wilson @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Megafaun, Geppetto & The Whales @ Vooruit, Gent aNoo @ Vrijstaat o. @ Oostende, vrijstaat-o.be Bonjour Congo @ Zuiderpershuis, Antwerpen Sallie Ford & The Sound Outside @ l’Aéronef, Lille, Fr

maandag 06 februari Tall Ships @ Café Video, Gent, cafevideo.be Grande Mothers Re:Invented @ Spirit Of 66, Verviers

dinsdag 07 februari Sarah Ferri @ AB, Brussel, abconcerts.be Rich Robinson @ Het Depot, Leuven hetdepot.be Alcoholic Faith Mission @ Café Video, Gent, cafevideo.be J.F.Maljean, R.Ventat @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Super Chikan @ Manuscript, Oostende, leffingeleuren.be

vrijdag 03 februari

woensdag 08 februari

15 yrs Nova: Eugene Robinson: ‘Rio Bravo & Dean Martin’ @ Nova, Brussel, novacinema.org Pro Pulse: Crazy Lady Madrid, Kupid Kids, V.O., Applause, Noa Moon, DJ’s @ Botanique, Brussel, botanique.be Sallie Ford & The Sound Outside, Manwhore @ 4AD, Diksmuide Gabriel Rios @ AB, Brussel, abconcerts.be Dans Dans, Falling Man, Goghal @ Ateliers Claus, Brussel Customs, Sabena @ The Boxz, Heist o/d Berg, theboxz.be

Tri Angel label Night ft Balam Acab, oOoOO, Holy Other @ AB, Brussel, abconcerts.be Kraak: James Ferraro, Dolphins Into The Future, Kraak DJ’s @ Ateliers Claus, Brussel, kraak.net Bed Rugs @ Beursschouwburg, Brussel Hanni El Khatib @ Botanique, Brussel, botanique.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ CC Ter Vesten, Beveren Regal, Marvin Gays @ DNA, Brussel, franticcity.free.fr

Sepalcure @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Yevgueni @ NTG, Gent, ntgent.be Bellowhead @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Prince Fatty & Soundsystem, Hollie Cook & Band ft Horseman @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Equinox, The Peacekeeper @ Café Video, Gent Blouse @ Vooruit, Gent, vooruit.be Sefyu @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

donderdag 09 februari Howler, Man Made; Rodrigo Leao & Cinema Ensemble @ AB, Brussel, abconcerts.be RKC, Hindu Radio DJ’s, Arquettes DJ set, Supertonic @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be The Maccabees, We Are Augustines; Vincent Liben @ Botanique, Brussel, botanique.be Geppetto & The Whales @ Charlatan, Gent Vidar Busk & His Bubble Of Trouble @ M-O-D, Hasselt Admiral Freebee @ De Roma, Borgerhout, deroma.be The Me In You @ Stuk, Leuven, stuk.be Zwerm, Mr.Probe & Gregory Frateur, Dez Mona & Box @ Vooruit, Gent, vooruit.be Rascasuelos @ Zuiderpershuis, Antwerpen Kitty, Daisy & Lewis, Lindi Ortega, Oh! Tiger Mountain @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

vrijdag 10 februari 10 Yrs Moeve[ment]: Science, Syndaesia, Brownz, Flatscreen & Sovereign, Gaza vs LCS, EBK, Amoss, Krakota, Mzine b2b Scepticz, Bredren, Blofeld, Callum @ Lier, facebook.10yrs.moeve[ment] 15 yrs Nova: Hyperbang, Unter @ Nova, Brussel, novacinema.org We Are O’pen: The Hickey Underworld, Brokaw/O’Malley Duo, Drums Are For Parades, Bed Rugs, In-Kata, To The Bone, Star Club West, Humble Flirt @ Trix, Antwerpen Merdan Taplak try out @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Little Trouble Kids, Sista Flex; Frank Boeijen @ AB, Brussel Dub Revolution ft Gussie P & Matic Horns, Forward Fever meets Kenny Knots, Irieland Sounds, The Reggaemovement Exhibition @ Cactus Club@ MaZ, Brugge The Med Orchestra @ De Centrale, Gent, decentrale.be Spinvis, Senne Guns @ CC, Mechelen Yevgueni @ CC Ter Vesten, Beveren, tervestenbeveren.be Zinger @ DOK, Gent, democrazy.be The Real Tuesday Weld, Maxon Blewitt, Anton Walgrave, Kill It Kid, DJ Sir Sourire @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Neon Electronics @ Den Hemel, Zichem, dancedelicd.com The Filaments, Deadline, The Usual Suspects, Black Sheep @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ Het Perron, Ieper, acci.be School Is Cool @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Vogue, Citizen’s Patrol, Reproach, Black Haven, Your Highness, Toxic Shock @ Scheld’apen, Antwerpen Jacques Stotzem @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Nick Lowe & Band @ Stadsschouwburg, Brugge Sarah Ferri, Zinger @ Vooruit, Gent, vooruit.be Baloji @ JH Zenith, Dendermonde Va Fan Fahre @ Zuiderpershuis, Antwerpen Vandaveer, This Is the Kit, June Bug @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Kode9, Ikonika, King Midas Sound @ l’Aéronef, Lille, Fr

zaterdag 11 februari We Are O’pen: Kapitan Korsakov, Sir Yes Sir, Macon Blewitt, Rones, Superlijm, Little Trouble Kids, Blaudzun, Birds That Change Colour, BRNS, Ping Pong Tactics, Dans Dans tbc, V.O. @ Trix, Antwerpen, trixonline.be De Mens @ AB, Brussel, abconcerts.be Ghedalia Tazartes, Jac Berrocal, David Fenech @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com The Real Tuesday Weld @ Botanique, Brussel, botanique.be Albo Dukes @ Café Moby Dick, Antwerpen, albodukes.com Zinger, Geppetto & The Whales @ Cactus@MaZ, Brugge Gori Ka Dance Orchestra @ De Centrale, Gent Het Zesde Metaal @ Cultuurkapel De Schaduw, Ardooie Bellowhead @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Fantan Mojah, I Wayne, Belgians Go Jamaican ft Dede, King Johnny, Colliean & Asham Band, MC Black Marshall, Bong Productions, Gussie P ft Matic Horns aka Buttons, Black Pearl Soundsystem @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Arquettes @ Fools Factory, Affligem Pantha Du Prince, Lawrence, Piere, Deg @ Fuse, Brussel Alec Empire @ Minus One, Gent Une Soirée Belge: Blackie & The Oohoos, The Antler King @ OC, Marke, unesoireebelge.blogspot.com The Deer Friends, A Horse Called Tyrkey, Bird Brain, Star Club West, Dottir Slonza, Die Hard 3Pac, Farid Fabriek, My Bun Is Fried, Gorgeous Underworld @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Massachussetts @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Johnny Berlin @ JH XL, Herk De Stad Rodrigo Leão en Cinema Ensemble @ De Warande, Turnhout, warande.be Tennis @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Forest Sessions #3, Soft Crayon @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

zondag 12 februari Lindi Ortega & Band @ AB, Brussel, abconcerts.be Azari & III; I Break Horses @ Botanique, Brussel Hans Mortelmans & Groep @ De Centrale, Gent Kitty, Daisy & Lewis, Gemma Ray @ Ha’, Gent Machiavel @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

maandag 13 februari Grouplove, Bosco Delrey; Nicole Scherzinger @ AB, Bxl Kina Grannis @ Botanique, Brussel, botanique.be Marco Z @ Café Video, Gent, cafevideo.be Stephen O’Malley vs Chris Brokaw, Jesus Is My Son @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Dilated Peoples & Jedi Mind Tricks @ Vooruit, Gent

dinsdag 14 februari Joe Henry @ AB, Brussel, abconcerts.be The Rifles @ Botanique, Brussel, botanique.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ NTG, Gent, ntgent.be Maze @ Café Video, Gent, cafevideo.be Ladylike Lily, We Are Birds @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

woensdag 15 februari Two Gallants @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Craig Taborn, aNoo @ Beursschouwburg, Brussel Le Peuple De L’Herbe @ Botanique, Brussel, botanique.be Bosco Delrey @ Charlatan, Gent, democrazy.be Gavin Friday @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.be Pain Of Salvation @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Gavin Degraw @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Deer Friends @ Café Video, Gent, cafevideo.be SBTRKT, Karin Park @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr Greenshape, Sam Nolin @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

donderdag 16 februari [PIAS]Nites: Mogwai, Tom Smith, Agnes Obel, Daan, Joan As Police Woman, First Aid Kit, Oscar & The Wolf, Roscoe @ Tour & Taxis, Brussel, piasnites.com Artefact: Scroobius Pip solo, B.Dolan @ Stuk; Kulturama: Renée, Myrthe, Esther, Fatou, The Devilles, Vincent&Jules, Young Colour @ Het Depot, Leuven, kulturama.be John Watts: The Last Picasso @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Roosbeef, Het Zesde Metaal @ AB, Brussel, abconcerts.be Klanksuggesties @ Beursschouwburg, Brussel Yevgueni @ CC ‘t Aambeeld, Aartselaar, aartselaar.be BaliMurphy; Aldebert; Boom Bip @ Botanique, Brussel Breaking Waves ft Hidden Orchestra @ Cactus Club@ MaZ, Brugge, cactusmusic.be De Held, Lieven Tavernier @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Carnifex, Beneath The Massacre, Molotov Solution, Within The Ruins, Betraying The Martyrs @ JC De Klinker, Aarschot, heartbreaktunes.com Hilke Ros @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Eefje De Visser, Zinger, FM Brussel Party @ KK, Brussel Herb Diamante, Primordial Undermind, Bridget Hayden, Head Of Wantastiquet @ Scheld’apen, Antwerpen Nightwish @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be DJ Amir @ White Cat, Gent, democrazy.be Tune-Yards, Blouse, Arrington De Dionyso @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Mederic Collignon @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr Dirty Beaches, Pianot Chat @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

vrijdag 17 februari 5Yrs Untitled: Skream & Sgt Pokes, Gemini, Hijak, Deep Medi & Mala, Silkie, Commodo & Sun Of Selah, Dreadboy, Kastor & Dice, Jonas Lion, … @ +18/02-Trix, Antwerpen Artefact: Rustie, Demdike Stare, Richard Colvaen @ Stuk; Kulturama: Gavin Friday; Borgore, Koan Sound, Gemini, Aks, Syndaesia @ Het Depot; Bill Carrothers @ 30CC; Borgore, Gemini, Koan Sound, Syndaesia, Aks @ Alma 3, Leuven Luc Van Acker @ AB, Brussel, abconcerts.be [PIAS]Nites: 2Manydjs, Laurent Garnier, Mode Selektor, Etienne De Crécy, M83, Mr Nô, The Toxic Avenger, Raving George, Attari! @ Tour & Taxis, Brussel, piasnites.com Le Bonheur, Mostly Other People Do The Killing @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Salar Aghili & Rumi Ensemble @ De Centrale, Gent Music Box @ Koninklijk Circus, Brussel, wiwentertainment.be Admiral Freebee @ CC De Steiger, Menen, ccdesteiger.be Zware Metalen @ CC Ter Vesten, Beveren Albo Dukes @ ‘t Gildenhuis, Rupelmonde, albodukes.com Le Pelican Frisé, Groovin’ Jailers @ Magasin4, Brussel Skiv, Digi G’Allessio vs Uxo, Johnny Superglu @ Maison des Musiques, Brussel, maisondesmusiques.be Little Trouble Kids @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.be Pura Vida ft Congo Ashanti Roy @ N9, Eeklo, n9.be IJahman Levi, Jah Shakespeare, Lioness Rebelation @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Thé Lau @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Robbie Basho, Glenn Jones @ Scheld’apen, Antwerpen Black Lips, Acid Baby Jesus, DJ Mickey & Mallory@ VK*, Brussel, vkconcerts.be Adrian Sherwood; Le Peuple de L’Herbe @ Vooruit, Gent Michel Cloup, Mellanoisecape @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr Pla Pla Pinky, Nozcrou @ Free Stuff, Lille, Fr, one.ink.blogspot.com

37 Kulturama & Artefact 16 t/m 19 februari Diverse locaties, Leuven Tiende en dadelijk ook de laatste editie van Kulturama, de culturele hoogdagen van Leuven.

200 activiteiten in pakweg 30 cultuurhuizen, met natuurlijk heel veel mediakunst, literatuur, theater, expo’s, film en beeldende kunst, maar wij focussen natuurlijk op het muziekluik. Zo palmt Radio Scorpio 4 dagen De Bib in om er uit te zenden, te interviewen en bands te laten optreden.

Het Depot presenteert op 16 februari onder de noemer De Helden Van Morgen een heleboel jong talent, zoals Renee, Myrthe, Ester & Fatou, The Devilles, Vincent & Jules en Young Colour. De dag nadien treedt grootheid Gavin Friday er op.

STUK heeft Scroobius Pip en B Dolan te gast op 16 februari, op 17 februari vette beats met Rustie (live), Demdike Stare (live) en Richard Colvaen.

Op zaterdag 18 februari kan je in de labozaal terecht voor concerten van Nils Frahm en Ansatz Der Maschine en in de Soetezaal kruisen dan weer techno en jazz elkaar als Bugge Wesseltoft en Henrik Schwarz in de clinch gaan. Op zondag 19 februari treedt drummer William Hooker in STUK op met een New Yorkse free jazz-collega.

Check zeker ook de zeer vette feest-tweedaagse in Alma 3 met Borgore, Gemini, Koan Sound, Syndaesia en AKS op vrijdag en Skream ft Sgt Pokes, Blawan, Breach (aka Ben Westbeech), Alectric vs Illament, Phonetics vs Mezzdub, Ed & Kim en Mophito op zaterdag. 30CC programmeert dan weer vooral jazz met als kers op de taart, op zaterdag 18 februari, The Cinematic Orchestra, aangevuld met Grey Reverend en DJ Big Train & DJ White Jazz. Dit, ticketrprijzen en nog veel meer op www.kulturama.be.

5 Years Untitled 17 & 18 februari Trix, Antwerpen Untitled, het dubstep-feestje in het Antwerpse, bestaat 5 jaar. En dat wordt natuurlijk stevig gevierd met een heuse 2daagse in Trix. Op vrijdag veel lekkers met in de Main Hall Distance, 501, Cookie Monsta, Funtcase en Mensah.

Op Level 01.: Deep Medi presents Mala, Silkie, V.I.V.E.K., Commodo & Sun Of Selah, Bun-Zero en Antics. Zaterdag nog meer knettergekke toestanden met in de Main Hall Skream & Sgt Pokes, Gemini, Hijak, Bar9 en Eddie K. En op Level.01 Numbers presents Jackmaster, Deadboy, Redinho en nog een trits anderen.

Deuren waaien om 21u open, om 6u kicken ze je er weer buiten. Ticketprijzen schommelen tussen 12,5 euro (level.01/per dag) en 32 euro (combiticket, 2 rooms, 2 days), maar dat lees je veel uitgebreider op www.untitledantwerp.com

UKF presents Rampage 3 maart Lotto Arena, Antwerpen UKF (network of bass music fans) en Rampage slaan de handen in elkaar en palmen zowaar de Lotto Arena in. Meer dan 20 dubstep- en drum-‘nbass-dj’s zullen het gebouw er aan een grondige bass-test onderwerpen. De belangrijkste luisteren - als je tenminste hard genoeg roept - naar de namen Emalkay, Drumsound & Bassline Smith, Brookes Brothers, Sigma, Jakes vs D*Minds, Jenna G, Inspected Soundsystem en Murdock zelf natuurlijk. Sterk. Tickets kosten 22 euro, voor een vip-ticket hoest je 38 euro op. Nog meer weten? Check www.rampage.be!

43

RAPE BLOSSOMS

27/01/12: Vooruit – Gent 10/03/12: Swine Flu Festival – Machelen 24/03/12: JH De Moeve – Lier 16/05/12: Beursschouwburg – Brussel

M A R I A TAY L O R

29/01/12: Palais de Justice – Arlon

DOPE D.O.D.

03/02/12: Vk* - Brussel

ZINGER

10/02/12: Vooruit – Gent 11/02/12: Humo’s Rock Rally @ MaZ – Brugge 16/02/12: VUB KK – Brussel 08/03/12: Boom Boom – Gent 15/03/12: Muziekcentrum Tracks – Kortrijk 10/05/12: Charlatan – Gent

ALEC EMPIRE

11/02/12: Minus One – Gent 07/04/12: Tribes Gathering Festival – Steinbach

P I N G P O N G TA C T I C S

11/02/12: Trix – Antwerpen 10/03/12: Cactus Club – Brugge 16/05/12: Beursschouwburg – Brussel

NILS FRAHM

18/02/12: Artefact @ Stuk – Leuven

KURT VILE

& T H E V I O L AT O R S 23/02/12: Botanique – Brussel * * + DUKE GARWOOD

PETER BRODERICK

23/02/12: CC Mechelen – Mechelen 24/02/12: CC Mechelen – Mechelen

ZAZIE VON EINEM ANDEREN STERN 25/02/12: CCHA – Hasselt

A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN 26/02/12: Cactus Club – Brugge 14/04/12: C-Mine Jazz Festival – Genk

SX

03/03/12: Museum Night Fever @ MIM – Bxl

BREAKESTRA

03/03/12: Muziekodroom – Hasselt 04/03/12: Cactus Club – Brugge

ANDREW BIRD

08/03/12: Cirque Royal – Brussel

CASS McCOMBS

10/03/12: Botanique – Brussel

V E R O N I CA FA L L S 19/03/12: AB – Brussel

MIREL WAGNER

22/03/12: Maison des Musiques – Brussel 23/03/12: Muziekodroom – Hasselt

STILL CORNERS

27/03/12: Charlatan – Gent

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT 28/03/12: Vooruit – Gent

S H E A R WAT E R

29/03/12: Botanique – Brussel

THE STRANGE BOYS 03/04/12: AB-club – Brussel

DARK DARK DARK

03/04/12: Vooruit - Gent 21/04/12: AB-club – Brussel

MEMORYHOUSE

04/04/12: Charlatan – Gent

T H I S W I L L D E S T R OY YO U 06/04/12: Dunk!festival – Zottegem

VESSELS

07/04/12: Dunk!festival – Zottegem

OSAK A MONAURAIL 12/04/12: De Kreun – Kortrijk

CHELSEA WOLFE

13/04/12: Magasin 4 – Brussel 14/04/12: 4AD – Diksmuide

G R E AT L A K E S W I M M E R S 16/04/12: Botanique – Brussel 17/04/12: 4AD – Diksmuide 27/04/12: Warande – Turnhout

for more concerts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Lazarijstraat 87 3500 Hasselt - Belgium Phone: +32 (0) 11 25 60 36 Fax: +32 (0) 11 25 30 21 info@toutpartout.be http: www.toutpartout.be

zaterdag 18 februari Artefact: Nils Frahm, Ansatz der Maschine; Wesseltoft & Schwarz @ Stuk; Kulturama: The Cinematic Orchestra, Grey Reverend, DJ Big Train & DJ White Jazz @ 30CC; Skream, Blawan, Breach, Phonetics vs Mezzdub, Alectric vs Illament, Ed & Kim, Mophito @ Alma3, Leuven, kulturama.be Rock Balegem: Magnetica, MotorCity Angels, Shapeshifter, Cosmic Fools, Magnetism @ GC De Kring, Balegem, letithappen.be 15 yrs Nova: Cabaret Dr Strange, Herb Diamante, Primordial Undermand, Head Of Wantastiquet, Bridget Hayden, … @ Nova, Bxl The Waterboys; Merdan Taplak @ AB, Bxl EARR plays A Snare is A Bell @ Beursschouwburg, Brussel Little Trouble Kids @ Charlatan, Gent Bony King Of Nowhere @ C-Mine, Genk Lady Linn & Her Magnificent 7 @ CC Casino, Koksijde, casinokoksijde.be Agoria, Pierre, Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be Gavin Friday @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be The Hickey Underworld, Deadsets, DJ Steven H @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Lenght Of Time, Hangman’s Chair, Refused Party Program, Goatclocks, Sons Of Disaster @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Vanna @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.be F/S/A/R/, Andrew Weatherall, Palmbomen, Bear Damen, Hyperhyper, Marius Renkas @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Monolake, Anstam, Farben, DJ Actress, DJ Sensu @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Cover Age @ Spirit Of 66, Verviers Little Trouble Kids @ Vooruit, Gent Yevgueni; Unity: Pura Vida ft Congo Ashanti Roy, King Shiloh @ De Warande, Turnhout Yulia Charkova, Tyva Kyzy @ Zuiderpershuis, Antwerpen, zuiderpershuis.be Ash Grunwald @ De Zwerver, Leffinge Shabazz Palaces, Azer @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com

zondag 19 februari Artefact: William Hooker @ Stuk; Kulturama: Rebirth::Collective vs rops, snare et les autres @ De Appeltuin, Leuven, kulturama.be Ialma, Bagad de Lorient @ AB, Brussel The Hickey Underworld, Nightwitches @ Cactus Club@ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Gum takes Tooth, Millions Of Them, Aksu @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Cinnbal Corpse, Behemoth @ Trix, A’pen DJ Benny Blue @ Vooruit, Gent, vooruit.be Manuel Hermia Trio @ Vrijstaat o. @ Oostende Eze3kiel Napthaline Orchestra @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

maandag 20 februari Melissa Etheridge @ AB, Brussel The Cookers @ De Casino, Sint-Niklaas Mulholland Ward @ Café Video, Gent

dinsdag 21 februari Active Child @ Botanique, Brussel Chairlift @ Charlatan, Gent, democrazy.be Zware Metalen @ CC De Bogaard, St-Truiden Get Your Gun @ Café Video, Gent Dirty Beaches, Yuko @ De Kreun, Kortrijk Lee ‘Scratch’ Perry, Mad Professor And The Robotics; Humble Grumble @ Vooruit, Gent, skinfama.com Hanni El Khatib, Coming Soon @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

woensdag 22 februari C.W.Stoneking, Gemma Ray @ AB, Bxl Adomas & The Mittens @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be tUnE-YaRdS, Caterpillarmen @ Botanique, Bxl Humble Grumble @ De Casino, Sint-Niklaas Kasabian @ Koninklijk Circus, Brussel, Cirque Royal, livenation.be Radio Ramblers @ Spirit Of 66, Verviers The War On Drugs, Real Estate, DJ R.L.Sideburn @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Prinspolo @ Café Video, Gent, cafevideo.be Superlijm, JFJ @ Vooruit, Gent, vooruit.be Scroobius Pip, B. Dolan @ l’Aéronef, Lille, Fr Ben Muazué @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

donderdag 23 februari Artefact: Phantogram, [P’tit Labo] @ Stuk, Leuven Sharon Jones & The Dap-Kings; Superlijm,

FJF @ AB, Brussel, abconcerts.be Q-O2 @ Beursschouwburg, Brussel Kurt Vile & The Violators @ Botanique, Bxl Anoo, Blackie & The Oohoos @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Peter Broderick @ +24/02-CC, Mechelen Lady Linn & Her Magnificent 7 @ CC Belgica, Dendermonde, ccbelgica.be The Hickey Underworld @ Het Depot, Leuven Simple Minds @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be David Bartholomé, The Bony King Of Nowhere @ Klein Mercelistheater, Brussel Määk @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Cloud Control @ Trix, Antwerpen Admiral Freebee; Thé Lau @ Vooruit, Gent Victor Aime @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

vrijdag 24 februari ABBota 2012: Hoquets, School Is Cool, BRNS, Cape Coast Radio, Kiss & Drive @ AB, Brussel, abconcerts.be Dranouterrally XS @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Gauntlet Hair; Chad Van Gaalen @ Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Pulled Apart by Horses, Turbowolf @ Botanique, Brussel, botanique.be Albo Dukes @ Café Del Mar, Sint-Truiden, albodukes.com Sonar Sounds: Hexstatic, Solid Steel, Dorian Concept @ Cactus Club@ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Speech Debelle @ Charlatan, Gent, democrazy.be Yevgueni @ 30CC, Leuven, 30cc.be Jan Swerts @ CC De Spil, Roeselare Zware Metalen @ CC De Steiger, Boom Lady Linn & Her Magnificent 7 @ CC Den Egger, Scherpenheuvel, denegger.be Adam Cohen @ Het Depot, Leuven Sherman @ JC, Waregem Caliban @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.be Craxxxmurf, Mills Boogie, Rotary Cuff Repair, Louis H, DH’s Tinez & Raphael @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Abbey Road @ Spirit Of 66, Verviers Laïs & Maandacht @ Velinx, Tongeren Pura Vida & Congo Ashanti Roy, Windub Soundsystem @ De Zwerver, Leffinge

zaterdag 25 februari ABBota 2012: Dan San, Customs, Birds That Change Colour, Zoft, Love Like Birds @ Botanique, Brussel, botanique.be Bamboerock: Maze, Janne, The Lumbers, Spokane 4774, Desert Dogs, Nouk @ OC, Marke, bamboerock.be Dawes, Robert Ellis @ AB, Brussel The Hickey Underworld, Bed Rugs @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Serkan Çagri @ +26/2-De Centrale, Gent Zazie Von Einem Anderen Stern, A Winged Victory For The Sullen, Jan Swerts @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Yevgueni @ CC De Meent, Beersel The Subways @ Het Depot, Leuven Moritz Von Oswald, Hilaire, Dalta Funktionen, Deg, Vakula, Juju & Jordash, Xtof, Pierre @ Fuse, Brussel, fuse.be Jungle By Night @ N9, Eeklo, n9.be Pura Vida ft Congo ‘Ashanti’ Roy @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Discobar A Moeder In Full Effect, Louis Katorz, The Whatevers @ Petrol, Antwerpen Ultra Eczema: Body/Head @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Korange @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Norma Jean, The Chariot, Stray From The Path, Admiral Arms @ Trix, Antwerpen Sunrise Avenue @ VK*, Brussel Zware Metalen @ De Warande, Turnhout Albo Dukes @ Zwinrock, Kortrijk, albodukes.com ‘t Hof Van Commerce try out @ Zaal Nova, Nazareth, popallure.be

zondag 26 februari LMFAO @ AB, Brussel, abconcerts.be Dry The River @ Botanique, Brussel A Winged Victory For The Sullen, Sleepingdog @ Cactus Club@ MaZ, Brugge Randy Newman @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Rodrigo y Gabriela with C.U.B.A. @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Mucky Pup @ M-O-D-, Hasselt KCrimsonick @ Spirit Of 66, Verviers Tycho @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Hickey Underworld, Nightwitches @

Vooruit, Gent, vooruit.be Kylesa, Circle Takes The Square, Ken Mode @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Burning Heads, The Rebel Assholes @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

maandag 27 februari Tarja; Tribes @ AB, Brussel, abconcerts.be Alvarez Kings @ Café Video, Gent Burning Heads, The Rebel Assholes The Ratzingers @ Magasin4, Brussel Eddie Martin Blues Trio @ Spirit Of 66, Verviers

dinsdag 28 februari The Locos @ Botanique, Brussel Lady Linn & Her Magnificent 7 @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Jason Moran & The Bandwagon @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Renée; Aldo Romano, Louis Sclavis & Henri Texier @ Vooruit, Gent, vooruit.be

woensdag 29 februari Humo’s Pop Poll: School Is Cool @ AB, Bxl Snow Patrol @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Expats @ Café Video, Gent, cafevideo.be Pterodactyl, Codasync @ Magasin4, Bxl Liesa Van der Aa @ Vooruit, Gent, vooruit.be Mustang, Vison @ l’Aéronef, Lille, Fr

donderdag 01 maart Kathleen Edwards & Band, Hannah Georgas; Citizen Cope @ AB, Brussel Big Deal, Alt-J; Skip The Use @ Botanique, Bxl The Monotrol Kid @ In Vino Veritas, Waterloo Baloji @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be AA Bondy @ Maison Des Musiques, Brussel, vkconcerts.be aNoo @ Rataplan, Borgerhout theater & Sailors Beware @ Scheld’apen, A’pen Gerry McAvoy’s Band Of Friends @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Protes The Hero, Long Distance Calling @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Kill Me This Monday @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

vrijdag 02 maart Wilco; Stuck In The Sound @ AB, Brussel Casiokids @ Charlatan, Gent, democrazy.be Yevgueni @ C-Mine, Genk Arun Tazieff, The Skeptics @ DNA, Brussel, franticcity.free.fr Loxy, Morphy, Flatliners ft Reza, J.Robinson ft Shima, The Untouchables, Mental Forces @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Portico Quartet @ De Roma, Borgerhout Letz Zep @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Admiral Freebee @ Stadsschouwburg, Brugge, ccbrugge.be The Bony King Of Nowhere @ Vooruit, Gent Buraka Som Sistema @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Macka B, Supa Swing Sound System @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zaterdag 03 maart Kraak: @ Netwerk, Aalst, kraak.net Museum Night Fever: Applause, Sioen, SX @ MiM; Zeal Records Night: Renee, Sleepingdog, Mad About Mountains, DJ Zeal @ Belvue Museum, Brussel, museumnightfever.be Wilco @ AB, Brussel, abconcerts.be Buraka Som Sistema; Sharon Van Etten @ Botanique, Brussel, botanique.be Kapitan Korsakov, Transcoder, Maze @ Cactus Club@ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Billy The Kill @ De Casino, Sint-Niklaas Regi In The Mix @ Ethias Arena, Hasselt, livenation.be Nuff Said @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be The Straws, Moksha, White Note, Sons Of Disaster, W.A.N.E., Themis @ Magasin4, Bxl Breakestra @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.be Xarnège @ N9, Eeklo, n9.be Radio Modern & Si Cranstoun @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ Schouwburg Rex, Mol, getouw.gemeentemol.be Pallas @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Guido Belcanto @ Vooruit, Gent, vooruit.be Joy Wellboy @ Joc Wijland, Puurs De Held @ De Zwerver, Leffinge The Drums, Chairlift @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com