RifRaf NL mei 2016 by RifRaf musiczine

BILBO RECOMMENDS

‘‘STA FF PICK S ’’

16,00€

SIOEN

13,50€

15,50€

12,50€

Too Good To Be True + B-Sides, Live,... (2CD)

As We Make Our Way

SOPHIA

AN PIERLE Arches

Spiritual Songs For Lovers To

LUH

SERATONES

16,00€

14,50€

13,50€

NEW ORDER

EAGULLS

RY X

DIGITALISM Mirage

Half-Mute / Give Me New Noise

12,00€

14,50€

Complete Music

NOTHING

Ullages

Dawn

Get Gone

TUXEDOMOON

Tired of tomorrow

Cut And Paste

OSCAR

BRIAN ENO

KAYTRANADA 99.9%

Slow Healer

13,50€

12,50€

14,50€

17,50€

14,50€

AFRO CELT SOUND SYSTEM Source

FUMACA PRETA

CHARLES BRADLEY

NOÉMIE WOLFS

Impuros Fanaticos

Ship

Changes

A LT E R NAT I V E ON L I N E R E C OR D S T OR E • BI L B OR E C OR D S . BE BI L B O • MG R . L A DE U Z E PL E I N 2 • B -3 0 0 0 L E U V E N

Hunt You

LYENN

GOOSE

What You Need

Colofon www.rifraf.be jaargang 27 nr. 275 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. Filip Saerens verschijnt niet in jan en aug RifRaf juni: uit op 02/06 redactie Filip Saerens Adegemstraat 19 2800 Mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

04 Kükl’s Onrustige 10 (Of Meer) 04 06 08 10

Eagulls Yak King Gizzard & The Lizard Wizard Jungle By Night

Homegrown 12 Compact Disk Dummies 14 Fence 16 Lyenn 18 Condor Gruppe 19 Reviews 22 Reviews 33 Les Nuits 34 On Stage 35 Gladiolen 37 Big Next Weekend 39 Vestrock 40 Free Stuff

275

advertenties Mieke Deisz Adegemstraat 19 2800 Mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 18/05 agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 20/05

jaargang 27 • mei ‘ 16

Het Amsterdamse, 9-koppige gezelschap Jungle By Night laat op 20 mei ‘The Traveller’ op je los. Op dit opvallend gevarieerd en fraai opgebouwd werkje - alweer hun vierde - verkennen de heren verschillende boeiende muzikale horizonten, waarmee ze het eerder opgeplakte etiket afrobeat moeiteloos overstijgen. Een erg mooie, zuiver instrumentale plaat die - in tegenstelling tot zijn voorgangers - de luisteraar misschien iets minder dwingend richting dansvloer sleept, maar uitblinkt door een perfecte mix van samenhang en diversiteit, gaande van psychedelische cumbia over 70s rock en Turkse folk tot analoge synthesizer-stuff – waarbij natuurlijk de injecties afrobeat en ethiojazz niet ontbreken. Tel daar een ijzersterke live-reputatie bij - de teller staat op 500 concerten wereldwijd - en je weet dat het hoog tijd is voor een interview. En, jazeker, de RifRaf-cover!

medewerkers Ewoud Beirlant, Mischa Bludts, Boots, Georges Tonla Briquet, Koen Ceulemants, Menno Claes, Johannes De Breuker, Nena De Keersmaecker, Jonas De Vrieze, Marc Demeyere, Michiel Denys, Ward Dupan, Wannes Duponcheel, Nel Exelmans, Duan Gatto, Kristof Hermans, Jamilia Knockaert, Pauline Libeert, Robin Looyen, Pascal Nosenzo, Sofie Nys, Filip Polfliet, Pieter Slangen, Toon Staes, Michiel Van Meervenne, Joachim Van Waes, Joris Vanden Broeck, Bram Vermeersch foto cover Ben Houdijk layout Peggy Schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Erpe-Mere abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be België: 20 € / Europa: 25€ BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres. U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Imarhan ‘Imarhan’

(Cit y Slang)

Schrijf ze vooral niet weg als een Tinariwen-offshoot (ook al is de navelstreng onmiskenbaar). Maar omarm deze heerlijke gedreven touareg-muziek die opvallend poppy klinkt. Wedden dat Imarhan de eindejaarslijstjes haalt?

Melanie Di Biasio ‘Blackened Cities’

([PIAS])

Weinig artiesten durven aan wat Melanie Di Biasio momenteel doet. Een brede fanbase opbouwen, scoren met (relatief) traditionele jazzsongs en dan plots met een far out compositie op de proppen komen die quasi een half uur duurt. Spot on! Zowel Gilles Peterson als Kükl zijn fan. Melanie is een Belgische legende in wording. Koester ze.

Fatima Al Qadiri ‘Brute’

(Hyperdub)

Met haar band Future Brown (cutting edge r&b) stond ze helemaal op scherp. Met haar vorige album ‘Asiatisch’ had ze ons in de greep en met ‘Brute’ blijft deze intrigerende Senegalese/Koeweitse/Nyse ons eerder conceptueel triggeren.

Ash Koosha ‘I AKA I’

(Ninja Tune)

Iranees Ash Koosha raakte in zijn thuisland achter slot en grendel omdat hij ... euh ... muziek maakte. Ashkan Kooshanejad opereert nu veilig vanuit London en maakt heerlijk ritmieke elektronica met gevleugelde scherpte. Voor fans van Arca en Lotic.

Andy Stott ‘Too Many Voices’

(Modern Love)

Misschien wel zijn meest open sounding album, ondanks zijn herkenbare sound (lees: donkere, uitgepuurde, trage en diep klinkende beats). Naar eigen zeggen werd hij hier sterk beïnvloed door Yellow Magic Orchestra. Hoe dan ook: Stott blijft een meester.

Raime ‘Dead Heat’

(soundcloud)

Dra uit op Blackest Ever Black: ‘Tooth’ het tweede album van Raime. Zeg maar: de hedendaagse kunstige King Tubby. Dub voert de onder/ boventoon maar grime, jungle, gothic film-soundtracks en sci fi loeren om de hoek.

The Mystery Lights ‘Follow Me Home’

( Wick/Daptone Records)

Heerlijk licht rammelende psychedelische sixties op Wick, een kersvers sublabel van het superbe Daptone Records dat zich focust op rock-’n-roll. Mission accomplished.

Alkerdeel ‘Lede’

(Consouling Sounds)

De marginal Achter ‘Ullages’ (release: 13 mei), de nieuwe van Eagulls, schuilt een paradijs voor post-punkers. Het is er killig en mistig, de bomen staan er nooit in bloei, maar de soundtrack die er speelt is verslavend – alsof The Cure, Cocteau Twins en The Smiths de krachten bundelen voor een massavernietigingswapen. Eagulls, dus. Onthoud die naam.

Stuwende Belgische black metal en opvolger van ‘Morinde’ dat alweer dateert uit ’12. Bonuspunt voor de hoes: al was het maar omdat we niet alle dagen een trol met broekhoest een cover zien sieren.

Fire Orchestra ‘Ritual’

(Rune Grammofon)

Saxofonist Mats Gustafsson is Kükl’s nieuwe held. De furieuze jazz met een onstopbare drive krijgt met het uitgebreidere Fire Orchestra alvast een meer epische vorm toegemeten.

Kweku Collins ‘Stupid Rose’

(wereld weidse web)

Heerlijk dobberende track van deze rapper uit Chicago met een unieke flow. Check ook zijn debuut ‘Nat Love’. Liefs te beluisteren bij een Straffe Hendrik Wild, een blond bier (9%) en variant van de bekende Straffe Hendrik Tripel. Gebrouwen door Brouwerij De Halve Maan in Brugge.

ON STAGE 26/05 VK I Brussel 27/05 Het Bos I Antwerpen

Eagulls tekst Elmo Lê van

dreams” verwijs ik naar de trip, maar aan het eind is de roes gewoon één grote leugen. Je waant je in een wereld die niet bestaat. Die zin slaat dus vooral op het moment van ontnuchtering. (cryptisch) Nu ik erover nadenk, schrijf ik veelal over algemene thema’s, maar er zit altijd wel een persoonlijke betekenis achter. Ook in het geval van ‘Euphoria’.”

Boze fans Lees je weleens reviews of reacties van fans? George: “Ja, maar ze maken mij horendol. En toch blijf ik in de val trappen. (lacht hard) Waarom?” Er uitte een fan haar frustratie op YouTube: “Veel Britse bands debuteren met een ruwe, krachtige sound, maar slaan met hun tweede album een nieuwe weg in. Het is te vroeg voor Eagulls om nu al de kaart van het poppy geluid te trekken. Komt dat door druk van het platenlabel?” George: (verwonderd) “Méén je dit? Daar moet ik eens goed mee lachen. Kijk, dat zijn mensen die niet weten waar Eagulls voor staat. We streven naar creatieve vrijheid en laten ons niet beïnvloeden door de kritiek van derden. Ik maak muziek voor mezélf, ik doe het niet om de fans te plezieren. Ik begrijp haar opmerking wel, hoor. Er zijn inderdaad veel bands die het geweer van schouder veranderen, maar dat is toch normaal? Je kan járen werken aan een debuutplaat. Je experimenteert tot je een geluid ontdekt waar je je comfortabel bij voelt, maar vanaf een tweede album moet het sneller gaan. Dan zou het inderdaad kunnen dat je bezwijkt onder de druk en voor de makkelijke oplossing kiest: een toegankelijke sound. Ik kén bands die een slaaf van de muziekindustrie zijn geworden, maar wij zijn ánders. Ons platenlabel weet dat het niet met debiele eisen moet komen aankloppen. “Maar om haar vraag te beantwoorden: je moet veranderen om je eigen identiteit te behouden. Het laatste dat je als muzikant wil, is in herhaling vallen. We werkten in 2011 aan onze debuutplaat. Intussen is er véél veranderd in mijn leven, en dat vertaalt zich naar de muziek. Er zit misschien meer melodie in ‘Ullages’, maar ik vond ‘Eagulls’ óók een melodisch album. Het zat vroeger misschien allemaal verstopt achter ruis, maar het wás er wel.” (lacht) Welk nummer kwam het moeilijkst tot stand? George: (denkt na) “’Aisles’: we hadden veel verschillende ideeën voor dat nummer. Zo veel dat we na een tijd het bos niet meer door de bomen zagen. We hebben toen beslist om het nummer niet vol te proppen, maar om enkel de essentie te behouden. Het is veruit het meest persoonlijke nummer op ‘Ullages’. ’t Is een break-up song, zowaar. Ik had nog nooit

lisering van Engeland ‘Ullages’ is, na het titelloze debuut uit 2014, de tweede plaat van de band uit Leeds. Eagulls’ nieuwe werk bevat minder ruis en meer melodie dan voorheen, maar ’t is bovenal alweer een lust voor het oor. George Mitchell, brulaap van de band, is een fiere vader. George Mitchell: “Bedankt voor de complimenten! Het heeft ons veel moed en moeite gekost om ‘Ullages’ tot een goed einde te brengen. Als je je té hard wil bewijzen, loop je de kans dat je bezwijkt onder de druk. Het zag heel even zwart voor de ogen, maar het resultaat mag er zijn. Noteer maar: Eagulls is geen eendagsvlieg.” Wat moest er beter dan jullie debuut? George: “Het is misschien gek dat ik het zeg, maar ik vond ‘Eagulls’ redelijk pessimistisch klinken. In de plek van negativisme wilde ik meer optimisme in de muziek verwerken – vooral door de teksten anders aan te pakken. ‘Ullages’ is muzikaal echter wel een duidelijke Eagulls-plaat: rechttoe rechtaan, zonder omwegen. Er zit meer hoop en dynamiek in de songs en dat bevalt me wel.” Het valt mij op dat je minder in de eerste persoon zingt. Waarom? George: “Klopt. ‘Eagulls’ was nochtans geen persoonlijke plaat. Ik kaartte maatschappelijke problemen aan, maar de teksten leken uit mijn leven gegrepen. Dat wilde ik deze keer vermijden, daarom dat ik over ze en we schrijf. Weet je, tekstueel moést ik een andere weg inslaan. Het is ongezond om bewust donkere gedachten op te graven; mentaal werd die zwartgalligheid mij te veel. Je loopt ook de kans dat je mensen gaat raken in die negatieve boodschappen, en dat wilde ik koste wat het kost vermijden. “Ik ben tijdens het schrijfproces getroffen door persoonlijke problemen. Er is veel gebeurd waar ik liever niet dieper op wil ingaan, maar het was wel de oorzaak dat het schrijven van de teksten moeizaam verliep. Ik heb toen beslist om optimistischer door het leven te gaan. Nu ja, optimistisch. ‘Ullages’ is geen Beatlesplaat natuurlijk.” (lacht) Er is één zin die inslaat als een bom: “Euphoric dreams are lies”. Optimisme, zei je? George: (lacht) “’Euphoria’ gaat over de marginalisering van GrootBrittannië. Ik vind het overmatige drug- en alcoholgebruik opvallend, alsof het tegenwoordig normáál is dat je aan de roesmiddelen zit. Het is merkwaardig dat meer en meer mensen de sleur van het dagelijkse leven proberen te doorbreken door drugs te consumeren. Met “euphoric

liefde en lust bezongen op die manier, dus het was wennen – omdat ik uit mijn comfortzone werd getrokken. Ook dat was het idee achter ‘Ullages’: dingen doen waar we ons minder comfortabel bij voelen.” Stel: ik geef je carte blanche. Met wie zou je graag een band starten? George: (enthousiast) “David Bowie. Brian Eno mag er ook bij. En ik ben gék van Bryan Ferry. Shit, dan zit ik wel met een probleem, want Bowie zou ook willen zingen. Dan doen we ’t gewoon met twee zangers. Ik zou zelf niét zingen. Ik heb een haat-liefde-verhouding met mijn stem. (lacht) Johnny Marr als gitarist? Goh, de andere bandleden van Eagulls zouden een arm afstaan om met hem te kunnen spelen, maar er zijn nu al genoeg mensen die ons vergelijken met The Smiths. Ik begin mij stilaan te ergeren aan al die vergelijkingen met andere bands, zoals The Cure. Ach ja, de mensen zijn bekrompen, hè. Lang leve de kleingeestige maatschappij waarin we leven!” Genoeg gal blijven spuwen, George!

Eagulls ‘Ullages’ Par tisan Records/[PIAS]

‘Ullages’, de tweede langspeler van Eagulls, en ‘After The End’ van Merchandise zouden van dezelfde melkboer kunnen komen. Ze delen hun gevoel voor tragiek, ruiken naar het okselzweet van The Smiths en beschikken beiden over een zanger die gal spuwt. ‘Ullages’ van Eagulls klinkt, in vergelijking met hun titelloos debuut, minder als Killing Joke en meer als The Cure. Je zou kunnen zeuren over die halve gedaanteverwisseling, maar daar is ‘Ullages’ te goed voor. Eagulls schrijft geen songs; Eagulls schrijft klassiekers. Meer nog: was Post-Punk een stad, ‘My Life In Rewind’, ‘Blume’ en ‘Euphoria’ zouden er ereburgers zijn. Luister zélf eens: je gaat er spontaan van knarsetanden, zweetaanvallen volgen elkaar in ijltempo en je begint er van te stuiptrekken, maar aan het einde van de rit wil je gewoon nóg eens. Geheimtip van de maand! (elv) Release: 13 mei

Yak

tekst Jonas De Vrieze I foto Jibber

Met ‘Alas Salvation’ hebben de rockers van Yak een debuut klaar om U tegen te zeggen. Live wisten de Britten al hoe ze een uiterst blijvende indruk na kunnen laten, en nu kan de wereld hun muzikale baldadigheid ook in de woonkamer laten zegevieren. Niemand minder dan Alex Turner en Miles Kane van The Last Shadow Puppets besloten de band uit te nodigen op hun tour door Europa, ze versierden prompt een nominatie voor de NME Awards in de categorie Best New Band en frontman Olli Burslem sierde de cover van Another Man Magazine. Redenen genoeg dus om een overzees telefoontje te plegen.

Niets te zoeken in de muziek

ON STAGE 29/05 Big Next Weekend @ DOK, Gent (w/ Mothers, The Mystery Lights, Car Seat Headrest, …)

Jullie hebben het moeilijk om dingen op voorhand vast te leggen. Jullie liveshows verlopen bijvoorbeeld nooit volgens plan. Toch is Yak erin geslaagd om een album te maken. Hoe hebben jullie dat klaargespeeld? Olli Burslem: “Ik ben inderdaad niet de meest georganiseerde mens, en dat is waarschijnlijk de reden waarom ik in een band zit. Het zit in mijn natuur om een wat ongeordend leven te leiden. Voor we aan de opnames begonnen, nodigde Steve Mackey van Pulp ons uit in z’n garage, die hij tot repetitiehok had omgebouwd. Toen zweefden er in ons hoofd toch al wat ideeën rond. Steve liet ons gewoon ons ding doen, en ondertussen filmde Douglas Hart van The Jesus And Mary Chain ons. Achteraf bekeken en beluisterden we onze sessie opnieuw en Steve vond het fantastisch klinken. Die sessie werd de blauwdruk van ons debuut. Uiteindelijk gingen we terug naar Londen om in een oude visfabriek nummers op te nemen. Als band was het een droom om een langspeler te maken, en daar zijn we wonder boven wonder in geslaagd.” Wat was Steve’s rol? Olli: “Hij probeerde om wat we live brengen ook op plaat vast te leggen. In het verleden hadden we daar moeite mee, omdat we er te veel over nadachten. Steve had een beter idee van wat we met Yak aan het doen waren, dan

wijzelf. Wanneer we op een podium staan, laten we amper gaten vallen tussen de tracks door. We rijgen meestal aan een rotvaart nummers aaneen en we proberen de songs dus zoveel mogelijk te laten samenvloeien. Dat wilden we in de studio ook doen, zonder vast te hangen aan één muziekgenre. Muzikaal wringen we ons zoveel mogelijk door verschillende bochten. Het was niet de bedoeling om een punk-, garage- of psychalbum te maken. Op ‘Alas Salvation’ gaan we heel breed en we hopen dat als de luisteraar er van begin tot eind naar luistert, hij voelt dat het plaatje klopt.” De eerste helft van het debuut klinkt heel hard, terwijl de tweede helft iets zachter is, met zelfs een akoestisch nummer. Hadden jullie wat rust nodig? Olli: “De start is inderdaad heel hoekig en schreeuwerig, tot bijna agressief. Dat stuk van de plaat is ook wat opiniërend. We kijken allemaal wat er rond ons gebeurt en wat er zich op televisie afspeelt. Het is een rare tijd waarin we leven, is het niet? Met al die vliegtuigcrashes, terrorisme and all of that shit. De wereld krijgt te maken met apocalyptische toestanden. De tweede helft is dan weer wat helend. Die songs zijn meer ingetogen. De thema’s die we aansnijden, zijn even breed als onze muziek. Ik wou gewoon een eerlijk album maken en zingen over wat er in die tijd allemaal gaande was in m’n leven.”

Antiquair Jullie ep ‘No’ kwam uit op Jack Whites Third Man Records label. Hoe kwamen jullie daar terecht? Olli: “Jack White zag een filmpje van ons op YouTube. Hij vond het goed en vroeg ons om af te zakken naar z’n studio. We besloten om erop in te gaan. Het was heel straightforward: we namen wat nummers op en we releasten ze. Dat was een goeie ervaring. Ondertussen zitten we bij een ander label genaamd Kobalt. Daar mogen we volledig ons eigen ding doen. Ze geven ons de vrijheid om eender welk album te maken. Dat is heel belangrijk voor ons. Het feit dat we zelf de volledige verantwoordelijkheid hebben, bevordert de creativiteit. Het is beter dan dat andere mensen van hogerop de touwtjes in handen hebben.” Jullie live-reputatie is nogal chaotisch, met vaak kapotte instrumenten als gevolg. Ziet jullie leven er even chaotisch uit? Olli: “Ja, eigenlijk wel. We hebben niets te verliezen en we zijn niet bezig met succes of met mensen te plezieren. Wellicht hebben we daarom die reputatie. Zoveel muziekinstrumenten maken we overigens niet kapot. We hadden ooit een mooi orgel, maar omdat we geen eigen verblijfplaats hadden, hadden we ook geen plaats om hem ergens te zetten. Daarom besloten we het ding in stukken te slaan tijdens een optreden, en na de show bij het vuil te zetten. Als we al iets kapotslaan, helpt het om wat plaats te besparen. Puur functioneel dus.”

Benzine in het tourbusje Je verhuisde van Wolverhampton naar Londen. Hoe was dat? Olli: “Op m’n zeventiende vertrok ik uit mijn geboorteplaats om wat rond te trekken. Toen ik uiteindelijk in Londen halt hield, was dat toch een groot verschil. Ik besloot daar om een nieuw avontuur te starten. Ik ben redelijk geïnteresseerd in antiek en ik schuimde wat veilingen en tweedehandswinkels af. Toen besloot ik om een busje te kopen en kocht ik allerlei antiekspullen op, om dan terug te verkopen. Ik deed dat gewoon om rond te komen. Het leek me een betere manier om geld te verdienen dan een 9 to 5.” Je ging van antiquair naar covermodel voor het gerenommeerde fashionmagazine Another Man. Hoe ben je daar beland? Olli: “Ze vroegen het me gewoon. Het magazine vond onze muziek goed en ze wilden me op de cover. Ik accepteerde het aanbod vooral om Yak wat meer in de kijker te werken en om zo meer mensen naar onze muziek te laten luisteren. Het was een interessante ervaring en ik had zoiets nog nooit gedaan. Het poseren zelf voelde niet naturel aan voor mij, en eerlijk gezegd gaf me het geen gevoel van enorme voldoening. Zoals je weet, verdien je met muziek niet meer zo veel. Via Another Man kwam er toch nog wat benzine in het tourbusje. De fashionwereld is een vreemde wereld, maar ze helpen nu en dan wel bands.” En wat vind je van de muziekbusiness? Olli: “We zitten niet in die business. Ik denk dat we er eigenlijk niets te zoeken hebben. Gelukkig hebben we mensen die goed voor ons zorgen en vanalles voor ons regelen. We doen gewoon wat we moeten doen en dat is muziek maken, zonder compromissen.”

kbusiness Yak

5 MEI

GREAT LAKE SWIMMERS

6 MEI

ZUCO 103

7 MEI

WILLOW

+ MARY LATTIMORE

+ LEONORE

META & THE CORNERSTONES 28 RADIO MODERN MEI 13

MEI

JACKSON SLOAN & THE RHYTHMTONES

GRAHAM NASH

DANIEL ROMANO

JUN

THE SORE LOSERS

WE LOVE LOU

8 SEP

AN PIERLÉ

THE JAYHAWKS

OKT

GRANT-LEE PHILLIPS

ARNO

MEI

JUN

SEP

THIS PATH TONIGHT TOUR

+ KACY & CLAYTON

WE ARE NOT A LOU REED TRIBUTE

ARCHES

‘Alas Salvation’ Kobalt Label Ser vices/V2 Records

Met Pulps Steve Mackey heeft Yak iemand gevonden die de live-energie ook op een album kan vastleggen. De band is erin geslaagd om zo goed als alle nummers mooi ineen te laten vloeien - op ‘Alas Salvation’ zijn er volgens onze chronometer exact 3,02 seconden stilte te horen. Het debuut van de Britten begint furieus. ‘Victorious (National Anthem)’, ‘Hungry Heart’ en ‘Use Somebody’ ronken, knarsen, brullen en zijn hoekiger dan een scherpe driehoek. Vanaf dan nemen de heren wat gas terug, zonder aan dreigende spanning in te boeten. ‘Take It’ en ‘Harbour The Feeling’ zijn daar het perfecte voorbeeld van. Dat ze hun zachter kantje niet schuwen, horen we dan weer op de moedige, akoestische afsluiter ‘Please Don’t Wait For Me’. De repetitieve songs op ‘Alas Salvation’ worden nooit voorspelbaar. Het ziet ernaar uit dat, of ze het nu willen of niet, Yak een plaatsje heeft veroverd in de jungle van de muziekwereld. (jdv)

OKT

HUMAN INCOGNITO TOUR

TURNHOUTSEBAAN 286 2140 BORGERHOUT (ANTWERPEN) 03 600 16 60 WWW.DEROMA.BE

King Gizzard & The Lizard Wizard

t e k s t B r a m Ve r m e e r s c h

King Gizzard & The Lizard Wizard is geen band die je herhalingsoefeningen kan aanwrijven. Tenzij je de keuze om telkens iets compleet anders te doen als een constant concept zou beschouwen. De kleurrijke discografie van de hard werkende Australische groep is intussen uitgegroeid tot een niet op één genre vast te pinnen body of work met vele schakeringen. Rust lijkt ook niet in het woordenboek te staan van Stu Mackenzie & co. Alsof er een race tegen de klok op het programma staat, is de nieuwe, harde rockplaat ‘Nonagon Infinity’ na ‘I’m In Your Mind Fuzz’ (2014), ‘Quarters’ (2015) en ‘Paper Mâché Dream Balloon’ (2015) al de vierde release in anderhalf jaar tijd. Die arbeidsethiek (acht albums sinds 2011) vraagt om een interview.

Apocalypse turbo garage Stu Mackenzie: (zang, gitaar, fluit) “Het lijkt misschien alsof we nooit stilzitten maar zelf hebben we niet het gevoel dat we harde werkers zijn. Er blijven nog voldoende momenten over om te chillen. We laten ons niet verlammen door de drang naar perfectie, dat is het vooral. We hechten veel belang aan jams en onze muziek moet een ruw en rauw kantje hebben. De energie primeert. We hebben wel meer tijd dan normaal gespendeerd aan de nieuwe plaat. ‘Nonagon Infinity’ was een beproeving. Het is het enige album dat we dit jaar uitbrengen. We willen nu eerst even op adem komen. Het album zou aanvankelijk na ‘Quarters’ verschijnen, nog voor de release van ‘Paper Mâché Dream Balloon’. Uiteindelijk bleken we er nog niet klaar voor te zijn. De nieuwe songs hebben we daarom eerst nog wat laten rijpen door live te spelen, veel te repeteren en hard te blijven werken.” Is het nieuwe album omwille van de harde insteek nog het meest verwant met jullie psychrock-plaat ‘I’m In Your Mind Fuzz’? Stu: ”’Paper Mâché Dream Balloon’ was op dat moment de meest heavy plaat die we hadden opgenomen. Er zijn dus wel gelijkenissen. Vandaar ook het kasteel op de beide hoezen. ‘Nonagon Infinity’ is eigenlijk het album dat we wilden maken ten tijde van ‘I’m In Your Mind Fuzz’. Alleen hadden we daar toen noch het geduld noch de skills voor. Op de tweede helft van ‘I’m In Your Mind Fuzz’ staan ook wat zachtere momenten. Onze tweede poging om van begin tot eind te rocken is beter uitgedraaid. Laten we de hardst mogelijke plaat maken die we in ons hebben en er voor zorgen dat elke song naadloos aansluit bij de vorige: dat was het opzet. We wilden wel niet platweg rechtdoor rocken. Qua structuren hebben we binnen de nummers gebruik gemaakt van verschillende maatsoorten. Op iedere plaat hebben we geëxperimenteerd maar de nieuwe was de moeilijkste om te maken. ‘Nonagon Infinity’ is totaal geen gimmick. We zijn zoals steeds vertrokken vanuit jamsessies. Maar dan op een andere manier. Tegenwoordig jammen we aan duizend

kilometer per uur. Niet te vergelijken met ‘Quarters’: dat was een jam in de fauteuil terwijl je met de koptelefoon naar muziek zit te luisteren. En ‘Paper Mâché Dream Balloon’ was een pastorale jam op het platteland, op de boerderij tussen de koeien. De nieuwe plaat is veel extremer en absoluut minder psychedelisch.” ‘Nonagon Infinity’ is een pure hardrocktrip. Welke bands in het genre hebben je geïnspireerd? Stu: “Op mijn vijftiende vond ik natuurlijk dat mijn ouders nogal een lame smaak hadden. Zware trashy muziek was toen mijn dada. Ik denk dat ik destijds nogal into Rammstein was. Ik was ook helemaal in de ban van Motörhead en van de eerste platen van Metallica en Megadeth. Later heb ik in mindere mate ook gedweept met Tool. Al die invloeden hebben hun weg gevonden naar ‘Nonagon Infinity’. Voor het eerst hadden we het gevoel dat een kill ‘em all-vibe mogelijk was. Met een puur akoestisch album als ‘Paper Mâché Dream Balloon’ kan je onmogelijk zo uit de hoek komen. Nu hebben we volop gekozen voor een brutale en zware plaat.” Toch blijf ik ook Frank Zappa & The Mothers Of Invention, een rode draad doorheen jullie carrière, horen op ‘Nonagon Infinity’. Stu: “For sure. Veel mensen zeggen dat er gelijkenissen zijn. Ik hou van de muziek van Frank Zappa maar ik ben niet zijn grootste fan. De anderen van de band kennen zijn werk beter. Ik heb het vooral voor zijn albums ‘Over-Nite Sensation’ en ‘Apostrophe’. It’s mental. Dat zijn wilde, interessante platen.” ‘Eyes Like The Sky’ uit 2013 bestempelden jullie zelf als een “spaghetti western audio book”. Welke omschrijving is er van toepassing op ‘Nonagon Infinity’? Stu: “Apocalypse turbo garage. De teksten van de nieuwe plaat zijn donker en geïnspireerd door science-fiction. It’s dark twisted fantasy. Ik heb het over robots en duivels. Het is grappig, onlangs had ik nog een flashback naar de periode waarin ik verslingerd was aan ‘Diablo 1’, een nogal gewichtige game die zich afspeelt in een duistere

middeleeuwse fantasiewereld vol tovenaars. De duivel doden: dat was de opdracht. De sfeer van ons nieuwe album doet me daar aan denken. Er is ook een lichtjes autobiografisch aspect. Als je veel toert word je op den duur een robot. ‘Robot Stop’ is niet voor niets één van de nummers op de plaat. Tijdens een toer lijkt iedere dag op de vorige. Maar je moet altijd verder. Je kan niet anders. Al loert er altijd gevaar om de hoek. Vandaar een songtitel als ‘Big Fig Wasp’. ‘Evil Death Roll’ handelt over een krokodil die je dreigt op te eten. ‘Wah Wah’ gaat dan weer over de duivel. ‘Road Train’ draait rond een immens lange trein die maar blijft doorvlammen aan 200 per uur terwijl er geen ander verkeer in de woestijn is. De enige weg is vooruit. Best wreed en dodelijk. Scary business. Zeker als je het vergelijkt met onze vorige twee platen.” King Gizzard & The Lizard King blinkt uit in virtuoze veelzijdigheid dankzij een bonte mix van uiteenlopende invloeden. Verandering van spijs doet eten? Stu: ”Goh, op het eind van de dag wil ik gewoon vaststellen dat ik mezelf genoeg heb uitgedaagd. Iedere plaat moet een ander verhaal vertellen. En we willen zo veel mogelijk shows spelen. Daar draait het bij ons om. Verder ben ik in vergelijking met de rest van de band het minst in tune met hedendaagse muziek. Ik ben ook niet zo thuis in super weirde muziek. Mijn ouders luisterden naar The Beatles, The Rolling Stones, Neil Young, Bo Diddley, Chuck Berry, Creedence Clearwater Revival, The Kinks, americana en country. Al die invloeden die ik als kind hoorde, vind je ook terug op een album als ‘‘Paper Mâché Dream Balloon’. Later, toen ik als gitarist samen met een drummer en een bassist in een bandje belandde, evolueerde ik meer naar conventionele rock-‘n-roll en was ik geïnteresseerd in sixties garage. Eens je gebeten bent door muziek, blijf je verder zoeken. Ik heb me ook verdiept in obscure middle eastern bands uit de late jaren zestig en de vroege seventies. En dan begin je zelf ook zo’n psychedelische stuff te spelen. De combinatie van al die uiteenlopende genres houdt steek. Je absorbeert nu eenmaal alles wat je opvangt. De muziek waar ik vroeger naar luisterde, zit nog altijd in mij en heeft het dna van King Gizzard & The Lizard Wizard gevormd.” Zou je een pure popplaat kunnen maken? Stu: “Genot staat voor mij altijd centraal als je experimenteert. Als de uitdaging om een popplaat te releasen groot genoeg zou zijn, acht ik het zeker mogelijk. I could see it. Of misschien ook weer niet. Wellicht komt het er alleen maar van als de inspiratie zoek is of als we bankroet zijn.”

OUT NOW!

MONEY Suicide Songs

‘Nonagon Infinity’ Heavenly Recordings/[PIAS]

Het Australische zevental King Gizzard & The Lizard Wizard heeft altijd een duidelijke klankkleur voor ogen en weet het concept van dienst steevast op geflipte en virtuoze wijze te realiseren. Ongeacht of Stu Mackenzie & co nu zacht, hard, psychedelisch of far-out voor de dag willen komen. Na de pompende en lieflijk zwevende psychrock-meets-garage & krautrock-plaat ‘I’m In Your Mind Fuzz’ (2014) was ‘Quarters’ (2015) een mooi, mellow album dat in de richting ging van de jazzy (prog)psychedelica van The Grateful Dead. ‘Paper Mâché Dream Balloon’ (2015) bleek een weinig later een pastorale, weirdfolk-plaat te zijn waarop geen enkel elektrisch instrument te bespeuren viel. King Gizzard & The Lizard Wizard mikt overduidelijk op spanning en avontuur en pint zich daarbij doelbewust niet vast op één genre. ‘Nonagon Infinity’, de achtste worp van de groep, is grofweg geschetst een old skool hardrockrollercoaster die volledig haaks staat op de volledig akoestische release ‘Paper Mâché Dream Balloon’. Op enkele relatieve rustmomenten na (‘Mr. Beat’, ‘Invisible Face’) die verwant zijn aan Zappa en Ariel Pink mag het vooral heel erg vooruit gaan, stampen en heavy zijn op ‘Nonagon Infinity’. De negen songs vormen een samenhangende rush en ontelbare maatwisselingen wakkeren het vuur extra aan. Bij Satan, de gehoornde god: ‘Nonagon Infinity’ is een heerlijke wervelwind. 41’ 50” lang de tweevingere bokkengroet in de lucht! Met dank aan de amigo’s van King Gizzard & The Lizard Wizard. (bvm)

OUT NOW!

WILD NOTHING Life Of Pause OUT NOW!

DOOMSQUAD Total Time

King Gizzard & The Lizard Wizard

OUT NOW!

M. WARD More Rain 20.05 2016

MARISSA NADLER Strangers

OUT NOW!

EXPLOSIONS IN THE SKY The Wilderness 03.06 2016

FIONA BRICE Postcards From

10.06 2016

JAMBINAI A Hermitage

facebook.com/piasbelgium

PIAS-rifraf-april-v3.indd 1

18/04/16 17:05

Jungle By Night

tekst Mischa Bludts

Het Amsterdamse gezelschap laat ‘The Traveller’ (release: 20 mei) op je los. Op dit opvallend gevarieerd en fraai opgebouwd werkje - alweer hun vierde - verkennen de heren verschillende boeiende muzikale horizonten, waarmee ze het eerder opgeplakte etiket afrobeat moeiteloos overstijgen. Tel daar een ijzersterke live-reputatie bij en je weet dat het hoog tijd is voor een interview. Saxofonist Pieter Van Exter was er gelukkig helemaal klaar voor.

Zeilbootjes aan de Oeral ‘The Traveller’ klinkt als een echt geheel. Pieter Van Exter: “Dat is een groot compliment want daar waren we deze keer naar op zoek. We hadden het gevoel dat dat op de vorige albums een beetje mistte, nu wilden we echt een plààt, weet je wel?” Op het album krijgen analoge synthesizers een prominent plekje. Een bewuste keuze? Pieter: “Onze toetsenist is daar op een gegeven moment mee aan de slag gegaan. Hij houdt natuurlijk heel erg van synthesizers, maar hij zoekt altijd naar maniertjes om ze anders dan normaal te laten klinken. Dat zorgt voor een vervreemdend effect.” Met momenten doet het zelfs aan krautrock denken. Pieter: “Precies. Dat was af en toe ook onze inspiratie – een soort krautrock-track maken. We zouden trouwens ook eens heel graag ‘Autobahn’ van Kraftwerk coveren.” Deze plaat klinkt dan ook erg divers. Jullie zijn de afrobeat-stempel duidelijk ontgroeid. Pieter: “We zijn zes jaar geleden begonnen en sindsdien zijn we altijd op zoek geweest naar een eigen sound. In die periode hebben we veel nieuwe muziek gehoord en dat zorgt natuurlijk voor verbreding. Op de nieuwe plaat kan je vaak amper nog afrobeat horen; soms zit het nog wel in een detail van de groove, in de percussie bijvoorbeeld. Maar dan spelen de drums weer iets helemaal anders... Als mensen naar een concert van Jungle By Night gaan en een avondje afrobeat verwachten dan vrees ik dat ze bedrogen zullen uitkomen. “Vroeger luisteren we vooral naar groepen zoals Budos Band en Antibalas, maar momenteel komt onze favoriete muziek uit Turkije. Denk maar aan Selda Bağcan of Baris Manco. We hebben al een paar keer in Istanbul opgetreden en dan gaan we daar telkens op zoek naar vinyl. Het mooie aan Turkse muziek zijn al die verschillende elementen en laagjes, een echte inspiratie. En natuurlijk is er ook het psychedelische

aspect - wat ook in ‘The Traveller’ opduikt - al hoor je dat even goed bij Colombiaanse groepen zoals Meridian Brothers.” Jullie muzikale evolutie is trouwens erg snel gegaan. Pieter: “We zijn heel snel opgepikt en meteen enorm veel gaan spelen, wat helemaal niet onze verwachting of bedoeling was. We vonden wat we deden best leuk, maar we hadden nooit gedacht dat andere mensen het ook leuk zouden vinden. We zijn ondertussen meer dan 500 concerten verder en we hebben in die tijd zoveel gereisd, zo veel gezien en zo veel gehoord... En we zijn ondertussen ook volwassen geworden, zeg maar. Dat heeft ons allemaal heel erg beïnvloed. Het goeie is dat we een echt collectief zijn, alle beslissingen worden in overleg genomen. We hebben geen leider in de groep, geen Fela Kuti zeg maar. Er wordt veel gepraat en overlegd.. Daardoor heeft iedereen het gevoel dat het zijn band is. Dankzij die égalité kunnen we er 100 keer per jaar staan.”

Troep op de radio Hoe is het om na amper een handvol concerten door Tony Allen (de voormalige drummer van Fela Kuti, mb) meteen de toekomst van afrobeat te worden genoemd? Pieter: “Dat was bizar, een heel bijzonder moment. Het was erg spannend om hem te ontmoeten. Het is een sterke, lieve en zachte man. Hij is in de 80 en je verstaat hem amper, maar hij treedt nog steeds op. Zo’n compliment zorgt natuurlijk wel voor een zekere druk, maar ik denk dat het goed is afgelopen. (lacht) De Ethiopische muzikant Mulatu Astatke heeft trouwens een eigen club en hij heeft ons uitgenodigd om daar eens te komen spelen. Dat lijkt ons natuurlijk te gek; we hebben nog nooit in Afrika opgetreden en dat is een hele grote droom. Ik ben ook benieuwd in hoeverre die muziek daar nog leeft; ik ben in Mali naar een heel mooi festival geweest met o.a. Salif Keita, maar op straat hoorde je er

alleen reggaeton enzo. En ergens is dat ook wel logisch – wie luistert er hier nog naar The Beatles? Helaas.” (lacht) Jungle By Night gebruikt zelden vocals en jullie hebben het nooit over politiek. Nu is Nederland pakweg Nigeria niet, maar was dat een bewuste keuze? Pieter: “Dat van de vocals niet. We zijn gewoon begonnen als een groep vrienden, als negen jongens die samen muziek maken. Het werd steeds gezelliger en toen dachten we: he, dit loopt best wel goed. Toen gingen we een keertje optreden. En nog een keertje. En nog een keertje. En toen ging het snel. Maar niemand kon zingen. (lacht) Wat de politiek betreft: we hebben afrobeat gemaakt uit liefde voor die muziek. Maar de politieke boodschap hoorde daar niet bij, omdat we onszelf nooit hebben gezien als een pure afrobeatband. En ondertussen is het dus erg moeilijk om die invloed nog te horen. We vinden het - zeker als je hoort wat voor een troep ze op de radio spelen - gewoon erg leuk om mensen in aanraking te laten komen met goeie muziek.”

Er speelde ook een Japanse afrobeatband en die bandleden wisten precies op welke instrumenten we speelden, tot de microfoons toe. We voelden ons er een beetje popsterren.” Echte Spinal Tap! Pieter: “Zeker en vast. We hebben ook eens in het Russische Perm gespeeld, aan de voet het Oeralgebergte en daar was het thema om de een of andere reden water, inclusief zeilbootjes. En dat in the middle of nowhere, op een paar duizend kilometer van de kust.” (lacht)

ON STAGE 28/05 12/06 16/07

AB I Brussel (w/ Typhoon, Kuenta I Tambu, …) Pinkpop @ Landgraaf (NL) (w/ Tom Odell, Balthazar, …) Dour Festival

Een warm dekentje Jullie gaan ook weer uitgebreid touren. Is er een specifiek concert waar je naar uitkijkt? Pieter: “Ik ben echt heel benieuwd naar Glastonbury. Het is eerder een provincie dan een festival, zo groot is het. En dan die sfeer. Verder spelen we weer op Dour en dat wordt vast ook een feest. En we gaan naar Japan, altijd heel bijzonder. De clichés kloppen. (lacht) We hebben er twee jaar geleden al gespeeld op het Fuji Rock festival en langs de ene kant was het allemaal heel erg over the top, maar aan de andere kant was iedereen er superbeleefd: aan de wc’s stonden er enorme rijen, maar iedereen liet elkaar voor. De bezoekers sliepen er in stoeltjes op het festivalterrein en waar de mensen in Nederland elkaar omver zouden duwen of grapjes uithalen, stoppen ze in Japan elkaar onder met een warm dekentje. Ze zijn er ook écht fan van muziek. Er waren veel mensen die ons kenden. Zo stond er iemand met een vlag welcome in Japan Jungle By Night – of zoiets, want hij had het blijkbaar via Google Translate opgezocht. Iemand anders was dan weer speciaal voor ons uit Taiwan overgevlogen.

Jungle By Night ‘The Traveller’ V2 Records

Deze vierde boreling van het Amsterdamse collectief is een erg mooie plaat geworden die - in tegenstelling tot zijn voorgangers - de luisteraar misschien iets minder dwingend richting dansvloer sleept, maar uitblinkt door een perfecte mix van samenhang en diversiteit, gaande van psychedelische cumbia over 70s rock en Turkse folk tot analoge synthesizers – waarbij natuurlijk de occasionele snuifjes afrobeat en ethiojazz niet mogen ontbreken. ’The Traveller’ is een heus album geworden, een plaat die het midden houdt tussen creatieve bevlogenheid en een weldoordacht muzikaal plan. De heren van Jungle By Night zijn kortom verdacht volwassen geworden. (mb) Release: 20 mei

20 YEARS OF

PLACEBO

SPORTPALEIS ANTWERPEN ZATERDAG 19.11.16

28.10.2016 LOTTO ARENA ANTWERPEN VRIJDAG

NEW ALBUM ‘WHAT YOU NEED’ OUT NOW !

w w w.goosemusic.com

ZATERDAG 12 NOVEMBER LOTTO ARENA ANTWERPEN

INFO & TICKETS : PROXIMUSGOFORMUSIC.BE •

Compact Disk Dummies

tekst Florian Strik

Compact Disk Dummies staan ondertussen al bekend als dé groep die in 2012 als eerste elektronische act ooit de hoofdprijs van Humo’s Rock Rally in de wacht kon slepen. Het stigma dat zogenaamde laptop-muziek niet thuis hoorde in Humo’s tweejaarlijkse hoogmis werd doorbroken en effende het pad voor meer diversiteit binnen de wedstrijd. Na de goed onthaalde eerste ep uit 2013 presenteren de Coorevits-broers nu het debuutalbum ‘Silver Souls’.

Synthesizers en Fisher Price-cassette Jullie studeren allebei nog. Is dat moeilijk te combineren met het muzikale leven? Lennert Coorevits: “Ik zit nu in mijn laatste jaar vormgeving. Die combinatie met optredens is best wel lasting. Het gebeurt redelijk vaak dat we verplicht zijn om onze planning volledig om te gooien.” Janus Coorevits: “Ik studeer elektronica en zit in het tweede jaar ondertussen. Voor mij is die combinatie het ene moment moeilijker dan het andere. Het komt regelmatig voor dat schoolopdrachten aan de kant geschoven worden. Ik volg wel een aangepast traject, mijn richting duurt normaal gezien 3 jaar maar is nu gespreid over 6 jaar omdat het anders onhaalbaar is.” In 2013 brachten jullie ‘Mess With Us’ uit, met onder andere de hit ‘The Reeling’. Is jullie geluid sinds die ep volwassener geworden? Lennert: “Ik denk niet noodzakelijk volwassener, eerder beter. Het grootste verschil met ons vorig werk is dat we ons geconcentreerd hebben op het maken van een volledig album met nummers die kloppen qua verhaal en opbouw. Het was ook gewoon de logische evolutie na de ep. We waren met de nieuwe plaat vooral op zoek naar gelaagdheid zodat elke luisterbeurt een andere gevoel opwekt.” Janus: “Ik denk dat het geluid op sommige vlakken wel rauwer is. Voor ons waarschijnlijk meer dan voor de luisteraars. Omdat we alles zelf inspelen geeft dat een heel ander gevoel dan wanneer je het eindresultaat beluistert.” Ik zag in een video van een optreden een Fisher Pricecassettespeler staan. Gebruiken jullie vaker zo’n instrumenten? Lennert: “Die cassettespeler gebruiken we nu wat minder maar we proberen hem terug in de concerten te integreren. Het is vooral een ziekte van Janus om op zoek te gaan naar klanken via ongebruikelijke instrumenten of objecten. Meestal gebeurt dat met wat we toevallig in het repetitiekot vinden.” Janus: “En toen vonden we die cassettespeler dus. Het geeft een heel apart geluid met een zware oversturing.

Ik bouw dat toestel dan om waardoor ons geluid via de speaker gaat van die cassettespeler. Ik maak ook veel gebruik van zelfgebouwde of aangepaste synths. Dat heb ik mezelf aangeleerd via het internet. In het begin was dat met vooropgestelde schema’s, daarna begon ik zelf toevoegingen te doen. Nu ben ik voor school ook een project begonnen waarbij ik een volledige synthesizer bouw. Omdat je dan zelf kiest hoe die moet klinken heb je veel sneller het gevoel dat het fout kan gaan. Die controle over het geluid spreekt mij wel aan en het is natuurlijk goed meegenomen dat ik het voor een schoolopdracht mag bouwen.” Ik hoor in het tweede nummer op de plaat een synth die me heel erg aan ‘Walking With Elephants’ van Ten Walls doet denken. Is dat toeval of heb ik dat juist gehoord? Lennert: “Dat is geen toeval. We zijn vrij grote fan van dat geluid en we hebben het dan nagemaakt. Voor ons maakt dat niet uit of we inspiratie uit een commercieel dansnummer halen of uit iets heel underground. We pikken van overal wel iets mee dat we interessant vinden. We gebruiken zowel rock uit de jaren 60 als vocals en samples van nummers die nu in zijn.”

Eigen identiteit doorduwen Jullie hebben jullie plaat opgenomen in London met Gareth Jones die ook al samenwerkte met Depeche Mode en Nick Cave. Hoe was dat? Lennert: “Hij stond open voor alles. We hebben nooit het gevoel gehad dat we met iemand van dat kaliber werkten. Andere producers zijn vaak heel erg bezig met hoe ze hun eigen stempel op een album kunnen drukken. Gareth wou vooral ons geluid vinden.” Janus: “Hij is al sinds de jaren 60 bezig met muziek dus je voelt wel dat hij veel heeft meegemaakt en gezien. Die veelzijdigheid voel je in zijn manier van werken. Hij was de eerste persoon die ons de nieuwe plaat van Kendrick Lamar liet horen en tegelijk kwam hij op het idee om iets met analoge synths te doen. Ik denk dat we die brede interesse gemeenschappelijk hebben.”

‘Silver Souls’ 541 Records/N.E.W.S

Compact Disk Dummies werden in 2012 (al dan niet terecht) in de elektropunk-schuif gelegd. Met eerste langspeler ‘Silver Souls’ tonen ze zich alvast van hun meest diverse en poppy kant. Alle hoeken van de dansvloer worden bezocht en geen inspiratiebron wordt onaangeroerd gelaten. Ondanks deze wirwar aan ideeën - die gaan van gameboy-bliepjes tot koperblazers - reiken de Coorevits-broers je een bijzonder sterk en consistent klinkend album aan. Van het pure feestplezier op ‘Girls Keep Drinking’ tot de funky baslijnen van ‘True Colours’ blijven de nummers heel gericht op je danspasjes mikken. Synthesizer blijkt god op deze plaat en dat is een religie die de heren met een intense belevenis volgen. Wanneer laatste nummer ‘No More’ melancholisch door de boxen klinkt, wil je eigenlijk nog meer. Puik werk van die Dummies! (fs)

LES NUITS 2016 WWW.BOTANIQUE.BE

08.05.2016 ANDREW BIRD US DAN SAN & MONS ORCHESTRA BE CARNIVAL YOUTH LV

Compact Disk Dummies

15.05.2016 JACK GARRATT GB ULYSSE BE MARTIN LUKE BROWN GB

15.05.2016 LUH GB

espelers Jullie waren eigenlijk de eerste elektronische act die Humo’s Rock Rally won. Denken jullie dat er sinds toen anders naar die wedstrijd gekeken wordt? Lennert: “Er was toen al zo veel gedaan, alle muren tussen rock en electro waren al gesloopt. Ik zou zeker niet zeggen dat wat wij deden vernieuwend was maar het was wel baanbrekend voor de Rock Rally dat er een laptop-act met de attitude van punk op het podium stond. Als we nu meedoen zouden we niet meer winnen, denk ik. Ons geluid is nu veel meer gevormd. We wisten op dat moment nog niet zo goed wat we aan het doen waren en ik denk dat dat een deel van de charme was.” Zouden jullie hetzelfde parcours afgelegd hebben, zonder de Rock Rally? Lennert: “Het zou veel langzamer gegaan zijn. De zoektocht naar wie we zijn en wat we willen was veel minder evident geweest. Ik denk dat muziek ook niet de grootste focus zou zijn. Op dit moment is dat wel de prioriteit. Mijn studies zijn ook redelijk vrij dus ik heb de mogelijkheid om muziek en school te combineren. Volgend jaar ben ik klaar met studeren en ik kijk er alvast naar uit om 100% met muziek bezig te zijn. De verleiding om iets anders te gaan doen gaat er sowieso zijn. Veel bevriende muzikanten zien artwork en muziekvideo’s als iets bijkomstig maar wij vinden zoiets even belangrijk. We geven het ook niet graag uit handen. Ik kan bij alles wat artistiek is mijn eigen identiteit doorduwen.”

THE SCRAP DEALERS BE EMPTY TAXI BE

18.05.2016 RY X US WARHAUS BE

20.05.2016 MOGWAI GB

ON STAGE 11/05 13/05 04/06 06/07

AB I Brussel (w/ Hong Kong Dong) Gladiolen I Olen (w/ Woodie Smalls, Admiral Freebee, …) Vestrock I Hulst (NL) (w/ De Staat, T. Raumschmiere, The Van Jets, Typhoon, …) Les Ardentes I Luik

Fence

tekst Johannes De Breuker

“Het was een goede repetitie,” oppert Niels Hendrix na het optreden van Fence voor Record Store Day in het Antwerpse koffiehuis/platenzaak Me & My Monkey. “Ik voelde me in mijn element.” En dat was er ook aan te horen. “Het was al even geleden dat we nog eens enkel met z’n drieën speelden want nu repeteren we met vijf,” vertelt Lieven. “Dit is toch weer anders: simpeler.” “Je bedoelt dat dit weer meer naar de essentie van de nummers gaat,” valt Meindert Leenders hem bij. En over de essentie, daar heeft Fence wel iets over te vertellen.

één plaats en op één moment op te nemen. Dat bepaalt toch hard de sfeer van de plaat. Voor hetzelfde geld waren we ergens anders naartoe getrokken en klonk ‘The Winding’ helemaal anders.” Lieven: “Eigenlijk was dat een schitterende oude hoeve, met houten vloeren en een rieten dak. Als je buiten kwam stond je op een oude dijk en zag je alleen maar groen.” Niels: “We konden daar heel de nacht door lawaai maken en muziek luisteren.”

Lieven: “We wisten eigenlijk niet wat we gingen doen, we hebben gewoon wijntjes zitten drinken, gepraat en beginnen spelen zoals vroeger. Op een bepaald moment hadden we zoveel materiaal dat we het in verschillende mappen indeelden. We maakten het mapje crap. Dan hadden we ook nog de folder commerciële shit, groovy stuff en epische scapes. Dan begin je te denken: wat zijn wij nu eigenlijk aan het maken? Da’s wel fijn dat je dat niet op voorhand weet.” Niels: “Zo kwamen we tot de conclusie dat we drie kanten hadden - sferische Morricone-achtige vibes, positieve poppy strofen en groovy dingen - maar uiteindelijk kwamen we toch weer bij de trio-grooves. De dingen die goed met z’n drieën werken. Telkens als we zoiets speelden, zei iedereen: dat klinkt lekker. Met een omweg zijn we zo toch weer bij de essentie uitgekomen.”

Dus geen studio? Niels: “Nee, het was het eerste vakantiehuisje dat we op internet tegenkwamen. Gewoon zoeken: huisje, Holland, afgelegen.” Op jullie nieuwe album staat de zang veel minder centraal. Lieven: “We zijn altijd slecht geweest om de zang klaar te hebben en dat terwijl wij toch heel melodie-gedreven zijn.” Over wat zingen jullie zoal? Niels: “Over de problemen bij het schrijven van teksten en zanglijnen. Op elke plaat staan er zo’n nummers, ook deze keer. Please help me write this bloody song. Dat zijn echt hulpkreten omdat het nummer bijna af is maar we net de tekst nog moeten vinden.” Meindert: “De andere zijn meestal verhaaltjes... over de waarden van het leven.” (lacht) Lieven: “Vaak over een show off, een lul. ‘Walk To Talk’ en ‘Sportlife’. Over mensen die een hoge dunk van zichzelf hebben.” Niels: “Wij geven vaak maatschappijkritiek door mensen te kakken te zetten. Niemand heeft dat door want dat zit heel diep in onze nummers.” (lacht) Lieven: “Ik weet nog goed toen we lang geleden op Pukkelpop speelden - we waren echt nog groen achter de oren - en Lieven Vandenhaute interviewde mij daar. Hij vroeg naar het nummer ‘Sportlife’. Je moet weten dat hij heel verbaal is en ik antwoordde lacherig dat het over Johnny’s en Marina’s ging, waarop hij heel serieus reageerde: “Vind je Johnny’s en Marina’s iets om mee te lachen?” Ik voelde mij daar toen heel ambetant over. Ik heb er nooit nog iets over durven zeggen!” (lacht)

Genieten is onze enige am Al mag Fence ondertussen twintig kaarsjes uitblazen, verrassen kan de band nog altijd. Na het geweldige self-titled album uit 2012 vervolgen de heren hun groovy, laiback pad op ‘The Winding’, maar niet zonder eerst een stevige funky bocht te maken. “We wisten eigenlijk niet wat we aan het doen waren,” vertelt Lieven. “We hebben gewoon wijntjes gedronken, gepraat en zijn weer beginnen spelen zoals vroeger.”

Huisje, Holland, afgelegen Hoe proberen jullie die essentie te vangen? Meindert: “Onze onbevangenheid is daarin belangrijk. We beginnen aan een plaat zonder te weten hoe die gaat klinken. Als je ergens naartoe gaat om op te nemen met het idee dat moet zo en zo klinken, dat werkt niet voor ons.” Niels: “We weten enkel dat ze goed zal klinken.” (lacht) Trekken jullie dat ook door in het opnameproces? Meindert: “Voor de opnames hebben we een vakantiehuisje in Nederland gehuurd. Dat deden we heel bewust aangezien we in de Fence-studio toch al elke week pintjes pakken. Het was nodig om alles gecondenseerd op

Tot de dood Na twintig jaar spelen zien jullie niet meer zo groen achter de oren. Wat hebben jullie allemaal zien veranderen? Niels: “Alles. De basis is misschien nog altijd wel hetzelfde - je hebt de media en de muziekindustrie - maar er is veel meer mogelijk vandaag. Toen wij begonnen kon je geen plaat uitbrengen zonder een label en een studio. Nu maak je met een laptop ook een wereldplaat. Dat creëert openheid en opportuniteiten, maar ook valkuilen.” Lieven: “Vandaag draait het ook meer over beeldvorming. Nieuwe bands die aan wedstrijden meedoen zien er uit alsof ze al even meedraaien in het circuit. Wij moesten toen hopen dat Humo iets over ons schreef en een fotograaf meenam zodat we eindelijk een bandfoto hadden.” Niels: “Nu zijn ze allemaal veel professioneler als ze met een band beginnen. Ze gaan naar de PXL, schrijven zich in voor de Rock Rally en laten enkele mooie foto’s trekken.” Lieven: “We hebben dat spel nooit echt goed meegespeeld. Terwijl onze vorige plaat allemaal vier- of vijf-sterrenreviews kreeg hebben wij nog altijd maar 1300 Facebook-likes. Een band die net begint heeft er al meer dan 2000. Dat is het verschil.” Niels: “We begonnen met Fence om gewoon te rocken en nu maken wij nog altijd muziek voor onszelf. Dat heeft een schaduwkant omdat velen ons zien als die mannen die gewoon muziek maken voor zichzelf. Hierdoor vinden wij moeilijk aansluiting bij mensen die andere dingen met onze muziek willen. Dan denk ik: dude, tuurlijk maken wij muziek voor onszelf. Wij gaan echt geen muziek maken om uw pree mee te betalen.” En dat werkt perfect! Meindert: (denkt na) ”Het is eigenlijk de eerste keer dat we zo’n nabeschouwing houden. We praten veel over muziek, niet over wat het concreet zou moeten zijn, maar wel wat muziek voor ons betekent.” Niels: “Ja, dat is enorm belangrijk voor ons. Als er wrevel is of we niet op dezelfde golflengte zitten, dan werkt het niet. Ons doel van muziek maken is genieten, we hebben geen andere ambitie. We hopen natuurlijk op airplay, fijne optredens en reviews maar als dat niet zo is, dan zijn wij even enthousiast over het resultaat.” Lieven: “Dat is allemaal geen noodzaak meer. Ik ben ooit wel eens uitgedwarreld naar andere projecten, maar daar heb ik geen behoefte meer aan. Ik wil enkel en alleen met Fence muziek maken, of dat nu succesvol is of niet. Ik kan me trouwens niet inbeelden dat ik ooit met Fence stop voordat ik doodga. Misschien zal onze muziek trager en trager worden, maar er de brui aangeven. Dat nooit!”

mbitie

ON STAGE 11/06 06/08 24/09

N9 I Eeklo (w/ Meteor Musik) Absolutely Free Festival I Genk (w/ Derrick May, Cocaine Piss, It It Anita, …) De Muze I Heusden-Zolder

SOON AT

#ABconcerts WED 01.06

SAT 30.04

Teho Teardo & Blixa Bargeld

SX + Hong Kong Dong SAT 07.05 Coca-Cola Sessions

Billie + aftershow: ‘B’ MON 09.05

Aidan Knight + Hannah Epperson WED 08.06

TUE 10.05

Last Train + Indian Askin + Memória De Peixe

EXTRA DATE

Explosions In The Sky

Free Liveurope event for Europe Day

WED 11.05

Lady Linn Album Presentation WED 11.05

Compact Disk Dummies

FRI 24.06

Anohni

: Hopelessness Leadsinger/songwriter Antony & The Johnsons

SAT 14.05 Coca-Cola Sessions

Faces On TV + Témé Tan WED 18.05

FRI 07.10

De Staat WED 12.10

Jambinai + Inwolves

Steel Panther

SAT 21.05 Brussels Jazz Marathon

Bombino & El Juntacadaveres free

THU 13.10

Arno

TUE 24.05

MON 07.11

THU 26.05

WED 16.11

Nadia Reid + Søren Juul (solo) + Anthonie Tonnon

Nathaniel Rateliff & The Night Sweats Bear’s Den

Daptone Records Presents

The Mystery Lights SAT 28.05 AB & Melkweg

Fence ‘The Winding’ FONS/N.E.W.S.

“Toen we evolueerden naar repeteren met z’n drie is er langzaam een dikke frank gevallen,” vertelt Niels over de grote herbronning sinds het vorige album. Dat self-titled plaatje verraste met z’n heerlijk groovende popsongs die er als een warm lentebriesje ingaan. Op het verslavende ‘The Winding’ kiest het drietal, samen met Micha Volders en Joeri Wijnants, opnieuw voor die groove. Maar door de zorgeloze drums die in een innige verstrengeling liggen met de tipsy bas - luister ‘Step Inside’ of ‘Do Not Understand’ om te weten hoe dat klinkt - en wat zangeffecten, heeft Fence er dit keer nog een smak funk- en spacyness aan toegevoegd. Met zijn aanstekelijke fond, aangevuld met meer toetsen en minder gitaren, laat de knappe single ‘The Winding’ dan ook meteen horen waar Fence vandaag voor staat. Maar het volledig plaatje krijg je pas als je ook het geweldige ‘Lupi’, het onvergetelijke ‘Pulling Blanks’ of het rustigere ‘The Battle Calls’ hoort. ‘The Winding’ is niet alleen een plaatje om grijs te draaien maar vooral ook om te koesteren. (jdb)

Rico & Sticks #Opgezwolletotnu + Typhoon + Jungle By Night + Kuenta I Tambu + Weval + Jameszoo SAT 28.05

SAT 19.11

TUE 31.05

TUE 06.12

TUE 31.05

THU 15.12

Hyphen Hyphen

Jens Kurros free

Wax Tailor

Freddie Gibbs Marble Sounds + Ansatz Der Maschine

Eefje De Visser Nachtlicht

BUY YOUR TICKETS AT WWW.ABCONCERTS.BE DE BROUCKÈRE & BOURSE

BRUSSELS CENTRAL > ABCONCERTS.BE/MOBILITY

A CONCERT AT AB BEGINS WITH MIVB

Lyenn

tekst Pieter Slangen

In het bezit zijn van een door merg en been snijdende schreeuw lijkt alleszins geen voorwaarde te zijn om Mark Lanegan live op het podium te mogen vervoegen. Fred Jacques - bezieler van Lyenn en bassist bij Mark Lanegan - herbergt namelijk een stem die getuigt van een fluwelen zachtheid. Dit blijkt niet enkel uit onze koffieklets in Brussel maar ook uit de tweede langspeler die hij onder de gedaante van Lyenn de wereld instuurt. En dat mag je best letterlijk nemen want onder meer China viel al helemaal voor de mooie luisterpareltjes van deze Brits-Belgische telg. Voorlopig verschijnt RifRaf nog niet in een integrale Chinese versie maar dit weerhield ons er niet van om Fred ‘Lyenn’ Jacques in volle rust het verhaal van ‘Slow Healer’ uit te doeken te laten doen.

Niet helemaal in het onbewuste verzinken Het debuut van Lyenn dateert al weer van 2011. Vanwaar de gapende tijdsruimte tussen ‘The Jollity Of My Boon Companion’ en deze ‘Slow Healer’? Fred Jacques: “Er zijn veel parameters geweest die daarbij hun rol speelden. Allereerst waren er maar weinige periodes dat ik effectief in België was en de tijd voor handen had om te kunnen schrijven. Daarnaast was ik in dan ook nog heel vaak met andere projecten bezig, zoals onder meer Dans Dans, Mark Lanegan of Marc Ribot. En ten slotte zijn er ook nog persoonlijke zaken geweest die hun rol hebben gespeeld. Ik heb op zeer korte tijd zowel mijn vader als mijn moeder zien sterven. Het leek me toen dan ook belangrijker om nog zoveel mogelijk tijd door te brengen met diegenen die niet eeuwig aanwezig gingen zijn.” Hebben die persoonlijke elementen, of de zogenaamde “emotional turmoil”, een rol gespeeld op de plaat? Vinden ze een soort van weerspiegeling in de nummers op ‘Slow Healer’? Fred: “Dat is zowel in de tekst als in de muziek terug te vinden. Maar in ben in het algemeen ook wel een persoon die zeer receptief is voor melancholie, dus ik kan moeilijk zeggen in hoeverre deze plaat dan ook bepaald is door die persoonlijke ervaringen. Dat neemt niet weg dat er wel nummers en teksten zijn die expliciet over de dood gaan. Zoals bijvoorbeeld ‘Lion’s Heart’. Ik zat net in New York toen ik dat nummer aan het schrijven was en vernam er dat mijn moeder kanker had. Die ervaring zorgde ervoor dat het opeens een veel moeilijkere song werd om te schrijven. Vandaar dat het resultaat een vrij abstracte tekst is geworden met allemaal flarden door elkaar.” Ik vond het nochtans een zeer direct nummer en het voelde voor mij tekstueel zeer lichamelijk aan zoals in: “Lay your mouth against my lips/Take a kiss/Hear your heart resonate.” Fred: “Dat lichamelijke element refereert puur naar het feit dat ik op dat moment bij mijn moeder wou zijn. Ik wou haar kunnen vastpakken, ik wilde dat zij mij kuste. Al is het ook wel een tekst die vooral uit improvisatie

en de stream of consciousness is ontstaan. Ik kom als muzikant ook uit de vrije improvisatie-scene en improvisatie is voor mij dé manier om nog nauwer in contact te komen met de vonk van de inspiratie. Ik vind het dan ook belangrijk om op mijn platen telkens een volledig geïmproviseerd nummer te hebben. Op dit album is dat ‘Keep It Still’.” Verwijst de titel van de plaat, ‘Slow Healer’, ook naar dat proces van de dood en het feit dat het zeer veel tijd vraagt om van zo’n levensingrijpende gebeurtenis te genezen? Fred: “Het is inderdaad iets dat tijd nodig heeft maar de titel is ook dubbelzinnig omdat ik daarmee ook wil stellen dat ik een trage genézer ben. In de zin van dat ik via mijn muziek wil helpen genezen, en dat muziek ook kan helpen genezen.”

Buitengewoon IJsland en gereserveerd China Het is opvallend hoe vaak een land als IJsland terugkomt bij muzikanten en artiesten als inspiratiebron. Ook voor ‘Slow Healer’ heeft het zijn rol gespeeld. Kan je er de vinger opleggen wat dat land nu zo magisch maakt? Fred: “Ik heb inderdaad in IJsland opgenomen, in de studio van Sigur Rós en met behulp van onder andere Gyda Valtysdottir, celliste van mùm. De natuur in IJsland is eerst en vooral fantastisch, de energie die daar uit de aarde komt en de geur van het water, dat is op zich al iets buitengewoons. Daarbij komen dan ook nog eens de IJslandse mensen en hun cultuur, hun gevoeligheden en hoe ze sociaal met elkaar omgaan. Ook dat is iets buitengewoons. Ik denk dat het die combinatie is die heel inspirerend kan werken voor vele mensen.” Langs de andere kant ben je ook al in China gaan spelen met Lyenn. Hoe is die ervaring tot stand gekomen? Fred: “Ik was eigenlijk uitgenodigd door een vriend van

mij die concerten organiseert in China en dat was een fantastische ervaring. Het Chinese publiek is volledig anders dan het publiek hier in België. De mensen zijn er veel gereserveerder en zullen nooit uitbundig reageren. Dit betekent dat er bijvoorbeeld bijna geen applaus was na een nummer en dat ik na het eerste optreden niet echt een idee had over hoe ik nu ontvangen was. Ik wist niet of ze het nu ongelooflijk goed vonden of er eigenlijk helemaal niets aan hadden. Maar die gereserveerdheid past ook wel goed bij mijn muziek. Eigenlijk denk ik - met het gevaar dat ik nu heel pretentieus ga klinken - dat er in elk land wel raakpunten te vinden zijn met mijn muziek en de mensen daar, ongeacht de cultuur of de sociale codes in dat land.”

Dromendagboek Het viel me op dat er veel verwezen wordt naar dromen in de teksten op de plaat? Fred: “Dromen zijn ook absoluut een belangrijk aspect in mijn leven. Ik denk dat bij iedereen zo’n 80 tot 90 procent van zijn bestaan zich onbewust afspeelt. Alleen ben ik me daar sterk van bewust en moet ik soms ook echt moeite doen om niet volledig in dat onbewuste te verzinken en in het bewuste te blijven. Ik ben echt een persoon die constant ontsnapt aan de realiteit wat ervoor zorgt dat ik voor een groot deel leef via mijn onbewuste, mijn dromen en de interpretaties daarvan.” Maar je bent je er wel van bewust, van het feit dat je veel leeft in het onbewuste? Fred: “Inderdaad maar dat is omdat ik daar ook vaak mee geconfronteerd word en daar veel over nadenk. Ik ben zeer sterk bezig met dromen, ik heb veel gelezen over dromenanalyse en ik hou ook een dromendagboek bij. Ik geloof er ook sterk in dat je veel energie kan halen uit je dromen. Maar het is niet meteen zo dat die dromen zich allemaal rechtstreeks weerspiegelen in de nummers of teksten op deze plaat. Ook omdat dat voorlopig nog niet geleid heeft tot goede teksten. (lacht) Daarnaast vind ik vaak dat door die droom te hebben gehad er al iets is gecreëerd en dat dit al een rol op zich heeft. Dat moet zich dan niet nog eens vertalen in een nummer.” Blijven dromen!

ON STAGE 04/05 06/05 11/05 12/05 13/05

Le Splendid I Lille (FR) (w/ Mark Lanegan) 013 I Tilburg (NL) (w/ Mark Lanegan) Vooruit I Gent (w/ Mark Lanegan) Vooruit I Gent (w/ Mark Lanegan) Les Nuits @ Botanique I Brussel (w/ Castus)

Lyenn ‘Slow Healer’ V2 Records

Niet geheel toevallig begroet deze ‘Slow Healer’ je vanop de cover met een prachtig portret van twee verdwaasde en slaperige figuren. Net zoals het artwork is het tweede solo-album van Fred Jacques (zie ook Dans Dans, Marc Ribot, Mark Lanegan) een kunstwerkje om rustig in onder te duiken. Een album om mee weg te glijden naar dromerige paden en mijmerende nachten. Maar net zoals het leven zelf kunnen die dromen ook af en toe een nachtmerrie bevatten en het is die melancholie en tristessie die van deze plaat een intrigerend geheel maakt van hoop en ellende tezamen. Zo begint opener ‘In Reveries’ als een rustige ballad noir maar wel één die overgaat in een hoopvol harmonieus slot. ‘Lion’s Heart’ brengt de dreiging en spanning waar ook Dans Danscompagnon Bert Dockx meester in is en het prachtige ‘Show Me The Way’ is een slaapliedje voor volwassenen. ‘Slow Healer’ is een album dat je onbewuste aanspreekt en dat daarom ook onder je huid kruipt om er zich volledig tussen je poriën te nestelen. (ps)

Condor Gruppe

t e k s t J o h a n n e s D e B r e u k e r I f o t o A n n e k e Pe e t e r s

Toen Condor Gruppe twee jaar geleden met het debuut ‘Latituds Del Cavall’ op de proppen kwam, geloofde niemand dat er achter deze sfeervolle en filmische muziek een stelletje Antwerpenaren school. De vergelijkingen met Italianen als Ennio Morricone en Bruno Nicolai logen er dan ook niet om. Met ‘A Tribute To Moondog’ verlaat Condor Gruppe nu het Europese vasteland om zich in de Amerikaanse muziekgeschiedenis te verdiepen. “Al vanaf het begin maakten we duidelijk dat we onze invloeden wilden eren,” zegt Michiel Van Cleuvenbergen.

Terwijl hij als gitarist bij bands als Dead Stop en Creature With The Atom Brain subtiliteit kortsloot met een resem effectenpedalen is Michiel vandaag de man die al de fijnzinnige voorzetten geeft bij Condor Gruppe. Zijn inmiddels zevenkoppige gruppe bestaat immers uit drukbevraagde muzikanten uit de toplaag van de Antwerpse muziekscene. ”We hebben de tijd niet om uren aan een stuk te repeteren,” vertelt hij na een drukke dag bij een tas soep. ”Bij ons is dat echt knip-en-plakwerk. Door uit te leggen welk sfeertje ik in elk nummer wil benaderen, probeer ik dat in goede banen te leiden. Soms is dat echt debiel zoals: ik wil meer zeegevoel horen.” Hoe maak je de overgang van knoertharde hardcore, zoals bij Dead Stop, naar de subtiele muziek van Condor Gruppe? Michiel Van Cleuvenbergen: “Ik ben opgegroeid in een huis waar heel veel muziek opstond, van Dire Straits en Jimi Hendrix tot jazz en klassiek. Er schuilt dan ook geen purist in mij: als muziek mij raakt, dan vind ik het geweldig. (denkt na) Als muzikant kom je natuurlijk ook veel goede muziek tegen. Ik heb het geluk gehad dat ik bij Creature speelde. Samen met Jan Wijgers, die ook bij Condor Gruppe zit, en Aldo gingen we tijdens onze tournees altijd op zoek naar goede platenwinkels. Dankzij die twee muziekkenners pikte ik enorm veel mee.” Zoals? Michiel: “Onlangs was ik m’n platenkast nog eens aan het overlopen omdat het bij Trix platenbeurs was. Dan kom je dingen tegen die je tien jaar geleden gekocht hebt zoals Grails. Maar dan luister je die platen nog eens en denk je: verdomme, dat is goed. Ik heb ze uiteindelijk toch maar niet verkocht.”

maar eigenlijk ook heel logisch. Voor een ongeschoolde muzikant die altijd in standaard Ramonesritme speelt - one two three four - was het leerrijk om zijn canons en gekke ritmes te ontdekken. Na afloop van die show voelden we dan ook dat er meer inzat en daarom namen we dit tributealbum op.” Hoeveel vrijheid hebben jullie genomen bij het herwerken van Moondog? Michiel: “Bij het ene nummer al wat meer dan bij het andere. Sommige songs vond ik zo goed en zo melodieus dat we daar niet al te veel aan moesten veranderen, bij andere hielden we enkel de melodie over die we maar één keer spelen. Achteraf gezien vind ik dat we ons nog iets teveel hebben ingehouden. Al bij al vind ik dat het een goede combinatie is tussen Moondog en Condor Gruppe. Velen gaan een goede bewerking van een Moondognummer horen, anderen gaan er een Condornummer in herkennen.” Film lijkt zeer sterk bij jullie dna te horen. Hoe zit dat juist? Michiel: “Ik zie graag film maar ik ben ook zeker niet de gast die elke week naar de cinema loopt. Typische gevechts- of Hollywoodfilms hebben me nooit kunnen bekoren. Vooral films waarin je kan wegdromen, vind ik geweldig. Ik hou van wegdromen. Nog altijd. Als ik nu naar de bioscoop ga dan kies ik geen realistische films. Die zijn te direct. Ik heb liever dat ik me kan inbeelden dat ik ergens anders kan zijn. De films die ik vroeger zag met weidse landschappen, knappe beelden en decors - zoals die van Sergio Leone - hebben dan ook een diepe indruk nagelaten.” Al die referenties met Nicolai en Morricone zijn dus niet zo gek. Michiel: “Onze muziek is vooral instrumentaal dus de sprong naar soundtracks is niet groot. Tijdens het schrijven van songs word ik ook echt door filmmuziek beïnvloed. Vooral door van die obscure Italiaanse politiefilms uit de jaren zeventig en tachtig. Daar zijn meestal heel avontuurlijke, gewaagde soundtracks bij die die geflipte beelden nog versterken. Ik vind het trouwens fijn dat mensen tijdens het beluisteren van onze muziek een verhaal in hun hoofd afspelen. Live gebruiken we ook visuals die zijn gemaakt door iemand die naar onze muziek heeft geluisterd, en er zelf een verhaal bij heeft gemaakt.”

Obscure, Italiaanse politiefilms

ON STAGE 22/07 Valkenhof Festival I Nijmegen 13/08 N9 I Eeklo 17/09 Deurnroosje Festival I Deurne

Ik heb dingen in mijn platenkast staan waar ik liever niet aan herinnerd word. Michiel: “’t Is gek hoe smaak evolueert. Klink ik nu onnozel als ik zeg dat je voor bepaalde muziek gewoon rijper moet worden? Ik kan me niet voorstellen dat ik vijftien jaar geleden dacht dat ik nu naar Afrikaanse jazz zou luisteren. Vroeger leerde je dat ook niet kennen. Je was veel fanatieker in alles en het internet speelde nog niet zo hard mee. Nu is er veel meer muziek openbaar en dan is het leuk om net op zoek te gaan naar obscuurdere muziek. Ik ben altijd wel gefascineerd geweest door muziek waar een hoek af was, of die wat geflipter was.” Dan zit je bij de blinde viking-muzikant Moondog wel goed. Waarom eren jullie hem met een tribute? Michiel: “Die vraag kwam van Leffingeleuren. Een bevriend kunstenaar had carte blanche gekregen om op het festival iets rond Moondog te doen. Aangezien wij allemaal liefhebbers van z’n muziek zijn, zagen wij het meteen zitten toen ie ons vroeg. Het was wel een hele uitdaging omdat die muziek heel straf in elkaar zit. Op het eerste gehoor denk je dat het zacht en melodisch klinkt, maar eens je Moondogs muziek begint te ontleden merk je hoe geflipt en geniaal die in elkaar steekt. Hij heeft bij indianen geleefd en dat hoor je in zijn drumritmes. Later woonde hij ook een tijdje repetities bij van een filharmonisch orkest. Ook dat hoor je in zijn muziek. Moondogs muziek klinkt hierdoor niet alleen geflipt,

Condor Gruppe ‘A Tribute To Moondog’ Condor Men Records

“Ik ben nooit een zanger geweest of iemand die teksten kon schrijven. Daarom probeer ik vooral een gevoel en sfeer mee te geven,” aldus Michiel Van Cleuvenbergen van Condor Gruppe. Van je zwakte een sterkte maken heet dat. Ook Moondog deed het. Aangezien hij niet kon zien, boden klanken hem zijn voornaamste houvast. Van straat- en natuurgeluiden tot symfonische orkesten: alles gebruikte hij in z’n muziek, al moest hij er zelf instrumenten voor verzinnen. Zo ver gaat Condor Gruppe niet op deze tribuut (op het debuutalbum wél, waar de fluitpartij van ‘Ond Blod’ oorspronkelijk een riedel was voor een kinderdocu over de dodo-vogel) want buiten een prominentere plaats voor blazers, gidst de groep ons op zijn gekende filmische manier doorheen de discografie van de blinde muzikant. Al wie tracks als ‘Frog Bog’ en ‘Bird’s Lament’ hoort zal dan ook wegdromen naar warme plaatsen en in vervoering raken. Hopelijk markeert deze plaat de revival van tribute-albums want als ze klinken zoals deze van Condor Gruppe, is er geen betere manier om gouden ouden te herontdekken. (jdb)

30.000 Monkies ‘I Ate Myself To Grow Twice As Big’ Consouling Sounds

‘Somewhere Over The Painbow’ van 30.000 Monkies werd hier heel erg positief onthaald. Met schwung en bravado gooiden deze Limburgers ons een pekzwarte mix van beenharde en loodzware riffs in het gezicht. Ook hun nieuwe plaat, ‘I Ate Myself To Grow Twice As Big’, heeft als codewoord zwaar. Het album gaat van messcherp tot in noise verzopen, van doom over drone naar sludge. 30.000 Monkies zijn niet van plan om stevige koerswijzigingen in de richting van meezingbaarheid door te voeren. Dat moet ook niet, maar we missen wel een beetje dat gevoel van avontuurlijkheid en onbezonnenheid van het vorige werk. Uiteraard kan je zeggen dat ‘I Ate Myself To Grow Twice As Big’ een nog meer solide, nog logger en nog steviger om zich heen grijpend bommentapijt van een plaat is. Maar dit zorgt er ook voor dat af en toe de verveling wat toeslaat. 30.000 Monkies bevestigen echter wel wat ze al aankondigden, ze zijn een stevige aanwinst voor verschillende heavy scenes. (dg)

AMALIA ‘Black River’ Eigen Beheer

“Via metaforen, vaak met beelden uit de natuur, geven haar liederen uitdrukking aan diepe transformatieprocessen in dit menselijke bestaan.” Kan tellen in de rubriek hoogdravende bio met een geitenwollensokkenteneur. De klankkleur van ‘Black River’ van AMALIA is gelukkig minder gewichtig dan je op basis van de existentiële teksten van Amalia Vermandere zou verwachten. De dochter van Willem (die klarinet speelt op de plaat) geeft les in yoga en mindfulness-meditatie maar heeft er voor gezorgd dat de liederen (meer van toepassing dan het woord songs) op haar nieuwe album nooit té zweverig worden. ‘Black River’ is een verdienstelijk, rustgevend werkstuk waarop ingetogen folk en mooie kamermuziek samensmelten en volledig tot hun recht komen dankzij meer dan degelijke arrangementen en een voortreffelijke, klassiek getinte productie. Iets meer bondigheid kon geen kwaad (14 composities is wat van het goede te veel) maar qua zorgvuldige invulling van een persoonlijk idioom is ‘Black River’ een geslaagde release. (bvm)

Bergen ‘Bergen’, ep Eigen Beheer

Woordeloze verhalen. Weidse landschappen. Traag smeltende gletsjers. Tja, het is moeilijk om niet in postrockclichés te vervallen tijdens het beluisteren van de titelloze ep van Bergen. De WestVlaamse bandleden winden er ook geen doekjes om: bij hen zal je niets wereldschokkends ontdekken maar wel veel liefde voor de muziek van Sigur Rós en Explosions In The Sky. En daarmee leggen ze zelf hun achilleshiel bloot. Net wanneer Explosions In The Sky eindelijk nog eens een vernieuwende plaat uitbrachten, blijft Bergen slaafs trouw aan de beginselen van het uitgekauwde genre. Muzikaal is Bergen te braaf, té cultureel correct. De power waarmee Mogwai concertzalen doet daveren, de ijle verwondering van Sigur Rós of de emotionele verstikking van Explosions In The Sky hebben we bijvoorbeeld niet gehoord. (dm)

Bestiaal ‘Absoluut’ Solidude Records

De traditionele combinatie van gitaar, bas en drums hoeft niet per se uit te monden in rockclichés. Gitaristen als Jakob Bro en Bill Frisell tonen het al jaren aan. Op hun beurt tasten drummer Sebastiaan Vekeman, bassist Sebastiaan Gommeren en gitarist Jakob Haghebaert de mogelijkheden af. Met succes want in 2013 wonnen ze met deze aanpak het concours van Comblainla-Tour. Aan de hand van originele invalshoeken en soms al eens verwrongen perspectieven cultiveren ze speelse constructies. Nu eens figuratief, dan weer uiterst functioneel. De drie getuigen van een conceptuele experimenteerdrift die zowel pragmatisch als confronterend is. Voer voor zoekende zielen. (gtb)

Pieter Claus Quartet ‘Dancing In A Black Triangle’ Solidude Records

Hoe rock-‘n-roll kan een vibrafoon klinken? Het antwoord is te vinden op ‘Dancing In A Black Triangle’, de debuut-cd van dit Gents kwartet. Volledigheidshalve dient vermeld dat vibrafonist Pieter Claus stevig omringd is. Gitarist is Jan Ghesquière (Sinister Sister), achter het drumstel zit Xavier Rogé (Ibrahim Maalouf, PiXL Trio) en de Finse bassist Jouni Isoherranen heeft duidelijk goed geluisterd naar Jaco Pastorius en daar de nodige lessen uitgetrokken. In het zog van Nordmann, Steiger, Altertape en STUFF. illustreren deze vier dat funk, prog, rock en fusion gerust samen in een blender gevoegd mogen worden. Het resultaat is een gezonde portie energieke muziek wars van elke hokjesmentaliteit. Met zelfs uitlopers tot het werk van Stravinsky en Bartók en een paar voetnoten verwijzend naar Aka Moon. Het releaseconcert in de Brusselse Jazzstation was een onverbloemde kandidatuur om geboekt te worden voor zowel rock- als jazzfestivals. Iemand thuis bij de programmators? (gtb)

Daghraven ‘#1’ Consouling Sounds

Daghraven is het obscure kantje van Illuminine-voorman Kevin Imbrechts. Op ‘#1’ verkent hij de donkerste uren van de nacht aan de hand van mistige, mysterieuze drones en ambient. Knap hoe hij diepe en bij momenten alles verzwelgende basdrones verweeft met spooky melodieën, verdwaalde instrumenten, stemmen uit de diepte, … Het lijkt wel de soundtrack bij een wansmakelijk sprookje. Heerlijk! (eb)

DJ Squigz X Elevatah ‘Equilibrium Version 1 Opposing Forces’ Elevating Music Group

Internationaal hiphopalbum van de respectievelijk Belgische en Britse dj’s Elevatah en Squigz, vol met Wu- en anders geaffilieerde artiesten uit de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk, Europa en Afrika. Deze ‘Equilibrium...’ bevat een vijfentwintigtal aanstekelijke, onafhankelijke hiphoptracks van aanzienlijk niveau over overwegend RZA-geïnspireerde beats. Enkele willekeurig gekozen hoogtepunten: ‘The Founder’ met ene Prime Minister die aan Planet Asia doet denken, het boterglad gerapte ‘What You Gonna Do’ met Sixx Nyne en Judah Priest, de ille beat van ‘From The Hip’ met Napoleon en Jimmy Vegas, ‘So Tired’ met een bijzonder geskillede emcee genaamd Jay Diaz. Af en toe meer dan een beetje schatplichtig aan de originele Wu-crew, maar over het algemeen best genietbaar. (kh)

Flat Earth Society ‘Terms Of Em-barr-ass-ment’ Igloo

Het verbaasde eigenlijk niet toen Peter Vermeersch een paar jaar geleden toehapte op de vraag om een eerbetoon te brengen aan dat andere oncontroleerbaar projectiel, Frank Zappa. Meteen werd gitarist en allround muziekkenner Mauro Pawlowski uitgenodigd om deel uit te maken van de grote FESfamilie. Uit de optredens die in 2014 plaatshadden, werden zeven nummers geselecteerd en aan elkaar geplakt. Van Zappa haalden uiteindelijk vier composities de setlist: ‘Random Riffs’, ‘Take Your Clothes Off When You Dance’, ‘Solitude’ en ‘City Of Tiny Lites’. Fragmentarisch als een zap(pa)machine van begin tot einde. Het klinkt wederom alsof alle groepen van een festivalaffiche samengebald werden tot een enkele act. Een nieuwe dosis testosteron op cd van de antihelden uit de Belgische muziekscene. Onweerstaanbaar FES met het meest opvallend kenmerk de manier waarop Pierre Vervloesem en Mauro als twee totaal verschillende gitaristen elkaar perfect aanvullen. Nog verrassender is Mauro die twee keer in de rol van retrocrooner kruipt. Deze zomer nog te beleven op Gent Jazz! (gtb)

Gentle Vex ‘Gentle Vex’, ep Eigen Beheer

Drie songs tellende debuut-ep van een groep uit Bellegem (nabij Kortrijk) die “zomerse vibes afwisselt met lenige rocknummers” en zich daarbij laat beïnvloeden door “Phoenix, Balthazar, The Whitest Boy Alive en Nick Cave”. Aan enthousiasme en drive en bijhorende luchtigheid en pathos geen gebrek maar qua muzikale identiteit heeft Gentle Vex nog geen eigen smoel. De mix van (blues)pop en stadionrock spreekt niet echt tot de verbeelding en klinkt nogal voorspelbaar en belegen. De ep is een eervol visitekaartje maar Gentle Vex heeft in de eerste plaats veel werk voor de boeg. Op frisse wijze op zoek gaan naar een originelere sound die van meer visie getuigt, is de volgende logische stap. (bvm)

Goose ‘What You Need’

Kangling ‘Echoes Of Distant Voices’ Ragtime Production

Kangling heeft hier niets te maken met het Tibetaanse instrument gemaakt van een menselijk dijbeen maar is een nieuwe groep rond zanger, gitarist en bassist Axel Gilain die vooral in jazzkringen al wat naam verwierf (Melanie De Biasio, Chris Joris). Met toetsenist Eric Bribosia (nog iemand uit de jazzwereld), drummer Jean-Philippe De Gheest en extra bijdragen van gitarist Clément Nourry opteert hij hier voor een uitstap richting pop. De meest expliciete parallellen zijn deze met Dez Mona (de stem alleen al in sommige passages), Massive Attack en Morcheeba maar ook Nick Drake (‘Wash My Pain’!) en Marc Huyghens (Venus, So). Gitaar en orgel worden gekoppeld aan beats en baslijnen om wat verder plaats te ruimen voor meer soundtrackgerichte taferelen à la Badalamenti of sfeerscheppingen zoals Ruben Machtelinckx die creëert. De teksten over pijn en koude versterken het donkere aura dat boven het geheel hangt. Uitgebracht op cd maar wel mooi onderverdeeld in een A en B-kant. Te ontdekken. (gtb)

Universal Music/Safari Records

Stelde Goose live ons nog nooit teleur, dan liepen we met het studiomateriaal al eens een bescheiden blauwtje. Zorgde ‘Bring It On’ voor de nodige stampij, dan zwoor opvolger ‘Synrise’ bij ebm. ‘Control Control Control’ was dan weer de brug tussen zijn voorgangers. Telkens misten we echter de intensiteit die het Kortrijkse viertal op een podium wel wist op te wekken. Synths die scheurden als gitaren, of je simpelweg wegvoerden naar een wonderlijk oord, zoals op het meesterlijke ‘Synrise’. De zalige, vooruitgeschoven single ‘Call Me’ brengt je op datzelfde pad, om dan toch zachtjes af te wijken, wanneer de eindebestemming nadert. De titeltrack verraadt dan meteen weer proper afgewerkte electropop, net als ‘So Long’. Vallen ook in de smaak: ‘Trip’, ’Where We Are Now’ en ‘In The Air’, zowaar een ouderwetse Goosetrack. Maar op deze ‘What You Need’ blijken die van Goose toch vooral de synths te dempen en ruimte te laten voor echte melodieën. Iets wat hen best lijkt te lukken, ook al levert het met ‘Fall Fall Fall’ een klein onding op. Toch eerst maar eens live checken. (kc)

Haiden ‘Haiden’, ep Eigen Beheer

Oost-Vlaams drietal dat middels laag-grommende gitaren en logge drumgrooves een instrumentaal pad bewandelt in het maan-verlichte bos van sludge, post metal, math rock en grunge. De vijf tracks op deze debuut-ep staan als een bunker uit WO II. Maar helaas voor de bandleden bouwden wij daar in ‘78 een clubhuis in, en luisterden we een twintigtal jaren nogal intens naar The Melvins- en vele Hydrahead-releases. Onze platenkast bulkt uit van dit soort heerlijke, gitzwarte fin de siècle-herrie. We hopen dat de nieuwe generatie Haiden aan de borst zal drukken, eens goed kwaad wordt en samen met de nog niet vastgeroeste 40 plussers een revolutie ontketent. (boo)

The Lighthouse ‘Let’s Make A Scene’ Eigen Beheer

‘Let’s Make A Scene’ is de eerste ep van The Lighthouse. Het Leuvense vijftal doet met de catchy indiepopdeuntjes meteen denken aan Two Door Cinema Club. Ontdek het vooral zelf in ‘Never Alone’. De bandleden vinden dat hun nummertjes ”als vrijdag aanvoelen” en daar is wel iets van. ‘Sunken Circuit’ is immers het soort liedje dat je wil horen na een veel te lange werkweek. In ‘Come To Me’ komt hun meerstemmige zang mooi naar boven en bovendien verspreidt het nummer een heel positieve vibe. ‘Let’s Make A Scene’ is een fijne eerste kennismaking met The Lighthouse. Op naar die tweede date. (pl)

An Pierlé ‘Arches’ [PIAS]

Nieuw werk van An Pierlé! En het zat al een tijdje te borrelen. In 2012 blies ze als stadscomponist het stof uit de pijpen van het orgel in de Gentse Sint-Jacobskerk. Nieuwe songs zijn op dat moment al klaar, maar er volgt eerst nog een kerktournee vooraleer de puzzelstukjes definitief op hun plaats vallen. ‘Arches’, het eerste deel van een tweeluik, wordt daarna quasi live opgenomen in diezelfde Sint-Jacobskerk. Met behulp van het orgel en een drumcomputer. Klinkt zwaar op de maag? Niet echt, al moet Pierlé soms wel opvallend hoog uithalen om de weidsheid van het orgel te overklassen. Maar over het algemeen klinkt ‘Arches’ verrassend sensueel en poppy. We kunnen al niet wachten tot er van het fantastische ‘Vibra’ een hippe remix de hitlijsten bestormt. (rl)

Hong Kong Dong ‘Dreaming In Paradise’, ep Bambooboobsrecords

Met The Shitz’ ‘How Long’ genoten de linker- en rechterhand van Hong Kong Dong - Sarah en Boris Zeebroek - de afgelopen maanden veel airplay. De titel van deze classic Soulwax-hit wierp dan ook ook enkele vragen op: how long nog voordat het duo zelf met nieuw materiaal op de proppen komt? Niet lang dus. Met het knappe en zomerse ‘Dreaming In Paradise’ maakt Hong Kong Dong immers meer dan duidelijk dat de band er weer helemaal klaar voor is. Al wordt het aangekondigd als een warmmakertje voor een full in september, er is meer dan genoeg lekkers om het tot dan te stellen. Opener ‘Dreaming In Paradise’ is een traag, aan !!! herinnerend dansnummer. ‘Creature’ een knap, ingetogen track die de veelzijdigheid van Hong Kong Dong nog maar eens mooi toont. Deze twee contrasteren dan ook hard met de uitzinnige funkpop van ‘Growing Older’ en ‘Postcard’. Als er zo’n nummers (en ep’tjes) gemaakt kunnen worden, dan valt de zuurtegraad van onze maatschappij nog mee. Feest! (jdb)

Steiger ‘Steiger’ Eigen Beheer

RifRaf wordt zeker geen jazzblad maar je kan er niet omheen dat de gps van pop- en rockland meer en meer de klanten richting jazzland stuurt. Ook bij dit jonge Gentse trio dat duidelijk over verschillende grenzen heen lonkt. Met het openingsnummer blijven de bandleden in het wiel hangen van E.S.T. en The Bad Plus. Daarna volgen ze echter een eigen route. Schoorvoetend verkennen ze andere paden. Om uiteindelijk op het einde alle remmen los te laten en op kruissnelheid nieuwe avonturen tegemoet te gaan. Pianist Gilles Vandecaveye, bassist Kobe Boon en drummer Simon Raman illustreren met dit debuut het blijvend bestaansrecht van een klassiek pianotrio anno 2016. Tenminste als jazzinventiviteit op de juiste manier gekoppeld wordt aan een rock-’n-roll-vibe. Uw aandacht zeker waard, vooral omdat ook al het artwork van de digipack zo mooi verzorgd is. (gtb)

Stratosphere ‘Rise’ Projek t

Deze derde plaat van Stratosphere vertoeft ergens tussen ambient en postrock in. ‘Rise’ werd gemaakt met een gitaar, een bas en een uitgebreide batterij pedalen, wat zorgt voor een minimalistisch, maar altijd boeiend geheel met een hoog improvisatiegehalte. Het zijn dan ook eerder organische soundscapes dan tracks, die variëren van een breed uitgesmeerde geluidsgolf tot intimistisch gekabbel. Op naar de mesosfeer dan maar? (mb)

TIPS ★ BINNENKORT IN DC!

YellowStraps x Le Motel

ZATERDAG 30 APRIL

‘Mellow’, ep Tangram Records

Het muzikale universum van YellowStraps is er een dat niet verstilt maar voortdurend blijft uitdijen. Vorig jaar ging het trio de samenwerking aan met jeugdvriend en producer Le Motel. Het resultaat: een dromerige plaat gedragen door zowel akoestische als elektronische klanken, gevuld met broze r&b en rauwe pop waarop echo’s van James Blake en Mount Kimbie nooit ver weg zijn. Op deze remix-ep worden drie nummers van ‘Mellow’ onder handen genomen door Nikitch, Moodprint, Chief en Lefto. Nikitch voorziet de single ‘Pollen’ van een laagje virtuoos footwork. Terwijl ‘Arpeggo’ door Moodprint in een dansbaarder jasje wordt gestoken, slaagt Chief erin om ‘Mirror Lake’ nog dromeriger te maken dan de originele versie. Ook Lefto waagt zich aan een remix van ‘Mirror Lake’ en doet dit door zijn old school hiphopbeats boven te halen. Deze vier remixen doen je al dansend dromen. Missie geslaagd. (ndk)

+ GWYN ASHTON + DEAD BRONCO + BOOGIE BEASTS

VRIJDAG 6 MEI + FROZE

+ TLP

ZONDAG 8 MEI

Yodok III ‘Legion Of Radiance’ Consouling Sounds

Dirk Serries, misschien wel de belangrijkste man in de Belgische drone- en ambientwereld, heeft samen met twee Noren (Tomas Järmyr en Kristoffer Lo) een nieuw project uit de grond gestampt: Yodok III. Hun eerste wapenfeit ‘Legion Of Radiance’ is de opname van een live-improvisatie in het Noorse Trondheim. De eerste minuten van de enige track op het album lijkt er niet veel te gebeuren. Maar dan trekken ze zich op gang, traag maar zeker. Voor je het goed en wel beseft, bevind je je in een wervelwind van drum, gitaardrones en haast onherkenbaar vervormde blazers. Het gevoel dat overblijft op het einde van de rit: ontzag, enorm veel ontzag. Aanrader. (eb)

ZATERDAG 21 MEI

TANGO, GITANO EN CHAMARITA

DONDERDAG 16 JUNI V/A ‘God Owes Us A Hot Tub’ Jezus Factor y Records

In tegenstelling tot God die ons nog een hot tub moet, heeft Jezus (Factory Records) ons nooit te kort gedaan. Al tien jaar lang staat dit eigenzinnig Britse label garant voor steengoeie, veelal Belgische releases. Om die verjaardag te vieren, brengt het label een compilatie uit die 21 (!) tracks verzamelt uit het verleden en heden van het label. Wat meteen opvalt is dat Jezus Factory-releases niet alleen heel uiteenlopend zijn, maar ook coherent in hun authenticiteit en kwaliteit. Naast (ouder) werk van toppers als Creature With The Atom Brain, Sukilove, Rudy Trouvé en Craig Ward sieren ook minder bekende namen als Wilderwolves, dat met ‘Disco, Dance’ heel dicht in de buurt van Death Cab For Cutie komt, en Roy Santiago dat met ‘The Sun Is In Your Eyes’ de soundtrack voor een prille zomerliefde heeft gemaakt. ‘God Owes Us A Hot Tub’ is een heerlijke compilatie die 21 unieke artiesten en (vergeten) parels bundelt die enkel uit de keuken van Jezus Factory kan komen. Hop naar de volgende tien jaar! (jdb)

MEER CONCERTEN, INFO EN TICKETS WWW.DECASINO.BE STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

gen van Jim James (My Morning Jacket, Laura Veirs, Jon Hyde, Eli Moore (Lake) en Steve Moore (Earth, Sunn O)))). (bvm)

Chris Abrahams ‘Fluid To The Influence’ Room40

Australiër Chris Abrahams is vooral gekend als pianist van het onvolprezen instant composing-trio The Necks. Onnodig te zeggen dat toetsinstrumenten dan ook weer centraal staan op z’n derde soloplaat voor Room40. Zachte, minimalistische pianostukken met achtergrondgeratel worden afgewisseld met orgelloops en andere soms percussieve klanken. Abrahams schept vooral een mooie intieme maar lichtjes beklemmende sfeer, eerder dan te pochen met technisch vernuft. De titel is ook een indicatie hoe vloeibaar de muziek aanvoelt, zonder dat er daadwerkelijk vloeistoffen werden gesampled. Ook ijle lucht lijkt een inspiratie te zijn geweest, want de pauzes zijn minstens zo belangrijk als de daadwerkelijk gespeelde noten. Ideale soundtrack voor een toiletbezoek, nachtelijke boswandeling en ter vervanging van die verschrikkelijke Richard Clayderman-cd op uw volgend romantisch kaarslicht-diner. (boo)

April Fishes ‘Carpe d’ Or’

In Love With ‘Axel Erotic’

The Body & Full Of Hell ‘One Day You Will Ache Like I Ache’ Neurot Recordings

ANOHNI ‘Hopelessness’ Rough Trade

TAFKAA - the artist formerly known as Antony - had naar analogie met TAFKAP (Prince) ook gekund maar transgender Antony Hegarty verkiest voor haar eerste echte solo-album (lees: zonder The Johnsons) ANOHNI als nom de plume. De naamswijziging is meteen ook een cesuur op artistiek vlak. Die uit de duizend herkenbare (opera)stem blijft een rode draad maar weg is de stemmige kamermuziekinkleding van weleer. Door een ferme koerswijziging - de co-productie was in handen van Hudson Mohawke en Oneohtrix Point Never - is ‘Hopelessness’ “een elektronische (pop)plaat met scherpe tanden” geworden. De experimentele dance-insteek, de zwaar aangezette synths en de donkere beats gaan gepaard met zware thema’s. ‘Drone Bomb Me’ (topmodel Naomi Campbell doet mee in de clip), ‘Execution’, ‘Violent Men’, ‘Crisis’ en het titelnummer zijn niet meteen tracks die getuigen van het meest opbeurende wereldbeeld maar ze leveren wel een doorleefd album op dat zowel toegankelijk en hip als geflipt en beklemmend is. Antony 2.0 anno 2016: het werkt! (bvm)

At ypeek Music

April-vissen in de mei editie het moet kunnen. Het Franse improvisatiekwartet trapt gelukkig niet in de val om constant de muzikale spierballen te laten rollen. Dat improviseren vaak ook ruimte laten is, hebben deze heren goed begrepen. Cellist/ gitarist Adrien Dennefeld bekleedt een prominente plaats in het geheel dat héél minimalistische, sferische schoonheid weet te scheppen, om dan ten gepaste tijden de rocken jazzregisters open te trekken met een glansrol voor drummer Sylvain Darrifourcq en saxofonist Romain Dugelay. Dynamiek en spanning heet zoiets en daar zijn deze heren meesters in. De melodische kracht van Cheval De Frise met de onherbergzame geluidswereld van Sigur Rós of Under Byen die verstoort wordt door A Minor Forrest die in de kamer ernaast repeteert. Kan u zich daar iets bij voorstellen? Wederom enkel te degusteren door avontuurlijk ingestelde oren. Waar drummer Sylvain Darrifourcq zich bij April Fishes netjes in toom houdt ten bate van de groepsdynamiek, gaat hij bij In Love With van bij aanvang al stevig loos, begeleid door twee strijkers, om dan op ‘A Saveur De Très Beurre’ enkel wat rustig mee te tikken op twee diepe cello-noten. In ‘Asil Guide’ worden alle instrumenten meesterlijk mismeesterd en lijken ze zelfs beschoten te worden door de plaatselijke boogschietclub. Viool wordt percussie, cello een bas en drums worden op verscheidene onorthodoxe manieren bepoteld. Slechts met mondjesmaat worden

de instrumenten op een iet of wat geijkte manier bespeeld, wat uiteraard (het zou niets voor Atypeek zijn) niet wil zeggen dat er dan gestroomlijnde muziek te horen valt. Evenwel gaat het hier weldegelijk om composities - dat valt vooral in het flitsende, van de pot gerukte vraag en antwoord spel in ‘Le Bousier’ sterk op. Leerkrachten op het conservatorium krijgen hier wellicht een punthoofd van, (boo) loves it!

Astronauts ‘End Codes’ Lo Recordings

London based singer-songwriter Dan Carney is van opleiding een dokter in de psychologie. Maar tegenwoordig etaleert hij zijn kennis over het menselijke brein al wat subtieler. Door songs te schrijven die zich met enkele hooks moeiteloos je hersenpan in kronkelen. ‘End Codes’ is Carneys tweede soloplaat en een logisch vervolg op het in 2014 warm onthaalde ‘Hollow Pounds’. ‘Civil Engeneer’ mixt niet meer dan een akoestische gitaar, spaarzame elektronica, en een warme stem maar weet ondanks een repetitieve riedel tot het einde te boeien. ‘You Can Turn It Off’ klinkt nog veel eenvoudiger, met niet veel meer dan een piano en wat belletjes. Maar opnieuw: je blijft luisteren. Een meesterpsycholoog, die Carney. (rl)

Black Oak ‘Equinox’ The Hidden Track

Nederlanders Geert van der Velde (The Black Atlantic) en Thijs Kuijken (I Am Oak) waren fan van elkaars band en maakten

jarenlang grapjes over hun nog op te richten supergroep Black Oak. In 2014 voegden ze voor het eerst de daad bij het woord en brachten ze een split-ep uit waarop ook enkele nummers stonden die ze samen geschreven hadden. Dat beviel blijkbaar prima, want nu volgt ‘Equinox’. Een eerste volwaardige plaat, van een ondertussen volwaardige band. ‘Equinox’ brengt bijzonder heldere, akoestische pop waarbij vooral het heerlijk schuifelende ‘When The Night Is All I See’ opvalt. Black Oak klinkt over deze hele plaat bijzonder ongedwongen en overstijgt daardoor het niveau van de twee originele, afzonderlijke bands. (rl)

Karl Blau – V/A ‘Introducing Karl Blau’ Bella Union

Hij brengt al ruim twintig jaar platen uit via zijn Kelp Lunacy Advanced Plagiarism Society-postorder-systeem of het Knw-Yr-Own/K Records-collectief en toch behoeft Karl Blau, een diy-wonder/multi-instrumentalist die al toerde met o.a. Laura Veirs, Little Wings, Earth, nog altijd een introductie. Om de diepe countrystem van Karl Blau bij een breder publiek te lanceren maakte producer Tucker Martine een veilige, marktverkennende keuze om louter covers van Nashville countryhits uit de late jaren zestig en de vroege seventies op te nemen. Spijtig genoeg geen enkel eigen nummer van Blau op zijn eerste album voor kwaliteitslabel Bella Union. Wél uitstekende, wat propere en vlot in het oor liggende versies van songs van o.a. Townes Van Zandt, Bee Gees, Tom T. Hall, Bobby Bond, Allen Reynolds. Niet baanbrekend maar best onderhoudend. Met bijdra-

Als de vooruitstrevende metalheads van The Body en het zo mogelijk nog rauwere Full Of Hell samen de studio in duiken, mag je een plaat verwachten die de gemiddelde muziekliefhebber meteen afzet en ritueel verbrandt. We hebben daar begrip voor. Bij momenten lijkt op ‘One Day You Will Ache Like I Ache’ de hel al haar demonen uit te spuwen. Een wrange stroom van pikzwarte noise gutst bijna een uur lang uit onze stereo. Klinkt pijnlijk. En dat is het ook. Maar tegelijk is het sterk hoe ze zelfs in hun brute noise en sludge bij momenten bijzonder melodieuze passages (‘Fleshworks’) en knappe arrangementen (‘The Butcher’) verwerken. Genoeg diepgang en variatie dus om de noiseverslaafden onder ons zeer gelukkig te houden. (eb)

The Bonnevilles ‘Arrow Pierce My Heart’ Alive

Stevig geworteld in de blues zoals ze in het diepe zuiden van de VS sinds generaties lang gespeeld wordt, dat is dit duo uit Noord-Ierland. Daarbij vallen echo’s te rapen van vroege The White Stripes en Two Gallants. Rafelige gitaren en rudimentaire drums banen zich een weg naar een bezwerende climax in ‘My Dark Heart’, samen met het afsluitende ‘Who Do I Have To Kill To Get Out Of Here?’ een van de songs waarmee de band bewijst zijn invloeden te kunnen overstijgen. Zompig, fijn werk! (jvb)

Borderland ‘Transport’ Tresor

Techno-zwaargewichten Juan Atkins en Moritz von Oswald slaan voor de tweede keer de handen in elkaar onder de naam Borderland. Komend uit respectievelijk Detroit en Berlijn vertegenwoordigen ze beiden een stad met een rijke geschiedenis binnen de elektronische muziek. ‘Transport’ is een evenwichtsoefening tussen de dansbare Detroit-sound en de serieuzere Berlijnse stijl die je geest onderdompelt in een futuristische nevel van diepe techno. Epileptisch pulserende synths houden de maat aan en worden ondersteund door een geraamte van uitgekiend geplaatste loops. Het resulteert in een heel zuiver klinkende plaat. Een klassieke mix tussen synthesizers en percussie maar ook tussen dansbaar en geestverruimend. Waar het vorige album meer iets weg had van een jazz/technokruisbestuiving is ‘Transport’ een archetype technoplaat met de blik op de toekomst. Het futuristisch geluid van Juan Atkins ondersteund door het gevoel voor experiment van Oswald klinkt zo onversneden en zuiver als een kilo Colombiaanse cocaïne en geeft je evenveel hoeveelheden energie. Klasse! (fs)

11 clubs Always frontstage

Agenda mei 2016

W W W. C AC T US M US I C . B E

zaterdag

07/05/2016 zaterdag

14/05/2016 zondag

22/05/2016 vrijdag

03/06/2016

THE BURNING HELL [ca] + DE PORTABLES [be] Absurde Indie Rock + Gentse Post-Rock met weerhaken

LEO WELCH [us] + SADDLE FOR SALE [be]

woensdag

Blues legende + elektrische mix van Country, Rockabily en Roots

18/05/2016

ECODAG

zaterdag

WINTERLAND ‘76 [BE]

Tributeband van The Band

28/05/2016 woensdag

01/06/2016 zaterdag

04/06/2016 zaterdag

21/11/2015 zaterdag

28/11/2015 zaterdag

07/05/2016 maandag

09/05/2016 vrijdag

27/05/2016 dinsdag

31/05/2016

DE BESTN VANT WESTN

HAUSCHKA [de] + INNERWOUD Prepared piano-virtuoos

LIIMA (dk/fin)

zaterdag

MARISSA NADLER (us)

maandag

Haunted pop singer

27/06/2016 woensdag

woensdag

09/12/2015

ROOSBEEF [nl]

IAN SIEGAL & JIMBO MATHUS [uk/us]

donderdag

N9 villa

10/12/2015

Percussieve freejazz met heel wat dubby samples

Comm’Unité: BALOJI [be] + FAITH (be)

woensdag

GREAT MOUNTAIN FIRE [be] + PROTECTION PATROL PINKERTON [be] ANDRE BRASSEUR & BAND [be]

07/05/2016

CHIP + SOUL’ ART

vrijdag

Launch Chase BXL x VK Concerts

13/05/2016

EAGULLS

vrijdag

Shoegaze/ Post-Punk/ Rock

20/05/2016

N9 villa

BONGRIPPER + GHOLD

vrijdag 27/05/2016

STAVROZ [be] + DJ HECKMAN [be]

vrijdag

N9 villa

06/05/2016

GREAT LAKE SWIMMERS + MARY LATTIMORE

vrijdag

Doom/ Instrumental/ Metal

04/05/2016

Wonder in Piaf

16/05/2016

TUXEDOMOON (us)

zaterdag

Half Mute/ Piaf

28/05/2016

zondag

29/05/2016 10/05/2016

LEE FIELDS & THE EXPRESSIONS

vrijdag

NOTS

15/06/2016

02/12/2015 donderdag

Caféconcert

THE MELVINS DINOSAUR JR.

16/12/2015

Nederlands gezelligste dame op bezoek

HIDDEN ORCHESTRA [uk]

Zaal De Zwerver, Leffinge

ANDRE BRASSEUR & BAND [be]

Democrazy @ Minard

06/05/2016

Zaal De Zwerver, Leffinge

Dyn-O-Mite: QUANTIC + SUPPORT: VIA VI.BE

zaterdag

VERSE VIS

Democrazy @ DOK

07/05/2016

ASPHALT: JEROEN SEARCHT + EP ENFANT

vrijdag

Democrazy @ Sint-Michielsbrug

20/05/2016

BIG NEXT WEEKEND: 18+, TSAR B, FLAVIEN BERGER, NADIA REID, LEMONTRIP, SOLDIER’S HEART, LE COLISEE, SAMUEL SPANIEL, SODA PLAINS, FILOSOFISCHE STILTE

vrijdag

Democrazy @ DOK

woensdag

CITIZENS! [uk] pop uit de Kitsuné-stal

N9 villa

zaterdag

maandag

05/06/2016

H20 [us]

HAT FITZ AND CARA [au] + BIG BO (nl)

Dub/Reggae/Bass

CHYMERA (ger) + WARM SOUNDSYSTEM

zondag

BLACKBIRD BLACKBIRD [us] Dromerige elektronica voor menig mijmermoment

EVIL INVADERS [be] Limburgse reïncarnatie van ‘80s Slayer-trashmetal

12/05/2016

20/05/2016

21/05/2016

03/12/2015

Donderdag

dinsdag

20/05/2016

Europalia Turkije

Petrol Reggaevibes

03/06/2016

vrijdag

dinsdag 24/11/2015

JUNIOR KELLY, WAILING SOULS, DANIEL MARLEY

vrijdag

QUILT [us] Timeless harmonic psych pop

HYPOCHRISTMUTREEFUZZ [be] + THE K. (be)

TOUT-PUISSANT ORCHESTRE POLY-RYTHMO DE COTONOU [bn] + PICKING COMBO [be] REGGAEBUS SOUNDSYSTEM FT. JAH OBSERVER

vrijdag

06/05/2016

Belgische Noise is alive & kicking

JACCO GARDNER [nl] psychedelic baroque pop wonderboy

woensdag

vrijdag

18/05/2016

21/11/2015

zaterdag

KON (us) Vice city x dimensions/ Piaf

06/05/2016

woensdag

Ism Phatmark Collective. Gezocht: woordartiesten mét attitude!

04/05/2016

woensdag

KNEEDELUS [us] A live collaboration between Kneebody & Daedelus

BIG NEXT WEEKEND: MOTHERS, WHITE WINE, THE MYSTERY LIGHTS, CAR SEAT HEADREST, JESSY LANZA, YAK, MAOUPA MAZZOCCHETTI, CONTAINER, HIELE Democrazy @ DOK

27/05/2016 zaterdag

28/11/2015 zaterdag

05/12/2015 zaterdag

12/12/2015

Zaal De Zwerver, Leffinge

LITTLE GREEN CARS (ie) Zaal De Zwerver, Leffinge

DRUMS ‘N’ GUNS Café De Zwerver, Leffinge

BAZART [be]

donkere indiepop in de moedertaal

TOURIST LE MC [be] + support & DJ hiphoptroubadour

IN THE PICTURE: ‘AMY’

+ DJ Jens

re song die niet verveelt, dan een track waarin tot vervelens toe hun inspiratieloosheid wordt verborgen. (jdb)

Dave Clarke – V/A ‘Charcoal Eyes. A Selection Of Remixes From Amsterdam’ 541

Digitalism

Grootmeester Dave Clarke is zonder twijfel één van de uithangborden van de technoscene. Zijn ep’s, albums, sets, bootlegs en remixes zijn schier eindeloos en ook anno 2016 blijft hij de vinger aan de pulsende pols van de dance houden. Sedert enige tijd heeft hij van Amsterdam zijn uitvalsbasis gemaakt, met deze eerste worp als gevolg. 13 artiesten worden onder handen genomen, waarin Clarke zijn brede muzieksmaak helemaal botviert. Ja, er zijn ususal suspects als The Neon Judgement en Maelstrom, maar Clarke kiest toch voluit voor meer dan verrassende artiesten als Placebo, I Am Kloot, Crash Course In Science, The Soft Moon en A Place To Bury Strangers. Een enkeling (Placebo, met name, maar dit ligt mede aan ons vermits wij de stem van Brian Molko na het tweede refrein doorgaans meer dan beu zijn) niet te na genomen, schudt Clarke schijnbaar achteloos de ene na de andere vileine motherfucker van een remix uit zijn mouwen, met als hoogtepunt de met de waanzin flirtende mayhem van Gazelle Twins ‘Exorcise’ (what’s in a name, natuurlijk). Ongeacht wie Clarke ook door zijn remixmangel haalt: deze ‘Charcoal Eyes’ is fris en tegelijk gemeen, relevant, pertinent en in your face. Kortom: een Clarke in zeer goede doen! (mc)

‘Mirage’

Chris Cohen ‘As If Apart’ Capured Tracks

Fan van de lome los-uit-de-pols-aanpak van Mac DeMarco, het huis-tuin-enkeukenknutselwerk van J Fernandez en de lijzigheid van Super Furry Animals? Dan is het tweede solo-album van de Amerikaanse artiest Chris Cohen (gitarist van Deerhoof en aanvoerder van The Curtains) een welgekomen release. Grensverleggend is de muziek misschien niet maar Cohen slaagt er wel in een compact alt.popplaatje af te leveren met een zacht psychedelische vibe en een jazzy swing. Sterke opener (‘Torrey Pine’), dito afsluiter (‘Yesterdays On My Mind’) en tussenin moody tracks die aangenaam voorbij passeren: de opvolger van ‘Overgrown Path’ moet ongetwijfeld ook Erlend Øye weten te overtuigen. (bvm)

Thomas Cohen ‘Pennied Days’ Stolen Recordings

Thomas Cohen is een naam die een belletje doet rinkelen, al gebeurt dit niet meteen omwille van zijn bekende achternaam. Hij is dus niet de zoon van maar wel de man van, namelijk de echtgenoot van de betreurde Peaches Geldof, die op haar beurt dan weer wel de dochter van was. Dat je na een confrontatie met zo’n plotse ellende - Peaches overleed zo’n twee jaar geleden - in één ruk tien jaar ouder kunt worden bewijst deze ‘Pennied Days’. Voorgaand aan het verdriet was Cohen vooral bekend als zan-

Magnetism Recordings

Julianna Barwick ‘Will’ Dead Oceans

Julianna Barwick neemt op haar nieuwe, wederom prachtige plaat ‘Will’ afstand van de IJslandse nevelen die o.a. dankzij producer Alex Somers te horen waren op haar vorige album ‘Nepenthe’. Dat hemelsmooie bigger than life-verhaal uit 2013 had tevens een tienermeisjeskoor, het strijkersensemble amiina en gitarist Róbert Sturla Reynisson als treffende toegevoegde waarden. Hoewel de Amerikaanse artieste nu zelf producer van dienst is, schuwt Barwick ook op ‘Will’ geen gasten. Thomas Arsanault (Mas Ysa), de Nederlandse cellist Maarten Vos en percussionist Jamie Ingalls (Chairlift, Tanlines, Beverly) schuiven aan en gaan op in een uiterst dromerig geheel dat qua sound opnieuw kilometers boven de grond zweeft. De ongrijpbare stem van Barwick gedijt als geen ander in een vloeibare mélange van ambient, minimalisme, neo-klassieke muziek en experiment. Opvallend: veel meer synths op ‘Will’. Een goede zaak: composities als ‘Same’ en ‘See, Know’ geven de stroom muziek extra dynamiek. (bvm)

Er was een tijd dat de heren van Digitalism ons met tracks als ‘Zdarlight’, ‘Pogo’ of ‘Digitalism In Caïro’ moeiteloos aan het dansen kregen, waarbij we onze aangeboren stijfheid plotseling nefast ontkenden. Nog steeds trouwens, al hangt er nu wel al meer een zweem van nostalgie rond. Bijna 10 jaar zit er tussen ‘Idealism’, de plaat die hen naar de voorgrond projecteerde, en ‘Mirage’, de derde worp van Jens Moelle en smail Tüfekçi. Maar ook nu weer verkent het duo allerlei muzikale uithoeken, zonder zich echter ergens lang te nestelen. Hangen ‘Arena’ en ‘Blink’ vast in een meer disco, french touchsfeertje, dan bedient ‘Go Time’ zich middels enkele snerpende gitaren van een rockvibe. Op ‘Ism’ sausen de heren dan weer rap met electro, wat ontaardt in een vlot verteerbaar nummer. Toch voelden we pas echt enige oprechte opwinding bij ‘Utopia’, dat qua dimensie toch nog zeer dicht aanleunt bij die van ‘Zdarlight’. Zo groeit deze ‘Mirage’, ondanks het wat magere reisaanbod, toch nog uit tot een aangenaam tijdverdrijf. Al zouden we er niet dadelijk weerkeren. (kc)

Doomsquad ‘Total Time’

ger van de Britse band S.C.U.M., een groep die zich vaak volledig verloor in een te grote drang naar experimentatie en jeugdige onbezonnenheid. Dat is op dit eerste album van Cohen onder eigen naam wel wat anders. ‘Bloom Forever’ is een plaat waarop echte songs te horen zijn. ‘Honeymoon’ opent als een combo van The Horrors en The Smiths met op het einde zelfs een vleugje Morphine, ‘Morning Fall’ zou een pareltje van de hand van George Harrison kunnen zijn en op ‘Ain’t Gonna Be No Rain’ wordt de traditionele country feel gemengd met de aanstekelijke jingle-jangle van ABBA. Ondanks het voorafgaande verdriet is deze ‘Pennied Days’ geen hartverscheurende plaat, integendeel: ze combineert de onvermijdelijke melancholie met vele sprankeltjes hoop en het gevoel dat voor Thomas Cohen alles wel weer op zijn pootjes terecht zal komen. (ps)

Dälek ‘Asphalt For Eden’ Profound Lore

Zeven jaar stilte verstreken sinds Däleks laatste album ‘Gutter Tactics’; een prestatie op zich wanneer je signature sound er juist op is gericht zoveel mogelijk alarmgeschijfde teringherrie te maken. De atypische emcee Dälek, echte naam Will Brooks, heeft zijn culthiphopband uit New Jersey van een nieuwe line-up voorzien, maar het recept blijft hetzelfde: hardcore hiphopbeats, betonzware distortionlagen en apocriefe rhymes vanuit het hart. Opener ‘Shattered’ snijdt al meteen onder de huid met een melodieus krijsende

draak van een synth, terwijl Brooks de wereld van katarakt verwijt.“We are so enamored with that illusion of freedom / mistook that asphalt for eden”, klinkt het verderop grootstedelijk evangelisch op het meeslepende, downtempo ‘It Just Is’, dat ook nog eens voorzien is van een schitterende intro. Nog hoogtepunten: in ‘Critical’ zitten naast een betonmolen ook een catchy refrein en dito scratchpartij, en doorheen het charismatisch gerapte minipamflet ‘Control’ waart bijwijlen een zoete 8-bitvibe. Dälek keert welgekomen terug op een plafondontploffende creatieve high. Een must voor wie van artistieke hiphop houdt. (kh)

The Dandy Warhols ‘Distortland’

Bella Union

Doomsquad is een Canadees band die elektronische dance aan psychedelische grooves lijmt. Denk aan Holy Fuck en Peaking Lights. De groep werkt blijkbaar met een soort manifest waarin de spelregels en de grenzen van de muzikale aanpak vastligt. Het is natuurlijk cool om daarmee uit te pakken, maar op ‘Total Time’ werkt die planmatige aanpak contraproductief. Doomsquad blijft erdoor te veel steken in geluid en daardoor is het vruchteloos zoeken naar songs die ‘Total Time’ naar een hoger niveau brengen. De grooves brengen je uiteraard wel in trance als je je hard genoeg inleeft, maar het ontbreekt Doomsquad aan verrassing of een emotie om in die trance te willen blijven. (dm)

Dine Alone Records

De jaren negentig waren goed voor indierock. Majors waren haastig om iedere band die resoneerde bij het alternatieve publiek te tekenen. Niet alleen Wilco en Built To Spill werkten zich zo naar nieuwe hoogtes op, ook The Dandy Warhols pikten toen hun eerste graantjes mee. Eens het initiele succes van hun debuut ‘Dandy’s rule OK’ (1995) en derde lp ‘Thirteen Tales From Urban Bohemia’ (2000) ging liggen, bleef er van de band uit Portland buiten enkele stuiptrekkingen bitter weinig over. Op voorganger ‘This Time’ (2012) was het al lang zoeken naar inspiratie, op ‘Distortland’ is het al helemaal verdwaald lopen in scapes en spielerei. Enkel tijdens ‘Catcher In The Rye’ en ‘STYGGO’ lijkt Courtney TaylorTaylor die phony sound achterwege te laten. Als The Dandy’s zo rechtlijnig klinken, hoor je dat het geen goede songschrijvers zijn. Maar liever een minde-

Petar Dundov ‘At The Turn of Equilibrum’ Music Man

Tsjechisch producer en dj Petar Dundov heeft al vele watertjes doorzwommen. Als dj te gast op festivals als I Love Techno en Awakenings en in clubs als Fuse, Space Ibiza en Berghain en als producer verantwoordelijk voor o.a. de instant klassieker ‘Oasis’. Geen platte kak dus, en op zijn 5e langspeler illustreert hij opnieuw waarom hij tot de fine fleur van de techno mag worden gerekend. De haast volledig uit warme synths opgetrokken opener ‘Then Life’ is al lekker, maar zet je wel op een verkeerd been. Wat volgt is immers een parade aan nu eens zachtjes schuifelende, dan weer knetterende beats en bassen, al blijven de warme, organische synths een prominente rol

11.05

Chassol / Konono N°1 FR

electro / world / jazz

Konono © Benoit Van Maele

Sarah Neufeld © Gesischilling

12.05

Sarah Neufeld / Jóhann Jóhannsson: ‘End of Summer’

Radio Crochet

14.05

sing / play / along

pop / ambient / film

14.05

L.U.M.E. / TaxiWars / Elephant9 PT

underground / jazz / rock

13.05

Chantal Acda & choir / Anna von Hausswolff NL

avantpop / singer-song in de Sint-Jacobskerk

Handelsbeurs Concertzaal Kouter 29, 9000 Gent T ICKE T S Uitbureau Gent Veldstraat 82b 09 265 91 65 www.handelsbeurs.be

opeisen. Indrukwekkend is vooral de manier waarop met fijne, zorgvuldig opgebouwde en langzaam openbloeiende songs als The Lattice’ en ‘Before It All Ends’ je helemaal wordt meegetrokken in het muzikale verhaal van Dundov. De mellow vibe en warme sfeer vormen zo de ideale soundtrack voor de zich nu helemaal op gang trekkende lente, waarbij de nachtraven onder ons nog lekker kunnen nazoemen wanneer de dageraad in de nachtclub-oogjes komt prikken. Warm aanbevolen! (mc)

Rolling Stones, en garagepunk met r&b. Ziehier waarom wij geneigd zijn ons positief uit te laten over The Heavy. Weinig tot niets nieuws onder de zon, maar zo recht door zee en tegelijk ondeugend dat we er een grijns op ons gezicht van krijgen. Moerasrock die nooit verzuipt. (mvm)

Heron Oblivion ‘Heron Oblivion’ Sub Pop

Brian Eno ‘The Ship’ Warp

The Fire Harvest

Het is alweer vier jaar geleden dat de legendarische producer zijn vorige plaat uitbracht (en voor zijn moeite een Grammynominatie in de wacht sleepte) dus de opvolger werd vol verwachting, eh, verwacht. En terecht want ‘The Ship’ behoort tot de hoogtepunten van ’s mans nochtans al goedgevulde carrière. We krijgen, uitgesmeerd over vier epische tracks die met momenten doen denken aan de vroege hoogtepunten van Eno, een portie waarlijk uitstekende (uit-ste-kende) ambient geserveerd. Het is een verhaal over dood en wedergeboorte, gaande van een synthetisch gedicht over getuigenissen van de ondergang van de Titanic tot een cover van The Velvet Underground. ‘The Ship’ is een meesterwerk, een reis door zowel het hoofd van Brian Eno als je eigen gevoelens, emoties die de man blijkbaar moeiteloos weet op te roepen. (mb)

vende folkpopliedjes dobberend op een akoestische onderstroom. In een nummer als ‘Still Waving’ is Joni Mitchell niet veraf. Ook voor fans van Kim Versteynen. (gtb)

Fog

Future Of The Left

‘For Good’ Totally Gross National Product

Het is heel lang stil geweest rond Andrew Broder, de Fog-man. Zijn vorige album ‘Ditherer’ ligt al zeven jaar stof te vergaren. Net als toen laat Broder zich bijstaan door verschillende muzikanten. Op zijn vorige album waren dat Andrew Bird, Phil Elverum en Yoni Wolf. Nu blikte hij ‘For Good’ in met de hulp van Dntel en Doseone in de studio van Justin Vernon. ‘For Good’ bestaat uit twee muzikale werelden. Enerzijds horen we acht cabareteske pianosongs. Die songs worden aangevuld met bevreemdende elektronica, strijkers en laptop-fikkelingen allerhande. De mix van de twee is een psychedelische mengelpot die je constant op het verkeerde been zet. Verrassende wendingen, scherpe, plotse uithalen, dronende beats en intieme fluistermomenten dwarrelen kriskras door elkaar. Muzikaal uitdagend, misleidend en excentriek tot op het bot. (dw)

Fridolijn ‘Catching Currents’

‘Singing, Dancing, Drinking’ Snowstar Records/Subroutine Records

“Héééél mooi”. Als regelneef (fs) iets oppert, dan spitst het RifRaf-redactieteam sowieso de oren. In het geval van de Nederlandse band The Fire Harvest, een groep rond We vs Death-zanger/drummer Gerben Houwer, meer dan terecht, zo blijkt. Eén noot ver op het nimmer gepolijste debuut ‘Singing, Dancing, Drinking’ en je denkt meteen aan de vroege periode van Shearwater of de diepgravende melancholie van Jason Molina (Songs: Ohia, Magnolia Electric Co.). The Fire Harvest brengt aangrijpende muziek die moeiteloos de playlist van duyster. had gehaald als je weet dat een track als ‘Singers’ naadloos aansluit bij de ‘Things We Lost In The Fire’-sound van Low. Anno 2016 is het indie-geluid van The Fire Harvest misschien niet meer brandend actueel maar wie voorbij de tijdsgeest luistert, ontdekt - mede dankzij de productie van de Canadese country-artiest Daniel Romano - een album met edgy alt.country- en (post)punk-invloeden. Doortastende plaat met een Weltschmerz-ziel en voldoende onderhuidse spanning die je bij de keel grijpt. Héééél mooi? Yes! (bvm)

Horsepower Productions

‘To Failed States And Forest Clearings’ Prescreptions

Naar goede gewoonte gooien de leden van Future Of The Left, koppig, dwars en punk als ze zijn, een korte tijd na hun nieuwe plaat, ook de nageboorte de wereld in. In principe zijn de songs op deze ‘To Failed States And Forest Clearings’ uit dezelfde opnamesessies als hun briljante nieuwe plaat ‘The Peace And Truce Of Future Of The Left’. Het zijn ook niet zomaar overschotjes, elk van deze songs had probleemloos gepast op de nieuwe plaat. Het zijn gewoon de songs waarvan Andy Falkous de inschatting maakt dat ze nooit enigszins live kunnen gebracht worden zoals ze op plaat staan. Hier duikt het duivelse orgeltje op, steken de in dertig stemmen en tegenstemmen gedrenkte bruggetjes de kop op, en wordt al eens een driedubbele panna voorgeschoteld. ‘To Failed States And Forest Clearings’ is een must-have voor de fans van FOTL, en een dikke aanwinst voor iedere fan van tegendraadse rock. (dg)

V2 Records

Met ‘Crossing The Border’ van de groep Finn Silver liet deze Nederlandse het publiek al eens kennismaken met haar uitgekiende mengvorm van pop en jazz. Vervolgens maakte ze deel uit van de groep Ladies Of The Lowlands en toerde ze met de Britse jazzband Kairos 4tet. ‘Catching Currents’ is volledig haar eigen (internationaal) project. Rustig voorbijdrij-

“Funeral folk, fuzz burn, pastoral pop, field rock, Albion dirge (traditional), etc.”. De omschrijvingen prikkelen en Meg Baird (Espers), Charlie Saufley (Assemble Head In Sunburst Sound), Ethan Miller (Comets On Fire, Howlin Rain) en Noel Von Harmonson (Comets On Fire) blijken ook in vorm op de eerste worp van Heron Oblivion. De band uit San Francisco grijpt terug naar Six Organce Of Admittance en Dead Meadow, doet bij momenten denken aan een mix van Dead Can Dance en Goat en is sowieso schatplichtig aan vintage undergroundgroepen en kosmische gitaarrockbands uit de sixties. De groep flirt soms iets te nadrukkelijk met aandoenlijke, etherische folk (de stem van Heather Nova is soms niet ver weg) maar produceert sowieso voldoende noise en fuzz op ‘Heron Oblivion’. Donker, psychedelisch album met voldoende uitgesponnen uitbarstingen en een perfecte Neil Young-achtige uitsmijter (‘Your Hollows’). (bvm)

HÆLOS ‘Full Circle’ Matador

Arthur Delaney, Dom Goldsmith en Lotti Benardout zijn samen HÆLOS en herinneren zich van 2015 vooral dat ze quasi ononder-

broken in de studio zaten om hun debuut ‘Full Circle’ ter wereld te brengen. Een eerste luisterbeurt doet meteen aan The xx denken: zachte mannen- en vrouwenstemmen schurken zich tegen elkaar in down-tempo, melancholische poptripjes. En nu we toch bezig zijn, draai de klok gerust nog wat verder terug tot bij de Britse triphop-hoogdagen in de jaren ‘90. Massive Attack, Portishead en heel specifiek ook ‘You’re Not Alone’ van Olive. Te midden van dat rijke Britse popcontinuüm houdt HÆLOS zich moeiteloos staande. Op de schouders van reuzen is het trio erin geslaagd een intieme hommage te brengen aan de introspectieve zegen van een fietstochtje na een avondje stappen of een nachtelijk ritje op de achterbank van een taxi. Voor al wie wijsheid en troost vindt in de donkere omhelzing van de nacht. (mvm)

The Heavy ‘Hurt & The Merciless’ Counter Records

Bath is niet alleen een Engels provinciestadje dat het hele jaar door overspoeld wordt door toeristen die er hun rug laten schrobben in het eeuwenoude badencomplex, het is ook de geboorteplaats van The Heavy, jouw favoriete Britse voodoorockers. Met het helemaal zelf geproducete ‘Hurt & The Merciless’ zijn de jongeheren alweer aan hun vierde album toe. Eentje dat voortgestuwd wordt door nogal nare persoonlijke ervaringen: geliefden die sterven en relaties die stuklopen. Maar laat The Heavy nu een band zijn die de tristesse na zoveel rampspoed instinctief te lijf gaat met extra trompetten, orgeltjes, een funky reverb-pedaal een batterijtje backing vocals die Prince paren met de

‘Crooks, Crime & Corruption’ Tempa

Het duo Horsepower Productions ademt Londen: grauw, duister en grimmig maar ook opwindend, meeslepend en overdonderend. Relax en opgefokt tegelijk: nieuwste worp ‘Crooks, Crime & Corruption’ verklankt het intense gevoel van een door marihuana aangestookte paranoia-aanval op een lome, zomerse barbecue bij vrienden in de tuin. Tintelende housebeats en donkere garage houden elkaar een plaat lang goed in de gaten en raken gaandeweg verwikkeld in een intense paringsdans. Complexloos, kwalitatief maar nooit prominent aanwezig: Horsepower Productions heeft een zomerse soundtrack klaar die menig trendy feestje zal opfleuren. (wd)

House Of Wolves ‘Daughter Of The Sea’ Hot Puma Records

Vijf jaar na de release van zijn wondermooie debuut, weet Rey Villalobos ons opnieuw te ontroeren. De Californiër toerde eerder al door Europa en dook dit keer de studio in Ierland in. ‘Daughter Of The Sea’ is een pronkstuk waarvan de schoonheidsfoutjes gelukkig niet zorgkundig werden weggepolijst. Of het nu de vallende regen (‘Rain’) of de zingende vogels zijn (‘Take Me To The Others’), Villalobos’ fluwelen stem en delicate arrangementen sleuren je mee in een zee van mijmerende emoties. En dat enkel onder begeleiding van een sobere, akoestische gitaar of een fragiele pianomelodie. Of hoe mooi iets kan zijn in al zijn eenvoud. (ne)

depot_ad_rifraf_100x140_18april.pdf

18/04/16

17:29

concerts May

DOCVILLE: SOAKED IN BLEACH + PRESENTING PRINCESS SHAW + THE REDEMPTION OF THE DEVIL

DOCVILLE: JANIS: LITTLE GIRL BLUE

DOCVILLE: PRESENTING PRINCESS

ADRIAAN VAN DEN HOOF

SOLD OUT

ADRIAAN VAN DEN HOOF

SOLD OUT

+ THE REDEMPTION OF THE DEVIL + SOAKED IN BLEACH SHAW + BOBBEJAAN + JANIS: LITTLE GIRL BLUE

STEVE VAI

NATHANIEL RATELIFF

THE DANDY WARHOLS

NOÉMIE WOLFS

LEON BRIDGES + ADY SULEIMAN (COOL)

SOUTHSIDE JOHNNY & THE ASBURY JUKES

+ HAPPYNESS

DEPOT CAFÉ: GLINTS

ADRIAAN VAN DEN HOOF

SOLD OUT

NEE, HET WAS GISTEREN OOK AL LAAT...

OPEN MIC

SOULTIME DANCE PARTY

NEE, HET WAS GISTEREN OOK AL LAAT...

JUNI

14 We 18 Sa 28 Sa

MEI

& THE NIGHT SWEATS (COOL)

JULI 30 31

M-IDZOMER DAG 1: TOURIST LEMC M-IDZOMER DAG 2 M-IDZOMER DAG 3: MARK LANEGAN BAND M-IDZOMER DAG 4: THE VAN JETS

Bleu Nuit + Wraetlic + SIXSIXSIXTIES Bohren & Der Club Of Gore Lowup Label Night

June

Fr Fr Sa Fr Sa Fr Sa

3 10 11 17 18 24 25

Volta (B)XL: STUFF + GLINTS + Poldoore free

Adomas / Ucture + Nosedrip

free

LAFAWNDAH + Zora Jones + Sky_h1

free

White Hills + Psychic Ills + NiXiE

free

PREOCCUPATIONS (formerly known as VIET CONG)

free

Dollkraut + DJ Handless

free

Dream Koala + DC Salas

free

HIELE + Team Panini + Faisal

free

Témé Tan

July

Fr Sa Sa

1 2 9

5Y 22tracks

beursschouwburg

Imarhan

ken. Laat het kolken kortom vooral een aanvang nemen. Stevige gitaren, warme blazers, daverende beats en opzwepende vocals zorgen voor een bijzonder zweterig geheel dat deze zomer eigenlijk op geen enkel festival zou mogen ontbreken. Zeg dat (mb) het gezegd heeft.

‘Imarhan’ Cit y Slang

‘Imarhan’ is de eerste schijf van de gelijknamige, nieuwe zeskoppige Algerijnse desertblues-band geproducet door Tinariwen. Muzikaal speelt de band behalve stevige woestijnblues (‘Assossamagh’, ‘Arodj N-Inizdjam’), ook energieke elektrische gitaarfunk (‘Tahabort’). Tegelijk erg melodieus en dansbaar zijn de opener ‘Tarha Tadagh’ en de titeltrack ‘Imarhan’. Aanrader. Imarhan trad in november vorig jaar nog met veel succes op in Londen samen met Tinariwen en Songhoy Blues. Ter gelegenheid van een Europese tournee met Kurt Vile (The War On Drugs) is Imarhan bij ons live mee te maken op 19 mei in de Brusselse Botanique en op 31 mei in Het Bos in Antwerpen. Liefhebbers van desertblues zijn hierbij verwittigd!! (md)

Ash Koosha ‘I AKA I’ Ninja Tune

Een vakman pur sang, de in Iran geboren maar in Londen vertoevende producer Ash Koosha. Zijn werkethos is steevast dezelfde: allerhande samples worden tot moes vermalen en zorgvuldig gefileerd waarna Koosha met de verpulverde brokjes en bleeps aan de slag gaat en er fantastische minisymfonieën mee bricoleert. Spannend én overstuurd: ‘I AKA I’ surft op een heerlijk buzzende golf die telkenmale frontaal uiteenspat op een imposante geluidsmuur - en of het regelmatig naar adem happen is om niet fataal kopje onder te gaan in Kooshas versmachtende capriolen en aan jazz ontleende gestructureerde chaos. Een plaat ook die je haast letterlijk niet loslaat en onderhuids toeslaat: nu eens kruipt ze als een zijderups in je oorschelpen, dan weer laat ze de tere haartjes van je wenkbrauwen nerveus op en neer gaan. Bovendien weet multimedia-artiest Koosha de boel als een oude meester ook visueel tot leven te brengen met grofkorrelige oosterse beats die alle kleuren van een Perzisch tapijt verklanken. Een vakman die Koosha, maar wel eentje die van vele markten thuis is. (wd)

Little Scream ‘Cult Following’ Merge Records

Vijf jaar geleden liet Laurel Sprengelmeyer als Little Scream voor het eerst van zich horen met ‘The Golden Record’, een plaat vol artistieke folkpop. Met ‘Cult Following’ schuift Little Scream nog meer op richting artpop, dankzij klatergouden melodieën en een sound die eerder synthetisch dan organisch klinkt. Ambitieuze transformatie, en niet zonder risico, maar Little Scream slaagt erin om dat artistiek geluid niet te afstandelijk te doen klinken. Bovendien bevat ‘Cult

Ming City Rockers ‘Lemon’ Mad Monkey Records

Mmoths ‘Luneworks’ Because Music

Het verhaal: jongeman uit Ierland pakt z’n boeltje en strijkt neer in een achterafkamertje in L.A, met niet veel meer dan een laptop en ‘n minimum aan vers ondergoed. Het resultaat: een ruwe luisterdiamant. Nouja, ruw... Jack Colleran, de man achter Mmoths, investeert op ‘Luneworks’ in fijnmazige elektronica, lekker laverend tussen lo-fi, gespleten glitch en hoogpolige noise. Een absolute aanrader voor liefhebbers van pakweg Active Child of Ry X, zanger van Howling en The Acid. Want net als Ry X, de Californische songsmid met hippie-aura en bloedmooie zang, beschikt ook Mmoths over een uiterst frêle-fragiele stem, met potentieel om boten en bliksems doormidden te klieven. Een dodelijk wapen, maar de jonge Ier hanteert z’n vocals eerder als begeleidende lichtkogel – via een bedremmelde sirenenzang op de achtergrond – om z’n tovenarij op de laptop bij te lichten. Dat is te weinig ambitieus. Gewoon omdat single ‘Eva’, waar Mmoths z’n gêne overwint en zowaar een volledige song uit de mouw schudt, het absolute hoogtepunt is van ‘Luneworks’. En tegelijk het allerbeste wat u deze maand aan boord van de persoonlijke playlist kan hijsen. De chronicus melancholicus in (fp) zegt: niet veel, eigenlijk. Gewoon omdat-ie net van z’n sokken is geblazen door Mmoths. Wowie.

Following’ veel poortjes waardoor je naar verschillende laagjes in de songs reist, passeert Sufjan Stevens voor een duet en verzorgen Kyp Malone en de Dessnerbroers van The National arrangementen om van te snoepen. Liefhebbers van St. Vincent zullen in deze Little Scream een smakelijk zoethoudertje vinden dat bedrieglijk snel uitgroeit tot een persoonlijke favoriet. (dm)

LUH ‘Spiritual Songs For Lovers To Sing’ Mute

Het was doodzonde toen WU LYF, de hypeband rond Ellery James Roberts, ophield met bestaan. Roberts herrijst nu aan de zijde van Ebony Hoorn onder de naam LUH (kort voor Lost Under Heaven). ‘Spiritual Songs For Lovers To Sing’ is hun eerste album samen. ‘Unites’ en ‘I&I’ pikken de draad op waar WU LYF ‘m in 2012 doorknipte: aan het rondpunt waar sprankelende gitaarriffs, melodrama en het hysterische keelgeluid van Roberts cirkelen. Maar ‘Spiritual Songs…’ is bovenal een plaat met een identiteitscrisis: ‘$ORO’ is half rave, half breakcore; in ‘Lost Under Heaven’ wagen noise en garagerock zich aan een paringsdans en ‘Future Blues’ en ‘Loyalty’ zijn intiem én mooi, maar lopen ietwat verloren tussen de rest. En toch is een bezoek aan het rariteitenkabinet van LUH de moeite waard. Alleen al omwille van de door schuurpapier bewerkte strot van Ellery James Roberts en de bezwerende productie van The Haxan Cloak, die ‘Spiritual Songs For Lovers To Sing’ van een dikke lijn mascara voorzag. (elv)

M83 ‘Junk’ Naïve

Na het ambitieuze, dubbele conceptalbum ‘Hurry Up, We’re Dreaming’, dat enigszins als retrospectieve op zijn vier vorige albums diende, bevestigt Anthony Gonzales zijn paradepaardjes op M83’s zesde album, en maakt hij tegelijkertijd komaf met de dromerige gloed waarmee zijn muziek zich in menig muziekhart nestelde. Op ‘Junk’ drijft Gonzalez het gebruik van synths nog verder op dan op het voorgaande album. De nummers zijn gebouwd rond massieve, blikkerende synthlijnen, die de kenmerkende dromerige echo’s ten tijde van ‘Saturdays = Youth’ uit zijn sound vegen. De eighties pop viert hoogtij op ‘Junk’; de déjà-vu overheerst. Met deze kringwinkel van muziek uit de jaren tachtig levert Gonzales wel enkele goede popnummers af, zoals kleine hoogtepunten ‘Go’ en ‘Solitude’. Al blijft de vraag waar M83 naartoe wil met deze over the top aanpak. (sn)

Melt Yourself Down ‘Last Evenings On Earth’ Leaf

Wow! Wie? Wat? Deze Londense all-star groep levert bij deze alweer zijn tweede plaat af en je mag je verwachten aan een bijzonder energieke mix van NoordAfrikaanse grooves, rock en elektronica met een punk-attitude. Of ook wel: stel je voor dat pakweg The Prodigy, Trans-Global Underground en Asian Dub Foundation samen een plaat zouden ma-

Dat alles kapot moest, dat was de conclusie na het horen van het titelloze debuut waarmee Ming City Rockers in 2014 op tamelijk compromisloze wijze hun opwachting maakten. Veel is er niet veranderd op deze nieuwe ‘Lemon’: het Britse viertal laaft zich nog steeds aan de muzikale bron waar in een ver verleden ook MC5 gretige teugen uit genomen heeft, zij het dat deze jongelingen net iets minder opruiend klinken. Laat dat echter geen bezwaar zijn om het ongedwongen headbangen een aanvang te laten nemen. (jvb)

Mïus ‘Eigengrau’ Sonar Kollek tiv

In tijden van galopperende globalisering en lightspeed-internet blijft ’t vreemd dat 90% van onze muziekconsumptie lokaal gekweekt wordt, met name in WestEuropa. Af en toe is er een exotische vogel die en stoemelings op ons bord belandt, zoals deze Mïus. In het echt heet de man Gergely Almos, afkomstig uit Boedapest, Hongarije. Via ‘Eigengrau’ laat Mïus zich opmerken met potige, maar netjes gepolijste elektronica, via toevoeging van gitaren, drums en een stoet gastzangers. Met wisselend succes, want bij nader inzien barst ‘Eigengrau’ van steriele bombast en dito vocale uithalen – een beetje naar de likes van de jongste Trentemoller-albums. Klinkt allemaal fantastisch, maar raken doet ’t niét. (fp)

My Bubba ‘Big Bad Good’ V2 Records

Nog geen twee jaar na het succesvolle ‘Goes Abroader’ zetten de Scandinavische nimfen van My Bubba een nieuw, verfrissend album op de wereld. In 2014 mochten ze nog de handen in mekaar slaan met Noah Georgeson (Devandra Banhart, Joanna Newson) voor de mixing en producing, ditmaal wisten ze de veelgeprezen Shihzad Ismaily te strikken. Of liever: wist hij hen te strikken, na een gemeenschappelijk jam- en zwempartijtje op een IJslands festival. Het duo schreef ‘Big Bad Good’ in de studio en ook de opnames zelf gebeurden op het gevoel. De rauwe en intimistische sound heeft dus alles te maken met het intuïtieve opnameproces. Maar de twee nimfen doen nog steeds waar ze in uitblinken: old skool, akoestische americana en country maken op huiskamervolume. Opener ‘Big Bad Good’ valt meteen met de deur in huis en geeft een opstapje voor thema’s zoals verlangen, seksualiteit, verlies en afkomst die de rode draad van de plaat vormen. My Bubba slaagt erin je bij de lurven te grijpen.

DE WARANDE

05.05

joana amendoeira (prt)

06.05

Club Kuub met Star Club WeSt

21.05

lieSa Van der aa:

de portableS Weighing Of The hearT

DE WARANDE TURNHOUT www.warande.be

OUT ON VINYL - CD - APPLE MUSIC - SPOTIFY... WHAT HAVE YOU!

A HOUSE FOR DANCE, IMAGE AND SOUND

Evil Superstars

LEUVEN — WWW.STUK.BE

04 — 05

ELSEWHERE #4: RAZEN + NATHAN WOUTERS

09 — 05

NELE NEEDS A HOLIDAY GRATIS CAFÉCONCERT

12 — 05

YVES DE MEY + RED STARS OVER TOKYO I.S.M. GONZO (CIRCUS)

04 06

18 — 05

ECHO BEATTY + ASTRONAUTE

27 — 05

STUK eindFEEST: HYDROGEN SEA + METROBOX + FCL (RED D & SAN SODA) + many more

Cultuurcentrum Mechelen Minderbroedersgang 5 Mechelen

www culltuurrcentrum www.cultuurcentrummechelen.be mmechelen be

MUSIC AT STUK

De lieftallige luisterliedjes wiegen je met fluisterende, soms haast sensuele vocalen zachtjes in een zalige slaap. Of toch ten-minste in een roes. Check zeker het leuke ‘Around’. (ne)

Mark Pritchard ‘Under The Sun’ Warp

Niagara ‘Hyperocean’ Monotreme Records

Een hyperocean is een term die in het universum van de Italianen Davide Tomat en Gabriele Ottino staat voor een denkbeeldige, multi-dimensionale planeet die volledig uit water bestaat. Op hun derde album keren de heren terug naar de basis waar ze muzikaal altijd al door werden geïnspireerd: water. ‘Hyperocean’ omvat elf landschappen uit deze oceanische wereld. En dat hoor je haast letterlijk. De elf tracks baden in onderwater-reverb. De elektronica, het experiment, de woeligheid: het is allemaal aanwezig. In de helse tsunami van ‘Roger Water’, de poppy coolness in ‘Escher Surfers’, de kabbelende beekjes in ‘Blackpool’ of de traag aanzwellende storm in het 11 minuten durende slot van ‘Alfa 11’. ‘Hyperocean’ is een conceptalbum die drijft op synths, elektronica en alle karakteristieken van het natte natuurelement. Wijs! (dw)

Night Moves ‘Pennied Days’ Domino

Terwijl het debuut ‘Colored Emotions’ nog iets meer richting de donkere sfeer manoeuvreerde, beweegt deze ‘Pennied Days’ zich letterlijk richting het andere uiteinde van de nacht. Met deze tweede langspeler heeft het Amerikaanse Night Moves de perfecte ochtendritueel-plaat gemaakt. Een album dat genoeg energie biedt om vol goede moed de dag te beginnen maar je daarnaast ook de tijd geeft om rustig die eerste slok koffie binnen te slurpen. Zo is het gelukzalig ontwaken met nummers als ‘Leave Your Light On’, dat de Amerikaanse wederhelft van een The Last Shadow Puppets-song zou kunnen zijn, en ‘Border On Border’ dat zich dan weer richting The Flaming Lips-territorium begeeft. Het debuut versierde voor Night Moves tourkilometers met onder meer Father John Misty, Poliça en Django Django en de kans is groot dat de bandleden via deze ‘Pennied Days’ op een gelijkwaardige double bill met deze bands kunnen rekenen. (ps)

Sean Noonan ‘Memorable Sticks’ For Tune Productions

Daar heb je hem weer, de vertellende drummer uit Brooklyn die de wereld rondreist om verhalen en legendes te sprokkelen, om ze dan in hectische, geflipte jazzcomposities te gieten. Het folkloristisch leidmotief op ‘Memorable Sticks’ is een scepter, ‘The Immortal Rod’, symbool van macht en autoriteit en gedragen door een voorman in een zoutmijn. Muzikaal opteert hij voor het basis jazztrio van uiteraard drums, Alex Marcelo op piano en Fender Rhodes en Peter Bitenc aan de bas. Opener ‘Miala Baba’ grenst al meteen aan klassiek bombast dat de doordeweekse jazz volledig overstijgt. ‘Hidden Treasures’ herbergt een thema dat van Monk had kunnen zijn, ware het niet dat Noonan zich daar niet lang aan kan houden en al snel overgaat tot vingervlugge virtuoze spiele-

PJ Harvey ‘The Hope Six Demolition Project’ Island

Een meesterwerk als ‘Let England Shake’ volg je natuurlijk niet zomaar op, het is dan ook niet verrassend dat PJ Harvey haar tijd nam voor deze ‘The Hope Six Demolition Project’. Ze trok als old skool-journaliste/observatrice met notitieblok in de hand naar Washington DC, Kabul en Kosovo en brengt haar relaas gelukkig niet in de vorm van een reeks opiniestukken of fotoreportages. Het ideale medium voor PJ Harvey om iets te vertellen is en blijft de muziek. En dat ze nog steeds iets te vertellen heeft is duidelijk. Het album start met het fantastische openingssalvo van ’The Community Of Hope’ en ‘The Ministry Of Defence’ als gedaantes van respectievelijk hoop en strijd. ‘A Line In The Sand’ is duidelijk het relaas van alles wat er gaande is in Kabul (“How to stop the murdering/By now we should have learned”) en ’River Anacostia’ is een combinatie van gospel en de sound van een chain gang song. Zelden een plaat tegen gekomen die zo feilloos tekst en muziek combineert en vooral die tekst zou verplicht in het groot geprojecteerd moeten worden tijdens het beluisteren van dit juweeltje. En dat PJ haar vaste producers (John Parish, Flood) en gastmuzikant Mick Harvey ook nog eens muzikaal tot de wereldtop behoren, doet beseffen dat PJ Harvey er zowaar in geslaagd is om een meesterwerk op te volgen met een ander meesterwerk. (ps) rei. De titeltrack en ‘White Lady Wieliczka’ brengen enkele maten bluesy rust in het gejakker. Zo wordt er verder eigenwijs en eigentijds geslalomd tussen tradities als bebop, smooth, free jazz tot zelfs romantisch chanson. Noonan blijft zichzelf en het erfgoed herdefiniëren. (boo)

Nothing ‘Tired Of Tomorrow’ Relapse Records

Nothing sloeg ons in 2014 met een stevige lap shoegaze van het type stofzuiger op 11 rond de oren, het was de debuutplaat ‘Guilty Of Everything’. De songs waren minder rauw en meer pop-gericht dan bovenstaande omschrijving doet vermoeden. Op ‘Tired Of Tomorrow’ doet Nothing op die popgevoeligheid nog een dikke schep bovenop. Dit is geen harde plaat, dit is een collectie heel mooie, zich in je frontale kwab borende poprocksongs, met een lekker cremige laag shoegaze erover. ‘Tired Of Tomorrow’ klinkt als een popgroep die met rockinstrumentarium probeert om de melodieën, de hypnotiserende kracht en de dromerigheid van Air na te spelen. Meer nog, ‘Tired Of Tomorrow’ slaagt in het opzet! Deze ontzettend knappe plaat heeft als enige nadeel dat ze te soft is voor de rockers, en te luid voor de droompoppers. Maar wij vinden dat het kan. Nee, moet! (dg)

Pantha Du Prince ‘The Triad’ Rough Trade

Lawrence ‘Yoyogi Park’ Mule/Kompak t

We leerden ‘m kennen ter hoogte van ‘This Bliss’, in 2007. Een bescheiden

doorbraakje, maar eentje om te onthouden. Ondertussen drukten we ook opvolgers ‘Black Noise’ en ‘Elements Of Light’ aan de borst. Gewoon omdat Pantha Du Prince z’n eigen eigengereide koers vaart, op het ritme van zweverige minimal en klingelende belletjes allerhande. Glockenspiel-elektronica. Ofzo. Op het gloednieuwe ‘The Triad’ komt er helaas nogal wat ruis op het concept te zitten – galm is misschien treffender, in dit geval. Henrik Weber blijft z’n sound trouw, maar slaagt er niet meer in om te verheffen en/of te vervoeren. ’s Mans geluidsdesign was nooit het meest kristalheldere, maar dat werd steevast goedgemaakt door z’n uitzonderlijke miniaturistische ambacht en de geraffineerde composities. Vandaag schieten z’n zoemende basklanken er soms wél het hachje bij in. Ook de introductie van een handvol gastvocalisten en de bijhorende pop-pose ligt niet meteen als manna in het oor bestorven. Niet gek veel beter vergaat ’t Lawrence, ex-collega van Pantha Du Prince op het Hamburgse Dial-label – dat de jongste jaren als een ballonnetje lijkt leeggelopen. Ook voor Lawrence ziet ’t ernaar uit dat de tijd finaal is stille komen te staan, ergens in 2007 pakweg, toen minimal-house op het punt stond de wereld te veroveren. De producties van Lawrence klinken anno 2016 wel fris gewassen, maar je sukkelt er aanstonds en ter plekke van in een langgerekte coma. Gelukkig houden we d’r geen doorligwonden aan over, wegens een aaibare overdaad aan gewatteerde beats en clemente synth-arrangementen. Desalniettemin: te glad, te smooth, te vaak gehoord. (fp)

Met behulp van onrustwekkende soundscapes heeft Mark Pritchard een geheimzinnige, diep in het onderbewustzijn prikkende plaat gemaakt die je stelselmatig naar een soort droomtoestand laat afglijden – half hypnotiserende ambient, half droomreis. Noem dit gerust ambient 2.0: Pritchard sprokkelt oudbakken folk en door twijfel gestuurde down tempoelektronica maar last alles samen tot futuristische, heerlijk tintelende avant-garde-pop. Pritchards producties zoeken nadrukkelijk een warme gloed op en net daardoor draagt ‘Under The Sun’ een menselijk gelaat dat terzelfdertijd lijkt aangestuurd door roboteske, van bovenhand gestuurde trekjes - als een bevreemdende out of space-ervaring nemen Pritchards mystieke beats je mee op een surreële trip waar je geen vat op krijgt en die langzamerhand uit de cd-boxen lijkt te kruipen en ook jou begint te omsluiten. Kortom: het kind heeft een naam, onze favoriete beautiful freak van 2016 heet ‘Under The Sun’. (wd)

Ritornell ‘If Nine Was Eight’ Karaoke Kalk

Een nieuwe samenwerking van percussionist Richard Eigner en pianist Roman Gerold onder de naam Ritornell. Voor deze gelegenheid haalden ze er een heleboel gelijkgestemde gastmuzikanten bij om vervolgens te experimenteren en te goochelen met een mix van akoestische en elektronische klanken. Soms heel loungy en meditatief, soms arty en avant-garde zelfs. En natuurlijk gedocumenteerd met de nodige loops om de betekenis van de groepsnaam te onderlijnen. De ambient-erfenis van Brian Eno en de meest kunstzinnige popplaten van Laurie Anderson (waaronder haar ‘Big Science’) getransponeerd naar de 21e eeuw met aangepaste titels als ‘Silence Of The Sirens’, ‘Book Of Now’ en ‘The Bossa Under Your Bed’. Ideale trip voor een avondje Feeërieën van de AB. Ga vooral eens een kijkje nemen op http://www.ritornell.at. (gtb)

Daniel Romano ‘Mosey’ New West Records

Daniel Romano is een man van de oude stempel. Voor hem geen beatcomputers, e-sigaretten en gin-tonics maar wel de ouderwetse gitaar en piano in combinatie met een van nicotine en dagelijkse slokken whiskey verteerde stem. ‘Mosey’ staat voort de way of life van Romano en het voortdurende op zoek gaan naar expressie, of beter gezegd, “stilstaan is achteruitgaan”. Maar dit betekent niet dat de Canadees niet graag achteruit kijkt en deze ‘Mosey’ zoekt zijn invloeden dan ook vooral in de rijke muzikale geschiedenis. De plaat surft voortdurend tussen country (‘I’m Alone Now’), blues (‘I Had To Hide Your Poem In A Song’), rockabilly (‘Toulouse’), retropop (‘Maybe Remember

Me’), Americana (‘Hunger Is A Dream You Die In’), big band (‘Mr. E Me’) en zelfs af en toe een vleugje disco en funk. Alleen jammer dat bijna de helft van de nummers op de plaat op het einde opeens een totaal andere vibe meekrijgen waardoor het goochelen met stijlen net iets te buitensporig wordt. Maar dit neemt niet weg dat deze ‘Mosey’ een plaat is om je mee te amuseren, als je de tegenvallende piano-ballad ‘One Hundred Regrets Avenue’ skipt tenminste, en die live voor het perfecte feest kan zorgen om die lang vervlogen dansbenen nog eens boven te halen. Zak dus op 1 juni af naar De Roma, Borgerhout. (ps)

regelmatig aan Godspeed You! Black Emperor denken, maar dan met een klassieke operastem die elke climax nog hoger tilt. Magnifiek. Geheel terecht vorige maand al aangeprezen in Kükl’s Onrustige 10. (eb)

Triple Sun ‘The City Lies In Ruins’ Consouling Sounds

Edward Sharpe & The Magnetic Zeros

RY X

‘PersonA’

‘Dawn’

Communit y Music

Infectious Records

Ook na beluistering van het vierde album van Edward Sharpe & The Magnetic Zeros (het eerste sinds het vertrek van vocaliste Jade Castrinos) blijft ‘Home’ (te vinden op debuut ‘Up From Below’ uit 2009) vanuit single-perspectief nog altijd dé hit bij uitstek van Alex Ebert en de zijnen. Qua totaalplaatje is ‘PersonA’ daarentegen wel de meest samenhangende en doorgronde release van het neo-psychedelische hippiecollectief. De weelderige inkleuring is er nog altijd maar de muziek voelt veel minder aan als een gimmick en is iets donkerder van signatuur. De nummers zijn in de diepte uitgewerkt, Ebert (een man met meer dan één kreuk in de stem) profileert zich meer en meer als een echte songschrijver en de sixtiesvibe is classic, antiek en authentiek. Een flinke dosis soul en referenties aan ‘Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band’ van The Beatles en de orkestrale beginjaren van David Bowie verhogen de old skool sound van Edward Sharpe & The Magnetic Zeros. Moedig, tijdloos album. (bvm)

Sheik Anorak ‘Let’s Just Bullshit Our Way Through’ Gaffer Records/At ypeek Music

Drummer en gitarist Frank Garcia startte in 2004 z’n eigen label Gaffer om het debuut van z’n toenmalige band SoCRaTeS te kunnen releasen. In de jaren die volgden, volgden er evenzoveel andere bands en z’n volledig eigen vehikel Sheik Anorak, waarmee hij zowel solo- als collaboratie-platen de wereld instuurde. Een boel zelfs met Flying Luttenbacher Weasel Walter op drums. Die twee gingen muzikaal alle kanten uit: van pure noise, tot alternatieve rock, no wave, improv en free jazz. Op z’n nieuwste, zéér fijntjes getitelde ‘Let’s Just Bullshit Our Way Through’ wordt de basis gevormd door repetitieve instrumentaties gaande van marimbaloops tot afro en andere gitaarlikjes, zachte achtergrond-keys met daarover steeds heerlijk groovende drums. Dé verrassing komt er met z’n uitermate poppy stem, die ons het gevoel geeft dat dit een samenwerking tussen Fuck Buttons, The Ex, Atom Bomb Pocketknife én iets uit de Rob Crow-catalogus betreft. Zéér genietbaar materiaal dus. (boo)

Was RY X (echte naam: Ry Cuming) geen muzikant, hij had een professioneel boogschutter kunnen zijn. Na wondermooie platen met The Acid en Howling is ‘Dawn’, zijn eerste langspeler als RY X, alweer een schot in de roos. ‘Dawn’ huwelijkt folk uit aan zachte, knisperende elektronica. Sluit je ogen, en je hoort een kruisbestuiving van Nils Frahm en Bon Iver. Die laatste is een duidelijke referentie, maar zeggen dat de Australische singer-songwriter anderen besteelt, is zijn muziek oneer aandoen. RY X klinkt ons als de hemel in de oren: in een land waar melancholie koning is, vormen ‘Deliverance’, ‘Hold Me Love’ en ‘Howling’ het drieledige volkslied. Met ‘Shortline’ trekt X een blik Agnes Obel open en het trio ‘Only’, ‘Berlin’ en ‘Sweat’ is hartverscheurend mooi. Ken je dat, dat een album je in een wurggreep houdt? Dat de muziek zo mooi is dat het pijn doet vanbinnen, maar dat je gewoon nóg eens wil luisteren? ‘Dawn’ van RY X is zo’n plaat. Verplicht in huis te halen. (elv)

Shit Robot

Lárus Sigurðsson

‘What Follows’

‘We Are Told That We Shine’

DFA

Volkoren

Shit Robot keert na de kitscherige discoplaat ‘We Got A Love’ terug naar de roots. De vrolijke melodieën werden ingeruild voor pompende synths die beter tot hun recht komen in een donkere afterclub dan in een extravagante discotheek. Daardoor sluit ‘What Follows’ heel nauw aan bij de dj-sets van de Ier, die zwaar geïnspireerd zijn door de nachtelijke geluiden die in de jaren 80 en 90 Chicago en Berlijn in vervoering brachten. Dat snuifje vintage is een herkenbaar element in alle Shit Robot-releases en deze keer zijn het de analoge synths die het kloppend hart vormen. ‘What Follows’ is surfen op repetitieve grooves, even uitblazen bij een psychedelisch intermezzo om daarna door te gaan tot het ochtendgloren. (dm)

We hebben nooit eerder van de man gehoord, maar de IJslander Lárus Sigurðsson maakt onder eigen naam prachtige, filmische muziek. Als gitarist van Stafrænn Hákon speelt hij post-rock, maar daar is op ‘We Are Told That We Shine’ niet veel van te merken. De occasionele gitaar is akoestisch, de strijkers weids maar sober. Op ‘Helmut Holds Calmness In Chaos’ (what’s in a name) eist een bijna tastbare stilte de hoofdrol op doorheen spaarzame pianoaanslagen. Niet zo grensverleggend als de bekendste IJslandse artiesten, maar Sigurðsson maakt wel wondermooie soundscapes. (rl)

Dani Siciliano

52HZ/Kar tel/Ber tus

‘Dani Siciliano’ Circus International

Deze Amerikaanse zangeres werkte al regelmatig samen met echtgenoot Matthew Herbert en is bij deze aan haar derde plaat toe. Het titelloze album is een prachtig, fris en persoonlijk geheel geworden, boordevol muzikale uitstapjes, dat op een of andere bizarre manier soms doet denken aan - jawel - Bjork, maar dan veel slimmer, in het linkerveld én met een geluid anno 2016. Of misschien is het eerder Moloko in een bijzonder experimentele bui? Bovendien beschikt Siciliano over een beklijvend stemgeluid en weet als geen ander om de pop van de toekomst te maken. Sterk.(mb)

Colin Stetson ‘Sorrow - A Reimagining Of Gorecki’s 3rd Symphony’ Colin Stetson kennen we vooral doordat hij onwereldse muziek uit zijn saxophoon weet te persen. Op ‘Sorrow’ slaat hij echter nieuwe wegen in. Samen met ondermeer Sarah Neufeld (Arcade Fire), Rebecca Foon (Esmerine) en Liturgy-drummer Greg Fox neemt hij de derde symfonie van de in 2010 overleden Poolse componist Henryk Górecki onder handen. En hoe. Door de composities haast volledig van klassieke instrumenten te ontdoen en te vervangen door gitaren, drum en blazers vervormt hij ze tot grootse en bijzonder meeslepende post-rockopera’s. De sfeer en klank doen

De mensen van Consouling zorgen ervoor, als een moeder in de jaren 1950 op een zondag, dat hun kinders onberispelijk de deur uit gaan. Ook deze ‘The City Lies In Ruins’ van Triple Sun is qua artistieke omlijsting simpelweg prachtig. Alleen daardoor al werd onze aandacht gewekt. Ook muzikaal is dit een schot in de roos. Een internationaal en op individueel vlak gerenommeerd trio, vond samen inspiratie voor een zeer interessante post-rockplaat. De Italiaan Massimo Pupillo en de Fransmannen David Chalmin en Raphael Seguinier komen vanuit heel andere achtergronden en opleidingen om een intrigerende, duistere, dwarse maar toch verstaanbare plaat te maken. ‘The City Lies In Ruins’ is gretig ondergedompeld in doomy drone. Maar de jammerende gitaarlijnen en de zangpartijen die niet meteen happy en poppy genoemd kunnen worden, hijsen de songs wel uit de volkomen duisternis. Triple Sun maakt moeilijke muziek, maar het doorworstelen van de, met heel wat geluidsfragmenten aangedikte songs, is ten zeerste aan te raden. (dg)

V/A - Alan Fitzpatrick ‘Fabric 87’ Fabric

Na 3 minuutjes warmdraaien met Charlotte de Witte en Scuba, is het all systems go voor Fitzpatrick. Stuwende beats doorkruisen het landschap der pompende bassen met knallers van Marcel Fengler, Roberto en Truncate & Jimmy Edgar, waarna zonder pardon de sloophamer wordt bovengehaald voor een werkelijk excellent technofeestje! Nodigen verder ten ongenadige en harde dans uit: Mike Dehnert, Reset Robot, Operator en Alan Fitzpatrick zelve. Een beest van een compil: de 87e in de Fabric reeks is niet voor pussies! (mc)

V/A – DJ Koze ‘Pampa Compilation Vol. 1’, 2 cd Pampa Records

Ongeveer alles van het Pampa-label vinden wij geweldig, hilarisch, vernieuwend of gewoon ronduit mieters. Meestal de combinatie. En dat heeft veel, zoniet alles, te maken met DJ Koze, die schavuit van een labelbaas. Stefan Kozalla kan niet enkel buigen op buitengewoon goeie eigen producties en een eindeloze stoet volslagen unieke (re)mixes. Hij flikte het bovendien om humor te introduceren in

de Duitse elektronica-scene – een beetje naar analogie met de missie van Wouter Beke, om schwung in de CD&V-rangen te brengen. Maar: wat is nu eigenlijk de fuss met die ‘Pampa Compilation’? Wel, onze vriend Koze kan op ’n zodanige berg goodwill bij z’n collega-artiesten rekenen, dat ze elk een exclusief kleinood afstaan – goed om een dubbele compilatie mee te vullen. Geen pannenkoeken, maar grote namen: Lianne La Havas (in een prima remix van Matthew Herbert), Ada, Funkstörung, Mount Kimbie, Gold Panda en zelfs Jamie xx, in ’n compromisloos knallend één-tweetje met Koze himself. En het mooiste van al: elkeen schikt zich naar de briefing van vriend Koze, dat er een hoek(je) af mag, zodat deze eerste ‘Pampa Compilation’ uitmondt in hartverwarmend en regelrecht luistergoud. Topconcept. (fp)

Leon Vynehal ‘Rojus’ (Designed To Dance)’ Running Back

Clevere en opzwepende house die flirt met invloeden van jazz en ouwe vettige soul en funk: we like it! Leon Vynehal trakteert ons op een stevige dosis muzikale viagra en Spaanse Vlieg! Een voortdeinende jazzy baslijn die in ‘Saxony’ de boel recht houdt, gevolgd door de seks die van de boxen druipt in het housy ‘Beau Sovereign’, om dan de temperaturen verder de hoogte in te jagen met zwoele bassen (‘Blush) en hitsige ritmes en beats (‘Kiburu’s). Seks(y) plaatje! (mc)

Weezer ‘Weezer (The White Album)’ Warner Music

Alle grote artiesten doorlopen verschillende kleurenfases. Niet gek dus dat dit bij Weezer ook het geval is. Na het geniale blauwe, groene en het matige rode album is Weezer op ‘The White Album’ weer ouderwets in bloedvorm. Terwijl we vaak bands afrekenen op hun evolutie of rijpingsproces zou dat het genie van Weezer oneer aandoen. De band uit Los Angeles staat immers al meer dan twintig jaar garant voor puberale pret. Dat is op ‘The White Album’ dan ook weer heerlijk aanwezig. Misschien net omdat songs als ‘California Kids’ en ‘King Of The World’ helemaal inwisselbaar zijn met andere nummers op hun betere platen. Met dit nieuwe album wakkert de band van Rivers Cuomo het verlangen dan ook weer hevig aan om Weezer naast andere nostalgie-acts op een festivalpodium te zien. Nieuwe nummers als ‘Summer Elaine And Drunk Dori’ en ‘L.A. Girlz’ zullen dan ook even hard meegezongen worden als ‘Buddy Holly’ of ‘Undone’. Nostalgie is iets geks! (jdb)

Emily Jane White ‘They Moved In Shadow All Together’ Talitres

De Amerikaanse dark folkzangeres is even ijverig als altijd. Na amper zes jaar

tijd staat de teller al op zes albums. Voor haar laatste nieuwe worp tapte ze inspiratie uit onheilspellende scenes uit ’Outer Dark’, een roman van haar landgenoot Cormac McCarthy. ‘They Moved In Shadow All Together’, eveneens een verwijzing naar de openingszin van ‘Out Dark’, focust op “de symptomatologie van trauma” en hoe trauma de eigen en collectieve identiteit kan aantasten. Een stevige brok psychologie dus. Muzikaal vertaalt zich dit naar vocaallaagjes die zich op hemelse (‘Nightmares On Repeat’) en soms etherische (‘Moulding’) wijze een weg naar de oppervlakte proberen te boren. White tracht zo naar eigen zeggen harmonie te brengen nadat een trauma het “zelf” tot stukken versplinterde. White bedient zich feilloos van gitaar en piano, bloedmooi op het Yann Tiersen-aandoende ‘Hands’, en wordt geruggesteund door cello’s, bas en drums. Een plaat met een ziel zo zwart als de nacht, ook al is de verlichte sterrenhemel nooit ver weg. Mooi! (ne)

Wild Palms ‘Live Together, Eat Each Other’ One Lit tle Indian Records

Wild Palms brengen eindelijk een tweede album uit. Debuut ‘Until Spring’ dateert al van 2011 en nadien bleef het oorverdovend stil rond deze Londense band. Wild Palms experimenteerden met extra groepsleden en een nieuwe set-up maar het bij elkaar geschreven materiaal bleef onder de verwachtingen. Nu komen ze terug boven water met een ander geluid, een kruising tussen pop, hiphop en trance. Een zotte combinatie, behalve als je producer Liam Howe heet, gekend van oa. Lana Del Rey en FKA Twigs. ‘Ennio’ en ‘Again No’ vullen moeiteloos de dansvloer, maar blijven tegelijkertijd raadselachtig en mysterieus. Andere tracks (‘Nothing’ en ‘A Is For Apple’) zijn wat wisselvalliger, maar ‘Live Together,…’ is op zijn minst een intrigerende plaat. (rl)

Young Magic ‘Still Life’ Carpark

Straf nummer zeg, opener ‘Valhalla’, dat drijft op een meeslepende, tribale loop en de zwoele, in reverb gedrenkte stem van zangeres Melati Malay. Het zet meteen de toon voor een plaatje vol experimentele soul met een verhaal. Malay ging dit zoeken in haar geboorteplaats. Na het overlijden van haar vader, bezocht ze Java en keerde terug met een vatje vol inspiratie voor deze tweede plaat van Young Magic. Na het uitstekende debuut ‘Melt’ uit 2012, mag deze opvolger ook op een piëdestalleke gezet worden. Young Magic kan goeie songs maken, die onderdompelen in een kleurrijk bad van harmonieën en kneden tot een hedendaags, modern geheel van elektronica, strijkers, drums en gitaaraccenten. Breed, ruimtelijk, sferisch. Schoon plaatje. (dw)

met o.a.

BELLE AND SEBASTIAN NAS MACEO PARKER ALBOROSIE DAAN LIL’ KLEINE RONNIE FLEX JEBROER MR POLSKA ZWARTWERK ADRIAAN VAN DEN HOOF BRUNO VANDEN BROECKE SPEELT SOCRATES KAPITEIN WINOKIO THE VAN JETS

Les Nuits

5 mei t/m 7 juni Botanique en Koninklijk Circus, Brussel Begin maar al met excuses te verzinnen voor het overslapen, want de 23ste editie van Les Nuits staat garant voor wilde nachten. Het programma is ook dit jaar weer een labyrinth vol goede namen, waarvan het grootste deel voor de eerste keer in de Botanique speelt. De aftrap wordt op 5 mei gegeven door Yann Tiersen in het Koninklijk Circus. Dinsdag 12 mei stelt An Pierlé haar nieuwe album voor in de Dominicaanse kerk in Brussel, bijgestaan door oa organist Karel De Wilde. Meer zin in een expositie, die avond? Dan kan dat met La Tête D’Actéon, een intrigerende mix van performance/muziek/tekeningen rond Vincent Glowinski aka Brusselse graffiti-artiest Bonom. Op 16 mei is het de beurt aan Nuit Belge. Met één ticket check je in de 4 zalen van Botanique een heleboel landgenoten, zoals La Muerte, Oatbreaker, Baloji, Stereo Grand, Robbing Millions, Soldier’s Heart, Illuminine & Mons Orchestra, Le Colisée, … Voor zij die ’s nachts willen feesten, zakken op 21 mei af naar Night Owls. Acid Arab brengt de dag nadien dan weer explosieve techno en acid op een fundering van Arabische muziek in het Koninklijk Circus. Andere kleppers op de affiche: CocoRosie (18 mei), Mogwai (20 mei), Suuns (22 mei – check het interview in de april-RifRaf), Ty Segall And The Muggers (1 juni), Liima (2 juni –aan ‘t woord in de maart-RifRaf) en Julia Holter en Julianna Barwick (7 juni). Ticketprijzen variëren, dus check www.botanique.be.

donderdag 05 mei Koninklijk Circus: Yann Tiersen

vrijdag 06 mei Koninklijk Circus: The Avener, Synapson, Greg June

zondag 08 mei Koninklijk Circus: Andrew Bird, Dan San & Mons Orchestra (release), Carnival Youth Orangerie: Christian Scott Atunde Adjuah, La Jérôme

donderdag 12 mei Eglise Des Dominicains: An Pierlé Grand Salon De Concert: La Tête D’Actéon: creatie Vincent Glowinski, Walter Hus, Teun Verbruggen, Andrew Claes. (coprod. Kunstenfestivaldesarts)

maandag 16 mei Alle zalen: La Muerte, Oathbreaker, Bots Conspiracy (Scarabée), Baloji, Stereo Grand, Robbing Millions, Soldier’s Heart, Victoria + Jean, Illuminine & Mons Orchestra, Le Colisée

dinsdag 17 mei Koninklijk Circus: “Les Premiers, Les Derniers” real. Bouli Lanners: concert/film Pascal Humbert – Catherine Graindorge, Jérémie Garat, Koen Gisen feat. Bertrand Cantat Chapiteau: Jain, Sages Comme Des Sauvages, Blick Bassy Orangerie: Georgio, Alpha Wann, Roméo Elvis & Le Motel Rotonde: Jamie Lawson, Lylac Grand Salon De Concert: Benjamin Francis Leftwitch

vrijdag 13 mei

woensdag 18 mei

Koninklijk Circus: Dionysos, Francois Breut, Gaëtan Streel Chapiteau: La Femme, Fùgù Mango, Bon Voyage Organisation, Joy As A Toy Orangerie: Field Music, Kennedy’s Bridge, Alaska Gold Rush Rotonde: Lyenn, Castus Grand Salon De Concert: Alice On The Roof (Piano Unplugged)

Koninklijk Circus: CocoRosie, Benoît Lizen & Mons Orchestra Chapiteau: Salut C’est Cool, Kenji Minogue, Jacques Orangerie: Ry X Rotonde: Porches, Frankie Cosmos Grand Salon De Concert: Warhaus, Charlie Cunningham, Holly Macve

zaterdag 14 mei

donderdag 19 mei

Koninklijk Circus: Puggy, Faon Faon, Jeremy Walch Chapiteau: Kaytranada, Sam Gellaitry Orangerie: Transviolet, Beffroi, Vallis Alps Rotonde: The Jacques, Beverly Grand Salon De Concert: Anna Meredith

Koninklijk Circus: Feu! Chatterton, Nicolas Michaux, Radio Elvis Chapiteau: Tsr Crew, Jazzy Bazz & Live Band, Caballero & Jeanjass Orangerie: Steve Gunn, Imarhan, Xixa Rotonde: Taxiwars Grand Salon De Concert: Rozi Plain, Andy Shauf

zondag 15 mei Koninklijk Circus: Jack Garratt, Ulysse, Martin Luke Brown Chapiteau: Vanessa Carlton, Noémie Wolfs, Lola Marsh Orangerie: LUH, The Scrap Dealers, Empty Taxi Rotonde: Raphaële Lannadère, 0 Grand Salon De Concert: Ala.Ni

vrijdag 20 mei Koninklijk Circus: Mogwai “Atomic” Chapiteau: Tinie Tempah, Little Simz, Woodie Smalls Orangerie: Flavien Berger, Bagarre, Insecte Rotonde: Naive New Beaters, The Sunday Charmers

Grand Salon De Concert: “Silk Road Sonata” Walter Hus & Guo Gan

zaterdag 21 mei Koninklijk Circus: Katerine, Alex Beaupain, Blondy Brownie Chapiteau: Fakear, Clément Bazin Orangerie: Monika, Sarah Blasko, Emily Jane White Rotonde: Arezzo Wave “30”: Joycut, Italian Boyfriend, Wrong On You Grand Salon De Concert: Bachar Mar-Khalifé Alle zalen: Closing Night Owls: Thylacine, La Fine Equipe Live, Lawrence Le Doux, TAV Ecotic, Sagat, Milan W., Mathieu Serruys, The Orgonauts

zondag 22 mei Koninklijk Circus: Acid Arab, Balkan Beat Box, Flexfab Chapiteau: Jeanne Added, DBFC, Louis Roam Orangerie: Suuns, Duane Serah Rotonde: Spain Grand Salon De Concert: Julien Baker, Nap Eyes

dinsdag 24 mei Koninklijk Circus: Sonic Lassus: Jurgen De Bruyn, Xavier Deprez, Daan, Fùgù Mango, Pitcho, Saule, Laetitia Sheriff, Mina Tindle, Ludus Modalis

zondag 29 mei Rotonde: Royal Headache

woensdag 01 juni Orangerie: Ty Segall And The Muggers, La Jungle Rotonde: Eleanor Friedberger, Plants & Animals

donderdag 02 juni Rotonde: Liima

vrijdag 03 juni Rotonde: Arthur Beatrice

dinsdag 07 juni Orangerie: Julia Holter, Julianna Barwick Rotonde: Empress Of, Olga Bell Witloof Bar: D.D. Dumbo

donderdag 05 mei Dunk! Festival: 65DAYSOFSTATIC, TIDES FROM NEBULA, OBSCURE SPHINX, NILS GRÖNDAHL, SPOIWO, MUTINY ON THE BOUNTY, ENVIRONMENTS, SLOWRUN, FALL OF MESSIAH @ Jeugdheem De Populier, Zottegem Clamotterock: URBANUS & DE FANFAAR, PIE P.KLEIN @ Oosterhoven, Herenthout Weerdse Bierfeesten: CLOUSEAU, BRAHIM @ Festivalsite, Weerde Wild In ’t Park: MENSCH ERGER JE NIET, STAN VAN SAMANG, DOUGLAS FIRS, BERRY QUINCY Wildemanspark, Herent GENTLEMEN OF VERONA @ Café Central, Brussel DE MENS @ JH Juvenes, Zele GABRIEL RIOS @ Kerk, Erondegem GRANDMASTER FLASH @ La Madeleine, Brussel GREAT LAKE SWIMMERS, MARY LATTIMORE @ De Roma, Antwerpen WOOLY MAMMOTHS, THE GERALDINE’S @ Trix, Antwerpen JOANA AMENDOEIRA @ De Warande, Turnhout SONS OF KEMET, TOC @ Aéronef, Lille, Fr

vrijdag 06 mei Dunk! Festival: THIS WILL DESTROY YOU, PELICAN, MY SLEEPING KARMA, CHVE, IIVII, HER NAME IS CALLA, KOKOMO, YODOK III, BAIKONUR, ILLUMININE, BARST, SOUNDS LIKE THE END OF THE WORLD, ELEANORA @ Jeugdheem De Populier, Zottegem Clamotterock: PSYCHO 44, BULLS ON PARADE, SONS OF LIOTH, GRUMPF @ Oosterhoven, Herenthout Labadoux: GABRIEL RIOS, THE YOUNG FOLK, ISBELLS; DJ NAZDROVJE, MUTEFISH, AMOUR FOU, NEVERMIND NESSIE, THE MIGHTY CAMPFIRE PUNKS; LEONORE, JASMIEN AERNAOUT, DANIEL CHAMPAGNE, TROTWOAR; LX PIPERS, eLPEE, RON JALUAI @ Festivalterrein, Ingelmunster Putrock: GUNTHER D, SKYVE SOUNDSYSTEM, GESTAPO KNALLMUZIK, PARTYSHAKERZ, VISION MACHINE, DJ FRÉ, CHEZZ, DIGITAL NOISE, KNEELS, SKITZ & S.CENSE, MANY MOORE, KNEELS, SKITZ & G.CENSE, GREG LAMORE & JAY LEE HUDSON @ be-Mine, Beringen Weerdse Bierfeesten: THE SKADILLACS, RADIO BOTANIQUE, SILICON CARNE, DJ HARRY @ Festivalsite, Weerde Wild In ’t Park: DAAN, HET ZESDE METAAL, TYPHOON, THE SEDAN VAULT, ABUDHABI VZW @ Wildemanspark, Herent LOST FREQUENCIES; JETT REBEL @ AB, Brussel

BURSTINGT, LADY CARNARGE, DAWNBREATH @ Atelier 210, Brussel ERTEBREKERS, FROZE, TLP @ De Casino, Sint-Niklaas MILO MESKENS @ JC Juvenes, Zele J.C.SATAN, HEIMAT, VIOLENCE CONJUGALE, JESSICA93, WILD CLASSICAL MUSIC ENSEMBLE @ Magasin4, Brussel POWERSTROKE, THE DIFFERENCE @ N9, Eeklo JUNIOR KELLY, THE WAILING SOULS, DANIEL BAMBAATA MARLEY, RANDY VALENTINE @ Petrol, Antwerpen CHYMERA, WARM SOUNDSYSTEM @ Piaf, Antwerpen ZUCO 103 @ De Roma, Antwerpen HAT FITZ & CARA @ De Singer, Rijkevorsel KISS THE ANUS OF A BLACK CAT, JOY WELLBOY @ DE Studio, Antwerpen MY BUBA @ Trefpunt, Gent PEPE @ Trix, Antwerpen NEIL MICHAEL HAGERTY & THE HOWLING HEX, INVISIBLE HANDS, DSR LINES @ Vooruit, Gent DE PORTABLES, STAR CLUB WEST @ De Warande, Turnhout ANDRE BRASSEUR & BAND @ De Zwerver, Leffinge PHYSICAL GRAFFITI @ Mezz, Beda, Nl

zaterdag 07 mei Dunk! Festival: RUSSIAN CIRCLES, YNDI HALDA, COLLAPSE UNDER THE EMPIRE, ARMS AND SLEEPERS, NORDIC GIANTS, I AM WAITING FOR YOU LAST SUMMER, DIRK SERRIES: MICROPHONICS, THANK U FOR SMOKING, UPCDOWNC, SYNDROME, THE HIRSCH EFFEKT, HERBSTLAUB, FLIES ARE SPIES FROM HELL, WYATT E. @ Jeugdheem De Populier, Zottegem Afro C Launch Party: MAX ROMEO, BLAZIN FIRE SOUND @ MEC Staf Versluys, Bredene Labadoux: BEVERGEM LIVE, I MUVRINI, CANZONIERE GRECANICO SALENTINO, HET ZESDE METAAL, IL SOGNO; DJ RADIO BARBA, TIN SOLDIERS IN THE UNDERWOODS, PHIL SHOENFELT & DAVID BABKA, GOOD TIMES TEMPLE, DANIEL CHAMPAGNE; LAST OF THE SUMMERWINE, MUTEFISH, SLOW PILOT, RIANTO DELRUE, 3TAL; LX PIPERS, eLPEE, RON JALUAI @ Festivalterrein, Ingelmunster Clamotterock: FISCHER Z, DE STAAT, THE HICKEY UNDERWORLD, FRANKY KLOECK, GOE VUR IN DEN OTTO, TURNTABLE DUBBERS, THE PRICEDUIFKES, MOBIUS TRIP, EQUAL IDIOTS, HYPESQUAD, LES COIFFEURS, SOTRO @ Oosterhoven, Herenthout

Putrock: THE SUBWAYS, TOURIST LEMC, TRUCKFIGHTERS, WOODIE SMALLS, JOHN COFFEY, LEFTO, FRESKU, EQUAL IDIOTS, HYPOCHRISTMUTREEFUZZ, BENEFACTORS, ROACH, AMN, BAD HABITS @ be-Mine, Beringen Electric Blue: OAKTREE @ Sint-Niklaas Hamsessions: STADT, PHILM @ Ham, Gent Weerdse Bierfeesten: SCHOOL IS COOL, GERS PARDOEL, REGI, MARK WITH A K, GUNTHER D ft SKYVE, LEROY & TIBSON, THE EMPATHY, THE LIGHTHOUSE @ Festivalsite, Weerde Wild In ’t Park: DIRK STOOPS, MILK INC, SOULBROTHERS, THE SKADILLACS, SOUNDRASCALZ, YURI @ Wildemanspark, Herent THE BURNING HELL, DE PORTABLES @ 4AD, Diksmuide BILLIE @ AB, Brussel KEVIN MORBY @ Atelier 210, Brussel HAYVANLAR ALEMI @ KC Belgie, Hasselt 808INK, WIKI, SPORTING LIFE @ Het Bos, Antwerpen ROOSBEEF & SUN*SUN*SUN STRING ORKESTRA @ Cactus@Ryelandtzaal, Brugge THE DANDY WARHOLS, HAPPYNESS @ Het Depot, Leuven ALAN FITZPATRICK, NASTIA, STATE OF FLOW @ Fuse, Brussel IIVII @ Huis23, Brussel THE WHATEVERS @ MOD, Hasselt HAT FITZ AND CARA, BIG BO @ N9, Eeklo WILLOW, LEONORE @ De Roma, Antwerpen REGGAEBUS SOUNDSYSTEM ft THE MIGHTY JAH OBSERVER @ Vk, Brussel VERSE VIS FINALE @ De Zwerver, Leffinge MARDUK, IMMOLATION, ORIGIN, BIO CANCER @ Aéronef, Lille, Fr BUZZCOCKS, PUNKROCK RIOT DJ TEAM; DAN SAN @ Mezz, Beda, Nl

Gladiolen 13 en 14 mei Olen

zondag 08 mei Labadoux: DJ DESPERADO, THE DUSTY MILLERS, SEEKAMAN, BENSON BLUES TRAIL, DE DECIDELLEN; URBANUS & DE FANFAAR, CARA, ZINGET, FARAN FLAD; BUSMINS, SARAH D’HONDT QUARTET, CLEO; LX PIPERS, eLPEE, RON JALUAI @ Festivalterrein, Ingelmunster Ham Sessions: STADT, PHILM @ Ham 12, Gent UB40 ft ALI, ASTRO & MICKEY @ AB, Brussel THE DANDY WARHOLS, HAPPYNESS @ De Casino, Sint-Niklaas OGOYA NENGO & THE DODO WOMEN’S GROUP @ Huis23, Brussel

The Van Jets © Athos Burez Ook dit jaar draperen de organisatoren van Gladiolen een heleboel artiesten twee dagen lang over verschillende podia. Op vrijdag 13 mei spotten we onder meer Equal Idiots, Woodie Smalls, Compact Disk Dummies, Admiral Freebee, The Van Jets, Skyve en Discobar Galaxie op de affiche. Op zaterdag verwelkomen ze er Ertebrekers, De Mens, Tourist LeMC, Hooverphonic, Discobaar A Moeder, Laston & Geo, The Skadillacs en nog een hele resem anderen. En dit is blijkbaar een succesformule. Combi-, zaterdag- en campingtickets zijn immers al een tijdje allemaal de deur uit. Alleen voor vrijdag kan je nog tickets kopen, die kosten 17 euro in voorverkoop en 23 euro aan de kassa. www.gladiolen.be helpt je ongetwijfeld verder.

THE OCEAN, HYPNO5E @ Magasin4, Brussel CROWBAR, TROUBLE, HEDONIST, BLACK SWARM @ MOD, Hasselt GENTLEMEN OF VERONA @ Mombassa, Antwerpen REINDEER @ Staminee De Living, Heist o/d Berg SIMPLE PLAN, ROAM, THE BOTTOM LINE @ Vooruit, Gent

maandag 09 mei AIDAN KNIGHT, HANNAH EPPERSON @ AB, Brussel WILLOW @ Archipel, Brussel LEYLA McCALLA TRIO @ Huis23, Brussel WREKMESITER HARMONIES, NILS GRÖNDAHL @ Cactus@Magdalenakerk, Brugge NELE NEEDS A HOLIDAY @ STUK, Leuven CHIP, SOUL’ART @ Vk, Brussel

dinsdag 10 mei Mithra Jazz: CHRISTIAN SCOTT, SON OF KEMET; SAL LA ROCCA TRIO, NATACHA WUYTS QUARTET; METTE HENRIETTE; NINGLINSPO; JEAN PAUL ESTIEVENART TRIO & LOGAN RICHARDSON; HARRIET TUBMAN AND CASSANDRA WILSON @ Liège LAST TRAIN, INDIAN ASKIN, MEMORIA DE PEIXE @ AB, Brussel TUXEDOMOON plays ‘Half Mute’ @ Les Ateliers Claus, Brussel KAREN VAN HULLE @ De Blauwe Plek, Reningelst MY BUBA @ Bonnefooi, Brussel LUDOVICO EINAUDI @ Bozar, Brussel WITXES @ Huis23, Brussel LEE FIELDS & THE EXPRESSIONS @ De Kreun, Kortrijk CHARLIE PUTH @ Trix, Antwerpen DOC GYNECO @ Aéronef, Lille, Fr MILOW @ Mezz, Beda, Nl

woensdag 11 mei Mithra Jazz: AKA MOON, THE SCARLATTI BOOK, DE BEREN GIEREN; MARIUS NESTE, GERALDINE LAURENT QUARTET; NOEL AKCHOTE; SARAH MCKENZIE, IGOR GEHENOT TRIO, BENNY GREEN TRIO; THOMAS ENHCO @ Liège Ha’ Fest: CHASSOL, KONONO N°1 @ Ha’, Gent LADY LINN; COMPACT DISK DUMMIES @ AB, Brussel TUXEDOMOON plays ‘Half Mute’ @ Les Ateliers Claus, Brussel RONNIE SPECTOR @ De Roma, Antwerpen MARK LANEGAN, DUKE GARWOOD, LYENN @ Vooruit, Gent LEE FIELDS & THE EXPRESSIONS @ Grand Mix, Tourcoing, Fr LUKE WINSLOW-KING, MITCH RIVERS @ Mezz, Beda, Nl

donderdag 12 mei Ha’ Fest: SARAH NEUFELD, JOHAN JOHANNSSON @ Ha’, Gent Mithra Jazz: ROBIN VERHEYEN QUARTET, NORDMANN; JOACHIM KUHN TRIO CHALABA, EVE BEUVENS; ERIC THIELEMANS, BART DEFOORT QUINTET; MICHEL PORTAL & BOJAN Z, PHRONESIS, YARON HERMAN, JEAN CHRISTOPHE RENAULT @ Liège LUKA BLOOM @ AB, Brussel TUXEDOMOON plays ‘Half Mute’ @ Les Ateliers Claus, Brussel NOEMIE WOLFS @ Het Depot, Leuven QUANTIC, … @ DOK, Gent THE VIOLENT HUSBANDS, NEMO @ GC Elzenhof, Brussel JEF NEVE @ CC De Herbakker, Eeklo THE SETH BOGART SHOW, zZz, M.MOUSTACHE CREW DJ SET @ Madame Moustache, Brussel THE EXPLOITED, BLACK BOMB A @ Magasin4, Brussel JEF JENSSEN BAND @ MOD, Hasselt YVES DE MEY, RED STARS OVER TOKYO @ STUK, Leuven MELTING TIME @ Trix, Antwerpen MARK LANEGAN, DUKE GARWOOD, LYENN @ Vooruit, Gent CHRISTIAN OLIVIER, MAISSIAT @ Aéronef, Lille, Fr NAIEVE NEW BEATERS, OMOH @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

vrijdag 13 mei Ha’ Fest: CHANTAL ACDA & GUESTS @ Sint-Jacobskerk’, Gent Sinksen: LES COMMANDOS PERCU, THE ED SULLIVAN QUARTET XXL, DJ LOTTO @ Schouwburgplein & Grote Markt, Kortrijk Gladiolen: EQUAL IDIOTS, WOODY SMALLS, BILLIE, COMPACT DISK DUMMIES, ADMIRAL FREEBEE, THE VAN JETS, SKYVE, WOODEN SOUND, NICK DELGADO, YVES DERUYTER, DISCOBAR GALAXIE, SOTOR, DB VOX @ Festivalweide, Onze Lieve Vrouw Olen XO Belgium: KÖLSCH, MATADOR, 2DIRTY, ARNO STOLZ, GEWELT, GOLDFOX, LARSSON, NICK VALLON, ROMA, UGUR YURT, VERTIER, X-IAN, … @ De Plas, Houthalen-Helchteren Mithra Jazz: ST GERMAIN; LEE FIELDS & THE EXPRESSIONS, NAOMI SHELTON & THE GOSPEL QUEENS; MIKMAAK, JOELLE LEANDRE & NICOLE MITCHEL; ESINAM DOGBATSÉ, FOUR OF A KIND, GEOFFREY FIORESE QUINTET @ Liège Refugees For Refugees: ALI SHAKER HASSAN ALBAYATI, ASAD QIZILBASH, BASSEL ABU FAKHER, BASSEL KHALIL, DAHLIA MEES, DOLMA RENQINGI, HUSSEIN RASSIM, KELSANG HULA, … @ Molière Theater, Brussel BAZART; ROBIN VERHEYEN QUARTET

@ AB, Brussel ARCHIE AND THE BUNKERS, SPAGGUETTA ORGHASMMOND, DEUTSCHE ASHRAM @ Het Bos, Antwerpen HANG THE BASTARD, HURACAN, NOTT @ Club Kamikaze, Mechelen LEON BRIDGES, ADY SULEIMAN @ Het Depot, Leuven DOYLU & ABOU SY TRIO @ Globe Aroma, Brussel JIMBO MATHUS & IAN SIEGAL @ N9, Eeklo META & THE CORNERSTONES @ De Roma, Antwerpen PIETER EMBRECHTS @ De Singer, Rijkevorsel YELLOWSTRAPS x LE MOTEL, GLINTS @ Trax, Roeselare IMAM BAILDI, LES CERVEAUX LENTS, PROJEKT RAKIJA, THE RUDIES, … @ Vooruit, Gent MAX ROMEO, DUB INVADERS, OBF SOUNDSYSTEM @ Aéronef, Lille, Fr EVA DE ROOVERE, AIDEN @ Mezz, Beda, Nl

zaterdag 14 mei Ha’ Fest: RADIO CROCHET, L.U.M.E., TAXIWARS, ELEPHANT 9 @ Ha’, Gent Sinksen: KOLOS, THE LUMBERS, THE DAMNETTES, ID!OTS, THE DEAF, PSYCHO44, GUY SWINNEN, SOUL SHAKERS, TLP, 2EMPRESS, DJ CLARK @ Schouwburgplein, Kortrijk Jakhals: THE BLACK HEART REBELLION, RÄPE BLOSSOMS, PARTISAN, VI.BE SPOT, CROWD OF CHAIRS, … @ OC De Corenaar, Desselgem Gladiolen: JACLE BOW, EMMA BALE, ERTEBREKERS, DE MENS, TOURIST LEMC, HOOVERPHONIC, LIEBENS & LAMBRECHT, DEE SURVIVERS, FREEEE, FREAQUENCY, FRÈRES DELUXE, DICOBAAR A MOEDER, THE FUCKING YOUGUYS, LASTON & GEO, EUGENE, BLOW, THE SKADILLACS @ Festivalweide, Onze Lieve Vrouw Olen Hertals Rock City: CUSTOMIZED, GRUMPF, NOT JOHNNY CASH, UNITE AGAINST SOCIETY, THE RAMONAS, BELGIAN ASOCIALITY, EVIL INVADERS, BOLLOCK BROTHERS, FUNERAL DRESS, THE GODFATHERS @ Zaal Het Hof, Herentals Straatfeesten Kalmthout: ARBEID ADELT!, RADIO OORWOUD, STADSWACHT, DYNAMO ZJOSS, FOOLHOUSE, AVONDLICHT, DJ OAKTREE, LEFTO, CRAT, AFGHANI, HINDU & IMAGE, … @ Centrum, Kalmthout XO Belgium: CARL CRAIG, NINA KRAVIZ, RAW DISTRICT, SETH TROXLER, TALE OF US, TONI VARGA, ABSURD, ALEC, DAAN DONK, DAVE LAMBERT, RONE AKASSRI, SAMMIR, TOFKE, X-IAN, YOUNES, … @ De Plas, Houthalen-Helchteren Kastival: COWBOYS FROM HELL, VOLBEAT TRIBUTE, TOXICITY, GROHL @ Festivalweide Goor, Kasterlee Mithra Jazz: BRAD MEHLDAU TRIO, GOGO PENGUIN, KNEEDELUS; NO BS’ BRASS BAND, REVE D’ELEPHANT ORCHESTRA; DUO A L’ENCRE @ Liège Slorarock: SLONGS DIEVANONGS, DJ F.R.A.N.K., PARTYSHAKERSZ, USUAL,

IM KE SW A L T EA H 5 GR TRAS 01/0 Y V HEA g III

MERS

5 o 03/0 + bob l 0

4/05

05 0

AR FAKE chka

u zin + do ent ba m é T + cl EME

SONS /05 + TO

7/05

OF K

DUK MAR OLATION MM

+ I in ig + or ancer oc IER + bi OLIV

N STIA I R H AT 5C ISSI 12/0 + MA EO ROM ers X A M invad stem /05 13

b sy + du sound F . B + O.

N ARHA ier M I 5 S 14/0 lavois RHOL A + W NDY E DA ess H T 5 n 18/0 happy ulls g + a e n’s eve’ eboboys t S 5 l 19/0

+ uk

ule

+ do

ique P O O Z e magnif A P l 5 2 0/0 + robert c soni c i in Dom cavalli /05

ED EACH ÏD L B 5 O 24/0 TOYBL + ET N’ME X ALPAGE» ’ X I 5M MS 26/0 IGHT «H : LN usic kartell LABE m e h + roc rius 5 a 2 8/0 fkj + d ire

tter i-ma t n a f ern o e v a c n la 0/05 a + cez

+ ye

-5€-

S IANT ÉTUD 18 ANS E & -D

WWW.AERONEF-SPECTACLES.COM

SUBWAY CITY, SECOND SON SAM, … @ Kerkhofblommenstraat, Merksem Jam’in Jette: AKRO, BKO QUINTET, TERRAKOTA, KANAZOE ORKESTRA, BLACK FLOWER, TCHALA’S BAND, BERNARD ORCHESTAR, … @ Jeugdpark, Jette Nuits du Beau Tas: QUI, PETULA CLARCK, UDARNIK, SHNOK @ Magasin4, Brussel Paradigm#1: PLASTER, ORPHAN SWORDS, GEISTFORM, ROEBIN DE FREITAS + VJ @ The Lodge, Brussel LEO WELCH, SADDLE FOR SALE @ 4AD, Diksmuide YES; FACES ON TV, TEME TAN @ AB, Brussel GANGALAI & GOURABAI, MARK WYNN, SAULE @ Les Ateliers Claus, Brussel BLUE NUIT, WRAETLIC, SIXSIXSIXTIES @ Beursschouwburg, Brussel ALGORAVE @ Het Bos, Antwerpen DOUGLAS FIRS @ CC De Muze, Heusden-Zolder SOUTHSIDE JOHNNY & THE ASBURY JUKES @ Het Depot, Leuven MARCELLUS PITTMAN, KID STRIKE, PIERRE @ Fuse, Brussel FLYING HORSEMAN, BLACKIE & THE OHOOS @ GC De Melkerij, Zemst RAPE BLOSSOMS @ Jakhals, Desselgem ALLAN KINGDOM, FADED @ Trix, Antwerpen IMARHAN, LAVOISIER @ Aéronef, Lille, Fr

zondag 15 mei Hamsessions: NATHAN DAEMS KARSILAMA QUINTET, LINUS + LOBO/LEROUX @ Ham 12, Gent Sinksen: NEON, ISABELLE ET LES JEANS, SIMPLE PIGEONS, BACKGAMMON, STOOMBOOT, BUURMAN, CHARMING MAN, LES TRUTTES, LISA SMOLDERS,… @ Schouwburgplein & Grote Markt, Kortrijk Straatfeesten Kalmthout: PIETER EMBRECHTS, DISCOBAAR A MOEDER, LASTON & GEO, LIPTEASE, DOGHOUSE SAM & HIS MAGNATONES, THE EVIL EMPIRE ORCHESTRA, DJ BEATBUSTER, … @ Centrum, Kalmthout XO Belgium: GROOVE ARMADA, JEFF MILLS, LOCO DICE, LUKE SLATER, SKREAM, DJ LICIOUS, ERAN AVINER, ISHTAR, JAN VAN BIESEN, JEROEN DELODDER, MICHAEL MIGNIGHT, … @ De Plas, Houthalen-Helchteren Kastival: IC/TC, YOUR HIGHNESS, BLACK CAT BONE SQUAD, FOR I AM, SPOIL ENGINE, HUKKELFUKKERS, TANGLED HORNS, DESTROY HUMANITY @ Festivalweide Goor, Kasterlee JAUNE TOUJOURS @ Ezperando Festival, Bornem PUGGY, MANOEUVRES; KONONO

N°1 @ AB, Brussel JOSH GROBAN @ Capitole, Gent SEXTETO MERIDIONAL @ De Centrale, Gent ROD STEWART @ Sportpaleis, Antwerpen PSYCHONAUT, POTHAMUS @ Trix, Antwerpen KRANKLAND @ Mezz, Beda, Nl

maandag 16 mei Hamsessions: SINISTER SISTER, HELEEN VAN HAEGENBORGH/ CHRISTIAN MENDOZA, FLAT EARTH SOCIETY & MAURO PAWLOWSKI @ Ham 12, Gent Sinksen: BANDITS, BERLAEN, CLEYMANS & VAN GEEL @ Schouwburgplein, Kortrijk WILLIAM SINGE @ DOK, Gent AC/DC @ Festivalpark, Werchter CONNER YOUNGBLOOD @ Huis23, Brussel THE COATHANGERS, PAWS @ Magasin4, Brussel JEROEN SEARCHT, JP ENFANT @ Onder Sint-Michielsbrug, Gent ELVIS COSTELLO @ De Roma, Antwerpen

dinsdag 17 mei SPERWER @ Bonnefooi, Brussel QUILT, POPPEL @ Het Bos, Antwerpen ELDER, CAROUSEL @ Magasin4, Brussel LITTLE CAESAR @ Spirit Of 66, Verviers SOREN JUUL @ Video, Gent

woensdag 18 mei Nuits du Beau Tas: LANIAKEA, PAK YAN LAU & MATHIEU CALLEJA, BJÖRN JAUSS & MATTHIEU SAFATLY @ Magasin4, Brussel G-EAZY, iLOVEMAKONNEN; JAMBINAI, INWOLVES @ AB, Brussel BOHREN & DER CLUB OF GORE @ Beursschouwburg, Brussel KNEEDELUS @ Cactus Club, Brugge HYPOCHRISTMUTREEFUZZ , THE K. @ Nijdrop, Opwijk SIMON PHILLIPS PROTOCOL III @ Spirit Of 66, Verviers ECHO BEATTY, ASTRONAUTE @ STUK, Leuven BAYONNE @ Trix, Antwerpen THE DANDY WARHOLS, HAPPYNESS @ Aéronef, Lille, Fr

donderdag 19 mei DOUGLAS FIRS @ Br[ik Stdy Space [Muntpunt], Brussel PAPER WINGS @ Het Goudblommeke In Papier, Brussel NOCROWS

@ N9, Eeklo UTZ @ Soul Inn, Brussel PENDRAGON @ Spirit Of 66, Verviers FACES ON TV @ De Studio, Antwerpen STEVE’N’SEAGULLS, UKULELEBOBOYS @ Aéronef, Lille, Fr BLACK MILK & NAT TURNER LIVE BAND, NANAH DAE @ Mezz, Beda, Nl

vrijdag 20 mei Kokopelli: CHAINSKA BRASSIKA, MR VEGAS, DUBGROW, LAZARUS SOUNDSYSTEM, BOBALICIOUS, … @ Goet te Wynckele, Gullegem THE ANTLER KING @ CC De Abdij, Geraardsbergen ASUNA, TAPES, NORBERT MOSLANG @ Les Ateliers Claus, Brussel ROCIO MARQUEZ TRIO @ De Centrale, Gent NOTS, JOE SPEEDBOAT, DRIGG DJ’s @ De Kreun, Kortrijk THE ABIGAILS & TOMORROW TULIPS @ Madame Moustache, Brussel BALOJI, FATIH @ N9, Eeklo HAUSCHKA, INNERWOUD @ Nijdrop, Opwijk WHITESHAKE @ Spirit Of 66, Verviers THE HEAVY @ Trix, Antwerpen LITTLE GREEN CARS @ De Zwerver, Leffinge PAPOOZ, ROBERT LE MAGNIFIQUE @ Aéronef, Lille, Fr THE SORE LOSERS @ Mezz, Beda, Nl

Big Next Weekend 28 en 29 mei DOK, Gent

zaterdag 21 mei Eupen Musik Marathon: HIDDEN CHARMS, INCOLORS, LIGHTS OUT, VAPOUR EYES, WAITING FOR THE WINTER, CHICOS Y MENDEZ, JAQEE, LA RACINE, AK/ DK, CHANTAL, KARLA, MARKUS KÖNIGS, STUFF. @ Eupen BorgerRio: DISCOBAAR A MOEDER, UTZ, ASSUNTA AND THE LIGHT ORCHESTRA, … @ Borgerhout Kokopelli: EVIL EMPIRE ORCHESTRA, AFRIQUOI, SERGENT GARCIA, CORSYCEPS, ZAMOUSKA, GLORIA BOATENG, ELECTRORUMBAIAO, … @ Goet te Wynckele, Gullegem PIETER EMBRECHTS; BOMBINO & EL JUNTACADAVERES @ AB, Brussel PROTECTION PATROL PINKERTON @ Arendonk BURIERS @ Atelier 210, Brussel PSYCHIC TV, AIKULA @ Les Ateliers Claus, Brussel FOOTJUICE: A TRIBUTE TO DJ RASHAD! @ Het Bos, Antwerpen

Soldier’s Heart Big Next Festival wordt Big Next Weekend. Het Arena-podium van DOK sneuvelt dan wel – Box en Kantine blijven over – maar er komt een 2de dag. En Democrazy gaat zelfs in zee met Subbacultcha om die underground grondig te doorploegen. Twee dagen een kleinschalig en gezellig festival met tal van te ontdekken acts dus. Wie staat er op de affiche? Op zaterdag 28 mei zijn dat 18+, Flavien Berger, Nadia Reid, Soldier’s Heart, Le Colisée, Tsar B, Samuelspaniel, Soda Plains, Lemontrip en FilosofischeStilte. Op zondag on stage: Car Seat Headrest, Jessy Lanza, Mothers, The Mystery Lights, White Wine, Yak, Maoupa Mazzochetti, Container en Hiele. Deuren zwaaien telkens al om 13u open, een weekendticket kost je 29,5 euro en een dagticket 18,5 euro. Dit zijn de tarieven in voorverkoop, de ticketprijzen aan de kassa zijn nog niet gekend. Nog meer weten? Check www.democrazy.be

ADMIRAL FREEBEE 13/05 Gladiolen, Olen

MELINGO @ De Casino, Sint-Niklaas ALICE PHOEBE LOU @ Huis23, Brussel ROOSBEEF @ De Kreun, Kortrijk BLACKBIRD BLACKBIRD @ Nijdrop, Opwijk ALKERDEEL, GALG, KOSMOKRATOR @ In De Ruimte, Gent YOUR HIGHNESS, HEDONIST, THE PROGERIANS, LOST BARON @ Trix, Antwerpen LARAAJI, GIGI MASIN, EILAND @ Vooruit, Gent LIESA VAN DER AA @ De Warande, Turnhout DOMINIC SONIC, DON CAVALLI @ Aéronef, Lille, Fr SUUNS @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zondag 22 mei Eupen Musik Marathon: ARQUETTES, BENNET, BOY, FEASANT PLUCKERS, FJØRT, HIGH VOLTAGE, ILYDAEN, VUURWERK, WAITING FOR THE WINTER, BIG BANDITS, EL TOTO CAFE, GRAINNE HOLLAND, ORKESTA MENDOZA, ROB HERON AND THE TEA PAD ORCHESTRA, T.TIME, ART CRIME, JULIEN ROGER, SAN MIGUEL, TOMMY VELLA & MIRO MITO @ Eupen Nuits du Beau Tas: MOE, MOTHERFUCKER, LA PINCE @ Magasin4, Brussel Kokopelli: JAMAICAN JAZZ ORCHESTRA, ORCHESTRE INTERNATIONAL DU VETEX, CHICO TRUJILLO, TINGLING SQUARE, … @ Goet te Wynckele, Gullegem BOUDEWIJN DE GROOT @ CC Ha, Hasselt MONO/POLY, SAMIYAM, NIKITCH @ DOK, Gent BLACKIE AND THE OOHOOS @ Staminee De Living, Heist o/d Berg

maandag 23 mei CIARAN LAVERY, SIV JAKOBSEN @ AB, Brussel

dinsdag 24 mei NADIA REID, ANTHONIE TONNON, SOREN JUUL @ AB, Brussel ALAN LIGHT & TETUZI AKIYAMA, TANDAAPUSHI @ Het Bos, Antwerpen GLINTS @ Het Depot, Leuven IL DIVO @ Lotto Arena, Antwerpen KIKAGAKU MOYO, MOANING CITIES @ Magasin4, Brussel RYAN MCGARVEY @ Spirit Of 66, Verviers MUMFORD & SONS @ Sportpaleis, Antwerpen BLEACHED, TOYBLOÎD @ Aéronef, Lille, Fr

woensdag 25 mei MY DISCO, JARENDUREN @ Het Bos, Antwerpen RAVEYARDS @ Ha’, Gent BRYAN ADAMS @ Sportpaleis, Antwerpen BILL RYDER-JONES, THE CORAL @ Trix, Antwerpen

BALOJI donderdag 26 mei THE MYSTERY LIGHTS @ AB, Brussel EAGULLS @ Het Bos, Antwerpen BILLIE RODNEY @ deBuren, Brussel ALAN LIGHT & TETUZI AKIYAMA @ Huis23, Brussel USELESS EATERS, AVENUE Z, USE @ Madame Moustache, Brussel WALRUS @ De Monk, Brussel THORBJORN RISAGER BAND @ Spirit Of 66, Verviers BOMBINO; BILLIE RODNEY @ Trix, Antwerpen ECHO BEATTY @ Vooruit, Gent ALEX & ANNIE DJ SET, PAPRIKA KINSKI, AUTO CLARK, LA MVERTE, YOU MAN @ Aéronef, Lille, Fr HER @ Grand Mix, Tourcoing, Fr ADMIRAL FREEBEE, MICHAEL PATRICK KELLY @ Mezz, Beda, Nl

vrijdag 27 mei JUGGALO NIGHT: VIPER PIT, DOWNTOWN BOYS, SPACE BABY FLEX, … @ Het Bos, Antwerpen 4ADUB @ 4AD, Diksmuide HARD RESISTANCE, OVERLORD, HOPE ERODES, RABID WOLVES @ JC Bouckenborgh Merksem LITTLE DOTS, KRIS DANE @ CC, Mechelen OLLA VOGALA @ Ha’, Gent SENAMO, SEYTÉ, MANI DEIZ, FLO @ Magasin4, Brussel STAVROZ, DJ HECKMAN @ N9, Eeklo KENSICO @ Spirit Of 66, Verviers HYDROGEN SEA, METROBOX, FCL, … @ STUK, Leuven EAGULLS @ Vk, Brussel ATA KAK, PRINCE RAMA, … @ Vooruit, Gent DRUMS’N’GUNS @ De Zwerver, Leffinge LES INNOCENTS @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zaterdag 28 mei Duvelblues Festival: SEAN CARNEY & SHAUN BOOKER, ALVIN YOUNGBLOOD HART’S MUSCLE THEORY, LARRY GARNER & MICHAEL VAN MERWYK, BERT DEIVERT & COPPERHEAD RUN,.. @ JOC Weiland, Puurs Moesterbal: SAGA, MADAQUITO, SPICY PETE, WHITE VAN MEN, CHAPEAUX, LOUIE LOUIE, BLUE CARAVAN, THE NICE GUYS @ DAC De Moester, Sint-Denijs-Westrem Nuits du Beau Tas: GLÜ, CONVULSIF, FILIAMOTSA & G.W. SOK, ZE ZORGS, ALONE @ Magasin4, Brussel Big Next: 18+, FLAVIEN BERGER, NADIA REID, SOLDIER’S HEART LE COLISEE, SAMUELSPANIEL, LEMONTRIP, SODA PLAINS, TSAR B, FILOSOFISCHESTILTE

@ DOK, Gent RICO & STICKS # OPGEZWOLLE TOTNU, TYPHOON, JUNGLE BY NIGHT, KUENTA I TAMBU, WEVAL, JAMESZOO; JENS KURROS @ AB, Brussel LOWUP LABEL NIGHT @ Beursschouwburg, Brussel BLEACHED @ Het Bos, Antwerpen FRACTURED INSANITY, WARBEAST REMAINS, TORTURERAMA, GORE FORCE 5, BLAZING ROW @ Antwerp Music City, Antwerpen QUILT @ Cactus Club, Brugge MILO MESKENS @ Café Café, Hasselt PRICEDUIFKES, THE LOVEABLES @ Gonzo, Ninove VON PLASTIK, MUSIC FOR IRON MAN @ KC Belgie, Hasselt STUFF., A PAGE OF MADNESS @ Kaskcinema, Gent WOODWORKS @ Kulturzentrum Jünglingshaus, Eupen KISS THE ANUS OF A BLACK CAT @ Kuroneko Tattoo Party, Gent MARC HYPE @ MOD, Hasselt JACKSON SLOAN & THE RHYTHMTONES @ De Roma, Antwerpen ISLE OF MEN @ Schipperskapel, Brugge DOOMSQUAD, THE GERMANS @ Trix, Antwerpen ROCHE MUSIC: FKJ, DARIUS, KARTELL, CEZAIRE @ Aéronef, Lille, Fr LA GUINGUETTE DES CHOLRALES @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zondag 29 mei Big Next: CAR SEAT HEADREST, JESSY LANZA, YAK, HIELE, MOTHERS, THE MYSTERY LIGHTS, WHITE WINE, MAOUPA MAZZOCHETTI, CONTAINER @ DOK, Gent ADMIRAL FREEBEE, COELY, WOODIE SMALLS, STUFF., BROLIN, GLINTS @ AB, Brussel CAR SET HEADREST @ DOK, Gent DE HELD @ Live in Hasselt UNSANE, SOFY MAJOR @ De Kreun, Kortrijk BLACK RAINBOWS, BLACK LUNG, BIG FAT LUKUM @ Magasin4, Brussel

maandag 30 mei KORN @ AB, Brussel CAVERN OF ANTI-MATTER, YETI LANE @ Aéronef, Lille, Fr

dinsdag 31 mei FREDDIE GIBBS; MARBLE SOUNDS, ANSATZ DER MASCHINE @ AB, Brussel IMARHAN @ Het Bos, Antwerpen CHRIS BROWN @ Lotto Arena, Antwerpen GRAHAM NASH @ De Roma, Antwerpen ROBERT JON & THE WRECK @ Spirit Of 66, Verviers PAPER WINGS, OFKOORS @ Staminee De Living, Heist o/d Berg

16/05 Les Nuits Botanique 20/05 N9, Eeklo 08/07 Les Ardentes, Liège 13/07 Dour Festival

BILLIE KAWENDE

08/05 Café Entrepot, Leuven

DE HELD

28/04 Candelaershuys, Ukkel 29/05 Live in Hasselt

DVTCH NORRIS

30/04 Lighters Up @ Charlatan, Gent 03/05 Café Café, Hasselt

ERTEBREKERS

06/05 De Casino, Sint-Niklaas 14/05 Gladiolen, Olen

FACES ON TV

19/05 De Studio, Antwerpen 25/06 Genk On Stage

GABRIEL RIOS - solo

29/04 De Velinx, Tongeren 30/04 ‘t Getouw, Mol 05/05 Witlofsessies @ Kerk, Erondegem

GABRIEL RIOS

06/05 Labadoux Festival, Ingelmunster

HYDROGEN SEA

27/05 STUK Eindfeest, Leuven

JACLE BOW

30/04 Schoolrock, Kontich 01/05 SOS Rock, Londerzeel 14/05 Gladiolen, Olen 25/06 Repmond Rock, Rupelmonde

JEF NEVE - solo

12/05 CC De Herbakker, Eeklo

JOY WELLBOY

06/05 Wanderlust @ De Studio, Antwerpen

LADY LINN

11/05 AB, Brussel 24/05 Handelsbeurs, Gent

LILI GRACE

19/06 Staminee De Living, Heist-o/d-Berg

MILO MESKENS

06/05 JC Juvenes, Zele 12/05 Charlatan, Gent 28/05 Live in Hasselt @ Café Café

Moondog by ROLAND & friends 10/07 Gent Jazz

PIETER EMBRECHTS

01/05 Pleinafair, Leuven 13/05 De Singer, Rijkevorsel (try-out) 15/05 Straatfeesten, Kalmthout 21/05 AB, Brussel (sold out)

PUGGY

01/07 Rock Werchter

SELAH SUE

01/07 Couleur Café, Brussel 04/08 Het Groot Verlof, Leuven 06/08 Ronquières Festival 11/08 Lokerse Feesten

SIOEN

03/05 Handelsbeurs, Gent

SLOW PILOT

07/05 Labadoux Festival, Ingelmunster

STEAK NUMBER EIGHT

30/04 Eden, Charleroi 19/06 Graspop Metal Meeting, Dessel 16/07 Rock Herk

STIKSTOF

17/07 Dour Festival

STUFF.

21/05 Eupen Musik Marathon 03/06 Volta XL, Brussel

TOURIST LeMC

07/05 Putrock, Beringen 14/05 Gladiolen, Olen 12/11 Lotto Arena, Antwerpen

TYPHOON

06/05 Wild in’t Park, Herent 28/05 AB, Brussel 25/06 Genk on Stage

Check all dates at BUSKER.BE

BONGRIPPER, GHOLD @ Vk, Brussel WINDHAND, LONELY KAMEL @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

woensdag 01 juni TEHO TEARDO & BLIXA BARGELD @ AB, Brussel LIIMA @ Cactus Club, Brugge BEN PRESTAGE @ Café den Bromfiets, Bonheiden CATE LE BON, BLACKIE & THE OOHOOS @ De Kreun, Kortrijk DANIEL ROMANO, KACY & CLAYTON @ De Roma, Antwerpen

donderdag 02 juni SYSMO & GUEST @ Atelier 210, Brussel DANIEL ROMANO, KACY & CLAYTON @ DOK, Gent PENTATONIX @ Lotto Arena, Antwerpen JONATHAN WILSON @ Minard, Gent THE SPECTORS @ Trix, Antwerpen BLACK LIPS, JACK OF HEART, GO!ZILLA @ Vk, Brussel THE HEADSHAKERS AND NAPOLEON MURPHY BROCK @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

vrijdag 03 juni Goezot in ’t Hofke: URBANUS EN DE FANFAAR, BOTTLE OF MOONSHINE, DJ FUNKIE FRANKIE @ ‘t Hofke van Chantraine, Turnhout Volta XL: STUFF., GLINTS, POLDOORE @ Beursschouwburg, Brussel WINTERLAND ‘76 @ 4AD, Diksmuide MILOW, EMMA BALE @ AB, Brussel MAURO’S SLOTSHOW @ CC, Mechelen AMBASSADOR21, MAMMOUTT, GHETTO BLASTARD @ Magasin4, Brussel TUXEDOMOON @ Piaf, Antwerpen SUPER CHIKAN JOHNSON @ Spirit Of 66, Verviers NICHOLAS ALLBROOK @ De Zwerver, Leffinge HUSTLA, TAMBOUR BATTANT @ Grand Mix, Tourcoing, Fr Vestrock: KENSINGTON, BINGO PLAYERS, THE BOXER REBELLION, JOHN COFFEY, MY BABY, BROEDERLIEFDE, BLACK HONEY, TEXTURES, SBMG, THE ACADEMIC, EVI LINVADERS, WOODIE SMALLS, KING KONG COMPANY, REPTILIANS, FLYING HORSEMAN, CRONIN, DORIAN AND THE GRAYS @ Festivalterrein Buitenvest, Hulst, Nl

zaterdag 04 juni Loaf Festival: MACHIAVEL, STEELOVER, PASCAL BORBE’S FRIENDS, EAGLES ROAD, SOUTH OF HEAVEN, EAR DANGER @ Kulturzentrum Alter Schlachthof, Eupen

Goezot in ’t Hofke: TT SYNDICATE, RED HOT ‘N BLUE, THE COUNTRYSIDE OF HARMONICA SAM, BIG TIME BOSSMEN, … @ ‘t Hofke van Chantraine, Turnhout DUB INVADERS @ Atelier 210, Brussel MARISSA NADLER @ Cactus Club, Brugge EVIL SUPERSTARS @ CC, Mechelen THE GRASROOTS MOVEMENT @ N9, Eeklo ARBEID ADELT! @ OC De Vonke, Heule 2 BAL 2 NEG, ARAL & SAUZE @ Vk, Brussel Vestrock: MODESTEP, DE STAAT, TYPHOON, K’S CHOICE, THE VAN JETS, ALL TVVINS, SEVN ALIAS, T.RAUMSCHMIERE, BOUGENVILLA, MAX JURY, PACESHIFTERS, ECHOTAPE, DE LIKT, COMPACT DISK DUMMIES, HATY HATY, FACES ON TV, INDIAN ASKIN, CUT_, BLAAS OF GLORY, DOUGLAS FIRS, PEER, LEBBIS, DR.VALERIE DELAWEYNS, HETTY HELSMOORTEL @ Festivalterrein Buitenvest, Hulst, Nl

zondag 05 juni Goezot in ’t Hofke: JAMES ‘SUPER’ CHIKAN JOHNSON, CHILLY WILLY, ROBERT JON & THE WRECK, BEN PRESTAGE, … @ ‘t Hofke van Chantraine, Turnhout THE MELVINS @ De Kreun, Kortrijk JESSE ASHFIELD @ Staminee De Living, Heist o/d Berg WHITE LUNG @ Trix, Antwerpen

maandag 06 juni BONNIE RAITT @ Koninklijk Circus, Brussel GWYN ASHTON @ Spirit Of 66, Verviers

dinsdag 07 juni EXPLOSIONS IN THE SKY @ AB, Brussel IXXI, DJEVELKULT, ABSOLUTUS @ Het Bos, Antwerpen JUCIFER, THE MIGHTY PROGERIANS, 30.000 MONKIES @ Magasin4, Brussel

woensdag 08 juni Uncanny Valley: MANUEL PADDING, WAXY, VOLCANO THE BEAR, ARTFORM IN NATURE (expo) @ 019, Gent EXPLOSIONS IN THE SKY @ AB, Brussel MARE, EMPLOYED TO SERVE @ Magasin4, Brussel

donderdag 09 juni Uncanny Valley: ROCK & JOE POTTS, 696 BLUE SBAND, DIVID TOOP, LAFMS-LEDEN & WOLF EYES (talk) @ SMAK, Gent ELEFANT @ Charlatan, Gent DAVE SMALLEY, HOMER @ Magasin4, Brussel FARFLUNG, DORRE @ Sojo, Leuven

WINTERLAND ‘76 @ Trix, Antwerpen LA RAIZ, OPMOC @ Vk, Brussel TORTOISE, DLGZ ROCK 5TET @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

VESTROCK 3 t/m 5 juni Hulst (NL)

vrijdag 10 juni Uncanny Valley: AIRWAY, NATE YOUNG, JOHN OLSON, HUMAN HEADS, LAFMS VIDEO SCREENINGS by Floris Van Hoof @ Vooruit, Gent AMBER ARCADES @ 4AD, Diksmuide ADOMAS/UCTURE, NOSEDRIP @ Beursschouwburg, Brussel COMBICHRIST, LORD OF THE LOST, FILTER, AFTERPARTY @ Europahal, Tielt DOE MAAR @ Lotto Arena, Antwerpen THE SORE LOSERS @ De Roma, Antwerpen SPAIN, MAD ABOUT MOUNTAINS @ Trix, Antwerpen Pinkpop: RED HOT CHILI PEPPERS, JAMES BAY, BASTILLE, THE COMMON LINNETS, MAJOR LAZER, YEARS & YEARS, GARY CLARK JR., DE STAAT, BEAR’S DEN, LUKAS GRAHAM, STORKSKY, SKIP&DIE dj-set & FRIENDS, ONE OK ROCK, SARA HARTMAN, THE STRUTS, CLEAN PETE @ Megaland, Landgraaf, Nl

zaterdag 11 juni Uncanny Valley: EXTENDED ORGAN, WOLF EYES, CALHAU!, VOM GRILL, DAVID TOOP & TOM RECCHION, LAFMS VIDEO SCREENINGS by Floris Van Hoof @ Vooruit, Gent LAFAWNDAH, ZORA JONES, SKY_H1 @ Beursschouwburg, Brussel MATMOS @ KC Belgie, Hasselt SHEARWATER, CROSS RECORD @ Bourla, Antwerpen Pinkpop: RAMMSTEIN, DOE MAAR, LIANNE LA HAVAS, JAMES MORRISON, WALK OFF THE EARTH, PUSCIFER, GHOST, SKILLET, HALESTORM, IMELDA MAY, ROBIN SCHULZ, NOTHING BUT THIEVES, MATT SIMONS, LUCAS HAMMING, MIAMIGO NOISIA, BAZART, LUCKY FONZ III, PARQUET COURTS, THE SORE LOSERS, MADI HERMENS @ Megaland, Landgraaf, Nl

De Staat © Isabelle Renate La Poutré VESTROCK heeft ondertussen zes edities op de teller. Voor nummer zeven blijft het festival op een prachtig eiland in de buitenvest van Hulst gelokaliseerd. En blijkbaar is de gezellige en ontspannen sfeer er heel speciaal. Het thema is trouwens Mixing Music, Art & Science. Dus niet alleen een muzikale line-up, maar ook een educatief programma en theater in de VESTROCK UNIVERSITY en kunst op de VESTROCK-weide. Wij focussen ons op ’t muzikale luik en spotten op 3 juni Kensington, Bingo Players, The Boxer Rebellion, John Coffey, Evil Invaders, Woodie Smalls, Flying Horseman, … Op 4 juni op de affiche: Modestep, Typhoon, De Staat, K’s Choice, The Van Jets, T. Raumschmiere, Compact Disk Dummies, Douglas Firs en vele anderen. Zondag 5 juni is ’t dan de beurt aan VESTROCK JUNIOR. Is dus voor de fans van K3 en andere ongein. Een ticket kost in voorverkoop 39 euro voor vrijdag en 45 euro voor zaterdag. Combitickets zijn alleen verkrijgbaar voor vrijdag en zaterdag en hiervoor tel je 59 euro neer. Tickets voor VESTROCK JUNIOR zijn dus volledig afzonderlijk verkrijgbaar en kosten in voorverkoop 20 euro. En voor een campingtickets dok je dan weer 10 euro neer. Check www.vestrock.nl voor dit alles en nog veel meer.

Free Stuff

zondag 12 juni PUSCIFER @ AB, Brussel ADELE @ Sportpaleis, Antwerpen Pinkpop: PAUL McCARTNEY, LIONEL RICHIE, KYGO, JOHN NEWMAN, DOUWE BOB, SKUNK ANANSIE, BRING ME THE HORIZON, ALL TIME LOW, TOM ODELL, JUNGLE BY NIGHT, BALTHAZAR, VINTAGE TROUBLE, JAMIE LAWSON, ST.PAUL & THE BROKEN BONES, HARTS, DJ’S WAXFIEND & PRIME, SEVN ALIAS, BROEDERLIEFDE, GRAVEYARD, THE LONDON SOULS, SLAVES, WALKING ON CARS, MIDAS @ Megaland, Landgraaf, Nl

Housewives

2 x Scratch+Snuff-duoticket 7 mei @ Charlatan, Gent Nieuwe editie van Scratch+Snuff met deze keer het Engelse Housewives en La Jungle uit Mons op de affiche. Verwacht je aan een vette lap postpunk en spannende no-wave met gevaarlijke, dissonante gitaren en tegendraadse ritmes à volonté. Noteer alvast 7 mei @ Charlatan (Gent) in die agenda! Geen zin om die 6 euro op te hoesten? Mail dan voor één van de 2 gratis duotickets. Filip.rifraf@skynet.be – Scratch+Snuff

Sans titre-1 1

13/03/07 14:34:54

#dour2016

w w w. dour f e s t i v a l . b e

TICKETS : 1 DAY : 60 €, 5-DAY PASS : 150 € (including camping) excl booking fee - free shuttle from Saint-Ghislain train station, free parking

A$ap Ferg, Bad Company Uk (Full Original Lineup), Band Of Skulls, Ben Klock, Birdy Nam Nam, Boris Brejcha, Boys Noize, Danakil, Dave Clarke, Deluxe, DJ EZ, DJ Premier & The Badder, Django Django, Etienne de Crécy presents Superdiscount 3 Live, Fakear, Floating Points live, Four Tet, High Contrast feat. MC Wrec, Kerri Chandler, Kollektiv Turmstrasse, Lagwagon, Len Faki, Life of Agony, Mac DeMarco, Maceo Plex, Madball, Mobb Deep, Mr. Oizo, N’to Live Perc, Netsky LIVE, Odesza, Oxmo Puccino, Pantha Du Prince presents The Triad, Peaches, Pixies, Poliça, PRhyme, Rhye, Richie Hawtin, Roni Size & Dj Krust present Full Cycle, Rudimental, Salut c’est cool, Sigur Rós, Skepta, Spor, Stand High Patrol, The Prodigy, The Vaccines, Tiga live, Underworld, Wiz Khalifa, ... 20syl & Mr. J. Medeiros present AllttA, Acid Arab live, Adrian Sherwood, Allah-Las, Bicep, Biga*Ranx, Blackout Showcase feat. Black Sun Empire, State of Mind, Neonlight & MC LowQui, Borgore, Club cheval, Congo Natty feat. Congo Dubz, Tenor Fly, Nanci & Phoebe, Damian Lazarus, Daniel Avery, David August, dBridge feat. SP:MC, Denzel Curry, Dope D.O.D., Dorian Concept live feat. Cid Rim & The Clonious, Elliphant, Eyehategod, Factory Floor, Fat White Family, Fatima Yamaha, Frank Carter & The Rattlesnakes, Gold Panda, Goldlink, Harrison Stafford & The Professor Crew, Henrik Schwarz, Ho99o9, Jauz, Jazzy Bazz, Jeanne Added, John Talabot, Kadavar, Kevin Gates, King Khan & The Shrines, La Femme, Lady Leshurr, Le Bal des Enragés, Lunice, Marek Hemmann live, Mass Hysteria, Maya Jane Coles, Mbongwana Star, MCDE, Mind Against, Nick Waterhouse, Nosaj Thing, Novelist, Odezenne, Panda Dub Live Band, Pat Thomas & Kwashibu Area Band, Paula Temple, Roots Manuva, Seth Gueko, SOPHIE, Stormzy, Suuns, Ta-Ku, The Bronx, The Soft Moon, The Subways, U-Roy & King Sturgav, Vald, Venetian Snares live, Wiley & Slimzee,Yaniss Odua & Artikal band, Yung Lean, ... Alix Perez & Eprom present SHADES, Amelie Lens, Audio b2b Gridlok, Baloji, BEFFROI, Being As An Ocean, Between The Buried And Me, Bjarki, Blondy Brownie, Brain Damage live, Branko, Caballero & JeanJass, Cakes da Killa, CASisDEAD, Chester Watson, Comah, CYRK live, Dagoba, Danny Daze, Destruction Unit, DJ Marky feat. SP:MC, Dj Paypal, Do Or Die, Dub Phizix & Strategy, Electrobugz aka Beuns live set, Emicida, Father, FEWS, Flavien Berger, Ganja White Night live, Hayden James, Henri PFR, HONNE, Islam Chipsy & EEK, Italian Boyfriend, Ivy lab, J.C.Satàn, James Marvel feat. MC Mota, Jay Prince, Kanka, Kenji Minogue, Kirk Knight, KomaH, La Colonie de Vacances, La Jungle, La Mverte, Lawrence Le Doux, Lefto, Les R’tardataires, Lotic, Louisahhh!!!, Maduk feat. MC Mota, Manu Le Malin dj set, Manudigital, Max Graef Band, Mdou Moctar, Mefjus feat. Maksim MC, MNEK, Nastia, Nasty, Nixon, Noisebuilder live, Nout live, Oyster Node, phace feat. Lowqui, Pierre, Pomrad, Popof feat. Arno Joey, Protest The Hero, Protomartyr, Randomer, Roméo Elvis & Le Motel, Ryan Hemsworth, Sango, Soom T, Stereoclip live, STIKSTOF, Témé Tan, Tha Trickaz, The Arrs, The Scrap Dealers, The Upbeats feat. Lowqui, TSR Crew, ULYSSE, Up High Collective (beat-set), Uproot Andy, Victoria+Jean, Woodie Smalls, ... music