RifRaf december 2013 NL

stAff picks

16 ,0 0 €

21,5 0

Nick cave & The Bad SeedS

recOmmends

duySTer 4

16 ,5 0 €

14,5 0 €

€

FlyiNg horSemaN

roTT childS

City Same City

Alleluia

Live from KCRW

14,5 0 €

QueeNS oF The SToNe age Like Clockwork

14,5 0 €

11,0 0 €

14,5 0 €

11,0 0 €

14,5 0 €

vampire WeekeNd

The NaTioNal

Sigur róS

FraNz FerdiNaNd

charleS Bradley

Modern Vampires of The City

Trouble Will find Me

Kveikur

Right Thoughts Right Action

Victim Of Love

15,5 0 €

17,0 0 €

16 ,0 0 €

14,5 0 €

15,5 0 €

SkuNk aNaNSie

arcTic moNkeyS

poliça

TiNderSTickS

aNNa calvi

An Acoustic Skunk Anansie

AM

Shulamith

Across Six Leap Years

One Breath

16 ,0 0 €

15,5 0 €

14,0 0 €

14,5 0 €

15,0 0 €

maTTheW e WhiTe

villagerS

mouNT kimBie

BoardS oF caNada

grizzly Bear

Big inner: Outer Face

Awayland

Cold Spring Fault Less Youth

Tomorrow’s Harvest

Shields Expanded

A l t e r n A t i v e

w

w

O n l i n e

r e c O r d s t O r e

w . b i l b o r e c o r d s . b e

B i l B O • l A d e u z e p l e i n 13 • B - 3 0 0 0 l e u v e n • 016 5 0 07 7 3

251

jaargang 25 • dec ’13 - jan ’14

04 Shortcut 06 Kükl 04 06 08 09 10 12 14

Zara McFarlane Future Of The Left Toy Polica Warpaint Wooden Shjips of Montreal

homegrown 16 Geppetto And The Whales 18 The Future Dead 20 (on cd) 24 40 40 40

© Mia Kirby

warpaint

Opsporingsbericht: vier ogenschijnlijk lieflijke, maar vervaarlijk klauwende nimfen met psychedelische trekjes - u kent ze als de girl group Warpaint - zijn sinds debuutep ‘Exquisite Corpse’ verdwaald in de mythische laagvlaktes van het uitgestrekte Silicon Valley en afgaande op de tweede (titelloze) langspeelplaat (release: 20 januari) houden de dames zich nog steeds op in de duistere onderwereld van Californië. Over dromerige (fluister)pop vol mineurakkoorden en kringelende gitaarrifs trekt het viertal als vanouds een wazig laagje geluidsmist, waardoor de tracks gloeien in een bevreemdende, ongrijpbare gloed. Zangeressen Emily Kokal en Theresa Wayman vervlechten haast in elkaar en wisselen in wanhoop en weemoed gelardeerde teksten uit, terwijl de strakke ritmesectie en pulserende bassen je in een bedwelmende wurggreep houden. Meer dan ooit is Warpaint er op ‘Warpaint’ met een less is more-aanpak in geslaagd om alle ballast overboord te kieperen en een verrukkelijke - zowel dromerige als down-to-earth - plaat te destilleren uit brokjes weltschmerz, smart en radeloosheid. Een wolk van een plaat.

Geppetto And The Whales zitten een jaar na hun finaleplaats in Humo’s Rock Rally

Earteam Compiled Bookmakter Viewmaster

42 Glimps 43 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties

nog steeds in hun wittebroodsweken. Eerst was er de ep ‘People Of Galicove’ die ze samen met Pascal Deweze opnamen en voor de gloednieuwe plaat ‘Heads Of Woe’ (release: 10 januari) strikten ze producer Thom Monahan. ‘Heads Of Woe’ zit momenteel nog in bubbeltjesplastiek en klinkt uitermate fris. De Kempenaren staan voor oorstrelende luisterpop die occasioneel uitstapjes maakt richting folk, al is het ook soms wat rauwer. Het is echter de samenzang à la Fleet Foxes die je meer dan eens naar adem doet snakken. Geen rechtlijnige album dus, wel veel avontuur, pracht en praal, verpakt in een mooi hoesje. Dikke duim!

© Anna Ignatenko

wooden shjips

© Athos Burez

geppetto and the whales

Colofon www.rifraf.be jaargang 25 nr. 251 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf feb: uit op 30 jan

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 15 jan

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 20 jan

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, robin looyen, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, jana poppelaars, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover mia kirby

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be

layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be

België: 15 € Europa: 25€

drukkerij Corelio Printing Anderlecht

BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres.

U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

04

shortcut

T e k s t: M i c h i e l V a n M e e r v e n n e

Expo ‘Stargazer’, Guy Kokken t/m 27 jan Cultuurcentrum Mechelen Cultuurcentrum Mechelen zag er zelden zo mooi uit nu er foto’s van de hand van Guy Kokken hangen. Hij maakte pakweg 20 jaar geleden jarenlang foto’s voor RifRaf, nu nog steeds voor bladen als Weekend Knack, Elle, OOR en De Standaard Magazine en enkele platenlabels. Een kladderende Stromae met een fles ketchup of Ruben Block van Triggerfinger die zijn kostuum inruilt voor een trui van Knokke en met een frigobox zeult. Door de lens van Guy Kokken ziet alles er opeens kleurrijker, scherper en fascinerender uit. De expo ‘Stargazer’ is volledig gratis te bezoeken t/m 27 januari, maar niet tijdens de kerstvakantie. Check www.guykokken. com en www.cultuurcentrummechelen.be voor meer info!

Expo ‘If travel is searching’, Tinne Blommaert t/m 12 jan @ Bibliotheek, Sint-Nikl aas Nog steeds honger naar rockfotografie? Dan kan je ook naar de nieuwe tentoonstelling van Tinne Blommaert in de bibliotheek van Sint-Niklaas. Niet te vergelijken met het werk van Guy Kokken, want de Antwerpse zweert bij analoge fotografie. Ook bij haar vinden we mooie namen terug: Thurston Moore die met het boek van Tinne poseert, Jan en Dries van Black Box Revelation met hun haar in de war, The Datsuns tijdens hun set en The Van Jets in een innige groepsknuffel. Ook deze expo is gratis toegankelijk! Meer info via www.tinneblommaert.be

Een allerl aatste keer Ed&Kim Ed&Kim kondigden afgelopen zomer helaas aan dat ze noodgedwongen een streep onder hun 15-jarige carrière trekken. Ed moet wegens gezondheidsproblemen het dj’en aan de kant schuiven, maar blijft wel als labelmanager bij N.E.W.S. werken. Kim gaat solo door als Michael Midnight en met Dimitri Cologne in The Whatevers.

Om toch op een deftige manier afscheid te nemen van een jarenlang succesverhaal, reserveren Ed&Kim op 7 december de Hasseltse Forty Five voor een laatste knalfeestje voor ze voorgoed hun naam in een donkere kelder opsluiten. Feesten doe je met vrienden, dus komen Limburgers Goldfox (RaveOurSouls, programmator Forty Five) en Faisal (DJ-Mania 2012) alvast opdagen om plaatjes te draaien. Mike Mago, de labelbaas van het Nederlandse BMKLTSCH, ontving ook een uitnodiging en bevestigde zijn komst. Ed&Kim zelf sluiten de avond af met de classics uit hun set. Een voorverkoop is er niet, dus moet je de avond zelf tijdig de Forty Five zien binnen te geraken. Altijd handig om dan 10 euro op zak te hebben! Bezoek www.fortyfive.be voor meer info. Een allerlaatste keer compleet uit het dak tijdens een Ed&Kim-set! Zie dat je er bij bent!

Schrijf je in voor dj-contest van Kunstbende 15 De inschrijvingen voor de 15de editie van de Kunstbende lopen momenteel vlotjes binnen.

Wie wat dj-bloed in zich heeft stromen en tussen 13 en 19 jaar is, kan nog steeds zijn profiel insturen voor de dj-contest. Werkelijk alle genres krijgen een kans: blues, klassiek, electro, jazz, metal, pop, reggae, rock, urban en zelfs wereldmuziek. Vanaf 1 februari worden er tien finalisten bekend gemaakt. Zij mogen zich op 9 mei bewijzen in De Warande, Turnhout. Je hoeft maar een spetter ambitie te hebben om je kans te wagen. Iets voor jou? Surf snel naar www.kunstbende.be, want vanaf 1 januari worden geen inschrijvingen meer geaccepteerd.

Artists In Residence @ Het Depot Sinds 2008 helpt Het Depot jonge artiesten. Het Leuvense muziekcentrum geeft hen onderdak én artistieke, zakelijke en promotionele ondersteuning. Een stevige, extra duw in de rug dus.

Eén jaar na de heropening kan de residentiewerking worden geoptimaliseerd én kondigt Het Depot de nieuwe residents aan. Worden er het komende jaar uitgebreid geknuffeld en gemasseerd: Willow, Tout Va Bien en Hydrogen Sea!

Zara

Stemmen uit de duizend komen vroeg of laat ergens aan de oppervlakte. Zara McFarlane groeide op in een grijzige achterbuurt van Londen en bleef geduldig naar het conservatorium gaan tot de juiste trein passeerde. Machinist van dienst was

doorwinterd fijnproever Gilles Peterson, die de wereld kennis liet maken met de innemende charme van een 30-jarige prachtstem. RifRaf bestelde Zara’s nummer bij de Engelse inlichtingendienst en belde haar op om te horen of ze ook aan telefoon even zoetgevooisd is.

Hi Zara!

Zara McFarlane: “Hey! Jij belt vanuit het land van de chocolade?”

Klopt. Je bent juist gebriefd!

Zara: “Ik speelde vorig jaar één van m’n leukste shows in Antwerpen, tijdens Jazz Middelheim. Geweldige dag heb ik er beleefd. Stralende zon, fijn publiek en heel positieve feedback na m’n optreden.”

Het openingsnummer op ‘If You Knew Her’ heet ‘Open Heart’.

Is dit het album van de emotionele openhartigheid?

Zara: ”Zonder ik het besefte is het een heel open, persoonlijke plaat geworden. Alle nummers zijn maximum een jaar oud en tonen met andere woorden akelig nauwkeurig wie ik ben - of toch op dit moment. Maar het gaat even goed over andere vrouwen, hun emoties, hun liefdesverdriet, hun verlies, hun strijd. Het is een ode aan alle vrouwen. Van de alfavrouw tot de huisvrouw.”

Dat lijkt op een (on)bewuste eerste stap in de voetsporen van grote jazzvrouwen als Billie Holiday, Ella Fitzgerald of Nina Simone.

Zara: “Me vergelijken met sterke vrouwen als Nina Simone is het mooiste compliment dat je me kan geven. Maar ik ben nuchter genoeg om dat te relativeren. Ik ben nog jong. Ik leef vandaag en wil me op elk podium heel hard bewijzen. Dat is trouwens ook wat

05

McFarlane Een ode aan alle vrouwen ik het liefste doe. Platen opnemen is geweldig, maar enkel tijdens het performen heb ik het gevoel dat ik volledig kan tonen wie ik ben.”

En tussendoor geef je nog muziekles?

Zara: “God, wat doe ik dat graag! Jonge mensen aansporen muziek te studeren en jazz te leren kennen, geeft ontzettend veel voldoening.

Voorlopig kan ik dat trouwens perfect combineren met mijn optredens.

Naast en na m’n show ben ik eigenlijk helemaal geen feester. Ik ben niet echt extravert, noch erg spontaan. Dat is ook één van de redenen waarom ik zo lang muziek ben blijven studeren: het was de enige manier om er iets mee te bereiken.

Onderschat mijn koppigheid niet Hoe ben je dan precies bij Gilles Peterson terechtgekomen?

Zara: “Via-via. Enkele jaren geleden nam ik enkele house-tracks op met een vriend van me, Bopstar. Hij kende iemand die Gilles kende, ik flanste een ep’tje ineen en hoopte dat ik zou gedraaid worden op z’n radioshow. Toen ik m’n eigen stem op z’n show hoorde, wist ik niet wat ik hoorde. Hij is de single most important person in mijn muziekcarrière.”

Vertel wat hem zo speciaal maakt.

Zara: “Het coole aan Gilles is dat hij met heel veel passie over mijn muziek praat. Om dat van iemand met zo veel muziekkennis te horen, geeft je kippenvel. Hij kent ook immens veel mensen. Zonder hem zou ik nu af en toe optreden in Londen en proberen enkele shows in andere Engelse steden te pakken te krijgen. Het is moeilijk om mensen zo ver te krijgen dat ze in je muziek investeren. Zeker met jazz. Maar ondertussen speel ik in Turkije, België en de rest van de wereld.”

Komt Gilles ook mee aan de knoppen draaien in de studio?

Zara: “Hij heeft altijd wel suggesties en ideeën, maar onderschat ook mijn koppigheid niet. (lacht) Hij komt af en toe langs in de studio en geeft nooit rechtstreekse aanwijzingen. Hij probeert je te vertellen wat hij denkt door je een plaat te geven die je moet beluisteren. Hij ziet heel erg goed wat voor artiest je bent en laat je doen met wat je aan het doen bent.”

Zijn eclectische smaak moet jou ook liggen, nee?

Zara: “We verstaan elkaar. Het is vaak makkelijker te communiceren met hem dan met iemand die enkel met jazz bezig is. Zoals ik je zei, maakte ik al houseplaten, maar daarvoor heb ik in reggaebands gespeeld. Misschien heeft reggae en de Jamaïcaanse covercultuur er voor gezorgd dat ik zo

graag andere versies maak van bestaande nummers. Nu ik er over nadenk ben ik eigenlijk vrij laat verliefd geworden op jazz. Pas op m’n negentiende ben ik jazz standards beginnen zingen. Toen ik de adrenaline van een geslaagde improvisatie ontdekte, was het hek helemaal van de dam.”

Je opende op het Londen Jazz Festival voor Dianne Reeves, hoe was dat?

Zara: “Dat was gisterenavond! Fan-tas-tisch. Ik was haar al een paar keer gaan bekijken in de Queen Elizabeth Hall en nu stond ik er zelf, voor een uitverkochte zaal. Ik kreeg bovendien een complimentje van Dianne.”

Heb je een cover van Lauryn Hill gespeeld?

Zara: “Waarom vraag je dat? (lacht) Als kind was ik volledig gek van haar en rond m’n zestiende heb ik op een tv-show een nummer van haar gecoverd. Sindsdien is ze eigenlijk van m’n radar verdwenen, maar misschien staat ze wel op m’n volgende plaat. Merci voor het idee!”

Zara McFarlane ‘If You Knew Her’ Brownswood Records/N.E.W.S.

‘Until Tomorrow’, Zara McFarlane’s debuut uit 2011, werd algemeen onthaald als het ontluiken van een ruwe, Britse jazzdiamant. De opvolger toont ambitie en grabbelt in verschillende tonnetjes: van de spirituele jazz van Pharoah Sanders tot dub, reggae en de zelfbewuste soul van wijven met ballen als Jill Scott en Erykah Badu. Het voldragen stemgeluid van McFarlane werd pas drie jaar geleden gespot door het haviksoog van Gilles Peterson, maar toch schudt deze nachtegaal uit Essex met ‘If You Knew Her’ een ei zo na volmaakte, hedendaagse jazzplaat uit haar mouw. Geen wonder dat onder meer Floating Points, Ogris Debris en Osunlade in de rij staan voor enkele stemsnippers. Geniet van Nina Simone’s ‘Plain Gold Ring’ en snor de Yoruba Soul-remix op van ‘Angie La La’, het monumentale middenrif van het album, van zwoele bariton voorzien door Leron Thomas. Aan alle jazzcats en soulheads, Billie Holiday heeft er een jonge, zwarte en immens getalenteerde kleindochter bij! (mvm) Release: 20 januari

T e k s t: D u a n G att o i f o t o : p o l ly t h o m a s

06

(Selected by Kurt Overbergh)

10

Onderstaande platen hebben Kükl in ’13 midscheeps geraakt, ontroerd, geïnspireerd of ronduit verbaasd.

Atoms For Peace

Kanye West

‘Amok’

‘Yeezus’

Absolute groeiplaat van genie Thom Yorke.

Zelden klonk een major rapartiest muzikaal zo scherp en snedig.

Earl Sweatshirt ‘Doris’ Na Frank Ocean en Tyler, The Creator wederom een Odd Future-diamant.

Elvis Costello and The Roots ‘Wise Up Ghost and Other Songs’ Onwaarschijnlijk hoe Blue Note The Roots en Declan McManus gloedrijk laat blenden.

Bill Callahan ‘Dream River’ Spaarzaamheid – gemiddeld één release om de twee jaar – loont en raakt tot op het bot.

Boards Of Canada ‘Tomorrow’s Harvest’ Het wachten (7 jaar!) meer dan waard. En: overklaste Daft Punk met hun uitgekiende pr-campagne.

Connon Mockasin ‘Caramel’ Welkom in zijn absoluut bevreemdende wereld . Sluit hem in de armen voor hij verdwijnt.

Dean Blunt ‘The Redeemer’ Visionair en een stap verheven boven zijn Hype Williams-moniker.

Deafheaven ‘Sunbather’ Black metal uit het zonnige Californië. Joy Division is nooit veraf.

Forest Swords ‘Engravings’ Heerlijk album op Tri-Angle vol blunted hiphop-beats en lome bezwerende dub.

Foxygen ‘San Fransisco’ Beste single van ’13! Dat orgeltje! Het refrein! Doet Kükl heel even Fukushima vergeten.

Nick Cave & The Bad Seeds ‘Push The Sky Away’ Diept buigt Kükl neder. En is blij dat hij Cave sinds The Birthday Party nooit heeft los gelaten.

Ólöf Arnalds ‘Sudden Elevation’ Unieke IJslandse elf die Kükl keer op keer doet smelten.

Portal ‘Vexovoid’ Superbe Australische metal met een dominante black metal-ondertoon.

Son Lux

Nog maar goed anderhalf jaar geleden lag ‘The Plot Against Common Sense’ onder onze neus, een monster van een plaat waarop Andy ‘Falco’ Falkous zijn gerenoveerde band presenteerde, inclusief bassiste/vriendin Julia Ruzicka. Future Of The Left leek te klimmen op de ladder.

Met lovende kritieken, muziekawards en allerlei andere ondersteuning werd de band aangespoord om nog hoger te grijpen. Dan komt er half 2013 een oproep. Een vraag van diezelfde Future Of The Left om via PledgeMusic, een crowdfunding-site, mee de nieuwe full-cd te helpen realiseren. Op nog geen volledige werkdag, behaalt Falco 230% van het beoogde bedrag binnen. Dat noemen ze in muziekland ongezien en een succesvolle band. Maar wel een band die blijkbaar zonder label zit.

Ondertussen is niet enkel de plaat ingeblikt, ‘How To Stop Your Brain In An Accident’ is zoals hieronder al aangegeven een geweldenaar van een album. Maar Pledgers kregen er de ep ‘Human Death’ bovenop, en een maand voor de release van de full-cd was er ook al de ep ‘Lovesongs For Our Husbands’. Daarom vroegen we Falco, ondertussen ongetwijfeld multimiljonair die moeite moet doen om zijn typische alles aan flarden rijtende cynisme op te poetsen, of alles zo rooskleurig is als het lijkt.

We vroegen het, en konden er traditiegetrouw meteen een dik half uur geen woord tussen krijgen.

Van de ene dode industrie naar de andere

Héérlijke verzamelaars op Honest Jon’s vol calypso, jazz, latin en een vleug reggae.

Andy Falkous: “Kijk, ik ga heel eerlijk zijn. Als het niet de juiste haarsnit heeft met de juiste video en de rest van de hype-creërende geldmachine, is zelfs de beste plaat van het jaar irrelevant, laat staan de vierde Future Of The Left-plaat. Er is sinds we labelloos, of labelvrij zijn, zoveel shit geweest dat ik nu als een stampvoetend kind alleen maar kan denken aan en praten over hoe fucked we ervoor staan. Het wordt steeds moeilijker om op deze manier te blijven werken. Voor muzikanten en bands is er geen geld te verdienen in de muziekwereld. Pas op, iedereen verdient aan muziek: organisatoren, zalen, verdelers, labels, promotoren, techniekers, lokale overheden, noem maar op. Maar bands zelf houden niks over.”

Je hebt nu net volledig op eigen kracht een plaat uitgebracht en een succesvolle, quasi uitverkochte UK-tour georganiseerd. Dan heb je toch al wat partijen buiten spel gezet.

Andy: “Er zijn twee dingen die ik er nog over kwijt wil, zodat het tenminste niet lijkt alsof ik plots een op groot geld beluste rotzak geworden ben.

Ten eerste zijn we al onze mogelijke winst kwijtgeraakt door een technische fout bij het produceren van de cd’s. Ten tweede zit ik hier nu een week na de meest succesvolle UK-tour van mijn band ooit, via een interimcontract, een job uit te oefenen op het uitgeteerde kantoortje van een immo-firma omdat we na onze tour minder geld hadden dan voor we vertrokken.

En na mijn werkdag, als dit interview gedaan is, word ik hier buiten gezet door een security-kerel en ga ik thuis nog tot een eind in de nacht samen met mijn lieve vrouw postpakketten maken vol cd’s, platen, shirts en andere Future Of The Left-goodies en mails schrijven, want wij leven de band 24 uur per dag. Op dit moment voel ik me alsof ik het slachtoffer was van een georganiseerd misdaadcircuit dat godverdomme niet eens de moeite deed om zich fatsoenlijk te kleden.”

Wolf Eyes

A piece of piss

‘No Answer – Lower Floors’

Dat lijkt je productiviteit en inspiratie niet in de weg te staan, we kregen op twee jaar twee volledige platen en drie ep’s voorgeschoteld.

Andy: “Welja, dat gaat steeds vlotter en beter en dat is nog het meest frustrerende. Ik kan me niet herinneren dat het ooit zo makkelijk was voor mij om teksten en muziek te schrijven. Het was zoals ze het in mijn geboortestad Newcastle zo fijn zeggen, a piece of piss. Ook de interactie en het samenspel met de rest van de band gaat zo gesmeerd. Het was zo makkelijk en vlot, geen gedoe, geen urenlang gediscussieer over welke songs erop mochten en welke niet, op welke plek op de plaat ze moesten staan... De muziek sprak gewoon voor zich. Of de anderen hebben simpelweg geleerd me mijn zinnetje te geven.” (lacht)

‘Lanterns’ Maatje van Sufjan Stevens maakt wervelende plaat.

Teho Teardo & Blixa Bargeld ‘Still Smiling’ Bloedmooi project van Blixa met de Italiaanse multi-instrumentalist Teho Teardo.

The Haxan Cloak ‘Excavation’ Tweede Tri-Angle-parel van het jaar.

Gitzwart en dreigend. Zo voelt donkerte dus aan.

Various Artists ‘London Is The Place For Me 5+6’

De koningen van de noise bewijzen dat het genre nog steeds een kunst op zich is.

Bewust niet beluisterd (omdat we zo-nodig moesten van Mijnheertje Marketing): Daft Punk – ‘Random Access Memories’.

Ontdekt in ’13 en omdat het nooit te laat is: Elizabeth Cotten, Dock Boggs en Roscoe Holcomb. Dank u Folkway Records.

Droomt van de prijzige box: ‘The Rise & Fall of Paramount Records, Volume One (1817-1932) op het immer fameuze Third Man Records.

Dit alles liefst te beluisteren met een Yedeghemsche Triple Watou (8%), gebrouwen door Het Wethuys in Watou.

Futur

07

s

Dankzij de sociale media kunnen we jullie ook een beetje volgen.

Het leven van de leden van je band is behoorlijk ondersteboven gezet de laatste twee jaar.

Andy: “Je hoeft het niet zo proper te verwoorden. We zijn een belachelijke Welshe kruising van Eastenders, Home And Away en de godverdomde Bold And The Beautiful geworden. In september zijn Julia en ik getrouwd, je wist al dat Jack (Egglestone, drummer) getrouwd was net voor onze Europese toer van ‘The Plot…’, hij is nu ook vader geworden. Zelfs onze getemde gorilla Jimmy (Watkins, gitarist) is ondertussen verloofd. Misschien is dat allemaal een beetje hetgeen me met mijn neus op de feiten drukt. We zijn niet meer de mensen die kunnen slapen op vloeren, jobhoppen van het ene onderbetaalde klotewerkje naar het andere.

We hebben ook buiten de muziek een hoop meer verantwoordelijkheden gekregen, and honestly, op dit moment wegen de leuke dingen van bandje spelen even niet echt op tegen de klote-dingen ervan.”

Moet je niet gewoon een paar keer goed slapen, een fijne nieuwe hobby zoeken, even uitblazen en er volop terug tegenaan?

Andy: “Ik heb fijne hobby’s hoor. Dat voetballen ben ik beu geworden en heb ik achter me gelaten. Maar na wat knieproblemen ben ik wel terug aan het hardlopen en momenteel zit ik op 1 uur 35 minuten voor een halve marathon. Tegen eind volgend jaar wil ik klaar zijn voor een marathon. En mijn meest verborgen, zieke, zinloze hobby staat op het punt van start te gaan: cricket volgen. Ja, mijn opa zei altijd: “If you’re going to be useless, might as well be really absolutely fucking useless!” Ken je The Ashes, een legendarische tweejaarlijkse wedstrijd tussen Australië en Groot-Brittannië? Die begint morgen. Dan ga ik werken, kom ik thuis en kruip in mijn bed, om dan rond middernacht op te staan, Radio 5 Live op te zetten en naar de wedstrijd te luisteren terwijl ik schrijf.”

Schrijven bij nacht? Werk je aan een boek?

Andy: “Uiteraard! Een heel donker en geniaal werk vol frustraties van een man met het relativeringsvermogen van een vierjarige, maar dan iets minder welbespraakt dan diezelfde vierjarige. (lacht) Zou het niet perfect zijn voor mij? Gaan lopen van een dode industrie en gaan schuilen in een nog dodere.”

Dat klinkt als een plan!

Future Of The Left ‘How To Stop Your Brain In An Accident’ Prescriptions Records/N.E.W.S.

Aan Future Of The Left, en eigenlijk ook aan voorloper Mclusky, zijn altijd twee grote muzikale elementen geweest: de gebalde, stevige soms beukende en vaak knallende (punk-)rockriffs, en de jengelende, drammerige, experimentele naar noise neigende indierock.

Dat alles wordt gul overgoten met knappe maar soms ver weggestopte posrockmelodieën en geniale teksten. Falco spuwt lappen observatiehumor die bijtender is dan de gemiddelde broom-oplossing, en die de vinger op de wonde legt, als was het een nymfomane onder de douche. Deze nieuwste combineert alweer al deze elementen op sublieme wijze. Vanaf de grotesk vette stopstart-opener ‘Bread, Cheese, Bow And Arrow’ tot de ziedend broeierige afsluiter ‘Why Aren’t I Going To Hell?’ presenteert Future Of The Left zich als een band met lef en talent! ‘How To Stop Your Brain ...’ bevat echter niet enkel de beste song van Falco ooit (‘Things To Say To Friendly Policemen’), maar ook enkele magere beestjes (‘French Lessons’).

Maar laat dat de pret niet drukken. Future Of The Left verdient alle lof. (dg)

re Of The Left

08

T e k s t: Pa u l i n e L i b e e r t

Ze stonden drie jaar geleden op uit de restanten van Joe Lean & The Jing Jang Jong en hebben nu met ‘Join The Dots’ een tweede plaat aan hun discografie toegevoegd. Samenstelling: vier kerels en een vrouw.

Allemaal dikke vriendjes met The Horrors en dat kan hun sound niet verbergen. Rond ‘Join The Dots’ hangt postpunkmist met een streepje psychedelica.

Wij mogen op een druilerige novemberdag met Maxim Barron bellen. Hij wordt in zijn kringen Panda genoemd en is te herkennen aan zijn postbodesnor. Onze oproep wordt jammer genoeg niet gehoord, dus bellen we nog eens en deze keer met meer succes. Een frisse, vriendelijke stem neemt op en verontschuldigt zich. Gsm niet gehoord. “Hello, is this Maxim?”“Yes it is, how are you?” Bingo.

‘Join The Dots’ is bijna volledig live opgenomen. Wat is daar het voordeel van?

Maxim Barron: “We nemen liever live op, want zo strik je geluiden die je niet zou horen als je al de instrumenten afzonderlijk opneemt. De kleine ongelukjes die gebeuren wanneer je live speelt, maken het net interessant. En bovendien vinden we het gewoon leuker.”

Is het niet meer stressvol?

Maxim: “Dan Carey, onze producer, creëert altijd een soort sfeer voor ons waardoor we echt aangespoord worden om de beste take te registeren.

Ik zou het dus geen stress noemen, eerder opwinding.”

Beschaafd gedrag Jullie treden liefst op in duistere ruimtes, maar deze zomer stonden jullie op klaarlichte dag op een podium van Glastonbury Festival. In welke omstandigheden luisteren we best naar de plaat?

Maxim: “Ik vind dat je het album ’s nachts heel luid moet afspelen. Het was schitterend om op de John Peel Stage van Glastonbury te staan, maar we hebben ook nog laat op de avond op een heuvel opgetreden. Het was een soort geheime show en die was eigenlijk beter. Kleinere, donkere locaties zijn meer ons ding.”

Komt de muziek van Toy even goed over in daglicht?

Maxim: “Ja, dat denk ik wel! Het werkt op elk moment van de dag, maar wij genieten er zelf meer van als het donker is.”

Overvolle iPod Jullie vertrekken dadelijk op tour om het voorprogramma van Placebo te verzorgen en stellen zo het nieuwe album aan het grote publiek voor.

Is het niet raar om niet voor je eigen fans te spelen?

Maxim: “Nee, we kijken er enorm naar uit, want het geeft ons de kans om nieuwe nummers te spelen zonder dat iemand hoge verwachtingen heeft.

We kunnen ontspannen het podium opwandelen en ons amuseren. Dat mocht wel eens, want we hebben heel intensief aan onze tweede plaat gewerkt.”

Zijn er Placebofans in de band?

Maxim: “Tom (Dougall, pl), Alejandra (Diez, pl) en ik waren grote fans toen we erg jong waren. Of toch van de eerste twee albums, daarna ben ik Brian Molko en co wat uit het oog verloren. Ik zou ze geen hoofdinvloed van Toy noemen, maar ze hebben wel nummers gemaakt waar we iets van opgestoken hebben.

Brian is trouwens een heel grappige man, dus het wordt vast fijn.”

De tour begint over drie dagen. Is er iets wat je altijd meeneemt?

Maxim: “We nemen altijd ontzettend veel muziek mee. En met ontzettend veel bedoel ik ook echt alles dat in onze buurt ligt. Onze iPods staan vol en we nemen ook bergen platen mee. We luisteren heel graag naar muziek, dat is onze voornaamste bezigheid. Verder nog wat basics. Mijn tandenborstel bijvoorbeeld.”

Wat is het geheim voor een perfecte tour?

Maxim: “Goh, beschaafd gedrag? (lacht) Je amuseren en vooral goed spelen.

Dat hangt samen. Als je gelukkig bent, komt het beter over op podium. Je hebt immers meer energie als je tevreden bent over je prestaties. Zo kan je het echt lang volhouden. En we willen vooral niet in een sleur verzeild geraken.”

Afsluitertje. Toy was dit jaar genomineerd voor beste nieuwe act op de Q Awards, maar helaas wonnen jullie niet. Welke award wil je eens winnen?

Maxim: “Het moet cool zijn om door echte kenners beloond te worden voor wat je doet, maar we zijn niet echt bezig met awards. Al lijkt het wel tof om eens album van de maand te zijn. Het maakt niet uit wie ons die titel geeft. Eerlijk gezegd hecht ik meer waarde aan gewone mensen die me zeggen dat ze ons album goed vinden.”

In dat geval: ik hou van ‘Join The Dots’.

Maxim: “Voilà, daar is mijn award!”

on stage 7 december: Sportpaleis, Antwerpen (w/ Placebo) 5 maart: De Centrale, Gent

Toy ‘Join The Dots’ Heavenly Recordings/PIAS

De Britten van Toy brengen met hun tweede album ‘Join The Dots’ een geluid voort dat ergens midden houdt tussen kautrock, postpunk en een stevige toef psychedelica. De vergelijking met bands als Temples, The Horrors en zelfs Joy Division is dan ook snel gemaakt. Dat laatste wordt door opener ‘Conductor’, een ruim zeven minuten lange inleiding voor ‘Join The Dots’, bevestigd. Ruw, soms zelfs bijna vuil, maar wel heerlijk bescheiden. Het vervolg op de debuutplaat is meerduidig met veel zijweggetjes. Titeltrack ‘Join The Dots’ voelt bijvoorbeeld aan als een straatrace vanwege de aanhoudend snelle bas, terwijl het dromerige ‘Endlessly’ je dan weer onderdompelt in een wereld van vlinderkusjes en nieuwe ontdekkingen. Een beetje vanalles, maar toch een samenhangend geheel.

Toy kan zichzelf met deze plaat in de meest gerenommeerde eindejaarslijstjes vastpinnen. (pl)

T e k s t: M i c h i e l D e n y s i f o t o : c a m e r o n w i tt i g

09 11

Het verhaal van Poliça – naar het schijnt Pools voor verzekeringspolis – leest als een modern hipstersprookje. De groep ontstond als het nevenproject van een nevenproject rond zangeres Channy Leaneagh. Met een ongrijpbare sound – stemvervormers, conceptuele r&b, pornosynths – leek een doorbraak bij het grote publiek onmogelijk. Maar zie: met wat hulp van zelfverklaarde fans als Bon Iver en Jay Z groeide Poliça uit van obscuur hipstersnoepje tot talk of the town. Zelfs Radio 1 draaide hun hitje ‘Darkstar’ en debuut ‘Give Up The Ghost’ werd in België zelfs tweemaal gereleaset. Nu opvolger ‘Shulamith’ (check de recensie in de november-RifRaf) er is hebben we voldoende reden om frontvrouw Channy Leaneagh op te bellen. Dat loopt niet van een leien dakje. Channy haar conversaties zijn even ongrijpbaar als de Poliçasound en technische problemen maken het er niet makkelijker op.

De drie eerste belpogingen mislukken. Channy lijkt haar geduld te verliezen, maar de vierde keer lijkt gelukkig de goede keer. We horen straatgeluiden en af en toe een auto passeren. De enigmatische frontvrouw is blijkbaar aan een stadswandeling begonnen.

RifRaf aan Channy?

Channy Leaneagh: “Nu is de lijn helderder. Daarnet verstond ik je maar in vlagen.”

Top. Jullie nieuwe album heet ‘Shulamith’. Geen evidente naam.

Channy: “Het is de naam van de Canadese feministe Shulamith Firestone. Weinig mensen kennen haar, maar ik maak in de eerste plaats platen voor mezelf en voor mijn band. Het is iets persoonlijk. Ik las een boek van haar en vond dat zij alles schreef wat ik in twaalf songs probeerde te zeggen. Ze was een soort van outcast. Ik voelde er mij verbonden mee.”

trachten te ontcijferen. Ik vind het goed zo. Ik luister vaak naar wereldmuziek en versta geen woord van die teksten. Toch voél ik het en dat is belangrijker.”

Bloed, verf en censuur Artikels over Poliça waarin Justin Vernon van Bon Iver niet vernoemd wordt zijn schaars. Stoort je dat?

Channy: “Eigenlijk wel. Justin betekent veel voor ons, maar ik ben het beu om het telkens over hem te hebben.”

Begrijpelijk. Toch zoeken jullie het ook een beetje op want hij doet mee in het nummer ‘Tiff’…

Channy: “Justin is een vriend van ons. Het is niet omdat mensen altijd over hem praten dat we ons verplicht moeten voelen om er niet mee samen te werken. Het klikt gewoon tussen ons en that’s it.”

De cover van ‘Shulamith’ werd gecensureerd op iTunes. Snap je dat sommige mensen de coverfoto aanstootgevend vinden?

Channy: “Nee. Het is eigenlijk een beetje grappig. Veel mensen zien een bebloede vrouw terwijl het een foto is van een vrouw die haar haar rood kleurt… Er zijn toch dingen in de wereld die veel aanstootgevender zijn dan een vrouw die haarkleuring gebruikt? Het zegt wat over de mens die daar meteen een symbool voor geweld in ziet. Bloed wordt ook louter met geweld en dood geassocieerd. Menstrueel bloed heeft bijvoorbeeld te maken met de levenscyclus. Toch ziet niemand leven in bloed. Ik wil ook nog even toevoegen dat iTunes te veel controle heeft op artistieke expressie.

Als zoiets onschuldig al gecensureerd wordt…”

De spilfiguur van Gayngs, Ryan Olson, heeft een belangrijke rol bij Poliça en verzorgt de synths. Toch staat hij nooit met jullie op het podium. Hoe moeten we zijn rol zien?

Channy: “Hij neemt opnieuw de synths voor z’n rekening op ‘Shulamith’. Ryan is de producer van de band en een soort van artistiek directeur. Je zou zelfs kunnen zeggen dat hij de leider is van de band. Hij neemt veel beslissingen, maar wel in overleg met de andere bandleden. Hij tourt deze keer met ons.”

Dus we zullen hem voor het eerst met jullie op een podium aan het werk zien?

Channy: “Nee toch niet. We gaan samen op tournee maar we staan niet samen op het podium. Hij doet ons voorprogramma tijdens onze Amerikaanse en Europese tournee met zijn band Marijuana Deathsquads.”

Jij tweette onlangs dat je ervan houdt als mensen jouw songs remixen. Wie mag ‘Shulamith’ eens onder handen nemen?

Channy: “Hmmm. Timbaland vind ik erg goed. En in een ander genre: Jon Hopkins.

Het lijkt me interessant om dezelfde song door beide heren te laten remixen tot compleet verschillende resultaten.”

Voélen is belangrijker dan begrijpen Ook de naam van de band is niet voor de hand liggend. Jullie kiezen duidelijk niet graag voor de makkelijke weg. Is dat principieel?

Channy: “Principieel zou ik het niet noemen. Maar het klopt wel dat we moeilijke mensen zijn.”

Na de release van jullie debuut braken erg drukke tijden aan voor de band.

Hoe ging je daarmee om?

Channy: “Ik vond dat het meeviel. We teerden vooral op enthousiasme. We hebben een maandje vakantie ingelast en zijn daarna aan de nieuwe plaat begonnen. Het klopt dat het druk was, maar het is beter dan werkloos zijn. Mijn sociaal leven leidt er wel onder. Mijn vrienden uit Minneapolis heb ik een tijd lang niet meer gezien. Gelukkig heb ik veel steun aan mijn moeder.”

Je ontdekt de wereld wel als je tourt. Vind je dat leuk?

Channy: “Eerlijk gezegd ben ik liever thuis. Maar ik besef dat ik geluk heb dus probeer ik er ook van de genieten. Momenteel kijk ik op een prachtig middeleeuws kasteel ergens buiten Londen. Ik genoot ook van Denemarken en leerde buitengewone plaatsen als Gent kennen.”

Wat een toeval, ik bel je vanuit Gent.

Channy: “Oh really? Gent was echt een ontdekking voor mij.”

Jullie zijn een eigenzinnige band, wars van duidelijke invloeden. Vroeger speelde je in een folkrockgroep. Denk je dat de Channy van toen naar Poliça zou luisteren?

Channy: “Moeilijke vraag… Het is niet omdat je folkmuziek speelt, je enkel naar folkmuziek luistert. Ik heb een brede muzieksmaak, en een goede! (lacht) Met andere woorden: ik denk het wel.”

Een belangrijk kenmerk van jullie sound is jouw stem die vervormd wordt door tal van geluidseffecten. Is dat niet nefast voor de inhoud van jouw teksten?

Channy: “Ja dat klopt, maar ik vind het niet erg. De teksten zijn vooral voor mezelf belangrijk en ik weet waarover ze gaan. Voor het publiek moeten ze in de eerste plaats goed klinken. Mensen die willen weten waarover de teksten gaan kunnen ze altijd

on stage 29 januari: AB, Brussel

10

T e k s t: W a n n e s D u p o n c h e e l i f o t o : c h r i s c u n n i n g h a m

Opsporingsbericht: vier ogenschijnlijk lieflijke, maar vervaarlijk klauwende nimfen met psychedelische trekjes - u kent ze als de girl group Warpaint - zijn sinds debuut-ep ‘Exquisite Corpse’ verdwaald in de mythische laagvlaktes van het uitgestrekte Silicon Valley en afgaande op de tweede (titelloze) langspeelplaat (release: 20 januari) houden de dames zich nog steeds op in de duistere onderwereld van Californië. Over hun dromerige fluisterpop vol mineurakkoorden en kringelende gitaarrifs trekt het viertal als vanouds een wazig laagje geluidsmist, waardoor de tracks gloeien in een bevreemdende, ongrijpbare gloed. Denk aan een trippy soundtrack bij sinistere films à la Mulholland Drive en The Virgin Suicides en u komt er wel.

We zijn van plan om iemand te vermoorden Brussel, begin november. Twee dagen na een betoverend optreden in de Ancienne Belgique liggen Emily Kokal en Stella Mozgawa ietwat groggy onderuitgezakt in de diepe zetels van het AB café - de blonde Chimay’s gisterenavond in het Brusselse café Delirium hebben zichtbaar sporen nagelaten. In een poging het tweetal wakker te schudden, werp ik hen de RifRaf met Warpaint op de cover voor de voeten.

Emily Kokal: (zang) “Cool! Kijk eens hoe jong we er op die cover uitzien. (lacht) Lang geleden verschenen zeker?”

Exact drie jaar geleden. Toen stonden jullie ook in een volgepakte AB. Herinneren jullie zich daar nog iets van?

Stella Mozgawa: (drum) “Absoluut. De vorige keer dat we hier speelden, leek het publiek nogal mellow, maar de reacties achteraf waren ongelofelijk lovend. Naar wat ons verteld is, reageren de Belgen redelijk ingetogen, maar betekent dat niet dat ze ongeïnteresseerd zouden zijn. Goed om te weten. (plots) Heb jij genoten van ons optreden gisteren?”

Zeker en vast, al zou ik het haast geen optreden durven noemen. Op het podium lijken jullie er een hedonistische mindset op na te houden met langgerekte jams en een fascinerende, in zichzelf gekeerde manier van spelen als resultaat. ’t Doet als toeschouwer heel intens en afstandelijk tegelijk aan, als een spel van aantrekken en afstoten. In hoeverre zijn jullie zich daarvan bewust?

Emily: ”Hmm, ’t is niet zo dat we ons publiek op een afstand willen houden, maar anderzijds klopt het wel wat je zegt: we staan in de eerste plaats voor onszelf op een podium en gaan – zeker op een goede dag – helemaal op in onze show waardoor we enigszins vergeten wat er zich rondom ons afspeelt.

Wanneer alles in de plooi valt, hebben de nummers een trance-verwekkend effect - op het publiek, maar ook op onszelf.”

De nieuwe plaat baadt alvast in eenzelfde hypnotiserende waas, maar klinkt tegelijkertijd ook compacter dan debuut ‘The Fool’. De invloed van producer Flood?

Stella: “Hij heeft ons alleszins hard geholpen om onze sound uit te puren en alleen het essentiële over te houden. Flood is in de eerste plaats een meester in het aanbrengen van ideeën. Hij gaat nooit als een nazi te werk, maar slaagt er toch vaak in om zijn mening op een subtiele manier door te drukken.

Je moet weten dat er bij ons een volstrekte democratie heerst - elke mening is evenveel waard - en dan kom je onvermijdelijk in situaties terecht waarbij het twee tegen twee is. Op zulke momenten was het handig om iemand als Flood aan boord te hebben die als vijfde persoon de nodige knopen kon doorhakken.”

Boosaardige, zwartgallige hekserij Het nieuwe album kwam gedeeltelijk tot stand in Joshua Tree Desert in Californië. En laat ‘The Joshua Tree’ van U2 nu net de eerste plaat zijn die je zelf kocht en die je indertijd aanzette tot het maken van muziek, Emily.

Is de cirkel nu rond?

Emily: “Haha, misschien wel. Voor mij hield het alleszins steek om het album in Joshua Tree Desert op te nemen. Ik herinner me nog goed dat mijn moeder me op heel jonge leeftijd naar ‘Sunday Bloody Sunday’ van U2 liet luisteren en dat die song me enorm aangreep. Het feit dat je op zo’n krachtige manier over een werkelijke gebeurtenis kon zingen, inspireerde me al van kinds af aan om mijn gevoelens en gedachten via muziek en teksten te uiten. Dus ja, tijdens de opnames had ik ergens wel het gevoel alsof alle puzzelstukjes op hun plaats vielen, al had het hele gebeuren voor mij ook een surreëel kantje.

Ik bedoel maar: als je me vroeger gezegd zou hebben dat ik ooit een plaat in Joshua Tree Desert ging maken met Flood, zou ik je nooit geloofd hebben.

Ik kan het trouwens nog altijd maar amper vatten. (lacht) Nu, los van deze romantische uitleg is Joshua Tree Desert ook gewoon de meest toegankelijke plek dichtbij L.A. om muziek te maken, dus

11

beschouw deze plaat alstublieft niet als een verwerkingsproces of ode aan onze kindertijd.”

En toch klinkt het album bij vlagen bijzonder nostalgisch. “How could we, when did we, forget where we came from”, gaat het in openingstrack ‘Keep It Healthy’. Een song over de tol van het succes, bekendheid en het verloochenen van je achtergrond?

Stella: “Nu ga je het toch wat te ver zoeken. Ik voel me alleszins helemaal niet succesvol, laat staan bekend.”

Emily: “We staan er soms wel eens bij stil hoe vergankelijk alles wat ons overkomt wel is en hoe snel de zaken kunnen veranderen. Maar ’Keep It Healthy’ gaat eerder over het verbreden van je horizon, op welke manier dan ook. Beseffen dat er méér is in het leven dan wat je zelf aan het doen bent, kan heel zelf-relativerend werken. Af en toe moet je jezelf in vraag durven stellen en van bovenaf overschouwen waar je staat, waar je mee bezig bent en hoe dat alles in het grotere wereldplaatje past.”

De grote levensvragen, quoi. En toch lijken jullie behoorlijk zorgeloos en ontspannen in de alledaagse realiteit te staan.

Emily: “O maar dat is ook zo. Mensen staan er soms van versteld hoe vrolijk en normaal we in het dagdagelijkse leven zijn - blijkbaar associëren ze onze muziek met boosaardige, zwartgallige hekserij. (lacht) Het ontgaat veel mensen blijkbaar dat we zelfs in onze lyrics behoorlijk tongue in cheek kunnen zijn. Neem nu ‘Disco // very’, waarin we “We’ll Kill you / We’ll rip you up and tare you in two” scanderen. Bedoeld als een grappige knipoog natuurlijk, maar kan je nu geloven dat er mensen zijn die die tekst au sérieux nemen? (ironisch) Ja hoor, wij zijn echt van plan om iemand in koelen bloede te vermoorden!” (algemene hilariteit) Stella: “Warpaint kan je nog het best vergelijken met een little gang: vier muzikanten die elkaar door en door kennen en hun eigen taaltje hebben ontwikkeld waar de buitenwereld soms niets van begrijpt. Sommige lyrics zijn in feite freestyle battles, iets wat schering en inslag is bij hiphop.

Maar als vier vrouwen uit de indierock er zich aan wagen, wordt het plots verdacht en gaan heel wat mensen er vanuit dat we met problematische issues te kampen hebben.”

Democratie, little gang… Het collectieve staat duidelijk voorop bij jullie.

Stella: “Klopt. De band klinkt echt als vier gedachten die worden samengeperst tot één geheel. Op elke song vind je iets van elk van ons terug want naast vrienden zijn we nu eenmaal vier verschillende, sterke karakters die zich graag laten gelden. En toegegeven: af en toe verliezen we daardoor onze focus, maar anderzijds bevat de plaat, dankzij onze verschillende en uiteenlopende input, net een veel ruimer kleurenpalet.”

Een van de laatste grote bands met vier uitgesproken persoonlijkheden, is wat mij betreft Red Hot Chili Peppers, een groep waar jullie een bijzondere link mee hebben. (Peppers-gitarist John Klinghoffer was even lid van Warpaint, ex-Peppers gitarist John Frusciante mixte hun debuut-ep en had een tijdje een relatie met Kokal, wd) Emily: “Daar heb ik nog nooit bij stilgestaan, maar het klopt wel. We zijn

al enkele jaren goed bevriend met hen en net als bij de Peppers staat ook bij Warpaint de onderlinge vriendschap centraal. Op het gevaar af zeemzoet te klinken: onze liefde voor elkaar heeft de band gecreëerd en stuwt ons ook vandaag vooruit.”

Tot slot: moet ik jullie, met de opkomende tourmaanden in het vooruitzicht, veel sterkte of toch vooral veel plezier toewensen?

Stella: “Beide!” (lacht) Emily: “Op tour gaan, is zowel heel erg fun als ongelofelijk saai. Het is dan ook zaak om voor jezelf uit te maken wat je belangrijk vindt en waaraan je de vrije uren wilt besteden. Door het vele onderweg zijn en wachten, dreigt het gevaar dat je in een slaapmodus verzeild geraakt. Ik stel voor mezelf alvast twee basisregels voorop als ik op tour ben om de sleur tegen te gaan: maak af en toe wat tijd vrij voor jezelf en probeer de stad te ontdekken waar je die avond moet optreden.”

Stella: “En of we Brussel verkend hebben gisteren! Het Muziekinstrumentenmuseum, café Delirum én blonde Chimay: is dat geen mooie samenvatting van de Belgische hoofdstad?”

Boenk erop! Nog veel succes én sterkte!

Warpaint ‘Warpaint’ Rough Trade/Konkurrent

Los Angeles zendt z’n dochters uit. Letterlijk en figuurlijk.

Met begeesterende, haast fluisterende zanglijnen, in reverb verdronken gitaren, wollige baspartijen en nerveuze snaardrums doet Warpaint aan als een ongrijpbare engel die uit de City Of Angels komt neergedaald. Tegen een minimalistische achtergrond tast de allgirl band voortdurend de grenzen af tussen afstandelijk en intiem en tristesse en opgewektheid: een rollarcoaster aan emoties, die vliegensvlug aan je bovenkamer voorbijtrekt en je in een lichtjes schizofrene modus achterlaat.

Zangeressen Emily Kokal en Theresa Wayman vervlechten haast in elkaar en wisselen in wanhoop en weemoed gelardeerde teksten uit als betrof het alleszeggende blikken, terwijl de strakke ritmesectie en pulserende bassen je ondertussen in een bedwelmende wurggreep houden. Angstgevoelens, ontreddering, maar ook hoop en moed spatten op uit ‘Love Is To Die’: “Love is to die / Love is to not die / Love is to dance and dance” - een uitgepuurde liefdesmijmering, samengebald in een bloedmooie popsong van drie minuten - terwijl in ‘Keep It Healthy’ en ‘Biggy’ een gevecht met de innerlijke demonen wordt uitgezweet. Meer dan ooit is Warpaint er met een less is more-aanpak in geslaagd om alle ballast overboord te kieperen en een verrukkelijke - zowel dromerige als down-to-earth - plaat te destilleren uit brokjes weltschmerz, smart en radeloosheid. Een wolk van een plaat. (wd) Release: 20 januari

12

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i i l l u s t r at i e : j e s s r o tt e r

Terwijl bassist Dusty Jermier en keyboardspeler Nash Whalem nog altijd in de Bay Area van San Francisco vertoeven, vonden drummer Omar Ahsanuddin en frontman/songschrijver Erik ‘Ripley’ Johnson een nieuwe thuishaven in Portland. Dat nieuwe sort of grounded feeling van Johnson – hij woont nu voor het eerst in een echt huis – resulteert gelukkig niet in een ongelukkige koerswijziging die afbreuk doet aan de eerste drie platen van Wooden Shjips.

Het fuzzy ‘Back To Land’ staat garant voor voortreffelijke, vertrouwd in de oren klinkende psychrock. Snel nog even Ripley opbellen, dacht RifRaf.

Mystiek en romantiek Er staat heel veel onzin op fora maar soms lees je ook mooie complimenten van fans.

Zo schreef iemand dat jullie nieuwe plaat klinkt alsof Lou Reed en Hawkwind ‘Dirty Boots’ van Sonic Youth coveren.

Erik ‘Ripley’ Johnson: “That’s awesome. (lacht) Fantastisch, toch? Mensen vragen vaak naar onze invloeden maar als je zoals wij al zo lang samenspeelt, kan je niet echt meer de vinger leggen op de inspiratiebronnen. Wooden Shjips is een mix van verschillende invloeden van uiteenlopende bands.

We zijn niet meteen professionele muzikanten. Vraag ons een cover van een bepaalde groep te spelen en het nummer zal onze sound hebben. We kunnen niets anders. Indien we reggae zouden spelen, dan zou dat Wooden Shjips-reggae zijn. For bad or for worse. We zijn wie we zijn. Na een geschiedenis van tien jaar zou het nu een beetje vreemd zijn met een compleet andere sound op de proppen te komen. We klinken zoals we klinken. Soms sleutelen we wel eens subtiel aan ons geluid. Sommige details zijn anders maar uiteindelijk verschilt het nieuwe album niet zo veel met de voorgaande drie platen. ‘Back To Land’ klinkt als een Wooden Shjips-album.”

Met dank aan ‘Everybody Knows’, de afsluiter van de nieuwe plaat, misschien nog net iets introspectiever en melancholischer dan in het verleden?

Ripley: “Dat klopt. Deels omdat ik onlangs verhuisd ben van San Francisco naar Portland. Ik heb er voor het eerst vaste grond onder mijn voeten gevonden. Dat deed wel iets met mijn state of mind. Aan de andere kant hebben we als band de bewuste keuze gemaakt om de muziek die een belangrijke rol speelde tijdens onze jeugd - we luisterden destijds alle vier naar seventies-albums - te verwerken in de nieuwe plaat. Lou Reed, Creedence Clearwater Revival, Neil Young, The Faces, The Rolling Stones: als je terugblikt op die muziek kan je zeggen dat er sprake is van een klassieke manier van werken. Maar als je echt objectief luistert, hoor je dat de arrangementen echt wel avontuurlijk waren voor die tijd. Er werd geëxperimenteerd met verschillende instrumenten.

Oké, soms op een conservatieve, niet altijd even wereldschokkende manier, maar toch. Op zich is het niet zo speciaal dat we nu ook gebruik maken van een akoestische gitaar maar voor ons is het wél iets aparts. Voorheen hoorde je nooit een akoestische gitaar op onze platen.”

Was dat voor een fuzzy psychrockband als jullie een moeilijke horde, die akoestische gitaar?

Ripley: “We hebben het gewoon geprobeerd. We don’t care. We voelen ons daar goed bij.

Het maakt niets uit. Het spijtige is wel dat de media, vooral in Amerika, je beschouwen als een

retro-band als je een vorm van rock-‘n-roll speelt. Ze willen dat je nieuw klinkt maar dat is een beetje absurd. I am a big jazzhead. Ik hou van traditie. Ik wil dat mensen naar de bron gaan. En zelf houden we van wat we spelen. Dat is in het verleden niet anders geweest. We zijn nu tien jaar bezig. Ik sta daar niet te veel bij stil maar ergens is het wel interessant. Soms stel ik mezelf de vraag hoe lang de band nog zal bestaan. Iedere groep vraagt zich dat wel eens af. Het is niet altijd even gemakkelijk om een band bijeen te houden. Bij ons lukt dat wonderwel.

We kunnen het goed met elkaar vinden, er zitten geen zotten in de groep en we doen niet aan gevaarlijke drugs. We vormen een goed geheel maar toch denk je vaak na over waar je heen wil met met de band. Vandaar dat we op ‘Back To Land’ terugblikken op de muziek die een rol speelde tijdens onze jeugd maar ook vooruit kijken door de sound wat open te trekken. Je wil niet altijd compleet dezelfde plaat maken. You could but you can’t. Wat zou daar het nut van zijn?”

Je hebt gelijk. De subtiele veranderingen doen de muziek ademen.

De plaat heeft daardoor iets fris en weelderigs.

Ripley: “De sound is veel rijker. Alles is een gevolg van keuzes omtrent de richting die je inslaat. In onze beginperiode namen we alles op met een 4-track.

Na verloop van tijd komen er sporen bij en plots neem je in een echte studio een plaat op. Als band zouden we het echter niet erg vinden opnieuw te moeten werken zoals vroeger. Echt de tijd hebben om aan een plaat te werken en stukje per stukje opbouwen: dat vind ik nog altijd het meest fascinerende van het creatieve proces. Als we een studio boeken, hebben we meestal slechts een week de tijd. Er is steevast haast mee gemoeid maar we gaan altijd voor het best mogelijke resultaat en hopen dat alles in zijn plooi valt tijdens de mix. Het is altijd een test. Een jackpot. Ik hou van figuren als Brian Wilson die de studio als een instrument beschouwen. Wij zijn daar eerder in beperkt omdat we ons niet te veel tijd in de studio kunnen veroorloven. Desondanks heeft ‘Back To Land’ een volle, rijke klank.”

Misschien zijn jullie wel een cultband die op een eigen manier classic albums probeert te maken.

Ripley: “Daar valt iets voor te zeggen. De nieuwe plaat is op tape opgenomen.

11

Dat klinkt alsof we die keuze bewust hebben gemaakt maar eigenlijk zat er geen groot plan achter. We wilden onze sound gewoon zo goed mogelijk krijgen.

En dat we een cultband zijn? Daar voelen we ons goed bij. We verwachten niet dat we populair zullen worden. Veel moderne muziek begrijp ik niet. Miley Cyrus, Lady Gaga: als ik dat soort stuff hoor, dan vraag ik me toch af wat er aan de hand is. Alles moet tegenwoordig ook zo luid klinken. Soms is muziek té overdonderend om naar te luisteren. Er is vaak geen nuance meer. Het draait al te veel alleen maar om singles, denk ik. Terwijl: wij houden echt van albums. Maar je kan niet blijven luisteren naar een plaat die te luid gemasterd is. Daar is zelfs een psychologisch aspect mee verbonden: je brein wordt er moe van. Ach, het gaat allemaal over geld, wellicht.”

Waar kan je je nog aan ergeren?

Ripley: “Aan voor de hand liggende thema’s zoals oorlog en armoede. En aan de spilzucht van vele bedrijven. We leven in een rijk land maar veel mensen in Amerika hebben geen geld. Het vreemde is wel dat zelfs de armste mensen televisies en smartphones hebben. Heel verwarrend. Vat krijgen op de moderne wereld waarin we leven, is niet altijd even gemakkelijk. Ik ben blij dat we met Wooden Shjips gelukkig veel kunnen reizen. Dat biedt ons een breder perspectief. We zien verschillende manieren van leven. Dat is heel waardevol en verrijkt je als muzikant én als mens. “

California Dreaming Over reizen gesproken. Je prees de songs van Neil Young ooit als groovy highway songs. Een omschrijving die net zo zeer van toepassing zou kunnen zijn op de muziek van Wooden Shjips?

Ripley: “Ja. De sound van San Francisco en California, hè. Dat is iets waar ik wel vaker graag over vertel. Er is iets heel typisch aan een grote, massieve staat als California. Het is daar niet zo ongewoon om een trip van acht à tien uur te ondernemen. That is no big deal. Zeker niet als je jong bent en van avontuur houdt.

Dat heeft wel iets. That’s one great thing about the west. Dat zijn onze roots.

We just love that.”

Je woont sinds kort in Portland en je heb lange tijd de Bay Area van San Francisco verkozen als uitvalbasis. Zit de jongen die is opgegroeid in Connecticut ook nog steeds in je?

Ripley: “Toch wel een beetje. Als kind droomde ik altijd over andere plaatsen.

Nu slaag ik er daadwerkelijk in om die plaatsen ook te zien. Alles is goed uitgedraaid. (lacht) Ik vind dat fantastisch. Toen ik een tiener was, zei ik altijd tegen mijn moeder dat ik truckchauffeur wou worden, zodat ik kon wegrijden en op de baan zijn. Mijn vader was ook veel op roadtrip. Dat zit nog altijd in mij. It’s still there.

Soms lijkt het alsof ik het leven leid van de boeken, albums en films waar ik me vroeger mee identificeerde: de boeken van John Steinbeck en alles van de beatniks.

On The Road van Jack Kerouac voorop. We keken ook op naar de classic rock van California. Je zag de hoes en de foto’s en dat prikkelde je fantasie. Je begon je in te beelden waarover het allemaal precies ging. Het had iets lovends. De beeldvorming rond California was een en al mystiek en romantiek.”

California Dreaming, het bestaat echt?

Ripley: (lacht) “Ja. It is true for me. Ik hou van California. Ik woon nu wel in Portland maar ik zou me nog altijd thuis en op mijn gemak kunnen voelen in San Francisco.

De sfeer in Florida is nu niet meer zo erg als ten tijde van ‘Easy Rider’ maar in dat soort staten zijn ze nog altijd niet zo tolerant ten opzichte van homo’s en freaks.

Terwijl: in California mag je zijn wie je bent. It feels like the place where you can be whatever you wanna be. Mensen zullen je er niet raar bekijken. Toen ik destijds in San Francisco ging wonen, voelde ik me opgelucht. Ik kon er relaxen. Die sfeer heb je er nog altijd. Portland voelt ook vrij aan. Het is er heel open. Dat bevalt me wel.”

Hoe belangrijk is het mystieke aspect van jullie muziek?

Ripley: “Ontzettend belangrijk. Veel van de sfeer van Wooden Shjips heeft nog altijd te maken met het home-record-proces waarbij je jezelf naar een andere wereld tracht te transporteren. Je probeert de luisteraar ook naar die wereld te voeren. Dat is de essentie van muziek. The stuff that I love takes me to another place. Het meest bevredigende en waardevolle dat je als muzikant kan horen, is dat jouw muziek mensen helpt en hen ergens heen brengt. Space is the place? Exactly, yeah.” (lacht)

13.12 REVERE gb LOUD FESTIVAL : ANGAKOK be, COUBIAC be, 14.12 HUNGRY HOLLOWS be, ITHILIEN be, KHOHD be + THE K be • coprod. Court-Circuit 15.12 SKIP&DIE nl + CAIRO LIBERATION FRONT eg 16.12 KARIM OUELLET ca fr 20.12 ALDEBERT (chanson jeune public) • coprod. Live Nation • Koninklijk Circus

20.12 JERONIMO be + MARC DIXON be 20.12 SUMIE se be be 21.12 MACHIAVEL + RMS • coprod. B.S Management • Koninklijk Circus

15.01 LANTERNS ON THE LAKE gb 23.01 TRAAMS gb 28.01 ADAM GREEN us «Acoustic Concert» us 01.02 STEPHEN MALKMUS & THE JICKS + THE MEGAPHONIC THRIFT no

09.02 10.02 11.02 15.02 16.02 19.02 21.02 22.02 22.02 23.02 25.02 02.03 06.03 08.03 08.03 08.03 11.03 12.03 19.03 20.03 21.03 30.03 02.04 02.04 29.04 22.05

BOMBAY BICYCLE CLUB gb MAXÏMO PARK gb DORIAN WOOD us AU REVOIR SIMONE us I LIKE TRAINS 10th anniversary tour gb JAMES VINCENT McMORROW ie BLACK REBEL MOTORCYCLE CLUB us WILLIS EARL BEAL us RAMONA CÓRDOVA us BRETON gb YUCK gb LONDON GRAMMAR gb DAN LE SAC VS SCROOBIUS PIP gb THE JEZABELS aus EMILY JANE WHITE us FITZ AND THE TANTRUMS us BOY & BEAR au THE VEILS gb THE NOTWIST de SOPHIA gb + NEW FOUND LAND se WYE OAK us ALEX HEPBURN gb BAND OF SKULLS gb PEGGY SUE gb SHEARWATER us FAUVE fr • Nuits 2014 • Koninklijk Circus

on stage 6 december: Autumn Falls @ Salle Rogier, Brussel

(w/ The Cosmic Dead)

Wooden Shjips ‘Back To Land’ Thrill Jockey/Konkurrent

Recent nog het album van de week op de luisterpaal van de vpro.

En terecht. Hoewel ‘Back To Land’ net iets minder vuil is dan voorganger ‘West’ (2011) - we horen meer akoestische gitaren en ‘These Shadows‘ heeft iets van de dromerigheid van Mazzy Star en Yo La Tengo - is Wooden Shjips nog steeds een gedreven band die meeslepende, stomende en verslavende trips als handelsmerk heeft. De sterkte van het repetitieve: het werkt als je zoals Ripley Johnson & co krautrock-grooves, psychedelica én zinneprikkelende riffs verzoent met fuzzy gitaren, doeltreffend spinnende orgels en in galm badende vocals. Ondanks de best mogelijke productie (de groep kreeg een groter budget van de platenfirma) niet wezenlijk anders qua sound maar liever een band die krachtig zichzelf is dan een groep die krampachtig probeert te vernieuwen. Blijven spacen, boys! (bvm)

15.12.13 SKIP&DIE

T

RATION FRON

+ CAIRO LIBE

ORANGERIE …MEER CONCERTEN OP

© Laura Andalou

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

14

T e k s t:

T e k s t: H e l e e n D e B i s s c h o p i f o t o : n i n a b a r n e s

‘Lousy With Sylvianbriar’ is al het twaalfde album op de teller van de Amerikaanse band of Montreal.

Van grillige indierock tot electrofunk, of Montreal wist ons de voorbije zeventien jaar te verrassen door telkens opnieuw te reïncarneren. Voor de jongsgeborene drukte frontman Kevin Barnes bewust op de resetknop, met een rauwe late ’60-sound als resultaat.

“Voor deze plaat heb ik het helemaal anders aangepakt dan bij de vorige,” vertelt Kevin Barnes aan de telefoon vanuit zijn thuishaven Athens in Georgia.

“Ik verzamelde een nieuwe groep muzikanten, trok met hen mijn homestudio in en nog geen drie weken later was het album klaar. We hit it really hard and wrapped it up quickly.”

Een plaat met mooie gebreken Kevin Barnes: “’Lousy With Sylvianbriar’ is opgenomen op een analoge 24 track tape, zonder computer. Mijn favoriete platen, die het meest voor mij betekenen, zijn allemaal op die manier gemaakt. Je kan de persoonlijkheid van elk lid van de band voelen en horen. Het zorgt voor spontaniteit en rauwe energie, waar ik naar op zoek was.”

Het album klinkt veel conventioneler en traditioneler dan wat we van of Montreal gewoon zijn.

Kevin: “Muzikaal is het inderdaad veel minder avontuurlijk en uitdagend. Ik vond inspiratie bij artiesten als Leonard Cohen, Neil Young en The Greatful Dead en zocht naar een sound die in de lijn lag van hun muziek. Daardoor heeft de plaat wel een ’60-’70 gevoel. Daarnaast zijn de nummers helemaal stripped down, omdat ik er voor koos om meer te focussen op de lyrics. Het uitgangspunt was dat de songs ook moeten werken als ik ze enkel met een akoestische gitaar zou spelen. Het was een hele uitdaging om van dat uitgangspunt te vertrekken en het te vertalen naar krachtige en interessante nummers.”

Je trok alleen naar San Francisco om de nummers te schrijven en noemde het een isolation experiment. Wat was het resultaat?

Kevin: “Ik wist helemaal niet wat ik moest verwachten van San Francisco.

Ik was er al wel een aantal keer geweest om op te treden, maar had de stad nog nooit voor een langere periode beleefd. Nu ben ik er drie weken geweest om nummers te schrijven. Ik ken er niemand, dus wist ik op voorhand dat ik voornamelijk alleen zou zijn en dat ik veel tijd zou hebben om na te denken.

Daar heb ik enorm van genoten. Ik heb de tijd genomen om door de stad te wandelen, mensen te observeren en veel te lezen. Het was echt een creatief proces om zo productief mogelijk te zijn. Ik had ook helemaal geen andere agenda, zoals nieuwe vrienden maken of verliefd worden. Mijn enige doel was

mijn creativiteit stimuleren en songs schrijven. En dat is gelukt want ik heb er negen nummers van de plaat geschreven.”

Waarom San Francisco?

Kevin: “I got a really good vibe from it. Het is een van de meest interessante steden in de States omdat het cultureel en artistiek een heel rijke geschiedenis heeft en heel divers is. Het heeft een outlaw spirit waarnaar ik op zoek was. Ik was het boek van Hunter S. Thompson over de Hell’s Angels aan het lezen en dat speelt zich voor een groot deel in San Francisco af.

Dat deed me er naar dromen. Het is een belangrijke stad in Amerika, waar ik zelf zo goed als nooit kom omdat het zo ver is van mijn woonplaats.

Ik voelde dat het een inspirerende plek zou zijn.”

Is het na elf albums moeilijk om origineel en geïnspireerd te zijn?

Kevin: “Ik maak eigenlijk nooit heel originele dingen. (lacht) Maar ik heb geen moeite om inspiratie te vinden. Elke plaat is een reactie op de vorige.

Het volgt elkaar allemaal heel organisch op. Ik probeer er zo ver mogelijk in te gaan totdat het mij verveelt en dan zoek ik iets totaal anders op.”

Zoals nu?

Kevin: “De vorige vijf albums maakte ik helemaal alleen op mijn computer.

Ik nam zelf elk instrument apart op. Op zich is het wel cool dat zoiets mogelijk is met de technologie van vandaag. Op die manier kan je heel interessante dingen maken. Maar ik was dat proces en het alleen werken beu. Ik had nood aan een gemeenschappelijk project. Het is leuk om samen te werken met het talent en de hersenen van verschillende mensen. Ik wou de computer deze keer dan ook helemaal uitsluiten. Het is zo gemakkelijk om er mee vals te spelen. Je kan jezelf en je muziek goed laten klinken, terwijl je er helemaal niets van bakt. Daardoor gaat het menselijke aspect helemaal verloren. We proberen fouten altijd te wissen en maken daardoor veel dingen onmenselijk. Als iemand niet glashelder zingt, wordt het meteen digitaal juist getrokken, terwijl die onzuiverheden net interessant zijn. Het is te gemakkelijk om alles op te knappen tot het perfect is. Ik wou op dit album met die gebreken iets moois en oprecht maken. Daarnaast was het ook een uitdaging om echt correct te zingen en een goede muzikant te zijn. Ik wou ook een plaat maken op de manier waarop ze dat vroeger deden, zonder programma’s zoals Protools.

Die platen hebben voor mij veel meer waarde dan de albums die vandaag gemaakt worden.”

30/11 04/12 05/12 07/12 13/12 14/12 19/12 28/12 16/01 23/01 01/02

05/02 06/02 08/02 14/02 20/02 22/02 27/02 06/03 In januari komen jullie naar Europa. Wat hebben jullie voor ons in petto?

Kevin: “Onze Europese tour gaat wel wat anders zijn dan de Amerikaanse.

We kunnen de hele stage production niet meenemen. Simpelweg omdat we het ons niet kunnen veroorloven. In Europa zijn we veel minder groot dan in de V.S. Zonder de bizarre visuals, heb ik enkel de band om op terug te vallen. Ik vind dat altijd een leuke uitdaging en dat zorgt voor een unieke vibe. We moeten ons vooral focussen op het pure performen.”

In Las Vegas hebben jullie naakt opgetreden. Misschien is dat een ideetje voor in Antwerpen?

Kevin: “Misschien wel. (lacht) Ik zal er eens over nadenken.”

We kijken er alvast naar uit!

on stage

07/03 13/03 15/03 21/03 25/03 27/03 03/04 10/04 11/04 19/04

15 februari: TRIX, Antwerpen

of Montreal ‘Lousy With Sylvianbriar’ Poly vinyl Record Company/Sonic Rendezvous

“The last ten days have been a motherfucker, I didn’t know if I’d survive.” Nee, echt vrolijk is de nieuwste van of Montreal, ‘Lousy With Sylvianbriar’, niet te noemen.

Al doet het vrolijke gitaarriedeltje en achtergrondkoor op het nummer ‘Triumph Of Disintegreation’ wel anders vermoeden. Geïnspireerd door oude rotten als Neil Young en Leonard Cohen en de suïcidale poëet Sylvia Plath, gaat frontman Kevin Barnes op zoek naar authenticiteit. Hij laat alles wat hij in het verleden maakte achter zich en begint met een schone lei.

De verwijzingen naar de psychedelische jaren 60 en 70 liggen er vingerdik op, zowel muzikaal, als bij het artwork, maar het worden niet voor niets de gouden jaren genoemd. Daarnaast zorgen Barnes rauwe en tragische stem en oh zo hartverscheurende teksten voor een eigen karakter.

Dat krijgt nog meer cachet door de analoge 24 tracks tape waarop de plaat is opgenomen. We geloven elk woord dat Barnes en zijn vocale adept Rebecca Cash ons pijnlijk duidelijk willen maken. Drukken op die resetknop was één van Barnes betere ideeën! (hdb)

24/04 30/04 02/05 08/05 16/05

FRONT 242 IMPLANT HYPNOSKULL THE GRANDMOTHERS OF INVENTION STADT LOW VERTICAL * LOCOMONDO ERIK TRUFFAZ QUARTET SKIP&DIE DONSO CAIRO LIBERATION FRONT MAROCKIN’ BRASS * FEAT. BYRON WALLEN IN PROGRESS MANNGOLD DE COBRE FEAT. PRASANNA * JOACHIM BADENHORST OAKTREE TRIO RAD VAN TONG > SAFI & SPREEJ ★ TOURIST ★ SEBA & KARMA ★ GEILE GLEUF MADDEFAKKERS ★ BRIHANG ★ HAKIM ★ KLEINE BEN EN KING B ★ DYNA DEE ★ LERR ★ GRAFGRAVERS * ZEFIRO TORNA * TARAF DE HAIDOUKS SUPERSUCKERS * MOVITS! RAGINI TRIO * BOMBINO L’AMOUR MONSTRE REIN DE GRAAFF QUINTET FEAT. ABRAHAM BURTON DOUGLAS FIRS DELVAUX SINISTER SISTER PERFORMS ZAPPA RAY COLLINS’ HOT-CLUB MOTEL MEN TUBELIGHT BLACK JAGUAR CLUB * ANOUAR BRAHEM GORILLA MASK GET THE BLESSING! JACOB KARLZON 3 TAPE CUTS TAPE BEATGRINDERS JEBROER HUGO PRESENTEERT LUCIFER * 22 STRINGS AND A PIECE OF WOOD THE BLUES BONES BOO BOO DAVIS MOTEK GO MARCH * REBIRTH COLLECTIVE DEMENTED ARE GO PSYCHO 44 PETER PAN SPEEDROCK

* In samenwerking met Cultuurcentrum Sint-Niklaas en/of Jazzlab Series.

11

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

16

homegrown

T e k s t: Pa u l i n e L i b e e r t i f o t o : at h o s b u r e z

De kerels van Geppetto And The Whales zitten een jaar na hun finaleplaats in Humo’s Rock Rally nog steeds in hun wittebroodsweken. Eerst was er de ep ‘People Of Galicove’ die ze samen met Pascal Deweze opnamen en voor de gloednieuwe plaat ‘Heads Of Woe’ (release: 10 januari) strikten ze producer Thom Monahan. ‘Heads Of Woe’ zit momenteel nog in bubbeltjesplastiek en klinkt uitermate fris.

De Kempenaren staan voor oorstrelende luisterpop die occasioneel uitstapjes maakt richting folk, al is het ook soms wat rauwer. Dat op één schijf, da’s klasse!

We treffen Sander Sterkens (zang, gitaar) en Kobe Dupont (zang, gitaar en banjo) eind november in de Vooruit van Gent. Vijf maanden voordien postte de band een foto op Instagram met de hashtags making plans en new album.

Was de plaat dan zo snel ingeblikt, heren?

Sander Sterkens: “Eigenlijk was het album in minder dan een maand af.

We zijn vijf maanden geleden plannen beginnen maken en dat was dus die bewuste vergadering. In augustus zijn we dan een maand in La Chapelle gaan opnemen.”

Dat is toch heel snel?

Sander: “Ja, maar we waren er wel al langer aan bezig. Na onze ep van 2012 sijpelden er nieuwe nummers binnen. Ik denk dat we wel een jaar genomen hebben om die songs uit te werken.”

Kobe Dupont: “Bij ons is dat eigenlijk een continu proces Als we repeteren, geraken we de set snel beu en dan gaan we op zoek naar iets nieuws. Zelfs nu, de plaat is nog niet eens uit en toch zijn we al bezig aan nieuw materiaal.

Gewoon om het interessant te houden, anders verveel ik me.” (lacht)

Op de dool in Wit-Rusland Jullie zijn wel snelle werkers. Na Humo’s Rock Rally waren jullie de eerste met een ep.

Sander: “Het voordeel is dat we met drie songwriters zijn: Kobe, Nikas (Goossens) en ik. Dus eigenlijk is er nooit een gebrek aan nieuw materiaal.

Bovendien schrijven we ook enorm graag nummers in het repetitiekot.

Ik doe dat liever dan optreden. Songs schrijven is gewoon een creatievere bezigheid.”

In een interview zeiden jullie eens dat het wel leuk zou zijn als iemand van de songwriters het heft in handen neemt en de rest als begeleidingsband gebruikt. Hebben jullie dat voor deze plaat gedaan?

Sander: “Nee, volgens mij heeft Nikas dat ooit eens gezegd in Humo, maar eigenlijk hebben we heel co-operatief met z’n allen aan de liedjes gesleuteld.

Misschien moeten we dat ooit eens doen.”

Kobe: “Het zou wel interessant zijn, want dan kan je gerichter werken omdat er maar één visie is. Maar het probleem is, voor mij persoonlijk, dat het niet zo werkt. We zijn een band en iedereen moet invloed hebben, anders klopt het plaatje niet meer. Het zou ook enorm veel werk zijn voor een persoon om alle baslijnen en drumfils uit te werken.”

Sander: “Een van de leukste momenten is net wanneer iemand met een ideetje afkomt en we dan allemaal oude stukken bovenhalen en samengooien. Dan komen de akkoordenschema’s tenminste echt van verschillende personen.”

Is dat wat er gebeurd is met ‘Jonathan’? Dat nummer bestaat uit twee delen.

Kobe: “Ja, dat zijn twee ideeën die toevallig van mij komen. Da’s ook wel de manier waarop ik bezig ben met muziek. Ik heb een korte aandachtspanne en als de akkoorden en de melodie hetzelfde klinken, ben ik geneigd om een heel andere kant uit te gaan, zodat het weer interessant wordt.”

Sander: “Het laatste stuk van ‘Jonathan’ hoorde oorspronkelijk bij een heel fout schoolrock-nummer. We hadden de hele song uitgewerkt en opgenomen met een klein recordertje en nadat we het beluisterd hadden, dachten we: ‘Waar zijn we mee bezig?’” (lacht) Het artwork van ‘Heads Of Woe’ is heel mooi. Vertel eens.

Sander: “Daarvoor werkten we samen met Kathleen Lolley, een Amerikaanse.

Ik weet niet meer hoe, maar we zijn op haar site terechtgekomen en vonden dat ze mooie tekeningen maakte die pasten bij de sfeer van onze muziek.

Ze was onmiddellijk bereid om mee te werken.”

Björn Nuyens: (manager) “Ze heeft ook al samengewerkt met My Morning Jacket.”

Jullie worden vaak met die band vergeleken, is dat niet toevallig?

Kobe: “Ik snap niet waarvan die vergelijking komt, want ik ken My Morning Jacket niet zo goed.”

Sander: “Ik ook enkel van naam.” (lacht) Hebben jullie er nog nooit naar geluisterd? Na al die vergelijkingen?

Sander: “Wel al naar de zanger! Jim James heeft eens een album uitgebracht

17 onder de naam Yim Yames en daar staan allemaal covers van George Harrison en The Beatles op. Die plaat is echt goed. Het zal dus wel een mooie vergelijking zijn!”

Kobe: “We voelen ons vereerd!” (lacht)

Oorlogsverhalen Sander, je baseerde de tekst van ‘1814’ op het dagboek van Willem Kenis, een man die 200 jaar geleden in Loenhout woonde en onder dwang met de troepen van Napoleon meevocht. Hoe kwam je aan dat dagboek?

Sander: “Twee jaar geleden stond er in het lokaal tijdschriftje van Loenhout een korte column over dat verhaal. Ik studeer hier in Gent geschiedenis en had Willem Kenis eens ingetikt in de bibliotheek van de Blandijn. Blijkbaar lag daar een boek waar dat hele dagboek in overgeschreven stond. Het is eigenlijk echt een zalig verhaal en ik wou er iets mee doen.”

Jullie zijn blijkbaar wel gefascineerd door oorlogsverhalen, want het is niet de eerste keer dat jullie daar inspiratie halen, denk maar aan ‘Duquesne’s Horse’ van op de ep ‘People Of Galicove’.

Kobe: “Het is ook eerder toevallig dat ik daarbij kwam hoor, ik ga nooit echt op zoek naar goeie oorlogsverhalen.”

Sander: “Bij mij is het ook niet zo van ik ga een nieuwe song schrijven, heb ik nog iets in mijn archief? (lacht) Misschien een idee voor later, als we geen inspiratie meer hebben.”

In 2012 stonden jullie op Pukkelpop en dat was een doel dat jullie ruimschoots binnen de zelf opgelegde deadline bereikt hadden. Nog doelen?

Sander: “We willen heel graag eens een paar weken toeren met ons bandje.

Gewoon op de dool zijn in een ander land, zoals Engeland, Polen of Wit-Rusland.”

Kobe: (lacht) “Die landen! Zeg dan toch Duitsland of zo!”

Sander: “Dat zegt iedereen! Nee nee, ik zou dat heel tof vinden.”

Kobe: “Ja, super. Als er een publiek voor is, waarom niet? We hebben wel al enkele concerten in Nederland gespeeld, want daar hebben we nu ook een bookingskantoor. Dit weekend zijn we bijvoorbeeld naar Texel geweest. Dat is heel fijn, samen in een busje naar een optreden gaan, on the road. Een langere periode zou wel leuk zijn.”

Goed, leg jullie dan eens zelf een deadline op.

Sander: “We zullen opnieuw vijf jaar zeggen. Dan gebeurt het hopelijk weer sneller.”

Laatste vraag: ‘1814’ staat momenteel in de Afrekening van Studio Brussel.

Hoe belangrijk is die lijst voor jonge, Belgische bands?

Sander: “Heel belangrijk, denk ik.”

Kobe: “Vooral voor bookers!”

Sander: “Dat klopt. Je kan jezelf via sociale media wel wat promoten, maar bookers

kijken echt of je in de Afrekening komt. Dat hebben we vorig jaar zelf gemerkt toen we in de lijst stonden. Opeens kregen we een pak meer optredens.”

Stemden jullie zelf toen jullie pakweg 16 jaar waren?

Sander: “Ik luisterde wel, maar stemde niet. Nooit gedaan, tot we er zelf konden in komen.” (lacht) Kobe: “Ja, ik stem ook enkel op ons. Hoe zou je zelf zijn? Extra geld als je gedraaid wordt!”

on stage 5 december: Kultuurkaffe (try-out), Brussel 13 december: Glimps @ Miry, Gent

(w/ The Go Find en Hundreds - check p42) 16 januari: Eurosonic, Groningen (NL)

Geppetto And The Whales ‘Heads Of Woe’ Parlophone/Warner

In 2012, kort na hun deelname aan Humo’s Rock Rally, brachten Geppetto And The Whales de ep ‘People Of Galicove’ uit en daarmee veroverden ze meteen een handvol harten. Begin januari is er ‘Heads Of Woe’, een plaat vol zachte luisterpop met sporadische folkinvloeden die goesting opwekt om erop uit te trekken. De eerste single is ‘1814’, een prachtig nummer over geliefden die na vele jaren van gruwel elkaar terugvinden – een krop in de keel! Verder zijn er nog enkele tedere songs als ‘The Great Lament’ en ‘Time’ op het album te vinden, maar toch is niet de hele plaat rustig. Zo barst het - op eerste gezicht - donzige ‘Jonathan’ bijvoorbeeld opeens compleet los en is ‘Animals’ een stuk ruwer dan wat we tot nog toe van de Kempenaren gewoon waren. Wie zo verlekkerd was op de meerstemmigheid van op de ep, kan zijn ogen sluiten en genieten van ‘Cocklane Ghosts’. Zoals de titel doet vermoeden is het nummer een tikkeltje spooky en dat heeft alles te maken met het gefluit dat zo uit een western lijkt geplukt.

Het is echter de samenzang à la Fleet Foxes die je weer eens naar adem doet snakken. Geen rechtlijnige album dus, wel veel avontuur, pracht en praal, verpakt in een mooi hoesje. Dikke duim! (pl) Release: 10 januari

Classic tracks by LOCAL NATIVES, UNWOUND, MERCURY REV, SONGS:OHIA, BLONDE REDHEAD, …

And exclusive live sessions by DAUGHTER, KURT VILE, LOW, EFTERKLANG, IRON & WINE, SPAIN, VILLAGERS, and many more AVAILABLE AS 2CD DIGIPACK AND DIGITAL BUNDLE DUYSTER. EEN PROGRAMMA VOL TOMELOZE WEEMOED EN OORVERDOVENDE ZOETHEID - Rustig maar ongedurig -

Elke zondagavond van negen tot elf op Studio Brussel (stubru.be)

18

homegrown

T e k s t: Pa u l i n e L i b e e r t

Eerst verscheen ‘Ways Of New Amusement’, nu is het de beurt aan ‘The Future Dead’ van de gelijknamige Gentse band. De heren doen alles op hun tijd en op hun manier en dat hoor je ook. Zoete nummers met een rauw randje. Vrolijke deuntjes met tekstueel gezien een hoek af. Het geheel smaakt naar suikerspin, gedopt in pure chocolade. Het werkt.

We ontmoeten Pieter Desmyter (zang en gitaar) en Tim Beuckels (drums) op een zonnige middag in Clouds In My Coffee, dichtbij Gent Dampoort. Terwijl Nadiem Shah en enkele leden van Amatorski binnenwandelen, kiezen de heren hun middagmaal. Voor ons een bionade en een recorder, alstublieft.

Jullie nieuwe plaat ‘The Future Dead’ verschijnt op cassette. Waarom?

Pieter Desmyter: “Dat is gewoon het format van het label. Ik volgde Gnar Tapes (label uit Portland) al even en voelde een band met hun manier van denken en muziek maken.”

Tim Beuckels: “We zijn geen cassettegeeks. Pieter heeft wel doelbewust onze nieuwe plaat op tape gestuurd, omdat Gnar bijna uitsluitend tapes releast.”

Pieter: “En dan kregen we een simpel mailtje terug met de zin: “Okay, let’s do a tape.”

Tragikomisch ‘Hotel Yorba’ van The White Stripes en ‘Ice Cream Man’ van Jonathan Richman zetten je ertoe aan om muziek te maken. Wat heb je laatst nog gehoord dat je aanzette om iets te doen?

Pieter: “Een tijdje geleden kocht ik een plaat met b-sides van Pet Shop Boys en daar stond een nummertje op dat ‘The Boy Who Couldn’t Keep His Clothes On’ heet. Veel disco en synthesizers. Je moet het eens opzoeken.

Heel onnozel, maar wel goed. Het heeft niet hetzelfde effect als die andere nummers, maar het blijft wel hangen. Misschien komt het ooit eens terug in onze muziek, maar niet zo homoerotisch. (lacht) Pet Shop Boys zijn heel uitbundig, wij zijn ingetogen.”

Je moet echt naar de teksten luisteren, anders komt jullie muziek wel heel luchtig over.

Tim: “Ik hoop dat het duidelijk is dat het niet zo eenduidig is. We horen vaak dat we vrolijke pop maken, maar het is meer dan dat. Sommige van Pieter zijn teksten zijn tragisch. (tegen Pieter) Dat is toch zo? Je zingt meestal toch over triestige toestanden?”

Pieter: “Tragikomisch.”

Tim: “We lachen veel.”

Pieter: “Maar als er moet gewerkt worden, doen we dat ook. We hebben een evenwicht gevonden en nemen alles hoe het komt. Dat is een gezonde instelling.”

Tim: “We zijn geen mensen die iets forceren, maar ik wil wel muziek spelen voor een publiek. Niet enkel voor mezelf. Anders kan je beter gaan squashen.”

Een foltertechniek uit de favela’s van Rio Het is een leuk format, maar wie heeft tegenwoordig nog een cassettespeler?

Pieter: “Iedereen die eens goed zoekt, vindt wel ergens nog eentje!”

Je moet dus eigenlijk moeite doen voor jullie muziek.

Tim: “Tot voor kort wel. Nu verschijnt de plaat ook op vinyl, maar er komt geen cd.

Ze kunnen de plaat wel gratis downloaden en zelf branden. Vinyl is interessant, tape is zalig.

Dat covert genoeg voor mij.”

Pieter: “Hoe meer mensen naar onze muziek luisteren, hoe beter natuurlijk, maar een cd zou niet voor veel extra verkoop zorgen. Al koop ik eigenlijk wel nog cd’s. (lacht) Meestal sta ik dan alleen in de winkel.”

Kan je een woordje uitleg geven bij het coverbeeld?

Pieter: “Ik was 17 of 18 jaar, denk ik.”

Tim: “Echt? Ik dacht 12. (lacht) We waren op zoek naar een beeld dat iets zei en toen zagen we toevallig die foto bij Pieter. Ik vond het onmiddellijk goed passen. Het klopt ook in het verhaal. Deze plaat is echt Pieter, net zoals de band vertrekt bij Pieter. De nummers, de inspiratie, alles. The Future Dead is Pieter zijn ding, dus vind ik het ook oké dat zijn hoofd op de cover staat. In de favela’s in Rio is het een gekende foltertechniek om iemand die klikt bij de politie in autobanden te steken en die dan te doen branden. Redelijk gruwelijk.” (lacht) Pieter: “Dat hebben ze met mij niet gedaan. Je kan gewoon lang nadenken over de foto.

Wat staat die jongen daar eigenlijk te doen?”

on stage 1 december: Mr Mo, Brugge 6 december: Rock Am Kuche, Gent 20 december: Effenaar, Eindhoven (NL)

Gemakkelijke woorden In een van de teksten zing je “let’s sit in the sun, or in the shade”. Wil dat zeggen dat jullie gemakkelijke mensen zijn?

Pieter: “Het betekent in ieder geval dat we van elke situatie twee kanten zien. In mijn geval toch. Ik overweeg alles en neem niets als van zelfsprekend aan, daar heeft het mee te maken. Het klinkt ook geestig, het zijn gemakkelijke woorden. En als je gemakkelijke woorden hebt die goed klinken, heb je een popnummer.”

Ik heb de indruk dat jullie een band zijn die vooral aandacht aan tekst schenkt.

Pieter: “Dat is wel zo. Tekst komt altijd eerst. Tot nu toe is dat de makkelijkste manier van werken.”

Tim: “Pieter komt altijd met een basic nummer af. Enkele ideetjes en een paar akkoorden, maar meestal is de tekst er al. Hij kan moeilijk repeteren zonder vaste tekst.”

Pieter: “Toch is de tekst niet belangrijker dan de muziek. Zeker niet. Alles moet een beetje op hetzelfde niveau zitten, maar voorlopig is tekst het uitgangspunt.”

The Future Dead ‘The Future Dead’ Gnar Tapes

“I let you down, I let you down, I let you down, I let you down, I let you down, I let you down, I let you down, that’s a privilege of mine” zingt Pieter Desmyter doodleuk in ‘Let You Down’. Kort en grappig, dat is de beste samenvatting van ‘The Future Dead’. Met de hulp van Pieter-Jan Delesie van Superlijm knutselde The Future Dead een tweede album in elkaar en dat staat bol van heerlijke, nonchalante luisterpop om achterover te leunen. Geen oppervlakkige nummers, wel verhaaltjes over wat allemaal in frontman Pieter Desmyter zijn hoofd ronddoolt.

En dat is ideaal als jouw dag naar meer inhoud smacht. (pl)

20

homegrown (on cd ) Amoy Fanray ‘The Mind Of Man’ SoundCab/Rough Trade

Sfeer en verfijning. Het Oost-Vlaamse viertal Amoy Fanray puurt er samen met producer Frederik Dejongh (Jerboa) een huisstijl uit. Extra meerwaarde is er dankzij de mastering van Greg Calbi (zie ook Bon Iver, The National) maar het is in de eerste plaats de klankleur van Jørn Broekaert - vaak perfect balancerend tussen Stuart Staples van Tindersticks en Matt Berninger van The National (check opener ‘Trust’) - die tekenend is voor de identiteit van de groep. Het stemtimbre, een belangrijke troef op het debuutalbum van Among Fanray, is helaas soms ook het zwakke punt: wanneer de geloofwaardige vocale subtiliteit overhelt naar te tranerige mainstream-pathetiek (genre Savalas en Stash) haakt (bvm) wat af.

van de tijd hoor je, buiten het tikken van een metronoom, niets, tot er een eend kwaakt of een zwerm vogels voorbij vliegt. Dit klinkt tegelijk bevreemdend en herkenbaar.

KOB is een pseudoniem van Laurent Cartuyvels. ‘Sounds For Colours On The Rocks’ bestaat uit twee lange nummers waarvan het eerste stille noise is in de stijl Graham Lambkin, en het tweede een vuile, naar een climax toe werkende loop die aan Aaron Dilloway doet denken. Zeer knap.

Bram Borloo (Partkdolg, R.O.T.) en Bram Devens (Ignatz, Sylvester Anfang II) hebben zich duidelijk geamuseerd met deze 15 minuten durende knipen-plak-collage van geluid en beeld, waarbij het beeld Escher meets Terry Gilliam is en het geluid psychfolk junknoise. Plezant. (jb)

Chuck Paisley ‘Where The Doves Bark’

Astronaute ‘Myriad’, ep Zeal Records

Astronaute is het soloproject van Myrte Luyten, in een recent verleden één van de revelaties op ‘The Truth About That Girl And Me’ (het album vol vrouwenstemmen van Tom Helsen).

En nu maakt ze onder eigen vlag brokken met haar karakteristieke, diepe stemgeluid. ‘Myriad’, de voorloper voor haar debuutplaat, bestaat uit zacht folky songs, met afsluiter ‘Two Kings’ als hoogtepunt. De ep was bij het schrijven van dit stuk gratis te downloaden in ruil voor je e-mailadres. Wij wachten vol ongeduld tot de releasedatum voor die debuutplaat in onze mailbox valt. (rl)

Paisleysound Recordings

Chuck Paisley (nom de plume van Dimitri Muylaert) is een klassieke singer-songwriter die zichzelf begeleidt op akoestische gitaar en piano. Na een handvol ep’s is dit zijn eerste, volwaardige plaat. De songs op ‘Where The Doves Bark’ worden spaarzaam opgesmukt met enkele strijkers en een verloren gelopen elektrische gitaar (‘Horrible Little Tango’). Stem en sound zijn aangenaam warm, maar het geheel is te weinig dynamisch om de hele rit geboeid uit te zitten. (rl)

Dyna Dee ‘Straffe Toebak’

Big Noise ‘New Orleans Function’ Igloo

Radio Modern bewijst al jaren dat bigband-muziek en de roots van de rock-‘n-roll een fantastische inspiratiebron vormen om de meest originele feestavonden te organiseren. De vier jongens van Big Noise zijn nog straffer. Zij duiken verder terug in de tijd en komen zo voor hun tweede cd terecht bij het werk van o.a. Louis Armstrong, Jelly Roll Morton, Lil Hardin en Sidney Bechet, allemaal iconen uit het ontstaanstijdperk van jazz. Met dit materiaal zet deze groep al een paar jaar elke club of zaal in lichterlaaie. De aanwezigen zijn geen vergrijsde jazzcats maar jongeren ergens tussen vijfentwintig en vijfendertig die dankzij Big Noise ontdekken dat jazz en amusement indertijd onafscheidelijk waren. Als ditzelfde publiek nadien ook nog eens de originele versies gaat beluisteren en een reeks als ‘Treme’ bekijkt, is de opdracht van Big Noise over heel de lijn geslaagd. In afwachting, luister even mee en ga vooral naar een concert van deze te gekke bende. Wat een verschil met wat Brian Ferry (niet) presteerde vorige zomer tijdens Gent Jazz. (gtb)

Eigen Beheer

Zeer intieme plaat van de uit het Gentse afkomstige Vlaamse rapper Dyna Dee. Beslist geen makkelijke opgave, opgroeien in een verscheurd gezin, al levert het natuurlijk stof op om een plaat van te maken. Het klinkt als reclame voor plantaardige medicijnen, maar ‘Straffe Toebak’ gebruikt de therapeutische kracht van hiphop, mooi samengevat in nummer ‘Rode Draad’. Ook qua beats mogen we niet klagen, en dan denken we vooral aan de RZA-eske flavor op ‘Aan Boord’, getekend Junior Makhno. Nog een sterke track is ‘Mooie Strijd’: flow dik oké, met doorleefde gastzang van Tom Kestens. Wat wel op de duur kan gaan storen, is net de doorgedreven zwaarwichtigheid of anders geformuleerd, het gebrek aan een hoopvolle humoristische toets, die bijvoorbeeld bij Grafgravers en The Sloofs wel aanwezig is. Al bij al een degelijke plaat, maar mist bij momenten wat relativeringszin. (kh)

Elements ‘Elements’ Sleepless Records

Elko Blijweert & Joris Caluwaerts ‘Left Bank Drive’ Heaven Hotel/Rough Trade

Elko Blijweert (Dead Man Ray, Gruppo di Pawlowski, Rudy Trouvé Sextet,...) en Joris Caluwaerts (Zita Swoon, Styrofoam, The Go Find,...) sloegen de handen in elkaar voor het schrijven van deze soundtrack voor Monkey Sandwich van Wim Vandekeybus. Met een zeer tactiele benadering van instrument en klank, gaat het duo te werk in deze verzameling klankschetsen. Van het mooie gitaargetokkel in ‘Village’, tot de valse blokfluittonen op ‘Happy Recorders’ of de trippende synthlagen in ‘O Quam Tristis’, overal weet het duo een meeslepende sfeer neer te zetten. ‘Left Bank Drive’ is geen alledaags plaatje om even doodleuk in de cd-speler te steken en de afwas bij te doen, maar wél een beklijvende soundtrack, die doet uitkijken naar het visuele luik van het project. (dw)

Laurent Cartuyvels ‘Overeind Blijven Aan De Overkant’

KOB

‘Sounds For Colours On The Rocks’

Bram & Bram

‘Des Hommes Volent Sur La Neige’ Veglia

‘Overeind Blijven Aan De Overkant’ bevat een lofi field recording opgenomen in het Mechels Broek. Het merendeel

Deze heropstanding van enkele ex-Red Zebra-leden doet het op deze ep met even vlotte als gedateerde synthpopmet-gitaren. Alles gaande van Joy Division over Echo & The Bunnyman tot Killing Joke passeert zo’n beetje de revue, als het maar melancholisch is. Heel degelijk, maar we ontdekken maar zelden écht originele dingen. A nice trip to memory lane, maar helaas niet veel meer dan dat. (mb)

For Noah ‘For Noah’, ep Eigen Beheer

Een jaar geleden werden Kaat Timmers en Daan Schepers door Flip Kowlier gekozen voor De Nieuwe Lichting van Studio Brussel en nu komen ze hun met eerste ep als For Noah naar buiten. Ze schotelen lieve indiepop voor die harten doet breken. Hun stemmen smelten perfect samen en dat hoor je vooral in het prachtige ‘Darksome Shore’ dat ze destijds ook op Studio Brussel speelden. Het is vooral de heldere stem van Kaat dat het zo’n plezier maakt dit plaatje meerdere keren op te zetten. Bovendien veegt hun muziek ook alle slechte gedachten uit je ziel, want er puilt veel genegenheid uit de zeven - zes, als je de hidden track niet meetelt - nummertjes op ‘For Noah’.

Luister maar naar ‘Your Everything’. “I always wanted to have such a man as you and I’ve always been dreaming of someone like you” klinkt absoluut niet melig als het op een wonderlijke manier gezongen wordt. For Noah doet de koude vergeten. Meer van dat. (pl)

homegrown The Gate ‘Zeropoint’ Eigen Beheer

Eighties hardrock (‘Awake’), (symfonische) stadionpop met een dosis Customs (‘The Noise’), onhippe synthpartijen en heel veel Michael Stipe-invloeden: dat is in een notendop het niet altijd even frisse muzikale palet van het vijftal The Gate (voorheen Masterpeace). ‘Nobody Knows’, ‘Won’t You Help Me Now’ en ‘Choose Me Now’ gaan gebukt onder een hoog fmrock-gehalte maar de gedreven song ‘Way Back Home’ kan wellicht nog het meest de liefhebbers van R.E.M. bekoren. Verdienstelijk zij het weinig vernieuwend. (bvm)

The Grave Brothers vs. Adios Pantalones ‘Clash Of The Primitives’

(on cd ) 21

Ignatz + Harris Newman ‘Bring Your Buzzard Meat’

V/A

‘La Ballade Au Beau Regard’ Okraina Records

Op de mindere Ignatz-platen krijg je soms de indruk dat Ignatz altijd maar meer van hetzelfde brengt, maar wanneer het wél goed zit, zoals op ‘Bring Your Buzzard Meat’, een samenwerking met de Candese gitarist Harris Newman, weet hij een soort melancholie en loner folk te creëren die zeer moeilijk van je af te schudden valt.

‘La Ballade Au Beau Regard’ bevat knappe muziek van Paul Metzger, Paul Labrecque en Larkin Grimm en toont daarmee waar dit nieuwe Brusselse label Okraina Records het best in is: donkere psychedelische folk. (jb)

The Swampy’s

‘Last One Before Snuffin’ Out???’

Tall Boys ‘One’

Wildmen ‘Blood On The Wall’ Drunkabilly Records

Drunkabilly Records in full speed. Maar liefst vier releases op rij…

The Grave Brothers vs. Adios Pantalones is een double bill met twee groepen die perfect bij elkaar passen.

Groepsnamen en cd-titel vertellen meteen het hele verhaal.

Voor fijnzinnige woordspelingen is hier geen tijd. Titels als ‘Are You Drinking With Me Jesus’, ‘Rum Drinkers & Hell Raisers’, ‘Hairy Tits’ en ‘Creature Of Nightmares’ laten niet veel plaats voor extra verbeelding. Of net wel natuurlijk.

Beide groepen klinken als Ramones in cowboyland oftewel speedabilly van het ruige soort.

The Swampy’s mogen dan indertijd clubs en zaaltjes te lande en ver daarbuiten in lichterlaaie gezet hebben, deze maand wint dit Waalse combo met grote voorsprong de prijs voor de lelijkste en domste hoes. Toegeven dat de energie er nog steeds is, net als vijfentwintig jaar geleden met het debuut ‘Come Back To The Swamp’. We appreciëren vooral de kunstjes van de bassist die aan zijn snaren plukt zoals we het graag horen. De schreeuwerige zang behoort tot het pakket dat The Swampy’s aanbieden. Vooral voor retrobilly’s en die hard fans.

Ook Nigel Lewis en Mark Robertson, twee derde van de legendarische bezetting van The Meteors, hadden er nog eens zin in en in gezelschap van Jez Alan en onze Belgische bassist Jens de Waele (Fifty Foot Combo, Death Valley Surfers) trokken ze als Tall Boys naar de Camden Recording Studios om deze veertien splinterbommetjes in elkaar te knutselen. Een ruige mix van Link Wray (wiens ‘Missing Link’ ze hier brengen) en de Britse pubrock van eind jaren zeventig met een knipoog naar The Stooges en op tijd en stond de reverbklanken van een typische surfabilly-gitaar. Voor psycho’s & billy’s.

Wildmen droppen dan weer zes explosieve nummers in twintig minuten op ‘Blood On The Wall’. Punkabilly voor snelle jongens en meisjes. Voor je het weet, is het gedaan. (gtb)

The Heavy Machinery ‘The Heavy Machinery’, ep Eigen Beheer

Enkele dagen na het overlijden van Lou Reed, hoorde ik The Heavy Machinery diens ‘Romeo Had Juliette’ spelen. Met je ogen dicht leek het even alsof de NYC Man zelf nog even aan het woord was. Een song die ook perfect had gepast tussen de 5 tracks op deze eerste ep. Sobere en uitgepuurde liedjes van het duo Jeroen Vervloet (zang, gitaar) en David Sterckx (drums) die zich nu ook de luxe van een bassist hebben veroorloofd.

Hiervoor rekruteerden ze Stof Janssens (zanger, gitarist van TMGS). Het is niet te hopen dat het hart werkelijk zo erg bloedt als de songs doen vermoeden. Indien wel, kunnen we ons troosten dat het wel mooie liedjes oplevert voorzien van een tristesse, Will Oldham style. (ow)

Hoera.

‘Pracht’ Granvat

Hoera. is het trio Bert en Stijn Cools en Dries Laheye dat samen naar een zolder in Bigonville trok om er een zuiver instrumentale plaat op te nemen. Dat het resultaat prachtig is, onthult de titel al. ‘Pracht’ heeft maar drie ingrediënten: een gitaar, een bas en drums. En dat is voldoende om de balans te vinden tussen jazz en rustige kamermuziek. ‘Pracht’ bevat lief en langzaam getokkel, een gedempte bas en in de verte nog wat percussie, alles versmolten in tien verschillende nummers met hetzelfde doel: wegdromen, verdwijnen tijdens lange boswandelingen en fantaseren over Narnia. (pl)

Interesting Television Programs ‘At The Center Of A Large Shopping Mall’ Eigen Beheer

Op hun eerste demo bewezen deze Antwerpenaren al dat ze meer te bieden hebben dan je dagelijkse portie Thuis of Café Corsari. Maar nu met de immer smaakvolle Pascal Deweze en Youri Van Uffelen (Tram, Ynri…) achter de knopjes worden ze zelfs interessanter dan het beste op Acht. Heerlijk oldschool ratelende ritmeboxen, synths en baslijnen die hitsiger ademen dan Ron Jeremy in z’n gloriejaren én gitaren die dieper snijden dan een vers afgebroken Stanleymes. Hysterische of gedeclameerde vocalen zonder cameravrees zorgen voor een extra gelaagdheid voor de unserved audience. In het grappig getitelde ‘Damn! We Killed Our Triangle Player’ worden de strakke teugels zelfs even gevierd en de delayknop gemolesteerd én ‘Frankie’ mag het einde van de plaat zelfs in simpele schoonheid inzetten, om ze even daarna met een korte noiseuitbarsting abrupt te stoppen. Absoluut géén zonde van de zend, euh studiotijd dus. (boo)

Flip Kowlier ‘Cirque – De Avonturen Van W.M. Warlop’ Petrol/Warner

De vijfde soloplaat van Kowlier - een soortement conceptalbum dat begon te rijpen nadat hij met zijn zoontje Vince een circus in Mariakerke had bezocht - is misschien wel zijn beste sinds zijn debuut ‘Ocharme Ik’ (2001). Groots van opzet en opgevat als een classic album waarbij kosten noch moeite werden gespaard. De City Of Cambridge Brass Band en het London Chamber Orchestra tekenden present tijdens de opnamesessies van de blazers en strijkers in Abbey Road.

Hoed af voor de arrangementen en orkestraties van Andrew Powell. Check in dit verband zeker de nogal magistrale single ‘Directeur’. Over the top is het album dankzij de productie van Wouter Van Belle gelukkig nooit. ‘Cirque – De Avonturen van Willy Mariette Warlop’ is vooral een verhalende liedjesplaat die de romantiek, de authenticiteit, de vertedering en de verloedering van een circus in de kijker plaatst. Via songs met veel pit (‘Detox Danny’, ‘Jinzame Vinten’), een heerlijk seventiesdeuntje (‘Floske’), een schoon liedje waarmee Kowlier het hoger register van zijn stem verkent (‘Mario’) en een track waarbij Kowlier-de-rapper het even overneemt van de singer-songwriter (‘1 Maand’). Ambachtelijke kwaliteitsplaat pur sang. (bvm)

De Legende ‘Eerst De Nacht Dan De Dag’ Het Tweede Paard

Stijn Meuris, Frank Vander linden en Luc De Vos werden indertijd binnengehaald als beste vernieuwende songschrijvers in het Nederlands. Ze hadden hun merites maar het rauwe en directe van een Elvis Peeters haalden ze nooit. ‘Ten Dans’ en ‘Gouden Tanden’ van De Legende blijven ultieme klassiekers bij een incrowd. Ook het vlijmscherpe ‘Bijt!Bijt!Bijt!’ (2008) veranderde helaas niet veel aan de cultstatus van de groep. “So what?” denken Elvis Peeters en zijn spitsbroeders van lange jaren Chris Carlier, Koen Van Roy, Geert Waegeman en Geert Corbeels. Het gitzwarte van de nacht blijft de favoriete inspiratiebron. Nog altijd geen vrolijke deuntjes maar kervende teksten boordevol (verdoken) sex al dan niet gekoppeld aan maatschappelijke vraagstellingen. En al is het instrumentarium veel uitgebreider en gevarieerder en de woede net wat meer gekanaliseerd, de minste schijn van optimisme wordt nog steeds meteen onverbiddelijk onderuit gehaald. Dit alles op een soundtrack die electric body music koppelt aan de ritme-idiomen van Wire en de vroege TC Matic. De Legende bracht opnieuw een nu reeds legendarisch schijfje uit. Live in de AB op 19 maart 2014. (gtb)

22

homegrown (on cd ) Marteleur ‘My Anvil is My Turning Fork’, lp Navalorama Records

Met slechts zijn baritongitaar, een loopstation en een distortionpedaal gaat Christophe Marteleur (gitarist bij mute) te werk op zijn tweede album. Noem het postrock, ambient of noisy kamermuziek, de impressionistische klankschetsen met sprekende songtitels zorgen voor een trip, die, voor je het weet plots weer wegdeemstert. Nooit gaat het repetitieve vervelen, of wordt een bijkomend instrument gemist. De melodische patronen stapelen zich organisch op en gaan ook weer rustig slapen, wanneer de tocht op z’n einde komt. De prachtige artwork van deze lp, verraadt de precisie en het fijne stapelwerk van de inhoud.

Kunst met nietjes. Maar vooral: straf, hoe Marteleur met beperkte middelen, een volledige plaat weet te boeien. (dw)

is van een ander allooi. Melodieuze dromerige en vederzachte ambient met slechts minimale beats of zelfs totaal zonder, maar met een overvloed aan muzikaliteit en psychedelica. Jack lijkt buiten de obligate analoge pioniers nogal beïnvloed door easy tune, sixties pop, de bij deze tijdsgeest horende genotsmiddelen en wellicht ook de vloeibare variant van z’n voornaam, want de synths hebben bij momenten duidelijk een glaasje teveel op. Dus laat je gerust maar mee zweven op de warme thermiek van ‘Neornithes’ die overigens méér vogelconnotaties bevat dan deze recensie. (boo) tjirpte alvast van genoegen.

Save The Maya’s Time To Start’, ep Eigen Beheer

Off The Radar ‘Off The Radar’ Eigen Beheer

David De Corte, eveneens lid van het op deze pagina’s reeds bejubelde CTON, drumt ook bij het trio Off The Radar dat nu deze debuutplaat uitbrengt. Het mag gezegd worden, we waren fan van de eerste luttele seconden van het grillige funky ‘Repair’. ‘Asshole’ heeft de veerkracht van The Jam’s ‘A Town Called Malice’ met de puntigheid van Victims Family.

Diezelfde scherpte houden de bandleden gedurende het hele album vol en spiesen daar uit de losse pols een aanstekelijk popgehalte én andere smaakvolle invloeden gaande van B-52’s, Deadboys en Fugazi op vast.

‘Sister Envy’ lijkt drie songs in één te herbergen en bevat even de ‘My Sharona’-drumbeat van The Knack. Drie stemmen zorgen ook voor genoeg variatie en met het spelplezier dat daaruit resulteert kunnen ze elk sanatorium omtoveren in een gezellige plek, waar zelfs (boo) z’n oude dag maar wat graag zou willen doorbrengen. Take me!

Pilod ‘Sunny Forecast’ Eigen Beheer

Zaventem heeft meer te bieden dan een luchthaven en een stel vliegtuigen. Zo is er bijvoorbeeld Pilod, bestaande uit zanger en gitarist Frédéric Baervoets, bassist Christophe Vandewoude (zie ook Isbells) en Valerie Stoens op de drums.

Rond ‘Sunny Forecast’ hangen ironisch genoeg dreigende wolken, want dit plaatje herbergt melancholische indierock. Er vallen bitterweinig zonnige opklaringen te bespeuren, maar dat is helemaal niet erg. Het debuut van Pilod is gelaagd en brengt je in een soort roes die het slapende dier in je langzaam wekt. In ‘Rise And Fall’ gaat heel wat lyrische pijn schuil, ‘The Arrival Song’ heeft een sneller tempo dan de andere tracks en gaat daarom hand in hand met zijn titel en ‘Read My Lips’ is een ruwe parel om te koesteren. (pl) hoort dus veel diepgang op ‘Sunny Forecast’. Goeie zet!

Red Coat ‘ Sins Of Yesterday’ Wild Board Music

Risicovolle muziek die opvallend veel inspanning vergt van de luisteraar maken zangeres Hanneke Oosterlijnck en gitarist Jeroen Knapen niet. Erg? In geen geval als je houdt van geslaagde vocalen, een knipoog naar Sarah Ferri en akoestische luisterliedjes in het spoor van Sarah & Gert Bettens. Het duo bereikte er de finale van het provinciale muziekconcours Oost.Best! mee en levert met ‘Sins Of Yesterday’ (opgenomen bij Erwin Libbrecht van Kadril) een debuutalbum af dat de juiste feel heeft. Niet meteen avontuurlijk maar wel heel oprecht en degelijk (puik gitaarwerk, verzorgde strijkers). (bvm)

De ondergang van de Maya’s, da’s stof van de middelbare school. En ook de inhoud van deze 4 songs tellende ep katapulteert ons op slag naar die bijna vergeten jaren. Da’s geen toeval, want de vier jonge muzikanten van Save The Maya’s maken voorlopig weinig verrassende (tiener)rock, op zoek naar een eigen identiteit. Een intensief rijpingsproces in ’t repetitiehok en we verwachten Save The Maya’s later terug voor een herkansing. (rl)

Sister Luke ‘Starline Express’ Eigen Beheer

Voor de eerste langspeler trok de Antwerpse indieband Sister Luke naar een oud douanekantoor aan de Belgisch-Nederlandse grens. Geen slechte keuze aangezien Patrick Delabie daar al heel wat aanstormend talent overtuigend naar mastertape wist te vertalen. Maar terwijl elke song veelbelovend start - ‘Brainwash’ raakt zelfs even de Mintzkov-snaar -, roept elk nummer telkens het net niet-gevoel op: net niet catchy, overtuigend of vernieuwend genoeg. Hierdoor zijn het vooral Sister Lukes goede bedoelingen die blijven hangen wanneer ‘Starline Express’ tijdens het laatste nummer ‘Jump On’ rustig neerdaalt. Sister Luke toont te weinig durf en dynamiek om te boeien. Eens een eigen sound gevonden, kan dat echter allemaal veranderen. (jdb)

Slumberland ‘Slumberland’, lp De Zesde Kolonne

Hoezo, installatiemuziek te arty farty? Jochem Baelus van Echo Beatty laat op het zelfgetitelde solodebuut van zijn nom de plume Slumberland horen dat het ook anders kan. Bij Echo Beatty bewees hij al dat er songgerichte muziek zit in voorwerpen en op ‘Slumberland’ zijn haardrogers met mondharmonica’s, een kalimba van breinaalden en een assemblage van drum- en naaimachines de instrumenten van dienst die nog extra verrijkt worden door de (g)rauwe gitaarpartijen van Baelus. Een aanpak die qua geest wat doet denken aan Efterklang maar muzikaal/vocaal vooral aanleunt bij Alan Vega (Suicide), Mark Sandman (Morphine), Michael Gira (Angels Of Light) en Rudy Trouvé.

Leve de aparte, indringende grafstem en de donkere, alternatieve en repetitieve sound van Slumberland. (bvm)

The Swinging Party ‘The Swinging Party’, ep/vinyl

Jack N. Riot ‘Neornithes’ Ekster

Nou nou, productieve vogels die Eksters. Nog maar net Hantrax uitgebroed of er ligt alweer een derde ei klaar in het nest. Uiteraard wederom een vinyl-exemplaar, ene Jack N. Riot is van een andere pluimage dan de twee voorgangers. De label policy trouw blijvend betreft het wel degelijk elektronica, maar de teneur

Eigen Beheer

Het visitekaartje van Antwerps viertal The Swinging Party bevat 5 uptempo gitaarsongs, netjes toevertrouwd aan vinyl. Een combinatie waar ik alvast goedgezind van word.

Als de songs me dan ook nog eens doen terugdenken aan het energieke gitaarspel van een jonge Buffalo Tom dan wil ik wel geloven dat het feestje voor The Swinging Party nog lang niet over is.(ow)

Throw Down Your Hammer And Sing/ Sheldon Siegel ‘Throw Down Your Hammer And Sing/Sheldon Siegel’, split-lp Croxhapox/Smeraldina-Rima

Straight from the improvisation league: de splitvinyl van het Amerikaanse trio Throw Down Your Hammer Sing en het Belgische drietal Sheldon Siegel. Bassist Jason Roebke, trompettist Nate Wooley, Fred Lonberg-Holm (de anti-cellist die ook de elektronica voor zijn rekening neemt) palmen de a-kant in met een kunstzinnige mix van improv, (free)jazz en avant-garde die al bij al niet te extreem is. De iets moeilijkere en meer percussieve b-kant (veel gebruik van objecten) wordt ingepalmd door ‘Vele Hammen Maken Nog Geen Zwijn’, een (o.a. in Les Ateliers Claus) live opgenomen improv-compositie die drummer Erik Heestermans, saxofonist Gerard Herman en cellist Gino Coomans opdelen in drie lappen abstracte improv: ‘Maar Als We Nu Allemaal Gewoon Even’, ‘Een Oogje Dichtknijpen’, ‘Is Er Niets Aan De Hand’. Acquired taste is aangewezen. Meer info via smeraldinarima.com . (bvm)

The Valerie Solanas ‘Amazones’ Green l.f.Ant

Deze Antwerpse spitsbroeders, in een vorig leven nog het Sinatra coverende Crooney Tunes en met vorig werk (‘Elevator Girl’ , de vinyl-ep ‘Strange Goings On’) nog vooral flirtend met big band jazz en blues, exploreren op deze nieuweling verder hun natuurlijke biotoop. De vette rocker ‘Psycho Therapy’ zet alvast de toon om het dan op een laveren te zetten tussen duistere nachtfiguren, notoire dronkaards, dubby ijsberen en bloedgeile funky amazones in ranzige kroegen. Michaël Brijs croont nog steeds als een bronstige kater in een schaars verlichte steeg, en mag dat zelfs doen tegen krolse kattinnen als lady Lien De Greef en Fien Maris. Als hij z’n fluit bovenhaalt, komen als vanzelf vroege Golden Earring en Ian Anderson het geïntoxiceerde feestje vervoegen. Massive Attack is geboekt voor de afterparty op ‘Silver Shores’ én krijgt u er als extraatje nog het reeds vernoemde ‹Strange Goings On› bovenop. Een unieke band met ijzersterke plaat die wemelt van de eclectische creatieve uitspattingen, literaire verwijzingen én schitterend Bert Lezyartwork. Heerlijk snoepgoed dus. (boo)

Roland (Van) Campenhout ‘Snowblind’ Starman Records/Bizzzns

Starman Records blijft gul pareltjes uit de Belpopgeschiedenis heruitgeven met uiterste zorg voor vormgeving en extra achtergrondinformatie. Deze ‘Snowblind’ uit 1981 is weer zo eentje. Opgenomen in het tijdperk dat jammen, communeleven en muziek zonder grenzen de maatstaven waren. Roland levert hier zijn versie van de toen hippe psychedelische folkblues. Meer dan dertig jaar later klinkt geen enkele noot verouderd of passé. Met Roland op gitaren, dulcimer en mondharmonica en with a little help from his friends als daar waren Jean Blaute, Firmin Timmermans en Ivan De Souter. Nu wordt gelijkaardig materiaal van jonge groepjes op de markt gebracht onder labels als nu-folk, quiet is the new loud en andere marketingtermen. Dit is the real stuff. Alsof Leo Kottke, Steve Hackett en Nick Drake samen met Pink Floyd een supergroep vormden. De iets minder jonge lezers zullen waarschijnlijk ‘Whirlwind’ herkennen. Dat was het herkenningsdeuntje van het filmprogramma Première op de BRT. Uitgebracht op hoogwaardig 180 gr vinyl natuurlijk. (gtb)

Zone 54 ‘Soul Time’ Eigen Beheer

Dit combo is genaamd naar het huidige aantal landen in Afrika - “South Sudan just became a country” “Damn!”. De hoofdrolspelers zijn Leeco Dandana, de indrukwekkende genaamde Rodney Camalandua-Safou/Rod K - de trots van de Antwerpse wijk Luchtbal - en Yacine Barry/Tuko. De heren worden bijgestaan door “een groot team van vrienden” - altijd een goed plan - en dat alles levert een reeks bijzonder energieke en opvallend zorgvuldig geproduceerde hiphoptracks op, inclusief snuifjes reggae en dancehall. Ferm. Enne: check de heren vooral ook uit op YouTube. (mb)

CONCERTTIPS 5 dec NEKO CASE 6 dec RADIO MODERN met DREW DAVIS & MIKE SANCHEZ 7 dec AND THE BAND PLAYED ON tribute + THE LAST WALTZ docu 11 dec

12 dec 13 dec

SHANTEL & BUCOVINA CLUB ORKESTAR ARNO DAAN

DANS DANS

15 dec 9 jan JAUNE TOUJOURS

17 jan MEURIS 31 jan TOM ROBINSON & BAND 1 feb

HANNELORE BEDERT + JONAS WINTERLAND

19 feb HEATHER NOVA 20 feb TAMIKREST 28 feb CRISTINA BRANCO

DE ROMA: TURNHOUTSEBAAN 286 - 2140 BORGERHOUT TICKETS: WWW.DEROMA.BE + 03 292 97 40 + FNAC

24

Ear t eam Arcade Fire

‘Reflektor’, 2cd Merge Records/Universal

Single ‘Reflektor’, met het virale refrein en de bijhorende kunstzinnige videoclip van Anton Corbijn, bereikte nog maar net de media en de halve wereld ging spreekwoordelijk al uit zijn dak. Na verschillende prachtplaten zijn de verwachtingen hoog gespannen en die beantwoordt ‘Reflektor’ maar ten dele. Met James Murphy als co-producer in het midden van Win Butler en de zijnen krijgen de nieuwe songs een andere vorm aangemeten. Blitse, flitsende, beklijvende songs met veel electroinvloeden zoals ‘We Exist’, ‘Flashbulb Eyes’ en meezinger ‘Joan Of Arc’ tonen je hoe Arcade Fire blijft evolueren en zo uniek in z’n soort blijft (soms wordt het wat kitscherig zelfs). Maar wie al die catchy jingles en tunes laat voor wat ze zijn, hoort gelukkig dat de nieuwe plaat enkele ongepolijste edelstenen herbergt. Het veel te mooie ‘Supersymentry’, ‘Awful Sound (On Eurydice)’ en ‘It’s Never Over (Orpheus)’ voeren je terug naar de onverbloemde schoonheid ten tijde van ‘The Crown Of Love’, ‘Neighborhood #1 (Tunnels)’ en ‘Intervention’ uit de vroege Arcade Fire-jaren. Met de nodige toef elektronische effecten weliswaar maar die nemen we er graag bij. Al bij al is ‘Reflektor’ zeker een goede opvolger voor ‘Suburbs’, maar niet zo magistraal dat ze aan ‘Funeral’ of ‘Neon Bible’ kan tippen. Alleszins verplicht luistervoer! (ne)

Ø [Phase] ‘Frames Of Reference’ Token/N.E.W.S.

Variërend van lichtjes onderkoelde tot ronduit ijskoude, maar altijd uitstekende techno die schippert tussen minimal en de oertechno van Detroit, en je vanaf de eerste tonen beet heeft. Niet onlogisch dat de Brit een vast stek heeft in de sets van Dave Clarke, Ben Klock en Robert Hood, maar ook een resem remixes voor diezelfde illustere technogrootheden en een pak andere undergroundhelden op zijn conto heeft geschreven. Nu dus eindelijk als full album verkrijgbaar voor ons, gewone stervelingen. Ø [Phase] zit al jaren in de Belgische Token-stal, maar om welke reden dan ook was het tot 2013 wachten eer dit debuut het levenslicht zag. Als we dan toch moeten kiezen, prikken we als persoonlijk hoogtepunt het meesterlijke ‘Dirtro II’, dat barst van geniale sounds, een donkere, ijskoude vibe uitstraalt en wordt voortgestuwd door een perfecte combo van clicks, beats en bassen. Dit plaatje bevat echter 10 kleppers van tracks die je een dik uur in de watten leggen met knappe, intelligente sounds, strakke en stevige, maar nooit platte of gratuite beats… Het is niet de eerste keer dat we dit jaar jubelen over al dat elektronische lekkers dat ons werd voorgeschoteld. Laat onze laatste woorden voor 2013 dan ook zijn dat techno opnieuw springlevend is, mede dankzij deze Ø [Phase]! (mc)

Nat Baldwin ‘Dome Branches: The MVP Demos’ Western Vinyl

Vlijtig baasje, Nat Baldwin. Hij staat voornamelijk bekend als bassist van Dirty Projectors, maar hij werkte ook mee aan een indrukwekkend legertje betekenisvolle popalbums van de laatste jaren (waaronder ‘Shields’ van

Grizzly Bear en ‘Contra’ van Vampire Weekend). Vijf jaar geleden bracht hij zijn bejubelde debuutplaat ‘Most Valuable Player’ uit, waarvoor hij twee jaar lang demo’s opnam. Een selectie van deze opnames wordt hier gebundeld onder de naam ‘Dome Branches’.

Een opwarmertje voor zijn nieuwe album dat uitkomt in 2014. Met de contrabas als basis en aanvullingen van elektronica, viool en klarinet klinkt dit allegaartje tegendraadse popsongs net dat tikkeltje anders. Catchy, maar ook speels qua structuur, gaat Baldwin op zoek naar de marges van de indiepop. Een uitdagend voorproefje, dat vrijblijvend weet te kietelen. (dw)

ons zelden het gevoel om spontaan een glitterbal te omarmen en vervolgens een ledemaat uit te zwaaien. Opener ‘I Don’t Dance Enough’ brengt ons met zijn lekkere discotoets nog het meest in die verleiding. Maar al snel vervallen songs als ‘Pornography’ en ‘Liar’ in een iets te makkelijke gladheid, die nooit doen verlangen naar meer. ‘Everybody Wants To Come’ en ‘Smells Like A Woman’ kunnen wel werken live in een concertzaal, maar in de bescheidenheid van onze woonkamer blijkt onze zetel een te groot obstakel. Zelfs met een fijn popnummer als ‘High Rise’ biedt deze ‘The Benelux’ simpel te weinig pure opwinding. Best nog wat op aarde vegeteren, denken we dan. (kc)

Battles Of 1977

Best Coast

‘To All Our Cohorts’

’Fade Away’, ep

Light town Fidelit y Records

Jewel Cit y

Recentelijk trad Rudeboy nog als muzikale huurling, The Arguido, op bij surfrockers The Phantom Four. Daarvoor leverde hij hand- en spandiensten bij o.a.

The League Of EO Gentlemen en Junkie XL. Maar legendarisch werd hij als verbaal spervuur bij Urban Dance Squad, die met ‘Mental Floss For The Globe’ uit ’89 misschien wel de ultieme crossoverplaat afleverde. Samen met producer/ gitarist Frans van Essen (ex-Silkstone) keert hij nu met het nieuwe Battles of 1977 terug naar zijn punkrockroots. De bezetenheid van Rudeboy en de snedige gitaarriffs van Frenzy maken van ‘To All Our Cohorts’ een explosief plaatje. Battles Of 1977 dropt hier 17 splinterbommetjes die onder de 3 minuten afklokken, ‘Dollar Driven’, ‘Conversation With A Mindless Head’ en ‘Lil Wayne Knows’ zelfs onder de 2 minuten. Af en toe sluipt er een sample of wat programming in de songs zoals in ‘Magnatazing Mainstream’, ‘Cowgirl Ride’… en dan duikt de geest van UDS echt wel terug op. Melodic militancy noemen ze het zelf. Of ook nog chocolates with razorblades. Adrenaline-rush verzekerd! (ow)

Een opwarmertje voor de derde plaat van het Californische duo Bethany Consetino en Bobb Bruno. Best Coast veroorzaakte bij de release van debuut ‘Crazy For You’ een bescheiden internethype door 10.000 platen te verkopen en op de 36ste stek de Billboard 200 binnen te stormen. De potige en wat opgeblazen gitaarsound doet dan ook sterk denken aan andere punkpop-acts als Blink 182 en Weezer zonder deze echter te kunnen doen vergeten. (ow)

The Benelux ‘The Benelux’ DGR Music/Rough Trade

Schrijven sommige perslui bij onze bovenburen hen al lichtjes de hemel in, dan dichten wij de Nederlandse heren van The Benelux toch een meer aardser doel toe. Niet dat we hun gelijknamige debuutplaat als een geweldige sof willen afschilderen, alleen ontgaat ons die noodzakelijke sprankel voor de ter hemelstijging. Hun disco/electropop, versneden met flarden postpunk is best genietbaar, al bekruipt

Bet.e & Stef ‘It’s All Right’ Compost/N.E.W.S.

Herinnert u zich 1999 nog? Niet het meesterwerk van Prince, maar het jaar waarin iedereen zich opmaakte voor niets minder dan de algehele apocalyps, veroorzaakt door computers die plots niet meer zouden weten hoe ze moeten tellen. Tijdens diezelfde periode werd Europa overspoeld door lounge – in 2000 stuwde St Germains ‘Tourist’ de lounge-hype naar ongekende hoogtes.

Wie grasduint in de bergen loungeplaten die rond de eeuwwisseling zijn uitgebracht, kan niet anders dan vaststellen dat de grote meerderheid vandaag enkel nog geschikt is voor de toiletten van saunacomplexen en winkelcentra, in het beste geval. Is ook dit overzichtswerk van het Canadese lounge-meubilair Bet.e & Stef niet veel meer dan melige massagemuziek? Niet helemaal.

Ook al ontsnapt het duo met gestileerde bossanova-jazz grotendeels aan de gewichtloosheidsval van het genre, toch zijn we na een uur zeemzoete la la la’s behoorlijk slaapdronken. 1999 is al weer een hele poos geleden. (mvm)

Birds In Trees ‘Home’ Eigen Beheer

De laidback-indiepop van het Weense Birds In Trees klinkt in het beste geval als Susan Vega met The Bad Seeds als backing band. Hun songs, afwisselend in het Engels en het Duits, gaan vooral over relaties, of om specifieker te zijn; over het falen ervan. Helemaal zo slecht nog niet. (jb)

Blevin Blectum ‘Emblem Album’ Aagoo Records/Five Roses Press

Als het elektronica-duo Blectum From Blechdom (vijftien jaar intussen!) een mentaal gezonde helft zou hebben, dan zou het Blevin Blectum zijn.

Niet dat Bevin Kelly – Blevin Blectums echte naam - er geen geschifte praktijken op nahoudt (dat doet ze wel), alleen blijft het allemaal nog net iets minder grotesk dan bij haar kompaan Kevin Blechdom (Kristin Erickson). Voor wie nog volgt: Blevin Blectums solo-albums zijn net zo hyperkinetisch als inventief, al verraadt de spastische slag in haar beats de invloed van Kid 606, Jay Lesser, en de resem collega’s uit de oude Tigerbeat 6-stal. Oppassen dus voor de houdbaarheidsdatum van dit soort stuitertronica, maar ‘Emblem Album’ heeft daar verrassend weinig last van. Blectum springt van hier naar ginder en laat geen spaander heel van de ritmes die ze blijft afvuren. Propvolle tracks als ‘Cromis Part One’ en ‘Two’ en ‘Basically Chunnelled’ zijn melodisch en gestoord, hyperactief en toch ingenieus. ‘Deathrattlesnake’ wriemelt en wrocht, ‘Wrapped In Aw’ klinkt als een modulaire synth met een eigen wil. Toegegeven: ‘Emblem Album’ had zo uit 1998 kunnen komen. Gelukkig was ‘98 een goed jaar. (ts)

F.S. Blumm ‘Up Up And Astray’ Pingipung/Dense

Wat anders te verwachten van een Morr Music-veteraan dan een album vol gitaargepingel en twinkelende elektronica? Boze tongen kunnen zeggen dat Frank Schültge, beter bekend als F.S. Blumm, zich al vijftien jaar aan dezelfde formule houdt. Daar hebben ze alle recht toe, er zijn nu eenmaal

11 clubs Always frontstage

Agenda december 2013 - januari 2014

W W W. C AC TUS MUS IC . BE

vrijdag

20/12/2013

DIEPFRIES met YZERBEAT & DJ IRON [be] + BRIHANG [be] + GRAFGRAVERS [be]- West-Vloamsche hiphop

vrijdag

13/12/2013

GOGO PENGUIN [uk]

vrijdag

nieuw album 'Fanfares'

20/12/2013

MIST

Dans Dans, Pomrad, Moodprint, Internal Sun, Condor Gruppe, Spookhuisje + more

BAL POPULAIRE

dinsdag

Swingend van oud naar nieuw (gratis inkom!)

24/12/2013

DISCO 2013

vrijdag

31/12/2013

shake your x-mas ball

31/01/2014

Voorronde van de Moeder aller Rockwedstrijden

zaterdag

PURA VIDA [be] + G.T. MOORE & THE LOST ARK BAND ’s lands strafste reggaecombo stelt zijn nieuwe plaat ‘Red Hot’ voor

vrijdag

MOONFACE [ca] Spencer Krug / Wolf Parade solo

donderdag

THE PERFECT TOOL [be] + BULLS Tool en Rage Against The Machine tribute

JAN SWERTS [be] + INWOLVES [be] Minimalistische pianomuziek doordrongen van Weltschmerz

zaterdag

08/02/2014

HUMO'S ROCK RALLY

donderdag

18/01/2014

preselecties

13/02/2014

debuut ‘Clear Crystal Air’

vrijdag

MONOMYTH [nl] + MUGSTAR [uk]

zaterdag

22/02/2014

DUB REVOLUTION

vrijdag

Nederlandse kraut & stoner en Britse psychedelische rock

10th edition feat. Alpha & Omega (uk)

14/02/2014

MADENSUYU [be] nieuw album Stabat Mater

AMENRA [be] hardcore/sludge streekproduct met internationale klasse

zaterdag

FALLING MAN [be] + STADT [be]

vrijdag

15/03/2014

AirPlay

28/02/2014

THEE SILVER MT. ZION MEMORIAL ORCHESTRA [ca] voorstelling nieuwe plaat 'Fuck Off Get Free We Pour Light on Everything'

donderdag

SAM AMIDON [us] murder ballads + judgement day hymns

donderdag

MORE MUSIC! 2014

vrijdag

dinsdag

04/01/2014 zaterdag

31/01/2014 vrijdag

14/02/2014 zaterdag

22/02/2014 vrijdag

28/02/2014 zondag

02/03/2014 vrijdag

21/03/2014

zaterdag

07/12/2013

BIRDPEN [uk] een sfeervolle mix van electro en rock. Met David Pen van Archive THALIA ZEDEK BAND [us] Ex-Come en Live Skull zangeres. Grote dame met een overweldigende stem

07/02/2014

10/04/2014 woens- zaterdag

16-19/04/14

4 days of mind movin' music

06/02/2014

13/03/2014 14/03/2014 vrijdag

THE BRANDT BRAUER FRICK [de]

zaterdag

Piaf

07/12/2013 20/12/2013

vrijdag

20/12/2013

LUCIANO & COCOA TEA [jam]

zaterdag

Petrol reggaevibes

21/12/2013

zaterdag

DISCOBAAR A MOEDER [be]

donderdag

dinsdag

31/12/2013 dinsdag

31/12/2013

SLICK NICK & THE CASINO SPECIAL JEBROER [nl]

vrijdag

27/12/2013

GREAT MINDS [nl] Dr. Moon, Sticks, Jiggy Djé en Winne in één superformatie

vrijdag

BOTTLE OF MOONSHINE lbe]

vrijdag

TUBELIGHT [be] Single ‘Coming After You’

THE SORE LOSERS [be] onze eigenste Raconteurs presenteren hun 2de album ‘Roslyn’

Petrol reggaevibes

21/12/2013

AMENRA [be] hardcore/sludge met internationale klasse

Swing time!

18/04/2014

26/12/2013

MAYHEM

zaterdag

NYE

zaterdag

Piaf

18/01/2014

HERTZ & ROOTS OF MINIMAL

vrijdag

11/01/2014

24/01/2014

ON PARADE [be]

AND THEY SPOKE IN ANTHEMS [be] + HORSES [be]

11/04/2014

14/12/2013

zaterdag

HUMO’S ROCK RALLY

Leger van Jebroer Tour

IN THE PICTURE: LOU REED vertoning 'Rock n Roll Heart'

FETE D'HIVER

met o.a. Steak Number Eight, Raketkanon & Miava @ De Grote Post

FETE D'HIVER

Tubelight @ Baba Bing, Oostende

NACHT VAN DE CD-VRETERS

i.h.k.v. Fête d'hiver @ Manuscript & Twilight, Oostende

HUMO'S ROCK RALLY preselectie

IN THE PICTURE: SOUND CITY STUDIOS ft. Dave Grohl, Fleetwood Mac, Qotsa, ...

DEER TICK [us] + support alt.country voor fans van Wilco, Tallest Man On Earth, …

01/02/2014

CHRISTOPHER PAUL STELLING [us] Singer-songwriter voor fans van Ben Howard, Ryan Bingham, ...

zaterdag

DVKES [be]

zaterdag

08/02/2014 zaterdag

22/02/2014

EP-voorstelling, geproducet door Johannes Verschaeve

THE DEEP DARK WOODS [can] alt.country door fans van Fleet Foxes, Band Of Horses, …

26

Earteam Blood Orange ‘Cupid Deluxe’ Domino Records/V2 Records

Opmerkelijke carrière heeft Devonté Hynes achter de rug.

Hij speelde in de dancepunkband Test Icicles en opereerde solo als Lightspeed Champion. Toen was hij nog into folk.

Nu is hij aan zijn tweede album toe onder de naam Blood Orange. ‘Cupid Deluxe’ is een meesterwerkje geworden. De eighties funk en soul doen meer dan eens aan Prince en Michael Jackson denken. Toch heeft die sound een hedendaags tintje. ‘Cupid Deluxe’ baadt in een vintage sound met kitscherige trompetjes en funkgitaren, maar bevat hints van dubstep en hiphop. Tal van artiesten – zoals onder andere David Longstreth van Dirty Projectors, Caroline Polachek van Chairlift en Clams Casino – werkten mee, maar Hynes houdt duidelijk de touwtjes in handen. ‘Cupid Deluxe’ is consistent, sfeervol en uitstekend geproducet. Bij elke luisterbeurt pel je een nieuwe laag weg en ontdek je nieuwe subtiliteiten. Blood Orange is jouw beste compagnon bij een nachtelijke zwerfpartij door een grootstad naar keuze. Uitstekend spul. (dm)

grenzen aan wat je kan doen met een gitaar, een kalimba, en een laptop. En toch: ‘Up Up And Astray’ is Blumm op z’n best. Misschien is het omdat Morr nu al een hele tijd teert op eigen vet, misschien omdat we dat jaren ’90-gevoel nooit helemaal hebben afgeschud, maar Blumms stuiterpop is de zaligheid zelve.

De factor nostalgie speelt geen kleine rol, denk bij ‘Goldbein’ bijvoorbeeld aan Matmos op rilatine, ‘Zwischen Zwei’ is múm zonder elfjes, en ‘Tonne Takt’ heeft zelfs een zweem van Becks ‘Tropicalia’.

Nieuw, dan weer, is de resem gastzangers op ‘Up Up And Astray’, met de nodige casino-jazz (‘Speed Of Time’, ‘Pull The Plug’) als gevolg. Charmant? Zeker!

Vertrouwd? Dat ook! (ts)

Axel Boman ‘Family Vacation’ Barnhus/Wordandsound

Eens al z’n rondslingerende ideetjes ingeblikt, wil Axel Boman – in navolging van Lee Scratch Perry in de jaren zeventig van de vorige eeuw – zijn studio in de fik steken. Zo’n vaart zal het allicht niet lopen.

Boman is een nuchtere Zweed, residerend in een huisje weltevree in de groene rand van Stockholm. Hoedanook, volgens de man zelve komt z’n debuutalbum nog het dichtst in de buurt bij weird Jamaican space disco. Sympathiek allemaal, en een mens zou de muziek er zomaar ootmoedig goed bij vinden. ‘Family Vacation’ bulkt inderdaad van goedgeluimde, landerige house-deuntjes met een politiek correct hoekje af. Het elektronische patchwork van Axel Boman kleeft bij elkaar van tientallen rondslingerende, losse kruimels: knullige synth-riedeltjes, flarden tekst, etcetera. Hoogst vermeiend allemaal, maar o zo braaf en onschadelijk. (fp)

Bonnie ‘Prince’ Billy Bonnie ‘Prince’ Billy Palace Records

Waar een Wil(l) is, is een weg. Je zou voor minder een song als ‘Triumph Of Will’ schrijven als je net zoals Will Oldham de negende plaat van Bonnie ‘Prince’ Billy helemaal alleen hebt opgenomen, ingespeeld en uitgebracht. Als een ware kruidenier distribueert Will op aanvraag ook nog eens zijn nieuwe zelfgetitelde plaat naar de platenzaak. De arbeidsethiek ligt weliswaar niet aan de basis van een muzikale spanningsboog met veel contrasten maar ‘Bonnie ‘Prince’ Billy’ is

wel een trage, intimistische, naar het hart mikkende lofi-luisterplaat (enkel die onvaste stem en een akoestische gitaar). Niet zo diepdonker als het solowerk van wijlen Jason Molina maar altijd passend bedachtzaam en herfstig qua gemoed. (bvm)

Booka Shade ‘Eve’, 2cd Blaufield

Soms ware ’t beter dat een artiest of band de eer aan zichzelf houdt. It’s better to burn out than to fade away, zoiets. Had Booka Shade er vijf jaar terug het bijltje bij neergelegd, dan bleef het Duitse duo voor eeuwig en altijd geassocieerd met ronduit fantastische én klassiek-geworden minimal-hymnes als ‘Darko’, ‘In White Rooms’ en ‘Mandarine Girl’. Bovendien hadden de (ex-)fans dan geen drie klote-albums op rij hoeven slikken, met ‘Eve’ als jongste dieptepunt. Als rusteloze piraten op rust blijven de heren Kammermeier en Merziger koortsachtig zoeken naar de schat met de fonkelende sound – die ze ooit begroeven op het strand, maar nooit meer zullen vinden. Ook op het podium is Booka Shade sindsdien op de dool, met die rottige live-percussie als consequent volgehouden uitwas. Het nieuwste wapenfeit is een soort drabbige Ibiza light-soep die ronduit pijn doet aan de oren én de ogen (check die albumhoes). Pijnlijk en gênant, want ondertussen is elk greintje energie en creativiteit allang weggevloeid. ‘Eve’ getuigt van een bloedeloze slapheid die aan het onvoorstelbare grenst. Tenenkrullend. (fp)

Bot’Ox ‘Sans Dormir’ Im A Cliché/Ephélide

Tweede worp van de Fransen Cosmo Vitelli en Julien Briffaz en wederom eentje die schakeert tussen donkere, sferische electronica en aangename popgeluiden.

Deze keer richt het duo zich op het onvermijdelijke gevoel van vermoeidheid, dat gepaard gaat met het ontwaken na een nachtje clubben. Eentje sans dormir, dus.

Maar maakt dat deze plaat een ideale kompaan voor dergelijke momenten? Niet meteen, maar er bestaat zeer zeker slechter gezelschap. Zo is ‘Basement Love’ het soort gloomy electronica die riskeert aan je ziel te blijven plakken, ware het niet dat de ietwat melige zanglijnen er in slagen de track nog los te weken. ‘2.4.1’ en ‘Back From The Suburbs’ presenteren zich weer dan als zeer meeslepende lappen cosmic, waarna ‘Goodbye Fantasy’ van

© Stacey Mark

een tastbare melodische zoetheid getuigt.

Toegegeven, we hebben al ergere trips afgelegd naar ons bed. (kc)

Jake Bugg ‘Shangri La’ EMI

Voor zijn tweede album ‘Shangri La’ liet Jake Bugg Nottingham even achter zich en trok hij naar het veel exotischere Malibu. Resultaat: tracks in dezelfde indiefolklijn als ‘Jake Bugg’, maar met meer afwisseling. Minder Bob Dylan, meer Jake Bugg zelf. Eerste single ‘What Doesn’t Kill You’ klonk al wat harder dan zijn vroegere werk en werd goed onthaald. Toch scoort hij op ‘Shangri La’ vooral met zijn zachte nummers, zoals het tedere ‘Me And You’ en ‘A Song About Love’ dat een overduidelijke schreeuw naar liefde is. Jake Bugg deinst echter nog steeds niet terug voor een portie rock-‘n-roll. Daarom verdienen ‘All Your Reasons’ en ‘Kingpin’ terecht een plek op dit album. En dan is er nog een vernieuwende kant die we nog niet kenden: ‘Kitchen Table’. Heel relax, bijna blues zelfs, en het gaat Jake Bugg heel goed af. Een plaat met verschillende gezichten dus. Dat hebben we graag. (pl)

Capcap... cap ‘Shards’, ep Eigen Beheer

Met z’n tweede ep ‘Shards’ laat het viertal van Capcap...cap uit Eindhoven vijf donkere en mysterieuze tracks op ons los. De sound twijfelt tussen minimal en dreampop waardoor de link met The XX gemakkelijk te maken valt, misschien wel iets te gemakkelijk. Ondanks de knappe sfeerschepping op nummers zoals ‘Crosses’ en ‘Suburb’ blijft Capcap...cap toch vooral op de oppervlakte, maar ondergetekende denkt dat dit vooral door de diy-klinkende productie komt. Als hier wat meer zorg aan was besteed, hadden de songs beter tot hun recht kunnen komen. Zij klinken immers doorleefd genoeg om tijdens optredens zieltjes te roeren. Intrigerende ep met groeipotentieel! (jdb)

CFCF ‘Outside’ Paper Bag/PIAS

Na ‘Continent’ (2009), enkele ep’s en 1001 ritten en vluchten tussen Montreal, Toronto en New York brengt Mike Silver, ofwel CFCF, ‘Outside’ uit. Ergens lazen we dat de nieuwe worp zou klinken als een onstuimige flirt tussen Peter Gabriel en Fever Ray in de lounge van een lucht-

haven. Zelf dachten we eerder aan een achtergelaten puppy langs de kant van een autosnelweg. Toch is de vergelijking met Gabriel niet helemaal uit de lucht gegrepen. Van Silvers zachte keelgeluid en epische gitaar-echo’s tot de Afrika-euforie in de arrangementen: de Gabriels en Phil Collinsen van deze wereld zijn nooit ver weg. Van de futuristische retro-synths zijn we helemaal weg, maar de grote afknapper is het fundamentele gebrek aan lijn en aan een geloofwaardig geheel. Tien nummers lang dobbert Silver rond in een melancholische opblaasboot die kant noch wal raakt, tot hij finaal strandt in het moeras der sonische vormloosheid.

Verticaal geklasseerd bij de O van onterechte hype. (mvm)

CMKK ‘Gau’ Monot ype Records/Dense

Machinefabriek oogst releases zoals bewaaraardappelen in september: ze komen met veel, en ze blijven niet allemaal even lang vers. ‘Gau’, een collab tussen Machinefabriek, Will Long (ofte Celer), en Jan en Romke Kleefstra, is er eentje die misschien beter uit de mand had gevallen. Na een tour door Nederland en België vorig jaar besloten de vier een namiddag samen te improviseren in de studio. Laat nu net die namiddag de inspiratie op geweest zijn: vage drones, hier en daar een gitaarakkoord, een stemmetje of twee, dat vat de boel wel samen.

Weinig om wild van te worden. (ts)

Cults ‘Static’ Columbia/Sony

Een mooie verlening van het zelfgetitelde debuut van Cults, dat is ‘Static’. Met de tweede plaat breien New Yorkers Madeline Follin en Brian Oblivion simpelweg een extra indiepop-stuk aan de vrolijke route die ze momenteel afleggen.

Of dat doet het energieke ‘I Can Hardly Make You Mine’ toch vermoeden! Op ‘Static’ mag nog steeds gedanst worden, maar dan wel in de armen van je favoriete persoon, want dit album staat bol van liefde. Enkele voorbeelden, vraag je? Zet ‘Always Forever’ en ‘No Hope’ eens op en probeer het verlangen te onderdrukken om onder een sterrenhemel te walsen.

Toch is het geen 34 minuten lang met rozenblaadjes en suikerhartjes in het rond smijten. Cults verkent ook het iets serieuzere pad met ‘Were Before’ en ‘So

11 clubs Always frontstage

Agenda december 2013 - januari 2014

zaterdag

07/12/2013 zaterdag

04/01/2014

MISTER & MISSISSIPPI [nl] + MOCKING Nederlandse folkpop op veroveringstocht

JAY [be]

woensdag

04/12/2013

LA RUMEUR [fr]

zaterdag

07/12/2013

hiphop

01/02/2014

RADIO MODERN [be] 50's Retro Party: Radio Muzak (live), Dance Class, Beauty Boudoir...

CORRECTIONS HOUSE [us] new project Scott Kelly (Neurosis) & Mike IX Williams (Eyehategod)

woensdag

KYLESA [us] + SIERRA [can] + JAGGED VISION [nor]

DELTRON 3030 [us] Kid Koala + Del The Funky Homosapien + Dan The Automator

vrijdag

BLOCKHEAD [us] beats / hiphop / Ninja Tune

zaterdag

DUB FX [aus] beatbox / spoken word / dub

donderdag

zondag

08/12/2013

zaterdag

CHRISTOPHER PAUL STELLING [us] + TINY LEGS TIM [be]

dinsdag

moderne troubadours

10/12/2013

VÉLOTRONIX [be] a real mean beatmachine (afrotronics)

woensdag

24/01/2014 zaterdag

25/01/2014 zaterdag

01/02/2014 donderdag

11/12/2013

CHANTAL ACDA & BAND [be] + LEONORE [be]

zaterdag

vrouwelijke stem van Isbells solo

06/02/2014

05/02/2014 07/02/2014 08/02/2014 13/02/2014

LA YEGROS [ar]

zaterdag

22/02/2014

MUSEUM NIGHT FEVER

zaterdag

neo cumbia

museum / music / animation

22/02/2014

OPSTAND

donderdag

MOTORAMA [rus] guitar pop music from Russia

maandag

06/02/2014

The Difference akoestisch – EP release

vrijdag

TARTIT [ml/mr] hypnotiserende desertblues

07/02/2014

27/02/2014

24/02/2014 vrijdag

21/03/2014 donderdag

10/04/2014

donderdag

31/10/2013

SUNN O))) [us] + SYNDROME [be]

zaterdag

HUMO’S ROCK RALLY

vrijdag

12/12/2013

DE BEREN GIEREN [be]

1ste preselectie @ Hoogen Pad Maldegem

18/01/2014

donderdag

avontuurlijke jazz

10/01/2014

vrijdag

TY SEGALL [us] White Fence / Mountain Bike / garage rock

POMRAD [be] + VUURWERK [be] electronic music

woensdag

11/12/2013

RICHARD BUCKNER [us] + CHUCK PAISLEY [be]

donderdag

Democrazy @ Club De Loge

05/12/2013

exclusive Belgian show

MADENSUYU [be] + TRAAMS [uk] JAMES PANTS [us] + JAMESZOO [nl] + NOSEDRIP [be] THE PERFECT TOOL [us] + TOXICITY [be] BLACK REBEL MOTORCYCLE CLUB [us] CRYSTAL ANTLERS [us] SOPHIA [uk] + NEW FOUND LAND [se] GRUPPO DI PAWLOWSKI [be]

ILILLILILLILILL [be] + BUTCHER BOOGIE [be]

DELV!S [be] + PAPER FOX [be]

woensdag

soul, funk

18/12/2013

WALLACE VANBORN XL [be] + DE STAAT [nl]

vrijdag

07/11/2013

Democrazy @ Vooruit

06/12/2013

donderdag

MODDI [no] + singer-songwriter

donderdag

RAP MAYHEM: STEPBROTHERS [us] + MADCHILD + DJ REVOLUTION [us] + more Democrazy @ Vooruit

vrijdag

13/12/2013

met oa. ANSTAM [de] + PAULA TEMPLE [uk] + UCTURE [be] + more

GOETHE INSTITUT Presents WAGNER 200 YEARS: KUNDRY

donderdag

14/11/2013 zaterdag

30/11/2013 donderdag

05/12/2013 woensdag

11/12/2013

ST. Grandson

16/01/2014

AUTUMN FALLS: TONY DEKKER [ca] frontman Great Lake Swimmers @Klein Mercelis Theater

dinsdag

28/01/2014

GEPPETTO & THE WHALES [ca]

dinsdag

indierock try-out

11/02/2014

BLOCKHEAD [us]

woensdag

Ninja Tune, live

BIG NEXT: SON LUX [us]

donderdag

Democrazy @ Vooruit

19/12/2013

THE PERFECT TOOL [us] + BULLS ON PARADE [be]

vrijdag

Democrazy @ Vooruit

24/01/2014

GIRLS IN HAWAII [be]

donderdag

12/02/2014

Democrazy @ Vooruit

30/01/2014

donderdag

RENÉE [nl] + EEFJE DE VISSER [nl] Democrazy @ NTGent schouwburg

vrijdag

13/02/2014 woensdag

19/02/2014 donderdag

DAMIEN JURADO [us] + COURTNEY MARIE ANDREWS [us] Democrazy @ Handelsbeurs KRAANTJE PAPPIE [nl]

27/02/2014

Democrazy @ Vooruit

vrijdag

SEUN KUTI & EGYPT 80 [ngr]

14/03/2014

Democrazy @ Vooruit

31/01/2014

54KOLAKTIV: EXIT 54 BOYA LABELNIGHT

met oa. MARIA JONAS [de] + ANGELIKA NIESCIER [de] + NIOBE [de]

IN RETROSPECT

met oa. SABREPULSE [uk] + JEROEN TEL [nl] + DJ STEL-R [be] + more

GREGOIR TIRTIAUX [be]

l’annif!

GLITCH UP (Episode 1) by Bullshit Music

met oa. DODGE & FUSKI [uk] + MC2 [fr] + R.O [be] + more

28

Earteam Nick Cave & The Bad Seeds ‘Live From KCRW’ Mute Records/PIAS

Nu Nick Cave zijn demonen heeft getemd met Grinderman, lijkt hij eindelijk rust gevonden te hebben. Dat is wat zijn vorige album ’Push The Sky Away’ ons althans leerde. ’Live From KCRW’ gaat nu op ditzelfde elan verder door tien nummers te strippen tot hun bezwerende kern. Het vierde live-album van The Bad Seeds verrast dan ook met een sessie waarop ze intiemer en ingetogener klinken dan ooit. Op dit album grijpen ze terug naar klassiekers zoals ‘The Mercy Seat’, ‘Stranger Than Kindness’ en ‘Jack The Ripper’- de goede verstaander loopt nu al naar de winkel - en wordt aangevuld met moderne klassiekers als ‘And No More Shall We Part’ en ‘Higgs Boson Blues’. Echter, waar is ‘Jubilee Street’ gebleven? Deze geweldige song past perfect bij het afgeslankt instrumentarium en de eenvoudige arrangementen waarmee The Bad Seeds op ’Live From KCRW’ aan de slag zijn gegaan. Gelukkig heeft Cave aan tien geweldige nummers genoeg om de wereld in het kort samen te vatten! (jdb)

© Steve Gullick

Far’. Goeie songs die de sfeer zelfs op een druilerige dag hoog houden, (pl) draait er haar hand niet voor om.

Dr. Dog

Deo & Z-man

‘B-Room’, het achtste album van Dr. Dog, is vernoemd naar de nieuwe, volledig zelf gebouwde studio van de groep. Hulde voor de inzet van de band uit Philadelphia. Ook de muziek op ‘B-Room’ is een staaltje vakmanschap.

Niet zozeer wereldschokkend qua verrassingseffecten of dé te ontdekken grote songs maar wel complexloos standvastig tussen platen van The Band, The Beatles, The Grateful Dead, Wilco en The Shins. De blazers van Antibalas kleuren het swingende ‘Long Way Down’, de mooie opener ‘The Thruth’ heeft iets vintage motown en ‘Twilight‘ is een schoontje qua dromerige psychedelica. Het zomerse ‘Broken Heart’ blijkt dan weer het meest hippe indie-zomerdeuntje te zijn van een album dat doorheen de muziekgeschiedenis reist. Met knipogen naar soul, straight rock, folkcountry en zelfs disco. Onderhoudend plaatje. (bvm)

‘B-Room’ Anti-/Epitaph/PIAS

‘No Bullshit’ Hafendisko

Zonder enige vorm van grootspraak of elementair gezever, zo lokken Dei & Z-man je mee naar hun eigen geluidswolk. Eentje waar hiphop, electro en pop liederlijk in elkaar overgaan, met soms een eigenzinnig randje. Ziehier de formule voor ‘No Bullshit’, de volwaardige eersteling van deze Hamburgers.

Haalt de hapklare dancepop van ‘Tales Of Love’ je vrij makkelijk binnen, dan troont de subtiele eclectische mix van rhymes en elektronica op ‘Tamastar Santini’ en ‘Two Blue Bros’ je mee naar een andere kant van hun geluidspalet.

‘XTC’ lardeert het tweetal dan weer met een portie techno, die het even geschift als bekoorlijk laat klinken. Tracks als ‘Smokeroad’ en ‘Slippin Into Something New’ dekken dan weer de poplading, zonder daarbij enige speelsheid of experiment uit de weg te gaan. Het maakt van deze ‘No Bullshit’ een zeer fijn voorbeeld van compromisloze spielerei, waar je dan ook best zonder enige vorm van schroom van mag genieten. Wat we dan ook gedaan hebben. (kc)

The Dismemberment Plan ‘Uncanney Valley’ Par tisan Records

Al in 1993 maakte The Dismemberment Plan een eigen soort serieuze silliness.

Tien jaar lang, tot 2003 dus, schreef de band platen vol obsceniteiten, droge ironische humor, maar vooral uiterst emotionele, eerlijke songs. Met een aanstekelijk dansbare postpunk/indierock-soundtrack eronder, geïnjecteerd met groovy, jazzy r&b- en hiphop-elementen, stond het geheel garant voor een stevige liveparty. Daarom was het extra zuur dat The Dismemberment Plan er een einde aan maakte. Maar zoals dat de laatste jaren voor vele bands het geval was, kan de vlam zomaar terug in de pan slaan. Zo is er nu ‘Uncanny Valley’, een nieuw begin en een nieuwe plaat die een meer uitgebalanceerde, volwassen en geëvolueerde vorm biedt van zowel de songs als de onderwerpen. De typische nasale jongensachtige stem van Travis Morrison, de catchy, bubbelende indierock, de pijnlijke ontboezemingen… ze zijn er nog. Maar dan anders.

Nieuwe generatie, maak kennis met de nieuwe The Dismemberment Plan. (dg)

DJ

Rashad

‘Double Cup’ Hyperdub/Konkurrent

Afgelopen voorjaar effende DJ Rashad het pad voor z’n nieuwe full-album ‘Double Cup’, met het niet minder dan fantastische ‘I Don’t Give A Fuck’, een bunkerbom verpakt als een scheldend viswijf, vakkundig omgesmolten boven een vuurtje met onze ouwe cassetjes van Adam F, DJ Shadow, J Dilla en DJ Godfather. Rashad Harden heeft z’n domicilie in Chicago, van oudsher vruchtbare grond voor oldskool house, ghetto-tech, hiphop en een scheut drum-‘n-bass. Precies het pakkie-an van DJ Rashad, wat resulteert in het aardig bangelijk bangende ‘Double Cup’. Niet alle tracks op het album zijn zo in your face als de vooruitgeschoven single. Maar dat hindert weinig. Een half kopje ‘Double Cup’ - voortgejakkerd door een onverantwoorde 160 beats per minuut - volstaat om het spontaan op een springen, bonken en beuken te zetten. Lichtjes waanzinnig, toch wel, maar piekfijn geproducet en best origineel op de koop toe. Topentertainment! (fp)

Don Morelli ‘Spit’ Hospital/N.E.W.S.

Zelf omschrijft ie het als stress music, deze ‘Spit’. Die mening laten we verder graag intact, want overal broeit er wel iets rusteloos onder de oppervlakte. In wezen is het concept simpel: uiterst rudimentaire lofi-techno, alsof Don Morelli het zaakje in één enkele take inblikte. Beats en bassen lijken ambachtelijk uit de ouwe drumcomputer geperst, repetitief en gesmoord. De stressfactor steekt ‘m in onbehaaglijk schurende acid en lichtjes misselijkmakende drones, die als een mistig CO2-deken over dit album hangen. Een sluipmoordenaar, Don Morelli.

Goed verluchten is de boodschap. (fp)

Molly Drake ‘Molly Drake’ Squirrel Thing Recordings

It runs in the family. Het onmiskenbare talent van Nick Drake kwam niet uit de lucht vallen.

Moeder Molly Drake nam aan de piano en in de beslotenheid van de huiskamer jazzy luistermuziek op terwijl vader Rodney standby was om alles te registreren met tapes en direct-to-disk recorders. Die opnames van de jaren vijftig zijn nu - gerestaureerd door John Wood, een engineer die destijds ook met Nick Drake werkte - voor het eerst officieel verschenen.

Een goede zaak. Omdat je hoort dat Molly haar zanglijnen een invloed hadden op het timbre van Nick. En vooral omdat ‘Molly Drake’ (enkel stem, piano en charmante ruis) een o zo mooie, authentieke, elegante en poëtische plaat is. (bvm)

Julien Dyne ‘December’ Barely Breaking Even

Smaakt behoorlijk zeemzoet: ‘December’, de nieuwste worp van de Nieuw-Zeelander Julien Dyne, een producer wiens beats bijwijlen zo woest

voortkabbelen dat wij er na enkele luisterbeurten zowaar zeeziek van werden. Als vanouds tekent Dyne voor verkapte brokjes glitch-hop die hier en daar behoorlijk dicht tegen de rand van gladgeproducete r&b aanschurken.

Gelukkig heeft de beatbakker genoeg lef in huis om zijn melodieuze beats op onverwachte momenten te fileren hetzij tot gruis te vermalen, waardoor het resultaat klinkt als aanstekelijke stampende hiphop, gebricoleerd door psychiatrische, op medicatie terende patiënten.

We like! (wd)

Chris Eckman ‘Harney County’ Glit terhouse

Regelmatig horen we nog eens iets van Chris Eckman, al dan niet in gezelschap van Carla of The Walkabouts.

Deze keer ontvingen we een vergeelde zwart-witpostkaart uit Harney County, een regio “in the middle of nowhere” meer bepaald het zuidoosten van de Amerikaanse staat Oregon. Net als Woody Guthrie indertijd over de ellende van the dust bowl schreef, zo doet Eckman het verhaal van de mensen die ginder kort bij de natuur leven met alle ontberingen van dien. Semi-akoestische kortverhalen volledig ondergedompeld in het Glitterhouse-aura. Af en toe waait er een stormwind door het stoffige decor, wat nadien voor nog meer leed en armoede zorgt. De hese half-fluisterende stem van Eckman past perfect bij de hele sfeer van desolaatheid. De gastmuzikanten zijn al even zeldzaam als bewoners in deze verlaten streek. Onder diegenen die een kleine cameo hebben, vinden we o.a. Paul Austin en Terry Lee Hale. Enkel bassist iga Golob bleef de hele reis aan de zijde van Eckman. Er zijn onvermijdelijk parallellen met Bruce Springsteens ‘Nebraska’ maar dat vermindert niets aan de kwaliteiten van ‘Harney County’. (gtb)

Ž

Euros Childs ‘Situation Comedy’ National Elf

Na ooit frontman van het Gorkys Zygotic Mynci geweest te zijn, is dit voor Euros Childs zijn zevende soloplaat. Samen met Gruff Rhys van Super Fury Animals, is hij de vertegenwoordiger van Welshe muziekscene met een weird kantje. Op ‘Situation Comedy’ lijkt Euros Childs zich een beetje ingehouden te hebben.

Alle songs zijn netjes in het Engels gezongen, geen psychedelische uitstapjes maar wel een hoofdrol voor vrolijk

ck/p ro o

de

p

War an de

6 december

Scott Matthew + Love Like BirdS 14 december

FLying horSeMan + Few BitS

MUZIEKODROOM CONCERTEN 06.12 07.12 07.12 11.12 12.12 13.12 14.12 21.12 09.01 10.01

INTRONAUT + SCALE THE SUMMIT JACCO GARDNER + EARTH MKII ED & KIM ONE MORE TIME DUM DUM GIRLS + SURFER ROSA THE BELGIAN BLUES EXPRESS FT. MARC T AND BIG DAVE MAES MUSIC STAGE / LIMBOLINK PRES. WHATEVER! FT. HINDU RADIO DJ’S MODKLUB: CHRIS READ + MR CRITICAL BOOGIE BEASTS MAES MUSIC STAGE / LIMBOLINK PRES.

26.01 01.02 08.02 13.02 14.02 15.02 22.02

DEER TICK DE STAAT + DVKES MADENSUYU + TRAAMS MEMO GONZALEZ & THE BLUESCASTERS MAES MUSIC STAGE / LIMBOLINK PRES. THE PERFECT TOOL + BULLS ON PARADE THE SORE LOSERS + PSYCHO 44

25 januari

radio Modern Feat. the revoLutionaireS 1 februari

rootSnight 6 Feat. tt Syndicate + the LoneSoMe driFterS + rhythM chieFS 15 maart

unity Feat. rockerS diScipLeS + BLackBoaerd JungLe Sound + kiBir La aMLak…

TICKETS: MUZIEKODROOM.BE Bootstraat 9, 3500 Hasselt +32 11 23 13 13 info@muziekodroom.be

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

30

Earteam Farhot

‘Kabul Fire’ Jakar ta

Concurrentie op komst voor Madlib. Farhot, Duits-Afghaanse producer voor onder andere Selah Sue, schiet met scherp op zijn solodebuut ‘Kabul Fire’, een spontane, gretige, gevarieerde, hoofdzakelijk instrumentale en vooral leuke hiphopplaat met soulvolle Afghaanse invloeden.

Gepassioneerde krop-in-de-keel-beats die nergens stock klinken en genoeg organisch materiaal bevatten om een uitgehongerde woestijnboerderij te voederen. Hier en daar draven enkele welgekozen gasten op, zoals Ms Dynamite, Kano, Giggs en Talib Kweli. Vooral die laatste levert een opgemerkt couplet, dat wat noodzuurstof biedt aan elke langzaam stikkende fan van Amerikaanse rap. Onbegrijpelijk weggemoffeld op de outro, heeft Kweli zijn illustere voornaam hier allicht tegen zich.. Hoogtepunten genoeg: waanzinnig pianoloopje op ‘Chatarnok’ dat te dope is om een rapper aan toe te voegen, fluwelen Afghaanse fluitflarden en een neerkwakkende bas maken van ‘Schlo Peinlich’ een klein meesterwerk, op ‘System Down’ laat Farhot 50 Cents ‘Rollin’’ in slow-motion clashen met een sample van een inheemse zangeres, en ook de sexy saxofoon op ‘Hey Yah’ werkt wonderwel. Laat die winter maar komen. Kabul fire! (kh)

en poppy getokkel op piano. Al te serieus moeten we het zeker niet nemen.

Songtitels als ‘Ooh La Oona’, ‘Brides In The Bath’ of ‘Holyday From Myself’ en het country-uitstapje ‘Daddy’s Girl’ hebben een hoog tongue-in-cheeck gehalte. Er staat toch nog een buitenbeentje op de plaat, ‘Trick Of The Mind’, een 13-minuten bijna volledig instrumentaal, repetitief stukje piano dat misschien wel kan dienen als soundtrack bij een weids Welsh landschap. (ow)

Nils Frahm ‘Spaces’

Andrew Bird (viool), John Ranhouse (pedal steel) en de Silver Thread Girls (backing vocals). Retro-woestijnmuziekjes met een vintage Howe Gelb-sound zijn het resultaat. Zou Gelb de nog levende missing link tussen Lou Reed en J.J. Cale kunnen zijn? De tracks waarop hij (al dan niet solo) aan de piano de luisteraar de weg wijst (‘Pichacho Peak’, het achteloos jazzy ‘Instigated Chimes’) zijn alvast het werk van een artiest die roots en authenticiteit hoog in het vaandel draagt. Heel genietbaar plaatje. (bvm)

Giant Tiger Hooch

Erased Tapes Records

‘76’

Nils Frahm stelde met de nodige zorg een live-album samen: ‘Spaces’. Gelukkig hoor je hier en daar het publiek nog, anders zou je denken dat dit album recht uit de studio komt. Zo perfect klinkt het. Er is wel meer afwisseling dan op zijn gemiddelde studioplaten en geen enkel nummer is zomaar een exacte kopie van het werk op zijn albums. Er staat zelfs eerder onuitgegeven materiaal op. Zo opent hij met het dubexperiment ‘An Aborted Beginning’, gevolgd door een heerlijke dromerige en stevig voortdenderende mix van piano en repetitieve synths in ‘Says’.

Maar ook zijn zeer intimistische kant komt ruimschoots aan bod met als beste voorbeelden de hartverscheurende versies van ‘Said And Done‘ en ‘Familiar’. Tot slot nog wat luisteradvies van de man zelf: “I guess ‘Spaces’ works best if you put it on a record player, with your phone and computer turned off, imagining you were in one room with me, where I play for you.” Doen.

Het werkt. (eb)

Cool Buzz Records

Howe Gelb ‘The Coincidentalist’ New West Records

Howe’s back. Dat de frontman van (Giant) Giant Sand een nieuwe soloplaat heeft toegevoegd aan zijn kamerbrede discografie is op zich niet zo opmerkelijk maar dat Gelb na een tijdlang in Denemarken te hebben gewoond opnieuw vanuit Tucson opereert, is dat wel. De instant herkenbare binnenkomer ‘Vortexas’ (Gelbs omschrijving van Tucson) voelt meteen aan als thuis komen in een vertrouwd, stoffig decor. En de gezelligheid wordt nog extra vergroot door de stem van gast Will Oldham (Bonnie ‘Prince’ Billy). Veel interessant volk overigens op ‘The Coincidentalist’: M. Ward (gitaar), Steve Shelley (Sonic Youth) en Giant Sand-bassist Thøger Tetens Lund vormen de backing band en Gelb kan rekenen op bijdragen van KT Tunstall,

Je hebt zo van die albums waarbij je het gevoel hebt dat er één keer te veel aan de ruwe kantjes is geschaafd. De tweede van dit Amsterdamse bluesrock-gezelschap valt absoluut niet binnen deze categorie.

Giant Tiger Hooch klutst en blutst zich een weg over stoffige zandwegen, de bloeddoorlopen zonsondergang tegemoet.

Meer Ford Mustang dan Aston Martin, meer John Wayne dan James Bond: ‘76’ is een plaat die het vuilste in ieder naar boven haalt, telkens met de losse blueshandjes in de lucht. Giant Tiger Hooch snijdt niet, maar schuurt al het serieuze in een mens genadeloos weg tot er een kinderlijke nostalgie overblijft, een zeemzoet verlangen naar desolate stripclubs, John Lee Hooker en Lucky Luke in zijn snelste dagen. ‘76’ doet nog het meest denken aan Black Box Revelation (‘Get High’), Soledad Brothers ( het stampende ‘My Time’) en The Kills (‘Six 49’, geil duetje? Iemand?). Het catchy ‘Mojo (Dylan)’ laat dan weer dat linedancing beest los in de betere cowboy. Verplicht voer voor elke Mustang-rijder.. en bij uitbreiding elke bluesrock-liefhebber. (jvw)

Hartley & Wolfe Bespoke Future’ BBE Records

Naast de triljoenen onfris ruikende garagerockers die het Verenigd Koninkrijk jaarlijks voortbrengt, schreeuwen de Britten hun hartenpijnen ook al eens graag uit met behulp van een klagerige OOH-AAH, recht uit de getormenteerde ziel. Loose Ends, Soul2Soul, Spacek , Omar, tot Amy Winehouse: de heren van Hartley & Wolfe kiezen op ‘Bespoke Future’ het geijkte soulpad, waarmee we helaas bedoelen dat dit duo niet veel meer uitricht dan het herkauwen van eerder uitgehaalde fratsen.

De overdrive synth van Sly & the Family Stone probeert de makke zanglijntjes

tevergeefs te reanimeren, de ongeïnspireerde opvulraps moeten de plaat een smoel geven, maar doen net het omgekeerde. Helemaal hemeltergend zijn de D’Angelo-imitaties, de neo-soul-halfgod die het brede inspiratiepalet van Harley & Wolfe duidelijk overheerst.

Voor we deze jongens helemaal afserveren, toch nog één compliment. De Tim Maia-sample in opener ‘You’ve Got Nothing’ bezorgde (mvm) een instant geluksgevoel.

plaat ‘Talent’ en nu brengt de Amerikaan een tweede schijf uit. Op ‘Prominence’ staat zweverige pop met een echo van The Drums. Verder horen we ook exotische deuntjes, zoals in ‘Stable’ en ‘Expectation’. Heupwiegen mag! Mijmeren over verloren liefdes doe je dan weer het liefst met ‘Forever’ op de achtergrond.

Een plaat om mee naar het strand te trekken, cocktails te drinken of je gewoon relax uit te strekken en die felwitte huid een donkere tint te bezorgen. (pl)

The Head And The Heart

The Hypnotic Eye

‘Let’s Be Still’ Sub Pop Records/Konkurrent

Dat het niet allemaal grunge is dat uit Seatlle komt, bewijst The Head And The Heart met gezellige folkpop. ‘Let’s Be Still’ is de tweede plaat in het rijtje van het zestal en het is een rustig exemplaar vol hoopvolle, kleurrijke tracks.

Ingetogen, zoals op het breekbare ‘Cruel’ of uitgelaten als ‘My Friends’, The Head And The Heart probeert op ‘Let’s Be Still’ een duidelijk beeld van z’n kunnen voor te stellen. Nu is het wachten op een livebevestiging, liefst met ‘10,000 Weight In Gold’, want dat nummer straalt passie en puurheid uit. Een plaat met een hartslag.

Voor fans van een minder serieuze versie van Radical Face. (pl)

HeadSmoke ‘The Day The Moon Lights The Sun’, ep Eigen Beheer

De naam van deze Nederlandse band geeft al een beetje weg wat hier te verwachten valt: gitaarmuziek die de uithoeken van de kosmos verkent. Daarom gebeurt dat echter niet altijd met even veel succes. HeadSmoke slingert net iets teveel tussen zweverige, van de epische noten bol staande songs zoals de titeltrack, en op zware riffs gebouwde granieten brokken als ‘Chocolate Pie’ (leuke titel wel). Dat maakt het beluisteren van deze ep soms een vermoeiende zit, maar potentieel zit er zeker in de band. Voor wie graag met zijn hoofd in de rook verdwijnt. (jvb)

Heavenly Beat ‘Prominence’ Captured

Heavenly Beat is John Penã, de voormalige bassist van Beach Fossils, en sinds 2011 doet hij het op zijn eentje. Vorig jaar verscheen de debuut-

‘The Optical Sound Of The Hypnotic Eye’ Orange Pop Records

Als je het debuutalbum van The Hypnotic Eye oplegt, waan je je in no time op een van de Kool-Aid Acid Tests van Ken Kesey of op een van Warhols Exploding Plastic Inevitable-feestjes. Waarom?

Omdat The Hypnotic Eye klinkt als een spiked cocktail van Jefferson Airplane, Stray Cats en de vroege Yeah Yeah Yeahs. En als dit brouwsel je niet licht in het hoofd maakt, dan zullen de additieven van The Horrors’ Rhys Webb en Joe Spurgeon in de aanstekelijke single ‘Marianne’ hun werk wel doen. Het is knap hoe het Londense vijftal gedurende heel de plaat z’n psychedelische kant (‘The Dark Part Of My Mind’) weet te verzoenen met garagerock-’n-roll-liefde (‘Frying Pan’). Zowel zwevende orgeltapijten, gitaren die door de fuzz- en reverbbox zijn gestuurd en een charismatische zangeres vinden perfect hun gading op dit uitstekend debuut! Be sure to wear some flowers in your hair! (jdb)

Ryoji Ikeda ‘Supercodex’ Raster-Noton/Dense

Laatste deel uit de Raster-Noton trilogie van Ryoji Ikeda, begonnen in 2005.

‘Supercodex’ is een Raster-plaat die je meteen zou herkennen zelfs al heb je nog nooit van de maker gehoord: de elektronica pompt en zuigt, de ritmes zijn verknipt, de bassen diep, en de sfeer is haast wetenschappelijk kil. Ikeda klinkt nog het best wanneer je z’n albums luid door de speakers knalt. Dan pas beginnen de ritmepatronen echt te ratelen, en dan pas hoor je hoe complex de boel in mekaar zit. Best leuk hoor (denk aan Autechre zonder de gillende tieners), en zeker een pak boeiender dan Ikeda’s split met Carsten Nicolai uit 2011. Of Ikeda ook uitsteekt tegenover de rest van de Raster-catalogus, daar valt dan weer over te twijfelen. (ts)

AUTOMNE DECEMBER

month

DIM 01 DEC

MAGMA

MER 04 DEC

MAGIC MALIK + SUPERPOZE

JEU 05 DEC

CINE-CONCERT CERCUEIL plays David Lynch's ERASERHEAD + SUPER CASTLEVANIA QUARTET

DIM 15 DEC

MARCEL ET SON ORCHESTRE ROCKY HORROR PICTURE MARCEL

2014 DIM 09 FEV

PIERRE LAPOINTE

JEU 13 FEV

Festival Les Nuits De L'Alligator

BLACK REBEL MOTORCYCLE CLUB

JEU 20 FEV

TETES RAIDES

JEU 13 MAR

SEUN KUTI

VEN 14 MAR

FAUVE

VEN 21 MAR

EMILY LOIZEAU

SAM 22 MAR

DISCLOSURE

VEN 28 MAR

HOLLYSIS

JEU 03 AVR

MOGWAI

24 32

t eam Earteam Ear The Flaming Lips & Tame Impala ‘Peace And Paranoia’, ep

The Flaming Lips ‘Peace Sword’, ep Bella Union/PIAS

O, collegialiteit. Omdat The Flaming Lips en Tame Impala eerder al samenwerkten op ‘The Flaming Lips And Heady Fwends’ en in 2013 samen op toer gingen, hebben de twee bands een vinyl only split-ep uitgebracht waarop ze elkaar songs coveren. Wayne Coyne en de zijnen (Flaming Impala) nemen ‘Elephant’ en ‘Runway, Houses, City, Clouds’ onder handen terwijl Kevin Parker & co zich vermomd als Tame Lips wagen aan ‘Are You A Hypnotist’ en ‘Silver Trembling Hands’. Een gimmick? Vooral een heel sterke muzikale prestatie van beide bands.

Dat The Flaming Lips dertig jaar na de oprichting van de groep nog steeds in bloedvorm verkeren, bewezen ze eerder dit jaar met de hermetische trip ‘The Terror’. En de toewijding aan de muziek lijkt onbegrensd. Ze werken mee aan de documentaire ‘Jingle Bell Rocks’, nam hun versie van het gelijknamige debuutalbum van The Stone Roses op (release in 2014) en schreven, geïnspireerd door ‘Ender’s Game’ (de film én het boek van Orson Scott Card), een ep (zes tracks) waarop de Lips weer wat toegankelijker klinken. ‘Open Your Heart’ is ronduit episch en het anthem ‘Is The Black At The End Good’ sluit opnieuw aan bij de melancholische grandeur van ‘The Soft Bulletin’, de doorbraakplaat uit ’99. Toppertje! (bvm)

Eiko Ishibashi ‘Imitation Of Life’

Magik Markers ‘Surrender To The Fantasy’

Mick Turner

‘Don’t Tell The Driver’ Drag Cit y

Wie Drag City kent weet dat het label nooit op veilig speelt. Dat wordt nog eens in de verf gezet door deze drie releases.

Zo is er ‘Imitation Of Life’ van Eiko Ishibashi. Ishibashi is een Japanse artieste die haar sporen vooral verdiende in de internationale improvisatiescene als drumster. Ze is lid van de begeleidingsband van Jim O’Rourke en die laatste is ook zo vriendelijk geweest om ‘Imitation Of Life’ te producen.

Het resultaat is een beetje voorspelbaar: de keywords zijn jazz, pop en experiment. ‘Imitation Of Life’ is geen makkelijke plaat, mede doordat Ishibashi zich uitdrukt in de Japanse taal. Het album kent erg sterke momenten maar is in het algemeen een beetje te hermetisch. Ishibashi zou een grote onderscheiding verdienen van elk conservatorium, wij houden het op net niet.

Wie wellicht nog nooit een voet in een conservatorium gezet heeft, zijn de woestelingen van Magik Markers. Al moeten we dat laatste direct al nuanceren: ooit waren Magik Markers een luide band die hun energie putten uit het creëren van chaos. Tegenwoordig is hun muziek wat complexer. In die zin zijn de associaties met grote voorbeeld Sonic Youth voor de hand liggend. Magik Markers hebben hun sound meer uitgediept, betere songs geschreven en een snuif psychedelica aan hun sound toegevoegd. Knap werk.

Tot slot is er nieuw werk van Australische ouwe rot Mick Turner. De openingstrack van ‘Don’t Tell The Driver’ legt de lat meteen hoog: een instrumentaal americana-

nummer met een heerlijke groove. Dat niveau wordt helaas geen album lang aangehouden. Geen schande, want op zijn best klinkt Mick Turner dan ook heerlijk. Het is snoepen van het zeer tastbare geluid dat zijn gitaarspel en percussie voortbrengen. Mick deed een beroep op enkele gastmuzikanten. Zo werden de drums en percussie ingespeeld door drie verschillende drummers. ‘Don’t Tell The Driver’ is een eerlijk album van een perfectionistische rasmuzikant. Nu eens filmisch, dan weer experimenteel maar vooral: altijd goed klinkend. (dm)

Islands ‘Ski Mask’ Manqué Music

Het verhaal van Islands begon midden 2005 in het Canadese Montréal. Acht jaar later zijn de kerels vijf platen verder.

Laatste worp ‘Ski Mask’ klinkt als Das Pop en Kodaline in een verroeste blender. Het is een matige plaat vol popsongs die niet op hetzelfde niveau zitten. Zo is er de track ‘Nil’ die in de goochelshow van het circus thuishoort, omdat het zo geforceerd vrolijk klinkt en ‘Becoming The Gunship’ is dan weer veel te plechtig met een droge tekst die met de muziek botst. Toch zijn er enkele nummers wel aanspreken, zoals het ingetogen ‘Here Here’ en ‘We’ll Do It So You Don’t Have To’ dat langzaam openbloeit tot een piano er een einde aan breit. Het komt er dus eigenlijk op neer dat de kerels van Islands het op ‘Ski Mark’ vooral van hun rustige nummers moeten hebben. Geen album dat bijblijft. (pl)

David Kanaga ‘Dyad’ Sof t ware

Zweven andere, aan glitch-hop schatplichtige, albums vaak rond in een dichtgepakt wolkendek, dan schieten de beats van elektronicaproducer David Kanaga zonder enige moeite door tot in de stratosfeer. Denk aan Teebs op acid of Flying Lotus maar dan achterstevoren gedraaid: ‘Dyad’ staat bol van lome, met tegenzin voortkabbelende hiphopbeats die op sleeptouw worden genomen door jachtige drum-‘n-bass en soortgelijke schichtige ritmes waardoor de tracks zowel uiterst relax als behoorlijk opgejaagd klinken – alsof je een krat Red Bull en enkele slaaptabletten tegelijkertijd achterover giet. ‘Dyad’ puilt uit van knisperende, in een afgelegen

sterrenstelsel flikkerende elektronica die nooit voet aan grond krijgt, maar gewichtsloos in de ijle luchtlagen blijft ronddobberen en uiteindelijk met een harde knal tot stilstand komt. Een plaat die dagenlang blijft rondtollen in je hoofd tot je er haast letterlijk van omvalt.

Hallucinante trip! (wd)

Kidsaredead ‘The Other Side Of Town’ Hot Puma Records

Verschenen op de kersverse Belgische independent Hot Puma Records: ‘The Other Side Of Town’, het debuut van Fransman Vincent Mougel aka Kidsaredead. Een stijloefening in (slappe) softpop (‘School Returnz’, ‘Video Game Over’, ‘She Loves Me’,…), zo lijkt het wel. Overgoten met een progrock-vibe en een sporadisch retro-futuristisch 80ies popmoment (‘Taking A Walk’). Steely Dan, Freddie Mercury, Supertramp, iemand? Je houdt er van of niet. Misschien net als (bvm) eerder voorstander van het catchy slackerliedje ‘Typical Captain Achab’?

The Killers ‘Direct Hits’ Island Records/Universal

Op ‘Direct Hits’ bundelen The Killers al hun singles - exclusief kerstsingles - van de afgelopen tien jaar, in chronologische volgorde. Voor echte fans niet meteen een reden om deze plaat in huis te halen, al staan er toch twee nieuwe nummers op. ‘Shot At The Night’ en ‘Just Another Girl’ liggen in dezelfde lijn als ‘Battle Born’ dat het viertal uit Texas in 2012 uitbracht. Typisch The Killers dus. Niks nieuws onder de zon, maar daar gaan we niet over klagen. (pl)

KK Null/Israel Martínez/ Lumen Lab ‘Incognita’ Aagoo Records/Five Roses Press

Noise zonder grenzen! Enfin, noise: denk Merzbow even weg, en KK Null is dé grote naam uit het Japanse extreme noisemilieu. De broers Martinez uit Mexico Israel en Diego, die laatste ook actief als Lumen Lab - houden het doorgaans minder extreem (allebei zweren bij experimentele, Fennesz-achtige elektronica), en zij hebben duidelijk het laatste woord op deze samenwerking. ‘Incognita’ is drie kwartier power electronics met een spuitje valium achteraf. De plaat baadt in een duistere sfeer, maar de boel komt nooit echt op gang. Alsof de vele, zware drones telkens net voor de climax zonder adem vallen. (ts)

Justus Köhncke ‘& The Wonderful Frequency Band’ Kompak t/NEWS

Justus Köhnke is bij het grote publiek misschien niet de meest ronkende naam ever in het beats- en dancewereldje, en dus kan het wellicht geen kwaad om even mee te geven dat de man verantwoordelijk was voor de grandioze housepastiche ‘From Disco To Disco’ van Whirlpool Productions Deze ‘& The Wonderful Frequency Band’ zit eveneens vol met dat soort van net-niethelemaal-in-de-maat, tegendraads geknisper, overgoten met overvloedige, warme keyboards en synths en lijzige, lome beats en bassen. Links en rechts zit dat er boenk op, zoals in het tussen genialiteit en debiliteit schipperende ‘Selbstgespräch’, de geflipte elelctromash ‘Nucleus Accumbens’ en het van een oerhousebeat voorziene ‘Loop’, maar verder kregen we vooral de indruk dat de eenmansband Köhnke heel hard zichzelf wist te amuseren. Navelstarend je eigen dada’s tot het oneindige uitpuren levert soms best wel geniale dingetjes op, maar de nadruk ligt in deze zin wel op het woordje soms… (mc)

Kronos Quartet & Bryce Dessner ‘Aheym – Kronos Quartet Plays Music By Bryce Dessner’ Anti-/Epitaph/PIAS

De exquise arrangementen van The National?

Voor een groot deel de verdienste van gitarist Bryce Dessner die een klassieke opleiding genoot. Zo vreemd is het dus niet dat de man zich naast rockmuziek ook waagt aan de hogere kunsten. Op ‘Aheym’ (Jiddisch voor huiswaarts) voert het strijkersensemble Kronos Quartet vier composities uit van Dessner. Lovend te omschrijven als neo-klassieke klasse. Een gesampelde Sufjan Stevens is te horen tijdens het ijle ‘Tenebre’ en het Brooklyn Youth Chrous verrijkt het sacrale ‘Tour Eiffel’. Nergens echo’s van The National maar je hoort wél donkere, niet altijd even minimale muziek die de Poolse componist Górecki in herinnering brengt. Sterk. (bvm)

Laurel Halo ‘Chances Of Rain’ Hyperdub/Konkurrent

Anderhalf jaar terug kwam vanuit de blogosfeer even een korte hoerastemming

DI 18.02.14 ∞ JAZZ

RAGINI TRIO / BB&C (TIM BERNE, JIM BLACK & NELS CLINE) I.S.M. JAZZLAB SERIES

WO 19.02.14 ∞ SONG

DAMIEN JURADO I.S.M. DEMOCRAZY

13 & 14.12.13 ∞ POP/ROCK

WO 18.12.13 ∞ JAZZ

MAROCKIN’ BRASS FEAT. BYRON WALLEN DO 19.12.13 ∞ SONG / DERNIÈRE

SARAH FERRI ‘FERRITALES’

ZA 22.02.14

KRAAKPAND

MUZIKALE REIS IN INTIEME CLUBSETTING

VR 28.03.14 ∞ POP VR 17.01.14 ∞ ROCK / JAZZ

LADY LINN AND HER MAGNIFICENT SEVEN

MANNGOLD DE COBRE & PRASANNA I.H.K.V. EUROPALIA INDIA

WO 22.01.14 ∞ JAZZ

JOACHIM BADENHORST SOLO / OAKTREE TRIO I.S.M. JAZZLAB SERIE

ZO 6.04.14 ∞ ROCK

MARC RIBOT’S CERAMIC DOG

34

Earteam M.I.A.

© Daniel Sannwald

‘Matangi’ Interscope/Universal

In de aanloop naar dit vierde album ging Matanghi ‘Maya’ Arulpragasam door een persoonlijke hel. Ze scheidde van de miljonair Benjamin Bronfman en won van hem het hoederecht over hun zoontje. Daarbovenop sleepte de National Football League de Brits-Srilankaanse zangeres voor de rechtbank wegens obsceniteiten omdat ze tijdens Madonna’s passage op de Super Bowl van 2012 haar middenvinger naar de camera op stak. (“Let you into Super Bowl/You tried to steal Madonna’s crown/What the fuck you on about?”, klinkt het in ‘Boom Spit’).

Heeft dat Maya gekalmeerd? Geenszins. Op ‘Matangi’ trapt ze nog even gretig tegen de schenen van de autoriteiten als voordien (bij de Amerikaanse voorstelling van het album werd haar voorprogramma verzorgd door WikiLeaks-opperhoofd Julian Assange, die via een videolink de menigte toesprak). Ze schoffeert haar platenfirma, gladde r&b-rappers zoals Drake, de Amerikaanse inlichtingendiensten en elk politiek regime dat zich met onderdrukking inlaat. “Ain’t Dalia Lama, ain’t Sathya Baba/My words are my armour and you’re about to meet your karma”, spuwt ze onversaagd. De producties, meestal van Diplo’s maatje Switch, zijn hectisch en opwindend, vol Arabische motiefjes, Bollywoodkitsch, verbasterde trap-beats, dubstepbassen, ravetechno en Afrikaanse percussie. Alleen: zo verrassend en vernieuwend als op haar doorbraakalbum ’Kala’ wordt het nooit. Bovendien doen Maya’s vertolkingen bij momenten eendimensioneel aan: neurotische kinderrijmpjes op exotische trash, zo lijkt het soms. Anderzijds: niemand werkt ons zo voortreffelijk op de zenuwen als M.I.A. Conclusie? Niet haar beste plaat – daarvoor groeit er iets teveel kaf tussen het koren – maar wél een erg goeie. (svs)

aangewaaid, midscheeps aangeblazen door het ravenzwarte ‘Quarantine’, het debuut van de Amerikaanse Ann Arbor.

Met alle goeie wil van de wereld: hier bij RifRaf bevonden we de antipathieke stem en de prullig-mistroostige teksten van Halo een behoorlijk dikke sof. Tijd voor een herkansing, met ‘Chances Of Rain’. Desoriëntatie en bevreemding blijft het adagium van Laurel Halo, drijvend op abstracte, industriële techno en verwrongen elektronisch experiment. Laurel dumpt alvast d’r dubieuze songschrijverij op ‘Chances Of Rain’, en da’s een goeie zaak voor de goegemeente. Maar waar de dans nu precies heen leidt, is en blijft een huizenhoog vraagteken. Het plaatje in kwestie hangt bij elkaar van halve ideetjes, losse flodders en goedbedoelde chaos. Niet onze meug. (fp)

Cate Le Bon ‘Mug Museum’ The Elite Meat Supply/Turnstile/PIAS

De Welshe artieste Cate Le Bon neemt meteen een goede start op haar derde, in Los Angeles opgenomen album.

Opener ‘I Can’t Help You’ is aanstekelijke girlpop van een goed jaar. Voorzien van een afwijkende aan Nico verwante (folk)stem die ‘Mug Museum’ over de ganse lijn extra cachet en karakter geeft.

Een one trick pony is Cate Le Bon allerminst. Fijne lieflijke liedjes (‘Are You With Me Now’), rammelende songs met weerhaakjes (‘Duke’, ‘Wild’, ‘Sister), een duet met Perfume Genius (de ballade ‘I Think I Knew’) en meer meditatieve Velvet Underground-tracks (‘Cuckoo Through The Walls’): Le Bon heeft een apart, stemmig en veelzijdig plaatje gemaakt. (bvm)

The Limiñanas ‘Costa Blanca’ Trouble In Mind

Coole band. Dito plaat.

Lio en Marie Limiñana werken vanuit Perpignan (in het zuiden van Frankrijk) en brengen platen uit via Trouble In Mind, een label dat Chicago als thuisbasis heeft. Niet dat de muziek op het derde album van het Franse duo hét toppunt van originaliteit is maar de Franse Nouvelle Vague-sfeer (de stroming, niet de gelijknamige groep), de retro sixtiessound, de psychedelische garagedrive en de vele gastvocalen maken van ‘Costa Blanca’ een uiterst dynamisch en te koesteren plaatje met

vele gezichten. Sensueel, nostalgisch, lonkend naar The Velvet Underground, lenend/stelend van Serge Gainsbourg (die baslijnen!) en poppy verwant met Stereolab en Stereo Total. Très chic en te ontdekken! Alleen al de albumtitel klinkt als een uitnodiging. (bvm)

London Grammar ‘If You Wait’, 2cd Ministr y Of Sound Recordings

Het Britse London Grammar weet de aandacht van het publiek te trekken. De bandleden scoorden vanuit het niets een bescheiden hit met hun single ‘Strong’ en met de release van hun debuutalbum in de vorm van een dubbelaar kunnen we niet anders dan even stil te staan bij dit kersverse fenomeen. De dubbelaar ligt volledig binnen de verwachtingen van de single: indiepop waarbij Florence Welchachtige vocals begeleid worden door old school Moby en daarmee komen ze sterk in het vaarwater van onze even gelauwerde Belgische SX. Deel één houdt de aandacht tot aan de single en dwaalt dan onherroepelijk af richting monotoon en inspiratieloos getreuzel. Het moed zakt bijna in de schoenen bij het vooruitzicht op een tweede deel, maar gelukkig toont de tweede cd heel wat meer potentieel en weten ze daarmee de schade wat te beperken. ‘Flickers’, ‘Help Me Lose My Mind’ en het magistrale ‘When We Were Young’ zorgen voor een fikse oppepper en tonen dat London Grammar wel degelijk nog tot wat anders in staat is dan frêle melodieën meedogenloos over de rand van een klef dal te duwen. De tweede cd, aangevuld met de hoogtepunten uit het eerste deel, had een veel interessanter verhaal kunnen zijn dan het geheel van een dubbelaar. ‘If You Wait’ heeft de aandacht, maar meer dan 40 minuten, dat is toch wat té ambitieus. (pn)

Lord Echo ‘Curiosities’ Jakar ta Records

Blijkbaar gaat de man achter Lord Echo ook door het leven als Mike Fabulous een mens mag fouten maken - en heeft met zijn debuut ‘Melodies’ de organic groove world (die helaas niet in onze gps staat) stormenderhand veroverd.

Verder werkt meneer Echo ook als gitarist/producer voor o.a. The Black Seeds en Recloose. ‘Curiosities’ is een slim in elkaar gedraaide, bruisende en volstrekt onsamenhangende mix van reggae, latin, disco, ska, dub, house, afrobeat, electro en fraaie chanteuses met een echo. De man doet niet aan concepten

en dat is altijd een goede zaak. Af en toe ontbreekt er misschien wat punch, maar al bij al is dit een ferm plaatje om je deze barre winterdagen te doen vergeten. En voor de gays onder ons: totally fabulous! (mb)

Selaxon Lutberg ‘Simboli Accidentali’

Saffronkeira + Mario Massa ‘Cause And Effect’ Denovali Records

Selaxon Lutberg is het alter ego van Italiaan Andrea Penso dat garant staat voor intense, donkere, mistige en grootse ambient en drones. De acht tracks op ‘Simboli Accidentali’ lopen naadloos in elkaar over en vormen zo een amorfe massa die je helemaal omsingelt en traag platdrukt. De kracht van deze plaat zit in zijn schijnbare eenvoud, zijn warm klankenspectrum en de onthechting die je als luisteraar in jezelf voelt opkomen. Voer voor fans van onwereldse muziek dus.

Nog meer ambient door Saffronkeira (aka Sardiniër Eugenio Caria) en zijn nieuwe partner in crime Mario Massa. Het vorige album van de man konden we maar matig appreciëren. Maar kijk, voeg er de blazers van Massa aan toe en je krijgt een bezwerend werkstuk dat het midden houdt tussen jazz, film noir, avant-garde, drone en ambient. De blazers brengen de ijle elektronica van Saffronkeira tot leven en zorgen er zo voor dat ‘Cause And Effect’ niet zomaar in het vergeethoekje van (eb)’s platenkast verzeilt.

Boban & Marko Markovic Orchestra ‘Gipsy Manifesto’ Piranha Musik

Jochei en Hoezee! 4 jaar lang hebben we moeten wachten op een nieuwe plaat van vader en zoon Markovic. Boban Markovic is al decennialang het grote uithangbord van de gipsy brass en wordt meer dan terecht beschouwd als de grootmeester van het genre, terwijl zoonlief een ambassadeur van het genre mag worden genoemd door de grenzen almaar verder te stuwen en doelbewust allerlei stijlen en genres in de muziek liet binnensijpelen. 4 jaar na ‘Devla’ zien we dat het deze keer zoon Marko is die de eerste trompet speelt als componist: de flirts met genres als funk, ska en New Orleans Brass, maar ook een

sporadisch elektronisch spielereitje zijn duidelijk aanwezig. De puristen hoeven niet te vrezen: ondanks de nieuwlichterij klatert ‘Gipsy Manifesto’ van begin tot eind van het heerlijke trompetgeschal, al hebben ze misschien wel een punt. De songs waar ze trouwer blijven aan het genre, hebben vaak toch nog net dat ietsje meer. Marko mag dan wel de troonopvolger zijn, vader Boban zit nog steeds bijzonder stevig in het zadel, en tezamen spelen ze gewoon op een ander niveau. (mc)

Misty Conditions ‘D’ZZZZ’ Planet Mu

Als er één elektronicalabel beseft dat stilstaan in muziekland gelijkstaat aan achteruitgaan, dan is wel het Britse, in de underground opererende Planet Mu. Juke, breakcore, drum-‘nbass, dubstep: Planet Mu schippert even vlotjes tussen stijlen als pakweg Puff Daddy tussen artiestennamen. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat het Britse duo Misty Conditions op debuutplaat ‘D’ZZZZ’ de grenzen van het bij de kids immens populair zijnde muziekgenre trap tracht te verleggen. Stotterende elektronica en in diepe bassen gedrenkte hiphopbeats zetten de toon, maar worden al gauw van het kastje naar de muur gespeeld door Braziliaanse percussie, industriële soundscapes en suizende 808-beats die - als betrof het een nest spitse muizen – hun weg doorheen de dunne gaatjes van het basgedreun proberen te banen.

Spannend, zij het niet essentieel. (wd)

Alex Monk ‘Indiscreet Mirror‘, lp Smeraldina-Rima

De Britse muzikant/producer Alex Monk brengt zijn nieuwe plaat ‘Indiscreet Mirror’ uit op het Belgische SmeraldinaRima-label van zeefdrukker Levi Seeldraeyers (zie smeraldina-rima.bandcamp.com). Beïnvloed door acid folk, ambient en psychedelische drones smeedt Monk zijn eigen idioom met behulp van z’n stem, een akoestische gitaar, Tibetaanse bellen, niet alledaagse instrumenten als een 17-snarige zither en field recordings uit de U.K., Italië en Vietnam. De vergelijkingen met Robert Wyatt, Brian Eno en Coil zijn niet uit de lucht gegrepen. Experimenteel én bezwerend. (bvm)

C-MINE

— vrijdag

28.02.14 20:30

11.12

Adrian Crowley

13.12

Marockin’ Brass feat. Byron Wallen

— muziek / rock

20.12

Trilok Gurtu & Floorizone Trio

09.01

Meuris

05.02

Daan

28.02

Heather Nova

05.03

Nick Lowe

Flip Kowlier

Theatertournee 2014

ALLE CONCERTEN OP WWW.C-MINECULTUURCENTRUM.BE

W W W.DEVELINX.BE

POP UITCIES N DE PROVI Y MANTARA GENT R JH DE KELDER, BE M CE DE 13 G VRIJDA ISASTER SONS OF D OVER, MENEN CEMBER JH DEN DE 14 G DA ER RT ZA YMORE VIRGIN AN A 'T N IS MARIA DE ZWERVER, OOSTEN DE R BE M CE DE VRIJDAG 20 Y MANTARA NIJLEN R JH KROENKEL, BE M CE DE 27 G VRIJDA 100% PUUR: ONTDEK DE NIEUWSTE BELOFTEVOLLE BANDS VAN HET MOMENT

CHECK WWW.100PROCENTPUUR.BE VOOR MEER INFO

FINALISTEN Barefoot & The Sh oes SEA PEOPLES PO LARJACKET Fools & Dirty Lo vers Esther & Fatou ShyLips Five Days

TICKETS

www.hetdepo

t.be

36

Earteam Native ‘Orthodox’ Sargent House

Soms heb je maar dertig seconden nodig om te weten dat je muzikaal goud in handen hebt. Dertig seconden, dat zijn drie aankondigende, cleane, wringende maar bloedmooie akkoorden, een drumroffel en de echte start van een lied.

Zo zet Native op ‘Orthodox’ de toon voor een half uur stevige, dwarse en potige melodieuze indierock/post-hardcore van het hoogste niveau. Deze jonge band uit Indiana smeedt de beste, donkere tegenritmes van Fugazi met de gedurfde melodieën en technische hoogstandjes van vroege Minus The Bear en At The Drive-In, met de power en de gedrevenheid van Jawbox of Quicksand. Daarom zetten we deze ‘Orthodox’ nog vele keer op replay.

Want waar hoogstandjes van de ritmesectie gepaard gaan met gedurfde gitaarlijnen, en waar meeslepende melodieën tegenover stevige schreeuwpartijen gezet worden, vertoeven wij maar al te graag! Schrijf maar op, dit is een ontdekking! (dg)

Mutation ‘Error 500’ Ipecac

Nieuwe release op Ipecac waar verder niet veel nieuws over te rapen valt. Maar het muzikale plaatje klopt uiteraard wel.

Ziekmakende metalcore met Pattonesque bombast, Faith No More-achtige melodische interludia, virtuoze dubbele basdrumsalvo’s, breaks en tempowisselingen zo strak als Beth Ditto in een duikerspak én hondsbrutale gitaren die door gescheurde speakers lijken gestuurd. Subtiliteit staat dus niet in het woordenboek van Mutation, snelheid, hellegat, dood en verderf daarentegen mét meerdere synoniemen. Smakelijke plaat, zéker als je van plan bent jezelf te pletter te rijden tegen een betonnen vangrail in een gestolen BMW. (boo)

Cian Nugent & The Cosmos ‘Born With The Caul’ No Quar ter

Een fictief gesprek: “Zeg Bob, waarom ben jij indertijd feitelijk met The Band gestopt?” ”Omdat ik met The Grateful Dead wou jammen. Trouwens, jij moet veel zeggen, Lou. Waarom heb jij dan The Velvet Underground opgedoekt? Je had daarna beter met de resterende Doors samengespeeld, in plaats van met Metallica”. “Ach ja, gedane zaken maken geen keer. Maar laten we anders samen een band beginnen, en in één keer al onze vrienden uitnodigen”. “ Yeah right. At another time, in another place, in the cosmos”. We, ze bestaan, The Cosmos! Dit is de band van Cian Nugent en klinkt als The Grateful Dead meets The Velvet Underground meets The Band meets The Doors, en zo komt alles toch nog goed. (jb)

Parquet Courts

Up In Gold’ uit en nu krijgt het plaatje alweer gezelschap van ‘Tally All The Things That You Broke’, een ep vol vanzelfsprekende waarheden. De jongens gaan er, net zoals hun muziek trouwens, met volle vaart vandoor en dat terwijl ze zichzelf parkeren in een onverantwoordelijk slacker-bestaan. Vandaar ook dat songs als ‘Stoned & Starving’, ‘Donuts Only’ of ‘He’s Seeing Paths’ onbeschaamd het zorgeloze lowlife-leventje van een fietsende marihuana-dealer bewandelen. Het is misschien moeilijk om hen serieus te nemen, maar na hun twee platen - 20 nummers en 52 minuten lang - te hebben beluisterd, bekruipt je het gevoel dat ze veel opwindender zijn als The Strokes en Kings Of Leon tezamen. Parquet Courts heebben dan ook veel weg van de Seatle-band The Presidents Of The USA ten tijde van hun self-titled album in ‘95: zorgeloze en aanstekelijke songs die sterk afsteken tegen het heersende muziekklimaat. Van Parquet Courts gaan we nog horen! (jdb)

Paskal & Urban Absolutes ‘Lux’ Sonar Kollek tiv

Er zijn van die platen die je doen smachten naar een dansvloer. Tot die slag wil ook deze ‘Lux’ behoren, het nieuwe werkstuk van Paskal & Urban Absolutes. Eén van de beste lokmiddelen hiervoor blijft voor ons nog steeds zwoele house, al dan niet met een streepje techno. En laat net dit album in een dergelijke plas van warme beats en melodieën dobberen, waarvan ‘Take The Fall’ als eerste komt aandrijven. Een nummer dat je al zachtjes zin doet krijgen in een potje dansen. Toch zijn het de bloedmooie tonen van tracks als ‘White Walls’, ‘Euphoria’ en ‘Gloom’ die je pas echt doen hunkeren naar de nacht, een stel hossende mensen en een licht parfum van zweet. Tijdens de iets rustigere momenten bestendigen de smoothe soulhouse van ‘The Way’ en de fraaie balearic feel op ‘Melancholia’ de verleiding.

Waarna de Duitse zanglijnen van ‘Flieg Los’ zachtjes de lichtjes aanknipperen en je beseft dat het echte clubben kan beginnen. Kortom, een leuk plaatje. (kc)

‘Light Up Gold’ + ‘Tally All The Things That You Broke’, cd+ep

patten

What’s Your Rupture?

Warp Records/V2 Records

Nog geen jaar geleden bracht het Brooklyns viertal van Parquet Courts ‘Light

Met gozers die in interviews over hun nieuwe plaat beweren dat het gaat om vi-

‘Eolian Instate’

© David Summers

brationele storingen die nooit begonnen zijn en nooit zullen eindigen, moet je toch een beetje opletten. Het onvolprezen mysterie dat patten heet – echte naam onbekend –, liet ons in 2011 voor het eerst meegenieten van zijn vibrationele storingen op z’n debuut-ep, ‘GLAQJO XACCSO’. Na de stevige knipogen naar 90s Warp-acts in bijvoorbeeld ‘Blush Mosaic’ verbaast het ons niet dat patten voor de opvolger een onderkomen heeft gezocht in de Warp-moederschoot. De onderkoelde intensiteit en de georkestreerde chaos zijn er nog steeds, maar doorheen de tientallen liveshows die patten sindsdien heeft gespeeld, is zijn geluid versplinterd tot een richtingloze perpetuum mobile. Een lappendekentje geraffineerde koppigheid. Klinkt als: steengruis fijnmalen met een vals gebit. (mvm)

Coen Oscar Polack & Herman Wilken

Uwe Beyer uit Cologne. Samen met zijn band brengt hij, na een serie remixes op verzamelplaten, zijn eerste volwaardige debuutplaat uit. Een collectie elektronicagestuurde popsongs, die soms klinken als Sofia op beats, maar die ook in vreemde richtingen stuiteren. Neem bijvoorbeeld ‘Anna’. Een track waar een Russische vrouwenstem een verhaal vertelt, terwijl ijle elektronicaklanken lichtjes de achtergrond kleuren. Bizar! Na de eerste helft van ‘50°’ neemt de vrouwelijke vocal het over van Beyer en keert de sfeer van het album – dat vooral in de vooruitgeschoven single ‘Change’ weet te boeien – volledig om. De mistige, zwoele dance krijgt in de laatste drie tracks dan weer een pure instrumentale invulling. ‘50°’ draait zich in verschillende bochten en moet het voornamelijk hebben van zijn veelzijdigheid. (dw)

Reveille

‘Fathomless’

‘Broken Machines’

Narrominded

Clapping Music

Wie op zoek is naar een goedkope en onschadelijke trip uit de grijze realiteit kan altijd zijn kansen wagen door ’Fathomless’ van het abstract-elektronische duo Polack en Wilken op vol vermogen in de hersenpan te laten resoneren. De heren proberen in hun eerste compositie, ’Barents Sea’, de desolaatheid van ijsvlaktes op te roepen, terwijl ronde twee, ’Sundarbans’ de Indische mangrovebossen als uitgangspunt heeft. Misschien is de luisterstemming niet helemaal geschikt voor de noodzakelijke onderdompeling, maar ’Fathomless’ gaat wel zeer snel vervelen. De drones maken geen connectie met de dierengeluiden en dromerige, wufte synths, waardoor het beoogde effect niet bereikt wordt. Sounddesign kan zo intens en direct zijn - ter vergelijking: Tim Heckers laatste was zo indringend fysiek direct dat er ijsschotsen afbraken; de output van deze mannen is een licht sneeuwvlokje op de neus, meteen gesmolten en vergeten. Het kan dus ook langdradig en saai zijn, zoals gedemonstreerd door deze productie. De connectie blijft uit; dan maar toevlucht nemen tot iets anders voor die trip. (sn)

Met de tweede plaat, ’Broken Machines’, schudt het Franse duo Reveille ons heerlijk wakker. De compromisloze lofi-rock raakt immers de nodige nostalgische toetsen, zonder aan authenticiteit in te boeten. De beperkingen die gepaard gaan met een kleine groep buigt het tweetal moeiteloos om in ontelbare mogelijkheden. Eerst klinkt dit nog aandoenlijk en naïef, maar enkele nummers verder hoor je pas hoe avontuurlijk en doordacht de band met het materiaal omgaat. Het nummer ‘No Pain’ is hier een goed voorbeeld van: een scherpe gitaar waar twee akkoorden worden uitgeperst, een drumpartij die drummers al rokend uit hun mouw schudden en een zanger die geoefend heeft om geërgerd te klinken. Toch klinkt Reveille zo spannend en intens waardoor het lijkt alsof we naar een afgeslankte versie van Nirvana’s ’In Utero’ luisteren. Misschien is dit laatste wat overdreven, maar de lofi-aanpak prikkelt de verbeelding waardoor de plaat heel persoonlijk en vertrouwelijk overkomt. Strakke producties hebben nogal de neiging om dat er net uit te filteren. (jdb)

Popnoname

‘Memorial’

‘50°’ PNN

Ontmoet Bodo, de vriendelijk bebaarde man op de cover van ‘50°’, een flessenverzamelaar, die een winkeltje openhoudt dicht bij de uitvalbasis van Popnoname, de artiestennaam van de Duitser Jens-

Russian Circles Sargent House

Het trio Russian Circles is één van de vlaggenschepen van de instrumentale, sfeervolle metalrock. Postrockmetalcore, gooien

BILLIE KAWENDE

EUROPE 2014

18/12 Het Depot, Leuven (support A. Allo) 16/01 Moonbeat, Mechelen

COELY

07/12 Brussel Helpt @ Bronks, Brussel 13/12 Glimps Festival, Gent

CUSTOMS

06/12 MEC Staf Versluys, Bredene (try-out) 31/01 AB, Brussel 19/02 Het Depot, Leuven

DE HELD

01/02 Cultuurcentrum Mechelen 27/02 CC Luchtbal, Antwerpen

DELV!S

07/12 Brussel Helpt @ Bronks, Brussel

FLIP KOWLIER

11/01 CC Nova, Nazareth (try-out) 16/01 CC Soeteghem, Zottegem 17/01 Cultuurhuis De Leest, Izegem 18/01 CC Het Gasthuis, Aarschot 24/01 GC Spikkerelle, Avelgem 31/01 MEC Staf Versluys, Bredene 07/02 CC Het Bolwerk, Vilvoorde 15/02 CC De Plomblom, Ninove

GABRIEL RIOS

28.05.2014

LOTTO ARENA ANTWERPEN THE ALBUM “HESITATION MARKS” AVAILABLE NOW! NIN.COM A LIVE NATION PRESENTATION BY ARRANGEMENT WITH WME

( 0,50 € / min., incl. btw )

INFO & TICKETS : 0900 2 60 60* • PROXIMUSGOFORMUSIC.BE

06/12 CC Casino, Koksijde 07/12 De Warande, Turnhout* 12/12 CC Stroming, Evergem* 13/12 CC Mechelen* 14/12 CC De Werf, Aalst* 20/12 CC Hasselt* 21/12 CC De Spil, Roeselare* 08/01 CC Ter Vesten, Beveren 09/01 Den Egger, Scherpenheuvel* 10/01 CC De Herbakker, Eeklo 11/01 CC Muze, Heusden-Zolder* 17/01 CC De Steiger, Menen 18/01 CC ‘t Getouw, Mol* 23/01 30CC, Leuven* 24/01 CC De Bogaard, Sint-Truiden 25/01 CC Belgica, Dendermonde* 30/01 CC Ter Dilft, Bornem* 31/01 CC Lokeren* 01/02 CC De Breughel, Bree 06/02 CC Zwaneberg, Heist-op-den-Berg* 07/02 Stadsschouwburg, Brugge* 13/02 Vooruit, Gent * Tour support by: HYDROGEN SEA JEF NEVE ‘Sons of the new world’ 20/12 CC De Kollebloem, Puurs 21/12 OC De Djoelen, Oud-Turnhout 08/01 Stadsschouwburg, Brugge 09/01 Liers Cultuurcentrum 10/01 CC De Werf, Aalst 11/01 CC Ysara, Nieuwpoort 17/01 De Spil, Roeselare 18/01 CC Ter Vesten, Beveren 24/01 GC Zoerla, Westerlo 25/01 CC Het Perron, Ieper 30/01 CC De Kimpel, Bilzen 31/01 CC De Adelberg, Lommel 01/02 Stadsschouwburg Sint-Niklaas 06/02 CC Westrand, Dilbeek

JOY WELLBOY

13/12 Decibelz @ Dommelhof, Neerpelt 14/12 Glimps Festival, Gent 17/12 Het Depot Café, Leuven

LILI GRACE

14/12 Glimps Festival, Gent

POMRAD

13/12 Glimps Festival, Gent 14/12 Spiegeltent Groenplaats, Antwerpen 20/12 MIST @ Nijdrop, Opwijk 21/12 Snuffel, Brugge

ROLAND

21/12 Spiegeltent Groenplaats, Antwerpen 04/01 Carte Postale, Geel 07/01 Staminee De Living, Heist-o/d-Berg 09/01 Club de B, Torhout 11/01 De Singer, Rijkevorsel 23/01 CC De Steiger, Menen

02.12 06.12 07.12 09.12

YO LA TENGO GLASVEGAS ROCKVONK FINALE Depot Café: DVKES 10.12 SARAH BLASKO 11.12 THE RHYTHM JUNKS 16.12 VV BROWN 17.12 Depot Café: JOY WELLBOY 18.12 ANDY ALLO 19-22.12 MILOW ★ ALL SOLD OUT★ 25.01 RORY GALLAGHER TRIBUTE FESTIVAL 07.02 VOORRONDE HUMO ROCKRALLY 08.02 DE WINTER VAN KApITEIN WINOKIO ★SOLD OUT★ 11.02 MAAIKE OUBOTER ★SOLD OUT★ 13.02 GARY NUMAN 15.02 BURLESqUE FOLLIES 19.02 CUSTOMS 20.02 GIRLS IN HAWAII 24.02 ME FIRST AND THE GIMME GIMMES 25.02 HEATHER NOVA 26.02 SpIN DOCTORS + DUCKSTORE 27.02 THE WOLF BANES 04.03 DE pIEpKES 11.03 THE BOxER REBELLION 19.03 THE SORE LOSERS + DE STAAT 20.03 DELRUE

SHAKARA UNITED

07/12 Spiegeltent Groenplaats, Antwerpen

STEAK NUMBER EIGHT

20/12 Fête d’Hiver @ De Grote Post, Oostende

TOURIST

21/12 Eigen Makelij @ Trix, Antwerpen 01/02 Rad Van Tong @ De Casino, St-Niklaas

WALRUS

25/01 CC De Ploter, Ternat

More bands, info & dates: BUSKER.BE

HET DEPOT

muziekcentrum Leuven

✪ www.hetdepot.be

38

Earteam White Denim ‘Corsicana Lemonade’ Downtown/PIAS

White Denim heeft op nog geen tien jaar flink wat muzikale waters doorzwommen. Met deze zesde plaat vallen de puzzelstukken op hun plaats, zo liet de band zelf verstaan. En daar zou White Denim wel eens gelijk in kunnen hebben.

Austin Jenkins is ingespeeld als gitarist, waardoor hier een gerodeerd viertal aantreedt dat, onder het wakende oog van producer Jeff Tweedy, een kleine parel aflevert. ‘Corsicana Lemonade’ groovet en swingt zoals de beste sixtiesplaten, maar dan met de frisheid die enkel een stel jonge honden dat stevig met de voeten in de 21ste eeuw staat aan de dag kan leggen.

Check single ‘Pretty Green’ en besef dat Black Keys stevige concurrentie op eigen terrein te dulden hebben. Of klamp je vast aan de mooie melancholie van ‘New Blue Feeling’ en weet dat als ‘Corsicana Lemonade’ de bakens gezet heeft, White Denim nog stevig brokken gaat maken in de toekomst. (jvb)

met termen dus, maar niks van dat beschrijft de power, de gebalde melodieën en de uitgewerkte spanning in de songs van dit vijfde album, ‘Memorial’.

Het is een pakkend, meeslepend en pokkevet epos. Russian Circles weven en bouwen met spannende opbouwende structuren, intrigerende riffs, sprankelende solo’s en all-out rammende monsterstukken een plaat die wel eens de beste op hun cv kan zijn. Ze vonden de ideale lijn in het bochtenwerk tussen duister, hard, dynamisch en simpelweg mooi. De afsluiter, waarbij de gitaareffecten volledig open gedraaid worden, wordt verrassend effectief aangevuld met de vocalen van de fantastische Chelsea Wolfe en vormt de kroon op een voortreffelijke plaat. Kopen die handel! (dg)

San Fermin ‘San Fermin’ Downtown Records

San Fermin is het project van componist en songwriter Ellis Ludwig-Leone, die zich, zowel voor zijn artiestennaam als voor de artwork (een fijn getekende stier) baseerde op het befaamde festival in Pamplona, waar stieren door de straten van de stad worden gejaagd. Niets gejaagd op ‘San Fermin’, dat voornamelijk wordt gekleurd door de warme bariton van Ludwig-Leone, die afwisselend – heel sterk – doet denken aan de stembanden van Bill Calahan (smog) en Matt Berninger (The National). De barokke songs worden gearrangeerd met een klassiek instrumentarium van blazers en strijkers. Een rijke klank, die de weemoed, tristesse, hoop en liefde – de hoofdthema’s van ‘San Fermin’ – kracht bijzetten. (dw)

Schelles ‘Schelles’, lp

Scntst ‘Self Therapy’ Boysnoize Records/N.E.W.S.

Amper 20 is hij, Bryan Müller, al is hij onder zijn alias Scntst geen onbekende meer in onze contreien. Meerdere passages op o.a. Dour en Pukkelpop vielen in de smaak en de melange van melodieuze stukken piano en synths met vrij breed meanderende electro en techno maken hem ondanks die jonge leeftijd één van de nieuwe uithangbordjes van de Boysnoize-stal. Debuut ‘Self Therapy’ pakt uit met 14 tracks die schipperen tussen ingetogen en subtielere soundscapes (‘Wavez Change’, ‘Kid Adventure’), een sporadische sloophamer (‘Park

By Night’), en verrassend ingenieuze clicks, cuts, shuffles en geknetter (check ‘Percee Scan’ dat tovert met gesamplede scanners en kopieerapparaten) of alles wat tussen die drie zit (in casu ‘Murder’ dat je langzaam maar zeker plat knijpt).

Scntst staat vrij ver van de rauwe en soms snoeiharde aanpak van Boys Noize zelf, maar bewijst wel waarom hij zijn stekje verdiend heeft. (mc)

Shadowchild – V/A ‘Collected’, 2cd New State Music

Time to go clubbing! De housetunes van Shadowchild halen een heel pak registers boven, van deephouse, naar club, techhouse en alles wat daar tussen ligt. Als u niet overstag gaat met het eigen werk, kletst hij er in cd 2 nog een pak remixes tegenaan: London Grammar, Harddrive, Kid Kombat en Sub Focus doen daar de nodige belletjes rinkelen. Niet altijd even consistent en van een constant niveau om het wierookvat boven te halen, maar voor de echte housefans wellicht een leuke uitsmijter van 2013. (mc)

Black Death Records

Shearwater

Bezig bijtje die Antal Derene; drummen bij Zachte G Harde P en Envy The West en dan nog tijd vinden om met bas en twee kompanen op drums en gitaar, de rootsliefde te herbeleven in Schelles. Die roots situeren zich in de melodieuze punk van de jaren 80 en 90.

Dischord-gitaren (denk eerder Blue Tip dan Fugazi) Grant Hart-drums en een Shellac-geluid, waar dan wederom de Nederlandse Albini, namelijk een zekere P. Delabie, verantwoordelijk voor is. Zo’n fijne elementen gecombineerd met oerdegelijk ambachtelijk songschrijverstalent maken van Schelles een te ontdekken band én deze collectie van 8 tracks op vinyl een zéér fijn hebbeding. (boo)

‘Fellow Travelers’ Sub Pop Records/Konkurrent

De opnames van de opvolger van ‘Animal Joy’ (2012) zijn aan de gang maar zeg niet zomaar zoethoudertje tegen ‘Fellow Travelers’ van Shearwater. Het album waarop ook een duet staat met Sharon Van Etten (‘A Wake For The Minotaur’) is vooral een treffend eerbetoon aan de bands waar Jonathan Meiburg en co de voorbije tien jaar mee hebben gespeeld. Een terugblik op de eigen (toer) geschiedenis middels covers van muziek van collega’s: het is een mooier gegeven

© Mark Selinger

dan een voor de hand liggende best of met songs uit de eigen catalogus.

Boodschap van Meiburg: “’Fellow Travelers’ wasn’t supposed to be a full-length record, so I’m a little surprised to admit that it’s my favorite Shearwater album so far.” Wie zijn wij om hem tegen te spreken? Hij heeft de nummers van Jesca Hoop, Xiu Xiu, Coldplay, Folk Implosion, Clinic, St. Vincent, Wye Oak,… met smaak een onvervalste Shearwaterjas aangemeten. (bvm)

Shifted ‘Under A Single Banner’ Bed Of Nails/Compound

En het ideale plaatje voor de donkerste maand van het jaar komt van… Shifted! De vrij ijzingwekkende en onheilspellende lagen synth in opener ‘Core Of Stone’ brengen ons onmiddellijk in een duistere stemming, terwijl het repetitieve geknisper van ‘Chrome, Canopy & Bursting Heart’ als een moeilijk te verwijderen plaksel aan de trommelvliezen blijft kleven. De nerveuze, op industrial leest geschoeide techno van ‘Suspended Inside’, de dreigende ondertoon van de titeltrack en de tegen de treshold van de waanzin aantikkende beats, clicks & cuts van ‘Burning Tyres’ en ‘Pulse Incomplete’ dienen als coup de grace. Voor wie zijn elektronica graag als een stevige mindfuck geserveerd krijgt, levert Shifted een succulent tiengangenmenu! Laat het u smaken! (mc)

Shuko & F. of Audiotreats Cookies & Cream 3 Jakar ta

Instrumentale hiphop aus Deutschland, met duidelijke echo’s van J Dilla, Madlib en Just Blaze. Shuko verwierf in zijn thuis- en in het buitenland al de nodige faam, respectievelijk als producer op het succesvolle hitalbum van de Duitse rapper Cro en als beatleverancier voor onder andere RA The Rugged Man. F’s superlatieven reiken vooralsnog minder hoog. Het geluid, hoorbaar door een stoet voorversterkers getrokken, klinkt in één woord vet, met als gevolg: blèrende soulsamples en zoemende, thc-rijke bassen in overvloed. Talent genoeg aan de knoppen trouwens. De beste tracks even opgesomd: broken beat-opener ‘Super Soul’, ‘Karma’ (met catchy orgelgroefje), het Blaze-eske ‘Lapetti’ en futuristische nu-soul op ‘Neverland’. Graag drie bollekes ijs. (kh)

Orval Carlos Sibelius ‘Super Forma’ Clapping Music

Keep on trippin’! Parisien Axel Monneau aka Orval Carlos Sibelius gooit de weirdness van Syd Barrett en het dromerige popgevoel van James Iha (luister naar ‘Good Remake)’ in de mix en tovert een bijzonder psychedelisch derde plaatje uit zijn excentrieke hoed. Wat begint met een soundscape (‘Sonho De Songes’) mondt wat later uit in sixties surf/rock‘n-roll (‘Asteroids’) en belandt via spacepop (‘Spinning Round’) bij overtuigende krautrock (‘Archipel Celesta’). Heel fijn plaatje. (bvm)

Smoke Fairies ‘Ghosts’, 2cd N.E.W.S.

Twee vrouwenstemmen, wat snaren en een goeie scheut ritme. Meer hebben de Britse deernes van Smoke Fairies niet nodig om te overtuigen. ‘Ghosts’, een dubbelalbum met a- en b-kantjes én onuitgebracht materiaal, etaleert een rijke melange van folk en blues.

Goedgeluimde meezingers (‘Another Night’), pure bluesnummers (‘I Get So Lonely’) en doortastende lovesongs (‘Tonight’) maken van de plaat één om te koesteren. Soms een iets te hoog Laïsgehalte (‘Sea Shanty II’) maar voor de rest zit het goed snor. Dik oké! (ne)

C. Spencer Yeh/Okkyung Lee/Lasse Marhaug ‘Wake Up Awesome’ Sof t ware Recording/Ber tus

Schrijf het op: wanneer C. Spencer Yeh (Burning Star Core), Lasse Marhaug (Jazzkammer) en Okkyung Lee (de improv-celliste die eerder speelde met Derek Bailey, Jim O’Rourke, en John Zorn) samenkomen, dan kan je maar beter opletten. ‘Wake Up Awesome’ is net dat experimentele spiegelpaleis dat je van de drie zou

GIRLS AGAINST BOYS + JOY AS A TOY

05.12 Autumn Falls @ Atelier 210 - Brussel

verwachten, en tegelijk een stevig medicijn voor de overdosis ernst (en pretentie) op de meeste drone-platen.

Dit is geen muzikale beschouwing over Derrida en de post-industriële maatschappij, wel een vet kluwen improv/ elektronica waar het plezier van afdruipt.

Geen beter voorbeeld dan ‘Throw Down The Fishcake’, een percussiewarboel met een hoek af. De invalide synths op ‘Mission: Possible’ maken een geluid als de doodsreutels van een gestrande walvis, ‘Anise Tongue And Durian Wet Dream’ klinkt dan weer als een versnelde loop van een manische orgelist.

Absurd en speels, dat wel, maar nooit willekeurig. Dat ‘Wake Up Awesome’ niet ontspoort, is misschien wel de verdienste van Lee, die op ‘Ophelia Gimme Shelter’ en ‘The Mermaids Of Technique’ de meest verknipte samples aan mekaar rijgt. Noem dit gerust de plaat van de maand. (ts)

Staer ‘Daughters’ Horse Arm/Dense

Een tergend langzame fade in begeleidt je schoorvoetend het Staer-universum in, dat op dit tweede album bestaat uit lome noisy industrial, geflipte mathrock, sonisch experiment en avant-gardistische composities. Analoog op tape opgenomen en daardoor lekker warm klinkend met diepe grommende bassen, krijsende gitaren, plaatstalen percussie in een galmende kerker én een verre hypnotiserende sax. De tape delay heeft ook duidelijk overuren mogen kloppen en zodoende zijn de dochters van Staer best enkel te bepotelen door deskundigen inzake pokkeherrie en psychedelica. (boo)

Stone Temple Pilots ‘High Rise’, ep Sony

Splitten. Terug samenkomen. Zanger buiten gooien. Toch maar verder gaan.

Zanger van Linkin Park inlijven. Ziehier de geschiedenis van Stone Temple Pilots in een notendop, met deze ep ‘High Rise’ als voorlopig eindpunt. We gaan er geen doekjes om winden: beluister dit nooit of te nimmer. Dit is een tupperware-avond in muziekvorm, een bloedeloze zooi gitaargeluid die, zonder enige vorm van medelijden, op een schijfje gestanst is en schaamteloos de buitenwereld ingestuurd wordt. Doe dan maar het geluid van stilte. (jvb)

Sumie ‘Sumie’

Swearin’ ‘Surfing Strange’ Wichita

Indie, maar dan van het soort vóór indie een woord werd dat vaak smalend in de mond genomen wordt, daar doet ‘Surfing Strange’ aan denken.

De plaat is de tweede van een viertal uit Philadelphia dat met zesendertig andere bands leden deelt en old school popwerpop maakt. Denk Magnapop met zo nu en dan een extra distortion-pedaal. Of Gas Huffer met vrouwelijke gastzang. Geen muzikale klassiekers in spe, geen drama en al helemaal geen fashiongedoe. Gewoon wat olijkerds die net genoeg van hun instrument afweten om met een klein dozijn degelijke songs op de proppen te komen. Meer hoeft dat ook niet te zijn. (jvb)

There Will Be Blood ‘Without’ Ghost Records

Zompige bluesrock op deze nieuwe van There Will Be Blood. Maar waar The Black Keys probleemloos de blues wegtrekken van de foute bierbuik-veertigersassociaties, is dat bij There Will Be Blood iets minder duidelijk. De band klinkt bij momenten als een stel rednecks dat in een opwelling besloten heeft aan het musiceren te slaan. In ‘Kneel To Your Slave’ wordt bovendien schaamteloos geflirt met een vorm van rapmetal die al ruim tien jaar belegen klinkt. Niet echt voor onze winkel, deze ‘Without’. (jvb)

Kurt Vile & Sore Eros ‘Jamaica Plain’, ep Care In The Communit y

Als het langharig gitaarorakel uit Philly met iets ten tonele verschijnt, kan dat bijna niet slecht zijn. Dit brouwsel van Vile en Robert Robinson (Sore Eros) is eigenlijk niets nieuws onder de zon, maar bevat onuitgebracht materiaal uit de tijd toen Vile nog met een vorkheftruck reed en zijn fingerpicking-stijl ontdekte. Beide heren brengen op titelnummer ‘Jamaica Plain’ een melancholisch mengsel van americana en elektronische muziek waar akoestische gitaar en hippe synthesizers hand in hand gaan. Maar het is in de bedroefde en bescheiden gitaarsolo op afsluiter ‘Calling Out Of Work’ waar deze combinatie het beste smaakt. Vile en Robinson op hun best. Yeah! (ne)

The Wave Pictures

Bella Union/PIAS

‘City Forgiveness’, 2cd

Uit het Zweedse Göteborg, een broeihaard van muzikale knowhow, is alweer een ontluikend talent ontsproten. De Zweeds-Japanse Sumie klopte voor haar self-titled debuutalbum aan bij de Duitse pianist Nils Frahm (Ólafur Arnalds, Chantal Acda) en dat leverde op zijn minst gezegd een fijn resultaat op. Sumie brengt akoestische gitaar- en minimalistische pianomuziek naadloos met elkaar in balans terwijl haar stem je betovert zoals een spreuk dat doet.

Hoge toppen scheert ze op het diepzinnige ‘Later Flights’ en ‘Sailor Friends’ dat een warme vintagesound met zich meedraagt. Leuk! (ne)

Moshi Moshi records

De vijfde officiële plaat voor The Wave Pictures komt er nauwelijks een jaar na de vorige. En omdat er aan inspiratie geen gebrek was, werd het een dubbelcd. Ondertussen werden ze ook nog een tijdje The Mountain Goats, de begeleidingsband van John Darnielle en speelden ze een plaat vol met songs van de in maart overleden Jason Molina van Songs:Ohio. Grote veranderingen in hun tongue-in-cheeck lyrics en de do-ityourself aanpak, vallen er niet te constateren. De sound leunt sterk aan bij die van Jonathan Richman, Herman Düne….

De samenstelling van de band - gitaar,

bas, drum en zang - kan niet klassieker zijn en is gestript van alle franjes. Slecht in 2 van de 20 songs hoor je een sax en in één song een piano. Als vreemdste exponent van de Britpop klinkt ‘City Forgiveness’ wel exotischer dan zijn voorgangers. Een lijkt immers een stukje Vampire Weekend in de songs geslopen. (ow)

Wende ‘Last Resistance’ Rough Trade

“You could be playing with the big boys, baby”, zingt de Nederlandse Wende Snijders op het nummer ‘Devil’s Pact’ en dat dacht ze allicht bij het maken van haar nieuwste plaat ‘Last Resistance’. Na zich toe te leggen op de Franse chanson en Nederlandstalige songs, is dit haar tweede Engelstalige album. Ze kiest resoluut voor het experiment, doorspekt met elektronica en orkestrale klanken. Met het krachtige ‘Ask The Tree’ als openingstrack heeft Wende ons meteen in haar greep. Maar een ding is ze uit het oog verloren: less is more.

De combinatie van te bombastisch en theatraal (‘Do Berlin’ en ‘Threat of Happiness’) en te drammerig (‘Not Today You’re Mine’), zorgt ervoor dat we de plaat moeten doorploegen. Op de laatste track gooit de Nederlandse al die ballast overboord, met het bekoorlijk en broze ‘Goodbye’ als resultaat. Meer hoeft dat niet te zijn, liefste Wende! (hdb)

Widowspeak ‘The Swamps’, ep Captured Tracks/Konkurrent

Widowspeak, het Amerikaans paar Molly Hamilton (zangeres) en Robert Earl Thomas (multi-instrumentalist) laat met ‘The Swamps’ opnieuw een bezwerende plaat op de wereld los. Na hun tour in het zuidoosten van Amerika werden ze beiden op slag verliefd op de landschappen en uitzichten. Dat de geboorteplaats van de swamp rock hun dicht aan het hart ligt, is algauw duidelijk. Op openingstrack ‘Theme From The Swamps’ vindt Hamiltons hypnotiserende stem haar weg tussen de bluesy gitaren en ratelende tamboerijnen. ‘Brass Bed’ katapulteert je met een verwarmende gloed terug naar een nostalgisch verleden terwijl ‘Calico’ haast koortsachtig de weg zoekt naar een luisterend oor. Heel repetitief maar zeker geslaagd! (ne)

STADT

05.12 De Casino - Sint-Niklaas

THE FEELING OF LOVE + CATHOLIC SPRAY + TACHE

06.12 Autumn Falls @ Atelier 210 - Brussel

WOODEN SHJIPS + THE COSMIC DEAD

06.12 Autumn Falls @ Salle Rogier - Brussel

MADENSUYU

06.12 24.01 25.01 31.01 06.02 07.02 08.02 14.02

4AD - Diksmuide Trix - Antwerpen Eden - Charleroi De Casino - Sint-Niklaas STUK - Leuven De Kreun - Kortrijk MOD - Hasselt Nijdrop - Opwijk

SCOTT MATTHEW + LOVE LIKE BIRDS

06.12 De Warande - Turnhout

DAAU

07.12 Kruitmagazijn - Ieper

MARCO Z

13.12 CC Beringen - Beringen

THE GO FIND

13.12 Glimps Festival - Gent

SOLDIER’S HEART

14.12 Glimps Festival - Gent

CARMEN VILLAIN

14.12 Glimps Festival - Gent

DONSO

14.12 De Casino - Sint-Niklaas

TRAAMS

23.01 Botanique - Brussel 07.02 De Kreun - Kortrijk 08.02 MOD - Hasselt

CHANTAL ACDA

25.01 N9 - Eeklo

SCARLETT O’HANNA

07.02 Vrijstaat O - Oostende

LUBOMYR MELNYK

22.02 CCHA - Hasselt

STADT

15.03 Cactus Club - Brugge

THE NOTWIST

19.03 Botanique - Brussel

A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN

ATOMOS (dance performance) 29.03 De Warande - Turnhout 01.04 CC Hasselt - Hasselt

SHEARWATER

29.04 Botanique - Brussel 04.05 Democrazy - Gent more concer ts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be

40

compiled

V/A - Bonobo ‘LateNightTales’ Late Night Tales/N.E.W.S.

Curator en nummerlijmer van dienst bij deze laatste manifestatie van ‘LateNightTales’ is de immer graag geziene Bonobo. Dat uit de som van deze twintig topschijven hoorbaar de sfeer en toon van Bonobo’s muziek te distilleren valt, that’s stating the obvious. Alleen al om inzicht te krijgen in ‘s mans invloeden en smaak is dit een bovenmatig interessante compilatie, maar laat Simon Green daar nu toch een sublieme selectie nummers bij elkaar gegooid hebben die een trip naar de muziekleverancier meer dan waard is. De onontkoombare Nina Simone wordt onder meer vervoegd door Hypnotic Brass Ensemble en samplesmeden Lapalux en Shlohmo, door de pianopracht van Dustin O’Halloran, Bill Evans en Eddi Front en door andere exponenten van bezielde, rijke melodieën. De nummers nodigen stuk voor stuk uit om in de diepte te duikelen en daar je oren te warmen, met af en toe een verleidelijke gedachte aan een dansvloer die vast figureerde in een van die vele laatavondverhalen. (sn)

V/A – Boys Noize ‘Fabriclive 72’ Fabric Records/N.E.W.S

‘A Tribute To Dancemania’ Boysnoize Records/N.E.W.S.

Onder het welbekende motto eentje is geentje brengt Boys Noize, né Alexander Ridha, maar liefst 2 verzamelaars uit. Voor die eerste mocht de Duitser eindelijk eens zijn ding doen voor de Fabric-reeks. Naar

goede gewoonte vuurt Ridha weer het ene na het andere beatsalvo af, zonder daarbij zelden het doel te missen. Behoren hier tot de favoriete munitie: ‘Solid’ van Mr. Oizo, Costello met ‘Pegasus’ en ‘Starwin’ van de man zelf. Zonder daarbij nog een splinterbom als ‘The Compass’, uit het depot van Dave Clarke, te vergeten. Of hoe ook deze aflevering van Fabic weer een zeer fijn feestje is.

Met ‘A Tribute To Dancemania’ wil de man dan weer hulde brengen aan het gelijknamige ghettohouselabel uit Chicago.

Een compil waarop Ridha verkiest om genregevoelige tracks van mensen uit zijn eigen stal als Feadz en SCNTST zorgvuldig aan elkaar te lijmen, maar ook een nummer van de pionier zelve, DJ Funk, haalt hij er door. Samen met Housemeister waagt hij zichzelf aan een klein uitstap, wat het knallende ‘1988’ oplevert. En ook al bekoort deze verzamelaar iets minder dan die van Fabric, het feestgedruis raast nog altijd door de vezels van ons vuige lijf. Zalig, toch? (kc)

V/A ‘In The Dark: Detroit Is Back’ Still Music/V2 Records

Met de stad als dusdanig gaat het van kwaad naar erger, de underground scene van Detroit lijkt gelukkig springlevend. De tracklist van de ‘In The Dark’serie leest dan ook als een bloemlezing van Detroit’s Finest! Tony Oliveira, Delano Smith, Terrence Dixon, Marcellus Pittman, Amp Fidler… ze tekenen allen present om van deze compil een erg gevarieerde en sterke blauwdruk te maken van de scene: funky house, donkere techno en soul – Detroit represent!

V/A - Breach ‘DJ-Kicks’ !K7/V2 Records

Breach zat vorige maand nog duizenden trommelvliezen te mismeesteren op I Love Techno, en nu valt ‘s mans eerste (officiële) compilatie in onze schoot. ‘DJKicks’ trekt met namen als Wire People, Iron Galaxy, Dopplereffect en Pedestrian vooral de mellow, meldoy en housekaart, een enkele bommetje van Coni niet te na genomen. Voor wie het eindejaar dus met wat meer funky vibes wil ingaan, is Breach uw man… (mc)

V/A - Oscar Mulero ‘Unknown Landsapes Vol. 1’ Pole Group/Pull Prox y

Eerste compil in een nieuwe reeks van het Pole Group-label. 16 nieuwe (!) tracks, gekozen en gemixt door Osacar Mulero, die naast oudgedienden van het label als Exium, Christian Wünsch en Spherical Coordinates ook nieuwe labelgenoten als DVS1, Kwartz en Tadeo selecteerde. Net geen 70 minuten oerdegelijke minimal en techno, met regelmatig stevige dosissen spaced out synths zorgen voor een stevige set. Vol. 1 smaakt naar nog, dus (mc) hoopt dat een mooie traditie geboren is.

V/A – Sven Väth

rond te strooien. Zoals wel vaker bouwt Väth zijn cd geduldig op, en neemt hij (naar ons gevoel) te rustig de tijd om de boel echt op gang te trekken. Na het voorspel met o.a. Isolée en Lockdown Party, schieten we stilaan lekker op met Ricardo Villalobos, al blijft de handrem er met veel mellow stuff toch een beetje op staan. Ideaal opwarmvoer voor onderweg, maar voor het echte feestje mag er toch een registertje meer worden opengetrokken! (mc)

V/A – Ben Sims ‘Fabric 73’ Fabric/N.E.W.S.

In een echte rotvaart (44 tracks in 70 minuten) jaagt Ben Sims de ene na de andere feestplaat door de 73ste Fabricverzamelaar. Techno troef, uiteraard!

Behoorlijk wat eigen plaatjes, verder enkele andere grootheden als Robert Hood, Marcel Dettman en Terrence Dixon, maar ook tal van lekkers van Kryptic Minds & Paul Mac, Tripeo, de elders in uw RifRaf zwaar bejubelde Ø [Phase] en Donnie Tempo tekenen present. Mocht u oud naar nieuw inzetten in uw eigen living en toch graag helemaal loosgaan, is deze 73ste in de Fabric-reeks een absolute aanrader. Lightshow, stroboscoop en bollenwinkel (helaas) niet meegeleverd! (mc).

‘The Sound Of The 14th Season’, 2 cd Cocoon Recordings/N.E.W.S.

Er zijn nog zekerheden in het leven!

Technopionier / grootheid / opa (de man blaast volgend jaar 50 kaarsjes uit!) Sven Väth trekt ieder jaar zijn kerstpak aan om kwistig met de betere technobeats

viewmaster bookmaker Morrissey ’25 Live’, dvd Eagle Vision/PIAS

Zelfs 25 jaar solocarrière van Morrissey kan het geniale van The Smiths niet doen vergeten. Met enkele The Smiths-songs in de setlist wordt dit duidelijk. The Moz laat het niet aan zijn hart komen want in LA, waar deze show opgenomen is, vind je de hevigste Morrissey-fans. De adoratie is buiten proportie en met momenten gênant. Als hij bijvoorbeeld fans aan het woord laat, lijken deze een uit het hoofd geleerd tekstje op te drammen over hoe geweldig Morrissey wel is. Of hoe zijn fans het podium bestormen om toch maar hun heiland te kunnen aanraken. Het is geen meerwaarde aan een overigens strak gespeelde set. (ow)

V/A ‘Released : The Human Rights Concerts 1986-1998’, 6 dvd’s Amnest y International

Overzicht van de hoogtepunten van The Human Rights Concerts van Amnesty International, geperst op niet minder dan 6 dvd’s.

Prominent aanwezig: Peter Gabriel, Sting, Bono, Bruce Springsteen, Tracy Chapman… Van de concerten uit de jaren ’80 onthouden we vooral veel foute kapsel, dito outfits maar ook dat Miles Davis en Lou Reed nog springlevend waren en dat Sting The Police nooit had mogen opheffen. Radiohead, Jimmy Page & Robert Plant en Asian Dub Foundation zorgen dan weer voor de hoogtepunten uit de jaren ’90 shows. De titel doet het niet vermoeden maar ook de jaren 2000 worden vertegenwoordigd door o.a. Green Day, Coldplay, Mumford & Sons…

Muziek als wapen tegen de onrechtvaardigheid in de wereld. Die strijd is nog lang niet gestreden. (ow)

Ponoka ‘Lost In Ponoka’, boek+cd Volkoren

Ponoka, band van Rick de Gier, maar evenzeer een godvergeten gat in het zuiden van Alberta, Canada. Slechts 5 jaar verbleef de familie de Gier hier als Nederlandse immigranten om te werken op een boerderij. Voor Rick, toen slechts 5 jaar oud, zorgde die periode voor genoeg inspiratie om zowel een plaat als een boek over deze periode uit zijn leven te schrijven. Het zuiden van Canada mag dan wel een half continent ten noorden van The Deep South van The States liggen, de gelijkenissen zijn legio. Godsdienstfanatici, eenzaamheid, economisch verval… De soundtrack - americana met slideguitars, banjo, harmonica… - begeleidt de 10 songs annex verhalen over alledaagse beslommeringen in Ponoka. En met het juiste verhaal en een passende soundtrack wordt plots wat als banaal en alledaags door het leven gaat, naar een ander niveau getild. Het boek is bovendien prachtig geïllustreerd met foto’s van Ricks zus Marian. Een gesamtkunstwerk met andere woorden, en een hele verademing in tijden waarin muziek gedegradeerd wordt als digitale data en de wereld rond flitst. (ow)

beursschouwburg .be

Tijdschrift over vernieuwende muziek en cultuur

Inclusief

GRATIS

Mind The Gap sampler

Muziek • (Beeld-)cultuur • Media • Kunst • Maatschappij Interviews • Essays • Achtergrond • Nieuws • Recensies GONZO #116- MTG #103

JR (FR)

116 Over vernieuwende muziek

MET O.A. FJELLSTRÖM,

(circus)

en cultuur

40

MOUNT KIMBIE

HIPHOP ANNO 2013

WILLIAM BASINSKI

POPPY ACKROYD

MIN D GAP- THE

#10 CD 2

FILMMAKER MAKINO TAKASHI

CONTENT

JIM THIRLWELL

MORTON SUBOTNICK

JULIANNA BARWICK

DIRTY BEACHES

ZEITGEBER

CURATION MARKETING

10.01

The Oscillation

fr

17.01

Sons Of Disaster + We’rewolves

we

22.01

The Valerie Solanas

fr

30.01

Cold Cave + Les Trucs

sa

07.02

Fatima Al Qadiri + Lucky Dragons

sa

15.02

Crystal Antlers

we

19.02

Ratzinger

su

23.02

From Baroque to Tango

vr

07.03

WhoMadeWho

sa

15.03

Grails + Lilacs & Champagne

we

19.03

Horses On Fire

EXTRA: ESSAY

‘KLANKSTAPP +8

EN’

t

topkuns ionale ’ internat INISME ‘SUSTA MICHIEL SCHWARZ OVER & nederlands talent NDRA MIR KUNSTENARES ALEKSA

23/5

fr

Le Noël De Bas Nylon

Nixie’s

Nixie’s

Origami Classics

JOHN ZORN

M

BERICHTEN UIT CAÏRO

WWW.GONZOCIRCUS.CO

E 9 CLUSIEV 4 EXTRACKS

INCUBATE-SPECIALTR

M

M

WWW.GONZOCIRCUS.CO

IEF LUS INC TIS CD GRA ACKS +

mei - juni 2013

INTERVIEWS

RENAAT VANDEPAPELIERE & JERUSALEM IN MY HEART

Autumn Falls

20-21.12

LTIPS FESTIVA DE VAN IE ACT

p?

Weg van de postdubste LUCRECI A DALT _

Wooden Shjips + The Cosmic Dead

fr sa

115

MARCUS RED FEMEN Met een basgitaar dwars VLADISLAV DELAY, Refunc _ Marc Bijl door de crisis _ PAN•AMERICAN & Teun Castelein genie?

KING AYISOBA Platenkakker, goeroe, Miktor & Molf Aldo van den Broek Jeroen Kooijmans INCLU Boris Tellegen (R&S) SIEF Felix & Mumford Over tapeloops, 9/11 Alicia Framis en ‘Nocturnes’ Breure & van Hulzen Eddie The Eagle Museum Abner Preis Vatican Shadow, Hieroglyph Arno Coenen ic Being, IRIS Sean Nicholas Savage, Neoklassieke escapade Spookhuisje & meer ROYALSTEEZ Jan Cremer Gert Jan Kocken Hugo Kaagman De terugkeer van de Boom Hans Citroen Bap Henk Wildschut g Olaf Mooij Kosmische kortsluitin Rob Hornstra Jonas Ohlsson Interview Alan Bishop & Electro Shaabi: Ego Leonard de sonische Egyptische Bert Teunissen revolutie Willehad Eilers Ronald Ophuis tot geluidskunstenaar geld? rapeut voor ViaOral buigen schockthe of Van Nieuw mecenaat Pipsqueak was here!!!

Van ‘Silver Apples of the Merijn Hos Moon’ tot apps Midas Zwaan Lilith Love werking van zingen De helende TE DOWNL Martin C. de Waal Elektronische blues GELUIDSWAND OADEN Marc van Elburg ELINGEN* Sluik / Kurpershoek EXCLUSIEF VOOR ABONNEES Jan Pötter Speedy J & Lucy Nieuw Scheidler Davidproject Jelle de Graaf Sarah Bijlsma Daniel Maalman Kirsten Wilmink juli-augustus 2013 8,E8,Matthias König ENSCHED rk 2013 SAVAGES | YODEL IN september-oktober mei-juni 2013 Roombee HI-FI | SUNkKILCultuurpa Hans Runge kant van de maan MOON | RAZEN | EXOTIC De andere PYLON | EVGENY MOROZOV Born Digital | ROCKET RECORDINGS Rob van der Hoeven Stefan Gross Studio Kortmann | PETER JOHAN NIJLAND | HIELE | PROLOGUE van Rossem, TAPES | ASHLEY PAUL + free lectures by Maarten | HIS ELECTRO BLUE VOICE MORDANT MUSIC | OPAL | MIK QUANTIUS | IVVVO de Mul | POMRAD | HESSIAN | | LORIJosGOLDSTON FEIGLSteinz, MACHINIST | THE VOID* ZOROPieter + 18 days Silent Disco + many many more….

WWW.GONZOCIRCUS.CO

september - oktober 2013

#115- MTG #102

GRATIS CD

juli-augustus 2013

#117- MTG #104

Electroboutique (RU) Goldie (UK) ex (DK) TOPOTEK1 (D) + Superfl Conor Harrington (UK) Köken Ergun (TR)

Ahmet Öğüt (TR) SPECIAL IRWIN (SL)

REWIRE 2013 MET:

en cultuur

GONZO

GONZO

twentebiennale.nl

117

cultuur Laibach-Kunst (SL) en (AT) muziek / Paul Poet ende (D) vernieuw Schlingensief Over Christoph

(circus)

(circus) Over vernieuwende muziek

Jonathan Meese (D) Marina Abramović David Černý (CZ) Architects of Air (UK)

06.12

Rue A. Ortsstraat 20-28, Bruxelles 1000 Brussel

fr

9/6

8,-

gonzocircus.com/abonneer Eindelijk een coole Biënnale!

concerts

CULTUURCENTRUM

M E C H E L E N Seizoen 2013 - 2014 01 02

SENNE GUNS + DE HELD

08 02 TRIBUTE TO MARVIN GAYE 01 03

KADRIL

08 03 DELRUE 28 03 NEW COOL COLLECTIVE 04 04 RADIO MODERN 25 05 KOMMIL FOO 30 05 THE MESSIEURS BLUES

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

WWW.CULTUURCENTRUMMECHELEN.BE

CULTUURCENTRUM@MECHELEN.BE | 015 29 40 00 MINDERBROEDERSGANG 5 | 2800 MECHELEN

Glimps

CONCERTEN CULTUURCENTRUM BRUGGE 13/14

13 en 14 december

08.01.2014

Jef Neve

09.01.2014

Bai Kamara Jr

24.01.2014

Matt Bianco

26.01.2014

Gordie MacKeeman & The Rhythm Boys

04.02.2014

Daan

07.02.2014

Gabriel Rios & Band

19.02.2014

The Antler King

20.02.2014

Marcel, Rami & Bachar Khalifé

02.03.2014

Bart Van Loo & Eddy et Les Vedettes

11.03.2014

Brussels Jazz Orchestra

16.03.2014

Mario Kombou : The Elvis Years

20.03.2014

Renée & Eefje De Visser

21.03.2014

Carmen Linares

23.04.2014

Percy Sledge

03.05.2014

The Broken Circle Breakdown Bluegrass Band

16.05 > 01.06.2014

Airbagfestival

Diverse locaties, Gent

Omcirkel 13 en 14 december met fluogroene stift in je agenda, want dan kan je weer naar hartenlust muziek beluisteren in hartje Gent. Democrazy, Keremos, Rockoco en Jazz En Muziek organiseren er dit jaar opnieuw Glimps. Voor optredens van meer dan zestig bands zwaait het internationale showcasefestival ook dit jaar de deuren van de gezelligste plekjes in de stad open, zoals o.a.

Charlatan, Video, Handelsbeurs, Studioskoop, Vooruit en Kinky Star. Onder andere te zien op vrijdag: Bosco Delrey (GB), Thomas Enhco Trio (FR), Yast (SE) en Oum Shatt (DE), maar ook vrienden van eigen bodem zoals Compact Disk Dummies die afgelopen maand nog op I Love Techno mochten aantreden, Dans Dans, OakTree (winnaar Jong Jazztalent Gent 2013), Reena Riot, Geppetto And The Whales, The Go Find, LABtrio, The Feather en Pale Grey. Op zaterdag loop je best eens langs bij Mintzkov en Flying Horseman, want zij brengen vast hun nieuwe platen mee. Verder nog een pak Belgen, waarvan Yuko, Lili Grace, MannGold de Cobre, Soldier’s Heart en Carate Urio Orchestra slechts een kleine greep uit het aanbod zijn. Genoeg inheemse gezichten gezien? Check Traumahelikopter (NL), Revere (GB), Plaistow (CH), Rusconi (CH) of jonkie John Lennon McCullagh (GB) eens. Glimps heeft een uitgebreid aanbod nieuw talent, dus op ontdekking gaan, is de boodschap! Wat kost dat plaatje, vraag je? Je telt 15 euro neer voor een dagticket en voor een weekend op Glimps betaal je 20 euro. Tickets en info: www.glimpsgent.be

INFO & TICKETS WWW.CCBRUGGE 050/44 30 60

Compact Disk dummies © Athos Burez

Vrijdag 13 december Miry

The Go Find, Hundreds, Geppetto And The Whales

Video

Neov, Robbing Millions, Mozes And The Firstborn

13.12 But Is It Jazz? sons of Kemet 19.12 Hanne HuKKelBerg solo + KIss&DrIve

11.01 14.01 07.02

Mengal

Thomas Enhco Trio, Nadine Carina

Kinky Star

M+A, The Feather

ernst löw olIvIer lIBeaux (nouvelle vague) Qotsa uncovereD

tHe valerIe solanas.

Beat tHe HIppos -a trIBute to tHe Beat generatIon 12.02 renée + eefJe De vIsser CheCk www.arenbersChouwburg.be voor het volledige Club-programma!

Vooruit Balzaal

I-Wolf, Coely, Flying Horseman

Vooruit Brugzaal

Miry

Lili Grace, Yuko, Soldier’s Heart

Video

Tiger, Say Yes Dog, Birth Of Joy

Mengal

Plaistow, Rusconi

Kinky Star

Le Vasco, Please The Trees

Vooruit Balzaal

Traumahelikopter, Giantree, MannGold de Cobre

Vooruit Brugzaal

Pale Grey, The Swan Bride, Yast

John Lennon McCullagh, Velojet, Claire

Handelsbeurs

Handelsbeurs

Lakenmetershuis

Effi, Oum Shaft, Oak Tree

Best Youth, Konsforradare, Carmen Villain

Studioskoop

Studioskoop

Charlatan Zaal

Charlatan Zaal

Charlatan Café

Charlatan Café

Dans Dans, Isbells, Compact Disk Dummies

LABtrio, Sidony Box Bosco Del Rey, Pomrad, Reena Riot

Arenberg | Openluchttheater Arenbergstraat 28 | 2000 Antwerpen ticket@arenbergschouwburg.be

Zaterdag 14 december

Sun Glitters, Jozef Dumoulin Trio, Rangleklods

STUFF.., The Rhythm Junks, VV Brown

Lakenmetershuis

Carate Urio Orchestra, Charity Children Joy Wellboy, Mintzkov, Broke Revere, Still Parade, Oso Leone

gigs& parties dec 13 jan 14

donderdag 05 december Autumn Falls: Girls Against Boys, Joy As A Toy @ Atelier 210, Brussel, autumnfalls.be Het Kampioenschap Van Brussel Finale: Stoons, Berry Quincy, Teranga Band, Soldier Hems, Thibet, Flashblaster, New Killers in Town @ AB, Brussel, abconcerts.be Smooth Beans @ DNA, Brussel, facebook.com/ DnaIsDeadLongLiveDna Neko Case @ De Roma, Antwerpen, deroma.be NeoNerd @ Music Village, Brussel, abconcerts.be Mountain Bike @ MOD, Hasselt, toutpartout.be The Fortunate Few @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Stadt, Low Vertical @ De Casino, SInt-Niklaas, decasino.be Ilillilillilill, Butcher Boogie @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Bonfire Lakes, Little Elmo, Erika Destercke @ N9, Eeklo, n9.be Chrysta Bell @ 30CC, Leuven, 30cc.be Alaska Gold Rush @ Café Monk, Brussel, monk.be Little Dots @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Geppetto & The Whales @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Cercueil plays David Lynch’s ‘Eraserhead’, Super Castlevania Quartet @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Arman Melies, Perez @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com Dead By April @ den Atelier, Luxembourg, Lux, atelier.lu

vrijdag 06 december Autumn Falls: The Cosmic Dead, Wooden Shjips @ Zaal Rogier; The Feeling Of Love, Catholic Spray, Tache @ Atelier210, Brussel, autumnfalls.be Pro-Pain @ JC Kavka, Antwerpen, kavka.be Queimada @ Volkshuis, Sint-Gillis, muziekpublique.be Radio Modern: Drew Davis & Mike Sanchez @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Madensuyu, Tugrul & Hasan @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be The Mentalettes, The Glücks @ London Calling, Brussel Wannes Capelle @ GC De Cultuurfabriek, Damme Stef Bos @ CC Zwaneberg, Heist o/d Berg, zwaneberg.be Scott Matthew, Love Like Birds @ De Warande, Turnhout, warande.be Stanton @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be S-Crew, Surprise, L’or Du Commun @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Customs @ MEC Staf Versluys, Bredene 54kolaktiv: Exit 54 @ Recyclart, Brussel, recyclart.be All connected #2: Kassel Jaeger: sound of the Coupigny synth @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Deranged, Natron @ DNA, Brussel, facebook.com/ DnaIsDeadLongLiveDna Belpop Bonanza @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Jessy Lanza; BJ Scott @ AB, Brussel, abconcerts.be Chrysta Bell @ CC Muze, Heusden-Zolder, heusden-zolder.be DJ Cheapy, Pascualino, Röze @ Jour De Fête, Brussel Intronaut, Scale The Summit, Horses Blew Fire @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Jacques Stotzem @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Gabriel Rios @ CC Casino, Koksijde, busker.be Glasvegas @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Jonathan Wilson, Omar Velasco @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Patrice @ den Atelier, Luxembourg, Lux, atelier.lu Chakuza @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu La Sauce Jack: Publicist, Diederdas, Mascarade, Mathus Raman, Farai, Classic DJ Crew @ Ara, Roubaix, Fr

zaterdag 07 december Rockvonk Finale: Barefoot & The Shoes, Sea Peoples, Polarjacket, Fools & Dirty Lovers, Esther & Fatou, Shylips, Five Days @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Placebo @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Raketkanon @ Den Trap, Kortrijk Rave Signal aka CJ Bolland, Fatal Error, Frank De Wulf, Deg vs Eric Powa, B, Pierre, Fred P, Ken & Davy, Dezz Terquez @ Fuse, Brussel, fuse.be Lightnin’ * & The Mighty Gators @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Sexy Project, Baby Fire, DJ’s Antz Up Girlz @ London Calling, Brussel Locomondo @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Mister & Mississippi, Mocking Jay @ N9, Eeklo, n9.be Mont-Dore @ DNA, Brussel, facebook.com/ DnaIsDeadLongLiveDna Belpop Bonanza @ CC ‘t Getouw, Mol The Imaginary Suitcase @ 12 Chaises, St-Gillis, facebook.com/ pages/AUX-12-CHAISES/180660395346094 Une Soirée avec Claude François ‘69: Pascal Deweze en Nicolas Rombouts @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be

The Brandt Brauer Frick, DJ’s Max Graef, Chubbee Bee @ Piaf, Antwerpen, piaf.be Sixth June, Keluar, Froe Char, DJ’s Dash & Muffin, The Black Wave @ T.AG., Brussel, lefantastique.net Shakara United @ Spiegeltent Groenplaats, Antwerpen, busker.be Ed & Kim One More Time @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Deafheaven, Weekend @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Emil de Waal Trio @ Café Monk, Brussel, monk.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ De Warande, Turnhout, warande.be DAAU @ Het Kruitmagazijn, Ieper, hypnoiz.be Coely, Delv!s @ Bronx, Brussel, busker.be And The Band Played On tribute + ‘The Last Waltz’ docu @ De Roma, Antwerpen, deroma.be B-Wave Festival: Nisus, The Roswell Incident, Age, Ian Boddy @ CC De Muze, Heusden-Zolder, b-wave.be La Rumeur @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Gogol Bordello, Man Man @ AB, Brussel, abconcerts.be Jacuzzi Boys @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be Marockin’ Brass ft Byron Wallen @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Kojo, Mâäk & Albert Anagoko Ensemle, Babelouze Fanfare @ Molière, Brussel, muziekpublique.be Jacco Gardner, Earth MKII @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Golden Earring @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Green Moon, Thierry Crommen @ Kulturzentrum Jünglingshaus, Eupen, eupen.be Hunter Complex, Spoelstra @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Heymoonshaker, John Fairhurst @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Selim Lemouchi & His Enemies @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl RiffleX, Sweet Feet, Set Free, Go Rough, The Tracks, Edmond Temps @ Hôtel de Ville, Villerupt, Fr, mairie-villerupt.fr Uzi & Ari @ CarréRotondes, Luxembourg, rotondes.lu Ben L’Oncle Soul @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu Girls In Hawaii @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com La Sauce Jack: Al Bundy, Ed Wood Junior, Green Vogan, T2 Dangereux @ Hospice d’Havré, Tourcoing, Fr

zondag 08 december Maison de Malheur @ De Nodige Deugd, Moorslede, https:// facebook.com/Stinstage Mâäk & Ambert Anagoko Ensemble @ De Centrale, Gent, decentrale.be Stef Bos @ AB, Brussel, abconcerts.be Sarah Ferri @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be Corrections House ft Scott Kelly, Mike IX Williams, Bruce Lamont, Sanford Parker @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Dalton Télégramme @ Magic Mirrors, Brussel Go March @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Platen & CD Beurs @ Limburghal, Genk, dipro.be Grand’ Mess, Ain’t She Sweet, Le Duc Factory @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com La Sauce Jack: Création Perform The Brass, Earl Sixteen, Mad Professor & The B-Siders @ Grand Mix, Tourcoing, Fr Jake Bugg, HoneyHoney @ den Atelier, Luxembourg, Lux, atelier.lu

43 [PIAS] Music For Life/ Viva For Life 18 december Veeweidestraat 90, Anderlecht

Girls In Hawaii Music For Life van Studio Brussel, de jaarlijkse hoogmis der geldinzamelacties, gaat deze maand opnieuw van start. [PIAS] draagt graag zijn steentje bij en tovert daarom de oude stockruimte naast zijn kantoren om in een tijdelijke concertzaal. Texas, Daan en Girls In Hawaii brengen er, op 18 december, elk een exclusieve, akoestische set. Goesting om een goeie daad te verrichten en tegelijkertijd een gezellige avond te beleven? Koop dan voor 30 euro een ticketje via www.pias.com/be of www.musicforlife.be.

De opbrengst gaat naar organisaties die Belgische gezinnen steunen die onder de armoedegrens leven. Mooi!

Mist Festival 20 december Nijdrop, Opwijk

maandag 09 december Dvkes @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Mich Mash @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be will.i.am @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be The Brew @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Larry And His Flask, Snake And Plissken @ Magasin4, Brussel, magasin4.be

dinsdag 10 december Vex Ruffin @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be Sarah Blasko @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Dub Inc. @ AB, Brussel, abconcerts.be Arianna Savall, Petter Udland Johansen & Hirundo Maris @ Ha, Gent, handelsbeurs.be Deltron 3030, Kid Koala, Del Tha Funk Homosapien, Dan The Automator @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Jesse Malinn, Joe d’Urso, Guy Davis @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Drawers, The Guardians @ DNA, Brussel, facebook.com/ DnaIsDeadLongLiveDna Chazam @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be Kurt Vile & The Violators, True Widow @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Katie Melua @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

woensdag 11 december The Bony King Of Nowhere @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Shantel & Bucovina Club Orkestar @ De Roma, Antwerpen, deroma.be The Rhythm Junks @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Vickers @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Richard Buckner, Chuck Paisley @ Club De Loge, Gent, democrazy.be They Spoke In Anthems @ Barville, Gent, democrazy.be Schnaak And The Rundu Choir, Za!, Heautontimoroumenos @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Blockhead, Nadiem Shah DJ Set, Lucas DJ’s @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be

Dans Dans © Philippe Werkers Liever een beetje mysterieuze mist dan papperige sneeuw die je schoenen in wandelende iglo’s veranderen, dus ga je beter naar de eerste editie van Mist Festival in Nijdrop! Alleen maar Belgen op dit eendaagse festival: de eclectische sound van Dans Dans, kippenvel bij Spookhuisje, Moodprint brengt beats, Pomrad komt dan weer aandraven met spetterende electrofunk en Condor Gruppe zorgt voor een meer obscure tot exotische tint. Vullen de affiche nog: Internal Sun, Statue en Kaboom Karavan. De ideale plek om je licht eens op te steken als je benieuwd bent naar de alternatieve Belgische scène van 2013.

Tickets kosten een verwaarloosbare 12 euro.

Voor meer info hou je halt op www.nijdrop.be

44

Adrian Crowley @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrumgenk.be Dum Dum Girls, Surfer Rosa @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Tchok @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be Kavinsky @ AB, Brussel, abconcerts.be VV Brown @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com De Jeugd Van Tegenwoordig @ 013, Tilburg, Nl, c013.nl

Fête D’Hiver 20 december De Grote Post, Oostende

donderdag 12 december

Steak Number Eight © Bram De Greve Zin om een hele avond in moshpits verdwalen?

Dan neem je best de eerste kusttram naar Oostende. Fête D’Hiver wil het voorlaatste weekend van 2013 in schoonheid inzetten en dat met een uiterst stevige line-up. Zoals gewoonlijk niets dan Belgen. De mannen van Movoco, winnaars van Verse Vis 2012, en hun vrienden van Deer mogen bijvoorbeeld op het zelfde podium hun ding doen. Onlangs brachten ze trouwens samen de split-ep ‘Floods’ uit. Het energieke Raketkanon prijkt ook op de affiche en MIAVA, ex-Maria Isn’t A Virgin Anymore, stelt die avond debuutplaat ‘Essay On Bentham’ voor.

En dan is er natuurlijk nog Steak Number Eight: onverwoestbaar en eerste in de rij om je haren recht te schreeuwen. Je moet slechts 8 euro uit je portefeuille vissen om binnen te geraken!

Timetable en tickets via www.leffingeleuren.be

Doomsday 21 december Expo, Antwerpen

Mount Kimbie Volgens velen ging de wereld precies een jaar geleden vergaan, maar nu dat toch niet gebeurd is, kan er een nieuwe editie van Doomsday plaatsvinden! Artiesten op vier podia brengen je aan het dansen door middel van techno en elektro met een stevige bas. Op de mainstage: Sven Väth, Agoria Presents Forms, Extrawelt, Matador en Andhim. De portie techno wordt geserveerd door onder meer Len Faki, Ben Klock en Blawan. Pendulum brengt dan weer MC Verse mee en Caspa, Friction en DJ Hazard laten de bas door je lichaam dreunen. Wie liever naar cross-over luistert, moet die avond niet op zijn honger blijven zitten. Truss, Perc, Igorrr, Mount Kimbie en Nosaj Thing zijn slechts een kleine greep uit wat op 21 december in Expo, Antwerpen aan bod komt. De early bird-tickets zijn al uitverkocht en de verkoop van tickets aan 38 euro loopt goed. Indien je te laat was voor de eerste golf, kan je nog een kaartje aan 42 euro kopen. Voor 96 euro beleef je Doomsday als vip. Zeg nu zelf, wat doe je anders op een zaterdagavond? Grijp je laptop en surf naar www.doomsday.be voor tickets en info.

Please The Trees @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be Pea Punch, Piu Mosso @ LR6, Brussel Sunn O))), Syndrome @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Lionel Beuvens 4tet @ Café Monk, Brussel, monk.be The Summer Rebellion, Lolomis @ La Tentation, Brussel, latentation.be Marockin’ Brass ft Byron Wallen @ CC Het Spoor, Harelbeke, wwwjazzlabseries.be Paul White, Onda Sonora, Alex Deforce, Jazz Neversleeps @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be The Belgian Blues Express ft Marc T and Big Dave @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Death In June, Ensemble Economique @ Magasin4, Brussel Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC De Stroming, Evere, busker.be Adrianna Savall & Peter Udland Johansen @ de Warande, Turnhout, warande.be BB Brunes, Stereo Grand @ AB, Brussel, abconcerts.be Arno @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Black Casette @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Uriah Heep @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Oldelaf @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com De Raggende Manne @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Vanessa Paradis @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

vrijdag 13 december Glimps: The Go Find, Hundreds, Geppetto And The Whales; Neov, Robbing Millions, Mozes And The Firstborn; Thomas Enhco Trio, Nadine Carina; M+A, The Feather; I-Wolf, Coely, Flying Horseman; Pale Grey, The Swan Bride, Yast; Dans Dans, Isbells, Compact Disk Dummies; Effi, Oum Shaft, Oak Tree @ Miry, Video, Mengal, Kinky Star, Vooruit, Ha’, Lakmetershuis, Studioskoop, Charlatan, Gent, glimpsgent.be Revere @ Botanique, Brussel, botanique.be Marco Z @ CC, Beringen, toutpartout.be Mantaray @ JH De Kelder, Gent, 100procentpuur.be Marockin’ Brass ft Byron Wallen @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Marjan Van Rompay Group @ ‘t Getouw, Mol, jazzlabseries.be The Gribbitch Brothers @ DNA, Brussel, facebook.com/ DnaIsDeadLongLiveDna The Magician @ Libertine Supersport, Brussel, libertinesupersport.be Boya Labelnight: Anstam, Paula Temple, Ucuture @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Sons Of Kemet @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Selvhenther, Shetahr @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Mind2Mode @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Belgian Asociality, Gino’s Eyeball, Bear @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Daan @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Ben Pearce, No Artificial Colours, Raving George, Condor @ Fuse, Brussel, fuse.be Astronaute, Joy Wellboy @ Zwarte Doos, Neerpelt, decibelz.be De Nieuwe Snaar @ AB, Brussel, abconcerts.be Joy Wellboy @ Dommelhof, Neerpelt, busker.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC, Mechelen, busker.be Gogo Penguin @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Erik Truffaz Quartet @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be John Coffey @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Dub Incorporation @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu Lescop, Aline @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

Bottle Of Moonshine @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC De Werf, Aalst, busker.be Meuris @ Schouwburg, Kortrijk, schouwburgkortrijk.be Dvukes @ JH De Moeve, Lier Flying Horseman, Few Bits @ De Warande, Turnhout De Nieuwe Snaar @ AB, Brussel, abconcerts.be Biffy Clyro, Walking Papers @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr Dagoba, Hypno5e @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Sects Tape, Thee Marvin Gays, Regal @ La Malterie, Lille, Fr The Fratellis @ den Atelier, Luxembourg, Lux, atelier.lu

zondag 15 december Origami Classics @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Skip & Die, Cairo Liberation Front @ Botanique, Brussel Jaune Toujours @ Café Opek, Leuven, jaunetoujours.com Dans Dans @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Zap Mama @ CC Zwaneberg, Heist o/d Berg, zwaneberg.be Bülent Ortacgil & Erkan Ogur @ De Centrale, Gent, decentrale.be Marcel et Son Orchestre @ Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Biffy Clyro @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, atelier.lu

maandag 16 december VV Brown @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Frankie Rose @ Charlatan, Gent, democrazy.be Karim Ouellet @ Botanique, Brussel, botanique.be Elton John and His Band @ Paleis12, Brussel, livenation.be Biffy Clyro @ AB, Brussel, livenation.be

dinsdag 17 december Joy Wellboy @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Frankie Rose @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Daan @ NT, Gent, democrazy.be Axelle Red @ AB, Brussel, abconcerts.be

woensdag 18 december Nate Wooley, Aymeric Hainaux @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Stromae @ AB, Brussel, abconcerts.be Marockin’ Brass ft Byron Wallen @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Texas, Daan, Girls In Hawaii: tvv Music For Life/Viva For Life @ PIAS, Brussel, pias.com/be Valenya Syl @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be Wallace Vanborn XL & special guests: School Is Cool, Kapitein Korsakov, Intergalactic Lovers, Steak Number Eight, ... @ Vooruit, Gent, democrazy.be Bullfrog Tattoo @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Simon @ Het Volkshuis, Gent, facebook.com/volkshuis. gent?fref=ts Inwolves @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Andy Allo @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Billie Kawende @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be

donderdag 19 december

zaterdag 14 december

Marockin’ Brass ft Byron Wallen @ De Casino, Sint-Niklaas Stromae @ Trix, Antwerpen, livenation.be Lylac @ CC Jacques Franck, St-Gillis, lejacquesfranck.be Milow @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Sarah Ferri @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Hanne Hukkelberg, Kiss & Drive @ Arenberg, Antwerpen, arenberschouwburg.be Request Party for Music For Life @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be Kundry, Maria Jonas, Angelika Niescier, Niobe @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Laïs @ CC Strombeek-Bever, ccstrombeek.be Trilok Gurtu, Tuur Florizoone & Band @ 30CC, Leuven, 30cc.be Chic ft Nile Rodgers @ AB, Brussel, abconcerts.be Georgio ‘The Dove’ Valentino @ Café Monk, Brussel, monk.be Micky Green @ den Atelier, Luxembourg, Lux, atelier.lu

Glimps: Lili Grace, Yuko, Soldier’s Heart; Tiger, Say Yes Dog, Birth Of Joy; Plaistow, Rusconi; Le Vasco, Please The Trees; Traumahelikopter, Giantree, MannGold de Cobre; John Lennon McCullagh, Velojet, Claire; STUFF.., The Rhythm Junks, VV Brown; Best Youth, Konsforradare, Carmen Villain; Carate Urio Orchestra, Charity Children; Joy Wellboy, Mintzkov, Broke; Revere, Still Parade, Oso Leone @ Miry, Video, Mengal, Kinky Star, Vooruit, Ha’, Lakmetershuis, Studioskoop, Charlatan, Gent, glimpsgent.be Loud Festival: Angakok, Coubiac, Hungry Hollows, Ithilien, Khohd, The K. @ Botanique, Brussel, loudbycourtcircuit.be Pomrad @ Spiegeltent Groenplaats, Antwerpen, busker.be Yew @ Magic Mirrors, Brussel Ricardo Villalobos, Pierre, Deg, Geoff Wichman, Laurens, Calvache @ Fuse, Brussel, fuse.be Belpop Bonanza @ CC Herbakker, Eeklo Hindu Radio DJ’s, Ojek,/he Whatevers @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Fred & The Healers @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Sons Of Distaster @ JH Den Over, Menen, 100procentpuur.be Skip & Die, Donso, Cairo Liberation Front @ De Casino, SintNiklaas, decasino.be Bollywood Brass Band @ Molière, Brussel, muziekpublique.be As They Burn + Tremplin Durbuy Rock Festival @ Magasin4, Brussel, magasin4.be

Fête d’Hiver: Steak Number Eight, Raketkanon, Miava, Movoco & Deer @ De Grote Post, Oostende, leffingeleuren.be Mist: Dans Dans, Pomrad, Moodprint, Statue, Condor Gruppe, Internal Sun, Kaboom Karavan @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Maria Isn’t A Virgin Anymore @ De Zwerver, Leffinge, 100procentpuur.be Masda/Dustbug @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Le Noêl de Bas Nylon @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Milow @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Luciano & Cocoa Tea @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Trilok Gurtu & Florizoone Trio @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be VHS From Space @ DNA, Brussel, facebook.com/ DnaIsDeadLongLiveDna Belpop Bonanza @ CC Kruispunt, Diksmuide The Van Jets @ CC Zwaneberg, Heist o/d Berg, zwaneberg.be Rafik El Maai, Kubat Gülabi; Sumie; Jeronimo, Marc Dixon @ Botanique, Brussel, botanique.be Pea Punch, Lady Fucked Up @ VUB, Brussel Bas Nylon @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be

vrijdag 20 december

45 Daan @ AB, Brussel, abconcerts.be Antwerp Gypsy Ska Orkestra @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Aldebert @ Koninklijk Circus, Brussel, botanique.be Zombie Zombie @ Epaulé Jeté, Brussel, bonnefooi.be Jef Neve @ CC De Kollebloem, Puurs, busker.be De Nieuwe Snaar @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Arbeid Adelt, The Klinik, Lescure 13, Geistform, Implant @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Andy C feat. Youthstar, New Deal, Vicelord, Tesla @ Vooruit, Gent, starwarz.be Diepfries: Yzerbeat & DJ Iron, Brihang, Grafgravers @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Dimitri Vegas & Like Mike @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Kurt Vile & The Violators, True Widow @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Mozes and the Firstborn,The Future, Double Veterans @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Stromae @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

zaterdag 21 december Fête d’Hiver: Tubelight @ Manuscript; Take Me Out Party @ Badabing, Oostende, leffingeleuren.be Doomsday: Sven Väth, Len Faki, Ben Klock, Extrawelt, Nosaj Thing, Pendulum dj set, MC Verse, Mount Kimbie, Blawan, Agoria presents Forms, Extrawelt, Matador, Perc, Caspa, Friction, DJ Hazard, Planetary Assault Systems, The Advent & Industrialyzer, O/V/R, Truss, High Contrast, Culprate, Hucci, Kahn, Brownz, Igorrr, Andhim, Ten Walls, Clock DVA, Covox, Tripped, Redhead, Double U Jay, Pierre, Deg, DJ Blackley, Propz & Rowney, Gunman & Judah, A. Brehme, Drvg Cvltvre @ Antwerp Expo, Antwerpen, doomsday.be Legends Tribute Festival: Fisted Sister, Scorpion Sting, Deo, Stormbringer @ Brielpoort, Deinze Leave us at Dawn, Stop Making Sense @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Liesa Van der Aa @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Jeremias, Dine On Ashes @ CC, Brasschaat Machiavel, RMS @ Botanique, Brussel, botanique.be Jef Neve @ OC De Doelen, Oud-Turnhout, busker.be Le Noêl de Bas Nylon @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Tourist @ Eigen Makelij, Trix, Antwerpen,busker.be The Young Gods, 32Crash, B-Movie, Brain Sektor, Monolith, Sixth Comm @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Roland @ Spiegeltent Groenplaats, Antwerpen, busker.be Monte Isola @ de Hallen, Schaarbeek, halles.be Pomrad @ Snuffel, Brugge, snuffel.be Milow @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be René Binamé, Bak XIII, Rewinder @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Chris Cutler @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Chris Read, Mister Critical @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Daan @ AB, Brussel, abconcerts.be Bas Nylon @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Marockin’ Brass ft Byron Wallen @ De Werf, Brugge, jazzlabseries.be Chloë and the Lonesome Cowboy @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC De Spil, Roeselare Dimitri Vegas & Like Mike @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Discobaar A Moeder @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Laïs @ CC Belgica, Dendermonde, ccbelgica.be Giedré, De Saturne @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zondag 22 december Petula Clark @ Kinky Star, Gent

Milow @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be De Zwerver draait door ft Maestro Maes @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Melanie De Biasio @ AB, Brussel, abconcerts.be International record fair @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

maandag 23 december Simple Minds @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Mich Mash @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be

dinsdag 24 december Swagmas with Dj Kisa @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be Kerstbal @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl

woensdag 25 december XXXMas Party: Hitsville Drunks @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Off the Radar @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com

donderdag 26 december Young Folkies @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Nacht Van de CD Vreters @ Manuscript & Twilight, Oostende, leffingeleuren.be

vrijdag 27 december Such A Noise @ Blues Sphere, Liège Mantaray @ JH De Kroenkel, Nijlen, 100procentpuur.be Krekerock: Tessa & Bluesband, Band Of Willies, Radio Negra, The Doors in Concert @ OC Hansam, Handzame, cadaatan.be Ninjato @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Mayhem @ Petrol, Antwerpen, petrolmusic.be Innervisions: Âme, Pierre, Joachim, Arne, Delbaen, Calvache, Gerrie 303, Laurens @ Café d’Anvers, Antwerpen, soundarchitecture.be Amenra, Oathbreaker, Throw Me In The Crater @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl

zaterdag 28 december Kapitein Winokio @ AB, Brussel, abconcerts.be Miss Dasha Pearl @ Café Monk, Brussel, monk.be In Progress @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Stand For Truth, Beautiful Hatred @ DNA, Brussel, facebook. com/DnaIsDeadLongLiveDna Deuil @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Deetron, George Fitzgerald, Red D, Coeur vs Nathan Oye @ Wild Gallery, Brussel, silo.be Fête de Clôture/Slotfeest Dunkerque 2013 @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Handsome Poets @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl

zondag 29 december Scrammers @ Kinky Star, Gent, kinkystar.com Daan @ Schouwburg, Kortrijk, schouwburgkortrijk.be Kapitein Winokio @ AB, Brussel, abconcerts.be

maandag 30 december DRLR labelnight ft Nagaoa Jun, Kassett, Polygon @ Bonnefooi, Brussel, bonnefooi.be

dinsdag 31 december New Year’s Eve Party @ Snuffel, Brugge, snuffel.be NYE; Hertz & Roots Of Minimal @ Petrol, Antwerpen Prohibition: Mickey, Never Ask Me This Song, Lorenzo Ottati vs Attar @ La Tentation, Brussel, nouvel-an.org King Kong Club NYE: Dimitri Andreas, Michael Forzza, Fred

Hush, Iris Menza, David Asko, Clercki, DJames @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Chic et Pas Cher met DJ Jasper @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be NYE Noxx @ Noxx, Antwerpen, noxxantwerp.com 2013-2014: Stinstage DJ’s, DJ Desperado @ De Nodige Deugd, Moorslede, facebook.com/Stinstage Errør_2Ø13: Ben Sims, Marcel Fengler, Voxter, Balance, Spacid, Kr!z; Dixon, Kabale Und Liebe, Bafana, Bromin, Nathaniel, Red D; Seba Lecompte, Tom Dazing, Leesa, Maté @ Artcube/Galveston, Gent, error2013.be Star Warz XXL: Dub Phizix & Strategy, Audio, Hamilton, Ulterior Motive, Annix, Technimatic, New Deal, Cedex & Higher Underground, M&T ft MC Mota, Phase, Wasp, Mefjus, June Miller, Nymfo, Mind Vortex, James Marvel, Nanoprobes, The Nitwits, Station Earth, Clarity b2b Mental Forces, Qonflict, Subtronic & Brainzzz @ ICC, Gent, starwarz.be Bal Populaire @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Oud & Nieuw Festival: Superstijl, Tiki Town, de Funky Friettent! @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl

zaterdag 04 januari De Beren Gieren @ N9, Eeklo, n9.be Roland @ Carte Postale, Geel, busker.be Pura Vida, G.T. Moore & The Lost Ark Band @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be

zondag 05 januari 2de CD- en Platenbeurs @ Expo Hall, Waregem, hobby13.be La Sauce Jack: Sorah, ... @ Hospice d’Havré, Tourcoing, Fr

dinsdag 07 januari Roland @ De Living, Heist o/d Berg, busker.be Roch Voisine @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, calais.fr

woensdag 08 januari Jef Neve @ CC, Brugge, ccbrugge.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC Ter Vesten, Beveren, busker.be Loudblast, Dee N Dee @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, calais.fr

donderdag 09 januari Jef Neve @ Cultuurcentrum, Lier, busker.be Jaune Toujours @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Roland @ Club de B, Torhout, busker.be Raymond Van Het Groenewoud @ CC Strombeek-Bever, ccstrombeek.be Daan @ CC Zwaneberg, Heist o/d Berg, zwaneberg.be Meuris @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ Den Egger, Scherpenheuvel, busker.be Bai Kamara Jr. @ CC, Brugge, ccbrugge.be Pink Cream, 21 Octayne @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Boogie Beasts @ MOD, Hasselt, move2blues.be

vrijdag 10 januari The Oscilation @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Jef Neve @ CC De Werf, Aalst, busker.be Gabriel Rios @ CC De Herbakker, Eeklo, busker.be Humo’s Rockrally preselektie @ N9, Eeklo, n9.be Lamb Of God @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

zaterdag 11 januari Lamb Of God @ AB, Brussel, abconcerts.be

sarah ferri 08/12/2013 / fête d’hiver 20 & 21/12/2013 taraf de haïdouks 04/02/2014 / raymond 06/02/2014 aïda 16/02/2014 / dez mona 05/03/2014 renee en eefje de visser 14/03/2014 zap mama 29/03/2014 eddy & les vedettes 10/04/2014 instant karma 18 & 19/04/2014

muziek

CC de Grote post Hendrik Serruyslaan 18A 8400 Oostende Tickets & het volledige programma: 059 / 33 90 00 of www.degrotepost.be

46 Error 2013 31 december Galveston/Artcube, Gent Druk op zoek naar de plek waar je het nieuwe jaar wil inzetten? Dan hebben Kozzmozz, Peep, Area 51, Suburb Soundz en Element Festival de dansbare suggestie. Kies voor stevige beats en ga van oud naar nieuw tijdens de tweede editie van Error. Van techno tot deep house, een brede waaier aan wat je spieren in werking zet. Ben Sims is de headliner van de techno room en Marcel Fengler, resident in de alom geprezen Berlijnse Berghain club, komt hem daar vergezellen.

Daarnaast ook nog wat oude bekenden van Kozzmozz en Area 51: Kr!z, Spacid en Voxter & Balance. Nog een inwoner van Berlijn en vaste waarde wat house betreft: Dixon. Meer house wordt geleverd door Kabale und Liebe, Red D, Nathaniel en Bafana & Bromin. Tot slot vormen Seba Lecompte, Tom Dazing, Leesa en Maté dit jaar het groepje Belgen dat de tech-house room in beweging brengt. Tickets koop je voor 26 euro én ga eens langs op www.error2013.be

Star Warz XXL 31 december ICC, Gent Nog meer te doen in Gent op ouderjaarsavond: de XXL editie van het alom gekende Star Warz.

Verwacht je aan heel veel drum-‘n-bass, verdeeld over twee zalen in het ICC, met namen als Dub Phizix & Strategy, Audio, Hamilton, Ulterior Motive en nog een hele trits anderen. Een must voor alle bassheads. Voor 23 euro verzeker je jezelf van een avond vol opzwepende beats. Info en tickets: www.starwarz.be en www.187-dnb.com

Les TransArdentes 25 januari Halles Des Foires, Luik

Jef Neve @ CC Ysara, Nieuwpoort, busker.be Roland @ De Singer, Rijkevorsel, busker.be Daan @ CC Strombeek-Bever, ccstrombeek.be Ernst Löw @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Flip Kowlier @ CC Nova, Nazareth, busker.be Tom Vantiphout @ 30CC, Leuven, 30cc.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC De Muze, Heusden-Zolder, busker.be Humo’s Rock Rally: preselektie @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be

maandag 13 januari Bumblefoot ft Ron Thal @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

dinsdag 14 januari Olivier Libaux @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Babyshambles @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

woensdag 15 januari Lanterns On The Lake @ Botanique, Brussel, botanique.be Daan @ CC Ha, Hasselt, ccha.be

donderdag 16 januari Rap Mayhem: Evidence & The Alchemist, Madchild & DJ Revolution, Termanology, Reks & DJ Deadeye; Pete Swanson/ Yves De Mey/Kaumwald @ Vooruit, Gent, democrazy.be Mustafa Dogan Dikmen & Ensemble @ de Warande, Turnhout, warande.be Chevalier Avant Garde, Analogic afterparty: Hatecraft, Muffin, X-Pulsiv @ Café Central, Brussel, lefantastique.net Flip Kowlier @ CC Soethegem, Zottegem, busker.be Manngold De Cobre ft Prasanna @ De Casino, Sint-Niklaas Billie Kawende @ Moonbeat, Mechelen, busker.be Babyshambles @ AB, Brussel, abconcerts.be Virgil & The Accelerators @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Sentimento Gipsy Paganini @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, calais.fr

vrijdag 17 januari Rosenberg & Limberger Families @ De Centrale, Gent, decentrale.be Sons Of Disaster, We’rewolves @ Beursschouwburg, Brussel Zeus!, Meteor, Mambo, No Drum No Moog @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Daan @ 30CC, Leuven, 30cc.be Flip Kowlier @ Cultuurhuis De Leest, Izegem, busker.be Meuris @ De Roma, Antwerpen, deroma.be The Nimmo Brothers @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Jef Neve @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Gabriel Rios @ CC De Steiger, Menen, busker.be Manngold De Cobre ft Prasanna @ Ha, Gent, handelsbeurs.be Sanseverino @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, calais.fr

zaterdag 18 januari

Jackson & His Computer Band © Lisa Lewis Loop je helemaal verloren sinds I Love Techno afgelopen is? Helemaal nergens voor nodig! Les TransArdentes in Luik is de perfecte plek om, op 25 januari, je elektronica-level terug op peil te krijgen. En met wie. Laurent Garnier, onze eigen Dr. Lektroluv, Martin Garrix en Jackson & His Computer Band (live) mogen de Pyramid Room aantrekkelijk maken. De Sphere Room is in handen van Andy C + MC Dynamite, Camo & Krooked + MC Youthstar, DJ Hazard, Wilkinson, TC, Rockwell, Dope D.O.D (live) en Fred V & Grafix. Verder nog Klangkarussel, Duke Dumont, Dusky, Franscesco Rossi, Ben Pearce en Huxley in de Cube Room en RedBull Elektropedia beweegt op de beats van DJ Slow en Folie Douce. Al deze namen voor een kostplaatje van 37 euro, dat is mooi. Koop je ticket in de Fnac of Mediamarkt in de buurt of gewoon online via www.lestransardentes.be

Michael Bublé @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Los Granadians Del Espacio Exterior, Elo And The Lineup, Bobby Sixkiller, Rocket Ship, Purpleized, Mr Fried-G & The Dukes Of Skazzard Soulboys vs Rudeboys @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Jessica Pratt, Samara Lubelski @ Vooruit, Gent, vooruit.be Jef Neve @ CC Ter Vesten, Beveren, busker.be Son Lux @ AB, Brussel, abconcerts.be MOD Fest @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Fuel Fandango @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Christopher Paul Stelling, Tiny Legs Tim @ N9, Eeklo, n9.be Jan Swerts, Inwolves @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Django-On @ De Centrale, Gent, decentrale.be Flip Kowlier @ CC Het Gasthuis, Aarschot, busker.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC ‘t Getouw, Mol, busker.be

zondag 19 januari Pierre Manetti Trio @ De Centrale, Gent, decentrale.be Laïka @ CC, Diest, ccdiest.be Aranis @ CC, Lokeren, aranis.be

maandag 20 januari Kalle Mattson; JonWayne @ AB, Brussel, abconcerts.be Wishbone Ash @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

dinsdag 21 januari Jef Neve @ CC De Spil, Roeselare, despil.be

woensdag 22 januari The Valerie Solanas @ Beursschouwburg, Brussel Joachim Badenhorst, Oaktree Trio @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Fun Lovin’ Criminals @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Feather @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

Steve Gunn @ Vooruit, Gent, vooruit.be Babylon Circus; Wende @ AB, Brussel, abconcerts.be Traams @ Botanique, Brussel, botanique.be Joachim Badenhorst, Oaktree Trio @ De Casino, Sint-Niklaas Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ 30CC, Leuven, 30cc.be

vrijdag 24 januari Hannelore Bedert @ AB, Brussel, abconcerts.be Madensuyu @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Velotronix @ N9, Eeklo, n9.be Gabriel Rios @ CC De Bogaard, Sint-Truiden, busker.be Matt Bianco @ CC, Brugge, ccbrugge.be Sabrepulse, Jerone Tel, DJ Stel-R @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Jef Neve @ GC Zoerla, Westerlo, busker.be Flip Kowlier @ GC Spikkerelle, Avelgem, busker.be Deer Tick, Samantha Crain @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Dirty Undies @ Zwarte Doos, Neerpelt, decibelz.be

zaterdag 25 januari TransArdentes: Jeff Mills, Laurent Garnier, Kavinsky Outrun Live, Dr. Lektroluv, Martin Garrix, Jackson & His Computer Band , Andy C + Mc Dynamite, Camo & Krooked + Mc Youthstar, Dj Hazard, Wilkinson, Tc, Rockwell, Dope D.O.D Live, Fred V & Grafix, Dub-Timus Sound System, Klangkarussell, Duke Dumont, Dusky, Francesco Rossi, Ben Pearce, Huxley, Blonde, DJ Slow, Folie Douce, P.P.W.B.. @ Halles des Foires, Liège, lestransardentes.be Son Lux @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Montevideo, Tout Va Bien; Thy Art Is Murder @ AB, Brussel Radio Modern XL ft The Revolutionaires @ de Warande, Turnhout, warande.be Walrus @ CC De Ploter, Ternat, busker.be Aranis @ CC Ter Vesten, Beveren, aranis.be Chantal Acda & Band, Leonore @ N9, Eeklo, n9.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC Belgica, Dendermonde, ccbelgica.be Depeche Mode @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Rory Gallagher tribute festival @ Het Depot, Leuven Jef Neve @ CC Het Perron, Ieper, busker.be Son Lux @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Yom & Wang Li @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, calais.fr Saule @ Rockhal, Esch/Alzette Lux, rockhal.lu

zondag 26 januari Gordie MacKeeman & The Rhythm Boys @ CC, Brugge Bear Bones, Lay Low, Going, Hantrax, Ignatz, Le Colisée, Maan, Miaux, Ping Pong Tactics, Saliva, Tg Gondard @ AB, Brussel, abconcerts.be Deer Tick @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be

maandag 27 januari Edward Sharpe & The Magnetic Zeros @ AB, Brussel

dinsdag 28 januari Son Lux @ Vooruit, Gent, democrazy.be Adam Green @ Botanique, Brussel, botanique;be Christina Branco @ De Roma, Antwerpen, deroma.be

woensdag 29 januari Poliça @ AB, Brussel, abconcerts.be MLCD @ Botanique, Brussel, botanique.be La Fouine, Sultan @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, calais.fr

donderdag 30 januari Pop.1280, Falling Man @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Slim Cessna’s Auto Club @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Jef Neve @ CC De Kimpel, Bilzen, busker.be Cold Cave, Les Trucs @ Beursschouwburg, Brussel Gregoir Tirtiaux @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Connan Mockasin @ AB, Brussel, abconcerts.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC Ter Dilft, Bornem, busker.be Protest The Hero @ Rockhal, Esch/Alzette Lux, rockhal.lu De Palmas @ den Atelier, Luxembourg, Lux, atelier.lu

vrijdag 31 januari Daan; Benjamin Herman Trio @ de Warande, Turnhout Customs @ AB, Brussel, abconcerts.be Flip Kowlier @ MEC Staf Versluys, Bredene, busker.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC, Lokeren, busker.be Humo’s Rock Rally preselektie @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Jef Neve @ CC De Adelberg, Lommel, busker.be Madensuyu @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Dodge & Fuski, MC2, R.O, ... @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Monomyth, Mugstar @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Tom Robinson & Band @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Morphosis, Charles Cohen, Laser Podele, Tav @ Vooruit, Gent, vooruit.be

donderdag 23 januari Roland @ CC De Steiger, Menen, busker.be Oditiv @ Musée Charlier, Brussel

Meer agenda op: rifraf.be/concerts-gigs

VERWACHT 20 JAN 2014:

VERWACHT 3 FEB 2014:

VERWACHT 17 FEB 2014:

DAMIEN JURADO

GARDENS & VILLA

ANGEL OLSEN

BROTHERS AND SISTERS OF THE ETERNAL SON

DUNES

BURN YOUR FIRE FOR NO WITNESS

Bruce_Springsteen_Ad_Mat_Layout 1 16/09/2013 10:52 Page 1

THE MUSIC. THE FANS. THE SOUNDTRACK TO SO MANY LIVES. Fully endorsed and supported by Bruce Springsteen.

Working with the filmmakers, Springsteen’s fans have helped create a film that reflects on their personal experiences to explore what this timeless artist means to them amidst amazing performance footage.

“The film shows how the reverberations of an incident that only lasts a few seconds can be felt for a lifetime…Springsteen’s magnetic pull is unquestionable” – NME 9/10 AVAILABLE ON DVD, BLU-RAY AND DIGITAL FORMATS FROM OCTOBER 28

DISTRIBUTED BY

eagle vision A DIVISION OF EAGLE ROCK ENTERTAINMENT LIMITED

www.eagle-rock.com