RifRaf november 2012 by RifRaf musiczine

A BRAND THE SINGLES

VARIOUS ARTISTS ESKIMONDE

EROL ALKAN I LOVE TECHNO 2012

BOYS NOIZE OUT OF THE BLACK

East Recordings / deluxe 2cd

Eskimo Recordings / 5cd deluxe box set

Lektroluv Records / cd

BNR / cd + 2LP/cd

A Brand bestaat tien jaar en dat moet gevierd worden met deze knap uitgegeven compilatie. Daarop vind je naast twee exclusieve nieuwe tracks uiteraard ook alle singles. A Brand serveert daarbovenop de bonus cd ‘Grammar’, waarop ze in exact 60 minuten hun eigen tracks uitkleden en er een verrassende mash-up van maken. ‘Hammerhead’, ‘Mad Love Sweet Love’, ‘Beauty Booty’ ‘Killerqueen’, ‘Time’, ‘Riding Your Ghost’ ...

Met ‘Eskimonde - A decade of Eskimo Recordings’ presenteert het toonaangevende label uit Gent een absolute must have. Twee cd’s met de allerbeste releases van de afgelopen 10 jaar, en een derde cd boordevol nieuwe en onuitgegeven remixes door grootheden als Oliver, Solomun, Deetron en DJ Harvey. Daarbovenop serveren The Glimmers ook nog eens twee bonus mixes, inclusief enkele hard-to-find pareltjes uit de rijke geschiedenis van Eskimo Recordings. Uitgegeven in een luxe verpakking, en nu al wereldwijd bejubeld door de pers.

De nieuwe I Love Techno cd werd samengesteld door levende legende Erol Alkan. Hij zorgt voor een ijzersterke selectie, gaande van Gesaffelstein en Jacques Lu Cont tot Boys Noize en Blawan. Ook eigen producties verwerkte hij vakkundig in zijn mix. Fasten your seatbelts!

De Duitse electroheld Boys Noize heeft zijn derde album uit. Ter inspiratie van deze plaat keerde Alex Ridha terug naar zijn oldskool house en techno in-vloeden. ‘Out Of The Black’ serveert zowel de klassieke Boys Noize-bangers als muzikaal geniale tracks. Zo lijkt ‘XTC’ wel Kraftwerk voor het nieuwe millennium, en het funky ‘Ich R U’ is zijn sterkste single in jaren. Als kers op de taart krijg je een samenwerking met Snoop Dogg op ‘Got It’, de afsluiter van het album.

MAYA’S MOVING CASTLE MAYA’S MOVING CASTLE

IMAGINARY FAMILY HIDDEN (EP)

BLACKIE & THE OOHOOS SONG FOR TWO SISTERS

FLYING HORSEMAN NAVIGATE (EP)

Unday Records / cd + LP/cd

Unday Records / cd + 10” vinyl

Unday Records / cd + LP/cd

Unday Records / limited 10” vinyl

Welkom in is de mysterieuze droomwereld van Maya’s Moving Castle, het muzikale geesteskind van Ann-Sophie Claeys. Samen met François De Meyer (Villa) en Stefan Bracke (ex-The Subs, Raveyards) nam ze een straffe en bijzonder sfeervolle debuutplaat op. De constante spanning tussen haar melancholische stem, de dreigende strijkers en de grimmige synths maakt van dit album een eigenwijs maar intens avontuur.

Imaginary Family is de nom de plume van Joanne Isselé. Eerste single ‘The Bird Watcher’ liet niemand onbewogen en ook de bijhorende clip kon op heel wat bijval rekenen. De verwachtingen voor haar eerste EP waren hooggespannen, maar die lost ze moeiteloos in. Op de ‘Hidden’ EP staan vijf bezwerende (folk)songs, minimaal maar bijzonder trefzeker gearrangeerd. Live stelt Imaginary Family haar eerste plaatje voor als trio. Aanrader.

‘Song For Two Sisters’ is het nieuwe album van Blackie & The Ohoos, de band rond de Antwerpse zusjes Maieu. Ze werkten dit keer samen met indie superstar Pascal Deweze (Sukilove, Broken Glass Heroes, The Van Jets). Het resultaat? Psychedelische droompop, in een duistere, onwerkelijke sfeer vol onderhuidse spanning. De zinderende meerstemmigheid van de zusjes zorgt nog steeds voor een spooky folk sound, maar de songs en teksten zijn rijper en eigenzinniger geworden. ‘Song For Two Sisters’, een innemende en indrukwekkende plaat.

Enkele maanden na hun alom geroemde tweede album ‘Twist’ is Flying Horseman al terug met een nieuwe EP. Navigate bevat 3 tracks waarin Bert Dockx solo zijn duivels ontbindt en één geweldige song met de hele band. Dit is Flying Horseman zoals we ze ondertussen wel kennen: indringend en dodelijk efficiënt. De Antwerpenaren presteren dezer dagen op een heel hoog niveau, live én in de studio.

NETSKY 2 (DELUXE EDITION)

DJ FRESH NEXTLEVELISM

MICHAEL MAYER MANTASY

VARIOUS SWITCH 20

La Musique Fait La Force / 2cd + 4LP

La Musique Fait La Force / cd + bonus cd

Kompakt / cd + 2LP/cd

La Musique Fait La Force / 2cd

Het tweede album van Netsky (met de toepasselijke naam “2”) heeft de verwachtingen meer dan ingelost: het album stond de hele zomer lang op nr. 1 in de charts en singels als ‘Come Alive’ en ‘Love Has Gone’ zijn nu al klassiekers. Om het grote publiek nog beter kennis te laten maken met het Edegemse fenomeen én om de fans van het eerste uur niet te vergeten, wordt er nu een ‘Deluxe Edition’ uitgebracht. Daarop legendarische remixes van de hand van Netsky, een aantal niet eerder uitgebrachte tracks, live versies van verschillende nummers, kortom, een must have voor wie meer materiaal van Netsky wil leren kennen.

DJ Fresh is al jaren een boegbeeld in de dubstep-scene. Zijn grote doorbraak kwam er met zijn superhit ‘Louder’. Zijn daaropvolgende singles bevestigden zijn talent om van dubstep crossover pop tracks te maken die een groot publiek aanspreken. Op zijn derde album ‘Nextlevelism’ vind je zijn grootste successen terug, aangevuld met een resem club-bangers die elke zaal uit zijn voegen doet barsten. Voor dit album heeft DJ Fresh samengewerkt met klinkende namen zoals Rita Ora, Rizzle Kicks, Dizzee Rascal, Ms Dynamite, Professor Green & The Fray om er maar een paar te noemen. En daarbovenop is er nog een gratis tweede cd met een pak remixes en live tracks van DJ Fresh.

Als oprichter van het legendarische Kompakt is Michael Mayer een van de sleutelfiguren in de Duitse electronische scene. Op zijn eerste nieuwe album in 8 jaar slaat hij een andere weg in. Op ‘Mantasy’ valt niet meteen een label te plakken, door de warme house-sound en het gebruik van onverwachte instrumenten als glockenspiel en marimba. Voeg daarbij het door WhoMadeWho-voorman Jeppe Kjellberg gezongen single ‘Good Times’ en je hebt een album in handen dat zowel popliefhebbers, nachtdieren als indiekids zal aanspreken en dat geen moment inzakt.

Switch verzamelt voor de 20e keer de allerbeste dansplaten van het moment op één dubbel-cd. Netsky, Major Lazer, Deadmau5, Infinity Ink, DJ Fresh, Wankelmut, Joe Goddard, Rusko, Erol Alkan .... Dansen, dansen, dansen!

www.newsdistribution.be www.newsrecords.be

240

jaargang 24 • november 2012

04 Shortcut 06 Kükl 04 05 06 07 08 12 13

Crossing Border Two Gallants Autumn Falls Joe Gideon & The Shark … And You Will Know Us By The Trail Of Dead I Love Techno Boys Noize homegrown

14 The Bony King Of Nowhere 15 Blackie & The Oohoos 16 SX 18 tomàn 20 In-kata 22 Codasync 24 (on cd)

in-kata

bony king of nowhere

Pakweg 35 recensies op de Homegrown-pagina’s - waaronder reviews van nieuw werk van Black Box Revelation, Dez Mona, Goose, Sherman, Sukilove en True Bypass - én 6 interviews met Belgische bands. België overduidelijk boven in deze november-RifRaf. We worden zelfs maand na maand overspoeld met straf Belgisch werk. En omdat we frontcover-gewijs écht niet konden kiezen, droppen we die 6 artiesten/bands op de cover. De gestripte, authentieke folk van The Bony King Of Nowhere, de mysterieuze verleiding door Blackie & The Oohoos, de popsound met eightieswave-factor van SX, de gezellig-warme, hypnotische synths van tomàn, de diep snijdende, hartverscheurende rock van In-kata of de genre- en grensoverschrijdende muzikale avonturiers aka Codasync... ze raken ons immers allemaal.

28 Earteam 42 Compiled 44 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties 46 Free Stuff

blackie & the oohoos

Colofon www.rifraf.be jaargang 24 nr. 240 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf dec/jan: uit op 06 dec

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 21 nov

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 20 nov

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, elmo lê van, robin looyen, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, jana poppelaars, sofie pype, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover tomàn: Jelle vermeersch

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be

layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be

België: 13 € Europa: 25€

drukkerij Corelio Printing Anderlecht

BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres. U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

Crossing Border

shortcut Play & Produce 10 november @ Vooruit, Gent

18 nov

Arenbergschouwburg, Antwerpen

Crossing Border is een literatuur- en muziekfestival dat zich heeft zich ontwikkeld tot één van de belangrijkste in Europa. Het festival is in Den Haag al sinds 1993 een vaste waarde en is nu in Antwerpen aan zijn vierde editie toe. Bezoekers kunnen op zoek naar ontroering, verleiding, irritatie of betovering in één van de zalen van de Arenbergschouwburg. Hoewel onze focus op la musica ligt, is ook de voorstelling van Robert D. Kaplan in het Paleis op de Meir een aanrader. Muzikaal genot vind je bij o.a. The Kyteman Orchestra, die het festival in gang zet op zaterdag 17 november, Andrew Bird, Maggie Björklund, Gaz Coombes, Hannah Cohen, Moss, First Aid Kit, TOY, Young Man, Poliça en het sublieme I Am Kloot. Tickets zijn, tegen alle festivalgewoontes in, goedkoper dan vorig jaar. 22 euro (dagkaart) of 30 euro (voor beide avonden). De dagtickets voor zaterdag en de combitickets zijn enkel bij de Arenbergschouwburg te verkrijgen. Dit kan telefonisch, aan de ticketbalie of gewoon via www.arenbergschouwburg.be. De tickets voor zaterdag vind je ook bij Fnac en Free Record Shop. Hou www.crossingborder.be zeker in de gaten. En laat 17 en 18 november het culturele beest eens goed loosgaan. De afdeling “informatie voor elektronische muzikanten” in de plaatselijke bib is klein. Polly Pocket klein. En dus organiseert Poppunt al voor de derde keer Play & Produce in Gent. Op 10 november marcheren zowat alle generalen en luitenanten van het elektronische muziekcircuit de Vooruit binnen. Met een rugzak vol kennis, technische genialiteit, netwerktalent, promotiekunsten en zakelijke ervaring. Om over te dragen aan jullie, kleine soldaatjes. Maar ook aan de gevorderde strijders. Moonlight Matters geeft bijvoorbeeld de kunst van het remixen weg. San Soda toont je zijn softwareskills. En The Oddword vertelt hoe je aan een energieke – ik wil niet stoppen met dansen – set geraakt. Nog meer workshops krijg je van admiralen Goldfox, Filip Vandueren, Bobby Ewing, Dysfunkshunal, Vindictiv & Optimus, Murdock, Ego Troopers en Spacid. Wil je liever weten of je goed bezig bent? Tijdens de Demofeedback krijg je een review over je eigen werk van Red D, STIJN, Sound Of Stereo en Kastor & Dice. Gear freaks spelen op de Playground met topbrands als Pioneer, Ableton, Cubase, Proppellerhead, Avid, Sennheiser, Bose, enzovoort. En je hoeft er maar 11 euro armer voor te worden. Tickets vind je Fnac en Vooruit. Meer weten? Check www.playandproduce.be.

Boek én expo Tinne Blommaert De provocatieve muziekfotografe Tinne Blommaert verzamelt haar werk in het boek ‘I might be an adult I’m a minor at heart’ én exposeert in Trix. Een selectie uit haar boek is tot 12 november te bezichtigen in het Antwerpse muziekcentrum. Het boek en de expo representeren Tinnes doorbraak en bewijst dat haar onconventionele manier van fotografie een vaste waarde is geworden in de muziekfotografie-scene. Gaat dat zien! En check achteraan in deze RifRaf de free stuff-rubriek! We mogen immers 5 boeken weggeven. Nog meer weten? Check www.tinneblommaert.be.

Inschrijving Kunstbende Jonge kunstenaars, spits jullie oren en scherp jullie zicht. Want met de veertiende editie van Kunstbende wordt het weer hoog tijd voor inschrijvingen, verfspatten op de kleren en een lifestock aan filmrolletjes. Geboren performer, de nieuwe Tim Burton of headliner op Rock Werchter to be? Eerder een hutsepot aan verschillende talentjes? Sus dat innerlijke beven en bewijs jezelf in de coolste kunstwedstrijd van het land. Meer informatie en officiële formuliertjes vind je op www.kunstbende.be. En schrijf je vóór 16 januari in!

Hernieuwde uitgave Concerten, fuiven, festivals organiseren. Een praktische gids Poppunt, Formaat en Fuifpunt hebben hun hoofdjes nog eens tegen elkaar gebotst. En daar uit ontstond een hele nieuwe versie van de eerder uitgebrachte brochure Concerten, fuiven, festivals organiseren. Een praktische gids. Helemaal herwerkt, aangepast, aangevuld en up-to-date gebracht. In het boekje vind je de belangrijkste en belachelijkste regeltjes voor iedereen – ja, ook de rookies – die organisator is of wil zijn. Dank u, Poppunt! Te bestellen via www.poppunt.be, info@poppunt.be of 02 504 99 00 voor maar tien euries.

Festivalfoto’s in het Sfinks C afé Nog tot 26 februari loopt er een tentoonstelling met foto’s van Sfinks Mixed 2012 in het gezellige Sfinks Café in Boechout. Oftewel, een stille versie van het zomerfestival in hartje winter. Vier fotografen tonen elk hun beleving van het wereldfeest. Jordi Bover uit het verre Catalonië is huisfotograaf, en brengt zijn shots van de Castellers de la Vila de Gràcia mee. Christophe Van Hecke schoot monochrome beelden die de intimiteit van de Clubtent perfect weergeven. Francis Coudère fotografeerde het publiek en Layla Aerts vereeuwigde slapende mensen op de festivalweide. Het Sfinks Café is dagelijks geopend vanaf 19u30 en op zondag al vanaf 15u. Meer weten? Wat denk je van www.sfinks.be?

Beirut First Aid Kit © Neil Krug

zaterdag 17 november

Arenbergschouwburg The Kyteman Orchestra

zondag 18 november

Paleis Op De Meir Robert D. Kaplan (interview door Jan Leyers), The Chronicles – Marek Sindelka, Yan Ge, Ahmed Naje & Kaweh Modiri + 7 vertalers

Arenbergschouwburg La Zona Rosa Christophe Van Gerrewey & Roderick Six, I Am Kloot, Fabio Genovesi, Spiritualized, Lydia Davis & Ben Lerner, Paul Buchanan, David Vann & Marnix Peeters, Andrew Bird Red Eyed Fly Graphic Novels – Tim Enthoven, Marti, Aisha Franz, Edna O’Brien, Rebekka Karijord, Michael Chabon, Hannah Cohen, Madeline Miller, Juan Gabriel Vàsques, Maggie Björklund Continental Upstairs/Faber Social Liesa Van Der Aa, Omar Musa, Toy, Richard King, James Endeacott (Independent Music Labels), Jeet Thayil, Young Man, Viv Albertine (The Slits), James Fearnley (The Pogues), Poliça Club de Ville Moss, Punch Brothers, Marques Toliver & Band, First Aid Kit, Gaz Coombes (Supergrass)

T e k s t: j o h a n n e s d e b r e u k e r

Two Gallants

Toen James Joyce vooraan in de twintig was, legde hij de laatste hand aan een verhaal over twee Ierse con men. Het verhaal over hulpeloze en losbandige jeugd werd een decennium geleden door twee 21-jarige jeugdvrienden opgepikt. Zij vonden er niets beter op om de titel van het verhaal, Two Gallants, te promoveren tot hun bandnaam. Met hun debuut ‘The Throes’ gooiende ze in 2004 hoge ogen, maar na hun derde plaat ‘Two Gallants’ in 2007 werd het stil rond Adam Stephens (zang/gitaar) en Tyson Vogel (drums). Nu is er eindelijk ‘The Bloom And The Blight’ (recensie vind je in de oktober-RifRaf), een plaat die - als we Two Gallants even mogen vergelijken met James Joyce - hun Ullysses is. Op ‘The Bloom And The Blight’ horen we geen mix meer tussen lofi en folk- of indierock, maar loeiharde gitaren die worden afgewisseld met zalvende akoestische riedels. RifRaf belde Tyson op die zich net aan het klaarmaken was om van New Orleans naar Birmingham, Alabama te trekken. We vroegen hem wat er met de twee James Joyce-personages uit San Franscisco is gebeurd. Two Gallants lijkt een heel andere verhaal te vertellen dan vroeger. Geen James Joyce en andere literatuur meer voor jullie tijdens de tournee? Tyson Vogel: “We houden allebei veel van lezen. Je leert er veel van, zoals de manier waarop je verhalen moet vertellen. (denkt na) Muziek is maar een vorm van communicatie dus een verhaal vertellen is het belangrijkste dat we kunnen doen. Het geeft inhoud aan het leven. We zijn geen popgroep, wij schrijven nummers.” (lacht)

een nogal zware ondertoon hebben. Je hebt niet altijd controle over wat je maakt. We hebben niet geprobeerd om anders te zijn dan ervoor. Dit album is gewoon een uitloper van onze pauze, een periode waarin we veel over onszelf geleerd hebben. Beiden zijn we door enkele moeilijke momenten gegaan. Adam was betrokken in een heel ernstig auto-ongeluk en ikzelf verloor me aan de dark side nadat mijn vriendin het na 9 jaar gedaan maakte.” De titel van het album klinkt bijna bijbels. Het zou zo de titel van een parabel kunnen zijn: de bloei en het verderf. Tyson: “Weet je, wanneer we nadenken over een albumtitel gaan we op zoek naar een feel-like iets. Toen we terugkeken op het ontstaansproces en de songs, merkten we een gevoel of uitdrukking op in de muziek en de songs. Een soort

We zijn geen popgroep, wij schrijven nummers Bands die nummers schrijven moeten vaak lang toeren om rond te kunnen komen. Gisteren speelden jullie nog in New Orleans, Louisiana. Hoe was het? Tyson: “Ik was net nog aan het denken hoe goed het eigenlijk was. (lacht) Veel shows tijdens deze tour zijn aan de kleine kant en dan is het wel verfrissend om te spelen op plaatsen zoals New Orleans waar je graag speelt. New Orleans is waarschijnlijk één van de belangrijkste culturele steden in Amerika, maar het is wel triestig hoe we het nu te zien krijgen.” Je bedoelt zo vlak na de storm Isaac? Tyson: ”Yeah, er was die storm. Het heeft de plek waar wij speelden niet echt bereikt. Wij hebben vooral rondgehangen bij Bourbon street (het hart van het oude gedeelte van New Orleans, bekend voor z’n pubs en stripclubs, jdb). Deze plek is wat hoger gelegen. Zelfs Katrina heeft daar toen geen brokken gemaakt.”

Stilte voor de storm Laten we het even over jullie nieuwe plaat ‘The Bloom And The Blight’ hebben. Er zit 5 jaar tussen deze plaat en jullie vorige en blijkbaar hebben jullie ook 3 jaar niet samen gespeeld. Hoe begin je aan een plaat als je zo lang hebt stilgelegen? Tyson: “Ik weet het allemaal niet zo goed. We zijn weer beginnen samenspelen na lange tijd. Al de nummers kwamen er zo uit, we hadden het niet onder controle. Dat album maken was blijkbaar een noodzaak voor ons. (denkt na) Ik denk dat we beiden veel geleerd hebben tijdens de periode dat we niet samenspeelden. Het heeft ons energie en perspectief gegeven.” Jullie hebben dat folk- en blues-achtige gelaten voor wat het was. De nieuwe plaat heeft veel meer weg van grunge en nineties punk dan van Bob Dylan. Waar komt die verandering vandaan? Tyson: “Om eerlijk te zijn, ik denk dat voor ons beiden de nummers van het album

van acceptatie van de soft side langs de ene kant en die duisternis die je niet kan controleren aan de andere kant. Een beetje zoals Yin en Yang.” 2012 is voor Two Gallants een jubileum want jullie bestaan dit jaar 10 jaar. Hebben jullie dit wel gevierd? Tyson: “We hebben hier eigenlijk helemaal niet aan gedacht, om heel eerlijk te zijn. Ik denk dat onze plaat en de tour onze manier van vieren zijn.” Dan kunnen jullie vanavond weeral vieren in Birmingham, Alabama. Een ritje van 650 km dat je vandaag nog moet overbruggen. Raak je dat toeren na tien jaar dan niet beu? Tyson: “Het is niet zo gemakkelijk voor lichaam en geest, vooral omdat je ver weg bent van familie en geliefden. Toch worden we het nooit beu want we zijn beiden vooral vereerd dat we de mogelijkheid krijgen om het te kunnen doen. Zo mogen we binnenkort weer naar België komen!” Daar zijn we maar al te blij mee! Het valt trouwens op dat jullie België steeds aandoen als jullie op het Europese vasteland toeren. Tyson: “We houden allebei van België. Historisch is het gewoon een interessante plaats, en Brussel, dat is een enorm mooie stad die zowel dark als beautiful is. We kijken beiden uit om nog eens naar België te komen. We hebben trouwens ook nog getoerd met de Belgische band The Bony King Of Nowhere. Zo zijn we bevriend geraakt met hen. Zij maken echt goede muziek!” Afspraak 27 november in Botanique! Met ‘The Bloom And The Blight’ overleven we het wel tot dan.

on stage 27 november: Botanique, Brussel (w/ To Kill A King)

(Selected by Kurt Overbergh)

The Child Of Lov ‘Heal’ (wereld weidse web) Heerlijke intergalactische r&b - of space hiphop zo u wil – die zo naast Funkadelic, Jamie Lidell én Outkast kan staan. Weinig is geweten over dit liefdeskind, wél dat de killer bassline op deze track van Damon Albarn komt en dat op zijn upcoming album MF Doom en Thundercat te horen zullen zijn. Hot!

Egyptian Hip Hop ‘SYH’ (7”, R&S Records) Egyptian Hip Hop-frontman Alexander Hewett was recentelijk nog te zien/horen in de band van Connan Mockasin. Op deze 7” grossiert hij in aanstekelijke electropop. Een eerdere ep werd nog onder handen genomen door Hudson Mohawke. Het album ‘Good Don’t Sleep’ verschijnt later via het Belgische R&S Records.

Autumn Falls 26 nov t/m 2 dec

Diverse locaties, Brussel

Na een zomer vol vertier, pintjes en verbrande ruggen worden de paraplu’s en de trenchcoats weer boven gehaald. Maar geen getreur, want bookings agent Toutpartout steekt de hete festivals in een herfstig jasje en brengt de betere muziekfanaat de nodige warmte tijdens Autumn Falls. En dit allemaal op de coolste locaties van het Brusselse: Ancienne Belgique, Botanique, Atelier 210, AB Club, Madame Moustache, Magasin 4 en VK*. De postrockers van Do Make Say Think openen de week in Atelier 210. Gevolgd door Julianna Barwick, must-see Lower Dens, Hundred Waters, The Soft Moon en het legendarische Three Mile Pilot (zie Pinback en Black Heart Procession). Broer en zus Joe Gideon & The Shark strijken op 30 november neer in de AB. En ook Ty Segall en co-piloot White Fence vind je die dag in onze hoofdstad, samen met oldtime dubstepper Mala. Wanneer het écht begint te vriezen, smelten Deerhoof, Shearwater en Great Lake Swimmers menig verkleumde hartjes. Maar ook landgenoten Kiss The Anus Of A Black Cat, SX en BRNS laten Brussel bruisen en zorgen voor fijne avondjes tijdens de leukste week van het najaar. Tickets schommelen tussen tien en zestien euro, of 51 voor heel de week. Meer info vind je op www.autumnfalls.be

Darkstar ‘Timeaway’ (Warp Records) Na z’n debuut op de heilige graal van de dubstep - Hyperdub - debuteert Darkstar nu op Warp. Héérlijke droompop met een elektronische feel.

Diamond Version ‘Technology At The Speed Of Life’ (12”, Mute Records) Eerste in een reeks van vijf twelve inches waarbij Raster_Noton-iconen Alva Noto en Byetone de handen in elkaar slaan. Klinkt meteen een pak funkier dan we van de heren gewoon zijn in hun respectievelijke solo outings.

Brian Eno ‘Lux’ (Warp Records) Kükl was niet zo wild van Eno’s samenwerking met Jon Hopkins op ‘Small Craft On A Milk Sea’. Deze ‘Lux’ is een 75 minuten durende ambientcompositie die wel bekoort en aansluit bij Eno’s historische releases als ‘Music For Airports’ en ‘Music For Films’.

Memotone ‘I Sleep. At Waking’ (Black Acre)

Three Mile Pilot

Avant-beatmaker William Yates combineert op excellente en organische wijze experimentele klassieke muziek met elektronica.

Seirom

26 november

30 november

‘1973’ (2-cd, Aurora Borealis)

Atelier 210

Seirom = het alterego van de Friese black metal-adept M. C. De Jong aka Gnaw Their Tongues. Zijn definitie van schoonheid wordt ingekleurd met de esthetiek van noise en black metal.

Do Make Say Think, Sandro Perri, Eric Chenaux

Three Mile Pilot, Joe Gideon & The Shark, Chris Cohen

Savages ‘Flying To Berlin/Husbands’ (7”, Pop Noire Records) Debuutsingle van dit Londense all girl postpunk-kwartet. Kükl wil dra meer horen, want beloftevol.

Bill Fay ‘Life Is People’ (Dead Oceans) De Engelse singer-songwriter Bill Fay is bijna 70 (!) en 41 (!) jaar na zijn vorige album verschijnt dan toch uiteindelijk zijn opvolger. En hoe! Meesterlijk mooi én voer voor Wilco-fans. Bewijs: Jef Tweedy speelt alvast mee op dit album en wij wedden dat fans van Richard Hawley ook overstag gaan.

Arizona Dranes ‘He Is My Story. The Sanctified Soul Of Arizona Dranes’ (cd + boek, Tompkins Square) Oh Lord! Unieke gospel uit de jaren twintig. Arizona Dranes was een zwarte en blinde zangeres/pianiste die destijds voor het Okeh-label een reeks test pressings opnam die tot op heden nooit het daglicht zagen. A stunning warp back in time!

27 november

Ty Segall, White Fence

Atelier 210

AB Club

Julianna Barwick, Mad About Mountains

SX, Stubborn Heart

28 november

VK* Mala In Cuba, Swindle

AB Club

01 december

Lower Dens, Kiss The Anus Of A Black Cat

29 november

AB Why?, Deerhoof, DIIV, BRNS, Clinic

Madame Moustache

Botanique

Hundred Waters, Castus

Shearwater, Dark Dark Dark, Father John Misty

Botanique Jens Lekman, Ravens & Chimes

Magasin 4 The Soft Moon, Lumerians

* Liefst te beluisteren bij een Achel (blond, 8%), een lekkere trappist van De Achelse Kluis, gebrouwen in Hamont-Achel.

Atelier 210

Magasin 4 Otto Van Schirach, Alec Empire

02 december

Botanique Great Lake Swimmers, Zammuto, Dusted

* Een selectie uit Kükl (met favoriete tracks) valt dra opnieuw te horen via Fm Brussel.

Magasin 4 Mombu, Gentle Veincut

T e k s t: j o r i s v a n d e n b r o e c k i f o t o : c a p l i o

05 07

Bijna drie jaar na het enigszins geflipte debuut ‘Harum Scarum’ - het duurde flink wat tijd voor we die plaat naar werkelijke waarde konden schatten - komen Joe Gideon & The Shark met opvolger ‘Freakish’ (release: 26 november) aandraven. Toegankelijker, maar bij momenten ook heftiger: broer Joe en zus Viva, aka The Shark, kregen af te rekenen met ups en downs en dat leidde tot een heftige plaat. RifRaf kreeg ‘s avonds laat Joe Gideon aan de lijn en liet het recordertje zijn werk doen: vanuit het verre Engeland vertelt de man over de band, de plaat en de klappen die het leven onderweg uitdeelt. Maar evengoed over het gemotiveerd raken door het horen van andermans muziek. Het album is klaar, maar nog niet verschenen. Wat doe je in die tussentijd? Nagelbijten? Joe Gideon: “Wel, ja. Eigenlijk wel. Dit is het eerste interview dat ik doe over ‘Freakish’ en het is een beetje een reality check: fuck, die plaat komt écht uit, ze blijft niet van ons. ‘Harum Scarum’ kwam in 2009 uit, sindsdien hebben we ontzettend veel meegemaakt en ook heel wat geschreven en geschrapt, er is zelfs een hele plaat weggegooid. We hebben burgeroorlogen gehad over welke nummers zouden overblijven, hoe ze zouden klinken. Het was de moeilijkste plaat die Viva en ik in al die tijd gemaakt hebben.” ‘Freakish’ klinkt ook anders dan zijn voorganger. Na bijna tien jaar platen maken: hoe begin je daar eigenlijk telkens opnieuw aan? Gideon: “De ideeën komen gewoon met het verstrijken van de tijd. Je puzzelt er wat mee en op den duur heb je een collectie nummers. En dan komt het zoeken naar hoe je die wilt voorstellen aan de wereld, hoe het allemaal moet klinken. Daarin zitten grote verschillen tussen deze plaat en de vorige. “Dit album is voornamelijk op zolder geschreven, in een kleine ruimte, in tegenstelling tot ‘Harum Scarum’, dat in een open ruimte gemaakt is en eerder ambient klinkt. Hier is het meer alsof de muren op je afkomen. Dat is op zich niet slecht, want ik was op zoek naar een manier om een nieuwe draai te geven aan de muziek, iets waarmee we niet in herhaling zouden vallen.” Een ander opvallend verschil is dat je, nog meer dan op de voorganger, nummers bijna lijkt voor te dragen, in de stijl van de beat poets. Gideon: “Goh, mijn natuurlijke manier van zingen, klinkt nogal neurotisch. En ik probeer meer te zingen, maar dat lukt daarom niet altijd zoals je verwacht, waardoor het soms lijkt of ik eerder aan het voorlezen ben dan aan het zingen. Maar bij sommige songs, zeker in het begin van de plaat, zit er inderdaad een meer gesproken aanpak in.”

“Maar Dead Moon is één van de beste bands out there. Je ontdekt zo’n groep en plots opent zich een arsenaal aan geweldige songs die je nog nooit gehoord hebt en wil je onmiddellijk andere mensen wijzen op die geweldige nummers. ‘Poor Born’ heeft een ijzersterk refrein en ik vind het zelf een goede keuze als eerste cover.” (lacht) Is het niet beangstigend dat een band als Dead Moon, ondanks dat zelfs Pearl Jam hen voor een publiek van 10.000-en covert, altijd onder de radar is gebleven? Gideon: “Dat vat het zo’n beetje samen, ja. Dat is hoe het gaat, vrees ik. Dead Moon zat zelfs een tijdje in de positie dat ze op Sub Pop zaten, wij zitten niet eens op zo’n label. Onze verwachtingen worden dan ook getemperd door de realiteit. Het is altijd ons doel geweest dat zoveel mogelijk mensen onze muziek te horen krijgen, maar er is altijd een reality check, door de muziek die we maken. Het beïnvloedt ons songschrijven dan ook niet. Er is trouwens maar één manier waarop ik nummers kan schrijven. Ik heb mijn stem gevonden, dus het is gewoon een geval van hoeveel mensen kunnen we hier naar laten luisteren en niet een zoektocht naar hoe we nummers kunnen maken die meer mensen aanspreken.” Je noemde Sub Pop: Mark Arm van Mudhoney is daar nog steeds magazijnier. Zit je ook in zo’n situatie, dat je er een job op nahoudt naast je band? Gideon: “Yeah, that’s the way it goes. De bassist van Pavement, die daarnaast zelfs bij Sonic Youth gespeeld heeft, werkt in een café in New York. Kurt Wagner van Lambchop is een klusjesman. Iedereen moet zoiets doen. Muziek start vaak als een droom, met een gouden pot onder de regenboog, maar vroeg of laat komt het besef dat die kant van

Man in crisis Waarom zitten die net vooraan? Toevallig? Gideon: “Het voelde als een goed idee om de plaat te laten openen met ‘I’m Ruined’, dat zet een beetje de krijtlijnen uit voor de plaat.” Er klinkt enige wanhoop door in zowel het nummer als de titel. Is het autobiografisch? Gideon: “Het gaat over een man in een slaapkleed. Het is biografisch en autobiografisch tegelijk, over een man met een crisis, een veelvoorkomend thema. Althans, ik betrap mezelf er op dat het vaak terugkomt. Ik zou de hele plaat gevuld kunnen hebben met crisis-nummers.” (ongemakkelijk lachje) (voorzichtig) Dat klinkt alsof je woelige tijden achter de rug hebt? Gideon: “Het zijn woelige, maar ook drukke tijden geweest, klopt. Er zijn kinderen gekomen, maar Viva en mijn vader is ook overleden, wat allemaal zijn invloed heeft gehad op het songschrijven. Het was een manier om met al die dingen om te gaan, al voelde het soms niet per se zo. Tot je een stap achteruit zet en beseft wat het is dat je gemaakt hebt en dat op een of andere manier als een opluchting aanvoelt. Muziek is sowieso een manier om even aan de werkelijkheid te ontsnappen. “Langs de andere kant, als je tegenslagen te fel laat doordringen in je muziek, dan zit je met het risico dat je jarenlang die confrontatie opnieuw moet aangaan wanneer je de songs speelt. Daar waren we ons gelukkig zeer van bewust.” Viva zingt op deze plaat veel meer, hoe komt het dat ze nu pas zo prominent aanwezig is? Gideon: “Aanvankelijk voelde Viva zich niet zo op haar gemak wanneer ze moest zingen en dat is stilaan gebeterd: stapsgewijs is ze dichter gekomen. Of ik haar heb moeten aanmoedigen? Eigenlijk helemaal niet. Ze moedigde zichzelf aan. Ik denk dat ze er ook meer nood aan had nu, als vorm van zelfexpressie. Ze houdt er nu echt van nummers te zingen.” Jullie spelen al heel lang samen muziek. Is jullie manier van werken door de jaren veranderd? Gideon: “Dat verandert continu. Twintig jaar geleden was het helemaal anders dan vandaag. Sowieso verandert je band doorheen de jaren, en wanneer je samen enkele muzikale projecten onderneemt, is dat zeker het geval. “Waar we echt over waken, is dat we nu alles een beetje van elkaar proberen te scheiden, in het belang van het familieleven dat we er allebei op nahouden. Als we dat niet deden, zouden we gek worden.” Op ‘Freakish’ staat een absoluut buitenbeentje: ‘Poor Born’, een cover van oergitaarband Dead Moon, maar dan gespeeld alsof het voor Neil Youngs electroplaat ‘Trans’ bedoeld is. Hoe komt iemand op zo’n gek idee? Gideon: (lacht) ”Welja, daar heb je het: ‘Trans’. Is dat eigenlijk wel een goed zaak dan? (denkt) Shit, het ‘Trans’-album. Maar waarom we zo’n cover gemaakt hebben? Laat ons zeggen dat het ene dominosteentje na het andere is beginnen vallen om tot dit resultaat te komen en dat meer in detail gaan ons te ver zou leiden.

muziek die je als kind voor echt hield, er niet is. Wat ik doe? (op ondeugende toon) I can’t tell you that. Overheid? Misschien.” Jouw band is al jaren close met Archie Bronson Outfit... Gideon: (enthousiast) ”Meer dan ooit. Viva is getrouwd met hun drummer Mark, en hij heeft de plaat geproducet. We hebben ooit eens samen getourd en het klikte gewoon. Al blijft er natuurlijk altijd een soort concurrentie. Recent las ik die quote van Gore Vidal: “elke keer als een vriend succes heeft, sterf ik een beetje.” Daar zit wel wat in. Je hoort een plaat die zeer goed is en dan ben je enorm blij voor hen, maar wil je tegelijk ook absoluut iets maken dat daarnaast kan staan. Of net iets beter is. Zoals de eerste plaat van Suicide, die ik onlangs ontdekt heb. Dat is nog eens een man-met-een-crisis-plaat!”

on stage 30 november: Autumn Falls @ AB (w/ Three Mile Pilot & Chris Cohen)

Joe Gideon & The Shark ‘Freakish’ Monzerat/V2 Records

Hoe heftig het leven de voorbije jaren ook geweest is voor Joe Gideon & The Shark, de muziek die er uit voortgekomen is, staat als een huis. Rammelend en schurend als een soort Tom Waits meets Nick Cave meets Captain Beefheart, die opzwepend en confronterend klinkt in materiaal als ‘I’m Ruined’ en ‘You, The Pole And The Rastafarian’. In de afsluitende titeltrack zoekt het duo dan weer spacy oorden op, terwijl ‘Poor Born’ rammelrock met gladde electro verzoent. ‘Freakish’ is daarmee een avontuurlijke ontdekkingstocht geworden die lang blijft fascineren en je moeilijk onberoerd kan raken. (jvb) Release: 26 november

T e k s t: j o h a n n e s d e b r e u k e r i f o t o : pat r i c k m c h u g h

... And You Will Know Us By The Trail Of Dead

Tien jaar geleden deelde ... And You Will Kow Us By Trail Of Dead met ‘Source Tags And Codes’ een mokerslag uit aan elke muziekliefhebber die maar wilde luisteren. De heren belichaamden een nieuw soort rockmuziek die zowel explosief en gevaarlijk als melodieus klonk. Vijf albums later zijn ze aanbeland bij ‘Lost Songs’. Deze plaat bracht de jongens uit Austin, Texas nog eens naar België, een gelegenheid die RifRaf niet aan zich voorbij liet gaan! Conrad Keely: “Ik kan me niet meer herinneren wanneer we hier voor het laatst waren. Ik denk dat we vorig jaar nog in Brussel stonden maar hier in Trix hebben we nog nooit gespeeld.” Straf dat er na acht albums en bijna vijftien jaar touren nog plaatsen zijn waar jullie nog niet gespeeld hebben. Hoe krijgen jullie het voor elkaar om zoveel albums te maken en toch zoveel te spelen? Conrad: “We zorgen dat we naast Trail Of Dead nog veel vrije tijd hebben. Jason moet vaak thuis zijn omdat hij kinderen heeft en ik hou er van om regelmatig te reizen. Wij maken vrij snel nieuwe muziek en ook de opnames duren nooit lang. ‘Lost Songs’ is in slechts drie weken opgenomen.”

Het belangrijkste hierin blijft toch altijd het creatieve aspect. Je hebt een creatieve impuls en deze kan zich manifesteren op verschillende manieren. (denkt na) Er is één ding dat de meesten niet weten maar ik ben eigenlijk ook een hele goeie kok. Ik grill namelijk heel graag. Ik beschouw dat net zoals muziek, kunst en literatuur als een creatieve uitdrukking.” Vinden we al deze artistieke facetten van jouw terug in de muziek van Trail Of Dead? Conrad: “Allemaal! Ik word er dan ook elke dag door beïnvloed. Zo ging ik bijvoorbeeld gisteren naar het Frankfurt museum waar een goeie tentoonstelling loopt over Dark Romanticism. Ik ben er ook een kathedraal gaan bezoeken. Ik mag dan niet gelovig zijn, religieuze kunst is iets waar ik echt van hou. Ik ga graag kijken naar boeddha’s, tempels en kathedralen. Ook boeken zijn belangrijk. Momenteel ben ik een boek aan het lezen over Mao Zedong, The Unknown Story. Het gaat over wat voor ontzettend monster hij eigenlijk is. Langs de ene kant is het grappig omdat hij zo slecht is dat je bijna met hem meeleeft. Ik dacht: this guy can’t be that bad, he’s almost cool!” Trail Of Dead zet zich vaak in voor de goede zaak. Zo dragen jullie ‘Lost Songs’ op aan de meiden van Pussy Riot. Voel jij je als muzikant verantwoordelijk voor het politieke en sociale hedendaagse leven? Conrad: “Ik voel me zeker verantwoordelijk. Het is belangrijk dat je op de hoogte bent van wat er allemaal aan de hand is, zeker nu. De wereld bevindt zich namelijk in een zeer delicate periode van grote veranderingen. Als je niet weet wat je allemaal te wachten staat, word je door deze veranderingen onderdrukt en weggeveegd. Er zijn zoveel globale problemen die we moeten aanpakken en onder ogen zien. Dit kan enkel op wereldschaal. We moeten stoppen met onszelf te verschuilen achter onze nationaliteiten. We moeten handelen als citizens of the planet.” Aan welke problemen denk je dan? Conrad: “Oorlog, economie, het klimaat - obviously - en religieus fundamentalisme. Ik beschouw dit laatste zelfs nog als een groter probleem dan de milieuproblematiek omdat het zich manifesteert in alle rangen en standen en zo de politiek belemmert. Er moet dringend een uitkomst geboden worden aan dit religieus fundamentalisme want het is een groot probleem dat uitgeroeid moet worden. Oorlog voeren en mensen kwetsen onder de noemer van godsdienst, of zelfs een president van een land kiezen op basis van zijn of haar standpunten tegenover abortus is iets waar ik met mijn verstand niet bij kan. Soms ben ik echt bezorgd.” Weet je wat kan helpen? ‘Lost Songs’ opzetten en alles even losgooien!

Ik ben niet boos, enkel wat geïrriteerd De titel ‘Lost Songs’ doet vermoeden dat het album een soort b-sides and rareties is. Conrad: “Yeah. Toen we de nummers aan het schrijven waren wisten we bij één nummer niet meer wie het had aangebracht en wanneer we het voor de eerste keer hadden gespeeld. Daarom noemden we het gewoon the lost song. Wanneer we met de tekst van het nummer bezig waren schreef ik er gewoon ‘Lost Songs’ boven. We dachten dat het wel een geschikte titel voor het album was.” Ik had toch een andere titel verwacht. Tijdens de opnames stuurden jullie de tweet “Thinking of naming the album ‘Pitchfork Scale Madness’” de wereld in. Voor ‘Source Tags And Codes’ kregen jullie van Pitchfork een 10, de beste haalbare score. Zijn jullie hier mee bezig? Conrad: “Echt waar? That’s cool. Nee, eigenlijk houdt dit ons niet bezig. Ik weet wel dat het er toe doet, maar mij laat het in ieder geval koud. Ik focus me meer op de creatie. Ik volg geen muziekblogs of muziekjournalistiek, no offence to you. (lacht) Ik vraag aan mensen die ik ken of zij nog goede muziek gehoord hebben en dat beluister ik dan eens. Als ik het goed vind dan blijft het op m’n iPod en anders verwijder ik het.” De videoclip van ‘Catatonic’ verwijst naar de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Volgen jullie dit op de voet? Conrad: “Ik niet, maar Jason en Autry wel. Zij hebben het Amerikaans staatburgerschap en zij leven ook in Amerika. Ik kan er niet stemmen omdat ik een Ierse staatsburger ben. Vroeger woonde ik wel in Amerika maar ondertussen ben ik naar Cambodja verhuisd.” Toen ik je teksten las, bekroop mij het gevoel dat je kwaad en teleurgesteld bent. Klopt dat? Conrad: “Ik ben niet kwaad, enkel wat geïrriteerd en teleurgesteld. Als je ouder wordt, verwacht je toch dat de jongeren rebelser zullen worden maar dat gebeurt niet. De jeugd wordt enkel maar saaier en ik begrijp echt niet waarom. Nu heb ik het gevoel dat wij rebelser worden in plaats van zij. Dat is echt niet zoals het zou moeten zijn.” Waren jullie dan rebels? Conrad: “Yeah, wij waren fucking crazy... (zucht en lacht tegelijkertijd) In onze houding tegenover gezag en in onze houding tegenover vrijwel alles.” Het lijkt er op dat jullie met ‘Lost Songs’ een statement willen maken. Hoe wil je dat de luisteraar hier op reageert? Conrad: “Het is niet aan mij om te zeggen hoe de luisteraar moet reageren. Zij mogen doen wat ze willen. Voor mij gaat het enkel over de kunst die we willen maken, niets meer en niets minder. Als mensen het goed vinden, dan vinden ze het goed. Als ze het maar niks vinden, dan luisteren ze maar iets anders.”

Kookkunst Naast muzikant ben je ook schrijver en kunstenaar. Hoe zie jij jezelf het liefst? Conrad: “Muzikant, schrijver en kunstenaar zijn op zich allemaal hetzelfde.

... And You Will Know Us By The Trail Of Dead ‘Lost Songs’ Superball Music/Suburban

Na het geniale ‘Source Tags And Codes’ dat van Trail Of Dead de rocklievelingen bij uitstek maakte, kregen de heren het moeilijk om de nieuwbakken fans bij elke nieuwe release tevreden te houden. ‘Lost Songs’ brengt hier verandering in want hun ambitieuze uitschuivers hebben ze deze keer terug vervangen door rechttoe rechtaan melodieuze punkrock. Op ‘Lost Songs’ grossiert Trail Of Dead met 12 energieke songs die ons eerder aan het hellevuur doen denken dan aan een schouwbrandje. ‘Open Doors’ trapt de voordeur meteen aan gort en niemand neemt de moeite om deze deur terug in zijn stijl te zetten. Als ‘Lost Songs’ met een linkse begint dan is het heerlijke ‘Flower Card Games’ dat de genadeloze rechter in je gezicht gooit. Met ‘Heart Of Wires’ en ‘Catatonic’ maken de Texanen het helemaal af. Trail Of Dead danst, huppelt en haalt uit. Wat de heren onlangs in Trix nog verzuimenden, doen ze op ‘Lost Songs’ wel: overtuigen! (jdb)

Advertorial

Dat Converse en muziek simpelweg onafscheidelijk zijn moge duidelijk zijn. Om deze wederzijdse liefde te vieren, vindt binnenkort Converse Nights plaats; vier muzikale avonden in verschillende Nederlandse en Belgische poppodia. Tijdens deze avonden zullen opkomende en toonaangevende artiesten uit de Lage Landen optreden. Converse Nights is verweven met en tevens voortgekomen uit de Converse Mixtape, een muzikale samensmelting

van jong talent uit de Benelux. Onlangs is volume 5 uitgebracht in de vorm van drie verschillende versies waarop 31 bands belangeloos een track aan hebben bijgedragen: Beats, Indie en Rock. Voor ieder wat wils! Converse Mixtape is tevens gratis te downloaden via www.converse.be/mixtape We spraken met drie Converse Nights én Mixtape artiesten die zullen performen in Gent op 24 november of in Antwerpen op 29 november.

BOMBAY SHOW PIG 24 november live te zien tijdens Converse Nights in de Charlatan in Gent: het Nederlandse duo Bombay Show Pig. Een aanrader want de indie rock van Mathias Janmaat (zang/gitaar) en Linda van Leeuwen (drum, zang) wordt vaak vergeleken met The White Stripes, Yeah Yeah Yeahs en Blood Red Shoes. Dat Eli Janney van Girls Against Boys het debuutalbum ‘Vulture / Provider’ mixte, zegt veel. Mathias Janmaat: “Eli vond onze muziek meteen heel leuk. Anders had hij onze plaat niet gemixt. We hadden namelijk niet het grootste budget om hem te betalen. Maar de samenwerking was heel cool.” Jullie worden vaak in één adem genoemd met andere duobands als The White Stripes en Blood Red Shoes maar welke referenties hoor je zelf in jullie muziek? Mathias:“Die vergelijkingen zijn zeker niet verkeerd maar in onze muziek zitten vooral invloeden van Arcade Fire, Beck en TV On The Radio. Verder ben ik een grote fan van The Yeah Yeah Yeahs en is Millionaire, de band van Tim Vanhamel, één van de belangrijkste inspiratiebronnen voor onze band. En dat hoor je ook terug in onze muziek.” Bombay Show Pig was aanvankelijk een trio. Wat zijn de voordelen van de huidige

duobezetting? Mathias: “Onze songs zijn nu veel helderder. En met slechts twee mensen in de band is het heel gemakkelijk om te communiceren. Alles is heel overzichtelijk en we komen heel snel tot een resultaat. Die manier van werken is heel fijn. Voor de rest hebben we allebei onze gebruiksaanwijzing. We kennen elkaar goed en we weten wanneer we elkaar even met rust moeten laten. Op het podium zijn we een gelijkwaardig duo maar binnen de band ben ik vooral verantwoordelijk voor de nummers en is Linda meer van de organisatie.” Welke verschillen hoor je als songschrijver tussen jullie ep ‘Baby, It’s A Face’ en de debuutplaat ‘Vulture / Provider’? Mathias: “De nummers zijn veel meer uitgediept. Door de samenwerking met producer Simon Akkermans is de sound ook veel gelaagder dan voorheen. We hadden een duidelijk beeld van wat we wilden en we hadden veel meer tijd om op te nemen. Dat heeft heel hard bijgedragen aan hoe onze plaat verschilt van onze ep. Tot slot. Vanwaar jullie bijdrage aan de Converse Mixtape? Mathias: “Ik ben al jaren fan van de All Stars sneakers. Converse is ook heel actief bezig met het supporten van opkomende bandjes. Converse is er altijd heel snel bij.” Bombay Show Pig Foto: Joost Vandebrug

OSCAR THE W & OLF

Bedrijvige baasjes, die van Oscar & The Wolf. De groep rond Max Colombie bracht onlangs nog de ep ‘Live At Pias Nites’ uit via Spotify, verzorgt op 23 november het voorprogramma van The XX in Luxemburg én speelt een dag later op Converse Nights in Gent.

Jullie worden onder de noemer dubstep geplaatst. Zou je het ook popmuziek durven noemen? Wim: “Ja. Door ‘Out Of Control’, de ep die we met Laura ‘Lola’ Groeseneken hebben gemaakt, zijn we heel hard tegen pop gaan leunen. Vooral door de structuren van de nummers. ‘Round & Round’, de single die in mei naar de radio ging, was nog een echte drum ‘n’ bass-track terwijl nummers als ‘Closer’ en ‘Give It Back’ een klassieke popstructuur met strofes, refreinen en bridges hebben. De muziek die we maken gaat van pop tot echt heel harde dance floor tracks. Je kan onze tracks moeilijk onder één noemer plaatsen maar naast dubstep en drum ‘n’ bass zit er zeker ook een vleugje pop in. Maar het belangrijkste is chronisch enthousiasme. We willen vooral mee evolueren met onze tijd.”

Max Colombie: “Het gaat goed met de band. Voor onze debuutplaat trekken we in december weer naar de kerk in Lommel waar we onze ep ‘Summer Skin’ hebben opgenomen. We gaan opnieuw samenwerken met Robin Proper-Sheppard van Sophia. Hij is zo’n beetje de papa van Oscar & The Wolf. Hij kan zich heel sterk verplaatsen in onze tijdsgeest. Professioneel gezien is dat heel handig. Hij weet dat ik een dromer ben en hij gaat daar keihard op in. Hij kan heel goed in onze hoofden kruipen en hij speelt daarmee. Net als ik gelooft hij ook in het principe suffer to create. Als hij niet afziet, kan hij niet creëren.” Je hebt al eens gezegd dat muziek voor jou een therapie met een eigen sfeer is. Welke sfeer mogen we verwachten op jullie debuutalbum? Max: “Ik hoop dat de muziek nog een wending krijgt qua sound. We willen nog wat meer experimenteren. Ik ben nu helemaal into elektronica. Zo heb ik de groep Lorn ontdekt. Of we die invloed gaan verwerken in onze muziek weet ik niet maar ik ben wel heel dansbaar gericht. Met een gewoon drumstel wil ik ook goede, donkere en dansbare muziek kunnen maken. “ Je was een tijdje geleden gefascineerd door Lady Gaga. Nog steeds? Max: “Ja. Ik vind haar fantastisch omdat ze iedereen aanmoedigt zichzelf te zijn. De term normaal staat niet in haar woordenboek. Dat vind ik heel goed. Niemand is normaal. Iedereen is een beetje krankzinnig. Lady Gaga wil dat bij iedereen tot uiting laten komen. In onze maatschappij heeft iedereen daar wat schrik van maar we moeten er gewoon voor gaan. We moeten meer in onzelf kijken om te zien hoe we ons instinct naar boven kunnen brengen. Nirvana heeft ook een muur doorbroken. De schreeuw van Kurt Cobain heeft veel doen bewegen bij mensen. Muziek is een boodschap en een blootstelling. De songs van Kurt Cobain waren zo donker als iets. Het is zalig als zo’n eerlijke muziek naar buiten mag komen en ook nog eens gesmaakt wordt. Daarom vind ik het belangrijk dat goede bands op de radio komen. Op die manier maken ze deel uit van de culturele voeding van de maatschappij.” Mooi gezegd. Om af te ronden een associatievraagje. Wat is het eerste dat in je opkomt bij het merk Converse? Max: “De bewuste beginperiode heb ik niet zelf meegemaakt maar toch bekruipt me een gevoel van nostalgie. De tijd van de basketbalschoenen, hè. All Stars waren destijds een hype. Rocksterren droegen ze. Ik ga daar nu in mee en ik ben er blijkbaar in blijven hangen. Sinds een jaar draag ik ook All Stars. (lacht)”

Oscar & The Wolf Foto: Joost Vandebrug

AKS AKS (Addicted Kru Sound) is één van de belangrijkste vaandeldragers van de Belgische dubstep. De groep kan terugblikken op een bijzonder succesvolle festivalzomer en de groep blijft chronisch enthousiast. Mis hun optreden niet op Converse Night in Trix op 29 november. Wim Thijs: Thijs “We hebben onze mooiste zomer ooit beleefd met AKS. Alle festivals zijn leuk om te doen maar er zijn er toch een aantal die echt zijn bijgebleven en voor een extra boost hebben gezorgd. Ik denk in de eerste plaats aan Tomorrow Land. Pukkelpop was voor ons ook een ongelooflijk belangrijke graadmeter. We speelden om half een ’s middags in de dance hall. Geen evident uur om te spelen in zo’n grote tent. We vroegen ons af of er wel volk zou zijn. Maar het stond stampvol. Dat was toch wel een belangrijke bevestiging dat we een aangang hebben en het toch wel goed doen.” Had je het ooit durven dromen? Wim: “Nee. Ik heb nooit gedacht dat we het zo ver zouden schoppen. We zijn een zevental jaar geleden begonnen als een jungle beat rave collectief en dan heb je andere perspectieven. Maar net zoals iedereen die met muziek en kunst bezig is, verleg je altijd je verwachtingen en doelen. We wilden internationale jungle dj’s worden. Dat is gelukt. We hebben getoerd in Amerika. Daarna zijn we dubstep beginnen maken en hebben we een live project met Selah Sue opgebouwd. Dat heeft de perspectieven doen veranderen.”

Wat vind je van de uitspraak dat dubstep de nieuwe rock ‘n’ roll is? Wim: “Dat geloof ik zeker. Er is een tendens. Er waait een nieuwe wind. De backbeat, het accent op de derde tel, is heel belangrijk geworden. In techno en house was er altijd sprake van four to the floor: het accent lag op elke tel. Die accenten zijn nu veranderd. Je kan nu een heel andere feel geven aan dansmuziek.En dan voel je dat dubstep een ongelooflijke invloed heeft gehad op producers en jongerencultuur tout court. Daarom kan ik wel begrijpen dat mensen dubstep zien als de nieuwe rock ’n roll.” En hoe zie jij Converse? Wim: “Ik associeer Converse vooral met rockers. Maar ik ben blij dat we toch mooi als eerste staan op de nieuwe Beats-mixtape van Converse.”

AKS

Zaterdag 24 november Charlatan, Gent Bombay Sh ow Pig (NL ) Oscar & Th e Wolf (BE ) Donderdag 29 novemb er Trix, Antwer pen Kroons (NL ) SKIP&DIE (NL) AKS (BE)

| | | | | | | | | | | | | | |

+ PETER BRODERICK

ALABAMA SHAKES + DYLAN LEBLANC THE VAN JETS HOOVERPHONIC ‘SIT DOWN AND LISTEN 2 HOOVERPHONIC’ THE CIVIL WARS + MATTHEW AND THE ATLAS SHANTEL SHACKLETON + LUMISOKEA DJANGO DJANGO + EAUX BERLAEN BEACH HOUSE + HOLY OTHER SYNTHERKLAAS ZAPPA PLAYS ZAPPA OPETH + SPECIAL GUEST ANATHEMA JESSIE WARE COCA-COLA SESSIONS: MAYA’S MOVING CASTLE + IAN CLEMENT BAT FOR LASHES + RACE HORSES

I Love Techno 10

november

Flanders Expo, Gent

Op tien november kleurt Gent weer even mooi als een regenboog. Want de Yellow, Green, Orange, Red en Blue Room van I Love Techno zijn weer helemaal terug. Met een line up waar iedereen spontaan van gaat stuiteren. En met een optimale benutting van de Expo, want één van de vijf rooms verhuist naar de grootste hal. Dat is dus extra veel plaats voor extra veel feest. In de Yellow Room zweet je je te pletter op vaste waarde Boys Noize, die zijn homies Vitalic, Erol Alkan en Tiga meebrengt. In de Orange Room ga je loos op Belgische trots Netsky. Maar ook feestbeesten DJ Fresh, Flux Pavilion en Camo & Krooked brengen snoeiharde beats naar het Oost-Vlaamse. De Red Room kleurt bloedrood dankzij Dave Clarke, Len Faki, Gesaffelsein én de ILT Contest Winner. Een grotere explosie dan op Pukkelpop wordt verwacht van de Major Lazer crew in de Blue Room. Maar ook Nero, A-Trak en Sub Focus zullen aan vuurwerk niet onderdoen. Muzikale wondergoden Flying Lotus en Jamie XX laten je tot slot zweven in de Green Room. Samen met nieuw, opkomend en heel cool talent TNGHT. Zeker checken. Aan allen die nog geen ticket op zak hebben: een lap tegen jullie oren en een wijsvinger in jullie richting. Want voor maar 56 euro kun je naar I Love Techno. En voor 96 euro krijg je er een VIP behandeling bij! Voor meer info, surf naar www.ilovetechno.be

DECEMBER 06.12 | WAX TAILOR 07.12 | MONSTER MAGNET PERFORMING ‘SPINE OF GOD’ IN ITS ENTIRETY PLUS THE HITS + MY SLEEPING KARMA

Flying Lotus

Yellow Room Boys Noize (live), Vitalic (live), Erol Alkan, Tiga, Dr Lektroluv, Spank Rock (live), SCNTST, Raveyards (live)

Orange Room Netsky (live), Dj Fresh (live), Excision, Flux Pavilion, Zeds Dead, Camo & Krooked (dj set), AKS (dj set), NGA Sound

28.11 | LOWER DENS + KISS THE ANUS OF A BLACK CAT 30.11 | THREE MILE PILOT + JOE GIDEON & THE SHARK 30.11 | SX - ALBUM RELEASE SHOW + STUBBORN HEART 01.12 | WHY? + DEERHOOF + DIIV + BRNS + CLINIC

Red Room Dave Clarke, Joris Voorn, Chris Liebing, Len Faki, Gesaffelstein (live), Karenn (live), ILT Contest Winner

Blue Room Nero (dj set), A-Trak, Major Lazer (live), Dada Life, Sub Focus (dj set), The Magician, Moonlight Matters

Green Room Benga (live), Modeselektor (live), Jamie XX, Flying Lotus (live), TNGHT (live), Rudimental (dj set), Martyn (dj set)

Red Bull Elektropedia Room Killfrenz, Le Cousin, Supreems

T e k s t: ko e n c e u l e m a n t s

Alex Ridha, het burgerlijke alter ego van Boys Noize, kan je moeilijk een zittend gat noemen. Of misschien toch een beetje. Na zijn vorige plaat, ‘Power’, dook de sympathieke Berliner met een hele rits artiesten de studio in om er zich in de producersstoel neer te planten. Tussendoor bestierde Ridha nog zijn eigen label, Boys Noize Records, maar na bijna 3 jaar borrelde de goesting en de inspiratie weer boven. Dus sloot hij zich in het holst van de nacht op in zijn eigen studio om er aan zijn derde studioalbum te werken, die de toepasselijke titel ‘Out Of The Black’ (recensie lees je in de oktober-RifRaf, p26) meekreeg. Een ouderwetse splinterbom vol old school elektronica, die je op 10 november live op I Love Techno kan ondergaan. Maar eerst nog effe Alex bellen.

Toch nog ergens tijd gevonden om een nieuwe plaat op te nemen, Alex? Alex Ridha: “Tja, wat kan ik daar op zeggen? (lacht) De laatste jaren heb ik niet echt stilgezeten. Na ‘Power’ ben ik bewust met een aantal artiesten de studio ingetrokken. Om een betere producer te worden, maar ook om een nieuwe sound voor mijn eigen werk te ontdekken en ontwikkelen. Een heel verfrissende en leerrijke ervaring, zeker omdat ik met mensen als Spank Rock, Santigold en Scissor Sisters kon samenwerken. Dat ook iemand als Chilly Gonzales me vroeg, daar ben ik nog altijd heel gelukkig om. Al dat studiowerk inspireerde me om volop aan ‘Out Of The Black’ te beginnen.”

Een song voor alle moeders Wat heb je dan zoal geleerd? Alex: “Voor mij was een producer altijd iemand die de muzikale richting van een plaat bepaalde, meer in de klassieke betekenis van het woord dus. Maar door met iemand als Spank Rock samen te werken, bekijk ik het nu anders. Naeem Juwan is echt een crazy mind: heel wispelturig, iemand wiens gemoed op elk moment kan veranderen. Daardoor was het voor hem heel moeilijk om zijn plaat af te werken. Net zoals bij Scissor Sisters. Dacht Jake Shears eraan om een hevig dansnummer op te nemen, dan kozen de anderen voor een rustige song. Wilde Jake een gitaarsong voor alle moeders ter wereld schrijven, dan mocht het voor de rest iets ruiger. Dan heb je als producer de keuze: ofwel word je de marionettenspeler die aan de koortjes trekt, ofwel laat je de artiest beslissen. Je mag best veeleisend zijn, maar uiteindelijk moet het uit de muzikant zelf komen. Muziek blijft één van de puurste en eerlijkste dingen die een mens kan maken. Het gevoel moet juist zitten, anders hou je jezelf voor de gek.”

Ik heb het graag ruw Geen kletterende ruzies meegemaakt? Alex: “Maar nee, die gasten zijn allemaal superlief. Er is nooit iemand brullend de studio uitgestormd.” Laten we dan maar hebben over ‘Out Of The Black’, waar je vooral ’s nachts aan werkte. Waarom precies dan? Alex: “De nacht heeft iets speciaals, iets magisch. Kijk, voor mij begint de dag meestal pas rond de middag. (lacht) Daarna hou ik me dan bezig met mijn label, wat ook steeds meer aandacht vraagt. Maar als ik dan ’s avonds mijn hond uitlaat, lijkt de wereld zo veel rustiger. Zoiets werkt heel kalmerend op mij. Pas dan voel ik die drang om de studio in te trekken en iets te gaan creëren. Muziek maken blijft een spontaan proces, iets waar ik mezelf moeilijk toe kan dwingen. Daarom is het voor mij zo belangrijk om een eigen studio te hebben, zodat ik zelf kan bepalen wanneer ik werk. En ja: when everybody sleeps, I can make lots of noise!” (lacht)

Op bezoek bij Snoop Dogg Op nauwelijks een paar maanden tijd heb je ‘Out Of The Black’ opgenomen. Wanneer wist je dat het goed zat? Alex: “Zoiets is gewoon een kwestie van je instinct te volgen. Ik heb bovendien het geluk dat ik een track vrij snel kan afwerken, zeker als de inspiratie er is. De meeste van mijn

nummers bestaan slechts uit 2 of 3 elementen, want bij mij draait alles om de sound. Als iets goed klinkt, dan voel je dat gewoon. De tracks mogen iets vuigs en ruws hebben, zo heb ik ze het liefst. Als dj ben ik ook geen fan van die mooi afgewerkte nummers. Het klinkt misschien als een cliché, maar mijn gehoor vertelt me alles wat ik moet weten. Daar heb ik altijd al op vertrouwd en tot nu toe hebben mijn oren me zelden ontgoocheld.” (lacht) Met deze plaat keer je, volgens mij, terug naar de roots van de elektronische muziek, net nu het meer mainstream is dan ooit. Alex: “Voor ‘Out Of The Black’ speelde ik wel met dat idee, maar het was toen geen doel op zich. Maar naarmate het album meer en meer vorm kreeg, kwam die sound van vroeger steeds meer naar boven. Op sommige nummers van ‘Out Of The Black’ heerst er echt zo’n old skool vibe. Want ook al is elektronische muziek tegenwoordig overal, veel tracks klinken me te commercieel. Dus wou ik echt weer vanaf nul beginnen. Om een stap vooruit te zetten, moet je er soms eentje terugzetten. Wat ik trouwens om de zoveel jaren opmerk, is die terugkeer naar de basis. Ik vertel je niets nieuws als house opnieuw terug is, en het weer klinkt zoals in de jaren ‘90. Er is steeds een cirkelbeweging. Ik heb onlangs een paar nieuwe tracks gehoord, en die klonken echt weer zoals de electro van vroeger. Iedereen brengt die oude dingen weer terug, al dan niet in een nieuw jasje. Ik prijs me gelukkig dat ik het al een paar keren heb mogen meemaken.” Een van die tracks is ‘XTC’. Daarin heeft David van Soulwax een bepaalde rol gespeeld. Alex: (lacht) “Onlangs moest ik ergens spelen en ik zocht iets simpels om mijn set mee te openen. Ik was met de vocals van ‘XTC’ aan het spelen, maar zonder resultaat. Dus stuurde ik het nummer maar eens door naar David, in de hoop dat hij me zou kunnen helpen. Hij was er dadelijk wild van: hij vond het een zalige, weirde track, iets geweldigs. Het toont nog maar eens aan hoe subjectief iedereen muziek beleeft.” Over subjectiviteit gesproken, hoe kwam je erbij om met Snoop Dogg een versie van ‘I’ll House You’ op te nemen? Alex: “We hadden elkaar al een paar keer ontmoet in LA en dit jaar heeft Snoop me uitgenodigd om een paar tracks bij hem thuis op te nemen. Best grappig eigenlijk, want ergens denk je bij Snoop Dogg aan sloten Crystal-champagne, een hoop bitches en dure auto’s, maar ik zag totaal iets anders. Bij Snoop thuis heerst er echt zo’n gangstasfeertje. Zijn appartement deed me zelfs terug denken aan de plek waar ik als 16-jarige mijn weed ging halen. Het was zo rauw en ghetto style. Kortom, the real deal!” Fo shizzle! Tot op I Love Techno.

on stage 10 november: I Love Techno @ Flanders Expo, Gent (w/ Vitalic, Erol Alkan, Tiga, Netsky, Dave Clarke, Major Lazer, Benga, Flying Lotus…)

homegrown

T e k s t: b r a m v e r m e e r s c h i f o t o : d r i e s s e g e r s

Een pure soloplaat waarop zijn stem en een akoestische gitaar alles vertellen: dat wou Bram Vanparys als opvolger voor zijn, vorig jaar nog door RifRaf bejubelde, tweede album ‘Eleonore’. Een zelfgetiteld werkstuk dat nagenoeg integraal tijdens één nachtelijke sessie in Mirwart in de Ardense Bossen werd opgenomen, zo blijkt. En een uitgepuurde folkplaat die klassiek maar bovenal authentiek in de oren klinkt. Leve de artiest en het album ‘The Bony King Of Nowhere’. RifRaf sprak met Bram Vanparys op het balkon van de Minardschouwburg in Gent, waar hij op woensdag 21 november zijn derde album voorstelt. Bram Vanparys: “Zijn er mensen die me afgeraden hebben een soloplaat te maken? Ik heb geen tegenreactie ondervonden. Voor hetzelfde geld breng ik vanaf nu alleen nog maar soloplaten uit. Ik weet het niet. Eigenlijk had ‘The Bony King Of Nowhere’ mijn eerste album moeten zijn. Eerst volledig uitvissen waar je je perfect goed bij voelt: dat is een goede manier om te starten. Ik ben het gewoon thuis alleen te werken. Misschien is dat ook de reden waarom ik op mijn eentje een plaat wou maken. Met de nummers van de eerste plaat had ik dat absoluut niet gedurfd. Vandaar dat ik nu zeg dat de nieuwe plaat een goede eerste plaat zou zijn. Op een bepaalde manier is het eigenlijk wel een debuutalbum. Ik zie dat zo. Voor mij begint het hier.” Hoe zou je jezelf dan definiëren als debuterende artiest? Bram: “Ik onderteken mijn brieven meestal met volkszanger. Ik zie me zo. En ik ben een singersongwriter. Maar dat is gewoon omdat ik het begrip singer-songwriter extreem letterlijk neem. Iedereen die nummers schrijft en die ook zelf zingt, is in mijn ogen een singer-songwriter. Ik definieer die term niet als een muziekgenre terwijl veel mensen dat wel zo bedoelen. Zonder hoogdravend te willen zijn over mezelf is het eigenlijk gewoon mijn wens tijdloze muziek te maken. Met tijdloos wil ik niet beweren dat mijn nieuwe plaat de tand des tijds zal doorstaan maar ik wil wel dat ze niet gedefinieerd is in de tijd. Dat je er niet echt een idee hebt van wanneer de plaat dateert. “

voor mij omdat je dan te weinig beweegt. Ik heb de buitenlucht nodig. Als je op het land aan het werken bent, heb je extreem veel tijd om na te denken. Op een gezonde manier. Je bent nooit aan het piekeren maar op den duur zit je wel in een soort trance. Het feit dat je beweegt, zorgt er voor dat je geest zich ontwikkelt. Dat werkt inspirerend voor mij. Dan maak ik speciale stoffen aan in mijn hoofd die er voor zorgen dat ik volledig tot rust kom. Ik kom veel meer tot rust door op die boerderij te werken dan door de hele dag in mijn zetel te zitten en niets te doen. Daar word ik gewoon super zenuwachtig van.” Het rurale en het bucolische zit ook wel in je muziek. Volksmuziek op zijn best? Bram: “Volksmuziek is goed, hè. ‘The Bony King Of Nowhere’ is een redelijk persoonlijk album. Ik ben opgegroeid op den buiten. Ik snak er naar om er weer te wonen. Die sfeer zit ook in de muziek die ik maak. Ik ben vrij veel solo op de baan en dan zoek ik ook altijd de rust op. In het voorjaar zat ik drie weken in Italië. Ik heb er voortdurend voor gekozen om de weg die je in twee uur kan afleggen in vijf uur te doen via de binnenbaantjes. Roadtripachtig, hè. Dat werkt zeer inspirerend voor me. Je komt op heel veel verschillende plaatsen, het landschap verandert constant en je krijgt op een heel positieve manier heel veel prikkels. Niet de prikkels die internet je geeft maar gewoon het leven zelve, eigenlijk. Het toeval wil dat de folkzangers van vroeger ook veel reisden en op het land werkten. Het is niet zo dat ik dat bewust opzoek maar omdat ik opgegroeid ben op een boerderij heb ik daar ook voeling mee.” “Mijn nieuwe plaat is nogal autobiografisch. En universeel. Omdat ik ook maar gewoon één van de zeven miljard mensen ben die hier rondlopen. In the end bewandel ik ook maar gewoon hetzelfde pad. Je groeit op in een gezin, je verzamelt vrienden rond je en je gaat relaties aan. Dat is in wezen wat de meeste mensen op deze planeet doen. Iedereen weet wat het is om familie en vrienden te hebben.” Maar niet iedereen slaagt er in zoals jij een volledige plaat - op één song na - tijdens één nachtelijke sessie op te nemen. Bram: ”Dat is me toch gelukt. In Mirwart in de Ardennen was ik nochtans eerst elke dag een nummer aan het opnemen. Dat leek goed te lopen. Ik had van alle nummers enkele degelijke versies maar op een ochtend beluisterde ik alles en ik vond het resultaat megaslecht. Het ademde niet, er zat weinig inspiratie in, het klonk niet logisch en het was niet coherent. De nummers hadden hetzelfde gevoel als ‘Eleonore’, mijn vorige album. En dat wou ik niet. Ik was teleurgesteld en terneergeslagen. Helemaal opnieuw beginnen: dat was wat ik echt wou. Ik dacht: ik ga alles deleten en twee dagen in de bossen wandelen om mijn hoofd volledig vrij te maken. Ik hoopte dat ik na twee dagen zin zou hebben om alles in één keer op te nemen. En dat was ook zo. Op een heuvel heb ik eerst nog naar een perfecte zonsondergang gekeken en dan ben ik er aan begonnen. (lacht) De dag nadien heb ik alles beluisterd en toen wist ik: voor mij is de plaat af.”

Veel reizen en op het land werken

Een plaat die los staat van het hier en nu? Bram: “De nieuwe plaat is niet echt in deze tijdsgeest gemaakt. Dat is misschien wel zo maar het is wél het album waar ik het meest trots op ben tot nu toe. Een artiest vindt zijn laatste plaat natuurlijk altijd zijn beste maar bij mij is het nu echt wel zo. (lacht) ‘The Bony King Of Nowhere’ ligt enorm dicht bij hoe ik ben. Van deze plaat weet ik dat ik binnen dertig jaar zal kunnen zeggen dat het toen het beste was dat ik op dat moment kon. Ik weet niet of ik dat ook over mijn vorige platen zal kunnen zeggen. Bij mijn eerste album heb ik zo’n beetje mijn gevoelens. (lacht) Pas op, het was nodig dat ik ‘Alas My Love’ maakte. Alles wat je doet, is noodzakelijk in het pad dat je aflegt. Ik speel ook nog altijd een nummer uit die plaat.” Naar verluidt heb je nu even geworsteld met een writer’s block? Bram: “Ik heb in 2011 de soundtrack voor ‘Les Géants’ geschreven maar daarnaast heb ik een half jaar lang super weinig persoonlijke nummers voor mijn nieuwe plaat geschreven. Toen ‘On My Way Home’, het laatste nummer op de plaat, af was, is het weer los gekomen. Daarvoor was er misschien toch wel sprake van een moeilijke en vervelende periode in mijn leven.” Je twijfelde aan je bestaan als muzikant? Bram: “Iedere artiest vult zijn bestaan als muzikant anders in. De meeste muzikanten hebben veel vrije tijd en kunnen daar zeer goed mee om. Ze gebruiken hun tijd om muziek te schrijven maar gaan ook op café en hebben andere vrijetijdsbestedingen. Hoeveel muzikanten zijn er niet die gitaarpedaaltjes bouwen in hun vrije tijd? Maar zelf wist ik gewoon niet wat ik moest doen. Je kan niet elke dag van negen uur ’s morgens tot ’s nachts muziek spelen. Ik deed dat wel en op een gegeven moment was ik geobsedeerd door het feit dat je elke dag muziek moet schrijven. Ik deed dat, maar op den duur kwam er niets meer uit. Een break inlassen bleek niet voldoende. Ik zat gewoon veel te veel stil terwijl ik dat gewoon niet kan. Ik ben iemand die van mening is dat je lichaam en geest volledig aan elkaar vastzitten. Als je lichaam stil zit, belandt je geest ook in een slaaptoestand. Stil zitten, werkt bij mij contraproductief. Ik moet gewoon kunnen bewegen en constant reizen en toeren.“ Of bioboer worden? Plots blijk je op een foto tussen de geiten te staan. Bram: (lacht) “Je hebt mensen die om rust te vinden, gaan mediteren of aan yoga doen maar dat is niets

The Bony

The Bony King Of Nowhere ‘The Bony King Of Nowhere’ PIAS

Lang duren de platen van The Bony King Of Nowhere nooit maar zeggingskracht hebben ze altijd. Zo ook ‘The Bony King Of Nowhere’, het derde en zelfgetitelde album van Bram Vanparys waarop in de beste folk-antholygy-traditie enkel zanglijnen en akoestische gitaartokkels te horen zijn. Beweren dat hij geen begeleiding nodig heeft, wil Bram niet maar dat hij beschikt over een gouden stem die zelfs een telefoonboek als een gedichtenbundel kan doen klinken, staat als een paal boven water. Alles wat er verder niet toe doet, is weg. Wat overblijft, zijn negen ontbeende liederen van een verhalenverteller die iedere plaat meer en meer tot de essentie komt. Je zou er de invloed van Leonard Cohen, Bob Dylan en een reeks oude folkzangers in kunnen horen maar The Bony King Of Nowhere is vooral meer en meer een merk op zich. Poëtisch, landelijk en tijdloos plaatje. (bvm)

on stage 15 november: CC De Woeker, Oudenaarde 16 november: Cinema Walburg, Hammont-Achel 20 november: CC Hasselt 21 november: Minardschouwburg, Gent 22 november: CC Den Amer Diest 28 november: CC De Werf, Aalst 14 december: CC De Bogaard, Sint-Truiden 22 december: CC Strombeek Zie www.busker.be voor meer data

King Of Nowhere

homegrown

T e k s t: W a r d D u pa n i f o t o : p h i l i p p e w e r k e r s

De zusjes Loesje en Martha Maieu zijn het gezicht van Blackie & The Oohoos. De Antwerpse groep rond de twee zwartharige nimfen grossiert op hun toepasselijk getitelde tweede langspeler ‘Song For Two Sisters’ in mysterie, schoonheid en verleiding. Het donkere en rijke geluid komt uit de knoppen van Pascal Deweze (Metal Molly, Sukilove, Broken Glass Heroes,...), maar vooral ook uit een groep in vorm. De zusjes wonen sinds kort samen met hun lawaaierig speelse hond Miel, die meer dan eens de getuige is van het ontstaan van nieuwe nummers, gekke ideeën en het levensritme van twee creatieve baasjes... Loesje Maieu: “Het begon allemaal zo’n vijf jaar geleden. Voor mijn eindwerk aan Studio Herman Teirlinck heb ik eigen nummers gemaakt. In die zomer is Blackie & The Oohoos ontstaan. Ik wou al lang samen met Martha iets doen. We hebben er muzikanten bijgehaald en samen zijn we beginnen bouwen aan die songs. We gaven ons eerste concert in het nu opgedoekte café Bottom Line in Antwerpen en we namen al vrij snel onze eerste videoclip op. “Daarna begonnen we langzaam aan te groeien. Een jaar later kwamen we terecht bij Bestov!, dat nog steeds ons managementkantoor is. Het duurde een tijdje voor we onze eerste plaat opnamen. Toen we de wedstrijd van Theater Aan Zee wonnen, hadden we de financiële mogelijkheid om aan ons eerste album te werken. Dat was gebaseerd op de nummers die ik gemaakt heb. Het nieuwe album is wel echt een groepsplaat.” Een groepsplaat, maar jullie twee zijn wel het gezicht van de groep. Loesje: “Dat is eerder een promotionele keuze. Twee meisjes... dat verkoopt goed! (lacht) Wij twee doen ook de interviews, maar ‘Song For Two Sisters’ is het werk van heel Blackie & The Oohoos.” De plaat klinkt minder lofi en is een stuk rijker van klank dan de vorige. Martha Maieu: “Voor mij klinkt hij vooral veel vrijer, omdat de nummers vaak ontstaan zijn door het jammen en improviseren op repetities met de hele groep.” Loesje: “De vorige plaat was meer songgericht. Pascal Deweze heeft de nieuwe plaat geproductet. Niet zoals vele producers vaak volledige nummers veranderen of zelfs terug van nul laten beginnen. Dat was bij ons niet het geval. De nummers waren af en de instrumenten en klanken lagen vast, daar moest niet veel meer aan gebeuren. We zijn nogal koppig. Alles moet zijn zoals wij het willen. Dat zorgt misschien vaak voor conflicten, maar op een positieve manier.”

steken en bijvoorbeeld melodielijnen laten vallen om zo ruimte te maken voor de strijkers. Als we allemaal tezamen spelen, kan het immers nogal bombastisch klinken. Maar het is erg plezant om te doen.” Het artwork van ‘Song For Two Sisters’ en de videoclip voor ‘Black Hole’ zijn prachtig. Loesje: “Dat is het werk van de kunstenaar Philippe Werkers. Uit de videoclip hebben we beelden genomen om het artwork van de plaat te maken. Philippe is een vriend van ons. Hij heeft ook onze promofoto’s gemaakt. We hebben wel eerst samen rond de tafel gezeten om een concept uit te denken. Dat hebben we een paar keer moeten doen; we willen het immers altijd veel te moeilijk maken. We hebben soms zoveel ideeën dat dit voor stress zorgt bij diegene die iets moet uitvoeren. Nu hebben we net onze tweede clip opgenomen voor het nummer ‘When The Light Falls In’. Het heeft veel tijd in beslag genomen omdat we zo veeleisend zijn, maar dat is niet per se negatief.” Jullie plaat komt nu ook uit bij een label. Martha: “Dat zal heel wat veranderen, hopen we.” Loesje: “Vroeger hadden we een promoman, maar dat liep niet zo vlot. We kregen niet zo veel aandacht, ondanks dat het feit dat we toch veel optraden. We deden het voorprogramma van Dez Mona, maar hadden dat eigenlijk helemaal zelf geregeld. Ik heb nu het idee dat het een stuk beter werkt en het vlotter zal lopen. We kijken er alvast erg naar uit.”

Positieve conflicten

Jullie zijn zussen, spelen in dezelfde groep en wonen nu ook samen. Maakt dat het moeilijker, of net omgekeerd? Loesje: “Het gaat heel goed op die manier. Uiteraard hebben we wel eens ruzie, maar dat is niet anders dan met de andere muzikanten. Net omdat we elkaar zo goed kennen, zijn we heel eerlijk met elkaar. We kunnen bij Blackie & The Oohoos helemaal onszelf zijn.” Martha: ”Nu we samenwonen gaat het musiceren zelfs nog vlotter dan voorheen.” Loesje: “We zien elkaar meer. Voor we samenwoonden zagen we elkaar voornamelijk op repetities...” Martha: “... en toen babbelden we alleen over muziek. Omdat we al lang samenspelen, is het gemakkelijk om een nummer rustig te ontleden. Je weet dat de bandleden het geduld zullen hebben om te luisteren. Ik durf dat bij muzikanten die ik niet goed ken, minder dan in mijn eigen groep. Het duurt bij ons ook erg lang om een nummer af te werken. We hebben vaak wel vijf verschillende versies van eenzelfde song. Bij Blackie moet je dus wel geduld hebben.” Op de koop toe speelt bijna de volledige groep ook bij Flying Horseman. Loesje: “Eigenlijk is het bijna net dezelfde groep, alleen Bert Dockx, de frontman van Flying Horseman speelt niet bij Blackie en beide groepen hebben een andere bassist. Maar eerst was er Blackie & The Oohoos. Toen is Bert nummers beginnen schrijven en brachten we zijn nummers als een trio. Martha, ik en Bert. Maar Bert is verliefd geworden op onze muzikanten. In het begin was dat niet makkelijk. Op de koop toe waren wij een koppel. Een vreemde situatie dus. Nu is het normaal geworden voor ons. Beide groepen hebben hun eigen plek gevonden, maar we liggen natuurlijk dicht bij elkaar. We hebben dezelfde muzikanten, managementbureau, boekingskantoor...”

Veel te veel ideeën Jullie gebruiken niet alledaagse instrumenten, zoals de ondes martenot. Loesje: “Dat is een oud, barok instrument dat qua klank gelijkt op de theremin. Het is een van de eerste elektronische instrumenten. We gebruiken het klavier wel op de plaat, want het is nogal een omslachtig ding. Het duurt bijna een halve dag om de ondes martenot op te warmen. We gebruiken hem wel in een soort zijproject van ons, waar we nummers samen met een strijkkwartet en de ondes martenot spelen. Het project is ontstaan dankzij de organisatie van de concertzaal de Brakke Grond in Amsterdam. Zij hadden een budget vrijgemaakt voor ons, waar we iets mee mochten doen. We wilden altijd al eens samenspelen met strijkers. Een componist heeft toen arrangementen gemaakt voor een kwartet, die perfect bij onze muziek passen.” Treden jullie nog op in deze bezetting? Loesje: “We hebben een viertal optredens gedaan en in de toekomst zal dat misschien nog wel gebeuren, maar het is natuurlijk een kostelijk zaakje om al die muzikanten te betalen. Op onze plaat staan er geen strijkers, maar we zouden we er toch graag eens een album mee opnemen. Dan moeten we er wel meer tijd in

on stage 3 november: instore Fnac, Antwerpen 6 november: AB Flex (w/ Sophie Hunger) 10 november: instore Music Mania, Gent 15 november: Mezz, Breda 17 november: Don’t Hype Festival @ Vooruit, Gent (w/ Raketkanon, Flying Horseman, Love Like Birds, Pomrad, Team Panini, Waxdolls, ‘t Hof Van Commerce…) 22 november: Trix, Antwerpen (w/ Orphan Fairytale) 6 december: Brakke Grond, Amsterdam (w/ Ansatz Der Machine, Chris Kok & Civil Union) 8 december: Spiegeltent, Antwerpen 14 december: Glimps Festival, Gent (w/ Dans Dans, I Got You On Tape,Mary & Me, Roscoe, Oscar & The Wolf…)

Blackie & The Oohoos ‘Song For Two Sisters’ Unday/N.E.W.S.

De zusjes Maieu en hun Oohoos hebben op ‘Song For Two Sisters’ gekozen voor de donkere, mysterieuze benadering die ook broedergroep Flying Horseman karakteriseert. Een zelfde intensiteit, even geheimzinnig, maar dan toch ook anders. Hier staan de twee meisjes aan het roer om de bluesy gitaar, spooky synths en rollende drums in de goede richting te zingen met hun strelende stembanden. De Belgische Coco Rosietjes hebben de lofifolkliedjes vervangen door een meer duister en sexy variant. Cover ‘Chelsea Girls’ van Nico is een fris tussendoortje, maar past toch volledig in het geluid van de groep. Veel sfeer, kleine weerhaakjes en een stevig robbertje mysterieuze verleiding. Schone plaat! (dw)

Blackie & The Oohoos

homegrown

T e k s t: b r a m v e r m e e r s c h

‘Mister Lion’, de allereerste single, die ze nota bene uitbrachten zonder ooit live gespeeld te hebben, kreeg geen airplay. En de finaleplaats tijdens editie 2009 van het provinciale rockconcours Westtalent vonden ze top maar de buik en de neus van de muziek waren toen naar eigen zeggen nog niet helemaal gevormd. Tot zover de voorgeschiedenis in de luwte want sinds de oorworm ‘Black Video’ via vi.be on air aan Studio Brussel werd gesignaleerd, ging de bal aan het rollen voor SX. ‘Black Video’ werd een radiohit, de Kortrijkse indie-popgroep mocht het voorprogramma verzorgen van dEUS in het buitenland en de groep nam ruimschoots de tijd om een eerste album te maken. ‘Arche’, dat in Atlanta werd gemixt door Ben H. Allen III (Gnals Barkley, M.I.A., Animal Collective, Deerhunter,…) is dan ook een voldragen debuut. Een gesprek met Stefanie en Benjamin in hartje Kortrijk drong zich op.

Een spanningslijn in een lege ruimte is voor ons de horizon Stefanie Callebaut: “We zouden liegen als we niet een beetje hebben gezwoegd. In alles wat we doen, proberen we onze grenzen te verleggen en ons niveau te verbeteren. ‘Arche’ is gewoon het resultaat van keihard werken. En als je werkt, ga je omhoog.” Benjamin Desmet: “Het versterkt elkaar ook. Door meer kansen te krijgen, ontstaan ook nieuwe perspectieven. Maar we zijn ook kritisch. Als je wat overweg kan met een programma als Ableton kan je alles doen wat je wil maar dan moet je ook nog keuzes kunnen maken.” Stefanie: “En dat was het moeilijkste.” Opvallend: er mocht maar één iemand in jullie muzikale wereld binnentreden. Mixer Ben H. Allen III. Stefanie: ”Dat was een moeilijk gegeven. Gingen we alles zelf doen? Voor ons is het moeilijk om iets los te laten maar we dachten: als we iemand anders bij onze plaat betrekken, willen we dat het iemand is die ons enkele niveaus omhoog kan tillen. En toen hebben we een lijstje gemaakt van mensen waar we graag mee wilden werken. We hebben tien mailtjes verstuurd en iedereen reageerde. Dat was redelijk zot. Gareth Jones (Grizzly Bear, Depeche Mode, bvm) en Chris Coady (Telepathe, Gang Gang Dance, bvm) zagen het zitten maar timinggewijs lukte het niet. We wilden dat onze plaat hier verscheen in het najaar. Gelukkig was er vanaf het eerste gesprek meteen een klik met Ben H. Allen III. Hij stond sowieso helemaal bovenaan ons lijstje en hij snapte meteen wat we wilden.” Benjamin: “Hij heeft engineerwerk gedaan voor Puff Daddy en Christina Aguilera en hij is heel divers. Hij doet zowel hiphop als rock en weirde stuff. Werken met iemand die weet hoe hij bassen, drums en vocals moet opnemen: dat trok ons over

de streep. Hij blijft natuurlijk een Amerikaan. Ik denk dat we muziek nog altijd anders benaderen in Europa. In Amerika zijn ze wat ruwer en gaan ze sneller door de bocht bij het maken van keuzes. “Be brave”, zei Ben vaak. Je kan pas iets goeds doen als je beslissingen durft te nemen. We hebben heel veel zelf gedaan maar hij was een beetje de mentor op het gebied van beslissingen.” Stefanie: “En dat was ergens ook wel nodig anders waren we nu nog bezig aan de plaat. We zaten gelukkig in Atlanta en dachten: we zijn hier nu een maand en we gaan het album hier finishen.” Jullie hebben in het verleden al laten vallen dat de Brooklynn-scene rond MGMT en Yeasayer heel bevrijdend was voor jullie. Waren er ook gelijkaardige ontdekkingen in de aanloop van jullie debuutplaat? Benjamin: “De manier waarop Ariel Pink muziek maakt - hij komt ook uit de Pitchfork-Brooklyn-scene - was vorig jaar ook heel bevrijdend voor me. Hij bijft heel dicht bij zichzelf en zet zijn muziek ook op die manier op plaat. Zonder veel rekening te houden met hoe het zou moeten zijn. Daarom keken we destijds ook zo op naar de tweede plaat van Yeasayer. ‘Odd Blood’ was geen neo-folk meer. Dat album was freakier en futuristischer. Dat speelse futurisme zoeken we ook op. We kunnen dat goed vinden in de semi-synths die we intensief gebruiken: echte synths, maar dan met een digitaal geluid. Daarom zullen er wel wat invloeden van de jaren tachtig in onze muziek zitten maar nostalgie is enkel belangrijk in die zin dat geschiedenis belangrijk is voor de toekomst. Als ik geniet van een geluid, ga ik het vooral gebruiken maar een super geek op het vlak van synths ben ik nu ook weer niet.

Daarvoor ben ik nog te veel een rocker. (lacht) Een nummer als ‘Arche’ is nogal redelijk rock. Zelfs in ‘Gold’ zit in er de bridge een counterpunt dat wat naar grunge neigt en in ‘The Future’ hoor je misschien soul maar het nummer gaat op het eind over in een culminatiepunt dat een beetje naar Radiohead toe gaat. Maar onzelf durven heruitvinden is eigenlijk wat we vooral met SX willen doen.” Stefanie: ”Onze invloeden wegkaatsen en een eigen sound ontwikkelen. Horizonten aftasten en songstructuren uitdagen. Om altijd verder te kunnen gaan. Spanning creëren, is het doel.” Benjamin: “De spanning tussen het natuurlijke, het futuristische, het culturele en het machinale. Ik denk dat we altijd vanuit die invalshoek vertrekken. Zo heeft ‘Plateaux’ in de pure zin van het woord te maken met platentektoniek. Het nummer staat in het midden van het album en doet me denken aan de spanning van twee schuivende platen.” Heel intrigerend dat je muziek door een natuurkundige bril bekijkt. Benjamin: ”Dat is wel mijn dada. Ik heb filosofie gestudeerd en ben heel geïnteresseerd in die materie. Muziek is ergens ook chemie, natuurkunde, wetenschap en kunst. De kunst van de natuur. Ik denk dat Stefanie en ik elkaar veel aanvullen in de benadering van wat muziek is. Stefanie is dan vooral de buik en ik het verstand. Of omgekeerd. Dat is misschien de gemakkelijkste uitleg.” Stefanie: “Je moet wel opletten met wat je zegt, hè. De plaat heeft een breed kleurenpalet omdat we echt in alle muziekgenres een evolutie zijn gaan zoeken. Benjamin kan zich helemaal verdiepen in de herbeleving van Nirvana terwijl ik jazz of soul studeer. We ontmoeten elkaar in het midden en vanaf daar beginnen we te experimenteren.” Benjamin: “Soms moet je me wel tegenhouden. Anders maken we een grungeplaat. Maar SX is plus en min. S en X, hè.” Stefanie: ”Onze muziek is een magneet die we proberen uiteen te trekken. Zo wou Benjamin eerst een donkere new wave-clip bij ‘Black Video’ maar ik heb geijverd voor een zomerse clip.” Benjamin: “Met een nostalgisch Ibiza-sfeertje.” De lay-out van jullie debuutplaat heeft dan weer iets etherisch. Benjamin: “Toen we bezig waren met de videoclip van ‘Gold’ is het idee ontstaan dat die gouden bal het beeld van ons album moest worden. Ik benader het nu opnieuw wat filosofisch. Een spanningslijn in een lege ruimte is voor ons de horizon. Muziek kan op die horizon gaan staan. Dan krijg je nieuwe impulsen en ontstaan er verse creaties. Eén van die creaties is een gouden bal die uit de zee rijst en gelijk komt te staan met de horizon. En zo creëer je een nieuwe horizon en kan je weer verder. Het ontstaan: daar gaat onze cd ook over. ‘Arche’ is het Griekse woord voor beginsel. Die gouden bal is ons eerste feit. Het begin van iets - een baby, een eerste cd - is zeer mooi en je voelt je er super goed bij. Stefanie: ”Met een nummer als ‘Aurora’ beschrijven we het beeld van een ochtenstond. Alles is mogelijk: dat gevoel. Maar ‘Aurora’ is net zo zeer een liefdesverhaal… Benjamin: ”… over twee mensen die lang zijn uitgegaan en elkaar ’s morgens terugvinden bij het ochtendgloren. Stefanie: “’Aurora’ hebben we trouwens afgewerkt in Atlanta op de dag van de schietpartij in Aurora, Colorado tijdens de premiere van de batmanfilm The Dark Knight Rises. Heel raar was dat.” Benjamin: “Eventjes bad karma. Maar het is allemaal goed uitgedraaid voor ons.”

on stage 30 november: Autums Falls @ ABClub, Brussel (w/ Stubborn Heart) 22 december: Paradiso, Amsterdam (NL) 21 februari: Het Depot, Leuven 23 februari: De Kreun, Kortrijk 1 maart: Trix, Antwerpen

ROCK ★ BLUES ★ JAZZ ★ FUNK ★ HIPHOP ★ REGGAE

02/11 FLYING HORSEMAN (B) + SUBURB SONGS (B) 08/11 RONY VERBIEST & TRIO (B) 15/11 BOB BROZMAN (USA) 16/11 THE EXCITEMENTS (USA/SPA) 17/11 ISBELLS (B) + MAD ABOUT MOUNTAINS (B) 22/11 ERIC ALEXANDER - VINCENT HERRING QUINTET FEAT. HAROLD MABERN (USA) 24/11 VANDAL X (B) + KABUL GOLFCLUB (B) + BELIEVO! (B) + YAMANTAU (B) 29/11 IFA Y XANGO (B) 30/11 KRAANTJE PAPPIE (NL) 06/12 ZARZAMORA (ESP) 13/12 MISSISSIPPI SWIMMERS (B) 15/12 A BRAND (B) + POLAROID FICTION (B) 22/12 THE 5Z (B) 24/01 TOO NOISY FISH (B) 16/02 ABSYNTHE MINDED (B) 28/02 BRUSSELS JAZZ ORCHESTRA (B) 01/03 ARNO (B) 21/03 THE DUBTAPES (B) 27/03 AN PIERLÉ (B) 28/03 FLAT EARTH SOCIETY (B)

SX ‘Arche’

★ MEER CONCERTEN ONLINE !

Universal

Een gouden plaat voor hun gouden bal die uit de zee rijst: dat wensen we SX toe. Stefanie Callebaut en Benjamin Desmet bewijzen meer te zijn dan de successingle ‘Black Video,’ serveren pure pop met een jaren-tachtig-wave-factor en testen de grenzen van het genre af door via een hedendaagse productie en een creatieve aanpak met een psychedelische rand af te wijken van de geijkte structuren. Het titelnummer heeft een aan te bevelen Yeasayer-stempel, de instrumental ‘Plateaux’ is met een zweem Kraftwerk in technicolor vs zweefpop de vreemde maar ook weer passende rustpunteend in de bijt en ‘The Future’ heeft een fantastisch heerlijk tribaleindstuk in de aanbieding. En laten we vooral die sterke stem van Stefanie niet vergeten die net zoals de inventieve synths de ganse plaat van SX voorziet van een eigen sound. Knap debuutalbum. (bvm)

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

homegrown

T e k s t: J o h a n n e s D e B r e u k e r i f o t o : J e l l e V e r m e e r s c h

Het is al even geleden dat we nog van tomàn gehoord hadden, maar in de oktober-RifRaf gaf Lode Vlaeminck met Raketkanon al een duidelijk teken van leven. Nu komt hij samen met de rest van tomàn eindelijk weer met een eigen wapenfeit op de proppen: ‘Postrockhits Volume II’. De nieuwe plaat mag dan wel serieus klinken, RifRaf weet na het gesprek met Alexander, Lode en Wouter in café de Dulle Griet in Gent wel beter. Alexander Vanysacker: “Voordat we beginnen met uw vragen te beantwoorden, heb ik er nog eentje voor u. Nemen we het bier van de maand? ‘t Is Kappitel Blond en als je er één koopt, krijgt je er eentje gratis.” Wouter Vlaeminck: “Het is toch altijd plezanter om een interview te beginnen met een beetje nat op de lippen.” Welaan dan, santé! Jullie nieuwste plaat is trouwens wel een goede reden om op te drinken. Hebben jullie deze keer, net zoals bij de vorige drie releases, weer gekozen voor een conceptalbum? Wouter: “Neen, eigenlijk niet. Deze keer hadden we de titel ’Postrockhits Volume II’ al een tijdje. We hebben de liedjes gemaakt met die titel in ons achterhoofd maar zonder echt na te denken over postrock.” Lode Vlaeminck: “De vorige plaat bestond uit één stuk en deze keer wilden we eens een album met verschillende nummers op...”

Dat de beste moge winnen Alexander: “En dat is mislukt! (lacht) Er staan eigenlijk weer geen echte liedjes op. Het is te zeggen, toch niet volgens de traditionele liedjesstructuur.”

Warme rillingen In een oud interview las ik dat jullie de term postrock ongelofelijk irritant vinden en in een ander interview dat er voor de eerste die jullie nog eens vergelijkt met Mogwai een muilpeer klaar ligt. Is deze plaat nu jullie definitieve afrekening met het postrock-imago dat jullie meedragen? Wouter: “De titel is een beetje om te lachen. Als er niet echt gezongen wordt, weet je dat het sowieso weer in dat postrockhoekje gestopt worden. Wij wilden iedereen voor zijn door de plaat meteen zo te noemen.” Lode: “We zijn altijd al postrock genoemd. Ik ben echt benieuwd hoe ze ons nu gaan omschrijven. Het is een knipoog naar de mensen, maar het is absoluut geen postrock.” Wat is voor jullie dan postrock? Alexander: “Is het niet allemaal begonnen met Duran Duran?” Wouter: “Volgens mij is postrock toch echt begonnen met de Franse componist Maurice Ravel en diens Bolero. Dat is pure postrock! Dat nummer heeft zo’n gigantische climax!” Alexander: “Ravel die met postrock begonnen is, dat vind je niet terug op Wikipedia.” Op de nieuwe plaat hoor ik opvallend weinig gitaarwerk en opmerkelijk veel synths. Zijn jullie uitgekeken op de gitaar? Wouter: “Doordat we een beetje verslaafd zijn aan synthesizers hebben we ondertussen al zodanig veel synths dat het zonde zou zijn om dat allemaal te laten liggen en weer die typische gitaar boven te halen. (denkt na) Een synthesizer komt vaak over als een instrument waar je niet veel expressie in kan steken en ook dat het een koele sound heeft. Ik vind net dat we synths heel gezellig kunnen laten klinken.” Lode: “Met een synth kan je ook gewoon veel meer. Er zijn weinig dingen die plezanter zijn dan aan knopjes draaien. Je hebt een heel arsenaal aan klanken terwijl een gitaar toch altijd maar blijft klinken als een gitaar.” Alexander: “Wij zijn gewoon echte synthesizer-geeks. De filmpjes op Facebook (check de tomànslutz episodes, jdb) illustreren dit wel een beetje. We zijn echt slutz als het op materiaal en gear aankomt. Wij geilen daar op, dat is onze porno! Wij krijgen warme rillingen als we een schone synthesizer zien.” (lacht)

Het peloton Hebben jullie je naast die synths ook nog door andere zaken laten... inspireren? Lode: “Tijdens opnames luisteren wij enkel naar onze eigen nummers. Ik vind het vervelend om naar andere muziek te luisteren terwijl je zelf met muziek bezig bent.” Wouter: “Het West-Vlaemsche kleilandschap...” Alexander: “...en dat gecombineerd met de Ardense bossen. We zaten daar met z’n vijven in de studio, zonder contact met de buitenwereld.” Wouter: “Je kon daar lange wandelingen maken tot aan de

voet van een windmolen. Als je dan terugkwam, had je weer inspiratie voor de plaat.” Lode: “Buiten ons vijven was er ook nog een muisje en Wouter is daar heel bang voor. Ken je die mevrouw van Tom en Jerry die altijd op haar stoel staat en haar rokken omhoog trekt? (Mammy Two Shoes, jdb) Dat is Wouter!” Wouter: “Jaja, maar naast de afzondering en het landschap is de koers ook een belangrijke inspiratie. We zijn allemaal koersfreaks.” Alexander: “Bram wel minder. Hij praat wel mee, maar hij weet niet over wat het allemaal gaat.” Wielrennen is echt wel het laatste waar ik aan denk als ik tomàn opleg. Wouter: “Dat kan ik wel begrijpen. In Gent is de muziekscene zodanig cool dat sport er niet bij lijkt te passen. Misschien is het te boers? Voor ons is dat anders. (denkt na) Die eenzaamheid van de renner die tijdens Parijs-Roubaix ontsnapt... Voor de live-set gaan we zelfs beelden gebruiken van het wielerpeloton en dat werkt echt wel goed!” Op de platenhoes staat dat het album het best ‘s avonds beluisterd wordt. Zelf vond ik het album ook goed klinken tijdens de treinrit Brussel-Antwerpen door de hoofdtelefoon. Is de luisteromgeving echt belangrijk voor jullie? Wouter: “Voor mij speelt het wel een rol wanneer je naar onze muziek luistert. Hier wordt het nooit gezegd wanneer je naar een album moet luisteren. In India is dat bijvoorbeeld helemaal anders. Daar heb je muziek voor ‘s morgens, ‘s middags en ‘s avonds.” (ongeloof van de rest: “Heeft zich weer stiekem zitten voorbereiden?”) Lode: “Wat je van die hoofdtelefoon-plaat zegt, is wel waar. Ik nodig de mensen uit om de cd met een hoofdtelefoon te luisteren want dan hoor je dat de plaat rond je hoofd dwarrelt. Soms hoor je ook dingen die achter je hoofd zijn. Zo krijg je een fantastisch 3D-geluid. (denkt na) Als je zo op weg bent met de trein en alles passeert langs je, dan heb je het ideale moment gevonden om naar de plaat te luisteren. Om nu weer die vergelijking te maken met de koers. Stel je voor, je rijdt op een druilige zondagmiddag met je fiets door de Vlaamse Ardennen met onze muziek die door je hoofdtelefoon speelt... dan komt onze plaat echt tot z’n recht!” Wie bezorgt Johan Vansummeren deze cd?

on stage 15 november: STUK, Leuven (w/ Raketkanon) 15 december: Glimpse, Gent (w/ Dans Dans, I Got You On Tape, Mary & Me, Roscoe, Oscar & The Wolf…) 25 januari: ABClub, Brussel 8 februari: De Kreun, Kortrijk

tomàn ‘Postrockhits Volume II’ Zealrecords/Konkurrent

Doping voor de muzikale geest en even stilstaan met de gedachten op volle toeren, dat is wat ‘Postrockhits Volume II’ is. De plaat telt acht nummers die het best als één geheel beluisterd worden. Met ‘Akiko’ (naar de Japanse pennenvriendin van tomàn) glijd je zachtjes af in hypnose want de wereld van tomàn lijkt het best te gedijen tussen droom en daad. Op het ritme van ‘Dododododo’ wandel je eenzaam verder naar het einde van de wereld totdat de drum ineens tussen je oren lijkt te plakken tijdens ‘The Wonder Of The Tortoise Tunnel’. Hier sluiten Lower Dens en Beach House zich bij je tocht aan. In ‘Mexiconcarne’ wordt het onderbewuste gepord met koortsachtige ritmes en tijdens ‘64 Bit’ wordt hierbij de verbeelding nog extra geprikkeld met bezwerende zang en soundscapes. De iets te lange outro van datzelfde nummer brengt ons terug bij de les en doet (jdb) inzien dat hij al 30 minuten naar buiten zit te staren, mét open mond. Intrigerende (hoofdtelefoon-)plaat!

01.11 MUJERES Es + WHATEVER Be 02.11 LIARS Us + THE HAXAN CLOAK Gb 02.11 MICACHU & THE SHAPES Gb 03.11 FRÀNÇOIS & THE ATLAS MOUNTAINS Fr 03.11 SOAN Fr 03.11 HAIM Us + DEATH AT SEA Gb 05.11 TWIN SHADOW Us + SAINT LOU LOU Se 06.11 SUSANNE SUNDFØR solo No 06.11 KEN STRINGFELLOW Us Ca Be 07.11 GODSPEED YOU! BLACK EMPEROR + BABY FIRE Koninklijk Circus

07.11 IMAGINE DRAGONS Us + VEGAS Be 08.11 LESCOP Fr 08.11 DAUGHTER Gb • SOLD OUT 18.11 DESTROYER Ca 19.11 THE SPINTO BAND Us Gb Us + 20.11 STEALING SHEEP /HORSE FEATHERS CROOKED FINGERS Us

20.11 VADOINMESSICO Gb 21.11 BETH ORTON Gb 22.11 DRY THE RIVER Gb 22.11 MYSTERY JETS Gb + OH OTHELLO Fr 23.11 PAULINE CROZE Fr 23.11 MAC DeMARCO Ca 24.11 YOUSSOUPHA Fr • coprod Skinfama 24.11 THE BOTS Us 25.11 THE LUYAS Ca + VALLEYS Ca 26.11 SÉBASTIEN TELLIER Fr • Koninklijk Circus 26.11 TWO DOOR CINEMA CLUB Ie + KOWALSKI Ie • SOLD OUT 27.11 TWO GALLANTS Us + TO KILL A KING Gb 27.11 GABRIELLE APLIN Gb 28.11 GRIMES Ca + PICTUREPLANE Us • SOLD OUT 28.11 RICH AUCOIN Ca + FANNY BLOOM Ca 29.11 OXMO PUCCINO Fr + MAI LAN Fr • Koninklijk Circus JENS LEKMAN Se + RAVENS & CHIMES Us• 29.11 coprod ToutPartout

29.11 ELISA JO Fr 30.11 DAPHNÉ Fr chante Barbara SHEARWATER Us - DARK DARK DARK Us 01.12 FATHER JOHN MISTY Us • coprod ToutPartout GREAT LAKE SWIMMERS Ca 02.12 ZAMMUTO Us - DUSTED Ca • coprod ToutPartout 03.12 MATT CORBY Au 04.12 BEN GIBBARD Us 04.12 DAN MANGAN Ca + JASON COLLETT Ca 05.12 SAULE Be 05.12 LOCAL NATIVES Us 06.12 MENOMENA Us 08.12 LOU DOILLON Fr 08.12 CARBON AIRWAYS Fr

…MEER CONCERTEN OP

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

homegrown

T e k s t: b r a m v e r m e e r s c h i f o t o : d r i e s s e g e r s

Verfijnde dwarsliggers die al jaren hun emoties uitstorten in pakkende songs. Eerst onder de naam Quetzal, dan het hier ten huize grijsgedraaide debuut ‘Farewell Masquerade’, geproducet door Tom Pintens, als In-Kata. Nu is er opvolger ‘Thanatopraxis’ waarbij de band bijna alles weer in eigen handen en die van vrienden nam. Het mixen werd uitbesteed aan Filip Goris (Triggerfinger) en de mastering aan Fred Kevorkian, die ook voor grootheden als Iggy Pop, Ryan Adams en White Stripes werkte. Het resultaat is een topplaat, al hebben we er wél 6 jaar op moeten wachten. Het eerste wat we zanger/gitarist Wannes Cré onder de neus schuiven, ligt dan ook voor de hand. Jullie zijn niet écht de meest productieve band. Wannes: ”Zes jaar is inderdaad héél lang, ja. De opnames hadden we al een hele tijd, maar we waren er niet 100 procent tevreden over. We hebben veel overdubs gedaan, zelfs hele stukken weggegooid en opnieuw opgenomen. Lang gesleuteld aan de mix, de mastering een aantal keren over en weer gestuurd en ikzelf heb ook écht veel tijd in de teksten en zangpartijen gestoken. Kijk, we hadden een collectief beeld van welke richting we met deze plaat uit wilden. Het moest een harde, ritmische plaat worden en het hele concept moest kloppen. We wilden geen enkele toegeving doen of genoegen nemen met minder. Het was een lang en vermoeiend proces, maar we zijn wel geslaagd in onze opzet. Het album klinkt helemaal zoals we in gedachten hadden.”

Schoonheid schepp Maar zo hard is ze dan toch niet geworden. Ook veel zachte weemoed, niet? Wannes: ”Dat zit er toch ook weer in, ja. (lacht) Vooral in ‘The Fable’ dan. Maar met hard en ritmisch bedoel ik geen ultrasnelle hardcore, eerder naar onze normen wat meer rechtdoor, minder psychedelisch en ritmisch strakker. De maffe ritmes zijn meer doordacht, zodat het toch op één of andere manier blijft swingen.” Je hebt ook een extra lid op synths en keys, die op het album toch niet zo prominent aanwezig zijn. Staat die jongen dan de helft van de tijd met z’n duimen te draaien? Wannes: ”Gerrit Muylaert is er bij gekomen na de release van ‘Farewell Masquerade’. We hadden toen nogal wat arrangementen en nieuwe songs met piano en keyboards gemaakt, die we live ook zo wilden spelen. De basis van ‘Thanatopraxis’ was toen eigenlijk al opgenomen. Gerrit heeft zijn partijen daarover ingespeeld en later hebben we die dan in het geheel geplaatst. Ze voeren zeker niet de hoofdtoon, maar ze zijn daarom niet minder essentieel. Bij de volgende plaat zal hij er uiteraard wel in het begin van het proces bij zijn en dus ook meer z’n stempel drukken.” Over nog eens zes jaar dan? Wannes: ”Dat zal deze keer hopelijk iets sneller zijn. En die zes jaar, daarin is ongelofelijk veel gebeurd. Mattias is bij Flying Horseman gaan spelen, Jorg heeft met Papermouth een plaat uitgebracht, ik heb heel veel geschreven en er zijn ook kinderen gemaakt. Dat moet ook gebeuren naar ‘t schijnt.”

Kindervragen Je bent zelf één van die vaders in de band. In hoeverre bepaalt dat vaderschap dan je kijk op de wereld en het tekstschrijven, want de lyrics zijn weer behoorlijk zwartgallig, niet? Wannes: (denkt na) “Goh, ik heb soms wel een donkere kijk, maar heb zeker geen aanleg voor depressies. Het vaderschap maakt de dingen wél tragischer, natuurlijk. Je probeert een mooie, lieve omgeving te creëren voor je kind, in de wetenschap dat de ruimere omgeving lang niet zo mooi en lief is. Dat geeft ook aanleiding tot kindervragen waar je heel moeilijk een écht eerlijk antwoord op kán geven. Waarom slapen er mensen op straat? Waarom zijn er kinderen die sterven van honger? Vanmorgen zei mijn dochter nog dat ze ‘t niet fair vindt dat mensen dood kunnen gaan. Daar kan je dan een héél verhaal aan ophangen, maar de essentie blijft natuurlijk dat iedereen uiteindelijk moet sterven. Dat kon ik haar toch niet vertellen.” De dood is blijkbaar ook een terugkerend thema op de plaat: de titel, afgehakte ledematen in ‘A Fur Called Louise’, zelfmoordpillen in ‘Cyanide Road’, ‘The Fable’ opgedragen aan een overleden vriend, en bij ‘Lullaby’ dacht ik onrechtstreeks aan je dochter. Wannes: ”Het idee was om van elke song een karakterschets te maken. In dit geval dus negen mensen die in een lelijke, veranderende wereld toch proberen er iets van te maken. Ze doen dat op een bijzonder

pen uit verderf

on stage 8 november: Trix, Antwerpen (w/ Codasync, DJ Butsenzeller) 16 november: JH ‘t Slot, Wortel 8 december: Groenplaats, Antwerpen

In-Kata ‘Thanatopraxis’ Eigen Beheer/Ber tus/V2 Records

De meest miskende band uit de Antwerpse onderbuik, heeft na lang wachten een nieuwe plaat uit. Wie voorganger ‘Farewell Masquerade’ kent, weet wat hen te wachten staat: ingetogen weemoed die slechts een spanningsboog is voor de van de daken geschreeuwde onmacht, wanhoopskreten over verdomd waanzinnige maar toch heerlijk groovende hooks en breaks, bij de kraag grijpende melodieën met een dynamiek die je zelden hoort. Brokken schieten in kelen als Wannes Cré de zijne open zet, clevere backings kruipen als bloedzuigers onder je huid en alles verschroeiende gitaren reiken ook glimlachend de Flammazine aan. Nu met nóg fijner uitgepuurde songs in een fantastische diy-productie, die zelfs de internationale top met z’n dure producers het nakijken geeft. Aangezien er geen contradictie meer schuilt in een term als Totalitaire Democratie, voeg ik graag de daad bij het woord in het voordeel van de goeie smaak; In-Kata nu nog langer negeren (ja, jullie zéker mainstream-pers en radio’s) is een misdaad, want dit is fucking straf spul! Handle with care. (boo)

MUZIEKODROOM

ongelukkige en tragische manier. Zo brengen we een collage van verschillende beelden uit een verziekte samenleving, een momentopname in personages gegoten. De kern was om uit inhoudelijke lelijkheid en verderf toch schoonheid te scheppen. Wat je zegt over ‘Lullaby’ klopt inderdaad; alles staat in brand en toch probeer je dat einde nog mooi te verpakken, en iemand te doen inslapen met mooie dromen. “‘The Fable’ hebben we inderdaad opgedragen aan een vriend van ons die zelfmoord zag als de enige manier om met het leven om te gaan. Dat zijn dan meteen de enige twee songs die dichterbij de realiteit en het persoonlijke komen, de rest is fictiever. Héél het ‘Thanatopraxis’-idee is gebaseerd op hetzelfde: lijken en lelijkheid opsmukken en er opnieuw iets toonbaars van maken.” Zware kost. Is het essentieel voor een band als In-Kata om zulke thema’s aan te snijden bij wijze van emotionele ontlading? Wannes: “Blijkbaar wel essentieel, maar ik zie dat niet als iets therapeutisch. Ik vind wel dat het ergens over moét gaan en dat mogen dan best zware thema’s zijn, zolang ze niet te beladen of belerend gebracht worden. Dat was zo’n beetje de oefening en ik hoop dat we daarin geslaagd zijn. De kritiek op zware onderwerpen is vaak dat het toch vooral plezant moet blijven. Ik vind dat een vreselijke gedachte. Artistieke uitlaatkleppen mogen gerust plezant zijn, maar moeten vooral ook confronteren, scherp zijn én een beetje pijn doen. We zoeken bewust die taboes op, omdat die vaak interessantere denkpistes opleveren.” Vloeit die kritiek dan niet voort uit een soort angst voor de confrontatie? Wannes: ”Ik maak mij geen illusies over het effect dat teksten of muziek op mensen heeft. Ik weet ook niet of het eigenlijk wel zo confronterend is. De schoonheid daarin ontdekken kost misschien wél wat moeite, en dat blijkt vaak te veel gevraagd. Dat gaat trouwens ook op voor de muziek op zich, die bijvoorbeeld moeilijk in een radioformat past, wegens het niet voor de hand liggende en grillige karakter. Voor mij zelf zijn het bijna dansbare popsongs geworden, voor veel mensen blijkt het toch moeilijk verteerbare muziek te zijn. Daar kunnen wij helemaal geen rekening mee houden. Al zou het in een ideale wereld natuurlijk zo zijn dat avontuurlijke muziek meer aandacht krijgt dan de zoveelste middelmatige doorsnee-band. Maar ook daar probeer ik niet teveel over te klagen.” Jullie artwork springt ook meestal in het oog. Bij ‘Farewell Masquerade’ was dat van de hand van Rachel Agnew, nu zag ik dat ook Jorg Strecker (gitaar), je broer Mattias Cré (bas) én een zekere Sophia Alix daar zich mee hebben bezig gehouden, en het mag er weer wezen. Wannes: ”Merci, die hoes is trouwens eerst in z’n geheel geschilderd op een mdfplaat van drie meter bij anderhalf, daar nog wat collages bij en dan foto’s van getrokken. Ouderwets handwerk dus, er is geen photoshop aan te pas gekomen.” Je hebt een sterke plaat onder de arm, die mooi verpakt is. Wat kan In-Kata zich nog wensen? Wannes: ”Een cliché, maar vooral veel spelen en toeren. In België gaat het moeizaam, maar we hebben terug contacten in Duitsland en Oostenrijk, dus dat komt wel goed.” We hopen het, ook voor ons eigen apenland.

NOVEMBER 02.11 VANDAL X BE + THE K. BE

NOISE UIT LIMBURG EN LUIK 20:00 — VVK 8,00 EUR / KASSA 11,00 EUR

03.11 RAVE OUR SOULS

RAVEPOCALYPSE — THE FINAL EDITION 22:00 — VVK 10,00 EUR / KASSA 15,00 EUR

04.11 TERROR USA

HARDCORE / HEARTBREAKTUNES 17:00 — VVK 15,00 EUR / KASSA 18,00 EUR

07.11 KEN STRINGFELLOW USA

THE POSIES! R.E.M.! 20:00 — VVK 7,00 EUR / KASSA 10,00 EUR

08.11 ROLAND TCHAKOUNTÉ CM

AFRIKAANSE BLUES / MOVE2BLUES 20:00 — VVK 12,00 EUR / KASSA 14,00 EUR

09.11

MAES BE.MUSIC STAGE: TWIN SHADES BE + THE GURU GURU BE LIMBOLINK PRESENTS: MIDNIGHT DIRECTIVES BE

VERS TALENT! 20:00 — GRATIS

15.11 DRIVE LIKE MARIA BE

STONER ROCK / NIEUW ALBUM 20:00 — VVK 8,00 EUR / KASSA 11,00 EUR

16.11 LESS THAN JAKE + MAD CADDIES US

17.11 RYAN BINGHAM US + VALERIE JUNE US

EMOTIONELE AMERICANA + BELOFTEVOL MEMPHIS BLUES TALENT 20:00 — VVK 10,00 EUR / KASSA 13,00 EUR

20.11 KATE NASH UK

BRITSE SINGER SONG! 20:00 — VVK 16,00 EUR / KASSA 19,00 EUR

23.11 A BRAND BE + POLAROID FICTION BE

ANTWERPS GITAARCIRCUS + MUZIEKODROOM RESIDENTEN 20:00 — VVK 14,00 EUR / KASSA 17,00 EUR

24.11 PVT AU

ELECTRONICA / WARP LABEL 20:00 — VVK 8,00 EUR / KASSA 11,00 EUR

27.11 MATTHEW DEAR UK

ELECTRONICA / LIVE 20:00 — VVK 9,00 EUR / KASSA 12,00 EUR

29.11 RACHEL SERMANNI SCO

PRACHTIGE BREEKBARE SCHOTSE POP 20:30 — VVK 7,00 EUR / KASSA 10,00 EUR

DECEMBER 07.12 FOR TODAY US

CHRISTELIJKE METALCORE / HEARTBREAKTUNES 19:30 — VVK 11,00 EUR / KASSA 14,00 EUR

08.12 DE BRASSERS BE + DOCUFILM

LIMBURGSE COLDWAVELEGENDE 20:00 — VVK 8,00 EUR / KASSA 11,00 EUR

08.12 WHATEVER!

WE ROCK THE NINETIES / THE WHATEVERS 22:00 — KASSA VOOR 00:00 5,00 EUR / KASSA NA 00:00 7,00 EU

13.12 JP SOARS & THE RED HOTS US

MOVE2BLUES 20:00 — VVK 10,00 EUR / KASSA 12,00 EUR

14.12 MAES BE.MUSIC STAGE + LIMBOLINK PRESENTS VERS TALENT! 20:00 — GRATIS

15.12 MANFRED MANN’S EARTH BAND UK

HART VOOR LIMBURG 20:00 — VVK 25,00 EUR / KASSA 30,00 EUR

20.12 KRAANTJE PAPPIE NL + ROBERTO TAN + DJ NITTY WOW

NEDERHOP 20:00 — VVK 11,00 EUR / KASSA 14,00 EUR

TICKETS: MUZIEKODROOM.BE Muziekodroom Bootstraat 9 3500 Hasselt

SKA PUNK FUN / HEARTBREAKTUNES 19:00 — VVK 17,00 EUR / KASSA 20,00 EUR

homegrown

T e k s t: b o o t s

Een muzikaal collectief zoals er helaas te weinig zijn, dat de grenzen van de muziekmakerij voortdurend aftast, naar de hand zet en verlegt, reeds 5 platen en evenzoveel jaren lang. Aandacht van media krijgen instrumentale bands zoals Codasync nauwelijks. Maar nu de nieuwe plaat ‘Pan Aroya’ een feit is - opgenomen in de Vantage Point studio van dEUS - vindt RifRaf de tijd rijp om deze avonturiers aan de tand te voelen. Aan het woord: de broertjes Jokke en Matthias Meersmans, respectievelijk gitarist en drummer van het vierkoppige ensemble. Matthias Meersman: ”En wat vind je van de plaat?” Euh, ik stel hier de vragen. Maar wat me opviel, is dat ze terug meer gecomponeerd leek. Matthias: ”We hebben daar altijd tussen gelaveerd, we doen dat bewust omdat we sowieso niet twee keer dezelfde plaat willen maken. Zo houden we het voor onszelf alvast interessant. Toen we ons debuut ‘Mows Arred’ opnamen, zaten we net in de periode van de overgeproducete platen die vol reverb en echo stonden. Wij hebben toen bewust geopteerd voor de droge klank van ons repetitiehok, we hebben toen zelfs het geluid van de gasmeter mee in de sound geïntegreerd. Voor ons klopte dat toen helemaal. Maar voor de opvolger ‘In Galoré’ hebben we dan wel de Motormusic studio geboekt en onze sound helemaal omgegooid: van droog en basic naar grootse arrangementen met blazers, piano en veel percussie. Onze derde plaat ‘Snacycod’ bestaat daarentegen uit een selectie van vele uren improvisaties: na die twee strakke platen eens zo leuk om aan te werken.”

Rock-’n-roll is véél te veilig

Had je nu dan écht de songs al op voorhand gearrangeerd, nog voor je de studio inging? Matthias: ”Ja, behalve dan het tweede nummer, ‘Scarab Robot Dance’, daar zit een nogal vrij en los thema in, waar we live altijd rond improviseerden. Dat was met deze aanpak één van de moeilijkste tracks om vast te leggen.” Jokke Meersman: ”We hadden ook weer zin gekregen om terug even naar de essentie te gaan van een nummer, onze essentie dan. Het klinkt allemaal weer wat uitgelijnder.”

Cyclus Ik wacht nog altijd een beetje op jullie synth-plaat, waar jullie op ‘Akronize’ dan toch al een klein voorsmaakje van gaven. Matthias: ”Misschien komt die er nog wel. We zitten nu aan het einde van deze cyclus van 5 platen die voor ons eigenlijk één geheel vormen. Er zijn namelijk veel muzikale thema’s die naar elkaar refereren, of op één plaat kort geïntroduceerd worden, om op de volgende in z’n volledigheid te verschijnen. We waren dikwijls de ene nog aan het mixen terwijl we de ander al aan het opnemen waren. Het lange epische slotnummer op het nieuwe album zou eigenlijk op ons debuut gekomen zijn, maar het was nog niet af. Zo is het einde van de cyclus ook weer een referentie naar het begin. Nu is er dus een plaat klaar, terwijl we nog géén concrete plannen hebben voor nieuw werk. Vandaar het einde van een cyclus. “Klinkt ingewikkeld, maar dat is voor ons een logische manier van aanpakken. Anders wordt het al snel saai en zit je in het stramien van de doorsnee popband; plaatje maken en dat dan twee jaar live gaan aframmelen. Wij houden niet van die veilige aanpak, en dat is mijns inziens dan

ook het grote probleem in de rock-’n-roll vandaag, iederéén speelt op veilig.” Was het voor jullie van begin af aan een bewuste keuze om instrumentale muziek te maken, of zitten er gewoon géén goede zangers in de band? Jokke: “We zijn daar nooit écht naar op zoek gegaan, we zijn gewoon muziek beginnen maken. Als er toevallig iemand had beginnen zingen of saxofoon spelen en dat paste in het geheel, dan zouden we dat behouden. Het feit dat er op deze manier géén echte frontman is, geeft dan weer een zalig gevoel van vrijheid.” Matthias: “Er zitten ook niet echt potentiële zangers in deze groep, maar er zijn sowieso in ‘t algemeen niet zo écht veel goeie zangers. En de échte topzangers vormen bijna altijd een groep rond zich om hun stem te dragen en niet andersom.” Jokke: “Het is niet zo dat wij per se de vaandeldragers van het instrumentalisme willen zijn, we luisteren niet bewust constant naar instrumentale muziek. We zijn zelf wel grote fans van jazz en elektronica, en in die genres staat niemand er ooit bij stil dat het meestal instrumentaal is. Bij rock blijft dat vaak toch iets lastiger.”

Een slappe generatie Maar droom eens hardop. Als je carte blanche zou krijgen om een vocalist te kiezen, wie zou dat dan zijn? Matthias: “Mike Patton of Maynard James Keenan van Tool bijvoorbeeld, maar dan niet als vast bandlid. Ik zou wel eens een plaat willen maken met op elk nummer een andere zanger of zangeres, kan wel tof zijn. Zoals Dub Trio, die een plaat maakt met Patton, maar live gaat spelen zonder zanger. Ik hou bijvoorbeeld ook van groepen met zangers die hun stem vooral als een soort ritmische textuur of sfeerelement gebruiken, zoals Meshuggah of heel wat black metalbands. Zelfs Björk doet ook regelmatig zo’n dingen – om nog één van onze grootste inspiratiebronnen te noemen.” Jokke: “Als wij dat zouden doen, zullen we onze aanpak ook helemaal moeten veranderen en wat meer ruimte voor de zang laten.” Dat kan wel meevallen. Ik hoor hier en daar wel een rif of melodielijn waar je een perfecte popsong uit zou kunnen distilleren. Matthias: ”Ik ben écht blij dat je dat zegt, want dat is blijkbaar een kant van Codasync die weinigen doorhebben. Iedereen catalogeert ons bijna automatisch als progrock, vanwege de complexiteit van sommige nummers. We zijn wel liefhebbers van de goeie prog, uiteraard denken we dan aan King Crimson, die in elk decennium wel iets vernieuwends bracht. Maar we houden evengoed van The Beatles. Het is dus niet dat we pop te min vinden. Aan iedereen die onze muziek te complex vindt, zeg ik dan graag dat hetgene je elke dag binnengelepeld krijgt wel heel erg simplistisch is. Op zich is dat ook niet fout, het geeft echter wél een vertekend beeld.” Klopt, gewoon afstand houden van mainstream media dan? Matthias: ”Of ze in je voordeel gebruiken. Ik las laatst een interview met Liesa Van Der Aa, waarin ze zei dat de artiesten moeten stoppen met erbij te willen horen en naar de normen van de industrie toe te werken. Eén van de weinige artiesten die media-aandacht krijgen, die zoiets durft zeggen. Zo’n artiesten kunnen misschien ooit nog eens een verschil maken, nu zijn we een slappe generatie aan het kweken.” Er waren ooit tijden dat je werd beloond als je afwijkend was. Matthias: “Inderdaad. Frank Zappa, Miles Davis of Jimi Hendrix waren er gewoon opeens terwijl niemand er op zat te wachten én trokken de aandacht. Nu moet je eerst geld hebben om artistieke vrijheid te kopen.” Jokke: ”Of de veilige herkenbare aspecten van de sixties worden netjes gerecycleerd, maar de experimenteerdrang die uiteindelijk de aanzet was tot véél goeie muziek, niet.”

Codasync ‘Pan Aroya’ Grovgast Enterprises

Een boeiend verhaal vertellen, met alleen maar instrumenten. Daar zijn de heren van Codasync alvast meesters in. De eerste track, met amper gitaar en drums, doet aan als een folky versie van het Franse Cheval De Frisé en gaat meteen naadloos over in de psychedelische bombast van ‘Scarab Robot Dance’, een track die een melodie herbergt die van Killing Joke had kunnen zijn. Verder nog muren van kippenvelgitaren, dubbele basdrumsalvo’s, subtiele intermezzo’s, banjo en blazers, metalriffs waar zelfs Pantera een stijve van krijgt, dronken gitaren over ontroerende pianopartijen en meer fraais. Rock die alle registers en subgenres verkent met steeds verrassende invalshoeken en wendingen, want hoorden we daar in ‘Chraham and Idonis’ geen stukje Ennio Morricone? Het nieuwe album klinkt alsof het de nieuwste sensatie op Ipecac is, maar is het werk van begeesterde landgenoten die het heft in eigen handen nemen, zonder compromissen. Muzikale Magellanen die zelf het ontdekken méér dan waard zijn. Door u bijvoorbeeld! (boo)

on stage 8 november: Trix, Antwerpen (w/ In Kata, DJ Butsenzeller)

FUIVEN, CONCERTEN, FESTIVALS ORGANISEREN: EEN PRAKTISCHE GIDS • Bij het organiseren van fuiven, concerten en festivals komen ontzettend veel dingen kijken: van het zoeken van een goede zaal (met milieuvergunning), het ontwikkelen van een goede communicatiemix en communicatieplan tot de opmaak van een begroting en de berekening van hoeveel volk je moet hebben om uit de kosten te geraken; van de praktische tips over hoe je een toog organiseert, over de omgang met vrijwilligers tot de indiening van fiscale fiches voor de vergoedingen aan artiesten; van de eerste brainstorm tot de evaluatie achteraf. Dat alles werkten we uit in deze praktische gids. Om deze praktische gids te schrijven, sloegen drie organisaties de handen in elkaar: Poppunt, het aanspreekpunt voor muzikanten en DJ’s, Formaat Jeugdhuiswerk Vlaanderen, de federatie van jeugdhuizen en jongerencentra en Fuifpunt, een initiatief van verschillende organisaties die zich in het verleden reeds individueel inzetten voor het fuifgebeuren in Vlaanderen. ••

AN G R

E R E IS

N volledig herziene uitgave

NUR 669 ISBN: 9789490825003

9HSTETA*icfaad+

ConCerten, fuiven, festivals organiseren. een praktisChe gids Poppunt, Formaat en Fuifpunt sloegen de handen opnieuw in elkaar voor een volledig herwerkte en up-to-date versie van de brochure ‘Concerten, fuiven, festivals organiseren. Een praktische gids.’. Een handleiding voor wie zich wil begeven op het – soms wat gladde – ijs dat het vak van een organisator is. Met aanpassingen van bedragen, contactgegevens, nieuwe wetten en reglementen (zoals die van geluidsnormen en gehoorschade die in 2013 in werking treedt).

Bouw je repetitieruimte. een praktisChe gids EEN PRAKTISCHE GIDS

h t kerstgesChenk voor muzikant en dj

DE MUZIKANTENGIDS IS HÉT HANDBOEK VOOR MUZIKANTEN EN DJ’S. VAN WAAR JE OP MOET LETTEN BIJ HET KOPEN VAN EEN TWEEDEHANDSINSTRUMENT TOT DE KLEINE LETTERTJES VAN HET PLATENCONTRACT: ALLES WAT JE TEGENKOMT IN HET MUZIKANTENBESTAAN WORDT HELDER EN OVERZICHTELIJK UITGELEGD. HOE BRENG JE MUZIEK OP DE MARKT? HOE GERAAK JE AAN MEER OPTREDENS? HOE HAAL JE MEER UIT INTERNET? WAT KAN EEN MUZIEKUITGEVER VOOR JE DOEN? HOE GERAAK JE OP DE RADIO? EN HOE BEREIK JE EEN DOORBRAAK IN HET BUITENLAND? UITERAARD KOMEN OOK BELASTINGZAKEN, BOEKHOUDING, HET KUNSTENAARSSTATUUT EN AUTEURSRECHTEN UITGEBREID AAN BOD. AAN HET EIND VAN HET BOEK LEGGEN WE DE BOEKHOUDING VAN EEN AANTAL PROFESSIONELE ARTIESTEN OPEN. HOEVEEL VERDIENT EEN TOP-DJ EN DOET DIE HET DAARMEE BETER DAN EEN POPZANGERES OF ROCKMUZIKANT? MET EEN UITGEBREIDE ADRESSENGIDS EN TAL VAN PRAKTIJKVOORBEELDEN IS DE MUZIKANTENGIDS EEN ONMISBAAR HULPMIDDEL, DAT THUISHOORT IN DE FLIGHTCASE VAN ELKE POPMUZIKANT.

DE STANDAARD

“BIJBEL VOOR BEGINNENDE MUZIKANTEN EN DJ’S” DE MORGEN

“GOEDE SONGS SCHRIJVEN BLIJFT HET BELANGRIJKSTE DAAR KAN DIT BOEK JE NIET BIJ HELPEN. VOOR HET UITWERKEN VAN EEN GOEIE STRATEGIE EN HET TIMMEREN AAN JE MUZIKALE WEG IS HET ECHTER EEN PERFECTE HANDLEIDING.” MILOW

JAN VAN DER PLAS IS DOCENT AAN DE ROCKACADEMIE (NL) EN PUBLICEERT REGELMATIG OVER DE MUZIEKINDUSTRIE.

TIJS VASTESAEGER BEANTWOORDT BIJ POPPUNT DAGELIJKS VRAGEN VAN MUZIKANTEN EN DJ’S, EN GEEFT LES AAN DE PHL MUSIC.

NUR 669

DE MUZIKANTENGIDS

“EINDELIJK EEN NASLAGWERK DAT ALLE VRAGEN BEANTWOORDT”

TIJS VASTESAEGER JAN PAULY

WIES CALLENS

Het vinden van een goede repetitieruimte is niet altijd evident, en wie droomt er niet van een eigen plek waar alles kan blijven staan en waar je ongestoord (en zonder te storen) muziek kunt maken? Deze gids legt je uit waar je op moet letten bij het bouwen van zo’n eigen ruimte. Met praktische schema’s, voorbeeldfoto’s, materiaallijstjes en handige tips. Veel succes!

de muzikantengids HANDBOEK VOOR MUZIKANT EN DJ JAN VAN DER PLAS TIJS VASTESAEGER

Alles wat je als muzikant, dj, band of producer moet weten over: jezelf promoten, een label oprichten, muziek leren spelen, het kunstenaarsstatuut, spelen in het buitenland, zelfstandige worden, online marketing, rechtsvorm, optreden, boekingen, belastingen en btw, management, platencontracten, auteursrechten, muziek & internet,...

de BroChures kosten Û 10, de muzikantengids wordt tijdelijk aan 20% korting verkoCht voor Û 21,50 alle puBliCaties zijn te Bestellen via: www.poppunt.be • 02 504 99 00 • info@poppunt.be

homegrown (on cd ) Amenra

Dirk Blanchart

‘Live’

‘Europe Blue’

ConSouling Sounds

SonoFab/Ber tus

Op de deze live-plaat weinig geapplaudiseer of aankondigingen, des te meer de botteling van de naar de keel grijpende sfeer die tijdens liveshows van Amenra boven de traag headbangende hoofden hangt. Dit is het eerste live-album van Belgiës meest intense doom/sludge/postmetalband. De nummers, voornamelijk gepuurd uit het album ‘Mass IIII’, werden opgenomen tijdens shows in Texas Necropolis in Athene, Stadsschouwburg van Kortijk en W2 in Den Bosch. De live-plaat van Amenra klinkt nog innemender, luider en verwoestender dan de studioalbums, en ook bij kalmere passages als bij ‘Aorte-Ritual’ kruipt de ongrijpbare, onrustige sfeer diep onder je vel. Het artwork van de plaat is duister, mooi afgewerkt en toont in zilvere lijnen de plattegrond van een kerk. Amenra kiest immers, als het even kan, voor minder voor de hand liggende concertlocaties als kerken, bossen en verlaten fabrieksgebouwen. Deze plaat is zeker niet alleen geschikt voor de aanhangers van de Church Of Ra. Dit is een kwalitatief hoogstaande live-plaat die alle liefhebbers van zware sferische muziek kan bekoren. (jp)

Aranis

Met deze heruitgave op cd duiken we de Belpopgeschiedenis in. De groep Luna Twist ontplofte op het hoogtepunt van de roem en ieder ging zijn eigen weg. Ook Dirk Blanchart. Zijn solodebuut ‘Europe Blue’ uit 1985 (op een Brits label) was meteen een schot in de roos en bevatte een aantal knappe singles zoals ‘I Don’t Mind (If The Sputnik Lands)’, ‘Cockpit’ en ‘Fool Yourself Forever’ (pure 80’s Roxy Music!). Je hoort aan de sound uit welke periode dit alles komt (die drums en die synthesizers!) maar je kan niet ontkennen dat onze man gevoel had voor goede popsongs. Dat zou hij later verder bewijzen met zijn eigen platen en ook via zijn (producers)werk voor o.a. Elisa Waut en Lenny & De Wespen. Natuurlijk is er bonusmateriaal: de b-kantjes van de singles, een aantal remixen en zelfs een onuitgebrachte live-demo met Blancharts versie van ‘Hejira’ (Joni Mitchell). Een verantwoorde re-release zeker gezien de hype rond de 80’s. Voor de fans vermelden we dat de hele backcatalogus van Blanchart via digitale weg beschikbaar is. Voor wanneer de comeback-tournee? (gtb)

Blister

‘Made In Belgium’

‘Facepaint’, ep

Home Records/AMG

Fak to Records

In het verleden reikte bassist Joris Vanvinckenroye (Troissoeur, BASTa!) het materiaal aan. Voor deze cd werd contact opgenomen met andere Belgische componisten die op dezelfde golflengte zitten en hen gevraagd een nummer te leveren. In dit geval staat namedropping meteen gelijk aan het vermelden van de verschillende invloeden en stijlen die hier bovendrijven. Dit zijn ze dan: Dick van der Harst, Geert Waegeman, Luc De Gezelle, Arne Van Dongen, Daniel Denis, Wouter Vandenabeele, Jan Kuijken, Roger Trigaux, Ward De Vleeschouwer, Wim Mertens en Joris Vanvinckenroye zelf. Omschrijvingen als nieuwe muziek, hedendaags klassiek of kamermuziek zijn allemaal van toepassing maar dit klinkt bovenal als Aranis. Belgische topkwaliteit over heel de lijn. (gtb)

In Brussel en Wallonië wordt wat afgerockt! Diep verstopt binnen de gordel en onder de taalgrens broeien diverse scenes van zware, vaak donkere experimentele rockbands. Af en toe barst zo’n band Vesuvius-gewijs uit, dat we de fall-out tot bij StuBru voelen. In dit geval kwam er gewoon een leuk pakje met de post op onze kantoren aan. Blister is een duo uit Brussel dat donkere, noisy, grungy stoner-bluesrock maakt. De de ‘Facepaint’ is niet meteen het meest originele plaatje, maar dat neemt niet weg dat de 7 songs die Blister presenteert de nodige schwung, groove en power bevatten. We beschouwen dit eerder als een indicatie van wat er ondergronds nog leeft op rockgebied in de hoofdstad, en het maakt ons alleszins nieuwsgierig naar meer! Rock on! (dg)

Are We Serious? ‘Are We Serious?’ Eigen Beheer

Ooit iets gehoord dat zowel uit het vaatje van The Shadows als Joy Division tapt? Haast u, dit is uw kans! Are We Serious? schudt een stuk of wat surfriffs uit op een jaren ‘70-klanktapijt. Deze ietwat rare combinatie klinkt bij momenten echt interessant. Luister hiervoor maar naar de nummers ‘Fireman’ en ‘Not A Fool’. Naast de vele goede bedoelingen valt ook op dat er nog veel werk aan de winkel is. Soms lijkt er aan hun instrumentenkennis nog wat te schorten en deze onzekerheid geeft de ep een amateuristische inslag mee. De naïviteit van jonge bands is dan wel iets schoons, tijdig ingrijpen is de boodschap als je onder de kerktoren vandaan wil. ‘Are We Serious?’ bewijst dat de band nog groeimarge heeft, maar evengoed dat de West-Vlamingen al op vruchtbare grond zitten. (jdb) gelooft in Are We Serious?

De Brassers ‘1979-1982’ OnderStroom

Deze fijne verzamelaar met werk van onze vaderlandse punk/ coldwave-trots uit de vroege jaren 80 kwam al in 2010 uit op vinyl, maar nu is er dus een cd-editie, die voor de gelegenheid werd opgeleukt met een documentaire (wat toch een beetje moeilijk is op een vinyl-plaat). De docu bevat interviews en live-beelden waarop je de heren vol overgave - en natuurlijk zowel in het Nederlanders als in het Engels en doorgaans flink van wereld - van jetje ziet geven en waarin ook het eeuwige conflict met hun uitvalsbasis Hamont (wat ooit heel even het punkcentrum van België was) uitgebreid aan bod komt. Perfect voer voor de fans kortom – en dat lijken er alsmaar meer te worden. (mb)

Bearskin ‘Bearskin’ Eigen Beheer

De grootste troef van het Lommelse viertal Bearskin? Zanger Sam Geraerts. Een nieuwe Nick Cave volgens sommigen maar ’s mans diepe timbre houdt nog meer het midden tussen het stemgeluid van Matt Berninger (The National), David McComb (The Triffids) en David Eugene Edwards (Wovenhand). Een vocale klankkleur die de epische rock en de postrock-sferen (zowel ingetogen als doortastend) van Bearskin nog meer karakter geeft. Geslaagd debuut. (bvm)

Black Box Revelation ‘Sweet As Cinnamon’, ep T for Tunes/PIAS

Hoeveel overuren draaiden Jan Paternoster en Dries Van Dijck vorig jaar in de studio van Alain Johannes? Genoeg om extra nummers uit te brengen, blijkt nu! Full album ‘My Perception’ uit 2011 vind je opnieuw in de winkelrekken, inclusief deze ep. En daarop bevestigen de jongeheren nog maar eens dat ze zowel kunnen scoren met een lange jam als met een speels radiohitje. Van de bluesy opener ‘My Girl’ krijg je het trouwens behoorlijk warm. De luchtige nummers die daarop volgen, passen dan weer perfect bij een broeierige zomerdag in Californië. Zeventien minuten sexy rock-‘n’-roll, als je het (jk) vraagt.

Dez Mona ‘A Gentlemen’s Agreement’ 62T V Records/PIAS

Nog maar net zijn we bekomen van de artistieke uppercut die Dez Mona uitdeelde met het gesamtkunstwerk ‘Saga’ en de bandleden staan alweer klaar om een nieuw muzikaal hoofdstuk aan hun carrière toe te voegen. Noch een vervolg op het opera-avontuur, noch een replay van de jazzy en cabaretachtige voorgangers van ‘Saga’. De tandem Gregory Frateur en Nicolas Rombouts laten voor het eerst 2 gitaristen (Tijs Delbeke en Sjoerd Bruil) in het Dez Mona-firmament toe en kondigen daarmee resoluut een meer populairder geluid aan. De opener ‘Soon’ reikt qua sound naar de hemel en zou zelfs op een Editors-plaat niet uit de toon vallen. Song ‘Suspicion’ solliciteert naar de titel van single van het jaar. In het eveneens groots opgezette ‘The Passing’ infiltreert een verstoord tango-ritme en zit er een stekelige gitaarsolo. ‘Fool’s Day’ zou dan weer op een jaren ’70 soundtrack gestaan kunnen hebben. En Stef Kamil Carlens (Zita Swoon) en Tom Van Laere (Admiral Freebee) verzorgen een gastrolletje in ‘We Own The Seasons’. Dat de link met het verleden niet volledig doorgeknipt is, bewijzen de songs ‘The Back Door’, ‘Funny Games’ en ‘A Gentleman’s Agreement’. Jazzy en ingetogen songs die een rustpunt op de toch wel uitstekende plaat vormen. Een nieuwe tour de force deze vijfde plaat van Dez Mona. (ow)

25 Goose ‘Control Control Control’ Safari Records/Universal

Deelde Goose met het debuut ‘Bring It On’ nog een regelrechte kopstoot uit, dan was opvolger ‘Synrise’ eerder een welgemeende aai over de bol. Wie de Kortrijkzanen in al die tijd zagen concerteren, wist echter dat ze een verrekt strakke set konden neerzetten. Dus leek het ergens niet meer dan logisch dat ze deze ‘Control Control Control’ live zouden inspelen. De vooruitgeschoven single ‘Real’ smukte zo al meermaals de vaderlandse radiogolven op. Net als het verwrongen baslijntje van ‘Control’ trouwens, dat vervolgens wordt verzwolgen door aanzwellende synths. Een klein orgasme voor wie de jaren ’80 een warm hart toedraagt. Ook ‘United’ raast verschroeiend hard door die tijdsgeest, terwijl de gestoorde synths van ‘Fatal’ en ‘Lucifer’ ongemeen hard kunnen snerpen. Waar ‘Modern Times’ en ‘Your Ways’ eerder de poppy toer opgaan, speelt op ‘Right In The Game’ het zwaardere gitaarwerk dan weer een prominentere rol. Met hun derde plaat proberen de gasten van Goose halsstarrig hun stevige livereputatie naar de studio te vertalen. Ze zijn er bijna, maar nog niet helemaal. (kc)

Maya’s Moving Castle Maya’s Moving Castle Unday Records/N.E.W.S.

Maya’s Moving Castle - finalist Humo’s Rock Rally en De Beloften in 2010 - presenteert na twee jaar schaven een eerste plaat. De songs zijn ontstaan op de zolderkamer van Anne-Sofie - de vrouw achter Maya’s Moving Castle - en ingeblikt met producers Stefan Bracke (Raveyards, ex-The Subs) en François De Meyer (Raveyards, Villa). De psychedelische clip van ‘Next Life’ kreeg al heel wat weerklank, en het ziet er naar uit dat Maya nog meer bijval te wachten staat. Onze favorieten? ‘War’, een erg donker sprookje, en ‘Feed Me’ waar gitaren en synths in overdrive gaan. Veelbelovend, al gaat de stem van Anne-Sofie soms wat vervelen. (rl)

Mosquito ‘Artificial Needs’, ep Eigen Beheer

Gorki ‘Anja vs. Ninja’, 2cd EMI

Toen in ’98 onder impuls van de platenfirma ‘Het Beste Van Gorki’ verscheen vond Luc De Vos dat veel te vroeg na vier studio-platen. Gelijk had hij want de nieuwe, dubbele en chronologisch gerangschikte verzamelaar ‘Anja vs. Ninja’ is gezien het ruime carrière-overzicht en het extra lovende voorwoord van belpopkenner Jan Delvaux een veel betere aankoop. Met 35 singles geplukt uit tien albums én het in Vlaanderen wereldberoemde b-kantje ‘Mia’ is de verse best of van Gorki allerminst een kat in een zak. (bvm)

Het zijn stilaan helden van het livecircuit aan het worden en ook op blinkende schijfjes blijkt het Leuvens duo Mosquito langzaam maar zeker de weg naar boven te vinden. Twee nummers lang wordt een voorsmaakje geboden op de stoner-noise-bom die hopelijk ons deel zal zijn in februari. Laat alvast uw exemplaar van ‘We Are Society’ opzijleggen! (jvb)

Oscar & The Wolf ‘Live At The [PIAS] Nites’, ep PIAS

Imaginary Family ‘Hidden Ep’ Unday/N.E.W.S.

Met vijf integere songs als visitekaartje introduceert de Gentse Joanna Isselé zich in het muziekwereldje. Een hoofdrol op ‘Hidden Ep’ is weggelegd voor de akoestische gitaar die ze voor haar 15de verjaardag kreeg en waarmee ze enkele jaren later al weet te imponeren. Ondanks haar linkshandigheid belette dit haar niet om op een rechtshandige gitaar te leren spelen. Door de sobere en minimalistische aanpak, stem en gitaar, zal een vergelijking met Soko, die dit jaar een plaat met een gelijkaardige sound uitbracht, niet te vermijden zijn. Maar door een paar extra instrumenten toe te voegen, weet Imaginary Family een sfeer te creëren die je ook terugvindt bij groepen als Amatorski. (ow) heeft er dus alle vertrouwen in dat Imaginary Family ons ook in de toekomst niet gaat teleurstellen.

Exclusief te vinden op Spotify: de derde ep van Oscar & The Wolf. Goed voor een selectie van vier nummers die de groep rond Max Colombie live speelde tijdens [PIAS] Nites in Openluchtheater Rivierenhof in Deurne op 25 augustus. De donkere popsongs ‘Orange Sky’, ‘Ribbons’ en ‘Wash Your Face’ stammen van de ep ‘Summer Skin’ en de pianotrack ‘Moonshine’ is een pakkende teaser (dat aparte stemgeluid van Max!) in afwachting van een full album dat in 2013 zou moeten verschijnen. (bvm)

The Red Rum Orchestra ‘Rise’, ep Internex terne

Klezmic Zirkus ‘Klezming Pool’ Home Records/AMG

Aan gekke en originele ideeën was er nooit tekort bij het bonte gezelschap van Klezmic Zirkus, ook nu niet. Cd-titel, hoes en vooral ook de muziek (waaronder een stukje Gustav Mahler) getuigen weer van een gezonde portie fantasie en relativeringsvermogen. Het uitgangspunt blijft nog steeds de klezmertraditie maar het kwintet stoeit hiermee dat het een lieve lust is. Natuurlijk horen we typisch melancholische passages en zitten er vrolijk huppelende melodieënlijnen tussen, alles echter telkens met dubbele bodems. Bovenal schipperen ze tussen FES-gekte en filmisch expressionisme dat perfect past bij F.W. Murnaus expressionistische zwart-witfilms. Alles wordt gebracht met een energieke punkattitude. Dat de groep in oktober te gast was in de Brusselse Recyclart zegt ook al veel. Er was tevens een nauwe samenwerking met niemand minder dan David Krakauer. Een verantwoord alternatief voor het amalgaam van groepen dat onder de noemer van Balkanmuziek gratuite feestmuziekjes serveert. (gtb)

Lumisokea ‘Selva’ Eat Concrete

Goed een jaar na ‘Automatons’ presenteert het Belgisch-Italiaanse elektronicacollectief Lumisokea een nieuw, kort album vol akoestische elektronica en statische hersenspinsels. Met ‘Selva’ sluimeren Koenraad Ecker en Andrea Taggi tussen de elektronische dub (een stuiterend nummer als ‘Veltro’ had zo van Pole of Senking kunnen zijn) en de musique concrète (zoals de abstracte opener ‘Diserta’ en de ijzige titeltrack). Terwijl ‘Selva’ nadrukkelijk naar een plaats in de Raster-Noton-catalogus lijkt te solliciteren verwijst ‘Lume’ zelfs even naar jazz, en valt daarmee jammer genoeg net iets te hard buiten de rest van het album. Veel kwaliteit bij Lumisokea, maar echt vernieuwen doet de band nog niet. (ts)

Na een eerste ep in eigen beheer verschijnt de tweede ep van The Red Rum Orchestra, een Gentse groep rond songschrijver/stripscenarist Peter Moerenhout, op het Franse label Internexterne. De vioolpartijen van Balthazar Montanaro zijn van wezenlijk belang voor de groepsound (folk met een rockinvloed) en Moerenhouts zanglijnen hebben soms iets met Belle & Sebastian. Spijtig dat de vocalen van ‘Book Of Mirrors’ een beetje ongelukkig klinken maar de walsen ‘Berçeuse Presque Heureuse’ en ‘Murphy’s Law’ en de single ‘Beg To Differ’ (‘Harvest’ van Neil Young meets Deadwood-sfeertje) maken veel goed. Check het gerust ook live tijdens de ep-voorstelling op 10 november in CC De Woeker in Oudenaarde. (bvm)

Redding ‘Redding’, ep Eigen beheer

De overtuiging waarmee Redding door middel van deze eerste ep aan de weg probeert te timmeren, is langs de ene kant bewonderenswaardig, maar aan de andere kant ook een beetje triest. Het voormalige Gipsy On The Rocks bevestigt wat we al wisten, namelijk dat de bandleden de klassiekers kennen én kunnen spelen. Het triestige is dat bluesrockers ook uit hun mond beginnen te stinken als ze hun eigen clichés, zoals overmatig drank- en tabaksgebruik, niet af en toe in vraag beginnen te stellen. Naast het déjà entendu-gehalte ontwaart (jdb) toch een leuk ep’tje. ‘Sleepwalking’ is een aangename binnenkomer die menig rock-’n-roll-liefhebber zal paaien. Ook ‘Pretty Mask’ bezorgt de volumeknop een lichte afwijking naar rechts. ‘Arsenic Anna’ start dan weer oninteressant om daarna op het rechte én keiharde pad te komen, iets wat we niet van het saaie ‘Hangman’ kunnen zeggen. Eervolle vermelding voor de dame achter de microfoon: geef haar een citroenthee met honing én een duet met Jon Spencer!

homegrown (on cd ) S.A. Barstow ‘Murmurations’ Eigen Beheer

“We were somewhere around Barstow, on the edge of the desert”. Teun De Voeght (aanvoerder van Shelter Tapes, finale Humo’s Rock Rally 2006) ontleende zijn alias S.A. Barstow aan de openingszin uit de film ‘Fear And Loathing In Las Vegas’, schrijft naar eigen zeggen “eenvoudige singer-songwriter-muziek” en schept een eigen sfeertje op zijn debuutalbum ‘Murmurations’ door tien gedichten van de Zweedse poëet en Nobelprijswinaar Tomas Tranströmer om te smeden tot akoestische gitaarliedjes (en een afsluitende pianotrack) die soms raakvlakken hebben met Sufjan Stevens (opener ‘A Page Of The Night Book’), Isbells (‘Winter’s Gaze’), The Tallest Man On Earth (‘From The Hill-Top’) en Bill Callahan (‘Through The Wood’). (bvm)

These Mountains Are Ghosts ‘Demon Horde’ Funtime Records

Enige tijd geleden waren we al vol lof over de demo die deze Limburgse band op ons losliet. Deze eerste langspeler, ‘Demon Horde’, lost de toen gecreëerde verwachtingen probleemloos in. We krijgen een kleine 40 minuten en 9 nummers die volgepropt zitten met ingewikkelde ritmes, psychedelische megariffs, hard-hitting posthardcore en dikke, succulente lappen sludgemetal. Net wat de dokter voorschreef! Onnodig toe te voegen dat hartlijders, K3-fans en mensen met achluofobie deze kelk beter aan zich laten voorbij gaan. Donder, bliksem, zwarte gaten en demonen die uit de krochten van de hel gekropen komen, bevolken de songs van These Mountains Are Ghosts. Fans van Entombed en het vroege werk van Baroness en Mastodon daarentegen, hebben er nu een stevige favoriet uit eigen land bij! (dg)

San Diablo ‘Ants’ Eigen Beheer

Fraai vormgegeven digipack in eigen beheer, met daarin een blinkend schijfje dat lekkere, strakke noiserock bevat met behoorlijk wat breaks en tempowissels. Het veel minder vaak gewassen Antwerpse broertje van het Engelse Poino zonder de frenetieke zang. Op het einde van het derde nummer, ‘Rotten Aap’, lijkt je cd te haperen, tot je merkt dat het de bedoeling is en die hapering feilloos overgaat in een kortstondige digitale beat - eigenlijk gewoon een aanzet voor het tweede rondje geniale pokkeherrie. Puik debuut van een band die zonder problemen naast pakweg New Bleeders mag gaan staan op Pukkelpop en probleemloos de Wablief-tent op z’n kop zal zetten. (boo)

SH.TG.N ‘Sh.Tg.N’ Moonjune Records

Achter SH.TG.N schuilen zes jonge wolven met diverse achtergronden. Onder hen Fulco Ottervanger en Simon Segers (beiden van Stadt en De Beren Gieren) en Antoine Guenet. Deze laatste is tevens actief bij The Wrong Object, een Belgische groep die al cd’s uitbracht bij het New Yorkse Moonjune Records. SH.TG.N past volledig in het kader van dit label dat grossiert in de meest extreme vormen van progrock en fusionjazz. ‘Sh.Tg.N’ is een splinterbom in elkaar geknutseld met stijlelementen uit voornoemde grensgenres alsmede uit metalcore en punk. Met aangepaste vocalen die uit de luidsprekers spatten en de nodige gitaarpieken. Live opgenomen zonder enige vorm van trucage en dan ook onverbiddelijk hard, luid en knallend als een Kalashnikov. (gtb)

Sherman ‘Rise’ Universal

Zijn metier leerde Steven Bossuyt in Londen, waar hij in 2009 optrad in clubs en bars. Hier evolueert zijn sound en hijzelf naar de groep Sherman. Zijn eerste singles, ‘On Your Side’ en ‘One Way Town’, werden opgepikt door BBC radio en ook hier bleven zij niet onopgemerkt. Een contract bij een major was het logische gevolg. Met ‘Rise’ stelt Sherman zijn debuut voor dat zich nestelt qua sound tussen Nona Mez en Milow. Sherman gaat op zoek naar de perfecte popsong en musiceert daardoor op zeer doordachte en afgemeten manier. Gitaar volgt naadloos de melodie, drums tikken beleefde ritmes en de zang is ingetogen. Eén uitzondering op de plaat: in ‘Avalanche’ lijkt een gepijnigde Sherman zijn ziel bloot te leggen en krijgen we een krassende en hoekige Neil Young-gitaarsolo. Daardoor lijkt het alsof Sherman voor de rest op veilig speelt zonder veel zin voor experiment. Niet erg als de composities straf genoeg zijn. Maar een nieuw ‘On Your Side’ hoort (ow) niet op de plaat en het oude is ook niet aanwezig. Geheel tevreden mag Sherman dan niet zijn.

Sukilove ‘Drunkaleidoscope’ Rough Trade

Het is al de vijfde plaat van Sukilove, de groep rond Pascal Deweze (Metal Molly, Mitsoobishy Jackson, Black Cassette, Broken Glass Heroes en nog een hoopje andere). Voor de gelegenheid is de groep uitgebreid naar twee drummers, wat het accent sterk op de ritmesectie legt. Zeker als er ook nog eens elektronische beats aan te pas komen. Vooral de gitaar is de grote aandachtstrekker met zijn strakke, psychedelisch wobbelende, freaky schreeuwend of gewoon funky jammende stemmingen. Funk, rock, psychedelica, krautrock... het zit er allemaal in. ‘Drunkaleidoscope’ is eigenlijk gewoon zot. Een plaat van een groep vrienden die zich in hun sas voelen en zich in volle overgave op hun instrument storten en hun volle goesting doen. Experiment en uitzinnigheid, maar toch altijd in een song gegoten. (dw)

True Bypass ‘Toby’ Jezus Factor y/Rough Trade

Intieme schoonheid. Chantal Acda, groepslid van Isbells, heeft er een patent op. Haar samenwerking met Lotte Dodion en Inge Bos op het ingetogen kunstwerkje ‘Nu Nog Even Niet’ was geen toevalstreffer want ook het tweede album van True Bypass is van een ongekend mooi niveau. Nieuw aan het verstilde folkverbond tussen Craig Ward (ex-dEUS) en Acda is dat alle teksten werden geschreven door de Engelse schrijver Toby Litt. En toch klinkt de break-up-plaat ‘Toby’ heel persoonlijk. Acda verpakt de treurige boodschap nooit op een tranerige manier, de akoestische gitaren klinken louterend en een sfeervolle bugel draagt treffend bij aan de warme mijmerplaat die ‘Toby’ is. (bvm)

Uberdope ‘Lelijk’ Fake Records

Jezelf de groepsnaam Uberdope aanmeten, schept meteen wel heel hoge verwachtingen. Spijtig genoeg kunnen de Gentse rappers die titel helemaal niet waarmaken. Een soepele flow bezit Uberdope nog wel en af en toe waait een goede mellow beat voorbij, maar daarmee hebben we het goede nieuws gehad. Wat doe je immers wanneer je wel kan rappen, maar in feite niets te vertellen hebt? Uberdope tracht zijn gebrek aan inhoud alvast te verbergen onder een overload aan halfslachtige grapjes en nietszeggende sneren naar vrouwen en onbekwame roadies. Ongetwijfeld grappig en onderhoudend voor de incrowd, maar als buitenstaander volstrekt oninteressant. (wd)

Wahwahsda ‘Radio Rum’ Eigen Beheer

Het stevig aan de weg timmerende Wahwahsda is bij deze aan zijn tweede plaat toe. ‘Radio Rum’ is een energiek gebeuren geworden waar met name reggae, hiphop (het combo doet het trrouwens zowel in het Engels als in het Algemeen Beschaafd Antwerps), een flard wereldmuziek en de occasionele gitaar in opduiken. De productie is niet helemaal je dat, al ligt dat waarschijnlijk vooral aan het feit dat het erg moeilijk is om hun stevige live-sound (tot nader order komt de groep vooral op het podium erg sterk uit de hoek) in een studio vast te leggen. Lekker schijfje dat (mb) vooral laat uitkijken naar een vers concert.

Winther ‘Winther’ Petrol

Er valt wat moois te ontdekken op ‘Winther’. De bitterzoete indie sound dankt enerzijds veel aan de bezielde zang van Wolfram Ghesquire, anderzijds is er de viool van Buni Lenski (Daau), die het geluid kruidt met vleugjes Balkan, folk en blues. Zo is er het aanstekelijke ‘Lost At Sea’, ‘God In A Bar’ had een song op de nieuwe dEUS kunnen zijn en ‘Annie’ rammelt als een Tom Waits-song. Indie is daarom misschien niet zo’n goede term om de muziek van Winther te klasseren. De sound is veel rijker dan een doorsnee gitaarbandje. Atypisch is ook dat een aantal songs moeiteloos de 5 minutengrens overschrijden zonder in gezeur te vervallen. Producer Wouter Van belle zegt dat het een groeiplaat is. Maar dan wel een waar de kwaliteiten snel en moeiteloos van te ontdekken zijn. (ow)

Ear t eam Jesse Boykins III & MeLo-X ‘Zulu Guru’ Ninja Tune/PIAS

Met enkele zeer te genieten albums wierp New Yorker Jesse Boykins III zich de voorbije jaren op als mogelijke next big thing in r&b-land. Maar ondanks z’n onmiskenbaar talent en de kwalitatieve output is Jesse vooralsnog niet richting Frank Ocean-achtige sterrenhemel opgestegen. Op ‘Zulu Guru’ verlegt heerschap Boykins enkele muzikale grenzen door ze simpelweg te negeren. We horen her en der op de plaat, in willekeurige volgorde: Afrikaanse percussie, new wave-synths, footwork/juke-stompende grooves, psychedelica, flikkerende beats als waren ze van The Neptunes, slow motion soul, dub en spoken word. Dat deze gozer zowat elk jaar een nieuw album inblikt, getuigt van de spontaniteit en de naturel waarmee al die muziekjes als kristalhelder bronwater in hem opborrelen. Fluweel in de keel, en een onophoudelijke, onweerstaanbare stroom aan goeie ideeën bevolken dit album waarmee hij eigenlijk zowat heel het veld achter zich houdt. Een van de strafste platen die we dit jaar al hoorden komt, lichtelijk verrassend en toch ook weer helemaal niet, van Jesse Boykins III & MeLo-X. Puik in de zevende graad. (mvm)

The Allah-Las ‘The Allah-Las’ Innovative Leisure/V2 Records

The Allah-Las is het gekende verhaal van een paar muzieknerds die in een platenwinkel werken en zelf een bandje opstarten. Met het verschil dat dit kwartet goed geluisterd heeft naar al het duistere sixtiesmateriaal dat in hun handen passeerde en het nadien op de juiste wijze assimileerde. ‘The Allah-Las’ klinkt dan ook alsof de plaat opgenomen was in de sixties toen The Rolling Stones, Van Morrison, The Troggs en The Byrds hun eerste successen boekten. Al deze invloeden hoor je hier terug, gekoppeld aan een extra snuifje westcoastpop en de nodige fuzzgitaren. De vloeistofdia’s, lavalampen en rookwolken denk je er meteen automatisch bij. En als we hier nog vermelden dat producer niemand minder was dan Nick Waterhouse, de man die met ‘Time’s All Gone’ de beste retrosoulpop van 2012 uitbracht, weet je genoeg. Hollen naar de platenboer want de eerste twee singles zijn al uitverkocht en werden heuse collector items. (gtb)

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

Anstam ‘Stones And Woods’ 50 Weapons/N.E.W.S.

Het serieel-releasende 50 Weaponslabel – in handen van de vettig gestoorde Modeselektor-dudes – brengt met Anstam een nieuwe splinterbom in stelling. Anstam is het geesteskind van Lars Stöwe, die een dik jaar na debuut ‘Dispel Dances’ al meteen aan een volgend hoofdstuk toe is. In de Berlijnse kunstscene onderging Anstam een rijpingstijd van ongeveer vijftien jaar, en ondertussen liet de man zich grondig inspireren door onder meer Squarepusher, Steve Reich, Frank Zappa en een onverkwikkelijke hap Noorse blackmetal. Om maar te zeggen dat ‘Stones And Woods’ verre van gefundenes fressen is voor de elektronica-liefhebber. Anstam hoedt zich ervoor om z’n tracks nokvol te stouwen met halsbrekende en pompende beats‘n- bleeps. Wél present: spannende plotwendingen en minimale uitstrijkjes met gitzwarte en onheilspellende breaks. Zo’n beetje à la

Shackleton, onze favoriete ruiter van de nacht. ‘Stones And Woods’ houdt zich op ergens tussen dubstep, industrial én ambient. Donker, experimenteel en beklemmend spul. (fp)

Balmorhea ‘Stranger’ Western Vinyl

De combinatie van klassieke muziek, postrock en indiefolk gitaargetokkel is misschien niet de meest originele, maar wat Balmorhea er mee doet is simpelweg mooi. Klanktapijtjes van gitaar, xylofoon, strijkers en fijne drumpartijen dragen bij tot de melancholische pracht op ‘Stranger’. Onder invloed van Tortoise-lid John McEntire worden de bolletjes wol soms al eens ontrafeld tot een iets avontuurlijker breisel. Zo wordt in ‘Fake Fealty’ al eens stevig op het distortionpedaal geduwd en vooral in ‘Artifact’ gaat het er al eens lekker agressief aan toe. Het eindverdict blijft voornamelijk warm, desolaat en mooi melodisch. Schoonheid, met nu dus ook al eens een portie lef. Sterke plaat. (dw)

Black Sun Empire ‘From The Shadows’ Black Sun Empire Records

Het Nederlandse collectief Black Sun Empire moeten we de drum’-n-bass-routiniers allicht niet meer voorstellen. De broers Micha en Milan Heyboer, aangevuld met René Verdult staken voor het eerst hun neus aan het venster tijdens de glorieperiode van pakweg 1999 tot 2003. Met hun ondertussen 5de studioalbum combineren ze het beste van die old school breaks en beats met de new school spielereitjes die vooral via de dubstep zijn binnengesijpeld. 12 kopstoten van tracks die de rauwheid van Bad Company, Ed Rush & Optical en ook een Skrillex weten te combineren met de flow van Andy C. Een pak minder gelikt dan de sound van de nieuwe garde (Netsky, AKS,…), maar met bakken cohones en compromisloos. Beats die je rond de oren kletsen, drops die je als een rollercoaster door de nacht slingeren en synths die tegelijk smooth zijn en je boxen aan flarden rijten: zo moet d&b zijn, jongens en meisjes. Black Sun Empire delivers! (mc)

Paul Banks ‘Banks’ Matador Records/Beggars Banquet

Het begint er sterk op te lijken dat zowel Interpol als de aanverwante projecten over hun hoogtepunt heen zijn. Hoe lang is het immers niet geleden dat of de band of frontman Paul Banks met een plaat voor de dag kwamen waar een jaar na de release nog naar geluisterd wordt? Even lijkt ‘Banks’ voor een kentering te zorgen, met beloftevolle single en openingsnummer ‘The Base’, dat net zo meeslepend is als de songs die, ondertussen alweer tien jaar geleden ‘Turn On The Bright Lights’ sierden. Helaas gaat het daarna beangstigend snel bergaf en komt Banks niet verder dan wat futloos herkauwen van het eigen geluid. Het is om de moed er van te verliezen. (jvb)

Bat For Lashes ‘The Haunted Man’ EMI

Natasha Khan heeft zich even moeten bezinnen in haar moestuin om de verwachtingen na twee succesvolle platen van zich af te schudden. Met ‘The Haunted Man’ kiest ze voor een iets meer ingetogen aanpak. Single en ballad ‘Laura’ is alvast het muzikale equivalent van Kahn zoals ze op de albumcover prijkt: naakt, breekbaar maar krachtig. ‘Oh Yeah’ is minder sober maar een pak spannender: in de achtergrond gonst het van jewelste. Titeltrack ‘The Haunted Man’ valt even bijna helemaal stil, maar wordt door roffelende drums en een gospelkoortje net op tijd naar een zinderende finale gestuwd. Jammer dat Khan ons niet met elke song weet te raken. Stiekem hadden we toch op iets meer gehoopt. (rl)

The Bewitched Hands ‘Vampiric Way’ Sony

Wij hebben het altijd wat moeilijk als een perstekst beweert dat indien band x of y Engels of Amerikaans was, die band zeker de cover van Rolling Stone of NME zou sieren. The Bewitched Hands is Frans en ziet die nationaliteit dus als een manco. Hun tweede album, ‘Vampiric Way’, is echter te zwak om ook maar enigszins op te vallen in een geglobaliseerde muziekscene. The Bewitched Hands brengen gladde popmuziek met een grote in-and-outfactor. De liedjes mikken overduidelijk op een lang verblijf in de schedelpan van de luisteraar, maar vijf minuten later zijn die nummers al volledig vervlogen. Dat komt omdat elk nummer opgesmukt wordt met auditieve nietigheden. Phoenix is Frans, speelt opgewekte popmuziek en schopte het al tot Rolling Stone én NME. Misschien moeten de mannen van The Bewitched Hands eens bij Phoenix op de koffie gaan? (dm)

Andrew Bird ‘Hands Of Glory’ Modulor Records/V2

Tijdens de tournee die volgde op het eerder dit jaar gereleasete album ‘Break It Yourself’,

bevatte de show van Andrew Bird een akoestisch setje. Met z’n allen rond een enkele microfoon werden songs in hun puurste vorm gebracht. Telkens bleek dit een hoogtepunt van de avond te zijn zodat besloten werd om acht nummers in deze rudimentaire setup op te nemen. Eén nieuwe song, covers van The Carter Family, The Handsome Family, Alpha Consumer en het bloedmooie ‘If I Needed You’ van Towes Van Zandt en nog enkel oudere songs van Bird zelf zorgen voor een geslaagd country-uitstapje. (ow)

Blackbelt Andersen ‘Blackbelt Andersen 2’ Full Pupp

Voor zijn nieuwe worp nam de Noorse muziekveteraan samen met Prins Thomas, toch nog altijd een beetje de - euhm- koning van Noorse spacedisco, wat oud materiaal opnieuw onder handen. Al vanaf de eerste, dwarrelende noot die ze uitademt, wikkelt ‘Blackbelt Andersen 2’ je in een warm klankentapijt van space en cosmic disco, waarin het fijn rollebollen is. Want ook al zijn de tracks niet vers geweven, vervelend prikken doen ze niet. Met opgesmukte franjes van balearic, glinsterende synthklankjes en gitaarrifjes en zelfs een streepje afro, levert Blackbelt hier een zeer beminnelijke verzameling tracks af, die allen perfect in het geheel opgaan. Met ‘Apenbaring’ mag het dromen beginnen, waarna ‘Kosmos’ zich aan een lekker uitgesponnen groove overgeeft. In ‘Langniappe Del 1 & 2’ laten het gerinkel van belletjes je langzaam smelten, terwijl met dat pompende baslijntje van ‘Stressa Ut’ de laatste ophoping van stress uit het lijf sijpelt. Deze ‘Blackbelt Andersen 2’ mag dan wel schatplichtig zijn aan de koning van de spacedisco, Blackbelt zelf is zeker een volwaardige kroonprins. (kc)

Blueneck ‘Epilogue’

Lento

‘Anxiety Despair Languish’ Denovali Records

Het Britse Blueneck is een postrockband die normaal best wat zang toelaat in haar geluid dat aansluit bij bands als Mono en Godspeed You! Black Emperor, maar voor ‘Epilogue’ maken de bandleden een uitzondering. Daarom beschouwen ze dit zelf ook niet als een volwaardig album. In tegenstelling tot hun ander werk is er hier ook meer plaats voor ambient- en pianopassages die niet noodzakelijk tot een climax moeten leiden. En je hoort ook dat dit geen volwaardig album is. Hun werk blijft ditmaal niet in de kleren hangen en dat is een beetje spijtig. Wat je wel voelt aankomen, zijn de mokerslagen van de Italiaanse avantmetalbende Lento. Ze zijn meester in het vermengen van prog, hardcore,

Earteam Daphni ‘Jiaolong’ N.E.W.S.

Daphni, zo heet het jongste speeltje van de immer briljante Dan Snaith aka Caribou, bekend van het uitgebreid bewierookte album ‘Swim’. De fans laafden zich eerder dit jaar al aan een bundel vooruitgeschoven Daphni-downloads – die bij wijze van overzichtelijke langspeler nu allemaal netjes geparkeerd staan op ‘Jiaolong’. De Canadese, (post)moderne messias van de dansmuziek baggert met Daphni kniehoog door een bruinig-elektronisch, met vuistdikke paddestoelen bedekt sopje. Maken de dienst uit op ‘Jiaolong’: aangeschoten house, tribale ritmes en jazzy psychedelica. Op de uitstekende binnenkomer ‘Yes I Know’ dans je jezelf een eerste poot af op. Een soul/housemonument in wording. Het startsein voor een dolle dronkemansrit langs een tiental klassieke tracks in wording. De morsige melting pot van Daphni kookt overtuigend over op ‘Ne Noya’ en ‘Pairs’, afrobeat op een bedje van gloeiende kolen. Een andere hoofdrol is weggelegd voor woeste, zwiep-bliepende acid, ter hoogte van ‘Pairs’ en het neurotische ‘Springs’. Quick & dirty, zo kondigen zich ook ‘Ye Ye’ en ‘Light’ aan. Of het ronduit fantastische, aan Mulatu Astatke appellerende ‘Jiao’, dat als een schroeihete, kapotte pingpongbal door de kamer stuitert. Heerlijk horendol worden we er van. Snaith/Caribou/Daphni is een volstrekt onnavolgbare, elektronische hub in z’n dooie eentje. Een muilpeer voor wie anders beweert. (fp)

sludge en doom tot complexe en uitermatende boeiende instrumentale oorvegen. Elke luisterbeurt is dieper graven en steeds meer heerlijk geschifte details blootleggen. Dit is ondertussen hun derde volwaardige plaat en voor wat ons betreft mag die gerust als hun (eerste) meesterwerk gesleten worden. Te ontdekken. (eb)

Jake Bugg ‘Jake Bugg’ Mercur y Records

Jake Bugg heeft een oude stem in een jong lichaam. Bugg is nog geen twintig, maar met zijn gitaarspel en schel stemgeluid flitst hij je vlot enkele decennia terug in de tijd - naar de beginjaren van de rock-‘n-roll. Geen wonder dat hij in april als voorprogramma voor Michael Kiwanuka aantrad in de AB. Het vlammende ‘Lighning Bolt’ (Johnny Cash meets The White Stripes) trapt dit debuut meteen verschroeiend op gang. Nadien zakt het tempo, maar niet de kwaliteit. Bugg is opgegroeid met Buddy Holly en Bob Dylan en dat kan hij op ‘Country Song’ en ‘Simple As This’ moeilijk wegsteken. Veertien songs krijgen we in totaal, meestal kort en recht-door-zee. Wij zijn fan. (rl)

bekende sterrenstelsels die luisteren naar namen met veel cijfers. Geen spek voor elke bek, maar als u zich binnenkort toevallig eens in een planetarium bevindt, bestaan er weinig platen die zoveel lasers door uw gezichtsveld zullen doen flitsen als deze ‘Elemental Themes’. Consequente stijloefening, op heroïsche en triomfantelijke wijze volbracht. Inspirerend materiaal voor elke aspirant-astronaut. Voor al de rest: gedoseerd gebruiken. (mvm)

Clinic ‘Free Reign’ Domino/V2 Records

De artrockers uit Liverpool komen aanzetten met hun zevende langspeler, waarbij o.a. Daniel Lopatin (Oneohtrix Point Never) achter de knopjes zat. We krijgen surrealistische teksten en minimalistische, stemmige en psychedelische muziekjes die vaak doen denken aan Suicide, The Residents en vooral The Doors. Niet onaardig allemaal (met name ‘Miss You’ en ‘Misty’ mogen er wezen), maar dat laaiende enthousiasme laat voorlopig toch nog even op zich wachten... (mb)

‘Who Needs Who’ Melodic

De sixtiespop viert hoogtij. Op zijn beurt flirt dit Canadese sextet met het kleurrijke erfgoed en refereert rechtstreeks naar garagerock, girlgroups en surfpop. Alsof Phil Spector terug de studio ingedoken is en een nieuwe demo opnam. Voor fans van zowel The Shangri-La’s als van The Coral en Inspiral Carpets. Zoals The Beach Boys ooit zongen (en nog steeds): “Fun, fun, fun”. (gtb)

Chrome Canyons

Darling Farah

‘Strange Grey Days’ Manimal

‘Elemental Themes’ Stones Throw

Een volgeladen kruiwagen nerdy retro-etravaganza komt met groot vertoon uw woonkamer binnengereden: deze ‘Elemental Themes’ van New Yorker Morgan Z aka Chrome Canyons dompelt de nietsvermoedende luisteraar bijna een uur lang onder in het neon/laser-universum van de meest baanbrekende muzikale uitvinding sinds opgespannen dierenhuiden: piano op elektriciteit. Analoge synths, Theremins en ander speelgoed met halogeengloed worden op zeer cinematografische wijze versmolten tot mini-soundtracks bij imaginaire sci-fi films. Dertien voldragen synth-popnummers lang baant Morgan Z zich in opperste concentratie en op extreem overtuigende wijze een weg tussen uit de kosmos neerdalende sterrennevel en glimmende planeetringen. Daar middenin zweeft de ruimtecapsule van Chrome Canyons, onverstoorbaar, op weg naar on-

dreunende synths, terwijl een housebeat zich op de achtergrond voortsleept: alleen hyperkineten worden er niet rustig van. Het complete tegengif krijg je in de maag gespitst door Pixelord. Zijn ontregelde breaks en overstuurde ritmes leggen de basis voor een geflipte ep die heen en weer stuitert als een vederlichte springveer. De beatbakker uit Rusland stuurt zijn hiphopbeats steevast door de versnipperaar en levert enkele fantastische flarden hypermoderne r&b af. Lekkerrrr. Helemaal ontsporen doet Reso. De Londense producer mikt met ‘Tangram’ op next level drum-‘n-bass maar neemt te veel hooi op zijn vork. Met clubfähige en bombastische tracks laat hij zijn spierballen rollen, maar al bij al gaat er weinig kracht uit van zijn in een fout trancejasje gehulde beats. Bummer!

Dark Dark Dark Walsend balanceren tussen indie-kamerfolk en cabaret-jazz: dat doen Nona Marie Invie & co op ‘Who Needs Who’, het derde album van Dark Dark Dark. Warme arrangementen en een sporadische fanfare zorgen voor een extra dimensie in het kleurenpalet van de groep uit Minneapolis maar het zijn toch vooral de pianopartijen en de aangrijpende zanglijnen van Invie die het karakter van de plaat bepalen. Alleen al omwille van de titeltrack, de bloedmooie single ‘How It Went Down’ en de wonderlijke parel ‘Hear Me’ verdient ‘Who Needs Who’ je aandacht. Schoonheid om te koesteren. (bvm)

Chains Of Love

‘Body’, lp

Pixelord ‘Supaplex’, ep

Reso

‘Tangram’ Civil Music/V2 Records

Als u geen tijd heeft om het weerbericht te volgen, hoef je ‘Body’ van Darling Farah maar aan één luisterbeurt te onderwerpen om te weten dat de winter voor de deur staat. De producer van Detroit stript het vlees van techno en house en slaagt erin om een atmosferische trip in elkaar te flansen die koude winternachten van de gepaste soundtrack voorziet. Ratelende drumloops paren met

‘Maths’ dan weer aan Daft Punk doet denken. ‘There Might Be Coffee’ mag dan wel commercieel klinken, het lijkt wonderwel te werken. Zimmermans electrohouse blijkt dan toch aanstekelijk genoeg om de kuitspieren op te warmen, zij het met tussenpauzes. Want geef toe, een muizenkop en een dansvloer: het werkt wel. (kc)

Debruit ‘From The Horizon’, lp Civil Music/V2 Records

Zoals zoveel debuutplaten gaat ook ‘From The Horizon’ van Débruit gebukt onder een karrevracht aan ideeën. De Franse producer ademt hiphop, verknipte elektronica, Afrikaanse tribale ritmes, wereldmuziek en jazz en weigert te kiezen: op zijn debuut giet hij alle invloeden eigenwijs in de blender. Resultaat is geen verfrissende cocktail, maar een dikke, moeilijk verteerbare brei met brokjes robot funk (‘Afro-Booty Musique’), analoge klankexperimenten (‘Zef’) en tot bleeps verkapte techno (‘Marabout’). Straf hoe Debruit op één plaat twaalf verschillende muzikale landschappen verkent en een futuristisch getinte plaat uit z’n mouw schudt. Het gebrek aan consistentie is daarbij niet meer dan een detail waarover alleen hokjesdenkers zullen struikelen. (wd)

Deison Dead Fingers ‘Dead Fingers’ Affairs Of The Hear t

Zij (lieflijke zanglijnen) speelt in de begeleidingsband van haar zus Maria Taylor, hij (kenmerkende nasale stem) maakt deel uit van Conor Oberst z’n Mystic Valley Band en samen hebben Kate Taylor en Taylor Hollingsworth het nooit wereldschokkende maar toch uiterst catchy en zelfgetitelde debuutplaatje ‘Dead Fingers’ gemaakt. Aanstekelijke en fijne country-, roots- en bluesmuziekjes van een liefdeskoppel uit Alabama dat songs schrijft in dezelfde geest als She & Him en June Carter & Johnny Cash. (bvm)

Deadmau5 ‘Album Title Goes Here’ Mau5trap Recordings/EMI

De Canadees met de oplichtende muizenkop, oftewel Deadmau5, is ondertussen uitgegroeid tot een gevestigde naam in de elektronische scene. Toch ervoeren we zijn vorige studioplaat een beetje als een sof. Net allemaal iets te makke en gladde beats. Met ‘Album Title Goes Here’ heeft Joel Zimmerman, de persoon onder/achter het masker, alweer een zesde studioplaat uit en weer eentje die balanceert op het randje. Dat de man ook een hele keur aan bekende gastzangers à la Cypress Hill laat opdraven, helpt zijn zaak ook niet echt. Maar wat blijkt: nummers als ‘Professional Griefers’ en ‘Take Care Of The Proper Paperwork’ hebben een duidelijk punky randje, waar die intro van

‘Quiet Rooms’

Philippe Petit ‘Hitch-Hiking Thru Bronze Mirrors’ Aagoo Records

Veertig minuten duistere ambient van Deison, een veteraan die al opnam met Thurston Moore, Scannner, en KK Null. Het eerste woord in ‘Quiet Rooms’ mag je best letterlijk nemen, dit is verstilde ambient die af en toe meeslepend, doorgaans eerder kil en afstandelijk klinkt. Ook Philippe Petit is een veelopnemer – de tel is moeilijk bij te houden maar dit zou op z’n minst de derde release in een klein jaar moeten zijn – die solo net iets minder draagkracht heeft dan met zijn collaboraties. ‘HitchHiking Thru Bronze Mirrors’ biedt een klein uur rammelende elektronica die niet geraakt waar Petit met Murcof, Cosey Fanni Tutti of Cindytalk live en op plaat wel geraakte: een boeiend abstract geheel dat niet in aparte klankspelletjes uiteenvalt. (ts)

DJ Scientist ‘For Better, For Worse’ Equino Records

Geduld is een mooie deugd. De tracks op ‘For Better, For Worse’ werden tussen 2001 en 2006 geschreven door DJ Scientist maar pas zes jaar later op cd gepleurd. De Duitse producer als een doorslagje van zielsverwant RJD2 omschrijven, zou naast compleet misplaatst dan ook gewoon fout zijn: DJ Scientist was eerst folks, laat daar geen misverstand

MA 5/11 ∞ JAZZ/FUNK/SOUL

DIRTY DOZEN BRASS BAND NOVEMBRE

month

I.S.M. DEMOCRAZY

DO 8/11 ∞FLAMENCO

VEN 02 NOV LUN 05 NOV

IRMA + GAEL FAYE LAMBCHOP

FESTIVAL LES INROCKS-VOLKSWAGEN

JEU 08 NOV

ELECTRIC GUEST + POLICA + PHANTOGRAM + THE VACCINES

VEN 09 NOV

THE BOTS + WILD BELLE + WILLY MOON + MICHAEL KIWANUKA

VEN 16 NOV

ESENCIA ZA 10/11

MA 3/12 ∞ SOUL

ALLEN STONE

SUPPORTS: LISA LOIS & TINGSEK

∞ AVONTUURLIJK MUZIEKFESTIVAL VOOR KINDEREN

OORSMEER

DO 15/11 ∞FLAMENCO

ZARZAMORA

VR 16/11 ∞ FUNK/SOUL

TOWER OF POWER

TIME BOMB & FRIENDS :

DO 6/12

CASSIDY + DANY DAN + BUSTA FLEX + ROCCA + ROCE + DJ SEKS + DJ MARS SAM 17 NOV

MOP + YOUSSOUPHA

DIM 18 NOV

SUNDAY HAPPY FUNDAY

LUN 19 NOV

THE XX - SOLD OUT !

MER 21 NOV

LE PERE NOEL EST-IL UN ROCKER ?

SPAIN

SUPPORT: FLOAT FALL I.S.M. DEMOCRAZY

+ FEINI-X CREW

une journée familiale, Hip-Hop et anti-Tv !

BIGA RANK + BRAIN DAMAGE + LE PEUPLE DE L'HERBE VEN 23 NOV

∞ SONG/ROCK

LES INOUIS DU PRINTEMPS DE BOURGES

ZA 1/12 ∞ COUNTRY / ROOTS

KRIS KRISTOFFERSON

WO 12/12 ∞ SONG

GEIKE

DO 10/01/13

SIOEN

∞POP

HANDELSBEURS CONCERTZAAL KOUTER 29, 9000 GENT TICKETS: UITBUREAU GENT VELDSTRAAT 82 B | 09 265 91 65 WWW.HANDELSBEURS.BE

Earteam Goat ‘World Music’ Rocket Recordings/Suburban

“Fucking voodoo magic, man”. Met die klinkende woorden werd de debuutplaat van het mysterieuze gezelschap Goat (als we legende mogen geloven komen ze uit Korpilombolo, in het noorden van Zweden) ’s morgens op de Zweedse tv besproken. Terecht want ‘World Music’ is een vette trip die verbaast door tribale vrouwenvocalen, groovende jams en een bewerking van een nummer van Boubacar Traoré (‘Diarabi’). Alsof je naar een mix van de artrock van Can, de afrobeat van Fela Kuti, de progrock van King Crimson, seventiesfunk en het meest psychedelische van Led Zeppelin, Jimi Hendrix en The Stooges aan het luisteren bent. Het kan onverenigbaar lijken maar ‘World Music’ is ondanks de vele referenties een consistent album en een ware ontdekking. (bvm)

over bestaan. Dat wij niet compleet worden omver geblazen door zijn producties heeft dan ook weinig te maken met de nummers zelf, maar eerder met de releasedatum. De laatste jaren passeerden immers heel wat platen met door verkapte hiphop overgoten pop de revue waardoor deze plaat – o ironie – ietwat gedateerd klinkt. Of zoals een harde muziekwet klinkt: wie laatst komt, laatst maalt. Good stuff, zij het niet essentieel. (wd)

DJ Stingray ‘Psyops For Dummies’, ep Presto!

Electro- en techno-oudgediende Stingray scoort met 4 overtuigende tracks, waarbij sfeerschepping (donker, dreigend, somber met een fikse scheut neurose) prioriteit krijgt op de beats. Het betere dansvoer voor de kleine uurtjes, quoi? (mc)

Dum Dum Girls ‘End Of Daze’, ep

Ekkehard Ehlers ‘Adikia’ Staubgold

Nou nou, dit nieuwe postmoderne plaatje van Ekkehard Ehlers klinkt wel errug zwaar op de hand. Ehlers is vooral bekend voor zijn releases op Mille Plateaux en Staubgold van begin deze eeuw, en het mag duidelijk zijn dat ook ‘Adikia’ op diezelfde elektronica/avant-garde leest geschoeid is. Eigenlijk is dit een uitgestrekte soundscape van dik vijfentwintig minuten waarop Ehlers zich laat bijstaan door een zestal gastmuzikanten. Het contrast tussen drones en warme instrumentale tracks klinkt best bevreemdend, zeker wanneer de viola da gamba gaandeweg dominanter wordt, en toch blijft het allemaal wat braaf, kaal en steriel. Als na twintig minuten de dramatische stem van Todosch het geheel nóg theatraler doet lijken, is het kalf eigenlijk al verdronken. ‘Adikia’ neemt zichzelf heel ernstig, of dat van de luisteraar ook mag verwacht worden, is niet helemaal duidelijk. (ts)

Sub Pop/Konkurrent

Ze zitten niet stil, die Dum Dum Girls. Hun laatste langspeler is nauwelijks een jaar oud, afgelopen zomer speelden ze de pannen van het dak op Rock Herk en hier is het meidengezelschap alweer met vijf nagelnieuwe knallers. Het zit dan ook weer bijzonder goed, deze mix van hippe dreampop en old school gitaarrock die bovendien, daar moeten we eerlijk in zijn, gebracht wordt door een viertal dat het concept meidengroep opnieuw richting credibiliteit gebracht heeft. Op deze ep worden enkele nieuwigheden uitgeprobeerd, zoals het slepende ‘Lord Knows’ en de ingetogen Strawberry Switchblade-cover ‘Trees And Flowers’. Onze reactie? Méér van dat! En snel! (jvb)

Egyptian Hip Hop ‘Good Don’t Sleep’ R&S Records/V2 Records

‘Good Don’t Sleep’ van Egyptian Hip Hop is een alleraardigst debuut van vier jonge Mancunians die lang in papa’s platenkast gesnuisterd hebben. Het album drijft op een ijle gloed dat aan Tangerine Dream schatplichtig is. Die spacy sounds worden gekruid met tribale ritmes – Talking Heads! – en melancholische dreampopmelodieën. Egyptian Hip Hop is op z’n best als de soundscapes geofferd worden in dienst van de song zoals in ‘Yoro Diallo’ en ‘SYH’. Het album verliest halfweg zijn spankracht door de overdaad aan etherische geluidspinsels maar herpakt zich naar het einde toe. Egyptian Hip Hop manifesteert zich als een veelbelovende band die net als Yeasayer eclectisch als een wereldstad is. Een goede dosis zelfbeheersing van de jonge snaken en ‘Good Don’t Sleep’ had een van de debuten van 2012 kunnen worden. We moeten het helaas houden bij veelbelovend, misschien schuilt hier zelfs een bescheiden hype in. (dm)

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

El Perro Del Mar ‘Pale Fire’ Memphis Industries/V2 Records

Licht verteerbare pop zonder complexe drukdoenerij, het is ook eens goed voor de maag. De ijle zang, zoete pop en minimalistische basdrumstructuren zullen de meerwaardezoeker misschien maar moeilijk overtuigen van El Perro Del Mars fijnheid, al doen nummers als ‘Love Confusion’ en het dromerig ontrollende ‘Dark Night’ sterk hun best om je toch overstag te doen gaan. Achter de nummers zitten steeds goeie ideeën als aanzet, zoals heerlijk dromerige en schommelende intro en refreinen in ‘Hold Off The Dark’, maar om volledig te overtuigen moeten die ideeën toch iets sterker en boeiender uitgewerkt worden. (sn)

Brian Eno ‘Lux’ Warp/PIAS

De fans mogen opgelucht adem halen: de eerste nieuwe soloplaat in zeven jaar van de ambient-god is een meesterwerkje geworden. Een en ander doet denken aan zijn

eerdere werk (denk aan ‘Music For Airports’ en ‘Music For Films’), maar is zo mogelijk nog ambitieuzer opgezet en dat zorgt voor spectaculaire soundscapes, indrukwekkend geluidsgeknutsel en een onderliggende vibe om u tegen te zeggen. Nog grappig: op ons promo-exemplaar werden alle tracks aan elkaar geplakt, vermoedelijk om piraterij tegen te gaan. Want een plaat van Brian Eno zonder aparte nummers, die moet toch compleet waardeloos zijn? (mb)

Errors ‘New Relics’, mcd Rock Action/PIAS

Als je ‘New Relics’ vergelijkt met ‘Have Some Faith In Magic’ valt er niet echt veel nieuws te beleven op dit mini-album – dat met zijn acht nummers overigens best wel voor een full album kon doorgaan. Waarin ‘New Relics’ het meest van zijn voorganger verschilt, is de nog een tikkeltje wolkigere sound op zeven van zijn acht nummers en de dominantie van eind 80’s-, vroege 90’s-constructies boven echte songstructuren. Naast ‘Ammaboa Glass’, dat ergens het midden houdt tussen Animal Collective en Yeasayer, houden alle nummers het zeer downtempo met gezapige drums en schichten van synths erdoorheen; vergelijkbaar met de dromerige sfeer waarin M83 baadde op ‘Hurry Up We’re Dreaming’. Conclusie: deze ‘New Relics’ is zeker geen onaardig album, maar dan slaagden Errors’ vorige albums er beter in om verrassend en boeiend te klinken. Het is eerder een bevestiging van al wat met hun vorige albums bewezen was dan een uitbreiding van hun oeuvre. Maar check toch voor de zekerheid ‘Ammaboa Glass’ en ‘White Infinity’. (sn)

Fidlar ‘Don’t Try’, ep Wichita/PIAS

Fidlar? Stel nozems dat klinkt alsof ze na een walgelijke lading discount-pils op het punt staan zichzelf te bevuilen, maar nog net voor het zover is er vier loeiers van songs weten uit te persen. “I need a new body and I need a new soul” klinkt het dan ook in opener ‘No Waves’, waarin het heerlijk rammelt, kraakt en schuurt. ‘No Ass’ pakt bovendien uit met, gezien de omstandigheden zeer geslaagde samenzang, echoot in één moeite door Wavves en Harlem en tegen dat afsluiter ‘Got No Money’ langskomt, is het adrenalinepijl dermate gestegen dat een nieuw rondje aangerukt mag worden. Ferm schijfje! (jvb)

Flume ‘Flume’ Future Classic/N.E.W.S.

Zoals deze jonge snaak lopen er deze dagen honderdduizenden rond, verspreid over heel de planeet. Ze groeiden op met hiphop en videospelletjes, bezitten een computer, gooi-

en hun kopje graag van voor naar achter en terug, bij voorkeur met de haren achteruitgeblazen door vernietigende subwoofers. Bij Flume, een 19-jarige newbie uit Australië, valt dat laatste nogal mee. Zijn instrumentale hiphop flirt openlijk met het chillwave-geluid dat vorig jaar menig muziekblog in lichterlaaie zette (zie Washed Out, Memory Tapes, Neon Indian, Small Black, etc.). High pitched vocaaltjes, funky drumpatronen, fleurige harmonieën en kwieke baslijnen. En een obligaat laagje sentiment natuurlijk. Lang niet slecht voor een onervaren jonkie: een aardig eigen geluid en een verzorgde productie. Maar wij worden graag wat meer uitgedaagd, geprikkeld en verrast. En daar is deze ‘Flume’ te stereotiep voor. Gelukkig zijn we in een gulle bui en geven we dergelijke al bij al degelijke debutanten met graagte de komende jaren nog een half kansje of twee. (mvm)

Glissando ‘The World Without Us’ Gizeh Records

De opvolger van ‘With Our Arms Wide Open We March Towards The Burning Sea’ liet vier jaar op zich wachten maar het Britse duo Elly May Erving en Richard Knox slaagt er anno 2012 in een herstig mooi verlengstuk te breien aan het debuut. ‘The World Without Us’ is op een goede manier regenachtig en vertaalt mistroostigheid naar etherische schoonheid door via drones, field recordings en spaarzaam orkestrale arrangementen (strijkers, piano, glockenspiel, harmonium, harp…) een brug te slaan tussen minimale ambient en modern klassiek. Weemoedige zondagavondmuziek. (bvm)

Neil Halstead ‘Palindrome Hunches’ Sonic Cathedral

Neil Halstead, founding member van Slowdive en centrale figuur in Mojave 3, weet ook op zijn soloplaten de juiste toon te pakken. ‘Palindrome Hunches’, z’n derde bitterzoete tokkelworp onder eigen naam, is geworteld in de Britse folkpoptraditie en blijkt ideaal luistervoer voor een luie zondagnamiddag. Een zachte stem, een intimistische haardvuursfeer en enkele songs die teruggrijpen naar Nick Drake (‘Tied To You’, ‘Love Is A Beast’): meer heeft ‘Palindrome Hunches’ niet nodig om ingetogen te charmeren. (bvm)

The Herbaliser ‘There Were Seven’ Kudos/Rough Trade

Dit is alweer de zevende studioplaat van mijn Britse helden en naar goede gewoonte worden er weer hiphop, funk, jazz, vettige beats, geinige samples, warme grooves, allerlei

CONCERTAGENDA GOTyE 01.11

sportpaleis - aNtWerpeN

opeNiNG aCt : joNti - support aCt : pVt

ThE CRANbERRiEs 04.11 mElODy GARDOT 09.11 i lOvE TEChNO 10.11

lotto areNa - aNtWerpeN KoNiNKlijK CirCus - Bru flaNders expo- GeNt

Boys Noize – NetsKy – Nero - a-traK – daVe ClarKe – Major lazer – VitaliC – Chris lieBiNG – dj fresh – dada life – jaMie xx – GesaffelsteiN – aNd MaNy More

wiThiN TEmpTATiON 13.11

sportpaleis - aNtWerpeN

“eleMeNts”

ARChivE 13.11

“With us uNtil your dead tour 2012”

DjANGO DjANGO 15.11

Vorst NatioNaal ( CluB ) - Bru

support aCt : saf aNCieNNe BelGique - Bru

support aCt : eaux

mARk lANEGAN bAND liANNE lA hAvAs ThE xx miChAEl kiwANukA

18.11

KoNiNKlijK CirCus - Bru

21.11

KoNiNKlijK CirCus - Bru

21.11

lotto areNa - aNtWerpeN

23.11

KoNiNKlijK CirCus - Bru

support aCt : sarah ferri

skuNk ANANsiE 23.11

lotto areNa - aNtWerpeN

support aCt : the jezaBels

kAsAbiAN 24.11 Rufus wAiNwRiGhT 27.11

Vorst NatioNaal ( CluB ) - Bru aNCieNNe BelGique - Bru

AND his bAND

bAT fOR lAshEs 29.11

KoNiNKlijK CirCus - Bru

support aCt : raCe horses

jAsON mRAz 29.11

Vorst NatioNaal ( CluB ) - Bru

“tour is a four letter Word”

ARNO 02.02 21.02

ThE sCRipT 26.01 GOOsE 08.02 puGGy 23.02

trix - aNtWerpeN Vooruit - GeNt Vorst NatioNaal ( CluB ) - Bru aNCieNNe BelGique - Bru aNCieNNe BelGique - Bru

17+18.04 aNCieNNe BelGique - Bru

blOC pARTy 19.02 siGuR RÓs 26.02

lotto areNa - aNtWerpeN Vorst NatioNaal - Bru

support aCt : BlaNCK Mass

C2C EmEli sANDÉ pAul kAlkbRENNER Of mONsTER AND mEN TwO DOOR CiNEmA Club

27.02

aNCieNNe BelGique - Bru

05.03

aNCieNNe BelGique - Bru

08.03

lotto areNa - aNtWerpeN

10.03

aNCieNNe BelGique - Bru

14.03

aNCieNNe BelGique - Bru

ROCk wERChTER 04>07.07 festiValparK - WerChter Meer iNfo : WWW.roCKWerChter.Be

Met o.a. raMMsteiN, Blur, GreeN day, tiCKets VaNaf 2/11 editors

Wil je graag op de hoogte blijven van onze concerten, schrijf je dan snel in op de LIVE NATION WEEKLY en ontvang wekelijks een update van de meest interessante concerten en maak kans op leuke extra’s.

WEET MEER VIA

TICKETS : WWW.PROXIMUSGOFORMUSIC.BE 0900 2 60 60 * ( 0,5 EuRO / miN iNCl. bTw ) * NIET VAN TOEPASSING OP CONCERTEN DIE PLAATSVINDEN IN DE ANCIENNE BELGIQUE

Earteam Godspeed You! Black Emperor ‘Allelujah! Don’t Bend! Ascend! Constellation/Konkurrent

Eerst was er de comeback-toer en alsof de tijd is blijven stilstaan, sluit het nieuwe album van Godspeed You! Black Emperor naadloos aan bij ‘Yanqui U.X.O’ uit 2002. Een gedateerde plaat is ‘Allelujah! Don’t Bend! Ascend!’ gelukkig niet. Integendeel, de Canadezen blijken nog altijd op eenzame hoogte te staan in de postrock-sector. Twee geflipte drones en twee machtige lappen instrumentale muziek van twintig minuten bewijzen dat Godspeed nog steeds een weergaloze band is. Opbouw en dynamiek zijn blijvende klassiekers; oosterse toonaarden, violen en doedelzakken krijgen een rol toebedeeld in de epische sound; en ‘Allelujah! Don’t Bend! Ascend!’ is gewoonweg een psychedelische, apocalyptische, anarchistische, aartsdonkere, militaristische, meeslepende, steengoede en verdomd mooie vierde Godspeed-plaat. (bvm)

gastbijdrages (deze keer van Hannah Clive, Twin Peaks, Teenburger en George the Poet) en knopjestovenarij in de strijd gegooid. En de methode van Jake Whery en Ollie Teeba mag dan beproefd zijn, ze blijkt duidelijk nog steeds als een sappige tiet te werken. Briljant! (mb)

Hidden Orchestra ‘Archipelago’ Tru Thoughts/Rough Trade

We zaten, na al het gejuich aan de overkant van Kanaal (waar vergelijkingen met pakweg Cinematic Orchestra niet van de lucht zijn), al even te wachten op dit plaatje en dat blijkt nu helemaal terecht te zijn. Op ‘Archipelago’ laten de Schotten moeiteloos jazz opgaan in downtempo/ambient en breakbeats. Dat zorgt voor bijzonder mooie en soms beklijvende momenten en dat begint al meteen met ‘Overture’. Luister verder zeker eens naar het wonderschone ‘Vorka’, ‘Flight’ of ‘Reminder’. Straffe kost. (mb)

Anna Homler & Sylvia Hallett ‘The Many Moods Of Bread And Shed’ The Orchestra Pit

De Amerikaanse Anna Homler (David Moss, Voices Of Kwahn, Geert Waegeman, …) blijft duidelijk de Tim Burton van de vocalisten. Telkens creëert ze een even fantastisch en intrigerend universum als de inventieve filmmaker. Zij doet dat met haar stem en een heel arsenaal speelgoed, instrumenten en prularia. In de Britse violiste Sylvia Hallett (Evan Parker, Lol Coxhill,…) vond ze een gelijkgestemde ziel. De twee musiceren al meer dan twee decennium samen. Tot wat dit zo allemaal kan leiden, hoor je hier aan de hand van opnamen uit de periode 2002-2012. Surrealisme ten top getekend door de meest uiteenlopende klanken, geluiden en effecten. Een greep uit hun muzikale goocheldoos: gothic exotica, Indonesische gamelanpercussie, accordeonflarden alsof je om de hoek van de Parijse Place du Tertre zit, golven uit de kosmos en Kurt Weill-weemoed. Tussen Laurie Anderson (periode ‘O Superman’), Gavin Bryars (‘Jesus Blood Never Failed Me’) en Teun Verbruggen & Arve Henriksen. (gtb)

Sophie Hunger ‘The Danger Of Light’ Two Gentlemen

Er zijn een aantal overeenkomsten die Sophie Hunger heeft met Heather Nova: ze zijn beide niet onaardig om te zien en ze schrijven aardige, goed in het gehoor liggende liedjes. Toch zijn er ook enkele verschillen die maken dat Hunger een interessantere artiest is dan Nova. Hunger zingt zowel in het Engels, Duits als Frans en haalt haar inspiratie uit zowel het chanson, folk, jazz als pop. En live kan Hunger een sensa-

tie zijn. Dat mochten we een aantal jaren geleden tijdens De Nachten in de Singel ervaren. Met een blik in haar ogen die je eerder associeert met een serial killer leek ze iedereen in de zaal persoonlijk aan te willen spreken. Dat was een intense ervaring die ook de songs van ‘The Danger Of Light’ hun onschuld zal doen verliezen en een stuk interessanter zal doen klinken. (ow)

James Iha ‘Look To The Sky’ The End Records/Ber tus/V2 Records

Met The Smashing Pumpkins schreef hij geschiedenis en hij maakt deel uit van A Perfect Circle maar dat James Iha meer is dan een sidekick en een mooie warme stem heeft, bewees hij al in ’98 al met ‘Let It Come Down’ . Na veertien jaar is er eindelijk een opvolger voor dat eerste solo-album en Iha verwelkomt heel wat mooi volk van Tegan And Sara, Yeah Yeah Yeahs, The Cardigans, Beirut, Antony and The Johnsons, Guided By Voices, Fountains Of Wayne, Nine Inch Nails… op ‘Look To The Sky’. Het resultaat wint op het eind wat aan spankracht maar is bovenal een goede mix van perfect gelaagde oorwormpop met een shoegazekantje, rijk aangeklede dromerige songs en een vreemde eend in de bijt (het weird bluesy ‘Appetite’ met Tom Verlaine van Television in een hoofdrol). Een catchy groeiplaatje. (bvm)

dreun ‘Shadowplay’ maken de cirkel vierkant. Wie moppert zal zeggen dat er weinig consistentie te rapen valt op deze ‘Elva’, (mc) houdt het er op dat dit een zeer straf plaatje is waarin je van de ene verrassing in de andere rolt.

ISWHAT?! ‘Things That Go Bump In The Dark’ O.S.N.R. Recordings

Over derde leeftijd spreken we nog niet, maar intussen gaan Cincinnati’s Napoleon Maddox en Jack Walter, de stichters van het ietwat schimmige ISWHAT?! toch ook alweer bijna 20 jaar mee. Pas in 2004 kwamen de heren met hun debuut ‘You Figure It Out’ op de proppen, en sindsdien volgt er zowat elke 2 jaar een nieuwe release. De twee spilfiguren werden voor hun laatste album omringd door uitzonderlijk schoon personeel: free-jazz drummer Hamid Drake (Herbie Hancock, Pharoah Sanders!), saxofonist Cocheme’a Gastelum (Dap-Kings) en achter de knoppen de legendarische Bob Power (google die naam!). Net zoals The Roots is ISWHAT?! een van die zeldzame hiphopacts die erin slaagt ook op plaat een in your face live-gevoel op te roepen. Stevige kosmische, spirituele jazz-invloed horen we, en spoken word in de iconische, rebelse traditie van The Last Poets en Scott-Heron. Met een bewust besef van wie en wat hen is voorafgegaan blijven deze energieke vrijbuiters bewonderenswaardige platen maken. Zeer binnenkort ook live in België, GA DAT ZIEN. (mvm)

The Jim Jones Revue “The Savage Heart’ Punk Rock Blues/PIAS

Anders Ilar ‘Elva’ Shitkatapult/N.E.W.S.

De Zweedse producer Anders Ilar is niet voor één gat te vangen en switchte in het verleden quasi naadloos van ambient naar dromerige soundscapes, iele techno en weer terug, om nu - op zijn elfde album - tot een soort van synthese van al die stijlen en invloeden te komen. Opener ‘The Iron Door’ behoort tot het betere genreblenden - denk Depeche Mode die een beurt krijgen van Sven Väth of Carl Cox, om vervolgens met prominente, hakkelende synths voor een stevig onderkoelde beat te kiezen in ‘Chronovision’ en dan weer om te schakelen naar verknipte beats en krakende synths in ‘Escape’. De in slow motion uitgevoerde

Als we goed geteld hebben, moet dit het derde album zijn dat Jim Jones en zijn bont gezelschap op de wereld loslaten. Zaten we hier nagelbijtend op te wachten? Niet echt, maar nu ‘The Savage Heart’ hier toch geland is: best een lekker schijfje. Ja, het is bluesy rock-’n-roll zoals die 3000 jaar geleden gebracht werd en dat vermoedelijk over evenveel jaar nog steeds gebracht zal worden. Jones heeft, zelfs op plaat, echter zo’n charismatische uitstraling dat het ondanks de voorspelbaarheid een redelijk feest is om ‘s mans albums te beluisteren. En zeg nu zelf: negen songs, dat is toch niet te veel als je in feeststemming raakt? (jvb)

Fritz Kalkbrenner ‘Sick Travellin’ N.E.W.S.

Paul Kalkbrenner lanceerde de carrière van z’n broertje via een turbojet volgetankt met ‘Sky & Sand’, waar Fritz de succesvolle zanglijn voor z’n rekening nam. Wat later volgde ‘Here Today Gone Tomorrow’, het niet onaardige debuutalbum van Fritz Kalkbrenner. Dat de producties van Kalkbrenner nummer twee doorgaan voor een bijna-exacte kloon van z’n

superster-broer, bedekken we met een lankmoedige mantel der liefde. Op ‘Sick Travellin’ maakt Fritz geen sensationele progressie wat betreft zang- of tekstkwaliteit. De man is nog steeds beperkt in z’n vocale manoeuvreerruimte - gelukkig heeft der Fritz dat zelf ook in het snotje en houdt-ie de knip op het aantal zangstondes. Deze ‘Sick Travellin’ moet ‘t niet hebben van instant-hits of kuitenbijters voor de club, maar van z’n netjes uitgekiende en zonnige house-deuntjes met een likje popnostalgische melancholie. (fp)

Kawatin ‘K-Truck’ Ricochet Records

Dik 12 jaar draait Kawatin mee in de techno- en electroscene van Tokyo en wij betreuren dat we hem niet eerder oppikten. Clevere en creatieve songs die tegelijk een zekere herkenbaarheid en een zekere ongrijpbaarheid in zich dragen: het is een zeldzaam gegeven in eender welk muziekgenre. Opener ‘Hey’ zorgt voor de eerste hypnose met rake midtempo-beats en een joekel van een reverb op de vocals, en na de slepende synths en klappende beats van track nummer 2, ‘Clap’, verkeren we dan ook in trance, waardoor de rest van de plaat in een lekkere roes beleefd kan worden. Uitschieter is het lekker knetterende ‘Voltage Dip’, op de hielen gezeten door de schuifelende clicks van ‘Fallback Plan’. Niet alles is er knal op, maar echt vulsel is ook niet terug te vinden. Hopelijk binnenkort achter een platendeck bij u in de buurt! (mc)

Caroline Keating ‘Silvert Heart’ Glit terhouse Records/Ber tus/V2 Records

De Canadese artieste Caroline Keating laat op haar debuut horen dat haar toegankelijke - soms wat melige - indie pianopopliedjes met een kraakje in de stem recht van bestaan hebben in een wereld waar ook Feist, Regina Spektor, Julia Stone en Jewel goed gedijen. De productie van Drew Malamud (Metric, Stars) is op maat van een sfeervol theater en de extra hulp van muzikanten van ondermeer Patrick Watson, Islands en Lhasa De Sela draagt bij aan de geloofwaardigheid van Keatings muziek. (bvm)

Kreidler ‘Den’

Schneider TM ‘Construction Sounds’ Bureau B/Sonic Rendezvous

Elfde album alweer voor Kreidler, de Duitse elektriciens/krautrockers met onder meer Andreas Reihse en Thomas Klein houden er sinds 1995 een verschroeiend tempo op na.

seizoen 2012-2013

de Warande vrijdag2 november

FaTOUMaTa dIaWara vrijdag 2 november

LaMBCHOP zaterdag 10 november

JOSÉ JaMeS zaterdag 1 december

MaTT SCHOFIeLd + BJörn Berge + THe rHyTHM CHIeFS zaterdag 8 december

rOOTSnIgHT 5:

CarL and THe rHyTHM aLL STarS + KITTy, daISy & LeWIS vrijdag 14 december

dUSTIn O’HaLLOran + anSaTz der MaSCHIne zondag 16 december

agneS OBeL donderdag 24 januari

THe BOny KIng OF nOWHere zaterdag 9 februari

MagneTrOn reVUe:

de JeUgd Van TegenWOOrdIg + aKa THe JUnKIeS + WILLIe WarTaaL + Le Le... vrijdag 1 maart

de MenS zaterdag 13 april

JOHn ParISH & Band DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991 cuttingedge.be

Earteam Will Johnson ‘Scorpion’ Labelman/Ber tus/V2 Records

Acht jaar, zo lang is het geleden dat de frontman van CentroMatic en South San Gabriel én de drummer van Monsters Of Folk nog eens een soloplaat uitbracht. ‘Scorpion’ leunt qua treurwilgtoon weliswaar aan bij ‘Molina & Johnson’, het duo-album dat hij in 2009 maakte met Jason Molina, maar het doet goed om Will Johnson nog eens op zijn eentje aan het werk te horen. De tearjerkende opener ‘You Will Be Here, Mine’, de psychedelische instrumental ‘Rosanky’ en het niet van weerhaken gespeende ‘Bloodkin Push (Forget The Ones)’: stuk voor stuk zijn het songs die getuigen van poëtische melancholie met een wrang kantje dat bijt. Sterk! Mis Will Johnson niet in De Video in Gent (19 november) of in STUK in Leuven (20 november). (bvm)

Dan kan de verveling al eens toeslaan en al is ‘Den’ niet bepaald een lamlendige plaat, echt vernieuwend ten opzichte van, pakweg, hun ’Mort Aux Vaches’ live-opname uit 1999 is dit nou ook weer niet. Zo duurt het wel erg lang eer opener ‘Sun’ - nochtans een van de sterkste nummers - eindelijk haar groove vindt. ‘Deadwringer’ en ‘Rote Wüste’ kunnen het livegevoel van de band dan wel op plaat overbrengen, toch overtuigt ‘Den’ pas helemaal met ‘Winter’, een aangenaam pulserende track die van een mitraillettesalvo een ratelend stuk percussie maakt. Laat dit nu net het laatste nummer op de plaat zijn. Geen onaardig album, maar als we alle Kreidler-releases zouden opstapelen dan zou ‘Den’ waarschijnlijk ergens in het midden blijven steken. Wie kent Schneider TM nog? Indietronicawizard Dirk Dresselhaus had tien jaar geleden een kleine doorbraak met ’Zoomer’, een grappige plaat vol doldwaze elektronische pop, en met de ’Light 3000’-ep met daarop de bekende clicks and cuts-versie van The Smiths’ ’There Was A Light That Never Goes Out’. Drie jaar later was er nog meer van hetzelfde met ’Skoda Mluvit’, en toen werd het stil. Had er iemand geraden dat er nu nog een Schneider TM-album vol drones en soundscapes zou verschijnen? Nee dus. De titel ‘Construction Sounds’ dekt de lading van de plaat treffend, dit is industriële elektronica met hier en daar een herkenbaar ritme. Alle begrip dat Schneider TM niet dezelfde plaat wil blijven uitgeven, maar iets spannender had toch gemogen. (ts)

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

Bettye LaVette ‘Thankful N’ Thoughtful hfn music

Paul Anka probeerde het al eens met ‘Rock Swings’, een cd met big band-covers van alternatieve hits uit de jaren ‘80 en ‘90. Bettye Lavette probeert het op haar manier met ‘Thankful N ‘Thoughtful’ en behaalt daarmee hetzelfde resultaat als Paul Anka: een onderhoudend fait divers. ‘Thankful N ‘Thoughtful’ werd een coverplaat met soulversies van songs van The Black Keys tot Gnarls Barkley. Deze grootmoeder van de soul en r&b heeft duidelijk nog wat in haar mars op 66-jarige leeftijd, maar de punch van haar vroegere hitsingles is ze jammer genoeg volledig kwijt. ‘Thankful N ‘Thoughtful’ is een makkelijk te verteren plaat met een topproductie, maar voor wie van originele covers houdt, is het tongue-

in-cheeck gemedley van Richard Cheese nog altijd ongeëvenaard. (pn)

Pop Levi ‘Medicine’ Counter Records/Ninja Tune/PIAS

Pop Levi blijft zich op zijn derde, ‘Medicine’, uiten als een funky glamrocker. Ditmaal levert dat, in tegenstelling tot zijn teleurstellende tweede, opnieuw wat inspirerende en sexy songs op die letterlijk alle kanten opstuiteren. Niet dat alles even hard boeit. Zo is het speelse ‘Remember Remember’ van een te onbenullig melodietje voorzien en ook zijn bluesuitstapje tijdens titeltrack ‘Medicine’ weet maar weinig te boeien. Maar evengoed speelt hij dus zijn rauwe funkgitaar uit op een killermelodie en weet je met je armtierige ledematen geen blijf. Een greep uit het aanbod: het onstuitbare ‘Police $ign’, het groovy rockende ‘Terrifying’ en de dolle kruising van psych en elektrorock ‘Motorcycle 666’. Dus niet laten afschrikken door de vullertjes en shaken maar! (eb)

Lindstrøm ‘Smalhans’ Feedelit y/Smalltown Supersound

Met deze ‘Smalhans’ gaat Lindstrøm de culinaire toer op. Niet dat u zich aan een bijhorend kookboek mag verwachten, maar simpelweg omdat de man aan elke track de naam van een Noors gerecht heeft gekoppeld. Toch blijft Hans-Peter de traditionele ingrediënten serveren: bijwijlen sprankelende cosmic techno, die zich bedient van grooves en welgemikte synthlaagjes om het menu af te kruiden. ‘Lammelaar’ mag dan Noors zijn voor gedroogd en gezouten lamsvlees, in de wereld van Lindstrøm wordt het herschapen tot een lekkere housy lap. Op ‘Eggedosis’ nemen techy beats de plaats in van wufte eierdooiers, terwijl een nummer als ‘Faarikaal’ ideaal inwerkt op onze spijsvertering. Toch is deze ‘Smalhans’ geen Lindstrøm grand cru. Daarvoor speelt de man iets te veel op veilig, waardoor de plaat soms wat karakter mist. Als snack volstaat het ruimschoots, maar voor een volledig buffet valt het net iets te mager uit. De complimenten aan de chef blijven dan ook achterwege. (kc)

Lukid

‘Lonely At The Top’

Werkdiscs/Ninja Tune/PIAS

Vierde album voor Lukid, gereleast op het Werkdiscs-label van maatje Actress. Het kleinood heet ‘Lonely At The Top’, en da’s een onvervalst stukje Britse ironie. Want mainstreamsucces zat er nooit echt in voor Luke Blair. En dat blijft nog wel even zo, te horen naar ‘s mans nieuwe album. Geen opvallende vocals, noch toeters of andere baanbrekende bellen. Gewoon netjes geproducete en voortbollende elektronica, ergens tussen easy listening en gestripte hiphop, bruisend in een vaatje vol synthesizer-nostalgia. (fp)

Madness

‘Welcome To Camacua’ en ‘Goodbye Hawaï’ laten je dankzij hun sterke melodieën niet los. En met een heldere stem die het midden houdt tussen die van Josh Tillman (Father John Misty, Fleet Foxes) en Eugene Edwards (16 Horsepower, Wovenhand) raken zijn woorden de juiste snaren. Aanradertje. (eb)

‘Oui Oui, Si Si, Ja Ja, Da Da’ Cooking Vinyl/V2 Records

De skagoden zijn op hun tiende boreling weer helemaal terug van nooit weggeweest. ‘Oui Oui...’ is een erg fijne plaat geworden (het artwork werd trouwens verzorgd door de man die ook ‘Sgt. Pepper’ van The Beatles deed) die er vanaf de eerste noot boenk op zit en niet vies is van geslaagde uitstapjes richting latin en disco. Met momenten klinken ze misschien een tikje vermoeid (en dat mag ook wel na 35 jaar), maar dat wordt meer dan goedgemaakt door zweterige pareltjes zoals ‘My Girl 2’, ‘Death Of A Rude Boy’ en ‘Never Knew Her Name’. Hopelijk staan ze snel weer op een podium in de buurt. (mb)

Daniel Maloso ‘In And Out’ Coméme

Debuut van de Mexicaanse technoproducer, die hiermee aantoont dat body music nog steeds een universeel begrip moge wezen. Met ‘In And Out’ zoekt Maloso ogenschijnlijk bewust die donkere gelaagdheid op, die zo typerend was voor de ebm uit de jaren ’80. Tracks als ‘Shera’, ondanks zijn italotouch, en ‘Body Music’ plaatsen je terug in die tijdsgeest, net als dat rampetampende baslijntje op ‘Boney’. Klinkt veelbelovend, maar Maloso weet die intensiteit niet geheel te behouden over het hele album. Iets te vaak overvalt ons het gevoel dat er die sprankel ontbreekt, waardoor het juk van copy paste steeds meer opdoemt. Het gevolg is dat een nummer als ‘Right Kind’ wel olijk aandoet, maar evenzeer kampt met een ontegensprekelijke monotoonheid. Gelukkig biedt dat kabbelende synthloopje van ‘Café Obscuro’ nog soelaas, net als de kraut op ‘Right Kind’, die toch ergens in de oortjes blijft plakken. Het verraadt het potentieel van Maloso, maar nog iets te vaak weet hij het te verbergen. Voor nu houden we het dus liever op over and out. (kc)

Man From The South ‘Koblenz’ Whipping Post Music

Onze noorderbuur Paul van Hulten, oftewel de Man From The South, dreigde samen met zijn sterke folk- en bluessongs de vergetelheid in te sukkelen. Gelukkig voor ons stak een goede vriend van de man daar een stokje voor door er alsnog voor te zorgen dat ‘Koblenz’ het daglicht zag. Het is een debuut dat je meevoert naar vervlogen tijden, mysterieuze plaatsen en weemoedige hersenkronkels. Sobere en stemmige nummers als

Michael Mayer ‘Mantasy’ Kompak t/N.E.W.S.

Een man met aanzien in de sector, die Michael Mayer. Samen met Wolfgang Voigt stond hij aan de wieg van Kompakt, tot op vandaag één van de meest invloedrijke labels in het versnipperde elektronische landschap. Acht jaar na z’n debuut komt Mayer nu aanzetten met ‘Mantasy’. Fans die Mayer kennen van z’n stomende dj-sets en krokante remixes, druipen misschien ontgoocheld af na het luisteren van het beheerste ‘Mantasy’. De plaat heeft meer vandoen met een eighties-soundtrack dan met het pure dansspul. Slim en multi-dimensionaal retrofuturisme troef op ‘Mantasy’, waar Michael Mayer de fun in het producen hervindt – check ter illustratie die coole bliepjes op ‘Lamusetwa’, of de blazers op ‘Rudi Was A Punk’. Plezierig plaatje. (fp)

Melody’s Echo Chamber ‘Melody’s Echo Chamber’ Weird World

Wie zich afvroeg hoe Tame Impala zou klinken mocht de zang door een vrouw verzorgd worden; welnu, hier het antwoord op die vraag: als Melody’s Echo Chamber. Neem ‘Innerspeaker’ van eerstgenoemde, vervang de zang door een zoetgevooisde vrouwenstem en maak de muziek wat braver door de dosis scherpe hoeken en trippyness te verlagen. Resultaat is dit debuut van Melody Prochet. Dat haar sound zo naar Tame Impala geurt, is niet te verwonderen daar Kevin Parker er met zijn pollekes aan gezeten heeft. Bereid je dus voor op bakken reverb, distortion en uiteraard wat stemeffectjes voor een optimale fuzzyheid. Zwemmend in dromerige sferen verdrinkt het album helaas gaandeweg in die formule doordat de nummers telkens ongeveer hetzelfde verloop en tempo en dezelfde zang hebben. Toch zijn er wel voldoende songs op het album die een aankoop rechtvaardigen. (sn)

POP UIT NCIES DE PROVINTILUX A

MAZE

MBER VRIJDAG 16 NOVE COMMA, BRUGGE NG - JH

IT'S A BRUGES THI

LOUR + YOUNG CO JULES + & T VINCEN IETE L RED JUL VEMBER RREBEEK VRIJDAG 16 NOTON ZENT, STE

TONZENT LIVE - JH

23.11.12 less > more theatertour

zornik de mens 21.12.12 de mens wordt 20!

www.develinx.be

FICTION POLAROID VEMBER

ZATERDAG 17 NO

N OID FICTIO YOU + POLAR + THE ME IN BED RUGS N

ERE

JC TOGENBLIK, BEV

YNOJI

VEMBER

24 NO ZATERDAG UIDE

4AD, DIKSM

LOUR YOUNG CO ER VEMB

MAANDAG 26 NO L

RITS CAF , BRUSSE

S LIKE KING WE STOOD ER MB DINSDAG 27 NOVE

VEMBER

NO WOENSDAG 28 T

CAF VIDEO, GEN

MOVOCO MBER ZATERDAG 1 DECE LEN

JH KROENKEL, NIJ

FICTION + POLAROID Y! O B W OK CO DECEMBER WOENSDAG 5 BRU SSEL

KULTUURKAFFEE,

LOUR YOUNG CO ER CEMB

WOENSDAG 5T DE

CAF VIDEO, GEN

TE ASTRONAU ER

ZONDAG 9 DECEMB

HET DEPOT, LEUVEN

CEMBER

DONDERDAG 13L DE

RITS CAF , BRUSSE

LIRT HUMBLE F ER

CEMB NHOUT ZATERDAG 22SDE HUMBLE FLIRT, TUR

WOLLEWEI INVITE

SCHOT

DE KLINKER, AAR

100% PUUR: ONTDEK DE NIEUWSTE BELOFTEVOLLE BANDS VAN HET MOMENT

CHECK WWW.100PROCENTPUUR.BE VOOR MEER INFO

Earteam The Luyas ‘Animator’ Dead Oceans Records/Konkurrent

Op het moment dat het Canadese The Luyas de micro’s goed zetten om hun derde album te beginnen, kregen ze het trieste nieuws dat een goede vriend plots was overleden. ‘Animator’ is er een pak minder vrolijk geworden dan voorpgesteld. Zangeres en multi-instrumentaliste Jessie Stein heeft een half schattig, half mysterieus stemmetje dat je meesleept vanaf noot één. The Luyas beschrijven als de meer experimentele versie van Blonde Redhead, zou wat kort door de bocht zijn, maar houdt wel ergens steek. Zo zou de dreampop van single ‘Fifty Fifty’ perfect op een album van Blonde Redhead passen, maar ‘Animator’ is een pak gevarieerder en onconventioneel. De klanklagen in opener ‘Montuno’ zijn niet makkelijk te verteren, maar eens erdoor gesparteld, wordt de melodische pracht des te sterker. Een dikke pluim voor ‘Traces’, ‘The Quiet Way’ en ‘Channeling’. Prachtnummers uit een prachtplaat. (dw)

Metz ‘S/T’ SubPop/Konkurrent

Vuile rauwe verschroeiende noisepunk die ons rechtstreeks naar eind jaren tachtig en begin jaren negentig katapulteert. Vette knipogen naar vroege Nirvana, Big Black en een beetje naar Jezus And Mary Chain. Pintje en safke in de hand, kopke schudden en géén problemen, te gek! (boo)

Mogwai – V/A

‘A Wretched Virile Lore’ Rock Action/PIAS

Nee, geen nieuw full-album van Mogwai, wel een remixplaat vol cut-ups van het twee jaar geleden verschenen ‘Hardcore Will Never Die But You Will’. Na een live-album, een soundtrack en een dvd blijft Mogwai dus de verplichte nummers afwerken. Toch bulkt ‘A Wretched Virile Lore’ van de grote namen die verrassende tracks inleverden. Luister bijvoorbeeld naar de onverwacht stille ‘Reshape’ van ‘George Square Thatcher Death Party’ door Godflesh-kopman Justin K Broadrick en laat de mieren onder je huid kruipen. Cylobs bezwerende versie van ‘White Noise’ houdt het midden tussen Kraftwerk en Bochum Welt, en RM Hubbert heeft van ‘Mexican Grand Prix’ zowaar een singer-songwriter-nummer gemaakt. De originele tracks sluimeren soms stevig door, zoals in Tim Heckers ruisende remix van ‘Rano Pano’, maar even vaak heb je geen idee waar die tracks naartoe zijn, en de psychedelische goa-beats op ‘How To Be A Werewolf’ (Xander Harris) en ‘Letters To The Metro’ (Zombi) vatten dat gevoel mooi samen. Lang geleden dat een remixalbum nog zo boeiend kon zijn. (ts)

Mouse On Mars

ook op ‘WOW’ goed herkenbaar, en barokke nummers als ‘ACD’ of de pompende afsluiter ‘CAT’ zouden zo van hun dolgedraaide superplaat ‘Niun Niggung’ (1999) kunnen komen. Het relevante is nu net dat veel van deze kronkels gegenereerd werden via de wretchup, een iPhone-applicatie die de band zelf ontwikkelde om met de vorige plaat op tour te kunnen gaan. Techneuten, ze weten zich wel bezig te houden. (ts)

My Jerusalem ‘Preachers’ Ber tus/V2 Records

Zelf zat de bezieler van het Amerikaanse My Jerusalem, Jeff Klein, in zowel The Gutter Twins als The Twilight Singers. Voor de rekrutering van de andere groepsleden ging hij op zoek bij Great Northern, Bishop Allen en The Polyphonic Spree. Niet verwonderlijk dat de tweede plaat, ‘Preachers’, verschillende invalshoeken kent. Loepzuivere pop met veel franje wisselen af met in zuur gedrenkte rauwe indie waarin Klein zijn diepste zielenroerselen uit lijkt te schreeuwen. Niet dat Klein gezegend is met de stembanden van Greg Dulli, maar hij weet zich overtuigend genoeg van zijn job te kwijten. En dat geldt ook voor ‘Preachers’ in zijn geheel. Afwisselend, overtuigend, intens, subtiel, bloedmooi… u vraagt, My Jerusalem draait. (ow)

Pachanca Boys ‘We Are Really Sorry’ Hippie Dance/Kompak t/N.E.W.S.

Pachanca Boys, een naam om een snoeiharde gayclub mee te openen, roepen van bij de eerste tonen van opener ‘Basic Vocabulary’ de eeuwige Zappa-vraag op: hoort humor thuis in muziek? Leuke trouvailles, grappige vocals en simplistische synths, bas en drums: het blijft een zeer moeilijk geval. Anders gezegd: van pakweg Ween kunnen we dat appreciëren, maar je moet van verdomd goeie huize zijn om er mee weg te komen. Pachanca Boys brengen het soort muzikale ongein dat ze zelf wellicht hilarisch vinden, maar deze plaat heeft zijn naam dus niet gestolen - het is bijna lovenswaardig te noemen hoe deze plaat stinkt met overtuiging. Damn right you’re sorry! (mc)

Placebo ‘B3’, ep Ver tigo/Universal

Twee jaar na ‘Battle For The Sun’ duikt Brian Molko’s nasale stem weer op, en dat in vijf nieuwe nummers. Placebo grijpt op deze ep terug naar zijn vroegere sound maar doet het wel hedendaags klinken met synths, zoals meteen duidelijk wordt in de openingstrack. Helaas valt de Britse motor daarna wat stil. Het blijft wachten op het duistere, creepy ‘I. K. W. Y. L.’ en de afsluiter ‘Time Is Money’ die er weer leven inblazen. Een matig voorsmaakje van het nieuwe album dat voor maart 2013 gepland is. (jk)

Redshape Beth Orton ‘Sugaring Season’

‘WOW’

Anti-

Monkey town Records/N.E.W.S.

Het imago van Chiromeisje, nee niet dat van vuilbekkende-je-onder-tafel-drinkende-furie, maar meer dat van romantisch-poëzie-schrijvend-en-op-haar-zolderkamertje-gitaar-tokkelende-type, zal Beth Orton na het uitbrengen van haar nieuwe plaat nooit meer van zich af kunnen schudden. Het begon nochtans ooit anders. Als partner van hippe producer William Orbit, als gastvocaliste bij o.a. Red Snapper, Chemical Brothers… leerde ze hoe ze haar eigen folksound kon pimpen met beats en electronica. Maar sinds haar vorige plaat uit 2006 lijkt haar terugkeer naar de Britse folk uit de jaren ’70 definitief. Meermaals moeten we bij het beluisteren van ‘Sugaring Season’ denken aan Sandy Denny van Fairport Convention. Een warme stem, uitsluitend bijgestaan door ambachtelijk musicerende artiesten. Zelfs Marc Ribot, bekend voor zijn experimentele en hoekige gitaarpartijen, speelt melodieuze en tradi-

Het mag dan wel vijf jaar stil geweest zijn rond Mouse On Mars, de release van twee studio-albums in negen maanden bewijst dat de digitale Duitsers nog altijd niet uitgetuut, -gefwiet, of gebuzzd zijn. ‘WOW’ is de tegenhanger van ‘Parastrophics’ eerder dit jaar, niet minder fantastisch maar veel losbandiger, meer geïmproviseerd, en met in elk nummer wel een of ander losgeslagen ritme. Noem dit gerust een spontane vingeroefening – moe van al het studiowerk na de vorige plaat knutselden Andi Toma en Jan St. Werner dit mini-album op een paar weken tijd in elkaar – maar dan wel een die interessant én relevant blijft. De typische draaien en kronkels van Mouse On Mars zijn

tionele toonladders. Maar anno 2012 wil Beth Orton vooral ontroeren. En dat doet ze met ingetogen schoonheid van songs als ‘Something More Beautiful’, ‘Poison Tree’, State Of Grace’… Een verstilde parel. (ow)

‘Square’ Running Back/N.E.W.S.

Het betere bleep bleep bleep-werk, gretig graaiend uit de effectenbak en synths en beats blenden tot een harmonisch geheel op 12 tracks die schipperen tussen techno, ambient, electro en vleugjes minimal: Redshape speelt met genres als een koter met duploblokken. Zonder complexen, met lak aan conventies en stijlen en vooral met een goeie dosis creativiteit. Uw maandelijkse medicinale dosis interessante beats komen van dokter Redshape... (mc)

Karriem Riggins ‘Alone Together’ Stones Throw

Ofwel is het respect voor de man te groot, ofwel houdt hij er een onuitstaanbaar karakter op na. Weinig andere plausibele redenen waarom geen enkele rapper momenteel gebruikmaakt van Karriem Riggins zijn grooves. ‘Alone Together’ klinkt alvast als vintage Stones Throw en is doorregen van waggelzieke beats die gehuld gaan in giftige dampen. De net uit

de maat stampende hiphopgrooves van ‘Up’, ‘Esperanza’ en ‘Double Trouble’ brengen ons al dagenlang aan het wankelen, al misten wij wel de krachtige rhymes van een rapper op snee om finaal tegen het canvas te gaan. Volgende keer toch maar MF Doom bellen, Karriem? (wd)

S.P.Y ‘What The Future Holds’ Hospital Records/N.E.W.S.

Het minste wat je van 2012 kan zeggen, is dat drum-‘n-bass aan een revival begonnen is. Op zich is dat heuglijk nieuws - heerlijk waren de nachten waarin Bad Company, Ed Rush & Optical en andere Andy C ‘s onze trommelvliezen mismeesterden, maar tegelijk merk je dat er ook wel behoorlijk wat kaf tussen het koren zit. Deze S.P.Y is wat dat betreft geen volledig volorenbrood: de beats houden zich eigenlijk net wat te veel in naar onze smaak, maar de synths jatten wel met overtuiging uit het Bad Company-receptenboek (check het dreigende ‘Back Again’ of de klets rond de oren ‘Surge’), om dan weer voor de mellow flow (‘Love Hurts’, ‘What The Future Holds’) te gaan. Leuk, maar de hoogdagen van weleer zijn nog niet (helemaal) terug. (mc)

Shijo X ‘…If A Night’ Bombannella Records

Italiaanse bands die zich in de kijker weten te spelen… ze zijn niet dik gezaaid. Shijo X tracht daar met ‘…If A Night’ verandering in te brengen. De plaat zou zich af moeten spelen tussen 2 en 6 uur ’s nachts. Muzikaal vertalen ze dit in de Portishead-achtige triphop ‘Bologna By Night’, een Massive Attack-achtige ‘Colors’ en het jazzy ‘Almost In Trouble’. Maar een rustige nacht is het zeker niet. In ‘Runnin’’ lijkt het resultaat van een koortsachtige nachtmerrie en ‘Bad Bed’ is een stukje slapeloze nacht. Een gevarieerd en heel on-Italiaans plaatje. (ow)

Skye ‘Back To Now’ Sk yewards/PIAS

De zangeres van Morcheeba is bij deze aan haar derder soloplaat toe. De gestripte, dubby elektronica klinkt met momenten nogal belegen (triphop iemand?), maar dat wordt goed gemaakt door haar teksten en haar typische stemgeluid. Hoogtepunten zijn ‘Sign Of Life’, single ‘Featherlight’ en ‘Every Little Lie’. Sfeervol, maar niet bijster origineel. (mb)

Sons Of Noel And Adrian ‘Knots’ K&F Records/Sonic Rendezvous

Jacob Richardson is de hoofdleverancier van songs voor Sons Of Noel And Adrian, een losvast collectief uit Brighton. Live loopt het aantal bandleden soms op tot 13 stuks, maar de vele engagementen die ze in andere groe-

KUNSTENCENTRUM STUK LEUVEN | WWW.STUK.BE | 016 320 300

9/11

Tommigun cd-relase + support Float

Fall

1/12

The Me in You

6/12

Das PoP

20/12 Daan Simple Quintet de roma: turnhoutsebaan 286, borgerhout tickets: www.deroma.be - 03 292 97 40 - fnac

13/12 flying horseman + support echo beatty rataplan: wijnegemstraat 27 - borgerhout tickets: www.rataplanvzw.be - 03 292 97 40

GRAVENHURST & BRNS

TOMÀN & RAKETKANON

WILL JOHNSON

WILL SAMSON

12.12.12

DUSTIN O’HALLORAN & CHRISTINA VANTZOU (+ STRING QUARTET)

GEEN PIJN OF WAT DAN OOK (EVA MOUTON,

ARNE VAN PETEGEM EN IVO VICTORIA)

AN PIERLÉ SOLO

DE PORTABLES

SUPPORT

SAY SAY

JAN SWERTS & SUPPORT

Earteam Prins Thomas ‘Prins Thomas 2’ Full Pupp/N.E.W.S.

Naar onze bescheiden mening blijft Prins Thomas een van de betere groovers van deze aardse contreien. Ook met zijn tweede soloalbum, droogweg ‘Prins Thomas 2’ getiteld, beschaamt de Noorse producer ons geloof niet. Trapt hij nog op speelse wijze af met een soort neurotische bubbeltechno op ‘Bobletekno (Perkmiks)’, dan schenkt ‘Symfonisk Utviklingshemning’ al wondermooi zielenheil voor een druilerige herfstnamiddag. De broeierige, maar zachtaardige jam van ‘Tjukkas Pa Karussel’ warmt je op voor de prachtig sferische groove op ‘Bobletekno’, een ontieglijk uitgesponnen drumgeroffel die op geen enkel ogenblik mag vervelen. ‘Flau Pappadans 1’ presenteert dan weer iets subtielers, tot de kosmische schittering van ‘Sur Svie’ de lichten uitdoet. Met ‘Prins Thomas 2’ heeft Thomas Moen Hermansen, de man achter de prins, weer een intens fraai staaltje Noors vakmanschap afgeleverd. Een wonderlijke trip die ergens in het land van fjorden is ontstaan, maar u ongewild naar zoveel meer betoverende bestemmingen zal leiden. Aan u om te beslissen waar u opstapt, maar eraan verzaken zou alleszins een dwaze optie zijn. (kc)

pen hebben ( Laura Marling, Broken Social Scene, Willkommen Collective…) maakt dat er meestal minder volk op het podium staat. Inspiratie voor hun nu-folk halen Sons Of Noel And Adrian bij de Chicago postrock-, jazzen avant-pop-scene. Wat met een fingerpicking gitaar begint, kan uitmonden in zwierige Sufjan Stevens-achtige spielereien voorzien van een klaagzang à la Will Oldham. Blazers, strijkers, akoestische gitaren… lijken soms een onontwarbaar kluwen te vormen. Toch lukt het Sons... steeds weer met straffe composities voor de dag te komen. De bij tijden georkestreerde chaos belet niet dat de songs intens en emotioneel klinken. De bandleden slagen er zelfs in om met het nummer ‘Heroine’ voor een muzikale cold turkey te zorgen. ”Music is my dope”, wist Arno al. En in het geval van Songs Of Noel And Adrian heb je stuff van beste kwaliteit. (ow)

Tahiti Boy & Mr Oizo ‘Wrong’ Ed Banger

Quentin Dupieux (aka Mr Oizo) houdt zich sinds zijn Flat Eric-succes vooral bezig met zijn grote liefde: films maken en daar ook de soundtrack voor schrijven. Voor ‘Wrong’ - genomineerd op Sundance - werkte hij samen met David ‘Tahiti Boy’ Sztanke, al klinkt het resultaat al bij al toch behoorlijk Mr Oizo. Op het menu: minimalistische acid bleeps, antieke drumcomputers, spacy geriedel, baby mobile-downtempo, disco liftmuziek (vermoedelijk een verwijzing naar de typische Franse soundtracks uit de 70s) en meer van dat fraais. Plezant, maar ook niet veel meer dan dat. (mb)

Tamaryn ‘Tender New Signs’ Mexican Summer/Coop/V2 Records

ALtERNaTIVE ONLINE-RECORDSTORE

The Spinto Band ‘Shy Pursuit’ 62 Tv Records/PIAS

‘Shy Pursuit’ is het derde album van de groep die voor eeuwig zal worden gelinkt met het nummer ‘Oh Mandy’ van een viertal jaar geleden. Het recept is nog steeds onveranderd. Indie popsongs. Happy, harmonieus, een beetje vintage en gebruik makend van mooie, maar wel voorgesneden ingrediënten. Het kwintet uit Delaware slaagt er niet in om een zelfde onschuldig voortkabbelend nummer te schrijven als ‘Oh Mandy’ en dreigt een beetje de stempel one-hit wonder over zich te krijgen. ‘Shy Pursuit’ staat bol van dezelfde zomerse popdeuntjes, maar geen enkele heeft de gezellige snedigheid of aanstekelijke meezingbaarheid die nodig is om te blijven plakken. Gitaarpop die noch verveelt, noch boeit. (dw)

Stratus ‘As the Crow Flies’ Fragments

De tweede plaat van Stratus is een mooi werkje geworden dat het midden houdt tussen postrock, breedgelaagde elektronica (denk aan Vangelis die groepsseks heeft met Tangerine Dream op een kitscherig verlichte Acropolis), ijle en repetitieve gitaren, stemmige strijkers, een occasioneel melancholisch stemgeluid, orchestraties à la Mercury Rev en meer van dat fraais. Boeiend plaatje kortom. (mb)

Nu-gazeplaat van de maand staat op naam van Tamaryn. Zit er echter nog iemand te wachten op de zoveelste herinterpretatie van ‘Loveless’, hét meesterwerk in het genre? Op technisch vlak wordt ‘Tender New Signs’ perfect uitgevoerd. Kille drums, vibrerende gitaarsounds en etherisch gezang: die combo tekent vrijwel elke song op het album. Vandaar dat de nummers op ‘Tender New Signs’ onderling inwisselbaar zijn. Maar het moet gezegd worden: Tamaryn komt qua sound akelig dicht bij dat van grote voorbeeld My Bloody Valentine. In die zin loont het zeker de moeite om ‘Tender New Signs’ een kans te geven. Fans van het genre zullen Tamaryn snel in het hart sluiten. Wij verkiezen anno 2012 toch een originelere benadering van het shoegaze/dreampopgenre. (dm)

Thot ‘The Fall Of The Water Towers’, ep White Leaves Music

Drie albums heeft Thot, de band van ene Grégoire Fray, al op de wereld losgelaten. De ep ‘The Fall Of The Water Towers’ is het opstapje naar nummer vier en levert ons een intrigerende mengelmoes van drone, noise, ontbeende pianomelodieën, elektronica en gortdroge passages van een eenzame akoestische gitaar. Typisch het soort muziek dat zich in geen enkel vakje laat stoppen. Zelf noemen ze het vegetal noise. Wij vinden het vooral boeiend, anders en zeker het checken waard. (eb)

Toundra ‘III’ Aloud Music

Potige postrockband uit crisiszone Spanje die in de voetsporen treed van groepen als Red Sparowes, Isis en Pelican, dat moet Toundra zijn. Nu, louter copy cats zijn deze gasten niet. Daarvoor hebben ze genoeg eigen smoel. Hun werkstukken denderen ook steevast van kop tot staart. Enige uitzondering daarop is

het voornamelijk akoestische ‘Requiem’, dat - uiteraard, hoe kan het ook anders - wel nog afsluit met een klepper van een climax. Voor de rest is ‘III’ heerlijk complexloos instrumentaal rammen en stampen. Degelijk! (eb)

Tweak Bird ‘Under Cover Crops’, ep Volcom Enter tainment

Een nieuwe ep van Tweak Bird, onze favoriete mini-Melvins, daar worden we zeer blij van. De broertjes Caleb en Ashton Bird doen net wat van hen verwacht wordt: Melvins gitaar- en drumrifs verenigen met de nonsense-attitude van Some Velvet Sidewalk en Fastbacks. Het resultaat? Nummers als ‘Psychorain’, die gefundeerd zijn op loodzware riffs, maar ergens toch een heel luchtig gehalte hebben, waardoor ze blijven fascineren. Prijzen zullen de broertjes er niet snel mee wegkapen, maar ‘Under Cover Crops’ is toch maar mooi die smaakmaker voor een volgende langspeler. (jvb)

Ultraista ‘Ultraista’ N.E.W.S.

Ultraista is het trio Nigel Godrich (producer en zesde lid van Radiohead), drummer Joey Waronker van Beck en zangeres Laura Bettinson. De synthpop is vooral opmerkelijk door de manier waarop de beats en de bas verleidelijk rond elkaar zwerven, zoals enkel Radiohead dat kan. Ook in het samengaan van akoestische en elektronische percussie blijkt Ultraista een meester te zijn. Jammer genoeg gaan de nummers allen een beetje dezelfde richting uit. Intelligent gecompliceerde ritmes, wavesynths en de stem van Laura die keer op keer wordt gesampled en geloopt tot een melodisch web. Een stem die vaak wat gewoontjes klinkt en de muzikaliteit van Ultraista niet naar een hoger niveau lift. ‘Ultraista’ is op zijn sterkst in het heerlijk drukke ‘Static Light’ en in ‘You’re Out’, dat met een hypnotiserende klankstroom het album afsluit. (dw)

Umberto ‘Night Has A Thousand Screams’ Rock Action/PIAS

Retro-futuristische horrorscènes; dat is wat Umberto oproept met deze ‘Night Has A Thousand Screams’. De nummers waren oorspronkelijk geschreven voor een performance bij de film Pieces, wat hun filmische en visuele aard verklaart. Als een mummie uit een obscure b-film pakken de songs je laag voor laag gestaag in met filmische synthbouwsels en schaarse lome beats, alles ter bevordering van de beklijvend-digitale sfeer. Het is eens wat anders dan wat we doorgaans te horen krijgen, en dat kan alleen maar aangemoedigd worden. (sn)

U.S. Girls ‘Gem’ Fat Cat Records

Na het fantastische ‘U.S. Girls On Kraak’ eerder dit jaar verschijnt de experimentele knip- en plakpop van Meghan Remy zowaar op Fat Cat. De nummers op ‘Gem’ zijn doorgaans iets voller dan op de Kraakrelease van U.S. Girls, Remy wil dan ook met een echte band op tour, en toch blijft die bevreemdende Patti Smith-meetsThrobbing Gristle-sfeer doorwegen. Geweldige songs als ‘Work From Home’ of ‘North On 45’ drijven op een misleidend simpel refrein waarbij het moeite kost om niet mee te kelen met die heerlijk nasale stem. Dit mogen dan wel popnummers zijn met knipoogjes naar soul en naar de sixties, de korzelige drumpatronen en de synthesizers met een hoek af zetten de diy-mentaliteit van U.S. Girls nog extra in de verf. De glamrocker ‘Slim Baby’ doet denken aan T. Rex op een transistorradio maar de opvallendste track op ‘Gem’ is nog de catchy Billy Joe Royal-cover ‘Down In The Boondocks’, een live-favoriet tijdens de vorige U.S. Girls-tour. ‘Gem’ heeft haar naam niet gestolen, dit is een pareltje. (ts)

Ricardo Villalobos ‘Dependent & Happy’ Perlon/NE.W.S.

Een out-of-the-box-denker is-ie altijd geweest, Ricardo Villabos. En niets minder dan een icoon in minimal-middens. Een spoedcursus loopt bijvoorbeeld via z’n onverwoestbare debuut ‘Alcachofa’, de epische fanfares op ‘Fizheuer Zieheuer’ of de langgerekte jamsessies op z’n ‘Vasco’-ep. Eens te meer is Villalobos op ‘Dependent & Happy’ compleet z’n eigen geschifte zelf. En opnieuw is het niet helemaal duidelijk waar de rit precies heen gaat, maar het plezier zit ‘m in de rit zelf. Een heerlijk lome trip die tergend traag wordt opgebouwd en gestript van alle franjes, om dan opnieuw te eindigen zoals-ie gestart is. Het duurt even voor de Chileense Duitser op toerental komt, maar vanaf track nummer vier (‘Ferenc’) is het meteen goed raak, in z’n compleet onnavolgbare stijl: lome, klamme minimal met hopeloos verdwaalde snippers micro-tronica, claxonnerende auto’s, onbehaaglijke echo’s en ernstig misvormde latinopercussie. Groezelig goed, maar minder geniaal dan verhoopt. (fp)

Hannah Williams & The Tastemakers ‘A Hill of Feathers’ Recordkicks

Veel plaats om het podium te delen heeft Adele niet (no pun inteded), maar met de

cultuurcentrum hasselt

do 08.11.12

Nordic Night #7 met haNNe hukkelberg & SuSaNNe SuNdfør

di 20.11.12

the boNy kiNg of Nowhere

vr 07.12.12

SpaiN playiNg the Soul of SpaiN & more

do 20.12.12

Nordic Night deluxe met agNeS obel

di 22.01.13

berSariN Quartett + murcof & SimoN geilfuS (aNtivJ)

tickets & info: www.ccha.be cultuurceNtrum haSSelt, kuNStlaaN 5, b-3500 haSSelt

beursschouwburg

18/10/12 15:29

VR 9 NOV

DO 29 NOV

HOOVERPHONIC ZO 9 DEC

November

ZORNIK DAS POP ZA 15 DEC

DUSTIN O’HALLORAN

ABSYNTHE MINDED

WOVENHAND

info & tickets: WWW.DESPIL.BE - ROESELARE - 051 265 700

December

VR 21 DEC ZA 19 JAN

Citizens! (UK)

Low Leaf (US) DJ Onda Sonora (BE) On-Point (BE)

+ ANSATZ DER MASCHINE

AGNES OBEL

6 7 Sa 10 We 14 Sa 17 We 21 Th 22

.be

28 Th 4 We 5 We 12 Fr 14 Sa 22

RollerMadness feat. 22tracks Skip&Die (NL) CD release Jozef Dumoulin Trio ft. Trevor Dunn & Eric Thielemans (BE) Kenji Minogue (BE) Anne Clark (UK) Matthew Dear (US) Led Er Est (US) Mushy (IT) Nosedrip (BE) Chrs Glarreta (PE) & Seiji Morimoto (JP/DE) Night Beats (US) Acid Baby Jesus (US) The Jim Jones Revue (UK) Ensemble ft. Xosar (US/NL) Moomin (DE) Kong & Gratts (BE) Brussels Youth Jazz Orchestra (BE)

concerts

Rue A.Ortsstraat 20–28 1000 Brussel

IRAF ad najaar 2012/2 .indd 1

Earteam

komst van het debuut van Hannah Williams & The Tastemakers zet Adele best eerbiedig een klein pasje opzij. ‘A Hill of Feahters’ is beklijvend, geloofwaardig en aangedikt met soul, afkomstig uit de diepste dalen der heartaches. Wanneer Williams hoge noten aanhaalt, resoneert elke spier die instaat voor koude rillingen empathisch mee. Toegegeven, zonder Williams belandde deze cd in het bakje middelmatigheid - hier en daar voelen de nummers nog wat groen achter de oren - maar de conclusie blijft: wát... een... plaat. Het is sinds ‘A Strange Arrangement’ van Mayer Hawthorne geleden dat (pn) nog zo enthousiast over een soulplaat oreerde. Geen twijfel mogelijk: uiterst stomend.

de nieuwe interpretaties zijn songs een meer tijdloos tintje. (ow)

Wrongtom meets Deemas J. ‘In East London’ Tru Thoughts/Rough Trade

Dit broeierige plaatje duikt vol overgave in 30 jaar Londense urban culture en daar hoort natuurlijk een heleboel reggae, dub, dancehall en ander sound system-geweld bij. Verwacht je dan ook aan een forse lading uiterst dansbare, met momenten soiaal gemotiveerde nummers, waar we vooral ‘At The Dancehall’, ‘Old Time Stylee’ en ‘Riot Thing’ van onthouden. Aanrader, al was het maar omdat het altijd leuk is om te horen waar pakweg Dizzee Rascal uiteindelijk vandaan komt. (mb)

Year Of No Light/ thisquietarmy ‘Year Of No Light/ thisquietarmy’ ConSouling Sounds

Patrick Wolf ‘Sundark And Riverlight’ Bloody Chamber Music

Met ‘Sundark And Riverlight’ viert Patrick Wolf op z’n 28ste zijn 10 jarige carrière als artiest. Hij sluit dit hoofdstuk af door een selectie songs uit zijn 5 vorige platen te kiezen en hiervan tot op het bot gestripte versies te maken. Waar de originele versies bulkten van elektronica en beats, krijgen hier viool, cello, piano, harp en akoestische gitaar de hoofdrol toebedeeld. De oorspronkelijke barokke pop krijgt hierdoor een warmere en klassieke ‘feel’. Maar ook dan nog slaagt Wolf er in groots uit te pakken. Zijn krachtige stem dreigt soms wel eens over-thetop te gaan maar over de eindbalans kunnen we duidelijk zijn: Patrick Wolf geeft met

Het Franse Year Of No Light, gespecialiseerd in sludgemetal, en het Canadese thisquietarmy, meester in dromerige drone en soundscapy postrock, sluiten een unholy alliance. De twee toch uiteenlopende bands vinden elkaar terug in de duistere wereld van de shoegaze en doom en in de psychedelische rock en hun muzikale hersenspinsels baden als vanzelfsprekend in een gloomy atmosfeer. Dit resulteert in een donkere, sferische en mysterieuze soundtrack die bij het beluisteren traag, beukend en sluipend je hele huis inpalmt. Dit plaatje is een interssant geheel van 4 nummers, één van de hand van Year Of No Light, één van thisquietarmy en twee samenwerkingen. Dit album is uitverkocht op vinyl (Destructure Records), maar is nu verkrijgbaar op cd. (jp)

viewmaster ‘Produced By George Martin’ Eagle Vision/PIAS

Vorig jaar al uitgezonden op de Britse televisie maar nu ook verkrijgbaar op dvd: ‘Produced By George Martin’, een bijzonder boeiende BBC-documentaire die via interviews, archiefbeelden en vele muziekjes het leven en de carrière van de inmiddels 86-jarige sir George Martin portretteert. Martin, destijds manager van platenfirma Parlophone (een sublabel van EMI), wou aanvankelijk een tweede Rachmaninoff zijn maar verwierf via een omweg als producer van comedyplaten van o.a. Peter Sellers wereldfaam door zijn jarenlange samenwerking met The Beatles. Van “het charismatische bandje dat hij in ‘62 aanvankelijk rommel vond”, zou hij op één na alle albums producen en arrangeren in een onnavolgbare stijl die het aanzien van de popmuziek voor altijd heeft veranderd. Paul McCartney en Ringo Starr blikken terug en ook Jeff Beck, Michael Palin, Cilla Black... laten hun licht schijnen op de invloedrijke, toegewijde en legendarische producer die Martin was. Classic muziekgeschiedenis om te koesteren. Dat getuigen ook Rick Rubin, T-Bone Burnett e.a. in de vijftig minuten extra interviews die niet te zien waren in de tv-versie van ‘Produced By George Martin’. (bvm)

Freddie Mercury

22 V/A - Ben Klock ‘Fabric 66’ Fabric/N.E.W.S.

Behoorlijk wat schoon volk op de playlist van Ben Klock voor Fabric-verzamelaar 66: Technasia, Octave One, Josh Wink, Terence Fixmer en James Ruskin, om er maar enkelen te noemen. Techno troef dus, en Klock is natuurlijk een naam als een, euh, klok om al dat fijns vakkundig aan elkaar te solderen. Het beste van old school en new school in 24 prima tracks: Fabric blijft een keurmerk voor de beats-minnende zielen. (mc)

V/A – Acid Pauli ‘Get Lost 5’, 2 cd Crosstown Rebels/N.E.W.S.

Ook al zit in de titel niet de meest zoetgevooisde boodschap aan een medemens vervat, toch zal deze verzamelaar van Acid Pauli u volledig inpalmen. Grissend uit werk van onder meer Nicolas Jaar, Autechre, dOP en zichzelf, dompelt de man je onder in een poel van zeer fijne elektronica, ambient, downtempo en deephouse. Een superbe collectie, verspreid over 2 schijfjes, die op geen enkel ogenblik verzaakt aan uw genot. Verdienen wat ons betreft een speciale vermelding: de folky aandoende ‘Idioteque’cover van Calico Horse en ‘I’m On Fire’ van The Band That Never Met. Loop dus maar zalig heen. (kc)

V/A – Hercules & Love Affair ‘DJ-Kicks’ !K7 Records

Wie wat vertrouwd is met het werk van Hercules & Love Affair, nog steeds de modus operandi van Andy Butler, weet dat het zich bij voorkeur afspeelt in de nabijheid van een glitterbal boven een vloer. Ook deze compil ontsnapt er niet aan: de discogrooves tieren welig, net als de aanverwante housy klanken. Maar wat ook nu weer gebeurt: de songs flirten onophoudelijk met de dansvloer, maar slechts zelden mogen ze er ook op. Hebben wel touche: de Nederlandse retrohouse van Fierce Ruling Diva en ‘Don’t Want To Hurt You’ van Klubb Kidz. Voor de rest, een makke boel. (kc)

V/A ‘Kitsuné Maison 14, The Tenth Anniversary Issue’ Kitsuné

Telkens wanneer Kitsuné een voorproef uitbrengt van verse releases, kirren we een beetje van plezier. Maar blijkbaar heeft de 10de verjaardag van het huis onze verwachtingen te hoog opgeschroefd, want deze ‘Kitsuné Maison 14’ stelt teleur. De sprankelende indiedance van weleer, klinkt plots maar wat flauw en achterhaald. Zelden voelden we die spontane opborreling van opwinding en vreugde. Nummers van Saint Lou Lou, Two Door Cinema Club en The Citizens duiden wel op het aanwezige talent, maar het verjaardagsfeestje heeft nu toch wel een ietwat wrange nasmaak gekregen. Snel, een opvolger! (kc)

‘The Great Pretender’

V/A

Eagle Vision/PIAS

‘Only 4U: The Sound Of Cajmere & Cajual Records 1992 – 2012’, 2 cd

Het is ondertussen alweer meer dan 20 jaar geleden dat de charismatische frontman van Queen naar de eeuwige jachtvelden verhuisde, maar alles wat met de groep te maken heeft gaat nog steeds als als zoete broodjes over te toonbank, of het nu een compilatie, muscial - of zoals in dit geval - de zoveelste biografische beeldcompilatie van Freddie Mercury is. Bovendien doen de makers iets te hard hun best om de man als een controversiële klootzak neer te zetten. Het goede nieuws is dat ze voor ‘The Great Pretender’ toch nog heel wat zeldzame en leuke footage hebben gevonden, waardoor het predikaat uitmelkerij amper voor 80% gerechtvaardigd is. (mb)

Strut Records

Biedt deze dubbelaar een terugblik op wat Cajmere en Cajual Records de afgelopen 2 decennia klaarspeelden, dan missen we toch een beetje dat andere alter ego van Curtis Jones, Green Velvet. Wanhopen hoeft echter niet, want met tracks als ‘Percolator’

en ‘Chit Chat’ is er voor de oudere clubbers meer dan voldoende nostalgie aanwezig. Een must voor wie zich vroeger op de dansvloer verloor in chicago en retro house. Voor anderen, een kans om een stuk dancegeschiedenis te ontdekken. Kortom, een compil met een voet in het verleden en een blik op het heden, maar zonder een afslag richting Lalaland. Jammer! (kc)

V/A - Friendly Fires ‘Late Night Tales’ Late Night Tales

Voor de 30ste ronde in de Late Night Talesreeks valt Friendly Fires de eer te beurt om hun favoriete nummers waaruit ze inspiratie putten in een mix de wereld in te propelleren. Het resultaat is een compilatie die alles wat los zit op enigerlei wijze doet swingen. Het eerste kwart van de mix bevat discodeuntjes, daarna wordt heel smooth overgeschakeld naar de dancesectie, tenslotte naar vrouwengezangen met eerst even engelachtige, bezwerende liedjes, vervolgens paraderen Melody’s Echo Chamber, Cocteau Twins en Olivia Newton John langs. Kortom, een heel heterogene, boeiende compilatie met een duidelijke nummerverdeling per genre. (sn)

V/A ‘Delta Swamp Rock – More Sounds From The South 1968-75’ Soul Jazz Records

Rock-’n-roll was al lang niet meer maagdelijk maar er werd nog gretig en volop geëxperimenteerd. Kruisbestuivingen met soul, blues, bluegrass en andere diverse stijlen waren aan de orde van de dag, liefst met een extra wolkje psychedelica. In die periode (1968-1975) werd een heel erfgoed gepend dat tot de dag van vandaag zijn waarde bewijst. Naast elk van de nummers op deze compilatie kan je meteen vijf groepjes plaatsen die nu tot de hype van de dag/week/maand uitgeroepen worden en hier hun inspiratie haalden. Niet zo onontbeerlijk als ‘The Originals’ van Arnold Rypens, deze compilatie, maar toch wel een aanrader. Zo hoor je nog eens dat niet alleen Jimi Hendrix en Janis Joplin toen het mooie weer maakten maar dat er ook zo iemand was als bijvoorbeeld Bobbie Gentry en dat Lynyrd Skynyrd nog ander materiaal uitbracht dan de getypeerde southern rock. En Cher met een versie van de Buffalo Springfield-hit ‘For What It’s Worth’ is mooi meegenomen als curiosum. (gtb)

V/A ‘Future Sounds Of Buenos Aires’ ZZK Records/Wa xploitation

Vooraleer we onszelf een glas fernet – dé Argentijnse geestverruimer bij uitstek – uitschenken en schuddebuikend de meest hilarische Maradona-quotes oprakelen, traceren we voor u snel even de wortels van de cumbia electrónica die u hier te horen krijgt. Cumbia is de symbiose van inheemse, zwarte en blanke ritmes en veroverde vanuit Colombia het hele Latijns-Amerikaanse continent. Ook het land van de tango heeft intussen zijn variant, die bij voorkeur weerklinkt uit schelle gsm-luidsprekers op de trein richting het armere zuiden van de stad. Buenos Aires staat gekend voor z’n rauwe, elektronische “cumbia van de armen”, die met goedkope synths en Windows 95-software ineen is geflanst. Niet dat dit een soort benefietalbum is: ook de kids uit de middenklasse zijn intussen massaal gevallen voor deze aanstekelijke deuntjes. Deze nieuwe compil op ZZK brengt de vaandeldragers van de scene samen: Chancha Vía Circuito, El Remolón en de geweldige King Coya. Hét attribuut om je Argentijnse street credibility op te krikken! (mvm)

THE AGGROLITES 2/11/12: Trix - Antwerpen

D E AT H G R I P S

2/11/12: Magasin 4 - Brussel

RAPE BLOSSOMS

Billie Kawende

17/11 Den Hemel, Zichem

Creature with the Atom Brain

3/11/12: Rockglabbik (Zaal Vona) – Opglabbeek 17/11/12: Nijdrop - Opwijk

14/12 Glimps Festival, Gent 15/12 Winter in Antwerpen

MOON DUO + CARLTON MELTON

Das Pop

7/11/12: De Kreun - Kortrijk

PETER BRODERICK 8/11/12: AB – Brussel

XIU XIU + STILL CORNERS 14/11/12: Trix – Antwerpen

J O Z E F VA N W I S S E M 14/11/12: ABclub – Brussel

LOVE LIKE BIRDS

15/11/12: Moonbeat – Mechelen 17/11/12: Vooruit – Gent 22/11/12: CC De Steiger – Boom 6/12/12: Elzenhof - Brussel

BEACH HOUSE

18/11/12: AB – Brussel (sold out)

DIRTY THREE

18/11/12: Vooruit – Gent

ANDREW BIRD

18/11/12: Crossing Border – Antwerpen

WILL JOHNSON + WILL SAMSON 19/11/12: Café Video - Gent 20/11/12: Stuk – Leuven

SUKILOVE

21/11/12: Charlatan - Gent 07/12/12: Trix - Antwerpen

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT 24/11/12: JC De Klinker – Aarschot 28/11/12: Autumn Falls @ ABclub – Bxl

ALEC EMPIRE

24/11/12: Minus One – Gent 1/12/12: Autumn Falls @ Magasin 4

DO MAKE SAY THINK + SANDRO PERRI + ERIC CHENAUX

22/11 C-Mine Cultuurcentrum, Genk 23/11 GC Den Egger, Scherpenheuvel 24/11 CC De Biekorf, Lebbeke 25/11 Vooruit, Gent 28/11 CC De Mol, Lier 30/11 CC ‘t Getouw, Mol 02/12 CC De Schakel, Waregem 04/12 Stadsschouwburg, Brugge 06/12 De Roma, Borgerhout 07/12 CC Ter Dilft, Bornem 08/12 CC Stroming, Evergem (sold out!) 09/12 CC De Spil, Roeselare 15/12 CC De Meent, Alsemberg 20/12 CC De Herbakker, Eeklo (sold out!)

De Held

07/11 CC De Werft, Geel 10/11 Re:converse @ Casino Beringen 17/11 CC De Herbakker, Eeklo 23/11 CC ‘t Schaliken, Herentals 19/12 CC De Meent, Alsemberg

Geike

12/12 Handelsbeurs, Gent 14/12 Spikkerelle, Avelgem 21/12 CC De Ploter, Ternat 23/12 Kerk St-Jozef Olen

‘t Hof van Commerce 02/11 The Boxz, Heist-o/d-Berg 17/11 Don’t Hype Festival, Gent

Lili Grace

26/11/12: Autumn Falls @ Atelier 210 – Bxl

24/11 CC ‘t Schaliken, Herentals 15/12 JOC Ieper

TY SEGALL + WHITE FENCE

Mira

27/11/12: De Kreun – Kortrijk 30/11/12: Autumn Falls @ Atelier 210 – Bxl

H U N D R E D WAT E R S

28/11/12: Vooruit – Gent 29/11/12: Autumn Falls @ Mdm Moustache – Bxl

LOWER DENS

28/11/12: Autumn Falls @ ABclub – Bxl 5/12/12: De Kreun – Kortrijk

PICTUREPLANE

28/11/12: Botanique - Brussel

JENS LEKMAN + RAVENS & CHIMES

29/11/12: Autumn Falls @ Botanique – Bxl

THE SOFT MOON + LUMERIANS 29/11/12: Autumn Falls @ Magasin 4 – Bxl

THREE MILE PILOT + JOE GIDEON & THE SHARK + CHRIS COHEN

30/11/12: Autumn Falls @ AB – Brussel

30/11/12: Autumn Falls @ AB Club – Bxl (sold out) 21/02/13: Het Depot – Leuven 23/02/13: De Kreun – Kortrijk 1/03/13: Trix - Antwerpen

15/11 De Singer, Rijkevorsel 23/11 CC De Kern, Wilrijk 29/11 GC De zandloper, Wemmel 15/12 Bij de Vieze Gasten, Gent

School is Cool

22/12 CC ‘t Vondel, Halle

Selah Sue

16/11 Het Depot, Leuven (sold out!) 17/11 Het Depot, Leuven (sold out!) 18/11 Het Depot, Leuven (sold out!) 20/11 Het Depot, Leuven

Sherman

02/11 De Posthoorn, Hamont-Achel 09/11 Huis 23, Brussel (solo)

Sioen

09/11 Kerk Maldegem-Kleit 15/12 GC De Wildeman, Herent (try-out) 16/12 Deurne Wintert! (duo) 22/12 Emotions, Bilzen

The Bony King of Nowhere

FATHER JOHN MISTY + SHEARWATER + DARK DARK DARK

15/11 GC De Woeker, Oudenaarde 16/11 Cinema Walburg, Hamont-Achel 20/11 CC Hasselt 21/11 Minard, Gent (solo) 22/11 CC Den Amer, Diest 28/11 CC De Werf, aalst 14/12 CC De Bogaard, Sint-Truiden 22/12 CC Strombeek

N AY T R O N I X

Yevgueni

WHY? + DEERHOOF + DIIV + CLINIC

01/12/12: Autumn Falls @ AB – Brussel

01/12/12: Autumn Falls @ Botanique – Bxl 1/12/12: Sonic City - Kortrijk

GREAT LAKE SWIMMERS + DUSTED + ZAMMUTO

02/12/12: Autumn Falls @ Botanique – Bxl

BEAK>

02/11 CC Guldenberg, wevelgem 08/11 GC ‘t Blikveld, Bonheiden 09/11 CC ‘t Schaliken, Herentals 16/11 CC Casino, Houthalen-Helchteren 24/11 CC De Kruisboog, Tienen

2/12/12: Sonic City – Kortrijk for more concerts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent Phone: +32 (0)9 233 06 02 info@toutpartout.be http: www.toutpartout.be

More bands, info & dates: BUSKER.BE

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

44 donderdag 01 november

Don’t Hype 17 november Vooruit, Gent Raketkanon

Lambchop @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Mujeres, Whatever @ Botanique, Brussel, botanique.be Steve Harley @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Kreator, Morbid Angel, Nile, Fueled By Fire; Simple Pleasure @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Simone Felice @ Manuscript, Oostende Phace, Upbeats, Posij @ Vooruit, Gent, democrazy.be Platen & CD-Beurs @ CC Zwaneberg, Heist o/d Berg Amanda Palmer & The Grand Theft Orchestra, Jherek Bischoff, The Gothye, Jonti, PVT @ Sportpaleis, A’pen Dionysos @ AB, Brussel, abconcerts.be Here We Go Magic, Rich Aucoin @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr

vrijdag 02 november

Schrijf zeventien november in jullie agenda en bestel alvast een treinticketje richting Gent. Want de jeugdhuizen bestaan 50 jaar. En dat wordt gevierd! Dus draait Formaat de volumeknop van de Vooruit helemaal open en breken de coolste Belgische kleppers het kot even af. Moeilijk kan dat niet zijn met ’t Hof van Commerce als headliner. Maar ook Trash Radio, Waxdolls, Blackie & The Oohoos, Raketkanon, roots-‘nrollers The Baboons, Frères Deluxe en Internal Sun geven er een lap op. Pomrad, “onze Hudson Mohawke” volgens Lefto, en TierkratZ laten je vanbinnen bruisen. Net zoals de welbekende TLP. En ook de mannen van Uberdope en Team Panini komen graaf doen. Voor de eerder tedere hartjes onder ons, raken Flying Horseman, Love Like Birds en Great Mountain Fire de gevoelige snaren. Maar lachen kan ook, met Comedy Casino Steven Mahieu. Theatergezelschap fABULEUS brengt een half rockconcert en half nihilistische tienerkroniek. En Vers/Verse geeft jongeren de kans om hun genialiteit te versterken samen met professionals. Haal die portemonnee maar boven en leg dertien eurootjes op de toonbank van de Fnac of de Vooruit. Je hebt het begrepen. Meer info via www.donthype.be

Sonic City 1 & 2 december De Kreun, Kortrijk

Demdike Stare Op één en twee december gaan we op ontdekkingsreis naar Kortrijk. Want tijdens de vijfde Sonic City zijn er weer schatten te vinden in De Kreun. De Canadese SUUNS neemt een eclectische hutsepot mee en vult twee avonden met legendarische acts, invloedrijke bands en groepjes die op de rand van de doorbraak schommelen. Het geniale en overweldigende Fuck Buttons en herboren Swans headlinen. Maar ook de 70-jarige jazzdrummer Han Bennick is niet te missen. Voormalige Portishead Geoff Barrow stelt zijn nieuw project Beak> voor en ex-Sun City Girls-gitarist Sir Richard Bishop komt helemaal alleen. Ook Clinic, Demdike Stare, evil dance band Naytronix, Jefre Cantu-Ledesma, Jerusalem In My Heart, Tim Hecker, Each Other, Valleys en DJ Fitz spoelen aan in het West-Vlaamse. En om het oestrogeengehalte op peil te houden, kreunen jazzchick Matana Roberts en de Spaanse Lucrecia Dalt hun tedere stemmetjes de nacht in. Reden te meer om naar het verre wilde westen af te zakken! Dagtickets zijn er al voor 22 euro met een Kreuncard of 25 euro in voorverkoop. Een combiticket koop je voor slechts 37 of 40 euro. Meer informatie vind je op http://www. soniccity.be/ of www.dekreun.be

Red Baraat @ N9, Eeklo, n9.be Regatta de Blanc @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Sherman @ De Posthoorn, Achel M83; Simon Felice @ AB, Brussel, abconcerts.be Micachu & The Shapes; Liars, The Haxan Cloak @ Botanique, Brussel, botanique.be Owl City, Matthew Koma; François And The Atlas Mountains @ Vooruit, Gent, democrazy.be Protection Patrol Pinkerton @ De Walrus, Maldegem Yevgueni @ CC Guldenberg, Wevelgem Vandal X @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be The Aggrolites; Steel Panther, Kobra & The Lotus @ Trix, Borgerhout, trixonline.be The Bad Plus @ Vrijstaat O., Oostende, vrijstaat-o.be KK Null, Bruital Orgasme @ Les Ateliers Claus, Brussel Clinton Fearon & Friends @ VK*, Brussel, skinfama.com Death Grips, Fujako @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Bon Iver @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be ‘t Hof Van Commerce, Tourist @ The Boxz, Heist o/d Berg Aba Shanti I, Forward Fever meets Idren Natural @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Flying Horseman, Suburb Songs @ De Casino, Sint-Niklaas Jagwa Music, Jos Tacovich @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Lambchop; Fatoumata Diawara @ De Warande, Turnhout Hooverphonic @ CC, Strombeek-Bever, ccstrombeek.be Singtank, Weekend Affair @ Caves aux Poètes, Roubaix, Fr Irma, Gaël Faye @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Get Well Soon, David Lemaitre @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr The Popopopops, O Superman, Transmission vs VJ Rezo & Piss And Laugh TV @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

zaterdag 03 november Rockglabbik: Rosa Park’s Private Busseat, Kabul Golf Club, Rape Blossoms, Wallace Vanborn, Waxdolls, Only The Lonelies @ Zaal Vona, Opglabbeek, rockglabbik.be onTWen!-fest: Drums Are For Parades, Soviet Soviet, Rooie Waas, Darqo @ Club de B, Torhout, ontwen.be Worldwide Festival Reunion: DJ’s Gilles Peterson, Machinedrum, Onra Eliphino, Lefto, Funky Bompa, Onda Sonora, DJ Reedo, Baptiste Brunello, ... @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Mika @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Living Roots @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Kink, Tom Dazing, Pierre, Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be Steve Harley @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Stuff., 44 Rave, Jazzman Gerald @ Vooruit, Gent W.A.S.P., Alpha Tiger, Dark At Dawn @ Trix, Borgerhout The Vizitor, Sound Abuse, D-Extreme, Mr Orange @ Zappa, Antwerpen, zappaworld.be Roosbeef @ Vrijstaat O., Oostende, vrijstaat-o.be Ravepocalypse - The Final Edition @ MOD, Hasselt Clip That Beat, Origami Overdrive @ Flagey, Brussel Israel Nash Gripka & Eric Swanson, Anthony D’Amato @ N9, Eeklo, n9.be Balkan Funk Night @ CC Strombeek-Bever, ccstrombeek.be Chuman Sound, Young Gun Superior, High Grade Sound @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Greentongue Family ft Jah Rejj, Forward Fever meets Echo Vault, Unlisted Fanatic, Crucial, Alphonso Kingstep @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Isbells, Mad About Mountains, True Bypass @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Hot Chip @ AB, Brussel, livenation.be François & The Atlas Mountains; Haim, Death At Sea; Soan @ Botanique, Brussel, botanique.be Doomsday Student, Dagora @ Scheld’Apen, Antwerpen Godspeed You! Black Emperor, Dead Rat Orchestra @ La Condition Publique, Roubaix, Fr legrandmix.com

zondag 01 november Nosaj Thing, Wild Nothing, Young Magic, Sun Glitters @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Romain Virgo; Maya’s Moving Castle; Bal Oriental @ Vooruit, Gent, vooruit.be Lotus Plaza, Cloud Nothings @ De Kreun, Kortrijk Terror @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be The Cranberries @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be 4de CD- & Platenbeurs @ ‘t Bauhuis, Sint-Niklaas Kadaver, The Machine @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Club Select @ 4AD, Diksmuide, clubselect.be Blurt, Coolhaven @ Les Ateliers Claus, Brussel

gigs parties festivals

nov 12

Wintersun, Korpiklaani, Vargn Trollfest, Kramus @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Coheed & Cambria, Fighting With Fire @ VK*, Brussel Grizzly Bear, Villagers @ AB, Brussel, abconcerts.be Gripin @ De Centrale, Gent, decentrale.be The Bad Plus @ den Atelier, Luxembourg, atelier.lu

maandag 05 november Shabazz Palaces, Thee Satisfaction @ De Kreun, Kortrijk Twin Shadow @ Botanique, Brussel, botanique.be Winterslag @ Café Video, Gent, cafevideo.org Sam Sparro, Bodyspasm; Opossom @ AB, Brussel Dirty Dozen Brass Band, Fatback Brass Band @ Handelsbeurs, Gent, democrazy.be Electric Mary @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Lambchop @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

dinsdag 06 november Purity Ring, Doldrums @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Alt-J; Sophie Hunger, Blackie & The Oohoos @ AB, Brussel Ken Stringfellow; Susanne Sundfør @ Botanique, Brussel Hugh Cornwell @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Citizens! @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Kamelot @ Trix, Borgerhout, trixonline.be K-Holes, Hey Lover @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Hot Chip, Lescop, Juveniles @ Aéronef, Lille, Fr

woensdag 07 november Steve Harley @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Team Me @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Root & Hindi Zahra @ Vrijstaat O, Oostende, vrijstaat-o.be The Maccabees; Purity Ring, Doldrums @ AB, Brussel Yes Cadets @ Café Video, Gent, cafevideo.org Uberdope, Kenji Minogue & Nadiem Shah @ Vooruit, Gent Troy Von Balthazar, Paon @ Maison des Musiques, Brussel Godspeed You! Black Emperor, Baby Fire; Imagine Dragons; Lescop @ Botanique, Brussel, botanique.be De Held @ De Werft, Geel, dewerft.be Moon Duo, Carlton Melton, Zun Zun Egui @ De Kreun, Kortrijk Ken Stringfellow @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Belpop Bruxelles @ Kafka, Brussel, stoemplive.be Low Leaf @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Monogrenade, Head Full Of Flames @ La Cave aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com Festival La Sauce Jack: Psykokondriak, Youngblood Brass Band @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

donderdag 08 november Rony Verbiest & Trio @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Roland Tchakounté @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be In-Kata, Sodasync; Sonata Arctica @ Trix, Antwerpen Skinny Molly @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Kosheen, ... @ VK*, Brussel, vkconcerts.be The Sea @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Ifa y Xango @ Vooruit, Gent, vooruit.be Zornik @ Schouwburg, Kortrijk, schouwburgkortrijk.be Yevgueni @ GC ‘t Blikveld, Bonheiden Club Select; Head Full Of Flames @ 4AD, Diksmuide August Albert @ Arenberg, Antwerpen Acid Mothers Temple, Corridors Of Conspiracy @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Daughter @ Botanique, Brussel, botanique.be Bill Frisell, Bill Morrison @ De Roma, Borgerhout Hanne Hukkelberg & Susanne Sundfør @ CC Ha, Hasselt Efterklang: The Piramida concert ft Rotterdam Sinfonia @ AB, Brussel, abconcerts.be Antibalas, Groupe Coup de Cœur @ Grand Mix, Tourcoing, Fr The Popes, Steve Axel B. @ La Cave aux Poètes, Roubaix, Fr Electric Guest, The Vaccines, Polica, Phantogram @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

vrijdag 09 november Schouwrock: Wallace Vanborn, Motek, Polaroid Fiction, Ondine, Cizin, Eagles At Dusk, Sattelite Mind, ... @ Hangaar, Erpe Mere, facebook.com/schouwrock Sherman @ Huis 23, Brussel, abconcerts.be Root & Hindi Zahra @ Bozar, Brussel, bozar.be Pac Div @ Charlatan, Gent, democrazy.be Sioen @ Kerk, Maldegem-Kleit Myrddin De Cauter, Philip Catherine @ De Kuub, Turnhout Nathalie Loriers New Trio @ Kulturzentrum Jünglingshaus, Eupen, eupen.be Yessongs @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Yevgueni @ CC ‘t Schaliken, Herentals Zornik @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Mjøsa, Star Club West @ Den Eglantier, Berchem

Villem, Arpxp, M-Zine & Scepticz, M-Soul B2B Nemesis, Callum @ JH De Moeve, Lier Tommigun, Float Fall @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Twin Shades, The Guru Guru @ MOD, Hasselt Geoff Farina, Imaginary Family @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Het Zesde Metaal @ GC De Kluize, Oosterzele Ifa y Xangô @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Dali Stankovic, Omar Bâ, Pete Johansson, BRZZVLL ft Cinematic Deejay Irie, Bob Maclaren @ CC Berchem Melody Gardot @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Asham meets Collieman @ N9, Eeklo, n9.be Alabama Shakes @ AB, Brussel, livenation.be Laurent Garnier, Scan X, Fabrice Lig @ Fuse, Brussel Jungle By Night, Shakara United, DJ Daptunes, DJ Leblanc @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Kas Product, :Codes, Tetra Plok @ Magasin 4, Brussel Kiwanuka, Willy Moon, Wild Belle, the Bots @ Aéronef, Lille, Fr Animal Collective, Prince Rama @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr

zaterdag 10 november Play & Produce: workshops, demofeedback, playground, masterclasses: met oa. Moonlight Matters, San Soda, The Oddword, Murdock, Stijn, Sound Of Stereo, ... @ Vooruit, Gent I ♥ Techno: Boys Noize, Vitalic, Erol Alkan, Tiga, Dr Lektroluv, Spank Rock, Scntst, Raveyards, Netsky, Dj Fresh, Flux Pavilion, Excision, Zeds Dead, Camo & Krooked, Aks, Nga Sound, Dave Clarke, Joris Voorn, Chris Liebing, Len Faki, Gesaffelstein, Karenn, ILT Contest Winner, Nero, A-Trak, Major Lazer, Dada, Sub Focus, The Magician, Moonlight Matters, Benga, Modeselektor, Jamie XX, Flying Lotus, Tnght, Rudimental, Martyn @ Flanders Expo, Gent, ilovetechno.be Re:Converse: FJF, Mad About Mountains, Lili Grace, Benny Zen, De Held, Fence @ Casino, Beringen, reconverse.be Roller Madness ft 22tracks DJ’s, DJ’s L-Fêtes, Nosedriip & Lorin, Onda Sonora @ Beursschouwburg, Brussel Mindgames, Il Tempio Delle Clessidre, Nordagust, Mangala Vallis @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Root & Hindi Zahra & Aziz Arradi @ De Centrale, Gent Protection Patrol Pinkerton @ Kinky Star, Gent Tech N9ne, ... @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Zornik @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Ost & Kjex, Traumer, Lorenzo Ottati, Namissy, Fady One, Deg vs Pierre @ Fuse, Brussel, fuse.be The Van Jets @ AB, Brussel, abconcerts.be Smokin’ Boots @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be State Of Time, Godspeed, Blackup, The Perfect Tool, DJ Gaby Decraene @ Zaal Tap, Moen, rockandrollrebel.be Charanjit Singh @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Sivert H?yem; Animal Collective, Prince Rama @ Trix, Borgerhout, trixonline.be Ost & Kjex, Traumer, Lorenzo Ottati, Namissy, Fady One, Deg vs Pierre @ Fuse, Brussel, fuse.be Andry Nalin aka Nalin & Kane, Niels Van Gogh, DJ Georges, Franky Jones, Quincy, Olivier Pieters, Franky Kloeck, Youri @ Vooruit, Gent, ageoflove.be Isbells, Douglas Firs @ CC Strombeek-Bever Mutt, Utah Jazz, Calibre & DRS, Blackley @ Zappa, A’pen José James; Jef Neve @ Warande, Turnhout, warande.be

Orkestar @ AB, Brussel, abconcerts.be A Brand, Polaroid Fiction; Big Sean, Gangthelabel; Exitmusic, Tru Bypass @ Vooruit, Gent, vooruit.be De Mens @ CC De Werf, Aalst, ccdewerf.be Eliades Ochoa @ Arenberg, Antwerpen Dhoad Gypsies of Rajastan @ Kultuurkaffee, Brussel Wax Taylor & The Dusty Rainbow Experience @ Aéronef, Lille, Fr, agauchedelalune.com

donderdag 15 november Nevada Fellow @ Music Village, Brussel, abconcerts.be Oorlogs- en vredesliederen van Wannes van de Velde @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Mira @ De Singer, Rijkevorsel Marc Ribots Ceramic Dog, Sic @ De Kreun, Kortrijk Paatos, A Liquid Landscape, The Sixxis @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Love Like Birds @ Moonbeat, Mechelen, moonbeat.be Ian Siegal & The Mississippi Mudbloods, Rusty Roots @ Trix, Borgerhout, trixonline.be tomàn, Raketkanon @ Stuk, Leuven, stuk.be The Bony King Of Nowhere @ GC De Woeker, Oudenaarde Django Django, Eaux; Shackleton, Lumisokea @ AB, Brussel, abconcerts.be Exit Music @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Digitalism, Villa, Hey Today!, One Man Party, Ultravid; BRNS @ Vooruit, Gent, vooruit.be Here We Go Magic @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be A Liquid Landscape @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Club Select @ Nijdrop, Opwijk, clubselect.be Bob Brozman @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Drive Like Maria @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be De Mens @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be

vrijdag 06 november

Old Skool Rockabilly Psychosis Night: Restless, Bloodshot Bill, The Grave Brothers, Rockin’ Dj’s; Joe Jackson & The Bigger Band ft Regina Carter @ Trix, Antwerpen Rat Event: Rudy Trouvé, Hugo Antunes, Joris Caluwaerts & Eric Thielemans/Jozef Dumoulin, Trevor Dunn & Eric Thielemans, Chaos Of The Haunted Spire @ Netwerk, Aalst Raketkanon, In Kata @ JH ‘t Slot, Wortel Berlaen; Mulatu Astatke @ AB, Brussel, abconcerts.be Mixfitz, Pandub, Boogie Belgique, DJ Thong, DJ A Plu$$ @ JH De Moeve, Lier NoMeansNo, Oei Oei @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Time Bomb & Friends: Cassidy, Dany Dan, Busta Flex, Mr J-L, Yevgueni @ CC Casino, Houthalen-Helchteren Zak Patat @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Marco Roelofs @ De Werft, Geel, dewerft.be Tower Of Power @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be The Magnificent Brotherhood, DJ Moos @ CC, Mechelen Selah Sue @ +17-18-20/11-Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Bony King Of Nowhere @ Cinema Walburg, Hamont-Achel The Excitements @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Chain And The Gang, Holograms @ De Kreun, Kortrijk Data, Basher, Gerra @ Recyclart, Brussel, recyclart.be De Mens @ CC De Brouckère, Torhout, ccdebrouckere.be Casino Royale, Heike Has The Giggles @ Vk*, Brussel zondag 11 november Boy Kid Cloud, Feint, Stan SB, Memro, Dimension @ Petrol Ifa Y Xango @ Vrijstaat O., Oostende, vrijstaat-o.be Club, Antwerpen, petrolclub.be Royal Republic, Kopek; Pain, Moonspell, Swallow The Sun, Kong, Set The Tone, SardoniS @ Magasin 4, Brussel Lake Of Tears @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Less Than Jake, Mad Caddies @ MOD, Hasselt RPWL, French TV, Agents Of Mercy @ Spirit Of 66, Verviers Laetitia Sadier, Dorian Pimpernel @ Charlatan, Gent Hooverphonic @ AB Flex Brussel, abconcerts.be Gunther D., F***ing Vermeire Brothers, Kingfisher, DJ Anti-Pasta, Dear Hearts, Outline @ Kavka, Antwerpen Reynders & De Kommisseir @ JH ‘t Klokhuis, Hamme 7de CD-, Platen- & Boekenbeurs @ Europahal, Tielt Ian Anderson @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Ghalia Benali, Romeo & Leila @ Arenberg, Antwerpen Ian Siegal & The Mississippi Mudbloods ft Cody Cavit Mürtezaoglu & Feryal Öney @ De Centrale, Gent Dickinson, Luther Dickinson & Alvin Youngblood Hart @ Fred Hersch Trio @ De Warande, Turnhout, warande.be De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Scratch Bandits Crew, Unno, Pomrad @ La Cave aux maandag 12 november Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com Manu Hermia Trio @ De Werft, Geel, dewerft.be Alt-J @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Tedx Brussels @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Rocca, Rocé, Boomer, DJ Sek, DJ Mars, DJ Nels @ Aéronef, Luz Casal @ Koninklijk Circus, Brussel, greenhousetalent.be Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Kill It Kid @ Café Video, Gent, cafevideo.org Maniacx, Psykokondriak @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr Ariel Pink’s Haunted Graffiti @ Trix, Borgerhout, trixonline.be zaterdag 07 november Call 911 @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Don’t Hype festival: ‘t Hof Van Commerce, Frères Deluxe, dinsdag 13 november TLP, Trash Radio, Tierkratz, Waxdolls, Great Mountain Fire, The Civil Wars, Matthew and The Atlas @ AB, Brussel Raketkanon, The Baboons, Vers/Verse, Omrad, Uberdope, Within Temptation @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Team Panini, Internal Sun, Steven Mahieu, Love Like Birds, Tony Levin Stickmen @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Flying Horseman, Blackie & The Oohoos, fABULEUS @ Diiv @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Vooruit, Gent, formaat.be Archive, SAF @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Crossing Border: The Kyteman Orchestra @ Arenberg, I Like Trains @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Antwerpen, arenbergschouwburg.be Kas Product, Guerre Froide @ Aéronef, Lille, Fr Old Skool Rockabilly Psychosis Night: Nekromantix,. Spellbound, The Kdv Deviators, Lost Souls, Stressor, The woensdag 14 november Surf Rats, Rockin’ Dj’s @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Joe Jackson, The Bigger Band ft Regina Carter @ De Luc De Vos Jackobond, Jan De Smet, Tom Pintens, ... Kreun, Kortrijk, dekreun.be vredesliederen van Wannes Van de Velde @ De Warande, Hear, Hear! (a cheer) @ Café Video, Gent, cafevideo.org Turnhout, warande.be Gravenhurst, BRNS @ Stuk, Leuven, stuk.be Neochrome Hall Stars @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Skip & Die @ Beursschouwburg, Brussel Little Kim & The Alley Apple 3, Those Metal Boys with Their Geike @ Spikkerelle, Avelgem Metal Toys @ N9, Eeklo, n9.be Band Of Horses; Still Corners, Xiu Xiu @ Trix, Antwerpen Jozef Dumoulin Trio ft Trevor Dunn & Eric Thielemans @ Colin Stetson, Jozef Van Wissem; Shantel & Bucovina Club Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be

Ryan Bingham @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Keane @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be De Held @ CC De Herbakker, Eeklo, eeklo.be Bonzai All Stars, Yves Deruyter, M.I.K.E./Push, Jan Vervloet, Airwave, Bountyhunter, Phi Phi, DJ Ghost, Franky Jones, Franky Kloeck & DJ Fire @ Studio@Ethias Arena, Hasselt, 20yearsbonzai.com Billie Kawende @ Den Hemel, Zichem Flying Fish Jump @ Brussel Gandhi @ AB, Brussel, abconcerts.be Holograms, Rape Blossoms @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Isbells, Mad About Mountains @ De Casino, Sint-Niklaas Hooverphonic @ CC Zwaneberg, Heist o/d Berg Empreinte Balavoine @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Frank Kvitta, Miss Djax, Double U Jay, Soren Aalberg @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Youssoupha, Mop @ Aéronef, Lille, Fr Scratch Bandits Crew, Unno, MC2 @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

zondag 18 november Crossing Border: Andrew Bird, Paul Buchanan, Poliça, First Aid Kit, Hannah Cohen, Maggie Björklund, Gaz Coombes, Young Man, I Am Kloot, Marques Toliver, LIesa Van der Aa, Spiritualized, Punch Brothers, Rebekka Karijord, TOY, Moss, .... @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Rat Event: Rudy Trouvé, Hugo Antunes, Bart Maris & Eric Thielemans/Jozef Dumoulin, Trevor Dunn & Eric Thielemans, Going; Doro @ Trix, Antwerpen, ratevent.be Valerie June @ Huis 23, Brussel, abconcerts.be Mark Lanegan Band @ Koninklijk Circus, Brussel Beach House, Holy Other; Syntherklaas @ AB, Brussel Arena @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Dirty Three, Zun Zun Egui; La Boum @ Vooruit, Gent Destroyer @ Botanique, Brussel, botanique.be Papier Tigre, Electric Electric @ La Cave aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com Hip Hop Dayz @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

maandag 19 november Will Johnson, Will Samson @ Café Video, Gent Zappa plays Zappa @ AB, Brussel, abconcerts.be The Spinto Band @ Botanique, Brussel, botanique.be Death, Richie Dagger @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Michael Katon @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Thee Silver Mt Zion Memorial Orchestra, Malana Roberts @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com The XX @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

dinsdag 20 november Opeth, Anathema @ AB, Brussel, abconcerts.be Motörhead, Anthrax, Diaries Of A Hero @ Brielpoort, Deinze The Bony King Of Nowhere @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Will Johnson, Will Samson @ Stuk, Leuven, stuk.be Zornik @ Schouwburg NTG, Gent, democrazy.be Kate Nash @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Fishbone @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Gary Louris @ Vooruit, Gent, vooruit.be Horse Feathers, Stealing Sheep, Crooked Fingers; Beth Orton; Vadoinmessico @ Botanique, Brussel, botanique.be Hooverphonic @ CC Beringen, ccberingen.be Lydia Lunch, The Rustle Of The Stars @ La Cave aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com

woensdag 21 november Rachel Sermanni @ Café Video, Gent, cafevideo.org Sukilove @ Charlatan, Gent Lilanne la Havas @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be The Bony King Of Nowhere @ Minard, Gent The XX @ Lotto Arena, Antwerpen livenation.be, Human League @ AB, Brussel, livenation.be American Dog @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Kenji Minogue @ Beursschouwburg, Brussel Le Peuple De L’Herbe, Brain Damage, Biga Ranx @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

donderdag 22 november Dry The River; Mystery Jets, Oh Othello @ Botanique, Bxl 20 years of Aka Moon @ +23+24+27+29+30/11 + dec: Jazz Station, BrusselLove Like Birds @ CC De Steiger, Boom Zornik @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be The Bony King Of Nowhere @ Den Amer, Diest Superbus @ AB, Brussel, abconcerts.be Bass Crafters, Brain Damage Dub Sessions @ VK*, Bxl Blackie & The Oohoos @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Anne Clark @ Beursschouwburg, Brussel A Brand, Polaroid Fiction @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be High Wolf, Plankton Wat @ Scheld’apen, Antwerpen Club Select @ De Kreun, Kortrijk, clubselect.be Ana Popovic @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Das Pop @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Eric Alexander - Vincent Herring Quintet ft Harold Mabern @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Ed Schrader’s Music Beat, Dispo @ Magasin 4, Brussel

vrijdag 23 november Michael Kiwanuka, Sarah Ferri @ Koninklijk Circus, Brussel Jtothec & The Bad Mothas, Kerman; Shaka Ponk @ AB, Bxl Meshuggah, Decapitated, CB Murdock @ Trix, Antwerpen

46 Mira @ CC De Kern, Wilrijk Mac DeMarco; Pauline Croze @ Botanique, Brussel Jungle By Night @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Kozmic Blue & Friends @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Ukandanz, Zea, Rebel Up DJ’s @ Recyclart, Brussel Zornik @ De Velinx, Tongeren, develinx.be Skunk Anansie, The Jezabels @ Lotto Arena, Antwerpen Radio Modern @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Anne Clark; Colin Stetson, Christian Wallumrod Ensemble @ Vooruit, Gent, vooruit.be Das Pop @ GC Den Egger, Scherpenheuvel A Brand, Polaroid Fiction @ MOD, Hasselt De Held @ CC ‘t Schaliken, Herentals Iva Bittová @ De Warande, Turnhout, warande.be Flying Fish Jump @ Zebra, Brussel Sonic Visions: The XX, C2C, Electro Guzzi, Thomas Azier, Dead Cat Bounce, Oscar And The Wolf, Synthesis, Wellbad, Love A @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu Grems, Bang On!, Gaïden & Yoshi @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Chapelier Fou, Two Left Ears @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

zaterdag 24 november 40 Years Brooklyn: ’t Hof van Commerce , Hindu Nights DJ’s, Maxim Lany , Ya’mo, Fred Hush @ Vooruit, Gent Next Level Shit @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Reiziger, Traffico, Aftertaste, El.Mirage @ Café Sodom, Tongeren Pilooski @ ‘t Speelhof, Sint-Truiden Lili Grace @ CC ‘t Schaliken, Herentals MAKYzard @ Volkshuis, Brussel, eleguaprod.be Maya’s Moving Castle @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Jessie Ware; Mister Cover @ AB, Brussel, abconcerts.be Yevgueni @ CC De Kruisboog, Tienen Youssoupha; The Bots @ Botanique, Brussel, botanique.be La Gnac @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Vandal X, Kabul Golfclub, Believo!, Yamantau @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be The Cribs @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Golden Glows, Guy Davis, DJ Blue Flamingo @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be PVT @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Converge, Touche Amore, A Storm Of Light, The Secret @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Komah @ JH Opsenter, Sint-Laureins, intersection.be Alec Empire DJ set @ Minus One, Gent Asnake Gueybreyes @ Cactus@MaZ, Brugge Das Pop @ CC De Biekorf, Lebbeke Converse Night: Bombay Show Pig, Oscar & The Wolf @ Charlatan, Gent, converse.be Kiss The Anus Of A Black Cat @ Porta Nigra Festival, Aarschot Het Zesde Metaal @ CC Casino, Koksijde Kasabian @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be

Ed Sheeran @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Sonic Visions: Django Django, Francis International Airport, Clock Opera, Rolo Tomassi, Monophona, Seed To Tree, Natas Loves You, Say Yes Dog @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu

zondag 25 november The Luyas, Valleys @ Botanique, Brussel, botanique.be Gens de la Lune @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Garbage @ AB, Brussel, livenation.be Bert Joris Quartet @ Vrijstaat O., Oostende, vrijstaat-o.be Das Pop @ Vooruit, Gent, vooruit.be Florence + The Machine @ Lotto Arena, Antwerpen Fink @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Superbus @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Colin Stetson, Jason Van Gulick Drum Solo Experience @ L’Hospice d’Havre-Maison Folie, Tourcoing, Fr

maandag 26 november Autumn Falls: Do Make Say Think, Sandro Perri, Eric Chenaux @ Atelier 210, Brussel, autumnfalls.be Two Door Cinema Club; Sébastien Tellier @ Botanique, Bxl The Dandy Warhols, The Blue Angel Lounge @ Vooruit, Gent Shuggie Otis @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Jake Bugg @ Café Video, Gent, cafevideo.org Adam Cohen @ Minardschouwburg, Gent, democrazy.be Christophe Willem @ AB, Brussel, abconcerts.be Henrik Freischlader Band @ Spirit Of 66, Verviers

dinsdag 27 november Autumn Falls: Julianna Barwick @ Atelier 210, Brussel PVT @ Café Video, Gent, cafevideo.org Matthew Dear @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Rufus Wainwright and His Band; Maya’s Moving Castle, Ian Clement @ AB, Brussel, abconcerts.be Ty Segall, White Fence @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Two Gallants, To Kill A King; Gabrielle Aplin @ Botanique, Bxl Status Quo @ Brielpoort, Deinze, livenation.be Hooverphonic @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Daan @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Dan Baird Homemade Sin @ Spirit Of 66, Verviers Stupeflip @ Aéronef, Lille, Fr, agauchedelalune.com

woensdag 28 november Autumn Falls: Lower Dens, Kiss The Anus Of A Black Cat @ AB, Brussel, autumnfalls.be Secret Chiefs 3, A.P.A.T.T. @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Bony King Of Nowhere @ CC De Werf, Aalst Rich Aucoin, Fanny Bloom; Grimes, Pictureplane @ Botanique, Brussel, botanique.be Matthew Dear, Led Er Est, Mushy & Nosedrip @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be US Girls, Slim Twig, TG Gondard @ Les Ateliers Claus, Bxl Thulebasen, Fyoelk @ Scheld’apen, Antwerpen

Brussels Jazz Orchestra @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Jef Neve @ AB, Brussel, abconcerts.be Antilux @ Café Video, Gent, cafevideo.org Erik Friedlander’s ‘The Bonebridge Band’ @ Recyclart, Bxl Hooverphonic @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Mono, Microphonics; Hundred Waters, Rozi Plain @ Vooruit, Gent, vooruit.be Skip The Use @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

donderdag 29 november Autumn Falls: The Soft Moon, The Lumerians @ Magasin 4; Jens Lekman, Ravens & Chimes @ Botanique; Hundred Waters @ Madame Moustache, Brussel, autumnfalls.be Oxmo Puccino, Mai Lan; Elisa Jo @ Botanique, Brussel I Muvrini @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Familiejuwelen, Carlo Amen, Sfun, Laurent @ Recyclart, Bxl Ifa Y Xango @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Hooverphonic @ CC De Spil, Roeselare, despil.be The Scene @ De Warande, Turnhout, warande.be Didier Laloy & Tuur Florizoone @ Music Village, Brussel Rachel Sermanni @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Mira @ GC De Zandloper, Wemmel Jason Mraz @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Bat For Lashes, Race Horses @ AB, Brussel, abconcerts.be Converse Night: Kroons, Skip & Die, AKS @ Trix, Antwerpen Blood Red Shoes, DZ Deathrays @ De Kreun, Kortrijk Club Select; Scrappy Tapes @ De Zwerver, Leffinge Criolo @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be

vrijdag 30 november Autumn Falls: SX, Stubborn Heart @ ABClub; Three Mile Pilot, Joe Gideon & The Shark @ AB; Mala In Cuba @ VK*; Ty Segall, White Fence @ Atelier 210, Brussel, autumnfalls.be Les Triaboliques @ N9, Eeklo, n9.be Madeon @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Kraantje Pappie @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Jef Neve @ Vooruit, Gent, vooruit.be Graveyard, Spiders @ Trix, Antwerpen, heartbreaktunes.com Maiden United @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Malik Pathe Sow & Bao Sissiko @ Rataplan, Antwerpen Mala In Cuba, Swindle @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Gossip @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be De Mens @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Adrian Sherwood @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Amina Alaoui @ De Kuub, Turnhout, warande.be Daphné chante Barbara @ Botanique, Brussel, botanique.be Bambounou, Manare, Coni @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Das Pop @ CC ‘t Getouw, Mol Björn Berge, Dirty Harry & His Smelly Harper @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Secret Chiefs, a.P.A.t.T @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

2 x Converse-pakket (Trix-ticket, goody bag, mixtapes...) Ha! Indrukwekkende giveaway. Zet je schrap! We mogen immers 2 pakketen weggeven met daarin een ticket voor de Converse Night in Trix met Skip&Die en AKS (29 november), de drie mixtapes én een goody bag met o.a. een T-shirt! Wat je moet doen? Snel even mailen mét vermelding van T-shirtmaat én adres. Go! Filip.rifraf@skynet.be - Converse

5 x Tinne Blommaert-boek In shortcut gelezen dat de provocatieve muziekfotografe Tinne Blommaert haar werk verzamelt in het boek ‘I might be an adult I’m a minor at heart’ én dat ze tot 12 november exposeert in Trix? Fan van haar werk? Dan hebben we heel goed nieuws. We mogen immers 5 boeken weggeven. Mailen maar! Vergeet je adres niet te vermelden, zak ook eens af naar Trix én check www.tinneblommaert.be Filip.rifraf@skynet.be – Tinne Blommaert

5 x International Brussels Tattoo Convention-duoticket 23 november @ Tour & Taxi, Brussel Derde editie alweer van International Brussel Tattoo Convention in Brussel. ’s Werelds beste tattooartiesten, hiphop-acts, optredens van Adolf Sex And The Machines, Driving Dead Girls, Romana Nervoso… The Fuel Girls, fashion shows, Brussels Burlesque Festival, Hawaiian Tiki beach met cocktails, internationale art exposition, tattoo contests, coole shop, kunstveiling, hot rods en custom bikes tot een cinema met tattoo-documentaries... je vindt het allemaal van 23 t/m 25 november terug in Tour & Taxi. Voor de openingsdag (23 nov, vanaf 15u) mogen we trouwens 5 duotickets weggeven. Mail snel! En check www.ibtc.xxx voor meer info! Filip.rifraf@skynet.be – IBTC

RADIO MODERN

★ depot

wINteR 2012-2013 ★

EwERt & tHE twO DRAgONS

SELAH SUE tHE CRIBS ZORNIk HAPPY MONDAYS FINk NICk wAtERHOUSE kRAANtJE PAPPIE

BEttYE LAVEttE

HEAVEN 17

AkS DAAN CRIOLO MARk EItZEL MILOw SOUND OF StEREO CALExICO AUgUSt ALBERt tHE RAVEONEttES

ADRIAN SHERwOOD MARtHA wAINwRIgHt A BRAND JEF NEVE

www.hetdepot.be

ARNO