RifRaf november 2013 NL

stAff picks

14,5 0 €

recOmmends

PSYCHO 44

tHe Head and tHe HeaRt

Suburban Guide To Springtide

16 ,5 0 €

15,0 0 €

14,5 0 €

15,0 0 €

Cate le BOn

aPOCalYPtiCa

midlake

Mug Museum

Wagner Reloaded

Antiphon

Let’s Be Still

16 ,0 0 €

16 ,0 0 €

16 ,0 0 €

14,0 0 €

14,5 0 €

ROlling StOneS

SPRingSteen & i

CHaRleS BRadleY

BaSia Bulat

daau

Sweet Summer Sun > dVd <

docu > dVd <

Victim Of Love

Tall Tall Shasow

Eight Definitions

16 ,0 0 €

15,5 0 €

18 ,0 0 €

14,5 0 €

15,0 0 €

tindeRStiCkS

OmaR SOuleYman

POliça

Fat FReddY’S dROP

Bill CallaHan

Across Six Leap Years

Wenu Wenu

Shulamith

Blackbird Deluxe

Dream River

15,0 0 €

15,5 0 €

14,5 0 €

gRizzlY BeaR

kweS

nYPC

Shields Expanded

Ilp

NYPC

16 ,0 0 €

15,5 0 €

lee RanaldO & tHe duSt

madenSuYu Stabat Mater

Last Night on Earth

A l t e r n A t i v e

w

w

O n l i n e

r e c O r d s t O r e

w . b i l b o r e c o r d s . b e

B i l B O • l A d e uz e p l e i n 13 • B - 3 0 0 0 l e u v e n • 016 5 0 07 7 3

250

jaargang 25 • november 2013

04 Shortcut 04 Kükl 05 06 08 09

Midlake Son Lux Connan Mockasin Asgeir

homegrown 10 Madensuyu 12 Psycho 44 14 Stadt 15 Falling Man 16 DVKES 18 Jaune Toujours 20 (on cd) 24 Earteam 40 Compiled 42 I Love Techno 42 Crossing Border 43 Autumn Falls 44 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties 46 Free Stuff

© Christina Vandekerckhove

madensuyu

Jaaaahaaaa, RifRaf nr 250. Een dubbeldikke feesteditie? Helemaal niet!

Ha! Maar in 2014 bestaat RifRaf 25 jaar en dan proberen we ’n mooi feestje in elkaar te draaien. Ondertussen doen we gewoon verder met wat we al 24 jaar doen. En dat is de bands die ons opvallen interviewgewijs in de spotlight plaatsen, aandacht besteden aan de vele releases en een massa concerten aankondigen. Op de RifRaf-facebook-pagina ondersteunen we dit, zowel auditief als visueel.

En het straffe geschut komt momenteel o.a. van Madensuyu.

Pieterjan ‘PJ’ Vervondel en Stijn ‘Ylode’ De Gezelle vertalen – na vele klassieke componisten – het middeleeuws gedicht Stabat Mater, over een moeder die haar kind verliest, naar muziek. PJ en Ylode vormen samen nog steeds een heilige drievuldigheid, want de som van de twee heren is het grote geheel Madensuyu. Zelden gaan muzikanten zo ver, en vooral, zo diep op in wat ze doen. Stijn en Pieterjan zijn zo doordrongen van hun muziek, hun leven. Ze proberen op ‘Stabat Mater’ die passie, maar ook de liefde voor hun moeder, vriendin, kind en familie, uit te drukken.

Hun derde langspeler is dan ook een rauwe, ruwe en emotionele gebalde vuist. Een levenskrachtige energie. Ontroerend in zijn geloof, zijn overtuiging en zijn liefde voor het leven. Indrukwekkend.

© Jen Carey

connan mockasin

© Mallory Talty

son lux

Colofon www.rifraf.be jaargang 25 nr. 250 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf dec/jan: uit op 05 dec

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 20 nov

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 25 nov

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, robin looyen, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, jana poppelaars, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover christina vandekerckhove

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be

layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be

België: 15 € Europa: 25€

drukkerij Corelio Printing Anderlecht

BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres.

U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

04

shortcut Muzikantendag 23 november @ AB, Brussel

Tweejaarlijkse must voor elke jonge muzikant mét ambitie. Poppunt organiseert eind deze maand opnieuw de Muzikantendag in de Brusselse AB. Iedereen met talent om muziek te maken of gewoon een gezonde passie kan er die dag terecht voor interessante brokken informatie. Op 23 november wordt de AB omgevormd tot een platform voor kennisuitwisseling en creatieve inzichten. De elfde editie ziet er trouwens heel anders uit.

Masterclasses van een uur worden ingeruild voor sessies, lezingen en cases. Mensen uit het vak delen vanaf het podium hun ervaringen en kennis. Op deze editie wordt er gewerkt aan de hand van casussen met verschillende invalshoeken die op het publiek worden afgevuurd, zoals de muzikale identiteit van een artiest, het album als statement of de expansie van de band. Op die manier wil Muzikantendag het publiek inspireren in plaats van de les te spellen. Kernwoorden zijn goesting, ideeën en vooral knowhow. Toch wordt niet alles klakkeloos aan de kant geschoven! De demofeedback met tips van rasechte muziekpro’s hoort er natuurlijk weer bij. In de AB Club kun je ook terecht voor intieme sessies met rock-, pop-, funk- en soulmuzikanten. Er vallen bergen info over verschillende genres te rapen en uiteraard ook akoestische sets mee te pikken. Muziek maken kan wel fijn zijn, maar er is ook die zakelijke kant van de medaille en daar schijnt Muzikantendag met een heleboel popadviseurs in Huis 23 zijn licht op. In de aanbieding: tips over het bouwen van een repetitieruimte, het invullen van Sabam-formulieren en hoe het best promotie voeren. Muzikantendag mikt ook hoog, want de Toren wordt omgetoverd tot een muziekproductieruimte die over de laatste software beschikt. De trappen opklimmen om bij te leren over opnames, arrangementen en producties en zelf eens aan de knoppen te draaien, is dus zeker de moeite! Nood aan nóg meer info over Muzikantendag?

Surf eens via een digitale golf naar www.muzikantendag.be

Platen en cd-beurs voor en door muziekfreaks 17 november @ Kermeta, Hasselt Voor de derde keer op rij kun je in november een zondagnamiddag met je neus tussen platen en cd’s zitten. De platen- en cd-beurs voor en door muziekfreaks in Hasselt is uniek omdat er dj’s, muzikanten, muziekjournalisten, bookers en radiomakers een deel van hun eigen collectie verkopen. Stijn Meuris (Monza), Luc en Eppo Janssen (Pukkelpop, StuBru, Radio 1), Jan Delvaux (Belpop), dj Tonic (The Subs), Kim Mathijs (Michael Midnight, The Whatevers) en Dave Schroyen (Evil Superstars, Millionaire) Jan Wygers (Maura & The Grooms, Creature With The Atom Brain), Peter Daems (Heartbreaktunes), Micha Volders (Vermin Twins, El Guapo Stuntteam) hebben hun komst alvast verzekerd. Dit jaar gaat een deel van de opbrengst naar www.bone4kids.be, een organisatie die geld inzamelt voor onderzoek naar pseudoartrose bij kinderen. Een goeie daad vervullen, was zelden zo leuk!

Nog vragen? Mail naar platenbeurshasselt@hotmail.com

(Selected by Kurt Overbergh)

10

Son Lux ‘Lanterns’ (Joful Noise Recordings) Simpelweg één van dé albums van het jaar. Punt. Point. De track ‘Lanterns Lit’ sierde reeds Kükl’s vorige Onrustige 10 (of meer). Dit album is zo rijk en waarachtig dat het elke seconde overweldigt. Riep iemand daar Sufjan Stevens? Beminden en gelovigen: Kükl roept het uit: ga overstag!

Connan Mockasin ‘Do I Make You Feel Shy’ (wereld weidse web) ‘Caramel’ is Connans tweede boreling. Deze vooruitgeschoven track is opnieuw heerlijke psychedelische droompop van de bovenste plank.

Vatican Shadow ‘Remember Your Black Day’ (Hospital Productions) Dominick Fernow (ofte: noise God Prurient) doet het na vele uitstapjes op toplabels als Blackest Ever Black, Type Records en Modern Love nog eens in eigen huis. De noisy techno van Vatican Shadow klinkt hier opvallend bedeesd.

The Poets Of Rhythm ‘Anthology 1992-2003’ (Daptone Recordings) Het huis dat bulkt van vintage soul en funk eert het Duitse The Poets Of Rhythm. 100% Daptone-stuff die de legacy van The JB’s eert. All on the one!

Matana Roberts ‘Coin Coin Chapter Two: Mississippi Moonchile’ (Constellation Records) 100% pure jazz met zwarte folkinvloeden. Voor mensen met een open geest.

Uit de stal van GY!BE.

Rechtzetting Flying Horseman-concerten Zetduivel sloeg vorige maand ongenadig toe in het on stage-lijstje bij het Flying Horseman-interview. Zo speelt de band op 21 november niét in De Kluize (Oosterzele) maar wél in STUK (Leuven). Pas op 22 november komt De Kluize aan de beurt. Vele excuses voor alle getroffenen.

Ryoji Ikeda ‘Supercodex’ (Raster_Noton) Sluitstuk van de trilogie, waaraan ‘Dataplex’ en ‘Test Pattern’ vooraf gingen, die de relatie tussen geluid en data exploreert. Niet voor gevoelige oortjes.

Viva Vinyl - t/m 19 april @ PBl Limburg, Hasselt Dat vinyl weer helemaal terug is, moeten we je niet meer vertellen. Om de gitzwarte schijf nog eens extra in de kijker te zetten, presenteert de Provinciale Bibliotheek Limburg de platencollectie van Radio 2 Limburg zodat iedereen nog eens kan terugblikken op hoe het allemaal begon. Viva Vinyl toont de 78-toerenplaten van na WOII, lp’s van bands die ooit op het prestigieuze Jazz Bilzen speelden, Limburgse new en cold wave uit de jaren ’80, Belpopclassics en Belgische bands die wereldhits scoorden, maar ook hedendaagse toppers. Op 12 oktober vond er al een panelgesprek over de toekomst van de muziekindustrie plaats, maar de expo zelf loopt nog tot 19 april. Meer info vind je op www.limburg.be/pbl

The Stranger

Cd-, platen- en boekenbeurs 3 november @ ’t Bau-huis, Sint-Niklaas 11 november @ JOC / Europahal, Tielt

Ae levert na het excellente ‘Exai’ alweer mooi complex voer af. En zelfs relatief funky.

Drie euro op overschot? Loop dan eens langs in ’t Bau-huis in Sint-Niklaas op de eerste zondag van november. Van halftien tot halfzes kun je er voor de vijfde keer snuisteren op de cd-, platen- en boekenbeurs. Er zijn ergere manieren om je zondag te besteden.

Ben je niet vrij op 3 november? Maar op 11 november wél en heb je die dag geen zin om Sint-Maarten te begroeten en Wapenstilstand te vieren? Zak dan af naar de Europahal in Tielt. Daar vindt voor al de achtste keer op rij de cd-, platen- en boekenbeurs plaats die groot genoeg is om een hele dag te ontsnappen aan je schoonfamilie. En dat voor amper drie euro! Meer info vind je op www.hobby13.be

AB en Beursschouwburg gaan hand in hand Voor een samenwerking meer of minder draaien de Vlaamse Cultuurhuizen AB en Beursschouwburg hun hand niet om. Dat bewijzen ze door sinds september samen concerten te organiseren en te promoten die in de Beursschouwburg plaatsvinden. Op die manier kan Brussel cultureel en muzikaal nóg meer bruisen. Het eerste optreden in dit kader vond midden oktober plaats, het tweede gaat op 29 november door en is er eentje van Cut Copy en het Finse Shine 2009. Een elektronisch feestje dus. Cut Copy test die avond trouwens de nieuwe plaat ‘Free Your Mind’ uit op het Brusselse publiek.

Nadien draait onze eigen Disco Naïveté nog plaatjes. Tickets kosten een luttele 10 euro.

Meer weten en direct je aanwezigheid verzekeren? Surf naar www.beursschouwburg.be

‘Watching Dead Empires In Decay’ (Modern Love) The Stranger is het alterego van James Leyland Kirby (zie ook: The Caretaker).

Of ook: Boards Of Canada met een donkere ziel.

Autechre ‘L-Event’ (ep, Warp Records)

Laurel Halo ‘Chance Of Rain’ (Hyperdub) Hyperdub keeps on delivering na releases van Jessy Lanza, DJ Rashad en DVA. Noem het ambient met een flinke ritmiek en uiteraard de immer presente dub die om de hoek loert.

Perc & Einstürzende Neubauten ‘Interpretations’ (12”, Submit) Noisy/techno remake van Neubautens ‘Stahldubversions’ uit ’82. Veel straffer dan de ‘Ende Neu’-remixes die ooit het levenlicht zagen.

Liefst te beluisteren bij een Dief! (blond, 8%), een speciaalbier van Brouwerij Engilsen, een 100% ambachtelijke brouwerij, gelegen in Engsberen (nabij de Abdij van Tongerlo).

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i f o t o : b i l z e l m a n

05

Midlake 2.0. Zanger/songleverancier Tim Smith verliet een jaar geleden de groep om ornitholoog te worden. Zonder de nieuwbakken student vogelkunde bleef de band uit Denton, Texas onthoofd maar gelukkig niet verweesd achter. Geen identiteitscrisis ten huize Midlake. Eric Pulido, voorheen de sidekick van Smith, verschoof naar het centrum van het podium en de band nam een uitstekende vierde plaat op: ‘Antiphon’. Een album dat zowel vertrouwd als verfrissend anders in de oren klinkt.

Proficiat heren, ‘Antiphon’ is een sterk staaltje well crafted american cosmic music.

Eric Pulido: “O, is dat een retorische vraag of een opmerking? Het klinkt in ieder geval als een mooi compliment. ‘Antiphon’ is in mijn ogen een eerlijke weergave van wie we zijn als band, waar we voor staan en wat ons zo aanspreekt op muzikaal vlak.”

Jullie eerste plaat, ‘Bamnan And Slivercork’, was beïnvloed door Mercury Rev, Grandaddy en The Flaming Lips. ‘The Trials Of Van Occupanther’ was daarna een uitstapje richting softrock met knipogen naar America, Fleetwood Mac en Joni Mitchell en op ‘The Courage Of Others’ trokken jullie een overduidelijke Britse folkkaart. Het muzikale concept van ‘Antiphon’ is veel minder éénduidig maar ik hoor wel een heel coherente sound.

McKenzie Smith: “De nieuwe plaat is het gevolg van onze vele invloeden. Die mix van uiteenlopende smaken heeft een mooi en duidelijk geheel opgeleverd.”

Eric: “Weet je, er bestaat heel veel waardevolle muziek. Toen Tim ons ten tijde van ‘The Courage Of Others’ voorstelde naar Britse folk te luisteren, hadden we totaal geen bezwaar om die muziek te ontdekken. Het voelde niet aan als een opdracht. We waren er allerminst vies van. Britse folk kan immers heel krachtig zijn en impact hebben. Maar als je echt vraagt welke muziek me het meest raakt, dan antwoord ik: The Band. The Band is the best band ever. Robbie Robertson is een briljante songwriter. Heb je ‘The Last Waltz’ gezien? Briljante concertfilm. Verder kan je me altijd plezieren met muziek van Neil Young, Joni Mitchell, Harry Nilsson en Johnny Cash. Classic stuff, hè.

Niets mis ook met westcoast pop.”

Een mooie epiloog van een boek dat je graag gelezen hebt Welke muziek draagt jouw voorkeur weg, McKenzie?

McKenzie: ”Mijn smaak is nogal breed: stuff from the sixties, motown, klassieke muziek, Aretha Franklin, Pretty Things, Serge Gainsbourg, Björk, Radiohead. The Zombies is misschien wel mijn favoriete band. En laten we Pink Floyd niet vergeten. Al is dat misschien een te voor de hand liggende groep als je zelf ook psychedelische muziek speelt. Bands die meer onder de radar zitten, hebben ons wellicht veel meer beïnvloed.”

Eric: “Ja, dat denk ik ook. Soms staan we stil bij één van onze baslijnen en merken we dat we schatplichtig zijn aan een motown-song. Toch valt zoiets vaak niet op bij de luisteraar omdat de referentie te obscuur is.”

Da’s misschien net een sterkte: subtiel stelen zonder dat iemand er de vinger op kan leggen en uiteindelijk een plaat met een eigen groepsgeluid afleveren.

McKenzie: “‘Antiphon’ is meer dan ooit tevoren het werk van de volledige groep. Absoluut.

Vroeger volgden we de ideeën van Tim. Hij was de songleverancier van Midlake. Het was wel niet zo hij me vertelde welke drumpatronen ik moest spelen. In functie van het nummer zochten we wel altijd samen naar een goede partij die paste bij de song.”

Begrijpen jullie waarom Tim de band verlaten heeft?

Eric: “Ja. Hij had een ander pad voor zichzelf uitgestippeld en wou niet langer de frontman van Midlake zijn. We hadden nochtans samen nog een plaat opgenomen. Dat album zal nooit verschijnen. Heel spijtig allemaal. Toch wilden we als band niet bij de pakken blijven zitten.

Stoppen staat niet in ons woordenboek. We hebben zonder Tim een nieuwe start genomen.”

Het is wellicht geen toeval dat de ene reprise op het album net het nummer ‘Provider’ is?

Eric: “Provider, carry on, far from the golden age”: dat gaat echt wel over Tim. ‘Provider’ is een afscheidssong. Op het eind van de plaat hernemen we het nummer nog eens, maar dan in een andere versie. Een beetje vergelijkbaar met een mooie epiloog van een boek dat je graag gelezen hebt. Met die reprise sluiten we een hoofdstuk uit onze geschiedenis af. We bestaan al even en hebben echt mooie tijden beleefd met Tim aan het roer. Ik wou gerust verder gaan met hem maar het verhaal was op voor Tim. Terwijl wij als band vooruit wilden.”

Intussen ben jij de nieuwe frontman van de groep. Hoeveel groepen, naast AC/DC, kennen we die er met succes in geslaagd zijn hun zanger te vervangen?

Eric: “Genesis, Fleetwood Mac, Pink Floyd….er zijn toch wel enkele voorbeelden. Het boeit me.

Ik was destijds graag een vlieg op de muur geweest om te zien hoe die bands de transitie naar een groep met een nieuwe zanger hebben beleefd en aangepakt. Doorheen de geschiedenis

van Midlake ben ik wat meer backing vocals voor mijn rekening gaan nemen maar het was nooit mijn ambitie de lead singer van Midlake te zijn. Ik was een sidekick. Na het vertrek van Tim was het echt wel een stap in het duister om de frontman van de groep te worden. Maar ergens was het ook wel bevrijdend.

Als je iets nieuws probeert, levert dat vaak een boeiende zoektocht op.”

McKenzie: “De nieuwe plaat is ook in die geest opgenomen. In volle samenwerking. We waren heel communicatief met elkaar. Er was heel veel interactie en openheid.”

Ook veel meningsverschillen?

McKenzie: ”Goh, ik zou nu kunnen zeggen wat er binnen de groep bijvoorbeeld over een poppy nummer als ‘The Old And The Young’ is gezegd maar dat ga ik niet doen. Zo gaat dat nu eenmaal: iedereen heeft altijd wel een mening over een bepaalde song of een bezwaar tegen een arrangement. Welk nummer de openingstrack van de plaat moest worden: dat was ook zo’n discussiepunt.

Maar wees gerust. Er was een goede wisselwerking. We zijn allemaal goede muzikanten. Ondanks de verschillende karakters binnen de groep is ‘Antiphon’ echt wel een groepsplaat.”

Daar twijfel ik niet aan. Zelden ook een band gezien die zo blij was om opnieuw op het podium te staan. Jullie genoten zichtbaar van jullie optreden op Pukkelpop afgelopen zomer.

Eric: ”We zijn terug van weggeweest. Dat is niet zonder slag of stoot gegaan.

Het heeft veel tijd en moeite gekost. Als je daarna naar buiten kan komen met nieuwe muziek doet dat heel veel deugd.”

McKenzie: “Het is goed dat we enthousiasme uitstralen. Je kan als band wel eens zeuren dat het bier in de backstage op is maar soms zou je durven vergeten dat het uiteindelijk om de kunst en niet om randfenomenen gaat.

Muziek is meer dan alleen maar onze job. Het draait allemaal rond de performance, de overdracht en de interactie met het publiek. Muziek mag niet verkeerd overkomen. Je moet muziek spelen omwille van de juiste reden.”

on stage 31 oktober: Botanique, Brussel (sold out) 2 maart: ABFlex, Brussel

Midlake ‘Antiphon’ Bella Union/Coop/PIAS

De stemkleur van een eerdere centrale figuur (die tegenwoordig vooral vogeltjes hoort fluiten) kan je nooit volledig vervangen maar van een groep die in 2010 ook de backing band was op John Grants solodebuut ‘Queen Of Denmark’ mag je veel verwachten. Eric Pulido slaagt er, zonder de aanwezigheid van Tim Smith, deksels goed in de zanglijnen van ‘Antiphon’ vintage Midlake te laken klinken. Meer nog: de vocalen voelen natuurlijk aan en songs als ‘Ages’ en ’It’s Going Down’ zijn het bewijs dat Midlake nog steeds een uitstekende neus voor piekfijn uitgewerkte close harmony heeft. De muziek? Een gestroomlijnde synthese van de vorige drie albums van Midlake. De groep omarmt seventiespsychedelica, gelaagde softrock en kosmische folk en levert met ‘Antiphon’ z’n meest psychedelische album (check het titelnummer, ‘Vale’ en de reprise van ‘Provider’ ) tot op heden af.

Een ambiteus werkstuk met een samenhangende eigen sound waarop ook plaats is voor stemmige analogische synths en poppy uitschieters als ‘The Old And The Young’ en ‘The Weight’. Hulde aan Eric Pulido, Paul Alexander, McKenzie Smith, Eric Nichelson en de verse krachten Jesse Chandler en Joey McClennan voor de volharding. Perfecte groeiplaat van een herboren band. (bvm)

06

T e k s t: Pa u l i n e L i b e e r t i f o t o : m a l lo r y ta lt y

Son Lux is eigenlijk de New Yorkse Ryan Lott. Een hippe jongeheer van 34 jaar die zijn hart en ziel overgeeft aan muziek. Hij noemt zichzelf trouwens geen muzikant, wel een componist. Hij noemt zichzelf ook geen zanger - want zo goed zingt hij niet, naar eigen zeggen - maar vindt zijn gebroken stem wel passen bij z’n sfeervolle, kleurrijke en uiterst gelaagde popsongs. Klopt helemaal. Luister maar eens naar z’n sublieme, derde langspeler ’Lanterns’.

De zon schijnt vrolijk als we de AB in Brussel binnenwandelen. Helaas kan Ryan Lott - de man achter Son Lux - er niet van genieten. De New Yorker zit in Huis 23 in een lange zwarte zetel aan een broodje te knabbelen terwijl hij het ene na het andere interview afwerkt. Wij zijn de derde die dag en nadat we ons voorgesteld hebben, springt hij recht. “Ik moet even plassen!” Hij wandelt prompt naar de lift, realiseert zich dat het geen wc is, lacht en loopt dan de juiste kant uit. Als hij er weer bij komt zitten, vertelt hij dat hij Brussel erg mooi vindt. “Zie je dat gebouw daar?” (wijst naar het huis tegenover het AB café) “Het staat hier waarschijnlijk al van voor mijn land bestond! En die gevel brokkelt zo mooi af. Dat zie je niet in New York.” Hij neemt een hap van zijn broodje en wacht op de eerste vraag.

Als je de lyrics doorneemt, lijkt het thema van ‘Lanterns’ loslaten. Klopt dat?

Ryan: “Loslaten, je overgeven, jezelf bevrijden van wat je vastgeketend houdt… dat zijn bijzondere begrippen. Ik vertel niet graag wat de nummers voor mij betekenen. Het is belangrijk dat de woorden een uitnodiging zijn om je eigen betekenis en verhaal eraan te geven. Ze moeten eigenlijk niets vertellen, het zijn rekwisieten. Ik ben geen verhalenverteller, maar als mijn woorden kunnen bijdragen tot het verhaal in jouw hoofd, is dat goed.

“Het vreemde aan mij is dat ik zelf eigenlijk nooit teksten hoor als ik naar muziek luister.

Mijn favoriete liedjes heb ik al miljoenen keren gehoord, maar ik kan niet zeggen wat er gezongen wordt. Ik ken de eerste zin van ‘Karma Police’ van Radiohead misschien wel. Karma Police… arrest this… arrest this man… he’s… not enough? Oei. Snap je wat ik bedoel? Ik heb die song al zo veel gehoord! Ik kan ‘Karma Police’ spelen op gitaar, piano, drum, maar ken de tekst dus niet.” (lacht)

Ik luister nooit naar The Beatles

Babbeltje slaan op Facebook Na ‘We Are Rising’ konden we op je Tumblr lezen hoe je iedereen die aan het album meewerkte geïnterviewd had. Ben je van plan dat opnieuw te doen?

Ryan: “Waw, da’s een heel goed idee! Daar had ik nog niet over nagedacht! Jouw idee is wel anders. De mensen die ik toen interviewde, waren degene die meegewerkt hadden aan de remixversie van ‘We Are Rising’, dus vroeg ik gewoon wat ze met elk nummer gedaan hadden en waarom. Nu kan ik ze misschien vragen om in enkele zinnen een grappige anekdote te vertellen over toen we het album opnamen. Goed idee!”

Via alle sociale media reageer je op zo goed als iedereen die iets tegen je zegt. Vind je het belangrijk om in contact te blijven met je fans?

Ryan: “Ja, ik zal het blijven doen zolang het lukt. Sommige vrienden van me laten de sociale media helemaal links liggen en dat is best oké. Ik ben wél actief op Facebook, Tumblr en Twitter. Mijn muziek is niet zo intuïtief, maar eerder uitdagend. Daarom helpt het soms om wat duiding te geven. Ik kan niet iedereen antwoorden, maar doe mijn best.”

Toen je enkele dagen geleden op Facebook postte dat je naar Amsterdam, Brussel, Parijs en Berlijn zou gaan, kreeg je heel wat vragen over eventuele optredens.

Ryan: “Inderdaad. Het gaat ook deels over opwinding creëren. Wie op dit moment al van Son Lux gehoord heeft, kent precies een geheim. Ik denk dat het voor die mensen wel leuk is om te horen dat ik er weer ga toeren. Dus als ze even opgewonden zijn als ik, voelt het aan alsof we deel uitmaken van hetzelfde.”

Afrikaanse soul

Doof voor songteksten Aan je debuut heb je vier jaar gewerkt. ‘We Are Rising’, het tweede album, was op 28 dagen ingeblikt. Hoe ging het deze keer?

Ryan Lott: “Het duurde lang. Sommige stukken lagen al enkele jaren in m’n schuif. Ik heb ze ontleed en er nieuw leven in gestoken. Dus als je dat erbij telt, dan heeft het twee en een halfjaar geduurd om ‘Lanterns’ op te nemen.

“Voorganger ‘We Are Rising’ ging over mijn prikkels, ik volgde mijn intuïtie. ‘Lanterns’ is het tegenovergestelde. Ik negeerde mijn instinct en zocht naar niet voor de hand liggende oplossingen. Daardoor is het resultaat zo anders, want het proces is niet te vergelijken. De plaat voelt helemaal anders aan.”

Dat zie je ook aan het artwork. Je vorige albumhoezen hadden wat kleur, deze niet.

Wat stelt de cover eigenlijk voor?

Ryan: “Het is een iconisch beeld van een maan. Een vriend van mij heeft het ontworpen en ik vind het mooi. Het leuke eraan is dat je niet weet of de maan groter of kleiner wordt.

Wordt het donker of licht? Het is dus gebaseerd op licht en lux is Latijns voor licht. It’s not rocket science.”

Waarom koos je voor deze afbeelding?

Ryan: “Ik dacht dat een plaat vol kleur en complexiteit een monochrome en simpele cover nodig heeft. Op het artwork staan ook nog negen afdrukken die eruit zien als duimen. Bij elke afdruk staat een zin uit een nummer en samen vormt het een gedicht. Het is een geheimpje voor wie de plaat koopt. Als je het gedicht leest, geraak je waarschijnlijk in de war. De zinnen komen je immers bekend voor, maar je maakt misschien geen link met de songs.”

Ik las ergens dat je nog nooit naar The Beatles geluisterd hebt. Hoe is dat mogelijk?

Ryan: (lacht) “Grappig, ik dacht echt dat meer mensen me daarover gingen aanspreken, maar jij bent de eerste! Ik ben waarschijnlijk de enige persoon op dit moment die popmuziek maakt maar nooit echt naar die band geluisterd heeft. Natuurlijk heb ik al veel nummers gehoord, zoals ‘Revolution’, ‘Eleanor Rigby’, ‘Yesterday’ en ‘I Want To Hold Your Hand’. Je kunt er niet aan ontsnappen. Anderhalf jaar geleden luisterde ik bij een vriend naar muziek. Toen ik terug kwam van de wc hoorde ik een liedje en zei: “That’s pretty cool, wat is het?” Hij lachte: “Dude. It’s the fucking Beatles.” (lacht luid) Waarom luister je niet naar die band?

Ryan: “Het is niet zo dat ik niet wil. Ik ben er echter van overtuigd dat ik op een dag hun hele repertoire ga beluisteren en dat zal waarschijnlijk een fantastisch moment zijn, want ik ga dan enorm veel bijleren. Ik heb mijn deel van The Beatles zeker al gehad via andere mensen. Wie mij beïnvloedt, is namelijk beïnvloed door hen. Veel mensen vinden het vreemd dat ik me niet verdiep in The Beatles, omdat ze bekend staan om hun studio als instrument te gebruiken, net zoals ik doe. Radiohead is my Beatles.”

Je zegt dat je pop maakt. Jouw versie van pop is wel helemaal anders dan die van The Beatles, want jouw muziek is veel complexer.

Ryan: “Ja, misschien. Ik weet het niet, ik luister nooit naar hen.” (lacht) Zijn hun songs te eenvoudig voor je?

Ryan: “Nee! Ik hou van simpele muziek, daar luister ik het meest naar. Ik ben bijvoorbeeld een enorme fan van Bob Dylan en dat zou je niet verwachten. Verder dompel ik me heel vaak onder in de Afrikaanse soul uit de jaren ’60 en ’70. Die muziek is minimaal en toch complex, maar harmonisch gezien eenvoudig. Mijn muziek is ook zo, al klinkt het totaal niet hetzelfde. Iemand vroeg aan Jonny Greenwood van Radiohead ooit waar hij veel naar luistert en hij zei: “De laatste jaren luister ik enkel naar Afrikaanse soul”. Ik was overgelukkig!”

Son Lux ‘Lanterns’ Joy ful Noise/Konkurrent

Avontuurlijke pop met diepgewortelde fundamenten en een kronkelend geraamte. Zo omschrijf je het geluid van Son Lux misschien het best.

Met ‘Lanterns’ heeft hij er een derde plaat bij en zonder er doekjes om te winden: het is een goeie. Verslavend zelfs! Bewijs genoeg: ‘Lost It To Trying’, met gaststemmen van Lily & Madeleine, is vrolijk en fris door de aanwezigheid van een piccolo, maar ook heerlijk opzwepend. ‘No Crimes’ is het nummer waarmee je op jacht gaat, omdat het je aanzet achter dieren te rennen en met een speer te gooien. De tweede single ‘Easy’ is dan weer iets helemaal anders. Langzamer, elektronischer, simpelheid die enkel verstoord wordt door een eenzame saxofoon. ‘Lanterns Lit’ is het negende en daarmee laatste nummer op ‘Lanterns’ en bezit voor de gelegenheid een portie magie en glitterconfetti. De derde parel van Son Lux is energiek en tegelijkertijd ingetogen. Opzetten, beluisteren en handeling herhalen. (pl)

11

pReSeNTS

HoRses CleaR CRySTal aiR melancholic inDie for fans of the postal service, sparklehorse anD elliot smith « de ideale souNdtrack voor eeN elleNlaNge eN eeNzame roadtrip bij valavoNd, ricHtiNg zoNsoNdergaNg » RiF RaF « eeN parel vaN eeN debuut! » HeT BelaNG VaN liMBURG

meLaNie De biasio No Deal Dark anD bluesy pop for fans of nina simone, portisheaD anD agnes obel new Digipack version with new artwork available 11.11.2013 « Niets miNder daN eeN wereldplaat! » ***** De MoRGeN « de kleur vaN jazzy blues, verwaNt aaN die vaN billie Holiday’s ‘straNge Fruit’» **** De STaNDaaRD

psYcHo 44 SUBURBaN GUiDe To SpRiNGTiDe heavy riffs, harD hitting Drums anD Down anD Dirty grooves for fans of millionaire, Qotsa anD nirvana AvAilAble 11.11.2013 Produced by StePhAne MiSSegherS (deuS) Mixed by AdAM noble (PlAcebo)

www.pias.com/be

08

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i f o t o : j e n c a r e y

“Het is grappig. Je neemt thuis voor de fun liedjes op en plots wordt je muziek geanalyseerd.”

Toen ‘Forever Dophin Love’ verscheen, vond Connan Mockasin het fascinerend dat hij schouderklopjes kreeg van Radiohead, Charlotte Gainsbourg en Grizzly Bear en dat peers als Uncut en Pitchfork zijn eerste album de hemel inprezen als “sun damaged exotica” en “low-wattage, shuffle-footed, hypna-delic kiwi-pop.” ‘Caramel’, de nieuwe plaat van de artiest uit Te Awanga, Nieuw-Zeeland, is opgenomen in een hotelkamer in Japan en klinkt zo mogelijk nog een pak weirder dan het debuut.

RifRaf ontmoet Connan Mockasin - op zijn paspoort staat Connan Tant Hosford - op de VRT. Hij neemt er een live-sessie op voor Studio Brussel en maakt van de gelegenheid gebruik om ook enkele muziekjournalisten te woord te staan. Om daarna richting Gent te trekken voor een heel aangenaam optreden in De Handelsbeurs, de concertzaal waar hij enkele jaren geleden ook al eens speelde.

Connan Mockasin: ”Ik had geen eigen band en stond toen samen op het podium met een 60-jarige muzikant die ik nog niet eerder had ontmoet en een percussionist die nog nooit had gedrumd. It was a recipe for a massive disaster. Ik wou het optreden eigenlijk cancelen maar dat bleek niet mogelijk te zijn. Een goed concert was het niet maar gelukkig was iedereen heel vergevingsgezind toen ik de omstandigheden uitlegde. Overal elders hadden ze me wellicht uitgejouwd.”

Je hebt het over indie-groepen waar je niet altijd een hoge pet van op hebt?

Connan: “Ja. Die blijven bij mij nooit lang hangen. Ik heb het ook niet voor labels die je wijs willen maken wat het beste voor je is. I don’t see the point. Dan heb ik veel liever een integere en korte carrière. Muziek is iets om trots op te zijn. Ik viseer niemand persoonlijk maar sommige mensen in de muziekindustrie behandelen je als een marionet en zien muziek puur als business. Ze maken misbruik van mensen die beroemd willen worden.

Op die manier devalueer je muziek. Het gaat de verkeerde kant op momenteel. Veel slechter dan nu kan het bijna niet meer worden.”

Authenticiteit is de oplossing?

Connan: “Jazeker. Doe gewoon wat je zelf wil doen. Dat is wat ik het meest interessante vind. Ik hou van stuff die ik niet begrijp. Iets mag zelfs ruw of slecht zijn, zolang het maar

The excitement of not knowing what you’re doing

Er circuleren nochtans goede verhalen over dat optreden. Je hebt een publiek dat achter je staat. Net als je ma, blijkbaar, die je aanspoorde om je eerste plaat te maken.

Daarover zei je dat je dan maar besloten hebt thuis wat “onnozele muziek” op te nemen. Was dat ook de insteek voor ‘Caramel’?

Connan: “Nu was het niet op vraag van mijn moeder. Ik heb vooral mezelf getriggerd om een tweede album op te nemen. Het grote verschil was wel dat ik nu wist dat de plaat sowieso zou verschijnen. Ten tijde van mijn eerste album was het een grote verrassing dat ik echt goed opgepikt werd na de re-release van ‘Forever Dolphin Love’ (in 2011, de oorspronkelijke titel van het album was ‘Please Turn Me Into The Snat’, bvm). Dat was een complete verrassing en het leek me een vergissing van het publiek. Ik had absoluut niet verwacht dat muziek die ik gewoon thuis had opgenomen, iets zou doen bewegen.

Ik had toen totaal geen benul van wat ik precies aan het doen was. Wist ik veel dat ik een bepaalde sound te pakken had. Ik vond het heel bizar dat mensen plots naar mijn muziek luisterden. Heel fascinerend. Luisteraars construeren vaak hun eigen verhalen. En dat is goed. Een bewijs dat mensen fantasie hebben. Het is fijn om te merken dat ze nieuwe muziek van me verwachten maar ik heb enkel en alleen een tweede plaat gemaakt omdat ik zelf vond dat de tijd er rijp voor was. Geen idee hoeveel platen ik nog zal opnemen.

Soms heb ik het gevoel dat ik per abuis muziek maak..”

Wat is voor jou de beste manier van werken?

Connan: “Ik vind het heel moeilijk om mijn werkwijze te beschrijven. Er liggen geen diepere redenen aan de basis van mijn muziek. Ik ga niet zitten om een nummer te maken.

Het gebeurt al doende. Ik denk er niet over na. Als iets dat ik speel me triggert, dan neem ik het op. Als die sfeer er niet is, dan werkt het niet. Dan overweeg ik niet eens om iets op te nemen. Ik wil alleen maar muziek maken waar ik op het moment zelf tevreden over ben.

Ik wil ook niet doen wat de buitenwacht van me verwacht. Sommige bands moeten het heel erg moeilijk hebben wat dat betreft.”

Connan

instinctief is. Je moet niet altijd alles willen vatten. Ik vind het plezant als ik niet weet hoe iets precies werkt. Ik ben graag naïef. En dat was ik zeker toen ik mijn eerste plaat opnam.

Ik wou een album maken maar ik wist totaal niet hoe ik dat moest aanpakken. I like the excitement of not knowing what you’re doing. Zo ontstaat er mysterie. De luisteraar voelt zich daar ook meer door aangetrokken. Muziek die te uitgewerkt is, klinkt vaak saai en vervelend. Voor de nieuwe plaat heb ik me welgeteld één nieuwe micro aangeschaft en vooral gebruik gemaakt van tape machines. Ik heb alles rechtstreeks ingespeeld. In mijn hotelkamer in Japan mocht het niet te luid gaan, zie je. Maar ik hou van die beperkingen.

In een echte studio heb je te veel opties. Dat is te overweldigend voor me. Dan blokkeer ik.”

“If a record takes more than a week to make, then somebody’s fucking up”, schreef Steve Albini ooit in een brief die gericht was aan Nirvana. Herkenbaar?

Connan: ”Absoluut. Dat geldt zeker voor bepaalde bands en sommige manieren van opnemen. Soms neemt een album echter wat meer tijd in beslag. Zeker als je qua sound nog wat wil experimenteren. Ik gun iedereen zijn eigen methodes. Zelf werk ik graag snel.

Het nadeel aan alleen opnemen, is dat je niet altijd meteen weet of iets goed zit. Met een band is het al na tien minuten duidelijk of iets werkt of niet. Op mijn eentje werken is een uitdaging. Je kan niemand anders iets verwijten. It’s all your own fault. (lacht) Maar ik doe wat ik tof vind. Ik heb liever the good ones op mijn optredens dan een publiek met een verkeerd verwachtingspatroon. Daar put ik veel meer voldoening uit. Ik wil geloofwaardig zijn. Als de luisteraars dat ook zo ervaren, dan heb je het getroffen. Ik wil vooral geen muziek maken met een bepaald publiek in mijn achterhoofd.”

Credibiliteit is het allerbelangrijkste?

Connan: “Toch tot op een bepaald punt, ja. Je wil ook wel een eigen huis om in te wonen, natuurlijk. Je wil niet op straat leven. Er moet ergens een goede balans zijn zodat je ook de rekeningen kan betalen. En je mag je gelukkig prijzen als dat lukt. I feel very lucky. Ik had nooit verwacht dat ik veel zou reizen in mijn leven. Ik heb heel erg genoten van mijn verblijf in Japan.”

‘Caramel’ heeft onmiskenbare oriëntaalse sfeertjes. Daarnaast hoor ik ook een zachte hiphopfeel. Ben je het daar mee eens?

Connan: “Ja. Niet dat ik veel van hiphop ken, hoor. Ik vind rappers intrigerend in die zin dat ze ook doen wat ze willen doen. Ze lijken geen grenzen te hebben. Alles mag. De reden waarom ik ‘Caramel’ heb gemaakt, heeft simpelweg alles te maken met het feit dat ik dat gewoon een mooi woord vind. En ik wou eens weten hoe een plaat met die titel zou kunnen klinken. ‘Caramel’ is een beetje r&b-ish, zoet en gepolijst. It’s a sort of smooth record.

Ik heb een album gemaakt dat als karamel in de oren klinkt.

“Ik ben blij dat ik in een periode waarin mijn vader ziek werd en een vriend stierf een plaat heb opgenomen. Dat zal goede herinneringen met zich meebrengen de komende jaren.

Soms hoor ik dat artiesten drama opzoeken, scenes maken of problemen veroorzaken vooraleer ze aan een album beginnen. Als alles te comfortabel is, lukt het hen niet om muziek te maken. Dat is niet wat ik zelf nastreef en daar wil ik me aan houden. We zullen wel zien. Vrijheid is vooral heel belangrijk voor me. Het is surreëel dat mensen van mijn muziek houden. Maar ik geniet er wel van. Mocht dat niet meer het geval zijn, dan stop ik ermee en verdwijn ik zonder probleem van het toneel.”

on stage 1 december:

30 januari: 5 februari:

Sonic City @ De Kreun, Kortrijk (w/ Savages, Dirty Beaches, Beak>…)

AB, Brussel Le Grand Mix, Tourcoing (FR)

Connan Mockasin ‘Caramel’ Warner

Wie al in het voorprogramma van Radiohead mocht spelen en met Fatboy Slim, Liam Finn en Charlotte Gainsbourg mocht samenwerken, is geen ezel. Welkom in het eigen wereldje van een excentrieke soft-psych-artiest met opvallend witte haren. Connan Mockasin zijn nieuwe album is nog specialer dan debuut ‘Forever Dolphin Love’. ‘’Caramel’ opent als een vreemdsoortig lost-in-translation-mangasprookje en doorheen een sluier van oosterse echo’s passeren naast minder songgerichte tracks ook laidback zweefblues (inclusief gehijg), Prince-in-space-soul en cheesy 80iesdeuntjes. “Thank you very much” zijn de laatste woorden van afsluiter ‘I Wanna Roll With You’. Meteen het moment om Connan te bedanken voor z’n intrigerend droomplaatje. (bvm)

Mockasin

T e k s t: Pa u l i n e L i b e e r t

09

Ásgeir Trausti - Ásgeir voor de vrienden - bracht vorig jaar zijn IJslandse debuut ‘Dýrð Í Dauðaþögn’ uit en dat album was succesvoller dan de debuutplaten van landgenoten Sigur Rós en Björk. Op zijn minst indrukwekkend, want Ásgeir is amper 21. Nu verschijnt ‘In The Silence’, de Engelse versie van het album, en die belooft een mooi vervolg aan het succesverhaal te breien. Op ‘In The Silence’ staan nummers à la Bon Iver en horen we een stem die aanleunt bij Jeff Buckley. De ideale combinatie om ook buiten IJsland harten te veroveren.

Toch zou je het hem op het eerste gezicht niet geven. Als we in de lounge van het Brusselse Atlanta Hotel zijn hand schudden, staat voor ons een jongeman met een pet, leren jas en zijn T-shirt kan een gigantische, kleurrijke tatoeage niet verhullen.

Als je enkel naar je uiterlijk kijkt, zou je hardere muziek verwachten. Ásgeir: “Metal ofzo?”

Ja, is het verkeerd om dat te denken? Ásgeir: (denkt na) “Nee, ik luister naar heel veel verschillende muzieksoorten. Ik hoop wel dat dit album staat voor wat ik wil doen en wat ik graag hoor. Ik wil in dezelfde stijl muziek blijven maken, maar daarnaast ook nieuwe dingen uitproberen. Dat is het punt. Ik probeer mensen te boeien.”

voor het eerst iets uitbracht, zal dat zo nieuw en origineel geweest zijn, dat het een kleiner publiek aansprak. Het is wel heel wat om naast zo’n artiesten genoemd te worden. Al mijn vrienden en ik kijken enorm op naar hen.”

Speerwerpend talent Ik las dat je eigenlijk ook een sportcarrière kon hebben. Ásgeir: “Dat klopt! Ik heb een korte atletiekcarrière gehad, van 13 tot 18 jaar.

Vooral speerwerpen ligt me. Er staan enkele IJslandse records op mijn naam en ik heb deelgenomen aan een wereldkampioenschap. Toen ik zes jaar was,

Er staan enkele IJslandse records op mijn naam Daar slaag je wel in. Welke boodschap wil je met je album geven? Ásgeir: “Ik heb geen echte boodschap. Het zou leuk zijn als de mensen die ernaar luisteren zich vredig en rustig voelen.”

M’n vader schrijft m’n teksten Is ‘In The Silence’ de letterlijke vertaling van je debuut? Ásgeir: “Nee, niet helemaal. Dan zou het ‘Glory In Dead Silence’ moeten zijn. De vertaling van de liedjes klopt wel ongeveer. We moesten gewoon enkele kleine aanpassingen doen, zinnen herformuleren zodat de betekenis en de vlotheid toch klopten.”

Waarom wou je een Engelse versie maken? Ásgeir: “Toen ik anderhalf jaar geleden de liedjes zelf thuis opnam, waren ze al gebaseerd op Engels-achtige teksten. Als ik liedjes schrijf, speel ik de melodie en verzin ik er een tekst bij die meestal nergens op slaat, gewoon om te horen hoe dat klinkt. Bij de opnames van het album hebben we dan toch voor IJslands gekozen, want mijn vader schrijft het grootste deel van de teksten.”

Is je vader een schrijver? Ásgeir: “Ja, ik heb hem altijd gedichten weten schrijven. Hij heeft vijftig jaar les IJslands gegeven en is nu met pensioen, dus heeft hij veel tijd om boeken te schrijven of dichtbundels uit te brengen. Mijn vader heeft ook al teksten geschreven voor andere IJslandse artiesten en ik heb altijd van zijn werk gehouden.

Ik vertrouw hem dus wel en het is een leuke gedachte dat ik er iemand van mijn familie kan bij betrekken.

Dat wil ik zo lang mogelijk zo houden, al denk ik erover in de toekomst zelf teksten te schrijven.”

John Grant hielp bij de vertaling van ‘In The Silence’. Hoe kwam je bij hem terecht? Ásgeir: “Toen de IJslandse versie van het album verscheen, hadden we veel succes in IJsland en kregen we voorstellen van labels wereldwijd. Daardoor beslisten we om er gewoon voor te gaan.

Een van mijn goeie vrienden vertelde me over John Grant, hij verbleef toen net in het land. Ik kende hem eigenlijk niet, maar ben snel fan geworden. Hij zag eruit als een vriendelijke man en we hebben hem gewoon opgebeld. Hij had al nummers van me gehoord en wou direct meewerken.”

Een op tien IJslanders heeft jouw debuutalbum. Je woont in een klein dorp met amper veertig inwoners. Betekent dat dat vier mensen daar je album hebben? Ásgeir: “Waarschijnlijk heeft iedereen in het dorp het. (lacht) Denk ik, hoop ik! Mijn dorp ligt in het noordwesten van IJsland. Ik woon er sinds mijn tiende. Het merendeel van de mensen is er oud, dus is het er enorm stil. Onderaan een heuvel is een grote rivier, er zijn vijf of zes straten en verder is het er gewoon erg mooi. Alle liedjes zijn daar geschreven, omdat het er zo vredig is. Ik voel me verbonden met die plek.

“We hebben trouwens al wat nieuwe nummers opgenomen en die klinken anders, maar het is wel dezelfde stijl. Er zit een lijn in. Voor het volgend album wil ik sowieso opnieuw een paar maanden naar mijn dorp gaan en muziek schrijven. Ik hoop dat dat lukt, want het voorbije jaar was ik amper in IJsland.”

Jouw album is succesvoller dan het debuut van Björk en Sigur Rós. Welk gevoel geeft je dat? Ásgeir: “Ik weet het niet goed. Wat wij doen is waarschijnlijk meer mainstream en de teksten zijn herkenbaarder. Mensen vinden zich daarom misschien sneller terug in onze muziek. Toen Sigur Rós

begon ik gitaar te spelen en aan atletiek te doen. Daardoor kon ik telkens afwisselen als het met het ene minder goed ging. Als sport me even niet lag, vond ik troost in muziek en omgekeerd. Het vulde elkaar dus perfect aan.

Op mijn 18de ben ik me meer beginnen focussen op muziek en twee jaar later kwam het album al uit.”

Het is dus echt snel gegaan voor jou. Ásgeir: “Ja, het voorbije jaar is er enorm veel gebeurd. Ik zat op school, deed elke dag aan sport en oefende klassieke gitaar, tot anderhalf jaar geleden.

Alles is veranderd.”

Wanneer heb je voor het laatst een speer geworpen? Ásgeir:“Dat is lang geleden. Waarschijnlijk maar een jaar, maar de voorbije tien maanden hebben we constant getoerd. We reizen van hotel naar hotel.

In het begin probeerde ik in conditie te blijven door naar de fitness te gaan, maar dat heb ik amper een week volgehouden. Maar ik voel me goed en dat is het enige dat telt. Het verrast me eigenlijk dat ik zonder sport kan leven. (lacht) Ik vind het wel leuk dat ik het niet nodig heb.”

on stage 3 december: Botanique, Brussel (w/ Farao)

Ásgeir ‘In The Silence’ One Lit tle Indian/Konkurrent

In tegenstelling tot Ásgeirs debuut ‘Dýrð Í Dauðaþögn’ kunnen we de titel van de Engelse versie wél uitspreken.

‘In The Silence’ is waar je naar luistert als je wil zweven op een wolk van gelukzaligheid en vrede. ‘Higher’ krijgt als opener de eer om op een ingetogen manier de toon te zetten voor de komende 39 minuten.

Op de eerste single uit het album, ‘King And Cross’, doet Ásgeirs stem heel erg denken aan die van een jonge Justin Vernon. De elektrische drum en licht opzwepende melodie nemen je mee op tocht door groene bergen.

In de bijhorende clip is John Grant - die zijn steentje bijdroeg bij de Engelse vertaling van het album - te zien, verkleed als koning. ‘Torrent’ is ongetwijfeld het vrolijkste buitenbeentje op de plaat en heeft dat te danken aan een levenslustige piano. Als dit album het equivalent is van de sfeer in IJsland, is een enkeltje naar de eilandenstaat direct geboekt. (pl)

10

homegrown

T e k s t: W a r d D u pa n i f o t o : c h r i s t i n a v a n d e k e r c k h o v e

Stabat mater dolorosa, luxta crucem lacrimosa. Naast het kruis, met schreiende ogen, stond de moeder, diep bewogen... Het zijn de beginregels van het middeleeuws gedicht Stabat Mater over een moeder die haar kind verliest. Door vele klassieke componisten op muziek vertaald en nu ook door het duo Pieterjan ‘PJ’ Vervondel en Stijn ‘Ylode’ De Gezelle. Samen vormen ze een heilige drievuldigheid, want de som van de twee heren is het grote geheel Madensuyu. Zelden gaan muzikanten zo ver, en vooral, zo diep op in wat ze doen.

Stijn en Pieterjan zijn zo doordrongen van hun muziek, hun leven. Ze proberen op ‘Stabat Mater’ die passie, maar ook de liefde voor hun moeder, hun vriendin, kind en familie, uit te drukken. Hun derde langspeler is dan ook een emotionele gebalde vuist.

Een levenskrachtige energie. Ontroerend in zijn geloof, zijn overtuiging en zijn liefde voor het leven.

We hebben er eventjes op moeten wachten. Tussen de vorige plaat ‘D is Done’ en ‘Stabat Mater’ zit vijf jaar tijd.

Pieterjan Vervondel: “Voor ons lijkt dat niet zo. Het idee om ‘Stabat Mater’ te maken, is ontstaan tijdens het touren met onze vorige plaat. Daarmee speelden we tot 2011.”

Stijn De Gezelle: “Wat wij niet doen is optreden, repeteren en nieuwe nummers schrijven ondertussen. We hebben gespeeld tot het moment we beslisten aan deze plaat te beginnen.

Je kan dus zeggen dat de plaat ontstaan is in twee jaar tijd.”

Pieterjan: “We wisten vanaf het begin goed wat we wilden.”

Stijn: “De volgorde van de nummers is ook de volgorde waarop ze ontstaan zijn. We wisten perfect welke vorm de plaat moest aannemen. Enkel de teksten zijn later toegevoegd.

De gevoelens die op elkaar volgen, zaten klaar.”

Uit liefde voor het leven Bij een eerste beluistering, lijkt ‘Stabat Mater’ een kwade plaat.

Stijn: “Ik vind dat er net een enorme zoektocht naar troost in zit. Soms komt die kwaadheid wel boven bij mij. Ik had gedacht dat ik in de loop der jaren een soort loutering zou vinden, maar ik word elke dag kwader en kwader. Zeer bizar. Waarschijnlijk zul je dat er wel ergens door horen.”

Het overkoepelende thema van de plaat is een middeleeuws gedicht over de moeder Gods die het verlies van haar zoon moet dragen.

Stijn: “Ik wou iets doen met klassieke muziekvormen. De hymne Stabat Mater is door veel klassieke componisten vertaald, maar nog niet door een rockformatie. We hebben dat proberen transponeren naar een rockcontext. Naarmate de plaat vorm kreeg, kwamen er meer geledingen in. Ik wou altijd al iets maken voor mijn moeder. De liefde die ik van haar krijg. De liefde die ik voel voor mijn vriendin en die groeit voor ons eerste kindje in aantocht... het is een ongelofelijk schoon continuüm om de tijd te trotseren. (denkt na) Bij de research naar Stabat Mater botste ik op de moeilijkheid die nog altijd leeft in onze masculiene samenleving om de kracht van de vrouwelijke figuur te erkennen. Eigenlijk wordt de vrouw enorm gediscrimineerd terwijl ze is in staat om leven voort te brengen. Daar zit voornamelijk mijn kwaadheid in. Ik heb dat proberen een plaats te geven op de plaat. Het komt nog het meeste tot uiting in het eerste nummer, waar er wordt binnenvallen op een moment van agressie en kwaadheid.”

Pieterjan: “Eerlijk gezegd zijn de vrouwen de sterkste. Wij zijn eigenlijk de mietjes. Het zit ook in de titel. Stabat Mater: de moeder stond. Ze is niet neergezakt, maar was sterk genoeg om alles recht te houden.”

Stijn: “Het is een eerbetoon aan de kracht van het moederschap. Over alle tijden heen.”

Is dat de boodschap die je wil overbrengen?

Stijn: “Muziek is sowieso de hoofdbrok, maar ik vind het interessant als die ook een betekenis draagt. Het is niet de bedoeling om een bewustwording te creëren. Het zou al schitterend zijn als mensen dankzij de plaat even zouden stilstaan en nadenken over wat hun moeder voor hen betekent.”

‘Stabat Mater’ is een erg persoonlijke zoektocht geworden.

Stijn: “Het komt uit een enorme dankbaarheid dat we hier zitten en dit allemaal kunnen

doen. Wat ik elke dag tegenkom, voel, of mij toegeschoven wordt of desnoods in mijn strot wordt geramd... dat voldoet niet aan het beeld dat ik heb van die dankbaarheid. Ik heb een gigantische honger. Het kan voor mij beter, het kan méér. Het is een frustratie, puur uit een goesting om te leven. Alles wat we doen en overal waar wij, vaak met z’n tweeën, komen, is er zo’n diepgang en schoonheid dat we dat willen blijven respecteren. Als je merkt dat daar in je omgeving nonchalant mee omgegaan wordt, dan kom ik in opstand. Ik ben daar hypergevoelig aan. Er zit in ‘Stabat Mater’ een enorme grinta. En dat is meer dan een wil om te leven. Het is de wil om schoonheid te ervaren. En ik dat is bij PieterJan ook zo.”

Pieterjan: “We zijn geen tweeling en hebben elk ons eigen idee. Ik ben wie ik ben en Stijn ook, maar als we samen zijn, is ons gevoel zowat altijd hetzelfde.”

Waar hebben jullie elkaar eigenlijk leren kennen?

Pieterjan: “We zaten op dezelfde school en onze ouders woonden op 500 meter van elkaar. Toen we begonnen babbelen, werd al snel duidelijk dat we geen voetballers of scoutsleiders gingen worden. Muziek was iets waar we elkaar in vonden, want zo goed kenden we elkaar eigenlijk niet.”

En sindsdien zijn jullie volledig verbonden met elkaar.

Stijn: “Het is een zodanige evidentie geworden. Het is zo. We hoeven ons daar niet aan vast te klemmen.”

Pieterjan: “Wij zien elkaar niet op café. In ons repetitiekot hebben we een kachel staan. Rond die kachel gaan we zitten om af te spreken.”

Intense beleving Klopt het dat er is ingebroken bij jullie?

Stijn: “Dat was in mijn studio. Mijn gitaar is toen gestolen.”

Pieterjan: “We zijn daar een halve dag slecht van geweest, maar hebben ook meteen beslist om dat zo snel mogelijk achter ons te laten. Het is zeker geen thema op de plaat geworden.”

Stijn: “Het heeft ook geen vertraging betekend. Het was mijn moedergitaar die ik al tien jaar gebruikte. Ik moest hem maar aanraken en ik herkende alles. Ik had gedacht dat het veel lastiger zou zijn om hem te verliezen, maar uiteindelijk is het een belangrijke levensles geweest. Ik heb een nieuwe gitaar gekocht en hem terug naar mijn hand gezet dankzij een fantastische gitaarbouwer. Abacus uit Gent.”

Pieterjan: “Het toffe is dat, telkens we een plaat maken ook personen tegenkomen die met dezelfde sérieux met hun vak bezig zijn. Dan klikt het ook meteen goed met zulke mensen.”

Jullie halen de inspiratie voor ‘Stabat Mater’ ook uit Braziliaanse folklore.

Hoe komen jullie daar bij?

Pieterjan: “’D is Done’ is terechtgekomen bij een Braziliaanse radiomaker.

We kregen het bericht dat we in The Rolling Stone van Brazilië stonden.

Een festivalorganisator heeft ons uitgenodigd om tijdens het Recbeat Festival te komen spelen. We traden er op voor 15 000 man, tijdens het Braziliaanse carnaval.”

Stijn: “Dat was een machtige ervaring. Een paar dagen nadien zijn we in een klein dorpje terechtgekomen. We waren er de enige blanken. Daar vond een oud ritueel plaats. Verschillende stammen uit de streek moesten toestemming vragen aan de ceremoniemeester om deel te mogen nemen aan het carnaval. Het ritueel hield in dat de ceremoniemeester scandeerde, waarna drums keihard begonnen spelen.

Dan blazers, dan weer drums. Groepen mensen, gehuld in grote veren bewogen op de muziek. Dat heeft een enorme inpakt gehad op ons.”

Pieterjan: “We waren daar de enige buitenstaanders. Niemand keek naar ons, want zij waren bezig met hun ritueel.”

Stijn: “Je voelde de kracht van de traditie. Het aanroepen van de goden en de voorvaderen. Die intense beleving. Fantastisch om te zien. Het was een grote inspiratie voor de plaat. Het scanderen en het geweldig onderbreken van gezangen door drums zit bijvoorbeeld zeer duidelijk in het eerste nummer, ‘Crucem’.”

Op 3,06 meter van elkaar Jullie hebben het album in amper vijf dagen opgenomen. Dat is zeer snel.

Pieterjan: “We hebben gerepeteerd tot de nummers in ons lijf zaten, ze blind konden spelen en de emoties meteen konden bovenhalen. Wat je hoort, is puur een gevoel. Ik hou ook niet van de sfeer in een studio. Het is niet inspirerend om daar nummers te schrijven. Het is een kille plek met veel micro’s. Wij schrijven onze muziek liever op de plek waar we repeteren, we ’s ochtends toekomen en ’s avonds weer weg gaan. Die plek is een deel van ons leven.”

Stijn: “In onze voorbereiding gaan we erg ver in detail, tot het freaky toe. Weken aan een stuk staat ons verstand op werken, werken, werken. Als we in de studio trekken, laten we alles volledig los, maar bouwen we ook ons repetitiekot na.

We meten tot op de millimeter hoe ver we van elkaar staan, waar de speakers komen... Dat is super belangrijk. We moeten naar mekaar kunnen kijken en het gevoel moet goed zitten.”

Pieterjan: “We zaten ook allebei in een periode van een gezondheidskuur.

Ik kwam al lopend naar de studio, Stijn op zijn fiets... en maar bietensap drinken om zo, puur de focus op wat er moet gespeeld worden te kunnen houden.”

Stijn: “Het is dan ook een zware plaat om te spelen. Tijdens de opnames waren we fysiek niet in staat om hem helemaal door te spelen.”

Het moet erg stresserend geweest zijn, in die paar opnamedagen.

Pieterjan: “Dat klopt, maar we helpen elkaar wel constant.”

Stijn: “Op een bepaald moment kon ik het fysiek niet meer aan om verder te spelen. Dat hoor je ook op de plaat. Dan riep Pieter-Jan: komaan, komaan!”

Pieterjan: “Daarom is het goed dat we op 3,06 meter van elkaar zitten. Ik hield hem constant in het oog, want ik zag dat hij krampen kreeg. Hij was echt goed bezig, dus moest hij verder spelen.”

Stijn: “Ik heb mij in tijden niet zo slecht gevoeld als in die eerste twee dagen in de studio. De koptelefoonmix kwam maar niet goed. Ik kon niet thuiskomen in de studio en zelfs niet in onze muziek. Plots vond ik het en dan is de plaat eigenlijk zelfs op drie dagen opgenomen.”

Pieterjan: “De weg die we aflegden van het repetitiekot, naar de opnames, tot ons eerste optreden, wordt vastgelegd in een documentaire. Christine, de vriendin van Stijn, is filmmaakster en zij volgt ons. Het is de eerste keer dat er iemand in ons repetitiekot binnen mag. Ze leefde dan ook erg met ons mee. Toen we de eerste dag toekwamen in de studio, kreeg Christine plots tranen in haar ogen. Ze voelde evenveel als wij: dit is het moment, nu moet het gebeuren.”

Stijn: “Eigenlijk is het filmen een vastleggen van onze neurose hé.” (lacht) Pieterjan: “Mensen zeggen dat misschien, maar eigenlijk is dat niet zo. We doen het super graag. Madensuyu is ons kind. Je geeft dat niet zomaar uit handen.

Daarom dat we het artwork ook zelf willen voelen. Zelf alles willen ineensteken.

Zelf een boom gaan uitkiezen waaruit het hout wordt gesneden. Het is verschrikkelijk om in bed te liggen en te beseffen dat iemand aan iets van ons bezig is, zonder dat je het ziet.”

Jullie zijn eigenlijk grote controlefreaks.

Stijn: “Niet echt. Het is meer zoals ik al zei: een liefde voor. Dan moet je dat ook zo behandelen. Geen enkel facet van Madensuyu mag vrijblijvend zijn.”

on stage 28 november: Autumn Falls @ AB, Brussel (w/ Tugrul & Hasan) 29 november: Handelsbeurs, Gent (w/ Tugrul & Hasan) 6 december: Muziekclub 4AD, Diksmuide (w/ Tugrul & Hasan)

Madensuyu ‘Stabat Mater’ Suyu Makinesi

25/10-JC De K linker - Aarsc hot 26/10-JH Nijd rop - Opwijk

FINALE Rockv onk 7/12-HET DEPO T - LEUVEN

Het Entrepot en de Provincie West-Vlaanderen presenteren

Adv-rifraf-halvefinale_finale-rockvonk-013-100mmx140mm.indd 1

9/09/2013 10:56:49

WEST TALENT

2013

VooRRoNDES

01.11 > JH CommA > Brugge ge 02.11 > JH DEN CouTER > Poperin 08.11 > JH DEN oVER > menen an 09.11 > JH DE BRoEDKASSE > De Ha 15.11 > DE ZWERVER > Leffinge 16.11 > JH KRAK > Avelgem FINALE

30.11 > HET ENTREPoT > Brugge www.westtalent.be www.4ad.be

Rauw, ruw en emotioneel. Het is een eerste indruk die ‘Stabat Mater’ op zijn luisteraar loslaat. Eens de rollende snaredrum in opener ‘Crucem’ inzet, besef je: de nieuwe Madensuyu richt zich weer voor de volle 100% op het hart. Niet in het minst hun eigen hart. Stijn De Gezelle en Pieterjan Vervondel zijn zo doordrongen van passie voor het vak dat ze zichzelf muzikaal, fysiek en mentaal, tot het uiterste dwingen. Een thema als dat van de hymne Stabat Mater, de moeder die haar kind verliest, herbergt de diepste droefheid. En toch weet Madensuyu te zalven. Ondanks, of net dankzij het rauwe kader van energieke drums, felle gitaren en donkere bassen wordt de nostalgische sfeer en de troostende emotionaliteit des te sterker. ‘Stabat Mater’ zet je aan het denken, inspireert en toont je waar het toch allemaal om draait: schoonheid en liefde. (dw)

HALVE FINALE s

12

homegrown

T e k s t: J a m i l i a K n o c k a e r t i f o t o : b r a m v a n d e r h e u l e n

Ergens in het hart van de provincie Antwerpen ligt Grobbendonk. Een vredige gemeente is het, tenzij de kerels van Psycho 44 thuis zijn. Vorige zomer mocht deze stevige rockband keet schoppen in het Koninklijk Circus, als supportact van Queens Of The Stone Age. En dat zonder debuutplaat, want het viertal laat ‘Suburban Guide To Springtide’ pas op 11 november op de wereld los.

Openen voor Queens Of The Stone Age, hoe kregen jullie dat voor elkaar?

Jonas Vermeulen: (gitaar/synthesizer) “We weten zelf niet hoe dat gebeurde. Omdat ze hier tijdens hun festivaltournee halt hielden om een zaalshow te spelen, hadden ze geen voorprogramma bij. Onze manager probeerde op verschillende manieren contact op te nemen met de band en één daarvan lukte, maar we weten niet welke.”

Gaelian Corluy: (zang/gitaar) “We hadden inderdaad nog niets gereleast, behalve twee singles en een ep. Ik denk dat het dankzij onze live-reputatie is dat we zulke dingen mogen doen. Toen we de Queens de avond zelf ontmoetten, was dat een belangrijk moment omdat ze een grote muzikale invloed op ons hebben.”

Jonas: “Ik babbelde even met de bassist (Michael Shuman, n.v.d.r.) over hoe ze hun laatste plaat opnamen. Ik wou graag weten of Josh Homme op z’n eentje aan de nummers werkt, maar blijkbaar schrijven ze allemaal samen.”

De teksten worden vanzelf volwassener, omdat we ouder worden. Anderzijds staan er nog altijd tracks tussen met een speelse betekenis, zoals ‘Dance MTHRFCKR Dance’. Dat is een be bop a lula, she’s my baby-rock-‘n-rollnummer. Het moet niet altijd ernstig zijn, het is leuk als je die sfeer een beetje kan ontkrachten.”

Jonas: “Dat nummer gaat over een goed weekend hebben. De songs draaien allemaal rond de jeugd, dat wat wij juist achter de rug hebben nu iedereen stilaan begint te werken. De donkerdere titeltrack, ‘Suburban Guide To Springtide’, verwijst naar onze thuisstad Grobbendonk.”

Soms klink je ook ronduit kwaad. In ‘65 Days’ zing je bijvoorbeeld “When the end justifies the means, then the love is history”.

Gaelian: “Die zin vat de song eigenlijk goed samen. We leven vandaag in een singlecultuur: je moet maar één hitje hebben om de volle aandacht te krijgen, terwijl wij meer een albumband zijn. Het nummer is daar een rebelse reactie tegen, denk ik.”

Maar aanvankelijk werden jullie wel bekend door één nummer, ‘All My Demons Have Distortion’.

Gaelian: “Goh... Bekend, dat is relatief. Er zijn veel groepen - ik spreek niet per se over ons - die meer respect verdienen dan de bands die radiostations nu massaal draaien. Niet dat ik iets tegen die muzikanten heb, maar het is onrechtvaardig.”

Jonas: “Het is knap wanneer je met een single doorbreekt en zo een van de grootste groepen van je tijd wordt. Maar mensen hebben helemaal geen correct beeld van wat er allemaal leeft.

Er zijn veel supergoede bands die je nooit op de radio hoort of waarover je nergens iets leest.”

Goede groepen, zoals?

Jonas: “Hong Kong Dong, bijvoorbeeld. Ik zag ze al een paar keer optreden en dat zijn straffe artiesten. De beste gitarist van België speelt in die band! Toch moet die band hard vechten om aan shows te raken en dat is ongelooflijk onterecht. Om de een of andere reden wordt die muziek niet opgepikt en ik begrijp niet goed waarom.”

Even terug naar jullie album. Het artwork ziet er wel speciaal uit.

Jonas: “Omdat we op de plaat vaak terugkijken op onze jeugd, hadden we het idee om te werken met videobanden waar ruis op zit. Glitch art, heet dat. Uiteindelijk gebruikten we kinderfoto’s waarvan mijn neef de codes aanpaste, zodat je een beschadigd beeld krijgt.”

Hopelijk is dat geen metafoor voor een fucked up jeugd.

Gaelian: (lacht) “Nee, het is gewoon een cool effect. Het thema van het album zit erin, maar ook de noise en distortion die bij onze muziek past.”

Terugkijken op onze jeugdjaren Hoe zit dat bij jullie?

Gaelian: “Dat gebeurt op dezelfde manier. Het resultaat is altijd een product van ons vieren. Meestal heeft iemand een idee over een riff of een zanglijn en dan bouwen we daar met z’n allen op voort.”

2010 was een belangrijk jaar voor jullie, met finaleplaatsen in Humo’s Rock Rally, FrappantPOP en Vi.be On Air. Jonas: “Als je ver raakt in de Rock Rally betekent dat wel iets voor een band. Er gaan deuren open en dat biedt kansen.”

Gaelian: “Omdat we zilver behaalden in FrappantPOP, werden we bijvoorbeeld Artist In Residence van het muziekcentrum TRIX, samen met Triggerfinger en Creature With The Atom Brain. Die groepen begeleidden ons ook. Zo woonde Polle (Triggerfinger-bassist Paul Van Bruystegem, n.v.d.r.) eens een repetitie bij om ons wat tips te geven. Later vroeger we hem dan om onze ep te producen. Vanaf dat moment werd alles serieuzer en professioneler. Niet alleen zakelijk, maar ook qua muziek. Sindsdien vertrekken we van de gedachte dat zelfs het kleinste detail belangrijk is en de tightness goed moet zitten.”

Toch hoorden we een hele tijd niets van jullie na de release van die ep, nu ruim twee en een half jaar geleden.

Gaelian: “We besteedden veel tijd aan de voorbereidingen van onze debuutplaat.

Twee zomers geleden waren we al nieuwe nummers aan het schrijven, maar we trokken pas dit jaar de studio in.”

Jonas: “Het komt ook omdat we alles samen doen. Wanneer iemand in z’n eentje songs componeert in zijn slaapkamer, gaat dat snel. Maar het is niet zo eenvoudig om met een hele band aan een nummer te werken. Dat duurt langer en het is soms wat lastiger, maar ook leuker. Bovendien is het beter voor ons omdat we dan kunnen zeggen dat we het album met z’n allen maakten.”

Zorgt die werkwijze soms voor wrevel in de studio?

Jonas: (lacht) “Dat valt best mee.”

Gaelian: “Het is altijd een gezonde woordenwisseling omdat we het beste resultaat willen, snap je? We discussiëren om de nummers zo goed mogelijk te maken, want soms moet je dingen in twijfel durven trekken. Maar we komen altijd tot een compromis.”

Albumband in een singlecultuur Enkele tracks op de plaat dateren al van 2010.

Gaelian: “Inderdaad. ‘In Control’ speelden we bijvoorbeeld al live, maar hadden we nog nooit fatsoenlijk opgenomen.”

Jonas: “Die nummers gaan al heel lang mee, maar we pasten ze wat aan voor we naar de studio gingen. We hadden een hoop demo’s en samen met producer Stéphane Misseghers probeerden we er goed gestructureerde songs van te maken. Hij zorgde dat er een duidelijke lijn in onze sound zat en zo hadden we een basis waar we tijdens de opnames af en toe nog iets aan toevoegden.”

Gaelian: “In de loop der jaren is onze aanpak van de lyrics ook serieuzer geworden.

on stage 21 november: Het Depot, Leuven (support Jim Jones Revue) 30 november: Ancienne Belgique, Brussel 13 december: 013, Tilburg (NL)

Psycho 44 ‘Suburban Guide To Springtide’ PIAS

Geduld is een mooie deugd. We werden er in juni nog maar eens aan herinnerd toen Queens Of The Stone Age na zes jaar met een nieuw album op de proppen kwamen. Enkele jaren geleden schudden de kerels van Psycho 44 ons stevig door elkaar met de knallers ‘All My Demons Have Distortion’ en ‘My Gomorrah’, maar daarna bleef het een hele tijd stil rond de band. Dat wachten loont nu, want hun allereerste langspeler is een uppercut van formaat. Het Grobbendonkse rockviertal raast door tien nummers en houdt daarbij geen rekening met je trommelvliezen. Houden zo! Hun gierende gitaren beuken erop los terwijl ze zelden de melodie uit het oog – of beter: oor – verliezen.

En zanger Gaelian Corluy, die klinkt op z’n best als hij ferm kan uithalen met z’n stem. Luister maar naar ‘In Control’ en ‘Dance MTHRFCKR Dance’ en oordeel zelf. (jk) Release: 11 november

gesaFFelstein i loVe teCHno 2013

mazzy star seasons oF yoUr Day

De compilatie van Europa’s grootste indoor dance event werd dit jaar gemixt door Gesaffelstein.

De Franse DJ/producer bracht zopas zijn debuut album uit en remixte recentelijk artiesten als Depeche Mode, Justice, Lana Del Rey en Moby. Hij werkte ook mee op twee tracks van Kanye West’s nieuwste album Yeezus.

Op het appel in zijn I Love Techno mix zijn onder andere Boys Noize, Brodinski, The Hacker, Djedjotronic en Gesaffelstein’s eigen “Pursuit” single.

(LEKTROLUV)

Maar liefst 17 jaar hebben we moeten wachten op een nieuw album van Mazzy Star. Maar na de eerste tonen van opener ‘In The Kingdom’ besef je dat het lijkt alsof ze nooit zijn weggeweest. Hope Sandoval fluistert als weleer mooie liedjes, en Dave Roback voegt spaarzaam sobere arrangementen toe.

De nummers zijn opgenomen over een periode van 17 jaar, en bevatten bijdragen van onder meer de ondertussen overleden legendarische folkgitatist Bert Jansch.

‘Seasons Of Your Day’ is een magische come-back van een groep die zich door niets laat opjagen. Het blijkt de moeite van het wachten méér dan waard te zijn geweest.

(RHYMES OF AN HOUR)

Flying Horseman City same City

VarioUs tHe soUnD oF BelgiUm

Pas uit en al unaniem de hemel ingeprezen: ‘City Same City’ is de magistrale derde van Flying Horseman.

Het zestal rond Bert Dockx levert een overweldigende groeiplaat af, een kolkende luistertrip die je met elke luisterbeurt iets steviger bij je nekvel grijpt.

Beschikbaar op 2CD, 2LP en op iTunes.

Een reis door 4 decennia van prachtige en vreemde muziek die de geesten markeerden van de stam ‘72 hour partypeople’ die we “De Belgen” noemen.

Een soundtrack samengesteld uit sferen en emoties die een samenvatting van de ziel en de essentie van een land en een gouden tijdperk in geluid weergeeft. Een presentatie van de roots van de moderne Belgische danscultuur met een cross-sectie van eclectische, innoverende of gewoon keiharde dancetracks.

Dit IS The Sound of Belgium ...

(UNDAY RECORDS)

(LA MUSIQUE FAIT LA FORCE)

trentemøller lost

VarioUs sWitCH 22

Op zijn 3de album heeft Anders Trentemøller zijn doel bereikt: een perfecte symbiose maken van indie en dance.

Grote namen als Low, Lower Dens en The Raveonettes lenen hun stem om zijn tracks te laten groeien tot echte songs, zonder de eigen touch te verliezen.

Ook vaste live zangeres Marie Fisker slaagt erin ‘Candy Tongue’ te laten uitgroeien tot een van de mooiste singles uit zijn carriere.

Trentemøller levert weer een meesterwerk af!

(IN MY ROOM)

SWITCH, het leidinggevende muziekprogramma voor elektronische muziek op Studio Brussel, vereeuwigt voor de 22ste keer de beste dansplaten van het moment op hun prestigieuze compilatie. Deze 22ste editie is zoals steeds een dubbel-cd met deze keer tracks van Kavinsky, Chase & Status, DJ Fresh, Rudimental, Disclosure, Wilkinson, Mumbai Science, Yellow Claw, Joris Voorn, Claptone, Modek, The Subs, Green Velvet, Danny Byrd en vele anderen!

(LA MUSIQUE FAIT LA FORCE)

N

www.newsrecords.be www.newsdistribution.be

RifRaf-oktober2013.indd 1

2013

25/10/2013 13:51:58

Finale

ZAT. 30 NOVEMBER MUZIEKODROOM HASSELT BOOTSTRAAT 9 011 23 13 13 VVK: 5 EURO KASSA: 10 EURO DEUREN:18.30U START:19.00U

WWW.LIMBOMANIA.BE

WWW.DJ-MANIA.BE

PIQUET • BEARSKIN • EVIL INVADERS SIX HANDS • BENEFACTORS • SABENA CLAUDIA GUARRACI • LONGLOST

comedymania

UNIDENTIFIED • SÖREN • GEWELT LAWISH & DEUMAS • JACCK THE DJ FOURFLAKE • PEREGRINE • SOLINA

WWW.COMEDYMANIA.BE

BUGA • GEERT PETERS • MARNICK VANDEBROEK • KNAP EN ARNO • VINCENT • GERBEN THIJS

IN DE RAND THE KILLBOTS • POLAROID FICTION • BAS BIRKER • JAN LINSSEN • WHIZ • FAISAL • EN VELE ANDEREN...

Advertentie_RifRaf_24102013.indd 3

24/10/13 16:10

14

homegrown

T e k s t: J o h a n n e s D e B r e u k e r

Jarenlang gaven ze met Marvelas Something shows in café Charlatan die de annalen ingingen als gestoord en legendarisch. Op het debuutalbum, ‘Kind Of Diversion’, van hun nieuwe band schudden de heren van het Gentse STADT het losbandige imago van zich af. Die losbandigheid is omgeslagen in een uniek brouwsel dat serieux en speels enthousiasme samenbrengt. Hoe dat klinkt, vragen we hen zelf even.

Wat is er gebeurd met Marvelas Something?

Simon Segers: “Marvelas Something was meer een project dan een groep. Het repertoire bestond uit funk, rock, reggae tot zelfs Hollandse liedjes die we maandelijks in de Charlatan speelden. Toen we aan nummers werkten, met de opname van een album in het achterhoofd, bleken deze toch helemaal anders te zijn dan het repertoire dat we met Marvelas speelden. Nog steeds eclectisch, maar minder losbandig en met een duidelijker doel voor ogen. Daarom hadden we een nieuwe identiteit nodig.”

Bij jullie lijkt het meer op een gespleten identiteit. Naast STADT spelen jullie ook bij het jazzcombo De Beren Gieren.

Simon: “Als je elke dag met muziek bezig bent, is het leuk om wat afwisseling te hebben. Je kan nooit in één band al je eieren kwijt. Voor mij is STADT de band waar ik als drummer mijn lichamelijke energie, een soort van repetitieve oerkracht, in kwijt kan. Bij De Beren vind ik dankzij de improvisaties vooral intellectueel genot. Bij STADT kan ik toch wat meer oermens zijn.”

Wij gaan de echo-tour op

Simon: “Dat is de naam die je er op kan kleven. De ritmesectie, bas en drum, is krauty. Het popgehalte schuilt ‘em dan weer meer in het orgel, de gitaar en de zangmelodieën. Op de plaat staat er een groepje nummers, zoals ’Healing Night’ en ’Singing’, die de basis van onze sound vormen. Andere songs wijken daar in meerdere of mindere mate van af. (denkt na) Dat is toch moeilijk hé, muziek in woorden uitleggen?”

Dan schakelen we gezwind over naar iets anders. Hoe ben je op de naam STADT gekomen?

Fulco: “Steden zijn inspirerende plekken. Er gebeurt zoveel en als je rondkijkt zie je al die mensen. Wat gaat er allemaal om in hun hoofd?

Of de architectuur, de straatbeelden, een gerenoveerd plein met nog enkele oude gebouwen...”

Simon: “Elke stad is helemaal anders en wie bepaalt dat? Niemand heeft de identiteit ervan onder controle. Toch hebben ze zoveel invloed op mensen.

Niemand is er ongevoelig voor: ofwel voel je er een aversie voor, ofwel liefde.

Het is een machine die zichzelf in gang houdt met invloeden van overal.

Dat is een mooie metafoor voor onze muziek.”

Fulco: “Voor de hoes hebben we bewust voor een natuurbeeld gekozen om dat contrast met de stad te benadrukken.”

Is er een bepaalde stad waarnaar jullie refereren?

Simon: “Niet speciaal. Het is niet omdat het met -dt is geschreven dat we Berlijn bedoelen.”

Ik dacht meer in de richting van Gent...

Fulco: “Als ik aan een stad denk, denk ik niet meteen aan Gent. (lacht) We zijn er wel elke dag, maar het is geen ode aan onze thuisstad.”

IJdelheid

Fulco Ottervanger: “Voor mij is het grote verschil dat ik bij STADT zing en bij De Beren niet. Zingen, teksten schrijven en frontman zijn is wel leuk. (denkt na) Wat betekent dat eigenlijk, frontman zijn?

Misschien dat je je snel verveelt als je iemand anders zijn muziek speelt? Nee, dat mag ik niet zeggen.

Straks loop ik nog een tournee met Rob de Nijs mis!”

Simon: “Moest ik niet bij De Beren spelen, zou ik ook anders spelen bij STADT. Door in veel groepen te zitten, wordt je stijl persoonlijker. Je brengt een bagage mee naar de groep. Als dan ook de andere muzikanten nog in andere bands spelen, dan krijg je een interessant destillaat.”

Het maakt er jullie agenda in ieder geval niet gemakkelijker op.

Simon: “Een groep als deze moet productief zijn. Wij zijn niet de band die een single plugt en waarbij het daarna allemaal vanzelf gaat. De meeste muzikanten waar ik naar opkijk, kiezen voor hun muziek.

Ze hebben allemaal een parcours afgelegd dat iets betekent. Kijk maar naar Deerhoof. Zij hebben kweetnihoeveel platen gemaakt en plots begonnen zij toch af en toe eens op te duiken. Nu zijn zij een graag geziene act. Dat is iets wat wij ook willen.”

Krautpop Is het moeilijk om de vrijheid van jazz te ruilen voor het keurslijf van rock?

Simon: “Zo vervelend is dat niet. De muziek van STADT komt ook vaak improviserend tot stand maar wel met de bedoeling om tot een vaste partij te komen. De wortels van beide bands zijn dezelfde, alleen de uitwerking en visie verschillen.”

Fulco: “Je kan er gewoon andere dingen in kwijt. De lichamelijke energie, het volume, de liefde voor rock en pop of dat psychedelische kantje. We gaan soms echt wel de echo-tour op, met enkel bas en drum die rechtdoor gaan.”

Is dat de STADT-sound in een notendop?

Fulco: “De STADT-sound blijft evolueren. Het is moeilijk om er een sound op vast te pinnen.

Wij omschrijven het als krautpop.” (lacht)

Waar is het voor jullie allemaal begonnen?

Fulco: “We hadden een gemeenschappelijke vriend met een studio in Tienen waar we elkaar tien jaar geleden leerde kennen. Sindsdien spelen wij samen.”

Simon: “Mijn broer, die ook bij STADT speelt, had daar een productie gedaan en zo belandde ik daar. Wij hebben daar toen nachten in die studio geresideerd met allemaal goede instrumenten ter onzer beschikking. Dat was een echte speeltuin!”

Dan moeten jullie nu een grote back catalogue van b-kantjes hebben?

Simon: “Ik heb een schuif vol met oude opnames! Als je na 6 jaar nog eens luistert naar die tapes, dan merk je toch hoeveel nummers je al bent vergeten.

Aan de andere kant herinner je je soms nog perfect wat je voelde tijdens het maken van de opnames. Soms komen die gevoelens dan weer naar boven. (denkt na) Een voordeel van zo’n oude opnames is dat je deze objectief kan benaderen, zonder enkel naar jezelf te luisteren. Soms verschiet je van wat je toen allemaal kon. Bij een opname van een maand geleden kan je enkel maar vitten op jezelf...”

Fulco: “Ik ben al dat beoordelen beu!”

Oei? Fulco: “Opnemen is het moeilijkste wat er is. Je moet ijdel zijn om je muziek publiek te maken. Muziek is een momentopname die je vereeuwigt door het op te nemen. Het confronteert je rechtstreeks met wat je wel en niet kan.

Simon heeft me geleerd dat los te laten: publiceren en verder gaan. Je moet er een punt achter kunnen zetten want het kan altijd beter.”

Simon: “Dat is het leuke aan concerten. De fouten die je daar speelt zijn zo vluchtig. Als de sfeer goed zit dan is zo’n fout niet erg. Wie gaat daar iets over zeggen?”

Lees er onze recensie maar op na!

on stage 8 november: De Kreun, Kortrijk (w/ Mintzkov) 5 december: De Casino (w/ Low Vertical)

STADT ‘Kind Of Diversion’ Rough Trade

De zoektocht naar de invloeden van STADT is even moeilijk als deze naar je gestolen fiets. ‘Kind Of Diversion’ zet je immers constant op het verkeerde been. Je wordt van sixties-pop en alternative rock omgeleid naar kraut en flarden eigenzinnige avant-garde-rock. Zelf maken de bandleden het zichzelf gemakkelijk door hun sound als krautpop te omschrijven. Que? Tijdens ’Castle Girl hoor je het beste wat ze hiermee bedoelen: een hitgevoelige melodie, een Band Of Horses-achtige zangpartij en een stevig, rechttoe-rechtaan fundament van bas en drum. Dit zorgt voor een interessante spanning die STADT moeiteloos heel het album weet vast te houden. Terwijl bij een eerste luisterbeurt vooral de eigenzinnigheid opvalt, tonen de volgende luisterbeurten de hitgevoelige kant. Zo weet de intelligente popsong ‘We Own Time’ de tijdloosheid tussen droom en daad perfect te verklanken. STADT laat met dit debuut een zeer goede indruk achter. Tijd voor nog een citytrip! (jdb)

15

homegrown

T e k s t: D i m i t r i V a n V o s s e l i f o t o : t o m v e r b r u g g e n

Falling Man is de Gentse band met danser/acteur/Bruggeling Sam Louwyck - onder andere bekend van Ex Drummer, Rundskop, 22 mei… Na een ep is er nu de eerste self-titled full. De onheilspellende openingstrack ‘Liars’ verraadt meteen een strakkere sound dan voordien. Dat mag niet verwonderen: de plaat werd geproducet door Wouter Vlaeminck (tomàn) en opgenomen in The Yellow Tape, de studio van Falling Mans live-mixer Peter Van De Veire. Paul Van De Velde, Lode Sileghem en Sven De Potter tekenen respectievelijk voor de gitaren en de drums. Louwyck voorziet de plaat van stemgeluiden. Het terras van de Gentse Vooruit is de plaats van afspraak.

Hoe lopen de repetities voor de releaseshows?

Paul Van De Velde: ”We worden steeds scherper. We gaan de laatste weken voor de releaseoptredens in de studio van Peter Van De Veire nog een aantal keer repeteren om het zaalgeluid helemaal op punt te stellen. Een hele ervaring, als je weet dat Peter die studio volledig zelf heeft gebouwd; dat werkt inspirerend.”

Lode Sileghem: ”We zijn steeds op zoek naar de juiste effecten die passen bij Sams stem.

Tijdens de soundcheck hebben we daar nooit genoeg tijd voor. Live gebruiken we ook samples, dus is het even puzzelen om ervoor te zorgen dat alles perfect op elkaar afgestemd raakt.”

Hoe gaan jullie te werk in de opbouw van een nummer?

Paul: “Elke maand komt de postbode met een nieuwe riff.” (lacht) Sven: ”We beginnen meestal gewoon te jammen, registreren wat we spelen, herbeluisteren thuis de opname en halen de stukken die we interessant vinden eruit. Het nummer ‘Liars’ is een bijna exacte neerslag van hoe we het de eerste keer tijdens een jam gespeeld hebben.”

Lode: ”Andere dingen moeten dan weer jaren rijpen. ‘ThatWoman’ was een overblijfsel van een ander nummer dat veel te complex was geworden.

We hebben dat riffje eruit gedistilleerd en hebben er een volledig nieuw nummer mee gemaakt. Van ‘Me And My Beretta’ hebben we wellicht 20 versies.”

Hoe past Sam in het plaatje? Zijn agenda laat het waarschijnlijk niet toe om op elke repetitie aanwezig te zijn.

Paul: ”Wij bieden Sam zo goed als kant-en-klare canvassen aan, waarop hij zijn talenten kan botvieren. Alle nummers die Sam op het album zingt, heeft hij zelf van tekst voorzien. Dat levert de beste resultaten.”

Lode: ”Sam heeft veel andere projecten, dat is waar. Dat is misschien ook de reden waarom hij niet op elk nummer van het album prominent aanwezig is. Het is niet altijd makkelijk. Zo komt de tekst op het nummer ‘Tar Melting’ van Sven en heeft Sam zich dat nummer eigen moeten maken om het live te brengen.”

Er verschijnt ook een vinyl-versie van het album. Klopt?

Paul: ”Er worden 200 exemplaren als plaat uitgebracht, waarvan 100 op gekleurd vinyl. Vynilla, de befaamde platenzaak in Gent, heeft ook een eigen label, Vynilla Vinyl, waar onder andere Amatorski en Het Zesde Metaal werk op uitbrengt. Bob Driege, de man achter de winkel en het label, brengt enkel platen uit waar hij zelf achter staat. Van onze ep was hij niet zo wild, maar toen hij het album hoorde, wilde hij het toch uitbrengen. Onze plaat verschijnt er in een erg mooie uitgave, met gezeefdrukte hoezen, een samenwerking tussen onze vormgever, Phile Callant, en Levi Seeldraeyers, de graficus waar Bob steevast mee werkt. Elk exemplaar is genummerd. Callant heeft ons trouwens ook erg verrast met de vormgeving van de cd.”

Geëxperimenteer in een verlaten fabriek Op welke manier passen jullie de muziek van het album aan naar een live-omgeving?

Sven De Potter: ”De opnames van onze ep, ‘Hordes Of The Battered’, waren een directe weergave van onze livesound. Met Wouter Vlaeminck gaan we uit van een tegenovergestelde situatie: nu proberen we een studioplaat live tot leven te wekken. We hebben de muziek meer uitgepuurd en veel harder aan de nummers geschaafd. Net daarom klinkt het live nu veel rijker en dynamischer.”

Lode: ”Het is niet makkelijk om de vele kleine nuances op deze plaat ook live tot hun recht te laten komen. Bovendien weten we nu al dat die optredens hun eigen leven gaan leiden.”

Wat heeft het beeld van The Falling Man (een foto genomen tijdens de aanslag op het WTC) eigenlijk met jullie groep te maken?

Paul: ”Onze bandnaam heeft niets te maken met de foto van de man die van de WTC-toren stort.

We verwijzen niet naar iemand die sterft, maar wel naar het gelijknamige boek van de Amerikaanse schrijver, Don Delillo, waarin een performance artiest in de nasleep van 9/11 opduikt in New York.

De man bootst het iconische beeld na door via een harnas en een touw uit de lucht te vallen.

Hij wordt gezocht door de politie omdat hij overal mensen laat schrikken. Het is vooral het mysterie er rond wat ons heeft aangesproken.”

Kant-en-klare canvassen Wat waren jullie invloeden voor dit album?

Lode: “Ik deed een tijd geleden mee aan een project van Glenn Branca en haalde daar m’n inspiratie om open tunings te gebruiken die een Sonic Youth-effect geven. Sinds ik bij Falling Man speel, gebruik ik geen standaard gitaartuning meer. Het nummer ’Liars’ is trouwens ontstaan na een concert van de band Liars, een jaar of twee geleden in de Botanique. Polie speelde een riff die qua sound wel wat aanleunde bij die van Liars.”

Paul: “‘Elliott’ is dan weer een verwijzing naar Elliott Sharp van de New Yorkse avant-gardescene.

Hij maakte deel uit van een groep experimentele jazzmuzikanten die hier 15 jaar geleden regelmatig toerden. Het nummer bevat een gitaartechniek die Sharp zelf heeft uitgevonden.”

Is jullie manier van werken veranderd na de eerste ep?

Paul: “Theo Van Eenbergen, de producer van onze ep, was erin geslaagd om onze live-sound te capteren, maar hij zou nooit iets aan de muziek veranderen. Met Wouter Vlaeminck wisten we niet zeker waar we aan toe waren, maar we hebben hem toegelaten om aan onze muziek te werken. Hij woonde enkele repetities bij en stuurde ons gedetailleerde commentaren over ieder nummer. Daar gingen wij mee aan de slag tijdens onze repetities en we hoorden zelf onmiddellijk de resultaten.”

Lode: ”Nu ja, we hebben ook niet klakkeloos gedaan wat ons werd opgedragen. Er zijn stukken waarvoor we hebben gevochten om ze op het album te houden, en daar zijn we nu heel blij om.

Het was een zeer uitgebalanceerde samenwerking.”

Sven: ”Wouter is erin geslaagd om onze sound en mijn drumwerk tot de essentie te herleiden.

Ik heb hem carte blanche gegeven met als enige boodschap: “daag me uit”. Dat heeft hij ter harte genomen en hij heeft ieder bandlid heel hard gepusht. Partijen waarvan ik dacht dat ze goed zaten, moest ik toch opnieuw en opnieuw spelen, haast tot bloedens toe. We gingen ook op zoek naar zeer specifieke geluiden. Zo hebben we aparte drumtracks van de basdrum en de snare door een verlaten fabriek gejaagd om een natuurlijke reverb creëren én we hebben er wat geëxperimenteerd met potten en pannen.”

on stage 1 november: 4AD, Diksmuide 22 november: Charlatan, Gent

Falling Man ‘Falling Man’ Matuchek Records/Vynilla Vinyl/Rough Trade

Op ‘Liars’ klinkt de stem van Sam Louwyck smerig en gemeen(d). De frontman neemt niet op elke track het voortouw, wat zijn tussenkomsten enkel waardevoller maakt.

Dosering is alles. Het zijn de gitaren die de plaat voortstuwen. Zo bloeit ‘Elliott’ snel open en dendert haast naadloos voort in ‘Daf’. Het album put kracht uit herhaling en bluesy, bij momenten oriëntaals aandoende, riffs die flirten met stonerelementen. ‘The Lodger’ is dan weer een aanstekelijke instrumental en ‘ThatWoman’ is repetitief, maar verveelt geen moment dankzij een onverwachte trompettoets. Wie niet houdt van op voorhand uitgestippelde routes, kan zich met dit album in een smerig avontuur storten. (dvv)

16

homegrown

T e k s t: Pa u l i n e L i b e e r t i f o t o : ko e n b a u t e r s

“Omwille van verwarring met andere bands zijn we van naam veranderd. Onze nieuwe naam is DVKES” staat er te lezen op de omslagfoto van de gedateerde Facebook-pagina van The Dukes.

Klaar en duidelijk. DVKES zijn vier jongeheren die ergens tussen Leffinge en Brecht te vinden zijn en frisse indierock voortbrengen. Met ‘Let Me Go Into The Wild’ brengen ze nu hun eerste officiële ep uit en dat is meteen een goeie.

We hebben afgesproken in de Gentse Vooruit, kwestie van de gulden middenweg te nemen. Zanger en gitarist Joos Houwen (speelt ook bij The Tellers) zit al neer als drummer Antoni Foscez (zie ook Meuris, Luc Vanacker) de deur opentrekt. Joos draagt een keurige jeans, terwijl Antoni in een nonchalante trainingsbroek naar ons toe wandelt. De ene spreekt West-Vlaams en de andere kan zijn Antwerps accent amper verbergen.

Wat is het grote verschil tussen The Dukes en DVKES? Joos Houwen: “Toen we met The Dukes begonnen te spelen, hadden we slechts zes nummertjes en deden we dadelijk aan zoveel mogelijk wedstrijden mee. Alles ging snel goed. We kwamen in de finale van zowel FrappantPOP als Humo’s Rock Rally terecht, maar nadien bleek dat onze muziek toch niet helemaal was wat we wilden. We hebben veel tijd genomen om daarover na te denken. Als DVKES hebben we bovendien de sterktes van onze groep ontdekt. Onze muziek is wat minder poppy en iets vuiler. Ik heb ook het gevoel dat iedereen nu meer zijn inbreng heeft. Vroeger kwam ik vooral met ideeën aandraven en nu weten we als groep waar we heen willen.”

Op avontuur Antoni Foscez: “Iedereen kent ook beter zijn taak, want we spelen ondertussen al drie jaar samen. Het helpt wel dat we elkaar beter kennen.”

Wat was de aanleiding om van naam te veranderen?

Joos: “We speelden ooit een show als The Dukes op TrixTrax Fest in Antwerpen en nadien had iemand een review op onze Facebook gepost over een album van The Dukes, maar dat waren wij niet. Dat was zo’n beetje de druppel.”

Antoni: “We werden ook eens aangekondigd als een dj-duo dat trance combineert met metal. Die dj’s heetten blijkbaar ook The Dukes.”

Joos: “En dan hebben we een mail gekregen waarin stond dat we onze naam moesten veranderen, omdat zij eerst waren. Eerst overwogen we om een compleet andere naam te nemen, maar we vonden niks anders. Een naam aan je band geven, is zoals een naam aan je kind geven, denk ik. Dus hebben we de the weggelaten en de u in een v veranderd.”

Waar staat de titel van jullie ep voor?

Joos: “’Let Me Go Into The Wild’ is een keuze van mij. Het gaat over de stap die ik nu in mijn leven zet. Ik ben 23 jaar geworden, volgend jaar ga ik alleen wonen. Ik ben afgestudeerd en werk. Voor mij is het een stap naar volwassenheid en zelfstandigheid.

Vandaar into the wild, avontuur. Diep hé?”

En wie is Lucy in ‘Lucy Called My Name’?

Joos: “Lucy is een fantasie. Het nummer gaat over hippies en drugs.”

Antoni: “Is dat zo?”

Joos: “Ja, wist je dat niet? Het is een cynisch verhaal dat ik zelf geschreven heb.

Ik ken veel mensen die vaak lang op reis gaan en als je hen dan tegenkomt, vertellen ze daar altijd over. Na een tijdje steekt dat tegen, omdat ze niet van ophouden weten. En ja, hippies en drugs. (lacht) Het is eerder een grap, tekstueel gezien. Lucy is een metafoor voor drugs.”

Ambitieuze rakkers Jullie platenbaas noemde jullie eens “de Arctic Monkeys van België”. Akkoord?

Joos: “Moeilijke vraag. Je kunt jezelf toch niet de Belgische Arctic Monkeys noemen?

Als hij dat vindt, is dat alleen maar een compliment!”

Antoni: “Dat is een teken dat hij ons echt goed vindt. Misschien moet je eens een leren jas aandoen, Joos, zoals hun zanger.”

Joos: “Ik heb al een.”

Nu nog het haar.

Antoni: “Een vetkuif.”

Joos: “Ik zal het eens proberen.”

Als jullie DVKES met iemand moeten vergelijken, met wie zou het dan zijn?

Antoni: “Arctic Monkeys! (lacht) Ik zeg altijd dat we ergens tussen The Presidents Of The United States Of America en Gorillaz liggen, maar niemand van de band is het daarmee eens.

Ik bedoel gewoon dat ze een bepaalde groove neerzetten en niet klinken als andere bands.

Gorillaz is bijvoorbeeld een rockband, maar klinkt niet als een doorsnee rockgroep. Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar wij hebben ook dat groove-georiënteerde in ons. We zijn beïnvloed door meer dingen. Iedereen bij ons is wel fan van Tame Impala en Queens Of The Stone Age. Alles wat we horen, zal wel onbewust in ons geluid geslopen zijn.”

Op de site van Humo staat nog een biografie over The Dukes en daar las ik een Engels tekstje over vier jongens die door de kernramp in Fukushima muzikale superkrachten gekregen hadden.

Antoni: “Da’s eigenlijk de enige waarheid.”

Het deed me denken aan Gorillaz, want Russel Hobbs, de fictieve drummer, zou zijn muzikale talent van zijn overleden vrienden gekregen hebben. Toeval?

Joos: “Serieus? Dat heeft er alleszins niets mee te maken. We moesten een biografie schrijven voor de Rock Rally, maar wilden geen saai tekstje als “wij zijn vier vrienden en ik ben Joos en dat is Antoni” schrijven, dus hebben we iets onnozels ingestuurd.”

Antoni: “Ik heb het altijd een tof verhaal gevonden” Het is eens iets anders. Waarom was het in het Engels geschreven?

Antoni: “Toen wilden we de wereld nog veroveren.”

Nu niet meer?

Joos: “We zijn wat volwassener geworden.”

Jullie ambities liggen anders wel hoog. In een interview met Poppunt zeiden jullie dat jullie graag op Rock Werchter zouden spelen of de lotto winnen. Wat is het meest haalbare?

Joos: “Op Rock Werchter spelen zal wel meer haalbaar, mathematisch gezien.”

Antoni: “Ik zou het wel sowieso cooler vinden om op Rock Werchter te spelen dan de lotto te winnen.”

Iemand anders zei in hetzelfde interview dat hij in het Atomium wil spelen.

Antoni: “Waarom niet? Ik zou gewoon wat volk meenemen om al ons gerief te helpen dragen. Alles in een bol krijgen, zal wel niet zo simpel zijn.”

on stage 11 november: 23 november: 30 november: 9 december: 11 december:

Video, Gent Den Trap, Kortrijk TRIX, Antwerpen Het Depot, Leuven JH De Klinker, Aarschot

DVKES ‘Let Me Go Into The Wild’, ep Waste My Records

Een ep’tje maken over de plek waar je je op die ellelange levensweg bevindt, waarom ook niet? DVKES stellen met vijf tracks ‘Let Me Go Into The Wild’ samen en willen daarmee de afdeling met gepantserde harten veroveren. De groovy sound en limoentjesfrisse verpakking vormen enkele potentiële hitjes die heel snel mee te zingen zijn. ‘Lucy Called My Name’ is bijvoorbeeld een trage maar ophitsende track, terwijl ‘Bull Shark’ een stuk ruiger is. ‘Happy’ is lang niet zo vrolijk als de titel doet vermoeden, maar bezit wel een portie zorgeloosheid. We horen heerlijke indierock waarvan de topjes even in het slijk gedopt zijn. Op naar dat full abum! (pl)

11 clubs Always frontstage

Agenda november 2013

W W W. C AC T U S M U S I C . B E

vrijdag

01/11/2013 zaterdag

02/11/2013 woensdag

13/11/2013 zaterdag

16/11/2013 vrijdag

22/11/2013

FALLING MAN [be] + NATURAL CHILD [us] + THE TROUBLEMAKERS [us] - albumrelease Falling Mang

vrijdag

UNNO [dk] + POMRAD [be] 4AD @ Les 4Ecluses Duinkerke - gratis concert voor 4x4 leden

zaterdag

FLIP KOWLIER [be] + AIDAN SIMPSON [uk] spraakwater ‘t Hof van Commerce stelt vijfde soloplaat voor

zaterdag

FAI BABA[ch] + LIGHTNING VISHWA EXPERIENCE[be] avant-garde blues met een flinke snuif psychedelica - gratis voor 4x4 leden

zaterdag

PIANO INTERRUPTED [uk/fr] + FIELD Dromerige soundscapes en filmisch pianospel

zondag

ROTATION [de]

01/11/2013 09/11/2013 16/11/2013 30/11/2013 01/12/2013

TONY DEKKER [ca] + ASTRONAUTE [be] frontman van Great Lake Swimmers stelt zijn solo debuutplaat voor

vrijdag

TERAKAFT [ml]+ MAMMANE SANI ABDULLAYE [ng] spin-off van Tinariwen en een Nigeriaanse geluidskunstenaar

zaterdag

GIRLS AGAINST BOYS [us] + REIZIGER [be] terug in 4AD na hun legendarische passage in 1992 met Fugazi

woens- zaterdag

04/12/2013 vrijdag

MADENSUYU [be]

donderdag

28/11/2013 vrijdag

29/11/2013 woensdag

06/12/2013 zaterdag

07/12/2013

13/12/2013 08/02/2014 16-19/04/14

FLYING HORSEMAN [be]

donderdag

nieuw album 'City Same City'

07/11/2013

THE EXCITEMENTS [e]

vrijdag

hot hot hot rhythm and soul

08/11/2013

ÓLAFUR ARNALDS & band [ic]

zaterdag

nieuw album 'For Now I Am Winter'

09/11/2013

NO JOY [can]

vrijdag

shoegaze

15/11/2013 20/11/2013

Donker, tribaal, ex-Apse / Tempers

THE FLATLINERS [ca] Punkrock. Nieuw album ‘Dead Language’ / Astpai, Antillectual, You Nervous?

GOGO PENGUIN [uk]

zondag

nieuw album 'Fanfares'

24/11/2013

HUMO'S ROCK RALLY

donderdag

preselecties

05/12/2013

ÓLAFUR ARNALDS & band [ic]

vrijdag

nieuw album 'For Now I Am Winter'

20/12/2013 vrijdag

donderdag

AND THEY SPOKE IN ANTHEMS + ANTHEMS

ode aan Claude François door oa. Pascal Deweze e Nicolas Rombouts

13/02/2014

vrijdag

Experiment

15/11/2013

WESTTALENT

voorronde met Audience in the Street, Birdman of Alkatrash + more

zondag

24/11/2013

try-out

IN THE PICTURE: ARCTIC MONKEYS

THE UPBEATS [nl] + PHACE [uk]

vrijdag

29/11/2013

zaterdag

MANU KENTON + DUALIZERS

zaterdag

Unleash

30/11/2013

MAN WITH NO NAME [uk]

vrijdag

Tribal Roots

20/12/2013

DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG [nl]

donderdag

30/11/2013

‘Ja Natuurlijk’ album launch

26/12/2013

zaterdag

07/12/2013

THE BRANDT BRAUER FRICK [de]

zaterdag

Piaf

11/01/2014

vrijdag

vrijdag

20/12/2013

LUCIANO & COCOA TEA [jam]

reggaevibes

24/01/2014

zaterdag

DISCOBAAR A MOEDER [be]

zaterdag

21/12/2013

voor fans van The XX, Local Natives, Radiohead

JEF K [fr] + RHYTHM&SOUL [sp]

Skank 'n Bass

zaterdag

SLEEPERS' REIGN [be]

Piaf

15/11/2013

29/11/2013

HUMO’S ROCK RALLY

UNE SOIRÉE AVEC CLAUDE FRANCOIS 1969 [be]

DOPE D.O.D. [nl]

vrijdag

MIST

Dans Dans, Pomrad, Moodprint, Internal Sun, Condor Gruppe, Kaboom Karavan + more Niet zo heel vanzelfsprekend clubfestival met o.a. Dans Dans en Pomrad

vrijdag

23/11/2013

THE FORTUNATE FEW

story pop

31/01/2014

02/11/2013

vrijdag

ERAAS

album release show ‘Stabat Mater’ / enige show in W-VL

zaterdag

10/11/2013

FLYING HORSEMAN [be] + IAN CLEMENT [be]

voorstelling nieuw album

woensdag

NIGHTMARES ON WAX [uk]

zondag

RADIO MODERN

Retro swingfeest met Casablanca Carambol Company live

SCOTT MATTHEW & band [aus]

Piaf

08/11/2013

TRAUMAHELIKOPTER [nl]

Rauwe garagerock

nieuw album 'Unlearned'

02/11/2013

zaterdag

REENA RIOT [be] Punkrockblues door new kid Naomi Sijmons

01/02/2014

MILOW [be]

vertoning Live at the Apollo

POSTIVAL

met o.a King Dalton @ De Grote Post, Oostende

FETE D'HIVER

met o.a. Steak Number Eight, Raketkanon & Miava @ De Grote Post

NACHT VAN DE CD-VRETERS

i.h.k.v. Fête d'hiver @ Manuscript & Twilight, Oostende

HUMO'S ROCK RALLY preselectie

DEER TICK [us] + support Alt.Country voor fans van Wilco, Tallest Man On Earth, …

CHRISTOPHER PAUL STELLING [us] Singer-songwriter voor fans van Ben Howard, Ryan Bingham, ...

18

homegrown

Tekst: Georges Tonla Briquet i foto: alex vanhee

Nieuw werk van Jaune Toujours blijft een evenement. Keer op keer zetten Piet Maris en kornuiten zich onvermoeid in voor de zaak. En die zaak blijft nog steeds het publiek wakker schudden met de gedrevenheid van punkers uit de jaren zeventig maar wel met een pak zelfrelativering. Dat ze de situaties van hun Brusselse biotoop een universeel tintje geven, is mooi meegenomen. En dat ze muzikaal nog altijd de nodige uitdagingen aangaan, pleit extra. ‘Routes’ is zonder meer een top-cd geworden. Opvallend daarbij is dat zo goed als alle teksten in het Engels gezongen worden.

We ontmoetten spreekwaterval Piet Maris op een zomerse middag tijdens Boterhammen In Het Park waar hij een week lang kinderen en ouders kwam entertainen met de voorstelling ‘Ik En Den Theo/Moi Et Le Théo’.

Geen schrik van reacties op je licht accent dat doorschemert op ‘Routes’?

Piet Maris: “We hadden een nummer vooruitgestuurd naar de BBC en op basis daarvan nodigden ze ons meteen uit voor een Radio 1-sessie. Zelfs een optreden tijdens Womad zat er bijna in maar dat zal waarschijnlijk voor volgende zomer zijn. Ik vermoed dat ze het accent wel horen maar dat het geen struikelblok vormt. Als het taalgebruik zelf op niets trekt, heb je wel een argument. Maar ook daar zitten we blijkbaar goed voor hen. Pas op, ik vind het een moeilijke zet. Maar dat hele Engelse proces is op natuurlijke wijze gekomen. Het was niet met commerciële voorbedachtheid.

Ik had welgeteld één nummer volledig in het Nederlands maar dat paste totaal niet in de context.”

verhuizen beu. Telkens alles inladen, uitladen, opzetten…. Per repetitie verloren we een paar uren. Dat valt nu allemaal weg. Tegen de klank van een echte studio kunnen we niet op maar alles hangt af van wat je beoogt.”

Vandaar de keuze om terug een verbond aan te gaan met Werner Pensaert, een oude bekende.

Piet: “We werken inderdaad reeds tien jaar samen en weten dus wat we aan elkaar hebben. Hij laat mij grenzen verleggen en omgekeerd vraag ik hem zaken die hij niet meteen gewoon is. Zeker deze keer want hij is gewoon te werken in een gesofistikeerde omgeving en dat is onze studio niet echt. Doordat alles gespreid werd, had ook hij meer tijd om dingen uit te proberen. Werner is iemand die houdt van uitdagingen en hij kent zijn vak, dat is het minste wat je kan zeggen. Met deze cd zetten we een extra stap vooruit doordat de klank veel rijker en uitgediept geworden is.”

Na twintig jaar slagen jullie er inderdaad in niet te teren op een formule maar vernieuwend uit de hoek te komen zonder stijlbreuk met het eigen verleden.

Piet: “Wij zijn niet nostalgisch en hebben vooral nergens spijt van. Wel denken we soms eens wat het zou betekenen mochten we nu pas debuteren. Wij wisten indertijd niet eens wat dat was. We hadden gewoon de drang om iets uit te brengen en gingen er voor. We stonden er niet bij stil dat je jezelf kan verbranden met je debuut. Ons verleden gooien we zeker niet overboord. Vandaar dat onze set naast nieuwigheden ook nummers van twintig jaar geleden bevat.”

Zo te horen in de onweerstaanbare openingstrack ‘C’est Parti (À La Rencontre Des Gens Perdus)’ beweegt Jaune Toujours zich nog steeds in een levendige biotoop van tooghangers, hoeren en andere figuren van divers pluimage.

Piet: “Onze perfecte habitat. (lacht) Nochtans zit ik niet nachten lang uit. Wat ik vooral duidelijk wil maken, is dat Jaune Toujours overal uitgenodigd wordt. Met ‘Ici Bxl’ kwamen we zelfs in diplomatieke kringen terecht. Maar we spelen eveneens op buurtfeesten. Die verscheidenheid zoeken we bewust op en zingen er dan over.

Neem nu de daklozen. Er zijn twee aspecten. Je moet het probleem niet verdoezelen maar je mag niet vergeten dat er daklozen zijn die gewoon geen dak boven hun hoofd willen. Je mag er geen last van hebben maar wat is last? Ze niet meer in het straatbeeld zien en alles ondergronds wegmoffelen? Dat loopt verkeerd af. Vraag het maar in Kopenhagen waar ze de vrijbuitersenclave Christiania sloten. De hele scène ging ondergronds en nu hebben ze er helemaal geen vat meer op. Simpele oplossingen zien er goed uit op papier maar mislukken meestal in de praktijk.”

Vandaar een uiterst reëel nummer als ‘What Gives You The Right’?

Piet: “Wij wonen in een Brusselse wijk op een bovenste verdieping. Het is daar een heuse klankkast maar zonder beeld want we zien niet wat er beneden gebeurt.

Met het continue loeien van sirenes denk je af en toe dat je midden een oorlog zit. Soms hangen groepjes jongeren in je deur. Ik stap er dan op af en knoop een gesprek aan. Sommigen komen uit landen van oorlog en zijn daardoor getekend maar dat is geen reden om alles naar hier te verplaatsen. Anderen hebben het nooit meegemaakt maar het lijkt dan of ze het hier willen beginnen. Ik ken de achterliggende redenen ook wel maar het praat niet alles goed. De verkeerslichten moeten maar falen en we zitten meteen in de jungle. ‘What Gives You The Right’ is vooral een uiting van verontwaardiging. Je moet accepteren dat er andere meningen zijn maar je moet wel kunnen discussiëren en niet direct beginnen kloppen.”

De meerwaardezoekers worden verwaarloosd

Met ‘Hop On’ is er ook een single. Betekent dit dat jullie op de radio gedraaid worden?

Piet: “Net niet. (lacht) Daar valt natuurlijk veel op te zeggen. Een feit is dat met de luistercijfersslachtvelden van de laatste tijd de meerwaardezoekers verwaarloosd worden. In de jaren negentig maakten ze de fout om Populaire Cultuur met hoofdletter P en C te gaan schrijven en dan te denken dat het grootste deel van de massa mag beslissen wat er op tv en radio komt.

Concreet betekent het dat de duidende functie van radio, tv en media verdween. Als een groep duizenden mensen mobiliseert, hoor je die op de radio. Zelden omgekeerd. Een radiomaker die iets op het spoor komt en zijn nek uitsteekt? Dat gebeurt bijna nooit meer. Het is spijtig want zo heb ik persoonlijk voor een groot deel mijn bagage gevormd. Het tegenargument is dan dat alles beschikbaar is via internet maar het publiek apprecieert toch nog steeds dat je raad geeft en voorstellen doet. En laat ons wel wezen, om via internet hetzelfde te bereiken, heb je honderd keer meer werk, voor een kleine independent als wij is dat zelfs driehonderd keer meer. Het publiek is ook heel hard geworden. Alles moet gratis beschikbaar zijn maar je mag niet met mindere kwaliteit afkomen. Mochten wij opnemen met middelen evenredig aan het geld dat binnenkomt dan bleef het bij een micro en een gitaar bij wijze van spreken. Ik geloof echter in wat ik doe en ga er dan ook voor, zelfs al ziet het er benard uit. Het feit dat ik geen gitaar speel maar accordeon helpt al zeker niet.” (lacht) In ‘Hop On’ zing je “slow down”. Deed je dat echt aangezien de vorige cd dateert van 2009, ‘Re:Plugged’ niet meegerekend?

Piet: “Het was een morele les naar mezelf toe. De laatste jaren toerden we enorm veel in het buitenland: Womex, Sziget , FrancoFolies de Montréal…In de zomer van 2010 volgde dan België Danst en de single ‘Ici Bxl’. Daarna kwam ‘Ik En Den Theo/Moi Et Le Théo’, het project voor kinderen van drummer Théophane Raballand en mezelf. Verder was er nog het avontuur met de Gangbé Brass Band uit Benin. Wat begon als een carte blanche op Brosella groeide door de jaren heen verder en verder uit. Er verscheen zelfs een mini-cd (‘Afrobelbeat’, gtb).

Slow down was er dus niet echt bij. Tot we een jaar geleden aan de opnamen begonnen voor ‘Routes’. We gingen tamelijk versplinterd te werk wat wil zeggen dat we niet full time bezig waren met de opnamen maar alles verspreidden over een langere periode. Dat was dan weer niet zo erg bevorderlijk voor mijn zielenrust (glimlacht) maar professioneel betekende het een grote stap vooruit. Meer aandacht voor details en vooral geen wedren tegen de tijd om de studiokosten te drukken omdat we nu een eigen studio thuis hebben. We waren het continue

on stage 2 nov: Feeste met Accordeon, Avelgem 22 nov: CK De Schaduw, Ardooie 23 nov: Brass/Muziekpublique, Vorst

29 nov: Kortrijk, Café Congo, Kortrijk 4 dec: De Centrale, Gent 15 dec: Café Opek, Leuven 09 jan De Roma, Borgerhout

Jaune Toujours ‘Routes’ Choux de Bruxelles

Het blijft altijd wat nieuwsgierig en zelfs wat bang afwachten bij elke nieuwe cd van een groep die je al twintig jaar opvolgt, sinds de eerste democassette. Hebben de leden nog het heilige vuur?

Vergooien ze zich dan toch niet uiteindelijk aan de wetten van de commercie?

Niet dat we ooit echt twijfelden aan Piet Maris en C° maar je zou denken dat vechten tegen de uitputtingsslag van kijk- en luistercijfers zijn tol gaat eisen. Niet zo dus bij Jaune Toujours. Integendeel, het lijkt of de groep een nieuwe adem gevonden heeft.

Zo minimalistisch als de hoes oogt, zo rijk en gekleurd klinken muziek en teksten.

De directe aansluiting met het eigen verleden en bovenal de eigen klank blijft maar er komt veel meer bij kijken. De funky brassbandsound wordt gelardeerd met o.a. reggae, ska en dub maar telkens net zo dat het anders klinkt dan wat je zou verwachten. Ook inhoudelijk blijft Maris een scherpe kijk hebben op alles wat zich rondom hem afspeelt. De ambassadeurs van de Brusselse smeltkroes zijn terug, sterker dan ooit. Heren en dames organisators, u weet wat te doen. (gtb)

Jaune Toujours

11 clubs Always frontstage

Agenda november 2013

zaterdag

02/11/2013 donderdag

07/11/2013

LUKE WINSLOW-KING [us] delta blues en meer uit New Orleans

donderdag

31/10/2013

OPSTAND

woensdag

met Altertape, Jane Spleen, Grant / gratis

06/11/2013

MADLIB [us] 'Beat Konducta In India'

donderdag

07/11/2013

PROTOJE & THE INDIGGNATION [jam]

vrijdag

reggae from new generation

08/11/2013

album release

KING KONG

THE ABC OF CANADIAN MUSIC [ca]

vrijdag

3 female singer-songwriters

15/11/2013

CONGO NATTY [uk] + RAGGA TWINS

zondag

08/11/2013

jungle / old skool

10/11/2013

vrijdag

NUIT GAINSBOURG: L’ AMOUR MONSTRE [be]

zaterdag

dinsdag

met oa. Eric Melaerts, Piet van den Heuvel, Ad Cominotto

16/11/2013

THE HEAVY [uk]

indie / soul / rock

LLOYD COLE [uk] singer-songwriter uit Glasgow

zondag

GHOSTPOET [us] + HIATUS future soul / trip hop

vrijdag

15/11/2013 dinsdag

19/11/2013

17/11/2013

12/11/2013

KAIYOTE [us]

vrijdag

15/11/2013

NEW COUNTRY REHAB [ca]

dinsdag

high voltage alt country

26/11/2013

BLACK MILK [us] with live band

vrijdag

23/11/2013

hiphop

22/11/2013

zaterdag

THE HOLMES BROTHERS [us] egendary godfathers of blues, soul & gospel

vrijdag

CRYSTAL STILTS [us] noise-pop / post-punk / Sacred Bones

zondag

OPSTAND

zaterdag

PHAELEH [uk] live Free The Robots / Clubroot / Bunzero ft. Mr Jo

woensdag

TY SEGALL [us] White Fence / Mountain Bike / garage rock

zaterdag

CORRECTIONS HOUSE [us] new project Scott Kelly (Neurosis) & Mike IX Williams (Eyehategod)

zondag

zaterdag

30/11/2013 donderdag

05/12/2013

Bonfire Lakes, Little Elmo, Erika Destercke

zaterdag

MISTER & MISSISSIPPI [nl] + MOCKING Nederlandse folkpop op veroveringstocht

07/12/2013

29/11/2013 30/11/2013

JAY [be]

woensdag

04/12/2013

ELECTRIC EMPIRE [au]

zondag

14/12/2013

Australische soul top!

08/12/2013

donderdag

POMRAD [be] + VUURWERK [be] electronic music

woensdag

zaterdag

31/10/2013

06/11/2013

DELV!S [be] + PAPER FOX [be]

donderdag

07/11/2013

soul, funk

donderdag

MODDI [no] + singer-songwriter

vrijdag

donderdag

14/11/2013 zaterdag

30/11/2013 donderdag

05/12/2013 woensdag

11/12/2013

ST. Grandson

07/11/2013

DEAFHEAVEN

24/11/2013 27/11/2013 30/11/2013 01/12/2013

ANDRE WILLIAMS AND THE GOLDSTARS [us] BECKY LEE & THE DRUNKFOOT + BOOGIE BEASTS - Democrazy@Charlatan

zaterdag

CHARANJIT SINGH

vrijdag

[in] live +

Democrazy @ De Centrale

DJ EDO BOUMAN [nl]

09/11/2013 15/11/2013

+ WEEKEND

MINTZKOV [be] + STADT [be]

with D'JULZ, Fred Hush, Iris Menza....

SLOW MAGIC + VUURWERK [be] THE VAN JETS [be] + PROTECTION PATROL PINKERTON CRYSTAL STILTS + THE HOLYDRUG COUPLE CHOKEBORE + PERSIAN RABBIT DISAPPEARS SONIC CITY curated by Beak>

with James Holden, The Black Angels, Om, Adult.....

SONIC CITY curated by Beak> with Savages, Dirty Beaches, Connan Mockasin....

GHOST TO FALCO [us] + LA DETTE [be] MACHINE EST MON COEUR [fr/aus]

ZAPPA PLAYS ZAPPA (ROXY AND ELSEWHERE 40 ANN TOUR)

zaterdag

08/11/2013

Democrazy @ Vooruit

16/11/2013

met oa. HELENA HAUFF [de] + TEREKKE [us] + BEPOTEL [be] + more

AUTUMN FALLS: TONY DEKKER [ca] frontman Great Lake Swimmers @Klein Mercelis Theater

woensdag

BETTENS [be] + A Democrazy @ Vooruit

donderdag

GARNER [be]

13/11/2013

GEPPETTO & THE WHALES [ca]

woensdag

indierock try-out

13/11/2013

BLOCKHEAD [us]

vrijdag

Ninja Tune, live

FRAGILE TOMORROW [be]

21/11/2013

PRIMAL SCREAM [uk]

vrijdag

Democrazy @ Vooruit

22/11/2013

VLEK X BEPOTEL RELEASE NIGHT

ENSEMBLE RELEASE NIGHT VS DEEP IN HOUSE

met oa. KAFIM [de] + XOSAR [us] + DJ OCTOBER [be] + more

DILATED PEOPLES with BROTHER ALI [us] + more

zaterdag

15/11/2013

Democrazy @ Vooruit - ALL EYES ON HIPHOP

30/11/2013

l’annif!

vrijdag

MINTZKOV [be] + FACES Democrazy @ Vooruit

donderdag

ILILLILILLILILL [be] + BUTCHER BOOGIE [be]

15/11/2013 zaterdag

16/11/2013

ON TV [be]

05/12/2013

LEFTO PRESENTS: HIATUS KAIYOTE [au] + more

vrijdag

Democrazy @ Charlatan

06/12/2013

LA KLINIK DU DR. POEMBAK [be]

54KOLAKTIV: EXIT 54

THE HELIOCENTRICS [uk] + 74 MILES AWAY [be]

vrijdag

20/11/2013

Democrazy @ Handelsbeurs

13/12/2013

met oa. ANSTAM [de] + PAULA TEMPLE [uk] + UCTURE [be] + more

donderdag

SPINVIS [nl]

donderdag

GOETHE INSTITUT Presents WAGNER 200 YEARS: KUNDRY met oa. MARIA JONAS [de] + ANGELIKA NIESCIER [de] + NIOBE [de]

woensdag

28/11/2013

Democrazy @ NTGent

19/12/2013

BOYA LABELNIGHT

20

homegrown (on cd ) Carate Urio Orchestra

Freddie D

‘Sparrow Mountain’

‘Honey & Stings’, ep

Klein

Eigen Beheer

Carate Urio Orchestra is het nieuwe project van Joachim Badenhorst die de avontuurlijke RifRaffer waarschijnlijk reeds kent van o.a. Rawfishboys, Baloni, Mogil of Os Meus Shorts. Deze klarinettist/saxofonist blijft verbazen. Voor zijn Carate Urio Orchestra verzamelde hij zes andere muzikanten uit diverse hoeken om zich heen. Na een aantal spraakmakende concerten (waaronder in Les Ateliers Claus) is er nu ook een cd. Acht nummers die als losse projectielen op de luisteraar afgestuurd worden. Een duidelijk omlijnde omschrijving voor deze muziek is er niet omdat deze zo goed als geen houvast biedt.

Toch is het geen big bang of art for art’s sake-explosie. Improvisatie is de rode draad maar dan op dergelijke manier dat er na elke zoekende start een verbazend haast gestroomlijnde beweging ontstaat. Zelf luisteren en ontdekken is de boodschap. Als introductie geeft Badenhorst trefwoorden mee als improvisatie, postrock, jazz, noise, lofi en psychedelica. Je vindt het hier inderdaad allemaal terug maar in uiterst originele combinaties. Een goudmijn voor aficionados, te ontdekken voor de anderen. (gtb)

’t Heeft even geduurd vooraleer wij door hadden dat we bij Freddie D te maken hebben met een Vlaamse rapper en beschouwt u dat gerust als een compliment. Niet dat wij iets tegen nederhop hebben of er een anti-Vlaamse muziekvisie op nahouden, maar de tracks die Freddie D (goede artiestennaam trouwens) uit de speaker laat knallen, zijn nu eenmaal doordrongen van een Amerikaanse attitude. De minimalistische beatscapes in ‘Ice In The Freezer’ doen even onderkoeld aan als de titel laat vermoeden en de misselijkmakende click loop van ‘Confessions & Regrets’ staat hier al wekenlang op endless repeat. Leuke vondst ook om in ‘Black Page Diary’ de weltschmerz en miserie van een vrouw en haar ex te belichten en het knappe staaltje storytelling uiteindelijk doodleuk onderuit te halen: “And to top it all off, his ex made everything up. Nothing is even real.” Om in Amerikaanse stijl te eindigen: Freddie D for president! (wd)

Hantrax DAAU ‘Eight Definitions’ Excelsior Records/V2 Records

Is ‘Eight Definitions’ een kantelmoment in het bestaan van Die Anarchistische Abendunterhaltung? Zonder de banden echt doorgeknipt te hebben, zoeken de Lenski broers Simon en Buni andere muzikale horizonten op. De kern van DAAU wordt nu gevormd door Han Stubbe (klarinet), Roel Van Camp (accordeon) en Hannes d’Hoine (contrabas). Drummer Steven Cassiers (Dez Mona, Dans Dans) zal DAAU live versterken. Al 20 jaar en zeven platen lang (soundtracks en b-kantjes niet inbegrepen) brengt DAAU een eigenzinnige mix van niet in één genre vast te pinnen songs. Klassiek, folk, rock, klezmer maar even goed ambient, elektronica of reggae vallen in de sound te ontdekken. Variatie troef op ‘Eight Definitions’ dat terug een stuk avontuurlijker klinkt dan ‘Sheppards Dream’ uit 2009. ‘Feniks en ‘1992’ is nog de oer-DAAU maar in ‘Werkende Mieren’ krijgt subtiele percussie een belangrijke rol toebedeeld. ‘Dansende Mieren’ wordt doorweven met elektronica en klinkt als Gotan Project. ‘Delete Alt And Undo’ heeft iets Kraftwerk-achtig en met ‘Berlijn-DeventerAntwerpen’ krijgen we er nog een jazzy toetje bovenop. De heren van DAAU bewijzen op ‘Eight Definitions’ dat ze van vele markten thuis zijn en dat ze, ook nog na 7 platen, genoeg spannende ideeën hebben om een volledig instrumentale plaat te vullen. (ow)

Deer/Movoko ‘Floods’ Vlas Vegas

VIva Vlas Vegas nog aan toe zeg, alvast om het concept split lp’s terug in gebruik te nemen. Voor de leken of mp3-generatie, dat zijn dus twee bands voor de prijs van één. Op deze zwarte plak dus drie songs van Deer op de ene kant en die kruipen uit de groeven als een bastaardzoon van een kinky one night stand tussen Joy Division en Part Chimp. Donker, noisy en toch verdomde catchy.

Opwindende stuff dus. Movoco (geïnspireerd door wijlen Nacht und Nebel?) mag z’n drie tracks op de andere zijde etaleren en doet dat iets subtieler, met laagjes op de achtergrond, galmende gitaren, monotone drums én klaagzangen met de intensity knop van de reverb op maximum. De variatie bestaat slechts enkel uit het in of uittrappen van wat effectpedaaltjes, en dat heeft deze oude zak helaas al net iets te vaak gehoord. (boo)

Doganov ‘Something Dark To Dance To’ + ‘History’ Eigen beheer

Het vaderlandse Doganov gooit, zo horen we op deze ep en single (die vreemd genoeg niet op de ep staat), zo’n beetje alles wat donker is en behoorlijk stampt in de blender, van industrial over ebm tot metalgitaren à la Rammstein. Dat levert weliswaar het nodige stemmige lawaai op (pakweg ‘Endear You’ kan het opnemen tegen veel gelijkaardige nummers), maar de originaliteit is doorgaans ver te zoeken. De geluidskwaliteit is ook niet helemaal je dat, maar we kunnen ons inbeelden dat dit op een podium - en natuurlijk voor het juiste publiek veel beter uit de verf komt. (mb)

‘Living In My Bathroom’ Ekster

Nog maar pas komen piepen, die Ekster, en al toe aan een tweede vinyl release, die er ook weer mag wezen. De Antwerpse Klaus Schulze, toetsenwonder en analoge synthverzamelaar Han Swolfs (zie ook Pink Flamingo Fusion Project) die solo onder de naam Hantrax opereert, mag z’n analoge elektronica-liefde etaleren op een fraai vormgegeven plak. De titeltrack is old school Kraftwerk, compleet met vocoderstem en 808 beats. Verder ontwaren we veel liefde voor de Belgische golf ebm op dit negen tracks tellend plaatje, maar Swolfs beschikt evengoed over de skills om met z’n vintage apparaten hedendaagse idm in elkaar te knutselen, waar Warp in grossiert. “I’m living in the fucking past” vertelde Han ooit aan uw dienaar en dat hoor je, maar z’n aanpak is okselfrisser dan menig slaapkamerproducer die met Ableton in de weer is. Toch Hantrax z’n voorbeeld maar eens volgen en verhuizen naar de badkamer dan? (boo)

The Imaginary Suitcase ‘Full Moon Fever’ Eigen Beheer

Met een verleden in het folkrock-combo Celi Moss probeert Laurent Leemans zich nu als The Imaginary Suitcase in de kijker te spelen. Donkere rocksongs (‘Yer Mother’, ‘Electric’) wisselen af met een folky ‘Bony At Morn’ of de ingetogen composities én favorieten ‘Every Little Thing’ en ‘A Une Passante’. Leemans is voorzien van een opvallende, nasale vocaal die niet altijd even geweldig klinkt als er uitersten in het stembereik gezocht worden.

De falset in ‘Moonlight On The Water’ doet het nummer echt geen goed. Leemans heeft alle instrumenten zelf ingespeeld. Bewonderingswaardig, ware het niet dat de percussie nogal eens ongewild rammelt. Haal er een drummer bij, of laat het volledig weg, en concentreer je op je gitaar en stem. Haal er misschien een keer meer de schitterende viool uit ‘Every Little Thing’ bij en het komt allemaal dik in orde. (ow)

Japan4 ‘Japan4’ Plaent Records

Japan4 maakte als The Crazy Awesome Band (C.A.B.) al wat naam tijdens Limbomania 2011 door als tweede te eindigen. Met een lekker eclectische poprockdisco-sound en een onvermoeibare zanger/ frontman, is Japan4 een heus evenement om live te bekijken. De eerste full-length brengen de leden uit op hun eigen label en geeft meteen een goed beeld van waar deze ambitieuze twintigers voor staan. Ambitie om eerlijk, authentiek, spontaan en crazy te zijn eerder dan ambitie om bekend te zijn en platina-platen te scoren. In hun bio staat ergens dat het een opgefokte versie van TC Matic is, en dat is meer dan treffend beschreven. Een mooi voorbeeld van in Belgische grond gekweekte toprock! (dg)

Jean Mikili ‘Un homme blanc’ Matamore/Humpt y Dumpt y/PIAS

The Feather ‘Invisible’ JauneOrange

Vederlicht en toch een beetje duister. The Feather is het project van Thomas Medard die even zijn band Dan San aan de kant schoof om helemaal alleen ‘Invisible’ in elkaar te knutselen. De eerste single, ‘Sighs’, is een vrolijk nummertje dat je aanzet in volle vaart een heuvel af te rennen.

Toch is ‘What If’ meer waar het hele album voor staat. Het neemt je mee naar een donker sprookjesbos op een vroege herfstavond, om je daar met veel oooh’s in vervoering te brengen. Betoverend en fijn gitaarwerk, zoals in ‘Perfect Storm’, is een constante.

Een pak melodischer dan Flying Horseman, maar voor hetzelfde publiek. (pl)

Vorig jaar raakte de Belgische muzikant Jean-Michel Leclercq verslingerd aan de Congolese rumba uit de jaren zestig. Hij wierp zijn romantisch postrockverleden (Some Tweetlove) en de bucolische elektronica (Jumbo Jet) van zich af. Samen met bassist Maxime Lê Hùng (Hoquets) en drummer Nil Ramos (Nilo, Wixel) stichtte Leclercq de blanke soukousgroep Jean Mikili.

Mikili betekent het Westen in het Congolees, het paradijs waar elke buitenlander naar op zoek is. Leclercq zoekt eerder zijn heil in de Congolese rootsmuziek. Konono N°1 is één van zijn favoriete bands. Om een breder publiek te bereiken is de man zijn Congolese rumba gaan vermengen met Franse chanson, maar dan op een tegendraadse manier. Serieuze boodschappen verkondigen maar tegelijk onnozel doen om niet te statisch over te komen. Zo hekelt hij hier onder andere de paranoïa van de kunstenaars en hij bewondert de moed van Vladimir Poetin. Al bij al plezante ambiance maar te weinig muzikale hoogtepunten. Alleen de uptempo soukousnummers ‘Gris Gris’ , ‘Le Congaulois’ en ‘Mon Congo’ zijn uitstekend. (md)

©Xavier Marquis

01.12 | AUTUMN FALLS: TEHO TEARDO & BLIXA BARGELD + ESMERINE + DAAU + CHANTAL ACDA

31.10 | MARK LANEGAN + SPECIAL GUEST: DUKE GARWOOD + LYENN @FLAGEY 02.11 | WARPAINT + HORSES 03.11 | PALMA VIOLETS + THE GROWLERS + ROBBING MILLIONS 04.11 | BILLY BRAGG + KIM CHURCHILL 08.11 | MØ 08.11 | LATE NIGHT LOTTO VIBES (22U30): KELE (BLOC PARTY) - DJ-SET 10.11 | SILENCE IS SEXY: MOON ATE THE DARK @ HUIS 23 11.11 | RDGLDGRN 13.11 | UNKNOWN MORTAL ORCHESTRA + MOZES AND THE FIRST BORN 14.11 | FLIP KOWLIER + POORBOYS & PILGRIMS 14.11 | POKEY LAFARGE + LUKE WINSLOW-KING 16.11 | THE SORE LOSERS 17.11 | JIMMY EAT WORLD + SPECIAL GUEST RIVAL SCHOOLS 18.11 | J. COLE 20.11 | NIGHT BEDS 21.11 | DEAN BLUNT + JOHN T. GAST 24.11 | SILENCE IS SEXY: MATINEE CONCERT: TIAGO SOUSA @ HUIS 23 27.11 | LINDA PERHACS 28.11 | AUTUMN FALLS: MADENSUYU (CD RELEASE) + TUGRUL & HASAN 29.11 | AB & BEURSSCHOUWBURG DOEN HET SAMEN: CUT COPY + SHINE 2009 @ BEURSSCHOUWBURG

30.11 | PSYCHO 44 02.12 | LONNIE HOLLEY + MAMMANE SANI + SCREENING OF ‘THE SANDMAN’S GARDEN’ 06.12 | JESSY LANZA 06.12 | ALL CONNECTED #2: KASSEL JAEGER: SOUND OF THE COUPIGNY SYNTH @ HUIS 23 07.12 | GOGOL BORDELLO + MAN MAN 11.12 | KAVINSKY OUTRUN LIVE 16.12 | BIFFY CLYRO 22.12 | MELANIE DE BIASIO 29.01 | POLIçA 30.01 | CONNAN MOCKASIN 31.01 | CUSTOMS 05.02 | TO KILL A KING 11.02 | BILL CALLAHAN 11.02 | DAPTONE RECORDS PROUDLY PRESENTS… THE COMO MAMAS 12.02 | MONSTER MAGNET 16.02 | FOREST SWORDS 20+21.02 | BALTHAZAR 24.02 | HAIM 02.03 | MIDLAKE 24.03 | ANNA CALVI

01.11 MS MR us + OUTFIT gb 01.11 NADINE SHAH gb + ALASKA GOLD RUSH be 01.11 BASIA BULAT ca PALMER & THE GRAND THEFT 02.11 AMANDA ORCHESTRA us • SOLD OUT 02.11 METZ ca + CHEATAHS gb 02.11 LOUIS-JEAN CORMIER ca 03.11 JULIA HOLTER us + LUCRECIA DALT Col/es 03.11 THE DODOS us 03.11 LONDON GRAMMAR gb + FYFE gb • SOLD OUT 04.11 TEMPLES gb 05.11 JOSH RITTER us + TIFT MERRITT us 05.11 SHANNON WRIGHT us + SWEET JANE be 06.11 AUSTRA ca + CRIME de fr fr 07.11 GAËTAN ROUSSEL + CHRISTINE AND THE QUEENS coprod. Live Nation

07.11 08.11 08.11 09.11 09.11 09.11 10.11 10.11 10.11 11.11 12.11 13.11 13.11 13.11 14.11 14.11 14.11 15.11 15.11 16.11

GOLD PANDA gb • SOLD OUT FREDY MASSAMBA be• coprod. Skinfama LAURA VEIRS us + LED TO SEA us CABALLERO be & LOMEPAL fr coprod. Back in the Dayz QUADRON dk DAVID LEMAITRE de DOMINIQUE A fr «lecture musicale - Y Revenir…»

BANKS us WAMPIRE us + FASTLANE CANDIES be HANNI EL KHATIB us + APACHES be THE 1975 gb VOLCANO CHOIR us feat. Justin Vernon from Bon Iver EMILIANA TORRINI is HIPPOCAMPE FOU fr + EXODARAP be ODDISEE us MATT ELLIOTT BAND gb + CASTUS be LITTLE GREEN CARS ie OH LAND dk + BALLET SCHOOL gb SOHN gb • SOLD OUT VALERIE JUNE us + BEN MILLER BAND us FLYNN & THE SUSSEX WIT gb 16.11 JOHNNY + COSMO SHELDRAKE gb 16.11 17.11 17.11 19.11

20.11 20.11 21.11 22.11 22.11 23.11 24.11 25.11 25.11 26.11 26.11 27.11 27.11 28.11 28.11

ZA! es MOUNT KIMBIE gb + JOHN WIZARDS za • SOLD OUT SHOVELS & ROPE us ROSE fr • coprod. Live Nation AUTUMN FALLS : BATHS us + SOLDIER’S HEART be + YELLOWSTRAPS be coprod. Toutpartout LEWIS WATSON gb + BEN & THE SAINTS be GIRLS IN HAWAII be • coprod. Nada • SOLD OUT MATHILDE RENAULT be STRANDED HORSE & BOUBACAR CISSOKHO fr/Se SALLIE FORD & THE SOUND OUTSIDE us YOUTH LAGOON us + ABSOLUTELY FREE ca ALBIN DE LA SIMONE fr CHOKEBORE us BERTRAND BELIN fr + NICOLAS MICHAUX be AUTRE NE VEUT us KODALINE ie • SOLD OUT JASON ISBELL us + AMANDA SHIRES us AUTUMN FALLS : CALIFONE us + EMILY WELLS us + THE FEATHER be • coprod. Toutpartout BELL X1 ie

…MEER CONCERTEN OP

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

22

homegrown (on cd ) La Bagarre ‘C’est Bien Parti’ Eigen beheer

De taal van Molière is meer dan ooit in bij het Vlaamse popvolkje.

Van Daan tot Patrick Riguelle, om het nog niet te hebben over de hype die volgde (en nog steeds volgt) op ‘Chanson - Een gezongen geschiedenis van Frankrijk’. Het Antwerpse duo La Bagarre springt mee op de wagen en brengt op het minidebuut ‘C’est Bien Parti’ zes vlotte Franstalige popnummertjes bien ficelés. In ‘Cache Cache’ is er zelfs een kleine knipoog naar Plastic Bertrand.

Ergens tussen Alain Chamfort, Patrick Juvet, Christophe en Miossec. (gtb)

Mambo ‘Bertier’ Honest House/Dewane/Kuista x

Iets van het (h)eerlijke huis in huis krijgen doet ons altijd een beetje kwijlen. Zeker nu Mambo leden van Waalse topbands als Casse Brique en Frank Shinobi blijkt te herbergen. Latin ga je dus niet meteen te horen krijgen. Wél smakelijk grillige polyritmiek zonder agressie, instrumentale (post)rock waarbij gitaren het mooie weer maken middels bloedmooie virtuoze droom-melodieën én baspartijen waarvoor Les Claypool z’n snor zou afscheren. U wil nog enige referenties? Pinback zonder Rob Crowe, Sleeping People voor wakkere burgers, In Kata op een deftige vernissage, een lijntje Dysrhythmia zonder brokjes misschien? Lekkers van Beckers is in ieder geval een aanfluiting voor dit smulfestijn, dus wij houden het op Mmmm van Mambo! (boo)

Masda/Dustbug

Ondine ‘Washes Over’ Eigen beheer

Vlaanderens beste shoegazeband komt uit Aalst. Dat weten wij al sinds Ondine’s ep ‘Cloud’ die helaas nergens opgepikt werd.

Ondine beschikt niet over de meest originele sound maar kent de knepen van het vak. Een goed shoegazenummer heeft onder de lagen noise namelijk rake pophooks. Bij Ondine geen gebrek aan poppy structuren. Toch is de verrassing op de plaat het meanderende ‘Cherry Bomb’. Dat nummer trekt zich jazzy op gang en bouwt zonder spanning in te boeten naar een climax die er nooit komt. Het nadeel van ‘Washes Over’ is dat de andere songs een beetje in de schaduw staan van dat ene prijsbeest. Dat was op de debuut-ep eerlijk gezegd ook het geval. Toch valt er verder niets aan te merken op dit degelijke debuut. ‘Cherrybomb’ komt misschien in onze eindejaarlijst terecht, de andere songs draaien we regelmatig. Beloofd! (dm)

Say Say ‘One, Two’, ep Zeal Records

Het Belgische indiepopduo Say Say zet met ‘One, Two’ een potige ep op de wereld. Op sierlijke wijze combineert het duo glitchy synthpop met gitzwarte melodieën die pertinent dreigende chaos uitstralen. De ietwat geflipte openingstrack ‘Archives’ is daar een mooi voorbeeld van, terwijl nummers zoals ‘Hell No’ eerder refereren aan de sound van The Breeders. Afsluiter ‘Oh My Head’ doet je oren voor een laatste keer suizen door zeer repetitieve beats te blenden met zoevende gitaren. Indiepop van de donkere soort, yeah! (ne)

‘Masda/Dustbug’, split 12” Masbug Label

Broeierige rock zoals die van Flying Horseman wint volgelingen.

Het duo Masda is het bewijs. De bandleden doen het dan wel enkel met gitaar en elektronica, toch creëren ze dezelfde onheilspellend wazige sfeer. Toegegeven, dit duo heeft wat meer gevoel voor drama en voegt speelse details toe. Maar toch, gelijkenissen. Waar het ons nog wat aan ontbreekt: een overtuigend geluid, het gevoel dat alles in balans is en songs die zich vastbijten in je bast.

Dustbug die de andere kant van deze vinyl inneemt, is dan weer het soloproject van ene Karel Thant. Nu pas krijgen we het gevoel dat alles klopt. De gitaarambient en -drone van deze man is mysterieus en rauw. Drie nummers krijgen we van hem. En telkens is het heerlijk meedrijven van de ene geluidslaag naar de andere. (eb) doet niet liever.

MIAVA ‘Essay On Bentham’ Rough Trade

Wie Bentham is en waarom hij of zij voorwerp is van een essay wordt niet duidelijk na het beluisteren van de nieuwe MIAVA (ooit beter bekend als Maria Isn’t A Virgin Anymore). Verder onderneemt de vierkoppige stonerband een best geslaagde poging om, in vier hoofdstukken, het universum een pak grijpbaarder te maken. Psychedelische riffs komen in oorsplijtende marsorde aangedenderd en drums spijkeren je keer op keer opnieuw tegen de muur, kortom: een stonerplaat om platgewalst te worden. (jvb)

Moonscape Echoes ‘Electric Aftermath’, ep Fons Records

Na Millionaire en Radio Infinity trekt Ben Wyers een veel onopvallendere kaart. Met Moonscape Echoes laat hij de rockwereld achter zich en verkent hij een universum vol lichtvoetige pop. ‘Electric Aftermath’ telt vijf nummers die hard aan het tragere werk van Gorillaz doen denken. Dat heeft ongetwijfeld alles te maken met Wyers’ stem die hier fel naar die van Damon Albarn neigt.

Het atmosferische ‘Wait For Me’ laat wegdromen bij een kop dampende thee met veel suiker, ergens beschermd tegen de kou achter dubbel glas. ‘She’s Everywhere’ is perfect om mee in te dommelen, dromerig en romantisch. En dat omschrijft eigenlijk de hele ep. Een kort schijfje met mijmerende pop terwijl de zon in de achtergrond subtiel ondergaat. (pl)

Natives ‘Our Secrets Of Living’ Eigen Beheer

Op het gevaar af de lat misschien wat te hoog te leggen en het vijftal op te zadelen met extra huiswerk: we missen samenhang en een duidelijk eigen geluid op de tweede ep van de groep uit Herentals.

Natives – niet te verwarren met de gelijknamige Britse band die op 19 november in Trix speelt - maakte onlangs een mooie beurt tijdens het Gentse muziekconcours De Beloften en doet soms denken aan nineties-groepen als Magnapop en Bettie Serveert maar ‘Our Secrets Of Living’ telt te weinig songs die echt het verschil maken. Net wanneer Natives niet rockt - ‘Tadpole’ lonkt een beetje naar Renée - is de groep op z’n best.

Een piste om verder uit te diepen op een volgende release? (bvm)

SimpleSongs ‘The Best Of Our Years’ I Have A Tiger Records

Welke artiestennaam kies je als je eenvoudige liedjes maakt?

Ken Veerman heeft de meest voor de hand liggende oplossing gevonden: SimpleSongs. De Antwerpse singer-songwriter brengt met ‘The Best Of Our Years’ mierzoete, verhalende pop die perfect bij een luie zondagnamiddag past. Met sokken aan languit in de zetel liggen, is hierbij het beste advies. De plaat werd geproducet door Koen Gisen die eerder al bij Flying Horseman, The Bony King Of Nowhere en An Pierlé aan de knoppen draaide. Die laatste levert trouwens haar vocale bijdrage op het o zo breekbare ‘Hardcore’, waardoor het nummer een gouden lijstje krijgt. ‘The Truth About Lovers’ beschrijft het best het thema van de plaat; aan al het goeie is ook een slechte zijde. Romantisch, dromerig, maar toch met de voetjes op de grond. Het gezellige ‘There’s No Future (There’s Only Today)’ blijft op zijn beurt heel snel hangen door de vloeiende tekst. ‘The Best Of Our Years’, uiterst geschikt voor liefhebbers van eenvoudige, mooie liedjes. (pl)

The Sloofs ‘Poetreilstijl’ Eigen Beheer

The Sloofs zijn Mike C en Foenkmaster B, beiden Meetjeslander van het jaar 2011. Zo’n decoratie krijg je vast niet zomaar. Met de release van het hilarische én dansbare ‘Poetreilstijl’ zal ‘t alleen maar crescendo gaan vanaf hier wat ons betreft, want dit is, zoals wel vaker dit jaar, alweer een straf Vlaams hiphopalbum. Genadeloze betweterigheid klonk nooit zo aanstekelijk. Je denkt: leuk, die moet ik boeken in ons jeugdhuis of op mijn vrijgezellenavond, of het bal van de burgemeester! Zeker doen, zie gewoon dat er iets anders dan diepvriespizza op de mannen staat te wachten, zo vragen ze zelf op ‘Zoekt Ui Nen Andere Zot’, als onderdeel van een overigens ruimer grievenpakket ten aanzien van de doorsnee Vlaamse concertorganisator. Het is (eindelijk) eens iets anders. Op ‘Relativeren’ dissen ze zichzelf en vernemen we naast andere razend interessante fait divers dat één van hun ooms duiven melkt, en er een Jamaicaan is gespot in MariaAalter. Met hun asociale humor en eigenzinnige danstracks als leidraad tekenen deze Sloofs voor een bijzonder boeiend plaatje. (kh)

Joe Speedboat ‘Joe Speedboat’ 7” Ploi Bear/Clear Spot

Nadat Jelle Vanlerberghe, na tien jaar muzikaal geknutsel, Wim Lecluyse en Steve Marreyt vervoegde, was Joe Speedboat vorig jaar een feit. Het trio sluit met deze debuut-7” aan bij het lofiindie-gebeuren van de jaren 80 en 90. ‘My Sister Has Been Drinking’ klinkt heel rudimentair, maar op een vreemde manier toch aanstekelijk en het waarschijnlijk niet toevallig zo gedoopte ‘REM Song’ is een trashy niemendalletje dat ondanks zijn beperkte opzet met een catchy hook komt aanzetten. Rudimentair plaatje, maar dan van het mooie soort! (jvb)

homegrown (on cd ) 23 Venus In Flames

Stigman

‘Funeral Dancer’

‘Broken Skins’

Safe Haven Records/Rough Trade

Eigen Beheer/stigman.bandcamp.com

Jan De Campenaere blijft ook dertien jaar na zijn bronzen medaille op Humo’s Rock Rally in every inch a gentleman. Een songschrijver van de grote contrasten is hij niet en van een overdreven zoektocht naar risico’s kan je hem evenmin betichten. In zijn muzikale lijn is hij daarentegen altijd authentiek en integer gebleven. Ook de te bezadigde softpoptrack ‘Funeral Dancer’, het titelnummer van het vierde album van Venus In Flames, verandert niets aan het feit dat De Campenaere nog steeds een uitstekende zanger is. Het liefst horen we hem solo aan het werk met zijn akoestische gitaar (‘Lean On Me’) maar als een gestroomlijnde productie of een duet met Sarah Bettens (‘Dance With Me’) hem richting Travis stuwt, verliest hij ook nooit de song uit het oog. Zo veel degelijkheid mag gerust beloond worden met veel airplay op Radio 1. (bvm)

Een beetje treurig, dat is hoe deze ‘Broken Skins’ klinkt.

Dit debuut van Stigman, de vermomming waarin François Bergers zijn muzikale knutselwerkjes op de wereld loslaat, komt zachtjes aankloppen en nestelt zich vervolgens bijna onmerkbaar in een donker hoekje. De subtiele feedback en lichtjes echoënde gitaar van ‘Secrets’ zijn misschien nog niet helemaal uitgebalanceerd, in al zijn onafgewerktheid heeft Stigman hier een mooi pakje songs afgeleverd voor de aan hoog tempo krimpende dagen. (jvb)

Too Noisy Fish

V/A

‘Fight Eat Sleep’ Rat Records

‘Belgian Vaults Volume Three – Legendary Tracks From The Psych Archives’

Het was spannend uitkijken naar de nieuwe cd van dit trio. Er was namelijk geweten dat de heren in Californië gingen opnemen bij niemand minder dan Oz Fritz, bekend van zijn werk met o.a. Bill Laswell, Tom Waits en Primus. Wat zou hij aanrichten met deze vrijbuiters uit de Belgische (jazz)scene? ‘Fight Eat Sleep’ (een rechtstreekse verwijzing naar FES waar het trio deel van uitmaakt) werd uiteindelijk best of both worlds. De gedurfde en humoristische instelling van Too Noisy Fish bleef gehandhaafd, zowel in de titels (‘In Dust We Trust’, ‘Turkish Laundry’, ‘Defenestration’,….) als op muzikaal gebied (referenties reiken van Andrei Tarkovsky tot het populaire spelletje Space Invaders). Fritz levert zelf een aantal details (waaronder persoonlijke telefoonflarden) en stelt de focus net wat scherper dan op het debuut ’Fast Easy Sick’. Pop- en rockfans willen we verleiden door de naam Van Dyke Parks te citeren, jazzcats die net wat verder willen gaan dan The Bad Plus en E.S.T. doen hier eveneens hun voordeel mee. (gtb)

Starman Records/Bizzzns

Dit is een tip met stip voor wie nog niet weet wat in te vullen op zijn verlanglijstje voor eindejaar. Deel drie van ‘Belgian Vaults’ bevat wederom alle ingrediënten die de reeks zo onontbeerlijk maakt voor elke pop- en rockliefhebber: snerpende (fuzz)gitaren al dan niet met extra reverb, het rebelse van de jaren zestig (de tekst van Union Jacks ‘Lady Masham’!), psychedelica à gogo, politiek activisme (Georgia Brown en ‘Pollution’) en natuurlijk weer een heleboel quiztrivia in de hoestekst. Er is zelfs een rechtstreekse link met Elvis! Deze keer ook met een track van Roland, de doyen uit de Belgische muziekscene over alle genres heen (‘Your Trip Is Not Mine’, opgenomen met zijn Bluesworkshop met daarin o.a. Jean Blaute). Noteer hierbij dat Rolands ‘Snowblind’ (1981) eveneens heruitgebracht werd bij Starman Records. Met aangepaste hoesfoto uit het archief van Raoul Van den Boom en cd-versie. Dit label verdient, meer dan sommige andere officiële instanties, een gulle bijdrage van overheidswege voor het pionierswerk dat het verricht om het Belgisch muziekarchief in de kijker te plaatsen. (gtb)

Spain

FUNKFOOD

(VS)

Douglas Firs Float Fall Lili Grace Tubelight The Herfsts Sleepers Reign

met 74 Miles Away

30/11

COUR & JARDIN 9 november 2013

SPINVIS (NL)

22/11

Liebrecht Vanbeckevoort & Jef Neve

28/11

Den Amer

Diest

Cultuurcentrum Diest Nijverheidslaan 24, 3290 Diest T 013 460 640 - info@ccdiest.be meer info en tickets via www.ccdiest.be

24

Ear t eam Clara Moto

‘Blue Distance’ Infiné Music

Koesterden we bij haar straffe eersteling ‘Polyamour’ al een meer dan gezonde genegenheid voor Clara Moto, dan borrelt er bij deze ‘Blue Distance’ enkel pure adoratie naar boven. Schommelend tussen melancholie, vertedering en opperste genot, overspoelt de Oostenrijkse ons ook nu weer met een bloedmooie geluidsgolf, eentje waar we ons wat graag op laten meedrijven. Zo nestelt de dweperige ambient van ‘My Double Edged Sword’ zich meteen diep onder onze huid, om er nog lange tijd te toeven. Tracks als ‘Placid Kindness’ en ‘Hedonic Treadmill’ gedijen dan weer in een zweem van opwindende techhouse, dwars van dromerigheid. Zeer fraai, maar toch zijn het de prachtige broken beats van ‘I Saw Your Love’ die ons het hardst doen smelten. Ook na menige luistersessies blijven alle nummers van deze ‘Blue Distance’ je keer op keer lieflijk bestoken met hun mooie klanken. Zalvend en strelend, zonder dat er van enige vorm van overdaad sprake is. Alsof het zo moest zijn. Gelukkig is het ook zo. Waarvoor onze oprechte dank. (kc)

Chantal Acda ‘Let Your Hands Be My Guide’ Gizeh Records

Met Sleepingdog, Isbells en True Bypass trakteerde Acda ons in het verleden al op muzikale pracht. Na allerlei projecten en zelfs een tour met Low in 2011, waagt de Nederlandse zangeres/multi-instrumentalist zich eindelijk aan een soloplaat. Heel wat schoon muzikantenvolk zoals Nils Frahm (Ólafur Arnalds), Peter Broderick (Efterklang), Gyda Valtysdottir (Múm) en Shahzad Ismaily (Sam Amidon) stond haar daar in bij. Hoewel er op muzikaal vlak niets valt aan te merken, dreigt het geheel nogal snel saai te zijn. Acda’s breekbare stem in combinatie met piano of cello weten je wel te raken (‘We Will We Must’), maar overtuigen helaas niet genoeg voor een hele plaat. ‘Let Your Hands Be My Guide’ deint zachtjes als een golf in laagtij. Toch: wie geduldig op het bootje blijft, mag zich uiteindelijk tot een mooi eind van de tocht laten varen dankzij ‘We Must Hold On’. Een knappe uitschieter! (ne)

Arcane Roots ‘Blood & Chemistry’ PIAS

Britse gasten die luide muziek maken, moeten oppassen voor de hype. Hoe meer geschreven en geroepen wordt dat je bandje de grote hoop voor de toekomst van de rock is, hoe harder men springt en joelt als je van je voetstuk valt. Daarom deze goede raad aan alle rockbands ter wereld, hoed je voor overambitieuze bioschrijvers die je dat label willen geven.

Vaak zijn de bands en de platen helemaal niet slecht, zoals deze ‘Blood & Chemistry’ van het alternatieve (bestaat dat nog?) rocktrio uit Kingston Upon Thames, Arcane Roots. Lekker stevige, catchy en gedurfde rock, met knipogen naar de eerste Museplaten, uitstapjes naar wat meer post-rock/ hardcore-elementen, een beetje bluesrock - ja Biffy Clyro of Twin Atlantic zijn nooit ver weg. We zijn fan. (dg)

Au Revoir Simone

Spectrums’ is Au Revoir Simone volwassen geworden. Eigenlijk hinkt het album op twee gedachten, en het is moeilijk beslissen welke nu het aangenaamst is om volgen. Aan de ene kant leunen catchy songs als ’The Lead Is Galloping’ en ’Crazy’ nog aan bij de naïeve popdeuntjes waarop we eerder al verliefd werden. Die samenzang! Die gebalde refreinen! Aan de andere, misschien net iets straffere kant geven ’More Than, Gravitron’, en single ’Somebody Who’ de hele boel een zalig psychedelische tint: de sfeer is dromerig, de keyboards zinderen, en de drie zanglijnen spinnen zich een heel stuk de einder in. Spectraal, jawel! (ts)

verandering in te brengen.

Iets helemaal anders - Fire Records houdt van diversiteit - krijgen we te horen als we ‘I’m A Dreamer’ van Josephine Foster in de cd-speler stoppen. Plots zijn de jaren ‘20 van de vorige eeuw helemaal terug.

Vooral de productie en arrangementen van dit plaatje nemen je helemaal mee terug in de tijd. Achter dat lekker bestofte geluid gaan steevast ook sterke folksongs schuil.

Zwierige (‘Sugarpie I’m Not The Same’) en ingetogen klassieke folk (‘No One’s Calling Your Name’ ). Soms met een donker randje zoals bij ‘My Wandering Heart’. Denk Alela Diane, maar nog meer vintage. Speciaal plaatje dat eigenlijk wel onder je vel kruipt.

de ep toevallig door PP Roy van Rephlex Records op een rommelmarkt werd opgepikt. Robert D. James en Luke Vibert speelden de retrofuturistische muziek in hun sets en er volgde een heruitgave van de ep. Door het succes van die heruitgave blies Bernard Fevre zijn Black Devil Disco Club project weer nieuw leven in.

‘Black Moon, White Sun’ is het zevende album sinds die tweede adem. Gestript van de hele lading medewerkingen van voorganger ‘Circus’, keert deze zevende meer terug naar de essentie van Black Devil Disco Club: bevreemdende, analoge italo disco. Een hoogst opmerkelijke ontdekking, deze Fransman. (sn)

Daniel Avery

Belle And Sebastian

Black Hearted Brother

‘The Third Eye Center’

‘Stars Are Our Home’

Rough Trade/Konkurrent

Sonic Cathedral

Nee, ze zijn al lang niet meer de lieflijke slaapkamermuzikanten die ze ooit waren, maar toch: het recept voor de ideale popsong hebben Belle And Sebastian nog altijd. ’The Third Eye Centre’ is een overzicht van zowat alle ep’s en b-kantjes die de Schotse band de voorbije tien jaar heeft uitgebracht. De opvolger van ’Push Barman To Open Old Wounds’ dus, en al overtreffen de nummers die Belle And Sebastion tussen 1995 en 2003 schreven bijna alles wat ze nadien nog hebben opgenomen, aanstekelijke deuntjes zoals ’Your Secrets’, ’Travellin’ Light’ en ’Heaven In The Afternoon’ etaleren nog steeds het vakmanschap van Stuart Murdoch en de zijnen. Dit is gebruiksvriendelijke muziek zoals ze zou moeten zijn; intelligent, lichtjes weemoedig, en oh-zo-aanstekelijk.

Jammer genoeg heeft de groep ergens in de voorbije tien jaar een bedenkelijke voorliefde voor kitsch opgelopen die het maar niet krijgt afgeschud. ’Suicide Girl’ en ’I Took A Long Hard Look’ verdrinken in de pathos, en die teneur geldt misschien wel voor de grote helft van deze verzamelaar. ’The Third Eye Center’ zweeft dus ergens tussen geniaal en theatraal, smaakvol en klefferig. Bipolaire pop? Moet kunnen. (ts)

Black Hearted Broter is een nieuwe supergroep rond Neil Halstead (Slowdive, Mojave 3), Mark Van Hoen (Seefeel, Locust) en Nick Holton (Coley Park, Holton’s opulent Oog). Volgens spilfiguur Halstead gaat het album over romantiek, science fiction, vakantiebestemmingen, dubbele betekenissen van woorden en het verdriet voor het verlies van psychedelische vrijheid. Dat levert een zot allegaartje spacerock, noise, slowbeat disco en akoestische folktronica op. De buik van het album baadt in het muzikale shoegaze-erfgoed van Slowdive, maar dan met een fikse scheut psychedelica als lijmmiddel van het gitaargeweld. Stemmen stuiteren van links naar rechts en de heren zijn al niet bang van een vreemde wending van tijd tot tijd. Voor waaghalzen die niet bang zijn voor grillige ruimterock. (dw)

‘Drone Logic’ Because Music/Phantasy

Executive Producer: Erol Alkan staat te lezen op de achterkant. Betere geloofsbrieven kan je als technoproducer moeilijk voorleggen, en Daniel Avery grijpt je dan ook vanaf de eerste tonen van ’Water Jump’ bij de lurven om je pas 68 minuten later, murw van een overdosis feestelijke beats, uitstekende grooves en lekkere vibes, verweesd achter te laten. Breed uiteenlopende tracks die de veelzijdigheid van de plaat in de verf zetten, maar die tegelijkertijd ook als klei aan elkaar hangen en zo een consistente plaat opleveren: het is geen evidentie. ‘Drone Logic’ is slepend, schurend, opzwepend, mellow en high, hypnotiserend, uitdagend, gebald en breed uitgesponnen tegelijk. Daniel Avery knalt zomaar eventjes 12 tracks tegen de trommelvliezen die tot het beste behoren van wat we dit jaar te horen hebben gekregen. Een topplaat, noemen we zoiets! (mc)

Bardo Pond ’Peace On Venus’

Josephine Foster ‘I’m A Dreamer’

‘Move In Spectrums’

Fire Records

Moshi Moshi Records/PIAS

Er zijn bands die op elke plaat van gedaante veranderen en er is Bardo Pond.

Op de loodzware psychrock kan je blijven vertrouwen. En in dit geval moet dat eigenlijk niet meer zijn. De mix van gruizige, scheurende, jankende en dreunende gitaren, frêle dwarsfluit en het engelengezang van Isobel Sollenberger krijgt elk haartje op ons vege lijf nog altijd recht. Dus voor zij die net zoals (eb) verslaafd zijn aan de Bardo Pond-sound: gewoon kopen die ‘Peace On Venus’. Zegt Bardo Pond je niks? Dan is dit de ideale plaat om daar

Als Bananarama een trippend achternichtje had, dan was het Au Revoir Simone. Vier jaar geleden was een adelbrief van David Lynch nog genoeg om de synthpop-meiden uit Brooklyn eindelijk die doorbraak te geven die ze al langer hadden verdiend, maar na ’Still Night, Still Light’ bleef het opvallend stil. Gelukkig valt alle twijfel nu weg: met ’Move In

Black Devil Disco Club ‘Black Moon, White Sun’ Lo Recordings

In de elektronische muziekgeschiedenis is Black Devil Disco Club een wel heel zonderling geval. In 1978 bracht hij in de stijl van Giorgio Moroder zes futuristische nummers uit onder de naam Disco Club, zonder daarbij gebruik te maken van computers. Het verhaal gaat dat hij pas in 2004 succes boekte met zijn nummers, toen

The Bloody Beetroots ‘Hide’ Dim Mak Recordings/Sony

Met de muzikale escapades van Sir Bob Cornelius Rifo, oftewel The Bloody Beetroots voor de grote massa, hebben we altijd een ietwat aparte relatie gehad. Zijn loeiharde beats luidden voor ons een generatiebreuk in, eentje waarbij de jongere garde de voorgeschotelde ketelherrie weet te smaken, terwijl wij eerder een veilige schuilplaats opzoeken. Maar met zijn nieuwe worp ‘Hide’ lijkt Cornelius ons nu een flauw handje aan te reiken, al dan niet met hulp van een best indrukwekkend lijstje collega’s. Perst de Italiaan er ook nu weer knetterende flipperkasttechno uit, zoals het dansbare ‘Runaway’, toch smost de man occasioneel al eens met disco op ‘Raw’. Met ‘Out Of Sight’, inclusief zanglijnen van Paul McCartney, en ‘The Source’ duikelt de producer dan weer popgevoelige nummers op, om vervolgens met ‘The Beat’ Peter

Earteam

De Staat

25

‘I_CON’ Cool Green Recordings/PIAS

Twee jaar geleden schreef RifRaf over De Staat: “Een band waar Josh Homme een tikkeltje jaloers op zou zijn.” ‘Machinery’ uit 2011 was een pareltje. Pavloviaans gekwijl bij de aankondiging van de opvolger ‘I_CON’ dus. Met het voorgaande album legden de heren de lat erg hoog, maar toch verbazingwekkend dat frontman Torre Florim er in slaagde om met ‘I_CON’ er nog een paar schepjes, zeg maar bakken, bovenop te doen.

Loeihard, bezwerend, dromerig, ‘I_CON’ vervoert je op een psychotische trip richting het krankzinnige. De Staat haalt alles op het gepaste moment uit de kast om je een opdoffer van formaat te bezorgen. Op ‘Machinery’ hadden deze noorderburen al een handje weg van geëxperimenteer, maar op deze opvolger springen ze er net iets volwassener mee om. Geen onbezonnen experimenteel gestunt, maar precisiewerk met synthesizer, glockenspiel en keelgezang, dé ideale eigenaardigheden bij hun pompende rocksound. Nergens een kwakkel moment te bespeuren, integendeel, de fascinatie groeit met elke luisterbeurt. Zonder twijfel een plaat van epische proportie. All hail De Staat! (pn)

Frampton de dansvloer op te jagen. Maar hoe hard Cornelius ook probeert, zijn drang tot snoeiharde ketelslagen kan hij ook nu niet onderdrukken. Voor sommigen een opluchting, voor ons een signaal om terug onze schuilplaats op te zoeken. (kc)

Botany ‘Lava Diviner (True Story)’ Western Vinyl

Het debuutalbum van Spencer Stephenson, ofte Botany uit Texas, is er eentje van uitstekende makelij. Grote, surrealistische landschappen golven zich bijna letterlijk als hete lava in je oorschelp.

De sferische laptopelektronica wordt omringd door zwevende lappen melodieën. Gaande van r&b, klassiek of jazz, Botany smeedt er zijn eigen geluid mee.

Soms wat funky, dan weer melancholisch druilend, maar haast altijd meeslepend.

Het fantastische ‘Anchor’ draagt Four Tet-genialiteit in zich. Ook ‘Quatic’ nestelt zich in de hoogste regionen van de moderne elektronica. Straffe productie.

Knappe plaat. (dw)

Ane Brun ‘Rarities’ Balloon Ranger Records/V2 Records

Nog geen half jaar na compilatiealbum ‘Songs 2003-2013’ verrast Ane Brun ons opnieuw met een verzameling doorleefde nummers waarvan de versheidsdatum nog lang niet overschreden is: rarities, covers en onuitgebracht werk. Van zacht getokkel (‘All My Tears’, ‘Orphan Girl’) tot tedere pianoballades (‘Oh Love’). Verder heel wat fijne covers van songs van The Beatles (‘From Me To You’), Björk (‘Jóga’), Depeche Mode (‘Fly On The Windscreen’), Eurythmics (‘It’s Alright’) en Bob Dylan (‘She Belongs To Me’). Het melancholische karakter van de plaat komt het beste tot zijn recht op Bruns eigen versie van Leonard Cohens intimistische lovesong ‘Ain’t No Cure For Love’. Mooi! (ne)

Burning House ‘Walking Into A Burning House’ Naïve

Nieuw samenwerkingsproject tussen Chief Xcel (producer van Quannum Projects, bekend van acts als Blackalicious, DJ Shadow en Latyrx) en fransman Hervé Salters van General Elektriks. Met de totstandkoming van ‘Walking Into A Burning House’ ging heel wat vliegtuiggependel gepaard naar verre uithoeken van de wereld - een biografisch feit dat zou moeten duiden op de chemie die tussen beide he-

ren heerst. Heeft al die verspilde kerosine ook een goeie plaat opgeleverd? Deze ‘Walking...’ heeft veel weg van een reeks opgewaardeerde jamsessies met overwegend uptempo breakbeats. De nummers bevatten weinig op- of afbouw, missen de nodige variatie en stoppen vaak abrupt.

Opener ‘28 Steps To...’ geldt als één van de betere nummers maar duurt goed en wel anderhalve minuut. De poppy vocals van Salters redden hier en daar de dag of nacht, bijvoorbeeld op ‘Post Party Stress Disorder’. Sympathiek, soulvol en charmant op zijn best (kinderkoortje op ‘The Nightbird’), vervelend en repetitief op zijn slechtst (‘Emergency Exit’ en zowat elke gebruikte bass-synth). Ondanks de goede bedoelingen, een twijfelgeval. (kh)

Camo&Krooked ‘Zeitgeist’ Hospital Records

‘t Is een kwestie van persoonlijke smaak, maar wij krijgen onze drum-‘n-bass bij voorkeur op de old skool-wijze voorgeschoteld – lees: opgefokte drumpatronen, loeiharde snares en daverende bassen die je een instant ADHD-gevoel bezorgen en je hypernerveus achterlaten. En laat dat net alles zijn wat Camo&Krooked, een Oostenrijks producersduo, op nieuwe worp ‘Zeitgeist’ niét doet. In een poging om de bakens van het genre te verzetten, flirten de heren openlijk met disco, french house en minimal waarbij ze zich jammerlijk vastrijden in een amalgaam van stijlen die zich op geen enkel moment met elkaar verzoenen, laat staan meer worden dan de som der delen. Drum-‘n-bass, maar dan door een producersvriendelijke filter gehaald waardoor slechts plat-gepolijste, ongevaarlijke dancetracks achterblijven. Slappe koffie. (wd)

Chvrches ‘The Bones Of What You Believe’ Universal

Al een jaar een hype van BBC tot Pitchfork, rotaanstekelijke singles op de radio en overal goeie kritieken voor ‘The Bones Of What You Believe’. Wat kunnen wij daar dan nog aan toevoegen? Dat er toch nog werkpunten zijn om ook in de toekomst het leukste popsnoepje te blijven, bijvoorbeeld.

Want de knallende synths van Iain Cook en Martin Doherty renderen vooral dankzij frontvrouw Lauren Mayberry. En dan is het geen goed idee om de microfoon door te geven aan Doherty, zoals op ‘You Caught The Light’. Variëren en tegelijk Mayberry in de picture houden, da’s de uitdaging. Als Mayberry de synths (even) van zich weet af te houden, zijn Chvrches zelfs op hun best. “Will we ever get away from this pla-

ce?”, mijmert ze in ‘Tether’. Afspraak over een jaar of twee. (rl)

Clarence Clarity ‘Save Thyself’ Adventures

Nou moe. Zitten wij er ons al een week lang het hoofd over te breken in welk hokje we ‘Save Thyself’, de gloednieuwe ep van Clarence Clarity moeten steken, blijkt het simpelweg om pop te gaan. Spannende pop weliswaar, met uitstapjes richting soul, futuristische r&b, experimentele breakbeat en witch house. Slechts vier nummers, en toch hadden wij achteraf het gevoel dat we naar een full plaat hadden geluisterd. De tracks geven zich immers stuk voor stuk te kennen als slow burners die openbloeien en uitdoven terzelfdertijd: bij elk nieuwe kruisbestuiving die wordt aangegaan, treedt er steevast ook stijlverwildering op, waardoor de sound van Clarence Clarity zich in een state of constant change lijkt te bevinden en – cliché-alarm! – ook na twintig luisterbeurten nog nieuwe geheimen prijsgeeft. Smaakt naar meer. (wd)

Crystal Antlers ‘Nothing Is Real’ Innovative Leisure/Ber tus

Gaan ze ooit gas terug nemen, Crystal Antlers?

Alvast niet op deze derde: ‘Nothing Is Real’ klinkt zo explosief als zijn voorgangers, maar is net dat beetje meer uitgebalanceerd, waarmee de woede toegankelijker gemaakt wordt. Niet dat de Amerikanen het niet meer menen, integendeel: door met volume en tempo’s te spelen, komt opener ‘Pray’ aan als niet één, maar meerdere stompen in de maag.

‘Anywhere But Here’ drijft dan weer op die jachtige combinatie van ingehouden spanning en neiging om in een hardcoreexplosie los te barsten, een even efficiënte als messcherpe manier van Crystal Antlers om luisteraars bij de les te houden. Nuja, werken doet het, en geen klein beetje: ‘Nothing Is Real’ bevestigt niet alleen dat Crystal Antlers tot grootste dingen in staat zijn, maar laat een band horen die met gitaarmuziek nog zeer spannende dingen weet te doen. (jvb)

Crystal Stilts

© IAMKAT

van hun derde langspeler doet ons het ergste vrezen. De muziek ook. Gelukkig maar.

‘Nature Noir’ refereert opnieuw naar The Jesus And Mary Chain en andere keldermuziek uit de jaren 80. Toch betekent dit album een nieuwe koers voor Crystal Stilts.

De sound is een stuk eerlijker dan op de eerste twee albums. Men verzwelgt deze keer niet in een storm van geluidseffecten. Bovendien durven de heren-shoegazers ook de voet van het gaspedaal te halen. Nummers als ‘Memory Room’ zouden we zelfs opleggen als de schoonmoeder op bezoek komt. Betekent dat dat de fun er af is? Een beetje. Maar het siert de New Yorkers dat ze geen derde keer dezelfde plaat gemaakt hebben. ‘Nature Noir’ is donker, subtieler en zachtjes groovend. We voelen waar Crystal Stilts naartoe willen, maar ze zijn er nog niet. Nog niet. (dm)

Cut Copy ‘Free Your Mind’ Modular/NEWS

Cut Copy wordt weleens de Autralische Hot Chip genoemd. Begrijpelijk, want de zoetgevooisde stem van Dan Whitford doet makkelijk denken aan die van Alexis Taylor, terwijl ook de warme, poppy electro en synthpop van beide bands wel wat raakvlakken vertonen. ‘Free Your Mind’, de alweer 4de plaat, zal de vergelijking met Hot Chip niet geheel doen verstommen, maar de band heeft ruim voldoende pijlen op haar boog om niet als een doorslagje te mogen worden afgehandeld. Daarvoor zit de muziek immers te goed in elkaar. De titeltrack en ‘We Are Explorers’ openen de debatten en zorgen meteen voor een warm bad met fijne synthpop. ‘Footsteps In The Night’ is zwaar schatplichtig aan ’80-ies electropop, en bevat onder de dikke lagen synths ook een heerlijk recalcitrant ondertoontje. Wanneer de heren resoluut voor pop kiezen en de synths meer in een dienende rol duwen (‘In Memory Capsule’, ‘Walking In The Sky’, ‘Dark Corners Mountain Tops’) zijn we minder overtuigd, maar de finale met ‘Take Me Higher’ en ‘Meet Me In The House Of Love’ maken dat weer goed. Fans van ongecompliceerde en opgewekte synthpop die niet vies zijn van een scheut kitsch zullen in ‘Free Your Mind’ helemaal hun gading vinden, andere stervelingen zullen zeker genoegen nemen met een sporadisch passerende song in hun persoonlijke playlist. (mc)

Deetron ‘Music Over Matter’

‘Nature Noir’

Music Man/N.E.W.S.

Sacred Bones Records

We hebben het doorgaans wel voor Deetron. Het knoppendraaiende alias van Zwitser Sam Geiser getuigt in zijn mix van

Soms vragen wij ons af of de heren van Crystal Stilts ooit het daglicht zien. De titel

26

Earteam Four Tet

‘Beautiful Rewind’ Tex t Records/Konkurrent

Helemaal losgeslagen lijkt-ie wel. De afgelopen tijd tellen we vrijwel elke week een nieuw wapenfeit van Four Tet – ep, mix, remix, release, re-release, you name it en Kieran Hebden schudt het uit z’n mouw. Wat ons betreft mag de man onderhand op het hoogste schavot met de meest vernieuwende én intrigerende elektronische artiesten van het afgelopen decennium, samen met pakweg Holden, Caribou en Burial. Samen met die laatste gooide hij afgelopen maand overigens nog maar ‘ns een gloednieuw pareltje te grabbel. Sinds een jaar of wat gonst trouwens de geruchtenmolen op volle toeren, als zou Four Tet ook nog ‘ns achter die mysterieuze Burial schuilgaan. Complete waanzin. Of niet? Het openings-tweeluik op het gloednieuwe ‘Beautiful Rewind’ zal ‘m niet meteen helpen om het broodje aap in kwestie te lozen.

De echoënde engelenstemmetjes op ‘Gong’ en ‘Parallel Jalebi’ lijken wel vintage-gepatenteerde Burial. Meteen erna, op ‘Our Navigation’, flitsten we rakelings langsheen Zomby, dat andere genie met z’n hallucinogene nachtravenrave. Nog verderop horen we Hebden serieel-halsbrekende fratsen uithalen. De meester-producer gooit werkelijk al z’n troeven op tafel: pompende house, percussie, knullige jungle en dromerige pop, het hele zaakje consequent door elkaar husselend. Gewoon omdat ’t kan.

‘Beautiful Rewind’ is buitengewoon briljant, uitzinnig én roekeloos, als ontploffend vuurwerk op zolder. Puur goud! (fp)

electro en techno dikwijls van een pak inventiviteit om de platgetreden paden te vermijden en weet tegelijk de juiste vibe in z’n tracks te stoppen. Deze ‘Music Over Matter’ hinkt echter net teveel op twee gedachten om ons overstag te doen gaan.

Opener ‘Thinking’ doet met z’n wat scheve beat nochtans het beste vermoeden, maar de zoetgevooisde stem van Hercules & Love Affair op het al behoorlijk zoeterige ‘Brave’ overtuigt nooit. Het is een beetje kenmerkend voor de halve plaat, waar dikwijls een hele batterij synths wordt opengetrokken om wat matte en voorspelbare beats te camoufleren. De plaat herpakt zich nog wel, o.m. met het unheimliche ‘Love Songs’ dat puurt uit de beste ’80ies electro zonder muf of gedateerd te klinken, terwijl het luie ‘Sing’ een muzikaal alternatief aanreikt voor een spierontspanner. Hoogtepunt van de plaat zijn echter ‘Come Away Further’ dat geheel en al is opgetrokken uit anderhalve briljante beat waar een synthriedel nog wat tegenaan schurkt om het geheel af te maken, ‘Bright City Lights’ waarop Fritz Kalkbrenner zijn truckje van ‘Sky & Sands’ nog eens dunnetjes mag overdoen en het overtuigende ‘Rescue’, waarin Deetron bewijst dat sterke songs, beats en electro elkaar niet hoeven uit te sluiten. Een viertal absolute toptracks redden zo weliswaar de meubelen, maar meer dus ook niet. (mc)

Deluxe ‘The Deluxe Family Show’ Chinese Man Records

Weinig bekend over de Franse band Deluxe, maar debuut ‘The Deluxe Family Show’ gaat bij (pn) niet onopgemerkt voorbij. Deluxe brengt groovy pop en durft het aan om daarbij ook met dubstep, jazz en rock te experimenteren. Daarover scratchen, rappen en strijken de gastmuzikanten dat het een lieve lust is. En hoewel deze gimmicks niet altijd even goed in hun opzet slagen, staan er op deze schijf toch wel enkele snappy popsongs die spontaan tot vingergeknip leiden. Het blijft pop, maar wel met een funky knipoog, een flinke dosis zelfrelativering en een hoog dansgehalte. Dubstep en funk combineren, je wordt er even ongemakkelijk van, maar op ‘The Deluxe Family Show’ komt Deluxe er nét mee weg. (pn)

Mike Donovan ‘Wot’ Drag Cit y/Konkurrent

Net zoals zijn voormalige bandgenoot Ty Segall (zie: Sic Alps) is Mike Donovan een onrustig beestje. Sinds de vroege jaren negentig heeft de nozem uit San Francisco een muzikaal cv bij elkaar ge-

speeld om van te duizelen. Met ‘Wot’ werpt de muzikant en platenbaas (zie: Dial Records en Folding Cassettes) zich op aloude bluegrass. Hoewel dat genre eerder beelden oproept van stokoude, tandeloze Amerikanen die hun laatste levensadem musicerend uitblazen, zorgt Donovan voor een dosis lust for life in het genre. ‘Wot’ klinkt als een ver neefje van het werk van pakweg Sufjan Stevens en dat kan hier op goedkeurend geknik rekenen. Aardig luisterplaatje! (jvb)

Drake ‘Nothing Was The Same’ Cash Money/Universal

lijke opener, ‘Magnificent’ overtuigt dankzij een mooie zangsample en introspectieve lyrics en ‘Somebody Told Me...’ voegt in vergelijking nog wat meer energie toe.

DJ Premiers productie op ‘Street Music’ valt dan weer tegen, zoals ook Dy’s geforceerde bijdrage. En de gratuite aanwending van Wendy Renés klassieker ‘After Laughter (Comes Tears)’ op het triviale - jawel - ‘After Laughter’ beschaamt op zich al, maar doet het hopelijk valse vermoeden rijzen dat Dynasty eind 1993 haar nek nog niet beschermde. Ach, ‘A Star In Life’s Clothing’ is een verdienstelijk debuut. Misschien een tip: zelf zingen. Hey, als Drake het doet? (kh)

optimistisch”. Zodra de eerste noten van de meer dan zeventien minuten durende opener ‘The Right To Cry’ weerklinken, hoor je echter Bill Callahan die ploetert in de regen. Het melancholisch swingende ‘Prepare For Disappointment’ zou kunnen gedijen op een plaat van Mark Lanegan en doorheen het ganse zesde album van Elliott waart ook de melancholische geest rond van de vroege platen van Leonard Cohen. Getokkel op een klassieke gitaar zet de toon en verwrongen arrangementen met enige spankracht en (ingehouden) dramatiek zorgen voor extra weltschmerz. Matt Elliott heeft mooi werk geleverd. Het wordt een positief feestje in Botanique op 14 november. (bvm)

“I could go an hour on this speed” luidt de uitdagende verkooppraat op ‘Tuscan Leather’, de even perfecte als lange intro van ‘Nothing Was The Same’, de nieuwe van Lil Waynes beschermeling, Drake.

De zes minuten tellende champagne-ontkurking – twee beatwissels, lekker autoritaire raps met een hoog exclusiviteitsgehalte, minipreek over een goed leven, die haaks staat op de rest van de plaat – volstaat vast om de kids met moekes zakgeld in de velcro-portefeuille euforisch richting kassa te drijven. Maar overtuigt de Canadese publiekslieveling ook daarna?

We kunnen zeuren over minimalistische 808-beats (‘Started From The Bottom’) maar die brengen net Drakes korzelige stemgeluid en zangkwaliteiten naar de voorgrond. Het kan verwarren hoe ie enerzijds verlangt naar die ene vrouw en even verderop toegeeft dat hij tussendoor gewoon blijft rondvossen (‘Furthest Thing’), maar een stevige geut hypocrisie hóórt bij het imago van een verkeerd begrepen mooiprater. Verder zijn complementaire tracks als ‘Wu-Tang Forever’ en ‘Own It’ bizarre standjes op de Wu’s ‘It’s Yourz’ ook al leunen ze inhoudelijk eerder aan bij 2 Live Crew.. Niets was hetzelfde behalve de succesvolle hitformule van zoetzure melancholie en Facebook-intriges. (kh)

Edward Sharpe & The Magnetic Zeros

Perera Elsewhere

‘Edward Sharpe & The Magnetic Zeros’

‘Everlast’ Friends Of Friends

Communit y Music/Island

Fijne verse vis bij Friends Of Friends! Het label uit LA gaf ons eerder al Groundislava (!), Slava (!!) en Shlohmo (!!!), en gooit nu Perera Elsewhere voor de leeuwen. Perera is een Britse Berliner en vond in de schaduw van de Fernsehturm de mosterd, moed en motivatie om een eerste langspeler bijeen te knutselen. De plaat lag nog niet in de rekken of er verschenen al remixes van Hype Williams, Maria Minerva en labelmaatje Shlohmo. Binnenkort flanst ze een Fader-mix ineen en mag ze plaatjes gaan draaien bij Boiler Room. Wat een positieve RifRaf-review al niet teweeg brengt!

Positief? Jazeker! ‘Everlast’ is het soort plaat waar behaagzuchtige katten zich lustig tegenaan schurken. Een vederzacht lappendeken van rokerige slow motion blues. Het mag niemand verwonderen dat de ongekroonde koning van dit soort wazige doch geniale fratsen, meneer Gonjasufi, de honneurs komt waarnemen op ‘Giddy’.

Onthaasting in het spookhuis. (mvm)

Dynasty

Matt Elliott

‘A Star In Life’s Clothing’

‘Only Myocardial Infarction Can Break Your Heart’

Jakar ta/GrooveAt tack

Vrouwelijke emcee uit Queens, die haar zekerheid als nine-to-fiver heeft opgeofferd voor een opwindender bestaan als rapper. Betaalt ook beter, als je ‘t goed kan en laat Dynasty nu boombap maken alsof het touwtje springen of kauwgomballen blazen betreft. En dat zonder vloeken. Go shorty, het is je verjaardag. ‘A Star In Life’s Clothing’ betekent Dynasty’s debuut en bevat naast enkele zeer dope tracks ook een paar kinderziektes. Eerst het goede nieuws: ‘Stay Shinin’’, een duet met Talib Kweli, vormt een dege-

Ten tijde van Ima Robot, in een niet eens zo ver verleden, was Alex Ebert een dance-punker maar sinds zijn transformatie tot een hippie-preacher die het grotere gebaar en de spirituele inslag niet schuwt, hoor je op de albums van het welig bevolkte L.A.-collectief Edward Sharpe & The Magnetic Zeros vooral aanstekelijke deuntjes die te omschrijven vallen als Cat Stevens goes Arcade Fire anno ’67.

Ebert & co gaan op de zelfgetitelde, niet altijd even geslaagde derde plaat nog meer all the way qua hippie-dippie-gehalte en leveren daarbij soms vullers en knullige junglebook-sing-a-longs (‘In The Lion’) af maar scoren vooral dankzij Beatlesque mantra-hymnes. ‘Better Days’, ‘Please’, ‘Life Is Hard’ , ‘This Life’ en ‘Remember To Remember’ zijn de te onthouden tracks waarbij de solo-platen van George Harrison en de old skool soul van Otis Redding in het vizier komen. Dat zangeres Jade Castrinos een glansrol vervult, pleit ook in het voordeel van ‘Edward Sharpe & The Magnetic Zeros’. (bvm)

Rough Trade

“Only love can break your heart”, zong Neil Young ooit. In de wereld van de Britse dark folkartiest Matt Elliott wordt dat: ‘Only Myocardial Infarction Can Break Your Heart’. Een mopje wellicht. Al durven we dat in twijfel trekken in het geval van Elliott. De man uit Bristol bracht de voorbije tien jaar albums uit met weinig hoopgevende titels als ‘The Mess We Made’ , ‘Howling Songs’ en ‘The Broken Man’.

‘Only Myocardial Infarction Can Break Your Heart’ werd aangekondigd als “onverwacht

Fink & RCO ‘Live In Concert’ Ninja Tune/PIAS

Wonderkind Fink - zo’n beetje de bluesman van Ninja Tune - werkte vorig jaar samen met het Royal Concertgebouw Orchestra, dat wordt gedirigeerd door Jules Buckley. Die laatste - die eerder al tegen o.a. Cinematic Orchestra en Arctic Monkeys aanschurkte - zorgde voor nieuwe arrangementen van Finks nummers.

Het indrukwekkende resultaat werd eenmalig live ten berde gebracht maar gelukkig is er nu deze registratie, waaruit blijkt dat iets wel degelijk meer kan zijn dan de som van de delen. De sowieso geweldige songs van Fink + de geniale arrangementen van Buckley + de triomfantelijke gezamenlijke uitvoering = wow! De glorieu-

21 aug ELLEN 7/11SCHOENAERTS MADELEINE PEYROUX KWARTET 23 13/11 aug DOLFIJNTJES XXL NILS 25 aug KOEN DE GRAEVE FRAHM & DE POST 14/11 TOM 7 sep STEVE VAI VANSTIPHOUT 13 sep ABSYNTHE MINDED SEARCHING FOR 17 16/11 sep ASAF

A VIDAN SUCHAR MAN (DOCU) 322/11 okt RAYMOND VAN KING DALTON HET GROENEWOUD 27/11 THE HAPPY 4 okt GARLAND 29/11 FLIP KOWLIER JEFFREYS 5/12THE NEKO 15 okt FABULOUS THUNDERBIRDS CASE VAN LOOY 18 okt 6/12BENT RADIO 19 okt OZARK HENRY MODERN 25 okt YASMINE DREW DAVIS HAMDAN & MIKE SANCHEZ 13 nov NILS FRAHM 14 12/12 nov TOM VANSTIPHOUT ARNO 27 nov THE HAPPY 13/12 DAAN 29 nov FLIP KOWLIER 15/12 DANS DANS 12 dec ARNO DE NIEUWE 1320/12 dec DAAN SNAAR 15 dec DANS DANS DE ROMA: TURNHOUTSEBAAN 286 - 2140 BORGERHOUT TICKETS: WWW.DEROMA.BE + 03 292 97 40 + FNAC

01/11 ROLAND & MAURO REENA RIOT 09/11 NATACHA ATLAS * 10/11 CHUCK PAISLEY & BAND JULES BROWN 14/11 MARBLE SOUNDS FEW BITS 21/11 LIONEL BEUVENS QUARTET * 22/11 THE VAN JETS * PROTECTION PATROL PINKERTON HICKORY FALLS 30/11 FRONT 242 IMPLANT 04/12 THE GRANDMOTHERS OF INVENTION 05/12 STADT LOW VERTICAL 07/12 LOCOMONDO * 13/12 ERIK TRUFFAZ QUARTET 14/12 SKIP&DIE DONSO 19/12 MAROCKIN’ BRASS FEAT. BYRON WALLEN * 28/12 IN PROGRESS 16/01 MANNGOLD DE COBRE FEAT. PRASANNA 23/01 JOACHIM BADENHORST * OAKTREE TRIO 01/02 RAD VAN TONG > SAFI & SPREEJ, TOURIST, DIAMANTAIRS, …

05/02 ZEFIRO TORNA * 06/02 TARAF DE HAIDOUKS * 20/02 RAGINI TRIO * 22/02 BOMBINO 06/03 REIN DE GRAAFF QUINTET FEAT. ABRAHAM BURTON 15/03 RAY COLLINS’ HOT-CLUB MOTEL MEN 25/03 ANOUAR BRAHEM * 27/03 GORILLA MASK 19/04 JEBROER BEATGRINDERS 24/04 22 STRINGS AND A PIECE OF WOOD * 08/05 REBIRTH COLLECTIVE *

* In samenwerking met Cultuurcentrum Sint-Niklaas en/of Jazzlab Series.

TIPS NAJAAR

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

28

Earteam Gesaffelstein ‘Aleph’ Bromance/Parlophone

Zelden werd er met meer anticipatie uitgekeken naar een debuutplaat van een technoproducer. De Fransman Mike Lévy schept met zijn eigen nom de plume Gesaffelstein (een samenstelling van Gesammtkunstwerk - het hoogtepunt van menselijke creativiteit en Einstein – het summum van individueel intellect) natuurlijk zelf torenhoge verwachtingen, maar man, man, man: die worden moeiteloos ingelost! Groten der aarde als Moby, Kanye West, Justice en Depeche Mode stonden in de rij om te mogen samenwerken met de door de Franse pers tot kroonprins der techno gekroonde Parijzenaar, en met een plaat als ‘Aleph’ als debuut zal die lijst enkel nog toenemen. De donkere, onderkoelde en dreigende ondertoon van ‘Out Of Line’ en de razende vooruitgeschoven single ‘Pursuit’ zetten meteen de toon. Intelligent opgebouwde technodreunen die dicht aanleunen bij de rauwe en pure energie van Front 242 of Nitzer Ebb, maar ook zeer eigentijds klinken en de vista en de skills van Lévy verraden. Verder met de langzame, maar genadeloze pletwals ‘Destinations’, de mokerslagen van ‘Obsession’ en de waanzinnige hiphopplaat (dat kan hij kennelijk ook, en hoe?!) ‘Hellifornia’. We zijn geeneens halverwege als we dringend naar adem moeten snakken. De titeltrack en ‘Wall Of Memories’ zorgen gelukkig voor een rustpunt, maar dan draait ‘Duel’ de bankschroeven weer zonder verpinken aan. 2de single ‘Hate Or Glory’ zorgt dan voor de coup de grâce, terwijl wat rest (de tegendraadse electro mangel ‘Values’, het industriële ‘Trans’ en de catharsis in afsluiter ‘Perfection’) de uitvaart mogen verzorgen. Afspraak op I Love Techno voor een confrontatie met één van de absolute hoogtepunten van 2013?! (mc)

ze uitvoering van ‘Sort Of Revolution’ alleen al... Als je ooit een live-plaat koopt, laat het dan vooral deze zijn. (mb)

Gambles ‘Trust’ Konkurrent

De artiest die pijn en lijden verwerkt in ontbeende songs. Matthew Daniel Siskin aka Gambles is zo’n moedige durver die er met niet meer dan stem, een akoestische gitaar en sporadisch gefluit in slaagt te ontroeren.

Siskin verloor een kindje, zag zijn relatie op de klippen lopen en bezondigde zich aan drugs. De singer-songwriter uit New York weet nu een en ander te kanaliseren via muziek. Als hij naar Leonard Cohen luistert bijvoorbeeld – “he’s like xanax to me when I’m like freaking out” - en ook met zijn ingehouden debuut ‘Trust’ waarop de invloed van Leonard Cohen het gezelschap krijgt van het idioom van Bob Dylan. Weinig dynamiek qua arrangementen staat geen doorleefd plaatje in de weg. (bvm)

Glasser ‘Interiors’ True Panther Sounds/Beggars

Voor de opvolger van ‘Ring’ uit 2010 partnerde Glasser met producer Van Rivers, die ook achter de knoppen zat bij Blonde Redhead en Fever Ray. Op ‘Interiors’ bevindt Glasser zich in dezelfde mystieke elektropopsferen als die laatste, waar ook Bat For Lashes en Björk nooit ver weg zijn (‘Forge’). De grillige melodieën en synths wisselen tussen lichtvoetig en frontaal, wat de nummers een speelse wispelturigheid verleent. Door die grilligheid geraakt de voortgang van de nummers wel eens zoek, maar telkens leidt Cameron Mesirows heldere zang weg uit die neiging naar een te harde focus op het concept achter het album, namelijk ruimtes en architectuur.

‘Shape’ vaart geslaagd binnen in het album, met een goede opbouw, tempowisselingen, stevige synths en heldere hoogtes. Het meest toegankelijke nummer van het album, ‘Keam Theme’, is met zijn elastisch pulserende beat een verrassend dansbare uitschieter. Glasser heeft duidelijk een interessante evolutie doorgemaakt sinds haar debuutalbum. (sn)

Golden Kanine ‘We Were Wrong, Right?’

Glit terhouse Records

Golden Kanine is een folk-country-indieband uit het hoge noorden. Met een lineup met o.a. trombone, mandoline en banjo heeft deze band al een aardige live-repu-

tatie opgebouwd in thuisland Zweden en in Duitsland. Met deze derde plaat proberen ze nu de poorten van Europa volledig open te breken. Maar dat zal met ‘We Were Wrong, Right?’ niet lukken. Daarvoor is de productie ondermaats. Over de zang gaan we het niet eens hebben, maar als de muziek klinkt alsof je speakers met een deken zijn afgedekt, is er iets grondig mis. De intro van ‘Plans’ en ‘No Fun’ klinken wél zuiver, maar van het vervolg worden we warm noch koud. (rl)

Grass House ‘A Sun Full And Drowning’ Marshall Teller Records

Het vermoeden dat pretsigaretten in trek zijn bij Grass House wordt niet bevestigd door de sound waarmee het viertal uit Londen debuteert. Eerder dan in een roes van psychedelica weg te dromen, lijken de bandleden een principe van muzikale onthouding en soberheid te hanteren. In de zang valt er een Nick Cave-timbre te bespeuren. Blixa Bargeld en Warren Ellis lijken in ‘Wild And In Love’ en in ‘I Was A Streetlight’ in het achtergrondkoortje mee te mompelen. De drums klinken gortdroog en delen geen slag te veel uit. Het in reverb gedrenkt snarenwerk (‘Faun’) zorgt voor een nostalgische toets. Het zal niemand ontkennen dat het geluid tussen dat van The Bad Seeds en The National schippert.

Dat zit dus wel goed. Nu nog net iets straffere songs. (ow)

Grey Reverend ‘A Hero’s Lie’ Motion Audio/Ninja Tunes/PIAS

Hij was zes jaar een vast groepslid van The Cinematic Orchestra; heeft gewerkt met Loud Rhodes (Lamb), Lizz Wright, Tortoise…; en leende zijn stem aan ‘First Fires’, de openingstrack van ‘The North Borders’, het recente album van Bonobo.

Een groentje is L.D. Brown allerminst. Ook niet wat de solocarrière betreft. ‘A Hero’s Lie’ is intussen de derde plaat van zijn moody singer-song-alias Grey Reverend.

Elliott Smith en Ray Lamontagne zijn de frequent terugkerende referenties maar Brown heeft qua fingerpicking ook het fijnzinnige van Fink en José González.

Sfeervolle strijkers en een zacht breekbaar stemtimbre dat raakvlakken heeft met Damien Jurado maken het warme, intieme winterplaatje compleet. (bvm)

Grizzly Bear ‘Shields Expanded & Shields B-Sides’, 2cd Warp/V2 Records

Een jaar na het verschijnen van het tweede album, ‘Shields’, komt Grizzly Bear

op de proppen met ‘Shields Expanded & Shields B-Sides’. Een uitgebreide versie van het album, aangevuld met b-sides, remixen en demo’s. De eerste vier tracks van de b-sides zijn nog volwaardige popsongs die best op het moederalbum konden terechtkomen. Met vooral opener ‘Smotering Green’ en ‘Will Calls’ bewijzen de New Yorkers nogmaals hun beheersing van het popgenre. In ‘Will Calls’ leidt de jazzy outro de remixes in, verzorgd door Nicolas Jaar, Liars en Lindstrøm.

Het uitgekiende minimalistische knip- en beatwerk van Jaar krijgt een hypnotiserend vervolg, wanneer Liars ‘A Simple Answor’ omtoveren tot een meeslepende dancetrack. Lindstrøm sluit af met een meer swingende 80’s disco-funk versie van ‘Gun Shy’. Tof en kwaliteitsvol extraa tje van een straf album, met al even straffe gastbijdragen. (dw)

The Growlers ‘Not.Psych!’, ep Fatcat Records/PIAS

Het plan om hun derde album ‘Hung At Heart’ te laten producen door Dan Auberbach van The Black Keys verdween in de prullenmand. De diy-spirit primeert ten huize het Californische vijftal The Growlers. Die lijn zet zich ook door op ‘Not. Psych!’, een verse ep die in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden wel degelijk psychedelische trekjes vertoont. Wat de groep zelf omschrijft als beach goth vertaalt zich als een sixtiessound die balanceert tussen surfpop, westcoastmuziek en zonnige country-tonk. Nooit vernieuwend, wel instant charmant. (bvm)

Charlotte Haesen ‘Daylight’, ep Eigen Beheer

Geboren in Amsterdam, opgegroeid in België en opgevoed door een FransAfrikaanse moeder en een Nederlandse vader. Charlotte Haesen is duidelijk niet in een vakje te plaatsen en hetzelfde kan van haar laatste ep ‘Daylight’ gezegd worden. Het is een schijfje rustige pop, maar de synthesizers geven er een licht elektronische toets aan, waardoor het geheel iets serieuzer opgevat mag worden.

Titelnummer ‘Daylight’ zet tot dansen aan en blijft daarom snel hangen, terwijl ‘Talk To Me’ eerder traag op gang komt en pas in de laatste minuut echt losspringt. Het rustige ‘Help Yourself’ toont aan dat er nog steeds tal van mogelijkheden in het verschiet liggen en het dus nog te vroeg is om een label op de jongedame te plakken.

Charlotte Haesen intrigeert en laat met amper vier nummers het verlangen naar een langspeler geleidelijk aan borrelen. (pl)

© Marco Dos Santos

Holy Ghost!

‘Dynamics’ DFA/COOP/PIAS

Een rasechte DFA-release voelt dezer dagen aan als een anachronisme. Te laat om echt hip te zijn, maar te vroeg om als retro bestempeld te worden. Nu Arcade Fire en LCD Soundsystem lijken te versmelten, brengt Holy Ghost! met ‘Dynamics’ nog eens een rasechte DFA-plaat uit.

Eightiesfixatie? Check. Koebellen? Check.

Dansbaar? Zo nu en dan. Holy Ghost! kan bij ‘Dynamics’ niet echt kiezen tussen pop en clubmuziek. ‘Dynamics’ mist de brutaliteit van een dansvloerstamper. De songs zijn te gepolijst waardoor je de gezelligheid van een overbelichte discotheek ervaart. Jammer, want bepaalde songs zijn sterk genoeg om te wedijveren met het laatste werk van Daft Punk. ‘Dynamics’ is een plaat met potentieel en helaas ook een identiteitsprobleem. (dm)

Huerco S. ‘Colonial Patterns’ Sof t ware/V2 Records

Een relatieve nieuwkomer in technoland, Huerco S. Desondanks kan het alias van Brian Leeds buigen op een uiterst mature en gesofisticeerde sound. Huerco S. zuigt zich op ‘Colonial Patterns’ vol met de rijke techno- en housetraditie van z’n Amerikaanse voorgangers, als korstmos op het dak van een teloorgegane autofabriek in Detroit. ‘Colonial Patterns’ staat bol van ontheemde elektronica – loom, lijzig en repetitief, op het tribale af. Het geheel gaat vervolgens in een coating-bad met lofi-ambient, dub en licht dementerende keyboards. Het perfecte recept voor een nouveau-oldskool-retrotrip à la Shed of Omar S, ware het niet dat vriend Huerco z’n hoge tonen én beats graag gedeeltelijk of helemaal gaat kortwieken, alsof je op de parking naast een enorme hal vol dreunende techno staat. Vreemd. (fp)

Jonwayne ‘Rap Album One’ Stones Throw/V2 Records

Jonathan Wayne, aka Jonwayne, tuimelde de intussen legendarisch Low End Theoryclub binnen toen meesterlijke heerschappen als Flying Lotus, Nosaj Thing, Kutmah, Daedelus en Gaslamp Killer er het sonische ABC van de hiphopwereld aan het herschrijven waren. Instant gebeten en geïnspireerd door zoveel nieuwlichterij begon ook Jonwayne aan allerhande studioknopjes te draaien. Dat klonk volgens Peanut Butter Wolf zo fresh dat hij met Wayne afsprak dat die een plaat zou fabriceren waarop hij z’n eigen minimalistische, neurotische beats zou larderen met eigen

— zaterdag

30.11.13 20:30 — muziek / rock

Gabriel Rios PROVINCIAAL MUZIEKCONCOURS OOST-VLAANDEREN

FINALE

Theatertournee

ZO 1 DECEMBER 2013

CONCERTZ A AL VOORUIT Sint-Pietersnieuwstraat 23 - 9000 Gent

DOORS 15u30 TICKETS Voorverkoop: €6

Aan de kassa: €8

Meer info op WWW.OOSTBEST.BE Hashtag #OOSTBEST13

W W W.DEVELINX.BE

cultuurcentrum hasselt

POP UIT NCIES DE PROVI

CONCERTEN seizoen 2013-2014 DI 05 NOv 13 WO 06 NOv 13 vR 15 NOv 13 WO 04 DEC 13 vR 20 DEC 13 WO 15 jAN 14 DO 15 FEb 14

zA 22 FEb 14

ARvE HENRIKSEN GIANT GIANT SAND CHANTAL ACDA + NILS FRAHM SPINvIS GAbRIEL RIOS DAAN ELLEN SCHOENAERTS KWARTET + LIESA vAN DER AA PIANO_ANDERS #4 MET POPPy ACKROyD, LubOMyR MELNyK E.A.

DO 13 MRT 14

DI 25 MRT 14

IN THE COuNTRy + GET THE bLESSING zITA SWOON GROuP

tickets & info: www.ccha.be cultuurcentrum Hasselt, Kunstlaan 5, B-3500 Hasselt

FLOAT FALL ER

VEMB VRIJDAG 1 NOARE TH

POPALLURE, NAZ

N'T A MARIA IS YMORE VIRGIN AN VEMBER POORT VRIJDAG 8 NOEST , NIEUW SCRATCH & SNUFF

FALL TS, FLOAT THE HERFS NOVEMBER ZATERDAGDIN9, DIE ST

COUR & JAR

UMBLE STATUE, H VEMBER ZATERDAG 16 NO

FLIRT

E-STAD

EXLENT, HERK-D

TA MARIA ISN' YMORE VIRGIN AN

VEMBER

NO ZATERDAG 23NEN

JH DEN OVER, ME

TE RED JULIET NOVEMBER ZATERDAG 23 RS LIVE IT UP, PUU

PATROL PROTECTION N PINKERTO

NOVEMBER DONDERDAG 28 GRIMBERGEN

FENIXX / MIXXIT,

MOVOCO VEMBER ZATERDAG 9 NO EST, NIEUWPOORT

SCRATCH & SNUFF

100% PUUR: ONTDEK DE NIEUWSTE BELOFTEVOLLE BANDS VAN HET MOMENT

MY LAI VEMBER VRIJDAG 29 NOGLO ON

JH 'T BIEJKE - BOR

CHECK WWW.100PROCENTPUUR.BE VOOR MEER INFO

30

Earteam Tim Hecker ‘Virginal’ Krank y/Konkurrent

Je staat op het punt ‘Virginal’ van Tim Hecker te beluisteren.

Dim de lichten, draai de volumeknop open, of indien je een sociaal voelende mens bent, haal je koptelefoon boven. Kies je favoriete zetel. Zorg dat je de komende drie kwartier niet gestoord kan worden. Heckers nieuwste zuigt al je aandacht op, implodeert en explodeert, verdrinkt je in overdonderende, gelaagde soundscapes met een intensiteit die zo fysiek direct is dat er geen andere keuze is dan de sonische dreunen op te vangen en overeind proberen te blijven. Die lijflijke textuur is het resultaat van Heckers eerste studiowerk met ensembles van toetsen, strijkers, blazers en percussie. Waar zijn vorige werk meer ambiëntaal gesponnen was, dringt zich op ‘Virginal’ tussen de identificeerbare pianolijnen en strijkers een dissonante agressie op die het album veel directer en veeleisender maakt dan de voorgaande platen - zie ‘Live Room’ ter illustratie. Een imposante trip die je niet zomaar van je afschudt. (sn)

raps. De jongeman is namelijk niet op z’n mondje gevallen en rapt als een ratelslang.

Weinig bling & bitches, des te meer doordenkertjes, tongtwisters en andere geinige fratsen. De donkere, psychedelische inslag van Tyler, The Creator (maar dan zonder filosofische bespiegelingen over uitwerpselen), de speelse gevatheid van Chance The Rapper en de schijnbaar achteloos lome flow van Earl Sweatshirt. Bij momenten steriel onderkoeld, maar toch vooral een debuut van een eerder stevig kaliber. (mvm)

Kid 606 ‘Happiness’ Tigerbeats

Verre van een honkvast jonkie, Kid 606.

De Venezolaanse Amerikaan verkaste onlangs naar Berlijn, een verhuis die op de nieuwe langspeler uitmondt in een andere sound. Miguel Manuel de Pedro wisselt z’n hectische sample-sound deels in voor een opgeruimde, lichtjes cheezy aanpak die ‘m terugvoert naar z’n jonge jaren. Nostalgisch optimisme, kortweg ‘Happiness’ genaamd. Een toffe geste, passend geflankeerd door grapjassende tracktitels als ‘Blood Stevia Sex Magik’ en het nonsens-statement ‘If I Am Only Allowed One Song On This Album With Cut Up Female Vocals Then This Song Is It’. Of dat ook resulteert in een goeie plaat, hangt af van uw persoonlijke kijk op de bloemetjes en de bijtjes. Wij hebben onze dagelijkse dosis elektronica graag diep en donker, en dat is nu net de vlieger die niet helemaal wil opgaan voor ‘Happiness’.

Voor de rest: vermakelijke stuff. (fp)

King Champion Sounds ‘Different Drummer’ Wormer Bros/Sickroom

Opgericht nadat gitarist Ajay Saggar van Donkey werd gevraagd om het voorprogramma van Mike Watt te verzorgen.

Hiervoor werd dan ex-The Ex-zanger G.W Sok aangetrokken, de 17-jarige drummer Mees, Oli Effernan en een blazerssectie.

De lovende reacties van zowel Watt als de volle zaal, deed hen beslissen om het dan uiteindelijk niet éénmalig te houden.

Vandaar een cd. De hoes doet vermoeden met een sixties swingbeat-orkest te maken te krijgen, maar blijkt uiteindelijk een soort bigband punk te zijn. Echo’s van die andere Wormerveerse orkesten The Ex (uiteraard) en De Kift zijn dan uiteindelijk onvermijdelijk. Maar het groovet allemaal nét iets anders, drums swingen en rollen lekker, gitaren klinken ronder met meer twang en psychedelica, streepjes elektronica zorgen voor subtiele sfeerlaagjes, de blazers zorgen voor de nodige zwoelheid en Sok blijft uiteraard klinken als

Sok, maar zelfs met een ander geluidsbehangetje werkt dat perfect. De échte verrassingen houden ze voor het zangloze en zweverige eindnummer ‘El Problemo Grande’ en de experimentele, elektronische bonustrack. Degelijk plaatje! (boo)

Kings Of Leon ‘Mechanical Bull’ RCA/Sony

Tien jaar geleden kwamen Kings Of Leon de muziekwereld binnen gedenderd met ‘Youth & Young Manhood’, een plaat op het scherp van de snee, waarmee de Followil-clan zich liet gelden als het antwoord uit the deep south op de New Yorkse The Strokes. Wist de band met opvolger ‘Aha Shake Heartbreak’ een en ander te verzilveren, dan ging het daarna pijlsnel bergaf: de albums waren al snel niet meer dan wat catchy singles omringd door slaapverwekkend vulsel, tot ook die singles aan stroperigheid ten onder gingen. Met ‘Mechanical Bull’ volgt nu een flinke poging tot wederopstanding.

Oké, in ‘Beautiful War’ en ‘Comeback Story’ komen de Followils nog zeer klef uit de hoek, maar songs als ‘Temple’, ‘Rock City’, ‘Don’t Matter’ en ‘Supersoaker’ tonen aan dat er opnieuw onbezonnen gerockt mag worden. In vergelijking met het adrenalineshot van hun debuut, is ‘Mechanical Bull’ weliswaar zeer middle of the road, maar gezien het recente verleden van de band, kan de plaat niet anders dan een verademing genoemd worden. (jvb)

Kraak & Smaak ‘Chromewaves’ Jalapeno Music/V2 Records

Het zijn ondertussen routiniers, onze Nederlandse vrienden van Kraak & Smaak.

Met de warme house van ‘The Future Is Yours’ hebben ze alvast een dikke zomerhit van doen op Ibiza, en het mag kenmerkend worden genoemd voor de hele plaat.

Die lijkt immers ondergedompeld in een warme gloed, om daarna een lekker lang bad van opgewekte housebeats, feestelijke electroclash en steengoeie vibes te hebben genomen om sporadisch te spelen met gelikte disco (check het redelijk walgelijk aanstekelijke ‘Good For The City’ en probeer tevergeefs een instant grijns te onderdrukken). Hoe ze het keer op keer flikken weten we niet, maar Kraak & Smaak heeft de formule gevonden om met bedrieglijk eenvoudige en schijnbaar voor de hand liggende beats en synths albums te maken die je wilt koesteren omdat ze bees-

tig goed in elkaar zitten én omdat je er verdikke goed gezind van wordt. Als u ons nu wilt excuseren: we hebben een feestje te bouwen! (mc)

Kwes ‘ilp.’

Warp Records/V2 Records

Na de release van z’n extreem delicieuze debuut-ep ‘Meantime’, vorig jaar, ging het hard voor de inmiddels 26-jarige Londenaar Kwes. De wereld als toetsenist van Bobby Womack, in de studio met Damon Albarn en Micachu en - hou u vast - gesampled door Kanye West. Ook wij voelden aan onze kleine teen dat we niet de enige waren die zouden vallen voor de onstuimige nostalgie van de elektronische pop-jams/ballads die Kwes uit z’n mouw schudt. Diezelfde spontane en fijnbesnaarde Kwes krijgen we ook te horen op debuut ‘ilp.’ te horen, en vooral tijdens het eerste kwartier verliezen we ons met veel plezier volledig in z’n soulvolle grootstad-Weltschmerz. Nadien verliest het jonge heerschap zich iets te nadrukkelijk in diezelfde melancholische maalstroom, waardoor zijn popgevoelige voelsprieten ietwat ondergesneeuwd geraken.

Desondanks is ‘ilp.’ in de eerste plaats genieten van het verfijnde, klankpalet waarmee Kwes met enkele penseeltrekken een kleurrijk boeketje emoties weet over te brengen. (mvm)

Lily & Madeleine ‘Lily & Madeleine’ Asthmatic Kit t y/Konkurrent

Nog maar zestien en achttien zijn de zusjes Lily en Madeleine en met hun debuut hebben ze meteen een plaat die je vanaf de eerste noten bij de lurven vat. Hun stemmen vloeien zodanig in elkaar over dat ze haast tot één toverachtig geheel versmelten. Een verstilde schoonheid, gedistilleerd uit hun bedwelmende (‘Devil We Know’, ‘Come To Me’), goedgemutste (‘I’ve Got Freedom) en soms bijzonder fragiele (‘Disappearing Heart’) folkpopnummers. Warme melodieën die perfect bij een zachtjes knisperend haardvuur in een koude winter passen. Wat een pareltje! (ne)

Los Hacheros ‘Pilon’ Chulo/Daptone Records

De New Yorkse salsagroep Los Hacheros werd vorig jaar gesticht door vijf ervaren jonge honden. Sommigen onder hen toerden reeds de wereld rond, onder an-

dere met zanger Marc Anthony. Hun debuutalbum ‘Pilon’, doelbewust analoog opgenomen zonder overdubs, werd in Amerika terecht overal de hemel ingeprezen. ‘Pilon’ is een ruwe salsa-parel, de real thing die ons terugbrengt naar de glorieperiode van de salsa: de sixties en de seventies. Los Hacheros spelen eigenzinnige covers van Cubaanse salsaklassiekers.

Zoals de opener ‘Azucar’ alom bekend van Los Van Van. Of andere nummers die doen terugdenken aan Ray Barretto, Arsenio Rodriguez en de Fania All Stars.

De speciale rauwe sound op deze schijf levert een extra vitaliteit aan de muzikanten. Zo klinkt deze relatief kleine groep hier als een grote live-band. In 2014 toeren Los Hacheros in Europa. We kijken er al naar uit. (md)

Man Man ‘On Oni Pond’ Anti-/PIAS

Hoewel Man Man op zijn vijfde plaat steeds meer richting pop evolueert, krijg je nog een stevig portie muzikale diversiteit voorgeschoteld. De songs van Man Man zijn zeer gelaagd en eclectisch opgebouwd.

Synths en percussie klinken nerveus en lijken elk eigenwijs hun eigen ritme aan te houden. Hier en daar hoor je een overstuurde gitaar of een waanzinnige sax maar het blijven fragmentarische bijdragen.

Slechts 2 maal wordt muzikaal alle ballast overboord gegooid en krijgt een ukelele (‘Deep Cover’) of een piano (‘Curtains’) de hoofdrol toebedeeld. Andere songs lijken meer op splinterbommen die vol muzikale ammunitie zitten. Zanger Honus Honus heeft in mindere mate een Captain Beefheart-gehalte waardoor het heel onwaarschijnlijk is dat Man Man ooit popsongs pur sang zal schrijven. (ow)

The Martha’s Vineyard Ferries ‘Mass. Grave’ Africantape/Sonic Rendezvous

Ze stellen zichzelf voor als een summer fun punk band, maar wie daardoor Beach Boys-achtige popharmonieën verwacht, is er aan voor de moeite: deze band wordt aangedreven door Shellacs Bob Weston, Elisah Wiesner van Kahoots en Chris Brokaw, drummer van onder meer Codeine. De fun die songs als ‘She’s A Fucking Angel (From Fucking Heaven)’ en ‘Wrist Full Of Holes’ uitstralen, is dus enigszins getekend door de jaren die de leden van The Martha’s Vineyard Ferries in hun alternatieve gitaarbands sleten. Geen kwaad woord over het trio, echter, want dit is old school ninenties stuff, toen bands nog gewoon boos mochten zijn. (jvb)

NILS FRAHM

ZA 16 NOV

SUPPORT CHANTAL ACDA

LLOYD COLE MARIZA GABRIEL RIOS JEF NEVE

VR 22 NOV DO 28 NOV ZA 21 DEC VR 17 JAN

SONS OF THE NEW WORLD

DAAN DI 4 MAA NICK LOWE SOLO DO 13 MAA ZITA SWOON GROUP Z0 16 FEB

NEW OLD WORLD

FLIP KOWLIER

ZA 5 APR

WWW.DESPIL.BE - ROESELARE - 051 265 700

LIVE NATION IN ASSOCIATION WITH RIVERMAN MANAGEMENT AND ITB PRESENTS

Tijdschrift over vernieuwende muziek en cultuur

Inclusief

GRATIS

Mind The Gap sampler

Muziek • (Beeld-)cultuur • Media • Kunst • Maatschappij Interviews • Essays • Achtergrond • Nieuws • Recensies

en cultuur

116

(circus)

115

JR (FR) Laibach-Kunst (SL) (D) / Paul Poet (AT) Christoph Schlingensief Electroboutique (RU) Goldie (UK) ex (DK) TOPOTEK1 (D) + Superfl Conor Harrington (UK) Köken Ergun (TR) LTIPS FESTIVA DE Ahmet Öğüt (TR) MET O.A. ep?

VAN IE Weg van de postdubst IRWIN (SL) MARCUS FJELLSTRÖM, REDACT FEMEN Met een basgitaar dwars VLADISLAV DELAY, Refunc _ Marc Bijl door de crisis _ PAN•AMERICAN & Teun Castelein genie?

KING AYISOBA Platenkakker, goeroe, Miktor & Molf Aldo van den Broek Jeroen Kooijmans INCLU Boris Tellegen (R&S) SIEF Felix & Mumford Over tapeloops, 9/11 Alicia Framis en ‘Nocturnes’ Breure & van Hulzen Eddie The Eagle Museum Abner Preis Vatican Shadow, Hieroglyph Arno Coenen ic Being, IRIS Sean Nicholas Savage, Neoklassieke escapade Spookhuisje & meer ROYALSTEEZ Jan Cremer Gert Jan Kocken Hugo Kaagman De terugkeer van de Boom Hans Citroen Bap Henk Wildschut g Olaf Mooij Kosmische kortsluitin Rob Hornstra Jonas Ohlsson Interview Alan Bishop & Electro Shaabi: Ego Leonard de sonische Egyptische Bert Teunissen revolutie Willehad Eilers Ronald Ophuis nstenaar geluidsku tot geld? rapeut voor schockthe VanViaOral Nieuw mecenaat of buigen Pipsqueak was here!!!

Van ‘Silver Apples of the Merijn Hos Moon’ tot apps Midas Zwaan Lilith Love werking van zingen De helende TE DOWNL Martin C. de Waal Elektronische blues GELUIDSWAND OADEN Marc van Elburg ELINGEN* Sluik / Kurpershoek EXCLUSIEF VOOR ABONNEES Jan Pötter Speedy J & Lucy Nieuw Scheidler Davidproject Jelle de Graaf Sarah Bijlsma Daniel Maalman Kirsten Wilmink juli-augustus 2013 8,E8,Matthias König ENSCHED rk SAVAGES | YODEL IN september-oktober 2013 mei-juni 2013 Roombee HI-FI | SUNkKILCultuurpa Hans Runge kant van de maan MOON | RAZEN | EXOTIC De andere PYLON | EVGENY MOROZOV Born Digital | ROCKET RECORDINGS Rob van der Hoeven Stefan Gross Studio Kortmann | PETER JOHAN NIJLAND | HIELE | PROLOGUE van Rossem, TAPES | ASHLEY PAUL + free lectures by Maarten | HIS ELECTRO BLUE VOICE MORDANT MUSIC | OPAL | MIK QUANTIUS | IVVVO de Mul | POMRAD | HESSIAN | | LORIJosGOLDSTON FEIGLSteinz, MACHINIST | THE VOID* ZOROPieter + 18 days Silent Disco + many many more….

Over vernieuwende muziek

en cultuur

Over vernieuwende muziek

SPECIAL

CLU S 4 EXTRACK

HIPHOP ANNO 2013

40

JOHN ZORN

WILLIAM BASINSKI

POPPY ACKROYD

MIN D GAP- THE

#10 CD 2

SPORTPALEIS ANTWERPEN

FILMMAKER MAKINO TAKASHI

M

BERICHTEN UIT CAÏRO

WWW.GONZOCIRCUS.CO

IEF LUS INC TIS CD RA S+

G ACK E INCUBATE-SPECI AL 9 TR SIEV

M

M WWW.GONZOCIRCUS.CO

RENAAT VANDEPAPELIERE & JERUSALEM IN MY HEART

en cultuur

MOUNT KIMBIE LUCRECIA DALT _

mei - juni 2013

INTERVIEWS

WWW.GONZOCIRCUS.CO

september - oktober 2013

REWIRE 2013 MET:

#115- MTG #102

GRATIS CD

juli-augustus 2013

#117- MTG #104

#116- MTG #103

GONZO

GONZO

twentebiennale.nl

117

CONTENT

JIM THIRLWELL

MORTON SUBOTNICK

JULIANNA BARWICK

DIRTY BEACHES

ZEITGEBER

CURATION MARKETING

ZATERDAG 07.12.2013

EXTRA: ESSAY

‘KLANKSTAPP +8

EN’

t

topkuns ionale ’ internat INISME ‘SUSTA MICHIEL SCHWARZ OVER & nederlands talent NDRA MIR KUNSTENARES ALEKSA

23/5

9/6

8,-

gonzocircus.com/abonneer Eindelijk een coole Biënnale!

INFO & TICKETS: PROXIMUSGOFORMUSIC.BE

0900 2 60 60

www.placeboworld.co.uk - @placeboworld

*

*0,50 euro per minuut. prijs incl. btw - *0,50 euro par minute. prix tva comprise

GONZO

(circus)

(circus) Over vernieuwende muziek

Jonathan Meese (D) Marina Abramović David Černý (CZ) Architects of Air (UK)

24 32

t eam Earteam Ear The Low Frequency In Stereo ‘Pop Obskura’ Long Branch Records

Dé geheimtip van deze maand is ‘Pop Obskura’ van The Low Frequency In Stereo. Dit album is snoepen geblazen voor elke muziekliefhebber met smaak. We reizen op ‘Pop Obskura’ gelukzalig door de sound van Yo La Tengo, Blonde Redhead, Spiritualized en The Doors. Toch bevinden we ons bovenal in de wondere wereld van het Noorse The Low Frequency In Stereo. Heerlijke krautrockgrooves, gelaagde popstructuren, subtiele noise: bij elke luisterbeurt ontdekken we een nieuwe dimensie in ‘Pop Obskura’. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat deze band zo lang onder de radar bleef? Laat ‘Pop Obskura’ zeker niet links liggen – dat is bij deze officieel een misdaad – en wikkel je genietend in de warme composities van deze Scandinaviërs. Hopelijk moeten we The Low Frequency In Stereo nooit meer introduceren als een geheimtip… (dm)

The Maureens

Michaela Meliá

‘The Maureens’

‘Monaco’

Eigen Beheer

Monika Enterprise/Indigo/Morr Music

Het debuut van het Nederlandse The Maureens is gevuld met 13 sprankelende sixties gitaarpopsongs. Met 3 gitaristen in de rangen en 5 stemmen die Beach Boys-harmonieën evenaren, pakken The Maureens uit met een sound die niet de pretentie heeft om vernieuwend te willen klinken. Maar als muziekliefhebber kan je onmogelijk om het talent van The Maureens heen. Van de zomerse en tintelende songs die niet zouden misstaan tussen die van hun voorbeelden als daar zijn The Byrds, The Posies, Big Star… spat de levensvreugde af. En alsof er nog niet genoeg talent in de groep aanwezig is, krijgen The Maureens in ‘Ohio Landscapes’ vocale ondersteuning van Carol Van Dijck (Bettie Serveert).

Is dit een teken aan de wand, dat de zangeres van de Nederlandse klassieker ‘Palomine’ meezingt op een klassieker in wording? Het debuut van The Maureens is een verslavend plaatje. Slechts 35 minuten lang maar effectief genoeg om de hardnekkigste winterdepressies mee aan te pakken. (ow)

In tegenstelling tot wat de albumtitel doet vermoeden, is de derde van de Duitse artieste Michaela Melián geen blinkende parel in een zonovergoten decor. Nee, ze houdt het net heel sober en donker, ergens op de grens tussen postklassiek, film noir en avant-garde. De piano, de strijkers en de gitaarpassages zijn allemaal strak afgemeten. De arrangementen voelen ongemakkelijk en afstandelijk. Maar tegelijk zorgt de productie met louter akoestische instrumenten voor een zeer warme, met momenten zelfs een lekker oubollige (‘Promenadeplatz’) sfeer. Eigenaardig, maar het kan dus. Enige uitzondering op die beschrijving is haar Bowie-cover ‘Scary Monsters’. Die doet vooral denken aan de The Velvet Underground. Het nummer breekt de verder zeer abstracte plaat in twee stukken en zorgt daardoor voor een adempauze. Zeker het checken waard. (eb)

Cass McCombs ‘Big Wheel And Others’, 2cd Domino

Met albums als o.a. ‘Dropping The Writ’, ‘Catacombs’ en ‘Wit’s End’ maakte Cass McCombs naam als polyvalente singersongwriter. ‘The Big Wheel And Others’ zal die status nog versterken. Op afwisselend semi-akoestische en elektrische wijze schotelt hij ons op deze dubbelcd tweeëntwintig verhalen voor die veelal onder het thema vallen van “crying in the shadow of love”. Daarnaast snijdt hij ook wel andere onderwerpen aan zoals de wereld van de clichés (‘Everything Has To Be Just So’), grappig en schrijnend tegelijkertijd. De (lapsteel)gitaar annex traditionele ritmesectie bepaalt de hoofdkleuren maar af en toe duikt er een onverwachte stoorzender op onder de vorm van een freejazzsaxofoon. Een van de hoogtepunten is het door Karen Black gezongen countrygetinte ‘Brighter!’.

McCombs knuffelt eerst zijn luisteraars om ze even daarna uit hun evenwicht te brengen. Alert blijven bij deze jongen is dus de boodschap. Voor wie Grant McLennan en Robert Forster apprecieert en de ballads van R.E.M. en Nick Cave koestert. Ook op lp met alternatieve hoes en extra single. (gtb)

Melvins ‘Tres Cabrones’ Ipecac/Konkurrent

Melvins, Hoofdstuk 493.

Terwijl King Buzzo stevig op de troon blijft zitten, krijgt aloude drummer Dale Crover een basgitaar in handen geduwd. Mike Dillard, die in 1983 op ‘Mangled Demos’ meespeelde, neemt na 30 jaar opnieuw plaats achter de vellen. De drievuldigheid die zo ontstaat, brengt samen een lading nummers die veelal reeds gekend zijn van diverse vinylreleases. Desalniettemin is ‘Tres Cabrones’ een voltreffer van formaat: ‘City Dump’ is vintage Melvins-grunge, met hun vertolking van de traditionals ‘Tie My Pecker To A Tree’, ‘99 Bottles Of Beer’ en ‘You’re In The Army Now’ zorgen Melvins onbeschroomd voor hilariteit. ‘Walter’s Lips’, een soort hommage van The Lewd aan het adres van journalistiek monument Walter Cronkite, wordt op maniakale wijze gecoverd. Met het compleet doorgedraaide ‘I Told You I Was Crazy’ leveren Melvins hun mogelijk meest typerende nummer ever af: zelfs na dertig jaar is dit een band die lak heeft aan normaliteit en daardoor keer op keer met een album op de proppen komt dat geen klein beetje omver blaast. (jvb)

Mendo ‘Avalon’ Clarisse Records

Stevig gemarineerd in de betere deephouse, lijkt Mendo klaar om met dit de-

© Erik Freding

buut de komende jaren een vaste plaats te gaan innemen op Ibiza. Mendo bewijst alleszins waarom hij een vaste plek heeft in de playlist van Marco Carola en genamedropt wordt door grote namen als Joris Voorn en Luciano. Intelligente en aanstekelijke tracks, die het niet zozeer van snelle beats moeten hebben, maar resoluut kiezen voor dikke lagen stevig aan elkaar klevende bassen en synths, getuigen dat deze ‘Avalon’ een debuut is van een producer die het klakken van de zweep zeer goed kent. Hoewel wij ons zeker geen grote housefan zouden noemen, hebben we al genoeg kilometers op de teller staan om de klasse van dit debuut naar waarde te kunnen schatten.

Steengoeie house die ook techno en electro-adepten moeiteloos kunnen bekoren: we like! (mc)

Wymond Miles ‘Cut Yourself Fee’ Sacred Bones Records

Openingstrack ‘The Ascension’ is een waarschuwing. Wie niet van de donkere romantiek en postpunk van Depeche Mode en Interpol houdt, mag zich naar de uitgang begeven. Wymond Miles croont zich wenerig doorheen de hoekige gitaarriffs en gedempte drums. Op nummers als ‘Night Drives’ – wanneer gaat de hype van het nachtelijk cruisen ophouden in muziekland? – krijgt hij ook hulp van lofi-synths. ‘Cut Yourself Free’ klinkt op de beste momenten als een kruising tussen Ariel Pink en Interpol.

Geen hapklare brok maar volhouders zullen een gelaagde plaat ontdekken.

Haal de pathos en zwarte mascara boven, en snel! (dm)

Miraculous Mule ‘Deep Fried’ Bronze Rat

Oké, bekentenis: ondergetekende is een fan van True Blood. Ondanks dat de verhalen stilaan belachelijk vergezocht zijn.

Maar dat broeierig sfeertje dat zo eigen is aan de deep south van de VS: probeer daar maar eens aan te weerstaan, zeker als de serie zo’n meeslepende theme song heeft die je elke keer opnieuw willens nillens een uitzending in sleept. Daar zou wel eens een einde aan kunnen komen, want Miraculous Mule (uit Londen, zowaar!) biedt op deze ‘Deep Fried’ een oplossing voor dat tv-probleem: tien bluesy, van duivels, verdoemenis, overspel en zonde overlopende zuiderse muzikale verhalen. Denk Tom Waits, denk sinister

ogende stugge mannen, denk waanzinnige predikanten aan een rivieroever en laat aanrukken die whiskey! Praise the lord!

En leg op deze ‘Deep Fried’! (jvb)

Morcheeba ‘Head Up High’ PIAS

Muziek, het blijft iets subjectief. Neem nu Morcheeba, het combo rond de broers Godfrey en zangeres Skye Edwards: al achttien jaren op de teller en miljoenen platen verkocht. Doodgeknuffeld door sommigen, door anderen ervaren als bagger. Persoonlijk hebben we ons altijd een beetje in het midden van beide kampen bevonden. Niet dat die van Morcheeba er zich nooit echt veel van hebben aangetrokken. Met ‘Head Up High’ zijn ze ondertussen al aan hun achtste studioplaat toe en eentje die weer die typische stempel draagt. Fladderend tussen triphop, pop en andere invloeden puurt het drietal er een album uit dat zelden verrast, maar evenzeer nauwelijks verveelt. Elke song verraadt gedegen métier, wat niet vaak de doorleefdheid in de weg staat. Slechts bij de elektronicatinten van ‘Release Me Now’ en de latinfeel van ‘Hypnotized’ worden we voorzichtig bij het nekvel gegrepen. Toch is deze ‘Head Up High’ een meer dan degelijke plaat en voor de fans weer een fijn nieuw hoofdstuk. Zoals het hoort eigenlijk. (kc)

William Onyeabor ‘Who Is William Onyeabor?’

Luaka Bop/!K7

Wie is William Onyeabor? William Onyeabor is een Nigeriaanse disco-funker die tussen 1978 en 1985 acht albums maakte, waarna hij plots het Licht en de bijbehorende Heilige Geest zag.

De man zwoer nooit meer over zijn zondige muziek te spreken en zo geschiedde.

Volgens sommige bronnen zou Onyeabor film zijn gaan studeren in de Sovjetunie en na zijn terugkeer naar Nigeria een filmstudio hebben opgericht. Volgens anderen werd hij advocaat in Groot-Brittannië. Of zakenman. Of nog iets anders. Bij Luaka Bop proberen ze al 18 maanden een accurate biografie van William Onyeabor bijeen te puzzelen. Tevergeefs. U voelt de frustratie in de titel van dit fijn overzichtswerk. Wat weten we wel? Dat Damon Albarn en Kieran Hebden (Four Tet) fan zijn en dat de man een begenadigd arrangeur/componist was. Spetterende gitaarpartijen, aalgladde baslijnen en een Colruyt-synthesizer die elke parochiezaal in lichterlaaie zet. Een vleesgeworden muzikaal geniaal slapstick-epos, dát is William Onyeabor! (mvm)

34

Earteam Machinedrum ‘Vapor City’ Ninja Tune/PIAS

Meer dan tien jaar zit de tegenwoordig ferm besnorde Travis Stewart in het vak. De flitsende IDM van de beginjaren maakte plaats voor jungle-nostalgie, uptempo juke’n’bass en in echo’s badende vocals.

Met ‘Room(s)’ bezorgde Stewart ons een verrukkelijke energierush.

Even later pakte de Sepalcure-tandem met Praveen Sharma ons op zeer elegante wijze in met een bloemstuk van een ep en een hypnotiserende langspeler. ‘Vapor City’ herbevestigt onze intussen bijna onvoorwaardelijke liefde voor ’s mans werk. De hyperkinetische ritmebox vuurt ratelende en roffelende drumsalvo’s af - de snaardrum van opener ‘Gunshotta’ dendert als een hogesnelheidstrein door de imaginaire stad waarvoor Stewart met dit album een soundtrack schreef. De rondrit voert ons langs synthpopfantasieën, dromerige Boards Of Canada-loops en dampende footwork, ingrediënten die ook vorige werkstukken kleurden. En toch ruikt deze nieuwe kanjer lentefris. Een snoepreisje naar het gesofisticeerde ‘Vapor City’ is een tintelend festijn voor zintuigen en ledematen. (mvm)

Orchestra Of Spheres ‘Vibration Animal Sex Brain Music’ Fire Records/Konkurrent

Mos Iocoss, Baba Rossa, Jemi Hemi Mandala en Zye Soceles. Alleen al de (stage)namen van de groepsleden van het Nieuw-Zeelandse viertal Orchestra Of Spheres verraden een voorkeur voor geniale gekte. Soms lijkt het arty concept belangrijk dan de muzikale inhoud maar over de ganse lijn is ‘Vibration Animal Sex Brain Music’, de opvolger van debuut ‘Nonagonic Now’, een dansbaar en heerlijk drammerig plaatje vol krautfunk, groovy freejazz, opzwepende afrobeat, geflipte wereldmuziekklanken en psychedelische elektronica.

Akron/Family in de mix met Goat en Apparat Organ Quartet. Maar dan net nog iets weirder qua trip. Zotjes. (bvm)

Pelican ‘Forever Becoming’ Southern Lord Records

Hey, zo klinkt Pelican toch niet. Dat is het eerste dat ons te binnen schiet bij het beluisteren van deze ‘Forever Becoming’, de eerste full-cd na vier lange jaren wachten.

Neen, niet dat er opeens r&b-zangeresjes meecroonen, of dat er bakken elektronica toegevoegd zijn, Pelican maakt nog steeds sfeervolle instrumentale post-rock/ metal. Maar waar vroeger de nadruk meer lag op subtiele solo’s, op uitwaaierende melodieën, op de stilte voor de storm, grijpt Pelican nu meer en sneller naar het oog van de storm zelf. Met ronkende basen gitaarlijnen, met meer power en een pak minder subtiele, sprookjesachtige melodieën, neigt Pelican plots veel meer naar het metal-aspect van die post-rock/ metal. Het is niet meteen een minder interessante band, maar laat toch een deel achter dat van Pelican een uniek muzikaal concept maakte. (dg)

Piano Interrupted ‘The Unified Field’

Sebastian Plano ‘Impetus’ Denovali Records

De fans van postklassiek kunnen zich aan de nieuwste releases van Denovali Records laven. Piano Interrupted zet met het tweede album, ‘The Unified Field’, z’n zoektocht naar de perfecte

balans tussen postklassiek en elektronica verder. De piano verschuift nog wat meer naar de achtergrond terwijl de groep naast elektronica ook meer plaats maakt voor strijkers. Dat levert met momenten modernistische, ritmische stukken op die al eens aan Kraftwerk doen denken. Maar het kan evengoed zeer intimistisch en lieflijk klinken (‘Darkly Shining’ en ‘An Accidental Fugue’). En toch zijn we net als bij het debuutalbum niet helemaal overtuigd. De muziek raakt zelden en sleept je als luisteraar niet mee in haar verhaal. Volgende keer dus opnieuw beter.

Sebastian Plano zit op zijn tweede, ‘Impetus’, ook wat aan de elektronica, maar toch heel wat subtieler dan zijn collega’s van Piano Interrupted. Zijn composities houden een heel mooi evenwichtig tussen hedendaags klassiek en de oudere strekkingen binnen het genre. Ook een zeer aangenaam detail: zijn Latijns-Amerikaanse roots schemeren subtiel door in de muziek. Alleen al daarvoor verdient de man een plaats in de rij van vooraanstaande postklassieke componisten zoals Max Richter of Ólafur Arnalds. ‘Impetus’ is mooi, meeslepend, ontroerend… (eb)

Pick A Piper ‘Pick A Piper’ Cit y Slang

Wanneer hij niet aan het drummen slaat bij Caribou, werkt Brad Weber met zijn vrienden Angus Fraser en Dan Roberts aan het zijproject Pick A Piper, dat hij zelf opneemt en producet. De vrij uiteenlopende nummers kun je samenbrengen onder de noemer in reverb gedrenkte indiepop. De basis is echter overal hetzelfde: ingenieus in elkaar vervlochten ritmes.

Zowel beats als drums vormen de polyritmische, ruimtelijke onderlaag. De vocale gastbijdragen komen uit de hoek van Ruby Suns, Enon/Brainiac, Born Ruffains en Braids. ‘Pick A Piper’ is muzikaal vooruitstrevend. Je hoort bijna letterlijk de uren sleutelwerk in de studio. Knap debuut. (dw)

Poliça ‘Shulamith’ V2 Records

Hoe los je de verwachtingen in nadat een debuutplaat onverwacht een groot succes werd?

Antwoord: door hetzelfde te doen op de tweede plaat. Althans, dat moet men bij Poliça gedacht hebben.

De sound op ‘Shulamith’ is nagenoeg

© Andrew De Francesco

dezelfde als op ‘Give Up The Ghost’. Fans zullen ‘Shulamith’ dus snel op heavy rotation zetten. Ons weet Poliça niet helemaal te overtuigen. Een knappe sound had de band natuurlijk al dankzij synths die even bedwelmend zijn als opium op een nuchtere maag, een virtuoze ritmesectie en het gemutileerde engelengezang van Channy. Maar op ‘Shulamith’ dreigt de verveling al eens toe te slaan. Dat kan natuurlijk gebeuren als je binnen een strak concept blijft. Single ‘Chain My Name’ valt het meest op door zijn onderkoelde catchiness, maar wij houden meer van de Poliça in ‘Matty’ en ‘So Leave’ waarin verschillende universa door elkaar smelten en experiment synoniem voor avontuur staat. ‘Shulamith’ weet ons niet over de hele lijn te overtuigen maar weet bij vlagen wél te begeesteren. (dm)

Radical Face ‘The Family Tree: The Branches’ Net t werk/Konkurrent

Twee jaar na de release van ‘The Family Tree: The Roots’ verschijnt het tweede deel van de triologie: ‘The Branches’. Ben Cooper begon ruim acht jaar geleden aan een verhaal over een fictieve 19de eeuwse familie en nu brengt hij met zijn driedelig album de personages tot leven.

Radical Face gaat met de opvolger van ‘The Roots’ de folktoer op en laat je rondrennen in een licht bos vol bomen die met hun bladeren geen enkele zonnestraal kunnen tegenhouden. ‘The Branches’ is sereen en nodigt je uit hand in hand in een kring te dansen. Verwacht je aan veel gitaar, bescheiden tamboerijnen en zelfs een cello. ‘Holy Branches’ vormt de basis van het album, door de naam, maar ook door het typische Radical Face-geluid.

De piano in ‘The Crooked Kind’ geeft zo mogelijk nog meer kleur aan het vredelievend nummer. Ideaal om kleine takjes uit je wollen trui te plukken na een herfstwandeling. ‘From The Mouth Of An Injured Head’ is dan weer pijnlijk prachtig en heeft zijn kracht ongetwijfeld te danken aan de drums die razendsnel in engelengezang overgaan. ‘The Family Tree: The Branches’ is wat er afspeelt in je hoofd wanneer je je leven van een afstandje bekijkt. Het beluisteren waard! (pl)

Frankie Rose ‘Herein Wild’ Fat Possum

Van girlpop met Dum Dum Girls, naar bitterzoete, bijna magische songmakelij op haar vorige plaat ‘Interstellar’. Frankie

Rose doorliep zonder kleerscheuren een muzikaal parcours dat met de nieuwste boreling ‘Herein Wild’ verder uitgediept wordt. Opgenomen in een kerk in Manhattan, stralen haar fuzzy, up-tempo songs (‘Sorrow’, ‘You For Me’) een donker verlangen uit. ‘Herein Wild’ herbergt een kleurrijke waaier aan snaarinstrumenten en glooiende piano’s (‘Heaven’) en postpunk met knetterende gitaren (‘Heaven’). Muzikaal hoogtepunt ‘Streat Of Dreams’, een kruisbestuiving van al deze elementen, sijpelt je oren binnen als een dreigende mistlaag boven een dor landschap. Pop met een organisch kantje. Zo willen we het! (ne)

Jackson Scott ‘Melbourne’ Fat Possum Records

Apocalypse pop uit Asheville, North Carolina. Jackson Scott (20) is naar eigen zeggen beïnvloed door Syd Barrett; maakt gebruik van cassettes om zijn muziek op te nemen; en weet op zijn debuut ‘Melbourne’ de noisy en fuzzy lofi-nineties (Weezer in space, Pixies onder een dromerig My Bloody Valentinedeken) te linken aan een actuele psychedelische art.popsound waar liefhebbers van Youth Lagoon, Bradley Cox, Mac DeMarco en Jeff Mangum ook wel raad mee weten. Een tijdloze knaller is dit debuut misschien niet maar de lome shoegazeslackerpop en de stonede tracks met de hoger gepitchte stem zijn wel goed voor een heel genietbaar vreemd plaatje. (bvm)

Ty Segall ‘Sleeper’ Drag Cit y/Konkurrent

Ty Segall is een monster. Hij slaapt nooit, ook al probeert hij ons middels de titel van deze worp iets anders voor te houden, schrijft elke dag een dozijn songs, en brengt ongeveer elke week een plaat uit. De hoeveelste deze ‘Sleeper’ ondertussen is, we hebben er het raden naar, maar de tien songs op het album zijn stuk voor stuk bewijs van de gigantische hoeveelheid talent waar de man mee bedeeld is. Het mogen dan geen wereldsongs zijn, de broze, akoestische nummers die Segall hier brengt, staan er desondanks. ‘Sleeper’ is zo’n plaat die op zijn eigen bescheiden manier klopt: tien puike, folky songs die met plezier de ene draaibeurt na de andere gegund worden op een eerder passieve zondagmiddag: very nice! (jvb)

VR 29.11 ∞ ROCK

AUTOMNE

MADENSUYU ‘STABAT MATER’

NOVEMBRE

month

DI 5.11 ∞ JAZZ

LIONEL BEUVENS QUARTET / SPLASHGIRL

SAM 02 NOV

I.S.M. JAZZLAB SERIES & 10 JAAR KWADRATUUR

JOYCE JONATHAN

+ JUNE BUG & THE STORYTELLERS

DI 3.12 ∞ JAZZ

MAR 05 NOV

OUTFIT + TRESORS

HENRI TEXIER HOPE QUARTET

MER 06 NOV

ZENZILE + EL MANOS

BELLE SORTIE A ANSTAING

VEN 08 NOV

R3MYBOY PEND SA CREMAILLERE

PAUL GRUNDY + ROKEN IS ACOUSTIC + EZ3KIEL DJ SET + DDDIXIE 13 & 14.12 ∞ POP/ROCK

DO 19.12 ∞ SONG / DERNIÈRE

DO 7.11 ∞ ROCK

FLYING HORSEMAN ‘CITY/SAME CITY’

MER 13 NOV

LONDON GRAMMAR

VEN 15 NOV

SKANK LAB#1 : PANDA DUB VS MAHOM + STEPPADDICT

SAM 16 NOV

HIP HOP DAYZ #13

SARAH FERRI ‘FERRITALES’

MEDINE + BLACK MILK + NEMIR + LA STORM VEN 22 NOV

JAKE BUGG + EUGENE MCGUNNESS

DIM 24 NOV

POKEY LAFARGE

MER 26 NOV

LE PERE NOEL EST IL UN ROCKER?

ZO 17.11 ∞ APERITIEFCONCERT / SONG

FOYER MATINEE: SUSANNA (SUSANNA WALLUMRØD SOLO) ZO 17.11 ∞ SONG / KLASSIEK

GIOVANNA PESSI & SUSANNA WALLUMRØD

BROUSSAI + THE SKINTS VEN 29 NOV

ST MICHEL + TALISCO

SAM 30 NOV

SOIREE PIL RECORDS

WE ARE ENFANT TERRIBLE + PERU PERU + GYM + WEEKEND AFFAIR

WO 20.11 ∞ ROCK / JAZZ

THE HELIOCENTRICS SUPPORT: 74 MILES AWAY ‘GEAR CHANGE’ I.S.M. DEMOCRAZY

VR 22.11

KRAAKPAND MUZIKALE REIS IN INTIEME CLUBSETTING MET O.A.

VENUS IN FLAMES

DIM 01 DEC

MAGMA

MER 04 DEC

MAGIC MALIK + SUPERPOZE

36

Earteam Pearl Jam

‘Lightning Bolt’ Monkey wrench/Universal

Tweeëntwintig jaar na de release van ‘Ten’ wordt het tiende album van Pearl Jam op ons afgevuurd. Een ander geluid? Nee. Kraait daar een haan naar? Bijlange niet! ‘Lightning Bolt’ is een rasechte Pearl Jam-plaat en klinkt daarom al bij de eerste luisterbeurt vertrouwd. ‘Mind Your Manners’ is duidelijk uit hetzelfde hout gesneden als het uit 1994 daterende ‘Spin The Black Circle’ en dat kunnen we alleen maar toejuichen. Vurig en razendsnel maant het ons aan tot orde en keurig gedrag. Als een windhoos die passeert voor je het goed en wel beseft. Met ‘Sirens’ voegt Eddie Vedder opnieuw een prachtige ballad aan zijn repertoire toe. Het nummer doet de emmer der schoonheid lyrisch weer eens overlopen, schreeuwend om eeuwige liefde. ‘Getaway’ en ‘Lightning Bolt’ bewijzen dan weer het best dat dit album niet moet onderdoen als het op pure rock aankomt. ‘Infallible’ klinkt het meest vernieuwend en gek genoeg ook het aanstekelijkst. Het is een trage, ingetogen rocksong, constant aan hetzelfde tempo en boordenvol passie. Maar de vreemdste eend in de bijt is ongetwijfeld ‘Sleeping By Myself’ dat twee jaar geleden al op ‘Ukulele Songs’ verscheen, het tweede soloalbum van Vedder.

Het nummer krijgt op ‘Lightning Bolt’ een meer Pearl Jam-achtige toets, maar voelt nog steeds aan als een exotische opklaring tijdens een heerlijk onweer. ‘Lightning Bolt’ klopt. De mannen van Pearl Jam moeten nog lang niet op pensioen. (pl)

Shantel ‘Anarchy + Romance’ Essay

Achter Shantel gaat de Duits-Roemeense Stefan Hantel schuil. In de jaren ‘90 gooide hij hoge (commerciële) ogen met zijn downtempo, vond en passant mee balkan beats uit en bracht daarna nog verschillende prima conceptalbums uit. En nu heeft de man het roer opnieuw helemaal omgegooid; op ‘Anarchy + Romance’ kiest hij resoluut voor het songwritergebeuren met beats op de tweede rij (de hele plaat bevat welgeteld één sample).

Niet dat je je aan een intimistische songwriterplaat moet verwachten want pakweg ‘All The Glamour Has Gone’ is een onvervalste vloervuller en de feestelijke blazers, skagrooves en andere danspret zijn opnieuw alom aanwezig. Andere hoogtepunten zijn het warme ‘Ghost Town’, ‘No More Butterflies’, ‘Lenny Soda’ (met Emma Greenfield), een geslaagde cover van ‘Letkis’ (met Ronnie Orkesteri Kranck) en ‘Slow Down’. Ook de bonus remix mag er best wezen en dus zeggen we: merci Shantel! (mb)

Sights & Sounds ‘Silver Door’ Pure Noise Records

Het gebeurt weinig dat een plaatje met zoveel kitsch zo’n verslavende werking heeft. Sights & Sounds uit Canada is een project van leden van Figure Four, Getaway en Sick City, aangevoerd en –gevuld met de zangpartijen van Andrew Neufeld – jawel, de vocalist van Comeback Kid. Een uiteenlopende groep muzikanten die probeert om een soort van hybride rock te creëren met elementen van stadionrock, indie-emo-post-rock, wat jazzy loungy ondertonen hier en daar, en de onmiskenbare vocalen, harmonieën en rock-koor-bombast van Andrew Neufeld.

Het klinkt als iets wat alleen maar fout kan gaan en toch. ‘Silver Door’ is catchy, meezingbaar, stevig maar verteerbaar en gewoonweg geslaagd in zijn opzet! (dg)

Patrik Skoog ‘Exit Earth’ Third Ear/Pull Prox y

De naam Patrik Skoog doet mogelijk niet al te veel belletjes rinkelen, maar als u weet dat de man in een parallel universum door het nachtleven gaat als Agaric, hebben we hopelijk toch even uw aandacht te pakken. De housebeats van Agaric blijven bij Patrik Skoop doorgaans in de kast, om plaats te maken voor

techno die schippert tussen spaced out synths, hoekige en minimalistische beats, diepe en dreunende bassen en ophitsende effecten en loops. Het levert een pak puike tracks op en het siert Patrik Skoop dat hij een behoorlijk vernieuwend geluid laat horen. Worden sommige songs nog losgelaten met de voet op de rem, daar waar Skoop doordrukt, wordt met scherp geschoten! Het redelijk fabuleuze ‘Saturnian Acid’, het denderende duo ‘Voyager 1’ en ‘Voyager 2 en het springere ‘Stay In Orbit’ zijn dan ook slechts een greep uit al het lekkers dat Exit Earth’ voor u in petto heeft! (mc)

Sleigh Bells

jaar geleden kruiste zijn pad dat van Rizan Sa’id, een Syrische Koerd die Souleymans traditionele muziek een elektronische injectie gaf. Samen maakten ze furore in het bruiloften-circuit en werden in 2004 uiteindelijk ook opgepikt door het westen. Bijna 10 jaar later is er eindelijk een volwaardig debuutalbum, en dat was niks te vroeg. De inmiddels bijna 48-jarige Syriër debuteert met de energie en het enthousiasme van een jong veulen, wat van deze ‘Wenu Wenu’ een uiterst aangename en aanstekelijke plaat maakt. Feestjeuh! (mc)

Spain

‘Bitter Rivals’

‘The Morning Becomes Eclectic Session’

Luck y Number

Glit terhouse Records

Een nieuw Sleigh Bells-album, een nieuw geluid? Nee hoor. Maak je maar klaar voor alweer een explosieve trip zonder gelijken. Het recept waarmee Sleigh Bells in 2010 voor het eerst dood en verwoesting zaaiden, blijft intact: razende gitaren, overstuurde gabberbeats en het cheerleadergeschreeuw van zangeres Alexis Krauss.

Dit zou de ideale soundtrack zijn voor een idiote Japanse videogame waarin kortgerokte schoolmeisjes tot de tanden gewapend ten oorlog trekken. We hebben alles uitgekamd, maar er valt geen grammetje subtiliteit te vinden op ‘Bitter Rivals’. Na hun iets cleanere tweede album gooien Sleigh Bells opnieuw alle compromissen overboord. Hoe lang kan dit recept nog blijven verrassen? Geen flauw idee. Is dit de beste Sleigh Bells-release? Zeker niet.

Hebben we ons geamuseerd? Elke keer opnieuw. (dm)

In afwachting van nieuw werk van Spain en de twee geplande concerten in België (8 en 9 november), kunnen we ons verlekkeren aan een live-sessie, opgenomen voor KCRW radio in Californië. Zeven slowcore Spain-klassiekers staan er op het plaatje. Josh Haden krijgt voor de songs ‘Walked On Water’, ‘Only One’ en ‘Spiritual’ ondersteuning van zijn zusjes Petra, Tanya en Rachel en voegen zo bij de toch al goddelijke songs nog wat engelenzang. Hopelijk zijn ze ook van de partij op 8 en 9 november. Dat zouden wel eens een onvergetelijk avondjes kunnen worden. (ow)

Omar Souleyman ‘Wenu Wenu’ Ribon Music/V2 Records

‘t Is niet al kommer en kwel dat ons vanuit Syrië bereikt. Omar Souleyman was al geruime tijd bezig om een soort van cultstatus te ontwikkelen in Europa en de VS met z’n mix van dabke – Syrische dansmuziek, traditionele volksmuziek en vette beats en synths. De Shaabi Street Music die daaruit voortkomt leent zich uitstekend om feestende menigten juichend en dansend de nacht in te sturen en deze ‘Wenu Wenu’ is dan ook een 7 nummers durende ode aan het leven. Om het makkelijk te omschrijven doet Omar Souleyman met het Midden Oosten wat Balkan Beat Box doet met de Balkan, al doen we zo misschien afbreuk aan de verdienste van de man. Zo’n 18

Special Request ‘Soul Music’ Houndstooth

Het motto van Paul Woolford tijdens het maken van Special Requests ‘Soul Music’?

“No rules”, aldus de houseveteraan, die zich voor deze excellente plaat stevig liet inspireren door de legendarische Britse piratenradio’s. Wie mee aan boord stapt op Woolfords muziekschip, wordt alvast om de oren geslagen met lome housebeats die tergend traag voortkabbelen en zich een weg banen doorheen de minst toegankelijke plekken van de diepe oceanen. Meer Noordzee dan pakweg Middellandse Zee dus, en toch zijn wij verslaafd aan dit plaatje. Toegegeven: Woolford kiest nooit voor de makkelijke weg, en zijn tracks zijn volstrekt ondansbaar, maar er zijn maar weinig elektronicaplaten die ons dit jaar al zo’n beklemmend en – contradictorisch genoeg – uitgelaten gevoel wisten te

bezorgen als Special Requests ‘Soul Music’. Behouden vaart! (wd)

Splitter ‘Thea’ Finaltune Records

Amper 19 jaar en toch al vier albums de wereld ingestuurd. De laatste nieuwe van Splitter werd ‘Thea’ gedoopt en staat vol langzame beats. We kunnen de Duitser in dezelfde schuif als Trentemøller en Paul Kalkbrenner steken, ook al maakt hij af en toe uitstapjes richting Thom Yorke, zoals met ‘Burnout Syndrome’ en vooral ‘The First December’. Denk aan Radiohead anno ‘Kid A’. Een logische live-favoriet zou ‘Trabantenstadt’ – mooie verwijzing naar Berlijn – kunnen worden. Het nummer kruipt in je bloed en zet je met een zachte piano en dreigende beat aan het dansen.

Opzoek naar een plaat om een drukke stad op je dooie gemak te doorkruisen?

Dan is ‘Thea’ wat je zoekt. (pl)

Superhumanoids ‘Exhibitionists’ Innovative Leisure

Uit de serie groepjes die op basis van enkele nummers (internet)bekendheid verwerven voordat ze nog maar een album uit hebben, hebben nu Superhumanoids de grote stap gezet. Het trio heeft tien nummers op een schijfje gegooid en Een Album uitgebracht, met daarop een alomtegenwoordige, smachtende 80’s stroperigheid met teksten over liefde die was, is, of niet is. ‘Exhibitionists’ staat vol dromerige pop voor wanneer de zon de maan achterna gaat, in een formule van brave onder-de-drie-minuten nummers volgens vers-refrein-vers-patronen met een batterij aan synthmodaliteiten en reverb-effecten op z’n M83’s. Helaas krijgen door de korte duur van de nummers de vaak goede ideeën geen kans om volledig te ontplooien. Net op het punt dat Superhumanoids hun brave pop in een andere klasse kunnen laten spelen, besluiten ze dat het wel goed geweest is en houden de nummers abrupt op. Check ‘Too Young For Love’ en ‘Do You Feel That’. (sn)

Tides From Nebula ‘Eternal Movement’ Long Branch Records

De laatste maanden vindt veel post-rock en -metal zijn weg naar onze redactie.

Buiten het feit dat op zulke platen meestal niet gezongen wordt, de gitaren een fijnmazig net van melodieën en power weven, en er al eens wat elektronica door-

rand a e W donderdag 7 november

Giant Giant Sand + the deSoto CauCuS vrijdag 8 november

o

/pop d k c

e

LLoyd CoLe

r

donderdag 14 november

Vieux Farka tourĂŠ zaterdag 30 november

Cube diStriCt

the oppoSiteS

ManuCCii, MC Fit upbeat & MiCkey houSe, popr3b3L & thoMaS eStro... vrijdag 6 december

SCott Matthew + LoVe Like birdS

zaterdag 7 december

GabrieL rioS + hydroGen Sea

zaterdag 14 december

FLyinG horSeMan + Few bitS

zaterdag 25 januari

radio Modern

Feat. the reVoLutionaireS DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

38

Earteam Vatican Shadow

‘Remember Your Black Day’ Hospital/N.E.W.S.

Toch een heel klein beetje angstaanjagend, de recente golf bleke jongens die de duisternis omarmen als was het een warme knuffel. Met ‘Remember Your Black Day’ mag Vatican Shadow zonder blikkend blozen aanschuiven bij notoir zwartgallige collega’s als Raime, Demdike Stare en The Haxan Cloak. Modern elektronisch vagevuur, opgetrokken uit dood, verderf en onheil. Dat is ook de weinig behaaglijke insteek op de eerste volwaardige langspeler van Dominick Fernow, in de diepste kerkers van het onderwereldje ook bekend van Prurient, Cold Cave en Rainforest Spiritual Enslavement. Met albumtitel ‘Remember Your Black Day’ herinnert Vatican Shadow z’n Amerikaanse landgenoten aan het onfrisse militaire uitje in Irak, door middel van weinig hitlijstgevoelige titels als ‘Contractor Corpses Hung Over The Euphrates River’. Nou. Het horror-gehalte ligt aanvankelijk minder hoog dan bij het hogervermelde The Haxan Cloak – remember het gitzwarte slachthuis-vertier op ‘Excavation’, met voorsprong de meest sensationeel-weerzinwekkende plaat van het afgelopen jaar. Daar komt verandering in ter hoogte van ‘Enter Paradise’, halfweg het album. Een gortdroge knockout-beat en een opruiende metal-gitaar trekken een haag van prikkeldraad op, messcherp en onontkoombaar. Drones cirkelen als gieren in de lucht, aangestuurd door de exponentieel aanzwellende, apocalyptisch-industriële noise van de titeltrack – een meesterwerk. En dan slipt er eentje binnen langs de grote poort, met een bomgordel rond de lenden. Kaboem. (fp)

heen gedraaid wordt, is het moeilijk om duidelijk te maken waarover het gaat. Zo ook bij deze fijnzinnige Polen van Tides From Nebula. Prachtige wegdroommuziek voor rockliefhebbers, dat is zowat de beste manier om dit te beschrijven.

Mooie gitaarmelodieën, soundscapes die donker maar niet al te brutaal zijn, en een plaat die je heel de dag op repeat kunt zetten zonder je te ergeren. Meer moet dat niet zijn. (dg)

Lobi Traoré ‘Bamako Nights - Live At Bar Bozo 1995’ Glit terbeat/V2 Records

Mali-blues zanger/gitarist Lobi Traoré overleed drie jaar geleden op 49-jarige leeftijd. Hij liet ons vijf studio-albums na waaronder zijn opmerkelijk debuut ‘Bambara Blues’ (1991) en het overweldigende ‘Bamako’ (1994). Er zijn echter ook een aantal minder bekende live-opnames van hem uitgebracht, onder andere deze ‘Live At Bar Bozo 1995’. Bar Bozo was in de broeierige hoofdstad Bamako een legendarische nachtclub en één van de weinige plaatsen waar een band kon optreden. 1995 was ook de periode waarin Lobi Traoré zeer populair was. Je hoort hier Lobi Tarorés Afrikaanse blues op het thuisfront voor eigen publiek, in vol ornaat met zijn charismatische zang, zijn typische gitaarsolo’s en de enthousiaste reacties van het publiek. De helft van de nummers zijn uiteraard wat langer (acht à negen minuten). Dit is een uniek tijdsdocument met onder andere live-versies van ‘Ni Tugula Mogo Minko’, ‘Banani’ en ‘Dunuya’. Dat alles in een goeie klankkwaliteit. Een schijf hopelijk niet alleen voor de die-hards van de Mali-blues. (md)

Turin Brakes ‘We Were Here’ Cooking Vinyl

Turin Brakes? De groep die bij the new acoustic movement werd gerekend toen debuut ‘The Optimist LP’ verscheen in 2001 is twaalf jaar later vooral een band die niet krampachtig op zoek gaat naar een nieuw gezicht. The next big thing zullen Olly Knights en Gale Paridjanian wel nooit meer zijn en dan kan je maar beter doen waar je oprecht goed in bent: een verzorgde, fris gewassen britpopplaat opnemen die geen afbreuk doet aan de huisstijl. Business as usual dus op ‘We Were Here’: gelaagde, nogal gepolijste songs en af en toe folkpop die sober is van snit. Niets mis mee.

Wereldschokkend is dat toegankelijke huwelijk tussen Crowded House, Ryan Adams en een enkele keer Pink Floyd

(‘Blindsided Again’) echter niet. Mooi afgelijnd maar bij momenten een nogal braaf en saai album. (bvm)

Tythe ‘& Also With You’

van Crass en in die tijd zelfs compleet not done, Pink Floyd en King Krimson godbetert, en vindt dus dat het uiteindelijk toch beter bij een leuk demootje had gebleven.

The Vs

Sunday Best Recording

‘The Vs’

Etherisch en weids. ‘& Also With You’ is een album dat mikt op het universum. Waar je bij opener ‘Alpine Dawn’ nog twijfelt tussen de schoonheid van IJslandse gebergtes en de kitch van een elfjesgrot in de Efteling gaat het vervolg enkel in stijgende lijn.

‘Totem Poles’ is een euforische dancetrack.

‘Summerbelly feat. Merz’ zou – indien een half jaartje eerder gereleaset – kunnen meedingen naar alternatieve zomerhit van het jaar (checken die handel!). Evengoed weet Tythe - het pseudoniem voor Julian Peck uit Londen - desolate techno te combineren met rijke feeëriek (‘Sabreteeth’ ) en een funky hiphopfeel te brengen in Boards Of Canada-soundscapes (‘Dream Sequence’). Niet altijd even fijnzinnig qua klankkeuze – af en toe klinkt ‘& Also With You’ wat kil digitaal – maar even vaak lekker catchy en bruisend. (dw)

2419 Record Label

Adrian Utley’s Guitar Orchestra ‘In C’ Invada Records/Cargo Records

Gitaarorkesten. Dat was ook weer even geleden. Ditmaal is het Adrian Utley (zie ook Portishead) die 24 gitaren, een klarinet en een orgel op de been brengt om het stuk ‘In C’ van ene Terry Riley te spelen. Verwacht je aan een langgerekte trip die minutieus blijft opbouwen tot een climax die er nooit echt komt, ook al voel je dat ie er elk moment zit aan te komen.

Geen probleem. De innige verstrengeling van al die gitaren werkt op zich al bijzonder hypnotiserend, en dat een uur aan een stuk. Eentje voor de fans van abstract gitaarwerk dus. (eb)

Vex Ruffin ‘Vex Ruffin’ Stones Throw/V2 Records

Getekend bij Stones Throw aan de hand van een ongevraagde demo. Zo goed of gewoon een lucky bastard? (boo) is er nog niet helemaal uit. Enerzijds is z’n eerlijkheid, onkunde en minimalisme bijzonder schattig en ontwapenend in deze tijden van overproductie. Anderzijds hadden we er na 5 tracks al wel genoeg van.

Gewapend met een sp303-sampler (afgekeken van Madlib) en weinig zangtalent brengt hij monotone punkhop, die met enige fantasie raakpunten heeft met Suicide en Basement 5. Sommige zullen hier dol op zijn, (boo) was echter meer fan

De hoes oogt dubbelzinnig: vooraan een natuurhoekje, achteraan een stadsdecor.

Muzikaal zorgen deze Nederlanders op hun debuut aanvankelijk eveneens voor welomlijnde verwarring. “This ain’t a cowboy song, it’s just a way to get along” klinkt het in de openingstrack terwijl de countryen americana-link overduidelijk is. Zo blijft het nog eventjes. Rustige luisterliedjes gebracht met gitaren, bas en drums en her en der een extra accent aan de hand van mondharmonica of trompet. De erfenis van de prille Neil Young en The Byrds is nooit ver af, zij het zonder dat psychedelisch kantje. The Vs hebben duidelijk ook naar The Beatles geluisterd (‘Larry’s Lament’, ‘The Message’). Een paar keer wordt het adrenalinegehalte opgedreven en klinken de Nederlanders dan weer als een mix van Talking Heads, Jonathan Richman en Sean Tyla. Fraai debuut met genoeg potentieel om een vervolg te rechtvaardigen. (gtb)

Dean Wareham ‘Emancipated Hearts’ Sonic Cathedral Records

Dean Wareham kennen we nog van bij o.a.

Galaxie 500 en het zwaar miskende Dean & Britta. Met dit laatste duo trad hij in de sporen van Nancy Sinatra & Lee Hazlewood. Britta Phillips is er niet meer bij maar de Lee Hazlewoodconnectie blijft gelukkig wel dankzij die fluwelen stem en wederom heel donker maar sfeervol geproducete nummers met veelzeggende titels als ‘Love Is Colder Than Death’, ‘Living Too Close To The Ground’ en ‘The Deadliest Day Since The Invasion Began’. De Oosterse psychedelica van ‘Emancipated Hearts’ sluit hier perfect bij aan, evenals zijn versie van ‘Air’, gelicht uit het repertoire van de legendarische The Incredible String Band.

Dean Wareham bewijst nog eens dat hij een meester is in het pennen van nummers die langzaam maar zeker onder je huid kruipen. Tip van de maand. (gtb)

Matthew E. White ‘Big Inner: Outer Face Edition’ Domino/PIAS

“Opkijken naar Washington Philips, Allen Toussaint, Jorge Ben, Jimmy Cliff, Isaac

Hayes en Randy Newman maar er toch in slagen zo veel mogelijk epigonisme te vermijden. Matthew E. White doet het en kleurt zijn (funk)soul en gospelpop laidback en sierlijk in met blazers, strijkers en extra koortjes.” Dat schreven we eerder dit jaar over ‘Big Inner’. Die debuutplaat is nu heruitgebracht met ‘Outer Face’ als bonus, een nieuwe ep die ook apart verkrijgbaar is op 12” vinyl. De zachtmoedige toets van ‘Big Inner’ is er nog altijd dankzij stemmige koortjes en strijkers maar de blazers bleven deze keer in de kast en White legde zichzelf op geen gitaar te spelen op ‘Outer Face’. Een open en licht groovende sound is het knappe resultaat. (bvm)

Jonathan Wilson ‘Fanfare’ Bella Union/PIAS

“Je platen zijn te lang”.

Jonathan Wilson krijgt het vaak te horen maar voor de Amerikaanse zanger/gitarist/producer is zijn lak aan een bondig verhaal gewoon een manier om dubbele vinyl-albums te releasen. Volledig in de geest van de jaren zeventig, dus. Net als de muziek op ‘Fanfare’, de opvolger van zijn alom geprezen solodebuut ‘Gentle Spirit’. De Laurel Canyon-sound is opnieuw prominent aanwezig maar Wilson gaat iets breder. Sommige nummers schreef hij samen met folklegende Roy Harper en een indrukwekkende cast muzikanten werkte mee aan ‘Fanfare’. Graham Nash, David Crosby, Jackson Browne, Josh Tillman, Patrick Sansone (Wilco), Taylor Goldsmith (Dawes) en Mike Campbell en Benmont Tench van Tom Petty And The Heartbreakers: perfecte medestanders op een album dat met veel vakmanschap, aandacht voor een warme sound en kennis van de klassiekers is gemaakt.

Een Steinway piano was volgens Wilson de kern van de muziek maar ‘Fanfare’ is uiteindelijk een rijkelijke gearrangeerde plaat geworden. Een enkele keer te doordeweeks (‘Love To Love’) of te clean funky (‘Fazon’), dan weer pakkend bombastisch (‘Fanfare’, ‘Future Vision’) en vooral recht in de roos. Mikkend op de Marakash Express van Crosby, Stills & Nash, de zoetheid van Pink Floyd, de feel van Dylan en The Grateful Dead en het hart van Neil Young (‘Illumination’ kon zo op ‘Everybody Knows This Is Nowhere’ staan). Retro? Jazeker, maar heel goed gedaan. (bvm)

De plaats voor actuele muziek Duinkerken

Oct. Nov. Déc.

Z. 02 November Carte blanche voor

Z. 09 November Hip Hop Dayz

UNNO + POMRAD

Seth Gueko + SLIMANE

(aftershow) hip hop / electro funk

rap / hip hop

Z. 16 November Gore Night

Z. 30 November

Banane Metalik + The Lucky Devils

Barbatuques + ¡ Sensacional ! opvoeringen met bodypercussie

rockabilly / psychobilly

Z. 07 December

V. 13 December

Heymoonshaker + John Fairhurst

Lescop + Aline

blues + master class beat box met dave crowe

Z. 14 December

Dagoba + Hypno5e metal / post-hardcore

pop / rock

Z. 21 December

GiedRé + De Saturne aardse troubadours en chansonniers

Z. 28 December

4 PLAATSEN / 4 CONCERTEN Slotfeest van Dunkerque 2013

KUNSTENCENTRUM STUK LEUVEN | WWW.STUK.BE | 016 320 300

www.4ecluses.com

28 10 21 11

THE ANTLER KING GRATIS CAFÉCONCERT

FLYING HORSEMAN &

LE COLISÉE

22

WOLF PEOPLE & SPOOKHUISJE

23

ANTON WALGRAVE

11

11

27 11

&

KISS & DRIVE

MOONFACE &

SUPERHUMANOIDS

06.11 12.11 20.11 21.11 30.11 19.12 14.01

The Valerie SolanaS The anTler King WanneS Capelle Sam amidon maïa Vidal hanne huKKelberg Solo oliVier libaux

(nouVelle Vague) – unCoVered QoTSa 12.02 renée – eefje de ViSSer CheCk www.arenbersChouwburg.be voor het volledige Club-programma!

Arenberg | Openluchttheater Arenbergstraat 28 | 2000 Antwerpen ticket@arenbergschouwburg.be

SOLDIER’S HEART

01.11 02.11 20.11 30.11 14.12

CC Nova - Nazareth Rock Off - Zedelgem Autumn Falls @ Botanique - Brussel JC Juvenes - Zele Glimps @ Handelsbeurs - Gent

AUSTRA + CRIME

06.11 Botanique - Brussel

PING PONG TACTICS

07.11 JH Tongeluk - Ganshoren

STADT

08.11 De Kreun - Kortrijk 05.12 De Casino - Sint-Niklaas

LISA GERMANO

09.11 Muze - Heusden-Zolder

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT

09.11 Snuffel - Brugge

NILS FRAHM + CHANTAL ACDA

13.11 14.11 15.11 16.11

De Roma - Antwerpen 30CC - Leuven CCHA - Hasselt CC De Spil - Roeselare

ÓLAFUR ARNALDS + LAMBERT

15.11 Het Depot - Leuven 16.11 Cactus Club @ MaZ - Brugge

FAI BABA

16.11 4AD - Diksmuide

PHOSPHORESCENT

17.11 Crossing Border - Antwerpen

BATHS

20.11 Autumn Falls @ Botanique - Brussel

SCHWERVON!

18.11 Café Video - Gent 22.11 Kraakpand @ Handelsbeurs - Gent

CALIFONE + EMILY WELLS

28.11 Autumn Falls @ Botanique - Brussel

MADENSUYU + TUGRUL & HASAN

28.11 Autumn Falls @ AB - Brussel 29.11 Handelsbeurs - Gent 06.12 4AD - Diksmuide

TONY DEKKER

28.11 4AD - Diksmuide 30.11 Autumn Falls @ Klein Mercelis Theater - Bxl

TERAKAFT

29.11 4AD - Diksmuide 30.11 Autumn Falls @ Beursschouwburg - Bxl

SCOTT MATTHEW

29.11 Autumn Falls @ Botanique - Brussel 01.12 Cactus Club @ MaZ - Brugge 06.12 De Warande - Turnhout

THE BELLE GAME

29.11 Autumn Falls @ Botanique - Brussel

SX + CHILDREN OF THE PALACE

30.11 C-Mine - Genk

PICK A PIPER + DAUGHN GIBSON + EAUX

30.11 Autumn Falls @ Botanique - Brussel

J.C. SATAN + CHEAP TIME + THE WYTCHES

30.11 Autumn Falls @ Atelier 210 - Brussel

TEHO TEARDO & BLIXA BARGELD + ESMERINE + DAAU + CHANTAL ACDA

40

comp iled

V/A ‘Global Player Soundtrack’ Suol

En toen vielen alle stukjes van de puzzel op z’n plaats, wanneer Paul Kalkbrenner in 2008 hoofdrol en soundtrack van de fictieve – nou ja – en uiterst succesvolle drugs-‘ntechnoprent ‘Berlin Calling’ inpalmt. Van undergroundheld naar superster, in één ruk. Mede dankzij: jarenlange, noeste nijver, een stel uitmuntende clubtracks en de vocals van z’n broertje Fritz op doorbraakhit ‘Sky And Sand’.

De man verdient ‘t, maar sta ons toe te zeggen dat de magie sindsdien ietwat verschwunden is, via gemiddeld tot matige albums als ‘Icke Wieder’ en ‘Guten Tag’. Tijd dan voor ‘Global Player’, de gloednieuwe prent van ‘Berlin Calling’-regisseur Hannes Stoehr. De film heet een lichtironisch, Duits generatiedrama in tijden van economische globalisering. Voor z’n soundtrack laat Stoehr vers gerief invliegen van Paul en Fritz Kalkbrenner, al dan niet in samenwerking met arrangeur Florian Appl. De film zagen we nog niet, maar we nemen aan dat de elektronische klankband van Kalkbrenner-makelij het zaakje voorziet van een onverwacht toefje extra touch. Noch Fritz, noch Paul – die achter de knoppen steeds meer naar elkaar toegroeien – halen op ‘Global Player’ straffe stoten uit, maar genietbaar is ’t wél. (fp)

V/A - Mathias Kaden ‘Watergate 14’ N.E.W.S.

Het Berlijnse broertje van de infame Fabric-club-meetsmixreeks heet Watergate. De beroemde danstempel aan de oevers van de Spree zet bij deze z’n veertiende mixcompil in het uitstalraam, smetteloos aaneengeregen en uiterst zorgvuldig in de opbouw. Geheel in lijn met de huisstijl bulkt de passage van Mathias Kaden van all things house, van minimaal over soulful tot latino-infused.

Featuring: een pleiade van bekend en minder bekend volk: DJ Koze feat. Apparat, Ron Trent, Ricardo Villalobos, Motor City Drum Ensemble, The Mole en Todd Terry. Een vakman, die Kaden. (fp)

V/A ‘Kitsuné Maison Compilation 15’ Kitsuné

Mooie tradities zijn er om gerespecteerd te worden. Dus brengen die lui van Kitsuné nog maar eens een immer fraaie verzamelaar uit, met materiaal van de jonge veulens uit hun stal. Toch sluipt er stilletjes een nieuw accent in de compilaties van het Franse label. Steeds vaker leveren ze een prachtige blauwdruk van het veranderende klimaat van de popmuziek. Soms glitchy, soms eighties, maar steeds volstrekt genietbaar en een klein feestje voor de oortjes. Dompel je dus maar onder in de kakelverse klanken van Chela, Techniques, The Swiss en nog anderen. Of hoe popmuziek nogmaals verre van dood is.

Integendeel zelfs. (kc)

V/A – Kele ‘Bloc Party Tapes’ !K7 Records

TY SEGALL + WHITE FENCE

Hangt er rond de toekomst van de band nog de nodige vraagtekens, dan verklaart deze mixplaat alleszins het muzikale DNA van Bloc Party. Toch volgens frontman Kele Okereke, die deze ‘Bloc Party Tapes’ zelf samenstelde. Dweept de man al langer met dansmuziek, dan zal het ook niet verwonderen dat hij een rits nummers koos, die vrolijk hoppen van grooves naar elektronica.

Genieten dus, met de garagevibes van Wookie, het lekkere ‘RIP Groove’ door Double 99 of straf spul van onder meer Tweak. Slechts enkele van de vele redenen waarom die songs van Bloc Party altijd volstrekt dansbaar klinken.

Sterke mixtape dus. (kc)

DONSO

V/A – Gesaffelstein

01.12 Autumn Falls @ AB - Brussel

BEAK>

01.12 Sonic City Festival - Kortrijk

KURT VILE & THE VIOLATORS + SCOUT NIBLETT

02.12 Autumn Falls @ Cirque Royal - Brussel

GIRLS AGAINST BOYS

04.12 4AD - Diksmuide 05.12 Autumn Falls @ Atelier 210 - Brussel 04.12 Autumn Falls @ Vk* - Brussel

14.12 De Casino - Sint-Niklaas more concer ts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be

‘I Love Techno 2013’ Lek troluv/N.E.W.S.

Zakken er binnenkort weer duizenden mensen af naar Gent voor een stevige portie beats, dan is dat volledig te wijten aan het alom geprezen ‘I Love Techno’. Om die kuitspieren al wat los te gooien en de goesting nog aan te wakkeren, mocht Gesaffelstein, de nieuwe chouchou van de Franse techno, wat tracks vakkundig aan elkaar draai-

en in een schijfvorm gieten. En als het een voorteken is, dan wordt het daar in Flanders Expo weer een zeer broeierige bedoening. Zalig billenkletsende elektronica die lekker blijft doorrazen, van lui als The Hacker, Djedjotronic, Creepy Autograph en de man zelf. Best te consumeren met wat fris bier en parelend van het zweet. I Love Techno dus. (kc)

V/A ‘Cocoon 32’ Cocoon Recordings/N.E.W.S.

Nieuwe compilatie van Cocoon die aanvankelijk nog de housy sfeer opzoekt, maar ook steviger en donkerder technovoer laat aanrukken om sporadisch ook onderkoelde minimal in de pot te draaien. Ricardo Villalobos, Timo Maas, Gregor Trescher en Secret Cinema zijn de ususal suspects, terwijl ook Pig & Dan, Dominik Eulberg en Legowelt mee aan het feest gaan. Veelzijdige, maar weinig consistente compil die een goed overzicht biedt van wat Cocoon te bieden heeft. De meerwaarde mag u zelf ontdekken… (mc)

V/A - Rhadoo.

‘Fabric 72’ Fabric/N.E.W.S.

De 72ste in de Fabric-reeks focust gretig op opkomend geweld uit Midden- en Oost-Europa: Adrian Niculae, Yourayo, Wulf n’ Bear, Vlad Caia en Dragosh zijn de leveranciers van dienst. 17 tracks die de liefhebbers van schuifelende beats en synths, springerige midtempo beats en knisperende electro en folktronica op hun wenken bedienen. (mc)

V/A - ‘Luke Vibert ‘Nuggets 3’ Lo Recordings

Elektronicagod Luke Vibert dook deze derde ‘Nuggets’ in de archieven van Bruton Music, een label dat zich tijdens de jaren ‘70 en ‘80 specialiseerde in spaced-out funk en instrumentale disco waarbij natuurlijk de nodige synthesizers niet mochten ontbreken; Shaft en Starsky & Hutch zijn dan ook nooit ver weg, maar dat kan ook gezegd worden voor pakweg het gevoel dat je met Giorgio Moroder en een stel krautrockers op de Love Boat zit. Tel daar een paar echte, obscure pareltjes bij en je krijgt een bijzonder leuk plaatje. (mb)

V/A ‘Red Hot + Fela’ Knit ting Factor y/PIAS

Op deze verzamelaar brengt een resem prima muzikanten een ode aan Fela Kuti. Op zich is dat niet eens zo vanzelfsprekend omdat afrobeat nu eenmaal een genre met een heel eigen geluid is én omdat Fela Kuti de absolute grootmeester van het genre was. Toch zijn ze daar wonderwel in geslaagd – opnieuw, want dit is alweer de tweede tributeplaat. Soms zijn de resultaten misschien wat voorspelbaar (zo neemt Tony Allen - de drummer van Fela - heel origineel zijn eigen ‘Afro-Disco Beat’ opnieuw onder handen), te gemakkelijke oorsnoepjes of zelfs “Afrowat? Whatever, we doen er wel iets mee”, maar even vaak krijgen we prima muziekjes te horen. Denk maar aan de samenwerking tussen Angélique Kidjo, tUnEyArDs en Questlove die het vrouwonvriendelijke ‘Lady’ helemaal op zijn kop zetten, of aan de bijdrages van Stuart Bogie (Antibalas) en dan met name zijn samenwerking met Kronos Quartet. Een tikje wisselvallig kortom, maar zeker de moeite. (mb)

V/A ‘Americana 2’ Barely Breaking Even

Wat Gabriel Roth en Neal Sugarman met Daptone Records voor de soul proberen, doen Zafar Chowdhry en Mark Taylor voor de americana. Americana bricoleert met genres die diep in de ouderwetse Amerikaanse muziekgeschiedenis geworteld zijn. Een hedendaags jasje voor country, folk en bluegrass dus maar voor een ongetraind klinkt het gewoon als funk. ‘Americana 2’ bevat 16 tracks die een leuke kennismaking zijn voor elke americana-beginner met hier en daar een verborgen pareltje van onder andere Lucy Stone, Hal Bradbury en Steve Eaton. (pn)

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

CULTUURCENTRUM

01.11

Condor Gruppe & Tine Guns

Fr

15.11

Antoine Pesle

Fr

Public Service Broadcasting

08 11

RADIO MODERN

We

Polaroid Fiction

20 11

LLOYD COLE

20.11

Fr

29.11

Cut Copy + Shine 2009

23 11

LOS CHINCHES

Sa

30.11

Autumn Falls: Terakaft

01 02

SENNE GUNS + DE HELD

Fr

06.12

Wooden Shjips + The Cosmic Dead

08 02 TRIBUTE TO MARVIN GAYE

Su

15.12

Origami Classics

08 03 DELRUE

Fr

20-21. 12

28 03 NEW COOL COLLECTIVE

Sa

21.12

Liesa Van der Aa

04 04 RADIO MODERN

Fr

17.01

Sons Of Disaster

Sa

01.02

WWW.CULTUURCENTRUMMECHELEN.BE

CULTUURCENTRUM@MECHELEN.BE | 015 29 40 00 MINDERBROEDERSGANG 5 | 2800 MECHELEN

Beursschouwburg and AB get together

Bas Nylon

Imagine Jeurgd en Muziek

concerts

POSTIVAL OPTREDENS

WORKSHOPS

MUZIEK IN BEELD

TIPS & TRICKS

MOKER

ARNOBAND GITAARSOUND DRUMRECORDING VOCAL COACHING INLEIDING JAZZ

EXPO ALEX VANHEE EXPO PIXBYKRYZ DOCU

POPPUNT

modern jazz & grooves

FLYING HORSEMAN postpunkfolkblues

KING DALTON blues-jazzpower

‘the sound of belgium’

VIRTUELE KLANKTOUR

Rue A. Ortsstraat 20-28, Bruxelles 1000 Brussel

M E C H E L E N Seizoen 2013 - 2014

beursschouwburg .be

pop- en rockadvies

LIVE NATION management

PXL MUSIC opleidingen

SABAM auteursrechten DR.GUITAR probleempje?

BEO CheckOneTwo JONG GEWELD TIPS: Pieterjan Vervondel NoMobs

za 30 nov in CC De Grote Post Oostende

MUZIEKFESTIVAL INFO & TICKETS WWW.DEGROTEPOST.BE rifraf_25okt_c.indd 1

25/10/13 11:49

42

I Love Techno

9 november

Crossing Border 17 november

Flanders Expo, Gent

Breathe To The Beat, met die goeie raad kondigt I Love Techno opnieuw een dansbare editie aan. Op 9 november zwaait Flanders Expo in Gent weer zijn deuren open om je zweetklieren te testen en de benen even te strekken.

De aanwezigheid van vaste waarden als Laurent Garnier en Booka Shade is bij deze al verzekerd en de line-up wordt aangevuld door onder andere Disclosure, Baauer en Lazy Jay. De Australiërs van Knife Party maken dit jaar een “haunted house” van de Blue Room en nodigen Dillon Francis en Flosstradamus uit om hen te vergezellen. Klangkarussell speelt voor de gelegenheid nog eens ‘Sonnentanz’ en Martin Garrix zal met zijn zomeranthem ‘Animals’ ongetwijfeld hetzelfde doen. Onze eigen heren van Goose hosten dit jaar de Yellow Room en brengen Annie Mac, Gesaffelstein, DJ Falcon, The Bloody Beetroots, Digitalism, B, Miss Kittin en de jonkies van Compact Disk Dummies mee. Gesaffelstein is trouwens de man die dit jaar zijn naam op de officiële I Love Techno mix-cd mag zetten. Het festival zelf tipt voor deze editie Cashmere Cat, Cyril Hahn, Monsta, Breach en Dusky als nieuw talent om in de gaten te houden. Ademen op de beat is dus het beste advies dat je voor die nacht kan krijgen! Net als vorig jaar kost een ticket voor de jaarlijkse dance-hoogmis 56 euro en 96 euro voor een vip-behandeling. Meer weten?

Schuim www.ilovetechno.be af!

Arenbergschouwburg, Antwerpen

Nood om binnenkort nog eens je vertrouwde grenzen te overschrijden? Dan reserveer je best alvast een ticket voor Crossing Border. Je kan dit jaar opnieuw in de Arendschouwburg van Antwerpen terecht voor de vijfde editie van het literatuur- en muziekfestival. Deze keer wordt er het project The Graphic Novelists aan stripfanaten voorgesteld en leest Pepijn Lanen - beter bekend als Faberyayo van De Jeugd Van Tegenwoordig - een stukje uit zijn boek ‘Sjeumig’ voor. Wat muziek betreft, ziet de affiche er ook alweer op z’n minst indrukwekkend uit. Met John Grant en Lori Goldston, bekend van haar samenwerking met Nirvana, heeft het festival meteen twee kleppers te pakken. Daarnaast is er ook plaats voor de jonge rakkers van Swim Deep en revelatie Savages die er beiden hun debuut komen voorstellen.

RM Hubbert schuift ook aan om zijn nieuwe album ’Breaks & Bone’ aan het publiek te presenteren. Crossing Border heeft verder nog toppers op het menu staan zoals Aidan Moffat, Cate Le Bon, Caveman, Jenny Hval, Lucius, Phosphorescent (subliem op DOKGent, enkele maanden geleden), These New Puritans en Radical Face. Tickets voor een dag vol muzikale en literaire fijnproeverij kosten 25 euro en zijn enkel online te koop via www.antwerpen.crossingborder.nl of www.arenbergschouwburg.be

Miss Kittin

Blue Room

Red Room

Lazy Jay Parachute Youth Flostradamus Dillon Francis Martin Garrix Knife Party Monsta Jordy Dazz

Contestwinner 1 Studio Brussel Contestwinner 2 Fun Radio Wankelmut Friz Kalkbrenner (live) Nina Kraviz Laurent Garnier Marcel Dettmann Len Faki Chris Liebing

Green Room Bodhi Bakermat Disclosure (live) Dusky Klangkarussell Booka Shade (live) Duke Dumont Breach

Yellow Room Compact Disk Dummies (live) B Live Annie Mac Gesaffelstein (live) DJ Falcon The Bloody Beetroots (live) Digitalism Goose (live) Miss Kittin

Orange Room Faisal Cyril Hahn Cashmere Cat Jackson (live) Maxim (The Prodigy) Baauer Carnage RL Grime Yellowclaw (live)

Elektropedia Room A.N.D.Y Le Youth Claptone Kölsch ø [Phase]

Phosphorescent © Sebastian Mlynarski

La Zona Rosa

Club De Ville

Nathaniel Rich, Pepijn Lanen Lucius Vanessa Veselka, Jesús Carrasco, DBC Pierre Phosphorescent Les Murray, Deborah Levy, Claire Vaye Watkins John Grant Marnix Verplancke interviewt Patrick Dewitt These New Puritans

Swim Deep Radical Face Caveman Savages

Red Eyed Fly Dirk Leyman interviewt Pjeroo Roobjee Veerle Vanden Bosch interviewt Amity Gaige Cate Le Bon Kathy Mathys interviewt Ayana Mathis Jenny Hval Maria Vlaar interviewt Richard Russo João Ricardo Pedro, Emma Jane Unsworth, Nathan Filer Aidan Moffat

Continental Upstairs Graphic Novels – Moderator Gert Jan Pos: Willem, De Staliniski’s, Ben Katchor, Jaromír 99, Jaroslav Rudis Lori Goldston Michael Vandebril interviewt The Chronicles: Daphne Huisden, Sam Byers, Tatiana Salem Levy, Monika Kompaníková RM Hubbert

Autumn Falls 20 nov t/m 6 dec

Diverse locaties, Brussel

De zomer heeft zijn koffers gepakt, maar dat is niet erg, want de herfst brengt naast plassen en lage temperaturen ook Autumn Falls met zich mee. Dat betekent door de stad kuieren over een grond vol natgeregende, bruine bladeren, van het ene muzikale hoogtepunt naar het andere. Toutpartout, Buzz On Your Lips en Heartbreaktunes slaan de handen in elkaar en loodsen je van eind november tot begin december naar Botanique, Ancienne Belgique, Koninklijk Circus, de Beursschouwburg, Maison des Musiques, Vk*, Atelier 210, DNA en Kultuurkaffee voor een dampende kop muziek. Baths en zijn piano krijgen op 20 november de eer om in Botanique het festival op gang te trappen. Op 26 november luister je in Atelier 210 in het pikdonker naar ‘Ocean Songs’ van Dirty Three, gevolgd door een documentaire, en de 27ste speelt Electric Electric er met de lichten aan. Califone en Emily Wells staan een dag later op het podium van Botanique. Kurt Vile & The Violators trekken op 2 december naar het Koninklijk Circus en de schone Scout Niblett vergezelt hen. Ty Segall treedt ook dit jaar weer op. En Tony Dekker (Great Lake Swimmers) laat zijn band achter om een intieme set te brengen. Aan Belgen geen tekort: Madensuyu, Raketkanon, Deer, The Feather, Moutain Bike, DAAU, Chantal Acda, Soldier’s Heart, Péripherique Est, Mambo, Robbing Millions en Alpha 2.1 verdedigen onze eer in de hoofdstad. En daarmee is alles nog niet eens gezegd! Een Early Bird combiticket voor stuk voor stuk mooie herfstavonden kost 50 euro en per avond tel je tussen 7 en 16 euro neer. Bezoek www.autumnfalls.be voor meer info.

BAFANA AND BROMIN

08/11 Bal Van loppem, Eskimofabriek, Gent

COELY

13/12 Glimps Festival, Gent

CUSTOMS

01.11 65daysofstatic 02.11 de Legende 04.11 !!! + the herfsts 05.11 MorcheeBa 07.11 de JeUgd Van tegenWoordig ★soLd oUt★ 08.11 the eXciteMents 10.11 gaLaXie’s nightshift 11.11 depot café: sLeePers’ reign ★gratis★ 13.11 LoW 14.11 sPinVis 15.11 ÓLafUr arnaLds 16.11 ViLLagers 20.11 MintZKoV 21.11 the JiM Jones reVUe + Psycho 44

Teho Teardo & Blixa Bargeld

20 november Botanique: Baths, Soldier’s Heart

26 november Atelier 210: Blackout Sessions: ‘Ocean Songs’ by Dirty Three

27 november

Klein Mercelis Theater: Tony Dekker Botanique: Pick A Piper, Daughn Gibson, Eaux Le Brass: Blouse, Bosco Delrey

1 december

AB: Teho Teardo & Blixa Bargeld, Atelier 210: Electric Electric, Mambo Esmerine, DAAU, Chantal Acda

28 november AB: Madensuyu, Tugrul & Hasan DNA: Raketkanon, Deer Botanique: Califone, Emily Wells, The Feather

29 november Atelier 210: Alpha 2.1 DNA: Senser Botanique: Scott Matthew, The Belle Game, Robbing Millions Maison Des Musiques: Crystal Stilts

30 november Beursschouwburg : Terakaft Atelier 210: JC Satan, Cheap Time, The Wytches

2 december Koninklijk Circus: Kurt Vile & The Violators, Scout Niblett

4 december Vk*: Ty Segall, White Fence, Mountain Bike

5 december Atelier 210: Girls Against Boys

6 december Atelier 210: The Feeling Of Love, Périphérique Est, Tache Salle Rogier: Wooden Shjips, The Cosmic Dead

27.11 Ben L’oncLe soUL & MonoPhonics 29.11 toKiMonsta & Lefto 30.11 yoUngBLood Brass Band 02.12 yo La tengo 06.12 gLasVegas 09.12 depot café: dVKes ★gratis★ 10.12 sarah BLasKo 11.12 the rhythM JUnKs 16.12 VV BroWn 17.12 depot café: Joy WeLLBoy ★gratis★ 18.12 andy aLLo 19.12 20.12 21.12 hoMecoMing 22.12 X-Mas concerts

MiLoW

HET DEPOT

muziekcentrum Leuven

✪

06/12 MEC Staf Versluys, Bredene (try-out) 31/01 AB, Brussel

DE HELD

17/11 Zaal Rhetorica, Zottegem

DELV!S

02/11 Tente En Danse, Retie 07/11 KultuurKaffee, Brussel 09/11 Koninklijk Circus, Brussel (support Jamie Cullum)

FLIP KOWLIER

13/11 4AD, Diksmuide (try-out) 14/11 AB, Brussel 29/11 De Roma, Antwerpen 01/12 Vooruit, Gent

GABRIEL RIOS

02/11 CC Strombeek, Grimbergen 08/11 Arenbergschouwburg, Antwerpen 09/11 Liers Cultuurcentrum 13/11 C-Mine cultuurcentrum, Genk 14/11 CC Asse 16/11 CC Merksem 22/11 CC De Schakel, Waregem (sold out) 23/11 Stadsschouwburg, Sint-Niklaas 24/11 CC Het Bolwerk, Vilvoorde 28/11 CC Zoetegem, Zottegem 29/11 CC ‘t Vondel, Halle 30/11 De Velinx, Tongeren 06/12 CC Casino, Koksijde 07/12 De Warande, Turnhout 12/12 CC Stroming, Evergem 13/12 CC Mechelen 14/12 CC De Werf, Aalst

GANASHAKE

02/10 Stoemp Live, Brussel

‘T HOF VAN COMMERCE

31/10 TMF Coolsweat @ ISO, Izegem 02/11 Cactus Club @ MaZ, Brugge

HYDROGEN SEA

06/11 Café Video, Gent Tour support Gabriel Rios: 02/11 CC Strombeek, Grimbergen 08/11 Arenbergschouwburg, Antwerpen 13/11 C-Mine cultuurcentrum, Genk 14/11 CC Asse 16/11 CC Merksem 22/11 CC De Schakel, Waregem (sold out) 24/11 CC Het Bolwerk, Vilvoorde 28/11 CC Zoetegem, Zottegem 29/11 CC ‘t Vondel, Halle 30/11 De Velinx, Tongeren 07/12 De Warande, Turnhout 12/12 CC Stroming, Evergem 14/12 CC De Werf, Aalst

JOY WELLBOY

13/12 Decibelz @ Dommelhof, Neerpelt 14/12 Glimps Festival, Gent 17/12 Het Depot Café, Leuven

LILI GRACE

09/11 Cour & Jardin @ CC Diest 14/12 Glimps Festival, Gent

POMRAD

16/11 CC Strombeek, Grimbergen 13/12 Glimps Festival, Gent 14/12 Spiegeltent Groenplaats, Antwerpen 20/12 MIST @ Nijdrop, Opwijk 21/12 Snuffel, Brugge

ROLAND

01/11 De Casino, Sint-Niklaas 02/11 C-Mine cultuurcentrum, Genk 14/11 De Valkaart, Oostkamp 04/12 Staalkaart @ CC Luchtbal, A’pen 21/12 Spiegeltent Groenplaats, Antwerpen

SHAKARA UNITED

07/12 Spiegeltent Groenplaats, Antwerpen

SHERMAN

15/11 CC Stroming, Evergem 16/11 CC Lokeren 27/11 Cultuurcafe @ CC Wevelgem

TOURIST

29/11 De Roma, Antwerpen (support Flip Kowlier)

WINTHER

08/11 Take Over Festival, Berchem

www.hetdepot.be More bands, info & dates: BUSKER.BE

44

vrijdag 01 november

Hit The City 3 november Diverse locaties, Eindhoven Uitstapje over de grens plannen? Overweeg Eindhoven eens en pik onmiddellijk ook Hit The City mee! Op de eerste novemberzondag kan je terecht voor tal van exposities, een wolk van een literatuur programma en natuurlijk ook voor wat muzikaal genot. Daar zorgen de jongens van Tempels met hun psychedelica à la Tame Impala ongetwijfeld voor. Voor het iets hardere werk loop je beter langs bij Metz die er Canadese herrie brengen. Hit The City zelf belooft met Yuck het hoogtepunt van de dag. Naast al dat mannelijk geweld, zorgen Empress Of, Nadine Shah en het verse Wolf Alice voor een vrouwelijke toets.

Nog meer op het programma: Adam & The Relevants, Ocean View, Eagulls, Afterpartees, The Foreign Resort, Go Go Berlin, Glass Animals, Natural Child, Follakzoid en Schultz & Forever. Al deze acts staan verdeeld over diverse locaties in de binnenstad. Een kaartje voor al dit moois kost je 17,50 euro en een waaier aan informatie vind je op www.hitthecity.nl

Sonic City 30 nov t/m 1 dec De Kreun, Kortrijk

James Holden Eind deze maand verwelkomt De Kreun Beak> om de zaal twee dagen lang in een sonische stad veranderen. Beak> is het project van Portisheads Geoff Barrow dat de vorige editie mocht afsluiten, toen SUUNS de line-up samenstelde. Dit jaar is Beak> dus gepromoveerd tot curator van Sonic City en aan de affiche te zien, is dat een goeie zet. Zaterdag kleurt heel even zwart voor de psychedelische rockers van The Black Angels.

ADULT. voegt een scheut elektro aan die dag toe, OM experimenteert met metal en James Holden speelt een live-set. The Haxan Cloak, revelatie Forest Swords, Father Murphy, MXLX en Tourette treden ook nog op zaterdag aan.

De Duitsers van Camera schoppen zondag het festival weer op gang. Een dikke streep post-punk wordt geleverd door de vrouwen van Savages, terwijl Dirty Beaches een mix van rockabilly en lo-fi brengt. Pharmakon, Vex Ruffin, Thought Forms en ZZZ’s zijn ook uitgenodigd om over het podium te paraderen en Connan Mockasin werd als laatste aan de dag toegevoegd. Beak> sluit tot slot het festival zonder twijfel in schoonheid af. Een ticket voor zaterdag of zondag kost je 25 euro. Early Bird weekend tickets zijn al de deur uit, maar voor 37 euro kun je als lid van de Kreun twee dagen op Sonic City rondhangen. Gewone bezoekers tellen 40 euro voor een weekendticket neer. Meer info? Surf eens naar www.soniccity.be!

MS MR, Outfit; Nadine Shah, Alaska Gold Rush; Basia Bulat; Dominique A @ Botanique, Brussel, botanique.be Suede @ AB, Brussel, livenation.be Westtalent Voorronde @ JH Comma, Brugge, westtalent.be The Antler King, Tiger Lilli @ Vooruit, Gent, democrazy.be Soldier’s Heart @ CC Nova, Nazareth, toutpartout.be Roland & Mauro, Reena Riot @ De Casino, Sint-Niklaas DJ’s Dirk Da Davo, Chacha, Gore @ La Bodega, Bxl club-new-wave.be Condor Gruppe & Tine Guns @ Beursschouwburg, Brussel Alan Reed @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Inwolves @ N9, Eeklo, n9.be 65daysofstatic @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Agnes Obel @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be DJ Food, Nightmares On Wax @ Vooruit, Gent, democrazy.be Flying Horseman, Spookhuisje @ Cactus@MaZ, Brugge Falling Man, Natural Child, The Troublemakers @ 4AD, Diksmuide Float Fall, Soldiers Heart, I will, I swear @ Nova, Nazareth Monomyth, Zamora @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Queensrÿche @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Dez Mona @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

zaterdag 02 november Night Of The CD/LP Releases: Tall Boys, The Swampys, The Grave Brothers, Adios Pantalones, afterparty @ Trix, Antwerpen, drunkabilly.com Roland & Mauro, Reena Riot @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Sleepers’ Reign @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Motown Mama Choco Chanel, The Retronettes, DJ’s Gigolo’s In Retirement & The Modernists @ Vooruit, Gent Nightmares On Wax, Truenoys, Oohwee DJ’s @ Piaf, Antwerpen, wallysgrooveworld.com Soldier’s Heart @ Rock Off, Zedelgem, toutpartout.be Odelay!, Brett Summers, Gigolos In Retirement, Dilly Boys @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Pilod, Lighthousekeeper @ Sojo, Kessel-Lo, pilodband.com Public Service Broadcasting @ Charlatan, Gent, democrazy.be Warpaint, Horses @ AB, Brussel, abconcerts.be Westtalent Voorronde @ JH Den Couter, Poperinge, westtalent.be The Fureys And Davey Arthur @ De Werft, Geel, dewerft.be Spiritual Beggars, The Sha-La-Lees, Purson @ MOD, Hasselt Delv!s Tente En Danse, Retie, busker.be Editors @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be ‘t Hof Van Commerce, No Exp @ Cactus Club @ MaZ, Brugge Amanda Palmer & The Grand Theft Orchestra; Metz, Cheatachs; Louis-Jean Cormier @ Botanique, Brussel Beatbox @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Enablers, Poil, Live Footage, Joy As Toy @ Magasin4, Brussel De Legende @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Jaune Toujours @ Avelgem Flying Horseman @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Luke Winslow-King @ N9, Eeklo, n9.be Great Minds @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC Strombeek-Bever, busker.be Nightmares On Wax dj-set, Brassmonkeys @ Wallys Groove World, Antwerpen, wallysgrooveworld.com Raving George, Addergebroed; Dead Elvis, The Great Munzini &The Astonishing Sotos @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Radio Modern @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Unno, Pomrad @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Joyce Jonathan, June Bug & The Storytellers; Healer Selecta, Dj Joe Tex & Brother Jam, Ivan Le Terrible @ Aéronef, Lille, Fr Blackout Loadstar, Aphrodite, Black Sun Empire, ... @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl

zondag 03 november Vanessa Paradis @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Julia Holtern Lucrecia Dalt; The Dodos; London Grammar, Fyfe @ Botanique, Brussel, botanique.be Giant Giant Sand @ CC, Brugge, ccbrugge.be Palma Violets, The Growlers, Robbing Millions @ AB, Brussel My Bloody Valentine @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Hit The City: Metz, Yuck, Temples, Wolf Alice, Eagulls, Glass Animals, Nadine Shah, Empress Of, Föllakzoid, Ocean View, Natural Child, Schultz & Forever, Adam & The Relevants, Afterpartees, The Foreign Resort, Go Go Berlin... @ Effenaar, Eindhoven, Nl, hitthecity.nl

maandag 04 november Major Tom - a tribute to David Bowie @ Monk, Brussel, stoemplive.be Temples @ Botanique, , Brussel, botanique.be Kimya Dawson @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Billy Bragg, Kim Churchill @ AB, Brussel, abconcerts.be !!!, The Herfsts @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Cult @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Josh Ritter, Tift Merrit @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

dinsdag 05 november Josh Ritter, Tift Merritt; Shannon Wright, Sweet Jane @ Botanique, Brussel, botanique.be Tom Odell @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Morcheeba @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Lionell Beuvens Quartet, Splashgirl @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Daughter @ AB, Brussel, abconcerts.be Arve Henriksen @ CC Ha, Hasselt, cchasselt.be Limp Bizkit @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Outfit, Tresors @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

woensdag 06 november Parov Stellar Band @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Watsky & Wax @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Hydrogen Sea @ Video, Gent, busker.be The Valerie Solanas @ Arenberg, Antwerpen

gigs& parties nov 13

Protoje & The Indiggnation, Irie Nation Sound @ VK*, Brussel Austra, Crime @ Botanique, Brussel, botanique.be Amparo Sanchez @ 30CC, Leuven, 30cc.be Guy Van Nueten @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Andre Williams And The Goldstars, Boogie Beasts, Becky Lee and The Drunkfood @ Charlatan, Gent, democrazy.be Giant Giant Sand @ CC Ha, Hasselt, cchasselt.be Bettens @ AB, Brussel, abconcerts.be Chris Corsano & Pak Yan Lau @ Les Ateliers Claus, Brussel Zenzille, El Manos @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

donderdag 07 november Guy Van Nueten @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Jucifer, Missiles Of October, Von Stroheim @ Magasin4, Brussel Giant Giant Sand, The Desoto Caucus @ De Warande, Turnhout Matt Schofield @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Gold Panda; Gaëtan Roussel, Christine And The Queens @ Botanique, Brussel, botanique.be Volbeat @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Flying Horseman @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Seasick Steve, Gemma Ray @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Reena Riot @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Ping Pong Tactics @ JH Tongeluk, Ganshoren, toutpartout.be Babylon Circus @ AB, Brussel, abconcerts.be Altertape, Jane Spleen, Grant @ N9, Eeklo, n9.be Delv!s, Paper Fox @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be De Jeugd Van Tegenwoordig @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Deafheaven, Weekend @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Charanjit Singh, DJ Edo Bouman @ De Centrale, Gent, democrazy.be David Lemaitre @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Festival Les Inrocks: These New Puritans, Young Fathers, Papa @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Bettens @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

vrijdag 08 november Scratch & Snuffest: Condor Gruppe, :embers:, Maria Isn’t A Virgin Anymore, Mombu, The Ex, DJ Katia Vlerick @ Zaal Ysara, Nieuwpoort, scratchandsnuffest.be Radio Modern @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Skarbone 14, Cedric Gervy, Small Brains, DJ Flying Platane @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Mintzkov, Stadt @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Spain @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Trentemøller; -MØ-; DJ-set Kele @ AB, Brussel, livenation.be Westtalent Voorronde @ JH Den Overkant, Menen, westtalent.be Wannes Capelle, Marike Jager @ CC Zwaneberg, Heis-op-den-Berg Winther, Neothopia, ... @ CC, Berchem, busker.be Zappa Plays Zappa @ Vooruit, Gent, democrazy.be Lloyd Cole @ De Warande, Turnhout, warande.be Traumahelikopter @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be The ABC Of Canadian Music @ N9, Eeklo, n9.be The Excitements @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Stef Bos @ Achterolmen, Maaseik, achterolmen.be Damned Spring Fragrantia & The Zygoma Disposal @ Rockcafe Sodom, Tongeren De Jeugd Van Tegenwoordig @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Laura Veirs, Led To Sea; Fredy Massamba @ Botanique, Brussel Amparo Sanchez @ CC Belgica, Dendermonde, ccbelgica.be Bafana And Bromin, Phantomw, DJ LIcious vs Sakso, Yves V, Mac Monroe, Polfliet, Doc, Breznjew, Moonflower, Neon, Paul Dust @ Eskimofabriek, Gent, balvanloppem.com Dead In The Dirt, Naked Ape @ Decadance, Gent, democrazy.be Giant Giant Sand @ 30CC, Leuven, 30cc.be Guy Van Nueten @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ Arenberg, Antwerpen Experiment, Dope D.O.D., Kleine Jay, Vettige Willy Soundsystem, Polidoore, Shit Is Bangin & DJ Dn5, Ezd @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Rewire: Black Marble, Food + Fennesz, Iceage, Modeselektor dj set, vj Padfinderei, Ricardo Villalobos & Max Loderbauer, ... @ Centrum, Den Haag, Nl, rewirefestival.nl Festival Les Inrocks: Valerie June, Jacco Gardner, Lucius @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Tour De Chauffe: Peter Bultink, Vertigo @ Les Arcades, Faches Thumesnil, Fr, tourdechauffe.fr Sam Tiba @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com Paul Grundy, Roken Is Acoustic, Ez3kiel Dj Set, Dddxie Dj Set @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com White Lies @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Amon Amarth, Carcass @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

zaterdag 09 november Cour & Jardin: Spain, Douglas Firs, Float Fall, Lili Grace, Tubelight, The Herfsts, Sleepers Reign @ CC Den Amer, Diest Scratch & Snuffest: Manngold, Gruppo Di Pawlowski, Movoco, Common Deflection Problems, Human Trash, Dead Elvis & His One Man Grave, Karma To Burn, 4ADJS @ Zaal Ysara, Nieuwpoort, scratchandsnuffest.be.

Quadron; Caballero, Lomepal; David Lemaitre @ Botanique, Bxl Casablanca Carambol Company @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Radio Modern @ C-Mine, Genk c-minecultuurcentrum.be

Mintzkov, Pilod @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Mombu, Dead Neanderthals, Mc Broko, Akhal Teke @ Magasin4, Bxl Natacha Atlas @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Ostad Dolatmand & Win-Bang Ensemble @ De Centrale, Gent They Spoke In Anthems @ MC Track, Kortrijk, democrazy.be Westtalent Voorronde @ JH De Broedkasse, De Haan, westtalent.be The Excitements @ Cactus Club @MaZ, Brugge, cactusmusic.be Saule @ AB, Brussel, abconcerts.be Gabriel Rios @ CC, Lier, busker.be Lisa Germano @ Muze, Heusden-Zolder, toutpartout.be Bang On A Can All Stars & Lee Ranaldo @ deSingel, Antwerpen Arctic Monkeys @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Chalice, Dead Cowboys Sluts, The Prisoners @ B52, Eernegem Kiss The Anus Of A Black Cat @ Snuffel, Brugge, snuffel.be Guy Van Nueten @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Jamie Cullum, Delv!s @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Ghost To Falco, La Dette @ Recyclart, Brussel, recyclart.be De Nieuwe Snaar @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be Rewire: Baths, Cloud Boat, James Ferraro, Jerusalem In My Heart, Julia Holter, Lone, Kelpe, Seams, Tape, Valgeir Sigurosson, ... @ Centrum, Den Haag, Nl, rewirefestival.nl De Jeugd Van Tegenwoordig @ Effenaar, Eindhoven, Nl Tour De Chauffe: Mathieu Boogaerts, Lutucru @ Le Nautilys, Comines, Fr, tourdechauffe.fr Seth Gueko, Slimane @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zondag 10 november Moon Ate The Dark @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Mintzkov, Races On TV @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Lloyd Cole @ CC Belgica, Dendermonde, ccbelgica.be Michael Nyman Band @ CC, Brugge, ccbrugge.be Yeni Türkü @ De Centrale, Gent, decentrale.be Banks; Wampire, Fastlane Candies; Dominique A @ Botanique, Bxl Jex Thoth, Sardonis @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Trixie Whitley, Echo Beatty @ Vooruit, Gent, democrazy.be D’Julz, Fred Hush, Iris Menza @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Amon Amarth, Carcass @ AB, Brussel, abconcerts.be Jef K, Rhythm&Soul @ Piaf, Antwerpen, petrolclub.be Danny & Johnny JDM @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Chuck Paisley & Band, Jules Brown @ De Casino, Sint-Niklaas Galaxie’s Nightshift @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Trentemøller @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Dark Tranquillity @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Frank McComb @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl

maandag 11 november AlunaGeorge; RDGLDGRN @ AB, Brussel, abconcerts.be Slang & Purbayan Chatterjee @ De Grote Post, Oostende Sleeper’s Reign @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Motörhead @ Brielpoort, Deinze, livenation.be Thirty Seconds To Mars @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Freak Kitchen @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Lisa Stansfield @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Foals @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Hanni El Khatib, Apaches @ Botanique, Brussel, botanique.be 8de Cd & Platenbeurs & Boekenbeurs @ Zaal JOC/Europahal, Tielt Ian Anderson @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

dinsdag 12 november The Antler King @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be The Golden Glows, B.O.X. @ De Werft, Geel, dewerft.be The Naked And Famous @ AB, Brussel, abconcerts.be The 1975 @ Botanique, Brussel, botanique.be Thisquietarmy, Syndrome, Aksu @ Magasin4, Brussel Pavlov’s Dog @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Slow Magic, Vuurwerk @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Bring Me The Horizon @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

woensdag 13 november Low @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Emiliana Torrini; Volcano Choir ft Justin Vernon; Hippocampe Fou, Exodarap @ Botanique, Brussel, botanique.be We Butter The Bread With Butter, Shoot The Girl First @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Unknown Mortal Orchestra, Mozes And The First Born; Bring Me The Horizon @ AB, Brussel, abconcerts.be Nils Frahm, Chantal Acda @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Primal Scream; Bettens, A Fragile Tomorrow @ Vooruit, Gent, democrazy.be Kadavar, Year Of The Goat @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Flip Kowlier, Aidan Simpson @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Mark Lanegan @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl London Grammar @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Drenge @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl

donderdag 14 november Samsara Blues Experiment, Glowsun @ Magasin4, Brussel Roland @ De Valkaart, Oostkamp, busker.be Poorboys & Pilgrims @ Music Village, Brussel, abconcerts.be Panda Dub, Mahom, Reservoir Dub DJ’s @ VK*, Brussel Sleepers’ Reign @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Pavlov’s Dog @ Vooruit, Gent, livenation.be Vieux Farka Touré @ De Warande, Turnhout, warande.be Matt Eliott Band, Castus; Oddisee; Little Green Cars @ Botanique, Brussel, botanique.be Tom Vanstiphout @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Spînvis @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Pokey Lafarge and The South City Three, Luke Winslow-King; Flip Kowlier, Poor Boys & Pilgrims @ AB, Brussel, abconcerts.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC, Asse, busker.be Nils Frahm, Chantal Acda @ 30CC, Leuven, toutpartout.be Ana Popovic @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Lloyd Cole @ CC Zwaneberg, Heist o/d Berg, zwaneberg.be

Black Marble, Rape Blossoms @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Moddi, St Granson @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Marble Sounds, Few Bits @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Mister and Mississippi; Nielson @ Effenaar, Eindhoven, Nl Amanda Sommerville’s Trillium, My Favorite Scar, Dead Man’s Curse @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Tour De Chauffe: La Gale, Eliogabal, Mouche @ La Condition Publique, Roubaix, Fr, tourdechauffe.fr

vrijdag 15 november Sohn; Oh Land, Ballet School @ Botanique, Brussel Suarez; John Newman @ AB, Brussel, abconcerts.be Sherman @ CC Stroming, Evergem, busker.be Oddisee @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Olafur Arnalds, Lambert @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Leisure Society @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Westtalent Voorronde: Audience in The Street, Birdman Of Alkatrash, ... @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Valerie June, Ben Miller Band @ De Grote Post, Oostende The Upbeats Phace, Moc Tactics, Volatile Psycle, Ironlung, Ghost Notes @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be The Van Jets, Protection Patrol Pinkerton @ De Kreun, Kortrijk Dilated Peoples, M.E.D., Fotosynthese, Brother Ali; Mintzkov, Faces On TV; Enei, Artificial Intelligence, Lenzman @ Vooruit, Gent, democrazy.be Dan Baird Homemade Sin @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Congo Natty ft Tenor Fly, Ragga Twins, Mighty Patch, Rhumble @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Nils Frahm, Chantal Acda @ CCHa, Hasselt, toutpartout.be Antoine Pesle @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Banane Metalik, The Raunchy Rumors @ Magasin4, Brussel Flying Horseman, Ian Clement @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Machine Est Mon Cœur @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Kamelot @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Navarone; Aimee Mann @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Panda Dub Vs Mahom, Steppaddict @ Aéronef, Lille, Fr Tour De Chauffe: Hello Bye Bye, Druzhnik @ Maison Folie Moulins, Lille, Fr, tourdechauffe.fr Sinjin Hawke, DJ Slow @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

zaterdag 16 november Statue, Humble Flirt @ Exlent, Herk-De-Stad, 100procentpuur.be The Heavy, The Computers @ VK*, Brussel, vkconcerts.be The National @ Vorst Nationaal, Brussel, , livenation.be Sherman @ CC, Lokeren, busker.be Westtalent Voorronde @ JH Krak, Avelgem, westtalent.be Vilagers @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Valerie June, Ben Miller Band; Za!; Johnny Flynn & The Sussex Wit, Cosmo Sheldrake @ Botanique, Brussel, botanique.be The Rott Childs @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be The Sore Losers; Patrice @ AB, Brussel, abconcerts.be The Sounds, Viktor & The Blood @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Boban I Marko Markovic Orkestar, Pomrad @ CC, Strombeek-Bever Dobet Gnahore, Diop Percu & Little Africa’s Talent @ De Centrale, Gent, decentrale.be Pomrad @ CC Strombeek-Bever, busker.be Olafur Arnalds, Lambert @ Cactus Club @MaZ, Brugge Fai Baba @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Nils Frahm, Chantal Acda @ CC De Spil, Roeselare, ccdespil.be Pilod, Mr Bruut @ JH Splinter, Schepdaal, pilodband.com Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC, Merksem, busker.be Kollektif AK47, Ronnie Bonvoisin @ Spirit Of 66, Verviers Hiatus Kaiyote, The Essence @ Charlatan, Gent, democrazy.be We Are Electric: Hudson Mohawke DJ set, Goose, Yellow Claw, Black Sun Empire, Tom Trago, De Man Zonder Schaduw, Major Lazer, The Bloody Beetroots, Diplo, Green Velvet, RL Grime, The Flexican & MC Sef, Eelke Kleijn, STWO, Dekmantel Soundsystem, Jameszoo, ... @ Klokgebouw, Eindhoven, Nl, we-are-electric.nl Monomyth; Skindred @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Meet The Streets @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Tour De Chauffe: The Experimental Tropic Blues Band, JC Satan, Grüppe, The Neighbour @ Maison Folie Beaulieu, Lomme, Fr Enter Shikari, Hacktivist; Fai Baba, Lightning Vishwa Experience @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Black Milk, Medine, Nemir @ Aéronef, Lille, Fr Banane Metalik, The Lucky Devils @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

zondag 17 november Jimmy Eat World, Rival Schools @ AB, Brussel, abconcerts.be Kickback, Length Of Time, Bear, Arkangel @ Magasin4, Brussel Mount Kimbie, John Wizzards; Shovels & Rope @ Botanique, Bxl Giovanna Pessi & Susanna Wallumrød @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Slow Magic @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Ghostpoet, Hiatus Kaiyote @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Escape The Fate @ Trix, Antwerpen, trixonline.be De Held @ Zaal Rhetorica, Zottegem, busker.be Marcel et Son Orchestre @ Aéronef, Lille, Fr Austra, Diana, Hunter As A Horse @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr Depeche Mode @ Arena Grand Stade, Lille, Fr, livenation.fr Gablé, Powerdove @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

maandag 18 november Schwervon! @ Café Video, Gent, toutpartout.be The Siegal Electric Band, WB & The Mercenaries @ Trix, A’pen Magik Markers, B L A C K I E, Philaretordre @ Magasin4, Bxl Nick Cave & The Bad Seeds @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be J.Cole @ AB, Brussel, abconcerts.be Asgeir @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

dinsdag 19 november Rose @ Botanique, Brussel, botanique.be Marianne Faithfull @ Bozar, Brussel, livenation.be Passenger @ AB, Brussel, livenation.be Lloyd Cole @ N9, Eeklo, n9.be

Mount Kimbie, John Wizards, Hibou Blaster x NUMéROBéx, BBBlaster, Wesh Soundsystem @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr

woensdag 20 november Atumn Falls: Baths, Soldier’s Heart, Dam Mantle @ Botanique, Bxl Limbomania showcase: Fourflake, Gewelt, Jackk The Dj, Lawish & Deumas, Peregrine, Solina, Soren, Unidentified @ Rumba, Leuven, limbomania.be Stef Bos @ CC, Strombeek-Bever, ccstrombeek.be Polaroid Fiction @ Beursschouwburg, Brussel, stoemplive.be The Heliocentrics, 74Miles Away @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Night Beds; Hurts @ AB, Brussel, abconcerts.be Wannes Capelle @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Vampire Weekend @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Eraas @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Mintzkov @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Lewis Watson, Ben & The Saints @ Botanique, Brussel Lloyd Cole @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Newton Faulkner @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Vieux Farka Touré @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Tour De Chauffe: Lee Ranaldo, Shadow Motel @ La Ferme d’En Haut, Villeneuve d’Ascq, Fr, tourdechauffe.fr

donderdag 21 november Nickelback @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Rohff; Dean Blunt, John T.Gast @ AB, Brussel, abconcerts.be Naam, Mars Red Sky @ Rogierzaal, Brussel, vkconcerts.be Lionel Beuvens Quartet @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Sam Amidon @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Martine de Kok @ Music Village, Brussel, abconcerts.be Venus In Flames @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Jim Jones Revue, Psycho44 @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Eraas, Tempers @ Charlatan, Gent, democrazy.be Flying Horseman @ Stuk, Leuven, stuk.be Girls In Hawaii @ Koninklijk Circus, Brussel, botanique.be Garner @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Tour De Chauffe: Roscoe, Ivory Lake @ Maison Folie Moulins, Lille, Fr The Posies @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Claw Boys Claw @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Baskerville @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

vrijdag 22 november Piano Interrupted, Field Rotation @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Sheila E., Larry Graham & Graham Central Station @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Stranded Horse & Boubacar Sissoko; Mathilde Renault @ Botanique, Brussel, botanique.be Wolf People, Spookhuisje @ Stuk, Leuven, stuk.be Maguare, J Frankie ‘Sofritos’ Francis @ Vooruit, Gent, democrazy.be X-Ray @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Van Jets, Protection Patrol Pinkerton, Hickory Falls @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Spinvis @ CC Den Amer, Diest, ccdiest.be Simple Minds @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Falling Man @ Charlatan, Gent, democrazy.be Four Aces Guitar Quartet @ N9, Eeklo, n9.be Crystal Stilts, The Holydrug Couple @ De Kreun, Kortrijk Lloyd Cole @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Carl et Les Hommes-Boîtes @ Maison des Musiques, Brussel Girls In Hawaii @ AB, Brussel, abconcerts.be Backfire, Do Or Die, Rise Of The Northstar @ Magasin4, Brussel King Dalton @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Venus In Flames, Schwervon! @ Ha’, Gent, toutpartout.be Kafim, Xosar, DJ October @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Jesse Ashfield @ CC Zwaneberg, Heist o/d Berg, zwaneberg.be Jaune Toujours @ CK De Schaduw, Ardooie Shantel & Bukovina Club Orkestar @ Effenaar, Eindhoven, Nl Giovanca, Blackboxred; Green Lizard @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Jake Bugg, Eugene McGunness @ Aéronef, Lille, Fr Tour De Chauffe: Joe Driscoll & Sekou Kouyaté, Modern Art @ Les Arcades, Faches Thumesnil, Fr, tourdechauffe.fr

zaterdag 23 november Muzikantendag: topsprekers, muziek, popadvies, demofeedback @ AB, Brussel, poppunt.be Red Juliette @ Live It Up, Puurs, 100procentpuur.be Sallie Ford & The Sound Outside @ Botanique, Brussel New Country Rehab @ N9, Eeklo, n9.be The Modest Men invite Naald en Kraak, Lucy Tunes @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Backfire!, Do Or Die, Rise Of The Northstar, Providence, Surge Of Fury, The Prestige, Dirty Fingers @ Magasin4, Brussel Gabriel Rios @ Stadsschouwburg, Sint-Niklaas, busker.be Chalice, Skullcrusher, Krossbreed, Adraste, Angeli Di Pietra @ Hangaar 1, Oostende Anton Walgrave, Kiss & Drive @ Stuk, Leuven, stuk.be Jaune Toujours @ Le Brass, Brussel Los Chinches @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Manu Kenton, Dualizers; Unleash @ Petrol, Antwerpen LODHO @ De Warande, Turnhout, warande.be Piano Interrupted, Field Rotation @ DE Studio, Antwerpen Maria Isn’t A Virgin Anymore @ JH Den Over, Menen, 100procentpuur.be Phoenix @ Zénith, Lille, Fr, digitick.com Tour De Chauffe: Disappears, John Doe @ La Ferme d’En Haut, Villeneuve d’Ascq, Fr, tourdechauffe.fr

zondag 23 november The Flatliners @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Tiago Sousa @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Will Samson @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Milow @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Wednesday 13, Sister, The Defiled @ Magasin4, Brussel Youth Lagoon, Absolutely Free @ Botanique, Brussel Airbourne, Black Spiders @ AB, Brussel, abconcerts.be

46

Chokebore, Persian Rabbit @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Amenra, Spookhuisje @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC Het Bolwerk, Vilvoorde, busker.be Lloyd Cole @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Pokey Lafarge @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

2 x Scratch & Snuffest-duo/ weekend-ticket 8 en 9 november Ysara, Nieuwpoort

maandag 25 november Queens Of The Stone Age @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Papa Roach @ AB, Brussel, abconcerts.be Jake Bugg @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Chokebore; Albin de la Simone @ Botanique, Brussel The Tallest Man On Earth @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

dinsdag 26 november

Karma To Burn Een gigantische rockgolf voert je naar de kust voor de eerste editie van het tweedaagse Scratch & Snuffest. Op vrijdag 8 november brengt Mombu er een portie jazzcore en sluiten de legendarische Nederlanders van The Ex af met een knal. Die avond staan ook Condor Gruppe, :embers: en Maria Isn’t A Virgin Anymore er op de planken. Katia Vlerick verzorgt de afterparty.

Op zaterdag 9 november treden MannGold, Gruppo Di Pawlowski, Movoco, Common Deflection Problems, Human Trash en Dead Elvis & His One Man Grave op. De prestigieuze stonerrockers van Karma To Burn headlinen en 4ADJS draaien nadien plaatjes. Dagtickets kosten 20 euro en voor een weekend tel je 39 euro neer. Een all-in ticket voor twee personen heeft een prijskaartje van 180 euro en daarmee slaap je twee nachten in Hotel Floréal. Early bird-bookers krijgen trouwens vijf dranktickets cadeau! Wil je er helemaal gratis bij zijn? Mail dan snel voor één van de 2 duo/weekend-tickets, zónder overnachting welteverstaan. En surf eens langs www.scratchandsnuffest.be voor meer info.

Filip.rifraf@skynet.be – Scratch & Snuff

5 x Cour & Jardin-duoticket 9 november Den Amer, Diest

Spain Mmmmmm, die zalige wegdroomsongs van huisfavoriet Spain, we krijgen er echt nooit genoeg van. Jij ook niet? Rep je dan op 9 november naar Den Amer in Diest. Spain staat er immers op het podium, aangevuld met maar liefst 6 Belgische bands: The Herfsts, Tubelight, Float Fall, Sleepers Reign, Lili Grace en Douglas Firs. Deuren waaien dan ook al om 16u open. Aan de deur hoest je 16/19 euro op, -26jarigen amper 12 euro en de 5 winnaars van een duoticket via RifRaf zelfs helemaal niets! Dus mailen maar! En surf ook eens naar www.ccdiest. be voor veel meer.

Filip.rifraf@skynet.be – Cour & Jardin

Autumn Falls: zie p.43 Uz Jsme Doma, Sax Ruins, Ono, L’œillère, Ruins Alone @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Black Milk @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Mayer Hawthorne @ AB, Brussel, abconcerts.be Bertrand Belin, Nicolas Michaux; Autre ne Veut @ Botanique, Bxl Beth Hart @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Anna Calvi @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Le Pere-Noel Est-Il Un Rocker ? #19: Broussai, The Skints, Weeding Dub @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Chris Ayer, Julian Velard @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Milow @ den Atelier, Luxembourg, Lux, atelier.lu Airbourne @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux, rockhal.lu

woensdag 27 november Autumn Falls: zie p.43 Newton Faulkner @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Moonface, Superhumanoids @ Stuk, Leuven, stuk.be Sandeep Pas, Kudsi Erguner Ensemble @ De Centrale, Gent Tricky; Fenech-Soler @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Happy @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Sherman @ CC, Wevelgem, busker.be Bastille; Linda Perhacs @ AB, Brussel, abconcerts.be Ben L’Oncle Soul, Monophonics @ Het Depot, Leuven Kodaline; Jason Isbell, Amanda Shires @ Botanique, Brussel Disappears @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Jawhar @ Marni Théâtre, Brussel, theatremarni.com Pokey Lafarge @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Venice; Camilla Sparksss, Krause @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

Limbo-, DJ- & Comedy-Mania Finale: Bearskin, Benefactors, Claudia Guarraci, Evil Invaders, Longlost, Piquet, Sabena, Six Hands, Fourflake, Gewelt, Jackk The Dj, Lawish & Deumas, Peregrine, Solina, Soren, Unidentified, … @ MOD, Hasselt, limbomania.be Postival: Moker, Flying Horseman, King Dalton, workshops, Muziek in Beeld, Tips & Tricks, … @ De Grote Post, Oostende Sonic City: curated by Beak>: James Holden, The Black Angels, Adult, OM, The Haxan Cloak, Forest Swords, Father Murphy, MXLX, Tourette, Doors @ De Kreun, Kortrijk, soniccity.be White Lies; Psycho44 @ AB, Brussel, abconcerts.be Soldier’s Heart @ JC Juvenus, Zele, toutpartout.be No Joy @ Cactus Club @MaZ, Brugge, cactusmusic.be oOoOO, Butterclock @ Charlatan, Gent, democrazy.be Phaeleh, Free The Robots, Clubroot, ... @ VK*, Brussel Youngblood Brass Band @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Westtalent Finale @ Het Entrepot, Brugge, westtalent.be Maia Vidal @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be TV Smith and The Bored Teenagers @ Salle Excelsior, Bxl. metteko.com The Holmes Brothers @ N9, Eeklo, n9.be The Opposites, Manuccii, MC Fit, Upbeat & Mickey Hause, Popr3b3l & Thomas Estro, ... @ De Warande, Turnhout The Word Alive, I See Stars, Dayshell @ Magasin4, Brussel SX, Children Of The Palace @ C-Mine, Genk, toutpartout.be Herder, Your Highness, 30.000 Monkies @ JH De Mans, Meeuwen 74Miles Away @ CC Den Amer, Diest, ccdiest.be 7th Rockabilly Psychosis Night: Batmobile, The Sharks, Banane Metalik, Sir Psyko & His Monsters, The Magnetics, The Frogs; Frappantpop Finale @ Trix, Antwerpen, rockpsycho.co.nr Age Of Torment, Powerstroke, Betrayers Will Burn @ DNA, Brussel, facebook.com/DnaIsDeadLongLiveDna Jakop Ahlbom & Alamo Race Track @ De Warande, Turnhout La Klinik du Dr.Poembak @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ De Velinx, Tongeren, develinx.be De Jeugd Van Tegenwoordig, Falco Benz, Rndm & Kdne @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Front 242, Implant @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Scott Matthew @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Mike Dehnert, Tripeo, Rotek & T.I.M.; a balladeer @ Mezz, Breda, Nl Barbatuqyes, I Sensacional @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr We Are Enfant Terrible, Weekend Affair, Peru Peru, Gym @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Agnes Obel @ Musée La Piscine, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com Tour De Chauffe: The Pretty Things, Rollin’ Bunkers, The Arrogant @ Le Nautilys, Comines, Fr, tourdechauffe.fr

donderdag 28 november

zondag 01 december

Autumn Falls: zie p.43 Pilod @ FNAC, Leuven, pilodband.com Mariza @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Liebrecht Vanbeckevoort & Jef Neve @ CC Den Amer, Diest Raketkanon, Deer @ DNA, Brussel, facebook.com/ DnaIsDeadLongLiveDna Tony Dekker @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be The Van Jets, Protection Patrol Pinkerton @ Fenikshof, Grimbergen, ccstrombeek.be Spinvis @ NTG, Gent, democrazy.be Bell X1 @ Botanique, Brussel, botanique.be Afrika Bambaataa dj-set @ DE Studio, Antwerpen, destudio.com Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC Zoetegem, Zottegem, busker.be Equinox, The Peacekeeper @ De Nodige Deugd, Moorslede, facebook.com/Stinstage Jason Isbell @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl De Staat, No Sinner @ Mezz, Breda, Nl, mezz.nl Daily Bread, Pien Feith @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Scout Niblett, Team Wild @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

Autumn Falls: zie p.43 Sonic City: curated by Beak>: Beak, Pharmakon, Savages, Connan Mockasin, Dirty Beaches, Vex Ruffin, ZZZ’s, Thought Forms, Camera, Doors @ De Kreun, Kortrijk, soniccity.be ZZZ’s @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Scott Matthew @ Cactus Club @MaZ, Brugge, cactusmusic.be Oost.Best Finale @ N9, Eeklo, n9.be Thierry ‘Titi’ Robin @ Cultuurcentrum, Brugge,cultuurcentrumbrugge.be The Lumineers @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Summer Camp @ Botanique, Brussel, botanique.be Ange @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Kowlier, Fixkes @ Vooruit, Gent, democrazy.be Adrian Crowley @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Flip Kowlier @ Vooruit, Gent, vooruit.be Disappears, Organic @ Magasin4, Brussel, magasin4.be 9e Vinyl Record Fair @ Ravenstein Gallery, Brussel, brusselsrecordfair.com Platen & CD Beurs @ ICC, Gent, dipro.be Olafur Arnalds; Bosco Delrey @ Rockhal, Esch/Alzette, Lux Magma @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Kane @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

vrijdag 29 november Autumn Falls: zie p.43 Terakraft, Mammane Sani Abdullaye @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be The Golden Glows & Box @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Siena Root, Fuzz Manta, Icarus @ Magasin4, Brussel The Dragonfly Orchestra @ Achterolmen, Maaseik, achterolmen.be My Lai @ JH ‘t Biejke, 100procentpuur.be Missiles Of october, Coolcoolbite @ MJ Le Gué, Brussel The Hickey Underworld, You Raskal You @ JC den Eglantier, Berchem, facebook.com/events/1445989888959031/ Senser @ DNA, , Brussel, facebook.com/DnaIsDeadLongLiveDna White Lies; Uncle Acid And The Deadbeats @ AB, Brussel The Rhythm Junks @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Tokimonsta, Lefto @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Cut/Copy, Shine 2009, DJ set Disco Naïveté @ Beursschouwburg, Brussel, abconcerts.be Etnica, Pleiadians, Electric Universe, Man With No Name, Logic Bomb @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Flip Kowlier, Tourist @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Cornell Campbell & The Soothsayers @ VK*, Brussel Mariza @ De Warande, Turnhout, warande.be Frenzy, Moonshine Reunion, The Swampys, The Red Light Rumors @ Trix, Antwerpen, rockpsycho.co.nr Mammane Sani Abdoullaye @ 4AD, Diksmuide, toutpartout.be Man With No Name @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Lightnin’ Guy @ ‘t Onbeschreven Blad, Gits, facebook.com/Stinstage Madensuyu @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Jaune Toujours @ Café Congo, Kortrijk Gabriel Rios, Hydrogen Sea @ CC ‘t Vondel, Halle, busker.be Imagine Dragons @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be The Opposites @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl The Holmes Brothers @ Mezz, Breda, Nl mezz.nl Tour De Chauffe: Kill the Young, Alien Subway @ Maison Folie Moulins, Lille, Fr, tourdechauffe.fr St Michel, Talisco @ Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zaterdag 30 november Autumn Falls: zie p.43

maandag 02 december Autumn Falls: zie p.43 Shining, Sterbhaus, Crest Of Darkness @ Magasin4, Brussel They Spoke In Anthems @ ‘t Krawietelke, Gent, democrazy.be William Fitzsommons, Denis Witmer @ Botanique, Brussel Yo La Tengo @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Thierry ‘Titi’ Robin; Lonnie Holley, Mammane Sani @ AB, Bxl Haim, Saint Raymond @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Dirty Beaches, Puce Moment @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr

dinsdag 03 december Asgeir, Farao; Lisa LeBlanc; Glasser @ Botanique, Brussel Henri Texier Hope Quartet @ Ha’, Gent,handelsbeurs.be Rockin’ & Drinkin’ Guys @ Avenue De Polka, Wevelgem, facebook.com/Stinstage Curtis Mayfield, Curtis @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Damien Jurado @ Huis 23, Brussel, abconcerts.be De Grungblavers @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be UB40 @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

woensdag 04 december Autumn Falls: zie p.43 Spinvis @ CC Ha, Hasselt, cchasselt.be Soumik Datta, Shahbaz Hussain & Chiranjib Chakraborty @ De Centrale, Gent, decentrale.be Roland @ CC, Luchtbal, busker.be Travis; Kid Ink @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Grandmothers of Invention @ De Casino, Sint-Niklaas Jacco Gardner, Moaning Cities; Deap Vally @ Botanique, Bxl Girls Against Boys @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Ayo @ AB, Brussel, abconcerts.be Jaune Toujours, DJ Mukambo @ De Centrale, Gent, democrazy.be Superpoze, Magic Malik @ Aéronef, Lille, Fr

Meer agenda op: rifraf.be/concerts-gigs

ONTDEK ALS EERSTE DE BANDS VAN MORGEN! FINALE

30

NOV

30

NOV

30

NOV

WESTTRTAEPLOET,NBTRUGGE

1

02.11 SPIRITUAL BEGGARS + SUPPORTS 07.11 DAVID LEMAITRE

HET EN

08.11 DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG 09.11 MINTZKOV + PILOD 10.11 JEX THOTH + SARDONIS

SHOWCASE

13.11 WE BUTTER THE BREAD WITH BUTTER 14.11 ANA POPOVIC 15.11 THE LEISURE SOCIETY

OP ANTPEN FRAPPNTW ERP TRIX, A

FINALE

LIMBOODMROAONM,IAHASSELT MUZIEK FINALE

DEC

MUZIEKODROOM CONCERTEN

ST OOSTIT.B, GEEN T VOORU

16.11 17.11 23.11 24.11

THE ROTT CHILDS SLOW MAGIC MODKLUB THE MODEST MEN WILL SAMSON

30.11 07.12 11.12 12.12 21.12 18.01 26.01

FINALE DJ-COMEDY-LIMBOMANIA JACCO GARDNER DUM DUM GIRLS + SURFER ROSA THE BELGIAN BLUES EXPRESS MODKLUB CHRIS READ + MR CRITICAL MODFEST DEER TICK

CHAP HET KAMPSIOEELNS VAN BNRE UBELSGIQUE, BRUSSEL FINALE

5

DEC

7

ANCIEN FINALE

DEC

ROCKVOOT,NLEKUVEN HET DEP

Om de twee jaar worden in heel Vlaanderen en Brussel de provinciale popconcoursen georganiseerd, waar heel wat muziekgoden van vandaag ooit hun eerste stappen zetten.

Ondertussen staat de volgende generatie opkomend talent te trappelen om de wereld te veroveren. Benieuwd naar de ultieme selectie vers geweld? Dit is jouw agenda!

TICKETS: MUZIEKODROOM.BE Bootstraat 9, 3500 Hasselt +32 11 23 13 13 info@muziekodroom.be

“Atmospheric, driving techno-noir from France.” The Times “Prince of darkness is fast becoming the king...” Mixmag “Expect big things.” NME

www.gesaffelstein.com

DEBUT ALBUM OUT NOW