RifRaf oktober 2013 NL

249

jaargang 25 • oktober 2013

© Frank Eidel

04 Shortcut 04 Kükl 05 06 08 09 10 12

65daysofstatic Agnes Obel Darkside Trentemoller Oneohtrix Point Never De Jeugd Van Tegenwoordig

14 16 17 18 20 22

Flying Horseman Mintzkov Motek The Antler King Horses (on cd)

homegrown

24 Earteam 41 Compiled 42 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties 46 Free Stuff

agnes obel

© Philippe Werkers

flying horseman

Bijna drie jaar geleden toverde de Deense Agnes Obel debuutalbum ‘Philharmonics’ uit een hoge hoed. Haar veel te aanstekelijke songs stroomden door naar de eindejaarslijstjes. Opvolger ‘Aventine’ moet niet inboeten aan muzikale pracht. Ook nu serveert Obel ons de gebruikelijke portie frêle pianosongs, bijgekleurd door strijkers en bijna filmische soundscapes. Zo schept ze een mystieke sfeer die meteen doet denken aan een wandeling in een donker bos waar bevroren meren het landschap oplichten. Ingetogen en wondermooi!

Nauwelijks is Bert Dockx bekomen van de stortvloed lovende recensies die hem dit jaar te beurt vielen voor ‘I/II’ van het trio Dans Dans of hij mag alweer zijn borst nat maken voor de derde release van Flying Horseman.

‘City/Same City’ (release: 14 oktober) is een broeierig tweeluik met 12 epische lappen muziek die tussen de 4 en 8 minuten afklokken, netjes verdeeld over twee cd’s/lp’s. De muziek van Flying Horseman laat zich niet graag catalogiseren.

Enerzijds horen we subtiele tokkels waarbij elke noot telt, maar net zo goed lijken de gitaren een duel aan te gaan dat steevast in een orgie van noise ontaardt, om dan in dezelfde song nog terug te keren naar een breekbare melodie. Als de zusjes Maieu hun engelenzang in de strijd gooien, is het effect op zijn minst bezwerend. Aan u om dit en nog veel meer te ontdekken op het meesterwerk dat ‘City/Same City’ is.

© Tim Jones

darkside

mintzkov

Colofon www.rifraf.be jaargang 25 nr. 249 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf nov: uit op 24 okt

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 09 okt

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 15 okt

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, robin looyen, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, jana poppelaars, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover agnes obel: frank eidel flying horseman: mark rietveld layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Anderlecht

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be België: 15 € Europa: 25€ BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres.

U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

04

shortcut Sir Yes Sir zoekt een Nederlandstalige songtekst Ook dit jaar gaan Boekenbeurs en Red Bull, in samenwerking met Creatief Schrijven, op zoek naar een Nederlandstalige songtekst voor een onuitgegeven nummer van een Belgische band. Na Mintzkov en Amatorski is het nu de beurt aan Sir Yes Sir. De band heeft een demo voor een gloednieuw nummer klaar, te beluisteren via de soundcloud van de band. Dus aan de slag maar! Schrijf een Nederlandstalige tekst en wie weet neemt Sir Yes Sir in november de song op met jouw lyrics. Geef voor 20 oktober jouw tekst door via www.boekenbeurs.be/ songtekstwedstrijd. Nog even dit: die winnende songtekst wordt op 7 november door Sir Yes Sir bekend gemaakt én gezongen tijdens hun set op de Boekenbeurs Nocturne in Antwerpen. Alle deelnemers worden die avond persoonlijk uitgenodigd! Sir Yes Sir brengt het winnende nummer ook officieel online uit, waarbij alle opbrengsten naar een nader te bepalen goed doel gaan. Top!

Heropening Les Ateliers Claus Na drie jaar verbouwen heropent op zaterdag 28 september Les Ateliers Claus.

Eindelijk hebben ze daar een accommodatie die helemaal op maat is gebouwd.

Zo zal het gebouw in Sint-Gillis twee concertzalen, een residentieruimte en de omkadering herbergen voor de werking. Zaal Rogier dus voor de meer reguliere club-concerten, en Les Ateliers Claus als thuisbasis, woon- en werkplek, de residentie zeg maar. Op 28 september kan je er vanaf 14uur tot 2u terecht voor een staalkaart van de werking. Ze tasten die dag de connecties en grenszones af tussen concerten, klankpoëzie, noise, performance, visuele kunst etc. Op het programma: Les Mireilles, Matthieu H, Jean Mikili, iLiLL, Shelbatra Jashari, La Crieuse, Les Artistes Tarotist, The After Lucy Experiment… Volledig gratis bovendien! In oktober op de affiche: The Ex / Going (4 okt), Sukilove @ Zaal Rogier (16 okt), Smegma, Ludo Mich & Dennis Tyfus, el-g (18 okt), Charlemagne Palestine, Eric Thielemans, Mika Vianio (25 okt), Brazilian night with Tetine, Ricardo Domeneck & Cunt Cunt Chanel (26 okt) en nog veel meer. Maar dat lees je dan weer op http://www.lesateliersclaus.com.

(Selected by Kurt Overbergh)

10

Bill Callahan ‘Dry River’ (Drag City) Stilte aub! Zijne Vrolijkheid Zelve heeft namelijk (alweer) een indringende parel gemaakt. Duyster-muziek van de bovenste plank en een stem die in ware liefde doet geloven (ze bestaat!). Wedden dat hij in Kükl’s eindejaarslijstje eindigt?

Flying Horseman ‘City/Same City’ (2xcd, Unday) Excellent zinderend album van Belgische makelij met bovendien internationale allure. Debet hieraan? Het perfecte songwriterschap van een gedegen vakman.

Chelsea Wolfe ‘Pain Is Beauty’ (Sargant House) Uitzonderlijke vrouw deze Chelsea Wolfe! Ze flirtte in het verleden met de black metal van Burzum en Gorgoroth, heeft een sound die zweeft tussen drones en metal maar is in wezen een pure folkartieste. Een grote in wording bovendien.

Earl Sweatshirt ‘Doris’ (Columbia) Is er een nanny in de zaal om alle Odd Future-offshoots in de pas te laten lopen? Whatever! Leve Earl Sweatshirt: straffe raps, goeie flow en trage bass driven beats. Nu ook officieel uit in Europa.

FK A Twigs ‘EP 2’ ( Young Turks) FKA Twigs rocks! Triphop-gewijs maar dan anno ’13. En ze doet het met producer Arca die ook ‘Yeezus’ (Kanye West!) productioneel kruidde.

Het Young Turks label van The xx ging overstag. Terechte hype!

Jessy Lanza ‘Pull My Hair Back’ (Hyperdub) Nog meer vrouwen! Deze klassiek geschoolde Jessy Lanza brengt op haar debuut een perfecte blend van droompop met soul- en r&b-invloeden.

Hyperdub blijft verbazen!

Moin ‘EP’ (12”, Blackest Ever Black) Moin is niemand minder dan Blackest Ever Black-favoriet Raime.

De herkenbare trage en donkere basklanken (schatplichtig aan Shackleton) maken plaats voor een andere muzikale liefde: die van Steve Albini’s Rapeman, Bill Laswell en zelfs Earth.

Raspberry Bulbs ‘Deformed Worship’ (Blackest Ever Black) Opvallende release op Blackest Ever Black! Deze New Yorkse band presenteert hardcore punk met gothic-invloeden. Wij gokken dat Prurient (die eerder op Blackest Ever Black releaste) het poortje voor deze band opende.

Het debuut verscheen namelijk op diens label Hospital Productions in ’11.

Lonnie Holley ‘Keeping A Record Of It’ (Dust-To-Digital) Opvolger van Lonnie Holleys vorig jaar verschenen debuut ‘Just Before Music.’ Hij debuteerde op 63 jarige leeftijd en zijn muziek weerspiegelt de geest van Afro-Amerikaanse muziek en die van de befaamde Moondog.

Deerhunters Bradford Cox en Cole Alexander (The Shins) zijn fan en werkten mee aan het album. Ronduit uniek.

Son Lux ‘Lanterns’ (wereld weidse web) Klassiek getrainde componist annex elektronica-muzikant die reeds eerder samenwerkte met zowel Beans (Antipop Consortium) als Sufjan Stevens en Nico Muhly. Die voorlaatste is nooit ver weg, maar Son Lux heef een eigen gezicht.

Liefst te beluisteren bij een Zwijntje (8%), een goudblond bier van hoge gisting gebouwen door Brouwerij Van Steenberge te Ervelde.

T e k s t: d u a n g att o i f o t o : c h r i s s a u n d e r s

05

Terwijl het herfst wordt, lopen ook de meer donkere en uitdagende platen binnen. Bands die niet meteen snakken naar een zonovergoten festivalpodium tonen ons nu hun waren, nu de wind guurder wordt en de wereld rond ons in sepia gedrenkt lijkt. Zo trekken ze op ronde door Europa, en soms zelfs door de continenten. Ze zoeken naar wie ze zijn en voor wie ze nu eigenlijk muziek maken. Het archetype van zo’n band is 65daysofstatic. Een groep die alom geëerd wordt, dat wel, maar ook niet makkelijk te begrijpen is. Deze artistieke en sympathieke mannen uit Sheffield zijn al zeker geen verkopers van astronomische aantallen platen. Toch blijven ze zichzelf koppig heruitvinden en voluit gaan voor hun muziek. Hun nieuwe plaat, ‘Wild Light’, is het resultaat van twee jaar zoeken. Wat een groep als hen drijft, inspireert en omringt, vragen we aan Paul Wolinski, de praatgrage gitarist-toetsenist-samplerplugger.

Uit ons laatste gesprek, een jaar of zes geleden, hebben we vooral onthouden dat jullie als groep samen in een huis in een buitenwijk van Sheffield woonden. Hoe zit dat ondertussen?

Paul Wolinski: ”Neen dat is niet meer het geval. Ik heb zelfs geen vast adres, ik woon in de leegstaande kamers van vrienden en familie. Maar ik denk dat ik geen slechter of beter leven leid dan mijn vrienden die meer stabiel werk en een normaler leven hebben.

Iedereen zoekt toch gewoon zijn weg in het leven, making it up as they go along, of niet dan? Het is spijtig dat volwassen zijn betekent dat je dat moet ontkennen. Ik ben muzikant met al het goede en slechte dat erbij komt. Ik offer graag wat stabiliteit op voor het voorrecht om te wriemelen met draden, te zeulen met materiaal en hele dagen te discussiëren over welk stuk waar hoort en met hoeveel bpm dat moet.”

Digitaal is niet minder echt Sinds ‘We Were Exploding Anyway’ uit 2010 hebben jullie toch behoorlijk stabiel werk gehad, lijkt het ons. Niet alleen maakten jullie deze nieuwe full-cd, ‘Wild Light’, jullie schreven twee soundtracks en een ep!

Paul: “Dat klopt. De helaas te vroeg gestorven Dave Sheasby, een geweldig schrijver en de vader van onze gitarist Joe, schreef voor de BBC een radio-adaptatie van Slaughterhouse 5 van Kurt Vonnegut. Hij vroeg ons of we daar onze muziek aan wilden lenen en hij had al bepaalde songs in gedachten. Uiteindelijk hebben we toch serieus moeten kneden en bijschaven maar we zijn echt trots op het resultaat. Dan kwam de vraag van het Glasgow Film Festival om voor de seventies sci-fi-film Silent Running een alternatieve soundtrack te schrijven. Dat was weer een grotere uitdaging. We wilden er meteen een live-ervaring van maken en dat dwong ons om onze dynamiek te herbekijken. We zijn live geen subtiele band. We gaan het liefst een uur volop in de aanval om dan samen met het publiek uitgeput de stekker eruit te trekken. Nu leerden we anders doseren, anders opbouwen en we legden zo de basis voor onze nieuwe plaat en shows.”

Neem je die film nu mee op tour?

Paul: “Neen, dat kan jammer genoeg niet. Hoewel we natuurlijk graag zouden uitpakken met een Nine Inch Nails-esque productie, waarin muziek, licht en beeld geïntegreerd zijn. We beschikken niet over de middelen om met drie vrachtwagens de wijde wereld in te trekken, dat is niet de divisie waarin we spelen. We integreren wel een uitgebreid lichtelement in onze nieuwe shows, de plaat heet niet voor niets ‘Wild Light’ hé. En we geven elkaar ook de spotlight. Voor het eerst kan ik mijn bandleden eens bezig zien tijdens de shows, alles moet niet meer zo dicht opeen zitten.”

A Belgian state of mind Welke rol speelt de stad Sheffield in 65daysofstatic?

Paul: “Er is niks speciaals aan de stad. Net als elke grote Engelse ex-industriestad wordt ze stilaan uit elkaar gehaald en van elke eigenheid ontdaan. Het voetbal is er maar zozo, het belangrijkste evenement in een van de bekendste theaters is een snookertoernooi, en buiten dat er veel vriendelijke mensen wonen, kun je er eigenlijk niks over zeggen.

We hebben als band eigenlijk niet echt een geografisch bepaalde identiteit.

Dan zouden we meer passen bij de Belgische steden waar we al vaker kwamen, Leuven, Gent, Brussel. Het verrast je misschien, maar het is niet direct het bier of de mooie vrouwen waarvoor we België een beetje als tweede thuis beschouwen.

Het is die Belgian state of mind die we al direct voelden toen we er ons eerste concert speelden. Je wordt als muzikanten voor vol aanzien, met respect en openheid, dat komen we in en rond Sheffield zeker niet altijd tegen.”

Mooi compliment, dank je wel.

Paul: “Dat is geen geslijm hoor, dat is gewoon zo. Wat ik eigenlijk nog wilde zeggen is dat je ook geen muzikale thuis nodig hebt in een wereld met internet. Subculturen en muziekgemeenschappen kunnen volkomen digitaal zijn. Dat maakt het niet minder echt. Technologie is geen bedreiging voor de samenleving of voor muziek. Maar we zijn wel tegen een soort muur aangelopen. Een punt waarop technologie ons toelaat om alles te maken wat we maar kunnen bedenken. 20 jaar geleden maakte Aphex Twin nog een plaat die klonk als iets wat je nog nooit gehoord had. Daarvoor waren er wel vaker zulke mijlpalen, Jimmy Hendrix, Pink Floyd, de opkomst van de eerste elektronische dansmuziek uit Detroit... Zoiets lijkt me gewoon niet meer mogelijk!

Er bestaat binnen het gereedschap dat voorhanden is om geluid en songs te maken, niks waarmee je iets kunt maken dat buitenaards zou klinken. Iedereen heeft alles al wel eens gehoord. Binnen dat veld willen we constant spelen, op de rand van wat kan en wat verstaanbaar is.”

Begrepen!

on stage 27 september: Handelsbeurs, Gent (w/ sleepmakeswaves) 19 oktober: Entrepot, Aarlen 01 november: Het Depot, Leuven

65daysofstatic ‘Wild Light’ Superball Records

Dik aangezette synths, atmosferische pianopartijen, filmische melodieën en de nodige maagstompachtige uitbarstingen van drum- en gitaargeweld. Dat zijn de niet geheel verrassende ingrediënten van de nieuwe 65daysofstatic-plaat ‘Wild Light’. Wat wel verrassend is, is dat de bandleden wat meer teruggrijpen naar uitgesponnen postrock, naar wat bombast en wat drama. Weg zijn de manische electrorock danssongs, weg is die gejaagdheid en densiteit als basiselement. 65daysofstatic heeft na het schrijven van twee soundtracks, een plaat gemaakt als een soundtrack voor de herfst en de winter.

Deze ‘Wild Light’ heeft kieren van waaruit dat licht ontsnapt, of waarin licht binnen kan.

Het is een plaat die ademt en treurt, maar ook danst en gromt. 65daysofstatic heeft hiermee een nieuwe mijlpaal en minstens een klein meesterwerk afgeleverd. (dg)

06

T e k s t: N e l E x e l m a n s i f o t o : a x e l b r u e l

Bijna drie jaar geleden toverde Agnes Obel debuutalbum ‘Philharmonics’ uit een hoge hoed. Haar veel te aanstekelijke nummers stroomden door naar de eindejaarslijstjes en liet het hart van menig muziekliefhebber sneller slaan. De combinatie van pianomelodieën met jazz- en folkinvloeden bleek een goed recept. Opvolger ‘Aventine’ klinkt al even beloftevol en moet niet inboeten aan muzikale pracht. Zoals altijd serveert Obel ons de gebruikelijke portie frêle pianosongs, bijgekleurd door strijkers en bijna filmische soundscapes. Laten we de bron van al dat moois eens opengooien.

Wanneer we Agnes Obel in een chique hotel in Brussel treffen, zit ze achter een enorme kop koffie. “Mijn koffie ziet eruit als een ijsje”, vertrouwt ze ons toe. Sightseeing in Brussel is er nog niet van gekomen, maar dat vindt de Deense blijkbaar niet erg.

Agnes Obel: “Een tijdje terug was ik hier als toerist en toen heb ik dat kleine plassende mannetje - hoe heet hij weer? - al gezien. Wauw, hij is zo klein dat het nutteloos is. Ik dacht altijd dat Manneke Pis gigantisch was, totdat je hem ziet.” (lacht)

berg opwandelen in het donker. Je weet niet wanneer de tocht eindigt of wat je gaat vinden. Al snel kwam het woord Aventine in me op, als naam voor die berg. Ook al kende ik het woord al, ik had geen idee vanwaar het kwam. Het deed me denken aan het Deense woord voor bergtop (klinkt als tine) en bovendien klonk het goed als ik het zong. Mijn homemade woord Aventine was dus een perfecte naam voor een berg.

“Achteraf kwam ik na opzoekwerk te weten dat er in Rome nog steeds een heuvel is die zo heet. Supertoevallig! Het is dus meer dan een oude mythe alleen. Volgens die mythe zwermden de vogels van Ill Omen, die ongeluk voorspellen, rond de berg. Ik beeldde het me in en dat was zo mooi. Het was alsof ik tijdens het proces van de plaat in het donker werkte en mijn beeld van een berg opwandelen, paste er perfect bij. Een vriendin van me woont trouwens in Rome en vertelde me dat Aventine in een druk gebied rond het water ligt. Zoals een eiland in het midden van de stad. Nu moet ik er écht wel eens naartoe gaan.” (lacht) Inderdaad. Voor ‘Philharmonics’ werd je trouwens geïnspireerd door vogels, namelijk de bekende Hitchcockfilm The Birds. Op het artwork zien we je naast een uil.

Agnes: “Ja, iedereen wilde me op de cover zien maar daar voelde ik me niet goed bij. Dus kwam de fotograaf met het idee om iets toe te voegen zodat ik niet alleen op de hoes zou staan. Toen we naar oude Hitchcock-stillevens keken, zag ik een prachtige foto van Tippi Hedren met een zwarte raaf en een oplichtende sigaret. Een geweldig beeld en veel interessanter dan alleen Tippi. Zo kwamen we erbij om een vogel te gebruiken. We gingen naar een taxidermist en eindigden met een uil omdat die er het meest levend uitzag. Oh my god, hij was dood en zo eng! (lacht) Hij keek naar mij en dat maakte me echt bang. Op foto zag hij er heel krachtig en levendig uit. Maar ik hou van dieren en hun andere wereld. Ze verschillen zo veel van ons en toch zijn we hetzelfde, want wij zijn ook dieren. Ook al vertellen we onszelf van niet en plaatsen we ons graag boven hen. Toch maken we samen met hen deel uit van de natuur. Daar herinneren ze ons ook aan omdat ze dichter bij de natuur staan terwijl wij die vaak vergeten. Er is iets heel directs en krachtig aan de look van een dier en dat boeit mij.”

Een berg opwandelen in het donker Hij heeft ook een zusje: Jeanneke Pis. Agnes: “Oh, dat is zoals de kleine zeemeermin in Denemarken. We hebben hetzelfde probleem, want zij is petieterig. Die Kleine Zeemeermin is trouwens een sprookje van Hans Christian Andersen, je kent het waarschijnlijk van de Disneyfilm. Maar je moet Andersens versie eens lezen, die is helemaal niet zo happy-ending als die van Disney. Eigenlijk is de zeemeermin een prinses onderwater, maar ze wordt verliefd op een mensenprins. Daarom offert ze haar staart op om benen te krijgen zodat ze hem voor zich kan winnen. Maar de prins vindt haar niet speciaal genoeg en trouwt met iemand anders. Uiteindelijk sterft ze en verandert ze in het schuim van de zee.

“Het is een vreselijk pijnlijk en ook autobiografisch verhaal. Andersen was zo ongelukkig en had zo’n pech in de liefde, ook al offerde hij zich ervoor op. Toen hij afgewezen werd, maakte hij er een verhaal over. Daarnaast schreef hij ook het enge sprookje van De Sneeuwkoningin.

Als kind was ik daar enorm bang van, zo eng! Het gaat over twee kinderen en eentje krijgt glas in zijn ogen waardoor hij de wereld op een slechte manier ziet. Maar mijn favoriet is Het Meisje Met De Lucifers. Zo droevig dat ik er vroeger altijd om moest huilen.”

Inderdaad, ze sterft in de sneeuw. Je ouders voedden je niet alleen op met sprookjes maar ook met muziek.

Agnes: “Niet bewust. Er was heel veel muziek in huis, maar dat was niet gepland. We kregen geen speciale muziekopvoeding, we konden gewoon veel instrumenten leren bespelen als we dat wilden. Vooral mijn vader was daarin geïnteresseerd. Ik leerde alleen piano spelen, misschien omdat mijn moeder dat ook doet. Achteraf bekeken was ik eigenlijk echt stom. Er was ook een vibrafoon, gitaar en contrabas en die instrumenten zou ik ook graag kunnen bespelen.”

De krachtige look van een dier Even over de titel van je nieuwe album, ‘Aventine’. Het is de meest zuidelijke van de zeven heuvels van Rome. Vanwaar die naam?

Agnes: “Ik maakte een nummer over werken met je instinct, zonder doel of plan. Dat nummer was heel vreugdevol maar tegelijkertijd ook raar. Zo voelde ik dat het over mijn manier van muziek maken gaat. Jezelf een weg banen door je gevoelens. Het beste beeld daarvoor is een

Op je eigen eiland Als je muziek maakt, creëer je een eigen wereld of bubbel. Hoezo?

Agnes: “Uit mijn verschillende werkmethodes ontdekte ik dat ik op mezelf het beste werk lever. Ik heb de illusie in m’n hoofd dat ik op mijn eigen kleine eiland woon en dat geeft me een kalme gemoedstoestand. Het is leuk om met een schone lei te beginnen en tegen mezelf te zeggen nu ga ik gewoon muziek maken en niets anders. Zo houd ik het simpel en organisch en hoef ik geen dure studio in te duiken.

Mijn techniek bestaat uit een song schrijven en uitproberen, onmiddellijk opnemen

11 en dan beluisteren. Trial and error. Als ik een melodielijn in gedachten heb, zing ik die boven op de muziek en neem ik ze ook meteen op. Daar leer ik veel uit puzzelen, zoals hoe ik de sound kan benaderen die ik in mijn hoofd heb. Soms is het gewoon gelukkig toeval. Natuurlijk werkt het samenspel met de andere muzikanten zoals mijn celliste Anne en violist Mika ook heel inspirerend. Als ze binnenkomen met een instrument, verandert de sound ineens. Er ontstaan dingen uit het niets. Maar ook voor het opnameproces kreeg ik muzikale ideeën tijdens optredens. Vooral als ik Anne de cello hoorde bespelen.”

Jullie uitvalsbasis is Neukölln, Berlijn. Hoe groot is het verschil met Kopenhagen?

Agnes: “Berlijn is enorm uitgestrekt, zoals een groot park waar je alles kunt vinden. Het heeft iets heel kinds en jongs. Op de een of andere manier is het een onrealistische en zelfs utopische stad. Maar tegelijkertijd is Berlijn ook een beetje als een groot dorp. Je hebt niet het gevoel dat je in een metropool rondloopt omdat het er zo rustig en aangenaam is. Het is geen stressy, drukke plaats. In sommige delen van de stad ga je naar het park en zie je overal mensen liggen relaxen. Dat doen we in Denemarken alleen in het weekend. Kopenhagen is veel kleiner en homogener.

Maar ik kan niet uitleggen waarom het zo is. Als je er opgroeit, zit die stad binnenin je en dat maakt je blind voor de speciale dingen ervan. Ken je dat gevoel? Alsof het veel makkelijker is om mooie dingen aan te wijzen als je ergens anders naartoe gaat.”

Is de winter in Berlijn even streng als in Scandinavië? Ik denk dan aan besneeuwde landschappen met verlaten blokhutten. Een sfeer die je muziek ook uitademt.

Agnes: “Denemarken is omgeven door eilanden. Doordat Kopenhagen dichtbij water ligt, waait er een heel koude wind die door merg en been gaat. (lacht) Brrrrr!

In Berlijn is de temperatuur lager door de koude stroom die passeert. Het ligt ook landelijker en dichter bij Polen. Dat heb je niet aan de kust van Noorwegen, Zweden en Denemarken, Kopenhagen bij inbegrepen. Maar ik heb nog nooit zo koud gehad als in Kopenhagen. Zo’n winderige plaats! Die wind snijdt werkelijk door alles heen.

Eigenlijk is die veel specifieker voor de Deense winter dan de pakken sneeuw. Oh, ik hou van sneeuw. Het is prachtig, vooral de manier waarop het op de aarde valt.

Ongelooflijk.”

Dat klinkt heel filmisch. Net zoals je nummers ‘The Curse’ en ‘Run Cried The Crawling’ die perfect als de soundtrack van een film kunnen dienen. Was dat de bedoeling?

Agnes: “Ik weet het niet maar ik hou van de conversatie tussen muziek en film. Ze kleuren elkaar op mooie manier verder in. Het werkt ook inspirerend voor me als ik vaak muziek in een film zie of omgekeerd. Maar ook in mijn eigen muziek zie ik nieuwe dingen als er afbeeldingen bij zijn. Op ‘Aventine’ bijvoorbeeld was er een nummer dat ik er niet op wilde. Mijn vriendje pakte de demo en maakte er een videoclipje bij met afbeeldingen van een Amerikaanse film uit de jaren veertig. Ze kwamen uit een zwart-wit, soort van experimentele a-film. Het clipje had een zalig ritme en tijdsverloop en ineens vond ik het nummer wél goed. De song voelde juist aan en kreeg een betekenis. Misschien zag ik iets dat ik eerst niet zag. Zo vullen film en muziek elkaar dus perfect aan.”

Voor welke film zou je ooit graag een soundtrack schrijven?

Agnes: “Over twee dingen heb ik al nagedacht. Enerzijds wilde ik altijd al de soundtrack van een kinderfilm maken. Een die uit het oogpunt van het kind verteld wordt. Dat mag ook een animatiefilm zijn. Daarnaast wil ik heel graag muziek schrijven voor een hardere film, zoals een western. Je ziet de ruwheid van het zand en mensen wiens gezichten verdroogd zijn door de wind en gehard zijn door de zware arbeid. Dat gevoel wil ik in muziek vertalen met simpliciteit en ruwe pianogeluiden. Ik zou folkmuziek gebruiken van over de hele wereld. Want verhalen kunnen zich ook overal afspelen. Hun relevantie is cultureel grensoverschrijdend en daar hou ik van. Zoals in de boeken van Amerikaanse schrijvers zoals William Faulkner of Cormac McCarthy. Hun verhalen over mensen zijn zo universeel dat je ze zeker in andere contexten kunt vertellen. Dus niet alleen in Amerika, maar ook in Afrika of Europa. Er is hier ook een harde periode geweest dat mensen op het land werkten. Oh en dan werk ik met Poolse of Russische immigranten en kan ik in hun volkslieden grasduinen. Gewoon terug naar de roots. (lacht) Ja, ik heb er al heel goed over nagedacht.”

Klinkt goed! Laat maar weten wanneer die film uit is.

on stage 1 november: Koninklijk Circus, Brussel 2 november: Rockhall, Esch (Luxemburg)

Agnes Obel ‘Aventine’ PIAS

Was het veelgeprezen ‘Philharmonics’ het begin van het avontuur dan vertelt opvolger ‘Aventine’ hoe de reis verder gaat.

In haar eigen wereld of bubbel creëerde de Deense muzikante opnieuw een pareltje waarop ze de dingen in perspectief plaats. De walsende pianoriedeltjes stromen nog steeds als een wilde rivier doorheen de plaat, vooral op openingsnummer ‘Chord Left’ en worden ditmaal rijkelijk aangevuld met cello, gitaar en Mika Posen van Timber Timbre op de viool. Rustige songs zoals ‘Run Cried The Crawling’ en ‘The Curse’ pakken zwaar op je adem en vormen de perfecte soundtrack voor eender welke film. Dankzij deze filmische soundscapes schept Obel een mystieke sfeer die meteen doet denken aan een wandeling in een donker bos waar bevroren meren het landschap oplichten (‘Fuel To Fire’). Ingetogen zoals altijd en wondermooi! (ne)

08

T e k s t: Ko e n C e u l e m a n t s i f o t o : j e d d e m o s s

Een hotelkamer in Berlijn, daar begon de muzikale flirt van producer Nicolas Jaar met gitarist Dave Harrington. Het was de eerste stap in wat ze zelf omschrijven als het ontrafelen van een groter geheim.

Die zoektocht werd Darkside gedoopt, waarvan hun debuutplaat ‘Psychic’ (release: 8 oktober) de hemelse eerste neerslag is.

Een reis die je langs speelse, psychedelische elektronica in hogere sferen brengt, om beetje bij beetje zijn geheim prijs te geven. Tja, dan dringt een babbel zich wel op.

Op een druilerige dag bellen we het tweetal dan maar op in het zonnige New York, waar Darkside eigenlijk echt het levenslicht zag.

Nicolas Jaar: “Bijna alle nummers zijn hier ontstaan, maar onze allereerste track hebben we geschreven in een hotelkamer in Berlijn. Op een vrije dag, tijdens de vorige toer voor ‘Space Is Only Noise’ (Jaars soloplaat, kc). Dave was toen de gitarist van mijn band.

Nadien zijn we nog een hele zomer samen muziek blijven maken en bezorgden onszelf een optreden in Brooklyn, met amper genoeg materiaal voor een set van een kwartier. Om toch een volwaardige show te kunnen spelen, hebben we dan maar snel een aantal nieuwe nummers geschreven. Een plaat uitbrengen leek ons dan de logische volgende stap.”

Waarom kozen jullie eigenlijk Darkside als groepsnaam?

Dave: “Het verwijst naar de verborgen kantjes, naar de zaken waar we niet openlijk over praten in het dagelijkse leven. De geheimen van het leven, zeg maar. Voor ons staat Darkside voor het proces dat er ontstaat wanneer Nicolas en ik samen muziek schrijven.

De mysterie van dat proces, het geheim ervan, dat willen we onthullen. Stap voor stap, nummer per nummer, plaat per plaat.”

Iets anders nu: ondertussen zijn jullie remixen van Daft Punks ‘Random Acces Memories’ al miljoenen keren beluisterd. Een leuke binnenkomer, maar wiens idee was dat eigenlijk?

Nicolas: “Het is allemaal begonnen met een discussie over ‘Get Lucky’, waarna Dave en ik gewoon de plaat via iTunes hebben gekocht. Als dj’s maken we voortdurend edits of remixes van tracks om te draaien tijdens onze sets in clubs, op feestjes of voor vrienden.

Al snel hadden we de hele plaat onder handen genomen. Dus besloten we al die remixen met onze fans te delen, met het gekende gevolg.”

Klopt het trouwens dat je Dave hebt verplicht om gitaar te spelen tijdens de voorbije tour, ook al wist je dat hij eigenlijk een bassist was?

Nicolas: “Toen ik aan één van mijn vrienden vroeg, wie de beste muzikant was die hij kende, liet hij de naam van Dave vallen. Maar als bassist snapt Dave hoe je met de structuur van een song kan spelen, met de grooves… Dat hij dat in zijn gitaarspel kon verwerken, maakte het voor mij enkel interessanter om met hem samen te werken.

Dus misschien toch een beetje onder lichte dwang.” (gniffelt) Laatste vraagje: muzikaal klikt het tussen jullie, maar ook daarbuiten?

Dave: “ Wel, we houden beiden van lekker eten en drinken, een fijn boek en goede muziek. Meer moet dat niet zijn.” (lacht)

Het huis dat we opbouwden, laten afbranden Dave Harrington: “Telkens wanneer Nicolas en ik samenzaten, gebeurde er iets nieuws.

Wat dat precies was, dat weten we nog altijd niet. Maar soms ontmoet je gewoon iemand, met wie het samenwerken heel natuurlijk verloopt. Dan ontstaat er iets magisch, iets speciaals.

Buiten met mijn beste vriend is Nicolaas de enige persoon met wie ik dat gevoel heb.”

Een bende deugnieten Wat maakt het dan zo speciaal?

Dave: “We vullen elkaar muzikaal heel goed aan, maar geven elkaar ook de ruimte om dingen te ontdekken. Zo slagen we erin om steeds de leegtes op te vullen en een idee vorm te geven. Wanneer we samen muziek maken, draait het vaak om improvisatie. Als één van ons twee een idee krijgt, gaat de ander erin mee. Maar we durven zeker ook nee tegen elkaar zeggen.”

Nicolas: “Met zijn tweeën zijn er ook meer wegen te bewandelen en meer beslissingen te nemen. Dat is voor mij het grote verschil met de opnames van mijn debuutplaat. Maar het maakt het allemaal ook zoveel leuker, want er kan zoveel meer. Als je alleen in een studio zit, gebeurt er soms lang niets. Je zit er gewoon te wachten tot de inspiratie komt.

Tussen 2 mensen ontstaat er dan echter een dialoog, over wat er moet gebeuren. Die vraag maakt het proces zo essentieel verschillend. Het draagt een vlaag van vriendelijkheid en meelevendheid met zich mee. Stel je die vraag aan jezelf, dan neigt het sowieso meer naar eenzaamheid. Dave laat me toe net de dingen te zeggen die ik zelf niet kan verwoorden.

Maar waar mensen samenkomen, ontstaan er natuurlijk ook problemen. Eigenlijk laten dat soort situaties je net toe om problemen te maken.”

Liep er dan iets mis?

Nicolas: “Niets speciaals, hoor. Eigenlijk heb ik het dan eerder over kwajongensstreken, deugnieterij. Denk vooral aan ‘Home Alone’, als je toch er een idee van wilt krijgen. (Dave lacht) We zien ‘Psychic’ dan ook als slechts het eerste hoofdstuk van een trip, waarin nog zoveel te ontdekken valt. Iets waarvoor we ook alle tijd willen nemen.”

Dave: “Daarom is het voor ons best moeilijk om over deze plaat praten. Voor elk nummer zijn we vertrokken vanuit een bepaald gevoel. Die emoties in woorden vertalen, blijft voor ons iets abstract.”

Daftside Jullie spraken net van een eerste hoofdstuk. Hoeveel mogen we er dan nog verwachten?

Nicolas: “Dat kan ik je niet vertellen, maar we hebben echt het gevoel dat dit album het eerste is van velen. Maar een plaat als deze ‘Psychic’ toont maar een deel van het verhaal.

Tijdens onze optredens vertellen we de rest. Die zijn voor ons heel belangrijk. Tijdens die momenten kunnen we onze nummers laten ontploffen, alsof we het huis dat we opbouwden, laten afbranden.”

on stage 9 oktober: ABBox, Brussel (sold uit)

Darkside ‘Psychic’ Matador Records/Beggars

Hullen die van Darkside zich nog liever wat in nevels over de ware toedracht van hun eersteling ‘Psychic’, dan verkiezen wij het pad der gruwelijke eerlijkheid. Schakerend tussen psychedelische rockdeuntjes, etherische elektronica en dromerige geluidsflarden, weeft het duo Nicolas Jaar en Dave Harrington een klankendeken dat ons al snel inpakt. Soms zeemzoet, soms wat kaal en koel, maar steeds raak. Dreigt er zo op ‘Golden Arrow’ met die sinistere orgelintro nog enige vorm van onheil, dan steekt er al snel een vlaag van warme elektronica op, die je moeiteloos meevoert naar ‘Heart’. De galm van die eighties synth betovert, de popfeel verleidt. Een wondermooi nummer, dat ons nu al nauw aan – welja - het hart ligt. Met ‘Paper Trails’ disselen Jaar en Harrington nog zo’n prachtige song op, met een zwoele, alles verterende groove die je telkens de luwte van de nacht doet opzoeken.Waarna we bij die zeemzoete waterval waarin ‘Metatron’ ons onderdompelt, nog een laatste moment van innige extase beleven. Plots is er geen nood meer aan woorden, enkel opperste vervoering. ‘Psychic’ dus. (kc) Release: 8 oktober

11

ZONDAG 3 NOVEMBER•EINDHOVEN

TEMPLES

METZ YUCK

WOLF ALICE

NADINE SHAH• EMPRESS OF• GLASS ANIMALS• EAGULLS

FÖLLAKZOID• NATURAL CHILD• ADAM & THE RELEVANTS• AFTERPARTEES e.v.a.

PRESENTS TH

E FOLLOWING

BANDS AT HIT

THE CITY:

W E I V N A R E E C V E O R O F & Z e.v.a.

SCHULT

MUZIEK • LITERATUUR • EXPOSITIE • DIVERSE LOCATIES • TICKETS: € 17,50 WWW.HITTHECITY.NL

DO 17 OKT VR 18 OKT ZO 27 OKT ZA 09 NOV ZO 10 NOV WO 13 NOV WO 13 NOV DO 14 NOV VR 15 NOV DO 28 NOV DI 03 DEC VR 06 DEC DI 10 DEC VR 20 DEC MA 24 FEB

TRIXIE WHITLEY DE STAAT ISRAEL NASH GRIPKA & BAND DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG TRENTEMØLLER (LIVE) DRENGE 3 NIGHTS IN HEAVEN: MARK LANEGAN 3 NIGHTS IN HEAVEN: MISTER AND MISSISSIPPI 3 NIGHTS IN HEAVEN: AIMEE MANN JASON ISBELL NIGHT BEATS JONATHAN WILSON KURT VILE & THE VIOLATORS MOZES AND THE FIRSTBORN THE BOXER REBELLION

10

T e k s t: d i m i t r i v a n v o s s e l i f o t o : a l a s ta i r p h i l i p w i p e r

Het noorderlicht blijkt nog steeds de perfecte achtergrond voor een plethora aan getalenteerde artiesten. Deze evolutie is al jaren bezig en werd misschien wel mee in gang gezet door Anders Trentemøller, de Deense geluidsdesigner die acht jaar geleden doorbrak met het verbluffende ’The Last Resort’. Zijn nieuwe album, ’Lost’, gaat eerder de indietoer op, en telt een behoorlijk aantal gastbijdrages. Zo botsen we op de mooie stemmen van Mimi Parker van Low, Jana Hunter van Lower Dens, Kazu Makino van Blonde Redhead, Sune Rose Wagner van The Raveonettes… Is Trentemøller op ‘Lost’ het noorden kwijt?

We belden hem op en vonden hem terug in Denemarken.

Anders Trentemøller: “Ik ben in Kopenhagen op één van de eerste zonnige dagen sinds lang, dus ik mag niet klagen. Het is mijn eerste week terug thuis na een drukke periode. Net wanneer we het nieuwe album begonnen te masteren en mixen, belden immers de heren van Depeche Mode om te vragen of we voor hen wilden openen in het voorjaar. Dat betekende dat we plots met de band moesten beginnen repeteren. De muziek voor het nieuwe album was af, dus wilden we ook enkele nieuwe nummers brengen, wat voor extra druk zorgde. We hebben deze zomer ook nog een aantal festivals gespeeld en momenteel doe ik de promo voor het nieuwe album. Ben benieuwd hoe het album wordt ontvangen.”

Ben je zenuwachtig?

Anders: “Ik ben niet zenuwachtig, wel benieuwd. Ik ben zeer trots en blij met dit album. Ik heb gemaakt wat ik wilde maken en kan nu enkel hopen dat ook anderen het snappen. Ik volg de reviews en de commentaren op Facebook. Op Facebook krijg je meer spontane reacties, maar zelfs als de commentaren niet zo positief blijken, verandert dit weinig aan hoe ik me voel en mijn manier van werken. Het voornaamste is dat ik een goed gevoel heb bij de muziek die ik maak.”

Volledig loos gaan op de keys

de overige artiesten was het eerder een langeafstandsrelatie, hetgeen ook zijn voordelen heeft. Je eigen teksten en zanglijnen schrijven is een intieme ervaring voor iedere artiest en het liet hen toe om op hun gemak in hun thuisstudio’s aan de tracks te werken. Ze hebben me achteraf verteld dat ze het vooral leuk vonden om niet de studio in te duiken met een aantal studio-engineers en mezelf die met gefronste wenkbrauwen en gekruiste armen wachten op resultaten.”

Hoe vertaal je dat naar een live-optreden? Je kan moeilijk iedereen meenemen op toer.

Anders: “Dat is een uitdaging. Marie Fisker is de zangeres die met ons meekomt en zij zal de vocals live voor haar rekening nemen. We wilden weliswaar niet dat zij zou proberen de stemmen en zangstijlen op het album te kopiëren.

Gelukkig heeft zij een prachtige stem. We reduceerden de songs eerst volledig terug tot de basis. Zelfs op een akoestische gitaar en een piano zijn de songs makkelijk te spelen en te zingen. Daarom heb ik zoveel aandacht besteed aan de basisstructuur. Voor het live-gebeuren zijn we van hieruit opnieuw beginnen opbouwen. Ik speel live sowieso niet graag hetzelfde als op het album, dus dat kwam mooi uit. “ Nog geen plannen voor een akoestisch album?

Anders: ”Misschien wel, waarom niet? Misschien niet akoestisch in de strikte zin van het woord, maar ik speel graag met verschillende stijlen en stromingen binnen muziek. Maar ik zou m’n adem niet inhouden wachtend op een Trentemøller Unplugged-album. (lacht) Je weet nooit.”

The Doors

Hoe verklaar je de titel, ‘Lost’?

Anders: “Het is een woord dat tijdens de productie van dit album steeds weer terugkwam. Er schuilt een dubbele betekenis achter het woord Lost. De meeste mensen onthouden vooral de negatieve connotatie, maar wat mij betreft kan het ook iets prachtigs zijn: jezelf verliezen in muziek, jezelf verliezen in de liefde. Wanneer ik in de studio zit en ik ga volledig op in de muziek, is dat een onverdeeld positieve ervaring. Ik vergeet tijd en ruimte en ervaar enkel het moment waarin ik me bevind zonder stil te staan bij reviews, bij de muziekindustrie of bij dagelijkse beslommeringen. Ik hou van dit soort dubbelzinnigheden en probeer ook in mijn muziek met verschillende moods en uiteenlopende sounds te werken.”

Geen lineaire verhalen Hoe ga je te werk wanneer je een nieuw album maakt?

Anders: “Elk nummer van het nieuwe album is begonnen aan de buffetpiano bij mij thuis. Het is veel leuker om akkoordenschema’s samen te stellen aan de piano dan aan een computerscherm. Dat was in dit geval des te belangrijker omdat ik op dit album met verschillende artiesten samenwerk. Ik heb me vooral gefocust op het schrijven van sterke melodieën en songs. Vervolgens gebruikte ik m’n smartphone om her en der fragmenten op te nemen die ik in de songs verwerkte. Rond deze basis bouwde ik in de studio verder met verschillende andere instrumenten: bas, drums, enz.”

Wat met de songteksten?

Anders: “Iedereen die vocals doet op het nieuwe album heeft zijn/haar eigen teksten geschreven.

Dat geeft de eerlijkste resultaten. Ik ben een groot fan van iedere artiest die aan het album heeft meegewerkt. Ik ken hun muziek en weet waartoe ze in staat zijn. De enige richtlijn die ik heb meegegeven is dat de teksten vrij abstract moesten blijven, omdat ik de luisteraar graag de mogelijkheid bied om eigen gedachten en interpretaties aan de muziek te geven. Wie deze mensen kent, weet dat hun songs meestal geen lineaire verhalen zijn. Hun manier van songwriting past perfect bij dit album.

“Elk nummer is bovendien geschreven met de stem van een welbepaald persoon indachtig. Ik componeerde een nummer met een bepaalde artiest voor ogen en contacteerde hem/haar vervolgens, hopende dat hij/zij zou toezeggen. Het wachten op feedback was vrij zenuwslopend. Ik was euforisch wanneer Mimi Parker van Low positief reageerde en me de prachtige vocals terugstuurde voor ‘The Dream’. Ik ben al 15 jaar fan van Low en deze track was voor mij een hoogtepunt toen ik aan dit album werkte. Maar ook de samenwerkingen met andere artiesten zoals Kazu Makino van Blonde Redhead of Sune Rose Wagner van The Raveonettes waren memorabel. Bij hen wilde ik de stemmen vooral uit hun vertrouwde omgeving halen en verwerken in tracks die meer clubby klinken, zonder gitaren.”

Verliepen de samenwerkingen steeds op dezelfde manier?

Anders: “Marie Fisker en Sune Wagner zijn locals. Met hen kon ik samen de studio induiken. Met

Wat is je favoriete live-track van het nieuwe album?

Anders: “‘Candy Tongue’, de song waarop Marie zelf zingt op het album en ‘Gravity’. Marie is erin geslaagd zich dit nummer eigen te maken, zonder het origineel, dat werd ingezongen door Jana Hunter van Lower Dens, te kopiëren.

Ook ‘Constantinople’ speel ik graag live. Het bevat orgelgeluiden die sterk naar The Doors verwijzen en dat geeft me de kans om volledig loos te gaan op de keys. Dat nummer was trouwens enkel een excuus om een lange orgelsolo in het album te verwerken. (lacht) Sommige mensen denken nog steeds dat ik meer dj ben dan muzikant. Het is leuk om live te laten zien dat ik ook klassieke instrumenten kan bespelen.”

Door je sublieme full-debuut ‘The Last Resort’ zijn de verwachtingen telkens weer hooggespannen. Beschouw je dat album als een zegen of een vloek?

Anders: “Zeker en vast een zegen, want het heeft de basis gelegd voor mijn werk van vandaag. Vóór ’The Last Resort’ uitkwam, lag de nadruk vooral op het clubgebeuren. Toch kende dat album al vele overeenkomsten met ‘Lost’, vooral wat betreft de meer downtempo nummers. Mijn eerste lp heeft vele deuren voor me geopend. Mijn fanbasis bestond hiervoor vooral uit ravers en clubbers. Na de release waren ook mensen uit de indiescene geïnteresseerd in wat ik deed.

Misschien ben ik wat fans van het eerste uur verloren, maar het belangrijkste is en blijft dat ik de muziek maak waar ik me goed bij voel. De muziek op het nieuwe album is ook niet dezelfde als 8 jaar geleden. Dat is normaal, want muziek verandert, net zoals mijn leven verandert.”

We kijken nu al uit naar het vervolg.

on stage 8 november: AB, Brussel 10 november: Effenaar, Eindhoven (NL)

Trentemøller ‘Lost’ In My Room/N.E.W.S.

Anders Trentemøller brak door met memorabele remixes die het clubcircuit op haar grondvesten deed daveren én met meesterwerk ‘The Last Resort’, een sublieme lap geluidsdesign. De Deen is niet voor één gat te vangen en gaat op zijn nieuwe cd meer de indietoer op. Geen betere manier om nieuwe paden te bewandelen dan in het gezelschap van mooi volk dat het milieu door en door kent: Mimi Parker (Low), Jana Hunter (Lower Dens), Jonny Pierce (The Drums) Kazu Makino (Blonde Redhead), Sune Rose Wagner (The Raveonettes)…leveren allen vocale bijdragen. Opener ‘The Dream’ is prachtig in alle minimalistische eenvoud en het duistere ‘Gravity’ wordt uitgebalanceerd met speelse vibrafoontoetsen en de intrigerende stem van Jana Hunter. Ook op de instrumentale tracks weet Anders Trentemøller de aandacht vast te houden met industrial aandoende intro’s, onverwachte hooks en tempowissels en bij momenten zelfs een discotoets. Hij speelt met contrasten en lagen en slaagt erin om steeds verrassend uit de hoek te komen. Iedere track is anders, maar helemaal Anders. Muziek waar je jezelf helemaal in kan verliezen. (dvv)

Michiel Van Meervenne

11

Sinds onze hond, dankzij de ultrasone schokgolven op ‘Returnal’, van zijn pollenallergie verlost is, volgen wij het werk van Daniel Lopatin, het bebaarde brein achter Oneohtrix Point Never, op de voet. Na het uitgebreid bewierookte ‘Replica’, de gesmaakte walsjes met Rene Hell en Tim Hecker en de heruitgave van oud materiaal op ‘Rifts’, heeft Lopatin deze keer een gouden ei gelegd in het prachtige hoenderhok van Warp.

RifRaf liet de man ontvoeren en stelde hem enkele prangende vragen.

Portret van een zelfverklaarde lolbroek.

Oneohtrix Point Never Daniel Lopatin: “Vooreerst mijn excuses als ik plots begin te geeuwen, ik stap net van het vliegtuig.”

(Nog voor we een vraag gesteld hebben krijgen we dankzij de ver opengesperde muil meteen het achterste van zijn tong te zien. Een droomstart.) Geen probleem, Daniel.

Wees gezeten. Is het de jetlag of heb je ergens in het holst van de nacht moeten spelen?

Daniel: “Het vliegtuig. Ik heb eigenlijk heel weinig gespeeld deze zomer. Heel bewust, om te repeteren voor de nieuwe show. Het wordt waarschijnlijk m’n beste live show ooit. Ik wil veel ritme, maar zonder opzichtige drums. En zoals gewoonlijk met de excellente visuals van Nate Boyce. Ik hou heel erg van beelden bij m’n muziek. Ooit wil ik een half miljoen dollar uitgeven om hele rare visuals te maken. De meeste projecties bij elektronische muziek zijn vervelend en protserig, alsof je naar Windows Media Player zit te kijken.

Dat kan interessant zijn voor een kind, maar voor een volwassen publiek is het eigenlijk gewoon alsof je hen wil vertellen dat ze dom zijn. Nate en ik hebben liever dat ze ons na het optreden komen vragen: “Scheelde er iets met de computer? Is Nate ok? Ben jij ok?” (lacht)

Ik ben Elton John niet Je wordt af en toe door kunstmusea gevraagd om een performance te geven. Aan wat voor fratsen moeten we denken als jij carte blanche krijg?

Daniel: “Kijk, ik ben nogal een fan van musique concrète, waarbij je je probeert te verwijderen van de bron van het geluid door alledaagse klanken door de blender te halen.

Wat je vandaag vaak ziet zijn bands die hun website en hun video’s afstemmen op hun songs. Alles mooi assorti. Belachelijk! Net een reclamecampagne voor een kledingmerk!

Wat Nate en ik doen is soms heel simpel, maar het mag nooit het gevoel geven dat het licht verteerbaar is.”

Voor de eerste keer zeker Genoeg beelden, we waren hier om over je muziek te praten, geloof ik. Wat is je favoriete synth momenteel?

Daniel: “Het pijporgel! Het klinkt zo mooi. En weet je wat geweldig is? Mijn orgel vertelt me hoe ik het moet bespelen. Het tilt me naar een ander niveau.”

Dat moet de priester in jou zijn. Heb ik het juist als ‘R Plus Seven’ jouw meest gestructureerde plaat tot nu toe is?

Daniel: ”Dat zou wel eens kunnen kloppen. Ik heb heel veel naar surrealistische schilderijen gestaard toen ik deze plaat maakte. Ik raakte gefascineerd door de techniek waarbij je totaal verschillende objecten samenbrengt in hetzelfde vlak. Om dan te kijken hoe die objecten met elkaar interageren.”

Is het daarom dat we minder opeengestapelde samples te horen krijgen; omdat je ze naast elkaar hebt gezet?

Daniel: ”Ik denk het wel. Al was dat niet bewust. Nu, als iemand een geweer tegen mijn hoofd houdt, dan zou ik kunnen zeggen dat ik de objecten met elkaar wil verbinden om ze een identiteit te geven, maar dat was dus niet met opzet. Ik wist gewoon dat ik zeker was van wat ik maakte, en dat moet de eerste keer in mijn leven zijn geweest. Voor de rest wil ik niet dat er te veel wordt uitgelegd. Mijn muziek moet als een verhaal aanvoelen, maar hoeft daarom nog geen verhaal te zijn, versta je? Ik wil vooral ook niet dat mijn muziek te melancholisch wordt. Ik ben namelijk best wel een lolbroek. Ik versta niet dat mensen die in het echte leven vrolijk rondhuppelen soms heel trieste platen kunnen maken. Veel muziek vind ik emotioneel eenzijdig. Daarom vertrek ik liever van een idee dan vanuit een gevoel.

Mijn grootste uitdaging is steeds: hoe vertaal ik mijn idee naar een zo clever mogelijke vorm van expressie? Als ik eerlijk ben in wat ik doe, dan denk ik dat ik uiteindelijk altijd iets emotioneel creëer.”

Heb je je songs ooit al op zo’n traditionele manier geschreven dan nu?

Daniel: “Elk nummer op ‘R Plus Seven’ is geboren op een piano. Maar vanuit een ritme, een toevallig patroon, niet vanuit een virtuoze melodie. Ik ben Elton John niet.”

Een Joods-orthodoxe tempel In een interview met Wire verweet je je collega’s ooit klankkleurfascisme. Over wat ging dat in godsnaam?

Daniel: (lacht) “Dat is ondertussen al een paar jaar geleden. Euhm, ik ben nogal tegendraads soms. (grijnst) Het ging over de Amerikaanse noise-scene, waar ik toen zonder het te beseffen helemaal in ondergedompeld was. Cassettetapes verkopen op de straathoek, dat soort dingen. Maar het sfeertje was zo verstikkend, zo dogmatisch.

Je muziek moest zó en zó klinken. Ik kocht toen random cd’s van 2 euro en versneed alles wat erop stond tot ik 1000 samples had. Ik vond mezelf geweldig toen. Geen idee waarom.” (lacht) Een onvergeeflijke zonde tegen de dogma’s van de scene?

Daniel: “Ik had frisse lucht nodig. In mijn ogen nam de noise-scene de slechte kantjes van rock over: heel beschermend over wat mag en kan en wat niet. Ik vond dat gewoon heel saai. Ik wilde dat m’n muziek een vrouwelijke kant had. Vergelijk het met een Joods-orthodoxe tempel waar de vrouwen buiten staan en de mannen in het midden van de cirkel. Zo voelde ik me toen. Je duwt alle subtiele, gevoelige, unieke elementen weg die je nodig hebt voor een esthetisch contrast in je muziek.”

Het groepsgebeuren ligt je niet?

Daniel: “Ik ben nooit een punk of een hippie geweest. Als ik in een Batman-film zou leven, dan zou ik een weeskind zijn dat nergens paste. En ik zou in een kameleon kunnen veranderen. Want dat is wat ik altijd moest zijn, omdat ik te Amerikaans ben om een Rus te zijn, en te Russisch om een Amerikaan te zijn. Als ik mensen zie terugplooien op een besloten kliek of groepje, dan krijg ik het heel benauwd. Niets voor mij. Ik wil rondzweven als een gewichtloze vloeistof.”

on stage 5 oktober: De Kreun, Kortrijk (w/ Barn Owl)

Oneohtrix Point Never ‘R Plus Seven’ Warp/V2 Records

Danig verzot zijn wij op het synthetisch geweld van Oneohtrix Point Never dat wij ons zonder aarzelen tot diep onder de woelige oppervlakte van ‘R Plus Seven’ begeven. Waar wij normaal alle handvaten in de buurt vastgrijpen om niet weggespoeld te worden door een eindeloze golf aan ruisende loops, belanden we in een Alice-achtige (w)onderwereld, waar fijngehakte samples op regelmatige tijdstippen voorbij steeds veranderende decors van alle mogelijke synths marcheren. Net als een blinde zijn labrador volgt, laten ook wij ons gewillig gidsen langs de verschillende tafereeltjes die Lopatin ineen heeft geknutseld. De composities zijn collages, hedendaagse musique concrète die je bijna fysiek kan aanraken. Nooit eerder kregen we zo’n onverhulde blik achter de schermen van Lopatins productieproces. Een bont festival aan kleuren en emoties weerkaatst en reflecteert in een labyrint van muren en spiegels. Af en toe denken we aan de onsterfelijk mooie synths van Angelo Badalamenti (Twin Peaks), maar het is een orgel dat deze indrukwekkende excursie tot een majestueuze coda brengt. (mvm)

12

T e k s t: M e n n o C l a e s i f o t o : n i c k h e l d e r m a n

De Jeugd Van tegenwoordig blijft met voorsprong Nederlands beste (legale) exportproduct. 4 kerels die met veel gevoel voor humor weten hoe ze een feestje moeten bouwen: dat is in een notendop waarvoor De Jeugd al 8 jaar garant staat. ‘Ja, Natúúrlijk!’ heet de alweer 4de plaat die eind september in de rekken ligt, en veel meer redenen hadden we dan ook niet nodig om zanger/rapper Freddie (Vieze Fur) en producer/muzikant Bas Brom enkele vragen voor te schotelen.

Het was me vroeger al opgevallen dat jullie vaak en graag synthpartijen in jullie muziek verwerken, maar deze keer zijn ze prominent aanwezig. Op ‘Ja, Natúúlijk!’ dragen ze echt de songs, veel meer dan de beats.

Bas Bron: “Ja, ik ben ook een heel grote synthesizer-liefhebber en -verzamelaar.”

Vieze Fur: “Het is ook tof dat Bas best veel solo’s op de plaat heeft. Die synths, dat is eigenlijk Bas die aan het rappen is. Het zijn zijn 16 maten waar hij recht op heeft.”

Bas Bron: “De synths zijn dan wel heel duidelijk aanwezig, op zich zijn veel songs wel wat soberder aangekleed. Op de vorige platen was het dikwijls heel veel van alles tegelijk, terwijl ik nu het begin en het midden wat leeg heb gehouden om dan pas naar het einde toe er wat meer in te gooien. (tot Freddy) Ik denk wel dat het een fase is.”

Vieze Fur: “In principe spreken we zulke dingen niet te veel op voorhand af. We hebben altijd wel een aantal ideeën waarmee we de studio ingaan, maar we werken nooit met een vooropgesteld plan dat we dan even gaan uitvoeren. ’t Is zeker niet zo dat we vooraf al weten wat we voor de radio gaan maken, of wat de singles zullen worden. We maken gewoon muziek, op een vrij natuurlijke manier.”

De juiste dosis wansmaak

Vrijlaten en loslaten ‘Ja, Natúúrlijk!’ is jullie 4de plaat op goed 8 jaar tijd. Best wel een productieve band, De Jeugd Van Tegenwoordig.

Bas Bron: “Leuk dat iemand dat eens een keertje zegt. Net nog zei iemand dat het best wel lang had geduurd eer we de nieuwe plaat uitbrachten. Gemiddeld om de twee jaar een nieuwe plaat: niet slecht, toch?”

Het is misschien des te opvallend, gezien jullie imago van speelvogels?

Vieze Fur: “Misschien wel, maar het is natuurlijk niet voor niets dat we al een tijdje meedraaien. Het speelvogelen en het nonchalante hoort ook absoluut bij deze band, maar we houden alle vier gewoon ontzettend veel van muziek maken. Die muziek op de juiste manier naar buiten brengen, met de juiste mensen om ons heen, en op een zo professioneel mogelijke manier, met wat in ons bereik ligt: voor ons is dat vrij logisch.”

Bas Bron: “En we werken inderdaad best wel vrij hard. Je kan niet doen wat wij al hebben gedaan door wat te zitten aanmodderen. Wat ook wel helpt: we vinden het erg leuk om in een studio te zitten om muziek te maken. Nu horen we het minder, maar vroeger gingen nogal wat mensen ervan uit dat we niet serieus bezig waren met deze band, net omdat onze muziek allemaal wel vrij humoristisch of geestig is.”

Vieze Fur: “Ik ken wel collega’s die dat hele proces van een plaat maken zo snel mogelijk achter zich willen hebben om die songs voor een publiek te kunnen spelen. Dat blijft natuurlijk één van de aller leukste dingen, maar meestal hebben we het wel naar onze zin als we aan een plaat bezig zijn. Het klopt dat het best moeilijk en lastig kan zijn om je focus in een nieuwe plaat te krijgen en om teksten te schrijven. Dat kan soms lang duren, waardoor het een beetje een gevecht wordt, maar dat is een fase waar je ook weer doorheen komt. Het is alleszins zo dat een nieuwe plaat uitbrengen altijd veel voldoening geeft.”

Is het ook onderling een gevecht? Vier sterke persoonlijkheden met een eigen wil en een eigen mening: dat moet niet altijd gemakkelijk zijn?

Vieze Fur: “Je moet een beetje vrijlaten en loslaten, dat hebben we onderhand ook wel geleerd. Je moet ook niet van jezelf denken dat je wel even in je eentje dit of dat zult regelen, want zo werkt het niet.”

Bas Bron: “We kennen elkaar ook heel goed, dat scheelt wel wat. Het is wel makkelijk om met 4 goeie vrienden samen aan iets te werken.”

Vieze Fur: “We hebben alle vier alleszins wel voldoende smaak om te kunnen opschieten, ook al heeft iedereen wel iets van wansmaak in zich.” (lacht)

Geilend in de club Wat misschien ook opmerkelijk is: jullie kwamen 8 jaar geleden kijken met een mix van stijlen en hebben in al die jaren jullie eigen plaats veroverd, maar ik hoor eigenlijk heel weinig andere bands of artiesten die in jullie spoor volgen. Jullie blijven wat dat betreft een beetje een uniek geval.

Vieze Fur: (denkt na) “Ik weet het eigenlijk niet, omdat we ook niet echt volgen wat er vandaag weer allemaal nieuw of in is. Ik denk wel dat we hebben laten zien dat het helemaal niet zo veel uitmaakt wat je doet en of het binnen de regeltjes past van dit genre of die stijl, zolang je maar iets brengt dat uit jezelf komt en niet iets klakkeloos probeert te kopiëren. Als je muziek maakt waar je zelf heel veel zin in hebt, hoef je ook niet de hele tijd vernieuwend te zijn of de nieuwste populaire dingetjes in je muziek te steken. Aan de andere kant is het wel zo dat al die cross-over dingen en het mixen van muziekstijlen al heel lang de normaalste zaak is geworden. Niemand kijkt er nog van op als een rapper een plaat opneemt met een volkszanger. Die hokjes zijn al een hele tijd verdwenen, dus hoef je als artiest er ook niet van wakker te liggen of mensen zulke dingen wel zullen pikken. Wij hebben alleszins nooit het gevoel gehad dat we moesten uitleggen waarom we bepaalde stijlen of genres door elkaar gebruiken.”

Hebben jullie niet heel vaak een drang om bepaalde thema’s of zaken in jullie songs al onderuit te halen, nog terwijl ze worden verteld? Om een voorbeeldje te geven: toen ik de songlist zag en de intro hoorde van ‘Op Een Seksuele Wijze’ dacht ik heel even dat dit jullie ‘Sexual Healing’ zou kunnen worden. Maar net doordat je heel de tijd gaat uitleggen en uitweiden hoe geil en sensueel iets is, schiet daar niks meer van over.

Bas Bron: “Ja, precies. Door de hele tijd de geilheid en de erotiek van een bepaalde situatie of sfeer te gaan benadrukken, halen we net alle seks en spanning er weer uit. Zo wordt het een beetje een persiflage.”

Vieze Fur: “Nou, dat is het dus niet. Kijk, we houden oprecht van gelikte en kronkelende r&b en zo, maar toen Bas met de muziek kwam, vroeg ik aan Pepijn welke kant hij daar mee uit wilde. Hij wist het niet direct, maar voelde wel aan dat er een beetje een sfeer van geil in de club aan de pillen aan vast hing. In plaats van dat die sfeer het thema zou gaan bepalen, werd het dus al heel snel letterlijk van geil hier en seks ginder en werd die seksuele lading weer uit het nummer getrokken. Maar heel veel r&b heeft dat vandaag: dat heel directe, overdreven en daardoor heel gemakkelijk willen scoren met seks en verleiden.

Ook hele goeie r&b heeft dat, maar ik blijf er wel fan van.”

Ten tijde van ‘Watskebeurt’ waren jullie jonge twintigers. Is De Jeugd Van Tegenwoordig 8 jaar later ook een soort van Peter Pan-medicijn waarbinnen jullie de eeuwige jeugd is gegund? Waarin je niet groot hoeft te worden en dingen kunt doen die in de grote boze buitenwereld niet mogen of kunnen?

Vieze Fur: “Dat is zeker zo, maar dat is het altijd ook wel geweest. Dat is nooit bewust gebeurd, maar eigenlijk hadden we met De Jeugd al van in het begin een soort van eigen wereld waarin we dingen konden doen en proberen zonder rekening te moeten houden met conventies of wat anderen verwachten of willen dat we doen. Anderzijds: wat is groot worden? Kijk, als je dit alles heel nuchter bekijkt, zijn we gewoon 4 mensen die fulltime en vrij professioneel bezig zijn met onze baan. Gelukkig voor ons is dat iets dat we alle 4 heel graag doen. We zijn heel hard en heel professioneel bezig met ons heel hard te amuseren.”

on stage 7 november: Het Depot, Leuven 8 november: Muziekodroom, Hasselt 9 november: Effenaar, Eindhoven (NL)

30 november: Petrol, Antwerpen 11 december: 013, Tilburg

De Jeugd Van Tegenwoordig ‘Ja, Natúúrlijk!’

Universal

De 4de van De Jeugd in 8 jaar tijd: niet slecht voor een jongensclubje dat met speelse nonchalance en gezegend met de gift van het kattenkwaad tegen de wereld aankijkt. ‘Ja, Natúúrlijk!’ is onmiskenbaar De Jeugd Van Tegenwoordig, maar onderscheidt zich ook van de voorgangers: de synths voeren immers meer dan ooit de boventoon, en de rest van de arrangementen verdwijnen daardoor wat naar de achtergrond. Eerste single en opener ‘De Formule’ is met z’n strakke ritme en tempo dan ook een beetje de vreemd in de bijt. Verder gingen we al vrij snel door de knieën voor de vals minimalistische inkleding van ‘Space Koibois’, de hypnotiserende puls van ‘Bewuste Sabotage’ en de net gecontroleerde waanzin van ‘Gekke Boys’. Leuk, maar misschien net iets te veel volgens het gekende truckje zijn dan weer ‘Prinsjesdag’ en tweede single ‘Barkie’ . De heerlijke pastiche van ‘De Toneelacadmie’ zet de finale in, die vooral gekruid wordt door het stuiterende ‘Issook’ en het bombastische ‘Benden’, om toch nog zacht te landen met het sombere ‘Dromen Van Karton’, misschien wel het meest persoonlijke nummer dat de heren ooit maakten. Deze bleke jongen moest soms wat wennen aan wat De Jeugd deze keer in petto heeft, maar kan u onmiddellijk geruststellen: ‘Ja, Natúúrlijk!’ is misschien niet helemaal een grand slam, maar is absoluut een plaatje dat bij iedere luisterbeurt leuker en lekkerder wordt. (mc) is en blijft fan!

De Jeugd

Van Tegenwoordig

09

MUZIEKODROOM CONCERTEN 04.10 PLAY 2013 CLUBFESTIVAL

MET ONDER ANDERE TRUSS AKA MPIA3 , HUCCI , ARCHES , ADDISON GROOVE , DETROIT SWINDLE , INNERSHADES , STOOKI SOUND , WAY BACK , DARK SKY, ...

05.10 PLAY 2013 CLUBFESTIVAL

MET ONDER ANDERE THE EX, COELY, DELV!S, SOLDIER’S HEART, PINKUNOIZU, MEAN, TRAUMAHELIKOPTER, YELLOWSTRAPS, ...

10.10 LITTLE VICTOR & FRIED BOURBON 11.10 THE COMPUTERS + SUPPORT VIA VI.BE 12.10 ROTTING OUT + SUPPORTS 16.10 MARTHA HIGH & SPEEDOMETER 17.10 WHITE HILLS 23.10 PINS + SCANNERS 26.10 WHATEVER! THOM ∆ DJ SET (ALT-J) 27.10 JOHN PARISH + SLEEPERS’ REIGN 02.11 SPIRITUAL BEGGARS + SUPPORTS 07.11 DAVID LEMAITRE 08.11 DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG 09.11 MINTZKOV 13.11 WE BUTTER THE BREAD WITH BUTTER 14.11 ANA POPOVIC 15.11 THE LEISURE SOCIETY 16.11 THE ROTT CHILDS 17.11 SLOW MAGIC 23.11 MODKLUB THE MODEST MEN 30.11 FINALE DJ-COMEDY-LIMBOMANIA 07.12 JACCO GARDNER 11.12 DUM DUM GIRLS + SURFER ROSA 12.12 THE BELGIAN BLUES EXPRESS 21.12 MODKLUB CHRIS READ + MR CRITICAL

TICKETS: MUZIEKODROOM.BE

04/10 EXPULSION PROPELLER 1.2 INTERNAL SUN ATOS 05/10 G.T. MOORE & THE LOST ARK BAND HEARTWASH 08/10 MAN OR ASTRO-MAN? THE OCTOPUS PROJECT 11/10 NOUVELLE VAGUE * 13/10 MARC RIBOT TRIO 17/10 MARJAN VAN ROMPAY GROUP * 18/10 VENUS IN FLAMES SLOW PILOT 24/10 DAAU MAYA’S MOVING CASTLE 25/10 META & THE CORNERSTONES JUPITER & MA SHI FAI 31/10 FRANK DERUYTER QUARTET FEAT. PETER ERSKINE 01/11 ROLAND & MAURO REENA RIOT 09/11 NATACHA ATLAS * 10/11 CHUCK PAISLEY & BAND JULES BROWN 14/11 MARBLE SOUNDS FEW BITS 21/11 LIONEL BEUVENS QUARTET * 22/11 THE VAN JETS * PROTECTION PATROL PINKERTON HICKORY FALLS 30/11 FRONT 242 IMPLANT 04/12 THE GRANDMOTHERS OF INVENTION 05/12 STADT LOW VERTICAL 07/12 LOCOMONDO * 13/12 ERIK TRUFFAZ QUARTET 14/12 SKIP&DIE DONSO 19/12 MAROCKIN’ BRASS FEAT. BYRON

WALLEN

*

* In samenwerking met Cultuurcentrum Sint-Niklaas en/of Jazzlab Series.

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE Bootstraat 9, 3500 Hasselt +32 11 23 13 13 info@muziekodroom.be

14

homegrown

T e k s t: O l i v e r W i l l e m s i f oto : m a r k r i e t v e l d

Nauwelijks is Bert Dockx bekomen van de stortvloed lovende recensies die hem dit jaar te beurt vielen voor ‘I/II’ van het jazzy trio Dans Dans of hij mag alweer zijn borst nat maken voor de derde release van Flying Horseman. ‘City/Same City’ (release: 14 oktober) is een broeierig tweeluik dat voor de groep op verschillende domeinen een stap voorwaarts is. Hoog tijd om de frontman op te zoeken.

Flying Horseman

Het spanningsveld tussen mij en de buitenwereld Bij het binnenkomen van de trappenhal die naar de afspraak met Bert Dockx moet leiden, lijk ik even in een gravure van Escher verzeild geraakt. Maar in plaats van eindeloze rondjes te lopen, kom ik toch op de derde verdieping terecht. Hier verwacht ik me in het universum te begeven waar de songs van Flying Horseman hun oorsprong vinden. Niet echt, volgens de gastheer, want zelfs gitaar spelen in de badkamer leidt tot ontevreden buren. Vooral in het repetitiekot van Trix is de derde plaat tot stand gekomen, die meer nog dan de voorgangers, een echte groepsplaat geworden is.

De sfeer op ‘City/Same City’ is anders dan die op de voorganger ‘Twist’. Klopt dat?

Bert Dockx: “Voor mij wel, binnen de groep waren de meningen verdeeld. Voor mij zijn er heel duidelijke verschillen. Niet dat ik ze er bewust heb ingelegd. Het blijft duidelijk een Flying Horseman-plaat maar de accenten zijn misschien verlegd.”

Accenten?

Bert: “Het belangrijkste verschil, en dat zei ik ook al na debuutplaat ‘Wild Eyes’, is dat de inbreng van de groep belangrijker is geworden. Op de 2de plaat, ‘Twist’, had enkel het titelnummer geen definitieve structuur. Bij dit album waren meer dan de helft van de nummers slechts ideeën die ik dan aan de groep voorlegde en waarop we dan begonnen te jammen. Dat resultaat nam ik dan mee naar huis om er verder aan te werken. Dat liet ik dan weer aan de groep horen waarmee we dan weer verder gingen. Bovendien heb ik aan Koen (Giesen, producer) gevraagd om er voor te zorgen dat alle instrumenten even duidelijk in de eindmix van de songs zouden komen.”

Er heerst een democratie in de groep.

Bert: “Een democratie is misschien wat voorbarig. (lacht) Dat zou oneerlijk zijn om te zeggen. Maar de groep is zeker belangrijker geweest bij het tot stand komen van de plaat.”

Stevig afgezien Het opsplitsen van de plaat in twee delen, was dat ook nu weer belangrijk?

Bert: “Ik vind dat voor dit album een hele goede beslissing. We waren van plan om 8 tot 10 songs op te nemen maar net voor we de studio ingingen, hadden we nog een try-out. De reactie op de nummers die we waarschijnlijk niet zouden opnemen was heel positief. Toen dacht ik erover, zoals bij Dans Dans, een tweeluik uit te brengen. Het is perfect mogelijk om 67 minuten muziek op één cd te plaatsen. Bij Dans Dans vond ik dat gegeven niet geslaagd omdat het tweeluik op 1 cd geperst werd. Er zat wel een pauze in de cd om de scheiding tussen deel 1 en 2 duidelijk te maken maar ik denk dat de mensen dat niet zo begrepen hebben. Het vinyl was wel een dubbelaar. Voor deze cd volgde de platenfirma, Unday Records, mijn idee om ook van de cd een dubbellaar te maken. De titel lag al een hele tijd vast en heel het idee van spiegelen en dubbelen komt ook terug in de teksten. Ik had ook het gevoel dat ik twee platen kon maken die elk hun eigen karakter hadden. Het eerste schijfje is veel lichter van toon en de tweede sluit meer aan bij ‘Twist’. De ironie is wel dat ik altijd lange platen lijk te maken en dat ikzelf eigenlijk wel van korte albums hou. ‘Pink Moon’ van Nick Drake is nauwelijks 30 minuten lang en voelt bij mij als een perfecte plaat.”

Ik veronderstel dat je blij bent met de vinyl revival?

Bert: “Absoluut! Ik denk bij de volgorde van nummers en het aantal altijd in functie van

vinyl. Ik ben dan ook heel blij dat het label ons daarin gevolgd is. We hebben dat zelfs kunnen doordrijven naar de cd. De lay-out, de verpakkingen en de presentatie van de cd gaat exact hetzelfde worden als het vinyl, echt als een dubbel lp maar dan in het klein. Je moet de cd nog net niet omdraaien.” (lacht) Er zouden Afrikaanse invloeden in de plaat geslopen zijn. Klopt dat?

Bert: “Ik ben de laatste jaren meer en meer naar Afrikaanse muziek gaan luisteren.

Afrikaanse muziek waarvan ik het gevoel heb dat ze mij beïnvloedt komt vooral uit Nigeria en Mali. Zo vind ik bijvoorbeeld King Sunny Ade echt fantastisch. Er is iets in die muziek dat mij enorm pakt. Ik heb het nooit begrepen dat er hier niet meer naar die muziek geluisterd wordt. Net zoals ik niet begrijp dat er niet meer naar oude blues geluisterd wordt. Ik heb altijd de neiging gehad om naar de invloeden van muziek te gaan zoeken, en naar de invloeden van die invloeden en om zo terug in de tijd te gaan.

Alleen naar zaken van nu luisteren, is je zo beperken. In Afrikaanse muziek kom je alles tegen wat je elke dag op de radio hoort. Milan Warmoeskerken, onze 2de gitarist, is ook iemand die af en toe naar Afrikaanse muziek luistert en tegelijk een gigantische The Smits-fan is. Johnny Marr heeft z’n gitaarspel gepikt van Afrikaanse muziek. The Smits zijn mega-beïnvloed door Afrikaanse muziek, wat weinig mensen lijken door te hebben.

“Het bijzondere aan de groep is dat wij compleet andere muzieksmaken hebben. Ik heb ooit één of twee keer iets laten horen van een andere band in het repetitiekot en dan was de helft nog niet eens geïnteresseerd. Ik neem dat ook niemand kwalijk. Veel jonge muzikanten vinden elkaar omdat ze van dezelfde groep fan zijn en al gauw komen ze dan met een soort afkooksel van die band op de proppen. Ik kom met een muzikaal gegeven en ieder vult dat op zijn manier in. Alfredo Bravo en Mathias hebben wel een gemeenschappelijke smaak: veel harde muziek, progressieve metal, Mike Patton, King Crimson… Loes en Martha Maieu houden meer van Kate Bush en Brigitte Fontaine en Milan is dan weer fan van Kraftwerk en Brain Eno. Die verschillende werelden samen, dat geeft vuurwerk.”

Werden de teksten eigenlijk naar aanleiding van een bepaalde gebeurtenis geschreven?

Bert: “Er is één gebeurtenis die invloed op de teksten heeft gehad. Dat was een hevige verliefdheid die niet beantwoord werd.”

Dat levert soms wel mooie songs op.

Bert: “Ik denk dat verliefdheid ook fantastische songs kan opleveren. Maar het is iets waar ik wel serieus van afgezien heb. Twee keer op een relatief korte periode dan nog. Ook mijn engagement naar de maatschappij is altijd explicieter aan het worden.

Momenteel wordt dat alleen nog maar vertaald naar mijn muziek. Ik ben niet iemand die vrijwilligerswerk gaat doen of gaat betogen. Ik ben er vooral in mijn hoofd mee bezig, met mijn plek als individu en als kunstenaar in dat grotere geheel en in alle evoluties op wereldvlak. Ik ben op dat gebied nogal fan van Adam Curtis van de BBC. Hij is een documentairemaker die met nogal controversiële standpunten durft af te komen. Hij klaagt vaak ideologieën aan die vanuit iets puurs ontstaan maar dan al snel geperverteerd worden. Als je wil weten wat er in Syrië aan de hand is dan raad ik je

ten zeerste aan je licht bij Adam Curtis op te steken. Hij doet op een ongelooflijke manier aan journalistiek. Volg ook zeker zijn blog. Hij wordt meer een meer een held van mij. In mijn teksten is er altijd wel een spanningsveld tussen mij en de buitenwereld geweest. Zo zijn ‘We Care’ en ‘Same City’ gedeeltelijk voortgekomen uit de verkiezingsuitslag hier in Antwerpen. Je weet wel: Bart De Wever en bijhorende problematiek, want dat is het wel.” (lacht)

Bange laatbloeier Naast Flying Horseman zit je nog in tal van andere projecten. Maakt dat van jou de drukst bezette muzikant, buiten Mauro misschien?

Bert: “Dat is perceptie want dat klopt helemaal niet. De meeste muzikanten die ik ken zijn zeker zo druk bezet als ik. Omdat ik net nu als bandleader met twee projecten naar buiten kom, hebben mensen dat gevoel. De mythe over Mauro, met alle respect voor hem, dat hij het drukker zou hebben dan andere muzikanten is bullshit. Alle muzikanten hebben verschillende projecten lopen. Ik ken gasten die in 3 groepen van Mauro spelen en nog eens in 5 andere groepen en die hebben het natuurlijk ook druk.

Mauro is natuurlijk een figuur die veel aanbiedingen krijgt maar mensen die minder bekend zijn zoals Sjoerd Bruil (Sukilove, Tim Vanhamel, Mauro…), Elko Blijweert (Kiss My Jazz, Dead Man Ray, Rudy Trouvé…) of Tijs Delbeke (Sir Yes Sir, dEUS…) zijn ook constant bezig met muziek.”

Is dat uit noodzaak dat muzikanten zich voor zoveel verschillende projecten engageren?

Bert: “Ik denk het wel. Uitzonderingen zijn misschien die mensen die zoveel succes hebben met hun eigen groep dat ze daar van kunnen leven. Dat zijn dan vooral frontmannen die niet zozeer instrumentalist maar eerder performer zijn, denk ik. Met veel dingen bezig zijn als muzikant geldt zeker voor instrumentalisten, en ik ben in eerste plaats een gitarist. De ironie is net nu Dans Dans en Flying Horseman beter beginnen te marcheren dat ik veel meer aanbiedingen krijg. Ik heb jarenlang zitten denken: Waarom bellen ze mij nooit? Ik had toen zeeën van tijd om bij iedereen gitaar te gaan spelen en nu mijn eigen projecten veel tijd vragen, krijg ik meer interessante aanbiedingen. Maar ik kan absoluut niet leven van Dans Dans of Flying Horseman. De realiteit is dat ik veel andere dingen moét doen.”

Of heb je veel projecten nodig als creatieve uitlaatklep?

Bert: “Ik heb dat wel nodig. Maar ik ben altijd nogal een bangerik geweest, een laatbloeier eigenlijk. Dat had er vooral mee te maken dat ik schrik had om er aan te beginnen. Ik heb altijd veel faalangst gehad. Maar muziek is sowieso altijd mij eerste en grootste liefde geweest. Ik heb ook een grote liefde voor beeld en film. Ik ben al heel mijn leven door fotografie gefascineerd maar ik heb nog nooit een fototoestel gehad. Ik zeg al 20, 25 jaar tegen mezelf dat ik een toestel moet kopen. En op een dag ga ik dat ook doen. Maar dan weet ik dat ik daardoor geobsedeerd ga geraken en er veel tijd in ga steken. Het is dikwijls alles of niets bij mij.”

on stage 18 oktober: ABClub, Brussel 23 oktober: De Kreun, Kortrijk 25 oktober: De Werf, Aalst 1 november: Cactus, Brugge 2 november: Trix, Antwerpen 7 november: Handelsbeurs, Gent 15 november: Nijdrop, Opwijk (w/ Ian Clement) 21 november: De Kluize, Oosterzele 14 december: De Warande, Turnhout (w/ Few Bits) 19 december: solo @ Behoud De Begeerte, Antwerpen

Flying Horseman ‘City/Same City’, 2cd en 2lp Unday Records/N.E.W.S.

Voorlopig geen writer’s block voor Flying Horseman. Op de 3de plaat ‘City/Same City’ worden we getrakteerd op 12 epische lappen muziek die tussen de 4 en 8 minuten afklokken, netjes verdeeld over twee cd’s/lp’s. Als het Antwerpen is dat model heeft gestaan voor de song ‘City’, dan lijkt de Koekenstad een stuk dichter naar de evenaar opgeschoven te zijn. Zowel gitaren als percussie vertonen Afrikaanse trekjes zonder dat het als wereldmuziek gaat klinken. De muziek van Flying Horseman laat zich dan ook niet graag catalogiseren. Gitaren slaan en zalven. Enerzijds zijn het subtiele tokkels waarbij elke noot telt, maar net zo goed lijken de gitaren een duel aan te gaan dat steevast in een orgie van noise ontaardt, om dan in dezelfde song nog terug te keren naar een breekbare melodie. Als de zusjes Maieu hun engelenzang in de strijd gooien, is het effect op zijn minst bezwerend. Check ‘We Care’ en ‘Lucile’. Het is lekker wegdromen bij songs als ‘Sleeping Room’, ‘One Note Song’ of ‘Stories’. Synths leggen mooie klanktapijten waarin fijnzinnige gitaren worden verweven. Straf werk leverde producer Koen Giesen door een evenwichtige instrumentale balans uit de songs te puren zodat alle details mooi tot uiting komen. Aan u om ze allemaal te ontdekken in het meesterwerk dat ‘City/Same City’ is. (ow) Release: 14 oktober

16

homegrown

Tekst: Johannes De Breuker

Sommige groepen doen een de try-out in een kleine club of parochiezaal maar voor de vuurdoop van ‘Sky Hits Ground’ pakte Mintzkov het toch even anders aan. De band besteeg de Main Stage van Pukkelpop en verdreef daar op de tonen van het nieuwe album het laatste restje slaap van de vroege vogels. Ben je er toen niet geraakt?

Geen paniek. RifRaf gaat speciaal even terug in de tijd: Slow motion, full ahead.

Hoe was Pukkelpop?

Lies Lorquet: “Het was vroeg maar wel heel plezant.”

Philip Bosschaerts: “Inderdaad. Het was heel tof maar ook veel te kort. Het was inmiddels de derde keer dat we op Pukkelpop speelden en elke keer hebben we op een ander podium gespeeld. De eerste keer in de Club, daarna in de Wablief en deze keer op de Main Stage. Volgende keer misschien in de Dancehall? Ik vind het leuk dat er wat afwisseling is. Als wij in het buitenland spelen, spelen we vaak in kleine clubs en cafés.

Dan is het wel eens leuk om dat te kunnen vergelijken met zo’n turbopodium zoals op Pukkelpop.”

Waarom hebben jullie gewacht met de release tot vlak na de festivalzomer?

Lies: “Omdat we te traag zijn...”

Philip: “We zijn niet goed in tussendoor werken. Ik ben constant bezig met dingen op te schrijven en wat op mijn gitaar te pingelen maar er gaat een hele tijd over voordat we daar met de groep iets mee doen. Als je dan veel moet optreden gaat dat niet altijd gemakkelijk. Daarom dat er bij ons elke keer drie jaar tussen elke plaat zit.”

Onze autistische manier van werken, heeft een eigen sound

keyboardnoot, een gitaarriff of een drumpartij is. Je kan op niemand steken dat het niet goed is, enkel op jezelf. De druk is zo wel groter.”

‘Sky Hits Ground’ klinkt doorleefder dan jullie vorige albums. Toch hoor je na de eerste noten al meteen die duidelijke Mintzkov-stempel die doorheen al jullie releases waait.

Lies: “Wij proberen nooit een noot teveel te spelen. Elke partij die je in een nummer wil, moet perfect zijn. Er zijn groepen die dat niet zo benaderen en die maken ook mooie muziek maar dat is niet wat wij kunnen. Als wij met z’n allen een degelijk nummer willen maken, dan moet ieders partij van begin tot einde perfect zijn. Dat is een heel autistische manier van werken en dat heeft zijn eigen sound. Je moet elk instrument op elk moment in het nummer kunnen horen. Ik denk dat iedereen zijn instrument op die manier benadert want niemand wil onderdoen voor iemand anders.”

Ondanks die duidelijke Mintzkov-stempel worden jullie toch telkens weer met dEUS vergeleken. Krijgen jullie het daar niet van op de heupen?

Lies: “Voor mensen die niet elke dag met muziek bezig zijn, zijn wij de tweede dEUS. Wij maken alternatieve gitaarmuziek, en ja, er is wel eens een noot die anders komt dan je verwacht.”

Philip: “Ik vind het niet erg om daar mee vergeleken te worden. Al vind ik het wel vervelend als het gratuit is. We hebben al drie platen gemaakt, als ze dan nog steeds mijn stem vergelijken met deze van Tom Barman dan vind ik dat je als muziekjournalist toch eens je huiswerk mag doen. Dat mijn stem uit dezelfde familie komt als deze van Tom Barman, daar kan ik niets aan doen.

Vergelijk mijn stem liever met deze van op onze vorige albums.”

‘Sky Hits Ground’ is opgedragen aan Bert Van Den Roye, de eerste gitarist van Mintzkov (Luna).

Philip: “Bert is kort na de release van ons vorig album plots gestorven. Het is niet helemaal duidelijk hoe.”

Lies: “Bert heeft heel de eerste plaat mee geschreven en opgenomen maar optredens heeft hij nooit gedaan omdat het niet zo goed met hem ging.”

Philip: “Voor mij was hij de eerste persoon in mijn leven waar ik intens mee heb samen geleefd en gewerkt die te vroeg is gestorven. Dat was een schok en dat zit ook in ‘Sky Hits Ground’ verwerkt. Het was nu de eerste kans die we zagen om hem te eren. Hij was belangrijk voor Mintzkov. Hij kwam naar de optredens kijken en gaf achteraf in de backstage steeds zijn ongezouten mening.”

Jullie brengen ‘Sky Hits Ground’ bijna exact tien jaar na jullie debuut uit.

Hoe kijken jullie nu terug op deze periode?

Lies: “Die is voorbij gevolgen!”

Philip: “En we zijn trots op de platen die we hebben gemaakt, de optredens die we gedaan hebben en de landen waar we zijn geweest. Het is een tocht geweest en hopelijk zijn we nog maar halverwege!”

Dat hopen wij ook!

on stage

In drie jaar tijd kan er veel veranderen... is er veel veranderd?

Philip: “Voor onszelf is het een beetje hetzelfde gebleven. Wij maken elke keer gewoon een album. Het zal telkens wel een beetje anders zijn omdat we evolueren en elk verhaal van een plaat anders is.”

Wat is dat verhaal bij ‘Sky Hits Ground’?

Philip: (denkt na) ”Het is niet zo dat er een groot masterplan achter zit of dat we per se een verhaal willen vertellen. Persoonlijk denk ik dat de plaat, dat elk nummer, een tegenreactie is op het vorige album. Dat wil niet zeggen dat de vorige slecht was, alles behalve, maar bij elk album dat je maakt, leer je nieuwe dingen. Op het vorige had de producer (Jagz Kooner, jdb) duidelijk zijn stempel gedrukt waardoor het een heel coherente cd is geworden maar met de nieuwe wou ik de nummers meer zichzelf laten zijn. Hierdoor is het een diverse plaat geworden, maar de ziel van de groep zit er weer helemaal in: het is Mintzkov!”

Jullie hebben alles zelf gedaan: van opnemen tot de hoes. Diy klinkt heel romantisch maar het lijkt me ook veel stress en onaangename verrassingen met zich mee te brengen.

Philip: “Dat viel mee. De manier waarop we hebben opgenomen voorkwam dat. We hebben alles in kleine sessies opgenomen waardoor we elke keer tijd hadden om opnieuw het repetitiekot in te stappen en alles te bekijken wat we gedaan hadden en zo de volgende stap te bepalen. Het was best interessant om zo te werken maar ik denk dat het leuker zou zijn om het sneller te doen. Ook voor je hoofd want je wandelt echt een half jaar in die songs rond.”

Lies: “Je hebt wel niemand om de schuld te geven als je alles zelf doet. Je moet er echt van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat met je hoofd bij zijn: bij elke noot, of het nu een

9 oktober: Beursschouwburg, Brussel 8 november: De Kreun, Kortrijk 9 november: MOD Hasselt 10 november: Trix, Antwerpen 15 november: Vooruit, Gent 20 november: Het Depot, Leuven

Mintzkov ‘Sky Hits Ground’ Gentle Recordings

Na het afgelikte ‘Rising Sun, Setting Sun’ heeft Mintzov de touwtjes strak in eigen handen genomen waardoor ‘Sky Hits Ground’ veel edgy’er en doorleefder klinkt dan zijn voorganger. Net zoals de vooruitgeschoven single ‘Slow Motion, Full Ahead’ klinkt ook de rest van de plaat swingend. Zo horen we tijdens ‘Old Words’ en ‘Day One’ Mintzkov zoals we de band reeds kenden: compromisloos en tegendraads. Het best klinkt de groep wanneer de swing maar een façade wordt van gelaagde en diepgravende nummers, die met hun versmeltende bas en drum, melodieuze zang-, synth- en gitaarpartijen, een mist optrekken waardoor er onopgemerkt een weemoedig gevoel in de songs wordt gesmokkeld. Hierdoor kaapt vooral het laatste deel van ‘Sky Hits Ground’ de bewondering weg, met ‘All Names Have Been Changed’ en ‘Ages And Days’ - een nummer dat smeekt om het album te mogen afsluiten - als grootste slokoppen. Mintzkov is misschien wel de meest constante Belgische band die keer op keer met sterke en overtuigende albums afkomt. Ook deze keer weer! (jdb)

17

homegrown

T e k s t: W a r d D u pa n i f oto : P i e t G o e t h a l s

Een nieuwe plaat, nieuwe bandleden, een nieuwe platenmaatschappij... en de terugkeer naar het geluid waarmee het allemaal begon. Op ‘Sonder’, hun vierde full album, keren de heren van MOTEK terug naar hun roots.

Postrock pur sang. Instrumentale kanonsballetjes die ingeleid worden door melancholische weefsels gitaarpartijen, diepe, donkere bassen en pulserende drums. Meteen klinkt het viertal het meest duister en intens als ooit te voren. Alsof ze terug hun natuurlijke habitat gevonden hebben, laat de Gents/Aalsterse groep een no-nonsens plaatje op ons af. RifRaf sprak met kernleden Wout Roelants en Steven Biebaut, en nieuwbakken drummer Bert Delafontaine.

Eerlijk doen wat je graag doet en that’s it... Is dat waar ‘Sonder’ voornamelijk voor staat?

Wout Roelants: “Er ging een hele evolutie aan deze plaat vooraf... Als je kijkt van waar MOTEK begonnen is, kun je stellen dat we altijd al hebben gemaakt wat we zelf boeiend vinden, zonder compromissen. Doordat we bij EMI zaten, hadden we het geluk dat we een omkadering hadden die ons in de spotlights kon plaatsen. We werden helemaal niet gepusht om de commerciële richting uit te gaan, maar toevallig was het nummer ‘Tryer’ een single die bijzonder goed werkte.

Bij onze daaropvolgende plaat (‘Dragons’, dw) hebben we geprobeerd om continuïteit te geven aan die airplay om zo makkelijker en meer te gaan spelen. Achteraf merkten we dat ons speelplezier daar wat onder leed. Nu hebben we doelbewuster gewerkt naar een publiek, dat echt naar ons wil komen luisteren. De nummers ontstonden ook in het repetitiekot. Ze zijn iets rauwer en ook een stuk eerlijker, waardoor ze volgens mij ook krachtiger over komen.”

We zijn een emotionele band Nu zitten jullie bij een kleiner label, dunk!records.

Wout: “EMI heeft veel voor ons betekend. Ze hebben enorm veel werk verricht om uit de zovele groepen die er zijn, ons er uit te pikken, op de markt te zetten en een naam te geven. Maar in principe zijn we niet commercieel genoeg om met hen verder te gaan. Wat EMI voor ons heeft bereikt, zat wat aan het plafond. Ze kunnen ons geen verdere exposure meer geven omdat we nu eenmaal geen muziek maken voor een massapubliek.”

Steven Biebaut: “dunk!records bood zich plots aan en zag een samenwerking met ons eigen label Asthmatic Whale wel zitten. Dat plaatje klopte meteen.”

Wout: ”De mensen van dunk! kwamen op het juiste moment op ons pad en het klikte meteen.

Ze zijn zeer enthousiast en ambitieus. In hun sector (het postrockgenre) hebben ze veel contacten in het buitenland. Net wat we zochten. Zij werken eerder met hun hart en minder commercieel.”

Steven: “We kennen de mensen van het label en het dunk!festival al van in den beginne. Het festival, het label en ook wij zijn de laatste jaren parallel gegroeid. En nu komen we bij elkaar.

Het voelt een beetje als thuiskomen.”

Je kan de nieuwe plaat nog het meeste vergelijken met jullie eerste album.

Steven: “Dat vinden wij ook.”

Wout: “De eerste plaat is misschien technisch en qua opnames niet de beste, maar er zijn nog heel veel mensen die zich het meest in die nummers kunnen vinden. Ik vermoed dat we sowieso publiek zullen verliezen door terug te keren naar ons eerste geluid. Maar de fans van het eerste uur, zullen, hopen we, toch wel heel tevreden zijn met ‘Sonder’.”

Steven: ”Het is niet dat we per se naar een bepaald publiek schrijven, maar je vraagt je toch altijd af wie er geïnteresseerd zal zijn in de nieuwe plaat. Bij EMI zaten we live soms wat tussen schip en wal. Fans van het eerste uur vonden het raar dat we op de radio kwamen met een singletje. Anderzijds heb je de eendagstoeristen die dat ene nummer kennen en daarvoor naar een optreden komen. We zaten tussen die twee groepen gewrongen. Met ‘Sonder’ smijten we ons verleden weg en we zien wel wat er uit komt.”

De eerste track begint met: “I have a dream. Perhaps it’s time to reflect again to what has become of that dream.” Een verwijzing naar jullie zelf als groep en de terugkeer naar wat ooit begon als jullie droom: de muziek spelen die je graag speelt?

Wout: “Eigenlijk doen we veel dingen zonder bedoeling, maar waar mensen bij gaan nadenken.

Dat vind ik chique. We zijn ergens wel een conceptuele groep in die zin dat we ook niet zomaar iets doen. Meestal heeft het een verband. Je kan een lijn trekken op hoe we live spelen, naar buiten komen met onze plaat, de visuals die we live gebruiken, het artwork, enz... Toch is het niet de bedoeling dat de buitenwereld ons idee klakkeloos over neemt. Het staat vrij om er je eigen verhaal of interpretatie aan te geven.”

Steven: “Je kan er alle richtingen mee uit. Nog belangrijker dan het conceptuele of het idee dat er al dan niet in zit, zijn we vooral een emotionele band met een buikgevoel.”

Wout: “We zijn een praatgroep. We kunnen over alles neig filosoferen. Heel veel ideeën en gedachten kunnen we daarna dan ook makkelijk ondersteunen met onze muziek.”

De samenstelling van de groep is na ‘Dragons’ opnieuw veranderd.

Wout: “We zijn altijd een groep geweest van komen en gaan. We werkten veel samen met wat

we op een bepaald moment satellietmuzikanten hebben genoemd. Gastmuzikanten die er bij komen rond de kern van bas, gitaar en drums. Nu zitten we met een groep waarbij MOTEK uit vier bestaat. Ik denk dat we een goede groep gevonden hebben, live én op langere termijn. Het sluit niet uit dat we nog eens iets speciaals doen met extra muzikanten.”

Wout: “We gebruiken geen keyboards en soundscapesamples meer, zoals op de vorige platen. Nu is gitarist Kim Aernoudt erbij gekomen. Hij heeft een batterij effecten waarmee je veel kanten uit kan. Het meeste op de plaat wordt ook letterlijk live gespeeld. Dat is een stuk eerlijker en het geeft meer dynamiek op een optreden.”

Bert: “We zijn een blok van vier man die postrock pur sang maken. Live komen daar ook nog nieuwe visuals bij. Een staaltje videokunst van Tine Guns, die ook voor Amenra en Syndrome prachtige beelden maakte.”

Jullie gebruiken zonder schroom de term postrock. Terwijl jullie er vroeger toch minder mee wilden geassocieerd worden.

Bert: “Kim en ik zijn grote fans van het genre. Misschien komt dat een beetje door de invloed van ons beide. Elke postrockfan is op z’n minst een beetje Mogwai-fan.

Een guilty pleasure was dan ook om ‘Sonder’ te laten masteren door Greg Calbi in New York, die reeds meerdere Mogwai-albums masterde. Daar ben ik toch een beetje fier op, maar uiteindelijk is het belangrijkste dat je jezelf kwijt kan in hetgeen je doet.”

Steven: “Bij de vorige platen was de drang om te vernieuwen ergens wel aanwezig.

Nu was dat minder en gingen we vooral uit van wat er op dat moment uit ons kwam zonder daar nog iets vernieuwends aan toe te voegen.”

De teneur van ‘Sonder’ is hoofdzakelijk intens en donker.

Steven: “Bedankt. Dat vind ik een compliment.”

Wout: “Als we emotioneel samen spelen, denk ik dat we eerder naar het donkere neigen dan naar het happy gevoel. Wat ook meespeelt, is dat we repeteren in een ruimte die volledig afgesloten is van het zonlicht en de meeste nummers ook ontstaan zijn in de winter. Moesten we de plaat gemaakt hebben in een villa in Spanje, ging het album zeker anders geklonken hebben.”

on stage 2 oktober: Democrazy @ Minard, Gent 19 oktober: Cultuurkapel de Schaduw, Ardooie 23 november: Blender Festival, Aalst

MOTEK ‘Sonder’ dunk!records

Zes tracks pure postrock. Je kan het snel samenvatten onder die ene term, maar de leden van MOTEK trekken er al lang hun neus niet meer voor op. Het is wat ze doen, waar ze voor staan én het is hetgeen waar ze goed in zijn. Instrumentale bolletjes wol. Weidse gitaaruitbarstingen. Kleine ritmische verschuivingen. Puur. Eerlijk. Na de eerste drie platen, uitstapjes naar de radio en vele verschuivingen in groepsleden, horen we een nieuwe groep die zichzelf helemaal heeft teruggevonden in zijn oude geluid. ‘Sonder’ is dan ook meteen het meest intense en donkere album uit hun repertorium geworden. Vanaf opener ‘Ambitions, Friends, Routines, Worries And Inherited Craziness’ word je tegen de muur geduwd met een strak, rauw geluid. Bas, drums en gitaren kleven, rollen, spinnen, stuiteren en barsten uit in stilte en woede.

‘Sonder’ is een emotionele trip waarin je op ontdekking kan gaan, maar die je, als je er voor open staat, vooral moet ondergaan. (dw)

18

homegrown

T e k s t: N e l E x e l m a n s i f oto : P h i l i p p e d e v u y s t

Als koppel een plaat maken, het is niet iedereen gegeven. Maar met rasmuzikanten zoals Maarten Flamand en Esther Lybeert achter het stuur, kun je gelukkig op een fijne rit rekenen. Samen vormen ze een onverwoestbare succesformule voor ingetogen luisterliedjes met af en toe een hoek af. Twee jaar na hun knap, titelloos debuut komen ze met opvolger ‘Patterns’ aanzetten: een sfeervol plaatje met een filmische scoop.

In het café van de Gentse Vooruit treffen we Maarten Flamand en Esther Lybeert, het charmante koppel dat door het leven gaat als The Antler King. Na hun gedeeld enthousiasme over waarom het optreden van Patrick Watson het beste van 2012 was, is het de hoogste tijd voor onze tête-à-tête.

Jullie tweede plaat ‘Patterns’ is uit. Wat was het meest indrukwekkende moment tijdens de opnames?

Esther Lybeert: “Bijna dag op dag een jaar voordat ‘Patterns’ uitkwam, gooiden we een zo goed als volledig opgenomen plaat in de vuilbak. We hoorden er te weinig onszelf in en wilden iets maken dat dichter bij ons stond. Toen zijn we met ons twee opnieuw begonnen, aan deze plaat dus. Maar het indrukwekkendste moment is dat ik drummer werd en dat zal ik ook blijven. In het verleden bedacht ik altijd de drumpartijen maar ik voerde ze zelf niet uit. Tijdens optredens bespeel ik liever een instrument want dan ben ik bezig en creëer ik dingen als one of the guys. Ik verveel me eigenlijk een beetje als ik als zangeres alleen vooraan op het podium sta. Als frontfiguur sta je soms ver van de band af en dat is nu veel minder.”

Als kind ging je met je vader mee naar de repetities in de opera en zat je met kleurboeken achteraan in de orkestbak. De pauken, de contrabassen en het koor boeiden je enorm. Heb je die voorliefde nog steeds?

Esther: “Absoluut. Wat niet wil zeggen dat ik altijd een plaat wil maken die zwaar georkestreerd is. Maar het blijft wel een voorliefde van me. Vooral de paukenspelers zijn me bijgebleven. Een heel repetitie moeten ze niets doen totdat ze ineens hun Humo’s dichtdoen en dan beginnen ze. (Ze imiteert het geluid van een pauk.) Fantastisch! Op de pupiters stonden de Humo’s voor hun partituren. Daarnaast vond ik de samenzang ook geweldig en dat is zo gebleven.

Live zingen we met drie en dat voelt heel goed. Het klikt en geeft een blend van onze stemmen. Dat moment voel je en dan zweef je even. Ooit wil ik eens met een grote bezetting spelen, met een groot orkest en een koor. Maar dat is gewoon veel te duur.” (lacht)

Vliegen in de bergen

Op wereldtour met Patrick Watson

Maarten Flamand: “Nadat we de plaat in de vuilbak gooiden, hebben we enkele maanden de tijd genomen om terug op positieven te komen. Daarna begonnen Esther en ik heel instinctief te jammen. Twee tot drie maanden lang brachten we heel veel tijd door in het repetitiekot.

Eigenlijk zijn een aantal nummers van ‘Patterns’ tot stand gekomen tijdens de opnames van die repetities, zonder dat we het op dat moment beseften. ‘Warriors’ bijvoorbeeld hebben we heel snel opgenomen voordat we Nieuwjaar zouden vieren.”

Esther: “Ja, het was heel laat ’s avonds. Toen mochten we niet veel lawaai maken van de buurvrouw en tijdens het stil zingen is dat nummer ontstaan. ‘Warriors’ is echt in ons huis opgenomen. We wilden vooral de fouten niet wegmoffelen in onze plaat. Zoals bij het derde nummer, ‘Chain Of Memory Lane’, hoor je een soort van gekraak. We werkten met een oude tapemachine wat veel warmte met zich meebrengt. Zo klinkt het nummer ook heel oud.”

Alsof het uit een Russische film uit de jaren zeventig geplukt is.

Esther: (lacht) “We trekken ons weinig aan van de huidige muziekmodes want je komt toch te laat als je er rekening mee houdt. Tegen dat je iets uitbrengt, is het misschien niet hip meer. Dus doe je beter je zin. Bovendien komt iets vroeg of laat toch terug in de mode. Het is bijvoorbeeld ook heel moeilijk voor me om iets in een bepaalde stijl te schrijven. Dat is zoals een nummer in opdracht schrijven, dat kan ik ook niet. We schrijven heel tijdsgebonden: wat we op dat moment willen en waarmee we bezig zijn. We hebben ook beiden onze achtergrond en je bent natuurlijk wel bewust en onbewust beïnvloed door de muziek waarnaar je luistert en waarmee je bent opgegroeid.”

Jullie titeltrack ‘Patterns’ wordt met zijn lichtjes geschifte spookiness wel eens vergeleken met de soundtrack van een David Lynch-film. Wat vinden jullie van hem?

Maarten: “Ik vind de serie Twin Peaks wel tof. Alhoewel ik er niet onmiddellijk aan denk als ik die song hoor. Eerlijk gezegd kwam het idee voor het nummer er dankzij Connan Mockasin. Op een bepaald moment inspireerde zijn muziek ons heel hard.”

Esther: “David Lynch mag ons bellen voor zijn nieuwe soundtrack. Maar inderdaad, veel mensen vertelden ons over het filmische karakter van de plaat.

Vaak denk ik ook in beelden, zoals bij ‘Moonbeams’. Het vertrekt in een klein zolderkamertje waar je van uit het kleine venstertje naar de sterrenhemel kijkt.

Tegen het einde van het nummer vliegen we in de bergen. Dat beeld roept het nummer bij me op. Even budget zoeken voor een videoclip.” (lacht) Dat zou inderdaad cool zijn voor een videoclip. Wat zijn jullie verdere toekomstplannen?

Esther: “Je zoekt naar dingen die je blijven verrassen. De nieuwe plaat bijvoorbeeld klinkt totaal anders dan onze eerste. Dat kan bij de volgende ook zo zijn. Ik denk graag weloverwogen in gehelen of patronen, dus in voorstellingen of platen. De hoes die onze ontwerper Philippe de Vuyst maakte, vonden we meteen super. Heel tof om het artwork door te trekken naar de website. Zoals ik al zei, ik denk graag in gehelen. Ik zal nooit één nummer op iTunes downloaden. Altijd een volledige plaat.

Het liefste koop ik een vinyl bij de platenboer. Zo denk ik ook over muziek. Maar wie weet doe ik ineens iets in het Frans of doen we wel voorstellingen en een film.

Momenteel ligt de focus op live-voorstellingen en ik heb wel zin om in cafés en clubs te spelen. Misschien omdat ik dat nog nooit gedaan heb.

Of steek me met Maarten in een auto of een tourbus en ik vertrek direct. Het moet Amerika niet zijn, niet zo ver, gewoon Europa is al goed. Mijn absolute droom is om mee op wereldtour te gaan met Patrick Watson. Als het kan, mag hij me ook vragen voor de backing vocals of voor zijn voorprogramma. Het maakt niet uit wat. Ja, Patrick Watson kan ons muzikaal krijgen. (heel enthousiast) Maar ik ga wel niet zo veel rum drinken als Patrick. Tijdens een concert drinkt hij een fles rum op en ondertussen blijft hij met de vingers in de neus keigoed piano spelen. Dat begrijp ik écht niet. Maar ik zou het wel super vinden: op wereldtour met Patrick Watson. RifRaf kan dat wel regelen hé?» (Beiden lachen) We bellen hem straks even!

on stage 1 november: Vooruit, Gent 9 november: Concertstudio, Kortrijk 12 november: Arenberg, Antwerpen

The Antler King ‘Patterns’ Sel/Sync Records

“Sun comes up, sun comes up, waiting for moonrise”. We krijgen het heerlijk besmettelijke ‘Gold Red Circles’ met geen stokken meer uit ons hoofd. Een kleurrijke popsong van de warmste soort die je ook na de zomer nog veel vreugde bezorgt. En dat steekt mooi af naast titeltrack ‘Patterns’ die klinkt alsof Connan Mockasin en Jacco Gardner samen een soundtrack maakten voor de nieuwste David Lynch-film.

Een onheilspellend sfeertje dat verbleekt naast de gevoelige snaren die geraakt worden op het ingetogen en zeer verslavende ‘Chain Of Memory Lane’. Maar het is slotnummer ‘Warriors’ dat ons helemaal week maakt. Lichtjes wegstervende snaarinstrumenten in combinatie met de fragiele maar oh zo pure stem van Esther Lybeert. Betoverend mooi! (ne)

11 clubs Always frontstage

Agenda oktober 2013

W W W. C AC T U S M U S I C . B E

vrijdag

04/10/2013 zaterdag

05/10/2013 vrijdag

18/10/2013

UFOMAMMUT [it] + ZOLLE [it] Stoner / sludge / Neurot Recordings

zaterdag

CODY [dk] + STANTON [be] voor fans van Great Lake Swimmers en Sparklehorse

donderdag

EF [se] SPOOKHUISJE [be] + KWOON [fr] Oriëntaalse kleuren en oude blues in de mix + zalige postrock

vrijdag

05/10/2013 10/10/2013 11/10/2013

NAT BIRCHALL QUINTET [uk]

donderdag

spiritual jazz - Coltrane adept

03/10/2013

THE OPPOSITES [nl] + COMPACT DISK DUMMIES [be]

vrijdag

Student Welcome Conc

11/10/2013

MARK EITZEL [us]

vrijdag

American Music Club

18/10/2013

VUURWERK + OAKTREE [be] voorstelling jubileumabum 13 VIVE LA FÊTE + HONG KONG DONG hype over de plas, album: Everything Touching WAXAHATCHEE + EL TEN ELEVEN

Topplaat ‘Cerulean Salt’

MET DE BUS NAAR DE KIFT IN AMSTERDAM

zondag

Het De Kift Festival

13/10/2013

THE HOLYDRUG COUPLE [cl] + CONDOR GRUPPE [be]

zaterdag

26/10/2013

psychedelic

02/11/2013

Dr. Moon, Sticks, Jiggy Djé en Winne in één superformatie

vrijdag

vrijdag

REENA RIOT [be] Punkrockblues door new kid Naomi Sijmons

spraakwater ‘t Hof van Commerce stelt vijfde soloplaat voor

01/11/2013

DUB (R)EVOLUTION: FORWARD FEVER + IRIELAND SOUND [be] FLYING HORSEMAN [be]

donderdag

13/11/2013

FALLING MAN [be] + NATURAL CHILD [us] + THE TROUBLEMAKERS [us] - albumrelease Falling Mang FLIP KOWLIER [be] + AIDAN SIMPSON [uk]

nieuw album 'City Same City'

08/11/2013

zaterdag

FAI BABA [ch] avant-garde blues met een flinke snuif psychedelica

zaterdag

THALIA ZEDEK BAND [us] Ex-Come zangeres. Een grote dame met een overweldigende stem

zaterdag

PIANO INTERRUPTED [uk/fr] + FIELD Dromerige soundscapes en filmisch pianospel

zaterdag

zaterdag

01/11/2013 woensdag

16/11/2013 woensdag

20/11/2013 vrijdag

22/11/2013 vrijdag

06/12/2013

zaterdag

28/09/2013

25/10/2013 vrijdag

09/11/2013

ROTATION [de]

MADENSUYU [be] album release show ‘Stabat Mater’ / enige show in W-VL

16/11/2013 30/11/2013 zondag

01/12/2013

07/11/2013 vrijdag

THE EXCITEMENTS [e]

vrijdag

hot hot hot rhythm and soul

15/11/2013

ÓLAFUR ARNALDS & band [ic]

woensdag

nieuw album 'For Now I Am Winter'

20/11/2013

NO JOY [can]

zondag

shoegaze

24/11/2013

SCOTT MATTHEW & band [aus]

vrijdag

nieuw album 'Unlearned'

20/12/2013

NADIEM SHAH [be]

vrijdag

Le Zoo: Flamingo edition

04/10/2013

DR PEACOCK [nl] + BEN 9MM [uk]

vrijdag

04/10/2013

Tik Tak Teuf

04/10/2013

zaterdag

vrijdag

12/10/2013

HARDFLOOR [de] + OUTLANDER [be]

zaterdag

De:Tuned

12/10/2013

vrijdag

18/10/2013

THE PROSPECTS [be]

ihkv Brusselse Sporen ism Jong Oostende

THE SPECTORS [be]

ihkv Brusselse Sporen ism Jong Oostende

ALPHA WHALE + MOUNTAIN BIKE Garage / Psychedelic

NEIL YOUNG ALL NIGHT LONG

donderdag

31/10/2013

PHOSGORE [de] + STRAFTANZ [de]

vrijdag

VP XS

15/11/2013

vrijdag

DOPE D.O.D. [nl]

zaterdag

Experiment

30/11/2013

MAN WITH NO NAME [uk]

vrijdag

30/11/2013

MIST

Niet zo heel vanzelfsprekend clubfestival met o.a. Dans Dans en Pomrad

NORTH MISSISSIPPI ALLSTARS [be] + LIGHTNIN MALCOLM [uk] +TINY LEGS TIM [be] - blues/roots

25/10/2013

zaterdag

THE FLATLINERS + ASTPAI + ANTILLECTUAL

Canadese punkrock. Nieuw album ‘Dead Language’

18/10/2013 vrijdag

29/11/2013

ERAAS + TEMPER

Donker, tribaal, ex-Apse

CARI LEKEBUSCH [swe] JAMES RUSKIN [uk] + JUSTIN BERKOVI [uk]

vrijdag

FLYING HORSEMAN [be] + IAN CLEMENT [be]

voorstelling nieuw album

Fonik Hertz

08/11/2013

TRAUMAHELIKOPTER [nl]

Rauwe garagerock

vrijdag

26/10/2013

zaterdag

GREAT MINDS

Tribal Roots

20/12/2013

DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG [nl]

zaterdag

‘Ja Natuurlijk’ album launch

21/12/2013

Rust Never Sleeps (concertfilm)

WESTTALENT

voorronde met Audience in the Street, Birdman of Alkatrash, The Glüc

POSTIVAL

allround muziekfestival ism Jong Oostende & Muzine

FETE D'HIVER

festival in De Grote Post ism Jong Oostende

FETE D'HIVER

festival in De Grote Post ism Jong Oostende

20

homegrown

T e k s t: m e l i s s a j a n s s e n

Slechts éénentwintig is ie, Bert Vliegen, de frêle stem en aanvoerder van Horses – één van de minst Belgisch klinkende en meest breekbare bands die ons vaderland rijk is. Kristof Deneijs van Yuko hielp mee aan zijn ep, Superlijms Pieter-Jan Delesie zit in zijn band en - oh - voor zijn full-debuut ‘Clear Crystal Air’ mocht hij ook nog even samenwerken met Robin Proper-Sheppard. Jawel, aka Sophia. Gevestigd in Gent, maar getogen in de wijde weides van Limburg, leeft een gebroken ziel, met de levenswijsheid van een tachtiger en de barsten van diens oude vazen.

Bert Vliegen: “Altijd gedacht dat mijn roeping basketballer worden was. Of wielrenner.

Of postbode of zo. ’t Is pas sinds mijn zestiende dat ik muziek ben beginnen spelen. Maar vanaf het moment dat ik mijn eerste nummer had geschreven, wist ik het: dit zou ik voor altijd blijven doen. Mijn levensdroom is het niet echt, eerder de richting die ik zal volgen. Ofzoiets. Ik heb geen ambitie om op main stage Rock Werchter te staan of Sportpaleizen te vullen. Maar muziek maken voelt wel heel juist. Ik zie me er ook nooit mee stoppen... Hoor mij hier. Ik kom net kijken en praat al over stoppen.” (lacht) Het levensverhaal van Horses, hoe ziet dat er uit?

Bert: “Een vijftal jaar geleden besloot ik met mijn toenmalige vriendin muziek te gaan maken.

Toen het uit was, zei ze dat ik maar alleen verder moest met Horses. Ik heb dan mijn eerste ep gemaakt met Kristof Deneijs van Yuko. Ondertussen had ik ook al nieuwe bandleden gevonden, Maarten Colson en Eva Vermeiren. Ik verhuisde daarna naar Gent om journalistiek te gaan studeren en omdat Gent op het gebied van muziek ook een natuurlijk pak interessanter is. Jammer genoeg merkte ik op dat moment dat er met Horses niet gebeurde wat ik hoopte dat er zou gebeuren.

Dus zocht ik een nieuwe samenstelling. In Gent leerde Pieter-Jan Delesie van Superlijm kennen en dat klikte eigenlijk meteen. Met hem heb ik dan aan een paar nummers gewerkt die op de nieuwe plaat zijn gekomen. Vervolgens vond ik mijn drummer, kwam PIAS aankloppen met het aanbod om met Robin Proper-Sheppard van Sophia te werken, zocht ik nog een gitarist en een toetsenist, et voilà! Horses in een notendop.” (lacht)

Duistere binnenpretjes Horses is dus echt jouw ding en niet zo zeer dat van een band?

Bert: “Goh ja, ik probeer wel zoveel mogelijk rekening te houden met de band. Het zijn allemaal heel goede muzikanten. Maar uiteindelijk heb ik wel het laatste woord. En als één van hen er morgen uitstapt, zal Horses nog steeds bestaan. Dus in die zin is het wel mijn project.

Desalniettemin is hun input heel belangrijk. Ik kan bijvoorbeeld absoluut niet drummen, dus Ramses (Van den Eede) moet volledig zijn ding doen. De anderen laat ik ook altijd hun eigen interpretatie geven aan mijn geschreven stukken.

Ik hecht wel veel belang aan hun mening, ja.”

Welk woord komt er het eerste in je op als je je plaat nu vasthebt?

Bert: “EINDELIJK! (lacht) En trots, natuurlijk. Ik vind ‘m echt goed klinken. Alle nummers zijn ook evenwaardig aan mekaar voor mij. En ik ben uiteraard ook heel blij dat we met Robin hebben mogen samenwerken.”

Wat wil je vooral bij de luisteraar losweken?

Bert: “Ik hou zelf heel veel van platen die je als geheel moet luisteren, waarvan je de eerste keer nog niet het hele verhaal begrijpt. Dus ik hoop dat dit zo’n plaat wordt, die mensen met de koptelefoon écht beluisteren, en die heel persoonlijk wordt van luisteraar tot luisteraar.”

Barsten

on stage 5 oktober: Play Festival @ MOD, Hasselt (w/ The Ex, Spookhuisje, Coely, Delv!s, Protection Patrol Pinkerton, Traumahelikopter…)

17 oktober: Charlatan, Gent

Horses ‘Clear Crystal Air’ PIAS

Zo nu en dan komt er zo’n album voorbij dat zwoele zomeravonden moeiteloos laat overlopen naar de weemoed van de herfst en uiteindelijk eindigt in kille winterdagen. Zo’n album dat hunkert naar het verleden en beelden van verloren liefdes met de diaprojector op je netvlies brandt.

Frontman Bert Vliegen legt op ‘Clear Crystal Air’ onbevreesd zijn gebarsten hart bloot, waardoor je soms wil zeggen “jongen, het komt allemaal wel goed”. Maar anderzijds ook gewoon lekker wil meehuilen terwijl de tien sferische popsongs op volume 7 door je koptelefoon schreien. Vergelijkingen met Sparklehorse of Calexico zijn nooit ver weg, en de Amerikaanse productie van Sophia’s Robin Proper-Sheppard zorgt voor zowat de meest internationale sound. Met ‘Clear Crystal Air’ leveren Horses een parel van een debuut af, en wordt het de ideale soundtrack voor een ellenlange en eenzame roadtrip bij valavond richting zonsondergang. (mj)

Hoe was die samenwerking met Robin Proper-Sheppard van Sophia?

Bert: “Vree wijs. Robin is zó Amerikaans. (lacht) In het begin dacht ik dat ik heel erg geïntimideerd zou zijn. Hij is al twintig jaar bezig, heeft al zoveel platen gemaakt en al zoveel live gespeeld. In het begin was ie ook altijd verhalen aan het vertellen over de jaren ’90 en dat ie met Nirvana had getourd en zo. Maar ondertussen is hij wel echt een vriend geworden. Robin is zo’n nuchtere, positieve en vriendelijke kerel. Het was echt een heel fijne samenwerking. Hij heeft me ook veel geleerd, vooral qua zang. Op een moment was ik een nummer aan het inzingen en ’t lukte me maar niet. Na een paar keer kwam Robin de studio binnen, zette hij er een stoel neer, gaf ie me een andere microfoon en deed hij het licht uit. Ik zong, in het donker, en het was direct goed! Voor hem is de frontman ook de belangrijkste persoon en hij weet dat ook op een goede manier uit te spelen tegenover de rest van de groep. Hij heeft mij ook geleerd dat het niet gewoon om de sound gaat, maar vooral om het gevoel dat je in een nummer legt. Da’s misschien wel het belangrijkste dat hij mij geleerd heeft. En daar kom ik nu pas achter.” (lacht) Welke bands beïnvloeden je?

Bert: “Songwriting-gewijs heb ik veel gehad aan Sparklehorse. Dat hoor je ook wel duidelijk.

En Neil Young, natuurlijk. Altijd. En Overal. Journalisten zeggen vaak dat ik de Belgische Bon Iver ben, maar die vergelijking ben ik ondertussen wel een beetje beu gehoord.” (lacht) Er hangt inderdaad geen al te vrolijke sfeer over het album. Hoe komt dat?

Bert: “Ik kan gewoon geen vrolijk nummer schrijven. Ik heb het geprobeerd, hoor. En pas op, soms lijkt het te lukken. Maar ik vind donkere muziek een pak interessanter. Je kan dan ook veel meer met de fantasie en de verbeelding van de luisteraar spelen. Hoe hard ik ook mijn best ga doen, er gaat altijd een donker randje aan mijn nummers zitten. En meestal is dat randje ook wel redelijk dik. “ Mag ik dan veronderstellen dat je teksten autobiografisch zijn?

Bert: “Grotendeels wel. Maar ik lees ook veel. Soms vind ik kleine interessante details in boeken, die ik graag in nummers steek. Dan wordt dat een beetje mijn eigen binnenpretje omdat niemand anders dat weet. Maar ’t is wel een heel persoonlijke plaat. En dat maakt het voor mij extra leuk om live te spelen.”

Vind je het dan niet moeilijk om jezelf zo bloot te leggen?

Bert: “Ik vind het zelf veel interessanter om bij een muzikant de barsten te zien. Da’s in zekere zin jezelf blootleggen, ja. Maar daarvoor doe je het eigenlijk ook. Da’s heel dubbel. Die dualiteit tussen iets heel persoonlijks maken, om er vervolgens mee te gaan leuren, is een soort verslaving van mij.”

We kunnen alvast niet wachten om jouw barsten te zien op de podia.

Nog één vraagje: wat staat er op de meest ideale bucket list van Horses?

Bert: “Mag dat onrealistisch zijn? Samenspelen met alle band waarin horse voorkomt, zoals Sparklehorse of Band Of Horses. Of wauw, Crazy Horse! Ja! Of Pulled Apart By Horses, kan ook. En Flying Horseman lijkt me ook wel tof.” (lacht)

11 clubs Always frontstage

Agenda oktober 2013

donderdag

03/10/2013 vrijdag

04/10/2013

OPSTAND

dinsdag

met Ask For Ursula, Fortunate Few, Grant Moff Tarkin / gratis

01/10/2013

THUNDERCAT [us] + FLAKO + LEFTO

zaterdag

FlyLo protégé

05/10/2013

DAVID ROVICS [us]

zaterdag

05/10/2013

AUDREY HORNE

vrijdag

protest songs

support: Gold, K2B, Ken Mode, Unkind

11/10/2013

MADLIB [us] 'Beat Konducta In India'

woensdag

LITTLE VICTOR & FRIED BOURBON [us/be]

donderdag

11/10/2013

blues top

31/10/2013

zaterdag

SPOOKHUISJE [be] + SYLVIE DE PAUW & soundtrack Nacht van de Duisternis BART MARIS [be] MARBLE SOUNDS [be]

woensdag

ruwe parel v/d Belpop

15/11/2013

jungle / old skool

vrijdag

12/10/2013 zaterdag

19/10/2013 vrijdag

25/10/2013

06/11/2013 vrijdag

MIX ME DOWN met RADIO MARTIKO [be]

zaterdag

shake it don’t break it!

16/11/2013

16/10/2013

ONEOHTRIX POINT NEVER + BARN OWL THE SUBS [be] try-out

WHITE HILLS + MEAN

PROTOJE & THE INDIGGNATION [jam]

vrijdag

reggae from new generation

18/10/2013

CONGO NATTY [uk] + RAGGA TWINS

woensdag

23/10/2013

album release show

THE HEAVY [uk] indie / soul / rock

zaterdag

RADIO MODERN [be]

GHOSTPOET [us] + HIATUS future soul / trip hop

26/10/2013

KAIYOTE [us]

OZARK HENRY [be] FLYING HORSEMAN [be]

CHRIS RUEBENS ENSEMBLE [be/it]

zondag

26/10/2013

jazz/world

17/11/2013

zaterdag

LUKE WINSLOW-KING [us] delta blues en meer uit New Orleans

dinsdag

26/11/2013

BLACK MILK [us] with live band

vrijdag

hiphop

08/11/2013

album release

CRYSTAL STILTS [us] noise-pop / post-punk / Sacred Bones

vrijdag

THE VAN JETS [be] + PROTECTION PATROL PINKERTON

TY SEGALL [us] White Fence / Mountain Bike / garage rock

vrijdag

zaterdag

02/11/2013 vrijdag

08/11/2013 vrijdag

15/11/2013

donderdag

03/10/2013 woensdag

09/10/2013

THE ABC OF CANADIAN MUSIC [ca]

vrijdag

3 female singer-songwriters

29/11/2013

NUIT GAINSBOURG: L’ AMOUR MONSTRE [be]

woensdag

met oa. Eric Melaerts, Piet van den Heuvel, Ad Cominotto

04/12/2013

MERDAN TAPLAK live [be] + SABENA [be]

woensdag

Stoemp! concert (gratis)

02/10/2013

zaterdag

19/10/2013

LUC DE VOS [be] Democrazy @ Minardschouwburg

zaterdag

HERRMUTT LOBBY [be] +CHROME BRULEE [be] + more Democrazy @ Vooruit - CAOUTCHOU LABELNIGHT

zaterdag

vrijdag

GREMLINZ [ca]

KK WORLD: SPAÏCY [ca]

23/10/2013

soul

zaterdag

VENUS IN FLAMES [be] + cd-releases, double Belgian bill

donderdag

03/10/2013 04/10/2013 zaterdag

12/10/2013

YEW [be]

dinsdag

VIVE LA FETE [be] Democrazy @ Vooruit SCREENPLAY': FILM MUSIC BY JOHN PARISH [uk]

15/10/2013

Democrazy @ Zaal Miry Conservatorium + SLEEPERS REIGN [be]

POMRAD [be] + VUURWERK [be] electronic music

donderdag

HORSES [be] Democrazy @ Charlatan

DELV!S [be] + PAPER FOX [be]

zondag

07/11/2013

soul, funk

donderdag

MODDI [no] + singer-songwriter

14/11/2013

18/10/2013

CONNAN MOCKASIN [nz] + KIRIN J. CALLINAN [aus]

DIGITAL & SPIRIT [uk] + hosted by MC Mush+ Dapper MC

31/10/2013

vrijdag

Democrazy @ Handelsbeurs

vrijdag

donderdag

MOTEK [be] Democrazy @ Minardschouwburg

02/10/2013 donderdag

26/10/2013

22/11/2013

woensdag

HET KAMPIOENSCHAP VAN BRUSSEL

woensdag

15/11/2013

MAÏA VIDAL [us] + SAMOWAR [be]

pop/ rock/ music contest

18/10/2013

07/11/2013

folkpop

17/10/2013

donderdag

donderdag

ST. Grandson

17/10/2013

PARQUET COURTS [us] + MAZES [uk]

20/10/2013

Democrazy @ Charlatan

woensdag

23/10/2013

RAKETKANON [be] + TRAUMAHELIKOPTER [be] + DEER [be] - Democrazy @ De Centrale

donderdag

ÓLÖF ARNALDS [is]

24/10/2013

Democrazy @ De Centrale

26/10/2013 26/10/2013

DEAFHEAVEN MINTZKOV [be]

CHRYSTAL STILTS + THE HOLYDRUG COUPLE

SEXMOB PLAYS NINO ROTA [us] + OTHIN SPAKE [be] MYKKI BLANCO [us] + SLAVA [us] + DEER DU BOIS [be] THE STRESS [nl]

+

FAMOUS ENO FEAT. SEROCEE [uk] + DON FIASKO [be]+ MAX LE DARON [be] + MR ORANGE [be] + more

+

BEAR BONES, LAY LOW [ve] + TG GONDARD [fr] AVVENTUR [fr] + DJ BONZAI TARZAN [ec]

+

22

homegrown (on cd ) 30.00 Monkies

Edirol Orchestra

‘Somewhere Over The Painbow’, ep

‘Autumn’

Counseling Agency

Murphy Records

Met de gitaren stevig in C gestemd en een drone waarmee ze de rotte kiezen uit je hoofd drillen, pakt het Limburgse 30.000 Monkies uit met een van de vuigste ep’s van het jaar. Verdoving is niet voorzien daar aan gene kant van de Painbow. Deze pekzwarte post-, doom-, sludge- en noise-metal is voer voor fans van Part Chimp, The Melvins, Sunn((O)), Will Haven of andere ongenuanceerde verhemelte-openkrabbende afbraakmachines. (dg)

Achter Edirol Orchestra zit Erik de Deyn, tevens lid van het Leuvense Tannhauser.

De stijl van beide bands verschilt amper. Ook als Edirol Orchestra lijkt de Deyn er moeite mee te hebben nummers in elkaar te boksen die als één geheel overkomen.

Heterogene nummers hoeven niet per se een probleem te zijn, maar dat geldt dan vooral in het geval waar songs niet als een slecht gemonteerde Ikeakast overkomen.

De melodieën vloeien niet, maar gaan wat hortend in elkaar over, en de dromerig bedoelde vocals tussen gefluister en zang doen eerder bevreemdend aan. (sn)

Les Boucles Absurdes

Forward

‘Boîte à Tartines’

‘Hunt The Boar Through The Beats’, ep

Off

Eigen Beheer

Voor een gezonde portie muzikale gekte en experiment ben je bij Pierre The Wizard Of Sound Vervloesem nog steeds aan het juiste adres. Dat weet gitarist Jean-Pierre Jonckheere heel goed sinds hij in de jaren tachtig samen met Vervloesem het mooie weer maakte bij Itza Uchen.

Gedurende jaren maakte Jonckheere verder maquettes en ontwerpen in zijn eigen Zottecrolle studio. Hij vond nu de tijd rijp om er vijftien uit te selecteren. Samen met een aantal bevriende muzikanten nam hij alles op. Vervloesem kreeg carte blanche om te mixen en te masteren en drukte zijn stempel op het eindresultaat door kleine maar fijne details. Van industrial à la Einstürzende Neubauten en Kraftwerk-getinte electro tot voor het overige hoofdzakelijk gesofistikeerde Oosterse popmagie à la Japan met als rode draad een verassende poëtische finesse. En natuurlijk de nodige knotsgekke geluidscollages zoals in ‘Ballade Pour Un Apprenti’. ‘Boîte à Tartines’ maakt deel uit van de legendarische reeks P.V. Presents, een kwaliteitslabel ondertussen. (gtb)

Carneia ‘All Tongues Of Babel’ Ok topus Productions

Er zijn zo van die groepen die opstaan uit het stof van de arena en de klophamer nooit meer loslaten. Neem nu dit progressieve metalcollectief Carneia. Zoals de titel van hun 2de laat vermoeden, verhaalt ‘All Tongues Of Babel’ over een mythische reis naar diepe krochten .. en terug. Met behulp van welgemikte riffs, geniale tempowisselingen, een fabuleuze brulboei à la Franky De Smet-Van Damme en een gevaarlijk groot manisch-depressief bewustzijn, haalt Carneia alle hoop op goede dagen naar beneden. Alsof het dondergod Thor zelf betreft, laat dit nest gladiatoren geen levende ziel heel na het beluisteren van deze 8 bikkelharde, Tool-plichtige songs. Of je zwicht voor de haunting vocals in ‘The Box’, of je gaat voor de bijl bij het aanhoren van riffs die als te strakke jeans elke voortplanting de nek om wringen (‘The Alchemist’, ‘Walk’). En dan moet de 25-minuten durende nachtmerrie ‘Indifferent’ nog beginnen .. (jvw)

Chickfight ‘Acrobats’ Notger Music

De kerels van Chickfight houden er wel van om muzikale coups de poing uit te delen, het liefst recht in je maag. Met aan het stuur een frontman die niet vies is van wat hardcoregeschreeuw, raast de Luikse punkrocktrein door ‘Acrobats’ als een Fyra zonder mankementen. Halverwege de plaat wordt de band opgehouden door ingetogen sentimenteel liefdesverdriet (‘Swinging Gust’) maar dat duurt gelukkig niet lang - de rest van de rit donderen we voort op de tonen van daverende riffs. (jk)

DI*ove ‘DI*ode’ EK Product

België is sinds Front 242 op gebied van ebm een voorloper geweest en het houdt niet op. Er is nog steeds een nichescene die aansluiting zoekt (en vindt) bij de pioniers. Onder hen DI*ove met als centrale mannen Eric Lucca aka Eric Manchiniste en Luc Huygh aka Lukk. De eerste was in het verleden actief bij o.a. Escape Industry en Evoid. De tweede had een zekere faam als dj bij diverse vrije radio’s begin jaren tachtig. In 2006 begonnen ze aan hun gezamenlijk avontuur onder de naam DI*ove. Er waren verschillende internationale samenwerkingen en diverse opnamen waaronder de cd ‘DI*verge’.

Hypnotische rhythmboxes en synthesizers galore dus op deze ‘DI*ode’, wel heel slim gekoppeld aan melodieuze beatlijnen. Heel mooie John Carpenter-hoes die de link met diens futuristische campfilm ‘Ghosts Of Mars’ volledig maakt. Uitgebracht bij het Italiaanse label dat tevens groepen als Vomito Negro, Dark Control Operation en Escalator in beheer heeft. Check it out live op 19 oktober samen met o.m. Dolls Of Pain tijdens de Belgium Electro Night in Luik. (gtb)

Het klinkt nog wat onschuldig, deze eerste ep van Forward, maar dat de band de afgelopen jaren heeft leren spelen, blijkt uit nagenoeg elke noot. Een echt eigen geluid is er nog niet helemaal, maar de manier waarop de riffs deinen op het ritme van ‘Red River Hog’ doet vermoeden dat dat slechts een kwestie van tijd is. Het moordend tempo waarin ‘Another Life’ langskomt, laat dan weer uitschijnen dat het deze jongens menens is. Benieuwd naar het vervolg! (jvb)

One Trick Po ‘One Trick Po’, ep Eigen Beheer

“Ideaal voor een welbepaald luisterpubliek maar voor de gemiddelde RifRaffer valt dit waarschijnlijk net iets te licht uit.” Met die woorden sloot (gtb) zijn recensie af van ‘A Long Month Of Sundays’, het debuutalbum van One Trick Po. Hetzelfde kan gezegd worden over de nieuwe ep van het gezelschap: een beetje te schools, te afgeborsteld, te veel volgens het boekje om echt het verschil te maken. Maar dat is slechts één kant van het verhaal. De groep rond de klassiek geschoolde pianiste/frontdame Veerle Pollet weet wat métier is en heeft samen met producer Fritz Sundermann (Axelle Red, Sioen) vier nummers opgenomen die zich met verve situeren tussen heldere pop, easy listening en zacht sentimentele nachtradio. Airplay op Radio 1 en 2 zou opnieuw verdiend zijn. (bvm)

Phatmark Collective ‘Friends, Fools & Family’ Eigen Beheer

Phatmark, een bijzonder talentvol jawel collectief uit de Verre Vlaanders neemt hiphop bloedserieus door de fun niet te vergeten. Zeg het tegen niemand, maar deze ‘Friends, Fools & Family’ is oneindig veel sympathieker dan sommige andere Vlaamse hiphopreleases die ons sinds lang en kort hebben bereikt. Bijvoorbeeld, met die van Grafgravers valt gewoon niet te fokken - en wees gerust, ze weten het. Nummers als ‘Tis Voe Te Lachen’ en ‘Spotloodflows’ getuigen van verregaand toegepaste emcee-vakkennis. Zalig.

Eveneens klem op repeat: ‘Ze Bluv Goan’ van woordenwaterval Vorre, ‘Vibe’ van de verbazende Aminah, half-femcee half-soulzangeres en één van de grootste talenten binnen de Phatmark-familie. ‘Friends, Fools & Family’ opereert op verrassend hoog, consistent niveau en moet ook live vast en zeker een belevenis zijn. Voor meer info check www.phatmark.org. (kh)

An Pierlé ‘Strange Ways’ PIAS

Dit jaar nog werden we aangenaam verrast door ‘Strange Days’, de plaat waarop An Pierlé naar haar roots, zijnde stem en piano, terugkeerde. Lofbetuigingen van pers en publiek werden haar deel en zorgde voor een creatieve opstoot die nu met ‘Strange Ways’ een vervolg aan dit succes tracht te breien. Slechts 7 songs deze keer, waaronder een stukje Purcell, ‘The Cold Song’, een song die aan het Pukkelpop-drama herinnert, ‘Weather Chemistry’, en toch nog één song die een volledige begeleiding krijgt, ‘Look At Me Now’. De 3 hoogtepunten van dit plaatje doen ‘Strange Days’ zeker niet vergeten maar zullen een aardige herinnering zijn mocht u An Pierlé één dezer dagen op haar kerkentournee, check de agenda, ontmoeten. (ow)

Pura Vida ‘Red Hot’ Lost Ark Music

De heren van Lost Ark, onze reggaehelden uit Tielt (jazeker) verblijdden ons in het recente verleden al met uitstekend plaatwerk waarop ze samenwerkten met o.a. The Congos. ‘Red Hot’ is daarentegen geheel homemade - afgezien van een paar gastzangers - en het resultaat mag er opnieuw wezen: uitstekende rootsreggae, inclusief natuurlijk hun typerende dubs à la Lee Perry.

Een plaat die nooit verveelt. Bregt De boever en co know where it’s at kortom. (mb)

23 Raskal The Supersoniccruiser ‘Supersonicmusic=Music Of The Void – Part 1: In Space’, 2lp Futurefantastic Records

Onze tip van de maand is gericht aan de Tarantino’s, Coppola’s en andere grootse cineasten die op zoek zijn naar de gepaste soundtrack: dompel je onder in de kosmopolitische wereld van Raskal The Supersoniccruiser en doe aan de hand van een hallucinante outer space-trip inspiratie op voor je volgende langspeelfilm. De klanktapijten die de Belgische beatbakker uit zijn synthesizer tapt, zijn alleszins op maat gesneden van de beter whodunit of western die je adem volledig afsnijdt en je anderhalf uur lang op het puntje van je stoel weet te houden. Zelden alvast zo nagelbijtend naar een plaat geluisterd als naar ‘Supersonic=Music Of The Void – Part 1: In Space’: Raskal The Supersoniccruiser hanteert zijn synthesizer als een verfkwast en smeert zijn smerige synthbrei in dikke lagen over elkaar heen tot er allerhande apocalyptische taferelen op je netvlies beginnen te flikkeren. Een plaat vol filmische muziek bij een scenario dat nog geschreven moet worden, met andere woorden. Waar wacht u op? (wd)

Red Stars Over Tokyo ‘Melody Attack’ Test toon

Na een stel succesvolle remixes levert Red Stars Over Tokyo nog eens een langspeler met eigen werk af. Het resultaat is - misschien niet helemaal onverwacht - een fraaie plaat boordevol uitgekiende, minimalistische (maar met momenten behoorlijk psychedelische) techno.die het zowel op als naast de dansvloer erg goed zal doen. Netjes! Enne: meer van dat aub. (mb)

Renton Jules ‘How To Catch A Deer’ Eigen Beheer

Renton Jules is geen groep die kracht haalt uit hartstoornissenveroorzakende ritmewijzigingen of bloedverdunnende screams. De kracht van dit Antwerpse viertal ligt net in het heerlijke, catchy syndicaat van afgemeten ritmes, heldere noisepop-achtige gitaarpartijen en vooral die onschuldige maar o zo verslavende zang van Geert Laenens. Geen wonder dat ‘Boxcar’, de eerste songs op het ep-debuut ‘How To Catch A Deer’, als een op baren staande puist elk verliefd tienerhart gek maakt met haar verloren gewaande droompop. Wat volgt is een opflakkering van slepende zangpartijen (‘Cabin’ en ‘From Outside We Exist’) en heftig rondfladderende gitaren (‘Edges’ en ‘ How To Cath A Deer’). Voor de communicantjes... en eenieder die een bitterzoete herfstplaat wel weet te waarderen. (jvw)

The Rott Childs ‘Alleluia: A Brit Milah In G Melodic Minor’ Rough Trade

The Rott Childs laten hun pokkeherrie varen en richten zich op religieus getinte klassieke muziek? Niets is minder waar, al zou het de band waarschijnlijk wel af gaan. De heren flirten nu eenmaal graag met de poeha die bij de familiale bandnaam hoort. Dat was op hun debuut al duidelijk. Dus ja, er zitten klassieke en hozanna-samples in verwerkt, maar voorts gaan ze weer lekker hard tekeer. Wim ‘Ice T’ Coppers achter de vellen is steeds een belevenis, de vingervlugge Chuckie en Jethro zijn ook goed bij stem en combineren Younes Faltakh met Mike Patton en net die vocalen houden de dolle boel van tempowisselingen, razendsnelle breaks én melodieuze interludia netjes bij elkaar. Tussen de verdorven stoephoeren met soa’s infiltreren dus vrome sexy nonnen, ze zijn dit keer meer dan welkom. Die andere van het stuntteam, Mischa Volders, deed one hell of a job met de mix en dat zorgt samen voor Schauwvlieggevaarlijke vunzige virtuoze rock-’nroll met knipogen en humor, and that’s the way aha aha I like it. (boo)

Sol19 ‘From The Inside Out’ Monotone

Dit ebm-combo draait al sinds 2007 mee en is bij deze aan zijn derde plaat toe. We krijgen melodieuze synths, donkere baslijnen, een woest galopperende drumcomputer, de occasionele semi-industriële samples en zwaar gefilterde vocals. Het klassieke, dystopian recept dus; de heren hebben duidelijk goed naar de juiste helden geluisterd. Echt verrassend kan je deze ‘From The Inside Out’ niet noemen, maar de zwartzakken onder ons zullen hem zeker te pruimen vinden. (mb)

Stanton ‘Stanton’ PIAS

Stanton is het pseudoniem van zanger-gitarist Geert Hellings. Hij had al connecties met jazz(getinte) projecten via BRZVLL en Yves

Peeters Group maar hier laat hij blijken tevens een grote fan te zijn van Bob Dylan en Steve Earle. Zijn debuutschijf lijkt wel een importschijfje recht uit de Verenigde Staten.

Akoestische luisterliedjes worden afgewisseld met meer rootsgetinte rock. Wat opvalt zijn de mooie arrangementen zoals in ‘I Have Not Tought Of You Today’. We zijn er zeker van dat Hellings ook platen in huis heeft van Bruce Springsteen, Tom Petty, Dire Straits, J.J.Cale, Ry Cooder en Django Reinhardt. Dat hij deze zomer het voorprogramma van Richard Thompson mocht verzorgen, is natuurlijk ook geen toeval.

Producer is niemand minder dan Jim White, een oude bekende voor Hellings want hij trok er al concerterend mee door het oude continent. Dit is zo een van die debuten waar je als recensent naar op zoek blijft gaan. Met ‘Stanton’ is het bingo over heel de lijn. Vanaf oktober op toer door Vlaanderen met hopelijk dezelfde muzikanten als op de cd: Bert Huysentruyt, Jan Blieck, Nicolas Rombouts, Stoffel Verlackt en Laura Huysmans als backing vocaliste. (gtb)

Stray Dogs ‘Wasteland’, vinyl Icarus Records/Vynilla Vinyl

De tweede plaat van het ambient-duo Stray Dogs is meteen ook de vierde samenwerking van de Gentse labels Icarus Records en Vynilla Vinyl. Drie jaar na debuut ‘Intangible States’ kondigen Koenraad Ecker (cello, gitaar, elektronica) en Frederik Meulyzer (percussie, elektronica) ‘Wasteland’ aan als “een dreigende post-apocalyptische trip doorheen een desintegrerend niemandsland.” De zes experimentele tracks lijken op het eerste gehoor abstracte installatiemuziek maar na enkele draaibeurten luister je naar een naakte, donkere, bevreemdende en bijna mechanische plaat die verfijnde elektronica verweeft met een kunstzinnige cello, verweesde dub en de grauwe sfeer van een braakliggende industriezone. Nichemuziek met smaak gebracht. Opgenomen in “een ontheiligde Antwerpse kerk” en beschikbaar in digitaal formaat en op limited vinyl (250 exemplaren, waarvan 100 zilverkleurig). (bvm)

To The Bone ‘Next’ Death Struggle Records

De heren van To The Bone doen geen enkele moeite om hun invloeden te verbergen: The Black Keys, Afghan Whigs, Jon Spencer Blues Explosion, Frank Zappa,.. Deze nieuwe, simpelweg ‘Next’, labelt zich nog het best als het gedopeerd geboren kind van Afghan Whigs (‘Whatever You’, ‘Easy Way Out’,…), The Bronx (‘Winner Never Quits’, ‘One More Try’) en Fank Zappa (check vooral de spacy trip ‘The Usual’). Dit viertal doet op ‘Next’ waar het goed in is, namelijk heftig bezopen bargevechten uitlokken met hier en daar een lap troost (of wat dacht u anders van dat verdomd trippy eerbetoon ‘why?mca’ aan Adam ‘Beastie Boy’ Yauch). To The Bone is een meer dan degelijk powerrock-combo, maar slaagt er helaas niet in om (jvw) compleet weg te blazen. Daarvoor zijn er te weinig muzikale uitschieters waardoor de songs op ‘Next’ vaak ongehoord in elkaar overgaan. Voor al wie echter dol is op fijne rock-’n-roll en gezellige caféruzies, u weet waar troost zoeken.

Tourist ‘Antwerps Testament’ Top Notch/Universal

Belgen: grof wild op de transfermarkten blijkbaar. Nu de halve nationale ploeg in Engeland sjot, doet ook de Antwerpse rapper Tourist een bescheiden hazardke door bij Top Notch te tekenen, het absolute toplabel uit de Nederlandse hiphop-eredivisie, waar ook onder andere Opgezwolle en Opposites vertoeven. Zonder meer knap gedaan, Johannes. Enigszins jammer dat we voor nieuw werk nog even zullen moeten kin kloppen, want deze (uitstekende) ‘Antwerps Testament’ is een heruitgave-in-het-net van de gelijknamige plaat uit 2010. Op twee nieuwe nummers na dan; een remix van ‘Klein Gebedje’ met Sticks, die zijn beste Mart Smeets neerpoot, en ‘Visa Paspor’ met Typhoon. Uiteraard vind je hier ook de gekende, sterke nummers terug als ‘Liefde Liefde’, ‘Als Ge Wilt Vrijen’ en ‘Mijn Stad’ waarmee Faes de halve finales van Humo’s Rock Rally bereikte. Dat een Rundskop-Limburger als (kh) weinig binding heeft met vingerdik Aantwaarps, hoeft werkelijk niemand er van te weerhouden deze oprechte, wel geproduceerde, boeiend verhalende plaat volledig te absorberen.

V/A ‘Nervus VIII-I’ Ner ve System Records

Het gloednieuwe, onafhankelijke Brusselse label Nerve System Records brengt als eerste release een interessante vinyl-compil met drie acts uit. Jerk, met drie tracks vertegenwoordigd is, brengt ons dromerige kamer-idm, met vleugjes old school drum-’n-bass, toen er van Netsky nog géén sprake was. Squeaky Lobster tovert graag een squeaky Arabisch aandoend synthlijntje uit z’n computer en gooit daar dan lekkere, nerveuze beats onder. Hellboy doet wat z’n naam doet vermoeden en trekt de geluidskaart van maffe breakbeat elektro from hell die klinkt alsof Front 242 werd geremixt door Dälek, nice! Fijne staalkaart dus van wat we nog kunnen verwachten van dit sympathieke label. (boo)

24

Ear t eam Babyshambles

‘Sequel To The Prequel’ Parlophone

De nieuwe plaat van Babyshambles klinkt verrassend vitaal, en dat is een half mirakel. Pete Doherty raakte na zijn breuk met Kate Moss op de dool in Parijs en bassist McConnell was gedoemd tot een lange revalidatie na een zwaar verkeersongeluk. McConnell herstelde en trok de positieve lijn door bij Babyshambles. Hij slaagde er in om Doherty te motiveren en nam zelf een groot deel van de songwriting voor zijn rekening. ‘Sequel To The Prequel’ klinkt door die vernieuwde input erg gefocust en maakt ook geslaagde uitstapjes richting dub (‘Dr. No’) en country (‘Fall From Grace’). Missers zijn er nauwelijks, al is opener ‘Fireman’ niet meteen onze favoriet. Toppers? ‘Farmer’s Daughter’ en afsluiter ‘Minefield’.

Maar ook op de bonus-cd van deze Special Edition staat heel wat lekkers. ’Cuckoo’ en ‘Stranger In My Own Skin’ stralen een muzikale joie de vivre uit die zelfs Doherty helemaal meesleept. (rl)

Aloa Input ‘Anysome’ Morr Music/Konkurrent

In het nummer ‘Going Home’ maakt Aloa Input, een trio uit Beieren, Duitsland, duidelijk waarrond het allemaal draait op deze debuutplaat: “Dive into this wilderness”. Iets wat je bijna letterlijk mag nemen. Luisteren naar ‘Anysome’ staat bijna synoniem voor een mysterieuze tocht door de jungle. De indiepop van het drietal bulkt van de gekke geluiden, suggestieve onomatopeeën en spannende safari’s in klank en structuur. Bovenal hebben de mannen van Aloa Input de gave om hun instrument goed te laten klinken. Alles klinkt schoon en wonderlijk. We horen een beetje een mengeling van het popgeoriënteerde van Sigur Rós en Animal Collective zonder het psychedelische, maar dan toch op een heel eigen manier. Leuke, nieuwe ontdekking van het kwaliteitsvolle Morr Music label. (dw)

Arp ‘More’ Smalltown Supersound

Op de derde plaat van het experimenteel project Arp van Alexis Georgopoulos, vallen er steeds meer songs te ontdekken.

Waar ‘In Light’ nog volledig met analoge synths was samengesteld, kregen op ‘The Soft Wave’, en nu ook op ‘More’, verschillende instrumenten en stijlen meer en meer kansen. Het experiment is nog niet volledig verdwenen. Tussen Zappaiaanse soundcollages hoor je easy-listening, ‘ATiger In The Hall At Versailles’, een Philip Glass-achtige compositie ’Gravity (For Charlemagne Palestine)’, maar evenzeer een uit de jaren ’60 weggeplukte slow ‘More (Blues)’ of het met overstuurde fuzzgitaar ‘Persuasion’. Arp lijkt zo een geleidelijke overstap naar een meer toegankelijker geluid te maken. (ow)

Joseph Arthur ‘The Ballad Of Boogie Christ Acts 1&2’ Real World

De teller mag dan wel op 10 platen en minstens evenveel ep’s staan, hij mag dan wel lid zijn van de supergroepen Fistful Of Mercy (met o.a. Ben Harper) en RNDM (met Jeff Ament van Pearl Jam), voor ‘The Ballad Of Boogie Christ Acts 1&2’ moest Joseph Arthur een beroep doen op zijn fans die via Pledgemusic zijn plaat konden sponsoren.

De onrechtvaardigheid van de muziek business ten top, want aan lofbetuigingen en erkenning van collegae muzikanten en pers heeft het Joseph Arthur nooit ontbroken. En dat ook deze plaat weer een lieveling van het verzameld journaille gaat worden is duidelijk. Op de 24 songs tellende plaat liggen de muzikale parels weer voor het rapen. ‘Saint Of Impossibles Causses’, ‘I Used To Know How To Walk On Water’, ‘I Miss The Zoo’ … zijn enkele van de sterkhouders op ‘…Act 1’. Blijkbaar wordt deze apart aangeboden zonder ‘…

Act 2’. Het zou zonde zijn om ‘…Act 2’ te negeren want ook dit is een volwaardige Arthur-plaat waarop songs als ‘Blue Lights In The Rear View’, ‘Maybe Yes’ of ‘Travel As Equals’… van een vergelijking met van het beste van Bob Dylan zouden kunnen doorstaan. En ik wik mijn woorden. (ow)

Automatic Sam ‘Sonic Whip’ Quadrofoon Records

Het lijkt alsof ‘Sonic Whip’ ergens in de verzengende hitte van de Californische woestijn ontstaan is, maar niets is wat het lijkt: Automatic Sam komt gewoon uit Nederland, maar weet perfect hoe het een swingende groove zijn rocksongs moet binnensmokkelen. Check de titelsong maar eens, waarin baslijnen en hoge gitaarnoten een funky paringsdans uitvoeren. ‘Summer Is Gone’ doet gensters uit de versterkers spatten en het minutenlang voortjakkerende ‘Rewind’ laat horen dat Automatic Sam ook met het werk van langere adem overweg kan.

Witheet schijfje! (jvb)

Balance And Composure ‘The Things We Think We’re Missing’ Hassle Records

Emocore, postpunk, altrock, indie - hoe je ze ook wilt noemen - leken uitgeknepen genres. Lege, zielloze, op valse tienerdromen en vergezochte concepten terende plaatjes vulden de rekken met bovenstaande labeltjes de laatste jaren vóór 2010.

Maar driewerf hoezee, ook daar kwam verandering in. Hippe kids met smaak, talent en vooral met de kritische blik die het kaf van het koren weten te scheiden, begonnen zelf bandjes en bliezen met enthousiasme, oprechtheid, hier en daar een frisse, nieuwe kruisbestuiving en sound, de emo nieuw leven in. Bands als Title Fight, The Story So Far, Such Gold, Make Do And Mend, en nu dus ook Balance And Composure, maken dat er terug toekomst in en snee op de ik stort mijn hart uit over stevige gitaren en knappe popmelodieënformule zit. (dg)

© Eric Vernazobres

Black Joe Lewis ‘Electric Slave’ Vagrant/Ber tus/V2 Records

We zijn electric slaves, vindt Black Joe Lewis, die niet meer zonder iPhone kunnen en enkel nog met elkaar praten via sms.

Tijd om die smartphones ver weg te stoppen, want dit is muziek om op te shaken.

De backingband - met groovy hoornsectie - flirt met bluesrock en soul in nummers zoals ‘Skulldiggin’ en ‘Dar Es Salaam’ maar werpt ondertussen ook kushandjes naar funk en disco. Geen liefhebbers van eentonigheid en dat is de schreeuwende frontman Lewis evenmin: het stemgeluid van Iggy Pop (‘My Blood Ain’t Running Right’) en James Brown (‘Come To My Party’) zijn hem niet onbekend. Voor fans van de laatstgenoemde, Gary Clark Jr. en zweterige feestjes op de dansvloer. (jk)

Dean Blunt ‘The Redeemer’ ‘Stone Island’ Hippos In Tanks/Konkurrent

Rewind naar het optreden van Dean Blunt, ergens vorig jaar in een stikdonkere kelder van de Brusselse Bozar: Dean Blunt wandelt de bühne op, rimpelig oudemannetjesmasker op z’n kop, gaat zitten op een dikke motorfiets vooraan het podium... Om vervolgens geen vin meer te verroeren tijdens het hele, eh, optreden.

Via de releases van langspelers ‘The Redeemer’ en ‘Stone Island’ zit de mysterieuze Brit in een goeie twee jaar tijd al aan een vijftal albums. ‘Stone Island’, z’n meest recente huzarenstukje, werd gereleaset via een Russisch weblabel - of zoiets; uitsluitsel over de precieze albumen tracktitels is er niet. Wel zeker: ‘Stone Island’ en ‘The Redeemer’ klinken als een heus tweeluik, met tracks die nu en dan zowaar enige schijn hebben van échte liedjes. We gaan ‘m bijna missen, die grabbelton met vermolmde, lukraak bij elkaar gemikte ideetjes, reutelend gehoest, stonede wiegeliedjes en een half ingedrukte record-knop. Maar toch, een prima stap vooruit lijkt ons dit: van charmante klucht naar fascinerende cult. En net als je denkt: “Waar gaat die Blunt weer heen met z’n maffe geneuzel en met helium gevulde elektronica?”, wel, net dan passeert er weer een mirakeltje van een prachtsong, hier treffend geïllustreerd door het intens mooie ‘Heat’, met de nobele onbekende vocals van ene Joanne Robertson.

Ontroerend, zot, geniaal én hyperproductief, Dean Blunt. En binnenkort in de AB: gaat dat zien! (fp)

Boardwalk ‘Boardwalk’ Stones Throw Records/V2 Records

Retro polaroid pop. Zo kun je de muziek van het duo Mike Edge en Amber Quintero uit Los Angeles misschien nog het beste omschrijven. Alles wat multi-instrumentaliste/producer Edge en zijn partner met engelenstem doen heeft een vintage feel. De frêle, met vlagen nonchalante stem van Quintero doet vaak denken aan Nico. Ze fluistert in je oor wat dreampop zoals Beach House het heeft geperfectioneerd, maar dan met een scheut alt. country en slowcore er bij. De keuze om het album op te nemen met oude bandopnemers en analoge mixtafels draagt toe aan het gezellig krakerige geluid. Des te indrukwekkender is het feit dat elk nummer live in één take werd ingespeeld. Een knap staaltje kunde én stuk voor stuk geslaagde sferische popliedjes. (dw)

Body/Heat ‘Coming Apart’ Matador/Beggars

Iconen: ze kunnen een scheet in een fles laten en nog bejubeld worden. Zo ondertekende Picasso ooit een kindertekening, die daardoor dan als grote kunst beschouwd werd. Om maar te zeggen dat we niet écht ondersteboven zijn van het samenwerkingsverband tussen Kim Gordon (Sonic Youth) en Bill Nace. Gitaren kraken en zingen feedbackend rond als vanouds waarover Gordon wat ligt te hijgen en vals declameren. Op ‘Last Mistress’ worden abstracte noises gedrapeerd over een ontwapenend mooie stuntelige repetitieve gitaartokkel, om even later samen in een indrukwekkende eruptie ten onder te gaan.

‘Black’ geeft ons ongeveer hetzelfde, maar voorts slaat het geeuwen eerder toe dan enige vorm van opwinding. Moest deze plaat gemaakt zijn geweest door enkele nobele onbekenden, ze waren nog tevergeefs aan het zoeken naar een platenlabel. Daarom verwijzen we nog graag even naar iets interessantere sonische experimenten van iets minder iconische muzikanten: ‘Marker’, het album van Ex-gitarist Andy Moor, of ‘Nothing Is Underrated’ van Joe Lally bijvoorbeeld. (boo)

Boogarins ‘As Plantas Que Curam’ Other Music Recording/PIAS

Moest je het in je hoofd halen om volgend jaar onze plots onoverwinnelijke nationale voetbalarmada ter plaats naar de eeuwi-

2013

2013

voorronde 3/4

voorronde 4/4

i

zat. 12 oKtober

JH sumo — www.jeugdhuissumo.be

FOUrFLaKe

six hands

tOpa

trappist v.u. Bert Boelen - directie Mens, Universiteitslaan 1, 3500 Hasselt

jeugdhuissumo

el yunque

toe soup

paper plane pilots

HendiKep

KneeLs

vrijdag

03 okt 04 okt i

karma police

identiphobia

sYnerGY tanGO reinHardt

buga • bart knockaert bart pellens • jurgen ros • la monchichi athila • gerben thijs cedric vaessen

2013

altered foxes bearskin

mad iCe

30.000 monkies

comedymania

www.limbomania.be

Volgorde wordt bepaald door loting

JUnGLe FX

KLanK

benefactors

the insect soldiers of the sky

VranKen

donderdag

Stationsstraat 54 • stroopfabriek • www.biejke.be

JaCCK tHe dJ

the random ten

sÖren rttn

www.dJ-mania.be

Distel • www.jhdistel.be www.limbomania.be

Volgorde wordt bepaald door loting

Lenn

zat. 19 oKtober

JH plug-in — www.jeugdhuisplugin.be

Volgorde wordt bepaald door loting

Pastoor Van Mierlolaan 19 • JH

tHe JOKers

voorronde 4/4

Diestersteenweg 152 —

www.dJ-mania.be

v.u. Bert Boelen - directie Mens, Universiteitslaan 1, 3500 Hasselt

Dorpsstraat 43 —

2013

i

voorronde 3/4

Volgorde wordt bepaald door loting

v.u. Bert Boelen - directie Mens, Universiteitslaan 1, 3500 Hasselt

VRIJ. 18 OKtOber

2013

v.u. Bert Boelen - directie Mens, Universiteitslaan 1, 3500 Hasselt

VRIJ. 11 OKtOber

longlost

the pums

bonfire lakes ambassadors of nowhere

cedric engelen • vincent geert peters • gijsbert marnick vandebroek knap en arno • toerist 567 bart andelhofs glenn bloemen

in de rand: LEV • BENEDEtto SCHILLACI GERt BRAES • JAN LINSSEN

Advertentie_RifRaf_03.indd 2

Presentatie: BAS BIRkER 05/08/13 10:22

FUNKFOOD

Spain (VS) Douglas Firs Float Fall Lili Grace Tubelight The Herfsts Sleepers Reign

met 74 Miles Away

30/11

SPINVIS (NL) Liebrecht Vanbeckevoort & Jef Neve

28/11

22/11

COUR & JARDIN 9 november 2013 vvk 16 euro -26 12 euro kassa 19 euro

MARC RIBOT trio

14/10

Den Amer

Diest

Cultuurcentrum Diest Nijverheidslaan 24, 3290 Diest T 013 460 640 - info@ccdiest.be meer info en tickets via www.ccdiest.be

26

Earteam Anna Calvi

© Roger Deckker

‘One Breath’ Domino/V2 Records

“Het beste sinds Patti Smith”, klonk het bij monde van orakel Brian Eno toen het zelfgetitelde debuut van Anna Calvi verscheen in 2011. Naast die lovende liefdesbrief mocht de Engelse artieste ook rekenen op nominaties voor de Brit Awards en de Mercury Music Prize. Niet simpel om dan te bevestigen maar Calvi boet niets in qua talent en blijft haast moeiteloos op niveau. ‘One Breath’ heeft een heel solide basis en klinkt als een logisch vervolg. Vette tracks als ‘Suddenly’ en ‘Eliza’ en het apocalyptisch dreigende ‘Tristan’ komen binnen als het werk van een vrouw met ballen die voeling heeft met de goede grillige wereld van PJ Harvey. Het titelnummer is een geslaagde symbiose van mysterie, spankracht, schoonheid en dramatiek en de statige en filmische track ‘Sing To Me’ blijkt (net als ‘Suzanne And I’ van het debuut) perfect geschikt als James Bond-soundtrack. Het mooie feeërieke ‘Carry Me Over’ heeft dan weer iets trippy en de zweeftrack ‘Piece By Piece’ is gezien de ijle eighties-invloed de vreemde eend in de bijt. Stijlvol afsluiten doet Calvi met het sacrale ‘The Bridge’ en dan weten we: sterke plaat met een eigen identiteit. (bvm)

ge roem te gaan schreeuwen, verwijder jezelf dan op tijd en stond van de brallende massa lamgezopen voetbalsupporters om enkele strepen Braziliaanse muziek te scoren. Sinds mensenheugenis bruist het er namelijk van de rotgetalenteerde muzikanten die het grootste Latijns-Amerikaanse land een onwaarschijnlijk straffe muzikale erfenis hebben bezorgd. Op de schouders van de reuzen die de wereld bossa nova en samba schonken, bricoleren Fernando Almeida en Benke Ferraz psychedelische popnummers in elkaar. De twee broekjes uit het broeierige Goiana evoceren de geestverruimende (titel is niet toevallig ‘Planten die helen’) bravoure van tropicalismo, overgoten met een guitige diy-saus. Jazeker, dit debuut werd integraal opgenomen in slaap- en badkamers met een bandrecorder die net zo goed al enkele decennia op een vuilnisbelt had kunnen liggen. Zal Boogarins worst wezen. En zo lang ze dit soort tijdloze, vaag melancholische deuntjes uit hun mouw blijven schudden, vinden ook wij het allemaal best. (mvm)

Basia Bulat ‘Tall Tall Shadow’ Secret Cit y Records/V2 Records

Drie jaar na ‘Heart Of My Own’ laat de Canadese singer-songwriter Basia Bulat haar derde en nieuwe plaat op de wereld los.

Geïnspireerd door tragisch verlies en overvloedige vreugde boetseert ze tien up-tempo folksongs die ze met haar volle en toch breekbare stem veel kracht bijzet. Alsof Antony Hegarty hogere toonhoogtes aanneemt op ‘Never Let Me Go’. Dat ze afwijkt van de stijl van haar vorige albums schemert op titeltrack ‘Tall Tall Shadow’ flink door. Dit keer wilde de Canadese experimenteren met elektronische effecten. Echo en reverb tegen een stel ratelende drums en handgeklap op ‘Promise Not To Think About Love’ maken de song de meest poppy uit haar repertoire.

Maar het is de charango en de hoge noten op ‘It Can’t Be You’ die het ‘m doen. Soms wat melig, maar vooral mooi! (ne)

Bill Callahan ‘Dream River’ Drag Cit y

Opperbeste Bill, ex-aanvoerder van Smog, op 11 februari 2014 tekenen we present in AB wanneer je samen met je Princess Peach Gang je vierde soloplaat zal voorstellen. ‘Dream River’ is namelijk meer dan degelijk vakmanschap van een artiest met een achteloos diepe stem die zoete melancholie verrijkt met droog komische oneliners als “I’ve got limitations like Marvin Gaye”. Zacht broeierige americana, down-tempo groovy sfeertjes,

subtiel bezielde fluiten die niet uncool klinken, ingetogen pareltjes, Santana in lofi-modus of droomland Morricone: ‘Dream River’ blijkt wederom uitstekend werk van een singer-songwriter die nog niets van zijn pluimen verloren heeft. (bvm)

Kirin J Callinan ‘Embracism’

teken van de 90s, zo lijkt het wel. Ze serveert een mix van onderkoelde garage en dubstep waarin regelmatig zowel abstracte beats & bleeps als genadeloze popsongs opduiken. Een en ander levert een genietbare, frisse, maar niet bepaald grensverleggende plaat op. (mb)

Clark – V/A

Terrible Records

‘Feast/Beast’, 2cd

Kirin J Callinan is een Australische zanger, dichter en provocateur. Met zijn ‘Embracism’ maakt hij een dikke vuist en trekt van leer als een profeet in een latex pakje. Meer dan muziek maken, lijkt hij een statement te willen maken. Eén die hij uit door te schreeuwen, schuren, knarsen en declameren. Alles houdt verband met het menselijk lichaam, zijn binnen en buitenkant. Of dit nu liefdevol, dan wel bloederig is. Met een mengeling van industrial en wat gedateerde new wave met glamsynths (zoek het ergens tussen The Birthday Party, The Sisters Of Mercy en Nine Inch Nails) wist Callinan het New Yorkse label van Chris Taylor (Grizzly Bear) te overtuigen. Of hij met zijn provocaties ook een horde volgelingen zal kunnen kerstenen, valt nog af te wachten. (dw)

Warp/V2 Records

Neko Case

‘Dream Cave’

‘The Worse Things Get, The Harder I Fight, The Harder I Fight, The More I Love You’ ANTI-records/PIAS

Met inmiddels haar zesde plaat op de teller, stapt de Amerikaanse singer-songwriter definitief af van haar countryverleden. De voormalige zangeres van The New Pornographers scharrelde deze keer een batterij gastmuzikanten rond haar waaronder M. Ward, Steve Turner, leden van Calexico, Los Lobos en van My Morning Jacket. En dat mondt uit in een sterk geheel met flink wat doorleefde songs zoals het sublieme ‘Calling Cards’ waarin Case het over een aangrijpend verhaal over lijden en verlangen heeft. Haar stem - het is bijna een natuurkracht - is zoals altijd haar sterkste instrument en die kaarten speelt ze het beste uit op ‘Nearly Midnight, Honolulu’. Een rauwe a capellasong met een scherp randje. GGet the fuck away from me, why don’t you ever shut up?” Vervolg gevraagd! (ne)

Cibelle ‘Aunbindinga’

Chris Clark heeft er een uitstekend fiscaal jaar opzitten, onder meer middels release van ‘Iradelphic’, een naar Clark-normen opvallend volwassen én lichtvoetige langspeler. En het aanstaande koukleumen dit najaar wordt ongetwijfeld een pak draaglijker dankzij het dubbel en dikke ‘Feast/Beast’, goed voor twee kantjes en dertig stuks Clarkremixes uit de afgelopen tien jaar. Een retrospectieve hoogmis boordevol clicks & cuts, met weinig tot geen slecht volk op de tracklist: Amon Tobin, Nathan Fake, Nils Frahm, Massive Attack, Battles, etcetera. Niet dat de aha-erlebnis-factor ergt hoog ligt, want Clark hakt ’t origineel graag en grondig aan mootjes. En dat is z’n goeie recht! (fp)

Cloud Control

vel gehulde landschappen, cruisen op donkere snelwegen... In vergelijking met hun vorige album is er dus ten gronde niks veranderd. En toch voelt het anders. Moeilijk om de vinger op te leggen. Wat we wel weten is dat ‘Quatorze Pièces De Menace’ weer een boeiend luisterstuk is waarin je dagenlang kan ronddwalen. Voor de fans van onder andere Bohren & Der Club Of Gore.

Thisquietarmy - het soloproject van ene Eric Quach - ligt zo mogelijk nog wat zwaarder op de maag. De drones, ambient en elektronica op zijn nieuwe ‘Hex Mountains’ zijn intens. De plaat valt grofweg op te splitsen in twee delen. De eerste en laatste track werken elk gestaag toe naar zware doomriffs die baden in hardnekkige elektronicanevels. Vergelijkbaar met het werk van Nadja.

De twee middelste tracks zijn verfijnder: elektronische drones die van de ene wending in de andere vloeien en zo spookachtige koortsdromen in onze hersentjes importeren. Scary stuff. (eb)

Dapayk & Padberg ‘Smoke’ Word And Sound

‘Quatorze Pièces De Menace’

Van de club naar de wei: zo valt de nieuwe muzikale koers van het Berlijnse electroduo samen te vatten. Klinkt misschien wat plat als beeldspraak, maar het tweetal schudt op zijn vierde langspeler dan ook elke clubgevoeligheid van zich af. De inspiratie kwam er deze keer door lange wandelingen in Schotse landschappen, dwalend door de mist en regen en opdrogend bij een knisperend haardvuur. ‘Smoke’ bulkt dan ook van de zwijmelende luisterelektronica, die het ons even warm doet krijgen als een flinke teug scotch. Zo geeft ‘Drowning Inside You’ parelende ochtenddauw een eigen stem, waarna ‘Layers’ zachtjes verder de oortjes binnendruppelt.

En ook al dreigt de pas te versnellen tijdens de titeltrack, de techy klanken werken te hypnotiserend om voluit te gaan. Een gevoel dat enkel wordt versterkt door het zeer bedwelmende ‘Silent Fireworks’. Met het fijne ‘Dance In Your Flame’ deint deze ‘Smoke’ zachtjes uit, om zich te onthullen als een plaat die het beste gedijt in de schemerzone tussen dag en nacht, wanneer er enkel nood is aan zachte geluiden. Zalig dus! (kc)

‘Hex Mountains’

Deepchord

Infectious

Of het verhuizen van Australië naar het regenachtige Londen er iets mee te maken heeft, blijft ons nog steeds de vraag.

De nieuwe Cloud Control, ‘Dream Cave’, klinkt alleszins natter dan de vorige, maar blijkt tegelijk nog steeds de perfecte achtergrondmuziek van het doorsnee dromerige landschapspostkaartje. Woorden als “I hate my birthday” en “I’m tired of living” staan lijnrecht tegenover poppy huppelmuziek. Alsof zanger Alister Wright ergens aan de zijlijn staat te staren terwijl zijn liefje met een ander danst in een versierde turnzaal. Zoiets. Hier en daar hoor je vaag een Thom Yorke-invloed (‘Tombstone’), de nonchalance van Edward Sharpe (‘Promises’) of een vleugje Tame Impala. Maak een grote bocht rond elektropop-pogingen als ‘The Smoke And The Feeling’, en ga rechtstreeks naar nummers als ‘Dojo Rising’. Als de leden van Cloud Control op zoek gaan naar diamanten, dan vinden ze die in hun ‘Dream Cave’. (mj)

Dale Cooper Quartet & The Dictaphones Thisquietarmy

Crammed/PIAS

Denovali Records

’20 Electrostatic Soundfields’

De vierde plaat van de Braziliaanse Cibelle (waarvoor ze samenwerkte met de Britse producer Klose) staat grotendeels in het

In de vakjes jazz, klassiek, avant-garde, drone, ambient: Dale Cooper Quartet & The Dictaphones. Denk rokerige kroegen, in ne-

Soma/N.E.W.S.

Ietwat mistig toch, dat hele Deepchordconcept. Ter naderverklaring is Deepchord

28.11 | MADENSUYU - CD RELEASE 01.12 | TEHO TEARDO & BLIXA BARGELD + ESMERINE

AB & BEURSSCHOUWBURG DOEN HET SAMEN

12.10 | SHANGAAN ELECTRO 29.11 |

@ BEURSSCHOUWBURG CUT COPY @ BEURSSCHOUWBURG

28.09 |

DUB BE GOOD TO ME: BILL KOULIGAS (LIVE SET) +

03.10 05.10 07.10 08.10 09.10 09.10 10.10 11.10

‘CLASH OF THE TITANS’ + DEADBEAT @ BOZAR DUB BE GOOD TO ME: ANDY STOTT + DEMDIKE STARE + MILES + G.H. AMATORSKI ‘DELETING BORDERS’ @ FLAGEY SILENCE IS SEXY: CARLOS CIPA + SAFFRONKEIRA JOSEPH ARTHUR + RENE LOPEZ FACTORY FLOOR + EAST INDIA YOUTH DARKSIDE FEAT. NICOLAS JAAR & DAVE HARRINGTON DEPEDRO + PEZ MAGO COCA-COLA SESSIONS: STATUEextended FEATURING : STEF KAMIL CARLENS,

| | | | | | | |

BURNT FRIEDMAN & JAKI LIEBEZEIT + TERROR DANJAH vs. CHAMPION:

17.10 17.10 18.10 18.10

LUC VAN ACKER, PASCAL DEWEZE, JOHANNES VERSCHAEVE, … | NORTH MISSISSIPPI ALLSTARS + LIGHTNIN’ MALCOLM | BENT VAN LOOY | FLYING HORSEMAN CD PRESENTATIE ‘CITY SAME CITY’ | DUB BE GOOD TO ME: NOISIA & FOREIGN BEGGARS PRESENT ‘I AM LEGION’

20.10 22.10 24.10 24.10 27.10 30.10 02.11 03.11 05.11 08.11 12.11 13.11 14.11 17.11 18.11 20.11 20.11 21.11 29.11 02.12 07.12 11.12 22.12

| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |

+ SAMIYAM + DJ NONAMES CHVRCHES + THUMPERS GOLDFRAPP ‘TALES OF US’ DEAFHEAVEN + PHARMAKON DUB BE GOOD TO ME: PUBLIC IMAGE LTD (PiL) PARQUET COURTS + MAZES THE CAT EMPIRE + FLAP!

WARPAINT PALMA VIOLETS DAUGHTER + BROKEN TWIN MØ THE NAKED AND FAMOUS UNKNOWN MORTAL ORCHESTRA + MOZES AND THE FIRST BORN POKEY LAFARGE JIMMY EAT WORLD + RIVAL SCHOOLS J. COLE HURTS + PEGASUS NIGHT BEDS DEAN BLUNT + JOHN T. GAST UNCLE ACID AND THE DEADBEATS LONNIE HOLLEY + THE SCREENING OF ‘THE SANDMAN’S GARDEN’ (ARTHUR CRENSHAW) GOGOL BORDELLO KAVINSKY OUTRUN LIVE MELANIE DE BIASIO

2014 29.01 | POLIÇA 11.02 | BILL CALLAHAN 12.02 | MONSTER MAGNET

28.09 29.09 30.09 30.09 01.10 02.10 02.10 03.10 04.10 04.10 05.10 06.10 08.10 08.10 09.10 10.10 10.10 11.10 11.10 12.10 13.10 13.10 15.10 16.10 17.10 17.10 18.10 19.10 20.10 20.10 21.10 22.10 24.10 25.10 25.10 29.10 30.10 31.10 31.10 01.11 01.11 01.11 02.11 02.11 03.11 03.11 03.11 04.11 05.11 05.11 06.11 07.11

ROBERT DELONG us CSS br + HONG KONG DONG be CROCODILES us BORN RUFFIANS ca + MOON KING ca CLOUD CONTROL au + NEW DESERT BLUES gb + TOUT VA BIEN be

LILLY WOOD & THE PRICK fr• coprod. Live Nation DEER TICK us MOTORAMA ru VIVE LA FÊTE be THOMAS DYBDAHL no + GEVA ALON isr LES TROIS ACCORDS ca TUNNG gb + PINKUNOIZU dk PETER VON POEHL se / PIERS FACCINI fr REVERE gb MARK EITZEL us + SACRI CUORI it CLOÉ be presentatie nieuwe album + LYLAC be KISSAWAY TRAIL dk + IT IT ANITA be RONE fr «Tohu Bohu Tour» / SUPERPOZE fr SMALL BLACK us KING KRULE gb • SOLD OUT ANE BRUN no + VERY SPECIAL GUEST TONBRUKET se JOY WELLBOY be • presentatie nieuwe album NOA MOON be MAJICAL CLOUDZ ca ALEX BEAUPAIN fr THE STEPKIDS us SEBADOH us + JOYCUT it ORVAL CARLOS SIBELIUS fr WASHED OUT us + AMATEUR BEST gb THE VIEW gb + THE VELVETEEN SAINTS gb SAN CISCO au + THE MAGNETS fr TINDERSTICKS gb «Across Six Leap Years Anniversary Tour 2013» • coprod. Live Nation FAUVE fr + CARL ET LES HOMMES BOÎTES be • SOLD OUT OZRIC TENTACLES gb + MANTISMASH dk JOSEPHINE gb TAMIKREST ml ALEX HEPBURN uk HALF MOON RUN ca MIDLAKE us • SOLD OUT MS MR us + OUTFIT gb NADINE SHAH gb BASIA BULAT ca AMANDA PALMER & THE GRAND THEFT ORCHESTRA us METZ ca + CHEATAHS gb JULIA HOLTER us + LUCRECIA DALT col/es THE DODOS us LONDON GRAMMAR gb + FYFE gb • SOLD OUT TEMPLES gb JOSH RITTER us + TIFT MERRIT us SHANNON WRIGHT us + SWEET JANE be AUSTRA ca GAËTAN ROUSSEL fr + CHRISTINE AND THE QUEENS fr • coprod. Live Nation

07.11 GOLD PANDA gb 08.11 FREDY MASSAMBA be • coprod. Skinfama

…MEER CONCERTEN OP

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

28

Earteam Forest Swords ‘Engravings’ Tri Angle Records/PIAS

Drie jaar na z’n erg geapprecieerde ep’s op ’Olde English Spelling Bee’ en ‘No Pain In Pop’, is Matthew Barnes aka Forest Swords na een weloverwogen rustperiode he-le-maal terug. ‘Engravings’ is in essentie een bespookte soulplaat geworden, die zowel ijle r&b als zompige slo-mo dub in het dna heeft zitten. Verwaaide samples, gelardeerd met slome shoegaze-snippers zijn verweven tot klagerige jams, op het breekpunt tussen vertrouwd en vervaarlijk, bekend en bevreemdend. Een drum die dondert als een verre onweerswolk, een gitaar die gilt als een varken met bronchitis, mossige puzzelstukken door Barnes op feilloze wijze georkestreerd tot een mystieke boswandeling. Ruikt naar boomschors en eekhoorntjesbrood. Alsof Ennio Morricone zich omschoolde tot boswachter. Mocht u daar nog aan twijfelen, dat bedoelen we als een groot compliment. Op deze extreem puike langspeler debuut wordt met een weldoordacht klankpalet een beangstigend overtuigend, nieuw parallel universum geschapen. Meesterwerkje bij schemerdonker. (mvm)

het alias van Rod Modell, maar ook de naam van een gelijknamig label. En ondertussen werkt Modell onder de paraplu van het lichtjes afwijkend getitelde Echospace. Mistig, zoals gezegd, net als de muziek zelve – die de kamer vult zoals enkel een stel doorwinterde blowers dat kunnen. Gespeeld is allicht uw verbazing wanneer we melden de man uit Detroit elk jaar een paar maand de wijk neemt naar Amsterdam, ter verruiming van geest & horizon. Een prima idee, want de monotone, dub-elektronische beat heeft anno 2013 nood aan een nieuw shot snelle suikers – wegens een vergevorderde staat van apathie de jongste jaren. Gelukkig schuift Deepchord met elke nieuwe release verder op richting elektronisch experiment. Op ’20 Electrostatic Soundfields’ raakt die oertypische dub-loop steeds verder op het achterplan, en kiest Modell resoluut voor ambient en beat-arme composities. Zonder afbreuk te doen aan de diepe trip die zo onmisbaar is voor deze sound. (fp)

Destruction Unit ‘Deep Trip’ Sacred Bones

“Keep out of sunlight. Keep out of reach of children.” Het zijn instructies op de hoes van ‘Deep Trip’ (akelig toepasselijke titel) en die kunnen maar beter opgevolgd worden. Destruction Unit, een band waar Jay Reatard ooit kortstondig deel van uitmaakte en die over donkere paden geleid wordt door Ryan Rousseau (in het verleden lid van Reatards band) lijkt letterlijk te proberen een en ander met de grond gelijk te maken op deze plaat. Acht nummers lang verkoopt het gezelschap stompen in de maag en wordt met een sloophamer nietsontziend in het rond gezwaaid. Hard, heavy, heerlijk! (jvb)

Marcel Dettmann ‘Dettmann II’ Ost Gut Ton/N.E.W.S.

Vermoedelijk kroop ‘s mans creativiteit vooral in de muziek, want van de titel en het sobere artwork moet deze ‘Dettmann II’ het niet hebben. Gelukkig hebben we hier te maken met een plaat waar inhoud primeert op de vorm. De donkere, repetitieve beats en synthloops lenen zich uitstekend tot een potje bodyshaken. Dettmann is goed op dreef.

Tempo en variatie mogen dan wat ontbreken: de toon en de sfeer van ieder nummer maken dat ruimschoots goed. Er is een dunne lijn tussen betekenisloos gepingel en oeverloos gedraai aan knopjes en schuiven op synths en

sequencers enerzijds en gebald en minimalistisch de luisteraar bij de keel grijpen anderzijds. Dettmann zit aan de goede kant van die grens en levert 12 beklijvende tracks. Voor de donkere nachtclub moet u zelf zorgen. (mc)

Pierre Deutschmann ‘Betroit’ BluFin/Pullprox y

Pierre Deutschmann is al meer dan 2 decennia actief als producer en dj en is dan ook ongeveer vergroeid met zijn Berlijnse technoscene. De man kwam op het simpele, edoch briljante idee om een album te wijden dat geheel en al is opgetrokken uit de stijlen van zijn eigen heimat en die van die andere bakermat van de techno: Detroit. Om een kat een kat te noemen: deze ‘Betroit’ is een straffe plaat. 15 nieuwe tracks, die een beest van een hommage brengen aan de oertechno, zonder ook maar een seconde belegen of anachronistisch te klinken. Pure en onversneden beats, rauwe synths en een onderkoelde groove: alle elementen zijn er, en Deutschmann toont zich, opnieuw, als een uitstekend geplaatste vakman om ons 15 tracks en 70 minuten lang te laten herinneren waarom wij destijds van het genre zijn gaan houden. Verplicht luistervoer voor de slaven van de dansvloer! (mc)

Drenge ‘Drenge’ Infectious/PIAS

“I was very isolated... I became antisocial. I started to understand the reality of my surroundings, which didn’t have a lot to offer”, zei Kurt Cobain in 1993 over zijn geboortestad Aberdeen.

Twintig jaar later begrijpen de twee piepjonge kerels van Drenge - beiden leeftijdsgenoten van ‘Nevermind’ - precies wat de muzikant bedoelde. De broers wonen in Castleton, een afgelegen dorp dat tussen, maar net te ver van Sheffield en Manchester ligt om daar dagelijks in de record stores rond te hangen. Net als bij Cobain is verveling hier een broeihaard voor frustratie, woede en angst: gevoelens die het basloze duo te lijf gaat met snedige, punky garagerock. In nummers als ‘Dogmeat’ en ‘I Wanna Break You In Half’ rijt zanger Eoin zijn rauwe stembanden aan flarden en schudt hij je dooreen met rammelige distorted riffs, terwijl Rory Loveless - bonuspunten voor de officiële achternaam van de jongens - z’n drumvellen met talloze rake klappen afranselt. Een gewelddadig goede plaat. (jk)

Ebony Bones ‘Behold, A Pale Horse’ 1984 Recordings/N.E.W.S.

Van Ebony Bones herinneren we ons maar al te goed haar sterk debuut van een jaar of 4 geleden. Haar verrekt aanstekelijke melange van hiphop, grime en electro bracht ons toen in een lichte hoera-stemming en in een rechtvaardige wereld zouden volle sportpaleizen, massa’s bling, afgetrainde en welwillende mannen en vrouwen en een uit haar voegen barstende bankrekening haar lot zijn. Zo’n vaart heeft het niet gelopen, maar op deze ‘Behold, A Pale Horse’ is het straatschoffie van toen open gebloeid tot een heuse madame. De rauwe randjes en scherpe kantjes zijn er nog, maar maken toch vooral plaats voor raffinement. De songs en de productie staan nog niet allemaal als een huis, maar klinken alleszins meer doordacht, en daar waar je vroeger een skateschoen tegen je kin getrapt kreeg, is het deze keer een stilettohak die je genadeloos verbrijzelt.

Sporadisch (‘Neu World Blues’) worden alle demonen nog eens losgelaten, maar de wereld van Ebony Bones is een pak breder geworden. Dat is een beetje jammer omdat de vaart en punch van weleer ontbreken, maar ook goed nieuws omdat we hier opnieuw de bevestiging krijgen van een potentieel raspaardje. (mc)

EF ‘Ceremonies’ ATS Records/Suburban

Tien jaar na datum klinkt de harde postrock van het Zweedse EF nog altijd even vers.

Zeven songs van telkens rond de acht minuten die je niet op je honger laten zitten.

Op openingsnummer ‘Bells Bleed & Bloom’ worden enige gelijkenissen met Sigur Rós onmiddellijk glashelder.

Dromerige vocalen dansen harmonieus tussen de snedige gitaarriffs en zachtjes bulderende drums om later uit te barsten tot een woeste wall of sound op ‘Delusions Of Grandeur’ die ook meteen de muzikale climax van het album omvat. Verplicht luistervoer dus! Zeker voor fans van Mogwai, Explosions In The Sky en Sigur Rós. (ne)

Elephant Stone ‘Elephant Stone’ Hidden Stone/V2 Records

Met zijn tweede plaat, simpelweg genoemd naar de band, neemt Elephant Stone schijnbaar een nieuwe start. De verschrikkelijke sitarklanken, een specialiteit van bassist en oprichter Rishi Dhir, worden achterwege gela-

ten. In de plaats weerklinkt een band die de vocalen van Alexis Taylor (Hot Chip) lijkt te willen combineren met het geluid dat R.E.M. in de jaren 80 ontwikkelde. Zie de jingle jangle-gitaar van ‘A Silent Moment’ of ‘Masters Of War’, waarvan de intro wel heel erg leentjebuur speelt bij ‘The One I Love’.

Toch komt Elephant Stone er mee weg: de songs op dit album zijn simpelweg te sterk om zomaar als goedkoop afkijkwerk weg te zetten. Dat ‘Elephant Stone’ drijft op hetzelfde sfeertje als de wonderlijke The Bats helpt natuurlijk ook om deze plaat, ondanks zijn mankementjes, aan de borst te drukken. (jvb)

Explosions In The Sky & David Wingo ‘Prince Avalanche’ Temporay Residence

Soundtrack nummer twee voor Explosions In The Sky. Voor de film ‘Prince Avalanche’ laten ze hun typisch postrockrepertoire links liggen en gaan ze vooral aan de slag met piano en akoestische gitaar. De invloed van componist David Wingo? Vast wel. Het resultaat is een warm en gemoedelijk plaatje waarop postklassiek hand in hand gaat met ingetogen popmelodieën. Vergelijkbaar met het werk van Peter Broderick. Dus: mooi, zonder meer. (eb)

Factory Floor ‘Factory Floor’ DFA/PIAS

Dit debuut zou wel eens een van dé elektronicaplaten van het jaar kunnen worden, al is dat geen verrassing voor zij die weten dat Factory Floor eerder al samenwerkte met The Pop Group en Chris & Cosey en zelf werden geremixt door Stephen Morris (Joy Division) en Christ Carter (Throbbing Gristle). Het trio levert op deze plaat een ijzersterke mix van zo’n beetje vanalles af: disco, industrieel aandoende idm, techno en electro, het is maar een greep uit het aanbod. Maar vooral: de heren kunnen verdorie een nummer in elkaar draaien. ‘Factory Floor’ bevat echt geen zwakke momenten. Als we dan toch moet zeuren: heel af en toe zijn de synths iets te rijkelijk gelardeerd. Ultieme aanrader: ‘Fall Back’. (mb)

The Field ‘Cupid’s Head’ Kompak t/N.E.W.S.

Saai of subliem, dat is zo’n beetje de hamvraag die al sinds het debuut van The Field

cultuurcentrum hasselt

ZA 12 OKT 13

C-MINE

AMATORSKI

NORDIC NIGHT #8

12.10 02.11 09.11 13.11 29.11

DI 05 NOV 13

30.11

DI 15 OKT 13

AN PIERLÉ DI 22 OKT 13

LUKA BLOOM VR 25 OKT 13

SMALL FEET, ÓLÖF ARNALDS & REBEKKA KARIJORD ARVE HENRIKSEN

Marco Z / Mocking Jay Roland & Mauro / Reena Riot Radio Modern Gabriel Rios The Rhythm Junks

SX

WO 06 NOV 13

GIANT GIANT SAND

ALLE CONCERTEN OP WWW.C-MINECULTUURCENTRUM.BE

VR 15 NOV 13

CHANTAL ACDA + NILS FRAHM TICKETS & INFO: WWW.CCHA.BE CULTUURCENTRUM HASSELT, KUNSTLAAN 5, B-3500 HASSELT

RAF ad najaar 2013 .indd 1

giant giant sand

18/09/13 15:46

+ the desoto CauCus

3/11 - CultuurCentrum Brugge - www.CCBrugge.Be 6/11 - CultuurCentrum hasselt - www.CCha.Be 7/11 - de warande turnhout - www.warande.Be 8/11 - 30CC leuven - www.30CC.Be

HALVE FINALE s 25/10-JC De K linker - Aarsc hot 26/10-JH Nijd rop - Opwijk

FINALE Rockv onk 7/12-HET DEPO T - LEUVEN

30

Earteam Mark Lanegan ‘Imitations’ Heavenly/PIAS

Veertien jaar nadat hij voor het eerst met andermans werk aan de slag ging, op het prachtig verstilde ‘I’ll Take Care Of You’, duikt Mark Lanegan, die evenveel muziekfreak als zanger is, opnieuw in het grote vat vol prachtsongs en komt met deze ‘Imitations’ op de proppen. Geen Lanegan Band op dit album, maar, net zoals eind jaren negentig, een ingetogen geluid dat gedragen wordt door Lanegans stem die zich hier buigt over liedjes vol liefdesverdriet, eenzaamheid en tristesse. Al vanouds is Lanegan de meest aangewezen gids om je heelhuids door al die somberte te leiden. Of het nu ‘Deepest Shade’ (Twilight Singers), John Cales ‘I’m Not The Loving Kind’ of het prachtige ‘Autumn Leaves’ van Andy Williams is, telkens eigent Lanegan zich de songs toe alsof ze met geen enkel ander doel dan een vertolking door hem geschreven waren. Enkel aan Gérard Mansets ‘Elégie Funèble’ mispakt de voormalige Screaming Trees-frontman zich, en geen klein beetje: zelden kwam het Frans zo onnatuurlijk uit iemands mond gerold. Dat schoonheidsfoutje buiten beschouwing gelaten, is ‘Imitations’ een prachtalbum dat op maat van een sombere herfst geschreven is. (jvb)

rondwaart. Ook op ‘Cupid’s Head’ hoef je niet te rekenen op bonte make-overs of andere splijtende carrièrewendingen. Nee, deze schoenmaker blijft bij z’n leest. Zelfs het release-tempo van het Field-fabriekje komt in een kokette, elektronische lus: netjes één keer om de twee jaar lost Axel Willner een nieuwe langspeler, met tracks die stuk voor stuk flirten met de tienminutengrens. Op ‘Cupid’s Head’, het vierde album van The Field, blijft het beproefde recept totaal integraal intact: minuscule sampleloops, eindeloos gekloond, in laagjes gelegd én herhaald tot je d’r ofwel tureluurs of high van wordt. ‘s Mans eigenzinnig-elektronische infusie – samengesteld uit gesmoorde ambient-rave, glooiende minimal en wollige toefjes kraut-tronica – kan van oudsher rekenen op een kleine schare hondstrouwe adepten. Wij zijn fan, al kunnen we ons niet van de indruk ontdoen dat er wat sleet op de molen zit, wegens een ietsje te gemakzuchtig en gedwee. Enkel het betoverende ‘No. No…’ katapulteert ons écht terug naar de kathedraleske sound van weleer. Even in een wat mindere loop, The Field, maar dat komt allemaal weer goed. (fp)

Fists ‘Phantasm’ Gringo Records/Hello Thor

Springt uit de lading nieuwlichters-nozemrockers als een duivel uit een doosje: deze Fists, een Brits gezelschap dat op het eerste gehoor niets anders doet dan een beetje nonsensicaal musiceren, maar eigenlijk gewoon even naïeve als overtuigende nummers in elkaar draait. ‘Solvent’ klinkt mogelijk ietwat onnozel, maar is dat niet waar rock-’n-roll ooit groot mee geworden is? Met ‘Big Wave’ heeft Fists een song in huis die het tot live-klepper kan schoppen. ‘Yr Glove’ dan weer, toont de band op het uiterste van zijn kunnen: pakkend, episch (het nummer duurt met zijn 7 minuten zowat 4 keer zo lang als de andere songs) en overweldigend. Lang niet slecht voor een plaat die schijnbaar tussen de soep en de patatten in elkaar geflanst is. (jvb)

Gang Colours ‘Invisible In Your City’ Brownswood Recordings

Tijdens het recenseren van het Gang Colours-debuut, zo’n anderhalf jaar terug, roofden we het hele rayon met superlatieven leeg. En nog schoten woorden tekort om het geweldige ‘The Keychain Collection’ gepast te prijzen. Het quasi-perfecte debuut van Gang Colours hield ongeveer het midden tussen James Blake,

Shlohmo en Nicolas Jaar. Geen wonder dat de 25-jarige Will Ozanne van labelbaas Gilles Peterson meteen een opvolger mocht bedenken. Even schrikken met het hoedje is dan ook het vonkend verse ‘Invisible In Your City’. Via opener ‘The Rhythm The Rebel’ gooit Ozanne meteen al z’n nieuw verworven troeven op tafel: weelderige vocals en bijhorende, extraverte elektronica. Van daaruit gaat ’t verder op hetzelfde elan, via een aardig barokke en onbehouwen titeltrack. Van een weersomstuit gesproken! Weg zijn die organische, kamerbrede breeze, de lome bassen en schaars-beduimelde flarden tekst. Kortom: alle instinkers die Gang Colours via z’n vorige album handig wist te omzeilen, krijgen we hier alsnog in de maag gesplitst.

Even verderop lijkt het plaatje wat aan de beterhand, wegens iets minder gezwollen bombast, maar toch draait het telkens weer uit op hetzelfde kunstje: ijle, onechte soul, verdrinkend in stuurloze elektronica.

Onbegrijpelijk. (fp)

The Garifuna Collective ‘Ayó’ Stonetree/Cumbancha

Zes jaar geleden stond The Garifuna Collective nog onder leiding van Andy Palacio. Toen werd de groep terecht de hemel in geprezen met het album ‘Wátina’. Helaas zijn frontman Andy Palacio en een paar van zijn muzikanten ondertussen overleden. Samen met oorspronkelijke producer Ivan Duran richtten de resterende bandleden nu dit nieuw Garifuna Collective op. De Garifuna stammen af van Afrikaanse slaven door de Engelse kolonisators weggevoerd naar het huidige Belize, Guatemala, Honduras en Nicaragua. De Garifuna-zang en de typische drums op schildpadvellen klinken bijgevolg als West-Afrikaanse muziek met een Caribische swing. Dit tweede album van The Garifuna Collective is opgevat als een eerbetoon aan Andy Palacio. Zowel de openingssong als de afsluiter verwijzen naar de man. De combinatie van swing met melodieuze zang zorgt voor een happy, relaxerend effect (‘Galuma’, ‘Mongulu’). Uiteraard is reggae nooit ver weg (‘Kame Báwara’). Maar de afro-beat getinte tracks ‘Ubóu’ en ‘Aganba’ spreken ons het meest aan. The Garifuna Collective is op 3 oktober live te zien in het Brusselse Molière theater. (md)

Goldfrapp ‘Tales Of Us’ Mute/PIAS

Met haar zesde plaat keert Goldfrapp terug naar het akoestische geluid van debuut ‘Felt Mountain’ en de intieme folk van ‘Seventh Three’. Beats maken plaats voor

akoestische gitaren en strijkers. ‘Tales Of Us’ bestaat uit tien filmische songs, geïnspireerd op bijzondere personages uit de literatuur of uit de wereldgeschiedenis. ‘Clay’ gaat over een gedoemde romance tussen twee soldaten tijdens WOII. En single ‘Annabel’ is gebaseerd op een gelijknamige boek over een meisje dat liever een jongen wil zijn.

Daar hoort overigens een stijlvolle kortfilm bij, geregisseerd door Alison Goldfrapps partner Lisa Gunning. Er bestaan in totaal vijf kortfilms, die samen één langspeelfilm vormen. Zo is ‘Tales Of Us’ ook meteen een crossmediaal project, er hoort zelfs een speciale iPhone foto-app bij (apart te downloaden). Gelukkig is ‘Tales Of Us’ ook gewoon een prachtige plaat op zich. (rl)

Larry Gus

Goodie Mob

Julia Holter

‘Age Against The Machine’

‘Years Not Living’ DFA/PIAS

De Griekse multi-instrumentalist Panagiotis Melidis opereert sinds 2006 onder de schuilnaam Larry Gus. ‘Years Not Living’ is zijn tweede album. Geïnspireerd op de stedelijke omgeving van zijn hometown, krijgt het album een algemeen sfeertje van gezellige drukte met zich mee. Alsof er op elke track wordt geclaxonneerd, groepen mensen kuierend passeren en natuurgeluiden nog her en der de kop opsteken. ‘Years Not Living’ nestelt zich tussen de melodische en speelse complexiteit van Sufjan Stevens en de psychedelische zotheid van Frank Zappa.

Later op het jaar verschijnt de documentaire ‘The Making of Larry Gus’, over de opnames van deze plaat tegen de achtergrond van de Griekse crisis. (dw)

‘Loud City Song’

Elek tra

Domino/V2 Records

“I’m still street, and I kill to eat/The life of a nigga is still cheap”. Mocht je er nog aan twijfelen, Cee-Lo Green is – ondanks een geslaagde carrière als soulzanger (denk Gnarls Barclay, denk zijn zeemzoete Kerstmis-plaat) - bovenal een rapper. Enfin, dat probeert hij het publiek toch diets te maken op ‘Age Against The Machine’, de nieuwste worp van Goodie Mob, een Amerikaans hiphoptrio met naast Green ook KJhujo Big Gipp en T-Mo in de rangen. Helaas: zo puur en diepzinnig Green als soulzanger mag aandoen, zo ongeloofwaardig klinkt ‘ie in zijn rhymes. Met de beats (hiphop afgetopt met ronkende elektronica-touches) is niets mis, maar bij tracks als ‘Nexperience’ en ‘Army’, waarin Green de keerzijde van de roem poogt te belichten, konden wij een lichte geeuw niet onderdrukken. Next! (wd)

Net als Julianna Barwick op ‘Nepenthe’ neemt ook de productieve Julia Holter afstand van de home recordings in de slaapkamer. ‘Loud City Song’, haar derde album in drie opeenvolgende jaren, is samen met co-producer Cole Marsden Grief-Neill en een kransje uitstekende muzikanten opgenomen in een deftige studio in Los Angeles. De strijkers, blazers en elektronica voegen een extra dimensie toe aan de sowieso al vreemdsoortige muziek die raakvlakken heeft met Laurie Anderson en Zola Jesus. Onrustige grootstad-avant-garde (‘Maxim’s II’), hypnotische new wave met een hoek af (‘Horns Surrounding Me’), minimale kamermuziek (‘He’s Running Through My Eyes’), verstilde droomsequenties (‘World’), sensuele sprookjespop (‘This Is A True Heart’): gevarieerd is ‘Loud City Song’ in elk geval. En ook wondermooi getuige een bedwelmende track als ‘Maxim’s I’. Net als ‘Hello Stranger’, een atmosferische ambient-bewerking van de classic oldie van Barbara Lewis, één van dé hoogtepunten van ‘Loud City Song’. (bvm)

Grooms ‘Infinity Caller’ Western Vinyl

Neen, niet de band die ooit met Mauro het fantastische ‘Black Europa’ uitbracht - en daar volgens de geruchten al jaren een opvolger voor klaar heeft, maar die doodleuk niet uitbrengt - maar een indiegezelschap uit Brooklyn dat verwarring zaait door onder dezelfde naam behoorlijk goed in het oor liggende gitaarsongs uit te brengen.

Niks mis met vlotte riedels als ‘I Think We’re Alone Now’ of het van Hüsker Dü geleende ‘Something I Learned Today’. De geest van jaren negentig indierockers als Pavement is nooit ver af, maar ons aan de grond nagelen, doet dit gezelschap nu ook weer niet. Daarvoor zullen we toch bij hun naamgenoten moeten aankloppen. (jvb)

Jack Johnson ‘From Here To Now To You’ Brushfire Records/Universal

De Hawaïaanse surferboy Jack Johnson staat er niet om bekend het geweer drastisch van schouder te veranderen. Ook zijn instant herkenbare,nieuwe, zomerse chillplaat ‘From Here To Now To You’ zal daar geen moer aan veranderen. Johnson schudt nog steeds gemakkelijk in het oor liggende feelgood-liedjes uit zijn mouw

design: canjotto.be

muziek The Nimmo BroThers 12 SEPTEMBER 2013

WaNNes CaPPelle solo 13 SEPTEMBER 2013

reeNa rioT 29 SEPTEMBER 2013

GarlaND Jeffreys 06 OKTOBER 2013

DirTy DozeN Brass BaND 21 OKTOBER 2013

arBeiD aDelT 25 OKTOBER 2013

De NieUWe sNaar 09 NOVEMBER 2013

slaNG & PUrBayaN ChaTTeryee 11 NOVEMBER 2013

Valerie JUNe 15 NOVEMBER 2013

sTaNToN 06 DECEMBER 2013

sarah ferri 08 DECEMBER 2013

CC De Grote Post Hendrik Serruyslaan 18 A 8400 Oostende Tickets & het volledige programma 059/33 90 00 of www.degrotepost.be

24 32

t eam Earteam Ear Nine Inch Nails ‘Hesitation Marks’ Universal

Lang heeft het einde van Nine Inch Nails niet geduurd. Amper vier jaar nadat Trent Reznor aankondigde dat zijn levenswerk even de koelkast in ging, staat de band er opnieuw, en hoe, zoals bleek op Pukkelpop. Met ‘Hesistation Marks’ is er nu ook nieuw studiowerk dat, hoewel het lichter van karakter lijkt dan het oude materiaal van de band, nog niet op metaalmoeheid lijkt te duiden, integendeel. Dreigende riffs en aanstekelijke beats gaan hand in hand op ‘Satellite’, ‘While I’m Still Here’ klinkt als een Lou Reed voor de 21ste eeuw en single ‘Copy Of A’ heeft met zijn denderende tempo en gierende feedback de functie van adrenalinepomp die je diep de wereld van Reznor in katapulteert, waar zowaar een subtiel feestje aan de gang blijkt, zij het een met licht neurotische trekjes. Dat Lindsay Buckingham (van Fleetwood Mac, inderdaad) er te gast is, maakt het geheel nog meer fascinerend. Freaky, maar boeiende stuff! (jvb)

waarbij geen vuiltje aan de lucht is. Tijdens het licht melancholische ‘Ones And Zeros’ hoor je weliswaar wat ecologische bezorgdheid maar door de bank primeert de positieve boodschap. En als hij zich niet bezondigt aan een te duidelijk tussendoortje (‘You Remind Me Of You’) en niet zacht romantisch (‘Never Fade’) of te bezadigd (‘Change’) voor de dag komt, heeft hij altijd wel catchy semi-akoestische popsongs (‘I Got You’, ‘Shot Reverse Shot’, ‘Tape Deck’) of een funky palmboommuziekje (‘Radiate’) in de aanbieding. Complexloos laidback los-uit-de-pols-plaatje. (bvm)

Kajkyt ‘II’ God Records

Vijfde release al van deze Serviër sinds z’n debuut in 2010, dat ook als remix-album werd uitgebracht met remixes van oa Lustmord en James Plotkin. Gitzwart doosje met even zwart schijfje en dito muziek.

Loodzware baslijnen, gortdroge beats, epische soundscapes, een subtiele sequence op z’n tijd en sacrale Byzantijnse zang zijn de voornaamste elementen.

Fans van Tribes Of Neurot, Nine Inch Nails, Syndrome, Diamanda Galas, Virgin Prunes, Nitzer Ebb en Massive Attack moeten dit zéker een kans geven. Perfecte soundtrack voor deze donkere tijden. (boo)

Elyas Khan

zijn 16de. In vele opzichten is de nu 19-jarige Archy Marshall een punk. Zijn ongenoegen met de dagelijkse gang van zaken, hoor je in de zang, die met momenten ongeïnteresseerd (‘Ceiling’) lijkt over te komen maar evenzeer uitgekauwd wordt alsof hij net een zuuroprisping heeft gehad (‘Has This Hit’). Echt nauw neemt the King het niet met vers-refrein-vers songstructuren. Meestal ontbreken deze en tracht hij steeds een aantal muzikale ideeën naadloos in elkaar te laten overvloeien.

Stijlvast is King Krule ook niet. Veel jazzy akkoorden (‘A Lizard State’) en jaren ’50 reverbgitaar (‘Easy Easy’) laten zich probleemloos afwisselen met in zompige beats gedrenkte ambient (‘Bathed In Grey’). Maar wat bij andere bands tegen hen gebruikt zou worden, lijken de adelbrieven van bij King Krule te worden. Het is duidelijk dat hij een muzikale avonturier is en dat hij zijn stek bij XL Recordings (Radiohead, Atoms For Peace, Willis Earl Beal…) verdiend heeft.

Een avontuur dat gezien zijn leeftijd nog lang niet voorbij gaat zijn en ons hopelijk nog op vele onbetreden muzikale paden gaat leiden. (ow)

Kissaway Trail ‘Breach’

‘Brawl In Paradise’

Yep Records

BBE/V2 Records

De band mag dan wel van een quintet naar een trio gereduceerd zijn, qua geluid weet het Deense Kissaway Trail nog steeds een stevige wall of sound op te trekken. Indie is het sleutelwoord, de gitaren glashelder, de synths overweldigend en de stemmen licht vervormd. Als het ware een mix tussen U2 en Jesus And Mary Chain. De sound is door de productie wat opgeblazen wat perfect werkt voor de eigen songs, maar een The Poguessong, ‘A Rainy Night In Soho’, volgens dit procedé is een vorm van mishandeling die we niet kunnen tolereren. (ow)

“In this album, I am trying to make sense of the gods and devils in all of us.” Naast goden en duivels, komen in ‘Brawl In Paradise’ ook nog aliens, landschappen en zottigheden allerhande loeren.

Je wordt in Elyas Khans (o.a. ‘Nervous’, ‘Mother Says We’re Innocent’, ‘Three Black Eyes’) soloplaat van het kastje naar de muur gestuurd. Die ene keer lijkt Khan op een zwarte Mark Lanegan met zijn diepe bluesstem, dan weer op een springerige hiphopper. Voor je goed en wel door hebt waar je je bevindt in zijn paradise, vuurt de Brits/Amerikaans/Indiaanse daredevil wat funk op je af (zie single ‘Bells’, met het heerlijk swingende baslijntje). Of een psychedelisch tussendoortje. Of een plukje dubstep... Het kan allemaal. Een potpourri van alles en nog wat met ‘s mans stem (“a voice like melting chocolate over bourbon”) als rode draad. Voor de echte avonturiers. (dw)

King Krule ‘6 Feet Beneath The Moon’ XL Recordings/Beggars

Zijn visitekaartje ‘Out Getting Ribs’ bracht King Krule, toen nog als Zoo Kid, uit op

Land Of Kush ‘The Big Mango’ Constellation Records

Op zoek naar avant-garde die doorspekt is met jazz, wereldmuziek en klassiek?

Dan is ‘The Big Mango’ van Land Of Kush uw gerief. Dit ensemble onder leiding van Sam Shalabi neemt je mee op een muzikale reis naar het Midden-Oosten alwaar het je laat proeven van een muzikale hutsepot. Waarschijnlijk niet voor iedereen weggelegd, maar het moet gezegd: tracks als ‘The Big Mango’, ‘Mobil Nil’ en ‘St. Stefano’ smaken naar meer. (eb)

Lanterns On The Lake ‘Until The Colours Run’ Bella Union/PIAS

In tijden van financiële en persoonlijke tegenspoed, broedden de Britten van Lanterns On The Lake op iets nieuws, iets goeds. Ze zijn kwaad op de wereld en haar aspecten. Was ‘Gracious Tide, Take Me Home’ nog romantisch en intimistisch, dan is ‘Until The Colours Run’ een pak intenser. Het album laveert ergens tussen postrock en folk. Beukende gitaren op ‘Elodie’ en ‘The Buffalo Days’ schudden je meteen wakker en maken je alert van die dreigende kwaadheid. Verder zingt zangeres Hazel Wilde op het sombere ‘Green And Gold’ over kapotgeslagen dromen. “Love is not a fleeting thing”.

Bloedmooi is het dromerige ‘Another Tale From Another English Town’ dat viool, gitaar en zang bundelt zodat alle lagen muziek samensmelten tot een mooi kleurenpalet. Knap! (ne)

The Lonesome Southern Comfort Company ‘The Big Hunt’ On The Camper Records

Na de zelfgetitelde debuutplaat uit 2008 en opvolger ‘Charles The Bold’ (2010) is ‘The Big Hunt’ de niet super opvallende derde plaat van The Lonesome Southern Comfort Company. Countryfolk, americana en indie rock blijven de inspiratiebronnen voor het tussen Lugano en Zürich pendelende viertal rond John Robbianii. Los van de vaak traditionele snit van de songs (denk aan Son Volt, Micah P. Hinson, Felice Brothers, Richmond Fontaine) is er af en toe ook ruimte voor elektronische geluidjes. Zo is ‘When He’s Down’ alt.country in space. De herkenbare traditie haalt het echter finaal van het experiment. Met als hoogtepunt: de treurmars ’64 Warwick Way’. (bvm)

M1, Brian Jackson & The New Midnight Band ‘Evolutionary Minded’ Motema Music

De recent overleden Gil Scott-Heron stond in Amerika bekend als de bruggenbouwer tussen jazz en moderne muziek. Met zijn avant-gardistische, vertellende zanglijnen probeerde hij in de jaren ‘70 de klassenverschillen in zijn land aan de kaak te stellen en legde daarbij onbewust de muzikale fundamenten voor de rap en hiphop. Onder het motto furthering the legacy of Gil Scott-Heron wordt twee jaar na zijn overlijden de strijd nu door zijn vrienden en bewonderaars verder gezet. Onder

leiding van producer Kenyah Fraser zetten Gil Scott-Herons maatje Brian Jackson en rapper M1 een prestigeproject op poten waarbij een hele resem grote en minder grote namen hun duit in het zakje deden.

‘Evolutionary Minded’ werd een cd die constant tussen jazz, hiphop en soul schippert.

De gastmuzikanten maken deze legacy extra boeiend, alleen is de overgang tussen de muziek en de politiek getinte intermezzo’s te groot om dit een aangename luistercd te maken. Te beluisteren met de vinger op de forward-knop. (pn)

Winston McAnuff & Fixi ‘A New Day’ Chapter Two

Wat krijg je als je een voormalige zanger van Inner Circle samenzet met een Parijse musette/accordeonist? ‘A New Day’ geeft het antwoord: een met momenten geinige, maar al bij al niet echt overtuigende plaat.

Het experiment werd trouwens eerder al (op ‘Paris Rockin’) uitgeprobeerd en op dat vlak is deze opvolger alleszins al harmonieuzer. We kunnen er inkomen dat dit op het podium best wel eens overtuigend uit de hoek zou kunnen komen, maar op plaat wringt het toch nog een beetje... (mb)

Mixhell ‘Spaces’ Sunday Best Recordings/PIAS

Een mens moet af en toe eens wat frisse lucht durven opsnuiven. Zo ook Iggor Cavalera. Na jarenlang als drummer met Sepultara voor heftige moshpits te hebben gezorgd, verkiest de Braziliaan nu de zweetgeur van een dampende dansvloer.

Voor zijn nieuwe geesteskind Mixhell hokte hij samen met vrouwlief Laima Leyton en Max Blum als producer en perste er deze ‘Spaces’ uit. Een plaat die zeker tijdens de eerste tracks zeer te pruimen valt. Zo loodst de razende electrohouse van ‘Antigalactic’ je al meteen de nacht in, hunkerend naar een potje collectief hossen, waarna het donkere ‘Exit Wounds’ je wat ademruimte geeft. Tot ‘Mind Drop’ je weer op weg stuurt. Nummers als ‘Internal’ en ‘The Edge’ dompelen je dan weer onder in meer wavy sferen, met krauterige synthjes en funky grooves als passende gidsen. Maar hoe hard het trio, en vooral dan Iggor, erop los mept en de boel wilt laten knetteren, op de goede plek treffen ze zelden raak, tenzij met het lieflijke ‘Daria’. Maar aangenaam was de kennismaking alleszins. (kc)

Moby ‘Innocents’ PIAS

Rekende hij op zijn vorig werkstuk ‘Destroyed’ nog af met zijn slapeloze nach-

rand a e W

e

/pop d k c

zaterdag 5 oktober

Meuris

vrijdag 11 oktober

DaviD Murray infinity Quartet feat. Macy Gray

o

woensdag 23 oktober

Luka BLooM

r

zaterdag 26 oktober

Hert infarct

sX

tHe MiXfitz, yeLLow cLaw, sLeeper’s reiGn, tHe fLeXican… donderdag 7 november

Giant Giant sanD + tHe Desoto caucus vrijdag 8 november

LLoyD coLe

donderdag 14 november

vieuX farka touré zaterdag 30 november

cuBe District

tHe opposites

popr3B3L & tHoMas estro, upBeat & Mickey House… vrijdag 6 december

scott MattHew + Love Like BirDs

zaterdag 7 december

GaBrieL rios + HyDroGen sea

zaterdag 14 december

fLyinG HorseMan + few Bits

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

34

Earteam Lee Ranaldo And The Dust ‘Last Night On Earth’ Matador/Beggars

Zo kleurrijk als de hoes is, zo grimmig klinkt de nieuwe Lee Ranaldo bij momenten. De voormalige Sonic Youth-gitarist gaat op zijn tweede songgerichte plaat verder op het elan van het vorig jaar verschenen ‘Between The Times And The Tides’. Waar dat album echter behoorlijk krachtig op de luisteraar inbeukt, laat Ranaldo op de opvolger iets meer subtiliteit toe. ‘Key-Hole’ heeft, ondanks zijn stevige climax, een behoorlijk melancholisch trekje en ‘Late Descent # 2’ flirt openlijk met folk. En waar een jaar geleden de Occupy-beweging in ‘Shout’ aan de borst gedrukt werd, gaat ‘Home Chds’ over de kater die blijft hangen nu blijkt dat de graaicultuur in Wall Street opnieuw tot de orde van de dag behoort. Ondanks die sombere schijn, is ‘Last Night On Earth’ bij momenten (zoals de twaalf minuten durende afsluiter ‘Blackt Out’) zeer bedwelmend en nergens minder dan we verwachten van iemand die al ruim drie decennia mee bepaalt waar de standaard ligt in de gitaarwereld. Beklemmend, misschien, maar mooi zeer zeker. (jvb)

ten, dan hunkert Moby deze keer naar menselijk contact. Voor ‘Innocents’ nodigde hij niet alleen -wederom - een lijst fijne gastzangers uit, zoals Wayne Coyne van The Flaming Lips, Mark Lanegan en Cold Specks, maar werkte de Amerikaan voor het eerst ook samen met een producer. Voor een keer ging Moby niet volledig solo, maar vertrouwde hij voor een stuk op Mark ‘Spike’ Spent. Niet dat deze ‘Innocents’ een geweldige stijlbreuk inluidt. Met ‘Everything That Rises’, ‘Tell Me’ en ‘A Long Time’ diept Moby weer de dromerige ambient op, waar hij al jaren patent op lijkt te hebben. ‘Saints’ groeit dan weer uit tot een prachtig b-kantje van Massive Attacks ‘Unfinished Sympathy’. ‘The Lonely Night’, met vocals van Lanegan, hakt er in en zorgt voor een krasje op onze ziel, terwijl de zoete elektronica van ‘Almost Home’ stilletjes ons leven binnenzweeft. Maar ook al klinkt het allemaal best fraai, deze ‘Innocents’ is niet de strafste Moby. Sinds ‘Play’ is alles toch een beetje speeltijd geworden. (kc)

Money ‘The Shadow Of Heaven’ Bella Union/PIAS

Manchester heeft al voor menige groep als inspiratiebron model gestaan en die stad doet dat nu ook voor het debuut ‘The Shadow Of Heaven’ van Money.

Enkele van de specifieke kenmerken van Money zijn de epische aanpak van de songs en de falset van zanger Jamie Lee. Daarmee lijkt het soms alsof de groep hymnes voor een niet bestaande godsdienst brengt. Qua intensiteit moet de stem van Lee enkel in die van Hayden Thorpe van Wild Beasts zijn meerdere erkennen.

Maar die past wel bij de epische en wervelende sound van Money. Slechts 2 songs klinken gestript van alle fantasietjes, ‘Black’ en de 7 minuten durende nachtelijke trip ‘Goodnight London’, waarmee Money zowaar nog meer weet te beklijven dan met de groots opgezette songs. (ow)

My Favorite Robot ‘Atomic Age’ No. 19 Music

Al van de eerste tonen roept dit nieuwe album van My Favorite Robot een wereld op waarin etherische synthpop en andere elektronica goed in blijken te gedijen. Acid house, techno of eighties electropop, het Canadese trio achter My Favorite Robot puurt er een stel ouderwetse tracks uit, zij het dan met een hedendaags randje. Want ook al baden ze in een zeker mi-

nimalistisch industrial sfeertje, nummers als ‘Centreofattentionaut’ en ‘Looking For Frost’ verraden ondanks hun analoge synths toch een warm popgevoel. Op een song als ‘The Circus’ dient er zelfs niets geveinsd te worden, enkel genieten is de boodschap. ‘Atomic Age’ zoekt het dan weer meer in acid, terwijl afsluiter ‘The War To End All Wars’ zwelgt in meeslepende synthtech. En ook al wordt er hier geen enkele splinterbom gedropt, smeulen doet deze ‘Atomic Age’ wel. (kc)

arrangementen van Jazzanova voor z’n rekening nam. De bloemlezing aan stijlen en genres die Evelyn hier in z’n feelgoodtoeter draait, is ronduit indrukwekkend: hiphop, triphop, breakbeats, funk en soul, geflankeerd door sporadische streepjes dub, gospel of house. Oftewel: George Evelyn als creatieve peetvader van jongere neefjes als Zero 7 (zie ‘Master Plan’), Bonobo (‘So Here We Are’) en Thievery Corporation (‘Now Is The Time’). Sit back, listen & learn! (fp)

M+A ‘These Days’

Sean Noonan/ Simon Kummer

Monotreme Records

‘Bruised By Noon’

Met een titel als ‘These Days’ is plonsen in een vijver van melancholie nooit veraf. De tweede studioplaat van Michele Ducci en Alessandro Degli Angioli mijmert dan ook voortdurend over een eindeloze zomer, onder het mom van okselfrisse pop. Bij binnenkomer ‘When’ spelen de heren nog met italo house, waarna op ‘B-song’ de invloed van Beck duidelijk te horen valt. Zij het wel in een flauwere versie. ‘Down The West Side’ biedt dan weer zo’n vrolijk makend zomers deuntje, dat we met plezier nog een worstje op de barbecue gooien.

Maar wat zou een zomer zijn zonder een flinke portie soul, denken we dan. Gelukkig vullen nummers als ‘Practical Friday’ en ‘L.E.M.O.N.’ die nood in, zonder daarbij de lekkere groove van ‘Midnight Radio’ te vergeten. Hoewel het fijn verpozen is bij deze ‘These Days’, het gevoel van een broeierig, onvergetelijke tijd bekruipt ons zelden.

Maar dat het gezellig was om samen wat tijd door te brengen, dat zullen we nooit ontkennen. (kc)

Noonans Music

Nightmares On Wax ‘Feelin’ Good’ Warp/V2 Records

De granddaddy van het Warp-label, noemt-ie zichzelf. Naam en faam verwierf de ondertussen vijftigjarige George Evelyn met ‘Smoker’s Delight’, uit 1995 alweer.

Ondertussen is z’n stonede, laidbacksound niet zo gek veel geëvolueerd, en z’n albums raakten al ‘ns abusievelijk en onderling inwisselbaar. Sinds een jaar of zeven leeft gemoedelijke George op een boerderijtje in Ibiza, waar hij gewoon z’n complexloze goesting doet. Het relaas van de zonovergoten retraite heet ‘Feelin’ Good’ en zou wel ‘ns zijn beste plaat van het afgelopen decennium kunnen wezen.

Nightmares On Wax werkt nu samen met een reeks uitstekende vocalisten en live-muzikanten, waaronder de man die de

Componist/drummer en verhalenverteller Sean Noonan neemt z’n verhaal over Pavee, een gokker die opgesloten zit in een muur, naar de laatste etappe. Op deze release vertelt hij eerst gewoon het verhaal zonder franjes, om het daarna te herinterpreteren op z’n drums. Verwacht dus géén saaie kijk-wat-ik-allemaal-kandrumsolo, maar een smaakvol opgebouwde en sonisch verantwoorde narratieve drumstijl, die het verhaal van de juiste emotie voorziet terwijl u het simultaan kan lezen in het bijhorende boek. Juist gedoseerde effecten op stem en drums waarvoor producer Simon Kummer verantwoordelijk was, geven het geheel nog wat extra subtiele kleur. Uitgebracht op vinyl mét cd én boek dus, in een fraaie door Eva Maria Scheer vormgegeven hoes. Wederom een knappe release van een veelzijdig artiest. Op 20 november komt hij z’n ‘Gamblers Hand’-plaat trouwens live brengen mét strijkkwartet in CC Berchem. Komt dat zién ! (boo)

The Obits ‘Bed & Bugs’ SubPop

Op zich heeft Obits, het lidwoord the is nieuw, alles in huis om sterke albums af te leveren: de ballen, de songs en de attitude. Toch stelt ‘Bed & Bugs’ teleur.

Niet dat er geen knappe songs op staan.

Hadden de heren van The Obits een ep gemaakt met ‘Spung Out’, ‘Besetchet’, ‘Operation Bikini’, ‘Malpractice’ en ‘This Girl’s Opinion’, dan hadden we een 15 minuten durende verzameling gehad van de beste garage/surf/indie-punk van de laatste jaren. Spijtig genoeg telt de plaat nog 8 andere songs die ervoor zorgen dat het album stevig aan originaliteit en dynamiek moet inboeten. Hun sound mag dan een interessante mix zijn tussen de rauwheid

van Two Gallants en Flat Duo Jets en de sticky surfriffs van The Shadows, het gebrek aan genoeg echte songs doet hen de das om. Misschien in de toekomst best opteren voor een split-album met Jack Whites The Dead Weather. (jdb)

Pink Martini ‘Get Happy’ Heinz Records/Naïve

Je kan Pink Martini nog het best omschrijven als de hippe Martin Denny van de 21e eeuw met dat verschil dat deze groep de orkestraties en arrangementen nog veel verder uitwerkt en bovenal ook live een hele reputatie opgebouwd heeft. Als je optreedt met The Boston Pops of het Los Angeles Philharmonic en zalen als Carnegie Hall en de Walt Disney Concert Hall uitverkoopt, wil dat toch wel wat zeggen. ‘Get Happy’ is precies wat de titel belooft. Fijnbesnaarde muziekjes die je zo terugvoeren naar de zorgeloze fifties toen latin nog echt exotisch was, Tony Bennett een grote ster en Marlène Dietrich nog niet vergeten was. Andere referenties zijn de Japanse novelty hits uit de sixties, Henri Salvador, filmmuziek van ‘The Sting’, Barbara Streisand en Franse lolitapop. Pink Martini weet precies waar de scheidingslijn ligt tussen kunst en kitsch.

Met de medewerking van o.a. Rufus Wainwright, The von Trapps (remember ‘The Sound Of Music’) en de al even legendarische Phyllis Diller. Absolute aanrader voor de fans van Cibelle en Belle And Sebastian en sowieso de verplichte soundtrack voor elk zichzelf respecterende Tiki bar. (gtb)

The Poets Of Rythm ‘The Anthology 1992 - 2012’ Daptone Records

De heren van Daptone bewezen met de verzamelcd van El Rego dat ze minder bekende maar daarom niet minder monumentale funk uit de meest bizarre uithoeken van de wereld weten op te rakelen.

Dat is met deze verzamelcd van The Poets Of Rythm niet anders. Deze Duitsers haalden het in hun hoofd om in volle grungeglorie een funk-band op te richten. Niet verwonderlijk dat deze olifantenpijpen het slechts tot lokale beroemdheden schopten. Gelukkig hebben ze meer weet van goede muziek dan van timing: deze anthology is als een James Brown die Chuck Norris-gewijs de deur uit zijn scharnieren roundhouse kickt. Met deze reissue van The Poets of Rythm herinnert Daptone er ons alweer aan dat funk een genre is dat aan iedereen toebehoort en landsgrenzen volledig in rook doet opgaan. Duitsers, quoi? (pn)

VR 11 OKT AMATORSKI DELETING BORDERS ZA 9 NOV AMPARO SÁNCHEZ ZA 16 NOV NILS FRAHM support CHANTAL ACDA VR 22 NOV LLOYD COLE DO 28 NOV MARIZA ZA 21 DEC GABRIEL RIOS VR 17 JAN JEF NEVE SONS OF THE NEW WORLD Z0 16 FEB DAAN DI 4 MAA NICK LOWE SOLO DO 13 MAA ZITA SWOON GROUP NEW OLD WORLD ZA 5 APR FLIP KOWLIER DO 24 APR AN PIERLÉ

VR 27.09 ∞ POP / ROCK

65DAYSOFSTATIC I.S.M. DEMOCRAZY

WO 2.10 ∞ ROCK

CONNAN MOCKASIN I.S.M. DEMOCRAZY

VR 18.10

PHRONESIS ‘PITCH BLACK’

∞ JAZZCONCERT IN COMPLETE DUISTERNIS

DO 3.10 ∞ JAZZ

DE BEREN GIEREN / TOO NOISY FISH CD-RELEASE

WO 23.10 ∞ FLAMENCO

WWW.DESPIL.BE - ROESELARE - 051 265 700

ROCIO MARQUEZ

DO 24.10 ∞ JAZZ

ZA 5.10

VIJAY IYER TRIO

EEN MUZIKALE REIS IN INTIEME CLUBSETTING

LINE-UP: DAAU, MOSKUS E.A.

ZO 27.10 ∞ SONG

LUKA BLOOM

‘THIS NEW MORNING’

DO 10.10 ∞ SONG

AMATORSKI

‘DELETING BORDERS’

SUPPORT: ASTRONAUTE

ZA 12.10 ∞ ROCK / SONG

THE MOUNTAIN GOATS SUPPORT: ALESSI’S ARK

KUNSTENCENTRUM STUK LEUVEN | WWW.STUK.BE | 016 320 300

KRAAKPAND

25 09

RECORDERS & MEAN (i.h.k.v. STUk START)

27 09

SIR YES SIR & ROSELIEN PRESENT THEIR GUILTY PLEASURES (i.h.k.v. STUk START)

12

ANTON WALGRAVE

10

15

10

&

SUPPORT

ACTIVE CHILD &

HYDROGEN SEA

17

BALMORHEA

21

FLYING HORSEMAN

10 11

22 11

&

&

JBM

SUPPORT

WOLF PEOPLE & SUPPORT

36

Earteam Tamikrest ‘Chatma’ Glit terbeat/V2 Records

Tamikrest is een jonge Malinese Touaregband. Geheel in de traditie van Tinariwen speelt de groep hypnotiserende en fascinerende melodieën op elektrische en akoestische gitaar. Alles compleet aangevuld met de typische percussie en de bijhorende opjuttende kreetjes.’Chatma’ is Tamikrests derde schijf na de vorige opmerkelijke albums, ‘Adagh’ en ‘Toumastin’. De nieuwe cd is een hommage aan de moed van de Touaregvrouwen - ‘Chatma’ betekent letterlijk ‘Zussen’. Voor die vrouwen was het leven de laatste jaren enorm hard. Door de plotselinge invoering van de Sharia moesten ze vluchten en overleven in een mannenmaatschappij. Terzelfdertijd moesten ze voor de kinderen zorgen. Producer Chris Eckman (Walkabouts) werkt al sinds jaar en dag met Tamikrest. De afwerking en de opnamekwaliteit van ‘Chatma’ grenst dan ook aan de perfectie. We ontdekken hier een nog steviger geluid en een briljante mix van desertrock en -blues, dub, funk en psychedelica. ‘Chatma’ is veruit Tamikrests beste album. Mis het optreden niet op 29 oktober in de Brusselse Botanique. (md)

Pure Bathing Culture ‘Moon Tides’ Memphis Industries/V2 Records

Vorig jaar zagen we Pure Bathing Culture, een afsplitsing van de indiefolkband Vetiver, voor het eerst in onze contreien opdoemen met een zelfgetitelde ep.

De nummers op de ep klonken toen vooral saai en eentonig als een erg kale The Mamas And The Papas. Op dit eerste album ‘Moon Tides’ zijn de bandleden er in zekere mate in geslaagd het tij te doen keren. Nu klinken ze meer als een lightversie van Fleetwood Mac, met zacht-dromerige popnummers die rijkelijke melodieën in huis hebben. Hooks of enig scherp kantje zijn nergens te bespeuren, waardoor een aantal nummers wat pit missen. Opener ‘Pendulum’ is echter wel een toonbeeld van hoe ze hun wolkige sfeer goed kunnen overbrengen, verpakt als een catchy oorklever. Pure Bathing Culture lijkt geleerd te hebben uit de ep, waardoor ‘Moon Tides’ al heel wat interessanter is geworden dan die eerste muzikale manifestatie. (sn)

Quasi ‘Mole City’ Domino/V2 Records

Het negende album in twintig jaar voor Janet Weiss van SleaterKinney en Sam Coomes, die hun basic rock-’n-roll lekker doorspekken met al wat leuk is: valse overstuurde boogiewoogie piano’s, maffe bleeps, fijne harmonieën en goeie teksten.

Er mag al eens gelachen worden in sterke popnummers mét knipoog zoals ‘See You On Mars’ en ‘You Can Stay But You Gotta Go’, maar evengoed komt de pakkende stem van Coomes emotioneel uit de hoek in ‘Chumps Of Chance’. Héél het album lijkt wel een crash course in rockgeschiedenis waarin pakweg Blur, Black Sabbath, Supergrass, T-Rex, The Beatles, Patty Smith, Lou Reed, Rod Stewart en vele anderen tot figuranten herleid worden. Wij werden er alvast instant vrolijk van en (boo) wedt dat Jools Holland al lang fan is.

Rae & Christian ‘Mercury Rising’ Nightime Stories

Het Britse leftfield hiphop-duo is bij deze aan zijn derde plaat toe. ‘Mercury Rising’ is een boeiende mix van akoestisch en elektrisch, tussen licht en donker, tussen grooves en prima songwriting. Tel daar uitstekende productie-skills en de nodige hersengolven bij en je krijgt iets moois.

De heren deden zoals altijd beroep op een heleboel gastmuzikanten en -zan-

gers (waaronder Diagrams, de enige echte Jazzy Jeff, Agent 86 en Mark Foster) die zoals gewoonlijk ook een echte meerwaarde zijn ipv marketingvriendelijke decoratie. Leuk! (mb)

Ras G ‘Back On The Planet’ Brainfeeder/Konkurrent

Een klimatologische verklaring valt er waarschijnlijk niet voor te vinden, maar de meest mistige beats komen tegenwoordig vanuit het zonnige L.A. overgewaaid. Flying Lotus, Thundercat, Jeremiah Jae: de jonge beatbakkers op het Brainfeeder-label verstaan als geen ander de kunst om geflipte off beat hiphopgrooves te laten baden in een wazige gloed, waardoor de tracks enigszins vaag en onafgewerkt aandoen, maar langzaam maar zeker genadeloos je systeem insijpelen. Zo is het ook maar net met de – nu ja – songs, die producer Ras G op ‘Back On The Planet’ serveert. De meeste tracks zijn opgebouwd uit niet meer dan een ziekmakende groove en lijken nergens heen te gaan, maar de hypnotiserende geluidsexperimenten die Ras G bricoleert, blijven als een nevelige smog wel dagenlang in je bovenkamer rondwaren. Straf ook, hoe de Flying Lotus-adept er met zijn collage van vervliegende beats, warme harmonieën en de occasionele lappen ruis in slaagt om elektronische muziek organisch te laten klinken. Zéér warm aanbevolen. (wd)

Revere ‘My Mirror/Your Target’ V2 Records

Met de opvolger van ‘Hey! Selim’ willen de leden van het in Londen gevestigde Revere er geen misverstand over laten bestaan dat ze met ‘My Mirror / Your Target’ een plaatsje willen verwerven in de buurt van Arcade Fire. In de openers ‘I Won’t Blame You’ en ‘Keep This Channel Open’ zwelt de warme sound van violen en cello, de jachtige drums en tintelende gitaren in die mate aan dat je je moeiteloos laat onderdompelen in het wervelende en uitermate verslavende geluid van Revere.

Pas bij song 5 ‘Landlock’d’ wordt er gas teruggenomen en laat Revere je kennismaken met z’n akoestische inborst.

Nauwelijks op adem gekomen mogen samples en een door een vocoder gejaagde stem ‘Code’ inleiden om dan uit

te barsten in een euforische explosie van noise. ‘These Halcon Days’ drijft dan weer op nijdige gitaren en predikende zanglijn.

Met het akoestische ‘What Am I If I ‘m Not Even Dust’ knoopt Revere aan met de traditionele singersongwriter-traditie en lijkt het alsof de band een nieuwe traditional heeft geschreven. Revere levert met ‘My Mirror / Your Target’ een plaat die nauwelijks missers telt en daarmee over heel de lijn scoort. (ow)

RM Hubbert ‘Breaks & Bone’ Chemikal Underground/Konkurrent

De Schot RM Hubbert (Hubby voor de vrienden) heeft ons met zijn flamencogitaar al meer dan eens in een melancholische bui gestort. En daar komt met ‘Breaks & Bone’ geen verandering in, ook nu hij zelfs de zang volledig voor zijn rekening neemt. Zijn muziek ademt de weemoed van een Schotse regendag en hult je tegelijk in een warm troostend deken. Met zijn vorige album ‘Thirteen Lost &Found’ won ie de prijs voor beste Schotse album. Me dunkt dat hij dat kunstje nog eens kan overdoen. (eb)

Matana Roberts ‘Coin Coin Chapter Two: Mississippi Moonchile’ Constellation Records/Konkurrent

De New Yorkse vrouwelijke saxofoniste Matana Roberts draagt deze cd op aan o.a. George Lewis, Anthony Braxton (nog heel sterk deze zmer op Jazz Middelheim), Roscoe Mitchell en Henry Threadgill, stuk voor stuk illustere figuren uit de hedendaagse improvisatiescène. De muziek die hier te horen is, ligt dan ook helemaal in het verlengde van wat al deze muzikanten deden en nog steeds doen. De composities van Roberts en haar arrangementen voor Amerikaanse folksongs sluiten naadloos aan bij de traditie van freejazz, avantgarde en improvisatie. Flarden tekst (sterk politiek en sociaal geladen) en operagezang worden in het geheel verweven. Dit is een nieuw hoofdstuk van haar work in progress ‘Coin Coin’ waar in het verleden ook al Prefuse 73 en Tortoise aan meewerkten. Voorwaar geen evidente luisterbeleving voor wie niet vertrouwd is met deze wereld maar wel de boeiende start van een ontdekkingsreis. De aficionados kunnen dit blindelings aanschaffen. Voor wie ‘Ten Freedom Summers’ van Wadada Leo Smith recent aankocht en fan is van John Zorn en Joachim Badenhorst. Welke organisator haalt dit project naar hier? (gtb)

© Thomas Dorn

Royal Canoe ‘Today We’re Believers’ Net t werk Music Group/V2 Records

Na enkele ep’s, komt dit zestal uit Winnipeg (Canada) op de proppen met een eerste full album. Ze maken een moderne hutsepot van indie, funk, symfonische elementen en close harmony pop.

Zanglijnen en melodieën klotsen over elkaar heen. Hier een synthje, daar een vervormde r&b-stem en ginder een paar trommelslagen. Toch verliest Royal Canoe zich niet in overdaad en slaagt er in coherente popnummers te destilleren uit de vele klankelementen. Een beetje Grizzly Bear, Vampire Weekend en Animal Collectives, maar dan overgoten met een funky sausje. Luister naar ‘Button Fumbla’ of ‘Nightcrawlin’ en merk op dat popmuziek zelden zo funky heeft gegrooved. Tof plaatje. (dw)

Senking ‘Capsize Recovery’ Raster Noton/Kompak t/N.E.W.S.

De strak-minimalistische huisstijl van het Raster Noton-label indachtig, modelleert Senking op ‘Capsize Recovery’ een ronduit indrukwekkende sound. Weids en beklemmend tegelijk – zonder dat er ook maar één computer aan te pas komt. Net als z’n collega’s Sleeparchive, Atom TM of Alva Noto houdt Jens Massel het midden tussen grondig gereduceerde techno, elektro en minimal – ondergronds gedwongen door diepe dub-bassen, vlijmscherpe clicks en langgerekte echo’s.

Het heeft iets van een immense, onverlichte vliegtuighal bij nacht. Een klinische, industriële setting die je ongewild de stuipen op het lijf jaagt. Als toeschouwer loer je naar binnen en zie je drie stuks verdachte sujetten aan het werk: eentje hamert monotoon op een stalen plaat, een ander is in de weer met een knetterend lasapparaat en een derde draait aan de knoppen van een vreemd uitziend zendapparaat. Mechanisch en angstaanjagend, maar tegelijk intrigerend en adembenemend, zo laat deze nieuwe Senking zich omschrijven. (fp) moet even bekomen.

Simba & Milton Gulli ‘The Heroes – Tribute To A Tribe...”

BBE/V2 Records

Mozambikaans tribuut aan één van ‘s werelds invloedrijkste oldskool-hiphopgroepen: A Tribe Called Quest! Volgens de perstekst werd dit album live opgenomen,

E D N O M ER D

VR 20.12 Liesa Van der Aa / Douglas Firs

WO 29/01 Winther Bony King of Nowhere solo

VR 10.01 Stijn Meuris ZA 25.01 Gabriel Rios

Wannes Capelle Solo

ZA 01.03 Zita Swoon Group: New Old World EN

D

ER

M

O

N

D

E

VR 4/04 D

Steven Delannoye New York Trio feat. Frank Vaganée DO 6/03

EN

ZO 10.11 Lloyd Cole Solo

Khyam Alami

ZA 5/10

VR 08.11 Amparo Sanchez

D

eperkte omvang, klein publiek, groot artiest – scène op scène

Andere concerten

VR 14.03 Zap Mama: Vocal Flashmob Show incl. Masterclass Marie Daulne

Tickets en info: www.ccbelgica.be

7 OKTOBER ANCIENNE BELGIQUE BRUSSEL WWW.ABCONCERTS.BE I 02 548 24 24

Untitled-4 1

18/09/2013 15:53:07

POWERED BY

GRATIS

16 SEP • WALVIS DELV!S 19 SEP • MONK SOLDIER'S HEART 24 SEP • ARCHIPEL LILI GRACE 25 SEP • BONNEFOOI SPOOKHUISJE 26 SEP • BRUSSEL BROST NACHTSTOEMP: WALVIS MONAMI 30 SEP • MERLO QUARTIER CLICHÉ 02 OKT • ROSKAM GANASHAKE 03 OKT • DAG VAN DE STUDENTEN: VUB KULTUURKAFFEE MERDAN TAPLAK & SABENA 08 OKT • STOEMP! DELUXE: RITS CAFÉ REENA RIOT, LOLA & ROLAND VAN CAMPENHOUT 10 OKT • HET GOUDBLOMMEKE IN PAPIER HYDROGEN SEA 14 OKT • KAFKA LEE & THE LOVEDADDIES 16 OKT • BRUSSELSE SPOREN: RITS CAFÉ THE PROSPECTS, THE SPECTORS & THEE MARVIN GAYS 22 OKT • MERLO TINY LEGS TIM 24 OKT • LE COQ BEARSKIN 26 OKT • THEATER MERCELIS (ELSENE) VENUS IN FLAMES & YEW 28 OKT • ROSKAM EP-LAUNCH DVKES 30 OKT • BONNEFOOI TÉMÉ TAN 04 NOV • STOEMP! DELUXE: MONK MAJOR TOM - A TRIBUTE TO DAVID BOWIE MET TRAKTATIE VAN 20 NOV • BEURSSCHOUWBURG POLAROID FICTION

WWW.STOEMPLIVE.BE

38

Earteam Chelsea Wolfe ‘Pain Is Beauty’ Sargent House Records/Rough Trade

Chelsea Wolf is geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. De frêle singer-songwriter uit Los Angeles drenkt zichzelf op ‘Pain Is Beauty’ in gitzwarte mist. Met een mix van black metal, new wave en Scandinavische folk word je vanaf de eerste noten meegezogen in een duistere doomwereld.

Toch laat Wolfe af en toe een streepje licht toe, zoals in single ‘The Warden’, die de allures heeft van een donkere undergroundhit. De toon van ‘Pain Is Beauty’ is hypnotiserend, dreigend en, eens je na een tijdje vertoeven in de donkere omgeving gewend geraakt aan het overweldigende zwart en hier en daar streepjes wit weet te ontwaren, best verslavend. ‘Pain Is Beauty’ is een gotische, intense plaat. (dw)

maar gezien het gejoel- en gehijg-vrije eindresultaat valt daar weinig van te merken. Nu, ‘Tribute To A Tribe’ rockt in elk geval. Simba, Portugeestalig, rapt Engels als een vijftig kilo lichtere B.I.G. en vernevelt zijn eigen inzichtvolle lyrics over Milton Gulli’s warmbloedige, verafrikaanste instrumentale versies van oude ATQChits, zoals ‘Can I Kick It’, ‘Excursions’, ‘We Got The Jazz’, etc. Met uitzondering van ‘Bonita Applebum’, dat wél een swingend Portugees taalbad krijgt en meteen de vraag doet rijzen: waarom niet het de hele plaat? “Dá me teu nome” klinkt alvast bakken lekkerder dan “you got to put me on”.

Haarkloverij, want deze ‘Heroes..’ is één zalige all-inclusive geluidstrip naar de bron.

Aanrader. (kh)

Liam Singer ‘Arc Iris’ Hidden Shoal Recordings

De zwierigheid die Liam Singer op zijn vierde plaat ‘Arc Iris’ aan de dag legt, verraadt het muzikale talent waarover hij beschikt. Zijn klassieke opleiding belet hem niet om te excelleren in veelgelaagde en breekbare popmelodieën. Dat Singer nog niet opgevist is voor het schrijven van een soundtrack getuigt van grote nalatigheid in het filmwereldje. ‘The Dance Of Cupid And Psyche’ zou uit Le Fabuleux Destin D’ Amélie Poulin geplukt kunnen zijn en ‘Was Glad To Hear From You And I Like The Way You Signed Your Name’ heeft iets hypnotiserend à la Philip Glass in zich. Maar het zijn vooral de barokke popsongs zoals ‘Astronaut’, ‘Dear Sister/Gear Turns Into Gears’ en ‘Forever Blossoming’ die ons hartje licht maken en ons doen hunkeren naar frivoliteiten die we ook bij Sufjan Stevens kunnen ontmoeten. (ow)

Sola Rosa ‘Low And Behold, High And Beyond’ Agogo Records

Het vijfde studio-album voor het NieuwZeelandse Sola Rosa werd een verkenningstocht van onontgonnen terrein. De band nam afscheid van de reggae-invloeden en liet zich leiden door wat de leden zelf nu-soul noemen. Even wennen dus, dit afgelikte ‘Low And Behold, High And Beyond’. Het leeuwendeel van de nummers neigen richting pop met hier en daar een interessante cross-over. Maar gelukkig vind je op deze nieuwe plaat toch nog enkele van die kenmerkende Sola Rosadubs terug. Je hoort onmiddellijk dat deze cd een groter publiek dient, maar daarbij voel je ook dat het nog minstens een album zal duren vooraleer deze NieuwZeelandse formatie het met dezelfde over-

tuiging als op de voorgaande albums kan overbrengen. (pn)

Devon Sproule & Mike O’Neill ‘Colours’ Tin Angel Records

Breng een hippiedochter die opgroeide in een Amerikaans ecodorp met een Canadese singer-songwriter van een ‘90s indieband samen en je wordt zowat onmiddellijk een paar decennia terug gekatapulteerd. Devon Sproule en Mike O’Neill (Inbreds) mengen moeiteloos folk, country, bluegrass en jazz, en leggen daarbovenop een dikke laag schoonheid in hun stemmen. Beladen met een zekere vorm van sierlijkheid en een onverdunde eerlijkheid klinkt ‘Colours’ alsof zowel Sproule als O’Neill even wankelden en dan in hun element vielen. Samen. Pas na een paar luistersessies kruipt de pracht van de nummers onder je huid, en laat het je bijgevolg ook nooit meer los. Absoluut een plaat om echt écht naar te luisteren – met de koptelefoon op een oude, houten platenspeler. En om als kerstcadeau aan je oudjes te geven. (mj)

Summer Camp ‘Summer Camp’ Moshi Moshi

Met Summer Camps zelfgetitelde tweede album krijgen we nog maar eens een band die retrosferen najaagt. Voor deze tweede worp nam het duo producer Stephen Street onder de arm, die ook nog met The Smiths en Blur samenwerkte. Helaas levert dat een sterk gepolijste sound op, waarin de scherpe kantjes uit het debuut helemaal opgaan in een grootse sound, gebaseerd op eenvoudige melodieën. Het komt vooral over als een tactische zet om een groter publiek te bereiken. Een zet die Summer Camp uiteindelijk doet klinken als een van de vele popgroepjes uit vervlogen decennia die het herinneren niet echt waard waren. De vergetelheid is een lot dat Summer Camp ook beschoren lijkt met dit album zonder al te interessante eigenheid. (sn)

Tal National ‘Kaani’ Fat Cat Records

Tal National komt uit het West-Afrikaanse Niger. De groep zit boordevol energie: naar het schijnt weten de muzikanten tijdens optredens van geen ophouden.

Bovendien zijn hun muzikale invloeden enorm: van hypnotische Touaregblues

© Kristin Cofer

over Malinese gitaarmuziek tot stevige rock, funk en hiphop. Helemaal niet slecht. Alleen is de klank eerder basic.

Het klinkt allemaal bijna hetzelfde. Hoewel ‘Kaani’ reeds Tal Nationals derde album is en dat de groep al dertien jaar bestaat, hebben we toch begrip voor de barslechte omstandigheden waarin hun cd’s tot stand komen. In Niger zijn er geen opnamestudio’s, laat staan geluidstechniekers, je kan er zelfs geen muziekinstrumenten kopen. Ondanks dit alles werd Tal National met zijn vorig album ‘A-Na Waya’ uitgeroepen tot beste groep van het land. Dankzij drie YouTube video’s en Chicago-based producer Jamie Carter.

Dat de groep talent heeft, hoeft dus geen betoog. Vooral ‘Banganésiba’, het laatste nummer op hun ‘Kaani’ album, swingt als de pest. (md)

Those Foreign Kids ‘Zero Gravity Somersaulting Craze’ Geer truida

Those Foreign Kids zijn eigenlijk twee noorderburen. Ze brengen ons in fuzz en distortion gedrenkte gitaren, woeste oerdrums én onder lagen reverb bedolven stemmen die afwisselend catchy én schreeuwend uit de strot worden geperst en zo Alice Donut eventjes voor de geest brengen. Noisepunk met lapjes no- en newwave, geïmporteerd uit de New Yorkse onderbuik van de jaren tachtig dus (Sonic Youth iemand?). Op de vinylversie staat nog een bonustrack, digitaal op bandcamp moet u het met 8 nummers stellen, waarvan bij (boo) enkel ‘Soviet Modular Space Station’ écht is blijven hangen.

Traams ‘Grin’ Fat Cat

Vreemde jongens, Traams. Tien nummers lang wordt lichtjes gezapige gitaarrock gebracht. Het klinkt wat ijl, zo nu en dan (‘Flowers’) springt een catchy riff in het oog, maar nooit gebeurt iets echt opzienbarends. Tot song nummer elf langskomt: ‘Klaus’. Wat! Een! Afsluiter! Een hele plaat de spanning er in houden en dan met zo’n explosieve klepper voor de dag komen, het is eigenlijk niet fraai. Maar goed: ‘Klaus’ op repeat, volumeknop op maximum en onze dag is goed. (jvb)

Ulrich Troyer ‘Songs For William 2’ 4 Bit/Dense

Ook op dit tweede luik van de ‘Songs For William’-trilogie (inclusief doorlopend stripverhaal) levert Ulrich Troyer opnieuw een stel slimme dubs af om verschillende le-

dematen bij af te likken.

De Oostenrijker zoekt het - net zoals pakweg zijn landgenoten van Tosca - in de richting van zorgvuldig in elkaar geknutselde dubs, al lonkt deze plaat nog meer naar het experiment en cross-over met minimalistische, analoog aandoende elektronica en vreemde samples. Toch klinkt het geheel opvallend organisch en vooral spacey. Schitterend! (mb)

Ultramarine ‘This Time Last Year’ Real Soon

Nooit mis, een goeie cursus zelfreanimatie. Niet in het minst voor de knakkers van Ultramarine, die hun laatste van vijf platen releasten in 1998. Vijftien jaar later blazen de heren Cooper en Hammond zichzelf nieuw leven in middels ‘This Time Last Year’. De kans dat de comeback onopgemerkt blijft, is aanzienlijk. Het kleinood heeft weinig meer om het lijf dan een zondagmiddagwandeling langs een berg half vergane studio-uitrusting. Doel-, zin- en zielloos is namelijk het eindeloze gepluk en geprul met vintage keyboards en synthesizers. Een ultieme reddingsoperatie via mastersessies in Londen en Berlijn maakt ’t enkel erger. Zo klinkt ‘This Time Last Year’ niet enkel hopeloos gedateerd, maar tot overmaat van ramp ook nog ‘ns verdacht slick én overgeproducet. Het foute businessplan. (fp)

Bart van der Lee ‘Ballads For The Heathens or Dying’ Snowstar

Cultivator van tristesse.

Ruwe bolster met blanke pit. Poète Maudit. Bart van der Lee bewijst op zijn vierde plaat, ‘Ballads For The Heathens Or Dying’, dat hij het alle drie is. Hij neemt ons op de tonen van een soort folk noir mee naar zijn diepste zielenroerselen. Op opener ‘A Mothers Song’ is het nog een overstuurde elektrische gitaar die je bij het nekvel grijpt, op ‘Drown In These Arms’, ‘Lament’ of ‘She Was Like Sunlight’ is het een subtiel tokkelende gitaar die hetzelfde effect ressorteert alsof het een jonge Leonard Cohen zelf is. In ‘In The Woods Upon The Hill’ schuilt dan weer de onstuimigheid van Nick Cave. En al duurt het plaatje maar net een half uur, Van der Lee had geen minuut langer nodig om ons te overtuigen dat hij een straf album gemaakt heeft. (ow)

“Wild Light” is where the music leads. All that matters is to listen.

“No-one knows what is happening. There is a lot of danger out there, ok?”

Co-produced by longtime conspirator Dave Sanderson, mixed at the Castle of Doom by Tony Doogan (BELLE AND SEBASTIEN/ MOGWAI) in Glasgow, mastered at Abbey Road Studios Also available as LIMITED EDITION DIGIPAK (incl. bonus tracks), 180g VINYL EDITION (incl. album on CD) & EXCLUSIVE VERSION LIVE: 27.09. (B) GENT Handelsbeurs · 02.10. (NL) AMSTERDAM Melkweg 03.10. (NL) GRONINGEN Vera 01.11. (B) LEUVEN Het Depot

DI 01.10 DI 08.10 WO 9.10 DO 10.10 WO 16.10 ZA 19.10 ZO 20.10 MA 21.10 DI 22.10 WO 23.10 DO 24.10 VR 25.10 ZA 26.10 MA 28.10: DO 31.10 VR 01.11 ZA 02.11 MA 04.11 DI 05.11 DO 07.11 VR 08.11 ZO 10.11 MA 11.11 WO 13.11 DO 14.11 VR 15.11 ZA 16.11 DI 19.11 WO 20.11 WO 27.11 ZA 30.11 MA 02.12 VR 06.12 MA 9.12 DI 10.12 DI 17.12 DO 19.12 VR 20.12 ZA 21.12

NOISETTES TOM HELSEN Depot Café: BEN TAYLOR ★GRATIS★ OZARK HENRY + TOUT VA BIEN THE AIRBORNE TOXIC EVENT BURAKA SOM SISTEMA JC BROOKS & THE UPTOWN SOUND Depot Café: DOUGLAS FIRS ★GRATIS★ JAGA JAZZIST VIVE LA FETE STEVEN WILSON SEASICK STEVE MARCUS MILLER Depot Café: SOLDIER’S HEART ★GRATIS★ LEGENDARY WILD ROCKERS (KEB DARGE) 65DAYSOFSTATIC DE LEGENDE !!! (CHK CHK CHK) MORCHEEBA DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG THE EXCITEMENTS GALAXIE’S NIGHTSHIFT Depot Café: SLEEPER’S REIGN ★GRATIS★ LOW SPINVIS ÓLAFUR ARNALDS VILLAGERS NAUGHTY BOY MINTZKOV BEN L’ONCLE SOUL & MONOPHONICS YOUNGBLOOD BRASS BAND YO LA TENGO GLASVEGAS Depot Café: DVKES ★GRATIS★ SARAH BLASKO Depot Café: JOY WELLBOY ★GRATIS★

MILOW (HOMECOMING CHRISTMAS CONCERTS)

MUZIEK

CENTRUM

HET DEPOT

Martelarenplein 12

LEUVEN

T I C K E T S • W W W. H E T D E P O T. B E • B I L B O L E U V E N • F N A C

24

Earteam Ear t eam

SOLDIER’S HEART

26.09 28.09 05.10 19.10 28.10

Brussel Brost - Brussel JH Centraal - Mortsel Play Festival - Hasselt Stageblind - De Pinte Het Depot - Leuven

SX

28.09 Pacrock - Pont-A-Celles 26.10 Kuub - Turnhout 30.11 C-Mine - Genk

CSS + HONG KONG DONG

29.09 Botanique - Brussel

RADIO MOSCOW

03.10 Magasin 4 - Brussel

DAAU

04.10 Atelier 210 - Brussel 05.10 Handelsbeurs - Gent 24.10 De Casino - Sint-Niklaas

DEAD MEADOW

05.10 Comme à la Maison - Brussel

JOZEF VAN WISSEM

05.10 Comme à la Maison - Brussel

MARCO Z

05.10 12.10 18.10 13.12

CC Strombeek - Strombeek C-Mine - Genk CC De Brouckere - Torhout CC Beringen - Beringen

FACTORY FLOOR + EAST INDIA YOUTH

09.10 AB - Brussel

THE MOUNTAIN GOATS + ALESSI’S ARK

40

Laura Veirs ‘Warp & Weft’ Bella Union/PIAS

Dat ze het nog niet verleerd is op haar negende studio-album, bewijst Laura Veirs meteen met het openingsnummer ‘Sun Song’, een waarlijk sterk Calexico-moment verpakt als een song met de juiste twang. Ook het minder up-tempo ‘Sadako Folding’ tapt uit een stoffig texmex-vat. ‘Warp & Weft’ heeft zo zijn ontroerende momenten maar de chanteuse uit Portland vervalt gelukkig niet in al te veel braaf zweverig gedoe. Soms levert ze simpelweg ook steengoede pop af (‘That Alice’) en vergeet ze de passende donkere weerhaken niet (‘America’). De elektrische gitaar treedt weer volop op de voorgrond: nooit slechts na twee akoestische platen (‘July Flame’, ‘Tumble Bee: Laura Veirs Sings Folk Songs For Children’). Aardig meegenomen is ook dat Veirs een opvallende cast verwelkomt op ‘Warp & Weft’: Jim James, KD Lang, Neko Case, Brian Blade en muzikanten van The Decemberists.

Goed plaatje. (bvm)

12.10 Handelsbeurs - Gent

Vista Chino

KING KRULE

‘Peace’ Napalm Records

BALMORHEA + JBM

Was Kyuss Lives! nog een heerlijke nostalgieshow die liet proeven van de magie van de beste band die uit Palm Springs afkomst is (en dat zijn er een pak), dan is het enthousiasme over opvolger Vista Chino minder eenduidig. John Garcia en Brant Bjork (Nick Oliveri heeft de groep opnieuw verlaten) leunen duidelijk op het geluid waarmee ze in het verleden een reputatie als een huis opgebouwd hebben. Daarin staat Bruno Fevery hen moeiteloos bij: zijn gitaarriffs klinken bijna exact zoals die van Josh Homme 20 jaar geleden.

Maar daar knelt het schoentje ook: dit klinkt als Kyuss, maar mist de overtuigingskracht waar die band mee kon uitpakken. ‘Planets 1 & 2’ weet nog wel even het oude vuur aan te wakkeren, maar verder is deze ‘Peace’ meer een doorslagje van een roemrucht verleden dan een nieuwe, opwindende gebeurtenis. Héél jammer. (jvb)

12.10 Botanique - Brussel 17.10 STUK - Leuven

EF

18.10 4AD - Diksmuide 19.10 L’Escalier - Liège

JAPANTHER

18.10 Madame Moustache - Brussel 19.10 Café Video - Gent

STADT

24.10 Charlatan - Gent 05.12 De Casino - Sint-Niklaas

MIREL WAGNER

25.10 Les Voix Des Femmes - Liège

PARQUET COURTS + MAZES

20.10 Charlatan - Gent 27.10 AB - Brussel

KIMYA DAWSON + YOUR HEART BREAKS

04.11 Arenberg - Antwerpen

AUSTRA

06.11 Botanique - Brussel

LISA GERMANO

09.11 Muze - Heusden-Zolder

NILS FRAHM + CHANTAL ACDA

13.11 14.11 15.11 16.11

De Roma - Antwerpen 30CC - Leuven CCHA - Hasselt CC De Spil - Roeselare

ÓLAFUR ARNALDS

15.11 Het Depot - Leuven 16.11 Cactus Club @ MaZ - Brugge

FAI BABA

16.11 4AD - Diksmuide

PHOSPHORESCENT

17.11 Crossing Border - Antwerpen more concerts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be

The Weeknd ‘Kiss Land’ XO/Universal

The Weeknd is de dekmantel van Abel Tesfaye, met amper 24 lentes en een hele halve muziekcarrière op het conto is de sky tot nader order de limit voor The Weeknd. De serieel mixtape-releasende Tesfaye scoorde tot op vandaag nooit een échte hit, verbazend genoeg. Niet in het minst omdat The Weeknd zo’n typische r&b-marshmallow in de keel heeft die menig meisjeshart sneller doet slaan. Ook de liedjes op ‘Kiss Land’ gaan wederom consequent over z’n (trubbels met) meisjes – thuis, tussen de lakens of gewoon op de vloer van de badkamer. Spekglad, met andere

woorden, en daarmee vaak gewoon los over de rand van het muzikaal wegvoeglijke, maar ten huize (fp) is The Weeknd doorgaans goed voor een komkommer van ‘n guilty pleasure. Ook al omdat z’n vocals backup krijgen van een stel geile, klamme en donkere beats. Aanvankelijk is het echter lastig warmdraaien met deze player in onze player, wegens een overdaad aan elektronische bombast enerzijds en de dito spreekwoordelijke druppel pathetische girlie-schmerz anderzijds – zie het monstrueuze ‘Belong To The World’, tevens onderwerp van een copyright-oorlogje met Portishead. Pas ruim over de helft stoten we op vintage Weeknd-goud, met de titeltrack en ‘Tears In The Rain’. Ruime compensatie voor de twijfelachtige bulk van het album volgt pas helemaal op het eind, in een onwaarschijnlijke tandem met Kavinsky, de Franse elektro-zombie. Werkelijk spectaculair hoe The Weeknd via de fenomenale oorworm genaamd ‘Odd Look’ in twintig gestroomlijnde bochten per minuut gaat hangen, om die neonverlichte snelwegbeats van Kavinsky toch maar gepast partij te geven… Meltdown, alsnog!

Well Hung Heart ‹Young Enough To Know It All› Eigen Beheer

Als de blues het begin is van alles, dan zijn we met Well Hung Heart aan een nieuwe start begonnen. De gitarist-bezieler van de band is Robin Davey en hij verdiende zijn strepen al bij Europa’s meest populaire bluesband The Hoax. Nu trekt hij samen met zijn vrouw Greta Valentini - aan haar straffe vocalen te horen weten wij wel wie de afwas doet en de vuilzak buiten zet - de baan op om hun debuutalbum voor te stellen. Deze klinkt misschien weinig origineel maar het enthousiasme dat doorheen de plaat waait, zorgt voor een opwindende 37 minuten. Rock-’n-roll met een hoog testosteron-gehalte, zoals opener ‘Bulls#!t’, wordt afgewisseld met meer ingetogen songs zoals ‘This Is Not Love’ of ‘Wedding Song’. Vooral deze laatste nummers maken het een uitstekende en evenwichtige plaat! De live-feel van het album doet vermoeden dat Well Hung Heart tijdens optredens wel eens zeer straf uit de hoek kan komen. (jdb)

Emily Jane White ‘Blood/Lines’ Talitres/V2 Records

Aan ijver geen gebrek bij Emily Jane White.

De Amerikaanse dark folkzangeres kwam op drie jaar tijd met maar liefst drie albums voor de dag en dat is weinigen gegeven. Uit de schetsen die ze tussen januari 2011 en oktober 2012 maakte, draaide ze haar nieuwste langspeler. Geïnspireerd door Amerikaanse blues uit het depressietijdperk en gothic literatuur schemert White opnieuw ergens in een donkere, afgelegen plaats. Met songtitels even onheilspellend (‘Faster Than The Devil’ en ‘The Wolves’) als de muziek an sich, legt ze een sombere brok muziek aan de dag. Perfect voor mistroostige, regenachtige herfstdagen. (ne)

Willard Grant Conspiracy ‘Ghost Republic’ Loose Music

“Altijd regen, altijd dit lege hart, altijd”.

De versregels van dichter J.C. Bloem lijken wel op maat geschreven van de muziek van Willard Grant Conspiracy. Ook ‘Ghost Republic’, een ode aan de verlaten

mijnstad Bodie én de eerste Willard Grant Conspiracy-plaat met volledig nieuw werk sinds 2008, zal niet weerklinken op tuinfeesten waar vrolijke Fransen het mooie weer maken. Integendeel: het verse album is het meest ontbeende dat we al hoorden van Willard Grant Conspiracy.

Meer dan een sobere akoestische gitaar, een diepe treurstem, een mistroostige altviool en een sporadisch duistere woestijngitaar hoor je niet van de tegenwoordig tot een duo ingeperkte groep. Robert Fisher en David Michael Curry (zie ook Thalia Zedek Band, Empty House Cooperative, The Hidden Tooth) houden de americana-sound bewust klein, beperken zich soms tot instrumentals en kruipen onder de huid met een pakkende, directe en oprecht doorleefde plaat. De spanningsboog is laag maar qua gevoel zit het op de country noir-soundtrack ‘Ghost Republic’ volledig goed. (bvm)

Wordysoulspeak ‘Let The Rhythm Hit’ BBE Records

“I wanna rap on these beats.” Het zijn niet onze woorden, maar die van de legendarische Wu Tang-producer RZA na het beluisteren van ‘Let The Rhythm Hit’, de debuutplaat van het Chinese producersduo Wordysoulspeak. Een mooi compliment, en misschien zelfs ietwat te veel eer voor de Chinese producers, want hoe aanstekelijk en naadloos geproducet hun beats ook moge klinken, de melodieuze house van het tweetal kan allesbehalve als wereldschokkend, verrassend of vernieuwend worden omschreven. Dan liever de aanstekelijke glitch die de heren er bijwijlen tegenaan smijten, waarbij een meer gelaagd en diepgaand klankenpalet wordt tentoongespreid. Beloftevol, zonder meer. (wd)

Younghusband ‘Dromes’ Sonic Cathedral

Bij een eerste beluistering van het debuut ‘Dromes’ van het Engelse Younghusband, hoor je een typische dromerige indie die teruggrijpt naar de traditie van groepen als The Jesus And Mary Chain en The House Of Love. Toch weten ze het boeiend te houden om bijna ongemerkt de sound met wat extra stijlen te kruiden.’Divisions’ zet in als een stukje Kraftwerk en in ‘Sunstroke’ zit een poppie streepje Stereolab verweven. Een soort van psychedelica light is verweven in ‘Running Water’ en ‘Commets Crossed’. Wat ook opvalt, is de evenwichtige balans die de stem en de verschillende instrumenten in perfecte balans houdt. Als in een perfecte democratie wordt iedereen gehoord en hoor je iedereen. (ow)

Zorch ‘Zzoorrcchh’ Sargent House

Een duo uit Austin dat percussieve waanzin, geile sequences, omnichords en poppy stemmen laat clashen in een weerbarstig edoch über-aanstekelijk geheel.

Alsof u op Pukkelpop simultaan naar Zoft, Trans-Am, !!!, Pinback, Bee Gees, Mr Bungle én Venetian Snares (wat een line up trouwens) staat te luisteren en er géén nooduitgangen beschikbaar zijn. Verplicht voer voor conservatieven en hokjesdenkers én dus heerlijk ontspannend spek naar (boo) z’n lekkerbek.

compiled V/A – Jerome Derradji ‘Kill Yourself Dancing: The Story Of Sunset Records Inc. Chicago 1985-88’, 2 cd Still Music

Voelen we voorlopig nog geen enkele drang om deze aardkluit te verlaten, toch lijkt onszelf dood dansen een meer dan aanvaardbare afsluiter. Ook de heren van Sunset Records liggen er nog niet wakker van, maar wilden ons nu toch al even door de historie van hun label loodsen. Dus vroegen ze Jerome Derradji om al de eerste 4 jaren samen te persen in een dubbelaar. Effe lekker loos gaan dus op belegen chicago house, met voltreffers van mensen als Boom Boom, Masterplan en White Knight. Echt sterven zat er echter niet in, wel een stevige kramp of twee. Kan al tellen, niet? (kc)

V/A ‘The Pink Collection’ Eskimo Recordings/N.E.W.S.

Nieuwe worp van het Gentse label, vol tracks die enkel voor deze uitstekende compil het levenslicht zagen. Een strak keurslijf van leuke artiesten zorgt voor een zeer smakelijke cocktail van nu disco, indie dance en bitterzoete elektronica die het zwoele zomergevoel nog wat verlengen. Nip dus maar lekker weg aan zalige nummers als ‘Swimming’ van Holy Models, Majestique’s ‘Must Get There’ of het leuke ‘Most Valued’ van de hand van Mastercris.

Tot dat laatste geluidje is uitgestorven, blijft deze ‘The Pink Collection’ probleemloos boeien. Even zaligmakend als tijdloos, een beetje als Eskimo zelf.

Touché, heren! (kc)

V/A - Richy Ahmed ‘Rinse:23’

DE WERFT GEEL

BILLIE KAWENDE

05/10 Play Festival, Hasselt

COELY

03/10 Student Welcome Concert, Kortrijk 05/10 Play Festival, Hasselt 11/10 Rock Ternat

014-56 66 66 RES.DEWERFT@GEEL.BE WWW.DEWERFT.BE

wo 02/10/13

20u15

Johnny Trash

Johnny Trash sings Johnny Cash wo 09/10/13

20u15

Nearly Neil

The best tribute since Neil Diamond za 12/10/13

20u15

The Pretty Things, My Sleeping Karma, Gingerpig & Creature With The Atom Brain

Yellowstock ma 14/10/13

20u15

Couleurs

20u15

Free Souffriau

V/A - DJ EZ ‘Fabiclive 71’ Fabric/N.E.W.S.

za 26/10/13

20u15

The Fureys and Davey Arthur

20u15

Hans Mortelmans & groep

di 12/11/13

14u00

The Golden Glows en B.O.X.

A Folksongbook

V/A

ma 18/11/13

za 16/11/13

20u15

Compagnie Maandacht

V/A ‘Bubblers Ten’ Brownswood Records

Het begint er steeds meer op te lijken dat Gilles Peterson, het vleesgeworden aureool boven het Brownswood-label, met zijn Bubblers steeds nadrukkelijker de Fabric-reeks (waarvan nummer 71 binnenkort van de pers rolt) achterna wil. Met een tiende worp in zeven jaar zet ook Gilles best wel een mooie reeks neer. De bereiding van het bubbelbad verloopt volgens het welbekende recept: Gilles graait in zijn rieten mand vol soulvolle, jazzy deuntjes en stelt een playlist samen die het best wordt beluisterd vanuit een citroengele hangmat. Helemaal onderuitzakken doen we bij de zeer zoet-gebekte Braziliaan João Sobral. Om te nippen van onze rum wachten we dan weer op de bluesy dub van William Adamson. Alweer bijzonder weinig op aan te merken. (mvm)

GANASHAKE

02/10 Stoemp Live, Brussel

HYDROGEN SEA

10/10 Stoemp Live, Brussel 15/10 STUK, Leuven 06/11 Café Video, Gent Tour support Gabriel Rios: 02/11 CC Strombeek, Grimbergen 08/11 Arenbergschouwburg, Antwerpen 13/11 C-Mine cultuurcentrum, Genk 14/11 CC Asse 16/11 CC Merksem

INTERNATIONALS

21/09 CC Belgica, Dendermonde 02/10 Student Take Off, Hasselt 11/10 Jeugdclub Beverlo 09/11 Cour & Jardin @ CC Diest

POMRAD

RECORDERS

28/09 Koerrock, Lot

20u15

SHERMAN

History of Folk

20u15

Gerry De Mol

Vrolijkheid in slow motion 20u15

De Nieuwe Snaar

KOÑEC

ma 09/12/13

02/11 CC Strombeek, Grimbergen 08/11 Arenbergschouwburg, Antwerpen 09/11 Liers Cultuurcentrum 13/11 C-Mine cultuurcentrum, Genk 14/11 CC Asse 16/11 CC Merksem

28/09 Koerrock, Lot 01/11 De Casino, Sint-Niklaas 02/11 C-Mine cultuurcentrum, Genk 14/11 De Valkaart, Oostkamp 04/12 Staalkaart @ CC Luchtbal, A’pen

Eva De Roovere, Wouter Mattelin, Hans Quaghebeur, Tom Theuns, Tim Vandenbergh en Seraphine Stragier

za 07/12/13

13/11 4AD, Diksmuide (try-out) 14/11 AB, Brussel 29/11 De Roma, Antwerpen 01/12 Vooruit, Gent

20u15

Ivan Paduart Trio

wo 04/12/13

FLIP KOWLIER

ROLAND

Zingelong

vr 22/11/13

28/09 Kunstenfestival Can’Art, Kuurne 05/10 Play festival, Hasselt 02/11 Tente En Danse, Retie 07/11 KultuurKaffee, Brussel

03/10 Rockerill, Charleroi 31/10 KultuurKaffee, Brussel 16/11 CC Strombeek, Grimbergen

Caoutchou Records

Luisteren naar ‘Rubber Beats Vol IV’ is als rondtrekken met een rugzak langsheen de meest diverse hedendaagse muzikale oorden (glitch-hop, juke, jazz, Skeewee, trap…) en daarbij steevast het meest essentiële meegraaien. Bij het uitladen, kom je achteraf tot de vaststelling dat je naast enkele overbodige souvenirs voornamelijk kleine muziekpareltjes hebt opgedist die een lang leven beschoren zijn in je platenkast. De tegendraads hakkelende beats van Eero Johannes, de behoorlijk nazinderende synthbrei van Liar of het warme glitch-bad van Himuro Yoshiteru: steevast word je als luisteraar in een nieuwe setting gedropt en krijg je slechts een drietal minuten de kans om aan je nieuwe omgeving gewend te raken. De hoeveelheid aan uiteenlopende indrukken, doen je bijwijlen naar adem happen, maar achteraf ben je steevast een waardevolle trip rijker. Conclusie: ‘Rubber Beats IV’ is zonder twijfel de goedkoopste wereldreis die je anno 2013 kan maken. Doe er je voordeel mee. (wd)

DELV!S

LILI GRACE

Bedwants - (re)tour

Voor de 71ste livecompil van Fabric puurt DJ EZ vooral uit all things British, aangevuld met zielsverwanten wat betreft schuifelende beats, 2step, grime en loops: volk als The Artfull Dodger, Majestic, Disclosure en Cleptomaniacs sieren dit kleinood. De vaart zit er dus goed in, en hoewel niet alles hoera en jochei is, hebben we ons dik 75 minuten uitstekend geamuseerd. De herfst is goed ingezet, getuige deze vrolijk verder hotsende en stuiterende (mc).

‘Rubber Beats Vol. IV’

20u15

Ferritales

wo 06/11/13

12/10 CC Ruiterhal, Brasschaat 18/10 Huiskamerconcert, CC Hasselt 17/11 Zaal Rhetorica, Zottegem

31/10 TMF Coolsweat @ ISO, Izegem

Sarah Ferri

za 02/11/13

DE HELD

‘T HOF VAN COMMERCE

Radio Souffriau

Rinse/N.E.W.S.

Het Londense Rinse FM is naast radiostation ook een label en op deze 23ste (!) verzamelaar mag Richy Ahmed – een man die de laatste jaren vermoedelijk meer flauwe grapjes over zijn nom de plume heeft moeten verduren dan hem lief is – 19 tracks aan elkaar mag plakken. De houseplaatjes volgen elkaar niet in ijltempo op en krijgen voldoende tijd op de decks om zo pas af te klokken na 79 minuten. Les Cerveaux Lents, Mark Jenkys, Danny Tenaglia en Waff zijn enkele van de artiesten die weer wat royalty-centjes mogen opstrijken. Als grote lichtpunt noteren we ‘Nut Cracker’ van Chris Lattner & East End Dubs, maar verder is deze compil weinig verrassend, braaf en platjes.

Too bad… (mc)

04/10 Beursschouwburg, Brussel 12/10 Yellowstock @ CC De Werft, Geel

GABRIEL RIOS

Ivan & Emile

vr 18/10/13

CREATURE W/T ATOM BRAIN

20u15

Yves Peeters Group

15/11 CC Stroming, Evergem 16/11 CC Lokeren 27/11 Cultuurcafe @ CC Wevelgem

STEAK NUMBER EIGHT

28/09 JOC Ieper 03/10 Student Welcome Concert, Kortrijk 12/10 Live Scene, Eupen

THE BONY KING OF NOWHERE 03/10 Candelaershuys, Ukkel SOLO 04/10 De Singer, Rijkevorsel 05/10 CC Belgica, Dendermonde 08/10 Staminee De Living, Heist-o/d-Berg 12/10 Cultuurkapel De Schaduw, Ardooie 16/10 Cultuurcafé @ CC Wevelgem 17/10 ‘t Leetvermaak, Ieper 18/10 Kaleidoscoop, Mortsel 24/10 Kasteel van Schoten (SOLD OUT) 26/10 Het Bedrijf, Oostduinkerke

WINTHER

05/10 CC Belgica, Dendermonde

ma 16/12/13

20u15

Lennaert & De Bonski’s

De Bonski’s kennen hun wereld za 21/12/13

20u15

Klaas Delrue, Tine Reymer, Jonas Van Geel ...

JackoBond nodigt uit

WALRUS

12/10 CC Brasschaat 19/10 Cultuurpunt Altena, Kontich

More bands, info & dates: BUSKER.BE

42 10 jaar Kwadratuur t/m 30 november Diverse locaties Feestje! Op 1 september werd Kwadratuur immers 10 jaar! Al 10 jaar lang belichten de 15 vrijwilligers van de muzieksite minder voor de hand liggende muziek, in uiteenlopende genres. Recensies, interviews, aankondigingen, reportages van muziekevents uit binnen- en buitenland, je vindt het allemaal op kwadratuur.be. Om deze verjaardag te vieren, werken ze samen met enkele vaste partners - De Roma, De Kreun, De Singer, Handelsbeurs, De Bijloke en KC BELGIE – en organiseren ze er een reeks van exclusieve concerten, die de verscheidenheid aan stijlen die Kwadratuur belicht weerspiegelen. En hop… het volledige lijstje.

28 sept: All Included / Bolhaerd @ KC BELGIE,

Hasselt (i.s.m. Motives For Jazz) 05 okt: Oneohtrix Point Never

@ De Kreun, Kortrijk 09 okt: Ellery Eskelin Trio New York

@ De Singer, Rijkevorsel 24 okt: Hamilton de Holanda Trio

@ De Roma, Antwerpen 26 okt: Ictus & Jean-Paul Van Bendegem

@ Handelsbeurs, Gent 05 nov: Splashgirl / Lionel Beuvens Quartet

@ Handelsbeurs, Gent 11 nov: Wayne Shorter Quartet

@ De Roma, Antwerpen 21 nov: Tae-Hyung Kim @ Handelsbeurs, Gent 27 nov: Disappears @ De Kreun, Kortrijk 30 nov: Cuarteto Casals @ Miryzaal, Gent

(org. De Bijloke, Handelsbeurs) http://www.kwadratuur.be/10jaar

Stoemp! t/m 20 november Diverse Brusselse cafés De steevast ijverige Poppunt’ers hebben mooie plannen met Stoemp!, het Brussels caféconcertencircuit. Ze willen immers van Stoemp! “een kwaliteitslabel maken dat muziekcafés en optredens van jong talent in de vijfhoek verenigt, en de drempel naar de hoofdstad naar omlaag haalt.” Met het radioprogramma Stoemp! op FM Brussel is de eerste partner alvast aan boord.

Verder willen ze meer Brusselse partners opzoeken en betrekken, muziekcafés verder in kaart brengen en véél experimenteren. Sinds half september is er alvast een nieuw najaarsprogramma. Pik gerust eentje of meerdere uit onderstaande lijst mee. Is altijd supergezellig én gratis!

30 sep: Quartier Cliché @ Merlo 02 okt: Ganashake @ Roskam 03 okt: Merdan Taplak & Sabena ihkv Dag van

de Studenten @ VUBKultuurkaffee 08 okt: Reena Riot, Lola & Roland Van

Campenhout @ Rits Café 10 okt: Hydrogen Sea

@ Het Goudblommeke In Papier 14 okt: Lee & The Lovedaddies @ Kafka 16 okt: The Prospects, The Spectors & Thee

Marvin Gays inkv Brusselse Sporen @

Rits Café 22 okt: Tiny Legs Tim @ Merlo 24 okt: Bearskin @ Le Coq 26 okt: Venus in Flames & support

@Theater Mercelis (Elsene) 28 okt: DVKES @Roskam 30 okt: Témé Tan @ Bonnefooi 04 nov: Major Tom – A Tribute to David Bowie

@ Monk 20 nov: Polaroid Fiction @ Beursschouwburg www.stoemplive.be

dinsdag 01 oktober Talk Talk, Spirit Of Eden @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Peter Gabriel @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Thundercat, fLAKO, Lefto @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Y&T @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Oranitza @ Tentation, Brussel, latentation.be Olly Murs @ AB, Brussel, abconcerts.be Cloud Control, New Desert Blues, Tout va Bien @ Botanique, Brussel, botanique.be Indian Jewelry @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be Noisettes @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Born Ruffians, Moon King @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

woensdag 02 oktober Motek @ Minard, Gent, democrazy.be Meuris @ 30CC, Leuven, 30cc.be Pixies @ AB, Brussel, abconcerts.be The Yawns @ Atelier 210, Brussel, atelier210.be Deer Tick; Lily Wood And The Prick @ Botanique, Brussel, botanique.be Student Take Off: Lili Grace @ Hasselt, busker.be Bob Log III, Andrew Collberg, The Pork Torta, Otherly Love, Acorn Ganashake @ Roskam, Brussel, stoemplive.be C2C @ Vorst Nationaal Club, Brussel, livenation.be Connan Mockasin, Kirin J. Callinan @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Bcorn @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

donderdag 03 oktober United Colors Of Ghent: Gunther D, Merdan Taplak, Laston & Geo, The Mixfitz, Michael Midnight, TLP Soul Shakers, Halve Neuro, Rauw en Onbesproken, ... @ Vooruit, Gent, ucog.be Pomrad @ Rockerill, Charleroi, busker.be Radio Moscow, Carousel @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Raymond Van Het Groenewoud @ De Roma, Antwerpen, deroma.be No Bones, The Dyson’s @ DNA, Brussel, facebook.com/ events/486215048136418 Vuurwerk, Oaktree @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be The Bony King Of Nowhere @ Candelaershuys, Ukkel, busker.be Student Welcome: Coely, Steak Number Eight @ Kortrijk, busker.be De Beren Gieren, Too Noisy Fish @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Ask For Ursula, The Fortunate Few, Grant Mof Tarkin @ N9, Eeklo, n9.be Kramer @ De Studio, Antwerpen, destudio.com Pixies; Andy Scott, Demdike Stare, Miles, G.H. @ AB, Brussel, abconcerts.be Motorama @ Botanique, Brussel, botanique.be Alex Carpani Band & Davide Jackson @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Merdan Taplak & Sabena @ Kultuurkaffee, Brussel, stoemplive.be Mint: Éclair Fifi b2b Nightwave, Gullfisk b2b Carlton, Masuka, Dubelle @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Luc De Vos @ Minard, Gent, democrazy.be Johan Verminnen @ C.C. Neeroeteren, Maaseik, achterolmen.be

vrijdag 04 oktober Play 2013: Moodprint, Dark Sky, Addison Groove, Maverick, Mophito, Gewelt, Way Back, Metrobox, Kong & Gratts, Sheridan, Solco, Arches, Detroit Swindle, Innershades, Truss aka MPIA3, Titans, Trappist, Stooki Sound, Hucci, Nachos For The Early Riser, M&T @ MOD, Hasselt, playfestival.be Sons of Disaster, DJ sets: DOP Massacre, Elzo, Silio, Fils de Piet, FaBxHell @ DNA, Brussel, facebook.com/ events/161777080678674 Sousou & Maher Cissoko @ 30CC, Leuven, 30cc.be Pinhâni @ De Centrale, Gent, decentrale.be Tom Dice @ Achterolmen, Maaseik, achterolmen.be Ufomammut, Zolle @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Okon & The Movement @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Vive La Fête; Thomas Dybdahl, Geva Alon @ Botanique, Brussel, botanique.be The Prospects, The Spectors @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be The Ex, Going @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com The Bony King Of Nowhere @ De Singer, Rijkevorsel, busker.be Children Of Bodom, Insomnium, Medeia @ Trix, Antwerpen, trixonline.be David Rovics @ N9, Eeklo, n9.be Dr Peacock, Maissouille, Dr Looney, Tripped, Industrial Frequency, Beanz, Tymus, Ben 9mm, Collission, Sifres, Ivarios, Samoth, Brainburg, Mille @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Eric Copelan, Innercity & Youngherr Sloow @ KC Netwerk, Aalst, netwerk-art.be Creature With The Atom Brain @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Ceili Moss, Rey Cabrera & su Amigos, Alexis & La Xclusiva @ Cultuurfabriek, Sijsele, hoorndol.be Caoutchou Records Labelnight: Herrmut Lobby, Chrome Brulée, Ninjato, Digi G’Alessio, Drafter @ Vooruit, Gent, democrazy.be Nehl Aëlin @ Rock Classic, Brussel, lefantastique.net Expulsion Propeller 1.2, Internal Sun, Atos @ De Casino, SintNiklaas, decasino.be

gigs& parties okt 13

DAAU @ Atelier 210, Brussel, atelier210.be Marble Sounds, Cody @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Mick Ralphs Blues Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be La Rose Noire, Subshell, Padawin, Le Clan D’Estinnes, Enkephalin @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Fuck Buttons, Zan Lyons @ AB, Brussel, abconcerts.be Garland Jeffreys @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Raggasonic, El Maestro & Backing Band @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, calais.fr Les Trois Accords @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Frustration, Vertigo @ St André Lez Lille, Fr, aeronef-spectacles.com James Taylor Quartet, J Funk, DJ Goldy @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zaterdag 05 oktober Play 2013: Sgrow, Yellowstraps x Le Motel, Maask, Billie Kawende, Delv!s, Polaroid Fiction x Tim Vanhamel, Traumahelikopter, The Sha-La-Lees, Mean, The Ex, Soldier’s Heart, Oscar & The Wolf, Coely, Spookhuisje, Mountain Bike, King Dalton, Tubelight, Protection Patrol Pinkerton, DJ Cru, Ice Cream Cathedral, Echo Beatty, Pinkunoizu, Horses @ MOD, Hasselt, playfestival.be Comme à La Maison festival: Gablé, Black Yaya, Dead Meadow, Castus, Bed Rugs, Benoit Lizen, The Feather, Jozef Van Wissem @ Maison des Musiques, Brussel, festivalcommealamaison.be Rudimental @ AB, Brussel, livenation.be SawF, Sagaan, Suka Off, Stefan ZMK, Edweirdo, The Gliese Mantra, Face Down @ La Raffinerie, Brussel, fondation-sonore.be Roy Ellis ft 65 Mines Street, The Erin Bardwell Collectiver @ Atelier 210, Brussel, atelier210.be Planetary Assault Systems, Psyk, Pierre, Deg, Marcus Kraushaar, Thys vs Twist @ Fuse, Brussel, fuse.be Substitute, Such A Noise, Abbey Road, Alain Pire Exp., ... @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Cherry Casino & The Gamblers @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Youth Avoiders, Short Days, Sects Tape @ DNA, Brussel, facebook.com/events/668255423204440 Wannes Capelle @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Winther, The Bony King Of Nowhere @ CC Belgica, Dendermonde, ccbelgica.be Oneohtrix Point Never, Barn Owl @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Vive La Fête @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Scabs @ Kursaal, Oostende, kursaaloostende.be Ultrasone, Ugur Yurt, Arne, Mylan, Whizz @ Café d’Anvers, Antwerpen, cafedanvers.com Kraakpand: DAAU, Moskus, ... @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Audrey Horne, Ken Mode, Karma To Burn, Gold, Unkind @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Cody, Stanton @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Amen Dunes @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be Amatorski, Astronaute @ Flagey, Brussel, abconcerts.be Ikonika @ Zappa, Antwerpen, kavka.be Abbey Road, Such A Noise, Substitute @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be G.T.Moore & The Lost Ark Band, Heartwash @ De Casino, SintNiklaas, decasino.be Decennium One: Infected Mushroom, Skazi, John OO Fleming, Neelix, Bliss, ... @ Waagnatie, Antwerpen, back2basicsonlilne.be Nat Birchall Quintet @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Necros Christos, Grave Miasma, Emptiness @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Marco Z, Spookhuisje @ CC Strombeek, Grimbergen, ccstrombeek.be Meuris, Mirage @ Warande, Turnhout, warande.be Garland Jeffreys @ Achterolmen, Maaseik, achterolmen.be Lucilla Galeazzi & B’net Houariyat @ De Centrale, Gent, decentrale.be Hush Hush, Gurt Goatbuck @ Jh De Pit, Koksijde, 100procentpuur.be LesTrois Accords @ Botanique, Brussel, botanique.be Booster Goes P-Funk, DJ Ango, Vintage Music Market @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Mindlink, Kapitan Korskakov, Reason to Kill, The Fifth Alliance @ De Pit, Terneuzen, Nl podiuminterneuzen.nl

zondag 06 oktober Made In Belgium: Onda Sonora DJ set, Seiren, Brihang, Loscobeats, LTGL, Yellowstraps & Le Motel, Onda Sonora, Fris @ Vooruit, Gent, democrazy.be Monuments, Dead Letter Circus @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Tunng, Pinkunoizu @ Botanique, Brussel, botanique.be Garland Jeffreys @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be 14Weeks, Gaëtan Streel @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

17.11

crossinG BorDer met John Grant, PhosPhorescent, saVaGes, these new Puritans, caVeman, cate Le Bon & many more sam amiDon PiGeon maïa ViDaL

Dec

21.11 23.11 30.11

Arenberg | Openluchttheater Arenbergstraat 28 | 2000 Antwerpen ticket@arenbergschouwburg.be

CULTUURCENTRUM

M E C H E L E N Seizoen 2013 - 2014 04 10

MARBLE SOUNDS + CODY

05 10

WANNES CAPELLE

18 10

LUKA BLOOM

19 10

AN PIERLÉ

23 10

THE DIRTY DOZEN BRASS BAND

26 10

MÓGIL + JOACHIM BADENHORST

20 11

LLOYD COLE

29 11

THE GOLDEN GLOWS & BOX

01 02

SENNE GUNS + DE HELD

28 03

NEW COOL COLLECTIVE

30 05

THE MESSIEURS BLUES

W W W. C U LT U U R C E N T R U M M E C H E L E N . B E

CULTUURCENTRUM@MECHELEN.BE | 015 29 40 00 MINDERBROEDERSGANG 5 | 2800 MECHELEN

fr 4

Creature With The Atom Brain

we 9

Mintzkov

fr 11

Phèdre + Brain Rain

sa 12

Shangaan Electro Beursschouwburg en AB doen het samen

we 16

No Age + Beach

fr 25

The Bollock Brothers + Holograms

fr 1

Condor Gruppe & Tine Guns + Public Service Broadcasting

we 20

Polaroid Fiction

fr 29

Cut Copy Beursschouwburg en AB doen het samen

sa 30

Terakaft

fr 6

Wooden Shjips + The Cosmic Death

sa 21

Liesa Van der Aa

concerts

Rue A. Ortsstraat 20-28, Bruxelles 1000 Brussel

Luc De Vos soLo scaLa & KoLacny Brothers Kimya Dawson Bettens the VaLerie soLanas GaBrieL rios – hyDroGen sea renton JuLes the antLer KinG

November

12.10 02.11 04.11 05.11 06.11 08.11 08.11 12.11

October

beursschouwburg .be

44 United Colors Of Ghent 3 oktober Vooruit, Gent HoGent heet voor de zesde keer op rij, onder het mom United Colors Of Ghent, alle studenten welkom voor een nieuw academiejaar. De drie zalen van de Vooruit huizen een diverse muzikale rollercoaster. Zo bots je in de Concertzaal op Gunther D, Merdan Taplak, Laston & Geo, The Mixfitz en Michael Midnight. In de Balzaal treden Halve Neuro (live), Rauw En Onbesproken (live), TLP en Soul Shakers aan.

En in de Tumultzaal kan je dan weer terecht voor Urgent.fm & Tumult.fm DJ’s. In voorverkoop dok je amper 10 euro neer, aan de kassa hoest je 4 euro extra op. Studenten van de HoGent betalen slechts 5 10 euro en kopen hun ticket in de studentenrestaurants en cafetaria’s van de HoGent! www.ucog.be

Play 4 en 5 oktober Muziekodroom, Hasselt Festivals achter de rug, met z’n allen terug de clubs in! En in Hasselt kan je ook dit jaar weer terecht voor Play. Op vrijdag focust het festival op elektronische muziek met 4 podia vol house, garage, techno, trap en bass. Op de affiche: Truss aka MPIA3, Hucci, Arches, Addison Groove, Detroit Swindle, Innershades, Stooki Sound, Way Back, Dark Sky, Metrobox, Solco, Sheridan, Mophito, Titans, Moodprint, MC Mota, M&T, Gewelt, Kong & Gratts, Trappist, Maverick en Nachos For The Early Riser. Op zaterdag komen rock, pop en new soul aan bod. Verspreid over 5 podia in Muziekodroom: The Ex, Yellowstraps X Le Motel, Mean, Traumahelikopter, The Sha-La-Lees, Polaroid Fiction, Oscar & The Wolf, Soldier’s Heart, Spookhuisje, Pinkunoizu, Horses, Ice Cream Cathedral, Tubelight, Echo Beatty, Protection Patrol Pinkerton, Mountain Bike, Coely, Delv!S, Maask, Billie Kawende, Sgrow en King Dalton.

Op vrijdag waaien de deuren om 22u open en betaal je 9/12 euro, op zaterdag start de boel er om 18u en hoest je eveneens 9/12 euro op. Een koopje dus! www.playfestival.be

Rock Ternat 11 en 12 oktober Ternat Vaste waarde Rock Ternat is natuurlijk ook dit jaar weer van de partij. Een tweedaags festival, met een diverse programmatie. Zo staat op vrijdag 11 oktober op de affiche: Halve Neuro, Coely, Arno, Daan en The Opposites. Zaterdag ook een pak lekkers met De Fanfaar, Psycho 44, Dope DOD, CJ Ramone, Biohazard, A Brand, Axelle Red, Black Box Revelation en TLP. Tussen de optredens door serveren een hele trits lokale dj’s aan het buitenpodium fijnzinnige beats.

Op vrijdag 11 oktober wordt in de festivaltent trouwens de wedstrijd Kroatië-België uitgezonden op groot scherm. Je hoeft dus echt niets te missen. Op vrijdag betaal je 28 10 euro, op zaterdag 32 10 euro en voor een combiticket dok je 49 10 euro neer. En voor 10 euro slaap je een heel weekend op de camping. www.rockternat.be

Bouger Bouger #4: Condor Gruppe, DJ Musketflickan @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Chitraveena Ravikiran & Roland @ De Centrale, Gent, decentrale.be

maandag 07 oktober Fat Freddy’s Drop; Carlos Cipa, Saffron Keira @ AB, Brussel, abconcerts.be The Bluesbones @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

dinsdag 08 oktober The Bony King Of Nowhere @ The Living, Heist o/d Berg, busker.be Willis Earl Beal & Band; Joseph Arthur, Rene Lopez @ AB, Brussel, abconcerts.be Reena Riot, Lola & Roland van Campenhout @ Rits Café, Brussel, stoemplive.be Tom Helsen @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Revere; Peter Von Poehl, Piers Faccini @ Botanique, Brussel, botanique.be Juan Luis Guerra @ Koninklijk Circus, Brussel, cirque-royal.org Man or Astro-Man?, The Octopus Project @ De Casino, SintNiklaas, decasino.be Madd Vibes Brass Band @ Emmerin, Fr, aeronef-spectacles.com

woensdag 09 oktober Maïa Vidal, Samowar @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Fleetwood Mac @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Mintzkov @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Meuris @ Cultuurcentrum, Brugge, ccbrugge.be David Lemaitre; Mark Eitzel, Sacri Cuori @ @ Botanique, Brussel, botanique.be Amatorski @ 30CC, Leuven, 30cc.be Aynsley Lister Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Darkside ft Dave Harrington & Nicolas Jaar; Factory Floor, East India Youth @ AB, Brussel, abconcerts.be Ben Taylor @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Winston Mc Anuff & Fixi, DJ Ango @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com

donderdag 10 oktober Little Victor & Fried Bourbon @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Ozark Va Bien, Tout Va Bien @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Truckfighters, The New Keepers Of The Water Towers @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Voorronde Kampioenschap van Brussel @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Kissaway Trail, It It Anita; Cloé du Trèfle, Lylac @ Botanique, Brussel, botanique.be Student Welcome: The Opposites, Compact Disk Dummies @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Amatorski, Astronaute @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Black Puss, Animale Grr, Movoco @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Depedro, Pez Mago @ AB, Brussel, abconcerts.be Fates Warning @ De Verlichte Geest, Roeselare, insideoutmusic. com Hydrogen Sea @ Het Goudblommeke In Papier, Brussel, stoemplive.be Derek en Rony Verbiest @ Music Village, Brussel, abconcerts.be Silent Disco @ Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com Turnsteak, Fakear @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com

vrijdag 11 oktober Rock Ternat: Halve Neuro, Coely, Arno, Daan, The Opposites @ Festivalterrein, Ternat, rockternat.be Rone; Small Black @ Botanique, Brussel, botanique.be Phèdre & Brain Rain @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be STATUEextended @ AB, Brussel, abconcerts.be Petrol Crew Birthday Bash @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Nouvelle Vague @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be The Subs @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Vive La Fête, Hong Kong Dong @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Nazi Dogs, Menace, Toxic Waste, Bongo Kidz, Conmecontent, Les Nenfants Perdu @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be The Blackout @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Tankscapda @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Mark Eitzel, Sacri Cuori @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be De Beren Gieren, Reut Regev’s R*Time @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be DJ Butsenzeller @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Computers @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Moker, Antrophagus @ DNA, Brussel, facebook.com/ events/290480777740973 Big One @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be DJ Mania: Fourflake, The Jokers, Lenn, Sören, RTTN, Topa, Trappist, Vranken @ JH Sumo, Opglabbeek, dj-mania.be David Murray Infinity Quartet ft Macy Gray @ Warande, Turnhout, warande.be Little Victor & Fried Bourbon @ N9, Eeklo, n9.be Klingande, Klangtherapeuten, DE$ignated, Joey Mccrilley, Tâches, Babel, Arno Lemons, Ben Daily, Omni Mill @ Zappa, Antwerpen, kavka.be Amatorski @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Lili Grace @ Jeugdclub, Beverlo, busker.be

Deluxe @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Seun Kuti, Bukatribe @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zaterdag 12 oktober Yellowstock: The Pretty Things, My Sleeping Karma, Gingerpig, Creature With The Atom Brain @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Pulse Festival: Snof, Int Cleastwood, Daniel, Slario, Stax Of Wax, Aime Le Chevalier, Jan Techniks, Jrd, Vincent, Iso + lectures, record fair, expo, synth museum, ... @ Zuiderpershuis, Antwerpen, facebook.com/pulsefestivalantwerp De:Tuned Pulse Festival Afterparty: Mike Dred vs Robert Leiner, CJ Bolland, Steve Cop, Koenie, Warehouse, Outlander, Sven Van Hees, Mo & Benoelie aka The Glimmers, Deg, Eric B @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Rock Ternat: De Fanfaar, Psycho 44, Dope D.O.D., CJ Ramone, Biohazard, A Brand, Axelle Red, Black Box Revelation, TLP @ Festivalterrein, Ternat, rockternat.be Opus meets Lessizmore, dOP, Mathias Kaden, Pierre, Deg, Horror Inc, Maayan Nidam, Issa Maïga, Antivition, Gen, Leonas Somovas @ Fuse, Brussel, fuse.be Pretty Things, Creature With The Atom Brain @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Robedoor, Sand Circles @ Scheld’Apen, Antwerpen, scheldapen.be Merdan Taplak @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Marco Z, Mocking Jay @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Mongolito, Avgrunden, Ashtoreth @ DNA, Brussel, facebook. com/events/301358200009201 Vive La Fête, Headphone @ Vooruit, Gent, democrazy.be Toots Thielemans @ Kursaal, Oostende, kursaaloostende.be Voice Male @ Achterolmen, Maaseik, achterolmen.be Walrus @ CC, Brasschaat, busker.be Magic Arm @ Antwerpen, facebook.com/LusterConcerts The Mountain Goats, Alessi’s Ark @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be The Bony King Of Nowhere @ Cultuurkapel De Schaduw, Ardooie, busker.be Brzzvll, Pudding oO, Robbing Millions, Ugly B. & The Coyotes, DJ’s Elecktrodel is Dikken Afzuig, Funky Fez @ De Studio, Antwerpen, destudio.com Asaf Avidan; Shangaan Electro @ AB, Brussel, abconcerts.be Spookhuisje, Sylvie De Pauw & Bart Maris @ N9, Eeklo, n9.be Steak Number Eight @ Live Scene, Eupen, busker.be Rotting Out, Survival, Toxic Shock, Broken Teeth, Redemption Denied @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Marc Ribot Trio @ Warande, Turnhout, warande.be Boudewijn De Groot @ Congrestheater, Hasselt, livenation.be De Held @ CC Ruiterhal, Brasschaat, busker.be Bitgrid: Comptroller, Xyce, Roccow, Critical Strike, Skip, Audiotist, Vegas Diamond, Nicktendo @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Benny Rodrigues, Smos, Delbaen, Flo Ris @ Café d’Anvers, Antwerpen, cafedanvers.com Alpha Whale, Mountain Bike @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Amatorski @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Luc De Vos @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Anton Walgrave @ Stuk, Leuven, stuk.be Hardfloor, Outlander @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Io Earth, Sunchild, Il Tempio Delle Clessidre, The Enid @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Limbomania: The Random Ten, Six Hands, Benefactors, The Insect Soldiers Of The Sky, El Yunque, Toe Soup, Paper Plane Pilots, 30.000 Monkies @ JH Distel, Heusden-Zolder, limbomania.be Dylan Carlson, Igantz & The Stervende Honden @ KC Belgie, Hasselt, kunstencentrumbelgie.com King Krule, Filty Boy @ Botanique, Brussel, botanique.be Gentle Veincut, Jean Jean, Heartbeat Parade, Zucchini Drive, Adolina, Siamese Queens, Totorro, Calva, Petula Clarck, Perils Of Penelope @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Karolien Debecker, Foxy Tigers, Neglectik @ Zappa, Antwerpen, kavka.be Scrappy Tapes, The Lamourettes @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Grindi Manberg, Numerobe @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, calais.fr Damian Wilson, Never Comes Silence @ De Pit, Terneuzen, Nl, podiuminterneuzen.nl

zondag 13 oktober Marike Jager @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Marc Ribot Trio @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Joy Wellboy @ Botanique, Brussel, botanique.be The Holydrug Couple, Condor Gruppe @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Boudewijn De Groot @ Congrestheater, Hasselt, livenation.be AHC#2 A Hardcore Matinee: Rival Mob, Mind Eraser, Not Afraid, Blindside, Grim @ Kavka, Antwerpen, kavka.be James Blake @ AB, Brussel, livenation.be Ane Brun, Tonbruket @ Koninklijk Circus, Brussel, botanique.be Bulls On Parade, This Kid, Black Cocaine @ JH De Mans, Meeuwen Elora, Galahad, Le Orme @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Chut(es)! @ Condition Publique, Roubaix, Fr Anakronic Electric Orkestra, Ottilie B. @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com The Wedding Present, Fools Ferguson @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

maandag 14 oktober Shaggy, Sly & Robbie @ AB, Brussel, abconcerts.be Marc Ribot Trio @ Den Amer, Diest, ccdiest.be Lee & The Lovedaddies @ Kafka, Brussel, stoemplive.be Juju & Jordash @ Kaskcinema, Gent

dinsdag 15 oktober Icona Pop; Jonny Lang @ AB, Brussel, abconcerts.be Noa Moon @ Botanique, Brussel, botanique.be The Fabulous Thunderbirds @ De Roma, Antwerpen, deroma.be John Parish, Sleepers Reign ‘screenplay’ @ Zaal Miry Conservatorium, Gent, democrazy.be Active Child, Hydrogen Sea @ Stuk, Leuven, stuk.be An Pierlé @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Brian Auger Oblivion Express ft Alex Ligertwood @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

woensdag 16 oktober Sukilove @ Les Ateliers Claus/Salle Rogier, Brussel, lesateliersclaus.com No Age, Beach @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be The Airborne Toxic Event @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Prospects, The Spectors & Thee Marvin Gays @ Rits Café, Brussel, stoemplive.be White Hills, Mean @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be TV Colours, Tits, Immigrants @ VK*, Brussel, vkconcerts.be The Bony King Of Nowhere @ CC, Wevelgem, busker.be Martha High & Speedometer @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Automelodi, Analogic Cold afterparty @ Café Central, Brussel, lefantastique.net Majical Cloudz @ Botanique, Brussel, botanique.be Brit Floyd @ Kursaal, Oostende, livenation.be Athlantihda @ De Roma, Antwerpen, deroma.be KK Null & The Noiser, Ripit, Belle Du Parvis @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Eric Gales @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Maïa Vidal, Haddo @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com North Mississippi Allstars @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl

Sarah Ferri @ CC Strombeek, Grimbergen, ccstrombeek.be Marco Z @ CC De Brouckère, Torhout, toutpartout.be Sebadoh, JoyCut @ Botanique, Brussel, botanique.be North Mississippi All Stars, Lightnin Malcolm, Tiny Legs Tim @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Ozark Henry @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Venus In Flames, Slow Pilot @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Luka Bloom @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Waxahatchee, El Ten Eleven @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be The Rebel Assholes, Flying Donuts @ DNA, Brussel The Imaginary Suitcase @ Kaffee Bazaar, Ieper, kaffeebazaar.be Smegma, Ludo Mich & Dennis Tyfus, el-g @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com The Bony King Of Nowhere @ Kaleidoscoop, Mortsel, busker.be Sexmob, Othin Spake @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Flying Horseman; Noisia & Foreign Beggars @ AB, Brussel, abconcerts.be Carl Lekebush, Laurens & Calvache, Flatfish, Diégo Remes Larsson J. Junior @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be De Held @ Huiskamerconcert, Hasselt, busker.be Digital & Spirit, Gremlinz, 187, M –zine & Scepticz JBs & Mental Forces @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Bombino, Pretbederf 8 @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Japanther @ Madame Moustache, Brussel, toutpartout.be Bent Van Looy @ De Roma, Borgerhout, deroma.be DJ Mania: Jacck The DJ, Jungle Fx, Hendikep, Klank, Kneels, Mad Ice, Synergy, Tango Reinhardt @ JH Plug-In, Leopoldsburg, dj-mania.be Ghalia Benali @ De Centrale, Gent, decentrale.be Gondoliers @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Doghouse Sam & His Magnatones, Hideaway @ Cultuurcentrum, Brugge, ccbrugge.be Getagrip, Stunned Ziggy, The Perms @ B52, Eernegem, pclprod.be Flying Donuts, Rebel Assholes @ DNA, Brussel, facebook.com/ events/688989497795149/ EF, Spookhuisje, Kwoon @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be The Kids, To The Bone @ JC Den Eglantier, Berchem, facebook. com/events/224282451057509/ De Staat @ Effenaar, Eindhoven, Nl ,effenaar.nl Baroness, Royal Thunder @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

donderdag 17 oktober

zaterdag 19 oktober

Scala @ Den Amer, Diest, ccdiest.be Pigs, Sofy Major, Deer @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be North Mississippi Allstars; Bent Van Looy @ AB, Brussel, abconcerts.be White Hills @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Mister H and Co, Eaux Mortes @ DNA, Brussel, facebook.com/ events/628062697227250 The Bony King Of Nowhere @ ‘t Leetvermaak, Ieper, busker.be Balmorhea, JBM @ Het Stuk, Leuven, stuk.be Alex Beaupain; The Stepkids @ Botanique, Brussel, botanique.be Martin Barre Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Bruno Mars @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Marjan Van Rompay Group @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Joshua Redman Quartet @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Getagrip, Alien Satellites @ The Corner, Brussel, pclprod.be Horses, Humble Flirt @ Charlatan, Gent, democrazy.be Trixie Whitley @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Bombino @ 013, Tilburg, Nl, 013.nl Sebadoh, Bed Rugs @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

Soldier’s Heart @ Stageblind, De Pinte, toutpartout.be Stealth Bombers XL @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Snarky Puppy @ AB, Brussel, abconcerts.be Sean Nicholas Savage @ Madame Moustache, Brussel, madamemoustache.be Orval Carlos Sibelius @ Botanique, Brussel, botanique.be Savor @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Saint Gillibilies @ DNA, Brussel, facebook.com/ events/432038566913568/ Vibronics, U-Stone, Mayd Hubb @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Wrekmeister Harmonies ft Alexander Hacke & Cris Brokaw, Zomas @ KC Belgie, Hasselt, kunstencentrumbelgie.com Mykki Blanco, Slava, Deer du Bois, The Stress @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Twin DJ’s, Motel Calor @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Walrus @ Cultuurpunt Altena, Kontich, busker.be Buraka Som Sistema @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Tre Allegri Ragazzi Morti, Cosmo, Perturbazione @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Mud Morganfield & Tail Dragger, Fried Bourbon @ Cultuurcentrum, Brugge, ccbrugge.be An Pierlé @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Hakim @ De Hossel, Brugge, rauwenonbesproken.com Christine Salem @ De Centrale, Gent, decentrale.be Japanther @ Café Video, Gent, cafevideo.be

vrijdag 18 oktober Phronesis ‘pitch black’ @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Prematory, Evil Sheperd, Toxic Shock, Hope Erodes Jeugdhuis Babylon, Westmalle Pat McMannus Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

45

MilkFest @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Marco Faraone, DJ Prinz, Joachim, Flatfish @ Café d’Anvers, Antwerpen, cafedanvers.com Marble Sounds @ N9, Eeklo, n9.be Limbomania: Altered Foxes, Bearskin, Karma Police, Indentiphobia, Longlost, The Pums, Bonfire Lakes, Ambassadors Of Nowhere @ Stroopfabriek, Borgloon, limbomania.be Luc de Vos @ De Schipperskapel, Brugge, schipperskapel.be Meta Dia & The Cornerstones, Aedo Time @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Ben L’oncle Soul & Monophonics @ CC Gérard Philipe, Calais, Fr, calais.fr The Perms, Reptilians, the Fictionals @ De Pit, Terneuzen, Nl, podiuminterneuzen.nl

zondag 20 oktober Parquet Courts, Mazes @ Charlatan, Gent, toutpartout.be Phronesis @ 30CC, Leuven, 30cc.be Washed Out, Amateur Best; The View, The Velveteen Saints @ Botanique, Brussel, botanique.be Getagrip, Alien Satellites @ Roadhouse, Lier, pclprod.be Chvrches, Thumpers @ AB, Brussel, abconcerts.be Douglas Firs; JC Brooks & The Uptown Sound @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be

maandag 21 oktober San Cisco, The Magnets @ Botanique, Brussel, botanique.be Trixie Whitley, Echo Beatty @ AB, Brussel, abconcerts.be Mike Stern Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Jay-Z, Timbaland @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Deerhunter @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Dirty Dozen Brass Band @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be Reverie, Ykee DJ set @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com Loud by Court-Circuit @ Entrepôt, Arlon, entrepotarlon.be

dinsdag 22 oktober Tindersticks @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Tiny Legs Tim @ Merlo, Brussel, stoemplive.be No Guts no Glory, Rotyes @ DNA, Brussel, facebook.com/ events/1381262088772421 Goldfrapp @ AB, Brussel, livenation.be Jaga Jazzist @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Luka Bloom @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Zatokrev, Galvano @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com

woensdag 21 oktober Raketkanon, Traumahelikopter, Deer @ De Centrale, Gent, democrazy.be Luka Bloom @ Warande, Turnhout, warande.be Pins, Scanners @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Vive La Fête @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Dirty Dozen Brass Band @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Spaïcy @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Emmure, Carnifex, I Killed The Prom Queen, Betraying The Martyrs, Hundreth, Northlane, Hand Of Mercy @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Karnivool; Charles Bradley & His Extraordinaires @ AB, Brussel, livenation.be Band Of Friends @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be De Beren Gieren @ CC Strombeek, Grimbergen, ccstrombeek.be Flying Horseman @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Guerilla Poubelle, Justine, Diego Pallavas, Nichiels, Intenable

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

46 Pulse Festival + De:Tuned 12 oktober Zuiderpershuis en Petrol, Antwerpen Op 12 oktober kan in het Zuiderpershuis terecht voor de History Of Electronic Music, onder de noemer Pulse Festival. Lezingen, een platenbeurs, synth museum, filmscreening van The Sound Of Belgium, drank, eten en veel muziek natuurlijk, die dag. Op het buitenterras vind je trouwens veel dj’s terug die verschillende dj-stijlen showen. Vanaf 22u zak je dan weer naar Petrol (tickets 15/19 euro) af voor de after party onder de noemer De:Tuned. Een heleboel old school techno, rave en acid in twee zalen.

Droppen de strakke beats: CJ Bolland, Steve Cop, Koenie, Deg, Mo & Benoelie, Sven Van Hees en nog een trits anderen.

3 x Thundercat- duoticket 1 oktober Vk*, Brussel

Bassist/songwriter/vocalist Stephen Bruner aka Thundercat is een straffe kerel. Bassen bij Flying Lotus, Erykah Badu en Suicidal Tendencies, of on stage met Snoop Dogg of The Red Hot Chili Peppers… hij doet het allemaal. Zo-ook soloplaten maken voor FlyLo’s Brainfeeder-label. Zin in een grandioze mix van pop, soul, elektronica, progrock en funk? Dan moet je op 1 oktober in Brussel zijn.

Flako en Lefto vervolledigen die avond de line-up.

Tickets kosten 15/18 euro, maar we mogen van Vk* 3 duotickets weggeven. Wat je moet doen? Mailen!

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Thundercat

@ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Savages @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Seasick Steve @ Effenaar, Eindhoven, Nl effenaar.nl

donderdag 24 oktober Stadt @ Charlatan, Gent, toutpartout.be Public Image Ltd (PiL); Deafheaven, Pharmakon @ AB, Brussel, abconcerts.be Steven Wilson @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Ólöf Arnalds @ De Centrale, Gent, democrazy.be Paolo Conte @ Bozar, Brussel, livenation.be Vijay Iyer Trio @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be The Bony King Of Nowhere @ Kasteel, Schoten, busker.be Camel @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Bearskin @ Le Coq, Brussel, stoemplive.be DAAU, Maya’s Moving Castle @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Uberdope @ Music Village, Brussel, abconcerts.be Mask(ed): Kavka ism Next Level Shit, Antwerp City Flow, Next One @ MAS, Antwerpen, kavka.be Hamilton Hollanda Trio @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Nanna.B @ La Cave Aux Poètes, Roubaix, Fr, caveauxpoetes.com Chassol, Limousine @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

vrijdag 25 oktober Nordic Light #8: Small Feet, Ólöf Arnalds & Rebekka Karijord @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Ozric Tentacles @ Botanique, Brussel, botanique.be Rockvonk Halve Finale @ JC De Klinker, Aarschot, jcdeklinker.be Meta & The Cornerstones, Jupiter & Ma Shi Fai @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Seasick Steve @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Meuris, Eden @ CC Zwaneberg, Heist o/d Berg, zwaneberg.be Ladyscraper, Skull Vomit, Wan Bushi, Banging Crew @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Voorronde Kampioenschap van Brussel @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Marike Jager @ Achterolmen, Maaseik, achterolmen.be Yasmine Hamdan @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Vive La Fête @ Posthoorn, Hamont The Bollock Brothers, Holograms @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Arbeid Adelt @ De Grote Post, Oostende, degrotepost.be Charlemagne Palestine, Eric Thielemans, Mika Vianio @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Driving Dead Girl; Alter Bridge, Hale Storm @ AB, Brussel, abconcerts.be Dødheimsgard, Troll, Hertroertzen, Cult Of Erinyes @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Celtic Woman @ Congrestheater, Hasselt, livenation.be Luka Bloom, Roselien @ 30CC, Leuven, 30cc.be Emel Mathlouthi @ De Centrale, Gent, decentrale.be Bass Circus @ Zappa, Antwerpen, kavka.be Lady, Great Minds, Suff Daddy @ Vooruit, Gent, democrazy.be Forward Fever, Kris Naphatali @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Josephine @ Botanique, Brussel, botanique.be Korange @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Japanther, Radkey; Steel Pulse @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Vanderbuyst, Black-Bone @ De Pit, Terneuzen, Nl, podiuminterneuzen.nl The Opposites @ Corso, Rotterdam, Nl, rotown.nl Musikadonf: Time Machine, The Rhinogrades @ Pacbo, Orchies, Fr, le-pacbo.fr

zaterdag 26 oktober

5 x Float Fall-d uoticket 1 november Nova, Nazareth

Drie fijne bands op een rijtje, daar op 1 november in Nova, Nazareth. Float Fall, Soldiers Heart en I Will, I Swear vertederen die avond ongetwijfeld. 9 euro dok je aan de deur neer, of helemaal niets als je één van de 5 duotickets wint, tenminste. Eenvoudig mailtje kan volstaan…

Filip.rifraf@skynet.be – subject: Float Fall

Hert Infarct: SX, The Flexican, The Mixfitz, Yellow Claw, Sleeper’s Reign, ... @ Warande, Turnhout, warande.be Rocktoberfest: In-Quest, Oathbreaker, Grown Below, Bodyfarm, Crawlspace @ JC Moevement, Lier, rocktoberfest.be Soviet Grass, Psycho44 @ Cactus@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Tetine, Ricadro Domeneck & Cunt Cunt Chanel @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com In Blood We Trust, Lifeless NLFTW, No Turning Back, Nasty, Stout, Surge Of Fury, Fallbrawl, Sand, … @ Kavka, Antwerpen, kavka.be The Bony King Of Nowhere @ Het Bedrijf, Oostduinkerke, busker.be Rockvonk Halve Finale @ JH Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Venus In Flames, Yew @ Theater Mercelis, Elsene, stoemplive.be Whatever! Thom DJ set (Alt-J) @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Witchburner, Evil Shepherd @ DNA, Brussel, facebook.com/ events/181397745357847 Dasha Pearl & The O Roonies @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Sarah Ferri @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Vive La Fête @ Vooruit, Gent, vooruit.be Vanderbuyst, Evil Invaders, Bliksem @ JH De Mans, Meeuwen Tutu Puoane & Ewout Pierreux @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be U2 Tribe @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Happy @ AB, Brussel, abconcerts.be Double Veterans, Alpha Whale, The Glucks @ Den Hemel, Zichem, denhemel.com Mógil, Joachim Badenhorst @ CC, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be

Dakhabrakha @ De Centrale, Gent, decentrale.be Chris Ruebens Ensemble @ N9, Eeklo, n9.be Bear Bones, Lay Low, TG, Gondard, Aventur; Famous Eno ft Serocee, Don Fiasko, Max Le Daron, Mr Orange, DJ Mellow, Excyta @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Ceili Moss, Obi-As, Jameson & Power @ Marktplein, Bekegem Funeral For A Frind, The Tidal Sleep, Gnarwolves @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Fauve, Carl Et Les Hommes Boîtes @ Botanique, Brussel, botanique.be Bear Bones, Lay Low, TG Gondard, Avventur, DJ Bonzaï Tarzan @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Miles Kane @ AB, Brussel, livenation.be Marcus Miller @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Lofofora, Smash Hit Combo @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be James Ruskin, Justin Berkovi, Acid Junkies, Redhead, Søren Aalberg, Tom Hades, Stanny Franssen @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Musikadonf: Mike Sanchez & The Portions, Ghost Highway, The Spunnyboys, Radikal Suckers @ Pacbo, Orchies, Fr, le-pacbo.fr Mesparrow, Lena Deluxe @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zondag 27 oktober Parquet Courts, Mazes @ AB, Brussel, abconcerts.be Pasadena Roof Orchestra @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Philip Catherine @ CC Zwaneberg, Heist o/d Berg, zwaneberg.be Luka Bloom @ Handelsbeurs, Gent, handelsbeurs.be Acid Mothers Temple, Umungus @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Flotsam & Jetsam, Hirax, ... @ JH Zenith, Dendermonde, facebook.com/20.000Ft John Parish, Sleepers’ Reign @ MOD, Hasselt www. muziekodroom.be, muziekodroom.be Israel Nash Gripka & Band @ Effenaar, Eindhoven, Nl, effenaar.nl Oudaden @ Le Grand Sud, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

maandag 28 oktober Texas @ AB, Brussel, livenation.be Soldier’s Heart @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Yasmine Hamdan @ AB, Brussel, abconcerts.be Pat Travers Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Dvkes @ Roskam, Brussel, stoemplive.be Miles Kane, Eugene McGuinness, Spunyboys @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

dinsdag 29 oktober Mac Demarco @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Tamikrest @ Botanique, Brussel, botanique.be Flying Over, Departure Kids @ DNA, Brussel, facebook.com/ events/231947126959263/ BRNS, Obsolete Radio, Hoffender @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

woensdag 30 oktober Stef Bos @ 30CC, Leuven, 30cc.be Russian Circles, Chelsea Wolfe @ Vooruit, Gent, democrazy.be The Cat Empire, Flap! @ AB, Brussel, abconcerts.be Témé Tan @ Bonnefoooi, Brussel, stoemplive.be Rien, Swingers @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be The Dillinger Escape Plan, Maybeshewill, Steak Number Eight @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Mark Lanegan & Duke Garwood @ Flagey, Brussel, abconcerts.be Randy Hansen @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Alex Hepburn @ Botanique, Brussel, botanique.be Blasting Box @ DNA, Brussel Marble Sounds @ CC Strombeek, Grimbergen, ccstrombeek.be

donderdag 31 oktober Midlake; Half Moon Run @ Botanique, Brussel, botanique.be Pomrad, Vuurwerk @ Kultuurkaffee, Brussel, kultuurkaffee.be Natural Child, The Troublemakers @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Phosgore, Straftanz @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be The Answer, Tracer @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Who Killed Marilyn, DJ Set FaBxHell @ DNA, Brussel Mark Lanegan & Duke Garwood, Lyenn @ Flagey, Brussel, abconcerts.be Vive La Fête @ ‘t Vondel, Halle The Immigrants, The Caroloregians @ Club Kamikaze, Mechelen Teun Verbruggen &Friends, Urs Küenzi, Caroline @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Reena Riot @ Rataplan, Antwerpen, rataplanvzw.be Frank Deruyter Quartet ft Peter Erskine @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Ben Prestage @ De Nodige Deugd, Moorslede, facebook.com/ Stinstage An Old Monk, Josse De Pauw & Kris Defoort @ CC Strombeek, Grimbergen, ccstrombeek.be ‘t Hof Van Commerce @ ISO, Izegem, busker.be Madlib aka Beat Konducta in India @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Ghedalia Tazartes, Homnimal, Pennequin, Pauvros @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Local Natives, Cloud Control, Breton @ AB, Brussel, livenation.be Kungfoofighters, Bacchus @ ‘t Wit Paard, Heist o/d Berg Legendary Wild Rockers @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be

stAff picks

recOmmends

10,0 0 €

15,0 0 €

15,5 0 €

13 ,0 0 €

15,0 0 €

AGNES OBEL

RiCK DE LEEUW

AN PiERLE

hORSES

FiNK

Aventine

Beter Als

Strange Ways

Crystal Clear Air

RCO (Meets The Royal Concertgebouw Orchestra Live)

13 ,5 0 €

14,5 0 €

14,5 0 €

14,5 0 €

14,5 0 €

MOBy

ThE FRATELLiS

JONAThAN WiLSON

hOLy GhOST!

ChARLES BRADLEy

Innocents

We Need Medicine

Fanfare

Dynamics

Victim Of Love

15,0 0 €

15,5 0 €

16 ,5 0 €

14,0 0 €

14,5 0 €

BiLL CALLAhAN

JO hARMAN

BASiA BULAT

SKUNK ANANSiE

DARKSiDE

Dream River

Dirt On My Tongue

Tall Tall Shasow

An Acoustic Skunk Anansie

Psychic

15,5 0 €

ANNA CALvi

TO KiLL A KiNG

TiNDERSTiCKS

One Breath

Cannibals With Cutlery

Across Six Leap Years

A l t e r n A t i v e

w

16 ,0 0 €

12,5 0 €

w

O n l i n e

r e c O r d s t O r e

w . b i l b o r e c o r d s . b e

B i l B O • l A d e uz e p l e i n 13 • B - 3 0 0 0 l e u v e n • 016 5 0 07 7 3

NEW ALBUM 30.09.13 0 1 .1 1 .2 0 1 3 KON IN KLIJ K CIRC U S C I RQU E ROYA L B RU SS EL B RUxE LLE S

WWW. AGNESOB E L.COM / WWW.P L AYI tAGA IN SA M .N Et