RifRaf september 2012 NL by RifRaf musiczine

14-15-16 SEPTEMBER 2012

concerttent - zaal de zwerver - markt leffinge (middelkerke) VR

14 se Pt

19u

tRiggeRFingeR

tHe Van Jets ® tHe sUBwaYs uk klaXons dJ-set uk ® sleePY sUn us coMPact disk dUMMies ® Hong kong dong telePatHe us ® tU Fawning us ® Howlin’ Rain us

15 se Pt

14u

Joss stone

tHe teMPeR tRaP au ® nneka ng/de Black BoX ReVelation ® isBells

wolF PeoPle uk ® FUtURe oF tHe leFt uk JaPandRoids ca ® skiP tHe Use fr

cReatURe witH tHe atoM BRain ® sPeecH deBelle uk ® Ms MR us tHe wHateVeRs ® oscaR & tHe wolF ® king tUFF us ® MoVoco ZO

16 se Pt

15u

BeiRUt us

aBsYntHe Minded ® staFF Benda Bilili cd kittY, daisY & lewis uk ® sPinVis nl 4t4 ® Big HaRP us ® ‘t scHoon VeRtieR

dooRloPend “soUnd on scReen” RockUMentaRies Met o.a. ‘aMazing gRace’ (JeFF BUckleY), ‘stones in eXile’, ‘stoP Making sense’ (talking Heads), ‘it MigHt get loUd’ (JiMMY Page, tHe edge, Jack wHite), ‘FestiVal eXPRess’, ‘Jazz on a sUMMeR’s daY’, ‘tHe BRidge scHool conceRts’, ‘BUena Vista social clUB’,... i.s.M. cinéMoBiel. tickets dagticket: vvk 37 euro - add 44 euro - weekendticket: vvk 82 euro - add 93 euro online tickets via www.leffingeleurenfestival.be VVk fnaC alle winkels en telefonisCh 0900 00 600 (0,45 eur/min.) & lokale voorverkoopadressen caMPing vvk 12 euro - add 14 euro

www.leffingeleurenfestival.be

238

jaargang 24 • september 2012

04 Shortcut 04 06 07 08 10 12

Animal Collective Purity Ring Yeasayer Bloc Party The xx Baroness homegrown

14 The Van Jets 15 Believo! 16 (on cd) 18 Earteam 32 Compiled 32 Viewmaster

the xx

Drie jaar geleden plaatste The xx een aanval op onze emoties. ‘XX’ kroop slinks onder het vel, en verdreef liefdesverdriet in een stoffig hoekje. Het verschil met opvolger ‘Coexist’ (release: 10 september) zit ‘m in de details: diep in de ziel van de riffs gaat een sprankeltje hoop verscholen. Een eigenschap die gepaard gaat met de weemoed van de baslijnen en een klankenpalet dat overloopt van bedwelmende ritmes. Een zweem van ambient baant zich een weg tussen de ijle riffs, daar waar Smith met een arsenaal aan industriële beats een nieuwe wind blaast. Maar ‘Coexist’ bulkt net als zijn voorganger van tedere dialogen, hunkerend naar seks en passie. The xx graaft dieper in de melodieën, maar voelt vertrouwd aan. ‘Coexist’ is de mooiste nachtmerrie die u zich kan voorstellen. We ontmoeten Oliver Sim en Romy Madley Croft in een Brussels hotel. Ze fluisteren, praten met twee woorden en vermijden oogcontact. Ondanks de roem blijven ze de schuchterheid zelve.

34 Leffineleuren 35 Agenda - Festivals/ Gigs/Parties

the van jets

animal collective

Colofon www.rifraf.be jaargang 24 nr. 238 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf okt: uit op 27 september

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 12 sept

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 15 sept

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, johannes de breuker, marc demeyere, michiel denys, ward dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, elmo lê van, robin looyen, pascal nosenzo, sofie nys, filip polfliet, jana poppelaars, sofie pype, toon staes, michiel van meervenne, joachim van waes, joris vanden broeck, bram vermeersch, oliver willems

foto cover

Abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be

layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be

België: 13 € Europa: 25€

drukkerij Corelio Printing Anderlecht

BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres. U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

T e k s t: s a s h a v a n d e r s p e e t e n i f o t o : at i b

shortcut Spoor 8 Ingegeven door de dubbele witte, het meesterwerk van The Beatles dat op acht sporen werd opgenomen, is Spoor 8 een kersvers initiatief van productiehuis Tactiqs. Beloftevolle Belgische bands worden uitgedaagd om zich op een niet alledaagse locatie te wagen aan een less-is-more-live-sessie waarbij slecht acht sporen beschikbaar zijn. Qua interviews gaat Spoor 8 samen met RifRafredacteur (bvm) dieper in op de zielenroerselen van de artiesten. De sessies van Float Fall (brons op Humo’s Rock Rally 2012) in museum M in Leuven en psychfolkband Birds That Change Colour in een kerk in Borgerhout staan intussen on line. En Spoor 8 broedt op meer webepisodes. Stay tuned! Alle info én sessies te vinden op facebook.com/spooracht en spoor8.com.

The 4 sLEEpless Horsemen of the Apocalypse goes Riekt m’n ass, LEE 3 Op vrijdagavond 2 november 2012 organiseert muziekquizploeg The 4 sLEEpless Horsemen of the Apocalypse hun 3de muziekquiz te Beernem. Het wordt andermaal een trip door de muziekgeschiedenis, waarbij zowel jong als oud aan hun trekken komt. Wil je jouw muziekkennis testen of gewoon een gezellige avond hebben onder vrienden met gevarieerde muziek als bindmiddel, zak dan zeker af naar het OC De Kleine Beer, Marichalstraat 5 te 8730 Beernem. Een ploeg bestaat uit maximum 4 spelers en deelname kost 16 euro. Inschrijven kan via t4shota@gmail.com waar je ook terecht kan voor verdere vragen. Iedere deelnemer gaat op het eind van de avond met een mooie prijs naar huis.

‘Centipede Hz’ (release: 3 september) is de plaat waarmee Animal Collective de puntjes op de i zet. Weg zijn de frisse indiepopsongs van de… euh… doorbraakplaat ‘Merriweather Post Pavilion’. De chaos regeert weer, hoewel de New Yorkse band de scherpe melodieën niet helemaal in de vuilbak kiepert. RifRaf trok naar het Amsterdamse Lloyd Hotel, aan de Oostelijke handelskade, om er te keuvelen met Dave Portner aka Avey Tare en Brian Weitz aka Geologist, over radioformats, de natuur, aliens, de ether en, bovenal, studioalbum nummer 9. Up, up and away! Jullie namen de plaat samen op, met veel jams en experimenten. Het zou een groot verschil met de voorganger zijn geweest. Brian Weitz: “De opnames waren een stuk uitdagender dan die van onze vorige plaat ‘Merriweather Post Pavilion’. Dat album was opgebouw met klankblokken, zoals we die graag noemen, vol overdubs. Maar de nieuwe plaat kwam heel organisch tot stand, door veel live te spelen. Plus, deze keer was Josh ‘Deakin’ Dibb er opnieuw bij, die bij de vorige plaat even een pauze had genomen. Vier mensen die over de songs beslissen in de plaats van drie. Dat maakt toch al een verschil.” ‘Centipede Hz’ werd gedeeltelijk in jullie oude vertrouwde thuishaven Baltimore opgenomen. Dat moet een trip down memory lane zijn geweest. Brian: “Het was heel raar om opnieuw terug te keren naar het ouderlijk huis en opnieuw langs mijn oude school te wandelen. Vooral omdat mijn buurt zo weinig is veranderd de voorbije jaren. Het leek alsof ik gevangen zat in het verleden. Pas op, Baltimore heeft fantastische kantjes. Je vindt er prachtige natuur. Het is heerlijk om er op te groeien. Ik had mijn vriendin meegenomen toen we er gingen opnemen en ik was blij dat zij voor het eerst al die charmante aspecten van Baltimore ontdekte. Zij is aan de Westkust van de VS opgegroeid en ze kende de groene weiden en bossen van Baltimore en Maryland niet. She was blown away. Ik ook hoor, want ik heb de voorbije veertien jaar in New York gewoond. Het was fijn om terug naar de stilte van het platteland terug te keren.” Hoor je de natuur van Baltimore in de nieuwe songs? Brian: “Grappig genoeg klinkt ‘Centipede Hz’ hectischer dan sommige van onze platen die in de stad zijn geschreven. Misschien omdat je hunkert naar datgene wat je niet hebt of naar de plek waar je tijdens de opnames net niet bent? “De plaat is geschreven in het huis van Josh’ moeder. Het sneeuwde veel en we zaten vooral binnen. We mogen in de nieuwe liedjes dan fantaseren over de kosmos en over buitenaardse ruimtetuigen, de setting waarin we opnamen was toch heel idyllisch en pastoraal.” Jullie gebruiken verbasterde radiojingles tussen en in de nummers. Waar komt jullie fascinatie voor radio-sounddesign vandaan? Brian: “Ik heb het altijd interessant gevonden om met Japanners en Europeanen over radio te praten. Blijkbaar verschilt het Amerikaanse radiolandschap

Animal

en onze radiostijl van de Europese en de Aziatische. Ook wat formats en geluidseffecten betreft, zie ik veel verschil. Hier heb je veel gesubsidieerde radio’s en overheidszenders. In Amerika is het radiolandschap een stuk commerciëler. Daardoor is branding heel belangrijk voor Amerikaanse radio’s en dat brengt een heel specifieke audiovormgeving met zich mee. “De broer van Dave heeft lang voor de radio gewerkt en ik had zelf vroeger ook een radioprogramma. We houden van het soort klankcollages dat je bij ons op de radio hoort. Ook de klassieke jingles en radiospots van de BBC hadden hun charmes. Daar durfden ze tenminste met geluidseffecten te experimenteren.”

onze muziek te pakken te krijgen. Zo refereer je al snel aan het ongrijpbare, aan dromen en aan zweven. Voor ‘Centipede Hz’ zaten we allemaal knus in dezelfde control room.” Dankzij ‘Merriweather’ verschenen jullie even op de radar van de indiepopfans en werden jullie op sommige popradio’s geprogrammeerd. Wat heeft die plaat voor jullie veranderd? Brian: “Ach, de voor de hand liggende dingen. Onze shows zijn wat groter geworden. Ons publiek is breder geworden. Het is op financieel en organisatorisch vlak iets gemakkelijker om full time-muzikant te zijn. Het succes van ‘Merriweather’ heeft niets oncomfortabels met zich meegebracht. We leiden nog steeds hetzelfde, vrij anonieme leventje als voordien. Je dacht toch niet dat we supersterren waren geworden? Kijk, het is dankzij onze groeiende bekendheid dat we leuke projecten kunnen doen, zoals de installatie in het Guggenheimmuseum, bijvoorbeeld. We konden er samen met de videast Danny Perez de psychedelische film ODDSAC voorstellen. Oh ja, en we krijgen tegenwoordig wat meer remixaanvragen. Maar Kanye of Jay-Z hebben ons nog niet gebeld.”

Wij zijn aliens die van rockmuziek houden ‘Centipede Hz’ zou op thematisch vlak de mosterd halen bij sciencefiction en bij fantasieën over buitenaardse beschavingen. Brian: “Yep, we kregen het idee om een plaat te maken die van een buitenaardse band zou kunnen komen. Enerzijds wilden we bovennatuurlijk klinken, anderzijds moest de muziek nog een duidelijke menselijke component bevatten. We kruipen in de huid van buitenaardse muzikanten die geïnspireerd zijn door aardse rockmuziek of door onze soulmuziek. En ze reizen via onze radiogolven.” Als ik jullie teksten lees, moet ik vooral denken aan de kosmische nonsens van Hitchhiker’s Guide To The Galaxy. Toeval? Dave Portner: “Dat boek hebben we niet gelezen, ook al was het verplichte lectuur op school. (lachen) Maar Brian en ik hebben veel sciencefiction verslonden. We werden er aangetrokken door de hypermoderne kijk op de toekomst. Vooral romans die de dystopisch-politieke kant van sciencefiction belichtten, zoals bij schrijvers als Ray Bradbury. We waren ook niet vies van de campy fantasie van H.P. Lovecraft.” Brian: “Aan de andere kant zijn we ook gefascineerd door de microkosmos op aarde. Kijk naar de microscopische elementjes van gras en aarde, of kijk naar wat zich in onze oceanen afspeelt. Wat je daar ontdekt, ziet er even buitenaards uit als aliens uit de ruimte.” Tijdens de opnames van ‘Merriweather’ praatten jullie vaak over oceanen en lagunes. Wat was deze keer het populairste gespreksonderwerp? Dave: “We probeerden weg te blijven van… euh… het aquatische. Deze keer hebben we veel gepraat over grotten en rotsen, over geologische structuren. Als je fantaseert over vreemde planeten denk je meestal aan zo’n dingen. Misschien omdat Mars en de maan de archetypische planeten zijn waarnaar sciencefiction verwijst. Als het op songstructuur aan komt, vergeleken we onze liedjes het liefst met duizendpoten. Ruimte en ruimtelijkheid kwamen op een heel specifieke manier aan bod in onze gesprekken: niet als een enorme lege plek, een soort ether waarin je zweeft. Nee, wij vertrokken vanuit de controlekamer vanwaaruit je die ether verkent. Het zegt veel over de manier waarop wij ons door de muziek bewogen. ‘Merriweather’ zien we eerder als een soort vloedgolf, een soort atmosfeer waarin je werd opgeslokt. Een groot verschil met ‘Centipede Hz’ ” Brian: “Nu ik er over nadenk: ik begrijp heel goed waarom ‘Merriweather’ zo kosmisch aanvoelde. Alle groepsleden woonden in een ander land tijdens de opnames en de plaat kwam tot stand via filesharing. We stuurden elkaar demo’s waaraan iedereen kon werken. Zie je, we moesten tijd en ruimte overbruggen om

on stage 9 november: Le Grand Mix, Tourcoing (FR) 10 november: Trix, Antwerpen (w/ Prince Rama)

Animal Collective ‘Centipede Hz’ Domino/V2 Records

Wie dacht dat Animal Collective voorgoed een knus plekje in de indiepop had gereserveerd, zal (al dan niet aangenaam) verrast zijn door ‘Centipede Hz’, het negende album. Weg zijn de klaterende Beach Boys-harmonieën en de heldere popsongs met kop en staart, zoals we die op ‘Merriweather Post Pavilion’ aantroffen. Nope, het collectief is niet geïnteresseerd in de radiovriendelijkere piste waarvoor zijn stads- en stijlgenoten Grizzly Bear en Yeasayer opteren. Avey Tare, Panda Bear, Geologist en Deakin laten het weer kletteren en rammelen, feedbacken, knarsen én schuren. Denk aan ‘Strawberry Jam’, hun plaat uit 2007, maar dan met sterkere melodische hooks. We vallen vooral voor de meest poppy momenten, zoals ‘Applesauce’ en de buitenaardse blues van ‘Father Time’, twee keer goed geschift én emotioneel geladen. Dit is bovenal een uiterst percussieve plaat: de tikjes, het getrommel en geroffel zijn niet van de lucht. Old skool-Animal Collective-fans mogen goedgemutst door een bloemenveldje dartelen van geluk. Maar wie voor ‘Merriweather’ viel, zal eens moeten slikken. Het is altijd wat. (svs) Release: 3 september

l Collective

T e k s t: s a s h a v a n d e r s p e e t e n i f o t o : s e b a s t i a n m ly n a r s k i

Scheve, door ambient en r&b aangevuurde elektro met schizofrene lolitastemmetjes: het lijkt dé trend in de indiepop van nu. Denk aan Grimes, aan Nikki & The Dove en ook aan Purity Ring. De Canadese producer Corin Roddick en zangeres Megan James haalden hun bandnaam bij de Christelijke kuisheidsring: de drager ervan onthoudt zich van seks tot het huwelijk. Wij zaten oog in oog met de zondige zieltjes van Roddick en James, benieuwd naar het verdorvene in hun debuut ‘Shrines’ (release: 27 augustus). Met een groepsnaam als Purity Ring krijgen jullie wellicht intrigerende reacties van hardcore-katholieken? Corin Roddick: “Op onze Facebookpagina stond een grappige commentaar onder de affiche van één van onze concerten.” Megan James: “Een godvruchtige moeder reageerde er met: “Ik ben zo blij dat er nog jonge mensen geloven in de kuisheidsring en concerten wijden aan het promoten van een kuis gedachtengoed.”” (lacht) Corin: “”Ik heb mijn dochter net haar eerste purity ring gegeven”, schreef ze. “Nu heb ik spijt dat ik niet gewacht heb tot jullie show, dan had ik haar de ring tijdens jullie concert kunnen geven.” (schatert) Nu, ze zou sowieso komen kijken, schreef ze. Ik ben benieuwd. Tja, we stonden niet meteen stil bij de impact die onze groepsnaam zou kunnen hebben.”

Mensen zijn nu eenmaal creepy

Ik pas mijn stem aan in elke song, afhankelijk van het personage in wiens huid ik kruip. Eigenlijk forceer ik mijn stem niet al te fel. Zo klink ik nu eenmaal.” Corin: “Mijn job bestaat erin om met de productie een aantal karakteristieken in haar stemgeluid te accentueren. Ik probeer haar stem te verbinden met de elektronica: ik zoek de lijm tussen de organische klank van haar stem en het synthetische van de beats en de synths.” Indieproducers wenden vandaag gretig Autotune en felle trancesynthesizers aan: ze produceren klanken die tot voor kort uitsluitend in hitparademuziek werden gebruikt. Jullie zijn er ook niet vies van. Megan: “Al die klanken zijn nu eenmaal plots beschikbaar. Dat is niet altijd zo geweest.” Corin: “Toch heb ik het gevoel dat veel hedendaagse producers hun nek niet durven uitsteken. Uiteraard gebruik ik die populaire elektronicaklanken niet zoals men dat in een mainstreamcontext doet. Jonge producers zoeken een nieuw kader voor die bekende klanken. Daarin ligt het avontuur.” In jullie verbasterde synthpop zit een hoop gemanipuleerde stemmen, als echo’s uit een ver verleden. Het deed me een beetje denken aan hauntology, muziek die klinkt als een verzameling audio-artefacten, zoals de releases op het Ghost Box-label. Megan: “Ik ken die platen niet maar ik snap wat je bedoelt. Het draait allemaal om sfeer, niet? Ik wil niet cheesy of oppervlakkig klinken maar ik denk dat veel te maken heeft met het feit dat ‘Shrines’ ons debuut is. Voor ons klinkt het fris. Het is de meest directe verklanking van wie wij zijn. We klinken er roekeloos en onbevreesd.” Corin: “We’ve poured ourselves into it. Ik zie de parellellen met hauntology, hoor. Ook wij gebruiken en herbruiken audioclips die uit hun vertrouwde context zijn gelicht en we schuiven ze naar een ander plekje in het geluidskader. Ik hou ervan om een menselijke stem in stukjes te hakken zodat ze klinkt als een creepy elektronisch instrument dat toch nog zijn wortels heeft in iets organisch.” Megan: “Onze eigen persoonlijke geschiedenis zit in de muziek vervat. Wat oud is in mij en in Corin laat een afdruk na in de klanken die wij produceren.” Megan, jouw teksten zouden vooral gaan over “the implicit creepiness of being human”. Megan: “Mensen zijn nu eenmaal creepy. Dat heeft de wereldgeschiedenis keer op keer bewezen, maar we blijven het maar negeren. Heb ik geluk dat ik erover kan schrijven? Kan ik mij er daarom mee verzoenen? Misschien wel, ja.” Je ontwerpt de podiumoutfits van Purity Ring. Droom je van een eigen kledinglijn? Megan: “Zeker, als dat eens kon! Ik bekommer mij niet zozeer om stijl, dan wel om materiaal. Leder en satijn zijn mijn favorieten. Trouwens, ik ontwerp ook de kleren die ik elke dag draag. Als we straks met wat meer zelfzekerheid op het podium staan, zal ik gedurfdere kleren ontwerpen. Ik droom er van om extreme outfits te maken. Nog even geduld.”

on stage Het Franse elektroduo Justice kreeg gelijkaardige positieve reacties van katholieke Amerikanen, omdat het bandlogo een crucifix is. Megan: “Dat begrijp ik volkomen. Wij vonden Purity Ring gewoon een coole bandnaam. Er zit niet meteen een verhaal achter. “ Corin: “Ik kreeg onlangs een mailtje van een verkoper van kuisheidsringen. Hij vroeg me of ik foto’s van zijn ringencollecties op onze website wilde posten. (grinnikt) Hij had een interessante kortingsactie waarvoor we reclame moesten maken.” (lacht) Jullie worden vergeleken met The Knife en Salem, hoewel ik jullie zelf eerder een kruising van Cocteau Twins met DJ Screw vind. Corin: “Dankjewel, met zo’n vergelijking kan ik leven. Zie je, ik heb nog nooit naar Salem geluisterd. The Knife vind ik cool, hoor, maar ik zie de link niet. Oké, ook die bands manipuleren de zang: ze pitchen de stem omlaag. Maar dat deden sommige hiphop- en r&b-artiesten tien jaar geleden ook al. Ach, als hippe muziekwebsites als Pitchfork een stelling over ons poneren wordt die meteen overgenomen door duizend andere blogs. Daar kan je moeilijk aan ontsnappen.” Megans stem zit niet weggemoffeld in de mix maar is erg prominent aanwezig. Dat maakt jullie debuut heel poppy. Corin: “In het begin zat Megans stem veel dieper in de mix. Maar voor de plaat hebben we heel wat oude tracks opnieuw gemixt. Gelukkig maar. We hebben onszelf de vraag gesteld: willen we mysterieus klinken en de zang als textuur gebruiken of schuiven we de vocals fel naar voor, met alle radiovriendelijke gevolgen vandien?” Megan, jij schakelt van Lolita-achtig over dreigend en venijnig naar onschuldig kinderlijk. Klinkt behoorlijk schizofreen, als je het mij vraagt. Megan: (lacht) “Met schizofrenie heeft het niets te maken. Nu, ik ben 24, dus ik zou best schizofreen kunnen zijn op mijn leeftijd. De toon en de kleur van mijn stem zijn natuurlijk.

6 november: De Kreun, Kortrijk 7 november: ABclub, Brussel

Purity Ring ‘Shrines’ 4AD/Beggars Banquet

Dream pop, chillwave, witch house, aquacrunk: het zat eraan te komen dat die obscure subgenres ooit de popmuziek zouden infiltreren. Voor de Canadezen van Purity Ring - opgegroeid met het alles kan alles mag-credo van de internetgeneratie - is er geen brug te ver. ‘Shrines’, het debuut, schuift dubstepbassen en lome DJ Screw-beats onder schelle, expressieve synthesizers. Megan James beschikt over een frisse, sexy stem die door haar kompaan Corin Roddick om de haverklap door een batterij effecten wordt gedraaid, of het nu om een telefoonklank of wat extra reverb gaat, maar ook om Autotune en de digitale stemversnipperaar. De uiterst specifieke productie te na gelaten, springt deze plaat boven de middelmaat uit vanwege zijn sterke songmateriaal. Dit is niet zomaar het zoveelste postdubstepplaatje maar een collectie tintelende popsongs, met veel panache gebracht, dooraderd met vrij gestoorde teksten vol Freudiaans gebrabbel. Yep, er zijn kosten aan Megan James, zoveel is duidelijk. Benieuwd wat dat in de toekomst zal geven. (svs) Release: 27 augustus

T e k s t: b r a m v e r m e e r s c h i f o t o : a n n a pa l m a

Sexy, catchy, creatief en hip: het is allemaal van toepassing op de muziek van Yeasayer. De band uit Brooklyn trekt de poppy lijn van voorganger ‘Odd Blood’ verder door op het derde studio-album, ‘Fragant World’. Yeasayer heeft bovendien nog nooit zo uitgesproken dansbaar geklonken als op deze nieuweling. De groep nam eerder al een live-album op in België (‘Live At The Ancienne Belgique’) en wanneer we Yeasayer ontmoeten is de band in Brugge om te headlinen op de tweede dag van het door regen geteisterde Cactus Festival. Maar het kan blijkbaar nog erger. Yeasayer trad ooit op tijdens het moessonseizoen in Singapore. Chris Keating: “Toen hebben we de hevigste regenstorm ooit meegemaakt. Je kon het publiek gewoon niet meer zien staan.” Dat kan tellen. Hoewel jullie nog maar drie studioplaten gemaakt hebben, spelen jullie vanavond na John Hiatt, een artiest met een lange staat van verdienste. Niet vreemd? Chris: ”In Amerika is John Hiatt niet zo groot als hier. Ik ben eigenlijk niet zo vertrouwd met zijn werk.” Anan Wilder: “Hij lijkt me een artiest als Nick Lowe.” Ira Wolf Tuton: ”Een singer-songwriter waar mijn vader naar zou luisteren.” Zelf hebben jullie Yeasayer in het verleden al omschreven als psychologische samplers van vijftig jaar popmuziek. Is er iets veranderd op ‘Frangrant World’? Ira: ”Onze recyclagecatalogus is tegenwoordig uitgebreider. Nu plukken we uit vijfenzeventig jaar muziek. Nee, we gebruiken altijd bepaalde muzikale elementen om iets nieuws te creëren. Daar gaat onze interesse naar uit. Er zijn veel bronnen waar je kan uit putten maar de uitdaging is uit te monden in iets cools.”

Chris: ”Pure synergie, eigenlijk. We spelen met sounds en gebruiken de studio als een instrument. Zoals Brian Eno. Als je naar zijn muziek luistert, kan je vaak niet zeggen of je nu een gitaar of een synth hoort. Er was altijd progressie in zijn carrière. Hij daagde zichzelf constant uit. Het heeft hem niet altijd succes opgeleverd maar als je iets nieuws probeert te creëren, is dat nu eenmaal niet zo gemakkelijk als een doorslagje van een Nickelback-song schrijven.” Anan: “‘Lodger’ van David Bowie (een plaat die hij opnam met Brian Eno, verschenen in ’79, bvm) heb ik altijd een heel goed album gevonden. ‘African Night Flight’ staat er op. Dat nummer klinkt zo fris en hedendaags. Bowie loopte sounds en bouwde melodieën rond sounds die je niet kon identificeren. Dat proberen wij ook te doen.” Ira: “Dat is onze filosofie.” En jullie beweren psycho science fiction songs te schrijven. Vandaar ook ‘Henrietta’? Een nummer over Henrietta Lacks, een vrouw uit Baltimore met een zeldzame vorm van kanker: haar cellen en tumors bleven groeien na haar dood in 1951. Ira: “In cinematografisch opzicht is ‘Henrietta’ een schrikwekkende soundtrack.” Chris: “Ik hoorde dat verhaal over die vrouw op de radio. Dat deed me iets. Het was een startpunt voor een song. ‘Henrietta’ gaat niet letterlijk over haar. Het is eerder een abstractie. Ik hou er van dat je het leven kan omvormen tot een product. De abstractie van het menselijk leven, als het ware. Waarover we nog songs schrijven? ‘Longevity’ is about oral sex in the jungle.”

De abstractie van het menselijke leven Chris: “Ik denk dat we in staat zijn nog veel uiteenlopende sounds te creëren. We willen op een positieve manier evolueren. Als we echter voelen dat we onszelf herhalen, dan houden we er tien jaar mee op en volgt er daarna een reünietoer om in te cashen. Nu goed, we slagen er momenteel nog altijd in onze muziek op onze eigen voorwaarden te maken. Which is nice. We hebben geen A&R-verantwoordelijke die zegt hoe we moeten klinken. Elke fout die we begaan en elke richting die we inslaan, is onze eigen verantwoordelijkheid. We take the exclusive blame for that. We groeien nog steeds als band. We zitten op het goede pad. Waar we ons nu bevinden qua progressie? (ironisch) ‘Fragrant World’ is a very small tiny little grain song punk record. De nieuwe plaat is vrij donker qua toon. Het is geen muziek voor de ganse familie. De anthems misschien wel. ‘Hidden Anthems’: zouden we niet beter voor die albumtitel opteren? Of anthems in the skies? Klinkt dat niet cool?” Wie weet. Zit er een verhaal achter de albumtitel ‘Fragrant World’? Anan: “Doorgaans betekent fragrant welriekend maar pin je daar niet op vast.” Ira: ”Het is gewoon een mooi woord met zowel een positieve als een negatieve bijklank.” Chris: ”Het gelijknamige nummer hebben we niet op de plaat gezet maar ‘Fragrant World’ is wel de titel van de plaat geworden. Misschien wel omdat geur zowat de meest intense link met herinneringen en gebeurtenissen heeft. Denk maar aan eten zonder smaak of een stinkende bek.”

Aaliyah ‘Reagan’s Skeleton’ doet me denken aan de Britse groep The Beloved. Chris: “Die band ken ik wel vaag. Goh, als je tegenwoordig synthesizers gebruikt word je automatisch en onvermijdelijk - for better of worse - aan de jaren tachtig gelinkt. Dat was nu eenmaal de periode waarin er veel geëxperimenteerd werd met elektronica en synths. En de muzikale ontdekkingen van onze kindertijd komen uit de eighties. De stuff waar mijn oudere zus naar luisterde: Cyndi Lauper, Michael Jackson, Orchestral Manoeuvres In The Dark. Popmuziek die in je hoofd blijft hangen.” Anan: “Ik luisterde naar Tears For Fears, Laura Branigan (bekend van hits als ‘Gloria’ en ‘Self Control’, bvm), Tracy Chapman en Prince.” Ira: “Ik naar Duran Duran. En naar Madonna: ‘Material Girl’ was één van mijn favoriete songs toen ik zeven jaar was.” “It’s like a demented R&B record”, zei Chris ter aankondiging van ‘Fragrant World’. Duidelijk geen mop. Ira: “It’s pretty true.” Chris: “Ik hou van r&b en soul. En van Beyoncé, uiteraard.” Ira: “Veel artiesten zijn vocaal heel getalenteerd. Maar dan nog hangt er veel af van de nummers in kwestie. Iemand als Aaliyah (r&b-zangeres die overleed in 2001, bvm) sloeg de nagel op de kop. Een ongelooflijk sterke stem in combinatie met goed songschrijverschap en een productie die zijn tijd ver vooruit is: dat is altijd het best mogelijke scenario. R&b is lange tijd heel opwindend geweest.” Chris: ”Vooral de platen vanaf midden de jaren negentig tot de vroege noughties. Daar zit veel experimentele muziek tussen.” Ira: “Invloedrijke producers hebben de popmuziek toen veranderd.” Chris: ”Neem nu ‘NYC Ghosts & Flowers’ van Sonic Youth. Dat album is qua sound niet zo avontuurlijk als de platen die Timbaland heeft geproducet. Ik hou van Sonic Youth maar anno 2000 waren ze geen nieuw genre aan het uitvinden.” Ira: ”In de beginjaren was Sonic Youth natuurlijk wel futuristisch. Of wij grote vernieuwers zijn? Er staan op al onze platen avontuurlijke en minder avontuurlijke nummers. Some songs call for adventure. Andere niet. Je moet daar op een eerlijke en intelligente manier mee omgaan. Trouw zijn aan de boodschap zegt veel meer dan proberen iets te forceren for the sake of it.” De arrangemenenten lijken me van essentieel belang voor jullie muziek. Chris: ”Best wel als het over de productie van de nummers gaat.” Ira: “Maar de basis is altijd een goed geschreven song. Pas dan kan je aan de slag met de productie.” Anan: “Het is zoals koken. Eerst de ingrediënten, dan de eindtoets.”

Ira: “En ‘Folk Hero Schtick’ gaat over Warren Beatty, een Amerikaanse acteur en regisseur die wel vaker opduikt in songs.” Anan: “Logisch: de man heeft een lange snikkel.” Ira: “Nee, alle gekheid op een stokje: lees tussen de regels, zoals mijn moeder altijd zegt. James Taylor is onze ‘Folk Hero Schtick’. Die artiest heeft vele songs toegevoegd aan het muzikale canon.”

on stage 24 september: AB, Brussel

Yeasayer ‘Fragrant World’ PIAS

Als je zoals Yeasayer de studio als een instrument gebruikt in je zoektocht naar inventieve geluiden, vergeef je de band dat twee incognito laptops helpen om live hetzelfde niveau als op plaat te halen. De lat ligt nu eenmaal hoog op de albums van de Amerikaanse groep. De band van het trippy debuut ‘All Hour Cymbals’ is Yeasayer al lang niet meer en ‘Fragrant World’ is ondanks vaak ingenieuze arrangementen nog toegankelijker dan de poppy voorganger ‘Odd Blood’. Creatieve popmuziek die niet alleen teruggrijpt naar het verleden maar qua productie ook verrassend hedendaags klinkt: dat hoor je op de derde studioplaat van Yeasayer. De geest van ‘Lodger’ van David Bowie (de laatste plaat van zijn Berlin-trilogy) in de mix met scheuten ‘I Would Die 4 U’ van Prince, sloten r&b (Yeasayer koestert de in 2001 overleden Aaliyah) en heel veel dansbare (eighties) synthpop. Yeasayer blijft evolueren, mikt op een groter publiek zonder in te boeten aan muzikale geloofwaardigheid en heeft met ‘Henrietta’ (repeat-track!) één van dé songs van 2012 geschreven. (bvm)

TTeekksst:t: Pa olseem na zn et os kosecna lc N eu

Bloc Party brengt dan toch een vierde studioplaat uit, droogweg ‘Four’ gedoopt. Toch zag dat er lang niet naar uit. In 2009 eiste het intense toerschema zijn tol bij de heren. Waar frontman Kele Okereke liefst meteen opnieuw de studio wilde induiken, hadden de andere bandleden er even genoeg van. Dus trok die eerste dan maar solo de boer op met ‘The Boxer’, terwijl Russel (gitaar) en Gordon (bas) zich ook aan muzikale nevenprojecten waagden. Enkel drummer Matt Tong bleef rustig thuis. Meer dan een jaar sprak het viertal niet met elkaar. Nu zijn ze dus terug met een album waarop de gitaren weer welig scheuren en die flukse elektronische flirts plots heel ver weg lijken. Het ideale excuus dus om nog eens met, een ietwat vermoeide, Kele af te spreken. Kele Okerek: “Yeah, so here we are… again. (grijnst) Ik ben echt enthousiast over deze ‘Four’, vooral omdat het een echte groepsplaat geworden. Iedereen heeft zijn deel in dit album, want de kracht van de nummers komt voort uit onze kracht als muzikanten en niet uit duffe studiotrucs. Daarom grijpen nu ook meer terug naar het gitaarwerk. Opnieuw samen muziek maken en songs schrijven zoals we willen, dat was de belangrijkste reis voor deze plaat. Ook al heeft het ons 4 jaren gekost.”

Een passend afscheid? Nochtans klonk je bij ons vorige gesprek (voor ‘The Boxer’ uit 2010) weinig optimistisch over jullie toekomst. Daarna werden al die geruchten afgedaan als een grap, maar mij leek het toch eentje met een dubbele bodem. Kele: “Op dat moment wist ik ook echt niet of Bloc Party nog een toekomst had. Na een jaar stilte hebben we elkaar opnieuw gesproken in New York. Toen ik daarna een paar foto’s van die periode op mijn blog postte, stelde een Engelse journalist me daar vragen over. Omdat ik alle druk wilde weghouden, leek het me beter een verhaal te verzinnen: dat ik wist dat de andere Bloc Partyleden daar zaten, zonder mijn medeweten en dat ik hen naar een repetitieruimte was gevolgd om hen te bespieden. Iets wat me uiteraard veel zorgen baarde. (lacht) Wist ik veel dat die gast dat serieus opnam en het publiceerde. Daarna ging dat verhaal een eigen leven leiden.”

Rock-’n-roll, maar met mate Wat nogmaals bewijst dat je niet de meest makkelijke mens bent om te interviewen. Kele: (verbaasd) “Echt? Wel, ik vind het net interessant om met journalisten te praten. Eigenlijk zijn jullie de enigen met wie ik een echt kritische relatie heb, degenen die me doen nadenken over wat ik doe. Met fans ligt dat veel moeilijker: met hen heb ik een gevoelsrelatie. Een goed interview is een discussie, iets waar je van elkaar leert. Alleen stellen sommigen onder jullie me soms vragen waarvan je het antwoord ook op wikipedia kan lezen.” Over discussies gesproken, hoe verliep die eerste ontmoeting met Russel, Matt en Gordon na een jaar stilzwijgen? Kele: “In het begin voelden we allemaal een zekere aarzeling, maar na enige tijd kwam het er allemaal uit: de problemen uit het verleden, hoe we die gingen aanpakken en wat de toekomst zou brengen. Na onze toer voor ‘Intimacy’ wilde ik liefst meteen beginnen aan een nieuwe plaat, maar de anderen zagen dat niet zitten. Ze wilden net even weg van Bloc Party en van elkaar. Die drang om de studio in te trekken was volledig weg bij hen, dus lasten we maar een rustperiode in. Alleen had niemand verwacht dat die meer dan een jaar ging duren. Nu was die drang er terug. Bovendien was het aandeel van Alex (Newport) als producer belangrijk. Hij heeft een heel gevoelig oor, waardoor hij veel aandacht besteedt aan hoe bepaalde geluiden moeten klinken. Voor deze plaat wilden we echt iemand die onze sound snapte en die vonden we met Alex. Bloc Party is een band die het publiek wil verrassen, die creatief wil zijn. Een plaat als ‘Four’ zullen we niet meer maken.” Dus er komt nog een andere plaat? Kele: (ontwijkend) “Geen idee, daar hebben we het nog niet over gehad. Er is niet alleen het nieuwe album, maar ook het toeren. Dat wordt ook weer een zeer intense ervaring. (stilte) We zullen wel zien. Moest het toch onze laatste plaat zijn, dan vind ik het wel een passend afscheid. Eentje waarop we de essentie van het moment hebben kunnen vatten. ”

Gat in de broek Dan zal ik het nu maar al vragen: hoe kijk jij terug op ondertussen 10 jaar Bloc Party? Kele: “Als een intense rit. Dankzij Bloc Party heb ik zoveel leuke dingen mogen beleven, meer dan de meeste mensen ooit zullen doen. Ik heb echt geleefd. Als mens moet je gewoon heel dankbaar zijn als je iets kan doen waarvan je houdt, als je jezelf kan uiten. Een bijkomend pluspunt aan mijn

job is dat het totaal niet uitmaakt hoe ik eruit zie. Kijk maar! (toont een opzichtig gat in zijn broek, net onder zijn kruis) Ik wilde altijd al zanger worden en daar heb ik hard voor gewerkt. Nu laat ik een muzikale erfenis na en die zal altijd blijven bestaan, ook na mijn dood. Dat besef maakt me heel gelukkig. Daarom zou ik het ook heel dom van me vinden om me te verliezen in drank en drugs en zo alles wat ik heb opgebouwd, te verliezen. Kijk maar naar Whitney Houston: haar stem schonk zoveel mensen vreugde. Zo puur, zo helder! Maar blijkbaar respecteerde ze zichzelf niet voldoende om te beseffen dat het een geschenk van God was.” Dus geen rock-’n-roll-bestaan voor jou? Kele: “Ik heb zo ook mijn zonden, hoor. Maar wie kan zondigen, moet zich ook kunnen onthouden. Een mens mag genieten, maar met mate. Stel jezelf een limiet. Anders wordt het te gemakkelijk om jezelf te verliezen in allerlei uitspattingen. Volgens mij wordt het zelfs saai om verslaafd te zijn. Wat heb je er aan om je vol te gieten met sloten drank, als er zoveel andere dingen zijn waar je op een fijnere manier high van kan worden? (schudt het hoofd) Nee, daarvoor heeft muziek me te veel gegeven.” Nog even iets compleets anders. De persoon van de platenmaatschappij heeft me er net fijntjes aan herinnerd: bij ons vorige gesprek voor ‘The Boxer’ nam je foto’s van alle journalisten, om ze achteraf op je blog te posten. Uiteindelijk stond alleen ik erop. Leg me dat eens uit. Kele: (grijnst) “Tja, wat moet ik daarop zeggen? Ik hield gewoon van het beeld dat het bij me opriep. Het deed me terugdenken aan een fijn interview. Kortom, een mooie foto. (Gaapt) Man, ik moet dringend eens wat bijslapen.” Doe maar. Ik haal de rest wel van wikipedia.

on stage 16 augustus: Pukkelpop, Hasselt 17 augustus: Lowlands, Biddinghuizen (NL)

Bloc Party ‘Four’ Frenchkiss Records/Cooperative Music/V2 Records

Na 4 jaren vol geruchten is Bloc Party dus nog steeds een band. Op de nieuwe plaat, ‘Four’, grijpt het Londense viertal terug naar die hoekige indierock en postpunk van weleer. Geen zijsprongen meer naar de wereld der elektronica als ‘Flux’ of ‘Mercury’, maar opnieuw bijwijlen verschroeiend gitaarwerk dat de sfeer van hun eersteling ‘Silent Alarm’ oproept. Op opener ‘So He Begins To Lie’ vult dat schelle stemgeluid van Kele zo op zeer fijne wijze de aanwezige postpunkriffs en postrock aan, om vervolgens op ‘3x3’ te ontaarden in een ronduit bombastische, maar straffe song. Ook in ‘Kettling’ en ‘Coliseum’ zullen de soms snoeiharde gitaarklanken je verrassen, maar zelfs dan lijken ze nog perfect te passen in het universum van Bloc Party. Daarnaast schotelen de heren meer poppy songs met een emorandje voor als ‘Real Talk’ en ‘Day 4’, alsook die springveerachtige indie van single ‘Octopus’. ‘Four’ telt dus een handvol zeer genietbare songs, maar ook enkele nummers met iets te weinig snee op. Met een lichtjes dubbel gevoel verwelkomen we de heren dus terug. (kc)

Nieuw in Mechelen Aankoop en verkoop LP’s

Sint Katelijnestraat 71 2800 Mechelen 015 21 65 50 www.thevinyltouch.be

ZOOT

MINIFUZZ

FUNK

ZOOT

DOUGLAS FIRS + MORE!

S OUL

TIERKRATZ + MORE!

BRNS NELSON CAN

DE PORTABLES LIESA VAN DER AA

DJ FORMAT THE HERBALIZER

FCL LEESA T EC H

H OU S E

CLUBFESTIVAL M MUZIEKODROO HASSELT/B

+ MORE!

MR. CRITICAL + MORE!

JIMI TENOR & KABU KABU ABSYNTHE MINDED

BASS

FUZZ

GARAGE

FUZZ

BAAUER MACHINEDRUM

BLAUDZUN

VUURWERK + MORE!

+ MORE!

RAKETKANON

MUZIEKODROOM BOOTSTRAAT 9, 3500 HASSELT OPEN FR 22:00 SA 16:30 TICKETS FR 10/15 EUR SA 15/20 EUR * EARLY BIRD FR 5 EUR SA 10 EUR (*ENDS 2 SEP 2012)

TICKETS AND MORE BANDS AT WWW.PLAYFESTIVAL.BE

BEEP

BALAM ACAB MUZIEKODR

FR 5 O

OOM HASSELT

CT ¬ SA 6 OCT

BEEP

CONFORM SQUAD SUBZEE-D PRIMATE

JOY WELLBOY POMRAD + MORE!

SCAR

WALLACE VANBORN D &B

DUBSTEP

BROOKES BROTHERS

NEW BLEEDERS + MORE!

T e k s t: e l m o l ê v a n i f o t o : j a m i e j a m e s m e d i n a

“Fiction, when we’re not together. Mistaken for a vision, something out of my own creation.” Woorden waarmee The xx uw innerlijke binnenstebuiten keert. De zure geur van wanhoop die zich onder de hersenpan nestelt, melancholie in de puurste vorm van het woord. Hartverscheurende liefdesverhalen, geflankeerd door obsessieve beats en een dreigend rollenspel. The xx ontbindt met ‘Coexist’ (release: 10 september) zijn duivels, en doet een worp naar een plaat die debuut ‘XX’ in al zijn schoonheid overtreft.

“Het is surreëel wat we allemaal meemaken. Kan iemand mij zeggen hoe lang dit nog gaat blijven duren?” Oliver Sim bevindt zich in een diepe roes, daar waar Romy Madley Croft er wat bedroefd bijzit. Ze fluisteren, praten met twee woorden en vermijden oogcontact. Jamie xx, derde bandlid en brein achter de beats, trekt zich terug in zijn hotelkamer. Ondanks de roem blijft het drietal de schuchterheid zelve. En dat terwijl ze de wereld domineren.

zelfverzekerder we werden. We hebben de band in de eerste plaats opgericht omdat we via die weg onze harten konden luchten. Ik herinner mij de eerste keer dat ik samen met Oliver zong. Nog nooit voelde iets zo ongemakkelijk aan, maar dankzij het internet verdween de verlegenheid na enkele maanden. Wanneer ik een tekst schreef, mailde ik hem zodat ik zijn reactie niet zag. Vooral op het podium voelden we ons zelden goed in het vel. Alles voelde geforceerd aan, we geloofden niet eens in onze eigen muziek.” Durf jij Oliver nu wel te confronteren met een tekst? Romy: “Meestal wel. ‘Coexist’ zal altijd een speciale plaats in mijn hart krijgen. Ik ben namelijk open gebloeid als persoon, de schuchterheid is beetje bij beetje aan het verdwijnen. Oliver en ik kunnen eindelijk samen in een kamer zitten en muziek maken. Ik durf na al die jaren zeggen dat ik vertrouwen heb gekweekt. Het album draait voornamelijk rond zelfverzekerdheid en hoe dat zich naar de muziek vertaalt.” Is de twijfel helemaal verdwenen? Romy: “Nee. Maar we kunnen onze situatie beter plaatsen. De gedachte dat dit album met zekerheid zal worden beluisterd, stelt ons gerust. Daarnaast vreesde ik dat het touren aan mijn creativiteit zou knagen. Uiteindelijk belandde ik om twee uur ’s nachts al schrijvend in mijn slaapkamer. Ook dat was een hele opluchting.”

We geloven nu pas écht in onze muziek De verwachtingen zijn hooggespannen. Vrezen jullie dat de druk op een dag de bovenhand neemt? Romy Madley Croft: (zang/gitaar) “Eerlijk gezegd dacht ik dat de stress invloed zou hebben op het schrijfproces. Ik vreesde dat we onze muziek anders zouden benaderen, meer naar wens van het publiek. Ik ben oprecht opgelucht dat we ons niet lieten afleiden. We schreven ‘Coexist’ enkel voor onszelf en niemand anders. In het begin kon ik het succes moeilijk plaatsen, ik heb lang aan onze muziek getwijfeld. Nu ik deze positie gewend ben, durf ik de stress zelfs comfortabel te noemen.” Over onzekerheden gesproken. Wanneer begonnen jullie in de band te geloven? Romy: “Dat vertrouwen is geleidelijk aan gegroeid. Hoe meer we optraden, hoe

Hunkeren naar eenzaamheid Wanneer dachten jullie de eerste keer aan een tweede plaat? Oliver Sim: (zang/bas) “Net na onze laatste tournee, toen we terug in Londen woonden. Aanvankelijk wilde ik enkele maanden rust nemen om te recupereren van het intensief optreden, maar net op dat moment heb ik voor de eerste keer stilgestaan bij het leven. Ik weet nog steeds niet wat mij overkomt, maar ik besef één ding: dit is mijn léven. Kort daarna zijn we ideeën beginnen sprokkelen.” Romy: “Die enkele weken rust kwamen goed van pas. Ik wilde eens tijd doorbrengen met mijn vrienden en de wereld ontvluchten van alle drukte.” Welke evolutie constateren jullie op gebied van songschrijven? Romy: “Nu we ouder zijn, hebben we meer levens- en liefdeservaringen. Dát is het grote verschil. Doordat we door de wereld trokken, ontdekten we hoe het leven werkelijk in elkaar zit. Als zestienjarige maakten we muziek om ons te verlossen van het kwaad. Tegenwoordig beschouw ik musiceren als een therapie.” Op het eerste gehoor gebruiken jullie minder metaforen dan vroeger. Oliver: “We schrijven directer, maar daarom niet persoonlijker. Ik wist perfect welke verhalen ik ging neerpennen, het hele proces verliep een pak vlotter dan vroeger. Eigenlijk stel ik mij tegenwoordig kwetsbaar op. Ik ben eerlijk en open geworden, ondanks het feit dat duizenden mensen meeluisteren en mijn teksten zullen ontleden. Ik heb mezelf verrast.” Romy: “Toch houden we het cryptisch. Als Stevie Nicks mij op een dag vertelt waarover ze schrijft, zou ik teleurgesteld zijn in haar. Net daarom praat ik niet graag over de inhoud van onze nummers. Muziek is het mooiste wanneer iemand er zijn eigen betekenis aan geeft.” Muzikaal vind ik ‘Coexist’ een pak warmer dan zijn voorganger. Oliver: “De dynamiek is veranderd toen Jamie (Smith, beats, elv.) een volwaardig bandlid werd. We hebben voor het eerst met z’n drieën geschreven, en dat hoor je ook. Jamie toverde alle klanken tevoorschijn die we voor ogen hadden. Vroeger waren onze capaciteiten beperkt, nu maakt hij de band avontuurlijker. Leuker, zelfs.” Romy: “We zijn afgestapt van de terugkerende gitaarsolo’s. Ik wilde vooral experimenteren met de sfeer van het album, meer bepaald door ambient in de sound te verwerken. Meestal greep ik naar een keyboard in plaats van mijn gitaar.” Ik las dat jullie nummers schreven in een donkere kamer zonder enige lichtinval. Is die afzondering noodzakelijk? Oliver: “Ik hunker naar eenzaamheid, de rust in het leven. Die momenten zijn er niet op tournee.” Romy: “We zijn alle drie eenzaten. (lacht) Toen de band niet bestond, zaten we het liefst thuis in onze eigen kamer. Ik ben nooit een extrovert type geweest. De laatste jaren ondervond ik regelmatig problemen om mijn levensstijl aan te passen. Er is altijd wel iemand in de buurt wanneer we touren, daar hou ik helemaal niet van.”

Vrijheid proeven Er werd vooraf aangekondigd dat ‘Coexist’ ging bulken van de dansinvloeden. Ik tel meer intieme dan dansbare nummers. Romy: “Verwachten de mensen écht een dancealbum? Jamie haalt zijn inspiratie uit de elektronica en drukt zijn stempel op het geluid. Dus ja, er zijn wel degelijk verwijzingen naar dance en house. Net als invloeden uit de r&b en popmuziek, overigens.” Oliver: “Ik voel dat onze liefde voor elektronica de laatste jaren is gegroeid. We zijn in tegenstelling tot vroeger, regelmatig het nachtleven ingedoken. Jamie en Romy dj’en na onze shows, ik achtervolg hen als een fanboy.”

Romy: “Het zit zo: onze leeftijdsgenoten studeren aan de universiteit, zij genieten van het studentenleven. Wij zijn nooit in die wereld terechtgekomen. Ook wij willen die vrijheid proeven nu het nog kan.” Missen jullie het gewone leven? Oliver: “Ja. We zijn de puberteit anders doorgekomen dan de doorsnee jongeren. Ik mis dat. Het kan ook niet anders: we krijgen orders van een tourmanager en worden overal naartoe gebracht. Ik was helemaal in schok toen ik terug in Londen woonde. Zelfstandig? Ik? Nee, ik heb alles van nul moeten leren. We zijn onlangs alle drie alleen gaan wonen. Zo leren we tenminste hoe we voor onszelf moeten zorgen.” Veel bands halen tegenwoordig de mosterd bij The xx. Horen jullie dat? Oliver: “Ik denk niet dat we andere muzikanten inspireren. Eerlijk, ik heb nauwelijks nummers gehoord waarin ik flarden van The xx herken. Maar ik merk wel dat de houding van vele muzikanten is veranderd, muziek is meer introspectief aan het worden. Het is toch fascinerend dat een rapper als Drake emotionele – diepe – teksten schrijft? Ook Usher teert op donkere, trieste nummers. Komt die invloed van ons? Ik vrees ervoor, maar ik hou wel van die nieuwe wind.” Ik vind het fascinerend dat veel artiesten niet over positieve dingen wíllen schrijven. Oliver: “Ik krijg dat gevoel wanneer ik de albums van Amy Winehouse beluister. Ze schreef hartverscheurende nummers, maar volgens mij heeft ze diep in haar emoties moeten graven om de juiste boodschap over te brengen. Best triest wanneer je erover nadenkt. Wij zijn niet zo zelfdestructief, ik zou mezelf nooit kunnen kwellen.” Romy: “Ik schrijf liever over trieste dingen. Begrijp me niet verkeerd: ik probeer een positieve noot in mijn teksten te verwerken, maar dat blijft toch een groot struikelblok. Ook nu schrijf ik vrij somber, maar hier en daar merk ik enkele lichtpunten op. ‘Angels’ en ‘Swept Away’ bijvoorbeeld zijn niet zó donker, hoor. Zolang de positieve boodschap maar niet melig overkomt.” (giechelt)

The xx ‘Coexist’ Young Turks/Beggars Banquet

Drie jaar geleden plaatste The xx een aanval op onze emoties. ‘XX’ kroop slinks onder het vel, en verdreef liefdesverdriet in een stoffig hoekje. Het verschil met ‘Coexist’ zit ‘m in de details: diep in de ziel van de gierende riffs gaat een sprankeltje hoop verscholen. Een eigenschap die gepaard gaat met de weemoed van de baslijnen en een klankenpalet dat overloopt van bedwelmende ritmes. Het drietal legt de essentie van popmuziek bloot, om bijgevolg een nestje te bouwen onder uw hart. Een zweem van ambient baant zich een weg tussen de ijle riffs, daar waar Smith met een arsenaal aan industriële beats een nieuwe wind blaast. “My heart is beating in a different way”, jankt Oliver Sim de dreigende pathos van ‘Missing’ toe. “Do you still believe in you and me?”, vraagt Romy Madley Croft al zuchtend. ‘Coexist’ bulkt net als zijn voorganger van tedere dialogen, hunkerend naar seks en passie. The xx graaft dieper in de melodieën, maar voelt vertrouwd aan. ‘Angels’ staat u ’s nachts bij onder de wol en ‘Swept Away’ verjaagt uw innerlijke demonen. ‘Coexist’ is de mooiste nachtmerrie die u zich kan voorstellen. (elv) Release: 10 september

YEASAYER Fragrant World In stores 20.08 Yeasayer is back with the follow up to the brilliant ‘ODD BLOOD’ album! Features the singles ‘Henrietta’ and ‘Reagan’s Skeleton’ 24.09 – Live @ AB, Brussels

T e k s t: d u a n g att o i f o t o : J i m m y h u b b a r d

Wijlen Bill Hicks zei het ook al, muziek moet vanuit het hart komen. Muziek moet eerlijk zijn en af en toe eens goed pijn doen. Gelukkig zijn er altijd artiesten en bands die dezelfde filosofie aanhangen. Vandaag is een van die bands bij uitstek Baroness, uit het diepe zuidoosten van de Verenigde Staten. Wat begon als een progressieve sludgemetalband - naast en tussen streekgenoten en zielsverwanten Mastodon, Black Tusk en Kylesa -, groeide uit tot een experimentele rockband die nu durft uitpakken met een geweldige dubbelplaat, ‘Yellow & Green’, die ver staat van sludgemetal. Baroness presenteert daarentegen een heel palet van harde rock, in gebalde en supercatchy songs. De jongens staan vooral ook bekend om hun eindeloze tours, maar voor deze plaat legden ze de motor een heel jaar stil. Nu zijn ze terug op pad en bellen we zanger-gitarist/bezieler John Baizley op om van gedachten te wisselen over die knappe nieuwe plaat. Maar ook om hem gepassioneerd te horen vertellen over kunst, over het leven in Savannah, Georgia en het leven van een hardwerkende en doodeerlijke rockband.

Warm en vochtig In hoeverre klopt het beeld van Baroness als een fanatieke en intense band? John Baizley: “Sinds we er in 2003 echt mee begonnen, hebben we eindeloos getourd. We hebben tussendoor wat platen opgenomen en waren amper in de buurt van wat we thuis noemen. Maar als we daar toch waren, woonden we met z’n allen in een huis in de buurt van Savannah. “Drie van ons zijn samen opgegroeid in het dorpje Lexington in Virginia, aan de rand van het Blue Ridge-gebergte. Toen we de high school achter de rug hadden, zijn we samen naar Georgia verhuisd waar ik kunst ging studeren. Anderen kwamen mee om andere redenen en het grote pluspunt was dat we serieus konden jammen. Toen brachten we onze eerste ep’s uit, en zijn we vertrokken op een 8-jaar lange trip.”

Als het niet eerlijk is, is het niks waard Wilde je ontsnappen aan het klimaat en de beklemming van het zuiden van de VS? John: “Niet echt. Na de hele wereld rond te reizen, kom ik toch tot de conclusie dat er geen betere plek dan thuis is. Hoewel ik het weer in Europa wel tof vind, ook in volle zomer zijn er wat frissere dagen. Jullie klagen daar dan over, maar bij ons bestaat dat niet. Het is er gewoon de hele tijd warm en vochtig! (lacht) Europeanen denken dat ze Amerika beter kennen dan omgekeerd, maar eigenlijk weten we even weinig over elkaar en dus vervallen we in stereotypering. Bij ons wonen niet allemaal rednecks en bij jullie is niet iedereen professor doctorandus. Mensen en gemeenschappen zijn volgens mij overal hetzelfde. Overal bestaat geweld of is er angst, maar ook overal bestaat liefde, vriendschap en kunst. En vooral, overal worden er baby’s gemaakt!”

Rood, blauw, geel en groen

on stage 17 augustus: Pukkelpop, Hasselt

Baroness ‘Yellow & Green’, 2cd Relapse Records

Baroness pakt uit met ‘Yellow & Green’, een dubbelplaat die als een geheel mag gezien worden. Het is een overdonderende verzameling van geweldige hooks, knappe melodieën en passionele rock die veel genres bevat en overstijgt. We zeggen overstijgt omdat het eclectische van deze nieuwe Baroness-cd, geenszins de gebaldheid, eenheid en herkenbaarheid in de weg staat. Baizley buldert niet meer, maar zingt zijn zinderende melodieën over waaierende postrock, knallende arena-rock, sudderende stoner, folky progrock en technisch hoogstaande metalsolo’s. Het zijn twee cd’s die tot de nok gevuld zijn met knappe liedjes en stukken interessante rock. Baroness is niet meer de zware, brutale sludgemetalband van weleer. Deze gasten hebben hun muziek open getrokken en gedurfde, radicale keuzes gemaakt. Nummers als ‘Cocainium’ verwacht je van Minus The Bear, ‘Twinkler‘ zou zo op ‘The Alchemy Index’ van Thrice kunnen gestaan hebben, referentiepunten als Queens Of The Stone Age of Foo Fighters zijn nooit ver weg. Maar bovenal is ‘Yellow & Green’ als Baroness zelf, een complex en zeer getalenteerd geheel. Dit is een plaat die elke rockliefhebber moet kennen. (dg)

Over kinderen en kunst gesproken. Naast muzikant ben je ook vader en grafisch kunstenaar, zo zijn al jullie hoezen en die van heel wat bevriende bands van jouw hand. Hoe verhouden die verschillende rollen zich? John: “Ik ben een rusteloos persoon. Ik heb regelmatig last van angst- en stressaanvallen en ik kan moeilijk in groepen mensen functioneren. Wat de meeste mensen sociale interactie noemen, ligt me erg slecht. Shows spelen is eerlijk, open en helpt me vooruit. Alles wat daarvoor en daarna moet gebeuren, vind ik erg moeilijk. De laatste 2,5 jaar heeft mijn dochtertje dat allemaal wat kunnen verlichten. Het gezinsleven is me heel goed bevallen. Voor haar geboorte was tekenen de uitweg. Daar vind ik afzondering en helderheid in. Ik begin aan een werk als aan een worsteling en wring me door een kluwen van ideeën, indrukken en technieken. Op het einde van dat proces ben ik helder en is een werk klaar. Het voorbije jaar was tekenen mijn hoofdberoep en belangrijkste uitlaatklep. Maar muziek is altijd aanwezig. Erop focussen en een idee uitwerken, is iets wat me makkelijk af gaat. Daarbij heb ik een paar even geschifte als getalenteerde vrienden die met mijn ideeën nog steeds graag songs maken. Niet alleen steunen ze me in de keuzes die ik maak en de paden die ik wil bewandelen, ze stimuleren me om nog verder te gaan.” Het oeuvre van Baroness lijkt te zijn doordrongen van een groot vaag en mysterieus concept, is dat ook zo? John: “Neen toch niet. We hebben het over heel erg veel verschillende dingen en we gebruiken een overvloed aan ideeën. Er zijn geen overbruggende thema’s en verhaallijnen of metadata, dus in die zin is ons werk niet conceptueel. Maar we gaan voor de totale eerlijkheid. Voor de rest hebben we het over het leven, dus dat kun je ons concept noemen. Alles wat we maken zit zo volgepakt met teksuele en muzikale ideeën en gevoelens, dat het soms wat zwaarwichtig kan overkomen. De reden dat de platen geen namen hebben, maar kleuren, is omdat er dan tenminste 1 simpel aspect aan is. Het rode album was hard en fors en we spraken de taal die we toen kenden. Op blauw braken we uit die cocon en nu op geel en groen zijn we er helemaal uit, en gooien onze vleugels open. Welke richting we in de toekomst uitvliegen, zullen we dan wel zien. Ook het feit dat we nu zo’n anders klinkende band zijn dan voorheen, is omdat we eerlijk willen zijn. Ik heb een ongelooflijke rothekel aan kunst onderwerpen aan commercie, mode of verwachtingen, want als het niet eerlijk is, is het niks waard! Wij gaan de songs wel honderden keren met evenveel energie, passie, overtuiging en dus eerlijkheid brengen. Daarom sluiten we geen compromissen.” Waarvoor dank mijnheer Baizley, dat hebben we helemaal begrepen!

T e k s t: Pa s c a l N o s e n z e o

T e k s t: d u a n g att o

homegrown

T e k s t: J a m i l i a K n o c k a e r t I f o t o : At h o s B u r e z

Wie de single ‘Here Comes The Light’ al op de radio hoorde, geloofde aanvankelijk zijn oren misschien niet. Geen onstuimige gitaren die de vorige plaat ‘Cat Fit Fury!’ zo geweldig maakten? Nee. En dat is helemaal niet erg, want The Van Jets kunnen even goed overweg met synths. Dat bewijst het ambitieuze viertal op de nieuwste langspeler ‘Halo’ (release: 17 september). Waren jullie het Grote Gitaargeweld beu? Johannes Verschaeve: (zang/gitaar) “Heel wat van die synthgeluiden zijn gitaren, hoor. Onze gitarist Wolf is een echte klankkunstenaar die met pedalen en technieken zo’n sound kan maken. “Na de vorige tour had ik zin om voor een frisse invalshoek te kiezen. Als je steeds op hetzelfde instrument speelt, herval je in oude structuren – elke muzikant weet waarover ik spreek. Ik wilde weer prutsen als een kleuter en verwonderd zijn over rare geluidjes. Vaak probeerde ik dingen uit waarbij ik eigenlijk niet goed wist wat ik deed. Ik componeerde veel op synthesizers die gek klonken en dat speelse hoor je op de plaat. Anderzijds leunen die synthklanken aan bij een kitscherige, campy stijl die past bij pop-art-achtige fellekleurtjes-muziek.” Michaël Verschaeve: (drums) “Als we de nieuwe nummers repeteerden met een volledige gitaarbezetting, voelde het vaak onfris aan. Met synths lukte het beter om de songs in een bepaalde sfeer onder te dompelen.”

Gedaan met dat puberaal geklaag In de nieuwe nummers verwijzen jullie dikwijls naar hemellichamen en de ruimte. Zit daar iets achter? Johannes: “De rode draad in het album is licht en levenslust. Meer bepaald het schaamteloos levenslustige, een thema dat niet echt in de mode is. Tegenwoordig is vooral cynisme en negativisme een populaire inspiratiebron. Het is veel gemakkelijker om nummers te maken over liefdesverdriet en het leven dat suckt, maar ik ben nu vader van twee kleine kindjes die me heel veel positieve energie geven. Dat zette mij aan het denken en uiteindelijk besefte ik dat het gedaan moet zijn met dat puberaal geklaag. (Michaël grinnikt) Nee, echt! Er is daar al genoeg van. Ik luisterde op dat moment ook naar platen waarop beats en ritme centraal staan. Het fysieke van het dansen wilde ik ook in onze songs. “De synthetische klanken relativeren die levenslust een beetje. Ik wil vrolijke muziek maken, maar geen melige. Geen alles-komt-goedmuziek. Pop-art is ook erg plastiekerig en fake, maar kunstenaars van die stroming gebruiken wel felle kleuren. Dat effect wilde ik ook bereiken met die synths. Ze geven de nummers een vrolijke kleur zonder dat we klinken als U2 of wereldverbeteraars.” In je teksten klink je nochtans niet altijd even positief. Johannes: “Sommige songs zijn zwartgallig, maar er zit altijd een gevoel van aanvaarding in. ‘Mystify’ (een nummer over een stukgelopen relatie) gaat over hoe fantastisch die romance was.” Michaël: “Dat is anders dan: ”Het is uit met m’n lief en ik ben triest.”” Johannes: “Je moet het mooie in het drama zien. Het leven bestaat uit goede en slechte momenten en die laatste horen er ook bij. Het heeft alleen zin als je inziet dat negatieve gebeurtenissen op een bepaalde manier ook de max zijn.” In ‘Zodiac’ zing je dan weer “What’s the plot in this scenario? Under your spotlights I’ll be what you want me to be.” Vreemd om te horen van iemand die zelfzeker op de planken staat. Michaël: “Ja, maar jij kent hem niet goed! (lacht) Veel mensen denken dat hij heel extravert is, maar dat is hij totaal niet. Toen we voor de allereerste keer optraden, was hij zelf verbaasd dat hij op het podium tot z’n recht kwam, omdat hij altijd erg stil was.” Johannes: “De betekenis van dat stuk is dubbel. Het is gebaseerd op een moment waarop ik lekker in het gras lag en naar de sterren keek. Je wordt daar een beetje klein van en beseft dat wij zinloze, nietige wezens zijn in vergelijking met dat alles. Maar we zoeken altijd naar een houvast. Sommigen doen dat in de zodiac, de horoscoop. Of in iets groters. Ze wachten op iets dat hen gaat leiden. Daarnaast is het natuurlijk ook een verwijzing naar mezelf, omdat ik onder de schijnwerpers m’n ding doe.” Jullie spelen eind deze zomer op Leffingeleuren en delen de affiche met onder andere Compact Disk Dummies. Rock Rally-winnaars en broers, net zoals jullie. Zijn er valkuilen waarvoor ze moeten opletten? Johannes: “Ze moeten beseffen dat het soms gevaarlijk is. Ik ben blij dat Mich peter is van m’n zoontje zodat ik hem nog in een andere context zie. Ergens is een stuk van onze broederschap verloren gegaan omdat we elkaar zo veel – te veel – zien als collega’s.” Michaël: “Het heeft z’n voor- en nadelen. Als ik het slecht vind wat hij doet, zal ik dat meteen zeggen. En omgekeerd. Bij iemand anders zal je subtieler zijn en elkaar minder schofferen terwijl dat bij ons wel eens ten top gedreven wordt. Daarvoor moet je opletten, maar in the end maakt dat ons ook beter.”

Je moet het mooie in het drama zien

Jullie waren niet bang om te experimenteren. Johannes: “We wilden geen veilige kaart spelen. Dat is ook de reden waarom we Jeroen ‘Papillon’ De Pessemier van The Subs vroegen als producer. Hij gaat dikwijls als een zot tekeer en denkt extremer dan de gemiddelde pop- of rockgroep. Op de eerste platen wilden we per se bewijzen dat we iets konden, maar nu voelden we dat alles mogelijk was. Die vrijheid grepen we met beide handen en ik denk dat we nog nooit eerder zo veel pret beleefden in de studio. We maakten er een echte hangout van en soms verkleedden we ons om zot te doen en om in de juiste stemming te raken. We projecteerden ook films terwijl we onze nummers opnamen, om onze aandacht bij onze fantasie te houden.” Michaël: “Toen ik een track alleen moest indrummen, zette ik een aflevering van The Sopranos op. Ik had een bepaalde sfeer voor ogen en zo voelde ik me ook meer op mijn gemak.” Welke films bekeken jullie nog? Johannes: “‘Here Comes The Light’ speelden we in op ‘The Good, The Bad And The Ugly’. We zagen ook ‘Blow Up’ en ‘The Color Of Pomegranates’, een gekke seventiesfilm met vrij theatrale ensceneringen. Voor dromerige nummers keken we dan weer naar natuurdocumentaires als ‘Frozen Planet’.” De opnames gebeurden in de studio van Cassius-lid Philippe Zdar. Die ligt in Monmartre, dé artiestenwijk van Parijs. Hoe was het daar? Johannes: “Monmartre was supercool. Londen (waar The Van Jets hun vorige plaat inblikten) is erg technisch en machinaal, maar het krullige en vrouwelijke van Parijs paste perfect bij de nieuwe songs. Die sfeer, dat hangt daar in de lucht en prikkelt je fantasie. Er waren ook…” Michaël: (onderbreekt) “En veel baguettes gegeten! De bakkerij van de vorige Franse president lag om de hoek, dus elke ochtend aten we dezelfde stokbroden als Sarkozy indertijd.” (lacht) Johannes: “Ook de studio ademde geschiedenis. Serge Gainsbourg gebruikte hem bijvoorbeeld om zijn meisjes te producen. Er staat zelfs nog een piano waarop hij gespeeld heeft.”

on stage 18 augustus: Pukkelpop, Kiewit (w/ Balthazar, Wilco, Foo Fighters…) 14 september: Leffingeleuren, Leffinge (w/ Hong Kong Dong, The Subways, Triggerfinger...) 10 november: AB, Brussel

The Van Jets ‘Halo’ PIAS

De veilige kaart spelen, dat is niets voor The Van Jets. Op hun derde langspeler slaan de Oostendse Gentenaars dan ook resoluut een nieuwe weg in. Eentje die dik bezaaid ligt met synthklanken, dan nog! ‘Halo’ is met andere woorden geen straight-forward rocker. Maar niet getreurd! Zanger Johannes Verschaeve liet zich onder andere inspireren door de spirit van de eerste albums van Prince, de Berlijn-platen van Bowie en het ritmische van The Clash. Dat levert een flink dozijn nummers op met catchy, pop-arty melodieën. Wie vindt dat The Van Jets geen aanstekelijke muziek maken, moet maar eens luisteren naar ‘Danger Zone’ of ‘Cherry’ en supersonischsnel zijn mening herzien. (jk) Release: 17 september

homegrown

T e k s t: J o r i s V a n d e n B r o e c k i f o t o : r o b w a l b e r s

Drie jaar geleden debuteerde Believo! sterk met ‘Radical Myths’, een plaat die vreemd genoeg amper opgepikt werd. Nochtans is er geen reden om dit trio links te laten liggen: op de nieuwe cd, ‘Hard To Find’, die op 3 september verschijnt, stort de band zich vol overgave op de muziek. ‘Hard To Find’ doet meer dan eens denken aan de tijd dat indie nog gewoon alternative was en een gitaar heerlijk kon knallen. “We waren natuurlijk pubers in de jaren negentig”, vertelt gitarist Dirk Thielemans, “dus daar zal sowieso wel wat van blijven hangen zijn. Al zoeken we niet bewust naar dat geluid. Soms komen mensen ook af met vergelijkingen met bands waar we zelf nog nooit van gehoord hebben. Dan beluisteren we ze en eigenlijk horen we dan meestal zelf geen gelijkenis.” ‘Hard To Find’ is de tweede plaat van Believo! Hoe anders was het om dit album te maken tegenover jullie debuut? Dirk: “Goh, een debuut is meer een soort van best of. Je bent al heel lang bezig en dan verschijnt een selectie nummers van afgelopen jaren op plaat. Maar we hebben geleerd uit onze fouten: de manier waarop de plaat opgenomen is bijvoorbeeld, en we hebben in het repetitiekot meer naar geluiden gezocht. Deze keer hebben we onze muziek van op een afstand beluisterd, om waar nodig dingen te kunnen aanpassen. In dat opzicht vond ik deze plaat makkelijker om te maken. Vorige keer was het de eerste keer dat we een full-cd maakten, het was dus nieuw voor ons. En wat nieuw is, geeft enkele remmingen: het onbekende terrein. Dat album was toen een goede evenwichtsoefening, maar misschien niet goed genoeg uitgewerkt. Nu waren we zekerder van ons stuk en wisten beter waar we naartoe wilden.”

Gebeten, gedreven en eerlijk

Als je debuut een soort compilatie is, is het maken van een opvolger dan niet net moeilijker? Dirk: “We hadden in dit geval ook meer dan tien nummers, er is echt geselecteerd. De lat lag hoger. We wilden gewoon een sterke tweede plaat.” Heb je in zo’n geval snel overeenstemming op vlak van welke nummers sneuvelen en welke aan boord blijven? Dirk: “Er zijn geen ruzies geweest. Het was voor ons duidelijk wat we moesten skippen om het goed te laten zitten. Er zit ook een zekere flow in de plaat. Het is een puzzel waar we lang mee bezig geweest zijn. Waar gaan we mee beginnen? Waar mee afsluiten? ‘Hard To Find’? Maar dat is het titelnummer, kan dat wel op het einde? Van die dingen. (lacht) Het was een puzzel, maar ik denk dat de stukjes nu juist liggen.” Zet je jezelf dan niet vast? Voor de live-setlist moet je dan de puzzel anders zien te leggen. Dirk: “Bij wat live gebeurt, houden we geen rekening met hoe het in de studio geweest is. Het zijn twee andere werelden en we zijn nu zelfs al bezig met bepaalde nummers in een andere versie te spelen: met compleet andere instrumenten zoals keyboards, waardoor ‘Flag’ nu heel spacy klinkt. We doen dat om onszelf te verrassen, om niet in het strakke stramien van de plaat te blijven, waarbij je alles tot op de komma naspeelt.” Dat is eigenlijk best snel. De meeste bands beginnen pas na enkele jaren hun songs in een ander kleedje te steken. Dirk: “We hebben niet zo’n plan. (lacht) Als we vinden dat dat goed aanvoelt, dan doen we dat gewoon.”

De drie jaar tussen jullie twee albums is naar hedendaagse normen ook vrij kort. Dirk: “Mja, ik moet zeggen dat we ook al bijna tien jaar bestaan. We hebben lange tijd gewoon voor ons plezier gespeeld - wat overigens nog altijd het geval is - maar toen met helemaal geen verwachtingen. Sinds dat Geert Mets van Zeal ons heeft opgepikt, is het allemaal snel gegaan en gemakkelijker, op één of andere manier. Alsof we nu pas weten hoe het werkt, na tien jaar.” Met Confuse The Cat had jij toch ook al platen gemaakt? Dirk: “Ergens wist ik wel hoe het in elkaar zat, maar ik kon het niet echt in deze band infiltreren. Bij Confuse The Cat was het uitgewerkt: die band had toen een label en een booker. Met Believo! hebben we de tijd genomen om het allemaal op ons te laten afkomen, wat te spelen, Geert te leren kennen... Zo is de bal beginnen rollen.” Op de Believo!-website staat een overzicht van alle concerten die de band gespeeld heeft. Zijn jullie, zoals Geert Plessers van Confuse The Cat, lijstjesfreaks? Dirk: “Ik kan enkel voor mezelf spreken, maar ik vind dat wel leuk - om naar te kijken, om die herinnering terug op te roepen. Niet omdat mensen het zouden zien en onder de indruk raken. Op sommige van die concerten was misschien drie man aanwezig. Maar het vertelt het verhaal van de band. Hetzelfde met de discografie: zelfs de stomste demo’s wil ik daar ook bijzetten. Oké, die zijn crap en daar wil ik niet meer naar luisteren, maar we hebben ze wél gemaakt. Het zijn onze eerste probeersels, dus waarom zouden we ze negeren? En niemand kan ze nog te pakken krijgen, daar zorgen wij wel voor.” Wat staat er eigenlijk op de hoes afgebeeld? Dirk: “Kaakcellen onder een microscoop. Van wie ze zijn, mogen we niet zeggen. (mysterieus lachje) Het compact disclogo staat ook heel bewust op de hoes. De cd is immers een afgelopen verhaal. Het moest een beetje lijken op zo’n cd van 1989: een heel sobere, strakke hoes. Maar tegelijk wou ik ook dat het zou neigen naar spraakmakende hoezen, zoals Tortoise z’n eerste of oude Gang Of Four-platen: niet te veel toeters en bellen. Als ik in een muziekwinkel kom, heb ik soms het gevoel dat de hoezen te hard naar mij schreeuwen. Op zich is dat niet erg, maar voor deze plaat had ik iets sober in gedachten, dat bij de muziek zou passen.” De muziek is weliswaar strak, maar het is geen sobere plaat. Er spat zelfs een flinke dosis urgentie uit songs als ‘It’s Now’ en ‘Make It’. Dirk: “Het moest gebeten klinken, gedreven en eerlijk. Het moest bijna episch zijn. Waarom? (denk na) Misschien om iets op gebied van tijd in te halen? Misschien omdat mensen ons vroeger niet zo serieus namen? Pakweg twintig jaar geleden, toen Fik en ik in een ander groepje zaten, speelden we altijd maar in ons dorp, in café Den Hoek. En nu willen we zo hard, zo gedreven iets maken, dat het er keihard uitknalt. “Vandaar ook de titel: er is veel moeilijk te vinden: vriendschap, liefde, zekerheden. Alles is hard to find. Vandaar dat het heftig klinkt en het een super-persoonlijke plaat is. (denkt) Een groepslid heeft bovendien een vrij moeilijke periode achter de rug. Dat heeft ons precies een beetje bij elkaar gebracht. Daar gaat ‘It’s Now’ ook over: je leven gebeurt nu.”

on stage 29 september: Dust Club, Weelde (NL, w/ Rats On Rafts) 11 oktober: Charlatan, Gent 12 oktober: Hert Infarct, Turnhout (w/ Tomàn, Benny Zen...)

Believo! ‘Hard To Find’ Zealrecords/Konkurrent

In minder dan een half uur tien even aanstekelijke als heftige songs afvuren: het is niet veel bands gegeven. Met een mix van catchy stuff (‘Breeched’) en een wall of sound-aanpak, zoals in het titelnummer, pakt Believo! uit met een overtuigend eigen geluid dat, meer nog dan op de debuutplaat, uitgepuurd klinkt. De sound van het trio is gefundeerd op gitaarrock van de jaren negentig, maar waar bands als Sebadoh en Pavement bewust voor een slordige aanpak kozen, klinkt Believo! heerlijk gestileerd. Knap werkstuk! (jvb)

homegrown (on cd ) 2nd Civilization

Nu Nog Even Niet

‘Report From The Dark’

‘Nu Nog Even Niet’, ep

EK Product

Ze blijven aandraven, hippe designgroepjes die de synthpopbeats uit de jaren tachtig en negentig zielloos kopiëren zonder te beseffen dat namaak nooit zo goed is als het origineel. Neem dan liever deze heruitgave (en heropgenomen tracks), gebaseerd op originele cassettebandjes van begin jaren tachtig. De jeugdige onstuimigheid en het ongebreideld dynamisme is er nog bij de heren van 2nd Civilization. Hun ebm is weliswaar de weerspiegeling van een welbepaald tijdperk maar ze brengen alles nog steeds met een houding van nemen of laten. Natuurlijk zijn de invloeden van hun grote voorbeelden onmiskenbaar, Front 242, DAF en Depeche Mode voorop. Maar ook de melodieuze finesses van OMD sijpelen door. Zeker niet de heruitgave van het jaar maar dankzij een Italiaans (!) label nu op cd verkrijgbaar over heel de wereld. Een meer dan interessant tijdsdocument en wie weet een nieuwe doorstart. Voor wie de re-releases apprecieert op het Onderstroom-label. (gtb)

Jezus Factor y

Wat gebeurt er als drie dames uit verschillende werelden op bijna fluisterende wijze de krachten bundelen? Dan ontstaat er een ingetogen kunstwerkje waarbij Chantal Acda (Isbells, Sleepingdog, True Bypass) Nederlandstalige gedichten van Lotte Dodion voorziet van een indie kamermuziekjas en Inge Bos voor de bijhorende artistieke tekeningen zorgt. Intieme schoonheid. (bvm)

People Who Know Kung Fu ‘Bath Salts’, ep Eigen Beheer

COEM ‘Wave To Us On Our Way To The Top’ Eigen Beheer

Geen makkelijk plaatje, die nieuwe COEM. Acht nummers lang voert het gezelschap een ingehouden verleidingsdans uit waarvoor je slechts langzaam voor de bijl gaat. Eens dat gebeurt, is het echter pure liefde. De heerlijk dromerige titeltrack, het springerige ‘Tickle Down’: COEM heeft enkele pareltjes voorzien. Met het jazzy ‘Ending Song’ heeft bovendien een nieuwe perfect zondagnamiddagtrack het leven gezien. Als geheel mag ‘Wave To Us On Our Way To The Top’ wat inspanning vergen, dat voorkomt niet dat COEM met zijn nieuwe plaat mooi in de roos geschoten heeft. (jvb)

Catherine Graindorge ‘The Secret Of Us All’ Depot 214 Recordings

Violiste Catherine Graindorge was al in loondienst bij groepen als Monsoon, Venus, Nox… en begeleidde dansen theaterstukken. Maar met ‘The Secret Of Us All’ stelt ze zich voor als soloartiest. De viool neemt prominent de hoofdrol op zich. Door haar viool te samplen maakt Graindorge veel instrumenten overbodig. Slechts in 3 songs laat Graindorge Hugo Race of Marc Huyghens aan het woord voor de vocalen. De andere 8 songs zijn instrumentaal maar weten toch verschillende sentimenten op te roepen. Dit kan gaan van heel timide (‘Air’ of ‘Fragile’) tot furieus (Kayak’), waarbij Graindorge kerven in je ziel tracht te spelen. Graindorge weet zich dus op haar debuut op een overtuigende manier een plaatsje te spelen tussen verwante zielen zoals DAAU, Troissoeur of Lisa van De Aa. (ow)

IslaSoul ‘Tzara’ Eigen Beheer

Noise in onze mailbox. Dan ook nog eens oerdegelijke Vlaamsche noise. Rakkende drums, prikkeldraadgitaren en geschreeuw. Maar ook te horen: een sterk, melodisch stemgeluid, riffs die blijven haken en originele drumroffels. Een extra punch in the face: de bloederige bandfoto en de indiaan die een soortgenoot neerlasert met zijn ogen op de hoes. 80 likes op facebook? Dat mag meer zijn, hop hop! (jp)

V/A ‘Braakland/Zhebildung 2004-2012’ BZB

Het Leuvense muziektheatergezelschap Braakland/ZheBilding dat volgens de jury “op de grens van intellectueel en toegankelijk theater werkt”, won in 2011 de tweejaarlijkse cultuurprijs van KU Leuven. Een jaar later wordt dat gevierd met de release van een compilatie-cd vol tracks die sinds 2004 opdoken in de verschillende producties (‘Road Movie’, ‘Hitler Is Dood’, ‘Adem’…) van het gezelschap. Rudy Trouvé, Geert Waegeman, Ephraïm Gielen, Gerrit Valckenaers en Youri Van Uffelen, die allen deel uitmaken van het huis, leveren songs in verschillende gedaantes en verder zijn er opmerkelijke bijdragen van Mauro Pawlowski, actrice Janne Desmet en Nathalie en Jorunn van Laïs. Muziek die op de juiste manier kunsten fijnzinnig is. (bvm)

http://www.vi.be/jayeness In juni nog in het voorprogramma van ‘t Hof Van Commerce in 4AD in Diksmuide: Jayeness, een Gents hiphopcollectief dat, zoals de openingstrack ‘Oldschool’ suggereert, wel degelijk old skool klinkt. DJ King D en mc’s Jaja en Samoerai gaan op een geloofwaardige manier back 2 the basics en doen in een goed geproducete flow een beetje denken aan The X-Ecutioners. Sterk! (bvm)

Schoenmaker blijf bij je leest, zo luidt onze simpele raad voor Mathieu Charles aka IslaSoul, die met ‘Tzara’ net z’n debuutplaat uit heeft. De rapper is namelijk op z’n best wanneer hij inhaakt op spooky hiphop (‘Freakshow’) of old skool rap (‘Phase II’): Charles schiet zijn heerlijke rhymes sneller af dan zijn schaduw en bedient zich daarbij van originele en beklijvende beats. Wanneer de 27-jarige rapper zijn tracks echter in een poppy jasje hult (‘The Void’, ‘Radiant Children’) loopt het behoorlijk fout en verzuipt dit plaatje in een zeemzoeterige brij. Hoe dan ook een veelbelovend debuut. (wd)

Kaer ‘Versatil’ Green L.F.Ant/LC Music

Kaer is een Ecuadoriaan uit Luik, een veelzijdige culturele duizendpoot: sinds ‘92 rapper bij de mythische hiphopband Starflam (drie maal goud), graffiti-artiest en nu brengt hij ook zijn solodebuut ‘Versatil’ uit. Op ‘Versatil’ kombineert Kaer zijn Latijns-Amerikaanse roots met zijn hiphop-talent. Als begeleidingsband koos de Ecuadoriaan voor de urban latin-vibes van Sudakaya. Daar dj Mig One de beats verzorgt, doet het album op het eerste gehoor wat denken aan de Cubaanse Orishas (‘Bailar’, ‘Me Gusta’). Maar Kaers muziek is veelzijdiger: behalve rap, hiphop, latin, cumbia en salsa, horen we hier reggae (‘Solo Recuerdos’) en zelfs een bluesrif in de intro (‘La Calle De Lola’). De prachtige albumhoes met Frida Kahlo-achtige tekeningen is ook volledig in de LatijnsAmerikaanse stijl. Kaers muziek valt nog live te bewonderen op het Terraterous festival te Doornik (25 augustus) en op het Art Street Festival te Luik (2 september). (md)

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

Ear t eam Antibalas ‘Antibalas’ Daptone Records/Rough Trade

De enige écht overtuigende afrobeatgroep die niet uit West-Afrika komt (maar wel uit NYC) heeft zijn vierde, geweldige plaat gewoon naar zichzelf genoemd en terecht – de heren klinken bijzonder authentiek (ah, die productie...), maar leveren ook een stel frisse ideetjes af waar Tony Allen en de Kuti-crew tot dusver nog niet aan toegekomen zijn. Luister bijvoorbeeld maar eens naar het sublieme ‘Dirty Money’ of het al even geweldige ‘Ari Degbe’. Een strakke ritmesectie schurkt vol overgave tegen zweterige blazers, vrolijk giechelende gitaren, uitstekende vocals en een losbollend orgeltje aan. Alleen jammer dat de zes nummers zo kort zijn... Maar al bij al zit (mb) nu met een broek vol dansbare goesting en hoopt van u hetzelfde.

Alberta Cross ‘Songs Of Patience’ Ark Recordings/Ruby works/PIAS

Als de berichten kloppen, dan was ‘Songs Of Patience’, de tweede plaat van de Alberta Cross geen gemakkelijke bevalling. Sessies in L.A. met producers Joe Chicacarelli (The White Stripes, My Morning Jacket) en Mike Daly (Whiskeytown, Young The Giant) werden niet goed genoeg bevonden door Petter Ericson Stakee en Terry Wolfs én de twee stichtende leden van Alberta Cross namen ook nog eens afscheid van drie groepsleden. Levert het hobbelige parcours ook een goede plaat op? ‘Songs Of Patience’ surft net als op debuut ‘Broken Side Of Time’ nog steeds op een souther rock-golf maar is ambitieuzer en boet in aan eigenheid door qua productie voor de weg van de minste weerstand te kiezen. ‘Songs Of Patience’ klinkt volgens het boekje, gaat volop voor airplay en vertilt zich daarbij soms aan voorspelbare FM rock. Een struikelblok voor commercieel succes hoeft dat natuurlijk niet te zijn. (bvm)

J.Allen ‘Wonder City’ Eigen Beheer

New York als inspiratiebron lijkt een tijdloos gegeven. Frank Sinatra en Lou Reed bezongen respectievelijk in de jaren ’70 en ’90 al de grandeur en het verderfelijke van The Big Apple. Anno 2012 doet J.Allen het nog eens op heel eigenzinnige manier over. De ziel van de stad tracht hij te vatten door buiten in de straten en metro’s opnamen te maken, die dan als een soort extra instrument de songs infiltreren. De songs lopen over van de weemoed, mooi vertolkt door een akoestische gitaar (‘Other Side Of The Day’, Half The Sky’), maar durven ook uit te groeien tot epische proporties (‘Wonder City’, ‘Rain And Thunder’) zonder dat er echt een hoopvol geluid te horen is. De teneur is er een van onbehagen en pijn maar het blijft wel een intense beleving. (ow)

Antony And The Johnsons

beetje vreemd voor een live-album) maar de immer lyrische muziek van Antony in combinatie met de breedvoerige romantiek van een orkest is een zegen. En dan neem je er zonder morren de uitgesponnen filosofische monoloog ‘Future Feminism’ bij. (bvm)

Fiona Apple ‘The Idler Wheel Is Wiser Than The Driver Of The Screw And Whipping Cords Will Serve You More Than Ropes Will Ever Do’, cd+dvd Clean Slate/Epic/Sony

De lengte van de titel van haar nieuwe plaat is recht evenredig aan de tijdspanne tussen de releases van Fiona Apple. Zeven jaar is het intussen geleden dat haar derde album ‘Extraordinary Machine’ verscheen, een plaat die zelf ook al zes jaar op zich liet wachten. Vandaar dat de teller van haar discografie, zestien jaar na debuut ‘Tidal’, slechts op vier staat. Haar eerder spaarzame output is gelukkig omgekeerd evenredig aan de kwaliteit van haar muziek. ‘The Idler Wheel Is Wiser…’ is een treffende groeiplaat waarop de karakteristieke stem van Apple, haar pianospel en de sobere bijdragen van percussionist Charlet Drayto een eigen kader scheppen dat nooit over the top theatraal maar best wel expressief is. Als bonus krijg je een dvd met vijf live songs uit haar eerste toer in vijf jaar en de meerwaardezoekers zijn wellicht ook blij met de deluxe versie: een schetsboek van veertig pagina’s dat naast de cd en de dvd ook de handsgeschreven teksten, tekeningen, foto’s en een poster in de aanbieding heeft. (bvm)

Archive ‘With Us Until You’re Dead’ Danger Visit Records/Coop/V2 Records

Verrassen Darius Keeler en Danny Griffiths op het nieuwe album van de Britse band Archive? Neen. In ruil is er op ‘With Us Until You’re Dead’ wél sprake van herkenbaarheid die opnieuw een heel doortastende mix is van triphop, progrock en diepdonkere songscapes. Soms mondt dat uit in een overdosis dramatiek of – erger - kleffe meligheid maar door de bank laat Archive een vet en melancholisch hifi-geluid horen dat zoals altijd raakpunten heeft met Massive Attack, Death In Vegas, Secret Machines en Pink Floyd. Ook altijd een troef op een Archive-plaat: de variërende vocalen van Pollard Berrier, Dave Penny en Maria Q. Op ‘With Us Until You’re Dead’ nog versterkt door de komst van Holly Martin (check ‘Violently’). (bvm)

Azurazia ‘OST: Lowering The Mediterranean, Irrigating The Sahara’, 2lp Grautag/Dense

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

‘Cut The World’ Rought Trade/Konkurrent

Voor zijn roemrijke optreden op Gent Jazz bracht hij het Metropole Orchestra mee en op de live-plaat ‘Cut The World’ (opgenomen in DK Concert Hall Kopenhagen op 2 & 3 september 2011) laat Antony zich begeleiden door het Danish National Chamber Ochestra. Slechts één nieuw nummer (de titeltrack ‘Cut The World’ duikt ook op in de voorstelling ‘The Life And Death Of Marina Abramovic’, een regie van Robert Wilson) en het applaus is weggeknipt (een

core- of progrock-band. Een song zoals ‘In This Town Of Such Weather’ is live ongetwijfeld een dikke mosh-hit en track ‘You Are’ is dan weer een mooi voorbeeld van hoe je binnen een radio-onvriendelijk genre toch een potentiële radiohit kan maken. De drie Londenaren hebben duidelijk naar iconen zoals At The Drive-In en Refused geluisterd, maar ook flarden From Autumn To Ashes vonden hun weg naar ‘Left Fire’. Naast ‘You Are’ heb je ook nog ‘Habibty (Extended)’ dat wat boven de andere songs uitsteekt. ‘Left Fire’ is loeihard, retestrak en opzwepend, meer heb je dan soms ook niet nodig om een degelijk album af te leveren. (jdb)

Arcane Roots ‘Left Fire’ PIAS

Arcane Roots klinkt als een band die eind jaren ‘90, begin 21ste eeuw succesvol kon zijn geweest: veel energie, veel gitaarwerk en een goede opvoeding in punkmuziek. De heren komen dus bijna 10 jaar te laat met ‘Left Fire’, hun debuutalbum. Toch wordt er onrecht gedaan door Arcane Roots af te schilderen als de zoveelste post-hard-

Laat je niet van de kook brengen door de ‘OST’ in de titel, ‘Lowering The Mediterranean, Irrigating The Sahara’ is de soundtrack bij een film die nog niet bestaat. Niet erg, want de band Azurazia bestaat eigenlijk ook niet. Alle kwantumfysica terzijde, deze dubbel-lp is een collab tussen Vincent Epplay, Pharaoh Chromium en Arnaud Maguet, drie muzikanten die eerder al werkten op Grautag, een label dat dan weer gericht is op de klank van de grootstad. Concreet komt het er op neer dat het drietal in Marokko werd uitgenodigd om er op los te improviseren rond het Atlantropa-project, een hydro-elektrische dam die ooit in Gibraltar de Atlantische van de Middellandse Zee moest scheiden. Nu goed, de voornaamste reden waarom dit album best wel aanslaat is de bkant van de eerste plaat, free-form elektronica die het beste van The Residents naar de kroon steekt. Jammer genoeg slaat die golvende gekte niet meteen door op de rest van ‘Lowering The Mediterranean,’ zodat we

naast een sublieme kant vooral luisteren naar ambitieuze drones die net niet uitbreken. (ts)

Bailterspace ‘Strobosphere’ Fire Records

Na jaren stilte zijn de Nieuw-Zeelandse wavers van Bailterspace terug. Tijdens de gloriedagen van de band, in de jaren negentig, werd het gezelschap gezien als een van de luidste bands around. Op ‘Strobosphere’ wordt weliswaar meer ingezet op subtiliteit, maar ook hier klinkt een intensiteit door waar je het bijna koud van krijgt. Als je tijdens ‘Meeting Place’ bovendien nog eens bijna gehypnotiseerd wordt door de zinderende gitaarklanken, dan is duidelijk dat deze terugkeer absoluut geslaagd genoemd kan worden. (jvb)

Black Light Burns ‘The Moment You Realize You’re Going To Fall’ Ninetone/Membran/Suburban

Wes Borland heeft naast zijn ultracorporate management-job bij de zielloze maar wereldwijd bekende fabriek Limp Bizkit ook een klein, authentiek en ambachtelijk bedrijfje. Nou ja, klein is misschien niet de juiste term. Samen met Danny Lohner (NIN), Josh Eustis (Puscifer) and Josh Freese (Weezer, A Perfect Circle, Guns N’ Roses, Devo) heeft zijne immer overdreven in de verf gezetheid een donker en gedreven rockplaatje gemaakt. Met succes, dat mag gezegd. Als je vuige, donkere, met elektronica aangezette, met goede hooks geladen en lekker harde rock kunt appreciëren, haal dan zeker deze ‘The Moment You Realize You’re Going To Fall’ van Black Light Burns in huis! (dg)

Brother Ali ‘Mourning In America And Dreaming In Color’ Rhymesayers/V2

Niet meteen de grootste naam, deze Brother Ali. De man verschuilt zich doorgaans in het moerassige struikgewas van de alternatieve hiphop-scene, daar waar de Aesop Rocks en Talib Kwelis van deze wereld het licht zagen. Naast een niet onaardige flow beschikt Ali niet meteen over de meest evidente wapens om ontelbare harten te bekoren. Als blinde albino die rapt over verdraagzaamheid, wereldvrede en dwaze presidentskandidaten is hij de totale tegenpool van de opgepompte pimp-attitude die de Amerikaanse mainstream hiphop domineert. Heeft Ali lak aan, hij dient een hoger doel. “I wanna pass this planet to my son a little bit better than they passed it to me”, de toon is meteen gezet in de openingstrack.

Earteam Beak> ‘Beak>>’ Suburban

Wat die dekselse Geoff Barrow dan wel zit uit te vreten de hele tijd, als-ie omgerekend één keer om de zeven jaar een plaat releast met Portishead? De jongste jaren complementeert Barrow z’n whereabouts met Beak>. Een project samengesteld uit zichzelf, ene Matt Williams en Billy Fuller, als basgitarist op de loonlijst bij onder meer Massive Attack en Robert Plant. Een bont bandje dus, dat ondertussen ook Banksy’s geniaal-geschifte cultprent ‘Exit Through The Gift Shop’ van een uitstekende soundtrack voorzag. En hoewel heel wat sounds op ‘Beak>>’ lijken gelekt uit dezelfde sampler als die van Portishead, heeft het zijsnoepje van Geoff Barrow verder weinig of geen uitstaans met de intens-emotionele triphop van het fenomeen uit Bristol. Beak> trekt resoluut de baan op met beduimeld krautexperiment à la Can en Neu! Plus een dikke lik new/no wave-experiment uit de tijd toen de Berlijnse Muur nog pal stond. Tenslotte draagt de bijzonder morsige geluidsmix aardig bij tot een aanzienlijke cultgehalte van deze onderneming - de hele handel werd telkens live en met z’n allen opgenomen in één ruimte, in een handvol takes. Een boeltje dus. Maar wel één van het coole soort. (fp)

Ook productiegewijs mikt Ali hoog: Jake One (50 Cent, T.I., Wiz Khalifa…) levert 14 ambitieuze maar vaak nogal opzichtige beats af. Heel veel goeie bedoelingen, maar te vaak te klef. Dit album zijn we morgen helaas alweer vergeten. (mvm)

Britse radiohits, ‘Family’ en ‘Animals’, maar zinkt dan langzaam weg richting de middelmatigheid. Zeker te pruimen, maar (pn) luistert toch liever naar de iets meer doorwinterde genregenoten.

Buildings

‘Cocks Arquette’

Cocks Arquette

‘Melt Cry Sleep’

OSCL

Doubleplusgood/Cash Cow Productions

Zeven jaar heeft het geduurd voor Cocks Arquette uitgroeide van een duo tot het vijftal dat nu zijn debuut uitbrengt. Gedurende die tijd hebben de Australiërs hun maximalistisch geluid tot in de puntjes geperfectioneerd. Verwacht je, na een korte intro, aan drie granieten brokken muziek waar je je geen klein beetje schrap voor moet zetten. ‘Pointlessly Vindictive’, ‘This Changes Nothing’ en ‘Then Leave’ (waarin vijf gitaren de grond onder je voeten doen openscheuren) klokken samen af op net geen 40 minuten. Epische songs, met andere woorden, die gebouwd zijn op de fundamenten Melvins, My Bloody Valentine en Fuck Buttons. Het debuut van Cocks Arquette bevat daarmee wel heel grof geschut. Opletten waar en wanneer deze plaat opgelegd wordt, is de boodschap! (jvb)

Minneapolis, de heilige stad die ook Hüsker Dü en Soul Asylum voortbracht, zendt ons ook Buildings, die met hun tweede album naar buiten komen. Op punkleest geschoeide, vette melodische triorock, met knipogen naar méér dan één schoolvoorbeeld uit de geschiedenis. Shellacs Bob Weston zat achter de masteringtafel, dus u weet genoeg, toch ? (boo)

Calexico ‘Algiers’ Cit y Slang/Konkurrent

Het idee was om de 7de plaat van Calexico in Europa op te nemen. Maar tussen droom en daad stonden in dit geval praktische bezwaren in de weg. Er werd dan maar verkast naar de meest Europese stad van The States: New Orleans. Het moet Calexico goed bevallen zijn. De titeltrack ‘Algiers’ werd genoemd naar de wijk waar de plaat ingeblikt werd en ademt een warme toegankelijke sfeer uit. De sound is nog steeds een gezonde mix van americana, tex-mex, jazzy toetsen… Bij de eerste beluistering word je gegrepen door de schoonheid van ‘Epic’, ‘Splitter’ en ‘Fortune Teller’. Andere songs vereisen slechts enkele luisterbeurten meer. Het is alsof je diamantjes vindt in een woestijn. Je hoeft slechts te bukken en het stof er af te blazen. En ze zijn van jou. ‘Algiers’ is een Calexico-classic. (ow)

The Cast Of Cheers ‘Family’ School Boy Error/Cooperative Music/V2 Records

The Cast Of Cheers is vooral bekend op de Britse eilanden en in de virtuele realiteit. In 2010 bracht de band de digitale langspeler ‘Chariot’ uit, gratis te downloaden en alomgeprezen door de blogosfeer die de schouders onder de Ierse band zette. Het kwartet greep die kans met beide handen en tekende uiteindelijk bij het Londense School Boy Error met ‘Family’ als gevolg. The Cast Of Cheers klinkt als een afgeslankte pop-versie van Blood Red Shoes, niet toevallig de hoofdact tijdens een van de tours, maar ook de invloeden van bands zoals Vampire Weekend en Bloc Party zijn nooit ver weg. ‘Family’ begint erg sterk met nummers als ‘Human Elevator’ en de twee

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

...from mainstream to alternative

Ned Collette + Wirewalker ‘2’ Fire Records

Australische Oostenrijker Ned Collette kleurt zijn songs in de marge. Zijn rammelende pop klettert, kraakt en botst overal tegen aan. Maar dat het werkt, is al van bij de eerste luisterbeurt duidelijk. Het geheim? Sterke melodieën en karakter. Zijn wat atypische stemgeluid, de haast foute synths, de verfrommelde gitaren en de waas van zwaarmoedigheid zorgen voor een uniek geluid dat van dit plaatje toch een onverwacht aangename verrassing maakt. (eb)

Crappy Dog ‘Ain’t Got No Bone’ Eigen Beheer

Percussie die beukt tot tegen je ruggengraad, een snedige bottleneck-gitaar en vocalen die schipperen tussen die van Captain Beefheart en Tom Waits. Het is de bluesy cocktail die het Nederlandse Crappy Dog serveert. Eigenlijk

lijken de songs meer op shots want ze overschrijden nauwelijks de 2 minuten. Maar zoals het een echt shot betaamt, het effect is maximaal. En alsof dat nog niet genoeg is, is er een blazerssectie from hell die af en toe een portie chaos door de songs toetert. ‘Ain’t Got No Bone’ is een straf stukje rootsmuziek die me ook nieuwsgierig maakt naar debuutplaat ‘Sure Ain’t Getting Any Younger’ uit 2010. En als het een Crappy Dog vereist om blues op een overtuigende wijze te vertolken dan wensen we deze trouwe viervoeter nog veel vlooien en schurft toe. Seasick Steve moest eerst de leeftijd van 70 jaar gepasseerd zijn om het succes te krijgen dat hij verdiende. Laat deze jongens alsjeblief niet zo lang wachten. (ow)

The Darkness ‘Hot Cakes’ PIAS

Het warm water gaan ze niet meer uitvinden, de jongens van The Darkness, maar lekkere riffs gooien zij nog wel lustig in het rond. In 2003 brachten zij het lichtjes geniale ‘Persmission To Land’ uit waar monsterhit ‘I Believe In A Thing Called Love’ op stond. Op ‘Hot Cakes’ staan er ook een paar van zulke hits, zoals ‘Nothing’s Gonna Stop Us’, ‘Every Inch Of You’ en ‘Everybody Have A Good Time’. Stuk voor stuk leuke nummers, maar op zich is de amusementswaarde en de luchtgitaren het enige dat van belang is bij deze nummers. De Radiohead-cover ‘Street Spirit (Fade Out)’ daarentegen, luister je niet voor je plezier. Het bereik van Justin Hawkins mag dan groot zijn, er zijn grenzen aan fatsoenlijkheid. Het is een vuile vlek op een voor de rest vrij puike plaat. Mocht (jdb) een nummer uit ‘Hot Cakes’ kiezen om op Guitar Hero te spelen, hij koos voor ‘Keep Me Hangin’ On’.

Dead Can Dance ‘Anastasis’ PIAS

En plots is daar dan een nieuwe plaat van Dead Can Dance, 16 jaar na de vorige. De tijd mag dan wel vat hebben op het Australische duo Lisa Gerrard en Brendan Perry, de sound lijkt niet te hebben geleden onder het intermezzo. Er worden nog steeds bombastische kathedralen van songs gebouwd waarin Dead Can Dance Westerse klassieke muziek kruidt met een flinke portie Oosterse ritmes en melodieën. Ook nog prominent aanwezig is de woordeloze zang (glossolalie) van Lisa Gerrard. Een Sigur Rós avant la lettre als het ware. Ook het gebruik van oude of niet-Westerse instrumenten als de draailier en het Chinese hakkebord gaan nog steeds hand in hand met groots uitwaaierende synthesizer-tapijten. Met ‘Anastasis’ bewijst jaren ’80 icoon Dead Can Dance dat er heel wat leven na de dood is. (ow)

Matthew Dear ‘Beams’ Ghostly International/N.E.W.S.

Matthew Dear heeft zijn vele aliassen even rust gegeven, om dan een nieuwe plaat uit te zenden. Toch zal wie deze ‘Beams’ voor de eerste maal beluistert, kampen met een tweestrijd: zich gewillig onderdompelen in het avant-gardistische popwereld van Matthew Dear of vriendelijk bedanken voor de uitnodiging. Het universum van de Amerikaan heeft dan wel een duistere ondertoon, het is net dat wat ons beklijft en doet smelten. Zeker als er dan wat vrolijkheid doorbreekt zoals op ‘Her Fantasy’, of als die golven van synthpop in ‘Up & Out’ aanspoelen over dat dubbende baslijntje. ‘Headcage’ is dan weer het soort discosong dat het best gedijt in het diepst van de nacht, terwijl het eclectische ‘Fighting Is Futile’ een fijn brugje slaat tussen cold wave en altpop. Niet dat we iemand willen beïnvloeden, maar als we u waren, zouden we die uitnodiging toch maar aanvaarden. (kc)

Debo Band ‘Debo Band’ Nex t Ambiance/Sub Pop

Ethiopische muziek is hot sinds de uitstekende reeks ‘Éthiopiques’ aan faam won en vooral sinds Mulatu Astatke, één van de supersterren uit de reeks, opnieuw in de internationale belangstelling staat. Eind jaren zestig, begin jaren zeventig had Astatke het lumineuze idee om de traditionele trancemuziek van zijn land op te peppen met de soul en jazz die hij in Amerika had leren kennen. Sindsdien zijn de volgelingen niet meer te tellen. Onder hen deze internationale Debo Band. Het kleurrijke gezelschap grossiert op de juiste manier in onstuimige Ethiogrooves en Ethio-jazz maar is ook duidelijk geïnspireerd door de opzwepende feestmuziek uit de Oost-Europese landen. De grens met de afrobeat van Fela Kuti en de brassbands uit de Balkan is flinterdun. Toch is dit niet van begin tot einde hotsen en springen. Bandleider Danny Mekonnen is ook fan van Charlie Hadens Liberation Music Orchestra en schuift er hier en daar wat meer doordachte passages tussen. Kortom, verantwoorde dansmuziek zoals dat heet. (gtb)

Diplo ‘Express Yourself’ Mad Decent

Met elke nieuwe plaat schuift Diplo nadrukkelijker op richting mainstream. Op ‘Express Yourself’ serveert de Amerikaanse dj meer dan ooit hapklare dansvloerstampers die er vlot ingaan bij niet al te kritische partygangers. Verrassend, laat staan

Earteam

Cat Power ‘Sun’ Matador/Beggars Banquet

‘Sun’, de opvolger van de coverplaat ‘Jukebox’ (2008) is meteen ook de eerste worp met zelfgeschreven werk sinds ‘The Greatest’ uit 2006. Opvallend: Chan Marshall aka Cat Power (dit jaar veertig geworden) klinkt standvastiger dan ooit op haar negende album. Ze verbrak de relatie met haar vriend (de acteur Giovanni Ribisi), knipte haar haren kort en besloot op haar eentje een plaat te schrijven, te producen én in te spelen. Of hoe een emotioneel woelwater ook een straffe dame kan zijn die weet wat ze wil. Ze nam ‘Sun’ op in Miami en Parijs en mixte de plaat samen met Philippe Zdar van Cassius die eerder ook al werkte met Beastie Boys, Chromeo en Phoenix. En dat laat zich horen: ‘Sun’ heeft weliswaar angels en een donkere ondertoon (songs als ‘Cherokee’ en ‘Always On My Own’ hebben een new wave-invloed) maar is veruit de meest poppy, hippe en up-tempo plaat die Cat Power tot dusver uitbracht. Met nog steeds die fantastische stem en dito backing vocals, openhartige teksten én een perfect lijflied als ‘Nothin But Time’: “It’s up to you to be a superhero”, aldus Cat Power. Great job, Charlyn Marie Marshall! (bvm)

gedurfd klinkt het allemaal niet, maar andermaal slaagt hij er met verve in om subgenres als baile funk, kuduro en reggaeton even toegankelijk te laten klinken als hitparademuziek. Al zit de smerige dubstepsaus die Diplo in haast elke track over zijn rootsmuziek giet, daar voor een groot stuk tussen. (wd)

DJ Kentaro ‘Contrast’ Ninja Tune/PIAS

Onvoorspelbare jongens, die Japanners. Wie er de titel van de tweede plaat van DJ Kentaro op nahoudt, kan echter niet beweren dat hij niet gewaarschuwd was. Ook wij kennen de producer als een begenadigd turntablist, die ons op z’n debuut ‘Enter’ verblijdde met heerlijke strepen old skool funk en hiphop. Niets van dat alles op ‘Contrast’, de opvolger waarop dubstep, ragga en trance het voortouw nemen. Liet Kentaro zijn draaitafels enkele jaren geleden nog heerlijk kraken en pruttelen, dan lijkt het haast alsof de man zijn oude apparatuur ondertussen heeft ingeruild voor moderne computers en sequencers. Contrast? Zeer zeker, al hadden wij, nochtans niet vies van enige drang naar vernieuwing, gehoopt dat ’s mans plaat af en toe wat meer was blijven hangen. (wd)

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

...met verzending binnen de 24u

Echo Lake ‘Wild Peace’ No Pain In Pop

Nood aan een dromerige popplaat met genoeg randjes om je tientallen luisterbeurten zoet te houden? Zoek niet langer. ‘Wild Peace’, het debuut van het Londense collectief Echo Lake is uw gerief. Oké, het geluid is wat schatplichtig aan een hele rits andere shoegazebands, maar dat neemt niet weg dat dit au fond een zeer onderhoudend album is. Doe er uw voordeel mee. (eb)

Egyptology ‘The Skies’ Clapping Music/Dense

Vintage elektronica galore met deze nieuwe band van oude bekenden Olivier Lamm (O. Lamm) en Stéphane Laporte (Domotic, Centenaire). Egyptology leeft zich uit op oude Korgs, Yamahas en Rolands om een

soort dansbare back-to-the-future klank na te bootsen. ‘The Skies’ heeft dan ook veel weg van de ideale soundtrack bij een jaren ’60 sci-fi reeks over ruimtereizen, compleet met trippy ouvertures (‘2789’, ‘Memory City’) en opgepompte glittertracks (‘Flying Over The River Meander’, ‘Egyptology’). Minder kitscherig dan Jean-Michel Jarre of Vangelis, meer doordacht dan Daft Punk. Met haar nadruk op aftandse synthesizers speelt de plaat in op de recente populariteit van synth-experimenteerders zoals Emeralds of Oneothrix Point Never, maar om echt met de grote jongens mee te kunnen, is Egyptology nog net iets te braaf. (ts)

Mary Epworth ‘Dream Life’ Hand Of Glor y Records

De titel van de debuutplaat van de Britse singer-songwriter Mary Epworth stelt meteen hoge verwachtingen. Ben je na een luisterbeurt echt in haar dream life geweest? Als dat de bedoeling was, is ze gedeeltelijk in haar opzet geslaagd. De drie eerste songs de opener ‘Long Gone’, het bijna vijf minuten durende ‘Black Doe’ en ‘Sweet Boy’ - zijn magisch en sfeervol. Daarna volgen het mysterieuze ‘Two For Joy’, ‘Trimmed Wing’ en ‘Those Nights’, liedjes in de pastorale traditie waarin de tekst soms letterlijk wordt afgerateld. Toch is het een hoopgevend debuut. Mary schreef de 11 songs zelf en speelde zelf een hele boel muziekinstrumenten in. Naast muzikale invloeden uit onder andere progressieve rock, surf pop tot folk valt ook het gelukzalige nummer‘If I Fall Now’ op, dat slechts 4 zinnen telt en 1 minuut 15 duurt. Maar een volledige trip naar haar dream life is het niet geworden. Missie half geslaagd dus. (ib)

Terrie Ex/ Paal Nilssen-Love ‘Hurgu!’ PNL/Dense

Freejazz-drummer Paal Nilssen-Love gaat gewoon door met zijn sterrencasts. Nochtans is het niet de gewoonte van Nilssen-Love en Terrie Ex van de Nederlandse rammelrockers The Ex om het in duo te doen: een paar jaar geleden vormden ze met Massimo Pupillo nog de band OFFONOFF, een trio dat op haar beurt groeide uit de supergroep Original Silence, met Mats Gustafsson, Jim O’Rourke en Thurston Moore. Dan lijkt een duo nog wat mager, maar geloof voor geen seconde dat ‘Hurgu!’ daarom minder begeesterd klinkt. Vier strakke improvisatietracks worden er aan een razend tempo doorgesleurd, waarbij Nilssen-Love en Ex met drums en gitaar de grenzen van de freejazz tot zelfs de instrumentale punk verkennen. Hard, stevig en abstract, een ideale staalkaart van de catalogus van beide heren. (ts)

Family Of The Year

GAF

‘Loma Vista’

‘Group Art Fou’

Net t werk Records

sMutvUz

Instant uitbundige gezelligheid na een druk op de knop; dat krijg je wanneer je ‘Loma Vista’ van Family Of The Year in je cd-speler schuift - zij het dan slechts tijdens de eerste vier nummers. De vooral akoestische altpop met soms een echo van Fleet Foxiaanse zangharmonieën haalt niet hetzelfde niveau als op het debuut. Enerzijds door een gebrek aan heerlijke nummers in de stijl van ‘Chugjug’ of ‘Psyche Or Like Scope’ van op voorganger ‘Our Songbook’, anderzijds door uitputting van de voorraad uitgelaten vrolijkheid na de pret van ’Diversity’, ‘Buried’ en ‘St. Croix’, met een bekoeling van sfeer als gevolg. Family Of The Year moet het vooral hebben van het gezellige sfeertje in de nummers, maar als dat wegvalt, weet de band nog weinig te boeien. Onthoud bovengenoemde nummers en volg voorts gerust andere vissen in de zee. (sn)

‘Best Of’

Dick El Demasidio ‘Celulitis Popular’

Hiernamaels

‘Dwalen in Schaduw Tijd’ Zesde Kolonne

Christian Fennesz

Onze Nederlandse vrienden van Zesde Kolonne verblijden ons met twee bijzonder fraai vormgegeven en smakelijke plakken vinyl met werk van GAF en sMutvUz. Die laatsten doen het op ‘Best Of’ (een verzameling live-opnames) in de richting van industriële noise terwijl Group Art Fou het eerder zoekt in de richting van improvisatie, drone, ambient en - waarom ook niet - speelgoedinstrumenten. Erg fraai en - net zoals het artwork - prima verzorgd allemaal. Verder smijten ze er ook nog eens twee voorproevertjes van platen die later dit jaar verschijnen tegenaan, met name van het kunstige Hiernamaels en van Dick El Demasiado als platenridder. Merci! (mb)

‘OST: Aun – The Beginning And The End Of All Things’

Gatherer

Ash International/Dense

Fennesz is een rockster in elektronicamiddens, en het feit dat regisseur Edgar Honetschläger hem vroeg om de soundtrack bij het existentialistische drama ‘Aun’ te verzorgen kan dat nog eens extra in de verf zetten. Een kleine bedenking hierbij: de drones en gitaarexperimenten van Fennesz zijn sowieso nogal aan de dromerige kant, en daar zal een soundtrack, waar de muziek eerder in functie van werkt, weinig goeds aan doen. Meer nog, op drie composities na die in 2007 al eens op Touch werden uitgebracht in samenwerking met Ryuichi Sakamoto, verzinkt ‘OST: Aun’ in een middelmatige brij van effecten en soundscapes. Geen twijfel dat dit op scherm wel eens kan werken, in de huiskamer verhuist het al snel naar de achtergrond. (ts)

The Fresh & Onlys ‘Long Slow Dance’ Souterrain Transmissions

The Fresh & Onlys doken enkele jaren geleden op in het immer hippe San Fransisco. Sindsdien lieten ze elk jaar een vers album op de wereld los. ‘Long Slow Dance’ is nummer vier. Ze brengen poprock die het midden houdt tussen The Shins en The Smiths. Avontuurlijk, geestdriftig, afgeborsteld en wild tegelijk, heldere sound, weerhaakjes links en rechts en degelijke melodieën. Toegegeven, er staan wat mindere passages op dit schijfje. Zo blijft opener ‘20 Days & 20 Nights’ maar niet kleven. Maar voor de rest is het eigenlijk een zeer degelijk album van een band die het ontdekken waard is. (eb)

‘So Be It’ Red Tape Records

Soms is gedurfd en experimenteel gewoon een eufemisme voor quasi-onbeluisterbaar. Deze Gatherer uit Nieuw-Zeeland komt dicht in de buurt. Er staan heel wat interessante ideeën en stukken op ‘So Be It’. Veel songs zouden met hun met elektronica gespekte post-hardcore en indierock interessant kunnen zijn. Ware het niet dat de zang een ronduit vervelende overdosis koortjes, stemmetjes, en vocale trucjes etaleert. Elke aanzet tot een catchy en spontaan klinkende melodie verwordt zo tot een overgeproduceerde misstap. Onnodig om te vermelden dat een aangename en ontspannende luisterbeurt op die manier gefnuikt wordt. (dg)

Gonzales ‘Solo Piano2’ Gentle Threat/Rough Trade

Chilly Gonzales: ludiek charlatan, zelfverklaard muzikaal genie, would be popidool, creatieve duizendpoot, eclectische wonderboy ? Hoe het ook zij, talent hééft de man. Of hij nu rapt, croont aan de zijde van Feist of Jamie Lidell of solo aan z’n piano zit, passie en muzikaliteit vliegen steevast kwistig in het rond. Zo ook op deze tweede solo piano-plaat - dus weer géén beats, duetten, of hilarisch sarcastische tekstflarden. Maar een man die z’n ziel volledig in de witte en zwarte toetsen gooit. Mooie aan Satie verwante melodieën, die goed gedijen aan de ontbijttafel met een

Earteam Dan Deacon ‘America’ Domino Records/V2 Records

Dit derde muzikale hoofdstuk van de eigengereide bard Dan Deacon is gewoonweg een klein kunstwerkje. Over de eclectische broeihaard van ‘America’ daalt de vrees van een nabije apocalyps neer, om je nauwelijks wat later weer te vervullen met zeemzoete hoop op betere tijden. Schakerend tussen noise, catchy pop en dansbare elektronica, roept de Amerikaan een klankenlandschap op waar angst, romantiek en zuiver genot nauw met elkaar verweven zijn. Zo ramt opener ‘Guilford Avenue Bridge’ al meteen energetische ruis door de oortjes, die langzaamaan vervormt tot verleidelijke folky electro. Het lichtjes geschifte, maar geweldige ‘True Trush’ zet de trip verder, waarna die knallende groove van ‘Lots’ je in razende vaart doorheen het geluidsuniversum van Deacon loodst. Op ‘Prettyboy’ is het dan weer zalig verdrinken in een golf van hemelse ambientpop. In zijn manifest van ‘USA’, dat 4 nummers beslaat, beschildert de man met zijn eigenzinnig klankenpalet een canvas dat evenwel poëtisch, etherisch als bijwijlen tribaal aandoet. Deacon in een hokje steken, zou schande zijn. Deze ‘America’ verdient geen dergelijke oneer, enkel onverdroten adoratie. (kc)

begeleidend zomerzonnetje of bij een diner bij kaarslicht. Deuntjes die aan de ribben blijven kleven, maar gelukkig nooit de grens van de stroperigheid overschrijden. Bij momenten waan je jezelf zelfs in een jaren twintig bioskoop, waar de man een niet geprojecteerde film zachtjes begeleidt. Ach, wat Gonzales ook uitvreet, (boo) is fan van de deze unieke muzikant.

The Heavy ‘The Glorious Dead’ Ninja Tune/PIAS

De Britse band The Heavy brak serieus wat potten met ‘How You Like Me Now?’ uit het tweede album ‘The House That Dirt Built’ (2009). De track was te horen in Entourage, boksfilm The Fighter en om de haverklap op zowat alle radiostations. Niet verwonderlijk dus dat de heren eieren voor hun geld gekozen hebben en op het ingeslagen pad zijn doorgegaan. En dus horen we op ‘The Glorious Dead’ dezelfde bluesy garage funk waarmee ze in 2007 hun neus aan het venster staken. Nu kan het zijn dat de trouwe fans tevreden zijn met meer van hetzelfde, maar wat ons betreft hoeft deze vod echt niet tot de laatste druppel worden uitgewrongen. Ronduit verveeld luisteren we hoe zanger Kelvin Swaby in cirkeltjes brult, of was dit al het volgende nummer? Enige lichtpunt is het gospelkoor in ‘The Lonesome Road’, voor de rest zijn we over ‘The Glorious Dead’ zeer snel uitgepraat. (mvm)

Iamamiwhoami ‘Kin’ To Whom It May Concern/Cooperative Music/ V2 Records

Een interessant project uit multimedialand: het Zweedse Iamamiwhoami lanceert ‘Kin’ als een album en 45 minuten durende film, waarvan de voorbije maanden telkens nummers/fragmenten op internet gepost werden. Een mysterie + straffe nummers + bizarre fimpjes = een instant buzz in de blogosfeer. Uiteindelijk bleken de Zweden Jonna Lee en producer Claes Björklund achter het heerlijke rariteitenkabinet Iamamiwhoami te zitten, dat muzikaal ergens tussen Björk en The Knife te situeren valt. Zonder beeld bij de muziek blijft het album ook moeiteloos overeind dankzij de goede balans tussen vakkundig programmeerwerk en de zang van Lee die zich nooit opdringt. Straf pakket beeld én geluid. (sn)

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

Loose Music/PIAS

Als de dochter van een Vietnam-veteraan kreeg Alynda Lee Segarra heel wat gruwelverhalen over de oorlog te verwerken. Toen ze zeventien was, zag ze het thuis echt niet meer zitten en trok ze kriskras door Amerika om uiteindelijk in New Orleans te belanden. Segarra integreerde zich in de lokale muziekscene en richtte haar eigen groep op onder de naam Hurray For The Riff Raff, een eerbetoon aan al diegenen die door omstandigheden gedwongen zijn te leven in de marginaliteit. Na een paar releases in eigen beheer verscheen het officiële debuut, eigenlijk een samensmelting van de vorige cd’s. Er volgde meteen erkenning, vooral in Groot-Brittannië. Voor de opvolger stelde Segarra een nieuwe band samen en ze trok naar Nashville voor de opnamen. Voor de productie kon ze rekenen op Andrija Tokic, de man van Alabama Shakesfaam. ‘Look Out Mama’ is niet toevallig een ode geworden aan een groot hoofdstuk uit de muziekgeschiedenis van Amerika. We horen rechtstreekse links naar diverse countrystijlen (ze jodelt zelfs even) maar ook naar cajun, sixties meidenpop, surf, The Beach Boys en Joan Baez! Voor liefhebbers van het betere Americana-werk. (gtb)

JohNick ‘You Know How We Dew…’, 2cd BBE Records

Naar onze bescheiden mening valt de essentie van lekkere deephouse als volgt samen te vatten: spul dat spontaan een glimlach op je smoelwerk tovert en de beentjes vlot laat zwieren. Dat hebben Johnny ‘D’ De Mairo en Nicky Palermo Jr., samen JohNick, maar al te goed begrepen. Op ‘You Know How We Dew…’ lijsten ze daarom hun fijnste producties op, netjes verdeeld over 2 plaatjes. Hun van disco en soul doordrenkt klankenpalet zou ook nu nog wonderwel werken in de club, maar ook daarbuiten. Dus ga gerust loos op zalige plakjes house als ‘Al That Hissin’, ‘Wild Kingdom’ en ‘The Captain’, die de feestbeesten onder ons ook doen denken aan Armand Van Heldens ‘U Don’t Know Me’. Op het tweede hoofdstuk gaat het feestje gewoon verder met tracks als ‘Open Up Your Eyes’, met een sample van ‘Start Me Up’ van The Rolling Stones, ‘Home Storm’ en het bedwelmende ‘Don’t Stop’. Kortom, de essentie vervat in 22 stappen. (kc)

...zonder verzendkosten vanaf 20 €

Iori’s Eyes ‘Double Soul’ La Tempesta

Dit Italiaanse duo maakt netjes uitgewerkte en nogal donkere popmuziekjes waarbij de nodige krautrock en triphop-elementen niet mogen ontbreken; denk aan o.a. The xx, Tricky en Massive Attack. Van deze debuutplaat onthouden we vooral ‘All The People Inside Are Killing My Feelings’, ‘In Love With Your Worst Side’ en ‘Bubblegum’. Iori’s Eyes moet wel dringend wat meer eigen ideeën uit hun koker laten komen want bijster origineel is het allemaal niet. (mb)

Japandroids ‘Celebration Rock’ Poly vinyl/Sonic Rendezvous

Na het fantastische debuut ‘Post-Nothing’ zetten Japandroids met opvolger ‘Celebration Rock’ een minstens even groots klinkend geluid op, waarbij de ruwe hoeken zorgvuldig afgerond zijn. Brian King en David Prowse klinken ook nu nog indrukwekkend, maar de magie van het eerste ogenblik is door die ingreep helaas eveneens deels verloren gegaan. ‘Adrenaline Nightshift’ klinkt bijna meer

voor een ruwe, levendige feel waardoor de combinatie van blues en elektronica erg overtuigend overkomt. Straffe toebak. (mb)

Dylan LeBlanc ‘Cast The Same Old Shadow’ Rough Trade/Konkurrent

’Paupers Field’, het debuut van deze Amerikaanse singer-songwriter uit Louisiana, verscheen precies twee jaar geleden. De jongeman kon meteen al rekenen op een bijdrage van Emmylou Harris en mixer van dienst was Trina Shoemaker (Nanci Griffith, Queens Of The Stone Age). Wie er allemaal meewerkt aan dit vervolg konden we niet achterhalen via de promocopy maar aan de hand van wat we hoorden, kunnen we meedelen dat ’Cast The Same Old Shadow’ in het verlengde ligt van het intimistische werk waar Cowboy Junkies een patent op hebben. Akoestische slow motion met af en toe een lapsteel om dat extra country-tintje toe te voegen. LeBlancs fluwelen stemgeluid heeft dezelfde strelende impact als deze van Lhasa en George Michael. Wie trouwens de nieuwste cd van Melody Gardot apprecieerde, mag zich dit evenmin ontzeggen. Uiterst genietbaar in de late/vroege uurtjes. (gtb)

Jens Lekman ‘I Know What Love Isn’t’ Secretly Canadian/Konkurrent

Welkom in de wondere wereld van surf, reverb, science fiction en rock-‘n-roll. De drie heren van The KDVDeviators assimileren deze ingrediënten in hun eigen psychobilly-stijl. Dat betekent onbeschaamd rocken tegen de snelheid van het licht en dat met de juiste attitude. Titels als ‘One Foot In The Grave’, ‘Out Of Orbit’ en ’Psyclops Man’ geven de richting aan. Puur adrenalinevoer door een te gekke mix van rockabilly en psychogarage. De regelrechte neefjes van The Cramps en Ramones. (gtb)

De derde plaat voor de Zweed Jens Lekman is er één waarin hij de scheiding van zijn vrouw verwerkt. Lekman was niet van plan om een break up-plaat te maken maar onbewust sloop het onderwerp toch in de songs. En omdat je toch niet geneest van een gebroken hart, besloot hij maar de pijn met waardigheid te dragen. Die waardigheid vertaalt hij in melancholische songs die gezien het onderwerp best wel opgewekt klinken. Popsongs die naar perfectie streven is de betrachting van Lekman. Met strijkers, piano, dwarsfluit en sax en een licht ironische Lekman klinkt hij als een Scot Walker of een Rufus Wainwright, maar dan wel een stuk interessanter dan deze laatste. (ow)

Kid Koala

Lightships

‘12 Bit Blues’

‘Fear And Doubt’, ep

Ninja Tune/PIAS

Geographic/Domino/V2 Records

De Canadese rots in de Ninja Tune-branding heeft een nieuw plaatje uit en dat zullen we geweten hebben. ‘12 Bit Blues’ maakt zijn naam helemaal waar: het is een spannende mix van old school delta blues, turntablism en zorgvuldig gedoseerde beats & pieces. Dat Kid Koala de hele plaat in real time (en dus zonder sequencers) heeft opgenomen spreekt bijna voor zich en dat zorgt dan weer

Gerard Love, de bassist/zanger van de Schotse band Teenage Fanclub, slaagt er ook zonder zijn vaste compagnons Norman Blake en Raymond McGinley in meer dan degelijk werk af te leveren. Dat bewees hij, omgeven door muzikanten van The Pastels, International Airport en Belle & Sebastian, al op het debuut van Lightships (‘Electric Cables’) en ook de verse ep van zijn nieuwe band (met één song van ‘Electric Cables’ en drie nieuwe tracks) is de moeite waard. Opgenomen met dezelfde begeleidings-

The KDVDeviators

Hurray For The Riff Raff ‘Look Out Mama’

als Green Day dan The Stooges. Gelukkig is er nog de verzengende gitaarpartij waarop ‘Continous Thunder’ langs scheurt, om duidelijk te maken dat Japandroids het overrompelen niet verleerd zijn. Wisselvallig plaatje, maar zo nu en dan gelukkig oerdegelijk.

‘… Lost Contact!’ Drunkabilly Records

NO.BE

03.09 FAMILY OF THE YEAR Us 04.09 KIMBRA Nz 05.09 HANNAH COHEN Us

gratis

06.09 CROCODILES Us CATHERINE GRAINDORGE Be feat. Hugo Race & 08.09 Marc Huyghens 10.09 THE VIEW Gb 11.09

CREATURE WITH THE ATOM BRAIN Be

13.09 GEMMA RAY Gb Gb 16.09 MALCOLM MIDDLETON presents Human Don’t Be Angry 18.09 JONATHAN BOULET Au LES NUITS DU SOIR 2012 : Soldout Be - Labiur Be Ann Arbor Be - Gaëtan Streel Be - Noa Moon Be 19.09 Hélène & Les Garçons Be • Organisatie Le Soir coprod. Botanique

villa pace STADSFESTIVAL IN HET CENTRUM VAN SINT-NIKLAAS

VRIJ 31 AUGUSTUS TOT ZON 2 SEPTEMBER

FEESTZONE CASTROHOF THE HERBALISER POSTMEN

(UK)

(NL)

POW POW MOVEMENT (D) CEUX QUI MARCHENT DEBOUT (FR) JUNGLE BY NIGHT (NL) SOULSHAKERS (B) BLUE FLAMINGO (NL)

NOMAD SWING & THE DIPSY DOODLES (B) WAHWAHSDA (B) RUPELSOLDATEN (B) + WERELDMARKT BEWEGING IN DE STAD + KINDERDORP BEVRIJDE WERELD

INFO & MEDIA OP WWW.DECASINO.BE EN WWW.VILLAPACE.BE

21.09 GRAHAM COXON Gb 21.09

! DENT MAY Us

22.09 WE HAVE BAND Gb 22.09 BEST COAST Us 23.09 GAGGLE Gb 23.09 LEMONADE Us 24.09 ELECTRIC GUEST Gb + LAST DINOSAURE Au 24.09 DAN DEACON Us

+ DEEP TIME Us

25.09 HUSKY Au + RENÉE Be 29.09 BOY Ch 29.09 THE MAGNETIC NORTH Gb 30.09 COLD SPECKS Gb 02.10

! VAN SHE Au

03.10 FRIGHTENED RABBIT Gb 04.10 SKIP THE USE Fr KID KOALA «12 BIT BLUES REVUE» Ca + 06.10 ADIRA AMRAM AND THE EXPERIENCE Us 06.10 TOMMIGUN Be 07.10

ISLANDS

+ FLOAT FALL Be

08.10 A PLACE TO BURY STRANGERS Us 08.10 HIDDEN ORCHESTRA Gb 10.10

THE HUNDRED IN THE HANDS Us

11.10

THE CROOKES Gb

12.10

LUCY ROSE Gb

13.10

STEREO GRAND Be

19.10

TEITUR Fo

20.10 OLIVIER DEPARDON Fr 21.10 22.10

WE ARE AUGUSTINES Us

! CRYBABY Gb

23.10 FRANÇOIZ BREUT Fr 24.10 GLEN HANSARD Ie • Koninklijk Circus 25.10 ANTOINE HÉNAUT Be 26.10 ROSCOE be/ROVER Fr 26.10 UNISON Fr

…MEER CONCERTEN OP

= new talents, cool prices !

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

Earteam Dirty Projectors ‘Swing Lo Magellan’ Domino/V2 Records

Dat we genoeg hadden aan één luisterbeurt om te weten dat we met een pareltje te maken hadden, zou (jdb) graag zelf geloven. Het is eerlijker om te zeggen dat het een groeiplaat is die naarmate de teller aantikt, steeds meer boven zich uit begint te stijgen. Pas na de voortkabbelende titeltrack ‘Swing Lo Magellan’ tig keer geluisterd te hebben, werd duidelijk waarin de aantrekkingskracht schuilt. Het is een eerlijk portret waar geluk en ongeluk samen gaan, een plaat waar je de dag vrolijk mee kan beginnen en daarna weer melancholisch mee kan afsluiten. De titeltrack en ‘Impregnable Question’ lijken te zijn ontsproten uit een rustig Velvet Underground-album terwijl bij ‘Maybe That Was It’ John Frusciante voor het geestesoog verschijnt. Bij Dirty Projectors is het eenheid in z’n veelheid en daar houdt ondergetekende wel van. Voor de plaat werd namelijk een selectie gemaakt uit ongeveer 40 demo’s. Gelieve deze allemaal op plaat te pleuren, en wel nu. Grote onderscheiding!

band en net als Teenage Fanclub schatplichtig aan Big Star maar minder stevig van opzet. ‘Fear And Doubt’ is vooral een staaltje zwevende gitaarpop dat in een dromerig zacht Yo La Tengo-bad heeft gelegen. (bvm)

Mono ‘For My Parents’ Temporar y Residence/Konkurrent

Twee Fransozen, luisterend naar de namen Clement Edouard en Sheik Aanorak (nee het is géén Zappa-reïncarnatie), die hun sporen méér dan verdiend hebben in de improv-, noise- en jazz-scene. We worden getrakteerd op flitsende drumsalvo’s en wilde sax-erupties die ons aan Flying Lutenbachers doen denken, maar ook donkere soundscapes en kale elektronica die dan weer de Engelsen van Spaceheads voor de benevelde geest halen. Psychedelische experimentele shit dus, waar geoefende oren een vette kluif aan zullen hebben. (boo)

Mono, de Japanse grootmacht in de postrockwereld, is samen met Mogwai en Explosions In The Sky één van de weinige bands die mee aan de wieg stond van het genre en zich nog steeds laat opmerken met knappe releases. Op het zesde abum, ‘For My Parents’, gaan de bandleden verder op de weg die ze ingeslagen waren op hun vorige twee albums. Lees dus: zacht glooiende melodieën waarvoor ze het woord meeslepend hebben uitgevonden, netjes ondersteund door strijkers en piano en langzaam toewerkend naar een tomeloos hoogtepunt. Vernieuwend en grensverleggend? Niet echt. Degelijk? Oerdegelijk! Voor wie? De fans uiteraard. (eb)

Eugene McGuinness

The Mynabirds

Loup ‘The Opening’ Gaffer Records

‘The Invitation to The Voyage’

‘Generals’

Domino/V2 Records

Saddle Creek

Een rare kronkel, deze nieuwe van Eugene McGuinness. Vroeger was hij singer-songwriter in het straatje van Miles Kane, maar met ‘The Invitation To The Voyage’ combineert hij zijn singer-songwriter-skills met eighties pop, new age, new wave en zelfs wat rockabilly. Toegegeven, een eerste luisterbeurt voelt aan als een koude douche, maar de plaat groeit daarna langzaam door tot iets wat best wel aangenaam klinkt. Zijn stemonvastheid gooit op deze lanspeler voor het eerst wat roet in het eten, terwijl dit op zijn voorgaande plaat ‘Glue’ net voor dat extraatje zorgde. Het was moedig van Eugene McGuinness om het eens over een ander boeg te gooien en slecht is ’The Invitation To The Voyage’ zeker niet, maar deze plaat haalt jammer genoeg nooit het niveau van zijn vorige plaat ‘Glue’. Eugene, blijf bij je leest! (pn)

In de categorie stem van de maand: The Mynabirds, een project van singer-songwriter Laura Burhenn. De eerste plaat, ‘What We Lose In The Fire, We Gain In The Flood’, uit 2010 is je misschien ontgaan, maar maak het dan goed door in te pikken bij ‘Generals’. Het is een plaat waar plaats is gemaakt voor variatie. ‘Radiator Sister’ of ‘Body Of Work’ zijn songs waar een catchy melodie voortgestuwd wordt door een tropisch ritme. Met ‘Mightier Than The Sword’ krijgen we dan weer een bezwerend en mooi tegenantwoord op de vrolijke songs op ‘Generals’, want deze zijn er zeker te vinden. De piano tijdens de opening van ‘Disaster’ lijkt namelijk een Laurel & Hardy-film te begeleiden, maar dat was buiten de swingende Black Keys-achtige distorted baslijn gerekend. ‘Generals’ is een meer dan fijne kennismaking met een straffe dame. Verdict: een geslaagde tweede! (jdb)

Micachu & The Shapes ‘Never’ Rough Trade

Micachu & The Shapes hebben de lelijkste hoes ooit. Maar hip is het design alleszins, net als hun muziek trouwens. De Londonse groep wordt gehypet dat het niet meer op kan. De muziek klinkt alsof losgeslagen synthesizers elkaar met potten en pannen te lijf gaan. En gitaren en drums wedijveren hoekig en gehaast. Michacu blinkt uit in excentrisme en een crazy zangstijl. Merkwaardig weetje: frontvrouw Mica Levi, oftewel Micachu speelt nog in twee andere bands en componeert muziek voor het London Philharmonic Orchestra. Of Micachu & The Shapes nu echt goede muziek maken, laat ik in het midden. Intrigerend en de moeite om te checken is het zeker wel. (jp)

Janka Nabay & The Bubu Gang ‘En Yay Sah’ Luaka Bop/Ber tus

Muzikanten uit Sieara Leone zijn momenteel erg actief. Na de Refugee All Stars, komt nu Janka Nabay en The Bubu Gang op de proppen. Kort na een succesvolle ep brengt Nabay zijn eerste volwaardig album ‘En Yay Sah’ uit met daarop typische bubu ritmes. Bubu is diep in moslimreligie gewortelde Sierra Leonemuziek gemaakt met carburatorbuizen en holle bamboescheuten. Nabay bewerkt deze muziek elektronisch met echo- en drummachines, goedkope keyboards, en hij mixt die vakkundig met Ghanese highlife, Nigeriaanse afrobeat, jazz en psychedelische gitaarmuziek uit de six-

ties. Op papier klinkt dat nogal ingewikkeld maar bij beluistering is het resultaat heel trendy en het past wonderwel in de huidig heersende revival van herwerkte minimale rootsmuziek. ‘Feba’, ‘Kill Me With Bongo’ en ‘Somebody’ zijn onze favorieten. Janka Nabay’s muziek zit niet toevallig op David Byrne’s Luaka Bop label. Het gehele album swingt als de pest. De groep is momenteel op toernee in de States, hopelijk binnenkort ook live in Europa. (md)

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

...met meer dan 11.000 items op voorraad

Nazoranai ‘Nazoranai’ Éditions Mégo/Dense

De Japanse improv/rocker Keiji Haino en experimentele superheld Oren Ambarchi hebben mekaar gevonden. Nog geen half jaar geleden was er de fantastische release ‘Imikuzushi’ op Black Truffle Records, een psychedelische gitaartrip die Haino en Ambarchi samen met Jim O’Rourke in één razende sessie opnamen. Dat doomdenker Stephen O’Malley, die Ambarchi al jaren meesleurde met Sunn o))), dit nu lichtjes wil overdoen als Nazoranai kunnen we alleen maar toejuichen. Vervang O’Rourke aan de bas door O’Malley en je krijgt meteen wat je verwacht van ‘Nazoranai’: dit is dronerock van de demonische soort. Gedreun zo traag als een gletsjer, zo diep dat je hersenpan ervan kraakt, tot Haino eenmaal begint te krijsen en de pandemie losbarst. Dat is zowat de basisformule van de vier episch lange tracks op het album, met het logge slagwerk van Ambarchi om de vette lagen sludge nog verder aan te drijven, maar mensen, wat werkt het verslavend! ‘Nazoranai’ werd vorig jaar live opgenomen in Parijs, en die live-atmosfeer verklaart misschien de indrukwekkende kracht van de plaat: dit is Sunn o))) door de improv-mangel, KTL met een punkinjectie, zo strak als een nieuw litteken op wild vlees. (ts)

The Offspring ‘Days Go By’ Columbia/Sony Music

Nostalgie is meestal een goede voedingsbodem voor teleurstelling. Bij ‘Days Go By’ is dit niet anders. De titel lijkt ons een waarschuwende verontschuldiging: help, we wor-

den ouder! Probleem is niet dat de helden van ‘Smash’ ouder worden, maar dat ze zelf niet weten hoe ermee omgaan. Originaliteit in muziek is dan misschien een relatief gegeven, een beetje authenticiteit mag er zijn. Dat laatste missen we op ‘Days Go By’. Het is een soort van verzamelalbum geworden dat de ondertitel voor ieder wat wils - in 3 akkoorden kan dragen. Onlangs werd ‘Ignition’ nog 20 jaar - werd door The Offspring in AB gevierd met een puik optreden! Als herdenking krijgen we ‘Dirty Magic’, een song uit dat kleinood, in een 20 jaar later-versie. ‘t Is het beste nummer van de plaat. Een eer die trouwens niet veel voorstelt als we tracks als ‘Days Go By’, ‘Cruising California’ of ‘OC Guns’ mee in rekening brengen. Vrije vertaling van ‘Days Go By’ is lang vervlogen tijden. (jdb)

Amanda Palmer & The Grand Theft Orchestra ‘Theatre Is Evil’ Cooking Vinyl/V2 Records

Het vorig jaar verschenen live-album ‘Amanda Palmer Goes Down Under’ buiten beschouwing gelaten, was het al een poos geleden dat Dresden Dolls-frontvrouw Amanda Palmer van zich heeft laten horen. Veel is er echter niet veranderd tijdens de stille jaren: vanaf opener ‘Smile (Picture Or It Didn’t Happen)’ klinkt het werkstuk dat Palmer hier met The Grand Theft Orchestra aflevert zeer vertrouwd: de ritmes, klankuithalen en climaxen, er vallen weinig verrassingen te noteren. Langs de andere kant: de manier waarop de gitaar van ‘The Killing Type’ de vertrouwde piano vervangt, bewijst dat Palmer ook met typische rockinstrumenten overtuigend uit de hoek kan komen. Alleen weegt wat Palmer hier doet net te licht om vijftien nummers lang te boeien. Misschien toch die Dolls maar eens nieuw leven in blazen? (jvb)

Passion Pit ‘Gossamer’ Frenchkiss Records/Columbia/Sony Music

In de blogosfeer had de vooruitgeschoven single ‘Take A Walk’ al een heuse buzz veroorzaakt. Ook hier lijkt de - op het eerste gehoor - easy listening pop goed te gedijen. Passion Pit is het alter ego van singer-songwriter Michael Angelakos die zijn eerste proeve, de ep ‘Chunk Of Change’, uit z’n mouw schudde voor de toenmalige vriendin. Ondertussen mag ook het grote publiek meegenieten van ‘s mans tweede langspeler. Toegegeven: ‘Gossamer’ lijkt bij momenten een soundtrack van een Bollywood-film, toch blijft Angelakos niet op de oppervlakte. Drugs, zelfdoding, geestgestoordheid, allemaal passeren ze de revue. Passion Pit is wennen geblazen, maar het is het ontdekken waard.

BO ZAR

S 20 > 22 • 09 • 2012 CONCERTS, PERFORMANCES, INSTALLATIONS, DANCEFLOOR & MORE

PALEIS VOOR SCHONE KUNSTEN, BRUSSEL PALAIS DES BEAUX-ARTS, BRUXELLES CENTER FOR FINE ARTS, BRUSSELS WWW. BOZAR.BE | +32 (0)2 507 82 00 Beeld | Image: Anne Fontenelle

In de context of :

Keiheuvel

BALEN

RifRaf_BEAF_140x100Q.indd 1

0 sept 3 9 2 28

ito PLEIADE DJ Juan ix ta DJ Fabo st

Arbi el Ayachi

(comedy)

Klavan Gadjé

ulema Sexteto Klezmic Zirkus Z Louis Charles e b o K l a y o R Fête a

ni Krema Kaw

Baciamolema

cao its! v o M Canteca de MaW io Kapitein inokl Rios (solo)

Gabrie

vu. Fiesta Mundial vzw. Ongelberg 120, Balen - Meer info + online ticketverkoop:

www.f iestamundial.be - fiesta@fiestamundial.be

07/08/12 11:43

Earteam The Flaming Lips ‘The Flaming Lips And Heady Fwends’ Bella Union/V2 Records

The Flaming Lips zijn trippende toppers. ‘…And Heady Fwends’ doet denken aan ‘Dark Night Of The Soul’, de samenwerking tussen Danger Mouse, Sparklehorse en David Lynch en gaat qua experimenteringsdrang nog een stap verder gaat dan ‘Embryonic’, het vorige studio-album. Wayne Coyne en de zijnen brachten ‘…And Heady Fwends’ aanvankelijk uit als gelimiteerde release op Record Store Day maar nu kent de plaat ook een officiële release via een (nieuw!) label. Het nummer met Chris Martin van Coldplay staat er niet langer op maar de song met Aaron Behrens van Ghostland Observatory is aan de tracklist toegevoegd en alle andere samenwerkingen (met een overduidelijke Lips-stempel) blijven om van te smullen. Bon Iver, Edward Sharpe & The Magnetic Zeros, Ke$ha, Lightning Bolt, Yoko Ono, New Fumes, Prefuse 73…: allen leveren ze een bijdrage aan de wondere wereld van Waynce Coyne. Een unieke speeltuin waar geflipte noisegekte (luister naar de tracks met Nick Cave en Jim James van My Morning Jacket) hand in hand gaat met wondermooie muziek als ‘Children Of The Moon’ feat. Tame Impala (droompop!) en ‘The First Time Ever I Saw Your Face’ (feat. Erykah Baduh), een shoegazeversie van een folksong uit ‘57 waarmee Alberta Flack ook scoorde in ’72. Bijzonder sterk werk! (bvm)

Zij die al weg waren van de single mogen zich opmaken voor a real treat want tracks als ‘Mirrored Sea’, ‘Cry Like A Ghost’, ‘Hideaway’, ‘Love Is Greed’ en ‘It’s Not My Fault, I’m Happy’ houden je oren en je ziel in een houtgreep. (jdb) wist niet dat hij fan was van electro/synth-pop. Overtuig uzelf!

The Pineapple Thief ‘All The Wars’ Kscope/Ber tus

Het is een goed tot uitzonderlijk jaar voor prog- en indierock! Zo kregen we al een meesterwerk van Baroness, een geschikte Mars Volta-plaat, een reünie van At The Drive-In, en dan staan ons nog nieuwe albums van Minus The Bear en Coheed And Cambria te wachten. Als er dan ook nog eens onverwacht en onbekend lekkers van de boom valt, zoals deze ‘All The Wars’ van de Britse band met een uit Duitsland afkomstige zanger, The Pineapple Thief, mogen we onze pollekes kussen. Op ‘All The Wars’ staan mooi uitgesponnen melodieën, goed getimede uitbarstingen, lekkere hooks, zowel dromerige als dronende riffs, allemaal gebundeld in een uitgebreide verzameling gedurfde songs. Hier en daar is net iets te kwistig gestrooid met strijkarrangementen of achtergrondkoortjes, maar dat staat niet in de weg van het luisterplezier. (dg)

Ariel Pink’s Haunted Graffiti ‘Mature Themes’ 4AD/Beggars Banquet

Nadat Ariel Pink twee jaar geleden uit de underground te voorschijn kwam met het fascinerende ‘Ariel Pink’s Haunted Graffiti’ bevestigt hij zich nu met ‘Mature Themes’, een plaat waarop het even geniale als knotsgekke talent van de man weer alle kanten uit spat. De titeltrack heeft iets van Elliot Smith, ‘Early Birds Of Babylon’ is old school cold wave en ‘Is This The Best Spot’ is 80’s kitsch van het beste soort. Donnie And Joe Emmerson-cover ‘Baby’ sluit de plaat op oerdegelijke wijze af: zwoel en een tikje droef. Klasse-album! (jvb)

Rozi Plain ‘Joined Sometimes Unjoined’ Talitres Records

Rozi Plain vervoegt met haat tweede plaat het rijtje vrouwelijke singer-songwriters (Kitty Solaris, Hannah Cohen, Rachael Yamagata…) die verdienstelijke pogingen doen om zich een eigen sound en karakter aan te meten

maar die met de eindstreep in zicht een net niet als beoordeling krijgen. De zacht tokkelende elektrische gitaar, ingetogen percussie en het parlando van Rozi Plain doet je op het einde van de plaat afvragen of je nu 1 of 10 songs gehoord hebt. Consequent in haar sound is ze wel, maar dat levert niet altijd de meest interessant platen op. (ow)

Richard Hawley. En bovendien gemixt op dezelfde tafel als ‘Exile On Main Street’ (Rolling Stones), ‘Electric Warrior’ (T-Rex) en ‘Smile’ (The Beach Boys). (bvm)

Poor Moon

Marokkaans zanger/ muzikant Aziz Sahmaoui emigreerde eind jaren tachtig naar Parijs en stichtte daar het beroemde Orchestre National De Barbès dat reggae en Noord-Afrikaanse muziek met elkaar versmelt. University Of Gnawacis Sahmaoui’s nieuwste project en het werd meteen ook de naam van zijn nieuwste schijf. Vorig jaar op de nationale feestdag, tijdens het multicultureel B-United Festival, stond de man al live met zijn nieuwe groep in Brussel. Eindelijk is de cd uit.’University Of Gnawa’ bevat een ijzersterke mix van Arabische en zwarte Senegalese ritmes, jazz en tot trance voerende Marokkaanse gnawa. Het album werd briljant geproducet door ervaren wereldmuziekkenner Martin Meissonnier (Fela & Seun Kuti, Khaled, King Sunny Adé, Papa Wemba). De liedjesteksten over godsdienst, liefde en oorlog zijn opmerkelijk aktueel. Persoonlijk zijn we vooral in de ban van de langere, uptempo nummers ‘Alf Hilat (Thousand Tricks)’ en ‘Black Market’: meeslepende zang, fantastische koortjes, bezwerend ritme met onder andere elektrische gitaar. Maar ook de kalmere songs zoals ‘Kahina (The Priestess)’ en ‘Miskina (The Poor)’ zijn subtiele pareltjes. (md)

‘Poor Moon’ Bella Union/V2 Records

Minder ambitieus qua sound dan Fleet Foxes maar daarom niet minder aantrekkelijk: ‘Poor Moon’, het zelfgetitelde debuutalbum van het gelijknamige viertal dat bestaat uit leden van Fleet Foxes (Christian Wargo en Casey Wescott) en The Christian Cards (de broers Ian en Peter Murray). Poor Moon staat voor dromerige sixtiessongs en ongedwongen softpop met een folky inslag. Mooi puntig plaatje met een heerlijk aanstekelijk deuntje dat je wil inlijsten: ‘Waiting For’. (bvm)

Reverend And The Makers ‘@reverend_makers’ Cooking Vinyl

Liet opperdominee Jon McClure zijn politieke opvattingen al optekenen via zijn andere band Mongrel, dan wil hij met de laatste worp van Reverend And The Makers ons sociaal bewustzijn wat verruimen. Dat verklaart alleszins al de link naar het twitteraccount van de groep in de albumtitel. Alleen gebruikt hij weinig pakkende dancepop als modus operandi voor zijn preken. Dat stevige ravegevoel van ‘@Bassline’ valt nog te omarmen, net als de foute discostrings van ‘@OutOf TheShadows’. Zelfs het flauwe britpopvehikel ‘@ShineTheLight’ willen we nog aanhoren, maar eigenlijk gaat de boodschap dan al aan ons voorbij. Nooit voelen we echt die gloed van verlichting over ons neerdalen, eerder een vlaag van opperste verveling. Nee, deze nieuwe van Reverend And The Makers heeft ons geloof niet gesterkt. Integendeel zelfs. (kc)

Aziz Sahmaoui ‘University Of Gnawa’ Socadisc

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

...met persoonlijke service

Sean Rowe ‘The Salesman And The Shark’ Anti-/PIAS

Hoewel hij met zijn baritionstem naar de oorlog kan en zijn platen verschijnen op Anti-, het label dat ook onderdak biedt aan Tom Waits, blijft de Amerikaanse natuurliefhebber/singersongwriter Sean Rowe (voorlopig) een goed bewaard geheim. Wereldschokkend is de classic inkleuring van zijn smaakvolle songs misschien niet maar de diep (smachtende) zeggingskracht van Rowe zou moeten volstaan om zijn derde (live opgenomen) album te ontdekken. Integriteit troef. Op maat van liefhebbers van Willard Grant Conspiracy en

Seams ‘Tourist/Sleeper’ Fulltime Hobby

Het mini-album van Seams is de optelsom van acht tracks en twee ep’tjes, genaamd ‘Tourist’ en ‘Sleeper’. Dat maakt dus ‘Tourist/ Sleeper’. Hoofdstuk één verslaat Engelsman James Welch en z’n periode in Berlijn, zo’n twee jaar terug. Prima tijd heeft-ie daar gehad, te oordelen aan het arsenaal piekfijne tunes die hij er uit de lucht plukte. Dromerige elektronica uit de windtunnel, perfect gestroomlijnd met bubbelende belletjes, perziken klan-

ken en zalfzachte, zoemende bassen - luister naar het heerlijke ‘Nachtmusik’. Deel twee (‘Sleeper’) klinkt frisser en flitsender, maar kan minder bekoren. Seams gaat zelfszeker uitpakken met z’n sound & skills, maar verslikt zich van de weersomstuit in troebel kabaal met opdringerige uithalen richting richtingloze dance. Helaasheid. (fp)

Shaolin Afronauts ‘Quest Under Capricorn’ Freest yle

We waren vorig jaar al erg lovend voor het debuut van dit Australische combo, dat zich volledig heeft gewijd aan afrobeat en (Ethiopische) jazz. Deze plaat speelt zich titelgewijs in de kosmos af en we krijgen opnieuw een broeierige mix van tropische funkgrooves. Verder heeft ‘Quest’ ook iets weg van een soundtrack voor een 70’s film, zijn de arrangementen doordachter en komt de free jazz meer naar voren. De groep is dus duidelijk niet alleen qua bezetting, maar ook op muzikaal vlak gegroeid. Aanrader. (mb)

Adrian Sherwood ‘Survival and Resistance’ On-U Sound

Het opperhoofd van On-U heeft een nieuwe plaat uit! Broeva! Haro! De knopjestovenaar komt op het laatste luik van zijn trilogie opnieuw erg sterk uit de hoek en levert met ‘Survival’ een prima - en natuurlijk politiek geëngageerd - plaatje af. Dat de man wordt bijgestaan door vaste kompanen zoals Adamski (jazeker), Ghetto Priest, Skip McDonald en ander volk van African Head Charge kan natuurlijk ook geen kwaad. Verwacht je aan een verbazingwekkende en sfeervolle verzameling dubs (‘U.R. Sound’ en ‘Two Semitones And A Raver’ zijn maar twee willekeurige hoogtepunten) die je alle hoeken van de kamer laat zien – vanuit je zetel natuurlijk. Schitterend. (mb)

The Smashing Pumpkins ‘Piscet Iscariot’, box Virgin/EMI

Dankzij het recente en geslaagde ‘Oceania’ klinken The Smashing Pumpkins weer relevant anno 2012 maar er hangt natuurlijk ook een onvermijdelijke zweem van nostalgie rond de band van Billy Corgan. Ten bewijze: eerder werden al ‘Gish’ en ‘Siamese Dream’ heruitgebracht in een deluxeversie en nu is er ook een hele verzorgde re-release van ‘Piscet Iscariot’. Naast het geremasterde album dat in ‘94 als een restmateriaal-compilatie verscheen omvat de box ook postkaarten, een schijfje met eerder onuitgegeven outtakes, demo’s en sessies uit die periode en een dvd met beeld en

CONCERTAGENDA JACk WhiTE 06.09 NORAh JONEs 12.09 FuN. 30.09

Lotto ArenA - AntWerPen VorSt nAtIonAAL - BrUSSeL AncIenne BeLgIqUe - BrUSSeL

SUPPort Act : WALk the Moon

TORi AmOs 02.10 DO 06/12 ∞ SONG/ROCK

SPAIN

I.S.M. DEMOCRAZY

TAmE impAlA 16.10 slAsh 17.10

VR 14/09 ∞ ROCK/POP

ThE VACCiNEs 19.10

KLEUR IN E-MINEUR

GOTyE 01.11

GET WELL SOON

m83 02.11 VR 16/11 ∞ FUNK/SOUL

BON iVER 02.11

TOWER OF POWER

AncIenne BeLgIqUe - BrUSSeL SPortPALeIS - AntWerPen

AncIenne BeLgIqUe - BrUSSeL Lotto ArenA - AntWerPen

hOT Chip 03.11

AncIenne BeLgIqUe - BrUSSeL

GRizzly BEAR 04.11

AncIenne BeLgqUe - BrUSSeL

mElODy GARDOT 09.11 ARChiVE 13.11

TOM MCRAE

AncIenne BeLgIqUe - BrUxeLLeS

SUPPort Act : the StAVeS

ThE CRANBERRiEs 04.11

WO 17/10 ∞ SONG

AncIenne BeLgIqUe - BrUSSeL

SUPPort Act: JontI

ZA 13/10 ∞ SONG

I.S.M. DEMOCRAZY

PSk - BrUSSeL

the goLd dUSt orcheStrAL toUr tickets via PBA: 02 507 82 00 of bozar.be FeAtUrIng the MetroPoLe orcheStrA condUcted By JULeS BUckLey

ZA 01/12 ∞ COUNTRY / ROOTS

KRIS KRISTOFFERSON

Lotto ArenA - AntWerPen konInkLIJk cIrcUS - BrUSSeL VorSt nAtIonAAL (cLUB) - BrUSSeL

‘WIth US UntIL yoUr deAd toUr 2012’

DJANGO DJANGO 15.11 mARk lANEGAN BAND 18.11 ThE humAN lEAGuE 21.11

AncIenne BeLgIqUe - BrUSSeL konInkLIJk cIrcUS - BrUSSeL AncIenne BeLgIqUe - BrUSSeL

xxxV

liANNE lA hAVAs 21.11

konInkLIJk cIrcUS - BrUSSeL

miChAEl kiWANukA 23.11

konInkLIJk cIrcUS - BrUSSeL

skuNk ANANsiE 23.11

Lotto ArenA - AntWerPen

SUPPort Act: the JezABeLS

RuFus WAiNWRiGhT 27.11 WO 12/12 ∞ SONG

VR 19/10 ∞ BLUES/ROOTS

GEIKE

OTIS TAYLOR

DO 08/11 ∞FLAMENCO

ESENCIA

MA 03/12 ∞ SOUL

ALLEN STONE

AncIenne BeLgIqUe - BrUSSeL

And hIS BAnd

JAsON mRAz 29.11

VorSt nAtIonAAL (cLUB) - BrUSSeL

toUr IS A FoUr Letter Word

BAT FOR lAshEs 29.11 GOssip 30.11

konInkLIJk cIrcUS - BrUSSeL Lotto ArenA - AntWerPen

DO 15/11 ∞ FLAMENCO

ZARZAMORA

HANDELSBEURS CONCERTZAAL KOUTER 29, 9000 GENT TICKETS: UITBUREAU GENT VELDSTRAAT 82 B | 09 265 91 65 WWW.HANDELSBEURS.BE

Wil je graag op de hoogte blijven van onze concerten, schrijf je dan snel in op de LIVE NATION WEEKLY en ontvang wekelijks een update van de meest interessante concerten en maak kans op leuke extra’s.

WEET MEER VIA

TICKETS : WWW.PROXIMUSGOFORMUSIC.BE 0900 2 60 60 * ( 0,5 EuRO / miN iNCl. BTW ) * NIET VAN TOEPASSING OP CONCERTEN DIE PLAATSVINDEN IN DE ANCIENNE BELGIQUE

Earteam Holy Other ‘Held’ TriAngle/PIAS

Met de vooruitgeschoven single ‘Love Some1’ perste Holy Other net voor de zomer al een subliem eerste shot dopy dub-beats met warm-wassen textuur uit z’n langzaam smeltende synthesizer. Het perfecte, vooruitgestuurde verkennertje voor langspeler ‘Held’. Holy Other laat zich luisteren als een quasi-onmogelijk bij elkaar te plooien bijsluiter van een uiterst complexe artiest en persoonlijkheid. Want dat is-ie zeker, vast en ongetwijfeld, deze Holy Other. Cancelde onlangs nog een Belgische persdag én z’n gig op de Feeërieën in het Warandepark. Beetje labiel en ongrijpbaar dus, net als z’n muziek. Maar die vlieger gaat ook op voor pakweg Zomby of Burial, twee andere elektronische wonderkinderen die de openbaarheid schuwen. Voor de lens laat Holy Other zich steevast fotograferen met z’n hoofd in de handen. Beetje radeloos. Maar kenschetsend. Op ‘Held’ reikt hij een schuchtere hand naar z’n medemens, op zoek naar een beetje troost, warmte en, eh, Engelse comfort and understanding. Om dan ontgoocheld terug in z’n schulp te kruipen, dat het niet mocht kunnen zijn, zoveel menselijkheid des mensen. ‘Held’ is heel veel dingen tegelijk: een machtig mooie zwijmeltrip die de gloeiend-glooiende horizon doet overlopen in gloomy psychedelica en echoënd elektronisch smeltwater van het zuiverste zoort. Een superieure wanhoopsdaad, voor de gelegenheid verpakt als een mistige, mysterieuze en bloedmooie plaat. Halen. (fp)

klank van een basement jam uit ’88 en bonus clips (o.a. covers van Steve Miller Band en Thin Lizzy). En niet te vergeten: een replicacassette van de eerste demo (zes songs) van The Smashing Pumpkins. Top! (bvm)

SpectraSoul ‘Delay No More’ Shogun Audio/Backdrop Promotions

Knalt drum-‘n-bass nu weer overal door de boxen, toch denken sommigen al een stapje verder. Mannen als David Kennet en Jack Stevens passen perfect in dat vakje. Ook al neigt de debuutplaat van hun muzikale alter ego SpectraSoul naar drum-‘n-bass, de beats en breaks klinken te ingetogen en verfijnd om ze onverhoold in die categorie te droppen. Zo overgieten ze ‘No Doubt’ met een stevige scheut soul, terwijl ‘Light In the Dark’ dan weer heel gloomy en trippy aandoet. Het sferische ‘Sometimes We Lie…’ effent zalig het pad voor de uitstekende downtempo liquid funk van ‘The Curb’ tot de melodische garagetrack ‘Knuckle Waltz’ passeert. ‘Away From Me’ ademt dan weer postdubstep, waarna ‘Fool’s Paradise’ en ‘Buggin’ zich wikkelen in subtiele sensualiteit. Kennet en Stevens mochten dan wel 6 jaren gesleuteld hebben aan hun sound, deze ‘Delay No More’ konden ze niet meer uitstellen. En maar goed ook! (kc)

BILBORECORDS.be your favorite online - recordstore

...en sympathieke mensen achter de coulissen!

Spitzer ‘The Call’ Infiné Music

Zochten de broers Damien en Matthieu vroeger nog hun heil in pop en punk, dan kiezen ze nu bewust voor een meer digitale benadering van muziek. Ze verkochten hun gitaren en drums, waarna ze hun appartement ombouwden tot een kleine homestudio. Als Spitzer levert het duo met ‘The Call’ een eerste volwaardige plaat af, die het midden houdt tussen een conceptueel geluidstapijt en arty esbattementen. Tracks als ‘Marsch’ en ‘Sergen’ dompelen je onder in een zweem van groezelige, duistere synthelectro, zonder evenwel aan betoverende schoonheid in te boeten. Zo ook bij ‘Too Hard To Breath’, waar de electrobleeps en kraut lekker gedijen in een soort van

Bjorkiaanse synthpop. Maar evenzeer durft het tweetal zich verliezen in electronische varianten van wiegeliedjes (‘Vor’) of analoge wijsjes (‘Masbat’). Onder ‘Madigan’ schetsen ze hun versie van een geluidsband voor spaghettiwesterns, terwijl van de fijne psychedelica op ‘Breaking The Wave’ enkel te genieten valt. Het maakt van‘The Call’ gewoonweg een fraaie oproep aan iedereen die houdt van aparte sonische sculpturen. Aan u om ze te beantwoorden. (kc)

le producer per album. In 2010 zorgde de onovertroffen Madlib voor de beats op het uitstekende ‘In Search of Stoney Jackson’, deze keer verzorgt New Yorker Statik Selektah (Nas, Freddie Gibbs, Action Bronson…) de show. Geen onvergetelijke productie, maar best wel passend bij de gezapige rhymes van het SAScollectief. ‘Stereotype’ haalt niet het niveau van z’n voorganger, maar voldoet net als zoethoudertje tot de volgende worp. (mvm)

Staatseinde

‘Ky Do Mar’

‘Enter’ Whar f

Deze noorderburen doen het naar eigen zeggen met Neue Niederländische Welle en dat lijkt nog te kloppen ook, al blijken ze bij nadere inspectie gelukkig ook aan zelfrelativering te doen. Donkere wave muziekjes met onderkoelde elektronica en melodramatische teksten worden afgewisseld met van de pot gerukte synthpop-experimenten waarop het verdacht makkelijk huppelen is. Boeiend. (mb)

Stealing Sheep ‘Into The Diamond Sun’

Studnitzky Sonar Kollek tiv

Wat mag je verwachten van een Berlijnse trompettist die in Portugal (en een beetje in IJsland) een plaat maakt die helemaal in het teken staat van de zee? Een loungy mix van jazz en ambient natuurlijk. Een die bovendien doet denken aan de 90s, toen ze ons probeerden wijs te maken dat een afterparty op Ibiza het nec plus ultra van 50.000 jaar beschaving was. Smoothe blazers, check. Balearisch gitaartje, check. Dubby bassen, check. Proper afgelikte productie, check. Liftmuziek voor de 21e eeuw kortom. (mb)

Heavenly Recordings/V2 Records

Will Stratton

Debuutalbum ’Into The Diamond Sun’ van het Liverpoolse meidentrio Stealing Sheep bevat muzikale elementen uit folk, country, poppunk en elektronica. Met de opener ‘The Garden’ (met de oorwurm 5 o’ clock on Sunday morning) werd meteen duidelijk wat ons te wachten stond. Songs in de folktraditie met hypnotische beats gebracht door het onconventionele trio dat zelf de gitaren, keyboards en percussie inspeelde. Elk nummer op zich is wel een beleving. Zo bevat ‘White Lies’ toffe intermezzo’s,‘Genevieve’ een leuke intro en is ‘Circles’ een song boordevol klankvolumes. ‘Gold’ daarentegen strandt in repetitief gezang zodat het lijkt of de track op repeat staat. De eerste helft van het album ben je echt mee, maar daana wordt het wat eentonig en weten de nummers niet echt meer te boeien. Jammer. (ib)

‘Post Empire’

Strong Arm Steady & Statik Selektah

Talitres

Al meermaals vergeleken met Nick Drake en Sufjan Stevens: Will Stratton. Beantwoorden aan het verwachtingspatroon is dan moeilijk maar de Californische, in Brooklyn, residerende singer-songwriter ontgoochelt niet op zijn vierde soloplaat. Stratton heeft een graad compositieleer op zak, doet qua fingerpicking denken aan John Fahey en Bert Jansch en heeft allerminst een doordeweeks folkalbum uitgebracht. Daarvoor is ‘Post Empire’ te gelaagd: de extra stemmen van Amelia Meath (Feist, Mountain Man) en Maia Friedman (BOBBY) vormen een meerwaarde en de muziek van Stratton wordt wondermooi ingekleurd door een strijkerssextet. Knappe mijmerplaat. (bvm)

‘Stereotype’

Joss Stone

Stones Throw/V2 Records

‘The Soul Sessions Vol. 2’

Niet kapot te krijgen, de lieden van Strong Arm Steady. Deze uitgebreide hiphopfamilie uit Los Angeles rapte zich tijdens de jaren 90 een stevige reputatie bijeen als een van de best bewaarde geheimen uit de underground West Coast-scene. Het voorbije decennium brachten ze met steeds wisselende bezettingen (feat. Xzibit en andere garagisten) ontelbare mixtapes uit, tegenwoordig is het procedé lichtjes gewijzigd. Met de overgebleven vaste leden Krondon, Phil The Agony en Mitchy Slick werken ze sinds kort met 1 enke-

Stone’d Records/Warner Music

Werchter 2004. Als een jong veulen losgelaten op de grote wei belanden we in de Marquee bij Joss Stone. Instant lovestruck! Blootvoets en een tikkeltje verlegen deed de 16-jarige Stone – Josske zeiden we toen – ons naar adem happen. “Fell in love with a boy…,” en dat verleidelijke gitaargepingel; als bekeerde volgelingen wierpen we ons aan haar schattige voetjes. Liggen we daar anno 2012 nog steeds te zwijmelen? Na het overweldigende succes van ‘The

Soul Sessions Vol. 1’ werd Stone ingelijfd door enkele gladde alen en een major en werd ze omgeturnd tot hitmachine. Hits kwamen er, en zelfs een Grammy, maar die onbevangen spontaniteit van ónze Joss waren we kwijt. Blijkt ze nu zelf ook opnieuw naar op zoek, want na enkele mindere soloplaten en een carrièredip grijpt ze terug naar het Soul Sessions-recept: een reeks covers met o.a. ‘Teardrops’ van Womack & Womack en ‘Pillow Talk’ van de geweldige Sylvia. Stone heeft er uiteraard de stem voor, maar ze mist de overtuiging, ze lijkt nog steeds op zoek naar meer soul. Anders gaan wij eens een koffietje drinken, Josske? (mvm)

System Of Survival ‘Needle And Thread’ Bpitch Control

In druilerige tijden als deze kan ons zomergevoel best wel wat oplapwerk gebruiken. Een ideaal moment dus om een plaatje als ‘Needle And Thread’ in onze audiospeler te murwen. Het debuut van het Italiaanse dj/ producersduo System Of Survival roept niet enkel het beeld van parelwitte stranden en klotsende golven op, het plaatst je er gewoon middenin. Zo laat de filmische, vluchtige synthpop van ‘W’Pitch Down’ je struinen door het zand bij zonsondergang, waar de zwoele grooves van ‘Moovin Groovin’ en ‘I Can’t find Food’ eerder oproepen tot zalig relaxen. ‘Attitude’ en ‘Phat Trax’ mikken met hun heftigere baslijntjes en minieme acidtechnotoetsen meer op het clubben, net als ‘X-Pert’. Doen het daar ook niet slecht: de balearic vibes van de titeltrack en ‘Lovebeat’, al smossen die ook subtiel met chicago house. ‘Genny Casanova’ maakt het al wat funkier, tot de downtempopop van ‘Crash What’ de behandeling stopzet. Ook al zou een ferme scheut zon helpen, deze ‘Needle And Thread’ smelt makkelijker de oortjes binnen en zorgt voor dat warm gevoel vanbinnen. (kc)

Teengirl Fantasy ‘Tracer’ R&S Records/Ber tus

Wat er zich afspeelt in het hoofd van tienermeisjes, daar hebben we nog steeds het raden naar. Dit is het soort materie dat we liever over laten aan specialisten, tenzij iemand het ons in makkelijke verteerbare vorm poneert. En ziedaar: Nick Weiss en Logan Takahashi, oftewel Teengirl Fantasy, brengen met ‘Tracer’ hun debuut uit. Maar hoezeer we ook hopen op enige vorm van verheldering, hun speelse house brengt maar weinig soelaas. Wijt het aan te weinig diepgang of te makke consistentie, want zelfs de meer eclectische nummers kunnen moeilijk lang boeien. Tracks als ‘Eternal’, ‘Pyjama’ of ‘The Mist Of Time’ oefenen nog een zekere aantrekkingskracht uit, maar ook die vervaagt snel.

seizoen 2012-2013

de Warande zaterdag 15 september

Major ToM a david BoWie TriBuTe zaterdag 22 september

The nighThaWks + rusTy rooTs woensdag 26 september

Wovenhand

zaterdag 13 oktober

herTinfarcT: coMpakT disk duMMies + aks + discoBar a Moeder + …. woensdag 24 oktober

Zornik

vrijdag 2 november

faTouMaTa diaWara vrijdag 2 november

LaMBchop

zaterdag 10 november

josé jaMes

zaterdag 1 december

MaTT schofieLd + Björn Berge + The rhyThM chiefs zaterdag 8 december

rooTsnighT4: kiTTy, daisy & LeWis vrijdag 14 december

dusTin o’haLLoran + ansaTZ der Maschine zondag 16 december

agnes oBeL

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

Earteam JJ Doom ‘Key To The Kuffs’ Lex Records/V2 Records

DOOM-alarm! Als een onuitputtelijke bron aan mc-virtuositeit staat the illest villain al jaren garant voor geniale worpen die ons op regelmatige basis intens gelukkig maken. Z’n onstilbare honger naar een sappige beat om z’n tanden in te zetten leidde DOOM in het verleden naar verscheidene geniale heerschappen: Madlib en Danger Mouse zegenden de gemaskerde kameleon met onvergetelijke albums. En nu is er dus JJ DOOM. Jean-Jacques De Gucht op een MPC 5000 drumcomputer? Misschien een ideetje voor Brahim; hier neemt Jneiro Jarel de honneurs waar. Als eeuwige non-conformist serveert Jneiro een reeks stugge, geribbelde deuntjes die te hevig in het rond stuiteren om in het hiphophokje geduwd te worden. Beth Gibbons drapeert haar onderkoelde stemgeluid over een partij strijkers, Damon Albarn zit verstopt in het valse plafond boven ‘Bite The Thong’. DOOM dolt met woorden en orakelt hypnotiserend als vanouds. Als lettergrepen konden zwemmen was híj de grootste olympiër. Sowieso een podiumplaats voor dit album. (mvm)

Wat maakt dat deze eerste worp van Teengirl Fantasy ons totaal ontgaat. Zo blijven we uiteraard maar gissen. (kc)

out-muziekjes uit Philadelphia op zomertemperatuur. (bvm)

TNGHT

‘Come Of Age’

‘TNGHT’, ep Warp Records/V2 Records

Een dream team, deze samenwerking tussen de Canadees Lunice en de Schotse Twitter-lolbroek Hudson Mohawke. Beiden uiterst beslagen in het omver blazen van alles en iedereen met massieve low-end bassen, beiden nooit terugdeinsend voor een gezonde dosis muzikale pastiche. Op TNGHT flirten ze meer dan ooit tevoren met de electro rapbeats zoals die in Atlanta of Houston worden gemaakt, lekker diep en sleezy. Single ‘Higher Ground’ maakt brokken op elk feestje met zijn opzwepende hardcore hi-hats, de haast cartooneske beat van ‘Bugg’n’ blaast moeiteloos de bollen van het Atomium. Topproducties, topentertainment. Moesten Daffy Duck en Goofy een topless-bar openen, de muziek klonk er zo. Vuurpijlen in je handen laten ontploffen was nog nooit zo plezant. (mvm)

Toddla T ‘Watch Me Dance: Agitated by Ross Orton & Pipes’ Ninja Tune/PIAS

Wat krijg je als je een gladde r&b/hiphopplaat in zijn geheel laat remixen door een sound system? Sowieso iets dat beter klinkt dan het origineel (duh), maar toch zijn we niet echt overtuigd van deze poging waarin dub, ragga en dancehall heersen. In sommige gevallen (‘Fly’ en ‘Watch Me Dub’) houden Orton & Pipes amper iets over van het origineel door zich op een paar heel specifieke geluidsnippers te focussen en dat zijn - niet echt verrassend - de beste tracks. Voor de rest krijgen we vooral ongeïnspireerde remixes, door de mangel gehaalde vocals en gedateerde breakbeats en 2step. Matigjes dus. (mb)

Vacationer ‘Gone’ Downtown/Coop/V2

“Designed with the sole purpose of relaxing the listener and sending their mind on a welldeserved trip”, aldus Kenny Vasoli, de multiinstrumentalist/knutselaar achter Vacationer. Op de debuutplaat ‘Gone’ (een digital only release) maken dagdroomdeuntjes, ritmische epiek en tropische grooves het mooie weer. Een auditieve postkaart die te situeren valt tussen Vampire Weekend, Rogue Wave en Animal Collective maar nog iets meer een uitgesproken poppy kaart trekt. Heldere chill-

The Vaccines Sony

Sinds debuutsingle ‘Wrecking Ball (Ra Ra Ra)’ in het najaar van 2010 verscheen, zijn The Vaccines permanent in beeld geweest: een aanstekelijke debuutplaat, snedige concerten en kijk, hier zijn ze alweer opnieuw. Onlangs op Rock Werchter, in het najaar in de AB en ondertussen in onze cd-speler, met tweede plaat ‘Come Of Age’. Geen verrassingen op die nieuwe worp, maar toch laten we ons opnieuw met gemak inpakken door catchy stuff zoals het licht melancholieke ‘All In Vain’ en single ‘Teenage Icon’. Ze hebben misschien niet de woeste impact van hun lichtend voorbeeld Ramones, maar als het er op aankomt een half uurtje een glimlach te voorschijn te toveren, komen deze jonge Britten opnieuw ijzersterk uit de hoek. Nice! (jvb)

The Waxbills ‘When Love Comes’ Dying Giraffe Records

Complexloze derde album van het Canadese trio The Waxbills. Een voorzichtige voorliefde voor sixtiessfeertjes (de groep is fan van The Kinks) en enkele Pink Floyd-momenten (‘Blood On The Road’, ‘Shattered’) verhullen niet dat Nathan Warriner, John Albers en Brandon Ainsley vooral een goede neus hebben voor potige poprocksongs met een kop en een staart. ‘Let Us In’ is de cheesy Milow-track van dienst maar ‘When Love Comes’ heeft in de eerste plaats een catchy edge. (bvm)

Wild Nothing ‘Nocturne’ Bella Union/V2 Records

Na een sterke start in 2010 met debuutalbum ‘Gemini’ toont Jack Tatum met ‘Nocturne’ dat hij nog lang niet aan het plafond van Wild Nothing zit. Zijn zoete indiepop met eightiesfundament deint behaaglijk op een constante bries van synths en wolkige zang, met ruimte voor details die fijntjes ingevuld worden. Ook al is de sfeer op heel het album constant, onderling verschilt de eightiesdosering in de nummers toch sterk; vergelijk ‘Paradise’ met ‘Disappear Always’ en ’Shadows’ om een idee te hebben. Het niveau van het album hangt constant op aanzienlijke hoogte, wat ook wel wil zeggen dat er geen extra bijzonde-

re uitschieters zijn. Wat volgens (sn) eigenlijk alleen maar bevorderlijk is voor het behoud van de elegante melodieën. Eentje om in de gaten te houden, die Jack Tatum.

Willits + Sakamoto ‘Ancient Future’ Ghostly International/Dense

Ambient/elektronica-plaatje van Christopher Willits en Japans bekendste componist Ryuichi Sakamoto, hun tweede collab na ‘Ocean Fire’ uit 2008. Ook deze ‘Ancient Future’ kabbelt en ruist dat het een lieve lust is, en dat is meteen waar het album hapert: veel wollige elektronica, weinig weerhaakjes. Nochtans is Sakamoto niet vies van wat abstracte muziek, dat hebben zijn hermetische releases met Alva Noto of Christian Fennesz onlangs nog bewezen, maar ‘Ancient Future’ blijft redelijk schadeloos. (ts)

Wovenhand The Laughing Stalk’ Glit terhouse Recordings

Hoogdagen voor Wovenhand-fans. We worden in de maand september op een nieuwe plaat en maar liefst 5 optredens (Leuven, Hasselt, Roeselare, Turnhout en Charleroi) getrakteerd. Check de concertagenda. Bassist Pascal Humbert verlaat als laatste 16 Horsepower-lid de groep en gaat in de wijngaard van zijn vader werken. Zijn plaats wordt ingenomen door Gregory Garcia jr. en Chuck French wordt als extra gitarist aan boord genomen. Op ‘The Laughing Stalk’ horen we dan ook de meeste potige versie van Wovenhand tot nu toe. Songs als ‘In The Temple’, ‘King O King’ en ‘As Wool’ zijn zo verschroeiend dat het lijkt of Edwards de soundtrack voor de Apocalyps zelf componeerde. ‘Closer’ klinkt dan weer licht psychedelisch. Verder vind je de gebruikelijke Wovenhand-ingrediënten terug, zijnde een bijna fundamentalistische portie religie en ritmes van de Native Americans. Maar ga het evangelie van Wovenhand vooral live beleven. Zeldzaam zijn de artiesten die de bezieling van Edwards aan de dag kunnen leggen. September is uw maand. (ow)

James Yorkston ‘I Was A Cat From A Book’ Domino/V2 Records

Het is een eerder onopvallend parcours dat de Schotse singer-songwriter tot nu toe heeft gereden. Zijn carrière begon hij als support voor folk-legendes Bert Jansch en John Martyn. Maar de intieme en fragiele

songs van Yorkston vonden toch hun weg naar een groter publiek en daarmee werden de supports ook ambitieuzer: Lambchop, Tindersticks, David Gray, Turin Brakes… Ondertussen heeft Yorikston plaat 7 afgeleverd waarvoor hij een beroep kon doen op muzikanten van Lamb en The Cinematic Orchestra. Maar ook nu blijven de songs eerder bescheiden van aanpak. Een akoestische gitaar als basis, af en toe een extra stem, een streepje orgel of een tokkel op de piano waardoor het parcours onopvallend zal blijven maar daarom niet minder mooi. (ow)

Zeus ‘Busting Visions’ Ar ts & Craf ts/So Recordings/Silva Screen Records

De bebaarde Zeus slaagt er in de (hippie) sound van de Amerikaanse radiozenders uit de seventies te transporteren naar 2012. Op retro wijze spelen groepen als The Band, The Beatles (vooral het solowerk van Paul McCartney en George Harrison), T. REX, ELO en zelfs Queen (die gitaarsolo’s lijken vintage Brian May) een grote rol van betekenis op ‘Busting Visions’, het tweede album van de Canadese band. De inspiratie leidt tot liederlijk gearrangeerde songs met honky-tonk piano’s, harmonieën in stereo, handgeklap en andere toeters en bellen terwijl bluesrockeropener ‘Are You Gonna Waste My Time’ en ballad ‘Hello, Tender Love’ dan weer aantonen dat Zeus van vele markten thuis is. Nice stuff. (bvm)

Zulus ‘Zulus’ Aagoo Records

Zelden heb ik zo’n vuige en in-een-hoekje-van-verlaten-en-op-instorten-staande-mega-fabriek-opgenomen-sound gehoord. Ergens tussen extreme shoegaze, authentieke punk en wave en met blues gelardeerde garagerock, resideert dit gezelschap uit Brooklyn. Liefhebbers van The Cramps, The Damned of The Swans kunnen zich voor Zulus nog eens lekker in het zwart steken! Minimalistische drums, drammerige riffs en zanglijnen, rechtoe-rechtaansongs die in donkere reverb gedrenkt zijn, dat is wat je te slikken krijgt. (dg)

In concErt najaar 2012 do 20.09

13.10.12 the scabs 2012

the scabs zornik de mens 23.11.12 less > more theatertour 21.12.12 de mens wordt 20!

www.develinx.be

ZA 1 SEP ROESELARE GLS-SITE VANAF 18U / GRATIS

ZA 22 SEP

WOVENHAND WOVENHAND

info & tickets: WWW.DESPIL.BE - ROESELARE - 051 265 700

LOWER DENS

18/08/12: Pukkelpop – Hasselt

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT

18/08/12: Pukkelpop - Hasselt 26/08/12: Krachtstroom Festival - Arnhem 08/09/12: Deep In The Woods - Heer 21/09/12: Patronaat - Haarlem 29/09/12: L a Zone - Liège 24/11/12: Porta Nigra Festival - Aarschot

DOPE DOD

24/08/12 Feest In Het Park - Oudenaarde

BEACH HOUSE

27/08/12: Vera - Groningen 18/11/12: AB – Brussel * 19/11/12: Paradiso – Amsterdam * * + HOLY OTHER (UK)

LOVE LIKE BIRDS 30/08/12: 09/09/12: 15/11/12: 22/11/12:

Feeërieën - Brussel Mezz - Breda Moonbeat - Mechelen CC De Steiger - Boom

WOODS

30/08/12: Madame Moustache - Bxl 31/08/12: OCCII - Amsterdam

NILS FRAHM

12/09/12: DOK Arena – Gent * 13/09/12: Incubate Festival - Tilburg * 15/10/12: Paradiso - Amsterdam ** 16+17/10/12: Stuk - Leuven ** * A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN ** ÓL AFUR ARNALDS + AWVFTS

A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN 12/09/12: DOK Arena - Gent * 13/09/12: Incubate Festival - Tilburg * 15/10/12: Paradiso - Amsterdam ** 16+17/10/12: Stuk – Leuven ** * NILS FRAHM ** NILS FRAHM + ÓL AFUR ARNALDS CARLA BOZULICH’S EVANGELISTA 14/09/12: Les Ateliers Claus - Brussel HOWLIN RAIN

14/09/12: De Zwerver - Leffinge

BLACK DICE

15/09/12: AB - Brussel 02/10/12: De Kreun - Kortrijk

P I N G P O N G TA C T I C S

15/09/12: Cirque Constance - Kaprijke 19/09/12: Le Grand Mix - Tourcoing

JESCA HOOP

06/09/12: Night o/t Unexpected – Utrecht 07/09/12: Night o/t Unexpected – Amsterdam 08/09/12: Night o/t Unexpected – Eindhoven 16/09/12: Vooruit - Gent

TORCHE

21/09/12 Magasin 4 - Brussel

HAUSCHK A

04/10/12: Gaslab - Eindhoven 08/12/12: State X @ Paard Van Troje - Den Haag * * SAMULI KOSMINEN

DUSTIN O’HALLORAN 05/10/12: 12/12/12: 13/12/12: 14/12/12:

Stuk - Leuven CC Mechelen - Mechelen De Warande - Turnhout De Spil - Roeselare

ISLANDS

06/10/12: Bitterzoet – Amsterdam 07/10/12: Botanique – Brussel

ÓLAFUR ARNALDS

15/10/12: Paradiso - Amsterdam * 16+17/10/12: Stuk – Leuven * * NILS FRAHM + AWVFTS

DOPE BODY

19/10/12: Magasin 4 - Brussel 26/10/12: 4AD - Diksmuide

MOON DUO + CARLTON MELTON 23/10/12: Trix - Antwerpen 07/11/12: De Kreun - Kortrijk

RAPE BLOSSOMS

27/10/12: Le Belvédère - Namur 03/11/12: Rock Glabbik - Opglabbeek

DIRTY THREE

18/11/12: Vooruit – Gent

ANDREW BIRD

18/11/12: Crossing Border – Antwerpen for more concerts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Lazarijstraat 87 3500 Hasselt - Belgium Phone: +32 (0) 11 25 60 36 info@toutpartout.be http: www.toutpartout.be

V/A - Blue Flamingo ‘A Search For CMS’ Excelsior/V2 Records

Blue Flamingo is de dj-naam van de in Nederland wonende Ziya Ertekin. Deze veertiger is een notoir verzamelaar van ouwe jazzy muziekjes. Tijdens zijn opzoekingen naar 78-toeren plaatjes op zijn drie maand lange rondreis in Afrika vorig jaar, raakte de man in de ban van de Keniase muziek uit de fifties en sixties. Blue Flamingo maakte er meteen deze unieke verzamel-cd van. CMS staat voor Capitol Music Store, een legendarische Keniase muziekwinkel annex platenlabel uit die tijd. ‘A Search For CMS’ biedt in veertien nummers een beknopte bloemlezing uit de gouden periode van de Keniase muziek. Je hoort hier vooral luchtig klinkende, eenvoudige liedjes op akoestische gitaar, begeleid met een minimum aan percussie. Met onder andere klasse artiesten als George Mukabi en lokaal bekende groepen als Victoria Revolution ‘73, Ugambe Jazz, John Ndolo & The Ngambotano Boys. Zonnige tracks met vrolijke, verslavende gitaarpatroontjes die we met wat verbeelding de voorlopers van de hedendaagse techno zouden kunnen noemen. DJ Blue Flamingo stond deze zomer ook op de Gentse Feesten en in Dranouter. (md)

V/A - Sofrito ‘International Soundclash’ Strut

Het Londense collectief verblijdt ons op deze tweede plaat opnieuw met een verzameling zeldzame afro-cuban muziekjes. ‘International Soundclash’ staat iets meer in het teken van Afrika dan zijn voorganger, al mogen de nodige stomende soca, calypso, merengue en cumbia-grooves natuurlijk niet ontbreken. Verder krijg je heel wat smakelijke en met momenten avontuurlijke plakken afrobeat en funk geserveerd. Deze gepimpte compilatie (hoogtepunten van de hoogtepunten: de bijdrages van Lord Shorty & Vibrations International, La Pesada, Bell’A Njoh, Mas Ka Klé en Midnight Groovers), ademt gewoon

kwaliteit. Moeiteloos een van dé verzamelaars van 2012. (mb)

u om meer dan één reden dat warme gevoel zal geven. (kc)

V/A - Oneman

V/A - Robag Wruhme

‘Fabric Live 64’

‘Olgamikks’

Fabric Records/N.E.W.S.

Nachtdigital

Met de ‘Fabric Live’-reeks is het zoals met een woest boottochtje: soms is het heerlijk meedeinen op de cadans, soms word je er misselijk van en wou je dat je er nooit aan begonnen was. Op ‘Fabric Live 64’, waarop Oneman zijn platenkast mag leegschudden, hadden wij alvast de juiste golf te pakken. Dankzij schoon volk als Joy Orbison, Mosca, Basement Jaxx en Pearson Sound dobbert het plaatje heerlijk voort op het pulserende ritme van house, UK garage en breakbeat. Lekker uitgebalanceerde en gevarieerde mixplaat! (wd)

Z’n paspoort houdt ‘t bij Gabor Schablitzki, maar z’n muzikale kompas wijst rechtstreeks naar Robag Wruhme én het ter ziele gegane Wighnomy Bros. Robag Wruhme heeft ondertussen een patent op geweldige, software-verhakselde mixplaten, gaande van lichtjes geniaal (‘Wuppdeckmischmampflow’, 2011) tot ronduit briljant (‘Metawuffmischfelge’, 2008). Z’n nieuwe ‘Olgamikks’ situeert zicht in de eerste categorie - wegens heel erg goed, maar een tikkeltje te stug en emotie-arm. Dat Wruhme desondanks een remixer/producer eerste klas is, bewijst hij nog maar ‘ns een keertje op ‘Olgamikks’. Volgepakt met een dik dozijn van z’n lijzig-minimale remixes, hobbelt vriend Robag langs loom-dansbare bewerkingen van Modeselektor & Tom Yorke, Gui Boratto, Extrawelt, DNTEL en Audision. Voor de gelegenheid en de mikks nog maar een keertje grondig vertimmerd en verknipt. Hoedanook: een bijzondere kwast, Robag Wruhme. (fp)

V/A - Silkie & Quest ‘Dubstep Allstars Vol. 09’ Tempa/N.E.W.S.

We krijgen het warm noch koud van deze door Silkie & Quest aan elkaar gemixte ’Dubstepp Allstars Vol. 09’. De nummers (veel eigen werk, plus tracks van onder meer Mala, Skream en Swindle) zijn vlotjes aan elkaar gemixt en klinken naar goede dubstepgewoonte behoorlijk dreigend, toch komen voorspelbaarheid en mediocriteit naar het einde toe steeds nadrukkelijker op de loer te liggen. Gelukkig injecteren beide heren hun dubstepbeats met traag werkend gif en graven hun creaties net dat tikkeltje dieper dan de doorsnee dubstepproducties. Desalniettemin: voer voor de die hards-fans. (wd)

V/A ‘5 Years Diynamic Charity Compilation’, 2cd Diynamic Music/WordAndSound

Het fijne Hamburgse label Diynamic viert 5 jaren van zeer genietbare electro- en techhouse met een heerlijke dubbelaar. Niet enkel om uw luistergenot te vergroten, maar evenzeer om een goed doel te steunen: alle opbrengsten gaan integraal naar de Kinderhospiz, waar terminaal zieke kinderen muziektherapie kunnen krijgen. Laat u dus maar gewillig betoveren door onder meer ‘New Year Eve’ van DJ Phono en ‘Roads’ van Adriatique, waarna een batterij grote namen als Digitalism, Gui Boratto en Hot Chip ander labelmateriaal herhaspelt op het bonusschijfje. Een compil die

V/A - Luciano ‘Vagabundos 2012’ Cadenza

Des zomers pleegt Luciano te kamperen op het oord Ibiza, waar hij elke week vermag de keramieken pannen van het dak te blazen. En wel ter hoogte van de Pacha, een megalomane danstent waar de geur van Red Bull en ontblote bovenlijven heerst. Nochtans een prima gozer, die Luciano – remember de geweldige smeltkroes van Europese minimal en Latijns-Amerikaanse vibes op baanbrekende langspelers als ‘Blind Behaviour’ (als LucienN-Luciano) en ‘Tribute To The Sun’. Op het – bedoeld of onbedoeld – extravagant-lollige ‘Vagabundos’ gooit de Chileense Zwitser het resoluut over een andere boeg en opteert hij voor een vlakke en goeddeels ongeïnspireerde house-mix met consequent ongevaarlijke deuntjes en software-versleutelde remixes van onder meer Technasia, Dave Aju, Plaid en Guy J. Wat een saai carnaval moet dat wezen, daar in die club. Alweer een illusie armer, die (fp).

viewmaster Stefan Goldman ‘Parameter’, dvd Initiative Music/WordAndSound

Kort portret over de Duits/Bulgaarse dj/producer Stefan Goldman, die je moet inwijden in de muzikale visie van de man. De oorsprong van zijn werk mag dan wel liggen in techno en house, toch beschouwt hij zijn muziek eerder als een kunstvorm. Ook al mikt Goldman op de clubs, evenzeer werkt hij aan composities voor ballet of electro-akoestische stukken. Deze ‘Parameter’ toont je een inzicht in de reis die een idee aflegt naar het publiek. Tussen de passages langs de platenzaak en studio heen, weidt Goldman uit over zijn denkwijze. Maar hoe intrigerend dit concept ook mag klinken, de uitwerking zelf voelt maar duf aan. Te vaak krijg je het gevoel dat Goldman zichzelf te zeer au sérieux neemt. Als Goldman de vraag krijgt voorgeschoteld over wat hij doet, merkt hij op dat mensen het vaak niet snappen. Zo wordt er een zweem van zelfgenoegzame mystiek opgetrokken, waarbij we zelden de drang voelen om dit te doorbreken. (kc)

Conor Oberst And The Mystic Valley Band ‘One Of My Kind’, dvd+cd Team Love

De archiefkast op een waardige manier beheren, dat doet Conor Oberst. De wereldwijde officiële release van de dvd ‘One Of My Kind’ (eerder verschenen in 2009 als free download) is een waardig eerbetoon aan Drew Billings. De bijna achteloze documentaire over Conor Oberst & The Mystic Valley Band, waarin de begindagen van de band, de periode in Mexico, de toer van de groep en de opnames van het tweede album ‘Outer South’ aan bod komen, was één van de laatste verwezenlijkingen van Billings voor hij stierf in 2009. De bijhorende soundtrack op cd bestaat uit de vier songs van ‘Gentleman’s Pact’ (de eerste ep van Conor Oberst And The Mystic Valley Band uit 2008 met o.a. de folktraditional ‘Corina Corina’), b-kantjes, outtakes van de twee albums en de Paul Simoncover ‘Kodachrome’. Heel organisch, omringd door een levendige band en knipogend naar de Lauren Canyon-scene van de vroege jaren zeventig: zo horen we Conor Oberst het liefst. (bvm)

Absynthe Minded

25/08 Jospop, Schepdaal 26/08 Feest in het Park, Oudenaarde 01/09 Crammerock, Stekene 07/09 OLT Rivierenhof, Deurne 16/09 Leffingeleuren

Arquettes

23/09 Woodrock Festival, Gent

Creature with the Atom Brain

11/09 Botanique, Brussel 15/09 Leffingeleuren

Customs

23/08 Feest in het Park, Oudenaarde 25/08 Plectrumfestival, Ichtegem 25/08 Maanrock, Mechelen 31/08 Villa Pace, Sint-Niklaas 01/09 Sint Job Zomert

Das Pop

25/08 Marktrock, Poperinge 25/08 Jospop, Schepdaal 01/09 Villa Pace, Sint-Niklaas 08/09 Hopduvelfeesten, Asse

De Held

25/08 De Roma, Borgerhout 26/08 Maanrock, Mechelen 30/08 Boterhammen in het Park, Brussel

Gabriel Rios

solo

01/09 Villa Pace, Sint-Niklaas 15/09 CC Muze, Heusden-Zolder 21/09 Cultuurcentrum Kortrijk 28/09 CC De Meent, Alsemberg 29/09 Fiesta Mundial, Balen

Geike

25/08 Maanrock, Mechelen

‘t Hof van Commerce

25/08 Jospop, Schepdaal 25/08 Feest in het Park, Oudenaarde 31/08 Masters @ Rock, Torhout 01/09 Crammerock, Stekene 22/09 Elements Festival, Brugge

Internationals

29.09 Joe Brooks — 04.10 emanuel and the Fear denis Jones — 06.10 Band oF Gypsies: kocani orkestra & taraF de haïdouks — 06.10 the Writer’s Bench Feat. Belleruche — 11.10 dallas

06.11 tyler hilton - dion roy — 14.11 Buena Vista social cluB® presents: eliades ochoa — 17.11 crossinG Border : the kyteman orchestra

— 18.11 crossinG Border :

andry Bird - poliça - First aid kit paul Buchanan (the Blue nile) i am kloot - hannah cohen Gaz coomBes (superGrass) - moss liesa Van der aa - toy

— 22.11 zornik - less > more — 30.11 de mens — 10.12 ali B - ali B GeeFt antWoord

Arenberg | Openluchttheater Arenbergstraat 28 | 2000 Antwerpen ticket@arenbergschouwburg.be

24/08 Colora Festival, Leuven 25/08 Edegemse Parkavonden 26/08 Feest in het Park, Oudenaarde 08/09 Rijmrock, Rijmenam

Johnny Berlin 08/09 Rock Landen

Joy Wellboy

07/09 Deep in the Woods, Massembre 08/09 Rijmrock, Rijmenam

Lady Linn

& Her Magnificent 7

25/08 Park Happening, Schoten 01/09 Villa Pace, Sint-Niklaas 07/09 Hopduvelfeesten, Asse

Mira

31/08 Boterhammen in het Park, Brussel

School is Cool

25/08 Feest in het Park, Oudenaarde 25/08 Jospop, Schepdaal 31/08 Crammerock, Stekene 08/09 Hopduvelfeesten, Asse 21/09 CC Wevelgem 29/09 The Boxz, Heist-o/d-Berg

Sioen

25/08 Marktrock Poperinge 23/09 Woodrock Festival, Gent

Steak Number Eight 01/09 Masters @ Rock, Torhout

Yevgueni

14/09 CC De Schakel, Waregem 21/09 CC Nova, Wetteren 22/09 CC De Herbakker, Eeklo

More bands, info & dates: BUSKER.BE

Leffinge leuren

MUZIEK IN STUK kunstencentrum naamsestraat 96 • leuven TICKET@STUK.BE • 016 320 320 • WWW.STUK.BE

27|09 THE HELIO SEQUENCE +

MAYA’S MOVING CASTLE

27|09 KABUL GOLF CLUB 28|09 THE ME IN YOU + SPENCER THE

ROVER present GUILTY PLEASURES

09|10 DOUGLAS FIRS (album release) 16 + A WINGED VICTORY FOR THE 17 |10 SULLEN + NILS FRAHM + ÓLAFUR ARNALDS + ANNE MULLER 19|10 BLAUDZUN + support 30|10 JAN SWERTS + THE SLEEP OF REASON 12|12 DUSTIN O’HALLORAN + CHRISTINA VANTZOU (with strings) @musicatstuk

t/m

16 september

Leffinge

Het is midden september. De (hoge)scholen openen langzamerhand de deuren en een nieuw werkjaar schiet uit de startblokken. Maar is de verleiding voor nog een laatste festivalinjectie te groot? Wel, dan is er nog dé ultieme afsluiter van het festivalseizoen: Leffingeleuren. Tijdens de editie van 14 t/m 16 september programmeert het festival in Leffinge zowel nationale als internationale artiesten. Alles vindt plaats op drie verschillende podia: de concerttent, zaal De Zwerver en café De Zwerver. Op zondag wordt zelfs het Marktplein ingepalmd! Op vrijdag spelen de Belgische groepen Triggerfinger, Compact Disk Dummies en Hong Kong Dong. The Van Jets stellen er hun nieuwe plaat voor. Maar ook Engelstalige groepen zoals The Subways, Sleepy Sun, Telepathe en Howlin Rain zullen dan voor de nodige decibels zorgen. Zaterdag openen de deuren al om 14u, want het programma is die dag zeer goed gevuld, met Joss Stone, Black Box Revelation, Isbelles, The Temper Trap, Nneka, Japandroids, Future Of The Left, Skip The Use... Op zondag, de laatste festivaldag, zorgen Beirut, Absynthe Minded, Kitty, Daisy And Lewis, het Nederlandse Spinvis en Big Harp voor de laatste festivalkriebels van dit seizoen. In voorverkoop, exclusief bij Fnac, kost een dagticket 44 euro, een weekendticket heb je al voor 82 euro en campingtickets zijn te verkrijgen aan 12 euro. Aan de kassa zijn de tickets gemiddeld 7 euro duurder. Als je nu al ongeduldig bent is er ook nog altijd Radio LL en de nieuwste namen en de laatste wijzigingen lees je steeds op www.leffingeleurenfestival.be. Snel zijn is de boodschap, want de kaarten vliegen de deur uit!

groups/musicatstuk

SCHRIJF JE VIA WWW.STUK.BE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF

Beirut

vrijdag 14 september (deuren 19u)

Concerttent Triggerfinger (B) The Subways (UK) The Van Jets (B) Klaxons DJ-Set (UK) Compact Disk Dummies (B)

Zaal De Zwerver Sleepy Sun (US) Tu Fawning (US) Telepathe (US) Hong Kong Dong (B)

Café De Zwerver Howlin Rain (US)

Zaal De Zwerver Japandroids (CAN) Future Of The Left (UK) Wolf People (UK) Speech Debelle (UK) Oscar & The Wolf (B) Skip The Use (FR) Ms Mr (US)

Café De Zwerver King Tuff (US)

zondag 16 september (deuren: 15u)

Concerttent

(deuren: 14u)

Beirut (US) Absynthe Minded (B) Kitty, Daisy and Lewis (UK) Staff Benda Bilili (CON) Spinvis (NL)

Concerttent

Zaal De Zwerver

Joss Stone (UK) Black Box Revelation (B) Nneka (GER/NIG) The Temer Trap (AU) Isbells (B) Creature With The Atom Brain (B) The Whatevers (B) Movocco (B)

4T4 (B)

zaterdag 15 september

Café De Zwerver Big Harp (US)

Markt ‘t Schoon Vertier (B)

gigs festivals parties sept 12

OLT 2012 t/m 7 september Rivierenhof, Deurne 24 aug: Manollo Manouche 25 aug: [PIAS] Nites: Lisa Hannigan, Josh

T.Pearson, Andy Burrows 27 aug: Sigur Rós 29 aug: Soulsister 31 aug: Meuris vs De Leeuw 5+6 sep: Daan simple quintet 7 sep: Absynthe Minded

openluchttheater.be

Feest in het Park 23 - 26 augustus Donkvijver, Oudenaarde 23 aug: Goose, Fat Freddy’s Drop, Jah Cure, Felix da Housecat, Trixie Whitley, Customs, Danger, Bare Noize, ...

24 aug:

Arsenal, Cassius, Erol Alkan, De Jeugd Van Tegenwoordig, Kavinsky, The Magician, Jah Mason, Dope D.O.D, Hazard, Kraantje Pappie, Cutline, Dillinja, Feadz,...

25 aug:

The Dandy Warhols, Groove Armada, Sizzla, Aeroplane, Mr. Scruff, Vive La Fête, ‘t Hof Van Commerce, David Rodigan, Drumsound & Bassline Smith,...

26 aug: Absynthe Minded, Beenie Man, Merdan Taplak, The Inspector Cluzo & The FB Horns, Internationals, Sentinel, Warrior Sound, Silverbullet, Waxfiend... feestinhetpark.be

Boombal Festival 23 - 26 augustus Lovendegem 23 aug: Zlabya, Coiffure Joziane 24 aug: Jonge Wolf, J.Keens, Balloon Flight,

Nouk, Binti, Renée, Geppetto & The Whales, Jamtrad Duo,...

25 aug:

Fernant Zeste, Tuur Florizoone & Didier Laloy, De Ministers van de Noordzee,...

26 aug:

Kapitein Winokio, Johannes Wannyn, Lieven Tavernier & Vrienden, Buurman, Contraband,.

boombalfestival.be

Vispop 24 augustus Vismarkt en Korenmarkt, Mechelen Vive La Fête, AKS, Boulvard, Dead Letter Box, Jazz & Blues

vis-pop.be

Colora Festival 24 - 26 augustus Binnenpleinen De

Zevensprong, Leuven

24 aug:

Zuzu Cuarteto, Oficina da Capoeira, Internationals

25 aug:

Kel Assouf, Bao Sissoko + Wouter Vandenabeele + Moussa Diabate, Staff Des Leaders

26 aug:

Jamaican Jazz Orchestra, Myrddin, Antwerp Gipsy-Ska Orkestra

colora.org

Houza-Palooza 24 + 25 augustus Bree 24 aug: Etienne de Crécy, Shameboy, Basto, Don Rimini, Moonlight Matters, Les Nobods; Doctor P, ...

25 aug:

Cassius, R3Hab, The Magician, Red D ft Lady Linn, Kids At The Turntable; Chris Liebing, Ellen Allien, ...

houza-palooza.be

Jospop 24 - 26 augustus Schepdaal

Zandrock Festival 24 + 25 augustus ‘t Kasteeltje, Zandvoorde 24 aug: Fields Of Troy, Miava, Cowboys & Aliens, Wallace Vanborn, Drums Are For Parades

25 aug: Screaming Out, Ostend Powers, Romano Nervoso, Thin Line Men, Horses On Fire, A Brand,...

zandrockfestival.be

Boerenrock 24 - 26 augustus Weide, Kortenaken 25 aug: The Opposites, Dog Eat Dog, The Scabs, Golden Earring, Ego Troopers, We Are Prostitutes,...

boerenrock.be

Akkerpop 25 augustus Klooster, Meer Diablo Boulevard, Do Or Die, Vanderbuyst,Vandal X, The Setup, Outcast, Lick, The Walrus, Krigavar,...

Houza-Palooza 24 en 25 augustus t’Hasseltkiezel, Bree 5de editie alweer van Houza-Palooza, een tweedaags dansfestival in Bree. Minimal, techno, house, electro, drum-‘n-bass, dubstep... je vindt het er allemaal. Op vrijdag telt het festival immers 3 podia, op zaterdag zelfs 6! En die worden bevolkt door heel mooie namen zoals Etienne de Crécy, Shameboy, Dominik Eulberg, Pierre, Cassius, The Magician, Chris Liebing, Ellen Allien, Stephan Bodzin, Logistics, AKS, Dr. Lektroluv, Kastor & Dice en ga zo nog maar een tijdje door... Op vrijdag betaal je voor al dat moois 18,50 euro, op zaterdag 32,50 maar die hards gaan voor het combiticket van 43,50 euro. Blijven camperen kost dan weer 10 euro, en voor een VIP-ticket hoest je 60 eur op. Meer weten? Check www.houza-palooza.be voor de voorverkooppunten, de volledige line-up en nog zoveel meer.

akkerpop.be

Hestival 25 augustus CC Zwaneberg, Heist o/d Berg Kapitein Winokio, Rusty Spoon, Gepetto and The Whales, Buurman, Diablo Blvd, Zornik, Discobar Galaxy, Murdock

[PIAS] Nites 25 augustus Rivierenhof, Deurne

25 + 26 augustus Centrum, Mechelen 25 aug: Kapitan Korsakov, Aroma Di Amore, Geike,

Na Tours & Taxi (Brussel), Paradiso (Amsterdam), STRP gebouw (Eindhoven)... palmt op 25 augustus [PIAS] het Openluchttheater van het Rivierenhof in Deurne in, voor een intieme versie van [PIAS] Nites. Het unieke, spookjesachtige kader van het Openluchttheater leent zich hiertoe uitstekend. De Ierse Lisa Hannigan, Josh T. Pearson en de melancholische songschrijver Andy Burrows bevestigden alvast kun komst. Recent werd ook nog dé belofte voor 2012 Oscar And The Wolf - check de ep ‘Summer Skin’ - aan de affiche toegevoegd. In voorverkoop kost een ticket 18 euro, aan de kassa betaal je 22 euro. Voor alle informatie en tickets: www.openluchttheater.be.

26 aug:

AB presenteert Feeërieën 2012

hestival.be

Nok-Out 25 augustus Gemeentehal, Vosselaar Kalisto Bay, Smokin’ Aces, Slingshot Bikini, Smooth Lee, Mojo Filters, The Kids, Sven Van Hees

jhdenok.be/nok-out

Maanrock Customs, Intergalactic Lovers, Daan, Shameboy; Sarah Ferri, The Rubettes ft Alan Williams; ,... Lauren Anny J, Café Flamand, Soulbrothers, The Scabs, Raymond van Het Groenewoud; De Mens; Compact Disc Dummies, Hong Kong Dong, Diablo Blvd,...

27 t/m 31 augustus Warandepark, Brussel

maanrock.be

Feeërieën 27 - 31 augustus Warandepark, Brussel 27 28 29 30 31

aug: Dez Mona ft BOX: Sàga, Black To Comm aug: Cold Specks, Spookhuisje aug: Touch.30 ft Biosphere, Philip Jeck, BJ Nilsen aug: Tommigun, Love Like Birds aug: Holy Other, Gang Colours, G.H.

abconcerts.be

Boterhammen In Het Park 27 - 31 augustus Warandepark, Brussel 27 28 29 30 31

aug: aug: aug: aug: aug:

Spinvis, Tourist Het Zesde Metaal, Roosbeef Polk, Soetkin Collier Lieven Tavernier & White Velvet, De Held Guido Belcanto, Mira

abconcerts.be

Bavik Live 25 + 27 augustus Park Baron Casier, Waregem 25 aug: Fiesta, The Cops, De Leeuw vs Meuris, .... 27 aug: MG Company, Daan ccdeschakel.be

24 aug: 25 aug:

Metropolitans, Kastor & Dice, Murdock

De Mens, Kraantje Pappie, School Is Cool, Absynthe Minded, ‘t Hof van Commerce, …

31 augustus JC, Beverlo

26 aug:

The Oddword, Ego Troopers

Katastroof, Lili Grace, Front Paradox, The Sellers, Graveyard District

jospop.com

Summer Evening

Cold Specks © Jim Anderson In het Warandepark, in het centrum van Brussel, organiseert de AB van 27 tot 31 augustus voor de negende keer de Feeërieën. Verrassende namen staan geprogrammeerd om de ultieme muziekbeleving outdoor te garanderen. Elke avond is er een muzikaal thema. Zo staat op 27 augustus klassiek centraal met Dez Monza feat. BOX: Sàga en de in Hamburg residerende Black To Comm en op 28 augustus dan weer doom soul en haunted instrumentals met het Canadese Cold Specks en Spookhuisje. Op 29 augustus staat elektronica op het programma met Touch 30 feat.: Biosphere, de Britse Philip Jeck en de Zweedse BJ Nilsen. Op 30 augustus heerst intimiteit met Tommigun en Love Like Birds, het geesteskind van de Gentse Elke De Mey. Groepen met een elektronische sound komen ook op 31 augustus aan bod: het minimalisme van G.H., Gang Colours en het Franse duo Kangding Ray. Niet onbelangrijk in deze crisistijden: alle concerten zijn gratis bij te wonen. Voor meer informatie kan je terecht op www.abconcerts.be!

36 Crammerock

31 augustus en 1 septembe r Groeneputte-site, Stekene Op de laatste dag van augustus en de eerste dag van september zal Crammerock de Groeneputtesite in Stekene weer op zijn grondvesten laten daveren. Dit jaar kun je weer twee dagen lang op zowel de Mainstage als Clubstage debuterende en gevestigde waarden aan het werk zien. Pop- en rock-bands naast dj’s en dance-acts, je vindt het er allemaal. Op vrijdag treden Belgische acts zoals Triggerfinger, Channel Zero, Raving George, Arsenal, Compact Disk Dummies, Zinger en Kapitan Korsakov aan. Maar ook de Ierse rockband Therapy?, Etienne De Crécy en Grandmaster Flash staan op de affiche. Ook op zaterdag is de line-up behoorlijk indrukwekkend met White Lies, Ozark Henry, Absynthe Minded, Lamb, Merdan Taplak, Isbells, Wallace Vanborn, Peaches (djset), Raveyards, Mumbai Science... Heideroosjes spelen trouwens die dag hun laatste festivalconcert ooit! Voor een dagticket betaal je slechts 24 (vvk)/29 (adk) euro en een weekendticket kost zo’n 36 euro. Voor een campingticket hoest je dan weer 8 (vvk)/13 (adk) euro op. Gezien het grote succes van de ticketverkoop de voorbije jaren is tijdig reserveren zeker aan te raden. Voor tickets, recente info en alle namen, slechts één adres: www.crammerock.be!

Masters@Rock Festival 31 augustus en 1 september Torhout Op het einde van de zomervakantie staat Masters@ Rock waarschijnlijk al omlijnd in je festivalagenda, vanaf dit jaar een tweedaags festival. Op vrijdag 31 augustus zullen de volgende punkrockbands live on stage schitteren: Belgian Asociality, Funeral Dress, Bouncing Souls (US), Dog Eat Dog en de hiphoppers van ’t Hof Van Commerce. Op zaterdag 1 september komt het zwaardere genre aan bod met groepen zoals Guilty As Charged, Bliksem, Steak Number Eight, Clawfinger (SE) en uniek op Belgische bodem H-Blockx (D) en Mustasch (SE). Ook Soulfly (ex- Sepultura) komt voor een unieke one of naar dit festival. Net zoals vorig jaar is de after party in handen van Dirk Stoops (Studio Brussel). Surf voor info en tickets zeker naar www.mastersatrock.be.

Villa Pace 31 augustus t/m 2 september Sint-Niklaas Thema van Villa Pace dit jaar? Klimaat voor vrede. En zo stuur dit festival ons met een ecologische boodschap het najaar in. Dat de aarde opwarmt, is al jaren main speak. En inderdaad, misschien moeten we meer de fiets gebruiken, ons afval beter beheren en ons energiepeil in de gaten houden. Met deze achterliggende gedachte willen de verenigingen die deelnemen aan Vredesfeesten ons van 31 augustus t/m 2 september naast de wereldkeuken, wereldmarkt en expo’s trakteren op het gratis muzikale luik: Villa Pace. Niet alleen op de Grote Markt van Sint-Niklaas zijn er optredens, maar ook op het Sint-Nicolaasplein en het Castrohof. Op vrijdag 31 augusutus zijn oa Charlie Jones’s Big Band, Customs, Motek, Willow, Jungle By Night en Soulshakers van de partij. Op zaterdag komen Lady Linn & Her Magnificent Seven, Gabriel Rios (solo), Das Pop, Billy The Kill, Dog Eat Dog, Postmen, The Herbaliser… naar Villa Pace. Op zondag sluiten Blue Flamingo en Nomad Swing & The Dipsy Doodles het festival af. Op www.villapace.be vind je het volledige programma. Peace verzekerd dus!

Crammerock

Festiv’halle

31 augustus + 1 september Festivalsite,

6 - 8 september Joseph Possozplein, Halle

Stekene

31 aug:

7 sep: 8 sep:

1 sep:

White Lies, Ozark Henry, Lamb, Absynthe Minded, Merdan Taplak, ‘t Hof van Commerce, Vive La Fête, Heideroosjes, Gers Pardoel, Isbells, Marco Z, ...

festivhalle.be

crammerock.be

6 - 23 september Scheld’apen, Antwerpen

Etienne De Crécy, Triggerfinger, Channel Zero, Therapy? , School Is Cool, Geppetto & The Whales, Kapitan Korsakov, Grandmaster Flash,...

Villa Pace - Vredesfeesten 31 augustus - 2 september Grote Markt, Sint-Nicolaasplein, Castrohof, Sint-Niklaas

31 aug:

Charlie Jones’ Big Band, Customs, The Scabs; Yamantau, The Sheet, Motek, Willow, Jungle By Night, Ceux Qui Marchent Debout, Soulshakers,...

1 sep:

Lady Linn & Her Magnificent Seven, Gabriel Rios, Das Pop; Dog Eat Dog, Rupelsoldaten, Postmen, The Herbaliser, Pow Pow Movement,...

2 sep:

Blue Flamingo, Nomad Swing & Dipsy Doodles

villapace.be

New Wave/Minimal Synth Festival 31 augustus + 1 september JH Wommel, Wommelgem

31 aug: Petra Flurr & Modernista, Nostalgie Eternelle 1 sep: Newclear Waves, Eleven Pond, Marko Koning, Aime le Chevalier, Wolf, Cosensation, Cerrone

Trax Festival

Supah Troopas, Lady G, 4T4, Discobar Galaxie

Shunk, A Fish Called Louis, Tax Clan, Funeral Dress, Dog Eat Dog, Bodyspasm, Otto-Jan Ham, ...

Festivaaallaallal 2012 6 sep: Openingsgladiatorenstadionfeest 7 sep: Benjamin Verdonck, Peter Fengler, ‘Living’

Frans Zwartjes, Tiago Sousa, Daphne Verhelst, Bernard Van Eeghem ‘Sanglier’, Pieter Van Den Bosch,...

14 sep: 15 sep:

filmdiner; Benjamin Verdonck, …

Ashley Paul, Coolhaven, Sigtryggur Berg Sigmarsson, Eli Keszler, Ninos Du Brasil, Sven-Ake Johansson

16 + 17 sep: Rudy Trouvé; Tiptoe Topic 19 sep: Hare Akedod III: Expo ’70, Ancient Ocean,

Sunny Dunes, Dj Bent Von Bent

20 + 21 sep: film; Nicolas Delalieux 22 sep: Paul Sharits, Sheldon Siegel, Somadamantina,

Lee Paterson, Floris Vanhoof, Janek Turkowski, Varkenshond, Stacks, Suicide On Hawaii,...

23 sep:

De Epiloog

scheldapen.be

Thanks But No Thanks Labelnight 7 september Vrijetijdscentrum, Tienen

1 september GLS Site, Roeselare

Homer, The Rocket, Get Off My Shoes, Grey Like Masquerade, 15 Minute Powernap

The Smoking Dog, Bed Rugs, Teddiedrum, Intergalactic Lovers, De Jeugd Van Tegenwoordig, Waxdolls

projectdoppler.com

despil.be

Afflidance 1 september Bellekoutercomplex, Hekelgem Oliver V, Peter Luts, Dave Lambert, X-Tof, diMaro, Wout, B C-Rious

Sint Job Zomert 1 september Sint-Job-In-’t Goor Noble Tea, Willow, Customs, The Messieurs Blues

Skatefest 12 1 september Domein Teunenberg, Olen Saves The Day, Deadline, Gino’s Eyeball, Crucial Times, Stonepiler, The Adjectives, My Love Your Lust,...

skatefest.be

Duivelse Kroegentocht 1 september café’s, Tielt Little T And The Gang, TMT, The Horny Horses, Big Bayou Bandits, Raw Blues, Munks and Blue Noise, James Hinkle & Eddy Desmul, Mojo Hand Taylor,...

duivelsekroegentocht-tielt.be

Laundry Day 1 september Nieuw Zuid, Antwerpen Arsenal, Goose, Aeroplane, White Lies Dj’s, Dimitri Vegas & Like Mike, AKS DJ’s, Mumbai Science, Dave Lambert, Surfing Leons, Loulou Players, Josh Lasden, …

laundryday.be

Velorock 1 september Sportpark De Schorre, Oostende Samael, Pretty Maids, Loudblast, Spoil Engine, Aktarum, Always Fallen, Sack, Powerstone

velorock.be

PaApelrock 1 september Pijpelheide, Hesit o/d Berg Raymond Van Het Groenewoud, Fenix, Vannstein, The Flow, Capatin! We Have Ghosts, Bacchus, Renegades

paapelrock.be

Moulin Rock 7 + 8 september Festivalterrein Aan De Molen, Tessenderlo

7 sep:

Story Unfold, Covers On The Rocks, Soulsister, Ego Troopers, Shameboy; Beatbastards, Nachos For The Early Riser, Oerconnexian, …

8 sep:

Atlas, Moments, The Octopussys, De Jeugd Van Tegenwoordig, Heideroosjes, Discobar Galaxie; Geppetto & The Whales, Bloodfire, Speedwagon, …

moulinrock.be

Deep In The Woods 7 - 9 september Massembre, Heer Liesa Van der Aa, Kiss The Anus Of A Black Cat, Gaëtan Streel, Soumonces!, Spookhuisje, Joy Wellboy

deepinthewoods.be

Rock@Schuiferskapelle 8 september Club ‘77, Schuiferskapelle The Heavenly Kings, Godspeed, The Dirty Scums, Antidote, Funeral Dress

thedirtyscums.com

Antwerp Open Air 8 september Magiq Spiegeltent, Antwerpen Marco Bailey, Rotator, Droon, Sinister Souls, Existh, CJ Bolland, Flatfish, Civalizee, High Grade Sound, Twizters, PXL & Cozone, Straatwaarde, Jabo, Miami Nice, ...

facebook.com/antwerpopenair

Club Soda 8 september Avelgem Tocadisco, Luke Slater, DJ Hype, Trolley Snatcha, Les Petits Pilous, Mala, Djedjotronic, Danny Byrd, Merdan Taplak, Enei, The Oddword, Mr Polska, Safi & Spreej,...

krakrock.be

Bruis 8 + 9 september Sportterrein Tapijnkazerne, Maastricht, Nl

8 sep: Goose, Chef’s Special, Puggy, Drive Like

Maria, Major Tom, Half Moon Run, Isbells, Oscar & The Wolf, Lili Grace, Hef, Yila & Davor, Amalgamatie, BMB &

9 sep: Will And The People, Infadels, Ozark Henry,

22 september Zaal Volksontwikkeling, Tongeren

bruismaastricht.nl

Nightqueen, Max Pie, Keyrah, Zardens, Rebel Yell, Necrosis, Viggen, White Knuckles, Wake The Dead, Polar Pears

Schippersweekend 7 - 9 september Parking Sporthal, Lauwe 7 sep: 8 sep:

Rebounce, Teddiedrum, Turntabble Dubbers,...

Elco, The Lumbers, Bed Rugs, Wallace Vanborn, The Clement Peerens Explosition

9 sep:

The Rockafellas, Het Zesde Metaal, Sarah Ferri, The Rhythm Junks, Orchestre International du Vetex

schippersweekend.be

10 - 16 september 20 locaties, Tilburg, Nl Mogwai, Yann Tiersen, Buzzcocks, Fields Of The Nephilim, Laibach, Nurse With Wound, British Sea Power, A Winged Victory For The Sullen, Howlin Rain, Nils Frahm, Matt Elliott, Nguzunguzu, Evangelista, Greg Haines, Caspar Brötzmann Massaker, Busdriver, The Haxan Cloak, Ramesses, …

incubate.org

zie pagina 34

Letterrock 14 - 16 september ‘t Rot, Letterhoutem 14 sep: Midas Touch, White Van Men, Zuperking,

Seamless, Vernal Veinyard

Last In Town, Wallbox, Downstairs, Blue dawn Wim Demeester

Ratrock 15 september Harelbeke The Exploited, DAF, Anti-Nowhere League, Funeral Dress, Mark Foggo, Skabilly Rebels, No Tomorrow Charlie, ...

ratrock.be

Nerorock 16 september Jan Van Ruusbroecpark, Hoeilaart Kapitein Winokio, Suburban Sun, Mayson, Geppetto & The Whales, Wallace Vanborn, De Mens, Daan

nerorock.be

Bozar Electronic Art Festival 20 - 22 september PSK, Brussel 20 sep: Ben Frost, Daniel Bjarnason & Sinfonietta

Cracovia, Silver Apples, The Haxan Cloak, Forest Swords, Robin Fox, Olivia Block, Luis Recoder, Sandra Gibson, …

21 sep: Gold Panda, Hype Williams, Nguzunguzu, Howse, Time Wharp, Slant Azymuth, Yannick Franck, Ms30, …

22 sep:

Maja Ratkje & HC Gilje, The Field, Andy Stott, Raime, Sendai Live, Geoffroy Mugwump, The Organic Midi Controller Builder, ...

bozar.be

Maaseik In De Fik 21 + 22 september JH Fuego, Maaseik 21 sep: House Dominico, Jumpmatic, Amen Breaks,

Hookerz & MC Nice, …

22 sep:

Postmen, De Jeugd Van Tegenwoordig, Iris Menza, …

fuegomaaseik.be

Elements Festival 22 september Brugge TLP, ‘t Hof van Commerce, Silverbullet, Civalizee Foundation, Pow Pow Movement, Sandy Warez vs Tieum, Evil Activities, Radium, Reload, Technasia, Ben Sims, …

Indie’d Festival 22 september Kerelsplein, Roeselare AKS, Motek, Kill Frenzy, Audiocaeneat, Nightmare Air, A-Lectric, Mr.Greedy, Coast Redwood

indied.be

1 september Nieuw Zuid, Antwerpen

Woodrock Festival 22 + 23 september DOK, Gent 22 sep: Ed & Kim, Wallace Vanborn, Kapitan Korsakov,

Billy The Kill, Hush Hush, The Octopussys, Audiophonic, ...

23 sep: Sioen, Arquettes, Destine, This Kid, Neon, Waldo & The Alley Cat, Eszter V, Attic, Norbert Detaeye,... woodrock.be

28 - 30 september Keiheuvel, Balen 29 sep: Baciamolemani, Krema Kawa, Movits! Kobe

Louis Charles, Pleiade, Gabriel Rios, Klezmic Zirkus,...

30 sep: Kapitein Winokio, Klavan Gadje, Canteca de Macao, ‘t Gompels Gennot, Vi.be, Fête Royal, Zulema Sexteto fiestamundial.be

Herentals Rock City

Leffingeleuren

15 sep: 16 sep:

Laundry Day 2012

Fiesta Mundial

Incubate

14 - 16 september

Sober Slaughter Metal Fest

School Is Cool, Sparrow Falls, The Hickey Underworld, Tasered, Burn A Stogger, Projectors, Booster Club,...

29 september Polyzaal Veusslair, Herentals Adios Pantalones, Hellsonics, The Mudmen, The Baboons, The Meteors

hertalsrockcity.be

donderdag 23 augustus Gentlemen Of Verona @ De Knoet, Aarschot Orchestre International du Vetex, ... @ De Roma, Borgerhout

vrijdag 24 augustus The Weedfarmers, The DeVilles, Lili Grace @ Oemtata, Ertvelde Roland @ Huis Van Winckel, Dendermonde

zaterdag 25 augustus De Held, Roy Aernouts @ De Roma, Borgerhout

woensdag 29 augustus Het Zesde Metaal @ De Roma, Borgerhout, deroma.be

donderdag 30 augustus The Antler King & Renee Van Bavel @ De Roma, Borgerhout Omar Rodriguez Lopez Group @ Trix, Antwerpen

vrijdag 31 augustus Lezt Zeppelin @ Spirit of 66, Verviers, spiritof66.be

zaterdag 01 september Sonmi451, Machinefabriek, Greg Haines @ CC Ha, Hasselt Loveless Age, Stone Cold Blue @ Spirit Of 66, Verviers

zondag 02 september Lesbian @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be

maandag 03 september Family Of The Year @ Botanique, Brussel, botanique.be Daan @ DOK, Gent, democrazy.be Ben Poole @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Lawrence Arabia @ Video, Gent, cafevideo.be

dinsdag 04 september Kimbra @ Botanique, Brussel, botanique.be Flower Kings @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

woensdag 05 september Hannah Cohen @ Botanique, Brussel, botanique.be Headspace, Haken @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Radio Carver @ Video, Gent, cafevideo.be Devil Wind, Captain! We Have ghosts @ ‘t Wit Paard, Heist o/d Berg

donderdag 06 september Nickelback @ AB, Brussel, abconcerts.be Crocodiles; Poor Moon @ Botanique, Brussel Birdy @ KVS, Brussel, livenation.be Piet Van den Heuvel @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Jack White @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be The Obsessed @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Big Pete Blues Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Imaginary Suitcase @ Via Via Reiscafé, Brussel

vrijdag 07 september Lady Linn & Her Magnificent Seven @ Hopduvelfeesten, Asse Adrian Younge @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Stan Webb Chicken Shack @ Spirit Of 66, Verviers

zaterdag 08 september Catherine Graindorge ft Hugo Race & Marc Huyghens @ Botanique, Brussel, botanique.be

Goose Het grootste wasfeest vindt dit jaar plaats op 1 september. Die dag viert Laundry Day immers haar vijftiende verjaardag op het Nieuw Zuid in Antwerpen. De zomervakantie is zo goed als voorbij, maar daar wil Laundry Day niet van weten. De organisatoren brengen ongetwijfeld de tienduizenden festivalgangers aan het dansen brengen met een spetterende line-up. White Lies DJ’s, Dimitri Vegas & Like Mike, Lazy Jay, Sweet Coffee, AKS, Arsenal, Goose, Murdock, Sven Van Hees, Aeroplane... in totaal staan er meer dan 200 (!) artiesten op de affiche. De laatste act is Jezus, de Laundry Day-religie zal hier wel niet vreemd aan zijn, daar alles in het teken staat van religie en spirualiteit. Voor maar liefst 12 uur muzikale topacts kost een ticket 28 euro, excl 2 euro adminstratiekosten. Check zeker www.laundryday.be voor alle info en tickets of ga naar de dichtstbijzijnde Free Record Shop.

Deep In The Woods 7 t/m 9 september Massembre, Heer-sur-Meuse De tweede editie van Deep In The Woods komt eraan. Net zoals vorig jaar met een eigenzinnig programma en op een uiterst unieke locatie. De concerten vinden immers plaats in een vakantiedomein in het bos Massembre in Heer-sur-Meuse. Terugkeren naar de roots van muziekbeleving, staat er centraal. Wie komt? Het Canadese Half Moon Run maakt net zoals de Belgen Liesa Van Der Aa en Gaëtan Streel het bos onveilig. Maar ook de Belgische bands Joy Wellboy, Kiss The Anus Of A Black Cat komen afgezakt naar Wallonië. Spookhuisje en Soumonces! maken de affiche compleet. Ook de andere kunsten, fotografie en film, komen aan bod. Zelfs aan de kids is gedacht: naast de mooie setting zijn er allerlei evenementen voorzien. Heb je geen ticket? Pech, de boel is helemaal uitverkocht. Check www.deepinthewoods.be voor meer info.

Incubate

10 t/m 16 september Tilburg (NL) In het Nederlandse Tilburg vindt van 10 tot 16 september Incubate plaats, een stadsevenement voor artistieke vernieuwing. Het festival beperkt zich niet enkel tot muziek, maar ook beeldende kunst, film en theater komen aan bod. Grensverleggende cultuur dus met als thema You Are Incubate, wat er op neerkomt dat je zelf aan het festival kunt participeren. Incubate werd onlangs uitgeroepen tot het leukste stadsevenement van Nederland. Voor de RifRaflezers is hier al een selectie uit de meer dan 200 artiesten: Mogwai, Yann Tiersen, British Sea Power, Anthony Rother, Japandroids, Nathan Fake, Moodymann, Sleepy Sun, King Midas Sound, Iceage, Black Dice, A Winged Victory For The Sullen, Matt Elliott, Busdriver, Tu Fawning, Buildings, Gang Colours… en onlangs heeft ook Napalm Death bevestigd. Dagkaarten zijn beschikbaar in voorverkoop van 15 euro tot 27,50 euro en passe-partouts voor 7 dagen aan 75 euro. Voor het het volledige programma, info en ticketverkoop zie www.incubate.org!

38 BOZAR Electronic Arts Festival 20 t/m 22 september Brussel

School Is Cool @ Hopduvelfeesten, Asse Drums Are For Parades, Abrahma, Naughty Mouse, Maria Isn’t A Virgin Anymore, Supernaut, Sloane, DJ Vernon Sullilvan @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Johnny Berlin @ Rock, Landen Laïs @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Joy Wellboy @ Rijmrock, Rijmenam S.K.O.R. @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

zondag 09 september Dirty Beaches, Mongolito @ Ateliers Claus, Brussel Buildings, The K. @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be

maandag 10 september Hype Williams Het vroegere BOZAR Electronic Music Festival is niet meer! Maar met BOZAR Electronic Arts Festival presenteert men een waardige opvolger: een forum voor alle elektronische kunsten. Naast film, kunst, fotografie en visualisaties is er ruimte voor heel veel muziek. Zo komt op donderdag 20 september Music For Sólaris naar Brussel afgezakt. Voor dit speciale project componeerde de Australiër Ben Frost samen met de IJslander Daníel Bjarnason een symfonische suite, die de Sinfonietta Cracovia zal spelen bij de vertoning van de gelijknamige film. Voor diezelfde dag hebben ook Silver Apples, Forest Swords, The Haxan Cloak... reeds toegezegd. De Britten Gold Panda en Hype Williams staan naast oa Nguzunguzu en Slant Azymuth (Demdike Stare + Andy Votel) feat Bruno Spoerri vrijdag op de affiche. Op zaterdag 22 september, de slotdag van het festival, lossen The Field (live trio), Raime, Andy Stott, Maja Ratkje + HC Gilje, Peter Van Hoesen... de muzikale behoeftes in. De normale prijs voor een dagticket bedraagt 20 euro, maar al wie jonger is dan 26 jaar betaalt slechts 15 euro. Een pass voor drie dagen kost 45 euro. Bekijk zeker www.bozar.be voor tickets, info, het volledige programma en de laatste bevestigde namen!

5 Jaar Track* 22 september Track*, Kortrijk Op zaterdag 22 september viert Muziekcentrum Track* zijn vijfjarig bestaan. Er staan infosessies, workshops (songwriting door Anton Walgrave) en een demo panel gepland. Bekende namen uit de muziekwereld (managers, artiesten…) geven dan de nodige feedback op je eigen songs. Belangstelling verzekerd! En niet te vergeten de nodige muzikale performances door onder andere Ansatz der Maschine, het voornamelijk instrumentale project van Kortrijkzaan Mathijs Bertel, en de Belgische singer-songwriter Anton Walgrave. Ook Midnight Swim, Humo Rock Rally-winnaar Brent Vanneste en ForFourWeekends staan geboekt. De afterparty wordt verzorgd door DJ Lotto. De toegangsprijs voor de concerten bedraagt 6 euro. Meer weten: www.cultuurcentrumkortrijk.be/track/agenda!

Elements Festival 22 september Brugge

Elements Festival, één van de indrukwekkendste dance-events van West-Vlaanderen, is op zaterdag 22 september aan zijn derde editie toe. Brugge zal daveren! Net zoals de voorbije twee jaar kan je verspreid over zes podia tientallen topdj’s aan het werk zien. Het programma bestaat uit de betere Belgische en internationale artiesten aangevuld met jong, opkomend talent. De opvallendste naam op de Skanerz stage is Ed Rush versus Audio. Op de op techno toegespitste Suburb Soundz stage staan grote namen als Technasia, Ben Sims en Space Djz. Op de Redbull Elektropedia stage zie je Ego Troopers en de Humo Rock Rally winnaars Compact Disk Dummies aan het werk. Meer Belgen zoals ’t Hof Van Commerce en TLP op de Cliché stage, evenals het Jamaicaanse T.O.K. Een ticket kost in voorverkoop 35 euro, voor 5 euro extra heb je er al een campingplaats bij. Voor tickets, de volledige line-up en nog veel meer: www.elementsfestival.be!

The View @ Botanique, Brussel, botanique.be Fat32, Monsieur Le Directeur, Hassan K @ Magasin 4, Bxl Black Market III @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Henri Prosper @ Video, Gent, cafevideo.be

dinsdag 11 september Perfume Genius @ AB, Brussel, abconcerts.be Creature With The Atom Brain @ Botanique, Brussel George Michael @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be

woensdag 12 september Norah Jones @ Vorst Nationaal, Brussel, livenation.be Nils Frahm, A Winged Victory For The Sullen, Kreng @ DOKArena, Gent, democrazy.be Fu Manchu @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Zinger @ Video, Gent, cafevideo.be

donderdag 13 september Gemma Ray @ Botanique, Brussel, botanique.be Kid Ink @ Trix, Antwerpen, trixonline.be 24 Pesos @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

vrijdag 14 september Carla Bozulich’s Evangelista @ Les Ateliers Claus, Brussel Bruce Bherman & Band, Roadhouse Libra @ Botanique, Bxl Yevgueni @ CC De Schakel, Waregem Ben Caplan & The Casual Smokers @ De Nodige Deugd, Moorslede Amadou & Mariam @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Mostly Autumn @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Japandroids @ La Chocolaterie, Brussel, vkconcerts.be David Bartholomé & La Fabrique, Body Beat @ +15/09-L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zaterdag 15 september Black Dice @ AB, Brussel, abconcerts.be Gabriel Rios @ CC Muze, Heusden-Zolder, muze.be Ping Pong Tactics @ Cirque Constance, Kaprijke Caspar Brötzmann Massaker, Eugene Chadbourne, Fully Blown, Xavier Dubois, DJ Frans Claus, DJ Alain Bolle @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Ensiferum, Amoral, Profane Omen @ Trix, Antwerpen Major Tom; DJ’s Bram Vandendriessche, Christophe Lambrecht @ De Warande, Turnhout, warande.be

zondag 16 september BaBa ZuLa @ AB, Brussel, abconcerts.be Malcolm Middleton @ Botanique, Brussel, botanique.be Lean Left @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Jesca Hoop @ Vooruit, Gent, vooruit.be

maandag 17 september Benjamin Francis Leftwich @ AB, Brussel, abconcerts.be Amen Dunes @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be The Men, King Tuff @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Digger And The Pussycats @ Video, Gent, cafevideo.be

dinsdag 18 september Jonathan Boulet @ Botanique, Brussel, botanique.be Daan @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Walls Of Jericho, Death Before Dishonor, Hundredth, Betrayal @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Hawklords @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Men @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Plastic Operator @ Video, Gent, cafevideo.be Bertrand Burgalat @ L’Aéronef, Lille, Fr

woensdag 19 september Calexico @ AB, Brussel, abconcerts.be Les Nuits du Soir: Soldout, Labiur, Ann Arbor, Gaëtan Streel, Noa Moon, Hélène & Les Garçons @ Botanique, Bxl Toe @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Gallows @ MOD, Hasselt, muziekodroom.be Ramesses, Sardonis @ Sojo, Leuven, orangefactory.be Virgil & The Accelerators @ Spirit Of 66, Verviers Wintersleep @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Features @ Video, Gent, cafevideo.be Body/Head, Ping Pong Tactics @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr

donderdag 20 september Wovenhand @ 30CC, Leuven, 30cc.be Heirs, Soror Dolorosa, A Dead Forest Index @ Magasin 4, Bxl Eva De Roovere @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Moon Safari @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be TrixTrax Fest: BRNS, Reiziger @ Trix, Antwerpen

vrijdag 21 september Machine Gun Kelly @ AB, Brussel, abconcerts.be Graham Coxon; Dent May @ Botanique, Brussel Woven Hand @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Gabriel Rios, Sherman @ Cultuurcentrum, Kortrijk School Is Cool @ CC, Wevelgem Yevgueni @ CC Nova, Wetteren The Portables, COEM @ DOK, Gent, democrazy.be DJ’s Rebel, Paul Chambers, Mystique, Gert, Myno @ Ekerse Putten, Domein Muysbroek, Ekeren Torche @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Greg Koch @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Title Fight, La Dispute, Make Do And Men, Into It Over It @ Trix, Antwerpen, trixonline.be EL-P @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Klavan Gadje, Arnaud Van Lancker Quartet @ L’Aéronef, Lille, Fr

zaterdag 22 september We Have Band; Best Coast @ Botanique, Brussel Wovenhand @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Yevgueni @ CC De Herbakker, Eeklo De Afrekening: DJ Eppo Janssen @ Ekerse Putten, Domein Muysbroek, Ekeren, tempohappening.be Monkey3, Glowsun, Grandloom @ Magasin4, Brussel Ansatz der Maschine, Anton Walgrave, Midnight Swim, Brent Vanneste, ForFourWeekends @ MC Track*, Kortrijk Eva de Roovere vs Peter Case @ N9, Eeklo, n9.be De Beloften, finale: Zinger @ Sint-Baafsweide, Gent Cannon Ball @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Ike Yard, HNN, True Zebra, DJ Skullscraper vs DJ Wattie The Nighthawks, Rusty Roots @ De Warande, Turnhout Taraf Dekale, Esma Redzepova & L’Ensemble Teodosievski @ L’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zondag 23 september Gaggle; Lemonade @ Botanique, Brussel, botanique.be

maandag 24 september Yeasayer @ AB, Brussel, abconcerts.be Electric Guest, Last Dinosaure; Dan Deacon, Deep Time @ Botanique, Brussel, botanique.be Ides Of Gemini, Seven That Spells, Jastreb @ Magasin 4, Bxl O Emperor @ Video, Gent, cafevideo.be Breton, Little Trouble Kids @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr

dinsdag 25 september Husky, Renée @ Botanique, Brussel, botanique.be Oddisee @ Charlatan, Gent, democrazy.be Stinking Lizaveta, Tarentatec, Darsombra @ Magasin 4, Bxl Lights @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Pat Travers @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Deep Time @ Video, Gent, cafevideo.be

woensdag 26 september Natives @ Video, Gent, cafevideo.be Wovenhand @ De Warande, Turnhout, warande.be

donderdag 27 september The Hard-Ons, Accelerators @ Trix, Antwerpen The Valentines @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Helio Sequence, Maya’s Moving Castle; Kabul Golf Club @ Stuk, Leuven, stuk.be

vrijdag 28 september De Heideroosjes; Simon Felice @ AB, Brussel Marla Tyler,... @ De Bogaard, Sint-Truiden New Lows, Full Of Hell, A Den Of Robbers @ Charlatan, Gent Gabriel Rios @ CC De Meent, Alsemberg Bruno Vanden Broecke en de Bretellen @ 30CC, Leuven Rrx Desant Crew, Kali Ganja Mafia, Tonino Trafiquantq D’art, DJ Olsem @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be Living Roots @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Midnight Groove @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Me In You, Spencer The Rover @ Stuk, Leuven White Hills, Cave @ Trix, Antwerpen, trixonline.be

zaterdag 29 september De Heideroosjes @ AB, Brussel, abconcerts.be Joe Brooks @ Arenberg, Antwerpen Boy, The Magnetic North @ Botanique, Brussel Aissata Djiby & The Fujirama Blues Band @ N9, Eeklo School Is Cool @ The Boxz, Heist o/d Berg Dead Can Dance @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Romano Nervoso, Taïfun, The Mighty Progerians, Pignition @ Magasin 4, Brussel, magasin4.be High Voltage @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Lady Gaga @ +30/09-Sportpaleis, Antwerpen The Dubliners @ De Warande, Turnhout, warande.be

zondag 30 september Fun. @ AB, Brussel, livenation.be Cold Specks @ Botanique, Brussel, botanique.be Hank Haint, Mother & Son @ Magasin 4, Brussel Colour Haze; Therion, Elyose, Antalgia @ Trix, Antwerpen Death In Vegas @ Vooruit, Gent, democrazy.be Nico Duportal & His Rhythm Dudes @ L’Aéronef, Lille, Fr

CAT POWER

ARIEL PINK’S HAUNTED GRAFFITI MATURE THEMES

Six years after her last album of original material, Chan has moved on again and wrote, played recorded and produced the entirety of Sun herself. Sonically, with credit to mixer Philippe Zdar (Cassius), she sounds incredibly fresh and very now. A welcome tour de force.

Pitchfork favorites APHG return with a new album, no longer lo-fi, Mature Themes feels like the definitive Ariel Pink album, a patchwork of modern America, a twilight excursion through backwater LA and late-night TV channel hopping.

DAVID BYRNE & ST VINCENT

PURITY RING / SHRINES

LOVE THIS GIANT

David Byrne and Annie Clark spin their intriguingly enigmatic tales, by turns whimsical and dark, backed by a large brass band in lieu of a traditional rock lineup.

Live @ Trix Antwerpen 12 nov

Future pop from Halifax/Montreal, drawing equally from airy 90s R&B, complex Warp rhythms, lush dream pop and the powerful, bone-rafting immediacy of modern hip hop. Purity Ring was the discovery of this year’s South By Southwest festival.

Live @ De Kreun Kortrijk 6 nov // AB Club Brussels 7 nov