RifRaf NL februari 2016 by RifRaf musiczine

BILBO RECOMMENDS

‘‘STA FF PICK S ’’

12,50€

BARK

14,50€

12,50€

15,50€

Voice Of Dog

Suicide Songs

MONEY

FAT WHITE FAMILY

BLOC PARTY Hymns

Human Incognito

19,50€

14,00€

17,00€

13,50€

14,50€

OSCAR & THE WOLF

BALTHAZAR Thin Walls

Night Thoughts

SUEDE

COASTS Coasts

Is The Is Are

14,50€

14,00€

14,50€

15,00€

14,50€

SKUNK ANANSIE

ERIKSSON DELCROIX Heart Out Of It’s Mind

Skilled Mechanics

Where have You Been All My Life

Emotional Mugger

16,50€

14,50€

14,00€

27,00€

DAUGHTER

SAVAGES

NONKEEN

ANDRE BRASSEUR

Entity (Deluxe CD+DVD)

Anarchytecture

JOHN CALE

Music For a New Society/M:Fans (2CD)

Not To Dissapear

Songs For Our Mothers

TRICKY

Adore Life

A LT E R NAT I V E ON L I N E R E C OR D S T OR E • BI L B OR E C OR D S . BE BI L B O • MG R . L A DE U Z E PL E I N 2 • B -3 0 0 0 L E U V E N

VILLAGERS

Gamble

ARNO

DIIV

TY SEGALL

Lost Gems From The 70's

Colofon www.rifraf.be jaargang 27 nr. 272 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. Filip Saerens verschijnt niet in jan en aug RifRaf maart: uit op 03/03

fat white family © Steve Gullick

272

redactie Filip Saerens Adegemstraat 19 2800 Mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

jaargang 27 • feb ‘ 16

Af en toe komen er nog écht grensverleggende indierockbands uit het land

04 Shortcut 04 Kükl’s Onrustige 10 (Of Meer) 05 Aidan Knight 06 Daughter 08 Animal Collective 10 Savages 12 Fat White Family + [PIAS] Nites 14 Nonkeen 16 De Staat Homegrown 18 Blackie & The Oohoos + We Are Open 20 Marble Sounds 22 Oaktree 23 Reviews 28 Reviews 42 On stage 42 Artefact Music Festival 44 ABBOTA 46 KRAAK Festival

van de Union Jack, zoals Fat

White Family. De heren deinzen er niet

voor terug om heel de Britse muziekindustrie te kakken te zetten door altijd en overal hun eigen ding te doen en verschroeiende concerten te geven. Zo is de band uitgegroeid tot the real big thing, en dit wordt bevestigd op tweede langspeler ‘Songs For Our Mothers’. Het album kruipt even diep in de kleren als de opwinding tijdens de concerten. Ondanks het feit dat zanger Lias Saudi nauwelijks verstaanbaar is, doet de combinatie van zijn verhullende kreun met de repetitieve, bijna trancy sound je onbewust steeds opnieuw naar de repeat-knop zoeken. Het zware toerleven en ’t overmatige druggebruik eisten al wel hun tol. Zo herstelt Lias momenteel van pneumanie bij hun manager in Palm Springs, ver weg van alle drukte.

Animal Collective gaat zelfs al meer dan 15 jaar ontzettend hard, maar anno ’16 lijken de heren min of meer verlost van de inspiratie-explosie die hen typeert. ’Painting With’ (release: 19 februari) is Animal Collective op dieet: terug naar de essentie. In het universum van Panda Bear, Geologist en Avey Tare is die essentie sowieso heel weelderig en kleurrijk. ‘Painting

With’ klinkt daardoor meteen vertrouwd - de hyperkinetische melodieën nemen je dadelijk op sleeptouw - maar het drietal heeft de bewijsdrang niet meer die van voorganger ‘Centipede Hz’ een zware brok maakt. Het plezier en de speelsheid komen weer op de eerste plaats en dat is de ware kracht van Animal Collective - hoe kunstig het imago ook mag zijn.

advertenties Mieke Deisz Adegemstraat 19 2800 Mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 17/02 agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 20/02 medewerkers Ewoud Beirlant, Mischa Bludts, Boots, Georges Tonla Briquet, Koen Ceulemants, Menno Claes, Johannes De Breuker, Nena De Keersmaecker, Jonas De Vrieze, Marc Demeyere, Michiel Denys, Ward Dupan, Wannes Duponcheel, Nel Exelmans, Duan Gatto, Kristof Hermans, Jamilia Knockaert, Pauline Libeert, Robin Looyen, Pascal Nosenzo, Sofie Nys, Filip Polfliet, Pieter Slangen, Toon Staes, Michiel Van Meervenne, Joachim Van Waes, Joris Vanden Broeck, Bram Vermeersch foto cover Fat White Family: Steve Gullick Animal Collective: Hisham Akira Bharoocha & Abby Portner layout Peggy Schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Erpe-Mere abonnementen 1 jaargang (10 edities) info: agenda.rifraf@skynet.be België: 20 € / Europa: 25€ BE 85 3200 1337 9606 BIC: BBRUBEBB Met vermelding van naam & adres. U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt.

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Belpop Bonanza Royale & Het Gouden Horloge Het mooie Belpopverhaal van Jan Delvaux en DJ Bobby Ewing blijft duren. Flashback. In 2013 lanceerden de heren de theatertour Belpop Bonanza. Dat was een voorstelling over de geschiedenis van de Belgische popmuziek, een kruising van een comedyshow en een rockumentary. Twee jaar later volgde Belpop Bonanza Bis. 80 voorstellingen hebben de heren ondertussen op de teller, pakweg 25.000 mensen bezochten de shows. De vraag is blijkbaar nog zeer groot, en om hieraan te voldoen pakken ze uit met Belpop Bonanza Royale, een marathoneditie met het beste uit beide Belpop-voorstellingen. Hier en daar herwerkt en nieuwe anekdotes zijn toegevoegd. Let op, slecht 5 keer staan de heren on stage: 9 februari in NTG (Gent), 21 februari in 30CC (Leuven), 23 februari in CCHA (Hasselt), 2 maart in AB (Brussel) en 21 maart in De Roma (Antwerpen). Bestel dat ticket dus! Delvaux en Ewing pakken trouwens ook uit met het nieuwe initiatief Het Gouden Horloge, een achievement award voor de vergeten of onbekende helden van de Belpop. De oude gloriën worden afgestoft, krijgen een jonge begeleidingsband aangemeten en worden voorzichtig op ’t podium gedropt voor een heuse concertreeks. Jan Delvaux en DJ Bobby Ewing introduceren steeds eerst de artiest aan de hand van beeld, muziek en memorabilia, daarna volgt het concert. De eerst in de rij is André Brasseur, the man with the golden organ! Hij verkocht maar liefst 6 miljoen exemplaren van ‘Early Bird Satellite’, mocht op de koffie bij James Brown en Claude François en speelde mee op de grootste successen van Vaya Con Dios. Een carrière-overzicht van de man verschijnt eind januari op cd en vinyl, de concertreeks start op 19 maart tijdens Leuven Jazz.

Verse Vis zoekt

Various Artists ‘Hillbillies In Hell: Country Music’s Tormented Testament (1952-1974)’ (Iron Mountain Analogue Research) Hoe heerlijk is deze verzamelaar! Songtitels als ‘The Needle’, ‘LSD’, ‘Jesus Is My Pusher’, ‘Satan’s Chauffeur’ en ‘Praise Lord Kükl’ zetten de toon. Obscure 45’s werden opgeblonken, restored en maken van Johnny Cash een watje. Onmogelijk én toch! Voer alvast voor wie de donkere versie van Dylans superbe radioprogramma ‘Radio Radio’ wil horen. Nu reeds verrassing van het jaar én 100% guaranteed topcadeau!

Savages ‘Adore Life’

Kanye West (ft. Kendrick Lamar) ‘No More Parties in L.A.’ + ‘Real Friends’

Isaiah Rashad (track, wereld weidse web)

Excellente rapper uit LA met al even excellente, verslavende track. Deze jongen mag een grote worden! Top Dawg Ent. - die ook Kendrick Lamar onder zijn hoede heeft - heeft dat reeds door en zet terecht volop in op Isaiah. Kükl ook!

Konono N°1 meets Batida ‘Teaser’

(wereld weidse web)

Slechts een teaser op het web maar onze favoriete Congolezen – samen met Mbongwana Star uiteraard – zijn terug! En hoe: in een heilige alliantie met Portugees/Angolees Batida. Vuurwerk!

ANOHNI ‘4 Degrees’

CONCOURIOSO zoekt Tweede keer CONCOURIOSO, een muziekconcours voor OostVlaams aanstormend talent. Een professionele jury dropt op 11 maart 5 finalisten op het podium van de concertzaal van Trefpunt. De winnaar wint een optreden op VOLTA (30 april, Vooruit), 2 dagen studiotijd, opent op 29 september op de museumzolder het vijfde seizoen van LIVEMUZIEK @ Alijn, … Interesse? Inschrijven maar! Dat kan alleen als je een Oost-Vlaamse muzikant of band bent. Alle leeftijden en alle genres zijn dan weer wel welkom. Inschrijven doe je tot 22 februari via vi.be. Succes!

Zin om met ongeveer 40 beloftevolle muzikanten in het Canadese Montréal samen te werken met de groten der aarde? Zet je dan schrap voor de 18de editie van Red Bull Music Academy, dit najaar. Op het programma staan een reeks optredens, club nights, tentoonstellingen, muziekworkshops en lezingen. Producers, zangers, muzikanten en dj’s van over de hele wereld komen er samen. Veel oud-studenten van de Academy luisteren trouwens naar mooie namen zoals Flying Lotus, Hudson Mohawke, Nina Kraviz, Jamie Woon, Katy B, … Landgenoten zoals San Soda, Compuphonic en DJ Hiele kregen er les van iconen zoals Bob Moog, Tony Visconti, Brian Eno, Nile Rodgers, Erykah Badu, Bootsy Collins, Richie Hawtin, Q-Tip, Sly & Robbie, M.I.A., … Ben je muzikant, dj, producer of songwriter? Grijp je kans en schrijf je vóór 7 maart in via apply.redbullmusicacademy.com/#.

(wereld weidse web)

Net voor Kerst gedropt, maar het zal even duren voor iedereen mee is dat Anthony vanaf nu ANOHNI heet en dat hij een zij is geworden. Hudson Mohawke en Oneotrhix Point Never maken de verrassing compleet. Anthony, los je album ‘Hopelessness’ maar snel, Kükl recenseert hem wel!

Fatima Al Qadiri ‘Battery’

(Soundcloud)

Na het Future Brown-avontuur gaat Fatima opnieuw solo. Ze loste reeds de eerste (ietwat mysterieuze) track uit ‘Brute’, opvolger van ‘Asiatisch’ (die titel!) die opnieuw via smaakmaker Hyperdub verschijnt.

Gaika ‘Machine’

Schrijf je in voor Red Bull Music Academy

(wereld weidse web)

Kanye dropte reeds twee tracks van dé opvolger van zijn klassieker ‘Yeezus’. Die heette ‘It Was So Help Me God’, vervolgens ‘Swish’ en recentelijk (en finaal?) ‘Waves’. Laat maar komen Kanye! Wij zijn er klaar voor. Zeker met twee toptracks als deze!

‘Smile’ Zeventiende keer gaat de bende van De Zwerver onder de noemer Verse Vis op zoek naar jonge, West-Vlaamse bands en artiesten. Yep, een concours dus met op 7 mei de finale in zaal De Zwerver. Dan worden ook de mooie prijzen voor de laureaat van de jury én van ’t publiek uitgereikt. De winnaar van de juryprijs opent op zaterdag Leffingeleuren, duikt twee dagen de studio in bij Serge Feys om één nummer volledig uit te werken, krijgt een fotoshoot door Karen Vandenberghe van Wannabes én een try-out-concert in de aanloop naar Leffingeleuren. De publieksprijs is dan weer goed voor een concert in Café De Zwerver. Alle geselecteerde bands krijgen trouwens sowieso ook professionele demofeedback. Iets voor jou of je band? Schrijf je vóór 16 maart in via vi.be. Go go go!

(Matador)

Nog meer vuurwerk: Jehnny Beth imponeerde Kükl vanaf de eeste Savagessingle (’12) omdat ze de postpunk-vibe levendig houdt. Al kent deze opvolger van hun debuut ‘Silence Yourself’ opvallend meer rustpunten.

(mix tape, wereld weidse web)

Hij wordt het muzikale en elektronische antwoord op Basquiat genoemd en zal dra door Warp worden opgepikt. Zijn muziek is een heerlijke mix van grime, dance hall, garage, hiphop en r&b.

Emanuelle ‘Free Hifi Internet’

(12”, Deewee Records)

Na Die Verboten en Klanken meer output op het label van de broertjes Dewaele. Emanuelle - Braziliaans en via Miami in Milaan beland - Klinkt als een stripped down versie van de vroegere Peaches.

Maki Asakawa ‘Maki Asakawa‘

(Honest Jon’s)

De inmiddels overleden Japanse jazz/blues-singer-songwriter Maki Asakawa zou de perfecte soundtrack kunnen zijn bij een scene uit ‘Lost In Translation’. Bill Murray aan de single malt in een bar in Tokyo bijvoorbeeld. Haar muziek stoot af, trekt aan maar triggert vooral. Liefs te beluisteren bij een Barve d’Or (7,5%), een goudblond bier van Brouwerij Verhaeghe uit het West-Vlaamse Vichte.

Aidan Knight t e k s t J o n a s D e V r i e z e I f o t o Fr a n c e s c a J a n A l l e n

Knight bevindt zich in Brussel, in tijden van terreurdreiging vier, voor de geplande uitverkochte show in Huis 23 van AB, maar die is helaas gecanceld. Geen zorgen, hij komt samen met z’n band nog tweemaal terug naar AB. Hoe reageren ze in Canada op de gebeurtenissen? Aidan Knight: “Na de aanslagen in Parijs overweegt onze overheid om een pak minder vluchtelingen in het land te laten en dat is geen goeie beslissing in mijn ogen. Voor de terreuraanslagen was dat helemaal geen probleem. In Noord-Amerika gebeuren op dit moment rare dingen. Een groep mensen is nu wantrouwig tegenover de moslims en in mijn buurt is er zelfs een moskee in brand gestoken. Wat mij betreft mocht mijn show hier vanavond gerust doorgaan. De kans dat zoiets nog gaat gebeuren is heel klein, maar het is belangrijk dat mensen met een veilig gevoel naar een optreden komen dus ik versta de beslissing. Ik speelde eerder deze week enkele optredens in Berlijn en ik vond het eigenlijk heel bevrijdend om op het podium te staan. Op plaatsen waar kunst, rock-‘n-roll of eender welke vorm van

Trial and

error

bij muziek maken komen kijken. Dan zit ik meestal helemaal in m’n eentje met een koptelefoon op in een kamer nieuwe technieken te proberen en geluiden te ontwerpen en vooral daarin ook te falen. Ik ben goed in geluiden creëren. Waar ik absoluut niet goed in ben is nadenken over wat ik op een nieuwe langspeler ga doen en anticiperen hoe mensen daarop gaan reageren. Een deel van mijn brein zegt dan dat niemand m’n muziek gaat appreciëren en dat is een verschrikkelijk gevoel waar ik moeilijk vanaf geraak.” Ben je dan vooral bang om je songs aan andere mensen te laten horen? Aidan: “Nee, ik hou er zelfs van dat mensen naar mijn muziek luisteren en dat ze er een connectie mee maken en er iets bij voelen. Zelfs als ze er pissed off van worden vind ik het oké. Daar ligt het probleem dus niet. Ik wou na twee dagen in de studio de stekker eruit trekken omdat ik vond dat het niet vlotte. Het maakte me boos en depressief. Gelukkig viel alles in z’n plooi en ben ik heel tevreden met ‘Each Other’. Maar uiteindelijk hebben we na de opnames in alle vriendschap met z’n vijven beslist dat we niet samen doorgaan met dit project. Ik heb nu wat vrienden opgetrommeld en met hen vertrek ik binnenkort op tour.” Benieuwd!

Geen esdoorns te spotten, noch een wilde houthakker die met beren aan het vechten is terwijl hij naar ijshockey kijkt op tv. Aidan Knight ontkracht alle Canadese stereotypes in één oogwenk. De in folkrock grossierende singersongwriter, in de studio en live ondersteund door een band, neemt ons op z’n derde plaat ‘Each Other’ wederom mee in z’n uiterst intieme bubbel.

culturele uiting plaatsvinden hoort geen geweld. Tenzij de sfeer erbij past natuurlijk. Ik ben al veel naar ruige optredens geweest waar mensen in de pit helemaal wild gingen.” Een groot contrast met je eigen songs. Hou je dan van zware muziek? Aidan: “De eerste band waar ik ooit fan van was, was The Clash en zo ontdekte ik ook bands als Black Flag. Toen ik veertien jaar was ging ik vooral naar lokale groepen die diy-shows organiseerden. Meestal waren dat dan ook punkoptredens. Die shows hebben me geïnspireerd om zelf muziek te beginnen maken. Toen ik die bands aan het werk zag dacht ik dat ik ook in verschillende steden zou kunnen optreden. De muziek die ik nu maak heeft weinig met punk te maken, maar ik heb veel van die optredens geleerd. Het mooie aan het laatste decennia is dat muziek enorm toegankelijk is en je fan kan zijn van veel verschillende genres. Maar iedereen heeft wel een verborgen liefde voor een of andere groep.”

De stekker eruit Vertel eens hoe de nieuwe plaat ‘Each Other’ tot stand is gekomen. Aidan: “Het heeft me heel wat werk gekost om het album te maken. Wanneer ik een nieuw project start dan begin ik altijd met een blanco blad. Ik link het dus niet met het werk dat ik eerder deed en ik zoek dingen die ik zelf interessant vind. Mijn ideeën hebben weinig te maken met een genre dus er kan van alles uitkomen. Ik hou erg van de handelingen die

ON STAGE 15/02 24/02 12/03 09/05

AB Zaal I Brussel (w/ Half Moon Run) La Péniche I Lille (FR) Le Grand Mix I Tourcoing (FR) (w/ Half Moon Run) AB Club I Brussel

Aidan Knight ‘Each Other’ Full Time Hobby/Konkurrent

Acht nummers kort is de derde worp van Aidan Knight en meer heeft de Canadees niet nodig om te overtuigen. Samen met z’n band neemt hij een tripje richting sentiment en schakelt hij daarvoor de hulp in van producer Marcus Paquin, bekend van onder meer The National en Arcade Fire. Bij het begin van titeltrack ‘Each Other’ klinkt het alsof Knight vlak voor je neus staat te zingen maar wanneer de andere muzikanten erbij komen gaat het nummer heel wijd en creëren ze een soort aparte sonische ruimte. Het prachtige ‘All Clear’ en het emotionele ‘What Light (Never Goes Dim)’ rekenen we bij de hoogtepunten van het album. De vele lagen zorgen voor ambitieuze, niet voor de hand liggende songs en maken van ‘Eacht Other’ een eerlijke, uiterst intieme en melancholische plaat die wederom bewijst dat lengte weinig uitmaakt. (jdv)

Daughter

t e k s t J o n a s D e V r i e z e I f o t o Fr a n c e s c a J a n A l l e n

Daughter staat erom bekend gevoelige snaren te raken met duistere folktronica-nummers. Het Londense trio trok de plas, belandde zo in New York en nam er de tweede langspeler op. Het beestje heet ‘Not To Disappear’ en het drietal is in ’t land om er alles over te vertellen.

Terwijl Elena Tonra braaf de avond in haar hotelkamer doorbracht, waren Igor Haefeli en Rémi Aguilella te vinden in een van de vele kroegen die Brussel rijk is. Gevolg: je kan het Belgisch abdijbier nog uit de ogen van het mannelijk deel van de band scheppen terwijl het vrouwelijk segment er geheel fris en monter bijzit. Met een kopje thee erbij, uiteraard. Vinden jullie de tijd tussen het afwerken van het album en de release een moeilijke periode? Of zijn jullie blij dat de plaat nog eventjes alleen voor jullie is? Igor Haefeli: “We genieten echt van deze tijd waarin we interviews mogen doen. Alles is al een tijdje gemasterd en

De lange bevalling van een

Igor: “We wisten deze keer veel beter hoe de nummers eruit zouden zien nog voor we de studio ingingen. Eerst werkten we immers anderhalf jaar aan de songs en probeerden we andere ideeën uit.” Jullie trokken naar New York om verder aan de opvolger te werken. Moesten jullie even weg uit Londen? Igor: “Ja, de periode waarin we nieuwe dingen aan het uittesten waren vond plaats in onze thuisbasis en we hadden de indruk dat we in cirkels aan het lopen waren. Die tijd was niet altijd rozengeur en maneschijn. In Londen zaten we wat vast en omdat we er ook wonen waren we snel afgeleid. We vonden het dus een goed moment om naar New York te gaan. Het deed deugd om eens in een andere stad te werken.”

gigantische baby we werkten tot het laatste moment aan ‘Not To Disappear’ tot er mensen rond ons zeiden dat het genoeg was geweest. In de studio staan we niet stil bij wat we aan het doen zijn want dan zitten we heel diep in het proces. Nu we niets meer aan de muziek kunnen veranderen is het leuk om een stap terug te zetten en een moment van reflectie te hebben.” Zijn jullie deze keer anders te werk gegaan? Elena Tonra: “Bij de vorige plaat hebben we wat pech gehad. We hadden toen ook helemaal de luxe niet die we nu hebben. Ons debuut voelde voor mij aan als een puzzel waar we van veel verschillende fragmenten één geheel moesten maken. Dit keer hebben we alles in één take opgenomen op dezelfde plaats en dat is eraan te horen. Nu klinkt het niet meer alsof we ons album opnamen onder een dekentje in de zetel van de woonkamer.” Rémi Aguilella: “Tegenwoordig hebben we een eigen repetitiehok waar we muziek kunnen schrijven en demo’s opnemen. We kunnen er dag en nacht naartoe. Bij de opnames van ons debuut moest ik soms wachten tot in de studio alvorens ik een idee kon uitproberen. Nu kon ik gewoon naar onze uitvalsbasis om mijn drumpartijen eens uit te proberen. Dat heeft me echt geholpen om onze opvolger beter te laten klinken.”

Elena: “Er was een goeie creatieve spanning tussen ons drie, maar we hebben vaak met onze hoofden tegen de muur gebotst, en vooral ook tegen elkaars hoofden. Het is ons doel om altijd het beste dat we kunnen te maken dus hebben we onze tijd ervoor moeten nemen. Het was een goed maar zwaar proces. Het voelde aan als een lange bevalling van een gigantische baby.” Nicolas Vernhes (bekend van onder meer The War On Drugs en Animal Collective) zat deze keer achter de knoppen. Welke richtlijnen gaven jullie hem? Elena: “Het was heel belangrijk dat Nicolas er even hard bij betrokken was als wij. We hadden iemand nodig die van buitenaf eens zijn visie gaf. Hij gaf enkele ideeën en voegde hier en daar wat kleine dingen aan onze muziek toe waardoor deze plaat toch anders aanvoelt.” Igor: “Daughter is geen popband waar de producer de baas is en waar iedereen zijn take doet en dan vertrekt. Nicolas werd mee ondergedompeld in onze gekke wereld waarin we non-stop over geluiden praten.” ‘Not To Disappear’ is grootser, misschien zelfs bijna theatraal. Was het een bewuste keuze om het album zo te laten klinken? Rémi: “Het klinkt zo omdat we veel getourd hebben.

ON STAGE 10/02

AB I Brussel - sold out

De tracks van de eerste langspeler klonken op het podium immers wat luider. We waren in de studio dus beïnvloed door onze eigen live-sound.” Igor: “Ik weet niet of theatraal de juiste benaming is. Het was alleszins niet onze bedoeling om te experimenteren. We volgden ons muzikaal instinct.”

Guestlist voor de koffietafel Wie zijn de muzikale ouders van Daughter? Igor: “Remi (die net om een nieuw kopje thee is, jdv) zou Mark Knopfler zeggen maar daar gaan wij niet met akkoord. Elena en ik houden erg veel van Jeff Buckley, dus hij mag onze papa zijn. Zijn muziek heeft een zekere grandeur en dat bevalt ons wel. Maar zonder up our own ass te zijn, we hebben zoveel verschillende invloeden en daarmee proberen we iets te creëren dat toch anders is. Ik weet dat we het warm water niet hebben uitgevonden, maar onze mix van verschillende genres zorgt ervoor dat we ons eigen ding hebben. Vooral de mengeling tussen elektronica en de rockier stukken gecombineerd met de heel persoonlijke songwriting is iets wat je niet vaak tegenkomt. En als mama misschien Beyoncé?” Elena: “Ja! Ik hou erg veel van haar. Op een dag ga ik zeggen fuck it, nu ga ik dansen als Beyoncé.” Een van de dingen die bij muziek komt kijken zijn videoclips. Jullie hebben een fantastische clip voor de eerste single van het nieuw album ‘Doing The Right Thing’. Wat is het verhaal erachter? Elena: “We hadden twee regisseurs, Iain Forsyth en Jane Pollard. (Ze regisseerden onder andere ‘20,000 Days On Earth’, de film over en met Nick Cave, jdv) Samen met Stuart Evers werkten ze drie verhalen uit gebaseerd op de lyrics die te vinden zijn op ‘Not To Disappear’. Het drietal heeft z’n eigen interpretatie aan onze teksten gegeven. ‘Doing The Right Thing’ gaat over dementie en oud worden en de makers hebben het thema met een andere visie benaderd dan ik. Het resultaat is ongelofelijk mooi.” Zijn jullie dan bang om oud te worden? Elena: “Ik ben niet bang om dood te gaan, maar dus wel om oud te worden. Dementie jaagt me echt schrik aan. Ik zie mezelf ook niet als een oud vrouwtje.” Rémi: “Mijn grootste zorg is om mensen te verliezen. Dat is iets waar ik regelmatig aan denk. Laten we nu een weddenschap aangaan over wie van ons het langst zal leven.” (lacht) Igor: “Ik denk vaak aan welke muziek er zal gespeeld worden op mijn begrafenis. Mijn grootvader stierf onlangs en hij plande zijn begrafenis tot in in het laatste detail. Hij stelde de guestlist op van wie aan de koffietafel mocht komen en welke wijn er moest geschonken worden. Volgens mij was hij de best-op-de-dood-voorbereide-man ooit.” Elena: “Ik heb ook al wat dingen gepland. Na de crematie mag mijn as omgetoverd worden tot een kleine diamant. Hopelijk is er tegen dan nog iemand die me graag ziet en mag hij het steentje dan aandoen als ring rond z’n vinger. Tot hij zelf sterft en dan word ik met hem begraven. Als ik zulke dingen aan het plannen ben besef ik hoe eindig het leven is. Onze muziek is dan wel blijvend en ik vind het een mooie gedachte dat dat blijft verder leven.” Igor: “Zo denk ik niet over muziek. Muziek is niet hoofdzakelijk om herinnerd te worden. Als iedereen stopt met naar onze nummers te luisteren de dag dat ik er niet meer ben dan zou ik het niet erg vinden. Ik vind het een leuk idee dat de muziek die we maken voor iemand iets betekent. Als we een slecht optreden gegeven hebben en er is achteraf één iemand uit het publiek die weggaat met een goed gevoel dan is dat genoeg voor mij. Ook als al de anderen er niets aan gehad hebben.”

Daughter ‘Not To Disappear’ 4AD/Beggars

De krassen in onze ziel zijn nog niet helemaal genezen na Daughters eerste worp ‘If You Leave’ en daar is al een opvolger. ‘Not To Disappear’ klinkt nog grootser en nog dramatischer dan het debuut uit 2013. Opener ‘New Ways’ zet de toon en grijpt je met z’n intensiviteit meteen naar de keel. Eerste single ‘Doing The Right Thing’ ademt diezelfde zware sfeer, voeg daar nog wat gitzwarte tekstuele brutaliteit aan toe en het duistere plaatje is helemaal compleet. Zangeres Elena Tonra staart in tegenstelling tot de voorganger niet enkel naar haar eigen navel, maar kaart nu ook globale onderwerpen als dementie aan. Vreemde eend in de bijt is het uptempo ‘No Care’. Maar erg vrolijk word je niet na het beluisteren van het album, maar het hoeft daarom niet in te boeten aan schoonheid. De weemoedige vocals, de ijzige gitaren en de grootse drums creëren in ‘Not To Disappear’ een bijzonder koud landschap dat je niet meteen uit je warme kleren krijgt. (jdv)

ERIKSSON DELCROIX

ISBELLS

BOUBACAR TRAORÉ

ANSATZ DER MASCHINE + I AM OAK (DUBBELCONCERT)

MACEO PARKER

LEE “SCRATCH” PERRY

EEFJE DE VISSER

FAT FREDDY’S DROP

THE RHYTHM JUNKS

8 APR

JOOLS HOLLAND

BENT VAN LOOY

GRAHAM NASH

DANIEL ROMANO

FEB

MRT

APR

MEI

JUN

HEART OUT OF ITS MIND

& HIS RHYTHM & BLUES ORCHESTRA

THIS PATH TONIGHT TOUR

TURNHOUTSEBAAN 286 B-2140 BORGERHOUT (ANTWERPEN) +32 (0)3 600 16 60 WWW.DEROMA.BE

Animal Collective

i n t e r v i e w N i c o l a s A l s t e e n I v e r t a l i n g / h e r w e r k i n g M i c h i e l D e n y s I f o t o To m A n d r e w

Voor de eerste keer in vijftien jaar tijd lijkt Animal Collective afstand te nemen van de inspiratie-explosie die de leden typeert. ‘Centipede Hz’ uit 2012 bevatte heel veel ideeën, maar te weinig songs bleven hangen. Het nieuwe album, ‘Painting With’ (release: 19 februari), is Animal Collective op dieet: terug naar de essentie. In het universum van Panda Bear, Geologist en Avey Tare is die essentie gelukkig heel weelderig en kleurrijk. ‘Painting With’ klinkt daardoor meteen vertrouwd - de hyperkinetische melodieën nemen je dadelijk op sleeptouw - maar het drietal heeft de bewijsdrang niet meer die van ‘Centipede Hz’ zo’n vermoeiende plaat maakte. Het komt misschien door de verse buitenlucht, want geen enkel lid woont nog in New York, een stad die lang de identiteit van de groep mee bepaalde.

Dichter bij de

schilderkunst Noah Lennox aka Panda Bear: “Ik heb amper vrienden in New York … Een deel van de New Yorkse scene uit de jaren 2000 is naar Californië verhuisd. Leven in New York was onmogelijk geworden. Zelfs in Brooklyn zijn de huurprijzen torenhoog geworden. Het is werkelijk onbetaalbaar. En dan kijkt iedereen naar andere steden. Mensen hebben onze groep lange tijd beschouwd als een puur New Yorks product, maar vandaag is alles anders. We hebben onze banden met de stad doorgeknipt. De bruggen zijn opgeblazen …” Denk jij nostalgisch terug aan de tijd in New York? Noah: “Absoluut niet. Ik heb mij er geamuseerd en ik ga er af en toe voor een paar dagen op bezoek. Langer blijven interesseert me niet. Ik heb zelfs een paar slechte herinneringen overgehouden aan mijn leven daar. Voor muziek en sport is het een buitengewone stad, voor de rest is het een grootstedelijke jungle. Je moet uit het goede hout gesneden zijn om daar te overleven.”

De twee-in-een-aanpak Vroeger was Animal Collective een kwartet. Waarom is Deakin (Joshua Dibb) er niet meer bij? Noah: “Hij behoort op dit moment inderdaad niet tot Animal Collective, maar niets sluit zijn terugkeer uit. Het zou me niet verwonderen moest hij er op een volgende plaat terug bij zijn. Animal Collective is een dynamisch geheel. Bandleden komen en gaan sinds het begin van ons avontuur. Toen we dit album voor het eerst bespraken, werd Deakin helemaal opgeslorpt door zijn andere projecten. Hij wou die eerst op zijn tempo afwerken en we hebben hem die ruimte gegeven. We bellen trouwens regelmatig, dus we blijven vrienden.”

Hoe is deze plaat eigenlijk tot stand gekomen, gezien jullie langeafstandsrelatie? Noah: “Het begon met enkele smsjes. Dave (aka Avey Tare) stuurde me op een avond een bericht waarin hij me de opdracht gaf om enkele woorden of begrippen op papier te zetten: ideeën waaraan we ons creatief proces zouden vasthaken. We hebben Brian (aka Geologist) tijdens dat proces er bij betrokken en dan hebben we een versnelling hoger geschakeld. Uit onze brainstormsessies hebben we de concepten cirkel, oermens, Beatles, dinosaurus, Ramones en elektronisch weerhouden. Het waren geen referenties, eerder impulsen, leidmotieven waarin we een bepaalde gevoelstoestand of energie wilden kanaliseren. Daarna hebben we ons allemaal een uitdaging opgelegd: we moesten afzonderlijk negen stukjes muziek componeren. “De eerste keer dat we elkaar fysiek ontmoetten, was op neutraal terrein in Asheville, North-Carolina. In die bewoording klinkt het als een verdachte drugsdeal, maar we kozen die plaats omdat dat het op het snijpunt lag van onze verblijfplaatsen. In die tijd was ik op een Panda Bear-tour en ik trad op in Nashville, Tennessee, vlakbij North-Carolina. In Asheville legden we onze stukjes muziek bij elkaar als een puzzel. Die assemblage verliep verrassend vlot. Twee maanden daarna doken we de studio in om de nummers op te nemen. “We wilden ook meer aandacht besteden aan de zang. Op mijn laatste soloalbum staat een nummer dat ‘Boys Latin’ heet waarin de vocale harmonieën zich langzaamaan opstapelen. Ik wou die techniek verfijnen met Animal Collective. Daarom zijn we op zoek gegaan naar een techniek

waarbij twee stemmen die elkaars uitersten zijn toch mooi samenvallen. Die twee-in-een-aanpak heeft ons tijdens de opnames volledig in de ban gehouden.” Waar komt jouw obsessie met vocale harmonieën eigenlijk vandaan? Noah: “Het begon in mijn kindertijd. In de lagere school in Pennsylvania maakte ik deel uit van een koor. Ik herinner me dat we de nummers opsplitsten in verschillende stukken. Daardoor leken de melodieën werkelijk alle kanten uit te gaan. Toch bleef het duidelijk wie wat zong. Dat is me tot op vandaag bijgebleven. Ook de zang van de Amerikaanse componist Moondog fascineert me al een tijdje. Ik weet niet in welke mate we mijn zang met zijn oeuvre kunnen vergelijken, maar hij sprak altijd tot mijn verbeelding.”

in een partituur te gieten. Meer zelfs: als je me vraagt om een la majeur te spelen op gitaar dan moet ik al heel lang nadenken voor ik mijn vingers op de snaren zet. Maar ik speel dat akkoord wel dagelijks, puur op intuïtie. Laten we zeggen dat ik geen enkele muzieknoot op papier zet als ik voor Animal Collective componeer. Ik componeer vanuit mijn gevoel en mijn muziek is een instant transcriptie van abstracte emoties. Wij praten ook over onze muziek met een woordenschat die we van de schilderswereld geleend hebben, over nieuwe klankpaletten en geluidstexturen bijvoorbeeld. Dat heeft ons dichter bij de schilderkunst gebracht. Kubisme heeft bijvoorbeeld een belangrijke invloed op onze manier om songs te benaderen en te creëren.”

Kubisme Je hebt twee prestigieuze gastmuzikanten kunnen strikken voor ‘Painting With’. De saxofonist Colin Stetson, bekend van samenwerkingen met Arcade Fire, Tom Waits en Bon Iver, speelt op ‘FloriDaDa’. Daarnaast voorziet niemand minder dan John Cale het nummer ‘HocusPocus’ van drones. Hoe ben je bij heb terecht gekomen? Noah: “We hadden een brug nodig op ‘FloriDaDa’ om alle afzonderlijke stukjes aan elkaar te kunnen lijmen. We wilden koperblazers integreren dus hebben we meteen Colin Stetson opgebeld. We zijn namelijk verzot op zijn werk. Hij maakte zich vrij om ons in de studio te vergezellen en enkele uurtjes later was het al gefikst. Hij is echt een ongelofelijke saxofonist. John Cale kenden we via de zus van Dave. Zij regisseert en filmt zijn performances. Aanvankelijk zou hij viool spelen op ‘HocusPocus’. Dat heeft hij ook gedaan, maar het werkte niet. Dan is hij maar beginnen improviseren op de synthesizer en verschillende, gemanipuleerde instrumenten waardoor hij de meest vreemde geluiden in het leven riep. Die experimenten hoor je op ‘HocusPocus’ en tijdens de overgang naar het volgend nummer, ‘Vertical’.” Jullie album heet ‘Painting With’. ‘FloriDaDa’ is een duidelijke knipoog naar het dadaïsme. Bovendien komt het album in de winkel met drie verschillende covers, allemaal van de hand van de schilder Brian DeGraw. Kunnen we een parallel trekken tussen de muziek van Animal Collective en schilderkunst? Noah: ”Zeker weten. Vandaag voel ik me bijvoorbeeld een beetje als een schilder die zijn penselen hanteert zonder te weten hoe hij de praktijk naar theorie moet vertalen, iemand die zich laat leiden door zijn ideeën en buikgevoel. Ik ben namelijk niet in staat om mijn muziek

Animal Collective ‘Painting With’ Domino Records/V2 Records

Animal Collective heeft misschien wel zijn meest toegankelijke plaat gemaakt tot op datum. ‘Painting With’ kent namelijk maar één tempo en richting: supersonisch snel en rechtdoor. Daardoor is dit album niet bepaald vooruitstrevend geworden, maar het geluid van Animal Collective is zo herkenbaar en uniek dat dat niet altijd hoeft. Integendeel, na het te ambitieuze ‘Centipede Hz’ is ‘Painting With’ opnieuw een album geworden dat plezier op de eerste plaats zet. En dat is misschien wel de essentie van de band. Speelsheid is immers de ware kracht van Animal Collective, hoe kunstig het imago ook mag zijn. Iedereen is opnieuw welkom in het fluorescerende pretpark. (dm) Release: 19 februari

ON STAGE 01/04 Botanique I Brussel (w/ GFOTY) – sold out

savages

tekst Johannes De Breuker I foto Colin Lane

Na eerst een legendarische livereputatie op te bouwen, kwamen Savages in 2013 met het verschroeiende ‘Silence Yourself” op de proppen. Op dat debuut vereeuwigde het Britse viertal de rauwe live-energie en snoerde het menig muziekliefhebbers de mond. Voor ’Adore Life’ gooien Savages het nu over een hele andere boeg, zonder aan intensiteit in te boeten. “We zijn opener geworden,” verklapt frontvrouw Jehnny Beth. “Dat voel je ook in onze muziek.”

Al onze songs zijn

redelijk vrolijk “Wil je een mes?” vraagt de ober aan Jehnny wanneer hij haar een appel overhandigt. “No, I’ll bite!” grapt de zangeres van Savages. Meteen is de toon gezet. Hoe serieus en intens de band tijdens optredens ook overkomt, des te ontspannen zijn Jehnny Beth (zang) en Ayse Hassan (bas) vandaag. Maar het dagje interviews doen heeft ook zijn tol geëist. “Ik kan me even niet zo goed concentreren,” vertelt Jehnny. “Daar komen de drankjes. Dat zal helpen!” “Interviews zijn vermoeiend,” gaat Jehnny zuchtend verder. Het tweetal heeft dan ook al bijna een werkdag lang de pers non-stop te woord gestaan. “Alles staat op het album. Vaak lijkt het alsof ik de plaat moet ondertitelen. Als je wil weten waar ‘Adore Life’ over gaat, moet je gewoon de teksten lezen. Meer kan ik daar niet over vertellen. We maken toch geen obscure muziek? Volgens mij zijn we zeer direct en is onze boodschap helder. Het is een bericht dat iedereen op zijn eigen manier kan gebruiken.”

Changes Net zoals ’Silence Yourself’ is ’Adore Life’ inderdaad weer intens en direct, toch zijn er heel wat verschillen. Ayse Hassan: “Klopt. ’Silence Yourself’ gaf ons de kans om ons verhaal aan de wereld te vertellen, om met mensen van overal te praten. Dat vond ik geweldig. Al die ontmoetingen en ervaringen veranderen je leven. De afgelopen twee tot drie jaar ben ik daardoor hard veranderd.” Jehnny Beth: “Wij allebei! (denkt na) Ik hou van de idee van verandering. Binnen twee jaar naar jezelf terugkijken en je bijna niet meer herkennen, dat vind ik een aangenaam gevoel. Een teken van positieve evolutie. Het is toch gruwelijk als je binnen tien jaar moet constateren dat je niets bent veranderd?” Hoe vernieuwt de band zich dan? Jehnny: “Geen idee. Dat kan je niet echt plannen. Deels heb je die verandering zelf in de hand en deels komt dat door je omgeving. Nadat we ’Silence Yourself’ hadden opgenomen wisten we snel weer wat we daarna wilden doen. Na het touren

kropen we dan ook onmiddellijk in de studio. Het voelde alsof ’Silence Yourself’ een broertje nodig had. Of een zusje.” Interessante metafoor. Jehnny: “De ene plaat kan niet zonder de andere. Ik zie de albums als een continuïteit, niet als tegenhangers. ’Adore Life’ is hierdoor humaner en genereuzer dan ’Silence Yourself’. We zijn opener geworden en dat voel je in onze muziek. Je mag niet vergeten dat we elkaar voor Savages niet echt kenden en na drie maanden al onze eerste show speelden. Touren heeft ons dichter bij elkaar gebracht en die band proberen we nu zorgvuldig te behouden.” Waarom hebben jullie ’Adore Life’ dan niet live opgenomen, zoals het vorige album? Voor een hechte band is dat toch vaak interessanter? Ayse: “’Silence Yourself’ was een soort snapshot waarop we onze livesound wilden vatten. Met ’Adore Life’ hadden we weer tijd en wilden we er iets meer productie aan toevoegen. Voor ’Silence Yourself’ hadden we ook de nummers al. Nu gingen we de studio in en moesten we al het materiaal nog schrijven, én een manier vinden om dat te doen.” Jehnny: “We hebben alles eerst live opgenomen om dan weer vanaf de drum alles op te bouwen. Als producer (Johnny Hostile, jdb) heb je ballen nodig om zo’n hechte groep uit elkaar te trekken om alles apart op te nemen. Voor je het weet destabiliseer je zo de groep, maar gelukkig gebeurde dat niet. (denkt na) Je kan weinig experimenteren als je met z’n allen in de studio bent. Nu kon iedereen op verkenning gaan, het geluid finetunen en samen voor een rijkere sound zorgen.”

Ballads Omdat de nummers van ‘Silence Yourself’ zich vooral op het podium vormden, had het publiek een betrekkelijk grote rol in het creatieve proces. Hoe belangrijk waren de fans voor het nieuwe album? Ayse: “We hebben altijd al een open relatie met het publiek gehad. Dat houdt alles fris en opwindend. Die gedeelde

ervaring zorgt ook voor een goede band met de mensen die van je muziek houden.” Jehnny: “Onze fans hebben ons van het prille begin zien evolueren en nieuwe dingen zien uitproberen. Je kan online gaan en verschillende versies van ‘Shut Up’ vinden, zelfs een heel oude versie die we ergens in een bunker in Manchester spelen. We schamen ons daar niet voor. Dat hoort er allemaal bij! Juist daarom wilden we het nieuwe materiaal ook eerst in New York testen.” Hoe verliep dat? Jehnny: “Dat was opwindend! Na zes maanden in isolement aan dat album te werken ben je best benieuwd. Hoe gaat het publiek reageren? Gelukkig verliep alles heel goed. De concerten die in New York waren gepland verkochten in een uur uit. Sommige bezoekers konden zelfs na de eerste show de teksten van de nieuwe nummers al meezingen. Het publiek was echt enthousiast en begripvol! (denkt na) Al is het creatieve proces helemaal van ons, je hebt altijd nog dat podium. Zelfs al is je album meer geproducet... het is on stage dat het moet gebeuren.” Jullie klinken live altijd heel intens en soms zelfs boos. Kunnen jullie ook opgewekte nummers maken? Jehnny: “Oh, dat kunnen we! We hebben al duidelijk bewezen dat we het kunnen... aan onszelf dan toch. (lacht) We wilden gewoon geen album maken met ballads. We wilden een harde rockplaat maken.” Hoe zou een ballad van Savages dan klinken? Jehnny: “Luister maar eens naar ’Adore’.” Echt opgewekt klinkt die track niet. Jehnny: “We proberen telkens dat contrast tussen helderheid en duisternis op te zoeken. Bijvoorbeeld door een hoopvolle tekst te combineren met een intrigerende, donkere en verontrustende sound. (denkt na) Al onze songs zijn eigenlijk redelijk vrolijk, afgezien van de echt bezorgde dan.” Zo komen de meeste nummers toch niet echt over. Jehnny: “Omdat je zaken aankaart die fout zijn of waar je het niet mee eens bent, denken mensen vaak dat je niet opgewekt kan zijn. Dat is een misverstand! In alles wat we doen, schuilt plezier. Weet je: daarnet gaf een journalist toe dat hij bang van me was de eerste keer dat ie ons zag. Wij zijn tijdens optredens misschien wel heel intens maar daar putten we net vreugde uit. Je zorgeloos kunnen uitleven op het podium en je ding zeggen, dat is het einde. We gaan ons niet verantwoorden voor wat we op het podium doen. Hetgeen we daar doen is voor ons... en voor het publiek. Dat is een vrije ruimte. Laten we dat vooral ook zo houden.” Afgesproken!

VRIJDAG

Savages ‘Adore Life’ Matador Records/Beggars

Als ’Silence Yourself’ een angry young tune was van de post-punkers van Savages, dan is ’Adore Life’ een angry love tune. “Ik las veel liefdespoëzie tijdens de opnames, maar vond nooit iets bevredigdens,” zei Jehnny Beth. Met ’Adore Life’ wil ze die lacune nu vullen. Maar wie mooie afgelikte love songs verwacht is eraan voor de moeite. De strenge, donkere sound van het debuut puren Savages op ’Adore Life’ verder uit door een strengere productie. Naast de scheurende en vertrouwde opener ‘The Answer’ sieren dan ook minder traditionele Savages-songs de tracklist. Vooral ‘Adore’ en ‘Mechanics’ laten een andere, meer gelaagde band horen. Hier hebben de dames de geluidsmuur van ’Silence Yourself’ vervangen door prikkeldraad. Het universum wordt hierdoor nog donkerder en onheilspellender, zoals de baspartijen van Ayse Hassan tijdens ‘Sad Person’. Nog scherper en doeltreffender, zoals Gemma Thompsons’ gitaarsound in ‘I Need Something’. Maar vooral nog genadelozer en intrigerender. “Is it human to adore life?” Beter zou zijn: Is it human not to adore life? (jdb)

ON STAGE 02/03 Botanique I Brussel - sold out

29.04.2016

LOTTO ARENA ANTWERPEN The Nos Amis Tour

DONDERDAG 25.02.2016

VORST NATIONAAL (club) INFO & TICKETS : PROXIMUSGORMUSIC.BE •

WWW.EAGLESOFDEATHMETAL.COM

NEW ALBUM “ZIPPER DOWN” OUT NOW

INFO & TICKETS : PROXIMUSGOFORMUSIC.BE •

MAANDAG 21.03.2016

ANCIENNE BELGIQUE INFO & TICKETS : PROXIMUSGOFORMUSIC.BE LIVENATION.BE T H E S I S T E R S O F M E R C Y . C O M

Fat White Family

tekst Pieter Slangen I foto Steve Gullick

Het geven van onvergetelijke en legendarische concerten is jammer genoeg niet altijd de voorbode van een even fenomenale ervaring op plaat. Het Britse Fat White Family is zo’n band met een verwoestende energie op het podium die niet volledig werd overgebracht op debuut ‘Champagne Holocaust’. Maar op nieuwe langspeler ‘Songs For Our Mothers’ is het wel raak. Het is een album dat even diep in de kleren kruipt als de opwinding tijdens de concerten. Het is een uniek album waarmee de band ofwel de definitieve doorbraak zal realiseren óf de ultieme cultstatus zal bereiken.

‘Songs For Our Mothers’ is een plaat met duistere pareltjes die door merg en been gaan, maar die niet altijd even goed te begrijpen zijn. Gelukkig beschikt RifRaf over een telefoonlijn naar Palm Springs, California om zanger Lias Saudi uit zijn bed te bellen om ons iets meer uitleg te verschaffen. Lias Saudi: (zang) “Eigenlijk vind ik het vaak niet nodig om veel uitleg te geven bij de nummers. Een album komt niet met een handleiding en is zeker geen wiskunde of rocket science. Hetgeen je te horen krijgt is hetgeen waarmee je het moet doen. Ik vind dan ook dat ik niet moet gaan vertellen hoe je naar het album moet luisteren, dat zou heel de ervaring teniet doen en het ongelooflijk saai maken.”

Indie is een

studio heeft in New York, waardoor we daar konden rondhangen en voortdurend opnemen.” Die onafhankelijkheid en creatieve vrijheid is heel belangrijk voor jullie, niet? Daarom ook dat jullie ‘Songs For Our Mothers’ opnieuw op jullie eigen label Without Consent hebben uitgebracht? Lias: “Voor ons is het inderdaad belangrijk om niet afhankelijk te zijn van een label dat ons zegt wat we wel en niet moeten doen. We hebben met ons eerste album ook bewezen dat het kan zonder een label en alles wat daarbij komt kijken. In het begin deden we zelfs nauwelijks pers en toch zijn we erin geslaagd een album uit te brengen, naam te maken en shows te spelen over heel de wereld.

idiote term Toch roepen de songtitels van Fat White Family vaak veel vragen op. Ook op ‘Songs For Our Mothers’ zijn er titels als ‘Goodbye Goebbels’, ‘Lebensraum’ en ‘Tinfoil Deathstar’. Lias: “Vaak komt dit omdat we voor het schrijven starten vanuit de titel van een nummer. Dit heeft dan een invloed op zowel de rest van de tekst als op de muziek en de sound. Al is het niet zo dat dit een algemene regel is over hoe we schrijven - soms vertrekken we gewoon vanuit de muziek. We laten ons ook beïnvloeden door een hele groep mensen. Voor dit album heeft onze tourmanager bijvoorbeeld veel geholpen met het schrijven en zijn we gaan opnemen in de studio van Sean Lennon (zoon van John Lennon, ps). Dit betekent dat het ook moeilijk is om bijvoorbeeld één groot overkoepelend thema op de plaat te plakken, het is eerder een verzameling van ideeën en inzichten van veel verschillende mensen.” Hoe zijn jullie bij Sean Lennon terecht gekomen? Lias: “Hij is een goede vriend van ons, we kennen hem dus al langer. En het is natuurlijk handig dat hij zelf een

De redenering was eigenlijk dat als het zonder een label werkte voor het eerste album dit ook wel zal lukken voor album twee.”

Ike & Tina Turner Dat onafgebroken touren met ‘Champagne Holocaust’ heeft wel zijn implicaties gehad op jouw gezondheid? Had dat zijn invloed op ‘Songs For Our Mothers’? Lias: “Er zijn wel enkele verwijzingen naar ziekte op de plaat en in de sound, maar het is zeker niet zo dat heel het album daarom draait. Na onze tour met Black Lips begon ik opeens bloed op te hoesten en bleek ik pneumonie te hebben. Iets wat het tourleven min of meer in de hand had gewerkt. En ik had gewoon te veel drugs genomen. Het resultaat was niet alleen een zeer belabberde gezondheid, maar ook veel verloren tijd waarin ik eigenlijk niets kon doen of niets om handen had. Maar het was ook een tijd die ik nodig had en deugd deed, en dit is bijvoorbeeld ook de reden waarom ik nu in Palm Springs zit. Ik woon hier voor een periode bij onze manager met als doel om nog even time out te nemen vooraleer we weer op tour gaan

om het album te promoten. To gather my feet and have a little breather. Maar ik hou toch meer van het tourleven, omdat ik me dan nuttig voel. Het geeft me als het ware iets om elke avond te doen.” Verwijs je ook naar de ziekte op ‘Hits Hits Hits’: “honey, it’s no use coughing up half of your soul.” Lias: “Dat is een nummer dat deels refereert naar mijn eigen leven, maar verwijst vooral naar het verhaal van Ike & Tina Turner waarover ik een beetje geobsedeerd raakte tijdens het recuperatieproces van mijn ziekte. Maar het is ook niet zo dat het puur en alleen gericht is op hun verhaal, het is vooral een nummer over het fenomeen van relationeel geweld in het algemeen.” Een verwijzing naar Ike & Tina Turner is niet meteen iets dat je automatisch associeert met Fat White Family. Net zoals bijvoorbeeld het feit dat Donna Summer een grote inspiratiebron was voor het album? Lias: “We hebben inderdaad veel naar Donna Summer geluisterd, maar ook naar Bee Gees en zelfs Gary Glitter. Maar dat laatste was vooral omdat hij toen net zo veel in het nieuws kwam. (Gary Glitter is in 2015 veroordeeld tot zestien jaar gevangenis voor onder meer verkrachting en seksueel misbruik, ps) Ik ben wel blij dat mensen verrast zijn over die invloeden, en dat we erin geslaagd zijn een nieuw element aan onze muziek toe te voegen. Ik hoop alleen dat het natuurlijk aanvoelt en niet lijkt alsof we het er speciaal voor gedaan hebben.” In de bio voorspellen jullie dat ‘Songs For Our Mothers’ een album van extreme liefde zal worden: ofwel vind je het fantastisch ofwel vind je er helemaal niets aan. Is dit dan ook de voorbode van een doorgroei naar een cultband? Lias: “Ergens hoop ik dat het album zo ontvangen zal worden, that you’re gonna love it or hate it. Maar of we hierdoor nu een nieuwe cultband aan het worden zijn weet ik niet en daar ben ik eigenlijk ook totaal niet mee bezig. Voor mij zijn we gewoon een rock-‘n-roll-band en niet een cultband of indieband of wat dan ook. Ik vind indie trouwens een slechte term voor muziek, zeker dezer dagen. Het is eigenlijk geëvolueerd naar een idiote term voor een muziekgenre waarmee bands, die nummers schrijven over een pretpark, populair kunnen worden.” Genoteerd!

[PIAS] Nites 3, 4, 5 en 19 maart Diverse locaties, Brussel en Luik

ON STAGE 03/03 04/03

[PIAS] Nites @ Reflektor I Luik (w/ FEWS en Young Rival) [PIAS] Nites @ La Madeleine I Brussel (w/ The Germans en STUFF.)

Fat White Family ‘Songs For Our Mothers’

Flume © Cybele Malinowski

Without Constent/[PIAS]

Voor veel muziekliefhebbers is en blijft de UK, en vooral de London scene, hét beloofde land der nieuwe en vernieuwende bands en artiesten. Maar eerlijk gezegd lijkt het toch vaak dat alle zogenaamde next big things allemaal uit dezelfde indierockvijver vissen, zingen over grauwe en heftige nachten die ze zelfs nauwelijks hebben meegemaakt en via één welgeplaatst hitje opeens de wereld veroveren. Maar gelukkig komen er zo af en toe ook nog écht grensverleggende bands uit het land van de Union Jack, zoals bijvoorbeeld Fat White Family. Een band die er niet voor terugdeinst om heel de Britse muziekindustrie te kakken te zetten door altijd en overal z’n eigen ding te doen, verschroeiende concerten te geven en een ongelooflijk intrigerende mix te brengen van duizend-en-een verschillende klanken en invloeden. Door zich enkel en alleen te baseren op het gevoel en voor de rest nergens rekening mee te houden is Fat White Family uitgegroeid tot the real big thing, en dit wordt bevestigd op tweede langspeler ‘Songs For Our Mothers’. Een plaat die je zowel kan doen afdwalen naar huiveringwekkende en duistere nachten (‘Duce’, ‘Satisfied’, ‘We Must Learn To Rise’) als naar bevreemdende strandwandelingen (‘Lebensraum’, ‘When Shipman Decides’). Ga zeker niet op zoek naar springerige zomerhitjes, maar des te maar naar een muzikale ervaring om je helemaal omver te blazen, en steeds weer opnieuw te beleven. Want ondanks het feit dat zanger Lias Saudi nauwelijks verstaanbaar is, doet de combinatie van zijn verhullende kreun met de repetitieve, bijna trancy sound van de band je onbewust steeds opnieuw naar de repeat-knop zoeken. (ps)

[PIAS] Nites netjes verspreid over 4 dagen. Dat vraagt een handleiding. Zet je even schrap. Op 3 maart kan je terecht in hartje Brussel voor concerten van Warhaus het soloproject van Maarten Devoldere van Balthazar - @ [Chez PIAS] en Témé Tan, Few Bits en Sara And Julian @ Beursschouwburg. In Reflektor in Luik staan die avond Fat White Family, FEWS en Young Rival on stage. Dit is trouwens een samenwerking met Les Ardentes. De dag nadien (4 maart) is terug Brussel aan de beurt, met in Beursschouwburg Amber Arcades, FEWS en MONEY en in La Madeleine The Gemans, Fat White Family en STUFF. Op zaterdag 5 maart vindt [Chez PIAS] een intiem concert plaats van Wim Mertens en in La Madeleine een stomende avond met Bloc Party, Oscar en Warhola. Op 19 maart ten slotte plant [PIAS] Nites een club neer met een capaciteit van 4000 personen in Paleis 12 op de Heizel en feest je ‘r met Flume, Salute en Vessels. Tangram Records host er de 2de zaal en dropt er onder andere LTGL, Moodprint, Sokoto en Up High Collective. Je merkt het. Veel data, veel verschillende concerten en dus ook zeer diverse ticketprijzen. Die tickets en nog veel meer check je op piasnites.com. En lees zeker ook het interview met Fat White Family in deze RifRaf!

Nonkeen

tekst Sofie Nys

ON STAGE 22/04 Muziekodroom I Hasselt (ism CCHA) 23/04 Kerk I Gent

Al sinds hun tienerjaren zijn Frederik Gmeiner, Nils Frahm & Sebastian Singwald hechte vrienden, ook op muzikaal vlak. Door een onfortuinlijk voorval tijdens een optreden gaven ze als jonge adolescenten hun band op, om pas als gevorderde twintigers voor het eerst weer samen te spelen. Zonder de achterliggende idee een band te zijn met het doel een album uit te brengen, jamden ze jaren samen. Die improvisatiesessies namen ze op, en pas na acht jaar luisterden ze voor het eerst naar hun muziek in Frahms studio. Daaruit vloeide het album ‘The Gamble’ voort.

Hoe ontdek je dat na acht jaar samen muziek maken het verzamelde materiaal lang niet slecht is? Frederik Gmeiner: (percussie) “Lange tijd was muziek maken vooral een hobby voor ons. Zeker voor mij, ik wou er nooit van moeten leven. We zagen elkaar in onze repetitieruimte om samen pret te maken, wat in ons geval vaak muziek maken is. Er zat helemaal geen strategie achter, we speelden zonder plan om iets met die opnames te doen. We improviseerden zonder veel te praten over wat we deden of zonder dat iemand de leiding nam. Op simpele taperecorders namen we die sessies op, en we beluisterden nadien de tapes zelfs niet. De opname bleef gewoon lopen. Toen alle tapes vol waren gingen we

De sfeer en de magie reproduceren Hoe hou je het al die jaren spannend, zonder een album uit te brengen of op te treden? Frederik: “Het belangrijkste voor ons, en wat het project gaande hield, was dat we er plezier in hadden. Het helpt zeker dat we alle drie goede vrienden zijn en dat we veel vertrouwen hebben in elkaars muzieksmaak en de keuzes die de anderen maken. Soms speelden we eens wanneer vrienden ons uitnodigden, maar verder bestond ons project alleen in de kelder, weg van alle aandacht. “Al het materiaal dat het tot het album gemaakt heeft is ontstaan en live opgenomen in de repetitieruimte en de studio. We hebben wel wat geëxperimenteerd met remixes en overdubbing, maar dat vonden we maar niets. Het stond te ver van de essentie van nonkeen: spontaan plezier maken zonder een masterplan. We houden sterk aan die losse, jazzy benadering, ook om het voor ons interessant te houden.” Jullie hebben vast nog hopen meer bruikbaar materiaal dan de negen nummers van ‘The Gamble’. Is nonkeen een eenmalige uitdaging of mogen we ons in de toekomst aan meer albums verwachten? Frederik: “Het kan beide kanten uitgaan. Het album veranderde onze stijl van spelen. Voordien probeerden we gaten op te vullen, maar door aan het album te werken kregen we inzicht in wat we met het materiaal konden doen. Tijdens het spelen voegden we al dingen toe in ons hoofd, je werkt meer naar een einddoel toe. Maar nu focussen we vooral op het toeren, niet op een tweede album.” Hebben jullie al enig idee hoe deze improvisatorische time-lapse live te brengen? Frederik: “Het wordt zeker een uitdaging om de sfeer en de magie van onze sessies voor een publiek te reproduceren. Andrea Belfi komt ons als vierde muzikant op het podium versterken tijdens de komende tour. Het zal behoorlijk lofi klinken. Het album dient als inspiratie voor structuren en thema’s die we op het podium gaan spelen.” Gestructureerd plezier maken! Frederik: “Inderdaad, dat het plezierig blijft!”

Toeval is het vierde bandlid ermee naar Nils’ studio om ze op computer te bewaren zodat we weer vrije ruimte hadden om op te nemen. Zo verzamelden we aardig wat materiaal doorheen de laatste acht jaar. Door zo te werk te gaan zat er vaak lange tijd tussen de sessie en de (her)ontdekking ervan. Een beetje zoals analoge fotografie, waar je de film ook pas later ontwikkelt en je vaak verrast wordt door dingen die je vergeten was. We wisten bij het luisteren vaak niet meer wie wat gespeeld had. Iedereen had op een bepaalde manier dezelfde rol binnen het project. Meer specifiek speelde Sebastian bas, Nils piano en synths en ik percussie. Als vierde bandlid waren er al onze analoge taperecorders met hun foutjes, er waren echo’s, we hadden een microfoon en een gitaar. Verder stond Nils ook in voor de productie.” Zochten jullie naar iets specifiek in al die opnames toen jullie besloten hadden er een album van te maken? Frederik: “Het is moeilijk te zeggen wat net onze interesse wekte. Alles wat ons nieuwsgierig maakte? Door die oude taperecorders te gebruiken kregen de opnames een interessante extra dimensie. Er haperde vaak iets aan de toestellen, de pitch stond verkeerd of een tape werd achterwaarts afgespeeld. We zeggen vaak dat toeval ook een bandlid is. Die houding typeert onze aanpak sterk, door een samenloop van omstandigheden ontdekten we interessante dingen in de muziek. De uitdaging was vooral: kunnen we uit al dat materiaal een homogeen album maken? Bij het herbeluisteren gingen we vaak op zoek naar overeenkomsten. Na zo lang samen te spelen ontwikkel je wel een bepaalde stijl. Toen we jonger waren speelden we bijvoorbeeld vooral jazzy stuff en probeerden we technische dingen uit op onze instrumenten. We zochten in onze opnames vooral naar iets dat we nog niet gehoord hadden. Het voordeel van nonkeen was dat er geen enkele druk was om een album uit te brengen. We kwamen samen wanneer iedereen tijd had, er was geen haast. We hebben elk ook nog onze eigen projecten. ”

nonkeen ‘The Gamble’ R&S Records/N.E.W.S.

Een band met Nils Frahm kan niet anders dan goed zijn! Dat was de eerste gedachte toen Frahm de albumrelease van nonkeen aankondigde. De muziek die hij met zijn vrienden maakt, is allerminst een doordruk van zijn solowerk. Het album loopt van een intro stijl atmosferische Fuck Buttons over soepele, half elektronische jazz naar het driftige ’Ceramic People’, dat haast meer krautrock is dan jazz. ‘Animal Farm’ en het snellere ‘Chasing God Through Palmyra’ laten dubby dreigend en rollend de sterkste impressie achter, slim ineengedraaide intens-solide brokken zware atmostfeer. Het album eindigt met een valse noot: de lichte klanktapijtjes tegen een heldere ambientale hemel maken immers niet veel indruk na de straffe voorgaande tracks. (sn)

MUZIEKODROOM CONCERTEN VOORJAAR 2016 04.02 11.02 12.02 13.02

SOON AT

#ABconcerts WED 10.02

Protection Patrol Pinkerton

ASTRONAUTE & FRIENDS ALBUM RELEASE THE MOELLER BROTHERS DE HELD & VRIENDEN + ESTHER & FATOU LIONHEART

+ Team William

FRI 12.02

La Smala + Le Gouffre SAT 13.02 Coca-Cola Sessions

+ DESOLATED / KUBLAI KHAN / FALLBRAWL

14.02 ESCAPE THE FATE + NEW YEARS DAY + FEARLESS VAMPIRE KILLERS + MORE

19.02 26.02 02.03 03.03 04.03 05.03

SLAPSHOT LA MUERTE + PROGERIANS AGAINST THE CURRENT DE STAAT + DRIVE LIKE MARIA TEXTURES + PUREST OF PAIN CRITICAL INVITES... MIXMONSTER MENNO 10.03 JAMES SUPER CHIKAN JOHNSON 12.03 PROTECTION PATROL PINKERTON + TEAM WILLIAM 13.03 MADBALL + RYKERS + CROWN OF THORNZ + KNUCKLEDUST + TAUSEND LÖWEN UNTER FEINDEN + LAST HOPE

17.03 STEAK NUMBER EIGHT + THE GURU GURU 18.03 THE RHYTHM JUNKS 19.03 BURNING DOWN ALASKA

FRI 26 FEB @ AB

GREAT MOUNTAIN FIRE

+ K1d

BEFFROI NIGHTMAN LE COLISEE BLACKIE & THE OOHOOS

MON 15.02

Sat 27 FEB @ BOTA

MON 07.03

STEAK NUMBER EIGHT LA JUNGLE JACKLE BOW ITALIAN BOYFRIEND MUGWUMP

Half Moon Run + Aidan Knight

THU 25.02

Oh Wonder Sleepers’ Reign Album Presentation + Seiren

THU 10.03

Oaktree Dust - Album Presentation SUN 13.03

Coasts

+ The Hunna

MON 14.03 Ancienne Belgique Brussels launches new indoor festival with focus on musical limitlessness

24 > 27 March

+ ACRES + CASEY

The Neighbourhood TUE 15.03

Deafheaven + Myrkur TUE 15.03 Coca-Cola Sessions

It It Anita + The Guru Guru + HYPOCHRISTMUTREEFUZZ

23.03 25.03 26.03 30.03 03.04

BIRTH OF JOY + ID!OTS EEFJE DE VISSER FOR THE LOVE OF NEW WAVE NECK DEEP + CREEPER + WSTR DE JEUGD VAN TEGENWOORDIG + ZWARTWERK — SOLD OUT! 05.04 A PLACE TO BURY STRANGERS 14.04 BIG PETE PEARSON & THE GAMBLERS 15.04 FOUNDATION

TUE 22.03

Baroness WED 23.03

Jett Rebel Truck THU 31.03

Låpsley BBC Sound 2015 WED 06.04

Hooverphonic

+ XREPENTANCEX / REDEMPTION DENIED / DESTINED TO BURN

21.04 22.04 12.05 05.08

Woodie Smalls + special guest: Abraham Blue

FRI 08.04

DOUBLE VETERANS NONKEEN (NILS FRAHM’S ELECTRONICA PROJECT) JEFF JENSEN BAND FLAG

The Sheepdogs WED 13.04

Admiral Freebee @ Koninklijk Circus + Vismets

WED 13.04

Michael Gira (Swans) - solo

MUZIEKODROOM BOOTSTRAAT 9, 3500 HASSELT TICKETS www.muziekodroom.be INFO 011 23 13 13 — info@muziekodroom.be

THU 14.04

Bent Van Looy BUY YOUR TICKETS AT WWW.ABCONCERTS.BE DE BROUCKÈRE & BOURSE

BRUSSELS CENTRAL > ABCONCERTS.BE/MOBILITY

A CONCERT AT AB BEGINS WITH MIVB

De Staat

t e k s t P i e t e r S l a n g e n I f o t o I s a b e l l e R e n a t e L a Po u t r é

Na vele magere jaren hebben de Rode Duivels het goede voorbeeld van de Belgische bands gevolgd en onze Noorderburen de loef afgestoken door in tegenstelling tot Oranje wel naar het EK in Frankrijk te trekken. Dit klinkt misschien cru maar het valt toch op dat Belgische bands er veel vaker in slagen een muzikaal kroketje uit de muur te halen dan Nederlandse collega’s een frietje speciale. Maar dit betekent niet dat er geen muzikale talenten in Nederland rondlopen. De Staat excelleert bijvoorbeeld al drie albums lang in vettige, dansbare en freakachtige rock. Dit is op de vierde langspeler ‘O’ niet anders.

Hoog tijd dus voor ons Belgenlandje om deze band eindelijk helemaal te omarmen en mee te surfen op de verslavende anthems van De Staat. En volgens zanger Torre Florim kan RifRaf daar een handje bij helpen: “Ik heb het gevoel dat na dit interview er in België een nieuwe wereld voor ons zal opengaan”

De hoop op een

dat ontstaat zodra je heel lang in een relatie zit met iemand, dat er dan zo’n gewoontes en systemen ontstaan.”

De aftakeling Die onvermijdelijkheid is ook een thema dat geregeld terugkomt op de plaat, zo ook op ‘Time Will Get Us Too’. Iedereen wordt op een gegeven moment ingehaald door de tijd, zonder uitzondering.

oneindig leven Kort en krachtig, de titel van jullie nieuwe album. Hoe kunnen we die ‘O’ best interpreteren? Torre Florim: (zang, gitaar) “Het feit dat we de plaat in één ruimte en met de hele band in een cirkel hebben opgenomen was zeker al een belangrijke reden om de plaat ‘O’ te noemen. Maar daarnaast viel het mij ook op dat veel nummers een soort van herhaling hadden als thema. Zoals bijvoorbeeld hoe je in een relatie in een cyclus kan belanden van ups-and-downs die zich keer op keer lijken te herhalen. Op die manier krijg je het gevoel dat je telkens weer hetzelfde aan het doen bent.” Is dit dan de ‘Systematic Lover’ waar je in het gelijknamige nummer over spreekt? Torre: “Inderdaad, dat nummer gaat deels over mij maar langs de andere kant ook over stelletjes die ik zie. Een concreet voorbeeld hiervan is de afspraak om elke vrijdagavond romantisch avondje te houden en dit dan bij wijze van spreken elke week in je agenda te noteren. Maar in hoeverre is het dan nog wel romantisch als het allemaal zo beredeneerd wordt. Uit de tekst zou je ook kunnen halen dat ik hier kritiek op geef, dat ik dit verwerpelijk vind, maar eigenlijk ben ik er niet zo zeker van of dit wel zo erg is. Misschien is het wel een onvermijdelijk mechanisme

Torre: “Precies en daardoor is er ook altijd een onderliggende angst aanwezig wanneer je ergens van geniet. Onbewust weet je dan dat dat gelukzalig gevoel eindig is en het ooit, omwille van de tand des tijds, niet meer leuk gaat zijn. Tenzij we er als mens misschien ooit in slagen om onsterfelijk te worden, wat ik ook aangeef in ‘Murder Death’, wanneer we letterlijk de dood gaan kunnen vermoorden. Ik geloof daar ook echt in dat dit moment er ooit zal komen. Niet dat wij het nog gaan meemaken, maar er zijn nu al wetenschappers die stellen dat de kans bestaat dat de mens ooit onsterfelijk zal zijn. Ik vind dat een ongelooflijk fascinerend idee omdat heel ons leven ingesteld is op het feit dat we ooit sterven, dus als dat feit ooit wegvalt zal dat echt een wereldveranderende situatie met zich meebrengen.” En zou je het zelf willen, onsterfelijk zijn? Torre: “Heel graag, misschien op een bepaald moment niet meer maar dan kan je in principe altijd zelf de keuze maken om er mee op te houden. Ik merk ook dat veel mensen zeggen: och nee dat zou ik helemaal niet willen, zo eeuwig leven, en dat begrijp ik niet. Wil je dan dat je opeens dood kan gaan? Het zou toch veel vetter zijn als je als mens effectief zelf de keuze kan maken om er al dan niet mee te stoppen.”

ON STAGE 01/03 Het Depot I Leuven 02/03 Charlatan I Gent (w/ Drive Like Maria) 03/03 Muziekodroom I Hasselt (w/ Drive Like Maria) 05/03 Trix I Antwerpen (w/ Drive Like Maria)

TIPS ★ BINNENKORT IN DC! Het zou alleszins een grote bron van angst wegnemen uit de wereld. Veel angsten hebben toch steeds te maken met de grote angst voor de dood. Torre: “Inderdaad, al denk ik dat de mens vooral bang is voor de slotfase en niet per se voor het slot zelf. Het is die aftakeling, dat oud worden, het eeuwige gekwakkel en al de pijn die daarbij komt kijken waar we bang voor zijn. Ook ik, ik zou niet oneindig willen leven om een eeuwigheid te lijden maar eeuwig leven zoals ik nu ben lijkt me machtig interessant.”

19 FEBRUARI ★ 20.30u

Present yourself Jullie vorige plaat ‘I_CON’ speelde meer in op het thema van de populaire cultuur in al zijn ruime aspecten. Ook op ‘O’ is er een nummer dat nauw aansluit bij dit thema in de vorm van ‘Get On Screen’. Zo zing je bijvoorbeeld: “I’m not real until I’m breathing on your screen.” Torre: ”Zie dat nummer zeker niet als een kritiek op de populaire cultuur of de hedendaagse realiteit van sociale media, etc. Het is eerder een soort van waarneming of analyse, dat wanneer je je niet laat horen op sociale media of op tv dat je dan eigenlijk niet meer bestaat. Dit geldt zeker ook voor artiesten en bands. Je moet je als band elke keer opnieuw presenteren. Je moet eigenlijk iets proberen te verkopen aan de mensen en daarom probeer je de best mogelijke versie van jezelf voor te leggen. Hierdoor presenteer je je soms ook op manieren waarvan je achteraf denkt: dat had ik niet moeten doen. Zoals wanneer je bij een tv-programma bijvoorbeeld de shots elke keer opnieuw moet doen en je dan steeds weer enthousiast moet lijken.” Of op een enthousiaste manier playbacken op je eigen nummer? Torre: “We hebben nog maar één keer moeten playbacken en dat was toen we tijdens de rust van de voetbalwedstrijd NEC-Vitesse gingen spelen. We hadden een kwartier de tijd maar gingen ondertussen ook een videoclip opnemen en toen zijn we er ook bewust heel erg over gegaan door bijvoorbeeld geen snoeren in onze gitaren te steken, etc. Dus het was niet echt staatsgeheim dat we aan het playbacken waren. Al was dat wel de eerste en tegelijkertijd de laatste keer dat we playbackten.” Maar een unieke presentatie kan ook goud opleveren voor een band. Op die manier zijn jullie zelfs het perfecte voorbeeld van jullie eigen nummer: de video voor ‘Witch Doctor’ gaat de hele wereld rond. Torre: “Door die clip bestaan wij opeens in bijvoorbeeld de VS, en zijn wij plots een nieuwe band. Opeens hebben we meer interactie met mensen in het buitenland, krijgen we meer festivalaanvragen, enz. Ik denk niet dit allemaal door de video is maar het helpt wel natuurlijk en het draagt bij aan alles wat we proberen te doen. Maar het is inderdaad echt een bewijs van wat ik in ‘Get On Screen’ zing: “the more the views, the more it happened”. Zodra iets veel bekeken wordt of viraal gaat zou het opeens meer waarheid hebben omdat meer mensen het ervaren. Dat vind ik best wel een grappig idee.”

20 FEBRUARI ★ 20.30u 25 FEBRUARI ★ 20.30u

28 FEBRUARI ★ 20.30u 4 MAART ★ 20.30u

De Staat ‘O’ Caroline

Misschien is De Staat wel dé band waar de Nederlanders het meest trots op zijn. Terecht, want sinds het debuut ‘Wait For Evolution’ sleurt, trekt en beukt dit vijftal uit Nijmegen ongelooflijk catchy, unieke en rauwe anthems uit de instrumenten. Dit is op vierde langspeler ‘O’ niet anders, met opzwepende toppers als ‘Get On Screen’, ‘Help Yourself’ en ‘Blues Is Dead’ waarop zanger Torre Florim op een verfijnde manier refereert naar Jay-Z: “I got 99 solutions but the blues has none.” De Staat blijft uniek met z’n repetitieve en hitsige sound maar slaagt er ook in om bij elke nieuwe plaat een extra element toe te voegen zonder eigenheid te verliezen. Zo is ‘Make The Call Leave It All’ verwant aan de psychdisco van Tame Impala en valt er zelfs een vleugje Kraftwerk te ontdekken op het mechanische ‘Systematic Lover’. De Staat doet op ‘O’ feilloos verder met wat de band bezig was, namelijk op volle gas marcheren richting de genialiteit. (ps)

5 MAART ★ 20.30u ROLAND GIFT OF

FINE YOUNG CANNIBALS

MEER CONCERTEN, INFO EN TICKETS WWW.DECASINO.BE STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

Blackie & The Oohoos

tekst Jonas De Vrieze

‘Lacuna’ heet het derde beestje van Blackie & The Ohoos en in tegenstelling tot de twee voorgangers heeft het album een flinke portie elektronic meegekregen. De plaat puilt dan ook uit van duistere en sexy dreampopnummers. Reden genoeg dus om een skypegesprek te voeren met de mysterieuze zusjes Loesje en Martha Maieu – zie ook Flying Horseman.

Heel hard

Loesje Maieu: “Het heeft lang geduurd eer het nieuw album af was. De basis van de nummers legden we twee jaar geleden al. Toen hebben we in februari een tour gedaan in Italië om ons nieuw materiaal uit te proberen en het dan na die optredens dadelijk op te nemen. We zijn door omstandigheden toch pas na de zomer in de studio gedoken. Dat was op een heel fijne locatie. We zaten op een boot in Brussel die onze geluidsman heeft omgetoverd tot een opnameruimte. De nummers maken ging vlot, maar we hadden een specifieke sound in gedachten die we zelf niet konden creëren. Het was dan ook moeilijk om dat idee over te brengen aan onze producer.” Er zit wat meer elektronica in de nummers. Is dat die andere sound die jullie wilden? Loesje: “Ja, producer Dijf Sanders heeft ons daarbij geholpen. Hij is er op het laatste moment bijgekomen en hij was de juiste man op de juiste plaats. We vonden dat

ruzie maken ons opgenomen materiaal wat punch miste en Dijf heeft dat gecorrigeerd door bepaalde elementen van onze sound eruit te halen en die te versterken door bijvoorbeeld effecten en elektronica toe te voegen in de mix.” Martha Maieu: “Loesje en ik zitten nog altijd veel samen om muziek te maken, maar ik heb de indruk dat er nog meer samenspel was en daardoor klinkt onze nieuwe muziek wat anders. Bij de eerste plaat maakte vooral Loesje de nummers, bij het tweede album was dat al minder en nu hebben we als band veel meer samen gespeeld en geïmproviseerd. De reden waarom ‘Lacuna’ zo klinkt is omdat we veel gejamd hebben.” Julllie spelen allebei ook bij Flying Horseman. Gaan jullie helemaal anders te werk bij Blackie & The Oohoos? Martha: “De nummers bij Flying Horseman zijn al zo goed als af als wij erbij komen. We veranderen dan wel wat aan de sound eens we bezig zijn, maar bij ons is het iets democratischer. (lacht) We zijn met vier bij Blackie en iedereen heeft ruimte om z’n eigen ding te doen. Onze muziek staat los van Flying Horseman.” Loesje: “We spelen allemaal bij Flying Horseman, maar Blackie & The Oohoos bestaat eigenlijk al langer. Bert Dockx heeft ons ooit eens gevraagd om bij hem te komen spelen.”

Touren is investeren Is het moeilijk om als zussen in dezelfde groep te zitten? Loesje: “We kunnen heel hard ruzie maken omdat onze

grens voor wat we tegen elkaar kunnen zeggen wat verder ligt dan bij de anderen. Het is waarschijnlijk soms wat vervelend voor de andere bandleden.” Martha: “We woonden vroeger samen en toen konden we makkelijk nummers maken en onze ideeën delen. Ik heb het gevoel dat we daarom ook echt eerlijke muziek maken.” Loesje: “Eén van onze nummers, ‘Drive’, is geschreven toen we samenwoonden. Ons appartement bestond uit een benedenverdieping waar ik woonde en een bovenverdieping die voor Martha was. Er zijn geen deuren dus we hoorden alles van elkaar. Op een ochtend lag Martha met een kater in bed en ik zat ondertussen beneden in mijn pyjama op de zetel basgitaar te spelen. Ineens hoorde ik van boven een gitaar.” Martha: “Toen ik wakker werd hoorde ik Loesje spelen en ik had een ingeving. Op één twee drie hadden we een nummer. Het gebeurt zelden dat een song zo snel in z’n plooi valt. We kunnen eigenlijk niet echt goed gitaar spelen, maar we weten wel hoe we er nummers mee moeten maken.” Wat houdt de toekomst in voor Blackie & The Oohoos? Loesje: “We zouden graag optreden over heel Europa. Momenteel hebben we een booker in Zwitserland en hij is bezig om een tour te plannen voor ons. We vinden het leuk om op verschillende plaatsen op te treden want dan zijn we eens uit ons eigen land en leren we nieuwe mensen kennen. Je merkt dat er een andere vibe hangt op concerten dan in België. Italianen zijn bijvoorbeeld rechttoe-rechtaan en dat is plezant. Ze zijn niet gegeneerd om enthousiast te doen tijdens een show. Touren is vooral investeren, maar we hebben het ervoor over.”

Blackie & The Oohoos ‘Lacuna’ Unday Records/N.E.W.S.

De zusjes Martha en Loesje Maieu timmeren gestaag aan de weg. Waar voorgaande albums nog dicht aanschurkten tegen het geluid van broedergroep Flying Horseman, evolueren Blackie & The Oohoos meer en meer naar een eigen universum. Donker, mysterieus en verleidelijk. Elektronica wordt verder geïntroduceerd (met dank aan mixer/co-producer Dijf Sanders) en de sfeer neigt meer naar het tribale van Fever Ray - in bijvoorbeeld het topnummer ‘Golden Rain’ of het instrumentale en onderwater-spacy ‘Aphexy’. Single ‘Little Jewel’ verdient trouwens de nodige airplay. ‘Lacuna’ is dan ook een bijzonder mooie plaat met dreampop van het sexy, duistere soort. Het beste Blackie & The Oohoos-album tot op heden. Sterk! (dw)

13/02 19/02 20/02 26/02

We Are Open @ Trix I Antwerpen N9 I Eeklo (w/ Flying Horseman) Kraakpand @ Handelsbeurs I Gent (w/ Winterslag, …) ABBota @ AB I Brussel (w/ Great Mountain Fire, Le Colisee, …)

04.02 PROPULSE : ZOMB BE - ULYSSE BE - JOY AS A TOY BE FACTEUR CHEVAL BE - ELECTRIC)NOISE(MACHINE BE

CONCERTS

coprod. Fédération Wallonie-Bruxelles in samenwerking met Court-Circuit en Wallonie-Bruxelles Musiques

ON STAGE

AGENDA

03.02 PROPULSE : KINGS OF EDELGRAN BE - APRILE BE COUBIAC BE - SIAM BE - TWO KIDS ON HOLIDAY BE

coprod. Fédération Wallonie-Bruxelles in samenwerking met Court-Circuit en Wallonie-Bruxelles Musiques

05.02 PROPULSE : THE SUMMER REBELLION BE - VICTORIA+JEAN BE JEREMY WALCH BE - IN LAKESH BE - FAON FAON BE coprod. Fédération Wallonie-Bruxelles in samenwerking met Court-Circuit en Wallonie-Bruxelles Musiques

06.02 RHODES GB - TOMMY ASHBY GB 06.02 BLITZEN TRAPPER US - CANDY ROBBERS BE 11.02 ANDERSON .PAAK AND THE FREE NATIONALS US

We Are Open 12 en 13 februari Trix, Antwerpen

sold out

11.02 11.02 12.02 12.02 13.02

MUSTII BE new album • sold out LAST TRAIN FR SUNFLOWER BEAN US LA SMALA BE in het kader van ABBOTA • coprod AB DALTON TELEGRAMME BE new album

14.02.2016 SHEARWATER US CROSS RECORD US 14.02 15.02 18.02 19.02 19.02

ALINE FR VILLAGERS IE GRANDGEORGE FR-BE new album • coprod. UBU • sold out JASPER STEVERLINCK BE (ARID) sold out GUN OUTFIT US

Glints © Tina Herbots Maar liefst dertig bands, uitsluitend van eigen bodem, telt deze editie van We Are Open. De term Belgisch Showcase Festival is dus absoluut terecht. Dat wordt weer heerlijk switchen tussen Club, Bar en Café, daar in Trix. Wie speelt er? Op vrijdag 12 februari tellen we 12 bands op de affiche: Steak Number Eight, Flying Horseman, Arquettes, Double Veterans, TBHR, Great Mountain Fire, You Raskal You, Moaning City, Cocaine Piss, Onmens, Témé Tan en Crowd Of Chairs. Zaterdag spotten we dan weer 18 stuks, namelijk Bazart, Nightman, Protection Patrol Pinkerton, Glints, Stadt, Blackie & The Oohoos, King Dalton, Kiss The Anus Of A Black Cat, Lyenn, The K, Faces On TV, Tin Fingers, Le Colisée, It It Anita, Meteor Musik, Raveyards, El Yunique en Winterslag. Wat een weelde! Een dagticket kost bovendien amper 16,5/18 euro. Combitickets (23,5 euro) zijn enkel in voorverkoop verkrijgbaar. Deze tarieven zijn inclusief reservatiekosten. Je betaalt dus met dat combiticket minder dan 1 euro per concert. Ongezien! Hou www. trixonline.be in de gaten voor de laatste updates.

20.02.2016 JASPER STEVERLINCK BE (ARID)

20.02 20.02 21.02 21.02

EMPRESS OF US YOUNG RIVAL CA - WHATEVER BE LNZLDRF US CAR SEAT HEADREST US

…MEER CONCERTEN OP @ WWW.BOTANIQUE.BE | 02 218 37 32

Marble Sounds

tekst Heleen De Bisschop I foto Agathe Danon

Marble Sounds, de band rond Pieter Van Dessel, laten zich niet graag opjagen. Van de debuutplaat kwam pas de vierde single ‘Sky High’ echt onder de aandacht, en `Leave A Light On’ werd enkele maanden nadat ‘Dear Me, Look Up’ uit was een monsterhit. Die werd op zowat elke radiozender gedraaid en zorgde ervoor dat Van Dessel zich met voorzichtige stapjes in het rijk der bekende muzikanten mocht begeven. Het lijkt alsof Marble Sounds de formule naar succes hebben gevonden, maar die gooien ze weer overboord. Met ‘Tautou’ verandert de band het geweer van schouder. De gitaar moet plaatsmaken voor de piano en strijkers. Verwacht geen aardverschuiving - de sound blijft doorspekt met melancholie - maar het mag wat grootser en symfonischer.

Geen territoriu Pieter Van Dessel: “Het was tijd om eens iets anders te proberen. Als ik met mijn gitaar nummers schrijf, ben ik iets beperkter. Ik ben een autodidact en geen goede. (lacht) Daardoor zit ik vast in een aantal automatismen. Piano is mijn eerste instrument, ik heb piano gestudeerd aan de muziekacademie. Hoewel ik nog steeds geen virtuoos ben, beheers ik het instrument wel beter dan de gitaar. Bij het begin van Marble Sounds schrikte het mij af om nummers te schrijven met de piano, omdat er zo veel mogelijkheden zijn. Je vervalt bovendien nogal snel in kleffe songs. Het is dan ook geen cool instrument, maar uiteindelijk zijn wij ook geen coole band.” Ook dat andere oncoole instrument is terug, de dwarsfluit. Pieter: “Klopt, op de eerste plaat was het vrij subtiel, maar nu is ze echt wel aanwezig. Luister bijvoorbeeld naar het nummer ‘K.V.’. Het is onze pianist Brecht Plasschaert die met dat melodietje op de proppen kwam. Hij had het jaren geleden gemaakt voor een eigen nummer. Toen hij me een aantal demo’s ter inspiratie gaf, was dat een van de fragmenten. Ik vond het fantastisch. Vanuit die dwarsfluitloop heb ik dan de rest van het nummer gemaakt. Het is een van mijn favoriete deuntjes op de plaat. Dat het van de pianist komt, zegt misschien wel iets over mijn songwriterkwaliteiten.” (lacht) ‘K.V.’ is een nummer over marathonloopster Kathrine Switzer. Vertel eens. Pieter: “Ik had haar gezien op een foto in een reeks van markante historische beelden en heb haar verhaal opgezocht. Het is de eerste vrouw die heeft deelgenomen aan de marathon van Boston en hem ook heeft uitgelopen. Dat was eigenlijk verboden. Zij had zich ingeschreven met haar initialen, K.V. Pas toen ze aan het lopen was, merkten de organisatoren op dat het een vrouw was. Een official in maatpak probeerde haar uit de race te halen, maar de man van K.V. liep naast haar en heeft de official weggeduwd, waardoor ze hem toch heeft kunnen uitgelopen. Zo werd ze een icoon voor de vrouwenrechten in de sport. Ik was erdoor gefascineerd en vond het wel fijn om iets te schrijven over iets heel concreet.” ‘These Paintings Never Dry’ gaat dan weer over de laatste vrouw van Picasso. Vrouwen zijn dus een belangrijke inspiratiebron? Pieter: “Dat is eerder een toeval. Al verwijst de titel van

de plaat ook naar een vrouw, de Franse actrice Audrey Tautou. Het album gaat helemaal niet over haar, maar ik vond het wel een filmisch album. De wereld die zij creëert in de films waarin ze meespeelt, vind ik wel passen bij Marble Sounds. Ik heb wel gecheckt of ze ons geen proces kan aandoen, al zou een relletje met Audrey Tautou wel een mooie promotiestunt zijn.” (lacht) Hebben jullie dat nog wel nodig? ‘Leave A Light On’ was een monsterhit. Pieter: “Tegen alle verwachtingen in. Het nummer is zelfs heel toevallig een single geworden. Ik kreeg een telefoontje van het regisseursduo Henri & Fidel. Zij wilden een clip voor ons maken, waarop ik hen de plaat gaf zodat ze zelf een nummer konden kiezen. Dat werd dan ‘Leave A Light On’. Ik had wel verwacht dat het nummer zou aanslaan, maar zo lang meedraaien, was een totale verrassing. Het was zelfs het buitenbeentje op de plaat en helemaal geen representatief nummer voor ‘Dear Me, Look Up’. We hadden het tot het een hit werd niet live gespeeld, behalve één keer omdat de zangeres Aino Vehmasto in België was. Nu spelen we het uiteraard altijd live.” Voelen jullie meer druk, nu jullie bekender zijn geworden bij een groter publiek? Pieter: “Nee, de nieuwe songs waren al geschreven voor ‘Leave A Light On’ een eigen leven ging leiden. Toen ‘Dear Me, Look Up’ uitkwam, ben ik meteen nummers beginnen schrijven. Dat ging allemaal heel vlot en al vrij snel had ik tien songs klaar. De plaat liet uiteindelijk iets langer op zich wachten, waardoor we opnieuw meer zijn gaan spelen. We voelen eerder een plezante druk. We hebben misschien een groter publiek, maar dat is alleen maar fijn omdat er dan misschien meer mensen naar onze plaat zullen luisteren.” Je bent opeens ook terecht gekomen in een heel andere wereld, die van de showbizz. Plotseling moet je in Flair uitleggen of je een romantische ziel bent en wordt je nummer gecoverd in The Voice. Pieter: “Dat is best wel raar, want ik ben daar totaal niet mee bezig. Op elke aanvraag die ik kreeg heb ik gewoon ja gezegd, omdat ik wist dat ze mij anders niet meer zouden opbellen. Zo stonden we opeens samen met K3 en Sam Gooris backstage voor een optreden van Radio 2. Ik ga ervan uit dat we dit soort dingen maar één keer zullen

DE WARANDE

Marble Sounds ‘Tautou’ Zealrecords/Konkurrent

Fun lovin’ CRiminals

“Changes on the horizon/moving me to find them”, klinkt het vastberaden op openingstrack ‘The Ins And Outs’ van de derde langspeler ‘Tautou’. Marble Sounds slaan een andere weg in, en dat maakt frontman Pieter Van Dessel al meteen - en niet echt verholen - duidelijk. De gitaar moet het onderspit delven van de piano, die meer de koers van de nummers bepaalt. Een horde strijkers wordt ingeschakeld als zesde bandlid en wordt af en toe bijgestaan door de hoorn, trompet, klarinet en dwarsfluit. Die filharmonische versterking mondt eens uit in episch geweld (‘Set The Rules’, ‘These Paintings Never Dry’), dan weer in lieflijke, kleine songs waar de strijkers de eerste viool spelen en waar heel bescheiden elektronica doorsijpelt (‘Present Continues’, ‘Tout Et Partout’) of in het mysterieuze instrumentale intermezzo ‘Roque’. “Ready for the second part/hardly playing safe” gaat Van Dessel verder op ‘The First Try’, maar dat hoef je dan weer niet te letterlijk te nemen. Marble Sounds zouden Marble Sounds niet zijn zonder de melancholische ondertoon en warme bedachtzaamheid. (hdb)

um te verdedigen meemaken. We mikken ook helemaal niet op radiozenders. Het is nu niet zo dat we een bepaald territorium hebben ingepalmd, dat we moeten verdedigen. Door ‘The Ins And Outs’ als eerste single uit te brengen, hebben we dat wel duidelijk gemaakt. Ik hoop natuurlijk wel dat we mensen blijven bereiken, maar heb zeker geen zin om ‘Leave A Light On’ te herhalen. Ik ben sowieso heel slecht in het voorspellen wat er werkt en wat niet.” Op ‘Sky High’, de hit van jullie debuut, zing je samen met een vrouw, net zoals op ‘Leave A Light On’. Dus kunnen we ervan uit gaan dat ‘Tout Et Partout’ dé hit van deze plaat zal worden? Pieter: (lacht) “Het wordt sowieso een single. Ik wilde eigenlijk geen duet op deze plaat, omdat het te voorspelbaar zou lijken. Uiteindelijk is het heel spontaan wel zo gegroeid. Het nummer zag er oorspronkelijk helemaal anders uit. De tekst is geschreven door een goede vriend, Jean Baudouin. Hij had het echt opgevat als een duet met een vraag-antwoorddialoog, terwijl ik gewoon samen wou zingen. Jean drong wat aan en uiteindelijk zou het nogal stom zijn om het niet te doen om eventuele opmerkingen te vermijden.” De geschiedenis leert dat jullie singles niet snel worden opgepikt. Gaat dat nu ook zo zijn? Pieter: “We moeten de mensen de tijd geven om te laten ontdekken dat er echt wel goede songs op onze plaat staan. Eens ze dat door hebben, zijn we weer een half jaar verder.” (lacht) Wij hadden daar alleszins niet zo lang voor nodig!

18/02 26/02 05/03 15/03 16/03 06/04 09/04

Het Depot I Leuven Cactus I Brugge (w/ Winterslag) Gemeentelijk Centrum I Brecht Vooruit I Gent (w/ Isbells) Cultuurcentrum De Spil I Roeselare (w/ Isbells) De Cacaofabriek I Helmond (NL) Littles Waves @ C-Mine I Genk (w/ Villagers, William Fitzsimmons, Damien Jurado, …)

COME FIND YOURSELF

Fun Lovin’ Criminals viert het twintigjarig bestaan van hun debuutalbum ‘Come Find Yourself’. Stick ‘em up punk!

Club Kuub:

06.02

You RasKal You + bRuCe bheRman

19.02

FaiRpoRt Convention

02.03

Fun lovin’ CRiminals

05.03

Club Kuub:

pauW + statue

12.03

Unity: Al CAmpbell & Rod tAyloR with AshAm bAnd

12.03

buuRman + de held DE WARANDE TURNHOUT www.warande.be

Oaktree

t e k s t N e n a D e Ke e r s m a e c k e r I f o t o Ti n a H e r b o t s

Op het vlak van minimalistische elektronica hoeft België zeker niet onder te doen. De afgelopen twee jaar heeft de Kalmthoutse producer Adriaan de Roover zich een unieke sound weten toe te eigenen: rauwe beats, gare melodieën en dromerige soundscapes. Als artist in residence in AB verzorgde Oaktree dan ook het voorprogramma van Jon Hopkins. Na zijn dijk van een debuut-ep, ‘Chapters’, dat de zilveren medaille op de Red Bull Elektropedia Awards in de wacht sleepte, ging hij de samenwerking aan met vriend en collegabeatmaker Avondlicht op ‘Amalgamation’. Een steengoede plaat die het woord amalgaam van een compleet nieuwe betekenis voorzag. Opnieuw solo verrast Oaktree ons met ‘Dust’ alweer.

ON STAGE 20/02 Nachtwacht I Malle 10/03 AB Club I Brussel 19/03 De Studio I Antwerpen 23/03 Ik Zie U Graag @ Mezz I Breda (NL) (w/ Black Box Revelation, Deze Mona, …)

Het menselijke, het echte,

het imperfecte ‘Dust’ wordt live gebracht, samen met een klassieke bezetting. Dit deed me meteen denken aan een van mijn favoriete releases van 2015: ‘Elaenia’ van Floating Points. Is Sam Shepherd een voorbeeld voor jou? Adriaan de Roover; “‘Elaenia’ behoort sowieso tot een van de betere releases van het afgelopen jaar en ik bewonder zijn veelzijdigheid. Ik heb het gevoel dat hij blijft verrassen en compleet zijn eigen ding doet. Dat vind ik net boeiend, want je weet absoluut niet waar hij de volgende keer naar toe gaat.” Shepherd zegt over ‘Elaenia’ het volgende: “Ik wilde op dit album dat alle elektronica zo menselijk mogelijk klonk. Je merkt vaak dat als technomuzikanten met normale instrumenten werken, het uiteindelijk lijkt alsof twee verschillende dingen tegelijk gebeuren. Ik wil dat de elektronica klinkt alsof het onderdeel is van een akoestische band.” Geldt dit ook voor jouw muziek? Adriaan: “Ik gebruik elektronica en akoestische instrumenten graag door elkaar en bewerk ze op gelijkaardige manieren. Het zijn geen technotracks waar ik dan achteraf, als alles klaar is, bijvoorbeeld een cello voor opneem. Het loopt meer door elkaar en is meer een wisselwerking van klanken en ideeën. Ik vind het interessant als de elektronica en het akoestische zodanig verweven zijn met elkaar dat je niet meer juist kan onderscheiden wat nu net wat is. Daarnaast spreekt ook het menselijke, het echte, de imperfectie me aan in muziek. Zo vind ik mensen die een overload aan make up dragen nu eenmaal niet mooi. Met muziek is dat exact hetzelfde.” De combinatie van elektronica en akoestische muziek komt de laatste jaren steeds vaker voor. Met artiesten zoals bijvoorbeeld Max Richter en Nils Frahm heeft Oaktree volgens mij minstens één ding gemeen: tijdloosheid. Wat maakt het volgens jou net zo tijdloos? Adriaan: “Ik vind het moeilijk om te zeggen of iets tijdloos is, maar zou het kunnen dat we klassieke instrumenten minder aan trends verbinden? En dat het daarom tijdlozer klinkt? Daarnaast zijn de voorbeelden die je aangeeft ook gewoon twee heel goede muzikanten die iets te vertellen hebben. De muziek die ze maken is heel puur, zonder al te veel tralalaatjes, en de paden die ze bewandelen zijn allesbehalve platgetreden. Dat heeft er volgens mij minstens zoveel mee te maken. In ieder geval: als mensen mijn muziek, al is het maar een beetje, als tijdloos ervaren, vind ik dat een groot compliment.” Denk je überhaupt aan genres tijdens het maken van muziek? Adriaan: “Nee. Het is pas achteraf, als ik iets lees of hoor over mijn muziek, dat ik merk in welke hoek mensen mijn

muziek plaatsen. Ik hoop ook dat ik niet in één aspect blijf plakken, ik ben steeds op zoek naar nieuwe dingen.” ‘Dust’ is een totaalplaat, een album dat volgens mij in één keer beluisterd moet worden. Hoe ervaar jij je eigen muziek? Wat probeer je bij je publiek teweeg te brengen? Adriaan: “Het zijn wereldjes waarin ik kan verdwijnen, waar ik nieuwigheden ontdek en op zoek ga naar dingen die resoneren. Eigenlijk ben ik nogal egoïstisch als het gaat over de muziek die ik maak. Ik ben vooral bezig met datgene wat ik zelf wil horen, zaken die mij zelf ontroeren of fascineren. Als ik bij mensen die naar mijn muziek luisteren ook een bepaalde ontroering, ontdekking of verwondering teweeg kan brengen, is dat natuurlijk wel fantastisch. Dit is dan ook een grote stimulans, maar niet mijn drijfveer in de eerste plaats.” Je wordt vaak vergeleken met artiesten zoals Bonobo, Nils Frahm en Nicolas Jaar. Met welke internationale artiest zou je graag een keer samenwerken? Adriaan: Ik wil niet per se samenwerken met de artiesten die ik bewonder. Het lijkt me interessanter om gewoon op café te gaan met hen of samen naar muziek te luisteren. En als dat gezellig is, wie weet...”

Oaktree ‘Dust’ [PIAS]

In tegenstelling tot debuut-ep ‘Chapters’ klinkt ‘Dust’ een pak ingetogener en ontpopt Oaktree zich nog verder tot soundscape-architect. Adriaan de Roover is zuiniger met zijn beats en z’n post-dubstep à la Burial maakt nu plaats voor minimalistische elektronica in samenspel met nog meer klassieke instrumenten. Op de track ‘Calm On The Surface’ hoor en voel je als het ware de beats gedijen over de golven van een zee. Duidelijke echo’s van Darkside zijn hier niet ver weg en ook de invloed van Nicolas Jaar zelf is gedurende het hele album duidelijk aanwezig. De grenzen tussen akoestische en elektronische muziek vervagen niet alleen, maar worden meermaals doorbroken.‘Encounter’ is een mooi voorbeeld van de versmelting tussen Oaktrees elektronische hartslag en de piano en strijkers die gedurende het hele nummer centraal staan. Gelukkig loop je als luisteraar niet verloren in al te abstracte soundscapes. De strijkers en harp in de laatste track ‘Leave Me Alone’ luiden het einde in van een spirituele trip die je meteen nog een keer wil meemaken. Of je dit al dansend doet of vanuit je zetel, beslis je zelf. Een ding is zeker: ‘Dust’ is ongetwijfeld een album dat stof doet opwaaien. (ndk)

Ansatz Der Maschine ‘Tattooed Body Blues’ N.E.W.S.

‘Tattooed Body Blues’, de opvolger van ‘Heat’ uit 2012, is een optelsom van de muzikale vindingrijkheid van Mathijs Bertel, de uitgebalanceerde mix van indietronica en organische instrumenten (viool, blazers, gitaren, lapsteel, duimpiano) én de toegevoegde waarde van maar liefst zes uiteenlopende stemmen. Tekenen met hun stem present op het nieuwe album van Ansatz Der Maschine: Bloem De Ligny (het titelnummer), Nathalie Delcroix (de single ‘Burning Fuel’), Inne Eysermans van Amatorski (‘Narodnaja’), Renée Sys (‘Driftwood’), Little Dots-frontvrouw Sophia Amman (‘Song X’) én één enkele man: Arne Leurentop aka And They Spoke In Anthems (‘Insomnia’). Björk, Lamb, Archive en Orange Black zijn op een bepaalde manier invloeden maar ‘Heat’ is in de eerste plaats een originele plaat met een dromerige, exotische en vloeibare sound. Een piekfijn afgelijnde productie en een deksels goede dynamische finale (‘Highlands’) zorgen voor de finishing touch. (bvm) is onder de indruk.

Blackfall ‘Blackfall’ Eigen Beheer

Dit jonge viertal afkomstig uit de hoofdstad der glooiende Vlaamse Ardennen is pas sinds begin 2015 actief maar verblijdt ons nu reeds met debuut-ep ‘Blackfall’. Meer dan vijf songs heeft dit jonge hertenkalf niet nodig om ons te overtuigen van de geweldige groeischeuten die het nog te wachten staat. Deze in heavy grunge en postmetal gedrenkte eerste ep blaakt van de frisse hooks en zware riffs en dit ondersteund door catchy melodieën die fans van meer melodieuzere hardrock ongetwijfeld naar het hoofd zullen stijgen. En wanneer je denkt dat het grootste geweld dan wel voorbij gedraafd is, wacht je nog dat zwaar melodisch alternative rockstemtimbre. Denk maar aan de stem van een Scott Stapp (Creed) in goede dagen. Vooral afsluiter ‘Time To Be Me’ is een sterk aangedreven splinterbom die menig concertzaal in binnen-, en wie weet buitenland, zal laten ontploffen. Laat er geen twijfel over bestaan, Blackfall is niet zomaar geselecteerd voor De Nieuwe Lichting van Studio Brussel. Een jong dier met een dergelijk groot potentieel moet maar één ding doen, blijven draven! (jvw)

Arno ‘Human Incognito’ [PIAS]

“Er is te weinig rebellie”. Gelukkig is er nog ridder Arno Hintjes die op onnavolgbare wijze (die schuurpapieren stem!) zijn eigen Frans- en Engelstalige blues predikt (‘Please Exist’), de speelvogel uithangt (‘Now She Likes Boys’, ‘Never Trouble Trouble’) of nimmer melige ballades (‘Oublie Qui Je Suis’, ‘Santé’) schrijft: ‘Je Veux Vivre’ is een utopische wensdroom verpakt als wals en het Dylaneske ‘Dance Like A Goose’ is net zo zeer schatplichtig aan de Serge Gainsbourg van ‘Histoire De Melody Nelson’. Opmerkelijk: weinig of geen synths daar zal het (tijdelijke) vertrek van Serge Feys, tot voor kort de jarenlange musical director van de live band van Arno, wellicht iets mee te maken hebben. ‘Human Incognito’ is (net als het album ‘Future Vintage’) een productie van John Parish (zie ook platen van Eels, PJ Harvey). En dat werpt, samen met de bijdragen van engineer Catherine J. Mark (bekend van werk voor Foals, Ian Brown, Champs), zijn vruchten af. ‘Human Incognito’ is een plaat zonder franjes en een beschouwende en vette release van een einzelgänger die – hoewel hij zichzelf beschouwt als een old motherfucker - nog lang niet passé is. Verdomd goed Arno-album. (bvm)

Book Of Air ‘Fieldtone’ Granvat

Book Of Air van de gebroeders Bert en Stijn Cools is een heuse encyclopedie van eigen composities waarin gezocht wordt naar de relatie tussen tijd, ruimte en geluid via uitgeschreven partituren, improvisatie en de connectie met de natuur. Klinkt hoog gegrepen? Dat is het ook maar de uitwerking is van een wonderbaarlijke schoonheid. De noten glijden tergend langzaam voorbij. De esthetiek van slow motion tot in het extreme. Na een tijdje raak je opgenomen in een flow van verstilde klankbeelden. Zen-trance waarbij het belang van de stilte tot het uiterste getest wordt. Wie de hele academische opzet achter het idee van Book Of Air wil kennen, neemt best eens een kijkje op de website (http://granvat.com/g/bookofair) maar hier valt ook te genieten zonder voorkennis. In beide gevallen is dit een trip van meer dan zeventig minuten waarbij de noties tijd en klank met elkaar versmelten zonder dat er enige rookwaar aan te pas komt. Het concert in Flagey was alleszins een ongelooflijke ervaring van twee uur waarbij het publiek lag weg te dromen op matrasjes. Spacy, baby. (gtb)

Aroma Di Amore ‘Zin’ Starman Records

Het trio Elvis Peeters, Fred Angst (aka Gerry Vergult) en Lo Meulen zet zichzelf in ‘82 op de Belpop-kaart door een finaleplaats in de Rock Rally en de culthit ‘Doe De Maffia’. Aroma Di Amore is samen met Arbeid Adelt en De Brassers zowat de vaandeldragers van de Nederlandstalige elektro/postpunk. In 2012 keerden de heren na 25 jaar terug met het album ‘Samizdat’, anno 2016 mogen ze bij het immer fijne Starman hun ‘Zin’ komen doen. De elektronica komt op deze nieuweling iets meer op de voorgrond en single ‘De Nacht En Zijn Kwaad’ lonkt zelfs naar de alternatieve dansvloer. Het punky ‘Leef Mij Uit’ grijpt ons bij de schabbernak. Maar het overgrote deel is echter weggelegd voor gitzwarte weltschmerz met Peeters z’n rake poëtische teksten in een mix van - verrassing - Jürgen De Blonde (Kohn). Luc Van Lieshout (Tuxedomoon, Flat Earth Society) en Geert Waegeman maken met hun trompet, violen en banjo de treurnis compleet. Vrouwelijke backings zorgen her en der voor een streepje licht aan het einde van de tunnel. (boo)

Bringhim ‘Young Phoenix: The Fall’, ep Vangarde Music

Levensecht of de natte droom van een op hol geslagen rookie? Op zijn eerste ep ‘Young Phoenix: The Fall’ waagt de Belgische rapper met Congolese roots Bringhim zich hoe dan ook aan liefdesliedjes met een hitparadeglans die niet zeemzoet, maar des te meer geil en catchy klinken. Meer r&b en soul dan rap: Bringhim flirt bijwijlen met aanstekelijke synths, lome beats en zelfs oosterse ritmes (op het waggelzieke ‘Pocahontas’) en sluit naadloos aan bij die andere voortrekker The Weeknd, wiens op het eerste zicht commerciële beats en lyrics ook kopje onder gaan in wazige dampen. Win-win: Bringhim laat zijn zelfzekere en bijwijlen snoeverige rhymes glijden over tergend trage beats waardoor de productie zowel weids als compact aandoet. Geen grootdoenerij, maar wel een grootse en tegelijkertijd oprechte vibe: Bringhims megalomane sound mikt zowel op de hitparade als op de ziel. (wd)

The Bureau Of Atomic Tourism ‘Hapax Legomena’ Rat Records

Eén van Teun Verbruggens uitlaatklepjes, dat wegens z’n internationale line-up eigenlijk niet in deze Homegrown-sectie thuishoort. Uiteraard nog steeds Verbruggen op drums, Jozef Dumoulin op z’n vertrouwde Fender Rhodes, sax, basklarinet en trompet door Andrew d’ Angelo en Nate Wooley. Trevor Dunn werd op bas vervangen door Tim Dahl, die we kennen van The Hub, Child Abuse en zelfs even van bij het legendarische Ruins. De gitaar wordt tegenwoordig gehanteerd door Hilmar Jensson en niet langer door Marc Ducret. Zo, je bent weer mee. Wat doet dat met de muziek van BOAT? Uiteraard worden de grenzen van de (free) jazz weer zorgvuldig afgetast, door sterke gecomponeerde stukken (ieder lid draagt wel een steentje bij) waarin de rust tussen de wilde uithalen vaak van even groot belang is. De groove is iets prominenter aanwezig, zodat we zelfs het woord funky af en toe in de mond mogen nemen. Het betreft wederom een compilatie van liveopnames en dat hoor je dan ook aan de speelintensiteit. (H) eerlijk spul! (boo)

Guns ‘n’ Drums ‘Inanna’ Eigen Beheer

Uit de uitgebloeide stonerband Mogul sproot in 2012 een nieuwe groep. Hoewel die uit exact dezelfde line-up bestaat, klinkt de eerste plaat van Guns ‘n’ Drums totaal anders dan je verwacht. Enkele jaren geleden vertrouwde zanger Sam Dufoor RifRaf toe dat Mogul op het einde van zijn bestaan in herhaling viel. Dat zal hij over zijn huidige band niet gauw zeggen. Het debuut ‘Inanna’ is namelijk geen album dat je zomaar bij de s van stoner of de p van postrock in de platenbak steekt. De sound van het kwintet is een mix van verschillende genres, wat de langspeler heel boeiend maakt. Luister maar eens naar de opener ‘New Breed’, het breekpunt ‘Rand’ en de voorlaatste song, ‘The Legend Of James’. (jk)

Hermànn ‘Hermànn’ Eigen Beheer

Camp Rebecca ‘Visitors At Night’, ep Eigen Beheer

Een eerste wapenfeit van Camp Rebecca, deze ‘Visitors At Night’, en meteen een knaller. Zo hebben we het graag! Dit Antwerpse trio rekent ninetiesbands als Faith No More en Soundgarden tot zijn grootste invloeden, met zes groovy grungenummers en een halfuur daverende speakers als gevolg. Rollende drums, stevig snaarwerk en een vinnige stem om de boel op gang te trekken. De band haalt de openingstrack ‘Recall’ aan als goed voorbeeld van dat geluid, maar bij (jk) blijft vooral ‘As It Gives’ hangen.

Sludgegeweld uit Oudenaarde, het bestaat! En blijkbaar is het motto daar kort en krachtig. De zelfgetitelde debuut-ep van Hermànn telt drie nummers en daarin doen de heren een verdienstelijke poging om bands als Steak Number Eight - luister maar naar ‘State Of Dogs’ - en Nirvana - check ‘Bloodsucker’ - het vuur aan de schenen te leggen. In ‘Priapus’ ontwaren we ook een streepje Raketkanon. Verre van slechte invloeden dus. Wij zijn alvast benieuwd om de ware smoel van het trio te zien op een eventuele langspeler! (jdv)

Kassett Celestial Wolves ‘Illusive Landscape Of Expression’ Dunk!Records

Net als voorganger ‘Wood for Wood’ kunnen we ‘Illusive Landscape Of Expression’ voor de volle 100% in het postrockvakje plaatsen. Hoewel vakjesplakken niet altijd even elegant is, is het hier wel op zijn plaats. Hoewel de sound naar eigen zeggen is geëvalueerd na de komst van nieuwe gitarist Thierry De Zutter (we horen weliswaar een wat meer heavy invalshoek), blijft hun klank pure, instrumentale, melodische en epische postrock. Soms zacht wegtokkelend, vaak hard rammend en steeds zoekend naar intensiteit. Voor fans van Mogwai, Red Sparrowes, Isis en andere soortgenoten. (dw)

‘U’ Eigen Beheer

Gavin Vanaelst blijft een uiterst productieve elektronicaknutselaar. Een jaar na ‘Platinum’ mogen we zijn internetalbum ‘U’ (check het op youtube en schaf het aan op bandcamp!) verwelkomen. Met zijn laptop creëert Kassett een eigentijds undergroundgeluid dat geen seconde verveelt. Sferische soundscapes vormen de grondlaag voor dansbare elektronica meets hiphop. Denk in de richting van Burial, Flying Lotus en Holy Other. ‘Platinum’ was een soort inleiding van wat nu tot stand is gekomen: namelijk een volwaardige kieteling voor het oor. Kassett evolueert meer en meer van een slaapkamerproject naar een internationaal geluid en niveau. Knappe plaat. (dw)

Eriksson Delcroix ‘Heart Out Of It’s Mind’ WasteMyRecords

Het mooiste countrykoppel van België is terug met een tweede worp, ‘Heart Out Of It’s Mind’. Bjorn Eriksson (Zita Swoon, Maxon Blewitt en Broken Circle Breakdown Band) en Nathalie Delcroix (Laïs en Birds That Change Colour) ademen nog steeds Americana, zie het prachtig tweestemmige ‘Silver Dagger’ en het gemoedelijke en ritmische ‘56 7th Street’. Toch zetten ze dat iets minder expliciet in de verf dan op hun debuut ‘For Ever!’. Het resultaat is een mysterieuzere en eigenzinnigere sound, met het vervreemde ‘Snakebite’ als ultieme voorbeeld. ‘Mistigris’ en ‘A Low Ripple Till Idaho’ nemen je dan weer mee op een minuten lang durende filmische trip naar een behaaglijke, maar ook verrassende andere wereld. “It feels like heaven, I’m in heaven on the road again” (‘Arrow’), niemand laat je harder wegdromen naar het weidse landschap van de midwest dan dit echtpaar uit Kalmthout. (hdb)

Kill Your Trout ‘East Coast Contemplations In D-Minor’ Consouling Agency

Sexy waanzin uit de anders zo stille Kempen. Dat moet Kill Your Trout zijn. Op de tweede langspeler stampen de bandleden nog steeds de ene mokersong na de andere in je maag. Noiserock, punk, hardcore, … Snoeihard, zeg maar. De heren hebben nochtans ook oog voor details. Zo sluipt er hier en daar een streepje jazz tussen de riffs door (‘Baltimore’) en steken ze al eens extra laagje analoge synths in de songs (‘Viva Las Vegas’). Het maakt het allemaal nog net iets spannender. ‘East Coast Contemplations In D-Minor’ is dan ook een sterke, oerdegelijke opvolger van hun debuut. Ons koopadvies blijft onveranderd: voor fans van Future Of The Left, Melvins, Fantômas, … (eb)

Le Motel

Momma Said So

‘OKA’

‘Momma Said So’, ep

Cosmic Compositions

Le Motels stijl kan op zijn minst eclectisch worden genoemd. De liefde van de Brusselse producer voor techno, house, footwork, jazz en etnische wereldmuziek versmelt op ‘OKA’ tot een perfecte mix die culturen en tradities met elkaar verbindt. De negen tracks representeren verschillende Afrikaanse, Nieuw-Zeelandse en Caribische stammen en hun rituelen. Van ontroerende lullabies tot bezwerende regendansen en mystieke kanotrips. Op de nummers ‘Selva’ en ‘Epanda’ weet je niet of je je te midden van een voodooritueel bevindt of op de dansvloer luisterend naar een technotrack die je volledig in trance brengt. Door duidelijk afgemeten elektronica te mengen met organische, spontane geluiden doet Le Motel op ‘OKA’ iets opmerkelijks: hij maakt het organische mechanisch, zonder aan authenticiteit te verliezen. Een album met animo dat je bovenal in vervoering brengt. Trouwens, ’Oka’ betekent ‘Luister’. Ziezo, dat is dan ook duidelijk. (ndk)

Eigen Beheer

Voor een band die nog maar net zijn eerste ep uitbrengt, heeft Momma Said So alvast mooie referenties: won verschillende kleine rockrally’s, blonk uit op de Kunstbende en ging aan de haal met de hoofdprijs op Jonge Wolven. Vergelijkingen met Balthazar zijn legio: net als hun gouwgenoten breken de bandleden de traditionele rockbezetting open door er een klassiek instrument aan toe te voegen, in dit geval een contrabas. En dat zorgt voor extra schwung. Wij genoten op deze ep vooral van ‘You Might As Well’, een valse trage die met enkele tempowissels zelfs wat aan de vroege Muse doet denken. En toch is Momma Said So nog zoekende: “Wat als we over een half jaar helemaal anders klinken?” Een extra reden om deze band in de gaten te houden. (rl)

Novgrod/Kcurxedkx ‘Fellaini’ Stabwaf Records

Lylac ‘Living By The Rules We’re Making’ Home Records

Het verhaal van Amaury Massion lijkt sterk op dat van Marc A. Huyghens. Beiden oogstten eerst succes met hun bands (respectievelijk Attica/My TV Is Dead en SO/Venus) om daarna andere wegen in te slaan. Van Huyghens horen we momenteel niets meer, Massion houdt voorlopig vol. ‘Living By The Rules We’re Making’ ligt helemaal in het verlengde van ‘By A Tree’ (2012). De poëet met lichte falsettostem die in een akoestisch kader zijn zielenroerselen uit. Een uiterst breekbaar schijfje vol tristesse. Met cello, trompet, flugelhorn, piano, fluit en akoestische gitaar wordt voor een stijlvolle fluwelen verpakking gezorgd. Het sporadisch gebruik van sitar levert een zacht psychedelisch parfum op. De Nick Drake-fixatie wordt uitgebreid naar The Beatles en Donovan. (gtb)

Josly Meso ‘Into The Abyss’, ep Eigen Beheer

Het genadeloos verder draaiende rad der generaties is ondertussen ergens diep in de jaren 90 aanbeland. Josly Meso Mutata (°1996) aka Josly Meso is één van die nieuwe, piepjonge kids on the block. Meso groeide op in de schaduw van de Brusselse grootstad, maar grossiert op z’n tweede ep toch vooral in gezapige en gezellige slaapkamervibes. De soulvolle boombap-beats doen denken aan de oldskool-melancholie van vroege Joey Badass-mixtapes als ‘1999’. Sinds Woodie Smalls weten we dat de jongste generatie Vlaamse mc’s niet bang is van rhymin’ in het Engels. Uiteraard hoor je heel af en toe wel dat Meso uit het Vlaams-Brabantse Liedekerke afkomstig is – en niet uit Compton of Philly. Maar taal is in de handen van verbaal talent een flexibel instrument, en Meso zet de woorden, zinnen, punten en komma’s pienter naar z’n hand. Knaapje met toekomst. (mvm)

Giel Cromphout en Kasper De Sutter, die respectievelijk achter de namen Novgrod en Kcurxedkx schuilgaan, slaan hun vuile handjes in elkaar om een split release onder de mensen te brengen. Ze hanteren vooral gitaren, die heerlijk kletteren, schuren, kraken, piepen en d-tunen dat het een lieve lust is. Hun vocalen gooien ze graag door vervormers, maar zorgen er wél voor dat we bijwijlen toch iets van een song ontwaren en zelfs subtiele schoonheid wordt niet geschuwd. Als ritmische begeleiding horen we vaak echte drums die opgenomen lijken met de micro’s aan de andere kant van de kamer. Maar evengoed wordt er geklopt op iets wat toevallig binnen handbereik ligt. Ze verdelen hun tracks netjes om de beurt, en toch zit er een mooie consistentie in de plaat. Bij de titeltrack, die drijft op een lichtjes valse tokkel en achteloos bepotelde drums, en de overstuurde chaotische noise-afsluiter mét sax ‘The Pegel Days Are Over’ staan géén namen vermeld, dus gaan we er vanuit dat hier de krachten werden gebundeld. (boo)

Oh Deer ‘Out Of The Woods’, ep Eigen Beheer

Oh Deer is een band rond de Gentse singer-songwriter Barbara Vlaeminck, bij veel mensen gekend van haar passage bij De Beste Singer-Songwriter van Vlaanderen. Daarin maakte ze al een eerlijke, ontwapende indruk. En die lijn trekt ze vlotjes door op deze eerste ep. Daarop staan zes intieme, maar bijzonder zorgvuldig ingekleurde songs. ‘Hardship’ bijvoorbeeld, geïnspireerd door het harde leven van haar grootmoeder. Of ‘Imaginary Friend’, gebaseerd op een kinderboek over een eekhoorn. Een ep als een goed getimede arm om je schouder. (rl)

Orchestre International Du Vetex ‘Fifavela’ Eigen Beheer

Nicolas Michaux ‘Nicolas Michaux’, ep Tôt Ou Tard

Warm lopen voor het debuutalbum van Nicolas Michaux (release in april) kan al met deze eerste ep waarop de voormalige voorman van de Luikse band Eté 67 zich middels nostalgische popsongs uitdrukt in het Frans en het Engels. Meteen goed voor een deal met het Franse indie-label Tôt Ou Tard dat ook Ben Howard, Patrick Watson en Yael Naim tekende. Radio 1 is enthousiast en omschrijft Michaux als “de Waalse Nick Drake”. Net iets te veel eer maar de muziekjes van Michaux charmeren wel en gaan knap in de richting van The Veils in een ongedwongen bui. (bvm)

Van alle bonte gezelschappen die zonder muzikale oogkleppen het beste van de Balkan, Zuid- Amerika, het MiddenOosten en de afrobeat door elkaar haspelen, is De Vetex wellicht het meest bonte. In volle getale een 18-koppig monster dat op de 4de langspeler weerom een beroep doet op het talent van trompettist/componist Thomas Morzewski, die er op één of andere manier in slaagt om al die muzikanten tot hun recht te laten komen door knappe arrangementen en fijne solo’s. Ook de productie is diy met percussionist Roel Poriau aan de knoppen die de hele plaat door alles netjes weet uit te balanceren. Zo krijg je 12 songs voorgeschoteld die perfect aantonen waarom deze groep gevraagd wordt over de halve wereld (letterlijk) om te komen spelen. Op ‘Fifavela’ hoor je bovenal hoe het collectief doorheen de jaren en de vele, vele concerten en muzikale ontmoetingen uitgegroeid is tot een overtuigend geheel dat als een grote muzikale spons alle inspiratiebronnen opneemt en er een eigenzinnig en magnifiek eigen geluid uit distilleert. Internationale klasse! (mc)

The Rhythm Junks ‘It Takes A While’ N.E.W.S.

Met deze vierde cd verwijderen Steven De bruyn, Jasper Hautekiet en Tony Gyselinck zich nog meer en meer van hun debuut ‘Virus B-23’. Hier worden de lijnen van ‘Beaten Borders’ verder uitgetekend waarbij de aanknopingspunten met de jaren tachtig onmiskenbaar zijn. De openingstrack klinkt zelfs als een ode aan The Police met eenzelfde mengvorm van dub, reggae en pop. ‘Hunter Of The Heart’ lijkt dan weer weggeplukt uit ‘Twin Peaks’. In ‘Trying To Listen’ komt heel even het bluesverleden van De bruyn om de hoek kijken. Over heel de lijn ligt het accent wederom op een alternatieve atmosferische sound met her en der kleine effecten. Het zonlicht dringt nog zelden binnen in deze donkere, sonore onderwereld waar de baslijnen de rode draad vormen. Opvallend hoe Steven zich terug meer als zanger dan als mondharmonicaspeler uit. Ook de sociaal beladen teksten getuigen van een zeer persoonlijke stellingname. Respect alleszins voor hoe de drie heren weerbarstig hun eigen ding blijven doen waar moeilijk vat op te krijgen is. Dit materiaal doet vooral nieuwsgierig uitkijken naar de live-vertolking. Kansen genoeg alleszins de komende maanden, van de AB (05.02) via Duitsland tot in Osaka! (gtb)

Silk Saw ‘Imaginary Landscapes’ Kota Records

Geld kan er bezwaarlijk wat mee te maken hebben, de hereniging van het Brusselse Silk Saw, na tien lange jaren radiostilte. Leve de lol, dan maar? Nee nee nee, driewerf neen. Op hun elfde (!) album zet het duo een quasi-hermetisch oerwoud vol Sturm und Klang neer, aangeblazen door non-conformistische noise en dito elektronisch experiment. ‘Imaginary Landscapes’ is een heus verdwijngat vol overstuurde beats en haaks langs elkaar gemikte freejazz-melodieën – zinderend en gekmakend als een fata morgana in de Sahara-woestijn. Silk Saw heeft geen tijd voor praatjes of pretjes: en avant en de beuk erin, onverdroten chaos op het scherp van de snee. Pats boem! (fp)

Slow Bear ‘Pale Morning Fades’, cassette Dopey Sonofabitch Music

‘Pale Morning Fades’ is het druggy diy-debuut van de Leuvense one-man-band Slow Bear. Invloeden, aangestipt door de artiest zelve: muziek van John Frusciante, Daniel Johnston en Scott Yoder; het fuzzy geluid van tape recorders; en country en blues uit de jaren twintig en dertig. Slow Bear heeft het over thema’s als vervreemding, misbruik en geweld en vertaalt dat gevoel in psychedelische folktracks met een donker kantje. Soms wat knullig maar vooral charmant. Geloofwaardige lofi-huisvlijt. (bvm)

Stikstof ‘/02’ Eigen Beheer

Eigenzinnig Nederlandstalig hiphopcollectief uit het Brusselse met overtonen van Madlib en Opgezwolle (ten tijde van ‘Eigen Wereld’). Stikstof is bloedserieus onder een schertsende, soms prettig gestoorde motorkap, goochelt met clever woordspel en komt zonder uitzondering strak op de beats. De bijwijlen poëtische rijms en progressieve beats klinken doordacht en toch vloeiend. Onder de beste tracks rekenen wij alvast ‘Ja Dan’ (met aanstekelijke jazzpartij), ‘Dobberman’ (met gastbijdrage van Roméo Elvis) en ‘De Toestand’. Klasseplaat. En live ongetwijfeld ook een sensatie. (kh)

Steven Troch ‘Nice ‘N’ Greasy’ Sing My Title

In afwachting dat de ware troonopvolgers voor El Fish en The Seatsniffers gevonden worden, stromen de kandidaturen toe. Deze van harmonicaspeler Steven Troch wordt alleszins weerhouden dankzij dit debuut. Hij verdiende zijn sporen reeds bij Fried Bourbon en Tiny Legs Tim en waagt nu zijn eigen kans. Hij trok er zelfs voor naar de Greaseland Studio’s in Californië en huurde producer Kid Andersen in (Charlie Musselwhite, Rick Estrin & The Nightcats, Elvin Bishop) evenals kleppers waaronder Rusty Zinn. De sound is dus top. Ook de setlist is door het gevarieerde aanbod van hoog niveau. Shuffles, John Lee Hooker-boogie, dubreggae, rockin’ countrybilly, mambo en de obligate ballad. Als dit nu ook nog live bevestigd wordt, hebben we een winnaar. (gtb)

The Valerie Solanas ‘Voodoo Glue’ Greenlfant

Stijl en een eigen sound ontbraken nooit bij The Valerie Solanas. Ook niet op deze nieuwe ‘Voodoo Glue’. De parlando-zang blijft gehanteerd en muzikaal situeert alles zich binnen het kader van semi-akoestische pop met als grote voorbeelden deze keer R.E.M. en The Go-Betweens. Af en toe belanden we in meer spacy contreien met een link naar de tachtiger jaren. ‘Night Cruisin’ lijkt dan weer een hommage aan Bowie. En met ‘Nightshade’ wordt de focus gericht op glamrock. We vinden zelfs de woestijnrock van Howe Gelb terug (‘Rebound Night’). En er wordt afgesloten met een stevige surfgitaar. Een mash-up van stijlen en invloeden met lichte neiging voor barok maar met de duidelijke stempel van The Valerie Solanas. (gtb)

Woesten ‘Dichtbij Een Kalkoenenkweker Op Die Groene Hoek’, ep Eigen Beheer

Solid Spaces ‘Solid Spaces’, ep Eigen Beheer

2015 is nog maar net uitgebold of het nieuwe jaar wordt al ingezegend met merkwaardige Belgische releases. De zelfgetitelde ep van Solid Spaces, een piepjonge vijfkoppige band, is er daar eentje van. Gitaar, bas, drum, keys en een zangeres. Een klassiek recept op het eerste zicht, maar Solid Spaces is meer dan dat. Het vijftal zet een waaier aan stijlen naar de hand en speelt met elementen uit de pop, rock, funk, jazz, reggae en soul. Dit levert niet alleen een strak staaltje dansbare ritmes op (‘Occupy My Mind’), maar ook een aanstekelijk nummer met vocalen die het hart verwarmen (‘By Heart’). (ne)

“Geen blablabla, geen gezever... Rock ‘n’ roll, vlindertje!” Gedrevenheid is het wezenskenmerk van de derde ep van Woesten, een groep uit het Meetjesland die vorig jaar het voorprogramma mocht verzorgen van Meuris 25 jaar. Jasper Steverlinck nam de preproductie voor zijn rekening en Erik Van Biesen (Gorki, Biezen) was - net als bij de tweede ep ‘Niemand Danst Naakt Met De Eenzame Krijger’ - de producer van dienst. Argument pro Woesten: de band heeft een goed oor voor Nederlandstalige belpop in het spoor van The Scene, Tröckener Kecks en Noordkaap. Nadeel: anno 2015 is die muzikale keuze minder relevant en hip dan begin jaren negentig. Aan de drive ligt het echter niet: de vier nederrocksongs op de verse ep van Woesten zijn doeltreffend en to-thepoint. (bvm)

You Raskal You ‘Helm’ Clown Shoes

Tijdens het beluisteren van dit derde album is het moeilijk te geloven dat dit de band is die ooit ‘Black Unicorn’ maakte. Al de scherpe kantjes waar You Raskal You vroeger nog mee experimenteerde zijn ondertussen vakkundig gladgeschuurd. Onverwacht komt dat natuurlijk niet. Het voortreffelijk debuut ‘Reverb Kisses’ toonde meteen de mellow side van You Raskal You en ook de knappe opvolger ‘It Takes A Whole Lot Of Fools...’ stond bol van smakelijke easy listening-songs. In dat uitpuringsproces is ‘Helm’ de logische opvolger. Voor de opnames ervan trok het Antwerps gezelschap naar een Londense studio waar de tijd is blijven stilstaan. En dat is te horen. Nummers als het ‘No More Honey’ en ‘Just For Me’ zijn zo goed en tijdloos dat je je afvraagt hoe het kan dat ze nog nooit gemaakt zijn. Die groove, blazers, plukkende gitaar en knappe backings: alles haalt You Raskal You uit de kast om aanstekelijke feelgoodhitjes met een fruitige nasmaak te maken. Dat we op Radio 1 moeten intunen om You Raskal You op de radio willen horen, nemen we er graag bij. (jdb)

20.02

Kraakpand met o.a. Blackie and the Oohoos & Winterslag Zend je tracks in via vi.be/rifraf.

4 bands, 4 genres

Jenny Hval & Susanna: ‘Meshes of Voice’

vi.be/sperwer

Vreemd genoeg niet geselecteerd voor Humo’s Rock Rally maar wel al opgemerkt door daMusic, 22tracks, Belgian Bands en nu ook vi.be-band van de maand in de februariRifRaf: Sperwer. Een trio dat de treinverbinding Kortrijk-Gent als thuisbasis vermeldt, Nederlandstalige titels (‘Regen’, ‘Geweten’, ‘Val’) hanteert voor in het Engels gezongen nummers en een Scandinavische feel heeft omwille van een in reverb gedrenkte shoegazesound. Plaats Sperwer in het voorprogramma van pakweg de Deense band Blaue Blume en je hebt een mooie combi. Olivier Dumont, Wouter Vandersyppe en Guillaume Navarro deden eerder muzikale ervaring op bij I Will, I Swear en het intussen opgedoekte Druzhnik. Eind 2014 verscheen in eigen beheer een eerste Swerper-ep met drie pyschedelische indiesongs: een productie van Janne Vanneste (muzikante bij The Happy en zus van Brent – Steak Nummer Eight – Vanneste). Prioritair voor 2016: opnames van een nieuwe ep in samenwerking met DJ Doctrine aka Willem Vanderstichele, een jonge producer met roots in postrock en neurofunk die daarnaast ook in de weer is met zijn project Hush. RifRaf duimt dat die tweede ep van Sperwer – net als de eerste release en het los uitgebrachte nummer ‘Hier’ (mei 2015) - een weidse en galmende release wordt. Ook live moet dat vonken geven. Boomtown complimenteerde het drietal al met de woorden “bakken vol potentieel, dit vogeltje.” En er volgt nog meer exposure. Op 24 februari speelt de band – in het kader van de Nouvelle Vague-reeks van de internetradio XL Air – een setje in het Rits café in Brussel. Op een niet alledaagse locatie in Gent neemt Sperwer binnenkort ook een sessie op voor het collectief The Motion. Later dit jaar te ontdekken via facebook.com/ themotionbe. (bvm) kijkt er naar uit.

26.03

Inwolves (lp-release) / The Germans ‘got talent’ ambient / rock

26.02

pop / song

vi.be - Sperwer

13.03

Bevergem Live

08.04

Une Soirée avec Claude Francois: ‘69’ pop / soul

pop / rock

VR Handelsbeurs Concertzaal Kouter 29, 9000 Gent T ICKE T S Uitbureau Gent Veldstraat 82b 09 265 91 65 www.handelsbeurs.be

15.04

Bent Van Looy

pop / rock i.s.m. Democrazy

And The Golden Choir

als band. Deze ‘Pilars Of Ash’ is tegelijkertijd een afscheid van en een ode aan hun met de motor verongelukte kompaan, want de opnames waren net klaar voor het noodlot toesloeg. Op dit vijfde album zet het trio uit Savannah, Georgia de eigen sound nog wat dikker in de verf. Net als Motörhead balanceert Black Tusk op de grens tussen street punk, metal en (stoner) rock. Stevig dus én absoluut het uitchecken waard! (dg)

‘Another Half Life’ It’s All Happening

And The Golden Choir staat voor donkere folkpop met veel vocale harmonieën. Dat laatste is toch wel opmerkelijk, want we hebben het over een éénmansband. De Duitse multi-instrumentalist Tobias Siebert speelt dan ook graag solo slim. Zelfs op het podium, waar hij de vele lagen in zijn muziek reproduceert zonder band, maar met enkele vooraf opgenomen vinylplaten. Erg bijzonder. Ook op ‘Another Half Life’ neemt Siebert alle vocals én instrumenten voor zijn rekening. Zo creëert hij zijn eigen universum, waarin hij voortdurend balanceert tussen euforie, melancholie en drama. Soms een beetje over the top, maar best mooi als je de specifieke stem van Siebert weet te waarderen. (rl)

Blaue Blume ‘Syzygy’ Brillante Records

Eefje De Visser ‘Nachtlicht’

Jacob Bellens ‘Polyester Skin’ Luck y Number/HFN

Zelf zijn we niet de meest verfijnde mens. Onze tafelmanieren volgen niet altijd de heersende etiquette, ruften doen we niet altijd stiekem en van een stevige boer zijn we ook niet vies. Toch waarderen we zeker ook de fijnere dingen des levens, zoals nieuwe kledij die dadelijk als een tweede huid aanvoelt of een popsong die zonder pardon ons vege lijf inpakt. Dingen die Jacob Bellens op zijn debuut ‘Polyester Skin’ tracht te combineren, maar zonder al te veel succes. Met ‘Tidal Wave’ kent deze debuutplaat een electropoppy smartlap als opener, die blijkbaar uit de foute deel van de jaren ’80 is komen overwaaien. ‘Ace Of Spades’ is dan weer upbeat werkstuk, dat drijft op matige basklanken. Pas bij ‘Untouchable’ en de titeltrack spitsen de oren zich voor een eerste keer, zonder dat er echter iets blijft kleven. Op zijn best zorgt deze ‘Polyester Skin’ dus voor enkele lichte strelingen, zonder zich ook maar een keer echt onder onze huid te nestelen. We hebben al veel winden gekend die meer soelaas brachten. (kc)

The Besnard Lakes ‘A Coliseum Complex Museum’ Jagjaguwar

The Besnard Lakes lossen al jaren knappe albums waarop ze de popfeel en meerstemmigheid van Beach Boys combineren met Pink Floyd-truken. Dat alles hullen ze dan meestal ook nog eens in een wervelende shoegaze-gitarenmuur. Dat is op ‘A Coliseum Complex Museum’ niet anders. Verwacht dus geen verrassingen. Wat niet wegneemt dat ze met deze plaat alweer knap werk afleveren. (eb)

Bird On The Wire ‘Elephanta’ Meduse MagiQ

Schandaal: de vier bevallige vrouwen van Warpaint zijn zelf nog maar net volwassen geworden of ze hebben er al een handvol bastaardkinderen bij. ‘Elephanta’, de tweede plaat van het Amsterdamse Bird On The Wire verwijst naar een sterke zuidelijke wind voor

Eefjes Platenmaatschappijtje

‘Nachtlicht’ ligt mooi in het verlengde van ‘Het Is’, al merk je gauw dat de lat hoger ligt. De derde plaat van Eefje De Visser klinkt rijper in de oren en voelt dynamischer aan. Ze gaat de elektronische tour op met ‘Mee’, al behoudt ze haar serene singer-songwriterstijl. Alles is vloeiender, alsof ‘Nachtlicht’ duidelijk een doel najaagt. Iets wat ze schijnbaar tegenspreekt als je haar teksten erbij haalt, want die zijn zoals altijd moeilijk te volgen. Eefje vertelt een verhaal zonder begin, waar je in kan verdwalen. Maar dat subtiele chaotische trekje in haar rustige geheel, maakt het allemaal zo aantrekkelijk. ‘Nachtlicht’ trekt je hart weer op gang als de vrieskou het al omarmd heeft. (pl)

de kust van India die het einde van de moesson aankondigt, maar houdt zich in wezen schuil in dezelfde laagvlaktes als de soundscapes van Jennylee & co. Dromerige shoegaze en expansieve indiepop vol kringelende gitaarakkoorden en aanzwellende galm: ‘Elephanta’ probeert de luisteraar in te palmen met een rafelige charme en slaagt daar ook gedeeltelijk in dankzij de schommelende emoties, subtiele teneur waarbij dreiging en rust balanceren op een slappe koord en het dappere gevecht dat de Nederlandse band voert met de innerlijke demonen. Een plaat die bijwijlen zorgt voor vlinders in de buik, al is ons hart al verpand aan de girl group uit L.A.. (wd)

Bit-Tuner ‘A Bit Of Light’ Ous

Van de gure, grauwe wind waarmee ‘A Bit Of Light’ aftrapt, over de albumtitel tot de perstekst die spreekt over een bedwelmende duisternis: aanvankelijk leek de jongste worp van de Zwitserse producer Bit-Tuner een verstikkende, langzaam onder de huid kruipende pikzwarte trip te worden. Een vals gevoel, want zuigt ‘A Bit Of Light’ je tergend traag mee in de onderwereld dan bevatten de door tegendraadse hobbelritmes voortgetrokken tracks en de bassen die je bekruipen vanuit een logge poel vol met kikkers al bij al nog genoeg ruimte om een cruiseschip te stallen. Een steekspel van licht en donker, waarbij Bit-tuner zijn demonen uitzweet in door bassen aangedikte mantra’s: straf hoe

deze plaat meer tempowisselingen bevat dan een bergrit in de Tour de France maar er desondanks toch nog in slaagt om voorspelbaar en doordeweeks te klinken. Als we één kleur mogen kleven op ‘A Bit Of Light’ doe dan maar grijs. (wd)

The Black Cult ‘The Black Cult’ Suburban

Het nieuwste snoepje dat uit poel van verderf Groningen afkomstig is, heet The Black Cult en brengt garagerock die helemaal binnen de lijntjes van het genre kleurt. Op de titelloze debuutplaat rammelt het trio vlotweg doorheen een dozijn songs die nergens op de zenuwen werken, maar waar evenmin een potentiële klassieker op te vinden is. Aardig, tot het volgende lekkers zich aandient en The Black Cult opnieuw naar de achtergrond verdwijnt. (jvb)

Black Tusk ‘Pilars Of Ash’ Relapse Records

In zekere zin kan je Black Tusk beschouwen als een van de natuurlijke opvolgers van Motörhead. Vieze, zompige maar stevig uithalende rock, een gritty uitgebeend geluid, franjeloos en uiterst effectief, en vooral ook een bassist met een podiumpresence om u tegen te zeggen. Daarom is het extra triest dat Black Tusk, net als het grote voorbeeld, niet zo lang geleden afscheid moest nemen van z’n orkestleider op de vier dikke snaren. Athon en Lemmy zullen het op de eeuwige jachtvelden zeker goed met elkaar kunnen vinden. Black Tusk gaat hier in het tranendal der levenden echter door

Pracht en praal heeft in het universum van Blaue Blume geen negatieve connotatie. De Deense rockgroep jongleert met pathos en kitsch en slaagt er in om ondanks die weinig evidente ingrediënten fris te klinken. Eerst moet je even slikken, want de falsetstem van zanger Jonas Smith sleurt je meteen in een heel bevreemdende wereld waar alles heel uitgesproken is. Eenmaal je die koudwatervrees overwonnen hebt, word je om de oren geslagen met melancholische schoonheid. Blaue Blume klinkt als een opera die Talk Talk en The Smiths gecomponeerd hebben en waarin Anthony Hegarty de hoofdrol speelt. ‘Syzygy’ danst met heel veel flair op een koord dat tussen subtiliteit en grandeur spant. Een briljante debuutplaat. (dm)

Bloc Party ‘Hymns’ Infectious Music

Meteen na de vorige plaat, ‘Four’, staken er al geruchten op dat het misschien de laatste Bloc Party zou worden. Nadien verliet drummer Matt Tong als eerste de band, wat later gevolgd door bassist Gordon Moakes. Frontman Kele Okereke besliste samen met Russell Lissack toch een doorstart te maken, om de honger van weleer terug te vinden. Enter Justin Harris en Louise Bartle dus, om het nieuwe Bloc Party gestalte te geven. Van die hernieuwde zoektocht is deze ‘Hymns’ de neerslag geworden. Al snel blijkt dat Kele en konsoorten niet het snedige gitaargeluid van ‘Silent Alarm’ hebben teruggevonden, maar evenmin weigeren ze nieuwe elektronische horizonten à la ‘Flux’ te verkennen. Kent ‘The Good News’ een bluesy insteek, dan flirt ‘So Real’ met een jazzy feel. Verraadt ‘Living Lux’ het nodige potentieel, dan verkiest het gewoon fijn weg te galmen, zonder ook maar ergens te ontvlammen. Enkel ‘Different Drugs’ en ‘Virtue’ slagen erin om de sfeer van weleer op te roepen. ‘Hymns’ voelt dan ook aan als een afscheid aan de vroegere sound, maar hopelijk niet voor lang. (kc)

Bombay ‘Show Your Teeth’ V2 Records

Bombay is een Amsterdamse band met een verleden. Van het originele Bombay Show Pig tekent enkel frontman Mathias

11 clubs Always frontstage

Agenda februari 2016

W W W. C AC T U S M U S I C . B E

vrijdag

05/02/2016

STEAK NUMBER EIGHT [be] + THE BLACK HEART REBELLION [be] - UITVERKOCHT! DANIEL NORGREN [se] - UITVERKOCHT!

vrijdag

05/02/2016

RUDY TROUVÉ [be] solo see dEUS, Dead Man Ray, Gore Slut, Kiss My Jazz, …

vrijdag

12/02/2016

HUMO’S ROCK RALLY

Ontdek nu al de Balthazar van morgen!

JOHN COFFEY [nl]

Lo-fi rural blues met melancholische melodieën

06/02/2016

WIM MERTENS [be] trio dreigende postfolk en donkere blues

donderdag

06/02/2016

18/02/2016

Hondsdolle punk

zaterdag

STUFF. [be] + DAISUKE TANABE [jp] avant-gardistische stijlencocktail van jazz, electronica, lounge en hiphop

vrijdag

KING DUDE [uk] + KISS THE ANUS OF A BLACK CAT

vrijdag

12/02/2016

occult doom folk

26/02/2016

PAUW [nl]+ STADT [be] Geniale psychedelica uit de Lage Landen

FRESKU [nl] + ROOKWALM [nl] + NO SLEEP RITCHY

woensdag

Nederlands hiphopfenomeen met een geweten

02/03/2016

zaterdag

13/02/2016

zaterdag

ID!OTS [be] + DADDY LONG LEGS [us] Duivelse heropstanding van good old rock’n roll + no-nonsens deltablues

dinsdag

04/03/2016 zaterdag

AROMA DI AMORE [be] + EMBERS [be]

vrijdag

26/02/2016

MARBLE SOUNDS [be] + WINTERSLAG [be]

woensdag

Legendarische postpunkpoëten + West-Vlaamse avant-garde

Nieuw album 'Tautou'

30/03/2016

SCOTT MATTHEW [au] Zwartgallige new folk meets kamerpop, intimistische parels

zaterdag 27/02/2016

DUB REVOLUTION feat. BLOOD SHANTI [uk] + more...

woensdag

dubreggae

25/03/2016

KEL ASSOUF [nl] + MOANING CITIES [be] Klassieke Touareg desert rock belandt op de dansvloer

vrijdag

LARRY GUS [gr] + DIJF crazy Greek electropop jams

zaterdag

04/03/2016

zaterdag

BALOJI [be]

vrijdag

05/03/2016 vrijdag

18/03/2016 vrijdag

16/04/2016

Hogepriester op het kruispunt van rumba, soul, trance, funk en hiphop

23/02/2016

25/03/2016

22/04/2016

YEAR OF NO LIGHT [fr] + JAKOB [nz] Gitzwart mengsel met ingrediënten uit psychedelica, black metal en sludge 26/03/2016

zaterdag

THE BURNING HELL [ca] + DE PORTABLES [be]

vrijdag

07/05/2016

vrijdag

05/02/2016 zaterdag

06/02/2016 vrijdag

zaterdag

Absurdistische indie rock met héérlijke lyrics

06/04/201609/04/2016

GO MARCH [be]

vrijdag

kraut - spacerock - electronics - Unday Records

EFTERKLANG - KODE9 - DARKSTAR - XIU XIU THE COLORIST feat. EMILIANA TORRINI, PERE UBU..

20/05/2016 vrijdag

24/06/2016

18/02/2016

MAMPI SWIFT - JAYLINE - HEDEX - HIZZLEGUY - NU ELEMENTZ

HUMO’S ROCK RALLY

woensdag

26/02/2016

MOONDOG BY ROLAND & FRIENDS [be]

SKANK N’ BASS WEEKENDER day 2

zaterdag

vrijdag

20/04/2016

donderdag

13/02/2016

20/02/2016

woensdag

hiphop pioneer - turntable mastermind

06/02/2016

VIKKEI - COLLISION - FRANK JONES - A-TEK - GONZO - NITROGEN

zaterdag

DJ KRUSH [jp]

zaterdag

FUNCTION + COVERED IN SAND + BORDER ONE Hertz

D.A.V.E. THE DRUMMER + TOM TOM + PETE HOWL Unleash

24/02/2016 woensdag

02/03/2016

K-X-P [fin] Hypnotiserende synths en verzengende gitaren uit het noorden WOODIE SMALLS [be] Tyler, The Creator: Woasland is coming for you

OPTIV & BTK - ENEI - FOURWARD - DLR

ACID ADDITION: WINTER EDITION

GLENN CLAES [be] Ideale schoonzoon gewapend met gitaar

16/04/2016

SANDERS [be]

SKANK N’ BASS WEEKENDER day 1

12/02/2016 13/02/2016

13/04/2016

ALICE ON THE ROOF [be] Popnimf op rand van de grote doorbraak

COCAINE PISS [be]

zaterdag

Interclubs Tour @ De Kreun

20/02/2016

ALICE ON THE ROOF [be]

zondag

Democrazy @ Vooruit - Interclubs Tour @ Democrazy

28/02/2016

ALICE ON THE ROOF [be]

zaterdag

Interclubs Tour @ Nijdrop

12/03/2016 zondag

Ode aan the Viking of Sixth Avenue

HAUSCHKA [be]

‘Prepared piano’-virtuoos

PEPE [nl]

Langverwachte terugkeer op Eigen Makelij

GO MARCH [be] + HELSINKI [be] + BLACK TOLEX [be] Postival @ De Grote Post

GUN OUTFIT café De Zwerver

LA MUERTE [be] + DER KLINKE [be] metal

JESSE MALIN [us] + TRAPPER SCHOEPP [us] café De Zwerver

NELE NEEDS A HOLIDAY [be]

café De Zwerver

HOOVERPHONIC [be]

20/03/2016

try-out @ De Zwerver

donderdag

SONS OF KEMET [be]

24/03/2016

Vrijstaat O

08/04/201609/04/2016

INSTANT KARMA

vrijdag

CALE TYSON [us]

22/04/2016 zaterdag

23/04/2016

CC De Grote Post & Elysée

GUN OUTFIT [us]

Janmaat nog present. Er was al de ingekorte naam en nu is er ook een nieuwe drumster, een nieuwe plaat én een nieuw geluid. ‘Show Your Teeth’ bevat vooral catchy garagepop, met log baswerk en de stem van Janmaat die je zo naar de nineties katapulteert. ‘Dolly Doesn’t Want To Face The Facts’ rammelt heerlijk luchtig voorbij, terwijl ‘Slow-Motion’ zowat uit je speaker knált. Maar ook als het tempo wat naar beneden gaat, weet Bombay te overtuigen. In het met een orgeltje opgesmukte ‘Lighten The Low’ bijvoorbeeld. Of in ‘Gold Rush’, dat qua popgehalte haast aan onze eigenste The Go Find doet denken (maar wel steeds met de plaattitel indachtig). Live ook al goedgekeurd op Glimps 2015. (rl)

Bonnie ‘Prince’ Billy ‘Pond Scum’ Domino

Wederom welkom in het prinsdom van Will Oldham. Op ‘Pond Scum’ (ranzige titel, intiem album) archiveert Bonnie ‘Prince’ Billy songs die stammen uit drie van de zes live-sessies die onze man destijds opnam op vraag van de in 2004 overleden BBC-DJ John Peel. ‘Pond Scam’ overspant het eerste muzikale decennium van Oldham. Je hoort naakte versies van ‘Death To Everyone’ en ‘Death To Everyone’, ‘Beezle’ verscheen nog niet eerder op plaat en ‘The Cross’ is een cover van Prince. David Heumann mag de meester vergezellen tijdens vier songs maar verder is dit Oldham in zijn meest pure vorm. Solo, akoestisch en bijzonder spaarzaam. Geplukt uit de beginjaren van Bonnie ‘Prince’ Billy. Geniaal geneuzel! (bvm)

Bloodiest ‘Bloodiest’ Relapse Records

Bloodiest is een ambitieus artistiek project van zes metalheads uit Chicago die allen al op verschillende vlakken in de cultuurindustrie gepokt en gemazeld zijn. Dit self-titled album is hun tweede en meest prestigieuze plaat. Bloodiest weet een organisch klinkend geheel te smeden van alles wat duister, rauw, mysterieus en introvert is. Shoegaze-metal, bestaat dat? Emo-sludge, kan dat? Gooi er nog wat post-metal, ambient en drone in en we hebben bijna alle termen bij elkaar die enigszins beschrijven waar deze plaat allemaal door meandert. Vanaf opener ‘Mesmerize’, over hoogtepunten zoals ‘Broken Teeth’, ‘He Is Disease’, ‘Condition’ tot afsluiter ‘Suffer’ intrigeert Bloodiest. Je wordt meegesleept, soms door lang uitgesponnen, opbouwende melodieën, soms dankzij een mokerslag van gitaargeweld, maar weerstand bieden is onmogelijk. Geweldige plaat! (dg)

ren 80 synths. Press play en je hebt de sound te pakken van dit nieuwe project van Tim Gane (frontman van Sterelab), Joe Dilwort en Holger Zapf, met bijdragen van Bradford Cox (Deerhunter), Sonic Boom (Spacemen 3) en Jan St. Werner (Mouse On Mars). Je denkt spontaan aan Kraftwerk en Neu! en de hele Berlijnse elektronica-scene van ruim 30 jaar geleden. Ruimtelijk uitgewerkte songs met veel blieps en beeps. Spul voor analoge nerds, fans van retro dansbaarheid en traag evoluerende space-patronen. ‘Void Beats / Invocation Trex’ klinkt instant klassiek. Very cool plaatje! (dw)

Choir Of Young Believers

Jesu/Sun Kil Moon

‘Grasque’

‘Jesu/Sun Kil Moon’

Ghostly International

Caldo Verde Records

Mark Kozelek blijft het hete ijzer smeden. Terwijl ‘Benji’ (2014) en ‘Universal Themes’, twee recente topalbums van zijn alias Sun Kil Moon, nog nazinderen, is er nu een samenwerking met de experimentele Britse band Jesu. Anders dan we het van een eerder ingetogen Kozelek gewoon zijn, steekt ‘Jesu/Sun Kil Moon’ opvallend stevig van wal dankzij een groezelige wall of sound die op de rest van de plaat bij momenten ook aardig gelaagd en elektronisch is. Verder veel business as usual: uitgesponnen tranches de vie die er niet naast mikken. Mark Kozelek debiteert verzen uit zijn dagboek, er sterven mensen (de elegie ‘Exodus’ verwijst expliciet naar de dood van de zoon van Nick Cave) en af en toe is er gelukkig nog wat aparte humor. Er mag letterlijk gelachen worden wanneer Kozelek een brief van een fan voorleest tijdens het ironisch getitelde ‘Last Night I Rocked The Room Like Elvis And Had Them Laughing Like Richard Pryor’. Sterk staaltje tongue-in-cheek-spielerei, Mark. Bijzonder fijn ook dat Mimi & Alan van Low, Will Oldham, Rachel Goswell (Slowdive) en Isaac Brock (Modest Mouse) van de partij zijn op ‘Jesu/Sun Kil Moon’. Sterke, duistere plaat. (bvm)

Broeder Dieleman ‘Uut De Bron’ Snowstar Records

Broeder Dieleman, die vorig jaar nog een split 7” uitbracht met Bonnie ‘Prince’ Billy en in februari en maart terecht drie keer in het voorprogramma speelt van Sam Amidon, heeft met ‘Uut De Bron’ een derde plaat gemaakt die net als voorganger ‘Gloria’ te omschrijven valt als een louterend en bezwerend kunstwerkje. Met koetjes en kalfjes doorspekte field recordings, organische soundscapes en mijmerende streekverhalen kleuren het Zeeuws-Vlaamse idioom van Tonnie Dieleman. Samen met de plaat is ook een boek verschenen dat alle teksten van Broeder Dieleman (ook die van het nieuwe album) bundelt. Een raadselachtige mooie release met een gelimiteerde oplage van 500 handgenummerde exemplaren. (bvm)

Basia Bulat ‘Good Advice’ Secret Cit y Records

Na het overtuigende ‘Tall Tall Shadow’ verloren we Basia Bulat niet meer uit het oog. De Canadese trok naar Louisville, ver van de heimat, waar Jim James van My Morning Jacket haar bijstond. Maar Bulat werkte al vaker samen met grote kleppers en deelde eerder al het podium met ondermeer Sufjan Stevens, Arcade Fire, The National, St. Vincent en Beirut. Terwijl Bulat op ‘Tall Tall Shadow’ het experiment niet schuwde, klinkt ze op ‘Good Advice’ meer poppy

dan ooit tevoren. Geruggesteund door Jim James op de drums, bas, elektrische gitaar, synths en saxofoon verkent Bulat de hoogtes en laagtes van haar breekbare stem. Op het goedgeluimde en licht nostalgische ‘La La Lie’ blaakt Bulta van zelfvertrouwen, om zich daarna weer bij elkaar te rapen op de wondermooie titeltrack. Knetterende gitaren (‘Infamous’), catchy jingles (‘Fool’) of uitgesponnen syntssoundscapes (‘The Garden’), één ding is zeker. Met dit energieke album overwinter je de koude dagen met gemak. (ne)

Cage The Elephant ‘Tell Me I’m Pretty’ RCA

In de VS en de UK ging het vanaf dag één hard voor Cage The Elephant. Alhier lijkt het minder te lukken. Tweede langspeler ‘Thank You Happy Birthday’ veroorzaakte even wat buzz in 2011, maar daarna verdween de band opnieuw onder de radar. ‘Tell Me I’m Pretty’, plaat nummer vier ondertussen, moet daar verandering in brengen. Dan Auerbach werd als producer ingelijfd, maar dat zet weinig zoden aan de dijk: ‘Tell Me I’m Pretty’ klinkt als verwaterde Arctic Monkeys en draagt een titel die een wanhoopspoging doet vermoeden. Helaas maakt Cage The Elephant ook met deze release geen blijvende indruk. (jvb)

Cavern Of Anti-Matter ‘Void Beats / Invocation Trex’ Duophonic UHF Disks

‘Void Beats / Invocation Trex’ klinkt kort samengevat als een setje vintage, analoge drumcomputers, aangesloten op ja-

Na het lange touren met voorganger ‘Rhine Gold’ was gitarist/zanger/frontman Jannis Noya Makrigiannis van het Deense Choir Of Young Believers toe aan een frissen wind. Die vond hij in het sampelen van kleine geluiden en sferen met zijn draagbare sampler die hij meenam op verschillende reizen. Zijn opnames werden de achtergrondschetsen van wat uiteindelijk uitmondt in deze orkestrale popplaat, de vierde langspeler voor Choir Of Young Believers. We horen heel wat invloeden van hiphop, r&b en vleugjes techno, allemaal omwikkeld met een wazig satijnen deken. Balancerend op het randje van kitsch (de panfluiten in ‘Jeg Ser Dig’ zijn toch een stap te ver) klokt ‘Grasque’ af op net geen uur. Een lengte die het balanceren net té lastig maakt. (dw)

Climat ‘Iccopoc Papillon’ Syncope

Het Franse viertal Climat brengt instrumentale postrock van het zuiverste soort. Volledig in de stijl van Explosions In The Sky, Mogwai, 65daysOfStatic, Mono, Red Sparrowes, en meer van dat soort bands. Je krijgt een beetje ambient, een beetje jazz, een beetje ingetogenheid, maar eigenlijk vooral veel en knappe, uitbarstende gitaarmelodieën, in veel laagjes opeen gestapeld tegen de winterkoude. ‘Iccopoc Papillon’ is dan wel een verzameling experimentele rocksongs vol climaxen, uitwaaierende gitaarlijnen en dwarse ritmes, toch slagen deze mannen uit Le Mans erin om interessant, verstaanbaar en lekker rockend te klinken. (dg)

The Crookes ‘Lucky Ones’ Any where Records

Niet toevallig begint deze ‘Lucky Ones’ met een song genaamd ‘Brand New Start’, want na drie min of meer onderling inwisselbare albums hoopt het Britse viertal The Crookes eindelijke een nieuw start in te zetten, zeg maar een kick start richting grote podia en radiohitjes. Aan kanshebbers voor voldoende airtime geen gebrek op deze ‘Lucky Ones’ met goed verteerbare indiepopkrakers als ‘I Wanna Waste My Time On You’ en ‘No One Like You’. Maar toch blijft het twijfelachtig of het ook deze keer wel genoeg is om de afslag richting

11 clubs Always frontstage

Agenda februari 2016

zaterdag

06/02/2016 vrijdag

12/02/2016 vrijdag

19/02/2016 vrijdag

26/02/2016 vrijdag

04/03/2016

donderdag

25/02/2016 vrijdag

26/02/2016 dinsdag

01/03/2016 dinsdag

08/03/2016

MAYBESHEWILL

dinsdag

SAVIOURS + WHITE JAZZ + DAGGERS

THE INTERNET

vrijdag

BIG UPS

donderdag

MEATBODIES

zaterdag

support: Double Veterans

12/03/2016

GUTS + live band

vrijdag

DOPE D.O.D.

vrijdag

13/02/2016

CHANTAL ACDA [be] + LYENN [be]

donderdag

N9 Villa

10/03/2016

KING DALTON [be]

vrijdag

N9 Villa

11/03/2016

06/04/2016

18/02/2016

++ Helter Skelter DJ's

Stoned Jesus, Mars Red Sky, Belzebong

woensdag

donderdag

19/02/2016

03/03/2016

N9 Villa

26/03/2016

vrijdag

support: Uphill Sound

donderdag

N9 Villa

INWOLVES [be] + BARST [be]

zaterdag

THE ABYSSINIANS

FLYING HORSEMAN + BLACKIE AND THE OOHOOS

zaterdag

25/03/2016

zaterdag

25/02/2016

16/03/2016

vrijdag

UP IN SMOKE ROADFESTIVAL vol. 7

donderdag

N9 Villa

woensdag

19/03/2016

zaterdag

ANSATZ DER MASCHINE [be] + STRANGE AND BORDERLINES

JOAN SHELLEY [us]

zaterdag

EMANCIPATOR

12/02/2016

N9 Villa

12/03/2016

donderdag

vrijdag

preselectie @ CC Den Hoogen Pad

11/03/2016

vrijdag

ANGEL HAZE

HUMO’S ROCK RALLY

THE RHYTHM JUNKS [be]

donderdag

N9 Villa

07/04/2016

HENHOUSE PROWLERS [us]

donderdag

N9 Villa

07/04/2016

STUFF. [be] + MR LEENKNECHT [be]

vrijdag

N9 Villa

15/04/2016

04/02/2016 06/02/2016

23/02/2016 26/02/2016 10/03/2016

18/03/2016

25/03/2016

donderdag

06/02/2016

BLAUE BLUME

JAN DE COCK / JOHANNES VERSCHAEVE: BANG!

Democrazy @ Charlatan

04/02/2016

CLOSET SALE + FRIENDS ARE MAGIC

zondag

vrijdag

14/02/2016

SAYWECANFLY

BANG! curated by Johannes Verschaeve @ BAI_

Democrazy @ Charlatan

12/02/2016

OPENING NIGHT: ‘LOVE ME TENDER’

zaterdag

BAI_NOTE jazz: PINTO

vrijdag

BANG! curated by Johannes Verschaeve @ BAI_

19/02/2016

PUNKS WITH BRAINS

zondag

BANG! curated by Johannes Verschaeve @ BAI_

21/02/2016

GLINTS + FACES ON TV

woensdag

BANG! curated by Johannes Verschaeve @ BAI_

24/02/2016

BANG! CURATED BY JOHANNES VERSCHAEVE 18/2 - 25/3 @ BAI NO COMFORTS - NO ZONES more BANG! dates & names: www.kultuurkaffee.be

donderdag

25/02/2016 donderdag

25/02/2016 zaterdag

ARBEID ADELT + MENEER MICHIELS

vrijdag

Democrazy @ Vooruit

19/02/2016

FILOUS: FROM DUSK TILL DAWN TOUR

dinsdag

Democrazy @ Charlatan

ALICE ON THE ROOF

Democrazy @ Vooruit

THE VALERIE SOLANAS + YOU RASKAL YOU

Democrazy @ Charlatan

WHITNEY

Big Next / Democrazy @ Trefpunt

THE KIDS

27/02/2016

40 jaar / Democrazy @ De Centrale

woensdag

02/03/2016

DE STAAT + DRIVE Democrazy @ Charlatan

woensdag

SOULFLY

02/03/2016

Democrazy @ Vooruit

LIKE MARIA

23/02/2016

THE TEMPERANCE MOVEMENT + SUPPORT PROTECTION PATROL PINKERTON Album Release Show

JOHN COFFEY + COCAINE PISS MARCHING CHURCH + ONMENS

ORCHESTRE INTERNATIONAL DU VETEX Album Release Show

LA MUERTE + SUPPORT FRONT LINE ASSEMBLY + VOMITO NEGRO STEAK NUMBER EIGHT + SUPPORT ID!OTS + THE LUMBERS

SOUNDS OF EGYPTIAN UNDERGROUND MAURICE LOUCA + ALAN BISHOP + SAM SHALABI

DRUM ROOM PRESENTS NEUROFUNK NIGHTSHOP AFROHOUSE

DJ SATELITE + SPILULU + REBEL UP VS LOW UP + DOVECAKE + RAMELLE

BLOCKHEAD

MENTALITY PRESENTS

stardom volledig in te zetten. Net zoals bij vorige worp ‘Soapbox’ mist ook deze ‘Lucky Ones’ op het eind van de rit de eigenzinnigheid en identiteit waardoor de band opnieuw in het straatje der vergetelheid dreigt te belanden. ‘Lucky Ones’ is een plaat die de carrière van The Crookes perfect weergeeft: aangenaam en degelijk, maar zonder uitschieters en niet magisch genoeg om lang in het geheugen te blijven plakken. (ps)

Cult Of Luna The Old Wind ‘Råångest’, split-ep Pelagic Records

Laten we enkele obscuriteitspunten scoren met de bespreking van deze ep. Deze Cult Of Luna/The Old Wind-split is de tweede release in een hele, door het label Pelagic, geplande serie van splits. De eerste van de reeks ging tussen Mono en The Ocean, onze mening daarover kreeg je al in de RifRaf-editie van december 2015. Obscure, heavy post-metalband Cult Of Luna uit Umeå, Zweden, covert voor deze ep ‘Last Will And Testament’ van de minstens even obscure Engelse crustband Amebix. The Old Wind is een overblijfsel van de duistere, eveneens Zweedse, hardcoreband Breach, die in de jaren negentig al indruk maakte als buitenbeentje op het punkrock/hardcore-label Burning Heart. De split grossiert in verfijnde bulldozerrock. Iets wat we allemaal wel eens kunnen gebruiken. (dg)

DeWolff ‘Roux-Ga-Roux’ Electrosaurus Records

Het lijkt gisteren dat de eerste DeWolff bij RifRaf door de postbus werd gedropt maar deze jonge drietand heeft reeds 5 albums en een vette liveplaat op de teller staan. En 2016 lijkt voor de band niet het jaar van de grote bezinning te worden, met ‘Roux-Ga-Roux’ laat deze ondertussen volwassen wolf namelijk een zesde welp het daglicht zien. Zoals we van DeWolff ondertussen gewend zijn, zweeft ook ‘Roux-Ga-Roux’ heerlijk door op het zo typerend psychedelische bluesrock-geluid en dit zonder ook maar éénmaal in herhaling te vallen. Op opener ‘Roux-Ga-Roux’ geeft de wah wah-pedaal het startschot voor de briljante jamsessie die deze plaat is, waarna gitaar en orgel afwisselend de lead nemen en (jvw) meermaals in delirium achterlaten. Verdwaald in het eigen gecreëerde universum ontdek je aan Deep Purple en Led Zeppelin gerelateerde psychrock (‘Black Cat Woman’), eclectische James Brown meets Pink Floydsongs (‘What’s The Measure Of A Man’) en slome bluesballads (‘Tired Of Loving You’) waarop gitaarsolo’s zo subtiel en helder als de nacht voorbijdraven. DeWolff neemt je mee naar stripbars in het California van de jaren ’60 en spuwt je ’s ochtends uit als rauwe, met ruwe boots verpletterde bubbelgum.

Ricardo Donoso ‘Symmetry’, 3cd Denovali

Hij komt op stoom, Ricardo Donoso. Amper een half jaartje na het verdien-

MONEY ‘Suicide Songs’ Bella Union

Wie zegt dat geld niet gelukkig maakt heeft nog nooit naar MONEY geluisterd. Het debuut van dit in Manchester gehuisveste trio was al veelbelovend maar het is op deze ‘Suicide Songs’ dat MONEY voor het eerst zijn tanden aan de wereld laat zien. Opener ‘I Am The Lord’ zet meteen de toon met een mix van de symfonische pracht à la Elbow ten tijde van ‘The Seldom Seen Kid’ en de mooie harmonieuze psychedelica waarvan Pink Floyd de grootmeester is. Maar even fraai en even mooi uitgediept zijn pareltjes als ‘Night Came’ en ‘I’ll Be The Night’. Een plaat met als titel ‘Suicide Songs’ en nummers als ‘Hopeless World’ en ‘A Cocaine Christmas And An Alcoholic’s New Year’ zou niet meteen mogen aanzetten tot gelukzaligheid maar toch slaagt de fantastische kreun van zanger Jamie Lee hierin. Zo toont hij, wanneer alles even stil valt op het einde van ‘I’m Not Here’, hoe mooi een getormenteerde stem kan zijn. MONEY is er met ‘Suicide Songs’ in geslaagd om een album waarin miserie zo aanwezig is toch ongelooflijk mooi te laten klinken. (ps)

stelijke ‘Machine To Machine’ komt de Braziliaan aanfladderen met ‘Symmetry’, een driedubbele plaat. Alsjeblieft en dankjewel. Helemaal brandnieuw is het pakketje echter niet, wél een gemeenplaats voor drie eerder gereleaste albums tussen 2011 en 2013. Duidelijk wordt meteen dat Donoso destijds naarstig op zoek was naar ‘n eigen sound, vrij sober en verrassend weinig somber. Dat eigen geluid kwam er met ‘Sarava Exu’ (begin 2015). Een monsterachtig beest van een doodgraver-plaat, tot de nok volgestouwd met huiveringwekkende drones en dito noise – een overtreffende trap in ’s mans nog jonge carrière. Lichte teleurstelling vervolgens, bij het netjes chronologisch wegluisteren van het oude/nieuwe drieluik, alwaar Ricardo zich uitgebreid bekwaamt in ravissante ambient. Daar valt hoegenaamd weinig op af te dingen, maar op een schaal van intensiteit & beklemming reikt ‘Symmetry’ niet eens tot de enkels van het hogervermelde ‘Sarava Exu’. Boeiend zonder meer, maar (fp) blijft op z’n honger zitten.

Field Music ‘Commontime’ Memphis Industries

Geen idee op welk dieet de broertjes Peter en David Brewis leven, maar het duo schíjt als het ware popsongs. Gelukkig is ‘Commontime’ geen stinker geworden. De plaat staat weer barstensvol slimme popsongs. Iets te slim zelfs. Want de songs van Field Music steken ingenieus in elkaar maar bevatten te weinig buikgevoel. Daardoor luistert ‘Commontime’ zeer aangenaam weg maar er blijft na elke luisterbeurt weinig

knutselen is hier letterlijk te nemen. Het is een combinatie van loops en overdubbingen, haast tot in het oneindige. Inspelen, beluisteren, herinspelen en opnieuw beginnen was het motto. Een spacy soundscape van net iets meer dan een half uur opgedeeld in zeven hoofdstukken. Mysterieuze kosmosmuziek volledig à la Book Of Air (zie de rubriek Hometown). Ook voor fans van Lilly Joel. In het verlengde hiervan verscheen trouwens op hetzelfde label ook de nieuwste cd van Trondheim Jazz Orchestra (‘Untitled Arpeggios And Pulses’) met in de rangen o.a. Ivar Grydeland en ChristianWallumrod. Niets is wat het lijkt bij dit gezelschap. (gtb)

Charlie Hilton ‘Palana’ Captured Tracks

substantieels hangen. Een beetje chaos en een paar stoute schoenen zouden Field Music goed doen. (dm)

Nico vs. Beach House. Niet zo gothic als Anna von Hausswolff maar eerder lofi/retro-getint dankzij een twist die ook de muziek van Broadcast kenmerkte. Charlie Hilton, frontvrouw van Blouse (een band uit Portland), weet de klepel hangen als het gaat over spacy indiepop met een trippy hipsterhook. Voor haar solodebuut ‘Palana’ schakelde ze Jacob Portrait van Unknown Mortal Orchestra in als producer. Het slotnummer ‘100 Million’ (met een gastrol voor Mac DeMarco) is dan weer een productie van Jarvis Taveniere van Woods. Dat Hilton naast een fijne los-uit-depols-plaat ook humor in de aanbieding heeft, bewijst ze met haar webpagina facebook.com/PalanaDelRey. Nice one, Charlie! (bvm)

Ina Forsman

Hinds

‘Ina Forsman’

‘Leave Me Alone’

Ruf Records

Luck y Number Music

Ruf Records is vooral bekend als blueslabel. Dankzij releases van o.a. Bernard Allison en Omar & The Howlers bouwde dit Duitse platenhuis in het genre een hele reputatie op. Met het tekenen van de Finse Ina Forsman hopen ze duidelijk de nieuwe Amy Winehouse binnengehaald te hebben. De stem is er in elk geval en muzikaal sluit alles aan bij de soul en blues uit het gouden tijdperk van een aantal decennia geleden. ‘No Room For Love’ is vintage Stax en de slow ‘Now You Want Me Back’ is pure Sam Cooke. ‘Bubbly Kisses’ klinkt dan weer als het relaas van Screamin’ Jay Hawkins die bij het ochtendgloren nog in de uitgangsbuurt van New Orleans rondhangt en Cab Calloway ontmoet voor een laatste drankje. Het westernsfeertje van ‘Devil May Dance Tonight’ met twanggitaar is evenmin te versmaden. De enige cover, Nina Simones ‘I Want A Little Sugar In My Bowl’ is een akoestische bluesballad enkel met zang en piano. Het volledige plaatje klopt om een doorbraak te forceren. De toekomst zal het uitwijzen. (gtb)

Er kunnen wat ons betreft niet genoeg girlbands zijn. En zeker niet als ze dezelfde vibe hebben als Amerikaanse garagerockers als Black Lips en Mac DeMarco. De vrouwen van Hinds gingen vorig jaar nog door het leven als Deers, maar werden voor de rechtbank gesleept en gedwongen van naam te veranderen door een gelijknamige band. The Libertines namen ze ondertussen mee op tour en het Madrileens viertal heeft met ‘Leave Me Alone’ nu ook het langverwachte debuut klaar. Het kan niet anders dan dat de ongedwongen verslavende rammelpop je een lach op het gezicht tovert. Opener ‘Garden’ en ‘Castigadas En El Granero’ - Google translate leert ons dat het ‘Gestraft In De Schuur’ betekent - zijn daar de perfecte voorbeelden van. In de ode aan slechte vriendjes ‘And I Will Send Your Flowers Back’ en ‘I’ll Be Your Man’ hangt er dan weer een aandoenlijke tristesse. Zelfs voor Hinds staat de Spaanse zon niet altijd pal boven het hoofd. De onbevangen sfeer die op ‘Leave Me Alone’ te vinden is, gecombineerd met de catchy pophooks, maakt van het debuut een zeer smakelijke en charmante brok. (jdv)

Ivar Grydeland ‘Stop Freeze Wait Eat’ Hubro

Junior Boys

‘Stop Freeze Wait Eat’ maakt deel uit van een afstudeerproject dat de Noorse gitarist Ivar Grydeland (Hanne Hukkelberg) in elkaar knutselde. En dat

‘Big Black Coat’ Cit y Slang

Met 5 studioalbums op hun conto, kan je Jeremy Greenspan en Matt Didemus

moeilijk nog junior boys noemen. Toch gingen deze Canadezen als jonge wolven op zoek naar nieuwe invloeden voor hun nieuwe langspeler ‘Big Black Coat’. Een zoektocht die hen terug deed aanknopen met hun voorliefde voor techno. Niet dat de heren de beats nu loeihard laten knallen, want elke opstoot wordt nog steeds overgoten met soulvolle pop en elektronica. Een mix die ervoor zorgt dat Junior Boys je vaak moeiteloos naar de rand van de dansvloer leiden, maar er zelden blijft hangen. Pas bij ‘And It’s Forever’, meteen ook de meest clubby track op de plaat, voelen we echt die drang. Bij anderen is het meer een komen, zoals op ‘What You Won’t Do For Love’ en ‘M&P, en gaan (‘C’mon Baby’, No One’s Business). Het maakt van deze ‘Big Black Coat’ een worp van net niet, hoewel de beats onderhuids wel aanwezig zijn. Alleen krijgen ze niet de tijd om te rijpen. Toch nog een beetje naïviteit, Junior Boys? (kc)

Conrad Keely ‘Original Machines’ Superball Music

Als frontman bij rockformatie ...And You Will Know Us By The Trail Of Dead maakte Conrad Keely de afgelopen twintig jaar negen albums, die gaan van degelijk tot fenomenaal. Dat hij vroeg of laat het pad der doden zou verlaten om solo iets te doen, stond al lang vast. Zo vertelde hij enkele jaren geleden tegen RifRaf dat hij zijn creatieve ei overal kwijt moet kunnen: in schrijven, schilderen maar ook in grillen. Nu het rustig is in het moederkamp, ziet Keely zijn kans dan ook schoon om zijn knutselarij de wereld in te sturen. Dat had hij beter niet gedaan. ‘Original Machines’ staat immers vol leuke ideetjes en sounds, maar niet met songs. Zo begint het titelnummer veelbelovend maar stopt het abrupt op het moment dat het een beetje interessant begint te worden. Dat is in het beste geval de rode draad doorheen het album. Enkel, er zijn ook songs zoals ‘Out On The Road’ en ‘Looking For Anchors’ die ronduit saai en inspiratieloos zijn. Zwak solodebuut. (jdb)

Kula Shaker ‘K2.0’ S.T.R.A .N.G.E.F.O.L.K.

In de jaren ’90 waren de Britten van Kula Shaker heel even wereldberoemd met monsterhit ‘Hush’. Twintig jaar en twee comebacks later komen ze op de proppen met een verse plaat. ‘K2.0’ is voor de gelegenheid deels opgenomen in de schuur op het platteland van bassist Alonza Bevan hier in ons eigenste Belgenlandje. Na het beluisteren van de single ‘Infinite Sun’ zouden we niet verwonderd zijn dat de mannen eerst een uitje richting de Hare Krishna’s in Durbuy hebben gemaakt om te bezinnen. De sitar bij het begin van het nummer klinkt wat te spiritueel, maar gelukkig komt een zware gitaarriff de boel redden. Het album bevat gemoedelijke nummers als ‘Holy Flame’ en ‘Love B (With You)’. ‘Get Right Get Ready’ balanceert dan weer op het randje van fout met z’n discovibe. ‘K2.0’ is een gevarieerd en vermakelijk album gewor-

Secks’ album ‘Djam Leelii’. Het poppy ‘Lampenda’ doet dan weer denken aan een Senegalese Fulani-versie van U2’s ‘Where The Streets Have No Name’. Andere uitschieters zijn ‘Fulani Rock’ en ‘Gilli Men’. De spoken word poetry op ‘War’ en ‘Peace’ sprak ons minder aan. (md)

Martijn Comes ‘Tradition Noise’ The Silent Howl

Nevermen ‘Nevermen’ Lex Records

Wat als drie muziekiconen hun ego’s aan de kant schuiven en samen op zoek gaan naar hun muzikale drijfveren? Dan krijg je Nevermen. Géén zijproject of supergroep van Mike Patton (o.a. Faith No More), Tunde Adebimpe (TV On The Radio) en de Amerikaanse rapper Doseone maar een partnership tussen artiesten met een gedeelde visie: grenzeloze creativiteit. Zeven jaar heeft het heerschap gewerkt aan het self-titled debuut dat een verrassende blend van experimentele rap, collage en rock laat horen. ‘Dark Ear’ herinnert aanvankelijk nog even aan experimentele Linkin Park maar Doseone toont duidelijk dat raps en gitaren niet per se in ongeïnspireerde nu-metal moeten uitmonden. ‘At Your Service’ is zo’n lekker beukende rap die door Pattons klankenarsenaal en Adebimpe’s tegendraadse songwritingskills extra wordt gepeperd. Ook in het geweldige ‘Wrong Animal Right Trap’, de slowburner ‘Hate On’ en het poppy ‘Mr. Mistake’ mixt het drietal hun stokpaardjes tot een duizelingwekkende paardenmolen. Interessante samenwerking die meer is dan enkel een curiositeit voor de fans. (jdb)

den, maar mocht Kula Shaker in het vervolg z’n uitstapjes in Durbuy achterwege laten en de Oosterse geluiden vermijden dan mag er gerust nog een derde comeback komen. (jdv)

The Light Brigade ‘Celebrate Confusion’ Black Death Records

Deze complexloze Nederlandse poprockers gooien hier hun derde langspeler binnen, en gelukkig blijven ze weer mijlenver van oer-Hollandse tradities zoals de palingsound verwijderd. Hun neuzen staan net als op hun voorgaande albums in de richting van Minneapolis gericht, want ene Bob Mould lijkt wel dé grootste invloed. Frontman en songschrijver Gerton Govers is een vakman, en de band doorspekt de songs graag met Beatlesiaanse meerstemmigheid, toefjes Americana, een snuifje college rock én een rookpluimpje Replacements-achtige punkrock. Maar bovenal handelt The Light Brigade in aanstekelijke hooks en melodieën die geregeld een shit, dit ken ik precies ergens van-gevoel oproepen. En is dat nu net geen kenmerk van degelijke en puike pop? (boo)

Lura ‘Herança’ Lusafrica

De Kaapverdische Lura begon zo’n twintig jaar geleden haar zangloopbaan als backing vocaliste bij zouk-artiest Juka uit São Tomé & Principe, een klein West-Afrikaans eiland. De zangeres was tevens te horen op de bekende Braziliaanse-Portugese compilatie ‘Red Hot + Lisbon’ uit 1999 met on-

der andere David Byrne en Caetano Veloso. ‘Herança’ (‘Erfenis’) is Lura’s vijfde album na haar ‘Best Of’ van 2010. De schijf bevat veel funaná, een typisch uptempo Kaapverdisch ritme, begeleid met accordeon en akoestische gitaar. Opvallend dansbaar zijn ‘Sabi Di Más’, ‘Ness Tempo Di Nha Bidjissa’ en ‘Maria Di Lida’. ‘Maria Di Lida’ is bovendien een pleidooi voor de levensvreugde van de Kaapverdische vrouw. Lura kan echter ook melancholische morna’s zingen. Ze bewees dat reeds eerder met ‘Moda Bô’, een duet dat ze bracht met wijlen diva Cesaria Evora. Kortom, ‘Herança’ is een goed uitgebalanceerd eerbetoon aan de Kaapverdische muziek. (md)

Baaba Maal ‘The Traveller’ Palm

Naast Youssou N’Dour is Baaba Maal één van de belangrijkste, wereldwijd bekende Senegalese artiesten. Met een stem om U tegen te zeggen, bezingt Baaba Maal vanuit Londen reeds meer dan dertig jaar lang de tradities van het Fulani-volk uit het noorden van Senegal en Mauretanië. Toch is ‘The Traveller’ slechts zijn elfde album. Voor de opvolger van ‘Television’ (2009), deed Baaba Maal beroep op multi-instrumentalist Johan Hugo van de Londense Afropopband The Very Best en tevens producer van MIA, Coldplay en Amadou & Mariam. Het resultaat is een melting pot van Afrikaanse muziek met pop, rock en elektronica. Liefhebbers van de pure Afrikaanse klanken zullen alvast in de zevende hemel zijn met ‘Kalaajo’, een song vergelijkbaar met de sound van Baaba Maal & Mansour

Martijn Comes is een Nederlands componist gespecialiseerd in nieuwe media en elektroakoestische muziek. Op zijn vierde album vertaalt zich dit concreet in een collage van field recordings, gevonden geluiden, en vuige opnames van allerlei Midden-Oosterse instrumenten. Dit is meer dan alleen wat krakende elektronica vol vluchtige melodieën: ‘Tradition Noise’ mondt uit in een paar bezwerende dronetracks die niet zouden misstaan bij Kranky. Bloedserieus is het allemaal wel. Maar daarom niet minder boeiend. (ts)

Matmos ‘Ultimate Care II’ Thrill Jockey

Matmos bewijst opnieuw dat het conceptalbum nog een toekomst heeft. Het vorige, ‘The Marriage Of True Minds’ uit 2013, was een parapsychologisch experiment met opnames van allerlei psychologische testen. Hun nieuwste in niet veel minder gestoord. Alle geluiden op ‘Ultimate Care II’ werden ingespeeld op, hou je vast, een Whirlpool Ultimate Care II-wasmachine. Deze geluiden werden nog wel bewerkt met allerlei samplers en software, maar dat er geen spoor valt terug te vinden van synthesizers of drum machines blijft toch sterk. Dit ding barst namelijk van de dwarse grooves en de verknipte beats. Met één lange track die afklokt op een dik halfuur is ‹Ultimate Care II› misschien niet het meest luistervriendelijke album. Het duurt even voor de boel op gang komt, en zoals meestal bij wasmachines komt de beste herrie nog op het laatst. Maar eens de trommel begint te zwieren volgt er toch een flinke plak Matmos-gekte die je niet wil missen. (ts)

Mystery Jets ‘Curve Of The Earth’ Caroline

Terwijl de Britse indiepop-band op zijn vorige langspeler ’Radlands’ (2012) een spreidstand deed tussen de jaren ‘70 en het heden, klinken Mystery Jets op hun vierde album coherenter dan ooit. De Grateful Dead- of Stealers Wheeluitstapjes hebben plaats gemaakt voor een mooi uitgedost, afgekuist en vooral een coherent semi-psychedelisch americanageluid. Hierdoor klinken Mysterie Jets naast romantisch en nostalgisch in het mooie ‘1985’ ook aangrijpend en zalvend zoals in het breed uitgesmeerde ‘Taken By The Tide’, de track die overduidelijk sporen van Band Of Horses

TLE T I L W V ES A

09.04.2016 C-MINE GENK

cultuurcentrum hasselt

€ 22 VVK – € 25 KASSA

P I A N O _ A N d e r s #6

VILLAGERS

ZA 20.02.2016 › PIgeON › BArt AmANd › JAN swerts

STEF KAMIL CARLENS WILLIAM FITZSIMMONS MARBLE SOUNDS WITH STRINGS

DAMIEN JURADO GLENN GLENNCLAES CLAES ASTRONAUTE MILO MESKENS

vr 11.03.2016

aZUre MortaL + PLaistow JAZZ/hedeNdAAgs/electrONIcA

LITTLEWAVES.BE C-MINECULTUURCENTRUM.BE

Onuitputtelijk

TICKETS EN INFO cultuur centrum Stad Genk

tickets & info: www.ccha.be

bevat. ’Curve Of The Earth’ werd zo een ambitieuze plaat die alle kanten uitgaat, zonder te ontsporen of het geheel uit het oog te verliezen. Maar ook een te braaf plaatje, net omdat er nooit buiten de platgetreden paadjes/lijntjes wordt gekleurd. ’Curve Of The Earth’ is net te vluchtig om meteen te overtuigen maar toont zich na verloop van tijd uiteindelijk toch als aangename reisgezel. (jdb)

afkomstige ‘Wipeout Beat’, levert hij bezwerende songs af. Hoewel hij (nog) lang niet tot de groten in het synth-genre hoort, weet Sartain met deze nieuwe aanpak zijn carrière boeiend te houden en lijkt het niet uit te sluiten dat vroeg of laat een alles verpletterend meesterwerk uit de lucht valt. (jvb)

Jeb Loy Nichols

Full Time Hobby

School Of Seven Bells ‘SVIIB’

‘Long Time Traveller’ On-U Sound

Wat krijg je als je een Amerikaanse (maar in Wales woonachtige) songwriter met een fors palmares het laat opnemen tegen leden van Roots Radics en Dub Syndicate, met On-U-opperhoofd Adrian Sherwoord achter de knopjes? Een soort alt country in dub met bakken soul, that’s what. En dat zorgt voor even originele als mooie resultaten, met als hoogtepunten ‘Poor Man’s Prayer’, ‘Lonely King Of The Country’, ‘Salt Of A Fallen Tear’ en vooral ‘To Be Rich (Should Be A Crime)’. Deze plaat werd voor het eerst in 2010 in Japan uitgebracht, maar wordt nu op de hele wereld losgelaten, inclusief een bonus-cd met extra tracks en remixes. Leuk! (mb)

Night Beats ‘Who Sold My Generation’ Heavenly

Gemengde gevoelens, dat roepen Night Beats op met deze derde plaat. ‘Right / Wrong’, dat zich met een surfgitaartje op gang trekt, is een prima visitekaartje, een song die, ‘Pulp Fiction’ in gedachten, noopt tot eigenzinnige danspassen. ‘No Cops’ is dan weer vintage Black Rebel Motorcycle Club en ook single ‘Sunday Mourning’ laaft zich aan diezelfde bron. Niet geheel verwonderlijk: Robert Levon Been, basmeester van BRMC, speelt links en rechts op deze plaat een partij in. Dat kan echter niet voorkomen dat Nights Beats, net als BRMC de laatste jaren, enigszins middelmatig uit de hoek komen. Van de verontwaardiging die uit de plaattitel spreekt, valt muzikaal immers weinig te merken. (jvb)

NZCA Lines ‘Infinite Summer’ Memphis Industries

Zomers in onze contreien kunnen nog al eens kort en krachtig zijn. Onze hoop op meer is ondertussen al lang gevaren, maar toch proberen NCZA Lines ons nog een eindeloos zomers gevoel aan te smeren. Met een recept van indie, electropop en disco, badend in warmbloedige melodieën, overspoelt deze ‘Infinite Summer’ onze woonkamer en voelen we langzaam aan de temperatuur stijgen. Verraden de eerste tonen van ‘Approach’ nog een ietwat poëtische toon, dan brengt ‘Persephone Dreams’ je al meer naar funky oorden. Echt broeierig wordt het pas tijdens ‘Two Hearts’, een kookpunt dat aanhoudt over ‘Infinite Summer’ en ‘New Atmosphere’ heen. ‘Sunlight’ biedt dan weer een uitgelezen kans om eens weg te dromen, waarna ‘The World You Have Made For Us’ het nog even laat nazo-

Anderson .Paak ‘Malibu’ Steel Wool

Als een subtropische voorjaarsstorm die zelfs Frank Deboosere niet had zien aankomen is Anderson .Paak 2016 binnengewaaid. Verder surfend op het glimmende klatergoud van oorworm ‘Suede’ (met dank aan Knxwledge) en het al iets oudere – maar nog lang niet versleten – ‘Venice’ uit 2014, lijkt .Paak met ‘Malibu’ pas helemaal op kruissnelheid. Dat komt deels omdat de west coast-rapper op ‘Malibu’ het verhaal van z’n leven wil vertellen. Over z’n Zuid-Koreaanse mama en z’n papa die als mekanieker bij de Amerikaanse Air Force werkte, in de gevangenis sukkelde en plots overleed. Over z’n gospelherinneringen, z’n eerste paar Jordans en zelfs Silicon Valley. Flinke boterham dus, maar het leuke is: elk woord, elke lettergreep wordt als een kortgerokte cheerleader tijdens de pauze van een basketbalmatch omhooggetild en rondgetold door een flukse, okselfrisse productie. Doosje pralines voor onder meer 9th Wonder, Madlib, Kaytranada en HiTek, de knappe kopjes achter de knoppen. 60’s groove, ‘90s hiphop, ‘70s fusion – you name it – dat alles overgoten met een heel erg 2010s-blazersausje – jazz is helemaal terug! Succulent! (mvm) meren. Maar net als de echte zomer, kampt ook deze ‘Infinite Summer’ met de nodige wisselvalligheid. Die echte warme gloed komt er nooit, maar NZCA Lines slagen er toch in enkele mooie herinneringen terug op te rakelen. En dat is al veel waard. (kc)

Promise & The Monster ‘Feed The Fire’ Bella Union

Licht en donker, geboorte en dood, mysterie en fantasie. ‘Feed The Fire’ is een conceptalbum van de hand van de Zweedse Billie Lindahl dat zaken zoals moord, bloed en apocalyptische landschappen niet ongemoeid laat. Lindahl trok een digitale en analoge soundscape op rond haar bedwelmende stem en kroop voor ‘Feed The Fire’ in het hoofd van een moordenaar. Hoewel haar nummers in een grimmige sfeer van geweld en dualiteit baden, zoals de Chinese viool die het donkere bos moet voorstellen op ‘Hunter’, is er ook plaats voor vintage Americana met veel woeoe, Mariachitrompetten en rammelende gitaren (‘Machines’). Betoverend mooi en verdomd onheilspellend en akelig met momenten. Misschien geschikt als nieuwe soundtrack van ‘The Killing’? (ne)

Tiny Ruins & Hamish Kilgour ‘Hurtling Through’, ep Bella Union

De Nieuw-Zeelandse Tiny Ruins heeft de handen in elkaar geslagen met haar landgenoot Hamish Kilgour (The Clean) en

leverde een fijne ep af. ‘Hurtling Through’ is een nostalgisch klinkende folkplaat die voor een deel opgenomen werd in een kelderstudio in New York onder de vleugels van producer Gary Olson. Zeven nummers lang worden we overvallen door de kracht van Hollie Fulbrooks distinctieve stemgeluid, dat zich op een rauwe maar natuurlijke manier laat vastleggen en leiden door zachtzinnig gitaarspel en dito slagwerk. ‘Public Menace’, een veldopname van een late avondwandeling door Brooklyn, blinkt het meeste uit. Het gerammel van Kilgour die met een lepel over de relingen en lantaarnpalen rinkelt, gelach en een mondharmonica die in de verte wegsterft. Simpele schoonheid. Meer moet dat niet zijn. (ne)

Dan Sartain ‘Century Plaza’ One Lit tle Indian

Dan Sartain, die zich de voorbije jaren liet opmerken als een van de meest fascinerende songschrijvers (zie de bevreemdende cover van The Knifes ‘Pass This On’) heeft ergens een synthesizer op de kop getikt. En de voormalige losgeslagen rocker lijkt dat speelgoed op korte tijd aardig onder de knie gekregen te hebben. Minimalistische coldwave-klanken voeren in tracks als ‘Walk Among The Cobras’ en ‘Cabrini Green’ de boventoon. Die nieuwe aanpak gaat zo nu en dan gepaard met kinderziektes - laatstgenoemde song doet enigszins langdradig aan. Maar wanneer Sartain op dreef is, zoals in het recht uit de sinistere 80’s

Sinds het vorige album is de wereld van School Of Seven Bells, afgekort SVIIB, stevig ondersteboven gehaald. Het duo werd gehalveerd nadat Benjamin Curtis in 2013 overleed door ziekte. De andere helft van het duo, Alejandra Deheza, werkte verder aan een nieuw album met muziek die al was opgenomen toen Benjamin nog leefde. Met hulp van familie en vrienden slaagde ze erin het album tot stand te brengen. Niet alleen door die omstandigheden onderscheidt ‘SVIIB’ zich scherp van zijn voorgangers. Zowel vocals als productie en arrangementen spelen op een ander niveau dan het esoterische ’Ghostory’ uit 2012. Alejandra noemt ‘SVIIB’ terecht zelf het beste wat de band ooit gemaakt heeft. De tekst en de melodieën hebben steviger voeten in de aarde, de productie doet de zoete pop fel blikkeren. ‘Ablaze’ en ‘Open Your Eyes’ zijn helder galmende, solide popnummers die nog niet te vinden waren in de lofi en meer wazige stijl van vorige albums. Een waardig afscheid. (sn)

Ty Segall ‘Emotional Mugger’ Drag Cit y

Stiekem denken we dat ons favoriet Duracelkonijn Ty Segall vanaf nu elke maand in RifRaf wil staan. In de vorige editie was de Amerikaan nog te vinden met zijproject Fuzz, deze keer ontbindt hij solo opnieuw z’n duivels. Het valt op dat het smerige en stevige materiaal van Fuzz nog in Segalls kleren hangt. ‘Emotional Mugger’ rammelt en tript wederom langs alle kanten. Het boosaardig grijnzende ‘Californian Hills’ struikelt lustig verder op een off beat-drum en eindigt in een zee van teringherrie. ‘Mandy Cream’ is een nummer dat we nog niet gewoon zijn van Segall en zetten we met stip in onze hoogtepunten van de plaat. ‘Candy Sam’ stompt dan weer harder dan een kudde olifanten opgejaagd door een gigantische gitaarsolo. Segall z’n ideeënzak vol gekke en rommelige nummers is dus nog lang niet leeg en dat bewijst hij op ‘Emotional Mugger’. Wat ons betreft: tot volgende maand, Ty! (jdv)

Sensational & Kruton ‘You In The Right Spot’ Power Vacuum

Bloeddorstige, uit het hart en ingewanden gegrepen plaat: ja, wij zetten graag onze tanden in ‘You’re In The Right Spot’, een samenwerking tussen producer Kruton en rapper Sensational die klinkt als het bastaardkind van Prefuse 73 en Antipop

(c)Philippe Werkers

27 feb FLYING HORSEMAN

support BLACKIE & THE OOHOOS

28 feb 16 maa 31 maa 28 apr

BOUBACAR TRAORÉ ISBELLS + MARBLE SOUNDS STUFF. A HYBRID LOVE GERALD CLAYTON TRIO roeselare / despil.be

Fr 05.2 Stikstof BE + Roméo Elvis BE Sa 6.2

Nose Job: Mittland och Leo BE + Syracuse FR + Nosedrip BE + Rick Shiver BE

Mo 8.2 Black Box VI: Drift.UK Fr 12.2 Damien Dubrovnik DK + Cremation Lily UK Sa 13.2 BeursKafee presents: DJ SupAfly Collective Sa 13.2 I/O with Illum Sphere UK/DE Synkro UK + Palsembleu BE + Shades BE Su 14.2 Origami Classics: 4 saxos, 1 piano, 1 painter We 17.2 Sango US + SPZRKT US Th 18.2 Biao US + Moonlight Maters BE Fr 19.2

Live Fast Die Young showcase with Crowd of Chairs, Maze, Youff 30.000 Monkies, Rumours & Movoco

Fr 26– Su 28

KRAAK FESTIVAL Che Chen US +Timeless Reality DK + Yeah You UK + Volmacht BE + Ilta Hämärä BE + DJ Kerm BE + KSIĘŻYC PL + Mark Fell UK + Lino Capra Vaccina IT + 75 Dollar Bill US + Three Legged Race US + Shetahr BE + Widt PL + Viper Pit BE + Au Bout De Mon Sang FR + Coàgul ES DJ Mark + Harwood AU + Hermann Nitsch AT

Th 3.3

[PIAS] NITES: Témé Tan BE + Few Bits BE

Fr 4.3

[PIAS] NITES: M o n e y UK + FEWS SE/US

Sa 12.3 KaS Product FR + support Tu 15.3 Vök IS + Sonøren BE 8 – 9.4 Jazzeux 2016 Curated by LEFTO & Lander Gyselinck Tu 12.4 The KVB UK + Dear Deer FR

Fr 22.4 Hangman’s Chair FR + Hemelbestormer BE We 18.5 Bohren & Der Club Of Gore DE Met de steun van de

beursschouwburg .be

Consortium. Een verdwaalde alien - met excellente raps! - aan de waterpijp die aan de haal gaat met zieke synths, verhakkelde electro en uiteindelijk in een nachtclubjazz-bar belandt: Sensational & Kruton flirten nadrukkelijk met freejazz en verbasterde electro en tillen hun muziek moeiteloos de kosmos in. Niet in een hokje te steken, of het moest een donker gat in een achterstraatje van de stratosfeer zijn. (wd)

een onvergetelijk concert voor alle aanwezigen!! Een must-have voor alle desertblues-liefhebbers, deze schijf. (md)

Tindersticks ‘The Waiting Room’ Cit y Slang

Shearwater

Alex Smoke

‘Jet Plane And Oxbow’

‘Love Over Will’

Sub Pop

Vijftien jaar na debuut ‘The Dissolving Room’ wil Shearwater grootser dan ooit klinken. Of dat per se een goede zaak is, valt te betwijfelen. Niets verkeerd met ambitie en een epische sound maar Jonathan Meiburg & co zoeken het heilige vuur net iets te veel bij doorsnee fm-pop en naar airplay hengelende middle-of-the-road-stadionrock (Editors, iemand?). Het negende album ‘Jet Plane And Oxbow’ is bijgevolg niet dé uitschieter in de discografie van Shearwater. De invloeden van afrofunk en eightiespop én de extra elektronica van filmcomponist Brian Reitzell ten spijt kan ‘Jet Plane And Oxbow’ niet tippen aan platen als ‘The Golden Archipelago’, ‘Palo Santo’ en ‘Animal Joy’. De intense, gepassioneerde art.pop van Shearwater hoeft niet te gemakkelijk hemels te zijn. De songs die wél echt prikkelen - de tribale trip ‘Filaments’ of het donkere wave-moment ‘Stray Light At Clouds Hill’ - tonen aan dat Shearwater veel interessanter voor de dag kan komen. Dan hoor je de creativiteit van Talking Heads en David Bowie. Helaas valt dat net iets te weinig voor op ‘Jet Plane And Oxbow’. (bvm)

Spidergawd ‘III’ Crispin Glover Records

Opererend vanuit Motorpsycho-city Trondheim komt Spidergawd op de proppen met een derde plaat. En net zoals die andere Noren staan de heren met één been in de jaren 70 en met het andere in de harmonieleer van de eighties. We zouden het indie-hardrock kunnen noemen, want de grove korrel in de sound heeft Lemmy hen al voorgedaan, song-opbouw, solo’s en doublures kennen we ook van Black Sabbath en de samenzang zou van Judas Priest of Twisted Sister kunnen komen. Maar op de één of andere manier zit er onderin toch ook die Sonic Youth- en Dinosaurtwang in de gitaren verscholen en dat maakt hen toch een beetje een buitenbeentje of een Motorpsycho-kloon. Maar dat u er zichzelf een whiplash op kan headbangen staat buiten kijf. Op Valentijn trouwens live in Het Bos in Antwerpen, als dat geen liefdesdate is. Zet de tijgerbalsem al maar klaar.

Sunflower Bean ‘Human Ceremony’ Fat Possum Records

Het New Yorkse psychrocktrio Sunflower Bean slaat een brug tussen modieuze eightiespop en rauwe se-

R&S Records

Rabiate fans van Alex Smoke zijn we, sinds z’n debuut in 2005 – check daartoe het onverwoestbare ‘Don’t See The Point’, of ‘Rats’ van Wraetlic, een zijproject. Hoe de man al tien jaar lang consequent onder de radar blijft, is óns alvast een huizenhoog raadsel. Met ‘Love Over Will’, z’n vierde langspeler, strijkt de Schot neer op het Gentse R&S-label, waar hij eens te meer elektronisch pionierswerk verricht, half verzonken in een zompig niemandsland tussen techno, trance en minimal. Dat doet complexe Alex op z’n eigen doordachte en onnavolgbare manier. De amorfe dance van z’n vorige album (‘Lux’) wordt op ‘Love Over Will’ ingeruild voor broeierig-occulte en avant-gardistische intimiteit – inclusief een ronduit provocerende albumcover. Elke track ontpopt zich tot een volgende koortsdroom, geënt op het patroon van een hiëroglifisch labyrint vol kaduke emoties en kapotte industrial. Single ‘Dust’ is een futuristische smartlap, voortgestuwd door Alex’ immer hartverscheurende vocoderstem. Een geniale mindfuck van jewelste bovendien, die je brein langzaam aan het schuiven, sudderen en smelten brengt – net als pakweg ‘Galdr’ of de titeltrack. Alex Smoke boldly goes where no man has gone before. Dat verdient aanbeveling, totale overgave en ‘n luisterbeurt of vijftig. (fp)

ventiesrock. Net als bij Wild Nothing en DIIV, blijven de doompopmelodieën intact onder de wazige gitaardekens. Dat maakt van ‘Human Ceremony’ een alleraardigst debuut, al merk je dat de groep nog een beetje zoekt naar de juiste formule. Dat gebrek aan visie maakt van Sunflower Bean een schizofrene groep die moeite heeft om een band op te bouwen met de luisteraar. (dm)

die niets of niemand ontziet. De band schurkt zich tegen Viet Cong, oer-Sonic Youth, Japandrois en, haha, Harlem. Een middenweg is hier niet: ofwel ren je, handen tegen de oren gedrukt, in paniek weg, ofwel dompel je je gedwee onder in dit punkfeedbackbad. RifRaf adviseert optie twee. (jvb)

Suns Of Arqa

Wedge

‘Wadada’ Tracks & Traces

Na 35 (!) jaar, een resem platen en een uitputtende lijst samenwerkingen gaat Suns Of Arqa nog heel even als een solo-project van frontman Michael Wadada door het leven – en dan is een titel voor de (waarschijnlijk) laatste plaat natuurlijk gauw gevonden... Naast rootsy covers van ‘All Along The Watchtower’ (inclusief doedelzak – horen is geloven) en ‘Tomorrow Never Knows’ van The Beatles (denk aan ‘Mathar’ op valium) krijgen we vooral veel dub gelardeerd met sitar, shenai, tabla’s en andere Indische grooves geserveerd. De man sluit zijn lange carrière kortom in stijl af. (mb)

Those Foreign Kids ‘Oh, Nothing’ Geer truida Records

Stalen zenuwen komen van pas bij het uitzitten van deze tweede langspeler van Those Foreigen Kids. De jongelui uit Haarlem spelen ook ditmaal noiserock

Tinariwen ‘Live In Paris’ Honderddrieëndertigste en laatste concert van deze Malinese groep ter promotie van het ‘Emmaar’-album. We zijn in december 2014 in het Parijse Bouffes du Nord-theater. Het relatief klein besloten koepelgebouw (capaciteit 500 man), de opzwepende gezangen en het energiek handgeklap zorgen voor een extreem snelle opwarming van het publiek. Dé ster van de avond is Lalla Badi, de 75-jarige respectvolle zangeres en koningin van de tinde, een eeuwenoud Toeareggenre alleen gezongen door vrouwen bij plechtige gelegenheden. We horen hypnotische poëtische gezangen vakkundig gemixt met elektrische gitaren en kleine tindé-drums, normaal alleen te genieten rond een kampvuur in de Malinese woestijn. Behalve het fantastische, tot trance voerende openingsnummer ‘Tinde’ (op het einde nog herhaald) bevat deze opname nog een aantal forse meezingers zoals ‘Azawad’ en ‘Tiwayyen’. Uiteraard ontbreekt stevige uptempo rock en gitaarvuurwerk ook niet (‘Chaghaybou’). Daartussen laveren wat tragere, maar even beklijvende songs als ‘Imidiwan Ahi Sigidam’ en ‘Toumast Tincha’. Dit was ongetwijfeld

Less-is-moreauthenticiteit & ingehouden grandeur. Op ‘The Waiting Room’, hoor je een stijlvolle band die van filmische esthethiek een handelsmerk heeft gemaakt. Tindersticks is ook een groep die er in slaagt verfijnde instrumentals (de opener ‘Follow Me’, ‘This Fear Of Emptiness’ ) sprekend te laten klinken. Tekenend voor de koers van de Britse band is de respectvolle manier waarop Stuart Staples & co jarenlang bleven sleutelen aan ‘Hey Lucinda’, een duet met de in 2010 overleden Lhasa De Sela. Gastvocaliste Jehnny Beth van Savages leent dan weer haar stem aan het koortsige ‘We Are Dreamers’: het meest psychedelische moment van de plaat doet met een beetje verbeelding denken aan The Doors. Andere hoogtepunten? Lome afrobeat is het dna van ‘Help Yourself’ en het gracieus melancholische ‘How He Entered’ wordt treffend ingekleurd door een sober blazersarrangement van Julian Siegel. Hoera? Jazeker. Het zilveren jubileum van Tindersticks gaat gepaard met een uitstekende tiende plaat én een prestigieus filmproject. Check zeker de kortfilms die horen bij de songs: smaakvol werk van o.a. Christoph Girardet, Claire Denis en Gregorio Graziosi. (bvm)

Tricky ‘Skilled Mechanics’ False Idols

Het wordt stilaan een beetje voorspelbaar, maar ook deze Tricky is weer een prima plaat geworden. Op het opvallende sobere, maar tegelijk erg toegankelijke ‘Skilled Mechanics’ werkt hij opnieuw samen met uitstekende vocalisten, waaronder opnieuw protegée Francesca Belmonte, een Chinese rapper, de Deense songwriter Oh Land en zijn eigen drummer, die voor het eerst achter de microfoon postvat. Verder zat collega-producer Milo bij vijf van de tracks mee achter de knopjes. Een en ander levert vaak erg mooie resultaten op, zoals ‘Beijing To Berlin’, ‘Diving Away’ (‘Porpoise Head’ van Porno For Pyros opnieuw uitgevonden) en de haast ijzingwekkende opener ‘I’m Not Going’. Baanbrekend zouden we deze plaat niet noemen maar met zijn vakmanschap en zijn instinct wat het aantrekken van zangtalent betreft heeft Tricky opnieuw een sterke prestatie neergezet. (mb)

Ulrika Spacek ‘The Album Paranoia’ Tough Love Records

Ulrika Spacek begrijpt de kunst om krautrock spannend te houden door herhaling niet als doel op zich te benaderen, maar wel als methode om in tran-

ADMIRAL FREEBEE

21/02 De Mimuze, Kalmthout (try-out) 31/03 Club 27, Edegem (try-out) 13/04 Koninklijk Circus, Brussel

BONY KING

19/03 Wijkcentrum ‘t Kasteel zandvoorde, Oostende 24/03 Candelaershuys, Ukkel 26/03 Stek, Poperinge 27/03 GC De Kluize, Oosterzele 09/04 De Zolder, Kalmthout

DE HELD

03/02 The Music Village, Brussel 05/02 De Studio, Antwerpen 12/02 MOD, Hasselt (+ friends!) 10/03 CC Hasselt (support Lieven Tavernier) 12/03 Warande, Turnhout (support Buurman)

EEFJE DE VISSER

04/03 AB, Brussel (sold out) 23/03 De Roma, Antwerpen 24/03 Het Depot, Leuven 25/03 MOD, Hasselt 30/03 Vooruit, Gent (sold out)

ERTEBREKERS Try-outs: 11/02 De Gulden Zonne, Hooglede 12/02 Cultuurkapel De Schaduw, Ardooie 18/02 Club27, Edegem 20/02 VC De Schelde, Zandvliet 25/03 JH Dino, Lovendegem Release concerts: 14/04 Vooruit, Gent 23/04 AB, Brussel

ESTHER & FATOU

12/02 MOD, Hasselt (guests bij De Held) 19/03 De Melkerij, Zemst

FACES ON TV

10/02 Het Depot, Leuven (support Bazart) 13/02 We are O’pen @ Trix, Antwerpen 02/03 Nijdrop, Opwijk (support Alice o/t Roof) 04/03 Geruis, Dendermonde 08/03 BANG! festival, Brussel

HYDROGEN SEA

15/02 De Filosoof, Maldegem 25/02 CC Westrand, Dilbeek 19/03 De Melkerij, Zemst

JACLE BOW

05/02 Cour & Jardin, CC Diest 27/02 ABBOTA @ Botanique, Brussel

LILI GRACE

06/02 Muilpeer - BICC, Peer

MILO MESKENS

20/02 Grand Café, Oudenaarde

NEVE & TYPHOON: piano vs MC 17/03 Vrijstaat O, Oostende (try-out) 20/03 30CC, Leuven 15/04 AB, Brussel 23/04 Kraakpand @ Handelsbeurs, Gent

ROLAND

13/02 CC Ghybe, Poperinge (solo)

ST. GRANDSON

24/02 Stukafest, Maastricht (NL) 27/02 GC Hoogstraten 12/03 De Kouter, Bocholt 26/03 Halle Rockt!

STEAK NUMBER EIGHT

05/02 4AD, Diksmuide (sold out) 12/02 We are O’pen @ Trix, Antwerpen 27/02 ABBOTA @ Botanique, Brussel 15/03 Het Depot, Leuven 16/03 Vooruit, Gent 17/03 MOD, Hasselt 18/03 De Kreun, Kortrijk

STUFF.

13/02 4AD, Diksmuide 04/03 PIAS Nites, Brussel 19/03 Leuven Jazz @ Het Depot 22/03 Vooruit, Gent 26/03 N9, Eeklo

TOURIST LeMC

-5€-

IANTS ÉTUD 8 ANS 1 & -DE

WWW.AERONEF-SPECTACLES.COM

18/03 Club 26, Genk 23/03 Het Depot, Leuven (sold out) 25/03 MiXXit @ Fenikshof, Grimbergen 13/04 De Kreun, Kortrijk 14/04 De Casino, Sint-Niklaas (sold out) 15/04 De Casino, Sint-Niklaas (sold out)

Check all dates at BUSKER.BE

volledig roster en kalender: www.salmonbookings.be YOu RASKAl YOu 04.02 Arenberg - Antwerpen 06.02 De Warande - Turnhout 13.02 We’re Open, Trix - Antwerpen 25.02 Charlatan, Democrazy - Gent ÍNDIO lOuRO 30.01 Monty - Antwerpen 12.02 Schipperskapel - Brugge 20.02 Porgy & Bess - Terneuzen (Nl) 26.02 cc De Breughel - Bree 20.03 Buurtfoyer ZuID - Antwerpen 16.04 Tune up instore - Antwerpen 17.04 Carolus Boromeuskerk - Antwerpen STeveN TROCh BAND 06.02 Winterblues - hamme 05.03 BluesSpere - luik 19.03 CC elckerlyc - hasselt FABRIZIO POGGI (ITA) 14.04 Pluymvee, cc Deurne 15.04 cc de Werft - Geel 16.04 gc De Wildeman - herent 17.04 cc MuZe - heusden-Zolder MATT WATTS (vS) 02.02 De living - heist-op-den-Berg 06.02 Kaleidoscoop - Mortsel 12.02 heerlijckyt - Geetbets 21.02 Sint-Jansberg - Zelem 21.02 cc Merksem 10.03 cc De Breughel - Bree NeW RISING SuN 04.02 cc Brugge - Brugge 13.02 gc Den Ichter - Opglabbeek 16.04 De Schuur - vorselaar 07.05 Festiveuzzel - Berchem SOCIéTé ANONYMe 20.04 Arenberg - Antwerpen 24.04 De living - heist-op-den-Berg ZYGOMATIK 10.03 Staf versluyscentrum - Bredene 14.03 cc de Werft - Geel

SAlMON BOOKINGS ShOWCASe

06.02 Kaleidoscoop, Mortsel Singersongwriteravond met:

DRIeS | MATT WATTS | KATleeN SCheIR Dries Bongaerts (New Rising Sun) brengt intieme indiefolk, met Invloeden als Bob Dylan, Will Oldham en Ry Cooder. De in België residerende Amerikaan Matt Watts is een singersongwriter met diepgaand respect voor de eeuwenoude folktraditie. Zijn solo-album kreeg prima recensies in de Belgische pers. Katleen Scheir (The Golden Glows) stelt haar eigen songs en band voor. Sterke folky tekstnummers in de traditie van Joni Mitchell en Alela Diane, maar in een eigen uitgepuurde stijl.

ce te geraken waarna er prachtige melodieën openbloeien. ‘The Album Paranoia’ blijft daardoor spannend. Er zijn natuurlijk psychedelische fuzzgitaren die op zich weinig vernieuwend zijn, maar tijdens deze trip blijf je gezellig aangeschoten zonder je evenwicht te verliezen, right in the zone. Behoorlijk straffe debuutplaat van dit Londense drietal die zowel stoner-, shoegaze- als krautrockfans zal bekoren. (dm)

instrumentale ‘Cassetteboy’s Theme’ doet denken aan een Boards Of Canada-haardvuur, terwijl ‘Stop Everything’ even goed uit het brein van Damon Albarn kon ontsproten zijn. Gevarieerd, creatief en over de hele lijn een erg sterke plaat. (dw)

Tortoise ‘The Catastrophist’ Thrill Jockey

Ulver ‘ATGCLVLSSCAP’ House Of My thology

Het Noorse Ulver heeft al heel wat gedaantes aangenomen in het verleden. Het nieuwe album is een perfecte weerspiegeling van die verscheidenheid: we horen drone, ambient, psychedelica, krautrock, goth, shoegaze, … Superdivers dus, en toch voelt ‘ATGCLVLSSCAP’ aan als een massief geheel. Ook de opnames van het album zijn niet echt conventioneel te noemen. Ze namen de tracks op tijdens twaalf eerder geïmproviseerde liveshows en knutselden met dat materiaal een volwaardig album in elkaar. Het resultaat capteert de spontaneïteit van een liveshow en combineert die met de verfijndheid en geluidskwaliteit van een echt studioalbum. Tachtig minuten topmateriaal voor de fans, en tegelijk een ideale kennismaking voor wie nog nooit van deze experimentele grootmach heeft gehoord. (eb)

V/A – Jesse Rose ‘Fabriclive 85’ Fabric

Voor de 85e in de Fabriclive reeks, zijn ze het bij Fabric met deze Jesse Rose niet verder gaan zoeken dan de eigen achtertuin. De Londense dj en producer gaat resoluut voor all things housy: van moddervette funky en groovy tracks tot hoekig werk en diep pulserende euh, deephouse. Veel eigen werk, meestal gekenmerkt door een baslijn die, zo schatten wij, een week in een badje van volle boter, ossenvet en gesmolten spek heeft liggen marineren. Maar ook schuifelende ritmes van Hendrik Schwarz en John D , diepe bassen van Urban Soul en retrohooks en (halve) anthems van Shit Robot en Claude Vonstroke & Jesse Rose. Voor elke housefreak wat wils kortom, en Jesse Rose plakt alles netjes en organisch aan elkaar zodat je ook nergens wordt gebruuskeerd in je vibe. Lekker plaatje. (mc)

V/A ‘Rubble Kings: The Album’ Mass Appeal

‘Rubble Kings: The Album’ vormt de broeierige soundtrack bij de gelijknamige documentaire over het leven in een door bendegeweld overheerst New York tijdens de jaren ‘70, en de opkomst van de hiphopcultuur. Featurings komen van Killer Mike en Bun B (‘Savage Habits’), Run The Jewels (‘Rubble Kings Theme’),

Grootste verrassing op de nieuwe Tortoise: vocals! Prominent zijn ze niet en ze spelen zelfs enkel een rol op de twee mindere nummers van het hele album, toch is de zang van David Essex en Georgia Hubley (van Yo La Tengo) uniek in de discografie van de jazz/postrock/experiment-legendes uit Chicago. Dat is dan ook meteen het meest unieke aan deze eerste langspeler in zeven jaar. Maar dat mag na een kwarteeuw Tortoise amper een bezwaar zijn: ‘The Catastrophist’ is een oerdegelijk album, nu eens extatisch, dan weer onderhuids, en vol complexe ritmes en bezwerende riffs. De titeltrack opent met piepende synthesizers die haast ongemerkt versmelten in typische Tortoise-jazz, warm en catchy tegelijk met dat scherpe, gestoorde randje. Dezelfde formule doet ook de vooruitgeschoven track ‘Gesceap’ erbovenuit steken, met zeven minuten veruit het langste nummer op de plaat, waarin driftige synth-melodieën de baslijn van climax naar climax stuwen. Voor de rest houdt Tortoise de boel compact. Van de begeesterde elektronica op ‘Shake Hands With Danger’ tot het aanstekelijke ‹Hot Coffee›, dit zijn stuk voor stuk afgewerkte studio-tracks, geen radicale experimenten. ‘The Catastrophist’ is zeker niet zo prangend zoals ‹Millions Now Living Will Never Die› of ‹TNT› dat ooit wel waren. Maar het talent van dit vijftal drijft vanzelf naar boven. (ts)

de eigenzinnige Ka (‘Delaney Card’), Ghostface Killah (‘Same Damn Thang’), Tunde Adebimpe van TV On The Radio (‘Phoenix’), en anderen. Producer en samensteller Little Shalimar voegt op enkele instrumentale tracks een eigen gitaarsound toe die het midden houdt tussen soul, Indisch en afro-funk. “Dynamite on the streets”. Origineel en dope, al verkiest (kh) een ommetje op het platteland.

Villagers ‘Where Have You Been All My Life?’ Domino

De man die nog nooit een slechte plaat heeft gemaakt en live nooit teleurstelt komt nu op de proppen met een liveplaat, dus volgens deze redenering moet ‘Where Have You Been All My Life?’ een wondermooi album zijn. Ondanks het feit dat wiskundige oorzaak-gevolg-redeneringen zelden van waarde zijn in de wispelturige muziekwereld mogen we deze keer wel spreken over een causaal verband. Villagers doet met ‘Where Have You Been All My Life?’ voor een uurtje de wereld even helemaal vergeten. Een plaat opgenomen in één dag in de RAK Studios in London waarbij Conor O’Brien en zijn kompanen maximum twee kansen kregen om het nummer op tape te krijgen. Dat harmonieuze juweeltjes als ‘The Soul Serene’, ‘Hot Scary Summer’ en het overtreffende ‘The Waves’ zo grandioos op plaat worden gezet in slechts twee takes,

getuigt van grote muzikale klasse. Maar hét pareltje op deze plaat is toch ‘Memoir’, een song oorspronkelijk geschreven voor Charlotte Gainsbourg en al enkele jaren een live-favoriet maar tot ergernis van vele fans nog nooit op plaat verschenen. Tot nu dus, met in de hoofdrol een jazzy contrabas en de zin: “I give myself to strangers like I gave myself to you”. Tijd voor Villagers om dit nummer volledig op te eisen en te vergeten dat het eigenlijk voor Madame Gainsbourg was bedoeld. ‘Where Have You Been All My Life?’ is een plaat van een sessie waar je zelf had bij willen zijn, dus hopen we dat Villagers deze wondermooie versies fijntjes overdoen op 15 februari in de Botanique. (ps)

Working For A Nuclear Free City ‘What Do People Do All Day?’ Melodic

Het is vijf jaar stil geweest rond Working For A Nuclear Free City. De brengt met ‘What Do People Do All Day?’ een vierde album uit. De Manchester lads klinken zeer on-brits met hun experimentele, sferische en bij momenten bijzonder intelligente popsongs. Denk ergens tussen Bowie en Beck, maar dan zeer anno 2016. Fris en lichtjes psychedelisch. Dankzij de creatieve productie klinken de songs eens sferisch kabbelend en dan weer scherp extravagant zonder een zekere ruimte te verliezen in de mix, zodat de opeenstapeling van klank nooit te druk aanvoelt. Het

V2 Records

Wie Your Friend nog kent van de vorig jaar verschenen ep ‘Jekyll/ Hyde’, zal een lichte koerswijziging merken op deze eerste langspeler. Opener ‘Heathering’ is de ideale opwarmer voor ‘Gumption’. Taryn Miller mixt haar fluwelen folk met weidse soundscapes, loops en zotte sounds. Zelf wou ze er een weird fucking record van maken. En dat is behoorlijk goed gelukt: ‘I Turned In’ kolkt en wervelt onder het oppervlakte tot er opeens… een walvis opduikt, vermomd als gitaar. Of andersom, we zijn er nog niet goed uit. Zinderend en zéker eens te checken. Net als de rest van de plaat trouwens. Dit is ambient folk voor mensen met een (onschuldige) vijs los. (rl)

Yorkston/Thorne/Khan ‘Everything Sacred’ Domino

Wat krijg je als je een Schotse folklegende, de contrabassist van Lamb en een Indische sarangispeler in een blender gooit? Yorkston/Thorne/Khan is de experimentele band van James Yorkston, Jon Thorne en Suhail Yusuf Khan. Yorkston en Khan liepen elkaar puur toevallig tegen het lijf op een Schots festival en nog geen later besliste het duo om te touren, met contrabassist Thorne en de Ierse zangeres Lisa O’Neill aan hun zijde. Pas in 2015 zag het drietal de kans om een plaat op te nemen. ‘Everything Sacred’ is de muzikale ontmoeting tussen verschillende werelden en is een kruidige melange van classicisme, folklore en jazz. Die typisch oosterse sound (‘Knochentanz’) heeft de plaat te danken aan Khans talent op de sarangi, een Indisch snaarinstrument dat op elk nummer terugkomt. Wie niet beter weet, zou denken dat-ie verdwaald is in een Iers sprookje (‘Little Black Buzzer’) of opgegaan is in een rook van mantramuziek (‘Sufi Song’). Zeer bijzonder. En dat is nog licht uitgedrukt. (ne)

OOR 04.02

depot_ad_rifraf_100x140_25jan.pdf

YOU RASKAL YOU

LUDOVIC NYAMABO BLOW

19.03

EVA DE ROOVERE

22.03 06.04 14.04

25/01/16

14:44

FEBRUARI

08.02 THE BOBBY JAMES FAMILY INVITES

03.03

10 13 15 16 18 21

SAUL WILLIAMS

22 25 28

JACLYN GUILLOU

HUMO'S ROCK RALLY PRESELECTIE

DEPOT CAFÉ: RHINOS ARE PEOPLE TOO BAZART + FACES ON TV AN EVENING WITH GREG DULLI DEPOT CAFÉ: BIBLES RUDY TROUVÉ SOLO MARBLE SOUNDS ROOTS MANUVA (COOL) ALICE ON THE ROOF PAUW 10CC TAXIWARS

MAART

BACKBACK

DE STAAT FUN LOVIN' CRIMINALS

DEPOT CAFÉ: I AM OAK

21.04 SMALL ZOO #4 MET JOSSE DE PAUW

ARENBERG Arenbergstraat 28, 2000 Antwerpen T 03 202 46 46

UITVERKOCHT

08 10 11 12 13 15 17 18 19

22 23 24 29 31

MAAIKE OUBOTER WAKEY WAKEY LA MUERTE + AROMA DI AMORE ROLAND GIFT (FINE YOUNG CANNIBALS) LEVELLERS STEAK NUMBER EIGHT LEUVEN JAZZ DAG 1 MET O.A. MATTHEW HALSALL LEUVEN JAZZ DAG 2 MET O.A. THE JAMES HUNTER SIX LEUVEN JAZZ DAG 3 MET O.A. STUFF. EN SUBMOTION ORCHESTRA TINDERSTICKS TOURIST LEMC UITVERKOCHT EEFJE DE VISSER THE POSIES GLENN CLAES

donderdag 04 feb Propulse: ZOMB, ULYSSE, JOY AS A TOY, FACTEUR CHEVAL, ELECTRIC)NOISE(MACHINE @ Botanique, Brussel ROSCOE; DANIEL NORGREN @ AB, Brussel BORJA FLAMES @ L’An Vert, Liège YOU RASKAL YOU @ Arenberg, Antwerpen SYSMO, TOMASSENKO @ Atelier210, Brussel NETWORK @ Het Bos, Antwerpen DAAN @ C-Mine, Genk NEW RISING SUN @ CC, Brugge MARCO BAILEY ft CHRIS LIEBING @ La Fabrique, Herstal STEPHAN EICHER @ Maison Culture, Tournai MR. CARMACK, FOLIE DOUCE @ Reflektor, Liège KING AUTOMIC, DEADLINE @ La Taverne du Théàtre, La Louvière THE TEMPERANCE MOVEMENT @ De Kreun, Kortrijk NOVELLA, ISLAND PEOPLE @ Madame Moustache, Brussel ASTRONAUTE & FRIENDS @ MOD, Hasselt MAURICE LOUCA, ALAN BISCHOP, SAM SHALABI @ Recyclart, Brussel THE HERFSTS @ Trix, Antwerpen THE DARKNESS, THE RIVER 68’S @ Vooruit, Gent NELE BAUWENS, WIM PAESHUYSE, AMIR SULAIMAN, DEREK OTTE, TIERNAN DOUIEB @ DE Warande, Turnhout KRAFTKLUB @ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux RONE, NORSET.D, RALITT @ Kulturfabrik, Luxembourg LILLY WOOD & THE PRICK @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux JUNE BUG, AWIR LEON, BEN L’ONCLE RAP, CHAMBERLAIN @ Aéronef, Lille, Fr

vrijdag 05 feb Propulse: THE SUMMER REBELLION, VICTORIA+JEAN, JEREMY WALCH, IN LAKESH, FAON FAON @ Botanique, Brussel Artreve 2: SICKBOY MILKPLUS, FOURTY FUNK, BOTTLE OF MOONSHINE, LION PAW MOVEMENT, MOAR, HESTER LIN EEN, PARTYTRASHERS, MODTECH, CIMAX, FORENSICK, KABAAL, BISMUTH, ++ @ Het Bos, Antwerpen Cour & Jardin: JACLE BOW, MARBLE SOUNDS,ANSATZ DER MASCHINE, STADT @ CC, Diest STEAK NUMBER EIGHT, THE BLACK HEART REBELLION @ 4AD, Diksmuide THE RHYTHM JUNKS @ AB, Brussel STIKSTOF, ROMEO ELVIS @ Beursschouwburg, Brussel RUDY TROUVE @ Cactus MC, Brugge SAM AMIDON, BROEDER

DIELEMAN @ C-Mine, Genk WOUTER MATTELIN, AXL PELEMAN, NEEKA & ERIC MELAERTS @ CC Strombeek-Bever HUMO’S ROCK RALLY @ Het Depot, Leuven OPTIV & BTK, ENEI, FOURWARD, DLR @ Petrol, Antwerpen DANIEL NORGREN @ De Roma, Borgerhout ZITA SWOON GROUP @ Stadsschouwburg, Sint-Niklaas DE HELD @ DE Studio, Antwerpen HELLOWEEN, RAGE, CRIMES OF PASSION @ Trix, Antwerpen PAUL KALKBRENNER @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux LILLY WOOD AND THE PRICK, HOLLYDAYS @ Aéronef, Lille, Fr EVRST, NUMEROBE, ODDISM, VERTIGO @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zaterdag 06 feb Winter Blues Festival: CRIPPELED KINGS, SHAKEDOWN TIM & THE RYTHM REVUE, EASTVILLE SINNER, STEVEN TROCH BAND, DOGHOUSE SAM & MAGNATONES @ Het Parochiehuis, Hamme DANIEL NORGREN @ 4AD, Diksmuide SUEDE; THE KIDS @ AB, Brussel PHILIPPE TRAIKOS, FRED NASEN, HENK VANDEPAPELIERE, QUINCY @ Balmoral, Gent-Brugge MITTLAND OCH LEO, SYRACUSE, NOSEDRIP, RICK SHIVER @ Beursschouwburg, Brussel LILI GRACE @ BICC, Peer PIETER TEN HOOPEN, TIP TOE TOPIC, ANTOINE D’AGATA, MAARTEN VAN CAUWENBERGHE @ Het Bos, Antwerpen RHODES, TOMMY ASHBY; BLITZEN TRAPPER, CANDY ROBBERS; SCHONWALD, PHANTOM LOVE, WINTER SEVERITY INDEX, STARCONTROL @ Botanique, Brussel WIM MERTENS @ Cactus MC, Brugge BLAUE BLUME @ Charlatan, Gent SAM AMIDON, BROEDER DIELEMAN @ CC, Mechelen HUMO’S ROCK RALLY @ CC Den Hoogen Pad, Eeklo JONAS KOPP, ANTIGONE, TADEO, ECHOES, NU ZAU, SEPP @ Fuse, Brussel HELSINKI @ Grote Post, Oostende MATT WATTS @ Kaleidoscoop, Mortsel PROTECTION PATROL PINKERTON @ De Kreun, Kortrijk THE VOODOO GLOW SKULLS, 65 MINES STREET, THE DANCING MORONS

@ Magasin4, Brussel MYRDDIN @ GC De Melkerij, Zemst MAMPI SWIFT, JAYLINE, HEDEX, HIZZLEGUY, NU ELEMENTZ @ Petrol, Antwerpen RAMONA @ DE Studio, Antwerpen MODERN ART @ Den Trap, Kortrijk THE BOB MARLEY BIRTHDAY SPECIAL @ Trix, Antwerpen DISCLOSURE @ Vorst Nationaal, Brussel GO MARCH, HELSINKI, BLACK TOLEX, SEAGULLS @ De Grote Post, Oostende YOU RASKAL YOU, BRUCE BHERMAN @ DE Warande, Turnhout GUIZMO @ Kulturfabrik, Luxembourg STEPHAN EICHER; TONY CARREIRA @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux A STATE OF MIND, ASAGAYA @ Aéronef, Lille, Fr

Artefact Music Festival 9,18,19 en 21 februari STUK, Leuven

zondag 07 feb SKUNK ANANSIE; GLENN CLAES @ AB, Brussel FALLING MAN @ Staminee De Living, Heist o/d Berg THE KIDS, THE GLÜCKS @ De Roma, Borgerhout BEHEMOTH, ABBATH, ENOTOMBED AD, INQUISITION; THE WORLD IS A BEAUTIFUL PLACE AND I AM NO LONGER AFRAID TO DIE, MEWITHOUTYOU @ Trix, Antwerpen BAZART, SEIREN @ Vooruit, Gent 100% RICHIE CAMPBELL & 911 BAND @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux

maandag 08 feb KODALINE @ AB, Brussel LUDOVIC NYAMABO @ Arenberg, Antwerpen DRIFT. @ Beursschouwburg, Brussel BLACK STONE CHERRY, THEORY OF A DEADMAN @ Trix, Antwerpen JASON DERULO @ Vorst Nationaal, Brussel

dinsdag 09 feb Artefact: LORENZO SENNI, HIELE, HANTRAX @ Stuk, Leuven HALESTORM, WILSON @ AB, Brussel RHINOS ARE PEOPLE TOO @ Het Depot, Leuven BELPOP BONANZA ROYALE @ Schouwburg NTG, Gent ELLIE GOULDING @ Sportpaleis, Antwerpen MASSIVE ATTACK @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux

Amatorski © Gus and Stella Ook dit jaar weer een fijne editie van Artefact. Het festival schotelt o.a. beeldende kunst, perfomances, lezingen en tentoonstellingen voor op verschillende plaatsen in Leuven. Het muzikale, hoofzakelijk elektronische luik vindt dan weer plaats in STUK. De openingsavond op 9 februari, met de Belgische première van Lorenzo Senni’s pointillistische tranceproject AAT, Hiele en Hantrax, is zelfs helemaal gratis, Op 18 februari checken we Powell, FIS, Sagat én de afterparty met FilosofischeStilte, Kassett en Nosedrip. De dag nadien strijken Samuel Kerridge, Shapednoise en Kiss The Anus Of A Black Cat neer. Afsluiten doen ze er op 21 februari met William Basinski, Amatorski, Ansatz der Maschine, Rafael Anton Irisarri, Christina Vantzou en John Bence. Ook mooi: van 17 t/m 21 februari werken vijftien muzikanten, designers, uitvinders, ... samen rond het thema geluid in de ruimte in het open geluidslab MusicMakers Hacklab, onder leiding van Berlijners Peter Kirn en Darsha Hewitt. ’t Resultaat kan je gratis in STUKcafé ondergaan op de slotdag. Meer weten? Zoals de exacte ticketprijzen van de concerten? Check dan www.stuk.be

woensdag 10 feb DAUGHTER, JOHN JOSEPH BRILL; PROTECTION PATROL PINKERTON, TEAM WILLIAM @ AB, Brussel WE ARE MATCH, ULYSSE @ Atelier210, Brussel

We Are Open 12 en 13 februari Trix, Antwerpen Check p18/19.

NEVE & MYRDDIN @ C-Mine, Genk GORGON SOUND, KAHN & NEEK @ Decadance, Gent BAZART, FACES ON TV @ Het Depot, Leuven MASSIVE ATTACK @ Paleis 12, Bussel TORTOISE, SAM PREKOP, BLONDY BROWNIE; WOLF ALICE, SUNDARA KARMA @ Trix, Antwerpen

donderdag 11 feb THE VINTAGE CARAVAN, DEAD LORD @ Het Bos, Antwerpen LAST TRAIN; ANDERSON .PAAK AND THE FREE NATIONALS; MUSTII @ Botanique, Brussel THE DEVILLES @ Charlatan, Gent BLITZEN TRAPPER @ C-Mine, Genk ERTREBREKERS @ De Gulden Zone, Hooglede THE BLIND SHAKE, SECTS TAPES @ Madame Moustache, Brussel JUNGBLUTH, BARQUE @ Magasin4, Brussel THE MOELLER BROTHERS @ MOD, Hasselt THE ANTLER KING @ Plantin Moretuslei 69, Antwerpen JEF NEVE, MYRDDIN @ De Roma, Borgerhout SKUNK ANANSIE @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux

vrijdag 12 feb We Are Open: STEAK NUMBER EIGHT, FLYING HORSEMAN, DOUBLE VETERANS, ARQUETTES, THE BLACK HEART REBELLION, MOANING CITIES, COCAINE PISS, ONMENS, GREAT MOUNTAIN FIRE, YOU RASCAL YOU, TEME TAN, CROWD OF CHAIRS @ Trix, Antwerpen Brand: KAJA DRAKSLER, LENNART HEYNDELS; ANDRE GOUDBEEK, FRED VAN HOVE; ERIC BOEREN, WILBERT DE JOODE, TEUN VERBRUGGEN; ICP ORCHESTRA @ Kathedraal, Nona, CCM, Mechelen LA SMALA @ AB, Brussel PATTON @ L’An Vert, Liège DAMIEN DUBROVNIK, CREMATION LILY @ Beursschouwburg, Brussel TOGETHER PANGEA, MOZES & THE FIRSTBORN @ Het Bos, Antwerpen SUNFLOWER BEAN @ Botanique, Brussel KING DUDE, KISS THE ANUS OF A BLACK CAT @ Cactus MC, Brugge ERTREBREKERS @ Cultuurkapel De Schaduw, Ardooie MATT WATTS @ Heerlijckhyt, Geetbets DE HELD & ESTHER & FATOU @ MOD, Hasselt ANSATZ DER MASCHINE, STRANGE AND BORDERLINES @ N9, Eeklo

HUMO’S ROCK RALLY @ Nijdrop, Opwijk VIKKEI, COLLISION, FRANK JONES, A-TEK, GONZO, NITROGEN @ Petrol, Antwerpen NEUROFUNK @ Recyclart, Brussel NDIO LOURO @ Schipperskapel, Brugge SECRET GARDEN @ Spirit Of 66, Verviers VICTORIA+JEAN, THE GERMANS @ La Taverne du Théàtre, La Louvière ANGEL HAZE @ Vk, Brussel LUKA MS20 ORCHESTRA, FELIX KUBIN @ Vooruit, Gent RED CAT, MO DISKO, JUICE BLENDERS, RHEINZAND, RAPHAEL TOP SECRET, LUXON @ White Cat, Gent BLACK BOX REVELATION @ De Zwerver, Leffinge JOHN COFFEY, LAST TRAIN @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux THE BLIND SHAKE, THE KOOTERS @ Rotondes, Luxembourg LOCKED GROOVE, FRANKEY & SANDRINO @ Aéronef, Lille, Fr

zaterdag 13 feb We Are Open: NIGHTMAN, BAZART, KING DALTON, KISS THE ANUS OF A BLACK CAT, PROTECTION PATROL PINKERTON, LYENN, TIN FINGERS, FACES ON TV, GLINTS, STADT, BLACKIE & THE OOHOOS, LE COLISEE, RADIAL SEQUENCE, METEOR MUSIK, THE K, RAVEYARDS, IT IT ANITA, EL YUNQUE, YOU RASKAL YOU @ Trix, Antwerpen Brand: KAPOK,JASPER BLOM QUARTET ft BERT JORIS; REIJSEGER - FRAANJE – SYLLA; THE EXft WOLTER WIERBOS & AB BAARS; DJ HERR SEELE @ Nona, CCM, Mechelen Saint Amour: JAMAL OUARIACHI, ANDY FIERENS, STELLA BERGSMA, ….; WOODIE SMALLS, ABRAHAMBLUE, K1D @ AB, Brussel STUFF., DAISUKE TANABE @ 4AD, Diksmuide SANDY WAREZ, THE PANACEA, DARKCONTROLLER, BONGRA, THE DESTROYER, SYSTEM NOIZE, NOISEKICK, DESTRUCTIVE TENDENCIES, … @ AA Docks, Brussel DOCTEUR ABGRALL, SEBASTIEN DICENAIRE, BEAUX JEUNES MONSTRERS, ZAPNIK LIVE RADIO SHOW, … @ Les Ateliers Claus, Brussel DJ SUPAFLY COLLECTIVE; ILLUM SPHERE, SYNKRO, PALSEMBLEU, SHADES @ Beursschouwburg, Brussel DRAGGED INTO SUNLIGHT, GNAW THEIR TONGUES @ Het Bos, Antwerpen, DALTON TELEGRAMME @ Botanique, Brussel ROLAND @ CC Ghybe, Poperinge An evening with GREG DULLY @ Het Depot, Leuven

ROBERT HOOD, MORBECK, LESSIZMORE, JAN KRUEGER, DAZE MAXIM, VOIGTMANN @ Fuse, Brussel ICTUS, CHRISTIE FINN & LIESA VAN DER AA @ Ha’, Gent JOHN COFFEY, COCAINE PISS @ De Kreun, Kortrijk NEW RISING SUN @ GC Den Ichter, Opglabbeek TOGETHER PANGEA, MOZES AND THE FIRSTBORN @ Madame Moustache, Brussel ZWARTWERK, SOUL’ART @ GC De Melkerij, Zemst LIONHEART, DESOLATED, KUBLAI KHAN, FALLBRAWL @ MOD, Hasselt HUMO’S ROCK RALLY @ Petrol, Antwerpen MULLIGAN BROTHERS @ Spirit Of 66, Verviers CRITICAL CASE, SILENCE IS THE ENEMY, UNDER THE CROWS @ La Taverne du Théàtre, La Louvière NIGHTMAN @ Trix, Antwerpen LUKE VIBERT, MINIMUM SYNDICAT, RANDOM XS, SEVENUM SIX, DJ IGNITE, SPACID @ Vooruit, Gent FENSTER, ALAO INPUT, SLOW STEVE @ Aéronef, Lille, Fr

zondag 14 feb BASEMENT, TIGERS JAW; TWENTY ONE PILOTS @ AB, Brussel ORIGAMIS CLASSICS @ Beursschouwburg, Brussel SPIDERGAWD, THE CHEATERS @ Het Bos, Antwerpen SHEARWATER, CROSS RECORD; ALINE @ Botanique, Brussel SAYWECANFLY @ Charlatan, Gent DAGOBA, LIGHTMARE @ L’Entrepôt, Arlon ESCAPE THE FATE, NEW YEARS DAY, FEARLESS VAMPIRE KILLERS, LIKE A STORM @ MOD, Hasselt THE LYNN SISTERS @ De Roma, Borgerhout YOUYH LAGOON, MILD HIGH CLUB @ Trix, Antwerpen An evening with GREG DULLY @ Vooruit, Gent CARAVAN PALACE @ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux FOIRE AUX DISQUES @ Rotondes, Luxembourg J.C.SATAN, LE PRINCE HARRY @ Aéronef, Lille, Fr

maandag 15 feb HALF MOON RUN, AIDAN KNIGHT @ AB, Brussel HENGE @ Afsnis, Gent VILLAGERS @ Botanique, Brussel BIBLES @ Het Depot, Leuven HYDROGEN SEA @ De Filosoof, Maldegem NAOMI SHELTON & THE GOSPEL QUEENS @ Trix, Antwerpen

bookings & artist management

ARQUETTES 12-02 We Are Open (Trix) Antwerpen 03-03 Charlatan, Gent 18-04 Het Depot, Leuven

CORNFLAMES 18-02 Kavka, Antwerpen 16-04 JH Tydeeh, Mol 22-04 JC Juvenes, Zele

DAN SAN 08-05 Les Nuits Botanique, Brussel

HELSINKI 06-02 De Grote Post, Oostende 19-02 De Klomp, Ovezande (NL) 20-02 Den Trap, Kortrijk 03-03 Cafe Cafe, Hasselt

HYPOCHRISTMUTREEFUZZ 17-02 De Studio, Antwerpen 15-03 Ancienne Belgique, Brussel 16-03 Vooruit, Gent 14-04 Magasin 4, Brussel 15-04 Waves, Maaseik 25-04 Het Depot, Leuven 07-05 Putrock, Beringen 13-05 OnderStroom, Breda (NL) 18-05 Nijdrop, Opwijk 21-05 JH Tel 18, Ekeren

IT IT ANITA 13-02 We Are Open (Trix), Antwerpen 20-02 Decibelz, Neerpelt 12-03 Oefenbunker, Landgraaf (NL) 15-03 Ancienne Belgique, Brussel 21-03 Krawietelke, Gent 24-04 Rock Stenen, Lichtaart 07-05 Klomppop, Ovezande (NL) 21-05 Rock Piratos, Lichtervelde

PSYCHO 44 06-05 Clamotterock, Herenthout

STATUE 05-03 De Warande, Turnhout 02-04 Den Trap, Kortrijk 11-04 Het Depot, Leuven

THE DEAF 20-02 Decibelz, Neerpelt 14-05 Buddha Bash, Kortrijk

THE DEVILLES 11-02 Charlatan, Gent

THE GURU GURU 25-02 Cosa Nostra, Aalst 15-03 Ancienne Belgique, Brussel 17-03 Muziekodroom, Hasselt 19-03 Den Trap, Kortrijk 08-04 JH Comma, Brugge 30-04 Rewired, Ekeren 13-05 OnderStroom, Breda (NL) www.ampersandmusic.be bjorn@ampersandmusic.be +32 (0)478 96 10 08

HURTS @ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux

dinsdag 16 feb NAOMI SHELTON & THE GOSPEL QUEENS; PARKWAY DRIVE, ARCHITECTS, THY ART IS MURDER @ AB, Brussel KING DUDE, JESSICA93 @ Het Bos, Antwerpen RUDY TROUVE @ Het Depot, Leuven OPHIS, ATARAXIE @ Kavka, Antwerpen BLOODSHOT BILL, TEQUILA SAVATE @ Magasin4, Brussel CITY AND COLOUR, LUCY ROSE @ Trix, Antwerpen SUE THE NIGHT @ Video, Gent SHEARWATER, VOLGOGRAD @ Aéronef, Lille, Fr

DJ’S @ Madame Moustache, Brussel GUM TAKES TOOTH, TOTAL VICTORY, RRAOUHHH! @ Magasin4, Brussel KING DALTON, THE GERALDINES @ GC De Melkerij, Zemst JOHN COFFEY @ Nijdrop, Opwijk ERIKSSON DELCROIX @ De Roma, Antwerpen ART GARFUNKEL @ Stadsschouwburg, Antwerpen RUDY TROUVE @ DE Studio, Antwerpen MY SLEEPING KARMA, GREENLEAF, MAMMOTH MAMMOTH; THE HEAVY MACHINERY @ Trix, Antwerpen AMBUSH @ Café ’t Wit Paard, Heist op den Berg GUN OUTFIT @ De Zwerver, Leffinge

woensdag 17 feb

vrijdag 19 feb

HURTS @ AB, Brussel SANGO, SPZRKT @ Beursschouwburg, Brussel WE STOOD LIKE KINGS cinéconcert ‘A Sixth Part of the World’ by Dziga Vertov @ CC Chiroux, Liège RICHIE RAMONE @ Magasin4, Brussel ALICE ON THE ROOF @ Reflektor, Liège LAURENCE JONES @ Spirit Of 66, Verviers HENGE, HYPOCHRISTMUTREEFUZZ @ DE Studio, Antwerpen GIRL BAND, JET SETTER @ Trix, Antwerpen MACHINE HEAD @ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux

Artefact: SAMUEL KERRIDGES, SHAPEDNOISE, KISS THE ANUS OF A BLACK CAT; HACKLAB @ Stuk, Leuven Stellar Swamp: THE OSCILLATION, TOMAGA, THE SCRAP DEALERS, HELICON, MILO GONZALEZ @ Atelier210, Brussel BLACK BOX REVELATION; SPLEEN @ AB, Brussel SINDICATO SONICO @ Arenberg, Antwerpen NAH, GARY CLAIL, FUJAKO & SOLAR SKELETONS @ Les Ateliers Claus, Brussel CROWD OF CHAIRS, MAZE, YOUFF 30.000 MONKIES, RUMOURS & MOVOCO @ Beursschouwburg, Brussel GUN OUTFIT; JASPER STEVERLINCK @ Botanique, Brussel LULA PENA @ Bozar, Brussel DENZEL CURRY, WOODIE SMALLS @ Le Cadran,Liège ALPHA BLONDY & THE SOLAR SYSTEM @ De Casino, Sint-Niklaas BLUESRALLYVOORRONDE @ Club De B, Torhout THE PALADINS, THE HUMTAILS, 2-3-GO @ CC Palethe, Overpelt ROISIN MURPHY @ Koninklijk Circus, Brussel MARCHING CHURCH, ONMENS, HELTER SKELTER DJ’S @ De Kreun, Kortrijk SLAPSHOT @ MOD, Hasselt FLYING HORSEMAN, BLACKIE AND THE OOHOOS @ N9, Eeklo DJ SATELITE, SPILULU, REBEL UP vs LOW UP, DOVECAKE, RAMELLE @ Recyclart, Brussel ISBELLS @ De Roma, Antwerpen THE BANGING SOULS, JANE DOE & THE BLACK BOURGEOISE @ Spirit Of 66, Verviers GRAND BLUE HERION, THORAX, B.I.L. @ La Taverne du Théàtre, La Louvière TRADE WIND; STICK TO YOUR

donderdag 18 feb Artefact: POWELL, FIS, SAGAT, FILOSOFISCHESTILTE, KASSETT, NOSEDRIP; HACKLAB @ Stuk, Leuven Bang!: Opening Night ‘Love Me Tender’ @ BAI_, Brussel Stellar Swamp: KULA SHAKER; BLACK BOX REVELATION @ AB, Brussel THE SOUL MESSIAHS @ Arenberg, Antwerpen BIAO, MOONLIGHT MATERS @ Beursschouwburg, Brussel MARCHING CHURCH, CHARNIER @ Het Bos, Antwerpen GRANDGEORGE @ Botanique, SUE THE NIGHT @ Café Café, Hasselt ERTREBREKERS @ Club27, Edegem MARBLE SOUNDS @ Het Depot, Leuven BRUSSELS JAZZ ORCHESTRA & TUTU PUOANE @ Ha’, Gent ‘Pulp: A Film About Life, Death & Supermarkets’ @ Huis 23, Brussel CORNFLAMES @ Kavka, Antwerpen STEEPLE REMOVE, THE LOVED DRONES, MOUSTACHE CREW

GUNS, STRAY FROM THE PATH, COUNTERPARTS, WOLF DOWN @ Trix, Antwerpen ARBEID ADELT!, MENEER MICHIELS @ Vooruit, Gent FAIRPORT CONVENTION @ DE Warande, Turnhout SUZANNE KRAFT, FRED NASEN, JUST NATHAN @ White Cat, Gent GUILLAUME PERRET & THE ELECTRIC EPIC @ Aéronef, Lille, Fr SHIGETO, HEATHERED PEARLS, LORD RAJA @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zaterdag 20 feb Decibelz: IT IT ANITA, THE DEAF @ Neerpelt Stellar Swamp: NIGHT BEATS, WOODEN INDIAN BURIAL GROUND, THROW DOWN BONES, AZMARI, SOUND SWEET SOUND @ Magasin4, Brussel EZRA FURMAN, JEREMY WALCH; BLACK BOX REVELATION @ AB, Brussel EMPRESS OF; JASPER STEVERLINCK; YOUNG RIVAL, WHATEVER! @ Botanique, Brussel THE PALADINS, MOONSHINE REUNION, SPEEDBALL JR. @ De Casino, Sint-Niklaas Piano_Anders #6: PIGEON, BART AMAND, JAN SWERTS @ CCHa, Hasselt STAN LEE COLE @ De Wouwer, Ravels MILO MESKENS @ Grand Café, Oudenaarde Kraakpand: BLACKIE & THE OOHOOS, WINTERSLAG @ Ha’, Gent GRAND BLUE HERON, ELEFANT @ Kamikaze Club, Mechelen TAB @ Kulturzentrum Jünglingshaus, Eupen OAKTREE @ Nachtwacht, Malle FUNCTION, COVERED IN SAND, BORDER ONE @ Petrol, Antwerpen ERTREBREKERS @ VC De Schelde, Zandvliet DEJA VU @ Spirit Of 66, Verviers ENNIO MORRICONE @ Sportpaleis, Antwerpen GLINTS @ DE Studio, Antwerpen HELSINKI @ Den Trap, Kortrijk DENZEL CURRY, FADED; STEALTH BOMBERS @ Trix, Antwerpen LA MUERTE, DER KLINKE @ De Zwerver, Leffinge ĺNDIO LOURO @ Porgy & Bess, Terneuzen, Nl

ABBOTA 26 en 27 februari AB en Botanique, Brussel

Steak Number Eight © Eva Vlonk Al 10 jaar palmen AB en Botanique een avondje elkaars zalen in en wissen zo de taalgrens netjes uit. Zo programmeert Botanique op vrijdag 26 februari in AB en dropt er in de Club en Box afwisselend Beffroi, Nightman, Le Colisee, Great Mountain Fire en Blackie & The Oohoos. Een dagje later trekt de AB-crew naar de Rotonde en Orangerie van de Botanique met La Jungle, Jacle Bow, Italian Boyfriend, Steak Number Eight en Mugwump onder de arm. Wil je graag een dagje meepikken? Dan dok je 12/13 euro neer. Een combiticket kost zelfs amper 17/18 euro. Deel dit bedrag eens door 10 bands. Yep, voor minder dan 2 euro zie je ’n concert. Mooi, niet? Dit is trouwens de laatste editie van ABBOTA. Een extra reden om dat combiticket aan te schaffen. Nog meer weten? Check dan best even www.botanique.be of www. abconcerts.be

zondag 21 feb Artefact: WILLIAM BASINSKI, AMATORSKI, ANSATZ DER MASCHINE, RAFAEL ANTON IRISARRI, CHISTINA VANTZOU, JOHN BENCE; HACKLAB @ Stuk, Leuven BECCA STEVENS; FRERO DELAVEGA @ AB, Brussel CAR SET HEADREST; LNZNDRF

Great Mountain Fire

STADT

@ Botanique, Brussel BELPOP BONANZA ROYALE @ 30CC, Leuven FILOUS @ Charlatan, Gent ROOTS MANUVA @ Het Depot, Leuven THE BLUESBONES @ Kulturzentrum Jünglingshaus, Eupen ADMIRAL FREEBEE @ De Mimuze, Kalmthout LULA PENA @ De Roma, Borgerhout MATT WATTS @ Sint-Jansberg, Zelem + CC, Merksem

maandag 22 feb JOE JACKSON @ AB, Brussel ALICE ON THE ROOF @ Het Depot, Leuven O.R.K. @ Spirit Of 66, Verviers KING DUDE, NOT JUST RELIGIOUS MUSIC @ Rotondes, Luxembourg

dinsdag 23 feb ST GERMAIN @ AB, Brussel BELPOP BONANZA ROYALE @ CCHa, Hasselt FRESKU, ROOKWALM, NO SLEEP RITCHY @ Cactus MC, Brugge BOUBACAR TRAORE @ 30CC, Leuven STUFF. @ Ha’, Gent SAVIOURS, WHITE JAZZ, DAGGERS @ De Kreun, Kortrijk FLYING HORSEMAN @ Staminee De Living, Heist o/d Berg BLOCKHEAD @ Recyclart, Brussel FOALS @ Vorst Nationaal, Brussel CHARLIE CUNNINGHAM @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux

woensdag 24 feb JOANNA NEWSOM, ROBIN PECKNOLD @ Bozar, Brussel AARON; JEREMY LOOPS, HANNAH TRIGWELL @ AB, Brussel LANTERNS ON THE LAKE @ Botanique, Brussel STUFF. @ Ha’, Gent MARINA & THE DIAMONDS @ Koninklijk Circus, Brussel SAVIOURS, MDME SPKR, WE’RE WOLVES @ Magasin4, Brussel DHAFER YOUSSEF @ De Roma, Borgerhout MANDRED MANN’S EARTH BAND @ Spirit Of 66, Verviers ALICE ON THE ROOF, ASTRONAUTE @ Vooruit, Gent LENA @ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux JIM JONES AND THE RIGHTEOUS MIND, DADDY LONG LEGS, CHATEAU BRUTAL @ Aéronef, Lille, Fr

donderdag 25 feb Bang!: Closet Sale, Friends Are Magic @ BAI_, Brussel OH WONDER, MANOEUVRES @ AB, Brussel JERUSALEM IN MY HEART, ORDINAIRE @ L’An Vert, Liège TEAM WILLIAM, PROTECTION PATROL PINKERTON @ De Casino, Sint-Niklaas THE VALERIE SOLANAS, YOU RASKAL YOU @ Charlatan, Gent THE GURU GURU @ Cosa Nostra, Aalst PAUW @ Het Depot, Leuven Screening: ‘We Are Fucking Twisted Sister’ @ Huis 23, Brussel TRAAMS @ Madame Moustache, Brussel SASQUATCH, GODDOG @ Magasin4, Brussel ALINE @ Reflektor, Liège BOUBACAR TRAORE @ De Roma, Antwerpen BAND OF FRIENDS @ Spirit Of 66, Verviers WHITNEY @ Trefpunt, Gent EMANCIPATOR @ Vk, Brussel EAGLES OF DEATH METAL @ Vorst Nationaal, Brussel HYDROGEN SEA @ De Westrand, Dilbeek BIG FLO & OLI @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux JEREMY ELLIS, AFRIQUE 3D, Y-ETIZM @ Aéronef, Lille, Fr L’IMPERATRICE @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

vrijdag 26 feb ABBOTA: BEFFROI, NIGHTMAN, LE COLISEE, GREAT MOUNTAIN FIRE, BLACKIE & THE OOHOOS @ AB, Brussel Bang!: PINTO @ BAI_, Brussel Kraak Festival: CHE CHEN, TIMELESS REALITY, YEAH YOU, VOLMACHT, ILTA HÄMÄRÄ, DJ KERM @ Beursschouwburg, Brussel TANGLED HORNS @ Het Bos, Antwerpen MARBLE SOUNDS, WINTERSLAG @ Cactus MC, Brugge ĺNDIO LOURO @ CC De Breughel, Bree OLD-ELAF @ CC René Magritte, Lessines JENNY HVAL & SUSANNA @ Ha’, Gent CHVE, JEROEN MYLE live track cinema @ Kaskcinema, Gent ORCHESTRE NATIONAL DU VETEX @ De Kreun, Kortrijk NOMAD FREQUENCIES, LES FIÈRES BRETELLES, SLIVO ELECTRIC KLUB, MACADAM BAZAR @ Magasin4, Brussel LA MUERTE, PROGERIANS @ MOD, Hasselt

CHANTAL ACDA, LYENN @ N9, Eeklo PAUW, STADT @ Nijdrop, Opwijk D.A.V.E. THE DRUMMER, TOM TOM, PETE HOWL @ Petrol, Antwerpen MISTANOIZE, BREDREN, CEDEX & HIGHER UNDERGROUND, SOPHICS, SOLACE, MEMENTO CREW @ Sioux, Gent THE BLACK HEART REBELLION, LET’S PRETEND @ La Taverne du Théàtre, La Louvière BLACK DEVIL DISCO CLUB, GWENNO, MUSIC MANIA DJ’S @ Vooruit, Gent

zaterdag 27 feb ABBOTA: LA JUNGLE, JACLE BOW, ITALIAN BOYFRIEND, STEAK NUMBER EIGHT, MUGWUMP @ Botanique, Brussel Kraak Festival: KSIEZYC, MARK FELL, LINO CAPRA VACCINA, 75 DOLLAR BILL, THREE LEGGED RACE, SHETAHR, WIDT, VIPER PIT, AU BOUT DE MON SANG, GUTTERSNIPE, COAGUL, CARRAGEENAN, DJ MARK HARWOOD @ Beursschouwburg, Brussel Young Guts Festival: STIGMAN, FANTOME, THE BANGING SOULS, ROSCOE, DARIO MARS & THE GUILLOTINES, NILTCH @ Maison de la Culture, Namur BUIKA; AROMA DI AMORE, ZEESTER @ AB, Brussel Two Year – FOOT JUICE @ Het Bos, Antwerpen JAAKKO EINO KALEVI @ Botanique, Brussel DUB REVOLUTION, BLOOD SHANTI IN ONENESS WITH FUZZY DEE, FORWARD FEVER meets DONOVAN KINGJAY, THE ROOTS CORNER @ Cactus MC, Brugge DE MENS @ CC Belgica, Dendermonde ISBELLS @ CC Casino, Houthalen-Helchteren FLYINGHORSEMAN, BLACKIE & THE OOHOOS @ De Spil, Roeselare 10CC @ CC Zomerloos, Gistel THE KIDS @ De Centrale, Gent ST.GRANDSON @ GC, Hoogstraten BL!NDMAN [HYBRID] @ Ha’, Gent BAK XIII, [P.U.T], LA MARMITE, CRÊTE ET PÂQUERETTE @ Magasin4, Brussel THE SUSPECTS, CC JEROME & THE JETSETTERS, TINY LEGS TIM & BAND @ OC Lutselus, Diepenbeek LA MUERTE @ Reflektor, Liège KOYLE @ Spirit Of 66, Verviers WALK THE MOON, COLONY HOUSE; TIMAXX @ Trix, Antwerpen NATHAN, DAMIEN, STEFAN & JEAN-MARC @ Vooruit, Gent JESSE MALIN, TRAPPER

05.02 13.02 26.02 30.04

Cour & Jardin - Diest We Are Open @ Trix - Antwerpen Nijdrop - Opwijk Volta @ Vooruit - Gent

BLITZEN TRAPPER

06.02 Botanique - Brussel 11.02 C-Mine - Genk

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT

12.02 Cactus Club - Brugge 13.02 We Are Open @ Trix - Antwerpen 19.02 Artefact - Leuven

GLINTS

13.02 We Are Open @ Trix - Antwerpen 20.02 De Studio - Antwerpen 08.03 Bang! - Brussel

RAVEYARDS

13.02 We Are Open @ Trix - Antwerpen

SHEARWATER + CROSS RECORD

14.02 Botanique - Brussel

OAKTREE

20.02 Nachtwacht - Malle 10.03 AB - Brussel 19.03 De Studio - Antwerpen

CAR SEAT HEADREST

21.02 Botanique - Brussel

TRAAMS

25.02 Madame Moustache - Brussel

CHANTAL ACDA

26.02 N9 - Eeklo

JAAKKO EINO KALEVI

27.02 Botanique - Brussels

DIJF SANDERS

04.03 Cactus Club - Brugge 05.03 Museum Night Fever - Brussel 12.03 Trefpunt - Gent

MARCO Z

05.03 CC De Ploter - Ternat

KURT VILE & THE VIOLATORS + IMARHAN

09.03 Handelsbeurs - Gent

ZINGER

10.03 Calamartes - Antwerpen 26.03 Halle Rockt - Halle

SO PITTED

11.03 Homeplugged - Brussel

SCOTT MATTHEW

18.03 4AD - Diksmuide 19.03 Kunstencentrum België - Hasselt

LIESA VAN DER AA

26.03 Les Femmes s’en Mêlent - Charleroi

ELEFANT

31.03 Trix Café - Antwerpen 30.04 Volta @ Vooruit - Gent

WILLIS EARL BEAL

09.04 More Music @ Concertgebouw - Brugge

THE KVB

12.04 Beursschouwburg - Brussel

K-X-P

13.04 Nijdrop - Opwijk

KIMYA DAWSON + LITTLE WINGS

13.04 Maison des Musiques - Brussel

DOPE DOD

15.04 Vk*- Brussel 16.04 Reflektor - Liège

NONKEEN

22.04 Muziekodroom - Hasselt 23.04 KERK - Gent

BRIQUEVILLE

23.04 Pacrock - Pont-A-Celles

THE AGGROLITES

29.04 Groezrock - Meerhout

30.04 AB - Brussel more concer ts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Nieuwpoort 18 9000 Gent - Belgium Phone: +32 (0)9 233 06 02 infoNL@toutpartout.be www.toutpartout.be

SCHOEPP @ De Zwerver, Leffinge REGARDE LES HOMMES TOMBER, BRIQUEVILLE, THE LUMBERJACK FEEDBACK @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr SLEEPER’S GUILT @ Kulturfabrik, Luxembourg

zondag 28 feb Kraak Festival: HERMANN NITSCH @ Beursschouwburg, Brussel HINDS, PUBLIC ACCESS T.V. @ AB, Brussel SHUGGIE OTIS @ De Casino, Sint-Niklaas BOUBACAR TRAORE @ De Spil, Roeselare MANFRED MANN’S EARTH BAND @ CC René Magritte, Lessines 10CC @ Het Depot, Leuven ALICE ON THE ROOF @ Koninklijk Circus, Brussel L.E.J. @ La Madeleine, Brussel THE VALERIE SOLANAS @ Staminee De Living, Heist o/d Berg MARINA AND THE DIAMONDS @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

maandag 29 feb FUNEBRARUM, INTERMENT, PUTRISECT @ Antwerp Music City, Antwerpen TAXIWARS, GO MARCH @ Het Depot, Leuven ELLIE GOULDING @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux

dinsdag 01 maa Bang!: PUNKS WITH BRAINS @ BAI_, Brussel NEWTON FAULKNER @ AB, Brussel Ultra Eczema’s Burengerucht: CONSUMER ELECTRONICS, CIRCUIT BREAKER @ Het Bos, Antwerpen JUNIOR BOYS – JESSY LANZA @ Botanique, Brussel DE STAAT @ Het Depot, Leuven SATURNALIA TEMPLE, SARDONIS @ Trix, Antwerpen SOULFLY, INCITE, KING PARROTS @ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux

woensdag 02 maa BELPOP BONANZA ROYALE; KING GIZZARD & THE LIZARD WIZARD @ AB, Brussel SAVAGES @ Botanique, Brussel DE STAAT, DRIVE LIKE MARIA @ Charlatan, Gent AGAINST THE CURRENT @ MOD, Hasselt ALICE ON THE ROOF, FACES ON TV @ Nijdrop, Opwijk CROSSFAITH @ Trix, Antwerpen SOULFLY @ Vooruit, Gent FUN LOVIN’ CRIMINALS @ DE Warande, Turnhout ARNO @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux GRIMES @ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux

donderdag 03 maa [PIAS] Nites: WARHAUS; TEME

TAN, FEW BITS, SARAH AND JULIAN; FAT WHITE FAMILY, EWS, YOUNG RIVAL @ [Chez PIAS] & Beursschouwburg, Brussel & Reflektor, Liège ALL THEM WITCHES; GRIMES, HANA @ AB, Brussel BLOW @ Arenberg, Antwerpen NICOLAS MICHAUX; JULIEN SAGOT @ Botanique, Brussel HELSINKI @ Café Café, Hasselt ARQUETTES @ Charlatan, Gent FUN LOVIN’ CRIMINALS @ Het Depot, Leuven DAVE DOUGLAS & URI CAINE @ Ha’, Gent NECROWRETCH, INFERNAL EXECRATOR, BONES @ Magasin4, Brussel DE STAAT, DRIVE LIKE MARIA @ MOD, Hasselt ANSATZ DER MASCHINE, I AM OAK @ De Roma, Antwerpen DAAN @ Schouwburg, Kortrijk ROSIE LOWE, LOHAUS; NEEDLE AND THE PAIN REACTION @ Trix, Antwerpen Up in Smoke Roadfestival vol.7: STONED JESUS, MARS RED SKY, BELZEBONG @ Vk, Brussel YEARS & YEARS @ Vorst Nationaal, Brussel RON MORELLI, MARCUS VECTOR, ERIC DUNE @ Aéronef, Lille, Fr GIEDRE @ Grand Mix, Tourcoing, Fr MASS HYSTERIA, THE ARRS @ Kulturfabrik, Luxembourg

vrijdag 04 maa [PIAS] Nites: AMBER ARCADES, FEWS, MONEY; THE GERMANS, FAT WHITE FAMILY, STUFF. @ Beursschouwburg & La Madeleine, Brussel ID!OTS, DADDY LONG LEGS @ 4AD, Diksmuide LIBERTINES; EEFJE DE VISSER; WILL HOGE @ AB, Brussel BOY & BEAR; FRANCES @ Botanique, Brussel LARRY GUS, DIJF SANDERS @ Cactus MC, Brugge THE KIDS, THE 5z @ De Casino, Sint-Niklaas COMPACT DISK DUMMIES @ Café Café, Hasselt GRANDGEORGE @ Eden, Charleroi MARBLE SOUNDS, FACES ON TV @ Geruis, Dendermonde TEXTURES, PUREST OF PAIN @ MOD, Hasselt KING DALTON @ N9, Eeklo WIM MERTENS ENSEMBLE @ De Roma, Borgerhout DE HAAN, PRESENT DANGER @ Spirit Of 66, Verviers HUMO’S ROCK RALLY HALVE FINALE; PEPE @ Trix, Antwerpen SUAVEMENTE; FUN LOVIN’ CRIMINALS

@ Vooruit, Gent DE STAAT @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux YEARS & YEARS @ Den Atelier, Esch sur Alzette, Lux LITTLE BIG, VIRUS SYNDICATE, DJ EDSIK @ Aéronef, Lille, Fr THE INSPECTOR CLUZO, THE K @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

zaterdag 05 maa [PIAS] Nites: WIM MERTENS; BLOC PARTY, OSCAR, WARHOLA @ [Chez PIAS] & La Madeleine, Brussel Museum Night Fever: CHRIS WATSON; DIJF SANDERS; YELLOWSTRAPS x LE MOTEL, OYSTER NODE, AO; …. @ Brussel AROMA DI AMORE, EMBERS @ 4AD, Diksmuide THE LIBERTINES @ AB, Brussel MARCO BAILEY, JAYDEE, SVEN VAN HEES, MICHAEL FORZZA, YOURI PARKER, … @ Artcube, Gent STEVEN TROCH BAND @ Blues-Sphere, Liège ANTOINE HENAUT; SEINABO SEY @ Botanique, Brussel 2000’N HIGH, MAOUPA MAZZOCCHETTI @ Het Bos, Antwerpen ROLAND GIFT @ De Casino, Sint-Niklaas ANNE CLARK, PARADE GROUND @ GC Den Dries, Retie MARCO Z @ CC De Ploter, Ternat LYDIA LUNCH - RETROVIRUS, BÄRLIN, CROWD OF CHAIRS @ Magasin4, Brussel AMORROMA & GUESTS @ GC De Melkerij, Zemst MIXMONSTER MENNO @ MOD, Hasselt ABBA GOLD @ Spirit Of 66, Verviers ID !OTS @ Trefpunt, Gent DE STAAT, DRIVE LIKE MARIA; GORILLA BISCUITS, MODERN LIFE IS WAR, TOUCHE AMORE, MILES AWAY, GWLT @ Trix, Antwerpen MEFJUS, KASRA, ONE87, MC MUSH, IVY LAB, EMPEROR, CURRENT VALUE, M-SOUL &S27, MC NICE @ Vooruit, Gent PAUW, STATUE @ De Warande, Turnhout OXMO PUCCINO, REDOUANNE @ Aéronef, Lille, Fr

zondag 06 maa SILVERSUN PICKUPS; ZORNIK @ AB, Brussel SAKA, DARIN GRAY @ DE Studio, Antwerpen BOYCE AVENUE, ANDREAS MOE @ Trix, Antwerpen ANSATZ DER MASCHINE, CHARLIE CUNNINGHAM; HUMO’S ROCKK RALLY HALVE FINALE @ Vooruit, Gent GLASPERLENSPIEL; VALD @ Rockhal, Esch sur Alzette, Lux OH WONDER, EVRST @ Aéronef, Lille, Fr

KRAAK festival 26 t/m 28 februari Beursschouwburg, Brussel

Mark Fell De eigenzinnige snuiters van KRAAK breiden hun festival uit tot 3 dagen en verkassen naar Beursschouwburg. Drie dagen tureluur draaien van al die off stream music en verdwalen tussen al dat moois, ’t is absoluut aan te raden. Haal dus je ontdekkingsreizigersplunje uit de kast en trek er 26, 27 en 28 februari op uit, vergrootglas en kompas in de achterzak. Misschien geraak je wel verrast, bedwelmd of knock-out door Hermann Nitsch (AT), Ksiezyc (PL), Mark Fell (UK), Lino Capra Vaccina (IT), 75 Dollar Bill (US), Three Legged Race (US), Guttersnipe (UK), Yeah You (UK), Widt (PL), Shetahr, Viper Pit, Timeless Reality (DE), Ilta Hämärä, Che Chen (US), Coàgul (ES), Au Bout De Mon Sang (FR), Volmacht, Carrageenan en vele anderen. Ticketprijzen variëren per dag, een combiticket kost alvast 46,5 euro in voorverkoop. En www. kraak.net beantwoordt al je verdere vragen.

[PIAS] Nites 3, 4, 5 en 19 maart Diverse locaties, Brussel en Luik Check p12/13.

路 DAUGHTER 路 NOT TO DISAPPEAR

SAVAGES ADORE LIFE

LNZNDRF featuring members of The National