RifRaf maart 2012 NL by RifRaf musiczine

Dit project werd gerealiseerd in hetkader van het Stedenfonds Genk.

233

jaargang 23 • maart 2012

The Eye Of Time Cloud Nothings Band Of Skulls The Big Pink Damien Jurado Perfume Genius Alex Winston homegrown

18 20 22 24

Isbells

Isbells nam een hoge vlucht na de release van het titelloze eerste

06 Kükl 06 08 10 11 12 14 16

Isbells Superlijm Kiss The Anus Of A Black Cat (on cd)

28 Earteam 42 Compiled

album. De debuutsingle ‘As Long As It Takes’ behoort inmiddels tot het collectieve geheugen, de Nationale Loterij gebruikt ‘Reunite’ voor een reclamespot en de groep speelde de afgelopen jaren honderdveertig concerten in binnen- en buitenland. De eerder schuchtere Gaëtan Vandewoude die RifRaf eind 2009 voor het eerst ontmoette, is geëvolueerd naar een zelfbewuste frontman die nu - na wat twijfels - volledig achter ‘Stoalin’’ (release: 26 maart), de langverwachte en zeer geslaagde, nieuwe plaat van Isbells staat. De herkenbare, zachtaardige, akoestische schrijfstijl klinkt misschien minder maagdelijk dan voorheen maar Isbells gaat wel wat breder en bekoort met subtiele accentverschuivingen. ‘Stoalin’’ is dé plaat van de bevestiging.

43 Agenda – Festivals, Gigs & Parties 46 Free Stuff

genius

band of skulls

Colofon www.rifraf.be jaargang 23 nr. 233 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf april: uit op 29 maart

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 14 maart

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 deadline: 20 maart

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, peter de lobel, marc demeyere, Michiel Denys, Ward Dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, frederik jaques, maïté lê van, robin looyen, Sofie Nys, filip polfliet, Jana Poppelaars, sofie pype, toon staes, joachim van waes, joris vanden broeck, pieter verheyden, bram vermeersch, oliver willems

foto cover koen bauters layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Anderlecht

abonnementen info : agenda.rifraf@skynet.be 13 euro (1 jaargang: 10 nrs) adressen buitenland: 25 euro (1 jaargang: 10 nrs) rek.nr: 320-0133796-06 met vermelding van naam & adres U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

shortcut IC Music: nieuw Europees netwerk

Speel op de Sjock Sjowc ase

Vier muziekorganisaties uit België en Frankrijk (Muziekclub 4AD, De Kreun, Le Grand Mix en Les 4 Ecluses) die eerder al samenwerkten in het 4x4-project, hebben beslist om hun internationaal avontuur voort te zetten. IC Music (International Cooperation Through Music) is een nieuw netwerk en breidt meteen uit met twee concertclubs uit het Verenigd Koninkrijk en evenveel uit Frankrijk. Een van de belangrijkste doelen is om een samenwerking tussen die clubs tot stand te brengen. Zo krijgen beloftevolle Belgische bands de kans om ervaring op te doen op buitenlandse podia, terwijl 4AD en De Kreun dan weer Franse en Engelse groepen verwelkomen. De bands die dit jaar tonen welk talent er in ons land rondloopt zijn SX, Amatorski, Drums Are For Parades en Little Trouble Kids. Meer info vind je op www.icmusic.eu.

Jeugdhuis ’t Hoekske uit Gierle organiseert al meer dan dertig jaar het Sjock Festival (6-8 juli) met een hoop rock-‘n-roll, garage, surf, hardcore en punkrock. Tijdens de Sjock Sjowcase op 7 juli krijgen zes minder bekende bands de kans om op te treden, in ruil voor combi-tickets en drankbonnen. Gratis concerten, drank én publiciteit, dus! Bands sturen tegen 9 april een fysieke demo – geen links naar MySpace of dergelijke – naar Charlotte Kersemans, Schoorsteenstraat 14, 2275 Gierle. Meer info vind je terug op www.sjock.com en sjowcase@ jkthoekske.be.

Gratis Borderlive-app Ben je een smartphonefreak die graag concerten bijwoont en daarvoor soms de grens over trekt? Dan is Borderlive, de nieuwe én gratis app van Clubcircuit en Réseau R.A.O.U.L. iets voor jou! Clubcircuit verenigt elf Vlaamse muziekclubs (4AD, 5voor12/Petrol, Cactus, De Kreun, De Zwerver, Democrazy, N9, Nijdrop, Recyclart, Vk* en het VUB-Kultuurkaffee), Réseau R.A.O.U.L. een heleboel Noord-Franse en samen pakken ze uit met een heuse elektronische agenda. Met de app kan je voortaan alle concertinfo raadplegen, je favoriete optredens delen op Facebook en Twitter en zelfs online tickets kopen. Wie naar een zaal in Noord-Frankrijk reist, zal bovendien niet meer verloren rijden met de handige routefunctie. Allen naar de App Store of Android Market! Surf ook eens naar www.clubcircuit.be.

Muziekodroom zoekt Limburgse jeugdhuizen Onder de noemer Muziekodroom Buiten werkt het Hasseltse muziekcentrum elk jaar samen met twee Limburgse jeugdhuizen om hun concertwerking te verbeteren. Wil je als jeugdhuis graag wat opsteken over de programmatie van bands en deejays of wil je een liveconcert of dj-set leren opzetten van A tot Z? Mail dan vóór 16 april naar steve@muziekodroom.be om in aanmerking te komen voor een samenwerking.

Melkrock Rally zoekt Westof Oost-Vl aa mse bands Stop & Listen in Bonnefooi Stop & Listen is een nieuw project van het muziekcafé Bonnefooi, de sympathieke buur van de Ancienne Belgique: elke maandagavond kan je er van 21 tot 23 u. luisteren naar een professional die zijn favoriete nieuwe muziekreleases presenteert. Eens piepen in zijn of haar platencollectie of achteraf een praatje slaan, is daarbij natuurlijk niet verboden. Ook Kükl (Kurt Overbergh) komt om de twee maanden langs met zijn Onrustige 10 (zie hiernaast), zijn biertje van de maand en nog meer platen. 5 maart is hij trouwens aan de beurt. Om de week goed in te zetten moet je voortaan dus in de Steenstraat 8 in Brussel zijn! Online is Bonnefooi te vinden op www.bonnefooi.be.

Melkrock Tielt viert feest in 2012. Op 14 april vindt voor de vijfde keer op rij de Melkrock Rally plaats en op 12 augustus blaast Melkrock Tielt 15 kaarsjes uit. Voor de Rally zoekt vzw Heelal West- of Oost-Vlaamse bands. Alle genres zijn toegelaten maar coverbands worden sowieso niet geselecteerd. Acht bands nemen uiteindelijk deel aan de Melkrock Rally én vier solo-acts krijgen dadelijk een betaalde speelkans in de zijtent van Melkrock Tielt. Een professionele jury beslist wie na afloop van de Rally de gratis studiotijd met Gorki-bassist Erik Van Biesen wint. Het publiek bepaalt welke band op 12 augustus de vijftiende editie van Melkrock Tielt opent. Interesse? Schrijf je in via de Melkrock Rally-pagina op vi.be. Info en inschrijvingen via http://vi.be/news/post.jsp?id=71744 . En surf ook eens naar www.melkrock.com.

Kinky Star zoekt fijne herinneringen Binnenkort blaast Muziekcentrum Kinky Star vijftien kaarsjes uit en daarom vieren ze volgende maand een hele week (van 10 tot 16 april) feest. Voor een digitaal boek verzamelen de Gentenaars de fijnste herinneringen van concertgangers, leerlingen en docenten van de Academy, fuifbeesten, Vlasmarktlocals… Herinner je je nog de concerten van Evil Superstars of Gorki in Kinky Star club of releasete je ooit een album op Kinky Star Records? Stuur dan je verhaal naar eline.adam@kinkystar.com!

Democrazy zoekt expomateriaal Ook Democrazy haalt zijn feestneus boven! De muziekclub bestaat dertig jaar en wil daarrond een tentoonstelling opzetten, opgefleurd met enkele verrassende acts. Voor de expo zijn de organisatoren op zoek naar allerlei materiaal van de voorbije Democrazy-concerten: foto’s, video’s, tickets, prullaria… Zelfs gehandtekende slipjes – al dan niet gewassen – zijn welkom! Mail naar 30jaar@democrazy.be, met de spullen kan je terecht bij Democrazy, Minnemeers 4, 9000 Gent. Alles wordt nadien netjes terugbezorgd.

Vestrockrally: schrijf je in! Deze zomer het festivalpodium delen met School Is Cool, The Subs, Go Back To The Zoo en anderen: het kan! In de aanloop naar Vestrock in juni is er opnieuw een rockrally (29 april) waarin Nederlandse en Belgische bands en dj’s strijden voor een plaats op de affiche. De organisatie maakt een selectie, maar uiteindelijk bepaalt het publiek op 29 april welke band en dj op Vestrock optreden. Zin om deel te nemen? Meld je vóór 15 maart aan via rockrally@vestrock.nl. Deejays mailen naar djrally@ vestrock.nl. Vergeet vooral geen demo of links naar SoundCloud, Bandcamp of dergelijke bij je inschrijvingsmail te voegen!

Verse Vis zoekt Verse Vis gaat al een hele tijd mee, maar de deelnemende bands blijven kakelvers hoor. Geen angst dus! Voor de 13de keer organiseert vzw De Zwerver deze muziekwedstrijd voor jong West-Vlaams talent. En de winnaar van de juryprijs krijgt weer een mooi prijzenpakket: een openingsspot op zaterdag op de mainstage van Leffingeleuren, twee opnamedagen in de studio van Serge Feys (Arno) en een fotoshoot door Tom Verbruggen van Ghentology. De winnaar van de publieksprijs treedt dan weer op in Café De Zwerver in reeks Rough Diamonds. Deze wedstrijd is dus alleen voor West-Vlaamse bands. Hoe schrijf je in? Maak een mooi vi.be-profiel aan, met muziek (min. 2 tracks, beste song bovenaan), foto’s, bio (max. 500 woorden), bandleden (naam, functie), invloeden en concertkalender. Schrijf je vervolgens in én doe dat vóór 9 maart!

Antwerp For Free De website / nieuwsbrief Gratis in Antwerpen (www.gratisinantwerpen.be) is uitgegroeid tot een onmisbaar informatiekanaal voor mensen die willen weten wat er zoal gratis te doen is op cultureel - en feestelijk - vlak in Antwerpen en de omliggende districten. Nu hebben ze ook een Engelstalige editie gelanceerd. Antwerp For Free (www.antwerpforfree.be) richt zich vooral op toeristen, studenten en andere expats. Op beide sites vind je steeds alle actuele info i.v.m. het gratis aanbod in ‘t stad. Organiseer je zelf iets gratis? Stuur dan op tijd een mailtje naar info@antwerpforfree.be of info@gratisinantwerpen.be en voor je het weet sta je op hun sites / in hun nieuwsbrieven te blinken. Er bestaat trouwens ook een Gratis in Gent en een Gratis in Brussel, maar die hebben voorlopig nog geen Engelstalige versie.

DIAGRAMS

F i r st Albu m “ Blac k L igh t ” O UT NOW

Diagrams may be an unfamiliar name b ut the voice w ill b e in stan tly re cog n izab le : t h i s i s t h e new project of Sam Genders, former co- fron tm an an d son g r w r iter of exp e r im e n tal fol k i es Tu nng! L I V E | 07.03 . 2 01 2 | A n c i e n n e B e l g i qu e “ Op Bla c k Lig ht b uite le n ve rkwikke nd e p op m e lod ie ë n, d a rte le synthp op, a fg e tra ind e funkg roove s e n sp e e lse e le ktronisc he texture n ove r e lka a r he e n a ls e e n ne st d ikha rig e p up s. G eva a rlijk p la at ” Focus Knack “ Un m a ria g e he ure ux e ntre la folk b ricolé e e t l’e le c tronic a p atra q ue (…) Dé couvrez Dia g ra m s, Vous ne se rez p a s d é ç us.” *** M oust ique

www.d i ag ram sm u si c.co. u k

CRAIG FINN

SCHOOL OF SEVEN BELLS

Clear Heart Full Eyes

Ghostory

OUT NOW

OUT on Feb 27TH

22.03.2012 | AB Box

10.03.2012 | Ancienne Belgique

www.fu l l t i m eh o b by.co. u k

HOODED FANG Tosta Mista OUT on March 12th

T e k s t: F i l i p P o l f l i e t

(Selected by Kurt Overbergh)

Alabama Shakes ‘Alabama Shakes’ (EP, Rough Trade) Trust Kükl: deze band gaat groot worden. Jack White (Stripes) is reeds fan van deze straffe garage/soulband. De track ‘Hold On’ is alvast een klassieker in wording. En Kükl’s Boontje gaat deze maand exclusief naar frontdame Brittany Howard.

Julia Holter ‘Ekstasis’ (Rvng) Klassiek geschoolde pianiste/zangeres die succulente bedroom-pop serveert met een zweem van Arthur Russell en Robert Wyatt.

Karen Dalton ‘1966’ (Delmore Recording) Nog meer vrouwen: Karen Dalton heeft een van de uniekste stemmen around. Denk: de Billie Holiday (tevens haar idool) van de folk. ‘1966’ bevat postume thuisopnames met Daltons onevenaarbare, pakkende stem en haar banjo/12 string gitaar.

Burial ‘Kindred EP’ (12”, Hyperdub) Gloednieuw en reeds te beluisteren via de site van Hyperdub, zeg maar: het heilige moederschip van de dubstep. Na samenwerkingen met Thom Yorke en Massive Attack doet Burial het weer helemaal en superb alleen. Mooie quote: “The skips and cut outs on the track ‘Ashtray Wasp’ are intentional.”

Gang Colours ‘The Keychain Collection’ (Brownswood Recordings) Laat u verleiden door deze 24 jarige Will Ozanne! Hoor echo’s van James Blake, Flying Lotus, Bibio, Dam-Funk en Four Tet. Abstracte future soul en de ultieme huiskamermuziek.

Santigold ‘Disparate Youth’ (www) Voorloper van het tweede album ‘Master Of My Make Believe’ van Santogold. Excuses: Santigold. Minder Major Lazor, meer art pop à la Zola Jesus.

Aroma Di Amore ‘Hoor Hoe Weent Mijn Ziel’ (www) Straffe voorloper (die titel!) van het nieuwe upcoming album ‘Samizdat’ van het unieke Aroma Di Amore. Dra verkrijgbaar via klasbak Onderstroom (die naam!).

Alkerdeel ‘Morinde’ (Consouling Sounds) Mogen we even nóg donkerder gaan? Denk black metal, drones en donkere ambient. Heerlijke uppercut uit – oh ironie – Zomergem!

Liturgy ‘True Will’ (www) Nieuwe track van deze Brooklynse black metalband die met Hunter HuntHendrix een nieuwe filosofische leider heeft. Tourt in Amerika met Sleigh Bells en Diplo en pleurt daardoor de oogkleppen naar www.tweedehands.be.

Young Hunting ‘The Night Of The Burning’ (Blackest Ever Black) Denk Raime, Coil, Swans en Dead Can Dance en geniet van dit Schotse duo die u heerlijke gotische decadentie serveert.

Black Rain ‘Now I’m Just A Number: Soundtracks 1994-95’ (Blackest Ever Black) Dixit het label “a lost classic of post-industrial music”. Of ook: “techno for cyborgs who don’t dance”. Voor het eerst op vinyl. Met Blackest Ever Black als kwaliteitsleidraad.

* Liefst te beluisteren bij een Sint Bernardus Abt 12 (10,50 %), het rasechte broertje van de unieke Westvleteren XII. * Een selectie uit Kükl (met favoriete tracks en live proeverij) is maandelijks live te beluisteren in Café Bonnefooi (Steenstraat 8, 1000 Brussel).

Nooit eerder lazen we zo’n intens zwartgallige cd-biografie als die van The Eye Of Time. Daarin gaat ’t niet enkel over nobele onbekende Marc Euvrie - en hoe een indringend fatalisme en een bijhorend gevoel van onmacht zijn leven & werk beheersen. Iets verderop vervloekt Euvrie ook het algehele & volgevreten mensenras, dat gestaag maar zeker richting afgrond banjert. Niet helemaal los van dat verhaal is ‘s mans titelloze, dubbele debuutalbum echt een verschrikkelijke oplawaai van jewelste. Met een verdoemde kathedraal van een sound, en een dito stichtende boodschap erbovenop. Want als het schoppen van dat vermaledijde geweten niet werken wil, zal The Eye Of Time je d’r desnoods eentje door je kop sláán. Want de klok tikt en de tijd is bijna op. Marc Euvrie is een man met Een Missie. De handleiding bij zijn troosteloze blik op de wereld klinkt niet gratuit, maar is danig ideologisch onderbouwd. En verder is Euvrie de minzaamheid zelve. Luistert, wikt zijn woorden en geeft uitgebreid en eerlijk antwoord – dat voor de gelegenheid heel consequent niét in het vadsige oliebollenkraam van de goegemeente past. Op het hele internet valt er amper nieuws te rapen over The Eye Of Time. Toch ben je lang geen groentje in de muziekbusiness. Marc Euvrie: “Ik ben al lang actief in de punk- en hardcorescene. Komende vrijdag vertrek ik bijvoorbeeld op tournee met een ander project, een hardcoreband. Heavy stuff. Luid en donker. (lachje) Sinds een jaar of tien maak in m’n vrije tijd ook elektronische muziek, als The Eye Of Time. Lange tijd werkte ik vooral aan demo’s en cdr’s die ik verspreidde onder m’n vrienden. Alles bij elkaar is m’n debuutalbum het resultaat van tien jaar hard zwoegen.”

Back to basics of met z’n allen de dood tegemoet Jouw muziek grijpt meteen naar de keel. Een vrolijke ervaring is het, zacht uitgedrukt, duidelijk niét. Marc: “Ik kan me voorstellen dat mensen dit beschouwen als deprimerend, en dat men in één adem door ook denkt dat ik zelf behoorlijk down ben. Oké, ik koester soms donkere gedachten, maar depressief ben ik niet. Ik hou van het leven. Maar het leven heeft ook donkere kanten, en die wil ik in m’n muziek stoppen. (verlegen lachje) Ik kijk rond me heen, ik zie wat er gebeurt – en ik zie heel veel zaken die fout gaan. Dat grijpt me aan. En daar ga ik mee in de slag in m’n studio.” Apocalyptisch wordt ongetwijfeld een hit bij het taggen van je plaat. Marc: “Niet helemaal onbegrijpelijk, denk ik. Ik ben ervan overtuigd dat onze generatie afstevent op een drastische wending. In goede zin, misschien, maar allicht zal de toekomst er niet zo rooskleurig uitzien. Ik denk dat we naar een groot conflict of een oorlog gaan. Dat gevoel wil ik vatten in mijn muziek, om mensen te laten inzien dat het de foute kant uitgaat.” Een gedurfde en tegendraadse boodschap. Eerder uitzonderlijk voor de elektronische scene. Marc: “Geen idee. Misschien heeft ‘t iets te maken met m’n muzikale achtergrond. Vroeger luisterde ik vooral naar klassieke muziek, dramatisch spul, weet je wel. Positieve, opgewekte deuntjes spreken me niet aan.”

Het heft in eigen handen De tracktitels en de biografie bij het album lezen als een soort fatalistisch manifest. Denk je dat ‘t al te laat is? Kunnen we er nog iets aan verhelpen, of berusten we gewoon in ons lot? Marc: “Ik geloof niet in voortbestemming of het lot. Verandering is altijd mogelijk. De kwestie is dat we enorm afhankelijk zijn van heel veel dingen die de samenleving ons opdringt, of van ons eist. We staan voor de keuze: back to basics - eenvoudiger en primitiever gaan leven, zo je wil - of de dood. Ik denk dat de mensheid ervoor kiest om ten onder te gaan, in plaats van een stap terug te zetten. We blijven liever blind voor problemen of moeilijke oplossingen. En dus doen we rustig verder met z’n allen.” Misschien willen we wel iets veranderen, maar voelen we ons gewoon machteloos. Dus gebeurt er niets. Marc: “Klopt. Maar het échte struikelblok is dat we geen risico’s durven nemen. Niemand wil z’n eigen hachje riskeren om het algemene belang te dienen. In eerste instantie denk ik dan aan de materiële zaken die ons omringen. Auto’s, flatscreens, internet, etcetera. Daar moeten we vanaf, of toch alleszins veel bewuster gaan gebruiken. Ik geloof dat we moeten

T e k s t: Pa s c a l N o s e n z e o

The

Eye Of Time vechten voor verandering. Bedrijven en overheden willen alles houden zoals het is, dus moeten we het heft in eigen handen nemen. We denken graag dat ‘t zonder geweld kan, maar daar geloof ik niet in. Zo werk het niet. Niet meer. Neem nu Griekenland. De bevolking komt op straat en protesteert. Min of meer zonder geweld. Maar er verandert niets. Integendeel. Het wordt erger. “ Denk je dat Europa binnenkort Griekenland achterna gaat? Marc: “Ik weet ‘t niet. Ik hoop het alleszins.” Hoezo? Marc: “De situatie in Griekenland is bijzonder. Het kan nu alle kanten op. Misschien het begin van iets nieuw? Er zijn alleszins genoeg redenen om schoon schip te maken. Natuurlijk is Griekenland een catastrofe, mensen verliezen hun baan en hun inkomen. Maar da’s het risico waar ik eerder over sprak. Een fundamentele verandering zal nooit pijnloos zijn. Je kan de wereld niet veranderen en ondertussen toch je baan, je auto en je vertrouwde, veilige omgeving intact houden… Ik moet de hand ook in eigen boezem steken en meegeven dat ik zelf óók een huis en een auto bezit. Maar als er een dag komt dat ze mijn auto in brand steken: so be it. Dat kan me weinig schelen. Da’s deel van het risico.” Stel, binnenkort verzeilt Frankrijk in Griekse toestanden. Ga je dan mee op de barricaden staan? Marc: “Onmiddellijk. Manifesteren doe ik al sinds mijn prille jeugd. Ik beschouw mezelf als een geëngageerd politiek activist.” Een anarchist? Marc: “Ja, ik ben een anarchist, sinds meer dan tien jaar. Lange tijd werden we met de nek aangekeken, maar dat verandert nu. Steeds meer mensen vinden onze ideeën lang niet zo gek. Het overgrote deel van de bevolking komt er niet openlijk voor uit. Maar als we uitleggen wat we precies doen, kunnen heel wat mensen zich op één of andere manier wél vinden in onze ideologie.” Hoe rijm je dat met de huidige consumentendrift? Ik zie mensen in steeds sneller tempo heel bewust afhankelijk worden van technologie, gadgets en dure spullen. Marc: “Ja, onze generatie is echt verslaafd. Die zijn eraan voor de moeite, vrees ik. Daarom vestig ik m’n hoop op de volgende generatie. Die wordt geboren in een maatschappij van hyper-consumentisme. Zij zullen zich daartegen afzetten, denk ik. Om opnieuw autonomer, ecologischer en onafhankelijker te kunnen leven, in tegenstelling tot hun ouders.” De sound van The Eye Of Time barst van wanhoop en ongeloof. Maar tegelijk gloort er iets mooi en weemoedig door het wolkendek. Een teken van hoop, dat ‘t misschien toch nog goed komt? Marc: (denk na) “Euuuuh, nee. Het is eerder nostalgie, of een uitdrukking van iets dat we nooit zullen hebben. Soms denk ik aan vroeger, en dat kan me heel even intens gelukkig

maken. Of ik zie een stukje landschap in de avondzon. Dan denk ik meteen dat ‘t misschien de laatste keer is. Begrijp me niet verkeerd, ik ben geen nihilist, maar een anarchist. Ik blijf vechten en ijveren voor een andere wereld. Ik hou niet van opgeven. Ik zal nooit opgeven, want dan kan ik niet langer muziek maken en mensen overtuigen van mijn zaak. Ik blijf vechten, tot het bittere eind. Zo zit ik in elkaar.” Ik hoorde dat je een zoon hebt. Hoe pak je dat aan? Je kan zo’n kind toch niet opvoeden met het idee dat we allemaal naar de haaien gaan? Marc: “Eh, nee. Hoewel ik mijn zoon toch wil vertellen dat het er niet goed uitziet. Dat moet hij weten, net zoals hij kritisch moet leren denken. Maar ik wil hem wél leren om zo autonoom mogelijk te leven, zodat hij een onafhankelijk en zelfstandig individu kan worden, met respect voor de aarde. Ook los van z’n ouders, als dat mogelijk is. M’n zoon weet bijvoorbeeld al hoe hij z’n eigen groenten moet kweken, of hoe kapotte dingen kan repareren… En misschien wil ik binnenkort nog meer kinderen. Zij zijn onze enige hoop op anders & beter.”

The Eye Of Time ‘The Eye Of Time’, 2cd Denovali Records

De man achter The Eye Of Time sleet z’n jeugd in de Franse punk- en hardcorescene, de afgelopen zes jaar knutselde hij als een bezetene aan z’n titelloze, dubbele debuutalbum. Waarmee we onvermijdelijk bij het adjectief apocalytpisch belanden, een noemer die als een familiepack secondelijm aan het debuut van de zwartkijkerige Fransman kleeft. Het resultaat is opzienbarend, zonder dat je d’r ook maar één specifieke stijl op kan kleven. Faut le faire, ook omdat er over de hele epische lengte van dit dubbele album niet één dip te omzeilen valt. Op z’n zonnigst klinkt The Eye Of Time als de slagerszoon van Adam F (‘Kaos’), Godspeed You Black Emperor! en de samplezieke DJ Shadow ten tijde van ‘Endtroducing’ – inclusief grootsprakerige piano’s, strijkers en een massief spervuur aan beats & breaks. Al je haren chronisch overeind! Op z’n meer dan twee uur durende debuut zwalpt The Eye Of Time als een losgeslagen spookschip tussen filmische pathos, doomsday-defaitisme en een huizenhoge golf melancholische mistroostigheid die als een dolk door je hart klieft. Misselijkmakend en schokkend, maar verpletterend titanenwerk, met de blote vuisten uit het stuk vreten van een huidige tijdsgeest gehouwen, door één man op z’n eenzame eentje. David tegen Goliath. Onbeholpen en onversaagd, maar ongeëvenaard. (fp)

Tekst: Nicolas Alsteen I vertaling/herwerking: Jamilia Knockaert i foto: ryan manning

Geen synths maar vette gitaren voor de Amerikanen van Cloud Nothings. De gebroken stem van Dylan Baldi sleept zich voort onder een dikke laag distortion, terwijl de groep achter hem op scherp staat. Levende legende Steve Albini blikte trouwens de nieuwe plaat ‘Attack On Memory’ in. Een kopstoot van een plaat. Een interview, snel!

Jullie gingen in zee met Steve Albini, die talloze klassiekers producete zoals ‘In Utero’ van Nirvana, ‘Rid Of Me’ van PJ Harvey, ‘Surfer Rosa’ van Pixies enzovoort. Was dat een jongensdroom, een doel of gewoon een mooie gelegenheid? Dylan Baldi: “Vroeger trok ik me terug in een hoekje van de kamer om nummers voor Cloud Nothings te schrijven, maar nu hebben we voor het eerst alle songs in groep gemaakt. We dachten meteen aan Steve omdat mensen zeiden dat hij op een heel spontane manier werkt: hij neemt de dingen zoals ze komen en staat bovendien open voor kleinere producties. We stuurden hem een track op met de vraag of hij onze plaat wilde producen en hij ging meteen akkoord.”

Gitaren op de voorgrond!

Cloud Nothings ‘Attack On Memory’ Wichita/PIAS

In 2011 leek het erop dat de ruige gitaren in de hedendaagse popmuziek definitief de strijd verloren van ijle synths, diepe bassen en engelengezang. Maar kijk eens aan, de Amerikanen van Cloud Nothings trekken zich daar niks van aan en slaan samen met Steve Albini keihard terug. Wég met de lofi-punk van hun debuutalbum. De band rond zanger Dylan Baldi trekt volop de kaart van de neo-grunge en collegerock. Niet de meest originele sound, maar het zal ons worst wezen. We waren slechts twee nummers ver en moesten al naar adem happen. Opener ‘No Future / No Past’ is een sleper die culmineert in een bloedstollende finale. Daarna volgt paradepaardje ‘Wasted Days’, een hoogst avontuurlijke rockparel die net onder de negen minuten afklokt. Ronduit indrukwekkend. Het niveau van die eerste twee nummers wordt niet doorgetrokken naar de rest van het album, maar dat is ook schier onhaalbaar en dus geen schande. ‘Attack On Memory’ zorgt ervoor dat het alsnog een withete winter was. Verplicht spul. (dm)

In een interview zei je dat Albini tijdens de opnames voortdurend Scrabble op Facebook speelde. Je twijfelde zelf of hij zich nog herinnert hoe jullie album klinkt. Is dat waar? Baldi: (lacht) “Ja, dat klopt. Het grootste nadeel aan onze samenwerking was Steves tijdschema. Hij stopt nooit met opnemen en er zijn voortdurend bands in zijn Electrical Audio-studio. Toen onze sessie afgelopen was, kwam er al een andere groep spullen in de ruimte zetten. Steve past steeds zijn magische formule toe, maar zijn invloed was eerder beperkt – het was vooral handig dat we het opnamemateriaal in zijn studio mochten gebruiken. Electrical Audio is volgestouwd met ongelooflijke dingen en het is moeilijk om dat ergens anders te vinden. Het heeft bovendien niet veel zin om zijn mening te vragen. Hij zegt gewoon: “Speel wat je wil, snel en goed!” Als we die raad samennemen met het beschikbaar materiaal krijgen we een geluid dat, paradoxaal genoeg, uniek is.” Heb je dan spijt van die samenwerking? Baldi: “Je hoopt natuurlijk altijd om te kunnen profiteren van zijn aandacht, diensten en advies. Op dat vlak was het wel teleurstellend. Anderzijds ben je op zoek naar een sound en met hem probeerden we de energie van onze nummers te registreren. Het doel was om een vrij agressief en bijtend album te maken en daarin zijn we wel geslaagd. We waren erg blij met de productie van ‘Attack On Memory’. Bovendien was het een geweldige ervaring, samenwerken met Steve Albini.” (glimlacht) ‘Attack On Memory’ klinkt inderdaad agressiever dan jullie vorige platen. Elk album van Cloud Nothings lijkt iets vinniger te zijn dan zijn voorganger. Is dat een doelbewuste evolutie? Baldi: “Alle teksten die ik de laatste tijd geschreven heb, zijn een soort zuiveringsmiddel. Ze leggen een zekere vijandigheid en intensiteit bloot die beter samengaat met de muziek. Bovendien functioneert Cloud Nothings nu echt als een groep, we vormen een hecht blok. Onze manier van spelen is inderdaad agressiever dan ooit.” De clip van de nieuwe single (‘No Future/No Past’) werd gemaakt door de kledingketen Urban Outfitters. Wat is de bedoeling daarvan? Baldi: “Het is inderdaad wat vreemd. Urban Outfitters contacteerden ons en boden ons een groot bedrag aan in ruil voor hun naam op het einde van de video. Aangezien we niet in het geld zwemmen, hadden we geen bezwaar. Bovendien kregen we carte blanche. We namen het op met onze vriend John Ryan Manning. Voor de volgende clip krijgen we geen financiële steun. Het wordt een animatiefilmpje voor het nummer ‘Stay Useless’.” Je visie op de wereld, die je verkondigt op ‘Attack On Memory’, is niet erg optimistisch. Baldi: “Als ik nummers schrijf dan zonder ik me helemaal af. Zo sta ik alleen tegenover mezelf én tegenover de wereld. Dat zet me niet meteen aan tot het schrijven van vrolijke songs. (glimlacht) Ik denk dat ik in het dagelijks leven een positieve en aangename persoon ben, maar ben niet iemand die over banaliteiten wil zingen. Dat vind ik minder boeiend. Ik belicht in m’n teksten liever een donkere kant. Dat is cooler.” (glimlacht) De naam van de plaat verwijst niet naar een titel van een track. Wat betekent het dan? Baldi: “Het is een ironische omschrijving. Om eerlijk te zijn, ik ben geen fan van de hedendaagse alternatieve muziek. Ik heb het gehad met al die synthesizers en al die eighties-shit want ik hou van gitaren en kijk met weemoed terug op de jaren zeventig en negentig met hun vette gitaarriffs en krakende versterkers. ‘Attack On Memory’ is een nostalgische metafoor, een herinnering aan de tijd waarin gitaren nog op de voorgrond stonden.”

Cloud Nothings

01.03 01.03 03.03 03.03 04.03 06.03 07.03 08.03 08.03 09.03 09.03 10.03 10.03 13.03 14.03 16.03 17.03 19.03 19.03 20.03

SKIP THE USE + POLAROID FICTION BIG DEAL Us + ALT-J Gb BURAKA SOM SISTEMA Pt • SOLD OUT SHARON VAN ETTEN Us + FAUSTINE HOLLANDER Be CHAIRLIFT Us + o F F LOVE D BAI KAMARA JR Be WU LYF Gb + APES & HORSES Fr • SOLD OUT ANDREW BIRD Us + DOSH Us • Koninklijk Circus THE MEGAPHONIC THRIFT No + SWIMMING Gb LAMBCHOP Us + CORTNEY TIDWELL Us TEAM ME No + UNO MØLLER No CASS McCOMBS Us SCHOOL OF SEVEN BELLS Us THOMAS DYBDAHL No + DOUGLAS FIRS solo Be ÓLAFUR ARNALDS Is ELLIOTT MURPHY Us SOKO Fr TIMBER TIMBRE solo Ca ! KIM NOVAK Fr + THE MASH Be • coprod. Intersection WE HAVE BAND Gb + ANNA AARON Ch

21.03

MARC MORGANBe, MADEMOISELLE NINETEEN Be, BENJAMIN SCHOOS Be et MARIE FRANCE Fr

23.03 26.03 27.03 28.03 28.03 28.03 29.03 29.03 30.03 02.04 03.04 11.04 12.04 12.04 14.04 14.04 16.04 16.04 17.04 18.04 21.04 21.04 22.04 24.04 25.04 27.04 27.04 27.04 28.04 29.04

NEW BUILD CONNAN MOCKASIN Nz SOUND OF GUNS Gb DA SILVA Fr • coprod. Live Nation MORNING PARADE Gb WHITE HILLS Us AKA MOON Be SHEARWATER Us + JULIE DOIRON Ca • SOLD OUT BETH JEANS HOUGHTON Gb OTHER LIVES Us/DEER TICK Us LOS CAMPESINOS! Gb BRETON Gb DIONYSOS Fr • SOLD OUT ! THE CAST OF CHEERS Gb JALI Be • coprod. Nada • Koninklijk Circus THE ASTEROÏDS GALAXY TOUR Dk GREAT LAKE SWIMMERS Ca + BARZIN Ca ISLET Gb XIU XIU Us PONY PONY RUN RUN Fr • coprod. Live Nation OF MONTREAL Us + RECORDERS Be SEA OF BEES Us MAPS & ATLASES Us MAJOR LAZER Us/Gb PERRY ROSE Be new album CHARLES BRADLEY & HIS EXTRAORDINAIRES Us MAKYzard Be • new album - coprod. Lezarts Urbains ! THE TWILIGHT SAD Gb THE CRIBS Gb PATRICK WATSON Ca

LES

NUITS

11.05

THE RAPTURE Us - GREAT MOUNTAIN FIRE Be MILAGRES Us THE EXPERIMENTAL TROPIC BLUES BAND Be LAURA GIBSON Us - MAGGIE BJÖRKLUND Dk CHILLY GONZALES Ca

12.05

1995 Fr SPAIN PLAYING THE BLUE MOODS OF SPAIN & MORE Us FRÀNÇOIS & THE ATLAS MOUNTAINS Fr

13.05

AMADOU & MARIAM Mali • Coprod. Ubu • Koninklijk Circus DANIEL DARC Fr DJANGO DJANGO Gb CHAPELIER FOU Fr

15.05

FANFARLO Gb - DAN SAN Be “DFA LABEL NIGHT” : PLANNINGTOROCK Gb/De YACHT Us - PRINZHOM DANCE SCHOOL Gb FRIENDS Us GREAT MOUNTAIN FIRE Be acoustique GENERAL ELEKTRIKS Fr - HOUSSE DE RACKET Fr LA FEMME Fr C2C Fr - GHOSTPOET Gb

16.05

PERFUME GENIUS Us MARIEE SIOUX Us - MAÏA VIDAL Us

…MEER CONCERTEN OP

17.05

WOODKID Fr/Us - V.O. Be • Koninklijk Circus BAXTER DURY Gb GRIMES Ca PIERS FACCINI Gb/Fr LA GRANDE SOPHIE Fr - ANAÏS Fr - NADÉAH Fr • Koninklijk

18.05

Circus

ABSYNTHE MINDED Be REVOLVER Fr - EWERT AND THE TWO DRAGONS Ee ROVER Fr KING KRULE Gb ESMERINE Ca - MIREL WAGNER Fi 19.05

GOOSE Be MOUSE ON MARS D CITIZENS! Gb

SISKIYOU Ca - SANDRO PERRI Ca 20.05 STAFF BENDA BILILI Rdc • Koninklijk Circus BLOOD RED SHOES Gb - SPECTOR Gb OXMO PUCCINO TRIO Fr : Oxmo Puccino: zang / Vincent Segal:

21.05

cello / Edouard Ardan: gitaar

30.05 CAMILLE Fr • Coprod. Live Nation • Koninklijk Circus

= new talents, cool prices ! (Bota’Carte 5) - 8 - 11 ¤

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

11–21.05.12

INFO/TICKETS OP OTANIQUE.BE .218.37.32 – WWW.B

TTeekksst:t: Pa sg cu al ze Hu e sN o Ms ae kn ab a oN t o t o

Groot was het succes van Band Of Skulls toen het drietal in 2009 het debuutalbum ‘Baby Darling Doll Face Honey’ uitbracht en de wereld herinnerde dat er nog plek zat is voor ruige, ongecompliceerde rockmuziek. Een beetje in de trant van The White Stripes en The Black Keys, bands waar het Britse drietal meer dan één keer mee werd vergeleken. Dat was toen. Voordat de band twee jaar onafgebroken op tour ging, het podium deelde met grote namen zoals Black Rebel Motorcycle Club en The Dead Weather en een plaatsje op de soundtrack van Twilight: New Moon wist te versieren. Geen slecht idee om opnieuw polshoogte te nemen, te palaveren over hun tweede wapenfeit en wat twee jaar on the road met een mens doet.

Band Of Skulls

Het eerste wat mij opviel toen ik jullie nieuwe plaat in handen had, was dat het artwork van ‘Sweet Sour’ veel gelijkenissen toont met die van jullie debuutplaat. Toen las ik op het internet over een tentoonstelling rond jouw schilderijen, Emma. Emma Richardson: “Net zoals voor het vorige album, maakte ik voor onze nieuwe plaat vier schilderijen. Er werd gesuggereerd dat we een tentoonstelling organiseerden om de schilderijen en tekeningen die ik maakte voor beide albums te tonen. Ik en Russel hebben samen gestudeerd aan de kunstschool. Omdat we altijd in een creatieve omgeving hebben vertoefd, zijn we voortdurend bezig geweest met nadenken over de visuele kant van muziek. De schilderijen zijn een voortzetting van mijn eerdere werken. Het zijn suggestieve schilderijen, waar iedereen een eigen betekenis of beeld in kan herkennen, een beetje zoals Rorschach inktvlekken.”

Elkaar overtreffen Hoe zat het met jullie creativiteit toen jullie de studio introkken? Matt Hayward: “We stapten in het onbekende. We zijn twee jaar op tour geweest en meteen daarna de studio ingegaan. We wisten niet of we dat wel zouden kunnen, een tweede plaat maken. Het was chaotisch en frustrerend omdat we onder druk stonden en weinig tijd hadden. Bovendien verwachtten mensen rondom ons iets. Op commando creatief zijn, is onhoudbaar. Daarom voelde alles wat we probeerden geforceerd aan. We besloten om even tot rust te komen. Uiteindelijk zijn we terug onze kleine studio in Southampton ingedoken. Vanaf dan ging het veel gemakkelijker.” Russell Marsden: “Het was naïef van ons om te denken dat we meteen na een ellenlange tour, gewoon terug in de studio zouden kunnen stappen en meteen opnemen. We hadden een break nodig voordat we konden beginnen aan onze tweede plaat.” Is er iets dat zeker niet mocht ontbreken aan jullie tweede plaat? Matt: “Alles wat we hebben geleerd tijdens de twee afgelopen jaren: spelen op grotere podiums en festivals en dienst doen als support voor andere bands en artiesten. Al die zaken wilden we materialiseren in onze tweede plaat. We wilden tonen dat we gegroeid zijn als band, maar ook als individuen.” Was er in tijdens die hectische tourperiode ook nog ruimte om inspiratie op te doen? Russell: “Je denkt er nooit aan op het moment zelf, maar al die heftige gevoelens en hoe je moet proberen om te overleven als band, vriend en individu, maar ook de maturiteit die uit al die ervaringen ontspruit: dat is de inspiratie.” Matt: “Tegelijkertijd is er ook het feit dat je je als groep accommodeert aan een groter publiek en grotere zalen. Je weet wat goed klinkt. Zeker als driekoppige band is de uitdaging groot om de juiste sound te vinden. Het was inspirerend om in de studio te zitten en nieuwe ideeën uit te werken die afgestemd zijn op de concerten die we spelen.” Hoe ging dat dan in zijn werk tijdens het schrijfproces? Ik kan me voorstellen dat jullie allemaal wel iets wilden ventileren. Russell: ”Het was een interessant proces omdat we alle drie songwriters zijn. Je zou denken dat alles vlot zou gaan, maar vreemd genoeg is het één grote chaos geworden! (lacht) We hebben nogal wat moeite met het afwerken van nummers. Toen we aan de plaat werkten, hadden we ontelbaar veel fragmentjes die we maar niet in elkaar konden laten passen. Dat was beangstigend omdat we na verloop van tijd met vijftien onafgewerkte nummers zaten. De laatste week in de studio was daarom nogal deprimerend omdat we liedjes hadden die op dat punt nog bestonden uit één of twee noten.” (lacht) Emma: “Het is moeilijk wanneer je een tekst heb of een melodielijn en die ergens probeert te laten passen. Soms lukt dat op een dag, soms duurt het maanden.”

Hoe blijf je als groep gemotiveerd in dergelijke situaties? Emma: “We zijn al gewend aan elkaars manier van werken en verdragen kritiek. Daardoor ging alles sneller, we moesten ons niet meer afstemmen op elkaar. Motivatie vinden we bij elkaar.” Russell: “Naar de toekomst toe willen we elkaar ook blijven pushen. Wat fascinerend is aan het feit dat we alle drie songwriters zijn, is dat we tegelijkertijd ook concurrenten zijn. We proberen om elkaar te overtreffen voor de band.” ‘Hometowns’ gaat over de terugkeer naar de thuisbasis. In jullie geval Southampton. Voelt die plek nog steeds zo aan, na twee jaar non-stop touren? Russell: “Het was echt niet onze bedoeling om een zielig nummer te schrijven over het lange, eenzame tourleven. (lacht) Maar onbewust hebben we dat wel gedaan. Het vreemdste aan dat nummer is dat we het schreven voordat we op tour vertrokken.” Emma: “Wanneer je ouder wordt, kom je ook tot het besef dat er altijd een plek is waar je een emotionele binding mee hebt omdat je roots er liggen. Zelfs wanneer je die plek haat of wil verlaten, is er altijd een stukje van jezelf dat overblijft op die plek. Die band is blijvend.” Matt: “Onze brieven komen daar ook aan dus we moeten vroeg of laat wel eens terug gaan.” (lacht) Hebben jullie na twee jaar onafgebroken touren eigenlijk het geheim ontdekt om als succesvolle band met beide voeten op de grond te blijven? Matt: “Daar hebben wij het nooit moeilijk mee gehad. Hoe verder dat we geraken, hoe bewuster dat we worden van het geluk dat we hebben. Daarnaast kunnen we ook rekenen op goede vrienden en familie die ons goddank de kans niet geven om ons als een stel verwaande rocksterren te gedragen.” Russell: “Als beginnend groepje voelt elke verwezenlijking aan als een gigantische overwinning, maar hoe meer tijd voorbijgaat, hoe meer die opwinding hand in hand zal gaan met een gevoel van dankbaarheid en fierheid dat je kunt leven van je passie.”

on stage 3 mei: AB, Brussel

Band Of Skulls ‘Sweet Sour’ Electric Blues Recordings/PIAS

Een beukende intro op titeltrack ‘Sweet Sour’ en we zijn vertrokken voor een veertigtal minuten stevig gitaarwerk afgewisseld met serenere tracks die de feestelijke sfeer met momenten compleet omdraaien. Toch klinkt de tweede langspeler van het Britse trio nog altijd als rasechte bluesy rock met tal van memorabele riffs en uiteraard scherpe solopartijen. Waar de plaat echter in uitblinkt, is de compliciteit tussen Emma Richardson en Russel Marsden op zowel rustigere nummers zoals ‘Lay Down My Head’, als bij het hardere werk (‘You’re Not Pretty But You Got It Going’). Ook afsluiten doet de plaat met flair trouwens wanneer Marsden en Richardson een country-getint duet brengen dat meteen ook als één van de hoogtepunten van deze tweede langspeler geldt. Gitaar, bas en drum: meer heb je niet nodig voor een goede rockplaat, zo bewijst Band Of Skulls met deze fraaie tweede langspeler. (hmn)

T e k s t: M i c h i e l D e n y s i f o t o : T o m B e a r d

In 2009 wist The Big Pink een eigen plaats in het drukbevolkte Londense rocklandschap te veroveren. Daarbij wilden de heren het echter niet laten, hun donkere gelaagde sound offerden ze op voor een toegankelijkere en hitgevoeligere aanpak. Geen wall of sound meer op ‘Future This’ (check de recensie in de feb-RifRaf), maar verzorgde drumcomputers, synths en zanglijnen. Het moet gezegd worden: het resultaat is knap. De referenties aan My Bloody Valentine mogen opgeborgen worden – tot van spijt wie het benijdt. The Big Pink anno 2012 klinkt als een erfgenaam van Primal Scream en mag binnenkort de strijd om de ether uitvechten met Kasabian. We hopen stiekem dat The Big Pink het haalt Robbie Furze en Milo Cordell zijn dankbare interviewees. De meeste artiesten krijgen jeuk aan plaatsen waar ze niet mogen krabben als ze nog maar denken aan persdagen. De jongens van The Big Pink daarentegen zien het helemaal zitten. “Het is nieuw voor ons,” zegt Milo Cordell, “het is de eerste keer dat we zo’n uitgebreide reeks interviewdagen zullen doen. Ik vind het leuk om te babbelen over ons nieuw werk.” Dat is een bewijs dat jullie trots zijn op het nieuwe album. Robbie Furze: “Inderdaad. Maar over de nieuwe plaat babbelen, is ook nuttig. Wie kunstonderwijs volgde, werd geleerd om zijn werk te conceptualiseren. Ons werk wordt tijdens interviews getheoretiseerd omdat we verplicht worden om erover na te denken.” Milo Cordell: “Het eigen werk theoretiseren, is ook een belangrijke voorwaarde om progressie te maken als artiest.”

Jullie eerste single heet ‘Stay Gold’. Dat is een quote uit een Amerikaanse roman The Outsiders over rivaliserende jongerenbendes in de jaren 60. Jullie wilden een eerbetoon brengen aan de roman? Cordell: “Ja. Het verhaal sprak mij aan. Het gaat over twee jongeren in een dorp. Ze zijn zogenaamde greasers, leden van een subcultuur die je met punkers kan vergelijken. Die jongens krijgen veel slaag van hun rivalen, de socs. Die laatste zijn eerder snobistische en sportieve kerels. Het hoofdpersonage, Pony Boy, is een intelligente jongen die in die zinloze gangfeud verwikkeld raakt. Onze song gaat over een mooie scene waarin de twee vrienden naar een zonsopgang kijken vanuit een kerk en Pony Boy een gedicht voorleest van Robert Frost waarin de woorden stay gold voorkomen. Later sterft die vriend en in een

Lobbyen bij de organisatie van de Olympische Spelen Robbie, jij speelde vroeger in tal van industrial- en noisepunkbands als Panic DHH en speelde zelfs samen met Alec Empire. Krijg je nooit de drang om nog eens een zware industrialtrack te produceren? Furze: “Er zitten nog steeds industrial-elementen in onze songs…” Cordell: (valt Furze in de rede) “Heel weinig hoor.” Furze: “Veel verschil tussen nu en vroeger voel ik toch niet.” Cordell: “Het is compleet anders, Robbie.” Furze: (richt zich tot Milo) “Ik speel nog steeds gitaar en programmeer drumcomputers. Het is niet omdat ik vroeger meer met distortion werkte dat ik nu een compleet andere werkwijze heb. Ik amuseer me nu evenveel als vroeger. Dus voor mij maakt het weinig verschil. We hebben ook nooit strikt beslist hoe we moeten klinken met The Big Pink.” Cordell: “Dat hebben we wél gedaan.” Furze: “Nee, het was meer een spontane evolutie.” Cordell: “Het laatste wat ik erover wil zeggen, is dat jij vroeger met Panic DHH als doel had om elke dag de meest luidruchtige en agressieve track ooit te producen. Dat is eerder negatief van aard. Met The Big Pink hebben we samen beslist om positieve vibes uit te stralen. Dat is toch een groot verschil, vind ik.” Jullie liveshows zijn zeer energiek met een tastbare en krachtige sound. Ik las dat jullie geluidsman de bijnaam Evil Eddy kreeg omdat hij een belangrijk aandeel had in het creëren van die wall of sound. Cordell: “Evil Eddy maakt geen deel meer uit van onze crew, he was too evil. (lacht en wil er niet verder op ingaan) Een goede geluidsman hebben, is voor een band als de onze van levensbelang. We moeten een goede band hebben zodat er vrijuit gepraat kan worden over de sound en er een vertrouwensband ontstaat.” Als de geluidsman fouten maakt, zal hij het achteraf wel mogen horen waarschijnlijk. Cordell: “We kunnen vanop het podium echt niet horen wat de geluidsman allemaal aan het doen is, dus neen. Ik heb bijgevolg ook nooit begrepen hoe iemand als Kevin Shields van My Bloody Valentine zijn geluidsman intensief kan bijsturen. Ik zag hen ooit tijdens Pukkelpop en had nog nooit een band gehoord die zo luid speelde en toch wees hij met zijn vinder naar boven richting de geluidsman. Ongelofelijk.” Furze: “Kevin Shields is dan ook een soundfreak waar ik heel veel bewondering voor heb. Hij speelt met noise, maar bracht het experimenteren met noise naar een hoger niveau. Hij is een artiest die tovert met frequenties.” Cordell: “Het is ook zo dat My Bloody Valentine op cd erg relaxerend en trippy is. But live they blow your head off. Dat proberen wij ook een beetje na te streven. We willen dat onze albums niet te vergelijken zijn met onze optredens.” De aandachtige luisteraar ontwaart funk- en soul-elementen. Cordell: “We zijn altijd grote soulfans geweest, al van kinds af aan. Onze vocals waren op ons vorig album reeds geïnspireerd door soul, nu ook onze sound.” Furze: “Dat was een doel voor ons. Onze eerste plaat wordt vooral gedetermineerd door ritme en snelheid, nu durven we ook gas terug nemen en onze groove verzorgen.”

afscheidsbrief aan Pony Boy schrijft hij: ”Stay gold, Pony Boy, stay gold.” Ik vind dat zeer krachtig. De onderliggende boodschap van het nummer is dat je in jezelf moet geloven, zelfs tijdens moeilijke momenten.” We hadden het al over My Bloody Valentine maar eigenlijk ben je allergisch aan de term shoegaze. Waarom? Cordell: “Omdat journalisten lui zijn en ons in het hokje shoegaze trachten te stoppen. Shoegaze is slechts een van de vele invloeden op onze muziek. Daarom irriteerde het mij als de term weeral opdook als het over ons ging.” Furze: “Persoonlijk denk ik dat men ons dat label heeft opgeplakt omdat er een shoegazerevival aan de gang was en het makkelijk was om ons in te delen bij die nieuwe bands.” Behoren jullie überhaupt tot een of andere scene? Cordell: “Nee, er bestaat ook geen muziekscene in Londen. Of toch geen overheersende zoals je vroeger Libertines had en hun volgelingen. Er is bijvoorbeeld wel iets gaande bij jongens als James Blake en Jamie XX, maar that’s it. Europeanen buiten het Verenigd Koninkrijk lijken mij soms geobsedeerd door dat denken in scenes. Wij hebben veel vrienden, maar die maken niet allemaal muziek en als ze het doen zeker niet dezélfde muziek.” Iemand suggereerde via een YouTubecomment bij jullie clip voor ‘Stay Gold’ dat het nummer dé perfecte song zou zijn voor de Olympische Spelen in Londen deze zomer. Cordell en Furze: (in koor) “Dat zou schitterend zijn!” Cordell: “Net nadat Usain Bolt de 100 meter sprint gewonnen heeft ‘Stay Gold’ door de stadionspeakers horen: dát moet een enorme kick zijn!” (lacht) Furze: “We gaan zeker beginnen beginnen lobbyen bij de organisatie.”

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h e n J a m i l i a K n o c k a e r t

“Ik heb veel tijd besteed aan platen waarmee ik niet gelukkig was, maar dit is het. I made the perfect record. End of the line.” Singer-songwriter Damien Jurado ziet er wat nors uit maar eenmaal hij op dreef is, is hij moeilijk te stoppen. Met ‘Maraqopa’ is ”Seattle’s godfather of neo-folk” dan ook al aan zijn tiende album toe en dat kunnen we niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Je werkte voor de tweede keer samen met producer Richard Swift, ”the Ennio Morricone to your Sergio Leone”, zoals je in de bio zegt. Wat is zijn grootste verdienste aan ’Maraqopa’? Damien Jurado: “Hij is een genie en haalt veel creativiteit uit me. Ik zie hem zo’n beetje als mijn lifetime career partner in de studio, want we werken echt goed samen. We hebben allebei ontdekt dat we onszelf soms beperkten, maar deze keer hebben we onze grenzen verlegd. Zo is Richard nog verder gegaan in zijn manier van producen – het geluid is bijna tastbaar en wanneer je je ogen sluit, is het alsof je op de plaats van de muziek bent. Eigenlijk is ’Maraqopa’ een vreemde plaat: intiem, maar ook heel open.” Ergens las ik dat de songs “wide vistas” zijn. Je zou het widescreen music kunnen noemen. Damien: “Duidelijker kan die definitie niet zijn. We hebben de sound overgenomen die heel populair was ten tijde van de beste nummers van de vorige eeuw. Sixties Phil Spectorstijl? Inderdaad. Spector is geweldig maar ik denk ook aan Ray Conniff, Les Baxter en albums van Frank Sinatra.” Betreur je het dat platen tegenwoordig vaak te luid en te scherp klinken? Damien: “Als liefhebber van oudere albums vind ik het soms heel frustrerend om naar moderne te luisteren. Ik leg niet veel hedendaagse muziek op – het geluid op ’The Soft Bulletin’ van The Flaming Lips is ongelooflijk en ’OK Computer’ van Radiohead klinkt ook fantastisch, maar die zijn ook niet bepaald nieuw meer. Beide platen zijn opgenomen op tape en dat is altijd goed voor de sound luister maar naar de nummers van Jack White: hij gaat niet digitaal en zijn muziek klinkt goed en puur. Ik heb het geluk gehad om met Richard te kunnen werken, want hij gebruikt ook tape.”

De moeilijkste job ter wereld is een mens zijn

on stage 10 maart: De Kreun, Kortrijk (w/ Chad Vangaalen en Tom Brosseau) 28 maart: Trix, Antwerpen (w/ Brewed By Noon (aftershow))

Damien Jurado ‘Maraqopa’ Secretly Canadian/Konkurrent

Damien Jurado houdt niet van het “machinale Frankensteingeluid” van knip-en-plak-pro-tools-platen en dat hoor je op ‘Maraqopa’. ’s Mans tiende album is een warm, organisch werkstukje dat met veel vakmanschap op tape is opgenomen. Dat Richard Swift net als op voorganger ‘Saint Bartlett’ de producer van dienst is, werpt zijn vruchten af: de immer weemoedige en mooie zanglijnen van Jurado gedijen goed in de nostalgische wereld van Swift. De bewijzen? Het heerlijk walsende folkliedje ‘Working Titles’ (belletjes, old skool backings), het met bossa nova bestoven ‘This Time Next Year’ en het titelnummer dat verleidt met het laurel canyon-sfeertje van weleer (eind sixties, begin seventies). Knap ook hoe een kinderkoor ‘Life Away From The Garden’ extra leven inblaast. De geest van Phil Spector waart rond in ‘Reel To Reel’, Jurado haalt zijn beste falset boven tijdens ‘Museum Of Flight’ (het meest poppy nummer van ‘Maraqopa’) en ‘Nothing Is The News’ is de perfecte, psychedelisch rockende opener van de plaat. Heel schoon plaatje van een artiest die met de jaren wint aan zeggingskracht. (bvm)

Damien

Het titelnummer van je nieuwe plaat zou op ’On The Beach’ van Neil Young kunnen staan. Is hij een voorbeeld voor je? Damien: “O, bedankt voor het compliment, maar ik denk dat die song eerder beïnvloed is door twee andere muzikanten. Het ritme en de melodie zijn geïnspireerd op de muziek van de Amerikaan Larry Norman and a guy named Jorge Ben, een Braziliaanse artiest uit de sixties. Het is wel fijn dat mensen me vaak vergelijken met Neil Young, maar om eerlijk te zijn heb ik slechts twee van zijn albums in huis: een boxset van Buffalo Springfield (een band waar Young destijds bij speelde) en ’After The Gold Rush’. Ik ben vooral geïnteresseerd in het leven van Neil. Zijn carrière heeft invloed gehad op hoe ik beslissingen neem, niet zijn muziek.” Je zit nu al vijftien jaar in het vak. In je vroege jaren speelde je punk met de band Coolidge en daar is zelfs een nummer van op een christian rock-compilatie beland. Damien: “Onze groep had al vele bezettingen gekend en we waren van plan om er een punt achter te zetten. Op dat moment contacteerde mensen van dat label ons en vroegen ze of we een track wilden aanleveren. Dat hebben we gedaan, maar eigenlijk had ik het toen al wat gehad met punk. Ik had net de platen ontdekt van Simon & Garfunkel, Pete Seeger, Joni Mitchell en was meer geïnteresseerd in die muziek.” Zit er nu nog iets van christian rock in je teksten? Damien: “Hmm, ik denk dat mijn geloof nog altijd een rol speelt, maar het is niet hoorbaar op de voorgrond. Het is iets persoonlijks, maar de pers maakt er graag een big deal van terwijl het gewoon een deel van mijn leven is. Ik bedoel, liggen de mensen er ook wakker van dat ik witte sokken draag? (he really does) Stellen ze zich ook de vraag hoe laat ik ga slapen? Die dingen zijn zo triviaal, who cares.” Ik heb de naam van je nieuwe plaat even gegoogeld, maar alle zoekresultaten leiden naar jou. Wie of wat is Maraqopa? Damien: “It’s a made up word. We zaten in de studio en Richard zei: “Weet je, als je het album zo noemt, introduceer je een nieuwe term bij Google.” En het werkt! It’s great. Hoe vaak heb je die mogelijkheid? Maar om te antwoorden op je vraag: Maraqopa is een fictieve plaats. Het is de mooiste plek op deze planeet, de hemel op aarde. Als ik mijn eigen wereld mocht creëren, zou ze er als Maraqopa uitzien.” En toch heeft je muziek altijd een melancholische toets. Damien: “Is it, though? Betekent melancholisch ook automatisch treurig? Sinds wanneer is accepteren bijvoorbeeld hetzelfde als houden van? Het zijn twee volledig andere begrippen, maar tegenwoordig lijkt het vaak of je van iets houdt als je het accepteert. Veel mensen vinden dat melancholie gelijk staat aan somberheid, maar ik niet. Het kan triest zijn, maar ook vredevol of zelfs vrolijk. Ik zie het eerder als een reflectief gevoel – het zet je aan tot denken en mediteren.” Je vorige plaat ging hoofdzakelijk over een vriendin die in de psychiatrie zat. Wie of wat heeft je deze keer geïnspireerd? Damien: “Toen het beter ging met die vrouw, begon ik ook anders naar de dingen te kijken. Mijn leven bestond uit veel twijfels en op een dag heb ik tegen mezelf gezegd: Zo wil ik niet meer verder. Ik ga een ideale wereld in mijn hoofd creëren. Zo is Maraqopa een manier van denken geworden. It’s the acceptance of all things, the word no doesn’t even exist. In de studio was dan ook niets onmogelijk. Laten we bongo’s op het eerste nummer zetten, zei ik tegen Richard en - high five! - hij stemde ermee in. “Hier kunnen misschien conga’s en daar een fluitsound”, gingen we door en als het niet werkte, behielden we het niet.” En zo belanden we weer bij accepteren en houden van. Damien: “Inderdaad. Je bent niet verplicht om ervan te houden, maar probeer het tenminste eerst te aanvaarden. Het is zoals wanneer een kind een bord met groenten voorgeschoteld krijgt - het zal beweren dat het daar niet van houdt, maar dan zeggen de ouders: “Hoe kan je dat nu weten? Je hebt het nog nooit geproefd.”” Je zegt ook dat Maraqopa over kinderlijke onschuld gaat. Damien: “Een kind kan evenveel plezier beleven aan een kartonnen doos als aan een speelgoedtreintje, maar op een bepaald moment verliezen we onze interesse en willen we iets groters. Daarover gaat het nummer ’Life Away From The Garden’. Wanneer in ons leven verliezen we die nieuwsgierigheid? Kunnen we, als mensen, teruggaan naar the garden? Nee, want overal ter wereld regeert duisternis: geweld, oorlog, armoede, enzovoort. Hier (legt zijn hand op zijn hart) kan je terug naar the garden. It’s not out there, it lies within us. Helaas maken we vergissingen die onszelf soms in de weg staan. De moeilijkste job ter wereld is, naast een vader en een echtgenoot, een mens zijn – daarover gaat Maraqopa.”

Jurado

RifRaf_Febr2012.qxd

23-02-2012

14:00

Page 1

SUPERLIJM UNALASKA, ALASKA (East Records)

Twee jaar na hun radiohitje ‘Michael Jordan’ en enkele gedaantewissels later is het debuut van Superlijm eindelijk geland! De band rond PJ Delesie grijpt zonder gêne terug naar de fuzzy sound van de helden uit hun tienerjaren, denk Pavement, Grandaddy, GBV en Dinosaur Jr. ‘Unalaska, Alaska’ is echter veel meer dan een geslaagde stijloefening. Het debuut van Superlijm is volgestouwd met heerlijk krakende en belachelijk catchy indiepopsongs, met een eigen gezicht. Het beste van de nineties en de noughties gecombineerd, zeggen wij dan.

DR. LEKTROLUV LIVE IN BRAZIL (Lektroluv Records)

Na succesvolle mix-cd’s opgenomen op Rock Werchter, Pukkelpop en Lowlands, is de man met het groene masker dit keer naar Brazilië getrokken. Hij nam er een stomende set op tijdens het Xxxperience festival, ongetwijfeld het hoogtepunt van de Lektroluv Brazil tour. Verwacht je aan de opzwependste electro tracks van het moment in een strakke mix, we hadden niet minder verwacht!

POND BEARD, WIVES, DENIM (Modular)

Pond is Joseph Ryan, Nick Allbrook and Jay Watson, drie vrienden die een liefde voor psychedelische rock delen. Ze namen al enkele albums op die verschenen op kleine Australische labels, zonder veel aandacht te krijgen. Nick en Jay werden gevraagd om bas en drums te spelen bij Tame Impala, en na het wereldwijde succes van ‘Innerspeaker’ tourden ze de wereld rond. Terug thuis besloten ze een nieuw album op te nemen als Pond, maar dit keer bij een groter label. Fans van Tame Impala zullen Pond zeker kunnen smaken, al ligt de stevige psychedelische rock van Pond dichter bij Led Zeppelin dan bij The Byrds.

www.newsrecords.be / www.newsdistribution.be

TTeekksst:t: Pa a lV e Nr om se ee nr zs ec oh i f o t o : a n g e l c e b a l lo s B rsacm

Perfume Genius

Platen hoeven niet lang te duren om onder de huid te kruipen. Dat toont Mike Hadreas, songschrijver uit Seattle, aan met het tweede album van zijn alter ego Perfume Genius. Drieëndertig minuten onversneden

schoonheid staat er op ‘Put Your Back N 2 It’. Onmogelijk met een colgate-smile te beluisteren omwille van de tekstuele adders onder het gras maar het ultieme bewijs dat mooie muziek thema’s als zelfmoord en treurige low budget porno niet uit de weg gaat. “Ik ben van nature te abnormaal om te lieflijke nummers te schrijven.”, aldus Hadreas.

Een voorliefde voor gekke mensen in verdorven situaties In een Brussels hotel ontmoeten we een frisse verschijning in een fake bontjas die nog even terugblikt op een turbulent en getormenteerd drank- en drugsverleden. Mike Hadreas: ”Ten tijde van ‘Learning’, mijn eerste album, was clean zijn iets nieuws voor me. Het was ook vreemd om er over te praten. Al was het heel opwindend om creatief bezig te zijn. Zag ik die periode als een wedergeboorte? Ergens wel. Op een bepaald moment moet je volwassen worden en je verantwoordelijkheid opnemen. Ik geef toe dat ik laat tot volle wasdom ben gekomen maar het gebeurt nu eenmaal maar wanneer het gebeurt. Het is nog altijd verrassend voor me om te merken dat ik doelgericht en vrijwillig bezig ben met muziek. Voorheen was ik echt wel een egoïst die met niets of niemand rekening hield. Feesten, drank en drugs: that was the main focus for years and years. Ik was een kind toen maar je kan geen kind blijven. Toen ik de songs voor mijn eerste plaat schreef, begon het te dagen. Als je middenin een situatie zit, heb je geen objectief beeld. Nadien, met een helder hoofd, had ik een beter zicht op mijn leven. En dat wil ik zo houden. Ik wil niet meer dezelfde fouten maken.” Je nieuwe songs klinken echter niet zorgeloos. Mike: “Melancholie is mijn natuurlijke temperament, denk ik. Misschien ben ik wel miserabel. (lacht) Soms probeer ik daar tegen in te gaan en is dat gevoel slechts onderhuids aanwezig in de muziek. Nu ja, je kan ook over zware gestoorde zaken spreken zonder dat het je dag hoeft te verknallen. Tien minuten later mag er gelachen worden. Tragische zaken zijn vaak ook heel hilarisch. Ik weet niet hoe grappig andere mensen het zullen vinden maar toen ik nog dronk heb ik een date (Hadreas is de herenliefde toegedaan, bvm) ooit nog om geld gevraagd om drugs te kopen. Hij zei nee en toen begon ik hem te wurgen. Het is grappig om in te zien dat ik dat nu niet meer zou doen. Als ik er te lang bij stil zou staan en mezelf zou afvragen waarom ik dat ooit heb gedaan, dan zorgt dat voor te veel gepieker. Ik kan het verleden weglachen en dat is goed. Slim trouwens dat ik dit vertel. Nu sta ik bekend als iemand die vroeger mensen wurgde.” (lacht)

En iemand die naar home made amateurporno kijkt, zo blijkt uit één van de verse songs. Mike: ”Als ik naar zo’n stuff kijk, heb ik nadien nog nooit gedacht: dit was fun. Je voelt je altijd een beetje schuldig. (lacht) En zeker nadat ik die bewuste video had gezien. Die mensen waren geen professionele acteurs. Ze werden wellicht slecht betaald. Misschien net genoeg om wat medicijnen te kunnen kopen. Een triest verhaal. Of misschien zie ik het helemaal verkeerd en vonden ze het allemaal best plezant. Ergens maak ik slachtoffers van de mensen die ik aan het bekijken ben. Ik heb me ook vaak een slachtoffer gevoeld in mijn leven. (hij heeft ooit te maken gehad met een pedofiel, bvm) Het was weird om eens aan de andere kant te staan en van anderen slachtoffers te maken. Er moest wel een song van komen. Weet je, ik probeer altijd mooie muziek te schrijven maar niets is wat het lijkt. Het gaat altijd wel over mensen in een verdorven situatie.” Je schrijft geen doordeweekse popteksten. Mike: “Klopt. Ik kan iets laten klinken als een popsong maar als je echt luistert merk je dat er meer is. Ik mag wel graag geloven dat de titel van mijn nieuwe plaat net zo zeer de titel van een popalbum van Prince zou kunnen zijn. ’Put Your Back N 2 It’: dat klinkt niet te hard. Het is ergens een geeky keuze maar tegelijkertijd heeft de albumtitel ook een vunzige, seksuele bijklank. Je moet moeite doen om iets te bereiken, die sfeer. You put your back into life or whatever. Wat ik zing is dus niet lichtvoetig. Wie dat beweert, maakt me kwaad. Ik koester het idee dat je veel mensen kan bereiken met muziek die toch ergens gestoord is. Niet omdat ik sadistisch wil zijn, hoor. Ik heb gewoon een voorliefde voor gekke mensen en ik denk dat ik van nature te abnormaal ben om te lieflijke nummers te schrijven. Hoewel, bepaalde songs klinken

vreemd en niet poppy maar de passie en de tederheid blijven overeind. It’s not disturbing for the sake of it.” Eén van de nieuwe nummer gaat over zelfmoord. Geen gemakkelijk thema. Mike: ”Ja. (stilte) Ik heb het nu beter, maar het is nog altijd wennen. Ik ben meer vertrouwd met de andere kant van het leven. Ik ben nog maar enkele jaren clean. Daarvoor was ik vijftien jaar heel ongezond bezig. De negatieve gevoelens van weleer borrelen nog vaak op. Treurnis, ongemak, je niet goed in je vel voelen, willen ontsnappen. Wanting to just have your brain shot off for for a minute. Nu ik verlost ben van de drugs en de alcohol heb ik een andere manier gevonden om er over te praten en het uit mijn systeem te krijgen vooraleer het te veel pijn gaat doen. Zingen en songs schrijven, is een betere manier om er mee om te gaan. Het is veiliger en je hebt er ook meer voldoening aan. En misschien help je ook andere mensen die zich herkennen in die gevoelens. Als je niet fucked up bent, lukt dat. Vroeger had ik geen doel in het leven maar nu ga ik er van uit dat je beter een klein beetje behulpzaam dan heel erg destructief bent. Let op, zelfs als je muziek een genezende kracht heeft, kan het beschamend zijn. Van de mensen die niet houden van wat je doet, weet je immers dat ze niet zijn zoals jij. Maar ik doe nu eenmaal wat ik doe. Ik ben ook iemand die schrijft over zijn moeder en de mensen die hem dierbaar zijn. Niet zonder er over te waken dat ze zich daar oké bij voelen.” Je moeder speelt een heel belangrijke rol in je leven, niet? Mike: “Ze zou minder belangrijk willen zijn dan ze is. Toen het slecht met me ging, nam ze me weer in huis op. Dat was niet gemakkelijk voor haar. Ik was niet meteen clean. En mijn moeder was niet zo hard voor me als ze had kunnen zijn. Ze heeft zelf ook haar problemen gehad. Misschien dacht ze dat ik het allemaal van haar had. Het was niet fair van me om dat gevoel te bespelen en van haar te profiteren. Maar eens ik aan de betere hand was, konden we veel delen. En dat is het belangrijkste. We lijken op elkaar. We zijn allebei survivors die veel hebben meegemaakt. En mijn nieuwe plaat is voor haar een reden om trots te zijn op haar zoon. Dat is hoopgevend.” Als tiener heb je ooit gezegd: ik ben niet geïnteresseerd in triomfantelijk gedoe. Ondanks alle melancholie heeft je muziek bij momenten toch iets verheffends: “I will carry on with grace”, zing je. Mike: ”Dat is positief maar muziek mag niet louter en alleen triomfantelijk zijn. Dat is niet de hele waaier. Vooral Amerikanen bezondigen zich daar vaak aan. Als ze een vrolijke film maken, moet die voor de volle honderd procent happy zijn. In een Franse film, daarentegen, is er naast blijdschap ook ruimte voor treurnis. Dat is inspirerend. Niet de Amerikaanse manier van denken waarbij iets pas inspirerend is als het corny is. Alsof mensen niet slim genoeg zijn om iets te begrijpen. Mijn plaat is geen all american movie? Nee, het eindigt goed maar je moet door wat stuff wroeten om er te raken.” En door schoonheid: zo heb je een oud gedicht van Edna St Vincent Milay op muziek gezet. Mike: “Ik ben niet zo slim om te denken dat ik veel van poëzie ken maar als ik in een boekenwinkel ben, snuister ik wel eens naar dichtbundels. Dat ene gedicht van Edna St. Vincent Milay is heel beknopt. Zo schrijf ik ook. En ze heeft het over dezelfde zaken waar ik ook over praat. Toen ik haar gedicht voor het eerst las, hoorde ik er meteen muziek bij. ‘Dirge’ klinkt als een begrafenissong, als een treurnummer voor iemand die er niet meer is. Hymnes hoef ik echter niet te schrijven. Ik ben wel een tijdje geobsedeerd geweest door Bulgaarse vrouwenkoren. Ik begreep niets van wat ze zongen. Het klonk echter steengoed. Bijna spiritueel.”

on stage 16 mei: Botanique, Brussel

Pefume Genius ‘Put Your Back N 2 It’ Organs/Turnstile/Matador Records/Beggars Banquet

Hij heeft een hobbelig, met drank, drugs en andere demonen doorspekt, parcours afgelegd maar sinds hij zich op de muziek heeft toegelegd, vertaalt zijn levenswandel van weleer zich naar breekbare albums om in te lijsten. Debuut ‘Learning’ was een goede, sprekende eerste plaat en op opvolger ‘Put Your Back N 2 It’ geeft Mike Hadreas aka Perfume Genius zijn status extra glans met een album dat het gerust tot de eindejaarslijstjes van de indie-sector mag schoppen. Als Hadreas pakkende stem al lonkt naar Antony (‘No Tear’) smeert hij het niet zo breed uit en verrast hij met diepe gepitchte backing vocals. En over de ganse lijn is dit kamermuziek noir (die piano! die strings!) van hoog niveau. Soms sober en ingetogen: zo is‘Normal Song’ het akoestische, walsende gitaarliedje van de plaat en sluit het slaapliedje ‘Sister Song’ de plaat op intieme wijze af. Maar ook, ondanks alle zware thema’s, hartverkwikkend en filmisch. Luister naar ‘All Waters’ en het titelnummer: precies het Twin Peaks-sfeertje van componist Angelo Badalamenti. Net zoals het met een fade in startende ‘Floating Spit’ te plaatsen onder meeslepende melancholie. Te koesteren werkstukje. (bvm)

T e k s t: E l m o L ê v a n

Alex Winston waant zich een popdiva en jaagt vervolgens als een bezetene achter de hoge noten die pronken op Kate Bush haar toonladder. De Amerikaanse flirt met de looks en sound van Marina & The Diamonds, maar strijkt neer op het terrein waar andere popzangeressen als Florence + The Machine ronddwalen. Neen, Alex Winston is geen openbaring, maar zorgt wel voor springerige popmuziek met alle schattige extra’s erop en eraan. Een tip: berg die dikke winterjas stilaan terug op in de kast en haal ‘Alex Winston’ in huis. Critici beschouwen jou als een toekomstige popdiva. Maakt dat jou angstig? Alex Winston: “Niet echt, maar ik haat het wel wanneer ik als diva word bestempeld. Ik zal gewoon altijd mezelf blijven, wat er ook gebeurt. Anderzijds moet ik de commentaar maar accepteren, want het hoort nu eenmaal bij mijn job. Ik ben altijd enorm koppig geweest, ik wil enkel muziek maken. De voorbije jaren heb ik het mentaal moeilijk gehad, ik wist nooit waar ik met mijn muziek heen moest. Bij momenten is het hard om te blijven volharden, maar ik heb mezelf plechtig beloofd om er nooit mee te stoppen. Ik zal altijd vechten om mentale opdoffers uit mijn hoofd te drijven. Om één reden: ik kán niets anders. Ik heb naast muziek helemaal geen hobby’s of interesses.” Je volgde jarenlang operalessen. Hoe ben je daar aan begonnen? Winston: “Ik ben via mijn moeder in die wereld terechtgekomen, zij kende een operazangeres. Mijn ouders hebben mij ingeschreven voor operalessen toen ik nog jong was. Destijds stond ik er niet bij stil, opera was gewoon de gezondste vorm van zingen. Ik heb tien jaar lang lessen gevolgd, maar het was niet noodzakelijk mijn favoriete hobby. Opera hield mij op het gebied van zang in de eerste plaats enorm scherp. Ik heb dikwijls getwijfeld om er mee te stoppen, maar telkens vond ik een uitvlucht om terug te keren naar de lessen.”

Depressies motiveren mij Heb je daar ooit spijt van gehad? Winston: “Qua techniek heb ik veel opgestoken van opera, maar het is iets te gestructureerd naar mijn zin. Ik wil niet dat mijn songs constant binnen de lijntjes kleuren, daarom heb ik beslist om alles overboord te gooien en met mijn soloproject te starten. Achteraf gezien heb ik helemaal geen plezier gehad aan opera. Jarenlang heb ik mijn stem geteisterd: het was gezond en ik zong goed, maar ik wilde helemaal geen operazangeres worden.” Je stem is niet enkel je sterkste, maar ook zwakste punt. Het is een enorm kwetsbaar instrument. Winston: “Inderdaad, ik kwets mijn stem zelfs wanneer ik gewoon praat. Toen ik jonger was, had ik veel stemproblemen, maar dat is de laatste jaren geminderd. Tijdens een tournee drink ik bijvoorbeeld constant thee om mijn stembanden warm te houden. Eigenlijk heb ik vooral andere fysieke problemen. Onlangs moest ik uit het niets overgeven in de tourbus. Ik word constant ziek.” Je zei daarnet ook dat je het mentaal zwaar had. Winston: “Jarenlang werkte ik enorm hard om mijn muziek naar buiten te brengen, maar telkens kreeg ik een deur in mijn gezicht. Misschien wilde ik té hard muzikant worden? Ik wist niet meer wat ik moest doen, het was frustrerend. Ik ben echter blijven werken; wanneer de ene weg wordt afgesloten, zal er altijd een andere oplossing komen. Zeven jaar geleden ben ik beginnen dromen van een muzikale carrière, en nu komt die er pas. Je kan je dus voorstellen hoe hard ik heb afgezien. Al die tijd heb ik aan stoppen gedacht.” En toch klinkt ‘Alex Winston’ zo vrolijk. Winston: “Maar zo voelde ik mij niet tijdens het schrijfproces. ‘Choice Notes’ is het nummer dat mijn muzikale stijl heeft bepaald. Eén van mijn vrolijkste songs, maar ik heb het wel geschreven toen ik in een zware depressie zat. Ik kwam dronken thuis om twee uur ’s nachts en voelde mij werkelijk een wrak. Ik dacht in mezelf: Fuck, ik wil gewoon gelukkig zijn. Ik heb toen bewust voor een opzwepende melodie gekozen, het is een goede dekmantel voor mijn donkere teksten. Verkiest de luisteraar trieste nummers met een poppy kant ook niet boven emosongs? Depressief zijn werkt inspirerend en motiveert mij op een vreemde manier ook.”

on stage 24 maart: AB Club, Brussel

Alex Winston ‘Alex Winston’ V2 Records

Alex Winston hult haar songs in een plastieken bal die alle donkere melodieën afweert. Songs die druipen van Winstons zwarte gedachten, maar die op sublieme wijze frisse pianoriedeltjes of opwekkende gitaarlijnen naar de voorgrond schuiven. De voormalige operazangeres slaat met gebalde vuist de emoties van zich af, en huppelt als een konijn op lsd door haar debuutplaat. In ‘Shock Me’ gaat de Amerikaanse met beide voeten op het gaspedaal staan, terwijl het in ‘Benny’ naarstig naar adem happen is. ‘Alex Winston’ is op zijn best wanneer de hyperactieve popsongs neigen naar mainstreampop. Een beetje Marina & The Diamonds en diep verscholen in een hoekje de hoop om ooit in de voetsporen te treden van Kate Bush. Dat laatste blijft voorlopig een droom, maar Alex Winston heeft in ieder geval al een ticket voor de zomerfestivals beet. (elv)

17.05 I HAUSCHKA + JÓHANN JÓHANNSSON + DUSTIN O’HALLORAN

130701 TRANSCENDENTALISTS EUROPEAN TOUR 2012

31.05 I A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN CHAMBER ORCHESTRA + NILS FRAHM

01.03 I CITIZEN COPE 01.03 I KATHLEEN EDWARDS + HANNAH GEORGAS 02.03 I STUCK IN THE SOUND 04.03 I ZITA SWOON GROUP ‘WAIT FOR ME’ 06.03 I MINNEAPOLIS, MON AMOUR: THE JAYHAWKS + CHUCK PROPHET solo 06.03 I LIANNE LA HAVAS 07.03 I EXAMPLE 07.03 I DIAGRAMS (EX-TUNNG) + YETI LANE 09.03 I TEEBS + SAMIYAM + LAPALUX - BRAINFEEDER NIGHT 10.03 I THE SCENE 11.03 I RAPHAEL SAADIQ 11.03 I ED SHEERAN + PASSENGER + NINA NESBIT 13.03 I JOANNA NEWSOM 14.03 I WILLOW + YOUNG COLOUR 15+16.03 I REWIND: WIM MERTENS PLAYS ‘STRUGGLE FOR PLEASURE’ 17.03 I ANBB: ALVA NOTO & BLIXA BARGELD 18.03 I THE WATERBOYS AN APPOINTMENT WITH YEATS & THE WATERBOYS 19.03 I LAURA MARLING + PETE ROE 19.03 I VERONICA FALLS + GRINGO STAR 20.03 I LONELY DRIFTER KAREN 21.03 I ‘T HOF VAN COMMERCE + FCKABUL 21.03 I GRAVEYARD + HORISONT 22.03 I THE FELICE BROTHERS + CRAIG FINN 22.03 I COCA COLA SESSIONS: THE ME IN YOU + MAD ABOUT MOUNTAINS 23.03 I KORN + DOWNLINK + J DEVIL (JONATHAN DAVIS DJ-SET) 24.03 I ALEX WINSTON 25.03 I FINALE HUMO’S ROCK RALLY 2012 27.03 I THE CIVIL WARS + MATTHEW AND THE ATLAS 28.03 I THE JEZABELS 29.03 I ISBELLS + RENÉE 30.03 I THE SUBS PRESENT BITCVLTVRE: VILLA + ARNAUD REBOTINI + TAI

ROCK ★ BLUES ★ JAZZ ★ FUNK ★ HIPHOP ★ REGGAE 25/02 > THE HICKEY UNDERWORLD • BED RUGS 03/03 > BILLY THE KILL (CD-RELEASE) • ONLY SEVEN LEFT 07/03 > BLACK CASSETTE (CAFÉ) 08/03 > ALTO MADNESS feat. PETER KING (UK) & BENJAMIN HERMAN (NL) • REIN DE GRAAFF TRIO (NL) 13/03 > MACEO PARKER (USA) UITVERKOCHT 16/03 > MAANZAAD • RUPELSOLDATEN • CHAKA CHAKA SOUND 22/03 > JEREMY PELT GROUP (USA) 24/03 > LA SERRANA EN COMPAÑIA (SPA/LIB) 29/03 > FREDERIK LEROUX (SOLO) • COLLAPSE 06/04 > ’DC ROCKS’ > KAPITAN KORSAKOV • NEW BLEEDERS • RAKETKANON • BOWIE PERU 07/04 > ’FRICTION’ > EPTIC • SYNDAESIA • GOLDORAK & SOLPHER • BLOODFIRE & AIRVALUE 08/04 > MERDAN TAPLAK 12/04 > TOINE THYS ORGAN TRIO 14/04 > ORIËNTAALSE NACHT feat. GORI KA ORCHESTRA 20/04 > THE SLACKERS (USA) • INTERNATIONALS 26/04 > AKA MOON 04/05 > ’T HOF VAN COMMERCE 06/05 > ALPHA BLONDY 10/05 > VAGANÉE-DEL FERRO GROUP 12/05 > FINALE IMAGINE

+ MIXHELL + HAMMERANG + PARTYHARDERS

30.03 I BABA ZULA 31.03 I POKEY LAFARGE AND THE SOUTH CITY THREE 01.04 I WALLIS BIRD + AIDAN 02.04 I A NIGHT WITH… PRIMUS 02.04 I ANIMALS AS LEADERS 03.04 I THERAPY? 03.04 I THE STRANGE BOYS + JACUZZI BOYS 04.04 I OM 06.04 I ANGELS & AIRWAVES + LE BLORR 07.04 I JOSÉ JAMES - YESTERDAY I HAD THE BLUES: THE MUSIC OF BILLIE HOLIDAY 09.04 I RIVAL SONS 10.04 I IMANY 10.04 I BLACK BOX REVELATION 11.04 I BLACK BOX REVELATION 11.04 I MICHAEL HURLEY + PAPER WINGS

17/03 > DEN EGLANTIER / BAND OF ELY, THE MINORITY PRINT, MY FLUTE IS LIKE FRUIT, INDIAN SUMMER 24/03 > ’T VERSCHIL / NEVERMIND NESSIE, WE WON TWO TREES, 5 AM FRIDAY, YAMANTAU 31/03 > KOMPAS / FUN IN ACAPULCO, UNPAYABLE, BIRDY RICHMAN, OCEANSIDE 07/04 > TROELANT / MYOPIA, PAUWEL DE MEYER, CRIPPLE CROW, M.A.R.V.A. 14/04 > DE GALJAAR / GENERATION FIREFOX, IRMA DU PREEZ, WHALE MACHINE, SHOOT TO THRILL 27/04 > DE CASINO CONCERTZAAL > FINALE!

+ SCREENING OF ‘SNOCK ‘N ROLL: ADVENTURES WITH MICHAEL HURLEY’

STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

homegrown

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i f o t o : Ko e n B a u t e r s

Isbells nam een hoge vlucht na de release van het titelloze eerste album. De debuutsingle ‘As Long As It Takes’ behoort inmiddels tot het collectieve geheugen, de Nationale Loterij gebruikt ‘Reunite’ voor een reclamespot en de groep speelde de afgelopen jaren honderdveertig concerten in binnen- en buitenland. De eerder schuchtere Gaëtan Vandewoude die RifRaf eind 2009 voor het eerst ontmoette, is geëvolueerd naar een zelfbewuste frontman die nu – na wat twijfels - volledig achter ‘Stoalin’’ (release: 26 maart) de langverwachte en zeer geslaagde, nieuwe plaat van Isbells staat. Gaëtan Vandewoude: “Het succes van de voorbije jaren heeft mijn ego gestreeld. (lacht) Nee, ’t heeft veel gedaan. Ik leef nu van muziek. Een droom die werkelijkheid is geworden. Dat is fantastisch. Ik heb me nooit beklaagd dat ik mijn job bij Ikea heb stopgezet. Ik heb wel één week gedacht: fuck, wat heb ik nu gedaan? Het was een sprong in het ongewisse. Ik moest op zoek naar een alternatief. Maar uiteindelijk was het de beste beslissing in mijn leven. Het gaat zelfs niet louter over muziek. Als je ergens bent waar je niet graag bent en je gaat daar weg, dan heb je een goede beslissing genomen.

Jezelf binnenstebuiten draaien en je losmaken van je demonen “Ik heb de laatste jaren veel aan zelfzekerheid gewonnen. Vaak spelen betekent dat je op veel plaatsen komt waar je jezelf bij wijze van spreken moet uitkleden. Niet dat we moesten vechten. We hebben overal respect gekregen maar ik heb toch altijd op tweehonderd procent moeten functioneren. Misschien omdat ik er toen nog niet helemaal klaar voor was. We hebben destijds in STUK Café in Leuven ons eerste concert gespeeld en na een viertal andere optredens is de bal beginnen rollen. Ik hoor het vaak vallen maar ik was er me niet van bewust: het schijnt dat we intussen honderdveertig keer hebben opgetreden. “Ik weet nu niet of ik moet zeggen of ik daar gelukkiger ben van geworden. Ik was al gelukkig op zich. Behalve enkele praktische zaken, zoals leven van muziek en de Nationale loterij die eens aanklopt waardoor je een verbouwing kan doen, is er eigenlijk niet zo veel veranderd. Je persoon evolueert wel en je wordt sterker maar eigenlijk relativeer ik heel veel. Ik ga niet zweven. Ik blijf met de voeten op de grond. Als je twintig bent is het misschien allemaal net iets indrukwekkender? Ja, dat kan wel. Ik zou het ook nooit kunnen beleefd hebben toen ik twintig was. Toen was ik er sowieso niet klaar voor.”

(G)een leeg blad Was de jonge dertiger Gaëtan klaar voor een tweede plaat? Gaëtan: ”Toen een recensent zich ten tijde van ‘Isbells’ afvroeg of ik al bezig was aan een nieuwe plaat dacht ik: Waar kom je nu mee af? Ik heb net vijftien jaar van mijn leven samengebald in een plaat. Maar op een bepaald moment moet je inspiratie hebben om aan een tweede album te beginnen. Eén ding wist ik zeker: ik wou vooral niet hetzelfde doen. Er moest evolutie zijn. Niet dat het gemakkelijk zou geweest zijn een soortgelijke plaat te maken als het debuut. Dat ik mezelf opnieuw wou uitvinden, is veel gezegd maar ik ben toch op zoek gegaan naar wat ik precies wou vertellen en maken. Ik wou eigenlijk beginnen met een leeg blad. Ik ben gaan graven in mezelf. Ik ben daar heel ver in gegaan. Tot in mijn kindertijd. In heel veel nummers zing ik over vooruit gaan, je losmaken van je demonen en jezelf herdefiniëren.” Mis je iets van vroeger? Gaëtan: “Nee, het gaat eigenlijk over een positieve evolutie van jezelf als persoon. Dat stopt nooit. Er zijn altijd trauma’s of karaktertrekken die je ergens tegenhouden in wie je wil zijn of worden. Net als er angsten zijn die je wil overwinnen. Dat is een proces dat nooit stopt. Het leven zit ook vol momenten en aspecten die je naar beneden halen. Het is een kunst daar door te schaatsen en dat niet te laten gebeuren.” Zijn er ondanks alle voorspoedige berichten over Isbells ook moeilijke momenten geweest omwille het succes? Gaëtan: “Ja, natuurlijk. Er zijn twee groepsleden weg. (Chantal Acda en broer Christophe Vandewoude zijn de vervangers van Naïma Joris en Bart Borremans, bvm) Dat heeft me zwaar op de maag gelegen. Absoluut. Ik vond dat helemaal niet leuk. Dat heeft me ergens ook gebroken. Ik ben daar zwaar slecht van geweest. Het was ook niet altijd gemakkelijk om de tweede plaat op te nemen.” Vertel. Gaëtan: “Ik heb momenten gehad waarbij ik dacht dat ik mijn deadlines helemaal niet zou halen. En ik heb ook gedacht: Wil ik die deadlines wel halen? Vind ik het eigenlijk wel goed wat ik aan het doen ben? Er was twijfel. Absoluut. Dat is misschien het nadeel van alles alleen te doen. Pas op, alleen: voor alle duidelijkheid, zonder de steun en de liefde van de rest van de groep en mijn vrouw en mijn kinderen was het niet gelukt. De groepsleden hebben ook partijen ingespeeld in de studio maar voor negentig procent doe ik alles zelf. Ik vraag wel feedback aan de anderen. Daar heb ik veel aan. Op je eentje ben je soms niet meer objectief en kan je geen afstand meer nemen van de muziek. De dag voor nieuwjaar ben ik zelfs compleet gecrasht. Ik zag het niet meer zitten. Ik was volledig aan het twijfelen over de plaat. Wat ik nu aan het maken ben, dat komt er zo uit, maar is het eigenlijk wel goed genoeg? Ik ben toen even gaan lopen met platen van Alexi Murdoch - een prachtige cd - en Adam Cohen - een heel minimalistisch album - op mijn i-pod. Die muziek raakte me en daarna heb ik opnieuw mijn eigen opnames opgezet. Toen dacht ik: die zijn goed, het komt allemaal in orde. Ik was weer vertrokken.” Twijfel is onlosmakelijk verbonden met het leven van een artiest? Gaëtan: ”Absoluut. Dat geldt voor alles waar je honderd procent achter wil staan. Niet alleen voor muziek. Ik leg mezelf druk op maar er is ook druk van buitenaf. Er is geen

leeg blad meer. Helemaal niet. De laatste tijd heb ik vaak tegen mijn vriendin gezegd dat ze alleen mocht uitgaan. Ik was niet in de mood om mensen te ontmoeten die allemaal dezelfde vragen stellen. Hoe is het? Is de cd bijna klaar? En hoe zal die klinken? Ik had geen zin dat altijd maar te moeten uitleggen. Eigenlijk mag je geen rekening houden met andere mensen en het succes van de eerste plaat. Je moet daar helemaal los van staan en gewoon een nieuw album maken. Ik heb dat keihard geprobeerd maar het was gewoon heel moeilijk. Niet dat ik keuzes maak om succes te bereiken, helemaal niet. Maar stel dat die tweede plaat het nu echt veel minder goed zal doen. Dat zal ergens nog wel pijn doen. Zo van: waarom? Dat hoeft niet over verkoopcijfers te gaan. Dat begint bij recensies. Wat als een bepaalde journalist de nieuwe plaat maar dikke zever vindt? Ik heb mijn eigen beleving van de plaat. Tot voor kort had ik nog heel veel twijfels. De laatste stukken van de puzzel zijn pas de laatste week voor de mastering in elkaar gevallen. Zo heeft ‘Letting Go’ dan pas een plaatsje gekregen op de cd. Het nummer is nog een uitloper van de vorige plaat. We spelen dat nummer live maar ik was die oude opname eigenlijk helemaal vergeten. Op een bepaald moment heb ik die terug gevonden en ik was er eigenlijk van aangedaan. Dat is zo intens en juist. Ik liet het tijdens de opnames aan Chantal horen en ze werd er ook stil van: “Het is te gek als je dit niet op de nieuwe plaat zet.” Het is ergens ook een kantelmoment op de cd. Opmerkelijk toch hoe een vergeten nummer opeens op een lijst terecht komt en uiteindelijk een belangrijk nummer wordt op de plaat.”

Verzonnen woorden Hier spreekt een tevreden man. Gaëtan: “Nu de plaat gemasterd is en ik er niets meer kan aan veranderen, kan ik het allemaal loslaten. Ik heb de plaat ook niet meer opgezet. Die behoefte heb ik niet. Ik ben eigenlijk heel tevreden met het resultaat. Het gaat wat breder dan de vorige plaat. Da’s ook één van de redenen waarom ik me lang heb afgevraagd of ‘Stoalin’’ wel een even groot geheel vormde als het debuut. ‘Isbells’ was een blok: er waren weliswaar verschillen in het blok maar de songs vormden een waanzinnig mooi geheel. Nu heb ik me, omwille van de uiteenlopende nummers, afgevraagd of alles wel bij elkaar paste. Maar nu alles af is, ben ik echt wel content. Je hebt mensen die op voorhand een gans idee van een plaat hebben. Bij mij wordt er veeleer gecreëerd al doende. Ik kan op voorhand al een richting geven aan iets maar de meeste dingen gebeuren spontaan. Ik ben altijd op zoek naar een bepaalde sfeer maar ik zou die arrangementen nooit kunnen uitschrijven. Ik zal nooit een componist zijn, snap je? Of ik een een do-it-yourself-man ben? Ja, iemand zei me onlangs: dat is uiteindelijk wat een singer-songwriter is, een doe-het-zelver.” Tijdens het vorige RifRaf-interview zei je dat je geen poëet bent: “Ik wil het direct en simpel houden”, klonk het toen. Gaëtan: “Ik ben geen Dylan. Ik heb bij wijze van spreken één boek in mijn leven gelezen. ‘1984’, van George Orwell, omdat mijn vriendin dat boek moest lezen voor haar examen Nederlands. Ik heb toen een nachtje doorgelezen maar anders lees ik dus nooit. Ik ben geen poëet die veel van woord afweet. Ik ben eigenlijk heel beperkt. Maar misschien moet ik het anders formuleren. Niet ik wil het simpel houden maar ik moet het doen met mijn eigen middelen. Een mooie tekst blijft superbelangrijk en ik wil daar het beste van maken. Ik leer ook elke keer veel bij. Ik maak gebruik van google en rhymezone.com. Ik weet wat ik wil zeggen maar soms moet ik letterlijk op zoek naar synoniemen en manieren om me uit te drukken.” Er staan niet-bestaande Engelse woorden op de plaat. Gaëtab: ”Stoalin’, bijvoorbeeld. Na de lange concertreeks ben ik heel bewust met mijn gezin twee maanden naar een huisje op een berg in Spanje getrokken. Ik had een minimum aan opnamemateriaal mee. ‘Stoalin’’ was het eerste nummer dat ik er opgenomen heb. In de versie zoals je ze hoort op de plaat. Alleen had ik toen nog geen volledige tekst. De eerste zin is wel behouden gebleven: This is stoalin’, this is life. Dat dekt voor mij de lading. Dat het woord stoalin’ niet bestaat, vind ik eigenlijk niet zo erg. “Voor mij betekent het zoveel als jezef binnenstebuiten draaien en je daar van los maken. De rode draad van de plaat. Bijna psycho-analyse? Dat is ook zo. Een plaat werkt therapeutisch. Net als dit interview. Mensen die je vragen waarom je dit of dat doet. Soms weet je het wel of wist je het bijna maar nu moet ik het allemaal reconstrueren in een aantal zinnen. Een journalist die taal heel hoog inschat vroeg me onlangs zelfs of het mogelijk was dat ik aan de limiet van mijn Engels zat. Ergens had ik het gevoel dat hij me misbegreep of zo. Ik maak bewuste keuzes. Stoalin’ is een woord dat niet bestaat. Het klinkt geweldig en voor mij heeft het een hele grote betekenis. Dus waarom niet? Het maakt niet uit. Ik weet dat iets op een gegeven moment niet kan kloppen maar als het voor mij zegt wat het moet zeggen, dan ben ik tevreden.” Tot slot: ook tevreden dat je deze zomer naar China trekt met Isbells? Gaëtan: “Enorm. De bedoeling is om er tien à veertien dagen te gaan trekken en hopelijk veel te spelen. Er is geen enkele Chinees die ons daar kent. We gaan er niet rijk of bekend worden. Het enige wat we er te zoeken hebben, is avontuur. Maar ik kijk er superhard naar uit.”

on stage 21 maart: STUK, Leuven (w/ Renée) 23 maart: STUK, Leuven (w/ Mad About Mountains) 24 maart: Live Act, Braine l’Alleud (w/ Renée) 29 maart: AB Club, Brussel (w/ Renée) 31 maart: Warande, Turnhout (w/ Mad About Mountains) 3 april: De Centrale, Gent (w/ Mad About Mountains) 7 april: MOD, Hasselt (w/ Renée) 8 april: Cactus@MAZ, Brugge (w/ Renée) 11 april: Muziekgieterij, Maastricht (w/ Renée) 15 april: Effenaar, Eindhoven (w/ Renée) 20 april: 4AD, Diksmuide (w/ Renée) 26 april: Mezz, Breda (w/ Renée) 30 april: Rataplan, Antwerpen (w/ Mad About Mountains)

Isbells ‘Stoalin’’ Zealrecords/Konkurrent

Het mogelijke nadeel aan een tweede plaat? De automatische vergelijking met een succesrijk debuut. Geen vuiltje aan de lucht echter. Gaëtan Vandewoude heeft er alles aan gedaan om niet minder dan heel goed werk af te leveren. De herkenbare, zachtaardige akoestische schrijfstijl klinkt misschien minder maagdelijk dan voorheen maar Isbells gaat wel wat breder (iets meer drums) en bekoort met subtiele accentverschuivingen. Terwijl het rustmoment ‘Letting Go’ ook op ‘Isbells’ had kunnen staan en de melancholische, sferische opener/titeltrack nog het meest duyster is, zijn ‘Heading For The Newborn’ en ‘Falling In And Out’ bijna lichtvoetige ease-down-the-roadcountrydeuntjes. ‘Heart Attacks’ is dan weer het José González-nummer van de plaat en tijdens het meest aan Bon Iver verwante ‘Elation’ (een nummer over vreugde) zorgt een kinderkoor (de dochter van Gaëtan en haar vriendinnetjes) voor een verrassing. Dat de samenzang weer voortreffelijk is, mag blijken uit ‘One Day’ (precies Crosby, Stills & Nash-stemmenwerk) en ‘Illusion’, de wondermooie verse single die qua vocalen lonkt naar Fleet Foxes en Other Lives. Zelfs als je niet op de teksten let, klopt de klankleur van de woorden steevast: de sterkte van de huisstijl van Isbells. Check ook de koperarrangementen en verwarm je aan de orkestrale finale van ‘Erase And Detach’. Slotsom: ‘Stoalin’’ is dé plaat van de bevestiging en een knap ingekleurd album waar alles mooi op zijn plaats zit. (bvm) Release: 26 maart

homegrown

T e k s t: J a m i l i a K n o c k a e r t i f o t o : m a r j o l i j n

“Ik ben een vrolijke kerel, hé”, lacht Pieter-Jan Delesie. De Oostendenaar zit er tevreden bij: zijn soloproject Superlijm groeide in enkele jaren uit tot een vijfkoppige band waarvan de debuutplaat nu in de rekken ligt te blinken. De nummers op ‘Unalaska, Alaska’ zijn minder elektronisch dan het hitje ‘Michael Jordan’, maar poppy en catchy klinken ze des te meer. In 2009 had Superlijm al wat succes op de nationale radio, maar jullie komen nu pas met een eerste plaat. Waarom heeft het zo lang geduurd? Pieter-Jan Delesie: “Na de ‘Michael Jordan’-single heb ik een album gemaakt. ‘Area 51’ (een nummer dat ook wat airplay genoot) zou daarop verschijnen maar toen alles af was, vond ik het niet goed en heb ik de plaat geschrapt. Er zat te veel elektronica in en als we live speelden, moest de laptop telkens mee het podium op. We wilden eigenlijk gewoon rocken en zo is ‘Unalaska, Alaska’ ontstaan.”

De zomers in Oostende

Je bent geboren in 1985. Luisterde je als kind al naar die bands? Pieter-Jan: “Nee, dat gebeurde pas later. Mijn drie zussen - ik ben een nakomertje luisterden wel naar die muziek. Veel van die groepen ken ik dus al langer, al kan ik er pas sinds een aantal jaar een naam op plakken. Deze week kwam onze gitarist bijvoorbeeld af met zijn favoriete nummer van de jaren negentig. De titel en de naam van de band zeiden me niets, maar ik kon het hele nummer meezingen toen hij het oplegde. Ik denk dat ik die muziek opgevangen heb toen ik klein was en dat alles nu naar boven komt, wat wel leuk is.” Mich Easter, die ooit samengewerkt heeft met Pavement, zou de plaat mixen maar dat is uiteindelijk niet gebeurd. Waarom niet? Pieter-Jan: “Easter stond inderdaad achter de knoppen tijdens de opnames van Pavements ‘Brighten The Corners’ en aanvankelijk waren we heel enthousiast. Toen we een track naar hem opstuurden om te mixen, beseften we dat we dat evengoed zelf kunnen. Kris, onze bassist, is namelijk geluidstechnicus en heeft zich dan ook achter het mengpaneel gezet.” Jullie deden nog meer op eigen houtje, niet? Pieter-Jan: “We hebben alles zelf gedaan, behalve de mastering. We zijn allemaal creatieve mensen: drummer Sander studeert grafische vormgeving en als ik ideeën heb, werkt hij ze uit in Illustrator of InDesign. Bovendien namen we alles - behalve de drums, die we bij Thijs De Clus van Zender deden - op in onze zelfgebouwde studio.” Dat hoor je ook op de plaat, vind ik. Pieter-Jan: “In de intro van ‘Californian Sun’ hoor je me chips eten voor de micro. Dat zijn dingen die in een normale studio niet gauw gebeuren, want daar is je tijd beperkt en betaal je zevenhonderd euro per dag. Ik bedoel: in je eigen kot zit je een beetje afgezonderd en voel je geen druk. Je bent zo op je gemak bezig dat je zelfs tijd verliest. We hebben van die situatie geprofiteerd en het is ook wel de bedoeling dat je dat hoort.”

Een strand in Mexico De plaat heet ‘Unalaska, Alaska’. Heeft dat een speciale betekenis? Pieter-Jan: “Niet echt. We waren een titel aan het zoeken en ik kwam altijd af met ongelooflijk lange zinnen zoals ‘Put On Your Pants One Leg At A Time’. Dat komt uit het Youtube-clipje We need more cowbell - “I’m Bruce Dickinson. I’m just like you guys, I put my pants on one leg at a time but when I got my pants on, I make golden records.” Ik ben ook een grote fan van ‘The Life Aquatic With Steve Zissou’ van Wes Anderson. Quotes uit die film waren ook niet kort genoeg, maar toen bedacht Jasper ‘Unalaska, Alaska’ en dat paste perfect. Als cover gebruikten we een foto van een strand in Mexico, getrokken door mijn vriendin toen ze daar op reis was. Ik heb er nadien wat bergen met eeuwige sneeuw op getekend en op een bepaalde manier klopte dat – het is wel cool.” De plaat doet wel meer denken aan een zuiders strand dan aan Siberische bergtoppen. Ze klinkt vooral zomers en nostalgisch. Pieter-Jan: “We namen een groot deel van de nummers op in de zomer en ik ben sowieso niet de persoon om zware, depressieve muziek te maken. Ik zal veel eerder een vrolijk riedelke schrijven en dat gevoel is eigenlijk de rode draad doorheen al mijn muziek. Als ik songs schrijf, denk ik altijd aan mijn jeugd en de zomers in Oostende ‘Dreamhouse’ gaat bijvoorbeeld over het huis en de straat waarin ik opgroeide. Ik vind het wel tof dat die frisse sound er is, ik denk dat we geslaagd zijn in onze opzet.” Halverwege de plaat zing je “Hey you, buckle up/It’s gonna be a rough ride, a rough ride to the top”. Gaat dat over jullie? Pieter-Jan: “Ergens wel, maar veel moet je er niet achter zoeken. We beseffen dat een band met de naam Superlijm (pronounced as super lame) niet erg bekend zal worden. We willen het goed doen en we werken er hard aan om het goed te brengen, maar we zijn ook realistisch. Zolang we muziek kunnen maken en spelen, zijn we tevreden en dat is het belangrijkste. We doen het gewoon graag en ik denk dat je dat ook hoort in onze nummers.” Aanvankelijk was Superlijm een soloproject, maar intussen is de band uitgegroeid tot een vijfmansformatie. Pieter-Jan: “Inderdaad. Mijn eerste akoestische showkes deed ik alleen of met een vriend uit Oostende. We traden toen op met een gitaar, bas en laptop, maar nadat ik een ep opgenomen had, ging ik op zoek naar een groep. Ondertussen heeft de band al heel wat verschillende bezettingen gekend, maar nu ben ik vrij tevreden want het is een toffe bende en iedereen zit op dezelfde golflengte. Ook de manier van werken is veranderd: vroeger zat ik thuis op twee vierkante meter muziek te maken op mijn computer, nu doen we dat met gitaren en drums. Soms is dat vervelend omdat ik graag alleen werk, maar anderzijds is het ook cool omdat je zo ideeën krijgt waarop je anders nooit zou komen. Ik vind het wel fijn dat het eerste Superlijmalbum een bandplaat is. Misschien heb ik zo lang gewacht met een debuut omdat ik niet content was en we nu die sound gevonden hebben.” De nummers klinken dan ook veel heviger in vergelijking met vroeger. Pieter-Jan: “Klopt, we wilden echt een gitaarplaat maken. Bovendien zaten we een tijdje zonder eigen repetitiekot en kwamen we samen in Heist, waar onze bandleden Jasper en Sander wonen. We speelden er in een oefenruimte waar hardcorebands als Morda en punkers als Brave Like A Cowboy repeteerden en er een harde sfeer hing. Op een bepaald moment sloot ik mijn gitaar aan op de Marshallversterkers die er stonden en zo ontstond die krachtigere sound. Het is ook waar dat de plaat heel nineties klinkt. Dat is bewust en onbewust: iedereen in de band is gek van groepen als Weezer, Grandaddy en Pavement en dat hoor je aan onze muziek. We kunnen er niets aan doen, maar we vinden het wel de max.”

on stage 3 maart: Fnac, Gent 15 maart: STUK, Leuven (w/ JFJ) 21 april: Rock Berchem

22 april: Cactus Club, Brugge (w/ JFJ) 5 mei: JH Krak, Avelgem

Superlijm ‘Unalaska, Alaska’ East/N.E.W.S.

Een koudegolf, zeg je? Daar hebben we de voorbije maand weinig van gemerkt met deze plaat in onze cd-speler. Superlijm surft voort op de ninetiesgolven van Pavement, Grandaddy en Guided By Voices en klinkt daarbij zomerser dan een Hawaïaanse ukelelevirtuoos. De band gaat terug in de tijd, maar vergeet niet om een frisse toets aan zijn nummers te geven en dat werkt. De synthesizers van ‘Michael Jordan’ maken grotendeels plaats voor poppy gitaarriffs (‘Tidy Up’) en aanstekelijke drumbeats (‘Holler’), terwijl de intiemere songs zoals ‘No Breaks/Rubber Soul’ al even catchy zijn. Dromerige indiepop met hier en daar een hoek af, is in dit geval zeker niet super lame. (jk)

A2Concert_2012_SKC_DrukCMYK.pdf

16/02/12

16:27

Vormgeving Jespers & Maelfeyt Toneelhuis werkt met subsidies van de stad Antwerpen, de provincie Antwerpen en de Vlaamse overheid.

[SIC] electric 31.03

Ane Brun 23.04

SKC_RIFRAF.indd 1

16/02/12 21:17

ZONDAG 6 MEI / 21u ★ EXCLUSIEF BELGISCH CLUBCONCERT ★ STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

homegrown

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h e n J a m i l i a K n o c k a e r t foto: arian christiaens

Stef ‘Irritant’ Heeren zit in een trip. Hij schuimt vinylbeurzen af op zoek naar new wave-platen, verzamelt synthesizers en neemt zijn akoestische gitaar niet meer op, tenzij om bij The Bony King Of Nowhere te spelen. Hij heeft het new wave-virus te pakken en dat hoor je ook op zijn nieuwe plaat ‘Weltuntergangsstimmung’. We keren even terug naar 29 augustus 1992. In Kiewit komen dertigduizend mensen samen voor de zevende editie van Pukkelpop. Tussen hen staat de tienerversie van Stef Heeren zonder volle baard, dus - te kijken naar Nick Cave & The Bad Seeds en The Sisters Of Mercy. Hij had wel al eens gehoord van die bands, maar om eerlijk te zijn: veel kende hij er niet van. Twintig jaar later is het nog altijd een van zijn muzikale hoogtepunten. Stef Heeren: “Daar is het allemaal begonnen, want op die dag is mijn bredere zin voor muziek ontstaan. Ik luisterde in die tijd naar U2 en Depeche Mode, maar ineens ontdekte ik ook The Sisters, eighties pop en zo meer. Daarna kwam ik al snel in de punkscene terecht en daar had je twee stromingen: liefhebbers van punk en metal en aanhangers van punk en new wave. Met The Cure en The Sisters Of Mercy was er ook een hele new wave-scene en om de een of andere reden heb ik altijd van die muziek gehouden.”

weer over ouder worden, de anarchistische kijk op de maatschappij en misschien wel de vervreemding van de samenleving. Ik weet niet of het opvalt, maar ik heb mijn teksten doelbewust aangepast: ze zijn persoonlijker en er zitten minder bijbelse referenties in.” Zo krijgt de plaat geen mythische titel à la ‘Hewers Of Wood And Drawers Of Water’, maar heet ze ‘Weltuntergangsstimmung’. Stef: “Ik weet niet hoe ik daar opgekomen ben, maar het is een woord dat enkel de Duitsers kunnen maken. Door hun filosofie en cultuur is hun grammatica erg uitgebreid en hebben ze echt woorden voor bepaalde dingen. In het Engels zou de titel ‘Apocalyptic Mood’ zijn, maar dat zou niet klinken. (lacht) Ik heb er lang over getwijfeld, want mijn teksten zijn er altijd zwaar over.” “Give the singer a sad song”, “this will be the final one of all my exertions”, “covered in mud”... Vrolijk is het inderdaad niet. Stef: “Nee, maar Kiss The Anus is nooit vrolijk geweest, hé. Het nummer ‘Weltuntergangsstimmung’ gaat erover dat - ik mag geen te strenge uitspraken doen - opgewekte muziek overbodig is omdat die het leven niet echt vat. Triestige songs zoals die van Leonard Cohen blijven veel langer hangen dan vrolijke muziek. Als je naar de globale politiek kijkt, gaat het niet zo goed en zijn het nu wel angstige tijden. Mijn teksten zijn een weerspiegeling van hoe ik naar de wereld kijk en daarom heb ik het niet zo voor vrolijke muziek.” Vind je van jezelf dat je een new wave-stem hebt? Ze heeft iets bezwerends, iets Luka Blooms. Stef: “Ja, da’s waar. Maar voor de duidelijkheid: in mijn ogen heb ik geen new wave-plaat gemaakt. Ze klinkt misschien zo, maar de teksten zijn niet bedoeld om new wave te klinken en ‘Weltuntergangsstimmung’ is niet bedoeld als een goede new wave-titel. De hoes…” Die ziet er wel new wave uit. Stef: “Ja. De cover is vrij abstract met lijnen zoals op de voorzijde van ‘Temple Of Love’ van The Sisters Of Mercy. Jef, de vormgever, heeft een andere achtergrond dan ik en zijn artwork verlicht mijn doemdenkerij een beetje. Op de hoes van de vorige plaat deed hij dat door de letters van de bandnaam en de titel op een rare manier te rangschikken, terwijl ik er gewoon Kiss The Anus Of A Black Cat gezet zou hebben – strak en dramatisch. Nu heeft hij iets dergelijks gedaan, om het geheel adem te geven.” We eindigen met gelukwensen, want je wordt binnenkort vader! Stef: “In maart, wanneer ook de plaat uitkomt. Dat vind ik eigenlijk nogal grappig want in zekere zin ben ik ook in een Weltuntergangsstimmung: het zit er nu aan te komen en ik weet ook niet wat mij te wachten staat. Mijn leven zal overhoop gehaald worden en bovendien zal mijn kind mij veranderen. Wie weet welke muziek ik in de toekomst nog zal maken.” (lacht) Stef Heeren goes Kapitein Winokio. We kijken al uit naar de opvolger van ‘Weltuntergangsstimmung’!

Vrolijke muziek omvat het leven niet

Voor mensen die je vorige albums kennen, is deze new wave-plaat misschien een verrassing. Stef: “Toen ik m’n demo’s liet horen aan vrienden die ook into new wave zijn, zei een van hen dat ze volledig klonken als The Sisters Of Mercy en Bauhaus. Ik dacht dat het ergens toch hedendaagser was, maar blijkbaar is dat niet zo. Het is misschien meer retro en dat is wel leuk, maar ik hoop dat de muziek verfrissend is.” Op 10 Jaar Zealrecords coverde je al nummers van The Sisters Of Mercy en Virgin Prunes. Die nieuwe wending is dan toch niet zó onverwacht. Stef: “In zekere zin niet. Ik heb altijd naar die muziek geluisterd en sinds de laatste jaren heb ik mijn collectie ook enorm uitgebreid. Er is bovendien een revival van analoge instrumenten en muziek uit de jaren tachtig. Dat merk je vooral in de underground: er zijn vandaag obscure platenlabels uit Brooklyn die oude Belgische new wave zoals Pas De Deux heruitbrengen - geschift vind ik dat.” Je werkte voor de tweede keer samen met producer Koen Gisen. Heeft hij ook een band met new wave? Stef: “Net als onze labelmanager Geert Mets is Koen een liefhebber van het genre en tijdens de opnames wisselden we veel industrial en new wave met elkaar uit. Eerst dacht ik dat ik mijn drummachine en synthesizer evengoed zelf kon opnemen, maar met Koen werken was een ongelooflijke meewaarde. De drumcomputer die door al die bakken ging, de mix die we achteraf deden en de effecten die we erop zetten… Daar heeft hij een hele goede zaak gedaan, vind ik. Mijn demo’s waren volledig in de reverb verzonken en daardoor klonk het nogal gothic. Ik zei dat er toch wel iets hedendaags moest inzitten en daarom zijn de drummachines nu vrij droog, zoals in de elektro.” Had hij een referentieplaat? Stef: “We luisterden veel naar ‘Pornography’ van The Cure. We hebben ook The Sisters Of Mercy opgelegd, maar dat schoot hij meteen af. In de jaren tachtig waren The Sisters een obscure band zonder geld en had The Cure al drie platen uitgebracht. Je hoort dat ‘Pornography’ opgenomen is in een hele professionele studio en dat ze supergoede keuzes maakten. Die eerste lp van The Sisters daarentegen klinkt alsof de producer er zonder idee aan werkte.”

Angstige tijden en vrolijke muziek Is je muziek nog altijd een combinatie van anarchistische doemdenkerij, geschiedenis en liefdesliedjes? Stef: “Ja, hoewel de geschiedenis er deze keer misschien minder in voorkomt. Het gaat vooral

on stage 28 maart: Vooruit, Gent (w/ Mittland Och Leo) 5 mei: Petrol, Antwerpen

Kiss The Anus Of A Black Cat ‘Weltuntergangsstimmung’ Zealrecords/Konkurrent

Stef Heeren had zijn buik wat vol van het indie folkgeneuzel en heeft met ‘Weltuntergangsstimmung’ een plaat op zak die perfect tot zijn recht zou komen in The Steeple, een zaal in Waregem met een lange new wave-reputatie. Een spot op Sinner’s Day 2012 is hem ook gegund maar het liefst zou de bezieler van Kiss The Anus Of A Black Cat in clubs als De Kreun het voorprogramma verzorgen van The Soft Moon, een band die in 2010 een titelloos shoegaze/new wave/post-punk-album uitbracht. Om maar te zeggen dat Heeren naast een retro-album ook een hedendaagse waveplaat wou maken. Ten bewijze:‘Pornography’, een lp van The Cure uit ’82, was een leidraad maar Heeren en producer Koen Gisen (een liefhebber van Einstürzende Neubauten en Throbbing Gristle) luisterden ook naar recent werk van Fever Ray. Atypisch voor de tijdsgeest klinkt het resultaat in ieder geval en daardoor heeft ‘Weltuntergangsstimmung’ (met backing vocals van An Pierlé) net een verfrissende sound. De plaat vormt bovendien een samenhangende trip, de synths zijn donker, de drummachines klinken lekker droog en de zichzelf heruitvindende Stef Heeren blijft, ook in een (new) wave-jas, bezweren met zijn vocalen. Verslavend spul. (bvm)

Kiss The Anus Of A Black Cat

homegrown (on cd ) Breathe The Sound

Head Full Of Flames

‘Under Shelter’, ep

‘Seven Song Ep’, ep

Eigen Beheer

Munich Records

De tot in de puntjes verzorgde eerste ep van Breathe The Sound kan moeilijk verhullen dat de groep van de Antwerpse broers Pieter-Jan en Simon Nuytten over een hoog The Kooks-gehalte beschikt. De akoestische gitaar en de nog jonge stem van Simon zijn heel bepalend voor deze vergelijking. Maar even belangrijk en ingenieus zijn de toetsen van Pieter-Jan en de tintelende elektrische gitaar van Xavier Gosselin, die op een subtiele manier door de songs soleert. De drums neemt Ziggy Van Wallendael voor zijn rekening. En ondanks de loepzuivere productie zit er nog een flinke portie gemeende emotie in de songs van Breathe The Sound. (ow)

Het Leuvense viertal Head Full Of Flames verleidt met een hoes die ergens gelijkenissen vertoont met ‘Imagine Mountains’ van Oscar & The Wolf en bevestigt met ‘Seven Song Ep’ dat de tweede plaats op de Vlaams-Brabantse muziekwedstrijd Rockvonk volledig terecht was in 2009. Lofi indiemuziekjes met een warme gloed en zachte stemmen, gehuld in mooie melancholie: (bvm) houdt ervan en wenst de band een mooie toekomst toe in de playlisten van Duyster en Radio 1. Geslaagde arrangementen (banjo, ukulele, lapsteel, piano, trompet…) en dito debuut-ep.

Brontosaurus ‘Battle’, ep Eigen Beheer

Geen idee of paleontologie een inspiratiebron kan zijn voor rock-’nroll, maar de dinofixatie zit voor Brontosaurus in ieder geval niet in de weg om een paar aardige songs op plaat te zetten. Elke nummer barst van de ideeën die dan in een soort gitaarduel uitgevochten worden. Wat heel funky begint eindigt steevast in potig en spacy gitaarwerk, versterkt met een ritmesectie om u tegen te zeggen. En om te bewijzen dat Brontosaurus naast de indiesound nog meer in z’n petto heeft, krijgen we als afsluitertje nog een stukje elektronica voorgeschoteld. (ow)

Her Dirty Knees ‘Her Dirty Knees’ Eigen Beheer

Deze Belgische band rond de Engelse zangeres Emma-Louise Silva speelde op Humo’s Rock Rally, kreeg al eens wat airtime op Radio 1 en StuBru, en zal wel ergens kunnen aanslaan. Maar jammer genoeg niet ten huize RifRaf. Ons kon het allegaartje aan stijlen niet echt boeien. Wat funk hier, wat pop daar, wat rock ginder en nog wat avant-garde rammelmelodietjes: op zich geen probleem mee en je kunt niet zeggen dat het niet goed gespeeld is, maar opwinding is ver te zoeken. (dg)

Dalai Lama Renaissance ‘I Know You Will’, ep Dandelion Lotus Records

Deze ep met drie nummers (die à rato van één nummer per jaar werden ingeblikt) en zeven remixes heeft niks met de afschuwelijke documentaire ‘Dalai Lama Renaissance’ te maken, maar wel alles met een Brussels trio dat gezegend is met het nodige productie- en compositietalent en vooral een zanger met een overtuigend stemgeluid. ‘Smoother’ en ‘Roadkill’ zijn beklijvende nummers die het in de richting van post-rock en pakweg Radiohead zoeken, terwijl het functioneel getitelde ‘80 BPM’ eerder tegen Warp-achtige bleeps aanschurkt. De remixes (we onthouden vooral Kara Cey en Stephen Farris) doen het dan weer met ambient/downtempo en broken beats, maar zijn helaas niet altijd even geslaagd. Maar goed, dit is zeker niet niet laatste dat we van Dalai Lama Renaissance hebben gehoord. Zeg maar dat (mb) het gezegd heeft.

De Held ‘De Held’ Petrol/EMI

Nederlandstalige Radio 1-muziekjes met een angel die stilstaan bij het leven: gitaarbouwer/liedjesschrijver Jo Jacobs broedt er al op sinds ’98. Het zelfgetitelde debuut van zijn alias De Held een ellenlange olifantendracht noemen, is dan ook niet overdreven. Nog een geluk dat Gaëtan Vandewoude (Isbells) op een bepaald moment werd ingeschakeld als producer anders hadden de mijmeringen en rake observaties van Jacobs misschien nooit een weg gevonden naar het publiek. En dat had deze plaat niet verdiend. Denk aan het zachtste van De Mens in de lichtvoetige, speelse jas van Jack Johnson, maar dan toch nog net iets minder vrolijk. De Held is immers een anti-held. En zo is het goed. (bvm)

Dust & Soul ‘Elevate’, ep Lazy Rebel

De vier nummers op dit ep’tje zijn het resultaat van een samenwerking tussen de heer Bryn Griffiths van Trust in Dust uit Brighton en 72 Soul, het soloproject van Brusselaar Peter Beda. De sfeer op ‘Elevate’ is zwoel. Er wordt niet gezongen, maar gefluisterd, en de ondergaande zomerzon die op de hoes staat heeft het geheel een lome, bruingeblakerde vibe meegegeven. Leuke sfeerschepping dus, maar iets te weinig body om dat gevoel ook te overstijgen. Er wordt geflirt met triphop, hiphop en deep house, maar niets blijft echt aan de ribben kleven. Dit zomerliefje haalt de herfst niet. (mvm)

EARR ‘CD2: EARR Plays A Snare Is A Bell’ Sub Rosa

Tweede deel van de ’Snare Is A Bell’-cyclus van improv-drummer Eric Thielemans en zijn Ensemble Artists Repertoire Research (EARR). Net als op het eerste deel, dat in 2008 bij Ultra Eczema verscheen, vertrekt Thielemans met als uitgangspunt het galmende geluid van een snaredrum en een stem in een holle ruimte zoals een toilet of een badkamer. Ook hier komen er een heleboel gerenommeerde gastmuzikanten bij aan te pas, zoals de zangeres Claron McFadden - die in de vrije Bach-interpretatie ’Ich Will Hier Bei Dir Stehen’ geweldig goed neuriet - de bassist Peter Jacquemyn, en de keyboardspeler Jozef Dumoulin. Tussen al het straf materiaal, met als hoogtepunt de vijfentwintig minuten durende jazzkakofonie ’Snare Mother Suite’, horen we invloeden van folk, noise, en vooral veel free jazz. Experimenteel maar nooit pretentieus, dit album is ideaal voer voor nachtraven. (ts)

‘t Hof van Commerce ‘Stuntman’ Petrol/EMI

Vijf jaar hebben ze op zich laten wachten, maar toch lijkt het alsof de heren van ’t Hof van Commerce nooit zijn weggeweest: het zegt evenveel over de status van de West-Vlaamse hiphopgroep als over de concurrentie in Belgisch hiphopland. Ook al rapt de groep in een vreemde taal (voor een geboren en getogen Brabander is het West-Vlaamse patois van ’t Hof nu eenmaal even onverstaanbaar als pakweg Chinees), toch hebben wij een zwak voor het drietal. Geen andere groep die de refreinen van ‘Stuntman’ en ‘Wupperbol’ uit hun mouw kan schudden zonder dat het resultaat overdreven belachelijk aandoet. Als vanouds smukt DJ 4T4 de tracks bovendien op met een veelzijdige waaier aan beats, gaande van old skool hiphop, over robot funk tot disco. Dat heet dan een terugkeer langs de grote poort. (wd)

Jesus Is My Son ‘1914 – 1918’ FFHHH/Mandaï

De goden van FFHHH, Mandaï en het in RifRaf reeds bejubelde Brusselse gezelschap K-Branding zenden hun zoon Jezus uit, die eigenlijk gewoon Grégory Duby blijkt te heten. In z’n eentje op een elektrische gitaar maar verder ontdaan van alle franje; dus géén delays, fuzzpedalen, wahwahs, distortions, tube screamers en ander gitaristen-speelgoed. Oké, hij grijpt een enkele keer al eens naar een bottleneck, de gluiperd. Naar eigen zeggen geïnspireerd door de grote oorlog van de jaren in de titel, maar dan vooral met de focus buiten de actie en meer op de eenzaamheid van soldaten, uiteengedreven gezinnen en de stiltes tussen het kanongebulder. Whatever, wij horen vooral de mooie rustige tokkels en snaarstrelingen, zo spaarzaam dat de stiltes tussen de noten bijna meer zeggen dan de noten zelf. Een perfecte soundtrack bij een gebroken hart en/of eenzame zuippartij. (boo)

Johnny Berlin ‘Hyber Nation’ PIAS

Het Limburgse indiegroepje Johnny Berlin ken je misschien nog van Studio Brussel hitjes ‘Four’ of ‘Bender Parts’. Ook op het tweede album ‘Hyber Nation’ staat een allegaartje aan potentiële radiokampeerders. ‘Living Again’, ‘A Neve’ en ‘Sid Meier’ hebben ongetwijfeld deze kwaliteit en kruipen na slechts één luisterbeurt meteen in het hoofd. Het karakteristieke stemgeluid van zanger Paul Renner is een absoluut pluspunt en Johnny Berlin zal ongetwijfeld veel luisteraars kunnen bekoren, maar qua originaliteit hebben de jongelingen nog een redelijke weg af te leggen. ‘Hyber Nation’ is zeker de moeite, voornamelijk voor bovenstaande nummers, maar de overige indiedeuntjes hebben niet dezelfde impact als deze singles en geraken, mede door een vrij vlakke en onavontuurlijke productie niet veel verder dan de middelmaat. (dw)

homegrown (on cd ) Kingstux

Plastic Operator

‘Flex Nebulae’

‘Before The Day Is Out’

Xtraplex Records

Fine Day Records

Amper één minuut waren we ver in ‘Flex Nebulae’ en we hadden al alle hoeken van de kamer gezien: de valse opener ‘Take Your Time’, die aftrapt met een kleine minuut future noise, was net bezig ons in slaap te wiegen toen ‘Animated Horses’, een door gameboy-riedels en grommende bassen voortgestuwde track die van Zomby had kunnen zijn, ons uit het niets ko tegen het canvas mepte. Veel tijd om te recupereren, krijg je vervolgens niet: in haast alle tracks vliegen de blieps en bonkende ritmes je immers vervaarlijk om de oren en is het happen naar adem geblazen. Moddervette drill-’n-bass en 8-bit spelen op ‘Flex Nebulae’ een plaat lang haasje over en creëren een diepe, stuwende zoem die nog dagenlang in je oren blijft nasuizen. Ons advies: play it loud. (wd)

Plastic Operator is een uniek half Belgisch, half Canadees project. Debuutplaat ‘Different Places’ behaalde uitstekende kritieken en werd voornamelijk ook buiten ons vaderland gekoesterd. Studiegenoten Mathieu Gendreau en Pieter Van Dessel (u wel bekend als zanger/gitarist van Marble Sounds) weten discosynths en electrobeats perfect te kostumeren in een flashy popjasje. Elk nummer op ‘Before The Day Is Out’ is aanstekelijk en de digitale klanken, het kleine gitaartje en Pieter Van Dessels karakteristieke stem blenden mooi samen. Uitstekende electropop die klinkt als het plastieken halfbroertje van The Postal Service. Plastiek, dat hier geenszins verwijst naar een tweederangs goedkoop materiaal, maar naar een hedendaagse en waardevolle verpakking van uitgekiende popsongs. (dw)

Renée

Krema Kawa

‘Extending Playground’

‘En Tu Casa’

Zealrecords

Eigen beheer

El Crème Glace Qués is dood, leve Krema Kawa. Het feestelijke combo uit Antwerpen dat eerder al scoorde met zijn samenwerking met Dimitri Leue komt nu aanzetten met een vrolijk en meertalig (Engels, Frans, Nederlands en natuurlijk Aantwaarps) plaatje dat het midden houdt tussen balkanfanfare, ska, latin, reggae en ongein. Hoogtepunten zijn ‘Viteza Maxima’, het afrobeaterige ‘In De Boîte’, ‘Respect The Silence’ (met Raymond van het Groenewoud), ‘Onze Milkshake’, ‘Cet été’ en ‘Raggamuffin Kip’. De productie en sommige vocale bijdrages zijn misschien niet helemaal je dat, maar dat wordt meer dan goedgemaakt door de warme, energieke muziekjes en een heleboel goeie ideeën. We hebben nu alvast zin in de zomer – en dan liefst een zomer met heel veel Krema Kawa op het podium. (mb)

‘Dum Dum Dum’ is de laatste tijd niet meer uit de ether weg te slaan. Een eendagsvlieg, denkt u? Neen, hoewel Renée even schattig en breekbaar lijkt als SoKo, heeft de Gentse haar debuut ‘Extending Playground’ zorgvuldig tot op het bot uitgespit. De songs dobberen tussen jazz en pop (‘Ferdinand’) en spelen op subtiele wijze feeërieke melodieën uit (‘Like A Balloon’). Renée betovert en streeft naar perfectie in haar uitgekiende arrangementen. Fragiele fluisterpop met een hoog knuffelgehalte, als een muziekdoosje met een dansende ballerina. De jonge Gentse ziet Amatorski en The Bony King Of Nowhere in de verte voor zich uit. Renée heeft de inhaalrace ingezet en het moet gezegd: ‘Extending Playground’ is subliem, ontroerend mooi. (elv)

Safi & Spreej ‘Ter Plaatse, Rust’

The Me In You ‘Forgotten Clothes’ Noisesome Recordings/EMI

Het vijfkoppige, Hagelandse The Me In You brengt met debuutalbum ‘Forgotten Clothes’ tien folkpopnummers die overgoten worden door een sfeer van gebroken harten en koude winterochtenden. De albumhoes spreekt dan ook voor zich. Teksten die eeuwig blijven nazinderen, verkeren in een muzikale sfeer die knipoogt naar Bon Iver en Nick Drake. Af en toe onderbreekt een folky deuntje zoals ’From London To NY’ de zachte gitaren. Het album ademt vooral rust uit, die wordt versterkt door soms ietwat tragere riffs. Met single ’The Girl In Armour’ kende The Me in You trouwens veel succes in De Afrekening. Melancholie overheerst in ‘Forgotten Clothes’ en ‘Hands Unfolded’ raakt je op het diepste punt - het mooiste nummer van het album. Waarschijnlijk één van de meest fragiele Belgische albums dit jaar. (ne)

New Bleeders ‘New Bleeders’ Eigen Beheer

Vegas! Het eigenzinnige hyperkinetische viertal is niet meer, wegens naamsverwarring met een andere Vegas! Lang leve New Bleeders, die nu hun debuutcd afleveren. Nog steeds dezelfde diy-aanpak, nog steeds fijne, vuile, melodieuze ruisrock met zin voor experiment, strakke breaks én furieuze stemmen, die af en toe hun plaats moeten afstaan aan gefluister, gepreek én sixtiesorgeltjes. Hallelujah. De immer gedreven én scherp uit de hoek komende saxofonist Andrew Claes werd ook uitgenodigd om op twee songs de longen uit z’n lijf te lazen - Gloria in excelsis Deo nog aan toe zeg! New Bleeders hebben een ultra puike plaat onder de arm, moge u ze de aandacht geven die ze verdienen. (boo)

Eigen Makelij

De nieuwe plaat van de Mechelse mc Safi en de Gentse beatmaker Spreej gaat gepaard met een ongeziene promotiecampagne. Een onverhoopte ook. Het begon allemaal met een artikel in De Standaard waarin de Vlaamse hiphop tot tweederangs rap werd gedegradeerd. Wat aanvankelijk niet meer dan een storm in een glas water bleek, groeide al gauw uit tot een felle discussie waarbij de voorstanders van de Vlaamse hiphop op de barricades sprongen. Safi & Spreej hebben de heisa ongetwijfeld van dichtbij gevolgd: hun single ‘Herinner Mij’ schopte het door de hele commotie immers tot in de playlist van Studio Brussel. Nu de koortsige buzz wat gaan liggen is, wordt het tijd om de heren op hun muzikale kwaliteiten te beoordelen. En die zijn heus niet mis. Safi & Spreej pakken op ‘Ter Plaatsen, Rust’ uit met zwoele, laidback hiphop die nergens vervalt in zeemzoete klefheid. De beats zijn speels - meer dan eens wordt er gegoocheld met oosterse ritmes en aanstekelijke loops - en ook de lyrics getuigen van een volwassen, kritische geest. Geloof de hype dus maar. Al is ‘Herinner Mij’ wat ons betreft één van de mindere nummers op dit album. (wd)

Star Club West ‘My Belgian Friends’ Parkland Records

‘We Are Open’, zo heette het vorige album en met ‘We’re Still Open’, de aftrap van ‘My Belgian Friends’ , geeft Star Club West meteen aan nog altijd de juiste spirit te pakken te hebben. Dat de Antwerpse groep het niet van grote verrassingen moet hebben, is bijgevolg niet zo erg. Sinds 2000 timmert de band van Nico Jacobs aan de weg met pure, subtiele platen. ‘My Belgian Friends’, album vijf, is opnieuw zo’n mooi indie popplaatje dat een ver neefje van The Go Find kan zijn. Fijne muziek, zeer sterke nieuwe single (‘New Life’) en zeker te checken afsluiter (‘Buldozer’). Dromerig en draaibaar. (bvm)

NothingButNoise ‘Not Bleeding Red’ Future Noise Music/N.E.W.S.

Daniel B (Front 242) duikt met zijn nieuwe kompanen (co-Fronter Dirk Bergen en Erwin Jadot) in de wondere wereld van krautrock en dat zorgt voor een sfeervol plaatje waarop de grenzen van analoge synths en andere antieke machinerie (opnieuw) worden verkend. Echo’s van pakweg Tangerine Dream, Cluster, Kraftwerk en de vroege Front 242 duiken natuurlijk regelmatig op, maar er zitten genoeg eigen ideeën in de tracks/soundscapes om een trip naar de platenboer te rechtvaardigen. (mb)

http://vi.be/Ynoji Midden januari bracht Lucian Ditulescu (zilver op Westtalent 2011) ‘NIÑA’ uit, een digitale release die deels ook te beluisteren is op het vi.be-profiel van de jonge Oostendse producer. Denk aan Amon Tobin met een veeg clicks & cuts van Autechre. Gewrongen qua sfeer maar minder getormenteerd dan Shackleton. Een warm spervuur van abstracte sci-fi blieps en donkere roetsjbaan-synths op maat van fijnproevers. Nooit hapklaar maar constant getuigend van creativiteit én veel talent. (bvm)

great live music in lille / rijsel - france

06/03 07/03 09/03

the fall + luz (dj set) richie kotzen + porn queen vernissage/opening

raison d'être collective

(artworks/photographs)

by crystal la mya & steph dray

10/03 11/03

10:30 > 21:00

13/03

customs

+ softly spoken magic spells + toybloïd

sunday happy funday

> pop choir + musical lunch + kids party + pop quizz + open mic & lots more... soul time session

mayer hawthorne + benny sings + dj joe tex & brother jam

14/03 15/03 21/03 24/03

soko + guest horace andy anna aaron + tricot machine the inspector cluzo

& the fb's horns + radical suckers

25/03 piers faccini+ ellis bell 27/03 soul time session

lee fields & the expressions 31/03 primus les spectacles sans gravité. licences n° 1025050 /1025051/1025052

www.AERONEF-SPECTACLES.COM

Earteam Peter Broderick ‘http://www.itstartshear.com’ Bella Union/V2 Records

Peter Broderick is een muzikale duizendpoot van het kaliber Jim O’Rourke. Hij is thuis in klassieke muziek, elektronica, folk en pop, murwt zich in tal van projecten en is een graag geziene gast bij een band als Efterklang. Met ‘http://www.itstartshear. com’ is hij aan een tweede songgeorienteerd soloalbum toe. In vergelijking met het warm onthaalde ‘Home’ van 2008 valt vooral de nog grotere diversiteit (onverwachte gastbijdragen en ditmaal meer dan tedere folksongs) in nummers en het ongemeen heldere geluid op. Pluim voor producer Nils Frahm, maar toch vooral voor het bijzonder rake gevoel voor meeslepende melodieën van Peter zelf. Resultaat: prachtplaat! En dan nog die vreemde albumtitel: op http://www.itstartshear.com vind je alle informatie die je mist als je het boeltje gewoon downloadt. De man wilt namelijk dat iedereen zijn muziek volwaardig kan beleven, dus met lyrics, artwork, etc. Attent! (eb)

The 2 Bears ‘Be Strong’ Southern Fried/ROM Expor t

Joe Goddard is een bezig bazeke. 20% van Hot Chip, scoorde vorig jaar dik in de lijsten met z’n single ‘Gabriel’ en nu is er het debuut van The 2 Bears, een nieuw project met Raf Daddy waarmee ze zich vorig jaar al lieten opmerken met ‘Bear Hug’. Spelend met jazzy vibes, folktronica, house en electro meandert deze plaat doorheen het hippe Londen. Nu eens ingetogen (zoals opener ‘The Birds & The Bees’), dan weer housy clubbend (‘Be Strong’, het reeds gemelde ‘Bear Hug’ en het eveneens erg leuke ‘Ghosts & Zombies’), of dromerig (‘Increase Your Faith’ en afsluiter ‘Church’), ‘Be Strong’ klinkt fris en relevant en mag wat ons betreft de naam Goddard nog wat feller doen schitteren aan het firmament der hip schitterende producers. Puik plaatje! (mc)

120 Days ‘120 Days II’ Dying Giraffe

De Noren van 120 Days lieten zich enkele jaren geleden voor het eerst opmerken en nu zijn ze klaar met hun nieuwe, (zeer origineel getitelde) tweede album. De eerste geluiden - breed zwalpende en epische synthpartijen – doen niet veel goeds vermoeden, maar dit blijkt track na track vooral een afleidingsmanoeuvre. Zo is er opener ‘Spacedoubt’, dat veel doet behalve overtuigen, tot in de laatste minuut een nauwelijks beheerste chaos de kop opsteekt. Wie een aanloop naar elektronische mayhem verwachtte, is er echter aan voor de moeite. ‘Dahle Disco´ neemt immers serieus wat gas terug met niet veel meer dan wat repetitieve percussie en een dreigende synthnoot, om via een discobas te ontaarden in een gemeen en pulsend monster. Het drieluik ‘Lucid Dreams’ begint opnieuw van voor af aan met een sfeervolle soundscape die in het middenluik openbloeit tot een hypnotiserende housetrack om te ontaarden in alweer smerige electroclash. Zo speelt 120 Days 9 songs lang met uw voeten, stellen ze soms ons geduld op de proef, maar maken ze dat telkens goed met intelligent veroorzaakte chaos en smerigheid. Van afwisseling gesproken! (mc)

Air ‘Le Voyage Dans La Lune’, cd+dvd Aircheology/Virgin/EMI

Sinds het monstersucces van ‘Moon Safari’ (1998) hoeven de heren Jean-Benoît Dunckel en Nicolas Godin naar alle verwachting geen klap meer uit te voeren. En

dus parkeerde Air zich ietwat off the beaten path – geef ze eens ongelijk – met een carrièreswitch richting soundtracks, spoken word en apocalyptische popmuziek allerhande. Memorabele songs heeft die aanpak nauwelijks opgeleverd, en dat blijft ook zo op hun volgende trip naar de maan, ‘Le Voyage Dans La Lune’, een soundtrack bij de gelijknamige animatiefilm van de visionaire Georges Méliès (1902). Dé geknipte klus voor Air, dat alle spacy/dromerige/vintage registers nog ‘ns opentrekt, van vederlicht (‘Moon Fever’) over pop met een hoek af (‘Who Am I Now?’) tot onverbloemd psychedelisch (‘Cosmic Trip’). Het gerestaureerde, veertien minuten durende filmpje steekt als bonus-dvd bij het album. (fp)

is. ’Audience Of One’ start dan wel met de gekende loodzware klankmanipulaties, de melancholische vocals van Paul Duncan maken van ’Salt’ al snel een echte song. Het halfuur durende ’Knots’ is het pronkstuk van de plaat, een langzame soundscape die van spaarse hi-hats overgaat in ijzige, subtiele drones. In ‘Passage’ horen we opnieuw een stem, dit keer van stemartieste Jessica Kenney, en afsluiter ‘Fractured Mirror’ is zowaar een uitgebeende cover van Kiss-gitarist Ace Frehley eentje met minimalistische drumpatronen. Moeten we nog meer zeggen? ‘Audience Of One’ is een fantastische plaat. Een gevestigde waarde die blijft vernieuwen, dat kan er bij ons wel in. (ts)

Alcoholic Faith Mission

Bikini Machine

‘Ask Me This’

Platinium Records

PonyRec

De vlag dekt hier volledig de lading. Op de hoes staan dansende jongeren in hippe vintagekledij en de ondertitel luidt “instrumentracks, a collection of cinematic & groovy cuts”. Dat is ook precies wat we te horen krijgen: een dolle verzameling feestmuziekjes afgerond met de juiste sixties soundtracktrash. Alle vertrouwde ingrediënten zijn aanwezig voor een kleurrijke cocktail: exotica, psychedelica, surf en science fiction-effecten. Pierre Henry zijn ‘Messe Pour Le Temps Présent’ blijkt weer een dankbare inspiratiebron. Mooi meegenomen is het orgeltje à la Stranglers en Inspiral Carpets. Verantwoordelijk voor dit alles is een Frans kwintet uit Bordeaux dat niemand minder dan Jon Spencer bereid vond om de rol van producer op zich te nemen. Een regelrechte trip naar het tijdperk van yéyé en aanverwante dolle instrumentale avonturen. Wie hier van houdt raden we ten stelligste aan om tevens op zoek te gaan naar het recent uitgebrachte ‘Trains & Letters’ (Ricky-Tick Records) van de Finse componist Kerkko Koskinen. (gtb)

Bijna twee jaar geleden werd het derde album van Alcoholic Faith Mission, ‘Let This Be The Last Night We Care’ in RifRaf n°213 bejubeld voor zijn gedurfde experimenteerdrang en onbevangen songschrijverij. Het vervolg, ‘Ask Me This’ werd dus met een zekere vooringesteldheid in de cd-lader geschoven. Wat vervolgens uit de boxen schalt, is muziek die dicht aanschurkt tegen hetgeen landgenoten Efterklang op hun laatste plaat uitstaken. Feeërieke, meerstemmige popsongs die mooi gepolijst op een schijfje worden gebrand. Het grote enthousiasme en de Arcade Fire-achtige samenzang is ook wat meer afgeschuurd en maakt plaats voor een zachtere toenadering en een organisch samenspel dat minder direct de luisteraar achterover doet vallen. ‘Ask Me This’ is niet van het niveau van zijn voorganger, maar na het verlenen van wat gistingstijd, weet deze Deense formatie nog steeds te boeien met leuke harmonieën en inventieve spielereien. Geenszins een afrader. (dw)

Oren Ambarchi

‘Let’s Party With Bikini Machine’

Andrew Bird ‘Break It Yourself’

‘Audience Of One’

Bella Union/Coop/V2 Records

Touch/Dense

Andrew Bird timmert ook op ‘Break It Yourself’ langzaam maar zeker aan zijn carrière als gewaardeerd en veelzijdige muzikant. Een opleiding als klassiek violist heeft hem niet belet om buiten de grenzen van muzikale genres te kijken. Zijn mix van klassieke, jazz-, folk- en pop-invloeden is nooit vrijblijvend. Zo start ‘Danse Carribe’ als een klassiek deuntje maar halverwege de song gooit Bird het over een andere boeg en barst er een Caribisch feestje los dat gezelschap krijgt van wat Keltische riedels. In ‘Eyeoneye’, en ‘Lazy Projector’ springen er

Oren Ambarchi is overal. Wie de Australiër niet kent van z’n eigen baanbrekende free jazz/ noise/experiment-releases, kwam hem vast wel eens tegen bij Sunn o))), Fennesz, John Zorn, en eigenlijk zowat iedereen met rocksterrenfaam in het ondergrondse (zie ook de Kenji Haino/Jim O’Rourke/Oren Ambarchi recensie even verderop). Voor nieuw solo-materiaal moeten we toch al terugdenken tot ’In The Pendulum Embrace’ uit 2007, maar zelfs dan valt op hoe atypisch dit nieuwe album

dan weer uit net omdat ze van alle franjes verstoken gitaarsongs pur sang zijn. Maar het liefst hebben we de Andrew Bird die met stijlen en instrumenten speelt. In ‘Orpheo Looks Back’ worden Ierse en NoordAfrikaanse ritmes op een grootse wijze in één song verweven. Live niet te missen op 8 maart in het Koninklijk Circus. (ow)

Birth Of Joy ‘Life In Babalou’ Suburban Records

Dat was even schrikken hé? Even dacht je dat Touch Of Joy, met skanky Sandy en de geblondeerde kermisgorilla Sergio, een reünie-plaat uit had. We kunnen hierbij enige verduidelijking brengen, dat is geenszins het geval. Birth Of Joy is een Nederlands trio dat zwaar heeft leren rocken van vaders rockcollectie uit de sixties en seventies. Daarnaast hebben ze nog een hele stash goedbewaarde coke en lsd gevonden. Vandaar de psychedelische laagjes en vreemde cd-titel. Voor de rest kleuren MC5, The Doors, Led Zeppelin, Wolfmother, Black Box Revelation en Monster Magnet het spectrum. Een vettig orgel, een bombastische bas en regelmatig uit de hand lopende gitaarsolo’s en hypnotiserende riff-o-rama’s, dat kan niet slecht gaan. Koop dit plaatje, steek het in je wagen en maak een rocking roadtrip naar Lommel. Ga ermee binnen in café The Kings om het te laten handtekenen door Sergio en laat het daar zeker eens goed luid opzetten! (dg)

The Black Atlantic ‘Darkling, I Listen’, ep Beep!Beep!Back Up The Truck

Sinds het uitbrengen van hun debuutalbum ‘Reverence For Fallen Trees’ gaat het hard voor de leden van The Black Atlantic. Meer dan 200 optredens brachten hen doorheen Europa, China en zelfs 7 (zeven!) keer naar Amerika. Hier werd hun muziek opgepikt voor een serie op ABC en reclame op Amazon. Hun clip voor ‘Fragile Meadows’ werd in Nederland verkozen tot beste clip samen met één van Lady Gaga. Volledig terecht trouwens want de sfeervolle folk van The Black Atlantic nestelt zich zonder problemen tussen muzikale verwanten als The Fleet Foxes, Midlake of Bon Iver. Waar het debuut nog heel akoestisch klonk, valt er op ‘Darkling, I Listen’ een grootser geluid te ontdekken. Met de mellotron sluipen de psychedelische jaren ’70 invloeden in hun muziek. Bijzonder is ook dat The Black Atlantic over vier fantastische vocalen beschikt waardoor zowel het muzikale als vocale plaatje perfect past. We zijn zwaar onder de indruk. (ow)

CONCERTAGENDA HumO’S ROCK RALLY 04.03

vooruit - GENt

“halvE fiNalE”

RAPHAEL SAADiQ 11.03 HEATHER NOVA 18.03 ANOuK 24.03

vooruit - GENt SportpalEiS - aNtWErpEN SportpalEiS - aNtWErpEN

“oN thE ruN”

JONATHAN JEREmiAH 01.04

aNciENNE bElGiquE - bruSSEl Support act : marco z

EmELi SANDÉ 02.04 DRAKE 07.04

KoNiNKliJK circuS - bruSSEl vorSt NatioNaal - bruSSEl

“club paradiSE tour”

STEVE AOKi 09.04 08.05 SiNÉAD O’CONNOR 12.04 NiGHTWiSH 16.04

aNciENNE bElGiquE - bruSSEl vooruit - GENt KoNiNKliJK circuS - bruSSEl

vorSt NatioNaal - bruSSEl “imaGiNaErum World tour 2012-2013” opENiNG act : EKlipSE Support : battlE bEaSt

SKRiLLEX 26.04

lotto arENa - aNtWErpEN

“thE SKrillEX cEll GrEY dazE EuropEaN tour”

RYAN ADAmS 02.05

MUZIEKODROOM VOORJAAR 2012 03.03 MODKLUB XL: BREAKESTRA LIVE! DJ LUCINDA SLIM DJ MR. CRITICAL US

08.03 ROB TOGNONI BAND

09.03 MAES BE.MUSIC STAGE STAD VAN LICHT RHINOS ARE PEOPLE TOO BE

vooruit - GENt

“WoNdErlaNd”

BLACK BOX REVELATiON 11.04

aNciENNE bElGiquE - bruSSEl

“to GEt hEr toGEthEr”

PAuL mcCARTNEY 28.03

KoN. EliSabEthzaal - aNtWErpEN

09.03 LIMBOLINK PRESENTS: FUCK YOU STUPID LOSER 16.03 KAPITAN KORSAKOV + POLAROID FICTION 17.03 WAR FROM A HARLOTHS MOUTH

BE BE

+ AS BLOOD RUNS BLACK + I, THE BREATHER + THY ART IS MURDER

“2012 EuropE tour”

BAND Of SKuLLS BiRDY NAm NAm CœuR DE PiRATE mORTEN HARKET

03.05 04.05 06.05 08.05

aNciENNE bElGiquE - bruSSEl

aNciENNE bElGiquE - bruSSEl KoNiNKliJK circuS - bruSSEl aNciENNE bElGiquE

thE voicE of a-ha

30.03 FRANK TURNER AND THE SLEEPING SOULS

+ EMILY BARKER AND THE RED CLAY HALO + TIM VANTOL

LmfAO 09.05 JuDAS PRiEST 23.05

vorSt NatioNaal - bruSSEl

lotto arENa - aNtWErpEN “Epitaph tour” Support act : SaXoN

NETSKY 26.05

aNciENNE bElGiquE - bruSSEl extra concert

07.04 ISBELLS + RENÉE BE

11.04 COLD WORLD + WOLF DOWN + NOT AFRAID

+ BLINDSIDE + SECTARIAN VIOLENCE

WErchtEr boutiquE prESENtS

mETALLiCA 28.05 fEStivalparK - WErchtEr pErformiNG thE lEGENdarY mEt SouNdGardEN, maStodoN, blacK album iN itS ENtirEtY chaNNEl zEro, GoJira EN GhoSt mAC miLLER 29.05 CAmiLLE 30.05

13.04 MAES BE.MUSIC STAGE

KoNiNKliJK circuS - bruSSEl

13.04 LIMBOLINK PRESENTS

KaNYE WESt

WATCH THE THRONE 03.06 SportpalEiS - aNtWErpEN ROCK WERCHTER 2012 28.06>01.07 festivalpark - werchter

mEEr iNfo op WW.rocKWErchtEr.bE met o.a. RED HOT CHiLi PEPPERS, PEARL JAm,

THE CuRE, ELBOW, SNOW PATROL, DEuS, mumfORD & SONS, BLiNK-182, fLORENCE +

THE mACHiNE, KASABiAN, DEADmAu5, JuSTiCE, SKRiLLEX, GOSSiP, THE KOOKS, iNCuBuS, miLOW, SELAH SuE, BEiRuT, DJ fRESH PRESENTS fRESH/ LiVE, DROPKiCK muRPHYS, CALViN HARRiS, WOLfmOTHER, BLACK BOX REVELATiON, SKREAm fT. SGT POKES, KATY B, BiRDY NAm NAm, JAmES mORRiSON, Wiz KHALifA, mY mORNiNG JACKET, NOAH & THE WHALE, mAC miLLER, mASTODON, RiSE AGAiNST, BAT fOR LASHES, ANNA CALVi, AmON TOBiN, miLES KANE, THE ALL-AmERiCAN REJECTS, THE mACCABEES, OTHER LiVES, NNEKA, KATzENJAmmER, JAmES ViNCENT mCmORROW, X AND mORE TO BE ANNOuNCED

mADONNA 12.07 DiONYSOS 01.11 DEEP PuRPLE 03.12

12.04 THORBJORN RISAGER

aNciENNE bElGiquE - bruSSEl

“thE bluE SlidE parK tour” JaY-z

23.03 MIREL WAGNER

KoNiNG boudEWiJNStadioN aNciENNE bElGiquE - bruSSEl vorSt NatioNaal - bruSSEl

Wil je graag op de hoogte blijven van onze concerten, schrijf je dan snel in op de LIVE NATION WEEKLY en ontvang wekelijks een update van de meest interessante concerten en maak kans op leuke extra’s.

WEET MEER VIA

TICKETS : WWW.PROXIMUSGOFORMUSIC.BE 0900 2 60 60 * ( 0,5 EuRO / miN iNCL. BTW ) * NIET VAN TOEPASSING OP CONCERTEN DIE PLAATSVINDEN IN DE ANCIENNE BELGIQUE

14.04 FENCE + BED RUGS BE

17.04 CHUCK PROPHET AND THE MISSION EXPRESS 20.04 WILLOW

+ SMILING INDUSTRIES

21.04 MODKLUB: THE MODEST MEN INVITE KATIA VLERICK STU BRU

23.04 UNBROKEN

26.04 THE MINUTES

04.05 SOUND OF STEREO LIVE! + DJ PAUL CHAMBERS BE

10.05 THE SEAN CARNEY BAND

12.05 OORKNAL! MUZIEK-DOE-DAG

TICKETS: MUZIEKODROOM.BE

Earteam Demdike Stare ‘Elemental’, 2cd Modern Love/Kompak t/N.E.W.S.

Het synoniemenwoordenboek spuit tien alternatieven voor de term donker. Dat zal bijlange na niet volstaan om het nieuwe album van Demdike Stare doeltreffend te omschrijven. Bovendien betreft ‘t een dubbelaar, goed voor meer dan twee uur gitzwart vertier. ‘Elemental’ is een hele consequente, efficiënte en samenhangende plaat, wegens regelrecht angstaanjagend en duisterder dan de nacht zelf. Iets als een satanistisch offerritueel, waarbij ambient, industrial, witch house én een stapel soundtracks van goedkope eighties-horrorfilms op het altaar van een heidense muziekgod geslachtofferd worden. Als in een automatische reflex speurden we tijdens hun show op de AB-Feeërieën (in het Brusselse Warandepark, afgelopen zomer) bijvoorbeeld naar het bordje Kinderen Niet Toegelaten. Een maat voor niets. En gelukkig was ’t geen volle maan, of we doolden er vandaag nog steeds rond als zombies. Maar bezéten zijn we wel sindsdien. Van de huiveringwekkende intensiteit en de duistere kracht/pracht die Demdike Stare uitwasemt. Als een blikkerende, loden mantel gaat dit spul je op de huid zitten. Tot ’t helemaal finaal onder je vel kruipt. Om er niet meer vandaan te komen. (fp)

Black Dice ‘Mr. Impossible’ Ribbon Music/Domino/Munich

Laat hun ongeschonden gezichtjes je niet van de wijs brengen, Black Dice is al een klein decennium een van de meest succesvolle (en vroeger ook een van de meest gewelddadige) producten van de underground-scene in Brooklyn. Dat de goede mensen bij Domino angstvallig proberen om hun zesde full album ‘Mr. Impossible’ van Internetlekken te vrijwaren, mag daar een goed bewijs van zijn, dat Black Dice zelf de hype verder voedt door nog meer naar zware bassen en dwarse ritmes te grijpen, is misschien een minder lovenswaardige evolutie. Nee hoor, ‘Mr. Impossible’ blijft een prima plaat, eentje die hoe langer hoe zotter klinkt (die stem in ‘Outer Body Drifter’! die geflipte trommeltjes in ‘Carnitas’!), het was toch even schrikken toen ‘Pinball Wizard’ de plaat opende met een halve drum-’n-bass-beat. Die beats, zij het zwaar verhakkeld, blijven terugkomen in nummers als ‘The Jacker’ en ‘Brunswick Sludge’ – en dit maakt Black Dice dan wel een stuk toegankelijker, de vraag is of dat wel nodig was. Gelukkig is er genoeg samplegekte in ‘Rodriguez’, ‘Pigs’ en ‘Spy Vs. Spy’ om ‘Mr. Impossible’ finaal over de streep te trekken: Black Dice blijft de hype waard. (ts)

Blaudzun ‘Heavy Flowers’ V2 Records

Nederland liet zich al overtuigen door de eerste twee platen van Blaudzun, nom de plume voor Johannes Sigmond die met zijn derde ‘Heavy Flowers’ opnieuw een fijne verzameling met meesterwerkjes aflevert. De ietwat klagende stem, samen met dynamische mix van folk en artrock zijn de basis voor meeslepende songs. Zijn liedjes over de vergankelijkheid van mens, dier, natuur en relaties weet hij in sfeervolle nummers te gieten. Door de teneur van de songs en de regelmatig terugkerende banjo, ukelele en mandoline is de geest van Bonnie ‘Prince’ Billy nooit ver weg. ‘Heavy Flowers’ is een schot in de roos over de hele lijn. Daarom kan ik u nu al de realease-show in Les Ateliers Claus in Brussel op 23 maart van harte aanbevelen. Op 24 april krijgt u een herkansing in de Handelsbeurs in Gent. (ow)

Bonobo ‘Black Sands Remixed’ Ninja Tune/PIAS

Twee jaar na het geweldige ‘Black Sands’ is er nu een remixplaat, aangevuld met

twee nieuwe en prima nummers van Simon Green zelf. De meeste bijdrages (met name die van Mark Pritchard, Lapalux’s Finger on the Tape, Machine Drum, Cosmin TGR en Duke Dumont) zijn erg geslaagd, andere (die we met de mantel der liefde zullen bedekken) zijn ietsje minder of zelfs ronduit irritant. Maar al bij al een geslaagde verzameling en zeker meer dan de obligate remix-afkooksels waar ze ons tegenwoordig letterlijk - we hebben een strenge hoofdredacteur mee om de oren slaan. (mb)

Bowerbirds ‘The Clearing’ Dead Oceans/Konkurrent

De nieuwe plaat van Bowerbirds is niet zonder slag of stoot tot stand gekomen. Beth Tacular en Phil Moore zetten even een punt achter hun relatie en tot overmaat van ramp werd Beth ook nog eens ziek maar ’t kan gelukkig verkeren: het muzikale liefdeskoppel levert met ‘The Clearing’ (opgenomen in de homestudio van Bon Iver) een derde, te onthouden, indie folkplaat af die soms wat doet denken aan de vroegere, meer lofi-albums van Shearwater. Mooie samenzang, pakkende vioolarrangementen en organische, dynamische songs: voldoende argumenten om deze plaat te kopen én Bowerdbirs niet te missen op 8 mei in AB Club. (bvm)

Bright Moments ‘Natives’ Luaka Bop/Ber tus

Voorheen actief met de band Team B en vooral bekend van zijn samenwerkingen met Beirut, LCD Soundsystem en Arcade Fire: Kelly Pratt, een Amerikaanse trompettist die zich Bright Moments laat noemen in de zoektocht naar perfecte hartverwarmende indie popsongs. Soms verzeilt Pratt daarbij in al te vlot verteerbare knutselvlijt maar door de bank vertalen de aanpak van de man en de bijdragen van de drummer van zijn vroegere afrobeatgroep Akoya en de ritmesectie en de accordeonist van Beirut zich naar knap gearrangeerde nummers. (bvm)

The Chap ‘We Are Nobody’ Lo Recordings

Speciaal groepke, The Chap. Bestaat al een eeuwigheid, wordt in de biografie omschreven als weird en nuts en noemt zichzelf “The most interesting failure in pop history”, maar laat het niet na op de proppen te komen met dit zevende full

album. Op de koop toe wordt ‘We Are Nobody’ voorzien van artwork bestaande uit een babyblauw-roze condoom en wordt hij bij wijze van promostunt voorzien van een – je kan het al raden – The Chap Condoom. De muziek achter de groep is, het voorgaande volledig terzijde gelaten, echt de moeite. Hyperactieve popmuziek met een hoek af. Een beetje een combinatie van het hyperactieve van The Go! Team en het melancholische kantje van de doorsnee Morr-label artiest. Zorgeloos huppelend of speels dromerig, het kan alle kanten op in de liedjes over verlies, nostalgie en vervreemding. Weird, nuts, maar vooral zeer interessant. (dw)

Eric Chenaux ‘Guitar & Voice’

Elfin Saddle ‘Devastates’ Constellation

Eric Chenaux is een man van het experimentele en abstracte gitaarwerk. Oftewel experimenteert hij met gitaarfeedback en viooldrones, oftewel laat hij zijn loepzuivere stem losjes zweven over frivool akoestisch gitaarspel (‘Dull Lights (X-White Or Grey)’) en subtiele en minder subtiele gitaardrones (‘Amazing Backgrounds’). Wanneer hij effectief aan het zingen gaat ontstaat er knappe symbiose tussen zijn abstracte gitaarspel en de toch wel knappe zanglijnen. Maar de nummers waarin hij enkel gitaar of viool aan het woord laat, verzinken gauw tot vervelende stijloefeningen. Als geheel dus weinig overtuigend. De weird folk van Efin Saddle mag wel een bank vooruit. Op hun vorige ‘Ringing For The Begin Again’ schoten bandlenden in een song nog honderd verschillende richtingen uit waardoor het een zeer ongebalanceerd geheel werd. Op ‘Devestates’ horen we een band die tot volle wasdom is gekomen. Dat levert niet alleen knappe songs op, maar ook een album dat een gezicht heeft, een verhaal vertelt en meesleept. Vooral de donkere ondertoon, de prachtige zang van Emi Honda, de variatie tussen song en experiment en het intense spel maken dit toch een aanrader. (eb)

Condre SCR ‘You Are Genius’ Oxide Tones

Is postrock een genre van clichés geworden? Is het tijd om het genre op te bergen en het binnen 20 jaar terug op te graven voor een grote extatische revival? Het zijn duidelijk vragen waar het Duitse Condre SCR niet mee zit. Ze halen redelijk wat clichés uit de kast en brouwen er (gelukkig) een zeer degelijke plaat mee. De verwijzingen naar Mogwai, GYBE! en Explosions In The Sky zijn nooit verweg, maar afgezien daarvan mogen de songs er zeker zijn. Het is heerlijk meezinderen tijdens ‘Reno Boys’ en ook afsluiter ‘Kong Me’ is best overdonderend. Dus een mis-

koop is ‘You Are Genius’ allerminst, zeker als je originaliteit niet al te hoog in het vaandel draagt. (eb)

Cursive ‘I Am Gemini’ Saddle Creek

‘I Am Gemini’ van Cursive is een groots opgezet conceptueel album rond het verhaal van Pollock en Cassius, een bij geboorte uit elkaar gehaalde tweeling. Een ervan is het goede, een ander staat voor het kwaad. Het is niet geheel duidelijk of het nu om een geniaal en broeierig werkstuk gaat van Tim Kasher, of gewoon een vergezocht non-idee. Beide gaan op, ook op muzikaal vlak. De helft van de songs zijn lekker hoekig rockende Cursivesongs met goeie hooks en coole technische hoogstandjes. De andere helft is inderdaad pompeus, warrig en simpelweg oninteressant. Zo komen we natuurlijk wel weer uit op dat good twin/evil twin-thema. Jammer maar deze nieuwe Cursive laat een handvol goeie songs en muzikale spitsvondigheden verzuipen in lagen onnodige moeilijk-doenerij en ongeïnspireerde songflarden. (dg)

Diagrams ‘Black Light’ Full Time Hobby/PIAS

Toen hij nog deel uitmaakte van Tunng leek het ondenkbaar maar na zijn samenwerking met Cibelle mag het niet helemaal verbazen dat de voormalige zanger van de Britse folktronicaband een heldere, niet van elektronica en funky motiefjes gespeende art.popplaat bijeen heeft geschreven. Op het debuutalbum van zijn muzikale dekmantel Diagrams laat Sam Genders een vrij proper maar daarom niet minder geslaagde sound horen (naar het einde toe wordt het meer experimenteel) die raakvlakken heeft met Hot Chip, Gruff Rhys (Super Furry Animals) en Erlend Øye. Wen even aan de nieuwe koers van Genders en merk dat ‘Black Light’ per luisterbeurt aan credibiliteit wint. (bvm)

Dirty Three ‘Toward The Low Sun’ Bella Union/Coop/V2 Records

Naast onvermijdelijke sidekick van Nick Cave bij The Bad Seeds en Grinderman en schrijver van filmmuziek, heeft Warren Ellis ook nog Dirty Three als muzikale uitlaatklep. Ellis op viool, Jim White op drums en Mick Turner op gitaar gaan op zoek naar de grenzen van de popmuziek. Elk instrument lijkt zijn eigen weg te gaan. Toch

22 32

Earteam Earth ‘Angels Of Darkness, Demons Of Light 2’ Southern Lord/Konkurrent

Na deel 1 vorig jaar is er nu deel 2 van ‘Angels Of Darkness, Demons Of Light’, een zoveelste machtig hoofdstuk in de corpulente discografie van Dylan Carlsons droneband. Deel 2 werd in dezelfde 2 weken opgenomen als zijn voorganger en sluit dan ook naadloos aan bij het geluid van imposante tracks als ‘Father Midnight’ en ‘Angels Of Darkness, Demons Of Light 1’. Dus ook nu zorgt het duister broedende cellospel van Lori Goldston (jawel, stond ook met wijlen Kurt Cobain op de planken) weer voor een extra dimensie in het minutieus voortschrijdende notenspel van de band. Toch zijn de 2 delen anders. Op ‘Angels Of Darkness, Demons Of Light 2’ wordt minder uitgegaan van melodie en is er des te meer ruimte voor improvisatie. Dat maakt dit album misschien niet tot de ideale Earth-kennismakingsplaat, maar geen kat die daar om maalt. Horen is aanschaffen. (eb)

klinken de songs altijd als soundtracks voor niet bestaande films. In vergelijking met vorige Dirty Three-platen heb ik de indruk dat de gitaar een stuk grimmiger klinkt. De jazzy drumpatronen zijn grillig en de viool van Ellis is melancholischer dan ooit. Ook meer aanwezig is de piano. Die zorgt voor enkele onvergetelijke rust-momenten. ‘Toward The Sun’ klinkt dan ook een stuk afwisselender dan ouder Dirty Three-werk. (ow)

Dr. Dog ‘Be The Void’ Anti-/PIAS

Een heel hybride schijfje, deze ‘Be The Void’ van het sextet uit Philadelphia. De openingstrack klinkt alsof Mungo Jerry (de man van de hit ‘In The Summertime’) een verbond sloot met C.W. Stoneking en beiden zich aansloten bij een hippiecommune die verdwaald raakte in de delta van de Mississippi. Tot ze bij de volgende nummers de geneugten ontdekken van vrolijke glamrock, harmonieuze samenzang en opgewekte Britpop. Er wordt afgesloten in een heus sixties sfeertje, sitar inclusief. Ergens tussen The Coral en Fleet Foxes met links naar Bowie, John Lennon en Brian Wilson. De zomer lijkt al in aantocht met dergelijke vrolijke en ingenieus geconstrueerde deuntjes. (gtb)

Electricty In Our Homes ‘Dear Shareholder’ Fierce Panda

De Londense hiptsers van Electricty In Our Homes breien postpunk, no wave en rammelende indierock aan elkaar tot een geestdriftig ratjetoe. Een song als ‘Aching, Breaking, Shaking For You’ is een knap voorbeeld: eigenzinnige baslijn, rammelgitaar, catchy refrein, tegendraadse drumpartijen en smachtend hoge stemmetjes. Lekker! Helaas haalt geen enkele andere song op de plaat hetzelfde niveau. Niet snedig genoeg en de melodieën te zwak. Volgende keer beter. (eb)

Errors ‘Have Some Faith In Magic’ Rock Action Records/PIAS

Errors is een band uit Glasgow die tegen levenslange anonimiteit moet opboksen omdat ze de stempel postrock opgekleefd kregen. Het was tijdens de vroege jaren van de noughties namelijk moeilijk om op te vallen tijdens de wildgroei van tig bands in het genre. Vandaar dat de bandleden op hun vorige album de postrockclichés ontvluchtten en zelfs met afrobeat gingen experimenteren. Op ‘Have Some Faith In Magic’ gooien de Schotten opnieuw het roer om. Errors meet zichzelf een frisse elektronische sound aan. Futuristische synths, krautrockritmes, en gezang dat opgezwolgen wordt door de weidse soundscapes: een gebrek aan ver-

nieuwingsdrang is Errors vreemd. ‘Have Some Faith In Magic’ hoeft weinig onder te doen voor de laatste van Holy Fuck, al mist het album een killertrack en wat explosiviteit. Leuke vernieuwde sound, maar toch nét niet. Misschien kunnen ze live wél volledig overtuigen? (dm)

Exile Parade ‘Hit The Zoo’ Suburban Records

De furieus uit de boxen knallende sound van Exile Parade viel al op bij Bonehead, exOasis, die besloot om de eerste ep te producen. De song ‘Fire Walk With Me’ mag nu ook op het debuut ‘Hit The Zoo’ de boel in de fik steken. Exile Parade mag dan qua sound met beide voeten in de britpop geplant zijn, het was lang geleden dat dergelijke explosiviteit op Het Eiland te horen was. Nijdige gitaren, een zanger die als een gebeten hond tekeer gaat en overweldigende drums maken van ‘Moviemaker’, ‘Mach Schau’ en ‘Hello Blue’ explosieve cocktails. Even komen waanbeelden van opwaaiend borsthaar en geföhnde kapsels voorbij in de ballads ‘If I’m Not Famous’ en ‘Astronaut’. Dit moeten de Bon Jovi-momenten van Exile Parade geweest zijn. Gelukkig volgen daar nog potige versies van ‘Life Of Crime’ en ‘Get Your Gun Boy’ om de balans positief te doen overwegen. (ow)

Lee Fields And The Expressions ‘Faithful Man’ Truth & Soul

Vrienden van de muziek, kom dichterbij en luister even mee. We mogen andermaal op de schoot bij Lee Fields. Ja, Lee’tje Fields, dat kleine oude gedrongen mannetje uit North Carolina met de stem van een wenende reus. Kijk naar de rimpels in zijn gezicht, de grote ring rond zijn vinger en de eelt op zijn handen. Hoe hij zijn ogen sluit als hij een lied aanheft. Achter hem staat nog steeds hetzelfde orkest: vinnige blazers, een warme bas, een Rhodes-orgel en een zachte vrouwenstem, samen The Expressions. Ze vormen het perfecte gezelschap voor de verhalen die crooner Fields vertelt en net als Lee’s rauwe, schorre stemgeluid klinken ze bijna tastbaar. De tien nieuwe songs op ‘Faithful Man’ halen niet altijd het niveau van z’n geweldige ‘My World’ uit 2009, maar 43 (!) jaar na z’n eerste plaat beheerst Lee Fields onderhand wel het recept van een goed soulnummer. De passie van de chef doet de rest. (mvm)

Craig Finn ‘Clear Heart Full Eyes’ Full Time Hobby Records/PIAS

De naam Craig Finn zegt je waarschijnlijk niets, maar zijn stem klinkt je misschien wel

bekend in de oren. De frontman van de indierockband The Hold Steady nam zijn eerste soloplaat op en die klinkt rustiger dan we van hem gewoon zijn: in plaats van grof gitaargeweld krijgen we namelijk stripped down nummers met country- en bluestinten voorgeschoteld. Dat klinkt soms iets te geforceerd, maar meestal puur en innemend zoals in ‘Terrified Eyes’. Terwijl de steelgitaar nooit ver weg is, treedt Finn hier nog meer dan bij The Hold Steady op als storyteller. ’Clear Heart Full Eyes’ bestaat uit elf miniverhalen over eenzaamheid, religie en liefde maar de Amerikaan kan het niet laten om af en toe ook eens te lachen: ”I got a new friend and my new friend’s name is Jesus/ People say we suck at sports but they don’t understand/It’s hard to catch with holes right through your hands.” (jk)

Goldfrapp ‘The Singles’ Mute Records

Even resumeren moet Alison Goldfrapp gedacht hebben. In twaalf songs vat ze haar carrière van 5 platen samen. Helaas werden haar gastbijdragen bij Tricky en Orbital schandelijk over het hoofd gezien. Wel zijn er 2 nieuwe songs, ‘Yellow Halo’ en ‘Melancholy Sky’, die je er als bonus bij krijgt. Partner in crime voor Alison is Will Gregory. De ene keer voorziet hij haar sensuele zang van een John Barry-achtige soundtrack, maar deinst er evenzeer niet van terugschrikt om de songs vol beats, glamrock en jaren ’80 disco te steken. Hoe tegenstrijdig de mix ook mag lijken, stuff genoeg om een feestje mee in gang te trappen. (ow)

Grimes ‘Visions’ 4AD/Beggars Banquet

Grimes’ vierde, ‘Visions’ wordt alom lovend door muziekcritici onthaald als een revelatie in popland vanwege Bouchers extreem uitgesproken digitale esthetiek (best new music met een 8,5 op Pitchfork, bijvoorbeeld). Zeker, het album is het sterkste in Grimes’ reeks van vier en het heeft straffe nummers in de koffer – zoals het meest toegankelijke ‘Genesis’ – maar als luisteraar moet je toch over een portie goede wil beschikken om deze extreemdigitale futuristische brok te verwerken (‘Eight’). Grimes loopt los van structuren en laagjes over loops over nog meer laagjes en loops alsof het een lieve lust is, en laat daarover haar spookachtige stem zweven. Resultaat is verre van de gemakkelijkste luisterervaring die (sn) al meegemaakt heeft. Naarmate ‘Visions’ vordert, daalt het extreme futurisme wat en worden de nummers toegankelijker, maar geschikt als achtergrondmuziek bij een bingoavond worden ze niet echt. Eens de nummers wat toegankelijker worden, lijken die lovende commentaren uit het muzieklandschap

ook al wat minder overdreven. Interessant album, dat is wel het minst wat je over ‘Visions’ kan zeggen. (sn)

Kenji Haino/Jim O’Rourke/Oren Ambarchi ‘Imikuzushi’ Black Truffle Records

Een nieuw hoofdstuk in de gevierde samenwerking tussen de Japanse psychrocker Kanji Haino, Jim O’Rourke en drummer/experimentele klusjesman Oren Ambarchi, een live-opname van het boosaardige drietal uit 2011 - en wat voor een! ‘Imikuzushi’ rockt van begin tot einde, van de spastische gitaarriedels en oerschreeuwen van Haino, over de sludge die uit de bas van Jim O’Rourkes komt, tot het hypnotiserende slagwerk van Ambarchi. De nummers gaan standaard over de vijftien minuten, en met de energie die hiervan afdruipt lijkt het wel alsof de andere twee Haino - die al sinds de jaren ’70 stevig onverstoord aan z’n ondergrondreputatie voortbouwt - een gitaar in de hand hebben geduwd met een vrijgeleide om de heleboel op sleeptouw te nemen. Die psychedelische solo’s, die distortion, die zotte kreten! ‘Imikuzushi’ opent met een gestoorde rammelrocker, maar de drie volgende tracks, die telkens rustig starten om daarna met een rotvaart de chaos in te duiken, overstijgen de grenzen van elk genre. Extatisch genoeg om over de ganse trip boeiend te zijn, experimenteel genoeg om ook lang daarna boeiend te blijven. (ts)

Hard Coming Love ‘Hard Coming Love’ Spezialmaterial Records

Hard Coming Love is een psychedelisch rock-sextet uit Zürich dat niet vies is van fuzzgitaren, drones, baarden en leren jekkers. Gruizige rock dus in de stijl van Spacemen 3. Een vernieuwingsaward zullen de Zwitsers met hun debuutalbum niet winnen, maar ze beschikken wel over songs waarmee je buiten mag komen en een viriele sound die bij ons altijd punten scoort. Bij wijlen menen we zelfs vlagen van Black Mountain te ontwaren en dat is altijd een compliment. Band om in de gaten te houden! (dm)

Ill ‘Gotten Gains’ Glasscille Records/Ber tus

Bijna een volle minuut deed ‘Gotten Gains’ geloven dat Soundgarden een nieuwe plaat

ZA 28/04 ∞ MUZIEKSHOW

KRAAKPAND 6.3

DAS POP

MET BLACK CASSETTE CAPE COAST RADIO EEFJE DE VISSER MONOGOLD & MYRDDIN

WO 2/05 ∞ FLAMENCO

LEONOR LEAL ZA 3/03 ∞ JAZZ / FUNK / COMEDY / LITERAIR

’NUFF SAID met

BOB MACLAREN

(PRESENTATOR - NZ)

BRZZVLL

(FUNK/JAZZ - B)

MAGNUS BETNÉR (COMEDIAN - S)

AMIR SULAIMAN (DICHTER - VS)

HARRY GLOTZBACH (COMEDIAN - NL)

DO 19/04 ZA 10/03 ∞ SAMPLING

NADAR

‘FREE SAMPLES (CLICK HERE)’

∞ SONG

JOSH ROUSE AND THE LONG VACATIONS VR 20/04 ∞ BLUES

WO 14/03 ∞ SONG

THOMAS DYBDAHL

THE JOHN OATES BLUES BAND

I.S.M. DEMOCRAZY

BILLY BRAGG ZA 2/06 ∞ JAZZ / FUNK / COMEDY / LITERAIR

’NUFF SAID WWW.HANDELSBEURS.BE

ZA 9/06 ∞ BLUES

ZA 21/04 ∞ ROCK

DRUMS ARE FOR PARADES I.S.M. DEMOCRAZY

DI 24/04 ∞ ROCK

WALLACE VANBORN

I.S.M. DEMOCRAZY

∞ ROOTS / SONG

LEON RUSSELL ZA 24/03 ∞ PERCUSSIE

BL!NDMAN (DRUMS)

W W W. B RUG G E PLUS . B E

VR 25/05 ∞ SONG

PROGRAMMA BINNENKORT OP

WO 21/03

ZATERDAG 31 MAART 20:30 MARKT BRUGGE – GRATIS

WO 25/04 ∞ DEBUREN

GRATIS DEBAT DOPING VAN DE VOLGENDE GENERATIE

HELMUT LOTTI & ROLAND’S SUPER ALLSTAR ENLIGHTENING MUSIC MACHINE met

STEVEN DE BRUYN ELKO BLIJWEERT JASPER HAUTEKIET PIETER-JAN DE SMET JEROEN STEVENS & NEVADA FELLOW (RUBEN FOCKETYN) HANDELSBEURS CONCERTZAAL KOUTER 29, 9000 GENT TICKETS: UITBUREAU GENT VELDSTRAAT 82 B | 09 265 91 65 WWW.HANDELSBEURS.BE

see you at C-mine maart - april

02.03 12.03 13.03 30.03

Yevgueni

13.04

liZZ WrighT

John Cale The WaTerboYs The hiCkeY underWorld MonTY aleXander

Mauro PaWloWski (dJ) and many more...

14.04

daniel JohnsTon saM aMidon Trio MulaTu asTaTke

The Mirror ConsPiraCY, a Winged viCTorY For The sullen, Yuko and many more...

Coming:

09.05

Marcus Miller

www.c-minecultuurcentrum.be

24 34

Earteam

21 © Cindy Frey

Gang Colours ‘The Keychain Collection’ Brownswood Recordings/PIAS

Gang Colours, zo heet de nieuwe volbloed in de stal van Brownswood Recordings, het label van BBC-coryfee Gilles Peterson. ‘The Keychain Collection’ is het quasi-perfecte debuut van de 24-jarige Will Ozanne. Gang Colours houdt zich ergens op tussen James Blake (maar minder pathetisch), Shlohmo (sexier) en The Weeknd (zonder het vulgaire vuilbekken). Nog een stevige referentie is de alomtegenwoordige Nicolas Jaar, met wie hij eenzelfde liefde deelt: die voor de zachte pianoklanken en een kamerbrede sound die op de adem trapt, even clean als warm en organisch. Luister ter illustratie naar ‘Tissues & Fivers’ en ‘Botley In Bloom’, een ronduit verbluffend tweeluik, gegangmaakt door een schier onmetelijke breeze. Samen met de klavieren virtuositeit van de jonge Brit zorgen vooral de lome, stroperige bassen voor de diepe fond van deze godennectar. Het resultaat van een uitgesproken hang naar zoet spul en creatieve kommaneukerij. Om het anderhalve nummer zingt Ozanne evenzoveel zinnetjes tekst, vanuit z’n fauteuil richting micro, een metertje verderop (zo lijkt het echt). Hoe het ding ook mag heten – een smeulende pot vol bluesy-elektronische neo-soul, verwaaide micro-r&b of zwoele post/dubstep – hier is geen kruit tegen opgewassen. Overstag ga je. Verslaafd ben je. Onze kop eraf als dit geen hele grote wordt. (fp)

gemaakt had. Tot het begon door te dringen dat er toch iets niet klopte aan het stemgeluid. En daarmee is eigenlijk alles gezegd. Wie valt voor het geluid van Soundgarden, zal dit vermoedelijk ook wel lusten. (jvb)

The Internet ‘Purple Naked Ladies’ Odd Future Records

Het was nogal wat, de blog-buzz vorig jaar rond Odd Future (of OFWGKTA) en hun vuilbekkend uithangbord Tyler The Creator. Er was ‘Goblin’, de ietwat overroepen soloplaat van Tyler, er waren de leuke singles van Earl Sweatshirt, er was ‘Nostalgia, Ultra’ en het niets minder dan geniale ‘Thinking About You’ van de rotgetalentaarde Frank Ocean. En nu dus ook ‘Purple Naked Ladies’ van The Internet, het project van OFWGKTAhandlangers Syd the Kid en Matt Martians. Het album maakt deel uit van de creatieve lawine en veelvuldige uitput waarvoor het piepjonge vriendenclubje verantwoordelijk is en wordt ook best op die manier beluisterd. Geen gefocust of uitgepuurd album, eerder een staalkaart van wat Syd, de dj van de bende, in de aanbieding heeft qua beats: een reeks creaties waarvan er gerust enkele in het koelvak hadden gemogen. Op de leukste momenten zweeft ze met haar vederlichte stem van zin tot zin over pakketjes gezapige neo-soul, iets minder zijn de onmondige instrumentale jams. Blijft desondanks geklasseerd onder de B van beloftevol. (mvm)

Jónsi ‘We Bought A Zoo (ost)’ Sony

Indien niet helemaal essentieel dan toch wel weer heel mooi en herkenbaar, deze soundtrack die Jónsi levert bij ‘We Bought A Zoo’, de nieuwste film van Cameron Crowe. Dat de frontman van Sigur Rós enkele tracks van zijn band (‘Hoppipola’) en zijn dartele soloplaat ‘Go’ (‘Boy Likkiloi’, ‘Go Do’) opnieuw van stal haalt, lijkt een gemakkelijkheidsoplossing. Gelukkig voegt de IJslandse artiest er voldoende nieuwe (ambient) sfeerstukjes en het grootse ‘Gathering Stories’ aan toe. Een zacht opwarmertje voor een volgende plaat van Sigur Rós. (bvm)

JZZZZZP Meets Big Jay McNeely ‘JZZZZZP Meets Big Jay McNeely’

Tommy Tornado ‘Cool Down’ Dynamite

‘JZZZZZP Meets Big Jay McNeely’ is een live-opname uit 2008 waarop het

Nederlandse jump/jive-combo het opneemt tegen Big Jay McNeely, een saxofonist die in de jaren 40 en 50 een paar hits scoorde en na een intermezzo als postbode opnieuw als muzikant aan de slag ging. Het resultaat (vooral nummers van McNeely zelf en klassiekers van o.a. Armstrong en Milton) klinkt rommelig, maar aanstekelijk. Een veredelde concertuitnodiging voor fans van feestelijke jazz en r&b kortom. Tommy Tornado speelt sax bij JZZZZZP, maar zoekt het zelf liever in de richting van reggae, ska en rocksteady (zie o.a. zijn werk met Rude Rich & The High Notes, Rico Rodriguez, The Heptones, U-Brown e.a.). Op zijn tweede soloplaat doet hij het voornamelijk met warme en voornamelijk instrumentale rootsreggae. De saxofoon is opvallend bescheiden aanwezig en hetzelfde kan gezegd worden van de gastmuzikanten; waar dat er op zijn debuut nog elfendertig waren, is het aantal nu beperkt tot vier, waarvan we vooral de Gambiaanse zanger Ebou Gaya Mada onthouden. Leuk plaatje. (mb)

Krazy Baldhead ‘The Noise In The Sky’ Ed Banger

Een beatsmid die flirt met oude jazz zouden wij niet meteen een plaats in de Ed Banger-stal toedichten. En toch: sinds zijn debuut heeft Krazy Baldhead zich stevig in het Franse elektropunklabel genesteld. Als buitenbeentje weliswaar, want zijn statische robot funk is een pak minder dansbaar dan de beats die je door labelgenoten als Mr. Oizo en Justice in de maag gesplitst krijgt. Geen overstuurde dance, maar downtempo elektrofunk met over elkaar tuimelende blieps en spacy getrokken beats vormen de rode draad in Krazy Balheads sound. Klinkt behoorlijk abstract, maar da’s slechts schijn: onder de welgemikte tunes die Krazy Baldhead uit zijn synths puurt, gaan immers gladgepolijste melodieën schuil die ervoor zorgen dat het geheel steevast in een radiovriendelijk keurslijf wordt gegoten. Zonde, want de plaat had voor ons net dat tikkeltje opgefokter mogen klinken. ‘Noise In The Sky’ katapulteert je bij momenten wel tot in de wolken, maar out of space klinkt de plaat helaas nooit. (wd)

Le Peuple De l’Herbe

ter plaatse trappelen (vooral omdat ze te veel richtingen tegelijk uit willen - Peuple is duidelijk een compromisgroep), maar gelukkig zijn er boeiende/broeierige nummers zoals ‘Mothership’, ‘Not A Test’, ‘Numbers’, het schitterende ‘Wooden Jam’ en ‘19...’. die die schoonheidsfoutjes goed maken. Hopelijk dra op een podium in de buurt van (mb).

Leila Ft. Mt Sims ‘U & I’ Warp/V2 Records

Onze maandelijkse dosis muzikaal ongemak wordt momenteel verzorgd door Leila die met Mt Sims achter de micro 12 tracks lang de gesel bovenhaalt. Soms met splinterbommen als ‘Welcome To Your Life’, dan met waanzinnige en woeste beats en synths als in ’Colony Collpase Disorder’ (donkere en straight forward electro, dubstep en opgefokte beats à la carte), maar meestal met niet veel meer dan unheimliche soundscapes en dreigende effectjes. Soms slaapverwekkend, soms vrij geniaal. (mc)

Spoek Mathambo ‘Father Creeper’ Sub Pop/Konkurrent

Uitzonderlijke verschijning op het traditioneel gitaargezinde Sub Pop-label: Spoek Mathambo uit Johannesburg. Kiest Sub Pop sinds het succes van het uitmuntende ‘Black Up’ van Shabazz Palaces vorig jaar voor een bredere koers waar plaats is voor meer futuristische hiphop-experimenten? Graag! Nu ja, ‘Father Creeper’ is allesbehalve een stereotiep hiphop-album: we horen stuiterende electrobeats, een drumcomputer, vrolijk ratelend Afrikaanse gitaartjes hier en daar en een handvol losgeslagen rockriffs. Die laatste halen het niveau van de plaat wat naar beneden; Spoek klinkt meer op z’n plaats tussen epileptische bleeps dan tussen torens gitaarversterkers. Hij is geen in-your-face mc, integendeel: zijn zachte, zangerige stem contrasteert met de rauwe productie en de rebellie in z’n teksten. Verwacht dus in geen geval pamflettair gebrul, wél een ambitieuze, frisse stem uit de post-Apartheid generatie. ‘Father Creeper’ is geen wereldplaat, maar prikkelt en ontwapent, en is bovenal de vertolking van de onrust en onzekerheid die zich bij vlagen als miltvuur in jonge harten nestelt. (mvm)

‘A Matter Of Time’

Boneplak/Discograph/PIAS

‘Reservoirs

Het volk van het kruid is alweer aan zijn zesde plaat toe en dat zorgt opnieuw voor drukbevolkte feestnummers met een zoetig geurtje. Hiphop, ragga, dub, funk, rock, drum-’n-bass... het zit er weer allemaal in. Stevige, maar vrij voorspelbare grooves à go go kortom. De vocals zijn eerder wisselvallig en met momenten blijven ze verward

Volkoren/Munich

De ‘Reservoirs’ waarvan sprake is op het vijfde album van Minco Eggersman, is de ruimte van een vuurtoren in Zeeland waarin deze plaat opgenomen werd. Deze locatie en de barre omstandigheden (er was geen verwarming) boden ME precies de atmosfeer waarnaar werd gezocht. Een at-

mosfeer die je in de jaren ’80 kon horen bij groepen als This Mortal Coil, Dead Can Dance of Cocteau Twins. Dus horen we de typische, synthetische sounds van de Yamaha DX7-synthesizer, de elektrische chorus-(bas)gitaren en de hammond ondergedompeld in veel reverb. Dat het heel mooi kan klinken, zeker met de vocalen van Mariecke Borger er bij, bewijzen songs als ‘All The Time’ en ‘God’s Country’. Maar een volledige plaat de aandacht trekken, lukt niet helemaal. Plots merk je dat de muziek van ME zich op de achtergrond is gaan nestelen. Maar datzelfde kan je van de jaren ’80 ook al weer een tijdje zeggen. (ow)

Memoryhouse ‘The Slideshow Effect’ Sub Pop/Konkurrent

Memoryhouse is een Canadese band die de clichés niet schuwt. Op de cover prijkt zo’n wazige foto van een meisje aan een meer. Verzamelmateriaal voor nostalgiajunks. Muziekjunks blijven dan weer op hun honger zitten. Na een overtuigende opener daalt de kwaliteit van de dromerige indiepopsongs zienderogen. De sound is erg schatplichtig aan Beach House, maar dat levert geen indrukwekkende songs op. De zang van zangeres Denise Nouvion is te eentonig om een album lang te boeien. Ook de arrangementen missen wat originaliteit. Kortom: na een overtuigende ep lijkt Memoryhouse na dit debuut al aan herbronning toe. Een flinke scheut durf en variatie zou de band goed doen. (dm)

Mikhail ‘Xenofonia’

Mikhail Karikis & Daniel Urlow ‘Sounds From Beneath’, dvd Sub Rosa/Dense

Euh, experimentele opera? Klinkt even theatraal als je zou verwachten. Mikhails ’Xenofonia’ is de meest barokke plaat die we dit jaar gehoord hebben, en dat is daarom nog niet meteen een goede eigenschap. De eclectische symfonieën, de goedkope samples, en vooral de erg pompeuze zang van de Griek Mikhail Karikis maken van dit album een bevreemdende trip richting avantgarde - maar dan van de gelikte soort, het soort dat duidelijk wat minder uren kunst- en vliegwerk in de studio had kunnen gebruiken. We horen pretentieuze Balkanmusicals in ’Cerberus’ en ’Friend’, kwade audioverhaaltjes in ’Streptocock’, en veel Spielerei met een mijnwerkerskoor in ’Sounds From Beneath’. Dit laatste nummer wordt trouwens ook apart uitgegeven op dvd, met de begeleidende film door Karikis en Daniel Urlow. Er komt veel bombarie bij kijken, maar erg schokkend is deze ’Xenofonia’ al lang niet meer. (ts)

Earteam zaterag 7 april 2012

07 04

METAAL PAASKABAAL IV TORTURERAMA DICTATED PAUL DI ANNO SARDONIS HAMMERS OF MISFORTUNE www.develinx.be

za 07.04.12

caspa

STAD VAN LICHT MAD ABOUT MOUNTAINS BENNY ZEN & THE SYPHILIS MADMEN BIRDS THAT CHANGE COLOUR DJ REMO PEROT TI CELEBRATING 5 YEARS STAGE-MANIA

deuren 19u / aanvang 19h30

† krush club

the dØ

‘t hoF van coMMerce caMo & krooked school Is cool brns YaMo

JakWob

A QUIET NIGHT OUT

vvk €20 add €25

kursaal oostende

shIndu vIcelord vrijdag 4 mei 2012

aks lIve

the hIckeY

underWorld

sYndaesIa braM WIlleMs Iron korsakov

kavInskY

kapItan

ravIng george vI.be dJ-contest WInner Foto-expo genthologY

the MagIcIan

MIckeY MoonlIght

www.karmahotel.be / www.jongoostende.com / www.leffingeleuren.be / 059 70 08 22 / info@leffingeleuren.be

karma_rifraf_100x140_2012.indd 1

nieuwe concerten in

za 31/03 vr 27/04 za 12/05

vr 25/05

de warande

isbells + Mad about Mountains Great lake swiMMers (canada) turnhout roots niGht 4 Met iMelda May (Gb) + slipMates daMpkrinG 2: sin FanG + soley (iJsland)

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

22/02/12 14:05

36 26

Earteam Sleigh Bells ‘Reign Of Terror’ Mom + Pop/Sony

Fasten your seatbelt, kinders! Sleigh Bells hebbent een tweede plaat uit en dat is er eentje waar we niet van terug hebben. Het duo vervolmaakt op ‘Reign Of Terror’ immers zijn geluid en slaagt er zo in te doen waar Sonic Youth ooit een fascinerende aanzet toe gaf met de release van ‘The Withey Album’: lef, lawaai en hitparade verzoenen. Dat het resultaat daarom geen hit wordt, is van ondergeschikt belang. Want dit is klassestuff: Sleigh Bells hebben leren doseren, waardoor de rifs in ‘Comeback Kid’ gevaarlijker klinken dan ooit, de beats heftiger stomen in ‘Born To Lose’ en de hits écht klinken als hits, zoals ‘End Of The Line’ laat horen. Gelukkig is het duo zijn onbesuisdheid nog niet helemaal kwijtgespeeld en wordt er op deze tweede schaamteloos geflirt met foute rifs en dito rhymes, wat wonderwel enkel bijdraagt tot de sterkte van ‘Reign Of Terror’. Check de waanzin van ‘Demons’ maar eens: voor je het weet, barst het meest geflipte feest los. Is het niet op de dansvloer, dan op z’n minst in je hoofd. (jvb)

Mouse On Mars ‘Parastrophics’ Monkey town Records/N.E.W.S.

Mouse On Mars slaat zes jaar na het laatste album opnieuw toe met woeste en hyperkinetische muizenissen. Het Keulse drietal gaat op ‘Parastrophics’ scheep met Monkeytown Records, het label van Modeselektor. Dat hoeft amper te verbazen, want de snedige bastaard-hop van ‘Chordblocker, Cinnamon Toasted’ zou alvast niet misstaan op de jongste plaat van Modeselektor. Met dat verschil dat de chaos ten huize Muis wel héél erg alomtegenwoordig is. Oldskool hiphop, house, breaks en een spervuur aan blieps en samples allerhande. Soms lijkt ’t een losgeslagen flipperkast of een uitpuilend lunapark, dat de luisteraar naderhand opzadelt met flapperende en rooie oortjes. (fp)

My Best Fiend ‘In Ghostlike Fading’ Warp/V2 Records

Brooklyn based band die dit debuut gevuld heeft met dromerige en spacy gitaarsongs. Even dacht ik dat een afgekickte en down-to-earth Courtney Love de vocalen voor haar rekening nam, maar blijkt dat Frederick Coldwell de lead singer is. Indommelen is er niet bij voor My Best Fiend want wat vaak ingetogen begint, wil wel eens uitmonden in een wall of sound van gitaarnoise. Vergelijkingen zijn al gemaakt met Spiritualized, Jesus And Mary Chain en Explosions In The Sky. Maar ik hoor vooralsnog vooral My Best Fiend, niet onaardig maar ook nog niet volledig overtuigend. (ow)

Christian Naujoks ‘True Life/In Flames’ Dial/Kompak t/N.E.W.S.

Pan & Me ‘Paal Denovali

Soft is het nieuwe hard. Christian Naujoks mag dan schuilgaan onder de paraplu van het vol-elektronische Dial-label, op z’n tweede langspeler ‘True Life/In Flames’ zaait de minzame Duitser niets dan intieme en instrumentale tunes. Een beheerst tingelende piano is het vertrekpunt, bijgestaan door de schoorvoetende, diephouten klank van een marimba. Heel erg minimaal en dito klassiek. Een bescheiden stoorzender is de weinig wendbare, sonore stem van Naujoks, die in een tweetal tracks opduikt. Minimaal met z’n piano is ook Pan & Me, het soloproject van Christophe Mevel – volgens tinternet ook bekend van The Dale Cooper Quartet. Maar anders dan de hoger vermelde Christian Naujoks hoeft ’t niet nodig zo deso-

laat en intiem. Mini-album ‘Paal’ omvat een intrigerende blend van instrumentaal allooi enerzijds (piano, strijkers) en elektronica anderzijds, nu eens surfend op een golf schuimende ruis (de geweldige openingstrack ‘The Lighthouse At Two Lights’) of een schep versplinterde jazz à la Amon Tobin (‘The Everlasting Fog’). Donkere, film noir-achtige aangelegenheid, dit spookachtige debuut van Pan & Me. Extreem ongeschikt voor romantische avonden en toffe feestjes. (fp)

Nedry ‘In A Dim Light’ Monotreme

Vorige maand hadden we ’t over The Micronaut, dat hijgerig kwam aanschurken bij Apparat & z’n kliek (Moderat, Modeselektor, Ellen Allien). Nauwelijks enkele weken later klauwt Nedry die twijfelachtige eer uit de handen van The Micronaut. Het Britse duo + Japanse zangeres doen ’t nochtans niet slecht op tweede album ‘In A Dim Light’. Aan de productie kan ’t nauwelijk gelegen zijn, want die klinkt behoorlijk slick, rond en zuiver – met een smeet halfwas-dubstep erbovenop. Een ander – groter – euvel situeert zich aan de microfoon. Zangeres Ayu Okakita slaagt er over de hele lengte van de plaat niet in om één enkele song in ons hoofd te planten. Jammer dus dat het mens erg nadrukkelijk d’r plaats opeist op ‘In A Dim Light’. (fp)

New Build ‘Yesterday Was Lived And Lost’ Lanark Records

New Build, dat zijn Al Doyle (Hot Chip, LCD Soundsystem), Felix Martin (eveneens Hot Chip) en Tom Hopkins. Deftige adelbrieven kortom, en er werd dan ook met de nodige verwachtingen uitgekeken naar dit debuut. Eerlijk? Wij hebben een dubbel gevoel. Die disco/funk/punk-bas kennen we onderhand wel (vroege LCD en !!!), de harmonie van synths en zang komen recht uit het grote Hot Chip-receptenboek, evenals het geflirt tussen pop en electro. Anderzijds: als ze raak mikken, is het ook goed raak (single ‘Misery Loves Company’ ! De killer harmonies van ‘Miranda, Be My Guide’!) Veel minder leuk zijn ‘Behind The Shutter’ dat balanceert op het randje van platte house, en maar net overeind blijft, ‘Schism Of The Mind’ (begint als een intrigerende instrumental tot melige vocals de boel komen verzieken) en‘Do You Not Feel Loved’ dat net te veel met clichédeuntjes speelt dan goed is. Die misstappen worden gelukkig goedgemaakt door het uitstekende, hotsende en hoekige disco/ funk/electrovehikel‘The Third One’ en het frivole, jazzy ‘Mercy’. Flarden van hoge

kwaliteit dus, maar ook prominente missers: ‘Yesterday Was Lived And Lost’ is een lastig geval. (mc)

NZCA/LINES ‘NZCA/LINES’ Lo Recordings/LOAF

Your Twenties was enkele jaren geleden een popband om in het oog te houden, maar verdween uit het niets van de aardbol. Nu komt Michael Lovett, bassist van de band, bovendrijven onder de naam NZCA/ LINES. De Brit probeert naar eigen zeggen popmelodieën en r&b aan elkaar te rijgen, maar vervalt eerder in saaie electropop. De synthpopper tracht de evenknie van Hot Chip of Metronomy te worden, maar komt niet verder dan enkele domme synthgeluiden en strakke beats. Toch één klein lichtpunt: ‘Compass Point’ is dé perfecte popsong, een shot in de roos. Helaas blijft het daar bij. (elv)

Papier Tigre ‘Recreation’ African Tape/Mandaï

Als je de glamrockmelodiën van A Brand neemt en daarbij de edge van The Hickey Underworld voegt, met ook nog wat aan The Ex-verwante grooves én als kers op de taart de complexe structuren van Sleeping People. Wél, dan kom je ongeveer in de sfeer die het derde album van Papier Tigre uitstraalt. John Congleton (Explosions In The Sky, The Roots...) achter de knoppen zorgt voor een erg goeie productie en dat alles maakt van ‘Recreation’ een oerdegelijke, avontuurlijke rockplaat met méér dan één randje. Yeah! (boo)

Petrels ‘Haeligewielle’ Denovali Records

Petrels, het drone/ ambient/noiseproject van ene Oliver Barrett, slaat vanaf de eerste noten met verstomming. De man verstopt zijn alles aanzuigende melodieën onder een warm deken van violen, vermangelde veldopnames en elektronisch geknisper, geruis, geraas en gereutel. Te situeren in de buurt van Svarte Greiner, Stars Of The Lid of op een steviger moment zelfs Nadja (check de overdonderende finish van ‘Canute’). Te ontdekken! (eb)

Phenomenal Handclap Band ‘Form & Control’ Tummy Touch

‘Form & Control’ schiet met opener ‘Following’ meteen met groovy discopij-

len stevig in de roos, waardoor de verwachtingen voor de rest van het album vrij hoog zijn. Een combinatie van enkele handjes vol van de meest swingende genres uit de platenkast van vorige eeuw giet een scheut psychedelische funk in your trunk. Helaas houdt de rest van het album die pret niet op dezelfde hoogte vol. ‘The Unknown Faces At Father James Park’ slaagt er slechts nog één keer in die groove terug op te vissen, maar daarna zakt de sfeer wat weg in nummers die in vergelijking niet zo weten te boeien. Geen onaardig album van Phenomenal Handclap Band, maar zo (zelfverklaard) fenomenaal is het nu toch ook niet. (sn)

Pop. 1280 ‘The Horror’ Sacred Bones Records

Welkom in de wereld van Pop. 1280, een cyberdrone-gezelschap uit New York dat aan de slag gaat met elementen van Nine Inch Nails, My Bloody Valentine en A Place To Bury Strangers. Dat die melting pot geen poëtische fluisterliedjes oplevert, hoeft niet te verbazen. De brutaliteit van een nummer als ‘Burn The Worm’ nagelt je als luisteraar echter keer op keer aan de grond. Maar hoe meer je de geluidsaanslag ondergaat, hoe verslavender hij wordt, niet in het minst dankzij de aanstekelijke groove die het viertal onder zijn noiselaag aangebracht heeft. Dat daarbij tijdens ‘Bodies In The Dunes’ echo’s van Mclusky opduiken, maakt de pret er alleen maar groter op. (jvb) kan niet wachten tot dit gezelschap een landelijke concertzaal aandoet.

Postman ‘Apples And Oranges’ Social Life

Een verhuizing naar New York, een scheiding en gezondheidsproblemen: wie er de recente levensloop van Remon Stotijn aka Postman op naslaat, weet dat de man niet bepaald de meest stabiele periode achter de rug heeft. Het was dan ook met enige aarzeling dat wij ‘Apples And Oranges’ in onze cd-lader schoven - de schrik voor een zwartgallig album dat op ons eigen humeur zou afstralen, zat er goed in. Maar wonder boven wonder: ‘Apples And Oranges’ komt eerder aan als stevige prozac-injectie dan als een in zelfbeklag gehulde klaagzang. Opener ‘What A Feeling’ zet meteen de toon: een laidback gitaargroove en een hippiechic refrein (“I had a good time”) wekken een geen vuiltje aan de lucht-atmossfeer . Dat Postman enkele veranderingen heeft doorgemaakt, mag dan wel blijken uit verschillende tracks (‘Change’,

ANTON WALGRAVE TOUR DE FLANDRES DATES ON WWW.ANTONWALGRAVE.COM

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

Earteam Soap&Skin ‘Narrow’, mini-album Solfo/PIAS

Op de facebook-pagina RifRaf – Free Musiczine omschreef RifRaf-oppersmurf ‘Boat Turns Toward The Port’ als “een hartverscheurend, schuifelend treurlied”. Heel goed nieuws is dat ook de andere tracks van ‘Narrow’, het nieuwe mini-album (acht nummers) van de altijd nog maar 21-jarige Oostenrijkse zangeres/pianiste Anja Plaschg, naar de keel grijpen en niet onder hoeven te doen voor het debuut ‘Lovetune For Vacuum’. Soap&Skin verwerkt een flard van Schuberts ‘Sehnsuchtswalzer’ in ‘Lost’, bewerkt ‘Voyage Voyage’ van eightiesband Disereless op indringende wijze en voegt snijdende elektronica toe aan de sowieso al donkere (gothic)sfeer. Hoor de verontrustende dramatiek van ‘Vater’ (een ode aan haar overleden vader). Soms is muziek absoluut niet vrijblijvend. Een goede zaak in het geval van ‘Narrow’. (bvm)

‘Listen’, ’Light’ ), niemand die zonder voorkennis zou durven vermoeden dat de rapper een draai van 180 graden aan zijn leven heeft gegeven. Of het zou de invloed van de Amerikaanse hiphop moeten zijn die meer dan eens komt bovendrijven – wij hoorden vleugjes The Roots, Outkast en op de mindere momenten Ja Rule. Nooit eerder ook lagen de sterktes en zwaktes van Postman zo dicht bij elkaar: zo gaat de geslaagde veramerikanisering van zijn sound bijwijlen ten koste van zijn eigen smoel en lijkt de inbreng van de Amerikaanse knoppendraaiers in sommige tracks wel heel erg groot. Desalniettemin: knap plaatje. (wd)

Jim Rivers ‘Airport Vultures’ Intec Digital

Toen hij voor de eerste keer zijn neus aan het venster stak in 2006, kreeg Jim Rivers al snel het etiket belofte mee. Dat etiket lijkt hij te gaan inruilen voor dat van bruggenbouwer, getuige de manier waarop hij vlot switcht en mixt tussen minimal, deephouse, techno en tribal. Het leverde hem alvast een plek op in de stal van Carl Cox’ Intec Digital Records. Verwacht geen opzwepende floorfillers of waanzinnige anthems, daarvoor is de stijl te mellow en laidback. Wie te vinden is voor late night buzz en de daarbij horende early morning chill out daarentegen, zal met tracks als ‘Tangent’ (heerlijke hypnohouse), de repetitieve synths van ‘We Can Do This All Night Long’, de shuffle van Your Love Uhh’, of de hotsende titeltrack zeker zijn gading vinden. (mc)

Ruins Alone ‘Ruins Alone’ Skin Graf t/Mandaï

Yoshida Tatsuya, het Japanse creatuur met de acht armen (we zagen hem eens solo aan het werk op het New Japanese Music Festival in de AB, terwijl hij tegelijk drums, keyboard en bas speelde én zong) was ook altijd de drijvende kracht achter het fenomenale bas-en-drum-duo Ruins. Omdat er meer bassisten werden versleten dan vuile onderbroeken, besluit Tasuya om het gewoon voortaan ook alleen te doen. En inderdaad: we horen géén verschil. Ruins Alone maakte voor dit album een aantal nieuwe composities én herspeelde ook een aantal Ruins classics als ‘Hyderomastgroningem’ en ‘Schvostess’. Nog steeds hilarische, hysterische, virtuoze gekte dus, die enkel kan omschreven worden als No Means No met Tom Boonens jaarvoorraad coke in de kop en een aantal cactussen aan het scrotum gekleefd. Niet echt te bevatten

dus. Ongeloof, bewondering en lachbuien zullen dan ook uw deel zijn. (boo)

School Of Seven Bells ‘Ghostory’ Full Time Hobby/PIAS

Wie geen snedige hooks en catchy refreinen zoekt, maar eerder wijd galmende geluidsfronten geweven uit deinende synthloops, etherische zang en gitaarriffs weet te smaken, zit met deze derde van School Of Seven Bells gebeiteld. Klets daarbij nog wat eightiesinvloeden en het resultaat is ‘Ghostory’; een puike brok met homogene nummers opgesmukt met subtiele details, wat een hoofdtelefoon zowat vereist maakt om tot de diepste weefsels door te kunnen dringen. Helaas telt het album maar negen nummers, meer van dit had gemogen voor (sn)!

Scuba ‘Personality’ Hotflush Recordings/N.E.W.S.

Scuba aka Paul Rose voelt zich thuis in Berlijn en dat laat zich horen. Op de nieuwe worp ‘Personality’ schuift zijn sound steeds meer op richting het soort diepe techno waar de Duitse hoofdstad van overloopt. Hing boven ‘Triangulation’ nog een wazige dubwalm, dan is ‘Personality’ eerder een kraakheldere technoplaat geworden. Scuba toont tegenwoordig ook meer dan ooit zijn tanden: geen tracks die ijlings uit de speakers glijden, maar compacte technotracks die worden doorkliefd met venijnige kick drums. Gelukkig laat Scuba, die op elke ondergrond kan spelen, zijn bubbelende techno ook nieuw terrein verkennen: ‘Cognitive Dissonance’ zet je even hard op het verkeerde been als de titel laat vermoeden - de track sleept zich tergend traag op gang en wordt drie minuten lang krampachtig voortgetrokken door een kreupele drum-’nbass-beat – terwijl ‘Tulips’ gehuld gaat in een kitscherig trancejasje. Sssupa! (wd)

SHRBBN! ‘Echos’ Shitkatapult

Rond T. Raumschmiere blijft het verdacht stil de jongste tijd - wapenstilstand klinkt beter in het geval van de immer luidruchtige brokkenpiloot. In de coulissen timmerde Marco Haas aka T. Raumschmiere – samen met maatje Ulli Bormans – ijverig aan het debuutalbum van SHRBBN! ‘Echos’ heeft weinig of niets vandoen met de plompe boem-kraak!-elektro van Raumschmiere.

Hoogstens klinkt ’t als een verre – jawel – echo van een gevaarlijk borrelende bron met misvormde bassen, een tiental meter onder de grond. Geen voer voor de dansvloer, maar een plaatje vol diepduister, conceptueel experiment, zwevend tussen clicks, cuts & ambient. Het lijkt de geknipte soundtrack voor een maffe visual-show. En dat is het ook, want binnenkort gaat SHRBBN! de hort op als voorprogramma van Apparat. Benieuwd! (fp)

natuurlijk niet ontbreken op deze dubbelaar. Daar staan verder ook een nieuw nummer (‘Where’s Your Gravity?’), een herwerking van ‘Ghosts’ (de bekendste single van Japan) en gastbijdrages van o.a. Burnt Friedman, Robert Fripp en Ryuichi Sakamoto op te blinken. Fenomenaal. (mb)

SoKo

Filmmuziek is niet meteen een genre dat ook op plaat goed tot z’n recht komt, en dat zal nu ook Teho Teardo moeten erkennen. Voor de soundtrack bij ‘Il Divo’ - de (overigens prima) film, niet de zeepsmoelen van de symfonische pop - kreeg hij terecht de Ennio Morricone Award uit de handen van de meester zelf, maar zonder beeld verliest het geluid zijn nut. Veel minimalistische, elektronische knispertracks op ‘Music, Film, Music’, maar je begrijpt dat het telkens niet per se rond de muziek zelf draait. Zonde, want Teho Teardo is toch een van de meest bekroonde soundtrackmakers buiten Hollywood. (ts)

‘I Thought I Was An Alien’ Because/Warner

Pas 5 jaar na haar hitje ‘I’ll Kill Her’ verschijnt het debuut van SoKo. Niet verwonderlijk eigenlijk want eigenlijk is Stéphanie Sokolinski actrice die al in een 10-tal Franse films en tv-series speelde. En dan is er nu haar debuut vol met lofi-liedjes waarin ze haar zielenroerselen blootgeeft. Liefdesverdriet, een vriend met een drugsverslaving, familieleden die sterven… zijn de thema’s. Met haar Franglais tongval die niet zou misstaan in ‘Allo Allo!’ en een akoestische gitaar weet ze een aantal sympathieke songs te verzamelen op ‘I Thought I Was An Alien’. Een vrouwelijke Daniel Jonston als het ware. Of als er wat meer instrumenten aan te pas komen, hebben de liefhebbers van Cocorosie er ook iets aan. (ow)

Stuck In The Sound ‘Pursuit’ Discograph/PIAS

“We’ve been gone for some years and now we’re back again”, schreeuwt de zanger van Stuck In The Sound halverwege deze nieuwe plaat. Tien jaar zijn de Franse indierockers al bezig, maar de diversiteit op ‘Pursuit’ doet vermoeden dat hun inspiratie nog lang niet op is. Van dansbare beats met een scheut elektro (‘Brother’) gaat het naar poppy gitaarriffs (‘Fred Mercure’) en een energiek nummer à la Pixies (‘Bandruptcy’), terwijl de Parijzenaars zich ook van hun zachtere kant laten zien met een rustigere ballad (‘Tender’). De Stucks zagen hun derde album als een uitdaging, mais ne vous inquiétez pas messieurs, de sound zit goed. (jk)

David Sylvian ‘A Victim Of Stars 1982-2012’, 2cd Virgin/EMI

Bijna hallucinant goeie best-of van de volledige solocarrière van de experimenteel-poppy-jazzy-vanallesy songsmid David Sylvian, die inmiddels al 30 jaar (sinds de split van zijn arty glamrock-formatie Japan) duurt. De selectie is - gewoon omdat er zoveel keuze is aan hoogstaand materiaal - vrij willekeurig, al mogen nummers zoals ‘Orpheus’

Teho Teardo ‘Music, Film, Music’ Specula/Dense

Terranova ‘Hotel Amour’ Kompak t/N.E.W.S.

Toen de Duitsers en - in mindere mate - de Britten eind jaren ‘90 voor het eerst kwamen aanzetten met hun warme bassen, soulvolle stemmen en – hopelijk - ironisch bedoelde pianootjes en percussiepretjes (“post-coïtale ochtendmuziek voor de grootstad” zeg maar) vonden we het allemaal best schattig en met momenten zelfs interessant. Terranova is daar een fraai voorbeeld van. Het zit allemaal goed in ekaar en de vocale bijdrages zijn behoorlijk, maar het is - onder andere door henzelf - allemaal al veel eerder gedaan, met meer diepgang en originaliteit bovendien. De plaat sleept zich dan ook voort als een hert dat zopas is aangereden door een tientonner, maar zich niet wil laten kennen. (mb)

The Ting Tings ‘Sounds from Nowheresville’ Sony Music

Gemakkelijk hebben The Ting Tings het hun label niet gemaakt met de opvolger van hun debuut. Toen bleek dat Sony de nummers die op het album zouden komen meteen als potentiële hits zag, schrapte het duo de hele zwik. Ze schreven nieuwe songs, die in combinatie met hun tegendraadsheid een zeer eclectisch album opleverden dat veel minder hits dan hun debuut telt. De enige consistentie in het album is de eclectische popfeestsfeer die elk songs heeft. Door hun snedige pop te mengen met rock, dance, ska, hiphop en nog een handjevol genres, lijkt elke track

31.03 GuidO beLcantO

02.03 Gitanes & Jazz

Ode aan serGe GainsbOurG

–

08.03 Lady Linn & Her MaGnificent seven –

15.03 yevGueni

tHeatertOur WeLkenraedt

–

17.03 cuba antWerpen festivaL

–

28.03 tOny JOe WHite

een Man aLs ik OntMOet Je niet eLke daG

–

31.03 bed ruGs –

06.04 GreGOry frateur (dez MOna)

& tiJs deLbeke (deus/sir yes sir)

–

15.04 piet verbist zyGOMatik –

30.04 saLLie fOrd & tHe sOund Outside Lee & tHe LOvedaddies Arenberg | Openluchttheater Arenbergstraat 28 | 2000 Antwerpen ticket@arenbergschouwburg.be

Earteam Tindersticks ‘The Something Rain’ V2 Records

De opmerking meer van hetzelfde croonende gemompel ruimt plaats voor misschien wel hun beste album in jaren. De allereerste plaat van het gezelschap dateert inmiddels van ’93 en anno 2012 wil Tindersticks allerminst vrijblijvend voor de dag komen. Het negende studio-album ‘The Something Rain’ laat een groep horen die lijkt aan te geven dat de verfijnde muziek niet alleen de perfecte soundtrack is bij druilerig weer maar best ook edgy en koortsig kan klinken. Luister bijvoorbeeld naar het up-tempo ‘Frozen’: bijna psychedelische krautrock. Verassen doet de band ook door te openen met een uitgesponnen spoken word-track (‘Chocolate’), door wat elektronica toe te voegen (het drumpatroon van ‘Medicine’) en door af te sluiten met de instrumental ‘Goodbye Joe’. En dat elegantie en een neus voor uitstekende, tijdloze arrangementen blijvers zijn in de wereld van tindersticks kunnen we alleen maar toejuichen op basis van ‘Come Inside’: een openbloeiende track die waarlijk mooi wordt ingekleurd met blazers en strijkers. Sterk werk. (bvm)

van een andere band te komen, wat ervoor zorgt dat ‘Sounds From Nowheresville’ vooral een heterogene verzameling songs is. Het album springt van stijl Beastie Boys op ‘Guggenheim’ naar ska op het groovy ‘Soul Killing’, gevolgd door een dansbaar uitstapje op ‘One By One’, waarna de sfeer drastisch omslaat naar platte tienerpop die we niet gewoon zijn van The Ting Tings (‘Help’). De tracks afzonderlijk werken beter dan in het geheel van het album. (sn)

tig horen we echo’s & samples van andere Underworld-nummers, maar dat kan de echte fan allicht worst wezen. Ter afronding zien we geen halve millimeter meerwaarde in de gelijktijdige release van ‘A Collection’, compilatie nummer twee, met min of meer dezelfde tracklist als hierboven. In dit geval betreft ‘t de (vaak teleurstellend korte) single-versies, plus enkele doorsnee/overbodige samenwerkingen met volk als Tiësto, Brian Eno en Mark Knight. How bizarre. (fp)

Alexander Tucker

Christina Vantzou

‘Third Mouth’

‘N°1 Remixes’, cd+dvd

Thrill Jockey

Krank y/Dense

Alexander Tucker staat geboekstaafd als folkman die handig overweg kan met loopeffecten, een one-man-band. Op zijn vorige ‘Dorwytch’ groeiden de abstracte laagjescomposities van zijn beginjaren verder tot voldragen folksongs met sterk psychedelische inslag. ‘Third Mouth’ trekt die lijn door. Opener ‘A Dried Seahorse’ zet de toon voor het ganse album: een meeslepende prachtmelodie die voortdrijft op een meanderende viooldrone. Eén uitzondering, de afsluiter RH waarin Alexander op een streepje viool na voor het eerst volledig elektronisch gaat. Dat is even wennen. Maar voor de rest: weerom knap werk. (eb)

Christina Vantzou? Haar naam is misschien niet de bekendste, liefhebbers van atmosferische ambient/klassiek experiment kunnen haar zijn tegengekomen bij The Dead Texan - haar tijdelijke band met Stars Of The Lid-frontman Adam Wiltzie (die eigenlijk gewoon klonk zoals SotL onder een andere naam) - en eventueel zelfs bij Sparklehorse. Ook haar debuut ‘N°1’, dat afgelopen november verscheen, vist in dezelfde lauwe poel als Stars Of The Lid, en eerlijk gezegd worden we daar al een tijdje niet warm meer van. Er zijn nu eenmaal slechts een beperkt aantal wegen die je met verstilde drones kan inslaan, zevenkoppig orkest of niet. Nu goed, deze maand worden naast een dvd met Vantzous zelfgemaakte films ook de remixes van tracks op ‘N°1’ door schoon volk als Robert Lippok, Ben Vida en Isan uitgebracht. Breekbare klankspelletjes en af en toe ietwat monotone composities: “typisch Kranky” denk je dan, en daar zullen zeker de fans blij mee zijn. (ts)

Underworld ‘The Anthology 1992-2012’, 3cd ‘A Collection’ Cookingvinyl/V2 Records

Underworld bestaat maar liefst twintig jaar. Dat moet gevierd! Mét shouting lager lager en niet minder dan twee (!) best of-compils. Op het driedubbele ‘The Anthology 1992-2012’ vissen Rick Smith en Karl Hyde het beste materiaal uit hun backcatalogue. Exact tien jaar terug maakte Underworld al een keertje een inventaris van haar beste werk (‘Underworld 1992-2002). Gek – of eerder vreemd – genoeg is er weinig veranderd op de nieuwe best of – uit de jongste twee albums werden amper drie tracks gepuurd. Dat ook de relevantie van een monument als Underworld de jongste jaren aan erosie onderhevig is, lijkt ons een open deur intrappen. Liever luisteren we nog een keer naar huizenhoge classics als ‘Rez’, ‘Cowgirl’ en ‘Dark & Long’, nostalgisch verantwoorde archeologie van (destijds) baanbrekende albums als ‘Dubnobasswithmyheadman’ en ‘Second Toughest In The Infants’. Het echte verjaardagspresentje van Underworld steekt ‘m in cd’tje nummer drie, gevuld met obscure b-kantjes en onuitgegeven materiaal. De kwaliteit varieert nogal fors, en regelma-

VCMG ‘SSSS’ Mute Records/PIAS

Het nieuws van hun reünie bezorgde nogal wat liefhebbers van synthpop en electro zowat het delirium. Ze hebben er dan ook zowat 3 decennia op moeten wachten, maar nu is het dus zover! Vince Clarke (Erasure, Yazoo en Depeche Mode) en Martin L. Gore (songschrijver, synthspeler, gitarist en eigenlijk ook gewoon brein van datzelfde Depeche Mode) sloegen de handen opnieuw in elkaar en komen als VCMG - toegegeven, niet de meest begeesterende naamkeuze - naar buiten met deze ‘SSSS’. De liefhebbers van elektronische muziek zullen hun hartje kunnen ophalen. Met het perfectionisme hen eigen werd lang en zorgvuldig gesleuteld, en het resultaat is tamelijk fabuleus. ‘Lowly’ begint nog enigszins anachronistisch als een nostalgische electrotrack, maar dan komt ‘Zaat’, een tijdloze midtempobonker waarvan je automatisch goed gezind wordt. Verder met ‘Spock’ dat al in 2011 als 12” verscheen en meer dan terecht op het nodige gejuich

werd onthaald. Wij zijn dan al volledig in de hoerastemming, en dan moesten er nog 7 geweldige tracks volgen. We vermelden willekeurig nog ‘Windup Robot’ en ‘Aftermath’ als WOEHOE-moment, maar geloof ons nu maar als we zeggen dat ‘SSSS’ een nagenoeg perfect staaltje aflevert van wat elektronische muziek kan zijn. ‘SSSS’ is nu al één van de beste platen van het jaar! (mc)

White Hills ‘Frying On This Rock’ Thrill Jockey

Oké, de hoes van ‘Frying On This Rock’ is zò lelijk dat je geen zin hebt om de nieuwe worp van White Hills ook maar een blik te gunnen. Volkomen onterecht! Want wat een brok withete, psychedelische gitaarrock hebben de New Yorkers hier bij elkaar gespeeld. Hopelijk is de nieuwe decibelwet nog niet in voege, want ‘You Dream You See’ is het soort song waarvan je wilt dat het je letterlijk een meter achteruit gooit. Om van het effect van ‘I Write A Thousand Letters (Pulp On Bone)’, de bijna een kwartier durende afsluiter, nog maar te zwijgen. Dit is letterlijk een plaat die je boxen doet smelten. (jvb)

Whomadewho ‘Brighter’ Kompak t/N.E.W.S.

De eclectische sound van Whomadewho valt voor velen onder de noemer te nemen of te laten. De poppy elektronica doorweven met allerlei subgenres, knipoogt nu eens richting Hot Chip om dan weer wat tegen Soulwax aan te schurken. Op deze ‘Brighter’ laten de Denen vooral een melancholische kant van hun muziek horen, en ze doen dat als volleerde sluipschutters. Zo worden we getroffen door ‘Running Man’ (dat met z’n 5’20” weliswaar te lang wordt uitgesponnen), maar kan enkel het refrein uit ‘Greyhound’ onze aandacht vasthouden. Interessant is vooral de manier waarop bedrieglijk simpele tracks als het huppelende ’The Sun’, ‘Fireman’ (de missing link tussen Jonsi en Hot Chip), de electrolap ‘Never Had The Time’ of de discoflirt ‘Skinny Dipping’, ongemerkt onder je huid kruipen. Dat je daartussen ook al eens minder beklijvende tracks moet bijnemen (‘Head On My Pillow’ klinkt net te veel als slechte Daan en afsluiter ‘Bellow The Cherry Moon’ is een zeur van ruim 6 minuten), is slechts een kleine domper. (mc)’s guilty pleasure van de maand…

Andre Williams ‘Hoods And Shades’ Bloodshot Records

Een oude vos als Andre Williams zal zijn streken nooit verleren. Ook op zijn nieuwste cd blijft de hitmaker van klassiekers als ’Bacon Fat’ en ’Jailbait’ zijn reputatie van rokkenjager en onruststoker trouw. Titels als ‘A Good Day To Feel Bad’, ‘Mojo Hannah’ en ‘Swamp Dogg’s Hot Spot’ spreken boekdelen. Zijn nummers zijn kronieken uit de getto’s en achterbuurten waar personages rondlopen met namen nog explicieter dan deze uit de boeken van Damon Runyon. Muzikaal grijpt hij hier terug naar de roots van rockabilly en blues. Dit betekent een semi-akoestische setting met een glansrol voor de gitarist van dienst, Motown-legende Dennis Coffey, die wild om zich heen kerft en de nodige littekens achterlaat. Producer was niemand minder dan Don Was (Roy Orbison, Bonnie Raitt). Andre Williams assimileert op authentieke wijze het erfgoed van John Lee Hooker en Ian Dury. Zelf omschrijft hij ‘Hoods And Shades’ als “the Andre Williams Folk album”. Wij houden het bij een trip naar de gloriedagen van het SUN-label voortgedreven op een golf van sex, drugs & rock-‘n-roll en gekoppeld aan een flinke dosis blaxploitation. Onversneden spul van de eerste tot de laatste gram. (gtb)

Betty Wright And The Roots ‘Betty Wright: The Movie’ S-Cur ve Records

Er zijn zo van die namen die je een onbeperkt vertrouwen inboezemen bij het inspecteren van nieuwe releases. Wat ondergetekende betreft, is Ahmir “Questlove” Thompson er zo eentje. Licht verwijde pupillen, verhoogde staat van alertheid, een wolkje endorfine door het lichaam, zoiets. Questlove is namelijk de drummer van, en drijvende kracht achter The Roots – de beste live-band in hiphopland en na de uren ook het huisorkest van Late Night with Jimmy Fallon. Daarnaast heeft Questlove als producer een rijzige stapel klassiekers op z’n actief staan: als erfgenaam van J Dilla voorzag hij o.a. Badu’s ‘Baduizm’ en D’Angelo’s ‘Voodoo’ van een onweerstaanbaar naturel geluid. Dat fijne drumgeluid horen we ook op ‘Betty Wright: The Movie’, maar we missen iets. Ja, de stem van r&bveterane Wright klinkt nog steeds geweldig. Maar de nummers gaan al snel vervelen; de totaal overbodige bijdrages van Snoop Dogg en Lil Wayne zijn symptomatisch voor het gebrek aan inspiratie op deze plaat. Enkele onderhoudende momenten, maar niets meer dan dat. Lauwe middenmoter. (mvm)

WO 07.03 MA 12.03 WO 14.03 MA 19.03 DI 20.03 VR 23.03

OPEN MIC TOWER OF POWER EARTH, MOUNT EERIE LEE FIELDS & THE EXPRESSIONS POPSTOOT GALAXIE’S NIGHTSHIFT met DISCOBAR GALAXIE, BRASSROOTS, RAOUL LAMBERT

ZA 24.03 HUDSON MOHAWKE, JOKER, UPHIGH DJ SET, LE COUSIN, MOPHITO

Xiu Xiu ‘Always’ Bella Union/V2 Records

Xiu Xiu is over de gehele lijn – te starten met de bandnaam – een moeilijke groep. Het avant-gardeproject rond spilfiguur Jamie Stewart blijft volharden in de boosheid. ‘Always’ staat weer bol van de ongrijpbare arrangementen. Af en toe passeert er een buitengewone popsong zoals ‘Joey’s Song’ die perfect had gepast op de laatste van M83. Zo hebben wij Xiu Xiu het liefst. Maar helaas worden die momenten gecounterd door enkele zielloze vormexperimenten die het water erg diep maken. De Californische band blijft een pièce-de-résistance voor geboren durvers en die worden uiteindelijk ook op ‘Always’ beloond. Het instrumentarium is bijzonder gedurfd en boeiend. Drumcomputers, overstuurde synthesizers, 8bit-samples, koorgezangen: je hoort het allemaal passeren en er wordt telkens afgetast hoe ver men er precies mee kan gaan. Daarom hopen wij dat Stewart zijn goeie songs eens opspaart tot hij er een volledig album mee kan vullen. De man schijt werkelijk platen, dus dat moet mogelijk zijn. Zo niet, dan dreigt Xiu Xiu een postmodern cliché te worden. (dm)

Young Magic

DO 29.03 VR 30.03 WO 04.04 WO 18.04 DO 19.04 VR 27.04 DO 03.05 VR 04.05 DI 15.05 DI 29.05

MUZIEK

CENTRUM

Een debuutplaat die meteen de grenzen van de moderne muziek opzoekt. Het is weinigen gegeven. De Australiër Isaac Emmanuel omzwierf de wereld en richtte in New York met twee vrienden Young Magic op. De sfeer en het brede arsenaal aan invloeden is misschien wel een gevolg van dit rondtrekken. Ritmisch gaat het van hiphop naar Afrikaanse ritmes tot stotterende dubstep, terwijl de klanken op ‘Melt’ een groot dieptegevoel creëren, met dank aan de reverb. Vreemd genoeg klinkt het allegaartje aan invloeden en instrumenten – er wordt gebruik gemaakt van elektronica, synths, gitaren, maar evengoed van een balalaika – als een mooi omlijnd geheel, net dankzij de brede ruimtelijke sfeer die de rode draad vormt op ‘Melt’. Voor fans van Yeasayer en Flying Lotus die al eens graag in een diep trancebad worden gedompeld. (dw)

HET DEPOT

Kapucijnenvoer 47

LEUVEN

T I C K E T S W W W. H E T D E P O T. B E • I N F O @ H E T D E P O T. B E • B I L B O L E U V E N • F N A C

MUZIEK IN STUK kunstencentrum naamsestraat 96 • leuven TICKET@STUK.BE • 016 320 320 • WWW.STUK.BE

8/3

LIESA VAN DER AA + LOVE LIKE BIRDS

15/3

SUPERLIJM + JFJ

21/3

ISBELLS + RENÉE [cd-voorstelling]

23/3

ISBELLS + MAD ABOUT MOUNTAINS [cd-voorstelling]

10/4

MAKE MAKE [support your local scene]

11/4

HEAD FULL OF FLAMES [support your local scene]

12/4

YOUNG COLOUR [support your local scene]

20/4

MERDAN TAPLAK + SUPPORT

26/4

ANTON WALGRAVE + REENA RIOT [p’tit labo]

28/4

MOTORPSYCHO + SUPPORT

‘Melt’ Carpark Records

SIOEN TALIB KWELI OPEN MIC WILLOW ‘T HOF VAN COMMERCE THE STRANGLERS ★UITVERKOCHT★ SOUND OF STEREO THE SELECTER LUKA BLOOM MUDHONEY, SLEEPY SUN

@musicatstuk

groups/musicatstuk

SCHRIJF JE VIA WWW.STUK.BE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF

4Absynthe 3 Minded

REAKESTRA

3/03/12 Muziekodroom - Hasselt 4/03/12 Cactus Club - Brugge

17/03 Novarock, Kortrijk 14/04 De Roma, Antwerpen

Admiral Freebee

3/03/12 Museum Night Fever @ MIM - Bxl ‘SOLO’ 0/04/12 Vooruit - Gent 5/05/12 Putrock - Beringen 02/03 Stadsschouwburg, Brugge

23/03 CC Belgica, Dendermonde

INGER 05/04 KVS, Brussel

8/03/12 Boom Boom - Gent 30/04 Volta @ Vooruit, Gent 6/03/12 Muziekcentrum Tracks - Kortrijk 2/04/12 Vooruit - Gent 0/05/12 Charlatan - Gent

Customs

09/03 On Air Studio, Mons

O V E L17/03 I K ENovarock, B I R D Kortrijk S

8/03/12 Stuk Leuven 27/04- Kouter 2.0, Poperinge 2/03/12 Bar Nadar - Antwerpen 01/05 1 mei-festival, Kortrijk 3/03/12 4AD - Diksmuide 0/03/12 Stille Kempen (huiskamerconcert) - Olen 3/04/12 Cactus Club - Brugge 03/03 De Zwerver, 4/04/12 Joc Ieper - Ieper Leffinge 0/05/12 GC De Boesdaalhoeve - St-Gen.-Rode 4/05/12 Nijdrop - Opwijk 7/06/12 Trix - Antwerpen

De Held Geike

13/04 Cultuurkapel De Schaduw, Ardooie N D R E04/05 W BDe I RRoma, D Antwerpen

‘t Hof van Commerce

8/03/12 Cirque Royal - Bruxelles * + DOSH

17/03 Novarock, Kortrijk I N G P21/03 O N AB, G T ACTICS Brussel 9/03/12 De Kreun - Kortrijk 07/04 Karma Hotel, Oostende 0/03/12 Cactus Club - Brugge 12/04 Trix, Antwerpen 6/05/12 Beursschouwburg - Bruxelles * 14/04 Vooruit, Gent + RAPE BLOSSOMS 19/04 Het Depot, Leuven 04/05 Casino, ASS M c CDe OM B S Sint-Niklaas

0/03/12 Botanique - Bruxelles

Internationals

A P E B06/04 LOS S Antwerpen OMS Trix,

0/03/12 Swine Flu Fest - Machelen 20/04 Casino, Sint-Niklaas 4/03/12 JH De De Moeve - Lier 01/05 1 mei-festival, Brussel * 6/05/12 Beursschouwburg - Bruxelles + PING PONG TACTICS

Lady Linn & Her Magnificent 7 LAFUR AR ALDS 03/03 CCNMol

4/03/12 Botanique - Bruxelles 06/03 CC Hasselt

Antwerpen E R O N08/03 I C AArenbergschouwburg, FA L L S 09/03 CC- Strombeek out) 9/03/12 AB-Club Bruxelles (sold * 10/03 De Posthoorn, Hamont-Achel + GRINGO STAR 16/03 CC Spikkerelle, Avelgem IMBER T ICC MB E sBornem olo 14/04 TerRDilft,

9/03/12 Botanique - Bruxelles

School is Cool

M I R E L 17/03 WAG NER Novarock, Kortrijk

2/03/12 Maison des Musiques - Bxl 28/03 Welcome Spring Festival, 3/03/12 Muziekodroom - Hasselt

Louvain-la-Neuve

31/03 TILL C O RJC NTogenblik, E R S Beveren

7/03/12 Charlatan - Gent 07/04 Karma Hotel, Oostende

21/04 Emotions Festival, Bilzen ISS THE ANUS A zee, BLACK CAT 28/04 FestivalOF aan De Panne 8/03/12 Vooruit - Gent 30/04 Volta @ Vooruit, Gent 5/05/12 Petrol - Antwerpen

H E A R Selah W A T ESue R

9/03/12 Botanique Bruxelles * 28/06 Rock -Werchter + JULIE DOIRON

Sherman

H E S T30/03 RAN GE BOYS Zaal Wezemaal, Rotselaar

3/04/12 AB-Club - Bruxelles

07/04 Vestrock Concert Club, Terneuzen 27/04 2.0, Poperinge ARK D A R Kouter K DA RK

3/04/12 Vooruit - Gent 1/04/12 AB-Club - Bruxelles

Sioen

08/03 KVS, Brussel

M E M O R17/03 YHO U S E Kortrijk Novarock,

4/04/12 Charlatan - Gent

23/03 Vooruit, Gent Zwerver, Leffinge H I S W24/03 I L L De DE STRO Y YOU 29/03 Het Depot, Leuven 6/04/12 Dunk!festival - Zottegem

‘WELKENRAEDT’ E S S E Yevgueni LS

7/04/12 Dunk!festival - Zottegem Genk 02/03 C-Mine cultuurcentrum,

L E C E09/03 M P CC I R De E Steiger, Menen 10/03 CC Sint-Niklaas 7/04/12 Tribes Gathering Fest. - Steinbach (Gouvy) 15/03 Arenbergschouwburg, Antwerpen DeUSpil, S A K A16/03 M OCC NA R ARoeselare IL 2/04/12 De Kreun - Kortrijk 17/03 CC De Werf, Aalst (sold out) 23/03 CC Ter Dilft, Bornem H E L S 24/03 EA W LF E CCO Het Perron, Ieper 3/04/12 Magasin 4 - Bruxelles 28/03 CC De Ploter, Ternat 4/04/12 4AD - Diksmuide 29/03 CC De Bogaard, Sint-Truiden 30/03 CC Mechelen (sold out) WINGED VICTORY FOR THE SULLEN 4/04/12 C-mine Jazz Festival - Genk 31/03 CC Palethe, Overpelt 1/05/12 AB - Bruxelles * ... more dates: www.busker.be

+ NILS FRAHM

or more concerts : www.toutpartout.be

More Independent since 1994 Toutpartout agency bands, info Labelman Lazarijstraat 87& dates: 3500 Hasselt - Belgium Phone: +32 (0) 11BUSKER.BE 25 60 36 Fax: +32 (0) 11 25 30 21 info@toutpartout.be http: www.toutpartout.be

BREAKESTRA

03/03/12 Muziekodroom - Hasselt 04/03/12 Cactus Club - Brugge

03/03/12 Museum Night Fever @ MIM - Bxl 30/04/12 Vooruit - Gent 05/05/12 Putrock - Beringen

ZINGER

08/03/12 Boom Boom - Gent 16/03/12 Muziekcentrum Tracks - Kortrijk 22/04/12 Vooruit - Gent 10/05/12 Charlatan - Gent

LOVE LIKE BIRDS

08/03/12 Stuk - Leuven 22/03/12 Bar Nadar - Antwerpen 23/03/12 4AD - Diksmuide 30/03/12 Stille Kempen (huiskamerconcert) - Olen 13/04/12 Cactus Club - Brugge 14/04/12 Joc Ieper - Ieper 10/05/12 GC De Boesdaalhoeve - St-Gen.-Rode 24/05/12 Nijdrop - Opwijk 07/06/12 Trix - Antwerpen

ANDREW BIRD

08/03/12 Cirque Royal - Brussel * * + DOSH

P I N G P O N G TA C T I C S

09/03/12 De Kreun - Kortrijk 10/03/12 Cactus Club - Brugge 16/05/12 Beursschouwburg - Brussel * * + RAPE BLOSSOMS

CASS McCOMBS

10/03/12 Botanique - Brussel

RAPE BLOSSOMS

10/03/12 Swine Flu Fest - Machelen 24/03/12 JH De Moeve - Lier 16/05/12 Beursschouwburg - Brussel * * + PING PONG TACTICS

OLAFUR ARNALDS

14/03/12 Botanique - Brussel

V E R O N I CA FA L L S

19/03/12 AB-Club - Brussel * * + GRINGO STAR

TIMBER TIMBRE solo 19/03/12 Botanique - Brussel

compiled

V/A ‘DJ-Kicks - The Exclusives’ !K7

Een goede wijn behoeft geen krans, net zoals de ‘DJ-Kicks’-mixreeks nog amper moet geïntroduceerd. Elk half jaar krijgt een artiest carte blanche om z’n favoriete mix in elkaar te draaien. Een andere traditie wil dat elke samensteller van dienst één ongereleaste track doorheen z’n eigen mixplaat draait. Op ‘The Exclusives’ verzamelt het label al het exclusieve maatwerk van de afgelopen vijf jaar, van onder meer Four Tet, Holden, Kode9, Apparat, Henrik Schwarz, Soul Clap en Gold Panda. Ondertussen is d’r nog weinig nieuw of exclusief aan, maar overzichtelijk is het wel. (fp)

V/A ‘The Minimal Wave Tapes Vol. 2’ Stones Throw/V2 Records

Na de eerste, alom op gejubel onthaalde verzamelaar is er nu een tweede ‘Minimal Wave Tapes’, een verzameling van obscure releases die eind jaren ‘70 en tijdens de eerste helft van de 80’s werden uitgebracht als antwoord op synthpop. Helaas hielden de muziek zelf, de onderliggende filosofie en het budget in dat alleen een handvol die-hards de vaak geweldige resultaten te beluisteren kreeg. En dus is deze moeizaam bij elkaar gesprokkelde heruitgave (met bijdrages o.a. Duitsland, Italië, de VS, Griekenland, UK, Frankrijk, Australië en natuurlijk België) verplichte kost voor de fans. (mb)

V/A ‘Trevor Jackson Presents: Metal Dance’ Strut

03/04/12 Vooruit - Gent 21/04/12 AB-Club - Brussel

MEMORYHOUSE

V/A - DJ Sneak

22/03/12 Maison des Musiques - Bxl 23/03/12 Muziekodroom - Hasselt

STILL CORNERS

27/03/12 Charlatan - Gent

KISS THE ANUS OF A BLACK CAT 28/03/12 Vooruit - Gent 05/05/12 Petrol - Antwerpen S H E A R WAT E R

29/03/12 Botanique - Brussel * * + JULIE DOIRON

THE STRANGE BOYS 03/04/12 AB-Club - Brussel

DARK DARK DARK

04/04/12 Charlatan - Gent

T H I S W I L L D E S T R OY YO U 06/04/12 Dunk!festival - Zottegem

VESSELS

07/04/12 Dunk!festival - Zottegem

ALEC EMPIRE

07/04/12 Tribes Gathering Fest. - Steinbach (Gouvy)

OSAK A MONAURAIL 12/04/12 De Kreun - Kortrijk

CHELSEA WOLFE

13/04/12 Magasin 4 - Brussel 14/04/12 4AD - Diksmuide

A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN 14/04/12 C-mine Jazz Festival - Genk 31/05/12 AB - Brussel * * + NILS FRAHM for more concerts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Lazarijstraat 87 3500 Hasselt - Belgium Phone: +32 (0) 11 25 60 36 Fax: +32 (0) 11 25 30 21 info@toutpartout.be http: www.toutpartout.be

V/A ‘Gunslingers And Greenhorns. Pokerflat Volume 9’, 2cd Poker flat/N.E.W.S.

Wij zijn lang niet altijd fan van wat Pokerflat zoal uitbrengt, maar wat we de labelbazen altijd moeten nageven, is hun keuze om jonge wolven een kans te geven, al dan niet veilig ingebed tussen grote kanonnen. Een aanpak die werkt, zo blijkt ook uit deze door het wilde westen geïnspireerde dubbelaar. Jong geweld en grotere namen als Sebastian San, Roland Appel, Alland Byallo, labelbaas Steve Bug zelf en Ian Pooley tonen een staalkaart van hoe house en electro anno 2012 volgens Pokerflat mag klinken - donker, midtempo en doorspekt met zware grooves, zo blijkt. Op de 2de plaat gaat Bug zelf achter de desks staan om alles van cd1 en meer vakkundig aan elkaar te breien. Meer dan degelijk! (mc)

V/A ‘Hospitality Drum & Bass 2012’

Electroclasher Trevor Jackson (zie o..a Playgroup) verblijdt ons met een uitstekende dubbelaar met daarop een massa industrial, EBM, post-punk en andere donker gerief uit de periode 1980-1988. Dat gaat van een Adrian Sherwoord remix van Einstürzende Neubauten over krakers van Alien Sex Fiend en Nitzer Ebb tot bizarre samenwerkingen zoals The Cage vs. Nona Hendryx en filmmaker John Carpenter vs. Alan Howarth (‘Escape From New York’ iemand?). Daar tussenin krijg je nog smakelijk geruis van o.a. Jah Wobble, Severed Heads, Naked Lunch, Cabaret Voltaire, DAF, Mark Stewart (vriend Trevor is duidelijk fan van On-U Sound en andere digidubs) en Executive Slacks geserveerd. Kortom een prima mix van klassiekers en zeldzaam gerief en dus verplichte kost. (mb)

MIREL WAGNER

herinneren en deze registratie van ’s mans passage op het XXXperience festival in Brazilië in december vorig jaar, zal de lijst voltreffers niet onderbreken. Vette electro waarop het fijn feesten geblazen is, het blijft het vertrekpunt van all things Lektroluv en ook nu weer is het prijs vanaf de eerste beats. Mumbai Science opent de debatten, gevolgd door Azzido Da Bass en met allerlei lekkers van o.m. Polymorphic, Modek, Mightyfools en ook Goose (hier in een venijnige mix van Mumbai Science), krijgen wij nog steeds niet genoeg van het medicijn van Dr Lektroluv. (mc)

‘Fabric 62’ Fabric Records/N.E.W.S.

Na enkele meer experimentele uitstapjes uit het recente verleden, richt Fabric opnieuw de pijlen op de housefans. Zij zullen niet teleurgesteld worden, want gastheer van dienst DJ Sneak draait een verdraaid lekkere set in elkaar. Knisperende synths en shuffelende ritmes tegen warme housebeats en heerlijke jazzy grooves: dit lijkt een terugkeer naar de roots. Het is lekker toeven in de warme gloed en loving vibes van Arturo Garces, Markus Homm, Sir James en Christian Burkhardt & Einzelkind, nu enkel nog die debiele grijns van ons gezicht krijgen. (mc)

V/A - Dr Lektroluv ‘Live In Brazil’ Lek troluv/N.E.W.S.

In feite zouden we er niet al te veel woorden meer aan moeten vuilmaken. Wij kunnen ons geen enkele slechte compil van de groenge gekkerd

Hospital Records/N.E.W.S.

31 tracks die er in een rotvaart worden doorgekeild (in net geen 1 uur en 10 minuten) met veel publiekstrekkersvan Skream feat. Sam Frank, High Contrast, MS Dynamite tot Calibre, Marcus Intalex, Camo + Krooked en Emeli Sande. Niet de subtielste drum-‘n-bass dus, maar hoewel wij toch enige tijd hebben gevreesd voor drum-‘n-bass als genre, doet deze compil betere tijden vermoeden. Opvallend: de stijl van de Hospital-sound anno 2012 leunt meer dan ooit aan bij de hoogdagen van zo’n 10 jaar geleden, toen Andy C en Bad Company het mooie weer maakten, en ook de jungle sound van midden jaren ’90 lijkt helemaal terug. Een oude zak als (mc) is daar zeer, zeer tevreden mee.

V/A – GetDarker ‘This Is Dubstep 2012’ AEI Music

“This is dubstep 2012” prijkt op de albumhoes van de verzamelaar van GetDarker. Wij droomden op slag van een teletijdmachine die ons in de tijd zou kunnen doen terugkeren naar het jaar 2006, toen dubstep nog niet was aangelengd met emmers trance, foute elektro en gepolijste house. Na het beluisteren van opener ‘Promises’ van Nero, een inspiratieloos housenummer met aan Avril Lavigne verwante vocals, vreesden wij het ergste, maar gelukkig speelt GetDarker hier en daar vals: lang niet alle tracks kwamen werkelijk in het jaar 2012 tot stand en dus waart de pikdonkere dubstepgeest bij momenten doorheen dit album. Onder meer Skream, Cyrus, Distance en Benga zijn de anciens van dienst die het niveau en het authentieke dubstepgehalte van dit plaatje danig opkrikken. Waarvoor hulde. (wd)

gigs& parties maart 12

donderdag 01 maart Kathleen Edwards & Band, Hannah Georgas; Citizen Cope @ AB, Brussel, abconcerts.be Gaëtan Streel @ Atelier 210, Brussel, atelier210.be Big Deal, Alt-J; Skip The Use @ Botanique, Brussel, botanique.be The Monotrol Kid @ In Vino Veritas, Waterloo Baloji @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be aNoo @ Rataplan, Borgerhout, rataplanvzw.be theater & Sailors Beware @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Gerry McAvoy’s Band Of Friends @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Protest The Hero, Long Distance Calling, Blood Command, Uneven Structure @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Kill Me This Monday @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr

vrijdag 02 maart Gitanes & Jazz @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Casiokids @ Charlatan, Gent, democrazy.be Yevgueni @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Wigbert @ CC De Werft, Geel, ccdewerft.be Arun Tazieff, The Skeptics @ DNA, Brussel, franticcity.free.fr Loxy, Morphy, Flatliners ft Reza, J.Robinson ft Shima, The Untouchables, Mental Forces @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Portico Quartet @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Sioen @ De Schaduw, Ardooie, deschaduw.net Letz Zep @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Admiral Freebee @ Stadsschouwburg, Brugge, ccbrugge.be Howlin’ Bill, Fried Bourbon @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Bony King Of Nowhere @ Vooruit, Gent, vooruit.be Jean Blaute & Eric Melaerts @ De Warande, Turnhout, warande.be Zita Swoon Group @ Zuiderpershuis, Antwerpen, zuiderpershuis.be Buraka Som Sistema @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Cali @ Atelier, Luxembourg, Lu, atelier.lu Future Islands, Pterodactyl @ CarréRotondes, Luxembourg, Lu, rotondes.lu Macka B, Supa Swing Sound System @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zaterdag 03 maart Kraak: Alvarius B, Sally Golding, Lukas Ligeti, Angels in America, Peter Fengler, Paul Dutton, Rajayttajat, Rodger Stella, Darksmith, Girlseeker, Wild Classical Music Ensemble, Amen Dunes, Roscoe Mitchell, Keijo & the Rambling Boys, Hieroglyphic Being, … @ Netwerk, Aalst, kraak.net Museum Night Fever: Applause, Sioen, SX @ MiM; Zeal Records Night: Renee, Sleepingdog, Mad About Mountains, DJ Zeal @ Belvue Museum, Brussel, museumnightfever.be Rock Bless You: Joshua, Montevideo, Kiss & Drive, Antoine Henaut, Stereo Grand, Vandaveer, Lys, Super Like You, My New Terminal, Waiting For Lilly @ Salle Polyvalente du Vieux Campinaire, Fleurus, festivalrockblessyou.be The Strange Boys, Jacuzzi Boys @ AB, Brussel Sleeping Dog, Renée, Mad About Mountains @ Belvue Museum, Brussel, vkconcerts.be The Collectable Few, Joy Wellboy, Gentlemen Of Verona, Collectors, Red Juliett, Acid Blues Club @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Sharon Van Etten, Faustine Hollander @ Botanique, Brussel, botanique.be Kapitan Korsakov, Transcoder, Maze @ Cactus Club@ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Billy The Kill, Only Seven Left @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Orchestre Fatiha Amine & Aïda Chaabi @ De Centrale, Gent, decentrale.be Lady Linn & Her Magnificent Seven @ CC, Mol ‘t Hof Van Commerce @ Cramme Concert Club, Stekene Regi In The Mix @ Ethias Arena, Hasselt, livenation.be Michael Mayer, Reinhard Voigt, Issa Maïga, Deg, Deadbeat, Dewalta, William Kouam Djoko, Jon Choi, Walker Barnard, Pierre @ Fuse, Brussel, fuse.be Nuff Said @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Absynthe Minded, Joy Wellboy @ JOC Wijland, Puurs, ccdekollebloem.be General Levy, Exodus Freedom Fighters, Maelan, Uphill

Sound, Silver Canari, Pasco @ KK, Brussel, facebook.com/ exodus.prod The Straws, Moksha, Outer Rim, W.A.N.E., Vegas, Chicken Killers @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Breakestra? dj Lucinda Slim, DJ Mr.Critical @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Xarnège @ N9, Eeklo, n9.be Nico Soirée Gainsbourg: Pierre Elitair, Louis Katorz, Ungawa, Mr.Golbert @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Radio Modern & Si Cranstoun @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ Schouwburg Rex, Mol, getouw.gemeentemol.be Pallas @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Tervuren, Arnaud Paquotte, Rodolphe Coster, AirGus, DJ Dément Jason & Cha!Selektor… @ Studio Marcel, Brussel, recyclart.be KatzKab, Le Baron5, DJ’s Lisa Luv, Navy, Cz @ T.A.G., Brussel, lefantastique.net Ben Sims, Heiko Laux, Traversable Wormhole, Kr!z, Spacid @ Vooruit, Gent, kozzmozz.be The Klezmatics @ Zuiderpershuis, Antwerpen, zuiderpershuis.be De Held @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be The Drums, Chairlift @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

zondag 04 maart Zita Swoon Group @ AB, Brussel, abconcerts.be Chairlift, Off Love @ Botanique, Brussel, botanique.be Le Fonque ft Breakestra @ Cactus Club@ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Sting @ +5/3-Koninklijk Circus, Brussel, Cirque Royal, livenation.be Evol/Ve, C74 @ Magasin4, Brussel, magasin4.be The Drums; Siena Root @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Aka Moon @ Vrijstaat o. @ Oostende, vrijstaat-o.be Turbowolf @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Tindersticks @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

maandag 05 maart Tyler Ward @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Prima Donna @ DNA, Brussel, maketrouble.net Fates Warning @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Humble Flirt @ Café Video, Gent, cafevideo.be Future Islands, Loch Lomond @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

Spring is in the air! Tijdens de VW Spring Sessions staat diversiteit centraal en komt muziek uit alle windstreken aan bod: van tango over jazz tot elektronica. De meest uiteenlopende stijlen dus, gebracht door bekende en minder bekende muzikanten. Wij noteren alvast volgende topavonden in onze agenda. De Brainfeederavond op 9 maart in AB club mét de futuristische glitch van Teebs, Samiyam en Lapalux, Impakt met dj-sets van Rob Hall, Luke Vibert en The Black Dog op diezelfde avond in Claridge (Brussel) en Tinariwen passeert dan weer op 24 maart met hun meeslepende woestijnblues in De Roma (Antwerpen). Het volledige programma vind je terug op www.vwspringsessions.be. Tot dan!

Museum Night Fever 3 maart Verschillende locaties, Brussel

dinsdag 06 maart The Jayhawks, Chuck Prophet; Lianne La Havas @ AB, Brussel, abconcerts.be Bai Kamara Jr. @ Botanique, Brussel, botanique.be Nick Waterhouse, Daptunes, Thierry Steady Go, Garreth Mc Mullan @ Charlatan, Gent, democrazy.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Tindersticks, Thomas Belhom @ Concertgebouw, Brugge, cactusmusic.be Iron Butterfly @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be The Fall @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Raphael Saadiq @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

woensdag 07 maart Example; Diagrams, Yeti Lane @ AB, Brussel, abconcerts.be Ultra: Minny Pops, New Moons, … @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Black Casette @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Senne Guns & Hannelore Bedert @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Swift Manouver, Bamboo Avenue @ Kavka, Antwerpen Sens Unique @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be Zun Zun Egui, Jean Mikili @ Magasin4, Brussel Nine Below Zero @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Pontiak, DJ Thermisch Geknuppel @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Jason Moran @ Vooruit, Gent, vooruit.be Richie Kotzen, Porn Queen @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Louis Aguilar & The Crocodile Tears @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Little Dragon @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

donderdag 08 maart Wigbert @ AB, Brussel, abconcerts.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Dóttir Slonza @ Bar Nadar, Antwerpen Zinger @ Boom Boom, Gent The Megaphonic Thrift, Swim @ Botaniqe, Brussel, botanique.be Alto Madness, Rein De Graaff Trio @ De Casino, SintNiklaas, decasino.be Adrew Bird, Dosh @ Koninklijk Circus, Brussel, botanique.be

Laat de winterkou niet in je kleren kruipen en trek er zaterdagavond 3 maart op uit voor de vijfde editie van Museum Night Fever! Van 19 tot 1 u. ’s nachts stellen 24 Brusselse musea een eigenzinnig programma voor en ook voor muziekfreaks valt er heel wat te beleven. Tussen de piano’s van het Muziekinstrumentenmuseum treden bijvoorbeeld Applause, Sioen en SX op. Voor de Zealrecord Label Night met Mad About Mountains, Renée en Sleepingdog moet je in het BELvue Museum zijn en het Legermuseum wordt voor een keer omgetoverd tot een bunker voor Ashigaru aka DJ Gil, Ancient Delay en DJ Lowdjo. Twee Red Bull Elektropedia-afterparties sluiten de Night af in Fuse (met o.a. Michael Mayer en een Reinhard Voigt + Lessizmoreshowcase) en You Night Clubs (met Charles VBV en Diego d’Ursel). Het volledige programma check je op www.museumnightfever.be!

Souls Of Mischief, DJ Azer @ Charlatan, Gent, democrazy.be Spring Sessions: Marianne Aya Omac @ CC, St PietersWoluwe, vwspringsessions.be Maybeshewill, Howard James Kenny, True Champions Ride On Speed @ JOC, Ieper, hypnoiz.be Orquesta Tanguedia @ Klein Mercelistheater, Brussel, kultuurkaffee.be Sioen @ KVS, Brussel Uncommonmenfrommars, Dirty Fonzy, Pignition @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Rob Tognoni Band @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Liesa Van der Aa, Love Like Birds @ Stuk, Leuven, stuk.be Ultra Vomit, Chateau Brutal @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

KRAAKfestival 3 maart Netwerk, Aalst

vrijdag 09 maart

Wild Classical Music Ensemble Begin maart nodigt Netwerk je voor de veertiende keer uit in de schuilkelders van het moderne muzieklandschap. Dit jaar zijn er weer heel wat genres te ontdekken: deconstructieve punk, musique concrète, exotische marimba-luminacomposities, diepe songwriting, wave pop en zelfs audiovisuele synesthesie en performancekunst. Op de affiche prijken Alvarius B, Sally Golding, Lukas Ligeti, Angels In America, Peter Fengler, Paul Dutton, Räjäyttäjät, Rodger Stella, Darksmith, Girlseeker, Wild Classical Music Ensemble, Amen Dunes, Roscoe Mitchell, Keijo & The Rambling Boys en Hieroglyphic Being. Het gezelschap Cinema Nova neemt het filmprogramma voor zijn rekening en het is je laatste kans om nog enkele tentoonstellingen te bewonderen, dus stip alvast 3 maart aan in je agenda! In voorverkoop kost een ticket 20 euro, aan de deur 25 euro. Kaarten bestel je via www.kraak.net/festival2012 of koop je in een Fnac-winkel.

Loop 10 maart Muziekodroom, Hasselt

Goth-Trad “Bringing a variation of the best dubstep acts around”, lezen we op de site Untitled. Korter kunnen we Loop niet beschrijven, krachtiger al zeker niet. Goth-Trad, Kromestar, Sun Of Selah, True Tiger (feat. Sukh Knight, Scandalous UNLTD, Blue Bear, MC Chunky), Lost, Beezy, Badklaat b2b Requake en Primate zullen je omverblazen en dat voor maar 12 (vvk) of 14 euro (add)! Haal dus snel je ticket bij Muziekodroom, Gigaswing, Free Record Shop of op www.loopdubstep.be.

Zun Zun Egui, New Bleeders @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Alert: Teebs, Samiyam, Lapalux @ AB, Brussel Lambchop, Cortney Tidwell; Team Me, Uno Møller @ Botanique, Brussel, botanique.be Sultans Ensemble @ De Centrale, Gent, decentrale.be Alert: Rob Hall, Luke Vibert, The Black Dog @ The Claridge, Brussel, vwspringsessions.be Neptune, Ping Pong Tactics @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Roger Hénuset, Made J., The Tram Tour, Lil Pound’z, DJ Traffic Lights @ KK, Brussel, fluorescent-adolescents.be Stad Van Licht, Rhinos Are People Too; F*ck You Stupid Loser @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Alert: Ansatz Der Maschine @ N9, Eeklo, n9.be Clesmic Zirkus @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Senne Guns, Lucas en Pieter @ De Schaduw, Ardooie, deschaduw.net Muziekfilms: ‘Practical Electronica’; ‘Chromasonics’; ‘EMS8’ @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Yevgueni @ CC De Steiger, Menen Chad Vangaalen, Cold Pumas @ Trix, Antwerpen Geppetto & The Whales @ De Wollewei, Turnhout De Palmas @ Atelier, Luxembourg, Lu, atelier.lu

zaterdag 10 maart Footworxx: Mark N, Neophtye vs Tieum, Unexist vs Tommyknocker, The Speedfreak, Panacea, The Destroyer, DJ Promo, D-Passion, Akira, Ophidian, Le Bask, Limewax, Randy, Peaky Pounder, The Braindrillerz, Mindustries, Hellsystem, Sandy Warez, Dr.Peacock, Igoa, Simon Underground, Deathmachine, … @ ICC, Gent, footworxx.com Le Shed, Johnny Dick @ Atelier 210, Brussel, atelier210.be Wolves Stories: Maggie Nicols, Mia Zabelka, Maja Jantar, Judith Kan, Ann Eysermans, Isabelle Sainte Rose, Pak Yan Lau, … @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Superpitcher, Geoffroy Mugwump, Prince Off @ Bazaar Club, Brussel, leftorium.be Matt Baldwin, Mad About Mountains @ KC Belgie, Hasselt, kunstencentrumbelgie.be Cass McCombs; School Of Seven Bells @ Botanique, Brussel, botanique.be Little Trouble Kids, Ping Pong Tactics @ Cactus Club@ MaZ, Brugge, cactusmusic.be Hannelore Bedert @ CC Gildhof, Tielt, tielt.be Yevgueni @ CC, Sint-Niklaas Dave Clarke, Mike DEhnert, Pierre, Deg, Arne, Urban C, Don Santos, Caspar, The Jelly Bellies @ Fuse, Brussel, fuse.be Nadar @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be I Am Nasty vs Konkrete Jungle Belgium @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Expand Their Oceans, Off The Charts, Face The Fax, Arizona, Musth, Homer @ JC De Klinker, Aarschot, funtimerecords.be Damien Jurado, Chad Vangaalen, Tom Brosseau @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Amour, Talibam!, Subfobias, Constitution Anale, OOO AAA @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Goth-Trad, Kromestar, True Tiger, Lost, Kastor & Dice, Badklaat vs Requake, Primate And Beezy @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Locus Control @ Muziekcafé Elpee, Deinze, locuscontrol.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ Posthoorn, Amont-Achel, hamont-achel.be Mika & The General Dub Progress @ Salle Molière, Brussel Ooh Wee Party @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Rape Blossoms, 30.000Monkies, Deer, Danny Buckskens, …@ JH Sjaloom, Machelen, facebook.com/swineflufestival Fever @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Dirty Fingers, Chapters, Silence, Sleepless Nights, Arkham Wallace Vanborn @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Weekend At The Greek, Jack Johnson & Friends @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Los Tres Puntos, The Groovin’ Jailers @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Customs, Softly Spoken Magic Spells, Toybloid @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Scred Connecion, Kaotik, Les Amateurs @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

Dick Brave & The Backbeats @ Atelier, Luxembourg, Lu, atelier.lu Chris Rea @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

zondag 11 maart Raphael Saadiq @ AB, Brussel, abconcerts.be Maybeshewill, Howard James Kenny, Oban @ JC Den Eglantier, Berchem Solid Vision @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

maandag 12 maart Chad Van Gallen, Maybeshewill, Howard Kenny James @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com John Cale @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Tower Of Power @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be About Neil @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Bane, Cruel Hand, Rotting Out @ Trix, Antwerpen The Big Pink @ Atelier, Luxembourg, Lu, atelier.lu Sting @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

dinsdag 13 maart Joanna Newsom @ AB, Brussel, abconcerts.be Thomas Dybdahl, Douglas Firs @ Botanique, Brussel, botanique.be Blurt, Falling Man, DJ Mad AP @ Charlatan, Gent, democrazy.be The Waterboys @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Chris Rea @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Mayer Hawthorne, DJ Toe Tex & Brother Jam @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Jean-Louis Murat @ Den Atelier,Luxembourg, Lu, atelier.lu

woensdag 14 maart Julien Doré @ AB, Brussel, abconcerts.be Stephan Mathieu & Tashi Wada @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Ólafur Arnalds @ Botanique, Brussel, botanique.be Blackberry & Mr.Boo-hoo @ Café Den Bromfiets, Bonheiden Earth, Mount Eerie, Ô Paon @ Het Depot, Leuven Thomas Dybdahl, Douglas Firs, DJ Ole Sollied @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Bl!ndman @ Kaaitheater, Brussel, kaaitheater.be Fatras, Cedric Gervy @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Tetsu Saitoh @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Lucky Peterson @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Talibam!, DJ Butsenzeller @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Soko, Luke Rathborne @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Tower Of Power @ Atelier, Luxembourg, Lu, atelier.lu

donderdag 15 maart Yevgueni @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be The Derellas @ DNA, Brussel, maketrouble.net Anton Walgrave, The Craving Deer @ Elzenhof, Brussel, kultuurkaffee.be Atomic Suplex, White Fangs @ Madame Moustache, Brussel, franticcity.free.fr Der Blutharsch And The Infinite Church Of The Leading Hand, Aluk Tolodo, Deutsch Nepal, Bain Wolfkind, Varunna @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Zinger @ MC Track, Kortrijk Alert: Superlijm, FJF @ Stuk, Leuven, stuk.be Enter Shikari, Young Guns, The James Cleaver Quintet @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Great Mountain Fire @ Vooruit, Gent, vooruit.be Horace Andy, Jupiter & Ma Shi Fai @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Korn @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

vrijdag 16 maart Willis Earl Beal @ AB, Brussel, abconcerts.be Elliott Murphy @ Botanique, Brussel, botanique.be Alert: The Benelux DJ Battle @ Café D’Anvers, Antwerpen, vwspringsessions.be Maanzaad, Rupelsoldaten, Chaka Chaka Sound @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Hannelore Bedert @ CC Ghybe, Poperinge, poperinge.be Lady Linn & Her Magnificent 7 @ CC Spikkerelle, Avelgem, avelgem.be Yevgueni @ CC De Spil, Roeselare, ccdespil.be Buadee @ De Centrale, Gent, decentrale.be Willis Earl Beal @ Huis23, Brussel, abconcerts.be Het Zesde Metaal @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Cyrus, Razor Rekta, TMVS, Bunzero, Pheral, Antics @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be Red Bull Soundclash: Triggerfinger vs De Jeugd Van Tegenwoordig @ Lotto Arena, Antwerpen, redbull.be Pandora, My Best Sunday Dress @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Kapitan Korsakov, Polaroid Fiction @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Locoslindos @ N9, Eeklo, n9.be

Angel Witch @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Rackham @ Rataplan, Borgerhout, rataplanvzw.be Axum, Sabbo, DJ Dr.O.P, Bomb Diggy Crew, DJ Mellow, Leblanc @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Pat McManus Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Madball, H2O, Deez Nuts, First Blood, Devil In Me, Strenght Approach @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Sierra Maestra @ Zuiderpershuis, Antwerpen Example @ Atelier, Luxembourg, Lu, atelier.lu Soko @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu Matias Aguayo, Marie Madeleine @ CarréRotondes, Luxembourg, Lu, rotondes.lu

zaterdag 17 maart Lotto Happy 6 Forma T.: Captain Crunch, Two Inch Punch, Tantrum Desire, Chrispy, Dubsidia, James Blake, SebastiAn, Martyn, A.K.S. ft Lola, Canblaster, Bad Dancer, Dub-Timus Soundsystem, Surfing Leons, Vosky @ Hall des Foires de Coronmeuse, Liège, formatparty.com Novarock: ‘t Hof Van Commerce, Absynthe Minded, Customs, School Is Cool, Sioen, Daytona, The Lumbers, Sam De Bruyn & Stijn Van de Voorde, Trash Radio, Murdock ft Jenna G, Ego Troopers, Syndaesia, Aks, Lazy Jay, Eptic, Hector & Nate @ Xpo, Kortrijk, novarock.be ANBB: Alva Noto & Blixa Bargeld @ AB, Brussel, abconcerts.be Lazer Crystal, Köhn, DJ Bietnik @ Beursschouwburg, Brussel, vkconcerts.be Soko @ Botanique, Brussel, botanique.be Rob Ryan Roadshow @ Café Burnout, Elewijt Lawijtstrijd: Band Of Ely, Indian Summer, The Minority Print, My Fluit Is Like Fruit @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Hannelore Bedert @ Zaal de Kei, Diepenbeek, diepenbeek.be Yevgueni @ CC De Werf, Brugge Ricardo Villalobos, Daniel Stefanik, Pierre, Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be Rise And Fall, Iron Age, Dead Swans, Hessian, Sex Drive @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Master Of Waha, Hedonist @ Magasin4, Brussel, magasin4.be War From A Harlots Mouth, As Blood Runs Black, I The Breather, Thy Art Is Murder, Essence @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.com Stax Of Wax, Katia Rock Ahoy, Don Disco & Louis Katorz, Sheridan @ Petrol, Antwerpen pertrolclub.be Isbells @ De Schaduw, Ardooie, deschaduw.net Vampire Blues, Banana Head, The Doozer @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Déjà Vu @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Radio Modern @ La Tentation, Brussel, centrogalego.be Cauldron, Striker @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Subsonica @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Jeff Wootton, Jay Sharrock, Cherry Cola DJ’s, Hindu Radio DJ’s, Not The Beatles @ Vooruit, Gent, hindunights.be Nicholas Payton Sexxxtet @ De Warande, Turnhout, warande.be Southern Voodoo, Black Vulture @ ‘t Wit Paard, Heist Goor Experiment III: Fresku, Inspector Dubplate, Ego Troopers, Panther, Prototype vs Dam, Beat Drunx, Vettig Willy Soundsystem, Fatality, Nickson vs Datpiff @ Zappa, Antwerpen, zappa.be Roland Tchakounté @ Zuiderpershuis, Antwerpen, zuiderpershuis.be Bed Rugs @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Bauchklang @ Atelier, Luxembourg, Lu, atelier.lu Syd Matters, Thousand @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com Kate, Aud @ CarréRotondes, Luxembourg, Lu, rotondes.lu

zondag 18 maart Ovo, Nadja, Off The International Radar @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Genesis Project @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Het Zesde Metaal, Roosbeef, DJ Eclectic Electric; Heather Nova @ Vooruit, Gent, livenation.be Deathstars @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu Timber Timbre @ CarréRotondes, Luxembourg, Lu, rotondes.lu

maandag 19 maart Laura Marling, Pete Roe; Veronica Falls, Gringo Star @ AB, Brussel, abconcerts.be Timber Timbre; Kim Novak, The Mash @ Botanique, Brussel, botanique.be Lee Fields & The Expressions @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Smoking Joe Kubek Band ft Bnois King @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

dinsdag 20 maart Lonely Drifter Karen @ AB, Brussel, abconcerts.be We Have Band, Anna Aaron @ Botanique, Brussel, botanique.be

The Dirt Daubers @ Café Den Bromfiets, Bonheiden Pengiun Café @ Bourla, Antwerpen, toneelhuis.be Bryan Adams, Heather Nova @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Birdy Nam Bam @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Kim Novak @ Monk’s Café, Lille, Fr, intersection.be

woensdag 21 maart Anton Walgrave @ Beursschouwburg, Brussel, beursschouwburg.be Marc Morgan, Mademoiselle Nineteen, Benjamin Schoos, Marie France @ Botanique, Brussel, botanique.be Múm @ Bourla, Antwerpen, toneelhuis.be Leon Russell @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Larry McCray @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Isbells, Renée @ Stuk, Leuven, stuk.be Tricot Machine, Anna Aaron @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Birdy Nam Nam @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

45 COOL 12, 16 en 19 maart Het Depot, Leuven Talib Kweli

donderdag 22 maart The Felice Brothers; The Me In You, Mad About Mountains @ AB, Brussel, abconcerts.be Gala Drop, Bepotel @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Love Like Birds @ Bar Nadar, Antwerpen Randy Newman @ Bourla, Antwerpen, toneelhuis.be Jeremy Pelt Group @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Spring Sessions: Patrice Michaud @ CC, St. Pieters-Woluwe, vwspringsessions.be Thierry Mousty, la Smale et Moi @ Coiffure Liliane, Brussel, coiffureliliane.com Karel Michiels, Groove Station @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Alert: Acid Invaders, DJ Très Chique @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be Mirel Wagner @ Maison des Musiques, Brussel, vkconcerts.be Deep River Quartet, The Triplettes @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Frederik Leroux, Collapse @ Vooruit, Gent, vooruit.be Coeur de Pirate @ Atelier, Luxembourg, Lu, atelier.lu Final Curtain @ +23/3-Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

vrijdag 23 maart Love Like Birds, Liesa Vander Aa @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Korn, Downlink, J Devil @ AB, Brussel, abconcerts.be Hafla Insaniya @ +24/3-Atelier 210, Brussel, atelier210.be New Build @ Botanique, Brussel, botanique.be Stef Kamil Carlens, Daan solo, Flying Horseman, Stanton, The Moe Green Specials, The Golden Glows, Intergalactic Lovers @ Bourla, Antwerpen, toneelhuis.be Admiral Freebee @ CC Belgica, Dendermonde, ccbelgica.be Yevgueni @ CC Ter Dilft, Bornem Discobar Galaxie, Brassroots, Raoul Lambert @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Roland @ Hoeilaart I Love Sarah, Six Hands @ JC Den Eglantier, Berchem Groot Lawijt Rockrally @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Enthroned, Panchrysia, Cult Of Erinyes @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Mirel Wagner @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.com Alert: Philippe Catherine @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Logical School @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Isbells, Mad About Mountains @ Stuk, Leuven, stuk.be Backfire!, No Redeeming Social Valure, All For Nothing, Not Afraid @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Sioen, Binti, DJ Ridoo; Mosca, Ben Ufo, Sleeper 2B2 District, Pheral, Mate & Fudge, Imune & Lucky 7 @ Vooruit, Gent, democrazy.be Ollie Teeba, Cheeba, Featurecast, Mister Critical, Jonas Lion, Mask, … @ Zappa, Antwerpen, zappa.be Los Van Van @ Atelier, Luxembourg, Lu, atelier.lu

zaterdag 24 maart Danakil; Alex Winston @ AB, Brussel, abconcerts.be Blaudzun, Benoit Pioulard @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com The Fall @ Bourla, Antwerpen, toneelhuis.be Lawijtstrijd: 5 AM Friday, Nevermind Nessie, We Won Two Trees, Yamantu @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Zware Metalen @ CC Casino, Houthalen-Helchteren, houthalen-helchteren.be/casino Hudson Mohawke, Joker, Uphigh DJ Set, Le Cousin, Mophito @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Len Faki, Joseph Capriati, Pierre, Deg, Noidoi, Dezz Terquez, Ken & Davy @ Fuse, Brussel, fuse.be Bl!ndman @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Rainer Weichhold, Fred Hush, Mainro @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Severe Torture, Prostitute Disfigurement, Caducity, Serial Butcher, Dehuman @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Rape Blossoms @ JH De Moeve, Lier

In oktober vorig jaar kwam Het Depot voor de dag met een nieuwe concertreeks met soul, funk, jazz, hiphop, fusion, ska en alles daarrond. In het najaar beslisten de Leuvenaars om het project voort te zetten onder de naam COOL. Alles wat ze daaronder programmeren is – wat dacht je – very cool en straalt een relaxte sfeer uit: het voorprogramma of de dj liggen in de stijl van de hoofdact, de zaal ziet er extra gezellig uit en het personeel draagt een hippe outfit. Ghostpoet mocht begin februari al de aftrap geven, maar ook de soulband Tower of Power (12 maart, met Mighty Mike en Bugalu Soundsystem), rapfenomeen Talib Kweli (16 maart, met het Urban Woorden Slam Team, DJ Dysfunkshunal, MC Juzz Kiddin’) en soulzanger Lee Fields And The Expressions (19 maart, met Thierry Steady Go! ) staan binnenkort op de planken in Het Depot. Cool! Meer info vind je op www.hetdepot.be/projecten/cool.

Novarock 17 maart XPO, Kortrijk ’t Hof van Commerce

In Kortrijk zijn ze er alweer vroeg bij, want de festivalzomer begint er naar goede gewoonte al in de lente. Het indoorfestival Novarock is dit jaar aan zijn elfde editie toe en viert dat met heel wat lekkers! Op de planken van Penta Nova speelt een herrezen ’t Hof van Commerce, Absynthe Minded, School Is Cool, Customs, The Lumbers, Sioen, Daytona en Nouk. Wie liever een danske placeert, kan terecht bij het Hexa Nova-podium voor Trash Radio, Sound Of Stereo (live), Ego Troopers, Murdock feat Jenna G, Lazy Jay, Syndaesia en Hector & Nate. Studio Brussel-dj’s Sam De Bruyn & Stijn Van de Voorde verzorgen een stomende afterparty, dus rep je naar de XPO op 17 maart! Tickets kosten 25 euro in voorverkoop, aan de deur betaal je 28 euro. Meer weten? Check www.novarock.be.

Nathan & The Zydeco Cha-Chas @ N9, Eeklo, n9.be Yevgueni @ Het Perron, Ieper Flying Saucers Are Real, Brioski, Gullfisk, Toolbox, Galadrop, Sheridan @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Frederik Leroux, Collapse @ Rataplan, Borgerhout, rataplanvzw.be Grouper @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Spring Sessions: Tinariwen @ De Roma, Borgerhout, deroma.be Thurisaz, Unleash The Fury, Chalice, Satyrus, Corpse Mutilation, Darker It Gets @ ‘t Sas, Harelbeke, oraclemetalsupport.be Hell Patrol, Sabotage @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Anouk @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Noble Tea @ Den Trap, Kortrijk, cafedentrap.be Robag Wruhme, André Galluzzi, Spacid, José Noventa, KooDOO, Michael Thoelen @ Vooruit, Gent, peep.be Shy Fx, Hazard, Ruffstuff, Rowney & Propz, Decemal Bass & Konichi, Inter & Raggo, Radical XP & Dualshock, Gunman & Judah @ Zappa, Antwerpen, zappa.be Sioen, Binti @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be The Inspector Cluzo & The FB’s Horns, Radical Suckers @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Pneu, Electric Electric, Marvin, Papier Tigre @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

zondag 25 maart Stef Kamil Carlens is met duizend-en-een dingen bezig, maar heeft in zijn agenda toch nog een gaatje gevonden om curator te spelen voor Toneelhuis. In maart neemt hij de Antwerpse Bourla in en nodigt er enkele van zijn favoriete bands uit. Penguin Café (20 maart), múm (21 maart), Randy Newman (22 maart) en The Fall (24 maart) zijn allemaal van de partij en op 23 maart zorgt Carlens voor een muzikaal feest met Belgisch talent. Intergalactic Lovers, Daan (solo), Flying Horseman, Stanton, The Moe Greene Specials en The Golden Glows komen alvast, nu jij nog! Voor tickets en info surf je naar www.toneelhuis.be.

Finale Humo’s Rock Rally @ AB, Brussel, abconcerts.be Balvashan @ De Centrale, Gent, decentrale.be Morlobot, Papier Tigre, Pektop @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Summer Camp @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Tinariwen @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Piers Faccini, Ellis Bell @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronefspectacles.com Grouper @ CarréRotondes, Luxembourg, Lu, rotondes.lu

maandag 26 maart Connan Mockasin @ Botanique, Brussel, botanique.be Bettye LaVette @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Orchestre International du Vetex @ Kortrijk Isbells, Mad About Mountains @ De Warande, Turnhout, warande.be

dinsdag 27 maart

10 x Kim Novak-ticket 19 maart @ Botanique, Brussel 22 maart @ l’Escalier, Luik

Sound Of Guns @ Botanique, Brussel, botanique.be Still Corners, DJ Jasper @ Charlatan, Gent, democrazy.be Spring Sessions: Jeroen d’Hoe, Paul Michiels & Philip Catherine @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Thierry Dell @ Ferme du Bièreau, Louvain-La-Neuve Daniel Menche, TG @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Popa CHubby @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Yashin, Glamour Of The Kill, Dear Superstar @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Orchestre International du Vetex @ Vooruit, Gent, vooruit.be Lee Fields & The Expressions, DJ Toe Tex & Brother Jam @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com My Brightes Diamond, Thus:Owls @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

woensdag 28 maart

Zin om de heerlijke, melancholische, retro popsound van de Franse band Kim Novak gratis te ontdekken? Dat kan, zowel op 19 maart in Botanique (Brussel) als op 22 maart in l’Escalier (Luik). Voor beide concerten mogen we immers 5 tickets weggeven! Gewoon even mailen volstaat. Vermeld wel duidelijk Botanique of l’Escalier! Filip.rifraf@skynet.be – subject: Kim Novak (Botanique) subject: Kim Novak (l’Escalier)

The Jezabels @ AB, Brussel, abconcerts.be Tony Joe White @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Funk upon a time: audio/video lecture @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com White Hills; Da Silva; Morning Parade @ Botanique, Brussel, botanique.be Oddisee & Apollo Brown, O.C. of D.I.T.C., DJ Azer, Jane Doe @ Charlatan, Gent, democrazy.be Yevgueni @ CC De Ploter, Ternat Paul McCartney @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Primus; Damien Jurado, Brewed By Noon @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Kiss The Anus Of A Black Cat, Mittland Och Leo @ Vooruit, Gent, vooruit.be Sound Of Guns @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu Disappears ft Steve Shelley, Drums Are For Parades @ Le Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

donderdag 29 maart Isbells, Renée @ AB, Brussel, abconcerts.be Aka Moon @ Botanique, Brussel, botanique.be Geppetto & The Whales @ Carte Blanche, Zottegem Frederik Leroux, Collapse @ De Casino, Sint-Niklaas Yevgueni @ CC De Bogaard, Sint-Truiden Sioen @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Marieke LIghtband @ In Vino Veritas, Waterloo Lobi Firi, Kara Dara @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be Kortini, Wild Dawn @ Magasin4, Brussel, magasin4.be David Bartholomé @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Bal Masqué Party @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be

Dirty York @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Il Divo @ Sportpaleis, Antwerpen, livenation.be Helmet, Fighting With Wire, DJ SvN; Chimaira, Re-Armed, Warbeast @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Marc Ribot’s Really The Blues @ Vooruit, Gent, vooruit.be De Mens @ De Zandloper, Wemmel, dezandloper.be Vardan Grigoryan, Ansemble Tirana @ Zuiderpershuis, Antwerpen, zuiderpershuis.be Talib Kweli @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

vrijdag 30 maart Café Con Leche, Kajhem Orchestra @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be The Subs present Bitcvltvre ft Villa, Arnaud Rebotini, Tai, Mixhell, Hammerang, Partyharders; BaBa ZuLa @ AB, Brussel, abconcerts.be Disappears, Justice Yeldham, Bruital Orgasme @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Hannelore Bedert @ GC De Boesdaalhoeve, St-GenesiusRode, deboesdaalhoeve.be Beth Jeans Houghton @ Botanique, Brussel, botanique.be Bed Rugs, Jacuzzi Boys, Helter Skelter DJ’s @ Charlatan, Gent, democrazy.be The Hickey Underworld @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Talib Kweli @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Geppetto & The Whales @ Lo-Rock, Kessel-Lo Rue Des Pêcheries, Supertanker @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Frank Turner and The Sleeping Souls, Emily Barker And The Red Halo, Tim Vantol @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.com Cloud Boat, Slugabed, Raffertie, Phaeleh, Kingstux @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Rene Innemee & The Revival Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be Napalm Death, Black Breath, Victims, Tormented, Kadavrik @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Sherman @ Zaal Wezemaal, Rotselaar Obsucra, Gorod, Spawn Of Possession, Exivious @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Primus @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Project 54 @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu

zaterdag 31 maart Rockfest.2012: While She Sleeps, Campus, Grey Like Masquerades, Overlord, The Mountains Are Ghosts, The Charm The Fury, Moment @ Gildenzaal, Schaffen, heartbreaktunes.com Pokey Lafarge and The South City Three @ AB, Brussel, abconcerts.be Bed Rugs @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be [SIC] electric @ Bourla, Antwerpen, toneelhuis.be Lawijtstrijd: Birdie Richman, Fun In Acapulco, Oceanside, Unpayable @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be The Glimmers @ Culture Club, Gent Nina Kraviz, Pierre, Deg @ Fuse, Brussel, fuse.be The Last Bandits @ JH ‘t Kalf, Veldegem Black Breath, Victims, Tormented @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Dead Elvis & His One Man Grave, Hola Ghost, Black Magic Six @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Das Pop @ Markt, Brugge, bruggeplus.be Jo’Buddy & Gene Taylor Trio @ N9, Eeklo, n9.be Yevgueni @ Palethe, Overpelt Action Beat, Don Zero, Duke Of Duke, Bad Body, Tape Deck Orchestra, Hired Muscle @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Kozmic Blue @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be School Is Cool @ JC Togenblik, Beveren Star Warz: Friction, Ulterior Motive, Need For Mirrors, Jubei, Dub Phizix, Rido, Presha, Tasha, One87 & Mush, Matt Pulsar, Lowqui & Drs @ Vooruit, Gent, kozzmozz.com Isbells, Mad About Mountains @ De Warande, Turnhout, warande.be Geppetto & The Whales @ Wuustwezel Vive Gainsbourg @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Nina Attal, The Headshakers @ 4 Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com OOTC:The Redneck Manifesto, Mount Stealth, les Klub Des Loosers, Adebisi Shank, Breton, Aucan, Rumble In Rhodos, Sun Glitters, Cyclorama @ Kulturfabrik, Lu, outofthecrowdfestival.blogspot.com Rea Garvey @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu Spleen @ CarréRotondes, Luxembourg, Lu, rotondes.lu

zondag 01 april Jonathan Jeremiah; Wallis Bird, Aidan @ AB, Brussel, abconcerts.be The Last Bandits @ Kinky Star, Gent, kinkystar.be Action Beat, Pulpo, Don Zero And The Autonomous Zone, Duke Of Zuke, Bad Body, Tape Deck Orchestra, Hired Muscle @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Gazpacho @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.be

TEEBS + SAMIYAM + LAPALUX (Brainfeeder) 9 maart - AB Club / Brussel - Tickets: 02/548 24 24

ANSATZ DER MASCHINE 9 maart - N9 / Eeklo Tickets: 09/377 93 94

SUPERLIJM 15 maart - Stuk / Leuven Tickets: 016/320 320

16 maart PUSH IT club invites ‘The Benelux DJ Battle’ Café d’Anvers / Antwerpen

ACID INVADERS - 22 maart Kultuurkaffee - Brussel JOIN US ON

FAcEBOOK

ENTER SANDMAN • SAD BUT TRUE • HOLIER THAN THOU • THE UNFORGIVEN • WHEREVER I MAY ROAM • DON’T TREAD

SOUNDGARDEN MASTODON CHANNEL ZERO GOJIRA GHOST

FESTIVALPARK WERCHTER

MONDAY 28TH MAY 2012 0,5 euro/min incl vat

WWW.PROXIMUSGOFORMUSIC.BE • 0900 2 60 60 WWW.TICKETNET.BE • FNAC • FREE RECORD SHOP WWW.WERCHTERBOUTIQUE.BE

ON ME • THROUGH THE NEVER • NOTHING ELSE MATTERS • OF WOLF AND MAN • THE GOD THAT FAILED • MY FRIEND OF MISERY • THE STRUGGLE WITHIN

ENTER SANDMAN • SAD BUT TRUE • HOLIER THAN THOU • THE UNFORGIVEN • WHEREVER I MAY ROAM • DON’T TREAD ON ME • THROUGH THE NEVER •

PERFORMING THE LEGENDARY BLACK ALBUM IN ITS ENTIRETY

NOTHING ELSE MATTERS • OF WOLF AND MAN • THE GOD THAT FAILED • MY FRIEND OF MISERY • THE STRUGGLE WITHIN