RifRaf november 2011 NL

Studenten verdienen veel beter als eerste auto.

De nieuwe Polo i-University.

Ruim een maand geleden trokken de studenten weer naar de hogeschool of unief. Met de bus, met de tram, te voet en voor anderen... per auto. Maar bij Volkswagen vinden wij niet dat je als student per se met een vuilbak moet rijden. Dus ontworpen wij speciaal voor onze studerende medemens de Polo i-University.

Een auto die met z’n iPod® shuffle, speciale velgen en z’n rijke uitrusting perfect beantwoordt aan de hoge eisen van de student anno 2011. Daarenboven krijgen de eerste 30 kopers een iPad® 1 cadeau! * Voor wie snel bij zijn Volkswagen-dealer staat is het jaar dus al meteen geslaagd.

Das Auto.

3,3 - 5,9 L / 100 KM • 87 - 139 G CO2/KM *De koper faxt zijn bestelbon voor een Polo i-University samen met een kopie van zijn identiteitskaart en zijn studentenkaart (geldig schooljaar 2011 - 2012) naar Volkswagen Import (02/534.23.80). De eerste 30 volledige dossiers die we via fax ontvangen, ontvangen een iPad 1. Actie geldig van 21/10/11 tot 21/11/11. 1 dossier per aangekochte auto. Copyright © 2010 Apple Inc. Alle rechten voorbehouden. Afgebeeld model ter illustratie. Milieu-informatie (KB 19/03/2004): www.volkswagen.be.

230

Buraka Som Sistema

jaargang 23 • nov 2011

04 Shortcut 04 Kükl 06 DRC Music 08 Buraka Som Sistema 09 The Field 10 Wilco 11 Sallie Ford & The Sound Outside homegrown 12

14 15 16 18

Experimental Tropic Blues Band Cape Coast Radio Maxon Blewitt Pura Vida & The Congos Homegrown (on cd)

22 Earteam 36 Compiled

Begin 2009 raast een Portugese tornado door de wereld van beats en synths, wanneer Buraka Som Sistema het debuut ‘Black Diamond’ op de mensheid loslaat. De eigenwijze en vernuftige melange van grime, house, electro, dubstep en drum-‘n-bass, aangevuld met eigen PortugeesAngolese ritmes en beats, zorgt voor een algehele en onvoorwaardelijke hoerastemming. Zoveel onstuimig lekkers hadden we al lang niet meer gehoord. Bijna 3 jaar later hebben de bandleden hun tweede sprong naar onsterfelijkheid klaar. ‘Komba’ is een plaat geworden die evenzeer bruist van energie en inventiviteit, maar die toch duidelijk andere accenten legt en nieuwe dingen laat horen. Zo klinken de songs gebalder en meer gefocust. ’t Is niet meer die breed uitgesmeerde muzikale vlek op je behang, dan wel een diep in de muur gepenetreerd precisieschot. Een bezwerende trip, tracks die stijf van de adrenaline en gulzige levenslust, kortom: zeer verslavende, magnifieke plaat!

38 I Love Techno 38 Crossing Border 40 Autumn Falls 40 Groove City 42 Agenda – Festivals, Gigs & Parties 46 Free Stuff

© Olivier Donnet experimental

tropic blues band

pura vida & the congos

Colofon www.rifraf.be jaargang 23 nr. 230 rifraf is een uitgave van uitgeverij B Z & T bvba v.u. filip saerens verschijnt niet in jan en aug rifraf dec/jan: uit op 01 dec

advertenties mieke deisz Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.38.76 GSM: 0485/80.22.57 advert.rifraf@skynet.be deadline reservatie: 16 nov

redactie filip saerens Adegemstraat 19 - 2800 mechelen tel 015/42.35.77 filip.rifraf@skynet.be

agenda agenda.rifraf@skynet.be tel 015/42.38.76 fax 015/43.61.74 deadline: 20 nov

medewerkers ewoud beirlant, mischa bludts, boots, georges tonla briquet, koen ceulemants, menno claes, peter de lobel, marc demeyere, Michiel Denys, Ward Dupan, wannes duponcheel, duan gatto, kristof hermans, frederik jaques, maïté lê van, robin looyen, Sofie Nys, filip polfliet, Jana Poppelaars, sofie pype, toon staes, joachim van waes, joris vanden broeck, pieter verheyden, bram vermeersch, oliver willems

fotografie rob walbers cover: layout peggy schillemans layout.rifraf@skynet.be drukkerij Corelio Printing Anderlecht

abonnementen info : agenda.rifraf@skynet.be 13 euro (1 jaargang: 10 nrs) adressen buitenland: 25 euro (1 jaargang: 10 nrs) rek.nr: 320-0133796-06 met vermelding van naam & adres U krijgt het eerstvolgende nummer dat na ontvangst van de storting verschijnt

alle rechten voorbehouden. Niets uit deze uitgave mag worden gekopieerd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. RifRaf is aangesloten bij CIM

04

shortcut Muzikantendag 19 november @ AB, Brussel

(Selected by Kurt Overbergh)

10

Colin Stetson ‘Those Who Didn’t Run’ (10”, Constellation Records) Wat een fuckin’ talent deze Stetson! Bon Iver en The National zijn reeds fan van deze repetitieve saxofonist. Nu u nog. Dringend te ontdekken.

Radiohead ‘TKOL RMX’ (2cd, Xl Recordings) Radiohead remixen: Kükl zou er niet aan durven beginnen. En sommigen zouden beter Kükl’s raad volgen. En toch: de hele King Of Limbs door de mangel gehaald en de vertrouwde SBTRKT, Caribou of Four Tet imponeren wél, maar ook (én vooral) de remix van ‘Seperator’ van het illustere Anstam.

HTRK ‘Work ( Work Work)’ (Blast First Petite) Spreek uit: Hate Rock. Lome beats met vlagen no wave, new wave, industrial, elektronica, shoegaze en noise van dit Australische gezelschap dat in Londen resideert. Met echo’s van The xx en Suicide. © Joachim Dewilde Zit je met de zélf-muziek-spelen-microbe? Dan is de Muzikantendag op zaterdag 19 november in AB een absolute must voor jou! Er staat namelijk een resem activiteiten op de agenda waarbij experts in het veld je even in hun kaarten laten kijken. Dít is de dag voor everything you’ve always wanted to know but were afraid to ask. Werkelijk alles wat met popmuziek te maken heeft zal aan bod komen, met 155 professionals en met meer dan 50 activiteiten. Hoe kunnen we je overtuigen?

Misschien met Lady Linn (die de swingjazz- en soulzang voor jouw uit de doeken doet). Daarnaast komen de vrolijke zussen van Radio Candip (Arsenal, Zita Swoon) je verblijden met een insight in samenzang. Maar er is nog veel meer: Amatorski, Customs, The Sore Losers en AKS vertellen over de praktische en muzikale besognes van een band. Heb je zelf een song klaar? Laat deze dan beoordelen door een dreamteam van 56 connaisseurs uit de top van de Belgische industrie.

Nieuw voor de 10e editie is het speed daten. Huh? Zoek maar ter plaatse uit! De deuren openen om 12u en de eerste workshops beginnen om 13u. Tickets kosten 11 euro (vvk) of 15 euro (kassa). Meer info vind je op www.muzikantendag.be.

Redbull Elektropedia Awards 12 nov @ Holiday Inn Flanders Expo, Gent Op 12 november heeft België er een nieuwe awards bij: de Redbull Elektropedia Awards. Deze wordt geschonken aan artiesten en dergelijke die tijdens dit jaar zeer verdienstelijk zijn geweest op vlak van elektronische muziek. Verwar deze award niet met de Red Bull Elektropedia Vanguard Award, die voornamelijk pioniers in de schijnwerpers zet. De grootste kanshebbers dit jaar zijn Mumbai Science, Goose en The Subs. De uitreiking zal trouwens plaatsvinden op 12 november in de Holiday Inn Flanders Expo. Inderdaad, die nacht vindt in het naastgelegen Flanders Expo I Love Techno plaats. Stemmen, er zelf bijzijn of wat dan ook?

Ga naar www.elektropedia.be.

Belpop – eerste vijftig jaar Belpop ken je waarschijnlijk al van het gelijknamige programma op Canvas.

Nu is er ook een boek! Als je alles wilt weten over de Belgische popgeschiedenis van Arno tot Zap Mama, dan is dit iets voor jou. Toen muziekjournalist Jan Delvaux 14 jaar geleden zijn Big In Belgium uitbracht was dit het eerste boek dat uitsluitend over Belgische popmuziek gaat. Nu lanceert diezelfde schrijver dus een 2de boek. Voor 39,95 euro krijg je vijftig jaar popgeschiedenis. Klinkt goed!

Fennesz ‘Seven Stars’ (ep, Touch) Eerste solorelease van Fennesz sinds ‘Black Sea’ uit ’08. Fennesz weet nog steeds complexe schoonheid te creëren. Binnenkort verschijnt een samenwerking met Ryuichi Sakamoto.

Alva Noto ‘Unvrs’ (Raster_Noton) Broertje van het ‘Unitxt’-album uit ’08. Hoewel opnieuw 100% herkenbaar lees: minimale uitgepuurde elektronica - incorporeert Casten Nicolai zelfs Martin L. Gore (samplegewijs) en woordkunstenaar Anne-James Chaton.

King Midas Sound ‘Goodbye Girl’ (12”, Hyperdub) Kuedo en Mala remixen tracks uit topper ‘Waiting For You’ uit ’10. Meteen de voorloper van het album ‘Without You’ met nog meer remixes van o.a. Gang Gang Dance, Hype Williams en labelgenoten Kode9.

Massive Attack vs Burial ‘4 Walls / Paradise Circus’ (Inhale Gold/ The Vinyl Factory) Ons geluk kan niet op! Twee grootmeesters die samenwerken. ‘Paradise Circus’ is een door Burial geremixt nummer geplukt uit ‘Heligoland’. ‘4 Walls’ is maar liefst 12 minuten genieten. Hard genieten.

Peaking Lights ‘936’ (Not Not Fun Records) Ofte het duo Aaron Coyes en Indra Dunis (let even op de initialen die het woord A.C.I.D. vormen) die grossieren in - naar eigen zeggen - ferm kabbelende dubpoppsych.

The Men ‘Leave Home’’ (Sacred Bones Records) Sacred Bones Records is een van de interessantste labels van het afgelopen jaar. Zo ook deze The Men, een kwartet uit Brooklyn dat flirt met noise, krauten punkrock.

Nils Frahm ‘Felt’ (Erased Tapes) Straf talent deze pianist Nils Frahm. Opgenomen in zijn huiskamer en om zijn buren niet te storen bedekte hij de piano met vilt (vandaar ook de albumtitel).

Modern klassiek – dixit Nils – best te beluisteren met koptelefoon alsook…

Expo: Europunk Tot 22 januari 2012 kan je in Charleroi de expo Europunk, de visuele punkcultuur in Europa, 1976-1980 bezoeken. Aan de hand van een tentoonstelling, onder de artistieke leiding van curator Eric de Chassey, wordt de punkscene belicht. De nadruk ligt niet zo zeer op de muziek maar wel op de visuele component van de stroming (mode en kunst) en literatuur. Kleren, fanzines, affiches, pamfletten, tekeningen en collages, platenhoezen en films, je vindt het er allemaal. Zak dus af naar B.P.S.22, Bd Solvay 22 in Charleroi. Tickets kosten amper 3 euro.

* Liefst te beluisteren bij een Sint Bernardus Tripel (8%), een amberbier van hoge gisting van de brouwerij Sint Bernard te Watou. * Een selectie uit Kükl (met favoriete tracks, commentaar en live proeverij) is maandelijks te beluisteren via FM Brussel (98,8 of www.fmbrussel.be) in het programma Mute.

Publireportage

THE RIGHT TO MAKE NOISE Converse gaat weer op tournee met een aantal muziektalenten uit de jonge Benelux music scene. Creativiteit, kunst en muziek staan centraal, maar bovenal: het recht om muziek te maken en te ‘liken’.

BlACKBOxREd

SCHOol IS COol

Eén van de meest talentvolle jonge bands uit Nederland met vele kilometers live ervaring.

BlackboxRed is hard, grunge, sexy en dansbaar.

Dit duo blaast door iedere zaal met een gitaar, synthesizer en drums. Dance to the grunge!

Muzikaal doen ze denken aan Blood Red Shoes waar ze een goeie band mee hebben.

24 november Charlatan, Gent

School Is Cool is het predikaat talent eigenlijk al weer voorbij. Met een stel prima singles en veel airplay laat de band horen een band van formaat te zijn. Denk aan Arcade Fire meets MGMT. De nieuwe plaat is geproduceerd & gemixed door Reinhard Vanbergen (The Hickey Underworld, Drums Are For Parades, Goose) en laat horen waarom School Is Cool is.

15 december Muziekodroom, Hasselt

pSyCHO 44 Psycho 44 is een elektronische rockband met een experimenteel sausje die naar eigen zeggen haar invloeden haalt uit verwante bands als DFA 1979, Queens Of The Stone Age, Nine Inch Nails en Millionaire. Deze bende jonge Antwerpse honden gooide hoge ogen tijdens de laatste editie van ‘FrappantPOP’ met een tweede plek als eindresultaat. Psycho 44 is een bom energie op het podium.

3 december Trix, Antwerpen

Een viertal poppodia zijn in de koude november en december maanden het hete brandpunt van originaliteit en creativiteit met THE RIGHT TO MAKE NOISE on tour.

Bezoekers kunnen los gaan op live optredens van de smerige rock van Death Letters, de indierock van School Is Cool en Nederlandse rapper Dio. Allen staan op inmiddels de vierde editie van Converse: The Mixtape. Elke avond wordt er afgesloten met een knallende afterparty door resident DJ Howie Dunham + guest DJ’s.

pIONEeRS Of lovE Buitenaardse pathos van internationale allure. Deze viermansformatie creëert live een huizenhoge muur van donker bombast. De band laveert tussen een meeslepende dwarsheid en hitgevoelige songs wat resulteert in hun eigen 21st Century Wave.

Synthesizers, riffs en een hartslag: het viertal bewijst dat de beste wave niet langer van Britse bodem hoeft te komen. Editors meets Placebo maar dan uit Nederland.

15 december Muziekodroom, Hasselt

TEddIedRuM CONvERSe: THE MIxTApE De Converse mixtape is een verzameling van talentvolle en frisse Nederlandse en Belgische bands. Op editie 4 kan je onder andere Horses On Fire, Black Box Red, School Is Cool, Pioneers Of Love, Steak Number Eight, Dio en Teddiedrum terugvinden. De Mixtape is gratis te downloaden via www.converse.be.

dEATH lEtTeRS pHOTo ExpO Tijdens de shows kun je foto’s bewonderen van diverse muziekfotografen, waardonder Olivier Donnet van lokale bodem, die met zijn One-MinuteAfter project artiesten fotografeerde kort na hun optreden. Dit leverde een aantal bijzondere en rauwe portretten op.

AfTERpArTy Na deze live optredens kan er gedanst worden op de beats van resident DJ Howie Dunham tijdens de afterparty. Elke avond wordt hij vergezeld van diverse guest DJ’s. In Gent zijn dat Garreth McMullan en TLP, in Antwerpen King DJ en in Hasselt kun je Hellektronik verwachten. De Insein Radio DJ’s zijn van de ‘party’ in Brugge.

HORSEs ON fIRE Jonge Gentse band met roots in metalband Aborted. Horses On Fire grossiert in strakke rocksongs met een catchy sound. Denk aan een subtiele Queens Of The Stone Age. Hun debuutplaat is samen met Ian Clement van Wallace Vanborn opgenomen en verschijnt dit najaar bij V2.

24 november Charlatan, Gent

Songs schrijven op je veertiende, deze twee jaar later lanceren op een energieke debuutplaat en vervolgens voor je twintigste levensjaar in Amerika een opvolger opnemen. Zie hier de wondere wereld waarin Death Letters zich bevindt. ROCK met hoofdletters.

3 december Trix, Antwerpen

Buitenaardse pathos van internationale allure. Deze viermansformatie creëert live een huizenhoge muur van donker bombast. De band laveert tussen een meeslepende dwarsheid en hitgevoelige songs wat resulteert in hun eigen 21st Century Wave.

Synthesizers, riffs en een hartslag: het viertal bewijst dat de beste wave niet langer van Britse bodem hoeft te komen. Editors meets Placebo maar dan uit Nederland.

17 december JH Comma, Brugge

dIO Met diverse top 40 hits en samenwerkingen met bands als Voicst en The Madd laat Dio horen een veelzijdige rapper te zijn. Zijn laatste EP ‘Computerliefde’ (Topnotch) laat horen dat je heel goed rap en electro kan combineren tot een eigen stijl. Live is Dio een heuse showman die van elk optreden een feestje maakt.

17 december JH Comma, Brugge

INfO & TICKEtS: www.CONvERSe.BE/MAKENOISe

10 06

TTeekksst: se z ei of o t o : s i m o n p h i p p s t: Pa M is sc ca hla NBo lu dn ts

De Japans-Amerikaanse producer (Daniel M. Nakamura) heeft in loop der jaren zowel met zijn eigen platen als met zijn samenwerkingen (Handsome Boy Modeling School, Deltron 3030) en productiewerk (Kool Keith’s Dr. Octagon, Gorillaz) hoge ogen gegooid. Een tijdje terug werkte hij nog de nieuwe plaat van Kasabian af en hij is volop bezig aan zijn eigen gerief, dat begin volgend jaar onder de naam ‘Pillow Fight’ in de rekken ligt. Tussen de bedrijven door trok hij ook nog eens naar Congo in het kader van het DRC Music-project ‘DRC Music / Kinshasa One Two’-project en de daaruit resulterende, geweldige cd ‘Kinshasa One Two’ waarvan de opbrengst naar Oxfam gaat. Dat komt er van als Damon Albarn je telefoonnummer heeft...

Je krijgt een belletje en voor je het weet zit je Congo opnames te maken?

Dan The Automator: “Klopt helemaal. Damon Albarn wilde voor Oxfam een project in Congo op poten zetten en daarvoor heeft hij een groepje mensen rond zich verzameld, waaronder natuurlijk producers zoals ikzelf maar ook kunstenaars en fotografen.

Het was de bedoeling dat het album een soort totaalpakket zou worden. Samen zijn we naar Kinshasa gegaan en hebben met lokale muzikanten een week lang opnames gemaakt. Het art work van de plaat is geweldig geworden en voor de rest mag je in de nabije toekomst aan o.a. filmpjes en nog veel meer verwachten.”

Wist je op voorhand waar je aan zou beginnen?

Dan: “Absoluut niet. Ik had als voorbereiding wat Congolese muziek beluisterd en een beetje over het land gelezen - over de politieke strubbelingen, de mineralen... - maar ik had eigenlijk geen flauw idee waar ik terecht zou komen. Ik was er nog nooit geweest en was toch wel verrast. The country isn’t in a terribly good shape, maar Kinshasa bleek zowaar een grote stad te zijn. De wegen waren weliswaar verschrikkelijk, maar er stonden aanzienlijke gebouwen. Not huge buildings, but still... buildings! We zaten in een veel stedelijkere omgeving dan ik had verwacht.”

Zou je het zien zitten om terug te gaan naar Congo voor een eigen project?”

Dan: “Alleen kan je daar niks gedaan krijgen. It’s a pretty rough place en je moet er connecties hebben. In theorie lijkt het misschien haalbaar, in de praktijk is het quasionmogelijk. Maar het concept mag wat mij betreft zeker navolging krijgen, eventueel in een ander land. Ik vind het geweldig om nieuwe muzikale culturen te ontdekken. Ik ben al op veel plaatsen in de wereld geweest, maar zeker nog niet overal. En aangezien iedereen op een andere manier muziek maakt... Dus ze mogen me zeker nog eens vragen voor een gelijkaardig project.”

Stel dat je carte blanche krijgt. Wat zou je dan doen?

Dan: “Dan zou ik overal alles opnemen en met iedereen werken. Mag dat?” (lacht) Nee, je moet één specifiek iets kiezen.

Dan: “Oh... Jammer. Wel, dan zou ik waarschijnlijk iets in Indië op poten zetten want hun manier van muziek maken fascineert me al jaren. Maar er zijn nog zoveel andere mogelijkheden... Voor mij is het land trouwens minder belangrijk dan de muzikanten die mee doen. Eigenlijk kun je het op twee manieren bekijken: ofwel doe je iets met traditionele muziek, ofwel combineer je het traditionele met het moderne...

Oude soepblikken en een stuk plastic

DRC Music

Jij vermoedde onder een palmboom terecht te zullen komen?

Dan: “Precies. (lacht) Dat is een prima samenvatting van mijn hele uitgangspunt toen...

I expected a somewhat more rural situation.”

En hoe is dat allemaal praktisch in zijn werk gegaan?

Dan: “We hebben elke dag van 11 tot 20 uur, vijf dagen lang, alleen opnames van een soort uitgebreide jamsessie gemaakt. Op basis van die jams - iedere producer nam zijn favoriete stukjes - hebben we dan songs gemaakt. Het is dus niet zo dat wij nummers hebben gemaakt die de muzikanten dan moesten inspelen en -zingen. Het op de computer knippen en plakken heb ik natuurlijk achteraf gedaan - op een week tijd kan je geen popplaat maken. Soms doken er wel eens problemen op, maar dat is gezien de omstandigheden daar - veel high tech-materiaal zal je in Kinshasa niet tegenkomen - niet zo vreemd. Het hoort er nu eenmaal bij. It’’s part of the feel. Al bij al ging het heel vlot. Bij het maken van de nummers hebben we ons trouwens uitsluitend gebaseerd op wat de Congolese muzikanten hebben ingespeeld; we mochten er zelf niks - keyboards, drumpartijen... - aan toevoegen. Dat was de afspraak.”

Al duiken er af en toe toch verdacht digitaal klinkende beats op in de plaat...

Dan: “Het resultaat is erg uiteenlopend; sommige producers zijn erg losjes omgegaan met het bronmateriaal terwijl anderen de originele feel zoveel mogelijk probeerden te benaderen. En dat maakt het ook zo’n interessante plaat: iedere producer heeft een andere muzikale achtegrond en zal dus de dingen op een andere manier benaderen.”

Foreign symphony epic Wat was het meest verbazingwekkende moment van je verblijf in Kinshasa?

Dan: “Om eerlijk te zijn: de hele ervaring was amazing en dat kwam vooral door de Congolezen, mensen die zodanig veel van muziek houden dat ze hun eigen instrumenten maken; het is ongelofelijk wat je kan doen met een paar oude soepblikken en een stuk plastic. Voor die mensen is muziek bijna een spirituele ervaring. Dàt was voor mij de grote openbaring: dat de liefe voor muziek zo groot kan zijn dat je letterlijk alles in het werk stelt om het kunnen te maken. De plaat ademt dat ook uit - hij geeft weliswaar geen volledig, maar toch een goed beeld van Congo. Alleen daarom al moet je de ‘Kinshasa One Two’ kopen. En natuurlijk omdat alle winst naar Oxfam gaat en omdat Congo, ondanks zijn natuurlijke rijkdommen, alle hulp en aandacht kan gebruiken dat het kan krijgen. It’s a country that needs a lot of things. En de Belgen moeten de plaat natuurlijk gewoon uit schuldgevoel kopen.” (lacht)

Twee heel aparte dingen. Wat ik in ieder geval graag zou willen maken is een foreign symphony epic.”

Pardon?

Dan: (lacht) “Ik ben opgegroeid met vioollessen - ik speel al sinds mijn derde - and I just love strings. Maar tot dusver heb ik nog nooit voor mijn eigen muziek met een orkest kunnen werken; het kost gewoon te veel geld om dat soort platen te maken.

En je kan nog zo’n moderne apparatuur en software hebben... samples van strijkers kunnen nooit the real thing vervangen. Dat geldt trouwens ook voor blazers. Maar goed, voor de nieuwe plaat van Kasabian (waarbij Dan The Automator achter de knopjes zat, mb) heb ik met 20 strijkers kunnen werken en ik was zo blij als een kind. Dus als ik onbeperkte mogelijkheden had, dan zou ik het allerbeste symfonieorkest in de wereld zoeken en daar een plaat mee maken. Het zou vrij modern klinken - inclusief beats - maar ook met heel veel violen, cello’s enzovoort. With a big, full orchestra. En dat brengt ons weer netjes terug naar Indië: it’s exotic and they work a lot with strings. (lacht) En natuurlijk laat ik dan de beste violisten uit de hele wereld overkomen.

Ah, fantaseren kan toch leuk zijn.”

Dat doet onze hoofdredacteur constant dus ik ga je zeker niet tegenspreken.

Merci!

DRC Music ‘Kinshasa One Two’ Warp/V2 Records

T-E-E-D (Totally Enormous Extinct Dinosaurs), Jneiro Jarel, Richard Russell, Actress, Marc Antoine, Alwest, Rodaidh McDonald, Kwes en natuurlijk Dan The Automator werkten samen met een schare Congolese muzikanten (Tout Puissant Mukalo, Bokatola System, Washiba, Bebson en vele anderen). Het merendeel van de producers baseerde zich uitsluitend op de originele opnames, maar dat wil niet zeggen dat ze die niet door de digitale mangel mochten halen. Het resultaat is een overtuigende mix van Congolese folk, pop, hiphop en zelfs dancehall, clevere beats, een uitstekende productie en massa’s goeie ideeën. Hoogtepunten zijn ‘Hallo’, het sublieme ‘K-Town’, ‘Lourds’, ‘We Come From The Forest’, het hallucinante ‘Customs’, ‘Ah Congo’ en ‘I Wish You To Stay Awake’. Smaakt naar nog! (mb)

Tekst: Bram Vermeersch

Converse presents:

tHe rigHt to make noise 24 november CHarlatan, gent

3 DeCember trix, antwerpen

Horses On Fire Black Box Red After Party DJ set

Psycho 44 Death Letters After Party DJ set

15 DeCember muziekoDroom, Hasselt

17 DeCember JH Comma, brugge

School Is Cool Pioneers Of Love After Party DJ set

Teddiedrum Dio After Party DJ set

INFO & TICKETS: WWW.CONVERSE.BE/MAKENOISE

09 11

08 10

TTeekksst: l N t: Pa M esncnao Co l aseesn z e o

Begin 2009 raast een Portugese tornado door de wereld van beats en synths, wanneer Buraka Som Sistema het debuut ‘Black Diamond’ op de mensheid loslaat. De eigenwijze en vernuftige melange van grime, house, electro, dubstep en drum-‘n-bass, aangevuld met eigen Portugees-Angolese ritmes en beats, zorgt voor een algehele en onvoorwaardelijke hoerastemming. Zoveel onstuimig lekkers hadden we al lang niet meer gehoord. Bijna 3 jaar later hebben de bandleden hun tweede sprong naar onsterfelijkheid klaar. ‘Komba’ is een plaat geworden die evenzeer bruist van energie en inventiviteit, maar die toch duidelijk andere accenten legt en nieuwe dingen laat horen. Hoog tijd dus voor RifRaf om Li’l John (né João Barbosa) om tekst en uitleg te vragen.

Buraka Som Sistema

De donkere en lichte kanten van het leven Om met de onvermijdelijke tweede-album-vraag te beginnen: was ‘Komba’ een zware bevalling? Of anders gezegd: knepen jullie ‘m niet een klein beetje na het succes van ‘Black Diamond’?

João Barbosa: “Het was alleszins anders. Niet per se moeilijk, daarvoor doen we te graag wat we doen. Het heeft ons wel meer tijd en moeite gekost om deze plaat te maken, maar op zich was dat geen slechte zaak. Door het succes van ‘Black Diamond’ wisten we uiteraard dat er één en ander van ons werd verwacht en dat we meer mensen zouden bereiken met onze muziek. We hadden dus niet meer die onbevangenheid die we bij ons debuut hadden. We waren het aan iedereen en in de eerste plaats aan ons zelf verplicht om goed na te denken welke kant we met de nieuwe plaat uit wilden. We zijn dus letterlijk van een blanco blad begonnen, terwijl we voor ‘Black Diamond’ al een verzameling songs klaar hadden. We hebben ons gedurende 4 weken teruggetrokken in een huis in het zuiden van Portugal waar we constant zaten te sleutelen aan beats en ideeën konden uitproberen.

Eens die nieuwe ideeën concreet werden, verliep al de rest eigenlijk vrij vlot.”

Wat mij vooral opviel aan de nieuwe plaat, is dat ze meer gefocust klinkt dan de vorige.

Barbosa: “Klopt, en dat is natuurlijk een gevolg van het feit dat we langer en dieper hebben nagedacht over het materiaal. Die melting pot van ideeën, sounds en beats die op ‘Black Diamond’ te horen is, is wat weg. We hebben voor iedere track de 2 of 3 beste ideeën overgehouden en zijn die dan verder gaan uitpuren.”

Heidense rituelen Wat betekent ‘Komba’ eigenlijk? Er wordt wel een en ander uitgelegd in de titeltrack, maar een kleine zoektocht op internet bracht mij niet verder dan dat het een vrij courante voornaam is uit Sierra Leone.

Barbosa: “Komba is een heidens ritueel uit Angola. Het wordt doorgaans gehouden 7 dagen nadat iemand is overleden. Vrienden en familie komen dan samen om het leven van de overledene te vieren. Het is een vrij intense gebeurtenis waarbij de aanwezigen de lievelingsgerechten van de overledene eten, op zijn favoriete muziek dansen, verhalen over zijn leven vertellen, er wordt gelachen en gehuild. We hebben die naam gebruikt omdat het een ode aan het leven symboliseert, maar tegelijkertijd vroegen we ons af waarom mensen een leven pas vieren nadat het geëindigd is. Wij willen hier en nu, iedere dag opnieuw, het leven vieren. Op de plaat wordt veel gezongen over het leven en de dood, precies omdat we ons er heel bewust van zijn dat het eindig is. Je hoort dikwijls dat mensen pas echt beginnen te leven als ze horen dat ze terminaal zijn, terwijl je eigenlijk zou moeten proberen om iedere dag het maximale eruit te halen.”

Dat klinkt mooi, maar kan je misschien een concreet voorbeeldje geven?

Barbosa: “Tuurlijk, het klinkt misschien vrij wollig, maar binnen Buraka is iedereen van die gedachte doordrongen. Ieder optreden spelen we alsof ons leven ervan af hangt, alsof het onze laatste show zal zijn. Niemand zal zich bijvoorbeeld inhouden om van een podium te duiken uit schrik om een been te breken, omdat dit anders een tournee in de war kan sturen. Desnoods spelen we de volgende avond met een been in de plaaster, maar het gaat er om dat je iedere avond jezelf en het publiek een fijne tijd kunt bezorgen. Als je muziek maakt waarmee je de mensen wil laten loos gaan, kan je toch moeilijk met de rem op achter je draaitafels of je synths gaan staan?”

Wat jullie ook doen, is spelen met al die emoties die bij het leven horen. Er zitten echte feesttracks tussen, maar evengoed zijn er behoorlijk wat songs met een erg donker en agressief kantje.

Barbosa: “Absoluut. Eén van de nummers waarbij we echt die rollercoaster hebben willen oproepen, is ‘Voodoo Love’. Da’s in essentie een vrij rechttoe-rechtaan housetrack waarop je lekker kan dansen, maar de zangpartijen zijn vrij somber en gaan over een onmogelijke, verloren liefde. Die tegenstellingen zitten heel bewust in de plaat omdat we met de clichés van die genres wilden spelen.” ’t Is dan wellicht geen toeval dat die song, samen met ‘Up All Night’, van het meest toegankelijke is wat er op de plaat staat. Ze zouden eigenlijk zo op een mainstream radio kunnen, terwijl songs als ‘Tira O Pe’, ‘Lol & Pop’ en ‘Macumba’ een rusteloze, pulsende energie verraden en een pak dreigender klinken.

Barbosa: (denkt na) “Er zitten inderdaad wel sterke verschillen tussen de songs en we hebben onze kleine donkere kant die hier en daar de bovenhand haalt. Die luchtigere songs kunnen we enkel maar maken omdat we ook die zeer intense, rauwere kant aan bod kunnen laten komen. Bij een optreden is het net zo: we willen de mensen vanaf de eerste momenten te pakken hebben, maar om ze te blijven boeien, heb je doorheen de songs en de optredens af en toe wat ruimte en lichtheid nodig. Da’s eigenlijk ook weer zo’n metafoor voor het leven.

Je moet hard werken en intense momenten doormaken om te kunnen genieten van een vakantie en van rustige momenten. Het is de andere kant van eenzelfde medaille.”

Crisis en creativiteit Jullie zijn per definitie een groep die met verschillende stijlen en genres speelt en de oorsprong van jullie muziek ligt in de culturele smeltkroes van Lissabon. De laatste jaren hebben jullie de halve wereld rondgereisd. Hoe hebben die nieuwe indrukken een plaats gekregen in de sound van Buraka Som Sistema?

Barbosa: “Ik ben er alleszins zeker van dat al dat reizen voor ons belangrijk is geweest.

Het heeft me nog eens bevestigd in wat ik al wist: dat veel steden hun eigen, specifieke sound hebben. Vaak pikken we daar onbewust dingen van op, maar soms gebeurt dat ook heel bewust. Wellicht niet toevallig, maar vooral in Zuid-Amerika hebben we de confrontatie met nieuwe ideeën en stijlen erg bewust meegemaakt. Ik vind het fijn om vast te stellen dat heel veel goeie muzikale ideeën en stijlen, die 10, 15 jaar geleden louter lokale gegevens zouden zijn gebleven, nu toch boven dat lokale kunnen uitstijgen en via internet en dergelijke worden verspreid over de wereld. Wij hebben er altijd naar gestreefd om onze cocktail zo interessant en gevarieerd mogelijk te maken, en als we daarvoor soms op de vreemdste of meest onverwachte plaatsen ter wereld moeten zijn, is dat alleen maar mooi meegenomen.”

Hoe reageren de mensen aan jullie thuisfront op het hele fenomeen Buraka Som Sistema? Genieten jullie meer respect en aanzien dan pakweg 5 jaar geleden?

Barbosa: “Da’s moeilijk in te schatten natuurlijk. We merken wel dat de muziek een bredere doorgang vindt in vergelijking met enkele jaren geleden, hoewel die in essentie dezelfde gebleven is. We merken dus wel dat er een almaar breder draagvlak bestaat voor onze muziek. Het omgekeerde is evenzeer waar natuurlijk. Er zijn mensen die er van in het begin bij waren en ons nu de rug toekeren omdat het te groot en te veel is geworden en het niet meer exclusief is weggelegd voor een bepaalde undergroundscene. Het ironische

T e k s t: F i l i p P o l f i e t i f o t o : s o n i a a lv a r e z is wel dat wij vanuit onze eigen ideeën en smaken iets zijn beginnen construeren dat heel dicht bij onszelf staat - het is echt geen toeval dat 90% van onze teksten in het Portugees gezongen worden - en we nu één van de meest bekende Portugese groepen zijn geworden, internationaal gezien dan.

Er zijn zo veel bands en artiesten die hun muziek op een mainstream-leest schoeien en in het Engels zingen, precies omdat ze internationale ambities hebben, maar er net daardoor nooit in slagen om buiten Portugal door te breken. Ik denk dat we daardoor alleen al bij veel mensen op een zeker respect kunnen rekenen. Ook al vinden ze onze muziek maar niks, ze zien wel in dat wat wij doen, oprecht is.”

Portugal zit in het oog van de financiële storm die Europa nu al een jaar teistert.

Hoe vertaalt die crisis zich in jouw naaste omgeving?

Barbosa: “Wat mij vooral opvalt als ik in mijn omgeving rondkijk, is dat mensen opnieuw gedwongen worden om creatief te zijn. Mensen worden dagelijks geconfronteerd met grote en kleine obstakels, en om daar een oplossing voor te vinden, heb je nieuwe ideeën nodig en dus komen mensen met nieuwe dingen op de proppen die ze anders nooit hadden bedacht. Het is waarschijnlijk één van de weinige positieve zaken die aan de crisis verbonden zijn: dat het inzicht bestaat dat creativiteit nodig is en er ook ruimte voor is.

Da’s ook de weg die Buraka heeft afgelegd.

We hebben destijds mee vorm gegeven aan de hele Kuduro-scene en door na te denken en vanuit bestaande elementen iets nieuw te creëren, zijn we erin geslaagd om de balans in ons voordeel te doen kantelen.”

09

Het recept van The Field blijft intact op z’n derde langspeler ‘Looping State Of Mind’: eindeloos gekloonde, minuscule loops, netjes uitgezet langs perfect afgemeten spanningsbogen die telkens flirten met de tien-minuten-grens. The Field troont je onverbiddelijk mee in z’n elektronische rollercoaster, alle wetten van de zwaartekracht nadrukkelijk negerend. ‘Looping State Of Mind’ is als een nachtelijke lus van Het Journaal, maar dan eentje die bij elke herhaling beter wordt geen Jan Becaus of Martine Tanghe die daaraan kunnen verhelpen.

Sommige artiesten meten zich met elk ander album een nieuwe sound aan. Niet zo voor The Field. Wat is jouw muzikale filosofie?

Axel Willner: “Da’s een moeilijke om mee te beginnen. (denkt na) Ik heb niet echt een sluitende theorie. Het klinkt wat lullig, maar ik maak vooral muziek voor mezelf. Ik creëer muziek die ik zelf graag hoor. De nieuwe plaat heet ‘Looping State Of Mind’ en dat komt omdat ik zelf in een looping state of mind verkeerde. En toevallig is die loop ook helemaal van toepassing op m’n muziek, dus dat kwam goed uit in m’n zoektocht naar een geschikte albumtitel. Dat was in een periode dat bepaalde denkpatronen telkens opnieuw door m’n hoofd maalden.

Goeie en slechte gedachtes, die telkens opnieuw terugkeerden. Een voorbeeld? Wel, ik ben net vader geworden. Een ingrijpende gebeurtenis. Dat brengt een hoop veranderingen en denkwerk en met zich mee. Je vraagt je af of je de zaken wel goed aanpakt enzo...”

Beïnvloedt je privé-situatie je werk in de studio?

Axel: “Natuurlijk. Elk van m’n nummers is, eh, drenched in memories, over hoe ik me voelde op dat moment. Volgens mij kun je doorheen de plaat goed horen in welke mood ik was. M’n albums zijn een beetje het emotionele dagboek bij m’n leven. Daarom vind ik het ook prettig om m’n ouwe tracks te beluisteren, het brengt een heleboel herinneringen naar boven.

Dat geldt voor de meeste artiesten, denk ik.”

Sommige mensen vinden je muziek regelrecht saai. Kun je daar begrip voor opbrengen?

Axel: “Absoluut. Om m’n muziek te begrijpen, bevind je je best in specifieke state of mind. Je moet ervoor openstaan. Het is ietwat zware, heel erg repetitieve muziek zonder spectaculaire wendingen. Het lijkt soms wel alsof er helemaal niets gebeurt.

Eén langgerekte opbouw naar een crescendo-moment en dan stopt het plots. (lacht) Niet zoals bij de doorsnee dance-track, dat je de bas dichtdraait en dan weer open and people go bananas. Daar heeft het niets mee te maken. Natuurlijk gebeurt er wel iets, maar je moet gewoon aandachtig luisteren. En dat kost heel wat energie. Het is nodig dat je ervoor open staat, zoals je naar avantgardestuff luistert. Niet dat ik avant-garde ben, maar als je tuk bent op hitradio, laat je The Field best gewoon links liggen, denk ik.”

Eén langgerekt crescendo

Buraka Som Sistema ‘Komba’ Enchufada/Rough Trade

Buraka Som Sistema’s debuut ‘Black Diamond’ was een muzikale splinterbom die de band tot ver buiten de Portugese landgrenzen langs opgehitste festivals en zwetende clubs voerde. Bepaald grote schoenen om te vullen dus, en we kunnen nu al bevestigen dat ‘Komba’ een zeer waardige opvolger is geworden.

Opener ‘Eskeleto’ is gloedhete dubstep gemengd met botergeile electro en geeft tegelijk goed de nieuwe richting aan die de band is ingeslagen: de songs klinker gebalder en meer gefocust. ’t Is niet meer die breed uitgesmeerde muzikale vlek op je behang, dan wel een diep in de muur gepenetreerd precisieschot. De titeltrack is een tintelend feest van ritme en beats, terwijl ze met de housetouch van ‘Voodoo Love’ definitief de weerhaakjes in ons vel weten te schieten. We’re hooked en bieden verder dan ook niet de minste weerstand wanneer Buraka ons verder meevoert in deze bezwerende trip. De single ‘(We Stay) Up All Night’ biedt daarin een relatief rustpunt in een zee van knetterende, maar o zo lekkere muzikale waanzin. Het springerige ‘Tira O Pe’ en de zenuwachtige beats van ‘Hypnotized’ jagen het tempo weer ongenadig de hoogte in, terwijl de stampende waanzin ‘Lol & Pop’ (een geheide publiekslieveling) steevast een debiele grijns op ons gezicht tovert. De geflipte synths en verwrongen breakbeatcumbia van ‘Vem Curtir’ bieden slechts kortstondig een adempauze, want in de finale haalt Buraka opnieuw genadeloos uit met ‘Hangover’ en ‘Macumba’, twee volbloed kuduro-tracks die stijf van de adrenaline en gulzige levenslust de genadeslag mogen toedienen. Zeer verslavende, magnifieke plaat! (mc)

Waar haal je je befaamde loops eigenlijk vandaan?

Axel: “Sommige loops maak ik zelf, de meeste sample ik van andere artiesten. Die haal ik uit de gigantische field of music die d’r beschikbaar is. Ongeveer alles komt in aanmerking, maar meestal heb ik een speciale band met een nummer dat ik ga samplen.”

Ik veronderstel dat sommige platenlabels zich weinig flexibel opstellen als ze merken dat er wordt gejat uit hun catalogus.

Hoe doe je dat met de copyrights?

Axel: (monkellachje) “Wel, ehm, het komt erop aan om de samples grondig onherkenbaar te maken. Da’s de enige oplossing om deurwaarders buiten te houden. Soms ga ik aan de slag met hits of regelrechte classics, maar net zo vaak doe ik ’t met stukjes a capella of hele obscure dingen. (samenzweerderig) Je begrijpt dat ik daar niet veel meer over kwijt kan. Op het internet circuleren hier en daar wat topics die speculeren over de herkomst van deze of gene sample van The Field. Het spreekt voor zich dat ik me daar geen mening over heb. Maar ik vind het wél interessant dat mensen ermee bezig zijn. Heel boeiend zijn ook de visuele interpretaties van luisteraars. M’n sound is nogal ambient-georiënteerd, en dat zet de fantasie aan het werk. Dat vind ik een geweldige zaak.”

Een tijdje terug verhuisde je naar Berlijn. Net als tientallen collega-artiesten. Wat heeft Berlijn dat andere steden niet hebben?

Axel: “De open-mindedness is hier echt ongelooflijk. D’r hangt niet zo’n kuddesfeer, die je vaak ziet in andere steden. Berlijn is een heel individualistische plek, je kan hier gewoon zijn wie je bent, zonder dat je met de vinger wordt gewezen. De stad telt natuurlijk heel veel trendy plekken met trendy mensen, maar over het algemeen hangt er een heel losse en relaxte vibe. En voor de rest is Berlijn natuurlijk een ongelooflijke fuckin’ club city. Wie wil, kan hier de klok rond de bloemetjes buitenzetten. En het bier is hier een pak beter en goedkoper dan in Zweden, da’s ook meegenomen. (lacht) En verder is Berlijn natuurlijk een geweldig historische plek.

Maar m’n belangrijkste motivatie om te verhuizen, was de liefde. Ik ontmoette een Berlijns meisje... En van het één komt het ander.”

on stage 23 nov: Kompakt in Konzert @ VK* (w/ Walls - ihkv Autumn Falls)

The Field ‘Looping State Of Mind’ Kompak t/N.E.W.S.

Na de quasi-totale implosie van het ooit zo veelbelovende minimal-universum is er nog weinig reden tot optimisme voor de fans van glooiende en zoemende beats. De Zweedse Berlijner Axel Willner, bekend als The Field, biedt soelaas. Op z’n derde langspeler ‘Looping State Of Mind’ dwingt hij je opnieuw in een emotioneelelektronische lus. Net als bij een pelgrimstocht naar Compostela, zit de clou van het verhaal ‘m niet in de eindbestemming, maar in de trip erheen. Het is onderweg dat Willner z’n geliefde loop tot kunstvorm verheft. Want The Field heeft lak aan opzichtige climaxen of andere vormen van aandachtstrekkerij. Seconde per seconde, laagje na laagje gaat ‘t langzaam & voorzichtig richting delirium.

Saai of subliem? Wij gaan voor subliem, ook al lijkt ‘t ondertussen een uitgemaakte zaak dat we van The Field geen splijtende carrière-wendingen (meer) hoeven verwachten. Z’n unieke combinatie van ambient-rave, uitgestrekte synth-partijen en een snuifje kraut-tronica katapulteert je zonder veel omhaal richting rozige schaapjeswolken. Weinig geblaat en heel veel wol. (fp)

10

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h

Wilco bedrijft allerminst ‘The Art Of Almost’ op ‘The Whole Love’ (check de recensie in de oktoberRifRaf). De titel van de opener van het achtste studio-album is misleidend want de band uit Chicago houdt het niveau hoog met betekenisvolle songs en een hechte groepsound. Dat Wilco er pal op zit, wou RifRaf wel eens telefonisch laten weten aan John Stirratt, de mede-oprichter van Wilco die ten tijde van de alt.country band Uncle Tupelo ook al samenspeelde met frontman Jeff Tweedy.

John Stirratt: ”O, Uncle Tupelo. Ik was eerst bevriend met de band en ging er later bij spelen maar ik heb me nooit echt een deel van de groep gevoeld. Ik was eerder een side man binnen Uncle Tupelo. Wilco heb ik samen opgericht met Jeff. Ik was meteen veel meer betrokken bij het beslissingsproces. En na al die jaren nog altijd. Het klopt dat het opvallend is dat we nog steeds samen spelen. Lang blijven bij een band is een zeldzaamheid geworden.”

Op den duur creëer je wel een comfortabele groove, niet?

John: ”Ja. Weet je, het rapport van Wilco oogt goed. Op persoonlijk en professioneel vlak. Het is ooit turbulenter geweest. We hebben goede maar ook slechte tijden meegemaakt doorheen de geschiedenis van de band.

Mensen kunnen opmerken dat een verandering van groepsleden er toe leidt dat je platen divers gaan klinken maar ik denk dat er veel te zeggen valt voor een vaste bezetting. De laatste zeven jaar is Wilco onveranderd gebleven. We voelen dat we nu op ons muzikale hoogtepunt zitten.”

Stoutmoedige scherpte Is er ook een gevoel van vrijheid nu jullie een eigen label, dBpm Records, hebben opgericht?

John: “Dat gevoel hebben we al sinds ‘Yankee Hotel Foxtrot’ (uit 2002, bvm).

Nonesuch Records heeft ons altijd veel creatieve vrijheid gegeven. Dat hield wel veel meer werk in voor het management om platen te verkopen. (lacht) Of het in de sterren geschreven stond dat Wilco ooit platen zou uitbrengen op een eigen label? Toen Warner Brothers ons dropte (de platenfirma wou ‘Yankee Hotel Foxtrot’ niet uitbrengen, bvm) dachten we er ook al aan zelf onze platen te verkopen. We hadden veel meer geld kunnen verdienen.

That’s for sure. Maar de middelen en de juiste mensen waren er toen nog niet.

We waren er nog niet klaar voor. Ook al was het toen al duidelijk dat het naar beneden ging met de muziekindustrie. Het is fantastisch wat we nu kunnen doen. We zitten bij wijze van spreken in de cottage industry: we runnen een eigen, zelfbedruipend label. ’t Heeft iets van een punkrock-attitude. En het is ergens een nieuw begin.”

De platen van Wilco zijn altijd wat serieus en donker. In dat opzicht was ‘Wilco (The Album)’, de vorige plaat, lichter van toon.

John: ”Na ‘Wilco (The Album’) dacht ik: het publiek houdt niet van de humor van Wilco. Ik wist dat de nieuwe plaat stoutmoediger moest zijn. Dat emotionele, gedurfde aspect ontbrak wat op het vorige album. De emoties zijn veel meer in evenwicht op ‘The Whole Love’. De muziek voelt veel natuurlijker aan. Toen ik ‘I Might’ voor het eerst hoorde dacht ik: ja, dit is Jeff.

De scherpte waarmee hij het nummer brengt, is heel oprecht en tijdloos. ‘Sky Blue Sky’ (uit 2007, bvm) was dan misschien ook niet zo’n gedurfde plaat maar de gedempte toon klopte wel. ‘Wilco (The Album)’ voelt niet zo eerlijk aan. Het moest allemaal iets te snel gebeuren. Nu hadden we voor het eerst sinds ‘A Ghost Is Born’ (2004, bvm) voldoende tijd om te finetunen. Het is niet voor niets dat mensen het meest houden van ‘Yankee Hotel Foxtrot’ en ‘A Ghost Is Born’: dat zijn de platen waar we het langst aan gewerkt hebben.

Je kan ze blijven beluisteren.”

Nu we het over tijdloosheid hebben: Jeff zegt dat hij opstaat en gaat slapen met de muziek van The Beatles. Hoe zit dat bij jou?

John: “Ik denk dat hij bedoelt dat je ze niet kan wegdenken uit de muziekgeschiedenis. The Beatles zijn zoals water en lucht. Elementair. Je kan er niet omheen. Zelf hou ik nu meer van The Beatles dan vroeger. Toen ik jonger was, identificeerde ik me meer met Bob Dylan. The Beatles waren iets te vernuftig. Die akkoordenschema’s zitten zo goed in elkaar. Als 21-jarige muzikant kreeg ik er geen grip op. Ik kende de songs, ze naspelen was een ander verhaal. Ik wou dat ik The Beatles destijds iets beter had bestudeerd.

Nu ja, ’t is fijn dat mijn appreciatie voor The Beatles de laatste jaren is gegroeid. Of Neil Young één van mijn all-time helden is? Ik hou van Neil Young maar de Britse pop van The Zombies en The Kinks maakt misschien nog meer deel uit van mijn wereld. Let op, we hebben samen met Neil Young ‘Rocking In The Free World’ gespeeld in Madison Square Garden in New York.

Een onvergetelijke ervaring.”

Je zei ooit dat platen van Neil Young je doen lachen en wenen. Welke plaat van Wilco heeft hetzelfde effect bij jou?

John: “‘Summerteeth’ (uit ’99) kan me doen huilen. Zeker nu Jay Bennett er niet meer is. (Bennett speelde van ’94 tot 2001 bij de band en overleed in 2009, bvm). En de muziek van dat album brengt me dan weer aan het lachen.

Net als ‘Mermaid Avenue Vol. 1’ (één van de twee platen met Woody Guthriesongs die Wilco samen opnam met Billy Bragg, bvm). De geest van die plaat is goed. De vrijheid die Jeff en de rest van de band hadden zonder zich zorgen te hoeven maken over teksten: dat was pure soul en muzikaliteit.”

Jeff beweert dat jonge muzikanten wachten op inspiratie en dat oudere muzikanten, zoals jullie, gewoon aan het werk gaan. Een juiste kijk op de zaken?

John: ”Dat denk ik wel. Wilco is een hard werkende band. We spelen meer shows dan eender welke band van ons niveau. En we willen blijven evolueren.

We hebben een back catalogue maar tijdens soundchecks werken we zo veel mogelijk aan nieuwe songs. Het lijkt ons wel een goed idee om niet te veel meer te toeren als we bezig zijn met een nieuwe plaat. Dat heeft het vorige album een beetje gecompromitteerd. Nu we ons eigen label hebben, kunnen we het ons misschien permitteren minder on the road te zijn.”

Zou je een leven kunnen inbeelden zonder Wilco?

John: ”Ergens wel. Ik denk dat ik dan nog altijd muziek zou spelen. Alleen niet meer full time. Ik heb mijn vrouw te denken aan Wilco. Ik mag graag denken dat mijn leven ook oké is zonder de fantastische band Wilco. Of ik van plan ben nog iets op te nemen met mijn tweelingzus Laurie? (John en Laurie namen in 2003 een duet op, bvm) Misschien komt het er nog wel eens van maar The Autumn Defense neemt ook veel tijd in beslag. Met die band willen we ook een echt goede plaat opnemen. Het wordt misschien te moeilijk om er nog iets bij te nemen.”

on stage 2 maart: AB, Brussel (sold out) 3 maart: AB, Brussel

T e k s t: G e o r g e s T o n l a B r i q u e t

11

Sallie Ford & The Sound Outside De kracht van rock-‘n-roll zit niet altijd in een oerschreeuw als “a wop bop a loo bop a lop bam boom”.

Een simpele semi-akoestische combinatie van gitaren, bas en drums met daarbij een aangepast stemgeluid doen het ook wel.

Dat bewijzen Sallie Ford & The Sound Outside. Als de zangeres in kwestie tevens stijl heeft en goed oogt, zijn we meteen te vinden voor een interview. We werden niet teleurgesteld. ‘The Girl Can’t Help It’ voluit.

Net na de zomer werden we aangenaam verrast door een promocopy zonder enige info erbij.

Na wat opzoekwerk bleek dat het om een kwartet ging rond zangeres Sallie Ford met als doelstelling: de massa overtuigen van organische rock-‘n-roll, aangemeten met een hip kleedje gekoppeld aan de basiswaarden van oprechte muziek. Opdracht geslaagd met de debuutschijf ’Dirty Radio’. We ontvangen Sallie Ford thuis met op de achtergrond een Rock-Ola uit 1956. De zangeres is gekleed in aangepaste retrolook waarbij vooral het vintage brilmontuur opvalt.

“Ik verzamel sinds een tijdje brillen uit de jaren vijftig. In Portland waar ik woon, was er een heel leuk winkeltje met allemaal tweedehandsspullen. Daar kocht ik reeds een aantal modellen.

Helaas is deze plek ondertussen gesloten maar ik blijf verder verzamelen. Het is zo erg geworden dat ik mij zonder bril helemaal naakt voel. In de middelbare school droeg ik contactlenzen maar door voor extreme brillen te kiezen, zorgde ik voor mijn eigen fashion statement.”

Welk was de invloed van geluidstechnici Adam Selzer en Mike Coykendall.

Sallie: “Ze werkten reeds allebei met een van onze favoriete artiesten, M.Ward, en met nog een aantal andere groepen uit Portland. Ze hebben een eigen herkenbare sound. Meestal maken ze ook nog gebruik van opnamebanden wat voor een heel apart geluid zorgt. “ Bespelen jullie vintage instrumenten?

Sallie: “Alleszins geen echte collector items. Ik heb een sixties Harmony Rocket gitaar en een moderne versterker maar die niet digitaal is. Onze andere gitarist heeft nog wel een lampenversterker. Zijn Gibson is een kopie van een vintagemodel.

De bassist en de drummer gebruiken gewone moderne instrumenten. Wel waren er oude microfoons in de studio waar we opnamen.”

Waarom werkten julie niet opnieuw samen met Ross Skomsvold die jullie eerste ep ‘Not An Animal’ inblikte?

Sallie: “Dat was alleszins een ervaring. Die studio was echt “wow”. Het meeste gebeurde in zijn woonkamer maar voor een aantal gitaarpartijen moest ik in zijn bad plaatsnemen. (lacht uitbundig) Het eindresultaat klonk totaal ongepolijst zoals we het wilden, dat wel. Alleen was hij toch een beetje raar met zijn haarsnit zoals The Monkees indertijd en zijn smalle jeans en zwarte lederen boots. Als debuut was het perfect maar we wilden voor de full cd net iets meer.”

Je groeide op in een artistiek milieu. Geen sprake van generatiekloof?

Sallie: “Integendeel. Mijn ouders zijn mijn grootste fans en steunen mij over heel de lijn. Moeder geeft muziekles maar haalde nooit een officieel leraarsdiploma.

Mijn vader was een schoolverlater die al vlug aan de kost kwam als zelfstandig poppenspeler. Zij zijn mijn helden.”

In ‘Write Me A Letter’ vernoem je dichter E.E. Cummings. Lees je veel?

Sallie: “In dat nummer verwijs ik eigenlijk naar een vroegere penvriendin van mij die al die dingen las. Zelf ben ik helemaal geen boekenwurm.”

Ik las ergens iets over jullie liefde voor kauwgom. Wat is het verhaal daar achter?

Sallie: “Dat komt van een rare kerel die ons ooit een vraag stelde over onze rider. (het befaamde lijstje met de backstagewensen van artiesten, gtb) Toen we wat meer succes kregen, mochten we een rider aanbieden. Sommige muzikanten vragen de meeste gekke dingen. Dat doen wij niet, we zijn vlug tevreden. We wilden een origineel antwoord geven en onze bassist zei iets over kauwgom. Sindsdien duikt dat verhaal overal op en krijgen we ook telkens stapels kauwgom aangeboden.

Ondertussen hebben we aan ons lijstje ook tequila toegevoegd.”

Ben jij een tequilavrouw?

Sallie: “Euh, eerder tequila met gin erbij . En ook wel eens een Bloody Mary of vodka. Ik ben dus geen zuivere tequila woman.” (lachend) Jullie optreden in de Botanique valt op Sinterklaas. Mogen we iets speciaal verwachten?

Sallie: “Waw, that’s so weird. Wordt het een familiefeest? We waren ooit eens uitgenodigd op zo een happening maar stonden wel bier te drinken op het podium terwijl onze gitarist foute grappen vertelde. Kan dat hier? Hopefully we’ll be entertaining.”

Daar twijfelen we geen seconde aan.

Tequila, kauwgom en retrobrillen De cd opent met een duidelijke boodschap: “When I turn on the radio, it all sounds the same. What have these people done to music? They don’t care anymore. Well I swear I’ll always say the wrong thing, even if they never play my music on the radio” (‘I Swear’) Sallie Ford: “Soms heb ik het gevoel dat ik iets te zeggen heb maar ik wil zeker niet de politieke toer op gaan. In Portland zijn er genoeg bewegingen, van extreme feministen tot ecologische groeperingen. Daar voel ik mij niet zo verbonden mee. Ik beperk mij meestal tot muziek.”

Hopelijk is er ook goede muziek in Portland.

Sallie: “Zeker. Er zijn heel wat toffe clubs. Een van mijn favoriete plekken is een vroeger funerarium, The Woods. Het decor is typisch eind jaren zeventig begin jaren tachtig: overwegend zwart met overal kaarsen. Wat spooky eigenlijk want het podium was vroeger een soort altaar voor de begrafenisplechtigheden. Er komen wel allerlei soorten muziek aan bod, van folk tot indie.”

Hoe passen jullie in dit geheel?

Sallie: “Daar heb ik geen pasklaar antwoord op. We hebben vooral geluk dat een paar oudere bands, die eigenlijk totaal andere stijlen spelen, ons steunen.”

Vanwaar het idee van het retrotintje in jullie muziek?

Sallie: “Ik wilde een mix van modern en vintagesound. Om eerlijk te zijn, ik weet niet zoveel af van die hele muziekgeschiedenis. Het voordeel is dat ik het dan ook niet kan kopiëren. (lacht) Het is vooral een kwestie van alles zo simpel mogelijk te houden en bij dergelijke rootsmuziek zit je dan wel goed.”

Zijn er bepaalde platen die je die beslissing deden nemen?

Sallie: “Ik luisterde veel naar The Beatles maar dat is hier natuurlijk niet het juiste antwoord.

Wie mij vooral kan boeien, zijn artiesten die een verhaal vertellen met eigen middelen zoals Tom Waits bijvoorbeeld. Zijn soms ambachtelijke aanpak had een sterke invloed tijdens de opnamen. Ik wil in de eerste plaats eerlijke muziek maken en er niet voor terugdeinzen om al eens een vloek te gebruiken. Waar ik ook van hou, zijn liederen met dubbele bodems.

Zelf heb ik het al eens geprobeerd maar dat lukt nog niet zo goed. Wat ik wel kan, is songs schrijven die je doen blozen en lachen en die je zo aan je eigen leven doen denken.”

Welk was de laatste cd die jou deed denken aan je eigen leven?

Sallie: ”Oh man! (lachend) Ik luister graag naar A.A.Bondy. Hij eert een bepaalde traditie maar op zijn manier. Daarin kan ik me wel vinden.”

Met titels als ‘I Swear’, ‘Danger’ en ‘Poison Milk’ lijkt het wel of je geen katje bent om zonder handschoenen aan te pakken.

Sallie: “Ik ben niet zo gevaarlijk, hoor. Die meer donkere titels komen door mijn liefde voor de donkere kanten van Tom Waits. Als beginnend artiest kopieer je willens nillens al eens iets.

Hopelijk ontdekt hij het niet.” (lachend)

on stage 6 december: Botanique, Brussel

12

homegrown

T e k s t: J o h a n n e s D e B r e u k e r i f o t o : o l i v i e r d o n n e t

Ons Belgenland heeft de voorbije maanden een hele portie nieuwe releases van diverse pluimage mogen verwerken. Deze maand komt daar weer eentje bij, namelijk van The Experimental Tropic Blues Band.

Die heren brengen op 14 november ‘Liquid Love’ uit, hun derde langspeler. Hiervoor trok het awesome threesome uit Luik naar New York waar zij een portie vuile rock-‘n-roll-songs mochten opnemen onder het goedkeurende oor van Jon Spencer (The Jon Spencer Blues Explosion, Boss Hog, Heavy Trash). En wat The Experimental Tropic Blues Band op dat nieuwe album doet, is uitermate gevaarlijk, ruig én verslavend.

Muziek smaakt anders in New York Binnenkort vertrekt de band op toer richting Frankrijk en Italië, maar eerst hangt Boogie Snake aan de RifRaf-lijn.

Jullie namen ‘Liquid Love’ op NYC. Heeft deze verhuis naar de grote stad veel invloed gehad?

Boogie Snake: (gitaar/zang) ”Ik denk van wel. Voor de opnames van ‘Liquid Love’ wilden we per se met Jon Spencer samenwerken. Het feit dat hij een studio in New York heeft, was mooi meegenomen. Eerst wilde Jon naar België komen om de plaat hier op te nemen, maar uiteindelijk hebben we toch besloten om naar New York te trekken. We dachten dat het toch beter was om Jon te laten werken met z’n eigen materiaal, in zijn eigen studio. En, in New York hangt ook een soort energie die je nergens anders terugvindt. Muziek smaakt anders in New York, dus het was belangrijk voor ons om er naartoe te gaan.”

Een verfijnde ontmoetingsplaats De titel van de plaat is ‘Liquid Love’. Ik dacht hierbij aan alcohol, maar blijkbaar komt de naam van een ontmoetingsclub voor zwarte mensen op Bedford Avenue, NYC. Waarom hebben jullie deze naam gekozen?

Boogie Snake: ”Een albumnaam kom je vroeg of laat wel ergens tegen. ’Liquid Love’ was zo’n ingeving die we kregen toen we door de straten van New York aan het wandelen waren. Ingeving is misschien veel gezegd, hij werd ons meer aangereikt. Enkele zwarten riepen ons namelijk toe dat we moesten binnenspringen in de bar Liquid Love. Eens we binnen waren, bleek deze naar eigen zeggen sophisticated meeting place enkel voor zwarten te zijn. Daar stonden we dan als enige blanken!

Dat was toen het begin van a really crazy night. Hierdoor staat deze avond nu symbool voor de hele New York-ervaring. Daarom vonden we ‘Liquid Love’ wel een passende albumtitel én mocht de bar ook op de cd-hoes!”

Als ik het goed begrepen heb, was de studio tijdens de opnames van jullie album ook een echte meeting place. Hoe was het om samen te werken met Jon Spencer en de talrijke studiogasten die jullie over de vloer kregen?

Boogie Snake: ”Dat was echt geweldig. We waren 15 dagen in New York, waarvan we 11 dagen besteedden aan opnemen. Omdat je elkaar niet goed kent, was het de eerste dagen een beetje wennen.

Maar omdat we telkens samen aten, leerden we elkaar al snel kennen. Wij maakten wat grappen en hij leerde ons veel over NYC. Toen het ijs gebroken was, ging alles dan ook heel vlot. Dat moest ook wel, want als je wil samenwerken in een kleine studio met maar 2 kleine kamers, kan je maar best goed met elkaar opschieten! (denkt na) Het is eigenlijk nogal moeilijk om uit te leggen, maar een samenwerking met iemand als Jon Spencer is iets speciaals. Je moet echt goed zijn, want de middelmaat heeft geen bestaansrecht. Dat gevoel gaf ons zoveel energie om er het beste van te maken. Wanneer je staat te spelen en je ziet Jon achter de knoppen tevreden lachen, dan kan je toch altijd net dat beetje meer!”

Dat geloof ik maar al te graag! Blijkbaar werd er in de studio ook heel wat geëxperimenteerd...

Boogie Snake: ”Inderdaad. Dat is ook de reden dat we alles analoog wilden opnemen. We wilden met de geluiden zelf experimenteren en niet met wat je er op de computer van kon maken. Als er iets mis ging tijdens de opnames riepen wij: ”Aaaah putain!”, maar Jon zei dan enthousiast: “Allright! That’s Cool.

We keep it!” Dat maakte het opnameproces zo natuurlijk. Iets wat heel goed werkte voor ons.”

Best burger in town Ik las ergens dat jullie ook het verwarmingssysteem hebben opgenomen en hebben gebruikt voor de plaat. Klopt dit?

Boogie Snake: (lacht) ”Zeker en vast! In Jons studio stond een grote verwarmingsketel en soms maakte deze echt veel lawaai. (maakt rare geluiden) Omdat we na een tijdje zo gehecht waren aan deze geluiden, zijn we begonnen met deze op te nemen. Matt Verta-Ray (o.a. van Heavy Trash) was

de geluidstechnicus en hij maakte een verzameling van deze geluiden en voegde die toe door met een scheermesje de tape te bewerken! Misschien zullen sommigen het resultaat irritant vinden, maar ik vind toch dat de verwarmingsketel best rock-n’-roll klinkt!”

Naast jullie fascinatie voor de geluiden van de studio-infrastructuur, lijken in jullie tracktitels ook nog andere fascinaties naar boven te komen zoals seks en eten. Zijn dit de geheime ingrediënten van jullie muziek of zijn er nog meer?

Boogie Snake: ”Oei, valt het zo hard op? (lacht) Neenee, ‘The Best Burger’ gaat eigenlijk niet eens over eten, maar over Amerika. Het is een song die is geschreven naar aanleiding van ons optreden op SXSW in Austin, Texas.

Toen we onderweg waren naar de festivalsite, leek het erop dat je overal the best burger in town kon eten. Alles draaide daar rond reclame en consumeren.

Hierdoor is ‘The Best Burger’ eigenlijk gewoon het symbool voor Amerika.

Ook voor de song ‘TETBB Eat Sushi’ heb ik een verklaring! Dit nummer was oorspronkelijk gewoon een instrumentaal nummer, maar omdat we pas daarvoor sushi waren gaan eten, zei Jon: “Hé, waarom zing je niet gewoon TETBB Eat Sushi. We zijn toch net met z’n allen sushi gaan eten?” Omdat het toen mijn eerste sushi-ervaring was, hebben we dat gewoon gedaan. Naast een ode aan sushi, is er iets Japans aan het nummer. Het is namelijk ook een tribute aan de Japanese band Polysics waar we samen mee hebben gespeeld.”

En jullie fascinatie voor seks dan? Hallo? Hallo?

on stage 25 november: Magasin 4, Brussel (ihkv Autumn Falls)

The Experimental Tropic Blues Band ‘Liquid Love’ V2 Records

Wat er verstaan wordt onder de noemer ‘Liquid Love’, weet (jdb) niet. Wat hij wel weet is dat ‘Liquid Love’ een verslavend goedje is! Met z’n derde langspeler levert The Experimental Tropic Blues Band een bijzondere plaat af. Met openingsnummer ‘The Best Burger’ is het al meteen duidelijk: dit is er pal op. Snedige gitaarriffs, pompende drums, een zuinig pianoriedeltje en een overtuigingskracht die, mocht hij per kilo te koop zijn, van een arme man een rentenier kan maken. Van nummers zoals ‘Can’t Change’ en ‘Do It To Me’ mag je al blij zijn dat je er ééntje op een plaat kan krijgen, maar The Experimental Tropic Blues Band weet ongeveer heel ‘Liquid Love’ te bezaaien met zulke songs. Na enkele luisterbeurten wordt het duidelijk wat ‘Liquid Love’ is: een loeiharde energizer die de benen verassend los maakt!

Release: 14 november

The Experimental Tropic Blues Band

S LE E L A A I N C I S F N R I U V O O C PRPCON ER 2011 OP É B O M E P 4 DEC ES WEE ÉN L A KE FIN 3&

ND

6

3 DEC

FRAPPANTPOP FRAPPANTPOP TRIX TRIX -- ANTWERPEN ANTWERPEN

3 DEC

HET KAMPIOENSCHAP KAMPIOENSCHAP VAN VAN BRUSSEL BRUSSEL HET ANCIENNE BELGIQUE BELGIQUE – – BRUSSEL BRUSSEL ANCIENNE

3 DEC

LIMBOMANIA LIMBOMANIA MUZIEKODROOM – – HASSELT HASSELT MUZIEKODROOM

3 DEC

ROCKVONK ROCKVONK HET HET DEPOT DEPOT – – LEUVEN LEUVEN

3 DEC

WESTTALENT WESTTALENT FACTOR -- BRUGGE BRUGGE FACTOR

4 DEC

OOST.BEST! OOST.BEST VOORUIT – – GENT GENT VOORUIT

THE BEST OF THE BEST 17 DECEMBER TRIX, ANTWERPEN

HEEFT ELK CONCOURS ZIJN TERECHTE WINNAAR? En doorstaat die de confrontatie met de winnaars uit de andere provincies? Ontdek alle winnaars op zaterdag 17 december live in TRIX in Antwerpen op 1 podium tijdens een benefietconcert ten voordele van Music for Life TICKETS: €5 - voorverkoop via de TRIX online ticketservice www.trixonline.be en via alle FNAC winkels www.fnac.be of op de Fnac ticket lijn 0900 00 600

WWW.100PROCENTPUUR.BE

14

homegrown

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h i f o t o : j o r e n v a n u tt e r b e e c k

Cape Coast Radio

“Afrika meets lo-fi indie pop”, stond te lezen in de juli-RifRaf van 2010 toen Cape Coast Radio aan bod kwam als vi.be-band van de maand. Een jaar later is het zelfgetitelde debuut van de groep van gitarist Nick Berkvens (ex-Transit, bandlid van Sleepingdog) een feit.

Voor de opnames ging Berkvens in zee met Wouter en Lode Vlaeminck maar omdat de creatieve spil van tomàn andere projecten voor ogen had, zocht de bezieler van Cape Coast Radio zijn heil bij andere Zeal-bands. Het resultaat: een soort supergroep met leden van Isbells (Gaëtan Vandewoude drumt) , Marble Sounds (Pieter Van Dessel, Christophe Vandewoude), Sleeping Dog (Chantal Acda) én Tom Tritsmans, een door Anton Walgrave getipte zanger. Eind oktober nog in het voorprogramma van Gotye in AB, deze maand in RifRaf.

Ron het rattenzwijn, John de buffel en Donna de antilope Even terug naar de beginperiode. Hoe zag je Cape Coast Radio voor er sprake was van de all-star band?

Nick Berkvens: “Nu is er een plaat maar in eerste instantie wou ik gewoon bezig zijn met muziek. Mijn doctoraat entomologie over lieveheersbeestjes was net achter de rug. Ik was op zoek naar werk. Ik had tijd. Op een bepaald moment heb ik aan Wouter gevraagd of hij het zag zitten samen een maand muziek te maken. Ik had een twintigtal akoestische ideeën. Na één dag waren we al afgestapt van het idee een akoestische plaat op te nemen. De gitaren zijn weliswaar akoestisch gebleven maar er kwamen als snel synthesizers en drummachines bij kijken.

Dat ging goed. Lode kwam er bij en na drie maanden waren we aan het evoluren naar een groep. Tot Wouter en Lode lieten weten dat ze zich op hun eigen projecten zouden toeleggen. Ergens was het ook altijd zo afgesproken: ik vraag ze om mee te werken maar uiteindelijk is het mijn ding.”

De songs van Cape Coast Radio refereren soms aan The Notwist en Pinback.

Dat is bij tomàn ook wel eens het geval.

Nick: ”Zeker en vast. Dat komt door de synthesizers. Kraftwerk? Dat is de tomàninvloed. (lacht) Let op: Kraftwerk, The Notwist, ik vind dat allemaal goed.

Al heb ik het meer voor Phoenix. Die groep vind ik magistraal. Eigenlijk vullen de verschillende sferen elkaar aan. Er is een mooi evenwicht tussen de invloed van de broertjes Vlaeminck én de gitaartjes en de speelse ritmes waar ik al een tijdje mee bezig ben. Cape Coast Radio is opgewekter dan tomàn. Ik ben een grote fan van Vampire Weekend en Paul Simon. Ik luister heel veel naar Afrikaanse muziek.

Tinariwen is super. En wat Damon Albarn uitspookt met Mali Music en Congolese muzikanten is ook straf.”

Afrika is je niet onbekend. De eerste tien jaar van je leven ben je opgegroeid in Zambia.

Nick: ”Ik heb nog levendige herinneringen aan de laatste jaren. De sfeer, de kleuren, de geuren, de dieren, de uitgestrektheid, de rust en - ik wil niet melig klinken - de zonsondergangen. Op m’n tiende hadden mijn ouders de keuze: in Zambia blijven en me naar een kostschool in Kenia of Engeland sturen of terugkeren naar België. Gelukkig hebben ze voor het laatste gekozen.

Het snobistische leventje in een kostschool zag ik niet zitten. Of ik ooit de afrikablues heb gehad? Nee, op die jonge leeftijd heb je daar nog geen besef van.

Ik denk ook niet dat ik een witte neger ben, ondanks het feit dat ik ergens Afrikaanse roots heb. Ginder zijn ze iets rustiger, laten ze alles op zich afkomen

en kunnen ze beter improviseren in bepaalde situaties. Ik hou wel van de natuur maar uiteindelijk ben ik net iets te opgefokt.”

Zonder denigrerend te willen klinken: je nummers hebben iets kinderlijks.

Kan dat de Afrika-invloed zijn?

Nick: ”Ik denk het wel. Er zit ergens wel speelse naïviteit in de teksten. Het gaat niet over de liefde. Het woord I komt er niet in voor. Het was de bedoeling Afrika op een lichte manier bespreekbaar te maken. Niet met het vingertje gericht naar de westerse wereld. Daarvoor was de sfeer in de studio te plezant. Het werd ook lente. Vandaar dat het speelse ook in de muziek sloop. Ik vind trouwens dat de groepsnaam past bij de muziek. Cape Coast Radio: het klinkt als muziek uit krakkemikkige Afrikaanse radio’kes.”

En de leden van de groep zijn dieren, lees ik in de bio: Ned de neushoorn, Ed De Aasgier en Ted de mandril, drie vrienden van de Afrikaanse vlakte, steken alles in een busje en trekken naar de grote stad in het noorden.

Nu je groep een zestal is, heb je wellicht nood aan extra dierenpersonages?

Nick: “Misschien wel Ron het rattenzwijn, John de buffel én Donna de antilope: er zit nu ook een vrouw in de groep, hè. Er zijn ook maskers die we in het geheel willen integreren. Misschien is dat te omslachtig als we live spelen. Laten we er eerst maar voor zorgen dat alles muzikaal goed zit vooraleer we iets van show proberen te verkopen. Het voordeel aan het vertrek van Wouter en Lode is dat ik nu met nieuwe muzikanten en verschillende echte zangers - bij Transit kon niemand zingen een studioplaat, dat is het echt wel, kan vertalen naar een live-gegeven.”

Met het risico dat de nieuwe muzikanten - leden van Isbells, Marble Sounds en Sleepingdog - na verloop van tijd uit de band stappen omdat ze het te druk hebben met hun eigen bands.

Nick: ”Ja, dat weet ik. Het zijn super-muzikanten. Maar ze zijn jeugdig enthousiast en de sfeer is fantastisch. Als iedereen zich amuseert gaat die energie ook naar het publiek. Ik ben blij dat we dat feestelijke al hebben op het podium. Een groep vrienden die plezier maakt terwijl ze aan het spelen zijn: dat had ik voor ogen.

Mensen appreciëren dat, ook al speel je soms eens wat minder goed.”

Cape Coast Radio ‘Cape Coast Radio’ Zealrecords

Nick Berkvens bracht in 2008 de plaat ‘Whitewater’ uit met de inmiddels gesplitte band Transit en verklaart postrock anno 2011 dood. Live omringt de gitarist zich met leden van Isbells, Marble Sounds en Sleepingdog maar in de studio waren het de labelgenoten van tomàn (Wouter en Lode Vlaeminck) die het indie-popdebuut van Cape Coast Radio mee vorm gaven. Ned de neushoorn (Nick), Ed De Aasgier (Wouter) en Ted de mandril (Lode) bundelden de krachten waardoor ‘Cape Coast Radio’ een tomàn-stempel én een speels karakter heeft. Het trio werkte met lagen van wel tien (gepitchte) stemmen, Nick tekende voor het ritmische, Afrikaanse Vampire Weekend-karakter en de broers Vlaeminck lieten The Notwist en Pinback doorklinken in de songs over vissen, vossen, valken, koffie en foute superhelden. Heel aanstekelijk, lichtvoetig, doelbewust speels (soms net iets te veel) en een enkele keer trippy. Wederom een geslaagde Zeal-plaat. (bvm)

15

homegrown

T e k s t: B r a m V e r m e e r s c h

Vijf jaar, zo lang is het geleden dat de vorige plaat van de Antwerpse groep Maxon Blewitt verscheen.

Tijdens de opnames van ‘The Honey & The Knife’ van Admiral Freebee kreeg Bjorn Eriksson (ex-Zita Swoon, Tom Pintens, The Partchesz…) opnieuw zin om nummers te schrijven voor z’n eigen band. Een goede wending want ‘June 81’, het derde album van Maxon Blewitt, is een warme, dromerige sfeerplaat. Een soortement conceptplaat over een vijfjarige jongen die een polaroid van een naakte vrouw onder zijn bed bewaart.

RifRaf ontmoet zanger/gitarist Bjorn Eriksson en drummer Alain Rylant in AB café.

Dag heren, opvallend aan de nieuwe plaat zijn de zanglijnen van Bjorn: soms zijn ze diep, je hoort al even vaak zijn normale stem maar een enkele keer maakt hij gebruik van een falsetto. Het lijkt er op dat het vocale register helemaal is opengetrokken.

Bjorn Eriksson: “M’n lief (Nathalie Delcroix, Laïs, bvm) vindt dat ook. Ik wil meer zingen: dat was vanaf het prille begin van het album de bedoeling. Na onze vorige platen stond ik me op het podium soms af te vragen wat ik aan het doen was. Ik werd onzeker. Ik zing nochtans echt wel graag. De nummers van vroeger waren misschien niet echt geschikt om te zingen. Nu heb ik, met een capo op mijn gitaar, echt wel gezocht naar de juiste kleuren voor mijn stem.”

Alain Rylant: ”Ik vind het veel beter nu.”

Bjorn: ”Vroeger maakten we het wat te ingewikkeld. Nu wou ik een sfeer neerzetten met de warmte van drie akkoorden. Gelukkig zijn: daar heeft het mee te maken, denk ik. De plaat is onstaan vanuit een positief gevoel.”

Alain: ”Een gelukkige Bjorn die songs moet schrijven: dat wordt dan ineens weer moeilijk.”

Vandaar dat de plaat zo dromerig klinkt?

Alain: ”De nieuwe plaat is zeker dromerig. En warmer. Minder scherp en hoekig.

Ik zie er altijd een strand bij met een zonsondergang en een griet met blote borsten.

In technicolor? Ja, zoiets. De sfeer van pellicule in de jaren zeventig.”

Bjorn: “Het onschuldige verlangen van een vijfjarige jongen, hè. En de mysterieuze fantasie op die leeftijd: waarom word ik ongemakkelijk van een blote vrouw? Ik herinner me dat ik een knalrode kop kreeg toen ik als kind een vrouw met dikke borsten zag.” (hijgt als een hondje) Alain: ”Het is gewoon genetisch bepaald.”

Bjorn: ”Op de achterflap van de cd staat een foto van mezelf als kind.

Je ziet je me zo’n beetje kijken naar mijn eigen piet. Zo echt van: dat zal wel niet voor niets zijn, daar zal ik toch wel eens iets mee moeten beginnen doen. Een extra dimensie als het ware.” (lacht)

on stage 28 oktober: ABClub, Brussel (w/ Black Cassette) 8 november: Charlatan, Gent (w/ Black Cassette)

Een fictieve vrouw die er altijd moet zijn Bjorn: “Na onze vorige plaat had ik even geen goesting meer in de band. In feite ben ik Admiral Freebee heel dankbaar. (Bjorn speelt bij de groep, bvm) Toen we ‘The Honey & The Knife’ opnamen, was de sfeer heel tof in de studio. Daardoor kwam de zin terug om opnieuw songs te schrijven voor Maxon Blewitt.

De opnames met de groep waren ook zo zalig. Als het hier bij blijft, is het ook goed, dachten we. (lacht) De plaat hoefde bijna niet meer te verschijnen.

Het was heel plezant om terug samen te spelen.”

Alain: “De gedrevenheid om de wereld te veroveren hebben we niet meer.

We zijn al iets ouder. We willen vooral een prettige en gezellige manier platen opnemen.”

Klopt het dat een song waar niemand van de groep echt achter stond toch op het album is beland?

Alain: ”Ja. ‘Thanks But No Thanks For The Music’ was voor iedereen een twijfelgeval.”

Bjorn: ”Dat nummer was qua sfeer helemaal anders dan de rest van de plaat.

Het doet je denken aan The Who? Wel, het is ook serieus beginnen fout gaan toen Peter Obbels, de producer, voorstelde om een strumgitaar op te nemen.

Ik had het gevoel dat het op die manier een plat nummer werd. ‘Thanks But No Thanks For The Music’ was zo’n beetje de nagel aan onze doodskist. En dan heb je een producer, die zich na drie dagen mixen en met zakken onder de ogen, opwindt omdat je per ongeluk een schuiver hebt aangeraakt: lap, ik hoor de mix niet meer, ’t is helemaal om zeep. We moeten maar eens gaan slapen. (lacht) Peter kon soms twee uur aan een knop draaien tot hij het voelde. En ik moest soms tot in het absurde overdubs inspelen die ik niet eens hoorde omdat ze dezelfde frequentie hadden als eerder ingespeelde sporen. Daar waren we dan een ganse avond mee bezig om ’s anderendaags te horen dat het volgens hem toch niet zo goed was. Niet dat het mij iets uitmaakte. Ik hoorde het toch niet.”

Alain: “Maar de plaat klinkt fantastisch. Op voorhand hadden we twijfels of we de productie wel door iemand anders zouden laten doen. Het vorige album hebben we zelf opgenomen. Peter vroeg ons om op een bepaalde manier te spelen. In het begin was dat moeilijk om te aanvaarden maar als je dan het eindresultaat hoort, besef je dat Peter iemand is die weet waarmee hij bezig is.”

Bjorn: ”Het was echt maf. Normaal gezien ben ik de controlefreak van de groep maar nu moest ik alles uit handen geven en Peter vertrouwen terwijl ik voor de groep aanvankelijk toch nog een tussenpersoon bleef. Maar het was verrijkend en uiteindelijk vielen alle verschillende invloeden mooi samen.”

Alain: ”De voorliefde voor Neil Young en Hank Williams blijf je horen in het gitaarspel van Bjorn.”

Bjorn: ”Maar dan in combinatie met een producer die helemaal into Franse soft-erotische films uit de seventies is. Bilitis, bijvoorbeeld, een film waarvoor Francis Lai de soundtrack schreef.”

Bjorn, je hebt ooit laten optekenen dat je melancholisch geboren bent.

Heeft de melancholie deze keer plaats geruimd voor een nostalgisch gevoel?

Bjorn: “Nostalgie is niet het juiste woord. De plaat gaat meer om de nood aan iets onbereikbaars. Ik grijp terug naar de vijfjarige jongen die ik destijds was.

Een jongen die een polaroid van een naakte vrouw onder zijn bed bewaart.

Als kind ken je nog geen nostalgie…”

Alain: “…maar het verlangen naar iets onbereikbaars is toen wel begonnen en het blijft eigenlijk gewoon voortbestaan. De hunkering blijft. Niet naar de vrouw die je al hebt maar naar de puur fictieve vrouw die er altijd moet zijn.”

Bjorn: ”Ja, ondanks het feit dat ik de liefde van mijn leven nu wel gevonden heb, is er toch nog altijd iets als de onbereikbare liefde. Oei, je moet wel voorzichtig zijn met dit onderwerp in interviews.” (lacht) Alain: ”Ach, we zijn toch allemaal mannen, niet?

En het onbereikbare speelt zich toch nooit af zoals je het in je hoofd hebt.”

Maxon Blewitt ‘June ‘81’ Dim Din Records/CNR Records

Mooie ambachtelijke songs, een rijk instrumentarium, knap stemmenwerk, een goede sfeer binnen de groep, de gouden oren van producer Peter Obbels en veel dromerige verbeelding: ziedaar de belangrijkste componenten van de derde plaat van Maxon Blewitt. ‘June ‘81’ is gelaagd (overdadig is het nooit), heeft een eigen karakter ondanks echo’s van Calexico (‘Pretty Lady’) en Zappa (‘Rules And Regulations’) en slaat de brug tussen rootsmuziek met een twang en suggestieve pop met een zwoel, soft-erotisch kantje (‘Mexicali’ is het hoogtepunt van het album). Als gelukkig zijn naar eigen zeggen aan de basis ligt van zo’n schoon filmisch groeiplaatje wensen we Bjorn Eriksson en co nog veel voorspoed en fijne muziekjes in de toekomst. (bvm)

16

homegrown

T e k s t: M i s c h a B l u dt s

In het verre Sint-Maria Aalter is er een winkel. Boven die winkel bevindt zich de opvallend retro aandoende Lost Ark Studio. Het is de uitvalsbasis van Bregt De Boever, het brein van Pura Vida, want daar kan hij “‘s nachts veel lawaai maken”. Niet dat we zijn verbluffende plaat, die hij met de legendarische The Congos maakte, lawaai zouden durven noemen. Wel integendeel, ‘We Nah Give Up’ is vermoedelijk de beste roots/dub-plaat die ooit in deze contreien het levenslicht zag. Hoog tijd voor een klapke dus.

Vertel eens. Hoe is het allemaal begonnen?

Bregt De Boever: “Met Bob Marley natuurlijk. (lacht) Mijn vader is ook een muzikant en een grote fan van Bob Marley. Ik heb zijn muziek als het ware van in de wieg meegekregen. Uiteindelijk ben ik dan zelf reggae gaan maken. Eerst op tapes, met een two track. Die opnames heb ik aan een maat van mij, drum’n-bass-dj Crossfire, laten horen en die heeft mij dan met computers en internet leren werken. Toen kwam er een studio en uiteindelijk had ik zoveel nummers dat ik meteen ook maar een live-band heb opgericht. De dingen zijn in een stroomversnelling geraakt toen ik in Luxemburg rootszanger Prince Alla, een artiest waar ik een grote fan van was, leerde kennen. We hebben samen een nummer opgenomen en dat was de eerste keer dat ik met een van mijn helden kon werken. Uiteindelijk ben ik dan in Gent bij The Congos terecht gekomen.

Ik was wel een beetje nerveus; je kent hun muziek, maar je weet niet hoe die muzikanten echt zijn. Wel, dat zijn heel lieve mensen.”

écht. In Jamaica zelf is rootsreggae helemaal niet meer zo populair; de mensen zijn daar tegenwoordig vooral fan van hiphop en dancehall. The Congos krijgen er weliswaar enig respect omdat ze the elders zijn, maar daar koop je niks mee he.”

Absoluut. Ik was eerlijk gezegd een beetje de hoop aan het verliezen dat er ooit nog eens een goede Belgische rootsplaat het daglicht zou zien en nu blijkt dat een ventje van amper 29 daar moeiteloos in is geslaagd.

Bregt: “Ik ben dan ook een heel gedreven ventje. (lacht) Ik denk dat het vooral komt omdat ik zo zwaar in de seventies sound zit. Al mijn grote inspiratiebronnen hadden hun hoogtepunt in die periode en het stoort me dat zoveel nieuwe reggaeplaten - zelfs de nieuwe van The Congos - helemaal niet zo klinken. Ze zijn te clean, er zit te weinig magie in en er wordt te weinig aandacht aan details besteed. Zelfs het art work is vaak ondermaats. Het is de bedoeling dat, als je mijn plaat over twintig jaar op zet, je er nog steeds nieuwe dingen in kan ontdekken. Ik heb er vooral heel veel tijd in gestoken. (de opnames van ‘We Nah Give Up’ duurden een jaar, de recente ‘Back In The Black Ark’-plaat van The Congos werd op twee weken tijd ingeblikt, mb) Er was geen deadline en ik wilde echt alle mogelijkheden die ik had, benutten. Elke sound moest goed zitten; King Tubby en Lee Perry zijn niet voor niks mijn grote voorbeelden en ik werk bijna uitsluitend met 70’s apparatuur, gaande van mijn mengtafel tot mijn effecten. Alles werd ook op tape opgenomen en vanop tape gemasterd. Als je een old skool-sound wil, dan moet je old skool-materiaal gebruiken. Dat is de enige manier. Weet je wat het is? Ik heb gewoon vuur in mijn hart.”

Stel dat je tenslotte voor je volgende plaat carte blanche krijgt. Met wie zou je dan werken?

Bregt: “Met The Congos. (lacht) Maar die heb ik dus al gehad. Als ik echt zou mogen kiezen, dan zou ik graag een plaat met Bob Dylan maken. Het is iets helemaal anders, maar hij is en blijft mijn grootste invloed. Ik heb met zijn nummers gitaar leren spelen.

En van Bob Dylan naar Bob Marley is het al bij al maar een kleine stap.”

Ik heb gewoon vuur in mijn hart Maar hoe pak je dat dan aan? Ze ontmoeten is één ding, ze in de studio lokken een heel ander.

Bregt: “Aanvankelijk was het de bedoeling dat ik met één Congo, Watty Burnett, na hun concert in Gent een dubplaat zou opnemen. Dus daar zat ik met mijn computerke in de backstage van Minnemeers... Maar binnen de kortste keren stonden al de leden van The Congos rond me mee te zingen. Ze waren onder de indruk van mijn riddims, omdat ze vonden dat het zo old skool klonk. “Yeah man, that reminds us of when we just started.” Maar goed, dat is dan ook de muziek waar ik me door laat inspireren. Congo-lid Ashanti Roy heeft me ter plekke uitgenodigd om naar Jamaïca te komen. Zo’n kans krijg je natuurlijk maar één keer en drie maanden later was ik onderweg naar Jamaïca, met in mijn koffer een heleboel nummers en een blufplan.”

Een blufplan?

Bregt: (lacht) “Tja, ik wist niet wat ze er van zouden vinden hé... Maar dat bleek heel goed mee te vallen: de eerste dag hebben we naar mijn nummers geluisterd en het eindigde met een “We must do this man, we can make magic!” Ze waren kortom wreed enthousiast. Ik beloofde The Congos natuurlijk wel te betalen – is niet meer dan normaal als je met muzikanten die ouder dan 60 zijn werkt - en ze hebben een heel mooie prijs gemaakt. Het ging dus niet om het geld, al heeft me wel een jaar gekost om de centjes bij elkaar te krijgen. En ik wist toen ik hen die belofte maakte, helemaal nog niet hoé ik dat zou doen. Een blufplan dus, want ondertussen waren we al begonnen met de opnames. De dag nadien om precies te zijn. (lacht) Ze zijn later zelfs naar mijn studio in Sint-Maria Aalter gekomen, al werden de meeste tracks opgenomen en ingezongen in hun eigen Lions Den in Kingston. En dan was er nog het internet; we leven in luxe-tijden op dat vlak.

Maar goed, it was a dream come true, een enorme kers op de taart. Momenteel ben ik trouwens al een nieuwe plaat met Shanti aan het maken.

Die komt volgend jaar uit en we gaan ook samen concerten doen.

“Ik wil nog even terugkomen op dat geld: die muzikanten verdienen het namelijk

www.lostarkmusic.org

Pura Vida & The Congos ‘We Nah Give Up’, lp Lost Ark Music/Kink y Star

De plaat - pardon: meesterwerk - trapt meteen af met het geweldige titelnummer, een rootsklassieker in wording. Vervolgens gaan Bregt ‘Puraman’ De Boever, The Congos (die zich ontpoppen tot meer dan gewoon sessiemuzikanten) en de heren van Pura Vida zelf verder op dat elan en verblijden/verbazen ons met een fraai uitgewerkte mix van rootsreggae en dub. De vocals, de blazers, de ritmesectie... ze komen allemaal ijzersterk uit de hoek. De productie doet dan weer denken aan het beste wat King Tubby en vooral Lee Perry decennia geleden uit hun knopjes hebben geschud; een groter compliment kunnen we eerlijk gezegd niet bedenken. En net daarom is het nogal lastig om individuele songs als hoogtepunt aan te stippen - ‘We Nah Give Up’ (alleen op vinyl verkrijgbaar) is namelijk één groot hoogtepunt. Een wereldplaat kortom. (mb)

18

homegrown (on cd ) El Fish

aMute

‘Black Diamond Blues’

‘Blue Coffee’

Humpt y Dumpt y Records/PIAS

HKM

Met ‘Black Diamond Blues’ keert Jérome Deuson terug naar hoe het allemaal begon met aMute. Geen bedenkelijke elektronica/rock meer zoals op ‘Infernal Heights For A Drama’, wel ingetogen soundscapes die ergens zweven tussen Christian Fennesz en Do Make Say Think. Erg melancholisch allemaal, het gedreun van ‘Everyday Is’, de verknipte vocals in de titeltrack, de versneden gitaar in ‘Drive’ of ‘Dead Hero’. Het is zeker geen slecht nieuws dat aMute terug een soloproject wordt, het patserige van de vorige plaat is volledig weg op ‘Black Diamond Blues’, maar toch zindert ergens nog het gevoel dat het hier meer om de vorm gaat dan om de inhoud. Veel geëxperimenteer, weinig originaliteit, misschien? De zang mag hij in elk geval weglaten, die brengt niet veel bij aan de sfeer van het album. In elk geval, met een beetje meeval - en eventueel met een extra dosis volwassenheid - horen we aMute misschien nog wel ooit op Kranky. (ts)

Tien jaar geleden werd de Belgische muziekscene twee keer na elkaar opgeschrokken. Er was de explosie van ‘Wisteria’, de vierde en baanbrekende cd van El Fish. Kort erna volgde de implosie: El Fish stopte er mee. Tien jaar later maakt iedereen de rekening. De groep zelf speelt nog eens op een vriendenfeestje en merkt dat het klikt. Gevolg: een eenmalig concert in de AB. Het publiek komt en masse af en trekt eenzelfde conclusie. Deze groep moet terug komen.

Gerechtigheid na een decennium door de heren binnenkort terug te zien op alle (festival) podia? Een mooie zet is om de debuut-cd heruit te brengen met als bonus uittreksels van hun ander werk. En voor de verzamelaars is er een gelimiteerde uitgave op blauw vinyl. El Fish is terug en hoe! (gtb)

Geike

‘For The Beauty Of Confusion’

Asham meets Collieman

‘The Same Blood’ Majestic

De fine fleur van de Belgische rootsreggae heeft voor deze plaat verzamelen geblazen, maar helaas toont deze (naar lokale normen) all star-cast meteen ook de beperkingen van diezelfde fine fleur aan. Op technisch vlak is er weinig of niks mis met ‘The Same Blood’; de muzikanten van Asham kennen hun instrument en de - weliswaar iets te cleane - productie is behoorlijk. Ook de dubjes mogen er best wezen. Maar helaas staat daar tegenover dat de op zich behoorlijke vocals van Collieman het moeten afleggen tegen nummers die ongeïnspireerd en in het slechtste geval vrij zwak zijn (de cover van ‘Rocking Time’ is niet voor niets één van de betere songs op de plaat). Dat alles neemt niet weg dat dit combo op een podium ongetwijfeld overtuigend uit de hoek zal komen. We zullen er ons moeten bij leggen dat we in een klein en vooral blank landje leven... (mb)

David Bartholomé

‘Cosmic Woo Woo’ 62t v Records/PIAS

David Bartholomé is de zanger van het ter ziele gegane Sharko en ‘Cosmic Woo Woo’ is zijn eerste soloplaat. Het is een verborgen pareltje geworden, dat hopelijk nog veel luisteraars zal bekoren. Zo vangt opener ’Mars’ aan met een geluid alsof het half onder water, half vanuit een klein krakend schuurtje is opgenomen en dat vervolgens opengereten wordt door hemelse strijkers tot een grand finale met opera én koor. Davids typerende, schurende stem gaat recht naar het hart in een tearjerker als ‘Sing’ dat een krakende dubbeat perfect weet te integreren. ‘In The Middle Of’ is dan weer een knappe single die gerust enkele weken Radio 1 zou mogen veroveren. Voor (dw) mocht ‘Speak Out’ gerust achterwege gelaten worden.

Jammer, want anders was dit tien tracks lang een volmaakte voltreffer geweest. Niet getreurd. ‘Cosmic Woo Woo’ is vrolijk, verdrietig, grappig, creatief sterk én verrassend. Knap.

Black Jaguar Club

‘Bar Atlantique’, mcd Eigen Beheer

Na vijf jaar rijpen, voelde dit sextet uit Sint-Niklaas dat het tijd was om een eerste mini-cd uit te brengen. Ze doen dit alleszins met klasse.

Het kleinood wordt aan de man gebracht in een uiterst stijlvolle digipack. Over de inhoud zijn we net wat minder enthousiast. Er is alleszins potentieel en vooral heel wat energie. Zeker als de gitarist voluit gaat zoals in ‘Good Times’ en ‘Sorrow Man’ is het genieten. Dan uiten ze zich als onstuimige leerlingen van The Kinks en The Kids. In andere nummers blijken ze goed geluisterd hebben naar The Machines: een zeer goede productie maar het tikkeltje gekte en rauwheid ontbreekt om de vlam helemaal over te doen slaan. We wachten benieuwd op het vervolg. (gtb)

Blackup

‘Ease & Delight’ Flight 13

Ah! Goed volk! Blackup telt in zijn rangen figuren die eerder operationeel waren bij bands als Fifty Foot Combo en The Andrews Surfers & The Feather. En wat doet zulk volk met een nieuw project? Luid en snel scheuren, dat spreekt! Met vage echo’s van vroege Wipers (‘Left To Right’) en Tad (‘Three Shots’) zorgt Blackup voor zijn eigen kleine bijdrage aan de karrenvracht grunge die dezer dagen zijn weg vindt naar de boeken- en platenwinkels. Niet slecht, maar met de harde concurrentie van het origineel als hete adem in de nek, is dit jammer genoeg niet meer dan een verdienstelijke poging. (jvb)

The Bony King Of Nowhere

‘Eleonore’ PIAS

Wie de bloedmooie tweede plaat van The Bony King Of Nowhere nog niet ontdekte, mag niet langer twijfelen. Zeker niet na de recente glansprestatie in AB (The Bony King in xxl-bezetting) en al evenmin nu de re-release van ‘Eleonore’ nog extra troeven in de aanbieding heeft: het dylaneske bonusnummer ‘The Stranger’ en de vijf solo-tracks (twee instrumentals en drie gezongen parels van puur goud) die Bram Vanparys schreef voor Les Géants, de derde langspeelfilm van de Waalse cineast Boulli Lanners. Bijzonder knap, allemaal. (bvm)

GSB

Vorig jaar maakte Geike Arnaert een verrassend uitstapje onder de naam Dorleac, met dank aan Spinvis. Maar nu staat ze volledig op eigen benen, simpelweg als Geike. Verrassend genoeg zoekt ‘For The Beauty Of Confusion’ opnieuw iets meer toenadering tot de klassieke popsong, waardoor vergelijkingen met haar verleden bij Hooverphonic makkelijk de kop opsteken. Het trio ‘Blinded’, ‘For The Beaty Of Confusion’ en ‘Night Time Around Here’ lost wel de hoge verwachtingen in: leuke songs, Geike is goed bij stem en hier en daar kraakt een streepje elektronica. Maar het is ook met die elektronica dat het al eens misgaat. Bij opener ‘In Gold’ en ook single ‘Rope Dancer’ lijkt de elektronica een doel op zich, waardoor we achteraf amper iets van de song onthouden hebben. (rl)

Grizzlylyncher

‘Grizzlylyncher’, mcd Dice Industries

Een Belgische band met veel ambitie en attitude, zo kondigen deze Bruggelingen zichzelf aan. Hardcore, sludge en southern hardrock is wat je vakkundig in je strot krijgt geramd op hun eerste plaatje dat 6 nummers telt. Het jonge viertal weet echter verrassende ritmewendingen en soundscapes (‘Umbrella’s Are Fot Lovers’) door hun muziek te weven.

En het instrumentale ‘Booze For Birthdays’ is zowaar fúnky. Grizzlylyncher bestaat nu een jaar, maar als ze met dezelfde drive blijven gaan zullen we er vast nog meer van horen. (jp)

Headphone

‘Woods’

PIAS Recordings

Drie jaar na ‘Ghostwriter’ graaft het fijne collectief Headphone zich opnieuw een donkere weg in ons oorsmeer. Tweede worp ‘Woods’ drijft deze keer echter niet op gitaren, maar op repetitieve elektronische drums, radicaal verslavende synthesizerloops en de heerlijk smachtende stemklank van zanger Ian Marien. De plaat wordt bestempeld als elektropop, maar Headphone klonk nog nooit zo donker en dreigend, als een liefdesverklaring die zich als een naald onder de naakte huid schiet en haar drager vervolgens kapotmaakt. ‘Woods’ klinkt als een wonderbaarlijke trip doorheen een labyrint waar Roodkapje eet en niet gegeten wordt. Een zelfhulpgroep van krankzinnige tracks, verslaafd aan subtiele elektronische elementen. Check vooral zelf de fabuleuze saxofoon in ‘Alt. End’ die in een desolate woestenij opdoemt als een groep nomaden aan de horizon, de klassieke strijkers in ‘Do It Again’ of de simpelweg bloedmooie synth in ‘Sexsomnia’. Fantastische plaat. (jvw)

IH8 Camera

‘Volume 2’

Jezus Factor y/Rough Trade

Muzikantenjams; vaak leuker om in te participeren dan om naar te kijken, laat staan te luisteren. Het rariteiten cabinet IH8 Camera is een gezonde uitzondering op die regel. Zowat half Antwerpen én zelfs enkele inwijkelingen speelden al mee tijdens de legendarische concerten. Maar u weet uiteraard dat de bezieler een zekere Rudy Trouvé is. Ene Craig Ward selecteerde dan weer de opnames uit verschillende performances en monteerde die tot één track van 54 minuten voor deze derde cd van het collectief. Psychedelica, progressieve noise, nowave, jazz, avant-garde, filmsoundtracks en alles dat zich tussen die plooien bevindt, passeert de revue, en sleurt u willens nillens mee in een duizelingwekkende muzikale kermisattractie.

Als u al misselijk wordt in pakweg de Breakdance, dan zal u deze rit niet zonder braken kunnen uitzitten. Alle andere thrillseekers beleven hier een superrrrsensatie! (boo)

Keiki/Bee And Flower

‘Keiki/Bee And Flower’, split 10 inch Cheap Satanism Records

Het Brusselse label Cheap Satanism heeft z’n grap al twee jaar volgehouden en dat moét gevierd worden in stijl én met het nummer twee.

Twee bands uit de stal mogen een andere band kiezen om een split 10inch met elk twee songs te releasen. Eerste in de rij is Keiki die hier een spoken music duet aangaat met Pete Simonelli van het vorige maand nog besproken Enablers, maar dat doet met een pak meer muzikaliteit en dynamiek. Als splitmaatje werd Bee And Flower gekozen. Zij komen dan weer met melancholische gitaarpop uit de Berlijnse hoek, waarin wij nogal wat PJ Harvey en Mazzy Star menen te ontwaren. Nice en een dikke proficiat satanisten! (boo)

20

homegrown (on cd )

Koala

PTCrew

‘Tall Machines’

‘Musica Caliente’

Munich

Eigen Beheer

Dit Antwerpse combo is met ‘Tall Machines’ aan zijn derde plaat toe en omdat less is more nu eenmaal niet in de leden hun woordenboek staat doen er maar liefst 100 gastmuzikanten op mee. Een greep uit het aanbod: Dez Mona, Delavega, Jean Bosco Safari, Nuff Said, Vomito Negro, dj Raphael, Marieke Lightband en 40 Winks. Daar mag je dan hun gebruikelijke mix van triphop, dubstep, rock, electro, hiphop en een streepje bombast bij tellen. Ondanks de onmiskenbare kwaliteiten van veel gasten lijkt het er op dat Koala opnieuw iets te ambitieus was en daardoor te veel energie in de samenwerkingen en de remixes heeft gestoken. Aanders hadden ze misschien meer tijd aan de songs zelf kunnen besteden; alle decoratie kan namelijk niet verhullen dat die vaak ondermaats zijn. Een gemiste kans kortom. (mb)

Le Yéti

‘l’Animal En Moi’

Tazio And Boy

‘Winer In The Room Humpt y Dumpt y Records

Twee nieuwe plaatjes op het in Brussel gevestigde diy-label Humpty Dumpty Records mooi naast elkaar.

Le Yéti is de Brusselse groep rond Thierry De Brouwer (ex-Melon Galia) en brengt met ‘l’Animal En Moi’ een debuutplaat uit. De leden omschrijven zichzelf treffend als “Crepuscular orchestral French pop”. Een goede omschrijving voor hun intieme alt country die altijd romantisch aandoet, met dank aan de taal der liefde. Gezellig en uitermate geschikt als soundtrack van een retro cultfilm, verkreukelde oude foto’s en verloren dagboekverhalen.

Tazio And Boy is wat minder filmisch aangelegd, maar beide groepen delen dezelfde neiging naar intimiteit en romantiek. De samenwerking en -zang tussen jongen (Tazio) en meisje (Boy) wordt perfect uitgepuurd in een lofi-setting van speelgoedinstrumentjes, kabbelend gitaargetokkel en fonkelend xylofoonspel. Tazio And Boy doen vaak denken aan Sparklehorse door het gebruik van een donkere, fluisterende sfeer. Zowel Tazio (zijn stem gelijkt soms griezelig op die van Mark Linkous zaliger) als Boy zijn gezegend met een natuurlijke, beroerende stem. Schoon. (dw)

Mechelaars die blaffen én bijten, maar dat op danige manier doen dat je na het uitspoelen van de wonde beslist om de jaap als hartverwarmend souvenir te houden: zo zouden wij PT Crew omschrijven. Want yep, wij weten dit viertal wel te diggen. In de eerste plaats omdat hun rhymes – want jahaa, het gaat hier om hiphoppers, duh – welgemikt en van een goeie kadans voorzien zijn – en ons hier en daar al eens lichtjes aan het monkelen brengen – maar ook en misschien wel vooral omdat de productie zo fris van de lever klinkt. Dit is een sound die barst van het enthousiasme en bol staat van de leuke vondsten en kleine toevoeginkjes. Een sampletje hier, een hilarisch geluidsfragmentje daar… De eigen borst stoer vooruit steken hoeft niet per se van begin tot einde voor deze jongens, en als er iets is dat we naar waarde schatten, dan is het wel zelfrelativering. En chocomousse! Dat ze hiermee potten gaan breken is weer een ander verhaal natuurlijk, maar dat is nu eenmaal het lot van de Vlaamse hiphop. Laat het u vooral niet tegenhouden om deze hete muziek te ontdekken. (fj)

Radical G

‘Darkness Falls’ Sonicangel/PIAS

Glenn Keteleer, drijvende kracht achter electro/technoproject Radical G, zou je gemakshalve naast Goose anno 2011 kunnen plaatsen doorspekt met eighties sounds en dito vocals en diezelfde duistere vibe die zo kenmerkend was voor vroege electro - maar dat zou een beetje oneerlijk zijn. Radical G overspant immers vlot drie decennia electro en techno, zonder gedateerd of blasé te klinken, en knikkert met een aanstekelijk gevoel voor drama, beats en melodie behoorlijk geslaagde dancefloorstuff voor de donkere uurtjes door onze boxen. Niet toevallig wellicht dat zijn platen in de playlist zitten van Laurent Garnier en Dave Clarke en hij eerder dit jaar als support act meeging op de Amerikaanse tournee van Lords Of Acid. Oké, de midtempo tracks als ‘Resistance In Me’ en eerste single ‘Sharpshooter’ zijn niet echt ons ding (te poppy, te clean), maar donkere stampers als ‘Last Night Match’, ‘Wasted’ of de vette knipogen naar de hoogdagen van Anne Clark (‘Lucifer’ ) en de jonge Depeche Mode (‘Justice Failed Today’) maken van ‘Darkness Falls’ een zeer te smaken album. (mc)

Radio Carver

Makemake

‘The Shift’, ep Eigen Beheer

Een eerste ep werd met bescheiden middelen opgenomen in het repetitiekot maar voor de opnames van de tweede ep ‘The Shift’ week de Brusselse groep Makemake uit naar de Pyramid Studio in Beersel. Als het de bedoeling was een bredere (stadion)sound vast te leggen, is de groep alvast in het opzet geslaagd. ‘The Shift’ telt enkele Interpol-momenten en qua stemtimbre duiken referenties aan Steve Wynn en Willy Mason op.

Degelijke stuff. (bvm)

Malibu Stacy

‘We Are Not From’ PIAS

Malibu Stacy stak in 2004 zijn neus aan het venster met winst in Concours Circuit, zowat de Waalse tegenhanger van Humo’s Rock Rally. Ondertussen hebben de heren al twee platen en een track op het computerspelletje Fifa 2007 op hun palmares. Nu dus hun derde plaat, ‘We Are Not From’. Waar ze vroeger nog wat meer mainstream punkrock speelden, verglijdt hun geluid meer naar de indie in de lijn van Arcade Fire en Local Natives. Een zeer Amerikaans geluid dus, voor jongens uit de verlaten bossen van de Ardennen. ‘We Are Not From’ bevat veel declamatorische samenzang, neigt altijd een beetje naar grootsheid (zie het gebruik van de vele blazers), maar is nooit écht boeiend. (dw)

Othin Spake

‘Wrecking Ball’ I Have A Tiger

Een huilende gitaar komt je tegemoet zodra je ‘Wrecking Ball’ opendoet, Koen De Roovere die zowaar in de buurt komt van een falsetto en ‘Calm Your Eyes’ naar een zéér hoog poprock-niveau tilt. Daarna zakt de stem een paar octaven, om de backings van Eva De Bie mooi de ruimte te geven in het nogal Tindersticks-aandoende ‘Don’t Count The Tears’. We menen Herman Brood nog te horen in het aanstekelijke refrein van ‘Everything Slow’, een belofte die Radio Carver op deze tweede plaat overigens zeker waarmaakt. Want het Beck- en one foot in the campfire grave-gevoel is alom tegenwoordig. Enkel in ‘On The Street’ mogen we nog wat heerlijke soul en funk toegediend krijgen, met wederom die zalig zwoel zoemende orgels. Die smoelschuif in ‘Same Old Same Old’ mogen ze wat (boo) betreft, steken waar de zon niet schijnt. Maar voor de rest heeft Radio Carver best een pretentieloze, hoogstaande plaat gemaakt. Moge de radio’s ze dan ook eindelijk ontdekken.

Sembler Deah

‘Kaessariah. Heel Een Leven Lang’ Kaosthetik Konspiration

Bij de release van het Syndrome-album, noemden we Mathieu Vanderkerckhove al een bezige bij. Maar nu blijkt de man écht bijna elke maand een plaat te kakken. Hier gaat hij samen met AmenRaspitsbroeder Colin H. Van Eeckhout een samenwerking aan met het Franse DehnSora.

De gevolgen van die overproductie laten zich dan ook een beetje raden. Er wordt gewoon meer uit hetzelfde vaatje getapt; langerekte soundscapes uit de donkere krochten van de ziel al dan niet doorwrongen met Duyster-gitaren en uiteraard op gezette tijden de obligate dynamische aardverschuiving. Op zich nog steeds fantastisch luistervoer, maar waar Kingdom een koerswijziging inluidde op het AmenRa-verhaal, wachten we nu toch met spanning op de volgende. (boo)

‘The Nethack Dictionary’, lp Sub Rosa

Het dronet duister, knispert en kraakt, het ratelt, rochelt en ruist, sputtert en spuit én het hoost heerlijk hevig. Yep, de nieuwe Othin Spake is weer raak! Het trio Teun Verbruggen, Mauro Pawlowski én toetsenvirtuoos Josef Dumoulin nam 15 concerten live op, selecteerde en liet alles mixen en masteren door Pierre Vervloesem. Het resultaat werd ‘The Nethack Dictionary’ gedoopt en zal de jazzpolitie weer in alle staten brengen - gelukkig zijn ze niet gemachtigd om boetes uit te schrijven. Wie dus enkel vertrouwd is met het verzameld werk van pakweg Charlie Parker, gelieve zich maar beter te onthouden. Wie echter avontuurlijk genoeg is ingesteld om een fijne lap geïmproviseerde herrie én subtiele geluidsmanipulaties aan te kunnen, zal aan dit kleinood een vette vinyl-kluif hebben, yeah! (boo)

Thin Line Men

‘Out On The Tiles’ Halu/Parsifal

Britpop is misschien niet meer zo brandend actueel als in de nineties maar los daarvan is de nieuwe plaat van Thin Line Men meer dan alleen maar een staaltje vakmanschap. De Oostendse band pent singles (‘I Call Upon You’, ‘All The Guns On The Western Front’) die radiowaardig zijn zonder de broek af te steken, kent The Charlatans en The Stone Roses, en koppelt die madchester-drive aan psychedelische dansbaarheid (‘Handbag Bird’ heeft iets van Depeche Mode).

De productie van Sebastian Omerson (Pornorama) klopt en de twee tracks die opgenomen werden in de homestudio van Delavega geven ‘Out On The Tiles’ een eightiespopkantje. Hoe die degelijke plaat live klinkt, valt op 18 november te ontdekken in De Zwerver.

Dan verzorgt Thin Line Men het voorprogramma van Customs. (bvm)

This Is How We Afternoon ‘This Is How We Afternoon’, ep Eigen Beheer

De Gentse groep This Is How We Afternoon klinkt als Absynthe Minded op valium, doet vaagweg wat denken aan Equinox, The Peacekeeper en heeft lofi-countrysfeertjes in huis die iets gemeen hebben met Moondog Jr. (de vorige incarnatie van Zita Swoon). Of hoe up-tempo (bluesy) saloonnummers en gelaten, melancholische songs met een toffe stem, een belletje, een banjo en een verdwaalde woestijngitaar kunnen handelen over James Bond en gehaktballen. (bvm)

Too Much & The White Nots

‘Hootenanny’ Sam Records

“Folk is not dead”, verkondigt de winnaar van Het Kampioenschap Van Brussel 2009 op debuutalbum ‘Hootenanny’. Ondanks de titel, een verwijzing naar een folkloristisch dansfeest, is het album gelukkig geen geiten-wollen-sokken-release. Je hoort dat Too Much & The White Nots werk van Nick Drake en Shostakovich in de platenkast heeft staan; er hangt een zweem van zigeunermuziek boven bepaalde songs; en naast de rootsinvloed sijpelen er ook meer recente, opgewekte indie folksferen door in de plaat van de groep. We hebben al betere versies gehoord van Daniel Johnstons ‘True Love Will Find You In The End’ maar wat de band doet met ‘My Moon My Man’ van Feist is heel geslaagd en aanstekelijk. (bvm)

Ultrasonic 7

‘Bare Walkin’’

Regalia Recordings

Herinnert u zich nog ‘Lips They Move’, dat gruwelijk zwoele en dansbare nummer van Ultrasonic 7? We schreven 2003, maar sindsdien was het opvallend stil rond het Belgische combo. Anno 2011 is de groep afgeslankt tot Kristof Michiels, u ook wel bekend als King DJ of DJ 4T4, en zanger Tom Derie, maar dat weerhield het duo niet om met het nieuwe ‘Bare Walkin’’ op de proppen te komen. Of hoe een ontmoeting in een Gents café leidde tot een fijn plaatje vol old skool house, discovibes en analoge synths. Dompelt ‘Take Your Time’ je onder in een campy eighties discosfeertje, dan groovet ‘Midnight Stalker’ je langzaam richting climax. Alleen komt die er niet, want op die cruciale momenten slagen de heren van Ultrasonic 7 er niet in om die versnelling hoger te schakelen. Zelfs de fijne synthpop van ‘Work It Out’ doet het hem niet, net als het funky glammy ‘Like Thunder’. Geen onversneden topmateriaal dus, maar toch kijken we al schuchter uit naar wat de volgende cafésessie oplevert. Schol! (kc)

Zoft

‘Electrically Haunted’ Humpt y Dumpt y

Fijn groovende van de hak op de tak springende mathrock waar (boo) gelukzalig van gaat glimlachen, headbangen en zich opeens weer één voelt in een leuke wereld van gelijkgestemden.

Dit Brusselse duo debuteert op het stadsgenoten-label Humpty Dumpty, dat ons ook al de alienated spaced out industrial van K-Branding schonk. Zoft jaagt u de stuipen op het lijf met laaggestemde gitaren, rommelpercussie, zingende kinderen en een elektronisch rauw en onbespoten geluidsuniversum dat (boo) zelden hoorde. Dit steekt zelfs het beste op Ipecac of Cuneiform naar de kroon en reduceert het alom bejubelde Battles tot broekies. Om maar te zeggen dat je niet hebt geleefd als je Zoft niet hebt gehoord. En nu hopen op een show in de buurt.

V/A – Aeroplane

‘In Flight Entertainment’ Eskimo Recordings/N.E.W.S.

Vito De Luca, oftewel Aeroplane voor de fans, is de man die zijn volk balearic disco leerde kennen. Remember ‘We Can’t Fly’, maar zeker ook ‘I Don’t Feel’. Met deze ‘In Flight Entertainment’ zet hij die queeste nu verder. Vol met exclusief materiaal, met oog voor jonge en al wat meer belegen producers. Ook al komt het wat traag op gang, bij mans eigen ‘Save Me Now’ barst het feest in alle intensiteit los. Met verder nog Riptide, Cosmonauts en Oliver in de expeditie is hossen de enige optie. Fasten your seatbelts! (kc)

Maze

http://vi.be/mazeasamaze De perfecte anti-muziek. De Brugse groep Maze, met de zoon van Peter Slabbynck (Red Zebra) op drums, won onlangs een preselectie van het rockconcours Westtalent met enkele uiterst doeltreffende en drammerige no-wave-postpunk-noise-kopstoten.

Compromisloos in de geest van John Zorn en Phillip Glass. Te ontdekken! (bvm)

22

Earteam Bonnie ‘Prince’ Billy ‘Wolfroy Goes To Town’ Drag Cit y/Domino/Munich

Will Oldham-haters zullen ‘Wolfroy Goes To Town’ zonder twijfel aanhoren als een oersaaie, weinig opbeurende herfstplaat. De believers drukken de nieuwe van Bonnie ‘Prince’ Billy beslist wél tegen de borst. ‘Wolfroy Goes To Town’ is een indringende, sloffende country noir-plaat die werd opgenomen met de toerband van Oldham. Niet dat Ben Boye, Van Campbell, Shahzad Ismaily, Emmett Kelly, Danny Kiely en Angel Olsen echt de aandacht opeisen. Daarvoor klinkt de muziek te minimaal en te weinig verassend maar ’t geheel klopt op mooie intieme wijze en de karakteristieke stemmen van Oldham en Olsen vormen een geslaagd paar. (bvm)

Alva Noto ‘Univrs’

Raster-Noton/N.E.W.S.

Wat is die Alva Noto - Carsten Nicolai voor de vrienden - toch een gekke man. Eerst stampt hij achter zijn laptop het clicks ’n cuts-genre uit de grond, daarna vergaapt hij zich aan de meest obscure en doodsaaie klankexperimenten, dan maakt hij plots een valse bocht richting dubstep, godbetert, en nu heeft hij plots het clicks ’n cuts-virus weer te pakken. Allemaal goed hoor, over ‘Univrs’ valt niet te klagen. Dit is stuiterelektronica van de beter soort, misschien wel net wat we van Nicolai (en van z’n label Raster-Noton in het algemeen) mogen verwachten. Om eerlijk te zijn richt ook dit album zich weer op het steriele museumcircuit, met z’n dure uitleg over klankvisualisaties en installatiemuziek - en dat is een verwijt dat bij Raster stilaan wel vaker bovendrijft. Maar zand erover, ‘Univrs’ kraakt, botst, en trilt een aardig eind weg. Meeslepend en bevreemdend tegelijk, Alva Noto mag na deze plaat nog wel eens terugkomen. (ts)

Anstam

‘Dispel Dances’ 50 Weapons/EPM

Clevere mix van dubstep, jungle, techno en grime, dat is zo’n beetje de formule achter Anstam, een Duits duo dat de eerste keer de neus aan het venster stak in 2007. Gepitchte beats en ijle synths zorgen voor een vrij donker underground-sfeertje, terwijl de beats snel genoeg gaan om alles dansbaar te houden en het geheel klinkt bovendien verfrissend en vernieuwend. Zelfs wanneer ze de retro-toer opgaan (‘To All The Voices’), slagen ze erin om met de nodige trucjes en tempowisselingen de vinger aan de pols der actualiteit te houden. Persoonlijke favorieten: het extreem kil en unheimliche ‘Stone Cold Hug’ dat beslist ongeschikt is voor neurotische zielen en het al even onrustige knetterende ‘In The Bull Run’ . Een leuke plaat kan je dit niet echt noemen, een goeie daarentegen! (mc)

Apparat

‘The Devil’s Walk’ Mute/PIAS

Wie spreekt ons tegen als we poneren dat Sascha Ring, bekend als Apparat, zowat de meest veelzijdige artiest is die d’r rondhost op het Europese vasteland? Zo’n tien jaar terug vond je ‘m in dezelfde experimentele knip- en plakafdeling als pakweg Autechre of Aphex Twin. Op het minimale wolkenkasteel van ‘Orchestra Of Bubbles’ liet Ellen Allien ‘m onder lichte dwang een eerste keer z’n prachtige falsetto-stem ontdekken. Ter hoogte van het meer dan prima ‘Walls’ en de joint venture met Modeselektor schoolde Apparat

zich ietwat schoorvoetend om tot gelegenheidsvocalist. Met succes. Het nieuwe album ‘The Devil’s Walk’ is de logische, volgende stap: ambachtelijk geboetseerde songs en luisterliedjes, met een glansrol voor teksten en vocalen waarin hij z’n ziel in haar nakie zet. Dit album is met een gedoofde snelweg voorsprong z’n meest broze en toegankelijke.

Het meest softe en welgemanierde ook. En het minst spannende. Dus ja, het doet pijn wanneer Apparat zichzelf insmeert met een stroopemmer vol gladde glitch en véél te aaibare wiegeliedjes-emo. Alle respect voor de creatieve keuzes van een grootheid als Apparat, maar de allesverlammende braafheid van ‘The Devil’s Walk’ doet (fp) even heel erg & oprecht naar adem happen.

Aun

‘Phantom Ghost’

Birds Of Passage & Leonardo Rosado ‘Dear And Unfamiliar’

Denovali Records/Cargo Records

Dat ambient geen gemakkelijk genre is, bewijzen de twee nieuwe releases op Denovali Records. Het blijft, zoals bij alle muziek, de bedoeling om de luisteraar te raken. Dat geen van beide platen daar echt in slaagt, is dan ook jammer. De ingrediënten zijn nochtans goed gekozen. Aun grossiert in heldere ambient, ijle melodieën, wijdse gezangen en gesmoorde beats. Birds Of Passage voegt daar wat meer ruis aan toe waardoor de in reverb gedrenkte vocals van Alicia Merz ons vaagweg doen denken aan het onnavolgbare Grouper. Waarop (eb) naar de platenkast wandelt, er een schijf van Grouper uitvist en die in de cd-speler pleurt. Een lot dat Aun en Birds Of Passage niet vaak meer te beurt zal vallen.

A xel Bartsch

‘Experiment Musik’ Spor tclub Music/N.E.W.S.

Op zijn tweede plaat laat dj en producer Axel Bartsch de purist in zich spreken. Geen overdadige beats en loops, maar een terugkeer naar analoge synthlijnen en drummachines met maar één doel voor ogen: het creëren van fraaie melodieën die ook buiten de dansvloer bestaansrecht hebben.

Mijmert de titelsong nog naar Kraftwerk, dan dompelt Bartsch je volop onder in deephouse bij ‘Prophetic Dreams’. Het experiment wordt verder nog verfraaid met glockenspiels (‘The Bells Of Jericho’) en fijne harpriedels (‘Assistance From Beyond’), maar drijft even makkelijk richting techhouse (‘Femme Fatale’, ‘Wir Tanzen’). Maar wat we vooral waarderen, is dat Bartsch er ons aan herinnert dat overvloedige beatsalvo’s geen noodzaak zijn voor genietbare elektronische muziek. Iets wat we soms dreigen te vergeten, maar waar dergelijke proefstukken een fijn

tegenwicht voor bieden. Soms lijken de nummers wel wat te excessief uitgerokken, maar toch luidt onze slotconclusie eenduidig: danke schön! (kc)

The Bent Moustache

‘Pastures New Seasons Turn’ Worm Bros/Dying Giraffe Records

Laat je niet misleiden door openingstrack ‘Skip A Breath’ dat iets te goedkoop shoegazet. ‘Pastures New Seasons Turn’, oftewel het tweede album van de Nederlandse noiseband The Bent Moustache, is een spannend album vol experiment en gedurfde noiserocknummers. Zanger en frontman Ajay Saggar is niet bereid compromissen te sluiten en de makkelijkste weg te kiezen. Soms klinkt de band als een bizarre kruising tussen My Bloody Valentine, The Pop Group, Art Brut en Sonic Youth. Bijgevolg moet de luisteraar wel een beetje bereid zijn om de schoonheid in de songs te ontwarren, maar het loont zeker de moeite. Noiserockliefhebbers hebben er een vriendje bij! (dm)

Steven Bernstein ‘MTO PLays Sly’

Royal Tomato Family/Ber tus

Een maalstroom van drugs en andere uitspattingen leidden er toe dat Sly Stone momenteel berooid in een soort trailer probeert te overleven. We spreken hier inderdaad over de man die de hele soul en funk-wereld revolutioneerde. Zijn muziek staat echter nog steeds als een huis en niet als een schamele trailer. Steven Bernstein en zijn Millennial Territory Orchestra eren op gepaste wijze dit essentieel hoofdstuk uit de muziekgeschiedenis met de hulp van een waslijst genodigden waaronder Bernie Worrell, Vernon Reid, Martha Wainwright (!) en zelfs Antony Hegarty. Soul, funk, ballads, fusion, rock, jazz en psychedelica, we horen het hier allemaal terug. Met op de setlist natuurlijk klassiekers als ‘Stand’, ‘Family Affair’ en ‘Everyday People’. Een waardig en origineel eerbetoon met een aantal verrassende passages. (gtb)

Björk

‘Biophilia’ Polydor/Universal

‘Biophilia’ doet ons nog het meest denken aan de platen ‘Blemish’ en ‘Manafon’ van David Sylvian: textuur en klankweefsel domineren, traditionele popmelodieën en een popstructuur (met al zijn herhalingen) worden overboord gegooid, de zanger kiest eerder voor een soort voordracht zonder ankerpunten, met een onvoorspelbare flow.

Waar Sylvian kon rekenen op elektronicaman Fennesz en avant-garde-gitarist Derek Bailey, krijgt Björk de hulp van vrienden Matthew

Herbert, Zeena Parkins en een gigantisch zangkoor. Met hen creëert de IJslandse zangeres een soort dromerige poëzie die nu drijft op oriëntaalse harpklanken, dan weer op beukende elektronische beats. Die aanpak zal de Björkhaters nog hoger de gordijnen injagen en de fans van haar popplaten zullen ook weer even slikken. Oh ja, elke song van dit album heeft zijn eigen iPhone-app. Maakt dat de muziek beter? Hoegenaamd niet.

‘Biophilia’ is er immers uitsluitend voor de hardcore-Björkfreaks. (svs)

The Black Dog ‘Liber Dogma’

Soma Recordings/N.E.W.S.

Bliezen ze bij Soma Recordings onlangs pas verjaardagskaarsjes uit, dan splitsen ze ons nu al opnieuw fijne elektronica door de maag. De heren van The Black Dog zijn deze keer de uitverkoren zonen om je met hun rauwe en ritmische technoklanken te verleiden. Iets waar zij wonderwel in slagen.

Vergeet die protserige lichtspektakels en flashy ledwalls, deze plaat brengt je terug naar de essentie: een dansvloer, hypnotiserende techno, trancy electrobeats en een stel ledematen die smeken om onderworpen te worden. Tracks als ‘Dark Wave Creeping’ en ‘Drop Kick Kali’ drijven de massa samen, die dan op ‘Single Light Focus’ de clubvibe enkel nog intenser ervaren. Tijdens ‘Silent Escape’ en ‘Hype Knot 7’, met een knipoog naar Detroit tech, wordt die doctrine enkel verdergezet. ‘Liber Dogma’ is zo een album dat het best gedijt in een donker zaaltje, waarbij elke lichtstraal dient te worden geweerd. Pas dan zegeviert de intense techno van The Black Dog. Omarm dus de duisternis, maar bovenal: geniet zonder mate. (kc)

Body Language ‘Social Studies’

Lavish Habits/OM Records

Lichaamstaal, een relatief gegeven. De één verstaat er de ritmiek van het poepwezen onder, de ander de expressie van het smoelwerk. Voor een bepaald viertal is het de gewenste modus operandi om z’n muzikale identiteit te verkondigen. Met hun tweede plaat lijken dj’s Grant Wheeler en Matthew Young, Anjelica Bess en drummer Ian Chang zich nog meer te wentelen in een amalgaam van poppy house naar nu-disco tot tropische beats aan toe. Twinkelend bij momenten, maar zelden overrompelend. Zo roept het zweverige ‘You Can’ op om hand in hand de nacht tegemoet te lopen, maar evenzeer wordt dat aandoenlijke gevoel fijnzinnig de kop ingedrukt door het geruzie op ‘Falling Out’. Ook al laat het combo het heel funky klinken. Na de brave electropop van de titelsong volgt een lichtjes verdoken pareltje in de vorm van het folkjazzy ‘Tempoture’.

Pikken we de glammy intro van ‘Running’ nog graag mee, dan ervaren we deze ‘Social

Earteam

03/11 12/11 17/11 20/11 25/11 26/11 01/12 10/12 17/12 19/01 20/01 13/03

ROY HAYNES QUARTET (USA) RAYMOND VAN HET GROENEWOUD NATHAN DAEMS QUINTET SYNTHERKLAAS FEAT. STIJN HIDDEN ORCHESTRA (UK) SCHOOL IS COOL ERIK VERMEULEN - BEN SLUIJS + LABTRIO THE NEW RADIO KINGS RADIO MODERN JEF NEVE TRIO SPINVIS (NL) MACEO PARKER (USA)

TICKETS, INFO EN MEDIA OP STATIONSSTRAAT 104, 9100 SINT-NIKLAAS • T. 03 776 11 98 • INFO@DECASINO.BE

21

24

Earteam Camo & Krooked ‘Cross The Line’

Hospital Records/N.E.W.S.

Vorig jaar schreven we hier al een lovende recensie over ‘Above & Beyond’, het vorige album van Camo & Krooked uit Oostenrijk. We noemden hun drum-‘n-bass toen verdienstelijk, maar nog geen nieuwe Sub Focus maar met ‘Cross The Line’ zetten de jongens toch weer een ferme stap voorwaarts. Ook bij hen heeft de dubstep nu zijn intrede gedaan, maar zonder al te opdringerig te worden, en net als bij de nieuwste Chase & Status bewijzen ze met hun productieskills meer aan te kunnen dan enkel en puur de liquid drum-‘n-bass die hen bracht waar ze nu staan. Luister naar ’The Lesson’ om te begrijpen wat we bedoelen, of ga volledig overstag voor het dreigende xylofoontje – het kan! – in floorfiller en volbloed bom ‘Run Riot’. In die tracks vinden we Camo & Krooked op hun best, omdat het anders is dan de eenheidsworst waarmee we het in het genre al eens moeten stellen. Al weten de Oostenrijkers hoe je hits schrijft: ‘Get Dirty’ en ‘Make The Call’ (telkens met vocalen van TC) maar ook ‘Cross The Line’ en ‘Watch It Burn’ (met een dame genaamd Ayah Marrar) zijn instant voltreffers waar het vrouwvolk geheid bij aan het dansen gaat. En uiteraard blijven er ook voldoende instrumentale nummers om de die hards te plezieren. (fj)

Studies’ toch eerder als de geluidsband voor een gezellig moment. Hoe relevant dat is, mag u zelf beoordelen. (kc)

The Brandt Brauer Brick Ensemble ‘Mr Machine’

!K7 Records/V2 Records

De eigenzinnige manier waarop dit trio klassieke muziek combineert met techno en elektronica deed vorig jaar al menigeen verrast opkijken en evenveel anderen zwaar fronsen. Op deze ‘Mr Machine’ trekken de bandleden de lijn gewoon verder en vagen ze zonder scrupules de grenzen tussen beide genres uit en voegen daar nog scheuten jazz aan toe, om het geheel te laten versmelten in een eigen muzikaal universum waarbij beats en clicks worden geruggensteund door piano, blazers en strijkers en vice versa. Toegegeven, het vergt enige inspanning om de klik te maken en wij haasten ons om ons te distantiëren van het slag mensen dat vindt dat alles wat speciaal is, per definitie ook goed of geweldig is, maar wat deze heren in elkaar steken, is toch zonder meer straf te noemen. Als u toch nog enigszins schoorvoetend blijft, raden we het fijn swingende ‘Mi Corazon’ aan om alvast de eerste horde te nemen. Of u de rest ook slikt, hangt af van uw bereidwilligheid, maar wij zijn alvast te spreken over deze muzikale nieuwlichterij… (mc).

Chokebore

‘Falls Best’, ep Vicious Circle

Een goede manier om geanimeerde gesprekken over Het Goddelijke Monster, Mijn Restaurant, de laatste strapatsen van een vervelende kroost of de toestand van de bankensector te doen verstommen, is plots te roepen: “Wablieft, Chokebore heeft een nieuwe plaat?!” Geloof ons, we hebben het enkele keren in de praktijk gebracht. Het wordt vervolgens helemaal tof als je begint uit te wijden. Als je doordramt over hoe deze uit Honolulu afkomstige band het nog steeds kan. Over hoe de slepende, compacte, met een zweem van fragiliteit omringde melodiueze rocksongs hun label van sadcore weer alle eer aan doen. Hoe dit ep’tje met 5 sterke songs je nineties-rock-gevoel weer helemaal losweekt en hoe jammer het is dat het maar om een kleine 15 minuten muziek gaat.

Ja jongens, gelachen dat we hebben! Maar even serieus nu, Chokebore heeft een nieuwe ep, ga dat spul checken! (dg)

Civil Civic ‘Rules’

Eigen beheer

Twee weirdo’s die zich in niet één interview ernstig lijken te kunnen houden, en een ritmebak genaamd The Box die ze tot frontman bombarderen: Civil Civic in een notendop.

Maar de lolbroekerij leidt niet tot nonchalance in de muziek, ho neen. Op ’Rules’, lekker rebellerend uitgebracht in eigen beheer, presenteert het duo tien instrumentale tracks die bol staan van de spanning en de frisse opwinding. ’Less Unless’, drijvend op een nijdig gitaarrefreintje en een goeie stomp, zorgde vorig jaar al voor deining in de underground, en met ‘Run Overdrive’ en ‘Lights On A Leash’ deden de Civilians er nog een schepje bovenop in dezelfde stijl. ‘Airspray’ ging dan weer richting foute eighties piepen en ‘Street Trap’ dweepte met oude vuile punk. Vijf van de tien nummers kenden we dus al, maar ook het vers materiaal mag er zijn. ‘Grey Nurse’ is een moderne versie van ‘Misirlou’ van Dick Dale en in het heerlijke ‘Mayfield’ bewijzen de twee dat ze het ook op een rustige, integere manier kunnen.

Dit is postrock versus elektronica versus een gezonde dosis gekte. Houd ze in de gaten, deze pipo’s! (fj)

Rob Crow

‘He Thinks He’s People’ Temporar y Residence/Konkurrent

Als was het een makkie, schudt de bebaarde bierbuik van pionier Pinback zijn tweede soloalbum uit zijn mouw.

‘He Thinks He’s People’ ligt sterk in de lijn van hoofdproject Pinback, maar stuitert her en der wat andere oorden op. Zijn korte songs hebben sowieso op één vlak een stapje voor op heel wat andere groepen. Rob Crow weet namelijk als geen ander hoe iets moet klinken en productioneel haalt ‘He Thinks He’s People’ een hallucinant niveau. Los van het feit of je zijn nummers goed of slecht vindt, de klank staat altijd als een huis. Het klínkt áltijd góed. Het verschil met Pinback?

Hier en daar een tikkeltje agressiever (‘Build’ is een ware - verslavende - kopstoot), compactere songs en iets speelser. Zo laat Crow sommige nummers in elkaar overlopen, wat wonderwel nog werkt. ‘He Thinks He’s People’ is - net zoals alle andere zijprojecten van Pinbackleden overigens een ronduit geweldige luisterbelevenis. (dw)

Cubenx

‘On Your Own Again’ Infiné Music/N.E.W.S.

De wereld zit gelukkig nog vol verrassingen. Zo ook op deze ‘On Your Own Again’.

Middenin een eerste luistersessie bedachten we de nieuwe worp van één of andere minimal-dj van over het Kanaal te ontdekken.

Tot we in de smiezen kregen dat Cubenx eigenlijk het alter ego is van César Urbina, een producer uit Mexico. Copy-paste alom, horen we u dus al denken. Maar laat net daar het verbazingwekkende in schuilen, want Urbina slaagt er wonderwel in om die flar-

den progessive minimal te vermengen met postpunk en indie. Door de tracks te boetseren rond een songstructuur die zo organisch klinkt, behoeft de man quasi geen zanglijnen om eventuele leegtes op te smukken. Waar ‘Locked’ zich daar al een prachtvoorbeeld van toont, openbaart die songtextuur zich nog meer in het duistere sfeertje dat ‘These Days’ evoceert. Neigen de subtiele geluidsbleepjes op ‘Adrift At Sea’ al meer richting Berlijn, dan verlengt ‘Lovebirds’ de trip richting techno. Met verder nog de groezelige ambient van ‘Noir’ is de boodschap wel duidelijk: koesteren die handel! (kc)

Dakota Suite/Quentin Sirjacq ‘The Side Of The Inexhaustible Heart’, 2cd Glit terhouse/Munich

Dakota Suite bewandelt al jaren de lijn tussen (post-)klassieke muziek en introverte pop. Op de dubbelaar ‘The Side Of Her Inexhaustible Heart’ is dat niet anders. Kenmerkend zijn de soberheid, de feilloze sfeerzetting, de aandacht voor de ruimte tussen de noten en de soms onzichtbare overgang tussen klassiek en fluisterpop. Toegegeven, vernieuwend klinkt het niet meer en een dubbelaar is best een grote brok om naar binnen te werken, maar goed is het nog steeds. Muziek om even bij te gaan zitten. (eb)

Dark Captain

‘Dead Legs & Alibis’ Loaf

Vijftal uit Londen dat op het debuut ‘Miracle Kicker’ nog als Dark Captain Light Captain door het leven ging. De groepsnaam mag dan wel gehalveerd zijn, aan kwaliteit heeft men zeker niet ingeboet. Op ‘Dead Legs & Alibis’ is een indrukwekkende sound te horen. Niet omdat die je qua volume omver zou blazen, wel omdat deze uitblinkt in subtiele melodieën, gevoed door fluisterende harmonieën, akoestische gitaar, elektronica die prominent aanwezig is maar toch nauwelijks opvalt. Onder de songs zijn er geen uitschieters, gewoonweg omdat er geen middelmatigheid op de plaat te bespeuren valt.

Dark Captain maakt grote sier met een geluid dat zich zonder complexen tussen dat van Midlake en Fleet Foxes mag nestelen.

Kenners zouden genoeg moeten weten. (ow)

Darkness Falls ‘Alive In Us’

Hfnmusic/N.E.W.S.

Het Hfn-label is vastgeklonken in het Duitse Hamburg, maar richt z’n beste pijlen noordwaarts, richting Denemarken. Met een dikke vinger in de pap voor Trentemoller, ’s lands belangrijkste muzikale exportproduct. De eerste beatburger van het land ontfermt zich (na die prima langspeler van Lulu Rouge) over de productie van ‘Alive In Us’, het debuut van

Darkness Falls. De band rond zangeressen Josephine Philip en Ina Lindgreen werkt zich in de kijker met zweverige, folky popsongs en een scheut elektronica. De sound is onveranderd Trentemoller-impeccable, maar met een lichtjes grimmig-bezwerend sfeertje – net als op Trentemollers recente werk.

Ook hier is d’r een belangrijke rol weggelegd voor twangende woestijn-gitaren (‘100 Meter Mind Dash’), schroeihete surfsolo’s (‘Before The Light Takes Us’) en robuuste sixties rock‘n-roll, inclusief catchy hey!-kreten (‘Hey!’).

Maar het kan ook ingetogen, ter hoogte van het stugge, koortsige ‘Night Will Be Dawn’ of de beklemmende faux-ballad van ‘Josephine’. Een plaatje dat gestaag – maar zeker – onder de huid kruipt. (fp)

Bosco Delray

‘Everybody WAH’ Mad Decent/Coop/V2 Records

Electro en rockabilly is niet meteen de meest voor de hand liggende combinatie. Bosco Delrey waagt er zich toch aan. Hij trok er wel voor naar Memphis, thuishaven van de legendarische SUN-studio waar Elvis en tijdsgenoten de geloofsbrieven van de rock-‘n-roll schreven en opnamen. Delrey is echter geen retrorocker. We verdenken hem ervan dat hij in zijn platencollectie vooral ook werk staan heeft van The Ramones en Motown en dat hij daarnaast ook luisterde naar het hele new wave-hoofdstuk. Hij is ongetwijfeld een grote fan van Alan Vega en Commateens. Dit alles duikt hier op, zij het onder een of andere hybride vorm. Curiosum van de maand voor rockers uit de 21e eeuw. (gtb)

Dillon

‘This Silence Kills’ Bpitch Control

De opportunist in ons wenst Dominique Dillon de Byington af te schilderen als het zoveelste beatprinsesje, maar gelukkig dreigt de realist in ons hem af met een welgemikte schop in de radijzen. Op ‘This Silence Kills’ openbaart Dillon zich namelijk als een wonderlijke techpopnimf, wiens songs ingetogen passie uitschreeuwen. Al op het ietwat abstracte ‘This Silence Kills’ drijven de emoties al stilletjes boven, terwijl die indiefolky intro op ‘Tip Tapping’ sfeervolle en liederlijke pop verwelkomt. ‘Thirteen Thirtyfive’ verraadt enkel nog meer het aanwezige talent, waar de mooie pianoballad ‘You Are My Winter’, doorweven met een prachtige flard elektronica, een lichtje toets Kate Bush oprakelt. En zelfs al lijkt Louise Rhodes van Lamb om de hoek te schuilen bij het grauwe ‘From One To Six Hundred Kilometers’, dan nog kunnen we enkel instemmen dat Dillon erin slaagt om haar geheel eigenzinnige stempel door te drukken op haar debuutplaat. Of hoe techpop

POP UIT NCIES DE PROVI PSYCHO 44

SX

ROCK WERVI

AUTUMN FALLS -

OKTOBER WERVIK ZATERDAGK 29 - ZAAL OOSTHOVE,

TEME TAN

NOVEMBERGIQUE, BRUSSEL ZATERDAG 26ANC IENNE BEL

ERS MOJO FILT

31 OKTOBER MAANDAGGEN T

CAFE VIDEO,

SUN SUBURBAN

VEMBER SPLINTER, ROOSDAAL VRIJDAG 4 NO- JEU GDHUIS

STARTWEEKEND

PSYCHO 44

VEMBER WEI, TURNHOUT ZATERDAG 26SNO - JEUGHUIS WOLLE

WOLLEWEI INVITE

TEME TAN

DECEMBER ANTWERPEN DONDERDAG 15 KCENTRUM TRIX,

TRIXTRAX - MUZIE

MBER

JOC FRONTAAL, LIL

ZATERDAG 5 NOLEVE

WILLOW

PSYCHO 44

RITS CAFE, BRUSSE

NOVEMBER ZATERDAG 12KOR TRIJK

CAFE DEN TRAP,

SUN SUBURBAN AG 18 NOVEMBER

VRIJD

CEMBER

WOENSDAG 21 LDE

S OF FLAME HEAD FULL CEMBER

WOENSDAG 21 LDE

RITS CAFE, BRUSSE

KEL

GDHUIS ALFA, BRA

ROCK N' ALFA - JEU

100% PUUR: DE NIEUWSTE BELOFTEVOLLE BANDS VOORDELIG OP JOUW PODIUM?

CHECK WWW.100PROCENTPUUR.BE VOOR MEER INFO EN VOORWAARDEN

22 26

Earteam DJ Shadow

‘The Less You Know, The Better’ Island/Universal

“De eerstvolgende die nog durft te melken over ‘Endtroducing’ geef ik een toek op zijn bakkes”, moet DJ Shadow nog maar eens hebben gedacht bij de eerste reacties op zijn ‘The Less You Know, The Better’. Je kan hem geen ongelijk geven. Zijn debuut ‘Endtroducing’ wordt vandaag met iets teveel egards behandeld: yep, in 1996 was het een geweldige, coole plaat waarvan de invloed niet kan worden onderschat. Maar het is ook een artefact uit de nineties dat zich niet heeft kunnen losweken van de tijdsgeest van toen. Vandaag probeert Shadow krampachtig weg te komen van zijn debuut, waardoor hij nogal stuurloos van hot naar her zwalpt. Op zijn vierde plaat koppelt hij dikke hiphopbeats aan hardrockriffs, geeft hij donkere instrumentals wat bezwerende stemsamples mee en knutselt hij geforceerde new wave-pop in elkaar. Opvallend genoeg schiet Shadow pas raak als hij lekker ouderwetse hiphop fabriceert (‘Stay The Course’, met Posdnuos van De La Soul en Talib Kweli), als hij een update van ninetiestriphop brengt (‘I’ve Been Trying’) of wanneer hij pure pop maakt zoals in het prachtige ‘Scale It Back’, met Little Dragon. Wisselvallig boeltje. (svs)

met een passioneel randje kan verleiden.

Stilte kan inderdaad soms dodelijk zijn, maar in deze vorm werkt het bijzonder helend. (kc)

Disco Inferno ‘The 5 EPs’

One Lit tle Indian/Ber tus

Deze Britse groep hield het al in 1995 voor bekeken; destijds werd deze vernieuwende crossover tussen rock, elektronica en vooral samples maar door een handvol mensen opgemerkt (die weliswaar stuk voor stuk onvoorwaardelijke fans werden) en vreemd genoeg zaten die van Factory Records daar niet bij. Maar de tijden zijn veranderd en het lijkt er op dat de wereld nu wél klaar is voor deze functioneel getitelde heruitgave van Disco Inferno boordevol clevere, experimentele en met momenten nog steeds vernieuwend (die samples!) klinkende postrock.

Straffe kost, ook in 2011. (mb)

DJ Cam ‘Seven’

Inflamable

Wie kan raden hoeveel platen deze downtempo producer (die we in de 90’s wel eens de Franse Nightmares On Wax plachten te noemen) heeft uitgebracht, krijgt een kus van de juf en mag een bank vooruit.

De godfather van de French Touch (of ook wel: smoothe, jazzy en rijkelijk gelardeerde elektronica) levert een stel behoorlijke en soms opvallend melancholische muziekjes af, waarvoor hij samenwerkte met Nicolette (voor het fraaie ‘Love’), Inlove en Chris “Stateless” James. Met die laatste maakte hij o.a. de mooie single ‘Swim’ en ook hun samenwerking op ‘Uncomfortable’ is de moeite. Niks wereldschokkends, maar zeker een geslaagde plaat. (mb)

Dntel

‘Life Is Full Of Possibilities’, 2cd Sub Pop/Konkurrent

Stilaan een klassieker hoor, deze ‘Life Is Full Of Possibilities’. Is dat dan omdat Dntel tien jaar geleden zowat op zijn eentje de indietronica-hype deed losbarsten? Of omdat vanuit de samenwerking met Ben Gibbard van Death Cab For Cutie de all-star band The Postal Service is ontstaan? Geen idee, maar je mag er gif op innemen dat het grijsgedraaide clickpopnummer ‘(This Is) The Dream Of Evan And Chan’ hier voor het grootste deel tussen zit. Nu goed, het blijft een sterke song die zeker niet misstaat tussen de dromerige elektronica die Dntel uit zijn mouw schudt. Tien jaar na datum wordt ‘Life Is Full Of Possibilities’ dus heruitgegeven, met een bonusschijfje vol remixes van schoon volk als Safety Scissors, Barbara Morgenstern, en Lali Puna. Een mooie herkansing voor wie in 2001 niet goed heeft opgelet. (ts)

Doveman

Dum Dum Girls

PIAS

Sub Pop/Konkurrent

Doveman is het vehikel van de veelgevraagde pianist Thomas Bartlett. Samen met een all-star team heeft hij de warme laatavondplaat ‘The Conformist’ tot een goed eind gebracht. Ontbreken niet in de credits: Nico Muhly, Norah Jones, Beth Orton, Martha Wainwright, Sam Amidon en Glen Hansard (The Frames). Indrukwekkend op een zachte manier maar ‘t zijn vooral de heren van The National die voor extra dynamiek zorgen op een voor de rest kabbelend, zij het heel sfeervol album. (bvm)

Onweerstaanbaar, zo klonk ‘Bedroom Eyes’, de single die deze tweede langspeler van Dum Dum Girls vooraf ging. Zo hongerig als dat nummer je maakt naar het album, zo voldaan laat de meidengroep je na consumptie achter. Het nieuwe album van het even wulpse als catchy gezelschap laat horen dat het voormalig soloproject van frontvrouw Dee Dee ondertussen een volwaardige band geworden is, waarin Jules, Bambi en Sandy duidelijk hun rol gevonden hebben. De vier dames serveren een postmoderne variant op de aloude meidengroep, zij het met zowel een punkals een melancholische inslag: zo knallen in ‘Just A Creep’ de Spectoriaanse drums en is ‘Coming Down’ het (mee)slepende en emotionele hoogtepunt van een plaat die drijft op aloude leren jekker-glamour, maar onderhuids de donkere kantjes niet schuwt. Schun! (jvb)

‘The Conformist’

Driphouse

‘Spectrum 008’, lp Spectrum/Éditions Mego/Dense

Zoem, zoem, zoem!

Alweer een fijn halfuur abstracte elektronica op Éditions Mego. Darren Ho maakt al een tijdje het mooie weer in de diy-scene van Brooklyn met zijn modulaire synth-experimenten.

Logisch dan ook dat deze plaat eerder een bloemlezing geeft van de tientallen Driphousetapes die stilaan circuleren dan dat ze nieuw materiaal bevat. Gekke geluidjes en onverwachte tempowisselingen zijn er genoeg op ‘Spectrum 008’, het is de manier waarop Ho zijn rare vondsten in een volwaardige track giet die dit album zo overtuigend maakt. Van cerebrale drones over hippieachtige mantras, tot zelfs stukgeslagen polka in ‘Back Into The Hole’, Driphouse is van weinig vies. Speels en experimenteel, maar nooit arrogant.

‘Spectrum 008’ is een schoolvoorbeeld van het betere knip- en plakwerk. (ts)

Dub Trio ‘IV’

Roir/Ber tus

Dub Trio blijft verbazen, ook na de vierde plaat.

Meer uitgediept nog als bij voorganger ‘Another Sound Is Dying’ weten de New Yorkers dub, reggae, stoner en metal door elkaar te weven. De drie getalenteerde muzikanten (speelden ook al met Mike Patton, Tom Morello, en ja, zelfs Lady Gaga) weten zichzelf toch weer steeds naar een hoger niveau te tillen. Zo spelen ze uitgebreid in op de actualiteit in ‘Ends Justify The Means’, een dubstepexperiment waarbij ten gepaste tijde ritmische wobbels uit de instrumenten getoverd worden. Een subtiliteit die ook terugkomt bij ‘1/1.618’, waarbij metalriffs afgewisseld worden door Chinese belletjes en babygekir. Een aanrader als je van de vette ritmes van Dub Trio houdt. (jp)

‘Only In Dreams’

eLan

‘Next 2 Last’ Monkey town/N.E.W.S.

Even uit de doppen kijken hier: eLan verwijst her en der naar een schuilnaam van Tokimonsta, maar is in dit geval het pseudoniem van ene Elan Stouffer. Om de verwarring compleet te maken, is hun sound aan elkaar gewaagd. Think dope Brainfeeder-stuff, ingevet met happen stonede hiphop en turntablism. Dit eLan-exemplaar releast met ‘Next 2 Last’ z’n debuut op het Monkeytown-label van Modeselektor. In de vakpers wordt eLan alvast een wettige erfgenaam van J. Dilla genoemd, en daarmee zit men d’r allicht niet ver naast. Op ‘Next 2 Last’ klieven hypnotiserende, slicke beats in slow-motion doorheen landschapjes vol gladjes glijdende scifi-blieps (‘Hunting Season’ en ‘Saccharin On Top’). Meegenomen is ook het zestal remixes van geestesgenoten als Lazer Sword, Cosmin TRG, Anstam en Modeselektor. (fp)

© Ghost Camera

Ook in de andere songs verrast Emika met haar lyrics: nu eens lijkt ze vertwijfeld, dan weer blaast haar fluisterende stem de kille, tot op het bot gestripte songs enige warmte en vastberadenheid in. Vergis u niet: dit is geen vrolijke plaat. Want al priemt er bijwijlen hoop door de pessimistische hersenspinsels van Emika, bovenal komen paranoia en tristesse bovendrijven in haar bovenkamer. Is er een psychiater in de zaal? (wd)

fDELUXE ‘Gaslight’

Made In Germany

‘Nothing Compares 2 U’, inderdaad, die meeschreeuwer van Sinead O’Connor, is oorspronkelijk van The Family, de uitvoerende kracht van monsterhitkannon Prince. Na 25 jaar is The Family weer terug onder de moniker fDELUXE. Zonder Prince uiteraard en dat zegt waarschijnlijk genoeg. Slecht is ’Gaslight’ zeker niet, maar zonder de spice van T.A.F.K.A.P. wordt fDELUXE een zeemzoeterige funkversie van Celine Dion. Funk en Celine Dion samen in één zin, daarvan krijgt (pn) koude rillingen.

The Fear Ratio ‘Light Box’

Blueprint/EPM

Emika

The Fear Ratio is het geesteskind van James Ruskin en Mark Broom, toch niet van de minsten in technoland, en breidt een vervolg aan eerder uitgebrachte 12 inches als ‘Erotic Misery’ en ’Night Nurse’. Wie uitkijkt naar een stevige portie English techno moeten we onmiddellijk teleurstellen. The Fear Ratio zoekt immers de duistere kantjes op en schermt met koele, minimalistische synths, pulsende beats en spaced outs bleeps. Het resultaat mag er zijn, al hadden we misschien toch dat beetje meer verwacht van dit project.

Tussen de overvloed in het aanbod, zou dit niet meteen onze eerste keuze zijn, ondanks enkele behoorlijk straffe tracks als ‘Antiarc’ (goeie pitch en ratelende dubstep-beats), of ‘Morning Blues’ (cold yet sexy). (mc)

Ninja Tune/PIAS

Feist

‘Emika’

Wat kunnen muziek en aardrijkskunde soms toch nauw met elkaar verstrengeld zijn. Zo geven bepaalde artiesten onomwonden hun geografische achtergrond prijs. De Tsjechische Emika groeide op in Bristol, maar verhuisde enkele jaren geleden naar Berlijn. En dat laat zich horen. Uit het grauwe Bristol graaide ze desolate triphopbeats mee, uit Berlijn duikelde ze beenharde, onderkoelde techno op. Op haar titelloze album laat Emika deze invloeden naadloos samenvloeien in een compacte plaat, die opvalt door de behoorlijk onrustwekkende lyrics. “Hit me if you think that it will help the pain / Hit me anyway”, prevelt ze haast onverschillig in de trashy opener ‘3 Hours’: wij weten meteen hoe een aan drugs verslaafde Rihanna klinkt.

‘Metals’ Polydor/Universal

Oftewel: More of the same by Leslie Feist. Tja, wat had je verwacht? Een dubstepalbum?

Feist blijft bij de eigen leest en daar is niets mis mee. Alleen bekruipt ons een wee gevoel tijdens het beluisteren van ‘Metals’, dat we nog de kop konden indrukken toen we voor het eerst voorganger ‘The Reminder’ tot ons lieten komen. Is Feist niet teveel een persiflage van zichzelf aan het worden? Want hoe propertjes, dromerig en feeëriek deze romantische folkliedjes ook klinken, ze sluipen niet zelden op kousevoeten tot net voor de irritatiegrens. Is Feists behoudsgezindheid de boosdoener? Of dat eeuwige echo-effectje op haar

©Jores

VAN ALICE COOPER TOT ZORNIK:

ONTDEK AL JE FAVORIETE ARTIESTEN IN JE BROEKZAK! Download gratis de AB App via www.abconcerts.be

28.10 I BLACK CASSETTE + MAXON BLEWITT 09.12 I RONES + ELVIS BLACK STARS

21.11 I 24.11 I 25.11 I 26.11 I

29.10 29.10 30.10 30.10 31.10

DOSH LOW + BILL CALLAHAN + PINBACK (KON. CIRCUS/CIRQUE ROYAL) MATTHEW HERBERT ‘ONE PIG’ METRONOMY + SX + BABE RAINBOW TARWATER + HOLLOYS

I ZORNIK + YOUNG GALAXY I FENECH-SOLER + WE SEEM TO HAVE MISPLACED OUR IGLOO I GOTYE + CAPE COAST RADIO I SCHOOL IS COOL + YOU RASKAL YOU I A CONTEMPORARY EXPLORATION OF JOHN COLTRANE & JOHNNY HARTMAN MCCOY TYNER TRIO FEAT. JOSÉ JAMES & CHRIS POTTER 31.10 I GARDENS & VILLA + CAT MARTINO 01.11 I MONA + TRANSFER 02.11 I ALICE COOPER + THE TREATMENT 02.11 I CHATHAM COUNTY LINE 03-04.11 BLACK BOX REVELATION 05.11 I ALTER BRIDGE + SPECIAL GUEST BLACK STONE CHERRY = new talents, cool prices ! (Bota’Carte 5) - 8 - 11 05.11 I EEFJE DE VISSER 08.11 I KINGS GO FORTH + LOUMÈN 09.11 I ERASURE 09.11 I OTHIN SPAKE + BRZZVLL 10.11 I MILOW + BRETT DENNEN 11.11 I MINNEAPOLIS, MON AMOUR: RHYMESAYERS EUROPEAN TOUR: ATMOSPHERE + EVIDENCE + BROTHER ALI + BLUEPRINT + GRIEVES & BUDO 12.11 I THE EASTPAK ANTIDOTE TOUR 2011: A DAY TO REMEMBER AUGUST BURNS RED + THE GHOST INSIDE + LIVING WITH LIONS 15.11 I CUSTOMS + THE ME IN YOU 16.11 I VIEUX FARKA TOURE + TAMIKREST 16.11 I JONATHAN WILSON 17.11 I SLEEP∞OVER + PURE X 18.11 I WIZ KHALIFA + YELAWOLF 18.11 I ADAM COHEN + MAI BLOOMFIELD 19.11 I MUZIKANTENDAG 2011 20.11 I YES 23.11 I SPINVIS PREMIÈRE + SENNE GUNS

FOUNTAINS OF WAYNE 01.11 02.11 03.11 04.11 04.11 05.11 05.11 06.11 07.11 08.11 08.11 08.11 08.11 09.11 10.11 11.11 12.11 13.11 14.11 14.11 15.11 15.11 15.11 16.11 16.11 16.11 17.11 17.11 17.11 18.11 18.11 18.11 18.11 19.11 19.11 20.11 20.11 21.11 22.11 23.11 23.11 23.11 24.11 24.11 25.11

WILD BEASTS

CANT

MILES KANES + GAËTAN STREEL • SOLD OUT BILL WELLS & AIDAN MOFFAT Gb + RM HUBBERT Gb GENERAL ELEKTRIKS Us STUPEFLIP Fr IS TROPICAL Gb CHOKEBORE Us BRAIDS Ca + ZULU WINTER Gb DUM DUM GIRLS Us + VERONICA FALLS Gb FOUNTAINS OF WAYNE Us WILD BEASTS Gb + DUTCH UNCLES Gb ALEX WINSTON Us + ANN ARBOR Be ! LANTERNS ON THE LAKE Gb new talents, cool prices LITTLE DRAGON Se ONE NIGHT ONLY Gb + THE WAOW Be BADI Be • coprod. Lezarts Urbains • new CD WILLIAM ELLIOTT WHITMORE Us KARKWA Ca HARD-FI Gb PUGGY Be + KISS AND DRIVE Be • coprod. Live Nation • Koninklijk Circus THE RAPTURE Us • SOLD OUT THE WOMBATS Gb + VIVA BROTHER Gb • SOLD OUT CASIOKIDS No TWIN SISTER Us PIERRE LAPOINTE ca seul au piano • coprod. Ubu OH LAND Dk + THE GOOD NATURED Gb • SOLD OUT CAGED ANIMALS Us LILLY WOOD & THE PRICK Fr + OWILE Fr • coprod. Live Nation CANT Us + BLOOD ORANGE Us LAURA MARLING Gb + MICHAEL KINAWUKA Gb • SOLD OUT CAMILLE Fr • Koninklijk Circus JOEYSTARR Fr SUSANNE SUNDFØR No + JAMIE N COMMONS Gb RETRO STEFSON Is FOSTER THE PEOPLE Us + UNKNOWN MORTAL ORCHESTRA Us MODDI No + MONOGRAF No JEAN-LOUIS MURAT Fr STEVIE JACKSON Gb + THE WELLGREEN Gb AMATORSKI Be avant-première theater tournée • SOLD OUT THE ANTLERS Us • SOLD OUT JUNIOR BOYS Ca + DIAMOND RINGS Ca GIVERS Us SUMMER CAMP Gb LONEY DEAR Se LOW Us - PINBACK Us - BILL CALLAHAN Us • Koninklijk Gb

Be

Circus • coll. Le Botanique - VK - AB - Magasin 4 - coprod. Tout Partout

OKKERVIL RIVER Us - GROSS MAGIC Gb - SUNDAY BELL RINGERS (B) • coll. Le Botanique - VK - AB - Magasin 4 coprod. Tout Partout

26.11 27.11

PINK MOUNTAIN TOPS Ca - SISKIYOU Ca CALIFONE Us - SHE KEEPS BEES Us • coprod. Tout Partout SCOTT MATTHEW Aus - STILL CORNERS Gb MARISSA NADLER Us - A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN Us • coprod. Tout Partout ZOLA JESUS Rus-Us DIDIER WAMPAS Fr BOMBAY BICYCLE CLUB Gb + LUCY ROSE Gb

28.11 29.11 30.11 29-30Be 01.12 DAVID BARTHOLOMÉ 30.11 ELEANOR FRIEDBERGER Us (from Fiery Furnaces) 02.12 GREAT MOUNTAIN FIRE Be

…MEER CONCERTEN OP

02.218.37.32 – WWW.BOTANIQUE.BE

(...)

24 28

Earteam Ben Frost & Daniel Bjarnason

21 © Cindy Frey

‘Solaris’

Bedroom Communit y/N.E.W.S.

Een IJslander brent niet zomaar een plaat uit. Nee, daar schuilt Een Verhaal achter. Ben Frost ruilde z’n zongebruinde heimat down under voor een voltijds verblijf in het hoge noorden, in de studio’s van geluidstovenaar Valgeir Sigurdsson. Samen met Daniel Bjarnason componeert hij nu een soundtrack voor ‘Solaris’, een Russische science-fictionprent uit 1972. Samengevat: bij een ultrageheime missie naar het bemande ruimtestation op de planeet Solaris ontdekt dokter Kris Kelvin dat de onderzoekscrew er bigtime wordt gebrainfuckt door het (onzichtbare) buitenaardse leven ter plaatse. Compleet alienated dus. Voer voor een ijzingwekkende, bevreemdende interpretatie door Ben Frost en Daniel Bjarnason. Dat interpreteren verloopt overigens op geheel klassieke wijze, met inzet van een volledig symfonisch orkest. Het resultaat is een bloedstollende, unheimische kippenvel-trip naar een sinistere uithoek van het sterrenstelsel. Frost en Bjarnason houden hun Poolse orkestbak overigens bijzonder strak bij de teugels. Een handvol grillige flarden cello en wat eenzame pianoklanken do the trick. Onbehaaglijk, op het paranoïde af, maar buitenaards mooi. (fp)

stem? Want hoe fraai de strijkers- en blazersarrangementen ook zijn, je zit niet meteen op het puntje van je stoel te luisteren. Is Feists überknusse sprookjeswereld niet een beetje beklemmend aan het worden? Hangt er van af hoe hoog je de lat legt voor deze Canadese freule, zeker? Te nemen of te laten. (svs)

James Ferraro ‘Far Side Virtual’ Hippos In Tanks

“What we find her is a work of pure modernism, a new index of futurism that abandons paranoia and anxiety for new thoughts on the dynamics between technology and humans, introducing us to a world of iPads and Augmented Humanity”. Allez dan. En wij maar denken dat deze ode aan de popcultuur een zorgvuldig uitgewerkte, altijd verrassende, met vaak hilarische samples doorspekte en compleet van de pot gerukte symfonie-die-geen-symfonie is. Of klinkt dat al even bizar? Rep je in ieder geval naar de platenboer want dit is geweldig. (mb)

Charles Frail And The Moulting Frames ‘Morning It Breathes’ Volkoren/Munich

Klinkt alsof ie de neef van Anthony Hegarty kan zijn, maar is eigenlijk een jonge Nederlander die met zijn breekbare vibrato en al even breekbare lofi-folk verlegen op de deur komt kloppen, Charles Frail is de naam.

In eerste instantie twijfelen we of we die zonderlinge man met z’n zonderlinge stem wel zouden binnen laten, maar na een luisterbeurt of twee nodigen we hem terstond uit om een week te blijven. Dat zou ons de tijd moeten geven om alle knappe kantjes van zijn debuut ‘Morning It Breathes’ - meteen ook het eerste deel van een trilogie - in ons op te nemen. Het is een ode aan de ochtendstond, en zo klinkt het ook: fris, puur, bescheiden en luchtig gearrangeerd, vol kleine vertederende details en klaar om een mooi plekje in uw platenkast te veroveren. (eb)

Freestyle Fellowship ‘The Promise’ Decon Records

Comeback-platen vallen te vergelijken met onze Rode Duivels: soms weten ze te verrassen, over het algemeen laten ze je achter met een onvoldaan gevoel en de bedenking dat het vroeger toch wel beter was. ‘The Promise’, het eerste album in bijna tien jaar van de vijfkoppige hiphopformatie Freestyle Fellowship, behoort tot de eerste categorie: ’t is een overrompelende plaat die enerzijds baadt in het verleden, maar terzelfdertijd vooruitstrevend klinkt. Zo rappen de heren als

vanouds sneller dan hun schaduw en bedienen ze zich van futuristisch rondstuiterende beats: ons deed ‘The Promise’ meer dan eens denken aan de geluidsbricolages van Antipop Consortium, die andere hiphopformatie die na enkele jaren windstilte wist te verrassen met een uitstekende plaat. ‘The Promise’ staat bol van hoogtepunten, maar favorieten van het huis zijn ‘The Write Here’, een door moddervette, synths voortgedreven song waarin het vijftal lekker loos gaat, en de ingetogen afsluiter ‘Promise’. Kortom, een comeback langs de grote poort die we onze nationale voetbalploeg ook toewensen. (wd)

Ben Frost

een schaamteloze rip off van Donald Fagens ‘New Frontier’ (check it out!). Ook ‘The walk’ is een zeer sterke song maar gaat te gretig lenen bij classic doowop-soul zoals die van The Delphonics.

In ‘Can’t Stop’ duikt Snoop Dogg op, niet om te rappen maar om te…euh…zingen. Anyway, het resultaat is gelukkig niet dramatisch. Zo schippert Hawthorne een plaat lang tussen eerbetoon en pastiche. De karikatuur haalt het iets te vaak van het tribute-gevoel. Als hij ons zou vertellen dat het allemaal om te lachen was, zouden we hem geloven. (svs)

GIT

Kieran Hebden/Steve Reid/ Mats Gustafsson

BBE Records

Smalltown Superjazz

Als je anno 2011 op zoek bent naar oldschool hiphop, dan is dit de plaat. De purist zal dit plaatje niet kunnen bekoren: het is namelijk een lekkere samensmelting van trippy atmosferen, soulfull vocals (verzorgd door Big Brooklyn Red op ‘Higher’), jazzy piano en saxofoons... wat niet onmiddelijk wil zeggen dat het een commercieel gericht samenraapsel van samples is. Integendeel, producer GIT is in deze tijden van computertechnologie een authentieke crate digger. Sommige nummers leggen meer de nadruk op de sfeer (het prachtige ‘Imagination’, ‘Dreamz’), andere dan weer op het ritme (‘If You Just Make Love To Me’, ‘Loose It’, ‘Up Rock’). Ecletisch maar toch uitgesproken groovy vormt dit een zeer geslaagd plaatje! (lr)

Het succes van Four Tet is hem zeker gegund, maar iets waarvoor we Kieran Hebden misschien nog het meest appreciëren is z’n samenwerking met improv/jazzdrummer Steve Reid. Die combinatie van elektronica met drums is opzwepend en intens, en vergis je niet, Hebden en Reid hebben sinds 2006 samen al vier albums uitgebracht. Jazzicoon Reid stierf vorig jaar op gezegende leeftijd, dus dit vijfde album wordt noodgedwongen het laatste uit de reeks - de ideale aanleiding om ook Mats Gustafsson, de ondergrondste aller ondergrondsaxofonisten, op het podium uit te nodigen. ‘Live At The South Bank’ is een knalplaat, een album dat alle dooddoeners van live-albums én van dubbelalbums tegenwerkt: dit is nooit saai, nooit repetitief, en het zweet van hun optreden druip gewoon uit de boxen. Hebdens loeiende elektronica vult de gedrevenheid van Reid en Gustafsson perfect aan. ‘Live At The South Bank’ is dan ook niet zomaar een jazzalbum, maar zal ook fans van Four Tet overtuigen. Een schitterend slot van een mooie samenwerking. (ts)

‘Imagination’

Goapele

‘Break Of Dawn’ Decon

Goapelle bracht rond het begin van dit millenium enkele grote r&b-hits voort zoals ‘Closer’ en ‘First Love’. Daarna trok deze Amerikaanse met Zuid-Afrikaanse roots zich terug om haar status te gebruiken in de strijd voor gelijke rechten. Vijf jaar later valt ‘Break Of Dawn’ in de bus. De langverwachte opvolger van ‘Change It All’ toont de rustige en meer volwassen kant van Goapele. Geen opgepompte r&b met honderdduizend toeters en bellen, maar een eenvoudige, emotionele plaat zonder scrupules. (pn)

Mayer Hawthorne ‘How Do You Do’ Universal

Altijd een dubbel gevoel gehad bij de white boy soul van Mayer Hawthorne en dat is niet anders met zijn tweede album ‘How Do You Do’. Op technisch vlak valt weinig aan te merken op Hawthornes mix van sixtiessoul en West Coast-pop. Dit zijn solide, respectvolle genre-oefeningen die keurig binnen de lijntjes kleuren. Bij momenten gooit Hawthorne hoge ogen zoals in de puike single ‘A Long Time’, alleen is dat nummer ook

‘Live At The South Bank’, 2cd

Howling Bells

‘The Loudest Engine’ Cooking Vinyl/V2 Records

Op 5 en 6 november zal u het Australische Howling Bells live kunnen bewonderen als het voorprogramma van Elbow. Ze zijn daarmee niet aan hun proefstuk toe want openen deden ze al voor mega-acts als Coldplay en The Killers. Met The Killers hebben Howling Bells nog meer gemeen. Mark Stoermer, bassist van The Killers, werd als producer aangetrokken. Vandaar allicht dat Howling Bells een groots, tot in de puntjes verzorgd geluid aangemeten krijgen. De stem van zangeres Juanita Stein, een kruising tussen PJ Harvey en Kate Bush, krijgt daarmee een solide basis en de sound van Howling Bells heeft dan ook meer gemeen met deze van The Killers dan die van Elbow. Maar oordeel vooral zelf op 5 of 6 november in Vorst of Lotto Arena. (ow)

Daniel Bjarnason

Oliver Huntemann ‘Paranoia’ Ideal Audio

Oude rot in het techno-vak Huntemann hoef je de knepen van het vak niet meer te leren.

Draait al generaties mee, en mag op z’n 43ste terugblikken op een gevarieerde en rijk gevulde carrière als dj, producer en remixer.

Ook op deze ‘Paranoia’ levert hij meteen zijn visitekaartje af. ‘Rotten’ is een meeslepende, midtempo track met heerlijke soundeffectjes die op en neer huppelen als een konijn op lsd. Verder met het dreigende ‘Delirium’ en het trippende ‘In Times Of Trouble’ waarbij we ons laven aan de onheilspellende gekte die onderhuis komt opborrelen. ‘Phantom’ is opgenaaide, van klemmetjes en zweepjes voorziene minimal, terwijl wij de dubbelslag ‘Magnet’ en ‘Tranquilizer’ een lang leven als crowdpleaser toekennen. Huntemann speelt op zijn 4de langspeler met genres, songstructuren en sounds alsof hij nooit iets anders gedaan heeft en bevindt zich eenvoudigweg in a league of his own. (mc)

Iceage

‘New Brigade’ Abeano/Beggars Banquet

Liefhebbers van noise/jaren-tachtig-punk met razende industriële gitaren, spits de oren!

Want de Deense tieners van Iceage rammen je, op 24 minuten, 12 nummers door de strot op een manier die vermoedelijk niet meer gezien is sinds de hoogdagen van Killing Joke en Cabaret Voltaire. Het verbaast dan ook allerminst dat ‘New Brigade’ en ‘Rotting Heights’ ongemeen scherp, hard en in your face klinken: voor subtiliteit is immers geen plaats bij Iceage. En dat is maar goed ook: het zijn nozems als Iceage die zorgen voor de noodzakelijke schop onder de kont van een zo nu en dan indommelend genre. (jvb)

Jane’s Addiction

‘The Great Escape Artist’ Capitol/EMI

“Dat het een kei-goeie plaat is”, zo hebben enkele Jane’s Addiction-kenners ons laten weten, met een ietwat dreigende ondertoon in de stem. Nou. Sorry jongens. Maar (jvb) hoort het niet. ‘The Great Escape Artist’ klinkt uiteraard best luid en heftig en noem maar op. Maar het komt geforceerd over, alsof Dave Navarro, Perry Farrell en co besloten hebben dat hun band lang genoeg meedraait en het tijd is om eens aan de word een parodie van jezelf-fase te beginnen. Bovendien klinkt Jane’s Addiction tijdens ‘Ultimate Reason’ zelfs als een kruising tussen Him en Zornik. En dat kan écht niet de bedoeling zijn, toch?

Cosmo Jarvis

‘Is The World Strange Or Am I Strange’ N.E.W.S.

Je zou de tweede van Cosmo Jarvis kort kunnen samenvatten als een welgemeende fuck

Earteam v

BO ZAR

25.11.2011

25

JE M’EN FISH

BOZAR

NIGHT 20:00 > 03:30 PARTY

The Herbaliser Live

Legowelt Live - Alden Tyrell Live Apavoramento Sound System Lefto - DJ Mellow

E X HIBI T IO NS Brazil.Brasil - Art in Brazil (1950 - 2011) - Extremes P ERF O RM A N CES, FIL M, D J W O RKSHO P

€ 10,00 (door) - € 7,00 (presale) € 6,00 (- 26 years with BOZARSTART ticket)

Rue Ravensteinstraat 23 - 1000 Brussels

“Een idealist is vele malen gelukkiger dan een cynicus”

RR_BozarNight_100x140Q.indd 1

11/10/11 09:29

-Merlijn Twaalfhoven Voor avonturiers die op zoek zijn naar vernieuwende muziek en cultuur is Gonzo (circus) al 20 jaar een goed geïnformeerde gids.

Ga naar:

WWW.GONZOCIRCUS.COM /ABONNEMENT en kies voor een abonnement met welkomstgeschenk of een proefabonnement.

Of maak gebruik van deze speciale aanbieding en neem een jaarabonnement voor het introductietarief van € 30,- (i.p.v. € 45,-) Naam Adres PC + Gemeente Land E-mail

Opsturen naar: Virtumedia Postbus 595 3700 AN Zeist

Magazine over vernieuwende muziek en cultuur + gratis cd

EUROPUNK de visuele punkcultuur in Europa, 1976-1980 Een reizende tentoonstelling bedacht door de Franse Academie in Roma - Villa Medici Curator: Éric de Chassey Co-curator: Fabrice Stroun

Tentoonstelling 22/10/2011 > 22/01/2012 woensdag > zondag, 12.00 > 18.00

B.P.S.22

ruimte voor hedendaagse kunst van de Provincie Henegouwen Bd Solvay 22 / B-6000 Charleroi http://bps22.hainaut.be + 32 71 27 29 71 Beeld: Jamie Reid, The Sex Pistols, God Save the Queen e.p.

[Franse versie], 1977, platenhoes, 18 x 18 cm, privé verzameling, Roma/Parijs.

30 26

Earteam Oneohtrix Point Never ‘Replica’

Mexican Summer/Coop/V2 Records

Oneohtrix Point Never is de nom de plume van de Amerikaanse synthesizertovenaar Daniel Lopatin. Met zijn vorig album, ‘Returnal’, kwam hij onder de radar van veel muziekjournalisten die hem tot voorman van een nieuwe stroming muzikanten bombardeerden: de term hypnagogic pop was geboren. Lopatin creëerde toen met slechts 1 synth – de Juno 60 – een volledig ambientalbum: een huzarenstukje. Nu is hij terug met ‘Replica’ en verbaast hij ons opnieuw.

Het album is een werkelijk onbeschrijfelijk mooie trip. Als luisteraar zweef je in het luchtledige langs sonische psychedelica en onherkenbare maar zeer doeltreffende vormelijke experimenten. Lopatin samplede namelijk lofi televisiereclames, maar die herken je nooit. De samples worden volledig geschaafd, vervormd en betoverd totdat ze onherkenbaar worden en op magische wijze in de composities gepast worden. De sound verwijst ontegensprekelijk naar de eighties, maar dan ook weer niet. Het betreft slechts een replica van eightiesnostalgie, ontdaan van al de tastbare associaties. Deze muziek moet je voelen. De term hypnagogic pop verwijst naar dromen. Op ‘Replica’ worden dromen echter overstegen. Heerlijke plaat. (dm)

you naar alle hypocrieten. En dat zijn er nogal wat: homofoben in ‘Gay Pirates’, pedofiele geestelijken in ‘Sure As Hell Not Jesus’ en iedereen in het algemeen in ‘My Day’. Gelukkig vervalt Jarvis niet in gepreek en verpakt hij zijn boodschap in prettig gestoorde sounds als punkfolk, bluesy hiphop, intelligente country of - als hij echt kwaad wordt - een kopstoot hardcore. Had ik de portie soul en ska al vernoemd? Als deze mix nog met een mooie klets humor geserveerd wordt, kan ik alleen maar besluiten dat ‘Is The World Strange Or Am I Strange’ een fantastisch plaatje is. (ow)

Jonti

‘Twirligig’ Stones Throw/V2 Records

Water Borders

‘Harbored Mantras’ TriAngle/N.E.W.S.

Waar Jonti precies heen wil op ‘Twirligig’ mag een fascinerend raadsel heten. Zo’n beetje overal en nergens tegelijk (op het net zagen we ergens de term pop-deconstructivisme oplichten). Hippiefolk-poprefreintjes worden – samen met een strip lsd – overgeflitst uit de sixties en verwerkt tot een gedrogeerd papje.

Op het Brainfeeder-label van Flying Lotus zou hij er helemaal mee wegkomen. Maar goed, Jonti is multi-instrumentalist, en dat zult u geweten hebben. ‘Twirligig’ klinkt als een lunapark op kruissnelheid, inclusief floepende beats, klatergouden synthesizers en pluchen samples uit de grijpmachine.

Dat kan maffer, dachten ze bij het TriAnglelabel. Het bekende huis van vertrouwen voor al wat elektronisch labiel en onstabiel is, laat met Water Borders nog maar ‘ns een gevaarlijke patiënt ontsnappen. Het duo uit San Francisco slaat toe met het compleet van de pot gerukte ‘Harbored Mantras’, dat bestaat bij gratie van vermolmde witch house, korzelige, derdehands beats en onheilspellend neuzelende stemmetjes. Even denken we dat de heren Amitai en Loric hun plaat met opzet naar de vaantjes hielpen – zo klinkt het namelijk écht – of dat ze hun pillen iets te gretig doorspoelden met een sloot alcohol. Da’s allicht ook de charme van ‘Harbored Mantras’.

Omschrijvingen als geschift of te gek kan u bij deze maar beter heel serieus nemen. (fp)

Justice

‘Audio, Video, Disco’ Ed Banger Music/Because Music/Warner

Le nouveau Justice est arrivé. Velen beginnen waarschijnlijk al te kirren van plezier, maar voor ons kan er na enkele luisterbeurten met moeite een bescheiden vreugdedans van af. Begrijp ons niet verkeerd, zelf zijn we absoluut niet vies van stampers als ‘We Are Your Friends’ of ‘DVNO’, integendeel.

Meer dan eens hebben omstaanders ons betrapt op olijk meebrullen en beentjes zwieren. Maar hoezeer we bij ‘Audio, Video, Disco’ ook die ene sprankel najagen, onze zoektocht blijft onbeantwoord. Toegegeven, het Franse duo heeft ondertussen zoveel métier opgebouwd dat hun nieuwe worp stilistisch gezien quasi perfect klinkt. Zelfs al zoeken ze bewust meer die rockfeel op en minder die rauwe elektronische horizonten.

Maar hoe mooi dit ook klinkt, qua spankracht is de houdbaarheidsdatum maar beperkt.

Draagt het bombastische ‘Horsepower’ overduidelijk nog de oude Justicestempel, dan steekt op ‘Civilization’ de frenchy discovibe de kop weer op. Het meest eclatante exploot is duidelijk wel ‘Brianvision’, een lap symfonische rock à la Giorgio Moroder met een duidelijke knipoog naar Brian May. Kortom, vakmanschap zonder passie. (kc)

The Light Brigade

Kammerflimmer Kollektief

Like A Stuntman

‘Teufelskamin’ Staubgold

Duitse jazz noir. Dat is ‘Teufelskamin’, het negende album van Kammerflimmer Kollektief, een band die in 1999 nog begon met een eigenzinnige kijk op krautrock en van daaruit stilaan evolueerde naar een jazzy avant-garde die nauwe banden onderhield met ambient en postrock. Anno 2011 zijn de bandleden het experimenteren nog lang niet verleerd. Ze doorspekken hun jazzbasis met noise, een resem stoorzenders en voor jazz eerder ongebruikelijke intrumenten zoals de accordeon (‘New Ghosts’). Dat levert steevast leuk en onderhoudend luistermateriaal op. (eb)

Katalyst

‘Deep Impressions’

The New Mastersounds ‘Breaks From The Border’ Barely Breaking Even

De Australische producer Katalyst noemt zijn nieuwe plaat ’Deep Impressions’ naar de muziek die hem tijdens zijn leven beïnvloedde.

Hiphop, funk en soul smijt hij vakkundig door elkaar en ook de guestvocals van onder andere Mr. Clean, Stephanie McKay en Booty Brown passen perfect in het plaatje. Op het overdadige gedweep met de gesproken samples na, een erg boeiende plaat.

Ook op Barely Breaking Even, ‘Breaks From The Border’, de vijfde plaat van The New Mastersounds. En dit album heeft veel weg van Curtis Mayfield. Vooral bij het geweldig aanstekelijke ‘Passport’ schieten de heupen onbedwingbaar alle richtingen uit. Maar helaas, de rest van de plaat verdrinkt al snel in het overdadige geweld van hammond- en gitaar-solo’s. Dat The New Mastersounds hun instrument meester zijn, weten we na deze vijfde plaat ondertussen al wel, nu eens iets vernieuwend graag. (pn)

‘The History Of Light’, lp Black Death Records/Sonic Rendezvous

Hoofdlichtman Gerton Govers gordde op z’n vorige plaat, ‘Loosen The Knot’, meestal enkel de akoestische gitaar om en liet z’n songs sober inkleuren met piano, viool en wat subtiele percussie. Het titelnummer komt ook weer terug op deze lp, maar krijgt een serieuze Minneapolis-injectie. Met ander woorden, Govers heeft een (h)echte rockband rond zich verzameld, en dat doet z’n liederen en stem alle eer aan. Fijne zomerse, tijdloze en catchy rock waarin het beste uit 40 jaar in verweven zit. Of bent u vies van de loopse baslijntjes van The Jam, de vocale harmonieën van The Beatles en The Birds of het ruigere doch melodieuze gitaarwerk à la Leaving Trains en Wedding Present? (boo) zéker niet en drukt deze schijf dan ook tegen de borst, nu u nog!

techno-beats. Maar goed, 3 op 4 is zeker niet slecht. Merci, Bureau B. (mb)

Loch Lomond

‘Little Me Will Start A Storm’ Chemikal Underground/Konkurrent

‘Stunden’

De tweede plaat van Loch Lomond trapt verschroeiend af. ‘Blue Lead Fences’ is een brok eclectische indie met een urgentie die we doorgaans associëren met Arcade Fire. Helemaal anders is single ‘Elephants & Little Girls’, met zijn zachte folk zo fragiel als het neuriën van een wiegeliedje.

Frontman Ritchie Young toont zich bovendien een uitstekend dirigent voor de rest van de band (‘Blood Bank’). En dat is nodig, want het sextet is met o.a. strijkers, blaasinstrumenten, mandoline, piano, marimba en theremin een kamerorkest op zich. Loch Lomond is daardoor ook in staat om fantastische filmmuziek te maken, zoals ‘Water Bells’ en ‘Earth Has Moved Again’ bewijzen. Bijzonder album. (rl)

‘Rufen’

Loney Dear

‘Yoy’

Roedelius Schneider Qluster

Pyrolator

‘Hall Music’

Bureau B/Sonic

Emil Svanängen, einzelgänger achter Loney Dear, verruimt op zijn 6e plaat zijn horizon.

Voor ‘Hall Music’ nodigde hij een écht orkest uit als ondersteuning. Opener ‘Name’ maakt de metamorfose meteen tastbaar: Svanängen start pakkend, in zijn eentje. Nadien zwelt de begeleiding gestaag aan tot een heuse hymne. Het klinkt alvast organischer dan de soms weinig subtiele elektronica van voorganger ‘Dear John’. En toch is er in wezen niet veel veranderd: ook met orkest klinkt Loney Dear ingetogen (‘Largo’) en balanceert Svanängen tussen vrolijkheid en melancholie. Op een echte stijlbreuk is het wachten op ‘What Have I Become?’, met vocals van Malin Ståhlberg.

Meer van dat in de toekomst? (rl)

‘Neuland’

Bureau B verblijdt ons met maar liefst vier releases dus maak je borst maar nat.

Like A Stuntman geeft de aftrap met ‘Yoy’, een prima plaatje waarop krautrock, electro en Bloc Party elkaar ontmoeten en samen uitstapjes door zowat het hele muzikale landschap maken. Het aanstekelijke en harmonieuze resultaat zal dit Duitse combo zeker geen windeieren leggen. Te ontdekken dus.

Hetzelfde kan gezegd worden van ‘Stunden’, maar wat had je anders verwacht van een samenwerking tussen twee legendes? HansJoachim Roedelius richtte in de 70’s mee Cluster en Harmonia op en Stefan Schneider kennen we dan weer van Kreidler en To Rococo Rot. Het resultaat van hun gezamenlijke knopjesdraaierij overtreft ruimschoots de som van de twee delen (de gestructureerde piano van Roedelius en de atmosferische soundscapes en understated beats van Schneider). Een geniale plaat.

Diezelfde Hans-Joachim Roedelius is ook de helft van Qluster. Samen met Onnen Bock levert hij ‘Rufen’ af. Dit tweede luik van een trilogie is weliswaar niet zo spectaculair als ‘Stunden’, maar de 100% analoge (en live opgenomen) ambientgrooves mogen er best wezen.

Pyrolator, tenslotte, is het alter ego van Kurt Dahlke en het is alweer 24 jaar geleden dat de producer onder die naam nog een plaat uitbracht. Voor ons had dat ook niet gehoeven want wij zijn niet zo’n fan van zweverige - en nogal gedateerd klinkende - house- en

Dear John Recordings/N.E.W.S.

Clare Louise

‘Castles In The Air’ Humpt y Dumpt y Records/PIAS

Een Franse die in Brussel woont, in Ierland begon te musiceren, en klinkt zoals een Amerikaanse new folkie. Is de multiculturele samenleving geen feest? ‘Castles In The Air’ van Clare Louise had perfect van Joanna Newsom kunnen zijn. Misschien iets meer nasaliteit in de stem, iets meer harp en iets minder gitaar, maar die breekbare folksongs vol vrolijke naïviteit en rare stemmetjes kennen geen andere gelijke. Gelijk is misschien wat overdreven, af en toe mispakt Louise zich nog aan een overdosis melancholiek, maar laten we de lat niet meteen te hoog leggen: songs als ‘Walking Alone’ of ‘You Don’t Know My Name’ zijn gewoon top.

Duystermateriaal! (ts)

woensdag 25 januari 2012 om 20.30 uur

25 01

ADMIRAL FREEBEE SOLO TOUR

www.develinx.be

See you at C-mine November - december 2011

09.11 BROKEN GLASS HEROES 19.11 SIOEN 26.11 AMATORSKI (sold out)

EXTRA CONCERT – 07.01.2012 07.12 K’S CHOICE 09.12 BALOjI 16.12 TULIPA RUIZ (BRA) I.S.M. EUROPALIA Coming: Amatorski (7.1.2012)

Admiral Freebee (12.1.2012)

Lady Linn (1.2.2012).

www.c-minecultuurcentrum.be

32

Earteam Sigur Rós

‘Inni’, 2cd+dvd Krunk/PIAS

Flashback naar een verregende oktoberavond in 2002, wanneer Sigur Rós het Brusselse Koninklijk Circus vloert met een verpletterend optreden. Het publiek kent Sigur Rós van ‘Agaetis Byrjun’, maar die avond debiteert het stel schuchtere IJslanders een integrale versie van het binnenkort te verschijnen, hoogst mysterieus getitelde ‘( )’ - tot op vandaag het magnus opus van de band. Wat we die avond amper - of niet - te zien krijgen: hits van de doorbraakplaat, interactie met het publiek en bisnummers. En golft er na afloop een staande ovatie van de tribune. Pure magie. Sindsdien is Sigur Rós zowat de meest unieke muzikale attractie ten zuiden van de Noordpool. Dat geldt ook - en vooral - op het podium. Ter overtuigende ilustratie schonk Sigur Rós haar fans in 2008 al een keertje dé ultieme live-documentaire. Het verbluffende ‘Heima’ portretteerde de band tegen het adembenemende decor van haar IJslandse heimat. Een uitbundig en pijnlijk intens meesterwerk. Aldus mag het een kleine verrassing heten dat Jónsi

David Lynch

‘Crazy Clown Time’ Sunday Best Recordings/PIAS

’s Werelds meest onnavolgbare filmregisseur roerde zich al eerder in muziekland dankzij zijn medewerking aan ‘Dark Night Of The Soul’, de conceptplaat van Sparklehorse uit 2009. Wie enigszins vertrouwd is met de excentrieke man weet dat zijn muziek geen makkelijk te verteren spul kan zijn. Dat klopt ook: Lynch componeert ontastbare soundscapes in nummers als ‘Pinky’s Dream’ (met Karen O) en ‘I Know’. Ze drijven op gitzwarte bedwelmende grooves en zijn zeer knap georchestreerd.

We leren echter ook een nieuwe kant van Lynch ontdekken. ‘Good Day Today’ is een fris synthpopnummer dat we zelfs radiovriendelijk durven noemen. In andere tracks worden de synths, drumcomputers en vocoders niet geschuwd. Helaas staan er wel enkele overbodige nummers op de plaat. De slotsom is dat Lynch een vreemde potpourri van donkere soundscapes, enigmatische teksten en hippe beats gecreëerd heeft. Wij hebben de plaat nog niet volledig kunnen doorgronden, maar we kunnen het niet laten om nog eens ‘Crazy Clown Time’ op te leggen. Interessant debuut. (dm)

M+A

‘Things Yes’

Polinski

‘Labyrinths’

Reigns

‘The Widow Blades’ Monotreme Records

Deze maand releaset het Londense indielabel Monotreme Records 3 nieuwe albums met wisselend succes.

M+A is de minst bekende naam tussen de drie, maar levert wel de beste plaat af. Achter M+A schuilen twee jonge Italianen die een duidelijke voorliefde koesteren voor folktronica. Op hun debuut ‘Things Yes’ spelen ze met zonnige beats, dromerige samples en folkie instrumenten. Het levert indiepop op die schatplichtig is aan Scandinavische bands in het genre zoals mùm, maar ook aan het Duitse The Notwist. Fijn debuut!

Over het debuut van Polinski zijn we dan weer minder te spreken. Polinski is Paul Wolinski, een van de vier leden van 65daysofstatic. Hij probeert het nu dus solo met debuut ‘Labyrinths’. Het album moet een ode voorstellen aan de muziek uit zijn jeugd en soundtracks van scifi-films uit de jaren 80. Het is een volledig elektronisch project. Helaas vinden wij Polinski’s trancebeats iets te vlak. Het beste nummer is niet toevallig hetgeen dat het meest aan 65daysofstatic refereert. We moeten voor de rest zelfs eer-

der aan Tiësto dan aan Orbital denken. En in plaats van een geslaagde ode aan scifisoundtracks van onder meer John Carpenter horen wij een soundtrack voor een slechte scifi-game. Opdracht mislukt heet dat dan.

De nieuwe van Reigns, ‘The Widow Blades’, is een moeilijke plaat. Het duo uit Engeland brengt vermoeiende postrock om daarna in een climax op bestelling te verzanden. Het geheel is te weinig divers zodat er geen nummers uitspringen. Enkele diehard postrockfanaten zullen er wel enkele nummers voor op de iPod kunnen uitpuren, maar wij hebben in het genre al veel beter gehoord. (dm)

The Juan MacLean

‘Everybody Get Close’

DFA Records/V2 Records

Het kan verkeren. Een kleine tien jaar geleden waren The Rapture en LCD Soundsystem the talk of the town in hipster-kringen terwijl hun labelgenoten van The Juan MacLean eerder een goed bewaard geheim blijven. Ondertussen is labelbaas James Murphy gestopt met LCD en verdween The Rapture na een slechte plaat, enkele jaren geleden, even volledig van de radar. The Juan MacLean daarentegen pakt nu zowaar uit met een, enkel digitaal verkrijgbare, soort veredelde b-sides and rarities.

Ouder werk als ‘Happy House’ en ‘Human Disaster’ worden op ‘Everybody Get Close’ geremixt door onder andere Cut Copy. Het logische gevolg is dat ‘Everybody Get Close’ niet als een geheel aanvoelt, maar dat kan de pret niet bederven. The Juan MacLean blijft een okselfris project, en hun vintage house blijft tussen tal van DFA-hypes verbazend goed overeind staan. Al bij al is voornamelijk voer voor de fans en dj’s. (dm)

Makossa + Megablast ‘Soy Como Soy’

Luv Lite/!K7/V2 Records

De nu al aanzienlijke reputatie van het Oostenrijkse productie-duo als het aankomt op aanstekelijke afro-latin grooves (herinner je ‘Kunuaka’) kan er met ‘Soy Como Soy’ alleen maar beter op worden. De gelijknamige single (met de Cubaanse Cleydys Villaton) was alvast een hitje en ook de rest van de plaat is de moeite waard. Ze deden dan ook beroep op prima gastmuzikanten en -vocalisten, waaronder afrobeat-god Tony Allen, Sugar B, Hubert Tubbs (let op het uitstekende ‘Coming Home’) en OG Spiritual Godess.

Je zal dus een plekje in je platenbak moeten zien vrij te maken. (mb)

The Miserable Rich ‘Miss You In The Days’

Hazelwood Vinyl Plastics/Humble Soul

De set-up van The Miserable Rich - met cello en viool als leadinstrumenten sowieso al bijzonder - werd voor deze derde plaat aange-

& co met ‘Inni’ drie jaar later een nieuw live-project uit de snaren strijken. Een dubbele livecd en een dvd capteren een optreden in het Londense Alexandra Palace, het laatste van een succesvolle wereldtournee. In zekere zin is deze ‘Inni’-docu de stilistische tegenvoeter van het ambitieuze en kleurrijke ‘Heima’. Een retro-stijloefening in zwart, wit en alle vlekkerige tinten van grijs. De originele opnames van het concert werden geprojecteerd en opnieuw gefilmd op 16 mm, om dan nog maar ‘ns doorheen prisma’s en andere min of meer doorzichtige objecten te schijnen. Dat resulteert in een bijzondere film noir-achtige belevenis, met afwisselend wazige, flikkerende of grofkorrelige beelden. Ondanks het buitenissige gebruik van extreme close-ups, schept de experimentele beeldvoering een vreemde afstand met onze vier jongens die zich de ziel uit het lijf spelen. De camera zit de bandleden soms angstwekkend dicht op de huid, of hanteert een morsige kadrering die er glad naast mikt - en op die manier meer verbergt dan onthult. En elders lopen de beelden gewoon asynchroon met de geluidstape. Anders dan op ‘Heima’ kiest Sigur Rós op ‘Inni’ heel passend voor haar donkerste en meest dramatische werk. En godzijdank is het misleidelijk getitelde ‘The Pop Song’ (oftwel ‘Popplagid’) opnieuw afsluiter van dienst, in een onveranderlijk bloedstollende en apocalyptische uitvoering… Dat het eens te meer goed is. Buitensporig goed zelfs. (fp)

vuld met drums. Maar het is vooral de plaats van opname die de sound van deze plaat bepaald heeft. De band verkaste tijdelijk naar Blickling Hall, één van de bekendste haunted houses van Groot-Brittannië, en dat hoor je in elke song. Bij ‘In The Attic’ waan je je inderdaad in de donkere kelder en ‘Honesty’ zit zo vol spleten en kieren dat de muziek vanuit een aanpalende kamer lijkt te komen aanwaaien.

‘Miss You In The Days’ is daardoor een spookachtige conceptplaat geworden vol prachtige popsongs en verdoken suspense. (rl)

Mogwai

‘Earth Division’, ep Rock Action/PIAS

Mogwai gaat de klassieke toer op? Goed, het is maar een ep, maar deze ‘Earth Division’ heeft zo weinig om het lijf dat zelfs de Lou Reed/Metallica-collab een goed idee lijkt.

Atmosferische soundscapes, stroperige strijkers, een vage hint van distortion… De vier nummers op dit tussendoortje zijn niet meer dan een flets afkooksel van het nochtans fijne ‘Hardcore Will Never Die But You Will’.

André Rieu met een effectenpedaal: hopelijk is dat niet de weg die de vrolijke Schotten voortaan willen inslaan. Mogwai? Dat moet rocken, verdomme! (ts)

Mungolian Jetset ‘Schlungs’

Smalltown Supersound

Dromerige, filmische, psychedelische en epische stuff op deze ‘Schlungs’, het eerste volwaardige album van het collectief Mungolian Jetset, waarbij je om de oren wordt geslagen met disco en funk op speed die moeiteloos Pink Floyd combineert met iets à la The Lion King, overgoten met wat tribal-invloeden, badend in een modderige beat. De funfactor slaat tilt en hoewel de muziek alle kanten opstuitert, blijft het plaatje kloppen.

Zonder gene wordt er gegraaid en gerat uit alles van Abba tot Zappa, met een voorkeur voor de eerder foute (sub)genres, maar wat eruit komt is onvervalste, dansbare shit. (mc) is een dancing fool, maar laat dat met plezier aan z’n reet roesten. Feestje!

Neon Indian ‘Era Extraña’

Transgressive Records/Coop/V2 Records

Is het nu glofi, spacepop of chillwave? Neon Indians debuut ’Psychic Chasms’ was voer voor hipsters, een aangename kennismaking met vintagesynths en oude samples die in een moderne verpakking werden gepropt.

Dromerig, wat nu en dan zorgde voor langdradige escapades naar een fictieve wereld.

Soms iets te spacy, waardoor irritant gebliep de zenuwen regelmatig teisterde. Maar Neon Indians boegbeeld Alan Palomo bleek evengoed een neus te hebben voor beklijvend dansmateriaal. Een reden te meer om hand

in hand met ‘Era Extraña’, de tweede langspeler van de Mexicaanse Texaan, het nachtleven in te duiken. Zo klinkt ‘Polish Girl’ alsof Tetris en Pacman door elkaar worden geschud, gedragen door de smooth vocals die Washed Out gebruikt. Neon Indian richt zich meer op pure popsongs, waar catchyness overheerst en overbodige uitspattingen achterwege worden gelaten. Op z’n best tijdens een nachtelijke tocht met de fiets. (elv)

Nneka

‘Soul Is Heavy’ Yo Mama’s Recording Company

De Duits-Nigeriaanse Nneka heeft een stem die veel weg heeft van de Leuvense Selah Sue. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze Nneka een mix van hiphop en reggae brengt. Haar derde album, ‘Soul Is Heavy’, ligt in dezelfde lijn van haar vorige album één of twee catchy nummertjes terwijl de rest van de plaat richting achtergrondmuziek afdwaalt. De kleppers zoals ’Africans’ en de passie en de mix van stijlen die je op haar debuut ‘Victims Of Truth’ volop aantrof, ontbreken ook op deze derde Nneka-plaat.

Zonde! (pn)

Peggy Sue ‘Acrobats’

Witchita Recordings/V2 Records

Peggy Sue is een driekoppige groep, afkomstig uit Londen. De meisjes Rosa en Katy spelen bas en gitaar, terwijl hun stemmen zich met elkaar verweven tot één geheel in close harmony. De drumpartijen komen van Olly, het mannelijk deel van Peggy Sue, en zorgen vooral in het afsluitende tweeluik ‘Shadows’ en ‘There Always Was’ voor een hoogtepunt. Vaak doen de nummers op ‘Acrobats’ denken aan Warpaint en PJ Harvey. Dit laatste waarschijnlijk mede dankzij de samenwerking met producer John Parish. Donkere rocksongs met een ruw kantje, maar altijd uitgaand van melodie of zanglijn. Mooi, zonder meer. (dw)

Pete Philly ‘One’, 2cd PIAS

Ingeweken Nederlander Pete Philly doet het voortaan zonder zijn producend maatje Perquisite en kroop voor ‘One’ zelf achter de knoppen in de studio. Hij maakte er een erg warm klinkend album van, vol weemoedige maar nooit stroperige nu soul en oprechte hiphop en vooral opvallend veel eigen zangpartijen. Alsof Pete Philly nog volwassener is geworden en zijn eigen plekje in het spectrum heeft weten te vinden. Het album klinkt bovendien erg internationaal en kan zo met meerdere nummers rechtstreeks

CONCERTAGENDA lENNy kRAviTz 30.10 sportpaleis - antwerpen black and white tour support act: raphael saadiq

RyAN ADAms 05.11 kon. circus - brussel ThE smAshiNG pumpkiNs 07.11 vorst nationaal - brussel the other side of the kaleidyscope tour support act: ringo deathstarr

milOw 08.11 kon. circus - brussel support act: brett dennen

ERAsuRE 09.11 ancienne belgique - brussel tomorrow’s world tour

i lOvE TEChNO 12.11 flanders expo - gent www.ilovetechno.be

vOlbEAT 14.11 lotto arena - anvers beyond hell /above heaven live 2011 plus guests: clutch

sADE 20.11 lotto arena - antwerpen support act : dj ross allen

AGNEs ObEl 22.11 kon. circus - brussel 23.11 kon. circus - brussel

sold out extra concert

support act : liz green

whiTE liEs 25.11 lotto arena - antwerpen support act : the duke spirit

ThE kills 26.11 kon. circus - brussel mAChiNE hEAD 29.11 vorst nationaal - brussel plus very special guest : support acts: devildriver & darkest hour bRiNG mE ThE hORizON devildriver & darkest hour

flEET fOxEs 30.11 vorst nationaal - brussel support act: vetiver

ThiRTy sECONDs TO mARs 30.11 lotto arena - antwerpen closer to the edge tour

iNxs 12.12 vooruit - gent “now playing” (like you have never seen them before)

sTROmAE 15.12 kon. circus - brussel dEus 16.12 lotto arena - antwerpen 17.12 vorst nationaal - brussel ThE vACCiNEs 19.12 ancienne belgique - brussel support act: the trailer trash tracys

ThE blACk kEys 23.01 lotto arena - antwerpen DROpkiCk muRphys 26.01 vorst nationaal - brussel ub40 31.01 ancienne belgique - brussel mElissA EThERiDGE 20.02 ancienne belgique - brussel wilCO 02.03 ancienne belgique - brussel sold out

03.03 ancienne belgique - brussel

extra concert

jAmEs mORRisON 09.03 ancienne belgique - brussel bRyAN ADAms 20.03 sportpaleis - antwerpen blACk bOx REvElATiON 10.04 ancienne belgique - brussel NiGhTwish 16.04 vorst nationaal - brussel imaginaerum world tour 2012-2013 support : battle beast + special guest

Wil je graag op de hoogte blijven van onze concerten, schrijf je dan snel in op de LIVE NATION WEEKLY en ontvang wekelijks een update van de meest interessante concerten en maak kans op leuke extra’s.

WEET MEER VIA

TICKETS : WWW.PROXIMUSGOFORMUSIC.BE 0900 2 60 60 * ( 0,5 EuRO / miN iNCl. bTw ) * NIET VAN TOEPASSING OP CONCERTEN DIE PLAATSVINDEN IN DE ANCIENNE BELGIQUE

34

Earteam ZZT

‘Partys Over Earth’ Turbo Recordings/N.E.W.S.

Zowel Zombie Nation als Tiga staan voor fijne beatspielerei en als die twee dan samen loosgaan, mag je überfun verwachten.

Hun gezamenlijke excursie werd ZZT gedoopt en deze ‘Partys Over Earth’ is hun eerste wapenfeit. Wie naar tracks als ‘Rock The Peace’ en ‘Party Over Los Angeles’ luistert, zal te midden van die lekkere snerpende technobeats en lollige vocale hooks dan ook de nodige gein van beide heren ontdekken. Maar net als bij goede humor zit de kracht ervan in de pointe. En laat deze nu net wat flauw uitvallen. Het soort waarbij je wel gniffelt en occasioneel om moet bulderen, maar kort daarna al bent vergeten. Laat dat echter je niet tegenhouden om hard te genieten van de hiphopfeel van ‘Nickel Und Dime’, de splinterbom die ‘Lower State Of Consciousness’ is of de geheide floorfiller ‘Zzafrika’. Als was het maar omdat de mooie momenten in het leven soms ook zeer vluchtig kunnen zijn. (kc)

in de setlist van Gilles Peterson. Voor wie daarmee nog niet genoeg heeft, is er bovendien nog de bonus-cd met alle nummers uit het Open Loops-project. Dat liep vorig jaar vier maanden lang en gaf elke week één nummer gratis weg via het internet.

En als we eerlijk mogen zijn: die uptempo tracks zijn een welgekomen aanvulling bij dit eerder mellow plaatje. Een dubbelslag kortom, voor de prijs van 1. Dat moét wel uit Nederland komen! (fj)

geen slechterik pur sang? Verheerlijkt Henry Hill in Goodfellas niet twee uur lang het leven van een dealende gangster? Welaan dan! In afsluiter ‘Alone In Vegas’ schildert Pusha T zichzelf - naar analogie met Goodfellas - bovendien af als de anti-held die ondanks een rijkgevulde bankrekening eindigt als een te beklagen loser. Groots! (wd)

Planetary Assault Systems

‘In Heaven’

Real Estate

Naar eigen zeggen is een ferme fuck you vinger naar de gevestigde orde, een normale reactie in deze moderne tijden en is hun muziek een gelijkaardige reactie tegenover stagnerende en saaie cultuur. Halleluja. Deze 11 loeiharde en dolgedraaide tracks zouden dan ook voor de volle 12 minuten 50 seconden verplicht in de gevoelige magen mogen gesplitst worden van alle champagne slurpende executives en beleidsmakers ter wereld! (boo)

Twin Sister

S.C.U.M.

‘The Messenger’

Domino/Munich Records

Mute

Ost Gut Ton/N.E.W.S.

Twee bands die investeren in dromerige popdeunen, zij het wel met een verschillende werkwijze. Real Estate laat de elektrische gitaar tintelen in een soort tijdloos, frisse en melancholische indiesound. REM in de beginjaren, een vleugje The Feelies. Heel genietbaar met andere woorden. In het debuut voor het New Yorkse Twin Sister klinken nostalgische jaren ’80 synths. Neem daar nog de zoetgevooisde stem van frontfrouw Andrea Estella bij en je krijgt een dromerige en loungy popsound.

‘Luna’s Theme’ lijkt weggeplukt uit de Twin Peaks-soundtrack. ‘Gene Ciampi’ en ‘Spain’ is vintage jaren ’60 waarbij laatstgenoemde de titeltrack van een niet verfilmd James Bondverhaal zou kunnen zijn. Bubbelgumpop met hoog Hooverphonic-gehalte. (ow)

Een dijk van een plaat.

Voilà, de kop is er af. Wat kunnen we nog meer zeggen over het sappig genaamde Society For Cutting Up Men? Om te beginnen dat het een groep met een stamboom is: de broer van een groepslid speelt bij The Horrors terwijl een andere de zoon (we worden oud...) van een Add N To (X)’er is. Dit beloftevolle debuut boordevol stevige rock en spacy grooves grossiert in stevige gitaren, atmosferische synths, een retestrakke ritmesectie en het bezwerende stemgeluid van zanger Thomas Cohen. ‘Faith Unfolds’ and ‘Whitechapel’ worden alvast geheide klassiekers en (mb) heeft zo het gevoel dat dit nog maar het begin van een ware veroveringstocht is - op voorwaarde dat S.C.U.M. nog een paar extra muziekkunstjes leert zodat het combo niet uitgroeit tot de zoveelste one-trick pony.

Planetary Assaut Systems, u wellicht bekend als alter ego van Luke Slater, voegt met ‘The Messenger’ een 5de album toe aan de lijst. Uit de lang uitgesponnen intro blijkt al dat Slater deze keer dikwijls met static speelt, de beats meer dan eens tot een minimum beperkt en vooral opteert voor sferische soundscapes die dicht tegen minimal aanleunen - al is het resultaat doorgaans minder kil dan we van minimal gewoon zijn. Niet echt een plaat dus die potten lijkt te gaan breken in de clubs, al lijkt dat nooit de bedoeling te zijn geweest.

Waartoe deze plaat dan wel dient, is ons tot op heden niet helemaal duidelijk. Het blijft immers doordraven op een aantal terugkerende ideeën, er zit weinig vaart en nog minder richting in de nummers en we hebben de indruk dat het gerust wat minder had mogen zijn. (mc) is in ieder geval niet overtuigd.

Pusha T

‘Fear Of God2: Let Us Pray’ Decon Records

Clipse bestaat uit de broers Pusha T en Malice, twee arrogante grootpraters en egotrippers met een teveel aan capsones.

En toch zijn wij onvoorwaardelijk fan. Op hun platen schetsen de rappers steevast een larger-than-life-portret met songs die baden in een sfeer van cocaïne en mooie vrouwen. Niet bepaald het decor waarin u en ik normaal gezien vertoeven, maar net daarom des te intrigerender. Wat Clipse bovendien onderscheidt van andere poseurs is authenticiteit: geen ongeloofwaardige opschepperij à la The Game, maar een doorleefd staaltje storyteling met een waarheidsgetrouw from zero to hero-verhaal als rode leidraad. Ook het nieuwe soloalbum van Pusha T is een megalomane kopstoot van een plaat geworden: “All this dirty money got me bathing in millions”, klinkt het pocherig in ‘Feeling Myself’. Velen zullen Pusha T dan ook afdoen als een zelfingenomen rapper met te weinig zelfrelativeringsvermogen en daar valt zeker iets voor te zeggen. Maar is de alom bewonderde Tony Montana uit Scarface ook

‘Days’

Rebolledo ‘Supervato’

Comeme/Kompak t/N.E.W.S.

Google Youtube en Rebolledo, plus termen als ‘Guerrero’, ‘Fresh’ & ‘Pitaya Frenesi’ en lach je een bluts met de volslagen idiote videoclips van het zwaar gestoorde Rebolledo.

Een drugskartel op zich, deze Mauricio Rebolledo. De Mexicaan huldigt het principe van rock ‘n’ lol, ook al is het ding inside out beklad met elektronische ongein allerhande. ‘s Mans nieuwe mescaline-trip heet ‘Supervato’ en troont je - niet weinig subtiel mee naar een dubieus onderonsje met primitieve elektro, kurkdroge minimal en beschonken industrial. Op Rebolledo kan een mens rekenen om zich heerlijk in de zeik te laten zetten met ontwapenende funk (‘Canivalon’) of knullige new wave (‘Aire Caliente’). Of hij gaat schaamteloos staan dansen op het graf van Daft Punk (‘Steady Gear Rebo Maschine’) en LCD Soundsystem (‘Corvette Ninja’). Halfgaar of halve gare, (fp) heeft zich prima vermaakt met dit schijfje.

Retox

‘Ugly Animals’ Ipecac

Hondsbrutale schuimbekkende mathcore met onder andere Justin Pearson en de sneller dan z’n schaduw drummende Gabe Serbian, beiden even ontsnapt uit de psychiatrische dierenkliniek die ook bekend staat als The Locust.

‘Again Into Eyes’

Spinvis

‘Tot Ziens, Justine Keller’ Excelsior/V2 Records

Erik de Jong omschrijft zijn nieuwe album ‘Tot Ziens, Justine Keller’ als “een soort foto-album van iemand”. Een plaat vol “ironieloze romantiek” waarop de man achter Spinvis trouw blijft aan zijn stijl: de zanglijntjes zijn herkenbaar en de teksten blijken nog altijd suggestieve juweeltjes die het concrete koppelen aan het dromerige. ‘Ronnie Knipt Zijn Haar’ viert de terugkeer van een figuur die ook al opdook op debuut ‘Spinvis’ (‘Ronnie Gaat Naar Huis’) en alle popliedjes van de plaat (aanstekelijke songs, rammeltracks, elektronische sfeerstukjes en een psychedelische koortsdroom…) dragen de onmiskenbare (vaak ijle) Spinvis-stempel van de vorige albums. Knap werk. Mooi detail: ‘Tot Ziens, Justine Keller’ verschijnt samen met een grapich novel van Hanco Kolk die de nieuwe liedjes van Spinvis in stripvorm heeft gegoten. (bvm)

The Spirit That Guides Us ‘Innocent Blood’ Sally For th Records

Deze ietwat extreme versie van Up With People maakt muziek met het hart op de juis-

te, en de stembanden op een foute plaats.

De meeste festivalgangers hebben The Spirit That Guides Us wel eens aan het werk gezien en weten dus dat deze in Nederland gebaseerde internationaal bestafte band een origineel soort gitaarrock, post-hardcore, shoegaze, screamo produceert. Met donkere thema’s, diepe concepten en teksten en harde, onvoorspelbare muziek, brengen deze jongens de blijde boodschap. Het zang- en vooral schreeuwduo maakt er samen met drie rondhossende gitaristen live een dynamisch geheel van.

Op plaat en cd is het allemaal wat moeilijker te vatten. Ook deze ‘Innocent Blood’, de met rode lak besmeurde cd-doos heeft enkele jobstudenten goed bezig gehouden deze zomer, draagt een thema uit, maar is op muzikaal vlak weinig toegankelijk. Als je de band genegen bent, koop de plaat en steun organisaties die vechten tegen mensenhandel en de uitbuiting van vrouwen en kinderen in Azië en de derde wereld. (dg)

Still Corners

‘Creatures Of An Hour’ Sub Pop/Konkurrent

Ja, het is droompop. Voor de zovéélste keer. Maar Still Corners is filmisch, als een drugstrip die donker is, ons doet wenen, glimlachen, dansen en fronsen. Denk aan een spookhuis, beeld je de meest verschrikkelijke nachtmerries uit je kindertijd in.

Dromerig, terwijl akelig orgelspel en eighties psychedelica met elkaar in de clinch gaan.

‘Creatures Of An Hour’ is het embryo van The Horrors en Beach House: fuzzy riffs van The Jezus And Mary Chain, de lieve meisjesstem van Tessa Murray fungeert als rode draad doorheen de plaat en beklijvende synths dragen de dromerige sfeer van Still Corners. We hoeven niet te veel woorden aan ‘Creatures Of An Hour’ vuil te maken. Gewoonweg opleggen, de ogen sluiten en wegdromen. (elv)

Strange Boys ‘Live Music’

Rough Trade/Konkurrent

Als Peter Doherty geen tabloidpersonage was, maar gewoon een doordeweekse lapzwans met een voorliefde voor net dat beetje te veel wijn én een basiskennis van de werking van de piano, wat zou dat opleveren?

Vermoedelijk iets als de nummers op ‘Live Music’, de derde studioplaat van Strange Boys, een bandje uit Austin, Texas, bestaande uit halvegaren en andere vreemde vogels.

Muzikaal rammelt wat dit gezelschap doet langs alle kanten, maar croonerachtige rocksongs (check die woohoo’s!) als ‘Walking Two By Two’ en het naar Blitzen Trapperneigende ‘My Life Beats Me’ maken van dit nieuw album toch een fascinerend kleinood.

Niet slecht voor een stelletje volhouders dat klinkt alsof de eerste fles ontkurkt wordt nog voor het ontbijt binnen is. (jvb)

DO 15/12 ∞ SONG

SPINVIS

VR 6/01/2012

nevermind de Kuub - School is Cool

∞ SONG

WO 9/11

TRIXIE WHITLEY

ESPERANZA FERNANDEZ

ZA 14/01/2012

∞ FLAMENCO

∞ MUZIEKTHEATER

PASCALE PLATEL

C’EST MOI LE MONSTRE

do 03 11

THE TAJ MAHAL TRIO

VR 18/11 ∞ SONG

‘DE PARABEL VAN HET PROBLEEM’

ALEXI MURDOCH

VR 11/11 ∞ SONG

VR 9/12 ∞ SONG

I.S.M. DEMOCRAZY

ARID

THE WALKABOUTS

CD-VOORSTELLING ‘DE LAATSTE RIT’ ZO 13/11

OORSMEER

MUZIEKFESTIVAL VOOR KINDEREN

ZA 10/12 ∞ KERSTCLASSICS MEDLEY

EL VEZ

THE RETURN OF THE MEXICAN SANTA KERSTPARTY MET DJ SIR SOURIRE

WO 14/12 ∞ GRATIS DEBAT

KLONEN, 15 JAAR NA DOLLY DI 15/11 ∞ FOLK

SHARON CORR

HANDELSBEURS CONCERTZAAL KOUTER 29, 9000 GENT TICKETS: UITBUREAU GENT KAMMERSTRAAT 19 | 09 265 91 65 WWW.HANDELSBEURS.BE

do 24 11

mINTzKov

vr 09 12

ArbEId AdElT!

do 15 12

K’s ChoICE

do 19 01

rolANd / GoldEN Glows

za 21 01

spINvIs

za 28 01

CArTE blANChE boTANIquE:

ZA 21/01/2012 ∞ ROCK

RAYMOND VAN HET GROENEWOUD

TurNhouT rooTsNIGhT:

J.D. McPherson + Moonshine Reunion + Lawen Stark en DJ Dax

WO 16/11 ∞ BLUES

ROY AERNOUTS

GEIKE

za 19 11 NEvErmINd dE Kuub: School is Cool + Tamikrest + Geppetto & The Whales en DJ miX&dorp zo 20 11

DO 10/11 ∞ CABARET

try-out

Aeroplane + BRNS + Great Mountain Fire + Vive La Fête djset... vr 03 02

AmATorsKI

za 18 02

YEvGuENI

za 18 02

uNITY:

Pura Vida feat. Congo Ashanti Roy + King Shiloh...

DE WARANDE TURNHOUT WWW.WARANDE.BE // 014416991

22 36

Earteam compiled

Summer Camp

‘Welcome To Condale’ Moshi Moshi Records/N.E.W.S.

Summer Camp zou een polaroid kunnen zijn waar muziek uitkomt. Aanvankelijk gingen Elizabeth Sankey en Jeremy Warmsley anoniem, onder de naam Summer Camp, door het leven. De impact op het succes van de band was echter enorm. Van mysterieuze popband groeide het duo door tot één van de revelaties binnen de blogosfeer. Niet geheel onterecht. Debuutep ‘Young’ was een aardig staaltje retropop, alsof je in de soundtrack van een eightiesfilm werd meegesleept. Summer Camp jaagt nog steeds achter de nostalgische invloeden en effecten uit de jaren tachtig die op ‘Welcome To Condale’ overheersen.

Aangename, dansbare pop bij momenten, behoorlijk slaapwekkend over de hele lijn. (elv)

Trentemoller – V/A

‘Reworked/Remixed’, 2cd In My Room/N.E.W.S.

Anders Trentemoller is een veelzijdig man.

Na een reeks dansvloerkrakers en de prachtig verstilde elektronica van ‘The Last Resort’ schreef hij met z’n tweede langspeler (‘Into The Great Wide Open’) ook de betere songschrijverij op z’n conto, geflankeerd door een complexe, hoekigere sound dan voorheen.

Hetzelfde voldragen – maar minder betoverende – geluidsdesign geldt ook voor z’n recente remixes. Op de dubbele ‘Reworked/ Remixed’ is het een blij weerzien met enkele songs van z’n jongste plaat, via remixes van eigen makelij of onder auspiciën van pakweg Efterklang, Modeselektor of UNKLE. Trentemoller compenseert in natura, want dezelfde artiesten zien één van hun eigen producties onder handen genomen door het Deense remixwonder, net als onder meer The Do, Franz Ferdinand, Kasper Bjorke en Depeche Mode... Het staat allemaal netjes op dit dubbele remixding. (fp)

True Widow ‘I.N.O.’, ep

Kemado/COOP/V2 Records

Na een album in 2008 en één eerder dit jaar is er nu ook ‘I.N.O.’, een ep met vijf nummers van True Widow. Mijn ervaring met deze ep begint veelbelovend. Het is zondag, de ruisende rock doorspekt met tamboerijn en reverb dringt gezapig de kamer binnen. ‘For Grace’ is dan weer een verrassend 14-minuten durend akoestisch nummer. De rest van de songs is wat ze zelf omschrijven als stonegaze, maar de muziek van deze Texanen doet me nog het meest denken aan de pychedelische rock van The Black Angels. Echter na hun schabouwelijke passage in Trix blijft er helaas niet meer veel van hun geloofwaardigheid over. (jp)

Ugly Duckling

‘Moving At Breakneck Speed’ Special Records

Zelfs als bijzonder lelijk eendje is het leven één groot feest in de geinige wereld van Ugly Duckling.

Dat was al zo ten tijde van radiohit ‘A Little Samba’ en dat is bij die vijfde album zoveel jaren later nog niet veranderd.

Geen vrolijker emcees dan Young Einstein, Andy Cooper en Dizzy Dustin, of het zouden MCA, Ad Rock en Mike D van Beastie Boys moeten zijn. Met hen hebben ze trouwens veel gemeen: de stijl van rappen – elk om beurten een zinnetje en af en toe wat samenzang – maar ook de warme, gevarieerde en vaak latin aandoende manier van producen. Vijf platen ver zit er duidelijk nog

geen sleet op die formule: ‘Moving At Breakneck Speed’ heeft zijn titel niet gestolen – we hebben ze niet gebroken, maar onze nek begint toch wat te kreunen onder al dat ritmisch hoofdgeknik – want het hitsige trompetgeschal, de gewiekste scratches en de opgewekte pianoriedeltjes vliegen ons om de oren tegen honderd per uur. Voor sommigen is dat eeuwig optimisme wellicht even goed te verdragen als die immer vrolijke nonkel op het familiefeest, maar wij worden hier in elk geval vooral opgewekt van. Hey, aanslepende regeringsvormingen en diepe bankcrises: heerlijk! (fj)

V/A

‘Comptoir Monte Le Son’ PIAS

Een lading bands die de muziek verzorgden bij modeshows van Comptoirs des Cotonniers staan hier samen gestanst op een schijfje ten voordele van Women’s Worldwide web. Als je de cd met de muziek van o.a. The Dø, Nouvelle Vague, The Tellers en nieuwkomers als Annette et Mathi, Medi, Mesparrow... koopt, steun je 14 ngo’s die zich inzetten voor de emancipatie van vrouwen in ontwikkelingslanden. (bvm)

V/A

‘Fac. Dance’ Strut

Velveljin

‘Nostalghia’ Noble

Helemaal uit het niets spoelt daar plots Velveljin aan, een voltijds Japans én elektronisch collectiefje. Na één luistersessie sluiten we het debuut van Velveljin meteen in de armen - om niet meer los te laten.

Ingetogen, minimale beats laten zich zachtjes heen en weer wiegen door hemelsbrede synthesizers, gesmoord in een blos van melancholie en innocente nostalgie. Het toepasselijk getitelde ‘Nostalghia’ zwelgt in grote golven emotie, zachtjes deinend op de tere & tedere gebaren van een branding ergens aan een onbestemde zuidkust bij zonsondergang. (fp)

Veronica Falls

‘Veronica Falls’

Bella Union/Coop/V2 Records

Elke maand krijgen we een nieuwe hype voorgeschoteld. De ene is een marketingproduct, de andere verdrinkt in de overproductie van een plaat. Maar er zijn nog uitzonderingen, bands die de touwtjes in eigen handen nemen en met de druk van het internet weten om te gaan. Veronica Falls werd ontdekt op MySpace - intussen een dode netwerksite - vooraleer ze de wereld rondreisden met twee singles in de achterzak: ‘Beachy Head’, duistere rammelpop om de zorgen van zich af te dansen en ‘Found Love In A Graveyard’, een betere versie van Dum Dum Girls, zónder diens arrogantie. De Britse band houdt het overigens over de hele lijn bij simplistische indierock, terugkerende zangharmonieën en frisse gitaarriffs die wel eens van de lijn durven afwijken. Imperfectie en gedrevenheid zijn de sleutel tot het succes van ‘Veronica Falls’. Pop, ondergedompeld in zwarte verf. Sterk. (elv)

Warren Suicide ‘World Warren III’ Shit Katapult/N.E.W.S.

Wij zijn nooit echt wild geweest van Warren Suicide, de samenwerkende vennootschap van Cherie en Nackt. Zangpartijen die klinken als Tom Waits in een minder dagje, flauw laagje Eels erbij voor de semi-akoestische songs en nu eens flauwe, dan weer wild om zich heen schoppende electro… ‘t is net te eclectisch en te rafelig om coherent te blijven. Ook op deze ‘World Warren III’ hebben we het niet altijd makkelijk om de aandacht erbij te houden. Goeie ideeën worden niet voldoende uitgewerkt of te lang uitgemolken (het lang niet onaardige ‘Hello Mom’), maar wanneer wij wel bij de les blijven - de stelselmatig opgebouwde waanzin van ‘Fuck Off Happy’ is een schot in de roos, terwijl een stamper als ‘In Love With The Enemy’ misschien net iets te makkelijk aan marcherende Teutonen doet denken dan goed is voor een mens - zit het ook echt lekker. Toch zit er ook nog te veel vulsel tussen, en blijven wij Warren Suicide een moeilijk geval vinden. (mc)

Een stevige brok met 12”s die Factory Records in de periode 1980-1987 uitbracht. Het beruchte label werkte met groepen van bijzonder diverse (en vaak enigzins geschifte) pluimage. Die diversiteit komt op deze, door Bill Brewster (de auteur van ‘Last Night A DJ Saved My Life’) samengestelde dubbelaar uitstekend tot zijn recht. New Order mocht natuurlijk niet ontbreken en krijgt het gezelschap van o.a. A Certain Ratio, Quando Quango, Swamp Childern, The Durutti Collumn (we vermelden speciaal hun nummer ‘For Belgian Friends’) en twee remixes van New Yorker Martin Kemis. Leuk hebbeding. (mb)

V/A - Dave Clarke ‘Fabric 60’

Fabric/N.E.W.S.

Voor de alweer 60ste compil in de Fabric-reeks mag technogrootheid Dave Clarke zijn platenbak bovenhalen en het dient gezegd: de man heeft een verrassende en retegoeie set opgebouwd, met weinig tot geen ronkende namen, maar met zeer interessante stuff van o.a. Raudive (lekker donkere opener), Tommy Four Seven, Christiano Balducci, Scape One en Heliopause. Clarke is in goede doen, kiest veelal voor rauwe en donkere techno en electro en bewijst enerzijds dat techno anno 2011 allesbehalve dood is en dat hij a force to be reckoned with is en blijft. Kick ass goeie compil! (mc)

V/A - Scuba ‘DJ Kicks’

!K7/V2 Records

Aan het hart gedrukt door menig dubstep-fanaat, heeft Berlijner Scuba zich in vrij korte tijd een eigen plek gecreëerd in de elektronische scene. Op deze compil legt hij 32 platen op zijn deck, en puurt hij uit werk van bekende en minder bekende namen als Surgeron, George Fitzgerald en Quest, Jichael Mackson, Mr Beatnick en Trevino. Wie de Engelse scene wat heeft gehad en/of wie op zoek is naar een eigentijdse en slimme blueprint van all things dubstep: zoek niet verder. (mc)

V/A - Gold Panda ‘DJ-Kicks’

!K7 Records/V2 Records

De sinds 1995 lopende ‘DJ Kicks’-serie heeft al mooie namen uit de elektronische muziekwereld op zijn palmares staan. Grootheden zoals Kruder & Dorfmeister, James Holden Carl Craig, CJ Boland en Four Tet bezorgden de reeks de status van most important dj-mix series ever. Op release nummer 37 valt de eer te beurt aan Gold Panda en hij neemt ons in 22 tracks mee op tour doorheen zijn enorme en soms wel obscure elektronische platenverzameling.

De meeste van die tracks zijn waarschijnlijk slechts bij een kleine tros fans van het genre bekend, maar dat is net wat deze compilatie zo interessant maakt.

De ontdekkingstocht op een organische vibe kronkelt, kraakt en knispert langs ambient en minimal met Closer Musik en Sigha, via dub(step) door Zomby en Matthewdavid richting vele minder bekende elektronische pareltjes. ‘An Iceberg Hurtled Northward Through Clouds’, exclusief nieuw nummer van Gold Panda zelf, trekt met een bubbelende beat de compilatie in gang. Zeer interessante selectie voor elektronicaliefhebbers. (sn)

V/A – DJ Hatcha

‘100 % Pure Dubstep Volume 2’, 3cd New State Music/N.E.W.S.

The very best of dubstep, valt te lezen op de albumhoes van ‘100% Pure Dubstep Volume 2’, drie platen voor de prijs van één, die werden gemixt door DJ Hatcha. Dat klopt niet helemaal, want met Burial en Kode9 valt al meteen het ontbreken van twee vaandeldragers van het genre op. Zijn wel aanwezig: Skream, Magnetic Man en Caspa, producers die dubstep enkele jaren geleden uit de underground wisten te halen en het genre naar de mainstream katapulteerden. 100% trancestep of elektrostep ware dan ook een betere titel geweest voor deze compilatie. Want de donkere bassen mogen dan wel zeer prominent aanwezig zijn op zowat alle tracks, de oude dubinvloeden hebben hoorbaar plaats geruimd voor meer dansbare stijlen als elektro en trancehouse.

Dansvloerspul! (wd)

MUZIEK IN STUK kunstencentrum naamsestraat 96 • leuven ZA 05.11 COOL presents THE AGGROLITES WO 09.11 DAFUNK presents AZARI&III DO 10.11 COOL presents BROWNSWOOD NIGHT feat.

ZARA MCFARLANE | OWINY SIGOMA BAND | LEFTO ZA 12.11 COOL presents RAPHAEL SAADIQ ZO 13.11 K’S CHOICE Akoestisch DI 15.11 DIABLO BLVD. WO 16.11 SCHOOL IS COOL ZO 20.11 NACHTKRACHT met oa. NEWVILLAGER DI 22.11 ROOTSTOCK presents DUB SYNDICATE WO 23.11 HEIDEROOSJES ★UITVERKOCHT★ DO 24.11 CUSTOMS VR 25.11 SIVERT HØYEM ZA 03.12 FINALE ROCKVONK DO 08.12 CHANNEL ZERO ★UITVERKOCHT★ WO 14.12 GEIKE VR 16.12 RAYMOND VAN HET GROENEWOUD WO 25.01 HENRY ROLLINS (THE LONG MARCH)

MUZIEK

CENTRUM

HET DEPOT

Kapucijnenvoer 47

LEUVEN

T I C K E T S W W W. H E T D E P O T. B E • I N F O @ H E T D E P O T. B E • B I L B O L E U V E N • F N A C

TICKET@STUK.BE • 016 320 320 • WWW.STUK.BE

11/11 SHINING + THE SEDAN VAULT 18/11 BARN OWL + KÖHN 21/11 DOUGLAS FIRS (TRY-OUT) 28/11 MY BRIGHTEST DIAMOND + VICTOIRE 15/12 THE DODOS + BRNS 16/12 HURTMOLD LIVE DRAWINGS BY BRECHT EVENS & RANDALL C

[ihkv europalia]

www.facebook.com/groups/musicatstuk www.twitter.com/musicatstuk SCHRIJF JE VIA WWW.STUK.BE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF

38

I Love Techno

Crossing Border

Flanders Expo Gent

Arenbergschouwburg en Toonheelhuis, Antwerpen

12 november 2011

Boys Noize

19 en 20 november

Other Lives © Jeremy Charles

I Love Techno is ondertussen aan zijn 16e editie toe en presenteert ook dit jaar weer een indrukwekkende affiche.

De Yellow room wordt dit jaar overgoten met electro- en techno-beats. Daar kan Boys Noize als ondertussen bijna vaste waarde niet ontbreken. Uit eigen land prijkt The Subs op de affiche. Techno-grootheden als Carl Craig en Laurent Garnier vind je dan weer in de Red room. Dat de Kalkbrenner-familie (Paul en Fritz) muzikaal is, merk je in de Green room. Naast deze vaste waarden komt dubstep ook uitgebreid aan bod met o.a. grondleggers Skream en Benga, die samen met Artwork Werchter al platspeelden met het dubstep-triumveraat Magnetic Man. Verder in diezelfde Orange room: Nero, Katy B, Chase & Status en de jongeling Jawkob (22). Om het feestje helemaal compleet te maken kan je nog terecht in de Blue room, waar je de beentjes losschudt met bijvoorbeeld Digitalism, Cassius of Mumbai Science. Tot slot nog even een primeur: de eerste jaarlijkse Redbull Elektropedia Awards vindt plaats op I Love Techno.

Do you ♥ techno? Aarzel dan niet! Tickets (50 euro in vvk) bestel je via de website (www.ilovetechno.be) of telefonisch (0900 701 55).

Voor het derde jaar op rij overschrijdt Crossing Border de Belgisch-Nederlandse landsgrenzen en komt vanuit Den Haag aanwaaien. Het festivals serveert je een heerlijke hutseput van muziek en literatuur, aangevuld met film en beeldende kunsten, van op de vier podia van Arenbergschouwburg en – nieuw dit jaar – twee podia van Toneelhuis.

Behoorlijk wat werk dus om je programma samen te stellen, wij focussen hier op het muzikale luik en kijken alvast uit naar o.a. Gavin Friday, Joan As Police Woman, Colourmusic, Larking Poe, Oscar & The Wolf, Loch Lomond, Wye Oak, St. Vincent, CAKE, The Low Anthem, You Raskal You en het wondermooie Other Lives. Bereid je alvast voor op veel verhalen en gitaren!

Tickets kosten 25 euro (dagkaart) of 40 euro (voor beide avonden), beiden exclusief servicekosten en te bestellen via www.arenbergschouwburg.be, www.toneelhuis.be, Free Record Shop, Fnac of via de website van Crossing Border (www.crossingborder.be). Op die site vind je natuurlijk ook nog veel meer info en de last-minute wijzigingen. Zal dus op 19 en 20 november af naar Antwerpen én enjoy deze muzikale en literaire trip!

Yellow room

Boys Noize, The Subs (live), Crookers, Fake Blood (live), The Proxy (live), Canblaster, Raving George

Green room

Paul Kalkbrenner (live), Len Faki, Brodinski, Gesaffelstein (live), Feed Me (live), Fritz Kalkbrenner (live), Simina Grigoriu, Fader

Orange room

Chase & Status (live), Katy B (live), Skream vs Benga feat. Young Man and Pokes, Nero, Knife Party, Flux Pavilion, Jawkob

zaterdag 19 november Muziek

Dry The River, Dyzack, Few Bits, Frank Turner & The Sleeping Souls, Gavin Friday, Heather Nova, Joan As Police Woman, Josh T. Pearson, Lost In Trees, Monument Valley, Other Lives, The Secret Sisters, You Raskal You

Literatuur

Atilla Bartis, David Bezmogis, Ann De Craemer, Jennifer Egan, Stuart Evers, Simon Felice, Alan Hollinghurst, Delphine Lecompte, Paul Murray, Ali Smith, Susanne Sundfør, Sylvie Marie, Rachel Trezise, Etienne van Heerden, Maud Vanhauwaert, David Whitehouse, Kevin Wilson, Evie Wyld

Red room

zondag 20 november

Blue room

CAKE, Colourmusic, Marcus Foster, Islet, James Vincent McMorrow, Larking Poe, Loch Lomond, Mechanical Bride, Oscar & The Wolf, Ed Sheeran, St. Vincent, The Apache Relay, The Low Anthem, Patrick Wolf, Wye Oak

Carl Craig 69 (live), Laurent Garnier, Agoria, Psycatron (live), Sebastien San, Young Talent Contest Steve Aoki, Digitalism (live), BirdyNam Nam (live), Cassius, Mumbai Science, Drop The Lime, Totally Enormous Extinct Dinosaurs (live)

Red Bull Elektropedia Leesa, Polydor, Bongo

Muziek

Literatuur

Ben Brooks, Nyk De Vries, Jan Fabre, James Frey, Peter Ghyssaert, Mary Horlock, Stephen Kelman, Chan Koonchung, Amy LaVere, Elmore Leonard, Peter Leonard, Adam Levin, Dinaw Mengestu, David Nolens, Pola Oloixarac, Marc Tritsmans, Michael Vandebril, Vendela Vida, Peter Zantingh

CONCERTEN

ARID

ma 30 jan 2012

do 08 dec 2011

THE GOLDEN GLOWS & ROLAND

K’S CHOICE

AMATORSKI

&FILM

WO 21 DEC

wo 23 nov 2011

YUKO/SLEEPINGDOG A TRIBUTE TO ALAN LOMAX

za 10 dec 2011

RODRIGO LEÃO & CINÉMA ENSEMBLE di 10 jan 2012

ADMIRAL FREEBEE © Madelien Waegemans

DO 24 NOV

© Charlie De Keersmaecker

2011/2012

ROESELARE

WWW.DESPIL.BE 051/265.700

za 25 feb 2012

PIANO_ANDERS #2: ZAZIE VON EINEM ANDEREN STERN, A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN & JAN SWERTS di 28 feb 2012

JASON MORAN & THE BANDWAGON

VOLLEDIGE CONCERTLIJST OP WWW.CCHA.BE

cultuurcentrum Hasselt Kunstlaan 5, 3500 Hasselt 011 22 99 31 plaatsbespreking@ccha.be

40

Autumn Falls

Groove City

Diverse locaties, Brussel

Brussels Kart Expo, Brussel

21 t/m 27 november

Matthew Herbert © LucyPope Je hebt het waarschijnlijk al opgemerkt, de bladeren vallen stilaan van de bomen. Maar niet getreurd: Autumn Falls loodst je de 2e keer op rij de herfst in.

Organisator Toutpartout en partners kregen er maar niet genoeg van en zo wordt dit overgangsritueel nu een week lang gevierd! Naast AB, Botanique, Cirque Royale, VK*, Magasin 4 en Bonnefooi kan je ook terecht in de nieuwe locacties Maison Des Musiques, Steelgate en Magic Mirrors.

De week wordt geopend door Dosh, in strakke looppas gevolgd door Matthew Herbert, Low, Pinback, Suuns, Tarwater, Los Callejeros, She Keeps Bees, Pink Mountaintops, Chrome Hoof... Extra aandacht ook voor de Kompaktlabelavond met The Field en Walls! En check zeker ook landgenoten SX, The Experimental Tropic Blues Band, Sunday Bell Ringers... Dit herfstfestijn wordt bezegeld met twee afterparties in Steelgate en Magic Mirrors. De zomer is uit, voor een winterslaap is het nog te vroeg: Autumn Falls slaagt de brug.

Ticketprijzen schommelen tussen de 0 euro en 25 euro. Meer info: autumnfalls.toutpartout.be.

21 november Dosh (AB-Club), Thank You (Magasin 4), Stop and Listen w/ Subbacultcha Zine (Bonnefooi)

22 november Portugal. The Man, Nurses (Magasin 4), [sic] Electric (Bonnefooi)

23 november Kompakt in Konzert met The Field, Walls (VK*), Anika, U.S. Girls, Slim Twig (Magasin 4), Forest Fire, Leaf House (Maison Des Musiques), Duke Garwood (Bonnefooi)

24 november Low, Bill Callahan, Pinback (Cirque Royal), Suuns, Vessels (VK*), On Point Invites, Ahu, DJ Nosedrip (Bonnefooi)

25 november Matthew Herbert (AB), Okkervil, Gross Magic, Sunday Bell Ringers (Botanique), Fool’s Gold, Orchestra Of Spheres, Team Me (VK*), The Experimental Tropic Blues Band (Magasin 4), DJ Katia Vlerick (Bonnefooi), Autumn Falls Afterparty (Steelgate)

26 november Metronomy, SX, Holloys, Babe Rainbow, Tarwater (AB), Pink Mountaintops, Siskiyou, Califone, She Keeps Bees (Botanique), Chrome Hoof, Part Chime, Alkerdeel (VK*), DJ Rock Sterward aka Tim Vanhamel (Bonnefooi), Autumn Falls Afterparty (Magic Mirrors)

27 november Scott Matthew, A Winged Victory For The Sullen, Marissa Nadler, Still Corners (Botanique), Los Callejeros, Buritaca (VK*), Ed Wood Jr, Alexis Gideon, Chevreuil Sakot (Magasin 4)

26 november 2011

Ellen Allien Wie houdt van elektronica en beats is bijna moreel verplicht om bij te dragen aan de love and fun waar Groove City een spreekwoordelijk patent op heeft.

Naar jaarlijkse traditie kies je er uit een breed scala van elektronische genres verdeeld over vier zalen... excuseer: roads, avenues, boulevards en highways.

Op zoek naar bekende party anthems? Dan is de House boulevard iets voor jou. Fedde Le Grand, Calvin Harris en anderen zorgen ervoor dat je niet stil blijft zitten. In de Techno highway hangt er dit jaar niet alleen een elektrische spanning in de lucht. Dit jaar opent namelijk de winner van de Fnac/Vi.be wedstrijd. Check daarnaast zeker en vast Chris Liebing, James Holden en Ellen Allien. De term techno wordt hier dus zeer breed geïnterpreteerd.

Nog meer elektriciteit vind je in de Electro road met wat België en Nederland te bieden heeft: Socrates, Kill Frenzy, Le Petit Belge & Le Cheval, ... .

Voor wie het graag in de laagste muzikale regionen gaat zoeken, is er de Bass avenue. Daar geniet je van een vette mix van dubstep en drum-’n-bass met o.a. Drumsound & Bassline Smith (the name says it all...) en Cookie Monsta.

Klinkt dit als (elektronische) muziek in de oren, kom dan 26 november naar de Brussels Kart Expo. Tickets kosten 27 euro (voorverkoop) en 31 euro (box office), surf naar www.groovecity.be voor meer info. Nog niet overtuigd?

Het feestje stopt niet wanneer je de zalen verlaat: je krijgt er een rit met partybus gratis bovenop!

House boulevard

Fedde Le Grand Calvin Harris Alex Gaudino Dimitri Vegas & Like Mike Mason (live) Dimaro

Techno highway Ben Sims Chris Liebing James Holden Ellen Allien

Bass avenue

Drumsound & Bassline Smith The Prototypes The Killabits Cookie Monsta Genetix DJ System-D.

Electro road

Socrates Kill Frenzy Le Petit Belge & Le Cheval Polydor Jaimie Fanatic Rave Our Souls

Wereldse klanken IN WCC ZUIDERPERSHUIS vr 4*11 CONJUNTO ANGOLA 70

De Buena Vista Social Club van Angola ------------------------------------------------------------------------

vr 25*11 GRUPO BONGAR

Meeslepende xamba-, ciranda-, maracatu- en candombléritmes ------------------------------------------------------------------------

europalia.brasil

zo 27*11 YOM & WANG LI

DI 01|11 DJ TUDO & SUA GENTE DE TODO LUGAR VS STEVEN DE BRUYN WO 02|11 WORKSHOP FORRO VOOR ACCORDEON | MET RICARDO PRADO & DJ TUDO WO 02|11 FORRO-NIGHT MET DJ SET | GRATIS VR 04|11 COBRA NORATO | POPPENTHEATER GRUPO GIRAMUNDO

OY DIVISION

Clash tussen een traditionele Chinese mondharpspeler en een excentrieke Franse klarinettist Oost-Europees feest met Jiddische invloeden ------------------------------------------------------------------------

vr 9*12 EUROPALIA.BRASIL: SAMBA

CHULA DE SÃO BRAZ + DJS CRIOLINA Oorspronkelijke sambamuziek van de suikerrietplantages ------------------------------------------------------------------------

DI 15 & EXOTICA WO 16|11 THE MISADVENTURES OF A SAMBA DANCER | LUANDA CASELLA VR 18|11 FAMILIA ASSAD (THE ASSAD FAMILY) | DE VOLTA AS RAIZES (BACK TO OUR ROOTS) DI 29|11 DONA CILA E SUES PUPILOS | GRATIS VR 02|12 CHICO PINHEIRO & QUARTET | BOSSA NOVE UIT SÃO PAULO VR 09|12 PASSION ACCORDING TO CLARICE | THEATERCOLLECTIEF DAS MARIONETTE (OOK OP 10 & 11|12) VR 09|12 GRUPO UAKTI VS TUUR FLORIZOONE | + AFTER PARTY MET BUGALU SOUND ZO 11|12 SAMBA CHULA DE SÃO BRAZ | + AFTER PARTY MET BUGALU SOUND

za 10*12 EUROPALIA.BRASIL: UAKTI

Hedendaags minimalisme op zelfgebouwde instrumenten

HAMILTON DE HOLANDA

Verrassend mandolinerepertoire ------------------------------------------------------------------------

vr 16*12 FLAMME KAPAYA: BANNINGSVILLE Congolese stergitarist van Wenge Maison Mère op zoek naar de roots

In 2012

LOCATIE DE CENTRALE | KRAANKINDERSSTRAAT 2 – 9000 GENT INFO WWW.DECENTRALE.BE | DECENTRALE@GENT.BE | 09 265 98 28 TICKETS WWW.UITBUREAU.BE | KAMMERSTRAAT 19 – 9000 GENT | 09 233 77 88

DC_AdRifraf(100x140).indd 1

ETHIOBEAT BRZZVLL FT. STIJN - GHANA FUNK VA FAN FAHRE

Bekijk de volledige concertreeks op www.zuiderpershuis.be WCC ZUIDERPERSHUIS I Waalse Kaai 14 I 2000 Antwerpen 03/248 01 00 I reservatie@zuiderpershuis.be

18/10/2011 10:01:14

BALOJI + BLAXTAR / 5.11 ARId / 8.11 GILLIAN WELCH 12.11 O.K.K.O (TRy OuT) / 16.11 STEvE ‘LuKE’ LuKATHER (TOTO) 19 + 20.11 CROSSING BORdER 28.10

mET O.m. GAvIN FRIdAy, ST.vINCENT, CAKE, PATRICK WOLF, THE LOW ANTHEm, JOAN AS POLICE WOmAN, JOSH T. PEARSON, FRANK TuRNER & THE SLEEPING SOuLS, PATRICK WOLF, COLOuRmuSIC, CAKE, ENz …

SCALA / 25.11 IvO PAPASOv ORCHESTRA 25.11 SAINT-mARTEAu SE FAIT GAINSBOuRG 26.11 THE CROOKES / 28.11 LENNAERT mAES & FLEuR HENdRIKS 30.11 EvA dE ROOvERE 23.11

ELIAdES OCHOA SEPTET (BuENA vISTA SOCIAL CLuB ) 7.12 AmATORSKI & (KORT)FILm / 15.12 väRTTINä 17.12 TuLIPA RuIz / 21.12 GORAN BREGOvIC & THE WEddING & FuNERAL BANd ALKOHOL

3.12

27/1 4/2 10/2

™

42 Plutofestival 4 en 5 november Nijdrop, Opwijk Beans

Reiken je aspiraties verder dan de dampkring, dan moet je het niet te ver gaan zoeken. In Opwijk kan je weer naar Pluto, het festival dat muziek en mediakunst combineert. Zullen je verwelkomen: Lefto (aan de turntables), Alectric (dubstep uit het Leuvense), DJ Fresh (besloot zich na een een lange carrière met samenwerkingen met onder andere DJ Shadow en Apollo ook maar eens te wagen aan dubstep - een hit die u vast wel kent), Beans, Dimlite, We Are Prostitutes, Neglectik, Free The Robots, Joker, Rocketnumbernine, Hexstatic presents Trailer Trax, MT Eden en Joker. Lekker futuristisch klinkende namen!

Tickets kosten 15 euro (dagticket) en 25 euro(combiticket). Iets voor jou? Zweef dan snel naar www.pluto-festival.be.

Kid Koala Headphone Concerts 14 en 15 november Minnemeers, Gent

zaterdag 29 oktober Electronic Weekend: Modeselektor, Siriusmo, Elan, Hyetal, Dark Sky, Girl Unit, Nils Frahm, Kaboom Karavan, Stellar Om Source, Ssaliva, Concert Debout, Brussels Up! Soundsystem, … @ Bozar, Brussel, bozar.be Sonic City Festival: Liars, Chris & Cosey, Factory Floor, Oneida, Legendary Pink Dots, Mark Emestus ft Tikiman, … @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Retie Rockt: DJ Scoop, Arquettes, Undefined, The Mooze Men, Smokin’ Aces @ Spiegeltent, Retie, retierockt.be Rock Wervik: Layercake, Le Chat Noir, Psycho 44, L’Esprit du Clan, Drums Atre For Parades, Sherman, Dagoba, Musest, DJ Bob @ Zaal Oosthove, Wervik, rockwervik.be Fenech-Soler; Zornik @ AB, Brussel, abconcerts.be Irma @ Botanique, Brussel, botanique.be DJ Tudo é Sua Gente de Todo Lugar @ Cactus Club@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Sound And Vision: I Love Sarah & Friends, Kükl, Intangible States, … @ CCM, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Monogold @ DOKkantine, Gent, democrazy.be Belphegor, Enthroned, Emptiness, Pestifer, Dehuman @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Aphid Noise, Spacid, Chris Liberator, Sven Wittekind, Technasia, Redhead @ Petrol Club, Antwerpen, petrolclub.be Let Lewis Live @ Den Trap, Kortrijk, myspace.com/dentrap Tori Amos @ PSK, Brussel, livenation.be Limbomania: Band Of Luxury, Basic Slips, Black Shack, The Black Su Love, Midnight Detectives, Mother Of Noise, Smiling Industries, The Well-Bred Hippoes @ JC Rondpunt26, Genk, limbomania.be Barclay James Harvest @ Spirit Of 66, Verviers Sick Of It All, Shai Hulud, All For Nothing @ Trix, Antwerpen, The Ex, Cactus Trick, Generic @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Soulsister @ Velinx, Tongeren, velinx.be Cubic Clash: Lucy Love, Simian Mobile Disco, DJ Ligone, … @ De Warande, Turnhout, warande.be

zondag 30 oktober Sonic City Festival: Melvins, Htrk, Sightings, Tannhauser, Sterben un Das Tot, Standish & Carlyon, Washed Out @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Gotye; School Is Cool, You Rascal You, DJ Butsenzeller @ AB, Brussel, abconcerts.be Death In Vegas; Mads Langer @ Botanique, Brussel Joey Cape, Tony Sly, Jon Snodgrass @ Het Depot, Leuven Brit Floyd @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Raphael Saadiq, Lenny Kravitz @ Sportpaleis, Antwerpen dEUS, Balthazar @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

maandag 31 oktober Gardens & Villa; McCoy Tyner Trio ft José James & Chris Potter, Ashley Kahn @ AB, Brussel, abconcerts.be The Airborne Toxic Event @ Botanique, Brussel Kapitein Winokio @ CC Ter Dilft, Bornem School Is Cool @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Bass 09, Audio, L1X vs Reynz, Stickbuzzer, Mr Bad Monkey vs Wan Bushi, Trouble Pilots @ Club9, Koersel The Shoes @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be Saviours, Black Haven, DJ Orloff @ De Kreun, Kortrijk Concord Dawn, Chris Su, Klute, zero t, Tesla, Orphans DJ & Stamina mc @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Teme Tan @ Café Video, Gent, 100procentpuur.be Lefto vs Dyn-O-Mite, Ben Westbeech, Kings Go Forth, Elzhi @ Vooruit, Gent, democrazy.be Selah Sue @ Vorst National, Brussel, livenation.be Hong Kong Dong @ Walvis, Brussel, stoemplive.be Atari Teenage Riot, Tang @ l’Aéronef, Lille, fr

dinsdag 01 november

Nog nooit is stilte zo spectaculair geweest. Op het totaalspektakel Space Cadet Headphone Concert word je, gezeten van op een zogenaamde space pod, ondergedompeld in een visuele mix van graphic novels, een tentoonstelling, een muzikale ruimteconsole, buitenaarde planten, een opname van Kid Koala’s performance.... En het geluid? Dat komt door een hoofdtelefoon. Mis dit unieke project niet: enerzijds is het een bijzondere ervaring en anderzijds kan je deze vingervlugge dj van Ninja Tune in 3- en 2D aan het werk zien.

Op 15 november is er trouwens een extra show bevestigd. Kies dus tussen 19u en 21u30. Tickets kosten 17 euro (vvk) of 21 euro (kassa). Info vind je op www.democrazy.be/agenda.

Platen & Cd Beurs @ 10-17u-CC Zwaneberg, Heist o/d Berg Melendi; Mona, Transfer @ AB, Brussel, abconcerts.be Miles Kanes, Gaëtan Streel @ Botanique, Brussel DJ Tudo & Sua Gente de Todo Lugar vs Steven De Bruyn @ De Centrale, Gent, decentrale.be Wolves In The Throne Room, Wolvserpent @ Magasin4, Bxl Dirty Beaches, DJ Kid; Hammerfall, Riot, Amaranthe @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Victorian English Gentlemens Club @ Café Video, Gent Johnny A., Jeff Aug @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Stone River Boys, Ganashake@ Vooruit, Gent Yelle, Flash Cocotte DJ’s @ l’Aéronef, Lille, Fr

woensdag 02 november Alice Cooper, The Treatment; Chatham County Line @ AB, Bxl Sammy Decoster @ Atelier210, Brussel, atelier210.be Tom, Pablo & Lien @ Bonnefooi, Brussel, stoemplive.be Bill Well & Aidan Moffat, RM Hubert @ Botanique, Brussel Flying Horseman @ Café Video, Gent, cafevideo.be Saul Williams, IconAClass @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Hysteria @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Belleruche, Vegas @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Bonnie ‘Prince’ Billy @ l’Aéronef, Lille, Fr Fast Motion, The Kerbcrawlers, Martin James @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

donderdag 03 november Black Box Revelation @ AB, Brussel, abconcerts.be

gigs& gigs& parties parties nov okt 07

11

Miku Enomoto, Loic Sturani, Mishio Mai @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com General Elektriks @ Botanique, Brussel, botanique.be School Is Cool @ Cactus Club@MaZ, Brugge Roy Haynes Quartet @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Sioen @ CK*, Kortrijk, cultuurcentrumkortrijk.be DJ Ripley @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Mike Stern Band @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Iced Earth @ Trix, Antwerpen, trixonline.be God Is An Astronaut, Agents in Panama @ VK*, Brussel Geike @ De Warande, Turnhout, warande.be James Blake, Laura Marling, Cults, la Femme @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com François And The Atlas Mountains, Le Prince Miiaou, Mesparrow @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

vrijdag 04 november Pluto Festival: DJ Fresh, Hexstatic, Mt Eden, Beans, Free The Robots, Rocketnumbernine, Joker, Lefto, Dimlite, We Are Prostitutes @ +5/11-Nijdrop, Opwijk, pluto-festival.be Radical Slave, The Feeling Of Love, Semper Fi @ 4AD, Diksmuide Black Box Revelation @ AB, Brussel, abconcerts.be United Vibrations, Black Mango @ Arenberg, Antwerpen Stupeflip; Is Tropical @ Botanique, Brussel, botanique.be The Aggrolites @ Cactus Club@MaZ, Brugge Veronica Falls, Sunday Bell Ringers @ Charlatan, Gent Baloji & l’Orchestre de la Katuba @ CC De Ploter, Ternat Psycho 44, Hypnoiz DJ Team, film , ... @ JOC, Ieper Messer Chups, Hell-O-Tiki @ Kavka, Antwerpen, kavka.be A Tribute to Alan Lomax ft Roland And The Golden Glows @ GC Het Koetshuis, Roosdaal Chokebore @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be L’Esprit du Clan, Komah, Becoming The Archetype, Immortal Souls, Beyond The Dust @ Magasin4, Brussel ‘MA’ Festival Jazz @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Combineharvester, Vincent Van Dijck @ Scheld’apen, A’pen Arena @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Suburban Sun @ JH Splinter, Roosdaal, 100procentpuur.be Rampage invites Hospitality ft Netsky, Camo & Crooked @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Conjunto Angola 70 @ Zuiderpershuis, Antwerpen Gablé, le Prince Miaou @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr Friendly Fires, Miles Kane, Foster The People, Morning Parade @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Chokebore, Adolina @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zaterdag 05 november Siskiyou, Little Elmo @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Alter Bridge, Black Stone Cherry; Eefje de Visser @ AB, Bxl Arid @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Gablé, BRNS, ... @ Beursschouwburg, Brussel Chokebore; Braids, Zulu Winter @ Botanique, Brussel DJ Marky, Nu:Tone, MC Lowqui @ Cactus Club@MaZ, Brugge Guitar Wolf, Blackup @ Charlatan, Gent, democrazy.be Kris De Bruyne & Band @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Coevorduh, Maria Isn’t A Virgin Anymore, Speed Dial 7, Embers, JT Matthews @ Club de B, Torhout, ontwen.be Wilma & The Whale, Nick Fransen @ JH Centraal, Mortsel The Aggrolites @ Depot, Leuven, hetdepot.be 80’s Revival Party: DJ Alain @ Expo, Waregem Psycho 44 @ JOC Frontaal, Lille, 100procentpuur.be Ryan Adams @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Against Me!, Crazy Arm, Generation 84 @ JC De Klinker, Aarschot, heartbreaktunes.be Maniac Metal Fest III @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Retox, Vandal X @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be The Van Jets @ Muziekcentrum, Dranouter Marc Dufresne & Maurizio Pugno Organ Trio @ Montmartre, Brussel, lemontmartre.be Elbow, Howling Bells @ Koninklijk Circus, Brussel Styrofoam, Radical Slave, Liquid.Liquid, Team Panini, Louis Katorz, Chubbee Bee @ Petrol, Antwerpen Ryuichi Sakamoto @ PSK, Brussel, bozar.be Orchestre International du Vetex @ Spikkerelle, Avelgem Purple Rising @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com My Sleeping Karma, The Machine, Samsara Blues Experiment, Lonely Kamel @ Trix, Antwerpen Gablé, Brns @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Odelaf, Giedre @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zondag 06 november Kaiser Chiefs @ +7/11- AB, Brussel, abconcerts.be Chris Corsano, Darin Gray, Daysuke Takaoka @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Dum Dum Girls, Veronica Falls @ Botanique, Brussel Madina Lake, My Passion, The Super Happy Fun Club @ JC De Klinker, Aarschot, heartbreaktunes.be Hypnotic Brass Ensemble @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be

Pak, Dream Beverly Hills @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Elbow @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Robben Ford @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Dark Tranquillity @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Wakey! Wakey!, Rosi Golan @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Stephan Micus @ De Warande, Turnhout, warande.be General Elektrics @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

maandag 071 november Fountains Of Wayne @ Botanique, Brussel, botanique.be Braids, DJ’s The Other Brothers @ De Kreun, Kortrijk Blues Lee @ Merlo, Brussel, stoemplive.be Matt Schofield @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Cowboy Junkies @ Stadsschouwburg, Brugge The Smashing Pumpkins @ Vorst Nationaal, Brussel DJ Qbert & DJ Muggs @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

dinsdag 08 november Kings Go Forth; Julien Doré @ AB, Brussel, abconcerts.be Gillian Welch @ Arenberg, Antwerpen Wild Beasts, Dutch Uncles; Alex Winston, Ann Arbor; Lanterns On the Lake; Little Dragon @ Botanique, Brussel Suman Sarkar & Somabanti Basu @ De Centrale, Gent Black Cassette, Maxon Blewit @ Charlatan, Gent The Blackout, We Are The Ocean, The Rocket @ JC De Klinker, Aarschot, heartbreaktunes.be Milow @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be 36 Crispy Duck @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be Comfort Seat @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be Silver Apples @ Trix, Antwerpen, heartbreaktunes.com Etana, Asham Meets Collieman @ Vooruit, Gent David Bartholomé @ l’Aéronef, Lille, Fr

woensdag 09 november Erasure; Othin Spake, Sickboy, Brzzvll @ AB, Brussel One Night Only, The Waow @ Botanique, Brussel Orquesta Tanguedia @ CC Ha, Hasselt, ccha.be The British Invasion @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Broken Glass Heroes @ C-Mine, Genk Azari & III @ Depot, Leuven, hetdepot.be The Thing, Cactus Truck ft Terrie Ex & Dave Rempis @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Eilen Jewell @ Manuscript, Oostende, leffingeleuren.be Ladies Extravaganza @ Monk, Brussel, stoemplive.be Randy Hansen & Leon Hendrix @ Spirit Of 66, Verviers Bass Drum Of Death, To The Bone, DJ Gunslinger @ Trix, Antwerpen, trixonline.be EMA, The Chap @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

donderdag 10 november Karma To Burn @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Milow @ AB, Brussel, abconcerts.be Badi @ Botanique, Brussel, botanique.be Urge Overkill @ Charlatan, Gent, democrazy.be Zara McFarlane, Owiny Sigoma Band, Lefto @ Depot, Leuven Roy Aernouts @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Radio Carver, DJ Butsenzeller @ Homeys, Antwerpen Kinky Kong, Djuma Soundsystem, Fred Hush, Brooke Johnston @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Je m’En Fish & Soulblazers, Goth-Trad, Geiom, Sleeper, District, Thelem, Lurka, Antics, Illament @ KK, Brussel The Moon Invaders, Doreen Shaffer, MrT-Bone & The Caroloregians @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Bob Margolin & Mike Sponza Band @ M-O-D, Hasselt Othin Spake, Trevor Dunn, Tim Vanhamel @ Netwerk, Aalst Smokin’ Boots ft Hot Chickens @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Keb Darge, Jazzman Gerald, Stax Of Wax @ Petrol, A’pen Sioen @ Rataplan, Borgerhout, rataplanvzw.be Maga Bo, DJ Edgar, Brave @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Janine Maunder, Guo Yue, Joji Hirota, Taiko Drummers @ Stadsschouwburg, Brugge, bruggesfestival.be My Morning Jacket, The Head & The Heart @ Trix, A’pen I Got You On Tape @ Vooruit, Gent, vooruit.be Dark Tranquillity, Eluveitie, Mercenary, Varg, Omnium Gatherum @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

vrijdag 11 november Atmosphere, Evidence, Brother Ali, Blueprint, Grieves & Budo @ AB, Brussel, abconcerts.be Ut, Rhys Chatham, Martini/Lobo/Wooley Trio, C74 @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com William Elliott Whitmore @ Botanique, Brussel, botanique.be I Got You On Tape, Birds That Change Colour, Sunday Bell Ringers @ CCM, Mechelen, cultuurcentrummechelen.be Bl!ndman @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Raymond van Het Groenewoud @ Ha’, Gent Los Tres Puntos, Bobby Sixkillers, Groovin’ Jailers @ Magasin4, Brussel, magasin4.be Asere @ N9, Eeklo, n9.be Gein, Stenchman, Jazzsteppa, Bratkilla, D-Jahsta, Matta, Dashtotal’D, Aircav @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Vies Feest @ Scheld’apen, Antwerpen, scheldapen.be Pavlov’s Dog @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Calvin Harris; Rihanna @ Sportpaleis, Antwerpen Misia, Nena Venetsanou @ Stadsschouwburg, Brugge Shining, The Sedan Vault @ Stuk, Leuven, stuk.be Radio Ultra Modern @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Reincidentes, Blister, The Astronaut, Scarlett O’Hanna @

VK*, Brussel, vkconcerts.be School Is Cool; Mala, Roska ft Jamie George, Imune, ... @ Vooruit, Gent, vooruit.be The Rapture @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

zaterdag 12 november I ♥ Techno: zie pagina 38 A Day To Remember, August Burns Red, The Ghost Iniside, Lving With Lions @ AB, Brussel, abconcerts.be O.K.K.O @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Karkwa @ Botanique, Brussel, botanique.be Raymond Van Het Groenewoud @ De Casino, Sint-Niklaas The Heirs, Difefrent Trains, Sue Me Charlie, The Kings Alive @ JH Centraal, Mortsel, jhcentraal.be Radio Modern @ CCM, Mechelen Gepetto & The Whales, Bonfire Lakes @ Club9, Koersel Raphael Saadiq @ Depot, Leuven, hetdepot.be Bureau Of Atomic Tourism @ Follow The Sound, Antwerpen No Use For A Name @ Hangar 1, Oostende Prins Thomas, D’Stephanie, Stubbs @ Kavka, Antwerpen Orchestre International du Vetex @ De Kreun, Kortrijk The Mambo Kings, Buscemi, Souligan, Thierry Steady Go! @ M-O-D, Hasselt, muziekodroom.be School Is Cool @ Muziekcentrum, Dranouter Suarez @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Stray Dogs, All Shall Be Well, Midas Fall, Equues, PortRoyal, Motek, @ Stadstheater Rhetorica, Zottegem Clannad @ Stadsschouwburg, Brugge, bruggesfestival.be Customs @ Toogenblik, Beveren Psycho 44 @ Den Trap, Kortrijk, myspace.com/dentrap Rival Sons; Dimmu Borgir @ Trix, Antwerpen Lydia Lunch’s Big Sexy Noise, Carla Bozulich’s Evangelista @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Oriental Out There@ White Cat, Gent, democrazy.be Butsenzeller, Signs, Dustaphonics, Shrink Orchestra, ... @ Gare Saint Saveur, Lille, Fr Gong Gong, Gangpol Und Mit, Mr No @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com

zondag 13 november Whitin Temptation @ AB, Brussel, livenation.be Hans van koolwijk, Hans Van Eck @ Les Ateliers Claus, Brussel, lesateliersclaus.com Hard-Fi @ Botanique, Brussel, botanique.be K’s Choice @ Depot, Leuven, hetdepot.be Walter Trout, Popa Chubby @ Spirit Of 66, Verviers Othin Spake, Trevor Dunn, Marc Ducret @ Stuk, Leuven K-X-P @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Lil’Queenies, DJ Guy Broeckhove @ Vooruit, Gent

maandag 14 november Boyce Avenue @ AB, Brussel, abconcerts.be The Rapture @ Botanique, Brussel, botanique.be Puggy, Kiss And Drive @ Koninklijk Circus, Brussel Shining, Skiv Trio @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Kid Koala’s Headphone concerts @ +15/11- Minnemeers, Gent Bureau Of Atomic Tourism, Trio Marc Ducret, Nate Wooley, Teun Verburggen @ La Resistenza, Gent Volbeat @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Cults, DJ Anatool Mongool @ Trix, Antwerpen, trixonline.be TV Buddhas @ Café Video, Gent, cafevideo.be

43 Screening ‘Inni’, Sigur Rós 18 en 19 november Kunstencentrum België, Hasselt

Schrijf 7 november alvast in je agenda want dan brengt Sigur Rós ‘Inni’ (IJslands voor binnen) uit, een 75 minuten durende concertfilm van het laatste optreden in 2008, net voor de band een break van onbepaalde duur inlaste. Het concept van de film staat haaks tegenover ‘Heima’ (2007). Terwijl het er in deze laatste op aan kwam de band te plaatsen in een socio-culturele en geografische context, is het doel van ‘Inni’ de muzikanten in actie te zien.

De sfeer is dus zeer intiem, haast claustrofobisch.

Kunstencentrum België (in Hasselt) behoort tot een van de uitverkorene locaties waar de film vertoond zal worden in een concertopstelling.

Kom naar deze primeur op 18 of 19 november in Hasselt (deuren: 20u). Leden betalen 5 euro, niet-leden hoesten 7 euro op. Meer info: www. kunstencentrumbelgie.com.

Le Guess Who? 24 t/m 27 november Utrecht, verschillende locaties Gang Gang Dance © Brian Deran

dinsdag 15 november Customs, The Me In You @ AB, Brussel, abconcerts.be Kid Congo And The Pink Money Birds, The Red Light Rumours @ Arenberg, Antwerpen, heartbreaktunes.be The Wombats, Viva Brother; Casiokids; Twin Sister @ Botanique, Brussel, botanique.be Ben Weaver, Jamie N Commons @ Café Video, Gent Diablo Blvd @ Depot, Leuven, hetdepot.be Sharon Corr @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Othin Spake, Nate Wooley @ Parazzar, Brugge, parazzar.be Stephen Malkmus & The Jicks, DJ Aldolino; Girls @ Trix, Antwerpen, trixonline.be

woensdag 16 november Vieux Farka Touré, Tamikrest; Jonathan Wilson @ AB, Bxl Steve ‘Luke’ Lukather @ Arenberg, Antwerpen Piere Lapointe; Oh Land, The Good Natured; Caged Animals @ Botanique, Brussel, botanique.be School Is Cool @ Het Depot, Leuven, hetdepot.be The Taj Mahal Trio @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Larry Graham And Graham Central Station @ M-O-D, Hasselt Fret, Monica @ Oude Post, Halle, novemberwereldmaand.be Romy Mayes, Jason Nowicki @ Spirit Of 66, Verviers Insomnium, Before The Dawn, My Grain @ Trix, Antwerpen Scorn, Picore @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Other Lives, John Grape @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

donderdag 17 november Sleep Over, Pure X @ AB, Brussel, abconcerts.be Lily Wood & The Prick, Owile; Cant, Blood Orange; Laura Marling, Michael Kinawuka @ Botanique, Brussel Nathan Daems Quintet @ De Casino, Sint-Niklaas Elvis Costello @ Koninklijk Circus, Brussel, Cirque Royal Colin Van Eeckhout @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be De Staat, Roosbeef, Lyenn @ KK, Brussel, kultuurkaffee.be Supagroup @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com

Op zoek naar iets nieuws en misschien een tikkeltje anders? Dan is Le Guess Who? misschien wel iets voor jou. De vijfde editie van dit festival (dat zich zoals gewoonlijk richt op de nieuwste bands en avant-garde) krijgt nu al internationale belangstelling. Je begrijpt wel waarom: Panda Bear, Bill Callahan, Gang Gang Dance, Low, Other Lives, Pinback, Pink Mountaintops (een - jawel - 18-koppig collectief), Tarwater, Oy Division (prettig gestoorde volksmuziek uit Tel Aviv), Babe Rainbow en nog véél meer!

Daarenboven kan je, in plaats van zoals normale mensen die een jeugdherberg opzoeken, zomaar crashen op iemands zetel via couchsurfing (www.leguesswho.nl/couchesurfing). Klinkt dit als spek naar je bek. Rep je dan naar www.leguesswho.nl voor meer info. Tickets kosten 25/27,50 euro (dagticket) en 75 euro (combiticket).

44 Bozar Night 25 november 2011 Paleis voor Schone Kunsten, Brussel The Herbaliser

Het is al gebleken dat Bozar en elektronische muziek een goeie combinatie is. Voor de vierde keer op rij worden de deuren een nachtje opengezet. Kom genieten van Braziliaanse kunst en cultuur tot middernacht en laat het feest dan pas echt beginnen met The Herbaliser, Legowelt, Alden Tyrell, Lefto, Apovaramento Soundsystem en DJ Mellow. Tickets kosten 7 euro (vvk) of 10 euro (adk). Trek je dansschoenen maar aan en haast je naar www.bozar.be.

Spot On Denmark 30 november AB, Brussel Alweer de vijfde editie van Spot On Denmark, een showcase-festivalletje in AB, waar je ’t heetste uit Denemarken kan aanschouwen. Neen, verwacht geen pittige lingerie of miniscule bikini’s maar 4 beloftevolle Deense bands, gekozen door een handvol Belgische journalisten, programmatoren en managers op het SPOT festival. Vorige edities bracht o.a. Murder, Efterklang en Slaraffenland naar AB, nu zijn Iceage (punk), F.U.K.T. (dubstep), Vinnie Who (disco) en Giana Factory (pop noir) te gast. Of ’t effectief grote beloftes zijn? Dat ontdek je voor 12 euro zélf op 30 november! Meer weten? Surf naar www.abconcerts.be

Ik Zie U Graag 2 t/m 4 december Mezz, Breda

Blackbox Revelation

© Charlie De Keersmaecker

Sinds 2009 krijgen Belgische bands jaarlijks een weekend de tijd om korte metten te maken met mythes over timiditeit en domheid. Met Ik Zie U Graag zet de Mezz haar deuren open voor het pop- en rockkruim van Vlaamse bodem. Een heuse driedaagse in zowel Dommelsch Zaal als Mezz Café én de line-up is ronduit indrukwekkend. Op 2 december op ’t podium: Broken Glass Heroes, Charlie Jones’ Big Band, The Hickey Underworld, Douglas Firs, Superlijm, Roselien en Lennert Maes. De dag nadien: Mintzkov, Drums Are For Parades, Yuko, Blackie & The Oohoos, Geppetto & The Whales, Equinox, The Peacekeeper, Flying Horseman (solo) en Luc de Vos (dj-set). ‘s Avonds shake je je een bekkenbreuk op de beats van Mumbai Science en VNNR. Zondag 4 december ten slotte, geven School Is Cool, Intergalactic Lovers, Teddiedrum, Buurman, Papermouth en The Antler King er een ferme lap op. Tickets kosten 42,50 euro (drie dagen), 17 euro (één dag), 12 euro (zaterdagavond voor Mumbai Science en VNNR).

Lovin’ it? Ga dan snel naar www.ikzieugraag.nl.

Marcus Malone @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Jazz & Sounds festival: Henry Threadgill, Satoko Fujii’s Ma Do, Hermeto Pascoal, Esa Pietilä & Electric Barbarian @ t/m 19/11- Vooruit, Gent, vooruit.be Jay Jay Johanson @ l’Aéronef, Lille, Fr

vrijdag 18 november Declan de Barra, Benjamin Francis Leftwich @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Adam Cohen, Mai Bloomfield, Wiz Khalifa @ AB, Brussel Suburban Sun @ JH Alfa, Brakel, 100procentpuur.be INNI screening film Sigur Rós @ +19/11-Belgie, Hasselt Joeystarr; Suzanne Sundfør, Jamie n Commons; Retro Stefson @ Botanique, Brussel, botanique.be Familia Assad, De Volta As Raizes @ De Centrale, Gent Camille @ Koninklijk Circus, Brussel, botanique.be A Tribute to Alan Lomax ft Roland And The Golden Glows @ CC, Lier Alexi Murdoch @ Ha’, Gent, handelsbeurs.be Peter Frampton @ Koningin Elisabethzaal, Antwerpen Group Inerane @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Arsenal @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Explosions In The Sky, The Drift @ M-O-D, Hasselt Moddi, Monograf @ N9, Eeklo, n9.be Twisted Individual, Original Sin, Taxman, Tunnidge, Narkotek, Le Bask, Darkside, Cyrus, ... @ Petrol, Antwerpen Eugène Chadbourne, Bureau Of Atomic Tourism @ Recyclart, Brussel, recyclart.be Electronic Music Films @ Scheld’apen, Antwerpen Karma To Burn, Shift @ Sojo, Leuven, orangefactory.be Letz Zeppelin @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Barn Owl, Köhn @ Stuk, Leuven, stuk.be Bush, Evaline @ Trix, Antwerpen, livenation.be Customsn Thin Line Men @ De Zwerver, Leffinge Aqua Nebula Oscillator @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr Alina Orlova @ Maison Folie, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

zaterdag 19 november Crossing Border: zie pagina 38 Muzikantendag @ AB, Brussel, abconcerts.be Halve Finale Westtalent @ 4AD, Diksmuide, 4ad.be Grançoiz Breut, Isabelle Vigier @ Les Ateliers Claus, Brussel Foster The People, Unknow Mortal Orchestra; Moddi, Monograf @ Botanique, Brussel, botanique.be Fançoise Atlan & Ensemble Mohammed Briouel @ De Centrale, Gent, decentrale.be Stevie Jackson, Wellgreen @ Charlatan, Gent, democrazy.be Broken Glass Heroes @ CC Casino, Houthalen-Helchteren Scala @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Sioen @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be Explosions In The Sky, The Drift @ De Kreun, Kortrijk Doctor Disco, The Love Brothers, Don Johnson @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Geike @ Live It Up, Puurs N2O House Mayhem @ Scheld’apen, Antwerpen Unleash The Fury, Angelskin, Warbeast, Plague Town Bear, Your Highness, Overlord, Lotus @ ‘t Slot, Wortel Iona @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Damian Wilson @ 14u-Topdisc, Torhout, topdisc.be Textures, Crimson Falls, The End Of All Reason; Batmobile, Tall Boys, Ricochets, Skitzo, Coffin Nails, The Griswalds @ Trix, Antwerpen, heartbreaktunes.com Das EFX, Onyx, DJ Aral @ VK*, Brussel, vkconcerts.be School Is Cool, Tamikrest, Geppetto & The Wahles, DJ miX&dorp @ De Warande, Turnhout, warande.be Onyx, 1995 @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zondag 20 november Crossing Border: zie pagina 38 Yes @ AB, Brussel, abconcerts.be Jean-Louis Murat; Stevie Jackson, The Wellgreen @ Botanique, Brussel, botanique.be Syntherklaas ft Stijn @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be The Assad Family @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Newvillager @ Depot, Leuven, hetdepot.be Iconaclass, Team Panini @ Kavka, Antwerpen, kavka.be Sade @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be D.R.I., Agent Orange, Hammercult @ Trix, Antwerpen J.D.McPherson, Moonshine Reunion, Lawen Stark, DJ Dax @ De Warande, Turnhout, warande.be

maandag 21 november Autumn Falls : zie pagina 40 James Blake @ AB, Brussel, abconcerts.be Amatorski @ Botanique, Brussel, botanique.be Ryan McGarvey @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Douglas Firs @ Stuk, Leuven, stuk.be Luistersessie: The Seatsniffers @ Trix, Antwerpen Anton Walgrave @ Café Video, Gent, cafevideo.be Agnes Obel @ Rockhal, Esch/Alzette, Lu, rockhal.lu Shantel & Bucovina Club Orkestar @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

dinsdag 22 november Autumn Falls : zie pagina 40 The Antlers @ Botanique, Brussel, botanique.be Dub Syndicate @ Depot, Leuven, hetdepot.be Agnes Obel @ +23/11-Koninklijk Circus, Brussel Steve Lukather @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com

Douglas Firs @ Café Video, Gent, cafevideo.be

woensdag 23 november Autumn Falls : zie pagina 40 Spinvis, Senne Guns @ AB, Brussel, abconcerts.be Scala @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Junior Boys, Diamond Rings; Givers; Summer Camp @ Botanique, Brussel, botanique.be Renato Borghetti, Olivinho, Lulinha Alencar @ Cactus Club@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Com Truise, Jealov @ Charlatan, Gent, democrazy.be Yuko, Sleeping Dog @ CC Ha, Hasselt, ccha.be Admiral Freebee @ CC, Strombeek-Bever Heideroosjes, Flatcat @ Depot, Leuven, hetdepot.be Agnes Obel @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be The Megaphonic Thrift @ Manuscript, Oostende Magnapop @ Studio 2000, Leuven Shabazz Palaces, DJ Huisdokter @ Trix, Antwerpen Peter Vandrie @ Café Video, Gent, cafevideo.be Moddi @ Vooruit, Gent, vooruit.be Le Père Noèl est-il un rocker?: Kaly Live Dub, Ondubground, Lyricson @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com Fool’s Gold @ Grand Mix, Tourcoing, Fr, legrandmix.com

donderdag 24 november Autumn Falls : zie pagina 40 Soulsister @ AB, Brussel, abconcerts.be Loney Dear @ Botanique, Brussel, botanique.be Horses On Fire, Black Box Red, ... @ Charlatan, Gent Arid @ CC De Spil, Roeselare, despil.be Mintzkov @ CC De Werft, Geel, dewerft.be Customs @ Depot, Leuven, hetdepot.be Heideroosjes, Flatcat @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be Amatorski @ De Muze, Meise, demuzevanmeise.be Yuko, Sleeping Dog @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Magnapop @ Sint-Jozefskerk, Ternat Torbjorn Risager @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com The Besnard Lakes @ Vooruit, Gent, vooruit.be Mintzkov @ De Warande, Turnhout, warande.be Bass Drum Of Death @ De Zwerver, Leffinge The Agrolites, Flying Platane Sound System @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Blitz The Ambassador, Paranoyan @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

vrijdag 25 november Autumn Falls : zie pagina 40 Dona Cila e Seus Pupilos, Bob Corn @ 4AD, Diksmuide Ivo Papasov Orchestra; Saint-Marteau se fait Gainsbourg @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Bozar Night: The Herbaliser, Legowelt, Alden Tyrell, Apavoramento Sound System, Lefto, DJ Mellow, ... @ PSK, Brussel, bozar.be Suuns @ Cactus Club@MaZ, Brugge, cactusmusic.be Hidden Orchestra @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Waters @ Charlatan, Gent, democrazy.be Magnapop @ Cinema Walbur, Hamont Sweet Høem @ Depot, Leuven, hetdepot.be The Rumble Jacks, The Mighty Progerians, DJ Nasty Bartender, Fab’x’Hell @ DNA, Brussel, ticketgang.be Channel Zero, We Are Lions @ De Kreun, Kortrijk White Lies @ Lotto Arena, Antwerpen, livenation.be Customs, The Me In You @ M-O-D, Hasselt Fatoumata Diawara & Band @ N9, Eeklo, n9.be School Is Cool @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Heideroosjes, Flatcat @ OC De Notelaar, Oostmalle Eye D & DJ Hidden, Dylan, The Panacea, Deathmachine, Counterstrike, Tymon, ... @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Axelel Red @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Steve Hackett @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Mucho Gusto @ Vooruit, Gent, vooruit.be Grupo Bongar @ Zuiderpershuis, Antwerpen Amatorski @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Festival Hip Hop Dayz @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr Coming Soon, Angelo Spencer & et Les Hauts Sommets @ l’Aéronef, Lille, Fr, aeronef-spectacles.com

zaterdag 26 november Groove City: zie pagina 40 Autumn Falls: zie pagina 40 The Crookes @ Arenberg, Antwerpen Group Inerane, DJ’s Sublime Frequencies @ Belgie, Hasselt, kunstencentrumbelgie.com Magnapop @ CC Bolwerk, Vilvoorde Scott Matthew @ Cactus Club@MaZ, Brugge School Is Cool @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be Amatorski @ C-Mine, Genk, c-minecultuurcentrum.be The Hellsonics, The Narcotic Daffodils, DJ Nasty Bartender, DJ Sir.Greg @ DNA, Brussel, ticketgang.be Heideroosjes, Flatcat @ Fuego, Maaseik, fuegomaaseik.be The Kills @ Koninklijk Circus, Brussel, livenation.be Channel Zero @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.com Geike @ Muziekcentrum, Dranouter Speedball Jr, ... @ N9, Eeklo, n9.be FFWD ft Tek-One, Kastor & Dice @ Nijdrop, Opwijk 4x4 Fest: Pinback, The Megaphonic Thrift, Nisennenmondai, Black Cassette, Ed Wood Jr., JP Incorporated @ De Kreun, Kortrijk Gangpol & Mit, Eekhoorn X @ Scheld’apen, Antwerpen

Admiral Freebee SOLO

23/11 CC Strombeek (sold out) 27/11 CC De Herbakker, Eeklo (sold out) 30/11 Liers Cultuurcentrum 02/12 CC Stroming Evergem (sold out) 09/12 CC Casino Koksijde 10/12 De Posthoorn, Hamont-Achel 12/12 CC Ter Vesten, Beveren 13/12 CC Ter Vesten, Beveren (sold out) 15/12 Academiezaal, Sint-Truiden 16/12 CC Ter Dilft, Bornem ... more dates on website...

A tribute to Alan Lomax feat. Roland & The Golden Glows 04/11 GC Het Koetshuis, Roosdaal 18/11 Liers Cultuurcentrum 09/12 CC Ter Dilft, Bornem 23/12 CC Mechelen ... more dates on website...

‘De voordeligste CD perserij van de Benelux’ www.decdperserij.be

Baloji THEATERTOUR

04/11 CC De Ploter, Ternat 09/12 C-Mine cultuurcentrum, Genk 10/12 CC Stroming, Evergem 17/12 CC De Schakel, Waregem 23/12 CC Lokeren

Customs

12/11 Togenblik Beveren (try-out) 15/11 AB Box, Brussel (sold out) 18/11 De Zwerver, Leffinge 24/11 Het Depot, Leuven 25/11 MOD, Hasselt 26/11 Wollewei, Turnhout 11/12 Vooruit, Gent

Geike

03/11 de Warande, Turnhout (try-out) 26/11 Dranouter Muziekcentrum (try-out) 14/12 Het Depot, Leuven 17/12 Cactus Club @ MaZ, Brugge 23/12 Vooruit, Gent

Internationals

19/11 Live it Up, Puurs

O.K.K.O.

12/11 Arenbergschouwburg, Antwerpen

School is Cool

30/10 AB Club, Brussel (sold out) 31/10 C-Mine Cultuurcentrum, Genk 03/11 Cactus Club @ MaZ, Brugge 11/11 Vooruit, Gent 12/11 Dranouter Muziekcentrum 16/11 Het Depot, Leuven 19/11 de Warande, Turnhout 25/11 Nijdrop, Opwijk 26/11 De Casino, Sint-Niklaas

IntersectIon presents

tHe Moon InVADers

new alBuM releaSe parTy + SpeCial gueSTS : Doreen Shaffer (The SkaTaliTeS) Mr T-Bone & The CaroloregianS

Selah Sue

31/10 Vorst Nationaal (sold out) 14/12 Rockhal, Esch s/ Alzette (LU)

Sherman

29/10 Rock Wervik

Sioen

10/11/11

03/11 Muziekcentrum Track, Kortrijk (try-out) 10/11 Rataplan, Borgerhout 19/11 C-Mine Cultuurcentrum, Genk 20/12 KVS, Brussel

Steak Number Eight 18/12 AB, Brussel

Ultrasonic 7 26/11 Den Trap, Kortrijk

More bands, info & dates: BUSKER.BE

MagaSin 4

1ST gig : 7pM !

BruSSelS

presAles : FnAc InFos: www.MAgAsIn4.be www.IntersectIon.be

035_INTERS_RifrafNov2.indd 4

19/10/11 11:25

NILS FRAHM

43

29/10/11: Bozar – Brussel 06/11/11: Sint-Elisabethkerk – Gent

FA C T O RY F L O O R ONEIDA

H

29/10/11: Sonic City Festival – Kortijk

THE VICTORIAN ENGLISH GENTLEMEN’S CLUB 01/11/11: Café Video – Gent 10/11/11: Madame Moustache – Bxl

V E R O N I CA FA L L S

04/11/11: Charlatan – Gent

SISKIYOU

05/11/11: 4AD – Diksmuide 26/11/11: Autumn Falls – Brussel

A

Y

BIG SEXY NOISE + CARLA BOZULICH'S EVANGELISTA 12/11/11: Vk* – Brussel

EXPLOSIONS IN THE SKY 18/11/11: MOD – Hasselt 19/11/11: De Kreun – Kortrijk

n

xl

LOCH LOMOND

20/11/11: Crossing Border – Antwerpen

DOSH

21/11/11: Autumn Falls – Brussel

PORTUGAL THE MAN

22/11/11: Autumn Falls – Brussel

FOREST FIRE DUKE GARWOOD

23/11/11: Autumn Falls – Brussel

VESSELS SUUNS

24/11/11: Autumn Falls – Brussel

LOW BILL CALL AHAN

24/11/11: Autumn Falls – Brussel

PINBACK

24/11/11: Autumn Falls – Brussel 26/11/11: 4x4 Festival – Kortrijk

GROSS MAGIC OKKERVIL RIVER

25/11/11: Autumn Falls – Brussel

ORCHESTRA OF SPHERES

25/11/11: Autumn Falls – Brussel 04/12/11: Water Moulin – Tournai 08/12/11: Vooruit – Gent

S C O T T M AT T H E W

25/11/11: Palais de Justice – Arlon 26/11/11: Cactus club – Brugge 27/11/11: Autumn Falls @ Botanique – Bxl

Slade @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Ultrasonic 7 @ Den Trap, Kortrijk Hindu Nights @ Trix, Antwerpen, trixonline.be The Samurai @ De Warande, Turnhout Customs, Mojo Filters @ Wollewei, Turnhout Housse De Racket @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

zondag 27 november Autumn Falls: zie pagina 40 In Flames, Trivium; Justin Townes Earle @ AB, Brussel, abconcerts.be Magnapop @ Beatnik, Beerse Kvelertak, Toxic Holocaust, Trap Them, Wolves Like Us @ M-O-D, Hasselt Heideroosjes, Flatcat @ Nijdrop, Opwijk Welle:Erdball @ Trix, Antwerpen, trixonline.be Ernest Ranglin @ Vooruit, Gent, vooruit.be Yom & Wang Li, Oy Division @ Zuiderpershuis, Antwerpen, zuiderpershuis.be Socalled @ l’Aéronef, Lille, Fr

maandag 28 november Nneka; Colin Stetson @ AB, Brussel Lennaert Maes & Fleur Hendriks @ Arenberg, Antwerpen Zola Jesus @ Botanique, Brussel Admiral Freebee @ CC De Herbakker, Eeklo Dan Baird @ Spirit Of 66, Verviers My Brightest Diamond, Victoire @ Stuk, Leuven Monster Magnet @ Trix, Antwerpen She Keeps Bees @ Café Video, Gent Heather Nova @ Grand Mix, Tourcoing, Fr

dinsdag 29 november Katzenjammer @ AB, Brussel, abconcerts.be Didier Wampas; David Batholomé @ Botanique, Brussel, botanique.be Dona Cila e Sues Pupilos @ De Centrale, Gent Iceage, Eagulls @ Charlatan, Gent Aucan, Thot @ Magasin4, Brussel Zemfira @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Yael Naim @ De Roma, Antwerpen Puro Instinct @ Café Video, Gent Machine Head, Bring Me The Horizon, Devil Driver, Darkest Hour @ Vorst Nationaal, Bxl

woensdag 30 november Spot On Denmark: Iceage, F.U.K.T., Vinnie Who, Giana Factory @ AB, Brussel

METRONOMY HOLLOYS TA R WAT E R BABE RAINBOW SX

26/11/11: Autumn Falls – Brussel

Birds That Change Colour

CHROME HOOF PA R T C H I M P

26/11/11: Autumn Falls – Brussel

Eva De Roovere @ Arenberg, Antwerpen Bombay Bicycle Club, Lucy Rose; David Batholomé; Eleanor Friedberger @ Botanique, Brussel, botanique.be De Draaiende Derwisjen Van Istanbul, Galata Mevlevi Ensemble @ De Centrale, Gent Mister Heavenly @ Charlatan, Gent Hawthorne Heights, The Red Jumpsuit Apparatus @ JH Comma, Brugge Admiral Freebee @ CC, Lier Thirty Seconds To Mars @ Lotto Arena, A’pen Danko Jones @ M-O-D, Hasselt Low Vertical @ Café Video, Gent J.Cole @ VK*, Brussel, vkconcerts.be Amatorski @ Vooruit, Gent, vooruit.be Fleet Foxes @ Vorst Nationaal, Brussel

donderdag 01 december Bruce Bherman, High Flying Birds @ AB, Bxl David Batholomé @ Botanique, Brussel Erik Vermeulen, Ben Sluijs, Labtrio @ De Casino, Sint-Niklaas, decasino.be High Places @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be You Me At Six, Lower Than Atlantis @ M-O-D, Hasselt, heartbreaktunes.be Jef Neve, Flip Kowlier, Roland, Sioen, Roy Aernouts, Amanda Strydom @ De Roma, A’pen Ian Parker @ Spirit Of 66, Verviers Channel Zero @ Vooruit, Gent, vooruit.be Ben L’Oncle Soul @ Vorst National, Brussel Ben Howard @ De Zwerver, Leffinge

vrijdag 02 december Bruce Bherman; Intergalactic Lovers, Hundreds @ AB, Brussel, abconcerts.be Great Mountain Fire @ Botanique, Brussel King Kong Killers, Basic Slips, The Skaminkels, ... @ JH Centraal, Mortsel Chico Pinheiro & Quartet @ De Centrale, Gent Michael Kiwanuka @ Charlatan, Gent Amatorski @ CC Casino, HouthalenHelchteren, houthalen-helchteren.be/casino Admiral Freebee @ CC De Stroming, Evergem Tiny Legs Tim @ Nijdrop, Opwijk, nijdrop.be Daan @ De Roma, Antwerpen, deroma.be Codaysnc @ Scheld’apen, Antwerpen Ange @ Spirit Of 66, Verviers, spiritof66.com Channel Zero @ Trix, Antwerpen Heartbeat Movement, Jawhed Family,

Strange Fruit, Daktari Sound @ Vooruit, Gent Raymond Van Het Groenewoud @ De Zwerver, Leffinge, leffingeleuren.be Pneu, Le Singe Blanc, Temple @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Debout Sur Le Zinc @ l’Aéronef, Lille, Fr

zaterdag 03 december Ben Howard; Finale Kampioenschap van Brussel @ AB, Brussel, abconcerts.be Eliades Ochoa Septet @ Arenberg, Antwerpen, arenbergschouwburg.be Irrelative @ JH Centraal, Mortsel Channel Zero @ Le Coliseum, Charleroi Finale Rockvonk @ Het Depot, Leuven Finale Westtalent @ Factor, Brugge The Devils Blood, Ascension, Goat Torment, … @ Magasin4, Brussel Finale Limbomania @ M-O-D, Hasselt Mark Hummel & Tomi Leino Band @ N9, Eeklo, n9.be Westshell 5, Pedallo Kollektiv, Louis Katorz, The Whatevers, Nicolle Rochelle, ... @ Petrol, Antwerpen, petrolclub.be Layla Raqsa @ Scheld’apen, Antwerpen Nick Kershaw @ Spirit Of 66, Verviers Frappantpop Finale: Sofie Engelen, Owkee Karaoke, ...; Converse aftershows: Psycho 44, Death Letters, afterparty @ Trix, Antwerpen, converse.be/makenoise Goldie (Metalheadz) @ Vooruit, Gent Big D And The Kids Table, Random Hand @ 4Ecluses, Dunkerque, Fr, 4ecluses.com Joey Starr @ l’Aéronef, Lille, Fr

zondag 04 december Vinyl platen beurs @ 10-18u Ravenstein Galerij, Brussel Coeur de Pirate @ AB, Brussel Das Racist, DJ Speed Dial 7 @ De Kreun, Kortrijk, dekreun.be The Ocean, The Link, Scarin’ Myself, Goliath @ Magasin4, Brussel, magasin4.be King King ft Alan Nimmo @ Montmartre, Bxl Premonition 13, The Flying Eyes, Mosquito @ Sojo, Leuven, orangefactory.be Sepultura, Exodus, ... @ Trix, Antwerpen Muziekbeurs @ Sporthal De Barloke, Leffinge Finale Oost.Best! @ Vooruit, Gent, n9.be

5 x I Got You On Tape / Birds That Change Colour… duoticket (11 nov @ CC Mechelen) Wat een line-up daar in CC Mechelen! Zowel Yuko, Birds That Change Colour als Sunday Bell Ringers kwamen met interview in RifRaf terecht, toen hun album uitkwam. En I Got You On Tape heeft, net zoals onze Deense favoriete band Murder, ook Jakob Bellens als frontman.

Vier sublieme bands op rij, wat een weelde. Die dag stelt bovendien spiksplinternieuwe RifRaffotograaf Joren Van Utterbeeck er z’n foto’s tentoon én staat Zealrecords-labelbaas Geert Mets er achter de draaitafels. Van een totaalpakket gesproken. En je kan er helemaal gratis naartoe.

Mailen maar! En surf eens naar www.cultuurcentrummechelen.be voor meer info.

P I N K M O U N TA I N T O P S 26/11/11: Autumn Falls – Brussel

SHE KEEPS BEES

26/11/11: Autumn Falls - Brussel 28/11/11: Café Video – Gent

MARISSA NADLER A WINGED VICTORY FOR THE SULLEN

Filip.rifraf@skynet.be – subject: CC Mechelen

27/11/11: Autumn Falls – Brussel

ERNEST RANGLIN 27/11/11: Vooruit – Gent

3 x Crossing Border-duoticket (20 nov @ Arenbergschouwburg en Toonheelhuis, Antwerpen)

AUCAN

29/11/11: Magasin 4 – Brussel

FLEET FOXES

30/11/11 : Forest National – Brussel

C.S.S.

05/12/11: Botanique – Brussel

CARIBOU

& VIBRATIONS ENSEMBLE 08/12/11: Vooruit – Gent

AUSTRA

St. Vincent

09/12/11: Charlatan – Gent

© Tina Tyrell

Derde jaar op rij het 2daags muziek- en literatuur-festival Crossing Border ook in Antwerpen, maar dat las je ongetwijfeld al op p38. Dat wordt heerlijk smullen daar op 19 en 20 november in Arenbergschouwburg en Toneelhuis. En kijk, 3 duo’s mogen op de guestlist op zondag 20 november. De dag dus dat muziekgewijs o.a. CAKE, Colourmusic, Loch Lomond, Mechanical Bride, Oscar & The Wolf, Ed Sheeran, St. Vincent, The Low Anthem, Patrick Wolf en Wye Oak op de planken staan. Mooi toch! Wat je moet doen? Gewoon een mailtje sturen volstaat.

En check het volledige programma van deze 2daagse op www.crossingborder.be.

Filip.rifraf@skynet.be– subject: Crossing Border

M I C A H P. H I N S O N

13/12/11: Cactus Club – Brugge

D U C H E S S S AY S

15/12/11: Magasin 4 – Brussel 19/12/11: Café Video – Gent for more concerts : www.toutpartout.be Independent since 1994 Toutpartout agency Labelman Lazarijstraat 87 3500 Hasselt - Belgium Phone: +32 (0) 11 25 60 36 Fax: +32 (0) 11 25 30 21 info@toutpartout.be http: www.toutpartout.be

Suuns

5 x Autumn Falls@VK*-duoticket (23 t/m 27 nov @ VK*, Brussel) Veel aandacht voor Autumn Falls, het 7daagse indoorfestival van boekingskantoor/promotor Toutpartout, in deze editie. Check o.a. p40 maar even. En kijk nu. VK* geeft 5 duotickets weg, waarmee je 5 avonden op rij Autumn Falls @ VK* kan meemaken. Dus gratis mét partner naar Kompakt in Konzert met The Field, Walls (23 nov), Suuns, Vessels (24 nov), Fool’s Gold, Orchestra Of Spheres, Team Me (25 nov), Chrome Hoof, Part Chime, Alkerdeel (26 nov), Los Callejeros en Buritaca (27 nov). Woooow, indrukwekkend. Snel mailen dus! En bezoek eens www.autumnfalls.be en www.vkconcerts.be Filip.rifraf@skynet.be – Autumn Falls@VK*

Fargo CD/LP 21262

‘sweet spot between modern and vintage. swinging roots rock, country, jazz, and blues and an instantly recognizable voice.’

Double CD • best of + b-siDes anD rarities GrCD 716

First NEw stuDiO albuM iN 6 yEars

GrCD/lP 731

WCD 86

Vowelst eP s d Fa e Firedition limited ck 5 tra ight heavyweCD + l y in v 1

tH E risiNg N E star FrO w M M ali

MrlP 33

D i s t r i b u t i O N :

M u N i C H

r E C O r D s

•

w w w . M u N i C H r E C O r D s . C O M