RW Magazine 2015 #3

2015, nummer 3

Terugblik 2015

De pijntjes van een coureur

Hoe traint  Livio Loi?

De handschoen binnenstebuiten

Fit naar de finish

VOORWOORD

Dit seizoen verdient een vervolg

H

et seizoen 2015 is werkelijk voorbij gevlogen. Het lijkt nog maar zo kort geleden dat we bibberend van de kou de eerste test hadden in Spanje. En nu is het alweer (bijna) voorbij. Nog één race en dan zit het erop. Terugkijkend verdient dit seizoen wat ons betreft absoluut een vervolg.

In dit magazine kijken we uitgebreid terug op het seizoen 2015, waarin we als RW Racing GP hoogtepunten hebben gekend, maar ook enkele tegenvallende momenten hebben beleefd. Over het hoe en waarom, leest u verderop.

Waarom dan niet gewacht met het derde nummer van RW Magazine tot ná de GP van Valencia, zodat ook die wedstrijd in het blad kon worden opgenomen? Met dit magazine hebben we dit jaar iets speciaals kunnen doen voor onze relaties, onze sponsors en onze fans. Zij zijn ook degenen die het allemaal mogelijk hebben gemaakt en in Valencia zien we veel van hen persoonlijk om hen nogmaals te bedanken voor hun inzet en vertrouwen.

Voor volgend seizoen ziet het er veelbelovend uit, maar bij het ter perse gaan van dit blad zijn er nog wat losse eindjes. Daarom kan ik nu nog niet uitgebreid vooruitblikken op het komende seizoen. Middels onze nieuwsbrief, onze website en social media houden we u op de hoogte van de laatste ontwikkelingen.

Jarno Janssen Teammanager RW Racing GP

This season deserves a sequal The 2015 season has just sped by. It seems like yesterday since we were shivering with the cold at the first pre-season test in Spain. And now it has (almost) come to an end. Only one more race to go. Looking back on what we have achieved this year, we strongly believe this season deserves a sequal. In this magazine we look back on the 2015 season, in which RW Racing GP has reached great heights, but also a few disappointing moments. We’ll tell you all about the whys and wherefores. Why not wait issuing the third RW Magazine till after the GP of Valencia and cover that one as well?

With this magazine we’ve tried to do something extra towards our partners, our sponsors and our fans. They are the ones that made it possible and we’ll see many of them in Valencia to thank them personally for their effort and trust. The outlooks for next year are promising but at the time of this magazine going to press there are still some loose ends that need tying up.

That’s why I can’t dilate upon next season yet. Through our newsletter, our website and social media we will keep you up to date as soon as possible.

RW MAGAZINE 03 2015 3

INHOUD RW MAGAZINE

22

14

26

6 10 13 14 19 20 22 24 26 30 31 32 39 41 42 44 45

Terugblik 2015 Seizoen: Dutch TT Seizoen: GP Duitsland Seizoen: GP Indianapolis Seizoen: GP Tsjechië Seizoen: GP Groot-Brittannië Fit naar de finish: Hoe traint Livio?

Fit naar de finish: De meest voorkomende blessures Fit naar de finish: De handschoenen van REV’IT! Seizoen: GP San Marino Seizoen: GP Aragon De coureurs van de toekomst Seizoen: GP Japan Column: Bouwen op training Sporttravel Seizoen: GP Australië Seizoen: GP Maleisië

32

www.rwracinggp.com

Facebook.com/rwracinggp

Twitter.com/rwracinggp

Instagram.com/rw_racing_gp

Colofon

Tekst en redactie: M-Press Productions / Natascha Kayser Fotografie: Gerlinde Schrijver, Henk Verhoeven, PSP/ Lukasz Swiderek, Vaczlav Duska, Jaromir Havranek, Mara Paulícek, KF Glaenzel, Repsol Media, Racesport.nl, GEPA Pictures, MotoGP.com Vormgeving: RVH Vormgeving / Ralph van Houten Druk: Kampert Nauta Met medewerking van Jarno van Osch Met dank aan REV’IT!, SportTravel, E11, Amici d’Undici, Sent Waninge, Workx71, Racesport.nl, Target Every One Naar een idee van Jarno Janssen

RW Magazine is een uitgave van RW Racing GP Contact RW Racing GP, Brink 6, Dwingeloo info@rwracinggp.com RW MAGAZINE 03 2015 5

TERUGBLIK

‘We hebben laten zien waartoe we in staat zijn’ Met nog één wedstrijd te gaan staat Livio Loi op de zestiende plaats in het wereldkampioenschap van de Moto3. Dat is niet helemaal de plaats die RW Racing GP aan het begin van het seizoen in gedachten had, maar toch is teammanager Jarno Janssen best tevreden.

H

et is een enerverend seizoen geweest,” constateert Jarno Janssen. “Onze doelstelling was in de buurt van de top 10 te eindigen. Als alles eruit was gekomen wat erin zat, als de muntjes net iets vaker de goede kant op waren gerold, had dat er ook zeker ingezeten. De resultaten op papier – die zestiende plaats in het WK – vertellen helaas niet het hele verhaal.

Was Livio gefinisht op de plaatsen waar hij reed toen hij crashte in Japan en Australië, dan had hij twaalfde gestaan. We hebben wat pech gehad, maar gelukkig zijn er zeker zo veel momenten geweest waarop we hebben kunnen laten zien waartoe we in staat zijn.”

Uiteraard is de Grand Prix van Indianapolis (zie ook pagina 14) het onbetwiste hoogtepunt van het seizoen geweest. Vanuit een schier onmogelijke positie wist Livio Loi de wedstrijd te winnen, voor hem de eerste Grand Prix-zege, voor RW Racing GP de derde. “Een Grand Prix winnen an sich is al geweldig natuurlijk,” zegt Janssen, “maar wat het extra mooi maakt, is dat het een resultaat was van perfect teamwork. We hebben als team op het juiste moment de juiste beslissing gemaakt om van regenbanden te wisselen naar slicks. Dat was best een risico, maar door die beslissing hebben we Livio in staat gesteld de wedstrijd te winnen. De bal is door ons voor open doel neergelegd en Livio heeft het op een fantastische manier afgemaakt.”

Sterk begin De zege in Indianapolis illustreert hoe belangrijk het is dat alle factoren kloppen, dat alle puzzelstukjes precies op het goede 6 RW MAGAZINE 03 2015

moment samen moeten vallen. Dat was lang niet bij alle races het geval en daar waren verschillende oorzaken voor. “In het begin van het seizoen reed Livio heel sterk, maar door kleine pechgevalletjes bleven de resultaten achter,” blikt de teammanager terug. “In Qatar reed hij in een top 10-positie maar door een probleem met schakelen, kon hij dat niet afmaken.

In Austin gleed Livio weg over die ene laatste natte plek op de baan, waardoor hij buiten de punten eindigde.”

In de reeks wedstrijden die volgde, waren er ook steeds kleine dingetjes die van invloed waren op het uiteindelijke resultaat. In de vrije trainingen ging het zeker niet verkeerd, met een aantal top 5-klasseringen, maar in de kwalificaties wilde het maar niet lukken. Loi wist dan in de race wel steeds veel plaatsen goed te maken (Jerez, Le Mans, Barcelona, Assen, Misano) maar de beloning daarvoor bestond uit slechts een handvol punten.

“Als het in de kwalificatie niet goed gaat en je van ver moet komen, kost dat in de beginfase van de race veel energie,” analyseert Janssen. “Dat is jammer, als je ziet wat Livio wel voor elkaar heeft weten te krijgen. Tien, elf, twaalf plaatsen goedmaken is knap. Het is alleen jammer dat je daarvoor niet extra wordt beloond.”

gezien de slechtste waren. In Indianapolis stonden we als 26ste op de grid, in Silverstone 28ste. Dat zijn niet iets waar je trots op kunt zijn, maar dat is weggepoetst door de uiteindelijke uitkomst. Helaas gaat het andersom ook op. Japan en Australië waren uitstekende weekenden, met de zevende en achtste tijd in de kwalificaties, en strijd om de topposities in de race. Maar

Weegschaal De resultaten in het begin van de tweede helft van het seizoen, met de zege in Indianapolis en de vijfde plaats in de regen op Silverstone, gaven een boost aan het hele team. “De beste resultaten hebben we gehaald in weekenden die als geheel RW MAGAZINE 03 2015 7

TERUGBLIK

‘Ik denk dat we als team niet veel steken hebben laten vallen.’

jammer genoeg zijn die heel goede weekenden juist weer verbloemd door crashes, waardoor we niet hebben gekregen wat we verdienden.”

De doelstelling – top 10 – is dan niet gehaald, maar over het geheel genomen slaat de weegschaal wat Janssen betreft toch naar de positieve kant door. “Over de hele linie bekeken was het best oké. Ik denk dat we als team niet veel steken hebben laten vallen. De mislukte kwalificatie in Le Mans, waar we Livio te laat naar buiten hebben gestuurd om nog een tijd te zetten voordat het ging regenen, moeten we onszelf aanrekenen. Dat was echt een misstap. Verder denk ik dat we het goed hebben gedaan. Het team heeft goed gewerkt, de sfeer was goed en ook de samenwerking met Livio is uitstekend verlopen. Ook hij heeft het prima gedaan. Hij heeft zijn dipjes gehad en had er bij tijd en wijle meer uit kunnen halen, maar dat weet hij zelf ook.

Laten we hopen dat we in de laatste race het seizoen nog een mooie afsluiting kunnen geven zodat we met een goed gevoel kunnen terugkijken.”

8 RW MAGAZINE 03 2015

‘Het had heel anders kunnen uitpakken’ Livio Loi: “We hebben veel ups-and-downs gehad. In het begin van het seizoen waren de rondetijden echt heel goed en kon ik meedoen voor de top 10, maar we hadden wel steeds pech. Dat was frustrerend en het is niet goed voor het zelfvertrouwen als je keer op keer net dat beetje geluk tekortkomt wat je soms nodig hebt. Aan de andere kant hebben we ook hele goede races gehad, terwijl de trainingen niet zo goed waren als in het begin van het seizoen. De races in Assen en Misano en natuurlijk in Indianapolis en Silverstone hebben veel goedgemaakt. Dat soort resultaten helpen echt, maar over het algemeen genomen had het beter gekund. Vanaf Aragon gingen de trainingen en vooral de kwalificaties stukken beter, maar onder aan de streep tellen de resultaten in de races en daarin hebben we te veel punten laten liggen. In Japan en Australië alleen al hadden we 20 punten kunnen verdienen als ik niet gecrasht was en dan had het heel anders kunnen uitpakken wat de stand in het kampioenschap betreft. We moeten eraan blijven werken om er bij te staan vanaf de eerste training tot het einde van de race.” •

‘We have shown what we are capable of’ With one more race to go Livio Loi is in sixteenth in the Moto3 world championship. That is not quite what RW Racing GP had in mind at the beginning of the season, but nevertheless team manager Jarno Janssen is satisfied.

“It has been a exciting season,” establishes Jarno Janssen. “Our goal was to end up close to the top 10. Had we been just a little luckier, then we would have been there certainly. Unfortunately the printed results – sixteenth in the championship – don’t tell the whole story. Had Livio been able to finish in the positions that he crashed from in Japan and Australia, it would have been twelfth. We’ve had some bad luck, but thankfully we’ve had at least as many moments in which we have shown what we are capable of.” By all means the Grand Prix of Indianapolis (see also page 14) is the outstanding highlight of the season. From a near impossible position Livio Loi managed to win the race. His first GP victory, the third for RW Racing GP. “Winning a Grand Prix is great by itself,” says Janssen, “but it is extra special when it is the result of perfect teamwork. As a team we’ve made the right decision at the right moment to change to slicks and by doing so made it possible for Livio to grab victory. We placed the ball and Livio shot into the open goal perfectly.” The win at Indianapolis shows just how important it is that all the factors match. That wasn’t always the case. “At the start of the season Livio performed well, but fell short of results because of bad luck,” the teammanager reviews. “In Qatar he was in a top 10 position but crashed out because of a problem with the clutch. In Austin he slipped off when he hit the one remaining damp spot.” In many occasions it were just small details that affected the results. In qualifying it just didn’t seem to work. In the races Loi managed to make up (Jerez, Le Mans, Barcelona, Assen, Misano) but the reward was just a handful of points.

“It takes a lot of energy if you have to make up that many positions from the start of the race,” Janssen analyses. “Looking at what Livio has done – making up for ten, eleven, twelve positions – it’s a real shame the effort remains unrewarded.” Winning at Indianapolis and finishing in fifth at Silverstone gave all of the team a boost. “We’ve had our best results in the worst weekends: we were 26th on the grid at Indianapolis and 28th at Silverstone. That’s nothing to be proud of, but it has been glossed over by the eventual outcome. Unfortunately it also was the other way around. We’ve had excellent weekends in Japan and Australia, with seventh and eighth in qualifying, and fighting at the front in the race, but that has been rubbed out by crashes, leaving us unrewarded again.” Although the goal – top 10 – could not be achieved the balance is positive as far as Janssen is concerned. “It was okay. As a team we didn’t make too many gaffes. We failed in Le Mans, when we didn’t send Livio out in time before it started to rain in the qualifying practice. We have to hold that against ourselves. Overall we did a good job. The team was functioning really well, the atmosphere was pleasant and working with Livio was excellent. He too has performed well.

He has been through a few bad patches and every now and then he could have done better, but he is very aware of that. Let’s hope we can bring a good end to the season in the final race as well so that we can look back on this year with a good feeling.”

‘It could have been much different’ Livio Loi: “We have had ups and downs. In the beginning of the season our lap times were really good and I’ve been fighting for the top 10, but we had some bad luck. That has been quite frustrating and it isn’t the best for selfconfidence when you lack that little bit of extra luck you need sometimes.

On the other hand we’ve had some quite good races later on, while the practices had not been that good as in the beginning of the season. The race in Assen and Misano and of course the races in Indianapolis and at Silverstone made up big time. These kind of results help a lot, but looking at the big picture it could have been better. From Aragon on the practices and especially qualifying went much better, but in the end the results in the race count and we’ve lost too many points. In Japan and Australia alone we could have won 20 points if I hadn’t crashed and the positions in the standings would have been much different. We have to keep on working on being there at the front from the first practice on till the end of the race.” • RW MAGAZINE 03 2015 9

RACE 8: DUTCH TT

‘The Sniper’ zet de Inhalen was een obstakel waar Livio Loi een beetje tegenaan hikte. Het ontbrak de Belgische coureur van RW Racing GP aan het nodige zelfvertrouwen om zich er simpelweg in te storten. Maar in zijn thuiswedstrijd in Assen was het compleet anders en dook de oude Sniper weer op, die nergens bang voor is. Loi liet zijn tanden zien en reeg de ene na de andere concurrent aan zijn mes om als dertiende te finishen.

M

et een briljante slotfase in de Moto3-race van de Dutch TT zette Loi de knop om. Niet alleen wat betreft de race en het resultaat, maar bovenal voor zijn eigen gevoel: hij bewees voor zichzelf dat hij het nog steeds kon, in moeilijke omstandigheden en onder hoge druk bovendien.

De twintigste plaats in de kwalificatie viel een beetje tegen, maar met een verschil van slechts 0,1 van een seconde naar P12 en maar 1,1 van de pole position, zag het er toch hoopvol uit voor Livio Loi. De Belg had een goede start, maar werd in de eerste bocht naar de binnenkant gedwongen waardoor hij

10 RW MAGAZINE 03 2015

een handvol plaatsen verloor. Bij het begin van de tweede ronde lag Loi 27ste en zag het er bepaald niet rooskleurig uit voor de thuiswedstrijd van zijn team.

Maar Loi herpakte zich en halverwege de wedstrijd begon hij aan een felle opmars. In de laatste vier ronden pikte Loi de ene na de andere rivaal op om in de laatste ronde alles uit de kast te halen om van 16 naar 13 te komen en drie waardevolle punten voor het kampioenschap op te pikken.

Teammanager Jarno Janssen was zeer te spreken over de manier waarop zijn coureur zich naar de finish had geknokt.

“Dertiende lijkt misschien niet zo goed, maar de moed en vechtlust die Livio heeft getoond, zijn echt super. Hij heeft zijn schroom overwonnen in deze wedstrijd en heeft gedaan waar we al tijden naar op zoek waren.”

Ook Loi zelf was blij. “Ik weet niet wat precies het probleem was de laatste races, maar eindelijk kon ik weer inhalen. Ik heb op mijn tanden gebeten en ben er vol voor gegaan. Het was zo fijn om al die jongens opzij te zetten. Ik kon er zelfs twee tegelijk voorbij in De Bult. Aan de buitenkant! Bij het ingaan van de tweede helft van het seizoen is dit het beste wat me kon overkomen.” •

Startpositie: 20 Resultaat: 13

knop om

‘The Sniper’ turns the corner Overtaking was a bit of a problem Livio Loi shrunk from. RW Racing GP’s Belgian rider lacked the self-confidence to simply duck into it. But in his home race in Assen it was completely different and the old fearless Sniper showed up again. Loi showed his teeth and knifed one rival after the other to finish in thirteenth. With a brilliant final stage of the Moto3 race of the Dutch TT Loi turned the corner. Not only as far as the race and the result concerned, but foremost for his own feeling: he proved to himself he could still do it, even in the most difficult circumstances and under huge pressure.

Twentieth place in qualifying was a bit of a disappointment, but with a difference of only 0,1 of a second to P12 and just 1,1 to pole position, the outlook for the race remained positive for Loi. The Belgian had a good start, but was forced into the inside of the first turn and lost a handful of positions. At the start of the second lap Loi had dropped back to 27th and it didn’t look all that good for the team’s home race. But Loi got himself together and put his head down. Halfway through the race he began to move up fiercely. In the final four laps Loi got one rider after the other, and in the final lap he gave his all to get from 16 to 13 and pick up three valuable championship points. Team manager Jarno Janssen gave his rider a compliment about the way he fought his way to the finish. “Thirteenth may not look as great, but the courage and fighting spirit Livio showed was superb. He overcame his bashfulness in this race and did what we were looking for all along.” Loi too was happy with his race. “I don’t know what the problem was the past few races, but finally I was able to pass and overtake. I bit the bullet and gave it my all. It felt so great to pick up one after the other. I could even pass two at once in De Bult. On the outside! Going into the second half of the season this is the best thing that could happen.” • RW MAGAZINE 03 2015 11

RACE 9: GP DUITSLAND

Startpositie: 15 Resultaat: 16

Met lege handen na gok De laatste race voor de zomerstop liep uit op een teleurstelling voor RW Racing GP en haar coureur Livio Loi, die de Moto3-race van de Duitse GP afsloot met lege handen.

In de laatste ronde op de Sachsenring kon Loi de leiding van de groep niet vasthouden. De Belg finishte als zestiende.

L

oi mocht vanaf de veertiende plaats starten, nadat een aantal rijders was teruggezet omdat ze in de kwalificatie te langzaam hadden gereden. Die ene plaats winst kon hij echter niet omzetten in punten. Loi en het team hadden besloten te kiezen voor een zachte band voor en achter, omdat die Loi het beste gevoel gaven. Maar doordat de temperaturen iets hoger waren dan de voorgaande dagen bleek dat niet de beste keuze te zijn: Loi worstelde vanaf het begin van de race met de grip.

“Omdat we ons hadden geconcentreerd op een afstelling op basis van de zachte band, zou een last-minute keuze voor de medium band een even grote gok zijn geweest,” verklaarde Loi. “Ik had gehoopt in de eerste helft van de race te kunnen profiteren van meer grip, maar dat pakte anders uit. Ik kon gewoon niet hard genoeg pushen om bij de kopgroep te blijven en zodoende was ik de aansluiting veel te vroeg al kwijt. Ik moest alle zeilen bijzetten om niet te crashen en ik heb een paar keer echt geluk gehad. Het was geen fijne wedstrijd en kon niet vechten zoals ik graag wilde.

Vooral op het eind gleed ik steeds weg. Het is zeker een teleurstelling omdat we er nu in de kwalificatie eindelijk beter bij stonden, maar we die positie niet konden verzilveren.” •

Gamble leaves Loi empty-handed The last race heading into the summer break turned out a disappointment for RW Racing GP and its rider Livio Loi as they ended the Moto3 race of the German GP emptyhanded. In the final lap at the Sachsenring Loi could not hold on to the lead of the group he had been heading for most of the race. The Belgian finished in sixteenth.

Loi was given fourteenth position on the grid, after a number of riders had been relegated as a result of riding slow in qualifying. Unfortunately Loi couldn’t turn the advantage into points. Loi and the team had decided to choose the soft tyres front and rear, as they gave Loi the best feeling.

But with temperatures just a bit higher it proved to be not the best choice as Loi was struggling with grip right from the start. “As we had concentrated on the setup based on the soft tyre, changing last-minute to the medium tyre would have been a gamble as well,”Loi explained. “I had hoped I could benefit from more grip in the first half of the race, but it didn’t work out. Right from the start I was struggling with the rear. Therefore I just couldn’t push hard enough to stick to the front group and I lost connection way too soon. I had to give my all not to crash and I have been lucky a few times. Especially in the end I was sliding a lot. For sure it is a disappointing result as we finally had a good qualifying position which we couldn’t cash in.” • RW MAGAZINE 03 2015 13

RACE 10: GP INDIANAPOLIS

Winst dankzij gew Met een voorsprong van bijna 40 seconden won Livio Loi de Grand Prix van Indianapolis.

RW Racing GP nam op de grid een gok met de banden en Loi wist het voordeel van de slicks volledig te benutten.

14 RW MAGAZINE 03 2015

aagde bandenkeuze

Startpositie: 26 Resultaat: 1

RW MAGAZINE 03 2015 15

RACE 10: GP INDIANAPOLIS

D

e Belgische coureur startte vanaf de 26ste plaats op de grid, na een tegenvallende kwalificatie waarin hij net niet de juiste slipstream wist te vinden. Alle trainingen waren gereden in droge omstandigheden, maar een paar minuten voor de start van de Moto3-race begon het te regenen in Indianapolis en de race werd ‘nat’ verklaard. Maar al snel nadat het begon te regenen, hield het ook weer op en op de grid sloeg te twijfel toe welke banden te kiezen. Met 40 seconden te gaan voor de opwarmronde besloot het team om de gok te wagen en de regenbanden te wisselen voor slicks.

“Vanaf de 26ste plaats hadden we niets te verliezen,” verklaarde teammanager Jarno Janssen. “Het was een kwestie het juiste moment. We waren de eersten die wisselden en de rest had geen tijd meer. Livio wist wat hem te doen stond: alles of niets, zo snel mogelijk naar voren en hopen dat het droog blijft. Onze strategie werkte perfect. We hebben wel eens verkeerd gegokt, maar nu was alles goed. Livio reed een perfecte race, hield het hoofd koel, maakte geen enkele fout.”

Teameigenaar Roelof Waninge volgde de race thuis in Dwingeloo. En alsof het zo moest zijn: toen Luis Salom in 2012 zijn eerste wedstrijd won voor RW Racing GP was de situatie precies hetzelfde. Ook Salom pakte zijn eerste zege in Indianapolis met Waninge thuis voor de buis. “Misschien moet ik maar niet meer meegaan,” grapte Waninge. “Deze overwinning is super voor het hele team en iedereen die erbij is betrokken. Het team heeft geweldig gewerkt en de juiste beslissingen genomen op basis van kennis en ervaring. Livio is vanaf de pitmuur uitstekend gecoacht. Het is mooi om te zien hoe dan ook eindelijk het geluk eens aan onze kant is en hoe Livio een perfecte wedstrijd rijdt.”

Loi stak al in de eerste ronde maar liefst zeventien man voorbij. Vanaf het moment dat hij de leiding nam, in de derde ronde, bouwde de 18-jarige Loi zijn voorsprong uit op John McPhee op de tweede plaats en Phillip Oettl op de derde plaats. Halverwege de race van 23 ronden vielen er weer een paar spatjes regen maar met een gat van reeds 23 seconden kon Loi zich veroorloven wat kalmer aan te doen. Toch was hij nog in staat om het gat nog groter te maken en snellere rondetijden te rijden. Met drie ronden te gaan begon het harder te regenen en zat Loi midden in een groep die op een ronde achterstand reed. De jonge Belg ging iedere mogelijke confrontatie uit de weg om uit de problemen te blijven. Hij greep zijn eerste Moto3 GP-zege (in zijn 34ste race) met een voorsprong van 39 seconden.

Loi was door het dolle heen. “Ik kan nog niet geloven dat ik heb gewonnen. We hebben precies de goede beslissing genomen om op slicks te gaan en ik kon er vanaf de start voor gaan. Toen ik in de groep kwam, moest ik even heel goed bij de les blijven om uit de problemen te blijven en toen het weer ging regenen besloot ik om me te laten terugzakken. Waarom het risico nemen te crashen met een voorsprong van meer dan een halve minuut? Ik bleef kalm en geconcentreerd en heb mezelf en het team een welverdiende overwinning bezorgd. Geweldig! Een GP winnen is de droom van iedere coureur en ik heb het nu bereikt.

Maar het is niet zo dat ik nu klaar ben. Integendeel: ik wil hier meer van!” •

16 RW MAGAZINE 03 2015

Victory at Indianapolis thanks to daring tyre choice With an advantage of almost 40 seconds Livio Loi won the Indianapolis Grand Prix. RW Racing GP took a gamble on the tyres on the grid and Loi took full advantage of the slicks.

The Belgian rider started from 26th on the grid, after a disappointing qualifying session in which he just missed out on a slipstream.

All sessions had been in dry circumstances, but just minutes before the start of the Moto3 race it began to rain and the race was declared wet. Soon after it began raining it stopped again and everybody on the grid was in doubt which tyres to choose. With just 40 seconds to go before the warm up lap the team decided to take the gamble and change to slick tyres. moved up to ninth in the first lap and took the lead in the third lap, to never give it away anymore.

“Starting from 26th we had nothing to lose,” team manager Jarno Janssen explained. “It was a matter of making the choice at exactly the right moment. We were first, the others had not enough time left to change. Livio knew what he had to do: go all or nothing, get to the front as soon as possible and hope it stays dry. Our strategy worked out perfectly. Not every gamble has worked out well, but now it was just perfect. Livio rode a perfect race, kept his head cool, didn’t make a single mistake. Well done!”

Team owner Roelof Waninge watched the race from home in Dwingeloo, The Netherlands. As if it was meant to be: back in 2012 when Luis Salom won his first race for RW Racing GP it was exact the same situation. Salom also won his maiden victory at Indianapolis with the team owner at home watching tv. “Maybe I should not go to races anymore,” Waninge joked. “This win is so good for

the whole team and everyone involved. The team has worked excellent and made all the right decisions, based on experience and knowledge. The team coached Livio very well from pit wall. It is just great to see how luck finally was on our side as well and Livio riding a perfect race.”

After starting from 26th Loi overtook no less than seventeen riders in the first lap. From the moment he took the lead, in the third lap, 18 year old Loi kept building up a gap to John McPhee in second and Phillip Oettl in third. Halfway through the 23 laps race a few spots of rain came down again but the gap was already 23 seconds, allowing Loi to take it more easy. But still he was able to widen the gap and ride faster lap times. With three laps to go it started to rain a bit more and Loi was in the middle of a group that was riding a lap down. The Belgian avoided all possible confrontations to stay out of trouble. He crossed the line to take his maiden Moto3 Grand Prix win (in his 34rd GP) with an advantage of 39 seconds.

Loi was over the moon. “I still can’t believe I’ve won. We made just the right decision to go out on slicks and I was able to go for it from the start. It was just perfect. When I came to the group I had to pay extra attention to stay out of troubles and when it started to rain again I decided to back down a bit. Why take any risk of crashing when you have over half a minute of advantage? I could stay calm and concentrated and give myself and the team a welldeserved victory. Amazing! Winning a GP is every rider’s dream, and I have achieved it. But it’s not that I’m done now. On the contrary: I want more like this!” •

RW MAGAZINE 03 2015 17

RACE 11: GP TSJECHIË

Startpositie: 29 Resultaat: 18

Met beide benen op de grond Een week na het winnen van de race in Indianapolis stonden Livio Loi en RW Racing GP in Tsjechië weer met beide benen op de grond. Na grillige resultaten in de trainingen, kwam Loi in de kwalificatie slechts tot een 29ste tijd. Omdat hij te langzaam had gereden, wachtend op een slipstream, werd hij ook nog eens drie plaatsen teruggezet op de grid.

V

anaf de 32ste plaats maakte de Belg een moedige opmars van 14 plaatsen. Ondanks die winst kwam hij 2 seconden tekort om in de punten te finishen. Meer dan de 18de plaats zat er in de ingekorte race (als gevolg van een grote valpartij in de eerste ronde) niet in. Loi kon gebruik maken van de lege plaatsen voor hem op de grid en na nog een paar fraaie inhaalacties reed hij op de 18de plaats. Vanaf dat punt was het gat inmiddels te groot om nog mee te kunnen doen voor de punten. “We wisten al dat het moeilijk zou worden,” zei teammanager Jarno Janssen. “We hebben de wedstrijd verloren in de kwalifi-catie, en helemaal met die straf er nog eens bovenop. Livio heeft het zichzelf daarmee extra moeilijk gemaakt.

Het goede nieuws is dat hij een goed gevecht heeft geleverd en een fraaie opmars kon maken, maar jammer genoeg net niet genoeg voor punten.” “Het hele weekend was moeilijk,” erkende Loi. “Uiteindelijk was de race nog het beste deel. Ik kon snel mijn ritme vinden en een redelijke snelheid pakken, maar het gevoel was niet goed genoeg om 3 of 4 tiende per ronde sneller te zijn en zodoende bij de groep te komen die voor de punten ging. Wat de straf betreft: ik denk dat ze nog zeker tien andere rijders hadden moeten bestraffen, maar het was hoe dan ook dom en ik kan alleen mezelf er de schuld van geven. Op de streep kom ik precies die drie plaatsen tekort voor punten en gaan we uit Brno weg met lege handen.” •

Back down to earth

A week after winning the race at Indianapolis Livio Loi and RW Racing GP were back down to earth in the Czech Republic.

After capricious results in the practices Loi only made it to 29th in qualifying. On top of that he was relegated three positions on the grid after he had been riding too slow, waiting for a slip stream.

From 32nd the Belgian made a huge advance of 14 positions, but in the end he came 2 seconds short of finishing with championship points. There was nothing more in it than finishing 18th in the shortened race, after major crashes in the first lap. Loi was able to capitalize on the few empty spots on the grid and after a few more passes he got into 18th. From that point the gap to the group in front of him had already grown too big to get involved in the fight for championship points. “We knew it was going to be difficult,” team manager Jarno Janssen said. “We lost the race in qualifying, especially with the penalty on top of it. The positive side is that Livio had a good fight and made a brave advance, but unfortunately just not enough to gain some points.” “The whole weekend has been difficult,” Loi acknowledged. “Actually the race was the best part. I could find a good rhythm and get to a decent pace, but the feeling was not good enough to be 3 or 4 tenths per lap quicker and be able to get in the group fighting for points.

About the penalty: I think they should have penalized at least ten other riders, but it was stupid anyway and I have no one else to blame but myself. In the end this demotion of three places is just the difference between points and leaving Brno empty-handed.” •

RW MAGAZINE 03 2015 19

Vijfde in de stromende regen Hoe lastiger de omstandigheden, hoe beter Livio Loi lijkt te zijn. De Belgische tiener knokte zich naar de vijfde plaats in de stromende regen op Silverstone en schreef 11 punten bij op zijn conto in het Moto3 WK.

A

lle trainingen waren onder droge omstandigheden gereden, maar bij de start van de Britse Grand Prix kwam de regen met bakken naar beneden. Desondanks haalde Livio Loi het maximale eruit, na een moeizame kwalificatie op de 28ste plaats. Bij het einde van ronde 4 had hij zich opgewerkt naar plaats 14 en dat was nog lang niet alles. Tal van rijders gingen in de regen onderuit, sommigen tot twee of zelfs drie keer toe, maar Loi hield zijn Honda keurig overeind, bouwde zijn snelheid op en bleef maar inhalen.

Nadat hij John McPhee opzij had gezet, liep hij in op Enea

20 RW MAGAZINE 03 2015

Bastianini. Het gaatje werd ronde na ronde kleiner, totdat Bastianini in de voorlaatste ronde onder de druk bezweek en crashte. Daarmee gaf hij de vijfde plaats over aan Loi. “Het is ongelooflijk wat Livio heeft laten zien onder deze barre omstandigheden,” vond teammanager Jarno Janssen. “Als hij in zichzelf gelooft, kan hij alles. Net als in Indianapolis kwam hij vanuit een nagenoeg hopeloze positie en hij draait alles om.”

“Phoe! Een simpele race was het zeker niet,” constateerde Loi. “Ik heb 23 posities goedgemaakt en het resultaat is geweldig. Dit is heel goed voor het zelfvertrouwen. Met 27 rijders voor je in de regen zie je in de eerste ronde helemaal niks. Gaandeweg ging het beter en kon ik de een na de ander inhalen. Op het eind werd het weer moeilijk, toen het harder ging regenen en ik nog bijna omver gekegeld werd door Bastianini. Ik moest alles bijzetten om overeind te blijven, maar het resultaat is er naar.” •

RACE 12: GP GROOT-BRITTANNIË

Startpositie: 28 Resultaat: 5

Fifth in the pouring rain The trickier the conditions, the better Livio Loi seems to be. The Belgian youngster fought his way to an excellent fifth in the pouring rain at Silverstone, scoring 11 points to his account in the Moto3 world championship.

The conditions for the British Grand Prix were atrocious. All practice sessions had been in the dry, but at the start of the race rain was pouring down heavily. Livio Loi nevertheless made the most out of it, after having to start from 28th. By the end of lap 4 Loi had moved up to 14 and still it wasn’t enough.

A number of riders crashed out in the wet, some of them twice or even three times, but Loi managed to stay on his Honda, build up his pace and keep on passing.

“It is incredible what Livio has shown under these harsh circumstances,” team manager Jarno Janssen cheered. “If he believes in himself he can do anything. Like in Indianapolis he came from a practically hopeless position and turned everything around.”

“Pfew! It definitely wasn’t an easy race,” Loi sighed. “I won 23 positions and the result is great. This really is another confidence boost. With 27 riders in front in the wet you hardly see a thing in the first lap. Gradually it got better and I could overtake one after the other.

But in the end it became worse again as it started to rain heavier and I almost got knocked off by Bastianini. It was really difficult to stay on the bike but I managed with this result as a reward.” • RW MAGAZINE 03 2015 21

FIT NAAR DE FINISH

Training for topsport Motor racing is physically and mentally strenuous. The bike, after all, does not throw itself into the corner and the forces that exert the body at speeds of over 200 kilometres during a 45 minutes race are quite impressive. To remain fit to the finish, Livio Loi excercises every day, throughout the season.

Cycling, running, swimming, fitness, powertraining, karting and supermoto riding: training is half a day’s work for Livio Loi. “Before the season, in the winter, I build it up to the maximum possible,” says Loi. “And in the four-week summer break as well, because during the season there is always some loss of fitness due to traveling and riding. Between the races it is a matter of maintenance.”

That still means three to four hours of exercise per day, depending on the type of workout. “I like to vary. That is good for me, because the same every day is boring, but it is also good to work on different muscle groups.”

Strength, endurance and training with a bike or kart go on about equal. All three are important. Power training is good for the muscular strength which is required in order to control the motorbike and to absorb the forces that the body endures during racing. “Legs, neck and shoulders are under high tension while racing. You steer with your body, by moving weight and reducing or increasing pressure.

Because of the speeds we meet even in Moto3, the forces to the 22 RW MAGAZINE 03 2015

Traine

body in braking, accelerating and cornering are quite high.”

Power training is extra important to Loi in order to not lose too much weight. “I have to gain weight,” Loi tells, “but in the good way. We have to put extra weight to the bike already and next year the minimum weight goes up again by 3 kilograms, so by next season I should be at least 3 kilos heavier. But with endurance I lose weight.”

However, endurance is equally as important. During a race weekend a rider has to perform at his best six times. The season lasts eighteen races, traveling requires energy, but also in a race itself it is important to be fit. Fatigue is at the expense of concentration. A rider who gets tired is more likely to make mistakes and cannot fight for every inch. “That is a strong point of mine,” Loi knows. “I can continue to stay focussed to the end of a race, while many others weaken. I am good at finishing a race, thanks to my fitness.”

Fortunately Loi had no problems with injuries this season. He has crashed a few times, but without physical consequences. However, he has been a bit off colour now and then, which cost him strength and fitness. Therefore good nutrition is also important. “In order to gain and maintain weight I have to take carbohydrates and proteins, but also vitamins and minerals are essential. It is known that athletes sit at the edge in terms of resistance, because we demand so much of our body. Racing when you have a cold is difficult. It takes extra energy because your body is busy fighting a virus, and when you don’t feel good, you’re not 100 percent focused on racing. Really, you can lose a race if you’re not perfectly fit.”•

n voor topsport Motorracen is fysiek en mentaal inspannend. Die motor gooit immers niet zichzelf de bocht in en bij snelheden van boven de 200 kilometer wordt er gedurende een race van drie kwartier behoorlijk wat kracht op je lichaam uitgeoefend. Om fit de finish te halen, traint Livio Loi iedere dag, het hele seizoen door.

F

ietsen, lopen, zwemmen, fitness, krachttraining, karten en supermoto rijden: trainen is een halve dagtaak voor Livio Loi. “Voor het seizoen, in de winter, bouw ik het op tot het maximaal haalbare,” vertelt Loi. “En in de zomerstop van vier weken eveneens, omdat ik tijdens het seizoen altijd wat aan conditie verlies door het reizen en het rijden. Tussen de races door is het een kwestie van bijhouden.”

Dat bijhouden betekent toch nog altijd drie tot vier uur per dag trainen, afhankelijk van de soort training. “Ik wissel graag af. Dat is prettig, omdat iedere dag hetzelfde snel gaat vervelen, maar ook om verschillende spiergroepen te blijven prikkelen en verschillend te belasten. Zo voorkom je dat je overtraind geraakt.”

Krachttraining, conditietraining en training met de motor gaan ongeveer gelijk op. Alle drie zijn belangrijk. Krachttraining is goed voor de spierkracht die nodig is om de motor te besturen en om de krachten op te vangen die het lichaam tijdens het racen te verduren krijgt. “Benen, nek en schouders zijn aandachtspunten.

Daar staat tijdens het rijden veel spanning op. Je stuurt met je lichaam, door gewicht te verplaatsen en druk te verminderen of vergroten. Door de snelheden die we zelfs in de Moto3 al halen, komen er veel krachten vrij bij zowel het remmen, het accelereren als in de bochten.”

Benen, nek en schouders krijgen iets extra aandacht, maar doorgaans traint Loi op alle spiergroepen. De krachttraining zorgt er namelijk ook voor dat hij niet te veel afvalt. “Ik moet juist zwaarder worden,” vertelt Loi, “maar wel op de goede manier. Nu moeten we nog altijd gewicht bijplakken aan de motor; volgend jaar gaat het minimum gewicht weer 3 kilogram omhoog, dus ik moet tegen volgend seizoen eigenlijk minimaal 3 kilo zwaarder zijn. Maar met conditietraining val ik juist af.”

Toch is ook die conditietraining van belang. In een raceweekend

wordt van een coureur wel gevraagd zes keer een topprestatie te leveren. Het seizoen duurt achttien races, het reizen vergt energie, maar ook in een wedstrijd zelf is het van belang om goed fit te zijn. Een goede conditie helpt om omstandigheden als jetlag, hoge temperaturen en luchtvochtigheid beter te verwerken en te verdragen, maar betekent ook een beter uithoudingsvermogen.

Vermoeidheid gaat immers ook ten koste van het concentratievermogen. Een coureur die moe is, gaat fouten maken en is niet meer in staat voor de laatste meters te knokken. “Dat is juist een sterk punt van mij,” weet Loi. “Ik kan mezelf tot het einde van een race blijven focussen, terwijl veel anderen dan iets verslappen. Ik kan goed een race afmaken, mede dankzij mijn conditie. Het zou nog wel iets explosiever mogen, in de eerste rondes bijvoorbeeld. Ik ben nog iets te vaak een dieseltje. Maar die explosiviteit is moeilijk te trainen.”

Van blessures heeft Loi gelukkig geen last gehad het afgelopen seizoen. Hij is wel een paar keer gevallen, maar dat leverde geen fysieke narigheid op. Wel was hij een paar keer wat ziekjes, wat ook weer kracht en conditie kostte. Goede voeding is daarom ook belangrijk. “Om op gewicht te komen en te blijven zijn koolhydraten en eiwitten voor mij van belang, maar ook vitamines en mineralen zijn onmisbaar om fit te blijven. Het is bekend dat topsporters altijd wel tegen het randje aan zitten wat weerstand betreft, omdat je zoveel van je lichaam vergt. Wij brengen bovendien zo veel uren door in vliegtuigen, op luchthavens, in hotels en andere ruimten waar de airco loeit – dat is niet heel gezond.

Met een verkoudheid op de motor zitten, is al lastig. Het kost extra energie, omdat je lichaam bezig is een virus te bestrijden, en je voelt je niet lekker, waardoor je niet 100 procent gefocust bent op het rijden. Echt, je kunt een wedstrijd verliezen als je niet fit bent.” •

RW MAGAZINE 03 2015 23

Fit naar de finish Blessures kunnen flink roet in het eten gooien gedurende het seizoen. Niet alleen een valpartij kan blessures veroorzaken, ook de krachten die op het lichaam worden uitgeoefend kunnen ellende geven. Armpump bijvoorbeeld - de blessure die Dani Pedrosa enkele races aan de kant hield - wordt veroorzaakt door de druk van de onderarmspieren in het kapsel dat de spieren omvat, waardoor de spier verzuurt en de zenuwen in de verdrukking komen. Goede, beschermende kleding en gerichte training waarbij de spieren sterker gemaakt worden zodat die klappen beter kunnen opvangen en de botten beschermen, kan helpen om blessures te voorkomen, maar niet altijd.

Dit zijn de meest voorkomende blessures onder motorcoureurs.

Sleutelbeen (breuk)

Enkels/voeten (breuken en verstuikingen)

24  RW MAGAZINE 03 2015

Hoofd (hersenschudding)

Handen (breuken)

Onderarmen (armpump)

RW MAGAZINE 03 2015  25

FIT NAAR DE FINISH

Bescherming en comf Bij een crash raken de handen meestal als eerste de grond.

Handen die heel gevoelig zijn voor blessures. Goede handschoenen die optimale bescherming bieden zijn daarom van het grootste belang.

H

oewel veel hedendaagse sportieve motorkleding geïnspireerd is op de racerij, is het niet gebruikelijk dat een product in de schappen komt te liggen dat technisch identiek is. Met de Jerez Pro-hand-

26 RW MAGAZINE 03 2015

schoenen van REV’IT! is dat wel het geval. Het is exact dezelfde handschoen die Livio Loi en andere coureurs op het hoogste niveau gebruiken. Bescherming is de eerste vereiste aan een handschoen, omdat de handen meestal als eerste de klappen opvangen. Maar comfort en flexibiliteit is ook belangrijk. De polsen moeten kunnen bewegen, vingers zijn nodig om te koppelen en te remmen. Om de hand bewegingsvrijheid te geven en toch goed te beschermen is de Jerez Pro voorzien van een speciale harmonicaconstructie op de rug van de hand. De knokkelprotector bestaat uit meerdere onder-

delen die onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen in een harmonica-achtige beweging.

Dit effect gaat verder in de vingers van de handschoen, door het gebruik van stretchstukken tussen de harde vingerknokkels. Het gevolg is dat de hand volgens zijn normale anatomie kan bewegen, terwijl de handschoen tegelijk de bescherming biedt die nodig is.

Tweede huid De handschoenen zijn ontworpen volgens de door REV’IT! ontwikkelde Engineered skin® methode, waarbij een ontwerp niet meer uit

ort gaan hand in hand een voor- en achterkant bestaat, maar uit een 3D-ontwerp dat precies de anatomie van – in dit geval – de hand volgt. Voor de GPcoureurs wordt een exact model van de hand gemaakt, waardoor een vervorming van de hand, bijvoorbeeld door een eerdere blessure, wordt opgevangen zodat de handschoen – uitgevoerd in het eigen design, passend bij het pak – als een tweede huid past.

De Jerez Pro is gemaakt van kangoeroeleer: een van de stevigste en tegelijkertijd lichtste en flexibelste materialen. Dit leer is geconstrueerd rond het harmonicaconcept en de

vele verschillende beschermende harde delen.

Schokabsorberend Thermoplastic urethaan (TPU) is een synthetisch materiaal dat veel gebruikt wordt in REV’IT! producten. Het dient een dubbel doel: behalve impactprotectie levert het ook optimale sliding op in geval van een crash. Ook binnenin de Jerez Pro zijn veel onderdelen verbeterd met TPU. Behalve de verschillende harde protectoren, is er ook TRYONIC-technologie verwerkt in de Jerez Pro. Dit is een

schokabsorberend materiaal dat in geval van een impact de energieoverdracht geleidt en dus vermindert. Het einde van de ellepijp, aan de kant van de pink, wordt beschermd door een dergelijke protector, aangezien deze kant van de hand het eerst de grond raakt in geval van een crash. In de vingers is een dunne laag foam verwerkt die zich vormt naar de vorm van de vingers, zodat de handschoen perfect aansluit. Voor grip onder alle weersomstandigheden zijn de handschoenen bovendien voorzien van een digitale print, zodat de handschoen niet per ongeluk wegglijdt.

RW MAGAZINE 03 2015 27

FIT NAAR DE FINISH

Dual-comp protector De protector bestaat uit 3D voorgevormde honingraatstructuur van TPU, dat is afgewerkt met een aluminium schild dat tegen hoge krachten bestand is, voor het ultieme doorglijden.

Geventileerde TPU protector De protector is geperforeerd zodat de handen koel blijven en comfortabel

Harmonica Constructie Ontworpen volgens de Engineered skin® filosofie, imiteert deze constructie de natuurlijke anatomie van de hand. Dit draagt bij aan het comfort en de precisie waarmee je de gashendel kunt bedienen.

Geventileerde dual-comp protector Voor het ultieme doorglijden is de protector afgewerkt met een aluminium schild dat tegen hoge krachten bestand is. De protector is geperforeerd voor extra ventilatie, zodat de rijder koel blijft.

PWR|yam PWR|yam is een 100% nylon garen met een unieke interne bindwijze die ervoor zorgt dat het zeer duurzaam is, een hoge trek- en breeksterkte heeft en de ultieme slijtvastheid.

TPU hard-shell protector op vingerknokkels Thermoplastisch Urethaan (TPU) is een zeer duurzaam synthetisch materiaal dat in veel REV’IT! producten wordt gebruikt als bescherming.

28 RW MAGAZINE 03 2015

Stretch gedeeltes op de vingers

Protection and comfort go hand in hand

In a crash the first thing that hits the ground is mostly a hand. Hands that are extremely vulnerable for injuries. That’s why gloves that offer ultimate protection are highly important.

Dubbele manchetsluiting

Rundleder

TPU hard-shell protector op duim

Pittards© Digital ™ gripprint REV’IT! digital grip heeft een digitale print wat een geweldige grip geeft onder rij-omstandigheden waarin hoge prestaties worden verwacht.

Kangaroe leder Vergeleken met rundleder staat kangaroe leder specifiek bekend om het lichtere gewicht en hogere slijtvastheid, dit biedt meer bescherming bij een val.

Temperfoam© Zelfvormend schuim

Although many of today’s sportive riding gear is inspired by professional racing, it is not common for a product to appear in stores technically unchanged. With the Jerez Pro gloves by REV’IT! this is exactly what happened, it being the exact same glove that Livio Loi and other riders at the highest level use.

Protection is a prerequisite, as the hands are the first to hit the ground in a crash.

But comfort and flexibility are equally as important. The wrists have to move, fingers are needed for engaging the clutch and brakes.

To provide hands freedom of movement and the best protection the Jerez Pro is equipped with a harmonica construction on the top of the hand.

The knuckle protector is made out of multiple parts that can move independently from and towards each other, in a harmonica-like motion.

This effect is carried through in the fingers of the glove by using stretch lips between the hard shell finger knuckles. The result is a hand that can move according to its natural anatomy, while being protected as well.

The gloves are made according to the Engineered skin® method developed by REV’IT!, based on a 3D-design that follows the anatomy of – in this case – a hand.

Kangaroo leather, being one of the strongest, lightest and flexible materials, surrounds the harmonica concept and the many hard-shell protective parts.

Shock absorption Thermoplastic urethane (TPU) is a regularly used synthetic material in REV’IT! products. It serves multiple effects: impact protection and optimal sliding in case of a crash.

Besides the several hard-shell parts TRYONIC technology is used in the Jerez Pro. This impact absorbing material reduces the energy of impact transmitted to the ulna bone in case of a crash. In the fingers a thin layer of foam, following the exact form of the fingers, is used for perfect fit. A digital print offers excellent grip under all riding conditions and prevents the hand to slip off accidentally. •

RW MAGAZINE 03 2015 29

RACE 13: GP MISANO

Loi vecht zich naar twaalfde plaats Livio Loi wist dat hij zich vanaf het begin van de Moto3-race van de GP van San Marino & Rimini vol in de strijd moest gooien. En dat deed hij. Loi reed gaten dicht, vocht het ene na het andere duel uit en werkte zich een weg naar de twaalfde plaats op de eindstreep.

H

oewel hij dit seizoen al betere resultaten boekte, was de race op het circuit van Misano één van de beste wedstrijden van Livio Loi dit seizoen. Loi begon na een wat tegenvallende kwalificatie vanaf de twintigste plaats en wist ronde na ronde op te schuiven. Op een derde van de wedstrijd reed hij op de veertiende plaats, vanwaar hij eerst een gaatje van bijna 2 seconden dichtreed en daarna nog eens 3 seconden goed maakte om de twaalfde plaats te veroveren. In een groepje van zeven deed Loi mee om de zevende plaats, maar de kleine Belg had al zoveel gegeven in de duels en in het dichtrijden van de gaten, dat er niet meer in zat dan de twaalfde plaats, op slechts een halve seconde van 7. Teammanager Jarno Janssen gaf Loi een grote pluim voor deze wedstrijd. “Livio moest van ver komen, maar reed een toprace. Hij had meer verdiend dan 4 punten. Opnieuw heeft Livio laten zien wat hij in huis heeft.

Hij heeft de snelheid, hij heeft de kwaliteit, hij heeft alleen een beetje meer vertrouwen nodig.” Livio Loi genoot van de wedstrijd. “Ik had een goede start en kon meteen vanaf het begin pushen. De jongens voor mij hadden niet dezelfde snelheid, dus ik moest er voorbij om vooraan te komen en de aansluiting te krijgen met de andere groep. Ik dacht niet dat ik dat zou kunnen halen, maar ik ben het wel blijven proberen en het lukte om het gat dicht te rijden. Dat gaf zoveel vertrouwen dat ik ook wel kans zag om nog verder naar voor te komen, maar in de laatste bocht van de voorlaatste ronde maakte ik een schakelfout. Dat is gewoon jammer, want zonder die fout had ik misschien wel achtste of negende kunnen worden.” •

Startpositie: 21 Resultaat: 12

Loi hammers to twelfth Livio Loi knew we would have to throw himself into the pack right from the start of the Moto3 race of the San Marino & Rimini GP. And he did. Loi closed gaps, battled out numerous duels and hammered his way to twelfth at the finish line.

Although he had better results already, the race at the Misano World Circuit was one of the best races Loi has had this season. Loi started from twentieth, after a somewhat disappointing qualifying, and was able to move up lap by lap, getting in fourteenth by one third of the race. From there he first closed a gap of nearly 2 seconds and another one of 3 seconds. In a group of seven Loi battled for seventh but the Belgian had given so much in overtaking and closing the gaps he had to settle for twelfth on the finish line at just half a second from seventh.

Team manager Jarno Janssen praised Loi for his effort. Loi: “I had a good start and I was able to push right away. The guys in front of me didn’t have the same pace I had and I had to overtake them to get in front and close the gap to the other group. I didn’t think I could make it, but I kept on pushing. It was great to close in and I knew I had a chance to end up even further, but in the last turn of the penultimate lap I made a mistake in shifting gears. Just a pity, because I might have been eighth or ninth.” • 30 RW MAGAZINE 03 2015

RACE 14: GP ARAGON

Door zich als vijftiende te kwalificeren had Livio Loi zichzelf een goede uitgangspositie verschaft voor de Moto3-race in Aragon. Maar er kwam niet uit waar hij op hoopte. Loi eindigde op dezelfde plaats als vanwaar hij was begonnen en dat was een teleurstelling voor zowel RW Racing GP als de coureur zelf.

Startpositie: 15 Resultaat: 15

Vijftiende plaats een schrale troost

H

et ene puntje dat Loi verdiende met de vijftiende plaats was een schrale troost. Lange tijd zag het ernaar uit dat Livio Loi met lege handen zou staan na de race, maar dankzij een paar valpartijen in de laatste ronde kon hij toch nog een WK-punt bemachtigen.

Loi had een goede start, waarbij hij van 15 naar 13 opstoomde.

Maar hij kon die plaats niet vasthouden en verloor al snel het contact met de eerste groep. Halverwege de 20 rondes lange wedstrijd was het veld voorin uiteengevallen in twee grote groepen van tien man binnen een seconde van elkaar, met acht seconden er tussen. Loi zat in de tweede groep, die streed om de elfde plaats en waarin voortdurend van plaats werd gewisseld, maar het lukte niet om vooraan in de kluwen te komen.

Loi was verre van tevreden. “Ik kon maar niet op het punt geraken vanwaar ik kon inhalen en ik had niet genoeg vertrouwen om grote risico’s te nemen. De motor stuiterde en gleed nogal, misschien doordat het iets koeler was dan de vorige dagen. Een enkele keer was ik wel dichtbij genoeg om te kunnen inhalen, maar dan ging ik weer wijd en kwamen er weer een paar onderdoor. Het was net een harmonica: kwam ik er dichtbij, dan moest ik weer laten lopen. Ik mag dan een punt cadeau hebben gekregen, maar ik ben serieus teleurgesteld, want het zag er zo goed uit allemaal. Wat een afknapper!” •

Fifteenth just a scant consolation

By qualifying in fifteenth Livio Loi had given himself a good outlook for the Moto3 race at Aragon. But it didn’t bring him what he hoped for. Loi ended in the same position he had started from and that was a disappointment for both RW Racing GP as the rider himself.

The single championship point Loi gained was just a scant consolation. For a long time it looked like Loi would finish the Moto3 race of the Aragon GP empty-handed, but thanks to a few crashes in the final lap he was able to put his hand on one point.

Loi had a good start of the race, moving up from 15 to 13. But he couldn’t hold on and soon lost contact to the front group. Halfway through the 20 laps race the pack had broken in two major groups of ten riders each within a second, split by eight seconds. Loi was in the second group, fighting for eleventh position and swapping places all the time, but he couldn’t get to the front runners of the group.

Loi was far from satisfied. “I could never get to the point allowing me to overtake. I just couldn’t get close enough and I didn’t have enough confidence to take big risks as the bike was chattering and sliding a lot, maybe because it was quite a lot cooler than before. At some points I was close enough to overtake, but then I ran wide again and saw others passing me again. It was like an accordion: I closed in, but had to let go again. I may have been given a point, but I’m really disappointed as things were looking so good. What a bummer!” • RW MAGAZINE 03 2015 31

ROOKIES

Racen is echt DE COUREURS VAN DE TOEKOMST Na een jaar zonder Nederlandse coureur in de Grand Prix, komt er weer het een en ander aan. Bo Bendsneyder (16) werd dit seizoen kampioen in de Rookies Cup en rijdt volgend seizoen in de Moto3, Walid Soppe (15) moet zich in zijn tweede jaar bij de Rookies gaan bewijzen. Voor Robert Schotman (16) zit het er na twee jaar op.

32 RW MAGAZINE 03 2015

B

o Bendsneyder (BB): “Een beter seizoen draaien als ik nu heb gehad, kan bijna niet. Iedere kwalificatie stond ik 1 of 2, van de elf races heb ik er acht gewonnen. En ook in het CEV (Spaans kampioenschap, red.) heb ik aardig meegedaan. Ik kan niet anders dan tevreden zijn, maar ik besef wel dat het in de Moto3 niet zo gemakkelijk zal gaan.”

Robert Schotman (RS): “Ik ben het afgelopen jaar echt

Talent beter faciliteren Dat er tegenwoordig opvallend veel talenten komen bovendrijven, heeft volgens bondscoach Barry Veneman vooral te maken met het faciliteren van jonge motorcoureurs. “Talent was er altijd al, maar er waren nauwelijks mogelijkheden om te rijden en om door te groeien. Dankzij initiatieven als de Molenaar NSF100 Cup, Yamaha R125 Cup en de Moriwaki Cup zijn er nieuwe en toegankelijke competities ontstaan. De basis van de piramide is veel breder geworden.” Ook Livio Loi, Bo Bendsneyder, Robert Schotman en Walid Soppe zijn afkomstig uit die reeks van competities waarin coureurs steeds een stapje hoger zetten. “Er ontbrak nog een stap tussen de cup-wedstrijden en de Grand Prix,” zegt Veneman. “De Red Bull Rookies Cup is een goede leerschool, maar meedoen in andere internationale competities zoals het CEV is wel een must. Met het Dutch Racing Team, gefaciliteerd door onder meer de KNMV, zijn we nu ook die stap aan het opvangen. Bij Bo heeft dat veel opgeleverd.”

De KNMV begon in 2012 met het gestructureerd begeleiden en faciliteren van jonge talenten. Veneman hoopt in 2017 die structuur met alle stappen te hebben staan. “We lopen nog acht, negen jaar achter op landen als Spanje, maar het begint nu wel echt vorm te krijgen.”

wel

vet

veel harder gaan rijden, maar ik heb niet één ideaal weekend gehad, waardoor het er onvoldoende uit is gekomen. Assen was goed. Ik zat strak achter Bo, maar toen viel ik in de race. Als ik nog een jaar bij de Rookies had kunnen blijven, was ik er ook CEV bij gaan doen. Daar leer je echt veel, nog meer dan bij de Rookies. Maar jammer genoeg mag ik niet blijven, omdat ik te weinig progressie heb laten zien.”

Walid Soppe (WS): “Het was mijn eerste jaar bij de

Rookies. Ik had nul ervaring met een Moto3-machine, ik kende de banen niet. Ik wist echt helemaal niks. In het begin pushte ik veel te hard, waardoor ik vaak viel. Ik ken de trucjes nog niet zo goed, dus ik probeerde gewoon na te doen wat de anderen deden, maar dat lukte niet heel erg. Je moet ook zoveel tegelijk leren!”

(BB): “In het eerste jaar leer je heel veel. Het is een totaal andere wereld. Je komt uit een klasse waarin je alles wint en

RW MAGAZINE 03 2015 33

Vechtersbaasjes kweken Oud-coureur Joey Litjens begon in 2011 bij wijze van stageproject als coach bij de Molenaar NSF100 Cup. Inmiddels begeleidt hij tientallen jonge racertjes, vanaf een jaar of 10 oud, die dromen van een carrière in de Grand Prix.

Coaching is belangrijk, stelt Litjens. “Het was een ontbrekende schakel.

Er was een selectiegroep die samen trainde, maar er was geen opleiding. Die is er nu, met de verschillende raceklassen, wel.” In zijn coachingsprogramma leert Litjens de jonge coureurs stapsgewijs om hun talenten te benutten en te ontwikkelen. “Het begint ermee dat ze leren snelheid opbouwen en in een groep rijden. Mijn eerste doel met de NSF’jes was om de hele groep binnen 5 seconden te krijgen. Inmiddels zitten ze op 4 seconden. Zo leren ze wat competitie is. Het worden vechtersbaasjes.”

De volgende stappen zijn leren gestructureerd te werken: mentaliteit creëren, de mindset krijgen, het circuit verkennen. “Om de top te bereiken, moet je meer kunnen dan gas geven. Je moet leren om de lijnen te zien, de gaatjes te zien en daar iets mee durven doen. Ik heb het indertijd alleen moeten doen, het wiel zelf moeten uitvinden. Ik weet daardoor ook wat er allemaal fout kan gaan. Van mijn fouten leer ik die jongens om die fouten niet te maken én om van hun eigen en elkaars fouten te leren.”

Het effect van de opleiding wordt langzamerhand zichtbaar. Dat ziet ook Litjens, tot zijn vreugde. “Livio Loi doet het goed in de Moto3, Bo Bendsneyder maakt de stap, in de Rookies Cup rijden steevast Nederlandse jongens. Livio en Bo zijn uitzonderlijke talenten; we zullen nooit weten of ze het ook tot dit niveau zouden hebben gered zonder de opleiding en coaching die ze hebben gehad. Maar Livio komt nog steeds regelmatig iets vragen en ik zie dat hij er ook iets mee doet. Dat doet me goed. Dan heb je eer van je werk.”

34 RW MAGAZINE 03 2015

ineens staan er nog twintig om je heen die minstens zo hard gaan en die meer ervaring hebben. Je moet een band opbouwen met je monteur, leren luisteren naar de rijderscoaches, de banen leren kennen. Pas in het tweede jaar merk je wat je hebt geleerd. En als je het dan goed doet, moet je weer helemaal opnieuw beginnen in de volgende klasse. Straks in de Moto3 ken ik ongeveer de helft van de circuits. De rest is ook weer nieuw.”

WS: “Eerst vond ik die snelheid wel eng. Over de 200 kilometer per uur op het rechte stuk! Maar nu is het wel vet. Racen is sowieso vet. Veel leuker dan voetbal. Daar vind ik niks aan.

Mijn klasgenoten snappen er niks van, maar ik weet waar ik mee bezig ben en waar ik het voor doe: ik wil de beste coureur van de wereld worden.”

RS: “Hahaha! Nou, dan moet je eerst eens beginnen met minder vallen!”

WS: “Dat weet ik heus wel! Ik val nu al veel minder dan in het begin. Door de lucht vliegen is wel gaaf, maar het vallen zelf niet, want het doet pijn. Maar soms is het ook gewoon omdat anderen stom zijn. Een keer viel ik en reed er een idioot over mijn arm heen!”

BB: “Joh, ik ben twee keer níet gevallen en heb toch mijn pols gebroken.”

WS: “Ik durf gewoon veel. En ik probeer ook altijd het randje op te zoeken. Vallen is op zich niet zo erg, want dat betekent dat je de limiet opzoekt. Dat is het leuke van racen: kijken hoe ver je kunt gaan. Aan alleen maar rondjes rijden, heb je niks.

Ik rij ook in het IDM (Duits kampioenschap, red.), op een standaard-Honda. Ik maak meters, maar ik leer niet veel, omdat ik gemakkelijk vooraan rijd.”

BB: “Aan rijden in het CEV heb je wel wat. De top 3 van de Rookies rijdt ook in andere kampioenschappen. Je leert dan overleggen met monteurs en de machine afstellen. Bij de

Racing is mega cool After a year without a Dutch rider in Grand Prix, there is a new batch coming. Bo Bendsneyder (16) is Rookies Cup champion and will enter Moto3 next year, Walid Soppe (15) has to prove himself in his second season with the Rookies. For Robert Schotman (16) the story ends after two seasons.

Bo Bendsneyder: “I couldn’t have wished for a better season. In every qualifying session I ended first or second, I won eight out of thirteen races. Also in the Spanish CEV championship I did well. I’m very satisfied, but I do realize it will not be that easy in Moto3.”

Robert Schotman: “In the past season I have become much faster, but I haven’t had a single perfect weekend and thus it didn’t really show. If I could have stayed in the Rookies Cup for one more year, I would have been racing in CEV as well. That’s where you really learn about racing.”

Walid Soppe: “My first year with the Rookies was really tough. I knew nothing, had zero experience on a Moto3 bike, didn’t know the tracks. At first I pushed too hard and crashed too often. I didn’t know the tricks yet so I just tried to do what others did, but it didn’t work out well. There is so much to learn!”

BB: “In the first year there is so much you have to learn. It is a different world. You have been racing in other classes in which you were the best and all of a sudden there are at least twenty others who are faster and more experienced. And once you know what you are doing, you move up to another level where you have to start all over again.”

WS: “At first the speed frightened me. Over 200 km/h on the straight! But now I think it is cool. Racing is mega cool. My class mates don’t have a clue what I’m doing, but I know what I want: to become the best rider in the world. I know I have to crash less often. You know, flying through the air is fun, but the crashing itself isn’t. It hurts. One time I fell and some idiot ran over my arm. Some guys are stupid.”

“I’m just not afraid of trying. I like to ride at the limit. Crashing is not that bad if it means you’re at the limit. That’s what I like most about racing: looking where the limits are.”

BB: “CEV is very useful. You learn to work with mechanics and to setup a bike. In a championship like the Rookies Cup, or the Molenaar NSF100 Cup, you are given a standard bike. Because everybody is on the same bike the rider is important. If you stand out in such a class, you know you are a good rider. You have to stand out so they can’t get around you. For Spanish and Italians it is much easier than to Dutch. That’s why it is important to ride in other championships as well, to race against others on different machines.

In CEV you race against factory machines and teams who have six rider coaches available.”

BB: “Good coaching is very important, especially in the first year. The Dutch national coach Barry Veneman helped me at the CEV races and also in the Rookies Cup he gave me advice. It has helped me a lot to have him around.”

RS: “For me it was very helpful to have Joey Litjens around. Thanks to him I learned how to ride fast corners and that made me a second per lap faster.

I wished he had been there in my first year already as it would have helped me a lot to improve.”

WS: “Joey has helped me as well, but it also was confusing. I got different advices from different sides. I like to explore things myself. I talk to Livio a lot. He shares his experiences with me.”

RS: “My advantage is that I learn quickly and have the ability to ride tactically. That’s why it is a pity I have to leave the Rookies after two years in which I have learned a lot. I don’t know yet what I will be doing. For sure I’ll continue racing, but my first priority will probably be going to university. I’m a good student. I have a lot more opportunities outside of racing.”

BB: “Racing is my priority for the coming years. I’m putting everything aside to succeed. Next year will be about gaining experience. If I can get some points, I’m satisfied.”

WS: “I think Bo will do great. He’s such a good rider. I hope I can follow his footsteps in one or two years and move up to GP’s as well. But first I’ll have to win some races.” •

RW MAGAZINE 03 2015 35

‘Er zijn voor mij meer mogelijkheden buiten het racen’ Robert Schotman

‘Vallen bet de limiet o het doet Walid

Dezelfde weg als Livio Loi Livio Loi volgde eerder vrijwel dezelfde weg als de anderhalf jaar jongere Bo Bendsneyder. De twee reden samen in de Molenaar NSF100 Cup en in de Moriwaki GP3 Junior Cup. Loi stapte in 2012 over naar de Red Bull Rookies Cup en reed daar één seizoen voordat hij de overstap maakte naar de Grand Prix. Bendsneyder begon in 2014 in de Rookies Cup en pakte dit seizoen, in zijn tweede jaar, de titel. “Ik kreeg al na één jaar Rookies de kans om naar de Moto3 over te stappen,” zegt Loi. “Of dat verstandig is geweest, of dat ik beter nog een jaar Rookies Cup had gereden, is niet te zeggen. Ik heb mijn kans gegrepen en heb daar geen spijt van gehad.” Een groot 36 RW MAGAZINE 03 2015

verschil is dat Bendsneyder naast de wedstrijden in de Rookies Cup ook bijna een compleet seizoen in het Spaanse CEV-kampioenschap in zijn rugzak heeft. “Dat is verstandig,” meent Loi. “Toen ik Rookies Cup reed, was het Spaans kampioenschap nog niet zo ver ontwikkeld als nu. Beide klassen zijn nu kweekvijvers. Het voordeel van het CEV is dat je leert met een andere machine te rijden. Toen ik de overstap maakte van de Rookies naar de GP’s moest ik er erg aan wennen dat er ineens vier monteurs om me heen stonden die vroegen wat ik voelde en dat relateerden aan data-informatie. Dat Bo daar al meer ervaring mee heeft, is zeker in zijn voordeel.”

ekent dat je ‘Je moet er zo pzoekt. Maar uitspringen dat ze niet wel pijn.’ om je heen kunnen’ Soppe

Rookies is dat allemaal niet. Je krijgt een motor en je moet het er maar mee doen. In de Molenaar NSF100 was dat ook: hier heb je een fiets en je ziet maar. Daar leer je echt wel van rijden, hoor. Omdat iedereen op hetzelfde materiaal zit, gaat het in die klassen echt om de coureur. Als je er dan bovenuit steekt, steek je er ook echt bovenuit en dat moet ook. Je moet er zo uitspringen dat ze niet om je heen kunnen. Voor Nederlanders is dat best moeilijk. Spanjaarden en Italianen zijn zeker in het voordeel. Daarom is het goed om ook in andere klassen te rijden, waarin iedereen op een andere machine zit. In het CEV rijd je tegen fabrieksmachines. Het junior-team van Estrella Galicia heeft daar zes rijderscoaches langs de baan staan. ” BB: “Bij de Rookies heb je ook rijderscoaches aan wie je veel kunt vragen. Goede coaching is zeker in het eerste jaar heel belangrijk. Naar de CEV-wedstrijden ging Barry Veneman met

Bo Bendsneyder

me mee en ook bij de Rookies heeft hij me geholpen. Ik vind het fijn als hij erbij is. Hij heeft veel ervaring, ik kan veel van hem leren.”

RS: “Voor mij was het goed dat Joey Litjens meeging naar de Rookies-wedstrijden. Dankzij hem ben ik zeker een seconde per ronde harder gaan rijden. Ik had moeite met snelle bochten en Joey heeft me daar echt veel in verbeterd. Ik had wel gewild dat hij er vorig jaar, in mijn eerste jaar, ook bij was geweest, dan was ik nu veel verder geweest en had ik misschien wel verder mogen gaan. Het voordeel van Joey is dat hij zich op ons kon focussen. De coaches van de Rookies Cup zijn er voor iedereen.”

WS: “Joey heeft mij ook wel geholpen, maar ik vond het ook verwarrend. Ik kreeg van zoveel kanten informatie, dat ik er geen wijs meer uit kon. Ik werd er gek van, iedereen zei iets RW MAGAZINE 03 2015 37

anders. Ik focus me nu daarom op de trainers van de Rookies Cup. En ik vind ook dat ik het zelf moet ontdekken. Ik praat wel veel met Livio. We lopen samen over de baan een hij vertelt me hoe ik bochten het beste kan nemen.”

RS: “Met andere coureurs praat ik niet zoveel. Wat voor hen werkt, is niet per se goed voor mij. Het kan wel fijn zijn om in trainingen achter meer ervaren, snellere coureurs te gaan zitten om te kijken wat zij doen en welke lijnen ze rijden. Mijn voordeel is dat ik snel dingen oppik en dat ik goed tactisch kan rijden. In een groepje zit ik meestal wel vooraan. Daarom is het jammer dat het na twee jaar Rookies Cup klaar is. Verloren moeite was het zeker niet, want ik heb veel geleerd. Wat ik nu ga doen, weet ik nog niet. Ik zit in het eindexamenjaar gymnasium, dus hierna ga ik, denk ik, naar de universiteit. Ik wil zeker blijven racen, maar er zijn voor mij meer mogelijkheden buiten het racen.”

BB: “Bij mij gaat het de komende jaren puur om het racen.

Daar zet ik nu alles voor opzij en daar doe ik alles voor, want zoveel kansen krijg je niet. Ik train nu al veel met Michael van 38 RW MAGAZINE 03 2015

der Mark. Over racen praten we eigenlijk niet zo veel. We rijden ook in heel andere klassen natuurlijk. Het komende jaar gaat het voor mij om ervaring opbouwen. Mijn sterke punt is dat ik goed constante tijden kan rijden in mijn eentje. Ik kan wegrijden bij een groep, maar ik kan ook het duel aangaan. Ik bedoel: mijn grootste concurrent verslaan op zijn thuiscircuit (Misano) en zo de titel pakken – dat is best cool. Dat was wel de moeilijkste race van het seizoen. Ik ga er niet vanuit dat ik in de Moto3 meteen ook dat soort wedstrijden zal rijden. Als ik punten pak, ben ik tevreden.”

WS: “Ik denk dat Bo het wel goed gaat doen, hoor. Hij kan gewoon goed rijden. Ik hoop dat ik over één of twee jaar ook naar de Grand Prix kan. Maar dan moet ik wel eerst wedstrijden gaan winnen.” •

RACE 15: GP JAPAN

Crash in de regen in gevecht om podiumplaats De omstandigheden bij de uitgestelde start van de GP van Japan waren Livio Loi op het lijf geschreven. Maar in Motegi keerde de regen zich tegen de jonge Belg: in de vijfde ronde crashte Loi terwijl hij in gevecht was om het podium.

S

tromende regen en mist hadden het schema op de Twin Ring vertraagd. De race was daarom ingekort tot 13 ronden. Op de grid leken de omstandigheden het midden te houden tussen die in Indianapolis en Silverstone.

Loi had in Japan zijn beste kwalificatie van het jaar gereden, met de negende tijd. Hij mocht vanaf de achtste plaats starten

wegens een straf voor een andere coureur. Loi maakte optimaal gebruik van de omstandigheden en zijn gridpositie.

Na een bliksemstart stootte hij meteen door naar de tweede plaats. Die kon hij echter niet vasthouden, maar de derde plaats verdedigde hij met verve en hij liep weer iets in op plaats 2, toen hij plotsklaps op de grond lag.

“Heel, heel spijtig,” vond Loi. “Ik wist dat ik agressief moest starten en dat heb ik ook gedaan. De omstandigheden waren niet zo heel slecht en ik had er vertrouwen in. Ik had weinig beweging in de achterkant gehad tot dat moment dat ik inliep op de tweede plaats en het gas opende bij het uitkomen van de bocht. Voor ik het in de gaten had, lag ik al op de grond. Het is echt jammer, want ik voelde me prima en ik had serieus kans op het podium te eindigen.” •

Startpositie: 8 Resultaat: DNF

Crash in the rain while battling for the podium The conditions at the delayed start of the Japanese GP were just right for Livio Loi. But this time at Motegi the rain turned against the young Belgian: Loi crashed out in lap 5, fighting for the podium.

Pouring rain and mist had delayed the schedule of the races at the Twin Ring. The race was therefore shortened to 13 laps. At the grid the conditions seemed to be a bit in between of Indianapolis and Silverstone. Loi took the most out of the conditions and his eighth place on the grid – a place up from where he had qualified. After a great start he immediately moved up to second. Loi couldn’t stick to that

position, but bravely defended third and while he was closing in again to second, all of a sudden he went down.

“Very, very unfortunate,” Loi said. “I knew I had to start as aggressive as possible and I did. The conditions were not that bad and I felt confident. I didn’t have much movement in the rear, until that moment I was closing in on second position and opened the throttle coming out of the corner.

Before I knew what was happening, I was on the floor.

It’s a real shame, because I had a good feeling and a real big chance of finishing on the podium. But in the rain you never know.” • RW MAGAZINE 03 2015 39

EEN JAAR LANG

2M6ERS

NUM

+RBOEK

TESTJAAMAAR VOOR

39

KORTING

€ 73

PROFITEER NU: • Elke 2 weken jouw favoriete motorblad thuis • 39% korting op de winkelprijs • Gratis Testjaarboek t.w.v. € 7,95 • 10% korting op een motorverzekering • Gratis lezerspas met vele voordelen • Als abonnee heb je ook gratis toegang tot de digitale versie van MOTO73.

Kijk voor meer informatie op tijdschrift.nl/koppelen

Mail naar klantenservice@moto73.nl of bel 085 - 888 56 85 (ma t/m vrij 9.00-17.00 uur).

De aanbiedingen zijn geldig tot en met 30 juni 2016. Prijswijzigingen, druk- en zetfouten voorbehouden. MOTO73 kost in de winkel € 4,25. Je abonneert je tenminste voor de opgegeven periode en tot wederopzegging. Opzeggen is heel eenvoudig en kan na de opgegeven periode per maand. Op deze abonnementsovereenkomst zijn de Leveringsvoorwaarden en het Privacy- en cookiebeleid van New Skool Media B.V. van toepassing. Voor abonnementen buiten Nederland gelden andere voorwaarden. Kijk voor alle voorwaarden op www.moto73.nl onder het kopje ‘Privacy & Cookiebeleid’.

COLUMN

Bouwen op training

D

e meeste motorsportfans zien enkel de wedstrijden, en heel misschien nog wat trainingssessies en kwalificaties. Maar daar blijft het bij. Tomeloze inzet wordt gecombineerd met uitzonderlijk talent, waardoor wij kunnen genieten van prachtige en vooral bloedstollende actie. Mooi natuurlijk, maar er is ook een kant die wij totaal niet zien. De harde trainingen die er continu gedaan moeten worden om op topniveau te kunnen presteren. Uren brengen ze door in de gym, op de fiets of in het zwembad. Zondag nog in het leren pak, maandagochtend wordt de zwembroek weer aangetrokken om talloze baantjes te trekken. In de middag nog even een ritje op de mountainbike, ook dat hebben de coureurs over om mee te kunnen draaien in het wegracecircus. Waarschijnlijk wordt daar ook het verschil gemaakt tussen een talent en talent. De één gaat gedisciplineerd aan de slag met schema’s, let op zijn eten en heeft er dus letterlijk alles voor over om de top te bereiken. De ander vindt het na een uurtje trappen op de wielrenfiets al wel weer goed en heeft niet in de gaten dat een schema kan helpen om de juiste spiermassa op te bouwen. Of wil dat niet in de gaten hebben.

Zo heb ik eens een verhaal gehoord over drie coureurs, die buiten de races om bevriend zijn. Om zichzelf klaar te stomen op het volgende seizoen werden in de winter de supermoto’s uit de garage getrokken om in Spanje een optimale voorbereiding te genereren. Verschil in aanpak was aanwezig.

Waar twee van de drie bezig waren met lol trappen en gewoon rondjes draaien, was de derde man geconcentreerd bezig om een specifieke training toe te passen. Of het puur en alleen komt door zijn houding of toch wat meer talent in de tenen te hebben, de coureur met plan heeft het inmiddels tot de MotoGP geschopt. De ander zwerft rond in de middenmoot van de Moto2, nummer drie heeft inmiddels geen zitje meer. Ik kan niet zeggen dat alles puur en alleen te maken heeft met de serieuze aanpak van je carrière, uiteraard moet er ook een mate van talent in het lichaam huizen, maar het zal zeker helpen om verder te komen. De discipline die zij tonen door hard te trainen, doet vermoeden dat er dan namelijk ook op mentaal vlak een sterk persoon naar boven komt drijven. Plus, je kunt bouwen op hetgeen je getraind hebt, daar kan je de schuld niet op afschuiven als het even minder loopt. Dan weet je in ieder geval dat je de oplossing ergens anders moet zoeken. Alles hangt samen, ook als je dus een succesvolle carrière in de wegrace wilt bewandelen. •

Jarno van Osch is (motorsport)redacteur bij MOTOR Magazine en Moto73.

RW MAGAZINE 03 2015 41

REIZEN

Altijd eerste rang ‘NIET ALLEEN MOOIE SPORT, MAAR OOK EEN UITJE’ Vroeger ging Martin Bravenboer alleen maar kijken naar Jack Middelburg. Meer dan 30 jaar later bezoekt hij als eigenaar van SportTravel bijna alle Grand Prix.

Voor groepen variërend van 10 tot 120 MotoGP-liefhebbers organiseert Sporttravel compleet verzorgde reizen.

E

r zijn maar een paar races waar ik zelf niet mee naartoe ga,” vertelt Martin Bravenboer bij een drankje in de hospitality van RW Racing GP. “Sachsenring, Silverstone, Le Mans – dat zijn wedstrijden waarvoor we alleen tickets en hotels verzorgen. Dat zijn de races waar mensen makkelijk met eigen vervoer, bij voorkeur op de motor, heen gaan. Maar bijna alle andere GP’s zijn we bij met verzorgde reizen: een goed hotel, vlucht of busreis, lekker eten, mooie plaatsen langs het circuit. Het gaat niet alleen om de sport, het moet ook een leuk uitje zijn, een belevenis. Naar overzeese races zoals Austin zijn we met een man of tien, twaalf, bij Spaanse en Italiaanse wedstrijden met gemiddeld veertig, vijftig en naar de slotrace in Valencia met een groep van 120.”

Bravenboer kwam bij toeval terecht in de MotoGP-reizen. Als geboren Naaldwijker ging hij kijken naar Jack Middelburg. Na diens overlijden was een tijdje niets op motorsportgebied. “Ik kwam in de reiswereld terecht. Ik heb twintig jaar bij de KLM gewerkt. Vanaf 2000 kwam het weer aan het rollen, toen ik via de KLM een paddockpas kreeg. Na afloop heb ik MotoGP-organisator Dorna bedankt voor die pas en niet veel later kreeg ik het verzoek of ik voor hen agent in Nederland wilde worden voor de VIP-villages. De reizen zijn er later bij gekomen.”

Inmiddels zijn het al lang niet meer alleen Nederlanders en Belgen die via SportTravel naar de GP’s reizen. Ook Canadezen, Japanners, Australiërs en Britten weten Bravenboer te vinden.

“De TT is onze bakermat, maar daar zijn we juist vooral met buitenlanders onderweg. We bieden ook wel tickets en compleet verzorgde vip-arrangementen aan, maar voor de TT hebben Nederlanders ons niet nodig.”

Als reisspecialist regelt Sporttravel ook veel van de reizen en hotels voor RW Racing GP, waar hij ook als sponsor aan verbonden is. “Een Nederlands team en jonge Nederlandse coureurs zijn goed voor de sport. Ik vind het belangrijk om daar ondersteuning aan te bieden. We krijgen daar ook iets voor terug: paddocktours, meet-and-greets, een bezoekje aan de hospitality. Dat zijn bijzondere extra’s die we exclusief kunnen aanbieden.”

Bravenboer concentreert zich met SportTravel bewust op motorsport en MotoGP in het bijzonder. “Doen waar je goed in

SportTravel is de reisspecialist voor MotoGP en World Superbike.

bent en zorgen dat je daar de beste in bent. In de winter doen we schaatsreizen. Ook heel gezellig, maar om eerlijk te zijn: MotoGP is gewoon het leukst. Ik vind zelf Austin altijd erg prettig. Het is een aardige stad, een mooi circuit en we hebben er een leuk programma met Colin Edwards op zijn ranch. In Europa is Valencia een persoonlijke favoriet: de stad is dichtbij en het is een overzichtelijk circuit. Als er dan ook nog beslissingen vallen in de kampioenschappen, is het helemaal te gek. En de Italiaanse GP’s. De sfeer op Mugello en Misano is onovertroffen.” •

Always first class As a boy Martin Bravenboer only went to see races to support Jack Middelburg. Over 30 years later the owner of SportTravel visits almost every GP, organising package tours for groups from 10 to 120 MotoGP fans.

“There is only a few GP’s I don’t go to myself,” Martin Bravenboer tells while having a drink at RW Racing GP’s hospitality. “Silverstone, Le Mans and Sachsenring, because we don’t have groups going there, only people travelling by themselves, mostly by motorbike. At most other races we have first class package trips, with nice hotels, good food, flight or bus, good seats in the grandstands. It isn’t just about the sport, it is also about a nice trip, a special experience. To overseas races like the one in Austin we are travelling with 10 or 12, to Spanish and Italian races with an average of 40 to 50, but to the final GP in Valencia we are with 120 people.”

Bravenboer wasn’t so much into motorsports but as a boy born in Naaldwijk he went to see his fellow townsman Jack Middelburg. Only years later, as a KLM employee, he visited a GP as vip guest and was asked by Dorna to become their Dutch agent for the vip villages, Since 2000 his business has grown fast. It’s no longer just Dutch and Belgians who join SportTravel’s trips, but also Canadians, Australians, Japanese. “Especially for the Dutch TT we serve mostly non-Dutch.”

As a travel agent Bravenboer also supports RW Racing GP and young Dutch riders. Not only by organizing their travels but also as a sponsor. “Because I strongly believe it is important to have Dutch teams and riders around. We get something in return as well: paddock tours, meet-andgreets, a visit at the hospitality. Thanks to that we can offer our guests a special experience.”

The Grand Prix Bravenboer himself enjoys the most is Austin. “Lovely city, great circuit and a wonderful program with Colin Edwards at his ranch. In Europe I love the Valencia GP: city nearby, good survey at the track.

The Italian races are always special as well, the atmosphere at Mugello and Misano is unrivalled.” •

Ook volgend seizoen verzorgt SportTravel graag uw Grand Prix-bezoek, van kaarten tot reis en verblijf, in groepsverband of individueel. Kijk voor het complete aanbod op de website: www.sporttravel.nl of bel 0229-295006.

RACE 16: GP AUSTRALIË

Startpositie: 6 Resultaat: DNF

Goed weekend, maar weer een crash Maar liefst zestien coureurs haalden de finish van de Moto3-race van de Grand Prix van Australië niet. Jammer genoeg was Livio Loi daar één van. De kleine Belg werd in de vijfde ronde van de baan getikt door Joan Mir, die de bocht veel te krap nam.

D

e crash van Loi was extra jammer, omdat hij vanaf de tweede rij op de grid startte. Nadat hij in de kwalificatie de zevende tijd had gereden – zijn beste resultaat tot dan toe – schoof hij een plek doordat Danny Kent een straf van zes plaatsen aan zijn broek kreeg wegens te langzaam rijden op de racelijn.

Loi had een prima start en ging als vierde de eerste bocht in, maar gedurende de eerste twee ronden zakte hij terug naar de twaalfde plaats. Hij kwam net een beetje terug naar voor toen Mir het voorwiel van Loi raakte, waardoor de nummer 11 ten val kwam. “Het is heel jammer, vooral omdat het niet Livio’s schuld was, maar dit hoort bij racen,” stelde teammanager Jarno Janssen.

Ook Loi baalde, maar kon zichzelf niets verwijten. “Twee goede weekenden – Japan en hier – en toch twee keer met lege handen; dat is heel frustrerend. Nu lijken we het eindelijk voor elkaar te hebben met kwalificeren en nu zijn het de races die waardeloos zijn. Waarom kan het niet eens één keertje allemaal op zijn plaats vallen?” • 44 RW MAGAZINE 03 2015

Good weekend spoiled by another crash No less than sixteen riders didn’t make it to the finish of the Moto3 race of the Australian Grand Prix. Unfortunately Livio Loi was one of them. The little Belgian was taken out in the fifth lap, when Joan Mir took the bend way too sharp.

Loi crashing out was a big shame, as he started from the second row on the grid. After qualifying in seventh he was promoted to sixth after Danny Kent was given a six positions penalty for riding too slow on the racing line.

Loi made a great start, going into the first turn in fourth, but along the way of the first two laps he dropped down to twelfth. He was just recovering when Mir hit the front wheel and thus caused Loi to crash. “It’s very unfortunate, as it was not Livio’s fault, but this is part of racing too,” team manager Jarno Janssen commented.

Loi too was pretty fed up, but couldn’t blame himself.

“Two good weekends – Japan and here – and still emptyhanded; that’s frustrating. Finally we seem to have qualifying sorted out and now it’s the races that suck. I really wish everything would converge just once for a change.” •

RACE 17: GP MALEISIË

Met lege handen naar huis Na drie overzeese races keerde RW Racing GP naar huis met slechts vuile was in de koffers. De GP van Maleisië bracht het team en Livio Loi niet wat zij verdienden. Na crashes in Japan en Australië haalde Loi op Sepang wel de finish, maar slechts als 19de.

D

e laatste van de drie overzeese races was frustrerend en teleurstellend. Livio Loi kon niet het gevoel en het vertrouwen vinden. Zo goed als het ging in Japan en Australië, zo moeizaam ging het in Maleisië. Zo moeizaam elfs dat na de warmup werd besloten om terug te gaan naar de settings van de eerste training. “Als je een dergelijke noodgreep moet doen, is dat een indicatie dat niets anders werkt,” erkende teammanager Jarno Janssen. “De baan is glad en hobbelig, Livio kon niet goed met die omstandigheden omgaan en wij konden hem daar geen oplossing bij bieden. Na twee geweldig goede weekenden, die jammer genoeg eindigden met pech, hadden we echt meer verdiend hier, maar het zat er gewoon niet in.”

Bij de start, waarbij Loi een paar plaatsen verloor, had hij zes ronden nodig om terug te komen naar de 21ste plaats. Halverwege de wedstrijd wist Loi op te rukken naar plaats 18, maar het gat met de groep voor hem was toen al niet meer te overbruggen.

“Het is treurig om met lege handen thuis te komen,” treurde Loi. “In Japan en Australië ging het zo goed, maar beide keren viel ik uit, niet eens door mijn eigen schuld. Maar crashen terwijl je voor het podium meedoet is minder erg dan een weekend als dit. Het liep geen moment lekker. Dit is een heel frustrerend resultaat na drie weken waarin iedereen zo hard heeft gewerkt.” •

Back home empty-handed After three flyaway races RW Racing GP headed home with just dirty laundry in their suitcases. The Malaysian GP didn’t bring the team and Livio Loi what they deserved. After crashing out in Japan and Australia Loi reached the finish at Sepang, but only in 19th.

The last of the three flyaway races was frustrating and disappointing. Loi couldn’t find the feeling nor the confidence. Everything went wrong in Malaysia, even to the point of going back to the setup of the first free practice after the warmup on Sunday morning.

“If you need such a stopgap it is an indication that nothing else works,” team manager Jarno Janssen admitted. “The track is bumpy and slippery, Livio couldn’t cope with the circumstances and we couldn’t provide a solution either.

After two great weekends, we had deserved more than this, but it just wasn’t there.”

After dropping a few places from the start, it took Loi six laps to recover to 21st. He managed to move up to 18th but the gap to the group in front of him was impossible to reconcile. “It’s sad to go back home empty-handed,” Loi said. “In Japan and Australia it all went so well and both times I crashed out, not even by my own fault. But crashing out while you are fighting for the podium is not as bad as a weekend like this one. Nothing worked, not for a single moment. This is an utterly frustrating result after three weeks of hard work for everybody.” •

Startpositie: 25 Resultaat: 19

RW MAGAZINE 03 2015 45

RW RACING GP SUPPORTS

www.rwracinggp.com

Facebook.com/rwracinggp

Twitter.com/rwracinggp

Instagram.com/rw_racing_gp