Θρανίο νο 46 spreads low by Αγιος Παύλος

Ιούνιος 2013 • αρ. φύλλου 46

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρωτιές [σελ. 3] Πολιτιστικό τριήμερο [σελ. 5-7] Η εκπαίδευση σήμερα [σελ. 8-11] Αγγλο-Γαλλική συμμαχία [σελ. 12] Συνεντεύξεις [σελ. 14]

Εκπαιδευτική συνεργασία ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» Γυμνάσιο - Λύκειο τηλ.: 210 4511 954 «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ» Δημοτικό Σχολείο τηλ.: 210 4110 595-6 «BIRDS» Νηπιαγωγείο - Παιδικός Σταθμός τηλ.: 210 4173 341

Τα

Νέα της Παιδαγωγικής και των Birds

Από την εκδήλωση-αφιέρωμα στη Ναυτοσύνη που παρουσίασε η Ε΄ τάξη (βλ. επίσης στη σελ. 3)

Οι μικροί “φιλόσοφοι” της Δ΄ τάξης εντυπωσίασαν τους καλεσμένους στην παράσταση «Μύθοι για μαθητευόμενους φιλοσόφους» (βλ. επίσης στη σελ. 5)

Το τμήμα Μουσικοκινητικής των "BIRDS" οργάνωσε καταπληκτική εκδήλωση με θέμα "Τα Παιδιά του Κόσμου" (βλ. επίσης στα ΝΕΑ των BIRDS)

Ιούνιος 2013

Grand Prix du Concours Francophonie 2013 Φέτος,

Αθλητικός Προσανατολισμός

τις 11 Απριλίου 2013 ολυμπιονίκες και πρωταθλητές των αθλημάτων Τζούντο, Ξιφασκίας, Υδατοσφαίρισης, Πάλης και Beach Volley παρουσίασαν στους μαθητές μας τα αθλήματά τους, συμβάλλοντας στην ενίσχυση του ολυμπιακού ιδεώδους, αλλά και στη γνωριμία με αυτά τα λιγότερο δημοφιλή αθλήματα. Συμμετείχαν οι αθλητές: Υδατοσφαίριση: Βούλα Κοζομπόλη, Αντ. Βλοντάκης, Θοδ. Χατζηθεοδώρου, Κώστας Λούδης Τζούντο: Μαρία Καραγιαννοπούλου Ξιφασκία: Δήμητρα Μαγκανουδάκη Πάλη: Μαρία Βρυώνη Beach Volley: Βίκυ Αρβανίτη

Η μ ε ρ ο λ ό γ ι ο Δ

Σ χ ο λ ή ς β

6/12/2012 10/12/2012 11/12/2012 12/12/2012 15/12/2012 15/12/2012 17/12/2012 19/12/2012 21/12/2012

Φιλανθρωπικός μπουφές Ενημέρωση γονέων Γυμνασίου Επίσκεψη της Α' & Β' Γυμνασίου στη βιβλιοθήκη "Καίτη Λασκαρίδη" Αργία Αγίου Σπυρίδωνα Η Φιλαρμονική παίζει τα κάλαντα στον Πειραιά Σεμινάριο ψυχικής υγείας στην "Παιδαγωγική" Φιλανθρωπικές δραστηριότητες Εκκλησιασμός στον Άγιο Νικόλαο Γιορτή Χριστουγέννων

Β '

19/3/2013 22/3/2013 25/3/2013 28/3/2013 28/3/2013 29/3/2013 30 & 31/3/2013 Α π 1/4/2013 2/4/2013 4/4/2013 5/4/2013 11/4/2013 12/4/2013 13/4/2013 17/4/2013 18/4/2013 19/3/2013 20 &21 /4/2013 21/4/2013 23/4/2013 23/4/2013 24/4/2013 24/4/2013 25/4/2013 Μ 13/5/2013 15/5/2013 20/5/2013 24/5/2013

14/1/2013 Κοπή πίτας Συλλόγου Αποφοίτων 20/1/2013 Κοπή πίτας Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων 24/1/2013 Μουσική εκδήλωση για το Γυμνάσιο 26/1/2013 Σεμινάριο Ψυχικής Υγείας στο "Saint-Paul" 28/1/2013 Ομιλία του π. Σπυρίδωνα για τους Τρεις Ιεράρχες 29/1/2013 Εκκλησιασμός 30/1/2013 Γιορτή Τριών Ιεραρχών

6/2/2013 6/2/2013 11_15-2-2013 22/2/2013 23/2/2013 25/2/2013 28/2/2013

1/3/2013 6/3/2013 7_9/3/2013 8_9/3/2013 8_9/3/2013 11/3/2013 13/3/2013 15/3/2013 18/3/2013 19/3/2013

Εκπαιδευτικός περίπατος Ενημέρωση γονέων Λυκείου Η Γ' Λυκείου στη Βαρκελώνη Ημερίδα Σ.Ε.Π. Ημέρα αιμοδοσίας στη Σχολή Συνάντηση Γ΄Γυμνασίου με τον συγγραφέα κ.Βασίλη Παπαθεοδώρου Α΄Φάση μαθηματικού διαγωνισμού μαθητών Γ΄ Γυμνασίου Ελληνογαλλικών σχολείων

τ ε τ ρ ά μ η ν ο

Αποκριάτικο πάρτι ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Παγκόσμια ημέρα σχολικού εκφοβισμού Τριήμερη εκδρομή της Β' Λυκείου στο Βόλο Διήμερη εκρομή της Α' Λυκείου στην Αράχωβα Διήμερη εκρομή της Γ' Γυμνασίου στα Καλάβρυτα Ενημέρωση γονέων Γυμνασίου Εκδήλωση για Αφιέρωμα Νο 6 "Πειραιάς & τραγούδι" Τεστ προσομοίωσης για τα γαλλικά διπλώματα για μαθητές Γυμνασίου - Λυκείου Αργία Καθαρά Δευτέρας Επίσκεψη μαθητών Β' Γυμνασίου στο Γαλλικό Ινστιτούτο

2 0 1 2 - 1 3

Συμμετοχή μαθητών Λυκείου στη μουσική βραδιά του Γαλλικού Ιστιτούτου Αργία για την 25η Μαρτίου Εθνική εορτή 25ης Μαρτίου Πειράματα Φυσικής με τη Γ΄Γυμνασίου Πειράματα Χημείας με την Α' Λυκείου Παρουσίαση της θεατρικής παράστασης στο Λύκειο Θεατρική παράσταση "Το ξύλο βγήκε απ' τον παράδεισο" ρ ί λ ι ο ς Παρουσίαση της θεατρικής παράστασης στο δημοτικό Δελασάλ και Παιδαγωγική Συμμετοχή της ομάδας μπάσκετ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ στο τουρνουά της Βθμιας Διεύθυνσης Πειραιά Συμμετοχή μαθητών Β΄Λυκείου στο διαγωνισμό της "Βουλής των Εφήβων" Εκδρομή της Χορωδίας στο Σούνιο Αθλητικός προσανατολισμός στο Γυμνάσιο από ολυμπιονίκες αθλητές Επίσκεψη του fr. Visiteur Παρουσίαση της μουσικής παράστασης "Le plus grand café-concert du pays" στο Δελασάλ Συμμετοχή μαθητών της Γ' Γυμνασίου στο διαγωνισμό Μαθηματικών Ελληνογαλλικών σχολείων Απονομή βραβείων στην ομάδα μπάσκετ του Γυμνασίου Έναρξη Πολιτιστικού Τριημέρου Παρουσίαση της μουσικής παράστασης "Le plus grand café-concert du pays" στο Saint-Paul Αγώνας δρόμου "Ο γύρος της Πειραϊκής" Εκκλησιασμός ενόψει εορτών του Πάσχα Παρουσίαση project της B΄Λυκείου Μαθητές της Β΄ Γυμνασίου παρουσίασαν την διαθεματική εργασία "Αγγλογαλλική Συμμαχία" στο Δελασάλ Επίσκεψη μαθητών στο ΕΕΕΕΚ Ελευσίνας Παρουσίαση project της Α΄ΛΥΚΕΙΟΥ ά ι ο ς Έναρξη μαθημάτων Συνεδρίαση διδασκόντων για φοίτηση και εξετάσεις Συνάντηση αποφοίτων μαθητών στον Ο.Λ.Π. για τα 120 χρόνια "Saul-Paul" Βράβευση των Λασαλιανών Σχολείων Ελλάδας από τη Διεθνή Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη

η τάξη μου στα Γαλλικά (το τμήμα γαλλικών της Α΄ Λυκείου), με τη βοήθεια δύο άλλων παιδιών (του Παναγιώτη Μητρούση για το βίντεο και του Φάνη Μπουλούκου για το power point) όλοι μαζί συμμετείχαμε στο γαλλικό διαγωνισμό (Francophonie 2013) του Γαλλικού Ινστιτούτου (IFA). Το θέμα που δόθηκε ήταν να φτιάξουμε ένα μύθο βασισμένο σε μια αληθινή ιστορία χρησιμοποιώντας υποχρεωτικά 10 συγκεκριμένες λέξεις. Έτσι και έγινε! Βασιζόμενοι στις πολεμικές αναμνήσεις του παππού Κωνσταντίνου Τσαμασιώτη, χωριστήκαμε σε ομάδες και με την πολύτιμη βοήθεια της καθηγήτριας μας κ. Απέργη Ηλέκτρας αλλά και της κ. Lea Fanget (Assistante) Βοηθός Comenius, δημιουργήσαμε μια πανέμορφη ιστορία αγάπης που εξελισσόταν κατά τη διάρκεια του πολέμου, σε μορφή βίντεο. Αργότερα, μετά από πρόσκληση, έξι παιδιά από εμάς παρουσιάσαμε τη δουλειά μας, σε μορφή power point, απαγγέλλοντας την ιστορία στο κοινό που βρισκόταν στο σχολείο των Ουρσουλινών, όπου διεξήχθη μια γιορτή για όλα τα ελληνογαλλικά σχολεία με θέμα: «Διηγήσου μου ένα μύθο». Όταν μάθαμε πως ήμασταν στη λίστα αυτών που πήραν βραβείο, ήμασταν γεμάτοι χαρά, αφού νιώθαμε πως ο κόπος μας είχε αποδώσει. Πήγαμε λοιπόν στο Γαλλικό Ινστιτούτο, με σκοπό να πάρουμε το βραβείο μας, χωρίς να ξέρουμε ποιο είναι αυτό ή ποια θέση είχαμε καταλάβει. Όταν, λοιπόν η βράβευση πλησίαζε στο τέλος της και εμείς ακόμα δεν είχαμε παραλάβει το βραβείο μας, μπήκαμε σε σκέψεις… «Μήπως υπήρχε καμία περίπτωση να έχουμε πάρει Grand Prix;» (4 βραβεία για 4.000 συμμετέχοντες από όλη την Ελλάδα που συμπεριλαμβάνουν ένα ταξίδι στη Γαλλία). Γεμάτοι άγχος και αγωνία, αναμέναμε. Τελικά, αφού είχαν δώσει ήδη δύο Grand Prix μας φώναξαν στη σκηνή. Ήμασταν το μοναδικό σχολείο της Αττικής, σ’ όλη την Ελλάδα. Η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Κρατούσαμε κρίνους (αναφορά στην ιστορία μας «Le Lys Blanc»-«Ο λευκός Κρίνος») τους οποίους δώσαμε στις δύο παρουσιάστριες. Και τελικά, ένα όνειρο μας είχε γίνει πραγματικότητα και συνέχιζε να εξελίσσεται –είχαμε πάρει Grand Prix! Ο καθένας μας μπορούσε να διακρίνει την έκφραση συγκίνησης και περηφάνιας στο πρόσωπο της καθηγήτριάς μας κ. Απέργη, κάτι που μας έκανε ακόμα πιο χαρούμενους (αν είναι ανθρωπίνως εφικτό αυτό). Στο τέλος, ανεβήκαμε, όσοι είχαμε πάρει Grand Prix στη

σκηνή, πανηγυρίζοντας μαζί σ’ ένα κλίμα χαράς με μουσική που συνοδευόταν από τις κραυγές χαράς και τα επιφωνήματά μας. Έτσι γυρίσαμε στο σχολείο νικητές, κρατώντας το Grand Prix, ένα «δώρο» για τα 120 χρόνια λειτουργίας του «SaintPaul», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο διευθυντής μας, ο κ. Μάρκος Βαρθαλίτης. Με λίγα λόγια, στη δική μας περίπτωση ήταν ένας «μύθος» που έγινε «αληθινός». Μια μαγική και μοναδική εμπειρία, που δεν θα ξεχάσει ποτέ κανείς από εμάς. Για τη συγγραφή του μύθου συμμετείχαν οι μαθητές: Ανδρικόπουλος Νίκος, Αρβανίτης Αλέξανδρος, Μπραούλιας Νίκος Μπροδήμας Δημήτρης, Χατζηγεωργίου Σταματία, Δαμίγου Ευαγγελία Ευμορφόπουλος Αντώνης, Γεωργακόπουλος Νίκος, Γεωργακοπούλου Ευδοξία, Κοκκώλης-Παπαδόπουλος Γιώργος, Μουσσά Άνθια, Παντελής Παναγιώτης, Παπαναστάση Σοφία, Πλάκα Δήμητρα, Πονήρης Σταύρος, Τσαμασιώτης Κώστας, Βαρδαλή Εύα Ευαγγελία Δαμίγου, Α΄ Λυκείου

Είμαστε πρωταθλητές...

Το

σχολείο μας στις 2 & 8 Απριλίου 2013 συμμετείχε στο τουρνουά μπάσκετ που διοργανώθηκε από την Ελληνογαλλική Σχολή "Jeanne D’ Arc" στο πλαίσιο των αθλητικών συναντήσεων Γυμνασίων Πειραιά. Όλοι οι αγώνες του τουρνουά έγιναν στο κλειστό γυμναστήριο "Παναγιώτης Σαλπέας". Την ομάδα μας αποτελούσαν: Μαραγκίδης Αναστάσης, Καραχάλιος Στέλιος, Κουκάς Δημήτρης, Δημητρόπουλος Κοσμάς, Μπίρης Ανδρέας, Σαρακατσάνος Γιάννης, Παρασκευόπουλος Βασίλης, Σούρσος Γιάννης, Μαζεμένος Ηλίας, Ταπάσκος Περικλής, Πετρουλάκης Εμμανουήλ, Ρούσσης Ανίκητος. Ανάμεσα σε 10 σχολεία , η ομάδα του Saint-Paul κατέλαβε την πρώτη θέση. Την πρώτη ημέρα του τουρνουά έγιναν οι προκριματικοί αγώνες. Το σχολείο μας αποκόμισε από 4 παιχνίδια, 3 νίκες και 1 άδικη, κατά τη γνώμη μας, ήττα.

Τη Δευτέρα 8 Απριλίου, έγινε η τελική φάση του τουρνουά με το Final–Four. Το πρώτο μάτς ήταν με την Ιωνίδειο σχολή . Το σχολείο μας νίκησε με 22 – 21 πραγματοποιώντας μια «μέτρια» για τις δυνατότητες της ομάδας εμφάνιση. Μετά τα αποτελέσματα των υπόλοιπων αγώνων το σχολείο μας θα αντιμετώπιζε στον μεγάλο τελικό το 9ο Γυμνάσιο Πειραιά. Το ξεκίνημα μας και πάλι μέτριο και ένας τραυματισμός (όχι σοβαρός) είναι ικανός να ρίξει την ομάδα ψυχολογικά. Ευτυχώς, όμως, ο τραυματισμός αποδείχθηκε πολύ μικρός για να κατευνάσει το πάθος και τη δίψα των παιχτών της ομάδας για διάκριση. Το δεύτερο ημίχρονο θα δείξει ποιος είναι πραγματικά το "αφεντικό". Η ομάδα μας 6:30 λεπτά πριν το τέλος της 4ης περιόδου βρίσκεται πίσω στο σκορ. Μερικά "τυχερά" καλάθια αναγκάζουν τον προπονητή της ομάδας κ. Αντώνη Βουτσίνο, τον οποίο εκ μέρους όλων των παιχτών της ομάδας θέλω να ευχαριστήσω για την τεράστια προσπάθεια που κατέβαλε, να καλέσει time-out και να μας ρωτήσει αν θα συγκεντρωθού-

με ή αν θα παρατήσουμε το παιχνίδι στην τύχη του. Η ολική ανατροπή ξεκινά. Όπως ο μεγαλύτερος μπασκετμπολίστας όλων των εποχών, Michael Jordan, έχει πει, το ταλέντο κερδίζει παιχνίδια , αλλά η ομαδική δουλειά και η εξυπνάδα κερδίζουν πρωταθλήματα. Η ομάδα μας μέσα από ομαδική δουλειά και στην άμυνα και στην επίθεση περνάει μπροστά στο σκορ. Οι αντίπαλοι μουδιασμένοι. Προσπαθούν με κάθε δυνατό τρόπο να σταματήσουν το χρονόμετρο. Ήμασταν εύστοχοι στις ελεύθερες βολές και η διαφορά φτάνει γρήγορα τους 8 πόντους υπέρ του σχολείου μας. Το τελικό σφύριγμα των διαιτητών, σήμανε την αρχή των πανηγυρισμών. Ο πίνακας του σκορ έγραφε 33 – 25. Ο χρονος στο 0:00. Είμαστε πρωταθλητές… Αντρέας Μπίρης, Γ2 Γυμνασίου

Ιούνιος 2013

120 χρόνια παρουσίας & προσφοράς Η

Ελληνογαλλική Σχολή Πειραιά «Ο Άγιος Παύλος» ή «Saint-Paul» ιδρύθηκε το 1893 από μια αδελφότητα Καθολικών Γάλλων ιερωμένων. Το 1926 μεταβιβάστηκε στους Αδελφούς (Frères) των Χριστιανικών Σχολών του Jean-Baptiste de la Salle, οι οποίοι το διευθύνουν μέχρι σήμερα. Το 1941 η σχολή επιτάσσεται από τα στρατεύματα κατοχής. Παρ' όλα αυτά, το σχολείο αντέχει και στις 5 Ιανουαρίου το 1945, μετά την αποχώρηση των Άγγλων, ξαναρχίζουν κανονικά τα μαθήματα στη Σχολή. Το 1986 το σχολείο μετατρέπεται σε μικτό έπειτα από σχετικό νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας.

Le plus grand έργεια του νέου. Επίσης είναι ανοικτό στη σύγχρονη πολυπολιτισμική κοινωνία της τρίτης χιλιετίας, προσφέροντας στους μαθητές του παιδεία θεμελιωμένη στην επικοινωνία, την αγάπη και τη συνεργασία. Σκοπός του είναι η δημιουργία μιας εκπαιδευτικής κοινότητας, όπου διδακτικό προσωπικό, γονείς, μαθητές και απόφοιτοι, χάρη στη συνεργασία, προάγουν ένα μορφωτικό πλαίσιο, που είναι προσανατολισμένο στη σύγχρονη ζωή και που βασίζεται στην ανθρωπιστική και χριστιανική μόρφωση των παιδιών. Επιπρόσθετα εξασφαλίζει στους μαθητές του την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό παρέχοντας ποιοτική εκπαίδευση και την απόκτηση διπλωμάτων στα γαλλικά και αγγλικά. Συνεπώς η Ελληνογαλλική Σχολή «Ο Άγιος Παύλος» ξεπερνώντας τα εμπόδια και τις δυσκολίες της εποχής

Έπειτα από 100 χρόνια από την ίδρυση της Σχολής «Ο Άγιος Παύλος», εγκαινιάζονται νέες κτιριακές εγκαταστάσεις με αίθουσα θεάτρου, αίθουσες πληροφορικής, υπερσύγχρονο εργαστήριο Φυσικής-Χημείας, αίθουσα προβολών, ανοιχτό και κλειστό γυμναστήριο για την καλύτερη εκπαίδευση των μαθητών. Μετά από 4 χρόνια υπογράφεται εκπαιδευτική συνεργασία ανάμεσα στη Σχολή και τα εκπαιδευτήρια «Παιδαγωγική-Birds». Μετά από αυτή τη συνεργασία η σχολή δημιουργεί δημοτικό σχολείο στον Άλιμο με την επωνυμία «Δελασάλ». Η Σχολή εφαρμόζει συγκεκριμένες μεθόδους που υλοποιούν μια παιδαγωγική φιλοσοφία που απηχείται μέχρι σήμερα. Το σχολείο, λοιπόν, θεωρεί ότι κέντρο της παιδείας που παρέχει είναι ο άνθρωπος και σκοπός του η διανοητική, σωματική, ηθική και πνευματική καλλι-

συνεχίζει την πορεία της επιτυχώς και γιορτάζει πλέον τα 120 χρόνια λειτουργίας της με πολλές εκδηλώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Από τις πιο σημαντικές ήταν η επίσκεψη του Γενικού Ηγουμένου των Λασαλιανών Σχολείων ανά τον κόσμο, frère Αlvaro Rodriguez Echeverria, του συμβούλου του frère Jacques d’ Huiteau καθώς και του frère Visiteur Jean-Paul Aleth. Οι συναντήσεις τους με όλα τα μέλη της εκπαιδευτικής μας κοινότητας ανατροφοδότησαν το Λασαλιανό πνεύμα που επικρατεί στη Σχολή μας και τα εγκωμιαστικά σχόλια για τη λειτουργία του σχολείου μάς έκαναν να αισθανθούμε χαρά και υπερηφάνεια. Δημήτρης Λέλης, B1 Γυμνασίου

01 Εθελοντική αιμοδοσία από μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας. 02 Η χορωδία τραγούδησε γνωστά τρα-

05 & 06 Συγκέντρωση αποφοίτων στον Ο.Λ.Π. για τα 120 χρόνια λειτουργίας της Σχολής, κατά την οποία τιμήθηκαν οι frères που διετέλεσαν γενικοί διευθυντές της Σχολής. Την εκδήλωση παρουσίασαν οι απόφοιτοι Μελέτη Ελεωνόρα & Αλέξανδρος Μπουρδούμης.

γούδια στην εκδήλωση για το "Αφιέρωμα".

03 Εκδήλωση για την παρουσίαση του Αφιερώματος "Πειραιάς & τραγούδι". Στο βήμα ο Παν. Κουνάδης, ο Γ. Κακουλίδης και ο Ιάσ. Τριανταφυλλίδης μιλούν για τον Πειραιά και το τραγούδι.

04 Η νεοσύστατη

"Oρχήστρα Έντεχνης Μουσικής Saint-Paul" πλαισίωσε τη συγκέντρωση αποφοίτων στον Ο.Λ.Π.

café-concert du pays Τ

ο «café-concert» χαρακτηρίζει ένα χώρο, ένα είδος μεγάλου μπαρ, όπου γίνονται μουσικές παραστάσεις σε συνδυασμό με ποικίλα θεατρικά δρώμενα, ακροβατικά και ταχυδακτυλουργικά νούμερα και όπου το απρόβλεπτο, το απρόσμενο για το θεατή είναι ένα από τα ωραιότερα κομμάτια του προγράμματός τους. Από το περιβάλλον, λοιπόν, αυτό των μουσικοθεατρικών χώρων του 19ου αιώνα, καθώς και από το «Πιο Μεγάλο Καμπαρέ του κόσμου», σύγχρονη επιθεώρηση αυτού του ύφους, εμπνευστήκαμε και δημιουργήσαμε το δικό μας «café-concert». Πέραν της πρόθεσής μας να δείξουμε τις δεξιότητες στα Γαλλικά εμψυχωτών και συμμετεχόντων, ο κύριος στόχος μας ήταν να ψυχαγωγήσουμε το κοινό με μουσικές και τραγούδια, γέλιο και κλάμα, εκπλήξεις και έντονες συγκινήσεις. Έμβλημα αυτής της λαμπερής βραδιάς ήταν το μολιερικό "τέρψη και αγωγή". Τη γιορτή αυτή πλαισίωσαν καθηγητές, μαθητές και απόφοιτοι της σχολής καθώς και δάσκαλοι και μαθητές του δημοτικού σχολείου Δελασάλ. Κώστας Βουλγαρίδης, Ρενάτα Σερφιώτου

................................................................................ «Κυριακή 21/4, ώρα 22:20 (περίπου…). Μόλις τελείωσε η παράσταση του Café Concert, της γαλλικής βραδιάς που ετοίμασαν οι καθηγητές, οι μαθητές και οι απόφοιτοι του σχολείου για να γιορτάσουν όλοι μαζί για τα 120 χρόνια του. Τα φώτα στην αίθουσα εκδηλώσεων που αδειάζει σιγά σιγά, έχουν ανάψει και πάλι, ενώ στα παρασκήνια, οι συντελεστές της παράστασης αγκαλιάζονται και φιλιούνται. Κάποιοι προσπαθούν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους. Κάποιοι άλλοι (εμού συμπεριλαμβανομένου) δεν κάνουν καμία απολύτως προσπάθεια και κλαίνε από συγκίνηση. Κάπως έτσι έκλεισε –με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, κατά κοινή ομολογία- ένας κύκλος προβών που ξεκίνησε, για τους περισσότερους από εμάς μ’ ένα τηλεφώνημα πριν από έξι μήνες. Η συνομιλία ήταν σύντομη: «Ετοιμάζουμε μια γιορτή για τα 120 χρόνια του σχολείου. Θα έχει θέατρο, μουσική, τραγούδι… Θα ήθελες να συμμετάσχεις;». Η απάντησή μας ήταν θετική φυσικά, και έτσι μαζευτήκαμε παλιοί και νέοι απόφοιτοι για να γιορτάσουμε όλοι μαζί. Και όντως το γιορτάσαμε! Απλώς η δική μας γιορτή ξεκίνησε πολύ πριν τις τρεις παραστάσεις του Απρίλη, από την πρώτη μας πρόβα ακόμα! Μέσα σ’ αυτούς τους έξι μήνες, περάσαμε από όλες τις πιθανές ψυχολογικές και συναισθηματικές μεταπτώσεις: γελάσαμε, κλάψαμε, τσακωθήκαμε και τα ξαναβρήκαμε τόσες φορές που χάσαμε το λογαριασμό. Ήταν, αναμφισβήτητα, έξι υπέροχοι μήνες που έφεραν κοντά ανθρώπους διαφόρων ηλικιών αλλά, κυρίως, ανθρώπους με πολύ διαφορετικές προσωπικότητες που όμως έμαθαν να συνυπάρχουν και αγάπησαν ο ένας τον άλλο ακριβώς γι’ αυτές τις διαφορές. Το να προσπαθήσω να συνοψίσω ή να περιγράψω το πώς ακριβώς νιώσαμε όλον αυτό τον καιρό νομίζω ότι θα αδικούσε τις στιγμές που περάσαμε. Δε γίνεται να περιγράψεις τη γεύση της κανέλας σε κάποιον που ποτέ δε τη δοκίμασε! Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι μας θα έχουμε πάντα χαραγμένη στη μνήμη μας καθεμιά απ’ αυτές τις στιγμές και θα τις αναλογιζόμαστε (ή, πιο σωστά, ήδη τις αναλογιζόμαστε) με νοσταλγία…» Χρήστος Κυριακός, απόφοιτος Σχολής

Ιούνιος 2013

Τελικά, το

ξύλο βγήκε από τον παράδεισο;

Στις

30 Μαρτίου του 2013, όλος ο ελληνικός λαός ήταν αναστατωμένος, γιατί ένα κοσμοϊστορικό γεγονός επρόκειτο να λάβει χώρα. Ο θεατρικός όμιλος της σχολής μας αποφάσισε, για ακόμη μια χρονιά, να προσθέσει άλλη μία επιτυχία στο ιστορικό του. Με την πρόταση των μαθητών και τη συμφωνία του σκηνοθέτη μας, Βαγγέλη Μελή, και της υπεύθυνης καθηγήτριας μας, Άννας Κοκκίνου, αποφασίσαμε να ανεβάσουμε το κλασικό ελληνικό έργο, «Το ξύλο βγήκε απ’ τον παράδεισο» του Αλέκου Σακελλάριου. Το θεατρικό αυτό έργο ανέβηκε στα πλαίσια του μεγάλου εορτασμού των 120 χρόνων από την ίδρυση του σχολείου μας. Ο σκηνοθέτης μας, Βαγγέλης Μελής, έδωσε την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά που ήθελαν να συμμετάσχουν. Οι ρόλοι δεν έφταναν για όλους, αυτό όμως δεν στάθηκε εμπόδιο στο να ανεβάσουμε αυτή την παράσταση με ρόλους γραμμένους από τα παιδιά. Το έργο διαδραματίζεται σε ένα ιδιωτικό σχολείο. Μέσα στο σχολείο αυτό, οι μαθητές δεν διστάζουν να ενοχλήσουν και να κοροϊδέψουν τους καθηγητές τους. Τα ευτράπελα, όμως, αυτά σταματούν όταν ένας νέος καθηγητής, ο Πάνος Φλωράς –που τον υποδύθηκε ο μαθητής Γιώργος Μπούρας– παίρνει την πρωτοβουλία να χαστουκίσει μία μαθήτρια, την Λίζα Παπασταύρου –που την υποδύθηκε η Αγγελική Λούβαρη. Αυτό το συμβάν αναστατώνει όλη την ενδοσχολική κοινωνία, με τους γονείς να εξαγριώνονται, τα παιδιά να επαναστατούν και τους καθηγητές να φτάνουν σε ακραίες λύσεις. Το έργο αυτό ήταν αρκετά απαιτητικό, γιατί είναι δύσκολο για κάποιον να προσεγγίσει μία τόσο επιτυχημένη εκτέλεση του παρελθόντος. Παρ΄όλα αυτά με μεγάλη θέληση καταφέραμε να αντεπεξέλθουμε στις δυσκολίες του έργου. ‣ ‣

ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ

Το Ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο

O ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΠΕΙΡΑΪΚΗΣ Την

Κυριακή, 21 Απριλίου, στα πλαίσια του πολιτιστικού τριημέρου που οργάνωσε για τα 120 χρόνια λειτουργίας του, το σχολείο μας διεξήγαγε μια σειρά δραστηριοτήτων μια εκ των οποίων ήταν και ο Γύρος της Πειραϊκής. Με τη βοήθεια του Ομί05 λου Εθελοντισμού, των καθηγητών μας και του Δήμου Πειραιά διοργανώθηκε το εν λόγω γεγονός με μεγάλη επιτυχία. Χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες, των 2,5 χλμ. και των 5 χλμ., αθλητές, παιδιά και γονείς ξεκίνησαν κατά τις 9 το πρωί τον Γύρο. Αν και στο τέλος του αγώνα ήμασταν εξαντλημένοι, η εμπειρία αυτή θα μας μείνει πραγματικά αξέχαστη και σίγουρα θα θέλαμε να επαναληφθεί. Ομολογουμένως, ήταν κάτι πρωτότυπο και μας άρεσε το γεγονός ότι τα παιδιά ήμασταν γνωστοί μεταξύ μας και τρέχαμε μαζί σαν μια παρέα. Μακάρι τέτοιες προσπάθειες να γίνονταν συχνά με ακόμη μεγαλύτερη συμμετοχή. Χρήστος Σμυρνιώτης, Σοφία Δημητροπούλου, Β1 Λυκείου

‣ ‣ Γι΄ αυτό το λόγο θελήσαμε να προσθέσουμε ο καθένας το προσωπικό του στίγμα στον χαρακτήρα του. Αυτό μας βοήθησε να μην μιμηθούμε τη δουλειά των περασμένων γενεών, και να το αποδώσουμε σε μια πιο μοντέρνα έκφανση του έργου. Μέσω αυτού του θεατρικού δεν νιώσαμε απλά σαν ένας θίασος που του είχε ανατεθεί να ανεβάσει ένα θεατρικό έργο, αλλά σαν μία μεγάλη παρέα παιδιών τα οποία έκαναν αυτό που αγαπούσαν. Δημιουργήθηκαν πολλές φιλίες, κάτι το οποίο μας βοήθησε στην ομαλή και συγκροτημένη διεκπεραίωση του στόχου μας. Οι δεσμοί αυτοί που δημιουργήθηκαν κράτησαν ακόμα και μετά το τέλος του θεατρικού αυτού. Η συνεργασία μας ήταν αποτελεσματική και καταφέραμε να ανεβάσουμε μία παράσταση από τους μαθητές και τους μαθητές. Γέλιο, έρωτας και κάποια αθώα «χάδια» ήταν τα στοιχεία που χαρακτήρισαν αυτή την προσπάθειά μας. Κάναμε το κοινό μας να γελάσει, κάτι το οποίο μας ικανοποίησε ιδιαιτέρως, γιατί καταφέραμε να επιτύχουμε αυτό που επιθυμούσαμε, να κάνουμε τον κόσμο χαρούμενο. Η εμπειρία αυτή θα μείνει αξέχαστη σε όλους μας, και θέλουμε το ίδιο να ισχύει και για τους θεατές μας. Θα προσπαθήσουμε να τα καταφέρουμε και του χρόνου με την ίδια επιτυχία που είχαμε και φέτος. Εν τέλει όλοι ευελπιστούμε οι καθηγητές του σχολείου μας να μην προσπαθήσουν να μιμηθούν τις ίδιες μέθοδος. Και για να μην ξεχνιόμαστε, το ξύλο ΔΕΝ βγήκε απ΄ τον παράδεισο!!!  Γιώργος Κοκκώλης-Παπαδόπουλος, A1 Λυκείου Γιώργος Μπούρας, A2 Λυκείου

Υπεύθυνη Θεατρικού Ομίλου Άννα Κοκκίνου Σκηνοθεσία Βαγγέλης Μελής Τεχνική υποστήριξη – επιμέλεια σκηνικών Γιώργος Δαλέζιος Επιμέλεια αφίσας - προγράμματος Χριστίνα Αναγνώστου Πρωταγωνιστούν με σειρά εμφανίσεως: Μαθηματικός Δρίζος Μιχάλης Μίκα Ξανθοπούλου Βουρβοπούλου Άρτεμις Φυσικός Αλμπερνάζ ντε Σόττο Μαϊόρ Σεμπάστιαν Θεολόγος Κοττέας Σπύρος Γυμνασιάρχης Κοκκώλης Γιώργος Λίζα Λούβαρη Αγγελική Φράπας Δερμάτης Θανάσης Λαζάρου Στεφάνου Αργύρης Φλωράς Μπούρας Γιώργος Γυμναστής Παλαιούδης Κώστας Κ.Παπασταύρου Λάμψα Μάρα Μαθητές & μαθήτριες Τσιρίκου Βιβή, Δάκογλου Νταίζη Τσούμα Μυρτώ, Σχίζα Φωτεινή Πλάκα Δήμητρα, Φιλιππάκου Αίγλη Καραχάλιος Στέλιος Τραγουδούν Ροβάτσου Αναστασία Λάμψα Μάρα

01 Η εκκίνηση από τον Δήμαρχο κ, Β. Μιχαλολιάκο.

02 Αφετηρία στο Saint-Paul. 03 Στη γραμμή του τερματισμού. 04 Πολύτιμοι βοηθοί στον αγώνα οι καθηγητές.

05 Ο Δήμος Πειραιά και ο Ο.Π.Α.Ν. απονέμουν τιμητική πλακέτα στο "Saint-Paul" για τα 120 χρόνια προσφοράς της Σχολής στον Πειραιά.

⇥ Κυνήγι θησαυρού Γρίφος:

"Είναι της γάτας και του σκύλου", υπάρχουν πολλοί χαμένοι. Τι είναι; ΚΥΝΗΓΙ ΘΗΣΑΥΡΟΥ! Όλο το πρωί του Σαββάτου, 20 Απριλίου τρέχαμε σε όλο τον Πειραιά προσπαθώντας να λύσουμε τέτοιους γρίφους! Στο πλαίσιο του πολιτιστικού τριημέρου, το σχολειό μας διοργάνωσε κυνήγι θησαυρού στον Πειραιά και, όπως ήταν αναμενόμενο, μόνο και μόνο στο άκουσμα του παιχνιδιού τρέξαμε όλοι να δηλώσουμε συμμετοχή.Υπήρχαν 7 ομάδες, οι όποιες αποτελούνταν από 4 έως 6 παιδιά, τα ονόματα των οποίων ήταν ποικίλα και με άφθονη δόση χιούμορ! Κατά τις 9.30 το πρωί μαζευτήκαμε στο σχολείο απ’ όπου μας δόθηκε ο πρώτος γρίφος. Η διαδικασία είχε ως εξής: έπρεπε να λύσουμε το γρίφο, ο οποίος αναφερόταν σε ένα σημείο του Πειραιά, να πάμε μέχρι εκεί, να φωτογραφηθούμε στο σημείο και έπειτα ένας από μας να τρέξει μέχρι το σχολείο, ώστε να δείξει τη φωτογραφία και να πάρει τον επόμενο γρίφο! Ουφ τα είπα! Για να καταλάβετε την κούραση μας αξίζει να αναφέρω ότι οι γρίφοι ήταν 9! Επί τουλάχιστον 2 ώρες τρέχαμε και φυσικά απαγορευόταν η χρήση μεταφορικού μέσου! Παρ’ όλη τη σωματική κούραση, η ψυχική απόλαυση ήταν τόσο μεγάλη, που άξιζε την οποιαδήποτε κράμπα στα πόδια! Δεν κρύβω ότι κάποια στιγμή νιώσαμε για λίγο σαν ήρωες χολιγουντιανής ταινίας δράσης που τρέχουν, πηδούν τα κτήρια -βέβαια εμείς όταν τρέχαμε μάλλον σκοντάφταμε πιο πολύ! Και ανάμεσα στη φαντασία και την κούραση … να μπροστά σου ένα ταξί και όλο έμπαινες στον πειρασμό να το σταματήσεις … και οι ώρες περνούσαν, ώσπου φτάνουμε στον τελευταίο γρίφο: «Προστάτης γαληνοτάτης λιμνοθάλασσας» ακούμε όλοι (!) και έπειτα από πολλή σκέψη καταλήγουμε στο ότι ο γρίφος αναφέρεται στον διευθυντή μας κ. Βαρθαλίτη (Μάρκος γαρ, προστάτης μας!) τρέχουμε και μπαίνουμε στο γραφείο του χαμογελώντας … για τη φωτογραφία φυσικά! Και η ομάδα μας «οι Άγγελοι του Τσάρλι» νίκησε !!! Έπαθλο μας… πίτσες και πολλές όμορφες στιγμές γεμάτες χαρά! Άνθια Μουσσά, Δήμητρα Πλάκα A2 Λυκείου

αφιέρωμα

Ιούνιος 2013

⇥ Η εκπαίδευση σήμερα

εκπαίδευση με την ευρεία έννοια περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητες που έχουν σκοπό την επίδραση με συγκεκριμένο τρόπο στη σκέψη, στο χαρακτήρα και στη σωματική αγωγή του ατόμου. Από τεχνικής πλευράς, με τη διαδικασία της εκπαίδευσης, αποκτώνται συγκεκριμένες γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητες και αξίες (ηθική, ειλικρίνεια, ακεραιότητα χαρακτήρα, αίσθηση του δικαίου, αφοσίωση, επαγγελματισμός, υπευθυνότητα, κτλ). Η εκπαίδευση γίνεται με βάση συγκεκριμένες μεθόδους (θεωρητική διδασκαλία, επίδειξη, ανάθεση εργασιών, πρακτική εξάσκηση, κτλ), σε ένα ειδικά σχεδιασμένο πρόγραμμα με συγκεκριμένους μαθησιακούς στόχους. H εκπαίδευση συμβάλλει στο σχηματισμό του χαρακτήρα, που θα βοηθήσει τους νέους στις σχέσεις τους με τους συνανθρώπους τους, στην ανάπτυξη της ευφυΐας, στον εφοδιασμό των νέων με γνώσεις και δεξιότητες ανάλογα με τις ικανότητές τους, ώστε να κερδίσουν τα απαραίτητα για τη ζωή, στο να εφοδιάσει τους ανθρώπους με τις βασικές δεξιότητες (π.χ. ανάγνωση, γραφή, αριθμητική) που τους χρειάζονται για να πάρουν τη θέση τους στην κοινωνία και να τους φέρει σε επαφή με την κουλτούρα και τα επιτεύγματα του ανθρώπου καθώς και να τους εξασκήσει, ώστε να τα εκτιμούν. Άρα με λίγα λόγια η εκπαίδευση μπορεί να βοηθήσει είτε με το να εμβαθύνει τους ορίζοντές μας είτε με το να μας ενισχύει μέσα στην κοινωνία. Όμως πρέπει οι νέοι, ανεξαρτήτως ηλικίας, να ξέρουν ότι η εκπαίδευση είναι θεσμός της πολιτείας με συγκεκριμένους μαθησιακούς στόχους και περιεχόμενο και έχει καθορισμένη χρονική διάρκεια οπότε πρέπει να μην δυσανασχετούμε στο σχολείο γιατί ό,τι διδαχθούμε δε θα το ξαναδιδαχθούμε ποτέ και ούτε θα υπάρχουν υπεύθυνοι άνθρωποι να μας μεταλαμπαδεύσουν ξανά τις γνώσεις τους. Τέλος η εκπαίδευση χωρίζεται στις εξής βαθμίδες : • Πρωτοβάθμια εκπαίδευση (Νηπιαγωγείο και Δημοτικό). • Δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Γυμνάσιο και Λύκειο). • Τριτοβάθμια (Ανώτερη και Ανώτατη) εκπαίδευση. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση διακρίνεται περαιτέρω σε τρεις κύκλους : • Πτυχιακός κύκλος σπουδών (Bachelor) • Master • Διδακτορικό (PhD)

⇥ Αναγκαίο κακό;

⇥ Αξιολόγηση για την αξιολόγηση στο σχολείο

Α Σ Ε

αξιολόγηση ήταν πάντα ένα αμφιλεγόμενο στοιχείο της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Σύμφωνα με κάποια εκπαιδευτικά συστήματα όπως το Μοντεσσοριανό, η αξιολόγηση στο σχολείο δεν είναι απαραίτητη, καθώς μια κόλλα Α4 στην οποία είναι γραμμένοι κάποιοι αριθμοί δεν αντικατοπτρίζει τις πραγματικές δυνατότητες ενός μαθητή. Αυτές αποδεικνύονται μέσα από τη συνεργασία με τους συμμαθητές και από συνδυαστικές εργασίες μέσα στην τάξη που βοηθούν το παιδί να ξεδιπλώσει τις ικανότητές του. Αυτή όμως είναι η πραγματικότητα; Κι αν ναι,γιατί η Πολιτεία δεν αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αξιολογούνται οι μαθητές; Θα ήταν καλό λοιπόν, να εμβαθύνουμε αρκετά στα θετικά που προσφέρει η αξιολόγηση, όχι βέβαια μόνο στους μαθητές, αλλά και στους καθηγητές, προτού αποφανθούμε για την πραγματική αξία της. Ξεκινώντας την εμβάθυνση στα οφέλη της βαθμολόγησης για το μαθητή, θα παρατηρήσουμε ότι αυτά είναι ουκ ολίγα. Πρώτα από όλα, οι περιβόητοι βαθμοί βοηθούν στο να αναπτύξει ο μαθητής το κίνητρο της αυτοβελτίωσης. Αναλυτικότερα,

⇥ Γνωρίζοντας τους τρόπους μάθησης

Λυδία Μαυροφιδοπούλου, Νεφέλη Παπαγιαννοπούλου Β2 Γυμνασίου

⇥ Το επόμενο στάδιο: η ενηλικίωση Όπως όλοι γνωρίζουμε είτε από προσωπικές εμπειρίες είτε από αυτά που έχουμε ακούσει, η μετάβαση από το Δημοτικό σχολείο στο Γυμνάσιο είναι μια δύσκολη υπόθεση. Είναι μια περίοδος όπου το παιδί σταδιακά εξελίσσεται σε έφηβο. Πολλά πράγματα αλλάζουν στην καθημερινότητά του, τα οποία μάλιστα ήταν δεδομένα μέχρι πρότινος. Τις περισσότερες φορές αυτή η μετάλλαξη έχει αντίκτυπο στην ψυχολογία του θετικά ή αρνητικά. Για παράδειγμα αρκετά παιδιά νιώθουν ανασφάλεια και φόβο, γιατί πρόκειται να αντιμετωπίσουν κάτι καινούριο, ενώ άλλα αντίθετα νιώθουν αυτοπεποίθηση και χαρά. Ακόμη μέσα σ’ αυτό το διάστημα ο έφηβος θέτει νέους στόχους, διαμορφώνει νέα προσωπικότητα και το σημαντικότερο, ωριμάζει. Η ωρίμανση, που συνήθως καθυστερεί στα αγόρια, είναι ένας κύριος παράγοντας και για την ψυχοπνευματική τους εξέλιξη. Επιπλέον, η συμπεριφορά αλλάζει ανάλογα με την ηλικία και συνεπώς διάφορες συνήθειες και τρόποι σκέψης αναθεωρούνται μέσα στο Γυμνάσιο. Γενικότερα, αυτή η μετάβαση από παιδί σε έφηβο επηρεάζει το μαθητή καθώς έχει σχέση με βιολογικές αντιδράσεις του οργανισμού μας, που πρέπει να αντιμετωπίζονται με σύνεση και …υπομονή! Χρήστος Μιχάλαρος, Β1 Γυμνασίου

⇥ Πόσο έβγαλες στο τρίμηνο;

εκπαίδευση είναι μια σημαντική περίοδος στη ζωή του ανθρώπου και, όπως όλα, έχει και αυτή τα τρωτά της, τα οποία έχουν απασχολήσει όλους τους ανθρώπους παγκοσμίως. Ένα από τα πιο δημοφιλή θέματα της εκπαίδευσης είναι η αξιολόγηση των μαθητών. Για το συγκεκριμένο θέμα έχουν γίνει χιλιάδες μελέτες και συζητήσεις που, δυστυχώς, δεν έχουν καταλήξει σε κανένα ουσιαστικό συμπέρασμα, γιατί οι γνώμες ποικίλουν και διίστανται. Αυτό όμως που έχει παρατηρηθεί και ομολογώ ότι το βιώνω και εγώ ως μαθήτρια είναι πως η βαθμολογία επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον τρόπο τόσο της σκέψης των μαθητών όσο και την προσέγγισή τους στη γνώση. Οι περισσότεροι, λοιπόν, αντί να προσπαθήσουν να αντλήσουν την ουσία της μάθησης και να αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα εφόδια χάνονται σε ένα κόσμο άγχους και ανταγωνισμού, που βλάπτει τους ίδιους τους μαθητές και επηρεάζει τις σχέσεις τους με τους συμμαθητές τους. Δυστυχώς όμως, δεν είναι μόνο ο ανταγωνισμός μεταξύ των μαθητών που δημιουργεί τα προβλήματα. Οι φιλοδοξίες των γονιών για την επαγγελματική επιτυχία των παιδιών τους έχουν ως αποτέλεσμα τη συνεχή πίεση για υψηλή βαθμολογία που δημιουργεί στους μαθητές τη λανθασμένη εντύπωση πως αν δεν εξασφαλίσουν υψηλούς βαθμούς θα είναι αποτυχημένοι στην υπόλοιπη ζωή τους. Όλο αυτό καταστρέφει την αυτοπεποίθηση και ακυρώνει τα όνειρα πολλών εφήβων. Κατανοώ πως είναι απαραίτητο να υπάρχει ένα σύστημα βαθμολόγησης για την αξιολόγηση των μαθητών αλλά θεωρώ ότι το υπάρχον δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από όσα επιλύει και οδηγεί τους μαθητές στη βαθμοθηρία. Ζωή Μαλλά, Β1 Γυμνασίου

του δίνεται η ευκαιρία να δει σε ποια μαθήματα έχει ικανοποιητική απόδοση και σε ποια πρέπει να προσπαθήσει περισσότερο, αποκτώντας έτσι μια σαφή εικόνα των δυνατοτήτων του. Ακόμη η αξιολόγηση προσφέρει ένα κίνητρο στο μαθητή για ευγενή άμιλλα και ας υποστηρίζουν κάποιοι το αντίθετο. Συγκεκριμένα, όταν ένας μαθητής δεν έχει την αναμενόμενη απόδοση σε ένα μάθημα, ενώ ένας συμμαθητής του έχει υψηλή απόδοση στο ίδιο μάθημα, δεν είναι λίγες οι φορές που θα τον συμβουλευτεί προκειμένου να δει πάνω σε τι πρέπει να βελτιωθεί για να γίνει η προσπάθειά του ουσιαστικότερη και ίσως αποδοτικότερη. Διότι πρέπει να κατανοήσουμε ότι σκοπός μας στο σχολείο δεν είναι να εξασφαλίσουμε μεγαλύτερο βαθμό από το συμμαθητή μας, αλλά να αποκτήσουμε γνώσεις και να αξιοποιήσουμε το δυναμικό που ο καθένας μας διαθέτει. Επιπλέον τα διαγωνίσματα, οι ολιγόλεπτες δοκιμασίες και οι βαθμοί βοηθούν το μαθητή να κατανοήσει ότι πρέπει να αναλάβει ο ίδιος τις ευθύνες του και να στηρίζεται στις δυνάμεις του, γιατί η αξιολόγηση είναι ακριβώς σαν το μισθό του εργαζόμενου, αφού… όσο σκληρότερα εργάζεσαι…τόσο καλύτερα αμοίβεσαι. Έτσι… όσο περισσότερο διαβάζεις …τόσο θα ανταμείβεσαι με μεγαλύτερους βαθμούς. Η προσφορά όμως της αξιολόγησης δε σταματά εκεί , καθώς και οι καθηγητές ωφελούνται από αυτήν. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο ο καθηγητής δηλώνει στο μαθητή πόσο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του ίδιου και του μαθήματος. Για παράδειγμα, ένας χαμηλός βαθμός δεν πρέπει να στεναχωρεί έναν μαθητή, αλλά να τον κινητοποιεί περισσότερο, όταν η απόδοσή του δεν είναι αντιπροσωπευτική των δυνατοτήτων του, ή όταν θεωρεί ότι είναι κατώτερος των προσδοκιών του εκπαιδευτικού. Ακόμη, οι βαθμοί δείχνουν στο δάσκαλο πόσο αποτελεσματικά διεξάγει το μάθημα και ποιοι μαθητές χρειάζονται βοήθεια. Επιπλέον, η βαθμολόγηση είναι ένα μέσο με το οποίο ο διδάσκων μπορεί να κεντρίσει το ενδιαφέρον του μαθητή, γιατί απλούστατα κάτω από αυτή την «απειλή» ένα μάλλον… αδιάφορο μάθημα, ξαφνικά αποκτά ενδιαφέρον(!). Κλείνοντας, η διαχρονική και αναντικατάστατη αξία της αξιολόγησης ωφελεί στον ίδιο βαθμό μαθητή και καθηγητή, αρκεί ο δεύτερος να είναι αδέκαστος και να έχει αντικειμενικά κριτήρια που θα αιτιολογούν τους βαθμούς τους οποίους καταγράφει. Αν πληρούνται αυτά, η αξιολόγηση μόνο ευεργετικά μπορεί να λειτουργεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.

Μ Ο Υ

Νικόλας Μπραούλιας, Μαρία Σταυροπούλου, Α2 Λυκείου

Κωνσταντίνος – Γεώργιος Τσαμασιώτης, Α2 Λυκείου

Κ Ο Υ Κ Λ Ι Τ Σ Α

αξιολόγηση των μαθητών, οι βαθμοί και οι παρατηρήσεις πολλές φορές είναι αιτία για νεύρα και καυγάδες. Εμείς οι μαθητές συχνά ξέρουμε να παραπονιόμαστε για τους βαθμούς που μας βάζουν οι καθηγητές. "Αδικούμαστε" λέμε και ενώ κάποιες φορές υπερβάλλουμε, δεν είναι λίγες οι φορές που είμαστε μερικώς σωστοί. Για αυτό το λόγο σε αυτό το τεύχος, το «Άσε Μας Κουκλίτσα Μου», θα σχολιάσει κάποιες κινήσεις αξιολόγησης των μαθητών από τους καθηγητές. Πρώτα απ’ όλα, ένα βασικό μειονέκτημα ορισμένων καθηγητών είναι ότι πολλάκις κρίνουν ένα μαθητή και σχηματίζουν μία εικόνα βασιζόμενοι σε ένα (συνήθως απροειδοποίητο) διαγώνισμα. Αυτή η εικόνα επηρεάζει κατά ένα μεγάλο ποσοστό το βαθμό που θα πάρει και στο τρίμηνο/τετράμηνο. Η αξιολόγηση όμως του μαθητή δεν πρέπει να στηρίζεται μόνο σε μία γραπτή εξέταση, αλλά και στη γενικότερη εικόνα του. Η προσοχή που δείχνει στην παράδοση, η συμμετοχή στο μάθημα, η προσπάθεια που καταβάλλει, η εξέλιξή του, το διάβασμα που «ρίχνει», η προφορική εξέταση αλλά και η συμπεριφορά και το ήθος του μες στην τάξη είναι και αυτοί παράγοντες σημαντικοί στην έκβαση μίας ολοκληρωμένης απόφασης για τριμηνιαία/τετραμηνιαία αξιολόγηση. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει πως όλοι αγνοούν όλα τα προαναφερθέντα στοιχεία, απλά αρκετές φορές κάποια ατονούν. Πολλοί λοιπόν, παραπονιόμασταν, παραπονιόμαστε και θα παραπονιόμαστε επειδή ο τάδε καθηγητής μάς έβαλε στο τετράμηνο το βαθμό του τεστ, ενώ θεωρούμε πως αποδώσαμε προφορικά καλύτερα. Γι’ αυτό θα θέλαμε να συμβάλουμε στη διόρθωση αυτού του μικρού προβλήματος. Συνεχίζουμε με το σοβαρό θέμα της υποκειμενικότητας. Χωρίς να θέλουμε να θίξουμε κανέναν, όλοι οι καθηγητές έχουν σχηματίσει μία γνώμη για τον κάθε μαθητή τους. Άλλοι εκπαιδευτικοί καταφέρνουν και διατηρούνται στα όρια της αντικειμενικότητας, ενώ άλλοι συνεπαίρνονται από τα αισθήματα συμπάθειας/αντιπάθειας και όπως είναι φυσικό κάνουν μικρές ή μεγάλες διακρίσεις. Θεωρώ πως όλοι μας έχουμε βρεθεί σε θέση εύνοιας και σε θέση δυσμένειας τουλάχιστον από μία φορά. Και ξέρουμε ότι δεν είναι ωραίο συναίσθημα ούτε να έχεις αδικηθεί και βαθμολογηθεί χαμηλότερα από όσο αξίζεις, αλλά και ούτε να νοιώθεις πως δεν αξίζεις το βαθμό που κέρδισες με θεμιτά ή και αθέμιτα μέσα. Οι καθηγητές είναι άνθρωποι και είναι λογικό να έχουν διαμορφώσει άποψη και εικόνα για τον κάθε μαθητή τους. Με συγκεκριμένα κριτήρια αποφασίζουν εάν κάποιος έχει ήθος και προσωπικότητα ή εάν δεν υπάρχει κάτι αξιόλογο «πάνω» του. Αυτό που δεν είναι δίκαιο όμως είναι το να σημειώνουν στα τετράμηνα χαμηλές βαθμολογίες εξαιτίας της διαγωγής των μαθητών. Η διαγωγή πρέπει να συνυπολογίζεται σε έναν βαθμό, και όταν είναι κακή να αντιμετωπίζεται, όμως το να αποτελεί βασικό κριτήριο βαθμολόγησης ενός μαθητή δεν είναι αποδεκτό από εμάς τους ίδιους τους μαθητές. Από την άλλη, χαιρόμαστε όταν επιβραβευόμαστε σε ένα μάθημα λόγω της καλής συμπεριφοράς μας, ακόμη και ας μην έχουμε και την καλύτερη επίδοση. Και αναρωτιέμαι: Πόσο δίκαιο είναι να ξεσπάμε όταν αδικούμαστε με χαμηλό βαθμό, αλλά να χαιρόμαστε και να επαναπαυόμαστε όταν ευνοούμαστε σε βάρος άλλων μαθητών, γεγονός που αποτελεί μια άλλη μορφή αδικίας; Δεν αμφισβητούμε τους καθηγητές μας, ούτε τα κριτήρια αξιολόγησης που έχουν, αλλά ίσως θα έπρεπε να τα προσαρμόσουν σε ένα λογικό πλαίσιο στο οποίο συμπεριλαμβάνεται η άποψή τους, η επίδοσή μας, αλλά και οι ανάγκες μας. Γιατί έτσι μας έχουν μάθει σήμερα και αυτό θα πρέπει να αλλάξει λίγο. Και μιας και αναφέραμε τα λάθη που γίνονται σήμερα, τίθεται και το θέμα που απασχολεί όλους τους ενήλικες που ενδιαφέρονται για την εκπαίδευση: αυτό της «υπερβαθμολόγησης» όλων των μαθητών στις μέρες μας... Η αρνητική έννοια της αξιολόγησης δεν είναι απαραίτητο να σχετίζεται με την αδικία των καθηγητών προς τους μαθητές, αλλά και με την αντικειμενικότητα η οποία δεν υπάρχει. Πολλοί λένε ότι οι βαθμοί σήμερα δεν έχουν καμία αξία και αυτό δεν είναι τυχαίο. Δε γίνεται στις μέρες μας τόσα πολλά παιδιά να είναι αριστούχα, ενώ αντίστοιχα οι παλαιότερες γενιές βγάζοντας μέσο όρο 16,8 να θεωρείτο κατόρθωμα. Τα πράγματα έχουν αλλάξει και αυτό είναι απόλυτα σεβαστό και κατανοητό, αλλά μήπως πέραν των αιτιάσεων θα έπρεπε να εξετάσουμε και αυτή την οπτική του θέματος; Λέγεται ότι κάθε αξιολόγηση είτε είναι αρνητική, είτε θετική «αποτελεί κίνητρο και γίνεται ερέθισμα στο μαθητή έτσι ώστε να ακολουθήσει μια σωστότερη συμπεριφορά». Ο στόχος της είναι να συγχαρεί κάποιον για τους κόπους του ή να τον «τιμωρήσει» για την απραξία. Πώς όμως ο μαθητής θα δράσει αν ο καθηγητής δεν του αφήνει περιθώρια; Ξέρουμε πολύ καλά πως ο καθένας κάνει διαφορετικά τη δουλειά του και το ίδιο συμβαίνει και με τους εκπαιδευτικούς. Η αξιολόγηση είναι ένας όρος που επηρεάζεται από διάφορους παράγοντες για να τελεσφορήσει και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Θα ήταν λοιπόν σημαντικό οι καθηγητές να προσέχουν τις μικρολεπτομέρειες που μπορούν να οδηγήσουν σε δυσαρέσκεια και διαμαρτυρία των μαθητών. C U Next Year, you know you love us, XOXO GossipGuys :)

Φάνης Μπουλούκος, Γ2 Γυμνασίου

μάθηση αποτελεί ένα πολύ σημαντικό γεγονός για τον άνθρωπο. Αναζητώντας τις μεθόδους διδασκαλίας στο σχολείο θα μπορούσαμε να τις κατατάξουμε σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη μέθοδος διδασκαλίας είναι ο παραδοσιακός τρόπος μάθησης που κυριαρχεί μέχρι σήμερα στα σχολεία. Η δεύτερη κατηγορία είναι η βιωματική μάθηση η οποία έχει περιοριστεί στις μέρες μας. Ο παραδοσιακός τρόπος διδασκαλίας είναι αυτός που έχει επικρατήσει σε όλα τα σχολεία. Ο καθηγητής παρέχει γνώσεις στο μαθητή με μια τυπική μέθοδο μάθησης που αρκετές φορές δεν προκαλεί το ενδιαφέρον για παρακολούθηση. Με αυτό τον τρόπο όμως ο μαθητής αναπτύσσει την κρίση του και κάνει συλλογισμούς. Επίσης, αρχίζει και προσεγγίζει τον κόσμο των γραμμάτων και των τεχνών και μπορεί να διερευνήσει τι θα επιλέξει ως μελλοντικό του επάγγελμα. Έπειτα, θα μάθει να επιλέγει το διάλογο ως μέσο κοινωνικοποίησης έτσι ώστε να συμμετέχει ενεργά και να διατυπώνει τις απόψεις του. Από την άλλη πλευρά, με τη βιωματική μάθηση η γνώση προσεγγίζεται με διάφορους τρόπους, όπως για παράδειγμα με τη ζωγραφική ή με εξορμήσεις εκπαιδευτικού χαρακτήρα. Έτσι, ο μαθητής δραστηριοποιείται αφού η συγκεκριμένη μάθηση γίνεται με ζωντανό, παραστατικό και άμεσο τρόπο. Επιπλέον, καλλιεργεί τις ψυχικές του δυνάμεις, όπως το θάρρος και την αποφασιστικότητα και αναπτύσσει τη συνεργατικότητα και το συναγωνισμό. Επίσης, διευρύνει τους ορίζοντές του καθώς έρχεται σε επαφή με άλλους πολιτισμούς και σέβεται τη διαφορετικότητα του κάθε λαού. Τέλος, ο μαθητής διαμορφώνει ηθικά χαρακτηριστικά, δηλαδή εντιμότητα και υπευθυνότητα. Συνεπώς, οι δύο αυτές μέθοδοι διδασκαλίας, ο παραδοσιακός τρόπος και η βιωματική μάθηση, έχουν πολλά προτερήματα αφού ο μαθητής αποκομίζει τις κατάλληλες γνώσεις.

Μ Α Σ

αφιέρωμα

Ιούνιος 2013

⇥ Ύλη – Μαθητής: 1-0

⇥ username: Καθηγητής

τις μέρες μας οι καθηγητές χαρακτηρίζονται με διάφορους τρόπους από τους μαθητές τους, άλλες φορές με θετικά σχόλια και άλλες με αρνητικά. Σύμφωνα με τις απόψεις των μαθητών θα σας παρουσιάσουμε το προφίλ του «καλού» και του «κακού» εκπαιδευτικού. Ας ξεκινήσουμε από τον καλό καθηγητή: Στη συντριπτική πλειονότητά τους οι μαθητές θεωρούν ως πιο σημαντικό προσόν του καλού καθηγητή το να είναι φιλικός και να βρίσκεται «κοντά στο μαθητή». Αυτή η συχνά επαναλαμβανόμενη φράση μεταφράζεται σε διάφορες συμπεριφορές. Στο να συμβουλεύει τους μαθητές, όχι μόνο σε θέματα σχολικά, αλλά και σε προσωπικά τους, να κατανοεί τις ιδιαιτερότητες της ηλικίας τους, να τους σέβεται και να κερδίζει -όχι να απαιτεί- το δικό τους σεβασμό, να μην τους ειρωνεύεται, να τους ενθαρρύνει, να τους εμψυχώνει και να αποκτά την εμπιστοσύνη τους, ακόμα και να αφιερώνει χρόνο στους μαθητές του, όχι μόνο στην τάξη αλλά και στο διάλειμμα. Τα παιδιά θέλουν ο καθηγητής τους να είναι χαμογελαστός, καταδεκτικός, με χιούμορ, να κάνει ευχάριστο και όχι βαρετό και μονότονο μάθημα. Επίσης, ο καλός καθηγητής πρέπει να έχει μεταδοτικότητα, να γίνεται κατανοητός στους μαθητές και να καταφέρνει να προσελκύει το ενδιαφέρον τους στο μάθημα. Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι το να μπορεί να επιβάλει την τάξη με τρόπο πειστικό και ήρεμο, δυναμικά αλλά όχι αυταρχικά, με άλλα λόγια να είναι όπως και όσο πρέπει αυστηρός. Να είναι ευγενικός και υπομονετικός, χωρίς όμως να τον εκμεταλλεύονται τα παιδιά. Επιπλέον δεν πρέπει να είναι φυγόπονος στη δουλειά του, κάτι που επίσης σχολιάζεται αρνητικά. Το να μην θεωρεί ο καθηγητής τον εαυτό του αυθεντία και να δέχεται τα λάθη του είναι επίσης μια αξιοσημείωτη παρατήρηση των μαθητών, όπως και το να αξιολογεί τους μαθητές όχι μόνο με βάση το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους, αλλά με βάση το μέγεθος αυτής. Επιπροσθέτως τα παιδιά θέλουν ο καθηγητής να είναι δίκαιος, αμερόληπτος απέναντι στους μαθητές και να μην κάνει διακρίσεις υπέρ των λεγόμενων καλών μαθητών, γιατί δικαιολογημένα τα παιδιά θα τον απορρίψουν. Θεωρούν ακόμα σημαντικό το να κατανοεί το φόρτο εργασίας τους και να μην τους αναθέτει υπερβολικές εργασίες για το σπίτι. Μεγάλη έκπληξη προκαλεί ότι το να γνωρίζει καλά ο εκπαιδευτικός το αντικείμενό του, δε φαίνεται να είναι από τα σπουδαιότερα κριτήρια των μαθητών για να θεωρήσουν ένα καθηγητή «καλό». Αυτό συμβαίνει είτε επειδή θεωρούν αυτονόητη τη γνωστική επάρκεια των καθηγητών, είτε ίσως επειδή σημαντικότερο ρόλο στη ζωή τους, στη δεδομένη ηλικιακή φάση, διαδραματίζει η συναισθηματική επαφή και η σχέση, που μπορεί να προσφέρει τη βάση για τη δόμηση της γνώσης, δημιουργώντας θετική προδιάθεση. Ένα ακόμα βασικό στοιχείο που επηρεάζει και την ψυχολογία των μαθητών είναι ότι πρέπει να έρχεται στην τάξη με την "καλημέρα" και το "χαμόγελο" και όχι να είναι δύστροπος και κακόκεφος και με το πρόσωπο κατεβασμένο, γιατί αλλιώς προδιαθέτει αρνητικά τους μαθητές του. Ακόμα, πρέπει να «μπει στην ψυχή του μαθητή», χωρίς να ειρωνεύεται την τάξη, χωρίς να κατακρίνει το κάθε παιδί, καταρρακώνοντάς του την ψυχολογία, αλλά και να έχει υπομονή και να ξέρει να τα βγάζει πέρα με τα παιδιά που χρειάζονται ιδιαίτερη μεταχείριση. Τέλος, το βασικότερο από όλα είναι πως ο δάσκαλος πρέπει να αγαπάει το λειτούργημά του πραγματικά, να διδάσκει με ευχαρίστηση και διάθεση προσφοράς. Από την άλλη, όλο και συχνότερο γίνεται το φαινόμενο του «κακού» καθηγητή. Ένας καθηγητής μπορεί να χαρακτηριστεί ως κακός όταν δεν υπάρχει κατανόηση και πολλές φορές «ξεσπάει» πάνω στους μαθητές˙ έτσι μάλιστα η κατάσταση ξεφεύγει όπως κι όταν έχει χάσει την ικανότητα να επικοινωνεί με τους μαθητές του. Ένας εκπαιδευτικός οφείλει να κερδίζει το σεβασμό και το ενδιαφέρον των μαθητών αλλά και να κατανοεί το υπερφορτωμένο πρόγραμμά μας. Παρόλα αυτά οι "κακοί" καθηγητές δεν ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο παρά μονάχα να τελειώσουν την ύλη και να ολοκληρώσουν τα κεφάλαια που πρέπει. Επίσης είναι αυθεντίες, δεν κάνουν διάλογο με τους μαθητές, θεωρούν πως μόνο η δικιά τους γνώμη είναι η σωστή, δεν δέχονται, ενδεχομένως, τα λάθη τους και τη διόρθωση από τους μαθητές, δεν αγαπούν αυτό που κάνουν αλλά το κάνουν μόνο για το μισθό (ειδικά στην περίπτωση των καθηγητών των δημοσίων σχολείων) και τις περισσότερες φορές το φαινόμενο αυτό είναι πιο συχνό σε εκπαιδευτικούς μεγάλης ηλικίας.

⇥ Προβλήματα “τάξης”

ήμερα πολλοί παράγοντες δημιουργούν προβλήματα στη σχολική ζωή των μαθητών. Συγκεκριμένα αρκετοί μαθητές θεωρούν πως οι καθηγητές, ευθύνονται ολοκληρωτικά για την εικόνα τους στην τάξη. Όμως δεν είναι πάντα έτσι κι αυτό θα το καταλάβουμε στις παρακάτω γραμμές.. Σίγουρα, προκαλούνται αρκετά προβλήματα στην εκπαιδευτική διαδικασία που οφείλονται είτε στους μαθητές, είτε ακόμη και στους καθηγητές. Συγκεκριμένα πολλοί μαθητές έχοντας αποτύχει να ολοκληρώσουν μια εργασία, που τους ανέθεσε ο δάσκαλος, ρίχνουν τις ευθύνες στον τελευταίο για να νιώσουν καλύτερα και για να δικαιολογηθούν στον εαυτό τους ή στους φίλους τους. Αυτό, όπως είναι κατανοητό, γίνεται -όπως ανέφερα- χωρίς να το καταλάβουν. Ένα άλλο πρόβλημα είναι ωστόσο, ο επηρεασμός της βαθμολογίας ή γενικά της αξιολόγησης από διάφορους παράγοντες που σχετίζονται με το μάθημα ή ακόμα και από τους καθηγητές. Δηλαδή όταν ένας καθηγητής, για παράδειγμα, ενισχύει βαθμολογικά έναν μαθητή αγνοώντας τις δυνατότητές του, είναι σαν να θέλει να τον ευνοήσει ή να μην τον κακοκαρδίσει. Κάποιοι τέτοιοι παράγοντες μπορεί να είναι η ηλικία, η συμπάθεια, η κολακεία κ.α. Όπως είναι λογικό, οι υπόλοιποι μαθητές δεν θεωρούν σωστή αυτή την πρακτική και δυσανασχετούν είτε αντιπαθώντας τον "ευνοημένο" μαθητή, είτε αντιπαθώντας τον "άδικο"καθηγητή. Ωστόσο, θα ήθελα να επισημάνω πως μερικές φορές η συμπεριφορά των μαθητών είναι απαράδεκτη, αφού καταδικάζουν έναν δάσκαλο και τον αξιολογούν αποκλειστικά με κριτήριο τη βαθμολογία ή τις απόψεις που εκφράζει. Όμως και η συμπεριφορά των καθηγητών δεν είναι πάντα ιδανική, αφού μερικοί δεν καταλαβαίνουν τα προβλήματα, τις υποχρεώσεις των μαθητών και επίσης αγνοούν τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες, μη θέλοντας να συνειδητοποιήσουν ότι οι μαθητές δεν έχουν υποχρεώσεις μόνο προς το σχολείο αλλά και εξωσχολική ζωή. Βέβαια δεν αντιμετωπίζουν με την ίδια σοβαρότητα το σχολείο συγκριτικά με τις αγαπημένες τους δραστηριότητες, αφού το σχολείο είναι εκείνο που θα τους δώσει την ευκαιρία να βελτιωθούν και να επιτύχουν τους στόχους τους. Τέλος, ένα ακόμα μειονέκτημα στον εκπαιδευτικό χώρο είναι η ανοχή στην παραβίαση κάποιων κανόνων από τους καθηγητές, λόγω θετικών συναισθημάτων για τον μαθητή ή ακόμα επειδή δεν μπορούν να καταλάβουν ότι, εάν δεν τηρούνται οι κανόνες στο σχολείο, θα είναι δύσκολο να μπουν σε μία τάξη όλες οι κατηγορίες των μαθητών. Με αυτό εννοώ ότι, εάν για παράδειγμα ένας μαθητής καταπατά τους κανόνες ενδυμασίας και δεν του αποδίδονται ποινές, τότε αυτό θα συνεχισθεί όχι μόνο από τον ίδιο τον μαθητή, αλλά κι από τους άλλους. Έτσι, θα ήθελα να συνοψίσω λέγοντας ότι το σχολείο στα μάτια των μαθητών έχει πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα. Εμείς ως μαθητές δεν μπορούμε να επιφέρουμε καμία σημαντική αλλαγή στους καθηγητές ή στους υπόλοιπους ανθρώπους, αλλά μπορούμε να βελτιώσουμε τα αρνητικά -που έχουμε εμείς οι μαθητέςώστε η σχολική μας ζωή να γίνει πιο ευχάριστη και δημιουργική... Ελένη Κοντογιάννη, Γ1 Γυμνασίου

Εύη Γεωργακοπούλου, Μαριάνα Λαγωνίκα, Α1 Λυκείου

γνώσεων των μαθητών. Από τα Μαθηματικά μέχρι και την Ιστορία οι διαφορές είναι μεγάλες, αλλά οι εναλλαγές βοηθούν στη σκέψη και στη γενική θεώρηση των πραγμάτων. Στο Λύκειο πάλι, το πρόγραμμα διαφοροποιείται. Εξακολουθούν να υφίστανται τα γενικά μαθήματα, με τη διαφορά όμως ότι εδώ παρουσιάζονται τα μαθήματα επιλογής και κατεύθυνσης. Τα μαθήματα κατεύθυνσης (θετικής, θεωρητικής, τεχνολογικής), οδηγούν το μαθητή στη διερεύνηση των δυνατοτήτων του, της κλίσης του και των μελλοντικών πανεπιστημιακών σπουδών του και μέσω αυτών καλείται να διαλογιστεί και να αποφασίσει για το επαγγελματικό του μέλλον. Τα μαθήματα επιλογής αποτελούν ένα μέρος της παραπάνω κατεύθυνσης και επιτρέπουν στους μαθητές για πρώτη φορά μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα, να επιλέξουν ένα μάθημα με κριτήριο τα ενδιαφέροντά τους και την κλίση τους. Εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι παρόλο που στη ζωή μας διεκδικούμε το δικαίωμα της επιλογής, όταν αυτό μας δίνεται, δεν γνωρίζουμε πώς και τι θα πρέπει να επιλέξουμε. Καθίσταται, λοιπόν, σαφές ότι μέσω του συστήματος επιλογής μαθημάτων δίνεται η δυνατότητα στους μαθητές να κατανοήσουν τι σημαίνει επιλογή και πόσο προσεκτικά θα πρέπει να γίνεται αυτή. Συνεπώς, η ποικιλία των μαθημάτων στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα συνεισφέρει στη επιμόρφωση των μαθητών και στη διερεύνηση των δυνατοτήτων τους.

ποτίθεται ότι οι νέοι κατά τη διάρκεια της εφηβείας έχουν τη δυνατότητα να νιώσουν ‘’πιο ελεύθεροι’’ απ’ ό,τι στα υπόλοιπα στάδια της ζωής τους. Ωστόσο αυτή η άποψη μοιάζει άτοπη με βάση τα σημερινά δεδομένα, αφού τα τελευταία χρόνια ο νέος είναι εκείνος ο οποίος θα εργασθεί σκληρά μόνο και μόνο για να έχει κάποιο μέλλον. Αλλά υπάρχει υποστήριξη από την κοινωνία; Κάθε μέρα θα ξυπνήσουν στις 7 το πρωί, ή ίσως και πιο νωρίς, θα πάνε στο σχολείο, έπειτα θα «επισκεφθούν» το ελληνικό φροντιστήριο, μετά θα πάνε στο φροντιστήριο ξένων γλωσσών και τέλος θα γυρίσουν σπίτι για να προετοιμαστούν για την επόμενη μέρα. Κι αυτό το πρόγραμμα ίσως θα ήταν κατανοητό εάν υπήρχε μία πιο σωστή και λογική κατανομή της ύλης πάνω στην οποία οι μαθητές στο τέλος της χρονιάς θα έπρεπε να εξεταστούν. Ωστόσο αυτό δεν συμβαίνει, αφού λόγω της πολιτικής ρευστότητας, κάθε φορά που αλλάζει η κυβέρνηση, αλλάζει και ο Υπουργός Παιδείας, ο οποίος δεν είναι διατεθειμένος να συνεχίσει το πρόγραμμα του προηγούμενου, αλλά προσπαθεί να δημιουργήσει κάτι καινούριο. Τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, τα εκπαιδευτικά συστήματα δείχνουν να είναι απέναντι από τον μαθητή κι όχι δίπλα του, αφού, παρά το γεγονός ότι είναι γνωστό το ήδη φορτωμένο πρόγραμμά του, του ζητούνται επιπλέον υποχρεώσεις, οι οποίες δεν θα του είναι καν χρήσιμες. Πιο συγκεκριμένα, είναι προτιμότερο στη Β΄ λυκείου, για παράδειγμα, να διαβάσεις περισσότερο για κάποιο μάθημα κατεύθυνσης, αντί να ασχοληθείς με κάποιο άλλο, το οποίο σου επιβάλλεται να παρακολουθήσεις στις ώρες γενικής παιδείας και δεν έχεις μάλιστα άλλη επιλογή, αφού θα εξεταστείς και σ’ αυτό στο τέλος της χρονιάς. Επιπλέον από πέρσι δημιουργήθηκε το διαδραστικό μάθημα της ερευνητικής εργασίας, το οποίο αρχικά θα ξεκούραζε τους μαθητές, αφού επρόκειτο για ένα μάθημα στο οποίο θα δούλευαν μόνο στην τάξη και δεν θα είχαν υποχρεώσεις εκτός σχολείου. Ωστόσο, μία εργασία, τόσο εμπεριστατωμένη, όσο αυτό που είχε ζητηθεί, ήταν αδύνατο να ολοκληρωθεί μέσα σε δύο ή τρεις ώρες την εβδομάδα, κάτι το οποίο επιβεβαιώθηκε και στο δεύτερο τετράμηνο, όπου μετά από απόφαση του Υπουργείου Παιδείας πρέπει τελικά οι μαθητές να <<αποφασίζουν στο σχολείο>> και να <<πράττουν στο σπίτι>>. Αλλά κι εκτός αυτού, πέρσι θεσπίστηκαν και τα μονόωρα μαθήματα. Είναι απορίας άξιο από γονείς κι από μαθητές, αλλά και από εκπαιδευτικούς για ποιο λόγο θα πρέπει ο μαθητής να ασχοληθεί με ένα επιπλέον μάθημα που είναι σίγουρο πως θα αποκομίσει ελάχιστα από αυτό. Ο λόγος για τη Βιολογία της Α’ και Β’ Λυκείου η οποία παρά το γεγονός ότι δεν έχει την ίδια βαθμολογική βαρύτητα με τα υπόλοιπα μαθήματα, είναι ένα πολύ δύσκολο μάθημα και ο μαθητής καταβάλλει προσπάθεια για να μάθει όλες τις πληροφορίες, που του επιβάλλει το βιβλίο, χωρίς δυνατότητα εμβάθυνσης. Επομένως ο μαθητής σήμερα παραπαίει ανάμεσα σε όγκους απομνημόνευσης ουσιαστικούς ή μη, χρήσιμους ή όχι. Δυστυχώς η Παιδεία, η πιο σημαντική επένδυση για το μέλλον της χώρας μας κατευθύνεται από την Πολιτική. Μέσα από την πολιτική ρευστότητα φαίνεται το σημείο, στο οποίο χωλαίνει παραπάνω η ελληνική κοινωνία, η Εκπαίδευση. Σκοπός του εκάστοτε Υπουργού Παιδείας δεν είναι να σκεφτεί και να υλοποιήσει ένα σταθερό μακροπρόθεσμο σχέδιο αναδιοργάνωσης της εκπαίδευσης, από το οποίο θα επωφελούνταν οι παρούσες αλλά και οι επόμενες γενιές μαθητών και με αυτό τον τρόπο θα αυξανόταν κατά πολύ το πολιτιστικό επίπεδο της Ελλάδας, αλλά να σιγουρευτεί πως δεν θα χάσει ο αρμόδιος τη θέση του στις επόμενες εκλογές, φτιάχνοντας ένα πρόχειρο γρήγορο πλάνο για τις επόμενες χρονιές. Θεωρώ, λοιπόν, ότι θα ήταν προτιμότερο να περιοριστεί η ύλη και κάθε μαθητής να ασχολείται με τα μαθήματα που θα τον ωφελήσουν πραγματικά. Ίσως μ’ αυτό τον τρόπο θα κέρδιζε και λίγο χρόνο για τον εαυτό του!

Σοφία Παπαναστάση , Τίνα Χατζηεγεωργίου Α2 Λυκείου

"Η εκπαίδευση είναι το πιο ισχυρό όπλο που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να αλλάξουμε τον κόσμο". Νέλσον Μαντέλα

⇥ Στον αγώνα για το όνειρο Εφηβεία, αχ εφηβεία! Η ηλικία της ξεγνοιασιάς, των φίλων, του έρωτα και κυρίως των ονείρων, των πολλών εκείνων ονείρων που ευχόμαστε καθημερινά να γίνουν πραγματικότητα. Κατά την πιο δημιουργική και μαγική περίοδο της ζωής μας, λοιπόν, εμείς οι νέοι, καλούμαστε να πάρουμε μια απόφαση ζωής. Φυσικά αναφέρομαι στην απόφαση εκείνη που αφορά την επιλογή επαγγελματικών σπουδών. Και ιδού η απορία: Πώς είναι δυνατόν στις απρόβλεπτες και ανατρεπτικές ηλικίες των 16 και 17 ετών ο νέος να πάρει μια απόφαση ζωής; Ομολογώ πως η απάντηση μου διαφεύγει, ωστόσο εκείνο που γνωρίζω καλά είναι πως όσο πιο κοντά πλησιάζεις στην ώρα εκείνη των Πανελληνίων εξετάσεων, τόσο πιο πολύ αυξάνεται το άγχος και διαταράσσεται η ψυχική ηρεμία του νέου. Όλα αυτά για να «περάσει» σε μία Σχολή που, ίσως, να μην είναι σίγουρος αν του αρέσει. Γονείς που πληρώνουν υπέρογκα ποσά και που συνήθως ασκούν καθήκοντα ψυχολόγου και πανικόβλητα παιδιά που διαβάζουν το ένα μάθημα μετά το άλλο συνειδητοποιώντας παράλληλα ότι ένα 24ωρο δεν αρκεί. Kαι περνάει ο νέος στη Σχολή που στόχευε (ή απλά συμβιβάζεται) και χαίρεται ο ίδιος και χαίρονται και οι γονείς του και όλα τελείωσαν! Αμ δε...! «Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα» που λέει και το άσμα. Όχι μόνο τα έξοδα συνεχίζονται σε περίπτωση εγκατάστασης σε άλλη πόλη, αλλά αυτή τη φορά αυξάνονται σημαντικά σε περίοδο κρίσης μάλιστα! Και να μην ξεχνάμε, βεβαίως βεβαίως, τις απεργίες και τις καταλήψεις ως βασικά προβλήματα των σύγχρονων πανεπιστημίων που κοντεύουν να νομιμοποιηθούν κιόλας! Και τελειώνει ο νέος το πανεπιστήμιο και πάλι χαίρεται και ο ίδιος και πάλι χαίρονται οι δικοί του και το μόνο που απομένει πλέον είναι να τον περιμένει στην αγορά εργασίας μια άξια για εκείνον θέση εργασίας που οφείλει να "περιμένει" τον απόφοιτο νέο το πολύ ένα μήνα μετά την αποφοίτησή του! Αμ δε....πάλι! Όταν ο νέος εκτίθεται στην επικίνδυνη ακτινοβολία της πραγματικότητας, τα πράγματα και οι βλέψεις για το μέλλον αλλάζουν. Ο ίδιος ο νέος δεν αρχίζει τον αγώνα κατάκτησης του ονείρου του με τον ίδιο ενθουσιασμό που είχε πριν μερικά χρόνια, δεδομένου ότι έχει ήδη κουραστεί και βιώσει αρκετές δυσκολίες. Στα 17 έχουμε όνειρα γεμάτα χρώματα και ενέργεια. Τα όνειρα αυτά όμως ξεθωριάζουν, ειδικότερα όταν συναντάμε μπροστά μας το τέρας της ανεργίας. Τότε είναι που για μία ακόμη φορά η αγωνία μάς κατακλύζει. Όλα ξανά από την αρχή... Πάλι άγχος, πάλι πίεση. Όλα, δυστυχώς, αρχίζουν και τελειώνουν σε ένα ανταγωνισμό. Ο πρώτος είναι εκείνος ανάμεσα στους υποψηφίους για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ο δεύτερος ανήκει στους ανέργους. Είμαστε τυχεροί που μπορούμε ακόμη να σπουδάσουμε αυτό που αγαπάμε, αυτό από το οποίο αντλούμε δύναμη και ενέργεια και το οποίο μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε τον αγώνα για το όνειρο. Γιατί; Ίσως για ένα άλλο χρόνο και τρόπο επιλογής του μελλοντικού μας επαγγέλματος στο σχολείο. Ίσως για μια ποιοτική εξυγίανση των ακαδημαϊκών μας σπουδών. Ίσως για μια θέση στην αγορά εργασίας…

Ολυμπία Κοντογιάννη, Β1 Λυκείου

⇥ Λύκειο: Λίγο … απ’ όλα!

τόχος κάθε μαθήματος είναι να αποκτήσουν οι μαθητές τεχνικές και συμπεριφορές, εμπειρία και πολυγνωσία προκειμένου να επιτευχθούν στο μέλλον οι επαγγελματικοί τους στόχοι. Η ποικιλία των μαθημάτων μάς δίνει τη δυνατότητα να δεχτούμε πληροφορίες από διαφορετικούς τομείς της ζωής, να αποκαλύψουμε την κλίση μας, να καλλιεργήσουμε τη σκέψη μας με γενικές γνώσεις. Η μάθηση γίνεται πιο ενδιαφέρουσα και οι ευκαιρίες ανακάλυψης νέων πραγμάτων περισσότερες. Η οργάνωση του προγράμματος γίνεται με βάση την εναλλαγή μαθημάτων. Το διαφορετικό καθημερινό πρόγραμμα δίνει την ευκαιρία στους μαθητές να απασχολούνται και να προετοιμάζονται για διαφορετικά αντικείμενα, να μένει το ενδιαφέρον τους αναλλοίωτο και να αποφεύγεται η μονοτονία, τόσο στο διάβασμα όσο και στην παρακολούθηση του μαθήματος. Για το λόγο αυτό, το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Γυμνασίου (υποχρεωτική εκπαίδευση), έχει ποικίλα και διαφορετικά μαθήματα για την κατάκτηση των βασικών

Ελένη Μανιουδάκη Β2 Λυκείου

Ιούνιος 2013

ENGLISH FRENCH ALLIANCE

A STUDENTS POINT OF VIEW

⇢ Our last performance at De la Salle was a great success and we all enjoyed that awesome experience. Martha Katsadourou Β1 ⇢ I feel that this project will always

Au cours de l’année, la première section de la classe française a préparé une présentation interdisciplinaire anglo-française. C’était un vraiment grand projet qui représentait l’union entre la France et l’Angleterre. La présentation se composait de six parties qui touchaient aux différences et similarités en ce qui concerne la langue, l’histoire, la culture, les monuments, les curiosités, les fêtes, les traditions et la gastronomie de ces deux pays. Entre et dans ces parties, nous avons ajouté des vidéos, des photos et des répliques et voilà, la présentation était prête! Après des heures de répétitions intensives, nous avons présenté notre travail aux collégiens de notre école. Puisque leur accueil était très chaleureux, nous avons répété la présentation pour nos parents quelques jours plus tard et pour les élèves de la cinquième et sixième classe de l’école primaire Delasalle fin d’avril, avec des ajouts en grec pour les encourager à comprendre; toutes les trois présentations ont connu un grand succès. Chacun d’ entre nous a fait une très grande contribution à ce travail. C’était vraiment un travail d’équipe et, à mon avis, le résultat a justifié notre effort. Nous avons tiré beaucoup de connaissances et expériences de ce travail et je crois que tous les autres élèves ont bénéficié beaucoup de cette expérience aussi... sans oublier les heures de cours que nous avons perdues pour faire les répétitions! Tsagkaris Théodore B2

be in my mind.

Elias Mazemenos Β1

⇢ It was a great experience for me. Dionysis Mandrekas Β1

⇢ When our teachers first informed us about this project on the EnglishFrench Alliance, truthfully what we thought was MORE LESSONS YEH! However, as time went by it turned out to be a lot more. Every team collected the necessary information, worked on it and turned it into a presentation. Finally all of us put our work and inspiration together, creating an exciting performance, providing knowledge and entertainment. This project gave us the chance to get to know two of the most significant countries, co-operate and be creative. In the end, despite weeks of working incessantly and pressure, it was totally worth it. Stavroula Mazou B1 ⇢

Although I worked quite hard every day synchronizing everything to make a good impression, we had a really good time. George Kiouranis Β1

⇢

In this project we talked about England’s and France’s history monuments, authors, festivals, food and language. It was an unforgettable experience and we had lots of fun. Irene Mavrοgianni Β1

⇢

England and France, two big countries with different and common aspects. Recently, we gave performances on them and the result was brilliant. Christos Michalaros. Β1

⇢ STOP εδώ και τώρα στην τρομοκρατία

⇢ Σ.Ε.Π.

L’ union anglo-française

Φεβρουαρίου 2013. Ημερίδα Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού, την οποία το σύνολο των μαθητών του Σχολείου μας τιμά, ιδιαιτέρως, κάθε χρόνο. Το πρόγραμμα αυτό, εντάσσεται στο επονομαζόμενο Σ.Ε.Π. εν συντομία, και εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια σε αρκετά ιδρύματα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Έχει ως κύριο στόχο την ενημέρωση των μαθητών πάνω στα επαγγέλματα για τα οποία ενδιαφέρονται, καθώς επίσης και σε θέματα που αφορούν την αγορά εργασίας γενικότερα. Οι μαθητές, μελλοντικοί υποψήφιοι για αναζήτηση εργασίας, έχουν την ευκαιρία να πληροφορηθούν από «πρώτο χέρι», δηλαδή από επαγγελματίες που βρίσκονται στην αγορά εργασίας και που αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της στην «πρώτη γραμμή». Τέτοιου είδους προγράμματα είναι θετικά δείγματα της προσπάθειας του Σχολείου να προετοιμάσει τους υποψήφιους «επαγγελματίες» για τις πραγματικά δύσκολες συνθήκες που επικρατούν, όχι μόνο στην εύρεση εργασίας, αλλά και στις σπουδές που προηγούνται. Μέσω της επαφής και της επικοινωνίας με άτομα έμπειρα και επαγγελματικά αποκατεστημένα, οι μαθητές του Λυκείου παίρνουν μια «ιδέα» για το επάγγελμα που σκοπεύουν να επιλέξουν, για το μέλλον που έχει, ακούνε και τη θετική και την αρνητική πλευρά του και αρχίζουν να σκέφτονται με μεγαλύτερη σοβαρότητα και ωριμότητα το θέμα αυτό, το οποίο κρίνει όλη τους τη ζωή, στην κυριολεξία. Σε μια κοινωνία, όπου η κοινωνική προβολή ή αλλιώς το γνωστό σε όλους μας «η μαμά μου λέει να γίνω δικηγόρος για να με θαυμάζει η γειτόνισσα απέναντι» και η φιλοδοξία είναι κύρια κριτήρια για την επιλογή επαγγέλματος, η βιωματική επαφή με τους επαγγελματίες έρχεται να «χτυπήσει» αυτά τα κοντόφθαλμα και επιφανειακά κριτήρια επιλογής και να θέσει άλλα, πιο ισχυρά και ουσιώδη, όπως η αγάπη για το επάγγελμα και η ικανοποίηση που θα έχει ο νέος, σκεπτόμενος πως αυτό το επάγγελμα θα τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή. Εν συντομία και συνοψίζοντας, παράλληλα, ελπίζουμε τέτοιου είδους δράσεις να συνεχίζουν και στο μέλλον και κάνουμε έκκληση σε όλους τους συνομηλίκους και συμμαθητές μας να αδράξουν την ευκαιρία και να επωφεληθούν, όσο γίνεται, από τέτοιου είδους προγράμματα που προβάλλουν τη θετική πλευρά της κοινωνίας, ακόμα και σήμερα, σε μια εποχή επαγγελματικής ρευστότητας.

υριακή 20 Ιανουαρίου ένα ακόμα τρομοκρατικό χτύπημα έλαβε χώρα στο πολυσύχναστο "Μall". Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες τρομοκρατικών επεισοδίων από γκαζάκια σε παρκαρισμένα αυτοκίνητα, έως βομβιστικές εκτεταμένες ενέργειες σε σπίτια ή και δημόσιους χώρους. Όμως τι είναι η τρομοκρατία; Ορίζοντάς την θα την χαρακτηρίζαμε ως τη συστηματική άσκηση βίας από οργανώσεις με θρησκευτικά, αλλά κυρίως πολιτικά κίνητρα. Οι οργανώσεις αυτές εναντιώνονται στην κοινωνία, στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό, χωρίς όμως να τους ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις των ενεργειών τους: έτσι εμπρησμοί, ομηρίες απλών ανθρώπων, απαγωγές είναι μόνο μερικά παραδείγματα τρομοκρατικών ενεργειών σ’ αυτήν. Έτσι φυσικά δεν κρίνουμε τη διαφορετική ιδεολογία του κάθε ανθρώπου, διότι ο κάθε ένας από εμάς είναι διαφορετικός, αυτό όμως που θεωρούμε κατακριτέο είναι ο τρόπος με τον οποίο εκφράζουν τα πιστεύω τους. Τρομοκρατικές ενέργειες σαφώς δεν γίνονται μόνο στη χώρα μας. Ηχηρά παραδείγματα είναι η πτώση των δίδυμων πύργων στην Αμερική όπου περίπου 3000 άτομα έχασαν άδικα τη ζωή τους, το 1972 τρομοκράτες χτύπησαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, το 1996 και πάλι τρομοκρατικό χτύπημα στους Ολυμπιακούς της Ατλάντας, ενώ στο πρόσφατο παρελθόν όλοι θυμόμαστε τις τρομοκρατικές ενέργειες που έγιναν στο μετρό της Μεγάλης Βρετανίας. Ας γυρίσουμε όμως πίσω στην Ελλάδα και θα διαπιστώσουμε ότι έχει μεγάλη προϊστορία στον κόσμο της τρομοκρατίας. Ξέρουμε, λοιπόν, όλοι την περιβόητη «17 Νοέμβρη», τους «Πυρήνες της Φωτιάς», τη «Σέχτα Επαναστατών». Πρέπει, εν τέλει, να μας προβληματίσει το γεγονός ότι μια μικρή δημοκρατική χώρα έχει μεγάλη τρομοκρατική δράση. Αυτό όμως που μου φαίνεται ακατανόητο και παράλογο είναι πως μία χώρα όπως η Ελλάδα με τεράστια πολιτιστική προσφορά στο παγκόσμιο στερέωμα μαστίζεται από τέτοιου είδους αποτρόπαιες πράξεις. Για ακόμα μια φορά, επισημαίνω, πως δεν κρίνω την κουλτούρα και τα πιστεύω κανενός αλλά τις ενέργειες. Οι ενέργειες αυτές αυτομάτως αφαιρούν από τους δράστες το χαρακτηρισμό «άνθρωπος» ή «επαναστάτης» και από τις πράξεις τους τον ισχυρισμό «δίκαιος αγώνας». Ο άνθρωπος δεν δημιουργήθηκε για να προκαλεί πόνο και φόβο στους γύρω του. Υπάρχουν υγιείς τρόποι να δείξει κανείς την απέχθειά του, να αντιδράσει σε ό,τι δεν του αρέσει με μια διαδήλωση με ένα συλλαλητήριο με μια απεργία ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο που όμως δεν θα θέσει σε κίνδυνο τη ζωή των συνανθρώπων του. Πρέπει, επομένως, να αντιληφθούμε ότι είμαστε άτομα με κριτική ικανότητα που, σε μια δημοκρατική κοινωνία, αν τη διαθέσουμε σωστά, μπορούμε να διεκδικήσουμε ειρηνικά, να προασπίσουμε τα δικαιώματά μας και να γίνουμε σηματοδότες σημαντικών κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων. Η τρομοκρατία, ωστόσο, δεν πρέπει να έχει θέση σε καμία κοινωνία.

Γκέγκα Γκρισίλντα , Β1 Λυκείου

ANGELS - A UNIQUE PROJECT

he first class of English in third form decided to do a presentation about angels. With the help of Mrs Theodoropoulou we gathered a great deal of information which we transformed into a presentation. Some students decided to play songs related to angels using their guitars, the piano and their melodic voices. It was a unique experience as we all worked together towards a brilliant result. The presentation turned out to be great as it was a combination of angelic music and information. We all had fun rehearsing, working together and singing. Finally, our efforts were not in vain. 

⇢

It was a great experience and in the end everyone who saw it said how much they enjoyed it. Natalie Karapanou. Β1

Ειρήνη Τσομάκου, Β2 Λυκείου

Au sujet des universités Françaises

mercredi 23 janvier Mme Savary et M. Mike Fakih représentant de l’université de Sciences Politiques de Paris ont informé les élèves de la terminale sur les inscriptions dans les universités françaises au terme de leur année scolaire. Les élèves ont assisté avec grande joie à la séance d’information en question, en posant des questions pertinentes tout en apprenant la procédure d’inscription aux universités de leur choix via la plateforme électronique "admission post-bac’. Le but de cette information étant de faire connaître les différentes filières possibles à suivre en France. 

↳ What I really loved about it is that B1 in both English and French worked as a team a unit, gave it our all and achieved more than just applause but an unforgettable memory. Zoe Mallas Β1 12

Ιούνιος 2013

↳ Συνέντευξη

Δαμάζοντας τα κύματα

Με αφορμή την επίσκεψη στο σχολείο μας για την ημερίδα Σ.Ε.Π., ο ηθοποιός και παλαιός μαθητής της Σχολή μας κ.Αλέξανδρος Μπουρδούμης, μίλησε και ενημέρωσε τους μαθητές για το χώρο του Θεάτρου και της Τέχνης γενικότερα.

Ο Βύρωνας Κοκκαλάνης ασχολείται με το windsurfing από την ηλικία των δώδεκα ετών. Προπονείται και αγωνίζεται στην κατηγορία RSX όπου από το 2006 μετράει πολλές διακρίσεις. Ανάμεσα σε αυτές, ο εικοσιεξάχρονος ιστιοπλόος κατέκτησε την έκτη θέση στην κατηγορία RSX στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012.

Η έννοια ηθοποιός τι σημαίνει για εσάς; Είναι όνειρο ζωής ή μια τυχαία επιλογή; Ηθοποιός με την εννοιολογική σημασία της λέξης σημαίνει "ποιώ ήθος". Βέβαια υπάρχει μια παρεξήγηση για το τι σημαίνει ποιώ ήθος. Στα αρχαία ελληνικά σημαίνει "πλάθω χαρακτήρα". Έχει μια διττή σημασία. Εμένα στόχος μου δεν ήταν "να ποιήσω κάποιο χαρακτήρα", αλλά να "ποιήσω" καταρχάς τον δικό μου χαρακτήρα μέσα από το θέατρο. Το θέατρο είναι μια τέχνη πλήρης διότι, συμπεριλαμβάνει σχεδόν όλα τα επαγγέλματα. Στόχος μου ήταν να εκφραστώ και το θέατρο με βοήθησε και συνεχίζει να με βοηθάει πολύ στη ζωή μου.Είχα αυτή την κλίση από πολύ μικρός. Δεν ξέρω αν ήταν όνειρο ζωής, όμως σίγουρα ήταν κάτι που ήθελα πάρα πολύ και με οδήγησε όπου με οδήγησε αυτή τη στιγμή. Ηθοποιός είναι τρόπος ζωής κυρίως. Ο ηθοποιός έχει πάρα πολλά κοινά με τον αθλητή, όσο και αν σας φαίνεται περίεργο, και συγκεκριμένα με τη ζωή του. Μπορεί η ζωή των ηθοποιών, τα φώτα, οι φωτογραφήσεις, η δημοσιότητα, το lifestyle να δείχνουν μια ζωή πλούσια και ιδανική, παρόλα αυτά χρειάζεται φοβερή πειθαρχία και συμπεριλαμβάνει στοιχεία τα οποία εμένα με αντιπροσωπεύουν πάρα πολύ.

Πόσα χρόνια κάνεις windsurf και από ποια ηλικία ξεκίνησες; Κάνω windsurf 16χρόνια και ξεκίνησα στην ηλικία των 12. Άρχισα τα μαθήματα το καλοκαίρι του 1997 και τον Σεπτέμβρη της ίδιας χρονιάς εντάχθηκα στην προαγωνιστική ομάδα. Περίγραψέ μας την εμπειρία σου από τη συμμετοχή σου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Τέσσερα πράγματα μου έμειναν αξέχαστα από την Ολυμπιάδα. Η τελετή έναρξης και λήξης, η συναναστροφή με όλους τους κορυφαίους αθλητές του κόσμου, η άριστη οργάνωση και τέλος η πληθώρα δημοσιογράφων και τηλεοπτικών συνεργείων. Συγκεκριμένα, δεν θα ξεχάσω ποτέ το συναίσθημα της χαράς και του ενθουσιασμού που ένιωσα τη στιγμή που παρελάσαμε πρώτοι στο στάδιο κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης και επίσης τη συγκίνηση που ένιωσα στην τελετή λήξης όταν έσβησε η ολυμπιακή φλόγα. Ήταν μια ανεπανάληπτη εμπειρία και ανυπομονώ να την ξαναζήσω.

"Χρυσός Πίνακας" Ο θεσμός που καθιερώθηκε στο προηγούμενο τεύχος από τον φίλτατο Νικόλα. Θεσμός λίγο τραγικός θα έλεγα, ιδιαίτερα με τόσο κρύο... αλλά τι να κάνουμε;; Θα αναγκαστείτε να μας ανεχτείτε! Απολαύστε, λοιπόν, μερικά μόνο από τα «τραγικά» που ακούγονται καθημερινά στις αίθουσες του σχολείου μας, αφού κουμπώσετε πρώτα τα μπουφάν σας. Και να θυμάστε: εγώ σας προειδοποίησα!!!

Το "άγνωστο" ανθρώπινο σώμα

δικαιωματικά στην παρακάτω super ατάκα: -Είμαι ο Μάικ, ο φασολάκης... -Αν θες μπορούμε να σε παραπέμψουμε στον Μάικ το φασολάκι, το μικρό μπιζέλι, ή όποιο άλλο οπωροκηπευτικό θες και, όταν ωριμάσεις, επιστρέφεις στην τάξη! Τα παράπονά σας στις: Μαγδαληνή Παχάκη, Τίνα Χατζηγεωργίου Α2 Λυκείου

Το ανθρώπινο σώμα λειτουργεί σαν μια καλοκουρδισμένη μηχανή, υπάρχουν όμως και μερικές λειτουργίες του που δεν τις γνωρίζουμε. Διαβάστε παρακάτω ενδιαφέροντα δεδομένα για το ανθρώπινο σώμα... y Τα αποτυπώματα των δακτύλων των ποδιών μας είναι εξίσου μοναδικά με τα δακτυλικά μας αποτυπώματα. { Όταν κοιμόμαστε χάνουμε την αίσθηση της όσφρησης. y Ο μέσος άνθρωπος βλέπει πάνω από 1.460 όνειρα το χρόνο! { Κανένα μωρό δεν αναγνωρίζει χρώματα πέραν του μαύρου και του άσπρου, όταν είναι νεογέννητο.

Στη φυσική... -Όταν λέμε "σώματα" εννοούμε όλα όσα έχουν μάζα. -Δηλαδή κύριε τα πάντα; -Όχι μόνο παιδί μου, και τις πολικές αρκούδες και τις καφέ αρκούδες κλπ

y Γενικά, οι άνθρωποι διαβάζουν κατά 25% πιο αργά στην οθόνη του υπολογιστή από ό,τι στο χαρτί. { Η γλώσσα είναι ο δυνατότερος μυς του σώματός μας.

Πώς ένιωσες με την κατάκτηση της έκτης θέσης στους Ολυμπιακούς Αγώ-

Άρα η προσωπικότητά σας ταυτίζεται με την υποκριτική ή πρέπει να την οριοθετήσετε; Η προσωπικότητα ενός ηθοποιού είναι απαραίτητο συστατικό του. Εξού και τις περισσότερες φορές η προσωπικότητα πέρα από το ταλέντο, πέρα από την πολλή δουλειά είναι αυτή που ξεχωρίζει τους ηθοποιούς τον έναν από τον άλλον. Βέβαια υπάρχει και ο μύθος αν εμείς παίζουμε τους ρόλους ή αυτοί εμάς. Εκεί πάμε σε χωράφια άκρως επαγγελματικά αλλά σύμφωνα με μια θεωρία, ο ηθοποιός πρέπει, για να έρθει πιο κοντά στο ρόλο, να ζήσει την εμπειρία. Αυτή είναι μια παλιά πρακτική. Απτό παράδειγμα είναι ότι τα μεγάλα έργα παίζονται και ξαναπαίζονται από διαφορετικούς ηθοποιούς γιατί ο καθένας βγάζει την προσωπικότητά του και το ταλέντο του.

νες; Η έκτη θέση είναι ένα πολύ καλό πλασάρισμα, αλλά δεν με άφησε ικανοποιημένο. Βάσει αποτελεσμάτων σε αγώνες της ίδιας χρονιάς ήμουν έτοιμος για κάτι καλύτερο αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερα. Παρόλ’ αυτά οι εμπειρίες που αποκόμισα είναι πολύ σημαντικές και χρήσιμες για το μέλλον μου. Ποιες θυσίες έχεις κάνει για τον αθλητισμό; Μετανιώνεις για κάποιες από αυτές; Η μεγαλύτερη θυσία που έκανα για τον αθλητισμό ήταν να παρατήσω την Σχολή μου, το ΤΕΦΑΑ. Ευτυχώς μέχρι τώρα τα αποτελέσματά μου με δικαιώνουν, οπότε δεν μετανιώνω και ελπίζω, όταν σταματήσω με τον αθλητισμό, να μπορέσω να ασχοληθώ με την προπονητική.

Πόσο δύσκολος είναι επαγγελματικά ο δρόμος του ηθοποιού; Σκεφτήκατε ποτέ να τα παρατήσετε; Ναι, το σκέφτηκα πολλές φορές. Ο κόσμος που μας βλέπει νομίζει ότι εμείς καλοπερνάμε και πάμε σε party, έχουμε γνωριμίες, τηλεόραση, θέατρο, γυναίκες κλπ. Αυτό είναι μια επίπλαστη πραγματικότητα. Δεν με ενδιέφερε από παιδί η εικόνα του ηθοποιού, αλλά η εργασία του. Είναι δύσκολη δουλειά και θα είναι δύσκολη. Ο ηθοποιός καλείται να είναι πολλά πράγματα μαζί. Δηλαδή πρέπει να είναι καλλιτέχνης, να εκπαιδεύει συνεχώς το σώμα του, τη φωνή του, να είναι ατζέντης του εαυτού του, δηλαδή να πουλάει τον εαυτό του στα περιοδικά και από εδώ κι από εκεί, να κρίνει πότε θα δώσει συνεντεύξεις, δηλαδή να μάθει να "πουλάει" το προϊόν του που στην ουσία είναι ο εαυτός του.

Οι φίλοι και η οικογένειά σου σε στηρίζουν σε όλη αυτή σου την προσπάθεια; Οικογένεια και φίλοι πάντα με στήριζαν και ελπίζω να συνεχίσουν διότι έχουν σίγουρα μπροστά τους μία ακόμη τετραετία ... Τι συμβουλή θα έδινες στα παιδιά που αποφασίζουν να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό; Η συμβουλή μου προς τα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με τον πρωταθλητισμό είναι να προπονούνται σκληρά, να έχουν πείσμα και θέληση να πάνε καλά, να μην τα παρατάνε και στο τέλος θα ανταμειφθούν.

Ποιος σας έχει κερδίσει μέχρι τώρα; Όλοι οι ρόλοι με κερδίζουν διότι από όλους καταθέτω και συγχρόνως παίρνω πράγματα. Αλλά αγαπημένος μου ρόλος ήταν στην «Όπερα της πεντάρας» που έκανα τον Κόμπερ, γιατί ήταν ένας ρόλος που είχε τα πάντα: χορό, τραγούδι, ταχυδακτυλουργικά, ρόλλερς, να πηδάω πάνω από φωτιές, και γενικά ήταν ένα πολύ σύνθετο προϊόν σε σχέση με οτιδήποτε άλλο είχα κάνει μέχρι στιγμής.

Υπάρχει ημερομηνία λήξης στο windsurf; Το windsurf σε σχέση με τις υπόλοιπες ολυμπιακές κατηγορίες της ιστιοπλοΐας απαιτεί πολύ καλή αερόβια ικανότητα, κάτι που το κάνει πολύ εξαντλητικό σε ορισμένες καιρικές συνθήκες. Υπήρξαν αθλητές που σταμάτησαν στην ηλικία των 34-36 αλλά υπήρξαν και άλλοι που σταμάτησαν στα 38-40. Εξαρτάται αποκλειστικά από τη φυσική κατάσταση και την ψυχολογία του καθενός.

Πώς αισθάνεστε που επιστρέψατε στο παλιό σας σχολείο; Έτοιμος να σηκωθώ να πω μάθημα! Υπάρχει ακόμα το άγχος του μαθητή. Είναι όμως τόσο ωραίο να γυρνάς μετά από σχεδόν 20 χρόνια στο σχολείο σου διότι είναι συγκινητικό. Τότε δεν ήξερες τι θα κάνεις, πού θα σε βγάλει. Εγώ έμπαινα στην τάξη και έλεγα γιατί δεν πάμε μια εκδρομή; Ήμουν λίγο τουρίστας, αλλά για κάποιο λόγο με αγαπούσαν!

Ευχαριστούμε πολύ τον Βύρωνα για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε και του ευχόμαστε τι άλλο; Την κατάκτηση της πρώτης θέσης στην ολυμπιάδα του Ρίο το 2016.

Εύα Βαρδαλή, Α1 Λυκείου

-Κάτσε ήσυχος παιδί μου! -Μα κυρία με πειράζει ο τύπος! -Αχ καημένο μου παιδί είσαι και μετριόφρων... δεν αντέχεις άλλη δημοσιότητα;

y Το σώμα ενός ενήλικου ανθρώπου διαθέτει περίπου 100 τρισεκατομμύρια κύτταρα!

Μετά από την απόλυτη κρυάδα που ειπώθηκε από μαθητή, η καθηγήτρια προσπαθεί να μην γελάσει... -Κυρία γελάτε! Γελάτε! Είσαστε χαρούμενη! -Και εσύ κάνεις ό,τι περνά από το χέρι σου για να το ανατρέψεις!

y Τα οστά ενός ενήλικου ανθρώπου υπολογίζονται στο 14% του συνολικού σωματικού του βάρους.

Μετά από διαγώνισμα… -Κύριε είμαστε στο απόλυτο επίπεδο της ήττας… -Μην ανησυχείς παιδί μου, εσύ έχεις περάσει επίπεδο... είσαι σε αυτό της θήτας Μαθητής τραγουδώντας μέσα στη τάξη και έχοντας ξεπεράσει κάθε όριο -Σώμα μου, σώμα μου... -Σταμάτα γιατί σε βλέπω να παίρνεις το σώμα σου και να το βγάζεις έξω. -Κύριε χτυπάει το κουδούνι! -Θα το κάνω μάκια να περάσει. Καθηγητής μπαίνει στην αίθουσα -Έχετε εδώ διαβήτη; -Όχι είμαστε όλοι υγιείς. -Κυρία να πω; (μάθημα) -Όταν έρθει η ώρα σου. -Μα δε θα μπορώ να μιλήσω τότε! -Γράψε το στην ταφόπλακά σου να στο απαγγείλλουμε.

Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Αλέξανδρο Μπουρδούμη για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε! Εύα Βαρδαλή, Εύη Γεωργακοπούλου, Α1 Λυκείου

-Κύριε, κύριε έχω ανέκδοτο! -Δεν πειράζει, μη το εκδώσεις. -Ποιο είναι το αντίθετο του “βρέχει”; -Βρε-δεν-έχει Και... η «χρυσή κιμωλία» απονέμεται

{ Η γλώσσα μας έχει 3.000 γευστικούς κάλυκες.

{ Όταν γεννιόμαστε διαθέτουμε 300 οστά στο σώμα μας, αλλά στην ενήλικη ζωή μας έχουμε μόνο 206. Αυτό συμβαίνει γιατί πολλά από τα κόκκαλα ενώνονται μεταξύ τους και σχηματίζουν ένα μεγαλύτερο οστό.

ΜΠΡΡΡ!!! Κρύα ανέκδοτα που μόλις βγήκαν από την κατάψυξη…

y Το εξωτερικό ενός οστού είναι σκληρό, αλλά, εσωτερικά, τα κόκκαλα είναι μαλακά, καθώς αποτελούνται κατά 75% από νερό. { Τα νύχια των χεριών μεγαλώνουν σχεδόν τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τα νύχια των ποδιών.Η καρδιά των γυναικών χτυπάει πιο γρήγορα από των ανδρών. Επίσης, οι γυναίκες πεταρίζουν τα μάτια τους πιο πολύ από τους άνδρες.

‣ Ο Κωστής γυρίζει από τα ψώνια που τον είχε στείλει η γυναίκα του, η Μαρία. Μόλις γυρίζει η Μαρία, που δεν του έχει και πολύ εμπιστοσύνη, ελέγχει αν πήρε τα σωστά πράγματα. Κάποια στιγμή φτάνει στον μαϊντανό και τι βλέπει;. Πάνω του υπάρχουν 22 ζιζάνια που μέσα σε ένα μικροσκοπικό γήπεδο και με μια ακόμη πιο μικρή μπάλα, παίζουν ποδόσφαιρο! - Βρε Κώστα, τι είναι αυτό; τον ρωτάει έκπληκτη. - Εσύ δεν ζήτησες ένα ματσάκι μαϊντανό;

y Κατά τη διάρκεια μιας μέρας, η καρδιά μας χτυπάει 100.000 φορές. { Τα νεφρά μας φιλτράρουν περίπου 1,3 λίτρα αίματος κάθε λεπτό και αποβάλλουν μέχρι και 1,4 λίτρα ούρων τη μέρα. y Οι άνθρωποι με πιο σκούρο δέρμα δεν αποκτούν τόσο γρήγορα ρυτίδες όσο οι άνθρωποι με πιο ανοιχτό δέρμα. { Το μόνο σημείο του σώματος μας που δεν αιματώνεται είναι ο κερατοειδής χιτώνας του ματιού, καθώς παίρνει κατευθείαν οξυγόνο από το περιβάλλον. y Κάθε σταγόνα αίματος του σώματός μας φιλτράρεται στο ίδιο το σώμα μας πάνω από 300 φορές.

‣ Τι κάνουν οι νυχτερίδες που κάθονται όρθιες; Γιόγκα

{ Ο σκελετός μας αλλάζει κάθε δέκα χρόνια, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε δεκαετία το σώμα μας ανανεώνεται μόνο του.

‣ Γιατί ο Ζορό δεν είναι Φορό Γιατί άντε να σχεδιάσει το φ με το σπαθί.

y Ο εγκέφαλος μεγαλώνει γρηγορότερα μέχρι την ηλικία των πέντε ετών. { Ένας μέσος άνθρωπος μπορεί να επιβιώσει 20 μέρες χωρίς τροφή, αλλά μόνο δυο μέρες χωρίς νερό. 

Σπύρος Κοττέας, Β2 Λυκείου

O Γενικός Ηγούμενος Fr. Alvaro Rodriguez Echeverria μιλάει στους μαθητές.

O Fr. Visiteur Jean-Paul Aleth επισκέπτεται τη Σχολή μας.

Ο διευθυντής της Σχολής κ. Μάρκος Βαρθαλίτης βραβεύεται από τη γαλλική κυβέρνηση με τον Ακαδημαϊκό Φοίνικα για την προσφορά του στη γαλλική γλώσσα και τον γαλλικό πολιτισμό.

Η Α΄Λυκείου στην εταιρεία Mavrofidopoulos s.a.

Το Γυμνάσιο παρακολουθεί την παράσταση "Το μυστικό του βασιλιά".

Η θετική κατεύθυνση στο τμήμα Φαρμακευτικής.

Η θεωρητική κατεύθυνση στη Νομική.

Η τεχνολογική κατεύθυνση στο Πολυτεχνείο.

Η Γ' Γυμνασίου διήμερη στα Καλάβρυτα.

Η Α΄Λυκείου διήμερη στην Αράχωβα.

Η χορωδία στο Σούνιο.

Η Γ΄Λυκείου πενθήμερη στη Βαρκελώνη.

Υπεύθυνος Έκδοσης Μάρκος Βαρθαλίτης «SAINT-PAUL» Χαριλάου Τρικούπη 36, 185 36 Πειραιάς τηλ.: 210 4511 954, 210 4526 496, fax 210 4597 721 - www.saintpaul.gr Υπεύθυνοι Σύνταξης «SAINT-PAUL» Αλέξης Λυκοσκούφης, Ελευθερία Λυμπέρη, Μάνθος Ρούσσος, μαθητές και μαθήτριες «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ-BIRDS» Διστόμου 7-9, 185 32 Πειραιάς, τηλ.: 210 4110 595-6, fax: 210 4128 464 Νικοδήμου 2 & Μαβίλη, Καστέλα τηλ.: 210 4173 341, fax: 210 4173 497 www.pedagogiki-birds.gr Υπεύθυνοι Σύνταξης εκπαιδευτηρίων «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ-BIRDS» Θόδωρος Κατσικάρος, Κωνσταντίνα Θανασιά, Κλεοπάτρα Χρονοπούλου, μαθητές και μαθήτριες Σχεδιασμός & Σελιδοποίηση Γιώργος Τζαμτζής • ΕΠΟΧΗ Εκτύπωση Τυποκυκλαδική ΑΕ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ Αποκριάτικο πάρτι Γυμνασίου.