Newspaper νο 50 θρανιο web low by Αγιος Παύλος

Μάρτιος 2015 • αρ. φύλλου 50

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 50 τεύχη "Θρανίο" [σελ. .2-3] Τα νέα των Γαλλικών [σελ. 4-5] English department [σελ. 6-7] Σπουδαίοι Έλληνες [σελ . 8-11]

Εκπαιδευτική συνεργασία ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΕΙΡΑΙΑ «Ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΥΛΟΣ» Γυμνάσιο - Λύκειο τηλ.: 210 4511 954 «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ» Δημοτικό Σχολείο τηλ.: 210 4110 595-6 «BIRDS» Νηπιαγωγείο - Παιδικός Σταθμός τηλ.: 210 4173 341

Τα Νέα της Παιδαγωγικής και των Birds

Στο πλαίσιο του εορτασμού της εκπαιδευτικής Εβδομάδας της Επιστήμης των Υπολογιστών συμμετείχαμε στην παγκόσμια «Ώρα του Κώδικα» μαζί με εκατομμύρια μαθητές απ’ όλο τον κόσμο.

Επισκεφθήκαμε το «Θέατρο Δόρα Στράτου» και ταξιδέψαμε στα μονοπάτια της ελληνικής παράδοσης (συνέχεια στις σελ. 1 και 2)

Στιγμιότυπο από τον αποκριάτικο χορό του σχολείου μας. Το κέφι και ο χορός ήταν οι βασικοί πρωταγωνιστές της πετυχημένης εκδήλωσης

«BIRDS», Τμήμα Πελαργοί, ασκήσεις συλλαβισμού

Από τη συμμετοχή της «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗΣ» στον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου.

Η μαθήτρια της Γ΄ τάξης Ειρήνη- Έλλη Κωνσταντινίδου έλαβε μία σημαντική διάκριση στον Πανελλήνιο και Παγκύπριο Διαγωνισμό Ποίησης και Διηγήματος της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών (δείτε επίσης στη σελ. 6)

Οι μέρες μας στο… «θρανίο»!

χουν περάσει περίπου έξι χρόνια από τότε που μπήκα στον όμιλο της σχολικής εφημερίδας, δηλ. από τότε που ήρθα στο σχολείο τώρα που το σκέφτομαι! Πραγματικά, ακόμη θυμάμαι την πρώτη επεισοδιακή συνάντηση, καλά δεν ήταν και τόσο επεισοδιακή, για την ακρίβεια ήμουν πολύ μαζεμένη αυτή την πρώτη φορά. Ξαφνικά βρέθηκα σ' ένα χώρο με παιδιά από διαφορετικές τάξεις που προσπαθούσαν να «πετάξουν» τις δικές τους ιδέες. Όταν πρότεινα, λοιπόν, εκείνη τη μέρα το δικό μου τίτλο και έγινε αποδεκτός, ένιωσα μια τρελή υπερηφάνια– μετριοφροσύνη πάνω απ’ όλα! Από τότε άρχισε και η μεγάλη μου αγάπη για την εφημερίδα… Κάθε Παρασκευή μαζευόμασταν γύρω στις δύο το μεσημέρι (10-15 άτομα) και αρχίζαμε να προτείνουμε ιδέες και άρθρα που θα θέλαμε να δούμε. Έχουμε ασχοληθεί σχεδόν με τα πάντα, όλα τα καλλιτεχνικά-αθλητικά-κοινωνικά-πολιτισμικά μέχρι και οικονομικοπολιτικά θέματα πέρασαν από τα χέρια μας! Το φοβερό dream team των καθηγητών που ήταν στην εφημερίδα (Λυμπέρη, Λυκοσκούφης, Ρούσσος) πρότειναν κι εκείνοι τις δικές τους ιδέες που κάποιες φορές γίνονταν αποδεκτές… Η «εφημερίδα» είναι μια από τις πιο όμορφες μνήμες που έχω στο σχολείο. Εκτός του ότι ξεδιπλώναμε στο χαρτί το -ομολογουμένως- φοβερό ταλέντο μας, αυτό που θυμάμαι πιο έντονα είναι τα γέλια και τα κουτσομπολιά που κάναμε και φυσικά τα σουβλάκια, διότι οι προαναφερθέντες καθηγητές φρόντιζαν ακόμη και τη μεσημεριανή πείνα μας... Το λέω και το εννοώ, το παρεΐστικο κλίμα της εφημερίδας είναι ό,τι πιο όμορφο και τώρα που είμαστε στη Γ΄ Λυκείου μας λείπει πολύ... ...η εβδομαδιαία συνήθεια που έγινε λατρεία! Happy 50th «ΘΡΑΝΙΟ» Μαρία Σταυροπούλου, Γ' Λυκείου

Η μ ε ρ ο λ ό γ ι ο Δ

Σ χ ο λ ή ς

Α' Γυμνασίου: Μουσείο Γουλανδρή Β' Γυμνασίου: Μουσείο Σιδηροδρόμων – Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Γ' Γυμνασίου: Κέντρο Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος Λύκειο: Σε τμήματα και Σχολές του Πανεπιστημίου 13.2.2015 Ενημέρωση των μαθητών Γ΄Γυμνασίου και Α΄Λυκείου για το πρόγραμμα “Harvard” 13.2.2015 Παρουσίαση Λασαλιανού Εκπαιδευτικού Σχεδίου από τον συντονιστή ΣΥΛΕΕ κ. Μ. Βαρθαλίτη 13.2.2015 Διημερίδα Βιολογίας στην αίθουσα εκδηλώσεων 13.2.2015 Αποκριάτικο πάρτυ Γυμνασίου 16.2.2015 Αναχώρηση της Γ΄Λυκείου για την πενθήμερη εκδρομή στη Βαρκελώνη 17.2.2015 Επίσκεψη της Στ΄ Δημοτικού του Δελασάλ στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πειραιά και ξενάγηση από τους μαθητές της Α΄Γυμνασίου 18.2.2015 Συμμετοχή πέντε μαθητών του Λυκείου στο πρόγραμμα Φυσικής στοιχειωδών σωματιδίων Masterclasses στο πανεπιστήμιο Πειραιά 18.2.2015 Λασαλιανή συνάντηση στο εκκλησάκι των Αγ. Αναργύρων 20.2.2015 Επιστροφή της Γ΄Λυκείου από Βαρκελώνη 23.2.2015 Αργία Καθαρά Δευτέρας 25.2.2015 Το Αγγλικό τμήμα παρουρίασε τη διαδραστική παράσταση με θέμα «Μια διασκευή του θεατρικού έργου Άμλετ» 27.2.2015 Ημερίδα Σ.Ε.Π. 28.2.2015 Πρωινό αιμοδοσίας 28.2.2015 Συμμετοχή μαθητών στο διαγωνισμό Ρητορίας-Αντιλογίας 28.2.2015 Συμμετοχή μαθητών της Α' Λυκείου στο διαγωνισμό Inter.e.st

2.12.2014 Ο Θετικός προσανατολισμός της Β' Λυκείου στην Infoquest 6.12.2014 Σεμινάριο ψυχικής υγείας στη "Παιδαγωγική" με θέμα: "Ενδυνάμωση και διαχείριση αποτυχίας - Ενίσχυση της αυτοπεποίθησης" 6.12.2014 Συμμετοχή μαθητών της Β' Λυκείου στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Πειραμάτων Φυσικών Επιστημών "EUSO" 11.12.2014 Παρακολούθηση από την Α' Λυκείου του προγράμματος "Οι θετικές επιδράσεις του Θεάτρου στους ανήλικους κρατούμενους" στη Βιβλιοθήκη "Καίτη Λασκαρίδη" 12.12.2014 Αργία Αγίου Σπυρίδωνα 15.12.2014 Παρακολούθηση από την Γ' Γυμνασίου του προγράμματος "Τα Μαθηματικά στη Φύση και την Τέχνη. Λόγος, Αναλογία, Χρυσή τομή" 17.12.2014 Εκκλησιασμός Χριστουγέννων 17-19.12.2014 Φιλανθρωπικές δραστηριότητες 19.12.2014 Επίσκεψη της Χορωδίας στο Νοσοκομείο "Μεταξά" 23.12.2014 Γιορτή Χριστουγέννων - Λήξη μαθημάτων

16.1.2015 Συμμετοχή της χορωδίας στην κοπή της πίτας του ΔΕΛΑΣΑΛ 17.1.2015 Συμμετοχή μαθητών του Γαλλικού τμήματος σε εργαστήρι στη "Jeanne D' Arc" 17.1.2015 Εορτασμός 100 χρόνων λειτουργίας του Δημοτικού "Άγιος Γεώργιος" στη Σύρο 19.1.2015 Οι μαθητές του Γυμνασίου παρακολούθησαν Λογοτεχνική εκδήλωση στην αίθουσα εκδηλώσεων 21.1.2015 Κοπή βασιλόπιτας μαθητών 22.1.2015 Κοπή βασιλόπιτας προσωπικού 28.1.2015 Συνεδρίαση λήξης Α΄τετραμήνου για το Λύκειο 29.1.2015 Συνάντηση Παιδαγωγικής Συμβούλου κ. Μ. Παπαδοπούλου με μαθητικά συμβούλια και Σύλλογο Γονέων 30.1.2015 Εκκλησιασμός - Ομιλία για τους Τρεις Ιεράρχες 31.1.2015 Σεμινάριο: "Ψυχική υγεία και μαθησιακή διαδικασία: Το άγχος επίδοσης στους εφήβους και οι εκδηλώσεις του"

1.2.2015 Κοπή βασιλόπιτας Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων 2.2.2015 Στο πλαίσιο του μαθήματος της Αισθητικής Αγωγής οι μαθητές της Γ' Γυμνασίου επισκέφθηκαν την Πινακοθήκη Πειραιά 4.2.2015 Στο πλαίσιο του μαθήματος της Γεωγραφίας οι μαθητές της Α' Γυμνασίου επισκέφθηκαν την Ε.Μ.Υ. 4.2.2015 Ενημέρωση Γονέων Λυκείου 6.2.2015 Ομιλία στην Α' και Β' Λυκείου για το AIDS 12.2.2015 Εκπαιδευτικός περίπατος

2 0 1 4 - 1 5

6.3.2015 Συμμετοχή μαθητών της Γ' Γυμνασίου στον διαγωνισμό ρητορικής-αντιλογίας Γαλλικής Γλώσσας 10.3.2015 Παράδοση ελέγχων προόδου στους μαθητές Γυμνασίου 11.3.2015 Ενημέρωση Γονέων Γυμνασίου 12-14.3.2015 Εκδρομή Γ' Γυμνασίου στη λίμνη Πλαστήρα 12-14.3.2015 Εκδρομή Α' Λυκείου στο Ναύπλιο 12-14.3.2015 Εκδρομή Β' Λυκείου στη Θεσσαλονίκη 13-14.3.2015 Εκδρομή Β' Γυμνασίου στην Αράχωβα 19.3.2015 Παρουσίαση εργασιών Αγγλικού τμήματος 19.3.2015 Το τμήμα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού στο Βυζαντινό Μουσείο 20.3.2015 Επίσκεψη Λασαλιανού σχολείου LaSalle Passy-Buzenval 21.3.2015 Διαγωνισμός Μαθηματικών "Καγκουρό" 23.3.2015 Εορτασμός Εθνικής Επετείου 24.3.2015 Κατάθεση στεφάνου στο μνημείο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" 25.3.2015 Εθνική αργία 27.3.2015 Παρουσίαση της θεατρικής παράστασης μαθητών στο Γυμνάσιο 28&29.3.2015 Παρουσίαση της θεατρικής παράστασης μαθητών στο κοινό

Mάρτιος 2015

I’m back… and I know everything!

χαρά όλων των παλιών όταν μας ζήτησαν να γράψουμε ξανά εδώ οφείλεται στο ότι μας έχει λείψει πάρα πολύ η εφημερίδα. Θυμάμαι ακόμα την πρώτη φορά που άκουσα θετικά σχόλια για το άρθρο μου από άτομα που δεν ήταν γονείς, φίλοι ή καθηγητές μου. Αυτό το συναίσθημα που σου μένει όταν κάτι που έχεις γράψει, κάτι δικό σου, το προσέχουν άτομα που δεν έχουν προσέξει εσένα και βλέπεις ότι τους αρέσει, είναι πραγματικά ανεπανάληπτο. Κάνω comeback λοιπόν και σε αυτό το τεύχος· το θέμα για εμάς ήταν ελεύθερο: “οι μέρες μας στην εφημερίδα”. Τι να θυμηθώ, τι να ξεχάσω; Που τρέχαμε με την ψυχή στο στόμα να προλάβουμε να φάμε το σουβλάκι του trendy τότε «Doit» γιατί η εφημερίδα ξεκινούσε 2:00 ακριβώς; (ποιος επιμελήθηκε το ωράριο και το πρόγραμμα αυτού του ομίλου ποτέ δεν το κατάλαβα!) Που αν και τυπικά ξεκινούσε στις 2:00, δουλειά πιάναμε μισή ώρα μετά γιατί έπρεπε πρώτα να κουτσομπολέψουμε όλοι μαζί; Που το τρίο στούτζες (Λυμπέρη, Λυκοσκούφης, Ρούσσος) είχαν μεγαλύτερη διάθεση ευθυμίας και κακαρίσματος από τους μαθητές; Αναμνήσεις αξέχαστες για όλους νομίζω. Εκτός από το γεγονός ότι γνωρίσαμε τόσα παιδιά από κάθε τάξη και περάσαμε με τους φίλους μας τόσο όμορφες και γεμάτες γέλιο στιγμές, μπήκαμε λίγο και στη θέση του δημοσιογράφου, μάθαμε ο καθένας μόνος του πώς να γράφουμε σε μια εφημερίδα και είδαμε πως η συγγραφή ενός άρθρου δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με την σχολική έκθεση που είναι αποτέλεσμα μελέτης κι όχι διάθεσης. Κάτι που –σημειωτέον- έπαιξε μεγάλο ρόλο στο δικό μου επαγγελματικό προσανατολισμό. Στα συν από τις ημέρες μας στην εφημερίδα θα έβαζα τα μέχρι δακρύων γέλια μέχρι να βρούμε τίτλο για το τεύχος, το δικαίωμα του καθενός ανεξαιρέτως να προτείνει τη δική του ιδέα, τα κεράσματα των καθηγητών στα τέλη της χρονιάς που γινόταν το σώσε και φυσικά την ατομική διαδικασία της συγγραφής κάτω από την πίεση του χρόνου (γιατί τα αφήναμε όλα τα το τελευταίο σαββατοκύριακο στην καλύτερη περίπτωση). Αυτό είναι το goodbye μου, λοιπόν, στην πολυαγαπημένη μου εφημερίδα και είμαι σίγουρος ότι οι νέοι συντελεστές της θα τα πάνε ακόμη καλύτερα! You know you’ll miss me XOXO Νικόλας Μπραούλιας, Γ' Λυκείου

ανείς δεν ξεχνά ποτέ τις μεσημεριανές Παρασκευές, μετά το σχολείο…Μπορεί οι συναντήσεις να μην ήταν εβδομαδιαίες, αλλά κάθε φορά είχαν κάτι διαφορετικό. Η εμπειρία μου ξεκίνησε τυχαία καθώς ένα μεσημέρι ήμουν απλώς περαστική. Τελικά, κατέληξα με άρθρο και έτσι εντάχθηκα στην ομάδα. Το θέμα κάθε τεύχους πάντα ενδιαφέρον. Ποτέ δεν θα ξεχάσω όταν έφτανε η ώρα να βάλουμε τίτλο στο τεύχος. Από τους πιο γελοίους έως και τους πιο σοβαρούς προτείναμε κάθε φορά. Οι καθιερωμένες στήλες, τα ανέκδοτα και «ο χρυσός πίνακας», οι αγαπημένες όλων. Φυσικά, ποτέ δεν έλειπαν και τα κουτσομπολιά! Και από τους καθηγητές παρακαλώ. Ποτέ δεν καταλάβαινα πώς περνούσε ο χρόνος… Πολλές φορές έλεγα: «Α! Σε 5΄πρέπει να φύγω», αλλά δεν μπορούσα να αποχωριστώ την ευχάριστη παρέα. Η συμμετοχή μου στην ομάδα ήταν απρόσμενη, αλλά για μένα μια υπέροχη εμπειρία. Μπήκα στο πετσί του δημοσιογράφου για λίγο… Αποκόμισα πολλά και θα έχω πάντα αυτή τη γλυκιά ανάμνηση. Σοφία Παπαναστάση, Γ' Λυκείου

1‣Τ

ο σχολείο μας ήταν εξεταστικό κέντρο για τα διπλώματα DELF την εξεταστική περίοδο Δεκεμβρίου (από 1η έως 7 Δεκεμβρίου). Από τις 5/11 είχαμε μαζί μας μια ασκούμενη φοιτήτρια της Γαλλικής φιλολογίας, την κ. Μπερδελή Σοφία η οποία και τελείωσε την άσκησή της στις αρχές Φεβρουαρίου. Τα Σάββατο 17/1 η κ. Σερφιώτου και η κ. Απέργη με τη μαθήτρια Γιαννουδάκου από το τμήμα του Sorbonne C1 συμμετείχαν σε λογοτεχνική ημερίδα στην «Jeanne D’Arc» στο πλαίσιο της οποίας ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Σορβόννης D. Labouret ανέλυσε το έργο που είναι στο πρόγραμμα του αντίστοιχου διπλώματος: «H ζωή μπροστά σου» του R. Gary. Ακολούθησαν παρουσιάσεις αποσπασμάτων από μαθητές. Στις 10/2/2015 η κ. Πρίντεζη παραβρέθηκε σε ενημέρωση για την εγγραφή μαθητών σε Γαλλικά Πανεπιστήμια στο Γαλλικό Ινστιτούτο.

συμμετοχή σε διαγωνισμούς

2‣Ο

ι μαθήτριες της Γ' Γυμνασίου από το τμήμα SB2 της κ. Φρανσίς, Χατζή, Χαρατσή, Πουλιά, Μέξα, Καρακούση, Δάκογλου και Σχίζα συμμετέχουν στο διαγωνισμό Γαλλοφωνίας με θέμα: «Invitation à un voyage de gastronomie à Athènes». Επίσης, οι μαθητές Χριστοφή, Σταυράκης και Μιχάλαρος από το τμήμα SCI της κ. Σερφιώτου συμμετέχουν στον ίδιο διαγωνισμό με θέμα: « Invitation aux mille couleurs et saveurs». Aπό το ίδιο τμήμα και η μαθήτρια Γιαννουδάκου παίρνει μέρος με θέμα «Séjour à thème: a vous dirait les arts? » Τέλος, οι μαθήτριες Χατζή Μαίρη του SB2 και Περυσινάκη Αναστασία του SC2 συμμετέχουν στο διαγωνισμό που διοργανώνει το Α.M.O.P.A. (Σύλλογος των μελών του Τάγματος του Ακαδημαϊκού Φοίνικα). Το Γαλλικό Τμήμα εύχεται σε όλα του τα παιδιά καλή επιτυχία…

La destination de mes rêves

4‣I

l y a beaucoup de lieux qu’une personne peut visiter. Ainsi, l’année dernière je suis allée sur une île de Grèce, qui est fameuse, grâce à sa beauté unique:SANTORINI! Tout d’abord, j’ ai goûté aux spécialités délicieuses dans des restos traditionnels. Puis j’ai visité des régions exceptionnelles, comme Oia, et j’ai aussi visité son volcan. Ensuite, j’ ai vu le coucher du soleil, qui était un spectacle formidable. Finalement, j’ ai nagé dans la mer et je peux vous dire que l’eau était magnifique. Si vous voulez faire un petit voyage, je vous recommande Santorini, un voyage de rêve dont vous vous souviendrez toujours. Mairi Chatzi, C1 collège

3‣L

e samedi 17 janvier, accompagnée de madame E. Apergi et de madame R. Serfiotou, j’ai suivi une matinée littéraire organisée par l’école franco hellénique Jeanne D’Arc et consacrée au roman ‘’La vie devant soi’’ de Romain Gary, un des deux livres choisis au programme de Sorbonne C1 de cette année. Au cours de cette journée d’études, nous avons eu l’honneur de suivre l’intervention de monsieur D.Labouret, professeur de littérature française et comparée à l’Université de la Sorbonne, pendant laquelle il a analysé les grands thèmes du roman. Ensuite, nous avons travaillé en groupes de 5 à 8 élèves: chaque groupe (il y en avait 10) a analysé un extrait du roman et l’a présenté à l’assemblée. A la fin de chaque présentation, Monsieur D.Labouret prenait la parole pour donner son avis et pour éclairer ou approfondir certains points. Cet échange d’idées a beaucoup offert à tous ceux qui ont assisté à cette journée d’étude. Je ne l’oublierai jamais! Emmanuelle Yiannoudakou

5‣L

’été dernier, j’ai visité Kefalonia. Kefalonia est une île grecque qui se trouve dans la mer Ionienne. Elle est fameuse pour son vin et ses plages propres. Ma famille et moi, nous avons logé dans l’ hôtel "Petanioi" qui se trouve au sommet de la montagne d’où la vue est magnifique. A côté de notre hôtel il y avait d’ autres plages qui étaient limpides et calmes comme "Mirtos" et "Sami". Mirtos est une plage très bizarre à cause des séismes et elle a souvent des vagues énormes. Les plats locaux étaient délicieux. Les gens étaient très amicaux, généreux et prêts à nous aider. Si vous voulez y aller n’oubliez pas de visiter la cave coopérative de Kefalonia, l’île d’Ulysse, Ithace, et surtout n’oubliez pas d’ acheter des souvenirs dans les petits magasins traditionnels qui se trouvent dans les rues pittoresques. Anna Karakousi, C1 collège

Μια σημαντική διάκριση

μαθήτρια της Γ' Γυμνασίου Μαίρη Χατζή ήρθε πρώτη στο διαγωνισμό Α.Μ.Ο.Ρ.Α, στο επίπεδο Sorbonne B2. Πρόκειται για τα αρχικά, στα Γαλλικά, του Συλλόγου των Μελών του Τάγματος του Ακαδημαϊκού Φοίνικα, μια οργάνωση παγκοσμίου εμβέλειας με διακρίσεις στο χώρο των Γραμμάτων με έδρα το Παρίσι. Η μαθήτρια κλήθηκε να απαντήσει σε κάποιες ερωτήσεις σχετικά με τη Γαλλία, το ρόλο της Γαλλοφωνίας και το ρόλο της ΑΜΟΡΑ στην Ελλάδα. Το γραπτό της αξιολογήθηκε στη Γαλλία, στην έδρα του ΑΜΟΡΑ και κρίθηκε το καλύτερο σε αυτό το επίπεδο. Η μαθήτρια θα παραλάβει ως δώρο ένα εισιτήριο aller-retour στο Παρίσι. Τόσο η εργασία της όσο και η φωτογραφία του Σχολείου μας θα μπουν στην ιστοσελίδα και το περιοδικό του ΑΜΟΡΑ, στο τεύχος Μαΐου 2015 ενώ, θα παρουσιαστούν και στο συνέδριο στη Besançon. Συγχαρητήρια στη μαθήτρια και στην καθηγήτριά της κ. Φρανσίς Φρειδερίκη και ευχόμαστε πάντα τέτοιες διακρίσεις!

6‣M

ême si je fais beaucoup de voyages, il y en a un que je n’oublierai jamais. Pendant les vacances de Pâques, je suis allée à Rome avec ma famille. C’ était mon deuxième voyage á l’ étranger qui était vraiment une expérience exceptionnelle pour moi. Pendant notre séjour, nous avons visité les monuments les plus connus de la ville, comme le Colisée et la fontaine de Trevi, et nous avons aussi pris plein de photos. En plus, nous avons goûté à la cuisine locale. Nous avons dîné dans plusieurs tavernes traditionnelles mais aussi dans des restaurants plus chic. Tous les plats et les desserts italiens m’ont beaucoup plu. Mais, je ne pouvais pas partir de Rome sans faire du shopping! Alors, ma mère et moi, nous sommes allées au centre de la ville pour visiter les magasins. Je me suis beaucoup amusée pendant ce voyage et j’aimerais bien visiter l’ Italie encore une fois dans l’ avenir! Galateia Charatsi., C1 collège

Mάρτιος 2015

Le français Patrick Modiano remporte le prix Nobel de littérature 2014

Στον Γάλλο Patrick Modiano, το Νόμπελ Λογοτεχνίας 2014

Un Nobel bien mérité Le 9 octobre 2014, le jury de l’Académie suédoise a décerné le prix Nobel de littérature 2014 à Patrick Modiano pour « l'art de la mémoire avec lequel il a évoqué les destinées humaines les plus insaisissables et dévoilé le monde de l'Occupation ». L’auteur d’une trentaine d’œuvres devient ainsi, six ans après J. M. G. Le Clézio, le quinzième homme de lettres français depuis 1900 à recevoir cette prestigieuse récompense de renommée internationale. Le prix Nobel 2014 est bien mérité pour un écrivain dont l’œuvre est si riche mais surtout caractérisée par une écriture originale. Modiano a publié son premier roman, La Place de l’Etoile en 1967, à l’âge de 22 ans aux éditions Gallimard. En 1969, il publie La ronde de nuit et il se fait connaitre au grand public en 1972 avec son troisième roman, Les Boulevards de ceinture, couronné avec le Grand Prix du Roman de l’Académie française. À ce jour son œuvre compte, une trentaine de romans, trois romans pour enfants, une pièce de théâtre, trois essais, cinq préfaces, une vingtaine de chansons et de neuf scénarios de films dont quatre sont des adaptations de ses romans. Il est reconnu comme l’un des écrivains les plus talentueux de sa génération.

Το Νόμπελ 2014 δόθηκε επάξια Στις 9 Οκτωβρίου 2014, η κριτική επιτροπή της Σουηδικής Ακαδημίας απένειμε το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2014 στον Πατρίκ Μοντιανό «για την τέχνη της μνήμης με την οποία ανακάλεσε τα πιο ασύλληπτα ανθρώπινα πεπρωμένα και αποκάλυψε τον μικρόκοσμο της Κατοχής». Ο συγγραφέας 30 και πλέον έργων έγινε, έξι χρόνια μετά J. M. G. Le Clézio, ο 15ος Γάλλος συγγραφέας από το 1900 που έλαβε το διεθνούς κύρους και φήμης βραβείο. Το Νόμπελ 2014 δόθηκε επάξια σ’ ένα συγγραφέα, του οποίου το έργο είναι αφ’ ενός μεν πλουσιότατο αφ’ έτερου δε η γραφή του τολμηρά ευρηματική. Ο Μοντιανό δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, La Place de l'Etoile, το 1967, σε ηλικία 22 ετών στις εκδόσεις Gallimard. Το 1969, δημοσίευσε το Η νυχτερινή περίπολος και έγινε γνωστός στο ευρύ κοινό το 1972 με το τρίτο του μυθιστόρημα, Οι περιφερειακές λεωφόροι, που στέφθηκε με το Μεγάλο Βραβείο μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας. Μέχρι σήμερα το έργο του αριθμεί τριάντα μυθιστορήματα, τρία παιδικά βιβλία, ένα θεατρικό έργο, τρία δοκίμια, πέντε πρόλογους, είκοσι τραγούδια και εννέα σενάρια, από τα οποία τα τέσσερα είναι προσαρμογές από τα μυθιστορήματά του. Έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους πιο ταλαντούχους συγγραφείς της γενιάς του.

Une famille romanesque Le Nobélisé 2014 est né le 30 juillet 1945 à Boulogne-Billancourt, c’est-à-dire à 6 kilomètres environ de la Tour Eiffel. Il est le fils d’un juif italien, non déclaré, originaire de Thessalonique, Albert Modiano, trafiquant de marché noir et collaborateur de la Gestapo française. Sa mère, Louisa Colpeyn, est une comédienne belge flamande arrivée à Paris pour tenter sa chance. Elle a toujours joué de petits rôles sans jamais mener la carrière de ses rêves. Le couple fréquente la pègre et mène une vie opulente sous l’Occupation. L’autofiction La vie romanesque de ses parents et son adolescence épineuse figurent en filigrane dans l’œuvre de Modiano. Dans ses romans, on rencontre une multitude d’éléments autobiographiques comme la vie curieuse et entourée de mystère de ses parents, son enfance loin d’eux, la mort de son jeune frère et son adolescence difficile en raison de l’absence presque permanente de son père, des déménagements fréquents et des difficultés diverses du milieu familial. De plus, au début des années soixante, pour subvenir à ses besoins financiers, il est obligé ou de mendier auprès de son père de l’argent ou de revendre des livres rares volés chez des particuliers. Ce sont donc tous ces aspects de sa vie qui donnent matière à son écriture. Une écriture originale Le futur écrivain abandonne ses études de Lettres à la Sorbonne et il se consacre à l’écriture qui est pour lui une voie de salut et pourrait peut-être devenir un moyen de subsistance. Pour structurer ses récits, il recourt souvent à des pastiches, parodies, références ou mises en scène de personnages déjà connus et existants. Dans son monde qui oscille entre rêve et réalité sont manifestes une nostalgie pour le passé en général ainsi qu’une recherche de son propre passé et de celui de sa famille. Lui-même, il parle d’un « un processus de mythomanie » où il mélange « réalité et fiction » et il essaie d’explorer ce triple passé, avec l’appel à la mémoire. Et cette exploration, déchirante et attachante à la fois, d’une jeunesse perdue et du monde inconnu de son père se déploie dans un double décor de prédilection, opaque et onirique, glauque et sombre, celui de l’Occupation et celui des années soixante. Une zone de clair-obscur où des individus faibles, lâches et veules sont confrontés au tragique de l’Histoire et agissent de manière louche ou ambigüe. Le paysage urbain La ville forme le décor modianesque. La plupart de ses romans se déroulent à Paris ou à sa périphérie et ses banlieues. Le Paris de Modiano est un Paris « couvert de l’opacité d’une vieille photo, de la brume d’un souvenir, d’une mémoire archétypale qui capture l’homme dans un cercle inéluctable de lumière et d’obscurité ». C’est un Paris absolument concret et réaliste qui reflète les sentiments des personnages ; une intériorité présentée sous forme d’instantanés que la mémoire fait ressortir et qui se renouvellent continuellement. Dans ce paysage, l’obscurité et la lumière alternent constamment et donnent une signification symbolique des lieux de la ville : celle de la corruption et de l’étouffement, c’est pourquoi, le lecteur y rencontre alors des personnages obscurs et louches, des bourreaux et des victimes, des poursuivants et des poursuivis. Bref, le lieu prend la forme de son ou ses occupants. Lisez un roman de Modiano, vous en serez charmé (e).

Μυθιστορηματική η οικογένεια του Ο Νομπελίστας γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου 1945 στην Boulogne-Billancourt, δηλαδή περίπου 6 χιλιόμετρα από τον πύργο του Άιφελ. Είναι ο γιος ενός Ιταλού εβραίου, που δεν δηλώθηκε, με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη, του Albert Modiano, μαυραγορίτη και συνεργάτη της γαλλικής Γκεστάπο. Η Βελγίδα φλαμανδή μητέρα του, Λουίζα Colpeyn, ήταν ηθοποιός, , που έφτασε στο Παρίσι για να δοκιμάσει την τύχη της. Έπαιξε όμως πάντα σε μικρούς ρόλους χωρίς ποτέ να εκπληρώσει τα όνειρα της. Το ζευγάρι συναναστρεφόταν τον υπόκοσμο και ζούσε πολυτελή ζωή κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Η αυτο-μυθοπλασία Η μυθιστορηματική ζωή των γονέων του και η ακανθώδης εφηβεία του συγγραφέα φιγουράρουν σαν υδατογράφημα στο έργο του. Στα μυθιστορήματά του, υπάρχουν πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία όπως η περιπετειώδης ζωή των γονέων του που περιβάλλεται από μυστήριο, τα παιδικά του χρόνια μακριά από αυτούς, ο θάνατος του νεαρού αδελφού του και τα δύσκολα εφηβικά του χρόνια λόγω της σχεδόν μόνιμης απουσίας του πατέρα, τις συχνές μετακομίσεις καθώς και άλλες δυσκολίες του οικογενειακού περιβάλλοντος. Επιπλέον, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, για να καλύψει τις οικονομικές ανάγκες, ήταν αναγκασμένος να ζητιανεύει χρήματα από τον πατέρα ή να πουλάει σπάνια κλεμμένα βιβλία από ιδιώτες. Επομένως, όλες αυτές οι πτυχές της ζωής του δίνουν υπόσταση στη γραφή του. Ευρηματική γραφή Ο μελλοντικός συγγραφέας εγκατέλειψε τις σπουδές φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, και αφιερώθηκε στη συγγραφή που γίνεται γι αυτόν ένας δρόμος σωτηρίας, αλλά που θα μπορούσε επίσης να γίνει και μέσο διαβίωσης. Για να δομήσει τα έργα του, προσφεύγει συχνά σε μιμήσεις έργων, παρωδίες, αναφορές ή παρουσιάσεις χαρακτήρων που έχουν ήδη υπάρξει και είναι γνωστοί. Στον κόσμο του που αιωρείται μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας είναι εμφανείς η νοσταλγία για το παρελθόν γενικά καθώς και η αναζήτηση του δικού του παρελθόντος και της οικογένειάς του. Ο ίδιος ο συγγραφέας μιλάει για μια «διαδικασία μυθομανίας» όπου εμπλέκει «πραγματικότητα και μυθοπλασία» προσπαθώντας να διερευνήσει το παραπάνω τριπλό παρελθόν με την επίκληση στη μνήμη. Αυτή η σπαρακτική και συναισθηματική ταυτόχρονα εξερεύνηση μιας χαμένης νιότης και ενός άγνωστου κόσμου του πατέρα του εκτυλίσσεται σε ένα διπλό σκηνικό που προτιμά ιδιαίτερα ο συγγραφέας, θαμπό και ονειρικό, ομιχλώδες και σκούρο, το σκηνικό της Κατοχής και της δεκαετίας του 1960. Ένας χώρος φωτός και σκότους όπου αδύναμα, δειλά και άτολμα άτομα βρίσκονται αντιμέτωπα με την τραγική πλευρά της Ιστορίας και όπου δρουν με ύποπτο, αβέβαιο ή διφορούμενο τρόπο. Το αστικό τοπίο Η πόλη αποτελεί το μοντιανικό τοπίο. Τα περισσότερα από τα μυθιστορήματά του εκτυλίσσονται στο Παρίσι ή στην περιφέρειά του και τα προάστιά του. Το Παρίσι του Μοντιανό είναι ένα Παρίσι που «καλύπτεται με την θαμπάδα μιας παλιάς φωτογραφίας και την αχλή μιας θύμησης, μιας μνήμης αρχετυπικής που αιχμαλωτίζει τον άνθρωπο σε έναν άφευκτο κύκλο φωτός και σκότους». Πρόκειται για ένα απόλυτα συγκεκριμένο και ρεαλιστικό Παρίσι που αντικατοπτρίζει τα συναισθήματα των χαρακτήρων. Μια εσωτερικότητα παρουσιαζόμενη με μορφή στιγμιότυπων που αναδεικνύει η μνήμη και που συνεχώς ανανεώνονται. Σε αυτό το τοπίο, το σκοτάδι και το φως εναλλάσσονται διαρκώς και δίνουν μια συμβολική έννοια των χώρων της πόλης: αυτή της διαφθοράς και της ασφυξίας. Έτσι, ο αναγνώστης συναντά σ’ αυτό το τοπίο χαρακτήρες σκοτεινούς και ύποπτους, δήμιους και θύματα, διώκτες και διωκόμενους. Με λίγα λόγια, ο χώρος παίρνει τη μορφή αυτού ή αυτών που τον κατοικούν. Διαβάστε ένα μυθιστόρημα του Μοντιανό, θα ενθουσιαστείτε ;i!...

................................................................

Το αφιέρωμα επεξεργάστηκαν η ΕΥΑ ΛΟΥΔΗ και ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΣΩΤΗΡΧΟΣ, μαθητές του Sorbonne C2 (B’ Λυκείου). Εμπνεόμενοι από τις παρακάτω πηγές : - Επιστημονικό περιοδικό Contact+, Νοέμβριος 2014. - Εργασίες των ΡΑΦΑΗΛ ΑΔΑΜΑΝΤΙΔΗ, ΙΩΑΝΝΑΣ ΜΑΖΟΥ,ΤΖΩΡΤΖΙΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ, ΑΙΜΙΛΙΑΣ ΤΖΑΝΗ, μαθητών του Sorbonne C2, κατά το σχολικό έτος 2011-2012 οι οποίοι διδάχτηκαν το μυθιστόρημα La ronde de nuit του Μοντιανό. - Εφημερίδες ΤΟ ΒΗΜΑ, Λαμπρινή Κουζέλη, 09/10/2014 και ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Τιτίκα Δημητρούλια,14/9/2008.

Hommage élaboré par EVA LOUDI et VAGHELIS SOTIRCHOS, élèves de Sorbonne C2 (B’ Lycée grec). Sources bibliographiques : - Revue scientifique Contact+, novembre 2014. - Travaux et devoirs des RAPHAËL ADAMANTIDIS, IOANNA MAZOU, GEORGINA SOTIRCHOU, AIMILIA TZANI, élèves de Sorbonne C2, 2011-2012 qui ont étudié en classe La ronde de nuit de Modiano. - Journaux To Vima, Lamprini Kouzeli, 09/10/2014 et Kathimerini, Titika Dimitroulia,14/9/2008.

τα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του: Στο café της χαμένης νιότης (Πόλις, 2008), Νυχτερινό ατύχημα (Πόλις, 2005), Ήταν όλοι τους τόσο καλά παιδιά... (Πόλις, 2004), Η μικρή Μπιζού (Πόλις, 2002), Ντόρα Μπρούντερ (Πατάκης, 1999), Κυριακές του Αυγούστου (Καστανιώτης, 1996), Το άρωμα της Υβόννης (Λιβάνης, 1995), Άνθη ερειπίων (Οδυσσέας, 1992), Οδός σκοτεινών μαγαζιών (Κέδρος, 1988), Η χαμένη γειτονιά (Χατζηνικολή, 1987). Ήταν ο σεναρι-ογράφος της ταινίας «Lacombe Lucien» του Λουί Μαλ.

SCIENCE and TECHNOLOGY MY HI-TECH HABITS

‣ I use my tablet every day because I chat with my friends on line. I also find interesting information about my school projects. Claire Angelidi A1 ‣ My favourite gadget is my mobile phone. I use it every day to do different things: I can download music, play games, go on line, send text messages or call my friends. But I wouldn’t say I’m addicted to it. Artemis Iordanidi A1 ‣ My hi-tech habit is my pictures.

computer. I draw amazing pictures on it .The only problem Is that it takes me hours to finish the Chariklea Kokoli A2

Cyborgs

cyborg is a being with both biological and artificial parts. Cybernetics can help people with disabilities or people who have lost a part of their body in an accident. Those people will have the chance to live a normal life again. A cyborg can also be an eyeborg, that was developed for colour-blind people. It is like a camera which the person can wear on his head and it helps him identify colours. Lydia Voulgaridou A1

Robots I

obots are becoming more and more common in everyday life these days. They can do chores like cleaning and cooking, entertain us or save lives. There are many types of robots. Bomb Squad uses robots to disarm bombs. There are robots that can recognize faces and voices and are almost like humans. Classmate robots are used by sick children who must stay at home. These children can attend the lesson by controlling the robot from home. There are also pet robots. The Japanese robot Aibo, for example, looks like and acts like a real dog. It plays with you and you don’t have to clean after it. Some people believe robots are just useful tools. Others see them as friends. Artemis Iordanidi A1, George Papastefanatos A2

Technology

echnology is used today by all teens so that they can communicate. We are talking about mobile phones, the Internet (Facebook, Skype). Many people think that the young generation should get out more and stop using technology to replace real social relationships. I think that the truth is somewhere in the middle. In the first place, you can communicate quickly and cheaply. For example, if someone for a reason is in another country and he wants to communicate with his pal, he will send him a text or an e-mail or he can talk to him on Skype or Facebook. But on the other hand, I strongly believe that we should get out more and stop using technology because young people must learn how to behave in face-to-face situations. For instance you have to go out with a new friend and you don’t know what to say, you’re shy. You have to face it. In conclusion, we can use social communication by using technology because sometimes it makes it easier, but we mustn’t replace real relationships because typing and texting doesn’t let you express yourself enough. Chryssa Tounta A2

Robots II

he last years robots have entered our lives. People use them to make their lives easier. Some of them believe that robots can replace humans. I strongly think that this will never happen. In my opinion, robots cannot provide real companionship .For example, they do not have a personality or feelings in order to support someone sentimentally and they cannot interact with humans enough so they can’t have a real relationship. Secondly, a robot can’t replace a teacher because children must learn rules and values and robots can’t reason or understand these concepts. They can’t teach children what to do in real life because they are not like people with an opinion on life. In the end, I believe that robots can’t take the place of people because they are just wires and logistics. They are not something special, they can do awesome thongs but not the things that a person does. Maria Georgoula A1

Επιτυχόντες στο Proficiency (Νοέμβριος 2014) ‣ ‣ ‣ ‣ ‣ ‣

Αλμπερνάζ ντε σοττο Μαγιόρ Σεμπάστιαν Μαυρογιάννη Ειρήνη Καραπάνου Ναταλία Περυσινάκη Αναστασία Σταυράκης Παναγιώτης Τσούχλου Κέννεντυ Αλεξάνδρα

Mάρτιος 2015

Rosetta & Philae E

SA (European Space Agency) conducted a mission, about landing on a comet, in order to study its surface. The mission was launched on 2 March 2014. More precisely, Rosetta, which is a robotic space probe, along with Philae, which is a lander module, is performing a detailed study of comet 67 P/ Churyumov- Gerasimenko. It also performed a flyby of the planet Mars, but also asteroids 21 Lutetia and 2867 Šteins. Mary Chatzi Γ 1

fter ten years of travelling, Rosetta and Philae started approaching their destination. But Philae couldn’t wait to arrive at the comet 67 P/ Choryumov- gerasimenko.He kept on asking Rosetta: “Are we there yet?“. Rosetta still had a lot to do before landing. There was a great deal of information for Rosetta to gather. Send pictures back to ESA, European Space Agency, but also check her equipment to make sure that everything was running smoothly. Afroditi – Iliana Zotou Γ 1

ince ancient times our ancestors gazed at comets and were curious of their structure and origin. Thycho Bare discovered that Halley’s comet comes back regularly every 76 years right on schedule, from far away even further than the moon. This discovery made mankind more curious about comets and led to many attempts to study and gaze them. Rosetta is the first spacecraft to attempt to reach the comet and Philae the first to land on it. Why are comets so important to us? They hold many secrets of our solar system, for example how planets were formed and because they contain molecules that are necessary for life. Could comets be an alternative habitat for humans? Anna Karakousi Γ 1

osetta and Philae finally reached their destination. Their mission was to follow the comet 67/P Choryumov- Gerasimenko and travel around the sun. They realized that they had to steer to get closer. As they got closer the found out that the comet was much more complex. On its surface there were craters, cliffs and boulders. As they were exploring, they sent information to Earth. The main question remained... “Was Philae going to land?“. Rosetta checked with the experts on Earth. Philae would land on the comet. They were ready to make the final preparations. The whole world would be watching this amazing achievement. Argyro Kotsira Γ 1

nce upon a time, there was a spacecraft called Rosetta. She was launched into the sky while carrying with her, her bother Philae. It took many years to prepare for this mission and Rosetta needed a lot of energy for her journey. Rosetta travelled for many years. During her journey, she saw plenty of beautiful things… She found big diamonds, asteroids, and took photos of them. She also took photos of an amazing, giant comet called 67 P/ Churyumov- Gerasimenko. Unfortunately, Rosetta was no longer close to the sun and consequently she got really tired and she fell asleep. However, Rosetta continued her journey asleep for 2 years, 7 months and 12 days. She woke up on January, 20 2014 at 10.00 AM. Dimitra Poulia Γ 1

inally, after 10 years of great effort, Philae detached from Rosetta on 12 November 2014. It initially landed on the comet at 15:33 but bounced twice and finally rested at 17:33. After landing Philae was scheduled to start its mission by studying the comets surface and by determining the chemical compounds present. Philae sent the results back to earth and scientists analyzed them. The Rosetta and Philae mission enabled scientists to discover more concerning the comets and the quantity and quality of water they contain in contrast to Earth. Galateia Charatsi Γ 1

owever, on January 20 2014, Rosetta finally woke up…the duo were approaching the comet 67P/Chyryumov-Gerasimenko!!! The experts from Earth were sure to check her health so that the mission would be successful. After all, Rosetta and Philae just had to be in perfect condition, for they would stay in history as the first spacecraft to ever land on a comet!! Nonetheless, reaching the comet was actually quite rough and poor Rosetta had to perform 10 difficult maneuvers in order to keep up with the comet’s complex route. By collecting data from Churyumov-Gerasimenko’s surface, the gas and the dust around it, we will be able to gain insight in the structure of comets and uncover even more secrets of space! Emmanouela Yiannoudakou Γ 1

https://www.youtube.com/playlist?list=PLYUhnB7haIcEM0ghHG30bg_c0fRvdviw2

Έλληνες όλου του Κόσμου

ωνσταντίνος, Μάνος, Οδυσσέας, Μαρία, Νίκος,... μόνο μερικά από τα ελληνικά "ονόματα" που διέπρεψαν και στο εξωτερικό. Άνθρωποι της Τέχνης, του Πολιτισμού και της Επιστήμης που κατάφεραν όχι μόνο να μας συνεπάρουν με τα λόγια τους, τη μουσική και της ερμηνείες τους, αλλά κατόρθωσαν να δώσουν και σε αυτό το ιδιαίτερο

ταλέντο τους δικά τους φτερά, κάνοντάς το να ταξιδέψει σε όλη την υπόλοιπη Ευρώπη αλλά και Αμερική. Η Ελλάδα πάντα είχε την τάση να αγαπάει και να δοξάζει τα παιδιά της. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι κατάφεραν να "γκρεμίσουν" τα σύνορα και να αποτελέσουν έναν διαχρονικό και

Οδυσσέας Ελύτης

Οδυσσέας Ελύτης ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές, μέλος της λογοτεχνικής γενιάς του '30. Διαμόρφωσε ένα προσωπικό ποιητικό ιδίωμα και θεωρείται ένας από τους ανανεωτές της ελληνικής ποίησης. Πολλά ποιήματά του μελοποιήθηκαν, ενώ συλλογές του έχουν μεταφραστεί μέχρι σήμερα σε πολλές ξένες γλώσσες. Ο Οδυσσέας Ελύτης γεννήθηκε στις 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Ήταν το τελευταίο από τα έξι παιδιά του Παναγιώτη Αλεπουδέλλη και της Μαρίας Βρανά. Το 1914 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. O Οδυσσέας Ελύτης εγγράφηκε το 1917 στο ιδιωτικό σχολείο Δ.Ν. Μακρή, όπου φοίτησε για επτά χρόνια, έχοντας μεταξύ άλλων δασκάλους του τον Ι.Μ. Παναγιωτόπουλο και τον Ι.Θ. Κακριδή. Το Νοέμβριο του 1920, μετά την πτώση του Βενιζέλου, η οικογένειά του αντιμετώπισε διώξεις, εξαιτίας της προσήλωσής της στις βενιζελικές ιδέες. Αποκορύφωμα των διώξεων που γνώρισε η οικογένειά του ήταν η σύλληψη του πατέρα του. Το φθινόπωρο του 1924 εγγράφηκε στο Γ΄ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών και συνεργάστηκε στο περιοδικό "Η Διάπλασις των Παίδων", χρησιμοποιώντας διάφορα ψευδώνυμα.

Μαρία Κάλλας

Μαρία Σοφία Άννα Καικιλία Καλογεροπούλου, όπως ήταν το πλήρες ελληνικό όνομά της, γεννήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου του 1923 στη Νέα Υόρκη. Από νωρίς άρχισε να ασχολείται με τη μουσική, παίρνοντας τα πρώτα μαθήματα πιάνου-σολφέζ και σε ηλικία 11 ετών κέρδισε το πρώτο βραβείο σε διαγωνισμό παιδικών φωνών.

πολύτιμο καθρέφτη της δικιάς μας νοοτροπίας και κουλτούρας προς τα έξω. Τους ευχαριστούμε, λοιπόν, και αφιερώνουμε το τεύχος της εφημερίδας μας προς τιμή τους! Μαρία Σταυροπούλου, Γ' Λυκείου

Εκτός από την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία, ασχολήθηκε ενεργά με ορειβατικές εκδρομές στα βουνά της Αττικής και αντιδρώντας στη διάθεσή του για διάβασμα στράφηκε στον αθλητισμό. Το καλοκαίρι του 1928 πήρε το απολυτήριο του γυμνασίου και μετά από πιέσεις των γονέων του, αποφάσισε να σπουδάσει χημικός, ξεκινώντας ειδικά φροντιστήρια για τις εισαγωγικές εξετάσεις του επόμενου έτους. Την ίδια περίοδο ήρθε σε επαφή με το έργο του Καβάφη και του Κάλβου ανανεώνοντας τη γνωριμία του με τη θελκτική αρχαία λυρική ποίηση. Κάτω από την επίδραση της λογοτεχνικής του στροφής, παραιτήθηκε από την πρόθεση να ασχοληθεί με τη χημεία και το 1930 εγγράφηκε στη Νομική Σχολή της Αθήνας. Το 1935 στάθηκε μια ιδιαίτερη χρονιά στην πνευματική πορεία του. Τον Ιανουάριο κυκλοφόρησε το περιοδικό "Νέα Γράμματα" και η δημοσίευση των πρώτων ποιημάτων του έγινε το Νοέμβριο του ίδιου έτους, στο 11ο τεύχος του περιοδικού. Το 1939 εγκατέλειψε οριστικά τις νομικές σπουδές και, μετά από αρκετές δημοσιεύσεις ποιημάτων του σε περιοδικά, τυπώθηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο "Προσανατολισμοί". Τον επόμενο χρόνο, μεταφράστηκαν για πρώτη φορά ποιήματά του σε ξένη γλώσσα, όταν ο Samuel Baud Bovy δημοσίευσε ένα άρθρο για την ελληνική ποίηση στο ελβετικό περιοδικό Formes et Couleurs. Με την έναρξη του πολέμου ο Ελύτης κατατάχθηκε ως ανθυπολοχαγός στη Διοίκηση του Στρατηγείου Α΄ Σώματος Στρατού. Στις 13 Δεκεμβρίου 1940 μετατέθηκε στη ζώνη πυρός και στις 26 Φεβρουαρίου του επόμενου χρόνου μεταφέρθηκε με σοβαρό κρούσμα κοιλιακού τύφου στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων. Ο πόλεμος του ’40 του έδωσε την έμπνευση για πολλά έργα όπως, την

"Καλωσύνη στις Λυκοποριές", την "Αλβανιάδα" και τη, χαμένη οριστικά, "Βαρβαρία".Το 1948 ταξίδεψε στην Ελβετία, για να εγκατασταθεί στη συνέχεια στο Παρίσι, όπου παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας στη Σορβόνη. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, το 1952 έγινε μέλος της «Ομάδας των Δώδεκα», που κάθε χρόνο απένειμε βραβεία λογοτεχνίας. Τo 1965 του απονεμήθηκε από τον Βασιλέα Κωνσταντίνο το παράσημο του "Ταξιάρχου του Φοίνικος" και το επόμενο διάστημα ολοκλήρωσε τη συλλογή δοκιμίων που θα συγκροτούσαν τα "Ανοιχτά Χαρτιά". Το 1972 αρνήθηκε να παραλάβει το "Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας" που είχε θεσπίσει η δικτατορία. Παρά τις προτάσεις που είχε από κόμματα να είναι υποψήφιος βουλευτής, ο Ελύτης αρνήθηκε, παραμένοντας πιστός στην αρχή του να μην αναμιγνύεται ενεργά στην πολιτική πρακτική. Το 1977 αρνήθηκε επίσης την αναγόρευσή του ως Ακαδημαϊκού. Κατά τα χρόνια που ακολούθησαν συνέχισε το πολύπλευρο πνευματικό του έργο. Το 1978 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ το 1979 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η αναγγελία της απονομής του βραβείου από τη Σουηδική Ακαδημία έγινε στις 18 Οκτωβρίου "για την ποίησή του, η οποία, με φόντο την ελληνική παράδοση, ζωντανεύει με αισθηματοποιημένη δύναμη και πνευματική καθαρότητα βλέμματος τον αγώνα του σύγχρονου ανθρώπου για ελευθερία και δημιουργικότητα", σύμφωνα με το σκεπτικό της απόφασης. Την απονομή του Νόμπελ ακολούθησαν τιμητικές διακρίσεις εντός και εκτός Ελλάδας. Πέθανε στις 18 Μαρτίου του 1996 από ανακοπή καρδιάς στην Αθήνα.

Το 1937 εγκαταστάθηκε με τη μητέρα της και τη μεγάλη αδελφή της στην Αθήνα, μετά το διαζύγιο των γονιών της και εγγράφηκε στο Εθνικό Ωδείο. Το 1940 προσλήφθηκε στη Λυρική Σκηνή του τότε Βασιλικού Θεάτρου και το 1941 πρωτοεμφανίστηκε ως «Βεατρίκη» στην οπερέτα Βοκκάκιος του Σουπέ. Τον Σεπτέμβριο του 1945 επέστρεψε στη γενέτειρά της, όπου ζούσε ο πατέρας της, για να προωθήσει τη διεθνή της καριέρα, αλλάζοντας το επίθετό της σε Κάλλας. Παρότι έμεινε άνεργη έως το 1947, δεν το έβαλε κάτω και μετά από μία επιτυχημένη ακρόαση της ανέθεσαν να τραγουδήσει την «Τζιοκόντα» στην ομώνυμη όπερα του Αμίλκαρε Πονκιέλι στην Αρένα της Βερόνας, έναν από τους σπουδαιότερους λυρικούς χώρους της Ιταλίας. Το 1951 ανέβηκε και στη «Σκάλα» του Μιλάνου, με τους Σικελικούς Εσπερινούς του Βέρντι. Μετά τη «Σκάλα» του Μιλάνου ήταν η σειρά της Μητροπολιτικής Όπερας της Νέας Υόρκης (ΜΕΤ) να υποκλιθεί στο φαινόμενο Μαρία Κάλλας το 1956. Η ελληνίδα ντίβα θα επιβάλει πλήρως τους όρους της, αναγκάζοντας τον

διευθυντή της Ράντολφ Μπινγκ να δηλώσει ότι η πρώτη εμφάνιση της Κάλλας στη «ΜΕΤ» ήταν η πιο συναρπαστική βραδιά της ζωής του. Ο μύθος της είχε αρχίσει να δημιουργείται, βοηθούντος και του Τύπου. Όμως, η εξαντλητική δίαιτα στην οποία είχε υποβληθεί για να ενσαρκώσει διάφορους ρόλους, καθώς και οι φωνητικοί ακροβατισμοί της είχαν επιπτώσεις στην ποιότητα της φωνής της, η οποία σταδιακά άρχισε να αδυνατίζει στις υψηλές νότες. Οι εμφανίσεις της από το 1960 άρχισαν να αραιώνουν. Το καλοκαίρι του1960 τραγούδησε Νόρμα στην Επίδαυρο και τον επόμενο χρόνο στον ίδιο χώρο Μήδεια. Η παράσταση αυτή μεταφέρθηκε και στη Σκάλα του Μιλάνου την περίοδο 1961-1962. Παρ’ όλα αυτά, η σταδιοδρομία της στα ιταλικά θέατρα είχε τελειώσει οριστικά. Η τελευταία της εμφάνιση έγινε στην πόλη Σαπόρο της Ιαπωνίας στις 11 Δεκεμβρίου του 1974. Έκτοτε, η Μαρία Κάλλας κλείστηκε στο διαμέρισμά της στο Παρίσι και τον εαυτό της. Η μεγάλη ντίβα έφυγε από τη ζωή το πρωί της 16ης Σεπτεμβρίου 1977 από καρδιακή προσβολή, σε ηλικία 54 ετών.

Mάρτιος 2015

Μάνος Χατζιδάκις

Μάνος Χατζιδάκις γεννήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 1925 στην Ξάνθη. Από την ηλικία των τεσσάρων ετών αρχίζει τα πρώτα μαθήματα πιάνου. Μάθαινε επίσης, βιολί και ακορντεόν. Το 1932, η μητέρα και τα δύο παιδιά, ο Μάνος και η Μιράντα, εγκαθίστανται οριστικά στην Αθήνα και οι γονείς χωρίζουν. Στα δύσκολα χρόνια της κατοχής και της απελευθέρωσης, εργάζεται ως φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι του Πειραιά, παγοπώλης, εργάτης στο εργοστάσιο ζυθοποιίας του Φιξ και σε πολλές άλλες δουλειές. Συγχρόνως αρχίζει ανώτερα θεωρητικά μαθήματα μουσικής καθώς και σπουδές Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η πρώτη του εμφάνιση ως συνθέτη στο μουσικό ορίζοντα της χώρας γίνεται το 1944 με τον "Τελευταίο

Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957) Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗΣ, Ο ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ

συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης το 1883 και σε νεαρή ηλικία βίωσε τα γεγονότα της Επανάστασης του 1897. Σπούδασε Νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι. Η μετέπειτα πορεία του στιγματιστήθηκε από ατέρμονες ταξιδιωτικές περιπλανήσεις στην Ελβετία, Ρωσία, Γερμανία, όπου μυήθηκε στην κομμουνιστική ιδεολογία έως

Ασπροκόρακα" του Αλέξη Σολωμού, στο Θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν. Η πρώτη του εργασία για τον κινηματογράφο πραγματοποιείται το 1946 για την ταινία Αδούλωτοι Σκλάβοι, ενώ ένα χρόνο αργότερα αρχίζει να γράφει το έργο "Για μια Μικρή Λευκή Αχιβάδα", op. 1 για πιάνο, το οποίο ο ίδιος ξεχωρίζει με ιδιαίτερη αρίθμηση στο σύνολο της εργασίας του. Το ρεμπέτικο τραγούδι που εξέφραζε τα λαϊκά στρώματα, απαγορευμένο και παράνομο, ήταν για τον υπόλοιπο κόσμο είτε άγνωστο είτε περιφρονημένο. Η «μουσική του δρόμου» και η «λαϊκή μουσική» έκαναν τον Μάνο Χατζιδάκι να αναγνωρίσει στο ρεμπέτικο τραγούδι αυθεντικά στοιχεία της παράδοσης. Συνεργάστηκε με το Θέατρο Τέχνης και με το Εθνικό Θέατρο. Μεταξύ άλλων (Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας 1952, Βασιλιάς Ληρ 1957, Οθέλλος 1958, Δόνια Ροζίτα 1959), γράφει μουσική για τη Μήδεια του Ευριπίδη, που ανεβαίνει στην Επίδαυρο με πρωταγωνίστρια την Κατίνα Παξινού (1956). Παράλληλα με το θέατρο, από το 1946 ο Μάνος Χατζιδάκις θα συνθέσει μουσική για πολλές ελληνικές και ξένες κινηματογραφικές ταινίες. Κερδίζει πολλά βραβεία σε διάφορους διαγωνισμούς μουσικής και τραγουδιού, ενώ το 1960 του απονέμεται το βραβείο Oscar για το τραγούδι "Τα παιδιά του Πειραιά" -από την ταινία του Jules Dassin "Ποτέ την Κυριακή"- και ταυτόχρονα γίνεται ο πρώτος ‘Ελληνας συνθέτης που κάνει γνωστό το ελληνικό τραγούδι έξω από τα σύνορα της χώρας. To 1972, τον πιο σκοτεινό χρόνο της χούντας, ιδρύει το Πολύτροπο (1973, μουσικό καφεθέατρο). Αποπειράται να ανοίξει εκφραστικές διόδους στο μουσικό τέλμα της

εποχής, «φιλοδοξώντας» όπως έλεγε ο ίδιος, «μια τελετουργική παρουσίαση του τραγουδιού, μ’ όλα τα μέσα που μας παρέχει η σύγχρονη θεατρική εμπειρία». Δύο χρόνια αργότερα με την πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας αναλαμβάνει πάλι ενεργό δράση στην πολιτιστική ζωή της χώρας. Το 1989-93 ιδρύει την Ορχήστρα των Χρωμάτων για να παρουσιάσει «πρωτότυπα προγράμματα που συνήθως δεν καλύπτονται από τις συμβατικές συμφωνικές ορχήστρες», την οποία διηύθυνε μέχρι το τέλος της ζωής του. Από την αρχή της παρουσίας του στον ελληνικό χώρο και συγχρόνως με όλες τις προηγούμενες δραστηριότητές του, ήταν διαρκώς δισκογραφικά παρών με δεκάδες δίσκους που θεωρούνται πια κλασικοί: Ο ίδιος δημοσίευσε τέσσερα βιβλία με ποιήματα και σχόλια: Μυθολογία, Μυθολογία Δεύτερη, Τα Σχόλια του Τρίτου, Ο καθρέφτης και το Μαχαίρι. Η σύγχρονη ελληνική κοινωνία, αναπτύχθηκε και τράφηκε από την προσωπικότητα του Μάνου Χατζιδάκι, που δεν δίστασε ούτε μια στιγμή να προβάλει τα οράματά του στη πιο ακραία τους μορφή για να φανερώσει έτσι το βαθύτερο νόημα της τέχνης. Ασυμβίβαστος και πρωτοπόρος, εχθρός της σοβαροφάνειας και των παγιωμένων αντιλήψεων, λάτρης της «νεότητας» και της συνεχούς αμφισβήτησης και με όπλο του την ελληνική αλλά και την οικουμενική παιδεία, συνέδεσε τη λόγια με τη λαϊκή μουσική, δημιουργώντας έτσι ένα «νέο» ήχο, ένα «νέο» τραγούδι που έχει τις ρίζες του τόσο στην Ανατολή όσο και στη Δύση. Το απόγευμα της 15ης Ιουνίου του 1994, ο Μάνος Χατζιδάκις "άρχισε το ταξίδι του προς τα άστρα".

την Ισπανία, Ιαπωνία, Κίνα και Αγγλία. Υπήρξε πνεύμα ανήσυχο και φιλοπερίεργο, προσωπικότητα πολυσχιδής. Ως λογοτέχνης πορεύτηκε αυτόνομα, αφού τα έργα του δε συνάδουν με τους επικρατούντες λογοτεχνικούς τρόπους της εποχής του. Μια πλοήγηση στο χάρτινο μικρόκοσμο του Καζαντζάκη είναι αρκετή για να διαπιστώσει κανείς τη συγγραφική του ιδιοτυπία. Ο κρητικός λογοτέχνης υπήρξε αποδέκτης ποικίλων θεματικών, λογοτεχνικών και ιδεολογικών επιρροών τις οποίες κατόρθωσε να προσλάβει δημιουργικά και να αποδώσει μέσω των έργων του μέσα από διαφορετικά αφηγηματικά μονοπάτια. Το έργο του «Ο Πρωτομάστορας» αποτέλεσε τραγωδία βασισμένη στο δημοτικό τραγούδι «Του γεφυριού της Άρτας», ενώ η «Αναφορά στο Γκρέκο» μπορεί να χαρακτηριστεί ως φιλοσοφικό δοκίμιο με αυτοβιογραφικά στοιχεία. Παράλληλα το έργο του «Ασκητική» (1927), το οποίο ο ίδιος χαρακτήρισε ως ένα βιβλίο μυστικιστικό, αποτέλεσε καρπό των έντονων μεταφυσικών του αναζητήσεων. Στο ίδιο πλαίσιο τοποθετούνται και οι τραγωδίες του «Χριστός» (1915) και «Βούδας». Αναντίλεκτα ο Καζαντζάκης υπήρξε «πολίτης του κόσμου». Τις εμπειρίες των πολύχρονων περιπλανήσεών του μετέπλασε δημιουργικά στα ταξιδιωτικά έργα του με το γενικό τίτλο «Ταξιδεύοντας». Ωστόσο το έργο το οποίο εκφράζει με ενάργεια όλη την κοσμοθεωρία του, όπως αυτή διαμορφώθηκε υπό την επήρεια των θεωριών της αντιλογοκρατίας του Bergson, των ιδεών περί «Υπερανθρώπου» του Νίτσε και του μηδενισμού, τον οποίο ενστερνίστηκε ο ίδιος ο συγγραφέας, υπήρξε η «Οδύσσεια» (1933-1939). Στη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας της ζωής του ο Καζαντζάκης στράφηκε σε αφηγηματικές

φόρμες όπως στο μυθιστόρημα ικανοποιώντας τη βαθύτερη ανάγκη του να επικοινωνήσει άμεσα με μια μεγαλύτερη μερίδα αναγνωστικού κοινού. Έργα όπως «Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά» (1946), «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται» (1948), «Καπετάν Μιχάλης» (1950) «Ο Τελευταίος Πειρασμός» (1951) γνώρισαν διεθνή επιτυχία, μεταφράστηκαν σε διάφορες ευρωπαϊκές γλώσσες, μεταφέρθηκαν στη θεατρική σκηνή και στην οθόνη του κινηματογράφου. Αναμφίβολα η επιτυχία αυτή οφειλόταν κυρίως στην αδρή σκιαγράφηση των χαρακτήρων τους οποίους ο Καζαντζάκης μπόλιασε με τον πρωτογονισμό, τη λεβεντιά και την αγωνιστικότητα των Κρητών και τους εμφύσησε αξίες πανανθρώπινες και διαχρονικές όπως φιλία έρωτας, ανδρεία, φιλοξενία, ερωτισμός, ελευθερία. Όλα τα μυθιστορήματα του Καζαντζάκη ανασύρουν ως ένα βαθμό τις μνήμες του συγγραφέα από την παιδική του ηλικία μέσα από τα ποικίλα ηθογραφικά τους στοιχεία, τις περιγραφές των άνυδρων ορεινών τοπίων που θυμίζουν το Ψηλορείτη, την κρητική ντοπιολαλιά. Είναι γεγονός ότι ο Καζαντζάκης υπηρέτησε το κυρίαρχο αίτημα της εποχής του, την ανάδειξη της «ελληνικότητας», με συνέπεια. Μέσα στα έργα του μυθολογικοί ήρωες όπως ο Οδυσσέας, κάστρα και ακροπόλεις, ήθη και έθιμα, εικόνες και πρόσωπα όλα αποτελούν τους αδιάσειστους μάρτυρες μιας ελληνικότητας αδιάσπαστης μέσα στους αιώνες. Μιας ελληνικότητας η οποία εκφράστηκε με μοναδικό τρόπο από τον ίδιο τον Καζαντζάκη: «όπου κι αν σταθώ κρατώ στα δόντια μου, σα φύλλο δάφνης, την Ελλάδα». Γιώργος Αντωνάτος, Φοιτητής Φιλολογίας Ε.Κ.Π.Α. Απόφοιτος Saint-Paul

Γεώργιος Παπανικολάου του οινοπνεύματος σε ινδικά χοιρίδια ο Παπανικολάου στράφηκε σε προβλήματα αναπαραγωγής σχετιζόμενα με τη λειτουργία των γεννητικών οργάνων, τον καθορισμό του φύλου, τη λειτουργία των ενδοκρινών αδένων, καθώς και των φυλετικών ορμονών. Σήμερα το τεστ Παπανικολάου (Τεστ-Παπ) χρησιμοποιείται παγκοσμίως για την διάγνωση του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, επί της προκαρκινικής δυσπλασίας και άλλων κυτταρολογικών ασθενειών του γυναικείου αναπαραγωγικού συστήματος. Οι έρευνες του Παπανικολάου επεκτάθηκαν στη συνέχεια στις κυτταρολογικές αλλοιώσεις στο καρκίνο του αυχένα της

εννήθηκε στην Κύμη της Εύβοιας στις 13 Μαΐου 1883 και τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε εκεί, όπου και τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο. Κατόπιν οι γονείς του, τον έστειλαν στην Αθήνα για να τελειώσει τις εγκύκλιες σπουδές. Με το πέρας των γυμνασιακών του σπουδών εισήλθε το 1898 στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε ηλικία 15 ετών. Έλαβε το πτυχίο του το 1904, σε ηλικία, δηλαδή, μόλις 21 ετών. Στη συνέχεια εκπλήρωσε τη στρατιωτική του θητεία. Τότε, ο πατέρας του πρότεινε μεταξύ άλλων να ακολουθήσει το δρόμο του στρατιωτικού ιατρού, την οποία πρόταση, βεβαίως, απέρριψε. Ο Παπανικολάου επιλέγει τον κλάδο της Βιολογίας. Αρχικά, μεταβαίνει στην Ιένα της Γερμανίας, που ήταν ο πρώτος σταθμός της μετεκπαίδευσής του. Εκεί θα παρακολουθήσει τα μαθήματα του καθηγητή Ερνέστου Χαίκελ. Το 1908 συνεχίζει τις σπουδές του στο Φρέιμπουργκ και, τέλος, στο Μόναχο, με μεγάλους καθηγητές της εποχής. Το 1913 αναχώρησε για τις ΗΠΑ, όπου και εργάσθηκε ως βοηθός στον κλάδο της ανατομίας στο Πανεπιστήμιο Κορνέλ. Μετά από μακρές έρευνες επί της εκφυλιστικής κληρονομικής επίδρασης

μήτρας και του ενδομητρίου. Ο Παπανικολάου με τις εργασίες του αυτές έγινε ο θεμελιωτής νέου επιστημονικού κλάδου της «αποφολιδωτικής κυτταρολογίας. Η μέθοδος αυτή που έλαβε προς τιμή του την ονομασία «Μέθοδος Παπανικολάου» ή «Τεστ Παπανικολάου» και

κατά συγκοπή «Τεστ Παπ» άνοιξε ευρείς νέους ορίζοντες στην ιατρική έρευνα στη γενετήσια φυσιολογία και ενδοκρινολογία ειδικότερα για τον καρκίνο. Το 1961 δέχτηκε να αναλάβει την διεύθυνση ενός Φλόρ Ινστιτούτου Έρευνας για τον Καρκίνο στο Μαϊάμι, της Φλόριντας, στο οποίο δόθηκε το όνομά του ("Papanicolaou Cancer Research Institute"). Ο Παπανικολάου εγκαταστάθηκε εκεί τον Νοέμβριο του 1961. Η αλλαγή περιβάλλοντος και η γενικότερη κούραση, για τις ανάγκες του Ινστιτούτου, ήταν καθοριστική. Απεβίωσε στις 19 Φεβρουαρίου του 1962, από καρδιακή προσβολή. Είχε προταθεί δις για το βραβείο Νόμπελ. Η επιτροπή αρνήθηκε την πρόταση, αφού δεν μπορούσε να βραβεύσει μια μέθοδο για θεραπεία, αλλά την ανακάλυψή της. Το λάθος της επιτροπής, φυσικά, σήμερα γίνεται εύκολα αντιληπτό: σύμφωνα με στατιστικές, μειώθηκαν κατά 70%, μετά την εφαρμογή του τεστ Παπανικολάου, τα κρούσματα θανάτου, λόγω καρκίνου της μήτρας. Ωστόσο είναι θεμελιωτής της ειδικότητας της Κυτταρολογίας.[2] Ο Παπανικολάου δεν πούλησε ποτέ την "πατέντα" της ανακάλυψης αυτής, αντιθέτως την προσέφερε, στην ανθρωπότητα ολόκληρη, αφιλοκερδώς. Τι να προσθέσει κανείς για τον άνθρωπο που "χάρισε ζωή στις γυναίκες ολόκληρου του κόσμου";

Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής

Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής ήταν ένας από τους σημαντικότερους μαθηματικούς στον κόσμο. Γεννήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 1873 στο Βερολίνο και έζησε τα παιδικά του χρόνια στις Βρυξέλλες. Μητρικές του γλώσσες τα Ελληνικά και τα Γαλλικά. Από μικρή ηλικία, ο Κωνσταντίνος είχε έφεση στα μαθηματικά και κατέκτησε δύο φορές το πρώτο βραβείο σε αγώνες στους οποίους λάμβαναν μέρος όλοι οι Βέλγοι μαθητές. Η ακαδημαϊκή καριέρα του περιλαμβάνει καθηγεσίες μαθηματικών στα Γερμανικά πανεπιστήμια της Βόννης, του Βερολίνου και του Μονάχου. Γι’ αυτό το λόγο ο Καραθεοδωρής αναγνωρίζεται ως ένας πρωτοπόρος

και επιφανής μαθηματικός σε παγκόσμιο επίπεδο. Το 1920,ο κ. Καραθεοδωρής αναλαμβάνει την ευθύνη της οργάνωσης του νεοϊδρυθέντος Ιονίου Πανεπιστημίου της Σμύρνης, καθώς και αυτών της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Ήταν εκείνος που κατάφερε να σώσει την πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη στη Σμύρνη, μετά την καταστροφή της πόλης, μεταφέροντας όλα τα βιβλία και τα συγγράμματα μαζί του στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Μεταξύ του 1922 και του 1924, ο Καραθεοδωρής γίνεται καθηγητής μαθηματικών και μηχανικής στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Το 1924, προσωρινά καταφεύγει στο Μόναχο αλλά επιστρέφει στην Ελλάδα το 1930,προκειμένου να συνεισφέρει στην επανασύσταση των πανεπιστημίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης. Επιπλέον, συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη ιδιαίτερων τομέων στη θερμοδυναμική, στη γεωμετρία, στην αστρονομία αλλά έδωσε τα "φώτα" του και στην θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Αξίζει να σημειωθεί ότι υπήρχε στενή επιστημονική συνεργασία και αμοιβαία εκτίμηση μεταξύ του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή και του Αλβέρτου Αϊνστάιν. Ο πρώτος θεωρείται καθηγητής του τελευταίου. Το γεγονός ότι ο Καραθεοδωρής δεν ήταν τόσο γνωστός στο ευρύ κοινό όσο ο Αϊνστάιν έρχεται σε δεύτερη μοίρα. Όπως όλοι γνωρίζουμε ο Αϊνστάιν ήταν ένας πρωτοπόρος φυσικός αλλά όχι και τόσο επιδέξιος μαθηματικός. Επομένως, κανείς δεν δύναται να διαψεύσει ότι ο εξαι-

ρετικός Έλληνας μαθηματικός έδωσε πολύτιμη βοήθεια στον Αϊνστάιν, αναφορικά με τη μαθηματική γνώση που ήταν αναγκαία για την διατύπωση της θεωρίας της σχετικότητας. Ο Αλβέρτος Αϊνστάιν, στην τελευταία του συνέντευξη, το 1955, ξεκίνησε να αναφέρεται στον καθηγητή του, με την πικρία ότι είχε ερωτηθεί για τόσο ζητήματα, αλλά ουδείς τον είχε ρωτήσει ποιος ήταν ο καθηγητής του ή ποιος του έδειξε το δρόμο για τα ανώτερα μαθηματικά τόσο στον τομέα της αναζήτησης όσο και σε αυτόν της σκέψης. Σημείωσε χαρακτηριστικά: "Καθηγητής μου ήταν ο μοναδικός και ασύγκριτα σπουδαίος Έλληνας Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής, του οποίου προσωπικά, η μαθηματική και η φυσική κοινότητα του οφείλουμε τα μέγιστα για τη σοφία του αιώνα μας(20ος αιώνας)". Ο Κωνσταντίνος Καραθεοδωρής πέθανε στις 2 Φεβρουαρίου 1950 στο Μόναχο της Γερμανίας. Το 1994 τα ελληνικά ταχυδρομεία εξέδωσαν ένα γραμματόσημο προς τιμήν του. Οι ελληνικές αρχές, για πολύ καιρό, επεδίωκαν να δημιουργήσουν ένα μουσείο για εκείνον, στην Κομοτηνή, την πόλη από την οποία προερχόταν η οικογένειά του. Στις 21 Μαρτίου 2009, το μουσείο "Καραθεοδωρής" άνοιξε τις πύλες του στο κοινό, στην όμορφη πόλη της Κομοτηνής, προκειμένου να μείνει αιώνια στη μνήμη μας. Γεώργιος-Κωνσταντίνος Τσαμασιώτης, Γ2 Λυκείου

Mάρτιος 2015

Κωνσταντίνος Καραμανλής

ιαφθορά, δολοπλοκία, συμφεροντολογία... Τα χαρακτηριστικά αυτά συνοδεύουν, μεταξύ άλλων παρομοίας φύσεως, τα ονόματα των περισσότερων Ελλήνων πολιτικών, που δραστηριοποιούνται στην ελληνική επικράτεια! Με την πάροδο των ετών και με τη σταδιακά αυξημένη συμμετοχή των πολιτών στα πολιτικά δρώμενα της χώρας, άρχισε να ασκείται δριμύτατη κριτική στην πλειοψηφία των εκπροσώπων του ελληνικού λαού στο πολιτικό προσκήνιο, ως συνέπεια, κυρίως, της δεινής οικονομικής (κι όχι αποκλειστικά) κατάστασης στην οποία έχουμε περιπέσει! Υπάρχουν όμως κι ορισμένα πολιτικά πρόσωπα, που στιγμάτισαν την ιστορία και την πορεία του Ελληνικού Έθνους σε κρίσιμες καμπές της. Ένα από αυτά ήταν κι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής! Η συμβολή του Κωνσταντίνου Καραμανλή στον πολιτικό κι οικονομικό εκσυγχρονισμό του ελληνικού κράτους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί καθοριστική! Ο γεννηθείς στις 8 Μαρτίου του 1907 στις Σέρρες Καραμανλής διετέλεσε 4 φορές πρωθυπουργός της Ελληνικής Δημοκρατίας και δύο φορές Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας! Το ακονισμένο πολιτικό του ένστικτο, μάλιστα, τον ώθησε να υπογράψει, κατά τη δεύτερη περίοδο της

πρωθυπουργίας του, ύστερα από την κατάλυση και την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών το 1974, την προσχώρηση της Ελλάδας στη νεοσύστατη τότε ΕΟΚ! Οι ορίζοντες μιας καταπονημένης Ελλάδας, λόγω της ασέλγειας που δέχτηκε, το προηγούμενο διάστημα της μοναρχίας, διευρύνθηκαν σημαντικά προς τη Δύση, η οποία ταυτιζόταν την εποχή εκείνη με το επίκεντρο της ανάπτυξης και του πολιτισμού. Νέες οικονομικές, πολιτικές και πολιτιστικές προκλήσεις φάνηκαν στον ορίζοντα για το ελληνικό κράτος, καθώς και πληθώρα προσδοκιών. Στοιχεία όπως η υπανάπτυξη, ο υψηλός πληθωρισμός και η οικονομική αστάθεια ελαττώθηκαν σημαντικά, δίνοντας τη θέση τους σε υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα, σύμφωνα και με τις εκθέσεις του ΟΟΣΑ. Αξιοσημείωτη πρόοδο αποτελεί επίσης και το γεγονός ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του το ελληνικό έθνος μετατράπηκε χώρα εισαγωγής ανθρώπινου δυναμικού και υποδοχής μεταναστών, ενώ μέχρι τη στιγμή εκείνη η μετανάστευση των ελλήνων πολιτών σε χώρες της Δύσης, ενσωματωμένη στο σκοπό της εύρεσης αρμονικότερων συνθηκών εργασίας, αποτελούσε σύνηθες φαινόμενο! Τέλος, με την υπογραφή της συγκεκριμένης συνθήκης, ενισχύθηκε το στοιχείο του ανταγωνισμού στις αγορές, ενώ για πρώτη φορά προωθήθηκαν η έρευνα και οι καινοτομίες στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Η χώρα άρχισε να λειτουργεί στα πρότυπα ενός σύγχρονου δυτικού κράτους,

ενώ οι σκοτεινές μέρες της πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής στασιμότητας και οπισθοδρόμησης ανήκαν στο παρελθόν! Μεταξύ των σπουδαιότερων επιτευγμάτων του Κωνσταντίνου Καραμανλή κατά τη διάρκεια των πρωθυπουργικών του θητειών, αξίζει να αναφερθεί και η νομιμοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος, το οποίο την περίοδο της μοναρχίας χαρακτηριζόταν ως παράνομο! Έτσι, σημειώθηκαν αξιοσημείωτα βήματα προς την εξάλειψη της λογοκρισίας, η οποία αποτελούσε κατάλοιπο της Χούντας των Συνταγματαρχών, ενώ ταυτόχρονα με πρωτοβουλία δική του επιβλήθηκε ως ποινή στους δικτάτορες η ισόβια φυλάκιση! Συμπεραίνουμε, λοιπόν, ότι πέρα από την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό που επέφεραν ως άμεσες συνέπειες οι μεταρρυθμίσεις στις οποίες προέβη, η ιστορική αυτή πολιτική προσωπικότητα της χώρας, αξιέπαινο είναι και το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την μοναρχία ως την εφαρμογή τους! "Εγώ σας έβαλα στην ΕΟΚ, εσείς να μάθετε να κολυμπάτε"! Με τη φράση αυτή ο Κωνσταντίνος Καραμανλής απέδειξε για ακόμα μια φορά περίτρανα ότι το κλειδί της επιτυχίας του δεν θεμελιώθηκε σε μεθόδους λαϊκισμού κι εξαπάτησης του λαού, οι οποίες αποτελούν, σε γενικές γραμμές στη χώρα μας, εγχειρίδιο πολιτικής! Από τις σημερινές εξελίξεις, ωστόσο, συνειδητοποιούμε ότι ίσως το κολύμπι δεν αποδείχτηκε ισχυρό σημείο κανενός μας... Γιάννης Κεκερής, Απόφοιτος μαθητής Saint-Paul , Φοιτητής Νομικής

«Όταν το ποδόσφαιρο έγραφε ιστορία...»

Ελλάδα, θεωρείται από τις πιο σημαντικές χώρες σε πολιτισμό και ιστορία σε όλο τον κόσμο. Όμως και στο ποδόσφαιρο έχει αναδείξει τεράστιους παίχτες, οι οποίοι ήταν πολυσυζητημένοι σε όλη την Ευρώπη. Ποδοσφαιριστές, που το πρωί δούλευαν στην οικοδομή για να βγάλουν τα προς το ζην και το βράδυ, στο γήπεδο για προπόνηση. Αρκετά ονόματα χάραξαν το όνομά τους στον «τοίχο» του ελληνικού ποδοσφαίρου κάνοντας μεγάλη καριέρα, ακόμα και με ομάδες που δεν έκαναν πρωταθλητισμό ή δεν διεκδικούσαν κάποιο τίτλο. Τέτοια ονόματα, ήταν σαν αυτό του Κώστα Νεστορίδη (ο οποίος είχε αναδειχθεί 5 φορές πρώτος σκόρερ στο Ελληνικό πρωτάθλημα ενώ είχε και 186 γκολ σε 226 συμμετοχές με την ΑΕΚ), του Θωμά Μαύρου (ο οποίος είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών στο Ελληνικό πρωτάθλημα, καθώς σε 501 συμμετοχές με την ΑΕΚ, σκόραρε 260 γκολ), του Βασίλη Χατζηπαναγή (ο οποίος το 2003 αναδείχθηκε κορυφαίος παίχτης των τελευταίων 50 ετών, ενώ τον παρομοί-

ασαν με τον Πελέ και τον Ντίεγκο Μαραντόνα), του Νίκου Σαργκάνη (ο οποίος και με τον Ολυμπιακό και με τον Παναθηναϊκό, έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις και αναδείχθηκε ένας εκ των κορυφαίων τερματοφυλάκων της Ελλάδας), του Μπάμπη Ξανθόπουλου (εκ των κορυφαίων αμυντικών την περίοδο του '70 και του '80 και κάνοντας μεγάλη καριέρα με τον Ηρακλή) και του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Μίμη Δομάζου ο οποίος είναι ο πρώτος σε παρουσίες στην Α' Εθνική με 536 συμμετοχές). Ένα όνομα όμως έχει γραφτεί για πάντα στις μνήμες όλων των φιλάθλων. Ο λόγος για τον μοναδικό Γιώργο Σιδέρη. Ο Γιώργος Σιδέρης γεννήθηκε στις 29 Ιουλίου του 1938 στον Πειραιά και την περίοδο 1953-1954, έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα με την ομάδα νέων του Ατρομήτου Πειραιά. Εντυπωσιάζοντας με τις εμφανίσεις και το επιθετικό του στυλ,

ο Έλληνας επιθετικός θα αγωνιστεί την περίοδο 1958-1959 με την ανδρική ομάδα, ενώ την επόμενη χρονιά, θα φορέσει τα «ερυθρόλευκα» του Ολυμπιακού. Η έναρξη της μεγάλης του καριέρας με την ομάδα του Πειραιά, μόλις άρχισε και αυτό θα φανεί από την πρώτη του χρονιά καθώς θα κάνει ντεμπούτο με το εθνόσημο. Ο Γιώργος Σιδέρης θα κάνει μία «λαμπρή» καριέρα με την φανέλα του Ολυμπιακού και σε ένα χρονικό διάστημα 11 ετών (1959 έως 1970) θα καταφέρει να σκοράρει 224 γκολ σε 284 συμμετοχές κάνοντας ευρωπαϊκό ρεκόρ σε συχνότητα σκοραρίσματος. Για μία σεζόν θα αγωνιστεί στην Ρουμάνικη Royal Adverb FK, όπου θα αγωνιστεί σε 45 παιχνίδια και θα σκοράρει 36 γκολ. Σε ηλικία 34 ετών θα βάλει τέλος στην καριέρα του έχοντας συνολικά 440 συμμετοχές και 275 γκολ ενώ κατάφερε να κατακτήσει 2 πρωταθλήματα Ελλάδας (1966 και 1967), 5 κύπελλα Ελλάδας (1960, 1961, 1963, 1965 και 1968) και ένα Βαλκανικό Κύπελλο (1963). Αξίζει να σημειώσουμε ότι εκείνη την εποχή, οι ποδοσφαιριστές έπαιζαν για την φανέλα και όχι για τα χρήματα, έπαιζαν για τον κόσμο και την ιστορία της ομάδας τους και όχι για την φήμη και για τα ακριβά συμβόλαια. Γι αυτό το

λόγο, το ποδόσφαιρο εκείνης της εποχής δεν ήταν επάγγελμα αλλά όλη τους η ζωή, με αποτέλεσμα να γράψουν το όνομα τους με «χρυσά γράμματα» στο βιβλίο της ιστορίας του Ελληνικού και Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου. Υπάρχουν αμέτρητα ονόματα που έχουν πραγματοποιήσει τον δικό τους «άθλο» και έχουν γράψει την δική τους τεράστια ιστορία, την οποία δεν θα μπορούν να ανταγωνιστούν ποτέ οι σημερινοί αστέρες του ποδοσφαίρου. Μερικά από τα ονόματα που θα θυμούνται οι παλιοί και θα μαθαίνουν οι νέοι για πολλά χρόνια θα είναι μαζί με τα παραπάνω αυτά των: Ανδρέα Παπαεμμανουήλ, Θοδωρή Ζαγοράκη, Γιώργο Καραγκούνη, Νίκο Γιούτσο, Βαγγέλη Πανάκη, Γιάγκο Σημαντήρη, Κώστα Πολυχρονίου, Αντώνη Αντωνιάδη, Ηλία Ρωσσίδη, Θανάση Μπέμπη, Γιώργο Δεληκάρη, Νίκο Πεντζαρόπουλο, Ηλίας Υφαντής και Αντώνη Νικοπολίδη. Όλοι αυτοί οι ποδοσφαιριστές γνώριζαν τι είναι ο όρος «Ποδόσφαιρο» και αυτό φαινόταν μέσα στο γήπεδο, ενώ παράλληλα, κανένας τους δεν έλεγε ότι δεν αγαπάει το ποδόσφαιρο και ότι το κάνει, μόνο και μόνο για επάγγελμα. Αυτοί οι άνθρωποι θα υπάρχουν για πάντα στις καρδιές μας. Νότης Χάλαρης, Α2 Λυκείου

Η Β' Γυμνασίου στο Χριστοδούλειο Ίδρυμα Προστασίας Παιδιών.

Η Γ' Γυμνασίου στην Οργάνωση "Δρόμοι Ζωής".

Η Α' Λυκείου στο Ειδικό Σχολείο Περιστερίου.

Η Α' Λυκείου στο Ειδικό Σχολείο Δραπετσώνας.

Ο π. Σπυρίδων Τσιμούρης μιλάει για τη Γιορτή των Τριών Ιεραρχών.

Ο Όμιλος Εθελοντισμού στο πάρκο "Τρίτση".

Η Α' Γυμνασίου στο Μουσείο Γουλανδρή.

Η Β' Γυμνασίου στο Σιδηροδρομικό Μουσείο.

Η Γ' Γυμνασίου στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πειραιά.

Η Γ' Γυμνασίου στο Μουσείο Ηρακλειδών.

Η Β' Λυκείου στην Infoquest.

Το Λύκειο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Υπεύθυνος έκδοσης Κατερίνα Παπαδοπούλου  «SAINT-PAUL» Χαριλάου Τρικούπη 36, 185 36 Πειραιάς

τηλ.: 210 4511 954, 210 4526 496, fax 210 4597 721 - www.saintpaul.gr Υπεύθυνοι Σύνταξης «SAINT-PAUL» Αλέξης Λυκοσκούφης, Κατερίνα Σταματάκη, Μάνθος Ρούσσος «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ-BIRDS» Διστόμου 7-9, 185 32 Πειραιάς, τηλ.: 210 4110 595-6, fax: 210 4128 464 Νικοδήμου 2 & Μαβίλη, Καστέλα τηλ.: 210 4173 341, fax: 210 4173 497 www.pedagogiki-birds.gr Υπεύθυνοι Σύνταξης εκπαιδευτηρίων «ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΗ-BIRDS» Θεόδωρος Κατσικάρος, Μαρία Τσακτσίρα, Κλεοπάτρα Χρονοπούλου, μαθητές και μαθήτριες Σχεδιασμός & Σελιδοποίηση Γιώργος Τζαμτζής • ΕΠΟΧΗ Εκτύπωση Τυποκυκλαδική ΑΕ ΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ

Αποκριάτικο πάρτι Γυμνασίου.