54 Op deze door Joel Anderson ge誰llustreerde poster zie je de Halekala op Hawa誰. Volgens een lokale legende houdt halfgod Maui de zon hier gevangen zodat hij langer van het daglicht kan profiteren. De prachtplaat verbeeldt wat ons betreft mooi het kriebelende lentegevoel. Meer van Joels eerbetoon aan de Amerikaanse nationale parken vind je op pagina 54.
6 | SALT lente 2016
home
R E P O R TAG E S 38 Vakmanschap is meesterschap 88 The Good, the Bad & the Ugly 100 Dossier Tiny houses 118 50 Tinten blauw 128 Happy Trails
I N T E RV I E W S 26 FERGAL SMITH De surfer die nooit meer vliegt 64 TOM VAN DE BEEK Man met de hamer 75 COOL PEOPLE Van de beursvloer
COLUMNS 63 LAURENS DE GROOT 87 FLOORTJE DESSING 125 ILJA GORT
RUBRIEKEN 11 ONGEZOUTEN 12 LENTEOOGST 21 - 43 WILDGROEI 80 STADSWILD 35 - 37 - 66 SPULLEN 54 BEELDVULLEND 98 NATUURTALENT 109 SOULKITCHEN 138 DE TOFSTE WINKELS 144 JOIN THE CLUB
reacties van lezers prachtige platen hier word je blij van stad en land aflopen mooie hebbedingen Nationale parken Amerika de honingbij liefde voor lijf en ziel geselecteerd door lezers 16 redenen om lid te worden
O P d E C OV E R
TV
Badend in het ochtendlicht TV zie je een tiny house, ofwel een SHOP slim ingericht huisje dat is voorzien van alle gemakken. Minder huis, meer thuis: wie SHOP wil dit nu niet?FEST Ook in Nederland TV krijgen afgemeten woninkies voet aan CLUB de kleigrond. TV LIVE op paginaLAB Lees het hele verhaal 100. SHOP
TV SHOP FEST SHOP CLUB LIVE 132/136/146 LAB
TV
CLUB
SHOP
LAB
LIVE
SHARE
86
CLUB
CLUB
LAB
LAB
SHARE
CLUB
TV
SHOP
FEST CLUB LAB 144
LIVE
TV SHOP FEST CLUB LAB
TV
132
LAB
134
SHARE
SHOP
140
LIVE SALT CLUB lente 2016 |
TV SHOP FEST CLUB LAB 7
reportage INTO ThE WILd De Anzo Borrego woestijn in het verzengende zuiden van CaliforniĂŤ is een van de droogste en heetste plekken van Amerika. Behalve een paar taaie cactussoorten groeit hier het hele jaar door praktisch niks. Totdat een fris lentebuitje als bij toverslag de roestbruine zandbak in een kleurrijke bloemenzee verandert. Dit jaar werd CaliforniĂŤ door een op hol geslagen El Nino al in de winter op een zeldzame hoeveelheid regen en zelfs sneeuw getrakteerd. Daarom verwachten locals dat de in de grond sluimerende bloemenzaadjes dit jaar al vroeg (begin april) massaal worden wakker geschud. Wie dit bonte bloementapijt van onder andere gele duinzonnebloemen, witte madeliefjes en rode woestijnkamperfoelie eens in het echt wil bewonderen, kan vanaf het bezoekerscentrum in Borrego Springs de 10 kilometer lange California Hiking Trail volgen. Beeld: Sandiego.org
18 | SALT lente 2016
reportage
SALT lente 2016 |
19
wildgroei
1
van de baan Pieter van Doorn heeft er een hekel aan om oude spullen in de afvalbak te knikkeren. Toen de in Antwerpen woonachtige designer hoorde dat de afgedankte houten wielerbaan van zijn woonplaats – verstopt onder de tribunes van het Sportpaleis – volledig gesloopt zou worden, bedacht hij zich geen moment. Met een handjevol opgetrommelde vrienden daalde hij af in de krochten van het monumentale gebouw en wist hij in twee dagen tijd een flinke partij hout uit het velodrome te zagen. “Als mijnwerkers hebben we in het halfdonker geploeterd.” Van dit hout maakte hij een strakke designtafel, compleet met krassen, deuken en een finishlijn. Eten aan een tafel waar ooit Merckx zijn tegenstanders met huid en haar opvrat. Hoe wist je dat de wielerbaan gesloopt zou worden? “Een aantal jaar geleden was ik als architect werkzaam bij een bureau dat verantwoordelijk was voor de verbouwing van het Antwerpse Sportpaleis. Tijdens de verbouwing kwam ik erachter dat ze de tachtig jaar oude wielerpiste uit het gebouw gingen slopen. Doodzonde. Zeker als je nagaat dat talloze wielerhelden, waaronder Eddy Merckx, op deze baan fietsgeschiedenis hebben geschreven. Toen ik hoorde dat de piste achteloos zou worden weggegooid, besloot ik om zoveel mogelijk hout van de ondergang te redden.”
20 | SALT lente 2016
Hoe ben je te werk gegaan? “Ik kreeg een weekend lang de tijd om planken uit de wielerbaan te breken. Samen met een paar vrienden ben ik met de nodige klusmaterialen onder de stoffige tribunes gedoken. We hebben ontzettend geploeterd. Het resultaat van twee dagen noeste arbeid waren 26 flinke stukken hout met de afmetingen – grofweg 2,40 meter bij 1,10 meter – van een serieus tafelblad. Vervolgens heb ik het hout schoon geschrobd, waardoor alle oude lijnen van de wielerbaan weer tevoorschijn kwamen, en in zes lagen epoxy gegoten. Het gebogen onderstel van metaal is gebaseerd op het kenmerkende dak van het Sportpaleis.” Waarom een tweede leven als tafel? “Ik had van tevoren al bedacht dat ik grote eettafels van de oude piste wilde maken. Als je eet aan een stuk hout waarop wielergeschiedenis is geschreven, dan heb je meteen een dankbaar gespreksonderwerp. Ik heb nu een tafel als voorbeeld gemaakt. De overige 25 exemplaren maak ik uitsluitend op aanvraag. Doordat ieder blad sporen uit het verleden draagt is geen tafel hetzelfde.” Geïnteresseerd in een wielertafel? Check pietervandoorn.com
wildgroei
'EtEn aan EEn tafEl waar ooit MErckx zijn tEgEnstandErs MEt huid En haar opvrat.'
2 1. Stukken wielerbaan worden onder tribunes Sportpaleis gesloopt 2. De tafelmaker, Pieter van Doorn 3. In 1932 worden 100.000 planken in de piste gespijkerd 4. Eddy Merckx achter gangmaker 5. Sportpaleis in volle glorie 6. Spurten op het scherpst van de snede.
SALT lente 2016 |
21
Live AgendA 10 april - Salt Lenteduik - Salt HQ Amersfoort, 13.30 – 18.00 Handen uit de mouwen tijdens de workshop stadstuinieren, je eigen verticale tuin bouwen en bijenhouden. Meer lentekriebels komen van de muziek, de drankjes en het vreugdevuur. 23 april - Salt bierproeverij - Brouwerij de Pimpelmeesch Chaam, 15.00 – 16.30 Bierbrouwer Ad Kusters van de Pimpelmeesch is de man achter de Salt bieren. Kom kijken naar het brouwproces en proef de sfeer en smaak van de Trail Seeker, Big Swell, Dirty Mind en Slope Style.
3, 10 en 24 mei - Surfcursus - Beachclub The Spot in zandvoort, 18.30 – 21.00 Leer surfen in drie cursusavonden, inclusief avondhap met drankje en een Salt biertje na afloop.
21 mei - Workshop bouw je eigen peddel - Ambachtelijk Boten Centrum A'foort, 9.00 – 17.00 Houtmeester Frank Brouwer leert je in een dag hoe je op ambachtelijke wijze je eigen steekpeddel of sup-peddel maakt. Vanaf pagina 38 lees je dat Vakmanschap Meesterschap is en op pagina 41 vind je meer info over deze workshop.
28-29 mei - Salt Tent City - Outdoor Valley Bergschenhoek De nacht voor het Salt Camp Vibes event organiseren we voor een beperkt aantal Salt-leden een exclusieve kampeerervaring, inclusief kampvuurverhalen en een nachtelijke kanotocht.
29 mei - Salt Camp Vibes - Outdoor Valley Bergschenhoek, 10.00 – 18.00 Van tentjes en tarpen tot kooktoestellen, slaapzakken, (hang)matjes en boomhutten. En ook hakbijlen, multitools, kampvuur, recepten, how to’s en kamperen met fiets of kajak.
19 juni - zomerduik - Beachclub The Spot zandvoort, 7.00 – 13.00 Als eerste op het strand met de dawn patrol: suppen, surfen, brandingkajakken, yoga, ochtendwandeling. Kies twee activiteiten. Inclusief brunch op het strand. 24 juni - Barista workshop - Bocca Coffee Amsterdam, 14.00 – 17.00 Kennismaken met de avontuurlijke wereld van koffie, verschillende zetmethodes (espresso, filter, coffee to go) en uiteraard met de kersverse Salt koffie blend - Brandstof die in samenwerking met Salt-leden en Bocca is ontwikkeld. 7, 14 en 28 juni - Sup-cursus - Beachclub The Spot in zandvoort, 18.30 – 21.00 uur Leer suppen (stand up paddle boarden) in drie cursusavonden, inclusief avondhap met drankje en een Salt biertje na afloop.
6, 13 en 27 sept. - Brandingkajakcursus - Beachclub The Spot in zandvoort, 18.30 – 21.00 Leer brandingkajakken in drie cursusavonden, inclusief avondhap met drankje en een Salt biertje na afloop.
28-30 oktober - Salt Dark Sky - Terschelling Op de donkerste plek van Nederland tast je een weekend in het duister: Dark Sky Park, Dark Beer, Dark Coffee.
Voor meer info, tickets en Salt Live event updates ga naar GetSalt.com (events). Of abonneer je gratis op de Salt Live Agenda die we 2-wekelijks via e-mail versturen.
Salt Leden profiteren altijd van 10% korting en Salt XL leden zelfs van 20%
146 | SALT lente 2016
LE
N T ED UIK
workshops, koffie, wijn, vreugdevuur & muziek Salt duikt op zondag 10 april vol de lente in met een drietal workshops: stadstuinieren, het maken van je eigen verticale tuin en (knuffel)bijenhouden. Met een vreugdevuur, goede koffie en thee, muziek en na afloop een lenteborrel zorgen we voor n贸g meer lentekriebels. Koop nu je tickets en krijg er gratis een zadenstartpakket bij. Salt leden krijgen 20% korting. Salt XL leden hebben gratis toegang.
stadstuinieren
verticale tuin maken
bijenhouden
zondag 10 april / 13.30 - 18.00u / amersfoort voor meer info & tickets ga je naar getsalt.com Vrienden van de Salt lenteduik: popuppallets.nl / 033groen / debijen.nl / bocca.nl / lemon-aid.de
interview
Ian Mitchinson
26 | SALT lente 2016
interview
de surfer die nooit meer vliegen zal Wat je ook doet, word geen boer, kreeg Fergal Smith (28) te horen van zijn ouders. Geen punt. Als een van de meest veelbelovende big wave surfers op aarde had de Ier de sponsordeals en snoepreisjes voor het uitzoeken. Alleen het bloed kruipt waar het niet gaan kan. tekst: Matthijs Meeuwsen
SALT lente 2016 |
27
interview
V
an Fergal Smith hoeft het niet zo nodig: van die azuurblauwe, lauwwarme tropengolven. Natuurlijk, je kunt na het surfen nog even rustig in je zwembroek uitpuffen onder een palmboom. Een heel verschil met de Ierse klippenkust, waar je vaak klappertandend richting de auto moet rennen en de regen je geselt terwijl je jezelf uit je wetsuit probeert te wurmen. Maar toch: moet je ze nou eens zien, die briljante Ierse golven. Weerbarstig. Ontembaar. Kolkend van ongeduld. Bijna zoals de Ierse surfer zelf. “Deze golven zijn wie ik ben”, beaamt Fergal. “Ze weerspiegelen mijn persoonlijkheid. Ik kom niet uit Hawaï of Tahiti. Ierland is waar ik thuis hoor. Dit zijn de golven die ik wil surfen. Hier. Nergens anders. Niet meer.” En Fergal kan het weten. Samen met surfvriend Tom Lowe en hun filmende maatje Mickey Smith – geen familie – zette hij de torenhoge monstergolven voor de kust van Ierland begin deze eeuw bijkans eigenhandig op de kaart, in een tijd dat het professionele surfcircus het land nog grotendeels links liet liggen. Urenlang hiken over brokkelkliffen om de beste baaitjes te vinden. Surfspots met namen als vergeten sprookjesdraken (Bumbaloids! Coumeenoole! Mullaghmore!). En met een brede grijns op het gezicht weer terug naar huis. “Toen ik amper veertien jaar was, wist ik dat ik alleen nog maar wilde surfen. En ik heb geen halve versnelling: als ik iets wil, doe ik er alles aan om mijn doel te bereiken. Ik was vastberaden om zoveel mogelijk op de plank te staan.” Hij praat honderduit. De bevlogenheid twinkelt in zijn ogen. De herinneringen liggen op zijn tong. Surfen op de ochtend van zijn eindexamens; het zand dat uit zijn neus op het schoolpapier zal vallen. Geld lospeuteren bij pa en moe voor één kans op een loopbaan als pro. De sponsors die al snel in de rij liggen. En zijn naam, gonzend door de gangen van ’s werelds meest toonaangevende surfmagazines. Nog voor zijn twintigste verjaardag is Fergal de enige Ierse surfer die kan leven van zijn sport. De golven kunnen hem niet onstuimig genoeg zijn. Tien jaar lang reist hij ze achterna. Vliegtuig in, vliegtuig uit. Australië, Tahiti, Hawaï, Fiji, Indonesië. Tien jaar. Totdat hij De Twijfels niet langer negeren kan.
Oude ziel “Kijk, surfen is ooit begonnen als een tegendraadse sport”, doceert Fergal. “Surfers stonden voor vrijheid: ze hadden lak aan de maatschappij en al helemaal aan geld. Maar juist dat vrije imago wisten merken te verkopen, waardoor professionele surfers sinds de jaren ’50 steeds meer pionnetjes in een marketingplan zijn geworden en de sport langzaam zijn ziel aan de duivel heeft verkocht. Het is droevig om te constateren, maar bijna iedereen springt door de hoepels van de mannen met de stropdassen. Hoe hoger je springt – hoe hoger de
28 | SALT lente 2016
golven – des te meer aandacht en dus meer geld. De laatste keer dat ik surfte bij Teahupo’o op Tahiti zag ik hoe gasten met de bankbiljetten in hun broekzak in het water lagen; 500 dollars biedend aan de jetski die ze de hoogste golf in zou trekken. Iedereen was alleen nog maar bezig om zichzelf te verkopen. Waar varen de camera’s? Waar zijn de fotografen? Zit mijn haar wel goed? Begrijp me niet verkeerd, ik heb me er zelf ook schuldig aan gemaakt. Alleen geld is nooit de reden geweest dat ik wilde surfen. Sterker nog: vanaf het moment dat ik de schuld aan mijn ouders had afbetaald met mijn sponsorinkomsten, begon het twijfelen. Ik was niet trouw aan mijzelf en de sport waarvan ik houd.” Fergal voelt zichzelf smerig. Egoïstisch. En de twijfels zwellen alleen maar aan, naarmate hij zich begint te realiseren hoeveel invloed zijn levensstijl heeft op het milieu. “Twintig, dertig keer per jaar stapte ik in het vliegtuig. Ik was gek op het reizen, maar niemand anders was er bij gebaat. Ik kon die levensstijl niet meer verantwoorden. Hoeveel trips kun je maken totdat het genoeg is? Hoeveel geld kun je verdienen totdat je tevreden bent? Is het ooit genoeg? Wat deed ik om ‘ik bEn de wereld een mooiere plek te gEborEn maken?” Zijn het de holle klanken van als vijftig een quarter life crisis of een verjarigE’ vroeg dertigersdilemma? “Man, ik heb al mijn hele leven een oude ziel”, glimlacht Fergal. “Ik ben geboren als vijftigjarige, dus nu ben ik bijna toe aan mijn tachtigste verjaardag. Vrienden gaven me vroeger al de bijnaam ‘dad’. Ik was de saaie, de verstandige. Zij dachten na over de kroeg waar ze het ’s avonds op een zuipen wilden zetten. Ik maakte me zorgen of we wel genoeg goede groentes aten.”
Voorrecht Het is de echo van zijn jeugd op het Ierse platteland. Zijn moeder Bríd komt uit Belfast. Zijn vader Chris uit Londen. Maar de twee voelen er weinig voor om hun kinderen op te laten groeien onder de rook van de stad. Nog voor Fergal goed en wel uit de luiers is, verhuist het gezin dan ook naar Westport: een veredelde molshoop waar de schapen het verkeer stoppen en pa Smith een van de eerste biologische boerderijen in het westen van Ierland uit de grond stampt. “Ik dacht er als kind niet veel over na, maar nu realiseer ik me wat een onwaarschijnlijk voorrecht het was om op te groeien op een boerderij. Ik had altijd goed te eten en was met mijn oudere broer Kevin voortdurend in de natuur te vinden. Vlotten en boomhutten bouwen. Ondergrondse tunnels graven. De dorpelingen helpen om het vee binnen te drijven.
Mickey Smith
interview
1
SALT lente 2016 |
29
vakmanschap is meesterschap
hout is goud Frank Brouwer eet, drinkt en slaapt hout. Hij is met name gek van houten boten. Om mee te varen, maar vooral om zelf te bouwen. Zijn thuishaven is het Ambachtelijk Botenbouw Centrum in Amersfoort. Zijn doel: het eeuwenoude ambacht van houten botenbouw in stand houden. “Ik ben besmet met het houtvirus.” Tekst Ard Krikke Beeld Natasha Bloemhard
H
outen botenbouwer, meubelmaker, timmerman, kunstenaar. Frank Brouwer (50) is het allemaal. Zittend aan een lange houten tafel in zijn werkplaats in Amersfoort benadrukt de vakman dat ambachtelijke technieken onmisbaar zijn voor iedere rechtgeaarde houtbewerker. “Haaks schaven, aftekenen, inzagen, uithakken, zwaluwstaartverbindingen maken; ze vormen de basis voor timmermannen en meubelmakers, dus ook voor botenbouwers zoals ik.” Om zijn woorden kracht bij te zetten pakt hij een schaalmodel op van een boot. “Voel maar eens hoe sterk deze dekbalken zijn”, zegt hij kloppend op de bolstaande dwarsverbanden die later het zware dek moeten ondersteunen. “Het aanbrengen van een dekbalk is een traditionele, maar door de krommingen en waterpashoeken knap lastige verbinding; het vergt driedimensionaal denken. Zet ergens één zaagsnede verkeerd en je kunt opnieuw beginnen. Pas als je deze verbindingstechniek perfect onder de knie hebt, snap je een beetje hoe een houten boot in elkaar zit”, vertelt de kennis spuiende ambachtsman vol vuur.
38 | SALT lente 2016
Hout is emotie Een gesprek met de noeste botenbouwer is als een warme douche. Frank is een vriendelijke spraakwaterval, een enthousiaste man die het leuk vindt om zijn vakkennis te delen, een stevige hand geeft en ingehouden straalt als hij het over hout heeft. “Hout is goud. Hout is emotie; het leeft, het praat, het heeft geduld. Vooral houten zeilboten doen iets met me.” Brouwer, fanatiek zeiler sinds zijn achttiende, leerde zelf het vak in Engeland, op het International Boatbuilding Training College. “Schitterend vond ik het. Voortborduren op het eeuwenoude ambacht. Tradities. Handwerk. Werken met hout”, herinnert hij zich. In één jaar werd hij klaargestoomd en op zijn zevenentwintigste trok hij de wijde wereld in als botenbouwer. “Ik heb het jarenlang met veel plezier gedaan, in binnen- en buitenland. Toch begon het enkele jaren geleden te kriebelen. Ik merkte dat mijn expertise in Nederland verloren dreigde te gaan. Hout heeft grotendeels plaatsgemaakt voor staal en kunststoffen. Hierdoor verdwijnt eeuwenoude kennis. Doodzonde. Waarom? Simpel: als iets uitsterft, komt het nooit meer terug. Een vakman die met hout werkt maakt onderdeel uit van een natuurlijk ecosysteem: van bomen worden boten, kano’s, peddels en surfplanken gemaakt. Deze worden op hun beurt weer gebruikt om de natuur mee in te duiken. Mijn vak zorgt er voor dat het contact met de natuurlijke omgeving niet verdwijnt. Singer songwriter Joni Mitchell verwoordde het mooi in Big Yellow Taxi: ‘They took all the trees / And put them in a tree museum / Then they charged the people a dollar and a half just to see 'em / Don't it always seem to go / That you don't know what you've got / ‘Til it's gone / They paved paradise / And put up a parking lot.’” De drang om zijn kennis en kunde aan anderen door te geven dreef Frank ertoe om in 2013 het Ambachtelijk Botenbouw Centrum op de poten te zetten.
Handen uit de mouwen Het ABC, gevestigd in de Nieuwe Stad (een omgebouwde tandpastafabriek) in Amersfoort, is inmiddels uitgegroeid tot een volwaardig opleidingscentrum, de enige in Nederland waar je binnen een jaar wordt opgeleid tot houten botenbouwer. Behalve voor een eenjarige vakopleiding kun je in het centrum ook terecht voor workshops houtbewerking. Aan de werkplaats zelf zal het in ieder geval niet liggen.
vakmanschap is meesterschap
“hout is EMotiE; hEt lEEft, hEt praat, hEt hEEft gEduld’
SALT lente 2016 |
39
1
beeldvullend
teken aan de wand Dit jaar viert Amerika de 100ste verjaardag van haar nationale parken. Ook kunstenaar Joel Anderson hangt de slingers uit met prachtige retro-posters voor alle 59 natuurmonumenten.
E “
en goede poster is een waar kunstwerk”, benadrukt illustrator Joel Anderson, vanuit zijn studio in het Amerikaanse Nashville. “Een complex idee wordt teruggebracht tot één heel krachtig beeld dat voorbijgangers direct bij de lurven grijpt, zelfs als ze alleen maar een glimp van de poster opvangen. Als zo’n persoon vervolgens stilstaat om het beeld beter te bekijken, moeten er allerlei elementen in verstopt zitten die langzaam maar zeker tevoorschijn komen naarmate je langer naar de poster staart. Het is een lost art. Er wordt helaas nauwelijks meer gecommuniceerd via posters.” Er was echter een tijd dat de straten volkomen volgeplakt hingen, weet Joel. “De eerste decennia van de 20e eeuw vormden de Gouden Eeuw van de posterkunst. Kunstenaars maakten echt verbluffend mooie platen. Zo simpel. Zo gedurfd qua kleuruitbarstingen.” Helaas was het in de Verenigde Staten ook de tijd van De Grote Depressie. Omdat talloze illustratoren werkeloos thuiszaten, begon de overheid ze bij wijze van bezigheidstherapie maar wat klusjes toe te schuiven. Een van de opdrachten: maak posters die schoolkinderen en voorbijgangers zal inspireren om de nationale parken van Amerika te bezoeken. Hoewel Yellowstone, de Rocky Mountains en de Grand Canyon al eerder met een strik waren ingepakt, in 1916 was namelijk net de National Park Service opgericht. Het lumineuze idee: kwetsbare natuurgebieden beschermen, maar bezoekers wel op een verantwoorde manier toegang bieden tot die onge-
repte snoeptrommel. Joel: “Helaas is dat project alleen nooit verder gekomen dan 14 posters, terwijl het aantal nationale parken inmiddels flink is gestegen. Toen viel bij mij het kwartje: waarom zou ik niet voor alle 59 nationale parken van nu een poster maken in de stijl van toen?”
Souvenirs Het resultaat is een kleurrijk koffietafelboek vol prachtige retro-platen die zo van de wand lijken te zijn gepulkt in een lang vergeten reisbureau. “Sommige parken zijn zo gigantisch groot en rijk aan uitzichten, dat het nog een flinke klus was om te bepalen wat het meest iconische beeld was”, vertelt Joel. Omdat hij bovendien niet in de gelegenheid was om alle 59 parken – van Alaska tot Hawaï – daadwerkelijk te bezoeken, baseerde hij zijn tekeningen voor een deel op de research van zijn zoon Nathan, die voor elk van de 59 gebieden een uitgebreide introductie schreef. “Eerlijk is eerlijk: er waren parken waar ik nog nooit van had gehoord”, erkent Nathan. “Maar ik ben me een zomer lang gaan inlezen in de dieren, het landschap en de cultuurhistorische verhalen en heb tal van oude parkrangers geïnterviewd. Ik heb daardoor ongelofelijk veel respect gekregen voor de vroege natuurbeschermers die het inzicht hadden om deze plekken voor de toekomst te bewaren. Voor veel mensen vormen onze posters een soort souvenirs, die ze terugbrengen naar hun herinneringen in de natuur. Voor mij is het vooral een bucketlist van alle plekken die ik nog wil bezoeken.”
SALT lente 2016 |
55
reisreportage
88 | SALT lente 2016
reisreportage
ThE GOOd, ThE BAd & ThE UGLy wildwest in south dakota het ĂŠchte wilde westen van amerika ligt in south dakota. cowboys, indianen, gokkers en goudzoekers vochten elkaar hier ooit de tent uit. hoewel het prairiestof al lang en breed is neergedaald, struikel je in het land van bizons en badlands nog steeds over sporen uit het ruige verleden. tekst: ard krikke beeld: chad choppess & ard krikke
SALT lente 2016 |
89
reisreportage
“
Y
ihaaaa!” Een langgerekte kreet ontsnapt uit mijn de cowboy niets teveel heeft gezegd. En dan is het plots voormond. Dik dertienhonderd op hol geslagen bizons bij. Gedwee geven de donkerbruine wildebrassen zich gewondenderen over de golvende prairieheuvels op me nen. Met speels gemak manen de ruiters de uitgebluste troep af. De chauffeur van de pick-up waarop ik sta geeft richting de corral. “De Roundup verliep vrij soepeltjes”, bevol gas om de opgefokte kolossen, zo groot als een Fiat 500, aamt game warden Ron Tietsoord na afloop. Met zijn pistool, te ontwijken. Zelf moet ik alle zeilen bijzetten om niet van zweep, gespoorde laarzen en grote cowboyhoed oogt hij als de hobbelende laadbak te vallen. Boven het oorverdovende een onvervalste sheriff. ”Door het uitzonderlijk warme weer geroffel van ontelbare hoeven klinken plotsklaps schoten. van de afgelopen weken zijn de dieren een stuk slomer dan Door een wolk van stof en gras zie ik dat de naast de kudde normaal. Ik heb ook wel eens meegemaakt dat een duizend galopperende cowboys niet hun pistolen, maar hun zweep kilo zwaar mannetje een auto omver kegelde. Waarom ik lijf laten knallen. Niet om de dieren mee af te ranselen, maar en leden riskeer? Ik doe het voor God, familie en vaderland. om ze bij elkaar te houden; het galmenEn uiteraard voor good old fun.” de zweepgeluid klinkt als een pistool- “ik waan ME EEn op Onder het toeziend oog van een schot en drijft de wispelturige bizons de dolenthousiaste menigte, die het hele pruiMtabak kauwEn schouwspel vanaf de omringende heugoede kant op. Richting de openstaande hekken van de verderop liggende dE clint Eastwood vels met verrekijkers gadeslaat, worden veekraal. Het klappen van de zweep, de in thE good, thE bad de dieren tegen het middaguur in de stoere cowboys en cowgirls, de indrinkraal bijeengedreven, geïnspecteerd en gende geur van de prairie en de bizons, & thE ugly.” gebrandmerkt. Behalve het in ere houde wapperende Amerikaanse vlaggen; den van een typische cowboytraditie het is alsof ik in een western verzeild ben geraakt. Ik waan is de jaarlijkse Buffalo Roundup in de Black Hills van Custer me een op pruimtabak kauwende Clint Eastwood in The State Park ook broodnodig. “Zieke bizons worden na het bijeendrijven verzorgd en samen met het merendeel van de Good, The Bad & The Ugly. Van spanning schreeuw ik de ene kudde weer vrijgelaten. Zo’n tweehonderd jonge stieren wor‘yihaaaa’ na de andere. Omdat alleen zeer ervaren wranglers den verkocht.” Volgens de opzichter is dit de enige manier om dit niet ongevaarlijke klusje, de zogeheten Buffalo Roundup, vandaag de dag een gezonde populatie op de been te houden mogen klaren zit ik – goddank - niet op een paard maar in een en overbegrazing van het natuurgebied te voorkomen. Inmidvan de meerijdende auto’s. Het mag de pret niet drukken. dels is het stof neergedaald en meld ik me bij de Cuckwagon Al sinds de vroege ochtend geniet ik in Custer State Park, in Cookout. Drie keer raden wat er op de barbecue ligt. het westen van de Amerikaanse staat South Dakota, van dit wildwestfeest.
Trail of Tears Buffalo Roundup Een luide stem klinkt in mijn oren. Als een neergeschoten revolverheld die na een shoot out overeind krabbelt, kom ik weer bij mijn positieven. Ik kijk opzij en staar verschrikt in het gelooide gelaat van één van de vijftig cowboys die de koppige spierbundels in het gareel moet zien te houden. “Hold on to your hat son. It’s gonna get all kinds of crazy. Make sure you hold on to something” roept hij boven het gestamp uit. “You don’t wanna get trampled.” Nog voordat ik iets kan zeggen geeft de Chuck Norris lookalike zijn gevlekte paard vakkundig de sporen. Wat volgt is een uur denderende actie waarover
90 | SALT lente 2016
Ofschoon de stampvoetende spierbonken een verpletterende indruk op me hebben gemaakt, valt hun aantal in het niet bij de dertig miljoen(!) bizons die hier voor de komst van de blanke kolonisten rondzwierven. Grootschalige en nutteloze jacht dreef het ras aan het einde van de 19e eeuw naar de rand van de afgrond. Jagers werden betaald, 275 cent per afgeschoten dier, om zoveel mogelijk bizons af te knallen. In het begin nog voor vlees en huiden, later gewoon voor de lol. Vanaf 1868 werd zelfs vanuit rijdende treinen, hunting trains genoemd, lukraak op nietsvermoedende kuddes geschoten. De oerbeesten vielen bij bosjes neer.
reisreportage
1
3 1. Cowboys houden de op hol geslagen bizons in het gareel. 2. Voor God, familie en vaderland. 3. Eerste glimp Mount Rushmore vanaf Needles Highway.
Black Hills 2
SALT lente 2016 |
91
dossier tiny houses
1. Dit Waterlandhuisje is duidelijk een gevalletje van ‘Home is where you park it.’ 2. Bouwcollectief Woonpioniers stampte met hun Porta Palace een woonpaleisje uit de kleigrond. 3. Marjolijn geniet alvast van haar toekomstige ieniemienie woning. 4. Martijn & Irene lieten zich inspireren door een artikel in Salt
1
2
3
4
100 | SALT lente 2016
dossier tiny houses
in holland staat een huisje Ze zijn mobiel, duurzaam en nauwelijks groter dan je spullenschuurtje. De piepkleine XXS-woninkjes van de tiny house movement krijgen ook in Nederland voet aan de grond. “Dit is niet downsizen, maar upgraden.” tekst: Matthijs Meeuwsen
M
arjolein Jonker (40) krijgt de glimlach deze dagen nauwelijks van haar gezicht. In een loods in het Gelderse Bemmel verrijst momenteel haar toekomstige huis. Het onderstel is al binnengereden. De houten wanden zijn net opgetrokken. De ramen besteld. En de komende weken moet ook de rest volgen. Het composttoilet. Het zitbadje. De houtkachel. Het kattenluikje met ingebouwde chipreader. “Koken vind ik heerlijk, dus de keuken wordt het hart van mijn huisje”, vertelt Marjolein. “De badkamer vind ik minder belangrijk. Waarom zou ik daar een wastafel plaatsen als je met twee stappen toch aan het aanrecht staat?” Sterker nog: zelfs onder de douche zou Marjolein het badschuim nog regelrecht van haar keukenblad kunnen grissen. Haar aanstaande huisje meet nog geen 20 vierkante meter aan woonoppervlak; en dat is inclusief de slaaploft in de nok van het schuine dak. Klein? “Och, natuurlijk is het klein”, erkent ze. “Maar voor mij is het ruimschoots genoeg. Ik kan niet anders concluderen dan dat ik heel veel vierkante meters in mijn huidige huis totaal niet nodig heb. Ja, misschien één keer per jaar als ik een feestje geef, maar daar zijn genoeg alternatieven voor.” Om alvast te wennen aan haar nieuwe optrekje, gebruikt Jonker in haar huidige eengezinswoning al maandenlang zo min mogelijk ruimte. “De zolder is leeg. Twee van de slaapkamers ook. De enige reden waarom ik überhaupt nog boven kom, is mijn bed. Al zou die eigenlijk ook best in de woonkamer passen.” Maar waarom eigenlijk? Waarom wil ze in vredesnaam haar intrek nemen in een woning die bij veel mensen nog in hun fietsschuurtje of surf shack zou passen? “Het is voor mij
begonnen toen ik op Facebook van die schattige tiny houses uit Amerika voorbij zag komen”, vertelt Marjolein. “Ik was meteen verliefd. Ik wilde al een tijdje verhuizen, maar ik woon alleen dus mijn budget is beperkt.” Een tiny house kun je echter al laten bouwen voor zo’n 30.000 à 35.000 euro. “Het was voor mij de ideale oplossing. Waarom eigenlijk een huis kopen dat veel te groot is en niet helemaal naar mijn wens, maar waar ik wel mijn leven lang voor krom moet liggen? Het heeft zo weinig zin.” En geld was niet eens de belangrijkste overweging. “Het persoonlijke karakter. De eenvoud. De vrijheid om hem overal naar toe te kunnen rijden. Ik kwam erachter dat eigenlijk al mijn vakjes werden afgevinkt door de filosofie achter die tiny house beweging.”
Gevallen boomhut Drie jaar geleden schreven we in Salt al over de ontluikende tiny house movement in de Verenigde Staten. Sinds de economische crisis kregen steeds meer Amerikanen de behoefte om kleiner te wonen. Omdat ze hun huizen niet meer konden betalen. Omdat ze het beu waren om enkel te werken voor het afbetalen van de hypotheek. Of simpelweg omdat ze verlangen naar meer eenvoud, minder meuk en een kleinere ecologische voetafdruk. Op eigen websites en bijeenkomsten bejubelden de bewoners al gauw het groeiende scala aan piepkleine huisjes. Het één ogend als een naar beneden gevallen boomhut. Het ander als een dubbeldeks Pipowagen. Een derde als een strandhuisje op wielen. Maar vrijwel zonder uitzondering onwaarschijnlijk fotogeniek, gemaakt van natuurlijke materialen, gebouwd op verplaatsbare trailers en bovenal: kleiner dan 40 vierkante meter (ter vergelijking: het
SALT lente 2016 |
101
118 | SALT lente 2016
50 TINTEN BLAUW merentocht karinthië
karinthië geldt als de grote bofkont van oostenrijk. Zo heeft de meest zuidelijke deelstaat van het land de meeste zonuren op de teller, wordt ze omhelsd door de beroemde hoge tauern en toont ze met slovenië en italië als buren boeiende karaktertrekken. maar de grootste troef zijn de 15 meren die qua kleur zo van de caribbean afgekeken lijken te zijn. tekst: natasha bloemhard beeld: franz gerdl & tine steinthaler
reisreportage
I
k hou van de bergen. Vooral van het rauwe, rafelige en intimiderende karakter. Een lesje nederigheid, krijg je. Met de bergen wordt niet gedold. Punt! Doe je dat wel dan kun je soms rake klappen krijgen. Met name van het weer dat je onverwachts en grommend in elkaar kan slaan. Verraderlijk zijn ze, die bergen, ook angstig af en toe. Opeens weet je weer dat je zintuigen hebt. Je voelt, hoort en ziet álles scherper. Geen idee van wat voor je ligt. Hoe zwaar het gekozen pad is en waar je uitkomt. En dan het bevrijdende van over een bergkam komen en opeens een uitgestrekt alpenmeer voor je zien liggen en alles even tot rust kan komen. Dat is wat water met je doet. Ooit luisterde ik met verbazing naar een Tibetaanse leraar die zei dat water gelukkig maakt. Dat het echt zo simpel is en bovendien gratis. Nooit over nagedacht eigenlijk, maar toen ik dat wel deed, kon ik zijn lessen alleen maar beamen. Vaak trekken we naar het water als we ons niet helemaal in onze ‘hum’ voelen. We gaan lang onder de douche staan, zwerven over het strand of staren op de oevers voor ons uit. Dus toen ik vorig jaar eind mei een tripje naar de bergen voor een lang weekend (vier dagen) plande, nam ik niet de bergen als uitgangspunt maar juist het water, de alpenmeren. En als er dan een regio bevlekt is met meren die bovendien op een relatief korte afstand van elkaar liggen, dan is het wel de zuidelijkste deelstaat van Oostenrijk, Karinthië. Daar komt bij dat ik van kruispunten houd, van
120 | SALT lente 2016
gebieden waar verschillende landen en culturen in de loop der jaren hun stempel hebben gedrukt. En in Karinthië, dat tegen Slovenië en Italië aan schurkt, heb je dat. Je voelt die Slavische ziel en je proeft die Italiaanse bravoure. En dan de zon natuurlijk. Dankzij de beschutting van de Alpen hebben de weersinvloeden van de Atlantische Oceaan weinig grip op de deelstaat maar heeft de warme lucht vanuit de Middellandse Zee juist vrij spel. De keus was dus gemaakt.
1270 meren Met in totaal 1270 meren is Karinthië by far de meest waterrijke deelstaat van Oostenrijk, maar bij dit aantal is ook werkelijk elke plas zo’n beetje meegeteld. Doe je dat niet, dan blijven er zo’n 15 over waarvan de Wörthersee met ruim 20 km2 het grootste is en de Weissensee het hoogste (960 m.) en voor Nederlanders waarschijnlijk ook het bekendste meer is. Vanwege de alternatieve Elfstedentocht waarvoor talloze Hollandse schaatsliefhebbers die hier jaarlijks naartoe komen. Wat alle meren gemeen hebben is dat het water zo schoon is dat je het direct kunt drinken, ze in de zomer een watertemperatuur van zo’n 26-28 graden aantikken én de bizar mooie blauwe, soms zelfs diep turquoise kleuren van de meren. Dankzij kalkdeeltjes in het water waan je je hier soms in de Caribbean. De Oostenrijkse meren zijn dus populair, vooral in de zomermaanden. Wie ze een beetje voor zichzelf
reisreportage
wil hebben, gaat net als wij in het voor- of najaar. Je bent de meute kwijt maar het aantrekkelijke mediterrane weer niet. In vier dagen tijd kun je natuurlijk niet de hele deelstaat door scheuren en dat moet je vooral ook niet willen. Wij kozen voor de Villach regio in het hart van Karinthië. Niet al te ver van de hoofdstad én luchthaven Klagenfurt vandaan, dicht in de buurt van de historische stad Villach én bovendien thuishaven van negen meren waarvan wij er drie op onze routemenu hadden staan: Ossiacher See, de Millstätter See en de Faaker See. Met elk hun eigen karakter en kleur. Goed nieuws voor hikers die niet terugdeinzen voor een paar stevige kilometers; de beroemde langeafstandswandeling, de Alpe Adria Trail (960 km) rijgt deze meren zowat aan elkaar. Vanaf de start bij de Grossglockner, zwerf je dwars door Nationaalpark de Hohe Tauern, kom je langs de genoemde meren en sluip je via Slovenië naar de Adriatische Zee in Italië. Overal kom je de routebordjes tegen waardoor je tijdens je strooptocht langs het water heel gemakkelijk een paar mooie trajecten kunt lopen. Terug naar het water; in vier dagen tijd vinkten we de volgende drie meren op rij af.
OSSIACHER SEE Over het meer Met een oppervlakte van 10,5 km2, een breedte van 1,7 km, een lengte van 11 km en een diepte van 52 meter is de Ossiacher See de op twee na grootste plas van Karinthië. Badgasten hebben de keuze uit maar liefst 13 openbare stranden waarop ze hun handdoekje kunnen uitrollen. Natte droom Voor iedereen die van watersport houdt, is de Ossiacher See een te gekke plek. Denk aan duiken, kanovaren, waterskiën en wakeboarden. Maar ook windsurfen en zeilen zijn hier mega populair, dankzij de zwoele wind die tussen de nabijgelegen Gerlitzen en de Ossiacher Tauern door over het meer blaast. Watervrees? Vind jij kijken naar het meer ruimschoots voldoende en ben je vooral nieuwsgierig naar alles erom heen? Volg dan het fietspad rondom de plas, pak een biertje in de Villach brouwerij in de gelijknamige stad, ga aapjes kijken (écht) in Affenberg of stap op je racefiets en bijt je vast in de beklimming van de Gerlitzen Alpenstrasse die volgens insiders zwaarder is dan de Alpe d’Huez. Pitstop Wij checkten in bij Seecamping Berghof waar het zaagsel van de hagelnieuwe lodges, die zo uit een Amerikaans woontijdschrift geplukt hadden kunnen zijn, nog warm was. Comfort en design ineen met een mega uitzicht over het meer. Liever je tent opzetten? Er zijn heel veel ruime spots, eveneens met see-zicht, beschikbaar. seecamping-berghof.at
SALT lente 2016 |
121
Live
Live 2016 In 2015 zijn we, zoals inmiddels veel Salt lezers hebben meegemaakt, gestart met live events en daar gaan we dit jaar uiteraard mee door. Sterker nog, ons programma is behoorlijk uitgebreid. Wie op de hoogte wil blijven, abonneert zich gratis op de Salt Live Agenda waarin wij je niet alleen 2-wekelijks op de hoogte houden van onze eigen activiteiten maar ook van alle toffe events, festivals, expo’s, filmvertoningen en interessante lezingen van andere organisaties.
S L A AT
SE
IZ O
ENSD
K UI
SP
R EEKS
TA L
W
ERK
S P L A AT
seizoensduik
salt werkplaats
Salt duikt niet alleen elk nieuw seizoen in met het uitbrengen van een vuistdik tijdschrift maar ook met een seizoensduik. Op vier verrassende locaties steken we die dag het vreugdevuur aan, heffen we het glas, drinken we koffie, luisteren we naar een inspirerende spreker, genieten we van wild food, live muziek en van de natuur. Iedereen is welkom, Salt Clubleden XL (zie pagina 144-145) hebben gratis toegang, de rest koopt een kaartje.
Wie op zijn of haar bucketlist in 2016 nu eindelijk ook wel eens wat wil afvinken in plaats van alleen maar langer maken houdt de Live Agenda voor de Salt Werkplaats in de gaten en steekt zijn handen uit de mouwen tijdens een van onze workshops. Je eigen handplane, peddel, paipo surfboard, skateboard of meubeltje maken? Werken met metaal, glas of karton? Hulp nodig bij het bouwen van je eigen fixie? Customizen van je eigen hakbijl of cafĂŠ racer? Veganistisch willen leren koken? Schrijf je in. Salt Clubleden (zie pagina 144-145) hebben eerste keus en krijgen korting op het inschrijfgeld.
Schrijf deze 2016 data alvast op:
10 april | Amersfoort | stadstuinieren en bijenhouden SLenteduik S surfen, T Zomerduik 3 juli | Beachclub The Spot Zandvoort | suppen, A A LT yoga, L AB LA brandingkajakken. Herfstduik 1 oktober | locatie volgt | Woodstok, alles met en van hout. Winterduik | datum en locatie volgen
136 | SALT lente 2016
SP
E E L P L A AT S
SE
IZ O
E
I ENSD U
Live
dark sky weekend terschelling In 2015 doken we voor het eerst de duisternis in van de donkerste plek van Nederland maar niet voor het laatst. De datum voor het 2016 weekend staat al weer vast dus wil je er bij zijn, pak een stift en maak de agendadagen 28-30 oktober gitzwart. Drie dagen onderdompelen in duisternis, eilandgeluk, sterrenkijken, buitenspelen, muziek en heerlijk eten. Kaartverkoop start 1 augustus. Schrijf ook deze datum in je agenda want de beschikbare plekken waren vorige keer in een dag uitverkocht.
S PS P R EREEKESKTSATLA L
K
SP
R EEKS
TA L
W
S E RSKASLAA P LTLLTAATLBA B
S ES E IZ
WW E REKR K A AATAST S P LP L
SE S S P EP E U I K T ST S IZ O EENLSEPD LLPALAA A
salt spreekstal
salt lab
salt speelplaats
Inspirerende sprekers trekken volle zalen en dat is niet voor niets. De behoefte aan verandering en het geven van meer betekenis aan je leven, is groot. Ook is soms een duwtje in de rug nodig om je plannen te realiseren. Salt spreekt regelmatig mensen die mateloos boeien en dit jaar zullen we er een aantal van naar onze Spreekstal brengen. Salt Clubleden (zie pagina 144-145) krijgen korting op het toegangsprijs.
Nieuwsgierig naar nieuwe producten, innovaties en ontwikkelingen? Kun je vaak moeilijk kiezen? Of heb je gewoon meer uitleg nodig? En wat zijn de ervaringen van anderen? Meld je aan als Salt LabRat en kom naar een van de Salt Lab dagen die we dit jaar organiseren. Salt Clubleden XL (zie pagina 144-145) hebben gratis toegang, de rest koopt een kaartje.
Jij houdt van buitenspelen? Houd dan het Salt clinic programma in de gaten. Suppen, surfen, boulderen, kanoĂŤn, trailrunnen, yoga, mountainbiken, slacklinen, wadlopen, freerunnen, longboardskaten, kitesurfen, windsurfen, wakeboarden, duiken; you name it, Dit jaar zullen we met een gevarieerd lijstje aan activiteiten komen. Salt Clubleden (zie pagina 144-145) hebben eerste keus en krijgen korting op het inschrijfgeld.
SAL T L AB
SP
E E L P L A AT S
salt live updates voor exacte data, programma’s en locaties: schrijf je je in voor de gratis salt live agenda (op getsalt.com) |volg @saltmagaZine op check salt live op getsalt.com SALT lente 2016 |
137
Shop
beSTeLLen? geTSALT.com/Shop
€ 25
10% kortinG Voor salt-leDen
salt t-shirts on demand Prijs Salt-leden € 22,50. Niet-leden € 25 100% biologisch katoen, geproduceerd in Europa, geprint in Amersfoort. Verkrijgbaar in heren- en damessnit en in verschillende kleuren. 1. Kies je print 2. Kies je T-shirt kleur 3. Kies mannen of vrouwen en je maat 4. Reken af en je shirt wordt on demand geprint
140 | SALT lente 2016
nieuw stay wild sweater Vervaardigd door het duurzame label Stanley & Stella van 85% biologisch katoen en 15% polyester. Kleur Cream Heather Grey & Heather Grey. Print Vilt op stof. Uitvoering: ronde nek, rib aan mouw en boord, rib triangle met kruissteek onder hals. Verkrijgbaar in mannen- en vrouwensnit. Prijs Salt-leden € 45. Niet-leden € 50.
€ 50 10% kortinG Voor salt-leDen
SALT lente 2016 |
141
Shop
beSTeLLen? geTSALT.com/Shop
original salt trucker cap Met verstelbare plastic sluiting aan de achterzijde. Geproduceerd in Europa. Uitvoering en kleur: Burgundy met grijs, zwart met grijs, wit foam met lichtblauw. Patch Trail Seeker of Modderfokker, geborduurd in vintage kleuren. Prijs: Salt-leden € 16,20. Niet-leden € 18. 1. Kies je kleur 2. Kies je patch 3. Reken af en je cap wordt on demand gemaakt
142 | SALT lente 2016
€ 18
10% kortinG Voor salt-leDen
salt kampeermok Per stuk € 12 Per twee € 20 10% korting voor Salt-leden Een klassieker die helemaal terug van weggeweest is. Heerlijk voor bij het kampvuur, als onverwoestbare vriend voor onderweg of gewoon als tijdloze held op je bureau. Emaille. Inhoud: 0,35 cl. Geproduceerd in Europa.
€ 12 10% kortinG Voor salt-leDen
SALT lente 2016 |
143
Camp Vibes Juni 2016
Nationale Parken Gids NL September 2016 Gesmeed door
Gesmeed door
Camp Vibes SP
R E E K S TA L
W
ERK
S P L A AT
SE
Nationale Parken IZ O
ENSD U
IK
SP
R E E K S TA L
W
ERK
S P L A AT
SALT LIVE Salt Clubleden profiteren van kortingen op events, workW S ERK shops, clinics P L A AT en lezingen en hebben altijd voorrang bij de inschrijvingen. Lees meer op pagina 136-137
SP
E E L P L A AT S
SSPE IZ L IK R EOEEKNSSTDA U
W SEARLK TS TPL A BA
ORIGINELE EMAILLE SALT KAMPEERMOK
SP
SAL T L AB
GEBORDUURDE PATCH
144 | SALT lente 2016
E E L P L A AT S
h rs • ap
see ail ke
ers • tr
T L AB
SALT SPECIALS
Dre py am
L E K S TA
SALT MAGAZINE 4 x per jaar vuistdik minimaal 148 pagina’s
SSE I KS PIZEO EE NLSADAUT LP
SP
R E E K S TA L
WS E RAKLT LAAABT S PL
3 MEMOBOEKJES 48 blanco pagina’s per stuk
SAL T L AB
SP
E E L P L A AT S
WIJNSURVIVAL GIDS VAN ILJA GORT
S ES P IZEOE L DAUAITKS E NPSL
SE
IZ O
OENSD U
join the
club
de losbol
salt salt clublid clublid xl
gratis € 35
€ 75
4 x per jaar een vuistdik Salt magazine thuisgestuurd. 2 x per jaar een Salt special op de deurmat. IK
Gratis abonnement op de Salt Live Agenda 2-wekelijks in je mail. 10% korting in de Salt shop. Korting op en voorrang bij Salt Live events. Exclusieve uitnodigingen voor Salt pop-up events en proefpanels Exclusieve deelname aan onze winacties. Gratis originele Salt emaille kampeermok* (t.w.v. € 12). Gratis 3-pack Trail Notes (t.w.v. € 10). 4 x Gratis toegang tot Salt Seizoensduik 2016 (t.w.v. minimaal € 60). Officiële Trail Seeker - Happy Dreamer patch (t.w.v. € 4,50). Stoere bewaarbox voor je Salt-edities(t.w.v. € 10). De Nieuwe Wijnsurvivalgids van Ilja Gort (t.w.v. 10). Heel veel gemak (priceless). * Jaarlijks nieuwe mok met uniek ontwerp. Collectors Item!
lid worden doe je op getsalt.com SALT lente 2016 |
145
29 mei
outdoor valley, bergschenhoek van 28 op 29 mei: exclusieve kampeernacht voor beperkt aantal deelnemers
Camp Vibes play, nap, sit by the fire, eat, drink, listen, relax, unwind & watch the sunset voor meer info & tickets ga je naar getsalt.com