Nicole Maalsté

Column

Doorgefokte tomaten en macho wiet

Laatst kreeg ik een mail van iemand die zichzelf introduceerde als een bezorgde vader uit Rotterdam. De man komt op voor de rechten van de plant. Hij heeft aan de wieg gestaan van het veredelen van de Sativa-plant. In zijn ogen is het THC-gehalte in de afgelopen jaren onaanvaardbaar hoog geworden: “Ik rook al jaren niet meer. Alleen in Zwitserland, als ik weet dat het oké is, wil ik nog wel eens een trekje nemen. Die wiet geeft nog een natural high zoals het hoort te zijn. De high van nederwiet is een mokerslag. Echt helemaal geen plezier aan te beleven.”

De man schrijft dat hij in Rotterdamse crisiscentra tientallen jongens heeft gezien, die totaal de weg kwijt waren door het roken van ‘skunk’. Er heerst volgens hem een cultuur waarbij het er om gaat ‘wie het meest kan hebben’. Wiettelers zouden daar op hebben ingespeeld door sterke wiet te kweken. Daar moet iets aan worden gedaan.

Doorfokken

De Rotterdammer ziet het liefst dat wiet met een te hoog THC-gehalte verboden wordt. Hij maakt een vergelijking met tomaten. Die zouden gedegenereerd zijn doordat Hollandse telers steeds grotere

tomaten probeerden te kweken. Het THCgehalte in Nederwiet is door het veredelen relatief hoog in vergelijking met andere werkzame bestanddelen, zoals CBD. Hierdoor verliest de plant haar vrouwelijke kracht: “De naam Marie-Juana bestaat uit twee meisjesnamen die aan elkaar gekoppeld zijn. Daar gaat iets sensueels en natuurlijks van uit. Moederkoren. Vrouwelijkheid. Als dat aspect door het doorfokken verdwijnt, dan heb je straks hetzelfde als met die tomaat. Dan ziet ie er alleen nog maar uít als een tomaat”, doceert hij. De strekking is duidelijk, hoewel ik het niet helemaal vat wat die verwijzing naar het vrouwelijke er precies mee te maken heeft. Ik bedoel, heeft nederwiet teveel mannelijke trekjes? En de huidige tomaat ook? En zouden tomaten met meer vrouwelijke trekjes beter smaken?

Lekker sensueel

Hij spreekt mij erop aan dat ik als deskundige de discussie over het te hoge THC-gehalte aan moet zwengelen in

plaats van me druk te maken over het beleid: “Waarom niet ruchtbaarheid geven aan het feit dat dat spul niet meer om te roken is”, briest hij. Het is volgens hem heel simpel op te lossen: “Waar het om gaat is dat je opnieuw met ander zaad moet beginnen en dat moet je dus promoten bij de telers. Je kan die telers toch bereiken bij de achterdeur, dan kun je ook een trend veroorzaken.” Euuhh, deze meneer schijnt niet helemaal te begrijpen dat we het hier over een illegale markt hebben. Dat betekent dat het onmogelijk is om een kwaliteitsnorm op te leggen. Maar goed, ik wil best een poging doen:

“De naam Marie-Juana bestaat uit twee meisjesnamen die aan elkaar gekoppeld zijn. Daar gaat iets sensueels en natuurlijks van uit.”

Beste telers. Zouden jullie misschien wiet willen telen die wat meer vrouwelijke kanten heeft? Je weet wel, lekker sensueel. Zonder dat harde, macho-effect.

Zo, benieuwd of ze luisteren. Zal toch wel? Ik ben tenslotte een deskundige. En een beetje teler laat zich graag door een deskundige vertellen hoe de samenstelling en kwaliteit van zijn product eruit moet zien. Ja toch?

Verandering van beleid

Sorry, even serieus. Verandering van het beleid is de enige manier is om controle te krijgen op de cannabismarkt en van die machowiet af te komen. En toeval of niet, maar net toen ik dit stukje schreef, adviseerde de commissie Garretsen de overheid om wiet met een THC-gehalte boven de 15% op de lijst van de hard drugs te plaatsen. Kenners weten dat het effect niet alleen door THC wordt bepaald, maar ook door allerlei andere werkzame bestanddelen. Bovendien kun je dat effect beïnvloeden door gewoon meer of minder trekjes te nemen. Toch beschouw ik dit advies als een stap in de goede richting. Controle op de samenstelling en kwaliteit van wiet is hard nodig. En dat kan alleen maar wanneer ook de achterdeur geregeld wordt.