Michel Willemsen: Wilde mix

Michel Willemsen

Wilde mix van graffiti, verf en collages

Foto’s: Teo Krijgsman

De Amsterdammer Michel Willemsen had een keurige kantoorbaan, maar besloot vijf jaar terug het roer om te gooien. Hij ging doen wat hij als kind al graag deed: tekenen en schilderen. Zijn werk is een wilde mix van schilderen, spuiten met sjablonen en collages.

“Ik wist op mijn zeventiende niet wat ik wilde gaan doen,” vertelt hij “Na de havo heb ik de opleiding informatiedienstverlening en -management gedaan. Dat vond ik eigenlijk niks, maar die heb ik toch afgemaakt. Toen ik met die studie klaar was, was het krap op de arbeidsmarkt. Toch moest ik iets gaan zoeken om geld te verdienen. Ik heb een tijdje voor de overheid gewerkt, maar dat wil ik absoluut niet meer. Verder als IT-medewerker bij een groot adviesbureau en later nog op de marketingafdeling van mediabedrijf Vice. Toen ben ik meer gaan schilderen en me op mijn eigen dingen gaan richten. En ineens kreeg ik opdrachten. Ik dacht: hier kan ik ook wel van leven, dus ben ik er voor gegaan. Omdat ik rekeningen krijg, die betaald moeten worden, doe ik er nog andere klussen naast. Zo werk ik soms als videoassistent voor lm of tv.”

Spuitbus en sjablonen

In het begin maakte hij vooral afbeeldingen met spuitbus en sjablonen. “Ik had een keer een bewerking gemaakt van een foto, heel strak en gra sch en zocht een manier om die op het doek te krijgen. Zo kwam ik op sjablonen. Ik gebruik ze als een middel om beeld te maken, naast schilderen.”

Hij schildert meestal in het groot, op canvas of houten panelen. Daarbij combineert hij altijd verschillende technieken. Verf schildert hij met een kwast, spettert hij op het doek of laat hij op het schilderij naar beneden druipen. “Ik werk met sjablonen, spuitbus, verf, maar ook inkt, lak en lijm. Zo gebruik ik acrylaatbinder, een soort kit die je met acrylverf vermengd, zodat je dikkere lagen kunt maken en meer reliëf krijgt. Ik gebruik dat spul soms ook om plaatjes of doekjes op mijn werk te plakken.”

“Hoe lang ik met een schilderij bezig ben, is lastig te zeggen. Sommige werken blijven wel een half jaar in mijn atelier staan, en daarna ga ik er weer mee verder. Ik heb hier nog meerdere dingen staan, die nog niet helemaal af zijn.”

Vrouwen

Vrouwen zijn een favoriet onderwerp in zijn kleurige schilderijen. Michel: “Ik haal mijn inspiratie uit dingen die ik op straat zie, mensen, liefde, politiek en het dagelijks leven. Voor mij betekent het maken van kunst volledige vrijheid, zonder regeltjes. Veel van mijn schilderijen zijn in een ow gemaakt, zonder een plan vooraf.”

Onlangs had hij een expositie in een galerie in Amsterdam. Daar waren ook objecten te zien, die hij had beschilderd, zoals een scooterframe en een koelkastdeur. “Dat zijn dingen die ik op straat heb gevonden. Ik heb twee typemachines beschilderd. Dat is mijn reactie op alle bullshit die in de krant komt. Terwijl er erge dingen gebeuren, die er meer in zouden moeten staan. Neem de hongersnood in Afrika. We hebben geld ingezameld, maar daarna hoor je er niets meer van. Denk je dat die situatie daar nu beter is? Echt niet.”

Op de begane grond hing een aantal schilderijen met het thema van de expositie, The Hollow Men. “Dat is mijn verbeelding van het huidige klimaat, waarin alles om geld draait. Op de schilderijen heb ik sjablonen gespoten van kostuums zonder hoofden, ofwel ‘mindless gures’. Die staan symbool voor de zakenmannen.”

Video

Naast schilderen en fotogra e, is hij de laatste jaren bezig met video. Op volgende exposities wil hij meer van die verschillende technieken laten zien. Zonder een creatieve opleiding heeft hij alles zelf aangeleerd. “Als kind tekende ik al veel. Later ging ik met

spuitbus de straat op om graf ti te maken. Ik leer door te doen. Verder deel ik atelierruimte met enkele andere kunstenaars: daar leer ik ook van. Met één van hen, bekend als SNAR, heb ik samen schilderijen gemaakt onder de naam Aliasali.”

De afgelopen jaren exposeerde hij zijn werk op uiteenlopende plekken, van galerie tot restaurant en café. “Regelmatig verkoop ik wel wat. Verder krijg ik soms persoonlijke opdrachten van mensen, die een portretfoto leveren en mij vragen om er een schilderij van te maken. Daarnaast doe ik soms commerciële opdrachten.”

“Ik heb mijn eigen stijl; die past niet in een bepaald hokje.”

Scooters

Zoals onlangs voor Perry Sport. “Samen met kunstenaar Zender heb ik vijf nieuwe Vespa scooters gecustomised, die klanten konden winnen. Dat was een tof project, waarin we helemaal naar eigen inzicht konden werken.” Ook beschilderde hij de bedrijfsauto van een alternatief cultuurpodium. “Bij het beschilderen van een auto of scooter, gebruik ik eigenlijk dezelfde technieken als bij een schilderij. Dus een combinatie van sjablonen met spuitbus, beschilderen en tekenen met dikke stiften.”

“Ik heb mijn eigen stijl; die past niet in een bepaald hokje,” vertelt hij. “Ik heb geen grote voorbeelden, maar vond Jean-Michel Basquiat wel goed. Hij is heel jong gestorven. Deze Amerikaan, die heeft samengewerkt met Andy Warhol, gebruikte veel collages, tekeningen en teksten en ging heel expressief te werk. Hij had ook geen academie gedaan en ging tegen de regels in, maar werd wel heel erg gewaardeerd.”