RIP: Steve Jobs

Steve Jobes: 1955 – 2011

Tegendraadse psychonaut

Door: Feije Wieringa

In zijn boek Chaos & Cyberculture (1994) blijkt LSD goeroe Timothy Leary over een profetische blik te beschikken. Hij schrijft: ‘De zeven miljoen Amerikanen die experimenteerden met psychedelica om de potentie van het eigen brein te verkennen staan aan de basis van wat we cybercommunity gaan noemen. Het is geen toeval dat de term LSD twee keer werd gebruikt in Time’s coverstory over Steve Jobs. Want het zijn Jobs en zijn vriend Stephen Wolzack die de hersenen en de computer als het ware met elkaar hebben verbonden.’

Let wel, we schrijven de vroege jaren negentig en het internet stond nog in de kinderschoenen. In die tijd dacht toch niemand dat Jobs ooit de status van goeroe zou bereiken? Inmiddels is Leary (helaas) bijna vergeten, en was de dag dat Jobs stierf een dag waarop zo’n beetje de hele wereld rouwde.

Ze hadden wel wat met elkaar gemeen: beiden waren ze eigenwijs en tegendraads, beiden werden ze goeroe tegen wil en dank en beiden verlieten ze de platgetreden paden, iets wat resulteerde in een gelijk aantal vrienden als vijanden.

Apple

Jobs was Apple. En Apple was zeker in die beginjaren de rebel in het domein waar de nerds het voor het zeggen had-

den. Het is de verdienste van Bill Gates dat de PC verhuisde van kantoor naar huiskamer. Het is de verdienste van Jobs dat iedereen met een PC kan werken. De software van Gates was bruikbaar, maar alleen voor techneuten te doorgronden. En opeens was daar de Apple met zijn muis, menu’s en iconen. Heiligschennis, riepen de nerds die in de gaten begonnen te krijgen dat ze hun monopolie op kennis van commando’s dreigden te verliezen. Gates stribbelde eerst nog tegen, maar het duurde niet lang of ook DOS werd verdrongen door de muis, de menu’s en de iconen.

Het is de verdienste van Jobs dat iedereen met een PC kan werken.

Dwarsligger

Zonder Apple zou de PC er heel anders en vermoedelijk veel onvriendelijker hebben uitgezien. Lastig was het ook wel een beetje, een Apple in het begin van de jaren negentig, want de prijs van de soft- en de hardware loog er niet om. En echt compatibel was het evenmin. Je moest een beetje een dwarsligger zijn om een Apple aan te schaffen. Maar dan had je ook wat: een mooie gra sche omgeving, een machine met een fatsoenlijk uiterlijk en software met opmerkelijk weinig bugs. Dat laatste kun je nog steeds niet van Windows zeggen. Toch maakt het tegenwoordig weinig meer uit, of je nu op een MAC of een PC werkt. Met dank aan Jobs ideeën over gebruiksvriendelijkheid.

Koning Midas

Toen de PC’s zo’n beetje gestandaardiseerd waren wist Jobs dat daaraan nog maar weinig te verbeteren viel. Een berustend iemand zou het zo hebben gelaten, maar zo zat Jobs niet in elkaar. Hij bleef soft- en hardware aan elkaar koppelen en ontwikkelde daarmee concepten die de wereld voorgoed veranderden. Muziek beluisteren met een headphone is helemaal niet nieuw. Denk maar aan de walkman. Maar duizenden songs op een ultradunne PC, de iPod dus, dat is andere koek. Door Jobs is de manier waarop mensen naar muziek luisteren en hoe ze hun keuzes maken totaal anders geworden. Je hoeft geen hele albums meer te kopen, je downloadt gewoon wat je leuk vindt. Je kunt een gewoon mobieltje aanschaffen, maar een iPhone is natuurlijk veel eleganter vorm gegeven, kan ook veel meer en is gemakkelijker te bedienen.

Op een gegeven moment leek Jobs wel een koning Midas, de man die alles wat hij aanraakte in goud veranderde. Wie, behalve Jobs zelf, had ooit gedacht aan het immense succes van de tablet in de vorm van de iPad? Steve Jobs verliet deze wereld op het hoogtepunt van zijn roem. Met een bedrijfskapitaal van ruim 120 miljard euro. Niet gek voor een tegendraadse psychonaut die ons ook de onmisbare prullenbak, rechtsonder in beeld, naliet!