AGATA GERTCHEN
Po Zabawie | After Playing
Agata Gertchen w swojej dotychczasowej twórczości konsekwentnie skupia się na pracy wypełniającej naszą codzienność i nierozerwalnie z nią związanym przedmiocie. Często jest to rzecz trywialna, którą traktujemy obojętnie, nienacechowana ładunkiem emocjonalnym.
Analizowanie przedmiotów trywialnych i codziennych stało się punktem spajającym jej cały dotychczasowy dorobek artystyczny. Grafiki są pretekstem do przeprowadzenia analizy codzienności, która przez swoją rutynę wydaje się być lekceważona. Inspiracją dla artystki stały się czynności zwykłe i rzeczy powszednie. To na nich opiera się codzienność będąca zarazem podstawą naszego istnienia.
Prezentowany na wystawie cykl Macierzyństwo został zapoczątkowany w 2018 roku i stanowi zapis dni po narodzeniu dzieci. Każda chwila spędzona z nimi jest wyjątkowa i niepowtarzalna – podobnie każda z grafik jest unikatowa. Romantyczne myślenie o macierzyństwie jest zakamuflowane w abstrakcyjnych obrazach, które tak naprawdę przedstawiają uporczywe fragmenty rzeczywistości. Przedmioty poniewierające się po niegdyś pustym i czystym mieszkaniu to jeden z dowodów na istnienie nowego członka rodziny. Obecność noworodka jest podkreślona przez pieluchy rozrzucone wokół przewijaka a działalność dwulatka staje się boleśnie odczuwalna podczas przejścia przez pokój i nadepnięcia na porzucony podczas zabawy przedmiot.
Podłoga zastana po obecności dziecka stała się źródłem inspiracji dla instalacji graficznej zatytułowanej Po Zabawie. Jest to nie tylko intymny zapis doświadczenia bycia mamą – artystka dzieli je z wieloma innymi kobietami, które codziennie oglądają pejzaże rozrzuconych na dywanie zabawek. Wpisują się tym samym w długą sztafetę pokoleń matek, w których ten porzucony bałagan budzi raz czułość, innym razem zdenerwowanie lub inne emocje z palety uczuć macierzyńskich. Odpowiadają sobie na wiele pytań, z których te ekonomiczne nie są dziś najbardziej istotne. Rozważają wybór ekologicznych pieluch, pochylają się nad metkami ubranek, sprawdzają materiał, z jakiego zrobione są klocki, lalki i piłki. Sielankowy obraz slalomu między leżącymi na podłodze zabawkami zmienia się w pole minowe, które w przyszłości może stać się oskarżeniem, jakie wytoczą przeciwko nam nasze dzieci. Jak mówi Jonathan Safran
Foer: „Nasze decyzje określą nie tylko sposób, w jaki przyszłe pokolenia będą nas oceniać, ale czy w ogóle będą istnieć, aby móc nas oceniać”.
Po 24 lutego 2022 roku wszystko się zmienia. Wszelkie próby zminimalizowania zła jakie artystka mogłaby wyrządzić planecie, bałagan pozostawiony przez dzieci, odpowiedzialność kobiet, które nieustannie muszą walczyć o swoje prawa – to wszystko staje się być mniej istotne. Instalacja Po zabawie od tej pory okraszona jest widmem opustoszałych po bombardowaniu domów, walką o przeżycie, bólem i cierpieniem.
Wizja wojny czy apokalipsy staje się najbardziej realna i bolesna, kiedy roztacza się nad dziecięcą kołyską. Jest też wtedy najbardziej mobilizująca. Stąd przewrotny tytuł instalacji, którego podwójne znaczenie z jednej strony zakorzenione jest w stabilności replikowania życia (replikowanie nie jest tu użyte przypadkowo, wskazuje na podobieństwo tego procesu w grafice, pogłębiając tym samym odpowiedzialność sztuki), a z drugiej w lęku przed mogącą nadejść katastrofą.
In her work to date, Agata Gertchen has consistently focused on the work that fills our everyday life and the objects that are inseparable from it. Often it is a trivial thing that we treat indifferently, uncharged with emotion.
Agata Gertchen states “The analysis of trivial and everyday objects has become the unifying point of my entire artistic output to date. The graphics are a pretext for conducting an analysis of everyday life, which by its routine seems to be disregarded. My inspiration came from ordinary activities and everyday things. They are the basis of everyday life which is also the basis of our existence.
The Motherhood series was launched in 2018 and is a record of the days after the birth of my children. Each moment spent with them is special and unique - similarly, each of the graphics is unique. Romantic thinking about motherhood is camouflaged in abstract images that actually depict persistent fragments of reality. Every month, every week, and every day brings something new. Objects strewn about a once empty and clean apartment are evidence of a new family member. The floor found after his presence is a source of inspiration for the Motherhood series. The presence of the newborn is highlighted by diapers poking around the changing table and the activity of the two-year-old becomes painfully apparent when walking across the room and stepping on an object abandoned during play.
We answer a lot of questions, the economic ones not being the most relevant today. We consider the choice of eco-friendly diapers, bend over the labels of clothes, and check the material of blocks, dolls, and balls. The idyllic image of slaloming between toys lying on the floor is turning into a minefield, which in the future may become an accusation that our children will bring against us. In the words of Jonathan Safran Foer, ‘Our decisions will determine not only how future generations will judge us, but whether they will exist to judge us at all.’
After February 24, 2022, everything changes. Any attempt to minimize the evil that I can do to the planet, the mess left behind by children, the responsibility of women who constantly have to fight for their rights – all this becomes less important. The installation, After Playing, from now on is laced with the spectre of homes abandoned after the bombing, the struggle for survival, pain, and suffering.
The vision of war or apocalypse becomes most real and painful when it unfolds over a child’s cradle. It is also then the most mobilizing. Hence the perverse title installation, the double meaning of which, on the one hand, is rooted in the stability of the replication of life (replication is not used here by accident, it points to the similarity of this process in graphics, thus deepening the responsibility of art), and on the other hand in the fear of the disaster that may come.”
Agata Gertchen urodziła się w 1985 roku w Rawiczu (Polska). W 2010 ukończyła Akademię Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu na Wydziale Grafiki. W roku 2016 uzyskała tytuł doktora sztuki. Od 2010 roku prowadzi zajęcia z grafiki artystycznej w Pracowni Intaglio razem z prof. Przemysławem Tyszkiewiczem, obecnie jest zatrudniona na stanowisku adiunkta w macierzystej uczelni.
Przerwała karierę po narodzinach pierwszego syna. Obecnie wróciła z drugiego urlopu macierzyńskiego, któremu poświęciła najnowszy zestaw prac. Najchętniej tworzy w technice linorytu, mezzotinty i rysunku.
Jej prace graficzne i rysunkowe otrzymały ponad dwadzieścia nagród i wyróżnień. W 2009 roku zdobyła nagrodę Grand Prix na 12. Biennale Grafiki Artystycznej w Brugii (Belgia). Rok później została laureatką I nagrody w kategorii „grafika” na 38. Światowej Wystawie Sztuki na Papierze w Skopje (Macedonia). Nagrodę Grand Prix wręczono jej także w 2012 roku na 7. Międzynarodowym Triennale Grafiki w Bitoli (Macedonia). W latach 2012–2013 była laureatką Stypendium im. Jerzego Grotowskiego za osiągnięcia w dziedzinie sztuki a w 2012 roku otrzymała Stypendium Fundacji im. Tadeusza Kulisiewiczaw Warszawie. W 2015 roku otrzymała Nagrodę za Najlepszą Grafikę podczas Międzynarodowej Konferencji Grafcznej
SGCI w Knoxville, Tennessee (Stany Zjednoczone) oraz Nagrodę Fundacji im. Tadeusza Kulisiewicza na Międzynarodowym Triennale Grafiki MTG – Kraków 2015 a w 2017 drugą nagrodę Prix Desjardins na 10th Biennale internatonale d’estampe contemporaine de Trois-Rivičres (Kanada).
Swoje prace prezentowała na ponad osiemdziesięciu wystawach w Polsce i osiemdziesięciu za granicą (Stany Zjednoczone, Kanada, Australia, Japonia, Francja, Niemcy, Belgia, Korea Południowa, Bośnia i Hercegowina, Słowacja, Chiny, Macedonia, Czechy, Bułgaria, Łotwa, Indie, Hiszpania, Serbia, Iran, Rumunia, Szkocja, Włochy, Tajwan, Szwecja). Jest autorką osiemnastu wystaw indywidualnych.
Agata Gertchen born 1985 in Rawicz, Poland. In 2010 she graduated from the Eugeniusz Geppert Academy of Eugeniusz Geppert Academy of Fine Arts in Wroclaw at the Faculty of Graphic Arts. In 2016 she received the title of Doctor of Arts (Ph.D.). Since 2010, she has been teaching art printmaking in the Intaglio Studio together with Prof. Przemyslaw Tyszkiewicz, and is currently employed as an assistant professor at her alma mater. She interrupted her career after the birth of her first son. She has now returned from her second maternity leave, to which she has dedicated her latest set of works. She is most comfortable creating in linocut, mezzotint, and drawing techniques.
Her printmaking and drawing works have received more than twenty awards and prizes. In 2009, she was awarded the Grand Prix at the 12th Biennale of Art Graphics in Bruges, Belgium. A year later, she was awarded First Prize in the „graphic arts” category at the 38th World Exhibition of Art on Paper in Skopje (Macedonia). The Grand Prix award was also presented to her in 2012 at the 7th International Triennale of Graphics in Bitola (Macedonia). In 2012-2013, she was the recipient of the Jerzy Grotowski Scholarship for achievements in the field of art, and in 2012 she received the Scholarship from the Foundation. Tadeusz Kulisiewicz in Warsaw. In 2015 she received the Award for Best Graphics at the SGCI International Graphics Conference in Knoxville, Tennessee (USA) and the Tadeusz Kulisiewicz Foundation Award at the MTG International Graphics Triennial - Krakow 2015, and in 2017 she received the second prize Prix Desjardins at the 10th Biennale Internatonale D’estampe Contemporaine de Trois-Rivières in Canada.
She has presented her works in more than eighty exhibitions in Poland and eighty abroad (United States, Canada, Australia, Japan, France, Germany, Belgium, South Korea, Bosnia and Herzegovina, Slovakia, China, Macedonia, Czech Republic, Bulgaria, Latvia, India, Spain, Serbia, Iran, Romania, Scotland, Italy, Sweden). She is the author of eighteen solo exhibitions.
Przedmiot / The Object Linoryt, rysunek / linocut, drawing 55 × 67 cm, (w ramie / in frame) 2022
Macierzyństwo_18 / Motherhood_18 Linoryt A.E. / linocut A.E. 70 × 100 cm, 2020
Macierzyństwo_2 / Motherhood_2 Linoryt A.E. / linocut A.E. 70 × 100 cm, 2020
Macierzyństwo_17 / Motherhood_17
Linoryt A.E. / linocut A.E. 70 × 100 cm, 2020
Macierzyństwo_30 / Motherhood_30
Linoryt, rysunek A.E. / linocut, drawing A.E. 70 × 100 cm, 2022
Macierzyństwo_25 / Motherhood_25 Linoryt 1/10 V.E / linocut 1/10 V.E 100 × 70 cm, 2022
Okruchy_01 / Crumbs_01
Linoryt, rysunek / linocut, drawing 23 × 23 cm, 2022
Okruchy_02 / Crumbs_02
Linoryt, rysunek / linocut, drawing 23 × 23 cm, 2022
Okruchy_03 / Crumbs_03
Linoryt, rysunek / linocut, drawing 23 × 23 cm, 2022
Okruchy_05 / Crumbs_05
Linoryt, rysunek / linocut, drawing 23 × 23 cm, 2022
Macierzyństwo_30 / Motherhood_30
Linoryt, rysunek A.E. / linocut, drawing A.E. 70 × 100 cm, 2022
Otwarcie wystawy / Exhibition opening
Projekt “Sztuka prowadzi do Gdańska”
Dofinansowano ze środków miasta Gdańska
Agata Gertchen
Po Zabawie / After Playing
13.04. – 05.05.2023
Kurator, projektant / Curator, designer– Vasyl Savchenko
Zdjęcia wystawy / Photos of the exhibition – Olga Savchenko
Edytor tekstu / Text editor – Agata Gertchen
Nakład / Edition – 100
Savchenko Gallery ul. Garbary 8/9, 80-827
Gdańsk Polska
+48 737794711
+48790300517
savchenkogallery.com
info@savchenkogallery.com
@savchenkogallery
Gdańsk 2023
