9 àÃ×èͧàÅèÒ¤ÃÔʵìÁÒÊ â´Â ˹èǧҹ¤íÒÊ͹áÅÐ˹èǧҹÊ×èÍÁÇŪ¹ Êѧ¦Á³±Å¨Ñ¹·ºØÃÕ
Çѹ·Õè 7 ã¹Ê¹ÒÁú
นพวารวันที่ 7 เรื่อง “ในสนามรบ” ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1914 ทหารอังกฤษและทหารเยอรมัน
ยกพวกปะทะกันโดยทั้งสองฝายจัดตั้งกองกําลังอยูใกลชิดกันมาก มี เพียงผืนดินเล็กๆ กั้นดวยลวดหนามเปนเสนเขตเทานั้น มีการปาระเบิดบางเปนชวงๆ ลงในที่ดินผืนนั้น ทหารแตละ ฝายตางแอบอยูหลังที่กําบังและในคูน้ําเพื่อปองกันไฟของพวกศัตรู
ในคืนคริสตมาส อากาศหนาวเหน็บมากและเต็มไปดวยหมอก ทันใดนั้นทหารอังกฤษเห็นดวงไฟใหญจากทางฝายตรงขามคอยๆ ขยับใกลเขามา ไดยินทหารเยอรมันกําลังรองเพลง “Stille Nacht” ดวยเสียงอันดัง เมือ่ เสียงเพลงจบลงทหารอังกฤษจึงตอบโตดว ยเพลง “First Christmas” ทัง้ สองฝายรองเพลงกันยาวนานประมาณหนึง่ ชัว่ โมง จากนัน้ มีเสียงหนึ่งรองชวนใหคนอื่นๆ ล้ําเสนแบงเขต ทหารเยอรมันรูปราง ใหญคนหนึ่งออกจากที่กําบัง เดินนําหนาคนอื่นดวยความกลาหาญ ผานที่ดินผืนที่เปนเสนแบงเขตนั้นแลวเขาไปในเขตของฝายเยอรมัน
ทหารอื่นเดินติดตามเขาไป เอามือใสในกระเปากางเกงเพื่อแสดงวา ปราศจากอาวุธใดๆ “ผมเปนชาวแซกซอน พวกคุณก็เปนชาวแองกลิแซกซอน แลว เราจะมาประหัตประหารกันดวยเหตุใดเลา?” เขาถาม เชาวันที่ 25 ธ.ค. นั้นทองฟาสดใสมาก อากาศหนาวจัด ไมมี เสียงของสงครามแมแตนอย ทั้งสองฝายไดกําหนดใหวันนั้นเปนวัน แหงสันติ คือวันพักรบ “ทีน่ มี่ จี ติ หนึง่ ทีย่ งิ่ ใหญกวาสงคราม” ผูส งั เกตการณคนหนึง่ กลาว ผูบัญชาการของทั้งสองฝายตางไมเห็นดวย พวกเขารูดีวา มิตรภาพระหวางศัตรูจะขัดขวางการทําสงคราม แตการพักรบนั้นยัง คงดําเนินไป แมกระทั่งนกปาซึ่งเคยหายไปจากพื้นแผนดินแถบนั้นก็ ยังกลับมา ทําใหเกิดเสียงเพลงของธรรมชาติทไี่ พเราะจับใจ ตรงขาม กับเสียงระเบิดอันนาสะพรึงกลัว ยิง่ กวานัน้ พวกมันยังไดรบั การเลีย้ ง ดูอยางอิ่มหนําสําราญจากทหารเหลานั้นเอง เหตุการณครัง้ นัน้ อาจจะชวยชีวติ คนไดถงึ เกาพันคน หากพวก ทหารจะสามารถทําตามความปรารถนาทีจ่ ะสรางสันติและมิตรภาพ และถาวันพักรบมิไดจบสิ้นไปทันทีหลังวันคริสตมาส
ทหารอังกฤษคนหนึง่ ทีอ่ ยูใ นเหตุการณวนั คริสตมาสนัน้ ไดสนิ้ ชีวิตลงเมื่ออายุ 85 ป ทุกครั้งที่เขาไดยินเพลง “Stille Nacht” เขา อดที่จะน้ําตาไหลไมไดดวยความคิดถึงเพื่อนชาวเยอรมันที่ไดพบกัน ในวันคริสตมาสนั้น และเทาที่ไดทราบ เขาก็ไดฆาเพื่อนคนนี้หลังวัน คริสตมาสนั้นเอง ขอคิดสะกิดใจและเสนอแนะกิจกรรม - “สันติสขุ แกมนุษยผมู นี า้ํ ใจดี” เปนเสียงเพลงของเทวดาทีถ่ า้ํ เบธเลแฮม แตยังมีอีกหลายประเทศในวันนี้ที่ยังไมมีสันติ เสียงเพลง แหงความตายของอาวุธยังคงผสมผสานกับเสียงเพลงคริสตมาสอยาง ไมรูจักจบสิ้น ใหเราลองชี้บนแผนที่วาประเทศใดบางที่ยังสูรบกันอยู โดยอาจใชขอมูลจากหนังสือพิมพ,อินเทอรเน็ตก็ได - “เราจะสูรบกันอยูทําไม?” ทหารนั้นถาม ทําไมโลกทุกวันนี้ จึงยังมีผูคนที่สูรบกันอยู? อะไรคือสาเหตุสวนใหญของสงครามนั้น? ทําไมจึงตองมีการสรางและสะสมอาวุธกันมากมาย? - ลองคิดดูซิวา ประเทศไทยของเรามีศัตรูไหม? เราจะกําจัด คําวา “ศัตรู” ออกจากความคิดและจิตใจของเราไดหรือไม? จะทําได อยางไร?
- ใหอานพระวาจาจากหนังสือประกาศกอิสยาห 2:2-5 ดวย กัน แลวพยายามทําความเขาใจวา เครื่องหมายของประกาศกคือ อะไร? คําภาวนา พระองคไดทรงสรางทุกสิ่งดวยความรัก ไมมีสิ่งใดเลยใน จักรวาลนี้ที่มิไดถูกสรางมาดวยความรักนี้ ในพระองคคือความรัก และความรักก็เปนชีวิตของมวลมนุษย ปราศจากความรักแลว ไมมี สิ่งใดจะเติบโตขึ้นได ความรักเปนดั่งดวงอาทิตยของพระเจา เพราะ ความรัก พระองคจึงไดทรงละทิ้งความรุงโรจนเรืองรองของพระ บัลลังก ในองคพระเยซูเจา พระบุตรสุดทีร่ กั ของพระองค ทรงพบทีพ่ กั พิงในรางหญา เปนทารกนอยถูกหอหุม ไมสามารถปกปองตนเองได ลอมรอบดวยบรรดาคนที่ไมมีอํานาจราชศักดิ์ใดๆ