Mijn kerk
Tekst: Harry Krul
Toen mijn vrouw en ik in 1979 in
Gaanderen kwamen wonen, werd
het witte kerkje van de hervormde
gemeente aan de Hoofdstraat in die
plaats ‘ons’ kerkje. Later zijn onze zoons
er gedoopt en mede vanwege de nogal prominente ligging in het dorp heeft
het gebouw ons altijd aangesproken.
En er is nogal wat mee gebeurd. Toen ik na mijn werkzame leven ging schrijven in de Kronijck, het kwartaalblad van de
Oudheidkundige Vereniging Gander en Deutekom, heb ik me wat meer in het gebouw verdiept.
De kerk is op 6 februari 1913 in gebruik
genomen. Het ontwerp is gemaakt door architect Ovink uit Doetinchem. Aan de kerk is in 1922 een torentje met klok toegevoegd en wat later is ook een
zaaltje aan de achterzijde gebouwd met een consistoriekamer en een vergader-/ zondagschoolruimte.
Zoals bij vele kerken is de klok in de
Het Witte Kerkje in 2014 bij de verkoop. Foto: Frits Kruisselbrink
Tweede Wereldoorlog ‘verdwenen’,
Het huidige aanzicht is in 1968 ontstaan
gedenk de doden en ik roep de leven-
De financiën daarvoor zijn door allerlei
maar een nieuwe, met het opschrift ‘ik den’, is in 1948 geplaatst.
na een grote verbouwing van de kerk. acties bij elkaar geschraapt. Hierbij is het torentje gesloopt en vervangen
door een eenvoudige klokkenstoel, de
kerkzaal is verlengd en er is een balkon aangelegd. Toen is ook de hele kerk
witgepleisterd, sindsdien wordt het ‘Het witte kerkje’ genoemd.
In 2012 is het gebouw aan de kerkelijke gemeente onttrokken en na enige jaren
van onzekerheid gekocht door een paar ondernemende mensen. Zij hebben de kerk van binnen flink verbouwd, waar-
door er nu ruimte is voor 6 jongvolwassenen met 24-uurszorg. Er is met De Vlinder een thuis gevormd met voor
ieder een eigen appartement als basis
en een gemeenschappelijke huiskamer om elkaar te stimuleren en activiteiten
te ondernemen. Sinds 2015 kunnen we echt spreken van het tweede leven van ‘Het witte kerkje’. Maar het is nog wel De kerk in 1938 bij het 25-jarig bestaan. Foto: Archief OKV Gander
steeds ‘mijn kerk’.
15
