SportAmerika Magazine #12

HOOFDREDACTIE Neal Petersen Geert Jan Darwinkel EINDREDACTIE Kasper Dijk SENIOR WRITER Jules Zane REDACTIE Lennart Beishuizen Pieter Brouwers Geert Jan Darwinkel Rob van Gameren Vincent Van Genechten Eva Gerritse Pieter Horstman Justin Kevenaar Paul Klomp Wietze­Willem Mulder Marco Post Robert Prins Jurian Ubachs Klaas­Jan ter Veen Jeroen Veenstra Seb Visser Frank Wielaard Joeri Zwarts COLUMNISTEN Matthijs van den Beukel Gijsbregt Brouwer Jeroen Elshoff Leander Schaerlaeckens FOTOGRAFIE Getty Images PRODUCTION, ART DIRECTION & DESIGN DarChicago Ltd. MET DANK AAN Issuu, Scribus

SportAmerika Magazine is een uitgave van Petersen Media. Niets uit deze uitgave mag op welke wijze dan ook worden gekopieerd zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever. © Petersen Media 2012­2015 ­ Alle rechten voorbehouden.

Lange termijn

Zittend in een trein bekeek ik de laatste NFL­geruchten

en moest ik ineens aan een befaamde uitspraak van Ronald Koeman van een paar jaar geleden denken. Iets met een trein die voorbij kwam en waarop hij moest springen, want die trein kwam niet zo vaak. Koeman vertrok op die trein naar Valencia, maar een erg gelukkig huwelijk werd het niet.

Inmiddels is Sneeuwvlokje er wel achter gekomen dat er wel vaker treinen rijden en ook voorbij komen. Ik denk dat Koeman in de toekomst dan ook rustig zal blijven zitten en gewoon wacht totdat zijn eigen trein lekker begint te rijden.

Lang verhaal kort: geef de lange termijn eens een eerlijke kans in de topsport. Ik pleit hier al jaren voor in het Nederlandse voetbal, maar dat zou ook niet misstaan in de VS. Het is allemaal zo makkelijk om in de kortetermijnfilosofie te geloven. Bijna alle NFL­eigenaren gingen helemaal loco tijdens de laatste week.

De gekte in Philadelphia en New Orleans viel mij nog

wel het meeste op. Waar de ene ploeg (Eagles) allemaal spelers verzamelden die vroeger samen hadden gespeeld in college, bleek bij de andere ploeg (Saints) bijna iedereen beschikbaar voor een trade.

Natuurlijk, beide coaches zullen heel goed hebben ingepraat op hun general managers dat als ze volgend seizoen echt mee willen doen om de Vince Lombardi Trophy, ze actie moeten ondernemen.

Het resultaat laat zich al raden: de teams presteren volgend seizoen niet ondanks alle acties en de hoofdcoach en de general manager staan op straat. En dan begint het verhaal weer helemaal van voren af aan.

Veel leesplezier,

Dat was lachen geblazen, afgelopen donderdag in de Cactus League.

Comedian Will Ferrell speelde op tien verschillende posities bij liefst tien verschillende teams.

De A's, Cubs, Mariners, Angels, Dodgers en White Sox, Ferrell deed ze allemaal aan 足 en haalde tussen de bedrijven door een dikke miljoen dollar op voor een goed doel. Mooi.

In Philadelphia zijn ze nog altijd niet bekomen van de capriolen van Chip Kelly rondom de start van free agency. Shady McCoy weg, Jeremy Maclin weg, Sam Bradford voor Nick Foles... Iggles nation schreeuwde moord en brand. Gelukkig was daar op de valreep DeMarco Murray, die zichzelf bij Philly aanbood.

Teleurgesteld door de wijze waarop men hem in Dallas had behandeld. En let op onze woorden: de komst van Murray kan wel 'ns meer zijn dan een pleister op de wonde. Murray heeft een chip ons his shoulder, en zal zeker (maar niet alleen) tegen divisiegenoot Cowboys willen laten zien dat Jerry Jones een inschattings足 foutje heeft gemaakt. Wordt vervolgd.

Free agency bepaalde in de

afgelopen week het nieuws.

De grootste klapper kwam van de New Orleans Saints, die tight end Jimmy Graham van de hand deden. De All­Star tight end en veruit de beste receiver van quarterback Drew Brees werd naar de Seattle Seahawks gestuurd, samen met een keuze in de vierde ronde van de komende Draft. De Saints kregen center Max Unger en een keuze uit de eerste ronde terug. De Saints lieten enkele dagen later ook de talentvolle receiver Kenny Stills naar de Miami Dolphins gaan • Cornerback Darrelle Revis keerde afgelopen week terug bij de New York Jets. Revis, die afgelopen seizoen een Super Bowl wist te winnen met New England, besloot dat het tijd was om te gaan cashen. Revis gaat maar liefst zeventig miljoen dollar verdienen, waarvan 38 miljoen gegarandeerd. Naast Revis Island legden de New York Jets ook cornerbacks Antonio Cromartie en Buster Skirne vast • Ook de Philadelphia Eagles zaten niet stil. Nick Foles werd geruild met de St. Louis Rams voor Sam Bradford, terwijl de secondary werd versterkt met Walter Thurmond. En na het mislopen van running back Frank Gore, werden zowel Ryan Mathews als DeMarco Murray vastgelegd • Ben Roethlisberger verlengde afgelopen week bij de Pittsburgh Steelers. De 33­ jarige quarterback zette zijn handtekening onder een vijfjarig contract, waardoor het zo goed als zeker is dat de tweevoudig Super Bowl­winnaar zijn carrière afsluit bij de Steelers. Big Ben verdient in de komende vijf jaar tussen de 99 en 108 miljoen dollar •

Deze week vond er een incident

plaats tijdens één van de NBA­ wedstrijden. Bij het duel tussen de Boston Celtics en Memphis Grizzlies werd een man vlak voor het eindsignaal neergestoken. De man werd naar het ziekenhuis gebracht, maar had geen levensbedreigende verwondingen. Later die avond werd iemand gearresteerd • Oud­NBA­speler Jason Collins werd op maandag aangesteld als nieuwe analist voor Yahoo Sports. Collins werd enkele jaren geleden de eerste NBA­speler die publiek bekend maakte dat hij homoseksueel is. Hij speelde dertien jaar in de NBA en kwam uit voor zes verschillende teams • Kyrie Irving speelde donderdagavond de wedstrijd van zijn leven. De point guard scoorde 57 punten en raakte alle zeven zijn pogingen van achter de driepuntslijn.

De Cleveland Cavaliers wonnen uiteindelijk na verlenging met 128­125 van de San Antonio Spurs • Ook deze week ging Westbrook weer door met het aan elkaar rijgen van triple­doubles.

Op vrijdag noteerde hij tegen de Minnesota Timberwolves zijn achtste van het seizoen. James Harden, Rajon Rondo en Michael Carter­Williams volgen met drie • Donderdagavond werd een vrouw in het publiek geraakt door een bal. De vrouw was niet aan het opletten en kreeg de bal vol op haar neus. Het incident gebeurde tijdens de wedstrijd tussen de Charlotte Hornets en de Sacramento Kings. Het filmpje ging de hele wereld over • De Orlando Magic maakten bekend dat zij Shaquille O’Neal opnemen in hun Hall of Fame. O’Neal leidde de Magic in 1995 voor het eerst in de geschiedenis naar de NBA Finals •

Evgeny Romasko is de

eerste Russische referee in de NHL. De Rus, die nauwelijks Engels spreekt, floot zijn eerste duel vorige week maandag; Edmonton Oilers­Detroit Red Wings.

Scheidsrechtersbaas Stephen Walkom liet Romasko overkomen uit de KHL omdat hij onder de indruk is van zijn fysieke kracht en zijn schaatskwaliteiten. Romasko mag laten zien wat hij waard is en strijdt om een plek als scheidsrechter in de AHL playoffs. In de toekomst hoopt Walkom dat Romasko uit kan groeien tot een elitereferee in de NHL. Romasko is de tweede Europese scheidsrechter in de NHL, Marcus Vinnerborg (Zweden) floot twee jaar in de NHL maar kon niet aarden en verliet de NHL in 2012 • Nazem Kadri werd afgelopen week om disciplinaire redenen drie wedstrijden uit de ploeg van Toronto Maple Leafs gehouden en Don Cherry denkt dat de aanvaller niet lang bij die club zal blijven.

“Hij is al belachelijk gemaakt, vernederd en nu wordt hij er ook nog naast gezet. Vernederd in de ogen van zijn familie, Kadri heeft alles al meegemaakt. Voordat de dag aanbreekt dat Kadri UFA wordt, kunnen de Leafs Kadri beter verruilen, anders gaat hij zelf wel weg." Kadri wordt UFA in de zomer van 2017 • Voor R.J. Umberger (Philadel­phia Flyers) is het seizoen ten einde. De aanvaller moet worden geopereerd aan zijn heup en zijn herstel zal ongeveer tien weken in beslag nemen.

Umberger speelt het slechtste seizoen uit zijn carrière en zegt zelf dat deze blessure hem al langer parten speelt •

De kogel is door de kerk,

en het nieuws kon niet slechter zijn voor de Texas Rangers: zoals vorige week al werd gevreesd moet wer­ per Yu Darvish inderdaad een Tommy John­ingreep ondergaan. Hierdoor mist de sterspeler van de Rangers heel 2015.

Voor de Rangers uiteraard een fiks pro­ bleem, maar een mogelijke oplossing dient zich al aan: de Rangers zouden zich volgens geruchten willen mengen in de strijd om een trade voor werper Cole Hamels te bewerkstelligen • Darvish is niet de enige pitcher met blessure­ problemen. Ook Phillies­werper Cliff Lee kampt met lichamelijke ongemakken.

Lee kreeg na zijn eerste start tijdens Spring Training wat last van zijn linkerelleboog, en daar blijkt nu een oude blessure op te spelen. Een operatie lijkt onafwendbaar, wat zou betekenen dat Lee er zes tot acht maanden uit zou zijn. Lee zou hebben aangegeven waarschijnlijk met pensioen te gaan als dat zou gebeuren • Datzelfde heeft Brewers­ reliever Dontrelle Willis inmiddels gedaan. De 33­ jarige werper kreeg deze lente ook te maken met blessures, en besloot in samenspraak met zijn familie dat nog een MLB­ seizoen te veel voor hem is. Willis had zijn beste seizoen in 2005 met de Marlins, toen hij vijf shutouts gooide en 22 overwinningen pakte • Vrolijker nieuws kwam in de vorm van acteur Will Ferrell. Om geld op te halen voor diverse kankerfondsen speelde Ferrell voor tien verschillende teams op tien verschillende posities •

K

ijk door een oud­ Hollandsche sportbril naar Amerikaans college basketball en je weet: Kentucky Wildcats is de beste dit seizoen. Zij zijn een terechte kampioen van Amerika. Goddank werkt het niet zo in NCAA college hoops. De kam­ pioen wordt gekroond in het eerste weekend van april. Maar niet nadat we het aantal titelkandidaten binnen twee weken van 68 hebben teruggebracht tot de Final Four. En die reis levert veertien dagen lang doldwaze wedstrijden en verrassen­ de uitslagen op. Liefheb­ bers hebben voorgeslapen, om maar niets te hoeven missen. En terecht! It’s March Madness baby!

Elders in dit blad leggen we uit waarom

het niet anders kan dan dat John Calipari’s Kentucky Wildcats kampioen gaan worden dit jaar. Het hele jaar lopen de Wildcats in de voluit brandende schijnwerpers. Onge­ slagen koningen zijn het. Tot nu.

Ongeslagen kampioen worden zou een wereldprestatie zijn. Maar March Madness is het toernooi van ‘dark horses’. Een mooie term voor ‘andere kanshebbers’.

Over die teams, en de potentiële sprookjesverhalen van deze editie van The Big Dance, gaat dit verhaal. Want de kans dat Kentucky geen kampioen van Amerika wordt is, hoe gek het ook klinkt, groter dan dat ze het wèl worden. Zo charmant, en genadeloos tegelijk, is March Madness.

Bracket

Wekenlang hebben acht miljoen Amerika­ nen, inclusief President Obama, en enkele honderden Nederlanders hun gedachten laten gaan over het invullen van hun bracket (toernooischema). Kentucky laten winnen en gokken op nog drie goed ingevulde Final Four kandidaten om op punten de concurrentie te verslaan? Of inzetten op een dark horse? Met het risico dat je bracket in de Sweet 16 al van alle spanning beroofd is.

Keuzes… Als dit verhaal geschreven

wordt moet Obama zijn bracket (het komt op tv!) nog invullen. Hij kiest voor Kentucky. Dan weet u dat vast.

Maar wie kies jij?! Het invullen van een bracket maakt de toernooi­ beleving extra speciaal. Ook voor niet college basketball kenners en volgers.

Iedere wedstrijd heb je een favoriet, op basis van je bracket. Ik ga je een klein beetje helpen met invullen.

Hoe en waar je kunt meedoen vind je terug op SportAmerika.nl, onder de kop NCAA/Sporten/college basketball. De winnaar verdient ‘braggin’ rights’ voor komend seizoen. En een perfect bracket is nog altijd een miljard dollar waard (echt waar!).

East

Oké, Kentucky niet in je Final Four zetten is misschien dom. Of liever, een hele grote gok. Maar er zijn daarna nog tenminste drie plaatsen open. Wie daar in te vullen?! Leo Beenhakker zou zeggen: “Haben Sie eine Stunde?” Het aantal kandidaten dat dit seizoen The Big Dance kan winnen als Kentucky is uitgeschakeld is bijna eindeloos.

De meest logische keuzes zijn de bes­

te teams in de zwaarste conferences.

Dan kom je in het East deel van het bracket al snel uit bij Virginia Cavaliers, dat de Atlantic Coast Conference wint.

En daarnaast het hele seizoen al sterk presteert. Wat daarbij vooral opvalt zijn de ‘road wins’ tegen Maryland, Miami (na dubbel overtime) en vooral Notre Dame. Tegen zogenaamde ‘midmajors’ werd geen misstap begaan. In de ACC werd verloren van Duke (thuis) en een verzwakt Louisville. Het bracket ziet er ideaal uit voor de Cavaliers. Tot de Final Four lijken Villanova en Louisville de enige serieuze bedreigingen.

dat hoeft ook niet. In de afgelopen drie seizoenen werden de Blue Devils twee keer meteen uitgeschakeld, tegen Le­ high en Mercer. Terwijl ik het opschrijf, moet ik er weer om lachen. Duke on­ waardige resultaten. En met 't wegstu­ ren van Rasheed Sulaimon is de zes­ mans rotatie van coach Mike Krzyzewski gedegradeerd tot een halfbakken vijf­ en­een­half mans rotatie. Dan zijn er met St. John’s, Utah, Georgetown, Iowa State en Gonzaga ineens struikel­ blokken te over.

In het kwart van het bracket van Duke zitten sowieso wel een paar valkuilen.

Stephen F. Austin was vorig seizoen al een favoriete upset pick in de eerste ronde. En terecht, zo bleek. Net als toen was de start van SF Austin ook dit seizoen niet zo goed. Van Northern Iowa, Xavier en Baylor werd verloren.

Van die twee mogen we Villanova het Dat waren meteen ook de sterkste meest serieus nemen. De Wildcats hebben veel en goed schietende guards. tegenstanders dit seizoen. En Baylor en UNI moesten toen nog Hun frontcourt is hun zwakte. Als ze een team treffen met goede defense en op gang komen. Nu is Utah Utes heavy frontcourt zit daar hun valkuil. In de tegenstander. Een ploeg die meer tegenstand heeft gehad dit de Sweet 16 zou dat zomaar Louisville seizoen. En een goede indruk kunnen zijn. En anders toch Northern heeft achtergelaten. Dat laatste Iowa met hun diepe bank en natuurlijk telt zwaar.

Seth Tuttle. Ga die man zien!

En over goede spelers die je gezien

moet hebben in het oostelijk deel gesproken. Pik Providence snel mee.

Die kunnen er namelijk ondanks topschutters Kris Dunn en LaDontae Henton snel uitliggen, omdat de support act smal en onbetrouwbaar is. Maar Dunn en Henton zijn echt heel goed.

South

Met Duke is een tweede ACC team genoemd dat ver zou moeten komen.

Hun schema oogt niet loodzwaar, maar

Het andere vraagteken is Eas­

tern Washington vs Georgetown.

De Hoyas zijn hondsberoerd in March Madness de laatste jaren en Eastern Washington is geen fijne matchup voor ze. De Eagles zijn aanvallend sterk met een goede driepunter. Als ze tempo kunnen spelen tegen Georgetown’s ijzeren defense is Eagles kansrijk.

West

Het deel van het bracket dat in Los Angeles wordt afgewerkt wordt

gedomineerd door Wisconsin en Arizona. De Badgers versloegen op selection sunday in de Big East Tournament finale Michigan State Spar­ tans ternauwernood in overtime. Wis­ consin is een Final Four team van afge­ lopen seizoen. Toen hadden de Bad­ gers natuurlijk kampioen moeten wor­ den. Nu kan het alsnog. Maar er zijn meer, en ook zeer dominante, kapers op de kust. De kracht van Wisconsin is dat alle spelers alles kunnen. Passen, rebounden, aanvallen. Keer zeven. En daar steekt Frank Kaminsky, de anti superster met superster status, dan nog bovenuit. Een team dat de Badgers pijn

1. Kentucky Wildcats

(31­0, SEC)

Ongeslagen aan het toernooi begin­ nen geeft ze een edge. Kentucky is de beste, maar één keer verliezen is genoeg om dat te verpesten…

2. Duke Blue Devils (28­3, ACC)

Okafor, Cook, Winslow, Jones. Zo­ maar een paar namen van spelers die kunnen uitblinken. Winnen bij Wisconsin, Louisville, Virginia en aartsrivaal UNC spelt samen: powerhouse.

3. Virginia Cavaliers (26­2, ACC)

Diep. Defense. En zonder topscorer Anderson gewoon blijven winnen.

ACC gewonnen. Maar daarin verloren van Duke…

4. Wisconsin Badgers (28­3, Big Ten) Final Four team van afgelopen seizoen is dit jaar nog beter. Top frontcourt met Kaminsky, Dekker, Hayes. No turnover team. Kunnen van top­3 winnen en van hot 3PT team verliezen.

5. Arizona Wildcats (28­3, Pac­12) Nummer 2 in pre­season polls. Paar kleine nederlagen in regular season.

Daarin 21! punten laten liggen op de vrije worplijn… Grote kerels in running offense. Fun to watch.

6. Gonzaga Bulldogs (30­2, WCC)

kan doen zit eigenlijk niet in hun bracket.

Tenzij… Arizona Wildcats. De mannen

van Sean Miller zijn groot en atletisch, type ‘rim protectors’ uit de hoogste categorie. Ze kunnen ook rennen, en dat ligt Wisconsin niet. Om Arizona te verslaan wordt een echte ‘de beuk erin’ mentaliteit gevraagd. Blijven gaan en hopen dat het goed genoeg is. Of zone­ D spelen, zoals Baylor (potentiele

Goed team. Goed basketball. Pangos, Wiltjer, Karnowski. Zomaar 'n paar namen om op te letten. Evengoed een upset pick als surprise champion. Ultieme Dark Horse.

7. Villanova Wildcats (29­2, Big East) Team is het woord. Geen uitschie­ ters, maar samen sterk. Als de aanval draait ‘unstoppable’. Nadeel: kunnen het pas tegen topteams laten zien in The Big Dance.

8. Kansas Jayhawks (24­7, Big 12)

Zwaarste preseason schema. Tegen de verwachtingen in de sterkst bezette competitie weer (elfde keer op rij!) gewonnen. Kampioenen?

Neh… Final Four? Misschien…

tegenstander van Arizona in de Sweet 16) in hun deel van het schema doet. Wiscon­ sin is meer van 't geduld en methodisch verdedigen. Benieuwd hoe dat uitpakt.

Midwest

Het deel van Kentucky Wildcats. Dus… Maar er is genoeg te zeggen. Want er staan, even afgezien van buitencategorie Kentucky, ge­ noeg teams in dit deel van het bracket die ergens onderweg mooie matchups opleve­ ren. #2 seed Kansas Jayhawks is een boe­ iende casus. In de verste verte niet zo geta­ lenteerd als afgelopen seizoen. En misschien wel te hoog weggezet in het schema. Maar tegen de verwachting van velen in werd het team van Bill Self voor de elfde keer op rij kampioen van de beste competitie in college basketball, de Big 12. En ook de tourney werd bijna gewonnen. Terwijl hun driepunter amper wilde vallen. Daar komt bij dat Kansas een loodzwaar preseason heeft gedraaid. En dus een paar extra losses heeft genoteerd. Tegelijk leverde het op dat ze weten wat er gevraagd wordt als het moeilijk wordt.

Kansas overleeft de second round wel, maar kan daarna best struikelen over Wichita State. Of daarna zijn meerdere moeten erkennen in Notre Dame.

En anders is er altijd nog KU natuurlijk. Maar dat hoeft dus niet perse een probleem te zijn voor Kansas. In alle (ja, alle) gevallen.

Notre Dame is een mooi team om te zien spelen. De Fighting Irish vallen naar hartelust aan. Wonnen van Duke, North Carolina en Louisville. Notre Dame is diep en heeft aanvallend zoveel opties, dat ze moeilijk af te stoppen zijn. Hun valkuil is dat ze het toernooi ingaan tegen Northeastern.

Daar liggen de Fighting Irish niet wakker van. En dat zou wel moeten, want ‘we’re talking March Madness here’.

Texas mag ook meedoen. De Longhorns

draaiden een sterk preseason en zakten in de Big 12 keihard door het ijs. Het kostte coach Brey’s team bijna deelname aan The Big Dance. Tegelijk wordt coach Calipari ’s nachts nog wel eens gillend wakker als hij

9. N Dame Fighting Irish (26­5, ACC) Eén naam: Jerian Grant. Deze spelverdeler kan het verschil gaan maken op Kemba Walker­achtige wijze. Maar zoals Notre Dame de laatste weken speelt… nope.

10. Utah Utes (23­7, Pac­12)

Houd dit team onder de 60 punten en je wint vrijwel zeker. Nu nog een manier vinden om dat te doen. Tip: slow them down. Big wins zijn normaal, nu nog tegen big teams.

11. NCarolina Tar Heels (21­10, ACC) Kijk naar hun roster en wat je ziet heet ‘the wow factor’. Kijk naar hun resultaten en je denkt ‘mwah’. De Tar Heels kunnen heel goed zijn. En heel slecht ook…

12. Baylor Bears (23­8, Big 12)

Opvallend hoog hier. Zeker op basis van afgelopen maanden. Maar als er één team is dat zich kan vastbijten in een toernooi, dan toch de Bears.

Heel benieuwd…

13. Maryland Terrapins (26­5, B1G)

Surprise van dit seizoen. Maar wel lager dan in de meeste rankings.

Reden: uitwedstrijden winnen is moeilijk. Maar het backcourt met Trimble en Wells is zo UConn 2014…

14. Iowa State Cyclones (22­8, Big 12) Aanvallend een lust voor het oog.

Maar… als ze iets willen bereiken, zullen ze zich thuis moeten gaan voelen in de zalen die ze aandoen dit toernooi. Want uitwedstrijden… eugh.

15. Georgetown Hoyas (20­9, Big East) Vielen ontzettend tegen de afgelopen jaren. Maar dit team kan spelen! Veegden Villanova van de vloer… let op guard D’Vauntes Smith­Rivera. Tha kid can play. In for a surprise run?

16. Nth Iowa Panthers (30­3, MVC)

Ook een verrassing dit seizoen.

Uitstekende rebound en veel 3PT schutters aan boord. Spelen liefst traag. Wie hen een hoog tempo kan opleggen wint.

terugdenkt aan de confrontatie van zijn Kentucky met de Longhorns. Dus vlak Texas niet te makkelijk uit. Hun frontcourt is diep, Taylor is goed. Maar het is niet altijd een team. En onvolwassen.

Cinderella

Het moeilijkste onderdeel van March Madness is het voorspellen van een sprookje. Het is er ieder jaar, maar wie en tot welke ronde?

Vorig jaar gokte iedereen braaf op SF Austin, maar werd het Florida Gulf Coast. We geno­ ten van enorm Dunk City, al was 't wat kort.

Een diepe run van Kansas zou toch wel een verrassing zijn. Net zoals een zege van St John’s op Duke, maar dat kan wel. St John’s kan verdedigen en aanvallen, maar niet rebounden.

‘Execute’ is daar het toverwoord. En eenmaal voorbij Duke is veel mogelijk.

En dan noem ik een gekke naam. Wofford (#12) doet mee en die openen tegen Arkan­ sas Razorbacks (#5). De Razorbacks zijn een spectaculair team. Razendsnel, aanvallend en verdedigend. Jagend op de turnover. Wofford heeft de naam graag wat rustiger te spelen.

Maar tegelijk heeft het de lengte en het tempo in huis om mee te gaan rennen. Dat deden ze heel vroeg in het seizoen tegen het snelste team van het land Iona Gaels, met succes. En tegen het graag chaos scheppen­ de Chattanooga. Arkansas is een combinatie.

Met een betere reputatie en (meestal) een hoger niveau. Maar soms ook niet…

Heerlijk, al die bespiegelingen.

Morgen (donderdag) begint het meest waanzinnige toernooi ter wereld. Want dat is het NCAA Tournament. De term March Madness is geen marketing bedenksel. Het bestaat.

En een echte

sportliefhebber gaat daar ten­ minste iets van willen zien. Hoe eerder in het toernooi hoe leuker.

Maar beschouw dit als een waar­ schuwing: kijken staat gelijk aan verslaafd raken. •

17. Wichita St Shockers (28­4, MVC)

Lang niet zo goed als vorig jaar. Van Baker en VanVleet werd dit jaar meer verwacht dan we hebben gezien.

Maar de ervaring is er. Toch zijn ze te afhankelijk van Darius Carter.

18. Arkansas Razorbacks (24­7, SEC)

Hoge verwachtingen waren er aan het begin. In de schaduw van Kentucky in de SEC laat vooral Portis zien waarom Arkansas red hot aan March Madness gaat beginnen.

19. WVir Mountaineers (23­8, Big 12) Lastig team om tegen te spelen. Top in steals en offensive rebounds.

Diepe bank. Leve de full court press.

Tegelijk volkomen onvoorspelbaar.

20. Louisville Cardinals (24­7, ACC)

Zonder weggestuurde Jones is dit team niet zo goed meer. En niet zo diep als coach Pitino nodig heeft. Al­ les moet van Rozier en Harrell komen.

21. Oklahoma Sooners (21­9, Big 12) Met hun verdediging gevaarlijk voor iedere tegenstander. Hebben ook genoeg scorers om een ‘cold night’ te voorkomen. Maar resultaten en wedstrijden vliegen alle kanten op.

22. Butler Bulldogs (22­9, Big East)

Uitstekende starting five. Bank is een probleem. Maar op die manier wel gewonnen van Georgetown en North Carolina.

23. St Johns RStorm (21­10, Big East) Ervaren team dat moeizaam op gang kwam in de Big East dit jaar. Eindrun was oké. Shotblockers alarm! Verder is St Johns zuinig aan de bal. Maar rebounden kunnen ze niet.

24. Davidson Wildcats (23­6, Atl10)

Spelen hun beste seizoen in jaren.

Zuinig aan de bal in de aanval.

Tegelijk wordt hun aanval verknald door de verdediging. Geen rebound, amper geforceerde turnovers.

25. Providence Friars (21­10, Big East) Verrassend in The Big Dance afgelo­ pen seizoen. Werden niet terug ver­ wacht. Edoch…Wie weet overleven ze een ronde. Kijk Kris Dunn en LaDontae Henton en have fun! •

1. KYRIE IRVING PG, CLEVELAND CAVALIERS

De Cleveland Cavaliers lijken met de week meer aanspraak te maken op de titel team to beat in the east. Da's natuurlijk vooral dankzij LeBron James, maar vlak Kyrie Irving ook niet uit. Afgelopen week leverde even zijn visitiekaartje af, door 57 punten te scoren in een OT zege op de Spurs. Petje af, en Irving is onze WINNAAR VAN DE WEEK.

2. WILL FERRELL KOMIEK

Daar kun je meer thuiskomen, als lol足 broek zijnde: een 0.00 ERA en 0 hits na 0.1 geworpen innings. Will Ferrell combineerde afgelopen donderdag het aangename met het nuttige, want hij haalde ook nog eens een dikke miljoen dollar op voor een goed doel. Chapeau.

3 KENTUCKY WILDCATS

Niet dat 't echt verrassend was, natuurlijk, de #1 overall seed voor de Wildcats. Maar ja, wel even ongeslagen blijven natuurlijk.

En dat lukte, ondanks de verwoede pogingen van Arkansas. En nu gaat 't echte werk beginnen.

1 TEMPLE OWLS

Het is ieder jaar weer hetzelfde liedje, als op Selection Sunday de brackets worden bepaald. Er zijn er altijd wel 'n paar die vinden dat ze erbij hadden moeten zijn op de Big Dance, maar het uiteindelijk net niet redden. De zogenaamde snubs. Dit jaar waren Temple en Colorado State de grootste ongeluksvogels, ergo: de LOSERS VAN DE WEEK.

Hoogtepunt

Deze week precies drie jaar geleden

kwam er een einde aan één van de grootste kortstondige hypes uit de NBA­ geschiedenis. Op 24 maart 2012 raakte de sensatie van de Knicks geblesseerd aan zijn knie en dat betekende het einde van wat we allemaal kennen als Linsanity. Van ongedrafte nobody werd Jeremy Lin in één klap een van de bekendste basketballers ter wereld (niet in de laatste plaats vanwege zijn Aziatische roots).

De hoogtijdagen van Lin’s carrière duurden slechts 26 wedstrijden. Na een avontuur bij de Houston Rockets ­ dat vooral goed was voor zijn bankrekening ­ heeft Lin nu een plekje op de bank van de Lakers. En die bank zit verre van lekker.

Hij is (reserve­)onderdeel van een team dat er niks van bakt en afhankelijk is van een coach die niet goed lijkt te weten wat hij met Lin aanmoet.

Na drie jaar is het aantal sceptici veel

groter dan het aantal mensen dat gelooft dat Lin in staat is tot een nieuwe hype. Ja, Jeremy Lin heeft z’n hoogtepunt wel gehad. Het vervelende met zo’n hoogtepunt is dat je op het moment zelf vaak denkt dat het voor eeuwig duurt en dus vergeet om er van te genieten. Zou Lin zich dat nu ook realiseren? Dat het hoogtepunt van zijn NBA­carrière aan hem voorbij is gevlogen zonder dat hij er bij stil heeft gestaan?

Dat zou doodzonde zijn. Lin moet genieten van wat is geweest en accepteren dat er voor hem geen nieuwe hoofdrol is weggelegd. Die Oscar heeft hij toch al binnen. •

Eva Gerritse.

Toptalent

De Chicago Cubs hebben veel talent in

huis en daarover heb je zowel in ons magazine als op de website al veel kunnen lezen. In Spring Training krijgen we gelukkig al een voorproefje van veel talenten, die waarschijnlijk vanaf april hun kunsten weer in Minor League stadions mogen vertonen, maar voorlopig kunnen we nog even genieten van deze jonge toekomstige helden.

Kris Bryant is van deze talenten op dit moment de speler die het meeste opvalt.

Hij wordt natuurlijk niet voor niets door alle kenners genoemd bij de top 3 van de grootste talenten in de Minor League en in Arizona laat hij zien waarom. Bryant voert op dit moment van alle spelers in Spring Training de ranglijst met meeste homeruns aan met zes hekklappen. De derde honkman slaat bovendien .450 en heeft een astronomisch hoog OPS (On­ base Plus Slugging percentage) van 1.922.

Zijn homerun power is de grootste reden

dat hij wordt gezien als toptalent en in Spring Training laat hij zien dat hij ook tegen Major League pitching homeruns kan slaan. Waar veel kenners bang voor zijn, is dat hij te vaak met drie slag naar de kant gaat. Naast zes homeruns heeft hij in 20 slagbeurten ook al 5 strikeouts te pakken. Dit zou wel eens de reden kunnen zijn (naast een ingewikkelde financiële reden, waarover ik hier niet te veel zal uitweiden) dat Bryant in april nog terug moet naar Iowa om voor de Triple­A Cubs te spelen. Laten we hopen dat hij nog veel homeruns kan slaan in maart om zo zijn manager ervan te overtuigen dat hij de startende derde honkman van de Chicago Cubs moet zijn. •

Seb Visser.

1. Frank Kaminsky (Wisconsin) Weten jullie 't nog, vorig jaar? Toen senior Shabazz Napier zijn Connecticut Huskies naar de NCAA­titel leidde? Dit seizoen is die rol weggelegd voor Frank Kaminsky.

De center van de Badgers speelt al het hele seizoen als een MVP. Hij is groter, sterker en slimmer dan de meeste van zijn tegenstanders. Met zijn range tot aan de driepuntlijn, is Frank the Tank een unieke en vreselijk moeilijke speler om te verdedigen. Kaminsky is ook altijd op zijn best in belangrijke games en op belangrijke mo­ menten. Perfect dus voor March Madness.

2. Jahlil Okafor (Duke)

De hype voor het seizoen was groot en Jahlil Okafor stelde helemaal niet teleur. De big man stond er vanaf zijn eerste wedstrijd voor de Blue Devils. Waar Okafor het grote verschil maakt, is met zijn voetenwerk.

Op dat vlak doet hij nu al beter dan een heleboel bigs in de NBA. Scoren is voor Okafor dan ook geen probleem, dat bewijst ook zijn FG%. Verdedigend is hij wat minder mobiel (zeker in de pick & roll), maar maakt hij veel goed met zijn basketball­IQ. En deze jongen is op z’n best in big games.

3. D’Angelo Russell (Ohio State)

Kaminsky en Okafor kunnen met gemak punten op het bord zetten, maar geen enkele college speler scoort zo makkelijk als D’Angelo Russell. De linkshan­ dige guard heeft gewoon een ge­ voel voor het aanvallende spelletje.

Hij voert pick & rolls correct uit, speelt altijd onder controle, heeft een sterke drive, beschikt over een betrouwbare jumper en pakt met regelmaat uit met een ongeziene pass. Nu nog leren om te gaan met double teams en wie weet komt Ohio State on offense wel ver in maart.

Net als vorige jaar zullen de Wildcats reke­ nen op de broertjes Harrison, maar als ze deze keer wel de titel willen pakken, zal dat moeten komen van hun Twin Towers. Willie Cauley­ Stein zorgt voor de defensieve kracht van de Wildcats. De ‘nieuwe Tyson Chandler’ is de mentale leider van dit team en werkt aanstekelijk met zijn hustle en energie. Karl­Anthony Towns is maar een freshman, maar wel eentje met minstens evenveel talent als Jah­ lil Okafor. Een geweldige shot blocker, sterke verdediger en offensief veelzijdig. Towns is dé X­factor bij Kentucky.

4. Willie Cauley­Stein en Karl­ Anthony Towns (Kentucky)

5. Jerian Grant (Notre Dame)

Vorig jaar moesten de Fighting Irish het bijna een hele seizoen doen zonder Jerian Grant. Dit seizoen speelt de senior point guard als een bezetene. Hij draagt Notre Dame in bijna alle aspecten van het spelletje. Grant is de leider, de closer, het hart en de ziel van dit team.

Het enige minpuntje aan Grant is zijn slechts middelmatige defensieve kwaliteiten, maar dat maakt hij dan weer goed met pure inzet. Grant heeft alles om zich om de Shabazz Napier van 2015 te worden.

7. Stanley Johnson (Arizona)

6. Montrezl Harrell (Louisville) In college helpt 't

als je gebouwd bent als een volwassen man. Die eer is zonder twijfel weggelegd voor Montrezl Harrell. De forward van de Cardinals speelt altijd in beast mode. Vol energie en met een over足 vloed aan passie. Harrell is geen ver足 fijnde speler, integendeel. Beuken is zijn motto. Offensief levert dat vaak mak足 kelijke punten op en defensief houdt hij zich staande. Harrell heeft ook min足 punten. Hij heeft geen betrouwbare jumper, heeft het lastig met het maken van vrije worpen en is nogal een heethoofd.

Waren we allemaal niet een beetje fan van Ron Artest in zijn beste dagen? Wel, hier komt Stanley Johnson! In vele opzichten een verbeterde versie van de man die nu door het leven gaat als Metta World Peace. Wat meteen opvalt aan de Arizona Wildcat is zijn afgetrainde lichaam. Oersterk, gebouwd als een footballspeler. Johnson is gewoon een echte atleet en eentje die van defense houdt. Dat is en blijft zijn beste skill. Offensief moet hij nog leren om zijn ritme te vinden, maar vooral in transitie is Johnson

8. Georges Niang (Iowa State) Atletisch vermogen is

één ding, zonder een flin­ ke dosis basketball­IQ komt je niet ver. Van dat laatste loopt Georges Niang over. De forward van de Cyclones maakte dit seizoen niet de grote sprong voorwaarts, maar blijft 'n unieke speler in zijn eigen recht. Niang is de mentale leider van de aanvallende machine van Iowa State. Hij speelt net als een Larry Bird of een Scottie Pippen als point forward. Niang is een sterke schutter en passer, zeker voor zijn positie. Defensief is het allemaal wat moeilijker, maar Niang loves big games.

De Utah Utes? Ja, de Utah Utes. Onder leiding van Delon Wright doet dit team gewoon mee als outsider tijdens March Madness.

De point guard, het kleine broertje van Portland­speler Dorell Wright, blinkt vooral uit in efficiëntie en veelzijdigheid. Een guard die makkelijk boven de 50 procent schiet, dat kom je niet vaak tegen. En wat dacht je van amper 1,8 turnovers tegenover 5,3 assists? Ja, Wright speelt simpelweg beheerst. Net als zijn team overigens, dat wel eens serieus kan verrassen.

9. Delon Wright (Utah)

10. Kyle Wiltjer (Gonzaga)

Van bankspeler bij Kentucky tot sterspeler bij Gonzaga. Zie daar de colle­ ge carrière van Kyle Wiltjer. De Bulldogs zijn al heel het seizoen out­ standing. Point guard Kevin Pangos heeft daar veel mee te maken, maar het is de ontwikkeling van Wiltjer als efficiënte scoring machine die Gonzaga écht gevaarlijk maakt. Hij scoorde dit seizoen zelfs een keer 45 punten. Wil­ tjer speelt met een chip on his shoul­ der en is de closer in de sterke aan­ val van de Bulldogs. Als ze enigs­ zins van betekenis willen zijn tijdens March Madness, zal Wiltjer op z’n best moeten zijn.

Het was alweer geen topseizoen voor de North Carolina Tar Heels.

Het feit dat onder meer freshmen Justin Jackson en Theo Pinkson niet erg tot hun recht kwamen, had daar wel wat mee te maken. Maar dat Mar足 cus Paige een stap achteruit in plaats van vooruit zette, werd allesbehalve verwacht bij UNC. Als de Tar Heels een rol van betekenis willen spelen tijdens March Madness zal de point guard boven zichzelf moeten uitstijgen.

Vooral zijn shooting zal veel beter moeten dan tijdens het seizoen.

13. Marcus Paige (North Carolina)

Een nieuw perfect 11. Ron Baker seizoen zat er voor de (Wichita State) Shockers niet in. En maar

12. Bobby Portis (Arkansas)

Als freshman was Bobby Portis al goed bezig en in zijn tweede seizoen heeft de forward zich enkel verder ontwikkeld. Hij is nu de go to guy bij de Razorbacks. Portis kan maar dan enkel beuken onder de basket. Hij heeft ook een redelijk jump shot en verdedigend gebruikt hij zijn sterke lichaam als wapen. Een toprebounder heeft altijd al in hem gezeten, maar Portis is gewoon een actieve speler. Blocks en steals zijn hem dus niet vreemd. En wanneer hij de kans krijgt, kan hij zelfs vrij goed passen.

14. Buddy Hield (Oklahoma)

Northern Iowa? Wie? Yes, de Panthers zijn een te vrezen team! Onder leiding van Seth Tuttle rukten de Panthers zelfs op tot de tiende plek in de rankings en vormden ze een serieuze bedreiging voor Wichita State. Tuttle ontpopte zich als een geweldig efficiënte en betrouwbare forward, die in staat bleek tot big games. Of hij dat tijdens March Madness kan waarmaken, moet blijken. Hij heeft alvast de skills en het zelfvertrouwen om de Panthers op sleeptouw te nemen in een mogelijk lang NCAA

goed ook, vorig jaar gingen ze er in hun eerste wedstrijd van het NCAA Tournament meteen uit tegen Kentucky. Dat willen Fred VanVleet en Ron Baker niet nog eens meemaken.

Tijd dus voor Baker om zijn beste vorm boven te halen. De guard is geen ster­ speler, verre van, maar gewoon funda­ menteel goed in wat hij doet. Baker staat er altijd op belangrijke momen­ ten en moet het afmaken voor de Shockers als ze ver willen geraken.

De Oklahoma Sooners spelen een up and down seizoen en toch hebben veel tegenstanders terecht angst voor dit team. Dat er ene Buddy Hield rondloopt, heeft daar veel mee te ma­ ken. De junior guard is niet de meest efficiënte van het pak, maar kan tegen eender welke tegenstander helemaal losgaan. Die onbekende factor maakt de Sooners mysterieus en kwetsbaar tege­ lijk. Als Hield in zijn zone geraakt, kan Oklahoma wel eens gaan verrassen.

Of ze vliegen er in de eerste ronde roemloos uit.

15. Seth Tuttle (Northern Iowa)

Mike Krzyzewski won dit college

seizoen zijn 1000e wedstrijd. Coach K is dan ook een legende in het vak, maar hij begon zijn basketbalreis ooit als point guard voor die andere legende: Bobby Knight.

We schrijven de lente van 1965 wanneer de 25足jarige Knight voor het eerst in contact komt met Krzyzewski.

Knight is dan coach van het basketbalteam van de Militaire Academie van Westpoint. Mike weigert het aanbod aanvankelijk, omdat hij wel

wat meer wil nadat hij de Chicago's Catholic League leidde in scoring. Toen er echter geen interessante aanbieding kwam, overtuigden ouders Bill en Emily hun zoon om toch voor de Army te kiezen.

Krzyzewski mocht onder de strikte

regels van Knight nooit zijn ding doen, maar leerde zijn coach wel op een andere manier kennen. Toen vader Bill Krzyzewski na een wedstrijd van Mike plots stierf, verbleef Knight drie dagen bij de familie van zijn point guard.

Toen die in 1974 aan de slag ging bij Indiana, werd Krzyzewski maar al te graag zijn assistent. Hij werd echter al na één jaar echt ‘Coach K’ toen de Army belde.

In 1980 werd Knight opgebeld door

Duke, om advies voor een nieuwe coach. Hij raadde Krzyzewski aan als een sterke defensieve coach en eentje die de verwachtingen in Durham wel zou aankunnen. En zo geschiedde, Mike werd coach bij de Blue Devils.

Op 15 november 2011 passeerde Coach K met zijn 903e zege (tegen Michigan State) het totaal van zijn mentor. “I love you”, zei Krzy­ zewski tegen Knight. En het was na al die jaren nog gemeend ook. •

TEKST VINCENT VAN GENECHTEN

Tijdens March Madness schitte足 ren de sterren van morgen. Dat wordt eens te meer duidelijk wanneer we zes aansprekende winnaars uit het verleden eens wat dieper be足 lichten. Van Lew Alcindor tot Unibrow 足 een blast from the past.

In 1967 wonnen de UCLA Bruins

de derde NCAA titel in hun historie.

Ze deden dit met behulp van één van de beste spelers in de geschie­ denis van college basketball, Lew Alcindor. Toch zal de naam van Alcindor niet iedereen bekend in de oren klinken, maar eerder zijn la­ tere naam, Kareem Abdul­Jabbar.

Kareem was een ongekend talent.

Hij was niet te stoppen, mede door zijn technisch sterke dunks. Zijn dunktechniek was zo sterk dat de NCAA de dunk na het seizoen 1967 voor tien jaar verboden heeft.

In het 1967 seizoen was Kareem als freshman goed voor 29 punten en 15,5 rebounds per wedstrijd.

Dit was met verre afstand goed genoeg om de prijs van Player of the Year te winnen, een prijs die hij ook nog een keer in 1969 won.

UCLA was in het 1967 NCAA

Tour­nament niet te stoppen. De Bruins wonnen al hun wedstrijden met een puntenverschil van meer dan vijftien punten. In de finale waren ze met 79­64 de Dayton Flyers te sterk af.

In 1968 verloren de Bruins tijdens het reguliere seizoen van de Hous­ ton Cougars, vooral door een bles­ sure aan het oog van Alcindor. In het NCAA Tournament kregen ze een kans op revanche, en werd met 32 punten verschil gewonnen.

In 1969 wonnen de Bruins de finale met 92­72 van Purdue nadat ze een spannende wedstrijd tegen Drake hadden overleefd in de halve finale. Na dit seizoen zouden de Bruins nog vier titels op rij winnen. Alcindor ging als eerste keuze in de 1969 naar de Milwaukee Bucks.

In het jaar 1979 begon één van

de mooiste rivaliteiten in de geschie­ denis van het basketball. In de best bekeken college basketball­ wedstrijd ooit was het Earvin ‘Magic’ Johnson en de Michigan State Spartans tegen Larry Bird en de Indiana State Sycamores.

De Michigan State Spartans begon­ nen niet heel sterk in de Big Ten Conference. Na acht wedstrijd had­ den ze al een achterstand van vier wedstrijden op Ohio State. Door een sterke run met tien gewonnen wedstrijden op rij haalden ze op basis van betere onderlinge resul­ taten alsnog de Big Ten­titel.

Indiana State won met Larry Bird alle 29 duels in 't reguliere seizoen.

De enige keer dat hun ongeslagen record in gevaar kwam was tegen New Mexico State waar een schot van dertien meter van Bob Heaton ze kon redden. Ze gingen ­t NCAA toernooi met de nummer één seed in en kregen tot de finale alleen tegenstand van Arkansas. Heaton was tegen Arkansas ook weer belangrijk met een schot in de laatste seconde om ze een 73­71 overwinning te bezorgen.

De finale is een klassieker, één

waar de verschillende stijlen van Magic en Bird voor het eerst te zien waren. Magic was vooral goed in het beter maken van andere spelers, Bird was het centrale punt van de Sycamores en de Spartans verdedigden hem zo strak dat hij de bal vrijwel niet kreeg.

Het grootste probleem was echter het aantal fouls dat Indiana State nodig had om de aanval Spartans te stoppen. Bij het fluitsignaal was het Michigan State dat met 75­64 won en een rivaliteit die nog jaren zou duren, was begonnen.

Coach Jim Calhoun wordt gezien

als één van de beste coaches in de geschiedenis van college bas­ ketball. In 1999 won hij de eerste van zijn drie titels met UConn.

Voor de Huskies was het zelfs de eerste keer dat zij ooit in de Final Four stonden, iets wat sindsdien nog vier keer gebeurd is.

In een jaar waar de Big East sterke teams had zoals Miami en St. John’s kreeg UConn het voor elkaar om de Big East Champion­ ship te winnen. Na een spannen­ de wedstrijd tegen Seton Hall volgden er twee minder spannen­ de wedstrijden tegen Syracuse en St. John’s waamee ze de eerste seed in de West verdienden.

In de regionals hadden de Huskies weinig problemen. Na drie gemakkelijke overwinningen werd er in van nummer tien seed Gonzaga gewonnen in de regional final. In de Final Four moesten ze het opnemen tegen Ohio State, de enige van de vier teams in de Final Four die geen nummer één seed had. Nadat de Buckeyes ook aan de kant waren gezet mocht UConn aantreden in de finale.

De Huskies waren in deze wed­

strijd een negen en een halve punt underdog bij de wedkan­ toren. Duke kon het record zetten voor meeste overwinningen in een seizoen en met onder ande­ ren Elton Brand werden ze gezien als het betere team. Richard ‘Rip’ Hamilton was echter niet van plan om zich hier bij neer te leggen. De speler die in de NBA tot drie maal toe werd benoemd tot All­Star was in de finale goed voor 27 punten om de Huskies te helpen aan een 77­74 over­ winning op Duke.

Coach Jim Boeheim werd twee

weken geleden voor negen duels geschorst. Hij liet al snel weten er niet over te peinzen om te stoppen.

Boeheim is al sinds 1976 de coach van de Syracuse Orange en in die periode wist hij zijn teams 32 keer naar het NCAA Tournament te brengen. Vier keer hiervan speel­ den ze in de Final Four, maar ze wisten maar één keer het hele toernooi te winnen: in 2003.

De grote naam bij Syracuse in 2003 was Carmelo Anthony. De forward die nu voor de New York Knicks speelt, bewees als freshman dat hij mee kon met de besten. Hij scoorde gemiddeld 22 punten per wedstrijd en pakte daar ook nog eens tien rebounds bij. In de halve finale tegen Texas was Anthony goed voor 33 punten, een record voor een freshman.

De finale van het NCAA Tournament werd gespeeld in de Super Dome in New Orleans, de plek waar Syracuse in 1987 de finale in de laatste seconden verloor tegen de Indiana Hoosiers van Bob Knight. De tegenstander in deze wedstrijd was Kansas.

Syracuse had de kans om de

wedstrijd op slot te gooien in de laatste seconden, maar forward Hakim Warrick miste beide vrije worpen en gaf daarmee Kansas de kans om overtime te forceren.

Kansas guard Michael Lee stond vrij om de drie punter erin te schieten, maar Hakim Warrick corrigeerde zijn fout en blokte de inzet van Lee. Syracuse won hiermee de eerste NCAA­titel in de geschiedenis van de school. Carmelo zou als derde gekozen worden in de NBA Draft achter ene LeBron en Darko Miličić.

In 2005/2006 gebeurde het tegen­

overgestelde met de Florida Gators ten opzichte van dit seizoen. Dit jaar begonnen ze hoog in de ran­ kings en eindigen ze er buiten. In 2005 begonnen ze unranked en eindigden ze als kampioen. Dit was deels te danken aan de zeventien wedstrijden die ze op rij wonnen aan het begin van het seizoen.

De ontbrekende ranking was eigenlijk te danken aan het feit dat er in 2005 maar één ‘4­star recruit’ werd toegevoegd aan een team die in 2004 in de tweede ronde door Villanova werden uitgeschakeld. De grote verrassing van het seizoen was de huidige center van de Chicago Bulls, Joakim Noah.

Noah startte het jaar als power forward, maar werd al snel naar de centerpositie geschoven om de ge­ blesseerde Al Horford te vervan­ gen. Op deze positie eindigde hij uiteindelijk met het meeste aantal punten van het team.

De Gators kregen in 2006 een

herkansing tegen Villanova die dat jaar de nummer één seed had in de laatste ronde van de Minneapo­ lis Regional bracket. Noah was in deze wedstrijd goed voor 26 pun­ ten, vijftien rebounds en vijf blocks.

Na een gemakkelijke overwinning op de ‘cinderella’ George Mason moesten de Gators tegen de UCLA Bruins in de finale. UCLA kreeg de hele wedstrijd geen vat op het ontketende Florida en uiteindelijk wonnen de Gators met de score van 73­57 om zo het eerste NCAA­ kampioenschap in de geschiedenis te winnen. Het was het begin van een gouden periode voor de Ga­ tors, aangezien ze het jaar daarop met vrijwel dezelfde spelers het NCAA­titel nogmaals wonnen.

De Kentucky Wildcats kwamen

het seizoen binnen als de onbetwiste nummer één met vier nieuwe ‘5­star recruits’. Twee van deze recruits waren Anthony Davis en Michael Kidd­Gilchrist, de nummer één en twee keuzes in de 2012 NBA Draft.

Het was lang geleden dat een team zó goed was als de Wildcats in 2012. 28 van de 40 duels werden met dubbele cijfers gewonnen.

Coach John Calipari zorgde er voor dat de onervaren spelers als een uitzonderlijk hecht team speelden.

Hij legde hiermee de basis voor de huidige ‘one­and­done’ cultuur in de NCAA, oftewel het recruiten van freshmen met de belofte dat ze een jaar later naar de NBA draft mo­ gen. Dit is iets waar Coach Cal en de Wildcats dit jaar ook weer succesvol mee zijn.

In een fysieke finale konden de Kansas Jayhawks maar een paar minuten bijblijven. Door goed verdedigend spel van Anthony Davis die de wedstrijd eindigde met zes blocks konden de Wildcats al vroeg een voorsprong opbouwen van twaalf punten en elke run die Kansas maakte werd beantwoord met een run door Kentucky.

Een goed voorbeeld van de

hechtheid van dit team zit hem in het feit dat Davis pas laat in de tweede helft zijn eerste field goal maakte. Alle spelers voerden de rol die van hen verwacht werd perfect uit, ook Davis.

In de laatste minuten van de wed­ strijd kwam Kansas nog dichtbij, maar een ongekende discipline van de jonge mannen van Kentucky zorgden er voor dat ze het eerste team in de geschiedenis werden die minimaal 38 wedstrijden én het kampioenschap wonnen. •

Sportvideo

Op 10 april organiseren we met Sportnext een dag over de toekomst van de sportvideo bij het Rotterdams Sportfilmfestival. Sportvideo is de afgelopen 10 jaar compleet veranderd en vooral enorm gegroeid. Dat komt voornamelijk door twee zaken: YouTube en betere camera’s.

YouTube heeft voor ongekende (en gratis!) distributie van video gezorgd.

Video is tegenwoordig op elk device te kijken en sport wordt al lang niet meer alleen op TV bekeken. Vooral de mobile video maakt een enorme groei door, mede door verbeterde mobieltjes en beter mobiel internet. Simpel gezegd, sportvideo is uit de huiskamer verdwenen en een individueel fenomeen geworden, behalve als het om grote sportevenementen gaat waar kijken met vrienden of familie als (pop)cultuur gezien kan worden.

Betere camera’s zijn vooral GoPro’s en de camera’s op diezelfde mobieltjes.

Wat opvalt aan beide type camera’s is dat ze vooral tot ontwikkeling van individuele videocontent hebben geleid. De video selfie is een van de meeste opvallende genres van de veranderde sportvideo. De – individuele – actiesportvideo is hiervan het poster child. Deze video gaat helemaal over een individu en zijn (of soms haar) prestaties. De actiesporters waren de eerste die point of view (POV) video en mindere kwaliteit van mobiele camera’s omarmden. Dit deden ze gedreven door nieuwe kansen om hun sportbeleving te commercialiseren en vanuit een subcultuur waar het delen van prestaties onder elkaar altijd essentieel was. Dit ging via (papieren) magazines en er was geen massamediale aandacht voor actiesport. Omdat er geen TV­ aandacht voor de actiesporten was, was er nauwelijks commercieel belang en was innovatie vanzelfsprekend. De subcultuur van papieren magazines en de individualiteit van de sportbeleving en verslaglegging paste als een handschoen bij opkomende sportvideo op internet.

Teamsporten, de grote vier uit de VS maar ook ons voetbal, blijven ernstig achter. Niet alleen vanwege de angst voor innovatie, die direct voorkomt uit de commerciële belangen van TV, maar ook vanwege het formaat van de camera’s. Stadionsporten zijn zeer efficiënt voor TV­registratie met dure, vaste, camera’s en bieden zeer hoge kwaliteit video. De nieuwe camera’s zoals GoPro en iPhone worden steeds beter, maar kunnen niet concurreren met de vaste opstelling in een stadion. Daarnaast zijn de camera’s te gevaarlijk op het veld: een GoPro op het lijf van defender bij basketbal of football is een gevaar voor de gezondheid van de andere atleten.

Beide argumenten zijn van tijdelijke aard. De kwaliteit van de camera’s springt vooruit en ze worden veel kleiner. Binnenkort zijn de camera’s onzichtbaar verwerkt in de kleding van de atleten. Dan zal de sportvideo van de toekomst ook zijn intrede in de teamsport doen. •

De Wildcats begonnen het seizoen als

de nummer één in het college basketball, al kregen destijds ook de Arizona Wildcats (vijf) en de Wisconsin Badgers (acht) stemmen in de welbekende AP Poll. Ruim drie maanden later staat Arizona vijfde, Wisconsin zesde, maar staat Kentucky nog steeds oppermachtig bovenaan. En hoewel de Wildcats van Calipari en co. misschien niet uitkwamen in de sterkste conference, is dat nog steeds uiterst knap.

Dit betekent echter niet dat het seizoen van begin tot eind van een leien dakje verliep. Al direct vanaf het begin barstte er kritiek los op het zogeheten platoon systeem wat Calipari al direct in zijn ploeg doorvoerde. Het systeem houdt in dat Kentucky regelmatig vijf spelers wisselt waardoor er elke avond negen tot tien spelers minstens tien minuten spelen. Het idee achter de tactiek is simpel: elk talent binnen de selectie optimaal benutten.

Het is een luxe die vrijwel elk ander

team zich niet kan veroorloven. Bij elk gemiddeld college team zijn er slechts twee of drie spelers die vanaf de bank op speeltijd mogen rekenen, en mede daarom moet het systeem volgens Calipari zijn team een voordeel geven.

Want wanneer tegenstanders er helemaal doorheen zitten, kan Kentucky razendsnel vier tot vijf frisse versterkingen binnen de lijnen brengen, en een tegenstander fysiek en mentaal kapot spelen.

Dit alles laat zich terugzien in de statis­ tieken van Kentucky, waaruit blijkt dat dit team geen absolute superster kent, maar een verzameling van jonge supersterren is. Maar liefst negen spelers (tien wan­ neer de geblesseerde Alex Poythress wordt meegerekend) spelen gemid­ deld minstens elf minuten en de topscorer van de ploeg is Aaron Harrison met 'slechts' 11,2 punten per wedstrijd. Ter vergelijking: in de SEC is er slechts één ploeg (het laaggeklasseerde Missis­ sippi State) waar de top­ scorer minder dan 11,2

punten per wedstrijd scoort. Waar je bij de meeste ploegen voorafgaand weet op welke speler er gelet moet worden, is het bij Kentucky telkens maar weer de vraag wie de ploeg op sleeptouw kan nemen.

Het is letterlijk een meerkoppig monster.

Toch liep dit 'monster' niet altijd als een

geoliede machine. Al in de tweede wed­ strijd tegen het nietige Buffalo oogde de ploeg laks, en leken sommige spelers moeite te hebben met het ritme van het platoon systeem. De kritiek barstte los, en Calipari zou volgens de zogeheten experts er beter aan doen om iets an­ ders te verzinnen. Eén week later waren de critici echter stil. Kentucky speelde tegen Kansas, op dat moment als zesde geplaatst in de AP Poll, en liet helemaal niets over van de tegenstander. De Jayhawks schoten slechts 20 procent van hun schoten raak, en werden platgewalst door de Wildcats van Kentucky. De eind­ stand van 72­40 was duidelijk: Kentucky is met 't platoon systeem levensgevaarlijk.

Vervolgens ging de ploeg van Calipari rustig verder waar het gebleven was, nietige universiteiten als Montana State (86­28), Texas­Arlington (92­44) en Eastern Kentucky (82­49) werden tegen een leuk geldbedrag vernederd door de beste ploeg in het college basketball.

Voorafgaand aan het begin van het SEC­ seizoen waren er echter nog drie serieu­ ze testen gepland door de bazen bij Ken­ tucky. De ploeg zou spelen tegen North Carolina (#21), UCLA en Louisville (#4).

De Tar Heels van North Carolina en de

Cardinals van Louisville boden moedig weerstand, maar kwamen beiden tekort (respectievelijk 84­70 en 58­50). De wedstrijd tegen UCLA was wellicht wel de meest indrukwekkende van het seizoen: met 83­44 werden de Bruins vernederd, en na afloop voelde Calipari zich genoodzaakt om duidelijk te maken dat zijn spelers geen computers of machines waren. Hiermee leek de coach een voor­ uitziende blik te hebben, en te waar­ schuwen voor mogelijke onderschatting van de aankomende tegenstanders in de SEC.

Het seizoen in de SEC moest namelijk

ri gelijk te krijgen. Op bezoek bij Texas A&M, ook bepaald geen hoogvlieger in al helemaal geen probleem vormen het college basketball dit seizoen, wor­ voor Kentucky. De SEC staat doorgaans stelde de ploeg weer met zichzelf. De bekend als de sterkste conference in thuisploeg uit College Station, Texas het college football, maar in het basket­ miste nota bene haar beste speler, bal is het vaak de zwakste broeder maar wist toch, net als Ole Miss, verlen­ onder de zogeheten Power Five (ACC, ging af te dwingen. Ook ditmaal was Pac­12, SEC, Big 12 & Big Ten) con­ het echter de frisheid van Kentucky, te ferences. Na de demonstraties tegen teams als Kansas en UCLA, en sterke overwinningen tegen North Carolina en Louisville, moest de seizoensopener tegen Ole Miss totaal geen probleem vormen. Ole Miss was immers één van de SEC­ teams die de conference in de voorbereiding geen goede naam had gegeven door onder meer te verliezen van kleine universiteiten als Charleston Southern en Western Kentucky. Daarbovenop mocht Kentucky in een volgepakte Rupp Arena spelen, alles leek gereed voor een vernedering van de Ole Miss Rebels. danken aan het platoon systeem, die de ploeg na twee verlengingen voorbij de n plaats daarvan werd de seizoens­ Aggies loodste. Wederom waren er opener in de 'zwakke' SEC echter een strenge woorden van coach Cal en wake­up call van jewelste voor de plotseling rees de vraag of dit Kentucky spelers van Calipari. De Rebels nu echt wel zo goed was. speelden zonder angst, konden het tempo van Kentucky met wilskracht adien liep het echter als gesmeerd, bijbenen en sleepten er na 40 minuten ploegen als Missouri, Alabama en South intens basketbal een verlenging uit. De Carolina werden doodeenvoudig opzij defensie van de Wildcats was niet gezet. Slechts in twee uitwedstrijden, scherp, en met name Stefan Moody, eenmaal tegen LSU en eenmaal tegen een tot dan onbekende guard van Ole Georgia, moest de ploeg echt diep gaan Miss, leek eigenhandig Kentucky naar om alsnog de overwinning te pakken. een blamerende nederlaag te schieten.

Iets wat Calipari nog steeds niet beviel, Pas op dat moment kwam echter het en dan met name in de wedstrijd tegen voordeel van het platoon systeem aan LSU. Hierin besloot de legendarische het licht. De Rebels waren in de coach een wel hele aparte tactiek toe te verlenging stuk gespeeld en Moody passen: hij ging juichen bij elke score moest met zware kramp van het veld van LSU. Zelfs de camera's wisten het gedragen worden. De Wildcats waren uiterst curieuze tafereel vast te leggen daarentegen nog fris, en ontsnapten waarbij Calipari opzichtig voor zijn zodoende met 88­85. Calipari was eigen bank ging juichen wanneer LSU echter niet tevreden, en waarschuwde wist te scoren. Achteraf gaf hij duidelijk zijn spelers dat ze op deze manier tekst en uitleg waarom hij, wellicht als vrijwel zeker tegen een onnodige eerste coach in de geschiedenis van het nederlaag aan zouden lopen. college basketball, dit precies deed: "Ik wilde mijn jongens dolgraag een keer og geen vier dagen later leek Calipa­ zien verliezen. Dat heb ik ook tegen

I

N

N

hun gezegd, nu kunnen we het ons name­ lijk nog veroorloven. In maart wil ik dit soort stomme dingen niet meemaken.

Dan vliegen we er dadelijk uit omdat ie­ mand zijn taak niet uitvoert en dan is het seizoen voorbij. Zover mag 't niet komen."

Het toont aan dat het ongeslagen seizoen

niet eens zo bijzonder is voor de coach die vorig jaar zijn ploeg in de finale ten onder zag gaan. Voor Calipari telt maar één ding, en dat is de finale van de Final Four in Indianapolis op 6 april. Dan wil de coach dat zijn ploeg de eerste in 39 jaar wordt die ongeslagen de titel pakt, en daarmee het kunstje van Bob Knight's Indiana uit 1976 evenaart. En mocht Kentucky het redden met het platoon systeem, dan is het de eerste ploeg sinds 1995 ­ toen uitgerekend Kentucky onder Rick Pitino een nationaal kampioenschap won ­ die geen enkele speler meer dan 30 minuten per wedstrijd laat spelen en toch de titel weet te pakken.

Ironisch genoeg speelde Calipari's Kentucky uit 2011, waarmee hij vooralsnog de enige titel uit zijn carrière pakte, met maar liefst vier spelers die gemiddeld meer dan een halfuur uitkwamen, en dit is onder alle kampioensploegen van de afgelopen tien jaar een record.

Het toont aan dat deze collectie van spelers uniek is, zowel voor Calipari als het college basketball. Maar ondanks de aanwezigheid van toekomstige sterren als Karl­Anthony Towns, Willie Cauley­Stein en de Harrison­ broeders, heeft Calipari van negen individuen een hecht team weten te maken. Een team waar in het reguliere seizoen geen maat op stond en dat in maart moet laten zien dat het ook echt een team van kampioenen is. •

J

ohn Calipari, op 10 februari 1959 geboren in Moon Township, Pennsylvania, begon zijn carrière als speler als anonieme point guard voor twee kleine universiteiten (UNC Wilmington en Clarion University).

Na twee periodes als assistent (Kansas en Pittsburgh) kreeg hij in 1988 zijn eerste kans als coach van Massachussets. Hier maakte Coach Cal furore door vanaf 1992 met zijn team elk jaar de Atlantic­10 conference te domineren. Een tussentijdse overstap naar de NBA liep vervolgens uit op een fiasco, maar daarna herstelde Calipari zijn status als één van de beste coaches in het basketbal met een uiterst succesvolle periode bij Memphis (waar hij o.a. de coach van Derrick Rose was).

Hierna bood grootmacht Kentucky de coach in 2009 een contract aan, en tot dusver hebben de directeuren bij de Wildcats hier nog geen spijt van gekregen.

SPELER

1978­1980 UNC Wilmington (NCAA) 1980­1982 Clarion University (NCAA)

COACH

1982­1985 Kansas (NCAA, Assistent) 1985­1988 Pittsburgh (NCAA, Assistent) 1988­1996 Massachussets (NCAA, 189­70) 1996­1999 New Jersey Nets (NBA, 72­ 112) 2000­2009 Memphis (NCAA, 214­67) 2009­2015 Kentucky (NCAA, 183­37)

ERELIJST

1 NCAA­kampioenschap ('12, Kentucky) 5 Final Fours ('96, Massachusetts, '08, Memphis, '11, '12 en '14, Kentucky) 1 NIT­kampioenschap ('02, Memphis) 3 SEC­titels ('10, '12 en '15, Kentucky) 4 Conference USA­titels ('04, '06, '07 en '09, Memphis) 5 Atlantic 10­titels ('92, '93, '94, '95 en '96, Massachusetts)

Packer way

Overgang

Afgelopen week werd gekenmerkt door

Jimmy Graham naar de Seahawks, Sam

Ondertussen bleven de Green Bay Packers veelal inactief op de transfermarkt. Ze verlengden het contract van wide receiver Randall Cobb en het aflopende contract van Bryan Bulaga werd verlengd. Daarmee slaagden de Packers erin om hun beste spelers te behouden, iets wat bijvoorbeeld de Detroit Lions niet lukte. Verder waren er echter geen indrukwekkende moves en is het vooralsnog een saai offseason in Wisconsin.

De NFL stond altijd bekend om een league waar spelers niet zo vaak van teams verkassen als in de andere grote sporten in de Verenigde Staten, maar daar lijkt nu verandering in te zijn gekomen.

Bijna elk team liet van zich horen. Of het een startschot voor een gooi naar de Super Bowl was, of een duidelijke rebuild­ actie, veel teams hebben een andere dynamiek gekregen in amper een week tijd.

veel transfers, veelal gemoeid met veel geld waarbij spelers als Ndamukong Suh en DeMarco Murray de voorkeur gaven aan een nieuwe werkgever. Money talks, en sommige NFL­teams willen dit geld maar al te graag uitgeven.

Toch toont juist deze filosofie het succes aan van de Green Bay Packers. Op dit moment staan er bij de Cheeseheads 61 spelers onder contract. Van deze 61 spelers is er slechts eentje (Julius Peppers) die in zijn carrière elders heeft gespeeld.

Dit betekent dus dat 60 spelers van de

selectie, maar één werkgever hebben gekend: Green Bay. Het is uniek in een sport als American Football dat een team zoveel 'eigen kweek' heeft. Maar in het geval van de Packers toont het perfect aan hoe je het beste een succesvol team kan opbouwen. Goed draften, het eigen talent binnenboord houden, en niet te veel met geld smijten wanneer andere spelers op zoek zijn naar bergen met geld. Het is een filosofie die de concurrentie in de NFC North veelal niet hanteert, met alle gevolgen van dien... •

Justin Kevenaar.

Bradford naar de Eagles, LeSean McCoy naar de Bills en Ndamukong Suh naar de Dolphins. Het is een kleine greep uit de vele deals die vorige week in de NFL plaatsvonden.

Zo zijn de Buffalo Bills nu contenders. Nee, een elite quarterback hebben ze niet in Matt Cassel, maar de rest van het team is ontzettend sterk. De verdediging stond vorig jaar al als een huis en nu zijn daar running back McCoy en wide receiver Percy Harvin bij gekomen.

De Eagles hebben duidelijk gekozen voor 'buy low' spelers. Bradford, Ryan Mathews, Kiko Alonso en DeMarco Murray. Allemaal grote vraagtekens met hun blessureverleden. Coach Chip Kelly gokt op de medische staf, die de Iggles de afgelopen jaren één van de fitste ploegen maakte.

En dan de Seatte Seahawks. Back­to­

back trips naar de Super Bowl en alsof dat nog niet genoeg is haalden ze Graham.

Wie had überhaupt gedacht dat hij beschikbaar was? Het is voor de Seahawks een offensieve boost. En iemand die in de Super Bowl wél de winnende touchdown had gemaakt. •

Lennart Beishuizen.