Cardiale brochure

SF Z SINT-FRANCISKUSZIEKENHUIS

Infobrochure voor patienten en familie na een hartinfarct Pastoor Paquaylaan 129 I足3550 Heusden-Zolder I Tel. 011 57 91 11 I Fax. 011 57 94 00 I www.sfz.be

Inhoud Inleiding.............................................................................................. 3 Functie van hart en bloedvaten.......................................................... 4 Risicofactoren voor atheromatose...................................................... 6 1. Roken........................................................................................... 7 2. Hoge bloeddruk............................................................................ 9 3. Cholesterol................................................................................... 11 4. Suikerziekte = Diabetes............................................................... 12 5. Zwaarlijvigheid............................................................................. 15 6. Gebrek aan lichaamsbeweging.................................................... 16 7. Erfelijkheid................................................................................... 17 Verloop van het ziekenhuisverblijf....................................................... 18

Terug thuis.......................................................................................... 19

Inleiding Een hartinfarct is een ingrijpend gebeuren, waardoor voor u en uw omgeving heel wat verandert, plots wordt u “patient”. In het ziekenhuis wordt u de eerste dagen intensief bewaakt en behandeld. Na die eerste, meest belangrijke dagen, wordt u op de hartafdeling meer van op afstand bewaakt.

In het ziekenhuis is er begeleiding door cardiologen (hartspecialisten), verpleegkundigen, kinesitherapeuten, sociaal verpleegkundigen, psychologen, diëtisten enz...

Dan komt het moment om naar huis te gaan. Misschien ziet u daar tegen op, het verblijf in het ziekenhuis geeft immers een beschermend gevoel. Dat geldt niet alleen voor u als patient maar ook uw partner en/of uw familie wist zich gesteund door het veilige gevoel in het ziekenhuis.

Het is normaal dat er eenmaal u terug thuis bent vragen en misschien ook wel problemen opduiken.

Wat kan en mag ik? Wat heb ik nu juist gehad en waarom? Hoe moet het nu verder? Waarom moet ik meerdere geneesmiddelen nemen?

Met deze brochure trachten wij u zoveel mogelijk een antwoord te geven op uw vragen en u in te lichten over uw ziekte, uw herstel en uw verder leven.

Functie van hart en bloedvaten Het hart is een hol orgaan, omgeven door een spierwand. De holte bestaat uit 2 voorkamers (ook boezems genoemd) en 2 kamers (telkens een linker en een rechter gedeelte).

Het hart is een pomp die bloed doorheen het lichaam verplaatst. • De linker hartkamer pompt bloed in de aorta, de grootste slagader van het lichaam. De aorta geeft via zij- en eindtakken bloed aan alle organen van het lichaam • De rechter kamer pompt bloed in de longslagader. Het volume per slag ( = slagvolume ) is meestal 50 a 70 ml (milliliter).

Het hartdebiet (= volume per slag x het aantal slagen per minuut) bedraagt in rust rond 3.5 a 5 liter. Bij inspanning neemt zowel het slagvolume alsook de hartfrequentie toe.

Zo kan het hartdebiet tot boven 10 liter per minuut stijgen !

Om het pompen mogelijk te maken wordt er in de hartkamers een hoge druk opgebouwd, zodra de druk hoog genoeg is, openen de kleppen zich en wordt het bloed uitgestuwd. In de linker kamer is de druk hoger dan in de rechter. De linker hartkamer is in feite het belangrijkste gedeelte van ons hart. In de longen wordt zuurstof aan het bloed toegevoegd: zuurstofarm bloed wordt zuurstofrijk in de organen (hersenen, lever, nieren, maag en darmen, ...) en in de spieren wordt zuurstof verbruikt. De uitwisseling van zuurstof (en ook van andere stoffen) gebeurt in de allerkleinste bloedvaten, haarvaten genoemd. De afvalstoffen van de stofwisseling worden via aders

Functie van hart en bloedvaten terug naar het rechter hart gevoerd.

Om zonder onderbreking zijn werk te kunnen doen, heeft de hartspier zelf een grote hoeveelheid energie nodig. Hiervoor heeft het hart een eigen bloedvatenstelsel dat het hart als een krans omringt: de kransslagaders. Ze ontspringen van de aorta net boven de aortaklep en vertakken zich rondom het hart in een fijn netwerk.

De bloeddruk bestaat uit een bovendruk en een onderdruk.

De bovendruk is deze druk die in de slagaders aanwezig is net nadat het hart bloed heeft uitgepompt. De onderdruk is deze druk die in de slagaders heerst net voor er opnieuw tijdens de volgende hartcyclus bloed wordt bijgepompt. De bloedruk wordt gemeten aan de bovenarm (het kan ook aan de pols doch de kans op foute metingen is daar iets hoger). Een normale bloeddruk is lager dan 14/9 cmHg (centimeter kwik) of 140/90 mmHg (millimeter kwik). Bij mensen met suikerziekte of nierproblemen wordt een waarde onder 13/8 cmHg als normaal beschouwd. De gezondste bloeddruk met de kleinste kans op slijtage in de bloedvaten is de laagste druk waarbij je nog stevig op je benen kan staan. Te lage bloeddruk manifesteert zich meestal door duizeligheid bij rechtkomen of bij rechtstaan en soms ook door vermoeidheid (let op: vermoeidheid kan nog vele andere oorzaken hebben). Licht verhoogde bloeddruk voel je niet, sterk verhoogd bloeddruk kan hoofdpijn geven.

Risicofactoren voor atheromatose De ziekte die vernauwingen in de slagaders doet ontstaan noemt men atheromatose of atherosclerose. Men kan in feite nooit zeggen wat “de oorzaak” hiervan is. We kennen wel verschillende RISICOFACTOREN*. Wanneer meerdere factoren bij een patient voorkomen verhoogt het risico niet gewoon door de som te maken maar wel door de factoren te vermenigvuldigen! Een hartinfarct komt dus zelden “toevallig”.

Atheromatose kan in alle slagaders van het lichaam ontstaan, de kransslagaders behoren wel bij de meest gevoelige bloedvaten om deze ziekte te ontwikkelen. Ook bv een herseninfarct is vaak een uiting van atheromatose, in dat geval van de halsslagaders.

Risicofactoren beinvloeden om het risico op vaatproblemen proberen te voorkomen is zowel belangrijk voor een hartinfarct (primaire preventie) maar ook na een hartinfarct (secundaire preventie). * bron : Belgische Cardiologische Liga

Risicofactoren voor atheromatose Welke zijn de risicofactoren ?

1. Roken.

• Bijna 30% van alle hartinfarcten zijn te wijten aan roken. Tabak doodt ieder jaar wereldwijd ongeveer 5 miljoen mensen.

• In België zijn zowat 19.000 overlijdens per jaar rechtstreeks toe te schrijven aan roken, waaronder een kwart door hart- en vaataandoeningen.

De meedogenloze strijd tegen tabak moet doorgaan want deze plaag doodt in België elke dag meer dan 50 mensen…

• Dat zijn onaanvaardbare cijfers. Door te roken berokkent u ook uw omgeving schade en ook uw kinderen dreigen op hun beurt gevangen te raken in de val van het roken.

• Stoppen met roken is niet zo moeilijk als u denkt. Er bestaan tegenwoordig doeltreffende methodes om van het roken af te geraken. Artsen kunnen u daarbij helpen.

Nicotine en koolmonoxide zijn de voornaamste verantwoordelijken voor de negatieve weerslag van roken voor hart en bloedvaten. Vanaf de eerste trek doet nicotine de bloeddruk en het hartritme toenemen, terwijl de koolmonoxide intussen bijdraagt tot een geringer zuurstofgehalte in het bloed. Pas 20 minuten na de laatste trek worden de bloeddruk en het hartritme opnieuw normaal. Maar het koolmonoxidegehalte in het bloed is 8 uur na de laatste trek nog altijd maar met de helft afgenomen.

Slechte adem, minder smaak en geur, vroegtijdige en diepere rimpels, vergeelde tanden en vingers, chronische hoest of bronchitis, longkanker maar ook keel-, strottenhoofd- en zelfs blaaskanker. Het zijn maar enkele van de negatieve gevolgen van roken. Maar het grootste

Risicofactoren voor atheromatose gevaar waaraan men zich door roken blootstelt is allicht de zeer grote neiging tot verdikking van de slagaderwanden en meer bepaald van de slagaders die het hart en de hersenen van bloed voorzien. Die verdikking is verantwoordelijk voor hartaanvallen en voor cerebrovasculaire accidenten die meestal voorkomen bij mensen die nog vrij jong zijn.

Roken is met andere woorden een van de grootste cardiovasculaire risicofactoren. • Hartaandoeningen komen 70% meer voor bij rokers dan bij niet-rokers. • Bij rokers is de waarschijnlijkheid van een hartinfarct 2 tot 3 keer zo groot als bij een niet-roker. Zowat 30% van de infarcten zijn te wijten aan roken. Ook de waarschijnlijkheid van een beroerte (= herseninfarct) is drie keer zo groot als bij een niet-roker. Angina pectoris en atheromatose in de aorta en de bloedvaten van de onderste ledematen komen eveneens vaak voor bij rokers.

Bovendien doet roken, net als alle risicofactoren, nog meer kwaad wanneer het gecombineerd wordt met andere factoren. Bij rokers met een wat hogere bloeddruk en cholesterolgehalte is het gevaar voor een infarct bijvoorbeeld 8 keer zo groot als bij niet rokers met een normale bloeddruk en cholesterolgehalte.

Deze situatie is des te bedroevender als men weet dat stoppen met roken volstaat om het risico aanzienlijk en op een blijvende wijze te verminderen. Een jaar na de laatste sigaret is het gevaar voor een beroerte al teruggebracht tot dat van een niet-roker. Binnen de twee jaar is het infarctrisico met 50% verminderd en na een tiental jaren zonder tabak is de levensverwachting van een ex-roker opnieuw identiek aan die van iemand die nooit heeft gerookt.

Risicofactoren voor atheromatose 2. Hoge bloeddruk.

• Hoge bloeddruk maakt iemand vatbaarder voor hart- en vaataandoeningen zoals hartinfarct of beroerte. Samen vormen zij de belangrijkste doodsoorzaken in ons land.

• In de industrielanden komt hoge bloedruk voor bij ongeveer 20% van de bevolking, wat voor België neerkomt op zowat twee miljoen mensen. Het voorkomen van hoge bloeddruk neemt toe met de leeftijd en bedraagt 60% bij bejaarden.

• Eén hogebloedruklijder op twee weet niet dat hij een hoge bloeddruk heeft, en van degenen die het wel weten wordt slechts de helft voldoende behandeld.

Onder bloeddruk verstaat men de druk die het bloed tijdens het circuleren uitoefent op de slagaderwanden. Deze druk wordt gemeten met behulp van een pneumatische armband die de arm samendrukt en die geleidelijk afgelaten wordt.

De bloeddruk wordt gemeten in millimeter kwikdruk (mmHg) en wordt weergegeven met twee waarden: enerzijds de maximale druk (bovendruk) die het bloed op de slagaderwanden uitoefent wanneer het bloed uit de linker hartkamer wordt gepompt terwijl die samentrekt (systolische druk), en anderzijds de minimumdruk (onderdruk) d.w.z. wanneer de linker hartkamer in rust en volledig ontspannen is (diastolische druk). Globaal genomen neemt de waarschijnlijkheid van hart- en vaatproblemen toe naarmate de bloeddruk hoger is.

Bij volwassenen spreekt men van hoge bloeddruk wanneer de systolische druk hoger of gelijk is aan 140 mmHg is en/of de diastolische druk hoger of gelijk aan 90 mmHg bedraagt. Als u nog andere risicofactoren vertoont is de aanvaardbare bloeddrukwaarde nog lager.

Risicofactoren voor atheromatose Zo wordt aangenomen dat de bovengrens voor een patient met suikerziekte 130/80 mmHg is.

Aangezien hoge bloeddruk doorgaans weinig symptomen teweegbrengt, spreekt men van een “stille doder�.

Uit heel wat onderzoek is gebleken dat men door behandeling van hoge bloeddruk het gevaar voor hart- en vaatproblemen kon verkleinen. Beheersing van de bloeddruk, d.w.z. de druk terugbrengen tot aanvaardbare waarden, vermindert het risico van beroertes met 35 tot 40%, het hartinfarctrisico met 20 tot 25% en het gevaar voor hartinsufficiĂŤntie met 50%.

De behandeling van hoge bloeddruk berust op andere leefgewoonten (actiever leven, stoppen met roken, minder zout en veel fruit en groenten eten, afslanken tot een gezond gewicht.). Wanneer die aanpassingen niet volstaan, kan een behandeling met geneesmiddelen voorgeschreven worden. Er bestaan meerdere klassen van geneesmiddelen tegen hoge bloeddruk en vaak is het noodzakelijk ten minste twee daarvan te combineren om de bloeddruk doeltreffend te beheersen.

10

Risicofactoren voor atheromatose 3. Cholesterol.

• Als men het over de vettenbalans heeft, gaat het in eerste instantie over het totale cholesterolgehalte, de triglyceriden en het HDL-cholesterolgehalte. Aan de hand van dat laatste kan men het LDL-cholesterolgehalte berekenen, en dat is een oorzakelijke factor voor Atherosclerose. HDL-cholesterol is daarentegen een beschermende factor.

• Men kan niet spreken over een welbepaald cholesterolgehalte waardoor iemand een risicopersoon wordt. Men dient het geheel van afwijkingen wat vetten betreft én van de andere risicofactoren (hoge bloeddruk, roken, diabetes, zwaarlijvigheid,…) samen te bekijken om het globale hart- en vaatrisico van de patiënt te beoordelen en hem zo doeltreffend mogelijk te behandelen.

Cholesterol is een vet (lipide) dat onmisbaar is om in leven te blijven. Het is een van de belangrijkste bestanddelen van onze celwanden en onontbeerlijk voor de aanmaak van tal van hormonen. De cholesterol in ons bloed is gedeeltelijk afkomstig uit voeding (20%) en voor de rest (80%) van de cholesterolvoorlopers die onze lever in aanzienlijke hoeveelheden aanmaakt.

“Goede” en “slechte” cholesterol, is vooral slecht taalgebruik.

Allicht hebt u ook al gehoord over “goede” en “slechte” cholesterol. In feite gaat het om een onterecht onderscheid. In werkelijkheid komt cholesterol in het bloed vrijwel niet in vrije vorm voor maar altijd in verbindingen met transporteiwitten die men apoproteïnen noemt. Door de verbinding tussen een apoproteïne en een lipide ontstaat een lipoproteïne, die de lipide oplosbaar maakt in het bloed. Twee lipoproteïnen zijn van bijzonder belang als het om cholesterol gaat: lipoproteïnen met lage densiteit (LDL) en lipoproteïnen met hoge densiteit (HDL).

11

Risicofactoren voor atheromatose De LDL dienen hoofdzakelijk voor het transport van cholesterol uit de lever naar de andere organen. De cholesterol die aan LDL gebonden is (LDL-c) kan dan ook afgezet worden in de bloedvaten – vandaar zijn reputatie van “slechte” cholesterol. Eenmaal afgezet in de bloedvaten draagt hij immers bij aan het ontstaan of de uitbreiding van atheroomplaque, en daarom noemt men LDL-c ook atherogeen. Wanneer een atheroomplaque scheurt of breekt, draagt dat bij tot de vorming van klonters, die op hun beurt aan de basis kunnen liggen van een infarct of beroerte.

De HDL daarentegen dienen hoofdzakelijk om overtollige cholesterol uit het lichaam (en dus ook uit atheroomplaque) af te voeren en terug te brengen naar de lever voor recyclage. Aan HDL gebonden cholesterol (HDL-c) wordt dus gerecupereerd en geniet dus de reputatie van “goede” cholesterol, die bescherming biedt tegen atherosclerose.

Aangezien LDL-c de oorzakelijke factor van atheromatose is, moet dat gehalte in de eerste plaats naar beneden. Directe meting van de LDL-c is moeilijk: doorgaans wordt de hoeveelheid LDL-c bepaald door berekening op grond van het totale cholesterolgehalte, de HDL-c en de triglyceriden (een andere lipidenvorm), die wel gemakkelijk te meten zijn.

12

Cholesterol verlagen: bij wie?

Bij mensen die reeds een vaatprobleem achter de rug hebben (secundaire preventie) gebeurt de beheersing van LDL-c volgens precieze en strikte normen met aangepaste voeding en geneesmiddelen. Uw arts zal hierover zeker spreken bij uw hospitaalverblijf.

Binnen de primaire preventie (voor mensen die nog geen vaataccident hadden) bestaan dergelijke strikte normen niet en bepaalt de berekening van het globale risico hoe belangrijk een daling van het cholesterolgehalte is.

Risicofactoren voor atheromatose 4. Suikerziekte = Diabetes.

Diabetes betekent dat het lichaam niet in staat is correct om te springen met suikers, waardoor het suikergehalte in het bloed te hoog is.

Men onderscheidt twee diabetestypes: Type 1 diabetes treedt op jonge leeftijd op en houdt verband met een ontoereikende afscheiding van insuline, een hormoon dat door de alvleesklier wordt afgescheiden en dat de suiker uit het bloed toelaat in de cellen te dringen om ze te voeden. Deze vorm van diabetes wordt behandeld door het tekort aan insuline te compenseren.

Type 2 diabetes is de andere, meer frequent voorkomende vorm. Bij hen is de afwijking veroorzaakt door een te hoge weerstand van hun lichaamscellen tegen insuline, wat betekent dat er meer insuline nodig is om eenzelfde hoeveelheid suiker in de cellen te krijgen.

Aanvankelijk slaagt de alvleesklier er nog in de vereiste extra hoeveelheden insuline aan te maken en het is zelfs mogelijk de klier daarbij te helpen met bepaalde geneesmiddelen. Maar geleidelijk raakt ze uitgeput en in de meeste gevallen is eveneens insuline van buitenaf nodig.

Gedurende zeer lange tijd kwam dit diabetestype alleen voor bij volwassenen op rijpere leeftijd met enig overgewicht, maar doordat zwaarlijvigheid epidemische vormen aanneemt wordt deze vorm tegenwoordig op steeds jongere leeftijd ontdekt, soms zelfs bij kinderen.

Als het over risico’s voor hart en bloedvaten gaat, is type 2 diabetes het zorgwekkendst. Het aantal type 2 diabeteslijders zal de komende jaren sterk stijgen omdat onze zittende manier van leven toeneemt, omdat zwaarlijvigheid een steeds groter probleem wordt en ook onze voedingsgewoonten er niet op verbeteren. Cardiovasculaire verwikkelingen zijn bij diabeteslijders de voornaamste doodsoorzaak. De kans dat men aan een hartinfarct overlijdt is bij diabeteslijders twee tot drie keer zo groot.

13

Risicofactoren voor atheromatose

14

Dat een diabeteslijder op cardiovasculair gebied kwetsbaar is, valt op twee manieren te verklaren. Enerzijds werkt de overtollige glucose in het bloed de afzetting van abnormale stoffen in nagenoeg alle bloedvaten in de hand, zowel in de grote slagaders (die de hersenen, het hart of de onderste ledematen van bloed voorzien) als in de allerkleinste slagaders, die bijvoorbeeld het netvlies (in de ogen) of de nierlichaampjes van Malpighi van bloed voorzien. Door die abnormale afzettingen worden de bloedvaten kwetsbaarder en gevoeliger voor de effecten van tabak, cholesterol en hoge bloeddruk.

Anderzijds verhoogt diabetes het risico van hoge bloeddruk, atherosclerose, kransslagaderaandoeningen en cerebrovasculair accident. Het risico neemt toe naarmate het bloedsuikergehalte minder goed door de behandeling wordt beheerst.

Bovendien moet men weten dat cardiovasculaire aantastingen bij diabetici veelal onopgemerkt (pijnloos) verlopen, zodat een hartinfarct in dat geval de eerste en soms helaas ook meteen de laatste manier is waarop de aantasting van de kransslagaders zich laat voelen. Precies daarom moet bij elke diabeticus stelselmatig gezocht worden naar aantasting van de kransslagaders.

Meer dan 4 op 5 diabetici sterven aan hart- en vaataandoeningen.

Deze droeve vaststelling verklaart waarom de behandeling van diabetici niet beperkt mag blijven tot het corrigeren van de bloedsuikerafwijkingen. De behandeling moet globaal zijn en zich ook toespitsen op het geheel van cardiovasculaire risicofactoren. Bijzondere vermelding verdient hierbij de bloeddruk: bij diabetici is 130/80 mmHg het aanvaardbare maximum.

Wat type 2 diabetes betreft is een gezonde levenswijze, d.w.z. gezonde, gevarieerde en niet te overvloedige voeding in combinatie met voldoende lichaamsbeweging, de beste manier om een gezond lichaamsgewicht te behouden en diabetes te voorkomen.

GĂŠĂŠn enkel geneesmiddel is in staat dat resultaat te evenaren!

Risicofactoren voor atheromatose 5. Zwaarlijvigheid.

Lichaamsgewicht wordt uitgedrukt in kilo’s. Gezond gewicht leest men af aan een getal dat rekening houdt met het gewicht en met de lichaamslengte. Dat getal is de zogenaamde Body Mass Index of BMI, die men berekent door het gewicht in kilogram te delen door het kwadraat van de lichaamslengte in meter. Zo heeft iemand die 70 kg weegt en 1 meter 80 groot is een body mass index van 70 : (1,8)2, dus 21,6.

Het gewicht wordt als gezond beschouwd als de BMI tussen 18,5 en 24,9 zit. Met een BMI tussen 25 en 29,9 lijdt men aan overgewicht, van zwaarlijvigheid is sprake bij een BMI van meer dan 30.

Het cardiovasculair risico neemt toe zodra iemands BMI hoger stijgt dan 27, hoe hoger de stijging, des te groter het risico.

Uit onderzoek is gebleken dat mensen met overtollig vet dat hoofdzakelijk om de taille en de buik zit (“centrale” zwaarlijvigheid) een hoger cardiovasculair risico hadden dan mensen van wie het lichaamsvet niet op die manier verspreid zat. Een ruw idee van dat cardiovasculair risico krijgt men door de tailleomtrek te meten. Er is gevaar wanneer de tailleomtrek bij een vrouw groter is dan 80 cm en bij een man groter dan 94 cm.

De voornaamste twee oorzaken van zwaarlijvigheid zijn een te rijke en overvloedige voeding en gebrek aan lichaamsbeweging. In België zit momenteel één volwassene op twee en één kind of adolescent op vijf opgezadeld met een lichaamsgewicht dat een bedreiging vormt voor hun hart.

En alle gegevens wijzen in dezelfde richting, de toestand verergert nog.

Mensen met overgewicht of zwaarlijvigheid hebben vaker dan anderen een hoge bloeddruk,

15

Risicofactoren voor atheromatose te veel cholesterol in het bloed of diabetes, het bestaan van die risicofactoren verhoogt op zijn beurt het gevaar voor hartproblemen en cerebrovasculaire problemen.

Een gezond gewicht hebben en houden is in combinatie met lichaamsbeweging en een gezonde, aangepaste voeding een doeltreffend middel om het hart- en vaatrisico te verminderen. 5 tot 10% gewicht verliezen volstaat vaak al om het risico voor hart en bloedvaten te verminderen.

16

6. Gebrek aan lichaamsbeweging.

• Zittend leven is een heuse plaag van deze tijd. Gebrek aan lichaamsbeweging is daardoor uitgegroeid tot een uitermate wijdverbreide risicofactor. Zonder onderscheid te maken qua leeftijd houdt gemiddeld één Belg op drie er een zittende levenswijze op na.

• Regelmatige lichaamsbeweging heeft een gunstige invloed op de meeste risicofactoren voor hart en bloedvaten en meer bepaald op hoge bloeddruk, zwaarlijvigheid en problemen met vetten in het bloed.

• Alle soorten lichaamsbeweging zijn goed om het risico voor hart en bloedvaten te verkleinen. Toch hoeft men niet meteen aan echte sport te denken. Beweging inbouwen in allerlei dagdagelijkse situaties, daarmee begint het bv de trap nemen i.p.v. de lift, de wagen laten staan en te voet gaan, geen tv of computer in de vrije tijd maar buitenactiviteiten...

• Elke dag een half uur stevig doorstappen maar zonder buiten adem te raken is de ideale aanbeveling voor iedereen, ook voor wie al een hartprobleem heeft gehad.

Risicofactoren voor atheromatose Algemeen onthoudt u best dat langer bewegen aan lage of matige intensiteit beter is dan korter durend aan een hogere intensiteit.

(Het is bijvoorbeeld beter om 30 minuten zonder pauze op een hometrainer te fietsen dan 3 x per dag 10 minuten, langer dan 30 minuten mag natuurlijk ook).

Initieel na ontslag uit het ziekenhuis zal uw arts u wellicht aanraden om inspanningen waarbij u fel gaat hijgen nog achterwege te laten.

Na een periode van progressieve revalidatie kunnen dergelijke inspanningen eventueel wel terug. Sporten met competitieve bedoelingen dient voor hartpatienten zeker afgeraden te worden. Ook sporten met fel schommelende intensiteit en dus ook zeer variabele hartritmes (tennis, voetbal en dergelijke) worden eerder afgeraden.

7. Erfelijkheid.

Hoewel dit een zeer belangrijke en nog ver van volledig begrepen risicofactor is, kan er in de praktijk toch rekening mee worden gehouden: het feit dat u atheromatose hebt (met name ter hoogte van de kransslagaders) betekent dus dat uw eventuele broers, zussen en kinderen ook een verhoogd risico hebben om deze ziekte ooit te krijgen (dit in vergelijking met iemand van een familie waar niemand een uiting van atheromatose heeft).

Best kunnen uw familieleden daarom ook al de preventieve maatregelen die in deze brochure beschreven staan ter harte nemen, we kunnen de erfelijkheid zelf vooralsnog niet beinvloeden, doch wel de klinische uitingen ervan, beter dan bang af te wachten tot een infarct optreedt is dus hun cardiovasculaire risico te verlagen!

17

Verloop van het ziekenhuisverblijf Na een hartinfarct wordt u de eerste dag of eerste dagen op intensieve zorgen bewaakt, zo nodig wordt dringend een hartkatheterisatie gepland om te beoordelen of een ballondilatatie en stenting ofwel een overbruggingsoperatie nodig is.

Wanneer u na de meest kritische eerste uren tot dagen de intensieve zorgenafdeling mag verlaten naar de gewone afdeling, zal uw hartslag continu van op afstand bewaakt worden.

Er worden enkele electroden op uw huid gekleefd en deze zijn met enkele kabels met een kleine recorder verbonden (er staan alarmen ingesteld zodat bij zeer snelle of zeer trage hartslag de verpleegkundigen onmiddellijk op hun draagbaar telefoontoestel worden verwittigd, zo nodig verwittigen zij de arts).

Deze hartslagmonitoring wordt gedragen zo lang uw cardioloog dit nodig vindt.

Noteer dat de signalen alleen op de afdeling zelf via antennes in het plafond ontvangen worden.

Er wordt dan ook verwacht dat u, zolang deze hartritmebewaking nog aan blijft, op de afdeling blijft (tenzij u onder toezicht gehaald wordt voor onderzoek of voor revalidatie).

De eerste dag(en) zal bedrust voorgeschreven worden, indien er geen verwikkelingen van uw ziekte optreden zal vrij snel met passieve en nadien met actieve beweging begonnen worden.

Eventueel zal u voorgesteld worden om enkele weken na ontslag, na een eerste controleonderzoek bij uw cardioloog, deel te nemen aan een cardiaal revalidatieprogramma (hierover bestaat een afzonderlijke brochure).

18

Terug thuis Van bij ziekenhuisontslag tot aan de eerstvolgende controle bij de cardioloog dienen inspanningen aan een rustig tempo te gebeuren (als algemene richtlijn geldt dat elke inspanning waarbij u duidelijk sneller gaat ademen moet vermeden worden). Op de controle raadpleging zal u een fietstest afleggen en op basis van de resultaten van deze test wordt uw verder revalidatieprogramma bepaald.

(Over het cardiale revalidatieprogramma in ons ziekenhuis bestaat een afzonderlijke brochure.)

Na een infarct bent u niet rijgeschikt. Op basis van een verslag van uw cardioloog, rekening houdend met uw klachten en de evolutie van de aandoening, kan u terug rijgeschikt worden verklaard.

Seks na een infarct maakt deel uit van het hernemen van je gewone leven, het kan echter ook een bron zijn van angst, zowel voor jezelf als voor je partner. Seksuele activiteit staat gelijk met een lichte tot matige fysieke inspanning, en is toegelaten na een infarct.

Ander goed nieuws is nog dat een lage hoeveelheid alcohol als gunstig voor de bloedvaten wordt aanzien!

19

20

21

SF Z SINT-FRANCISKUSZIEKENHUIS

Sint-Franciskusziekenhuis P. Paquaylaan 129 3550 Heusden-zolder Tel.: 011579100 - Fax.: 011579400 www.sfz.be