Een dubbel fietspad naar de alpaca’s

Indrukwekkend. Alle duur geformuleerde statuten en beleidsverklaringen zijn wat moeilijk voor mij. Maar ik heb diep respect voor hun ambitie om de drie oorspronkelijke delen van Godsheide te verbinden. Het centrum, Wolske en Malpertuus.

In de kille realiteit groeit er ondertussen, in een razend tempo, een totaal nieuwe wijk rond ‘Godskespark’ en ‘Dorp bij de stad’. Achter de school ontwikkelt zich een blitse kern, ver van de vergrijsde bevolking van het oude centrum. Naar het schijnt wonen er nu al 160 gezinnen met en zonder jonge kinderen. En met een onbezoedelde kijk. Wanneer wordt deze nieuwe wijk eigenlijk ingehuldigd? Hoeveel nieuwkomers mogen we nog verwachten? Wanneer stopt het eindeloze verkavelen in Godsheide?

Enfin, waar moei ik me mee?

De Unie Godsheide overkoepelt dus de Godskesbieb, een afdeling cultuur en nog iets. De Godskesbieb heeft nu 50 betalende leden en 8 gratis medewerkers die elke maandagavond van 19.30 tot 20.30 uur de pastorie opendoen om werkmateriaal uit te lenen. Ze hebben een klantvriendelijke website (godskesbieb.be) waar je alles kan terugvinden. En ze blijven dromen om het nog wat gezelliger te maken. Een praatcafé, een kaartclubje, een biljart, bijlgooien en zo van die dingen. Je zou bijna zeggen dat ze willen concurreren met Het Ontmoetingscentrum zelf. Maar dat is niet. Het oorspronkelijke ontmoetingscentrum is eigenlijk een zalencomplex waar diverse evenementen doorgaan. Zeg maar parochiezaal. Heel nuttig bij verkiezingen, overlijdens, optredens, vergaderingen, repetities en bruiloften. Als ik het goed begrijp, kan je hier een zaal huren na reservatie. De Godskesbieb wil laagdrempeliger zijn. Een inloophuis eigenlijk. Wat zou het mooi zijn als ik er alle actuele informatie zou vinden m.b.t. de plotse bevolkingsgroei in Godsheide, de verborgen actiegroepen en alle veranderende verkavelingsplannen. Liefst op een (interactieve) kaart.

De pijler cultuur dan. Ook op dit vlak heeft de Unie goed werk geleverd de laatste jaren. En op dit ogenblik blijkt dat enkele enthousiaste snaken hard aan het nadenken zijn over een nieuwe wind. Helaas willen ze er weinig over kwijt. Muziek, dans en ander spektakel moeten de mensen uit hun kot krijgen. Denken ze. Ik geloof erin. Godsheide bulkt van de creatieve talenten. Heel interessant allemaal. Er broeit van alles in Godsheide. Maar toch krijg ik slechts moeizaam overzicht. Ik mis een betrouwbare roddelplek. Een gezellige cafétoog waar ik met Dirk, Christine en Mohamed kan babbelen over de dingen van het leven. Want nu weet ik nog niet het fijne van het fietspad in mijn achtertuin, of van het protest tegen de toekomstige verkaveling in de Kleinstraat, of de duistere plannen voor het rusthuis… Er blijken nu zelfs nieuwe ontwikkelingen binnen het bestuur van de Unie op te treden. Ik ben benieuwd. Ik wil de emotie delen daarrond. Ik wil de nuances, de angels, de hoop en de weerstand voelen. Niet om te verdrinken in zatte toogpraat. Maar om, als geboren eenzaat, eindelijk wat meer deel uit te maken van een samen-leving.