de zachte berm
Kerken herwerken In de Zachte Berm wandelt of fietst Jan Castermans met een inwoner van de Heilig-Hartwijk naar een plek die voor hem of haar een speciale betekenis heeft. Een zachte beweging met tijd om te praten en ruimte om te kijken naar wat er onderweg te zien is.
Roel De Ridder groeide op in Hasselt en doctoreerde in de architectuur met een proefschrift over de toekomst van de Vlaamse parochiekerken. Samen kijken we hoe spannend onze wijk is en hoeveel aandacht er nog is voor het diverse publiek.
huidige Kempische steenweg, die nog heel fijnmazig, volks is. Die fijnmazige stedelijkheid staat onder druk in Hasselt. Het verdwijnt terwijl je erop staat te kijken. Stedenbouw is voor een groot stuk ook durven loslaten en ruimte voor improvisatie en organische groei toelaten. Ik denk dat een stuk van de sleutel ook in grondpolitiek zit. Grond is nu echt een beleggingsgoed. Dat maakt het voor steeds meer mensen moeilijk om een woonst te verwerven.
Vanaf zijn woning in de Rozenstraat wandelen we tot het fietspad aan de Mouterijstraat. Wat een interessante plek hier, er komt veel samen: de achterkant van de woonhuizen, het voormalige treinspoor, nu fietspad. En dan heb je nog de woning Douchar van architect Leon Stynen aan de Astridparking, de Koloniale Waren, waar het huis van Huib Hoste zou zijn. Je voelt dat de omgeving potentie ademt, maar tegelijkertijd vrees je dat ze ten prooi zal vallen aan projectontwikkelaars. De kwaliteit zit in het gemengde karakter. Ik vind dat een café Anoniem en een moskee, die weliswaar raar gehuisvest is, bij een stad horen. Dat is voor een stuk wat men stedelijkheid noemt.
We komen aan het Stationsplein, een grote vlakte waar de bus heer en meester is. Een verwarrende plek, één grote brok verharding die ontworpen lijkt om bussen snel te laten rijden. Heel moeilijk voor jong en oud om hier veilig over te steken met verkeer dat van alle kanten lijkt te komen. Ik mis ook een connectie tussen het gerechtsgebouw en de publieke ruimte. Mocht men tegen de muur achteraan het plein bijvoorbeeld kunstwerken plaatsen, dan zou je al een heel ander gevoel krijgen. We gaan via de stationstunnel naar Runkst en wandelen door het Vredespark, een plek die vijf jaar geleden nog stationsparking was.
Ik woonde in mijn jeugd in de Havenstraat, die toen nog een heel ander karakter had. Je voelt dat nog een beetje in de - 16 -
