Kippodroom

Vijf jaar geleden startte Thea Lemmens het buurtproject De Kippodroom met het nodige trek- en duwwerk tijdens de voorbereiding. Maar met hulp van de stad verscheen de champagne op tafel tijdens de officiële inhuldiging op 4 november 2017. Onlangs besliste Thea echter om een stap terug te zetten en de fakkel door te geven. Dat konden we uiteraard niet zomaar laten passeren…

“Ik ga die kippenknuffels missen…”

Mensen rond het project samenhouden bleek niet altijd makkelijk, maar toch groeide de hulp stelselmatig, blikt Thea terug ”Twee keer hebben we een oud kippenhok gekregen van mensen uit de wijk, om nieuwe kipjes apart te kunnen houden en vechten te vermijden. Jill en PJ verdienen speciale dank in het verhaal, want zij zijn vaak naar de dierenarts geweest en zorgden voor een technisch systeem voor de beurtrol en de sociale media.” ”We hebben kipjes zien komen en gaan. De eerste zieke kip was niets om blij van te worden. Nieuwe kippen zien openbloeien was daarentegen hartverwarmend. Er zijn groepsleden gekomen en gegaan, hetgeen voor een veranderende dynamiek zorgt. En zo hoort het ook.” Bovendien breidde het project uit naar Let’s Tok in het stadspark en zijn er ideeën voor een toekomstige, derde kippenren in de stad, in Runkst. ”Ik vind het wel leuk dat meerdere wijken eenzelfde spirit kunnen hebben.” Haar project startte eigenlijk zonder torenhoge verwachtingen, vertelt Thea verder. Toch bekroop haar soms het gevoel ”dat het project op was”, geeft ze toe. Corona en een ophokplicht tegen vogelgriep brachten in de voorbije jaren enkele sombere wolken, en daarbij bleef het niet. ”Ik zag mensen bij de kippenren tijdens hun bubbelwandelingen, dat was wel leuk. Maar verschillende vrijwilligers konden gelijktijdig niet meer deelnemen, meerdere kipjes overleden op korte tijd en we mochten geen nieuwe kipjes bij zetten omwille van de ophokplicht... Toen vond ik het moeilijk om een tweede adem

te vinden.” Thea beet toch nog even door met steun van Jill en Miek, en begin dit jaar sloot ook Lize, een nieuwe vrijwilligster, aan. ”Mensen die met volle moed de draad hebben opgepikt. Er zijn intussen ook nieuwe kipjes aangekomen. Dus bij mijn laatste shift was het heel fijn om ons meisjes enthousiast op de komkommer te zien vliegen”, vertelt Thea. Uit de losse pols komen drie momenten die ze bijzonder zal blijven koesteren. ”Na een jaar kozen we om geen gekweekte kippen bij te zetten, maar om kippen te adopteren die in een vorig leven als een haring in een ton eieren moesten produceren en daarna in het slachthuis zouden eindigen.” De groep keek angstig naar de aankomst van schrale diertjes, maar was heel opgelucht over de snelheid waarmee ze een mooie pluimenvacht kregen en contact zochten. ”Die ommezwaai is heel mooi om te mogen meemaken.” De eerste winterdrink bij een vuurkorf en met wat gezelligheid in donkere dagen krijgt ook zo’n warme plek in haar hart. Tot slot zijn er nog de herinneringen aan de coronatijden waarin ze zonder mondmasker kipjes mocht knuffelen. ”Die gesprekjes en knuffels met de kippen terwijl ik aan het poetsen was, zal ik nog het meest van al missen.” Jill Casters en Lize Mombaerts nemen voortaan samen de taken van Thea over. Jill ontfermt zich al sinds kort na de opstart van Kippodroom onder andere over de sociale media. Ze wil gewoon op dezelfde manier verder werken. ”Ik ben destijds in het project gestapt vanuit mijn liefde voor dieren, en voor mij primeert dan ook het welzijn van onze kipjes. Door hen een tweede leven te geven, krijgen ze alsnog een kans om voluit kip te zijn. Maar ik weet wel dat voor sommige leden andere aspecten, zoals het sociale, zeker zo belangrijk zijn. Iedereen is verschillend, en ik wil onze leden dan ook zeker aanmoedigen om eigen accenten te leggen en initiatieven te nemen, zodat iedereen zich thuis kan voelen bij ons.” Lize verhuisde in februari dit jaar naar onze wijk en komt van het Vlaams-Brabantse Linter, “van de boerenbuiten”. Ze miste de verzorging van dieren sinds ze op een appartement woont. ”Toen ik dit project zag, werd ik meteen erg enthousiast en wilde ik er ook mijn schouders onder zetten. Zeker aangezien ik een hele grote liefde heb voor dieren en al helemaal voor kippen. Mijn ouders deden privé al hetzelfde, ’gepensioneerde kippen’ adopteren. Door dit project vergeet ik soms dat ik in een stad woon. Het is een plek die meteen een glimlach op mensen hun gezicht kan toveren.” Laat niemand er dus aan twijfelen dat de toekomst van de Kippodroom in uitstekende handen is. ”Thea, ik zou je nog eens heel erg willen bedanken voor al het werk dat je gedaan hebt voor de Kippodroom, voor de goede zorgen voor onze kipjes, voor de vele mooie momenten, en de bijeenkomsten die je georganiseerd hebt. Zonder jou zou de Kippodroom er gewoon niet geweest zijn. Je mag terecht heel trots zijn op wat je verwezenlijkt hebt!” Jill Wie zelfs na vijf jaar nog wil komen kennismaken met Jill, Lize en de kippen, of zich wil melden als lid, kan gewoon via Facebook (De Kippodroom Hasselt) contact opnemen of hen ter plekke eens aanspreken (ook de kippen).