inLVN
Preventiemedewerkers Sofie Jaspers en Anneleen Oyen
Als jongeren beginnen met drugs: de preventiedienst springt in de bres
‘Blijf praten met je kind. Ook als het met drugs of drank experimenteert’ Sofie Jaspers (37) en Anneleen Oyen (37) zijn preventiemedewerkers van de stad Leuven. Ze begeleiden schoolgaande jongeren die experimenteren met drugs en alcohol. Niet om ze aan te moedigen uiteraard, maar om ze door persoonlijke gesprekken te doen beseffen dat het ook anders kan.
Sofie: ‘Jongeren komen weinig uit zichzelf naar ons toe, maar een doorverwijzing is ook al een stap in de goede richting. Ze krijgen hier dan begeleiding. En als ze vrijwillig meewerken, heeft dat een gunstige invloed op hun politiedossier. Soms komen ook ouders bij ons aankloppen die zich zorgen maken. Vaak denkt zo’n jongere dan: ‘Oké, ik zal het maar doen voor ons ma.’ Maar we merken dat ze uiteindelijk wel het nut inzien van het traject.’
Anneleen: ‘De stad werkt rond overlast- en criminaliteitspreventie. Wij richten ons op alle inwoners van Leuven, en we werken rond uiteenlopende thema’s: diefstal, verkeer, burenbemiddeling, jongerengeweld, polarisering, onlineveiligheid – en natuurlijk ook alcohol en drugs. Daarbinnen heb je dan ons project voor schoolgaande jongeren die experimenteren met drugs en alcohol, maar er nog niet afhankelijk van zijn. We zijn er enkele jaren geleden mee gestart. Vanuit verschillende hoeken kregen we het signaal dat er een gebrek was aan ondersteuning voor deze doelgroep. Dan komen wij in beeld.’
Wat houdt het traject in?
Hoe komen jongeren bij jullie terecht? Anneleen: ‘Na een doorverwijzing. Meestal door de politie na een proces-verbaal, maar ook via scholen, het parket of de ouders.’
16
Anneleen: ‘We beginnen met een verkennend gesprek. Het eerste deel samen met de ouders, het tweede deel alleen met de jongere. Afhankelijk van wat er daarin naar boven komt, stemmen we onze begeleiding af op wat hij of zij nodig heeft. Daarna zijn er vijf individuele sessies. We ronden af met een evaluatiemoment, waarbij de ouders weer betrokken worden. Soms wijken we af van onze aanpak, maar we geven hier nooit lange, intensieve trajecten. Daar bestaan andere instanties voor.’
Wat bespreken jullie in die vijf sessies? Anneleen: ‘We proberen te achterhalen hoe de jongeren in het leven staan. Voelen ze zich goed in hun vel? Wat loopt moeilijk? Hoe kunnen we de problemen aanpakken?
