Τεύχος 96 (Απρίλιος- Μάιος - Ιούνιος 2016)

Αρ. Αδείας 166

RE

SS PO

ΚΩΔΙΚΟΣ 01-1144

X+7

RE

P

Ταχ. Γραφείο ΚΕΜΠ ΚΡΥΟΝΕΡΙΟΥ

SS POS

T

ΠΛHPΩMENO TEΛOΣ

ST

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016 Έτος 25ο • Αριθ. Φύλλου 96 Μαρίκας Κοτοπούλη 10 • 104 32 Αθήνα

P

Περιοδική Έκδοση του Ομώνυμου Συλλόγου Παργινών της Αθήνας

ΕΝΤΥΠΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΑΡ. ΑΔΕΙΑΣ 134/2006

Πάργα 10-6-2016: Η αυλή του σπιτιού του Λευτέρη Κουρσάνη

Το όνομα της Ηπείρου «Αύτη (αρχαία Ελλάς) έστιν η περί την Δωδώνην και τον Αχελώον. Ώκουν γαρ οι Σελλοί ενταύθα και οι καλούμενοι τότε μεν Γραικοί νυν δε Έλληνες». (Αριστοτέλης, Μετεωρολογικά) Κατά τους προϊστορικούς χρόνους το διαμέρισμα αυτό της χώρας μας ήταν γνωστό με το όνομα Θεσπρωτική γη. Το όνομα Ήπειρος το πήρε πολύ αργότερα ως διακριτικό της θέσεώς της. Ετυμολογικά η λέξη σημαίνει «ξηρά που δεν έχει πέρας» και δόθηκε σε αντίθεση με τα γειτονικά νησιά του Ιονίου πελάγους. Στη δωρική διάλεκτο η Ήπειρος ονομαζόταν «Άπειρος», ενώ στην αιολική διάλεκτο «Άπερρος». Ο Όμηρος την αναφέρει ως «Άπειρη» και ο Πίνδαρος την αποκαλεί «Άπειρον».

Όσον αφορά στην εθνολογική προέλευση των Ηπειρωτών, ο πατέρας της ιστορίας Ηρόδοτος (484 - 410 π.Χ.) αναφέρεται στην Ελληνικότατη Ήπειρο, το δε μαντείο της Δωδώνης το θεωρεί ως το αρχαιότερο από τα μαντεία της Ελλάδας. Ο Αριστοτέλης (384 - 322 π.Χ.) αναφέρει ότι τα ονόματα «Γραικοί» και « Έλληνες» οφείλονται στους Ηπειρώτες και αποκαλεί την περιοχή της Δωδώνης αρχαιοτάτη Ελλάδα. Συνέχεια στη σελίδα 10

2

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Κοινωνικά Πάργας Γεννήσεις: • H Κατσιμήτση Κωνσταντίνα του Κωνσταντίνου & ο Νίνας Θεόδωρος απέκτησαν αγόρι στις 31/03/2015.

• Η Χαλκή Αθηνά του Νικόλαου & ο Μπρουζούκης Θεοφάνης απέκτησαν αγόρι στις 12/4/2016.

• Ο Ντούρτας-Δεληβοριάς Στέφανος του Βασίλειου & η Ρούσα Αγγελική απέκτησαν αγόρι στις 16/4/2016.

• Ο Μήτσος Απόστολος του Δημήτριου & η Μήτσος Ταμάρα απέκτησαν κορίτσι στις 21/4/2016.

• Ο Τσακανίκας Παναγιώτης του Αλέξανδρου & η Κολοβού Γεωργία απέκτησαν αγόρι στις 5/5/2016.

• Η Χορμοβίτη Αλεξάνδρα του Γρηγόριου & ο Βασιλειάδης Νικόλαος απέκτησαν αγόρι στις 10/05/2016.

• Ο Λέκκας Πάρις του Σπυρίδωνα & η Δάβαρη Δήμητρα απέκτησαν κορίτσι στις 8/6/2016. Γάμοι: • Ο Νικολάου Βασίλειος του Κωνσταντίνου & η Στρατηγού Μαρία του Ιωάννη τέλεσαν γάμο στις 01/04/2016 στο Βύρωνα Νομού Αττικής.

• Ο Νικολάου Μιχαήλ του Αλέξανδρου & η Ριντέλα Σάνα Ρέτα του Καούκο τέλεσαν γάμο στις 09/04/2016 στην Πάργα.

• Ο Ανδρέου Δημήτριος του Παναγιώτη & η Παναγιωτίδη Γεωργία του Θεόδωρου τέλεσαν γάμο στις 23/04/2016 στην Πάργα.

• Η Ευθυμίου Κωνσταντίνα του Κωνσταντίνου & ο Κοντοδήμος Νικόλαος του Γεώργιου τέλεσαν γάμο στις 26/02/2016 στην Δράμα.

Θάνατοι: • Ο Αθανασίου Κωνσταντίνος του Απόστολου απεβίωσε στις 01/05/2016 στα Ιωάννινα, ετών 85.

• Η Μπίτζου Παρασκευή του Νικόλαου απεβίωσε στις 15/05/2016 στην Κόρινθο, ετών 76.

• Ο Μπέλλος Ευάγγελος του Πέτρου απεβίωσε στις 25/05/2016 στους Φιλιάτες Θεσπρωτίας, ετών 49.

• Η Μπάτσιου Δήμητρα του Περικλή, απεβίωσε στις 01/06/2016 στην Πάργα, ετών 91.

• Η Παύλου Αρετή του Πέτρου, σύζυγος Χρήστου Κατσουράνη, απεβίωσε στις 13/06/2016 στην Πρέβεζα, ετών 82.

Ενισχύσεις Συλλόγου 20 € Μελίδης Κώστας, Λέκκα Χριστίνα, Ζαρκάδης Δημοσθένης, Κορμπάλας Μιχάλης, Γκίκας Ευάγγελος, Ζέρης Ηρακλής, Γεωργιάδης Παναγιώτης.

25 € Γκρέπη Μύρσα.

30 € Ρίζου-Δόνου Αθηνά, Πηγή Όλγα.

50 € Ανδρέου Χρήστος, Σταματιάδη Νίκη.

Μνημόσυνο Στη μνήμη του μεγάλου ευεργέτη του Συλλόγου Παργινών Αθήνας Ιωάννη Χρ. Δημουλίτσα (1917-1992) και της συζύγου του Μαρίας Κανονά θα τελεστεί στην Πάργα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου το ετήσιο μνημόσυνο, την Κυριακή 14 Αυγούστου 2016. Καλούνται να παρευρεθούν τα μέλη του Συλλόγου, οι συγγενείς, οι αρχές για να τιμήσουμε τη μνήμη τους. Το Δ.Σ.

ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΝΤΑΙ τα 3 γραφεία του Συλλόγου μας στην Ομόνοια, 15 τ.μ. έκαστον. Μ. Κοτοπούλη 10, 5ος όροφος τηλ. 6978589535

Ηλεκτρονικά διαβάζουμε την «ΠΑΡΓΑ» στο site: www.scribd.com/syllogosparginonath ή στο www.facebook.com/syllogosparginonathinas

Π εριεχόμενα Το όνομα της Ηπείρου . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 1, 10 Κοινωνικά . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 2 Λαμπριάτικες σταλαγματιές μνήμης . . . . . . . . . . . . . 3, 14 Μικρές Ειδήσεις . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4-5 Ιερά Δένδρα του Κάτω Κόσμου . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6-7 Επαγγέλματα του χθες: Τότε που οι Έλληνες είχαν λιγότερα και ήταν πλουσιότεροι!!! . . . . . . . . . . . . 8-9 Το γεφύρι του Μεζάνη . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10 Γνωρίζετε ότι: Γιατροσόφια της γιαγιάς . . . . . . . . . . . . . 11 Η παραδοσιακή ανδρική στολή . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 12 Συμβουλές για τσιμπήματα από σφήκα & μέλισσα . . . . 13 Παργινές Συνταγές . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 13 Κουίζ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 14 Φωτοσκιές του παρελθόντος . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15 Φωτορεπορτάζ . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 16

Σημείωμα του ΕΚΔΟΤΗ Με τις μέρες, τις εβδομάδες και τους μήνες να τρέχουν συνεχώς και να περνούν σαν νερό, έφτασε ο καιρός να υποδεχτούμε το καλοκαίρι. Η όμορφη Πάργα μας φοράει τα καλά της και υποδέχεται τους πρώτους τουρίστες της σεζόν. Οι επαγγελματίες έτοιμοι να εξυπηρετήσουν το πολύχρωμο κοινό τους και οι παραλίες μας καθαρές και δροσερές, σκέτη απόλαυση για μικρούς και μεγάλους. Όλοι έχουμε ανάγκη για λίγη ξεκούραση και αποφόρτιση έπειτα από ένα χειμώνα μνημονίων, «προαπαιτούμενων» και φοροκαταιγίδων. Οι μικρές χαρές της ζωής είναι που θα μας δώσουν δύναμη να φορτίσουμε τις μπαταρίες μας. Η απλή καθημερινή επαφή με τον συνάνθρωπο, ένα χαμόγελο, μια καλημέρα, μας θυμίζουν να είμαστε ανθρώπινοι και ευγνώμονες όταν απολαμβάνουμε αγαθά που δεν είναι δεδομένα για όλους. Να έχουμε όλοι υγεία και ένα καλό καλοκαίρι.

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΔΡΑΜΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!

Iδιοκτήτης: Σύλλογος Παργινών Aθήνας-Πειραιά-Περιχώρων «H ΠAPΓA» Mαρίκας Kοτοπούλη 10, • 104 32 Aθήνα • Tηλέφωνο Γραφείου: 210 5225788 • Fax: 210 5237773 Eκδότης-Διευθυντής: Bέργος Aθανάσιος, Πετμεζά 16, 11743 Aθήνα, Tηλ.: 210 9240940 Σύνταξη: Δ.Σ. Συλλόγου Eμβάσματα: Στέλιος Δημήτριος, Κώστα Βάρναλη 34, 122 44 Αιγάλεω, Τηλ.: 210 5615740 Στην Πάργα εισπράττουν οι: Γκούλιουρα-Γκούνα Tασία, Aνδρέου Γεώργιος, Λένης K. Γεώργιος Παραγωγή: NONSTOP Printing E.Π.Ε., Αίμωνος 71 & Κρέοντος - Ακαδημία Πλάτωνος - τηλ.: 210 5144160 Τα κείμενα που φέρουν υπογραφή, εκφράζουν τις απόψεις του συγγραφέα τους. Η Συντακτική Επιτροπή διατηρεί το δικαίωμα της μη δημοσίευσης ή της σύντμησης των κειμένων κατά την κρίση της.

3

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Λαμπριάτικες σταλαγματιές μνήμης Σταχυολογώντας μερικά από τα παραδοσιακά έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης λαμπριάτικη ατμόσφαιρα γιορταστική μέσα στο θρίαμβο της άνοιξης ξεπροβάλει και πάλι με τις πρώτες ανθισμένες παπαρούνες να μεταφέρουν το μήνυμά της, καθώς εμείς ανασύρουμε λαμπριάτικες αναμνήσεις αλλοτινών καιρών. Μιλώ για τις μέρες που κόχλαζε στον τενεκέ με το ξύλινο χερούλι ο σβησμένος ασβέστης και η κάθε νοικοκυρά φρεσκάριζε το σπίτι της, άσπριζε την αυλή και τους γύρω δρόμους. Το Σάββατο του Λαζάρου το πρωί παιδιά από τα γύρω χωριά με καλάθια στολισμένα με λουλούδια στα χέρια, τραγουδούν με συνοδεία κουδουνιών λαζαρίσματα «Πες μας Λάζαρε τι είδες εις τον Άδη που επήγες...» «Τώρα τα τελειώσαμε τι άλλο να σας πούμε για δώστε μας 5-6 αυγά για να σας ευχηθούμε» και οι νοικοκυρές τους προσφέρουν φιλοδώρημα και παργινοκούλουρα. Μετά το μεσημεριανό φαγητό γυναίκες και κορίτσια πηγαίνουν στην εκκλησία όπου πλέκουν από φύλλα φοίνικα τους σταυρούς για τα βάγια. Χίλιοι και περισσότεροι σταυροί με φιόρα πρέπει να φτιαχτούν για την Κυριακή των Βαγιών. Την Κυριακή των Βαΐων όλες οι οικογένειες με τα γιορτινά τους εκκλησιάζονται και παίρνουν από το χέρι του παπά τα βάγια για να τα τοποθετήσουν στη συνέχεια στο εικόνισμα ή πίσω από την εξώπορτα του σπιτιού τους. Αν και είναι ακόμα σαρακοστή η Εκκλησία την Κυριακή των Βαΐων επιτρέπει το ψάρι. Έτσι και το τραγούδι λέει: «Βάγια, Βάγια των Βαγιών τρώνε ψάρι και κολιό κι ως την άλλη Κυριακή με το κόκκινο αυγό!» Το βράδυ στις Εκκλησίες ψάλλεται η Ακολουθία του Νυμφίου. Όλη τη Μεγάλη Εβδομάδα το εκκλησίασμα με τη σύνοψη στο χέρι θα παρακολουθήσει τους κατανυκτικούς ψαλμούς από τα χείλη των δικών μας ψαλτάδων. Τη Μ. Τετάρτη γίνεται το πλύσιμο και το καθάρισμα του σπιτιού, ενώ το απόγευμα γίνεται στην εκκλησία το ευχέλαιο. Μεγάλη Πέμπτη, το αποκορύφωμα του θείου δράματος, τα δώδεκα ευαγγέλια, ο θρηνώδης ψαλμός «Σήμερον

Η

Μεγάλη Παρασκευή 25-4-2008

κρεμάται επί ξύλου...» από το στόμα του αείμνηστου παπά Γιάννη Παπαχαραλάμπους, από τη Χρυσοβίτσα. Οι εκκλησίες παραμένουν όλη τη νύχτα ανοιχτές και οι γυναίκες λιβανίζοντας ψάλλουν το μοιρολόγι της Παναγίας «Σήμερον μαύρος ουρανός. Σήμερα μαύρη μέρα». Το φαγητό λαδερό, αγκινάρες με κουκιά ή με μπιζέλια. Οι νοικοκυρές βάφουν κόκκινα τα αυγά, τόσα όσα είναι τα άτομα του σπιτιού συν ένα για το εικόνισμα. Τη Μεγάλη Παρασκευή, ημέρα της αποκορύφωσης των παθών οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούν πένθιμα. Το φαγητό της λιτό ντοματόσουπα χωρίς λάδι, πατάτες βραστές ή ξεροφαγία. Μετά την αποκαθήλωση προς το μεσημέρι ακολουθεί ο στολισμός του επιταφίου και στις δύο εκκλησίες. Αγόρια και κορίτσια χωριστά στα αναλόγια των εκκλησιών παράλληλα με το στόλισμα ψάλλουν εναλλάξ τα πένθιμα εγκώμια. Η παράδοση θέλει τα άνθη να κόβονται από τους αγρούς και τους ολάνθιστους κήπους και να προσφέρονται για το στολισμό. Τα κορίτσια με βελόνες και κλωστές στα χέρια περνούν μαργαρίτες, άνθη πορτοκαλιάς και νεραντζιάς, φτιάχνοντας γιρλάντες. Υπάρχει μια άμιλλα, ποιος θα είναι ο ωραιότερος στολισμένος επιτάφιος, του Άη Νικόλα ή των Αγίων Αποστόλων. Πάντα όμως, ή τουλάχιστον πάντα, υπερτερεί των Αγίων Αποστόλων την δε επιμέλεια είχαν οι αείμνηστες Πραξιθέα Δέσκα, Αγάθη Νάστα, Δηιδάμεια Βέργου-Κονταξή κ.ά. Συνέχεια στη σελίδα 14

4

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Μικρές Ειδήσεις • Μικρές Ειδήσεις • Μικρές Ειδήσεις • Μικρές Ειδήσεις • Μικρές Ε Εορτές Σουλίου - 5ος Αγώνας Ορεινού Δρόμου Όπως κάθε χρόνο κι εφέτος την τελευταία Κυριακή του Μαΐου (29-5-2016) πραγματοποιήθηκαν οι εορτές στο Σούλι με αναπαράσταση του ιστορικού γεγονότος, δημοτικούς χορούς και ομιλίες. Στο πλαίσιο των εορτών εδώ και πέντε χρόνια πραγματοποιείται αγώνας ορεινού δρόμου απόστασης 10 χιλιομέτρων και 200 μέτρων, με αφετηρία τη Γλυκή δίπλα στην Παλαιοχριστιανική Βασιλική της Κοίμησης της Θεοτόκου. Η διαδρομή ακολουθεί τον ιστορικό δρόμο προς το Σούλι από τη Σκάλα της Τζαβέλαινας.

Αξίζουν συγχαρητήρια στη Δημοτική αρχή του Δήμου Σουλίου και κυρίως στη Δήμαρχο Σταυρούλα ΜπραΐμηΜπότση, για την άρτια οργάνωση και την επιτυχή διαχείριση ενός τόσο μεγάλου αριθμού επισκεπτών, καθώς επίσης και στους συμμετέχοντες Παργινούς αθλητές.

Ναυτικός Όμιλος Πάργας «Δημήτριος Τάγιας» Στις 11 Απριλίου ο Ναυτικός Όμιλος Πάργας πραγματοποίησε τις εκλογές του για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου. Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο έχει τριετή θητεία (2016-2019) και απαρτίζεται από τους: Πρόεδρος: Ντούσκος Κοσμάς του Γεωργίου Αντιπρόεδρος: Δημάκος Αχιλλέας του Αλεξάνδρου Γ. Γραμματέας: Στράτου-Ζούλα Παρασκευή του Δημητρίου Έφορος υλικού: Τούσης Ευθύμιος του Θωμά Αναπληρωματικά μέλη: Δράκου Αικατερίνη του Μάρκου, Ζέρε Μάριος του Ύλλι Ελεγκτική Επιτροπή: Μελίδης Κων/νος του Γεωργίου, Μίζης Γεώργιος του Κων/νου, Θεμελής Πλάτων του Χρήστου. Τους ευχόμαστε καλή επιτυχία!

Α΄ Δημοτικό Σχολείο Πάργας Ο Σύλλογός μας βρέθηκε εκεί και ανάμεσα στους συμμετέχοντες δρομείς διακρίναμε από την Πάργα τον Αχιλλέα Δημάκο, το Γιώργο Μήτσουλη με τους γιούς του, τον Στέφανο Μελετίου, οι οποίοι και τερμάτισαν. Πρώτος στην κατηγορία του τερμάτισε ο Κωνσταντίνος Θ. Βάσσιος. Στην καθιερωμένη αναπαράσταση της ανατίναξης του καλόγηρου Σαμουήλ στη μονή της Αγίας Παρασκευής στο Κούγκι παραβρέθηκαν πλήθος κόσμου από όλη την Ελλάδα, ανάμεσά τους διακρίναμε και πολλούς Παργινούς.

«Πάργα και ελιά» είναι ο τίτλος του βιβλίου που παρουσίασαν οι μαθητές του 1ου Δημοτικού Σχολείου της Πάργας στις 6 Ιουνίου στις 10:30 π.μ. στο χώρο εκδηλώσεων του σχολείου. Μαθητές και μαθήτριες σε μια εκδήλωση με δρώμενα γύρω από την ελιά και τα προϊόντα της, παρουσίασαν σε μαθητές, γονείς και καλεσμένους τη δουλειά τους. Το λεύκωμα έχει 26 σελίδες, πλήθος φωτογραφιών και αναφέρεται στις ποικιλίες της ελιάς, τα είδη λαδιού, τις ασθένειες, τη διατροφική αξία του λαδιού κ.ά.

5

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Ειδήσεις • Μικρές Ειδήσεις • Μικρές Ειδήσεις • Μικρές Ειδήσεις • Μικρές Ειδήσεις Θεατρικό εργαστήρι Πάργας «Η Αυλαία»

Την έκδοση επιμελήθηκαν η διευθύντρια του σχολείου Αυγή Αλεξίου και οι εκπαιδευτικοί Παπανικολάου Αναστάσιος και Στράντζαλη Μαρία. Παραθέτουμε την εισαγωγή του βιβλίου: Ο Πλάτωνας έλεγε πως: «Αν θέλουμε να ανακαλύψουμε τους κρυμμένους θησαυρούς που βρίσκονται στην ψυχή του παιδιού και να αναδείξουμε τις έμφυτες αξίες μέσα του, πρέπει να οργανώσουμε μια ατμόσφαιρα που να μεταμορφώνει το σχολείο, από σχολείο γνώσης σε σχολείο ζωής». Έτσι και το σχολείο μας μέσα από το σχέδιο δράσης «Πάργα και Ελιά» που υλοποίησαν όλες οι τάξεις, προσπάθησε να βοηθήσει τους μαθητές του να οικοδομήσουν αξίες και στάσεις ζωής, να αναπτύξουν προσωπικές και κοινωνικές δεξιότητες και να ενισχύσουν την αυτοεκτίμησή τους , ώστε να συνυπάρξουν δημοκρατικά με τους άλλους ως αυριανοί ενεργοί πολίτες. Η Διευθύντρια του Σχολείου ΑΛΕΞΙΟΥ ΑΥΓΗ

Σύλλογος Γυναικών Πάργας «Δηιδάμεια» Ο Σύλλογος Γυναικών Πάργας «Δηιδάμεια» πραγματοποίησε αρχαιρεσίες στις 23 Μαρτίου 2016. Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο έχει διετή θητεία (2016-2018) και απαρτίζεται από τα παρακάτω μέλη: Πρόεδρος: Ευφροσύνη Κατέμη-Τούση του Ηλία Αντιπρόεδρος: Αθηνά Στέφου του Ηλία Γραμματέας: Αντωνία Σκάρπου του Γεωργίου Ταμίας: Στεργία Ζούλα του Σπυρίδωνα Μέλη: Αλεξάνδρα Αθανασίου του Αθανασίου, Γεωργία Βέκιου του Γεωργίου, Διαμάντω Γαβριήλ του Αναστασίου. «Η Πάργα» τους εύχεται καλή επιτυχία στο έργο τους!

Αυτό το έργο δεν το έχουμε ξαναδεί. Πρόκειται για τη φετινή θεατρική παράσταση «Οκτώ» της «Αυλαίας», που μας εξέπληξε ευχάριστα. Ήταν μια δουλειά με έμπνευση, φρεσκάδα και με τολμηρές επιλογές, που από την αρχή μέχρι το τέλος φάνηκε ότι ήταν αποτέλεσμα πολύς και ευσυνείδητης δουλειάς, που υποστηρίχθηκε τόσο από τη σκηνοθέτη όσο και από τη θεατρική ομάδα. Πάνω απ’ όλα όμως αναδείχθηκε μια καταπληκτική χημεία, η οποία έχει κερδηθεί από τις προηγούμενες συνεργασίες των μελών της ομάδας και οδήγησε σε αυτή την επιτυχία. Το σενάριο αποτελεί διασκευή του θεατρικού έργου του Ρομπέρ Τομά «8 Γυναίκες κατηγορούνται» και έτσι το κείμενο έδινε περισσότερη ελευθερία κινήσεων ώστε να αποδειχθεί καλή ιδέα η εναλλαγή προσώπων στον ίδιο ρόλο και η επιλογή ανδρών που υποδύθηκαν με επιτυχία γυναικείους ρόλους. Η σκηνοθεσία, η μουσική, τα κοστούμια, ο φωτισμός και η όλη φροντίδα απέπνεαν επαγγελματισμό που δεν τον βρίσκεις σε ερασιτεχνικές δουλειές. Πολλοί επαγγελματίες ηθοποιοί θα ζήλευαν αυτή την επιτυχημένη παράσταση που «ξεσκουριάζει» το γραμμένο στα τέλη της δεκαετίας του ’50 αρχικό έργο. Σκηνοθέτης ήταν η Ιωάννα Μουλιάκου με βοηθό σκηνοθέτη τη Νέλη Σιώζου. Σκηνικά: Γιώργος Βουγιούκας και Κώστας Πιτσαρός. Ήχος: Ανδριανός Ντούκας Κονσόλα ήχου: Παλαιολόγος Παλαιολογούδιας Φωτισμοί: Ανδρέας Δημητρίου Οπτικά: Χάρις Σπυρίδη Αφίσα: Ναταλία Βουγιούκα Εκτυπώσεις: Παναγιώτης Γκούλιουρας. Μουσική: Rusty Bones Οι στίχοι του τραγουδιού στο τέλος: Γρηγόρης Λιάρος Τους ρόλους υποδύθηκαν: Έλλη Βέκιου, Κατερίνα Βέκιου, Γιώργος Βουγιούκας, Άννα Γεωργίου, Γρηγόρης Γεωργίου, Μαργαρίτα Διονυσιώτη,Δημήτρης Ελληνιάδης, Γιάννης Νήρας, Άντα Ντόκου, Κώστας Πιτσαρός, Σπύρος Πιτσαρός και Αλεξάνδρα Σωτηρίου. Η φωνή του Big Brother ήταν του Γιώργου Σπανού. Τους ευχόμαστε καλή συνέχεια με τον ίδιο δυναμισμό και παρόμοιες επιτυχίες. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗΣ ΜΟΡΦΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡΓΑΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΑΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ

6

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Κυπαρίσσι Το Κυπαρίσσι, πιστός σύντροφος του ανθρώπου στην τελευταία του κατοικία, ήταν από την Αρχαιότητα ιερό δένδρο του Άδη, ίσως λόγω της αυστηρής «σπαθάτης» όψης του που ορθώνεται ίσια προς τον ουρανό, αλλά και λόγω των εξαιρετικά σκουρόχρωμων φύλλων του. Οι αρχαίοι Έλληνες, μετά τον θάνατο κάποιου αγαπημένου τους προσώπου, κρεμούσαν κλωνάρια κυπαρισσιού έξω από τις πόρτες τους, στόλιζαν με αυτά τα σώματα των νεκρών ή έκαιγαν πάνω τους τις νεκρικές σωρούς. Επίσης, κυπαρίσσια φυτεύονταν δίπλα σε τάφους και ναούς, αλλά και στα ιερά άλση, μιά συνήθεια που διατηρείται μέχρι και σήμερα -όσον αφορά στα μνήματα μόνο κυρίως, και δυστυχώς. Για τους ζώντες, όμως, το κυπαρίσσι είναι ένα ακόμη από τα ιερά και ιδιαίτερα αγαπητά δένδρα του Απόλλωνα, ο οποίος αποκαλείται και Κυπαρισσίτης. Το γιατί μας το λέει ο υπέροχος μύθος του Κυπάρισσου, που όμως, παρά την Απολλώνια διάστασή του, δεν παύει να διατηρεί το πένθιμο χρώμα του και να μας υπενθυμίζει ότι είμαστε θνητοί και δεν θα βλέπουμε για πάντα το φως του Ήλιου... Ο Κυπάρισσος ήταν ένας πανέμορφος έφηβος από την Κέα / Τζια (σύμφωνα με μία εκδοχή) ή από την περιοχή που μέχρι και σήμερα φέρει το όνομά του, δηλαδή την Κυπαρισσία. Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στον Θεό Απόλλωνα, ο οποίος του χάρισε ένα εξημερωμένο ιερό ελάφι για συντροφιά. Μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα, ο Κυπάρισσος είχε βγει για κυνήγι στο δάσος όπου συνήθιζε να πηγαίνει το ελάφι. Ενώ το ελάφι είχε αποκοιμηθεί, λοιπόν, στον ίσκιο των δένδρων, και το σώμα του το έκρυβαν οι πυκνοί θάμνοι, ο νέος το πέρασε για θήραμα, σήκωσε το δόρυ του ή το τόξο του κατ’ άλλους, το σημάδεψε και το σκότωσε. Απαρηγόρητος κι απελπισμένος, όταν κατάλαβε τι είχε κάνει, παρακάλεσε τους Θεούς να πεθάνει κι αυτός και ζήτησε τα δάκρυά του να κυλούν αιώνια ως σημείο αιώνιο της θλίψης του για το κακό που είχε κάνει. Ο Απόλλωνας λυπήθηκε τον Κυπάρισσο και τον μεταμόρφωσε σε κυπαρίσσι, που τα δάκρυά του κυλούν από τότε αιώνια κατά το θέλημά του. Έτσι, το δένδρο αυτό, που ο χυμός του σχηματίζει σταγόνες όμοιες με δάκρυα πάνω στον κορμό του, αφιερώθηκε στον Πλούτωνα και έγινε σύμβολο πένθους. Όλοι γνωρίζουμε το μελαγχολικό και περήφανο «μαύρο» κυπαρίσσι. Υπάρχει, όμως, και άλλο ένα κυπαρίσσι που δεν είναι καθόλου σκουρόχρωμο, αν και παραμένει πένθιμο. Είναι το λεγόμενο «λευκό κυπαρίσσι», αυτό που το

Ιερά Δένδρα του χρώμα του είναι πιο ανοιχτό φυσικά (το χρώμα το λεγόμενο του πάγου), ένας ιδανικός μορφικά εκπρόσωπος του χειμώνα της φύσης αλλά και της ζωής. Είναι το κυπαρίσσι που βγάζει «γαλακτερού» χρώματος κυπαρισσόμηλα. Στον Άδη, ένα τέτοιο λευκό κυπαρίσσι, σύμφωνα με την Ορφική Παράδοση, στεκόταν πλάι στην Πηγή της Λήθης, ενώ η Πηγή της Μνημοσύνης είχε από πάνω της μίαν άσπρη λεύκα, σύμφωνα με κάποια πηγή. Το δένδρο αυτό, το λευκό κυπαρίσσι –και μαζί το νερό της Λήθης, καθώς και το νερό της Ζωής ή Μνημοσύνης, αφού μόνο η μνήμη μπορεί να συντηρήσει την συνείδηση του προηγούμενου βίου εκείνου που έχει πεθάνει– το συναντάμε σε πολλά ευρήματα, ανάμεσα σε άλλα και σε κάποια Ορφικά «χρυσόφυλλα», που θάβονταν μαζί με τους νεκρούς Ορφικούς θρησκευτές και στα οποία περιλαμβάνονταν οδηγίες προς τον νεκρό για το ταξίδι του στον Κάτω Κόσμο. Ανέφεραν, λοιπόν, τι θα συναντούσε στον δρόμο του, αν και υπάρχουν πολλές παραλλαγές.

Λεύκα Η λεύκα, ο έτερος φύλακας των πηγών, σύμφωνα με κάποια Ορφικά κείμενα, ένα ακόμα δένδρο που σχετιζόταν με την πορεία της ψυχής στον Κάτω Κόσμο, είχε επίσης τις ονομασίες: Αχερωίς (από τον ποταμό Αχέροντα) και Αίγειρος: αυτή που έχει το μαλλί της αιγός και του προβάτου. Κι αυτό, εξαιτίας της ανθοφορίας της, καθώς τα άνθη της, που πέφτουν από τα κλαδιά και γεμίζουν τον αέρα κάθε Μάη, είναι σαν μικρές τουλούπες (ίουλοι, στην βοτανολογία), όπως αυτές που σχηματίζονται από το μαλλί του προβάτου. Τη Λεύκα την αναφέρουν ο Όμηρος και ο Ησίοδος, καθώς και ο Θεόφραστος. Η Λεύκα / Λεύκη, όμως, έχει κι αυτή τον «μύθο της» στην Ελληνική Μυθολογία, και μάλιστα ένα μύθο που θυμίζει την αρπαγή της Περσεφόνης, με την οποία ταυτίζεται συχνά, γι’ αυτό και η λεύκα είναι ιερό δένδρο και αγαπημένο της Θεάς και βασίλισσας του Άδη. Η Λεύκη ήταν κόρη του Ωκεανού. Ο Άδης την άρπαξε, την πήρε μαζί του στο βασίλειό του και όταν πέθανε, την μεταμόρφωσε σε δέντρο, στην αργυρόφυλλη λεύκα. Η Περσεφόνη συμπάθησε αυτό το δένδρο, νιώθοντας αλληλέγγυα με τα παλαιά και ομοιοπαθή βάσανα της Λεύκης, γι’ αυτό και όποιος ζωντανός κατερχόταν στον Άδη (όπως ο Ορφέας ή ο Ηρακλής), ήταν υποχρεωμένος να

7

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Κάτω Κόσμου κρατά έναν κλάδο λεύκας –ή ιτιάς, σύμφωνα με μία άλλη εκδοχή– ώστε αφ’ ενός να μην κινδυνεύει, και αφ’ έτερου να γίνει ευμενώς δεκτός στο παλάτι του Πλούτωνα και της Περσεφόνης. Η λεύκα, όμως, δεν ήταν μόνο ιερή στο θάνατο, αλλά ήταν και σύμβολο της ζωής! Υπάρχει, λοιπόν, και η λεγόμενη Λεύκη του Ζηνός. Αυτή ήταν ένα «μυθικό» ιερό δέντρο στην Κρήτη, κάτω από το οποίο, σύμφωνα με μία πανάρχαια παράδοση, γεννήθηκε ο Δίας. Μια τέτοια λεύκα, μάλιστα, φύτρωνε και έξω από το Ιδαίον Άντρον, που στην σκιά της ανατράφηκε και μεγάλωσε ο Ζευς. Το δένδρο αυτό ήταν το μοναδικό του είδους του που έφερε καρπούς, αφού όλα τα άλλα έχαναν τους καρπούς τους πριν ωριμάσουν, λόγω του υψομέτρου!

Ιτιά Η Ιτιά είναι κι αυτή ένα δένδρο που σχετίζεται με τον Κάτω Κόσμο (ειδικά η Ιτιά η λεγόμενη Κλαίουσα), και ιδιαίτερα σχετίζεται με την κατάβαση στον Άδη για όποιον ζωντανό το τολμούσε. Επιπλέον, όπως και η λεύκα, έτσι και η Ιτιά, είναι ιερείον του Διός, επειδή ακριβώς έχει... αλεξικέραυνη δράση! Ίσως γι’ αυτό ακριβώς να δημιουργήθηκε ο μύθος με τις κόρες του Ήλιου και αδελφές του Φαέθοντα, που από τον πόνο τους έκλαιγαν συνέχεια μετά την πτώση του αδελφού τους από τό άρμα του Ηλίου και τον θάνατό του. Ο Ζευς τις λυπήθηκε και τις μεταμόρφωσε σε Ιτιές Κλαίουσες, στις όχθες του Ηριδανού της Ιταλίας (ο σημερινός Πάδος), ενώ τα δάκρυά τους έγιναν ήλεκτρον, κεχριμπάρι. Ίσως, λοιπόν, ακόμα ακόμα, αυτή ακριβώς η «αλεξικέραυνη» ιδιότητα της ιτιάς –πού επιπλέον είναι και υδρόφιλη (άρα, όπου υπήρχε νερό, ξαναφύτρωνε πρώτη αυτή ως υδρόφιλη μετά την καταστροφή)– την κατέστησε ανθεκτική και «νικηφόρα» μέ-

Σταύρος Μ. Βουρεκάς MD, F.E.B.U. Ουρολόγος-Ρομποτικός Χειρουργός

σα σε μια τέτοια ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα μετά από μία τέτοια αναστάτωση (πτώση αστεροειδούς).Διότι περί αυτού πρόκειται... Επί πλέον, oι Αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν την Ιτιά και ως σύμβολο γονιμότητας. Η ιτιά ήταν αφιερωμένη στους ποιητές, γιατί ο ήχος του ανέμου καθώς περνούσε μέσα από τα κλαδιά της, πίστευαν πως «ξυπνούσε» τα εγκεφαλικά κέντρα και έφερνε την έμπνευση. Ο Ορφέας έλαβε τα δώρα της ευγλωττίας και της επικοινωνίας από την ιτιά, καθώς κρατούσε ένα κλαδί της στην πορεία του στον Κάτω Κόσμο.

Ροδιά Η Ροδιά είναι και αυτή δένδρο που σχετίζεται με τον Άδη. Από τον καρπό της ο Πλούτωνας δίνει στην Περσεφόνη τρία σπόρια ροδιού –βρισκόμενη ακόμη στον Πλούτωνα μετά την αρπαγή της– γι’ αυτό ήταν αναγκασμένη να κατέρχεται στον κάτω κόσμο ξανά με την έναρξη του χειμώνα. Παρ’ όλα αυτά αν και συνδέεται με τον θάνατο είναι ιερό δένδρο της Ήρας της Βασίλισσας του Ολύμπου. Ως ιερό δένδρο της Ήρας η ροδιά εξασφαλίζει τη γονιμότητα (άλλωστε τα πάμπολλα σποράκια του ροδιού αυτό υποδεικνύουν, ενώ συμβολίζουν ακόμη τα αγαθά και τα πλούτη / Πλούτων). Γι’ αυτό σπάμε το ρόδι την Πρωτοχρονιά –ένα έθιμο που κρατά από την αρχαιότητα– ως μια ευχή για καλοτυχία, ευτυχία, πλούτο στη χρονιά που ξεκινά. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι το έθαβαν μαζί με τους νεκρούς τους, ενώ αποτελεί ένα από τα τρία «ευλογημένα φρούτα» του Βουδισμού, χρησιμοποιήθηκε ως διακοσμητικό στοιχείο στο ναό του Σολομώντα και στους μανδύες των ιερέων και αναφέρεται στο Άσμα Ασμάτων στην Παλαιά Διαθήκη. Στην ελληνική παράδοση είναι σύμβολο γονιμότητας και αιωνιότητας γι’ αυτό σε γάμους και την πρωτοχρονιά σπάμε ρόδια. Μάλιστα, έχει δώσει το όνομά του στην ισπανική πόλη Γρανάδα.

Ζώτος Διονύσης MD, Γενικός Χειρουργός

Εκπαιδευθείς εις Karolinska University Hospital Stockholm Sweden Iατρείο: Κηφισίας 49 115 23, Αθήνα

τηλ./fax: 211 700 8589 e-mail:svour71@gmail.com

Ιατρικό Ψυχικού Άντερσεν 4, 4ος όροφος Ιατρείο: 210 9352924 e-mail: dionissizotos@yahoo.dk

8

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΟΥ ΧΘΕΣ Τότε που οι Οι γαλατάδες της Πάργας

Γρηγόρης Δημητρίου (1907-1978)

Αθανάσιος Κουρσάνης (1908-1977)

Μάρκος Βέκιος (1919-1995)

Πέτρος Μπάτσιος (1920-2013)

Το επάγγελμα του γαλατά παλιά το συναντούσαμε στις μικρές αλλά και μεγάλες πόλεις. Στα χωριά σχεδόν όλες οι οικογένειες είχαν δικά τους ζώα και το γάλα το έβρισκαν εύκολα. Ο γαλατάς αναλάμβανε τη διάθεση του γάλατος στα σπίτια των πόλεων και καμιά φορά και άλλων προϊόντων, όπως τυρί. Στην Ελλάδα και ειδικότερα στα αστικά κέντρα του 18ου αιώνα το επάγγελμα αυτό το ασκούσαν μικροποιμένες που περιφέρονταν γύρω από τις πόλεις με τα αιγοπρόβατά τους ή με τις αγελάδες τους, τα οποία και άρμεγαν οι ίδιοι. Το μεταφορικό τους μέσο ήταν ένα υποζύγιο, γάιδαρος, μουλάρι ή άλογο. Ο γαλατάς ήταν ο πρώτος πλανόδιος μικροπωλητής της ημέρας. Φόρτωνε τα γκιούμια (ματαράδες) του με το φρέσκα γάλα πάνω στο γαϊδουράκι και ξεκινούσε πολύ πρωί από την Ανθούσα, το Βάλτο, τη Βάλτσα, κ.ά., για την Πάργα. Ποιός δεν θυμάται τον Γεράσιμο Λούμπο, τον Πέτρο Μπάτσιο, τον Γιώργο Πατέρα, τον Γιάννη Νίκα που ο καθένας μοίραζε το γάλα του στις γειτονιές της Πάργας. Έπρεπε να προφτάσει να εξυπηρετήσει όλους τους πελάτες. Την ίδια πάντα ώρα, πιστός στο ραντεβού, έδενε σε κάποιο δένδρο το ζώο του και ξεκινούσε το μοίρασμα. Κάθε μέρα έπρεπε να είναι ακριβής στην ώρα του γιατί τον περίμενε η κάθε νοικοκυρά με τη δική της κατσαρόλα. Συνήθως ήταν μπακιρένια, πήλινη, αλουμίνια ή ανοξείδωτη αργότερα. Μερικές πολυάσχολες νοικοκυρές άφηναν το άδειο σκεύος έξω από την πόρτα για να το γεμίσει ο γαλατάς, σκεπασμένο συνήθως με μια πέτρα από το φόβο της γάτας.

Το γάλα αυτό, υποχρεωτικά οι νοικοκυρές έπρεπε να το βράσουν καλά γιατί μπορούσε να προκαλέσει μελιταίο πυρετό. Ο γαλατάς είχε καθημερινά τη δική του σταθερή πελατεία, ενώ φρόντιζε να έχει μαζί του λίγο παραπάνω γάλα για έκτακτες περιπτώσεις. Όταν δεν μπορούσε να το πουλήσει, φώναζε στους δρόμους: Ο γαλατάς! Φρέσκο γάλα! Ποτέ δεν γύριζε πίσω με περισευούμενο γάλα. Στην αρχή της δεκαετίας του 1960 η διάθεση του γάλατος άρχισε να γίνεται σε γυάλινες φιάλες που διανέμονταν παστεριωμένο κάθε πρωί στις γειτονιές. Μετά από μια σειρά αγορανομικών διατάξεων στη δεκαετία του 1970, απαγορεύθηκε και ο τρόπος αυτός της διάθεσης προκειμένου να διασφαλισθεί περισσότερο η ποιότητα και η υγειονομική ασφάλεια του προς διάθεση γάλατος με περιορισμό στο χρόνο διάθεσης που γινόταν από συγκεκριμένα μόνο καταστήματα εφοδιασμένα με κατάλληλα ψυκτικά μέσα. Με αυτό τον τρόπο το επάγγελμα του γαλατά πέρασε σιγά-σιγά στην Ιστορία...

9

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Έλληνες είχαν λιγότερα και ήταν πλουσιότεροι!!! Έτσι εκείνη την εποχή λειτούργησαν στην Πάργα τα πρώτα γαλακτοπωλεία που ήταν της Αθηνάς Γιοχάλα και της Γεωργίας Βασταρούχα. Στην Πάργα συναντάμε μεγάλο αριθμό γαλατάδων με πρόβειο, γίδινο και αγελαδινό γάλα. Τα ζωντανά τους οι περισσότεροι τα έβοσκαν σε απόσταση τριών χιλιομέτρων και άνω από την Πάργα, με αποτέλεσμα να ξεκινούν για τη διανομή με τα πόδια καθημερινά από Τζεβελιό-Κύπερη, Αγία Ελένη, Μακρυνόρος, Ράχη, Βάλτο, Ανθούσια, Ζήβολι, Κοκκινόγραβα κ.ά. Τη δουλειά αυτή την έκαναν για είκοσι-τριάντα και περισσότερα χρόνια όπως μας αφηγήθηκαν οι συγγενείς τους οι οποίοι μας πληροφόρησαν και τι είδους ζώα είχαν στην κατοχή τους. Το γάλα το τοποθετούσαν σε ειδικά μεταλλικά δοχεία, τα γκιούμια ή ματαράδες. Η μεταφορά τους γινόταν με τα υποζύγια, τα οποία τις περισσότερες φορές τα άφηναν να βοσκούν έξω από την πόλη. Ως μέτρο μέτρησης του γάλακτος υπήρχαν δύο λίτρες του μισού και του ενός κιλού. Όλοι τους υπήρξαν και εξακολουθούν να είναι αγαπητά πρόσωπα στην Παργινή κοινωνία που η θύμησή τους να παραμένει ζωντανή ακόμη και σήμερα. Συγκεντρώσαμε τα ονόματα με τις ημερομηνίες γέννησης και θανάτου των περισσοτέρων από αυτούς.

1) Σταύρος Παπανίκας του Χρήστου (1884-1947) από την Πάργα, είχε κοπάδι με πρόβατα και τα έβοσκε στο Μπεζοβολιό και στα κτήματα της Πάργας.

2) Γιάννης Ζαρκάδης του Βασιλείου (1893-1980) από το Πόποβο (σήμερα Αγία Κυριακή) ζούσε στο κτήμα Σουΐδα και βοσκούσε τα πρόβατα και τα γίδια στο Τζεβελιό, Άη Νικόλα Βρανά, Κύπερη, Μακροχόραφο, Λυχνού κ.ά. Πωλούσε γάλα από το 1922 έως το 1945 για 23 χρόνια και έζησε το υπόλοιπο της ζωής του στην Πέρδικα.

3) Δημήτριος Νικολαΐδης του Ρετζέπ (Νταλίπης) (18941972) από την Πάργα, είχε τρεις αγελάδες στο Βάλτο.

4) Βασίλης Αυδίκος του Νικολάου (1902-1988) από την Πάργα, είχε δύο αγελάδες στο Βάλτο.

5) Γρηγόρης Δημητρίου του Τρύφωνα (1907-1978) από το Σούλι, έβοσκε τα πρόβατα και τα γίδια του στη Ράχη, την Αγία Ελένη, Μακρυνόρος κ.ά.

Βάλτος 1964. Η καλύβα για τις αγελάδες του Μπάρμπα Νάση

6) Κουρσάνης Αθανάσιος του Σωτηρίου (1908-1977) από την Πάργα, γνωστός ως Μπάρμπα Νάσης. Φορούσε ένα μαντήλι στο κεφάλι για τον ήλιο, δεμένο χαρακτηριστικά. Στο κτήμα του στο Βάλτο είχε 4 αγελάδες και ένα μικρό πέτρινο σπιτάκι για να σταβλίζονται τα ζώα του.

7) Γεώργιος Αποστόλου του Αθανάσιου (1909-1977) από την Ανθούσα, ο οποίος κατέβαινε στην Πάργα για να πουλήσει το γάλα του.

8) Γεράσιμος Λούμπος του Δημητρίου (1909-1998) από την Πάργα, είχε δύο αγελάδες στο Βάλτο και πουλούσε γάλα ως τα γεράματά του.

9) Απόστολος Μπάτσιος του Βασιλείου (1914-1993) από την Πάργα, είχε δύο αγελάδες στο Βάλτο.

10) Μάρκος Βέκιος του Νικολάου (1919-1995) από την Ανθούσα, είχε τέσσερις αγελάδες και τις έβοσκε στον Άη Τρύφωνα και Ζελιανίτσα.

11) Πέτρος Μπάτσιος του Πάσχου (1920-2013) από την Ανθούσα, είχε δύο αγελάδες και τις έβοσκε στο Βάλτο.

12) Συμεών Ζαχαριάς του Ηλία (1921-2014) από το Σούλι, είχε πρόβατα και τα έβοσκε στα Βαρκά, Κύπερη κ.ά.

13) Γεώργιος Πατέρας του Ευαγγέλου (1931) από την Ανθούσα, είχε αγελάδες και πρόβατα στο Βάλτο κοντά στο μύλο του Βασιλά.

14) Γιάννης Νίκας του Θωμά (1952) έχει πρόβατα και αγελάδες στην Ανθούσα. Σήμερα μόνο με παραγγελία και πολύ δύσκολα μπορεί κανείς να προμηθευτεί φρέσκο γάλα, κυρίως στη λαϊκή αγορά της Πάργας που πραγματοποιείται δύο φορές την εβδομάδα Δευτέρα και Παρασκευή. Αθανάσιος Σ. Βέργος Ευχαριστώ τους συγγενείς των παλιών γαλατάδων της Πάργας για τα στοιχεία και τις αφηγήσεις τους.

10

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Το όνομα της Ηπείρου συνέχεια από τη σελ. 1

Οι αρχαίοι μας θεωρούσαν το όνομα «Γραικός» ως αρχαιότερο από το όνομα «Έλλην» και το εντόπιζαν στην περιοχή Ηπείρου και Θεσσαλίας. Μάλιστα μία από τις 32 φυλές των Ελλήνων «οι Γραίοι» κατοικούσαν στην περιοχή της «Γραίας - Γαίας» (εκτείνονταν από τη Δωδώνη μέχρι την περιοχή του Αχελώου) και λάτρευαν τη μητέρα «γαία - γη» ως «γραία, σοφή και φιλεύσπλαχνη μητέρα» για όλους τους ανθρώπους. Το όνομα «Ελλάς - Έλλην» φαίνεται ότι προήλθε από τους Ελλούς ή Σελλούς (κλάδο του Ηπειρωτικού φύλου των Θεσπρωτών), που κατοικούσαν στην Ελλοπία (υψίπεδο Ιωαννίνων - Δωδώνης). Ο Όμηρος θεωρούσε τους Ελλούς ή Σελλούς φωτισμένους, μια και είχαν το χάρισμα να προφητεύουν επικοινωνώντας με το Δία (φωτισμένοι ιερείς του μαντείου της Δωδώνης). Επομένως η Γραικία (Greece - Grèce) είναι η ίδια η Ελλάδα, ο δε κάτοικος της Γραικός (Greek - Grec) από το γραία - γαία γη σημαίνει γήινος, ενώ παράλληλα το όνομα « Έλλην» προήλθε από το «Ελλός ή Σελλός», που είναι φωτισμένος, και η «Ελλάς» από το «Ελλών ή Σελλών» χώρα του φωτός. Κατά τον λεξικογράφο Ησύχιο «Ελλά» ονομαζόταν το ιερό του Διός στη Δωδώνη και «Ελλοί» οι ιερείς αυτού. Επίσης και το Ηπειρωνύμιο Ευρώπη συνδέεται με τη Δωδώνη και την ευρύτερη Ήπειρο, μυθολογικά και ετυμολογικά. Η Ευρώπη κατά τη μυθολογία ήταν κόρη του Φοίνικα βασιλιά Αγήνορα, την οποία απήγαγε ο Ζευς και μεταμορφωμένος σε ταύρο τη μετέφερε στην Κρήτη, όπου γέννησε τους Σαρπηδόνα, Μίνωα και Ροδάμανθη, κριτές στον κάτω κόσμο. Τελικά όμως κατέληξε στην Ήπειρο.

Εκεί επικράτησε το τοπωνύμιο Ευρώπη, απ’ όπου και μεταδόθηκε στη σημερινή ομώνυμη ήπειρο. Ετυμολογικά, η Ελληνική λέξη Ευρώπη σχετίζεται με την προσωνυμία του Δωδωναίου Διός, ως «ευρύοπα» (αυτός που βλέπει και παρατηρεί παντού, ο παντεπόπτης). Η ονομασία Ήπειρος ή Απειρη, όπως την αποκαλούσαν οι αρχαίοι Ηπειρώτες, από γεωγραφικός όρος ασαφής και αόριστος της στεριάς, που βρίσκεται απέναντι από τη θάλασσα, αποκτά τη συγκεκριμένη ορολογία, την οποία και διατηρεί μέχρι σήμερα, από τα χρόνια που γίνεται ενιαίο πολιτικό και διοικητικό κέντρο όλων των Ηπειρωτικών φυλών. Αυτό συμβαίνει το 234-232 π.Χ. όταν ιδρύεται η Ηπειρωτική συμπολιτεία (κοινό των Ηπειρωτών), καταλύεται η βασιλεία και οι Ηπειρώτες ψηφίζουν τον πρώτο καταστατικό χάρτη, κόβουν νέο νόμισμα με την επιγραφή «Απειρωτάν» και μεταφέρουν την έδρα της δημοκρατίας από την Αμβρακία και την Πασσαρώνα στη Φοινίκη της Χαονίας. Ο Παυσανίας αναφέρει τον Πύρρο ως βασιλιά ολόκληρης της Ηπείρου και ακόμη ότι είναι ο μόνος που αντιμετώπισε τους Ρωμαίους. Επίσης, ο Λατίνος ιστορικός Λίβιος θεωρεί την Ήπειρο σαν κοινή κοιτίδα όλων των Ελλήνων. Την ίδια γνώμη με το Λίβιο εκφράζει και ο Κικέρων (106-43 π.Χ.), ο οποίος μάλιστα γνώρισε από κοντά όλες τις περιοχές της Ηπείρου. από το βιβλίο του Δρ. Αντώνιου Θ. Νταλαμάγκα «ΗΠΕΙΡΟΣ, Παρελθόν, Παρόν και Μέλλον», Εκδόσεις Κουλτούρα 2002

Το γεφύρι του Μεζάνη Το γεφύρι του Μεζάνη βρίσκεται στην είσοδο της Πάργας στη θέση Πατάκι στην Αγία Κυριακή στο χείμαρρο του Βρανά και συνέδεε για περίπου δύο αιώνες την Πάργα με την υπόλοιπη περιοχή του Ν. Πρέβεζας. Κτίσθηκε το 1802 όπως έγραφε εντοιχισμένη πλάκα η οποία σήμερα έχει αφαιρεθεί. Ωστόσο, η προέλευση της ονομασίας του παραμένει άγνωστη. Το μονότοξο αυτό πετρογέφυρο με τις δυο πλευρές του να εδράζονται στους φυσικούς βράχους, ίσως είναι το μοναδικό σε όλη τη Θεσπρωτία και την Πρέβεζα. Δέχεται τα νερά όλης της λεκάνης, από Ζάγανη - Κιάφα Ζέρη - Σβώλο - Βρανά - Αγ. Κυριακή. Τέσσερις χείμαρροι ενώνονται στην είσοδο του γεφυριού στο επάνω μέρος και πέφτουν από ύψος 7-10 μέτρων περίπου στο κάτω μέρος σχηματίζοντας μικρό καταρράκτη. Έχει νερό κυρίως χειμώνα και άνοιξη. Το χειμώνα μάλιστα γίνεται επικίνδυνο γιατί οι γύρω νεροσυρμές το μετατρέπουν σε ορμητικό ποτάμι. Ενώ το καλοκαίρι είναι φιλόξενο για ανθρώπους και ζώα, κυρίως πρόβατα, που το διατρέχουν απολαμβάνοντας τις σκιές, τη χλόη και τα λιγοστά γάργαρα νερά του. Σήμερα η πρόσβαση είναι αρκετά δύσκολη από τα βάτα, τις αγριοκληματαριές και τις φτέρες. Τα στοιχεία μας τα έδωσε ο Ευάγγελος Κυριάκης

11

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Γνωρίζετε..

ότι

Γιατροσόφια της γιαγιάς Ματζουράνα για τσιμπήματα από κουνούπι Αν σας έχουν τσιμπήσει τα κουνούπια και έχετε φαγούρα, για να απαλλαγείτε από αυτήν, τρίψτε φύλλα φρέσκιας μαντζουράνας πάνω στα τσιμπήματα ή φροντίστε να έχετε σε ένα μπουκαλάκι λίγο έλαιο βάσης, στο οποίο θα έχετε ρίξει μερικές σταγόνες αιθέριο έλαιο του φυτού. Η ανακούφισή σας από τα δυσάρεστα συμπτώματα θα είναι άμεση. Δεντρολίβανο για το συκώτι Το δεντρολίβανο είναι πολύτιμο φάρμακο για τη δυσφορία, τη διάρροια και τους εμετούς που αποδίδονται σε κόπωση του συκωτιού και της χολής, αλλά και για τις ημέρες που το παρακάνατε με το αλκοόλ και το φαγητό. Κόβετε 50γρ. ανθισμένου φυτού, το ρίχνετε σε 1 λίτρο βραστό νερό και το αφήνετε να μείνει για 10 λεπτά. Θα πίνετε ένα φλιτζάνι έγχυμα έπειτα από κάθε γεύμα για όσες μέρες νιώθετε ενόχληση. Για τον υπόλοιπο χρόνο, μπορείτε να αποξηράνετε μια ποσότητα ανθισμένου δεντρολίβανου και να χρησιμοποιείτε κάθε φορά 30γρ. για 1 λίτρο νερό. Μύρτιλα για καλή νυχτερινή όραση Αν και δεν βρίσκουμε εύκολα μύρτιλα στην Ελλάδα, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι αν καταναλώνετε αυτά τα μοβ φρουτάκια του δάσους σε οποιαδήποτε μορφή θα αποκτήσετε καλύτερη νυχτερινή όραση. Τα μύρτιλα καλλιεργήθηκαν συστηματικά κατά το Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, προκειμένου να ενισχυθεί η νυχτερινή όραση των πιλότων κατά τους βομβαρδισμούς. Μπορείτε να τα καταναλώσετε και ως έγχυμα, που θα φτιάξετε βράζοντας για 10 λεπτά μια γεμάτη κουταλιά φρέσκα ή αποξηραμένα μύρτιλα σε 1/4 του λίτρου νερό. Ντομάτα για την ακμή Ένα από τα καλύτερα που διαθέτει η φύση για να

καταπολεμήσετε τα αντιαισθητικά σπυράκια και να καταπραΰνετε τον ερεθισμό του δέρματος που προκαλεί η ακμή είναι η ντομάτα. Πλύνετε καλά μια ώριμη ντομάτα, κόψτε τη σε φέτες και απλώστε τη για 15 λεπτά σε καλά καθαρισμένο πρόσωπο. Μετά, πλύντε το πρόσωπό σας με ένα φυσικό σαπούνι που έχει ουδέτερο ρΗ και σκουπιστείτε. Η αντισηπτική δράση της ντομάτας θα βοηθήσει στον περιορισμό της υπερβολικής παραγωγής σμήγματος. Η μικροβιοκτόνος δράση της, θα εμποδίσει την περαιτέρω επιμόλυνση των ανοιχτών πόρων, ενώ οι βιταμίνες θα επισπεύσουν την ίαση και η δροσιστική της υφή θα σας ανακουφίσει από την αίσθηση φουντώματος. Λεμόνι για τη ρινορραγία Αν ανοίξει η μύτη σας ξαφνικά, η πρώτη σας αντίδραση πρέπει να είναι να σταθείτε με το κεφάλι σας ελαφρά υψωμένο και να πιέσετε με το δάχτυλο το ρουθούνι για 10 λεπτά. Αν στη συνέχεια βάλετε μέσα στο ρουθούνι ένα μικρό κομματάκι βαμβάκι εμποτισμένο με μερικές σταγόνες λεμόνι, η αιμοστατική δράση του λεμονιού θα βοηθήσει να σταματήσει πιο γρήγορα και αποτελεσματικά η αιμορραγία. Φρέσκο κρεμμύδι για το τσίμπημα μέλισσας Αν σας τσιμπήσει μέλισσα ή σφήκα, η πρώτη κίνηση που πρέπει να κάνετε, αν έχει μείνει μέσα το κεντρί, είναι να το βγάλετε όσο πιο γρήγορα μπορείτε. Στη συνέχεια, αν δεν διαθέτετε αμμωνία ή ξίδι, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα φρέσκο κρεμμύδι. Κόψτε το άσπρο τμήμα στη μέση και αλείψτε την περιοχή του τσιμπήματος με το χυμό του κρεμμυδιού που βγαίνει από το σημείο της κοπής ακολουθώντας απαλές κινήσεις. Σταδιακά ο πόνος και το τσούξιμο θα σβήσουν. Κανέλα για τη ναυτία Αν δεν παίρνετε απόφαση να ταξιδέψετε και είναι αιτία η ναυτία, υπάρχει ένα σχετικά εύγευστο γιατροσόφι που μπορείτε να δοκιμάσετε. Μια μέρα πριν ξεκινήσετε για το ταξίδι, φτιάξτε ένα έγχυμα με ίσα μέρη κανέλα, γαρίφαλο και ξερή μέντα. Υπολογίστε μία πρέζα για κάθε φλιτζάνι. Αφήστε τα μπαχαρικά και το βότανο στο βραστό νερό για 10-15 λεπτά. Φτιάξτε μια ποσότητα 2-3 φλιτζανιών και πίνετε σε όλη τη διάρκεια της ημέρας μερικές γουλιές. Την επομένη, στο ταξίδι θα διαπιστώσετε ότι η ναυτία είναι παρελθόν.

12

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Η παραδοσιακή ανδρική στολή

1

2

3

Παργινές ενδυμασίες: 1, 2 θερινή – 3 χειμερινή ι ελληνικές ανδρικές φορεσιές έχουν πανάρχαιες ρίζες. Είναι αυστηρές στο χρώμα και λιτές στη διακόσμηση, έτσι ώστε το βασικό τους σχήμα να μένει ξεκάθαρο. Έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις γυναικείες φορεσιές όπου τα τολμηρά χρώματα και το παράλογο της διακόσμηςη μπερδεύουν την κυρίως γραμμή τους. Όλες οι ελληνικές ανδρικές φορεσιές έχουν για εσώρουχα τη φανέλλα και το σώβρακο και από καμιά δεν λείπει το πουκάμισο που συνήθως είναι κοντό. Στις παραθαλάσσιες περιοχές και στα νησιά συναντάμε τη βράκα, είδος φουφουλωτού παντελονιού σε διάφορες παραλλαγές. Σήμερα σπάνια συναντάμε άνδρες με τοπικές φορεσιές στην Ελλάδα. Μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο η δυτική μόδα και οι στρατιωτικές στολές επιδρούν αποφασιστικά στη ντόπια φορεσιά. Η ενδυμασία των ανδρών της

Ο

Πάργας έχει χασαδένιο πουκάμισο και χασαδένιο σώβρακο. Η εξωτερική βράκα λέγεται πανωβράκι φτιαγμένη από ύφασμα μουσέλι κάτι σαν την σημερινή βατίστα. Έχει χρώμα μπλε πολύ σκούρο και

Νεαροί με την τοπική Παργινή στολή. Απόκριες 26-2-2012

είναι πλισσαρισμένη από τις γυναίκες. Το τσόχινο γιλέκο είναι σε διάφορα χρώματα και φέρει κεντήματα γύρω από το λαιμό, στο σημείο που κλείνει. Το κοντό σακάκι είναι φτιαγμένο από ύφασμα, ανάλογα με την εποχή, φέρει κεντήματα στους ώμους, στους αγκώνες, στις άκρες από τα μανίκια και στο κλείσιμο κουμπώνει με κουμπιά χρυσά. Το ζωνάρι είναι μάλλινο ή μεταξωτό κυρίως μαύρο ή κόκκινο. Στο κεφάλι φορούν φέσι και στο λαιμό ένα μαντήλι. Το καλοκαίρι φορούν βαμβακερές κάλτσες που τις στερεώνουν με πλεκτό γαϊτάνι κοντά στα γόνατα. Με το κρύο φοριέται ένα είδος πανωφοριού όχι πολύ μακρύ, ίδια ποιότητα υφάσματος με το κουτσομάνικο. Τα πατούμενα τα καλοκαιρινά είναι δερμάτινα μαύρα, ένα είδος γόβας, τα δε χειμωνιάτικα μαύρες δερμάτινες μπότες με τη μύτη ανασηκωμένη.

13

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Συμβουλές για τσιμπήματα από σφήκα & μέλισσα Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε και να ξεχωρίζουμε τα έντομα αυτά, επειδή είναι διαφορετικός ο τρόπος αντιμετώπισης των τσιμπημάτων τους. Η σφήκα ξεχωρίζει από το έντονο κίτρινο χρώμα και τις μαύρες ρίγες που έχει στην κοιλιά της. Δεν έχει ιδιαίτερο τρίχωμα και μπορεί να τη συναντήσουμε σχεδόν παντού. Χτίζει τη φωλιά της στα πιο απίθανα σημεία και τρέφεται από υπολείμματα τροφών και από ψοφίμια. Η σφήκα πολλές φορές τριγυρνάει στο τραπέζι που τρώμε και φυσικά επιτίθεται με το παραμικρό γιατί δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Το κεντρί της δεν μένει στο δέρμα του θύματος γιατί δεν αποκολλάται μαζί με τα εντόσθιά της, οπότε όχι μόνο δεν πεθαίνει μετά το τσίμπημα, αλλά μπορεί να ξανατσιμπήσει όσες φορές θέλει. Η μέλισσα από την άλλη μεριά, είναι χνουδωτή και δεν έχει έντονα χρώματα. Τη συναντάμε όπου υπάρχουν λουλούδια γιατί εκείνη τρέφεται αποκλειστικά από νέκταρ και γύρη. Σπάνια έως ποτέ δε θα μας ενοχλήσει μια μέλισσα στο σπίτι, ενώ θα μας τσιμπήσει μόνο όταν νοιώσει κίνδυνο. Τότε το κεντρί της αποκολλάται από τον οργανισμό της με αποτέλεσμα να πεθάνει μέσα σε λίγα λεπτά. Υπάρχουν μέλισσες χωρίς κεντρί, οι αρσενικές, οι οποίες δεν μπορούν να μας βλάψουν. Τέλος, οι φωλιές των μελισσών είναι συμμετρικές και χτίζονται κοντά σε άνθη και φυτά, γεγονός

που φανερώνει την φιλήσυχη φύση των μελισσών. Πέρα από τα βασικά χαρακτηριστικά των δύο εντόμων, αξιόλογη είναι η διαφορά στο είδος της τοξίνης (δηλητήριο) που φέρουν και αποδεσμεύουν στο δέρμα του θύματος από το κεντρί τους. Η μέλισσα διοχετεύει όξινη τοξίνη στο θύμα της σε αντίθεση με τη σφήκα της οποίας η τοξίνη έχει αλκαλικό ΡΗ. Στο σημείο αυτό αξίζει να αναφερθούμε στο γεγονός ότι οι παππούδες μας που δεν είχαν στη διάθεσή τους τα ποικίλα προϊόντα κατά των τσιμπημάτων που υπάρχουν σήμερα στην αγορά, σωστά χρησιμοποιούσαν ξύδι στο τσίμπημα της σφήκας και αμμωνία στο τσίμπημα της μέλισσας. Παρόλα αυτά, κοινή συμβουλή και για τις δύο περιπτώσεις τσιμπήματος είναι να χρησιμοποιηθεί πάγος ώστε να καθυστερήσει η εξάπλωση του δηλητηρίου στην περιοχή και να μειωθεί ο πόνος και φυσικά να μην ξυστεί η πάσχουσα περιοχή. Σε περίπτωση έντονης φαγούρας προτείνεται η λήψη αντιισταμινικού φαρμάκου ενώ αν παρατηρηθεί πρήξιμο τότε αναζητάμε τη βοήθεια του φαρμακοποιού ή του ιατρού. Όταν κάποιος γνωρίζει ότι είναι αλλεργικός στο τσίμπημα κάποιου εντόμου, οφείλει να έχει μαζί του ένεση κορτιζόνης ή κάποιο φάρμακο απευαισθητοποίησης σε ενέσιμη μορφή. Η επίσκεψη στο νοσοκομείο για ένα αλλεργικό άτομο που δέχτηκε τσίμπημα είναι βέβαια απαραίτητη.

Παργινές Συνταγές Κολοκυθοανθοί γεμιστοί με ρύζι Υλικά (για 4 άτομα): 20-23 κολοκυθοανθοί 1 φλιτζάνι λάδι 1 κρεμμύδι, τριμμένο στον τρίφτη 1 φλιτζάνι ρύζι χυμό από 1 λεμόνι 2 ντομάτες, τριμμένες στον τρίφτη ½ ματσάκι μαϊντανό, ψιλοκομμένο ½ ματσάκι άνηθο, ψιλοκομμένο 1½ φλιτζάνι νερό αλάτι, πιπέρι Εκτέλεση: Καθαρίζουμε τους ανθούς αφαιρώντας με προσοχή τον στήμονά τους, χωρίς να τους τρυπήσουμε. Τους πλένουμε και τους αφήνουμε να στραγγίσουν. Ζεσταίνουμε λίγο λάδι, από το μετρημένο, σε μια κατσαρόλα και τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι. Προσθέτουμε το ρύζι και ανακατεύουμε για λίγο μέχρι να «γυαλίσει». Σβήνουμε με τον χυμό λεμονιού, προσθέτουμε τη μισή ποσότητα της ντομάτας, τα μυρωδικά, το αλατοπίπερο και το νερό. Ανακατεύουμε και αφήνουμε το ρύζι να μαγειρευτεί σε χαμηλή φωτιά μέχρι να απορροφήσει τα υγρά του. Αποσύρουμε το ρύζι από τη φωτιά και το αφήνουμε να κρυώσει. Με ένα κουταλάκι γεμίζουμε έναν-έναν τους ανθούς και τους κλείνουμε διπλώνοντας τις άκρες τους. Βάζουμε τους ανθούς σε μια κατσαρόλα με φαρδύ πάτο, τον έναν δίπλα στον άλλον. Προσθέτουμε την υπόλοιπη τριμμένη ντομάτα, το υπόλοιπο λάδι, και τόσο νερό όσο χρειάζεται για να τους σκεπάσει. Αλατοπιπερώνουμε και αφήνουμε το φαγητό να σιγομαγειρευτεί μέχρι να μαλακώσει καλά το ρύζι και να μείνει με τη σάλτσα του.

Φράουλες γλυκό Υλικά: 1 κιλό φράουλες λίγο άγουρες 2 ποτήρια ζάχαρη 2 λεμόνια το χυμό 1 φλιτζάνι του καφέ κονιάκ Εκτέλεση: Βγάζουμε το πράσινο φύλλο από τις φράουλες και τις πλένουμε. Το βράδυ βάζουμε τις φράουλες σε ένα μεγάλο μπωλ, ρίχνουμε τη ζάχαρη, το λεμόνι και το κονιάκ, τις ανακατεύουμε ελαφρά και τις αφήνουμε. Την άλλη μέρα το πρωί τις βράζουμε σε χαμηλή φωτιά για 5΄ και ξαφρίζουμε. Τις βγάζουμε από τη φωτιά και τις αφήνουμε στην κατσαρόλα 24 ώρες. Τις ξαναβράζουμε μέχρι να δέσει το σιρόπι. Το γλυκό δεν ζει για πολλούς μήνες στο ψυγείο, πρέπει να καταναλωθεί. Καλή επιτυχία

14

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Λαμπριάτικες σταλαγματιές μνήμης Σταχυολογώντας μερικά από τα παραδοσιακά έθιμα της Μεγάλης Εβδομάδας και της Ανάστασης συνέχεια από τη σελ. 3

Η περιφορά των επιταφίων γίνεται με τη συνοδεία εξαπτέρυγων, λαμπάδων, φανών, λαβάρων, με μυσταγωγία τις υπέροχες ψαλμωδίες των πένθιμων εγκωμίων και τις τρεμάμενες φλόγες των κεριών που τα συνοδεύουν. Ο ένας επιτάφιος κατευθύνεται μέχρι τον Πούντο κι ο άλλος στην είσοδο του Φρουρίου. Οι δύο επιτάφιοι θα συναντηθούν στην πλατεία του Αγίου Δημητρίου για να αναπεμφθεί κοινή δέηση (εκεί θα κριθεί και το ωραιότερο στόλισμα του ενός από τους δύο) και θα συνεχίσουν την πορεία τους προς τους ναούς. Το Μεγάλο Σάββατο φθάνει, μέρα χαράς, γιορτής, ελπίδας, οι νοικοκυρές βάφουν τα αυγά και μαγειρεύουν τη μαγειρίτσα. Η μυρωδιά είναι διάχυτη σε όλα τα καντούνια και περιμένει το μεταμεσονύκτιο λαμπριάτικο τραπέζι. Λίγο πριν τα μεσάνυχτα οι πιστοί συγκεντρώνονται να υποδεχτούν το Άγιο Φως στον περίβολο του Αγ. Νικολάου, το εσωτερικό του ναού και ολόγυρα. Η εξέδρα είναι στημένη δεξιά της εισόδου του Δημοτικού σχολείου. Έρχεται η αναγγελία της Ανάστασης μέσα από τα χείλη του αείμνηστου Ιερέα Ιωάννη Παπαχαραλάμπους, ανάμεσα στο χαρμόσυνο χτύπημα της Ανάστασιμης Κωδωνοκρουσίας για να ακολουθήσουν οι κροτίδες και οι σμπάροι, ενώ ανταλάσσονται ευχές πασχαλινές, απλές, γεμάτες αλήθεια κι αγάπη.

ΚΟΥΙΖ

Ποιά είναι; Το 2χρονο κοριτσάκι είναι το ένα από τα δύο αδέλφια που ζουν και εργάζονται στην Πάργα. Παιδιά της αγοράς και τα δύο.

Ανήμερα της Λαμπρής, το γεύμα έχει μοσχάρι βραστό. Στην πλατεία Κανάρη έχει ορχήστρα, αρνί και άφθονο κρασί που προσφέρεται δωρεάν στον κόσμο. Η γιορτινή ατμόσφαιρα κυριαρχεί σε κάθε γωνιά. Μοναδική και η εμπειρία του Εσπερινού της Αγάπης που ψάλλεται το Ευαγγέλιο και σε άλλες γλώσσες. Στο τέλος του εσπερινού ο ιερέας μοιράζει στο εκκλησίασμα αυγά και το Χριστός Ανέστη ακούγεται από όλους τους παρευρισκόμενους. Στο προαύλιο του Αγίου Νικολάου οι τρίποδες από τις φωτογραφικές μηχανές για τις αναμνηστικές φωτογραφίες έχουν στηθεί από τους αείμνηστους φωτογράφους Σταύρο Πετρίδη και Δημήτρη Δάνδολο. Τη Δεύτερη μέρα της Λαμπρής τα αρνιά πηγαίνουν και έρχονται στους φούρνους της πόλης και η μυρωδιά τους παραμένει ακόμη και σήμερα στη μνήμη μας. Το εορταστικό κλίμα ολοκληρώνεται με το πανηγύρι της Ζωοδόχου Πηγής την Παρασκευή μετά τη Λαμπρή. Το πανηγύρι, από τα ωραιότερα της περιοχής μας γίνεται στην γειτονική Ανθούσα και μας έχει αφήσει τις καλύτερες θύμισες των παιδικών μας χρόνων. Μάλιστα κάποιες χρονιές υπήρχαν πέντε ορχήστρες για την διασκέδαση των πανηγυριωτών. Αθανάσιος Σ. Βέργος

Απάντηση στο ΚΟΥΙΖ τεύχους 95 Εκ παραδρομής το κείμενο στο κουίζ του φύλλου 95 δεν ανταποκρινόταν στη φωτογραφία, στην οποία είναι ο Νίκος Στέλιος σε ηλικία 3 ετών.

Κληρονομιάς μαζώματα με λογισμό & μ’ όνειρο

15

Απρίλιος - Μάιος - Ιούνιος 2016

Φωτο σκιές του παρελθόντος Φωτογραφικό αρχείο Δημήτρη Μπάγκα

Πάργα 1970. Μια καλή ψαριά με σαρδέλες στην πλατεία Ελευθερίας-Καρύδη

Ντίνος Δεσύλλας, Νάτσος Γκιούλιουρας, Βασίλης Αυλωνίτης

Διακρίνονται Σταύρος Χαλιμάς, Μαριγούλα Πλασκασοβίτη

Από αριστερά: Γιάννης Σαμαρτζής, Βασίλης Αυλωνίτης, Ντίνος Δεσύλλας, Ναύτης του Λιμενικού, Σταύρος Χαλιμάς, Νάτσος Γκούλιουρας

Ζαχαροπλαστείο Μικράκι 1970: Βασίλης Δράκος, Σπύρος Τσάκας, Βύρων Γιούργας, Γρηγόρης Χορμοβίτης, Αυγέρης Βουρεκάς, Κώστας Βουρεκάς, με την πλάτη Νικήτας Αρβανιτάκης και στο παράθυρο ο Αβραάμ Ευθυμιάδης.

Πάσχα 1973. Φώτης Δημάκος, Βασίλης Δρίγγος.

Φωτορεπορτάζ

Αθήνα 17-6-2016: O Πρόεδρος του Συλλόγου Αθανάσιος Βέργος με τον Δήμαρχο Πάργας Αντώνη Νάστα

29-5-2016: Γλυκή - 5ος Αγώνας Ορεινού Δρόμου - Στέφανος Μελετίου

6-6-2016: Φώτης Ρούσης - Γιάννης Κωστήρας

6-6-2016: Α΄ Δημοτικό Σχολείο Πάργας - Εκδήλωση «Πάργα και ελιά»

7-6-2016: Γωγώ Ζώτου - Ελπίδα Σταύρου

10-6-2016: Σοφία Τράντου