BINNENSHUIS

IN DE BAN VAN HET THUISGEVOEL

Van 25 januari tot 5 februari zijn wij, studenten van de filmschool RITCS, op een creatieve manier bezig geweest met onze projecten in gemeenschapscentrum Ten Noey. Voorheen kenden weinigen onder ons de weg in de gemeente Sint-Joost-Ten-Node, maar daar kwam al snel verandering in. Door enkele georganiseerde wandelingen met plaatselijke bekenden haalden we voldoende inspiratie om aan ons project te beginnen (zie interview met Celia Scheij in ‘Over de vloer’, op pagina 9).

Uiteindelijk resulteerde dat in een maquette van een bestaand klein huisje in het Leopoldspark (Stad Brussel). Op het eerste zicht lijkt het charmante huisje niet op zijn plaats tussen de Europese bastions. Wanneer we de geschiedenis erachter meer en meer leerden kennen, kwamen we erachter dat er ook een koloniaal verleden aan verbonden was. Het huis had immers toebehoord aan de negentiende eeuwse Belgische botanicus Jean Linden (1817 - 1898). Op vraag van de regering trok hij in 1835 naar ZuidAmerika om tropische gebieden te verkennen. Hij verbleef onder meer in Brazilië, Mexico, Cuba, Colombië en Venezuela. Tijdens zijn expedities was hij op jacht naar nieuwe soorten (voornamelijk orchideeën) om deze in cultuur te brengen en onderzocht hij hun natuurlijke groeiomstandigheden. Op 30 augustus 1851 wordt Jean Linden benoemd tot wetenschappelijk directeur van de Société royale de Zoologie, dHorticulture et dAgrément de la Ville de Bruxelles in het Leopold Park. (Dat hij een rol speelde in de belgische koloniale activiteiten blijkt bv hieruit: Als verdiensten voor het vaderland, wordt Jean Linden het domein El Tocuyo (Venezuela) geschonken, dat hij in 1866 verkoopt.) Ook de huidige inwoner konden we strikken voor een klein gesprekje. Zo wisten we dus voldoende informatie te vinden om een poëtisch audiofragment aan onze maquette toe te voegen en op die manier het huisje een stem te geven.

Het thuisgevoel dat gepaard ging met het vreemde huisje is hetgeen ons aansprak en ook telkens terugkwam in ons project. Voor ons voelde Ten Noey de afgelopen weken dan ook echt aan als een thuis. We zullen hen eeuwig dankbaar zijn.

Laurens