Pagina 7
Het water van
n e d a b s e Wi
Als een kat op een heet dak huppel ik over de vloer van de Steinsauna in de Kaiser Friedrich Termen in Wiesbaden. Snel ga ik op een bank zitten in deze gloeiend hete sauna en bekijk of ik geen blaren onder mijn voeten heb. Je moet er wat voor over hebben om dé spa- en kuurstad van Duitsland te ontdekken. Ik blus ze snel af in een badje met koud Wiesbadeners water. 26 bronnen De Kaiser Friedrich Termen is net zo sjiek als zijn naam doet vermoeden. Niet wat de entreeprijs betreft, overigens: vijf euro. Ook verder is deze sauna in niets te vergelijken met een Nederlandse. Het pand alleen al; dat is groots, statig en staat op historische grond. Tweeduizend jaar geleden baadden de Romeinen hier al in het thermale water dat op maar liefst 26 plekken in Wiesbaden uit de grond komt. Water dat diep onder de grond verwarmd wordt door broeiende vulkanen.
Vulkaanelixer Aan de oppervlakte heeft dat water – volgens geleerden twintigduizend jaar oud – nog steeds een temperatuur van zo’n zestig graden. Heet genoeg om je nietsvermoedende vingers aan te branden, zo ervaar ik bij de Kochbrunnen. Midden in het centrum van de stad borrelt het water hier uit de aarde omhoog. Alsof TiTa Tovenaar aan het werk is. Toch is het echt Moeder Aarde die hier verantwoordelijk voor is. De Wiesbadeners omarmen dit natuurverschijnsel, want het bracht hun welvaart, rijkdom en een wellnesscultuur die tot op de dag van vandaag gasten uit Duitsland en ver daarbuiten aantrekt. Een beetje local gaat elke dag een gratis glaasje heilzaam water halen. Zoals stadsgids Peter, die zelf claimt al ver over de houdbaarheidsdatum heen te zijn, maar zich nog altijd himmelhoch jauchzend voelt. En dat allemaal dankzij die paar slokjes mineraalrijk vulkaanelixer.
Wiesbaden Stad in Duitsland Deelstaat: Hessen Aantal inwoners: 275.000 Afstand: 500 kilometer www.wiesbaden.de Op onze website vertelt Reis&Co-redacteur Sybylle Kroon welke hotspots er nog meer in Wiesbaden zijn: www.reisenco.nl
Gouden berg Wiesbaden en water; ze zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Niet alleen in het dal van de Rijn waaraan de stad ligt, maar ook bovenop een berg. Via een sjieke villawijk – waar villa’s nog echt villa’s zijn – komen we aan bij de Neroberg. Hier staat een knalgele tram te wachten om bezoekers naar boven te transporteren. Deze funicular werkt op – hoe kan het ook anders – waterkracht. Eenmaal boven op de Neroberg heb je een panoramisch uitzicht over Wiesbaden en de Rijn. Het is een berg vol verrassingen. De hellingen staan vol druivenranken en tussen de bomen door gloort goud. Écht goud, verzekert gids Peter. We wandelen door het bos en staan opeens oog in oog met een Russisch-Orthodoxe kerk. Met gouden minaretten.
Zwemmen op stand Even verderop staat een strak, wit gebouw: het Opelbad. Achter de witte poort doemt opeens een 65 (!) meter lang zwembad op. Een zwembad. Bovenop een berg. Met uitzicht. Hier zwem je letterlijk en figuurlijk op
stand. Het bad met bijbehorend restaurant is ontworpen in Bauhausstijl en gefinancierd door automagnaat Opel. Het is een plaatje om te zien en een plezier om van de sierlijke glijbaan af te roetsjen en een paar baantjes te trekken. Met het trammetje vol water dalen we even later weer af. Zodra we onderaan de berg aanbeland zijn, lost de tram behalve zijn reisgenoten ook de zevenduizend liter water. Amper een druppel gaat verloren, bijna alles wordt hergebruikt voor de volgende sessie. En die paar druppels die toch de berg invloeien, komen over twintigduizend jaar wel weer eens bij een van de 26 bronnen in Wiesbaden bovendrijven.