De Magneet winter

de magneet kwartaaltijdschrift het roze huis - antwerpse regenboogkoepel

verantwoordelijke uitgever s. pichal, draakplaats 1, 2018 antwerpen - www.hetrozehuis.be

afgiftekantoor 2100 deurne 1 erkenning: P2A6126 driemaandelijks jaargang 14

het roze huis antwerpse regenboogkoepel

| winter 10 | december januari februari |

// DE MAGNEET //

fnichten mindfulness humanisme geweld 40plusdame toys divine lieve van os de roze groentjes mukuku de jaren nul explosief 2011 virus expo info / groepen & activiteiten

3 4 6 8 10 11 12 14 15 16 18 20 21 22 23 24

De Magneet is een uitgave van vzw Het Roze Huis- Antwerpse Regenboogkoepel. Het tijdschrift verschijnt om de drie maanden en richt zich tot de holebi-gemeenschap, de bezoek(st)ers van Café Den Draak en alle sympathisanten.

Hoofdredactie: Timothy Junes & Dennis De Roover magneet@hetrozehuis.be Eindredactie: Frank Gout, frank.gout@hetrozehuis.be Redactiemedewerkers: Denis Bouwen, Dirk Clotman, Marc Daems, Hendrik De Clerck, Dennis De Roover, Timothy Junes, Ramses Noffels, Sven Pichal, Alex Scheirs, Geert Vanden Abeele & Leen Watzeels Vormgeving: Thanh Beels, info@tandesign.be Illustratie (De Roze Groentjes en cartoons): Bob Torfs & Ludwig De Vocht Abonnementen: Thuisabonnement De Magneet (7 euro per jaar): Bel ons secretariaat via 03 288 00 84 of e-mail naar secretariaat@hetrozehuis.be.

Je kunt het abonnementsgeld van 7 euro overschrijven naar het rekeningnummer 0013555032-58 van vzw Het Roze Huis - Antwerpse Regenboogkoepel, met de vermelding abonnement De Magneet’.

Advertenties: afspraken over adverteren in De Magneet 03 288 00 84 of e-mail naar secretariaat@hetrozehuis.be.

Correspondentieadres: De Magneet - hoofdredactie - Het Roze Huis - Antwerpse Regenboogkoepel - Draakplaats 1 - 2018 Antwerpen E-mail: magneet@hetrozehuis.be Wilt u iemand uit onze redactie e-mailen? voornaam.naam@hetrozehuis.be.

De redactie dankt alle occasionele medewerk(st)ers en leveranciers van beeldmateriaal en iedereen die meewerkt aan de verzending van harte voor hun bijdrage tot De Magneet. Wie een vlotte pen heeft en wil meewerken aan De Magneet, wordt vriendelijk verzocht contact op te nemen met de hoofdredactie.

Goesting opwindende verhalen

verschijnt op 5 december Sexy, absurd, grappig, bizar, gewaagd.

Deze verhalenbundel met homo-erotische verhalen van diverse auteurs is een zeldzaamheid in het Nederlandse boekenlandschap.

Een pizzabezorger die verdwaalt in een pornostudio, een verliefde fotograaf, een verwarde tweelingbroer, een jonge inbreker, een blinde treinreiziger… passeren de revue. De verhalen zijn even divers als de hoofdpersonages en variëren van romantisch tot hardcore porno, maar allemaal bezingen ze de mannenliefde.

Met bijdragen van Vlaamse en Nederlandse auteurs, waaronder Micha Meinderts en Jan Vander Laenen.

’t Verschil GAY & LESBIAN BOOKSHOP

boeken • dvd’s • gadgets Minderbroedersrui 33 - 2000 Antwerpen T/F 0032 - (0)3 226 08 04 Open van 11u tot 18u. Op zon- en feestdagen van 13u tot 18u. www.verschil.be

10% korting op alles met de çavariapas

voor meer inlichtingen:

www.cavaria.be

de Onderkant ondergoed - swimwear - toys for boys

Minderbroedersrui 42 - 2000 Antwerpen T/F 0032 - (0)3 226 08 04 Open van 11u tot 18u.

Maandag en dinsdag gesloten.

Op zon- en feestdagen van 13u tot 18u. www.onderkant.be

Lekker ‘fnichten’ Ieder diertje zijn pleziertje: dat geldt zowel voor de mens, als voor het dier. Wat te denken van de prieelvogel?

Daar trekken vooral fel gekleurde mannetjes door de veerkleuren wijfjes aan. Mannetjes die deze kwaliteit missen, trachten dit te compenseren door het bouwen van een zorgvuldig ingerichte baltsplaats: een prieeltje. Bij pauwen zijn veren ook van enorm belang: de hanen dragen een lange sleep veren en zetten die open om het vrouwtje te imponeren. Met de 150-kleurige veren probeert de haan de vrouwelijke siervogels zot te krijgen.

Slangen kronkelen dan weer op een karakteristieke manier om elkaar alvorens het copulatieorgaan – dat naar binnen en buiten kan worden gestulpt – zijn werk doet…

De mens heeft nog de meest complexe paringsdans van alle dieren. Eens te meer omdat hij over een arsenaal aan middelen beschikt: geur, kleding, het gesproken woord, de gezichtsexpressie, lichaamshouding, … Ik ben de laatste om de verschillen tussen hetero’s en homo’s te benadrukken maar het dient gezegd: homo’s versieren hun prooi op een totaal andere manier dan heteromannen! Hetero’s hebben al snel de neiging om het andere geslacht een drankje aan te bieden of om met een openingszin af te komen.

Bij homo’s verloopt dat toch wat anders. Daar heb je ook openingszinnen maar die zijn meteen meer seksueel getint. Ik kan het weten, als persoon met een grote gestalte. 2 meter en 6: dat maakt indruk op het mannenvolk!

“Hoe groot ben jij”, vragen ze dan licht kreunend met glinsterende ogen. Wanneer je hen dan hebt ingelicht over ‘je lengte’ volgt meteen de vervolgvraag: “En daar beneden?” Ik ben dan genoodzaakt om geïrriteerd terug te grijpen naar de Arabische vertellingen van Duizend-en-één-nacht. “Ik ben Ali met het grote lid”, zeg ik dan plagend, “maar u mag niet over mijn lamp wrijven.” Lengte is dan toch van belang, althans: voor homo’s. Het is een maatbepaling voor hun gevoel van eigenwaarde.

Gelukkig gaat het ook soms subtieler. Dan zit een jongen gewoon te blikken en te blozen als je voorbijkomt. Hij kan ook wel glimlachend naar je te kijken terwijl hij fluistert in het oor van een goede vriend. Jongens die niet meteen hun seksuele interesse durven prijsgeven, zullen soms een complimentje geven over je kleding. “Wat heb je een mooie riem aan”, dient dan vertaald te worden als: “Ik vind je een mooie jongen maar ben te verlegen om dat zo te zeggen. Zie je me zitten?” Het is een veel onschuldigere vorm van flirten dan als een nicht.

In de danstempels die ons land rijk is, wordt er ieder weekend oneindig veel geflirt onder nichten. Aangezien dat flirten danig verschilt van de paringsdans tussen hetero’s, ontstaat de behoefte aan een nieuw woord. Fnichten: flirten als een nicht. Dit neologisme geeft ons de mogelijkheid om meteen duidelijk te maken of we gediend zijn met de avances van hetzelfde geslacht. “Stop met dat gefnicht”, kan gelden als harde afwijzing! Toch heeft het nieuwbakken woord ook een positievere connotatie, zoals in de zin: “ik heb ervan genoten met je te fnichten, we doen dit snel weer.”

De eerstvolgende keer dat je over straat loopt, een concert bijwoont of aan de kassa staat te wachten… en daar staat weer een suikerpopje te knipperen met de wimpers. Weet dan, single, triangelkoppel of persoon in een ‘open relatie’: opgepast! Hier wordt gefnicht!

Dennis De Roover

de magneet - 3

“Wie regelmatig mediteert, kijkt anders naar de wereld!”

Pim Catry: mindfulnesstrainer met het hart als vertrekpunt Pim Catry is mindfulnesstrainer: De Magneet ontmoette haar eerst op de L-come dag in Het Roze Huis. Mindfulness bestaat uit oosterse meditatie en westerse gedragspsychologie: het ontstond als onderdeel van de boeddhistische traditie en bestaat al meer dan 2500 jaar. We waren meteen geboeid en gaan langs bij One Aware, het huis van Pim waar ze mindfulnesstraining geeft.

het geval je in het verleden blijft hangen in gedachten, maar evengoed als je aan het piekeren bent over de toekomst om te kunnen terugkeren naar het nu. Het is een stresshanteringsysteem om bewust in het nu te leven. Je moet dus het interpreteren loslaten. Alle doemscenario’s: wat zou er allemaal kunnen gebeuren? Je benoemt die en keert gewoon terug naar je anker via die meditatie. Het is dus ook geen

Pim Catry: “Ik merkte bij mezelf dat ik mijn stress soms niet onder controle had. Soms reageerde ik in gesprekken op een manier die mezelf niet beviel. Ik vroeg me af: wil ik zo verder blijven leven? Die onaangename situaties hebben me ertoe aangezet om een methode te zoeken om meer stabiliteit te krijgen, om bewuster met andere personen om te gaan.

Mindfulness is geen theorie die je kunt leren als een taal. Het is een manier van zijn, een levenswijze. Het kind in onszelf wordt daarbij aangeraakt en herkenning gegeven zodat het zich maximaal kan ontwikkelen. Je kunt mindfulness bekijken als een zuiver stresshanteersysteem. Mensen die stress hebben, krijgen een anker door de meditatie. Vanuit dat ademanker gaan ze voelen en bekijken: wat raakt mij allemaal in mijn leven? Denk aan situaties die je kwetsbaarheid raken. Je kunt dan vanuit jouw kwetsbaarheid iets terugzeggen, maar je blijft dan vanuit die kwetsbaarheid handelen. Door te kijken naar wat je raakt, kan je jouw eigen reactie daarop voor een stuk loskoppelen. Je leert dus te stoppen om automatisch te reageren maar daarvoor moet je je bewust zijn van de eigen gedachten, fysieke sensaties en gevoelens: ben ik boos, angstig, verdrietig…? “

verschillende mensen verdiept. Ik ben vooral geraakt door de Mettameditatie. Bij die meditatievorm staat de liefdevolle vriendelijkheid centraal.

Daarbij vragen we ons af: kunnen we vriendelijk en liefdevol zijn voor onszelf?

En als we daar in slagen: kunnen we ook zo kijken naar de wereld en dat uitsturen? Samengevat: hoe kan ik vriendelijk en liefdevol handelen binnen mijn eigen grenzen? Jotika Hermsen, een fantastische boeddhistische non uit Amsterdam, is actief in de Metta Sangha. Een Sangha is een gemeenschap waar je ondersteuning krijgt in het beoefenen van de boeddhistische leer. Je kunt in een Sangha ook meditatie leren toepassen. Er zijn in België ook een aantal goede retraitecentra.”

Volmaakte stilte DM: Wat is een retraitecentrum?

PC: “Retraitecentra organiseren verschillende activiteiten. Zo kan je er ‘s avonds soms gewoon wat inzichtmeditatie gaan doen.

Je gaat eerst naar binnen: observeren en benoemen.

Zo’n avond wordt afgesloten met een goede Mettameditatie: je gaat vanuit je hart weer contact maken met de buitenwereld.

Liefdevolle vriendelijkheid beoefenen helpt ons om mededogen en mildheid in onszelf te ontwikkelen.. De bedoeling is om te leven in de wereld en samen op zoek te gaan naar oplossingen, betere vormen van samenleven, aangenamere omgang met elkaar. Je staat met één beeld in de wereld en met één beeld in het innerlijk. Na verloop van tijd wordt dat zodanig geïmplementeerd door oefening, dat je constant aan het uitwisselen bent tussen beide. In het begin zie je het uiteraard als twee aparte werelden. Daarna wordt die wisselwerking gewoon een deel van je leven. Als je in gesprek gaat, ga je dan spontaan gevoelens, gedachten en fysieke sensaties in jezelf benoemen

“Mindfulness is een stresshanteringsysteem om bewust in het nu te leven.”

De Magneet: Is het een vorm van introspectie?

PC: “Zo kan je het bekijken. Het is een vorm van introspectie maar dan zonder het verband met de analyse.

Je gaat die gevoelens niet ontleden.

We kijken wat er nu is aan gevoelens, niet wat er was. Mindfulnesstraining is bedoeld om in het nu te komen, voor 4 - de magneet

ontspanningstechniek. Leren adem en omgaan met wat er zich aandient in je onrust bijvoorbeeld, is de beste manier om op lange termijn minder onrust te voelen.

De beginfase van mindfulness heb ik gedaan bij David Dewulf (verbonden aan het instituut voor aandacht & mindfulness). Ik ben wel vrij autodidactisch, laat snel een structuur en een school los. Ik heb ook een aantal boeddhistische monniken opgezocht waar ik me goed bij voelde. Frits Koster was één van hen. Ik volgde ook retraites met Bhante Bodhidhamma die af en toe van Engeland naar België komt. Zo heb ik me met behulp van

met de adem als anker. Je kan best beginnen met een achtzes of zesacht weken training te volgen voor jezelf. Ik kan iedereen die zich echt wil verdiepen een vipassanaretraite aanbevelen: het brengt je heel dicht bij jezelf. Je sluit je dan wat af om bijvoorbeeld tien dagen lang stil te zijn. Je mag dan ook niet praten als je eet, niet lezen, kijkt mensen niet in de ogen aan, … Je hebt wel een begeleidingsmoment van de monnik of begeleider. Op dat moment kan je wel even reflecteren: zit je met vragen? Ben je in de war? En ik kan je garanderen: je komt zeker in de war op zo’n weekend. Het is zeer intens: je leeft een week enkel met jezelf maar het is een goede oefening voor wie wil groeien. Ik heb zelf al aan verschillende retraiteweekends deelgenomen.

Er is veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar mindfulness, waardoor het een wetenschappelijk onderbouwde methode is. Gelukkig hebben de monniken die kennis al die jaren overgedragen. Metta is daarbij mijn stokpaardje: uiteindelijk zijn er zoveel problemen op de wereld. De oplossing ligt besloten in het naar de wereld kijken vanuit het hart. Actief luisteren is daarbij zeer belangrijk. Je leert ook af om te zeggen: “het ligt aan jou!” Neen, je neemt het terug. Er komt uiteindelijk een verschuiving: wie regelmatig mediteert, gaat anders naar de wereld kijken! Je wijst mensen niet meer met de vinger. Je beseft: die persoon heeft

Pim Catry

een gevoel en ik heb dat ook nog.

Mindfulness doe je voor jezelf. Anderen zijn vrij om te kiezen wat ze ermee doen of niet.”

Beginnersgeest DM: Is het misschien een manier ook om met homofoob gedrag om te gaan?

PC: “Zeker en vast. Je leert om veel geduld te hebben en niet te oordelen. Je gaat ook kijken met de beginnersgeest: kan je iedere dag opnieuw zien dat er nieuwe dingen zijn? Als iemand je mateloos ergert: slaag je er dan in om je negatieve gevoelens over die persoon uit te wissen en open te staan vanuit je hart? Door bijvoorbeeld gewoon eens vriendelijk goedemorgen te zeggen. Je moet uiteraard niets forceren. Maar je kunt wel proberen om je eigen houding te veranderen. Kan je op die manier misschien de andere persoon tegemoet komen? Mensen op trainingen getuigen bijvoorbeeld vaak dat ze op het werk helemaal anders worden ervaren door hun collega’s. Impulsief reageren roept per slot van rekening toch alleen maar weerstand op.”

DM: Meditatie en bewegingsleren leven nogal in het lesbische milieu.

Merk je dat ook onder vriendinnen?

PC: “In de SheShebar in Gent, de ontmoetingsplaats voor lesbische en biseksuele vrouwen in Casa Rosa Gent, krijg ik soms de kans om een

introductie te geven. Er komen daar dan veel vrouwen op af en uiteindelijk ontstaat daaruit meestal een vaste groepstraining. Er zijn veel lesbische vrouwen die aan zichzelf willen werken, hun stress willen leren hanteren..”

DM: Je geeft hier thuis vooral les?

PC: “Ik geef vooral veel lessen aan leerkrachten, therapeuten en ouders om ze op te leiden om tot kindertrainer uit te groeien. Zo kunnen ze beter inspelen op de noden van kinderen die het moeilijk hebben op school.

Die trainingen vinden meestal hier thuis plaats, waar ik 10 à 12 mensen kan ontvangen. Daarnaast geef ik ook gewoon mindfulness aan volwassen via verenigingen , scholen. Als een vereniging voldoende mensen bijeen brengt, ga ik op verplaatsing.”

DM: Hartelijk dank Pim Catry. We hebben nu een algemeen beeld van wat mindfulness inhoudt.

Onze lezers weten nu ook waar ze kunnen aankloppen.

Wil je jezelf verdiepen of een mindfulnesstraining organiseren binnen je vereniging? > Pim Catry / One Aware Halewijnstraat 24 9031 Drongen tel. : 09/374.34.38 pim@oneaware.be / www.oneaware.be Dennis De Roover

de magneet - 5

“Homobeweging en humanisme moeten vooral bondgenoten zoeken” Rob Tielman waarschuwt voor gevaren van populisme Zeker in woelige tijden is het van cruciaal belang dat er nog mensen zijn die niet voortdurend staan te roepen maar die de tijd nemen om na te denken. De Nederlandse humanist Rob Tielman is zo iemand.

Hij ziet zijn levensbeschouwing niet als een filosofie die vooral ‘godsdiensten moet bestrijden’.

Wel als een alternatief denkkader waarmee mensen zin en vorm kunnen geven aan hun leven.

vormgeving van zelfbeschikking. Als een meerderheid zou beslissen dat homoseksualiteit bestreden moet worden, dan is dat geen democratische beslissing omdat zoiets ingaat tegen de mensenrechten, meer bepaald tegen het recht op seksuele zelfbeschikking.

Het heeft in Nederland lang ontbroken aan goede burgerschapsvorming in het onderwijs en de media. Gelukkig begint dat weer te veranderen.”

Bij uitgeverij Papieren Tijger verscheen dit jaar het boek ‘Rob Tielman: een begeesterd humanist’.

Dat leverde meteen veel stof op voor een boeiend vraaggesprek.

De Magneet: Rob, voor jou is het humanisme een ‘alternatief zingevingskader’. Niet zozeer een levensbeschouwing die moet leiden tot het bestrijden van godsdiensten.

Je stelt je niet antikerkelijk op maar ‘bent altijd bereid tot dialoog’. Hoe zie je dat juist?

Rob Tielman: “Het humanisme gaat ervan uit dat mensen vrij moeten zijn om zelf zin en vorm te geven aan hun bestaan zolang zij het zelfbeschikkingsrecht van anderen niet aantasten. Dat betekent dat mensen hun kracht moet zoeken in het ontwikkelen van hun eigen mogelijkheden en niet in het bestrijden van anderen.

Net als in de homobeweging is het voor het humanisme belangrijker om bondgenoten te zoeken dan vijanden te maken.”

De Magneet: In de jaren 1960 was Nederland het mekka van de sociale experimenten. Vrije seks, drugs, abortus,… Nu lijkt Nederland veel kleinburgerlijker dan toen.

Het populisme viert er hoogtij. De gemiddelde Nederlander denkt een stuk rechtser, net als de gemiddelde Vlaming. Hoe denk jij over die evolutie?

Rob Tielman: “Het populisme draait de mensen een rad voor ogen.

Democratie is niet de dictatuur van de meerderheid maar de maatschappelijke 6 - de magneet

bevochten”, zei je ooit in een kranteninterview. Dat zie je bijvoorbeeld aan de situatie op Nederlandse scholen, waar de intolerantie tegenover homoseksualiteit weer toeneemt.

Rob Tielman: “Als landelijk voorzitter van het openbaar onderwijs in Nederland heb ik altijd gewaarschuwd tegen het waanidee dat de homo/ lesbische emancipatie voltooid zou zijn en dat er dus op school geen aandacht meer aan besteed zou moeten worden. Jongeren in hun puberteit zijn onzeker over hun seksuele identiteit. Ze zoeken zekerheid door zich af te zetten tegen kwetsbaren zoals homo/lesbische jongeren. Die laatsten moeten kunnen rekenen op alle leerkrachten, niet alleen op homo/lesbische docenten. Op dat punt ging er veel fout. Gelukkig wordt dat nu beter aangepakt. ‘Homo’ mag geen scheldwoord meer zijn op schoolpleinen!”

De Magneet: In het over jou verschenen boek is te lezen dat je in het humanisme zorgde voor verdieping en verbreding.

Door aandacht voor thema’s als belangenbehartiging, armoede, de kruisraketten, vrouwenemancipatie, holebi-rechten.

De Magneet: Op welke manier is het humanisme voor jou een alternatief voor zowel waardenloosheid als het opdringen van waarden?

Rob Tielman: “Godsdiensten hebben de neiging om hun wil op te leggen aan andersdenkenden. Je kunt je daar alleen tegen verdedigen door er een alternatieve levensbeschouwing tegenover te stellen die uitgaat van mensenrechten. Zonder een weerbare levensbeschouwing worden mensen het willoze slachtoffer van hun onderdrukkende omgeving. Juist als homo ben ik daar heel gevoelig voor.”

Vrijheid bevechten De Magneet: “Vrijheid moet voortdurend opnieuw worden

Rob Tielman: “Humanisme moet geen theorie blijven maar leiden tot daadwerkelijke inzet voor het menselijke recht op zelfbeschikking. Daarom vind ik de bondgenootschappen met de vakbeweging, de vrouwen- en homobeweging, de vredesbeweging en de mensenrechtenorganisaties van wezenlijk belang.”

De Magneet: Nederland speelde een belangrijke rol in de internationale humanistische beweging. Ook al kwam daar wel kritiek op wegens de soms dominante Nederlandse aanwezigheid.

Hoe moeten we die internationale dimensie zien?

Rob Tielman: “Nederland was voortrekker in de humanistische

beweging en in de homobeweging maar begon steeds meer te lijden aan zelfgenoegzaamheid en navelstaarderij.

Daarom ben ik blij dat bijvoorbeeld Vlaanderen een grotere rol is gaan spelen.”

Katholieke kerk De Magneet: Hoe kijkt een veteraan uit het humanisme aan tegen de diepgaande crisis in de katholieke kerk in België, Nederland en andere landen?

Een crisis die nog verergerde door de pedofilieschandalen, onder meer bij ons. Is de Kerk de trappers kwijt? Kan het nog goed komen?

Rob Tielman: “De katholieke kerk zou minder een machtsbolwerk en meer een bron van naastenliefde moeten zijn.

De strijd tegen gelijke rechten voor vrouwen en homoseksuelen en tegen voorbehoedsmiddelen en mensen met hiv/aids is mensonwaardig. Dit zal de kerk steeds meer doen vervreemden van mensen van goede wil.”

De Magneet: Je hebt wel waardering voor de ‘duidelijke standpunten’ van katholieke bisschoppen die streng in de leer zijn. Voor jou liever een man als mgr. André Léonard dus dan een Godfried Danneels?

Rob Tielman: “Ik heb kerkelijken altijd gewantrouwd in hun oprechtheid en helaas is dat bij Danneels uitgekomen. Bij dogmatici weet je waar je aan toe bent. Die kan je met open vizier bestrijden wanneer zij andersdenkenden proberen hun wil op te leggen.”

De Magneet: Aartsbisschop Léonard zei eerder dit jaar dat het een vorm van ‘immanente gerechtigheid’ is wanneer iemand aids krijgt als gevolg van promiscue seksueel gedrag. Die uitspraak oogstte veel verontwaardiging. Wat vond jij van die woorden?

Rob Tielman: “Vanuit humanistisch oogpunt is hiv/aids nooit te rechtvaardigen maar juist te voorkomen door bijvoorbeeld condooms te gebruiken. De katholieke kerk verzet zich tegen het gebruik van condooms.

Die houding leidde al tot het verlies van miljoenen mensenlevens.”

Islam De Magneet: Nogal wat mensen zijn bang voor de toenemende invloed van de islam in het Westen. Niet alleen

politici als Geert Wilders maar ook meer gematigde mensen.

Hoe bezie jij deze ontwikkeling, als humanist en homo?

Rob Tielman: “Als socioloog weet ik dat opkomend extremisme vaak ten onrechte als toenemende macht wordt gezien.

Terwijl het dikwijls een tanende macht probeert te verhullen. Dat is ook met de islam het geval omdat het extremisme een panische reactie is op de toenemende secularisering.

Dat zogenaamde miljoen moslims in Nederland bestaat helemaal niet omdat de meeste mensen die afkomstig zijn uit islamitische landen de seculiere Nederlandse waarden al lang hebben overgenomen. Met name bij goedopgeleide moslimmeisjes kan je dat heel goed zien als je door de hoofddoekjes weet heen te kijken. Veel dingen zijn heel anders dan ze op het eerste gezicht lijken!”

Homo-emancipatie De Magneet: Je speelde een belangrijke rol in de strijd voor homoemancipatie in Nederland. Wat zie je zelf als je belangrijkste prestaties op dat vlak? Is het COC – de tegenhanger van çavaria in Vlaanderen – goed bezig of niet?

Rob Tielman: “Ik ben altijd een voorstander geweest van goede samenwerking, bijvoorbeeld tussen het COC en de Gaykrant, en dat begint gelukkig almaar meer te groeien, zoals rond de openstelling van het huwelijk en de allianties in het onderwijs en de sport.”

De Magneet: Je bent al bijna 39 jaar samen met je partner Herman. Maar monogamie in de relatie is er niet bij.

Hoe evolueerde jullie relatie emotioneel en seksueel?

Rob Tielman: “Onze relatie was vanaf het begin open. Ik geloof niet in de schijnheiligheid van de monogamie onder mannen, want het gaat bij duurzame relaties om meer dan seks.”

Rob Tielman: “De katholieke kerk zou minder een machtsbolwerk en meer een bron van naastenliefde moeten zijn.”

Taalstrijd De Magneet: Een hopelijk originele slotvraag. Je hebt sinds lang interesse voor de taalstrijd en de taalgrens in België. En je weet veel over Frans-Vlaanderen. Vanwaar deze belangstelling, die je toch bij veel Nederlanders niet aantreft?

Aansluitend: wat verbindt jou met de Vlamingen?

Rob Tielman: “Ik heb altijd een grote bewondering gehad voor de Vlaamse beweging en haar strijd tegen de achterstelling door Franstaligen.

Gelukkig begint daar in Nederland ook meer waardering voor te komen.

Ik ben blij met de heropleving van de Vlaamse identiteit in bijvoorbeeld FransVlaanderen, dat het mooiste stukje Vlaanderen is met stadjes als Kassel, Winoksbergen, Belle en Steenvoorde.

Herman is een Fries en ik woon nu in Friesland. Ik zie veel overeenkomsten tussen Friesland en Vlaanderen.

Het is heel belangrijk dat mensen een positieve culturele identiteit ontwikkelen! Juist homo’s zouden dat moeten herkennen...”

Denis Bouwen ‘Rob Tielman. Een begeesterd humanist’.

Bert Gasenbeek en Floris van den Berg (redactie) Uitgeverij Papieren Tijger, 309 blz.

de magneet - 7

Homoseksuele en lesbische slachtoffers van partnergeweld’ Ellen Van Ossel, Masterstudente Criminologische Wetenschappen Vrije Universiteit Brussel, maakt haar masterproef over ‘Homoseksuele en lesbische slachtoffers van partnergeweld’. Haar promotor is Prof. Dr. Chris Dillen.

Ze onderzoekt hoe het bejegeningtraject bij slachtoffers van partnergeweld verloopt (welke stappen ze dienen te zetten, hoe de begeleiding verloopt, enz.) en wil daarvoor een kwalitatief onderzoek doet op basis van interviews bij homoseksuele en lesbische slachtoffers van partnergeweld uit Antwerpen.

Ze zou hen graag bevragen naar waar in het bejegeningstraject zij al dan niet hinder hebben ondervonden, of zich begrepen voelden en waar ze de begeleiding liever anders hadden gezien. Deze interviews zijn ‘face to face’ en duren ongeveer een halfuurtje. Natuurlijk blijven de geïnterviewden anoniem en kunnen ze de vragen op voorhand inkijken als zij dit wensen. De gesprekken vinden plaats in een vergaderzaaltje van Het Roze huis, in alle privacy. Dit onderzoek kan hopelijk iets bijbrengen tot een betere aanpak en begeleiding voor homoseksuele en lesbische slachtoffers van partnergeweld.

Interesseert het je mee te werken aan dit onderzoek, neem dan contact op Ellen via onderstaand mailadres of via de coordinator van HRH, Joke Weckesser, tel. 03 288 00 84, mail: coördinator@hetrozehuis.be evossel@vub.ac.be

8 - de magneet

Armani Acqua Rossa Aussiebum Bjorn Borg Body Art Calvin Klein Christian Audigier Christian Cane Diesel TOWER

Ed Hardy ES Hom Hugo Boss Isotoner Jockey Joe Snyder Julipet Kitaro

Op vertoon van deze advertentie

15% korting

Open van maandag tot en met zaterdag: 10:00 tot 18:00 Quellinstraat 17 - 2018 Antwerpen Telefoon: 03 233 67 98

www.towersmen.be

Korting niet cumuleerbaar met andere promoties of solden

Legend & Soul Look me Moonday Man Store Muchachomalo Olaf Benz Olivier Strelli Replay 2(x)ist XTG de magneet - 9

Vereniging in de kijker: de 40plusdames van Pimpernel

Leentje: “Ik krijg een kick van hoeveel volk er komt!”

De Magneet praat elk kwartaal met een vrijwilliger van één van de dertig holebi- en transgenderverenigingen die aangesloten zijn bij Het Roze Huis van Antwerpen. Deze keer zetten we Leentje in de kijker, bestuurslid van een nog jonge groep, met nog jonguitziende dames vanaf 40: Pimpernel!

Leentje: “Ja, ja… Wij zien er nog jong uit. Al zijn er een aantal van ons al flink op leeftijd. Ik ben er ook al 67 hoor, dat zou je niet zeggen, hé (lacht).”

De Magneet: Een goed jaar geleden zijn jullie begonnen met Pimpernel, jij samen met Neeltje, Sim en Jos. Waarom wilden jullie deze vrouwengroep?

Leentje: “Wij zaten bij Vieux Rose, de vrouwengroep van Marie-Jeanne Van Wesemael. Maar zij stopte er plots mee. Ze liet ons dat weten in een nieuwsbrief. Sommigen waren daar erg van geschrokken. Eén van de deelnemers, een dame van voorbij de zeventig die nog niet zo lang voor haar lesbisch-zijn was uitgekomen, zei over zichzelf dat ze dan maar terug in de kast zou gaan kruipen.

Dat konden wij met ons vieren niet aanhoren en dus beslisten we een

10 - de magneet

nieuwe groep op te richten. We hebben toen meteen een flyer laten drukken.

Aan de vrouwengroep Atthis hebben we gevraagd om in De Knalpot (de nieuwsbrief van Atthis, nvdr) een artikel over ons te schrijven met de kop; ‘Wij zullen doorgaan!’. Zo werd op korte tijd Pimpernel uit de grond gestampt, een vereniging voor lesbiennes en bivrouwen vanaf 40 jaar.”

dus van ver om bij ons een activiteit te volgen. Dat voelt goed aan, hoor! In december komt Britt van de Vlaamse Genderkring haar verhaal vertellen aan de groep en er zijn ook al heel wat andere thema’s aan bod geweest. En op andere zondagen gaan we dan weer op uitstap. Naar het bijenmuseum in Kalmthout bijvoorbeeld, of een quiz of een keer minigolf.”

DM: Wat is de oorspronkelijke betekenis van ‘een pimpernel’?

Leentje: “Dat is zowel een vlinder als een roos. Het is één van de verschillende suggesties die we hadden.

Iedereen mocht namen suggereren. Dat zegt meteen ook iets over onze manier van werken; iedere deelnemer mag haar gedacht over wat dan ook zeggen.”

DM: En wie komt er zoal op af?

Leentje: “Heel uiteenlopend. In leeftijd echt vanaf 40 jaar, maar dus even goed op latere leeftijd. En ook soms mensen die enkel bij ons zichzelf kunnen zijn.

Van wie hun omgeving niet weet dat ze naar ons komen. Er is bijvoorbeeld ook een vrouw die samen is met haar man maar zelf op vrouwen valt. Haar man weet dat intussen, maar weet niet dat ze naar Pimpernel komt. Voor haar willen wij een veilige haven zijn. Bij Pimpernel werken we echt wel vanuit het hart voor anderen, een plek waar je vriendinnen kan maken.”

DM: Wat doen julie samen?

Leentje: “Elke eerste zondag van de maand komen we samen in Het Roze Huis. En onze activiteiten lopen erg uit elkaar. Begin november hadden we een infonamiddag over recht op waardig sterven. Een heel serieus onderwerp, maar meteen onze topactiviteit. Er waren 22 vrouwen op afgekomen.

Eén vrouw kwam zelfs helemaal van Zeeland, een andere uit Zeebrugge en iemand uit Leuven. Sommigen komen

DM: Je bent er zelf heel enthousiast over, merk ik!

Leentje: “Oh, heel zeker! Sven, dat is

5 fiere dames van Pimpernel

Ook nieuwe werking voor 40plus-homomannen

echt kicken als je ziet hoeveel vrouwen we aanspreken. Ik was onlangs echt ontroerd dat er zo veel volk was en dat al die mensen bovendien leken te genieten van die gesprekken. Dat motiveert echt wel om door te gaan.”

DM: Leentje, veel succes nog met Pimpernel!

Sven Pichal, voor de Werkgroep Verenigingen van Het Roze Huis.

Meer info over deze werkgroep?

Mail geert.verelst@cavaria.be!

Pimpernel praktisch Elke eerste zondag van de maand komen de vrouwen van Pimpernel samen in Het Roze Huis en café Den Draak.

Ook voor homomannen is er opnieuw een soortgelijke werking ontstaan in Het Roze Huis. “We zijn al een aantal maanden bezig en hebben zelfs nog geen naam,” vertelt vrijwilliger Leon Cools aan De Magneet, “maar we zijn al met zo’n vijftig die geregeld komen. We begonnen met een namiddag scrabble en rumicup, maar voor we het wisten kwamen er steeds meer mannen naar de afspraak. Ik ben verbaasd over hoe snel we zo’n leuke sfeer in de groep kregen. Het gaat zo goed dat er zelfs al koppels onstaan zijn, al is dat natuurlijk niet de allereerste bedoeling!

We proberen één keer in de maand op zondag af te spreken en onze activiteiten zijn erg afwisselend. Onlangs bezochten we bijvoorbeeld het paleis op de meir en een andere keer een tentoonstelling op Linkeroever.” Iedereen die op de hoogte wil blijven, mag mailen naar leon.c@skynet.be of mag bellen tijdens de kantooruren van Het Roze Huis naar 03 288 00 84.

Meer info via www.pimpernel40plus.be of pimpernel40plus@ telenet.be, Pimpernel 40+, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen.

Bellen mag ook; Leentje (03-218 97 56), Neeltje (03 685 26 57), Jos (03 828 27 70) of Sim (03 646 78 73).

Leathershop brengt werkwinkel over spanking tijdens Leather Pride

Het Roze Huis krijgt slaag Tijdens de eerste editie van de Leather Pride vorig jaar wilde Het Roze Huis ook iets doen. En dus nodigden ze Marcel en Pieter uit van Toys 4 Boys voor een workshop over één van de aspecten van de leather-, sm- en fetish scene. Ze bedachten een werkwinkel over ‘bondage for dummies’. En toen volgde dé verrassing; meer dan 60 bezoekers kwamen die avond naar de Zolder van Het Roze Huis en kregen een inleiding in het in de knoop leggen

van je bedpartner, zeg maar.

Zo’n grote belangstelling van een geboeid publiek (sic.), dat vraagt om meer. En dus beslisten Het Roze Huis en Toys 4 Boys opnieuw de handen in elkaar te slaan voor een activiteit. Dat belooft ook dit jaar een doorslaand (opniew sic) succes te worden met het thema ‘pijn en zwepen en spanking for dummies’. Marcel Van der Voort van Toys 4 Boys; “We brengen wat materiaal mee, vertellen over hoe je het kan gebruiken, tonen foto’s en je kan eventueel eens ervaren hoe die dingen op een ontblote hand aanvoelen. En neen… de poep moet die avond niet bloot uiteraard (lacht). Wie verder wil experimenteren, kan dat nadien intiem bij zichzelf thuis.”

Het Roze Huis heeft er dit jaar nog één activiteit aan toegevoegd en nodigde ook Pieter Claeys uit. Deze Nederlander werd in 2009 Mister Leather Europe, maar heeft ook een academisch onderzoek uitgevoerd over de leather scene. Om 20 uur vertelt hij ons wat hij via dat onderzoek te weten kwam. Wanneer de nacht helemaal gevallen is, zo tegen 22 uur, neemt Toys 4 Boys de avond over met hun activiteit over pijn en zwepen en spanking. Je bent dus welkom op een op voorhand al geslaagde (laatste keer sic.) avond!

Sven Pichal

Praktisch SM & Fetish for dummies, donderdag 20 januari, van 20 tot 22 uur, Pieter Claeys over de leather scene en van 22 tot 0 uur Toys 4 Boys met ‘spanking for dummies’ op de zolder van Het Roze Huis, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen.

Alle andere initiatieven tijdens deze vierdaagse, vind je op www.leatherpride.be.

Toys 4 Boys vind je aan de Nosestraat 6 in 2000 Antwerpen, www.toys4boysleather.com.

editie 2009 de magneet - 11

“Ik wil niet een vrouw zijn of me een vrouw voelen.”

Davy Beyens (Daisy Divine): travestie en koningin der veren Al twaalf jaar doet Davy Beyens, alias Daisy Divine, travestieacts. Davy staat intussen zeven jaar fulltime op de planken. Hij is ook zaakvoerder van verschillende bedrijven, waaronder Plubelle, gespecialiseerd in het verven van veren. Wie anders kan dan de koningin der veren kan ons escorteren in spektakelrestaurant Mask’ara te Borsbeek om een tipje van de sluier op te lichten over de Belgische travestiewereld?

De Magneet: Sinds wanneer had je interesse voor het travestiewereldje?

Davy Beyens: “Ik heb vrij jong opgemerkt dat ik er interesse voor had. Toen ik twaalf jaar was, toonde ik al belangstelling voor de Barbiepoppen van mijn zussen. Toen in 1994 de film Priscilla, Queen of the Desert uitkwam, was mijn interesse compleet. Die film is toch de topper bij travestieten.”

DM: Spreekt de vrouwelijke leefwereld je aan?

DB: “Niet noodzakelijk de vrouwelijkheid maar wel de makeup, de kleding en de pluimen. Het transformeren van een man naar een vrouw spreekt me vooral aan. Ik wil niet een vrouw zijn of me een vrouw voelen.”

DM: Op jonge leeftijd met de poppen spelen, allemaal onschuldig.

Maar dan komt er de adolescentie …

DB: “Ik was me vrij vroeg bewust van mijn homoseksualiteit. Toen ik 14 was, zat ik op een jongensschool. Ik merkte meteen dat ik me aangetrokken voelde tot een paar jongens in de klas. Ik was er niet gelukkig mee. Het riep veel verzet in mij op. Toen vertoonde ik daarbij zelfs homofoob gedrag.”

DM: Iets dat je nu betreurt?

DB: “Ach ja, betreuren. De kerel die ik toen verbaal heb aangepakt is nu één van mijn beste kameraden. (lacht) Om me te plagen ging hij naast me zitten in de klas. In mijn school was ook de regel: waar je de eerste dag gaat zitten, blijf je zitten voor de rest van het jaar. Tijdens de les Frans kregen we de opdracht om een actueel probleem te bespreken. We moesten daarbij stelling innemen: voor of tegen. Die jongen kwam al vrij vroeg

uit de kast. In het Frans hebben we toen homoseksualiteit besproken en ik bood felle tegenstand. Hij zei toen tegen mij: “wij gaan ooit nog samen in een homobar zitten.” Een jaar later was het al zover. Ik was toen achttien jaar en ben beginnen uitgaan in het homomilieu.”

DM: Hoe ben je professioneel begonnen?

DB: “Ik ben met travestieacts begonnen als weddenschap.

Aanvankelijk werkte ik plaatselijk, in de buurt van Laakdal (provincie Antwerpen, tegen de Limburgse grens): ik deed zes of zeven shows per jaar. Ik zocht informatie op internet en kwam zo terecht bij een paar artiestenbureaus.

Uiteindelijk kwam ik Glenn Verhoeven tegen, bij velen bekend als kandidaat van de eerste Vlaamse editie van het programma Big Brother. Hij treedt op als travestie onder de naam Duchi Davoj. Hij is wel een duw in de rug geweest.

Glenn heeft me vooral geholpen aan boekingen en oefening baart uiteraard kunst. Zo heb ik een netwerk kunnen opbouwen en vaste opdrachten gekregen. Ik doe nu zeven jaar fulltime travestieacts.”

Geen gendertravestie DM: Je bent dus een Show Queen, iets totaal anders dan een gendertravestie...

DB: “Een Show Queen is een man in vrouwenkleding die entertaint. Die kleding is tijdelijk. Geloof me: we zijn allemaal blij na de show dat de makeup eraf kan. Gendertravesties: daarbij zitten die vrouwelijke gevoelens veel dieper.

Ze zitten dan ook vaak in de knoop met zichzelf.

Ben ik nu vrouw of man, zullen gendertravesties zich vaak afvragen.”

Davy Beyens, alias Daisy Divine

te maken met transseksualiteit. Het zijn twee totaal verschillende werelden, hoewel ze door de samenleving wel allebei travesties worden genoemd. Ik denk dat wij als Show Queens meer worden aanvaard dan gendertravesties.

Uiteraard blijft er rond travesties nog steeds een taboesfeer hangen.

We merken dat ieder weekend. Er komen hier in de Mask’ara mensen op uitnodiging die op voorhand niet weten wat ze krijgen voorgeschoteld. Je merkt

DM: Gendertravesties kleden zich zoals ze zich voelen op dat moment: man of vrouw, als de omgeving het enigszins toelaat…

DB: “Klopt. Show Queens hebben ook niets Davy maakt al zijn veren hoofdtooien zelf

12 - de magneet

dat meteen: je kunt in hun gezichten lezen of ze meegaan in de sfeer of er zich tegen verzetten. Het contact met het publiek is heel intens. Je kan zien hoe laag het podium hier is en we komen dan nog vaak tussen het publiek wandelen.”

DM: Wat doe je allemaal tijdens een show?

DB: “We playbacken uiteraard de muziek. In het travestiewereldje is dat wel gebruikelijk. Er zijn maar twee Show Queens in België die echt live zingen. Het is ook niet simpel om te combineren: de kleding die we dragen is heel zwaar. Ik heb een paar hoofdtooien die rond de zeven kilo wegen. Er zijn hier trouwens collega’s die vijftien jaar dansopleiding hebben gehad, die kunnen dus ongelofelijk dansen. Ik kan niet dansen: ik heb zelfs moeite om in de maat te blijven maar heb geleerd van mijn zwakke punten mijn sterke te maken. Ik sta bekend als niet de meest vrouwelijke travestie. Soms loop ik echt als een boer op hakken. Ik heb mijn eigen persoonlijkheid gecreëerd en dat slaat aan.”

Wat een ego DM: Iedere travestie schept een eigen alter ego?

DB: “Klopt. Daisy Divine is mijn artiestennaam met bijhorend alter ego.

Ik heb er toch zes jaar over gedaan voor ik zeker was van mijn stuk. In het begin was ik heel onzelfzeker. Ik wist niet welke artistieke richting ik wou inslaan met mijn karakter: zo heb ik een moderne opvoering geprobeerd maar dat was een serieuze afgang.

Het zat niet in mij! Humor is voor mij het

allerbelangrijkste. Niemand is perfect, dus je moet zwaktes zien te compenseren. Disconummers compenseer ik door zeer zware kostuums te dragen. Daarin kan je gewoon niet vrij bewegen. Mensen vragen zich dan verwonderd af: “hoe houdt hij het in godsnaam vol?” Zo verdoezel je mindere punten.”

DM: Maak je zelf je eigen kostuums?

DB: “Veel kostuums teken ik zelf. De hoofdtooien maak ik ook allemaal zelf.

Alles waar pluimen in verwerkt zijn, komt van mijn hand.”

DM: Je bent een bedrijf gestart, gespecialiseerd in het verven van veren…

DB: “Inderdaad. Veren verven is de hoofdactiviteit van het bedrijf. Het bedrijf Plubelle is een voorzetting van Plume de Belgique, dat ophield te bestaan. Het oude bedrijf is in een paar stukken overgenomen. Iemand uit Aalst heeft de volledige stock opgekocht.

Ik heb de kennis van het verven, de verfbaden, enzovoort gekocht.”

DM: Het is wellicht een voordeel om kostuums te maken, nu je een vederbedrijf hebt?

DB: “Ik heb de pluimen nu aan inkoopprijs. De gangbare prijs voor één doorsnee kostuum ligt rond de 1.500 euro. Ik heb een paar heel exclusieve kostuums: de duurste pluimen kosten 25 euro per stuk. Nu ik aan de bron zit, heb ik me volledig laten gaan. Ik heb kostuums die 4.500 euro waard zijn.”

Geef mij maar sinjoren en macho’s DM: Hoe vaak treed je nu op?

DB: “In Mask’ara elke vrijdag en zaterdag. In The Room in Herent werk ik ook al vijf jaar vast. Voor de rest spreken we over trouwfeesten, privé-feesten, … Ik kom ook veel in rusthuizen.

Sinjoren zijn de meest tolerante personen, daar zou je van verschieten.

Ze zien het verschil ook niet: zijn het nu mannen in vrouwenkleding of echte vrouwen? Het maakt voor hen niet zo uit. Ze zijn zelfs niet gechoqueerd als we nadien onze pruik afzetten.

We passen ons programma aan ons publiek aan. Voor ouderen brengen we een repertoire dat ze mee kunnen zingen: Edith

Piaf, Rita Deneve, … Het zijn wel moeilijke optredens omdat de muziek er altijd zo zacht moet staan. Bejaarde mensen hebben snel last van hun oren.”

DM: Travesties zetten de wereld op zijn kop. Zijn er zo machomannen die opeens geen bezwaar hebben om aangehaald te worden door een travestie?

DB: “Dat fenomeen zie je hier wekelijks. De grootste macho’s zeggen: “hé schatteke, kom eens op mijn schoot zitten!” Ze zijn hier vaak met een hele groep en hebben al een pint op. Ze willen hun maten overtreffen.

We treden eigenlijk liever op voor hetero’s dan voor holebi’s. Holebi’s zijn te kritisch. Constant aan het beoordelen en nooit genietend van de show. Ze hebben altijd opmerkingen of commentaar. Ik ben zelf ook zo als ik naar een andere show ga. Ze noemen mij soms Maria Detail. (grinnikt) Ik zie alles: een gat in een kous, een steentje uit een collier. Holebi’s zijn ook al zoveel gewend. We moeten leven van een heteropubliek.“ DM: Staat er een leeftijd op travestieacts?

DB: “Toch wel. Het hangt van de persoon af: heb je nog inspiratie? Heb je nog uitstraling? Heb je er nog plezier in?

Ik heb voor mezelf beslist om volgend jaar een stap terug te zetten. De druk is zo hoog. We doen alles samen 180 shows per jaar. Ik wil een tijd volledig stoppen met travestieacts omdat ik me wat uitgemolken voel.”

DM: We kijken uit naar de acts die nu nog komen! Je maakt daarna vast een rentrée.

Dennis De Roover

de magneet - 13

Lieve Van Os overleden Op 16 november 2010 is Lieve Van Os overleden. Ze was een graag geziene vrijwilligster van Het Roze Huis en stamgast van Den Draak.

Lieve Lieve, Met jou verliezen Het Roze Huis en Café Den Draak één van hun pioniers. Van bij het begin was je betrokken bij ons project. Het Roze Huis en Café Den Draak zijn mede dankzij jouw jarenlange en trouwe inzet gegroeid tot waar ze nu voor staan.

Je was een graag geziene en welgekomen gast op onze activiteiten en de feestjes in Den Draak. Een zelfstandige, dappere en enigszins eigenzinnige dame. Zo was jouw invulling van de cocktails die we in de zomer op de Dageraadplaats verkochten, en waar je als een ware chemiste experimenteerde met samenstellingen, inmiddels legendarisch! We herinneren je stille genieten van een goed boek, een glaasje thee of wijn en de complimenten waarmee je ons zo vaak opfleurde.

Toen je ziek werd, kwam dat aan als een klap! Maar we zagen een dappere vrouw, die deze ziekte wel even zou bevechten. Een hele tijd leek dat ook te lukken, tot de kanker ongemeen hard terugsloeg. We zagen hoe je gezondheid erop achteruitging en jij er de moed inhield. Hoe je de kracht vond om het jubileum van onze organisatie mee te vieren.

Hoe je vertelde dat je ondanks je zware ziekte je gevoel voor humor niet zou verliezen.

Lieve, vorige week hieven we het glas op jou in Den Draak.

We draaiden daarbij het nummer ‘I will survive’. En daar kan je van op aan! De vrijwilligers, het bestuur en het personeel van Het Roze Huis en Den Draak blijven je in hun hart dragen.

Lieve Van Os is niet meer.

Lieve was jarenlang vrijwilligster bij Het Roze Huis en Den Draak.

Meestal op de achtergrond, onopvallend, de lege glazen ophalen.

Maar als we ze nodig hadden, was ze er.

Lieve had ook een gedacht.

En dan kon jij op je kop gaan staan.

Paars zouden de muren zijn, die van Den Draak.

En oranje.

En ik dacht ‘ Goddomme ‘.

Maar zo is het geworden.

En daar had ik als baas van ‘t café nu eens niks in te zeggen.

14 - de magneet

Lieve Lieve Ik ga je missen.

Je boek, je krant, je theetje, je doordringende ogen, je rake opmerkingen.

Schilder het hierboven ook maar eens, en laat ze daar ook eens goed verschieten.

Net zoals je hier beneden hebt gedaan.

Het gaat een pijnlijk lege plek zijn op het terras volgende zomer, daar ongeveer in het midden.

Goeie reis, Mark Dillen

de magneet - 15

Françoise Mukuku zoekt steun voor emancipatieprojecten

Vrouwen ijveren voor ontvoogding in Congo Na een jaar proberen kwam de Congolese holebiactiviste Françoise Mukuku ook in ons land onderzoeken of er steun voor haar projecten te vinden was. Mukuku lijkt toch enig succes te hebben geboekt in België, zo bleek op een gespreksavond met haar in oktober. De Congolese schetste een schrijnend beeld van de omstandigheden waarin holebi’s in haar land moeten leven.

De gespreksavond in Het Roze Huis was een initiatief van WISH vzw, de organisatie die zich engageert rond holebi’s & mensenrechten en internationale solidariteit.

Françoise noemt zichzelf een ‘queer activiste’ en wil voor zichzelf het woord ‘lesbienne’ liever niet gebruiken. Voor de grote buitenwereld gebruikt ze die term wel. Maar haar activisme gebeurt wel in een queer-kader, zegt ze zelf.

De Congolese is lid van een beweging die zichzelf ‘Queer Africa’ noemt. Die beweging bestaat uit allerlei mensen met uiteenlopende beroepen.

Queer Africa verzamelt informatie over de begrippen homo, lesbienne en bi en toetst die aan de gevoelens van individuen.

Nogal wat huisvrouwen blijken vragen te hebben over wat ‘queer zijn’ precies betekent. Doorgaans bedoelen ze dan gewoon ‘lesbiennes’.

Françoise Mukuku is ook aangesloten bij de pan-Afrikaanse Coalitie van Afrikaanse Lesbiennes. Die coalitie verenigt gays, lesbiennes en transseksuelen in heel Afrika. Het is de zichtbaarste holebi-vereniging die op pan-Afrikaans niveau lobbyt voor het roze volkje, tot op het niveau van de Verenigde Naties zelfs. Nogal wat Afrikaanse mensen zijn echt op zoek naar een eigen invulling van het ‘nietzo-hetero’-concept en zijn blij dat er contactorganisaties bestaan. Zo wordt bijvoorbeeld onderzoek gedaan naar de vraag hoe homoseksualiteit er in Afrika uitzag voor de kolonisering.

Op de barricaden Mukuku is ook medeoprichtster van de Congolese vereniging ‘Si Jeunesse Savait’ (als de jeugd eens zou weten dat…). Die Franse uitdrukking verwijst onder meer naar het idee dat ‘de jeugd zich niet verantwoordelijk genoeg zou gedragen’.

SJS is volgens Françoise een feministische vereniging, een organisatie die ‘queer’ is. In de vereniging zijn het vooral vrouwen die onderzoeks- en communicatiewerk doen om bij te dragen tot een betere aanvaarding van holebi’s in Congo.

Eén enkele Afrikaanse manier van denken over holebi’s bestaat vermoedelijk niet. Uit het betoog van Mukuku valt af te leiden dat Afrikaanse holebi’s soms liever de verbloemende term ‘queer’ gebruiken. Openlijk holebi zijn kan doorgaans niet. Opvallend is verder dat vrouwen het voortouw nemen in de emancipatiestrijd. Zoals vrouwen wel vaker op de barricaden staan in de strijd voor gelijke rechten. Ook in Afrika moeten vrouwen opkomen voor hun plaats in de maatschappij. In heel Afrika lijken vrouwen vaak een bezielende rol te spelen en de strijd voor ontvoogding te sturen.

16 - de magneet

‘Si Jeunesse Savait’ werd opgericht in 2001. De vereniging ontpopte zich tot een niet-gouvernementele organisatie (ngo). Samen met andere organisaties verspreidt ze informatie over homoseksualiteit en hiv/aids. Een thema als hiv/aids wordt bespreekbaarder gemaakt via de ‘clubs-sida’, een soort praatgroepen. SJS wil jongeren ervan bewust maken dat zij zelf een belangrijke rol te spelen hebben rond thema’s die met voortplanting en gezondheid te maken hebben.

De jongeren krijgen ook holebi- en transgenderthema’s mee op hun boterham geserveerd. Met extra discussiestof, zoals de aanwezigheid van seks en porno op internet. De praatgroepen bespreken de vraag waarom sommige landen op internet beperkingen inbouwen en hoe zoiets invloed heeft op de individuele vrijheid van expressie. SJS houdt zich dus zeker niet alleen maar bezig met homoseksualiteit.

De vereniging is sterk actief rond vrouwenemancipatie en jongeren.

Moderne communicatie Ook in Afrika gebruiken veel jongeren internet om te communiceren. Niet elke vereniging kan een eigen website uitbouwen. SJS werkte daarom mee aan een portaalsite voor ngo’s en zelfs internationale organisaties. Er kwam ook een telefoonnummer om gays en lesbiennes advies te kunnen geven. Geweld tegen vrouwen blijft een belangrijk aandachtspunt.

Tot nu toe kon SJS nog geen fondsen werven om rechtstreeks rond holebi’s te werken. Maar de vereniging bedient holebi’s wel onrechtstreeks. Onder de noemer van mensenrechten, vrouwenrechten, vrije meningsuiting, de strijd tegen aids, de invoering van informatietechnologie. Het lukte zelfs op een aantal plaatsen vorming te geven zonder zich de banbliksems van de lokale bevolking op de hals te halen. De centen voor de activiteiten komen zowat altijd uit het buitenland.

In Congo krijgt de holebi-zaak nauwelijks steun van vrouwenorganisaties. De vrouwenverenigingen zien het holebi-thema niet als ‘hun winkel’.

Mensenrechtenorganisaties willen wel helpen, maar weten niet goed hoe. Andere internationale verenigingen spreken meestal Engels, wat in de DR Congo niet vanzelfsprekend is.

Daar praten heel wat mensen Frans maar geen Engels.

Er is bovendien een verschillende strategie nodig voor homo’s en lesbiennes. “Een lesbo is grappig, zo’n ding is nog jong en dat gedoe verandert wel”, merkt Françoise. “Jongens giechelen om lesbiennes en de ouders van deze laatsten zeggen op een bepaald moment: ‘Je bent nu wel oud genoeg, gedaan met dat gedoe, wanneer ga je trouwen?’ Lesbiennes kunnen alleen zelfstandig worden als ze de kans kregen om te studeren en een job te vinden. Zo kunnen ze uit de prostitutie blijven.”

Kinshasa en daarbuiten Congo is een fameus groot land. Actie voeren en verenigingen oprichten in de hoofdstad Kinshasa is één ding,

maar in ‘de provincie’ is dat nog een stuk moeilijker. De gevoeligheden zijn er nog scherper, het misprijzen is nog groter, de taalbarrière wordt nog lastiger.

Françoise’s vereniging is nog niet zover om overal in Congo antennes op te richten, maar er wordt aan gewerkt. “Het is niet makkelijk om gelijkgestemden vanuit alle hoeken van het land samen te brengen. Er heerst zo’n sfeertje van ‘we willen wel eens komen kijken maar zeker niet met jullie geassocieerd worden’. Alleen in enkele grotere steden waar veel buitenlanders wonen of werken zit er wat in. Maar in de meeste andere steden ontbreekt het draagvlak voor holebi’s volkomen.”

Met Zuid-Afrika wordt sinds 2005 samengewerkt. Daar heb je al heel wat verenigingen die streven naar een wettelijke regeling voor huwelijken tussen mensen van hetzelfde geslacht. Congolezen en zwarten uit andere Afrikaanse landen blijken in Zuid-Afrika perfect geïntegreerd in de activiteiten van de blanke Zuid-Afrikanen, weet Françoise.

“Nogal wat homoseksuele Congolezen zijn al in Zuid-Afrika gaan wonen om hun hachje te redden. Zij worden er bij wet beschermd, ook al kan hun asieldossier later altijd afgewezen worden. Toch is het ook daar niet veilig en worden er geregeld homo’s en lesbiennes verkracht of vermoord.”

Françoise Mukuku was meer dan acht jaar lang journaliste bij wat wij vrije radio’s zouden noemen. Eén van haar werkgevers was Radio Okapi, de zender van de VNvredesmacht in Congo (Monusco). Françoise werkte voor diverse internationale niet-gouvernementele organisaties (ngo’s), maar dan als communicatieconsultant, onderstreept ze. Alsof ze daarmee haar onafhankelijkheid in de verf wil zetten.

De vader van Françoise was een universiteitsprofessor die aan het begin van de jaren tachtig aanleunde bij de (zachte) opposanten van het Mobuturegime. Na een basisopleiding in communicatie verplichtten de interne strubbelingen in het land Françoise om in Kinshasa te gaan wonen. Daar behaalde ze een licentie (master) internationaal recht aan de Protestantse Universiteit van Congo. Op dit moment werkt ze een master in ‘gender studies’ af aan de Universiteit van Kaapstad in Zuid-Afrika.

Françoise Mukuku: “Gelijkgestemden vanuit alle hoeken van Congo samenbrengen is niet zo makkelijk.”

Eind oktober pakte een lid van de oppositie in Congo nog uit met een wetsvoorstel om homoseksualiteit streng te bestraffen. De auteur bleek een bisschop van een Pinksterkerk te zijn. WISH vzw staat in contact met diverse Congolese activisten en tracht dit dossier zo goed mogelijk op te volgen.

In Congo kan het gebeuren dat families mannen de opdracht geven om een lesbische dochter te verkrachten en haar zo ‘op het juiste pad te brengen’. Er bestaan ook chantagepraktijken. Als de familie de politie betaalt, worden lesbiennes op tv opgevoerd en aan de schandpaal gesteld.

Zoals in Congo ook wel gebeurt met dieven die betrapt werden.

Als vereniging ondervond SJS gelukkig nog niet zoveel last.

Het gebeurde al wel dat mensen meubilair van de vereniging kwamen stukslaan. Als er toch heftige agressie zou komen, weet SJS niet meteen hoe daar mee om te gaan. Van de politie of de overheid in het algemeen moet de organisatie weinig heil verwachten. En de diverse kerken in Congo zullen evenmin hun nek uitsteken voor holebi’s.

Dirk Clotman

Vijftig jaar onafhankelijk Congo Congo lijdt al vijftien jaar onder het oorlogsgeweld. De diverse oorlogen drukten een sterke stempel op de Congolese economie. Respect voor de mensenrechten is een schaars goed in de vroegere kolonie, die nu 50 jaar onafhankelijk is. Jammer genoeg zijn er veel te veel verkrachtingen van meisjes en vrouwen. Geweld tegen vrouwen werd schering en inslag. Ook jongens en mannen worden soms verkracht. De verkrachters zijn niet alleen militairen, rebellen en militieleden maar ook mannen in de huiselijke sfeer.

Congo telt zowat 400 radiostations en misschien wel 50 tv-zenders. Zo bekeken lijkt er een behoorlijke vrijheid van meningsuiting te zijn. Door nationale stroomproblemen zijn vooral heel lokale stations toonaangevend.

Maar de media kunnen niet over alles praten. Sommige thema’s, waaronder homoseksualiteit, zijn niet bespreekbaar. Journalisten die bepaalde taboes doorbreken, plegen wel eens te ‘verdwijnen’. Homoseksualiteit wordt gewoon als on-Afrikaans beschouwd. Ook transseksualiteit vaart mee in dat schuitje: het gebeurt dat een trans doodgemept achtergelaten wordt in kleren van zijn/haar andere geslacht. De familie wil dan absoluut dat de oorspronkelijke kleding van het slachtoffer voor de begrafenis ‘hersteld’ wordt. Een andere diepgewortelde overtuiging is dat alle gays en lesbo’s het voor het geld doen. “Geef een gay maar genoeg geld en hij zal een heterohuwelijk aangaan. Zie je wel?”

Homo- en lesbienneverenigingen bestaan wel in beperkte mate, maar zijn nauwelijks zichtbaar. “Jongens die naar SJS komen, willen gewoon snel een feestje bouwen”, lacht Françoise, “maar daar hebben ze de middelen niet voor”. Wel zorgen verenigingen voor weerbaarheid.

Ze leggen uit hoe je bij een volgende politiecontrole je laatste cent niet moet afgeven of hoe je in een rechtszaak voor je rechten kan opkomen met weinig geld. de magneet - 17

De jaren nul voorbij!

Wat sprong er uit in de nillies, noughties of jaren 0?

Vaarwel de jaren nul en welkom aan de jaren tien, maar uiteraard niet zonder dat we even stilstaan bij enkele fenomenen en gebeurtenissen die vrij uniek zijn aan het voorbije decennium. Een volledig overzicht weergeven van wat er allemaal in de voorbij 10 jaar op gebied van holebigerelateerd nieuws in de ether of op papier werd verspreid, zou wellicht een volledige editie in beslag nemen. Dat neemt echter niet weg dat we graag even de belangrijkste en meest merkwaardige feiten voor u op een rijtje zetten. En er valt heus wel wat meer te vertellen dan over de heren van Get Ready! die uit de kast vielen of het laatste seizoen van Queer as Folk of The L-word.

Homohuwelijk Iets wat opvalt, is de snelle verspreiding van het homohuwelijk in Europa. Er was eerst Nederland in 2001, gevolgd door België in 2003 en daarna volgden ook nog Spanje (2005), Noorwegen (2009), Zweden (2009) en uiteindelijk Portugal (2010) en IJsland (2010).

De trein is niet meer te stoppen, want in steeds meer EU-landen gaan steeds meer stemmen op om het homohuwelijk in een wettelijk kader te gieten. Typisch is ook dat in die landen – vaak met wat vertraging, gelijktijdig of net iets vroeger – het volwaardig adoptierecht wordt ingevoerd voor holebi’s: in Nederland (2001), Zweden (2002), Engeland en Wales (2005),

18 - de magneet

Andorra (2005), Spanje (2005), België (2006), IJsland (2006), Noorwegen (2009), Schotland (2009) en Denemarken (2010). Maar ook buiten de EU is er beterschap te merken: zo werd in 2006 het homohuwelijk gelegaliseerd in Zuid-Afrika.

Iconen Nog zo’n nillies-verschijnsel is de komst van een nieuwe generatie gay icons: Lady Gaga die in 2009 haar biseksualiteit bevestigt, Mika (de Freddie Mercury van de nillies) die in september 2009 ook schoorvoetend over biseksualiteit spreekt, Scissor Sisters (een queer groep), Greenday met biseksuele leadzanger Billie Joe Armstrong, Placebo met biseksuele zanger Brian Molko (in Brussel geboren overigens) en Pink die haar opmars maakte als holebiactiviste. Bij onze Noorderburen kwamen ze met de koddige beertjes van Bearforce1 op de proppen, die mede dankzij het blog-icoon Perez Hilton ook enig internationaal succes boekten. In eigen land kwam VRT-nieuwsanker Wim De Vilder uit de kast en op de valreep maakten ook Bart Kaëll en Luc Appermont zich nog populair in het Vlaamse holebimilieu. Wie weet krijgen we zelfs binnenkort met Elio Di Rupo een homoseksuele premier, al is het voorbarig om te zeggen dat we tegen eind van het volgende decennium al een regering zullen hebben. We konden ook kennis maken met Philippe Delvaux,

de eerste Vlaamse mannelijke pornoster die tot ver over onze landsgrenzen heen zijn, euh, talenten liet zien. Spijtig genoeg moesten we in eigen land ook afscheid nemen van ons icoon Yasmine.

Deze tragische gebeurtenis zorgde voor een ware schokgolf doorheen holebiminnend Vlaanderen.

Taboe Een belangrijk taboe dat (zeer traag) begint te sneuvelen zijn ook holebi topsporters: Olympisch medaillewinnaar Matthew Mitcham (Australische schoonspringer) ging als enige geoute man naar Peking en Gareth Thomas (rugbyspeler) deed in 2009 een veelbesproken coming out. De World Outgames zijn ook ontstaan in deze periode: in 2006 was er de eerste editie in Montréal, vorig jaar in Kopenhagen. Dat evenement is eigenlijk ontstaan als een reactie op de Gay Games, die al langer bestonden. De sportwereld (al dan niet recreatief of professioneel) blijft wel nog steeds een knelpuntplaats voor andersgeaarden.

Politiek Er waren ook tragische gebeurtenissen: denk aan de moord op Pim Fortuyn in 2002, niet omdat hij homo was trouwens, maar hij was toch goed op weg om premier van Nederland te worden. De homoseksuele burgemeester van Parijs (die in 2001 burgemeester werd) Bertrand Delanoë kreeg wel te maken met

een moordpoging omwille van zijn geaardheid, door een Maghrebijnse jongeman. Hij werd gelukkig slechts lichtgewond. Ook Berlijn heeft sinds 2001 een homoseksuele burgemeester: Klaus Wowereit die in dat jaar trouwens zijn coming-out deed.

Parijs-Berlijn is “der schwule Achse” geworden zeg maar, met Hamburg daartussen. Die stad had ook al een homoseksuele burgemeester van oktober 2001 tot augustus 2010. In IJsland werd in 2009 de openlijk lesbische vrouw Jóhanna Sigurdðardóttir premier, ze trouwde in juni 2010 met haar partner.

Maar we mogen ook de Amerikaanse president Barack Obama met zijn beloofde Change niet vergeten, hoewel hij de kogel grotendeels ontwijkt door de bevoegdheden omtrent holebirechten bij elke staat apart te leggen. Op een federale regeling moet er nog even gewacht worden, want het ‘same-sex marriage’ is slechts wettelijk in 5 van de 50 staten. In California zijn ze zelfs met hun beruchte ‘Proposition 8’ op die regeling teruggekomen. Ook over de ‘don’t ask, don’t tell’-regeling bij het Amerikaanse leger is nog steeds

MAGAZINE VOOR HOLEBI’S EN TRANSGENDERS

veel onenigheid.

Wij mogen dan weer trots zijn op de in 2007 verstrengde antidiscrimiatiewet, waarin seksuele geaardheid als discrimiatiegrond werd toegevoegd en op onze eigen Pascal Smet die zich (als Vlaams minister van Onderwijs, Jeugd, Gelijke Kansen en Brussel) outte als homo.

Clash Veel ophef ontstond er in 2004 ook over het boek ‘De weg van de moslim’, dat toen in België in de etalage van sommige boekenhandels lag en opriep om homo’s van het hoogste dak van een gebouw te duwen.

In 2005 stapte Carim Bouzian ook op als voorzitter van Jong Groen! in Antwerpen omwille van een campagne gericht naar allochtone holebi’s die hij wou doen, maar wat de groene partij echter niet zag zitten. De nillies worden getypeerd door spanningen tussen de Islam en de holebibeweging.

Iets wat ook een schokgolf heeft teweeggebracht, was de executie in juli 2005 van Mahmoud Asgari (16 jaar) en Ayaz Marhoni (18) in Iran omwille

van hun homoseksualiteit. Schrijnend is dat homoseksualiteit nog steeds bij wet verboden is in zo’n 85-tal landen en zelfs in 7 landen nog steeds met de dood kan bestraft worden. Dit zijn vaak landen waar de Sharia overheerst. In mindere mate (maar daarom niet op minder irritante wijze) kunnen ze bij de katholieke kerk ook een aardig potje holebischenen stampen.

Besluit We kunnen en moeten helaas besluiten dat er wereldwijd nog veel werk aan de winkel is op gebied van acceptatie ten aanzien van holebi’s en transgenders. We zullen waakzaam moeten blijven zodat de klok niet (nog meer) teruggedraaid wordt en we mogen de strijd vooral niet staken!

We doen graag nog een warme oproep aan prominente rolmodellen, bekende figuren en politiek geëngageerden om ook uit de kast te komen, als holebi of als sympathisant!

Ramses Noffels (en Dennis De Roover)

WINTERFUIF

Zaterdag 15 januari 2011 BALZAAL VOORUIT GENT SINT-PIETERSNIEUWSTRAAT 23

VANAF 22U

GRATIS TOEGANG als ZIZO-abonnee of met çavariapas!

MEER INFO de magneet - 19 www.zizo-magazine.be

Explosieve Erfenis

Een duizelingwekkende race tegen de klok De lesbische Special Agent Allegro krijgt de opdracht een waardevolle diamant te stelen. Dit lijkt moeilijker te zijn dan gedacht. Ze krijgt te maken met neonazi’s en een fundamentalistische organisatie.

Haar wereld en gevoelsleven worden volledig op hun kop gezet als ze verliefd wordt op het ‘target’.

Amerikaanse Kim Baldwin woont met haar twee katten alleen en werkt parttime als journaliste in Michigan (USA) waar ze ook haar romans schrijft. De Griekse Xenia Alexiou noemt zich een wereldburger en is in alle landen thuis. Haar grootste passie is het fotograferen van kinderen in alle culturen, tevens haar grootste zwakte.

‘Exlosieve erfenis’ is het tweede boek (van zeven!) geschreven door het duo Kim Baldwin en Xenia Alexiou.

Deze roman won in 2010 de Golden Crown Literary Society Award, een Amerikaanse prijs voor lesbische fictie. Hun eerste boek in deze serie, ‘Dubbel Doelwit’, werd in 2010 tweede in de Nederlandse publieksverkiezing ‘Beste Lesbische Boek’. Je hoeft de boeken niet in volgorde te lezen. De schrijfsters hebben elkaar via mail leren kennen, Baldwin zocht een proeflezer die inhoudelijk inzicht in haar boeken had.

Zo is de samenwerking begonnen en schreven ze hun eerste boek (Dubbel Doelwit) via mail en webcam. De

‘Explosieve erfenis’ is een actieavonturenroman die je met een helse snelheid, ‘Mission Impossible’-gewijs vanaf de eerste bladzijde, door het boek laat razen. De halve wereld wordt afgereisd; van Zwitserland naar Nederland, van Afganistan tot Berlijn en Amerika. Liefhebbers van dit genre zullen hun hartje ophalen!

Het verhaal volgt de missie van de lesbische Special Agent met codenaam Allegro om de Blue Star of Setarehe Abi Rang, een kostbare diamant die ooit in een Perzische kroon zat, te stelen. Deze opdracht met codenaam ‘Operatie Noorderzon’ wordt geleid door de Amerikaanse Militaire Inlichtingendienst Elite Operatives Organization (EOO) die veelbelovende kinderen uit weeshuizen wereldwijd rekruteert en hen opleidt tot geheimagenten met een ‘License to Kill’.

Special Agent Allegro’s leven, in haar gewone doen werkend als Formule 1-automonteur, wordt totaal op zijn kop gezet bij het leren kennen van barones van der Jagt, een eenzame, lesbische vamp. Allegro wordt

hopeloos verliefd op deze vrouw, de vrouw die via erfenis van haar vader de 15,8 karaats diamant, Blue Star verkrijgt en die Allegro van haar moet stelen. Allegro’s tweestrijd tussen haar opdracht en haar liefde voor de barones kan je je indenken.

De ‘routineklus’ wordt een spurt tegen de tijd. In ruil voor de edelsteen zal de Afghaanse regering de informatie van een op handen zijnde terroristische aanslag in Londen en Rome vrijgeven aan de Amerikanen. Indien niet op tijd worden de geprogrammeerde kernraketten afgeschoten.

Er liggen echter nog andere kapers op de loer. Een neo-nazi die zijn vader, een nazi-kopstuk, wil wreken. Tijdens Wereldoorlog II had deze laatste de diamant in zijn bezit gekregen van een jood die later naar Auschwitz is afgevoerd. De Nederlandse kolonel van der Jagt had de Gestapo op het einde van de oorlog herkend en voor zijn vrijlating al de gestolen schatten van de joden, waaronder ook de Blue Star zich bevond, opgeëist. Daarna had van der Jagt het nazi-kopstuk verraden aan de politie waardoor hij werd veroordeeld en geëxecuteerd. Zijn zwangere vrouw bleef achter.

http://www.lesbischlezen.nl/ Op deze site kun je de booktrailer bekijken van ‘Explosieve erfenis’.

Nadia Daems

Dit boek is geschonken door boekhandel ‘t Verschil.

De holebiBib stuurt regelmatig een nieuwsbrief naar haar leden en geïnteresseerden met nieuwtjes over nieuwe publicaties en aanwinsten, literaire evenementen, enz. Nog geen lid en toch geinteresseerd? Stuur je mailadres naar nieuwsbrief.holebibib@ hetrozehuis.be en blijf geïnformeerd.

De holebiBib is tevens op zoek naar nieuwe medewerkers voor de dinsdagavond-dienst van 18 tot 20 uur. Eens per week houdt je dan de bib open en wordt je betrokken bij de werking van de grootste holebibibliotheek van Vlaanderen. DOEN!!! Meld je aan op hetzelfde mailadres of contacteer de Werkgroep Vrijwilligers: vrijwilligers@hetrozehuis.be of via het secretariaat tijdens de kantooruren: 03/288 00 84.

Blijf je liever in je luie zetel zitten en wil je toch je zegje geven over boeken en onze bib, Surf dan naar: http://holebibib.blogspot.com 20 - de magneet

Van Knitting Against Aids tot nieuwjaarsreceptie Werkgroep activiteiten staat Het Roze Huis bij in weer en wind Anderhalf jaar geleden gaven Peter Nijst en Mark Dillen de werkgroep Activiteiten van Het Roze Huis (HRH) een warme start. Elke holebivereniging heeft wel zo’n werkgroep, maar wat doen de zeven ‘activisten’ zoal?

“Onze werking bestaat uit drie grote delen”, vertelt Mark.

“Zo ondersteunen we activiteiten van Het Roze Huis zelf.” In december is dat Knitting Against Aids, in januari de nieuwjaarsreceptie en in augustus is er Muziek in de wijk, waar de werkgroep cocktails verkoopt ten voordele van het Huis. Dat is echte burgerparticipatie. “Goede relaties met onze buren is erg belangrijk”, vindt Peter. “De cocktailverkoop is ook steeds een succes.”

Een tweede luik zijn de eigen activiteiten. Soms zijn ze gericht op de vrijwilligers van Het Roze Huis, soms staan ze open voor alle vrijwilligers van HRH en de aangesloten verenigingen. “De Schelderondvaart kon 25 mensen bekoren en onze griezeltocht vijftien”, zegt Mark trots. Dat klinkt misschien niet zo spectaculair, maar wie wel eens activiteiten organiseert voor vrijwilligers, weet dat dit niet zo slecht is.

“Vooral wanneer er eten voorzien is, hebben activiteiten succes”, knipoogt Mark.

Ten derde brengen de leden van de werkgroep bezoekjes aan andere verenigingen. “Dat doen we om contact te houden met de aangesloten groepen”, legt Mark uit.

De mouwen opstroppen De werkgroep zit niet stil. In januari is er de nieuwjaarsreceptie. “Een hoogtepunt”, meent Peter.

“Iedereen komt erop af.” Vrieskou en sneeuw schrikt niet af. “Alleen jammer dat wij op dat moment zelf hard werken.

Achteraf horen we vaak van de ene of andere dat hij of zij ons gezien heeft. Maar een vlotte receptie geeft veel voldoening.”

In maart is er de benefietactiviteit. Vorig jaar was dat een brunch in zaal Rubens. Met 15 jaar Het Roze Huis was er ook flink wat werk te doen. De werkgroep organiseert een activiteit per maand, als we een snel rekensommetje maken.

Gevarieerd en leerrijk De samenstelling van de werkgroep is erg gevarieerd, met ongeveer evenveel vrouwen als mannen, met jonge wolven en oudere leeuwen. “Iedereen heeft zo zijn specifieke inbreng en we vullen elkaar mooi aan”, weet Peter. Marjolein, Isabelle, Els, Ramses, en (een tweede) Mark vervolledigen het team.

Al kruipt er best wel wat tijd en energie in de werkgroep, Peter en Mark zijn erg blij met hun team. Ze leren er ook uit.

Vooral wat je in human resources-termen people management noemt. Omgaan met mensen, hun talenten, hun karakter, hun inbreng.

Ze zijn ook heel lovend over de samenwerking met het secretariaat van Het Roze Huis. “Als we iets vragen, bijvoorbeeld een Post-It mailen met onze activiteiten, dan kan dat”, vertelt Mark. “Maar het secretariaat kan ook op ons rekenen.”

Timothy Junes

De nieuwsjaarsreceptie heeft als thema Colour The Year en vindt plaats op zaterdag 8 januari 2011. de magneet - 21

Virus: wie besmette wie?

Vreak brengt stuk over hiv

Acht jaar geleden bracht VREAK Holebitheater Positief bekeken, over leven met hiv. In januari 2011 brengt het gezelschap Virus, een thriller over het beestje. “In die tijd is er heel wat veranderd. Er is niet alleen de verbeterde medicatie, er is ook een mentaliteitswijziging gebeurd binnen de holebigemeenschap. We vonden het dus hoog tijd om hiv nog eens in de verf te zetten met Virus”, zegt auteur Wim Morbée.

In Virus komen heel wat aspecten van de samenleving aan bod. Verschillende personages, verschillende verhalen en heel wat diepgang. “We willen uiteraard in de eerste plaats ons publiek laten genieten van dit zeer spannend verhaal, maar vinden de boodschap die we willen meegeven zeker even belangrijk. We vonden het tijdens de brainstormvergaderingen altijd zeer belangrijk om nooit onze boodschap ‘belerend’ of ‘schools’ te laten overkomen.

Iedereen haalt zijn eigen waarheid uit dit toneelstuk.”

Virus is de tweede van drie producties dit jaar voor VREAK. Na een succesvolle herneming van Transgender in oktober 2010 en voor de herneming van Huur over de dark scene en jongensprostitutie in april 2011.

Eén van de belangrijkste doelstellingen van VREAK HOLEBITHEATER is integratie met de heterowereld. “Het is belangrijk dat holebi’s hun heterovrienden kunnen meenemen naar een voorstelling. In Virus werken we hier ook speciaal op. Naast de zeer uitgesproken holebiverhaallijn is er een niet onbelangrijke boodschap voor hetero’s. Hiv staat dichter bij hen dan ze soms denken.”

Timothy Junes

vu. Wim Morbée, VREAK HOLEBITHEATER vzw, Draakplaats 1 2018 Antwerpen, ontwerp: Tan! // 1010

We leren Sebastian kennen. Hij is er net achter dat hij seropositief is. Hij kan er niet mee om en zijn stoppen slaan door. Hij nodigt zijn zes laatste bedpartners uit en speelt met hen het spel van zijn leven. Hij bepaalt de regels. Hij wil weten door wie hij besmet is. Hij wil de waarheid kennen en drijft hen tot het uiterste.

VREAK HOLEBITHEATER presenteert

6 tot 15 januari 2011 FAKKELTEATER zwarte zaal

VIRUS

Een modern en spannend toneelstuk over HIV van Wim Morbée in een regie van Dirk Belloy

Virus van Wim Morbée in een regie van Dirk Belloy speelt op 6, 7, 8, 14, en 15 januari 2011 in de Zwarte Zaal van het Fakkelteater

Met: Willy Ngala, Jef Mertens, Sven Pichal, Bieke Meuldermans, An Morbée, Pieter Van Keer, Wim Morbée, Lydia Smet, Tuur Van Hove, Johan van Oevelen en Sarah De Neubourg.

Info en tickets (9 euro): www.vreak.be of www.fakkelteater.be of 070 246 036.

een deel van de cast van Virus 22 - de magneet

de magneet - 23

Maak kennis met Het Roze Huis - Antwerpse Regenboogkoepel Met een dertigtal aangesloten holebi-verenigingen vervult Het Roze Huis – Antwerpse Regenboogkoepel één van de belangrijkste rollen binnen het Vlaamse holebi-landschap. Gedragen door een hele hoop vrijwilligers werkt de organisatie naar een aanvaarding van holebi-seksualiteit in de ruimste zin. Ook bij minderheden binnen onze samenleving, zoals allochtonen en ouderen, maakt Het Roze Huis – Antwerpse Regenboogkoepel holebi-seksualiteit bespreekbaar.

Naast een eigen werking met een aantal werkgroepen, richt Het Roze Huis Antwerpen zich naar de hele provincie Antwerpen. Door plaatselijke initiatieven financieel en logistiek te steunen, draagt de organisatie bij tot holebi-emancipatie in alle uithoeken van de provincie.

Het Roze Huis Antwerpen wil er dan ook zijn voor elke holebi die vandaag de dag met vragen zit rond zijn geaardheid. Daarnaast wil ze ook een plaats bieden aan zij die zich gewoon, onder gelijkgezinden, eens flink willen amuseren. Het Activiteitenteam staat daar garant voor!

Het Roze Huis – Antwerpse Regenboogkoepel wil vooral ook wegen op diegenen die vandaag het holebi – beleid in ons land bepalen.

Door politiek lobbywerk slaagt de organisatie erin zich door het politieke kluwen te wringen.

Kortom, Het Roze Huis – Antwerpse Regenboogkoepel is er voor iedereen!

Zin om mee te werken aan deze droom? Het Roze Huis Antwerpen is steeds op zoek naar enthousiaste vrijwilligers

Onthaal Nood aan een babbel? Zit je met vragen of ben je bezig met jouw coming-out. Blijf er niet mee zitten… Vrijwiwilligers van de Werkgroep Onthaal staan voor je klaar!

Elke donderdagavond van 19u tot 21u.

Meer info: onthaal@hetrozehuis.be of 03 288 00 84 HolebiBib Zin in een goed boek of film?Of wil je gewoon meer informatie over holebi-seksualiteit in de ruimste zin van het woord?Vrijwilligers van de HolebiBib staan voor je klaar!

Elke dinsdagavond van 18u tot 20u.

Elke zaterdagmiddag van 15u tot 17u.

Meer info: holebibib@hetrozehuis.be of 03 288 00 84 Aangesloten verenigingen Een recent overzicht van onze aangesloten verenigingen vind je op www.hetrozehuis.be of elders in deze Magneet. Neem ook eens een kijkje op de infotoog en het infobord in Café Den Draak!

Zaalverhuur: Plan je privé of met je organisatie of bedrijf een vergadering, receptie of activiteit? Reserveer dan één van onze zalen. De prijzen zijn democratisch en onze vrijwilligers leggen je in de watten. Meer info en reservaties via secretariaat@hetrozehuis.be of 03 288 00 84.

Algemeen contactadres: Het Roze Huis – Antwerpse Regenboogkoepel Draakplaats 1 2018 Antwerpen www.hetrozehuis.be info@hetrozehuis.be 03 288 00 84

STEUN ONS PROJECT Het Roze Huis kan niet bestaan zonder extra financiële ondersteuning. We rekenen dan ook op jou om ons het broodnodige duwtje in de rug te geven. Wist je dat je voor elke gift vanaf 30 euro op jaarbasis een fiscaal attest ontvangt? Dit doe je door te storten op onze projectrekening bij de Koning Boudewijnstichting met als mededeling ‘L78039-Het Roze Huis – Antwerpse Regenboogkoepel’.

Je kan ons ook op tal van andere manieren steunen, bv. door ons te (laten) sponsoren door je bedrijf, geldelijk of in natura. Je kan ook ‘Krekelsparen’. Of informeer bij je notaris over een legaat t.v.v. Het Roze Huis.

Het Roze Huis - Antwerpse Regenboogkoepel vzw / Café Den Draak Draakplaats 1, 2018 Antwerpen, 03 288 00 84 info@hetrozehuis.be; www.hetrozehuis.be Elke dinsdag (18u – 20u) en zaterdag (15u-17u): Holebibib Elke donderdag (19u – 21u) Onthaal in café Den Draak. Ook op afspraak op een ander moment of andere plaats; bellen of mailen. Bellen kan enkel op donderdag tussen 19u-21u op 03/288.00.84 of mail naar onthaal@hetrozehuis.be Elke laatste vrijdag van de maand: Spellenclub (vanaf 20u). Gezellige avond waarop allerlei gezelschapspelen worden gespeeld, gratis en iedereen welkom. Niet tijdens de zomermaanden.

Het Roze Huis is lid van lid van çavaria (www.cavaria. be), de wereldkoepelorganisatie ILGA (www.ilga.org) en de Europese koepelvereniging ILGA Europe (www. ilga-europe.org).

Onze aangesloten verenigingen : AA-holebigroep ‘De Eerste’ Holebi’s met verslavingsproblemen p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen Gauke.poppema@kreatos.be Elke dinsdag:bijeenkomst AA De Eerste (holebi’s met verslavingsproblemen) in Het Roze Huis (20-22u30) Active Company Actieve sport en ontspanning voor holebi’s p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen Tel. 0477 51 03 05 , Fax. 03 248 37 85 info@activecompany.be; http://www.activecompany.be Elke maandag:badminton, ballroomdansen en zwemmen Elke dinsdag:conditiegym en volleybal.

Elke woensdag:koor, voetbal, worstelen en zwemmen Elke donderdag: yoga en zwemmen Elke zaterdag: badminton en tennis Elke zondag: badminton, ballroomdansen, tennis, fietsen en hiking.

Voor gedetailleerde informatie rond de sporten, zie www.activecompany.be of Time Out, het magazine van Active Company.

Bij Active Company vinden sommige van de activiteiten niet plaats op feestdagen en tijdens schoolvakanties.

Antar Een regenboog aan cultuur en vrije tijd p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0486 66 67 01 antar.vzw@gmail.com; www.antar.tk Elke derde donderdag:(behalve in augustus) ledenvergadering Antar in Het Roze Huis, vanaf 20u.

Meer info op antar.vzw@gmail.com Antwerp Pride vzw p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen bart@antwerppride.com; www.antwerppride.eu.

Atthis Voor vrouwen die van vrouwen houden Geuzenstraat 27, 2000 Antwerpen 03 216 37 37 atthis@atthis.be; http://www.atthis.be Elke vrijdag en zaterdag:praatcafé voor lesbiennes van in het lokaal van Atthis (20.30u) Elke eerste vrijdag: danscafé voor lesbiennes vanaf 20.30u bij Atthis Elke vierde vrijdag: 40-pluspraatavond voor lesbiennes vanaf 20.30u

Bonus Social club voor holebi’s die jong van hart en open van geest zijn p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen bonusplusminus@hotmail.com Elke eerste en derde donderdag: praatcafé Bonus, Den Draak (café van Het Roze Huis), Draakplaats 1, 2018 Antwerpen (21u) Boysproject – CAW De Terp Sociale organisatie voor jongens en mannen die geld verdienen met sekswerk.

Ook gratis SOA check-up Quellinstraat 56, 2018 Antwerpen 03 293 95 90 Boysproject@cawdeterp.be; www.boysproject.be Elke woensdag: Drop-Inn van Boysproject van 14u tot 20u Elke donderdag en vrijdag: Drop-Inn van Boysproject van 14u tot 17u. Voor meer informatie rond de DropInns zie www.boysproject.be De Flamingo’s Antwerpse holebi-studentenclub p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen deflamingos@hotmail.com; http://www.clubflamingo.be De Klaproos Praatgroep voor holebi’s Goudvinkstraat 32, 2260 Westerlo 016 69 60 46 klaprooskempen@msn.com Dubbelzinnig Praatgroep voor bi’s p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen info@dubbel-zinnig.be; http://www.dubbel-zinnig.be Elke eerste donderdag van de maand: bijeenkomst bipraatgroep Dubbelzinnig in Het Roze Huis, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen (20u). Alle inlichtingen: info@ dubbel-zinnig.be El Mismo holebi-vereniging voor 26+ Binnenkort opening nieuwe holebigroep in Lier. Hou de site www.elmismo.be in de gaten voor de startdatum en exacte locatie. Meer info? Mail naar holebilier@live.be Enig Verschil Holebi-jongerengroep Voor jongeren tot 30 jaar. p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen info@enigverschil.be; http://www.enigverschil.be Elke woensdag: van 20u tot 23u (tot 24u als volgende dag vakantiedag is) EV-café in Kavka, Oudaan 14, Antwerpen Elke eerste woensdag van de maand: activiteit van 19u tot 21u in Kavka, Oudaan 14, Antwerpen.

Maken van onthaalafspraken: via www.enigverschil.be.

FalconFair vzw Platform voor de fetisj community Draakplaats 1, 2018 Antwerpen info@falconfair.be, http://www.falconfair.be Gay Business Antwerp Belangengroep voor roze ondernemers Draakplaats 1, 2018 Antwerpen gaybusinessantwerp@telenet.be G2O (Gays Going Out) Activiteitengroep voor homo’s p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0486 97 46 35 info@G2O.be; http://www.G2O.be

HijZijZo! Holebi-vriendenkring Molenstraat 76, 2300 Turnhout info@hijzijzo.be; www.hijzijzo.be onthaal@hijzijzo.be : 0494/85 04 77 HijZijZo! Ouders van Holebi’s p/a Molenstraat 76, 2300 Turnhout ouders@hijzijzo.be; www.ouders.hijzijzo.be onthaal@hijzijzo.be ; 0494/85 04 77 Homo- en Lesbiennewerking Mechelen (HLWM) Holebi-vereniging voor alle leeftijden Hanswijkstraat 74, 2800 Mechelen 0486 14 17 87 info@hlwm.be; http://www.hlwm.be Elke donderdag: voetbaltraining mannen HLWM, Vrijbroekpark Mechelen (19-20u), info via 0486/14 17 87 of info@hlwm.be En volleybal niveau c van HLWM, Mechelen (20u15 – 22u30). Info via 0486/14 17 87 of info@hlwm.be Elke vrijdag:babbelkroeg HLWM (21.00u-01.00u), Hanswijkstraat 74, Mechelen (21u). De babbelkroeg is rookvrij.

Maandelijks: mountainbiketochten met HLWM 0472/51.81.43 of info@hlwm.be Voor het mountainbikeprogramma kan je surfen naar www.hlwm.be.

Klein Detail Holebi-jongerengroep Kwakkelstraat 71, 2300 Turnhout 2 info@kleindetail.be; http://www.kleindetail.be Elke derde zaterdag van de maand: praatcafé Klein Detail, Kwakkelstraat 71, Turnhout (vanaf 20u) ’t Kwadraat Vereniging voor holebi-ouders p/a Draakplaats 1; 2018 Antwerpen info@tkwadraat.be, www.tkwadraat.be LINQT vzw Online community voor holebi’s Salvi Jansen, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0494 16 56 53 info@linqt.be, www.linqt.be Mangho Opvang en begeleiding van (ex–)getrouwde homo’s François Verhaert, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0496 16 63 66 (François) 0476 36 62 26 (René) mangho-a@hotmail.com, http://www.mangho.be Elke derde woensdag van de maand:praatavond Mangho in de Grote Zaal van Het Roze Huis, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen, van 20 tot 22u.

Bijeenkomst vanaf 19u30 in Café Den Draak, zelfde adres. Info en aanmelden via mangho-a@hotmail.com.

Meer informatie www.mangho.be Oekandana? vereniging voor (ex-)partners van holebi’s en transgenders p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0479/73 28 45 (Hilde) oekandana.praatgroep@gmail.com.

Pimpernel vereniging voor lesbiennes 40+ p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 03/218 97 56 (Leentje) pimpernel40plus@telenet.be Elke eerste zondag van de maand: vanaf 14u bijeenkomst in café Den Draak Pinkwave Holebi-radioprogramma in Antwerpen, 106.7 FM Noordlaan 7a, 2040 Zandvliet redactie@pinkwave.be, http://www.pinkwave.be Elke donderdag: uitzending holebi-programma Pink Wave op Antwerpse Radio Centraal, 106.7 FM (van 20.30u tot 22.00u)

Shouf Shouf vzw Multiculturele holebi-organisatie p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0499 70 50 07 info@shouf-shouf..be, www.shouf-shouf.be Elke laatste vrijdag van de maand: bijeenkomst op de zolder(19u) van Het Roze Huis. Info: info@ShoufShouf.com SWATT Groep voor en door holebi’s en hetero’s tot 30 jaar Mechelen p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen info@swatt.be, http://www.swatt.be Vlaamse Gender Kring Gendervereniging p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen info@vlaamsegenderkring.be, brittspelters@skynet.be http://www.vlaamsegenderkring.be Elke derde vrijdag van de maand: Vaste bijeenkomst Vlaamse GenderKring, HRH, Draakplaats 1, 2018 Antwerpen (20u30) info: info@vlaamsegenderkring.be of brittspelters@skynet.be VREAK Holebitheater Holebitheatergroep p/a Draakplaats 1, 2018 Antwerpen 0498 53 33 44 wim.morbee@gmail.com; http://www.vreak.be Werkgroep Homofilie Kempen (WHK) Holebivereniging voor alle leeftijden p/a de Merodelei 40/1, 2300 Turnhout 0486 88 22 37 of 0486 40 86 79 whk@skynet.be; http://www.whk.be Werkgroep Internationale Solidariteit met Holebi’s (WISH) Engagement rond holebi’s en mensenrechten p/a Draakplaats 1,2018 Antwerpen 03 288 00 84 wish@hetrozehuis.be; http://www.starttowish.be Onze partnerorganisaties: çavaria Vlaamse koepelvereniging Kammerstraat 22, 9000 Gent 09 223 69 29 info@cavaria.be; www.cavaria.be Wel Jong Niet Hetero (WJNH) Holebi-jongeren in Vlaanderen en Brussel Kammerstraat 22, 9000 Gent tel 09/355 41 87 info@weljongniethetero.be; www.weljongniethetero.be De andere Roze Huizen: Casa Rosa Kammerstraat 22, 9000 Gent 09 269 28 12 info@casarosa.be; www.casarosa.be Het Nieuwe Huis Kuringersteenweg 179, 3500 Hasselt 011 74 06 01 (LACH vzw) 011 25 22 94 (De Madam vzw) info@holebilimburg.be ; www.holebilimburg.be

Het Holebihuis Diestsesteenweg 24, 3010 Kessel-Lo admin@holebihuis.be Maison Arc-en-Ciel (Alliàge asbl) 7, Hors-Château, 4000 Liège (Luik) courrier@alliage.be; www.alliage.be Regenbooghuis Polaris Groentemarkt 19a, 8400 Oostende 059 43 96 17 info@polaris-wvl.be, www.polaris-wvl.be Regenbooghuis (vzw Rainbowhouse) Kolenmarkt 42, 1000 Brussel 02 503 59 90 info@rainbowhouse.be ; www.rainbowhouse.be Holebi-diensten Holebifoon (info over holebi-seksualiteit) 0800-99 533 gratis nummer www.holebifoon.be Holebitext: Teletekstpagina’s op Eén en Canvas pagina’s 738 en 739 op VT4 en VijfTV vanaf pagina 280.

Zizo Magazine voor holebi’s www.zizo-magazine.be

Sensoa Centrum voor seksuele gezondheid en hiv 03 238 68 68 info@sensoa.be www.sensoa.be Elke tweede zondag:HIV-café van 15u tot 19u, De stroming(ACV), Almoezenierstraat 12, 2000 Antwerpen.

Meer info positief@sensoa.be Elke vierde zondag: HIV-café van 19u tot 23u, De stroming(ACV), Almoezenierstraat 12, 2000 Antwerpen.

Meer info positief@sensoa.be Holebi-sites: Gaybelgium, portaalsite voor holebi’s (www. gaybelgium.be) Gayid.eu, holebi-profielensite met nieuwssectie (gayid. eu) Gaylive, portaalsite voor holebi’s (www.gaylive.be) Gayworld, portaalsite voor holebi’s (www.gayworld.be) Talk of the town, blog over holebi-Antwerpen (towntalk. wordpress.com)

28 - de magneet