TENTOONSTELLING EXHIBITION 06 . 04 – 13 . 10 . 2019
INHOUDSTAFEL CONTENT Voorwoord / Foreword Jeroen MAES Zweeds Glas / Swedish Glass Maja HEUER Kunstenaars / Artists Residentie / Residency Fredrik NIELSEN Tentoonstelling / Exhibition Colofon / Colophon
2 4 10 56 62
ZWEEDS GLAS
Curated by:
Van modern fabrieksglas tot beeldende kunst.
Jeroen MAES,
SWEDISH GLASS From modern factory design to contemporary art.
artistic director GLAZENHUIS (Lommel, BE)
Maja HEUER, director THE GLASS FACTORY (Boda, SE)
Artists/Designers: Ann WÅHLSTRÖM Ann WÄRFF Åsa JUNGNELIUS Bertil VALLIEN Birgitta AHLIN & Sirkka LEHTONEN Carin ELLBERG Erik HÖGLUND Eva ENGLUND Fredrik NIELSEN Göran WÄRFF Gunilla KIHLGREN Hanna HANSDOTTER Helena KÅGEBRAND Ingalena KLENELL Jonas ROOTH Kjell ENGMAN Lott ALFREDS Monica BACKSTRÖM Olle BROZÉN Per B. SUNDBERG Peter HERMANSSON Ulrica HYDMAN-VALLIEN
VOORWOORD FOREWORD Jeroen Maes Artistic director GLAZENHUIS (Lommel, BE)
Voor Zweden is België waarschijnlijk het Koninkrijk van Bier, Chocolade en Wafels. Omgekeerd kennen wij, Belgen, Zwedens nationale symbolen IKEA, Volvo, ABBA en Pipi Langkous, maar ook het Koninkrijk van Glas, met de iconische glasfabrieken Kosta, Boda en Orrefors.
For Swedes Belgium will be most likely the Kingdom of Beer, Chocolate and Waffles. This while we Belgians will recognize Sweden’s national symbols IKEA, Volvo, ABBA and Pipi Longstockings but also the Kingdom of Crystal with iconic glass factories like Kosta, Boda and Orrefors.
Na eerdere verkenningen van wat er leeft in de glaswereld in Canada, Japan, Tsjechië, het Verenigd Koninkrijk en Denemarken, is deze tentoonstelling de 6e in het glasmuseum GlazenHuis in Lommel die zich op één land richt.
After researching the field of glass in Canada, Japan, Czech Republic, United Kingdom and Denmark, this exhibition is the 6th solo country show at the glass museum GlazenHuis in Lommel.
SE Glass brengt een kleurrijke mix van modern fabrieksdesign en hedendaagse kunst, die meer dan een halve eeuw bestrijkt. Aan de hand van het glaswerk van 22 Zweedse kunstenaars en ontwerpers proberen we de karakteristieke technieken, vormentaal, kleurgebruik en expressie van Zweeds glas te duiden.
SE Glass brings a colourful mix of modern factory design as well as contemporary art, covering more than half a century. Through the works of 22 Swedish artists and designers we try to identify the characteristic techniques, form language, use of colour and expression of Swedish glass.
2\3
ZWEEDS GLAS SWEDISH GLASS Maja Heuer Director THE GLASS FACTORY (Boda, SE)
ZWEEDS GLAS: OORSPRONG, REVOLUTIE EN TRANSFORMATIE IN DE JAREN '60
SWEDISH GLASS: ORIGIN, REVOLUTION AND TRANSFORMATION IN THE 60S
De eerste Zweedse glasblazerij werd in de 16e eeuw in Stockholm opgericht door Gustav Vasa (koning Gustav I). Pas in de 19e eeuw concentreerden de glasfabrieken zich in de streek die we nu het Koninkrijk van Glas (Glasriket) noemen. Het Koninkrijk van Glas ontstond doordat die regio makkelijk toegang had tot brandstof uit de omliggende uitgestrekte bossen en arbeidskrachten in overvloed beschikbaar waren. In de 19e eeuw werden ook enkele voormalige ijzergieterijen omgebouwd tot glasblazerij, waaronder de glasfabriek Orrefors. Tegelijk was het heel gewoon dat veel glasblazers met een eigen werkplaats startten, met name die van Kosta, die in 1742 werd gesticht en daarom 'the mother works' wordt genoemd. In de jaren 1870 werd glas goedkoper en de vraag nam toe. Er werden technieken ontwikkeld om het glas te versieren en gegraveerde en geëtste patronen kwamen in de mode. De glasfabrieken in het Koninkrijk van Glas haalden hun inspiratie bij de Boheemse, Belgische en Franse glasfabrieken, die volledig gegraveerde producten maakten. De eerste helft van de 20e eeuw werd gekenmerkt door de doorbraak van glaskunst, toen de eerste kunstenaars gingen samenwerken met de glasindustrie. Het begrip 'Swedish Grace' werd geïntroduceerd tijdens de wereldtentoonstelling van Parijs in 1925, waar Zweeds gegraveerd glas van de glasfabriek Orrefors zijn doorbraak beleefde.
Swedish glass: Origin, revolution and transformation in the 60s Sweden’s first glassworks was founded in Stockholm by Gustav Vasa (King Gustav I) in the 16th century. Not until the 19th century were the glassworks concentrated in the area we now call the Kingdom of Crystal. The Kingdom of Crystal came into being because that region had access to fuel from the large forests there and a plentiful labour force. During the 19th century some former ironworks also were converted to glassworks, including Orrefors Glassworks. At the same time, it was common for many glassworkers to start their own works, especially those from Kosta, founded in 1742, and therefore called ”the mother works”. During the 1870s glass became cheaper and demand increased. Methods for decorating glass were developed, and cut and etched patterns came into vogue. The Kingdom of Crystal glassworks drew inspiration from Bohemian, Belgian and French glassworks, which produced fully cut products. The first half of the 20th century was characterised by the breakthrough of art glass when the first artists started to collaborate with the glass industry. The concept of ”Swedish Grace” was introduced at the Paris World Exhibition of 1925, where Swedish engraved glass from Orrefors glassworks had its breakthrough.
In de jaren 1950 kende Zweeds glas een enorme bloei en werd het Koninkrijk van Glas in het zuiden van Zweden de 'place to be'. Toen de wereld zich eindelijk hersteld had na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog, kende het optimisme over de toekomst geen grenzen meer. De naoorlogse periode luidde een hoogconjunctuur in voor de Zweedse glasindustrie. Hoge nieuwe levensstandaarden leidden tot meer koopkracht en een groeiend verlangen naar nieuwe, exclusieve producten. Het Koninkrijk van Glas trok kunstenaars aan die gingen experimenteren en op die manier
It was first in the 1950s when Swedish glass exploded and the Kingdom of Crystal in the south of Sweden became the “place to be”. When the world finally had recovered after the horrors of World War II, optimism about the future knew no bounds. The postwar period ushered in a boom for the Swedish glass industry. High new living standards led to greater purchasing power and a growing desire for new, exclusive products. Artists started to move to the Kingdom of Crystal to experiment and create new 4\5
nieuw glas creëerden en de toekomst vormgaven. De eerste revolutie in glas was begonnen.
glass and shape the future. The first revolution in glass had started.
Een onverwachte nieuwkomer naast de grote glasfabrieken was Boda. De vooruitziende directeur, Erik Rosén, besefte dat een nieuwe tijd ook een nieuw design eiste. Daarom trok hij in 1953 de 21-jarige Erik Höglund aan. Höglund experimenteerde met materiaal en bedacht vormen en kleuren die een rechtstreeks protest vormden tegen de elegante en perfecte glasproducten. Erik Höglund effende bij Boda de weg voor een nieuwe, jonge generatie designers die in de jaren '60 naar de glasfabriek kwamen. Wat de nieuwe ontwerpers Bertil Vallien bij Åfors, Ann en Göran Wärff bij Kosta en Monica Backström bij Boda gemeen hadden, was dat ze de traditionele normen voor hoe glas er moest uitzien in vraag stelden.
An unexpected upstart alongside the large glassworks was Boda. Its far-sighted director, Erik Rosén, realised that a new time required new design. Therefore, he hired 21-yearold Erik Höglund in 1953. Höglund experimented with material and produced shapes and colours that were a direct protest against the elegant and perfect glasses. Erik Höglund at Boda paved the way for a young, new generation of designers who came to the glassworks during the ’60s. What the new designers, Bertil Vallien at Åfors Glassworks, Ann and Göran Wärff at Kosta and Monica Backström at Boda had in common was the questioning of traditional norms for how glass should look.
Ondertussen streek de Amerikaanse studioglasbeweging, die kunstenaars aanmoedigde om zelf glas te blazen en hun eigen werkplaats te beginnen, neer in Zweden en waren de glasfabrieken in het Koninkrijk van Glas niet langer de enige producenten van Zweeds glas. Het aantal onafhankelijke kunstenaars die hun eigen glas produceerden in warmglasateliers en studio’s nam toe, en zij legden de basis voor de Zweedse onafhankelijke glasscene die we vandaag kennen in de hedendaagse glaskunst.
Meanwhile, the American studio glass movement, which encouraged artists to blow glass on their own and start their own hot shops, reached Sweden and the glassworks in the Kingdom of Crystal were no longer the only producers of Swedish glass. The number of independent artists producing their own glass in hot shops and studios increased and became the foundation for the Swedish independent glass scene that exists today in contemporary glass.
Na een crisis in de jaren '70, waren de jaren '80 een gunstig decennium voor Zweeds glas. De vraag steeg en er werd voor miljoenen overheidsgeld in de glasindustrie gepompt. Tegelijk werd de Zweedse munt gedevalueerd, wat voordelig was voor de export door de grote glasfabrieken. De jaren tachtig waren ook het decennium waarin studioglas zijn doorbraak kende en verder groeide. De vroege jaren tachtig verliepen grotendeels langs geometrische lijnen, zowel wat de vormen als de motieven betreft. Bij Boda werkte Kjell Engman met gezandstraalde versieringen met humoristische inhoud. Ook een verlangen naar kleur was duidelijk zichtbaar. De jonge, nieuwe ontwerpers die werden aangetrokken, zoals Ann Wåhlström, maakten gebruik van grote, opvallende
After a crisis in the 70s the 1980s proved to be a favourable decade for Swedish glass. Demand increased and millions in government funds were pumped into the glass industry. Simultaneously Swedish currency was devalued, which benefited exports by the large glassworks. The 1980s were also the decade when studio glass made its breakthrough and grew further. To a large extent, the early 1980s proceeded along geometric lines, both with respect to shapes and décors. At Boda Kjell Engman worked with sandblasted ornamentations with humorous content. A yearning for colour was also evident. The young, new designers who were recruited, such as Ann Wåhlström, made use of
patronen en gedurfde kleuren in asymmetrische vormen. In de jaren 1990 en het daaropvolgende decennium maakte het Koninkrijk van Glas verschillende zware crises door, met tal van overnames. De Orrefors Kosta Boda groep die in 1990 was opgericht, werd in 2005 overgenomen door de New Wave groep. Er werden nieuwe, jonge ontwerpers binnengehaald. Een van hen was Per B. Sundberg, die in 1994 naar Orrefors kwam nadat hij verschillende jaren ervaring had opgedaan in zijn eigen warmglasatelier. Zijn neobarokke 'Fabula'-vazen met ingelegde porseleinen decalco's onderbouwden de vernieuwing van glas in de jaren negentig. In 2007 kwam Åsa Jungnelius naar Kosta Boda en zij gaf het Koninkrijk van Glas een nieuw gezicht. Zweeds glas bevond zich nu in een transformatiefase, die openstond voor nieuwe internationale samenwerking en vernieuwende productiemethoden.
ZWEEDS GLAS VANDAAG: PARADIGMATISCHE VERSCHUIVINGEN IN SCANDINAVISCH GLAS: EXPERIMENTEREN, EVALUEREN EN HERDEFINIËREN IN TIJDEN VAN VERANDERING Het begin van de 21e eeuw confronteerde de Zweedse glasindustrie met nieuwe situaties en een herschikking die leidde tot een paradigmatische verschuiving binnen de Scandinavische glassector. Na de financiële crisis van 2008 werden verschillende grote en kleinere Scandinavische glasfabrieken gesloten. Met name Zweden werd zwaar getroffen door deze ontwikkelingen, met de sluiting van enkele glasfabrieken die deel uitmaakten van het merk Orrefors Kosta Boda. Terwijl de industrie misschien wel haar moeilijkste crisis doormaakte, werden de transformerende activiteiten van de Scandinavische studioglasfabrieken en individuele beoefenaars en makers steeds sterker. Veranderende omstandigheden in de glasindustrie vroegen om een nieuwe manier van denken op alle fronten, met toenemende ont-
large, distinctive patterns and bold colours in asymmetric shapes. During the 1990s and the following decade, the Kingdom of Crystal suffered several severe crises and changes in ownership. The Orrefors Kosta Boda group formed in 1990 was purchased by the New Wave group in 2005. Young, new designers were recruited. One of these was Per B. Sundberg, who came to Orrefors in 1994 after several years of experience working in a hot shop of his own. His neo-baroque ”Fabula” vases with inlaid porcelain decals underpinned the renewal of glass during the 1990s. In 2007 Åsa Jungnelius came to Kosta Boda and gave Kingdom of Crystal glass a new face. Swedish glass was now in a transformative phase, open for new international collaborations and innovative ways of production.
SWEDISH GLASS TODAY: PARADIGMATIC SHIFTS IN SCANDINAVIAN GLASS: EXPERIMENTATION, REVIEW AND REDEFINITION AT A TIME OF CHANGE The beginning of the 21st century presented the Swedish glass industry with new situations as well as reconfiguration that led to a paradigmatic shift within Nordic glass during the 2010 decade. After the 2008 financial crisis, several large and smaller Nordic glassworks were shut down. Sweden was especially hard hit by these developments, with the closure of several glassworks that were part of the Orrefors Kosta Boda brand. While the industry was confronting perhaps its most difficult crisis, the evolving operations of Scandinavia’s studio glassworks and individual practitioners and makers were becoming stronger. Changing conditions in the glass industry called for new thinking on all fronts, with increasing developments in training and education, production, form and design, research, and new institutions and forums for glass. 6\7
wikkelingen inzake opleiding en onderwijs, productie, vorm en design, onderzoek en nieuwe instellingen en fora voor glas. Parallel aan deze structurele ontwikkeling, waarbij de rol van de glasindustrie veranderde doordat musea en instellingen een prominentere rol speelden, veranderden ook de perspectieven voor het ontwerp en de vormgeving van glas. In 2011 opende The Glass Factory in Zweden zijn deuren als museum en glascentrum om creatieve ontwikkelingen met glas als materiaal te promoten, door middel van tentoonstellingen, residenties en productie, met internationale projecten, workshops en andere geprogrammeerde activiteiten, en door samenwerking met interdisciplinaire partners uit Zweden en andere landen. Glasmusea en glascentra namen steeds vaker de rol van incubator op zich voor toekomstige ontwikkelingen op het gebied van glas, waardoor er nieuwe mogelijkheden ontstonden voor glasblazers. Het rapport 'Making Value' dat in 2010 in Engeland werd uitgebracht, toonde aan dat er in sectoren zoals de biotechnologie, technologie, materiaalwetenschap en digitale en communicatietechnologie meer makers dan verwacht aan het werk waren gegaan met de nadruk op onderzoek en een interdisciplinaire benadering, die de conventionele normen op de proef stelden, nieuwe standpunten innamen ten aanzien van handvaardigheden en innovatie en groei genereerden. In 2012 gaf de Zweedse regering opdracht voor een studie over het Koninkrijk van Glas om de toekomstkansen van glas te onderzoeken en een nieuwe structuur te creëren die zich richt op onderwijs, onderzoek en nieuwe ideeën om de ontwikkeling van nieuwe, innovatieve glasproductie te bevorderen. In de afgelopen jaren begonnen kunstenaars glas als materiaal te onderzoeken en te ontleden. Hierbij werd het gecombineerd met nieuwe technologieën en werden de huidige productiemethoden in vraag gesteld door te experimenteren met vernieuwende productieprocessen. Een van de kunstenaars die naar boven kwam uit de veranderingen in de glassector en die vanuit een onderzoeksperspectief
In parallel with this structural development, in which the role of the glass industry has changed as the museums and institutions played a more prominent part, perspectives have also changed for designing and forming glass. In 2011 The Glass Factory opened in Sweden as a museum and glass centre to promote creative developments with glass as a material, operating in various ways through exhibitions, residencies and production, with international projects, workshops and other programmed activities, and collaborating with interdisciplinary partners from Sweden and other countries. Glass museums and glass centres have increasingly taken up the role of incubators for future developments in the glass field, opening up new opportunities for glassworkers. The report titled “Making Value”, issued in England in 2010, showed that more makers than expected had started to work with a research and interdisciplinary focus within sectors such as biotechnology, technology, materials science and digital and communications technology, which challenged conventional norms, created new perspectives on handicrafts and generated innovation and growth. In 2012 the Swedish government commissioned a “Kingdom of Crystal study” to investigate future opportunities for glass and create a new structure focusing on education, research and fresh ideas to promote development of new, innovative glass production. In recent years, artists have started to research and deconstruct glass as a material, combining it with new technologies and questioning current methodologies in manufacturing by experimenting with innovative processes of production. One of the artists who emerged from changes in the glass field and who has employed a research perspective is Helena Kågebrand, who investigates new technologies such as 3D printing and how it can be used in a future production process.
werkte, is Helena Kågebrand, die nieuwe technologieën onderzoekt zoals 3D printen en hoe dit kan worden gebruikt in een toekomstig productieproces. Naarmate makers zich gingen richten op artistiek onderzoek, werden er ook pogingen ondernomen om glas als materiaal en zijn normen te ontleden. Fredrik Nielsen stelt de historische traditie van transparantie en helderheid van glas in vraag, waarin het 'zuivere glasmateriaal' als norm verschijnt. Door het materiaal te herdefiniëren, duwt hij het voorbij de historische normen van het glasproductieproces. Het materiaal dringt ruw en onconventioneel door in zijn sculpturen, waar het de historische productieprocessen op de proef stelt met gevestigde lijfelijke bewegingen en regels die gedurende de laatste 500 jaar van de geschiedenis zijn vastgelegd. De laatste jaren is Zweeds glas in een transitieperiode terechtgekomen. Het is niet langer productie in grote hoeveelheden die als basis dient voor de hedendaagse glaspraktijk, maar eerder een internationale, experimentele, onderzoeksgeoriënteerde activiteit, die vaak interdisciplinair is en projectmatig. Door glas te deconstrueren als een materiaaltoepassing, onderzoeken de makers vernieuwende mogelijkheden voor het vak, waarbij de structuren en normen in de huidige glastraditie worden afgebroken en de kijk op glas en zijn productie en ontwikkeling wordt verruimd.
As makers began focusing on artistic research, efforts also were being made to deconstruct glass as a material and its norms. Fredrik Nielsen calls into question the historical tradition of transparency and limpidity of glass, in which the “pure glass material” appears as a norm. Redefining the material he is pushing it beyond the historical norms of the glass manufacturing process. In his sculptures the material is harshly and unconventionally penetrated, challenging the historic production processes with established bodily movements and rules which have been defined during the last 500 years of history. In recent years Swedish glass has entered a period of transition. It is no longer production in large units that serves as a basis for contemporary glass practices, but rather an international, experimental, research-oriented activity, often interdisciplinary and on a project basis. By deconstructing glass as a material practice the makers investigate innovative possibilities for the craft, where the structures and norms in today’s glass tradition are broken down and the view of glass and its production and development is broadened.
8\9
KUNSTENAARS ARTISTS
10 \ 11
ANN WÅHLSTRÖM 1957, Stockholm
Ann Wåhlström heeft een achtergrond als glasblazer en designer. Ze studeerde aan de National School of Glass in Orrefors en trok vervolgens naar de Verenigde Staten waar ze aan de Pilchuck Glass School in de staat Washington in contact kwam met het studioglas. Later studeerde ze aan de Konstfack University of Arts, Crafts and Design in Stockholm en de Rhode Island School of Design in Providence in de Verenigde Staten. In 1986 ging Wåhlström aan de slag bij Kosta Boda, toen het bedrijf zijn nieuwe tentoonstellingslocaties opende in Djurgården in Stockholm. Een jaar later werd het bedrijf verkocht voor SEK 240 miljoen en werd de helft van de productie geëxporteerd, voornamelijk naar de VS, West-Duitsland, Noorwegen, Italië, Japan en Australië. Wåhlström werd een van de bekendste ontwerpers bij Kosta Boda, met innovatieve producten en glaskunst zoals haar 'Venus-vazen'. In haar werk creëert ze abstracte schilderingen op glas. Heldere, levendige kleuren sieren de oppervlakken van soms fantasierijk gevormde objecten. Ann Wåhlström woont en werkt in Stockholm, waar ze artistiek werk in glas combineert met freelance design.
↖
VENUS VASES
↑
VASES
Ann Wåhlström has a background both as a glassblower and as a designer. She studied at the National School of Glass in Orrefors and then went to the United States, where she came into contact with the studio glass at the Pilchuck Glass School in Washington State. Later she attended the Konstfack University of Arts, Crafts and Design in Stockholm and the Rhode Island School of design in Providence, United States. In 1986 Wåhlström started to work at Kosta Boda when the company opened its new exhibition venues at Djurgården in Stockholm. One year later, the company was sold for 240 million SEK and half of the production was exported, mainly to the USA, West Germany, Norway, Italy, Japan and Australia. Wåhlström became one of the most prominent designers at Kosta Boda with innovative products and art glass, like her “Venusvases”. With her design, she creates abstract painting on glass. Bright, colourful colours characterize the surfaces of some imaginatively shaped objects. Ann Wåhlström is based in Stockholm where she combines artistic work in glass with freelance design.
1989, Kosta Boda, h32 x 30cm, blown and painted glass
1989/1991, Kosta Boda, h37 x 19cm / h36 x 19cm, blown and painted glass 12 \ 13
Ann Wärff, geboren Wolff, heeft Duitse roots en studeerde aan de Hochschule für Gestaltung in Ulm. Samen met haar toenmalige partner, kunstenaar Göran Wärff, kwam ze voor het eerst in contact met glas. Haar carrière begon als ontwerper bij de glasfabriek van Pukeberg (1958 -1964), later werkte ze voor Kosta (1964 -1978). Terwijl Göran vaak de vormen ontwierp, creëerde Ann meestal de decoratie met onder andere graveerwerk. Gezamenlijke ontwerpen werden meestal gesigneerd met 'Wärff', zonder voornamen of voorletters. Ann Wolff en Göran Wärff scheidden in 1972. Een van de ontwerpen van Ann Wolff voor Kosta is de 'Snowball' kandelaar (1973), commercieel een van de meest succesvolle ontwerpen van het bedrijf die vandaag nog steeds wordt geproduceerd. In 1978 besloot Ann weg te gaan bij Kosta Boda en samen met glasblazer Wilke Adolfsson startte ze Stenhyttan. Ann bleef doorgaan met het zandstralen van kommen en schalen met verhalende motieven. In 1982 richtte ze samen met JanErik Ritzman, Sven-Åke Carlsson en Dirk Bimberg Transjö Hytta op als een experimenteel atelier dat gericht is op internationale uitwisseling van kunstenaars. Vier jaar later begon ze met glassculpturen te werken en liet ze de rol van designer achter zich.
Ann Wärff, born Wolff, has German roots and studied at the Hochschule für Gestaltung in Ulm. Together with her then partner, artist Göran Wärff, she came into contact with glass for the first time. Her career started as a designer at Pukeberg glasbruk (1958 -1964) and later on she worked for Kosta (1964 -1978). While Göran designed many of the forms, Ann created most of the decoration, including engraving. Collaborative designs were usually signed “Wärff”, without any first names or initials. Ann Wolff and Göran Wärff divorced in 1972. The designs of Ann Wolff at Kosta include the “Snowball” candle holder (1973), one of the most commercially successful designs in the company, still produced today. In 1978 Ann decided to leave Kosta Boda and together with glassblower Wilke Adolfsson she started Stenhyttan. Ann continued to work with her sandblasted bowls and saucers with narrative motifs. In 1982, in order to create an international exchange of artists and an experimental workshop, she founded Transjö Hytta together with Jan-Erik Ritzman, SvenÅke Carlsson and Dirk Bimberg. Four years later, she began working with glass sculptures and left the role of designer behind her.
ANN WÄRFF 1937, Lübeck (DE)
↑
S.N 1975, Kosta Boda (unique), 2 objects h29 x 26cm, blown and sandblasted glass 14 \ 15
ÅSA JUNGNELIUS 1975, Fisksätra
Åsa Jungnelius begon haar opleiding als glasblazer in Småland en trok later naar Engeland, Kenia, Italië en de VS om zich verder te bekwamen. Na haar terugkeer in Zweden ging ze aan de Konstfack University of Arts, Crafts and Design studeren. Als kunstenaar woont en werkt ze in Stockholm en Månsamåla. Ze maakt tentoonstellingen, beeldhouwkunst, plaatsgebonden artistiek ontwerp en productdesign. Åsa Jungnelius is ook docent aan de Konstfack. Van 2007-2012 was Åsa werkzaam als ontwerper bij Kosta Boda en hanteerde ze een feministische benadering van productie en objecten. Zo ontwierp ze de serie Make Up voor Kosta Boda. De kleurrijke nagellakflessen van bijna een halve meter hoog trokken veel aandacht. Het effect van alledaagse voorwerpen op een zo buitenproportionele schaal is verrassend. Het werk van Åsa is vaak materiaalgerelateerd en varieert van interieurs tot monumentale formaten. De constante positie van materiaal op het kruispunt van economie, ecologie en maatschappij beschrijft de randvoorwaarden voor de tijd waarin we leven. De objecten worden een soort fetisj van onszelf als individu en van onze huidige toestand.
↖
SCONCE IN PINK
↖
IMPLEMENTS
→
ASSEMBLAGE
Åsa Jungnelius started her education as a glassblower in Småland and later she went off to England, Kenya, Italy and the USA to further educate herself. When she returned to Sweden she started her studies at Konstfack University of Arts, Crafts and Design. As an artist based in Stockholm and Månsamåla, she makes exhibitions, sculpture, place-specific artistic design and product design. Jungnelius is also a lecturer at Konstfack. Between 2007-2012 Åsa Jungnelius was employed as a designer at Kosta Boda and worked with a feminist approach to production and objects. She has designed the series Make Up for Kosta Boda. The almost half metre tall colourful nail polish bottles have attracted a lot of attention.The effect of seeing everyday objects so out of scale is striking. Åsa’s work is often material-related and goes from interiors to monumental formats. The constant position of material in the intersection of economy, ecology and the social describes the preconditions for the time we live in. The objects become a kind of fetish of ourselves as individuals and our current state.
2011, h36 x 36 x 24cm, glass, fur, candle
2018, 3 elements h80 x 17cm, blown and mirrored glass
2017, h140 x 43cm, rope, glass, papier-maché, nylon stockings 16 \ 17
BERTIL VALLIEN 1938, Sollentuna
Bertil Vallien is al ruim vijf decennia lang een van de leidende figuren in de Zweedse en internationale glaswereld. Vallien studeerde kunst aan de Konstfack University of Arts, Crafts and Design, waar hij in 1961 afstudeerde als primus van de klas en een beurs kreeg van de Koninklijke stichting. Deze beurs gaf hem de kans uitgebreid te reizen in de VS en Mexico. Bij zijn terugkeer in Zweden verhuisde hij samen met zijn vrouw Ulrica Hydman naar de glasregio Småland en ging hij glaswerk maken voor Kosta Boda. Naast zijn werk voor de glasfabriek ontwikkelde Bertil Vallien een techniek om meer sculpturaal te werken door glas in een mal van zand te gieten. Hoewel hij reeds in de jaren 1970 boten van glas in zandvormen goot, werden pas in 1983 de eerste in zand gegoten boten in grotere oplagen geproduceerd. In 1994 begon Bertil te werken met een serie in zand gegoten hoofden op sokkels. In de loop der jaren ontwikkelde zijn wereld van motieven zich meer en meer symbolisch en richtte hij zich op onderwerpen die verband houden met de rituele reis van leven en dood. Bertil ziet zijn rol als ontwerper los van zijn rol als kunstenaar en heeft beide op sublieme wijze ingevuld. De lange lijst van tentoonstellingen en musea waar zijn werk te bewonderen is, vormt het bewijs van zijn succes, samen met de vele prijzen die hij heeft gekregen.
↖
FOLLOW ME
→
LONG HANGING BOAT
Bertil Vallien is one of the leading figures in Swedish and international glass for more than five decades. Vallien studied art at Konstfack University of Arts, Crafts and Design, graduated at top of his class in 1961, and was awarded a Royal foundation scholarship. The grant enabled him to travel extensively in the USA and Mexico. On his return to Sweden, he and his wife Ulrica Hydman, moved to the glassmaking region of Småland and started creating glassware for Kosta Boda. Aside from his work at the glassworks, Bertil Vallien developed a technique for working more sculpturally by casting glass in a mould of sand. Though he was sandcasting boats in glass as early as in the 1970s, it was not until 1983 that the first sandcast boats were produced in glass in larger editions. In 1994 Bertil began working with a series of sandcast heads on plinths. Over the years his world of motifs developed to become more and more symbolic focusing on topics connected to the ritual journey of life and death. Bertil considers his role as a designer to be separate from his role as an artist and he has managed both parts magnificently. The long list of exhibitions and museums where he is represented is the token of his success along with all the awards that he has won.
2018, h31 x 135 x 15cm, sand cast glass
90’s, h230cm x 40 x 15cm, sand cast glass 18 \ 19
BIRGITTA AHLIN & SIRKKA LEHTONEN
1947, Stockholm & 1947, Tampere (FI)
Birgitta Ahlin en Sirkka Lehtonen werken al meer dan twintig jaar met glaskunst in architectuur. Reeds in 1980 ontwikkelde het kunstenaarsduo nieuwe technieken voor de ambachtelijke en industriĂŤle verwerking van vlakglas voor artistieke en architecturale doeleinden. Ruimtevullende installaties in bewerkt vlakglas zijn hun werkmaterialen en experimentele werkvelden. Zij zorgen ervoor dat hun werken telkens andere verrassingen opleveren, dat ze niet vastzitten in statische posities. Water en glas hebben veel eigenschappen gemeen, niet in het minst wat optische verschijnselen betreft. De glassculpturen zijn gemaakt om de toeschouwer uit te nodigen tot meditatieve interpretaties; alsof hij voor een glinsterend meer of kabbelend beekje stond. De opdrachten worden ontworpen in samenwerking met architecten en de werken situeren zich in het grensgebied tussen kunst, ambacht, design en architectuur. Beide kunstenaars studeerden aan de Konstfack en volgden daarna een opleiding kunst, architectuur en glastechnologie aan de Academy of Fine Arts and Design in Bratislava (Birgitta) en Krakau (Sirkka).
↑
For more than twenty years, Birgitta Ahlin and Sirkka Lehtonen have worked with art glass in architecture. Already in 1980, the artist duo developed new techniques for craft and industrial processing of flat glass for artistic and architectural purposes. Room-filling installations in flat processed glass are their work materials and experimental fields. They ensure that their works produce random surprises, that they are not trapped in static positions. Water and glass share many properties, not least when it comes to optical phenomena. The glass sculptures are made to invite the viewer for meditative interpretations; as standing in front of a glittering lake or a babbling brook. The assignments are designed in collaboration with architects and the works are located in the borderland between art, crafts, design and architecture. Both artists studied at Konstfack and afterwards they studied art, architecture and glass technology at the Academy of Fine Arts and Design in Bratislava (Birgitta) and in Krakow (Sirkka).
MAX 2012, diam 250cm, dichroic glass, float glass and red nails 20 \ 21
Kunstenaar, schilder en beeldhouwer Carin Ellberg studeerde aan de School of Artistic Education in Stockholm (1980-1981), de Gerlesborg School in Stockholm (1981-1983) en aan het Royal Institute of Art in Stockholm (1984-1989). Carin Ellberg kreeg haar eerste solotentoonstelling in Stockholm in 1985. In haar schilderijen en sculpturen benadert Carin Ellberg landschappen zowel als een kunsthistorische stijlfiguur en als een fysieke en zintuiglijke plek. Ze heeft een voorkeur voor waterplanten; ogenschijnlijk dun en zwak, maar met een koppige levenskracht. Ze lijken te groeien zoals ze willen, soms als staaldraadsculpturen, soms als tekeningen. Haar vegetatie is verwant aan de Franse jugendstil. De lijnen zwellen, wankelen, slingeren, raken verstrikt, maar vertonen een onverzettelijk vermogen om te overleven. De kracht zit niet in het dwingende gewicht van de materialen, maar in het schijnbare gemak, het ogenschijnlijk kwetsbare. Haar rondijzeren sculpturen zweven als een soort rituele mandala, raadselachtig en helend.
Artist, painter and sculptor Carin Ellberg studied at the School of Artistic Education in Stockholm (1980-1981), the Gerlesborg School in Stockholm (1981-1983) and at the Royal Institute of Art in Stockholm (1984-1989). Carin Ellberg had her first solo exhibition in Stockholm in 1985. In her paintings and sculptures, Carin Ellberg approaches landscape as both an art historical trope and a physical and sensory place. She has a preference for aquatic plants; seemingly thin and weak but with a stubborn vitality. They seem to grow as they please, sometimes to steel wire sculptures, sometimes to drawings. Her vegetation is related to the French Jugendstil. The lines bulge, stagger, sway, entangle, but show an unyielding ability to survive. The strength is not in the authoritative weight of the materials but in the provisional ease, the seemingly fragile. Her round-iron sculptures float like a kind of ritual mandala, enigmatic and healing.
CARIN ELLBERG 1959, Stockholm
↖
MERMAID 2016, h110 x 155 x 99cm, blown glass, iron 22 \ 23
ERIK HÖGLUND
1932, Karlskrona - 1998, Stockholm
Erik Höglund – de rebel en kunstenaar die deed wat hij wilde – impulsief, ongeremd en zonder ontzag, wordt als een van de meest vernieuwende glasontwerpers van de 20e eeuw beschouwd. Hij studeerde beeldhouwkunst aan de Konstfack University of Arts, Crafts and Design en begon zijn carrière als glasontwerper bij Boda in 1953, waar hij tot 1973 bleef. De belangrijkste bijdrage van Erik Höglund was dat hij het eerbiedwaardige Zweedse glas van zijn voetstuk haalde en mensen leerde hun glas te durven gebruiken. Hij ontwierp substantiële, bruikbare objecten met nieuwe vormen en kleuren en vooral met een nieuwe expressie: jolig, dik, onregelmatig glas met humor en charme die mensen in hun hart sloten. De objecten waren relatief goedkoop, wat natuurlijk ook zijn rol speelde – iedereen kon zich een Höglundobject veroorloven. Gedurende de 20 jaar dat Erik bij Boda werkte, was hij enorm productief, niet alleen in glas maar ook in smeedwerk en hout. Erik Höglund werd synoniem voor Boda en was een van de namen die van Boda een wereldberoemd merk maakten.
↖
Erik Höglund – the rebel and artist who did what he wanted – impulsive, uninhibited and without respect, is considered one of the most innovative glass designers of the 20th century. He studied sculpture at Konstfack University of Arts, Crafts and Design and began his career as a glass designer working for Boda in 1953, where he remained until 1973. Erik Höglund’s most important contribution was that he took the revered Swedish glass off its pedestal and taught people to dare to use their glass. He designed substantial, usable objects with new shapes and colours and, above all, with a new expression: bubbly, thick, irregular glass with humour and charm that people took to their hearts. The objects were relatively cheap, which obviously also played its part – everyone could afford a Höglund object. During the 20 years that Erik worked at Boda he was enormously productive, not just within glass but also within forging and wood. Erik Höglund became synonymous with Boda and was among those who made Boda a world-famous brand.
GUL OCH BLÅTIROR late 1960’s, Boda Glassworks, h27,5 x 173 x 35cm, blown glass 24 \ 25
EVA ENGLUND
1937, Stockholm - 1998, Enskede
Eva Englund kreeg haar opleiding aan de keramiekafdeling van Konstfack en aan Capellagården op Öland. Haar focus op glas kwam er na een overweldigende ervaring in 1963, toen ze een tentoonstelling van ontwerper Ingeborg Lundin zag in de glasfabriek van Orrefors. De ervaring van haar etherische glasvormen was zo sterk dat Eva Englund besloot haar focus te verleggen van keramiek naar glas. In 1964 nam ze de fakkel over van het echtpaar Göran en Ann Wärff als artistiek medewerker bij Pukeberg, waar ze tot 1973 bleef. Daar werkte ze uitgebreid met sculpturen in zowel helder glas als in diverse kleuren met organische, vernieuwende vormen. In 1974 ging ze aan de slag bij Orrefors, waar ze tot 1990 bleef. Als artistiek medewerker ontwierp ze zowel glaswerk als geavanceerde glaskunst. Haar glaswerk is vaak versierd met een handgeschilderd motief van bloemen en bladeren. Maar de klemtoon van haar productie lag op de geavanceerde graaltechniek en werd gekenmerkt door haar zogenaamde 'face graals', die werden ontworpen als vazen en schalen in een dikke graaltechniek, vaak met gezichten en figuren als motieven. Door deze verhalende techniek te gebruiken, sluit zij zich aan bij de geschiedenis van Orrefors, waar de graaltechniek in 1916 werd uitgevonden door Knut en Gustaf Bergkvist, samen met de kunstenaars Simon Gate en Edward Hald. In 1990 nam ze ontslag bij Orrefors en richtte ze haar eigen bedrijf op, waar ze verder bleef experimenteren met glas als artistiek instrument.
↖
ANSIKTSGRAAL VASE
↖
ANSIKTSGRAAL SPHERE
Eva Englund trained at Konstfack's ceramic department and at Capellagården on Öland. Her focus on glass came after a revolutionary experience in 1963, when she saw an exhibition by designer Ingeborg Lundin at Orrefors glassworks. The experience of her ethereal glass forms was so strong that Eva Englund decided to change her focus from ceramics to glass. In 1964, she took over from the couple Göran and Ann Wärff as an artistic employee at Pukeberg, where she worked until 1973. There she worked extensively with sculptures in both clear glass and various colours with organic, innovative forms. In 1974, she started at Orrefors glassworks where she stayed until 1990. As artistic employee she composed both glassware and advanced art glass. Her glassware often has a hand-painted decor with flowers and leaves. But the focus of her production lay on the advanced graal technique and was characterized by her so-called "face graals" which were designed as vases and bowls in a thick graal technique, often with faces and figures as motifs. By using this narrative technique, she joins the history of Orrefors glassworks, in which the graal technique was invented in 1916 by Knut and Gustaf Bergkvist in collaboration with the artists Simon Gate and Edward Hald. In 1990 she resigned from Orrefors and set up her own company where she continued to experiment with glass as an artistic tool.
1987, Orrefors Glassworks, h29 x 19cm, graal, blown glass
1988, Orrefors Glassworks, h19 x 19cm, graal, blown glass 26 \ 27
FREDRIK NIELSEN 1977, Sturefors
Fredrik Nielsen is het boegbeeld van coole rebellie, die een houding tentoonspreidt die Zweeds hedendaags glas weer hip maakt. Gestimuleerd door aspecten van de populaire cultuur assimileert Nielsen graffiti, muziek, video's en performance in zijn werk en creëert hij zo een vorm van kitsch die altijd experimenteel is. Fredrik heeft een solide educatieve achtergrond in glaskunst door zijn vier jaar aan de National School of Glass in Orrefors, vier jaar aan de Pilchuck Glass School in Seattle en twee jaar aan de Royal Art Academy in Stockholm. Aan de Pilchuck Glass School, een gemeenschap die openstaat voor alles en iedereen, groeide Nielsens vertrouwen en vond hij de vrijheid om zijn eigen unieke stijl te ontwikkelen. Door zijn gedreven proces van experimenteren en kleurrijke extravaganza creëert Nielsen glasvormen die als een krachtig statement naar voren treden en wordt zijn rebelse houding een verfrissende breuk met de traditie in een poging de verwachtingen van de kijker te veranderen.
↖ →
PITCHERS
↑
STEREO
Fredrik Nielsen is one of our time's foremost rebels within the world of swedish glass. By combining music, graffiti, and other elements of pop culture, Nielsen began to push the boundaries of what glass could do, and what the glassblower could achieve. Fredrik has a solid educational background in glass art with four years at the National School of Glass in Orrefors, four years at Pilchuck Glass School in Seattle and two years at the Royal Art Academy in Stockholm. At Pilchuck Glass School, a community open to everyone and everything, Nielsen grew in confidence and found the freedom to develop his own unique style. Nielsen’s quest for cool had begun. His finished pieces are always an amalgamation of ideas, influences, and scraps and shards of glass from the floor. He’s not out to make something perfect or timeless, he wants something messy and raw, something that screams, ‘I was here!’ His exhibitions have appeared all over the world and his works are also found in collections globally, including at the National Museum in Stockholm and the Corning Museum of Glass in New York.
year, 4 forms between h60 x 50 x 29cm, blown glass, spray paint
year, h16 x 58 x 15, kiln-formed glass
PHONE NUMBER year, h37,3 x 254 x 2cm, neon tubing
LED BOX year, h38, 254 x 10cm, LED light panel
ART IS A COMPETITION year, various things 28 \ 29
GÖRAN WÄRFF 1933, Slite
Göran Wärff studeerde architectuur aan de Technische Hochschule in Braunschweig, Duitsland en kunstnijverheid aan de Hochschule für Gestaltung in Ulm en verder volgde hij een schildersopleiding in Londen. Samen met zijn toenmalige vrouw Ann Wärff werkte hij van 1958–1964 als ontwerper voor de glasfabriek van Pukeberg. Vanaf 1964 werkten ze ook bij Kosta, waar ze experimenteerden met de organische, vloeibare glasmassa en totaal nieuwe, revolutionaire expressies creëerden. In 1968 ontvingen ze de Lunning Award voor gezamenlijk ontworpen glaswerk, onder andere de serviesreeks 'Brava' die ze ontwierpen voor Kosta. Na hun echtscheiding in 1972 werd de vorm van de ontwerpen van Wärff vrij sculpturaal, vaak met gesneden oppervlakken. In de jaren tachtig en negentig werkte hij voornamelijk met koud bewerkt glas in grotere formaten voor de Amerikaanse markt. Göran Wärff heeft ook een aantal openbare kunstwerken uitgevoerd, met name in het Sydney Opera House in 1976 en de glazen doopvont in de kathedraal van Växjö.
↖
Göran Wärff studied architecture at Technische Hochschule in Braunschweig, Germany and arts and crafts at the Hochschule für Gestaltung in Ulm and further he followed painting studies in London. Together with his then wife Ann Wärff, he worked as a designer at Pukeberg’s glassworks from 1958– 1964. From 1964 they also worked at Kosta glassworks, where they experimented with the organic, liquid glass mass and created completely new, revolutionary expressions. In 1968, they received the Lunning Award for jointly designed glassware, among others the tableware series "Brava" which they designed for Kosta glassworks. After their divorce in 1972, the form of the designs of Wärff became quite sculptural, many with cut surfaces. During the 1980s and 1990s, he worked mostly with cold worked glass in larger sizes for the American market. Göran Wärff has also performed a number of public works of art, including at Sydney's Opera House in 1976 and the baptismal font in glass in the Cathedral of Växjö.
S.N. (2 VASES) 80’s and 90’s, Kosta Boda, h36 x 30cm / h38 x 20cm, blown and cut glass 30 \ 31
Gunilla Kihlgren is een van de interessantste glaskunstenaars van Zweden en beweegt zich ver van de eerder deftige en strakke expressie die typisch Zweeds is. Ze vindt haar inspiratie in de kracht van de barok, met rondingen en vernuftige details. De barokke stijl past bij haar manier van denken. Voor haar is hij solide en helder, niet decoratief maar eerder op zichzelf staand. De kleuren zijn rijk, geel en bruin. Maar ook helder en transparant. Gunilla Kihlgren tart de conventies. Alledaagse objecten worden naar een hoger niveau getild en staan als stil, mooi monument van de moeilijkheden die de mens ondervindt om praktijk en theorie te laten samengaan. Gunilla Kihlgren woont en werkt in Stockholm. Ze is opgeleid aan de Konstfack University of Arts, Crafts and Design in Stockholm, Pilchuck Glass School in Seattle en de National School of Glass in Orrefors. Gunilla Kihlgren heeft ook gedoceerd aan de Konstfack en aan de Universiteit van Helsinki.
Gunilla Kihlgren is one of Sweden's most interesting glass artists and moves far from the Swedish more classy and tight expression. She finds her inspiration in the baroque's strength with curves and cunning details. The baroque style suits her way of thinking, for her, it is solid and clear, not decorative but more standalone. The colours are rich, yellow and brown. But also clear and transparent. Gunilla Kihlgren challenges the conventions. Everyday objects are raised to a higher level and stand as silent, beautiful, monument of man's difficulties in getting the practice and the theory to go together. Gunilla Kihlgren lives and works in Stockholm. She is educated at Konstfack University of Arts, Crafts and Design in Stockholm, Pilchuck Glass School in Seattle, and the National School of Glass in Orrefors. Gunilla Kihlgren has taught at Konstfack in Stockholm and at the University of Helsinki.
GUNILLA KIHLGREN 1960, Stรถllet
↑
SOLID VASE - EYE
↗
TAGGSSNÄCKA
2014, h37 x 18cm, blown and hand formed glass
2003, h55 x 30cm, blown and hand formed glass 32 \ 33
HANNA HANSDOTTER 1984, Lund
Hanna Hansdotter is opgeleid in het glasblazen in het Kosta Glasscenter en aan de Konstfack. Als glasblazer en designer werkt ze zowel voor Kosta Boda als zelfstandig. Hanna is geïnteresseerd in verschillende ambachtsvormen en het proces, de productie en de traditie eromheen. Haar kunstbeoefening is een voortdurende esthetische verkenning die wordt gekenmerkt door experimenteren en verlangen, met glas als uitgangspunt. Ze beweegt zich vaak in het grensgebied tussen functie en sculptuur. Als glasblazer werkt ze op een plek die duidelijk getekend is door een historische glasindustrie en haar rol als glasblazer staat centraal in haar proces. In haar expressie gebruikt ze vaak referenties uit de openbare ruimte, architectuur en ornamenten, waarbij het object als schakel fungeert tussen het gemeenschappelijke en het private. Hanna is voornamelijk bezig met het maken van ijzeren mallen voor het vormblazen, waarbij ze vertrekt vanuit een industriële omgeving en productie om zo, op een repetitieve manier, unieke objecten te creëren.
↖
INCOMMODIOUS PRINT
↖
DRIPPING PRINT
↖
TIFFANY PRINT
Hanna Hansdotter is trained in glassblowing at the Kosta Glasscenter, then continued on at Konstfack. She is working as a glassblower and designer for Kosta Boda, as well as on her own. Hanna is interested in crafts in various forms and the process, production and tradition around it. Her artistry is a constant aesthetic exploration that is characterized by experiments and desire with glass as a starting point. She often moves in the borderland between function and sculpture. As a glassblower she works in a place clearly marked by a historical glass industry and her role as a glassblower is central to her process. In her expressions she often uses references from public environments, architecture and ornaments, where the object acts as a link between the common and the private. Mainly, Hanna has been working on creating iron molds for glassblowing, where she has started from an industrial environment and production, in order to create, in a repetitive way, unique objects.
golden rose metallic, 2019, h59 x 32, mould blown, coloured and mirrored glass
golden rose metallic, year, h46 x 37cm, mould blown, coloured and mirrored glass
golden rose metallic, year, h48 x 26cm, mould blown, coloured and mirrored glass 34 \ 35
Helena Kågebrand gebruikt glas voornamelijk als onderdeel van een artistiek proces en om haar behoefte te stillen om verhalen te vertellen. Ze gebruikt ook verschillende soorten materialen en technieken om tot interessante verbanden en discussies te komen. Dit gebeurt meestal in relatie tot het lichaam en zinspelend op verschillende processen, soms gerelateerd aan het innerlijke proces van de mens en soms aan het uiterlijke. Het glas waar ze het meest mee werkt, is borosilicaatglas (laboratoriumglas) en de technologie wordt 'lampworking' genoemd. Helena probeert in haar werk op zoek te gaan naar interessante expressies en de grenzen van het materiaal te rekken. Helena Kågebrand studeerde aan de glasafdeling van het Edinburgh College of Art, de Academy of Fine Arts in Praag, de Konstfack in Stockholm en de Gerrit Rietveld Academie in Amsterdam. Ze woont en werkt momenteel in Stockholm en heeft in de loop der jaren internationaal tentoongesteld. Ze werd ook genomineerd voor tal van gerenommeerde glasprijzen, zoals de Nederlandse Bernardine de Neeve-prijs, de European Young Glass Prize en de Coburg Prize for Contemporary Glass, om er maar een paar te noemen.
Helena Kågebrand uses glass primarily as part of an artistic process and to satisfy the need to tell stories. She also uses different kinds of materials and techniques to create interesting links and discussions. This is usually in relation to the body and hint of different processes, sometimes related to the human inner process and sometimes to the external. The glass she works most with is called borosilicate glass (laboratory glass) and the technology is called lampworking. In her work Helena tries to look for interesting expressions and stretch the boundaries of the material. Helena Kågebrand has studied at the glass department at the Edinburgh College of Art, the Academy of Fine Arts in Prague, Konstfack in Stockholm and Gerrit Rietveld Academy in Amsterdam. She currently lives and works in Stockholm and has exhibited internationally over the years. She has also been nominated for many outstanding glass prices, such as the Dutch Bernardine de Neeve Glass Prize, the European Young Glass Prize and the Coburg Prize for Contemporary Glass, to name a few.
HELENA KÅGEBRAND 1973, Valla
↑
A BOTTLE FOR A TEAR
←
DON’T WORRY
↗
TROPHY
2011, h127 x 100cm, painting, laboratory glass
2011, h10 x 60cm, neon, laboratory glass
2007, h45 x 25cm, silver plated laboratory glass 36 \ 37
Tijdens haar studie gedragswetenschappen en sociologie aan de Universiteit van GĂśteborg, volgde Ingalena Klenell een avondcursus aan de kunstacademie KV Konstkola in de richting keramiek. Reeds in de jaren zeventig maakte ze kennis met glaskunst en design en verlegde ze haar focus naar een nieuw materiaal: glas. Ze verhuisde naar SmĂĽland voor een langer glasblaasprogramma. Sinds midden de jaren zeventig is Ingalena actief als kunstenares, met een eigen atelier dat ze deelt met haar man. Ze werkt vaak met de relatie menselijk-niet-menselijk. Ze combineert verbeelding en artistieke expressies met andere culturele domeinen, zoals ecofilosofie, geschiedenis en religie. Haar werk geeft vorm aan verhalen van plaatsen, mensen en geschiedenis, waarbij de relatie met de grootsheid van de natuur een zeer aanwezig element is. Ingalena nam deel aan tal van groeps- en solotentoonstellingen in Zweden en internationaal.
During her studies behavioral sciences and sociology at the University of Gothenburg, Ingalena Klenell attended evening classes at the art school KV Konstkola with a focus on ceramics. Already in the 1970s, she was introduced to glass art and design and she shifted her focus to a new material: glass. She moved to SmĂĽland for a longer glassblowing program. Since the mid-1970s Ingalena has been an active artist, with her own studio that she shares with her husband. She often works with the relation human-non human. She combines imagination and artistic expressions with other cultural fields, such as ecophilosophy, history and religion. Her work gives shape to stories of places, people and history, where the relationship to the majesty of nature is a present party. Ingalena has participated in many group and solo exhibitions in Sweden and internationally.
INGALENA KLENELL 1949, Kristinehamn
↖
THE FOREST 2019, 3 elements h280 x 60cm each, kiln-formed and hot sculpted glass 38 \ 39
JONAS ROOTH 1961
Jonas Rooth vindt in het werken met glas twee inspiratiebronnen. De ene is het idee van schitterende objecten en de andere is de natuur. In zijn prachtige objecten in de vorm van kroonluchters, lampen en voorwerpen, is de natuur altijd aanwezig met bloemen, bladeren, vogels en vissen. Altijd een genot voor de natuurlijke romanticus die vrij spel krijgt. In zijn natuurobjecten werkt Jonas meer met zijn fascinatie voor de kracht van planten, die zowel als levengevend en als bedreigend kan worden ervaren. Het glas biedt de mogelijkheid het willekeurige en kunstmatige gewicht en de beweging van de verschillende elementen uit de natuur vast te leggen. Zijn werktechniek in glas wordt gekenmerkt door veel kleur en complexiteit, waarbij zowel in het geheel als in het detail expressie te zien is. Jonas Rooth houdt ervan zijn werk te relateren aan de natuur, schoonheid te vinden in elk deel en elk detail, maar ook in het geheel. Jonas Rooth studeerde aan de Konstfack University of Arts, Crafts and Design en volgde tal van cursussen in Engeland en de Verenigde Staten, met name aan de Pilchuck Glass School in Seattle. Hij is senior docent aan de Academy of Design and Crafts in Göteborg.
↖
Jonas Rooth finds two sources of inspiration by working with glass. One is the idea of splendid objects and the other is nature. In his splendid objects that are chandeliers, lamps and objects, nature is always present with flowers, leaves, birds and fish. Always a delight for the natural romantic who gets free play. In his nature objects, Jonas works more with his fascination with plant power that can both be perceived as life-giving and as threatening. For the glass there is the ability to capture the random and artificial weight and movement of nature's various elements. His working method in glass is characterized by a lot of colour and complexity where one finds expression both in the whole and in detail. Jonas Rooth likes to relate his work as to nature, to be able to find beauty in every part and detail as well as in the whole. Jonas Rooth studied at Konstfack University of Arts, Crafts and Design and took several courses in England and the United States, including Pilchuck Glass School, Seattle. He is a senior lecturer at the Academy of Design and Crafts in Gothenburg.
CHANDELIER 2007, h80 x 70cm, coloured, blown glass 40 \ 41
KJELL ENGMAN 1946, Stockholm
Kjell Engman's talent voor design werd door directeur Erik Rosén reeds ontdekt tijdens zijn studie aan de Konstfack University of Arts, Crafts and Design in Stockholm, toen hij samenwerkte met Bertil Vallien in de glasfabriek van Åfors. Twee jaar later, in 1978, keerde hij terug naar de glasindustrie – ditmaal als ontwerper bij Boda. Zijn eerste product, de gecentrifugeerde kom 'Rhapsody' met zijn dansend paar en zijn blauw met gele doos, werd een groot verkoopsucces. Hij ging door met experimenteren zonder enig ontzag, in de ware geest van Boda. Het resultaat waren speelse, kunstzinnige objecten – kommen met kleine klimmende figuren, borden met gezandstraalde ritsmotieven, kommen versierd met brillen, kleurrijke pennen en nog veel meer. Kjell maakte een heel circus in glas, dat de eerste grote installatie werd, die later gevolgd zou worden door vele andere, waarbij licht, geluid en glas werden gecombineerd tot een totaalervaring voor de toeschouwer.
↖
Kjell Engman’s talent for design was discovered by Director Erik Rosén already during his time of study at Konstfack University of Arts, Crafts and Design in Stockholm when he worked with Bertil Vallien at Åfors glassworks. Two years later, in 1978, he returned to the glass industry – this time to Boda as a designer. His first product, the centrifuged bowl ‘Rhapsody’ with its dancing couple and blue and yellow box became a great sales success. He continued to experiment without respect, in true Boda spirit. The result was playful, artful objects – bowls with small climbing men, plates with sandblasted zipper motifs, bowls decorated with spectacles, colourful pens and much more. Kjell produced a whole circus in glass that became the first big installation, which was to be followed by many others, combining light, sound and glass into complete experiences for the observer.
SNURRA 1985, Kosta Boda, 2 sculptures h39 x 30cm / h38 x 41cm, mould blown glass 42 \ 43
Lott Alfreds is een beeldend kunstenaar met ruime ervaring in collaboratieve, interdisciplinaire en participatieve kunstprojecten in Zweden en de Balkanlanden. Ze kreeg haar opleiding aan de Koninklijke Kunstacademie in Zweden en heeft sinds haar afstuderen uitgebreid geëxposeerd in Zweden en in het buitenland. Alfreds is medeoprichter van ArtAgent, een non-profitorganisatie die zich richt op de creatie en presentatie van kunstprojecten in de sociale omgeving. De werkwijze is deels gebaseerd op de theorieën en praktijk van de Duitse kunstenaar Joseph Beuys binnen de sociale beeldhouwkunst. Sinds zijn oprichting heeft ArtAgent tal van internationale samenwerkingsprojecten en publicaties op zijn naam.
Lott Alfreds is a visual artist with vast experience in collaborative, cross-disciplinary and participatory art projects in Sweden and the Balkan countries. She was educated at the Royal Art Academy in Sweden and, since graduating has exhibited extensively in Sweden and abroad. Alfreds is the co-founder of ArtAgent, a non-profit organisation focused on the creation and presentation of art projects in the social environment. The working method is partially based on German artist Joseph Beuys’ theories and practice within social sculpture. Since its founding, ArtAgent was responsible for multiple international collaborative projects and publications.
LOTT ALFREDS 1962, Stockholm
↖
ANDRÉ BRETONS MIRROR 2009, diam70cm, kiln-formed and silvered glass 44 \ 45
MONICA BACKSTRÖM 1939, Stockholm
Monica Backström voltooide haar studie aan de Konstfack University of Arts, Crafts and Design in 1965. Nadat ze een wedstrijd had gewonnen die was uitgeschreven naar aanleiding van de 100e verjaardag van de Boda glasfabriek, ging ze meteen als glasontwerper aan de slag bij Boda. Aangezien ook metaalontwerp deel uitmaakte van haar opleiding, leek het vanzelfsprekend dat ze zou proberen glas en metaal te combineren. Tot afschuw van de glasblazers koos ze ervoor koperdraad, paperclips, spijkers en spelden in het gesmolten glas te stoppen. Het resultaat was vrijmoedig, ongedwongen glas dat precies juist zat voor die tijd. Hierna begon ze te experimenteren met het verzilveren van glas, met zogenaamd armeluiszilver, in nieuwe vormen. Ondanks de weerstand van directeur Erik Rosén, die het 'thermosglas' noemde, werd het een groot succes. Behalve glas heeft Monica ook juwelen ontworpen en schilderijen gemaakt.
↖
Monica Backström completed her studies at Konstfack University of Arts, Crafts and Design in 1965. After she won a competition that was arranged for Boda glass mill’s 100th anniversary, she immediately started to work as a glass designer at Boda. As her training had included metal design, it seemed natural to try combining glass and metal. To the horror of the glassblowers, she chose to put copper wire, paper clips, tacks and pins into the melted glass. The result was free, unrestrained glass that was just right for the times. She then started to experiment with silvering glass, so-called poor man’s silver, in new forms. Despite resistance from director Erik Rosén, who called it ‘Thermos glass’, it became a big success. In addition to glass, Monica has designed jewelery and painted paintings.
ROCKETSERIES 1985-1990, Kosta Boda, h90 x 350 x 60, blown, coloured and mirrored glass 46 \ 47
Olle Brozén is een ontwerper met een gemengde achtergrond die inspiratie opdeed door zijn werk als glasblazer en timmerman in Japan. De typische kenmerken van Olle Brozéns ontwerpen zijn de sterk gestileerde patronen, organische versieringen en speelse, bijna naïeve onderwerpen. De invloed van Japanse houtsneden is duidelijk zichtbaar in zijn eerste schetsen voor Kosta Boda: een reeks patronen geïnspireerd op de natuur. Brozén valt op door zijn eenvoudige, krachtige vormen die zijn expressieve patronen en versieringen de vrije loop laten. Hij trok de aandacht met zijn reeks Round-Trip: eenvoudige, krachtige beelden van voertuigen die door de stad en het platteland rijden. Olle is altijd al gefascineerd geweest door het decoratieve: de symmetrieën van de natuur en het leven. Intuïtie staat centraal in zijn creativiteit. Hij noemt het graag het verstand van de hand. Glas omsluit een mentale ruimte in een spectrum van kleur en transparantie, direct, onmiddellijk en toch onuitsprekelijk. Olle Brozén heeft een masterdiploma van de Konstfack. Sinds begin 2017 leidt hij zijn eigen studio Glashyttan Högbo Bruk bij Sandviken.
Olle Brozén is a designer with a mixed background who gained inspiration from working as a glassblower and carpenter in Japan. The distinguishing characteristics of Olle Brozén's designs are the strong stylised patterns, organic decorations and playful, almost naïve, subjects. The influence of Japanese woodcuts is clearly visible in his first sketches for Kosta Boda: a series of patterns inspired by nature. Brozén has attracted attention with his simple, powerful shapes that give free rein to his expressive patterns and decorations. He has attracted attention with his RoundTrip series: simple powerful images of vehicles travelling through the city and countryside. Olle has always been fascinated by the decorative: the symmetries of nature and life. Intuition is central to his creativity. He likes to call it the intellect of the hand. Glass encloses a mental space in a spectrum of colour and transparency, direct, immediate yet ineffable. Olle Brozén has a masters degree from Konstfack. Since the beginning of 2017 he runs his own studio Glashyttan Högbo Bruk near Sandviken.
OLLE BROZÉN 1963
↑
CARS 2002, Orrefors Glassworks, 3 sculptures between h12 x 30 x 11cm, hot sculpted glass 48 \ 49
PER B. SUNDBERG 1964, Huddinge
Na zijn afstuderen aan Capellagården en de Konstfack vestigde Per B. Sundberg zich in 1992 als glas- en keramiekkunstenaar. Samen met enkele van zijn medestudenten zette hij het atelier 'Åtta glas' op in Fjäderholmarna, nabij Stockholm. Daar blies Sundberg glas, samen met de kunstenaars Gunilla Kihlgren en Mårten Medbo. Van 1994 tot 2005 werkte hij bij Orrefors, waar hij nieuwe glastechnieken ontwikkelde. De bekendste techniek die hij verder ontwikkelde was de 'Fabulatechniek', die gebaseerd is op Orrefors' klassieke graaltechniek. Zijn motieven kwamen uit flora en fauna, maar hij gebruikte ook afbeeldingen van beroemde mensen. Naar aanleiding van de overname van de glasgroep Orrefors Kosta Boda in 2005 verliet Sundberg Orrefors en ging hij als professor aan de slag in de afdeling Design, Kunst en Ambacht aan de Konstfack. Naast zijn werk bij de Konstfack bleef Sundberg ook aan het werk in zijn eigen atelier. Belangrijk in het artistieke proces van Sundberg is het gebruik van materialen die anderen achterlieten: klei, glazuur, stickers en beeldjes. Hij is voortdurend op zoek naar nieuwe expressievormen om de grenzen van materialen te testen. Tegenwoordig werkt Sundberg voornamelijk met keramiek. Onlangs ontwierp hij 'Föremål' voor Ikea, een grappige en verrassende collectie decoratieve voorwerpen en geschenken.
↖
After graduating from Capellagården and Konstfack, Per B. Sundberg established himself in 1992 as a glass and ceramic artist. With some of his fellow students he started the studio "Åtta glas" at Fjäderholmarna, close to Stockholm. There, Sundberg blew glass, with the artists Gunilla Kihlgren and Mårten Medbo. From 1994 until 2005, he was employed at Orrefors glassworks, where he developed new glass techniques. The most famous technique he further developed was the "Fabula technique", which is based on Orrefors' classic graal. His motifs consisted of flora and fauna, as well as of famous people. In connection with the change of ownership in the glass group Orrefors Kosta Boda in 2005, Sundberg left Orrefors and was employed as a professor at the Department of Design, Arts and Crafts at Konstfack. In parallel with the work at Konstfack, Sundberg has continued in his own studio. Important in Sundberg's artistic process is to use materials that others have left behind: clays, glazes, stickers and figurines. He is constantly looking for new expressions to test the limits of materials. Today Sundberg mainly works with ceramics. Recently he has devised ”Föremål” for Ikea, a funny and surprising collection of decorative objects and gifts.
FABULA second half 1990’s, Orrefors Glassworks, h23 x 15cm / h20 x 15cm, decals, hot sculpted glass 50 \ 51
Peter Hermansson begon als 13-jarige jongen met graffiti, later volgde schilder- en affichekunst en nog later was hij beroepsmuzikant. In 2005 begon Peter met glaskunst en de explosieve energie van graffiti dringt nog steeds door in zijn kunst. Met zijn roots zette Peter Hermansson een stedelijke en grafische expressie om in glaskunst. Met de hulp van oude meesters in Småland, the Kingdom of Crystal, grijpt Peter Hermansson terug naar de oude techniek van het glasblazen. Hij wil de Zweedse glaskunst nieuw leven inblazen met behulp van traditionele Zweedse glastechnieken. Peter Hermansson genoot een opleiding tot glasblazer aan de National Glass School van Orrefors. Sinds 2009 exposeert hij in talrijke galeries en kunstcentra. Ik wil verhalen vertellen over de menselijke conditie. Glas maken is niet je gewone dagtaak. Bedreigingen hebben me altijd gefascineerd. Er hangen donkere wolken boven de mensheid. Het leven is zwaar en we weten het, maar we willen onszelf graag omringen met illusies. Religieus, politiek, poëtisch. In mijn verhaal gebruik ik dit als inspiratiebron. Goede kunst hoeft niet te worden uitgelegd. Ze moet aanvoelen als een stomp in de maag.
As a 13-year-old boy Peter Hermansson started with graffiti, later there was painting and poster art and even later he was a professional musician. In 2005, Peter started with glass art and the explosive energy of graffiti is still included in his art. With his roots, Peter Hermansson transferred an urban and graphic expression into art glass. Peter Hermansson has gone back to old glass blowing technology with the help of old masters in the Småland glass kingdom. He wants to revitalize the Swedish art glass using traditional Swedish glass techniques. Peter Hermansson was educated to glassblower at the National Glass School in Orrefors. Since 2009 he has exhibited in numerous galleries and art centers.
I want to tell stories about the human condition. Making glass is not your ordinary dayjob. Threats have always fascinated me. Dark clouds are hanging over mankind. Life is hard and we know it, but we love to surround ourselves with illusions. Religious, political, poetic. In my narrative I use this for inspiration. Good art does not need to be explained. It should feel like a punch in the stomach.
PETER HERMANSSON 1975, Lycksele
↑
NIGHTWATCHERS
↑
THE PROCESSION
↗
POLLOCK I
↗
POLLOCK II
2018, h66 x 30 cm, graal, blown glass
2016, h57 x 31cm, graal, blown glass
2018, h60 x 38cm, graal, blown glass
2018, h56 x 43cm, graal, blown glass 52 \ 53
ULRICA HYDMAN-VALLIEN 1938, Stockholm - 2018, Eriksmåla
Ulrica Hydman-Vallien studeerde in 1961 af aan de Konstfack. Na een verblijf van twee jaar in de Verenigde Staten, verhuisde ze met haar man Bertil Vallien naar Småland, the Kingdom of Crystal. Aanvankelijk runde Ulrica een keramiekatelier in Åfors, maar uiteindelijk werd ze aangetrokken door het werken met glas. In 1972 ging ze voor Kosta Boda werken. In haar ontwerpen in glas werkte ze veel met handgeschilderde decoratie en haar ontwerpen worden vaak gekenmerkt door menselijke, dierlijke en bloemvormen, met een onderliggende emotionele component die wordt uitgedrukt door het creatieve gebruik van kleur en compositie. De handbeschilderde collecties 'Open minds', 'Caramba' en 'Tulipa' waren commercieel zeer succesvol. Naast design legde ze zich ook toe op glaskunst en het werken met eenmalige objecten, waarbij ze gebruikmaakte van duidelijke symbolen zoals de harpij, de slang, het ei en de bloem. Ze benadrukte vaak de vrouw / partner / moeder als het centrum van alles en ijverde voor de verheffing van traditioneel vrouwelijke werkdomeinen.
↖
Ulrica Hydman-Vallien graduated from Konstfack in 1961. After living for two years in the United States, she moved with her husband Bertil Vallien to Småland, the Kingdom of Crystal. In the beginning, Ulrica ran a ceramics studio in Åfors but was eventually attracted to working with glass. In 1972, she began working for Kosta Boda. In her designs in glass she worked extensively in hand-painted decoration and her designs are often characterized by human, animal and flower forms, with an underlying emotional component expressed through the creative use of colour and composition. The hand-painted collections "Open minds", "Caramba" and "Tulipa" have been very commercially successful. In parallel with design, she also devoted herself to art glass and to working with one-off objects, where she used a set of clear symbols such as the harpy, the snake, the egg and the flower. She often highlighted the woman / partner / mother as the center of everything and acted for the elevation of traditionally female work areas.
RAGATA 1980’s, Kosta Boda (unique), 3 sculptures between h35 x 33 x 37cm, blown and painted glass 54 \ 55
RESIDENTIE RESIDENCY Frederik Nielsen 04. 03 – 10. 03. 2019 Team: Peter Hagman (SE) Johan Wedén (SE) Eric Pipien Nadia Matthynssens Jente Ruts
92 • 93 56 \ 57
58 \ 59
60 \ 61
TENTOONSTELLING EXHIBITION
62 \ 63
64 \ 65
66 \ 67
Curators: Jeroen MAES, artistic director GLAZENHUIS (Lommel, BE)
Maja HEUER, director THE GLASS FACTORY (Boda, SE)
Production: GLAZENHUIS Loans THE GLASS FACTORY (SE) KOSTA BODA (SE) GLASRIKETS SKATTER ORREFORS (SE) VÅSTERÅS KONSTMUSEUM (SE) Graphic design Vincent VANDEVENNE Photography Kristof VRANCKEN Editing, translation and corrections Karien VANDENBERK Luc CUYVERS Printing CHAPO Copies 1000
GLAZENHUIS Vlaams Centrum voor Hedendaagse Glaskunst Flemish Centre for Contemporary Glass Art Dorp 14b – 3920 Lommel – België TEL: +32 (0)11 541 335 – FAX: +32 (0)11 552 266 info@hetglazenhuis.be – www.hetglazenhuis.be –
/hetglazenhuis.be
OPENINGSTIJDEN: dinsdag tot zondag – 10.00 tot 17.00u – SLUITINGSPERIODES & FEESTDAGEN: zie website OPENING HOURS: Tuesday to Sunday – 10am to 5pm – CLOSURE & HOLIDAYS: check website © All rights reserved. No part of this publication may be reproduced, stored in an automated retrieval system or transmitted in any form or by any means, electronic, mechanical, photocopying, recording or otherwise, without the prior permission in writing of the publisher
www.hetglazenhuis.be