Ika-Anim na Talampakan

Kalong ng kabundukan sa luntiang kapaligiran isang matang tatamnan wari’y ‘di masukat ninuman

Pagdilat ng araw sabay sa anino’y tumatanaw kumikilos parang kalabaw umaasang dito’y ‘wag pumanaw

Pagpantay ng anino, isang pananghalian buhat sa kabilang ibayo sabay bubungad pa ang samyo mula sa suka at kaunting tuyo

Pagsapit ng dilim nakangiting tila may maasim Ngunit kung ikaw ay mamalasin Pintig na kirot at sakit ang daing

Bago tumikom mga mata muling ginugunita at umaasa hiling bago magpantay yaring mga paa piko’t asarol maging isang buhay na alaala sa isang dakilang kabuhayan karangyaang ‘di mahamak ninuman