| ρεπορτάζ | ΚΕΙΜΕΝΟ: ΧΑΡΙΚΛΕΙ ΒΛΑΧΑΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
∂ÛÙÈ·ÙfiÚÈÔ
∫Ï¿Ú·˜ Μαγειρεύοντας ξημερώματα εδώ και 40 χρόνια
32 u Θ.Ε. / ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2020
Λίγα είναι πια τα καταστήματα στη Λάρισα που έχουν μείνει να θυμίζουν τις παλιές καλές εποχές, τότε που ο κόσμος σύχναζε σε κοσμικές ταβέρνες, ξενυχτούσε στα μπουζούκια και έκλεινε την βραδιά του, νωρίς το πρωί της επόμενης ημέρας, με το απαραίτητο …βάλσαμο, ήτοι κοτόσουπα, πατσά και μοσχαροκεφαλη, σε ένα από τα τότε «σουπάδικα» της πόλης. Ήταν τότε, τέλη της δεκαετίας του ’70 που ο Κωνσταντίνος Κλάρας, γνώστης και μύστης της βραδινής διασκέδασης και πρώτος ιδιοκτήτης του ιστορικού «Ρίο», αποφασίζει να ανοίξει ένα εστιατόριο που θα συνέδεε το όνομά του με την μεταμεσονύχτια ιστορία της Λάρισας. Το εστιατόριο «Κλάρας» φέτος συμπληρώνει 40 χρόνια αδιάκοπης λειτουργίας και η κόρη του Κωνσταντίνου Κλάρα, Πέπη, μας αφηγείται την ιστορία του, όπως την έζησε μέσα και έξω από την κουζίνα. «Η ιστορία της μαγειρικής διαδρομής της οικογένειας μου, ξεκινάει στα τέλη της δεκαετίας του '70. Η αγάπη του πατέρα μου για το καλό φαγητό και ιδιαίτερα για τα θαλασσινά σε συνδυασμό με την περιορισμένη προσφορά τους στα εστιατόρια της Λάρισας, τον οδήγησε να δημιουργήσει ένα μαγαζί επί της οδού Καραθάνου και Ηπείρου. Το αξιοπερίεργο της ιστορίας είναι ότι το εστιατόριο άνοιξε χωρίς όνομα, χωρίς ταμπέλα δηλαδή με διακριτικό τίτλο και όταν και όταν τον ρωτούσαν πως λέγεται, συνήθιζε να λέει: «Να σε νοιάζει τι έχει μέσα το πιάτο και όχι η λεζάντα. Μαγειρεύω, μυρίζει όμορφα και δεν χρειάζεται τίποτα άλλο» και όπως αποδείχθηκε στην πορεία είχε απόλυτο δίκιο. Έκανε την ανατροπή, έφερε μεγάλα ψάρια, θυμάμαι κάτι τεράστιους ροφούς και συναγρίδες, αστακοκαραβίδες, κα-
