theSword Magazine editie 12-2015

Derde jaargang | editie 12

MAGAZINE

theSword www.theSwordMagazine.nl

! !

S I RAT

G

5

SUPER VROUWEN YENTL ELDERMAN S W E I BRONJA HOFFSCHLAG NTERV

I

PATRICK EN DANIEL KURPERSHOEK

COLUMNS BOEKEN FILMS ETEN FEEST VERHALEN WIN ACTIES

2

theSword Magazine

Voorwoord

T

Smoezen, of gewoon schrijven!

Terwijl ik naar mijn beeldscherm kijk, bedenk ik wat ik eens zal schrijven voor in het voorwoord. Mijn hoofd tolt en mijn ogen dwalen steeds af, tot ik het boekje Schrijven Kreng! van Lisette Jonkman zie. Ik volg Lisette op de voet op diverse social media en op Instagram kom ik altijd inspirerende quotes tegen om te gaan schrijven. Dat is nu net wat ik nodig heb… een schop onder mijn hol! Of zoals Lisette zou zeggen: ‘SHRIJVEN KRENG!’ Op een gegeven moment kom ik bij de vijf meest gehoorde schrijfontwijkende smoezen. Tsja, hier blijf ik even hangen en ineens moet ik keihard lachen.

Ongelooflijk herkenbaar! Hoe vaak ik al niet heb gezegd dat ik geen inspiratie heb, of geen tijd, en natuurlijk word ik de hele dag afgeleid door mijn hond en andere, dagelijkse geluiden. Laten we maar niet beginnen over de negatieve gedachten van het lukt me toch niet die mijn leven beheersen. Als ik nog niet eens een voorwoord kan schrijven... hoe in hemelsnaam moet ik dan mijn manuscript afmaken?

Als een gek begin in de toetsen op mijn toetsenbord als muziekinstumenten te gebruiken en werk ik het ene na het andere idee uit. Ineens besef ik me dat ik niet meer aan het voorwoord van dit magazine werk, maar aan mijn manuscript. Heb ik nu ineens teveel inspiratie?

Lisette, dankjewel voor de inspiratie die je me gaf en ik zal zeker meer gebruik gaan maken van je boekje Schrijven kreng! voor het afmaken van al mijn manuscripten die nog op de plank liggen.

Lees maandelijks over de belevenissen van een schrijfcoach (pag. 25). Maak kennis met vader en zoon die samen een fantasy schrijven (pag. 6) en debutant Yentl Elderman (pag. 31). Je leest alles over de eerste Dutch Comic Con (pag. 9) en wie onze redactiemedewerker Dennis supervrouwen vindt (pag. 36).

Daarnaast hebben wij weer smakelijke recepten geplaats. Een verfrissende frozen yoghurt met frambozen (pag. 28). Gerookte zalmmuffins voor je gasten (pag. 58). We houden je weer op de hoogte van de nieuwste films (pag. 22), boeken (pag. 26 en games (pag. 30) die deze maand op de markt komen, zodat je je nooit hoeft te vervelen! Maar dat is nog niet alles... vanaf deze maand zal er maandelijk een hoofdstuk verschijnen van de mini-roman The Sara Rose Hotel (pag. 14), heel veel recensies en weer een heleboel geweldige win acties!

Namens de gehele redactie wens ik u veel leesplezier.

Publisher | CEO theSword e-Magazine Volg theSword ook via www.facebook.com/theSword.nl www.twitter.com/theSword_nl

theSword Magazine

3

COLOFON

3e jaargang, editie 12 2015 PUBLISHER | CEO Evelien van Steenis ADJUNCTREDACTEUR Linda Everts REDACTIE Dennis van Elten, Ellen De Vriend, Sylvia Peters, Hettie Marzak, Francis Oosterhof, Maarten Vanbergen, Irene Kalsbeek, Johan Bordewijk, Chantal Von Glahn, Jacques Smeets, Milotte Keesman, Lisa Kuiper, Mila Levchenko, Wemmie Wolf, Sylvia Bakker, Gustaf Kreuz, Mariola Dirkzwager, Nathalie Kokke

31

9

AAN DIT NUMMER WERKTEN MEE Patrick en Daniel Kurpershoek, Diane Kooistra, Lekker in het Leven, Hebban.nl, Yentl Elderman, Scelta Publishing, Rolanda Wilgenburg, Bronja Hoffschlag VORMGEVING Evelien van Steenis COVERFOTO Auteursfoto © Bert Hoffschlag UITGEVER Scelta Publishing

Interviews

6 Vader en zoon over hun fantasy debuut 31 Yentl Elderman gaat ook graag naar gayclubs 66 Het nieuwe boek van Bronja Hoffschlag

Hoewel aan de inhoud van theSword e-Magazine de grootst mogelijke zorg wordt besteed, zijn fouten nooit helemaal 10 Ben je stoer, laf of slim? te voorkomen. De uitgever aanvaardt 25 Belevenissen van een schrijfcoach: Zo ben ik echter geen verantwoordelijkheid voor nu eenmaal de gevolgen van foutieve gegevens. © Teksten uit dit digitaal magazine of 29 Liefde in de lucht delen daarvan mogen uitsluitend worden 42 Een diep glaasje gebruikt met toestemming van de uitge72 De kunst van het niets doen ver. Op alle artikelen in dit magazine rust 76 Roest auteursrecht. Gebruik of verspreiding 77 Het land van duizend vragen zonder toestemming van de uitgever is 83 Baby, I was drawn this way verboden. Voor het ongevraagd insturen van teksten en/of beeldmateriaal wordt geen verantwoordelijkheid genomen.

4 theSthe word Sword Magazine Magazine

Columns

Inhoud

66

43

28

36

6

69

Kort verhaal

Verwacht

Spotlight

Acties

14 Het eerste hoofdstuk van The Sara Rose Hotel 46 Vogels op het gazon

22 Films 26 Boeken 30 Games

9 Dutch Comic Con 12 Doodle op je iPhone-hoes 36 Supervrouwen 34 De tragikomische roman De schrijver 86 Sir Arthur Conan Doyle & Sherlock Holmes 43 Een mopshond T-Shirt 59 AlwaysOn Station 69 Orange is the New Black 80 Sokken in sportschoenen design 28 Frozen yoghurt met frambozen 89 Hoekbril voor het lezen tijdens het liggen 50 Asperges met zeebaars 90 Prijspuzzel 58 Gerookte zalmmuffins met roomkaas 70 Klassieke rosbief

Lekkerrr

theSword Magazine

5

Interview

Op 11 mei a.s. brengt Scelta Publishing Het Boek der Angsten uit. Patrick Kurpershoek en zijn zoon Däniel hebben samen aan dit boek gewerkt. Zij geven ons een kijkje in de keuken van Het Boek der Angsten.

Patrick wie is Däniel? vraag voor Patrick

Däniel is mijn zoon. Hij is een filosofisch ingestelde en sportieve 18-jarige jongeman, bezig met zijn examenjaar op school en met zijn sport. Als alles goed gaat, gaat hij deze zomer studeren.

Tekst Dennis van Elten Foto’s Patrick en Daniel Kurpershoek

Däniel wie is Patrick? vraag voor Däniel

6

Patrick is mijn vader. Hij is een intelligente, ruimdenkende man die nog steeds altijd nieuwe dingen wil leren.

Hoe is het idee voor Het Boek der Angsten ontstaan?

Het idee voor Het Boek der Angsten is ontstaan tijdens een gesprek in het grote huis in de bergen van de Hardanger Fjord waar we destijds woonden. We hebben in Noorwegen geleefd in 2008. Het was een donkere, regenachtige avond in oktober, vlak voor Däniel’s twaalfde verjaardag. We bespraken waar ons boek over moest gaan en Däniel’s fantasie kwam uit op Het Boek der Angsten. Maar er zijn ook autobiografische elementen.

De hoofdpersoon is, net als Däniel destijds, een Nederlandse immigrant in een Noors dorp, die het daar niet naar zijn zin heeft.

Hoe is het vader/zoon schrijf team ontstaan en hoe is dat bevallen? (D/P) D: We dachten dat we op deze manier een boek op meerdere generaties kunnen richten zodat iedereen kan genieten van het verhaal.

P: Toen we zeven jaar geleden in Noorwegen woonden, kwamen we tijdens de lange en saaie avonden en weekenden op het idee om een boek te schrijven vanuit de fantasie van een (toen) 11-jarige. Het kind kan uiteraard het boek niet zelf schrijven Daarvoor is een volwassene nodig.

Däniel, wie zijn jouw schrijfhelden?

Darren Shan, Homerus, JRR Tolkien.

Patrick, wie zijn jouw schrijfhelden?

Homerus, Mikhail Boelgakov, JRR Tolkien, Jack Vance en Roger Zelazny. theSword Magazine

Wat zijn de invloeden voor Het Boek der Angsten?

Vooral Griekse mythologie en geschiedenis. We hebben tijdens onze vakanties in Griekenland nogal wat gezien en we hebben er veel over gelezen. Een andere invloed is het gedicht Ozymandias van de Engelse dichter Shelley.

Kunnen jullie wat over het schrijfproces vertellen? (D/P)

D: Ik bedacht de hoofdlijnen en stopte er mijn eigen fantasie in en gaf er mijn eigen draai aan en mijn vader schreef het volgens in een kloppend verhaal.

P: Däniel bedacht de hoofdlijn en de belangrijkste bestanddelen (omgeving, personages) voor een hoofdstuk en ik schreef het vervolgens. Daarna bespraken we het resultaat en werden er eventueel nog wat zaken aangepast. Daarna volgde dan het volgende hoofdstuk .

Zouden jullie weer samen een boek schrijven?(D/P)

D: Ja, we zijn van plan om er een vervolg op te schrijven. Wie weet als het succes heeft een spin-off of iets dergelijks.

P: Ja, we gaan een vervolg schrijven op Het Boek der Angsten.

Misschien wordt het een reeks van drie of zelfs nog meer boeken.

Hebben jullie nog een boodschap voor de lezers?

Laat je niet door angst leiden, maar ga dapper en vasthoudend achter je dromen aan, zoals de hoofdpersoon van Het Boek der Angsten.

Het Boek der Angsten Patrick en Daniel Kurpershoek Scelta Publishing ISBN 9789491884306 416 pagina’s mei 2015

theSword Magazine

7

Recensie Vlucht uit New York Guillaume Musso A.W Bruna Uitgevers ISBN 9789491884245 288 pagina’s juli 2014

De frivole kunstenares Nikki Nikowski is zeven jaar gescheiden van de keurige en strenge vioolbouwer Sebastian Larabee. Ze zien elkaar nooit meer en koesteren veel wrok. Samen hebben ze een tweeling, Jeremy en Camille, van vijftien jaar. Hij zorgt voor hun dochter, zij voor hun zoon. Als Jeremy plotseling verdwijnt, gaan ze samen op zoek. In zijn kamer vinden ze een kilo cocaïne en het hele huis van Nikki wordt door vandalen overhoop gehaald.

die je van de nummer één bestsellerauteur in Frankrijk mag verwachten, ontbreken in dit rommelig geschreven boek.

Ik beoordeelde het prachtige ‘Bericht uit Parijs’ met vijf sterren en keek erg uit naar ‘Vlucht uit New York’.

Helaas werd dit een teleurstelling, waar ik moeizaam doorheen kwam. Ik beoordeel dit boek met slechts twee sterren.

Omdat ze ook het adres van een obscure pokerclub vinden, gaan ze er samen naartoe. Ze vermoorden er moeiteloos een man en vliegen direct naar Parijs als Nikki een filmpje krijgt waarop te zien is hoe Jeremy in de metro wordt meegenomen. In Parijs beleven ze, als een moderne Bonnie en Clyde, allerlei ongeloofwaardige avonturen. Ze hangen aan bruggen, overleven schietpartijen, breken een boot open en gijzelen een politieagente. Ontbrekende puzzelstukken vallen hun toevallig voor de voeten en als voortvluchtigen, zonder portemonnee en paspoorten, reizen ze naar de andere kant van de wereld voor nog meer bizarre avonturen.

Guillaume Musso (1974) werkte na zijn studie een paar maanden als ijsverkoper in New York. Hij schreef in 2001 zijn eerste thriller en inmiddels staan er meer dan tien op zijn naam. Na ‘Bericht uit Parijs’ is ‘Vlucht uit New York’ (Sept ans apres| 2012) de tweede thriller van de Franse auteur die ik las. Het verhaal van 278 pagina’s is opgetekend in 65, soms ultrakorte, hoofdstukken. Het is erg gekunsteld en ongeloofwaardig, waardoor er geen spanning in het verhaal ontstaat. Daarmee gaat Musso voorbij aan de opmerkzaamheid van zijn lezers. Er zijn flashbacks naar het verleden van Nikki en Sebastian, geschreven in de tegenwoordige tijd. De speurtocht zelf is in de verledentijd geschreven. Taalkundige hoogstandjes, 8

Tekst Ellen De Vriend

theSword Magazine

Tekst Dennis van Elten Foto’s www.dutchcomiccon.com

Spotlight

Door series zoals The Big Bang Theory zijn de “nerd” gerelateerde zaken populair geworden. Zo ook het Amerikaans concept van Comic Con. Nederland was vroeger wel bekend met evenementen zoals stripbeurzen of thema bijeenkomsten zoals een star wars of star trek beurs, maar zo compleet als Comic Con is nooit op Nederlandse bodem geland. Dit jaar kwam daar verandering in toen het Comic Con (con staat voor conventie) fenomeen over kwam waaien naar ons kikker landje. De eerste Dutch Comic Con werd realiteit in het weekend van 28 en 29 Maart 2015.

Ik probeerde niet al te hoge verwachtingen te hebben, omdat ik op het internet gezien had wat voor grote opkomst er verwacht werd. Ook zou dit de eerste Con zijn in Nederland. Maar mijn eerste indruk was erg goed. De eerste dag was al goed bezocht. Ik was onder de indruk van de opzet van het festival. Hal 8 is de hal waarin de memorabilia stond. De bezoekers werden meteen onthaald door de Batman mobiel van de Batman films uit de jaren ‘90, deze werd vergezeld door de klassieke Batmobiel uit de tv serie uit 1966. Overal in de hal waren stands waar je kon gamen, of waar je comics

kon laten signeren. Overal liepen er Cos Players rond. Cos players zijn mensen die zich verkleden als hun idool. Er waren groepen zoals Dutch Garrison die vaak evenementen afgaan. Er waren ook bezoekers die als hun favoriete karakter verkleed kwamen, het enige kostuum nog gekker en mooier dan het andere. Het was nog niet op het niveau van de Cos Players in Amerika, maar dat komt waarschijnlijk vanzelf.

Hal negen was de hal waarin de verkopers memorabilia en alle comic/ tv en film gerelateerde spullen met heel veel succes verkochten. Er kwamen veel jeugdherinneringen boven toen ik langs de verschillende kraampjes liep. Er mochten van mij wel meer gelegenheden zijn om te eten en te drinken, of om even te zitten om te bekijken wat je gekocht heb. Dutch Comic Con heeft nu drie jaar de kans om zijn formule te laten groeien aangezien er al reserveringen voor de komende drie jaar met de Jaarbeurs in Utrecht zijn.

Meer informatie: WWW.DUTCHCOMICCON.COM

theSword Magazine

9

Column

Ben je stoer, laf of slim?

Ben je stoer als je iemand in elkaar timmert?

Blijkbaar wel, want meestal heeft deze ‘stoere bink’ of ‘heldhaftige jongedame’ de nodige medestanders om zich heen verzameld. Ze filmen de daden van de zogenaamde held en lachen om zijn of haar woorden. Geen van de omstanders twijfelt aan de acties die de ‘stoere bink of bitch’ onderneemt.

Vaak pikken ze nog een graantje mee van deze heldendaad door ook nog even het slachtoffer te schoppen. Ook al is het maar om aan de dader te laten zien dat hij of zij je vriend is.

Tekst Sylvia Peters Foto www.micasa.lt

Toch ligt het rollenspel net even iets anders. De dader is gewoon de dader. Een simpel persoon die geweld nodig heeft om zijn of haar gevoel te uiten.

Of misschien is de dader niet eens in staat om er gevoel bij te hebben en is het slechts de domheid die tot deze daden aanzet. De adrenaline die in het lichaam vrijkomt tijdens dit machtsgevoel zorgt voor een verstandverbijstering. Ofwel, op dat moment heeft hij of zij ze niet allemaal meer op een rijtje en misschien ook nooit gehad. De blikken van de omstanders maken hem of haar ook nog eens extra dapper en onverschrokken.

10

Het slachtoffer heeft iets in de dader los gemaakt.

Misschien waren het daden, woorden of zelfs mogelijk zijn of haar uiterlijk. Het kan natuurlijk zijn dat het slachtoffer niet aardig was tegen de dader, maar bij sommige jaloerse mensen roept een te mooie jas of een mooiere telefoon ook al een woede aanval op. Maar misschien rook de dader wel gewoon angstzweet. Jouw angst om door de dader als gewild slachtoffer te worden bestempeld werkt als een stier op een rode lap. Hij ziet jouw ontwijkgedrag als afvalligheid en dat maakt woede in hem los. Een normaal mens zou je aan je lot over laten, maar voor die zogenaamde stoere dader ben je een gemakkelijk prooi.

Dan de omstanders, welke rol spelen die? Ook al nemen ze geen deel aan de agressiviteit? Toch doen ze er wel degelijk toe. Ieder van hen is een mogelijke nieuwe potentiële kandidaat om als volgend slachtoffer te fungeren. Dit zijn namelijk laffe mensen, die niet durven ingrijpen als iemand uit hun groep te ver gaat. Dit gebeurt meestal uit angst voor de dader, hun protest zou wel eens in het verkeerde keelgat kunnen schieten . Dus eigenlijk zijn dit de grootste angsthazen. Verborgen achter een lach op het gezicht, juichende kreten en het vizier van de camera. Er komt een dag dat zij het slachtoffer van een dader worden, misschien niet dezelfde, maar een andere idioot. Wat zullen ze dan hopen dat er mensen zijn die wel in durven grijpen.

Wie is de slimste van allemaal? Dat is diegene die actie durft te ondernemen. Misschien niet alleen, maar met een aantal anderen. Deze persoon weet dat je met elkaar veel gedaan krijgt. Hij of zij durft de dader terecht te wijzen en aan te geven dat die persoon te ver gaat. In echt gevaarlijk situaties is deze slimmerd diegene die de politie belt. Deze slimmerd mag best filmen, maar met de intentie om hiermee de dader een gezicht te geven voor het bewijs. Tenslotte weet dit bijdehandje dat deze dader nooit een vriend of vriendin van hem of haar kan zijn of worden. Iemand die dit soort walgelijke acties uitvoert, heeft geen vrienden.

theSword Magazine

Recensie De Noordzeemoorden 2 - IJskoud Isa Maron The House of Books ISBN 9789048822706 320 pagina’s december 2014

‘IIskoud’ is het tweede deel van het vierluik De Noordzeemoorden van Isa Maron. In dit boek staat de Amsterdamse rechercheur Maud Mertens weer centraal. Zoals we haar in het eerste deel hebben leren kennen is ze nog steeds zeer vastberaden en punctueel. De tweede hoofdpersoon Kyra Slagter komt in ‘IJskoud’ minder aan bod. Zij volgt nu een opleiding tot forensisch onderzoeker. Doordat haar oudere zus Sarina vier jaar geleden plotseling is verdwenen raakte zij geboeid door dit werk.

In ‘IJskoud’ krijgt Maud te maken met jonge kinderen die spoorloos verdwijnen. Eerst is er geen enkele connectie tussen de verdwijningen te vinden, maar Maud en haar collega’s bijten zich erin vast. Voor Maud betekent deze nieuwe zaak een onwelkome herinnering aan een oude zaak, waarin een jong meisje slachtoffer werd. Door schrijfster Isa Maron aangeduid met de zin: ‘Zóveel blauwe plekken zijn het nou ook weer niet’. Hoeveel keer dit in het boek staat, heb ik maar niet geteld.

aan het woord laat, zodat je als lezer meer weet dan de hoofdpersonen. Na elke nieuwe vermissing en de traagheid daar omheen, verliep de ontknoping (net zoals in het eerste deel) met een sneltreinvaart. Met de derde hoofdpersoon, Jane, gebeurde dit keer weinig.

Ook in dit tweede deel van De Noordzeemoorden blijven de karakters van de hoofdpersonages en het verhaal wat oppervlakkig.

Met dit boek zit je niet op de punt van je stoel, maar sommige stukken zijn wel spannend. Het boek is leuk en ontspannend om te lezen en kan eventueel los van het eerste deel gelezen worden. Ik ga het derde en vierde deel zeker weer lezen. Verras mij maar met deel 3, Isa!

Naast de hoofdstukken over Maud en Kyra zijn er in dit tweede deel ook weer een paar cursief geschreven hoofdstukken over de jonge vrouw, Jane, die na ondervoeding nu in een Londense kliniek wordt behandeld.

Isa Maron schreef eerder de erotische thrillers ‘Passiespel’(2008), ‘Verboden verleden’(2010), ‘Vrij zwemmen’ (2010) en ‘Schaduwkant’ (2011). ‘IJskoud’ is haar zesde boek. Het verhaal bestaat uit 76 korte hoofdstukken en 333 pagina’s. Het is vlot geschreven en als lezer ben je absoluut geprikkeld om meer over de vermissingen te horen. Maar dat gebeurt pas als er heel veel kinderen weg zijn. En dat duurt lang…. Erg lang.

Dit haalde voor mij de vaart uit het verhaal. Interessant is wel dat de schrijfster ook de kinderen in het boek Tekst Ellen De Vriend theSword Magazine

11

!

N I W MAIL&

Doodle Case - iPhonehoes om zelf vorm te geven

Tja. Ook de slechtsten onder ons zullen toch op Je bent de creatieve eigenaar van een iPhones 4 of 5 en je bent de geprefabriceerde beschermhoesjes zat, waarmee je je eigen persoonlijkheid gewoon niet kunt uiten? Omdat je helemaal verslingerd bent aan je smartphone, wil je het toch beschermen tegen vuil en krassen?

Dan is de Doodle Case precies het juiste voor jou: deze beschermhoes mag je zelf bekrassen.

Dankzij de meegeleverde set van speciale stift, schoonmaakspray en schoonmaakdoekje, kun je je iPhone steeds weer opnieuw vormgeven en er je eigen kleine kunstwerk van maken. Of het nu graffiti, poëzie of gewoon maar gekras is: je fantasie kent geen grenzen. Jouw mobieltje, jouw stijl!

12

theSword e-Magazine geeft 5x een ‘Doodle Case’ weg Kans maken? Mail voor 31 mei 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Doodle Case’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

theSword Magazine

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

Recensie Berlijn Alexanderplatz

Alfred Döblin Wereldbibliotheek ISBN 9789028425873 544 pagina’s maart 2015

Dit is het verhaal van sukkelaar en anti-held Franz Biberkopf, die net als Job uit de Bijbel probeerde om fatsoenlijk te leven, maar die daarbij zwaar op de proef werd gesteld. Franz is in 1927 net uit de gevangenis gekomen, nadat hij vier jaar heeft gezeten voor doodslag op zijn vriendin Ida. Hij heeft gezworen dat hij zich niet meer zal inlaten met iets wat tegen de wet is, maar dat wordt hem niet gemakkelijk gemaakt in het Berlijn van tussen de twee wereldoorlogen. Hij moet proberen om een eerlijke boterham te verdienen met het verkopen van kranten, van nazi-tijdschriften, veters en andere spullen, maar het noodlot legt elke keer een obstakel op zijn pad. De ene keer is dat een vriend, die hem verraadt en belazert, een andere keer wordt hij ondanks zijn goede voornemens betrokken bij een inbraak. Als hij uit een auto gegooid wordt door de inbrekersploeg, wordt hij overreden door een achteropkomende auto en zijn rechterarm moet geamputeerd worden. Na veel tegenslagen in zijn pogingen om eerlijk te blijven, bezwijkt Franz uiteindelijk voor de verlokkingen van het gemakkelijke geld en wordt de pooier van zijn vriendin Mieze. Mieze wordt vermoord door een voormalige vriend van Franz als ze zich verzet tegen diens avances; Franz zelf eindigt in het gekkenhuis. Als hij hier weer uitkomt, leert hij ten slotte zijn lot te aanvaarden en zich te verzoenen met de omstandigheden die zijn leven hebben gevormd.

Dit is het verhaal, maar ondertussen heeft Döblin de lezer in een bonte orgie van mensen en verhalen meegevoerd door zijn Berlijn, dat bruist en borrelt van energie en ondernemingslust, nu het is opgekrabbeld na de zware oorlogsjaren. De onderwereld ruikt haar kansen: hoeren, inbrekers, corrupte agenten en andere duistere sujetten bevolken de straten en pleinen.

Zoals het verhaal zich verplaatst van kroeg naar straathoek, van een bijeenkomst van anarchisten naar

een samenzwering van inbrekers, zo is het taalgebruik van Döblin nu eens bijbels en plechtig, en dan weer rauw en grof. Hij trekt de lezer het boek in door hem rechtstreeks aan te spreken en hem deelgenoot te maken aan wat er gebeurt. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven en Döblin wisselt zijn stijl af met toespraken, liedjes, gemeenplaatsen en krantenartikels, zoals ook Brecht deed, om een ‘Verfremdungseffekt’ te bereiken en ervoor te zorgen dat de lezer zich niet te veel emotioneel betrokken voelt. Het boek leest niet gemakkelijk, maar het is de moeite die je er voor over moet hebben dubbel en dwars waard. Hier is een grootmeester van de taalbeheersing aan het woord. De scène in het slachthuis bijvoorbeeld, die zonder sentimentaliteit beschrijft hoe een kalf de dood vindt, is voldoende om iemand vegetariër te laten worden.

Het is geen wonder dat dit boek uit 1929 al twee keer verfilmd is en dat het in 1999 gekozen is bij de tien beste Duitstalige romans van de 20e eeuw.Door de nazi’s werd het boek – van een Joodse auteur immers – verboden en in mei 1933 lag het op de brandstapel bij de boekverbrandingen.

Hoewel Döblin nog veel meer romans geschreven heeft, is hij de (literatuur)geschiedenis ingegaan als de auteur van dit éne boek. Maar dat was voldoende om hem de roem te bezorgen die hem toekomt. Nu er een duidelijke parrallel te trekken is tussen onze tijd en die van Biberkopf, verdient dit boek vele lezers.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

13

Verhaal

The Sara Rose Hotel Hoofdstuk 1

Tekst Francis Oosterhof

Elke verandering heeft een begin. Eén dag, één moment kan het startpunt zijn voor een reeks gebeurtenissen waar je geen controle op hebt. En dan is het maar hopen dat wanneer de rust weer is teruggekeerd, jij nog steeds overeind staat. Ken je de film ‘V for Vendetta’ met de beroemde zin “Remember, remember the fifth of November”?

Alleen is het voor mij; Remember, remember the eighth of May. Dat was mijn startpunt….

14

“Aaaaaaaaa!” hoorde ik toen ik mijn mobiel tegen mijn oor hield. Ik zat gelijk rechtop in bed en wreef de slaap uit mijn ogen.

“Hallo?”

“Chiara, ik ben net gebeld door mevrouw Wermar en ik ben geslaagd! Aaa!” gilde Sasha, mijn beste vriendin. Vandaag was de dag dat we te horen kregen of we geslaagd waren voor onze laatste examens. Vier jaar geleden verhuisden Sasha en ik naar Maastricht om aan onze ROC opleiding Hoger Hotelonderwijs te beginnen. We hadden veel meegemaakt in ons kleine appartement met twee krappe slaapkamers waar maar net aan een bed en een kledingkast inpaste en onze woonkamer/ keuken. We hebben daar veel gelachen, gehuild en gestrest, maar het was een geweldige tijd en onze vriendschap is er alleen maar hechter door geworden. In april hadden we onze laatste examens en daarna wilden we allebei zo snel mogelijk weer naar huis. Maastricht is een hele leuke stad, maar we misten onze familie teveel om daar nog langer te blijven. Alles ging toen echt super snel. Binnen twee weken hadden we onze spullen ingepakt wat we mee wilden nemen en verkocht wat we niet meer nodig hadden.

Ik was nu al een week thuis in mijn ouderlijk huis in ’t Gooi in Naarden en het beviel mij prima.

Het was heerlijk om weer vertroeteld en verzorgd te worden door mijn moeder. Ook al bedierf mijn

vader de gezellige sfeer regelmatig door mij er op te wijzen dat als ik mijn diploma had gehaald het feestje voorbij was en ik hard zou moeten werken in onze familie hotels. Ik wilde wel graag werken in onze hotels en alles leren op management gebied, maar ik was er zelf nog niet van overtuigd of dit was wat ik echt wilde doen, voor altijd. Was werken in een hotel mijn toekomst? Ik had nog veel twijfels. Bij mijn vader daarentegen was er geen enkele twijfel.

Voor hem was het heel duidelijk: de familie Rose hoorde in de hotel wereld thuis. Mijn overgrootvader heeft het eerste hotel opgezet in 1934 in Amsterdam.

Hij heeft het hotel vernoemd naar zijn vrouw, mijn overgroot oma, Sara Rose. Later heeft hij er nog twee bij laten bouwen, één in Haarlem en één in Rotterdam. Mijn opa heeft het nog verder uitgebreid, we hebben nu vijftien hotels verspreidt over heel Nederland. Mijn vader heeft de grenzen verlegd en hotels in België en Duitsland laten bouwen. Daar staan er in elk land nu drie. Tot nu toe gaat het heel goed met de hotels en zijn we alleen maar aan het groeien. We hebben nog één hotel in Frankrijk. Dit hotel heeft mijn overgroot oma ontworpen. Het ziet er heel anders uit dan onze andere hotels. Het is niet zo statig, groot en modern, maar meer landelijk en huiselijk. Ten minste dat is wat ik uit de foto’s haal.

Ik ben daar geboren, maar daarna zijn we er nooit meer geweest. Ik zou er graag een keer heen willen.

Ik hoopte voor nu alleen maar dat ik er net zo veel plezier in zou hebben om te werken in The Sara Rose Hotels als mijn vader en broer. Maar daar zou ik alleen achter komen als ik mijn diploma had.

“Gefeliciteerd! Geweldig,” zei ik, “Hoe lang geleden ben jij gebeld?”

“Misschien twee minuten geleden, ik moest het je gelijk laten weten. En jij?”

“Ik ben nog niet gebeld, ‘zei ik een beetje zenuwachtig nu. Het was al half twaalf en ik had een zware nacht gehad. Door de zenuwen kon ik maar niet in

theSword Magazine

slaap komen, totdat ik rond acht uur eindelijk als een blok was weggezonken in mijn kussen. De school zou tussen elf en twaalf uur bellen, maar meestal deden ze dat in alfabetische volgorde en Sasha Seman kwam toch echt na de R. “Dat is wel vreemd, maar nog niet gaan stressen meid. Ze hebben nog een half uur de tijd om je te bellen.”

“Ja dat is waar. Als je het niet erg vindt dan hang ik nu op, misschien proberen ze me nu al te bellen, ‘zei ik haastig.

“Tuurlijk, bel je me?”

“Ja doe ik. Doei.” En ik hing snel op. Sasha zei wel dat ik niet moest gaan stressen, maar ik kon het niet tegenhouden. Ik had een heel goed gevoel over mijn examens en ik was er eigenlijk wel van overtuigd dat ik was geslaagd. Tot nu. Wat als ik gezakt was? Dat zou een ramp zijn, dan kon ik volgend jaar pas weer examen doen. Wat moest ik dan in de tussen tijd? Papa zou zo teleurgesteld zijn. Terwijl dit alles door mijn hoofd ging bleef ik maar staren naar de telefoon. Ga over, ga over bad ik in stilte. De minuten tikten langzaam weg. Het was al kwart voor twaalf.

Er was een zachte klop op de deur en mijn moeder stak haar hoofd door de deuropening.

“En?” Door dat ene kleine woordje brak ik. “Ik heb nog niks gehoord, mam,” snikte ik.

“Ow lieverd toch.” En ze liep gelijk op mij af, kwam op mijn bed zitten en omhelsde mij stevig. “Het is nog geen tijd voor deze tranen. Ze kunnen toch nog bellen?”

“Het kan wel, ze hebben nog een kwartier. Maar ze hebben Sasha al gebeld, dat klopt toch niet? En ze bellen alleen als je geslaagd bent tussen elf en twaalf uur. Als dat niet gebeurd is dan bellen ze na één uur en bespreken ze gelijk de mogelijkheden om alsnog te slagen.”

“Het is inderdaad raar dat Sasha al is gebeld, maar de tijd is nog niet om.”

Ze pakte mijn hoofd in haar handen en draaide mijn gezicht naar haar toe. Ik keek op naar haar heldere blauwe ogen.

“En als je gezakt bent is dat niet het einde van de wereld. Dan slaag je gewoon iets later.”

“Ik kan echt niet zakken mam. Papa zou zo …..” Ik voelde mijn mobiel trillen op het bed en dook er op af.

Ik stond op en zei haastig: “Met Chiara Rose.”

“Goedemorgen Chiara, je spreekt met mevrouw Wermar. Ik mag je heuglijk nieuws brengen. Je bent namelijk geslaagd voor je examens en hebt daarbij je opleiding Hoger Hotelschool met succes afgerond.

Gefeliciteerd.”

Mevrouw Wermar was altijd formeel en keurig in haar taal, houding en kleding. Ze was nog van de oude stempel en vond dat iedereen zich zo zou moeten gedragen als ze in een hotel wilde werken.

“Dank u wel, mevrouw Wermar.”

“Zoals je weet is de diploma uitreiking op vrijdag 19 juni om drie uur. Ik zie jou en jouw familie daar graag om je diploma te overhandigen.”

“Ja, we zullen er zeker zijn.”

“Goed, fijne dag en tot dan.”

“Bedankt, u ook.”

“Goedendag.”

“Dag.” Het was het enige wat ik kon uitbrengen.

Mijn glimlach was van oor tot oor en ik zakte van geluk door mijn benen en stuiterde op mijn bed.

“Nou, ik hoef niet te vragen wat de uitslag was zo te zien. Gefeliciteerd knappe dochter van me!” Ze gaf me drie dikke zoenen en knuffelde me stevig. We lagen samen te grinniken en te lachen op bed. “Ik ben heel blij voor je schat. Welke cijfers heb je gehaald?”

“Dat heeft ze niet gezegd en ik ben het helemaal vergeten te vragen,’ lachte ik.

“Ach, het is ook niet zo belangrijk. Je bent geslaagd, dat is het belangrijkste. Vanavond gaan we het vieren, ik zal reserveren bij een restaurant.” Ze stapte uit bed en verdween naar beneden.

Ik genoot nog even na van dit gelukkige en onwerkelijke gevoel. Ik was geslaagd! Ik ben klaar met school! Sasha was ook heel erg blij.

“Woehooe! Vanavond gaan we stappen, Chiara,” zei ze toen ik haar belde, “Waar zullen we heen gaan?”

“Ehm, club Rex?” “Gezellig! Zal ik je ophalen?”

“Ja, helemaal goed, zie ik je dan bij mij rond elf uur? Doen we hier nog even een drankje en dan gaan we.”

“Super, tot vanavond.”

Ik sprong uit bed, nam een korte douche en trok een lichtbruine short aan en een wit topje. De zon scheen fel buiten en ik was van plan om lekker te zonnen en te lezen buiten. Ik pakte mijn nieuwste boek van Tess Gerritsen ‘De laatste sterft’ en ging naar beneden om te ontbijten. Mijn moeder zat al aan het kookeiland en was aardbeien aan het wassen en de kronen eraf te snijden. Ik pikte een aardbei uit de kom en ik liep naar het keukenkastje om crackers te pakken.

“En hoe reageerde Sasha op het nieuws?” vroeg mijn moeder met een lach om haar mond. “Ik heb ook alvast gereserveerd bij je lievelingsrestaurant Lan Tin voor vanavond om 19.00 uur. Ik dacht dat je daar wel naar toe wilde gaan.” Mijn moeder kende mij door en door wat zijn voor- en zijn nadelen had uiteraard. Ik kon moeilijk iets voor haar geheim houden en liegen

theSword Magazine

15

kon ik al helemaal niet. Altijd als mijn broer en ik kattenkwaad hadden uitgehaald in de buurt vroeg ze altijd aan mij wat er was gebeurd. En ik vertelde alles eerlijk, waardoor we straf kregen. Dit irriteerde Ferry mateloos en hij sloot mij vrij snel buiten van zijn vriendengroep zodat ik niet kon klikken. Dat vond ik toen echt verschrikkelijk en een lange tijd was onze broer en zus band ver te zoeken, maar gelukkig zijn we allebei nu wat ouder en zijn we weer dichter naar elkaar gegroeid.

“Geweldig mam, daar heb ik echt zin in. Sasha is natuurlijk heel blij. We gaan vanavond stappen als dat goed is. Je had toch niets gepland na het etentje?”

“Nee, ik heb nog geen feestje gepland. Ik dacht dat je dat misschien samen met Sasha wilde plannen?

Jullie kunnen het hier in de tuin geven ergens in een weekend?”

“Ja dat is een goed idee. Ik zal het er vanavond met haar over hebben.”

“Mooi dan hoor ik wel of ik ergens bij kan helpen.

Je vader en ik gaan trouwens vanavond ook weg.”

“Ow, waar heen?”

“We hebben een zakelijke borrel met de hotel managers van België en Duitsland. Vraag mij niet waarom, je vader heeft het mij al duizend keer uitgelegd, maar ik ben het alweer vergeten. Het enige waar ik aan kan denken is dat ik mijn Duits een beetje moet ophalen.”

“Gaat Ferry ook mee?”

“Nee, hij blijft thuis,” zei ze op een toon wat aangaf dat ik maar niet moest doorvragen. Waarschijnlijk hadden mijn vader en Ferry weer een meningsverschil of had Ferry zich niet goed gedragen in de ogen van mijn vader. Ferry probeerde alles te doen zoals mijn vader het wilde, maar mijn vader had nogal hoge eisen.

Ik smeerde een paar crackers in met jam en pakte een flesje water uit de koelkast. Ik wilde mij er vandaag niet mee bemoeien, ik was van plan om deze dag niet te laten verpesten door een ruzie tussen mijn vader en mijn broer.

“Ik ga even lekker ontspannen in de zon.” Ik liep naar buiten en installeerde mijzelf op de loungebank in de achtertuin. Aan de zijkant van de tuin stonden verschillende borders vol met bloemen. De rest was gras met een paar grote platte stenen als pad naar de schuur of om langs de zijkant van het huis naar de voorkant te lopen. Mijn moeder hield van tuinieren.

Ik had haar vaak genoeg geholpen, maar ik had er niet echt talent voor. Ik genoot wel van het uitzicht van een mooie bloemen tuin en ik snoof de lekkere geur graag op.

De middag vloog voorbij. Al snel riep mijn moeder 16

mij vanuit het openstaande keukenraam. “Kom je Chiara? Dan gaan we ons omkleden.” Ik legde mijn boekenwijzer tussen de bladzijden en klapte het boek dicht.

“Hoe laat is het dan?” vroeg ik terwijl ik de keuken binnenliep.

“Het is kwart voor zes. Je vader en Ferry komen samen naar huis. Ze zullen hier rond kwart voor zeven zijn om ons op te pikken en dan gaan we gelijk door.

We moeten dus wel klaar staan als ze aankomen. Kom we gaan ons lekker samen op tutten,” zei ze. Ze stak een arm door de mijne en we liepen samen de trap op naar mijn kamer. Naast mijn kamer was de slaapkamer van Ferry en tegenover mijn kamer was de slaapkamer van mijn ouders. Mijn moeder liep met mij mee naar binnen en trok gelijk mijn kleding kast open.

“Welke jurk wil je aandoen?”

“Ik denk dat ik deze jurk aan doe.” Ik hield de jurk omhoog die ik de laatste keer met mijn moeder had gekocht. Een donkerblauwe jurk tot net boven de knie met een korte split aan de zijkant. Verder was het nauwsluitend, had het een hartvormige bovenkant en brede schouderbanden.

“Ja, dat is een goede keuze. Dan doe ik ook mijn blauwe jurk aan, dan ziet iedereen meteen dat we echt moeder en dochter zijn.” Ik keek haar lachend na toen ze naar haar eigen slaapkamer liep. Mijn moeder had wel vaker dit soort opmerkingen, ik vond ze wel grappig en dacht er niet echt bij na. Maar Sasha had wel vaker gefluisterd na zo een opmerking: “Dat zijn jullie toch ook echt? Wat heeft kleding er nou mee te maken?” Ik haalde dan alleen mijn schouders op, ik was het gewend.

Ik gooide mijn broekje en shirtje op mijn bed en trok mijn jurk aan. Ik ging aan mijn kaptafel zitten en maakte eerst mijn gezicht schoon. Daarna legde ik de basis van mijn make-up aan zoals ik van mijn moeder had geleerd. Eerst een dagcrème, dan foundation en een concealer. Vervolgens plukte ik een paar haren van mijn wenkbrauwen. Mijn lippen waren al vrij donker en mijn bruine ogen ook, dus ik hoefde niet veel te doen om die eruit te laten springen. Ik bracht alleen wat lichte oogschaduw en mascara aan en ik was klaar.

Mijn moeder was altijd jaloers op mijn donkere trekken.

Door haar heldere lichtblauwe ogen en honing blond haar, was haar gezicht ook vrij licht. Haar wimpers en wenkbrauwen zag je bijna niet, dus ze kleurde haar wenkbrauwen in en gebruikte een aantal lagen mascara.

Zij was altijd wat langer bezig dan ik.

Ik trok de bijpassende blauwe pumps aan, deed een zilverkleurig armbandje om, oorbellen in en ging bij mijn moeder kijken.

“Ben je al bijna klaar mama?”

theSword Magazine

“Bijna, schat.” Ze zat aan haar witte kaptafel haar mascara op te brengen en keek mij aan via de spiegel.

“Je ziet er prachtig uit, ‘zei ze tegen mijn reflectie in de spiegel, ‘ik kan het bijna niet geloven dat je al 22 bent en je diploma hebt. De tijd gaat zo snel.”

“Niet gaan huilen, mama, dan kan je weer opnieuw gaan beginnen met je make-up en zoveel tijd hebben we al niet meer,” zei ik en gaf haar liefdevol een knuffel. Op dat moment hoorde we een korte claxon.

De slaapkamer van mijn ouders lag aan de voorkant van het huis. Ik keek door hun raam naar buiten en zag de auto van mijn vader op de oprit staan. Mijn broer stapte uit in zijn grijze pak. Het stond hem heel goed.

Ferry had ook het haar van mijn vader, donkerbruin, bijna zwart. Hij had wat lichtere ogen dan ik, bijna amberkleurig, dat maakte zijn gezicht heel bijzonder.

Hij was lang, 1.85 en had een getraind lichaam.

“We komen er zo aan!” riep ik naar hem toe. Hij zwaaide en knikte. “Kom mam, ben je klaar?”

“Ja, ik pak nog even een kort jasje. Doe jij dat ook even, het kan nog best fris zijn als we teruggaan.” Vlug rende ik mijn kamer in op zoek naar mijn jasje. Mijn vader hield niet van wachten, dus haasten we ons naar beneden. Papa en Ferry stonden stilzwijgend naast elkaar op ons te wachten. Papa was net zo lang als Ferry, had een zwart pak aan en een paar grijze haren door zijn donkerbruine haren. Hij zag er zoals altijd verzorgd en imponerend uit.

“Jullie zien er schitterend uit,” zei mijn vader toen hij ons naar buiten zag komen, “mijn twee stijlvolle, prachtige vrouwen.” Hij gaf mama een kus en mij een kus op de wang. “Gefeliciteerd, Chiara. Ik ben erg trots op je.” Tranen sprongen in mijn ogen, welke dochter wilde dat nu niet horen van haar vader? “Kom stap snel in, dan gaan we lekker eten.” Hij hield de deur open voor mama en ze stapte in de auto. Ferry deed hetzelfde voor mij.

“Gefeliciteerd, zusje,” zei hij en gaf mij ook een zoen op mijn wang.

“Dankje.”

Het etentje was ongemakkelijk gezellig. Ik merkte dat papa en Ferry nog steeds ruzie hadden. Ze praatten niet met elkaar en keken elkaar ook niet aan, alleen als het echt moest en ze er niet onderuit kwamen. Ze probeerden het gezellig te houden voor mij, maar het voelde allemaal erg geforceerd. Mama deed haar best om het luchtig te houden en daardoor ontstond er geen discussie over wat er dan ook was voorgevallen tussen hun. Ik was blij toen het 21.00 uur was en we klaar waren met eten. Thuis aangekomen gingen papa en mama al snel weg naar hun zakelijke borrel.

“Doei mam en pap veel plezier,” zei ik terwijl ik

ze een kus op hun wang gaf. Ferry riep “Doei!” ergens vanuit de woonkamer. Ik zwaaide ze uit en ging naar mijn slaapkamer om me weer om te kleden voor het uitgaan. Dit jurkje was te strak om in te dansen. Ik trok een zwarte skinny jeans aan en een paars wijd topje.

Daarna plofte ik naast Ferry op de bank. We keken een tijdje stilzwijgend tv. Ferry zapte van de ene serie naar de andere.

“Ga je mee uit met Sasha en mij?” vroeg ik na een uurtje nietsziend tv kijken.

“Waar gaan jullie heen?”

“Club Rex.” “Mmm, ik weet niet. Ik ben nogal kapot van het werken, morgen moet ik ook weer vroeg op. Om acht uur is er al een vergadering.” Hij wreef met zijn handen over zijn gezicht.

“Ah toe nou, ga mee. Je allerliefste zusje slaagt maar één keer voor de hotelschool,” smeekte ik hem en trok een pruilmondje om hem over te halen. Hij schoot in de lach.

“Jij manipulatief krengetje! Vooruit ik ga even mee, maar ik maak het niet te laat hoor. Hoe laat komt Sasha?”

Op dat moment ging de deurbel. “Daar zal je haar hebben.”

“Ik zal me dan maar even gaan omkleden.” Hij gaf me een kus op mijn voorhoofd en trok een sprintje de trap op. Sasha zag er super mooi uit. Ze had een glinsterend zilver jurkje aan en haar bruine lokken gekruld en naar één kant gekamd.

“Wat vind je?” vroeg ze, terwijl ze een rondje draaide.

“Te gek. Echt super mooi!”

“Wil je nog een drankje doen of gelijk maar gaan?”

“Mijn broer gaat ook mee. Hij is bijna klaar, maar daarna kunnen we wel gelijk gaan. Het is al 23.00 uur geweest dus club Rex is al open. Ik heb er zo een zin in!”

“Laten we dan maar snel gaan,” zei Ferry achter me.

Hij bekeek Sasha even, maar zei niks. Ik kon aan zijn gezicht zien dat hij het wat over de top vond. Dat vond ik wel jammer, want Sasha vond Ferry al van kleins af aan leuk. Alleen Ferry haar niet, maar dat ging onze pret niet bederven vanavond. We gingen lol hebben. Mijn glimlach leek wel permanent op mijn gezicht geplakt.

Dit was zo een perfecte en geweldige dag en ik zou het afsluiten met een avondje dansen op fantastische muziek. We liepen met zijn drieën de voordeur uit.

Ferry liep voor ons uit en verdween de garage in om zijn auto eruit te rijden. Het was een heldere hemel, alleen nu pikzwart met vele fonkelende sterren. Ferry stopte naast ons, Sasha stapte in op de achterbank.

Ik deed net de deur open aan de passagierskant toen

theSword Magazine

17

een politie auto voor ons huis stopte en een stukje onze oprit opreed. Hij stopte vlak voor Ferry’s auto.

Ik was verbaasd en vragend keek ik naar Ferry die ondertussen ook al uit de auto was gestapt. Hij schudde ook zijn hoofd en haalde zijn schouders op.

De twee politiemannen stapten uit. Het waren alle twee lange, blanke mannen met kort zwart haar. Ze leken zoveel op elkaar, het konden wel broers zijn.

Het enige verschil was dat de ene een haakneus had en de ander een kleine dopneus. Ze keken allebei erg serieus, waardoor ik mij toch een beetje zorgen ging maken.

“Kan ik u ergen mee helpen mannen?” vroeg mijn broer.

“Bent u de zoon van de heer Alexander Rose en mevrouw Sofia Rose?” vroeg de politieman met de haakneus.

“Ja, dat ben ik inderdaad en dit is mijn zusje,” zei hij wijzend naar mij, “wat is er aan de hand?”

“Misschien is het beter als we dit gesprek binnen voeren,” zei dopneus en keek naar wat ik dacht met enige bezorgdheid mijn kant op.

“Nee, ik wil eerst weten waar dit over gaat,” drong mijn broer aan. Ik merkte aan zijn toon dat hij niet zoveel zin had om opdrachten van iemand anders aan te nemen. Misschien was hij nog wat opstandig na de ruzie met mijn vader. Blijkbaar merkte haakneus ook dat mijn broer toch niet ging doen wat hij wilde, want hij gooide het verschrikkelijke en onmogelijke nieuws er gelijk uit.

“Het spijt mij om u dit te moeten zeggen, maar uw ouders zijn vanavond betrokken geraakt bij een dodelijk auto ongeluk.”

Je leest vaak in boeken of ziet in films dat mensen flauw vallen na heftig nieuws. De hersenen kunnen het niet verwerken of nemen je in bescherming en sluiten zich af. Daardoor maak je alle heisa om je heen niet mee. Het enige wat ik wilde was ook dat geluk hebben. Gun mij die vergetelheid. Alsjeblieft, alsjeblieft… Laat het niet waar zijn…

Geronimo Stilton Wakkere Muis ISBN 9789085922827 213 pagina’s december 2014

Dit is een oud verhaal dat ik niet snel aan kinderen zou vertellen bedacht ik me toen ik het boek kreeg. Maar omdat het is bewerkt tot een Geronimo Stiltonverhaal durfde ik toch de uitdaging aan. Gelukkig maar, want het is zo leuk!

Net als de andere Geronimo Stiltonboeken is elke pagina heel mooi uitgewerkt en worden er mooie en bijzondere tekens gebruikt in de tekst om het lezen aantrekkelijk te maken voor kinderen. Het voorlezen lukt me dan ook nooit zo goed, het boek wordt regelmatig gepakt om zelf te lezen en alles te bekijken.

Het verhaal begint met een briefwisseling tussen Robert Walton aan een zekere Margreet, zijn zus. Hij ontmoet tijdens een zeereis Frankenstein die hem het verhaal vertelt. Het is een mooie inleiding in het verhaal en geeft een goed tijdsbeeld weer.

Frankenstein krijgt een adoptiezusje en is gelukkig totdat zijn moeder overlijdt. Hij gaat natuurkunde studeren en leert dat het mogelijk is om een levend wezen te scheppen. Dat wordt het beroemde monster van Frankenstein. Het monster lijkt eng maar is het niet. Gelukkig krijgt ook hij ruimte om zijn verhaal te vertellen.

Het monster van Frankenstein is een mooi boek voor de iets oudere kinderen en past goed bij de serie van Geronimo Stilton.

Wordt vervolgd Francis Oosterhof publiceert in iedere editie een stukje van haar mini-roman. Lees in editie 13 hoe het verder gaat.

18

Het monster van Frankenstein

Tekst Diane Kooistra

theSword Magazine

Recensie Ze bouwen daarginds een concentratiekamp

Het huis in Kreis Pinneberg

Bert Oomen Aldus uitgevers ISBN 9789086801589 222 pagina’s november 2014

Ik vond de titel van het boek zo Nederlands! Het lijkt een ver-van-mijn-bedshow voor de mensen hier totdat er een concentratiekamp in hun eigen dorp wordt gebouwd. In deze tijd van herdenken is het heel bijzonder om dit boek te lezen en er wordt steeds meer duidelijk. Bert Oomen beschrijft op een hele mooie manier de sfeer die er leeft in Nederland in de tweede wereldoorlog. Hij heeft aandacht voor het kleine. Hij haalt een dorp uit het grote gebeuren van de tweede wereldoorlog en laat zien wat er met de mensen gebeurt als hun wereld op z’n kop komt te staan .

Bert Oomen vertelt het verhaal in eerste instantie uit nieuwsgierigheid. Ik vond het heel mooi hoe hij aangeeft dat de mensen uit Vught in deze moeilijke tijd met morele dilemma’s te maken kregen. De eerste reactie van velen zal zijn: help de mensen in het kamp.

De mensen van toen dachten en deden anders dan de mensen van nu. Dat is een punt dat meerdere keren aangehaald wordt.

Het tweede hoofdstuk vond ik het mooiste; het eigenlijke verhaal. Hoewel het vol feiten staat vergeet je dat je geen roman aan het lezen bent maar een informatief boek.

Aan het eind van het boek zegt Bert Oomen dat het kamp niemand onverschillig liet en dat ben ik na het lezen van het boek met hem eens.

Een mooi document over een tijd die we nooit mogen vergeten.

Tekst Diane Kooistra

Rhidian Brook Agathon ISBN 9789000305582 368 pagina’s mei 2013

Het verhaal speelt zich af in Hamburg, net na de Tweede Wereldoorlog. De Duitsers, die pas verslagen zijn, proberen te overleven met de middelen die ze nog hebben. Hun huizen worden afgepakt door Britse militairen en zij moeten wegkwijnen in tentenkampen.

Op die manier krijgt onder andere de Britse kolonel Lewis Morgan een huis toegewezen. Maar hij staat erop om het huis niet enkel met zijn vrouw en zoon maar ook met de Duitse familie die er al woonde te delen. Kolonel Morgan verloor in de oorlog een zoon, iets wat zijn vrouw niet kan verwerken. Dan zijn er ook nog Herr Lubert, een Duitse architect die zijn vrouw verloor, en diens dochter Frieda, die liever teruggrijpt naar de periode onder Hitler.

Kolonel Morgan is ervoor verantwoordelijk om het gebied waar hij woont te herstellen en de bevolking te denazificeren. De kolonel gelooft nog steeds rotsvast in het goede van de mens, ook van de Duitsers, al wordt hem dat niet in dank afgenomen door de meesten die hem kennen. Daardoor wordt hij echter toch sterker.

Tot hij op een bepaald moment zelf de dupe wordt van zijn goedheid.

De schrijver slaagt erin een beeld te scheppen van de periode kort na Wereldoorlog II dat iedere lezer bij de keel grijpt. De Duitsers die proberen te overleven en maar enkele Britten die kunnen inzien dat niet alle Duitsers Nazisten zijn die het gedachtengoed van hun vroegere leider volgen. De manier waarop er met elkaar omgegaan wordt in die periode komt hard aan.

Het boek is vooral geschreven voor lezers die houden van geschiedenis.

Tekst Maarten Vanbergen theSword Magazine

19

Recensie Het kasteel van de 100 verhalen Geronimo Stilton Wakkere Muis ISBN 9789085922933 februari 2015

Het nieuwste boek van Geronimo Stilton: Het kasteel van de 100 verhalen. Wat direct opvalt is dat er op de cover een groene rand te zien is waarop staat te lezen: “Groene reeks: deel 1 van 6.” Vanaf 2015 heeft de uitgever De Wakkere Muis de reeks boeken een kleurcodering meegegeven. Elke reeks bestaat uit zes delen. Door de kleurcodering en de nummering (zowel op de voorzijde als de rug van het boek) is het eenvoudig om de serie bij elkaar te zoeken/sparen.

Dit is dus het eerste deel uit de groene reeks, maar het boek is een compleet avontuur. De boeken uit de serie kunnen dus afzonderlijk van elkaar gelezen worden.

Zodra hier een boek van de Stilton-familie in huis komt is het feest. Mijn dochter van acht pakte dit boek dan ook direct over van mij en begon te lezen. Geronimo’s neef Klem blijkt een carrière in de tv-wereld te hebben: hij heeft sinds kort een eigen show op de televisie.

De familie Stilton houdt wel van verrassingen en dus verneemt Geronimo via de show van zijn neef Klem dat hij meegenomen wordt op avontuur naar een mysterieus kasteel. Nog nauwelijks van de schrik bekomen, staan even later zijn zus en neef voor de deur om hem op te halen. Ze vertrekken direct naar het kasteel, iets waar Geronimo de kriebels van krijgt. Het is namelijk al donker en hij ziet het echt niet zitten om nu naar een vreemd en mysterieus kasteel te gaan. Hij is ook niet voor niets de angstmuis van de familie...

Het kasteel ziet er in de ogen van Geronimo angstaanjagend uit en al snel vinden ze een bos met 100 sleutels. Dat verwijst natuurlijk ook indirect naar de 100 verhalen die het kasteel rijk is. Thea, Klem en Geronimo gaan op onderzoek uit in het kasteel en dat levert een spannend, maar ook lachwekkend avontuur op. Omdat het verhaal vanuit Geronimo wordt beschreven, krijg je de bibbers die hij heeft heel goed mee. Zijn familie is wat heldhaftiger en halen graag 20

grapjes met hun angstige familielid uit. Dat zorgt hier in huis voor de nodige lachsalvo’s!

De levendige en kleurrijke illustraties en de vrolijke en speelse lay-out zorgen er voor dat ook kinderen die niet zo erg van lezen houden dit boek toch wel snel pakken. En ongemerkt lees je al snel het boek uit (mijn dochter kon het boek nauwelijks wegleggen!), omdat je nieuwsgierigheid wel steeds gewekt wordt. Niet alleen door het verhaal overigens, ook door de extra’s die verspreid in het boek staan. Een bladzijde met raadseltjes die helemaal binnen het verhaal horen, een doolhof om de snelste weg naar het kasteel te vinden en leuke ideeën voor een echt schaduwspel komen onder andere aan bod. En wanneer je het verhaal hebt gelezen, houdt de pret zeker nog niet op: achterin het boek staat nog een test om te kijken of je een goede verslaggever bent...

De fans van Geronimo Stilton weten het al: sinds mei 2014 zitten er in diverse boeken van De Wakkere Muis kwartetspel-kaarten “verstopt.” Ook in het boek Het kasteel van de 100 verhalen vind je weer een uitbreiding voor je kwartetspel. Kortom, dit eerste deel van de groene reeks is een goede start van een nieuwe serie boeken. We wachten nu al met spanning op het verschijnen van de volgende delen...

Tekst Irene Kalsbeek

theSword Magazine

Recensie Mevrouw Hemingway Naomi Wood Singel Uitgeverijen ISBN 9789021457963 272 pagina’s maart 2015

Biografieën van Ernest Hemingway zijn er in overvloed en ze verhalen allemaal uitgebreid wat de grote schrijver en avonturier gedaan heeft. Zoals de titel van het boek van Naomi Wood al aangeeft, brengt zij nu eens de vrouwen van ‘Papa’ Hemingway onder de aandacht. Vrouwen, meervoud, want er waren er vier, al dacht elke vrouw voor zich dat zij de enige en echte zou zijn.

In deze intrigerende roman laat Wood ons in het eerste deel kennis maken met Hadley, de eerste vrouw, die Hemingway voor de keuze zet: óf hij breekt met zijn minnares Pauline Pfeiffer, Fife bijgenaamd, óf Hadley en hun zoontje verlaten hem. Wie Hemingway gekozen heeft, wordt duidelijk in het tweede deel van het boek, waarin Fife, die inmiddels moeder van twee kinderen is, wanhopig probeert om Hemingway als haar echtgenoot te behouden. Door middel van flashbacks komen we te weten hoe het destijds in 1926 zo ver gekomen is dat Hadley het moest afleggen tegen Fife.

Maar ook Fife verliest het van mevrouw Hemingway nummer drie: de oorlogscorrespondente Martha Gellhorn, die zelf als schrijfster bekend is geworden door haar reportages. Zij zal na een huwelijk van vijf jaar als enige geheel uit vrije wil Hemingway verlaten en een eigen carrière opbouwen. De laatste vrouw, Mary Welsh, blijft bij Hemingway tot aan diens zelfmoord in 1961. Ze is dan vijftien jaar met hem getrouwd geweest.

Elke vrouw heeft een eigen deel van het boek gekregen met haar voornaam. Wood geeft duidelijk aan dat we hier met fictie te maken hebben, ook al is het verhaal gebaseerd op de werkelijkheid. Maar ze maakt het verhaal zo aanvaardbaar door haar prachtige schrijfstijl en door zich in te leven in elk van de vier echtgenotes, dat het moeilijk is te geloven dat het misschien niet zo is gegaan. Met alle vier vrouwen kan de lezer zich

identificeren zonder dat er een duidelijke voorkeur voor een van hen ontstaat. Toch heeft Wood ze alle vier een geheel eigen karakter weten te geven: de redelijke Hadley, de jaloerse en hartstochtelijke Fife (“Er knapte iets in haar. Wat? Haar waardigheid misschien.”), de zelfstandige Martha en de zich opofferende Mary.

Wat vooral buitengewoon knap is, is het feit dat zij zich van elk oordeel onthoudt en de levens van deze mensen dooreen weet te vlechten zonder met waarden en normen aan te komen. Geen moment laat zij zich verleiden om de gebeurtenissen toe te lichten vanuit het perspectief van Hemingway zelf: deze roman gaat nadrukkelijk niet over hem. Hoewel wie hij is en wat hij doet de levens van alle anderen beïnvloeden en we ook te weten komen wat hem bezielt en waarom, wordt hij nergens zelf tot onderwerp. En dat is heel moeilijk vol te houden bij een grote schrijver als Hemingway, maar Wood is het gelukt.

Daarnaast geeft zij een mooi beeld van de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw, het interbellum waarin alles mogelijk leek te zijn: grote feesten met champagne en cocaïne, losse zeden en wisselende partners en voor althans de upper class een leven van luxe en nietsdoen in exotische oorden. Terloops komen grote namen voorbij als van die andere schrijver en alcoholist Scott Fitzgerald en zijn vrouw Zelda. Maar ook laat Wood de situatie zien in het door de nazi’s bezette Frankrijk en weet ze de benauwende sfeer goed weer te geven.

Wood heeft een roman geschreven die niet voor de biografieën over de Grote Man zelf hoeft onder te doen.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

21

F

Verwacht

Films

Big Game Wanneer Air Force One wordt neergeschoten door terroristen strandt de president in de wildernis. De enige persoon die hem kan redden is een 13-jarige jongen genaamd Oskari. Oskari is in de bossen aan het jagen om zijn volwassenheid te bewijzen aan zijn verwanten. In plaats daarvan stuit hij op de machtigste man ter wereld. Met de terroristen op hun hielen moet het onwaarschijnlijke duo samen werken om te ontsnappen.

Far from the Madding Crowd

Get Hard

Een rijke bankdirecteur, genaamd Jaimes Bathsheba Everdene King (Will Ferrell), (Mulligan) is een wordt ten onrechte mooie, trotse vrouw met een onafhankelijke veroordeeld voor fraude en zal in geest. Ze wordt door drie zeer verschillende een maximaal beveiligde gevangenis mannen het hof gemaakt: Gabriel Oak terechtkomen. Om zich voor te bereiden op (Schoenaerts), een schapenhouder, Frank zijn opsluiting wendt hij zich tot Darnell Troy (Sturridge), Lewis (Kevin Hart), een roekeloze de man die zijn auto sergeant en William wast, om zich ‘harder’ Boldwood (Sheen), een welgestelde en wat te laten maken in de laatste 30 dagen van oudere vrijgezel. zijn vrijheid.

Drama Komedie 7 mei 2015 7 mei 2015

Actie / Avontuur 7 mei 2015

22

Mad Max: Fury Road

Pitch Perfect 2

De film speelt zich af in een grimmig woestijnlandschap waar de mensheid is gebroken en waar bijna iedereen gek is en vecht voor de noodzakelijkheden van het leven. In deze wereld van vuur en bloed zijn twee rebellen op de vlucht die misschien wel de orde zouden kunnen herstellen.

Max (Tom Hardy), een man van actie en weinig woorden, tracht gemoedsrust te vinden na het verlies van zijn vrouw en kind in de nasleep van de chaos.

De meiden Jesse en Beca zijn afgestudeerd.

Ze naderen het einde van hun studentenbestaan en daarmee ook hun tijd als zangeressen in hun zanggroep Barden Bellas. Ze proberen er achter te komen hoe ze hun vriendschap soort van af kunnen sluiten en wat ze gaan doen met de rest van hun leven.

Actie / Avontuur 14 mei 2015

theSword Magazine

Komedie / Muziek 14 mei 2015

Bron www.moviemeter.nl

mei

Poltergeist

De Surprise

Het gezin Bowen verhuist naar een andere stad nadat Eric Bowen, de vader van het gezin, zijn baan verliest. Maar al snel blijkt dat het nieuwe huis bezeten is door kwade geesten.

De aanvallen van de angstaanjagende geesten escaleren al gauw en ze ontvoeren de jongste dochter van het gezin. De familie moet meteen al alles op alles zetten om haar te redden.

De excentrieke multimiljonair Jacob de With sluit een overeenkomst om zichzelf naar de andere wereld te laten helpen.

Bij het uitzoeken van zijn doodskist ontmoet hij een jonge vrouw die precies hetzelfde contract heeft getekend. Als de twee op elkaar verliefd worden, willen ze onder de deal uit en raken ze in grote problemen.

Horror / Thriller 21 mei 2015

Paul Blart: Mall Cop 2 Paul Blart is een bewaker van een winkelcentrum. Samen met zijn tienerdochter Maya woont hij een tentoonstelling voor beveiligingsmedewerker bij in Las Vegas.

Ondanks dat hij geplaagd wordt door de beveiligers van een casino en andere aanwezigen neemt Blart het op tegen een groep gevaarlijke kunstdieven.

Romantiek / Komedie Komedie 21 mei 2015 21 mei 2015

theSword Magazine

San Andreas Good Kill De beruchte San Andreasbreuk maakt zijn gevreesde reputatie waar.

CaliforniĂŤ wordt getroffen door een allesverwoestende aardbeving. Een SAR-helikopterpiloot (Dwayne Johnson) en zijn van hem vervreemde vrouw reizen van Los Angeles naar San Francisco, om hun enige dochter te redden. Hun gevaarlijke reis naar het noorden is slechts het begin.

Een voormalig straaljagerpiloot uit Las Vegas is nu een piloot van een drone. Twaalf uur per dag vecht hij tegen de Taliban met een afstandsbediening, waarna hij naar huis gaat en de andere twaalf uur ruziet met zijn vrouw en kinderen. De piloot begint de missie echter in twijfel te trekken. Hij heeft het vermoeden dat hij meer terroristen creĂŤert dan vermoordt.

Avontuur 28 mei 2015

Thriller 28 mei 2015

23

Recensie Een leeuw in mijn cornflakes

Michelle Robinson Uitgeverij De Fontein ISBN 9789026137129 32 pagina’s november 2014

Begin je als ouder ook al te zuchten zodra een supermarktketen weer een verzamelactie aankondigt?

Zeuren jouw kinderen dan ook direct elke dag of je nog leuke verrassingen hebt gescoord? Dan is dit boek het ideale boek om voor te lezen!

Een leeuw in mijn cornflakes neemt de spaaracties in de winkels met een flinke dosis humor op de tak.

Dit schitterende prentenboek gaat namelijk over een ludieke spaaractie waarbij je een leeuw kunt krijgen.

Niet een enorm knuffelbeest of eentje van plastic...

Nee, een heuse ECHTE leeuw! En laten we eerlijk wezen, wie wil dat nu niet...

en met al die supermarktacties van tegenwoordig heel herkenbaar. Je kunt er bijna geen boodschappen tegen doen, zo veel heb je nodig om een actie compleet te hebben. En soms is een actie ook een beetje teleurstellend. Nadat je kinderen heerlijk zijn uitgelachen na het lezen van dit boek, zal het misschien wel in de kast belanden, maar het is een fantastisch boek om even subtiel weer uit de kast te halen wanneer kinderen weer staan te springen bij de aankondiging van een nieuwe spaaractie!

Het boek begint direct met de actie, maar ook met een waarschuwing: als je ooit een pak cornflakes ziet met deze actie, doe er dan niet aan mee! De twee broers Bart en Erik vertellen je waarom je dat beter niet kunt doen. Zij hebben namelijk wel mee gedaan met deze actie en spaarden maar liefst 100 zegeltjes bij elkaar om een echte leeuw te mogen ontvangen. Honderd zegeltjes betekende wel honderd pakken cornflakes en die moesten allemaal op... Dat ze voorlopig niets aten dan cornflakes vonden de broers niet zo erg: ze wilden namelijk die leeuw. Eindelijk was het zo ver en stuurden ze hun volle zegelkaart op en wachten op de komst van hun leeuw.

Ze bleken niet de enigen te zijn die graag zo’n bijzonder huisdier wilden. De brievenbus stroomde over en het wachten duurde erg lang. Om hen heen kregen mensen hun eigen leeuw thuisbezorgd, maar bij Bart en Erik kwam lange tijd niets... Tot de dag dat er eindelijk een auto voor hun deur stopte. Maar wat er toen gebeurde...

Mijn dochter en ik hebben smakelijk gelachen om dit hilarische prentenboek. Het is zo geestig geschreven 24

Tekst Irene Kalsbeek

theSword Magazine

Column

Belevenissen van een schrijfcoach Zo ben ik nou eenmaal

Tekst en foto Johan Bordewijk

‘Mijn personages zijn gewone mensen die ongewone dingen meemaken, ’ zegt een van de leden van de schrijfgroep. Juist ja, dat snap ik, maar... Ik had net uitgelegd dat alles in een roman ‘lager than life’ is en dat je karakters dus ook extremer zijn dan in het normale leven. Een schrijver, zeker een debutant, blijft graag dichtbij zijn eigen omgeving en ervaring.

En daar vind je vooral gewone mensen. Maar een roman is geen beschrijving van de werkelijkheid.

Een voorbeeld. Het boek ‘het Rosie project’ is erg grappig. Niet omdat de plot zo bijzonder is. boy meets girl, er is aantrekkingskracht, maar er ontstaan misverstanden waardoor ze uit elkaar drijven.

Uiteindelijk krijgen ze elkaar toch, iets dat je al vanaf het begin ziet aankomen. Laten we zeggen: het typische scenario van een bouquetreeksje.

Wat het boek goed maakt, is het karakter van de hoofdpersoon. Dat is iemand met Asperger, iemand die emotioneel helemaal op slot zit, maar dat wel zo ontzettend onrealistisch en tot in het extreme is doorgevoerd dat zijn gestuntel bijzonder amusant is. Zelfs zoiets banaals als iemands BMI wordt een running gag.

Er is een handzaam boekje over psychiatrische profielen ‘Zo ben ik nou eenmaal’ van Willem van der Does. Hij beschrijft onder meer de narcist, de control freak en de borderliner. Allemaal mensen die afwijkend genoeg zijn om het hun omgeving knap lastig te maken, maar weer niet zo gek dat ze opgenomen moeten worden. Ofwel: de ideale romankarakters. In het boekje staat hoe die mensen

denken en hoe ze zich gedragen. Heel nuttig om de gedachtenwereld en gedraging van je personages vorm te geven.

De meeste romans spelen zich af in de wereld van alledag. Dus ja, ik snap dat de meeste romanpersonages gewone mensen zijn, daarover ben ik het met mijn ‘leerling’ eens. De karakters hebben zwarte en witte kanten, met voors en tegens.

Maar een roman krijgt echt kracht als je dat naar één kant laat doorslaan. Misschien is je hoofdpersoon geen narcist, maar heeft hij wel sterke narcistische trekken. Dan ontstaan er botsingen en spanningen.

En dàt draagt je verhaal.

Johan Bordewijk is schrijver en redacteur. Als schrijfcoach begeleidt hij een groep enthousiaste schrijvers, die allemaal bezig zijn met een roman. In deze blog beschrijft hij zijn ervaringen.

theSword Magazine

25

B Verwacht

Boeken

Het Boek der Costa del Sol Angsten Suzanne Santa Vermeer Montefiore

Sinds ze een jaar geleden weduwe is Viktor Nesselrode komt via een magische geworden, heeft Eline Sanchez er alles aan poort op de planeet gedaan om de levens Lemuria terecht. Die wereld dreigt door het van haar en haar kinderen Alex en leger van de wrede Heerser onderworpen Maria weer op orde te krijgen. De komende te worden.

In de grotstad Lakonia zomervakantie zullen ze met z’n drieÍn wonen Spartanen die doorbrengen in Spanje, zich al duizenden het geboorteland van jaren voorbereiden hun vader. Maar in op de oorlog tegen plaats van een verblijf de Heerser. Het bij de grootouders van is in die stad dat haar kinderen, heeft Viktor zijn magische Eline een verrassing krachten ontdekt en in petto: een vakantie de belangrijke rol aan de zomerse die hij gaat spelen in zandstranden vande de toekomst van de Costa el Sol. planeet.

Fantasy Scelta Publishing

26

Thriller A.W. Bruna

Aangetast Loes den Hollander

Over de schreef Karen Rose

Tien jaar nadat Lieve Metselaer werd geschept door een auto en dit niet overleefde, worden de dader van dit ongeluk en de vader van Lieve opgeschrikt door bedreigingen en beschuldigingen die hen erg kwetsbaar maken. Er ontwikkelt zich een duistere en onaangename strijd die consequenties heeft voor persoonlijke en zakelijke relaties.

Niemand weet wie de belager is, maar het is duidelijk dat deze moet worden gestopt voordat de volledige waarheid over het ongeluk dat Lieve het leven kostte bekend zal worden.

Rechercheur Stevie Mazzetti heeft al zoveel tegenslag gehad, dat wens je niemand toe. Maar ze is een vechter met een groot rechtvaardigheids gevoel. Als ze erachter komt dat een oud-collega zich in de nesten heeft gewerkt, wil ze de waarheid boven tafel krijgen.

Wanneer Stevie in deze zaak te maken krijgt met een psychopaat, doet hij alles om haar te beschermen, maar dan moet zij wel uit handen zien te blijven van een moordenaar die niets te verliezen heeft...

Thriller Karakter Uitgevers

theSword Magazine

Thriller De Fontein

Het stille meisje Hjorth Rosenfeldt In de laatste dagen van de paasvakantie worden de lichamen van de familie Carsten gevonden. Ze zijn van dichtbij neergeschoten en de enige verdachte moet worden vrijgelaten bij gebrek aan bewijs. Wanneer Sebastian Bergman en zijn team worden opgeroepen, vinden ze rond het huis de voetsporen van een meisje. Nicole, het twaalfjarige nichtje van de familie, was op bezoek en mogelijk getuige van de moord.

Maar zij is spoorloos verdwenen in de bossen...

Thriller Cargo

Bron www.bol.com

mei

The Reading Challenge Mila Levchenko

De wraak van Feel good zeven color Pittacus Lore Deltas

We dachten dat het The Reading Challenge ergste voorbij was.

Na tien jaar waren is de uitdaging voor we eindelijk herenigd alle boekliefhebbers! en ontdekten we de waarheid over ons Dit boekje staat boordevol uitdagingen verleden. We trainden en werden elke dag en opdrachten. sterker. We waren zelfs Laat je verrassen door gelukkig andermans favorieten Maar we hadden nooit gedacht dat de boek. Lees boeken Mogadoren een van die je zelf nooit zou onze eigen Gardes oppakken en daag tegen ons op zou jezelf uit zoveel zetten. En nu is Acht mogelijk boeken te dood. Ik zou alles doen lezen. om hem weer terug te brengen, maar dat is Psychologie onmogelijk.

Scelta Publishing Young Adult A.W. Bruna

Anti-stress Word helemaal zen met de prachtige kleurplaten in dit boek! Breng een moment van rust in je drukke leven door de prachtige tekeningen in te kleuren. Gebruik je kleurpotloden of stiften? Kies je voor de abstracte of voor de figuratieve patronen? Het maakt niet uit. Zolang je maar creatief bezig bent en je tegelijkertijd even heerlijk ontspant!

Tekenen Deltas

After 2: Je kan niet leven zonder hem Anna Todd

Het meisje in de trein Paula Hawkins

De achttienjarige Tessa Young heeft haar vriendje en overbezorgde moeder achtergelaten om te gaan studeren aan de universiteit van Washington. Dit had ze al jaren gepland en ook de rest van haar toekomst lijkt al helemaal vast te liggen.

Maar dan ontmoet ze Hardin. Hij is onaardig en zit onder de tattoos en piercings. Zonder dat ze het wil weet Hardin een grote passie in Tessa naar boven te halen.

Rachel neemt elke ochtend dezelfde trein. Elke dag hobbelt ze over het spoor, langs een rij charmante huizen in een buitenwijk van Londen, en stopt daar altijd voor hetzelfde rode sein. Zo kijkt ze elke ochtend naar een stel dat op hun terras ontbijt. Ze heeft inmiddels het gevoel dat ze hen persoonlijk kent en noemt hen ‘Jess en Jason’. Hun leven – in Rachels ogen – is perfect. Een beetje zoals haar eigen leven dat ooit was.

Roman Boekerij

theSword Magazine

Thriller A.W. Bruna

27

Lekkerrr

Frozen yoghurt met frambozen De zomer komt er aan – iets om naar uit te kijken! Een minder goed vooruitzicht is de druk om een ‘bikinilichaam’ te moeten hebben dat helemaal ‘klaar is voor het strand’. Maar laat de zomer nou net het seizoen zijn om heerlijke ijsjes te eten. Gelukkig hebben we de ideale oplossing, een ijsrecept met weinig calorieën maar minstens zo lekker: frozen yoghurt met frambozen.

Ingrediënten (voor 6 personen)

Leg een kaasdoek of schone theedoek in een beslagkom. Schenk de yoghurt in het midden van het doek en draai het dicht om zoveel mogelijk vocht uit de yoghurt te knijpen. Spoel de frambozen af en prak ze grof (zorg dat de frambozen nog een beetje vorm hebben). Houd een paar hele frambozen apart voor de garnering.

Meng de honing en frambozenpuree door de yoghurt, voeg wat citroensap toe en roer goed door. Giet het mengsel in glazen en zet ze een uurtje in de vriezer om op te stijven.

Haal uit de vriezer en versier met de hele frambozen.

Lekker!

Bron www.lekkerinhetleven.nl

300 g verse frambozen 4 eetlepels honing 600 g biologische yoghurt (of magere Griekse yoghurt) 1 citroen

Instructies

28

theSword Magazine

Column

Liefde in de lucht Voor het eerst in mijn leven waag ik mij eraan.

Mezelf inschrijven op een datingsite. Ik verwacht er niet veel van, we zien wel. Na een tijdje ontvang ik een knipoog van haar! Ik vind het allemaal super spannend, maar het lijkt mij leuk om met haar in contact te komen. Dus ik betaal een lidmaatschap en stuur een berichtje terug. “ Wat leuk om een knipoog te krijgen. Het lijkt mij ook leuk om met jou in contact te komen!”

Tekst Chantal von Glahn

Van het een komt het ander, we spreken af om elkaar in levende lijve te ontmoeten. Wanneer ik haar zie voel ik direct een klik, spannend maar het is er. Nu, een paar weken later, hebben we een relatie en ik ben de gelukkigste vrouw op de wereld! Ik heb het gevoel alles aan te kunnen, ik zit boordevol energie en ik loop net niet te huppelen over straat. Ik heb het gevoel dat iedereen aan mij kan zien dat ik verliefd ben!

Ik wil geloven in de liefde, de liefde voor een partner, maar wat is liefde nu werkelijk? Wanneer je liefde voelt, zeg je tegen de ander ik hou van jou.

Maar wat is houden van? Is dat onvoorwaardelijk, allesomvattend, de minder goede kanten van iemand accepteren? Wat als de één een misstap maakt? Kan liefde dan zo ineens over zijn? Dat zou betekenen dat het niet onvoorwaardelijk is, dat je in de liefde op een touwtje balanceert. Eén misstap

en je dondert er van af, het kan dan zomaar voorbij zijn.

Waarom beloven we eeuwige trouw, in goede en slechte tijden, als we het toch niet altijd waar kunnen maken? Willen we geloven dat het echt bestaat, eeuwige trouw? Wie houden we eigenlijk voor de gek, waarom maken we onszelf dat wijs?

Misschien omdat we bang zijn alleen en eenzaam oud te worden? Of zou het komen doordat we groot zijn gebracht met sprookjes, waarin ze nog lang en gelukkig leven? Ikzelf wil er ook in geloven, eeuwige trouw. Het biedt duidelijkheid en veiligheid.

Misschien moet ik niet proberen te begrijpen hoe de liefde in elkaar steekt. Misschien is het iets ontastbaars, iets wat niet te vatten valt. Ze zeggen ook wel dat het in de lucht hangt. Misschien moet je van het begrip liefde afblijven en het haar gang laten gaan. Haar laten groeien of niet, haar jou laten overkomen. Zij valt niet te sturen, ze duikt op wanneer je het helemaal niet verwacht en verdwijnt wanneer je dat eigenlijk helemaal niet wilt. Kortom de liefde in een mens lijdt haar eigen leven en houdt geen rekening met jou of met de ander.

Ik zeg, liefde, kom maar op!

theSword Magazine

29

G

Bron www.bol.com

Verwacht

Games

The Witcher Wolfenstein: 3: Wild Hunt The Old Blood In de lucht hangt spanning en de rook van afgebrande dorpen. Het geduchte Rijk van Nilfgaard heeft weer toegeslagen en de hulpeloze Noordelijke Koninkrijken verwoest. De eens zo machtigen, die geprobeerd hebben om Geralt te gebruiken voor hun eigen profijt, zijn er niet meer. In deze donkere tijden weet niemand wat de toekomst zal brengen, we die vrede zal herstellen en wie alleen ellende zal veroorzaken.

Namco Bandai PS4, XBox One, PC 30

Het is 1946 en de Nazi’s staan op het punt de Tweede Wereldoorlog te winnen. In een poging om het tij te keren in het voordeel van de geallieerden, trekt B.J. Blazkowicz er in een tweedelige missie op uit richting Bavaria.

Bethesda Softworks PS4, PC, Xbox One

Project Cars

Splatoon

Creëer een coureur, kies uit een enorme hoeveelheid motorsports en schakel naar de hoogste versnelling om Historic Goals na te jagen en ultieme erkenning te verdienen in de Hall of Fame. Laat vervolgens zien hoe goed jij rijdt door het online op te nemen tegen de rest van de wereld. Test je vaardigheden in competitieve race weekends, time challenges voor het scorebord of events die continue geupdate worden door de community.

De gloednieuwe IP Splatoon is een kleurrijke en chaotische actie shooter. Bespat vijanden en ruimtes met verf om je territorium af te bakenen als inkt spuwende, inktvisachtige wezens genaamd Inklings.

Namco Bandai PS4, PC, Xbox One theSword Magazine

Nintendo Wii U

mei

Final Fantasy X & X2 HD Remaster Twee van de meest geprezen FINAL FANTASY avonturen aller tijden zijn terug.

Keer terug naar de wereld van Spira, de spectaculaire sport Blitzball en maak opnieuw kennis met je favoriete personages zoals Tidus en Yuna die er beter uitzien dan ooit. De oorspronkelijke visie van de makers is met de technologie van vandaag eindelijk volledig gerealiseerd met deze definitieve versies van deze klassieke RPG’s.

Square PS4

Interview

Tekst Dennis van Elten Foto’s Yentl Elderman

“Net als de hoofdpersoon houd ik ook van uitgaan in een gayclub.”

Wat zouden vrienden en familie over Yentl zeggen?

Dat ik een lief en gezellig mens ben die ook wel erg eigenwijs kan zijn en van wie ze vinden dat ik of altijd maar in de kroeg zit of altijd maar zit te lezen. Mijn moeder dacht vroeger al dat ik schrijver zou worden. Als kind vond ik voorgelezen worden het fijnste dat er was en toen ik eenmaal zelf naar de bieb mocht, zat ik er zo vaak als ik kon. Voor mijn tiende verjaardag vroeg ik een typemachine en begon ik aan een biografie over Madonna.

Welke schrijvers hebben jou geïnspireerd en wat is jouw favoriete boek?

Moeilijke vraag, want ik lees alles wat los en vast zit. Vroeger moest ik erg lachen om de dagboeken van Adrian Mole, geschreven door Sue Townsend.

Daarna om de klassieker Catcher in the Rye van Salinger en nu om de verhalen van David Sedaris.

Voor mijn lijst las ik In Cold Blood, daar was ik erg van onder

de indruk, zowel van de inhoud van het verhaal als de stijl waarin het geschreven is. Misschien wel een van de mooiste boeken vind ik Revolutionary Road van Richard Yates. Het boek dat ik elk jaar herlees is Gimmick! van Joost Zwagerman. Ik lees het in een uurtje of 4-5 en ik moet erom lachen terwijl ik ook medelijden heb met de hoofdpersoon. Maar bovenal krijg ik er energie van. Van Zwagerman vind ik ook De buitenvrouw, Chaos en Rumoer erg goed; lekker kneuterig en Nederlands. Alle boeken van Voskuil vind ik mieters, ze hebben een sobere stijl en alles wordt eindeloos herhaald waardoor sommige mensen de boeken maar saai en vervelend vinden, maar ik vind ze verslavend. Op dit moment lees ik Het Puttertje van Donna Tartt, en ik vind het prachtig.

Daarvoor las ik Hallo Muur van Erik-Jan Harmens en Tonic van Ralf Mohren, die toevallig allebei over alcoholverslaving gaan. De boeken van Arnon theSword Magazine

Grunberg en Michel Houellebecq vind ik gaaf, omdat ze mijn stemming beïnvloeden; ik word er somber van. Het boek I.M. van Connie Palmen heb ik ook meerdere keren gelezen, het is een liefdesverhaal maar het gaat ook over reizen door Amerika.

De boeken van Knausgard las ik ook, terwijl ik hem eigenlijk een huilebalk vind, maar toch moet ik al zijn boeken hebben. Een van de beste (en ook meteen dunste) boeken vind ik denk ik Werther Nieland van Gerard Reve. Daar zit zoveel in.

Wat is jouw favoriete schrijfomgeving?

Ik ben in december 2012 aan De schrijver begonnen en was in de zomer van 2014 klaar.

Ik heb het boek geschreven in de weekenden, meestal bij mij thuis in Eindhoven, gewoon aan de keukentafel met de poes op schoot, met een fles wijn en een zak chips erbij. Heel af en toe ging ik naar de studio van mijn vriend als ik thuis te veel afgeleid 31

32

theSword Magazine

werd door de afwas die er stond.

In die tijd ging ik twee keer met vakantie: met vrienden was ik op Ibiza en naar Florida en dan ging mijn laptop (een witte Macbook uit 2009 die het wonderwel nog steeds doet) ook mee en schreef ik daar af en toe ook. Dat vond ik wel bijzonder, normaal gesproken lees ik alleen boeken op vakantie, nu schreef ik er zelf een.

Hoe is het verhaal van De schrijver ontstaan? Kun je vertellen waar de schrijver overgaat en wat het verhaal voor je betekent?

Het was me al vaker opgevallen dat er veel boeken, films en series gemaakt zijn die een schrijver in de hoofdrol hebben. De ikpersoon is dan een schrijver en vaak ziet hij het allemaal niet meer zo zitten, heeft een writer’s block of maakt een puinhoop van zijn leven. Ik wilde een verhaal schrijven over hoe het is om een relatie te hebben met een schrijver, over hoe het voor een vrouw is om met een ‘worstelende kunstenaar’ te leven. In eerste instantie was het thema van het boek dan ook ‘Behind every successful man is a woman rolling her eyes.’ Ik wilde een verhaal schrijven over hoe het is om verliefd te worden op een ‘beroemde’ man en hoe je zo iemand op een voetstuk kunt zetten, maar dat na verloop van tijd blijkt dat hij ook maar een mens is.

Toch ging het verhaal gaandeweg steeds meer over de vrouwelijke hoofdpersoon zelf, over haar ontwikkeling, over de mogelijkheid voor haar om ook een schrijver te worden. Maar ik kwam erachter dat als zij een schrijver wilde worden, ze wel eerst iets meegemaakt moest hebben. Dus stuurde ik haar op avontuur.

Zit er een autobiografische aspect aan het verhaal?

De hoofdpersoon in het boek

is toe aan verdieping in haar leven, ze heeft een makkelijk en zorgeloos bestaan. Ikzelf was ook toe aan een bepaalde verdieping of ontwikkeling in mijn leven en ik kreeg die door aan het boek te beginnen. Vroeger raakte ik op woensdag in paniek als ik nog niet mijn hele agenda voor het weekend vol had staan met borrels, feestjes of stapavonden. Op een bepaald moment ging het me tegen staan, ik merkte dat ik gedachten kreeg als: ik kom al twintig jaar in de kroeg, wat heeft het me opgeleverd? Het begon me tegen te staan. Ik voelde dat ik iets wilde doen, ik wilde iets maken. Vanaf dat moment sloot ik me in de weekenden op en sloeg ik uitnodigingen om naar de kroeg te komen af. Dat had ik nodig om aan het boek te kunnen werken, maar ik kwam er ook achter dat het me een superfijn gevoel gaf als ik een stuk had geschreven wat ik tevreden kon teruglezen. Toen het boek eenmaal klaar was en de uitgever me berichtte dat het uitgegeven ging worden, mocht ik van mezelf wel weer op stap. Want net als de hoofdpersoon houd ik ook van uitgaan in een gayclub.

Wat is de volgende stap in de carrière van Yentl?

In de week dat het boek uitkwam dacht ik: dit was eens maar nooit weer! Ik had een feestje georganiseerd en op het laatst had ik stress: zou het boek op tijd klaar zijn, had ik alle uitnodigingen verstuurd, wat als er niemand naar het feest komt, wat moet ik eigenlijk aan, mijn ouders willen vast en zeker het boek ook lezen en oh jee wat dan, wat als helemaal niemand het boek wil kopen, enzovoort. Nooit meer, dacht ik dus. Maar een paar uur voor het feest, toen ik besefte dat het allemaal gelukt was en hoe bijzonder en hoe gaaf het eigenlijk was om mijn eigen boek in handen te hebben, voelde ik ook meteen theSword Magazine

weer iets kriebelen en kreeg ik een idee voor een nieuw verhaal, dus dikke kans dat ik nog een boek ga schrijven.

Heb jij favoriete schrijf muziek?

Onder het schrijven had ik nooit muziek op staan en was het juist altijd stil om me heen. Op de miauwende kat na, die wel altijd veel aandacht vroeg als ik de hele dag thuis was. Maar na het schrijven vond ik het wel fijn om muziek op te zetten. Dat ging dan ook meteen lekker hard en soms danste ik dan zelfs door de kamer, zo blij was ik dat ik weer een stuk geschreven had en dat ik tevreden was en dat ik weer voor even klaar was. Ik houd van veel soorten muziek - al luister ik nooit naar jazz, daar word ik zenuwachtig van. Het liefst zet ik iets stevigs of iets met een beat op en dat kan dan Korn zijn, maar ook Paul Kalkbrenner, of Kool Keith. Maar ik heb ook een zwak voor Bruce Springsteen, Andre Hazes en de Golden Earring. Een nummer waar ik altijd vrolijk van word en energie van krijg is Ibiza van El Loco (op YouTube is die wel te vinden, zoek maar eens op). Als ik van muziek zin krijg om te dansen is het sowieso goed.

Heb jij nog een boodschap aan onze lezers?

Gewoon lekker blijven lezen. Bij het ene boek denk ik: wauw, wat fantastisch, wat mooi geschreven, wat knap, dit boek wil ik nog honderd keer lezen. Bij een ander zit ik met een rollende ogen te beseffen dat ik dat beter kan. Ik vind het allebei een fijn gevoel.

En blijf in beweging. Mijn beste dagen zijn de dagen waarop ik ‘s ochtends ga hardlopen of fietsen en dan daarna fris gedoucht met een tijdschrift of boek op de bank ga liggen. Oftewel: zorg goed voor je lichaam en geest.

33

!

N I W & MAIL Een tragikomische roman over liefde en het schrijversvak

De schrijver is een tragikomische roman over de liefde, de ernst van het schrijversvak, het gemak waarmee een relatie wordt aangegaan en de moeilijkheden die daaruit voortkomen, over trouw en ontrouw en over hoe dagelijkse beslommeringen grote plannen in de weg kunnen staan.

theSword e-Magazine geeft 5x het boek ‘De schrijver’ weg Kans maken? Mail voor 31 mei 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘De schrijver’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

34

theSword Magazine

Recensie Schrijven als een ander

Maarten Steenmeijer Wereldbibliotheek ISBN 9789028426177 160 pagina’s februari 2015

Iedereen die wel eens geprobeerd heeft een literaire tekst te vertalen, weet hoe ongelofelijk moeilijk dat is.

Het is niet alleen een kwestie van vertalen wat er staat, maar er komt veel meer bij kijken. In dit boek met de mooie suggestieve titel ‘Schrijven als een ander’ doet Maarten Steenmeijer uit de doeken waarom het zo moeilijk is.

Aan de hand van een groot aantal voorbeelden legt hij uit waarom een vertaling niet voldoet. Meestal gaat het hierbij om Spaanstalige literaire werken; hoewel Steenmeijer in zijn voorwoord verklaard heeft dat kennis van die taal niet nodig is om dit boek te lezen, blijft het toch een gemis om niet zelf te kunnen beoordelen of de vertaling wel of niet deugt.

Bovendien betreffen de meeste voorbeelden die hij gekozen heeft onjuiste vertalingen; ik zou ook graag eens in positieve voorbeelden willen lezen hoe het dan wel moet. Overigens zal een beoordeling van een vertaling altijd arbitrair blijven, omdat er nu eenmaal niet één exacte oplossing is: het blijft een zaak van wikken en wegen en persoonlijke voorkeur. Aardig vind ik dat Steenmeijer niet vermeld wie die ‘foute’ vertalingen heeft maakt, terwijl hij bij mooie vondsten wel steevast de naam van de vertaler geeft.

Het boek is opgebouwd uit oneven hoofdstukken, die zich bezighouden met de kunst van het literaire vertalen en de even hoofdstukken die als “mini-essays in los verband staan met de oneven hoofdstukken”.

Deze essays gaan over de Spaanstalige literatuur in het algemeen, maar het onderscheid tussen de even en oneven hoofdstukken is niet altijd duidelijk. Dat hoeft ook niet, omdat de kern van het boek toch om het vertalen draait. Volgens Steenmeijer moet een vertaler niet alleen de woorden van de auteur vertalen, maar hij dient zich ook de stijl en de eigenaardigheden van deze eigen te maken. Hij moet in diens huid

kruipen en door diens ogen kijken, maar tegelijkertijd mag hij niet vergeten welke stijl hijzelf laat zien en voor welk publiek hij vertaalt. Het werk van de auteur moet zo integer mogelijk in het Nederlands worden overgebracht. Als de vertaler dit goed doet, zo zegt Steenmeijer, hoeven mensen niet meer vol te houden dat ze een boek liever in de oorspronkelijke taal lezen. Want je kunt nu eenmaal onmogelijk alle talen ter wereld beheersen en ieder mens begrijpt zijn moedertaal het beste.

Steenmeijer geeft interessante feiten en meningen weer en het boek leest heerlijk. Vooral ook alle ‘even’ verhalen over bekende schrijvers weet hij boeiend te brengen. Maar gaandeweg begin ik me te ergeren aan zijn voortdurende gebedel om erkenning van literaire vertalers en de klaagzang over het gebrek daaraan, die volgens mij niet terecht zijn. Steenmeijer wil het liefst zijn naam gedrukt zien als co-auteur, omdat je volgens hem als vertaler het boek helemaal opnieuw schrijft.

Maar het concept en de uitwerking daarvan zijn toch ontsproten aan de fantasie van een ander, en daardoor vind ik zijn pleidooi nogal absurd. Bij alle citaten die Steenmeijer aanhaalt is hij er één vergeten, van Komrij, toch niet de minste onder de vertalers: “Zodra een vertaler een opdracht heeft aanvaard is hij de knecht en voetenwasser van de auteur, en niet een van God gezonden herschepper.”

Het laatste hoofdstuk “Hoe word ik literair vertaler?” besluit hij met de woorden “Aan het werk!” Maar wie zijn boek gelezen heeft, heeft zich de moed daartoe allang laten ontnemen.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

35

Spotlight

Tekst Dennis van Elten Foto’s Google.com

SUPERVROU

36

Mijn moeder is altijd een hele sterke vrouw geweest. Zij heeft mij alleen opgevoed, vandaar mijn respect voor sterke vrouwen. Dit is bedoeld als eerbetoon aan alle sterke vrouwen over de hele wereld, die eigenlijk allemaal erkenning verdienen.

WEN

mogen ontmoeten en een aantal hoop ik in de toekomst nog te ontmoeten.

In Supervrouwen zet ik de spotlight op een paar van deze vrouwen.

Deze Supervrouwen hebben met hun verhalen, hun hart en ziel een inzicht Sinds ik weer wat meer ben gaan lezen gegeven in hun wereld en hebben heb ik veel boeken gelezen van een hoop zich daarmee kwetsbaar opgesteld, en sterke vrouwen. Deze vrouwen durfden dat vergt een hoop moed. Deze moed hun verhaal op papier te zetten en te mag geĂŤerd worden. Lang leve de delen met de wereld. Een aantal heb ik Supervrouwen! theSword Magazine

Femke Ekelhof Waarom is Femke Ekelhof een Supervrouw? Om Femke Ekelhof beter te begrijpen moet je haar boek Gegrepen lezen.

Gegrepen gaat over de jeugd van Femke, waarin zij op jonge leeftijd bruut verkracht wordt. Haar strijd na deze gebeurtenis staat erg goed beschreven in haar eerste boek. Door de moed die er voor nodig is om dit op papier te zetten heb ik respect voor en haar moed maakt haar erg bijzonder. Nadat Gegrepen uitkwam is Femke begonnen met het project Doorbreek de stilte. Hier kunnen andere trauma slachtoffers hun verhaal kwijt.

Hierdoor geeft zij mensen die net als zij heel lang in stilte met hun trauma hebben rondgelopen een stem.

Femke Ekelhof is 32 jaar oud en is nog steeds herstellende van haar trauma’s, maar desondanks blijft zij zich inzetten voor anderen. Op 14 maart komt haar tweede boek (on) Begrepen uit. Dit is het vervolg op Gegrepen en zal ons een diepere blik in het leven van Femke geven. Tijdens haar boekpresentatie op 14 maart presenteerde zij ook een behandelmethode die hulpverleners zal helpen met ernstig getraumatiseerde mensen.

Gegrepen

Femke Ekelhof De Vrije Uitgevers ISBN 9789065236227 160 pagina’s april 2014

Een meisje van twaalf jaar wordt verkracht. Haar omgeving heeft geen idee wat er allemaal in haar omgaat, want het lukt haar niet om erover te praten.

School, ouders, hulpverleners: ze doen oprecht wat hen het beste lijkt, maar slaan de plank helaas mis. Het meisje doet wat zij denkt dat nodig is om zich eindelijk weer veilig te voelen: misschien kan ze dan ontsnappen aan de dader en aan haar levendige herbelevingen. Ze belandt echter in een nog veel gevaarlijkere situatie...

Femke Ekelhof weet de spanning in haar verhaal zo goed op te bouwen, dat je haast zou vergeten hoe zwaar het moet zijn geweest om dit allemaal op te schrijven. Dit boek is namelijk gebaseerd op haar eigen ervaringen.

WWW.DOORBREEKDESTILTE.NL theSword Magazine

37

Kim Moelands Kim Moelands begon haar carrière met het schrijven van twee autobiografische boeken. In 2008 kwam haar debuut Ademloos uit, waarin zij de lezer deel laat uitmaken van haar laatste tijd met haar man Ron die lijdt aan de ongeneeslijke ziekte Cystic Fibrosis (ook Kim zelf lijdt aan deze ziekte ).

Haar boek Grenzeloos vertelt over haar strijd met Cystic Fibrosis en de lange weg naar de uiteindelijke longtransplantatie die zij gekregen heeft.

Deze twee boeken hebben zo’n indruk op mij achter gelaten. De strijd die zij voert en de kracht die zij uitstraalt maken haar zonder twijfel een Supervrouw.

Tegenwoordig schrijft Kim nog steeds, haar eerste twee thrillers zijn al realiteit (Weerloos en Verdieping X) en in maart kwam haar nieuwe boek De Vrouw in de Spiegel uit.

Na haar longtransplantatie ademt Kim Moelands het leven met volle teugen in en haalt zij er alles uit wat er inzit. Een vrouw om trots op te zijn… Een Supervrouw.

Ademloos

Kim Moelands A.W. Bruna ISBN 9789400502796 305 pagina’s februari 2013

WWW.KIMMOELANDS.NL 38

Ademloos is het verhaal van grote liefde, van menselijke moed, doorzettingsvermogen en veel verdriet. Kim vertelt indringend hoe ze haar geliefde Ron verliest aan de ongeneeslijke ziekte Cystic Fibrosis (taaislijmziekte), waaraan ze zelf ook lijdt.

Het is ook het verhaal van levenslust en humor, de twee wapens waarmee Kim haar intense verdriet probeert in te dammen terwijl ze steeds zieker wordt.

Gelukkig is er Balou, die malle hond uit Bosnië, die met haar eigen trauma’s worstelt maar aan Kim haar onvoorwaardelijke liefde schenkt. Samen gaan ze ervoor…

Ademloos is door de lezers in het hart gesloten en alom geroemd als een dappere, eerlijke weergave van een immens verlies en tegelijkertijd een ongelooflijk mooie ode aan het leven.

theSword Magazine

Marion Thomas Poeste Marion is een van de vrouwen die ik in levende lijve heb mogen ontmoeten. Deze spontane en levenslustige dame schreef haar boek Ademloos verlangen om de mensen te laten lezen hoe het is om te lijden aan een ernstige vorm van astma, een strijd die zij tot op de dag van vandaag nog voert. Haar ziekte is ook de reden waarom zij uit haar geboortestad Woerden is verhuisd naar het mooie Den Helder. Het verhaal van Marion heeft mij zo gegrepen dat ik vind dat zij ook de titel Supervrouw verdient.

Ademloos verlangen Marion Thomas Kaft Media ISBN 9789491061295 170 pagina’s mei 2013

Ik wil zo graag doen, wat andere meiden van mijn leeftijd ook doen. Een bijbaantje, school volgen zonder constant ziek te zijn en ook eens spontaan uitgaan.

Waarom lukt me dat nou niet? Waarom moet ik leren accepteren dat ik chronisch ziek ben? Ik wil dat helemaal niet!Ă“ Marion is pas achttien jaar als blijkt dat ze ernstig astma heeft. Een leven zoals haar leeftijdsgenoten leven, zit er niet in voor haar. Dat doet pijn. Maar wat lukt nog wel? Hoe gaat ze ermee om? Lees haar dagboek en zie hoe ze keer op keer weer terug vecht om ook mee te kunnen draaien in de maatschappij.

theSword Magazine

39

Samantha Eising Een van de Supervrouwen die ik in het echt heb mogen ontmoeten is Samantha Eising. Samantha lijdt aan Cystic Fibrosis en beschrijft in haar boek Adembenemend (2012) haar eerste jaar met deze vreselijke ziekte. Haar strijd en haar openheid hebben mij enorm aangegrepen.

Via Facebook heb ik Samantha als een aardige en sterke vrouw leren kennen. Sinds 2013 is Samantha ambassadrice van de NCFS (Nederlandse Cystic Fibrosis Stichting). Samantha verdient daarom ook de titel Supervrouw.

Adembenemend

Samantha Eising Fenikso ISBN 9789491722011 mei 2013

WWW.SAMANTHAEISING.COM 40

“...Ik beklim de Mount Everest, het is een zware klim.

Hoe hoger ik op deze berg kom, des te ijler de lucht is. Buiten adem als ik ben probeer ik de ijle lucht mijn longen in te laten stromen. Elke meter die ik hoger kom kost het meer moeite. Ik voel aan mijn lichaam dat ik even zou moeten rusten. Maar op het eerste gezicht zie ik nergens een lekker plekje om te gaan zitten. Ik besluit door te lopen. Nog een paar meter en ik ben op de top...”

‘Adembenemend’ is het autobiografische verhaal van de 22-jarige Samantha Eising. Jarenlang dachten de artsen dat zij ernstig astma had. De laatste jaren waren voor haar zeer onaangenaam in de medische wereld.

Benauwdheidsklachten werden niet langer serieus genomen, terwijl de strijd om te kunnen ademen toenam.

theSword Magazine

Laura Maaskant Kanker is een van de meest voorkomende ziektes, het is een van de grootste doodsoorzaken in de huidige tijd.

Laura Maaskant lijdt aan deze ziekte. In haar boek Leef dat in 2014 uitkwam, beschrijft zij haar eerste jaren.

De manier waarop zij beschrijft hoe zij ontdekte dat zij deze ziekte heeft is indrukwekkend. Laura’s verhaal heeft mij geraakt, maar vooral de transformatie van onschuldige Laura naar Laura de vechter zorgt voor respect. Dit boek kon ik niet wegleggen, omdat ik zò met haar meeleefde . Laura is in mijn ogen de titel van Supervrouw dubbel en dwars waard.

Leef!

Laura Maaskant ten Have ISBN 9789025903923 191 pagina’s mei 2014

WWW.LAURAMAASKANT.NL

In LEEF! vertelt Laura Maaskant hoe haar leven is veranderd na de diagnose ‘kanker’.

Die diagnose kreeg ze op haar vijftiende, en vier jaar later opnieuw. Laura wordt na een lang en zwaar behandeltraject genezen verklaard. Ze pakt haar leven weer op waar ze gebleven was: na haar vwo gaat ze studeren in Amsterdam. Maar dan keert de ziekte terug. De prognose is ongewis, haar levensverwachting beperkt. Nogmaals loodzware behandelingen ondergaan wijst Laura af. Ze gaat voor kwaliteit van leven. Niet met een bucket list, maar ‘gewoon’, met haar vrienden en haar familie, en in haar werk. Zoals ze zelf zegt, ervaart ze haar leven nu juist heel intens. Laura’s ziekte brengt niet alleen rampspoed, maar ook de mogelijkheid om te genieten van de tijd die haar nog rest. Haar leven is ‘in goud veranderd’.

theSword Magazine

41

Column

Een diep glaasje

Tekst Linda Everts Foto www.lajollawinetours.com

Hij was zich van geen kwaad bewust. Hij ging alleen maar even nog wat te drinken halen. Maar het had directe gevolgen in de hoofden van mijn zus en mij.

Ik dacht het, zij zei het.

“Bier na wijn geeft veel venijn.”

42

Wij kennen deze spreuk, en diens tegenhanger “Wijn na bier geeft veel plezier”, van onze moeder. En daarmee zeg ik het goed. We kennen de spreuken.

Maar amper de betekenis, dus we herhalen klakkeloos wat we horen en dreunen het automatisch op zonder zelfs maar na te gaan wat we er zelf van vinden.

En dit doen we met z’n allen talloze keren per dag.

In allerlei situaties, belangrijk of onbeduidend, tegenover anderen en vooral ook tegenover onszelf. Je hebt bepaalde meningen en gedachten die voortkomen uit onbewuste overtuigingen en denkbeelden die je ongemerkt toegeslopen zijn of die je van je (groot)ouders mee hebt gekregen. Terwijl je, wanneer je je gaat bedenken waar iets vandaan komt, misschien wel tot de conclusie moet komen dat je er zèlf heel anders over denkt of ergens totaal geen waarde aan hecht. Of juist wel. Jij bent immers je eigen persoon. Waarom handelen naar inzichten van anderen?

De theorie stelt het volgende. Je doet een ervaring op, en hier hang je een conclusie aan. Die conclusie is een soort tegenhanger van wat jouw waarden zijn, en die worden dus niet vervuld. Die gemaakte conclusie verwordt bij herhaling tot een overtuiging met gevolgen.

Ik zal een praktijkvoorbeeld van mezelf geven.

Ervaring: Voorgelogen en ‘stood up’ door

iemand via een datingsite.

Conclusie: ‘Ik ben (te) goedgelovig’.

Waarde: Eerlijkheid Overtuiging: ‘Ik ben naïef’.

Gevolg: Onzekerheid, terughoudendheid, wantrouwigheid Meteen bij stap 2 nemen de irrationele gedachten al de overhand. Dus altijd nagaan wat andere mogelijkheden zijn voor je zomaar iets aanneemt en daarmee jezelf schade berokkent!

Maar het is niet altijd zo zwaar op de hand, het geldt ook voor kleine onbenullige zaken zoals de spreuk over bier en wijn. Mijn zus en ik dachten altijd dat de consumptievolgorde van beide dranken een positief of negatief effect had op de beschonken staat van de drinker in kwestie. Waar we dat vandaan hebben, mag een vraag blijven, maar ergens in ons onbewuste

theSword Magazine

MAIL& WIN!

is die betekenis aan de uitspraak gekoppeld geraakt.

Nadat mijn zus en ik hardop moesten lachen door de ontdekking dat we beiden tegelijk de stem van onze moeder door het hoofd hadden horen gaan, steekt mijn zwager van wal. Wellicht gewoon om wat te vertellen en helemaal niet om ons een nieuw inzicht te verschaffen, maar het gebeurt niettemin.

Hij vertelt ons waar de oorsprong van deze uitspraken daadwerkelijk ligt. In vroegere tijden duidde het soort alcohol dat je dronk op de trede van de maatschappelijke ladder waarop je je bewoog. De gegoede burgerij dronk wijn en het gepeupel dronk bier. Dus ging je van bier naar wijn dan was dat een positieve stap. Ging je van wijn naar bier, dan ging het je wat minder voor de wind. Dus de uitspraken hebben te maken met sociale verschuiving in plaats van met de gevolgen van alcoholische uitwerking.

Tegenwoordig geldt dat zowel bier als wijn voor iedereen binnen financieel bereik is en dat met huiswijnen en speciale biertjes de keus ook niets meer zegt over sociale status, en al helemaal niet over hoe je dronk uitpakt. Laten we bij deze onze voorgeprogrammeerde ideeën herdefiniëren en een nieuwe uitspraak ter vervanging van de oude introduceren: “Bier na wijn is óók fijn!”.

Big Face Mopshond T-Shirt

Wie zich toch tot dit hondenras aangetrokken voelt of er één bezit, kan zijn mopshonden liefde door dit t-shirt ten toon stellen. Gemaakt van 100% katoen, met hoog draagcomfort en een haarscherpe opdruk! En ach, eigenlijk zijn ze toch best heel schattig...

theSword e-Magazine geeft 8x een ‘Mopshond T-Shirt’ weg Kans maken? Mail voor 31 mei 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Mopshond T-Shirt’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

theSword Magazine

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

43

Recensie In haar lichaam besloten

Ann-Marie MacDonald Singel Uitgeverijen ISBN 9789038899268 376 pagina’s februari 2015

Het heeft elf jaar geduurd voordat Ann-Marie MacDonald na ‘Laten we aanbidden’ en ‘De kraaien zullen het zeggen’ weer met een nieuw boek van zich liet horen. In ‘In haar lichaam besloten’ komen een aantal elementen uit de vorige romans terug: zo heeft de hoofdpersoon, Mary Rose MacKinnon, naast het ritme van haar naam en haar beroep ook haar achtergrond met de schrijfster gemeen: een Arabische voorouder, een lesbische relatie, dode kinderen in het ouderlijk gezin, en geheimen.

Maar in tegenstelling tot haar eerste roman is dit een tegenvaller. Vond ik ‘De kraaien zullen het zeggen’ al zwak, deze nieuwe schepping overstijgt het niet in mijn waardering. Het is een boek van klagen en zeuren geworden: Mary Rose is schrijfster van jeugdboeken, heeft samen met haar vrouw twee kinderen en is huisvrouw. Ze is niet gelukkig in deze situatie, maar doet ook geen enkele poging om daar verandering in aan te brengen; ze klaagt er liever over. Jongens, wat wordt er geweeklaagd en gejeremieerd in dit boek!

Haar carrière is gestagneerd door een writer’s block, haar vrouw werkt zich uit de naad en is nooit thuis, haar ouders zijn dementerend en een van haar kinderen is ronduit onuitstaanbaar, omdat haar moeder het niet aandurft om haar echt op te voeden. Mary Rose is overbezorgd voor de kinderen, tot op het belachelijke af, en tot vervelens toe wordt de lezer er met de neus op gedrukt dat dit zijn oorzaak vindt in haar jeugd en dat er iets gebeurd is in haar ouderlijk gezin: zou het misschien kindermishandeling kunnen zijn???

Er wordt veel te veel uitgelegd en steeds opnieuw herhaald. De talloze personen die worden opgevoerd blijven daarentegen opvallend plat en slecht uitgewerkt van karakter. Zij dienen slechts om Mary Rose tegen te spreken dan wel te bevestigen in de onvrede met haar bestaan van moderne vrouw die een beroep moet 44

zien te combineren met een huishouden en de zorg voor twee jonge kinderen. Maar zo slecht heeft ze het niet: er is geld genoeg, de kinderen zijn gezond, ze wonen in een bevoorrechte buurt, haar vrouw houdt van haar; wat wil een mens nog meer? Zeuren. Als ze nou twaalf kinderen had en een bijstandsuitkering en in een afbraakpand woonde met alcoholici en junkies, maar nee. De muren komen op haar af, al zijn ze nog zo smaakvol gedecoreerd.

Elk hoofdstuk draagt de naam van een dag van de week, van maandag tot en met zondag en beschrijft zo een week uit het leven van Mary Rose. Sommige hoofdstukken eindigen met een stuk uit een van de jeugdboeken die Mary Rose geschreven heeft; ook deze fragmenten zijn bedoeld om de lezer met de neus op de feiten te duwen. Nooit mogen we zelf nadenken of proberen iets te ontrafelen, alles wordt voorgekauwd. Het is jammer, want MacDonald kan wel degelijk schrijven en een goed verhaal vertellen.

Haar eerste roman vond ik fantastisch. Ik hoop dat een volgend boek meer van haar onmiskenbare talent laat zien; daar wil ik dan best weer elf jaar op wachten, als het dan maar de moeite waard is.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

Recensie Liefde aan het hof van de tsaar Thea Stilton De Wakkere Muis ISBN 9789085922926 180 pagina’s februari 2015

De Thea Sisters zijn hier in huis ontzettend geliefd.

Het boek Liefde aan het hof van de tsaar werd hier dan ook met veel gejuich ontvangen. In de eerste plaats omdat mijn dochter super blij was met het boek, maar haar enthousiasme wakkerde nog meer aan zodra ze zag dat er ook nog eens een stickervel in het boek zat!

Stickers die duidelijk maakten dat dit boek over de liefde ging, maar natuurlijk ook over Thea Stilton en haar vriendinnen. Nadat de stickers uitvoerig bekeken waren, begon mijn dochter toch al snel in het boek te lezen. Uiteraard heb ik het boek ook gelezen en we waren het er beide over eens dat het weer een fantastisch avontuur van Thea Stilton is.

Liefde aan het hof van de tsaar begint met een koude winterdag. Er ligt veel sneeuw als Thea wakker wordt en aangezien de redactie van De Wakkere Muis – de meest gelezen krant van heel Muizeneiland – gesloten blijft, besluit Thea haar zolder maar eens op te ruimen.

Daar vind ze een stapeltje brieven terug. Niet zomaar brieven, maar liefdesbrieven die ze ooit had gekregen.

Ze waren van haar stille bewonderaar, al heeft ze nooit kunnen ontdekken wie dat nu was… Al snel blijkt liefde in de lucht te hangen, want haar vriendinnen (de Thea Sisters) komen terug uit Rusland en die hebben een fantastisch verhaal. Eentje waar liefdesbrieven ook een belangrijke plaats in het verhaal innemen!

Het avontuur in dit boek speelt zich dus voornamelijk af in Rusland. De Thea Sisters zijn naar Rusland gekomen voor het kampioenschap kunstrijden, maar natuurlijk krijgt ook deze reis een andere wending. Ze raken bevriend met Aleksandra, één van de deelneemsters aan het kampioenschap en iemand die zeker kans maakt op de gouden medaille.

Maar dan wordt de nieuwe vriendin van de Thea Sisters beschuldigd van diefstal. Uiteraard gaan de meiden direct op onderzoek uit om te achterhalen of

Aleksandra daadwerkelijk achter de diefstal zit of dat er meer aan de hand is… Is er soms iemand die haar uit de wedstrijd wil hebben?

Ook dit boek van Thea Stilton is weer een gezellig, maar ook spannend meidenboek. De liefdesbrieven zorgen voor een vleugje romantiek en het feit dat Aleksandra beschuldigd wordt van diefstal zorgt voor voldoende spanning. Maar ook kunnen kinderen het nodige leren van dit boek, want er staan ook interessante weetjes over Rusland in dit boek.

Daarnaast zorgt de altijd vrolijke en speelse opmaak van de boeken er weer voor dat het boek makkelijk en plezierig is om te lezen. Veel kleurrijke tekeningen, gekleurde letters, diverse vrolijke lettertypen zorgen dat lezen een feest wordt, ook voor kinderen die er wat meer moeite mee hebben.

Tekst Irene Kalsbeek

theSword Magazine

45

Verhaal

Vogels op het gazon

Tekst Jacques Smeets

Het gevoel van de zonnewarmte op mijn naakte huid voelt bijna erotisch.

Ik lig in gedachten verzonken te suffen in mijn hangmat, zware oogleden hebben moeite om net boven mijn iris uit te komen. Ik lijk wel Rita Verdonk, qua ogen dan.

Mijn hersenen trachten zich te ontkoppelen van de van links naar rechts schietende gedachten die met gezwinde spoed proberen aanknopingspunten te vinden met de broodnodige rust. Een zanglijster scharrelt voorbij over het vochtige gazon, op zoek naar een vette hap. De regenworm die op het kloppen van de lijster een van zijn koppen boven het maaiveld uitsteekt, heeft het zitten. De vogel trekt hem pardoes de kop van zijn lijf. Het lijkt alsof hij naar mij knipoogt en zegt: “Maak je niet zo druk om onbenulligheden, je moet pakken wat er voor je voeten komt .”

46

De regen van voorbije nacht heeft de plakkerige hitte naar het oosten verdreven. Een bijna fris windje tintelt zachtjes mijn huid. De bijeenkomst met mijn fractiegenoten van gisteren had veel weg van een uit de klauwen gelopen bindingsdag, een meeting van gelijkgezinden die dat opeens niet meer bleken te zijn en aanstalten gaven om met elkaar op de vuist te gaan. De ego’s botsten in alle hevigheid op elkaar, het leek wel een kettingbotsing op de A-2 bij Utrecht, opzettelijk veroorzaakt door de politie, die met alle voorhanden zijnde middelen er niet in slaagde om een paar benzinedieven een halt toe te roepen. Wat er aan de botsende ego’s ontbrak, is dat er een dooie viel.

De interne crisis was een feit, er moest en zou een oplossing gevonden worden.

“Laten we over onze schaduw heen springen,” echoën de schreeuwende fractieleden rondom mijn hangmat.

“Wat vreemd, wat doen die mensen hier bij mij aan de hangmat?”

Ik zie dat de vogels op het gazon tevergeefs over hun eigen schaduw proberen te springen. Ik begrijp er niets van.

“Als het die stomme beesten al niet lukt, hoe moet ik dat dan doen?” schreeuw ik door het gekrakeel van de ego’s heen.

Plots staat iedereen stil, er heerst een oorverdovende stilte, de fractieleden kijken me verbaasd aan alsof ik een geest ben die vanuit een andere wereld op het toernooi verschijnt en de overwinning opeist. Een paar tellen later hangt iedereen opnieuw in elkaars haren zonder mij nog een blik waardig te gunnen. Ik laat me gelden en stort me met ware doodsverachting in het strijdgewoel.

Plotseling een harde klap, ik voel pijn en snap niet hoe dat kan.

Verbaasd open ik mijn ogen en zie dat ik in mijn eigen schaduw lig, onder de hangmat. De lijster kijkt me aan, een stuk worm bungelt uit zijn bek. Ik meen een soort glimlach in zijn priemende ogen te herkennen.

theSword Magazine

theSword Magazine

47

Recensie Herkenning

Een complexe affaire

Gaby Sadowski Zilverspoor ISBN 9789490767686 326 pagina’s mei 2014

Dit is het debuut van Gaby Sadowski. Ik was echt helemaal verbaasd dat dit haar eerste boek is. Alle emoties zijn zo echt beschreven. Voor de eerste keer ben ik zo geraakt door een boek. Op sommige momenten had ik had het gevoel dat ik wilde ingrijpen.

Inmiddels heb ik de personages in mijn hart gesloten.

Mila, Lucien, Chris en Sebastiaan komen zo echt over.

Het gaat over Mila’s zoektocht naar echte liefde. Haar huwelijk met Lucien stelt niet zo heel veel meer voor.

Ze hoopte dat hier verandering in zou komen na hun verhuizing naar Frankrijk, wat niet zo is. Daarom zoekt ze contact met haar oude liefde, Chris. Ze krijgt weer gevoelens voor hem en ze beginnen online een relatie.

Tijdens een barbecue in het dorp loopt ze Sebastiaan tegen het lijf. Ook hij maakt gevoelens bij haar los.

Ondanks dat ik single ben, herken ik wel heel erg dat ze zoekende is naar liefde.

Het boek wordt magisch gemaakt door het kunnen scannen van de foto’s die in het boek staan. Na het scannen wordt er een filmpje afgespeeld van de passage die je leest.

Daarnaast komen de personages tot leven door de website van het boek. Ook hebben de eerder genoemde personages, behalve Lucien, een account op social media zoals Facebook en Twitter. Mila en Chris houden daarnaast nog een weblog bij. Verder staan er geheime delen op de website, waarmee de interactieve werking van het boek compleet is.

Tekst Milotte Keesman 48

Amy Grace Loyd Karakter Uitgevers B.V. ISBN 9789045206004 304 pagina’s maart 2015

Vijf jaar nadat hoofdpersoon Celia haar man verliest aan kanker, krijgt ze haar leven maar niet op de rails.

Celia is een serieuze, pragmatische vrouw geworden die net iets te vaak naar het medicijnkastje reikt.

Ook als eigenaresse van een appartementencomplex in Brooklyn is ze gesteld op haar privacy. Ze kent haar vier huurders door en door, en probeert uit alle macht de verhoudingen op sobere wijze in stand te houden. Wanneer een van haar huurders vertrekt en er een nieuwe dame boven haar komt wonen, staat het kluizenaarsleven van Celia binnen no time op zijn kop. Een serie onwaarschijnlijke gebeurtenissen volgt, waarin Celia zich in een ander licht laat zien.

Een Complexe Affaire is het literair debuut van de Amerikaanse Amy Grace Loyd. Loyd is geen onbekende in de schrijverswereld, aangezien zij jarenlang als literatuurrecensent werkte. De verwachtingen waren ongetwijfeld hoog, en misschien is het daarom dat de Amerikaanse de plank niet helemaal raak slaat. Alhoewel de dialogen goed zijn uitgewerkt, gebruikt Loyd in de rest van haar boek een zeer hoogdravende schrijfstijl. Zo maakt de auteur steeds gebruik van lange, onduidelijke metaforen.

Het begin van het boek is echter hoopgevend. Celia is een interessante vrouw, die de mens laat zien achter het rouwproces. Ze is daarbij zowel sympathiek als ergerniswekkend, en hierdoor creëert Loyd een driedimensionaal personage dat de lezer aanspreekt.

Op sommige momenten schrijft Loyd dan ook psychologisch zeer sterk, waardoor je toch bladzijde na bladzijde blijft omslaan. Vanaf het midden zakt de verhaallijn jammer genoeg in elkaar, en is er weinig over om haar soms storende taalgebruik te verdoezelen.

Tekst Lisa Marie Kuiper

theSword Magazine

Recensie Vuil vel

Marita de Sterck De Bezige Bij ISBN 9789085426202 224 pagina’s februari 2015

Opnieuw heeft Marita de Sterck een aantal verhalen weten te behoeden voor vergetelheid. In haar eerdere boeken Bloei, met verhalen die van meisjes vrouwen maken en Beest in bed, waarin ze de bekende sprookjes terugbracht naar hun oorspronkelijke vorm, was ze er al in geslaagd een schat aan verhalen bijeen te brengen die het verdienen om herinnerd te worden, omdat ze deel uitmaken van ons cultureel erfgoed.

Nu in Vuil vel heeft ze zich gericht op heel oude volkssprookjes die zij als kind hoorde vertellen en waaruit ze een keuze heeft gemaakt om de lezer kennis mee te laten maken. Want deze verhalen zijn weliswaar in een ver verleden al op schrift gesteld, maar altijd in een aangepaste, dat wil zeggen gekuiste vorm, omdat de oorspronkelijke sprookjes vaak keihard en rauw zijn. Veel ouders zullen ervoor terugdeinzen om deze sprookjes aan hun kinderen voor te lezen. Maar juist vandaag de dag kan geen enkele ouder zijn kind onwetend houden van het bestaan van misbruik en mishandeling.

Over de gruwelijkheden die we aantreffen in deze verhalen zegt de Vlaamse psycholoog Manu Keirse dan ook in de inleiding: “De werkelijkheid is soms ook vreselijk en deze volkssprookjes kunnen een goede aanleiding zijn om de ervaringen en fantasieën van jonge mensen bespreekbaar te maken.”

Het is dan ook geen kattenpis: waar we in de algemeen aanvaarde versies van sprookjes gewend zijn geraakt aan de boze stiefmoeder als bron van ellende, blijkt hier dat het al die tijd eigenlijk de echte moeder is, die haar kinderen niet kan uitstaan en ze zelfs doodt zodra ze de kans krijgt. Het eerste sprookje begint al met: “Er was eens een moeder die drie dochters had, die ze niet kon uitstaan.” En of dat nog niet erg genoeg is, wordt er ook nog verteld van een vrouw die

drie van haar pasgeboren kinderen vermoordt, omdat zij ze “rommel” vindt: “Wat moet ik met dat vuilnis aanvangen?”

In tegenstelling tot de zoete sprookjes van Disney hoef je hier lang niet altijd op een happy end te rekenen: in het eerste verhaal worden de twee oudste dochters, die van huis weggingen, gedood door een mannetje bij wie ze schuilden voor de regen. Als de derde dochter later met het mannetje trouwt, verwacht je eigenlijk dat de twee zussen tot leven gewekt worden, maar dat gebeurt niet. Zo is ook rechtvaardigheid niet altijd de uitkomst van het verhaal: goed gedrag en dappere daden worden niet altijd beloond. Wie bedrogen is, blijft een sukkel en de leperd trekt er lachend met de buit tussenuit. Net als in het echte leven.

Veel sprookjes zijn te herkennen als de ongecensureerde versie van bekende sprookjes.

De sprookjes die helemaal buiten de vertrouwde voorleesverhalen vallen, zijn die met een erotische inhoud, zoals “De bultenaar en de koningsdochter”, waarin de man met de bult elke vrouw voor zich kan winnen “met de kracht van zijn ezelsfluit.” Ook wordt er smakelijk verteld over stront en pis en alles wat het menselijk lichaam verlaat. Verhalen om van te genieten en om over te grinniken!

Omdat De Sterck het moeilijk vond om een keuze te maken uit de sprookjes, belooft ze dat er een “Wordt vervolgd” in de lucht hangt en besluit ze met: “Tot gauw.” Wat mij betreft kan dat niet snel genoeg zijn.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

49

Lekkerrr

Asperges met zeebaars

Instructies

De asperges komen er weer aan – hoog tijd voor een lekker, gezond en creatief recept dat je snel op tafel tovert. Zeebaars, warme asperges én een aspergesalade? Een gerecht voor echte fijnproevers!

Bron www.lekkerinhetleven.nl

Ingrediënten (voor 4 personen)

50

4 stukken zeebaars à 180 g 1 bos groene asperges 4 eieren 200 ml room ½ bosje kervel olijfolie het sap van 1 citroen zout, vier-seizoenen peper

Was de asperges. Snij de topjes er af en laat ze samen met de stelen 5 minuten koken in water met wat zout.

Spoel ze af met koud water en laat ze uitlekken op een vel keukenrol. Maak met een dunschiller slierten van de stelen voor de aspergesalade. Doe deze in een slakom en voeg het citroensap, een beetje olie, zout en peper aan toe. Zet even in de koelkast.

Kook de eieren 3 minuten in water. Meng de room met de kervel, breng op smaak met peper en zout.

Verhit 2 eetlepels olie in een pan. Bak de zeebaars 5 minuten aan elke kant, breng op smaak met peper en zout. Voeg de laatste minuut de aspergepunten toe om ze kort mee op te warmen.

Snijd de bovenkant van de eieren, zet ze in een eierdopje, schep er een lepeltje eiwit uit en vervang dit door de kruidenroom.

Schik op elk bord een beetje aspergesalade met daarbovenop een stuk zeebaars en de aspergepunten.

Zet het zachtgekookt eitje met de kruiden naast de vis en dien de rest van de kruidenroom op in een sauskommetje.

theSword Magazine

theSword Magazine

51

52

theSword Magazine

theSword Magazine

53

Recensie Sigmunds dikke pil Peter de Wit Harmonie ISBN 9789076174600 1.007 pagina’s februari 2015

Dr. Sigmund, Nederlands bekendste psychiater, wiens wederwaardigheden op voortreffelijke wijze geboekstaafd zijn door de heer Peter de Wit, heeft de zware taak op zich genomen om uit al zijn praktijkgevallen de duizend meest significante voorbeelden te selecteren voor deze onovertroffen bundel, ‘Sigmunds dikke pil’ genaamd.

Gedurende de afgelopen twintig jaar mochten wij reeds in De Volkskrant kennis nemen van het uitzonderlijke werk van de heer De Wit, die aan de vergetelheid ontrukt zal blijven door zijn registratie van de ervaringen van Dr. Sigmund, wiens bijzondere expertise ons in staat stelt om door te dringen in de krochten van de menselijke ziel.

Want de clientèle van Dr. Sigmund omvat een doorsnee van de hedendaagse bevolking en niemand wordt daarbij overgeslagen of veronachtzaamd: lichtelijk gestoord of volslagen krankzinnig, mensen zoals u en ik, allen worden door Dr. Sigmund op gelijke wijze afgezeikt , geminacht, belachelijk gemaakt, gekwetst en beledigd, dit alles voor hun bestwil, het goede humeur van de lezer en tot meerdere eer en glorie van Dr. Sigmund zelf. Door middel van zijn ‘case studies’ houdt hij ons een spiegel voor, waarin wij onszelf kunnen herkennen met al onze zwakheden en ambities.

Deze eminente psychiater, herkenbaar aan zijn ene ooglapje, zijn minieme gestalte en zijn mond als een harige vulva discrimineert niemand: allochtoon zowel als autochtoon kunnen rekenen op zijn volledige aandacht voor hun zwakste plekken. Slechts voor knappe dames wil Dr. Sigmund een uitzondering maken: zij worden met alle egards behandeld, waarbij hem niet zozeer hun geestelijke gesteldheid voor ogen staat als wel hun lichamelijke hoedanigheden, en bij wie het behandelplan geheel aangepast is aan de wens van Dr. Sigmund om hen zo snel mogelijk in zijn bed te krijgen. Dat dit negen van de tien keer op een 54

mislukking uitdraait, is een smartelijke vergissing van kosmische proporties, vergelijkbaar met die in een Griekse tragedie en even onvermijdelijk.

Dr. Sigmund aarzelt niet om ook zichzelf kwetsbaar op te stellen en ons een blik te gunnen in zijn getormenteerde psyche, wat eens te meer onderstreept dat deze psychiater zich niet boven zijn patiënten verheft, maar zich daarentegen naast hen schaart, om daarmee als het ware de stelling te huldigen dat we allemáál maar stumpers en knoeiers zijn, of we nu vóór of achter het bureau van de geneesheer hebben plaatsgenomen. Hij spaart daarbij geenszins zijn eigen ego door ons deelgenoot te maken van de meest gênante situaties waarin hij verzeild is geraakt op zijn jacht naar seksuele veroveringen en is zo een troostend voorbeeld voor ons allen om ons te sterken in de overtuiging dat het ons allen kan overkomen, dat wij persoonlijk geen uitzondering zijn en dat ons derhalve geen enkele blaam treft.

De ‘case studies’ waarover Dr. Sigmund zo goed is zijn licht te laten schijnen in deze bundel, zijn duidelijk herkenbaar als uitwassen van de hedendaagse maatschappij: de moderne vrouw met bindingsangst, de oudere vrouw die zich terecht zorgen maakt dat zij voortaan voorgoed van seks verstoken blijft, de macho die bij de geringste beproeving door de mand valt, het muurbloempje (m/v), en degenen die om welke reden dan ook tot de zielenpoten gerekend mogen worden, omdat ze niet zijn opgewassen tegen de eisen die de moderne samenleving aan hen stelt.

Al deze praktijkgevallen deelt Dr. Sigmund met ons om ons als lezers een glimlach te ontlokken en soms een schaterlach. Daarom dient u dit boek te lezen.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

Recensie Ontspannen ouders, blije kinderen Laura Markham Hogrefe Uitgevers BV ISBN 9789079729944 november 2014

Kinderen opvoeden is soms topsport... Want kinderen hebben een eigen wil en zijn soms behoorlijk standvastig. Als ze het niet met je eens zijn, kunnen ze dit luidkeels laten horen, waardoor jij als ouder je nogal lullig voelt als dit in het openbaar is. Hoewel iedereen er wel iets over te zeggen weet, is het perfecte middel er tegen blijkbaar nog niet ontdekt, want kinderen blijven dit soort gedragingen nu eenmaal van tijd tot tijd laten zien...

je kind. Ook wordt het verschil tussen ongewenst gedrag bestraffen en gewenst bedrag belonen duidelijk verwoord en aan de hand van situaties beschreven. Dit opvoedboek is niet uniek, maar is zeker waardevol.

Het is een praktisch handboek en een fijne steun in de rug voor ouders die soms met hun handen in het haar zitten...

Ontspannen ouders, blije kinderen geeft je inzicht in bekende situaties en al even herkenbare reacties van ouders. Maar als je zelf een kind hebt, weet je ook dat gestrest raken niet bepaald effectief is. Je kind reageert er op en je bereikt eerder het tegenovergestelde van wat je voor ogen had.

Aan de hand van duidelijke en herkenbare voorbeelden en gerangschikt op leeftijdscategorieĂŤn worden gedragingen besproken. De handreikingen in dit boek betekenen zeker niet dat je als ouder alles goed moet vinden. Het verlegt alleen de nadruk die je ergens op legt. Het gedrag keur je niet goed, maar je toont begrip voor de emotie van je kind en laat merken dat deze emotie er mag zijn. Alleen je kind moet het dus leren anders te uiten...

In het boek vind ik eigenlijk wel veel herkenbare dingen. Alleen realiseren wij ouders ons dit soms wat te laat... Als ouder laat je je soms meeslepen in de hectiek en wordt je boos omdat je wilt dat je kind met bepaald gedrag stopt. Achteraf besef je soms pas wat er eigenlijk achter stak en voel je je bezwaard. Door te leren de boodschap van je kind te zien en te benoemen, zorg je dat je rustiger op de situatie kunt reageren.

Het boek is overzichtelijk ingedeeld en geschreven in duidelijke, heldere taal. Het leert je goed naar jezelf te kijken en op de juiste wijze contact te hebben met

Tekst Irene Kalsbeek

theSword Magazine

55

56

theSword Magazine

theSword Magazine

57

Lekkerrr

Gerookte zalmmuffins met roomkaas

Instructies

Makkelijk te maken en goed voor te bereiden, wat wil je nog meer tijdens de drukke feestdagen? Deze feestelijke gerookte zalmmuffins met roomkaas zijn de perfecte kerstsnacks.

Bron www.lekkerinhetleven.nl

IngrediĂŤnten (voor 10 personen)

58

230 g roomkaas met zalmsmaak 125 g roomkaas met kruiden 125 ml room 4 eieren 45 g bloem 100 g gerookte zalm, heel fijn gesneden 4 eetlepels verse peterselie of dille, fijngehakt versgemalen peper 30 ml citroensap fijn geraspte citroenschil houd een beetje roomkaas, peterselie/dille en zalmreepjes apart voor de garnering

Verwarm de oven voor op 180 °C en vet een muffinbakvorm goed in met olie. Strooi wat bloem in de muffinvormpjes en schud de overtollige bloem er uit.

Meng de roomkaas en room. Voeg de eieren toe en meng goed.

Mix de bloem erdoor en vervolgens de zalm, peterselie (of dille), peper, citroensap en -schil en meng het geheel nog eens goed.

Schep het mengsel in de muffinvormpjes (vul elk vormpje voor drie kwart) en bak 20 minuten tot ze gaar zijn.

Laat de muffins tien minuten in de vorm afkoelen en steek vervolgens met een mes voorzichtig rond de vormpjes om ze los te maken. Serveer warm of op kamertemperatuur.

Garneer met een beetje roomkaas, peterselie en zalmreepjes.

theSword Magazine

!

N I W & AIL

M

AlwaysOn Station

Laptops kunnen oververhit raken, schrijfgerei raakt sowieso weg, koffiemokken vallen om. En daar komt ons AlwaysOn station om de hoek kijken: Het perfecte, bureau-loze Home Office. Met veel plaats en aparte compartimenten voor alle dingen die je voor je werk nodig hebt (inclusief koffie). Hij is opvouwbaar (d.w.z.: vergt weinig ruimte, als hij Kans maken? Mail voor 31 mei 2015 je naam en adres niet in gebruik is - zou immers kunnen dat je bed of onder vermelding van ‘Bookrest Lamp’ naar: sofa zou willen gebruiken voor slapen of knuffelen), winactie@theSwordMagazine.nl. uittrekbaar, eenvoudig in gebruik en ook anders ECHT praktisch. ALS je thuis moet werken.

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

theSword e-Magazine geeft 5x een ‘AlwaysOn Station’ weg

theSword Magazine

59

Recensie Hot Shot

Kietel nooit een krokodil

Jennifer Brown Callenbach ISBN 9789026612718 256 pagina’s oktober 2014

Is het handig dat je als moeder van een tiener dit leest?

Daar had ik eerst helemaal niet bij stilgestaan. Hot Shot begint op een feestje en de onzekerheid druipt er bij Ashleigh vanaf, want haar vriendje is er niet en misschien vergeet hij haar wel nu hij op de universiteit zit. Haar vriendin geeft een tip; maak een naaktselfie en stuur hem via whats-app alleen naar hem toe. Prima, vriendje blij. Iedereen blij…. totdat er iets mis gaat tussen Ashleigh en Kaleb en wanneer Kaleb de ultieme wraakactie bedenkt. Dan merk je pas dat het internet heel gevaarlijk is en dat het iedereen zou kunnen overkomen met een naaktfoto of gewoon een gekke foto. Er wordt niet voor niets gezegd “wat op het internet staat blijft op het internet” en geef nooit je telefoonnummer en adres zomaar weg….. De gevolgen merk je al door het verhaal heen in hoofdstukken waarin de rechtszaak speelt, omdat de jongelui worden aangeklaagd wegens het verspreiden van kinderporno.

Ashleigh krijgt een taakstraf en ook voor Kaleb zijn er gevolgen. Ik durf met 100% zekerheid te zeggen dat de tieners voor wie dit boek eigenlijk bedoeld is dat nooit bedacht hebben.

Bette Westera Gottmer Uitgevers ISBN 9789025759131 32 pagina’s oktober 2014

Kietel nooit een krokodil is een geweldig verhaal over drie kinderen waarvan hun vader - een rover - sterft en hen één belangrijk advies meegeeft: “Kietel nooit een krokodil!” De dochter doet braaf wat hun vader had gezegd. Ze beroofde de koningin en stal kisten vol met goud, zilverwerk en kroonjuwelen. Maar...kietelde nooit een krokodil. Haar broers deden echter alles wat hun vader niet wilde en zo gingen ze op zoek naar een krokodil. Een krokodil om te kietelen.... en dan komen ze er achter waarom ze nooit een krokodil mochten kietelen...

Een spannend verhaal over een gehoorzame (maar geen brave dochter) en haar twee broers die het avontuur opzoeken en alles doen wat hun vader had verboden.

De boodschap in dit boek is duidelijk; luister naar het advies van je ouders! Kinderen die van stoere en spannende verhalen houden , kunnen hun hart ophalen met dit boek. Rovers, krokodillen én twee ondeugende kinderen die juist doen wat hun vader had verboden, zorgen voor een spannend verhaal van begin tot eind!

Voor mij waren het een paar slapeloze nachten, omdat ik ermee bezig bleef en het boek ook echt een paar keer weggelegd heb. De reacties van de tieners onderling, de school (leraren en rector) en de ouders hebben me echt verbijsterd en ik vond het aan de andere kant zo’n heerlijk rauw, echt geschreven boek met een fantastisch einde.

Jennifer, bedankt dat je dit onderwerp zo mooi bespreekbaar hebt gemaakt. Dit gaat veel beter werken dan weer een preek aan mijn tiener en zijn vrienden. Ik hoop echt dat dit boek in de schoolbibliotheek ligt.

Tekst Diane Kooistra 60

Tekst Rolanda Wilgenburg theSword Magazine

theSword Magazine

61

Recensie Steinz

Pieter Steinz Nieuw Amsterdam ISBN 9789046818107 464 pagina’s maart 2015

Op zo’n boek heb ik allang zitten wachten: niet alleen behandelt Steinz in dit lijvige naslagwerk 416 internationale schrijvers van fictie en 104 meesterwerken door in het kort de benodigde informatie te geven voor een kennismaking, maar bovendien legt hij verbanden met andere boeken en geeft hij tips voor verder lezen over hetzelfde onderwerp. Steinz is een lijstjesman, dat is duidelijk.

Helder en beknopt geeft hij een overzicht van de boeken door middel van samenvattingen van de inhoud, hij stelt een karakterschets van de auteur op, vertelt door wie deze werd beïnvloed en welke navolging hij heeft gehad.

Toch lijkt dit boek niet op een studieboek of een dorre encyclopedie: het enthousiasme waarmee Steinz zijn verhalen over auteurs en hun werken brengt, is verfrissend: met duidelijke taal en humor laat hij de lezer grasduinen in het wijde veld van de literatuur.

Zijn speelsheid blijkt ook uit 26 bijgevoegde quizzen, bijvoorbeeld over waar en wanneer zich een aantal romans afspelen en uit de 52 literaire landkaarten.

Andere hoofdstukken zijn: one-book wonders, over schrijvers die bekendheid hebben gekregen door dat éne boek; thema’s: bijvoorbeeld ‘13 boeken over artsen en doctors’, en 52 boeken die het middelpunt zijn van een ‘boekweb’, waarin de betreffende boeken in een bredere context worden geplaatst. Een handleiding en gebruiksvoorbeelden vertellen hoe je de reis door dit boek zou kunnen maken. En de oplossing van de quizzen staat achterin: “Literatuur is geen wedstrijd”, aldus Steinz.

Maar het heerlijkste is toch om gewoon het boek ergens open te slaan en te lezen, af te dwalen naar een zijweg die Steinz je laat inslaan in de vorm van een andere schrijver of een andere stroming, en ongemerkt de wereld om je heen te vergeten. Het is 62

ongelofelijk knap hoe Steinz in een kort lemma de kern van een literair werk weet te vangen, hoe hij precies die achtergrondinformatie over een schrijver weet te vermelden die je prikkelt om meer te willen weten en hoe hij en passant ook nog zijn eigen mening weet weer te geven. Voor iedereen die verslaafd is aan lezen en literatuur voelt dit magnum opus van Steinz als thuiskomen na een lange reis: eindelijk, verzuchten we. Eindelijk het boek dat alle droge schoolboeken overbodig maakt. Natuurlijk zoeken we eerst onze lievelingsboeken en meest bewonderde auteurs op en halen opgelucht adem als die er inderdaad in blijken te staan. Maar net zo waardevol is de ontmoeting met schrijvers die we niet kenden en die Steinz bij ons introduceert.

Er moesten harde keuzes gemaakt worden, vertelt Steinz in zijn inleiding. Dat ligt voor de hand: het lijkt me een van de moeilijkste zaken die dit boek betreffen.

Zo zullen sommige lezers hun favoriete schrijvers node moeten missen en zullen ze anderzijds schrijvers tegenkomen waar ze nog nooit van gehoord hebben.

Het is nooit mogelijk iedereen gelukkig te maken.

Steinz kreeg bij het schrijven van dit boek hulp van zijn dochter Jet, die ook als co-auteur op het titelblad vermeld staat. Mede door de ernstige ziekte die Steinz helaas getroffen heeft, moet het een titanenwerk geweest zijn om dit boek samen te stellen.

Het is in alle opzichten een huzarenstuk van een boek, met slechts één nadeel: als je begint te lezen en te bladeren, en uiteindelijk opkijkt van het blad, zul je zien dat er inmiddels ongemerkt vele uren verstreken zijn. Wees gewaarschuwd: neem de tijd.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

Recensie Groot retorisch woordenboek

Paul Claes Uitgeverij Vantilt ISBN 9789460041990 224 pagina’s maart 2015

“Alles wat we zeggen is een stijlfiguur”. Deze uitspraak van Quintilianus staat op het omslag van het Groot retorisch woordenboek van Claes en Hulsens afgedrukt en vormt daarmee het credo van beide taalkundigen. Stijlfiguren zijn taaluitingen die gebruikt worden om een boodschap over te brengen door middel van een andere betekenis dan de gebruikelijke.

Iedereen gebruikt ze in meer of mindere mate om zijn verhaal kracht bij te zetten en te verduidelijken, zowel in alledaagse communicatie als in het literaire werk van een auteur. Bekende stijlfiguren zijn: een vergelijking, een samenstelling of een tijdverdichting.

In dit naslagwerk zijn vele voorbeelden van stijlfiguren opgenomen, veel gebruikte en nooit-van-gehoorde, met voorbeelden in verschillende moderne talen, niet alleen uit de literatuur van over de hele wereld, maar ook uit de reclame, de bijbel en uit toespraken.

Het eerste dat opvalt is de geringe omvang van het boek. Je verwacht een dikke pil. Maar hoewel het lettertype klein is, lijken de 150 pagina’s nauwelijks toereikend om een dergelijk uitgebreid lexicon te bevatten. Meer dan tweeduizend trefwoorden zijn opgenomen; dit titanenwerk moet gedurende vele jaren de beide samenstellers in beslag hebben genomen. In het overzicht wordt uitgelegd welke soorten stijlfiguren er zijn en welke functies ze hebben en hoe ze het beste opgezocht kunnen worden; er is een systematische lijst met negen te onderscheiden categorieën en een alfabetische. Ook de lijst van geraadpleegde werken mag er wezen. Het is niet de eerste keer dat een soortgelijk boek de aandacht krijgt: Buddingh’ heeft ook een zeer handzaam Lexicon der poëzie uitgebracht, en er zijn daarnaast nog talloze andere letterkundige woordenboeken die zich met hetzelfde hebben beziggehouden. Maar nooit eerder werd het onderwerp zo uitputtend en waarschijnlijk volledig behandeld als in dit boek. Hier werd op gewacht.

Voor mensen die het daadwerkelijk als een naslagwerk willen gebruiken bij het spreken en vooral schrijven, is het raadzaam zich te wapenen tegen moedeloosheid, die je toch een beetje overvalt als je ziet hoe enorm veel lemmata zijn opgenomen. Want de moed zinkt je in de schoenen als je zelfs met een gedegen opleiding op dit vakgebied zoveel termen tegenkomt waar je nog nooit van gehoord had en die ernstig afbreuk doen aan het geloof in eigen kunnen. Anderzijds vormt dit natuurlijk een uitdaging om te kijken wat je wel weet en om te leren wat je nog graag zou willen weten.

Niet alle stijlfiguren zijn onbekend: ook onderwerpen als ‘metafoor’, ‘palindroom’ en ‘personificatie’ zijn opgenomen. Maar wie veert er op als een jachthond die het wild ruikt bij termen als ‘efelkustiek’ en ‘anadiplose’? Dit boek is voor nieuwsgierige mensen, om te bladeren, op te zoeken en de vele verwijzingen te volgen. Of het voor iedereen nuttig is, is maar de vraag. Het kan scholieren helpen bij de vakken Grieks en Latijn, of studenten bij een letterkundige studie.

Volgens Claes en Hulsens kan het een werkboek zijn voor ‘literatoren, copywriters, journalisten en gewone schrijvers […] om stijlvariaties te verzinnen.’ Hierbij worden de dichters niet genoemd, terwijl zij toch op de eerste plaats met stijlfiguren van doen hebben. Maar misschien vonden de samenstellers dat te veel voor de hand liggen.

Dit boek heeft alles in zich om een gerenommeerd standaardwerk te worden. Wat hier niet in staat over stijlfiguren, kan nauwelijks de moeite waard zijn.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

63

64

theSword Magazine

Recensie Het een als het ander Ali Smith Atlas Contact ISBN 9789025444853 304 pagina’s februari 2015

Als er een boom omvalt in een bos en er is niemand in de buurt om het te horen, maakt het dan een geluid?

Dit bekende filosofische vraagstuk vormt de kern van dit boek: bestaat een schilderij niet als er niemand naar kijkt? En om dezelfde vraag door te trekken naar de uiterste consequentie: kan iemand niet sterven als er altijd iemand aan hem denkt?

In het eerste gedeelte van dit intelligente en speelse boek van Ali Smith is het George, eigenlijk Georgia, een verwarde tiener, die reageert op de dood van haar moeder door te proberen haar levend te houden met een collage van foto’s uit haar leven en met haar herinneringen aan haar. George kan zich niet voorstellen dat haar moeder er nu niet meer is en laat heden en verleden door elkaar lopen in een krampachtige poging om haar moeder bij zich te houden. “Denk je dat we nog steeds herinneringen hebben als we doodgaan?” is de vraag die George zichzelf en de schoolpsycholoog stelt. Haar moeder was een vrolijke, intelligente feministe met liefde voor beeldende kunst. Ze heeft George mee op sleeptouw genomen naar Italië om een serie fresco’s uit de vijftiende eeuw van de kunstenaar Francesco del Cossa te bekijken die ze in een tijdschrift gezien heeft. De muur met de fresco’s was vierhonderd jaar lang overgekalkt en niemand wist dat. “Gaan dingen gewoon weg? zegt haar moeder. Bestaan dingen die zijn gebeurd niet, of niet meer, alleen omdat wij ze niet voor onze neus kunnen zien gebeuren?”

Het tweede gedeelte van het boek telt precies evenveel pagina’s. Hierin is de geest van de schilder van de fresco’s aan het woord, die door een onbekende oorzaak de wereld van George kan observeren. Zoals George en haar moeder naar de fresco’s keken, zo kijkt Francesco naar het leven van George, terwijl hij ook terugblikt op zijn eigen leven. Ook hier lopen verleden en heden door elkaar. En er zijn nog meer overeenkomsten: waar George alleen de naam van een

man draagt, is Francesco een vrouw die de identiteit van een man heeft aangenomen uit angst dat een vrouwelijke kunstenaar als een anomalie gezien wordt.

Als George en haar moeder voor de fresco’s staan, kunnen ze niet met zekerheid zeggen welke figuren mannen en welke vrouwen moeten voorstellen. Ook Francesco denkt in eerste instantie dat George een jongen is. De ontstaansgeschiedenis van de fresco’s die George en haar moeder proberen te duiden, wordt in dit deel verteld.

Kijken en interpreteren, daar gaat dit boek over.

Heeft ons referentiekader ons vooringenomenheid bezorgd? Kunnen we altijd alleen maar vanuit ons eigen perspectief de dingen zien? Is voorkennis een hulpmiddel of een obstakel? Gaat het om het kunstwerk, de kunstenaar of zijn publiek? Om dit aan de orde te stellen heeft Ali Smith het boek in twee versies laten uitbrengen: bij de ene is het verhaal van George het eerste, bij de andere het verhaal van Francesco. Hoe je dit boek leest, hangt af van het verhaal waarmee het begint. Smith speelt een spel waarin heden en verleden gespiegeld en doorelkaar geweven worden. Een echt einde hebben geen van beide boeken; daar gaat het ook niet om, net zo min als dat alle vragen worden beantwoord.

Mijn versie van het boek begint met het verhaal van George. In reacties op het boek heb ik gelezen dat vrijwel voor alle lezers geldt: met welk verhaal je ook begint, het wordt de enige juiste volgorde. De keuze die we moeten maken, bepaalt hoe we lezen. Het boek andersom lezen kan daarna niet meer, omdat onze interpretatie dan al vaststaat. Smith is daarmee in haar opzet geslaagd. Dat het boek ook nog buitengewoon mooi geschreven is, draagt zeker bij aan mijn waardering .

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

65

T Interview

Tijdens de boekpresentatie van Chinouk Thijssen’s Blindelings heb ik de eer gehad auteur Bronja Hoffschlag voor het eerst in het echt te ontmoeten. Later kreeg ik ook de kans haar te interviewen, deze kans heb ik met beide handen aangegrepen.

Bronja Hoffschlag is bekend geworden door haar debuut De Dode Kamer en haar novella Snuff. Op het moment is zij druk met het tweede deel uit de Project X Trilogie De Skinner Methode. Maar zij vond toch de tijd om haar verhaal te doen.

Tekst Dennis van Elten Foto’s Bronja Hoffschlag

Bronja Hoffschlag in twee zinnen?

Mijn beste vriendin zegt altijd dat ik ‘the quiet girl with the very loud mind’ ben. Dat klopt wel.

66

Welke schrijvers hebben jou geïnspireerd?

Dat zijn toch wel de Beats geweest. Ik las William S. Burroughs’ Junkie en Naked Lunch toen ik twaalf was en ik was meteen verkocht. Kerouac, Ginsberg, Cassady, noem ze maar op. Het mooiste aan de Beat Generation is dat het zo puur en eerlijk was. Neem bijvoorbeeld Howl, de dichtbundel van Allen Ginsberg uit 1956. Uitgebracht zoals hij het heeft opgeschreven en geen woord of zin aan veranderd. En dan kun je het mooi vinden of niet mooi vinden, maar het is puur en eerlijk, zoals het bedoeld was en daar houd ik van.

Dus als ik een voorbeeld moet noemen is dat Allen Ginsberg.

Hij geloofde in zijn product, werd zelfs voor de rechter gesleept, maar bleef erachter staan. ‘Dit ben ik en dit is mijn boek. Deal ermee’.

Wat was de inspiratie voor De dode kamer?

Ik las ergens een artikel over de zogenaamde dode kamer in het Orfield Laboratorium in Minneapolis. De kamer is voor 99,9 % geluidsdicht. Door het gebrek aan echo ga je dingen horen die er niet zijn, maar bijvoorbeeld ook je eigen hartslag en het bloed dat door je aderen stroomt. Doordat je erop gaat letten, worden die geluiden harder en omdat je je druk maakt, gaat je hartslag omhoog. Je gaat hallucineren. Kort gezegd: als je iemand opsluit in zo’n kamer draait hij binnen 45 minuten helemaal door. Niemand heeft het er ooit langer uit kunnen houden.

Dat vond ik een uniek gegeven voor een verhaal.

Wist je toen al dat je een trilogie wilde maken?

Nee. Het begon als een stand alone, maar toen ik halverwege was begon ik in te zien dat het verhaal daar te groot voor was.

Toen ben ik de verhaallijnen opnieuw gaan uitzetten, aanvullen en uitdiepen. Het worden ook geen drie op zichzelf theSword Magazine

staande delen. Het is echt een vervolgverhaal, waarbij je de informatie uit het eerdere boek nodig hebt voor het volgende.

In welk genre zou jij nog wel eens willen schrijven?

Ik zou graag een roman schrijven en faction zou ik ook weleens willen proberen.

Wat kun je ons al vertellen over het vervolg de Skinner Methode?

Feitelijk gaat De Skinner Methode verder waar De Dode Kamer stopte. De opbouw en stijl blijven min of meer gelijk, maar het is allemaal wat rauwer en harder.

Wat anders is dan bij De Dode Kamer is dat ik nu vier vertellers heb in plaats van twee. Misha en Lennart hebben in dit boek geen introductie meer nodig, dus er is meer oog voor een aantal andere belangrijke personages.

De titel verraadt al dat Donald Skinner sowieso een grotere rol krijgt, dus als ik zeg dat hij de derde verteller is, zou dat geen verrassing moeten zijn. Een aantal bijfiguren uit DDK blijken sleutelfiguren. De vierde verteller

theSword Magazine

67

is er eentje die niemand verwacht, dus ik ben wel benieuwd hoe de lezers op hem gaan reageren. Verder komt er natuurlijk antwoord op een aantal vragen dat na DDK nog onbeantwoord was. We gaan zien

verder ontwikkelen en dan is er nog de puinhoop waar Lennart onbedoeld in verzeild raakt, omdat hij een nieuwe vriendin aan de haak slaat met nogal wat bagage.

opgepakt, omdat ik vastzat met De Skinner Methode. Er hoefde in feite weinig meer aan gedaan te worden, dus het was een leuke onderbreking. Ik sta wel open voor kleine schnabbels, een kort verhaal

‘Als je iemand opsluit in de zogenaamde dode kamer, draait hij binnen 45 minuten helemaal door.’ hoe het nu met Misha’s dodenlijst gesteld is. Of/hoe hij zich weet te redden uit zijn web van leugens en intriges, wie zijn echte vrienden zijn. De relatie met zijn broer stond aan het einde van DDK op een mogelijk keerpunt, de machtstrijd tussen Misha en Skinner gaat zich

Vorig jaar kwam je boek Snuff uit, zal er tussen Skinner Methode en het volgende deel weer een ander boek van jou uitkomen?

Nee, ik wil me de komende twee jaar uitsluitend richten op de Project X trilogie. Snuff schreef ik al in 2008 en heb ik eind 2012 weer

Snuff

Bronja Hoffschlag Vior Webmedia V.O.F. ISBN 9789082137019 119 pagina’s juni 2014

of een songtekst is bijvoorbeeld hartstikke leuk, maar qua boeken wil ik me nu even alleen richten op Project X.

De Dode kamer

Bronja Hoffschlag Vior Webmedia V.O.F. ISBN 9789082137002 716 pagina’s november 2013

WWW.BRONJAHOFFSCHLAG.NL 68

theSword Magazine

Was je niet bang dat je debuut als te lang beoordeeld zou worden?

Ik wist van tevoren dat er mensen zouden zijn die dat zouden zeggen, maar ik wist ook dat het maar een kleine groep zou zijn. Mensen die niet zitten te wachten op een lang verhaal kiezen over het algemeen geen boek van ruim 700 bladzijden.

Ik denk dat het overgrote deel van mijn lezers in de categorie valt die zegt dat een goed boek niet dik genoeg kan zijn.

Heb je nog meer verhaal ideeën liggen voor als de trilogie klaar is?

Teveel. Ik schrijf al vanaf mijn veertiende, dus er ligt bijna twintig jaar aan werk op de plank.

Natuurlijk is het lang niet allemaal even geweldig, maar er zitten een

paar dingen tussen, waar ik zelf heel enthousiast over ben. Zo is er één idee waar ik al ruim 10 jaar over nadenk en research voor doe, maar waarvan ik nooit wist hoe ik het aan moest pakken of in welke vorm ik het moest gieten. Gelukkig heb ik met Project X nog zeker 2 jaar om dat ei rustig verder uit te broeden, maar dan moet het er toch maar eens van gaan komen.

Waar haal jij de inspiratie vandaan voor je verhalen?

Deels uit het dagelijks leven. Wat ik zie, hoor en meemaak. En ik heb een tic voor rare of opvallende nieuwsberichten. Zo kwam ik ook uit bij het basisidee voor DDK. Ik lees iets en dat blijft in mijn achterhoofd zeuren, omdat ik het gevoel heb dat ik er iets mee

moet doen en later past dat stukje altijd in een puzzel. Een paar maanden geleden schreef ik een kort verhaal voor de Thriller 10 Daagse van Hebban. De inspiratie daarvoor kwam uit een rechtszaak die ik jaren geleden gevolgd heb: de Derek en Alex King-zaak.

Twee jongetjes die hun vader vermoordden. Uiteindelijk werd het korte verhaal iets heel anders, maar dat is het leuke aan fictie.

Heb je nog een mooie boodschap voor onze lezers?

Je kunt vaak niet kiezen wat er op je pad komt, maar je kunt altijd zelf bepalen wat je daarvan meeneemt en bij je houdt.

!

N I W & L I MA Orange is the New Black - Season 1

Piper Chapman is een jonge vrouw wiens leven ingrijpend verandert wanneer ze de gevangenis in moet voor een misdaad die ze 10 jaar eerder samen met haar toenmalige vriendin is begaan.

Inmiddels heeft ze haar wilde biseksuele leven ver achter zich gelaten en is ze verloofd met Larry, een fatsoenlijke man die haar een stabiel leven biedt. Piper zal 15 maanden moeten uitzitten in een vrouwengevangenis, die wordt bevolkt door uiteenlopende types als Russische gevangenen, een activistische non en een omgebouwde brandweerman. Al snel leert ze de regels van het gevangenisleven, maar wanneer ze een oude bekende tegenkomt kruipt de oude, roekeloze Piper weer langzaam naar boven…

theSword e-Magazine geeft 5x de dvd ‘Orange is the New Black’ weg Kans maken? Mail voor 31 mei 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Orange’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

theSword Magazine

Winnaars krijgen schriftelijk bericht 69

Lekkerrr

Klassieke rosbief, net even anders Een goede rosbief is is niet alleen een gerecht waarvan het hele gezin zal smullen, het vult je huis ook met een heerlijk aroma. Met een beetje fantasie tover je deze klassieker om tot een hedendaagse versie.

IngrediĂŤnten

Bron www.lekkerinhetleven.nl

klontje boter 6,5 eetlepels olijfolie 750 g rundergebraad (op kamertemperatuur) 1 bos bladpeterselie (de blaadjes fijngesneden maar de steeltjes bewaard) een takje verse tijm een takje verse rozemarijn zout en peper broodkruim van 4 sneetjes oud brood (zonder de korst) 75 g fijn gehakte walnoten 3 teentjes knoflook, fijn gehakt ei (alleen het eiwit, niet de dooier)

70

Instructies Verwarm de boter met twee en een halve eetlepel olijfolie in een braadpan. Laat het vlees hierin aan alle kanten bruin worden.

Hak de kruiden grof en doe ze in een vijzel.

Voeg anderhalve theelepel zout en peper toe, het broodkruim, de walnoten, knoflook, peterselie, tijm, rozemarijn en twee eetlepels olijfolie.

Maal de ingrediĂŤnten in de vijzel tot een ruwe pasta.

Klop het eiwit op in een kom tot het stijf is.

Voeg hierbij voorzichtig de kruidenpasta.

Bedek het vlees aan alle kanten met de kruidenpasta, behalve aan de onderzijde.

Wanneer je de kruidenkorst op het vlees hebt gesmeerd plaats je het terug in de braadpan en laat je het 25 minuten (als je van medium houdt) of 30 minuten (als je hem liever meer doorbakken hebt) in de voorverwarmde oven op 180 °C. Haal de rosbief uit de oven, bedek met zilverfolie en laat nog ongeveer tien minuten rusten om ervoor te zorgen dat het vlees zacht en sappig is. Snijd vervolgens in dikke plakken en serveer met een frisse salade.

theSword Magazine

Recensie Wat je achterlaat

Tom Vowler A.W. Bruna Uitgevers ISBN 9789400503274 240 pagina’s januari 2015

Een debuut van Tom Vowler die indruk achterlaat! Voor mijn gevoel niet echt een thriller, maar een uitermate boeiend verhaal met diepere lagen dat gekenmerkt wordt door een behoorlijke dosis spanning. Vooral de onderhuidse spanning is duidelijk voelbaar.

Anna Curtis leeft een enigszins teruggetrokken leven met haar man en haar beide tienerkinderen. Ze wonen in Dartmoor, Devon in het zuiden van Engeland. Dit landschap wordt met oog voor detail beschreven. De schrijver is erg goed in het verhalen van de natuur, maar ook de emoties van zijn hoofdpersonages zijn stuk voor stuk invoelend beschreven. Anna en haar gezin wonen vlakbij een gevangenis en wanneer een gevangene ontsnapt raakt Anna behoorlijk in paniek.

Het achterdochtige gevoel blijft haar achtervolgen, zelfs als de gevangene opgepakt is. Voor haar familie lijkt ze niet te bereiken. Ze kan maar moeilijk wennen aan een puberzoon die zijn eigen gang gaat, en haar huwelijk raakt in een sleur. Het lijkt dat ze nog het meest een band heeft met haar dochter. Anna heeft binnenkort haar eerste expositie, ze is namelijk een veelbelovend pottenbakster.

want Tom Vowler heeft een schrijfstijl die je blijft boeien. Zijn psychologische en beeldende verhaaltrant maakt dat dit een goed boek is. Voor wie van actie houdt zal het soms even afzien zijn, maar als je van een boek met een intrigerend thema houdt, een boek dat vragen oproept, dan beleef je zeker een aantal mooie leesmomenten.

De tweede vrouwelijke hoofdrolspeelster is de nog jonge mevrouw Jacobs, een jonge lerares Engels op een middelbare school. Ze is idealistisch en wil haar leerlingen het beste van het beste op onderwijsgebied bieden. Deze misschien ook naĂŻeve houding bepaalt haar lot. Na een dramatische gebeurtenis verlaat ze het onderwijs en keert terug naar haar geboortedorp en trekt bij haar ouders in. Vanuit haar perspectief lezen we wat de impact is van een traumatische ervaring en de gevolgen op latere leeftijd.

Wat deze twee vrouwen verbindt is de rode draad in deze spannende roman. Voor de doorgewinterde lezer zal het vrij snel duidelijk zijn welke kant het plot opgaat. Dit doet echter geen afbreuk aan het verhaal,

Tekst Wemmie Wolf

theSword Magazine

71

Column

De kunst

van het niets doen Ik las een tijdje geleden een artikel , ik weet niet precies meer in welk tijdschrift, waarin iemand die hersteld was van een burn out aan het woord was.

Ze vertelde dat ze, nu ze daar van hersteld was en haar leven had omgegooid zodat ze hopelijk nooit meer in die situatie zou komen, nu af en toe ook gewoon niks van zichzelf mocht doen in haar vrije tijd. Waar ze pre burn out altijd het gevoel had dat ze ook op haar vrije dagen iets nuttigs hoorde te doen zoals hardlopen of schoonmaken of iets moeilijks lezen, kon ze nu ook regelmatig genieten van lekker helemaal niks doen. En ze was er ook achter gekomen dat het voor haar ook heel belangrijk was om dit te doen, dat dit hielp om haar in evenwicht te houden.

Tekst Sylvia Bakker

Toen ik dit artikel las, kwam de situatie me nogal bekend voor. En dan bedoel ik de voor de burn out situatie die deze vrouw beschreef. De kunst van het niets doen is iets wat ik namelijk heel slecht beheers.

Op mijn luiaard momenten hoor ik namelijk altijd een stemmetje in mijn hoofd dat mij influistert dat ik eigenlijk ook iets nuttigs zou kunnen doen.

72

Ik schrijf dit stuk op mijn vrije dag en niet voor niets.

Ik zou best op mijn vrije dag graag gewoon de hele dag een beetje relaxen, een beetje bank hangen, beetje muziek luisteren en een beetje Netflix kijken.

Maar ik mag het gewoon niet van mezelf. As we speak sta ik met een half been buiten om te gaan hardlopen. En ik weet gewoon dat wanneer ik dit niet zou doen dit ‘s avonds toch aan me knaagt, want ik was vrij vandaag en daarom was dit de uitgelezen kans om te gaan sporten. En ik zeg niet dat het slecht is om te gaan sporten, integendeel ik vind het heerlijk

en het helpt juist lekker om je hoofd een beetje leeg te maken. Maar het is zo stom om dat de hele dag in je hoofd te hebben. Ga gewoon lekker sporten en daarna genieten van je vrije dag. Maar als ik gesport heb, moet ik daarna schoonmaken. En wanneer ik schoongemaakt heb, zou ik eigenlijk ook moeten beginnen aan die column, enzovoort, enzovoort.

En zo is het eigenlijk elke dag dat ik vrij ben. Ik moet constant van alles van mezelf, en als ik toch lekker niets ga doen, geniet ik er niet echt van omdat ik toch ondertussen vind dat ik van alles moet. Ben ik nu ook een burn out waiting to happen of is dit een typische vrouw met een dertigers dilemma eigenschap? Kijk, ik heb het natuurlijk ook echt best wel druk met een bijna fulltime baan (36 uur), een druk sociaal leven, drie keer per week sporten, rijles (ja ik weet het, lekker op tijd) en een altijd turburlent liefdesleven.

Maar soms denk ik weleens dat ik me vooral erg druk maak in mijn hoofd om alle dingen die ik nog moet doen die week. Het is natuurlijk helemaal niet productief om je van tevoren druk te gaan maken om alles dat nog in het vooruitzicht ligt. Doe gewoon de dingen die je moet doen op het moment dat je ze doet en denk er verder niet te veel over na. Dan kan je op de momenten dat je even niets doet daar ook echt van genieten en daarom ook echt ontspannen.

Op het moment dat ik dat ook daadwerkelijk voor elkaar krijg zal ik echt een evenwichtige en superproductieve vrouw worden. Maar tot die tijd...

Heeft iemand nog tips?

theSword Magazine

theSword Magazine

73

Recensie Dochters van Mulan Bettine Vriesekoop Uitgeverij Brandt ISBN 9789492037008 288 pagina’s februari 2015

Voordat Bettine Vriesekoop in 1996 debuteerde als schrijfster met het boek Heimwee naar Peking was ze een succesvol tafeltennisster. Na het beëindigen van haar sportcarrière volgde ze een studie Chinees. Na haar debuut volgden meer titels. Bettine Vriesekoop was van 2006 tot 2009 correspondent voor NRC Handelsblad in Peking. Een onbekende in China is Bettine Vriesekoop dus niet. Voor de Leonardoleerstoel 2013 deed ze met een groep masterstudenten aan de Universiteit van Tilburg onderzoek naar de emancipatie van de Chinese vrouw. Tijdens haar reizen naar China raakte ze gefascineerd door de rol van de Chinese vrouw door de eeuwen heen.

ontwikkeling van de vrouw door de eeuwen heen en wat de invloed is van het confucianisme, het taoïsme en de politieke ontwikkelingen in China.

Er zijn ook maatschappelijke ontwikkelingen die invloed hebben op de seksuele ontwikkeling van de Chinese vrouw, de eenkindpolitiek, gearrangeerde huwelijken en het mannenoverschot. De familierelaties zijn ingewikkeld, er heerst veel wantrouwen en een goede opleiding is belangrijker dan liefde.

Een bijzonder hoofdstuk vond ik het verhaal van de oma van haar gids. In die tijd werden de voeten van meisjes nog afgebonden, een vreselijk pijnlijke Het is een boek geworden van gedegen methode om de vrouwen aan huis gekluisterd te literatuuronderzoek, interviews afnemen en veel houden. De vrouwen waren verminkt voor het leven, schrijfwerk. Maar wat vormde de aanzet voor dit want ze konden niet meer normaal lopen. Hoe kleiner uitgebreide onderzoek naar vrouwen en hun seksualiteit de voetjes, hoe meer aanzien een vrouw genoot. in China? In het begin van het boek vertelt Vriesekoop over maar liefs vijf onderwerpen die haar prikkelden Deze mix van feiten, persoonlijke verhalen en voor het onderzoek. In een folder in een hotel leest ze geschiedenis maakt dit boek tot een prachtig document. een verhaal over Qiu Jin, misschien de eerste feministe Indrukwekkend en gedegen geschreven. Vooraf was van China en één van de beroemdste vrouwen uit de ik bijzonder geïnteresseerd in dit boek, omdat ik voor Chinese geschiedenis. De legende van Hua Mulan mijn werk te maken heb met vrouwen uit China. Ik spreekt ook tot de verbeelding, bij ons bekend als een ben heel erg benieuwd naar hun versie van het verhaal.

Disneyverhaal, het meisje die de wapens van haar De vrouwen hebben nog een lange weg te gaan, omdat zieke vader oppakt. Vriesekoop is ook geïnteresseerd veel ideeën diep geworteld zijn in de maatschappij. Het in de actrices die in films als krijger schitteren. Ze is boek heb ik snel uitgelezen, de schrijfstijl van Bettine ook zeer geraakt door de boeken van Pearl S Buck die Vriesekoop is verfrissend met hier en daar een vleugje 30 jaar sociale geschiedenis van China in haar romans humor. Een aanrader als je meer wilt weten over dit verwerkt. En daar is de Leonardo-leerstoel 2013. Het intrigerende land met zeer moedige vrouwen. idee voor een boek is geboren.

Door het aldaar werken en leven gedurende 30 jaar kent Bettine Vriesekoop China toch vrij goed en ondanks de gesloten gemeenschap heeft ze een dertigtal interviews kunnen afnemen over vrij intieme zaken. Ze schetst een beeld van de seksuele 74

Tekst Wemmie Wolf

theSword Magazine

Recensie The Finisher

Pelgrimage van smaragd

David Baldacci Leopold ISBN 9789025867805 216 pagina’s februari 2015

Dit boek trok direct mijn aandacht omdat ik een enorm fan ben van David Baldacci. Toen ik eenmaal aan het lezen was, bleek al snel dat dit Young Adult boek echt heel wat anders is dan zijn vorige boeken.

Maar daardoor zeker niet minder! Want The Finisher Vechten voor de waarheid is echt een volwassen boek, dus laat je vooral niet afschrikken door de term Young Adult.

In de wereld van The Finisher - Vechten voor de waarheid maak je kennis met het Bitterbos, de wereld van de Bitterlingen. Al in het begin van het boek verdwijnt er iemand in het moeras dat het Bitterbos omringt. Dit zorgt ervoor dat je direct aan het boek gekluisterd bent. Want iedereen weet dat je door vreemde wezens wordt verzwolgen als je het moeras in gaat. Vega Jane is een meisje van veertien jaar en werkt in de Fabriek als Finisher. Ze beseft dat er wel meer moet zijn achter het moeras als ze de kaart vindt die haar vriend heeft achtergelaten. Vastbesloten om de waarheid over het Bitterbos en de wereld er om heen te ontdekken, gaat ze op onderzoek uit. Beetje bij beetje komt Vega achter de geheimen van Bitterbos, al zullen er ongetwijfeld nog heel wat geheimen volgen…

Pageturner Dit verhaal is een echte pageturner; eenmaal begonnen in het boek, is het lastig weg te leggen. Nu had ik voor ik in het boek begon al gelezen dat er een vervolg zit aan te komen van dit boek. Mijn verwachting werd dus wel waarheid: als het boek uit is, wil je meer. Helaas zullen fans van The Finisher daar voorlopig nog even op moeten wachten. Pas in het najaar van 2015 komt The Finisher – Sprong in de wildernis uit. Ik kijk er nu al reikhalzend naar uit!

Tekst Irene Kalsbeek

Annemarie Latour Ark Media ISBN 9789033800672 176 pagina’s oktober 2014

Het boek Pelgrimage van smaragd gaat over de Kelten en begint met een landkaart van Ierland waar een route op staat uitgestippeld. Deze route gaat langs 12 plaatsen die heel bijzonder zijn volgens de auteurs. Ze vertellen vol passie over het mooie land en waarom ze daar naartoe zijn gegaan. Annemarie kwam er terecht door een studie en Frank door muziek.

Er hangt altijd een vleug magie en geheimzinnigheid rondom de Keltische muziek en afbeeldingen, het boek is gevuld met geschiedenisfeiten maar ook met verhalen die tot de verbeelding spreken. Aan de verklarende woordenlijsten, de bronvermelding en andere feiten die achterin het boek staan merk je dat de auteurs zich er echt in verdiept hebben en dat de feiten kloppen. Ik vond het verhaal van het Keltische Christendom heel erg mooi. Kerken die niet van steen zijn gemaakt maar van hout en twijgen.

Er zijn veel mensen met deze vormen van muziek en kunst bezig, mensen dromen weg bij de muziek van Clannad en Enya of films die zich in deze mystieke sfeer afspelen.

Door middel van terugkerende thema’s wordt uitgelegd waar je het Keltische Christendom aan herkent.

In het boek staan teksten van Keltische liederen die een diepere betekenis hebben .

De legende van Sint Patrick maakt duidelijk waarom de Ieren deze dag elk jaar op 17 maart vieren.

Voor iedereen die hier meer over wil weten en de link naar hun eigen geloof willen leggen of juist niet is dit een heel mooi en duidelijk boek om te lezen. Of misschien als reisgids voor een bijzondere reis door Ierland.

Tekst Diane Kooistra

theSword Magazine

75

Column

Roest We kennen het allemaal: oude liefde roest niet. Vaak gaat het niet om de liefde, maar om de aandacht. Daar worden wij mensen nu eenmaal blij van. Toch lijkt er een taboe op te hangen. Uit het niets contact leggen met een oude liefde, het is not done.

Vreemd eigenlijk.

We hebben de meest gemakkelijke communicatiemiddelen van de afgelopen tweeduizend jaar binnen handbereik! Het is allemaal erg makkelijk gemaakt anno 2015. Facebook, Twitter, een mailtje of zelfs via LinkedIn kan eens een balletje worden opgegooid bij de oude vlam. Een vlijend berichtje, een compliment. Het is snel verstuurd.

Het verlangen is waarschijnlijk heel natuurlijk. Het is wel jammer dat met de intrede van internet ook de avance, het initiatief, iets sufs krijgt. Het is zo alledaags geworden, op televisie en internet is het aanbod van liefde en sex enorm. Daarin vinden we waarschijnlijk de verklaring voor het verbod op het intieme contact met de oude liefde.

Het contrast is te groot, we zijn immuun geworden.

De serenade en geschreven brief zijn verdwenen. En ook zij komen waarschijnlijk niet meer door die muur. Het is nog bijna onmogelijk iets bijzonders te doen in de liefde. Een cadeautje is vlot besteld. Vandaag voor 24 uur besteld, morgen in huis.

Tekst Gustaf Kreuz

Maar we laten ons niet uit het veld slaan!

76

De lente is deze maand op zijn top. Voor de natuur is dit de belangrijkste maand in het jaar. Laten we ons daarbij aansluiten. En ons ouderwets op hol laten brengen door de lente!

Heb lief!

theSword Magazine

Column

Het land van duizend vragen Tekst Mariola Dirkzwager Foto www.dailybackgrounds.com

Haar gele jurk danst op het ritme van haar pijpenkrullen mee in de zon.

Duizend vragen spreidt ze uit over het gras. Een prachtig schouwspel.

Voorbijgangers blijven staan, gebiologeerd kijkend naar de vraagtekens aan hun voeten.

“Ik ben een kind, ik leef in het land van duizend vragen, heeft u misschien een antwoord?” Haar enthousiasme tovert een glimlach op het gezicht van de toehoorders. Het gras vult zich met antwoorden. Als alles is gezegd verstild het geroezemoes weer tot zomerse stilte. Een lach raakt mijn blik, als de gele jurk vertrekt.

Ik pak de vragen op. De achterkant van iedere vraag een antwoord. De achterkant van het antwoord weer een nieuwe vraag. Fascinerend.

“Bevalt het, in het land van duizend antwoorden?” Haar vraag komt onverwacht, ergens had ik de aanname dat ze al lang en breed vertrokken was. Als ik om kijk raakt mijn blik echter een volwassen vrouw. Zelfde stem, gele jurk, speelse krullen.

De antwoorden die ik haar aan wil reiken slaat ze af. “In het land van duizend vragen, zijn duizend variabelen en dat voldoet.’ Ze kijkt me lachend aan. “Zin om mee te gaan?”

En op het ritme van haar krullen dat ik langzaam volg laat ik ongemerkt alle antwoorden los.

theSword Magazine

77

Recensie Liegen op een hoger plan TNGW Van Gennep B.V. ISBN 9789461643421 februari 2015

Was het Gerrit Komrij die zei: “Iedereen in Nederland schrijft gedichten, maar niemand leest ze”?

Als dat zo is, dan lijkt hij wat betreft het eerste gedeelte van zijn uitspraak gelijk te hebben gekregen. Want voor de zesde Turing Gedichtenwedstrijd in 2014 werden in totaal 10.355 gedichten ingezonden, waarvan er uiteindelijk 3.319 mochten meedingen naar de top honderd om vervolgens voor de hoofdprijs van € 10.000 euro te gaan, de tweede prijs van € 1.500 en de derde van € 1.000.

De wedstrijd werd voor het eerst georganiseerd in 2009 door de Poeziëclub, opgericht door dezelfde Gerrit Komrij, en de Turing Foundation, een goededoelenfonds. Tot aan de vastgestelde einddatum mag iedereen vanaf zestien jaar zoveel gedichten insturen als hij/zij wil; per gedicht moet 4 euro inschrijfgeld worden betaald. De gedichten moeten in het Nederlands of in een dialect geschreven zijn en mogen niet eerder gepubliceerd zijn. De jury beoordeelt de gedichten zonder te weten wie de dichter is, De honderd gedichten die zij als beste hebben uitgekozen, worden in alfabetische volgorde van de naam van de auteur gebundeld en gepubliceerd. En alsof dat nog niet genoeg is, werd in de afgelopen jaren in de weken voor de uitreiking elke dag een gedicht uit de top 100 in het radioprogramma “Met het oog op morgen” voorgelezen en besproken door de juryleden. Er wordt ook via andere media voor nog meer publiciteit en promotie gezorgd: wat kan een aankomend dichter zich nog meer wensen?

Het niveau van de bloemlezing van de zesde wedstrijd ligt heel hoog. Tot mijn genoegen mocht ik constateren dat veel dichters het onverstaanbare en onverklaarbare gestamel dat een tijdlang voor poëzie werd aangezien, achter zich hebben gelaten. Een groot aantal gedichten is vormvast, vertoont een strak metrum en bezit 78

eindrijm. Er zijn zelfs verschillende sonnetten bij!

De inhoud hoeft gelukkig ook niet meer ‘groots en meeslepend’ te zijn of de ‘allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie’ te beduiden: het mag weer over kleine alledaagse dingen gaan, die helder en origineel verwoord zijn. De meeste aandacht lijkt naar de taal te zijn gegaan, en minder naar de boodschap.

Hoewel er niet een echt nonsensgedicht bij staat of ‘light verse’, is de humor in de gedichten zelf wel aanwezig, zoals in het gedicht “De hond en mijn oma” van André Degen, dat van mij ook had mogen winnen: “Onbeweeglijk ligt zij/ in haar graf./ Hoeveel wormen ook/ vraten aan haar/ de worm der wroeging/ zat daar niet bij.”

Een enkel gedicht persisteert nog in onbegrijpelijkheid en ondoorzichtigheid als een verward kluwen van woorden, waarin je kop noch staart kunt vinden en waarvan de diepere betekenis alleen de schrijver bekend zal zijn, hoewel ik ruiterlijk wil toegeven dat het ook aan mij kan liggen. Maar het merendeel van de gedichten die in deze bloemlezing zijn opgenomen is zeer de moeite waard en hoeft niet onder te doen voor het werk van gerenommeerde en welbekende dichters.

Dit jaar zijn er zelfs twee winnaars, die de eerste prijs delen: “Witlof” en “De zotte Charlotte”. Het eerste gedicht kon mij niet bekoren, het tweede daarentegen raakte me zeer. Als iedereen die gedichten schrijft, het niveau van deze bundel weet te halen, zal het aantal lezers van gedichten vanzelf wel groeien.

Tot en met 15 november 2015 kunnen de gedichten worden ingediend voor de Zevende Turing Gedichtenwedstrijd. Ik kijk nu al uit naar die bloemlezing.

Tekst Hettie Marzak

theSword Magazine

Recensie Heb je me gemist?

Karen Rose Uitgeverij De Fontein ISBN 9789026136290 653 pagina’s november 2014

Hoe lang kan een auteur doorgaan met de succesformule van spanning en een vleugje seks?

Lang blijkt, want het succes van Karen Rose kent geen grenzen. Ze heeft een groot aantal trouwe, enthousiaste fans.

De hoofdpersonages leven in een ‘big happy family’ en er zit werkelijk geen zwart schaap tussen. De heftige gebeurtenissen volgen elkaar in een zeer hoog tempo op en zijn meer dan een mens kan verdragen.

Gelukkig is daar tussen alle enerverende, spannende gebeurtenissen de dampende stomende seks. Kort door de bocht? Misschien, maar voor wie houdt van de queen van de romantic suspense is het genieten van deze dikke pil.

plot graag wilt weten waarom, wat en hoe. Als je nog niet zoveel van Karen Rose hebt gelezen, is het prima om te lezen maar na meerdere boeken van haar te hebben gelezen, is het deze keer net allemaal even te veel. Daphne die wel heel veel op haar bordje krijgt en de happy family is net even te gelikt.

Een boek dat toch drie sterren krijgt, omdat het zeker zorgt voor een aantal goede leesmomenten.

Daphne Montgomery wordt geconfronteerd met de ontvoering van haar zoon Ford. Op dat moment doet ze als officier van justitie een uitspraak in een geruchtmakend proces. Na de uitspraak breekt er een heftige schietpartij uit waarbij doden en gewonden vallen.

Joseph Carter, telg uit de hechte familie Carter die we van eerdere boeken van de Baltimore serie kennen, is belast met het onderzoek naar de verdwijning van Ford. Joseph is heimelijk verliefd op Daphne, en dit blijkt wederzijds te zijn. Daphne’s leven raakt in een stroomversnelling en ze zal enkele demonen uit haar verleden onder ogen moeten komen die alles te maken hebben met de dramatische ontwikkelingen die spelen.

Wie heeft het op haar voorzien en waarom?

In een tijdsbestek van een paar dagen wordt de verdwijningszaak van Ford opgelost evenals de onopgeloste moorden van veel verdwenen meisjes.

Maar maakt dit alles het tot een matig boek? Als je de personages die een rol in dit boek spelen op een rijtje hebt, is het gewoon een lekker boek waarvan je in het

Tekst Wemmie Wolf

theSword Magazine

79

!

N I W & L I A M

Sokken in Sportschoen Design Sokken zijn eigenlijk maar een saai kledingstuk; ok, ze komen in vele kleuren en worden uit vele materialen gemaakt, maar je valt niet van je stoel van zo’n standaardsok, hoe bont gekleurd hij ook is. De coole Silly Socks Basketbal en Voetbal Sokken brengen toch eindelijk wat glans aan de voet en brengen licht in de duisternis die binnen in je schoenen heerst. Bij het ontwerp van de Silly Socks is op elk detail gelet, zodat het misleidings effect ook echt werkt – naden en veters zijn als het iconische origineel, de zoolafdruk is er en zelfs de luchtgaten, die ook in de beroemde originelen uit de jaren ‘70 zaten.

Deze luchtgaten zijn natuurlijk niet echt - wie wil er nu gaten in zijn sokken? - maar die zijn er op gedrukt. De Silly Socks zijn sokken die rocken!

80

theSword e-Magazine geeft 10x ‘Sokken in Sportschoen Design’ weg Kans maken? Mail voor 31 mei 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Sokken’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

theSword Magazine

Winnaars krijgen schriftelijk bericht

Recensie Remington

Bert Natter Thomas Rap ISBN 9789400402706 208 pagina’s februari 2015

Dit is de derde roman van Bert Natter, maar waar de eerste twee nog onderling vergelijkbaar waren, is ‘Remington’ geheel anders, zowel wat onderwerp als taalgebruik betreft. Of toch niet? Ook in deze roman wordt de verhouding vader/kind onder de loep genomen, net zoals in het vorige boek ‘Hoe staat het met de liefde?’ het geval was. Dat begint al met de opdracht voorin: ‘Voor mijn vader en mijn moeder.’

kiezen om de verhouding tussen mijn vader en mij te karakteriseren, zou het zijn: afstand. En als ik twee woorden mocht gebruiken, zei ik: liefdevolle afstand.”

Ze gaan voorzichtig met elkaar om: een milde humor moet de scherpe kantjes weghalen. Met name als het om de moeder van de verteller gaat, wordt het gesprek ongemakkelijk.

Toch komen ze gedurende de reis dichter bij elkaar, In het eerste hoofdstuk van ‘Remington’ heeft de maar de zoon heeft niet in de gaten dat de vader bezig verteller, een conceptuele kunstenaar wiens naam is afscheid te nemen. Zijn waardigheid gaat hem boven we niet te weten komen, zojuist machteloos moeten alles en hij is bang, die in de toekomst te moeten toezien hoe zijn vader op de Afsluitdijk overreden werd verliezen. Hij wil geen hulp aanvaarden, daarvoor is door een Poolse vrachtwagen. In de rest van het boek hij te solitair: “Waarom zou ik wel plotseling iemand zal hij terugkijken en proberen de tekenen te duiden in huis halen om mij te ondersteunen bij het eten? Over die deze gebeurtenis hebben aangekondigd. Daarmee een halfjaar veegt zij mijn billen af.” wordt dit boek een ‘in memoriam’ waarmee de verteller Als ze op de Afsluitdijk een vrachtwagen inhalen, gooit zijn vader herdenkt. de vader het portier van de auto open en laat zich op het asfalt vallen.

Die vader is een dichter van Duitse afkomst, een ouderwetse man die consequent vasthoudt aan zijn Er is weer genoeg om over na te denken: Natter weet principes en formaliteiten en die lijkt te zijn blijven in zijn verhaal zijn mening over kunst door te laten steken in een ander tijdperk: “Mijn vader praatte niet, klinken en hij vlecht er ook talloze verwijzingen naar hij sprak. Zelfs als hij uit zijn nek lulde, deelde hij nog de literatuur doorheen. mede.” Hij is voor de eerste keer teruggegaan naar Hij heeft deze keer geen grote woorden nodig gehad. zijn geboorteland en vraagt nu zijn zoon om hem te Waar hij in zijn eerdere romans nogal eens ‘over the komen halen in Hamburg. Al gauw wordt duidelijk top’ ging, hanteert hij deze keer een ingetogen en dat de vader lijdt aan de ziekte van Parkinson: in een verstillend taalgebruik, waardoor de lezer gedwongen ontroerende scène knoopt de zoon, staande achter zijn wordt aandachtig te lezen. Zoals je ook met meer vader, diens vlinderdasje voor hem. De vader is ook inspanning luistert naar iemand die fluistert dan naar niet meer in staat om zijn oude schrijfmachine, de een schreeuwer. Zo blijft dit fijnzinnige boek langer Remington, te gebruiken. Als dichter was hij al geen naklinken in je hoofd. veelschrijver, nu draagt hij een map bij zich met daarin zijn laatste werk.

De reis naar huis biedt hun beiden de gelegenheid om omzichtig herinneringen op te halen, waarbij vooral de gereserveerdheid van zowel vader als zoon opvalt: “Als ik één woord zou moeten Tekst Hettie Marzak theSword Magazine

81

82

theSword Magazine

Column

Baby, I was drawn this way

Tekst Nathalie Kokke Foto © Studio AFH

‘Mijn hemel, in deze tekenfilm zit een lesbisch koppel! Eindelijk!’ roept een persoon.

‘Nou, eigenlijk heeft de bedenker van deze serie eerder aangegeven dat de personages genderloos zijn,’ merkt iemand anders op. ‘Dus is er geen sprake van een lesbisch koppel, maar van een relatie tussen twee non-binaire karakters.’

In de animatie-industrie lijkt er iets te veranderen: steeds vaker worden personages met een andere geaardheid (en in sommige gevallen een non-binair gender) geïntroduceerd. Voordat ik hierop verder ga, zal ik eerst even kort en bondig uitleggen waar ik het nu precies over heb.

De binaire genders zijn de twee “standaarden”, om ze zo maar even te noemen. Onze maatschappij kent mannen en vrouwen. Voor veel mensen is daarmee de kous af en is er geen grijs (of in dit geval paars) gebied. Echter, er zijn mensen die daar anders over denken. In sommige gevallen voelt men zich geen man, maar ook geen vrouw. Het gender kan zich in dat geval ergens in het paarse gebied bevinden, of is gewoon compleet van het denkbeeldige balkje gedonderd.

Dus: personen die geen man of vrouw zijn, zijn non-binair. Maar om heel eerlijk te zijn, ben ik geen persoon die graag labeltjes plakt en heb ik nog veel te leren over dit onderwerp, dus mocht je het niet met het bovenstaande eens zijn: mijn welgemeende excuses.

Afijn, terug naar de animatie-industrie. Naar mijn mening zijn het niet de tekenfilms die veranderen, maar de visie van de kijker.

Volgens de online encyclopedie verscheen de eerste geïllustreerde homoseksueel in 1989 , in een populaire Amerikaanse tekenfilmserie. Wat betreft genderloze personages zijn er op zijn minst veertien televisieprogramma’s – waaronder tien animatieseries – bekend, waarin een dergelijk karakter verscheen. Het is dus heus geen recente ontwikkeling . Maar waarom lijkt men er zich nu pas iets van aan te trekken?

Misschien komt het doordat de maatschappij gestaag verandert. Een generatie ruimdenkende (jong) volwassenen zorgt voor een lading nieuwe mensen die moderne normen en waarden leren, mede dankzij kinderseries met een diversiteit aan genders en geaardheden. Een groot deel van de nieuwe ouders maakt zich geen zorgen om homofiele personages. Natuurlijk zullen er altijd mensen zijn die deze cartoons niet kunnen waarderen, maar met een beetje geluk leren hun kinderen via andere wegen een en ander over tolerantie.

Ik ben ontzettend blij met deze ontwikkelingen.

Het is een kleine, mooie verandering in een wereld die achteruit lijkt te gaan. Hopelijk weten de makers van kinderseries meer maatschappelijke “problemen” aan te kaarten en minderheden positief te representeren. De jeugd heeft immers de toekomst, en zij kunnen er voor zorgen dat al onze medemensen zich meer geaccepteerd en gewaardeerd gaan voelen, ongeacht hun geslacht, gender, geaardheid etcetera. Het wordt hoog tijd, ook.

Echter, nu heeft zich alsnog een probleem gemeld dat de gemoederen in de wereld van de zogenaamde “Social Justice Warriors” doet oplaaien: Gaat het in die ene cartoon nu om een lesbisch of non-binair koppel?

Ach, wat maakt het ook uit. Zolang dat fictieve koppel maar gelukkig is.

theSword Magazine

83

Recensie Boerenbloed

Kees Kooman Uitgeverij De Kring ISBN 9789491567971 288 pagina’s maart 2015

Journalist Kees Kooman woont in het mooie terpdorpje Ee, nabij Dokkum. Hij woont in een verbouwde woonboerderij. De boerderij stamt uit 1700 en er hebben maar liefst 15 generaties geboerd.

fokprogramma hier niet onder te lijden. De boeren hebben hart voor hun dieren, de één heeft in meer of minder mate ook compassie voor de vogelstand, maar ook economische motieven spelen een rol.

Kees Kooman ziet met lede ogen het loslaten van de melkquota aan. Alleen al in Dongeradeel waartoe Ee behoort zijn er 29 vergunningen afgegeven voor nog te bouwen megastallen. Schaalvergroting door het loslaten van de melkquota, megastallen, enorme liters melk en heel veel mest. Waar moet dat heen? Want Nederland mag dan wel op nummer 1 staan wat betreft de uitvoer van melk, maar blijft deze markt stabiel?

De bijbehorende geproduceerde mest moet ook ergens naar toe, maar de bodem is verzadigd. De voorgaande ministers van landbouw; Mansholt, Braks en Veerman hebben allemaal gewaarschuwd voor schaalvergroting.

Het is niet de toekomst voor Nederland.

Doordat Kees Kooman zelf in Ee woont, heeft hij door kunnen dringen tot de ziel van de boer. Het zijn stuk voor stuk eerlijke verhalen geworden waarin je merkt voor welk dilemma ze komen te staan.

Kees Kooman wilde onderzoeken hoe de boeren hier tegenover staan, wat hun mening hierover is. Het opheffen van de melkquota betekent een productiegroei van 20 tot 30 procent. Behalve met de boeren uit zijn woonomgeving praat hij ook met wetenschappers, politici en de milieubeweging.

De veelal persoonlijke en eerlijke verhalen van de boeren spreken mij het meest aan. Ze staan op een kruispunt in hun leven: meegaan in het systeem van schaalvergroting, meer productie en ook denken aan de opvolging of overgaan op een ander systeem?

De overschot aan mest zorgt ook voor een ander weidebeeld en verstoort het leven van de weidevogels.

De grutto wordt met uitsterven bedreigd. Voor een ommezwaai is durf nodig. Het kan wel: één boer zaait zijn land in met een kruidenrijk grasmengsel, maait later en ziet de vogelpopulatie stijgen. Zelfs zijn melkproductie heeft dankzij een uitgekiend 84

Als ex-boerin heb ik met bijzonder veel interesse dit boek gelezen. Als geen ander weet ik wat het boerenleven inhoudt en dat is een ander beeld dan wat je in een programma zoals Boer zoekt Vrouw ziet. Het ambachtswerk heeft plaats gemaakt voor megaproductie, de melkrobot heeft veel werk overgenomen en de boer is vaak de manager op zijn bedrijf. De boeren in het boek zijn authentieke mensen met hart voor hun bedrijf en hun dieren. Maar is het loslaten van de melkquota wel zo’n goed idee? Krijg je niet hetzelfde probleem als de reden waarom de melkquota 31 jaar geleden juist is ingesteld? Is het niet beter om te zorgen dat de natuur en de boer beter in evenwicht komen? Alle mest op het land geeft ook problemen. Voor ons als consument betekent het dat we een eerlijke prijs moeten betalen voor biologische melk.

Kees Kooman heeft een prachtige documentaire geschreven, het geeft stof tot nadenken. Een boek over dromen en ambities, zorgen over een veranderend beleid en een spagaat tussen zakelijkheid en sentiment.

Een echte aanrader.

Tekst Wemmie Wolf

theSword Magazine

Recensie Dat ben ik toevallig Kees Fens Vantilt Uitgeverij ISBN 9789460042034 269 pagina’s februari 2015

Het is alweer enige jaren geleden dat de grootste en meest productieve literatuurcriticus van Nederland overleed: Kees Fens, de man die van recensies literaire hoogstandjes wist te maken, stierf in 2008 aan een longziekte waaraan hij al heel lang leed. Niet alleen heeft hij de literaire kritiek tot een volwaardige kunstvorm verheven, maar hij wist ook respect af te dwingen door zijn eclectische kennis van zo veel onderwerpen betreffende zowel literatuur, beeldende kunst, geschiedenis, sport als theologie. Begonnen als leraar Nederlands werd hij in 1982 benoemd tot hoogleraar in de moderne Nederlandse letterkunde aan de Katholieke Universiteit Nijmegen.

In juni 2014 verscheen een biografie over het leven en werk van Fens door Wiel Kusters.

Voor De Tijd schreef hij een wekelijkse column onder het pseudoniem A.L. Boom van 1976 tot het einde van het blad in 1990. Uit deze columns is nu een keuze gemaakt om bijeen te brengen in “Dit ben ik toevallig”, met als ondertitel “Stukjes uit De Tijd”, voor het eerst onder Fens’ eigen naam. Deze “stukjes” zijn beschouwingen over de meest uiteenlopende onderwerpen, die allen toch één ding gemeen hebben: ze maken deel uit van de herinneringen van Fens aan zijn jeugd, zijn familie, plaatsen die hij bezocht heeft en gebeurtenissen die hij heeft meegemaakt.

Een groot aantal van deze bespiegelingen gaat over de katholieke kerk, zowel het instituut als het gebouw. Het katholieke geloof heeft een grote rol gespeeld in het leven van Fens en het is dan ook geen wonder dat hij daar veelvuldig over schrijft. Toch doen deze “stukjes” enigszins gedateerd aan: niet veel lezers zullen uit eigen ervaring kunnen putten om te weten waar Fens het over heeft, tenzij ze de leeftijd van vijftig jaar overschreden hebben.

De verhalen over zijn jeugd zullen daarentegen wel een groot publiek aanspreken. Fens vertelt daarin op een licht weemoedige toon en met af en toe een archaïsch taalgebruik over voorvallen die hem zijn bijgebleven. Over de dood van zijn vader, over zijn tante in het klooster, over de werking van het geheugen: met zorgvuldig geconstrueerde zinnen loodst Fens de lezer door zijn herinneringen, waarbij melancholie en ontroering de bakens zijn die de weg wijzen. Opvallend is Fens’ vermogen tot verwondering, teweeggebracht door het feit dat hij als schrijver zo goed kon kijken en daardoor dingen zag die voor anderen verborgen bleven. Daarbij geeft hij steeds zijn eigen kijk op de dingen weer, zonder zich iets aan te trekken van de algemeen geldende mening of de opinie die door het merendeel van zijn collega’s gehuldigd werd. Wat anderen van hem dachten, liet hem misschien niet koud, maar heeft hem er toch zeker nooit van weerhouden om zijn onwrikbare mening te verkondigen, dwars tegen anderen in. Ook in dit boek klinkt zijn stem zelfbewust door.

Maar de mooiste stukjes zijn toch die waarin Fens zijn talent als literatuurcriticus toont: als hij met hartstocht en gedrevenheid over boeken en schrijvers spreekt.

Zijn nieuwsgierigheid en eigenwijsheid in de beste zin van het woord en zijn grote kennis stellen hem in staat om verbanden te leggen en alles in een groter kader te plaatsen, waardoor hij ontdekkingen kan onthullen die het boek, het gedicht of wat dan ook waar Fens zijn licht over laat schijnen, een meerwaarde geven.

Fens is de ideale lezer, die al het werk al voor ons heeft opgeknapt.

Tekst Hettie Marzak theSword Magazine

85

S Spotlight

Sir Arthur Conan Doyle & Sherlock Holmes Vanaf 1905 hebben meer dan zeventig acteurs met wisselend succes de rol van Sherlock Holmes geprobeerd in te vullen. Nu Benedict Cumberbatch hem weer voor talloze tv-kijkers nieuw leven ingeblazen heeft, zou je bijna vergeten dat de grote detective op papier al meer dan honderd jaar oud is, want zijn eerste avontuur, “A Study in Scarlett”, zag al het licht in 1887 als verhaal van de hand van de arts en schrijver Sir Arthur Conan Doyle.

Doyle, of Conan Doyle – het is nog steeds onzeker hoe de familienaam precies luidt – werd geboren in Edinburgh als de derde van tien kinderen. Zijn vader kwam uit Ierland en was katholiek, wat waarschijnlijk de reden is geweest dat Conan Doyle naar een jezuïetenschool gestuurd werd toen hij tien jaar was.

Zijn schooltijd kan niet erg gelukkig geweest zijn: toen hij van school kwam, had hij zich volkomen tegen het geloof gekeerd. Maar ook thuis was het gezinsleven niet erg harmonieus: zijn vader was alcoholist en eindigde zijn leven in een inrichting.

Conan Doyle ging medicijnen studeren aan de universiteit van Edinburgh en kreeg les van professor Joseph Bell, die van grote betekenis zou zijn voor zijn verdere leven. Professor Bell maakte diepe indruk op zijn studenten door aan de hand van slechts enkele gegevens het beroep van iemand te raden. Hij was degene die Conan Doyle de beginselen leerde van observatie en deductie, die deze later zou toekennen aan zijn beroemdste schepping Sherlock Holmes. Van professor Bell erfde Holmes ook zijn onvermogen tot 86

empathie en zijn kille gevoelsleven als kenmerkende karaktertrek.

Conan Doyle schreef al verhalen toen hij nog beginnend arts was. Hij zal hiertoe ongetwijfeld geïnspireerd zijn door zijn moeder, die heel goed verhalen kon vertellen.

Hij verkocht het eerste verhaal waarin Holmes optrad voor 25 pond aan een tijdschrift, maar veel belangstelling kreeg het niet. Dat werd anders toen hij vanaf 1891 zijn korte verhalen over Sherlock Holmes en diens compagnon John Watson gepubliceerd zag in ‘The Strand magazine’ . De verhalen waren heel populair en oogstten alom bewondering, omdat ze iets geheel nieuws brachten: het detective-verhaal.

Conan Doyle was daar vreemd genoeg niet zo blij mee: hij zag de verhalen over Sherlock Holmes meer als tijdverdrijf en om geld mee te verdienen; hij wilde veel liever serieus genomen worden met zijn medische wetenschappelijke verhandelingen en publicaties.

Daarom vatte hij het plan op om Holmes van het toneel te laten verdwijnen: in december 1893 liet hij Holmes omkomen in het verhaal ‘The Final Problem’ door hem samen met zijn aartsvijand professor Moriarty in de waterval van Reichenbach in Zwitserland te laten vallen. Hij schreef aan een vriend: “Ik heb zo’n overdosis van hem (Holmes) gehad, dat ik voor hem hetzelfde voel als voor paté de foie gras, waar ik ooit te veel van heb gegeten, waardoor ik nog steeds misselijk word bij het horen van alleen al het woord.” Maar zijn trouwe lezers protesteerden heftig tegen de dood van hun held: de fans droegen zwarte rouwbanden om hun

theSword Magazine

arm en schreven smeekbrieven, maar ook dreigbrieven naar Conan Doyle, waardoor deze zich verplicht zag om Holmes negen jaar later op miraculeuze wijze te laten terugkeren. Er zouden nog talloze verhalen volgen tot aan 1927, drie jaar voordat Conan Doyle zelf overleed.

Tekst Hettie Marzak Foto www.sherlockian-sherlock.com

Na als scheepsarts gewerkt te hebben begon Conan Doyle een eigen praktijk. Ondertussen was hij getrouwd met Louise Hawkins, die ‘Touie’ genoemd werd. Zij stierf na een huwelijk van 21 jaar aan tuberculose en het jaar daarop trouwde Conan Doyle met Jean Elizabeth Leckie, op wie hij al negen jaar eerder verliefd was geworden, maar met wie hij een puur platonische relatie had onderhouden uit respect voor zijn echtgenote. Met Touie had hij twee kinderen gekregen; met zijn tweede vrouw kwamen er nog drie bij.

Conan Doyle werd een beroemd man: hij was twee keer verkiesbaar voor het Parlement en hij werd geridderd vanwege zijn verdiensten in de Boerenoorlog in Zuid-Afrika, waar hij zich vrijwillig had aangemeld. Bovendien had hij een pamflet geschreven om het kolonialisme van de Britten in Zuid-Afrika te verdedigen, dat door de rest van de wereld afgekeurd werd vanwege de wrede praktijken die daar gebezigd werden. Hij maakte zich sterk voor een betere wet rondom echtscheiding, maar was dan weer wel zo tegenstrijdig om vrouwen het kiesrecht te willen verbieden. Ook paste hij als voorvechter voor gevangenen die in zijn ogen onterecht veroordeeld waren, de methodes van Sherlock Holmes toe in een poging deze mannen vrij te krijgen.

Toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, wilde Conan Doyle zich opnieuw aanmelden voor actieve dienst, maar met zijn 55 jaar hoefde dat niet meer. Sherlock Holmes diende zijn vaderland echter wel in het verhaal ‘His Last Bow’ uit 1916, waarin hij een Duitse spion weet te ontmaskeren.

Ook Conan Doyles oudste zoon Kingsley vocht mee, tot hij in 1918 aan zijn wonden overleed. Conan Doyle verloor tevens een zwager en een neef aan de oorlog; een broer van hem overleed aan influenza.

Deze sterfgevallen betekenden een zware aanslag op zijn gezondheid en hij raakte in een diepe depressie.

De vroegere agnost vond troost in het spiritisme, dat heel belangrijk voor hem werd en dat hij overal ter wereld wilde uitdragen. Bekend is het verhaal van twee meisjes die beweerden dat ze met elfjes spraken en speelden: ze hadden er zelfs foto’s van gemaakt. Conan Doyle, hoewel zelf als hartstochtelijk amateurfotograaf toch bekend met trucage, geloofde dit stellig en schreef het boek ‘The Coming of the Fairies’ waarin hij de foto’s opnam. Zelfs Houdini, de beroemde Amerikaanse goochelaar, wist Conan Doyle niet te overtuigen van het bedrog; het enige dat hij bereikte was dat ze niet langer vrienden waren. Tot aan zijn dood op 71-jarige leeftijd bleef Conan Doyle geloven in de ‘andere wereld’, omdat die hem hoop en troost bood. Zo vreemd is dat niet: van Sherlock Holmes geloven ten slotte ook honderden mensen dat hij werkelijk heeft geleefd. Zolang er lezers van de verhalen van Sir Arthur Conan Doyle zijn, zal Holmes ook ook blijven bestaan.

theSword Magazine

87

THESWORD e-magazine theSword e-Magazine is GRATIS! Zowel voor de schrijvers, adverteerders en voor de lezers is het blad GRATIS! Het enige wat wij vragen is het digitale magazine te delen op je eigen website, weblog, social media etc. Wij zijn overtuigd van de kracht van samenwerking en als je kunt delen, kun je vermenigvuldigen.

GRATIS

88

WWW.THESWORDMAGAZINE.NL

theSword Magazine

!

N I W & L I A M

Hoekbril voor het lezen tijdens het liggen Lezen is een goede zaak. Daar zijn we het allemaal over eens. Het enige vervelende daarbij is dat we het betreffende boek (of de betreffende e-reader of waaruit men ook maar leest) vast moeten houden en daarbij (in het echt of virtueel) de bladzijden om moeten slaan. Nou ja, zeg je, zo’n groot probleem is dat nu ook weer niet. Voor de meesten waarschijnlijk niet, antwoorden wij, maar vooral als je langer lezen wilt kan het wel eens ongemakkelijk zijn. Want voor het lezen moet je niet alleen de bladzijden omdraaien maar moet je ook je hoofd buigen. In ieder geval in de meeste gevallen. Nou en vraag jij. En daarom hebben wij daar iets op bedacht, zeggen wij, de hoekbril voor het lezen tijdens het liggen.

theSword e-Magazine geeft 10x een ‘Hoekbril’ weg Kans maken? Mail voor 31 mei 2015 je naam en adres onder vermelding van ‘Hoekbril’ naar: winactie@theSwordMagazine.nl.

theSword Magazine

Winnaars krijgen schriftelijk bericht 89

Voodoo Messenblok

Puzzel&Win!

Neem eenvoudig je baas in gedachten en ram het mes goed vast in het messenblok en je zult zien, dat je je meteen beter voelt.

theSword Magazine verloot onder de goede inzendingen van de puzzel 2x een Voodoomessenblok.

Kans maken? Stuur de oplossing van de puzzel voor 31 mei 2015 naar: winactie @ theSwordMagazine.nl o.v.v. Voodoo-messenblok.

OPLOSSING

De oplossong bestaat uit twee woorden. Hussel de letters in de gekleurde vakjes en vul de uitkomst hieronder in:

De winnaars krijgen schriftelijk bericht. Over de uitslag kan niet worden gecorrespondeerd.

Oplossing puzzel nr. 11: Paaseieren zoeken De prijzen van theSword Magazine nr. 11 zijn inmiddels verstuurd aan de winnaars.

90

Van links naar rechts 4. Hoe heet de bedenker van Sherlock Holmes?

8. In welk land hebben vader en zoon Kurpershoek gewoond?

11. Welk sterrenbeeld ben je als je op 2 februari bent geboren?

12. Hoe wordt een Franse bulldog ook wel genoemd?

13. Welke stad in Holland kreeg als eerste stadsrechten?

14. Onder welke naam is rapper Armando Christian PĂŠrez beter bekend?

15. Van welke horror-film uit 1982 wordt een remake gemaakt?

theSword Magazine

Van boven naar beneden 1. In welke film was Cameron Diaz voor het eerst te zien?

2. Hoe heet het debuut van Mila Levchenko?

3. In welke stad werd Dutch Comic Con gehouden?

4. Hoe wordt het deelgebruik van een auto genoemd?

5. Hoe worden bij het bowlen 3 strikes achter elkaar genoemd?

6. Hoe heet de auteur van De Skinner Methode?

7. Hoe heet het boek van supervrouw Samantha Eising?

9. Welk ingedient heb je nodig voor de Frozen frambozen yoghurt?

10. Hoe heet het tweede deel van de Noordzeemoorden van Isa Maron?

theSword Magazine

91

r e s i i 1 jun r een wee r dik lekkeword theS azine Mag ine! onl

92

theSword Magazine

theSword Magazine

93

94

theSword Magazine